Ամենակարևոր բանն աչքի համար անտեսանելի է ... Իսկ դու աստղազարդ երկնքին նայելիս ի՞նչ ես մտածում, ժպտու՞մ ես, թե՞ տխրում:
Շնորհակալությո՛ւն։ էդ երեկ էի սիրահարված Դե բլոգը որպես օրագիր եմ դիտում։ Տարբերություն կա՞ օրագրի ու բլոգի մեջ։
Ինչքան սիրուն էր... ուրախ եմ, որ սիրահարված եք....գեղեցիկ էր ամեն ինչ, շնորհակալ եմ... օրագրում ավելի լավ կլիներ սրանք լինեյին...
Շնորհակալություն
Սկզբից մտածեցի խոսքը հիպոքսիայի մասին է Շատ գեղեցիկ ես գրել, միանգամից իմ մոտ հիշողությունների նոստալգիա եղավ, Պետք է հիշել անցյալը, գնահատել ներկան, որպիսի պատկերացում կազմես թե ով ես ցանկանում դառնալ ապագայում:
:-)
շնչելը, էն էլ ազատ լիաթոք շնչելը մի քիչ չէ, շատ էլ դժվար է լինում, բայց եթե արդեն արտաշնչել ես, ուրեմ արդեն էտ էլ գնաց հուշերի էջերը շնչի
Lem-ի խոսքերից Հ.Գ.-ն անկե՞ղծ էր: Չէ, էդ մի մասն անկեղծ չէր
Հ.Գ.-ն անկե՞ղծ էր:
առանց մեկնաբանությունների
ՕԿ
Աաասս կասես, իմ հոգին ալ առնեն ազգիս պանդուխտները, ես էլ եմ նորն ուզում:
կմտածեմ
Վստահությունը լավ բան է, բայց նայիր, չսխալվես: Հոգին հեռախոս չի, որ վաճառես, մի քիչ գումար վրան ավելացնես, նորը գնես: ԵՎ հայտնի չի, թե գնորդը այն ինչպես կօգտագործի: Նույն թղթի վրա կարելի է ինչպես անմահ ստեղծագործություն գրել, այնպես էլ... ( այլ կարիքների համար օգտագործել ):
շատ բաներ են մարդուց կախված
...Ամեն ինչ չի, որ մարդուց է կախված...
Առանց հոգու չի լինի ապրել, այնպես որ ուզած-չուզած կկերտեմ
...Իսկ վաճառքից հետո արդյո՞ք նորը կկարողանաս կերտել...
Ուրախ եմ, որ Ձեզ դուր եկավ Քանի որ կարդացող կա, անպայման կտեղադրեմ նոր գրառումները