Առանց կատեգորիայի գրառումներ
Մի քանի րոպե առաջ աթոռիս մեջ նստած զգացի, որ ճոճվում եմ: Հատակից հաճելի ալիքներ էին հասնում ողնաշարիս: Նման դեպքերում առաջին մի քանի վայրկյանը ապակողմնորոշված ես, իսկ հետո վախ ես ապրում: Իհարկե, մարդու անհավատությունը իր դերն է խաղում, ասում ես “Հա դե լավ, չի լինի տենց ուժեղ ...
Ոնց եմ զզվում տուֆտա մարդկանցից Էն որ աննպատակ են... Էն որ մի բան անում են, ու չգիտեն` ինչի են անում Էն որ իրանց կյանքը ոտից գլուխ իմպուլսիվ մղումներ են ու ոչ մի ռացիոնալ բացատրություն սեփական անասուն արարքներին չեն կարողանում տալ Էն որ պատասխանատվություն չեն ...
Առաջին: Ոչինչ չես վստահում, քեզ պահում ես գաղտնի ու առեղծվածային, ինտրիգներ ես հյուսում, թքած ես ունենում ամեն ինչի վրա, էգոիստություն ես անում ու ցանկցած հարց լուծում ես քեզ ձեռնտու տարբերակով, ստիպում ես, որ քեզ հարմարվեն: Ժամանակ առ ժամանակ հասկացնում ես, որ միակը չէ, ուրիշներին էլ ես նկատում: Գուցե նա այս ամեն ինչը կզգա ու կհասկանա, բայց ոչինչ չի կարողանա անել, որովհետև մինչև ականջների ծայրը տարված կլինի: Երկրորդ: Վստահում ես, բացվում ես ամբողջ էությամբ, ...
Տեսնում եմ, այն մարդկանց… Ու միանգամից զգում եմ… Ում մասին եմ խոսում? Այն մարդկանց, ում փոքր ժամանակ չեն սիրել: Այն մեծերի, որ մի օր երեխա են եղել ու իրենց ծնողների ջերմությունը, ուշադրությունը չեն ստացել: Եւ ինչու միայն երեխա ժամանակ? Հիմա էլ, մեծ են, բայց ծնողները ...
Չեմ կարողանում հասկանալ մարդկանց, ովքեր հեշտությամբ շռայլում են խոսքերը: Օրերս, մի մարդ հայտարարեց, ավելի շուտ` դեկլարացրեց, որ մենք շատ մոտ ընկերներ ենք, ամենից մոտ նույնիսկ: Իրականում, ես էլ գիտեմ, ինքն էլ գիտի, որ այդպես չէ: Գուցե` դա փորձ է սկսել այդ ընկերությունը, բայց ...