Arxangelo

Ես կհեռանամ ինքս ինձանից,
Կփախչեմ հեռու, որ ինձ չհիշեմ...
էլ ի՞նչ ինձ մնաց ախր այս կյանքից.
Լոկ տառապանք. է՞լի տառապեմ:

Կգնամ հեռու` սիրուս չտեսնեմ,
Որ իմ անհեթեթ գոյությամբ անգամ
Իմ Աստվածուհուն ցավ չպատճառեմ:
Կփախչեմ հեռու և կլինի այնժամ`
Իմ ...

Նորից իմ առջև մի գանձ է շողում,
Նորից շլացնում աչքերս լույսով:
Այս ի՞նչ հրաշք եմ ախր ես տեսնում
Ինչու՞ է սիրտս լցվում գույներով:

Ախր ինչու՞ եմ երբ նրան տեսնում`
Դառնում գերի տխրության գրկում:
Ախր ինչի՞ց է երբ նրան տեսնում`
Հայացքս նրանից այլ կողմ չի թեքվում…

Լուսավոր հրաշք, գանձ հեքիաթային:
Կյանքիս լոկ իմաստ, սեր իմ երկնային:
Քո դեմքը իմ օդն է, և առանց որի
Գեթ վարկյան անգամ ես էլ չեմ ապրի:

Ունայնությունից մի կերպ դուրս պրծանք`
Երկար է կարծես ճանապարհը իմ:
Չի լինի էլ վիշտ, չի լինի խաբկանք,
Չեմ հավատա էլ խոսքերին ես սին:

Էլ տատասկներին չեմ դիպչի երբեք,
Ամեն տեսակի ծաղիկիներից հոտ` էլ ես չեմ քաշի:
Ճանապարհը իմ կլինի վերելք`
Պատված կանաչով վեհ ու գեղանի:

Այդ Քո լույսը
Այդքան մաքուր, մաքրամաքուր,
Պայծառ ինչպես հրաշք մի հուր:
Այդ Քո լույսը
Կուրացնող, բայց և նաև ինձ ամոքող:
Այդ քո լույսը
Հեքիաթային ու շլացնող:

Շողա դու իմ պայծառ արև
Տուր ինձ լույսդ` ապրեմ հավետ
Որ քեզ սիրեմ, սիրեմ հավետ:

Կուզեմ դառնալ քամի մեղմիկ
Ու սոսափվեմ քո մազերին,
Կուզեմ լինել արևի շող
Ու ընկնեմ քո աչքերին:

Ցայտող աղբյուր կուզեմ լինել,
Որ երբ հանկարծ դու ծարավես
Ու անցնելիս դու ինձ տեսնես`
Շուրթերտ մեղմիկ ինձ դու հպես:

Կուզեմ շողքտ լինել հոգիս,
...