Բլոգի մեկնաբանություններ

Ես-Ակումբում ո՞ւմ եք սիրում
Հարցասեր-Մի քանի նոր հեղինակներ կան, լավ են գրում, նրանց:
Ես-Իսկ մյուսների՞ն
Հարցասեր-Մյուսներից շատերը բարձրախոսի մոտ կանգնած հիմարներ են
Ես-Այսինքն...
Հարցասեր-Այսինքն` բան չունեն ասելու, խելք չունեն դատելու, մարդկանց են վիրավորում, հիմար են:
Ես-Ինչո՞ւ այլ ֆորումներում չկաք:
Հարցասեր-Այլ ֆորումներում հայերենի պակասը շատ է:
Ես-Իսկ Ակումբո՞ւմ
Հարցասեր-Ակումբում հայատառ գրառումներ կան, ուղղակի շատ անորակ բաներ էլ կան:
Ես-Միայն դրա համա՞ր եք սիրում:
Հարցասեր-Այո՜:
Ես-Դուք պատրիոտ եք:
Հարցասեր-Երբեմն` այո:
Ես-Հաճախ` այո:
Հարցասեր-Լավ, հաճախ:
Ես-Ի՞նչ կցանկանաք տեսնել Ակումբում կամ հայատառ այլ ֆորումներում:
Հարցասեր-Ուղղակի մարդկային որակի լավ դրսևորումներ, ուրիշ ոչինչ:
Ես-Բայց մերոնք ինքնաքննադատության հատկություն չունեն կամ գրեթե չունեն:
Հարցասեր-Այո, և դա մեր ազգի խոցելի տեղերից մեկն է:
Ես-Չեք համակերպվում դրա հետ, չէ՞:
Հարցասեր-Ինչո՞ւ համակերպվեմ, երբ հիմար մարդիկ կառավարում են, իսկ խելոքները` լռում:
Ես-Ինչպե՞ս կպայքարեք մարդկային վա որակների դեմ:
Հարցասեր-Իրենց միջոցներով, իրենց լեզվով, իրենց նման: Եվ անընդհատ այդ մասին իրենց մոտ բարձրաձայնելով:
Ես-Կօգնի՞:
Հարցասեր-Կարծեմ վնաս չի տա: Լավ բանականություն ունեցող մարդիկ կուղղվեն, մյուսները անձնապես վիրավորված կզգան... Իրոք շատ են հիմարները:
Ես-Ո՞վ կամ ի՞նչ է մեղավոր:
Հարցասեր-Մեղավոր են մշակույթ ձևավորողները` կինոն, սերիալները, այլև` սոցիալական պայմանները, ամեն ինչ կարող է մարդուն սխալ դաստիարակություն տալ: Պետք է մարդիկ այդ զգան:
Ես-Ինչպե՞ս եք վերաբերում ընդդիմադիրներին` օրինակ Ր. Հովհաննիսյան, ՀԱԿ և այլն:
Հարցասեր-Քաղաքականություն չեմ սիրում, դրա համար էլ չեմ սիրում ընդդիմադիր մարդկանց: Եթե խելացի մարդ լինեին ընդդիմադիրները, վաղուց կպայքարեին ավելի խելացի ու արդյունավետ միջոցներով: Թե չէ` ես էլ եմ ուզում ավելի լավ Հայաստանում ապրել ու էժանություն վայելել, ոչ թե թանկություններ ու անվերջ հիմար պայքար:
Ես-Վաղուց չէիք խոսում, ի՞նչն էր պատճառը:
Հարցասեր-Կարդում էի: Սիրում եմ կարդալ, լավ բաներ կարդալ:
Ես-Ի՞նչ, օրինակ:
Հարցասեր-Օրինակ` կարդացի Թաքնված իրողություն (թե՞ ճշմարտություն) պատմվածքը մի նոր հեղինակի գրած, դուրս եկավ, հուզվեցի:
Ես-Ինչի՞ մասին էր:
Հարցասեր-Բնապահպանական ինչ-որ բան էր, նաև պաշտոնյաների մեքենայությունների մասին ու հայրենասիրության բացակայության:
Ես-Իսկ ի՞նչ եք սիրում նայել` ներկայացում, կինո, բալետ կամ ուրիշ ինչ-որ բան:
Հարցասեր-Սիրում եմ թատրոն` հիմնականում կոմեդիա կամ դասական ինչ-որ բաներ: Սիրում եմ նաև նոր հեղինակների բեմադրությունները, բայց ոչ բոլորինը: Անգրագետ հայերենով ոչ մի բան չեմ լսում, դիտում կամ կարդում:
Ես-Ինչո՞ւ:
Հարցասեր-Շատ մարդիկ պետք է սովորեն, որ լավ գրեն կամ բեմադրեն, որ ես բարեհաճեմ կարդալ կամ դիտել, սակայն շատեր չեն համապատասխանում տարրական վարվեցողության ու գրագիտության կանոններին, դրա համար էլ չեմ շփվում դրանց հետ:
Ես-Նաև ընդդիմադիրների՞:
Հարցասեր-Իրենց գաղափարները առանձին լավն են, իրենք էլ առանձին լավն են, բայց երբ ամբոխավարությամբ են զբաղվում, անհամանում են, անտանելի դառնում:
Ես-Շնորհակալություն հարցազրույցի համար:
Հարցասեր-Նորից համեցեք:

(կուլիսների հետևում)
Ես-Լավագույն բլոգային գրառմա՞նն եք հավակնում:
Հարցասեր-Ինձ համար որոշ ֆորումներում կամ բլոգներում հաղթելը նույնն է թե պարտվեմ: Ոչ մեկ չի կարող չափել իմ խոսքերը ու մրցանակ տալ, քանի որ չգիտի ինձ: Հիմար մարդիկ շատ են, փաստորեն:

Չգիտեմ. ուղղակի հարգում և սիրում եմ:
Առաջին հերթին Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, ապա Սերժ Սարգսյանին:

Մնացածը բամբասանք է:

Նախագահ հասկացությունը չի սահմանափակվում մեկ անձով. ո՞վ ասաց, թե նախորդ նախագահները թերություն չեն ունեցել: Միևնույնն է, հայերը պետք է սիրեն իրենց նախագահներին: Հասկացա՞նք իրար:
Մնացածը բամբասանք է:

Ես էլ եմ սիրում ձեր նախագահին հատկապես այն բանի համար , որ
1- իր ընտրության քվեարկության արթյունքները , ծանր հրետանիով և զրզհզմեքենաներով հաշվարկեց :
2- որ իր նախագահության օրոք Հայերի քանակը Հայաստանում կտրուկ նվազեց և շարունակում է նվազել :
3- որ իր նախագահության օրոք պառսիկների և հնդիկների քանակը Հայաստանում կտրուկ աճեց :
4- որ իր նախագահության օրոք օտարերկրյա աղանդները մտան Հայաստան և ազատ գործունեության իրավունք ստացան :
Բայց գիտես , կարծես ես նրան մի ուրիշ ձևի եմ սիրում :

Այնքան էլ չէ, չնայած շատ մոտ եմ:

Բա վարչապետին չես սիրո՞ւմ, ասում են ինքն էլ ա սիրվում:

Հը-ը

Ավետ Բարսեղյա՞ն, դո՞ւ ես

Ես-Ինչո՞ւ եք բարկացել:
Հարցասեր-Բարկացնում են: Էլ այդպիսի հարց չտաս:

Ես-Վերջես հրատարակել էիք Ձեր բլոգում <Գրքիս միակ ընթերցողի հիշատակին> բանաստեղծությունը: Ի՞նչ կասեք դրա մասին:
Հարցասեր-Դե ի՞նչ ասեմ, գիտես, որ հարցը պիտի փոխես:
Ես-Ի՞նչ եք պահում ակումբցիներից գաղտնի:
Հարցասեր-Հաջորդ հարցը:
Ես-Էհ, չեղավ, ամենահետաքրքիր տեղում ընդհատում եք:
Հարցասեր-Այդպես է պետք: Ես շատ բան չեմ կարող ասել:
Ես-Ինչո՞ւ, վախենո՞ւմ եք քննադատությունից:
Հարցասեր-Ոչ, ընդհակառակը, առողջ քննադատությանն ուշադրություն եմ դարձնում, բայց մարդիկ, իրենց շահից ելնելով ու իրենց անունը <<բարձր>> պահելու համար սխալ խոսքեր են հնչեցչում հասցեիս: Արտահայտման այլ հարթակ չունեմ, դրա համար էլ համակերպվում եմ:
Ես-Իսկ արտասահմանյան ֆորումնե՞րը...
Հարցասեր-Դրանք իրենց համար են: Այսօր քիչ թե շատ կատարյալը ակումբն է, որտեղի գրառումներին հետևում եմ, որոշներին էլ ընկերներս են հետևում, ինձ տեղեկացնում: Լավ բաներ գրվում են այստեղ:
Ես-Ինչո՞ւ տպավորապաշտություն, այլ ոչ թե ռոմանտիզմ կամ ռեալիզմ:
Հարցասեր-Ես մի քիչ ռեալիստ եմ, ռոմանտիզմին վաղուց եմ հրաժեշտ տվել, հիմա և հավերժ տպավորապաշտության ջատագովն եմ. այն նաև ռեալիզմի արմատներ ունի, դրա համար էլ սիրում եմ այդ ուղղությունը: Ակումբը բավարարում է այդ պահանջներին:
Ես-Մի հետաքրքիր դեպք կպատմե՞ք:
Հարցասեր-Օօօօ.... շատ անսպասելի հարց էր. պետք է մտածեմ
Ես-Մինչ մտածելը ասեմ, որ հրաշալի հումոր ունեք:
Հարցասեր-Այո, շնորհակալություն: Սիրում եմ ինձ սիրողներին, հատկապես ինձ:
Ես-Չհիշեցի՞ք հետաքրքիր դեպքը:
Հարցասեր-Հաջորդ անգամ

Ես-Ինչ չեք սիրում:
Հարցասեր-Մարդկանց չեմ սիրում: Այսինքն` մարդկային ճղճիմ բանականությամբ ապրող մարդկանց չեմ սիրում: Այսինքն` մարդկանց մեծ մասին: Մարդկային սուտ տրամաբանությամբ մարդկանց չեմ սիրում: Նորից այսինքն` մարդկանց ավելի մեծ մասին: Չեմ սիրում <<ելույթ ունեցող>> մարդկանց: Մարդիկ ելույթ են ունենում ուրիշների առաջ` քեզ վիրովորելով` համոզված, որ իրենց քննադատությամբ դուր կգան իրենց ընկերներին: Այդ մարդկանց էլ չեմ սիրում: Ասում են` բարեկամիդ պետք է խրախուսես բոլորի առաջ, բայց միայն իր մոտ` առանձին քննադատես: Բայց մարդիկ հակառակն են անում: Անուն են վաստակում, հետո մեռնում են` իրենց անունն էլ հետը: Ընկերները հավաքվում են գերեզմանի առաջ, հիմար բաներ ասում (ըստ իրենց` կենաց), այնպիսի բաներ են մաղթում, որ դրանցից իրենք էլ չունեն, հարբում են, գնում են տուն: Այդպիսի մարդկանց էլ չեմ սիրում:
Ես-Գարեջուր խմողներին ինչո՞ւ չեք սիրում:
Հարցասեր-Տղամարդկանց համար մեկից ավելի մարդկանցող հավաքվելով գարեջուր խմելը նույնն է, ինչ մի նույն քանակությամբ կանանց համար սուրճ խմելը: Բամբասում են: Բորից են բամբասում: Անխղճորեն բամբասում են: Ես բամբասանք անողներին չեմ սիրում, թե չէ` գարեջուր թող խմեն: Ասում են` նույնիսկ օգտակար է:
Ես-Ինչո՞ւ չեք հարմարվում Ակումբի միջավայրին:
Հարցասեր-Այդ ինքը` Ակումբը չի հարմարվում ինձ: Ես մարդկանց սիրում եմ, բայց միայն նրանց, ովքեր սառն են մտածում, լավ ու գրագետ են խոսում:
Ես-Բա ասում եք` մարդկանց չեմ սիրում:
Հարցասեր-Ես չեմ սիրում այն մարդկանց, որոնք կռիվ և գժտություն են փնտրում ամեն ինչի մեջ: Հիմար մարդիկ են դրանք` ինքնահաստատման կարոտ:
Ես-Կաշառք վերցնո՞ւմ եք:
Հարցասեր-Ոչ: Կարիք չունեմ: Կաշառք տվողներին կամ նրանց, ովքեր այդպիսի բաներ են առաջարկում, ուղղում եմ, որ այլևս չանեն դա:
Ես-Հաջողվո՞ւմ է:
Հարցասեր-Առայժմ ոչ, բնականաբար: Մեր ուսանողները ծույլ են, հեշտին են վազում: Հիմար մարդիկ:
Ես-Էհ, Հարցասեր, Հարցասեր:
Հարցասեր-Շնորհավոր Նոր տարի:

Հարցասեր-
Ես-

Հարցասեր-Ոչ:
Ես-Ինչո՞ւ:
Հարցասեր-Նկատի ունեմ, որ հայկական ֆորումներում չկամ, բայց անգլիալեզու ֆորումներում ներկայություն ունեմ:
Ես-Հետաքրքիր է:
Հարցասեր-Ես կասեի տխուր է:
Ես-Ինչո՞ւ:
Հարցասեր-Որովհետև այն հարցերը, որոնց անդրադառնում ենք արտասահմանյան ֆորումներում, հայկական միջավայրում չեն շոշափվում պատշաճ մակարդակով կամ էլ ընդհանրապես չկան:
Ես-Լավ չէ:
Հարցասեր-Ավելացնեմ, որ օտարալեզու ֆորումներում մինչև հիմա ինձ չեն վիրավորել:
Ես-Ինչո՞ւ:
Հարցասեր-Որովհետև քաղաքավարի եմ:
Ես-Ուզում եք ասել` քաղաքավարի են:
Հարցասեր-Նաև:
Ես-Իսկ այնտեղ չկա՞ն <<թեժ>> թեմաներ:
Հարցասեր-Կան, ուղղակի մարդիկ այնտեղ հանգիստ են խոսում իրար հետ:
Ես-Այո… Իսկ ինչպե՞ս պետք է լինի մարդը, որպեսզի կարողանա վիրտուալ կյանքում Ձեզ հետ շփվել:
/շարունակելի…/

Հարցասեր-Այո:
Ես-Ճի՞շտ է, որ շուտով հայտարարելու եք նոր ավատարների, կարգավիճակի, մականվան ու ստորագրության մրցույթ համապատասխան մրցանակներով:
Հարցասեր-Այո:
Ես-Ճիշտ է, որ Դուք կարող եք…
Հարցասեր-Այդ հարցը չկա քո հարցերի ցուցակում:
Ես-Ակումբցիներից ո՞ւմ եք սիրում:
Հարցասեր-Բոլորին:
Ես-Հատկապե՞ս…
Հարցասեր-Չեմ կարող ասել, բայց կան:
Ես-Ինչպե՞ս կարող են Ձեզ տեսնել:
Հարցասեր-Ինձ չեն կարող տեսնել:
Ես-Ուրիշ ֆորումներում կա՞ք, եթե այո, ի՞նչ անունով:

/շարունակելի/

Հարցասեր-Կարոտել էի:
Ես-Պարզ է: Անկեղծ չեք պատասխանում:
Հարցասեր-Եթե անկեղծ պատասխանեմ, շատեր կնեղանան այստեղ:
Ես--Ձեր ամփոփաթերթիկում նշել եք, որ Ձեր սիրած բանը <<Հարցաշարերի շտեմարանն>> է:
Հարցասեր-Այո, ճիշտ է: Սիրում եմ այդ գիրքը:
Ես-Ինչո՞ւ:
Հարցասեր-Այնտեղ գոնե նորմալ բաներ են գրում: Սիրում եմ խոսելուց առաջ պատրաստվել:
Ես-Այո, դրա համար էլ ինձ ստիպեցիք իմ հարցերը կազմելուց առաջ գրանցվել նախօրոք, հարցերի պատճեններն ուղարկել Ձեզ, հաստատում ստանալ ու հարցազրույցի համար հերթագրվել:
Հարցասեր-Այո, այդպես է. պետք է իմանամ նախօրոք, թե ինչ հարցեր ես ինձ (ԻՆՁ) տալու:
Ես-Ակումբում ի՞նչ կարող եք կառուցել:
Հարցասեր-Ամեն ինչ:
Ես-Նորից անկեղծ չեք.
Հարցասեր-Փաստորեն այո:
Ես-Իսկ ի՞նչ կարող եք քանդել:
Հարցասեր-Չգիտեմ:
Ես-Բայց Ձեր ասույթներից մեկում ասում եք, որ <<Մարդ պետք է անընդհատ կառուցի, հակառակ դեպքում ինքն իր մեջ հետադիմություն կգրանցի>>:
Հարցասեր-Այս ես դա ասել եմ մի փոքր այլ կերպ` <<Ձեր թերությունները բացահայտող թշնամիներն ավելի օգտակար են, քան դրանք թաքցնող բարեկամները>>:
Ես-Ռաաբլեն է ասել:
Հարցասեր- Այո:
Ես-Հումոր սիրո՞ւմ եք:
Հարցասեր-Այո. Այն, ինչ չեմ կարողանում լուրջ ասել, հումորով եմ ասում:
Ես-Հըըըմ...
Հարցասեր-Քո հըըըմ-ը հարցերի պաշտոնական տարբերակի մեջ չկար:
Ես-Դե լավ, այդքան խիստ մի եղեք:
Հարցասեր-Չեմ կարող չլինել. պարտավոր եմ:

շարունակելի

Շատ հետաքրքիր հարցեր և առավել քան հետաքիքիր պատասխաններ էին: Անհամբերությամբ սպասում եմ շարունակությանը:)

Sancta simplicitas, թե՞ երգիծանքի պոռթկում էր:

Harcaser ճիշտ ասած առաջին անգամ եմ հայ մարդուց նման խոսքեր լսում: Երկրի նախագահի հասցեին հնչող շատ, թե լավ, թե վատ խոսքեր էի լսել, բայց որ այսպես ասեին... Շատ չշարունակեմ, միայն ասեմ, որ ես էլ եմ սիրում իմ երկրի նախագահին:

Ավելի լավ, որ մեծ են: Ուրեմն փորձառու են ու շատ լավ հասկանում են իրենց պարտաորվածությունները: Աշխատանքային կանոնների խստիվ պահպանումը ամենևին էլ անձնական խստություն չէ ու իրենք դա երևի թե կհասկանան: Իսկ եթե ոչ` Դուք կբացատրեք: Մտածեք միայն ու միայն գործի արդյունավետության մասին և ՎԵՐՋ Ի ՎԵՐՋՈ ԱՄԵՆ ԻՆՉ ԼԱՎ ԿԼԻՆԻ....