PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Սպիրալաձև մոդել



dvgray
05.05.2007, 16:10
Ի՞նչ եք մտածում հասարակական զարգացման սպիրալաձև մեդելի մասին:
Արդյո՞ք ճիշտ է էտ մոդելը բացատրում անցյալը եվ կանխագուշակում ապագա զարգացումները:
Եթե այո, ապա մենք /համայն մարդկությունը եվ առանձին հայերս՝ որպես ազգ/ սպիրալի ո՞ր մի փաթույթի վրա ենք այժմ :
Նախորդ փաթույթի ո՞ր մի տիրույթն է, ո՞ր մի հասարակական ֆորմացիան է մեր տակ: Որո՞նք մեր այժմեական x եվ y կոորդինատները:

Հարցս ավելի պարզելու համար ասեմ, որ, օրինակ, Ժամանակակից Շվեդական դեմոկրատիան ես նույնացնում եմ ՝ մի փաթույթ վեր, Նախնադարյան հասարակարգի վերջնական փուլի հետ, իսկ թափով ձևավորվող միջազգային Կորպորացիաները ՝ վաղ ստրկատիրական հասարակարգի հետ:

Հ.Գ. Որևէ մեկն աշխատու՞մ է կորպորացիայում :)

Arisol
05.05.2007, 17:28
dvrgray ճի՞շտ բաժնում ես բացել այս թեման: Եթե հա, ապա ես ոչինչ չհասկացա… Ու որևէ կապ գրածիդ ու բաժնի մեջ չեմ գտնում…
Խնդրում եմ, եթե բարդ չի, մի քիչ էլ պարզաբանիր էլի :oy :

dvgray
06.05.2007, 01:29
dvrgray ճի՞շտ բաժնում ես բացել այս թեման: Եթե հա, ապա ես ոչինչ չհասկացա… Ու որևէ կապ գրածիդ ու բաժնի մեջ չեմ գտնում…
Խնդրում եմ, եթե բարդ չի, մի քիչ էլ պարզաբանիր էլի :oy :
Ինձ թվում է բաժինը ճիշտ է ընտրված: Հարցը ունի և փիլիսոփայական կողմ, և հոգռբանական:

Ընթերցելով կորպորատիվ կառավարման /կորպորատիվ մենեջմենթի/ մասին մի հետաքրքրի պրակտիկ-ուսումնական ձեռնարկ, որը գրված էր կորպորացիայի ներքին օգտագործման համար, իմ համար հայնաբերեցի, որ կորպորացիայի ստրուկտուրային ղեկավարումը բովանդակային առումով ակնհայտորեն ստրկատիրական մեթոդների վրա է հիմնված, իհարկե "կորպորատիվ ստրուկների" համար ձևական մասով օգտագործելով ժամանակակից եվ գեղեցիկ փաթեթավորված "կոնֆետների" համակարգ:
Այնտեղ շատ մանրամասն, կետ առ կետ նկարագրված էր, թէ ինչպես պետք է վարվեն կորպորատիվ կառավարման միջին և բարձր /թոփ/ օղակները օրինակ "Սպարտակ" -ների հետ, որն է ՝ անկախ նրանից, թէ ինչ պրոֆեսիոնալ-անձնական տվյալներ ունեն նրանք, նրանցից պետք է արագորեն ազատվել , որ ցեցը հանկարծ "ստրուկների" մեջ չնկնի ... և լիքը սրա նման բաներ:
Խոսքը սրա մասին է:

Արդյո՞ք պարբերաբար, խիստ որոշակի հերթականությամբ պետք է կրկնվեն էտ փուլերը, որոնք են
1. դեմոկրատական - հետագա հասարակության լրիվ ռելաքս
2. ստրկատիրական - հետագա խոշորագույն կապիտալների /փարավոնների/ պայքար միմյանց մեջ եվ ահռելի կապիտալի մասնատում մի քանի խոշոր մասերի
3. ֆեոդալական - հետագա Խոշոր կապիտալի մասնատում - ծնունդ միջին կապիտալի
4. բուրժուական - հետագա միջին կապիտալի/բարիքի/ բաժանում հասարակության առավել մեծ թվով անդամների
և կրկին
1. դեմոկրատիա - հասարակության մեջ ուժեղ բեվեռների բացակայություն, եվ կրկին խոշորագույն կապիտալի անարգել հաղթարշավ ու փարավոնների /կորպորացիանրի/ առաջացում:

Արդյոք է՞ս է բոլորը: Եվ այսպես անվերջ կրկնությու՞ն, մինչև ինչ որ կրիտիկական մասսայի հավաքվում ու մարդկությունից մի ինչ-որ այլ որակի առաջացում...
....
այստեղ "կապիտալի" տակ սպիրալի առաջին փաթույթում հանդես եկավ հողը, ընտանի կենդանիները,արտադրական միջոցները, եվ վերջապես փողը /բանկեր ու բանկիրներ/:
Ի՞նչը կհանդիսանա որպես "կապիտալ" սպիրալի երկրորդ փաթույթի առաջին հատվածում /կորպորատիվ-ստրկատիրության ժամանակաշրջան/: Ոսկի՞ն, էնեիգետիկ ռեսուրսնե՞րը, միջուկային արսենա՞լը, ինֆորմացիոն բազա՞ն...թէ՞ մի ուրիշ բան:
կորպորացիաների դեպքում ի՞նչն է նրանց "կապիտալը", ես այդպես էլ չհասկացա: Կարծես թէ հլա դեռ իրենք էլ լավ չէն հասկանում /օրինակ ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների մերօրյա փարավոն Բիլ Գեյթսը/

Մի խոսքով, սա եմ ուզում հասկանալ:
/եթե միտքս էլի հախուրն ստացվեց, ապա ներողություն :) /

Ձայնալար
08.05.2007, 00:03
Շատ հետաքրքիր թեմա ես բացել, բայց ամեն անգամ բացում եմ կարդում, մտածում, հետո զգում եմ, որ գրելու բան չունեմ ու փակում եմ: Իրականում երևի թե դժվար է այդ մոդելը կիրառել ապագան կանխագուշակելու համար հավանաբար այն պատճառով ,որ այն ոչ միշտ է գործում, իսկ գործելու դեպքում էլ անորոշ է պարբերությունը՝ այսինքն հարևան փաթույթների միևնույն կետերի միջև հեռավորությունը:

dvgray
09.05.2007, 00:45
Իրականում երևի թե դժվար է այդ մոդելը կիրառել ապագան կանխագուշակելու համար հավանաբար այն պատճառով ,որ այն ոչ միշտ է գործում, իսկ գործելու դեպքում էլ անորոշ է պարբերությունը՝ այսինքն հարևան փաթույթների միևնույն կետերի միջև հեռավորությունը:

Լավ: Իսկ եթե փորձենք ես տեսանկյունով անալիզ անել ներկա՞ն ;) :
Օրինակ:

1.Մամուլում ,և այլուր բազմիցս կարծիք է հայտնվել, որ Հայաստանում մեծամասամբ տիրում են ֆեոդալական կարգեր: Կարծում եմ, որ հիմնականում կարելի է համաձայնվել էս կարծիքի հետ:
Սա նշանակում է, որ ՀՀ-ի բնակչության բավականին ստվար մասը նախընտրում է էս հասարակարգին բնորոշ հարաբերությունները : Օրինակ ՝ վարակի պես փախչում է ցանկացած տիպի սեփականությունից, սեփականության հանդեպ իր իրավունքները /հող, արտադրական սեփականություն - հիշենք վաուչեևնեևը/ կամովին հանձնում է ֆեոդալին, դրա փոխաևեն հայցելով միայն "հաց", "տաք" անկյուն ու "զվարճանք" : Իսկ ֆեոդալը էտ ամենը տալիս է, միայն էն պայմանով, որ ճորտը իրեն պահի ճորտին վայել - հրապարակային գլուխ խոնարի, պատրաստ լինի կատարել տիրոջ բոլոր հրամանները առանց քննարկելու և այլն: Այս հարաբերությունները կարծես թէ բավականին լավ հաստատվել են էս 10 տարում, ու կայուն են:Էս խմբի մարդիկ ձեռք են բերում կոմֆորտի վիճակ:
2. Կա հասարակության մի մաս, որը ունի վաղ բուրժուական շրջանի մենտալիտել /բովանդակային եվ ձևական իմաստով/: Հին կոոպերատորների եվ ցեխավիկների բավական մեծ մասսան : Օրինակ ՝ տարբեր կուսակցություններով անվերջ դեգերող գործարար կոչվող մասսան:
3. Եվ հասարակության մի մաս, որը որդեգրել է զարգացած կապրտալիզմին, ընդհուպ մինչև ժամանակակից դեմոկրատական հասարակարգին հատուկ արժեքային համակարգ, և ոչ միայն լոզունգային իմաստով, այլ նաև ունի գործնական հմտություններ այպիսի հասարակարգում ապրելու: /"իմպրչմենտ"-ը և ՕԵԿ-ի գերակշրռ մասը /
Սրանք երեք հիմնական /կոպիտ/ բաժանումն է Հայաստանի բնակչության, ըստ իրենց նախընտրելի կացութաձևի:
Տոկոսային մասով բաժանման մասին իհարկե կարելի է խոսալ միայն , հասկանալով որ սխալանքի տոկոսը շատ մեծ է:
Ըստ իմ գնահատականների
1-ին խմբում ընդգրկված է բնակչության 80%
2-րդ խմբում ընդգրկված է բնակչության 5 %
1-ին խմբում ընդգրկված է բնակչության 15%

dvgray
09.05.2007, 01:07
Այստեղ շատ կարեվոր է հասկանալ էն բանը, որ էս հասարակության ըստ ֆորմացիաների բաժանված մասերում չկա "լավ" ու "վատ" մաս: Սև ու սպիտակ:
Բայց միևնույն ժամանակ, կարևոր է հասկանալ, թէ դու որ մասին էս պատկանում:

Պարզից էլ պարզ է, որ բոլոր էս մասերը ցանկանում էն ունենալ իրենց ցանկալի հասարակական կանոններն ու գրված կամ չգրված օրենքները:
Սակայն, քանի որ տարբեր ֆորմացիաներին հատուկ "օրենքները" մեծամասամբ իրար հակասող են, ապա առաջ է գալիս իշխանության հարցը: Այսինքն մի հասարակական կարգավորման օրգանի, որը կարող է օգտագործել պետական լծակները, եվ պարտադրել դրանք մյուս խմբերին:
Եվ հենց այստեղ էլ ջրի երես են ելնում ու բախվում իրար տարբեր մասերի պատճառով ստեղծված ներքին լարվածությունները: Ինչքան հեռու են իրարից ետ մասերը /հեռավորությունը պայմանականորեն որոշենք ֆորմացիաների գրաֆիկի վրա իրաից հեռավորությամբ/ էնքան լարվածությունը ավելի մեծ է, և հետևաբար կոմպրոմիսի հնարավորությունը ավելի փոքր: Օրինակ Նիկոլ Փաշրնյանի և Գ.Ծառուկյանի միջև :) : Սակայն "գործարար" խումբը /Խ.Սուքիասյան/ մեծ հաջողությամբ համագործակցում է երկուսի հետ էլ , քանի որ երկուսին էլ գրաֆիկի վրա մոտ է :

Ո՞վ կհաղթի էս մենամարտում:
Ի՞նչպես կարող է հաղթել:
Եվ ի՞նչ կլինի էտ հաղթանակի հետագա վճարվելիք գին:

dvgray
09.05.2007, 01:38
Պայքարի ելքը հիմանականում որոշում է կապիտալը: Էն կապրտալը, որի պայքարող կողմը հենվում է: /կապիտալի տակ չհասկանանք միայն փող, այլ նայենք ավելի լայն - մարդկանց քանակ, պետական ռեսուրսներ և այլն/:

Այստեղ ակնհայտ է ֆեոդալականի բացարձակ գերակշռությունը /եթե իհարկե հենվենք իմ մինչ այս բերված թվերի վրա :oy / : Էս մասին հաղթելու համար առանձնապես ջանքեր ու էներգիա թափելու անհրաժեշտություն չկա: Պետք է միայն ամուր կանգնել ֆեոդալականին հատուկ արժեքային համակարգի վրա, ու թույլ չտալ իրեն շեղել: Ինչ կարծես թէ փայլուն կատարում են մեր ֆեոդալականի թիմը:

Անցնենք մեր դեմոկրատներին:
Այստեղ կա 2 հիմնական տարբերակ ՝ հենվել երկրի ներսի կապիտալի վրա, կամ օգտվել արտաքին կապիտալից /գունավոր հեղափոխություններ/ , կամ օգտագործել էս երկուսի գումարը:

Ներքին ռեսուրսները կատաստրոֆիկ փոքր են, եթե դեմոկրատները հենվեն միայն դեմոկրատների կապիտալի վրա: Սակայն տակտիկական ճիշտ քայլերի դեպքում իրենց կարելի է միացնել նայև "վաղ բուրժուանորին" /Խ.Սուքիասյանը այսօր վարկաորում է եվ ֆեոդալներին եվ դեմոկրատներին :) / Սրան կարելի է գումարել նաև ավելի զարգացած ֆորմացիային հատուկ տեխնոլոգիական միջոցները:
Սակայն, կարող է նորից չբավարարել ՝ իշխանությունը գրավելու համար:
Մնում է խլել "ռեսուրսներ" ֆեոդալներից: Դա կարելի է անել միմիայն էտ ռեսուրսին խաբելու միջոցով : Խոստանալ շատ ընդհանուր բաներ /Ղարաբաղ, Արդարություն .../ , իսկ երբ խլվի իշխանությունը ու ճորտը խելքի կգա, հասկանալով որ իրեն դեմ են տալիս սեփականություն, որը իրեն 100 տարի մնա պետք չէ, ապա անցում կատարել դիկտատուրայի /Ֆրանսիական հեղափոխություն, Բոլշեվիկյան հեղափոխություն, Պինոչետ,Ելցին-Գայդար, ՀՀՇ, եվ այլն/: Երբ մասսաի ու նոր իշխանության տարբերությունը շատ մեծ է, ապա հավանական են հետհեղափոխական արյունոտ իրավիժակներ ևս: Այսինքն ներքին կապիտալով իշխանության գալը հնարավոր է միայն խաբեությունների /պոպուլիզմ/ միջոցով, եվ հետեվանքում կարող է ունենալ անխուսափելի այրունալի վախճաններ, որը, իհարկե շատ վատ է:

Katka
27.04.2010, 15:06
Արդյոք է՞ս է բոլորը: Եվ այսպես անվերջ կրկնությու՞ն, մինչև ինչ որ կրիտիկական մասսայի հավաքվում ու մարդկությունից մի ինչ-որ այլ որակի առաջացում...

Թեման իսկապես շատ հետաքրքիր է ու խորը փիլիսոփայական: Նոր եմ կարդում, բայց կարծես թե այս այն հարցերից է, որ չեն ծերանում:
Ուզում էի մի քանի բան ավելացնել, հետո ինչ-որ բան չգտա, այնքան գրածդ սպառիչ էր ու ոչ թե հարցադրում...
Իսկապես Հեգելի ու Մարքսի ասածն է՝
1. աստիճանականություն
2.ժառանգորդում
3. շրջափոխություն
եւ այս բոլորը բացասման բացասումով են աշխատում, երբ տեսնում ենք հիմքը հիշեցնող երեւույթներ, բայց ավելի բարձր մակարդակում, թեեւ հիմքին չենք վերադառնում::)

Հ.Գ. Քանակ-որակ՝ որակի մի մակարդակին հասնելով՝ անցնում ենք քանակին եւ նորից: