Legolas-ի խոսքերից Arxangelo ջան , ի՞նչ ա եղել , ուզեցել ես ստեղծագործես թէ իրոք տենց ես զգում? նիուժելի չունե՞ս գոնե մեկ հարազատ մարդ, որ հեռանաս ու չես զղջա?? ու ընդհանրապես, ուրախացի, որովհետև հնարավորություն ունես հասկանալու չէ ուղղակի տենց եմ զգում
Arxangelo ջան , ի՞նչ ա եղել , ուզեցել ես ստեղծագործես թէ իրոք տենց ես զգում? նիուժելի չունե՞ս գոնե մեկ հարազատ մարդ, որ հեռանաս ու չես զղջա?? ու ընդհանրապես, ուրախացի, որովհետև հնարավորություն ունես հասկանալու
Իսկ համոզված ե՞ս, որ հեռանալուցդ հետո ավելի լավ տեղում ես հայտնվելու:
չկա, շատ եմ փնտրել
Մի հեռացի, մնա, ուղակի ճանապարհներ գտի, որտեղ ամուր բռնվելու տեղ կա ինչքան էլ խփեն չընկնես
դաժան էր
Դատարկ գրպան, դատարկ ստամոքս… Լիքը աչքեր, դատարկ գանգ. Ծվեն-ծվեն պոկում են մութն ու հյուսում վախ ու նողկանք, Ու սողում են՝ կույր ու խեղված, դեպի երախը բախտի: Դատարկ երազ, դատարկ հոգի… Լիքը դագաղ, դատարկ կյանք:
Քայլում էի Երևանի փոշոտ ու խորթ փողոցներով, որոնք իմ հին ու հարազատ քաղաքի հետքն անգամ չէին պարունակում: Ակամա տրտմությունը միանգամից պարուրեց հոգիս ու կոկորդս սեղմվեց, լացել ուզեցի: Նայեցի չորս կողմս, շատ մարդիկ կային, մտածեցի, թե տեսնե՞ս ինչ կմտածեն, եթե լացեմ, բայց դա էական չէր, որովհետև ես տղամարդ եմ ու ոչ մի բանից չեմ վախենում, այդ թվում՝ արցունքներիցս: Ու սկսեցի լացելով քայլել Երևանի փոշոտ ու խորթ փողոցներով:
Kuk-ի խոսքերից Քեզ «կյանք»-ով ա դիմում հա՞ Արթ ջան, մենակ էդ արտահայտությունը չարեց: Ուրիշ բաներ էլ ասեց, բայց այստեղ՝ բոլգում չեմ կարող գրել:
Մարկիզ-ի խոսքերից Ես էլ (շատ շուտ) անպատասխան սիրո նոր- նոր զոհ դարձածի կարգա- ու հոգեվիճակով մի անգամ քայլում էի աննպատակ: Մեկ էլ զգացի, որ ինչ-որ մեկը ուղիղ դիմացիցս նայում է ինձ: Տեսնեմ Նաոմի Քեմփբելն է … մայթեզրին տեղադրված ինչ- որ գովազդային պլակատից: Նայում էր ու ասում. «վեջդ չգցես, կյանք, լավ կլինի»: Քեզ «կյանք»-ով ա դիմում հա՞
Մարկիզ-ի խոսքերից Ես էլ (շատ շուտ) անպատասխան սիրո նոր- նոր զոհ դարձածի կարգա- ու հոգեվիճակով մի անգամ քայլում էի աննպատակ: Մեկ էլ զգացի, որ ինչ-որ մեկը ուղիղ դիմացիցս նայում է ինձ: Տեսնեմ Նաոմի Քեմփբելն է … մայթեզրին տեղադրված ինչ- որ գովազդային պլակատից: Նայում էր ու ասում. «վեջդ չգցես, կյանք, լավ կլինի»: Լավն էր Մարկիզ ջան
Ես էլ (շատ շուտ) անպատասխան սիրո նոր- նոր զոհ դարձածի կարգա- ու հոգեվիճակով մի անգամ քայլում էի աննպատակ: Մեկ էլ զգացի, որ ինչ-որ մեկը ուղիղ դիմացիցս նայում է ինձ: Տեսնեմ Նաոմի Քեմփբելն է … մայթեզրին տեղադրված ինչ- որ գովազդային պլակատից: Նայում էր ու ասում. «վեջդ չգցես, կյանք, լավ կլինի»:
Երկնային-ի խոսքերից սերը չեն խաղում, այն ապրում են… Հարգելի Երկնային, ցավոք նա խաղում է, իսկ ես ապրում
սերը չեն խաղում, այն ապրում են…
Որմիզդուխտ-ի խոսքերից Տարօրինակ է, Arxangelo... Այնպիսի տպավորություն է, որ Սերդ /Հավատդ/ կորցրել ես, կամ երբեք չես տեսել և դեռևս փնտրտուքների մեջ ես... (Սերդ կամ, ինչպես դու էիր ասում, Աստծուդ փնտրում ես ուրիշների, մասնավորապես՝ մերձավորներիդ կամ հայ աղջիկների մեջ): Դու ինքդ սեր երբևէ զգացե՞լ ես, արդյո՞ք ինքդ երբևէ ճառագել ես անխտիր սիրուց ծնված ջերմություն: Իր հոգու խորքում սեր զգացող մարդն այդ զգացմունքն, անկախ ամեն ինչից, պետք է որ գտներ ԱՄԵՆՈՒՐ և ՅՈՒՐԱՔԱՆՉՅՈՒՐ ՄԱՐԴՈՒ սրտում: Ինչո՞ւ է քեզ լքել սերը... Մտածել է պետք... Շատ հարգելի Որմինզդուխտ, միանգամից ասեմ, որ տպավորությունդ սխալ է: Հարցիդ պատասխանելով, ասեմ, որ Սեր զգացել եմ և մինչ այժմ զգում եմ և ապրում եմ, ավելի ճիշտ կարողանում եմ ապրել ի շնորհիվ այդ զգացմունքի: Բայց, երբ սիրում ես և անսահման նվիրվում ես, ցավոք հիասթափությունները անպակաս են, իմ դեպքում դրանք շատ-շատ են: ՊԵՏՔ Է ՄՏԱԾԵԼ
Տարօրինակ է, Arxangelo... Այնպիսի տպավորություն է, որ Սերդ /Հավատդ/ կորցրել ես, կամ երբեք չես տեսել և դեռևս փնտրտուքների մեջ ես... (Սերդ կամ, ինչպես դու էիր ասում, Աստծուդ փնտրում ես ուրիշների, մասնավորապես՝ մերձավորներիդ կամ հայ աղջիկների մեջ): Դու ինքդ սեր երբևէ զգացե՞լ ես, արդյո՞ք ինքդ երբևէ ճառագել ես անխտիր սիրուց ծնված ջերմություն: Իր հոգու խորքում սեր զգացող մարդն այդ զգացմունքն, անկախ ամեն ինչից, պետք է որ գտներ ԱՄԵՆՈՒՐ և ՅՈՒՐԱՔԱՆՉՅՈՒՐ ՄԱՐԴՈՒ սրտում: Ինչո՞ւ է քեզ լքել սերը... Մտածել է պետք...
Կյանքն է անշուշտ միշտ էլ դաժան, Չի խնայում ոչ մի վայրկյան, Որ իր անգութ ճանկերով մեծ, Անակնկալ վրա հասնի, Խենթ ոռնալով մեզ վախեցնի, Ու ողջ ժամեր չգժվեցնի...
Հնչում է շատ գեղեցիկ ու ահավոր հրապուրիչ, միթե՞ աշխարհում դեռ մնացել են այսպիսի մարդիկ, որ կարող են ժպիտ պարգևել մյուսներին: Հրաշալի է…
Arxangelo-ի խոսքերից Apsara ջան, իսկ հետաքրքիր է, ոնց ես պատրաստվում այն ինձ նվիրե՞լ Ամենապարզ ձևով, ընդհամենը մի ժպիտ ու կվարաքվես դու էլ կժպտաս, հետո կնկատես, թե շուրջդ ինչքան շատ գեղեցիկ ծառեր կան, ծաղիկներ, հետո մարդկանց կնկատես, ասենք սկզբից մայրիկիդ գեղեցկությունը կամ քույրիկիդ, ու կզգաս թե ինչքան շատ ես նրանց սիրում, քեզանից սերը կսկսի հոսել դուրս ու կտարածվի քո աշխարհում…
Apsara ջան, իսկ հետաքրքիր է, ոնց ես պատրաստվում այն ինձ նվիրե՞լ