Rhayader-ի խոսքերից Ապացուցեցիր : Գիտես ում ում բայց քեզ ապացուցելու բան չունեմ:
Ո՞վ, ո՞ւմ, ինչի՞ համար
Եվ այնուամենայնիվ՝ նա ատելով ատում է քեզ:
Thank you!
Anulik.Sh-ի խոսքերից Ինչի կատակ էր ընդհամենը պետք չի առանց էդ էլ ծանր կյանքը բարդացնել ապրի ինչքան կարաս ուրախ
Wolfy-ի խոսքերից վա՜յ, ես էլ եմ քեզ ատում Ինչի
ի՞նձ էլ
վա՜յ, ես էլ եմ քեզ ատում իսկ եթե լուրջ, ժպտա
Գիտե՞ս, երբ մարդ արագ-արագ է գրում, չի նշանակում, որ կետադրություն չի իմանում. ես կարող եմ բոլորին ապացուցել, որ մեր հայոց լեզվին վարժ եմ տիրապետում: Լավ: Ապացուցեցիր իմ կարծիքով, այդ սխալները, որ նշել ես, չեն կարող ոչ մի կերպ նսեմացնել բանաստեղծության խորը միտքը, գեղեցիկ շարվածքը: Կներես, բայց եթե ուզում ես միշտ կարմիրով նշումներ անել, կարող ես դառնալ ուսուցիչ, այ այնտեղ քո գիտելիքները կետադրության և ուղղագրության վերաբերյալ հաստատ պետք կգան, իսկ այստեղ, իմ կարծիքով դա ուղղակի ծիծաղել են: Սա է իմ կարծիքը: Արխանգելո, որպես քննադատ, ստեղծագործող ու լրագրող ասեմ, որ բանաստեղծությունը բնավ աչքի չի ընկնում քո նշած հիանալի գծերից ոչ մեկով. ոչ գեղեցիկ շարադրանքով, ոչ էլ խորը մտքով: Շարադրանքն առավելագույնս պարզ է, եթե ոչ պրիմիտիվ, չի պարունակում բանաստեղծական պատկերներ ու էսթետիկա: Այդ դեպքում գոնե ճիշտ ուղղագրություն ու կետադրություն, կարծում եմ, իմաստ ուներ ապահովել:
Rhayader-ի խոսքերից Պրակտիկայի վրա շատ ավելի օգտակար կլիներ մանուկ օրից ուղղագրություն-կետադրություն սովորել իմ կարծիքով այդ սխալները որ նշել ես չի կարող ոչ մի կերպ նսեմացնել բանաստեղծության խորը միտքը, գեղեցիկ շարվածքը: Կներես բայց եթե ուզում ես միշտ կարմիրով նշումներ անել, կարող ես դառնալ ուսուցիչ, այ այնտեղ քո գիտելիքները կետադրության և ուղղագրության վերաբերյալ հաստատ պետք կգան, իսկ այստեղ իմ կարծիքով դա ուղղակի ծիծաղել է: Սա է իմ կարծիքը:
Գիես երբ մարդ արագ արագ է գրում չի նշանակում որ կետադրություն չի իմանում ես կարող եմ բոլորին ապացուցել որ մեր հայոց լեզվին վարժ եմ տիրապետում:Լավ:
Ամեն մարդու հոգու խորքում Կան գաղտնիքներ թաքնված, Ամեն մարդ էլ իր մտքերում ՈՒնի հույզեր-երազ պահած: (հույզեր ու երազ բառերն անհրաժեշտ է համաձայնեցնել ըստ թվի) Մենք, հայերս, մոմ ենք վառում, ՈՒ ՏԵՐ ԱՍՏՎԱԾ ենք կանչում, Աղոթքն ասես մեր սրտերին Լույս է վառում, թափանցում... Մոմի վառվող այն լույսերը (միգուցե «այդ լույսերը») Դեպի վեր են բարձրանում, ՈՒ մեր սրտի այն երազը (միգուցե «այդ երազը») Դեպի Աստված են տանում... Մանուկ օրից սովորել եմ Ամեն գիշեր մոմ վառել, Ինձ թանկ մարդկանց առողջություն ՈՒ երկար կյանք Աստծուց խնդրել... ՈՒ իմ կյանքում ես անընդմեջ Պետք է շատ մոմեր վառեմ, Որ իմ սրտից բխած սերը Ինձ թանկ մարդկանց նվիրեմ: Պրակտիկայի վրա շատ ավելի օգտակար կլիներ մանուկ օրից ուղղագրություն-կետադրություն սովորել
Խնդրեմ: Չէ
Շնորհակալություն մեզ այսքան գեղեցիկ բանաստեղծություն պարգևելու համար: Իսկապես շատ գեղեցիկ է: Վաղո՞ւց եք գրում:
Ապրես
Անուլիկ ջան զգացվում է, որ ապրումներիդ մասին ես գրել: Կուզենայի հենց ապրումներիդ անրադառնալ : Կյանքդ երբեք խաղ մի դարձրու ոչ մեկի համար, և սիրելուց մի մտածիր մահվան մասին:
Շատ գեղեցիկ ստեղծագործություն է:
Բլոգի կատեգորիաներ
Պահոց
Նայել անձնագիրը
Նշել այս բլոգն ընթերցված
