Նորից փորձում եմ հասկանալ քեզ,բայց ավելի եմ խառնվում մտքերիս մեջ...այն որ դու հիմա քո կյանքը ունես ես իմը դա ես հասկացել ու ընդունել եմ,ինչի դու էլ չես ուզում ապրես քո ընտրած կյանքով,կյանքով որտեղ իմ համար տեղ չկա...փորձում ես համատեղել երկուսնել,բայց ...
- Բարև,ո՞նց ես - Շատ լավեմ ( լռություն) - Ինչու չես հառցնում թե ես ո՞նց եմ - Որովհետև գիտեմ - Ի՞նչ գիտես - Դու կանխատեսելի ես - Ի՞սկ դու - Ես ի՞նչ - Դու կանխատեսելի ես՞ - Դա դու կիմանաս - Ի՞նչու ես այսքան սառը,քո սառնությունը ...
Մտածում եմ ի՞նչու այսպես ստացվեց...ի՞նչու հենց դու...կարծում էի դու այն միակնես որը կմնա կողքիս,նրա նման չի գնա անհետ,որ հետո ինչքան փնտրեմ չգտնեմ...բայց դու էլ... ի՞նչի , չէ որ առաջին անգամ էր որ սերս փոխադարձ էր...հիմա արդեն հասկացա որ ես ...