PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ասալա



Artgeo
25.04.2007, 09:15
Ինչպե՞ս եք վերաբերվում Ասալային ու նրա գործունեությանը:

Նորմարդ
25.04.2007, 09:34
Ինչպե՞ս եք վերաբերվում Ասալային ու նրա գործունեությանը:
Է Արթուր ջան Էս թեման ես էի ուզում բացել, լավ երեկոյան նյութեր կտեղադրեմ:)
Բայց խոսե:ով Ասալայի մասին պետք է տարբերել նրանց նպատակները իրականացման միջոցներից: Եվ վերջապես իմ կարծիքով նրանց ակտիվ գործունեության շնորհիվ է պայմանավորված հայկական հարցի նորից երևան գալը:)

Djavaxhq
23.05.2007, 07:01
Ասալայականները մերօրյա հերոսներն են
Հավերժ փառք նրանց ու խոնարհում զոհված մարտիկներին
Եռաբլուրում կա նրանց տապանաքարերը

Philosopher
23.05.2007, 10:28
Մեծ հաշվով` ասսալայականությունը 19-րդ դարի ֆիդայականության շարունակությունն էր 20-րդ դարում, որը, սակայն, ապացուցեց, որ նորագույն շրջանի համաշխարհային քաղաքական կյանքում այդպիսի գործողությունները ոչինչ չեն փոխում և ավելին` սեփական ժողովրդի մոտ ստեղծում են գործողության, ինչ-որ նպատակի համար պայքարելու վճռկանության իմիտացիա, այն պարագայում, երբ բոլոր գլոբալ խնդիրների քննարկումն ու լուծումը ընթանում է միանգամայն այլ հարթություններում, այդ թվում` նույն այդ ժողովրդի հոգեբանության, մշակույթի, քաղաքակրթական պրոցեսների ադեկվատ ընկալման հարթություններում: Հայկական հարցը այսօր ամեն մի հայի հոգում կենդանի գոյություն, մարդկային, խիստ մարդկային ապրում առաջացնելու, նրան սգային ավանդույթի ծանր շերտերից ազատելու մեջ է և ոչ թե պայմանական արտաքին թշնամիներ գտնելու և նրանց դեմ իմիտացիոն պայքար ծավալելու մեջ:

քաղաքացի
23.05.2007, 10:32
Շատ ափսոս, որ շուտ չէի նկատել այս թեման: Ասալա…:think սկզբի ընթացքը դուրս գալիս էր, բայց հետո շատ «հայավարի» քայլեր արեցին՝ կիսվելը, իրարից մուռ հանելը…
ASALA - Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia
Այս հապավումը առաջին անգամ, որ տեսա, մեջս սարսափ առաջացավ: շատ վախենալու է: Եվ զարմանալին այն է, որ Ասալայի տղաները գտնվում էին Եվրոպայում, մերձավոր արևելքում, ԱՄՆ-ում, բայց ո՛չ Հայաստանում և կռվում էին Հայաստանի անկախացման համար: Նրանց գործողությունները եղել են հակաթուրքական, բայց միաժամանակ հեռու մնալով ՀՅԴ-ի գաղափարներից: Նրանք ձգտում չունեին ինչ-որ պատմական հողեր վերադարձնել հայերին, այլ շարունակել Ս. Թեհլիրյանի «նեմեսիսկան» գործը: Ամեն ինչ լավ էր մինչև Փարիզի Օրլի օդակայանում ռումբի պայթեցումը: Այն ուղղված էր թուրքերին, բայց զոհվեցին ավելի շատ ֆրանսիացիներ քան թուրքեր: Ու սկսվեց Ասալայի անկումը…
Ասալան համագործակցել է տարբեր գաղտնի գործակալությունների հետ՝ PLO (Palestinian Liberation Organization), IRA, ETA (Իսպանիայում բասք ժուղովուրդը)…
Առայժմ այսքանը, ես էլ շատ բան ունեմ ասելու և սպասում եմ Նորմարդու նյութերի տեղադրմանը:

Kheranyan
23.05.2007, 10:34
Ասալային վերաբերվում է բավական դրական, նրանց նմանների շորհիվ է, որ մենք դեռ ունենք մեր այս փոքրիկ հողակտորը: Բոլոր ժամանակներում էլ միշտ անհրաժեշտ են վճռական քայլեր ազգին վերաբերվող լուրջ հարցերը լուծելու համար, որոշ դեպքերում, եթե այլընտրանք չկա, ընդունելի է նաև տեռորը:

dvgray
23.05.2007, 12:04
Տեռորը - դա ծայրահեղություն է, ռազմի ծայրահեղություն:
Ամեն մի ծայրահեղություն, ինչ -որ չափով մուտք է դեպի անբարոյականություն, ստորություն:
Ֆիդայականությունը /Ասալան/ - դա հետեվանք է: Իսկ պատճառը ՝ մեր ժողովրդի անփառունակ վիճակն էր՝ կոմպլեկսով: Ֆիդայականությունը -Ասալան դա մեր անփառունակության վկայությունն է: Երբ ընկել էինք են օրը, երբ անզեն կին ու երեխա էինք սպանում, ու տհասներին բացատրում , որ ուրիշ ճար չկար: Դա սուտ է: Խաբեություն:
Ճարը կար: Ճարը ՝ առաջին հերթին էտ օրը չընկնելն էր... Էտ "ճարը" մեր խելոք ապուպապերը հաջողությամբ 600 տարի կիրառում էին...

Քաղաքակրթական ռեսուրսի / և որպես հետևանք քաղաքականության ռեսուրսի/ իսպառ կամ մասնակի բացակայություն պատմական Արևելյան Հայաստանի տարածքներում...
Եվ ի վերջո հաղթանակը Արևմտյան Հայաստանի քաղաքակրթական ռեսուրսի հանդեպ - անհավասար, դաժան, բռի, երկարատև մենամարտում:
Մինչ Պոլսի հայ միտքը կերտում էր մշակույթային ու քաղաքակրթական գոհարներ, ռուսահայ գեներալիտետը ու ժանդարմերիան քանդում էր ու սպանում, սպանում էր ու ավերում:Ռուսական ռազմական ստրատեգները կիրառել են էս մեթոդները նաև երկրորդ աշխարհամարտի ժամանակ՝ Արևելյան Ուկրաինայում...

Chico_Madrid
23.05.2007, 15:21
Տեռորը - դա ծայրահեղություն է, ռազմի ծայրահեղություն:
Ամեն մի ծայրահեղություն, ինչ -որ չափով մուտք է դեպի անբարոյականություն, ստորություն:
Ֆիդայականությունը /Ասալան/ - դա հետեվանք է: Իսկ պատճառը ՝ մեր ժողովրդի անփառունակ վիճակն էր՝ կոմպլեկսով: Ֆիդայականությունը -Ասալան դա մեր անփառունակության վկայությունն է: Երբ ընկել էինք են օրը, երբ անզեն կին ու երեխա էինք սպանում, ու տհասներին բացատրում , որ ուրիշ ճար չկար: Դա սուտ է: Խաբեություն:
Ճարը կար: Ճարը ՝ առաջին հերթին էտ օրը չընկնելն էր... Էտ "ճարը" մեր խելոք ապուպապերը հաջողությամբ 600 տարի կիրառում էին...

Քաղաքակրթական ռեսուրսի / և որպես հետևանք քաղաքականության ռեսուրսի/ իսպառ կամ մասնակի բացակայություն պատմական Արևելյան Հայաստանի տարածքներում...
Եվ ի վերջո հաղթանակը Արևմտյան Հայաստանի քաղաքակրթական ռեսուրսի հանդեպ - անհավասար, դաժան, բռի, երկարատև մենամարտում:
Մինչ Պոլսի հայ միտքը կերտում էր մշակույթային ու քաղաքակրթական գոհարներ, ռուսահայ գեներալիտետը ու ժանդարմերիան քանդում էր ու սպանում, սպանում էր ու ավերում:Ռուսական ռազմական ստրատեգները կիրառել են էս մեթոդները նաև երկրորդ աշխարհամարտի ժամանակ՝ Արևելյան Ուկրաինայում...


Երևի քո նման մտածողները մեր Մոնթե Մելքոնյանի գլուխը կերան:ԱՍԱԼԱի տղերքը մեր ազգի հերոսներն են:Մոնթե Մելքոնյանի նման խելացի ու լավ մարտիկ չկար Արցախում,տեսան որ կռվից հետո մեծ պաշտոնատար կլիներ ու շատ կսիրվեր հայ ժողովրդի կողմից ու դրա համար խեղճին սպանեցին ու թուրքերի վրա գցեցին մեղքը:

ԱՍԱԼԱի շնորհիվ Հայկական Հարցը ճանաչվեց աշխարհով մեկ ու քիչ-քիչ Եվրոպայի երկրները սկսեցին հետաքրքրվել,ճանաչել ու դատապարտել մեր Եղեռնը:Բա ձեր կարծիքով ինչու՞ ութանասունական թվերին սկսեցին ճանաչել Ցեղասպանությունը:

Ու մի օրինակ բերեմ ձեզ,70-ական թվերին մի ճանաչված իսպանացի ժուռնալիստ,Խոսէ Անտոնիո Գուռիարանը ծանր վիրավորվեց ԱՍԱԼԱի դրած ռումբի պայթյունից Մադրիդում:Ինքը ապաքինվեց ու գնաց Լիբանան Մոնթե Մելքոնյանին ճանաչելու համար:Պատկերացրեք թե ինչքան էր հետաքրքրված մեր Հարցով:

Իսկ հենց հիմա,ինքը Իսպանիայում ամենահայասեր մարդկանցից է:Կոնֆերանսներ է տալիս Հայոց Եղեռնի մասին ու տարածում մեր ազգի խնդիրը ամենուր:

Գոնե առանց լավ իմանալու մի սխալ գրիր,դա շատ ամոթ է մեր զոհվածների համար:Մենք պետք է շնորհակալ լինենք նրանց ու պարտավոր ենք նրանց հիշատակը լավ պահել:

Kheranyan
23.05.2007, 15:28
Երևի քո նման մտածողները մեր Մոնթե Մելքոնյանի գլուխը կերան:ԱՍԱԼԱի տղերքը մեր ազգի հերոսներն են:Մոնթե Մելքոնյանի նման խելացի ու լավ մարտիկ չկար Արցախում,տեսան որ կռվից հետո մեծ պաշտոնատար կլիներ ու շատ կսիրվեր հայ ժողովրդի կողմից ու դրա համար խեղճին սպանեցին ու թուրքերի վրա գցեցին մեղքը:

ԱՍԱԼԱի շնորհիվ Հայկական Հարցը ճանաչվեց աշխարհով մեկ ու քիչ-քիչ Եվրոպայի երկրները սկսեցին հետաքրքրվել,ճանաչել ու դատապարտել մեր Եղեռնը:Բա ձեր կարծիքով ինչու՞ ութանասունական թվերին սկսեցին ճանաչել Ցեղասպանությունը:

Ու մի օրինակ բերեմ ձեզ,70-ական թվերին մի ճանաչված իսպանացի ժուռնալիստ,Խոսէ Անտոնիո Գուռիարանը ծանր վիրավորվեց ԱՍԱԼԱի դրած ռումբի պայթյունից Մադրիդում:Ինքը ապաքինվեց ու գնաց Լիբանան Մոնթե Մելքոնյանին ճանաչելու համար:Պատկերացրեք թե ինչքան էր հետաքրքրված մեր Հարցով:

Իսկ հենց հիմա,ինքը Իսպանիայում ամենահայասեր մարդկանցից է:Կոնֆերանսներ է տալիս Հայոց Եղեռնի մասին ու տարածում մեր ազգի խնդիրը ամենուր:

Լրիվ դիպուկ մեկնաբանություն էր: Ամբողջովին համամիտ եմ շարադրվածի հետ:

Davo'o
23.05.2007, 18:01
Ինչպե՞ս եք վերաբերվում Ասալային ու նրա գործունեությանը:

Ամոթից գետինն եմ մտնում, որ նման մեթոդներով գործող հայրենակիցներ ունեմ:

Array
23.05.2007, 21:51
Տեռորը - դա ծայրահեղություն է, ռազմի ծայրահեղություն:
Ամեն մի ծայրահեղություն, ինչ -որ չափով մուտք է դեպի անբարոյականություն, ստորություն:
Ֆիդայականությունը /Ասալան/ - դա հետեվանք է: Իսկ պատճառը ՝ մեր ժողովրդի անփառունակ վիճակն էր՝ կոմպլեկսով: Ֆիդայականությունը -Ասալան դա մեր անփառունակության վկայությունն է: Երբ ընկել էինք են օրը, երբ անզեն կին ու երեխա էինք սպանում, ու տհասներին բացատրում , որ ուրիշ ճար չկար: Դա սուտ է: Խաբեություն:
Ճարը կար: Ճարը ՝ առաջին հերթին էտ օրը չընկնելն էր... Էտ "ճարը" մեր խելոք ապուպապերը հաջողությամբ 600 տարի կիրառում էին...

Քաղաքակրթական ռեսուրսի / և որպես հետևանք քաղաքականության ռեսուրսի/ իսպառ կամ մասնակի բացակայություն պատմական Արևելյան Հայաստանի տարածքներում...
Եվ ի վերջո հաղթանակը Արևմտյան Հայաստանի քաղաքակրթական ռեսուրսի հանդեպ - անհավասար, դաժան, բռի, երկարատև մենամարտում:
Մինչ Պոլսի հայ միտքը կերտում էր մշակույթային ու քաղաքակրթական գոհարներ, ռուսահայ գեներալիտետը ու ժանդարմերիան քանդում էր ու սպանում, սպանում էր ու ավերում:Ռուսական ռազմական ստրատեգները կիրառել են էս մեթոդները նաև երկրորդ աշխարհամարտի ժամանակ՝ Արևելյան Ուկրաինայում...

Ամոթից գետինն եմ մտնում, որ նման մեթոդներով գործող հայրենակիցներ ունեմ:
Ու՞ր ենք գլորվում:Շատ հայեր ինրենց կյանքը և առողջությունը տվեցին,և ինչի՞ համար,որ այսօր հայ երիտասարդությունը չիմանա՞ր,թե ինչի համար էր և ում դեմ էր ուղղվա ԱՍԱԼԱՅԻ տղերքի ուխտը:Չիմացողների համար պարզաբանեմ.ԱՍԱԼԱ կազմակերպությունը ստեղծվել էր պաշտպանելու հայ ազգի շահերը հայոց պետականության բացակայության պայմաններում և ուղղված էր այն ոչ թե խաղաղ բնակչության,այլ կոնկրետ կառավարությունների և ուժերի դեմ,և նպատակ չուներ վնասել խաղաղ բնակչությանը:Հենց դրանով էլ տարբերվում էր տերորիստական կազմակերպություններից:Ոչ ոք,առավել ևս հայերս,իրավունք չունենք ԱՍԱԼԱՆ անվանել տերորիստական կազմակերպություն,դա մեր կողմից պարզապես երախտամոռության գերագույն աստիջանի դրսեվորում է:
Կարծում եմ` հայոց գաղտնի բանակը կատարեց իր առաքելությունը,և այսօր,երբ,փառք Աստծո, ունենք սեփական պետություն և բավականին հզոր բանակ,ևս մեկը ունենալը կարծում եմ` անիմաստ և մի բան էլ վտանգավոր կլիներ

Պանդուխտ
23.05.2007, 21:55
Իսկ դուք ումի՞ց էդքան ամաչում էք: Աշխարհում ամէնաքիչ ահաբեկիչ, ամէնաքիչ մարդասպան ունեցող ազգը գուցէ հայ ազգն է:

Chico_Madrid
23.05.2007, 23:30
Իսկ դուք ումի՞ց էդքան ամաչում էք: Աշխարհում ամէնաքիչ ահաբեկիչ, ամէնաքիչ մարդասպան ունեցող ազգը գուցէ հայ ազգն է:

Շատ ամոթ ձեզ,եթե հայերեն չգրեիք կասեի դուք թուրք եք իսկական:Շատ ճիշտ մի բան գիտեմ.Հայ ազգի ամենամեծ թշնամիները ներսում են,ոչ դրսում...Մինչև ձեր մտածելաձևը չփոխեք,այդպես հետամնաց էլ երկիր կունենանք:Հիմա եթե հարցնեմ ինչ գիտես Մոնթե Մելքոնյանից,Արա Թորանյանից,Սողոմոն Թեհլերյանից բան չես կարողանա ասել,այնպես որ մի ոտնահարիր մեր հերոսների անունն ու սուրբ գործը!!!

Darkened
24.05.2007, 00:17
Ամոթից գետինն եմ մտնում, որ նման մեթոդներով գործող հայրենակիցներ ունեմ:

Կներես, բայց քո նմանները մեր ազգի խայտառակությունն են:
Այդ մարդիկ իրենց կյանքի, իրենց ընտանիքների, հարազատների կյանքի գնով քեզ համար ազատություն ձեռք բերեն, իսկ դու ասես ամոթ:

Ասալան վերջին 500 տարվա մեջ հայ ժողովրդի ամենամեծ բարփձունքն էր, կարծում եմ: Նրանց շնորհիվ է միայն, որ աշխարհում դեռ Հայ են ճանաչում, նրանց շնորհիվ է ընդհանրապես, որ դեռ Հայ ես մնացել, չես խառնվել ամեն տեսակ սեմիթկան ծագում կամ ընդհանրապես ծագում չունեցող ազգերի ...

TigranM
24.05.2007, 00:24
Ցավով եմ ասում բայց ԱՍԱԼԱյի գործունեությանը և բոլոր անդամներին մանրամասն ծանոթ չեմ: Ինքս տերորիզմը չեմ ընդունում, բայց ԱՍԱԼԱյին տերորիստական կազմակերպություն անվանելն սխալ կլինի, նրանք ինքնանպատակ ակցիաներ չէին կազմակերպում, որոնք ուղղված կլինեին անմեղ քաղաքացիների դեմ: Այլ նպատակ ունեին Հայկական պետության բացակայության պայմաներում աշխարհին ներկայացնել Հայկական Հարցը: Նրանք շարունակում էին Սողոման Թեհլերյանի արդար գործը: Կարծում եմ նրանց գործունեության դաթարեցումը շատ ճիշտ պահի էր, որը ևս մեկ անգամ հաստատում է որ նրանք ինքնանպատակ չէին գործում:

Chico_Madrid
24.05.2007, 00:31
Համաձայն եմ,ահաբեկիչ այն ժամանակ ես երբ արդեն հունի մեջ ես ընկնում ու սիրելով ես մարդ սպանում:Ու ամենակարևորը,անմեղ մարդ:

ԱՍԱԼԱի միակ թիրախը եղել են թուրք հակահայկական դեսպաններն ու քաղաքական գործիչները:Նաև այն կազմակերպությունները որ պանթուրքիստ են եղել և Ցեղասպանությունը ժխտելու համար մեծ գործեր են արել:Դրա համար ԱՍԱԼԱՆ ահաբեկչական կազմակերպություն չի եղել,իրենց գործը արել են և հետ են քաշվել:

Արա Թորանյանը,որը որ ԱՍԱԼԱի գլխավորներից էր Արևմտյան Եվրոպայում,հիմա ճանաչված "Nouvelles d'Armenie" ամսագրի խմբագիրն է:Ու ԱՍԱԼԱի մյուս անդամները նոռմալ կյանք են վարում աշխարհի բոլոր մասերում,նույնիսկ Իսպանիայում էլ կան(ես չէ):

Kheranyan
24.05.2007, 09:30
ԱՍԱԼԱի անդամները տեռորիստներ չէին, այլ իսկական մարտիկներ, որոնք պայքարում էին Հայկական հարցի միջազգաին ճանաչման դեմ: Եթե նրանք լինեին տեռորիստներ, արդյո՞ք տեռորիզմի դեմ մշտապես պայքարող Եվրոպան(Եվրոպական դատարանը) կարդարցներ Սողոմոն Թեհրելյանին, ով խոստովանել էր, որ սպանել է Թալիաթ փաշային և չի զղջում իր արածը:

Array
24.05.2007, 15:05
Ինչ են անում տերորիստները (թեթև օրինակ) բռնում են ,ասենք,Իտալիայի մի քաքնի քաղաքացու ու ասում՝Իտալիա՛,զորքերդ հանիր, ասենք, Իրաքից,թե չե էս մարդկանց գլուխներով փլավ ես ուտելու;Իտալիան չի հանում,տանջամահ են անում մարկանց,հետո էլ ասում,բա ձեր կառավարություններին մեղադրեք;ԱՍԱԼԱՆ անմեղ մարդկանց սպանելու,կամ տանջամահ անելու միջոցով որևէ իշխանության որևէ բան չէր հասկացնում,այլ կռվում էր այդ իշխանության հետ այնպիսի միջոցներով ինչպիսին,օրինակ Թուրքիայի դեսպանատան գրավումն էր(Թուրքիայի դեսպանատան,ոչ թե ինչ որ սուպերմարկետի),կամ, ասենք ,Աթաթուրքի արձանի պայթեցումը ;Պարզ ա չէ՞ տարբերությունը;Սենց քնարկում,թե ԱՍԱԼԱՆ տերորիստական էր,թե ոչ, չպիտի լիներ այն էլ Հայաստանում;
Ինչ-որ տեղ ցավում եմ,որ հիմա ԱՍԱԼԱ գոյություն չունի(եթե չունի իհարկ է),հիմա սկինհետ կոչվածների դեմ շատ են պետք

Chico_Madrid
24.05.2007, 15:29
Նրանք ովքեր "գետինն են մտնում" ԱՍԱԼԱի համար,թող գետնից դուրս չգան:Մեր ազգին ավելի օգտակար կլինեն գետնի տակ քան անգրագետ դուրս տալով:Բա ինչու՞ եք մոռաում Մոխրագույն Գայլերին:Գիրք վերցրեք ու կարդացեք թե ինչ վնաս են տվել մեր հայ ժողովրդին:
Շատ անգամ մարդիկ խոսում են առանց կարգին իմանալու,առանց հանրագիտարաններ նայելու ու էլ չեն մտածում որ հայությանը վնաս են տալիս:Ու կրկնում եմ,դրանց որակի մարդիկ Մոնթե Մելքոնյանի գլուխը կերան:Հիմա նրա նման մարդը պետք է Հայաստանը իշխեր,ոչ թե հետամնացներն ու գողականները:Որ նույնիսկ հայերեն խոսել չգիտեն:Ամոթ:

Kheranyan
24.05.2007, 15:48
Իրական տեռորիստները ոչ թե ԱՍԱԼԱՆ է, այլ ներկայիս իշխանությունները, որոնք իրական տեռորի մեջ են պահում ամբողջ մի ազգի: Տեռորը պարտադիր չէ որ ուղեկցաված լինի պայթյուններով, կրակոցներով կամ սպանություններով, տեռոր կարելի է համարել նաև այն, երբ քաղաքացին վախենում է ոչ թե ինչ-որ անհայտ տեռորիստներից, այլ վախենում է սեփական իշխանություններից:

Պանդուխտ
24.05.2007, 17:36
Դուք տակաւին երախայ էք. հենց այդ պատճառով չհասկացաք ի միտքը: Մարդկանց սպանողին կոչում են մարդասպան: Իմ միտքը սա էր -«երանի շատ լինէին մեր ազգի թշնամիները սատակեցնող ահաբեկիչները» կամ՝ «Այն ազգը, որ աւելի շատ ունեցել է նմաններին՝ (մարդասպաններին), նա էլ յաղթելով հզոր պետութիւններ կերտել է»:
Դուք ձեր այդ բարոյական կեղծ չափանիշները (նորմեր) մի կողմ թողէք:

Davo'o
25.05.2007, 19:05
Ցավով եմ ասում բայց ԱՍԱԼԱյի գործունեությանը և բոլոր անդամներին մանրամասն ծանոթ չեմ: Ինքս տերորիզմը չեմ ընդունում, բայց ԱՍԱԼԱյին տերորիստական կազմակերպություն անվանելն սխալ կլինի, նրանք ինքնանպատակ ակցիաներ չէին կազմակերպում, որոնք ուղղված կլինեին անմեղ քաղաքացիների դեմ: Այլ նպատակ ունեին Հայկական պետության բացակայության պայմաներում աշխարհին ներկայացնել Հայկական Հարցը: Նրանք շարունակում էին Սողոման Թեհլերյանի արդար գործը: Կարծում եմ նրանց գործունեության դաթարեցումը շատ ճիշտ պահի էր, որը ևս մեկ անգամ հաստատում է որ նրանք ինքնանպատակ չէին գործում:

Մանրամասն ծանոթ չես որովհետեւ դպրոցական դասագրքերում չի լուսաբանվում նրանց գործունեությունը: Խնդրում եմ մի հարձակվեք ինձ վրա: Եթե այսօր Թուրքիային դատապարտում եւ ծաղրում են, որ խոսքի ազատությունը ցածր մակարդակի վրա է, որ այլախոհությունը արգելված է, եւ եթե այդ Թուրքիայում ծիլեր են հայտնվել ազատ մտածողության եւ չնայած նրան, որ դա փորձում են արմատախիլ անել ամենաբիրտ, անուղեղ ու անօգուտ ձեւով, օգտագործելով զոմբիացված երիտասարդների /ճիշտ մի հայկական կազմակերպության ոճով/, ապա Հայաստանում դուք էլ ձեր գրառումներով ապացուցում եք, որ այդ ծիլերի հույսերն էլ չկան:
Մի անգամ «Ազատություն» ռադիոկայանով լսեցի /մյուս լրատվամիջոցները նման բաները չեն ասում/ , որ Հրանտ Դինքը ժամանակին մոտավորապես այսպես է ասել. Ու՞ր գնամ Ստամբուլից, Թուրքիայից, հո Հայաստան չեմ գնալու: Այնտեղ շատ ավելի վատ է:
Մի խոսքով ես հրաժարվում եմ շարունակել խոսել այս թեմայով, քանի որ վախենում եմ տեռորիստներից, համարձակորեն խոստովանում եմ, որ անկեղծ վախենում եմ, անկախ նրանցից նրանք թուրք են, հայ, չեչեն, թե բասկ:
Եզրակացություն. Որեւէ գաղափար, թեկուզ ամենաբացարձակ ճշմարտությունը, աշխարհին հայտնելու միջոց ընտրել անմեղ մարդկանց կյանքը, այն էլ երկիր մոլորակի ամենազարգացած քաղաքներում/չնայած միեւնունյնն է Բեսլանում, Տորոնտոյում թե Փարիզում/ իմ համար անընդունելի է: Սա էր իմ ասելիքը:

Array
25.05.2007, 20:12
Մանրամասն ծանոթ չես որովհետեւ դպրոցական դասագրքերում չի լուսաբանվում նրանց գործունեությունը: Խնդրում եմ մի հարձակվեք ինձ վրա: Եթե այսօր Թուրքիային դատապարտում եւ ծաղրում են, որ խոսքի ազատությունը ցածր մակարդակի վրա է, որ այլախոհությունը արգելված է, եւ եթե այդ Թուրքիայում ծիլեր են հայտնվել ազատ մտածողության եւ չնայած նրան, որ դա փորձում են արմատախիլ անել ամենաբիրտ, անուղեղ ու անօգուտ ձեւով, օգտագործելով զոմբիացված երիտասարդների /ճիշտ մի հայկական կազմակերպության ոճով/, ապա Հայաստանում դուք էլ ձեր գրառումներով ապացուցում եք, որ այդ ծիլերի հույսերն էլ չկան:
Մի անգամ «Ազատություն» ռադիոկայանով լսեցի /մյուս լրատվամիջոցները նման բաները չեն ասում/ , որ Հրանտ Դինքը ժամանակին մոտավորապես այսպես է ասել. Ու՞ր գնամ Ստամբուլից, Թուրքիայից, հո Հայաստան չեմ գնալու: Այնտեղ շատ ավելի վատ է:
Մի խոսքով ես հրաժարվում եմ շարունակել խոսել այս թեմայով, քանի որ վախենում եմ տեռորիստներից, համարձակորեն խոստովանում եմ, որ անկեղծ վախենում եմ, անկախ նրանցից նրանք թուրք են, հայ, չեչեն, թե բասկ:
Եզրակացություն. Որեւէ գաղափար, թեկուզ ամենաբացարձակ ճշմարտությունը, աշխարհին հայտնելու միջոց ընտրել անմեղ մարդկանց կյանքը, այն էլ երկիր մոլորակի ամենազարգացած քաղաքներում/չնայած միեւնունյնն է Բեսլանում, Տորոնտոյում թե Փարիզում/ իմ համար անընդունելի է: Սա էր իմ ասելիքը:
Մի րոպե հլը մի գնա էլի;Ես քեզ բերեցի փաստեր,չէ՞,այսինքն պաշտպանեցի իմ տեսակետը,եթե չես համոզվել ասածներիցս և հակառակն ես պնդում,բարի եղիր փաստերով խոսա;Ասա,թե ինչի ես ամաչում ԱՍԱԼԱՅԻ համար;Ես հո չեմ ասում,թե ես չիշտ եմ,ու վերջ,ինչի ես Թուրքիայի հետ համեմատում

Chico_Madrid
25.05.2007, 23:34
Մանրամասն ծանոթ չես որովհետեւ դպրոցական դասագրքերում չի լուսաբանվում նրանց գործունեությունը: Խնդրում եմ մի հարձակվեք ինձ վրա: Եթե այսօր Թուրքիային դատապարտում եւ ծաղրում են, որ խոսքի ազատությունը ցածր մակարդակի վրա է, որ այլախոհությունը արգելված է, եւ եթե այդ Թուրքիայում ծիլեր են հայտնվել ազատ մտածողության եւ չնայած նրան, որ դա փորձում են արմատախիլ անել ամենաբիրտ, անուղեղ ու անօգուտ ձեւով, օգտագործելով զոմբիացված երիտասարդների /ճիշտ մի հայկական կազմակերպության ոճով/, ապա Հայաստանում դուք էլ ձեր գրառումներով ապացուցում եք, որ այդ ծիլերի հույսերն էլ չկան:
Մի անգամ «Ազատություն» ռադիոկայանով լսեցի /մյուս լրատվամիջոցները նման բաները չեն ասում/ , որ Հրանտ Դինքը ժամանակին մոտավորապես այսպես է ասել. Ու՞ր գնամ Ստամբուլից, Թուրքիայից, հո Հայաստան չեմ գնալու: Այնտեղ շատ ավելի վատ է:
Մի խոսքով ես հրաժարվում եմ շարունակել խոսել այս թեմայով, քանի որ վախենում եմ տեռորիստներից, համարձակորեն խոստովանում եմ, որ անկեղծ վախենում եմ, անկախ նրանցից նրանք թուրք են, հայ, չեչեն, թե բասկ:
Եզրակացություն. Որեւէ գաղափար, թեկուզ ամենաբացարձակ ճշմարտությունը, աշխարհին հայտնելու միջոց ընտրել անմեղ մարդկանց կյանքը, այն էլ երկիր մոլորակի ամենազարգացած քաղաքներում/չնայած միեւնունյնն է Բեսլանում, Տորոնտոյում թե Փարիզում/ իմ համար անընդունելի է: Սա էր իմ ասելիքը:


Անմե՞ղ մարդ:Այն թուրքերը որ հայերից զզվում են ու հակահայկական գործեր են առաջ տանում,միլիոններ են ծախսում Հայոց Ցեղասպանությունը ծացկելու համար ԱՆՄԵՂ ՉԵՆ:Շատ լավ գիտեք որ Հարնտ Դինքի սպանությունը Եղեռնի շարունակությունն է:Նույնիսկ հայասեր ու հայագետ մարդիկ Եվրոպայում համոզված են:Եթե ձեր դուրը ԱՍԱԼԱն չի գալիս հասկանալի է,բայց գոնե նրանց ահաբեկիչ մի անվանեք,այս տղերքն ու աղջիկները իրենց հանգիստ կյանքը,իրենց ընտանիքներին թողել են որ մեր ազգին պաշտպանեն,որ ամբողջ աշխարհը իմանա թե ով են թուրքերը ու մեզ ինչ են արել:Վերցրեք գրքեր ու կարդացեք թե քանի տոննա զինամթերք է ուղարկել ԱՍԱԼԱն Արցախը պաշտպանելու համար 15 տարի առաջ:Կարդացեք թե ինչքան լավ տղերք են զոհվել պատերազմի ժամանակ:Բա ամոթ չե՞ք անում որ ահաբեկիչ եք ասում նրանց:Մի քիչ լավ հետաքրքրվեք ու նոր անխելք-անխելք գրեք:

Darkened
25.05.2007, 23:41
Ահա ում դեմ էին պայքարում / կներեք, որ անգլերեն է


The Zionist founders of Pan-Turkism

--------------------------------------------------------------------------------

The Zionists who founded Pan-Turkism

Source: Pan-Turkism, From Irredentism to Cooperation
by JACOB M. LANDAU

The three founders of the pan-Turkism were:

1. Pan-Turkism was first called for in the 1860's by Vambery a Zionist from Hungary, who had become an adviser to the Sultan, but who secretly worked for Lord Palmerston and the British Foreign Office. Vambery later tried to broker a deal between the Zionist leader Theodor Herzl and the Sultan, over the creation of Israel.

2. The Jewish French writer, Leon Cahun who formed and propagated pan-Turkism in his book: Introduction al'Histoire de l'Asie, Turcs, et Mongols, des ...

3. Arthur L. David, a British Jew who in his book tried to
give the Turks a superiority myth.


Young Turks:

In October 1843, twelve German-Jewish immigrants met on New York's Lower East Side to help others like themselves. Pooling their ideas and their funds, they founded what would become the most enduring service organization for the Zionist identity in the United States. Its name — B'nai B'rith, "Children of the Covenant".

The founder of the Young Turks was a Jewish Italian B'nai B'rith official named Emmanuel Carasso. Carasso set up the Young Turk secret society in the 1890's in Salonika, then part of Turkey, and now part of Greece.

Press:

Another important area was the press. While in power, the Young Turks ran several newspapers, including The Young Turk, whose editor was none other than the Russian Zionist leader Vladimir Jabotinsky. Jabotinsky had been educated as a young man in Italy. He later described Mazzini's ideas as the basis for the Zionist movement.

Jabotinsky arrived in Turkey shortly after the Young Turks seized power, to take over the paper. The paper was owned by a member of the Turkish cabinet, but it was funded by the Russian Zionist federation, and managed by B'nai B'rith (which gave birth to among other things monsters like the ADL). The editorial policy of the paper was overseen by a Dutch Zionist named Jacob Kann, who was the personal banker of the king and queen of the Netherlands.

Alexander Parvus...the 'behind the scenes'
mastermind of the Armenian Genocide,
men of Jewish 'international finance' who planned the "Russian" Revolution who pumped millions of marks from banker gold reserves to bank roll the "World Revolution."

Alexander Parvus (Russian: Александр Парвус) (1867 – 1924) was a 'revolutionary' jew.

Parvus was born Israel Lazarevich Gelfand (Russian: Израиль Лазаревич Гельфанд; his last name in English is sometimes rendered Gelfant, Helfant or Helphand) in Belarus, the son of Jewish parents. He was raised in Odessa (today's Ukraine), where he began associating with revolutionary circles. At age nineteen he left for Zurich, where he continued his studies, becoming a doctor of philosophy in 1891. By this time he had also become a Marxist. He moved to Germany, joined the Social Democratic Party and befriended revolutionary Rosa Luxemburg. In 1900, he met Vladimir Lenin for the first time, in Munich, each admiring the other's theoretical works. Parvus encouraged Lenin to begin publishing his revolutionary paper Iskra.

Parvus' attempts to become a German citizen proved fruitless. He once commented in a letter to his German friend Wilhelm Liebknecht that "I am seeking a government where one can inexpensively acquire a fatherland."

Writing in the socialist press during the Russo-Japanese War, Parvus predicted that Russia would lose the war, resulting in unrest and revolution. When this proved to be the case, Parvus' prestige among his socialist and other German comrades increased. During this time he developed the concept of using a foreign war to provoke an internal revolt within a country. It was at this time that Parvus revived, from Marx, the concept-strategy of permanent revolution" (See the linked Wikipedia article), which Trotsky then developed, and, through Trotsky, was eventually adopted by Lenin and the Bolsheviks in Lenin's April Theses in 1917.

Later in 1905, Parvus arrived in St. Petersburg with false Austro-Hungarian papers. In December, Parvus authored a provocative article on behalf of the St. Petersburg Soviet, The Financial Manifesto, which described the Russian economy as being on the verge of collapse. The consequent rush on the banks managed to upset the economy and enrage prime minister Sergei Witte, but did not cause a financial collapse. In ties with this provocation and Parvus' involvement in the organization of anti-government actions during the 1905 revolution, Parvus (together with other revolutionaries such as Leon Trotsky) was arrested by the Russian police. While in prison he became close with other revolutionaries, and was visited by Rosa Luxemburg. Sentenced to three years exile in Siberia, Parvus escaped and ran to Germany. There he published a book about his experiences called In the Russian Bastile during the Revolution.

While in Germany, Parvus struck up a deal with Russian author Maxim Gorky to produce his play The Lower Depths. According to the agreement, the majority of the play's proceeds were to go to the Russian Social Democratic Party (and approximately 25% to Gorky himself). Parvus' failure to pay (despite the fact that the play had over 500 showings) caused him to be accused of stealing. Gorky threatened to sue, but Rosa Luxemburg convinced Gorky to keep the quarrel inside the party's own court. Eventually, Parvus paid back Gorky, but his reputation in party circles was scathed. He was already disliked by many because of his love of wealth, luxury, and his taste for debauchery (i.e. holding frequent orgies in a Swiss hotel).

In March 1917, in a plan strategized together with Parvus, Vladimir Lenin and a group of 30 of his revolutionary associates set out from Switzerland through Germany in a sealed train car under supevision of Swiss socialist Fritz Platten. In this car, according to documents in German archives and the information of the Russian intelligence network, Lenin had seven million golden marks at his disposal for seeding his revolution. Parvus was to have met with Lenin during a planned stopover in Stockholm, but Lenin sent his associates Jacob Ganetski and Karl Radek to meet with him instead. Two days before a rumored separate peace treaty, which the Russian provisional government was prepared to sign with all of Germany's allies at the exclusion of Germany, the October Revolution took place.

Parvus wrote to Vladimir Lenin to request permission for him to come to Soviet Russia and take up an active role in supporting the 'Russian' Revolution. Lenin rejected Parvus, saying to him in reply The revolution cannot be done with dirty hands. This permanently ruined Parvus' relations with Lenin. Parvus' relations with Rosa Luxemburg and other German socialists also went sour. His political activity waned. He retreated to a German island near Berlin, where he lived in a well appointed 32-room mansion and soon afterwards published his memoirs.


Igor Bunich in his The Party's Gold (Zoloto partii) suggests that Parvus was tightly connected to the grand theft of the monstrous communist funds deposited in Swiss banks.

քաղաքացի
26.05.2007, 00:00
Ասալայի մասին տարբեր լեզուներով նյութեր կան Վիկիպեդիայում: Ցավոք հայերենով չկա:
անգլերեն (http://en.wikipedia.org/wiki/Armenian_Secret_Army_for_the_Liberation_of_Armenia)
ռուսերեն (http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D1%80%D0%BC%D1%8F%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D1%81%D0%B5%D0%BA%D1%80%D0%B5%D1%82%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D0%B0%D1%80%D0%BC%D0%B8%D1%8F _%D0%BE%D1%81%D0%B2%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D0%B6%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%8F_%D0%90%D1%80%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B8)
իսպաներեն (http://es.wikipedia.org/wiki/Ej%C3%A9rcito_Secreto_Armenio_para_la_Liberaci%C3%B3n_de_Armenia)
ֆրանսերեն (http://fr.wikipedia.org/wiki/Arm%C3%A9e_secr%C3%A8te_arm%C3%A9nienne_de_lib%C3%A9ration_de_l%27Arm%C3%A9nie)
գերմաներեն (http://de.wikipedia.org/wiki/Asala)
Նույնիսկ կա թուրքերենով (http://tr.wikipedia.org/wiki/ASALA) և ադրբեջաներենով (http://az.wikipedia.org/wiki/ASALA):

Chico_Madrid
26.05.2007, 00:44
Ես իմ անձնական կայքում հայերենից իսպաներեն թարգմանած տեքստեր ունեմ Հայ Ազատագրական Պայքարի մասին,ֆիդայի ու հայդուկ խմբերի մասին XIX և XX դարի ազատամարտիկների մասին ու կենսագրություններ:Եթե ձեզ հետաքրքրում է կարող եմ հայերեն էլ դնեմ ու կկարողանաք կարդալ:

armartak
26.05.2007, 04:13
Ես իմ անձնական կայքում հայերենից իսպաներեն թարգմանած տեքստեր ունեմ Հայ Ազատագրական Պայքարի մասին,ֆիդայի ու հայդուկ խմբերի մասին XIX և XX դարի ազատամարտիկների մասին ու կենսագրություններ:Եթե ձեզ հետաքրքրում է կարող եմ հայերեն էլ դնեմ ու կկարողանաք կարդալ:

Այո հետաքրքում են hամենայնդեպս ինձ, ի դեպ առաջարկություն ունեմ, հիմա Վիկիպեդիաում էի նաում ԱՍԱԼԱ-ի մասին նյութերը և ամոթալի բան տեսա, որ նույնիսկ թուրքերեն կան գրված իսկ հայերեն ոչ, առաջարկս այն ստեղծելն է.

Chico_Madrid
28.05.2007, 02:43
Արդեն ԱՍԱԼԱ-ի մասին հայերեն գրել եմ Վիքիպեդիայում:<<Հայկական Հարց>> հանրագիտարանից,ոչ մի բան չեմ հորինել,գիրքը գնեք և կհամոզվեք::handsArmenian_Secret_Army_for_the_Liberation_of_Armenia (http://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B1%D5%8D%D4%B1%D4%BC%D4%B1.%D5%80%D4%B1%D5%85%D4%B1%D5%8D%D5%8F%D4%B1%D5%86%D4%BB_%D4%B1%D4%B6%D4%B1%D5%8F%D4%B1%D4%B3%D5%90%D5%88%D5%92 %D4%B9%D5%85%D4%B1%D5%86_%D5%80%D4%B1%D5%85_%D4%B3%D4%B1%D4%BD%D5%8F%D5%86%D4%BB_%D4%B2%D4%B1%D5%86%D4%B1%D4%BF%28%D5%80%D4%B1%D5%80%D4%B3%D 4%B2%29ASALA%2CArmenian_Secret_Army_for_the_Liberation_of_Armenia)

Djavaxhq
28.05.2007, 03:12
Ամոթից գետինն եմ մտնում, որ նման մեթոդներով գործող հայրենակիցներ ունեմ:


իսկ ես քո համար եմ ամոթից գետին մտնում ամաչում եմ որ քո նմանները կան ընդհանրապես նրանց պաըքարը ահաբեկչություն չէր
Երբ գրավեցին Ֆրանսիայում թուրքական դեսպանատունը խոսքս Վան գործողության մասին է պատանդները նրանց ասեցին չհանձնվեք թեչե կսպանեն ձեզ եւ նրանք դեսպանատնից դուրս եկան պատանդներով շրջապատված ու նոր հաձնվեցին նրանք այնքան համակրելի էին որ նույնիսկ օտարներն էին նրանց պաշտպանում

Kheranyan
25.11.2007, 22:42
Հարգելի ակումբցիներ, հատկապես նրանք ովքեր ընդունում են Ասալա-ին, այսօր Ասալա-ի կարկառուն ներկայացուցիչ Մոնթե Մելքոնյանի (Ավո) ծննդյան 50 ամյակն է: Շնորհավորում եմ բոլորիս որ մենք ունենք այդպիսի նվիրյալներ և միաժամանակ ցավակցում, որ այլևս չունենք Մոնթեին մեր կողքին կանգնած:
Ով ինչ ուզում է թող մտածի, սակայն ես ամենայն անկեղծությամ ասում եմ. Ես հպարտ եմ որ ունեմ Մոնթեի նման հայրենակից, իսկական հայ, այո ունեք այլ ոչ թե ունեինք, քանզի նա մեր հետ է, մեր սրտերում և մեր հիշողություններում, և նա կենդանի է քանի դեռ վառ է նրա հիշատակը:
Հավերժ փառք ու պատիվ մեր ազգի կենդանի առասպելին:

Sunny Stream
26.11.2007, 01:17
Ես չեզոք եմ վերաբերվում, որովհետև այդ կազմակերպության մեջ եղել են ու հույս ունեմ, որ կան իսկապես ՄԵԾ ՀԵՐՈՍՆԵՐ ինչպես ձեր կողմից արդեն նշված Սողոմոն Թեհլերյանը, Մոնթե Մելքոնյանը… Մարդիկ, ովքեր պիտի իսկապես փառաբանվեն ու օրինակ ծառայեն… Բայց ես հենց ԱՍԱԼԱ-ի ամսագրում կարդացել էի մի հոդված Անկարայի օդանավակայանում իրականացրած ահաբեկչության մասին: Չեմ հիշում, թե կոնկրետ երբ էր եղել, երևի 80-ականներին, համենայն դեպս՝ հաստատ նախորդ դարի երկրորդ կեսին: Սա ես չեմ ընդունում, սրա համար ես նույնպես ամաչում եմ… Եղել են անմեղ զոհեր ու հաստատ նրանց մեջ Թալեաթ չի եղել (չենք խոսում պոտենցիալ Թալեաթների մասին): Մի խոսքով, հերոսաբար ազգդ պաշտպանելն այլ է, անմեղ մարդկանց կյանքի գնով անուն հանելը՝ ուրիշ: Ես, օրինակ, "Արամ" ֆիլմը չեմ սիրում հենց նույն պատճառով: Այնտեղ մենք ներկայացված ենք որպես ահաբեկիչներ, որոնց հանցախմբի կենտրոնը ԼՂՀ-ն է: Աշխարհն ու ես այսօր զզված ենք ահաբեկիչներից, բայց վրիժառուներ միշտ էլ պետք են՝ կորցրած արդարությունը վերահաստատելու համար:
Ուշացումով միանում եմ Մոնթեի ծննդյան շնորհավորանքին։ Ցավում եմ, որ այդ օրը ազգային տոն չէ։

Amaru
26.11.2007, 01:26
Ես չեզոք եմ վերաբերվում, որովհետև այդ կազմակերպության մեջ եղել են ու հույս ունեմ, որ կան իսկապես ՄԵԾ ՀԵՐՈՍՆԵՐ ինչպես ձեր կողմից արդեն նշված Սողոմոն Թեհլերյանը, Մոնթե Մելքոնյանը

Ասալան 1975-ին ա հիմնվել, իսկ Թեհլերյանը՝ 1960-ին մահացել…

Sunny Stream
26.11.2007, 01:48
Ասալան 1975-ին ա հիմնվել, իսկ Թեհլերյանը՝ 1960-ին մահացել…
:) (լավ, ալարեցի կարդալ Վիկիպեդիան) թողնենք միայն Մոնթեին, ով, ինչպես հասկացա, օդանավակայանի ահաբեկչության հետ անմիջական կապ չի ունեցել։

Պանդուխտ
01.12.2007, 11:06
Ավելացվել է 1 րոպե անց

Տեռորը - դա ծայրահեղություն է, ռազմի ծայրահեղություն:
Ամեն մի ծայրահեղություն, ինչ -որ չափով մուտք է դեպի անբարոյականություն, ստորություն:
Ֆիդայականությունը /Ասալան/ - դա հետեվանք է: Իսկ պատճառը ՝ մեր ժողովրդի անփառունակ վիճակն էր՝ կոմպլեկսով: Ֆիդայականությունը -Ասալան դա մեր անփառունակության վկայությունն է: Երբ ընկել էինք են օրը, երբ անզեն կին ու երեխա էինք սպանում, ու տհասներին բացատրում , որ ուրիշ ճար չկար: Դա սուտ է: Խաբեություն:
Ճարը կար: Ճարը ՝ առաջին հերթին էտ օրը չընկնելն էր... Էտ "ճարը" մեր խելոք ապուպապերը հաջողությամբ 600 տարի կիրառում էին...

Քաղաքակրթական ռեսուրսի / և որպես հետևանք քաղաքականության ռեսուրսի/ իսպառ կամ մասնակի բացակայություն պատմական Արևելյան Հայաստանի տարածքներում...
Եվ ի վերջո հաղթանակը Արևմտյան Հայաստանի քաղաքակրթական ռեսուրսի հանդեպ - անհավասար, դաժան, բռի, երկարատև մենամարտում:
Մինչ Պոլսի հայ միտքը կերտում էր մշակույթային ու քաղաքակրթական գոհարներ, ռուսահայ գեներալիտետը ու ժանդարմերիան քանդում էր ու սպանում, սպանում էր ու ավերում:Ռուսական ռազմական ստրատեգները կիրառել են էս մեթոդները նաև երկրորդ աշխարհամարտի ժամանակ՝ Արևելյան Ուկրաինայում...

Ո՞վ ո՞րտեղ, ու՞մ, ի՞նչպէս, քա՞նի..
Խնդրեմ բացատրէք, այլապէս ձեր անունից խօսացէք: Հայ մարտիկը անզէն կին երեխայ չի սպանել: Ֆիդայիներին անարգելու իրաւունք չեմ տալիս քեզ: Դու ինքնդ շատ հեռու ես հասկանալու ֆիդայու ինչ լինելուց: Պիտի ներողութիւն խնդրէք:

Vive L'Armenie
08.01.2008, 13:45
Ինչպե՞ս եք վերաբերվում Ասալային ու նրա գործունեությանը:

ԱՍԱԼԱ-ն (ASALA-Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia - Հայաստանի ազատագրման հայկական գաղտնի բանակ) հանդիսանում է 20-րդ դարի հայկական առավել հայտնի ահաբեկչական կազմակերպությունը:

ԱՍԱԼԱ-ն ազգային-մարքսիստական ուղղվածության ահաբեկչական կազմակերպություն էր, որի նպատակն էր պատմական Հայաստանի տարածքի վերականգնումը, ինչպես նաև 1915թ.-ի Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը և փոխհատուցումը Թուրքիայի կողմից:

Որպես նպատակի իրագործման միջոց նրանք ընտրել էին տարբեր պետությունների տարածքում Թուրքիայի, ինչպես նաև նրան սատարող պետությունների ներկայացուցիչների վրա հարձակումները: Ակտիվ գործունեությունը սկսել է 1975թ.-ից: Եվ եթե սկզբում ահաբեկչությունները հիմնականում իրականացվում էին Թուրքիայի ներկայացուցիչների նկատմամբ, ապա հետագայում ահաբեկչական գործողությունները տարածվեցին արևմտյան պետությունների վրա: 1982թ. Իսրայելի ներխուժումը Լիբանան, որտեղ գտնվում էին ԱՍԱԼԱ-յի հիմնական բազաները, մեծ վնաս հասցրեց և թուլացրեց ԱՍԱԼԱ-յին: Այնուհետև նա սկսեց կորցնել իր աջակիցներին Սփյուռքի երիտասարդության մեջ, 1983թ.-ին պառակտվեց երկու մասի: ԱՍԱԼԱ-յի վերջին ակցիան տեղի ունեցավ 1991թ.-ին Հունգարիայում Թուրքիայի դեսպանի դեմ: Այնուհետև ԱՍԱԼԱ-յի շատա անդամներ մասնակցեցին Արցախի պատերազմին (նրանցից առավել հայտնին Մոնթե Մելքոնյանն էր): ԱՍԱԼԱ-ն այժմ պաշտոնապես ցրված է համարվում: Չնայած ԱՍԱԼԱ-յի գործունեությունը որոշակիորեն ստիպեց համաշխարհային հանրությանը անդրադառնալ 1915թ.-ի ցեղասպանության հարցին, այնուամենայնիվ կարծում ենք, որ նրա գործունեությունը ընդահնուր առմամբ բացասական էր հայ ժողովրդի համար: Որոշ շրջանակներ փորձում են ներկայացնել ԱՍԱԼԱ-յի որպես ազգային-ազատագրական պայքարի արտահայտում: Սակայն այս դեպքում նպատակը չի արդարացնում միջոցները: ԱՍԱԼԱ-յի ահաբեկչական ակտերի արդյունքում, մի կողմից արևմտյան հասարակության շարքային անդամի աչքերում մեծ հարված է հասցվում հայ ժողովրդի վարկին, քանի որ ահաբեկչական ակտերի արդյունքում զոհեր էին լինում խաղաղ բնակչության շրջանում, մյուս կողմից թույլ տալիս Թուրքիայի պաշտոնական շրջանակներին հայերին բնութագրել որպես ահաբեկիչներ, ևս մեկ անգամ հիմնավորում գտնել հայերի նկատմամբ վարվող թշնամական քաղաքականության համար:

Համենայն դեպս, համոզված եմ, որ մեր ազգային նպատակներին հասնելու համար կարելի գտնել այլ ուղիներ, այն է համայն հայության ջանքերը ներդնել Մայր Հայաստանի ծաղկեցման և հզորացման գործին, այլ ոչ թե զբաղվել ինքնաթիռներ առևանգելով, դիվանագիտական ներկայացուցչություններ պայթեցնելով և դրանով խեղաթյուրել հայոց ազգային կերպարը: Չէ որ մենք ինքներս միշտ մեղադրել ենք թուրքերին գազանության և արյունարբության մեջ... :angry Ահաբեկչության ուղին ընտրելով` մենք գրեթե ոչնչով չենք տարբերվի թուրքից...

Ահաբեկչությունը հարիր չէ հինգհազարամյա պատմություն և հարուստ մշակույթ ունեցող ազգին...:ok

ChildOfTheSky
08.01.2008, 14:22
Փառք Ասալայի էն տղերքին, ովքեր կռվել են Ղարաբաղում: Իմ կարծիքով, մեր ժամանակներում զենքով կռվել կարելի ա միայն հայրենիքդ պաշտպանելու ժամանակ նրա սահմանների մոտ:

Այգ
08.01.2008, 22:45
ԱՍԱԼԱ-ն ([SIZE="1"]ASALA-
ԱՍԱԼԱ-ն ազգային-մարքսիստական ուղղվածության ահաբեկչական կազմակերպություն էր, որի նպատակն էր պատմական Հայաստանի տարածքի վերականգնումը, ինչպես նաև 1915թ.-ի Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը և փոխհատուցումը Թուրքիայի կողմից:



ՀԱՀԳԲ-ն ճիշտ չէ «ահաբեկչական» պիտակավորելը, այն էլ մարքսիզմի ֆոնի վրա:
Նրա մարտիկները Վրիժառուներ են, և ոչ ահաբեկիչներ:
Թող նրանց զազրախոսողները նրանց տոկոսի չափ պատրաստ լինեն հանուն Հայրենիքի կեանքը դնել, և նոր միայն կեցվածքներ ընդունե ն:

Vishapakah
09.01.2008, 16:32
ՀԱՀԳԲ-ն ճիշտ չէ «ահաբեկչական» պիտակավորելը, այն էլ մարքսիզմի ֆոնի վրա:
Նրա մարտիկները Վրիժառուներ են, և ոչ ահաբեկիչներ:
Թող նրանց զազրախոսողները նրանց տոկոսի չափ պատրաստ լինեն հանուն Հայրենիքի կեանքը դնել, և նոր միայն կեցվածքներ ընդունե ն:

Այս դեպքում ես չեմ կարողանում տրամաբանել «վրիժարու» բառի իմաստը, երբ հայի ձեռքով արևմտյան երկրների բնակիչներ են զոհվել: Վրիժարու կարելի է անվանել թշնամուն սպանողին, ոչ թե երրորդ պետության քաղաքացու դեմ, ահաբեկչություն անողին:

Նորմարդ
09.01.2008, 16:39
Այս դեպքում ես չեմ կարողանում տրամաբանել «վրիժարու» բառի իմաստը, երբ հայի ձեռքով արևմտյան երկրների բնակիչներ են զոհվել: Վրիժարու կարելի է անվանել թշնամուն սպանողին, ոչ թե երրորդ պետության քաղաքացու դեմ, ահաբեկչություն անողին:
Յուրաքանչյուր ռազմական գործողության մեջ էլ կա ռիս, որ կզոհվեն անմեղ մարդիկ սակայն չեմ կարծում, որ ԱՍԱԼԱ-յի պլաննեի մեջ մտնում է ահաբեկել Արևմտյան երրորդ պետության քաղաքացիներին ահաբեկելը:

Հ.Գ. Վերջերս ռազմական գործողությունների ժամանակ Իրաքում ավելի շատ անզեն և անմեղ բնակչություն է զոհվում քան ահաբեկիչներ և զինված խմբավորումների անդամներ, սակայն ոչ ոք աշխարհում ամերիկական զինվորին չգիտես ինչու մարդասպան չի անվանում:

Vishapakah
09.01.2008, 16:46
Յուրաքանչյուր ռազմական գործողության մեջ էլ կա ռիս, որ կզոհվեն անմեղ մարդիկ սակայն չեմ կարծում, որ ԱՍԱԼԱ-յի պլաննեի մեջ մտնում է ահաբեկել Արևմտյան երրորդ պետության քաղաքացիներին ահաբեկելը:

Չգիտեմ ում դեմ էր ուղղված, բայց փաստ է, որ անմեղ մարդիկ տուժել են: Ես դա անընդունելի եմ համարում: Ի դեպ, այս հարցումում դրական եմ գնահատել ԱՍԱԼԱ-ի գործունեությունը, որովհետև հայը ցույց տվեց, որ նա նաև ունակ է թուրքի դեմ կռվելու:



Հ.Գ. Վերջերս ռազմական գործողությունների ժամանակ Իրաքում ավելի շատ անզեն և անմեղ բնակչություն է զոհվում քան ահաբեկիչներ և զինված խմբավորումների անդամներ, սակայն ոչ ոք աշխարհում ամերիկական զինվորին չգիտես ինչու մարդասպան չի անվանում:

Իհարկե ուրիշ թեմա է, բայց ասեմ: Եվրոպական արյունը, գաղութարար արյուն է: Սպիտակ մարդը երբեք չի ձգտել, այլ ազգերին բնաջնջել, նրանք թալանում են: ԱՄՆ-ն երկրորդ Հռոմն է, կամ գաղութարար Անգլիայի շարունակությունը, բայց եթե նման ռազմական հզորություն ունենար Իրաքը, նրանք կամ բոլոր օտարներին կսպանեին, կամ բռնի կրոնափոխ կանեին, չնայած ամերիկացիներն էլ են, իրենց մշակույթը բռնի տարածում:

schuschanik
09.01.2008, 17:02
Հ.Գ. Վերջերս ռազմական գործողությունների ժամանակ Իրաքում ավելի շատ անզեն և անմեղ բնակչություն է զոհվում քան ահաբեկիչներ և զինված խմբավորումների անդամներ, սակայն ոչ ոք աշխարհում ամերիկական զինվորին չգիտես ինչու մարդասպան չի անվանում:

Դա ամերիկյան ստրատեգիան է: մի անգամ հարց ուղղեցի ամերիկյան քաղաքական վերլուծաբանի, թե արդյո՞ք ամերիկյան արտաքին քաղաքականությունը տերորիզմին բնորոշ տարրեր չի պարունակում/ սկսած Հերոսիմայից մինչ մեր օրերը/ և նա շատ հանգիստ պատասխանեց, որ ռազմական գործողությունները զուտ ինքնապաշտպանական բնույթ են կրում: այսինքն ինչ է ստացվում, իրենց կարելի է, իսկ դիմացինը պաշտպանվելու դեպքում արժանանում է լուտանքների: այդ իսկ պատճառով մի կիսագրագետ ամերիկյան թղթակից, Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի մասին խոսելիս, ֆիդայիներին ներկայացրել էր որպես « հայ տերորիստներ»:

Իսկ Ասալայի նման կազմակերպություններ մեզ շատ են պետք.

Նորմարդ
14.01.2008, 17:58
Դա ամերիկյան ստրատեգիան է: մի անգամ հարց ուղղեցի ամերիկյան քաղաքական վերլուծաբանի, թե արդյո՞ք ամերիկյան արտաքին քաղաքականությունը տերորիզմին բնորոշ տարրեր չի պարունակում/ սկսած Հերոսիմայից մինչ մեր օրերը/ և նա շատ հանգիստ պատասխանեց, որ ռազմական գործողությունները զուտ ինքնապաշտպանական բնույթ են կրում: այսինքն ինչ է ստացվում, իրենց կարելի է, իսկ դիմացինը պաշտպանվելու դեպքում արժանանում է լուտանքների: այդ իսկ պատճառով մի կիսագրագետ ամերիկյան թղթակից, Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի մասին խոսելիս, ֆիդայիներին ներկայացրել էր որպես « հայ տերորիստներ»:

Իսկ Ասալայի նման կազմակերպություններ մեզ շատ են պետք.
Ասալայի նման կազմակերպություններ պետք են, սակայն պետք է տարբերակել ժամանակակից մարդու համար ահաբեկչությունը ասոցացվում է արաբների, ղուրանի և սարսափի հետ, այն ատելի է իր դրսևորման բոլոր ձևերով և ընդունելի չի ոչ մի տարբերակով: Եթե ասենք ԱՍԱԼԱ-ն սկսի ակտիվ գործողություններ վարել ապադժվար թե նրան չդասեն ասենք Ամերիկայի թշնամիների շարքը և ակտիվ չպայքարեն նրա դեմ:
Այնպես, որ ԱՍԱԼԱ-ն պետք է առժամանակ ակտիվ գործողություններ չվարի, սակայն միևնույն ժամանակ պատրաստի մարտիկների, քանզի հայրենիքի ազատագրման պրոցեսը սկսել է Ղարաբաղում և պատերազմն էլ ավարտված չէ մենք չպետք է թույլ տանք, որ հայրենիքի ազատագրման բաղձալի ծրագիրը փուլ գա Ղարաբաղում, մենք ետ քայլելու իրավունք չունենք:

Vive L'Armenie
14.01.2008, 19:41
Ես չեմ ասում թե դեմ եմ Ասալային, ուղղակի այս հարցին կարելի է տարբեր կողմերից մոտենալ...

Առաջին՝
Մեր Հայ ինչպես կասեք՝ վրիժառուների արարքն իրոք գովելի է, նրանք մինչև մահ պաշտպանում էին իրենց հայրենիքը ոսոխից, կռվում էին հանուն հայրենիքի, իրենց պաատճառած ցավերի համար, իհարկե այդ արարքն իրոք, որ գովելի է, նրանք իսկական հերոսներ են :ok

ԲԱՅՑ

Երկրորդ՝
Չէ՞ որ մենք՝ Հայերս, տեռոր կազմակերպող ազգ չենք և երբեք էլ չենք եղել... Ավելի լավ է արդար ճանապարհով հաղթանակի հասնենք ունենալով պատրաստի, ուժեղ մարտիկներ...

Ավելի լավ է չնմանվենք մնացած ազգերին, մնանք այն ինչ կանք, ինչ եղել ենք դարեր ի վեր :ok Հայ ազգն ահաբեկիչ չէ՛ :ok


Ահաբեկչությունը հարիր չէ հինգհազարամյա պատմություն և հարուստ մշակույթ ունեցող ազգին...:ok

Vishapakah
14.01.2008, 19:54
Պաղեստինի անկախության համար մարտնչող մարտիկներն էլ, ահաբեկիչներ չեն: Քուրդիստանի PKK կազմակերպության զինվորներն էլ: Իրաքում ինքնապաշտպանության անցած ժողովուրդն էլ:

Ահաբեկիչ՛ նշանակում է, ինչ որ մեկին ահաբեկել, իսկ ահաբեկում էին Արցախում ազերի զինորները խաղաղ բնակչությանը, թուրքական ինքնաթիռները, այսօր Քուրդիստանի երկնքում: Ահաբեկեց ամերիկյան իքնաթիռը, որը առաջին ատոմային ռումբը նետեց Ճապոնիայի վրա: Ահաբեկված էր, նաև վիետնամի ժողովուրդը, ամերիկյան ներխուժումից և չեչենները, որոնք «չիստկաի» զոհ դարձան:

Իմ կարծիքով այսօր Ահաբեկչություն բառը շատ սխալ է հասկացված միջազգային հանրության կողմից:

Այգ
14.01.2008, 23:26
Ես չեմ ասում թե դեմ եմ Ասալային, ուղղակի այս

Ավելի լավ է չնմանվենք մնացած ազգերին, մնանք այն ինչ կանք, ինչ եղել ենք դարեր ի վեր :ok Հայ ազգն ահաբեկիչ չէ՛ :ok



Շատ եմ ափսոսում, որ չեմ կարող բոլոր ՀԱՀԳԲ-ի մարտիկների հետ ընկերանալ, քանզի նրանցից շատերը այլևս Լուս են:
Սակայն այն մի բուռ տղերքը, որոնց արդեն բախտ ունեմ ընկեր համարելու, Ազնվության մարմնացում են:
Եթե նրանք տեռորիստ ե՞ն, ուրեմն կեցցե' տեռորը:
Սակայն այդ բառի բուն իմաստը չնչին իսկ կապ չունի Նրանց Սրտերի տրոփի հետ:
Բոլորին(ովքեր դեռևս ծանոթ չէն) առաջարկում եմ ծանոթանալ «Ուխտ Արարատի» ամսագրին, որի մի համարի հղումը ստորև տեղադրում եմ:

http://www.hayary.org/index.php?option=com_content&task=view&id=480&Itemid=56

Նորմարդ
14.01.2008, 23:36
Տեռորը - դա ծայրահեղություն է, ռազմի ծայրահեղություն:
Ամեն մի ծայրահեղություն, ինչ -որ չափով մուտք է դեպի անբարոյականություն, ստորություն:

Հմմ… տեռոր, եկեք տարբերակենք ինչ է ասել տեռոր, ըստ ինձ տեռորը դա խաղաղ բնակչության նկատմամբ ռազմական և բռնի ուժի կրառումն է, որը հետապնդում է որոշակի նպատակներ:
Այժմ կփորձեմ սահմանել ռուսերեն ասած диверсия տերմինը, սա նույնն է ուղղակի կրրառվում է ռազմական գործողությունների ժամանակ և հիմնականում ռազմակն անձանց/օբյեկտների նկատմամբ: Յուրաքանչյուր պետություն իրեն իրավունք է վերապահում կիրառել դիվերսիոն ակցիաներ հակառակորդի նկատմամբ ռազմական գործողությունների ընթացքում, սա դուք կգտնեք յուրաքանչյուր երկրի ռազմական դոկտրինայում:)


Ֆիդայականությունը /Ասալան/ - դա հետեվանք է: Իսկ պատճառը ՝ մեր ժողովրդի անփառունակ վիճակն էր՝ կոմպլեկսով: Ֆիդայականությունը -Ասալան դա մեր անփառունակության վկայությունն է: Երբ ընկել էինք են օրը, երբ անզեն կին ու երեխա էինք սպանում, ու տհասներին բացատրում , որ ուրիշ ճար չկար: Դա սուտ է: Խաբեություն:
Ֆիդայականությունը չեմ համարում և չեմ համարի մեր պատմության ստոր և անփառունակ էջերից մեկը, այլ լրիվ հակառակը: ԻՄ սուբյեկտիվ կարծիքով այդ հերոսների արյան գնով է, որ դեռ կարողանում ենք հայերեն գրել ՀՀ կոչվող սակայն ցավոք ոչ այնքան բարեկեցիկ երկրում :)
Ի՞նչն էր խաբեություն, որ մեզ կոտորել են գազանները, որ գազանը միայն բռի ուժ է հասկանում, սա՞ է սուտը սա բնության օրենքն է եղբայր :)


Ճարը կար: Ճարը ՝ առաջին հերթին էտ օրը չընկնելն էր... Էտ "ճարը" մեր խելոք ապուպապերը հաջողությամբ 600 տարի կիրառում էին...

Այո ճիշտ ես ճարը կար շարունակել ապրել ստրկության մեջ մինչև հայաստանը ինքնակամ հայաթափվեր հիանալի միջոց էր ազգը փրկելու: Քո կարծիքով մեր պապերին դուր էր գալիս, որ ցանկացած թուրք փողոցում կարող էր նրանց անպատվեր, անարգեր նույնիսկ սպանվեր և հերիք չի դրա համար մի հատ էլ պատիվ ու հարգանք վայելեր իր ցեղակիցների կողմից: Չգիտեմ բայց իմ կարծիքով մեր պապերը «գյավուր» պիտակից այնքան էլ չեին շոյվում:

Գիտեք ի՞նչ երբեմն զարմանում եմ երբ իսկական պատերազմ, ավեր, արհավիրք բառերը միայն ֆիլմերով դիտած կամ լավագույն դեպքում դրանց մասին գրքերից տեղյակ մարդիկ փորձում են դատապարտել զինվորին: Ինքներդ ձեզ մի պահ հարց տվեք դուք երբևէ զգացել ե՞ք վառոդի հոտը, լսել ե՞ք մահացու վիրավոր ընկերոջ ճիչը, տեսել ե՞ք ձեր հայրենի օջախը ավերված, մոխրացած, տեսել ե՞ք հարևանի լերդացած արյունը ձեր տան կիսավեր շեմքին, դժվար թե և աստված տա երբեք էլ չտեսնեք, սակայն մի պահ պատկերացրեք այս ամենը տեսնողին, պատկերացրեք նրան որպես զինվոր և մի դատապարտեք զինորին: Նրա համար վտանգված է ամենա հարազատը, ամենաթանկը` իր ընտանիքը, հետևաբար նա իրավունք ունի պաշտպանել իրեն և իր ընտանիքը գազաններից բոլոր հնարավոր և անհնար ձևերով, և ոչ ոք, լսում եք ոչ ոք նրան դատավոր չէ՛ նրա դատավորը իր խիղճն ու Աստված են…

dvgray
15.01.2008, 10:21
Հմմ… տեռոր, եկեք տարբերակենք ինչ է ասել տեռոր, ըստ ինձ տեռորը դա խաղաղ բնակչության նկատմամբ ռազմական և բռնի ուժի կրառումն է, որը հետապնդում է որոշակի նպատակներ:
Այժմ կփորձեմ սահմանել ռուսերեն ասած диверсия տերմինը, սա նույնն է ուղղակի կրրառվում է ռազմական գործողությունների ժամանակ և հիմնականում ռազմակն անձանց/օբյեկտների նկատմամբ: Յուրաքանչյուր պետություն իրեն իրավունք է վերապահում կիրառել դիվերսիոն ակցիաներ հակառակորդի նկատմամբ ռազմական գործողությունների ընթացքում, սա դուք կգտնեք յուրաքանչյուր երկրի ռազմական դոկտրինայում:)

Հետո՞: Սա ի՞նչ կապ ունի քննարկվող թեմայի հետ:



Այո ճիշտ ես ճարը կար շարունակել ապրել ստրկության մեջ մինչև հայաստանը ինքնակամ հայաթափվեր հիանալի միջոց էր ազգը փրկելու: Քո կարծիքով մեր պապերին դուր էր գալիս, որ ցանկացած թուրք փողոցում կարող էր նրանց անպատվեր, անարգեր նույնիսկ սպանվեր և հերիք չի դրա համար մի հատ էլ պատիվ ու հարգանք վայելեր իր ցեղակիցների կողմից: Չգիտեմ բայց իմ կարծիքով մեր պապերը «գյավուր» պիտակից այնքան էլ չեին շոյվում:

Ստրկության մա՞սին ես խոսում: Նայիր, թե որտեղ էր հայը իրապես ստրուկ՝ Արևմտյա՞ն թե Արևելյան /Ռուսա/ Հայաստանում:


ոչ ոք նրան դատավոր չէ՛ նրա դատավորը իր խիղճն ու Աստված են…
Իդեալական դեպքում ոչ ոք էլ ոչ մեկին դատավոր չէ: Անգամ Դատավորը::)
Աստծո անունից ու հանուն խղճի - առաջ:

Նորմարդ
15.01.2008, 16:10
Հետո՞: Սա ի՞նչ կապ ունի քննարկվող թեմայի հետ:
Կապ ունի այնքանով, որ շատերը չտորբերակոլով տեռորը դիվերսիայից ԱՍԱԼԱ-յին համարում են տեռորիստական կազմակերպություն այդպես էլ չհասկանալով ԱՍԱԼԱ-ի բուն նպատակներն ու գործունեությունը հետևաբար նաև համարելով այդ գործունեությունը ամոթալի և խայտառակ մեր ազգի համար :)



Ստրկության մա՞սին ես խոսում: Նայիր, թե որտեղ էր հայը իրապես ստրուկ՝ Արևմտյա՞ն թե Արևելյան /Ռուսա/ Հայաստանում:
Այո կարո՞ղ ես պատկերացնել իրոք խոսում եմ ստրկության մասին:) Հայերը երկու ավելի ճիշտ երեք /չմոռանանք նաև Պարսկահայերին/ պարագայում էլ եղել են գերության մեջ, ճնշված են եղել նրանց գրեթե բոլոր իրավունքները, պատկերացրու ես այդ ամենը նայել եմ և գիտեմ :) Սակայն եթե մինչև վերջ ազնիվ լինենք ամենաքաղաքակիրթ ստրկությունը համեմատաբար եղել է Ռուսական կայսրության տարածքում:


Իդեալական դեպքում ոչ ոք էլ ոչ մեկին դատավոր չէ: Անգամ Դատավորը::)

Ես չեմ խոսում իդեալական դեպքերից և իդեալներից ես խոսում եմ ռեալ մարդկային կյանքից :)
Մի դատեք, որ չդատվեք :)


Աստծո անունից ու հանուն խղճի - առաջ:
Ուրախ եմ, որ գոնե ոյստեղ համամիտ ենք;)

Vestigium
13.04.2008, 17:55
Հարգելի ակումբի անդամներ.

Առային գրառւմս այս կայքում կսկսեմ այս հարցմանը մասնկակցելով. Առաջին հերթին եկեք հասկացումով մոտենանք այն անձանց, ովքեր ինչ որ կերպ կդատապարտեն Ասալան կամ կամաչեն նրա ազգանվեր գործունեություններից, հուսանք, որ դա միայն ինֆորմացիոն պակասից է գալիս. Ցավոք մենք պատկանում ենք այն մարդկանց թվին, որոնք չգիտեն գնահատել մարդկանց և երևույթները Ժամանակին. Ասալան Հայ Պատմության իրականության թերևս ամենաակնառու և հայրենանվեր կազմակերպություններից է եղել, որն 80-ականներին ԱՄՆ ի կողմից գրանցվեց որպես տեռորիստական գործունեություններ ծավալող կազմակերպություն, դե բնականաբար, ավելին թե ԱՄՆ ից թե մեկ այլ պետությունից սպասել չեինք ել կարող, բայց մեզ համար դա մեր գոյի և պատմական արդարության հաստատման և պահպանման նպատակ էր, որն մասսամբ իրականացրեց իր միտումը. մեկ այլ բան է , որ նույն հայն ինքը ելնելով իրեն իսկ ստորացնող հանգամանքներից կարող էր ուտել Մոնթեի և նրա նման նվիրյալների գլուխը և հետո ստահակաբար հարգանքի տուրք մատուցել նրա շիրմին. թերևս սրա համար արԺեր գետինը մտնել. Մեզ նոր Ասալա է պետք, պետք է տեղեկանալ մեր պատմության էջերին , որ կարողանանք գոնե ինֆորմացիոն պայքար մղել մեր պատմությունն աղավաղող Ճիզվիտների դեմ. Եթե կհետաքրքրի, այցելեք այս կայքը և տեսեք թուրքի իմացած Ճշմարտությունը http://www.votethenation.com/forum/viewtopic.php?p=862&sid=22e463d3cbc6335ef350cfc91235e0cf

Ahik
14.04.2008, 00:02
Եթե չլիներ Ասալայի Սարգրիսը նույն ինքը Սարգիս Հացպանյանը մենք Մոնթեի մասին չէինք էլ լսի ու ձեռք բերած հաջողությունները չէինք էլ ունենա
Գլուխս եմ խոնարհում նրանց առջև! ԱՐԺԱՆԻ ԵՆ

քաղաքացի
14.04.2008, 00:47
Եթե չլիներ Ասալայի Սարգրիսը նույն ինքը Սարգիս Հացպանյանը մենք Մոնթեի մասին չէինք էլ լսի ու ձեռք բերած հաջողությունները չէինք էլ ունենա
Գլուխս եմ խոնարհում նրանց առջև! ԱՐԺԱՆԻ ԵՆ
Մի բան եմ ուզում ճշտել:
Մոնթեին ոչ թե Սարգիսը բերեց, այլ Հովսեփը, նույն ինքը Հովսեփ Հովսեփյանը:
Այդ 3-ով + Լեոնիդ Ազգալտյանը եղել են շատ մոտիկ ընկերներ ;)

Monk
16.04.2008, 18:27
Քվեարկել եմ դրական, բայց այն իմ կարծիքով խիստ համեստ բնորոշում է նորագույն զինյալ պայքարի մեր հերոսների համար: Ես գլուխ եմ խոնարհում մեր ռազմիկ հայորդյաց անմահ հիշատակի առջև: Թող Աստված Իր լուսեղեն խորաններին արժանացնի նահատակաց հոգիներին և երկար ու գնահատված կյանք շնորհի ողջերին:

!!Sinner!!
09.05.2008, 21:03
Հմմ… տեռոր, եկեք տարբերակենք ինչ է ասել տեռոր, ըստ ինձ տեռորը դա խաղաղ բնակչության նկատմամբ ռազմական և բռնի ուժի կրառումն է, որը հետապնդում է որոշակի նպատակներ:
Այժմ կփորձեմ սահմանել ռուսերեն ասած диверсия տերմինը, սա նույնն է ուղղակի կրրառվում է ռազմական գործողությունների ժամանակ և հիմնականում ռազմակն անձանց/օբյեկտների նկատմամբ: Յուրաքանչյուր պետություն իրեն իրավունք է վերապահում կիրառել դիվերսիոն ակցիաներ հակառակորդի նկատմամբ ռազմական գործողությունների ընթացքում, սա դուք կգտնեք յուրաքանչյուր երկրի ռազմական դոկտրինայում:)
Գիտես, ես էտքան էլ համոզված չեմ, թե
1. Ֆրանսիան մեր թշնամին էր,
2. որ նրա տարածքում ռումբ պայթեցնելը ռազմական գործողությունների ժամանակ տեղի ունեցավ,
3. որ ֆրանսիայի տուժած քաղաքացիները ռազմական անձիք/օբյեկտներ էին:

Իմ անձնական կարծիքով ԱՍԱԼԱ-ի մասնակիցները վեհ նպատակների համար էին պայքարում, բայց սխալ մեթոդներով: Մեթոդներ, որոնք վարկաբեկում են թե իրենց, թե վեհ գաղափարները և թե մեր ազգը:
Դրա համար էլ այդ շարքումը երկար կյանք չունեցավ:
Չեմ ասում, թե տեռորը պայքարի միջոց չէ: Բայց տեռոր էլ կա, տեռոր էլ: Օրինակ չեմ կարող չհիանալ Օտօմանյան բանկի գրավման, կամ Nemesis օպերացիայի գործողություններով: Այ դա է իսկական գաղափարական պայքարը, նպատակաուղղված, առանց կողմնակի անմեղ զոհերի:

Ambrosine
09.05.2008, 21:22
Գիտես, ես էտքան էլ համոզված չեմ, թե
1. Ֆրանսիան մեր թշնամին էր,
2. որ նրա տարածքում ռումբ պայթեցնելը ռազմական գործողությունների ժամանակ տեղի ունեցավ,
3. որ ֆրանսիայի տուժած քաղաքացիները ռազմական անձիք/օբյեկտներ էին:

Իմ անձնական կարծիքով ԱՍԱԼԱ-ի մասնակիցները վեհ նպատակների համար էին պայքարում, բայց սխալ մեթոդներով: Մեթոդներ, որոնք վարկաբեկում են թե իրենց, թե վեհ գաղափարները և թե մեր ազգը:
Դրա համար էլ այդ շարքումը երկար կյանք չունեցավ:
Չեմ ասում, թե տեռորը պայքարի միջոց չէ: Բայց տեռոր էլ կա, տեռոր էլ: Օրինակ չեմ կարող չհիանալ Օտօմանյան բանկի գրավման, կամ Nemesis օպերացիայի գործողություններով: Այ դա է իսկական գաղափարական պայքարը, նպատակաուղղված, առանց կողմնակի անմեղ զոհերի:

ԱՍԱԼԱ-ի պարագայում այլ պետությունների վարած քաղաքականության զոհ մի դարձեք;) Իրենց ցանկությունն էլ հենց այն է, որ արդար գործի համար մարտնչած կամակերպությանը որակավորենք որպես տեռորիստական: Իսկ անմեղ զոհերը, ճիշտ է, պետք է չլինեին, բայց այլ միջոց չկար մեր մասին լսեցնելու, մեր արդար բողոքը աշխարհում բարձրաձայնելու համար:
Ինձ համար շատ ցավալի է, որ շատ հայեր այս տղաներին ու աղջիկներին որակում են որպես տեռերիստներ, որովհետև նրանց չափ դեռ ոչ մի քաղաքական ուժ չի արել Հայ դատի համար

!!Sinner!!
10.05.2008, 14:36
Ես չասեցի, թե ԱՍԱԼԱ-ի տղաները վատ մարդիկ են, կամ էլ ստոր նպատակների համար են պայքարել: Ճիշտ հակառակը: Նրանք բոլորն էլ շատ հայրենասեր մարդիկ են:
Ես ասեցի միայն, որ նրանք ճիշտ մեթոդներով չէին պայքարում, իսկ այդ մեթոդները վարկաբեկում են վեհ գաղափարները

Նորմարդ
10.05.2008, 14:49
Ես չասեցի, թե ԱՍԱԼԱ-ի տղաները վատ մարդիկ են, կամ էլ ստոր նպատակների համար են պայքարել: Ճիշտ հակառակը: Նրանք բոլորն էլ շատ հայրենասեր մարդիկ են:
Ես ասեցի միայն, որ նրանք ճիշտ մեթոդներով չէին պայքարում, իսկ այդ մեթոդները վարկաբեկում են վեհ գաղափարները
Ամեն մեկը ունի պայքարի իր մեթոդները, և մենք չէ որ պիտի դատենք սա մեկ անգամ արդեն ասել եմ :)
Մի մոռացեք, որ ասալայի մարտիկների զգալի մասը ցեղասպանություն ապրած հայերի զավակներն էին, ի՞նչ են տեսել նարանք…
Մշակութային ցեղասպանություն թուրքիայում…
Եվրոպական երկրների անտարբերությունը այս հարցի շուրջ…

Տեսել են արաբ մարտիկների, որ պայքարում են իրենց իրավունքների գաղափարների համար…
Տեսել են, որ այդ մարտիները ավելի լսելի են, աշխարհը փորձում է լուծել նրանց խնդիրները (հաճախ անազնիվ մեթոդներով)…
ԵՎ վերջապես եթե դու պայքարում չես պայքարում ուրեմն խնդիր չկա;)
Իսկ հիմա հարց քեզ ընթերցող եթե դու լինեիր նրանց տեղը, այդ նույն ժամանակ պայքարի ի՞նչ ուղի կընտրեիր, դու քննադատում ես նրանց և ինչ որ տեղ հասկանալի է քո տեսակետը, սակայն եթե դու դա սխալ ես համարում ուրեմն ունես ճշտի քո պատկերացումը …

Ambrosine
10.05.2008, 15:03
Ես չասեցի, թե ԱՍԱԼԱ-ի տղաները վատ մարդիկ են, կամ էլ ստոր նպատակների համար են պայքարել: Ճիշտ հակառակը: Նրանք բոլորն էլ շատ հայրենասեր մարդիկ են:
Ես ասեցի միայն, որ նրանք ճիշտ մեթոդներով չէին պայքարում, իսկ այդ մեթոդները վարկաբեկում են վեհ գաղափարները

Չէ, ես էն եմ ասում, որ գոնե հայերս չպետք է նրանց դասենք տեռորիստների դասին: Իրենց պայքարը տարբերվում է տեռորիզմից:;)

!!Sinner!!
10.05.2008, 16:25
Իսկ հիմա հարց քեզ ընթերցող եթե դու լինեիր նրանց տեղը, այդ նույն ժամանակ պայքարի ի՞նչ ուղի կընտրեիր, դու քննադատում ես նրանց և ինչ որ տեղ հասկանալի է քո տեսակետը, սակայն եթե դու դա սխալ ես համարում ուրեմն ունես ճշտի քո պատկերացումը …
Դե համենային դեպս ոչ ռումբ պայթեցնելով:
Եթե նկատել ես, ես նրանց քննադատելիս, չխոսեցի աշխարհի շատ երկրներում թուրք դիվանագետների գնդակահարության դեպքերի մասին: Այդպես, նպատակաուղղված պետք է պայքարել, ոչ թե սպանել խնդրի հետ բացարձակապես կապ չունեցող մարդկանց, ու ասել թե դա պայքար է: Իսկ արաբների հետ մենք ի՞նչ գործ ունենք: Ինչպես ասում են՝ «մի խառնեք մեզ, ձեր վայրի ցեղերին» :)

Ambrosine
10.05.2008, 16:29
Դե համենային դեպս ոչ ռումբ պայթեցնելով:
Եթե նկատել ես, ես նրանց քննադատելիս, չխոսեցի աշխարհի շատ երկրներում թուրք դիվանագետների գնդակահարության դեպքերի մասին: Այդպես, նպատակաուղղված պետք է պայքարել, ոչ թե սպանել խնդրի հետ բացարձակապես կապ չունեցող մարդկանց, ու ասել թե դա պայքար է: Իսկ արաբների հետ մենք ի՞նչ գործ ունենք: Ինչպես ասում են՝ «մի խառնեք մեզ, ձեր վայրի ցեղերին» :)

Դե լավ:) Հո մենք էլ հավերժ բարոյականության կրողը չենք մնալու? Մի օր էլ պիտի հայը վարվեր <<վայրի արջի ցեղերի>> պես;) Վերջը ինչքան կարելի է հանդուրժել

Ramzes
10.05.2008, 18:05
Դրական եմ գնահատում Ասալայի գործունեությունը: Իզուր չէ ասված, որ նպատակն արդարացնում է միջոցները: Նրանց գործունեության մասին կասեմ միայն, որ դա անհրաժեշտություն եմ համարում, քանզի այն <<զսպող>> դեր է կատարում շատերի համար...:

Ambrosine
04.06.2008, 20:03
Ստեղծվել է ԱՍԱԼԱ-ին նվիրված խտասալիկ

ԱՍԱԼԱ-ի 30-ամյակի նախօրյակին, հավանաբար Բեյրութում ՀԺՇ-ը հրապարակ է հանել «Ժողովուրդէն ժողովուրդին» խորագրված խտասալիկը (CD), որն ունի պատմական սկզբնաղբյուրի նշանակություն: Այն բովանդակում է 19 նյութ՝ երգեր, ուղերձներ եւ բանաստեղծություն: Կից տեղեկաթերթիկի մեջ հայտնվում է. «Մեր ժողովուրդը վերջին աւելի քան 100 տարուան ընթացքին ունեցած է ազատագրական պայքարի երեք հանգրուաններ: Առաջինը՝ Սերոբ Աղբիւր, Գէորգ Չաուշ եւ Անդրանիկեան ժամանակաշրջանն է Արեւմտահայաստանի մէջ, երկրորդը՝ արցախեան ազատագրական պայքարն է Արեւելահայաստանի մէջ, իսկ երրորդը՝ սփիւռքահայ ազգային ազատագրական նորագոյն պայքարն է՝ ընդդէմ հայկական հողերը բռնագրաւող Թուրքիոյ ու անոր դաշնակիցներուն, քանի որ առանց այդ վերջիններուն Թուրքիան անկարող է ոտքի կենալու: ՀԱՀԳԲ-ն այս երկրորդ հանգրուանին ռահվիրան է:
Ժողովուրդին ծոցէն ծնած այս կազմակերպութիւնը կը նմանի անոր. կորսնցուցած ըլլալով հայրենի հողը, ան ազգապահպանումը կը տեսնէ միայն բռնագրաւուած հողերու ազատագրութեան մէջ, յենած ըլլալով իր ժողովուրդին ուժին եւ կարողականութեան»:

Երգերի մեծ մասը ժողովրդական հորինումներ են՝ ներշնչված ԱՍԱԼԱ-ի իրականացրած այս կամ այն զգայացունց գործողությունից եւ առհասարակ նրա մղած պայքարից. ոմանք ԱՍԱԼԱ-ի ռազմակայաններում մարզվող մարտիկների ինքնաբուխ կատարումներ են: Ֆրանսահայ երգիչ Մարթեն Յորգանցի կատարումով հնչում են երկու երգեր, որոնցից «Սիրելի մայրը» մահապարտի խոսքն է իր մորը: Կան նաեւ երգեր, որոնք «ներշնչած են հայ նորագոյն ազատագրական պայքարի ազատամարտիկները»:

ԳԵՎՈՐԳ ՅԱԶԸՃՅԱՆ

Ambrosine
04.06.2008, 20:27
Անհնար է առանց խորը հուզումի ունկնդրել Գուրգեն Յանիկյանի եւ մահապարտներ Մկրտիչ Մադարյանի, Զոհրապ Սարգիսյանի ու Լեւոն Էկմեկչյանի ուղերձներն իրենց ընտանիքներին եւ առհասարակ հայ ժողովրդին՝ մահվամբ անմահությունը նվաճելու մեկնելուց առաջ: Հուզիչ է նաեւ Սիլվա Կապուտիկյանի՝ Լեւոնին նվիրված «Գիշերային ռեքվիեմ» բանաստեղծությունը, արտասանված իր իսկ՝ բանաստեղծուհու շուրթերով, ԱՍԱԼԱ-ի գաղափարական հայրերից Սիմոն Սիմոնյանի հիշատակին Երեւանում կայացած մի միջոցառման ժամանակ: Յանիկյանը Չինոյի (ԱՄՆ) իր բանտախցից հայտարարում է. «Թող աշխարհը գիտենա, որ մարդկությունը հայ ազգին պարտք ունի վճարելիք: Հպա՛րտ եմ, որ հայ եմ, հպա՛րտ եմ, որ հայ եմ ծնվել, հպա՛րտ եղեք եւ Դուք, իմ սիրելի հեռավոր ցեղակիցներ, որ պատկանում եք մի ազգի, որ քանի-քանի անգամ ապացուցել է աշխարհին, որ կարող է տալ իր զավակների արյունը՝ ազատության ու արդարության համար... Մեր Հայկական դատն ինձ համար մի հասկացություն ունի՝ մեզնից գողացված ու թուրքին նվիրված մեր հայրենական հողերի հետ ստանալը մեր ազգի համար եւ թուրքի մեր ազգին հասցրած վնասների հատուցումը»: Յանիկյանը քննադատում է հայկական ավանդական կուսակցություններին՝ կրավորականության համար ու համբուրում ՀԱՀԳԲ-ի մարտիկներին, որոնք «խոսքերի հեղեղի փոխարեն գո՛րծ են ցույց տալիս»: Նա կտակում է. «Ո՛ւժն է թելադրում մարդկանց գործերը եւ ոչ թե փառաբանված սերն ու գթությունը» ու ավելացնում. «Ոսկե պնակի վրա ոչ մեկի պետություն եւ երկիր չի տրվում»: Յանիկյանն իր հպարտությունն է հայտնում, որ ՀԱՀԳԲ-ականներն իրենց «Յանիկյանի ջոկատներ» են հայտարարում:

Մկրտիչ Մադարյանը (Ստամբուլի ծածկած շուկայի անձնասպանական գործողությունն իրականացնողը) իր վերջին ուղերձում մասնավորաբար ասում է. «Ով, սիրելի հայ ժողովուրդ, կա՛մ մահ, կա՛մ ազատություն... Զե՛նքն է, որ մեզ պիտի հասցնե մեր բուն նպատակին: Վաթսուն տարիե ի վեր մենք տեղքայլ ըրինք. հերի՛ք է այլեւս... Տո՛ւր այդ զենքը, որ երկար տարիներ կսպասեր հայու բազուկ մը, հայ մը, որ իրեն վեր բարձրացներ: Ո՛վ հայ, լուռ մի՛ մնար, բոլոր աշխարհ քու ձայնդ թող լսե... Մնաք բարով, իմ սիրելի հայ ժողովո՛ւրդ, իմ սիրելի եղբայրներ եւ քույրեր, վստահ եմ, թե իմ ետեւեն պիտի շարունակեք պայքարը, սրբազա՛ն պայքարը, սո՛ւրբ պայքարը...»:

Ցավալի է արձանագրել, որ այս հույժ կարեւոր նշանակության խտասալիկը տեխնիկական լուրջ թերություններ ունի: Հրապարակողները դա նկատի են ունեցել տեղեկաթղթիկում ունկնդիրների ուշադրությանը հանձնելով այն, որ խտասալիկը «հաւաքուած է զանազան հին ու սիրողական ձայնագրութիւններէ, որով յաճախ ձայնային որակն անհրաժեշտ մակարդակով չէ»: Այդուհանդերձ, այս նյութերն անհրաժեշտ սկզբնաղբյուր են ԱՍԱԼԱ-ի եւ առհասարակ հայ ազատագրական շարժման պատմությունն ուսումնասիրողների համար:

ԳԵՎՈՐԳ ՅԱԶԸՃՅԱՆ

hayterrorist
15.09.2009, 21:17
ԱՍԱԼԱ-ն այժմ գործում է բայց պասիվ: Ով այժմյան ԱՍԱԼԱ-ի մասին եթե տեղեկություն ունեք գրեք

Լեռնցի
16.09.2009, 10:25
Բարեբախտաբար, այսօր Արևելահայությունը կարող է ավելի իրազեկ լինել թե ինչ է ԱՍԱԼԱ-ն, որն է եղել նրա նպատակները, և որքանով են դրանք աշխարհում արդարացված համարվել:
http://oukhtararati.com/
Այստեղ կան բազմաթիվ նյութեր, և կարծում եմ դրանք ամենահավաստի ինֆորմացիան են:
Շնորհակալություն:

Lion
16.09.2009, 10:39
Ըստ իս ԱՍԱԼԱ-ն իր գործն արել վերջացրել է և ժամանակն է, որ նա գնա հանգստի: Նման կառույցները պետք են պետականություն չունեցող ազգերին: Իսկ այժմ մենք ունենք պետություն և հատուկ կառույցներ: Եթե կարիք լինի ազգի շահերից ելնելով որևէ մեկի «գլուխը պոկել», դա պետք է անեն հենց համապատասխան պետական մարմինները...

Լեռնցի
16.09.2009, 11:24
Չէի ասի, ծանոթացիր նրանց վերջին հայտարարությանը:

Հայտարարություն N-11

«Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման, երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին» ստորագրված արձանագրությունների կապակցությամբ

Մենք վստահ ենք, որ ժամանակակից Թուրքիան հավատարիմ է վերջին հարյուրամյակներին փայփայած պանթուրքիզմի ու պանթուրանիզմի գաղափարներին, որոնք կազմում են իր արտաքին քաղաքականության հիմնական ուղղությունները, ինչի ուղղությամբ էլ հերթական քայլն է կատարվել: Ուստի, վերոհիշյալ արձանագրությունները իրենց տրամաբանությամբ վտանգում են հայ ժողովրդի գոյությունը հայրենի բնօրրանում` Հայկական լեռնաշխարհում:

Ստորագրելով վերոհիշյալ արձանագրությունները Հայաստանի իշխանությունները օգնում են վավերացնել Հայաստանի և Թուրքիայի միջև այսօր գոյություն ունեցող, սակայն իրավական հիմք չունեցող` քեմալական Թուրքիայի և բոլշևիկյան Ռուսաստանի երկկողմ հանցավոր համաձայնությամբ հայ ժողովուրդին պարտադրված սահմանը, անտեսելով Սևրի պայմանագրով հաստատագրված և ԱՄՆ 28-րդ նախագահ Վուդրո Վիլսոնի իրավարար վճռով Հայաստանին հատկացված տարածքը: Այս քայլը հարվածելու է հայկական իրավունքների պահանջատիրությանը, որն իր մեջ ներառում է Արևմտյան Հայաստանի վերադարձ, ցեղասպանության դատապարտում, ցեղասպանության հետևանքների վերացում:

Հայոց նորագույն զինյալ ազատագրական պայքարը սկսվել էր Սփյուռքում 1970-ական թթ. նպատակ ունենալով ազատագրել Թուրքիայի կողմից բռնազավթված հայկական տարածքները: Այդ պայքարը շարունակվելու է մինչև վերջնական նպատակի իրագործումը:

«Ուխտ Արարատի», ՀԱՀԳԲ-ի (ԱՍԱԼԱ) ազատամարտիկների և նախկին քաղբանտարկյալների կազմակերպություն
8 սեպտեմբեր, 2009թ.
http://oukhtararati.com/

hayterrorist
16.09.2009, 17:14
Բարեբախտաբար, այսօր Արևելահայությունը կարող է ավելի իրազեկ լինել թե ինչ է ԱՍԱԼԱ-ն, որն է եղել նրա նպատակները, և որքանով են դրանք աշխարհում արդարացված համարվել:
http://oukhtararati.com/
Այստեղ կան բազմաթիվ նյութեր, և կարծում եմ դրանք ամենահավաստի ինֆորմացիան են:
Շնորհակալություն:

Մերսի տեղեկության համար, ես այդ կայքը գիտեի և ավելին այնտեղից բեռնել եմ Ուխտ Արարատի ամսագրերը: ԱՍԱԼԱ-ն պայքարել և պայքարում է իր ազգի համար:

hayterrorist
16.09.2009, 17:20
Ըստ իս ԱՍԱԼԱ-ն իր գործն արել վերջացրել է և ժամանակն է, որ նա գնա հանգստի: Նման կառույցները պետք են պետականություն չունեցող ազգերին: Իսկ այժմ մենք ունենք պետություն և հատուկ կառույցներ: Եթե կարիք լինի ազգի շահերից ելնելով որևէ մեկի «գլուխը պոկել», դա պետք է անեն հենց համապատասխան պետական մարմինները...

Ինչ գլուխ պոկելու մասին է խոսքը, եթե այդ կառավարությունը սահման է փորձում բացել: ԱՍԱԼԱ-ն փորձում է միավորել Հայաստանը: ԱՍԱԼԱ-ի ժամանակը չի անցել:

Լեռնցի
23.09.2009, 17:06
Երևան, Ագաթանգեղոսի 7բ.,
հեռ. (37410) 52-51-90, 091/ 303792
E-mail: [email protected] www.oukhtararati.com


Ինչու “Ուխտ Արարատի”…

Ավելի քան 30 տարի առաջ զինվորագրվեցինք հայկական նորագույն զինյալ ազատագրական պայքարին: 1973-ին Գուրգեն Յանիկյանը պայքարի փողը հնչեցրեց, 1975-ինª ստեղծվեց Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակը (ԱՍԱԼԱ-ն), որի շարքերում մասնակցեցինք Հայկական հարցի արդարացի լուծման համար մղվող պայքարին: Միասնական էին մեր նպատակները, սակայն, տարբեր ճակատագրերը: Պայքարում ունեցանք նահատակներ, քաղբանտարկյալներ, այլ և այլ բարդ ու դժվարին իրավիճակներում հայտնված մարտական ընկերներ, բայց կարողացանք անել հիմնականը. միջազգային իրավա-հարաբերություններում վերարծարծել Հայկական հարցը. քաղաքական սադրանքների և ցեղասպանության իրականացման հանցագործ ճանապարհներով բռնազավթված հայկական հողերի` կենսատարածքի ազատագրման խնդիրը: Այդ նվիրական ու անձնազոհ պայքարի արդյունքն էր, ի վերջո, Հայոց ցեղասպանության դատապարտման վերաբերյալ Եվրոխորհրդարանի 1987-ին ընդունած բանաձևըª: Դրա արձագանքներն են մինչև այսօր շարունակվող այն գործընթացները, երբ տարբեր երկրներ ճանաչում և դատապարտում են 20-րդ դարի սկզբին մարդկության և հայության նկատմամբ իրականացված առաջին հանցագործությունըª երիտ-թուրքերի կազմակերպած ու իրականացրած Հայոց ցեղասպանությունը:
Երբ սկսվեց Արցախյան ազատամարտը, Սփյուռքում ծավալված նորագույն զինյալ ազատագրական պայքարը նախ և առաջ ոգեշնչող դեր կատարեց հայրենի հողի վրա մարտնչող մեր ժողովրդի համար: Ապա մեր մարտական ընկերներից շատերը եկան Հայաստան, մասնակցեցին ազատագրական պայքարին, իրենց նպաստը բերեցին Արցախի ազատագրության սրբազան գործին: Ունեցանք նոր հաղթանակ` հանձին Հայաստանի Հանրապետության անկախության և Լեռնային Ղարաբաղի ազատության: Թվում է` կարելի է և հանդարտվել, հանգստանալ, “վետերանի” կարգավիճակ ձեռք բերել, սակայն, մենք այլ կարծիքի ենք: Ազգային ազատագրական պայքարի զինվորը թոշակի չի գնում:
Գալիս են նոր` շատ ավելի վտանգավոր, ժամանակներ: Տարածաշրջանը կրկին անհանգիստ է: Հայկական երկու հանրապետություններն ապրում են կայացման դժվարին փուլ: Խնդիրները բազմաթիվ են. միջազգային, ներպետական, տարածաշրջանային: Շարունակվում է ՀՀ-ի և ԼՂՀ-ի ոչ թե աշխարհագրական, այլ հենց միայն քաղաքակրթական շրջափակումը: Շարունակվում են տնտեսական, բարոյահոգևոր, հասարակական, քաղաքական արհեստածին դժվարությունները: Նորանոր վտանգների ու դժվարությունների մեջ է հայտնվում ջավախահայությունը: Այս ամենը պարտադրում է խորհել ամենակարևորի մասին, որը, մեր կարծիքով, Հայաստանի Հանրապետության անկախության և ազգային պետական ինքնիշխանության կայացումն էª այնպես, ինչպես պահանջում է Արևելյան Հայաստանի համաժողովրդական կամքը` ՀՀ Անկախության Հռչակագիրըª “որպես ազատ, անկախ, ինքնիշխան, իրավական և սոցիալական պետություն”:
“Ուխտ Արարատի” կազմակերպության նախաձեռնող խմբի անդամներն այդ հարցը կարևորեցին ու ընդգրկեցին կազմակերպության առաջին հայտարարության մեջ, որը հետագայում հիմք կծառայի կազմակերպության ծրագրային դրույթները ձևակերպելու գործում: Մենք հասկանում ենք, որ առանց հայկական ամուր պետության հնարավոր չէ լուծել հայության առջև ծառացած որևէ ազգային-ռազմավարական խնդիր: Ազգային պետական մտածողությամբ է սկսվում ազգային-քաղաքակրթական անվտանգությունն ու զարգացումը, պաշտպանությունն ու պաշտպանվածությունը: Եվ մենք պատրաստ ենք զինվորագրվել այդ հիմնախնդրի իրագործմանը:
Ահա թե ինչու` “Ուխտ Արարատի”, ՀԱՀԳԲ-ի (ԱՍԱԼԱ) ազատամարտիկների և նախկին քաղբանտարկյալների հասարակական նախաձեռնություն: Ահա թե ինչու` համախմբվում ենք կրկին, տարբեր ճակատագրերի տեր, սակայն, նույն գաղափարներով, վճռականությամբ ու համոզմունքներով ծառայելու մեր ժողովրդին ու Հայրենիքին:

24 ապրիլի, 2005 թ. - 21 սեպտեմբերի, 2009 թ.

urartu
23.09.2009, 18:38
ետ կազմակերպությանը, վերրաբերվում եմ շատ բացասական, որովհետև, տեռոռիզմին դեմ եմ, համենայն դեպս, ետ թուրք դեսպանները, ոչնչով մեղավոր չէին, եվ նրանց նկատմամբ հաշվեհարդար տեսնելը սխալ է, ըտենց հայրենասեռ էին, թող ժամանակին կռվեին, որ 2 ասկյար 2 հրացանով, 1000 մարդու մեղմ ասած չսպանեին

Ambrosine
23.09.2009, 18:53
ետ կազմակերպությանը, վերրաբերվում եմ շատ բացասական, որովհետև, տեռոռիզմին դեմ եմ, համենայն դեպս, ետ թուրք դեսպանները, ոչնչով մեղավոր չէին, եվ նրանց նկատմամբ հաշվեհարդար տեսնելը սխալ է, ըտենց հայրենասեռ էին, թող ժամանակին կռվեին, որ 2 ասկյար 2 հրացանով, 1000 մարդու մեղմ ասած չսպանեին
:o
Թուրք դեսպանները մեղավոր չէին, բա ո՞վ էր մեղավոր: Երևի Ֆաթիմա խանումը, չէ՞: Եթե վերցնենք գլոբալ, ապա հենց մենք ենք մեղավոր, բայց ասել, որ թուրք դեսպանները մեղք չունեին, նշանակում է ասել, որ Թուրքիան մեղք չունի. չէ՞ որ դեսպանները կառավարության հրահանգներն են կատարում:

Լեռնցի
23.09.2009, 18:59
ետ կազմակերպությանը, վերրաբերվում եմ շատ բացասական, որովհետև, տեռոռիզմին դեմ եմ, համենայն դեպս, ետ թուրք դեսպանները, ոչնչով մեղավոր չէին, եվ նրանց նկատմամբ հաշվեհարդար տեսնելը սխալ է, ըտենց հայրենասեռ էին, թող ժամանակին կռվեին, որ 2 ասկյար 2 հրացանով, 1000 մարդու մեղմ ասած չսպանեին
Ախպեր, մի բանին դեմ արտահայտվիր, երբ գոնե մասամբ տեղեկացված լինես դրան:
Նրանք տեռորիստներ չէին... Մտիր իրենց կայքը, կարդա օրինակ Վան դատավարության մասին, լավ? Գրքեր բաժնում է: Կարող ես կարդալ Գուրգեն Յանիկյանի մասին: Հա, էդքանը որ կարդաս, նորիղ կգրես էս թեմայում:
Շնորհակալություն: :)

urartu
23.09.2009, 19:11
:o
Թուրք դեսպանները մեղավոր չէին, բա ո՞վ էր մեղավոր: Երևի Ֆաթիմա խանումը, չէ՞: Եթե վերցնենք գլոբալ, ապա հենց մենք ենք մեղավոր, բայց ասել, որ թուրք դեսպանները մեղք չունեին, նշանակում է ասել, որ Թուրքիան մեղք չունի. չէ՞ որ դեսպանները կառավարության հրահանգներն են կատարում:

ետ դեպքում ինչու եք պախարակում, են ադրբեջաբցուն,/անուն չեմ հիշում/, որը քնած ժամանակ կացնահարեց, մեր սպային Գուրգեն Մարգարյանին, նա իր, արարքը բացատրեց նրանով, որ Ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ հայերը սպանել են իր հարազատներին, ու ետ միջոցով նա վրեժ է լուծել հայերից, բայց ինչ կապ, և մեղք ուներ Գուրգեն Մարգարյանը ետ մարդու հարազատների, հետ, նույն կերպ կարելի է ասել ինչ մեղք ունեին, այդ թուրք դեսպանները:think

urartu
23.09.2009, 19:15
Ախպեր, մի բանին դեմ արտահայտվիր, երբ գոնե մասամբ տեղեկացված լինես դրան:
Նրանք տեռորիստներ չէին... Մտիր իրենց կայքը, կարդա օրինակ Վան դատավարության մասին, լավ? Գրքեր բաժնում է: Կարող ես կարդալ Գուրգեն Յանիկյանի մասին: Հա, էդքանը որ կարդաս, նորիղ կգրես էս թեմայում:
Շնորհակալություն: :)
եթե ժամանակ ունենամ, ավելի մանրամասն կուսումնասիրեմ, նրանց մասին գրքերը, բայց գիտեմ, որ նրանք սպանել պայթեցրել , են թուրք դեսպաններին, նաև պայթեցրել են մոսկվայի մետրոն, հանուն նրա, որ հայերի մասին չմոռանան, ամեն դեպքում ես դեմ եմ անզեն, անմեղ մարդկանց հաշվին ինչ, որ հարց լուծել

Ambrosine
23.09.2009, 19:20
ետ դեպքում ինչու եք պախարակում, են ադրբեջաբցուն,/անուն չեմ հիշում/, որը քնած ժամանակ կացնահարեց, մեր սպային Գուրգեն Մարգարյանին, նա իր, արարքը բացատրեց նրանով, որ Ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ հայերը սպանել են իր հարազատներին, ու ետ միջոցով նա վրեժ է լուծել հայերից, բայց ինչ կապ, և մեղք ուներ Գուրգեն Մարգարյանը ետ մարդու հարազատների, հետ, նույն կերպ կարելի է ասել ինչ մեղք ունեին, այդ թուրք դեսպանները:think
Սկսենք նրանից, որ Գուրգեն Մարգարյանը չէր իրականացրել որևէ գործողություն՝ ընդդեմ Ադրբեջանի, այսինքն՝ իր <<մեղքը>> նրանում էր, որ ինքը հայ էր: Իսկ ԱՍԱԼԱ-յի դեպքում սպանվել են կոնկրետ պաշտոնյաներ՝ կոնկրետ գործողությունների համար: Քո այս հարցադրումն էլ մեր դիվանագիտության բացթողումն է, դու ուղղակի չպիտի այսպիսի հարց տայիր այն դեպքում, երբ մենք չենք սանձազերծել պատերազմը: Եթե ադրբեջանցի հանցագործը ցանկանում էր իր հարազատների համար վրեժ լուծել, թող իր կառավարությունից լուծեր: Մենք ընդամենը պաշտպանվել ենք:

Խոջալուի մասին էլ տեսանյութեր ունի պաշտպանության նախարարությունը, բայց <<հում են>>՝ առանց թարգմանության, որտեղ հենց ադրբեջանցիները պատմում են, որ իրենց կառավարությունը լքեց իրենց մարտի դաշտում:

Ambrosine
23.09.2009, 19:22
եթե ժամանակ ունենամ, ավելի մանրամասն կուսումնասիրեմ, նրանց մասին գրքերը, բայց գիտեմ, որ նրանք սպանել պայթեցրել , են թուրք դեսպաններին, նաև պայթեցրել են մոսկվայի մետրոն, հանուն նրա, որ հայերի մասին չմոռանան, ամեն դեպքում ես դեմ եմ անզեն, անմեղ մարդկանց հաշվին ինչ, որ հարց լուծել
Դե լավ էլի... միշտ էլ հայը էս մտածելակերպին ա եղել: Արդեն համոզվում եմ, որ հայից ըմբոստ հոգի դուրս չի գա: Բարոյական արժեքները դավանելով էլ կվերանանք էս երկրի երեսից:
ԱՍԱԼԱ-ն տեռորիստական չի:

urartu
23.09.2009, 19:51
Սկսենք նրանից, որ Գուրգեն Մարգարյանը չէր իրականացրել որևէ գործողություն՝ ընդդեմ Ադրբեջանի, այսինքն՝ իր <<մեղքը>> նրանում էր, որ ինքը հայ էր: Իսկ ԱՍԱԼԱ-յի դեպքում սպանվել են կոնկրետ պաշտոնյաներ՝ կոնկրետ գործողությունների համար: Քո այս հարցադրումն էլ մեր դիվանագիտության բացթողումն է, դու ուղղակի չպիտի այսպիսի հարց տայիր այն դեպքում, երբ մենք չենք սանձազերծել պատերազմը: Եթե ադրբեջանցի հանցագործը ցանկանում էր իր հարազատների համար վրեժ լուծել, թող իր կառավարությունից լուծեր: Մենք ընդամենը պաշտպանվել ենք:

Խոջալուի մասին էլ տեսանյութեր ունի պաշտպանության նախարարությունը, բայց <<հում են>>՝ առանց թարգմանության, որտեղ հենց ադրբեջանցիները պատմում են, որ իրենց կառավարությունը լքեց իրենց մարտի դաշտում:
պատերազմի ժամանակ չիր ու չամիչ չեն տարբերում, իսկ պատերազմը, Ադրբեջանը իր կայֆի համար չսկսեց, բայց ետ արդեն ուրիշ թեմա է: Իսկ կարող ես ասել ինչ էին արել դեսպանները հայերինն, մարդ էին, սպանել, երկիր էին գրավել, նրանք պարզապես իրենց գործն են կատարել: Էտ ամենը քցեց մեր ազգի հեղինակությունը, ուրիշ, ոչինչ, կարաս ասես, ինչ փոխվեց դրանից, կարող է ամբողջ աշխարհը ճանաչեց ցեղասպանությունը

Lion
23.09.2009, 19:58
Դե այդ դեպքում ինչու ընդհանրապես կրակել թուրքի զինվորի վրա? Երբ նա հարձակվի, այդպես չվարվեք... հնարավոր է նա պացիֆիստ է, նրան զոռով են բանակ բերել և նա հոգու խորքում /շատ խորքում.../ սիրում է հայերին: Այ քեզ բան - թշնամին միշտ էլ մնում է թշնամի, իսկ թուրք թշնամին` հատկապես:

Թուրքը իմ ցեղի թշնամին է, հետևաբար նա նաև իմ թշնամին է:

Իսկ իմ թշնամուն ես գուցե և կխճամ, բայց միայն նրան գլխովին ջախջախելուց և այն, ինչ ինձ է պատկանում, նրանից վերցնելուց հետո;

urartu
23.09.2009, 20:11
Դե այդ դեպքում ինչու ընդհանրապես կրակել թուրքի զինվորի վրա? Երբ նա հարձակվի, այդպես չվարվեք... հնարավոր է նա պացիֆիստ է, նրան զոռով են բանակ բերել և նա հոգու խորքում /շատ խորքում.../ սիրում է հայերին: Այ քեզ բան - թշնամին միշտ էլ մնում է թշնամի, իսկ թուրք թշնամին` հատկապես:

Թուրքը իմ ցեղի թշնամին է, հետևաբար նա նաև իմ թշնամին է:

Իսկ իմ թշնամուն ես գուցե և կխճամ, բայց միայն նրան գլխովին ջախջախելուց և այն, ինչ ինձ է պատկանում, նրանից վերցնելուց հետո;


Ես արդեն հասկանում եմ, թե ինչու է մեր երկրի բնակչության 99 տոկոսը միատար;)
ստե խոսքը թուրք զինվորի մասին չե, ստե խոսքը դիվանագետի մասին, որ զինվորի հետ կապ չունի, և քո ասծը տեղին չէր

Այ քեզ բան - թշնամին միշտ էլ մնում է թշնամի, իսկ թուրք թշնամին` հատկապես:

Թուրքը իմ ցեղի թշնամին է, հետևաբար նա նաև իմ թշնամին է:
այ հենց ես գաղափարներով էին առաջնորդվում ժամանակին, թուրքերը, և հենց ես գաղափարներին զոհ գնացին 1 5 միլիոն մարդիկ, այսինքն դու անուղակիորեն արդարացնում ես թուրքերի :think արարքը

Lion
23.09.2009, 20:16
Ես արդեն հասկանում եմ, թե ինչու է մեր երկրի բնակչության 99 տոկոսը միատար;)

Ասեմ, սխալ ես հասկանում: Ու պետք չէ կրկնել թուրք-վրացական ազգայնամոլների տեսակետները մեր երկրի միատարրության մասին: Մենք միատարր ենք, որովհետև հայը միշտ էլ մեծամասնություն է կազմել իր պատմական Հայրենիքում: Դե իսկ Եղեռնից հետո մենք... սեղմվեցինք:


ստե խոսքը թուրք զինվորի մասին չե, ստե խոսքը դիվանագետի մասին, որ զինվորի հետ կապ չունի, և քո ասծը տեղին չէր

Դիվանագետ կա, որ մի ամբողջ բանակ արժե: Բացի այդ - անձամբ ինձ համար որևէ կապ չունի, թուրքը դիվանագետ է, զինվոր, թե ուսուցիչ. թուրքը թուրք է: Հետաքրքիր է, քանի տարի ԷԼԻ պիտի անցնի, որ մենք սովորենք այս պարզ ճշմարտությունը:


այ հենց ես գաղափարներով էին առաջնորդվում ժամանակին, թուրքերը, և հենց ես գաղափարներին զոհ գնացին 1 5 միլիոն մարդիկ, այսինքն դու անուղակիորեն արդարացնում ես թուրքերի :think արարքը

Սխալվում ես; Իր արտում խաղաղ վար անող խաղաղ գյուղացուն, թոնրի մոտ այրվող տատիկին և իր օրորոցի մեջ մորթված մանկիկին թուրքը հաստատ ավելի քիչ առիթ ուներ ատելու այն ժամանակ, քան ես իրենց հիմա - հուսով եմ հասկանում ես տարբերությունը և չես ստիպի այս թեմայով մանրանալ...

Norton
23.09.2009, 20:27
Ժողովուրդ այդ պարագայում, արտասահմանում , եթե թուրք տեսնեք կապ չունի նա կին է, երեխա, թե ծեր, կտաք կսպանեք` անունն էլ կդնեք նախնիների վրեժ կամ որ ավելի լավ ազգային մտածողություն:

Lion
23.09.2009, 20:29
Ժողովուրդ այդ պարագայում, արտասահմանում , եթե թուրք տեսնեք կապ չունի նա կին է, երեխա, թե ծեր, կտաք կսպանեք` անունն էլ կդնեք նախնիների վրեժ կամ որ ավելի լավ ազգային մտածողություն:

Եթե դա ազգային շահերից բխի` սխալ կլինի այդպես չվարվելը...

Norton
23.09.2009, 20:32
Եթե դա ազգային շահերից բխի` սխալ կլինի այդպես չվարվելը...
դու նշեցիր

Բացի այդ - անձամբ ինձ համար որևէ կապ չունի, թուրքը դիվանագետ է, զինվոր, թե ուսուցիչ. թուրքը թուրք է: Հետաքրքիր է, քանի տարի ԷԼԻ պիտի անցնի, որ մենք սովորենք այս պարզ ճշմարտությունը:
Այսինքն ըստ քեզ դա կենսական շահ է, դե քեզ տեսնենք, արտասահման գնալիս յաթղան հետդ ման կտաս::hands

urartu
23.09.2009, 20:33
Դիվանագետ կա, որ մի ամբողջ բանակ արժե: Բացի այդ - անձամբ ինձ համար որևէ կապ չունի, թուրքը դիվանագետ է, զինվոր, թե ուսուցիչ. թուրքը թուրք է: Հետաքրքիր է, քանի տարի ԷԼԻ պիտի անցնի, որ մենք սովորենք այս պարզ ճշմարտությունը:
ես գրածիդ նայեմ

Սխալվում ես; Իր արտում խաղաղ վար անող խաղաղ գյուղացուն, թոնրի մոտ այրվող տատիկին և իր օրորոցի մեջ մորթված մանկիկին թուրքը հաստատ ավելի քիչ առիթ ուներ ատելու այն ժամանակ, քան ես իրենց հիմա - հուսով եմ հասկանում ես տարբերությունը և չես ստիպի այս թեմայով մանրանալ...
թե սրան
ինձ ճիշտ հասկացեք, ես թուրքերին կամ մյուսներին, չէմ պաշտպանում, ամեն ինչին չի կարելի միակողմանի նայել, և ըստ ինձ ասալաի գործողությունները, մեզ վնասից բացի օգուտ չտոեցին

Եթե դա ազգային շահերից բխի` սխալ կլինի այդպես չվարվելը...
մեծ մեծ խոսալը լավ չի, չես կարող ասել, թե վաղը քեզ հետ ինչ կլինի

Lion
23.09.2009, 20:42
ես գրածիդ նայեմ

թե սրան

Նայիր, թե ով է այդ ամենն արել: Հորս պապին թուրքերը Արաքսի ափին են սպանել ու նույնիսկ իր գերեզմանի տեղը հայտնի չէ: Մորս հորական պապի գրեթե ողջ տոհմն են ջնջել ու միայն մորական պապս ու մի քանի հոգի են ողջ մնացել, երեխեքի են օրորոցների մեջ մորթել, աղջիկների են բռնաբարել, հայի դիակներով Եփրատի պես գետն են խցանել, Տեր-Էլ-Զորի անապատը մինչև հիմա սպիտակին է տալիս հայի ոսկորներից... Իսկ դուք մարդկություն եք խաղում... գազանի հետ?


նձ ճիշտ հասկացեք, ես թուրքերին կամ մյուսներին, չէմ պաշտպանում, ամեն ինչին չի կարելի միակողմանի նայել, և ըստ ինձ ասալաի գործողությունները, մեզ վնասից բացի օգուտ չտոեցին

Բարդ հարց է...:think


մեծ մեծ խոսալը լավ չի, չես կարող ասել, թե վաղը քեզ հետ ինչ կլինի

Այսինքն?

Մեղապարտ
23.09.2009, 21:11
Քաղաքաակիրթ թուրք չկա ,մոռացեք մենք ենք հանդուրժող:Օրվա մեջ առ պակաս երկու ժամ թուրքերի մեջ եմ ձ.ռքները ճար լինի կաշիս տիկ կհանեն,իսկ գիտեք թե ինչու:
Աթաթուրքի նկարը կախել եմ Անդրանիկի կողքին հարցնում են սա Մեր Աթաթուրքն է բա են մյուսը ով է և շատ ինքնավստահ և գոհ սպասում են պատասխանի:
Ես ել միրուքիս հետ խաղալով ասում եմ ,իհարկե նման բա չի եղել բայց ես այդպես եմ ներկայացնում, պապս ասել է հիշիր քո թշնամուն դեմքով և մի մոռացիր քո հերոսին:
Նրանք ել թե են մյուսը, նկատի ունենալով Անդրանիկին ինչ է արել:
Այստղ տեղի է ունենում կատաստրոֆան ես ասում եմ իմ թշնամին Աթաթուրք է նրան չեմ ցանկանում մոռանալ:
Կարմրում են կապտում, քրտնում և սառչում ,ատամները կրճտացնելով գնում են:
Թուրքը թշնամի է այնքան ժամանակ քանի դեռ չի մեղանչել ,իսկ մեղանչելուց հետո ել ինձ համար կլինի մեղանչած թուրք թշնամի:

Ambrosine
23.09.2009, 21:28
պատերազմի ժամանակ չիր ու չամիչ չեն տարբերում, իսկ պատերազմը, Ադրբեջանը իր կայֆի համար չսկսեց, բայց ետ արդեն ուրիշ թեմա է: Իսկ կարող ես ասել ինչ էին արել դեսպանները հայերինն, մարդ էին, սպանել, երկիր էին գրավել, նրանք պարզապես իրենց գործն են կատարել: Էտ ամենը քցեց մեր ազգի հեղինակությունը, ուրիշ, ոչինչ, կարաս ասես, ինչ փոխվեց դրանից, կարող է ամբողջ աշխարհը ճանաչեց ցեղասպանությունը
Դե ԱՍԱԼԱ-ն էլ իր <<կայֆի համար>> չստեղծվեց: Ուղղակի չեմ ուզում կրկնվեմ, թե ինչ է արել ԱՍԱԼԱ-ն էս ազգի համար, ուղղակի թեման կարդա, հետաքրքիր է, չես ձանձրանա:


Ժողովուրդ այդ պարագայում, արտասահմանում , եթե թուրք տեսնեք կապ չունի նա կին է, երեխա, թե ծեր, կտաք կսպանեք` անունն էլ կդնեք նախնիների վրեժ կամ որ ավելի լավ ազգային մտածողություն:
Անդո:angry
Կատակի մի տուր, ես չասեցի, որ թուրք կսպանեմ, ես ընդհակառակը ուզում եմ, որ մեր ազգերի միջև եղած պատնեշը մի օր փլվի: Բայց ոչ մեր հերոսներին նվաստացնելու կամ արժեզրկելու գնով:

davidus
23.09.2009, 21:45
ինձ ճիշտ հասկացեք, ես թուրքերին կամ մյուսներին, չէմ պաշտպանում, ամեն ինչին չի կարելի միակողմանի նայել.......

urartu ջան, շատ դեպքերում հենց պետք ա միակողմանի նայել... իսկ ինչի չէ որ??? արդեն շուտվանից պետք էր, որ մի քիչ եսասիրություն ուենայինք..... վերջ ի վերջո մեր շահերն են կարևոր, հա. մեր նեղ ազգային շահերը, ոչ թե այն, թե ինչ կմտածեն մեր մասին, ասենք Սլովենիայում, թքած ունեցեք դրա վրա.....
ETA-ն արդեն քանի տարի է արդեն Իսպանայի կառավարության հոգին հանում , բայց մնում է հերոս կազմակերպություն для своих.... իսկ մերոնք, կոնկրետ էս դեպքում, մի երկու հատ թուրք դիպլոմատ են սատկացրել, սրտիդ դարդ ա եղել....
քիչ են արել..

urartu
23.09.2009, 22:34
urartu ջան, շատ դեպքերում հենց պետք ա միակողմանի նայել... իսկ ինչի չէ որ??? արդեն շուտվանից պետք էր, որ մի քիչ եսասիրություն ուենայինք..... վերջ ի վերջո մեր շահերն են կարևոր, հա. մեր նեղ ազգային շահերը, ոչ թե այն, թե ինչ կմտածեն մեր մասին, ասենք Սլովենիայում, թքած ունեցեք դրա վրա.....
ETA-ն արդեն քանի տարի է արդեն Իսպանայի կառավարության հոգին հանում , բայց մնում է հերոս կազմակերպություն для своих.... իսկ մերոնք, կոնկրետ էս դեպքում, մի երկու հատ թուրք դիպլոմատ են սատկացրել, սրտիդ դարդ ա եղել....
քիչ են արել..
եեե թուրքին սատկացնելու հարցը չի, հարցը նրանումա, որ էտ ձեր ասծի պես մեր շահերից չէր, հենց նրանց պատճառով է, որ աշխարհում առաջ էկավ армянский терориз հասկացությունը,կարճ ասած ես ետ մարդկանց հերոս չեմ համարում, նրանք ինձ համար տեռոռիստ են, որոնք քցել են մեր ազգի անունը, ինձ համար հերոս են Անդրանիկը, Նժդեհը, Նեմեսիսի տղերքը,/ որը ընդհանրապես համեմատության եզրեր չունի ասալաի հետ/, Արշակ Գավաֆյանը, մոնթե Մելքոնյանը, որոնք իսկապես հերոս են, որոնք իրենց ազգի պատիվը պահել են կռվով, և հաղթանակով, այլ, ոչ թե թաքուն թաքուն անմեղ մարդկանց տրաքացնելով:
ես շատ ուրախ կլինեի, որ մեր երկիրը իր շահերո, առաջնորդվեր, որ մեր ղեկավարները, մի քիչ դուխով լինեին, բայց այսօր մեր երկիրը 2 ճակատում էլ, պարտվողական, կեցվածքով է հանդես գալիս, նենց տպավորություն է, ոնց, որ թե մենք ենք պարտվել, ես մի օր առաջ tert.am ում կարդում եմ, մեռ թագավորի տված հարցազրույցը կոմսոմոլեց թերթին, և ուրախանում, որ վերջապես սկսեց դուխով խոսալ, պաշտպանել մեր ազգային շահերը, և դա ինձ շատ ուրախացրեց



«Մենք որևէ միակողմանի փոխզիջման չենք գնա: Դա բացառվում է»,- «Московский комсомолец» թերթին տված հարցազրույցում հայտարարել է Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանը:

«Մենք մեզ մեջտեղից չենք կիսում, այդ իսկ պատճառով էլ Ռուսաստանում, Արևմուտքում և Բաքվում տպավորություն է ստեղծվում, որ մենք պատրաստ ենք անվերջ զիջել և ներել: Բայց ես 21 տարի եմ տվել Արցախյան հողին և թույլ չեմ տա կորցնել այն: Ղարաբաղը եղել և մնում է անկախ: Այդ «գրավյալ տարածքները», որոնք մեզանից պահանջում է Ադրբեջանը, մեր միջև առկա սահմանային հողեր են` մեր անվտանգության գոտին: Մենք դա նրանց չենք տա: Թող մեզ դրա համար զավթիչ անվանեն: Ես չեմ նեղանում: Եթե նրանք այս հողերը ուժով վերցնելու հնարավորություն ունենային, ապա, հավատացեք, արդեն արած կլինեին: Նման հնարավորություն չկա: Հետևաբար, պետք է լսեն մեր կարծիքը: Եվ, հնարավոր է, այդ ժամանակ, վաղ թե ուշ, փոխզիջումներ ձեռք բերվեն:

Մենք համաձայն ենք գնալ դրան երեք ուղղումների դեպքում. Ղարաբաղը երբեք չի վերադառնա Ադրբեջանի կազմ, Ղարաբաղի անկախությունը ճանաչվելու է քաղաքական մակարդակով, և վերջին` անկախ Ղարաբաղը պետք է անվտանգ ցամաքային հաղորդակցություն ունենա Երևանի հետ: Այս երեք պայմանները կատարելուց հետո մենք, հնարավոր է, պատրաստ լինենք երկխոսելու»,- հայտարարել է ՀՀ նախագահը:

«Ինչ վերաբերում է Թուրքիայի հետ հարաբերությունների փոփոխություններին, ապա եթե դրանք Ռուսաստանի համար անընդունելի են` ինչո՞ւ է Ռուսաստանը Թուրքիային համարում իր ռազմավարական գործընկերը: Ադրբեջանը նույնպես ռազմավարական գործընկեր է հանդիսանում Ռուսաստանի համար: Ռուսաստանն ուժեղ երկիր է և բարեկամանում է ում հետ ցանկանում է՝ մեկը՝ նավթ ունի, մեկը՝ գազ: Իսկ մենք ինչո՞վ սնվենք: Օդո՞վ:
սկզբում նույնիսկ չհավատացի, որ Սեռժը կարող էր տենց խոսել, բայց թե լավ բաներին միշտել շուտ ես հավատում, ու ընդամենը մեկ օր անց


ՀՀ նախագահի մամուլի խոսնակ Սամվել Ֆարմանյանը, պատասխանելով Московский Комсомолец օրաթերթում տպագրված Սերժ Սարգսյանի հարցազրույցի մասին հարցին, նշել է, որ Սերժ Սարգսյանի հետ հարցազրույցն իրականում ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ այդ թերթի լրագրող Եկատերինա Սաժնևայի հիվանդ երևակայության արդյունքը:

«Այդ «լրագրողին» և, ընդհանրապես, Московский Комсомолец օրաթերթին Հայաստանի Հանրապետության նախագահը որևէ հարցազրույց չի տվել:
այնպես, որ մինչ թուրքին ու ադրբեջանցուն մեղադրելը, մեղադրեք ինքներս մեզ, եթե մենք մեր շահեր չպաշտպանենք, ապա թուրքի ու ազերներիշատել տան :oy,, որ մեր շահերը պաշտպանի, իսկ, որ նրա նման մարդիկ որոշում են երկրի շահերը, առանց ժողովրդին հաշվի առնելու, դրա մեղավորն էլ ենք մենք ազգս, ոօօշեմ առանց էտել շատ երկարացրի, բայց թե ես շատ ցավում եմ որ եսոր ես վիճականին ենք հասել

Լեռնցի
25.09.2009, 11:35
ՊԱՇՏՊԱՆ ԼԵԿԼԵՐԿԻ ՃԱՌԸ
ՙՎան՚ գործողության մարտիկների դատավարության ժամանակ

Պաշտպանի ելույթը ներկայացվում է կրճատումներով: Պարոն նախագա՜հ, պարոնայք խորհրդականնե՜ր, տիկնայք եւ պարոնայք երդվյալնե՜ր, միտք ունի՞ արդյոք մի անգամ եւս վեր կենալ եւ ասել այն, ինչ ձեզ հայտնի է դատավարության առաջին օրից: Ես պաշտպանում եմ հպարտ կանգնած չորս երիտասարդներին եւ գիտեմ, որ նրանց միջոցով պաշտպանում եմ բզկտված ու խոշտանգված մի ժողովրդի, որն այժմ մեղադրյալներին է նայում եւ իր լավագույն զավակները համարում:
Ինչո՞ւ: Հենց այդ հարցին, ըստ երեւույթին, պիտի պատասխանեք դո՜ւք: Ես ոտքի եմ ելել ամենավերջում եւ շատ բնական եմ համարում, որ պաշտպանականով հանդես են գալիս ինչպես հայ, այնպես էլ ֆրանսիացի փաստաբաններ: Նախ` նկատի ունեմ էմիլ Ասլանյանին, որը ներկայացնում է ինքնահաստատումը գտած հայերի սերունդը եւ խոստովանում է, թե մինչեւ ո՜ր աստիճանի այս երիտասարդների պայքարը իրենն է, նկատի ունեմ Րաֆֆի Փեշտիմալջյանին, որի խոսքը, ինչպես բոլոր հայերինը, հուզիչ էր, քանի որ պատմում էր մոր, նրա հուշերի, արյան մասին, որը մինչեւ հիմա առկա է իրենց ընտանիքում: Նույնը կարելի է ասել Պատրիկ Դեւեջյանի մասին, որին, չնայած մեր բազում տարաձայնություններին, այսօր եղբայրաբար միացնում է տառապած ժողովրդի համար մղվող դժվարին պայքարը: Կուզեի անպայման նշել նաեւ Ֆրանսիս Թեյջանին՝ մարդկային հիմնարար իրավունքի, եւ Ժան-Պիեռ Մինյարին՝ արժանապատվության մասին խոսելու համար:
Ինձ մնում է, սրտի՜ լեզվով խոսել: Թերեւս, բայց ես խնդրում եմ չորսին էլ ազատել ոչ միայն զգացական, այլ նաեւ բարոյահոգեբանական, քաղաքական նկատառումներով:

Թեհլերյանին արդարացրին:
1922-ին Բեռլինում վեհանձն դատավորներ կային, ինչպես այժմ Ֆրանսիայում կան: Դուք դատելու եք մարդկանց: Մարդկանց՝ իրենց արածի համար, բայց մարդու արածը միայն փաստական կողմ չունի: Յուրաքանչյուր արարք ինքը՝ մարդն է: Չորս մեղադրյալին դուք դատելու եք այս մտայնությամբ, շատ լավ իմանալով, որ հայ ժողովուրդն այստեղ ներկա է, սպասում է ձեր վճռին:
Ինչո՞ւ են չորս երիտասարդները հայտնվել այստեղ: Ինչո՞ւ են նրանք ապրում հին հուշերով եւ վաթսունութ տարի անց թուրքական կառավարությանը մեղադրում այն ամենի համար, ինչ արել է Օսմանյան կայսրությունը: Ինչո՞ւ են նրանք մարդ սպանել: Ինչո՞ւ պետք է ազատ արձակել նրանց:
Ո՞ւր են իրենց տները: Մերձավոր Արեւելքի ահավոր պատերազմում, որտեղ մարդիկ բախվում են մի փոքրիկ թաղամասի համար, որտեղ ժողովուրդներն ու համաշխարհային պատմությունը գոյատեւում են ռումբերի ներքո՝ դաժան պայմաններում, որտեղ երեխաները տասնհինգ տարեկանից զենքերը ձեռքին կռվում են սոսկ իրենց գյուղը պաշտպանելու համար, հայերին հասկացնում են, որ Լիբանանն իրենցը չէ, եւ նրանք հասկանում են, որ աշխարհում գոյություն ունի մի ազգ, որին պատկանում են միայն իրենք:
Ո՞րն է հայերի գոյության նախապայմանը, իհարկե, նախ` երեքհազարամյա պատմությունը: Այս ժողովրդին անընդհատ ասպատակել են ամեն կողմից, վաչկատուն ցեղերը` սրի քաշել, հայը ենթարկվել է մերթ այս, մերթ այն տերությանը, սակայն երեք հազար տարի անընդմեջ գոյատեւել է բնօրրանում` այն լեռների ներքո, որոնց իշխում է Արարատը՝ Հայաստանի խորհրդանշանը: Հայերն ապրել են իրենց կրոնով, եկեղեցիներով, ծեսերով, մշակույթով, երգով ու պարով, արհեստներով, հոգու խորությամբ, բարի համբավով, բացառիկ այբուբենով, բնանկարի ինքնատիպությամբ, անկրկնելի այգաբացներով: Ի՞նչ է եղել այդ ամենը: Համաշխարհային հանրագիտարանը վկայում է. ՙԱրեւելյան Անատոլիան հիմնականում բնակեցված է կիսաքոչվոր քրդերով, գյուղատնտեսության արդիականացման համընդհանուր ձգձգումը այն դարձրել է ամբողջ Թուրքիայի ամենաթերզարգացած երկրամասը՚: Մինչդեռ ամենահարուստն է եղել:

Ուրեմն, ի՞նչ տեղի ունեցավ: Ինքներդ եք հասկանում՝ ես չեմ ուզում վիճել թուրք պատմաբանի հետ, հիշատակել պարոն Մորգենթաուի՝ Թուրքիայում Միացյալ Նահանգների դեսպանի հուշերը, որը, երբ ջանացել է փրկել հայերին, Թալեաթ փաշան կանխել, ասել է. ՙԴուք ամերիկացի հրեա եք, ինչո՞ւ եք հետաքրքրվում այդ մարդկանցով՚: Հարկ չկա թերեւս անդրադառնալ նաեւ Եկեղեցիների համաշխարհային խորհրդի նախագահ Լեփսիուսի զեկուցագրերին, այդ տարիներին Թուրքիայում եղած լրագրողների անթիվ վկայություններին եւ հատկապես համայնական հիշողությանը, որի փաստերը համընկնում են պատասխանում՝ ՙՑեղասպանություն եղե՞լ է՚ հարցին: Եթե չի եղել, ո՞ւր գնացին այն երկրամասի բնակիչները, որն այսօր Արեւելյան Անատոլիա է կոչվում, այս սրահի ունկնդիրները որտեղի՞ց են եկել: Նրանք եկել են դարի ամենամեծ ողբերգությունից, դուք լսեցիք մեկի, երկուսի, երեքի, չորսի պատմությունները: Որքան վատ եմ զգում ինձ, որ ստիպված եղա ամբիոնից իջեցնել այն ծերունուն, որն իր տառապանքները հրապարակայնորեն պատմելու համար վաթսունութ տարի սպասել էր: Իջեցրի, որովհետեւ, տիկնայք եւ պարոնայք երդվյալնե՜ր, ձեզ թվում էր, որ դուք այդ ամենն արդեն լսել եք: Մտածե՜ք, ուրեմն, հայ համայնքի՝ բռնագաղթի զրկանքները սկզբից մինչեւ վերջ կրած մարդկանց մասին, բռնագաղթ, որը գիտականորեն էր կազմակերպվել ու իրագործվել՝ ամենեւին էլ ո՜չ այն բանի համար, որ հայերը թիկունքում վտանգ էին ներկայացնում, Դաշնակիցներին էին պաշտպանում: Ինձ համար կարեւորը զոհերն են՝ տղամարդիկ, կանայք ու երեխաները: Վերապրողների պատմություններից պարզ է դառնում, որ տղամարդիկ ավելի բախտավոր են եղել, որովհետեւ առաջինն են սպանվել, մնացածները աքսորվել են: Ճանապարհին կանայք բռնաբարվել են, երեխաները` խաչվել կամ գետը շպրտվել, ահա՜ մի ամբողջ ժողովուրդ բնաջնջելու գիտական ծրագիրը: Իրենց գյուղերից, տներից հանված անպաշտպան աքսորականներին ո՞ւր են քշել: Դեպի անապատ:
Այս ամբիոնից դուք լսեցիք բրդե կիսավերարկուով ծեր կնոջը՝ տիկին Մելինե Մանուշյանին, որը շատ հետաքրքիր նորություններ հաղորդեց ամուսնու՝ ՙոճրախմբի՚ ղեկավար, ՙահաբեկիչ՚ Միսաք Մանուշյանի մասին, այն նույն Մանուշյանի, ում Ֆրանսիայի հանրապետության նախագահը այժմ Ազգային Դիմադրական Շարժման հիասքանչ հերոսներից մեկն է համարում: Նա վերջին նամակում գրել է կնոջը. ՙՄելինե՜, որբո՜ւկս, ես մեռնում եմ՝ չունենալով ոչ մի ատելություն գերմանացի ժողովրդի նկատմամբ՚:

Ինձ կարող են հակաճառել, որ այս տղաները զինվորներ չեն, Հայաստանը եւ Թուրքիան չեն պատերազմում, զինվորները միայն զենք կրելու, ամեն պահի սպանելու իրավունք ունեն: Նրանք կարող են փլատակների վերածել Դրեզդեն քաղաքը, Հիրոսիմայի վրա ռումբ նետելով, միլիոնավոր մարդկանց, այդ թվում եւ կանանց, երեխաների, սպանել: Իսկ Հայաստանը քանի որ այլեւս գոյություն չունի, ՙկանոնավոր՚ բանակ չի կարող ստեղծել:
Հիրավի, տարօրինակ տրամաբանություն է: Չէ՞ որ Թուրքիան առանց պատերազմ հայտարարելու գնդակահարեց հայ տղամարդկանց, կոտորեց ծերունիներին, կանանց ու երեխաներին, հատուկենտ վերապրող որբերին նավերը լցրեց, օտար երկրներ արտաքսեց: Դուք՝ թուրքերդ, կարծում եք, որ այդքանը բավական է, պատերազմն ավարտված է: Բայց արդյո՞ք այն ավարտված է հայերի համար, որոնցից խլել են բնօրրանը, որոնք ուզում են հարատեւել:
Ո՜չ, այս տղաները ահաբեկիչներ չե՜ն, հայ ժողովրդի զինվորնե՜րն են, այն ժողովրդի, որը դիվանագիտական ներկայացուցիչներ, պետությունների վրա ճնշում գործադրելու միջոցներ չունի, բայց ապրում է, գոյատեւում է մշակույթի, լեզվի, զավակների, ինչպես նաեւ հերոսների ու նահատակների շնորհիվ: Հատկապես՝ զինվորների՜, որոնց այսօր դուք դատում եք: Եթե անգամ դատապարտեք, հիշեցե՜ք, որ զինվորների՜ եք դատապարտում: Նրանք՝ չորս հանդուգն զինվորները, եկել են Ֆրանսիա ո՜չ միայն իրենց ժողովրդի իրավունքները ներկայացնելու, այլեւ պահանջելու համար, որ ազատ արձակեն քուրդ եւ թուրք քաղբանտարկյալների: Ճիշտ է, նրանք վտանգավոր իրավիճակ են ստեղծել, ճիշտ է, մի հոգի մահացել, մեկ ուրիշը վիրավորվել է, բայց չի՜ կարելի չընդունել, պարոն ընդհանուր պաշտպա՜ն, որ հյուպատոսարան մտնելիս սպանության մտադրություն չեն ունեցել: Ուստի, չե՜ք կարող պահանջել, որ Գյուզելյանին մյուսներից կրկնակի ծանր պատժի դատապարտեն: Տիկնայք եւ պարոնայք երդվյալնե՜ր, քիչ առաջ ես առաջարկում էի նրանց ազատ արձակել, այժմ էլ խնդրում եմ չորսի միջեւ տարբերություն չդնել: Նրանք կապված են եղել նույն գործողությամբ, այստեղ էլ կանգնած են կողք-կողքի: Եթե ուզում եք, նրանց զինվորներ համարեք, դատապարտեք մարտական գործողությունների համար, բայց տարբեր պատիժներ մի՜ տվեք:

Ճիշտ է, որ այս տղաները ռազմական գրոհ են ձեռնարկել, բայց մի՞թե Հայաստանը պատերազմելու իրավունք չունի: Դուք հիշո՞ւմ եք ՙԵս դատապարտում եմ՚ շարժանկարը, որտեղ հերոսը տեսնում է, թե ինչպես են մահացածները դուրս գալիս դագաղներից, ձայն տալիս իրեն: Այս չորս երիտասարդին էլ դիմել են Անապատի դիակները, իսկ նահատակ երեխաները ոտքի են ելել, նրանց ասել. ՙԻնչոր բան արեք, մենք չենք ուզում վերջնականապես մեռնել, մենք մահացած ենք, բայց ուզում ենք, որ դա որեւէ նպատակի, գոնե Հայաստանի ապագային ծառայի՚:
Այո՜, չորս գրոհայինները մարտական գործողության են դիմել, որպեսզի այդ մասին խոսեն, աշխարհն իմանա, որպեսզի դուք՝ Ֆրանսիայի երդվյալներդ, լսեք այն, ինչն արդեն լսեցիք:
Եղիա Քեշիշյանին Պարսկաստանում երկու օր առաջ գնդակահարեցին (կարելի՞ է ասել, որ այս երիտասարդները խիզախ չեն), Լեւոն Էքմեքճյանին 1983 թվականի հունվարի 30-ին կախեցին Անկարայում, բայց դուք հավատո՞ւմ եք, որ հետագա գործողությունները կանխեցին: Ես կարող եմ ուրիշների՝ Ստեփան Զատիկյանի, այլ գրոհայինների մահապատիժները հիշատակել ու նորից համոզված պնդել, որ ոչ մի արդյունքի չեն հանգեցրել:
Նման պատիժները ի զորո՞ւ են կաշկանդել մի ժողովրդի, որը ոտքի է ելել, որովհետեւ անձնական եւ ազգային պարտականության պարտադրանքները միախառնվել են եւ հենց այդ պատճառով ամեն ոք պատրաստ է զոհել կյանքը: Չհավատաք, որ եթե որեւէ մեկը բանտ ընկնի, ինչ-որ բան կփոխվի: Ձեր պատիժը ո՜չ մի դեր չի խաղա, սոսկ քաղաքական նշանակություն կունենա: Սովորական դատապարտությունը անհարիր է այս գործին, այլ է քաղաքական դատավարությունն իր մեկնաբանություններով, նշանակությամբ, բացահայտած ճշմարտությամբ: Ինձ կարող են հիշեցնել նաեւ, որ Թուրքիան մի ծանրակշիռ ուժ է: Իհարկե, դա այդպես է, բայց եթե միջազգային հարաբերությունները դրան պիտի հանգեցնեն, ապա նման հիմնավորումով ցեղասպանության ժխտումը ի վերջո կառավարություններին ինքնավստահություն կներշնչի, որ իրենց ամեն ինչ կարելի է: Եվ ամենեւին պատահականություն չէ, որ ՙՄիջազգային ներման՚ հանձնաժողովի՝ Եվրախորհրդին հղած զեկուցագրում Թուրքիան երեքից հինգ էջ է զբաղեցնում, որոնք ես ունեմ իմ տրամադրության տակ: Ինչպես պատահականություն չէ այն հանգամանքը, որ Ֆրանսիան, Նորվեգիան, Շվեդիան, Դանիան, ելնելով Մարդու իրավունքների պաշտպանության եվրոպական համաձայնագրից, Թուրքիայի հետեւյալ խախտումների համար բողոք են հղել եվրոպական հանձնաժողովին: Նրանք, ովքեր անպատիժ են մնում, կամ փորձում են մոռացության մատնել այն, ինչ արել են, ու ամբողջ աշխարհը մոռանում է, կարծում են, թե իրենց ամեն ինչ կարելի է: Անկասկած, բազում պատճառներից մեկը, որը Թուրքիային դարձրել է այնպիսին, ինչպիսին կա, աշխարհի կողմից ցեղասպանությունը մոռանալն է: Այժմ Թուրքիան մինչեւ իսկ իր քաղաքացիներին է կոտորում, տանջում:
Թուրքիան, դարձյալ կրկնենք, այս ատյանին հղած հեռագրերով ոչ թե պահանջում է դատապարտել հայ գրոհայիններին, իր դիվանագետներին պաշտպանել, ահաբեկչությունը մերժել, այլ` հավաստել, որ ցեղասպանություն տեղի չի ունեցել:
Շարունակելի

Լեռնցի
25.09.2009, 11:37
Շարունակություն…
Մենք, ճիշտ հակառակը, ակնկալում ենք, որ դուք ընդունեք՝ ցեղասպանություն եղե՜լ է, հայ ժողովուրդը նահատակվե՜լ է, հայ ժողովուրդը իրավասո՜ւ է զինվորներ ունենալու, իր հողե՜րը պահանջելու: Ներկա բոլոր հայերը դրան են սպասում: Ի հարկե, մենք ուրախ ենք, որ հայերն այստեղ են, փոխադարձաբար իրար ճանաչում են: Համենայն դեպս, ես չեմ կարող նրանց չհանդիմանել՝ ինչո՞ւ էիք այսքան երկար լռում, իմ հայ բարեկամնե՜ր, ինչո՞ւ էիք այդ մասին միայն իրար հետ խոսում: Ինչո՞ւ ձեր երեխաները, որոնց նույնպես շատ լավ ծանոթ ենք, ամաչում էին արտահայտվել, ասես դարասկզբի նախճիրը ձեր արատը լիներ, մինչդեռ դժբախտությունն է, միաժամանակ՝ հպարտությունը:
Դուք հարստանալու համար չեք լքել ձեր երկիրը, այլ՝ կոտորվել, ստիպվա՜ծ եք եղել գալ այստեղ: Ֆրանսիան ձեզ ընդունել է, եւ դա մեր պատիվն է: Ամեն դեպքում, դուք դժվարությամբ նվաճեցիք ձեր զբաղեցրած դիրքերը, եւ միայն ձեր զավակները տեսան ձեր արցունքները, տառապանքը:
Ինչո՞ւ էիք սպասում այս դատավարությանը, որպեսզի Անրի Վերնոյն ասի. ՙԱռկա է բոլոր նրանց ցասումը, ովքեր մղձավանջային մի երեկո Ուրֆայի եկեղեցուց հայերի մահերգը լսեցին եւ տեսան, թե ինչպես բոլորը ողջակիզվեցին՚: Չեմ կարող չանդրադառնալ նաեւ Շարլ Ազնավուրի խռովահույզ նամակին, որը դարձյալ այս դատավարության կապակցությամբ, հարկ է համարել իր խոսքը ձեզ հղել. ՙՄեր երիտասարդները ինքնության որոնման, անորոշության, արմատախիլ եղած լինելու, խուլ ականջների հանդիպելու պատճառով ներողամտության իրավունքն ունեն: Ֆրանսահպատակ լինելով հանդերձ՝ նրանց չեմ կարող մեղադրել: Ինքս ո՜չ դատավոր եմ, ո՜չ քաղաքագետ, այս տողերը գրում եմ, ինչպես սիրտս է թելադրում, եւ երջանիկ հանգուցալուծման հույս եմ փայփայում: Ես ազգությամբ հայ եմ, մի անգամ գոնե, մտածում եմ, որ մենք արժանի ենք դրան՚:
Մեր դատասրահը լեփ-լեցուն է հայերով, շատերը ամբիոնից ելույթ ունեցան: Եվ որքան էլ նրանք քաղաքականապես տարանջատված լինեն, հետեւյալ առումներով միասնական են՝ մենք ցեղասպանության՝ դարի առաջին դժնդակ ցեղասպանության զոհերն ենք, մեր հողերը խլել են մեզնից, մենք ուզում ենք ետ ստանալ: Ինչ վճիռ էլ որ դուք կայացնեք, չորս երիտասարդները մեր հերոսներն են:
Այստեղ ներկա, Ֆրանսիայի համայնքի երկու հարյուր հիսուն հազար, աշխարհի վեց միլիոն հայերը այժմ լսում են ֆրանսիական արդարադատության ձայնը: Հայ եղբայրնե՜ր, դուք այլեւս միայնակ չեք, ձեր ժողովուրդը կվերագտնի իր բույնը: Չորս երիտասարդները այստեղ կանգնած են եւ գիտեն, որ ֆրանսիացի ժողովուրդը իրենց անմեղ է հռչակելու:

Թարգմանությունը`
ԳՐԻԳՈՐ ՋԱՆԻԿՅԱՆԻ

"Վան" գործողության ամբողջ դատաավությանը կարող եք ծանոթանալ՝
http://oukhtararati.com/grqer/6_03.php

hayterrorist
06.11.2009, 15:20
Իսկ ինչ գիտեք Գարդմանի Ազատագրության Հայ Գաղտնի Բանակ ի մասին

Lion
02.12.2009, 16:34
ԱՍԱԼԱ-ի հիմնական օպերացիաները ըստ ինձ հասած տվյալների.

1. 1975 հունվարի 20 – Բեյրութում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող Գ. Ենգինյանի մարտական խումբը ռմբահարեց հայերի արտագաղթը կազմակերպող “Անչա” կազմակերպության գրասենյակը: Զոհեր չեղան:
2. 1975 հոկտեմբերի 22 – Վիեննայում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Պուլտակյան” մարտական խումբը թափանցեց թուրքական դեսպանատուն և առանց անձնակազմին վնասելու, սպանեց դեսպան Տանիս Թունալկիլին:
3. 1975 հոկտեմբերի 24 – Փարիզում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող Գ. Ենգինյանի մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպան Իսմաիլ Էրեզին և նրա վարորդին:
4. 1975 դեկտեմբերի 18 – Բեյրութի թուրքական դեսպանատունը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը ենթարկեց հրթիռակոծության:
5. 1976 փետրվարի 16 – Բեյրութում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Անդրանիկ փաշա” մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանության առաջին քարտուղար Օքթաթ Ճերեթին:
6. 1977 մայիսի 29 – Ստանբուլի “Ելիքոյ” օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Մայիսի 28” մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
7. 1977 հունիսի 9 – Վատիկանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ” մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպան Թահա Քարիմին:
8. 1978 հունվարի 3 – Լոնդոնի թուրքական դեսպանատունը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Նոր դիմադրություն” մարտական խումբը պայթեցրեց:
9. 1978 հունիսի 2 – Մադրիդում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց Իսպանիայում թուրքական նախկին դեսպան Բեշիր Պալիճօղլիին և նրա կնոջը:
10. 1978 օգոստոսի 23 – Անկարայի Աթաթուրքի արձանը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը պայթեցրեց:
11. 1978 օգոստոսի 25 – Ստանբուլի Ղալաթիա կամուրջը, դատարանը և այլ պետական հիմնարկները ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը պայթեցրեց:
12. 1978 հոկտեմբեր 1 – Ստանբուլի նավահագիստը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը պայթեցրեց:
13. 1979 մայիսի 6 – Ստանբուլի “Ելիքոյե օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
14. 1979 սեպտեմբերի 29 – Անկարայի “Էսանպողա” օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
15. 1979 հոկտեմբերի 12 – Լա Հեյում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ” մարտական խումբը իր մեքենայի մեջ սպանեց թուրքական դեսպանի որդի Ահմեդ Պենլերին:
16. 1979 դեկտեմբերի 20 – Փարիզի Շանզ-Լիզե օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Նոր դիմադրություն” մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանության զբոսաշրջության և տեղեկատվության հարցերով կցորդ Ելմազ Ճոլփանին:
17. 1979 դեկտեմբերի 30 – Ստանբուլի “Ելիքոյ” օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
18. 1980 հունվարի 14 – Ուրմիայի թուրքական հյուպատոսությունը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը պայթեցրեց:
19. 1980 ապրիլի 19 – Մարսելի թուրքական հյուպատոսարանը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Նոր դիմադրություն” մարտական խումբը ենթարկեց հրթիռակոծության ավերելով այն:
20. 1980 հուլիսի 31 – Աթենքում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող Գ. Ենգինյանի մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան վարչական հարցերով կցորդ, հետախուզության գործակալ Ղալիփ Օզմենին:
21. 1980 հոկտեմբերի 5 – Լիոնի թուրքական հյուպատոսություն ներխուժեց ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը:
22. 1980 հեկտեմբորի 26 – Փարիզում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Սև ապրիլի 24” մարտական խումբը վիրավորեց թուրքական դեսպանատան մամլո կցորդ Սելճոք Պաքլապալին:
23. 1981 մարտի 4 – Փարիզում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպան Աքշատ Մորալին:
24. 1982 հուլիսի 7 – Անկարայի օդանավակայանի “Կարին” օպերացիան: Զոյապ Սարգսյանի գլխավորությամբ ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Խրիմյան Հայրիկ” մարտական խումբը ձեռքի հրազենով և նռնակներով 3 ու կես ժամ հարձակվեց թուրքական զորանոցի վրա: Թուրքերը կորցրին 21 սպանված, 113 վիրավոր:
25. 1983 մարտի 27 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան զինվորական կցորդ Իսմալի Փումակչուին:
26. 1983 մարտի 28 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան առաջին քարտուղար Հասան Սերվեթին:
27. 1983 մարտի 30 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան աշխատակից Օքթեմին:
28. 1983 ապրիլի 28 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան աշխատակից Էշքի Հանթեմին:
29. 1983 հունիսի 16 – Ստանբուլում “Փակ Շուկա” գործողությունը: Մկրտիչ Մարտարյանը դանակով զինված պատանդներ վերցրեց և բանակցությունների ժամանակ, ի պատասխան թշնամու կրակի, պայթեցրեց իրեն, պատանդներին և 3 թուրք պաշտոնյայի:
30. 1983 հուլիսի 15 – Փարիզի Օռլի օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:

Այս օպերացիայից հետո, տարաբնույթ, այդ թվում քաղաքական, պատճառներով ԱՍԱԼԱ-ն դադարեցրեց ակտիվ մարտական գործողությունները` թեև գոյություն ունի առ այսօր:

Norton
02.12.2009, 16:39
Միայն ավելացնեմ, որ գործողությունների ժամանակ հասարակ եվրոպացիներ էլ են զոհվել:

Lion
02.12.2009, 16:52
Միանգամայն հնարավոր է, թեև ես կոնկրետ ինֆորմացիա չունեմ: Ոչ թուրքերի մեջ զոհեր եղել են, ինչքան գիտեմ, Օռլի օդանավակայանի պայթեցման ժամանակ: Ու կրկին, ինչքան գիտեմ, հենց դրանից հետո է, որ ներքին դժգոհությունը ու բացասական արձագանքները ստիպել են դադարեցնել հետագա գործողությունները...

Բարդ հարց է...:think

Արիացի
24.02.2010, 14:37
25 տարի առաջ Օտավայում Թուրքիայի դեսպանատունը գրավելու համար ձերբակալված հայերը ազատ են արձակվել
/PanARMENIAN.Net/ Գեւորգ Մարաշլյանը եւ Հովիկ Նուբարյանը փետրվարի 19-ին ազատ են արձակվել: Նրանք դատապարտվել էին 1985 թ. Օտավայում Թուրքիայի դեսպանատան գրավման համար, որի հետեւանքով զոհվել էր դեսպանատան անվտանգության ծառայության աշխատակիցը, հաղորդում է sanahine.wordpress.com գործակալությունը:

1985 թ. մարտի 12-ին Կանադայում Հայ հեղափոխական բանակի երեք անդամները գրավեցին Օտավայում Թուրքիայի դեսպանատունը: Դեսպան Ջոշկունու Կիրսուին երկրորդ հարկի պատուհանից դուրս էր նետվել եւ փախուստի դիմել:

http://panarmenian.net/news/arm/?nid=43301

Պանդուխտ
24.02.2010, 14:50
25 տարի առաջ Օտավայում Թուրքիայի դեսպանատունը գրավելու համար ձերբակալված հայերը ազատ են արձակվել
/PanARMENIAN.Net/ Գեւորգ Մարաշլյանը եւ Հովիկ Նուբարյանը փետրվարի 19-ին ազատ են արձակվել: Նրանք դատապարտվել էին 1985 թ. Օտավայում Թուրքիայի դեսպանատան գրավման համար, որի հետեւանքով զոհվել էր դեսպանատան անվտանգության ծառայության աշխատակիցը, հաղորդում է sanahine.wordpress.com գործակալությունը:

1985 թ. մարտի 12-ին Կանադայում Հայ հեղափոխական բանակի երեք անդամները գրավեցին Օտավայում Թուրքիայի դեսպանատունը: Դեսպան Ջոշկունու Կիրսուին երկրորդ հարկի պատուհանից դուրս էր նետվել եւ փախուստի դիմել:

http://panarmenian.net/news/arm/?nid=43301
Ասալա չէ:

Արիացի
24.02.2010, 14:58
Ասալա չէ:

Մտքովս անցավ, որ կարող է այդ տղաները Ասալայից չլինեն, բայց մտածեցի որ դա էական չէ, գործը ու նպատակը նույնն է եղել:

Boboloz
24.02.2010, 15:38
Ու՞ր ենք գլորվում:Շատ հայեր ինրենց կյանքը և առողջությունը տվեցին,և ինչի՞ համար,որ այսօր հայ երիտասարդությունը չիմանա՞ր,թե ինչի համար էր և ում դեմ էր ուղղվա ԱՍԱԼԱՅԻ տղերքի ուխտը:Չիմացողների համար պարզաբանեմ.ԱՍԱԼԱ կազմակերպությունը ստեղծվել էր պաշտպանելու հայ ազգի շահերը հայոց պետականության բացակայության պայմաններում և ուղղված էր այն ոչ թե խաղաղ բնակչության,այլ կոնկրետ կառավարությունների և ուժերի դեմ,և նպատակ չուներ վնասել խաղաղ բնակչությանը:Հենց դրանով էլ տարբերվում էր տերորիստական կազմակերպություններից:Ոչ ոք,առավել ևս հայերս,իրավունք չունենք ԱՍԱԼԱՆ անվանել տերորիստական կազմակերպություն,դա մեր կողմից պարզապես երախտամոռության գերագույն աստիջանի դրսեվորում է:
Կարծում եմ` հայոց գաղտնի բանակը կատարեց իր առաքելությունը,և այսօր,երբ,փառք Աստծո, ունենք սեփական պետություն և բավականին հզոր բանակ,ևս մեկը ունենալը կարծում եմ` անիմաստ և մի բան էլ վտանգավոր կլիներ
Էդպիսի տղաներ 1000-ից մեկ են լինում,իրանք գնացին,իսկ ինչքան տականք կար մեր արժանիների տեղը զբաղեցրեցին
:angry

Asala1915
24.02.2010, 16:28
Լօլ, լավ հարց է: Երանի կարիք չլիներ, որ ԱՍԱԼԱՆ ստեղծվեր, սակայն ....

Boboloz
24.02.2010, 16:32
Կներես, բայց քո նմանները մեր ազգի խայտառակությունն են:
Այդ մարդիկ իրենց կյանքի, իրենց ընտանիքների, հարազատների կյանքի գնով քեզ համար ազատություն ձեռք բերեն, իսկ դու ասես ամոթ:

Ասալան վերջին 500 տարվա մեջ հայ ժողովրդի ամենամեծ բարփձունքն էր, կարծում եմ: Նրանց շնորհիվ է միայն, որ աշխարհում դեռ Հայ են ճանաչում, նրանց շնորհիվ է ընդհանրապես, որ դեռ Հայ ես մնացել, չես խառնվել ամեն տեսակ սեմիթկան ծագում կամ ընդհանրապես ծագում չունեցող ազգերի ...
լիովին համաձայն եմ,...բոլորը մտածում էին,որ հայը ոչ մի բանի ընդունակ չէ իր իրավունէները պաշտպանելու համար:

ctjnarek
14.03.2010, 22:30
Հարգելի Ֆորումակիցներ պետք չէ խուսափել ահաբեկչություն բառից թեև այդ բառը հիմա գերտերությունների կողմից միայն բացասական երանգներով է լուսաբանվում:
Բայց Ասալայի բազմաթիվ գործողություններ պետք է բնորոշել հենց այդ բառով: (Օր. Օռլիի գործողությունը և շատ այլ գործողություններ որոնց թիրախը չեն եղել կոնկրետ թուրք գործիչները):
Մեկ հարց ունեմ բոլորին...
Քանի թուրք դեսպան է սպանվել ԱՍԱԼԱ-ի կողմից և եթե կան այդպիսիք որ գործողության ժամանակ...?
Շնորհակալություն պատասխանների համար.

ctjnarek
14.03.2010, 23:00
ԱՍԱԼԱ-ի հիմնական օպերացիաները ըստ ինձ հասած տվյալների.

1. 1975 հունվարի 20 – Բեյրութում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող Գ. Ենգինյանի մարտական խումբը ռմբահարեց հայերի արտագաղթը կազմակերպող “Անչա” կազմակերպության գրասենյակը: Զոհեր չեղան:
2. 1975 հոկտեմբերի 22 – Վիեննայում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Պուլտակյան” մարտական խումբը թափանցեց թուրքական դեսպանատուն և առանց անձնակազմին վնասելու, սպանեց դեսպան Տանիս Թունալկիլին:
3. 1975 հոկտեմբերի 24 – Փարիզում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող Գ. Ենգինյանի մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպան Իսմաիլ Էրեզին և նրա վարորդին:
4. 1975 դեկտեմբերի 18 – Բեյրութի թուրքական դեսպանատունը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը ենթարկեց հրթիռակոծության:
5. 1976 փետրվարի 16 – Բեյրութում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Անդրանիկ փաշա” մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանության առաջին քարտուղար Օքթաթ Ճերեթին:
6. 1977 մայիսի 29 – Ստանբուլի “Ելիքոյ” օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Մայիսի 28” մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
7. 1977 հունիսի 9 – Վատիկանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ” մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպան Թահա Քարիմին:
8. 1978 հունվարի 3 – Լոնդոնի թուրքական դեսպանատունը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Նոր դիմադրություն” մարտական խումբը պայթեցրեց:
9. 1978 հունիսի 2 – Մադրիդում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց Իսպանիայում թուրքական նախկին դեսպան Բեշիր Պալիճօղլիին և նրա կնոջը:
10. 1978 օգոստոսի 23 – Անկարայի Աթաթուրքի արձանը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը պայթեցրեց:
11. 1978 օգոստոսի 25 – Ստանբուլի Ղալաթիա կամուրջը, դատարանը և այլ պետական հիմնարկները ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը պայթեցրեց:
12. 1978 հոկտեմբեր 1 – Ստանբուլի նավահագիստը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը պայթեցրեց:
13. 1979 մայիսի 6 – Ստանբուլի “Ելիքոյե օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
14. 1979 սեպտեմբերի 29 – Անկարայի “Էսանպողա” օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
15. 1979 հոկտեմբերի 12 – Լա Հեյում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ” մարտական խումբը իր մեքենայի մեջ սպանեց թուրքական դեսպանի որդի Ահմեդ Պենլերին:
16. 1979 դեկտեմբերի 20 – Փարիզի Շանզ-Լիզե օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Նոր դիմադրություն” մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանության զբոսաշրջության և տեղեկատվության հարցերով կցորդ Ելմազ Ճոլփանին:
17. 1979 դեկտեմբերի 30 – Ստանբուլի “Ելիքոյ” օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
18. 1980 հունվարի 14 – Ուրմիայի թուրքական հյուպատոսությունը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը պայթեցրեց:
19. 1980 ապրիլի 19 – Մարսելի թուրքական հյուպատոսարանը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Նոր դիմադրություն” մարտական խումբը ենթարկեց հրթիռակոծության ավերելով այն:
20. 1980 հուլիսի 31 – Աթենքում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող Գ. Ենգինյանի մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան վարչական հարցերով կցորդ, հետախուզության գործակալ Ղալիփ Օզմենին:
21. 1980 հոկտեմբերի 5 – Լիոնի թուրքական հյուպատոսություն ներխուժեց ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը:
22. 1980 հեկտեմբորի 26 – Փարիզում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Սև ապրիլի 24” մարտական խումբը վիրավորեց թուրքական դեսպանատան մամլո կցորդ Սելճոք Պաքլապալին:
23. 1981 մարտի 4 – Փարիզում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպան Աքշատ Մորալին:
24. 1982 հուլիսի 7 – Անկարայի օդանավակայանի “Կարին” օպերացիան: Զոյապ Սարգսյանի գլխավորությամբ ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Խրիմյան Հայրիկ” մարտական խումբը ձեռքի հրազենով և նռնակներով 3 ու կես ժամ հարձակվեց թուրքական զորանոցի վրա: Թուրքերը կորցրին 21 սպանված, 113 վիրավոր:
25. 1983 մարտի 27 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան զինվորական կցորդ Իսմալի Փումակչուին:
26. 1983 մարտի 28 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան առաջին քարտուղար Հասան Սերվեթին:
27. 1983 մարտի 30 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան աշխատակից Օքթեմին:
28. 1983 ապրիլի 28 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան աշխատակից Էշքի Հանթեմին:
29. 1983 հունիսի 16 – Ստանբուլում “Փակ Շուկա” գործողությունը: Մկրտիչ Մարտարյանը դանակով զինված պատանդներ վերցրեց և բանակցությունների ժամանակ, ի պատասխան թշնամու կրակի, պայթեցրեց իրեն, պատանդներին և 3 թուրք պաշտոնյայի:
30. 1983 հուլիսի 15 – Փարիզի Օռլի օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:

Այս օպերացիայից հետո, տարաբնույթ, այդ թվում քաղաքական, պատճառներով ԱՍԱԼԱ-ն դադարեցրեց ակտիվ մարտական գործողությունները` թեև գոյություն ունի առ այսօր:

Հարգելի Լիոն ինչքան գիտեմ “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ”-ը ինչպես նաև Հայ Հեղափոխական բանակը բացարձակապես կապ չունեն ԱՍԱԼԱԻ հետ:
Ես ամբողջությամբ չուսումնասիրեցի քո կողմից բերված ցուցակը(շուտով կնայեմ) բայց որքան գիտեմ 1975 հոկտեմբերի 24 և 1977 հունիսի 9 (Վատիկան) կատարված գործողությունները, որի արդյունքում սպանվեց թուրք դեսպանը կատարվել է հենց “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ” կողմից:

ctjnarek
14.03.2010, 23:02
ԱՍԱԼԱ-ի հիմնական օպերացիաները ըստ ինձ հասած տվյալների.

1. 1975 հունվարի 20 – Բեյրութում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող Գ. Ենգինյանի մարտական խումբը ռմբահարեց հայերի արտագաղթը կազմակերպող “Անչա” կազմակերպության գրասենյակը: Զոհեր չեղան:
2. 1975 հոկտեմբերի 22 – Վիեննայում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Պուլտակյան” մարտական խումբը թափանցեց թուրքական դեսպանատուն և առանց անձնակազմին վնասելու, սպանեց դեսպան Տանիս Թունալկիլին:
3. 1975 հոկտեմբերի 24 – Փարիզում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող Գ. Ենգինյանի մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպան Իսմաիլ Էրեզին և նրա վարորդին:
4. 1975 դեկտեմբերի 18 – Բեյրութի թուրքական դեսպանատունը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը ենթարկեց հրթիռակոծության:
5. 1976 փետրվարի 16 – Բեյրութում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Անդրանիկ փաշա” մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանության առաջին քարտուղար Օքթաթ Ճերեթին:
6. 1977 մայիսի 29 – Ստանբուլի “Ելիքոյ” օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Մայիսի 28” մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
7. 1977 հունիսի 9 – Վատիկանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ” մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպան Թահա Քարիմին:
8. 1978 հունվարի 3 – Լոնդոնի թուրքական դեսպանատունը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Նոր դիմադրություն” մարտական խումբը պայթեցրեց:
9. 1978 հունիսի 2 – Մադրիդում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց Իսպանիայում թուրքական նախկին դեսպան Բեշիր Պալիճօղլիին և նրա կնոջը:
10. 1978 օգոստոսի 23 – Անկարայի Աթաթուրքի արձանը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը պայթեցրեց:
11. 1978 օգոստոսի 25 – Ստանբուլի Ղալաթիա կամուրջը, դատարանը և այլ պետական հիմնարկները ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը պայթեցրեց:
12. 1978 հոկտեմբեր 1 – Ստանբուլի նավահագիստը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը պայթեցրեց:
13. 1979 մայիսի 6 – Ստանբուլի “Ելիքոյե օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
14. 1979 սեպտեմբերի 29 – Անկարայի “Էսանպողա” օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Հայաստանի գրավյալ հողերի գումարտակ” մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
15. 1979 հոկտեմբերի 12 – Լա Հեյում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ” մարտական խումբը իր մեքենայի մեջ սպանեց թուրքական դեսպանի որդի Ահմեդ Պենլերին:
16. 1979 դեկտեմբերի 20 – Փարիզի Շանզ-Լիզե օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Նոր դիմադրություն” մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանության զբոսաշրջության և տեղեկատվության հարցերով կցորդ Ելմազ Ճոլփանին:
17. 1979 դեկտեմբերի 30 – Ստանբուլի “Ելիքոյ” օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:
18. 1980 հունվարի 14 – Ուրմիայի թուրքական հյուպատոսությունը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը պայթեցրեց:
19. 1980 ապրիլի 19 – Մարսելի թուրքական հյուպատոսարանը ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Նոր դիմադրություն” մարտական խումբը ենթարկեց հրթիռակոծության ավերելով այն:
20. 1980 հուլիսի 31 – Աթենքում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող Գ. Ենգինյանի մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան վարչական հարցերով կցորդ, հետախուզության գործակալ Ղալիփ Օզմենին:
21. 1980 հոկտեմբերի 5 – Լիոնի թուրքական հյուպատոսություն ներխուժեց ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը:
22. 1980 հեկտեմբորի 26 – Փարիզում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Սև ապրիլի 24” մարտական խումբը վիրավորեց թուրքական դեսպանատան մամլո կցորդ Սելճոք Պաքլապալին:
23. 1981 մարտի 4 – Փարիզում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպան Աքշատ Մորալին:
24. 1982 հուլիսի 7 – Անկարայի օդանավակայանի “Կարին” օպերացիան: Զոյապ Սարգսյանի գլխավորությամբ ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող “Խրիմյան Հայրիկ” մարտական խումբը ձեռքի հրազենով և նռնակներով 3 ու կես ժամ հարձակվեց թուրքական զորանոցի վրա: Թուրքերը կորցրին 21 սպանված, 113 վիրավոր:
25. 1983 մարտի 27 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան զինվորական կցորդ Իսմալի Փումակչուին:
26. 1983 մարտի 28 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան առաջին քարտուղար Հասան Սերվեթին:
27. 1983 մարտի 30 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան աշխատակից Օքթեմին:
28. 1983 ապրիլի 28 – Թեհրանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը սպանեց թուրքական դեսպանատան աշխատակից Էշքի Հանթեմին:
29. 1983 հունիսի 16 – Ստանբուլում “Փակ Շուկա” գործողությունը: Մկրտիչ Մարտարյանը դանակով զինված պատանդներ վերցրեց և բանակցությունների ժամանակ, ի պատասխան թշնամու կրակի, պայթեցրեց իրեն, պատանդներին և 3 թուրք պաշտոնյայի:
30. 1983 հուլիսի 15 – Փարիզի Օռլի օդանավակայանում ԱՍԱԼԱ-ի կազմում գործող մարտական խումբը իրականացրեց պայթյուն:

Այս օպերացիայից հետո, տարաբնույթ, այդ թվում քաղաքական, պատճառներով ԱՍԱԼԱ-ն դադարեցրեց ակտիվ մարտական գործողությունները` թեև գոյություն ունի առ այսօր:

Հարգելի Լիոն ինչքան գիտեմ “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ”-ը ինչպես նաև Հայ Հեղափոխական բանակը բացարձակապես կապ չունեն ԱՍԱԼԱԻ հետ:
Ես ամբողջությամբ չուսումնասիրեցի քո կողմից բերված ցուցակը(շուտով կնայեմ) բայց որքան գիտեմ 1975 հոկտեմբերի 24 և 1977 հունիսի 9 (Վատիկան) կատարված գործողությունները, որի արդյունքում սպանվեց թուրք դեսպանը կատարվել է հենց “Հայկական ցեղասպանությունը պատժող մարտիկներ” կողմից:

Lion
14.03.2010, 23:11
Հետաքրքիր կլինի լսել Ձեր տեսակետը...

Նաիրուհի
14.03.2010, 23:16
Իմ տարբերակը չկա, քանի որ ՀԱՀԳԲ-ն միասնական չէր, և նրա մի թևի գործունեությանը շատ բացասաբար եմ վերաբերվում, սակայն ամբողջ շարժումը դատապարտել չեմ կարող...

Gayl
14.03.2010, 23:19
Իմ տարբերակը չկա, քանի որ ՀԱՀԳԲ-ն միասնական չէր, և նրա մի թևի գործունեությանը շատ բացասաբար եմ վերաբերվում

Ինչու՞:)

Նաիրուհի
15.03.2010, 02:37
Ինչու՞:)

Որովհետև մի մասը ուղղակի անկապ-աննպատակ (իրենց համար՝ իհարկե նպատակային) ահաբեկչությամբ, գումար պահանջելով ու սրան-նրան գնդակահարելով էին զբաղված, և հենց իրենց մեջ էլ քիչ չէին անմեղ մարդիկ, որ «վերնախավի» որոշ մարդկանց կամայականություններին զոհ գնացին։ Թեկուզ հենց Մոնթեի մտերիմ ընկերներից մեկը, որին, կարելի է ասել, տանջամահ են արել։
Բայց ես ՀԱՀԳԲ-ի ծառայությունները չեմ ուրանում. նրանք էլ մեծ դեր ունեն ժամանակին Հայկական հարցի վրա ուշադրություն գրավելու գործում։

Gayl
15.03.2010, 02:45
Որովհետև մի մասը ուղղակի անկապ-աննպատակ (իրենց համար՝ իհարկե նպատակային) ահաբեկչությամբ, գումար պահանջելով ու սրան-նրան գնդակահարելով էին զբաղվածև հենց իրենց մեջ էլ քիչ չէին անմեղ մարդիկ, որ «վերնախավի» որոշ մարդկանց կամայականություններին զոհ գնացին։ Թեկուզ հենց Մոնթեի մտերիմ ընկերներից մեկը, որին, կարելի է ասել, տանջամահ են արել։
Երևի քեզանից քիչ եմ տեղեկացված և չգիտեմ այդ ինչ ավազակություններ են արել:

Բայց ես ՀԱՀԳԲ-ի ծառայությունները չեմ ուրանում. նրանք էլ մեծ դեր ունեն ժամանակին Հայկական հարցի վրա ուշադրություն գրավելու գործում։
Միայն ուշադրություն գրավելու համա՞ր:

Նաիրուհի
15.03.2010, 02:59
Երևի քեզանից քիչ եմ տեղեկացված և չգիտեմ այդ ինչ ավազակություններ են արել:

Կարող ես հենց Մոնթեի և նրա կնոջ՝ Սեդայի գիրքը կարդալ, վերնագիրը չեմ հիշում, բայց եթե հետաքրքիր է, կարող եմ ճշտել։


Միայն ուշադրություն գրավելու համա՞ր:

Ճիշտն ասած՝ ինչքան գիտեմ՝ և´ ՀԱՀԳԲ-ի, և´ Դաշնակցության այդ տարիների գործունեության հիմնական նպատակը հենց ուշադրություն գրավելն է եղել։ Ահաբեկչական գործողությունները, որոնցով այդ տարիներին ակտիվորեն զբաղված էին երկուսն էլ, հենց աշխարհին հիշեցնելն էր, որ գոյություն ունի չլուծված Հայկական հարց, Հայոց ցեղասպանություն, որի մասին գրեթե բոլորն արդեն մոռացել էին։

Gayl
15.03.2010, 03:11
Կարող ես հենց Մոնթեի և նրա կնոջ՝ Սեդայի գիրքը կարդալ, վերնագիրը չեմ հիշում, բայց եթե հետաքրքիր է, կարող եմ ճշտել։
Մոնթեի՞ թե Մոնթեի եղբոր և Սեդայի, եթե դա նկատի ունեիր ապա ունեմ և կարդացել եմ, բայց նրանց տված տեղեկությունները չի կարելի ճշգրիտ անվանել, որովհետև եղբայրը Մոնթեի գործերի մասին տեղյակ չի եղել, իսկ Սեդայի հետ ավելի ուշ է սկսել հանդիպել, ուստի ենթադրում եմ, որ այդ տեղեկությունները Սեդան Մոնթեի ընկերներից է վերձրել ես կասեի պատառիկները, դե չեմ կարծում ընկերները 100 տոկոսանոց տեղեկություն տված կլինեն:




Ճիշտն ասած՝ ինչքան գիտեմ՝ և´ ՀԱՀԳԲ-ի, և´ Դաշնակցության այդ տարիների գործունեության հիմնական նպատակը հենց ուշադրություն գրավելն է եղել։ Ահաբեկչական գործողությունները, որոնցով այդ տարիներին ակտիվորեն զբաղված էին երկուսն էլ, հենց աշխարհին հիշեցնելն էր, որ գոյություն ունի չլուծված Հայկական հարց, Հայոց ցեղասպանություն, որի մասին գրեթե բոլորն արդեն մոռացել էին։
Երևի Դաշնակներին մի կողմ դնենք:
Կամ էլ հայերին թասիբի քցեն:

Նաիրուհի
15.03.2010, 03:38
Մոնթեի՞ թե Մոնթեի եղբոր և Սեդայի, եթե դա նկատի ունեիր ապա ունեմ և կարդացել եմ, բայց նրանց տված տեղեկությունները չի կարելի ճշգրիտ անվանել, որովհետև եղբայրը Մոնթեի գործերի մասին տեղյակ չի եղել, իսկ Սեդայի հետ ավելի ուշ է սկսել հանդիպել, ուստի ենթադրում եմ, որ այդ տեղեկությունները Սեդան Մոնթեի ընկերներից է վերձրել ես կասեի պատառիկները, դե չեմ կարծում ընկերները 100 տոկոսանոց տեղեկություն տված կլինեն:

Չէ, հենց Մոնթեի և Սեդայի գիրքն է՝ հրատարակված կարծեմ 1990-ականներին, չափազանց հավաստի տվյալներով՝ փաստաթղթերի պատճեններ, լուսանկարներ, ճշգրիտ տվյալներ... Գիրքը ձեռնարկել և հրատարակության պատրաստել է հենց Մոնթեն, Սեդան նրան օգնել է։ Վերնագիրը մոտավորապես ասյպես էր՝ «Ճշմարտությունը ՀԱՀԳԲ-ի մասին» կամ նման մի բան։ Վաղը գրադարանում կնայեմ, կգրեմ։

Gayl
15.03.2010, 03:51
Չէ, հենց Մոնթեի և Սեդայի գիրքն է՝ հրատարակված կարծեմ 1990-ականներին, չափազանց հավաստի տվյալներով՝ փաստաթղթերի պատճեններ, լուսանկարներ, ճշգրիտ տվյալներ... Գիրքը ձեռնարկել և հրատարակության պատրաստել է հենց Մոնթեն, Սեդան նրան օգնել է։ Վերնագիրը մոտավորապես ասյպես էր՝ «Ճշմարտությունը ՀԱՀԳԲ-ի մասին» կամ նման մի բան։ Վաղը գրադարանում կնայեմ, կգրեմ։
Շնորհակալ եմ, հա ուրեմն իմ ասած գրքի տվյալները այդ գրքից է վերձրած, բայց այդ տիպի ապացույցներ չկան:

Լեռնցի
15.03.2010, 19:09
ԱՐԱ-ԱԼԵՔՍԱՆՏՐ ԵՆԻԳՈՄՇՈՒԵԱՆԻ ԽՕՍՔԸ ԴԱՏԱՐԱՆԻ ԴԱՀԼԻՃՈՒՄ (Յունուար,1981թ., Ժնեւ)

Երբ Հայկական հարց կ’ըսուի, երբեմն կը յիշուին 19-րդ դարու վերջերը եւ մանաւանդ 20-րդ դարու սկիզբը գործադրուած ջարդերը, որոնց զոհը եղան հայերը:
1975թ., 60-րդ տարին Հայկական ցեղասպանութեան: Նոր հաշուեյարդարի տարի մը: Արդիւնքը… միշտ ոչինչ: Զերօ: Դէպի ետեւ:
Թուրքիան կ’ուրանար միշտ Հայկական հարցին գոյութիւնը: Իսկ աշխարհը չէր ուզեր լսել ո՛չ հայերուն, ո՛չ ալ Հայաստանի մասին:
Տնտեսական եւ ռազմագիտական շահերը նախընտրուեցան ժողովուրդի մը արդար իրաւունքներէն: Վաթսուն տարի սպասելէ ետք, վաթսուն տարի ջանքեր թափելէ ետք եւ խաղաղօրէն պայքարելէ ետք, այսքան տարիներ խոնարհեցումէ ետք, հայ ժողովուրդը վերջապէս հասկցաւ, որ ոչինչ իրեն կը տրուի ձրիաբար, ան հասկցաւ, որ եթէ կ’ուզէր վերադարձնել իր արդար իրաւունքները, ան պէտք էր վճարեր իր արիւնով: Եւ hայկական պայքարող կազմակերպութիւնները ստեղծուեցան (նկատի ունի Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակ և Հայկական ցեղասպանության արդարության մարտիկներ կազմակերպությունները - խմբ.):
Մեր ժողովուրդին պատմութիւնը, յատկապէս այս վերջին վաթսուն տարիներու պատմութիւնը, ինչպէս նաեւ փորձառութիւնը միւս ընկճուած ժողովուրդներուն, աշխարհի բոլոր կողմերը փաստեցին, որ զինեալ պայքարը կը մնայ կարեւորագոյն միջոցը վերադարձնելու համար մեր արդար իրաւունքները: Եւ մենք դիմեցինք զինեալ պայքարին:
Այսօր մեզ կ’ամբաստանեն իբր տեռորիստ-ահաբեկիչներ, բայց տեռորիստ բառը ի՞նչ նշանակութիւն ունի: Ինծի համար տեռորիստը այն անձն է, որ իր գործով նպատակ ունի վախեցնելու: Մենք նպատակ չունինք վախ ազդելու: Մենք ահաբեկիչներ չենք: Մենք ֆաշիստներ չենք: Մենք կը պայքարինք մեր դատին համար եւ մեր իրաւունքներուն համար:
Կ’ընդունիմ այս դատապարտութիւնը հպարտութեամբ եւ իսկոյն կ’աւելցնեմ, որ կայ երկու ձեւի բռնութիւն: Կայ բռնութիւն ճնշողին կողմէ եւ կայ բռնութիւն ճնշուողին կողմէ: Այդ բռնութիւնը, որ մենք կը գործածենք ճնշուողինն է: Եթէ շարունակենք ծռել մեր գլուխները ճնշումներու առջեւ ու նուաստանանք, այն ատեն՝ իբր ժողովուրդ, իրաւունք չունինք ապրելու: Սակայն մենք ժողովուրդ մըն ենք, որ կ’ուզէ ապրիլ, եւ ոչ ոք կրնայ մեզ արգիլել, մեր իրաւունքն է բիրտ ուժին դիմելը, այն ժամանակէն ի վեր, երբ հարցին լուծում մը գտնելու բոլոր խաղաղ միջոցները գոցուեցան:
Աւելին կրնամ ըսել: Եթէ երբեք բիրտ ուժի դիմելը ընդհանրապէս նկատուած է իբր յանցանք կարգ մը երկիրներու օրէնքներուն կողմէ, նոյնն է պարագան, երբ բիրտ ուժի կը դիմուի՝ մեզ արգիլելով մեր հարցը լուծելու: Մեզ մղեցին գործածելու համար մեր ուժը: Եթէ մեզ կ’ուզեն դատապարտել, քանի որ մենք ուժ գործածեցինք, ուրեմն պէտք է նաեւ դատապարել անոնց, որոնք մեզ մղեցին գործածելու այս բիրտ ուժը, Թուրքիան եւ միւսները:
Հայկական հարցը գոյութիւն ունի եւ պէտք է անոր լուծում մը գտնել:
Բոլոր կարելի միջոցները, որոնք այս հարցը լուծումի մը կրնային հասցնել, գիծ քաշուեցաւ: Միայն մնաց զինեալ պայքարի ուղին: Եթէ կ’ուզեն նոյնպէս արգիլել այս միջոցը, այն ժամանակ թող հայ ժողովուրդը քարտէսին վրայէն աւրեն:
Ահա թէ ինչու հայ ժողովուրդը զինեալ պայքարը ընտրեց:
Ահա թէ ինչու մարտնչող կազմակերպութիւնները ստեղծուեցան:
Ահա թէ ինչու ընդունեցի առաքելութիւնս գործադրել:
Ահա թէ ինչու ես՝ Արա-Ալեքսանտր Ենիգոմշուեանս, կը պատրաստէի երեք պայթուցիկ ռումբեր 1980-ի հոկտեմբերի 3-ի գիշերը:
Բախտը, աւելի ճիշդը իմ սխալս ուզեց, որ ես չյաջողիմ առաքելութիւնս գործադրել:
Բարոյականս բարձր է: Ես չեմ զղջացած այս ճամբան զատած ըլլալուս համար, քանի որ գիտեմ ինչու համար կը պայքարիմ: Մեծ համոզում ունիմ իմ դատիս հանդէպ: Միշտ ալ համոզուած եմ, որ զինեալ պայքարը կը մնայ կարեւորագոյն միջոցը վերատիրանալու համար մեր իրաւունքներուն:
Ես գիտեմ՝ ով է թշնամիս: Ես կ’ուղղեմ զէնքս միայն այս թշնամիին դէմ: Գիտեմ՝ ինչու ես այնքան բաներ զոհեցի: Ես իմ պարտականութիւնս միայն ըրի: Հայ ժողովուրդը տուած է միլիոններով նահատակներ իր պատմութեան ընթացքին, ես առաջինը չեմ եւ վերջինն ալ պիտի չըլլամ:
Մեր պայքարը տակաւին երկար պիտի շարունակուի:

“Հայաստան”, ՀԱՀԳԲ-ի պաշտօնաթերթ,
Բացառիկ, թիւ 6, ապրիլ, 1981թ.

einnA
25.08.2010, 23:23
Պատիվ ու բախտավորություն ունեմ ոչ միայն ծանոթ լինել, այլ նաև աշխատել եմ ու աշխատում եմ հիմա այնպիսի մարդկանց հետ, որոնք ԱՍԱԼԱ-ի մասն են կազմել, չեմ ուզում ասել կորիզը, որովհետև իրանք իրանց անգամ չեն թույլ տալիս:
Գիտեք նրանցից ոմանք հիմա ինչպես են ապրում? այն նույն մարդը, որ ՎԱՆ գործողությանն է մասնակցել, ի պատիվ դրա որդու անունը Վան է դրել, հիմա ... էհ, երևի իրավունք չունեմ ասելու...
մենք սիրում ենք գոռալ գոչալ հայրենիք, հայրենասեր, ազգամոլ.... էլ չգիտեմ ինչ ամպագոռգոռ բառեր, բայց նայում ես նրանց, մի բառ անգամ չեն խոսում, հասարակ քննարկումներում ձայն չեն հանի, լուռ կնստեն, վերջում մի բան կասի, որ ամեն ինչ արդեն պարզ ա... իրանք իրանցն ասել են արդեն, քննարկել, արել, հիմա էլ...

Բայց ամեն ինչ չի վերջացել, նրանք մեր մեջ են ու հիմա շատ ավելի շատ ... վստահ ասում եմ:

Լեռնցի
29.08.2010, 18:14
«Իրավունք». ԱՍԱԼԱ-ի զոհը՝ Հայ դատի պաշտպան

Օգոստոս 27, 2010
1980թ. դեկտեմբերի 29-ին ԱՍԱԼԱ-ի կողմից Մադրիդում իրագործված պայթյունների հետեւանքով պատահմամբ տուժել եւ ամիսներ շարունակ բուժվել է իսպանացի լրագրող Խոսե Անտնիո Գուրրիարան: Սակայն նա ոչ թե ատելությամբ լցվեց ԱՍԱԼԱ-ի նկատմամբ, այլ հիվանդանոցում շուրջ 200 հատոր գրքեր ուսումնասիրեց հայերի եւ Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ: Ապաքինվելուց հետո, նա հանդիպեց ԱՍԱԼԱ-ի մարտիկների հետ, եղավ նրանց ճամբարում, հրատարակեց La Bomba գիրքը, որի համար նրան մեղադրեցին որպես ահաբեկչությունն արդարացնողի: Իսկ այժմ՝ 70-ամյա տարիքում լույս է ընծայել «Հայեր. մոռացված Ցեղասպանություն» գիրքը ու ջանքեր է գարծադրում այդ գիրքը աշխարհով մեկ տարածելու համար: Հայ ժողովրդի նկատմամբ տեղի է ունեցել ավելի մեծ անարդարություն, քան իր նկատմամբ, հաճախ կրկնում է գրողը:


Լուրեր Հայաստանից - NEWS.am (http://news.am/arm/reviews/403.html)

Ambrosine
30.08.2010, 01:12
«Իրավունք». ԱՍԱԼԱ-ի զոհը՝ Հայ դատի պաշտպան

Օգոստոս 27, 2010
1980թ. դեկտեմբերի 29-ին ԱՍԱԼԱ-ի կողմից Մադրիդում իրագործված պայթյունների հետեւանքով պատահմամբ տուժել եւ ամիսներ շարունակ բուժվել է իսպանացի լրագրող Խոսե Անտնիո Գուրրիարան: Սակայն նա ոչ թե ատելությամբ լցվեց ԱՍԱԼԱ-ի նկատմամբ, այլ հիվանդանոցում շուրջ 200 հատոր գրքեր ուսումնասիրեց հայերի եւ Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ: Ապաքինվելուց հետո, նա հանդիպեց ԱՍԱԼԱ-ի մարտիկների հետ, եղավ նրանց ճամբարում, հրատարակեց La Bomba գիրքը, որի համար նրան մեղադրեցին որպես ահաբեկչությունն արդարացնողի: Իսկ այժմ՝ 70-ամյա տարիքում լույս է ընծայել «Հայեր. մոռացված Ցեղասպանություն» գիրքը ու ջանքեր է գարծադրում այդ գիրքը աշխարհով մեկ տարածելու համար: Հայ ժողովրդի նկատմամբ տեղի է ունեցել ավելի մեծ անարդարություն, քան իր նկատմամբ, հաճախ կրկնում է գրողը:


Լուրեր Հայաստանից - NEWS.am (http://news.am/arm/reviews/403.html)

Լուրերը հայկական թերթերին շատ շուտ են հասնում :o


... մի ճանաչված իսպանացի ժուռնալիստ,Խոսէ Անտոնիո Գուռիարանը ծանր վիրավորվեց ԱՍԱԼԱի դրած ռումբի պայթյունից Մադրիդում:Ինքը ապաքինվեց ու գնաց Լիբանան Մոնթե Մելքոնյանին ճանաչելու համար:Պատկերացրեք թե ինչքան էր հետաքրքրված մեր Հարցով:

Իսկ հենց հիմա,ինքը Իսպանիայում ամենահայասեր մարդկանցից է:Կոնֆերանսներ է տալիս Հայոց Եղեռնի մասին ու տարածում մեր ազգի խնդիրը ամենուր:

Գոնե առանց լավ իմանալու մի սխալ գրիր,դա շատ ամոթ է մեր զոհվածների համար:Մենք պետք է շնորհակալ լինենք նրանց ու պարտավոր ենք նրանց հիշատակը լավ պահել:

Սրան ավելացնեմ, որ թերթի նշած գիրքը լույս է տեսել Մադրիդում դեռ 2008-ի մայիսին: Մինչև ռուսները չթարգմանեցին գիրքը, Հայաստանում չիմացան դրա գոյության մասին: Ամոթ :[:

Վիշապ
30.08.2010, 14:08
Լուրերը հայկական թերթերին շատ շուտ են հասնում :o

Սրան ավելացնեմ, որ թերթի նշած գիրքը լույս է տեսել Մադրիդում դեռ 2008-ի մայիսին: Մինչև ռուսները չթարգմանեցին գիրքը, Հայաստանում չիմացան դրա գոյության մասին: Ամոթ :[:
Աստղո ջան, էդ վախտ մենք «Ազգ» չէինք կարդում ու «Հայլուր» էլ չէինք լսում, դրա համար չենք իմացել;)
ԻՍՊԱՆԱՑԻ ԼՐԱԳՐՈՂԻ «ՀԱՅԿԱԿԱՆ» ԵՐԿՐՈՐԴ ԳԻՐՔԸ («Ազգ», Հրատարակված է Մայիս 15, 2008) (http://www.armtown.com/news/am/azg/20080515/2008051518/)
Դե խառը վախտեր էին, դրա համար էլ հիմա մի հատ զապաս հոդվածի տեսքով «հիշեցում» են անում։

Հ.Գ. Հերի՛ք ա անտեղի ամոթանքներ տանք հայերիս։:angry

Ambrosine
30.08.2010, 14:19
Աստղո ջան, էդ վախտ մենք «Ազգ» չէինք կարդում ու «Հայլուր» էլ չէինք լսում, դրա համար չենք իմացել;)
ԻՍՊԱՆԱՑԻ ԼՐԱԳՐՈՂԻ «ՀԱՅԿԱԿԱՆ» ԵՐԿՐՈՐԴ ԳԻՐՔԸ («Ազգ», Հրատարակված է Մայիս 15, 2008) (http://www.armtown.com/news/am/azg/20080515/2008051518/)
Դե խառը վախտեր էին, դրա համար էլ հիմա մի հատ զապաս հոդվածի տեսքով «հիշեցում» են անում։

Հ.Գ. Հերի՛ք ա անտեղի ամոթանքներ տանք հայերիս։:angry

Ես էլ չէի կարդում ու չեմ կարդում Ազգ: Անտեղի չի ամոթանքը: Ինչ ա հուլիսի 26-ին գրքի շնորհանդեսն ա եղել Պետերբուրգում, նոր հայկական թերթերը իմացան, որ էդպիսի բան կա: Ու հետո, ամեն գիրք չի, որ վերնագիրը դուրներս գա, պիտի միանշանակ ընդունվի: Գրքում ԱՍԱԼԱ-ն ահաբեկչական ա համարվում: Մենք էլ խանդավառությամբ ենք ընդունում դա: Ահաբեկչությունը հստակ սահմանում չունի, որ ընդունված լինի բոլորի համար: Մենք պետք է դեռ 2008-ից այդ գրքի շուրջ բանավեճեր կազմակերպած լինեինք, որ մեր հերոսներին ահաբեկիչներ չորակեինք: Դա պետք է ներկայացվի որպես ազգային ազատագրական պայքար, ինքնորոշման համար պայքար, ինչի դեպքում անգամ միջազգային իրավունքն է սահմանում, որ ազգերը իրավունք ունեն դիմելու ցանկացած միջոցի:

Վիշապ
30.08.2010, 14:41
Ես էլ չէի կարդում ու չեմ կարդում Ազգ: Անտեղի չի ամոթանքը: Ինչ ա հուլիսի 26-ին գրքի շնորհանդեսն ա եղել Պետերբուրգում, նոր հայկական թերթերը իմացան, որ էդպիսի բան կա: Ու հետո, ամեն գիրք չի, որ վերնագիրը դուրներս գա, պիտի միանշանակ ընդունվի: Գրքում ԱՍԱԼԱ-ն ահաբեկչական ա համարվում: Մենք էլ խանդավառությամբ ենք ընդունում դա: Ահաբեկչությունը հստակ սահմանում չունի, որ ընդունված լինի բոլորի համար: Մենք պետք է դեռ 2008-ից այդ գրքի շուրջ բանավեճեր կազմակերպած լինեինք, որ մեր հերոսներին ահաբեկիչներ չորակեինք: Դա պետք է ներկայացվի որպես ազգային ազատագրական պայքար, ինքնորոշման համար պայքար, ինչի դեպքում անգամ միջազգային իրավունքն է սահմանում, որ ազգերը իրավունք ունեն դիմելու ցանկացած միջոցի:

Ջան, ես էլ ասում եմ, որ 2008–ից մենք «իշխանափոխություն» էինք անում, ֆուտբոլ էինք խաղում, քիրվայություն էինք անում ու դրա ժամանակը չունեինք, դրա համար էլ news.am–ը մի հատ «նա վսյակի» հիշեցում է էլի անում;) Համ էլ ո՞վ բանավեճեր կազմակերպեր, չլինի՞ Նազենի Հովհաննիսյանը:)) Ախր ինչու՞ չենք կարողանում ամպերից իջնել հողին ու ազատվել վերացականությունից։ Երկրիդ պրեզիդենտի կտերը կարդա՝
Մենք պետք է օգտվենք Ադրբեջանի թույլ տված կոպիտ սխալից. Սերժ Սարգսյան (http://tert.am/am/news/2010/08/30/sergesargsyan1/)

Ambrosine
30.08.2010, 15:12
Ջան, ես էլ ասում եմ, որ 2008–ից մենք «իշխանափոխություն» էինք անում, ֆուտբոլ էինք խաղում, քիրվայություն էինք անում ու դրա ժամանակը չունեինք, դրա համար էլ news.am–ը մի հատ «նա վսյակի» հիշեցում է էլի անում;) Համ էլ ո՞վ բանավեճեր կազմակերպեր, չլինի՞ Նազենի Հովհաննիսյանը:)) Ախր ինչու՞ չենք կարողանում ամպերից իջնել հողին ու ազատվել վերացականությունից։ Երկրիդ պրեզիդենտի կտերը կարդա՝
Մենք պետք է օգտվենք Ադրբեջանի թույլ տված կոպիտ սխալից. Սերժ Սարգսյան (http://tert.am/am/news/2010/08/30/sergesargsyan1/)

Վիշապ ջան, ես քեզ հասկանում եմ: Բայց եթե քիրվայության համար ժամանակ էին գտնում, սրա համար էլ պիտի գտնեին: Եթե Սերժը չէր կարող, որովհետև քիրվայություն անողն ինքն էր, ապա դաշնակները շատ հանգիստ կարող էին անել՝ ևս մեկ պլյուս ավելացնելով իրենց հակաթուրքական պրոպագանդային: Հիմա այն հարցը չէ, որ դաշնակներն էլ էին Սերժի ասածով շարժվում: Հարցը այն է, որ հակառակ էին շարժվում: Գոնե պատմության ֆակուլտետի մակարդակով դա իրականացվեր, որտեղ դաշնակները դոմինանտ դիրքեր ունեն: Չէ մի Նազենի խաղացնեինք :P

Երկրիս նախագեն իր բարձունքի վրա է :hands

einnA
24.09.2010, 11:01
Այսօր` սեպտեմբերի 24-ին լրանում է ՎԱՆ գործողության 29-րդ տարին:

1981 թվականին` նույն այս օրը, 4 հայորդիներ մտնում են Ֆրանսիայի թուրքական հյուպատոսարան ու պատանդ վերցնում մոտ 80 մարդկանց: Առաջին պահի կրակոցներից հետո վիրավորվում են մերոնցից 2-ը, թուրք պահակներից մեկը, իսկ մյուսը մահանում է: Ազատ են արձակվում բոլոր կանայք ու առողջական խնդիրներ ունեցող մարդիկ, մնում են մոտ 16 մարդ:Ֆրանսիայի հանրապետությունը համաձայնվում է մերոնց պայմաններին. վիրավորներին տեղափոխում են հիվանդանոց, իսկ հաջորդող ժամերին արդեն ԱՌԱՋԻՆ անգամ եվրոպական մամուլն արձագանքում է տեղի ունեցածին ու այդ ծնած պատճառներին` մերոնց դրդմամբ:Ներկայացվում է հայ-թուրք հակատրամադրությունների սկզբնաղբյուրը:

ԱՌԱՋԻՆ անգամ ԱՍԱԼԱ-ն մամուլից գոռում է իր ցավի մասին:

ԱՌԱՋԻՆ անգամ Վասկեն Սիսիլյանը դուրս է գալիս ձեռքերը հաղթանակած պահած:Սառույցը գոնե մի մմ շարժվեց լռության անդունդից:
Տղաներին դատապարտեցին 7 տարվա ազատազրկության, որից 5 տարին մնացին վանդակների մեջ:
Այդպես ու 29 տարի առաջ մենք նորից հաղթեցինք:
Այդպես միավորվեց,կոփվեց ու հզորացավ Ֆրանսիայի սփյուռահայությունը:

Այսօր Կասկադում տեղի կունենա համեերգ, որին ներկա կլինեն նույն հերոսները:

Լեռնցի
25.12.2010, 11:54
Հայ ազատամարտիկին «ահաբեկիչ» անվանել, նշանակում է կասկածի տակ առնել հայության ինքնապաշտպանության դիմելու և ազատագրական պայքար մղելու սրբազան իրավունքը

Armar.am էլէկտրոնային կայքի հարցազրույցը «Ուխտ Արարատի» հայրենասիրական հասարակական նախաձեռնության աշխատանքների համակարգող և համանուն պարբերականի գլխավոր խմբագիր Տիգրան Փաշաբեզյանի հետ 20.12.2010թ.

«Չեկայի սարքած ԱՍԱԼԱ-ի ահաբեկիչները»

-Հարց: 2010-ի դեկտեմբերի 6-ին Շվեդիայի մայրաքաղաք Ստոկհոլմից Վահե Ավետյան ստորագրությամբ «Աբսուրդի երկիր Հայաստանս» վերնագրով նյութ է տարածվել էլեկտրոնային կայքերում, որտեղ հեղինակը Հայաստանի Ազատագրության Հայ Գաղտնի Բանակի (ԱՍԱԼԱ) մարտիկներին անվանում է «չեկայի սարքած ԱՍԱԼԱ-ի ահաբեկիչներ»:
Որպես «Ուխտ Արարատի», Հայաստանի Ազատագրության Հայ Գաղտնի Բանակի (ԱՍԱԼԱ) ազատամարտիկների և նախկին քաղբանտարկյալների հասարակական նախաձեռնություն չեք ցանկանում պատասխան հոդվածով հանդես գալ:

-Պատասխան: Ոչ, չենք ցանկանում: Դա ԱՍԱԼԱ-ն կանի, եթե հարկ համարի: Բայց քանի որ կրկին հարց է բարձրացվել, ափսոսում ենք առիթը բաց թողնել և չխոսել իսկապես կարևոր մի քանի հարցադրումների մասին:
Երբ այդպիսի հարց է բարձրացվում, ապա դա հետապնդում է մի քանի նպատակ.
ա) Նախ, հնարավորին ապակողմնորոշել հայ հասարակայնությանը (և առաջին հերթին հայ երիտասարդությանը), որպեսզի վերջինս թերահավատորեն մոտենա 1975-1985 թվականներին Սփյուռքում ծավալված հայ ազգային ազատագրական պայքարի արժեքների ու ավանդի նկատմամբ:
բ) Ապա, ազգային ուժերին շեղել իրենց հիմնական ծրագրերից ու նպատակներից և նրանց ջանքերը ուղղորդել կեղծ հուն:
գ) Եվ վերջապես, Հայ ազգային ազատագրական պայքարը ներկայացնել որպես «ահաբեկչություն», դրանով կասկածի տակ առնել հայ ժողովրդի ինքնապաշտպանության դիմելու և ազատագրական պայքար մղելու իրավունքը:

Վահե Ավետյանը այս իմաստով առաջինը չէ, այսինքն` առաջամարտիկ չէ: Վերջին տարիներին նկատվել են այդպիսի մի քանի փորձեր, որոնց ճիշտն ասած հիմա չենք ուզում անդրադառնալ, որովհետև ցանկանում են խոսել կարևորի մասին: Իսկապես լավ առիթ է խոսելու ամենակարևորի մասին:
Նյութը հրապարակվել է Դեկտեմբերի 6-ին, այսինքն` Սպիտակի երկրաշարժի տարելիցի և Ժնևում Իրանի միջուկային թղթածրարով վեցյակի ու Իրանի միջև սկսված բանակցություններից մեկ օր առաջ: Ամսաթիվը պատահական չէ ընտրված, ինչը ցույց է տալիս, որ Հայաստանի և տարածաշրջանի մյուս երկրների նկատմամբ ռազմական և դրանից բխող տեխնածին աղետների սպառնալիքը մնում է ուժի մեջ, ներառյալ` մինչև 2011 թվականի Հունվարի վերջը, քանի որ բանակցությունները շարունակվելու են Հունվարի վերջերին` Ստամբուլում: Բանակցությունների ճշգրիտ օրը խուսափում են նշել: (Տես, «Սեյսմիկ վտանգի բարձրաձայնումը քաղաքական խնդիր է հետապնդում», «Իրավունքը de facto», թիվ 23 (183), էջ 9), (Տես նաև, Մանե Հակոբյան, «Տարածաշրջանային, հնարավոր գլոբալ, էկոլոգիական աղետ» թափանցող ռումբերով Իրանի տարածքի ռմբահարման դեպքում», «Ուխտ Արարատի», թիվ 2 / 20, 2010թ., էջ 16-17), (Տես, http://oukhtararati.com/amsagrer/ )

Խոսենք այլ հարցադրումների մասին նույնպես:
1. Հայկական հարցի լուծումը արգելափակելու և Հայոց ցեղասպանության իրողությունը մոռացության մատնելու հարցում արևմտյան քաղաքական միտքն ու Խորհրդային Միության վերնախավը միակարծիք էին ու միասնական: Դա էր պատճառը, որ հարցը վերարծարծելու սփյուռքահայության 50-60-ամյա ջանքերը շոշոփելի արդյունքներ չարձանագրեցին: Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործընթացը սկիզբ առավ 1965-ին Խորհրդային Հայաստանի հայության ապրիլքսանչորսյան ընդվզումով և գերազանցապես իրականացվեց Գուրգեն Յանիկյանի, Հայաստանի Ազատագրության Հայ Գաղտնի Բանակի (ԱՍԱԼԱ), Հայոց Ցեղասպանության Արդարության Մարտիկների (ՀՑԱՄ) նվիրումի ու զոհողության շնորհիվ: ԽՍՀՄ-ը նույնքան դեմ էր հարցի միջազգայնացմանը, որքան Արևմուտքը: Ուստի, ԱՍԱԼԱ-ի ստեղծումը Չեկային վերագրելը չիմացության կամ տգիտության արդյունք չէ, այլ ծառայամիտ կեղծարարության: Հայկական հարցի բոլոր թշնամիներն էլ այդպես են վարվել, այդ թվում` թուրքերը:
2. Հայոց ազգային ազատագրական պայքարի մի փուլը ծավալվել է Սփյուռքում` 1975-1985 թվականներին: Դա հայության արդարացի ընվզումն ու ըմբոստությունն էր Սփյուռքին պարտադրված իրականության, սպիտակ ջարդի, Հայկական հարցի արդարացի լուծումը արգելափակելու և մոռացության մատնելու, Հայոց անժամանցելի իրավունքները ոտնահարելու և անտեսելու իրողությունների դեմ: Հայոց ազատագրական պայքարը որպես ահաբեկչություն ներկայացնելը և ԱՍԱԼԱ-ի մարտիկներին «ահաբեկիչ» կոչելը կեղծարարության և նեգափոխման մեկ այլ դրսևորում է: Հայկական հարցի բոլոր թշնամիներն էլ այդպես են վարվել, այդ թվում` թուրքերը:
3. Հայոց ցեղասպանության և Հայկական հարցի ճանաչման գործընթացն ավարտվել է: Ավարտվել է 1975-1985 թվականներին: Անմիջապես, ազատագրական պայքարի բարձրակետից երկու տարի անց և Արցախյան հակամարտության սկզբնավորումից մեկ տարի առաջ` 1987 թվականին, դատապարտման և հատուցման խնդիրների դիմաց առաջին արգելքը դրել է Եվրոպական պառլամենտը` «Հայկական հարցի քաղաքական լուծման մասին» Բանաձևի միջոցով: Իսկ դա նշանակում է, որ նույնիսկ Բանաձևի ընդունումից շուրջ 20 տարի անց Հայաստանին ուղղված մարտահրավերները, թե ներսից և թե դրսից, շարունակում են լինել սպառնալից: Դրանցից մեկն էլ Հայոց ցեղասպանության դատապարտման և հատուցման խնդիրները ճանաչման հարցերով արգելափակելն ու ձգձգելն է: Սա իր հերթին նշանակում է, որ առաջիկայում չափազանց կարևոր խնդիր է դառնալու հայ ժողովրդի ինքնապաշտպանության դիմելու իրավունքն ու կարողությունը: ԱՍԱԼԱ-ին և հայ ազգային ազատագրական պայքարին հարվածելու փորձը այդ ինքնապաշտպանության դիմելու իրավունքին ու կարողությանը հարվածելու փորձ է իրականում: Հայկական հարցի բոլոր թշնամիներն էլ այդպես են վարվել, այդ թվում` թուրքերը:

Հիմա անդրադառնանք հայության անելիքներին:
- Վահե Ավետյանի այս նյութը, հեղինակի ցանկությունից ու կամքից անկախ, ևս մեկ զգուշացում է այն մասին, որ Հայոց ցեղասպանության դատապարտման, ոչ ճանաչման, այլ դատապարտման խնդիրը առաջին հերթին ՀՀ-ի, ԼՂՀ-ի ու Ջավախքի հայության անվտանգության խնդիրն է: Ուստի, օր առաջ այդ հայցով ՀՀ-ն պետք է դիմի միջազգային դատարան:
- ԼՂՀ հակամարտության կարգավորման բանակցային գործընթացի ձգձգումը Մինսկի խմբի շրջանակներում և հակամարտության մերթ սառեցումը, մերթ թեժացումը ցույց են տալիս, որ քաղաքական դաշտում պետք չէ փնտրել ԼՂՀ հակամարտության խաղաղ և արդարացի կարգավորում, և որ հակամարտության կարգավորումը պետք է տեղափոխել իրավական հարթություն և այնտեղ փնտրել արդարարացի հանգուցալուծում:
- Հայկական հարցերով քաղաքական շահարկումների, կեղծարարության և նենգափոխման վերջին հայտնի փորձերը, այդ թվում` բրիտանական հանրագիտարանի և դրա ռուսական տարբերակի, ցույց են տալիս, որ այս հարցում նույնպես պետք չէ ակնկալել արդարացի վճիռներ և առաջընթաց, քանի դեռ կեղծարար - հանցագործները չեն կանգնել դատարանի առաջ:

Mono
20.05.2011, 11:46
ԱՍԱԼԱ-ն հայ իրականության մեջ այն հազվադեպ դեպքն է, որ մեկը հայտարարում է մի նպատակի հասնելու իր վճռականության մասին ու ՀԱՍՆՈՒՄ Է

ԱՍԱԼԱ-ի հիմնական նպատակն էր 70-80-ականներին մոռացությունից հանել հայոց հարցը, և նա դա արեց։ Փառք ու պատիվ տղաներին

Ինչ վերաբերվում է մեթոդներին, ապա դրանք համարժեք էին ստեղծված խորը ապատիայի մթնոլորտին որ կար այդ ժամանակ սփյուռքում ու Հայաստանում

Եվ հետո նրանք իրենց կյանքը զոհաբերելով էին ապացուցում որ հավատում են իրենց առջև դրված գործի արդարությանը։

Իսկ տեռորիզմ-մեռորիզմ պիտակավորելը դա գալիս է չիմանալ-չհասկանալուց։

Այս ֆիլմը դիտեք որպեսզի պատկերացնեք թե ինչ որակի տեր մարդիկ էին հիմքը դնում այդ շարժման։
http://masis.tv/component/option,com_afm/pid,139/vfile,1527/lang,hy/

Լեռնցի
24.05.2011, 17:35
«Ես բռնությանը դեմ եմ, բայց եթե իրողություն ճանաչելու համար բռնությունից բացի այլ եղանակ չկա, այդ դեպքում ես լիովին հասկանում եմ այն երիտասարդներին, որոնք գործում են ծայրահեղության հասցված վիճակում: Ես ափսոսում եմ, բայց անկարող եմ նրանց դատապարտել»

Շառլ Ազնավուր

Freeman
24.05.2011, 17:40
Ոնց-որ քվեարկել եմ բացասական եմ վերաբերվում,բայց ինչքան շատ բան եմ իմանում Ասալայի մասին,էդքան դուրս գալիս ա

Varzor
24.05.2011, 18:09
Ասալայի գործողությունները գնահատել եմ դրական, սակայն խոսքս վերաբերում է Ասսալաի նախնական կառույցին, մինչև գաղափարական երկատումը:
Վերջում Հայ տադի նվիրյալներն արդեն կապ չունեին այն Ասսալաի հետ, որի մասին սովորաբար սիրում են խոսել արևմտյան լրատվամիջոցները: Վերջում, իմ կարծիքով Ասսալան արդեն վարձկան մարդասպան-տեռորիստների խումբ էր, և բնավ չէր գործում Հայ դատի շահերից: Նույնիսկ որոշ տվյալներով շատ գործողություններ է կատարել, որոնք ոչ մի առնչություն չեն ունեցել Հայոց հարցի հետ:
Ասսալաի թերևս ամենալուսավոր էջը Բեյրութի ռազմական գործողությունների արդյունքներն են: Չեմ ուզում մոռանալ, որ Ասսալաի մարտիկները և նրանց գաղափարական հետնորդները մասնակցել են Արցախյան ազատագրական պատերազմին:
Ուզում եմ շեշտել, որ քաղաքական տեռորիզմը առաջին անգամը չէր, որ կիրառվում էր ազատագրական գործում: Հիշենք թեկուզ Դրոի կողմից կովկասի փոխարքայի դեմ կատարված հաջող մահափորձը:

Լեռնցի
01.03.2012, 18:36
http://www.youtube.com/watch?v=b0hECWQX0dI