Ուլուանա ջան, անկեղծ ասած` այնպիսի տպավորություն ստացա, թե ամբողջ կյանքումդ ատամ ես քաշել. վերջը քանի՞ ատամ մնաց....
Ասեմ որ ես ել եմ անչափ վախեցել ատամնաբույժներից,և ամեն անգամ գնալիս հիշում եմ, որ հայրիկիս ձեռքը շատ ուժեղ սեղմում էի,և ձեռքերս սառչում էին այդ վախից,սակայն վախն անցավ հայրիկիս լավ բացատրելուց հետո,և իհարկե որ տեսա թէ ինչքան անցավ գործնթաց է....արդեն գիտակցում էի, որ վախենալու բան ընդանրապես չկա
Հա, կաթնատամների մասին էր խոսքը։ Չնայած մի հեռացրած հիմնական ատամ էլ ես ունեմ, ուղղակի բժիշկն ասել էր, որ պետք է ռենտգեն անել, տեսնել՝ հնարավոր է փրկել ատամը, թե չէ, բայց ասեց, որ իննսուն տոկոսով հանելու ատամ է, ես էլ, քանի որ արդեն էնքան էի տանջվել էդ ատամի ձեռը, էլ չուզեցի, սպասել ռենտգենի, ասեցի, որ հանի, պրծնեմ։ Էդ արդեն բավական մեծ տարիքում էր, բնականաբար, գրածներս դրա հետ կապ չունեին։ Իսկ էդ ժամանակ իրոք անցավ էր, փոքր ժամանակվանն էր ցավոտ լինում, որովհետև, ըստ երևույթին, համարվում է, որ կաթնատամ է, դրա համար չպիտի ցավի, ու առանձնապես միջոցներ չեն ձեռնարկում էդ ուղղությամբ, բայց արդյունքում լավ էլ ցավում է։
Մի բան չհասկացա: Կաթնատամներդ են այդքան անողոքաբար հեռացրե՞լ, թե "իսկական" ատամներդ: Առաջին դեպքում դա հասկանալի է, սակայն երկրորդ դեպքում ատամը հեռացնելը ամենավերջին քայլն է, երբ ուրիշ ոչինչ անել արդեն հնարավոր չէ: Ես մի հեռացրած ատամ ունեմ (այն էլ հիմա կարծում եմ, որ կարելի էր փրկել, և ատամնաբույժը սխալ որոշում կայացրեց): Կարելի է ասել` բավական անցավ գործընթաց էր:
Հա, հենց էդ նշածդ բառերի մասին ես էլ էի մտածում։ Հա, լավն ա մեր հայերենը։ Ուղղակի ով չի ճանաչում՝ չի սիրում։
Նույն կերպ ահավոր դժվար են թարգմանվում կամ բացատրվում, օրինակ, «ախր», «դե», «հո» ու էլի մի քանի բառեր: Տեսա՞ք, էլի «էլի» : Սիրում եմ, էլի, էս հայերենը: Ախր շա՜տ եմ սիրում, hո զոռով չի՞: Դե արի ու մի սիրի :
Սահակ-ի խոսքերից ինձ թվումա «էլի»-ն «լինել» բառից ա գալիս, ու նմանա «կլինի», «եղավ», «թող լինի» իմաստներին Վայ, էս քոմենթդ նոր եմ տեսնում։ Չի բացառվում։ Չգիտեմ՝ իրականում ոնց է, բայց ամեն դեպքում ասածդ ինձ էլ է խելքին մոտ թվում։
Իրոք, հաճելի պատմություն է:
ինձ թվումա «էլի»-ն «լինել» բառից ա գալիս, ու նմանա «կլինի», «եղավ», «թող լինի» իմաստներին
Բարեկամ-ի խոսքերից Ան? "նրբերանքը" Նման անթարգմանելի բառերից է հայերենի "բան"-ը: Օ՜ֆ։ Հազարից մեկ մի վրիպակ եմ թույլ տալիս, միանգամից բոլորի աչքը ծակում ա։ Էն մի բլոգումս էլ Վազգենն էր նկատել, ասել, ես էլ համ էնտեղ, համ էլ «Անկապ օրագրում» ուղղեցի, իսկ էստեղ մոռացա, հիմա էլ դու։ Ուղղեցի արդեն։
Ան? "նրբերանքը" Նման անթարգմանելի բառերից է հայերենի "բան"-ը:
«Էլի լավա» երգը հիշեցի Ռեանկարնացիա խմբի կատարմամբ: «Էլի, էլի, ախ լավ էլի», այս երգն էլ Հռիփսիմե Հակոբյանն է երգում: Էլի տենց երգեր կան, էս պահին չեմ հիշում:
մենք են բառ–բառ–ոս, իսկ մեր լեզուն մեր զենքը. ՀԱՅՈՑ ԼԵԶՎՈՎ ԵՆՔ ՀԱՂԹԵԼՈՒ։
Այստեղ ինձ դուր է գալիս Գարաժի վաճառքը։ Մի անգամ մի սղոց եմ գնել, հին, հալից ընկած, բայց հո չի՜ աշխատում…նոր սղոցներն այդքան չէին դիմանա։
Շնորհակալ եմ, էրեխեք ջան։ Լուրջ, զգացված եմ շատ։
Amina-ի խոսքերից Նենց եմ քեզ հասկանում… Բայց անընդհատ կառչելով անցյալից ներկան դառնացնում ենք: Պետք է պնդանալ ու ավելի ուժեղ լինել: Գիտեմ ինչքան դժվար է… Գիտես, Հայաստանից հեռանալուց հետո ես մի տեսակ չեմ զգում, չեմ ընկալում ներկան։ Ընդհանրապես ժամանակի զգացողությունը կարծես կորցրած լինեմ։ Ոնց որ ժամանակն իմ մեկնումի պահից կանգ առած լինի ինչ–որ տեղ՝ Հայաստանում, ու հիմա ես ապրելիս լինեմ ժամանակից դուրս...
Դրա համար եմ ասում, որ հայրենիքից հեռու ապրել չեմ ուզում (չնայած՝ չեմ բացառում): Իսկ ինձ ծաղրում են, թե՝ կեղծ հայրենասեր եմ: Երեք ամսում, ԱՄՆ ում լինելով, էդ բոլոր զգացումներն ունեցել եմ: Իսկապես մի՛ տխրի, ինչքան էլ որ դժվար լինի:
Ան էնքան սրտեր կան, որ քո սրտի կողքն են, մի տխրի,
Արշակ ձյաձյա, էս Անուկի վրա բարկացի էլի?
Ան ջան, տարածությունն էնքան հարաբերական է, հեռավորությունն էնքան խաբուսիկ: Իրար կողքի լինելով կարող են իրարից էնքան հեռու լինել, ինչքան որ իրականում մոտ ես ծնողներիդ, եղբորդ, քրոջդ... ինձ Գիտեմ, հիմար ու ստանդարտ խոսքեր են թվալու, բայց քո հետ ենք, մի տխրի Մի օր ֆիզիկապես էլ իրար մոտ կլինենք