Arxangelo

1000 տարիա ստեղ չէի մտել: Ո՞նց եք մարդիկ, ի՞նչ նորություններ կան

Այսօր, ինչպես և բոլոր օրերը երթուղայինով գնում էի աշխատանքի: Կանգառներից մեկում մի կին նստեց իր 12-14 տարեկան տղայի հետ: Միանգամից ասեմ, որ առաջին հայացքից դուրս չեկավ այդ կինը, չնայած այդպիսի բնավորություն չունեմ գնահատել մարդուն առաջին հայացքից: Ավելին ասեմ դա իմ սկզբունքներին ...

Ասա դու ինձ, սիրտ իմ տանջված, սիրտ վիրավոր.
Ինչի՞ց է որ, այդքան այրվում, բայց և այնպես չես մոխրանում,
Մոխրանալուց էլ Փյունիկի պես վեր ես հառնում`
Ու դեռ տանջվու՜մ ու դեռ սիրու՜մ:
Վերքս խորն է- սիրտս ասաց, -անբուժելի հիվանդ եմ ես,
Վրաս մի խոր սպի գոյացած` անջնջելի ...

Arxangelo-ի խոսքերից

Սեր? չգիտեմ, նենց եմ հոգնել սիրելուց չեք պատկերացնում: Երբ սերդ անփոխադարձա, դա շատ դաժան բանա: Մեջս ինչ էներգիա ինչ դրական լիցք կա տալիս եմ այդ սիրուն, բայց պատասխան չեմ ստանում, քամվել եմ, մեջս էլ ուժ չի մնացել: Չգիտեմ, հոգնել եմ...

Երազումս մոտս եկար ու ասացիր- սիրում եմ,
Ես սպասել էի դրան երկար` ախր ես Քեզ պաշտում եմ…
Առավոտյան, երբ զարդնեցի` հասկացա, որ երազ էր
Ու արցունքի դառը կաթիլ սրտիս վրա հոսեցին:
Ա՜խ ասում են կատարվում է երազները, երբ շատ ուզես,
Ամենից շատ այս աշխարհում երազում եմ իմը լինես…
Նոր տարի է` ասում են թե հրաշքներ են կատարվում.
Միթե՞ ամբողջ էս իմ կյանքում միշտ կսիրես ինձ երազում…