Չէի ասի: Ուղղակի պետքա հայկու սիրես, ու կարանաս ահագին շատ բան խտացնես ահավոր կարճ բանաստեղծության մեջ:
Բայց ոնցվոր դժվարա...Չէ՞
Յուր վելքըմ:
Լավ է մտածված: Ուրախ կլինեմ կարդալ Ձեր անկեղծ բլոգային գրառումները :
Ահամ: Հայկու գրելուց լավ մեկ էլ մի բան կա` մի քանի հոգով /սովորաբար երեքից չորս/ րենգա գրելը: Առաջին մասնակիցը գրումա առաջին եռատողը /որը կոչվումա հոկկու` 5-7-5 վանկավորմամբ/, մյուսը երկու տողա ավելացնում /կոչվումա վակի` 7-7 վանկավորմամբ/, երրորդը էդ էրկու տողին էլի եռատողա ավելացնում /դայսան` 5-7-5/, ու տենց շարունակ /հիրակու/ մինչև վերջին տողերը /ագեկու/:
Շաաատ գեղեցիկ տողեր էինԴու՞ք եք մտածել
Դեհ, նույնիսկ ամենաերկար ճանապարհնա սկսվում առաջին քայլից: Իսկ դուր կգա թե չէ - ավելի լավա ուրիշներին դուր չգա, բայց անկեղծ լինի, քան թե հակառակը:
Շատ լավ միտքա,ես ել նայում էի բլոգերի գրանցումներին,ու ,մտածում կարող եմ արդյո՞ք ես ել մի օր այտեղ ինչ որ թեմայից զրուցել,ու կիսվել ինձ դեռևս անծանոթ մարդկանց հետ,ասում են ամեն ինչի սկիզբն է դժվար,և ես դրա հետ ել եմ համաձայն,միշտ առաջ,առանց մտածելու այն ինչ որ մեկին դուր կգա թե ոչ,այսինքն մի քիչ կարելի է մտածել
Բլոգի կատեգորիաներ
Պահոց
Նայել անձնագիրը
Նշել այս բլոգն ընթերցված
