Աշխարհներն են թռչում: Տարիներն են թռչում: Մեզ մութ աչքն է նայում դատարկ տիեզերքի, Իսկ դւ համառորենինչ-որ բախտ ես տենչում, Իմ համր ու խուլ հոգի, իմ հոգնատանջ հոգի: Ի՞նչ է բախտը…Մի՞թե ցուրտն է իրիկնային Այգիներումմթնող, թավ անտառի խորքում. Թե՞ վայելքները ...