PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել



Vahram
12.08.2006, 01:25
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել։
Այդպե՞ս է արդյոք։

Լէգնա
12.08.2006, 08:36
Սիրո մասին շատ թեմաներ կան,և մեր ուզեռների կարծիքը կարծում եմ այնտեղ կարող եք գտնել,իսկ սիրել նշանակում է Սիրել,թե այս բառի մեջ արդեն ում մոտ ինչ բառեր են տրոփում,դա գալիս է հոգու սահմաններից ու ցանկություններից:)

Firegirl777
12.08.2006, 17:36
Մի շատ հիանալի միտք կա, Սիրելու սկիզբը միշտ ավելի լավ է քան նրա վերջը, և ես կավելացնեի, սիրո վերջը միշտ էլ շատ վատ է, իսկ վերջը միշտ էլ անխուսափելի է

StrangeLittleGirl
12.08.2006, 17:49
Սիրելն ու տանջվելը տարբեր բաներ են, բայց մեկ-մեկ մարդիկ շփոթում են դրանք :P

Ուլուանա
12.08.2006, 19:44
Մի շատ հիանալի միտք կա, Սիրելու սկիզբը միշտ ավելի լավ է քան նրա վերջը, և ես կավելացնեի, սիրո վերջը միշտ էլ շատ վատ է, իսկ վերջը միշտ էլ անխուսափելի է
Է՜, Ջեյն, :( էլի սկսեցիր քո անձնական անհաջող փորձն ընդհանրացնել ու ներկայացնել որպես անհերքելի ճշմարտություն: Ախր չի կարելի նման կատեգորիկ հայտարարություններ անել ու առանձին դեպքերը տարածել բոլորի վրա: Մեկի մոտ սկիզբն է հիանալի, մյուսի մոտ՝ վերջը, մեկ ուրիշի մոտ՝ և՛ սկիզբն է տանջանք, և՛ վերջը, իսկ որոշ երջանիկների մոտ՝ և՛ սկիզբն է լավ, և՛ վերջը: Բայց տանջանքից, ամեն դեպքում, ոչ մի մարդկային էակ չի կարող խուսափել ո՛չ սիրելու, ո՛չ էլ չսիրելու դեպքում: Քանի դեռ մարդը սիրտ ունի, չի կարող չտանջվել: Ուղղակի պետք է այնպես անել, որ տանջանքերը հնարավորինս քիչ լինեն: :)

Kita
12.08.2006, 19:45
Սիրելն ու տանջվելը տարբեր բաներ են, բայց մեկ-մեկ մարդիկ շփոթում են դրանք :P
Ես կասեի բավականին հաճախ:

Riddle
12.08.2006, 23:05
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել։
Այդպե՞ս է արդյոք։
Ի՞նչ կապ ունի այստեղ սերը: Տանջվում են սիրո ընթացքում ծնված այլ, բացասական զգացողություններից ու զգացմունքներից, ոչ թե կոնկրետ սիրուց:

Firegirl777
13.08.2006, 15:18
Է՜, Ջեյն, :( էլի սկսեցիր քո անձնական անհաջող փորձն ընդհանրացնել ու ներկայացնել որպես անհերքելի ճշմարտություն: Ախր չի կարելի նման կատեգորիկ հայտարարություններ անել ու առանձին դեպքերը տարածել բոլորի վրա: Մեկի մոտ սկիզբն է հիանալի, մյուսի մոտ՝ վերջը, մեկ ուրիշի մոտ՝ և՛ սկիզբն է տանջանք, և՛ վերջը, իսկ որոշ երջանիկների մոտ՝ և՛ սկիզբն է լավ, և՛ վերջը: Բայց տանջանքից, ամեն դեպքում, ոչ մի մարդկային էակ չի կարող խուսափել ո՛չ սիրելու, ո՛չ էլ չսիրելու դեպքում: Քանի դեռ մարդը սիրտ ունի, չի կարող չտանջվել: Ուղղակի պետք է այնպես անել, որ տանջանքերը հնարավորինս քիչ լինեն: :)
Ես ընդհանրապես չեմ սիրել, իսկ այն ինչ լսում եմ ուռիշներից միշտ նույն է:think

Ուլուանա
13.08.2006, 15:30
Ես ընդհանրապես չեմ սիրել, իսկ այն ինչ լսում եմ ուռիշներից միշտ նույն է:think
Ինչ ասեմ, իսկ ինձ հայտնի դեպքերը շատ տարբեր են:;)

Koms
13.08.2006, 20:13
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել։
ոչ իհարկե, դա արդեն՝ անլիարժեք սեր է,..

Mag!
20.08.2006, 12:47
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել։
Այդպե՞ս է արդյոք։


սիրել նշանակում է ապրել

Kita
20.08.2006, 14:33
Եթե մարդիկ կարողանային ուղակի սսիրել…չխանդեին, չկասկածեին և այդպես շարունակ, ապա քիչ կտանջվեին…իսկ դրա համար պետք է սովորել հավատալ և հասկանալ սիրեցյալին… եթե նրան իմանաս. չես կասկածի, այլ հաստատ ամեն ինչ պարզ կլինի…

Firegirl777
20.08.2006, 17:46
Հենց այդ պատճառով ես պնդում եմ որ մեր օրերում սեր համարյա չի մնացել, քանզի այն խեղդվում է մերօրյա կասկածանքների ու խանդային տեսարանների մեջ

Kita
21.08.2006, 00:26
Հենց այդ պատճառով ես պնդում եմ որ մեր օրերում սեր համարյա չի մնացել, քանզի այն խեղդվում է մերօրյա կասկածանքների ու խանդային տեսարանների մեջ

ես դրա համարել էլ շեշտեցի, որ հավատալ պետք է սովորել…

otar
21.08.2006, 11:03
Սիրելն ու տանջվելը տարբեր բաներ են, բայց մեկ-մեկ մարդիկ շփոթում են դրանք :P
:hands :ok հաաաարուր դոլլար :D

John
21.08.2006, 13:57
Կարծում եմ տանջանքը այն դեպքում է, երբ սերը միակողմանի է, իսկ հակառակ դեպքում կարծում եմ տանջանք չէ… :)

Ուլուանա
21.08.2006, 15:21
Կարծում եմ տանջանքը այն դեպքում է, երբ սերը միակողմանի է, իսկ հակառակ դեպքում կարծում եմ տանջանք չէ… :)
Է՜հ, Հովսեփ ջան, ինչ հեշտ ես պատկերացնում կյանքը։ Երանի չէ՞ր՝:think այդպես լիներ...:(

StrangeLittleGirl
21.08.2006, 17:34
Կարծում եմ տանջանքը այն դեպքում է, երբ սերը միակողմանի է, իսկ հակառակ դեպքում կարծում եմ տանջանք չէ… :)
Ոչ միշտ
Ես տանջվել եմ, երվ երկկողմաի է եղել և բացարձակապես չեմ տանջվել, երբ միակողմանի է եղել:

Ուլուանա
21.08.2006, 17:39
Բացի միմյանց նկատմամբ ունեցած զգացմունքներից, շատ ուրիշ հանգամանքներ կան, որոնք այս կամ այն չափով կարող են բարդացնել սիրային հարաբերությունները: Բայց դա, իհարկե, դեռ չի նշանակում, որ սիրել նշանակում է տանջվել:
Իմ կարծիքով, Mag!-ը շատ ճիշտ բնորոշեց. սիրել նշանակում է ապրել։ :)

Արշակ
21.08.2006, 17:57
Ի դեպ, ինչպես Բուդդան է ասել՝ բոլոր տառապանքների պատճառը տգիտությունն է։

John
21.08.2006, 22:13
Դե ես դեռ անփորձ եմ էդ բնագավառում, բայց ենթադրեցի, որ այդպես կարող է լինել :)

Esmeralda
23.08.2006, 12:00
Տանջվելը մաքսիմում կարող է սիրելու հետևանք լինել... Սերը այնպիսի մի հրաշք է... որ մարդու առօրյան լրիվ կարող է փոխել...

Koms
23.08.2006, 14:03
մի բան ասեմ, շատ խորը/ինքնամոռած սերը՝ քայքայում է մարդու/անհատի ներքին աշխարհը, այնպես որ՝ ամեն ինչի ոսկե միջինն է լավ, ;)

Ուլուանա
23.08.2006, 16:46
մի բան ասեմ, շատ խորը/ինքնամոռած սերը՝ քայքայում է մարդու/անհատի ներքին աշխարհը, այնպես որ՝ ամեն ինչի ոսկե միջինն է լավ, ;)
Ճիշտն ասած՝ ես սիրո մեջ միջին կամ մի քիչ հասկացությունները չեմ ընդունում, ես սիրել ասելով՝ հասկանում եմ միայն ՇԱՏ սիրել ու անմնացորդ: Իսկ մնացած քանակներն ու որակները սեր չեմ համարում, այլ ուրիշ ցգացմունքներ, որոնք մարդիկ հաճախ են շփոթում սիրո հետ: Դա կարող է լինել համակրանք, հրապուրանք կամ նման մի բան, այ այդ զգացմունքները կարող են լինել մի քիչ կամ չափավոր, բայց ոչ սերը:

Լիաննա
23.08.2006, 17:53
ճիշտ ասած այդ զգացմունքին մոտիկից չեմ ճանաչում:)բայց չեմ հասկանում այն մարդուն, որը անտեսելով սեփական տանջանքներն ու վիրավորանքները, շարունակում է սիրել:

Ուլուանա
23.08.2006, 20:24
ճիշտ ասած այդ զգացմունքին մոտիկից չեմ ճանաչում:)բայց չեմ հասկանում այն մարդուն, որը անտեսելով սեփական տանջանքներն ու վիրավորանքները, շարունակում է սիրել:
Անմիջապես երևում է, որ այդ զգացմունքին մոտիկից ծանոթ չես, որովհետև հակառակ դեպքում կիմանայիր, որ սերը պատվերով համերգ չէ: Ոչ սիրել սկսելն է քո նախաձեռնությամբ լինում, ոչ էլ դադարելը:;)

Hambik
23.08.2006, 20:47
Անմիջապես երևում է, որ այդ զգացմունքին մոտիկից ծանոթ չես, որովհետև հակառակ դեպքում կիմանայիր, որ սերը պատվերով համերգ չէ: Ոչ սիրել սկսելն է քո նախաձեռնությամբ լինում, ոչ էլ դադարելը:;)

Իսկ դադարել երբևէ լինում է՞ (եթե դա իսկական սեր է).
Երևի հարցս շեղվում է բուն թեմայից, ուղղակի միանգամից մոտս առաջացավ, ուզեցի հարցնել :oy

Ուլուանա
24.08.2006, 06:27
Իսկ դադարել երբևէ լինում է՞ (եթե դա իսկական սեր է).
Երևի հարցս շեղվում է բուն թեմայից, ուղղակի միանգամից մոտս առաջացավ, ուզեցի հարցնել :oy
Դժվար է ասել, որ եթե որոշ ժամանակ հետո դադարում ես մարդուն սիրելուց, ուրեմն դա սեր չէր: Ոչ, չեմ կարծում, թե այդպես է: Հնարավոր է, որ մարդ տարիներ շարունակ սիրի ինչ-որ մեկին, բայց մի օր դադարի սիրելուց և սիրահարվի մեկ ուրիշին, ի՞նչ է , դա կնշանակի, որ այդ մարդուն չի՞ սիրել: Ես այդպես չեմ համարում:;)

Hambik
24.08.2006, 09:24
Դժվար է ասել, որ եթե որոշ ժամանակ հետո դադարում ես մարդուն սիրելուց, ուրեմն դա սեր չէր: Ոչ, չեմ կարծում, թե այդպես է: Հնարավոր է, որ մարդ տարիներ շարունակ սիրի ինչ-որ մեկին, բայց մի օր դադարի սիրելուց և սիրահարվի մեկ ուրիշին, ի՞նչ է , դա կնշանակի, որ այդ մարդուն չի՞ սիրել: Ես այդպես չեմ համարում:;)

Ես հաստատ չեմ կարող պնդել, որ իսկական սերը չի դադարում. այդ հարցի ճիշտ պատասխանը տալու համար նախ և
առաջ պետք է ճշգրիտ իմանալ (հասկանալ, նույնիսկ զգալ) թե ինչ է ԻՍԿԱԿԱՆ սերը: Իհարկե, մեզանից շատերը կարող են ասել, որ իրենք գիտեն թե դա ինչ է, բայց հազարից մեկը միայն կարող է իրականում իրավացի լինել ...
Անդրադառնալով թեմային՝ կարելի է ենթադրել նաև, որ նույն ձևով դժվար է պատասխանել նաև թեմայի հարցին: Թող չափազանց փիլիսոփայական չթվա, բայց մի գուցե իսկական սիրով ապրողները տանջվո՞ւմ են, կամ գուցե նրանք ընդհանրապես չե՞ն տանջվում :think
Դժվար է ասել …

Քրիստինա
24.08.2006, 12:11
Իմ կարծիքով որոշ դեպքերում կարելի է ասել "սիրել նշանակում է տանջվել", բայց մեծամասամբ դա այդպես չէ

Vahram
24.08.2006, 18:07
Իմ կարծիքով որոշ դեպքերում կարելի է ասել "սիրել նշանակում է տանջվել", բայց մեծամասամբ դա այդպես չէ
եսել եմ այդպես մտածում , և հարցը բացելիս ինձ հետաքրքիրեր նաև ուրիշների կարծիքը

Milla
24.08.2006, 22:45
սիրել նշանակում է ապրել
Համաձայն եմ միանշանակ:

Երբ սիրում ենք, երբեմն տանջվում ենք, երբեմն հրճվում…բայց, այնուամենայնիվ, սիրում ենք…
Այսինքն ԱՊՐՈՒՄ ենք…

Kristin
09.10.2006, 11:11
Իհարկե ոչ :B
Սերը դա հիասքանչ է :P

Cassiopeia
09.10.2006, 11:23
Կարծում եմ, որ նույնիսկ անպատասխան սերն ունի իր գեղեցկությունը: Միգուցե այն ցավոտ թվա, բայց հաստատ որոշ ժամանակն անց այդ զգացմունքին հնարավոր կլինի նայել կարոտով ու ժպիտով: Չէ՞ որ դա երազ էր… իսկ երազներն ինքնին արդեն գեղեցկություն են…

StrangeLittleGirl
09.10.2006, 19:00
Միգուցե այն ցավոտ թվա, բայց հաստատ որոշ ժամանակն անց այդ զգացմունքին հնարավոր կլինի նայել կարոտով ու ժպիտով:
Կամ էլ դառնությամբ ու սրտխառնոցով

ԼԻԿ
13.10.2006, 14:43
Baic ahavor txura vor mekin sirum es heto ches sirum.Aisinqn ser@ sut bana,vorovhetev ancoxika.

Մոդերատորական: Ծանոթացեք ակումբի օրենսդրությանը (http://www.akumb.am/announcement.php?f=26)։ Մասնավորապես ֆորումում չեն ողջունվում լատիներեն տառերով հայերեն գրառումները:
Եթե ինչ-որ պատճառով հայերեն մեքենագրելու հետ կապված դժվարություններ կան, ապա կարող եք օգտագործել ֆորումում ներդրված հայերեն մեքենագրման համակարգը (http://www.akumb.am/announcement.php?f=26), Տրանսլիտի ձևափոխիչը (http://www.akumb.am/showthread.php?t=42)կամ կարդացեք «Ինչպե՞ս գրել հայերեն (http://www.akumb.am/showthread.php?t=279)» թեման :

Guest
13.10.2006, 17:36
Բայց ահավոր տխուր ա, որ սիրում ես, հետո չես սիրում. Այսինքն սերը սուտ բան ա, որովհետև անցողիկ ա.

Իսկական սերը երբեք անցոիկ չի…

:) ես մինչր հիամ 1000 հոգի սիրում եմ :)

Cassiopeia
13.10.2006, 18:29
Սիրո տանջանքը քնքուշ է ու հաճելի: Միգուցե սկզբում ցավոտ է: Բայց ժամանակի ընթացքում ցավը կարող է վերափոխվել անսպառ երազի աղբյուրի: Իսկ ինչպե՞ս կարող է երազը տանջանք լինել…

Guest
13.10.2006, 18:35
Սիրո տանջանքը քնքուշ է ու հաճելի: Միգուցե սկզբում ցավոտ է: Բայց ժամանակի ընթացքում ցավը կարող է վերափոխվել անսպառ երազի աղբյուրի: Իսկ ինչպե՞ս կարող է երազը տանջանք լինել…

Երազը լինում է և կաշմառ:(

Cassiopeia
13.10.2006, 18:44
Երազը լինում է և կաշմառ:(
Բայց այդ "կոշմար"–ից արթնանալուց հետո հանգստություն չի իջնում վրադ, որ վերջապես այն վերջացավ: Նույնն էլ սերն է, եթե այն քեզ ցավ է պատճառել, որոշ ժամանակ անց դու կուրախանաս, որ չես հասել նրան, քանի որ այն քոնը չէր, ու կվերջանա այդ սիրային սարսափը:

Taurus
13.10.2006, 18:46
Կարող է տանջանք լինել , երբ իրոք սիրում ես:
Դա չի նշանակում , որ անպայման պետքա տանջվես:
բայց այդ տանջանքը, եթե կա, շատ լավ զգացողություն ա, որը քեզ ստիպում ա լինել ավելի լավը , ավելի բարձրը , որ դուրս գաս այդ տանջանքից , ու մեկ էլ ստացվում ա, դու զգում ես թեթևություն և քո սերը ընկալում ես մի ավելի բարձր էություն, կարևորութույունը ավելի ակնառու ա դառնու , դե չեմ կարողանում բացատրեմ , էդ պետք զգաս …

Anush
30.10.2006, 15:19
CassiopeiaՍիրո տանջանքը քնքուշ է ու հաճելի: Միգուցե սկզբում ցավոտ է: Բայց ժամանակի ընթացքում ցավը կարող է վերափոխվել անսպառ երազի աղբյուրի: Իսկ ինչպե՞ս կարող է երազը տանջանք լինել...
Ես քեզ հետ համաձայն չեմ.Օրինակ. ես սիրել եմ մի տղայի անպատասխան,ես տանջվել եմ նրա պատճառով,հիմա արդեն նրան մոռացել եմ.Բայց նրան տեսնելիս,ես դեռ հիշում եմ տանջանքս.:love

Artgeo
30.10.2006, 15:57
Տանջանքը մնումա տանջանք, ինչից ուզումա լինի :)

Գոռ Ջան - Հայ
30.10.2006, 18:20
Սիրել ու տանջվե՞լ.... Մի քիչ խորթ հասկացություններ են , իրար էնքան էլ չեն սազում...
Եթե իրոք սիրում ես , ինչու՞ պիտի տանջվես…
Տանջվել կլինի են դեպքում եթե ասենք ինքնամոռաց սիրում ես, բայց սերդ անպատասխան է... բայց դրան էլ կարելի է դիմանալ, կարելի է դիտել որպես կյանքի դրվագ, ճակատագիր, ու չտանջվել...
Հետո սիրո հետ մարդը կանգնում է որոշակի հոգեբանական դժվարությունների առաջ, ինչ որ շրջանում, ինչ որ դեպքերում... Ու շատերը շփոթում են սիրո տանջանքը սովորական տանջանքի հետ....ՉԵՔ ԳՏՆՈՒ՞Մ ,Որ ՍԻրՈ ՏԱՆջԱՆՔՆԵրԸ ՄԻ ՏԵՍԱԿ ՔԱՂՑրՈՒթՅՈՒՆ ՈՒՆԵՆ:)

Cassiopeia
30.10.2006, 23:12
Չսիրելը հաստատ տանջանքի պատճառ է, մարդ երբեք իրեն ավելի տանջված չի զգում քան սիրված չլինելու ու չսիրելու և միայնակության զգացումից…սիրելու մասին ոչինչ չեմ կարող ասել…

Cassiopeia
31.10.2006, 00:32
Օրինակ. ես սիրել եմ մի տղայի անպատասխան,ես տանջվել եմ նրա պատճառով,հիմա արդեն նրան մոռացել եմ.Բայց նրան տեսնելիս,ես դեռ հիշում եմ տանջանքս.:love
Իսկ դու սուբյեկտիվորեն մի մոտեցիր հարցին, այլ գնահատի այն զգացմունքը, որը գեղեցկացրել է ինչ որ ժամանակ քո դժգույն կյանքը ու բազմաթիվ երանգներ է հաղորդել նրան, գունավորել կյանքդ սպասումներով, երազներով ու երազանքներով…

Ուլուանա
31.10.2006, 09:22
Սիրել ու տանջվե՞լ.... Մի քիչ խորթ հասկացություններ են , իրար էնքան էլ չեն սազում...
Եթե իրոք սիրում ես , ինչու՞ պիտի տանջվես…
Տանջվել կլինի են դեպքում եթե ասենք ինքնամոռաց սիրում ես, բայց սերդ անպատասխան է... բայց դրան էլ կարելի է դիմանալ, կարելի է դիտել որպես կյանքի դրվագ, ճակատագիր, ու չտանջվել...
Հետո սիրո հետ մարդը կանգնում է որոշակի հոգեբանական դժվարությունների առաջ, ինչ որ շրջանում, ինչ որ դեպքերում... Ու շատերը շփոթում են սիրո տանջանքը սովորական տանջանքի հետ....ՉԵՔ ԳՏՆՈՒ՞Մ ,Որ ՍԻրՈ ՏԱՆջԱՆՔՆԵրԸ ՄԻ ՏԵՍԱԿ ՔԱՂՑրՈՒթՅՈՒՆ ՈՒՆԵՆ:)
Համաձայն եմ, բայց երբ այդ քաղցրությունը չափազանց երկար է տևում, այդ քաղցրությունից արդեն սկսում է սիրտդ խառնել... :[ Նման հաճույքը, որն ինչ-որ տեղ մազոխիստական է, վաղ թե ուշ իրեն սպառում է, հոգնեցնում է մարդուն, մարդ կշտանում է դրանից և ուզում է գոնե մի քիչ էլ առանց տանջանքի (փոխադարձ) սեր ճաշակել։ :think

StrangeLittleGirl
31.10.2006, 16:07
Համաձայն եմ, բայց երբ այդ քաղցրությունը չափազանց երկար է տևում, այդ քաղցրությունից արդեն սկսում է սիրտդ խառնել...
Յա՜խք, որ հիշում եմ, վատանում եմ:

Գոռ Ջան - Հայ
31.10.2006, 17:52
Համաձայն եմ, բայց երբ այդ քաղցրությունը չափազանց երկար է տևում, այդ քաղցրությունից արդեն սկսում է սիրտդ խառնել... :[ Նման հաճույքը, որն ինչ-որ տեղ մազոխիստական է, վաղ թե ուշ իրեն սպառում է, հոգնեցնում է մարդուն, մարդ կշտանում է դրանից և ուզում է գոնե մի քիչ էլ առանց տանջանքի (փոխադարձ) սեր ճաշակել։ :think
Համաձայն եմ.:)
Բայց գլխավորը ժամանակին կանգ առնելն է;)
Մարդ ընդհանրապես պիտի կարանա ցանկացած իրադրությունում պահպանի ինքնակառավարումը, պետք եղած դեպքում կտրուկ շրջադարձների դիմի, համաձայն չես՞

Գոռ Ջան - Հայ
31.10.2006, 17:53
Յա՜խք, որ հիշում եմ, վատանում եմ:
Տհաճությամբ ե՞ս հիշում:think
Ինձ թվում է կարելի է այնպես անել ժամանակին, որ դրանից մենակ հաճելի հուշեր մնան...

Lionne_en_Chasse
31.10.2006, 18:19
Համաձայն եմ.:)
Բայց գլխավորը ժամանակին կանգ առնելն է;)
Մարդ ընդհանրապես պիտի կարանա ցանկացած իրադրությունում պահպանի ինքնակառավարումը, պետք եղած դեպքում կտրուկ շրջադարձների դիմի, համաձայն չես՞
Այսի՞նքն: :think Օրինակ դու ինչպե՞ս ես պատկերացնում ինքակառավարվել սիրո տանջանքի դեպքում և ի՞նչ ես հասկանում ինքակառավարել ասելով էս դեպքում: Գուցե դադարել սիրե՞լ: :think
Ըստ իս սերը ( իսկական) այն բացառիկ զգացմունքներից է, որ չի ենթարկվում կառավարման

Գոռ Ջան - Հայ
31.10.2006, 18:30
Այսի՞նքն: :think Օրինակ դու ինչպե՞ս ես պատկերացնում ինքակառավարվել սիրո տանջանքի դեպքում և ի՞նչ ես հասկանում ինքակառավարել ասելով էս դեպքում: Գուցե դադարել սիրե՞լ: :think
Ըստ իս սերը ( իսկական) այն բացառիկ զգացմունքներից է, որ չի ենթարկվում կառավարման
Ինքս ռոմանտիկ անձնավորություն եմ, բայց արի իրերին ռեալ մոտենանք:
Սերը ճիշտ է բարձր երևույթ է, բայց այնուամենայնիվ ենթարկվում է բանականությանը:
Իրականում սիրտը չի չէ սիրում,ուղեղն է կարռավարում սիրտը:
Հետևաբար կարելի է սերը կառավարել…
Ինչ վերաբերվում է դադարել սիրելուց......եթե ունես բավական սառնասրտություն, ու եթե գտնում ես, որ սերը քո ուզած սերը չի (օրինակ եթե միակողմանի է), եդ դեպքում կարող ես կանգ առնել, ու կարճ ժամանակում կդադարես սիրելուց...
Ինքնակառավարել ասելով հասկանում եմ, որ մինչև վերջ չտրվես սիրուն կամ չխորանաս սիրո տանջանքների մեջ, ամեն վայրկյան պատրաստ լինես ամենավատին, ու ամենաանհավանականին, որ կարողանաս ուզած պահին անել էն ինչ մտածում ես, այլ ոչ թե տրվել ընթացքին ու անել էն ինչ սիրտդ է թելադրում:
Էս իմ կարծիքն է: Ես ոչ համոզում եմ ոչ էլ պարտադրում:)

Ուլուանա
31.10.2006, 18:51
Այսի՞նքն: :think Օրինակ դու ինչպե՞ս ես պատկերացնում ինքակառավարվել սիրո տանջանքի դեպքում և ի՞նչ ես հասկանում ինքակառավարել ասելով էս դեպքում: Գուցե դադարել սիրե՞լ: :think
Ըստ իս սերը ( իսկական) այն բացառիկ զգացմունքներից է, որ չի ենթարկվում կառավարման
Համաձայն եմ։ Եթե բանականության կառավարմանը ենթարկվեր, ուրեմն էլ սեր չէր լինի, որովհետև սերը սրտի ոլորտն է արտացոլում, ոչ թե ուղեղի։
Ճիշտ է, երբեմն կարելի է կառավարել տվյալ պահին ունեցածդ հույզերը, ասենք՝ տվյալ պահին չմտածել դրա մասին, զսպել, չարտահայտել, բայց չես կարող ուզածդ ժամանակ որոշել չսիրել ու իրագործել այդ որոշումը։
Բազմիցս ստիպված եմ եղել տարբեր մարդկանց համար կրկնել հետևյալ արտահայտությունը. սերը պատվերով համերգ չի։

Lionne_en_Chasse
31.10.2006, 23:38
Ինքս ռոմանտիկ անձնավորություն եմ, բայց արի իրերին ռեալ մոտենանք:
Սերը ճիշտ է բարձր երևույթ է, բայց այնուամենայնիվ ենթարկվում է բանականությանը:
Իրականում սիրտը չի չէ սիրում,ուղեղն է կարռավարում սիրտը:
Հետևաբար կարելի է սերը կառավարել…
Ինչ վերաբերվում է դադարել սիրելուց......եթե ունես բավական սառնասրտություն, ու եթե գտնում ես, որ սերը քո ուզած սերը չի (օրինակ եթե միակողմանի է), եդ դեպքում կարող ես կանգ առնել, ու կարճ ժամանակում կդադարես սիրելուց...
Ինքնակառավարել ասելով հասկանում եմ, որ մինչև վերջ չտրվես սիրուն կամ չխորանաս սիրո տանջանքների մեջ, ամեն վայրկյան պատրաստ լինես ամենավատին, ու ամենաանհավանականին, որ կարողանաս ուզած պահին անել էն ինչ մտածում ես, այլ ոչ թե տրվել ընթացքին ու անել էն ինչ սիրտդ է թելադրում:
Էս իմ կարծիքն է: Ես ոչ համոզում եմ ոչ էլ պարտադրում
Հայ, իսկ ես ճիշտ հակառակը՝ ռելաիստ եմ և հատկապես սիրո հարցերի դատողություններում ռոմանտիզմը մի կողմ եմ դնում
ՈՒղեղը չի կարող կառավարել սիրտը ( անգամ բժշկական տեսանկյունից) : ՈՒղեղի կողմից կառավարվող սիրտը կարող է միայն հաշվենկատորեն սիրել ՝ " սա ինձ ձեռք է տալիս, սրան արժե սիրել, վայ չէ պարզվեց որ էդքան էլ հարմար չի ինձ....հեսա դադարեմ սիրել":
Շատ հեշտ ես խոսում "դադարել սիրելու" մասին, դրանից երևում է, որ երբեք չես ճաշակել իսկական սիրո համը :) : Քո ասացը կարող է հրապուրանք լինել, որն ի դեպ այնքան ուժեղ զգացմունքն , որ կարող է բավականին երկար ժամանակ մոլորության մեջ պահել :)

kristal
01.11.2006, 09:36
Երբ սիրում ես նշանակում է դու ես աշխարհի ամնաերջանիկ մարդը----իսկ տառապելը սիրած էակի հասցրած ցավից ամենաերջանիկ տառապանքն է----քանի որ կանցնեն տարիներ և եթե դուք բաժանվեք , դու կցանականաս ետ բերել թեկուզ այդ տառապանքը միայն թե նորից լինես նրա հետ,իսկ եթե չբաժանվեք կհիշեք թե ինչ անիմաստ բաների պատճառով եք կռվել,իսկ հոգուն տառապանք պատճառել:think

Shauri
01.11.2006, 15:07
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել...
Ոչ թե նշանակում է, այլ ուրիշ զգացողությունների հետ միասին սերը անպայմանորեն ներառում է նաև տանջանք :diablo Այլ կերպ հնարավոր չի իմ կարծիքով :vayreni Ու նշանակություն չունի` անպատասխան է սերը, թե պատասխան. եթե սիրում ես, պիտի տանջվես :sorry:

Գոռ Ջան - Հայ
01.11.2006, 16:54
ՈՒղեղի կողմից կառավարվող սիրտը կարող է միայն հաշվենկատորեն սիրել ՝ " սա ինձ ձեռք է տալիս, սրան արժե սիրել, վայ չէ պարզվեց որ էդքան էլ հարմար չի ինձ....հեսա դադարեմ սիրել":
Էս չեղավ, քո ասածը սրկա մարդու սրիկա արարք կարա լինի....


Շատ հեշտ ես խոսում "դադարել սիրելու" մասին, դրանից երևում է, որ երբեք չես ճաշակել իսկական սիրո համը :) : Քո ասացը կարող է հրապուրանք լինել, որն ի դեպ այնքան ուժեղ զգացմունքն , որ կարող է բավականին երկար ժամանակ մոլորության մեջ պահել :)

Հավատա ճաշակել եմ ու բավական հաջող, տարբերում եմ մեկը մյուսից, մոլորության մասին խոսք էլ չի կարա լինի...
Դադարել սիրելուց...ճիշտա անհնարա, բայց կարելիա սրտին թելադրել, այսինքն ստիպել «չսիրել», այսինքն սարնասիրտ տանել ու համարյա չհիշել դրա մասին....ճիշտա իսկական սերը երբեք մինչև վերջ չի մարում, բայ ց այդ զգացմունքը կարելի է հասցնել
մինիմալի....

StrangeLittleGirl
01.11.2006, 19:18
Ոչ թե նշանակում է, այլ ուրիշ զգացողությունների հետ միասին սերը անպայմանորեն ներառում է նաև տանջանք
Ոչ միշտ
Սեփական փորձից եմ ասում :P

Shauri
01.11.2006, 19:21
Ոչ միշտ
Պատահում են երջանիկ բացառություններ... :vayreni

Սեփական փորձից եմ ասում :P
Ես էլ :secret

Lionne_en_Chasse
01.11.2006, 19:32
Հիմա ի՞նչ , զոռով տանջվեմ .....:D
Ինչ հետաքրքիր սահմանումներ ունեք բայց

Գոռ Ջան - Հայ
01.11.2006, 19:56
Չէ հա , ինչ տանջվել, սիրտդ լեն պահի, կյանքը ամենքին իրա սրտի չափով է տալիս:)

Herates
15.10.2007, 13:32
Սովորաբար տանջվում են ոչ թե սիրելուց, այլ սիրո հարցում փոխադարձ անվստահության առկայությունից, կամ սիրո լայնածավալ հետևանքների մասին անտեղյակ լինելուց.... իսկ դուք ինչպես եք կարծում:

Belle
16.10.2007, 12:24
:love Ինչպես կարելի է սիրել ու տանջվել? Ես կարծում եմ` ՍԵՐը մեծ ու վեհ զգացմունք է. երբ շուրջդ ամեն ինչ այնքան գեղեցիկ է: Երբ սիրում ես, նույնիսկ երկնքի, ծառերի ու քեզ շրջապատող ամեն ինչի գույներն են պայծառանում: :love Սիրելը հրաշալի է:
Սիրել նշանակում է երջանկացնել սիրած էակին ու դրանով իսկ լինել երջանիկ;
Մի?թե դա տանջվել է նշանակում- ԻՀԱՐԿԵ ՈՉՉՉՉՉՉՉՉՉ........... ;)

*e}|{uka*
16.10.2007, 12:44
:love Ինչպես կարելի է սիրել ու տանջվել? Ես կարծում եմ` ՍԵՐը մեծ ու վեհ զգացմունք է. երբ շուրջդ ամեն ինչ այնքան գեղեցիկ է: Երբ սիրում ես, նույնիսկ երկնքի, ծառերի ու քեզ շրջապատող ամեն ինչի գույներն են պայծառանում: :love Սիրելը հրաշալի է:
Սիրել նշանակում է երջանկացնել սիրած էակին ու դրանով իսկ լինել երջանիկ;
Մի?թե դա տանջվել է նշանակում- ԻՀԱՐԿԵ ՈՉՉՉՉՉՉՉՉՉ........... ;)

Համաձայն եմ,բայց միշտ չէ,որ երկու երնեկ մի տեղում են լինում:Երբեմն կյանքը սիրող զույգերին :love փորձությունների է ենթարկում տանելով խորդուբորդ ճանապարհներով:Եվ միշտ չէ,որ զույգերը հաղթահարում են այն,նույնիսկ կորցնում են միմիանց:Եթե դա այն է մաքուր,անաղարտ,իսկական սերը , ոչ մի փորձություն ենթակա չէ բաժանման,բայց տառապանքները տվյալ դեպքում անխուսափելի են:(

ՀԳ Լինենք լավատես ու հուսանք,որ չենք ենթարկվի նման փորձությունների...;)

gayane70
17.10.2007, 13:47
Դե եթե միակողմանի սեր է ,հավանաբար կտանջվեն, իսկ եթե այն փոխադարձ է ...այս դեպքում ավելի շատ կկարոտեն:D

Dayana
17.10.2007, 14:27
Սիրելը միշտ էլ ավելի հաճելի ա քան չսիրելը , և չեմ վախենա ասել որ ավելի լավա սիրել անպատասխան , քան սիրվել անպատասխան :P Ամեն դեպքում սիրել չի նանակում տանջվել ;) Սիրեք ու երջանիկ եղեք :love

Ծով
17.10.2007, 18:40
Իսկական սերը տանջանք լինել չի կարող...Բայց տանջանքը սիրել մարդիկ կարող են:P
Սերը մի լավ առիթ է էս մարդկանց համար տանջվելու ու տանջելու:(՝ փորձելու ու փորձվելու,չուզենալով կորցնելու...
Չհոգնեցի՞ք...:D

Vahe
18.10.2007, 21:01
սիրել չի նշանակում տանջվել, սիրել նշանակում է սիրել:
Այ էս տանջվել ասեցիք միտքս ընկավ որ ասենք փոխադարձ չի լինում սկսում են արդեն այնպես անել որ իրենց խղճան ու ասում են տանջվում եմ եւ այլն եւ այլն: Այ էդ մի բանն էլ չեմ ընդունում: Շատ կապ չուներ, բայց որ էդ մի բանը չեմ սիրում գրեցի)))

Grieg
18.10.2007, 21:07
Դե եթե միակողմանի սեր է ,հավանաբար կտանջվեն,
..այդպես է :(

իսկ եթե այն փոխադարձ է ..
եթե փոխադարձ է .. էհ այդ մեկը դեռ չգիտեմ որն է :( երևի լավ է :love

Ann87
18.10.2007, 21:13
սիրել չի նշանակում տանջվել, սիրել նշանակում է սիրել:
Այ էս տանջվել ասեցիք միտքս ընկավ որ ասենք փոխադարձ չի լինում սկսում են արդեն այնպես անել որ իրենց խղճան ու ասում են տանջվում եմ եւ այլն եւ այլն: Այ էդ մի բանն էլ չեմ ընդունում: Շատ կապ չուներ, բայց որ էդ մի բանը չեմ սիրում գրեցի)))

իսկ իմ կարծիքով խղճալն ու տանջվելը իրար հետ կապ չունեն
Առաջին հերթին սիրողն ա ինքն իրան տանջում,իրան հույս տալով որ միակողմանի չի իր սերը:think

Vahe
19.10.2007, 16:19
իսկ իմ կարծիքով խղճալն ու տանջվելը իրար հետ կապ չունեն
Առաջին հերթին սիրողն ա ինքն իրան տանջում,իրան հույս տալով որ միակողմանի չի իր սերը:think

Հա բայց ով ասեց որ կապ ունեն? Ասում եմ կան այնպիսինները որ իրենց դիտմամբ տանջեցնում են, որ իրենց խղճան եւս մեկ շանս տան եւ այլն: Թեմայի հետ այդքան կապ չունի բայց նախորդ գրառմանս վերջում գրել էի ինչի գրեցի:

Apsara
22.10.2007, 15:35
Սիրելու ընթացքում չես տանջվում, սիրելիս մնացած բոլոր զգացմունքները բացակայում են, իսկ եթե կան ուրեմն չեք սիրում: Ես տանջվել եմ երբ չէի կարողանում սիրել…

Belle
22.10.2007, 17:23
Ոնց հասկացա համարյա բոլորի կարծիքով, տանջվում են անպատասխան սիրուց: Ես կարծում եմ, որ անպատասխան սեր ԳՈՅՈՒԹՅՈՒՆ ՉՈՒՆԻ: Էդ իմ կարծիքով ինչ-որ ուիշ զգացմունք է, չգիտեմ անունը: ;) այնպես որ ամեն դեպքում ստացվում է, որ սիրել չի նշանակում տանջվել: Սիրել նշանակում է ԱՊՐԵԼ: :love

Հ.Գ.
Չնայած սիրող զույգերը կարող են ինչ-ինչ անհամաձայնություններ ունենալ և այսպես ասած ժամանակավոր տխրության ու տանջանքի պահեր լինեն; Բայց սա հաստատ չի նշանակում, որ առհասարակ սրիելու և տանջվելու միջև կարելի է դնել = նշանը: :)

Goga
22.10.2007, 17:39
Սեր, մի զգացմունք, որն իր հետ կարող է բերել և՛ երջանիկ, և՛ տխուր պահեր, անկախ նրանից այն փոխադարձ է, թե ոչ, միևնույն է այդ պահերը երբեմն հաջորդում են մեկը մյուսին, բայց ասել, որ սիրել նշանակում է տանջվել շատ սխալ է, ընդհակառակ, եթե սիրում ես, ուրեմն ապրում ես:ok
Հ.Գ.Սիրել, նշանակում է ապրել:love

Երկնային
05.05.2008, 02:58
ժպիտ թե արցունք... բոլորն էլ սիրո հետ գալիս են, երբեմն մնում եմ սիրուց հետո, երբեմն գնում են սիրո հետ…
չեմ հաշվի սիրելը տանջանք…
չեմ բացառում, որ սերը երբեմն կարող է ցավ պատճարել… այնուամենայնիվ, արժի զգալ թեկուզ սիրո դառնությունը, որը կարող է շատ քաղցր լինել:
Ամեն ինչ անցնում - գնում է, և ցավը իր հերթին...

Fedayi
05.05.2008, 11:28
Այսպիսի սրտաճմլիկ թեմաներ նայելիս ծիծաղս գալիս է...:D
Վատացնում եք ժողովուրդ:D:D

Ախր, պետք չի էսքան դրամատիկ ներկայացնել այս երևույթը...

murmushka
05.05.2008, 11:51
ապրել արդեն իսկ նշանակում է տանջվել
իսկ սիրո պարագայում գիտակցված տանջանք է, որին այնպես սպասում ենք, միթե տանջանք չէ անհամբերությամբ Նրա զանգին սպասելը, միթե տանջանք չէ անընդհատ Նրա մասին մտածելը, բայց միթե երջանկություն չէ Նրա ձայնը լսեն ու Նրա աչքերում սեփական աևտացոլանքը տեսնել......:love:love
Սերև մի յուրօրինակ համակցում է ամեն ամեն ինչի
Սերը հենց կյանքն է ;)

Brigada
05.05.2008, 12:31
սերը կարող է վարդի նման գեղեցիկ զգացմունքներ առաջացնել, ինչպես վարդը, և կարող է ցավ պատճառել, ինչպես վարդի փշերը: Սերը կարող է ծաղկել վարդի նման և թոշնել, ինչպես վարդը:love

Dayana
05.05.2008, 13:47
սերը կարող է վարդի նման գեղեցիկ զգացմունքներ առաջացնել, ինչպես վարդը, և կարող է ցավ պատճառել, ինչպես վարդի փշերը: Սերը կարող է ծաղկել վարդի նման և թոշնել, ինչպես վարդը:love

Եթե ճիշտ խնամես վարդը, այն կարող է միշտ ծաղկել ու երբեկ չթոշնել :oy իսկ խնամելիս եթե անզգույշ լինես, բնական է որ փշերի ծածկոցից չես խուսափի ;)

Brigada
05.05.2008, 14:09
Եթե ճիշտ խնամես վարդը, այն կարող է միշտ ծաղկել ու երբեկ չթոշնել :oy իսկ խնամելիս եթե անզգույշ լինես, բնական է որ փշերի ծածկոցից չես խուսափի ;)

դե եթե էդ վարդը իրան խելոք պահի ես շատ լավ կխնամեմ,բայց եթե չէ,էլ չեմ շարունակի ամեն օր ջրել.

Ուլուանա
05.05.2008, 18:55
Այսպիսի սրտաճմլիկ թեմաներ նայելիս ծիծաղս գալիս է...:D
Վատացնում եք ժողովուրդ:D:D

Ախր, պետք չի էսքան դրամատիկ ներկայացնել այս երևույթը...
Սրտիցս խոսեցիր...
Ինչքան ենք սիրում ցանկացած երևույթ դրամատիկ ու սրտաճմլիկ ներկայացնել, դրա մեջ բացառիկ ռոմանտիզմ տեսնել ընկնել մազոխիստական երանության մեջ... :{
Էսպես որ նայում եմ, էս թեմայում իսկի քննարկելու բան էլ չկա։ Թե ինչ ենք էդքան էջերով քննարկել ու քննարկում, չգիտեմ... :think

Brigada
05.05.2008, 19:52
Սրտիցս խոսեցիր...
Ինչքան ենք սիրում ցանկացած երևույթ դրամատիկ ու սրտաճմլիկ ներկայացնել, դրա մեջ բացառիկ ռոմանտիզմ տեսնել ընկնել մազոխիստական երանության մեջ... :{
Էսպես որ նայում եմ, էս թեմայում իսկի քննարկելու բան էլ չկա։ Թե ինչ ենք էդքան էջերով քննարկել ու քննարկում, չգիտեմ... :think

դու արդեն շատ մեծ ես, որ տենց բաները հասկանաս

VisTolog
05.05.2008, 21:38
դու արդեն շատ մեծ ես, որ տենց բաները հասկանաս
Իմ կարծիքով պետք չէր ըտենց խոսել:

Համ էլ, տանջող սիրո համար տարիք չկա:

Brigada
05.05.2008, 21:57
Իմ կարծիքով պետք չէր ըտենց խոսել:

Համ էլ, տանջող սիրո համար տարիք չկա:

դե եթե քո կարծիքը հարցնեի տենց չէի խոսի

Yevuk
06.05.2008, 21:22
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել։
Այդպե՞ս է արդյոք։

Իմ կարծիքով, եթե սերը փոխադարձ չէ, ապա տառապանք անպայման բերում է, բայց դրա հետ մեկտեղ սերը շատ գեղեցիկ զգացմւնք է

Սերխիո
06.05.2008, 21:30
հմը:think
տանջվել ? հնարավոր ա... Բայց դրանից հետո թքիր վրան ու հեռացիր ,կյանք կապում են այն մարդու հետ ,ում վրա վստահ ես, որ կյանքում քեզ չի տանջանք պատճառի ,եթե տանջել է ,ուրեմն դա դեռ սկիզբն է ... խոսքը իսկական տանջանքի մասին է ...

Brigada
06.05.2008, 21:39
հմը:think
տանջվել ? հնարավոր ա... Բայց դրանից հետո թքիր վրան ու հեռացիր ,կյանք կապում են այն մարդու հետ ,ում վրա վստահ ես, որ կյանքում քեզ չի տանջանք պատճառի ,եթե տանջել է ,ուրեմն դա դեռ սկիզբն է ... խոսքը իսկական տանջանքի մասին է ...

համաձայն եմ քո հետ,բայց ստե մի հատ բայց կա,ոնց իմանաս էդ մարդը քեզ տանջանք կպատճառի թե չէ,սկզբից սաղել աստծու գառ են լինում,բայց հետո.......

Սերխիո
06.05.2008, 21:54
համաձայն եմ քո հետ,բայց ստե մի հատ բայց կա,ոնց իմանաս էդ մարդը քեզ տանջանք կպատճառի թե չէ,սկզբից սաղել աստծու գառ են լինում,բայց հետո.......

Տղայի պարագայում ես տանջանք եմ համարում ,կեղծ խանդի տեսարան սարքելը ,քեզ հակաճառելը , կամակրություն անելը , այ դա տանջանք է, երբ սիրում ես իրան ,իսկ ինքը քեզ քամահրանքով է վերաբերում ,այդ դեպքում ,մի' հապաղիր , թքի'ր երեսի ու դարձի եկ ,նա քոնը չէ ;)

Brigada
06.05.2008, 21:57
;)
Տղայի պարագայում ես տանջանք եմ համարում ,կեղծ խանդի տեսարան սարքելը ,քեզ հակաճառելը , կամակրություն անելը , այ դա տանջանք է, երբ սիրում ես իրան ,իսկ ինքը քեզ քամահրանքով է վերաբերում ,այդ դեպքում ,մի' հապաղիր , թքի'ր երեսի ու դարձի եկ ,նա քոնը չէ ;)

ոնց ջոկում եմ էդ առումով մի երկու զույգ կոշիկ ինձանից շատ ես մաշել

Taurus
06.05.2008, 22:54
-Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել
-Այօ, բայց այդ տանջանքը այնքա՜ն հաճելի է: (Մազոխիստի տեղ չդնեք)

Հետաքրքրասեր
11.05.2008, 18:40
Ըստ հայկական տարբերակի սիրել նշանակումա....

1.Պատրաստ լինել որ մի օր իրան տուն ճանապարհելուց մոտդ փող չի լինի երթուղայինում իրա տեղը ստանաս ու դու ամոթից գետինը կմտնեց,քանի որ այդպես է ասում հին հայկական ավանդույթը
2.Պատրաստ լինել գոռոզ աչքերով նայել բոլոր այն տղաներին, որոնք համարձակվել են նայել քո ընկերուհու ուղղությամբ...
3.Պատրաստ լինել....(No comments):
Կարամ շարունակեմ եթե չարգելափակվեմ::D

Գլոբալ Հայացք
11.05.2008, 18:46
-Այօ, բայց այդ տանջանքը այնքա՜ն հաճելի է: (Մազոխիստի տեղ չդնեք)
:ok


-Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել
Սերը պետք է երջանկություն բերի, չէ՞
Բայց եթե միշտ երջանիկ լինես չես իմանա որ երջանիկ ես, զգալու համար պետք է կոնտրաստ, այստեղ մեզ օգնության է գալիս նորին մեծություն Դարդոտվելը, իսկ հետո երջանկության պիկ, ու նորից ու նորից... հետո երջանկության ծարավ, դրանից դարդ, հետո պիկ ու նորից ու նորից...
Սերը տանջանք չէ՛:

Երկնային
11.05.2008, 18:52
Գեղեցիկ մտքերում գրվածս մեջբերեմ… :oy


սիրել = տառապե՞լ…

Եթե սիրել նշանակում է տառապել… Տառապելուց խուսափելու համար, պետք է չսիրել, բայց այդ դեպքում մարդ տառապում է չսիրելուց… Այսինքն սիրելը տառապել է, չսիրելը տառապել է... տառապելը տառապել է…
Երջաիկ լինել նշանակում է սիրել… ստացվում է, որ երջանիկ լինելը տառապել է, բայց տառապանքը մարդուն դժբախտացնում է… այսինքն դժբախտ լինելու համար մարդ պետք է սիրի, կամ սիրի տառապել, կամ տառապի չափազանց երջանիկ լինելուց… :think

խճճվեցի… չէ՛, սիրել չի նշանակում տառապել… :love

Ramzes
11.05.2008, 21:50
Սիրել դեռ չի նշանակում տանջվել: Անպատասխան սերն է հիմնականում դառնում մարդկանց տառապանքների պատճառը:Բայց չի կարելի ժխտել նաև, որ հենց այդ տառապանքի մեջ է տաքնված սիրո խաղցրությունը...:

Brigada
15.08.2008, 23:39
սիրել չի նշանակում տանջվել, դա մարդիկ են իրար տանջում

@Lika@
18.08.2008, 18:07
իմ կարծիքով, սերը երբեմն ինքն է հանգեցնում տանջանքին,թե փոխադարձ,թե անպատասխան սերը... դա կատարվում է այն ժամանակ, երբ մարդ սպառում է իր լավատես զգացմունքները և չկարողանալով սիրած էակից ստանալ հասկացություն, բացատրություն տանջող հարցերի... ի հայտ է գալիս ցավը, որին փոխարինում է տանջանքը... վաղ թե ուշ միշտ այդպես է պատահում...

Արմին
19.08.2008, 12:07
Որպեսզի չտանջվես պետք է սիրեցյալիդ վրա վստահ լինես, իսկ քանի դեռ չկա վստահություն, տիրում է կասկախն ու անորոշությունը, որն էլ տանջանքի է հանգեցնում: Այս դեպքում ավելի լավ կլինի չսիրել, կամ մոռանալ;);)

Նանե
26.08.2008, 12:40
Սիրում եմ և հաստատ կարող եմ ասել , որ դա փոխադարձաբար է, բայց միասին լինելն համարյա անհնարին է:(: / բազմաթիվ առօրյա խնդիրների պատճառով:think , / բայց մոռանալ չեմ ուզում ու չեմ կարող, հետևաբար տանջվում եմ :[ բայց նույնիսկ ես տանջանքն իր մեջ ինչ-որ հաճելի զգացողություն է պարունակում :think եթե իհարկե սիրելիտ արժանի է այդ տանջանքին:

/Գիտեմ թեմաից դուրս է, և դժվար թե ինչ-որ մեկին հետաքրքրի թե ինչ եմ զգում, ուղղակի հիմա միայն սա է ուղեղումս :(/

Dayana
26.08.2008, 13:33
Սիրում եմ և հաստատ կարող եմ ասել , որ դա փոխադարձաբար է, բայց միասին լինելն համարյա անհնարին է:(: / բազմաթիվ առօրյա խնդիրների պատճառով:think , / բայց մոռանալ չեմ ուզում ու չեմ կարող, հետևաբար տանջվում եմ :[ բայց նույնիսկ ես տանջանքն իր մեջ ինչ-որ հաճելի զգացողություն է պարունակում :think եթե իհարկե սիրելիտ արժանի է այդ տանջանքին:

/Գիտեմ թեմաից դուրս է, և դժվար թե ինչ-որ մեկին հետաքրքրի թե ինչ եմ զգում, ուղղակի հիմա միայն սա է ուղեղումս :(/

Լավ ես արել ու գրել ես :) սիրում ես ու ավելի լավ ես անում :) տանջվում ես :8 դե դա կանցնի :) բայց որ չես պայքարում, այ դա սրտովս չէ ;)

Նանե
27.08.2008, 10:31
Լավ ես արել ու գրել ես :) սիրում ես ու ավելի լավ ես անում :) տանջվում ես :8 դե դա կանցնի :) բայց որ չես պայքարում, այ դա սրտովս չէ ;)

Դայան ջան պայքարելու ճանապարհները շատ քիչ են, մեզ բաժանում է նաև տարածությունը, նա Հայաստանում չէ, ասեմ նաև , որ նա կարծես թե արդեն հարմարվել է միասին չլինելու մտքին:( Ես դեպքում ինձ էլ մնում է միայն սպասել .......:think

Dayana
27.08.2008, 10:36
Դայան ջան պայքարելու ճանապարհները շատ քիչ են, մեզ բաժանում է նաև տարածությունը, նա Հայաստանում չէ, ասեմ նաև , որ նա կարծես թե արդեն հարմարվել է միասին չլինելու մտքին:( Ես դեպքում ինձ էլ մնում է միայն սպասել .......:think

Զանգի, գրի, ռուսերեն մի լավ խոսք կա, թարգմանեմ հայերեն կստացվի ՝ Գոռա ամբողջ կոկորդով ;) բայց տեղումդ մի նստի :) կամ պայքարի ու երջանիկ եղի, կամ էլ մոռացի :) հակառակ դեպքում կստացվի մեքսիկական սերիալ ՝ սիրում եմ ու տանջվում ;)
Հ.Գ. Մեկը լիներ ինձ սենց խորհուրդ տար էլի :8

Lianchik
27.08.2008, 11:19
Զանգի, գրի, ռուսերեն մի լավ խոսք կա, թարգմանեմ հայերեն կստացվի ՝ Գոռա ամբողջ կոկորդով ;) բայց տեղումդ մի նստի :) կամ պայքարի ու երջանիկ եղի, կամ էլ մոռացի :) հակառակ դեպքում կստացվի մեքսիկական սերիալ ՝ սիրում եմ ու տանջվում ;)
Հ.Գ. Մեկը լիներ ինձ սենց խորհուրդ տար էլի :8

:)Արմին ջան խորհուրդ եմ տալիս եթե սիրում ես պայքարիր, ետե ոչ ապա մորացիր ու սիրիր քեզ արժանին :)

ChildOfTheSky
27.08.2008, 14:51
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել
Մի՞թե :think

Kuk
27.08.2008, 14:56
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել
Ոչ, սիրել նշանակում է սիրել:

Dayana
27.08.2008, 15:02
:)Արմին ջան խորհուրդ եմ տալիս եթե սիրում ես պայքարիր, ետե ոչ ապա մորացիր ու սիրիր քեզ արժանին :)

Լիան ջան, բայց ինչից ենթադրեցիր որ անարժանի եմ սիրում ;)

impression
27.08.2008, 15:09
Լիան ջան, բայց ինչից ենթադրեցիր որ անարժանի եմ սիրում ;)

հերիքա փիլես, հերիքա... գնա քեզ արժանի մեկին գտի :angry /:D/
պաչիկ ;)

Dayana
27.08.2008, 15:11
հերիքա փիլես, հերիքա... գնա քեզ արժանի մեկին գտի :angry /:D/
պաչիկ ;)

:8 ուզում եմ ջղայնանամ :8 չի ստացվում, էս Լիանչիկն էլ երեկ ինձ տեսելա, ենթադրելա որ սիրահարված եմ :esim էն էլ կա անարժանի, բա Էմանուիլից էլ արժանի՞, կարգին դմբո տիպա :hands

Delo
28.08.2008, 19:55
եթե միակողմանի է սերը դա արդեն տանջանք է

azat11
29.08.2008, 03:19
Վեհ զգացմունքները չեն տանջում: Տանջում է սիրել չկարողանալը:

Empty`Tears
29.08.2008, 06:29
Այո: Նու եթե փոխադարձ չէ ու սիրող անձը թույլ մարդ է: :oy
Ոչ: Եթե ամեն ինչ փողադարձ է ուրեմն պատճառ չկա տանջվելու: Կարճ ու կոնկրետ մեկնաբանություն: :pardon:))

Rammstein
31.08.2008, 20:25
ՈՉ։ Ես հենց հիմա սիրահարված եմ, բայց չեմ տանջվում (փոխադարձ է, թե ոչ, կարեւոր չէ)։ Սիրելը մեծ հաճույք է։
Կան մարդիկ, որոնք կյանքում չեն սիրահարվել.....այդպիսի մարդկանց ես ցավակցում եմ։

Milli
02.09.2008, 11:56
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել։
Այդպե՞ս է արդյոք։

Իսկ միթե սիրուց տանջվել նշանակում է տառապել:(

Narinfinity
02.09.2008, 23:27
Բարևներ բոլորին...

Սիրել, ձգտել հասնել, զարգանալ, առաջ շարժվել դեպի նպատակը, նոր նպատակներ... կարծում եմ սրանք կազմում են մի շղթա, որտեղ կարելի է տեսնել ինչպես տանջանք, աշխատանք, այնպես էլ հաճույք, ծուլություն, և այս ամենը միասին են հանդես գալիս ըստ ակնթարթների և ձգվում ամենքն իր տևողությամբ` կախված իրավիճակից և մեր` այդ իրավիճակին ի պատասխան անելիք քայլ(եր)ից...:think

*e}|{uka*
03.09.2008, 12:13
Իսկ միթե սիրուց տանջվել նշանակում է տառապել:(

Այդ դա արդեն իր անունը ունի, կոչվում է «մազոխիզմ» :

Տանջանք կարելի է երկու իմաստով հասկանալ. այն, որ հենց «սերը»/ սիրած էակը :angry քեզ ստիպում է տանջվել , մյուսը սիրո քաղցր տանջանքն է, երբ կարոտում ես, երբ ինչ որ արտաքին հանգամանքներ են լինում , որ ստիպում են տանջվել : Բայց տառապանքը սիրո տանջանքի հետ չպտի հոմանիշ լինի ... :P

Հայկօ
03.09.2008, 14:49
Ինչու՞ չպիտի լինի՞ որ: Մեկ չի՞՝ ինչից ես ինֆարկտ ստանում՝ սիրո տանջանքների՞ց, թե՞, ասենք, բեռնատարի տակ ընկնելու վախից: Տանջանքը մնում ա տանջանք: Ու սիրուց հալումաշ լինողն ու թոքի քաղցկեղից հալումաշ լինողն ինձ համար մեկ են:

Հ.Գ. Ես կյանքում ոչ ոքի չեմ սիրել, դրա համար էլ բարի եղեք շատ չհարձակվել գրածիս վրա :)

Katka
03.09.2008, 14:52
Երնեկ բոլորը սիրուց տանջվեին:)

Dayana
03.09.2008, 15:03
Ինչու՞ չպիտի լինի՞ որ: Մեկ չի՞՝ ինչից ես ինֆարկտ ստանում՝ սիրո տանջանքների՞ց, թե՞, ասենք, բեռնատարի տակ ընկնելու վախից: Տանջանքը մնում ա տանջանք: Ու սիրուց հալումաշ լինողն ու թոքի քաղցկեղից հալումաշ լինողն ինձ համար մեկ են:

Հ.Գ. Ես կյանքում ոչ ոքի չեմ սիրել, դրա համար էլ բարի եղեք շատ չհարձակվել գրածիս վրա :)

ճիշտ էլ արել ես :) գոնե դու ստիպված չես լինի ձևացնել, որ սիրելը հաճելիա :( ամենալավը չսիրելնա, քո համար հանգիստ ապրում ես, երբեմն նույնիսկ մոռանում ես, որ ապրում ես :)

Հ.Գ. Իռոնիա չփնտրեք գրածումս, լրիվ անկեղծ եմ ասում :)

I love love
03.09.2008, 17:27
Սերը հրաշք է, երբ սիրում ես աշխարհում ամեն ինչ տեսնում ես վառ ու գունավոր: Սիրել չի նշանակում տանջվել, բայց հենց շատ սիրելուց է, որ ուզում ես ամեն ինչ իդեալական լինի: Ու երբ որևէ բան հուզում է քեզ դու սկսում ես տանջվել, որովհետև ինչը կապված է սիրելիիդ հետ լինում է ավելի խորը ու ցավոտ: Մնացած ուրիշ հարցերին կարող ես շատ թեթև վերաբերվել, բայց սիրո դեպքում`ոչ:
Եթե զգում ես, որ տանջանքն անընդհատ շարունակվում է, որ քո սերը քեզ անընդհատ նեղացնում է , չի հասկանում ուրեմն նա շատ հեռու է սիրելուց:

Հայկօ
03.09.2008, 17:55
Սերը եսակենտրոն ու եսամոլ հասկացություն է: Սիրելիս ամեն արածդ հանգում է քե՛զ համար ինչ-որ բան անելուն: Նույնիսկ՝ անձնազոհությունը: Նույնիսկ՝ տանջանքը: Որովհետև ուզում ես, որ քո միակն ու անկրկնելին իրեն լավ զգա, որ դու՛ քեզ լավ զգաս:

ivy
03.09.2008, 18:43
Սերը եսակենտրոն ու եսամոլ հասկացություն է: Սիրելիս ամեն արածդ հանգում է քե՛զ համար ինչ-որ բան անելուն: Նույնիսկ՝ անձնազոհությունը: Նույնիսկ՝ տանջանքը: Որովհետև ուզում ես, որ քո միակն ու անկրկնելին իրեն լավ զգա, որ դու՛ քեզ լավ զգաս:

Գրածիդ մեջ ճշմարտություն կա, սակայն, գտնում եմ, որ ասածներդ վերաբերվում են ոչ միայն սիրուն։
Ոչ միայն սերը, այլև մարդը՝ ինքն ամբողջապես, եսակենտրոն հասկացություն է։ Այն ամենը, ինչ գրել ես սիո մասին, կարելի է ասել նաև մարդկային այլ զգացմունքերի և հոգեվիճակների մասին։ Ինչ էլ որ մարդն անում է, որ ուրիշները լավ զգան, ի վերջո հանգում է նրան, որ դրա արդյունքում մարդն է ուզում ինքը լավ զգա ու լցվի իր սեփական անձի կարևորության զգացմամբ։ Ես–ի հաստատման կամ, ինչպես ասում են, ինքնահաստատման ցանկությունը միշտ էլ գերիշխող է, այն կարող է իրականացման ճանապարհներ փնտրել՝ օգտագործելով ինչպես սերը, այնպես էլ այլ զգացմունքները։

Narinfinity
03.09.2008, 19:02
Գրածիդ մեջ ճշմարտություն կա, սակայն, գտնում եմ, որ ասածներդ վերաբերվում են ոչ միայն սիրուն։
Ոչ միայն սերը, այլև մարդը՝ ինքն ամբողջապես, եսակենտրոն հասկացություն է։ Այն ամենը, ինչ գրել ես սիո մասին, կարելի է ասել նաև մարդկային այլ զգացմունքերի և հոգեվիճակների մասին։ Ինչ էլ որ մարդն անում է, որ ուրիշները լավ զգան, ի վերջո հանգում է նրան, որ դրա արդյունքում մարդն է ուզում ինքը լավ զգա ու լցվի իր սեփական անձի կարևորության զգացմամբ։ Ես–ի հաստատման կամ, ինչպես ասում են, ինքնահաստատման ցանկությունը միշտ էլ գերիշխող է, այն կարող է իրականացման ճանապարհներ փնտրել՝ օգտագործելով ինչպես սերը, այնպես էլ այլ զգացմունքները։

Համաձայնում եմ և ավելացնում, որ <<Սիրել>> հասկացությունը պետք չէ միանշանակ մակերեսորեն ընկալել, դա վեհ զգացմունք է, որը մարդուն դարձնում է միաժամանակ խոցելի և միևնույն ժամանակ գերբնական ուժ է հաղորդում դեպի առաջ գնալու, ապրելու և պայքարելու նպատակների իրագործման համար:
Այնպես որ սիրահարվելը դա մեծ աշխատանք կատարելու ծննդյան հույզն է, շողը մթության խորքերում... :think

Բարեկամ
11.09.2008, 05:11
Սերը ստեղծարար ու ապրեցնող զգացմունք ա: Պահում ա /կամ կփրկի/ աշխարհը: Իսկական, անպայմանական, բացարձակ սերը անշահախնդիր ա, ինչքան էլ որ դա պարադոքսալ հնչի: Այն զերծ ա տիրելու ցանկությունից, այն հիացմունք ա ՝ առանց երկրպագության:
Մնացածը, որ դնում են սիրո տեղ, իրականում իդեալականացում ա, գերագնահատում, պաշտամունք, որոնք ինքնին բացասածին զգացմունքներ են, քանի որ բերում են չբավարարվող, ավելցուկային պոտենցիալի առաջացման, ինչը հաղթահարելու կամ բալանսավորելու համար գեներացվում ա բացասական էներգետիկա՝ ի դեմս սիրո պոզիտիվ էներգետիկայի, որը մինչդեռ հարթում էր ճանապարհներ: Ու այդպես սկսվում ա երկու հակալիցքերի անխոջ պայքար, որից էլ հարցը. մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել:
Սերը երբեք չի առաջացնում կախվածություն սիրո առարկայի նկատմամբ: Սա բանաձև ա, որի միջոցով կարող ես իմանալ, թե երբ է վերջանում սերը ու սկսվում կախվածությունը կամ իդեալականացումը:
Կախվածությունն իրականում գալիս ա իդեալականացումից: Իսկ իդեալականացման աղբյուրը վախն ա: Սկզբում, երբ դեռ սեր ա, դու ըմբոշխնում ես դրա հրաշքը, հետո գլուխ ա բարձրացնում մարդկային ամենամեծ արատը՝ վախը՝ բա որ հանկարծ էլ չլինի՞, բա որ կորցնե՞մ, ո՞նց պահեմ, ի՞նչ անեմ… Կորցնելու տագնապը առաջ ա բերում գերագնահատում՝ բարձրացնում ա սիրո առարկայի արժեքը ավելի, քան կար իրականում, որից հետևում ա իդեալականացումը, որն էլ պաշտպամունքը դարձնում ա հրամայական, ու ի վերջո ոտքից գլուխ խրվում ես պաշտամունքային կախվածության մեջ: Իսկ սերը արդեն չկա. կա ստրկացում:
Տասը պատվիրաններից մեկն ա. կուռք մի սարքի: Խոսքը պարզ ա, որ քարից կամ փայտից արձան սարքելու ու շուրջը ծիսակատարություններ անցկացնելու մասին չի /միայն/: Կուռք մի սարքի - մոդել ա: Կռապաշտությունը մեկընդմիշտ սպանում ա սերը:
Դա շատ նման ա նրան, որ մեկը զբոսնում ա ալպիական մարգագետնով, հիանում ծաղիկներով բան, ու հոգին լի ա բերկրանքով ու խաղաղությամբ, դա սեր ա: Հետո սկսում ա մտածել՝ այ հիմա կհեռանամ այստեղից, ու կկորցնեմ էս ամեն ինչը, ու սկսում ա ափսոսալ, տագնապել ավելի ճիշտ, որ մնալու ա ձեռնունայն, ուներ՝ ու հիմա էլ չունի, ու որոշում ա ոկել ծաղիկները, հոտոտել կատաղորեն՝ որ դրանց բուրմունքը մեկ ընդմիշտ մտցնի իր մեջ, տիրապետի: Ծաղիկները շուտով թոշնում են ու մեռնում, բայց մարդն էլի չի հանձնվում. այդ ժամանակ որոշում ա ճզմել դրանք այնքան, որ օծանելիք ստանա… Մարդն արդեն ամբողջովին մոլուցքի մեջ ա, ու նախկին սիրուց հետք էլ չի մնացել…
Մինչդեռ երբ սիրում ես մայրամուտը, չես մտածում դրան տիրապետելու մասին :)

dvgray
11.09.2008, 07:19
Բարեկամ, լավ ես գրել: Սիստեմաորված: Հիմնավորված: Դուրսբերված …
Հիանում ես գործողությամբ: Երկրպագում ես գործողությունը կատարող անձին… կոպիտ ասած ;)
Քո գրածում իհարկե մակարդակային թռիչք կա: Անշարժ մարմնից անցում դեպի շարժումը, դինամիկան, հոսանքի ուժ, հզորութուն, Աշխատանք…
Սակայն ինչու՞ նսեմացնել ու իչիք դարձնել սկզբնական լիցքավորված մասնիկը: Չէ՞ որ դա էր սկիզբը: հավաքեց իր մեջ լիցքը ու … սկսվեց:
Արդյոք՞ լիցքակիրը վերջին հաշվով չարժի մի "ստից" երկրպագության անգամ:
Արդյո՞ք արդար է Ռոքվիեմով հիամալ, իսկ Մոցարտին չերկրպագել ;):
Չգիտեմ… ես համ հիացող համ էլ երկրպագող տեսակից եմ: Հա, կա կապվածությունը… չեմ ժխտում: սակայն աշխատում եմ միշտ էլ զերծ մնալ կախվածությունից:
Կարող է լինել կապվածություն առանց կախվածուիթյան, որովհետև կապվածությունը ուշ թե շուտ պաշտամունքի առարկան վերածելու է շահագործման , որը ծնելու է "հեղաշրջումներ": Այսիքն սա մի ցիկլիկ պրոցես է: Առավոտ, ցերեկ, երեկո, գիշեր, առավոտ…

Բարեկամ
11.09.2008, 07:41
Բարեկամ, լավ ես գրել: Սիստեմաորված: Հիմնավորված: Դուրսբերված …
Հիանում ես գործողությամբ: Երկրպագում ես գործողությունը կատարող անձին… կոպիտ ասած ;)
Քո գրածում իհարկե մակարդակային թռիչք կա: Անշարժ մարմնից անցում դեպի շարժումը, դինամիկան, հոսանքի ուժ, հզորութուն, Աշխատանք…
Սակայն ինչու՞ նսեմացնել ու իչիք դարձնել սկզբնական լիցքավորված մասնիկը: Չէ՞ որ դա էր սկիզբը: հավաքեց իր մեջ լիցքը ու … սկսվեց:
Արդյոք՞ լիցքակիրը վերջին հաշվով չարժի մի "ստից" երկրպագության անգամ:
Արդյո՞ք արդար է Ռոքվիեմով հիամալ, իսկ Մոցարտին չերկրպագել ;):
Չգիտեմ… ես համ հիացող համ էլ երկրպագող տեսակից եմ: Հա, կա կապվածությունը… չեմ ժխտում: սակայն աշխատում եմ միշտ էլ զերծ մնալ կախվածությունից:
Կարող է լինել կապվածություն առանց կախվածուիթյան, որովհետև կապվածությունը ուշ թե շուտ պաշտամունքի առարկան վերածելու է շահագործման , որը ծնելու է "հեղաշրջումներ": Այսիքն սա մի ցիկլիկ պրոցես է: Առավոտ, ցերեկ, երեկո, գիշեր, առավոտ…

dv, կապվածությունը հավատարմություն ա , կախվածությունը՝ քմահաճ պահանջ, որը սպանում ա առարկային ու օգտագործողին՝ ի վերջո, ու չի հանգստանում մինչև չտեսնի մոխիրները:

Լիցքը հրաշալի ա, սկզբնավորված լիցքը: Բայց մի հասցրու կռապաշտության, քանի որ երկրպագությունը ստից չի լինում, երկրպագությունը կուլ ա տալիս տոտալ, ու դու հայտնվում ես իր ստամոքսում , հետո մարսվում, քայքայվում ես իր արտադրած թույներից ու քեզնից էլ բան չի մնում քան այն, որ դու էլ դու չես, կորցրել ես քեզ, դառել ես մաս՝ երկրպագությանդ առարկայի, բայց ավելորդ մաս, պալար. որը խանգարում ա հենց առարկայիդ: Էդ վտանգավոր մետամորֆոզ ա…
Ու էլի վախը… Վա՛խը, թե կկորցնես էն սկզբնական պոզիտիվ լիցքը, մտածում ես՝ արի միացնեմ էդ լիցքը իր աղբյուրին՝ ինչպես մարտկոցի, ու քամեմ էդ աղբյուրը ինչքան հնարավոր ա, մենակ թե լիցքը չմարի: Բայց արի ու տես, դու, երկրպագելով էդ լիցքդ, վերածվում ես ամբողջովին էդ լիցքի, կորցնում ես շնչելու ու սնվելու բոլոր մյուս ծակոտիներդ ու դառնում ես կախված էդ մարտկոցից՝ ինչպես կենսական միակ աղբյուրի: Լիցքդ քեզ գերում ա, մուտացիայի ենթարկում, դարձնում ա քեզ իր կերպարանքով. էդ կախվախության սարսափն ա…
Մինչդեռ, գիտես ինչումն ա գաղտնի՞քը. վախը խաբում ա: Չի կորելու էդ լիցքը, թող իրան հանգիստ: Բջջի բազմացման սկզբունքով ինքը կիսվելու ա ու սկիզբ տա նոր լիցքերի՝ պոզիտիվ:
իսկ Մոցարտին երկրպագե՞լ… :8 :fool
Մոցարտից՝ սովորել, քաղել, հասկանալ՝ ուրիշ: Հաստատ քեզնից լավը չի, ու քեզնից վատն էլ չի :

dvgray
11.09.2008, 07:51
:D
:8 Տարբեր մարդիկ ենք: Բայց անհամեստություն չլինի ասելը, կարևորը որ զակոնչինի /կազմավորված երևի ;)/ մարդիկ ենք:
Կտրիտ մի ակցենտ քեզանից, ու կպակասի, կվերանա ամբողջի սխեման, դինամիկան: Նույնը և իմ մասով :oy: :)
Ես սիրում եմ երկրպագել: Երբեմն: երբ ինձ լիցք է պետք ու սեփականը պակասում է: Հետո էտ լիցքը սեփականացնում եմ ու կարևորը… կորևորը էն ա, որ դրանից մի լավ, օգտակար բան դուրս գա ;):
Երբեմն ինձ բռնացնում եմ են բանի վրա, որ "նպատակը արդարացնում է միջոցները" համարում եմ ճիշտ :oy: բայց մի փոքր ուղղումով, որ երբ որ նպատակը լավն ու բարին է , ու միջոցն էլ արդար ու զուլալ :

Բարեկամ
11.09.2008, 07:54
:D
:8 Տարբեր մարդիկ ենք: Բայց անհամեստություն չլինի ասելը, կարևորը որ զակոնչինի /կազմավորված երևի ;)/ մարդիկ ենք:
Կտրիտ մի ակցենտ քեզանից, ու կպակասի, կվերանա ամբողջի սխեման, դինամիկան: Նույնը և իմ մասով :oy: :)
Ես սիրում եմ երկրպագել: Երբեմն: երբ ինձ լիցք է պետք ու սեփականը պակասում է: Հետո էտ լիցքը սեփականացնում եմ ու կարևորը… կորևորը էն ա, որ դրանից մի լավ, օգտակար բան դուրս գա ;):
Երբեմն ինձ բռնացնում եմ են բանի վրա, որ "նպատակը արդարացնում է միջոցները" համարում եմ ճիշտ :oy: բայց մի փոքր ուղղումով, որ երբ որ նպատակը լավն ու բարին է , ու միջոցն էլ արդար ու զուլալ :

Ուժեղ մարդ ես, ուրեմն ;)
սովորաբար ինձ լիցքերն են սեփականացնում :D էհ…:(

dvgray
11.09.2008, 08:00
Ուժեղ մարդ ես, ուրեմն ;)

Դու էլ ;): Սա կոմպլիմենտ չի այլ /երբեմն դառը/ իրականություն :):
Սերը գործողություն է: Ինչպես որ կան տարբեր լողաոճեր, այդպես էլ կան սիրո տարբեր սիրա"վոճեր": Կորևոր սիրել ու սիրելով մի նոր հանգրվանի հասնելն ա: Իսկ որ ցանկացած վերջին հանգրվան մի որիշ հանգրվանի սկիզբն ա, դա նոռմալ է ու դրանից չես խուսափի: Այ դա է հիմնականում մարդկանց մոտ վերածվում ապատիայի, ասելով որ "բա սրա վերջը երբ՞ ա գալու": Իսկ ուզում եք 100 ըարեկան բիձուն ու պառավին հարցրեք՝ /նայելով թե ինչպիսի զգացմունքով են նայում նորապսակների համբույրին՝ / վերջ կա թե չէ՞

impression
11.09.2008, 08:57
Բարեկամ, dvgray, ինչ էլ ատոմային ուսումնասիրության եք ենթարկել սերը: Ես էդպես էլ չեմ հասկանում դա ինչ ա, մենակ գիտեմ, որ դրանից ունեմ, ու դրանով երջանիկ եմ: Մնացածի մեջ որ էդքան խորանամ, ոնց դուք, երևի վերջը.... ամուսնանամ... մեկ ուրիշի հետ բայց :think :D

Modigliani
17.09.2008, 22:44
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել։
Այդպե՞ս է արդյոք։

տանջանքն իմ կյանքում հլը որ միշտ գերակշռել է, երբ որ սիրել եմ, չգիտեմ երբ կգա էն օրը, երբ տանջանքը գոնե մենակ մի փոքր մաս կզբաղեցնի, որովհետև գիտակցում եմ, որ լրիվ առանց դրա անհնար ա...

ArmineIvanyan
18.09.2008, 16:12
Մի՞թե սիրել նշանակում է տանջվել։
Այդպե՞ս է արդյոք։

Սիրել նշանակում է վայելել կյանքի ամեն մի րոեն...եքե իհարկե սիրելիիդ կողքին ես...Իսկ եքե ոչ աա արա ամեն ինչ որ լինեք իրար հետ...կամ ել մոռացեք իրար......