Բլոգի մեկնաբանություններ

Apsara-ի խոսքերից

Տարբերությունը շատ քիչ է ակումբի և ներկայիս Հայստանի միջև՝ երկու տեղում էլ միապետություն է՝ դուրդ գալիս ա մնա, չէ՝ հել գնա,բռնող չկա: Տարբերությունն այն է, որ Հայաստանում գոնե ինչ-որ բան փոխելու մինիմալ շանսեր կան, ռեալ շանսեր, իսկ ակումբում բռնապետությունը շատ ավելի ուժեղ է /նրանց համար, ում դուր չի գալիս/:

Վարդ, շնորհակալություն կարծիքիդ համար:
Ոչինչ, որ քո գրառումը իմ բլոգային գրառման ասելիքի հետ որևէ առնչություն չուներ, այնուամենայնիվ շնորհակալ եմ այդ գրառմանդ համար, հետաքրքիր էր: Ընդգծեծի այս հատված, որովհետև սա իմ գրառման ասելիքի հաստատման փոքրիկ օրինակ է: Կրկին պնդում, չհիմնավորված, որը ներկայացվում է որպես անհերքելի ճշմարտություն: Իրականում գուցե և դու ճիշտ ես: Բայց հենց սկզբի անառարկելի ու «դատավճռային» տոնը հարկադրում է ինձ դրան չանդրադառնալ ու չխորանալ

Վիշապ-ի խոսքերից

Չուկ, իմ կարծիքով ակումբն ու շարժումը առանձնապես ընդհանուր եզրեր չունեն, շատ էլ որ երկու դեպքում էլ քննադատություն կա։

Վիշապ ձյա, այ հենց մեկնարկային սխալդ: Ես իմ գրառման մեջ ակումբն ու շարժումը համեմատություն մեջ եմ դրել անգամ ոչ թե քննադատության առկայությամբ, այլ քննադատության տիպով: Իսկ այն, որ ակումբն ու շարժումն իրար հետ ընդհանուր որևէ եզր չունեն ակնհայտ ճշմարտություն ու գրառումս այդ անհերքելի ճշմարտության դեմ որևէ ոտնձգություն չի կատարել:

Ակումբը կարգ ու կանոնների ու դրանց վերահսկման կայացած ու արդարացված համակարգ ունեցող կայուն միջավայր է, այն չի շարժվում, մանևրեր չի կատարում, դինամիկ թիրախներ ու նպատակներ չունի, կարելի է համարել, որ հասել է իր նպատակին ու հարյուր տոկոսով ապահովում է հայերեն լեզվով հաղորդակցությունը և կարծիքների ու մտքերի ինտեգրումը, մի խոսքով ֆորումը կայացած է։ Ես համեստորեն, առանց վարանելու տաս բալանոց համակարգով այդ ակումբը կգնահատեմ տաս։

Շնորհակալ եմ գնահատականի համար: Սակայն ես համարում եմ, գտնում եմ, որ ակումբն իր նպատակին չի հասել: Ակումբի նպատակն էր ոչ միայն ինտերնետում գործող բազում այլալեզու կամ տրանսլիտյան տարբերակներին այլընտրանք առաջարկելը, այլև արմատավորելը այնքան, որ հարկադրեր բոլոր այդ համակարգերին փոխվել հայատառ ու հայերեն հաղորդակցման: Այս նպատակի իրականացմանը մենք անգամ մոտ չենք: Այլալեզու ու տրանսլիտային հարթակները շարունակում են մնալ, ավելանալ: Թեև անհերքելի ճշմարտություն է, որ ինտերնետում ակումբի ի հայտ գալուց հետո ավելացել են նաև հայերեն հաղորդակցման հարթակները ու դրանցից շատերում իր լուման ունի նաև ակումբը:

Ինչ վերաբերում է քննադատություններին, ապա դրանց մեծ մասը հիմնավորված չեն, այլ բխում ես անհատական թերևս կամակորության երանգներ պարունակող ցանկություններից։ Որոնք էլ որ ինչ որ խելամիտ աստիճանի հիմնավորված են, ապա թույլ տուր նկատել, որ այդ քննադատությունները ընդունվում են ու համապատասխան փոփոխությունը արվում է, քո կողմից

Քննադատությունները բազում են, դրանց մի մասը մեզ հասնում է անհատական հաղորդագրությունների միջոցով: Սակայն խոսքը չէր գնում քննադատությունների առկայության ու դրանց ընդունվել կամ չընդունվելու մասին: Քննադատությունն ինքը հրաշալի բան է: Եթե մի օր ակումբում քննադատություններն վերանան, դա կնշանակի որ ակումբն էլ է վերացել:

Իսկ շարժումը այլ է. Դինամիկ քաղաքական ընթացք է, որտեղ կարող են դինամիկ փոխվել թե կարգը, թե կանոնները, թե ղեկավարները, թե ինչու չէ, նաև նպատակները, թե համակիրների քանակը, և թե քննադատությունները ու փառաբանությունները։ Եվ հազիվ թե կարելի է ասել, որ այդ քննադատությունների մեջ որևէ օբյեկտիվ հիմք կամ փաստարկ չի գտնվել։ Ինչ որ բան փոխվե՞լ է քննադատությունների արդյունքում։ Քաղաքացին քննադատում է, փոխարենը ստանում է պատասխան քննադատություն՝ թե, բա դու՞ ինչ ես անում։ Ուրեմն հարգելիս, արի հստակեցնենք մի շատ պարզ բան. երկրում, ժողովրդավարություն, կարող են, հաստատել, միմիայն, իշխանությունները։ Ժողովուրդը, կարող է, իրականացնել, միայն, իշխանափոխություն։ Համաձա՞յն, թե՞ չհամաձայն։

Չհամաձայն:
Ոչ ժողովրդավար իշխանությունը որևէ կամք չունի ժողովրդավարություն հաստատելու: Դա նրան պետք է պարտադրի ժողովուրդը: Այսինքն եթե ինչ-որ պահի իշխանությունը հաստատում է ժողովրդավարություն, դա կատարում է ժողովրդի պարտադրանքով: Այլ կերպ ասած անուղղակի կերպով ժողովուրդն է այդ ժողովրդավարությունը հաստատում:

Սակայն խոսքը կրկին սրա մասին չէր:
Ինչպես ասացի, խոսքը չէր գնում քննադատություն երևույթի մասին:
Խոսքը գնում էր միայն ու միայն քննադատության տիպի մասին, առոգանության ու շեշտադրության մասին:

ՀԱԿ-ն ու Ակումբը մի բանում էլ ընդհանրություն ունեն. երկուսն էլ պատրաստ են քննադատություններ լսելու ու դրանք հաշվի են առնվում: Ես կարող եմ այս համատեքստում համեմատությունները շարունակել, ամենևին ընդհանրություն չդնելով ակումբի ու շարժման մեջ:

Երկուսում էլ անգամ ղեկավար կազմում կան անհամաձայնություններ, երկուսում էլ դրանք լսվում են: Երկուսում էլ երբեմն ղեկավարները կամային որոշումներ են կայացնում՝ հաշվի առնելով մի շարք հանգամանքներ: Երկուսում էլ «ժողովրդի» (ակումբում՝ ակումբցիներ, շարժման մեջ՝ շարժման մասնակիցներ ու համախոհներ) կարծիքը լսվում ու հաշվի առնվում է: Երկուսում էլ քննադատությունների արդյունքում փոփոխություններ լինում են և այլն:

Բայց խոսքը նորից ու նորից գնում էր այն մասին, որ կա մարդկանց տիպ, ով քննադատելիս ոչ թե իր տեսակետն է հայտնում, այլ իր «դատավճիռը», իր անսխալական կարծիքը: Նույն ակումբում մեկը կարող է առաջարկել, որ էրոտիկ նկարները թույլատրվեն, օրինակ: Ու դրան կա հակառակ տեսակետը՝ չթույլատրել: Բայց ահա շատերը նման բան առաջարկելիս հակառակ տեսակետը չեն լսում. «Ասում եմ, որ սխալ ա չթույլատրելը, դու հո՛ հիմար չես, որ արգելում ես»: Սա ա քննադատության տիպը: Սա քննադատություն չի: Սա մեծամտություն ա:

Նույնը շարժման դեպքում: Ենթադրենք մեկը համարում է, որ ներկա փուլում պետք է ամեն օր հանրահավաք անցկացնել: Հնարավոր է, որ նա ճիշտ է: Բայց ինքը չի մտածում, որ գուցե հանրահավաքների դադարացումը շատ լուրջ քննարկումների ու հաշվարկի արդյունք է: Չի մտածում, որ գուցե ՀԱԿ համախոհների մեծ մասը դադարացման կողմնակից են: Ո՛չ: Ինքն անսխալական է: Ինքն այսպես է գտնում ուրեմն վերջ:

Եթե իր ասածով չի, ուրեմն «Սխալ են շարժվում», ուրեմն «ժողովրդի կարծիքը հաշվի չեն առնում»: Ավելին, սրա աբսուրդի գագաթնակետն այն է, որ այս տիպի խոսողներն այդպես էլ իրենց խոսքը չեն հասցնում ղեկավարությանը, համարում են, որ ղեկավարությունը պետք է գար իրենից այդ կարծիքը ստանար: Խոսքը այ սրա մասին է:

Խոսքը դիմացինի փորձը հաշվի չառնելու ու չհարգելու մասին է: Այո՛, ՀԱԿ ղեկավարությունը կարող է փոխվել, ինչպես որ մեծ հաշվով Ակումբի ղեկավարությունն էլ կարող է փոխվել, այդ թվում ես, թեև իրավաբանորեն ինձ է պատկանում, բայց կարող է փոխվել: Խոսքը սրա մասին չէ, խոսքը քննադատության չլինելը պահանջելու մասին չէ: Խոսքը ընդամենը սեփական արժեքի գերագնահատման լայն տարածված երևույթի մասին է: Ես այդ մասին կարող է խոսել առանց շարժման ու ակումբի օրինակների, նույն տեսակետը բերելով այլ երևույթների վրա, բայց բերեցի ինձ առավել հուզող հարցերի՝ ակումբի ու շարժման մասին:

Շնորհակալ եմ բոլոր մեկնաբանությունների համար: Ինչպես և սպասում էի, դրանցից ոչ մեկը առնչություն չուներ իմ բարձրացրած հարցի հետ, իմ ասածի հետ, ընդամենը կոնտեքստից կտրած ու իմ ասելիքը սեփական ձևով մեկնաբանումների արձագանք էր:

Քիչ ավելի ուշ կանդրադառնամ կետ առ կետ:

Արտ, սպասում էի արձագանքներին: Գիտեի, որ գրածդ ընկալվելու է էնպես, ինչպես ուզում է մեն ընթերցող ու գիտեմ, որ ակումբցիների մեծ մասը կարդացել է գրածդ ծայրից ծայր:
Մի առաջարկ ունեմ, արի բոլոր կանոնները, բոլոր սահմանափակումները, ամեն ինչ անջատի, մի ամիս առանց մոդերատորների, առանց կանոնների թող ակումբն ու գնա հանգստանալու: Առաջին մի շաբաթը ակումբցիները վախվխելով կանոնները կխախտեն, հաջորդ մի շաբատը՝ լրիվ ազատություն կլինի ու ոլոր թեմաները զրուցարան կդառնան, երրորդ շաբաթում ակումբի ակտիվությունը կնվազի, իսկ չորրորդի վերջում կարող ես ակումբը փակել: Մոռացա ասել, որ արձակուրդ գնալուց առաջ բազայի վերջին "վերսիան" մոտդ պահես, ու վերաձարդին ոչ թե փակես ակումբն, այլ վերադարձնես նախորդ ամսվա տարբերակը: Շարժման մասին լռում եմ, քանի որ ինքս երբեք շարժման մեջ չեմ եղել, ոչ էլ կողմ եմ ու երևի քո միակ ապացույցն եմ, որ "պարտադիր չի ակումբցին լինի ՀԱԿ-ից կամ շարժման մասնակից լինի, որ ընկերդ դառնա, առավել ևս ադմին":

Քիչ էր մնում ամենակարևորը էլի թողնեի ռեալին՝ շներհակալ եմ…

Չուկ իրականում դու երեք բան միացրել ես միասնական մի օղակում /ակումբ, շարժման ղեկավարություն, շարժում/ և փորձում ես նույն ստանդարտով երեքին էլ վեր դնել քննադատությունից.
Ամեն մեկն ակումբի կարգ ու կանոնին հարմարվել է իր պատկերացումների սահմաններում և ինչքանով տեղյակ եմ, ակումբի դրվածքից դժգոհությունները մեծ չեն. Հետևաբար քո դժգոհությունը ակումբի առումով արդարացված չէ.
Հիմնական հակասությունները սկսվում են քաղաքական տարբեր տեսակետների արտահայտման հետ կապված. Ինչքան որ դու այլոց ես մեղադրում ոչ– ադեկվատ ինքնակենտրոն ու ոչ– կառուցողական կեցվածքի մեջ, նույնքանով էլ, դու ես նման ձևով և հիմնականում մեծամտորեն միջամտում քննարկմանը ու դիմացինին ընդգծված առհամարհանքով վերաբերվում.
Քո այս "դատարկաբանություններում" դու շեշտում ես, որ ակումբը և շարժումը այն ստեղծողների շնորհքն է, /դա փաստ է/, բայց և դրանից բխեցնում ես, որ մյուսները միայն խոսում են, առանց որևէ գործ անելու.
–Որտեղից գիտես՞. Ինչ է, խոսելու, քննադատելու իրավունքը հաստատող ինչ որ փաստաթուղթ է պետք՞.
Ակումբը բազմամարդ է, և ամեն քննադատություն չեզոքացվում է հանդիպակած քննադատությամբ.
Ինձ թվում է, որ քննարկումները, տարբեր տեսակետների բախումները հստակություն են մտցնում այլևայլ հարցերում և հենց դա է բոլորի ձեռքբերումը- միջինացված-պարզեցված գրագետ տեսակետի հանգելը քաղաքական հարցերի վերաբերյալ.
Փոխարեն դա որպես գնահատելի արդյունք դիտելու, հաճախ դու ասում ես որ դրանք դատարկաբանություններ են, և որ լիդերներն այքան խելոք են, որ ցանկացած ակումբցու "կտանեն ծովը ծարավ հետ կբերեն". Դա քո կարծիքն է. Դու վերջերս ես ծանոթացել նրանց հետ, շատերը քսան տարի առաջ ու տեսել են ու ծանոթ են նրանց 360 աստիճան տեսադաշտում. Այնպես որ մի կարծիր, թե հակառակվողներս օրգանապես դեֆեկտիվ ենք. Ոչ, մենք էլ մեր կաշվի փորձն ունենք, մեր ջուրը գցած տարիներն ու տառապանքները, կործանված ճակատագրերը.
Բարի եղիր հարգել այդ տեսակետները ևս. Ոչ մեկս մեր քմհաճույքով չենք դարձել տարագիր. և այդ գործում հիմիկվա լիդերները միրենց մասնաբաժին պատասխանատվությունն ունեն.
Նաև չեմ կարծում, թե ակումբը ինչ որ մեկի տոնավաճառն է, որտեղ ազատ արտահայտվելն իր գինն ունի. Պետք չի երեսով տալ հրամցրած տժվժիկը.
"Մասնակիցների" քննադատությունը հիմնականում ուղղված է կոնկրետ լիդերներին և դա բնական է, որովհետև այդ լիդերները Հայաստանայան քաղաքական ասպարեզում այսօր չեն հայտնվել. Ամեն մեկն իր, հիմնականում բացասական, նախապատմությունն ունի. և այսօր էլ նրանց արածն ու չարածը միարժեք չէ. Քո կարծիքով, քանի որ նրանք հիմա շարժման մեջ են, ապա ամեն ինչ պետք է մոռացվի և բոլորն ինքնամոռաց պետք է կանգնեն նրանց կողքին.
Այդպես չէ. Ինչքան ամբիցիոզություն ցուցաբերում է ԼՏՊ–ն, նույքան էլ պետք է սպասել մյուսներից, որովհետև քաղաքականությունը դա հենց անհատների գործունեության դաշտ է, և թրի տակով անցնողների արժեքը գրոշ է. Ինքդ էլ նույն հատկությունները չթաքցնող երիտասարդ ես և կարծեմ որևէ մեկը դրանում քեզ չի մեղադրում.
Եթե շարժման լիդերների մասով քննադատությունը բավարար շատ է, ապա զուտ շարժման առումով վերաբերմունքն այլ է. Ոչ թե քննադատություն է, այլ աճող մտահոգություն, որ լիդերների գործելաոճի ներկայիս դինամիկայով գործը գնում է անկման. Շատերն են ափսոսում, որ փաստորեն կուտակված քաղաքացիական ակտիվության մեծ լիցքը պարպվեց զոհերով, և փաստացի անարդյունք. Որպես նվաճում դիտվում է ակտիվ երիտասարդների հրապարակ գալը. Իմ կարծիքով կա սերնդային և գործելակերպի դատարկություն լիդերների և այդ երիտասարդների մեջ. Դու կասես, որ երիտասարդությունը անկախ է, ես էլ այլ կարծիքի եմ.
Քո դուրը չեն գալիս ֆորումային ինչ որ մտքեր ու մարդիկ. Իմ դուրն էլ չեն գալիս Հայաստանում ընթացող տարբեր քաղաքական պրոցեսներ, որոնց մասին և փորձում եմ բարձրաձայնել. Ցավոք սրտի հին ու նոր դեմքերի արած ու չարած գործերով պայմանավորված բոլոր երևույթների գնահատականները գալիս կենտրոնանում են այդ անձանց վրա. Ու հենց նրանց հասցեին քննադատություն է հնչում, իսկույն իրար դեմ են ելնում նույն մարդիիկ, նույն տեսակետներով.
Ֆորումի մասնակիցներս և դու տարբեր հարթություններում ենք. Դու հարցերին նայում ես ֆորումի համակարգողի, Հակ-ի երիտասարդական ակտիվիստի, մոդերաթորի տեսանկյունից, մյուսները կյանքը և պրոցեսները դիտարկողների դիրքերից.
Այդ տեսակետները ինքնին տարբեր պետք է լինեն.
Իմ, որպես մասնակցի կարծիքն այն է, որ ակումբը լուրջ ուսուցողական ֆունկցիա է կատարում շնորհիվ այլակարծության.
Կորոշվի դրա դեմն առնել,դա էլ վերաբերմունք է.

Չուկ, նենց ջղայնացած տոն կա գրածիդ մեջ,մի բարկացի: Մինչ շարժումը Հայաստանը կա, ինչ-որ մեկը այն ստեղծել ու կառավարում է, այն գոյություն ունի որպես անհերքելի փաստ, բայց եթե ինչ-որ տեղ ինչ-որ բան սխալ է, ապա առաջանում է հակաուժ, քաղաքականության դեպքում՝ շարժումն էր, ակումբի դեպքում էլ գնալով շատացող բողոքները: Տարբերությունը շատ քիչ է ակումբի և ներկայիս Հայստանի միջև՝ երկու տեղում էլ միապետություն է՝ դուրդ գալիս ա մնա, չէ՝ հել գնա,բռնող չկա: Տարբերությունն այն է, որ Հայաստանում գոնե ինչ-որ բան փոխելու մինիմալ շանսեր կան, ռեալ շանսեր, իսկ ակումբում բռնապետությունը շատ ավելի ուժեղ է /նրանց համար, ում դուր չի գալիս/: Ինչպես նաև Հայստանը բոլոր հայերի հայրենիքն է, մարդիկ հակված են կարծելու, որ Հայաստանը իրենց սեփականությունն է, իսկ ակումբի դեպքում բացի ստեղծողից ուրիշ ոչ ոք չի կարող անվանել այն ԻՄԸ:

Այս համեմատությունդ հիշեցրեց ինձ իմ մանկության համեմատությունունը ՝ ես համեմատեցի ամենափոքր ատոմին իր պրոտոններով մեր արևային համակարգի հետ և գտա, որ նրանք նույնն են:

Չգիտեմ մնացածը ինչպես, բայց ես սովորեցի անտարբերությամբ և հանգստությամբ ուսումնասիրել շուրջս կատարվող ցանկացած փոփոխություններ

Չուկ, իմ կարծիքով ակումբն ու շարժումը առանձնապես ընդհանուր եզրեր չունեն, շատ էլ որ երկու դեպքում էլ քննադատություն կա։ Ակումբը կարգ ու կանոնների ու դրանց վերահսկման կայացած ու արդարացված համակարգ ունեցող կայուն միջավայր է, այն չի շարժվում, մանևրեր չի կատարում, դինամիկ թիրախներ ու նպատակներ չունի, կարելի է համարել, որ հասել է իր նպատակին ու հարյուր տոկոսով ապահովում է հայերեն լեզվով հաղորդակցությունը և կարծիքների ու մտքերի ինտեգրումը, մի խոսքով ֆորումը կայացած է։ Ես համեստորեն, առանց վարանելու տաս բալանոց համակարգով այդ ակումբը կգնահատեմ տաս։ Ինչ վերաբերում է քննադատություններին, ապա դրանց մեծ մասը հիմնավորված չեն, այլ բխում ես անհատական թերևս կամակորության երանգներ պարունակող ցանկություններից։ Որոնք էլ որ ինչ որ խելամիտ աստիճանի հիմնավորված են, ապա թույլ տուր նկատել, որ այդ քննադատությունները ընդունվում են ու համապատասխան փոփոխությունը արվում է, քո կողմից
Իսկ շարժումը այլ է. Դինամիկ քաղաքական ընթացք է, որտեղ կարող են դինամիկ փոխվել թե կարգը, թե կանոնները, թե ղեկավարները, թե ինչու չէ, նաև նպատակները, թե համակիրների քանակը, և թե քննադատությունները ու փառաբանությունները։ Եվ հազիվ թե կարելի է ասել, որ այդ քննադատությունների մեջ որևէ օբյեկտիվ հիմք կամ փաստարկ չի գտնվել։ Ինչ որ բան փոխվե՞լ է քննադատությունների արդյունքում։ Քաղաքացին քննադատում է, փոխարենը ստանում է պատասխան քննադատություն՝ թե, բա դու՞ ինչ ես անում։ Ուրեմն հարգելիս, արի հստակեցնենք մի շատ պարզ բան. երկրում, ժողովրդավարություն, կարող են, հաստատել, միմիայն, իշխանությունները։ Ժողովուրդը, կարող է, իրականացնել, միայն, իշխանափոխություն։ Համաձա՞յն, թե՞ չհամաձայն։

Sisuan-ի խոսքերից

Վախացրել ես խեղճին, նեղ մոմենտին մտածելա եկել են իրա հետևից ու սխալ ուղղությունա բռնել

Բինգո՛

Ճիշտ ա

Վախացրել ես խեղճին, նեղ մոմենտին մտածելա եկել են իրա հետևից ու սխալ ուղղությունա բռնել

Դեդուկցիայի բացարձակ բացակայություն եմ նկատում

Ժող, եթե գրածս ուշադիր կարդայիք, կհասկանայիք, որ կոշիկին չիշիկ անելու պատճառը ես եմ

բացեց

Բայց աչքիս իսկականից վրեն էր արել…

Այ ջրիկ

Chuk-ի խոսքերից

Կարծում եմ, որ սխալ ես դատում
Հրաշալի երգ է: Շատ կոլորիտային: Կփորձեմ թվայնացնել ու տալ լսելու

Շատ շնորհակալ կլինեմ, այդ ժամ ճիշտ կարծիքսս կարտահայտեմ

Apsara-ի խոսքերից

դե քանի որ մեզ այդպիսի պատիվ չի հասել, որ մեր տանն էլ երգի, ուրեմն ես լիքը սրա նման հույսով եմ անկապ երգերի մասին չգիտեմ, ինչը լավ է

Կարծում եմ, որ սխալ ես դատում
Հրաշալի երգ է: Շատ կոլորիտային: Կփորձեմ թվայնացնել ու տալ լսելու

Chuk-ի խոսքերից

Հա, ես կասետով ունեմ ձայնագրությունը:
Ուղղակի խիստ հավանական է, որ ինքն էդ երգը երգել է մենակ ընկերական շրջապատներում, երբևէ այս երգը չի ձայնագրել, համերգներում չի կատարել: Իմ ունեցած ձայնագրությունը էլի ընկերական հավաքույթից է՝ մեր տանը:

դե քանի որ մեզ այդպիսի պատիվ չի հասել, որ մեր տանն էլ երգի, ուրեմն ես լիքը սրա նման հույսով եմ անկապ երգերի մասին չգիտեմ, ինչը լավ է

Apsara-ի խոսքերից

Չուկ լուրջ Հախվերդյանը տենց երգ ունի՞,
ես գիտեի թե նրա բոլոր երգերը գիտեմ՝ հին ու նոր

Հա, ես կասետով ունեմ ձայնագրությունը:
Ուղղակի խիստ հավանական է, որ ինքն էդ երգը երգել է մենակ ընկերական շրջապատներում, երբևէ այս երգը չի ձայնագրել, համերգներում չի կատարել: Իմ ունեցած ձայնագրությունը էլի ընկերական հավաքույթից է՝ մեր տանը: