Առանց կատեգորիայի

Այսօր էլի Սարոյան էի կարդում. պիեսները: Սովորություն եմ դարձրել ամեն անհասկանալի իրավիճակում նրա պիեսները կարդալը: Հանգստություն է իջնում վրաս, դանդա՜ղ խաղաղվում եմ, նստելուս դիրքն է փոխվում, սկսում եմ լռել, նայել այն ամենին, ինչին երբե՛ք ուշադիր չեմ եղել:
Հե՜յ, ո՞վ կա... ...

Պիտակներ: անմահություն, թախիծ, մենակություն, սարոյան

Կատեգորիաներ

‎ Առանց կատեգորիայի