PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : «Ճիշտը մի հատ ա»



Wisper
23.05.2007, 23:12
Հարգելի ակումբցիներ: Ընդհանրապես իմ մոտ սովորություն է դարձել բացել այնպիսի թեմաներ, որոնք սերտորեն կապված են մեր առօրիայի հետ: Ուրեմն, թեման կոչեցի «Ճիշրը մի հատա» :B:
Շատերս նկատած կլինենք, ասենք թե անկապ քայլում ենք ու պատահաբար հայացք ենք գցում ինչ-որ մի պատահական անցորդի վրա... Ու ստեղ անցորդը շուռա գալիս ու մեկել սկսումա մունաթով՝
- Ապեր խի՞ ես տենց թարս նայում որ :angry:
- Ապեր ջան, դու ինձ չես ճանաչում, որ տենց բան ասես :angry
- Իիիիի, հլը հանգստացի արա այ տղաաա :angry
- Արան ո՞վա այ տուուու........ :aggressive :bl :goblin
Դէ վերջում էլ եքա շիլափլավա դառնում՝ աջապսանդալով :D :oy:

Հիմա, մի՞թե այսպիսի վարքագիծը (հատկապես մեր երիտասարդների - ջահել տղեքի էլի :oy) կասկածամտության արտահայտման մի որոշակի ձև չէ: Լավ, իսկ ի՞նչն է մեզ (հասարակության մի ստվար մասին) դրդում կամ ստիպում, որպեսզի մենք ամբողջ օրը ՌԵՄԲՈՅԻ դեմքի արտահայտությամբ գտնվենք հասարակության մեջ և միևնույն ժամանակ ամեն մի փոքր առիթով ձգտենք ապացուցել մեր «ճիշտը»... :oy: Ահա այս հարցերի շուրջ էլ եկենք արտահայտենք մեր կարծիքները... :B ;)

Հ.Գ. Չմոռանաք հարցմանը մասնակցել :)

Shauri
24.05.2007, 00:47
Ինչպես ասում են, ճիշտը մի հատ է` իր տարբեր դրսևորումներով :)

phanasonic
24.05.2007, 11:02
Բացարձակ Ճիշտ գոյություն չունի:
ՈՒ ինչպես կասեր մեծ փիլիսոփա Արսեն Կառլենիչը

ՍԱՂ ՍՈՒՏԱ;)

Delicada
24.05.2007, 11:24
Իսկ այսպիսի վերնագրով ուրիշ թեմա չկա
Իմ կարծիքով կա ու ես այտեղ գրառում եմ արել թե մոտս արդեն շեղում է:think

Wisper
24.05.2007, 13:35
Իսկ այսպիսի վերնագրով ուրիշ թեմա չկա
Իմ կարծիքով կա ու ես այտեղ գրառում եմ արել թե մոտս արդեն շեղում է:think

Դէ ոչինչ արել արել ես :): Մի զլանա և կիսվի քո մտքերով նաև այս թեմայում ;)

REAL_ist
24.05.2007, 13:48
Ապեր ջան, դու ինձ չես ճանաչում, որ տենց բան ասես
ես պահը լավներ:D
Ճիշտը միշտ էլ գաղափարի կողմիցա:B

Delicada
24.05.2007, 13:52
Դէ ոչինչ արել արել ես :): Մի զլանա և կիսվի քո մտքերով նաև այս թեմայում ;)

Դե չեմ զլանում գրում եմ:
Գրել էի որ նայած դեպքերում բայց ամեն մարդու համար իրենն է ճիշտը

Array
24.05.2007, 14:41
Հիմա, մի՞թե այսպիսի վարքագիծը (հատկապես մեր երիտասարդների - ջահել տղեքի էլի ) կասկածամտության արտահայտման մի որոշակի ձև չէ: Լավ, իսկ ի՞նչն է մեզ (հասարակության մի ստվար մասին) դրդում կամ ստիպում, որպեսզի մենք ամբողջ օրը ՌԵՄԲՈՅԻ դեմքի արտահայտությամբ գտնվենք հասարակության մեջ և միևնույն ժամանակ ամեն մի փոքր առիթով ձգտենք ապացուցել մեր «ճիշտը»... : Ահա այս հարցերի շուրջ էլ եկենք արտահայտենք մեր կարծիքները...
Հոգեբանները երևի կասեին թերարժեքության կոմպլեքս,այսինքն, մարդը անընդհատ կարիք ունի իրեն ապացուցելու,որ ինքը վերջն ա;Բայց մեր երիտասարդների մոտ արդեն սովորություն ա դարձել էտ Ռեմբոյի դեմքերով քայլելը;Արդեն իսկականից հոգնեցրել են,հիմնականում ում դեմքին նայում ես կլառնետը միանում ա;Որ ասես՝ վատ տրամադրություն ունի,չէ,երբ հանդիպես էտ ձև ա;
Հանկարծ, ասենք, աղջիկ ա անցնում,սխալվես ժպտալով նայես աչկերին,ընենց դեմքով մի հատ կնայի վրատ,կմտածես,թե էս ինչ հանցագործություն եմ արել;
Կարճ ասած, ձեր վրա մի քիչ ուշադրություն դարձրեք էլի մարդիկ,ուրիշները մեղավոր չեն,որ դուք ուզում եք բոբո երևալ,մարդկանց տրամադրությունը ինչի՞ եք գցում

Crazy_Moon
24.05.2007, 16:13
Դե քանի որ ճշտից եք խոսում ձեզ մի դեպք պատմեմ ասեք ես ճիշտ եմ վարվել թե ոչ: Ես աշխատանքի ընդունվեցի մի կազմակերպությունում, տնօրենը շատ բարի ազնիվ մարդ էր, ինչը շատ հազվադեպ երևույթ է մեր իրականության մեջ, մի խոսքով 1 ամիս աշխատելուց հետո նկատեցի որ փոխտնօրենը ֆինանսական առումով խաբում է տնօրենին, նշեմ նաև. որ աշխատանքի ընդունվելուց փոխտնօրենը շահագրգռված էր որ ես ընդունվեմ մրցակցություն կար իմ և մեկ ուրիշ աղջկա մեջ նա ընտրեց ինձ, այսինքն ես այդտեղ աշխատում է ի շնորհիվ նրա, մի խոսքով չեմ ուզում երկար բարակ գրել, բայց ինձ տհաճ էր այդպիսի մթնոլորտում աշխատել, ամեն անգամ նաելիս տնօրենին ինձ մեղավոր էի զգում որ գիտեմ նրան խաբում են ու չեմ ասում այդ մասին, նա իսկապես շատ բարի ու յուրահատուկ մարդ էր, մյուս կողմից էլ չէի ուզում մատնել փոխտնօրենի, ես հասկացա, որ չեմ կարող աշխատել այտպիսի մթնոլորտում ու դուրս եկա աշխատանքից, դուրս գալուց առաջ ես ուզում էի տնօրենին ակնարկել որպեսզի մի փոքր ուշադիր լինի փոխտնօրենի հանդեպ բայց անկեղծ ասած դա էլ չարեցի, հանգամանքները խանգարեցին ու մինչև հիմա մտածում եմ արդյոք ճիշտ եմ վարվել այդ երկու մարդկանց հետ, իսկ դուք ինչ եք կարծում?

Ֆելո
24.05.2007, 17:22
մեր բակի մեջա կարքին ասում. ասումա ճիշտը մի հատա, բայց ով ասեց, որ էդ ճիշտը չի կարելի կիսել...
իսկ կյանքում ամենաշատը պետքա ունենալ ԼԱՎ ընկերներ ու շրջապատ, որտև եթե դա ունեցար, կունենաս նաև ուժ, կունենաս նաև գաղափար...;)

Wisper
24.05.2007, 17:23
Դե քանի որ ճշտից եք խոսում ձեզ մի դեպք պատմեմ ասեք ես ճիշտ եմ վարվել թե ոչ: Ես աշխատանքի ընդունվեցի մի կազմակերպությունում, տնօրենը շատ բարի ազնիվ մարդ էր, ինչը շատ հազվադեպ երևույթ է մեր իրականության մեջ, մի խոսքով 1 ամիս աշխատելուց հետո նկատեցի որ փոխտնօրենը ֆինանսական առումով խաբում է տնօրենին, նշեմ նաև. որ աշխատանքի ընդունվելուց փոխտնօրենը շահագրգռված էր որ ես ընդունվեմ մրցակցություն կար իմ և մեկ ուրիշ աղջկա մեջ նա ընտրեց ինձ, այսինքն ես այդտեղ աշխատում է ի շնորհիվ նրա, մի խոսքով չեմ ուզում երկար բարակ գրել, բայց ինձ տհաճ էր այդպիսի մթնոլորտում աշխատել, ամեն անգամ նաելիս տնօրենին ինձ մեղավոր էի զգում որ գիտեմ նրան խաբում են ու չեմ ասում այդ մասին, նա իսկապես շատ բարի ու յուրահատուկ մարդ էր, մյուս կողմից էլ չէի ուզում մատնել փոխտնօրենի, ես հասկացա, որ չեմ կարող աշխատել այտպիսի մթնոլորտում ու դուրս եկա աշխատանքից, դուրս գալուց առաջ ես ուզում էի տնօրենին ակնարկել որպեսզի մի փոքր ուշադիր լինի փոխտնօրենի հանդեպ բայց անկեղծ ասած դա էլ չարեցի, հանգամանքները խանգարեցին ու մինչև հիմա մտածում եմ արդյոք ճիշտ եմ վարվել այդ երկու մարդկանց հետ, իսկ դուք ինչ եք կարծում?

Հմմմ.... :think: Շատ հետաքրքիր բան ես գրել... իրոք այսպիսի դեպքեր շատ են լինում, երբ կանգնած ես ընտրության առաջ: Ես, ճիշտն ասած, չհասկացա, թե ինչի էր փոխտօրենը շահագրգռված, որպեսզի հենց դու ընդունվեիր աշխատանքի :8: Բացի էս ամեն ինչից ասեմ մի շատ պարզ ու հասարակ բան՝ տնօրենները, եթե իհարկե խելքը գլխին մարդիկ են, միշտ էլ գիտեն, որ իրենցից ավելի ցածր պաշտոնի մարդիկ միշտ էլ փափախ են անում ու անելու են... ստեղ զարմանալու առանձնապես բան չկա :ok: Բացի այդ, շատ հնարավորա, որ էտ պայմաններով փոխտնօրենն ու տնօրենն շատ համերաշխ ապրում են և եթե դու հանկարծ մի բան ասեիր, ապա պիտի վատամարդ դուրս գայիր իտոգում :B: Ընդհանրապես ձեր անշառ գլուխը փորձանքի մեջ մի գցեք... :B:
Հ.Գ. Ժող նենց հավեսով շեղվում ենք թեմայից, բայց շատ հետաքրքիր բանի վրա շեղվեցինք: Ես դեռ գրառումներ չեմ անում էս թեմայում, քանի որ չեմ ուզում, որպեսզի կարդացողները լռվեն իմ մտքի վրա... ձեր կարծիքները լսեմ ու ամպայման իմն էլ կասեմ... ;)

Array
24.05.2007, 21:59
Դե քանի որ ճշտից եք խոսում ձեզ մի դեպք պատմեմ ասեք ես ճիշտ եմ վարվել թե ոչ: Ես աշխատանքի ընդունվեցի մի կազմակերպությունում, տնօրենը շատ բարի ազնիվ մարդ էր, ինչը շատ հազվադեպ երևույթ է մեր իրականության մեջ, մի խոսքով 1 ամիս աշխատելուց հետո նկատեցի որ փոխտնօրենը ֆինանսական առումով խաբում է տնօրենին, նշեմ նաև. որ աշխատանքի ընդունվելուց փոխտնօրենը շահագրգռված էր որ ես ընդունվեմ մրցակցություն կար իմ և մեկ ուրիշ աղջկա մեջ նա ընտրեց ինձ, այսինքն ես այդտեղ աշխատում է ի շնորհիվ նրա, մի խոսքով չեմ ուզում երկար բարակ գրել, բայց ինձ տհաճ էր այդպիսի մթնոլորտում աշխատել, ամեն անգամ նաելիս տնօրենին ինձ մեղավոր էի զգում որ գիտեմ նրան խաբում են ու չեմ ասում այդ մասին, նա իսկապես շատ բարի ու յուրահատուկ մարդ էր, մյուս կողմից էլ չէի ուզում մատնել փոխտնօրենի, ես հասկացա, որ չեմ կարող աշխատել այտպիսի մթնոլորտում ու դուրս եկա աշխատանքից, դուրս գալուց առաջ ես ուզում էի տնօրենին ակնարկել որպեսզի մի փոքր ուշադիր լինի փոխտնօրենի հանդեպ բայց անկեղծ ասած դա էլ չարեցի, հանգամանքները խանգարեցին ու մինչև հիմա մտածում եմ արդյոք ճիշտ եմ վարվել այդ երկու մարդկանց հետ, իսկ դուք ինչ եք կարծում?
Ըստ իս չգիտեմ,բայց ըստ Դանթեի սխալ ես վարվել; «Ամենամեծ մեղքը անտարբերությունն է»,-ասել է նա

Ungrateful
01.06.2007, 00:46
էս հարցի վրով "Գաղափարի կողմիցա թե ուժի,քանակի.." ասեմ վոր Ձերքով խփաց հարվածի Կապտուկը, ամենա ուշը 1 շաբաթից կանցնի... բայց լեզվով խփածը, ամբողջ կյանքի ընդացքում, կմնա.. եվ ՆԱ ամեն արավոտ հելնելուց ինքը իրա մեջ կասի վոր "ես ՎԱՏ տղա եմ, ես Ֆուֆլո եմ.... և նույն բաննել քնելուց կասի....
Դրա համար ուզումեմ ասեմ`Եթե ԳԱՂԱՓԱՐ ունեցար, դեմիտ կանգնացնել, քանակով շատ լինի, ուժեղ լինի Մեկա էլ քո դեմը քյար ՉԿԱ... Ճիշտն ել, միշտ քո կողմը կլինի...

Wisper
01.06.2007, 16:30
էս հարցի վրով "Գաղափարի կողմիցա թե ուժի,քանակի.." ասեմ վոր Ձերքով խփաց հարվածի Կապտուկը, ամենա ուշը 1 շաբաթից կանցնի... բայց լեզվով խփածը, ամբողջ կյանքի ընդացքում, կմնա.. եվ ՆԱ ամեն արավոտ հելնելուց ինքը իրա մեջ կասի վոր "ես ՎԱՏ տղա եմ, ես Ֆուֆլո եմ.... և նույն բաննել քնելուց կասի....
Դրա համար ուզումեմ ասեմ`Եթե ԳԱՂԱՓԱՐ ունեցար, դեմիտ կանգնացնել, քանակով շատ լինի, ուժեղ լինի Մեկա էլ քո դեմը քյար ՉԿԱ... Ճիշտն ել, միշտ քո կողմը կլինի...

Ճիշտ է՝ Հայաստանում «ճիշտը» հիմնականում գաղափարի կողմն է, բայց մնացած երկրներում այդպիսի բան չեմ տեսել: Հետո էլ նկարագրված դեպքի համար կա մի լավ խորհուրդ անձնական փորձից՝ եթե գիտես, որ իրոք ճիշտ ես կամ տեսնում ես, որ դիմացինտ շատա գաղափարին տալիս ու արդեն էլ չասեմ, թե ինչա անում... միանգամից հենց շշկռվումա մի նենց ես դրա մռութը (բառի լրիվ բուն իմաստով) ջարդում (նույնպես բառի բուն իմաստով), որ նա համ չի հասցնում մի բան ասել, համ էլ էլ կյանքում չի կարողանա ընդհանրապես մի բան անել..................... :B:
Օրինակ՝ Ռուսաստանում ճիշտը գերազանցապես ուժի կողմից է, և իմ կարծիքով ավելի ճիշտ ձև է:
Կեցցե՛ հզորությունը :hands:

_DEATH_
01.06.2007, 16:34
Ճիշտ է՝ Հայաստանում «ճիշտը» հիմնականում գաղափարի կողմն է, բայց մնացած երկրներում այդպիսի բան չեմ տեսել: Հետո էլ նկարագրված դեպքի համար կա մի լավ խորհուրդ անձնական փորձից՝ եթե գիտես, որ իրոք ճիշտ ես կամ տեսնում ես, որ դիմացինտ շատա գաղափարին տալիս ու արդեն էլ չասեմ, թե ինչա անում... միանգամից հենց շշկռվումա մի նենց ես դրա մռութը (բառի լրիվ բուն իմաստով) ջարդում (նույնպես բառի բուն իմաստով), որ նա համ չի հասցնում մի բան ասել, համ էլ էլ կյանքում չի կարողանա ընդհանրապես մի բան անել..................... :B:
Օրինակ՝ Ռուսաստանում ճիշտը գերազանցապես ուժի կողմից է, և իմ կարծիքով ավելի ճիշտ ձև է:
Կեցցե՛ հզորությունը :hands:

Բա չես վախում մռութը ջարդես, մեկել ջեբից դանակը հանի ու ..... :D

Root
01.06.2007, 16:34
Երեկ մոտս 3 հատ ճիշտ կար .. բայց ընկերս նեղված եկավ մեկը տվեցի իրան

John
01.06.2007, 16:50
անկապ հարցումա… ճիշտն էլ իմ ձեռնա

Ungrateful
01.06.2007, 16:56
Ճիշտ է՝ Հայաստանում «ճիշտը» հիմնականում գաղափարի կողմն է, բայց մնացած երկրներում այդպիսի բան չեմ տեսել: Հետո էլ նկարագրված դեպքի համար կա մի լավ խորհուրդ անձնական փորձից՝ եթե գիտես, որ իրոք ճիշտ ես կամ տեսնում ես, որ դիմացինտ շատա գաղափարին տալիս ու արդեն էլ չասեմ, թե ինչա անում... միանգամից հենց շշկռվումա մի նենց ես դրա մռութը (բառի լրիվ բուն իմաստով) ջարդում (նույնպես բառի բուն իմաստով), որ նա համ չի հասցնում մի բան ասել, համ էլ էլ կյանքում չի կարողանա ընդհանրապես մի բան անել..................... :B:
Օրինակ՝ Ռուսաստանում ճիշտը գերազանցապես ուժի կողմից է, և իմ կարծիքով ավելի ճիշտ ձև է:
Կեցցե՛ հզորությունը :hands:

Քեզ ասեմ վոր.. նախ 1-ինը.. մենք Ռուսաստանում չենք ապրռում
2-րդ՝նել միհատ օռինակ բերեմ... Ասենք վոր փողոցով քայլումես, մեկին միամիտ ուսով կպնումես, ինքնել միքիչ Աբիժնիկա լինւմ, հիմա պտի տա բերանտ ջարդի՞ դրա համար ԳԱՂԱՓԱՐը նրանովա լավ, վոր ետ հարցը կարաս արանց կրվի լուծես... ու հաստատ են մոմենտը կրվի թեմա չի... Ռուսական հանցագործ (գողական) կյանքում, կա ԳԱՂԱՓԱՐ հասկացողությւնը, ու հաստատ հանցագործ աշխարհի ներկայացուցիչները (գողականները) իրանց բազարների 99%-ը լուծումեն գաղափարի միջոցով.. :B

Ավելացվել է 2 րոպե անց
:tsamon
Բա չես վախում մռութը ջարդես, մեկել ջեբից դանակը հանի ու ..... :D

ճիշտես ասում... էտել կա....

Wisper
01.06.2007, 20:48
Դէ եթե մեկն իմ ուսին միամիտ կպնի ու ասի «ներող ապեր» ես բան չեմ ասի, կամ էլ կիասեմ «ոչինչ ախպերս» ;): Բայց եթե էտ նույն ուսին փխողը էտ չասի ու բացի դրանից մի հատ էլ իրանը բռթի, այ էտ վախտ.... :B: Ռուսաստանում գաղափարի միջոցով են հարցեր լուծում կռուպնի գողականները, այլ ոչ թե հասարակ քաղաքացիները... :B: Իսկ դանակից ապպահովագրված չէ ոչոք... :B:
Դէ իհարկե, ֆիզիկականին անցնելը պարզ է, որ կրիտիկական դեպքերում է պետք միայն... :oy

Ուրվական
01.06.2007, 23:28
Գլոբալ առումով բացարձակ ճշմարտություն գոյություն չունի: Տենց լավ խոսք կա, չէ՞, "աշխարհում մի ճշմարտություն կա, դա այն է, որ աշխարհում ոչ մի ճշմարտություն չկա": Ուղղակի այդ "ճիշտ" ասվածը մտածվել է մարդկանց կողմից՝ իրենց իսկ հարմարության համար: Ճիշտ ասվածը մարդու մեջ ձևավորվում է՝ կախված բազմաթիվ գործոններից: Կոնկրետ, օրինակ, ոնց որ ասված ա, մեր տղեքի մեջ շատ բաներ կան, որ ընդունվում են որպես ճիշտ, բայց, օրինակ, համոզված եմ, որ մեկ այլ ազգի որևիցէ ներկայացուցչի, որի պատկերացումները "ճիշտ" կոչեցյալի մասին տրամագծորեն տարբերվում են մերինից, չենք կարող 100 տոկոսով ապացուցել, որ մենք ենք ճիշտ, այլ ոչ թե նա: Ճիշտը մի հատ չէ, այն հարաբերական է, ուղղակի կան համընդհանուր սկզբունքեր, որոնք ընդունված են մարդկության մեծամասնության կողմից և գործում են դարեր շարունակ: Ես էլ ունեմ իմ ճիշտը, ապրում եմ այդ ճշտով ու ցանկացած տեղ պաշտպանելու եմ իմ ճիշտը, բայց դա համընդհանուր և բացարձակ ճշմարտություն գլոբալ առումով համարելն, իմ կարծիքով, սխալ է:

Ungrateful
02.06.2007, 01:54
անկապ հարցումա… ճիշտն էլ իմ ձեռնա
աղբերս ետ ասացտ վոնց հասկանաք՞ ինչի վրովես ասում՞

Dr. M
15.06.2007, 23:55
մի քիչ հակասվեմ.... (որ քննարկումն ավելի բուռն ընթանա :P )
Ուրեմն սենց :)
Ճիշտը ժամանակի ընթացքում կարող է փոխել իր ճշտության աստիճանը :)
ասեմ , ինչու ?
Ժամանակի ընթացքում մարդիկ մեծանում են, փոխվում է իրենց վերաբերմունքը աշխարհի, մարդկանց, իրերի նկատմամբ, փոխվում է իրենց հայացքները, աշխարհայացը, համոզմունքները և շատ ու շատ բաներ
ասածս ամփոփեմ հետևյալով.
կա սենց մի տեսություն - Էյնշտեյնի հարաբերականության տեսություն
չեմ կարծում, որ ֆորումցիների մեջ լինի մի մարդ , որը տեղյակ չլինի, գոնե լսած պիտի լինի :)
ու այս կյանքում, առանց բացառության ամեն ինչ հարաբերական է
իսկ ինչու չէ նաև հենց նույն այդ ՃԻՇՏԸ

Kheranyan
16.06.2007, 10:57
Քվեարկել եմ ուժի օգտին, հիմա ասեմ թե ինչու:
Տեսականորեն ճիշտը գաղափարն է, և ոչ միայն ճիշտը, այլև գաղափարն է ամեն ինչի սկիզբն ու վերջը, սակայն եթե նայենք իրականությանը առանց վարդագույն ակնոցների, ապա կտեսնենք այն, որ ճիշտ է նա ով ուժեղ է: Ուժ ասելով ես նկատի չունեմ ֆիզիկական ոժը, այլ ուժը ընդհանրապես, որի մեջ մտնում և ֆիզիկական ուժը, և գաղափարական ուժը, և իշխանությունը:
Ինչպես ասել էր զորավարներից մեկը, հաստատ չեմ հիշում ով, ուժեղներն են որոշում աշխարհի բախտը:
Նա ով ունի գաղափար, սակայն չունի ուժ (Հայաստանյան տարբերակում դուխ), չի կարող ապացուցել իր ճիշտը, իսկ նա ով ունի ուժ, ունի իշխանություն ունի հզորություն, նա կարող է և ապացուցում է իր ճիշտը, կամ ավելի ճիշտ կլինի ասել, թելադրում է իր կամքը, որը ըստ նրա ճիշտ է, իսկ թույլերը, թեկուզ գիտակցելով նրա սխալը, ընդունում են նրա թելադրածը որպես ճիշտ:
Իմ նկարագրածը վերաբերվում է ոչ միայն մարդկային հարաբերություններին, այլ նաև միջազգային, միջպետական հարաբերություններին:
Այսօր ո՞վ է որոշում աշխարհի բախտը, ճիշտ է Մեծ ութնյակը, իսկ ինչու՞. որովհետև նրանք են աշխարհի ամենահզոր և ուժեղ պետությունները և ոչ մեկ նրանց չի կարող ասել որ նրանք սխալ են:
Այնպես որ, ճիշտ է նա ով ուժեղ է:

Dr. M
17.06.2007, 18:53
Ճիշտն ասած լավ չընկալեցի ասածդ ուժի հետ կպաված ` ֆիզիկական? գաղափարական.... :8 գուցե կորրեկցիա անես ?

Հ.Գ. հարցման տարբերակներն էլ մի քիչ անհասկանալի են...
1. Գաղափար (Սա հասկացանք)
2. 3. քանակ և ուժ? երկուսն էլ կարելի է զետեղել մեկի մեջ
կամ էլ այստեղ ուժը անհատական ուժի , ֆիզիկական անհատի ուժի մասին է? :8

Kheranyan
18.06.2007, 09:46
Ճիշտն ասած լավ չընկալեցի ասածդ ուժի հետ կպաված ` ֆիզիկական? գաղափարական.... :8 գուցե կորրեկցիա անես ?

Ուժ ասելով ես նկատի եմ ունեցել ուժ հասկացությունը գլոբալ ձևով վերցրած, այսինքն ուժը որպես միասնություն: Յուրաքանչյուր մարդ, յուրաքանչյուր պետություն ունի իր տեսակետը ցանկացած երևույթի, ցանկացած իրողության վերաբերյալ, այդ իսկ պատճառով տարբեր են նաև ճշտի պատկերացումները այդ երևույթների վերաբերյալ: Այսինքն ճիշտ է այն մարդը, ով գաղափարապես ուժեղ է, ճիշտ է այն պետությունը, երկիրը, որը ունի ուժեղ դիվանագիտություն, ճիշտ է այն մարդը ով ունի ուժեղ կամք և հարկ եղած դեքում նաև ֆիզիկական ուժ ապացուցելու համար իր ճշմարտացիությունը, ճիշտ է այն պետությունը, երկիրը, որը ունի հզորություն, ուժեղ բանակ պնդելու համար իր ճիշտը:
Բերեմ մի օրինակ: Այսօր Հայաստանը չի կարողանում ապացուցել իր ճիշտը, այն է որ ԼՂՀ-ն Ադրբեջանական տարածք չէ, որ 1915թ տեղի է ունեցել ցեղասպանություն, լոկ այն պատճառով որ Հայաստանը չունի բավականին հզոր դիվանագիտություն, չունի մեծ ու հզոր բանակ, այն հզոր ու զարգացած երկիր չէ: Մենք գիտենք որ դրանք ճիշտ են, դրանք պատմական եղելություն են, իսկ աշխարհի հզոր տերությունների համար դա ճիշտ չէ, չէ միգուցե նրանք ընդունում են որ այն պատմական եղելություն է, որ դա է ճիշտը, սակայն իրենց քաղաքականության, իրենց տերության հզորության և շատ ու շատ տեսանկյուններից չեն ընդունում այն, և մեզ ստիպում են ընդունել ճիշտը իրենց իսկ գրած սցենարով: Եթե Հայաստանը լիներ հզոր տերություն, ապա այդ դեպքում նա կթելադրեր հակամարտության կարգավորման այն պայմանները, որը ինքն է համարում չիշտ, այլ ոչ թե նրան առաջարկի տեքով, սակայն ստիպողաբար կհարմցնեիեն իրենց տարբերակը:

Հուսով եմ պարզ բացատրեցի թե ինչ նկատի ունեմ ուժ ասելով:

dvgray
18.06.2007, 11:18
Այսինքն , քանի որ ուժն է ծնում իրավունքը, համարում ես. որ ճիշտը ՝ դա իրավունքն է ու դրա կիրառու՞մը:
Եթե այդպես է, ապա ասեմ, որ ճիշտը էն մարդը ՉԷ, որը բոլոր հարևանների հետ ունենալով ինչ-ինչ պապենական ու անձնական հարցեր, աոավոտից-իրիկուն փողոցի մեջտեղը կանգնած հայոյում է նրանց, օգտվելով նրանից, որ իր փեշի տակ իրեն տեղ է տվել "մայլի գողը": Էտ մարդը էնքան հիմար է, որ չի հասկանում, որ ինքը կիռարկման մեջ է դնում "մայլի գողի" ճշտի իրավունքը , ասել է ոչ իր սեփական ճիշտը: Ու երբ որ բավարարվում է "մայլի գողի" իրավունքը, "մայլի գողը" էտ հիմարին մի հատ ուժեղ քացի է տալիս, ու ասում - Գնա գործիտ, այ ԲՈՄԺ :angry: Չես տեսնու՞մ, որ ոչ քո հավեսը ունեմ,ոչ զահլետ :[:
Ինչ ա՞նել: Մնում է պոչը հնարավորինս արագ խուզել փողոցից:
Բայց դա էտքան էլ հեշտ չի լինում ;) որովհետև թաղի իր հարևանները ատամները սրած էսքան ժամանակ սպասում էին էտ օրվան: Մի լավ ծեծ ուտելուց հետո, զոռով ազատվելով հարևանների քացիներից /իսկ ճողոպրելու փորձ ասես թե նա ունի արդեն:)/ մտնում է իր ջարդ-ու-խուրդ եղած բունը, ու տանիքից ամբողջ օրը նայում, թե երբ է մեկել ես կողմերում երևալու "մայլի գողի" իր նոր "իրավունքով"...:

Լինում է դեպքեր նաև, որ "մայլի գողը" "թավան" է դնում հարևաններից մեկի վրա, ու "թավանի" սպասարկման գործնթացը հաձնում է էս մեր խեղճ ու կրակին... Էս դեպքը ավելի ահավոր է էնքանով, որ մեր "հերոսը" սկսում է իրեն պատկերացնել "մայլի գողի" դերում, ու սկսում է իրավունքներ կիրառել աջ ու ձախ: Սրա տակից դուրս գալը շաաա՜տ դժվար է լինում: Համարյա անհնարին: Էս "հարիֆը" հերիք չի "մայլում" գողի իմիջով է ֆռֆռում, տունն էլ բոլոր տնեցիներին համոզել է, որ "մայլի գողը" արդեն ԻՆՔՆ Է:... Շարունակությունը էլ չպատմեմ :(:

Kheranyan
18.06.2007, 11:51
Ես քո ասածի հետ համամիտ եմ որ ուժն է ծնում իրավունքը, սակայն անհրաժեշտ է խելք օգտագործելու կամ պահպանելու համար այդ իրավունքը, դրա համար ես նշել եմ որ ճիշտ է այն, ով առաջին հերթին ուժեղ է գաղափարապես, ունի լավ աշխատող ուղեղ, ու եթե որևէ մեկին տալիս են ինչ-ինչ իրավունքներ, ապա դա չի նշանակում որ նա ճիշտ է: Քո նկարագրած տարբերակում այդ մարդը ուղեղ չունի որպեսզի կարողանա ճիշտ օգտագործել իրեն տված իրավունքը, այդ իսկ պատճառով էլ նրանից խելոքը, նրանից ուժեղը զրկում է նրան այդ իրավունքից և նա հայտնվում է ԲՈՄԺԻ կարգավիճակում:
Այն մարդը ով ունի ուժ, հզորություն, սակայն չունի ուղեղ այն օգտագործելու համար, հաստատ օրերից մի օր կկորցնի իր այդ ուժն ու հզորությունը, թեև կասկածում եմ որ մարդ կարող է լինել ուժեղ ու հզոր չունենալով ուղեղ:
Ճիշտ է նա ով ունի ՈՒՂԵՂ, որպեսզի կարողանա օգտվել իր ունեցած հնարավորություններից, իր ունեցած ուժից որպեսզի պահպանի կամ հաստատի իր ճիշտը, հետևաբար ճիշտ է նա ով ունի ՈՒԺ-ը միասնության մեջ:

dvgray
18.06.2007, 12:50
Ես քո ասածի հետ համամիտ եմ որ ուժն է ծնում իրավունքը
Էտ ես չեմ ասել :): Սա ընդունված տեսակետներից մեկն է, որի հետ ես էնքան էլ համաձայն չեմ:


Ճիշտ է նա ով ունի ՈՒՂԵՂ, որպեսզի կարողանա օգտվել իր ունեցած հնարավորություններից[/B]
Ավելի ճիշտ ՝ ունի բավականաչափ խելք, որպեսզի նախ և առաջ կարողանա գնահատել տվյալ պահին սեփական հնարավորությունները /շեշտում եմ սեփական, և ոչ թե իրենից ավելի "խելոքի"/... հետո նոր ճշգրիտ քայլեր անի դրանք կիռարկելու համար:
Բազմիցս է ասվել, որ "քաղաքականությունը ՝ հնարավորությունների արվեստ է" : Բայց էտ հնարավորությունները գնահատել կարողանալը շատ քչերին է տրված… ես ինկատի ունեմ և մարդ - անհատին, և մարդ - պետական կամ քաղաքական գործչին: Ու հետևում է իրավիճակի Մեծն փրկարարը ՝ դեպրեսիան:

Կարելի է ստեղծել մի հետադարձ կապ, որով կարելի է գնահատել մարդուն: ճիշտ է այն մարդը, որը ունենում է մինիմալ դեպրեսիվ վիճակներ/խոսքս գժերի մասին չէ:B/:

Vishapakah
18.06.2007, 13:18
Գաղափարը ընտրեցի, ես էլ չգիտեմ, ինչի համար.:esim
Մի ժամանակ ինձ էլ պետք էր լինում ռեմբոյի հայացկ ընդունել, որ բան ասող չլինի, բայց դա՛ իմ ոճը չէր.:[
Հայեր Ջան, անկապ բաների մեջ եք խորանում, հուսով եմ նման գաղափարով ապրողներինը չէ՛ ապագան, իսկ եթե Ձեզ փողոցում հարցնում են «թե՛ ապե, խի ես տենց նայում?» ուրեմն ամենայն հավանականությամբ տվյալ մարդը գտնվում է խորը դեպրեսիոն վիճակում.:( Դուք նրան ոչնչով օգնել չեք կարող, բայց դե հիվանդին հարվածելն էլ սխալ կլինի.:B

Եվ ընդանրապես, ես սիրում եմ կռվել, պատերազմել, բայց գաղափարներն ու ճշտերը ըստ ինձ վախուց հնացաց խաղեր են եւ ոչ՛ հարգի, հավանաբար մեր պապիկներն էին հակված նման իմիջով իրենց կատարյալ զգալ, բայց դե՛ արագ տեմպերով զարգացող հասարակության համար «ճիշտ կամ գաղափար» հասկացողությունները, իրենց վաղուց սպառած հնամենի ծեսեր են, դեռ որոշ պահպանողական մարդկանց շրջանում շարունակելով իներցիայով արտահայտել իրեն.:sad

Kheranyan
18.06.2007, 14:47
Էտ ես չեմ ասել :): Սա ընդունված տեսակետներից մեկն է, որի հետ ես էնքան էլ համաձայն չեմ:

Ավելի ճիշտ ՝ ունի բավականաչափ խելք, որպեսզի նախ և առաջ կարողանա գնահատել տվյալ պահին սեփական հնարավորությունները /շեշտում եմ սեփական, և ոչ թե իրենից ավելի "խելոքի"/... հետո նոր ճշգրիտ քայլեր անի դրանք կիռարկելու համար:
Բազմիցս է ասվել, որ "քաղաքականությունը ՝ հնարավորությունների արվեստ է" : Բայց էտ հնարավորությունները գնահատել կարողանալը շատ քչերին է տրված… ես ինկատի ունեմ և մարդ - անհատին, և մարդ - պետական կամ քաղաքական գործչին: Ու հետևում է իրավիճակի Մեծն փրկարարը ՝ դեպրեսիան:

Կարելի է ստեղծել մի հետադարձ կապ, որով կարելի է գնահատել մարդուն: ճիշտ է այն մարդը, որը ունենում է մինիմալ դեպրեսիվ վիճակներ/խոսքս գժերի մասին չէ:B/:

Ինձ թվում է մենք երկուսս էլ նույն բանն ենք ասում, սակայն տարբեր մեկնաբանուներով: