Դիտել ողջ տարբերակը : ԱՍԱԼԱ (Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակ)
Alphaone
03.06.2019, 14:42
Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia (ASALA)
Վիկիում ասում են, որ իրենք 1975-ից 1997 թվականներին են ակտիվ գործել, բայց դե մինչև օրս կառույցը կա: Երեկ Գավառ քաղաքի գրադարանում հանդիպում էր՝ կառույցի թե մտավորական ներուժը ներկայացնողներ կային, թե ուղղակի կատարողներ: Պատմում էին կառույցի հիմնադրման պատմական իրադրության մասին: Լիքը բան դասագրքերից գիտեի, հետաքրքիր էր այլ մեկնաբանություն լսել դասագրքայինին զուգահեռ, կային բաներ, որ տեղում պատմեցին, վիկիներում ու հանդիպածս հոդվածներում չէի կարդացել: Իրենք իրենց գործունեությունն անվանում էին «զինյալ քարոզչություն», օրինակներ բերում, որ իրենց քայլերը թուրքական հեռահար քաղաքական ծրագրերը կանխելուն էին ուղղված և այլն...
Ի՞նչ գիտենք ԱՍԱԼԱ-ի մասին, ո՞նց ենք վերաբերում այսպես կոչված «զինյալ քարոզչությանը», որքանո՞վ եք իրատեսական կամ տեղին համարում այս գործունեության արդյունքում հայկական հարցի առաջխաղացումը:
StrangeLittleGirl
03.06.2019, 16:50
Ընդհանրապես, ցանկացած տեռորիստական խմբի/ակտի նկատմամբ խիստ բացասական վերաբերմունք ունեմ։ Բայց մի մեծ բայց կա։ Երբ կատարվում ա որևէ տեռակտ, անմիջական իրականացնողներից բացի պետք ա նաև այլ մեղավորներ գտնել։ Կոնկրետ ԱՍԱԼԱ֊ի դեպքում էդ մեղավորները թուրքական իշխանություններն են ու ընդհանրապես ամբողջ աշխարհը, որ աչքերը փակել, թողել ա, որ հայերին ցեղասպանեն։ Տեռակտը խիստ ծայրահեղ քայլ ա, որին մարդիկ գնում են իրենց հարցերին ուշադրություն հրավիրելու համար։ Չեմ արդարացնում, բայց նաև հասկանում եմ քայլի ծայրահեղ լինելը։
Կարծում եմ, որ ցանկացած զինված գործողություն չպետք է ուղղված լինի անզեն ու խաղաղ մարդկանց դեմ։ Հատուկ նշեմ, որ ամեն մի անզեն, դեռ խաղաղ չէ։
Հակառակ դեպքում դա ավելի շատ վնասում է, քան օգուտ է տալիս։ Թերևս դա է պատճառը, որ ԱՍԱԼԱ-ն արգելված էր որոշ երկրներում որպես ահաբեկչական կազմակերպություն։
Այդ իսկ պատճառով շատերն, ովքեր այս կամ այն ձևով կապ են ունեցել կամ անդամակցել են ԱՍԱԼԱ-ին խուսափում են նշել կամ հիշատակել այդ մասին, չեն ուզում նաև հիշատակել կազմակերպությունը որևէ կապ է ունեցել ՀՅԴ հետ։
ԱՍԱԼԱ անդամներն են եղել բավականին տարբեր և նույնիսկ իրենց ոլորտներում նշանակալի անձնավորություններ։
Արցախյան ազատամարտի հերոս Մոնթե Մելքոնյանը նույնպես եղել է ԱՍԱԼԱ մարտիկ, պաշտոնապես այն ժամանակից, երբ կառույցը տրոհվել էր։
Իսկ կառույցն "կիսվել" է շատ լուրջ սկզբունքային ու գաղափարական տարաձայնությունների պատճառով։ Փաստացի մի կեսն իրոք դարձել էին վարձու ահաբեկիչներ։
ԻՀԿ ԱՍԱԼԱ-ն վաղուց արդեն նույնը չի, ոնց որ եղել էև դրա կարիքը չկա, քանի որ արդեն իսկ ունենալով պետականություն (մեկի տեղն էլ երկու հատ :) ) Հայությունը կարիք չունի նման անվերահսկելի կառույցների։
Դրա փոխարեն անհրաժեշտ է ուժեղացնել պետական հատուկ ծառայությունները, որոնք անհրաժեշտության դեպքում նաև պատժիչ գործողություններ կիրականացնեն մեր երկրի և ժողովրդի համար ակնհայտ սպառնալիք հանդիսացող, սակայն իրավական դաշտում "պլստացող" անձանց նկատմամբ՝ անկախ նրանց ազգային պատկանելությունից։
Alphaone
03.06.2019, 20:21
Հատուկ նշեմ, որ ամեն մի անզեն, դեռ խաղաղ չէ։
Սա կարդացի, դա՜ռը ժպտացի՝ ավելի քան համամիտ եմ: Ուղղակի երեկվա քննարկումից հետո, երբ հստակ ցույց էին տալիս, որ սպանությունները կանխել են լիքը հակահայկական լայնամսշտաբ գործողություններ, անգամ Եկեղեցիներիի համաշխարհային խորհրդի դդմփը, որ թվում էր թուրքերի հետ ինչ կապ պիտի ունենա, մերձավոր արևելքի հայաթափման ծրագիրը կանխելու համար էր: Բայց կարելի՞ էր սպանության փոխարեն այլ ելք գտնել: Ուսանողական տարիներին միջազգային մարդասիրական իրավունքից մի հատված տաֆտալոգիա էր թվում. «եթե պետությունները չեն գտնում կոնֆլիկտի կարգավորման խաղաղ ճանապարհներ, պետք է փնտրեն այլ խաղաղ ճանապարհներ»: Հիմա մտածում եմ, որ չէ, սա նշանակում ա եթե եղած մեթոդներն իրենց սպառել են, նոր բան մտածեք, բայց մի տվեք, իրար սպանեք: Մի խոսքով, երեկվանից էս քաղաքական-մարդասիրական պաթոսափիլիսոփայական մտորումները խեղդում են: Հետո կարելի՞ է կոնկրետ գործողությունների պատմություններ դնեմ թեմայի տակ, քննարկենք՝ մի քիչ հետազոտություն անեմ, որ ավելի լավ հասկանամ ընդհանուր պատկերը:
Սա կարդացի, դա՜ռը ժպտացի՝ ավելի քան համամիտ եմ: Ուղղակի երեկվա քննարկումից հետո, երբ հստակ ցույց էին տալիս, որ սպանությունները կանխել են լիքը հակահայկական լայնամսշտաբ գործողություններ, անգամ Եկեղեցիներիի համաշխարհային խորհրդի դդմփը, որ թվում էր թուրքերի հետ ինչ կապ պիտի ունենա, մերձավոր արևելքի հայաթափման ծրագիրը կանխելու համար էր: Բայց կարելի՞ էր սպանության փոխարեն այլ ելք գտնել: Ուսանողական տարիներին միջազգային մարդասիրական իրավունքից մի հատված տաֆտալոգիա էր թվում. «եթե պետությունները չեն գտնում կոնֆլիկտի կարգավորման խաղաղ ճանապարհներ, պետք է փնտրեն այլ խաղաղ ճանապարհներ»: Հիմա մտածում եմ, որ չէ, սա նշանակում ա եթե եղած մեթոդներն իրենց սպառել են, նոր բան մտածեք, բայց մի տվեք, իրար սպանեք: Մի խոսքով, երեկվանից էս քաղաքական-մարդասիրական պաթոսափիլիսոփայական մտորումները խեղդում են: Հետո կարելի՞ է կոնկրետ գործողությունների պատմություններ դնեմ թեմայի տակ, քննարկենք՝ մի քիչ հետազոտություն անեմ, որ ավելի լավ հասկանամ ընդհանուր պատկերը:
Դե տենց տարբերակ կա, որ չարը պիտի դեռ սաղմնային վիճակում ոչնչացվի: Բայց դե ստեղ հիշում եմ հին սովետական ցինիկ արտահայտություններից մեկը.
"Վերջում, ինչպես միշտ, հաղթում է բարին` չարին ծնկի է բերում և դաժանորեն ոչնչացնում":
"Բռնությունը բռնություն է ծնում" սկսզբունքն անընդհատ ապացուցում է դրա ճշմարտացիությունը: Ատելությունը կույր է, բայց սերն ավելի կույր է` ինչքան կույր, էնքան մանրուքների հետևից քիչ ես ընկնում :)
Հետաքրքիր կլինի որևէ գործողություն քննարկել: Ակումբում առողջ քննարկումները մի տեսակ պակասում են ;)
Գաղթական
11.12.2021, 14:32
ԱՍԱԼԱ-ի «Վան» օպերացիան
1981թ. այս օրը 20-24 տարեկան չորս հայ երիտասարդներ (Վազգեն Սիսլյան, Արամ Պասմաճյան, Հակոբ Ջուլֆայան և Գևորգ Կյուզելյան), զինված ատրճանակներով, ինքնաձիգներով և պայթուցիկներով, գրավեցին Փարիզի թուրքական հյուպատոսարանը, 15 ժամ պահեցին իրենց հսկողության տակ: ԱՍԱԼԱ-ի չորս մարտիկները տարբեր կուսակցություններից էին. խմբակի ղեկավարն ու փոխղեկավարը Վազգեն Սիսլյանն ու Գևորգ Կյուզելյանը հնչակյան կուսակցության անդամ էին, Արամ Պասմաճյանը դաշնակցական էր, իսկ Հակոբ Ջուլֆայանը՝ անկուսակցական: Սկսվում է Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակի (ԱՍԱԼԱ) «Վան» գործողությունը, որը կոչված էր պատմական դառնալու հայկական ազգային ազատագրական շարժման տարեգրության մեջ: Պատմական էր դառնալու նաև չորս տղաների դատավարությունը: Առավոտյան ժամը 10-ին երկու խմբով (Գևորգ Կյուզելյան-Արամ Պասմաճյան, Վազգեն Սիսլյան-Հակոբ Ջուլֆայան) տղաներն ուղևորվեցին դեպի «Բալզակ» սրճարան՝ այստեղ հանդիպելու և հյուպատոսարան մտնելու։
https://i.postimg.cc/bYkv0YTR/E547-F827-25-DC-4-B46-8040-809-EA60-C97-E5.jpg
10-ն անց 55-ին երկու խմբերը հանդիպեցին և վերափոխվելով (Վազգեն-Արամ և Գևորգ-Հակոբ)` ժամը 11-ն անց 15-ին մուտք գործեցին հյուպատոսարան։ Յուրաքանչյուրն իր որոշակի տեղը գրավեց։ Վազգենը ծածկեց դուռը, Արամը, ռումբը ցույց տալով գոռաց, որ հյուպատոսարանը գրավված է ԱՍԱԼԱ-ի «Եղիա Քեշիշյան անձնասպանական քոմանտո»-ի կողմից։ Գևորգը նույնը կրկնեց ֆրանսերեն։ Մի թուրք ոստիկան հարձակվեց Գևորգի վրա, փոխադարձ կրակոցներ եղան, որի պատճառով ոստիկան սպանվեց (նա միակ զոհը եղավ)։ Մյուս թուրք պահակները զինաթափվեցին։ Գևորգը զանգահարեց մի շարք թերթերի և լրատվական գործակալությունների, հաղորդելով, որ գործողությունն իրականացնում է ԱՍԱԼԱ-ն՝ առաջնորդվելով քաղաքական նկատառումներով, հյուպատոսարանը գրավված է և 59 պատանդներ գտնվում են խմբի տրամադրության տակ։ Լրատվական գործակալություններն առաջին պահին չհավատացին, որովհետև հինգհարկանի շենքի երկրորդ հարկում գտնվող հյուպատոսարանի գրավումը չորս մարդու կողմից պարզապես անհավանական էր թվում, մանավանդ, եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ շենքն ամբողջությամբ ֆրանսիական ոստիկանության հսկողության տակ էր, իսկ բուն հյուպատոսարանը հսկում էին նաև թուրք պահապանները։ Ֆրանսիական “AFB” լրատվական կենտրոնից պատասխանեցին, որ Փարիզում ցանկացած հաստատություն տեսականորեն հնարավոր է գրավել, սակայն թուրքական և իսրայելական հյուպատոսարաններն անգամ տեսականորեն հնարավոր չէ գրավել։ Գործողության սկզբից մոտ մեկ ժամ հետո լրագրողները Հոսման փողոցում էին։ Այդ ընթացքում ֆրանսիական ոստիկաններից մեկը, շենքի hետնամուտքից ներս մտնելով, կրակել էր Վազգենի վրա և նրան վիրավորել: Վազգենը դիմադրել էր, նրան hետ քաշվել ստիպել։ Հակոբը նույնպես վիրավորված էր, և նրա վերքերը ծանր էին։ Պատանդների մեծ մասի հսկողությունն իրականացնում էր Արամը, իսկ մյուս մասինը` Վազգենը, որը նրանց պատմում էր հայ ժողովրդի պայքարի և 1915 թվականի ջարդերի մասին։
12:00. կոմիսար Բրյուսարը` ֆրանսիական ոստիկանության ամենահմուտ մասնագետներից մեկը, հեռախոսով ցանկացավ բանակցել։ Պատուհանից ներքև նետվեցին թղթեր, որոնք ներկայացնում էին խմբի պահանջները։ Իսկ պահանջները միայն ու միայն քաղաքական էին` ազատել թուրքական բանտերում գտնվող ինչպես հայ, այնպես էլ քուրդ և թուրք քաղաքական բանտարկյալներին։ 12:15. պատանդներից մեկը մոտենում է պատուհանին, մի նամակ է նետում ներքև և հայտնում, որ այս գրությունը ոստիկանության համար է։ Փողոցն արդեն շրջափակված է երկաթե անցարգելներով։ Հյուպատոսարանի դիմացի մայթին թղթակիցներ են հավաքվել։ 13:00. երկրորդ անգամ պատանդներից մեկին կթելադրվի մոտենալ պատուհանին և մի նոր նամակ գցել ներքև` այս անգամ թղթակիցներին։
13:40. ոստիկանությունը խնդրում է, որ հայդուկները վերին հարկերում գտնվողներին թույլատրեն ներքև իջեցնել։ Տղաները համաձայնում են, սակայն Գևորգը մոտենում է պատուհանին և ոստիկանությանը հայտնում, որ հյուպատոսարանի բոլոր մուտքերում ռումբեր են շարված, ոչ ոք թող չփորձի որևէ հարձակում գործել։
14:20. ֆրանսիացի մի պատանդի դեղեր են հասցվում, որովհետև նա սրտի տագնապ ուներ ու վիճակը ծանր էր:
15:00. ապահովվում է պատանդների երեխաների տունդարձը դպրոցից:
16:00. Վազգենի վիճակը ծանրանում է: Հեռախոսով ոստիկանությունից բժշկական օգնություն է պահանջվում: Ոստիկանությունն այդ պահանջը մերժում է։
16:10. թուրք պատանդներից մեկը մոտենում է պատուհանին և հայտարարում, որ փոխհյուպատոսը վիրավոր է, բժիշկ չուղարկվելու դեպքում կարող է մահանալ, և պատասխանատվությունը կընկնի ոստիկանության վրա։
16:20. բժիշկը գալիս է, սակայն վախենում է և հրաժարվում վերև բարձրանալ։
16:25. կապվում են ոստիկանության հետ և Վազգենի համար «ազիլ փոլիթիք» (քաղաքական ապաստանյալի իրավունք) պահանջում։ Ոստիկանությունը բանակցությունների մեջ է մտնում ներքին գործերի նախարարության հետ:
17:35. «ազիլ փոլիթիքի» մասին պաշտոնական որևէ հայտարարություն չկա: Պատանդներից մեկը մոտենում է պատուհանին և լաց լինելով հայտարարում, որ եթե «ազիլ փոլիթիք» չտրվի, փոխհյուպատոսի և պատանդների կյանքը կվտանգվի։
17:55. ոստիկանությունը ներքին գործերի նախարարության անունից պաշտոնապես հայտարարում է, որ «ազիլ փոլիթիքը» կշնորհվի, եթե փոխհյուպատոսն ազատ արձակվի։
18:20. հեռախոսով ոստիկանության հետ բանակցություն է վարվում Վազգենի հանձնվելու կարգի մասին։ Վերջինս պահանջում է, որ երբ հիվանդանոց հասնի, կարողանա հեռախոսով խոսել ընկերների հետ։ Ոստիկանությունը մերժում է, սակայն քիչ հետո ընդառաջում է։
18:35. Վազգենը հյուպատոսարանից դուրս է ելնում։ Ոստիկանները փորձում են նրան բժշկական շտապ օգնության մեքենա նստեցնել: Բայց Վազգենն ընդդիմանում է, կանգնում մայթին` աջ ձեռքով հաղթանակի «V» նշանը պարզելով: Գևորգը սպասում է պատուհանի հետևում մի պատանդի հետ։ Վազգենը ցանկանում է գոռալ, բայց չի կարողանում, արյունահոսությունը նրան ուժասպառ էր արել։ Մոտ երկու րոպե մայթին կանգնելուց հետո նա նստում է բժշկական օգնության մեքենան և փոխադրվում հիվանդանոց։
18:50. Վազգենը հիվանդանոցից խոսում է իր ընկերների հետ և ուղղվում վիրահատարան:
19:15. պատանդների համար ուտելիք է պահանջվում:
19:53. սպանված թուրք ոստիկանի դիակը դուրս է հանվում։
21:00. թուրք ցուցարարները փորձում են մոտենալ հյուպատոսարանին: Գևորգը, Արամը և Հակոբը սպառնում են, որ ձեռնառումբ կնետեն: Ոստիկանությունը կասեցնում է ցուցարարների երթը։ Նրանք մոտ երկու հազար են։ Փողոցի հանդիպակաց կողմում հայերն են ցույց անում։
22:10. ոստիկանությունն ուտելիք է բերում։
23:00. ոստիկանությունը մի քանի անգամ բանակցություններ է պահանջում։ Իրադրության տերերը մերժում են։
23:15. պայմանաժամը, որը նշանակել էին տղաներն իրենց պահանջները բավարարելու համար, ավարտվում է։ Թուրք ցուցարարների աղմուկն ավելի կատաղի է դառնում։
23:20. հյուպատոսարանի ներսում կրակոց է լսվում։ Կեսգիշերին ներսից հաղորդում են, որ ևս մեկ վիրավոր պատանդ ցանկանում է հանձնվել, և որի համար կրկին «ազիլ փոլիթիք» է պահանջվում։
00:50. ոստիկանությունը հայտարարում է, որ ֆրանսիական կառավարությունը որոշում է ընդունել` երկրորդ մարտիկին ևս քաղաքական ապաստանյալի իրավունք շնորհել:
1:00. ոստիկանությանը հայտարարվում է, որ վիրավոր մարտիկը, ինչպես Վազգենը, պետք է ներքև իջնի և փողոցում մնա: Հակոբ Ջուլֆայանը դուրս է գալիս։ Բազում վերքեր ունենալով` ի զորու չի լինում փողոցում կանգնել։
01:20. Հակոբը հիվանդանոցից հեռախոսով դիմում է իր ընկերներին և ուղղվում վիրահատարան։
01:30. Գևորգը բանակցում է ոստիկանության հետ և մնացած մարտիկների համար նա «ազիլ փոլիթիք» պահանջում։ Ոստիկանությունը հայտարարում է, որ բոլոր չորս մարտիկներին տրված է այդ իրավունքը։ Մնում է միայն որոշել հանձնվելու ձևը։ Ոստիկանությունը պահանջում է, որ նրանք զենքերը վայր դնեն ու դուրս ելնեն։ Գևորգը և Արամը մերժում են այս պայմանը։ Միևնույն ժամանակ պատանդները հայտարարում են, որ եթե մարտիկներն այդ ձևով հանձնվեն, ոստիկանությունն իրենց վրա կրակ կբացի: Ուստի կին պատանդները փորձում են Գևորգին և Արամին շրջապատելով դուրս գալ: Սակայն ոստիկանությունը մերժում է: Ֆրանսիացի մի պատանդ մոտենում է պատուհանին, խոսում Բրյուսարի հետ և բոլոր թղթակիցների ներկայությամբ խոստում պահանջում, որ ոստիկանությունը չպետք է վնաս հասցնի հանձնվող տղաներին։ Ոստիկանությունը խոստանում է։
02:00. ոստիկանության հետ համաձայնության գալուց հետո մարտիկները 15 րոպեի ընթացքում լիցքաթափում են ռումբերը։
02:20. «Եղիա Քեշիշյան անձնասպանական քոմանտոի» մյուս երկու անդամները ևս հանձնվում են։
Ավելի քան 15 ժամ 59 պատանդ պահելով` Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակի չորս մարտիկները բանակցությունների մեջ մտան թուրքական կառավարության հետ՝ ֆրանսիական կառավարության միջնորդությամբ: Նրանց պահանջները, բնականաբար, թուրքական կառավարությունը չպետք է ընդուներ: Առանձնահատուկ էր «Վան» գործողության չորս մարտիկների դատավարությունը, որը կայացավ 1984 թ. հունվարի 24-31-ը:
Դա առաջին քաղաքական դատավարությունն էր 1921թ. Սողոմոն Թեհլիրյանի դատավարությունից ի վեր: Չորս մարտիկների դատավարությունը վերածվեց Թուրքիայի դատապարտության ամբիոնի: Հայության դատը գերազանց պաշտպանեց Ֆրանսիայում շատ հայտնի փաստաբանների մի համաստեղություն` Լեկլերկ, Թեյջան, Սինյար, Պատրիկ Դևեջյան, Ասլանյան, Փեշտիմալջյան: Դատավարությանը ցեղասպան Թուրքիան դատապարտող ելույթ ունեցավ Ֆրանսիայի ազգային հերոս Միսակ Մանուշյանի այրին` տիկին Մելինեն, որ նախագահից թույլտվություն խնդրեց համբուրելու չորս տղաների ճակատը, ինչին նախագահն ընդառաջեց բացառության կարգով: Ընթերցվեցին նաև Շառլ Ազնավուրի և Անրի Վեռնոյի նամակները: Ֆրանսիայի դատարանը չորսին էլ դատապարտեց 7 տարի ազատազրկման: Չորս մարտիկներից բանտից կենդանի դուրս եկավ երեքը՝ Արամ Պասմաճյանը 1985թ. ինքնասպան եղավ: Նա թաղված է Փարիզի Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը (խորհրդանշական գերեզմանը գտնվում է Եռաբլուրում, հայ անմահների պանթեոնի մուտքին կանգնեցված ԱՍԱԼԱ-ի հուշակոթողի շուքին տակ գտնվող նահատակների խորհրդանշական պանթեոնում): Վազգենը, Գևորգն ու Հակոբը ազատ արձակվեցին ժամկետից շուտ` 1986թ. օգոստոսին ու վերադարձան Լիբանան: Տարիներ անց, երեքն էլ հաստատվեցին Հայաստանում՝ Գևորգ Կյուզելյանը «Մեծն Մուրադ» ջոկատի հրամանատարությունն ստանձնելով մասնակցեց Արցախյան ազատամարտին: Վազգեն Սիսլյանը նունպես ունեցավ իր ներդրումը ազատագրական մարտերում:
Որո՞նք էին նրանց պահանջները.
1. Անմիջապես ազատ արձակել և Փարիզի օդակայան ուղարկել հայր Մանուել Երկաթյանին և վերապատվելի Հրանտ Կյուզելյանին, ովքեր մշակութային և սոցիալական ծառայություններ էին մատուցել Թուրքիայում բնակվող հայությանը և ովքեր գտնվում էին ազատազրկման մեջ։
2. Անմիջապես ազատ արձակել և Փարիզի օդակայան ուղարկել քաղաքական նկատառումներով Թուրքիայի բանտերում արգելափակված բոլոր հայ բանտարկյալներին։
3. Պաշտոնական երաշխիքներ տալ, որոնք պետք է ապահովեն հայկական բռնագրավված հողերում և Թուրքիայի մեծ քաղաքներում ապրող հայության իրավունքը՝ առանց որևէ կաշկանդման արտահայտելու և զարգացնելու իրենց ազգային, մշակութային և կրոնական ավանդույթները։
4. Պաշտոնական երաշխիքներ տալ, որ միջազգային մշակութային կազմակերպություններին պետք է թույլատրվի մշտական հսկողության և քննության տակ առնել բռնագրավված հայկական հողատարածքներում գտնվող հայկական մշակութային կոթողները։
5. Անմիջապես ազատ արձակել քաղաքական նկատառումներով ձերբակալված և թուրքական բանտերում արգելափակված 5 թուրք և 5 քուրդ հեղափոխական մարտիկներին։ Այս պահանջները, բնականաբար, թուրքական կառավարությունը չպետք է ընդուներ:
Հղում (https://shabat.am/am/article/44854/ASALA-i--Van--operacian--tesanyut-)
Գաղթական
11.12.2021, 14:39
Իրական կադրեր «Վան» գործողությունից և դատավարությունից.
https://youtu.be/UYftQPMe0QQ
Գաղթական
11.12.2021, 14:52
Հայաստանի Ազատագրության Հայ Գաղտնի Բանակն իր ակտիվ ռազմական գործողությունների շնորհիվ կրկին միջազգային քաղաքական և իրավական ասպարեզ բերեց Հայոց Ցեղասպանության ճանաչման հարցը։ Աշխարհի առաջատար լրատվական ընկերությունները, անդրադառնալով ՀԱՀԳԲ-ի գործունեությանը, անպայման բովանդակալից անդրադարձ էին կատարում Հայոց ցեղասպանությանն ու հայկական պահանջատիրությանը։ Պատահական չէ, որ 1981 թվականին Եվրոպական պառլամենտը պաշտոնապես ճանաչեց թուրքիայի կողմից իրականացված Հայոց Ցեղասպանությունը, իսկ 1990-ական թվականներից սկսած այդ քայլը կատարեցին նաև բազմաթիվ երկրների օրենսդիր մարմիններ։
Overdose
13.12.2021, 10:02
Սենց բաները կարդալով մոտս դառը ժպիտ ու քմծիծաղ ա առաջանում։ Մենք ընդունակ ենք հիանալ ու աստվածացնել լրիվ անպտուղ ու անհեռանկար ակցիա իրականացրած տղերքով, բայց անընդունակ ենք նույն վերաբերմունքը ցույց տալ ասենք օրինակ Յուրի Խաչատուրովի նկատմամբ, քանի որ մի երկու շառլատան մեզ ասել էին, որ ապրիլյանի ժամանակ ինքը վիսկի խմելով բիլիարդ էր գլորում։ Զուտ հիշեցնեմ, որ առաջին պատերազմի ժամանակ Խաչատուրովը Կապանի անվտանգությունն ապահովելով՝ մինչեւ Զանգելան էր հասել։
Գաղթական
13.12.2021, 11:12
Սենց բաները կարդալով մոտս դառը ժպիտ ու քմծիծաղ ա առաջանում։ Մենք ընդունակ ենք հիանալ ու աստվածացնել լրիվ անպտուղ ու անհեռանկար ակցիա իրականացրած տղերքով, բայց անընդունակ ենք նույն վերաբերմունքը ցույց տալ ասենք օրինակ Յուրի Խաչատուրովի նկատմամբ, քանի որ մի երկու շառլատան մեզ ասել էին, որ ապրիլյանի ժամանակ ինքը վիսկի խմելով բիլիարդ էր գլորում։ Զուտ հիշեցնեմ, որ առաջին պատերազմի ժամանակ Խաչատուրովը Կապանի անվտանգությունն ապահովելով՝ մինչեւ Զանգելան էր հասել։
«Անպտուղ ու անհեռանկար»-ի հետ համաձայն չեմ (տես՝ նախորդ գրառումը):
Իսկ մնացածի վերաբերյալ՝ շատ ՇԱՏ մեծ բացթողում ա, որ ինքներս մեր պատմությունից վաբշե խաբար չենք:
Խոսքը մասնավորապես Տիգրան Մեծի ու Եղեռնի արանքում ընկած ու դրան հաջորդած զարգացումների մասին ա:
Նույն Արցախի հարցը՝ ինչո՞ւ էր նման խնդիր առաջացել, ի՞նչ հետագա զարգացումներ էին տեղի ունեցել, Արևելյան Հայաստանում ո՞նց ու ո՞րտեղ էին հայերին կոտորել, ինչո՞ւ էր Արցախն ի վերջո ՀԽՍՀ կազմից դուրս մնացել ու այն վերադարձնելու ի՞նչ հետագա ջանքեր էին գործադրվել՝ մինչև պայքարի թեժ փուլը..
ՈՒ աբսալյուտ չկրթված ու անգրագետ սերունդով փորձում էին պահել մի բան, որի «իրենց» պատկանելու հեքիաթներով հակառակ կողմի ուղեղները հիմնովին ներծծված էր..
Overdose
14.12.2021, 14:37
«Անպտուղ ու անհեռանկար»-ի հետ համաձայն չեմ (տես՝ նախորդ գրառումը):
Իսկ մնացածի վերաբերյալ՝ շատ ՇԱՏ մեծ բացթողում ա, որ ինքներս մեր պատմությունից վաբշե խաբար չենք:
Խոսքը մասնավորապես Տիգրան Մեծի ու Եղեռնի արանքում ընկած ու դրան հաջորդած զարգացումների մասին ա:
Նույն Արցախի հարցը՝ ինչո՞ւ էր նման խնդիր առաջացել, ի՞նչ հետագա զարգացումներ էին տեղի ունեցել, Արևելյան Հայաստանում ո՞նց ու ո՞րտեղ էին հայերին կոտորել, ինչո՞ւ էր Արցախն ի վերջո ՀԽՍՀ կազմից դուրս մնացել ու այն վերադարձնելու ի՞նչ հետագա ջանքեր էին գործադրվել՝ մինչև պայքարի թեժ փուլը..
ՈՒ աբսալյուտ չկրթված ու անգրագետ սերունդով փորձում էին պահել մի բան, որի «իրենց» պատկանելու հեքիաթներով հակառակ կողմի ուղեղները հիմնովին ներծծված էր..
Ապո, կդորըմ համաձայն չեմ։ Ամեն ինչ կախված ա հարցին նայելու տեսանկյունից։
Հայաստան պետության տեսանկյունից
Իմ համար՝ որպես Հայաստանում ապրողի, կարեւորը Հայաստան պետության կենսունակությունն ա, որը իմ ապահովության եւ բարեկեցության երաշխիքն ա։ Էս տեսանկյունից Խաչատուրովը իմ համար ավելի կարեւոր ֆիգուր ա, քան ցանկացած ԱՍԱԼԱ, որովհետեւ մարդը պետության սահմանների անվտանգության տեսանկյունից շատ կարեւոր գործ ա արել։
Հայության՝ որպես հայ տեսակի պահպանման տեսանկյուն
ԱՍԱԼԱ-ի ակցիան ես ավելի շատ կկարեւորեի որպես հայ՝ իրենց գոյությունը հիշացնելու տեսանկյունից, այսինքն՝ արեւմուտքի մեռնող ու ձուլվող հայության շրջանակներին հիշացնելու, որ իրենք հայ են, եւ հայրենազրկվել են ցեղասպանությա հետեւանքով, որի մեղավորը թուրքերն են։ Քո համար, որպես դրսում ապրող հայի, միգուցե ավելի կարեւոր ա քո հայ տեսակը պահպանելու խնդիրը, քան Հայաստան պետության ճակատագիրը։ Արի ազնիվ լինենք, դու ապրում ես բարեկեցիկ ու ապահով երկրում, որը գրեթե իդեալական ա ձուլվելու տեսանկյունից, դու ոչ մի երաշխիք չունես, որ քո թոռները քո չափ հայ են լինելու, դրա համար միգուցե ԱՍԱԼԱ-ի՝ Հայաստան պետության տեսանկյունից լրիվ անիմաստ ու անպտուղ տվյալ ակցիան քո աչքերում տենց դրական երանգավորում ա ստանում (Արի մի պահ մոռանանք, որ էդ ժամանակ Հայաստան պետություն չի եղել, ու ԱՍԱԼԱ-ի տղերքը որ ուզենային էլ պետության համար լավ բան անել չէին կարողանա)։
Գաղթական
14.12.2021, 16:44
Ապո, կդորըմ համաձայն չեմ։ Ամեն ինչ կախված ա հարցին նայելու տեսանկյունից։
Հայաստան պետության տեսանկյունից
Իմ համար՝ որպես Հայաստանում ապրողի, կարեւորը Հայաստան պետության կենսունակությունն ա, որը իմ ապահովության եւ բարեկեցության երաշխիքն ա։ Էս տեսանկյունից Խաչատուրովը իմ համար ավելի կարեւոր ֆիգուր ա, քան ցանկացած ԱՍԱԼԱ, որովհետեւ մարդը պետության սահմանների անվտանգության տեսանկյունից շատ կարեւոր գործ ա արել։
Հայության՝ որպես հայ տեսակի պահպանման տեսանկյուն
ԱՍԱԼԱ-ի ակցիան ես ավելի շատ կկարեւորեի որպես հայ՝ իրենց գոյությունը հիշացնելու տեսանկյունից, այսինքն՝ արեւմուտքի մեռնող ու ձուլվող հայության շրջանակներին հիշացնելու, որ իրենք հայ են, եւ հայրենազրկվել են ցեղասպանությա հետեւանքով, որի մեղավորը թուրքերն են։ Քո համար, որպես դրսում ապրող հայի, միգուցե ավելի կարեւոր ա քո հայ տեսակը պահպանելու խնդիրը, քան Հայաստան պետության ճակատագիրը։ Արի ազնիվ լինենք, դու ապրում ես բարեկեցիկ ու ապահով երկրում, որը գրեթե իդեալական ա ձուլվելու տեսանկյունից, դու ոչ մի երաշխիք չունես, որ քո թոռները քո չափ հայ են լինելու, դրա համար միգուցե ԱՍԱԼԱ-ի՝ Հայաստան պետության տեսանկյունից լրիվ անիմաստ ու անպտուղ տվյալ ակցիան քո աչքերում տենց դրական երանգավորում ա ստանում (Արի մի պահ մոռանանք, որ էդ ժամանակ Հայաստան պետություն չի եղել, ու ԱՍԱԼԱ-ի տղերքը որ ուզենային էլ պետության համար լավ բան անել չէին կարողանա)։
Էդ ոնց-որ երեխուն հարցնում են՝ մամային ե՞ս ավելի շատ սիրում, թե՞ պապային ))
Հետաքրքիր ա, որ մտքովդ անցել ա հայապահպանության հարցն առանձնացնել Հայաստան պետության գոյության գրավականից: Էդ՝ եթե ընդունենք, թե ԱՍԱԼԱ-ն զուտ ընդամենը հայապահպանության խնդիր ա լուծել, ինչն էդպես չի:
Հայաստան պետությունն ընդհանրապես ու ՀՀ քաղաքացիները մասնավորապես ամենաառաջին բենեֆիցիարն էին հանդիսանալու, եթե ԱՍԱԼԱ-ն հաջողեր Հայ Դատի գործում՝ նաև հանձինս իր ամենագլխավոր նպատակի՝ Արևմտյան Հայաստանի ազատագրում ու ՀՀ-ին կցում:
Հա դե, հասկանալի ա, որ հիմա արդեն էս վերջինն ավելի հեռու ու անիրականանալի ա թվում՝ Արցախյան թևի զարգացումների ֆոնի վրա, բայց ընդունենք, թե ԱՍԱԼԱ-ն Եղեռնի միջազգային ճանաչման գործում ավելի հեռուն հաջողացրած լիներ հասնել ու թուրքիային ճզմելով տրոհելու նպատակն ինչ-որ պահի համընկներ գերտերությունների շահերին..
Հ.Գ. Մեկ էլ չմոռանանք, որ ԱՍԱԼԱ-ի շատ մարտիկներ իրենց զենքով պայքարը Արցախում են շարունակել: ՈՒ նրանց ամենավառ ներկայացուցիչներից Մոնթե Մելքոնյանն էր՝ հաղթանակի սիմվոլներից մեկը:
Overdose
15.12.2021, 15:26
Էդ ոնց-որ երեխուն հարցնում են՝ մամային ե՞ս ավելի շատ սիրում, թե՞ պապային ))
Հետաքրքիր ա, որ մտքովդ անցել ա հայապահպանության հարցն առանձնացնել Հայաստան պետության գոյության գրավականից: Էդ՝ եթե ընդունենք, թե ԱՍԱԼԱ-ն զուտ ընդամենը հայապահպանության խնդիր ա լուծել, ինչն էդպես չի:
Հայաստան պետությունն ընդհանրապես ու ՀՀ քաղաքացիները մասնավորապես ամենաառաջին բենեֆիցիարն էին հանդիսանալու, եթե ԱՍԱԼԱ-ն հաջողեր Հայ Դատի գործում՝ նաև հանձինս իր ամենագլխավոր նպատակի՝ Արևմտյան Հայաստանի ազատագրում ու ՀՀ-ին կցում:
Գաղթական ախպեր, արի ցավալու աստիճան ազնիվ լինենք։ ՀՀ-ն ու հայկական սփյուռքը ապրում են լրիվ իրարից կտրված, սեփական կյանքերով։ Էդ երկու օրգանիզմները իրար հետ զգացմունքային-էմոցիոնալ կապից բացի որեւէ այլ կապ չունեն։ Ով ա մեղավոր, խի ա տենց, հլը դնենք մի կողմ։ Միջին վիճակագրական սփյուռքահայը մեկ-մեկ մի երկու մանեթ փող ա քցում էս կողմ ու համարում, որ ինքը վերջն ա։ Էս մեղադրանք չի բացարձակ, էս ավելի շատ օբյեկտիվ իրականություն ա։ Ընդամենը մի տարի առաջ ՀՀ-ը դաժանագույն պատերազմի մեջ էր, սփյուռքից քանի՞ հոգի եկավ Ղարաբաղ։ Հանուն ազնվության, պիտի նշենք, որ օրինաչափ հարց ա առաջանում, թե վաբշե ՀՀ-ից քանի հոգի գնաց Ղարաբաղ, բայց դե սա այլ քննարկման թեմայա։ Ասածս էն ա, որ հայապահպանությունն ու ՀՀ-ը ավելի ճիշտ կլինի առանձին դիտարկել, քան միասին։
Մեկ էլ Արեւմտյան Հայաստանի ազատագրում ու ՀՀ-ին կցելու մոմենտը։ Դու իրո՞ք հավատում ես, որ էդ ակցիան թեկուզ մի հյուլեի չափ կարար նպաստեր էդ հարցին։
Հ.Գ. Մեկ էլ չմոռանանք, որ ԱՍԱԼԱ-ի շատ մարտիկներ իրենց զենքով պայքարը Արցախում են շարունակել: ՈՒ նրանց ամենավառ ներկայացուցիչներից Մոնթե Մելքոնյանն էր՝ հաղթանակի սիմվոլներից մեկը:
Մոնթեն ավելի շատ բացառություն ա քան օրինաչափություն։ Եթե Մոնթեի հետ միասին հաշվենք եւվս մի 20 հոգու, մեծ հաջողություն կլինի։
Գաղթական
15.12.2021, 16:43
Գաղթական ախպեր, արի ցավալու աստիճան ազնիվ լինենք։ ՀՀ-ն ու հայկական սփյուռքը ապրում են լրիվ իրարից կտրված, սեփական կյանքերով։ Էդ երկու օրգանիզմները իրար հետ զգացմունքային-էմոցիոնալ կապից բացի որեւէ այլ կապ չունեն։ Ով ա մեղավոր, խի ա տենց, հլը դնենք մի կողմ։ Միջին վիճակագրական սփյուռքահայը մեկ-մեկ մի երկու մանեթ փող ա քցում էս կողմ ու համարում, որ ինքը վերջն ա։ Էս մեղադրանք չի բացարձակ, էս ավելի շատ օբյեկտիվ իրականություն ա։ Ընդամենը մի տարի առաջ ՀՀ-ը դաժանագույն պատերազմի մեջ էր, սփյուռքից քանի՞ հոգի եկավ Ղարաբաղ։ Հանուն ազնվության, պիտի նշենք, որ օրինաչափ հարց ա առաջանում, թե վաբշե ՀՀ-ից քանի հոգի գնաց Ղարաբաղ, բայց դե սա այլ քննարկման թեմայա։ Ասածս էն ա, որ հայապահպանությունն ու ՀՀ-ը ավելի ճիշտ կլինի առանձին դիտարկել, քան միասին։
Օվերդոզ ախպեր, ճիշտն ասած, ես խիստ կասկածում եմ, թե դու երբևէ եղել ես սփյուռքահայ կրթօջախներից որևէ մեկում, կամ շրջել ես համայնքային կազմակերպություններով, զրուցել ես մարդկանց հետ..
Հա՝ հավանաբար «վերջին շրջանում» սփյուռքահայ դարձած մի քանի հայաստանցու ճանաչես, որ պարբերաբար դրսերից տուն են գալիս՝ ոմանք կարոտախտից, մյուսերն էլ՝ գլուխ գովալու:
Բայց էդ ֆոնի վրա մի ամբողջ բազմաշերտ ու բազմաբովանդակ Սփյուռքի մասին պատկերացում կազմելը, մեղմ ասած, ինքնախաբեություն ա:
Իսկ ինչ վերաբերում ա պատերազմի ընթացքում Արցախ գնալուն, հա՝ էդ օրերին լիքը տենց ռեպորտաժներ կային, թե ոնց են մարդիկ հետ գալիս կռվելու:
Ասենք օրինակ Բրյուսելի հայկական դեսպանատանն էլ յէքա հերթագրվածների ցուցակ կար: Սաղին ասում էին՝ սպասեք, հենց պետք լինի կկանչենք..
Մեկ էլ Արեւմտյան Հայաստանի ազատագրում ու ՀՀ-ին կցելու մոմենտը։ Դու իրո՞ք հավատում ես, որ էդ ակցիան թեկուզ մի հյուլեի չափ կարար նպաստեր էդ հարցին։
Այո, իհարկե:
ՈՒ արդեն գրեցի, թե ինչպես:
Ընդհանրապես ԱՍԱԼԱ-ի համարյա բոլոր ակցիաները լուսաբանում էին Եղեռնն ու դրա շուրջ ծավալում հանրային քննարկումներ:
Համ էլ էդ ամենի հաշվին տարբեր երկրներ հերթով ճանաչում էին Ցեղասպանությունը:
Հիմա եթե էդ պահին գերտերությունների շահերից բխեր թուրքիայի տապալումն ու մասնատումը (ընդ որում՝ կար տենց թեմա), հաստատ հայերն անմասն չէին մնալու փայ ստանալուց:
Overdose
17.12.2021, 15:06
Օվերդոզ ախպեր, ճիշտն ասած, ես խիստ կասկածում եմ, թե դու երբևէ եղել ես սփյուռքահայ կրթօջախներից որևէ մեկում, կամ շրջել ես համայնքային կազմակերպություններով, զրուցել ես մարդկանց հետ..
Հա՝ հավանաբար «վերջին շրջանում» սփյուռքահայ դարձած մի քանի հայաստանցու ճանաչես, որ պարբերաբար դրսերից տուն են գալիս՝ ոմանք կարոտախտից, մյուսերն էլ՝ գլուխ գովալու:
Բայց էդ ֆոնի վրա մի ամբողջ բազմաշերտ ու բազմաբովանդակ Սփյուռքի մասին պատկերացում կազմելը, մեղմ ասած, ինքնախաբեություն ա:
Իսկ ինչ վերաբերում ա պատերազմի ընթացքում Արցախ գնալուն, հա՝ էդ օրերին լիքը տենց ռեպորտաժներ կային, թե ոնց են մարդիկ հետ գալիս կռվելու:
Ասենք օրինակ Բրյուսելի հայկական դեսպանատանն էլ յէքա հերթագրվածների ցուցակ կար: Սաղին ասում էին՝ սպասեք, հենց պետք լինի կկանչենք..
Գաղթական ախպեր, գալացողը գալիս ա, չի գնում հերթ կանգնում։ Ես լիքը ծանոթ բարեկամ ունեմ, որ գնացել, վայենկոմատի հայաթում մի երկու ժամ ոտը կախ էին գցել, հետո տուն գնացել, ասել թե մեզ չկանչեցին։ Կամ նույն Ակումբի Աթեիստը։ Ակումբից կարծեմ մի հոգու հետ եղունգկտրիչի դանակով զինված-պատրաստված գնացել էր վայենկոմատ, հետո տխուր դեմքերով հետ հետ էր գնացել՝ թե բա չկանչեցին։ Պատերազմ գնալը ծանր բան ա, եթե ստեղի մարդիկ էին մասսայաբար խուսափել պատերազմ գնալուց, դրսի փափուկ-տաքուկ կյանքով ապրող հայը վաբշե չի ուզենա գնա, էդ հերթ -մերթ կանգնելը, մոռացի, "ատոնք պարապ բաներ են, յավրում"․․․
Ինչ վերաբերվում ա սփյուռքի բազմաշերտությանը, ապա ես դրա հետ չեմ վիճում, իհարկե կան եվ ցեղասպանության վախտերից եկած հին հնաբնակներ, եւ նոր սերնդի խոպանչիներ, բայց էդ բոլորին միավորում ա հավասարաչափ անտարբերությունը առ Հայաստան պետություն, որը իչ որ տեղ նույնիսկ բնական ու օրինաչափ ա։ Տես, ես չեմ ասում անտարբերությունը առ հայություն ու հայապահպանություն, չէ, տենց ասելը սխալ կլինի, լիքը հայեր իրանց երեխեքի հետ հայերեն են խոսում, հայկական դպրոց են տալիս, հայկական եկեղեցի են գնում, բայց էդքանով հանդերձ, բոլորը գործնականում համերաշխորեն անտարբեր են Հայաստան պետության հանդեպ։ Էմոցիանալ կամ հնարավոր ա պահպանված լինի, բայց գործնական քայլերը կամ շատ քիչ են, կամ էլ չկան։
Բայց իհարկե, էդ գործնական անտարբերությամբ հանդերձ, բոլորը իրենց պարտքն են համարում մասնակցել Հայաստանի ներքաղաքական կյանքին, նիկոլ պաշտպանել, մեզ համարել հետամնաց աբորիգեններ, որոնք իրանց լավն ու վատը չեն հասկանում եւ այլն, եւ այլն․․․․
Այո, իհարկե:
ՈՒ արդեն գրեցի, թե ինչպես:
Ընդհանրապես ԱՍԱԼԱ-ի համարյա բոլոր ակցիաները լուսաբանում էին Եղեռնն ու դրա շուրջ ծավալում հանրային քննարկումներ:
Համ էլ էդ ամենի հաշվին տարբեր երկրներ հերթով ճանաչում էին Ցեղասպանությունը:
Հիմա եթե էդ պահին գերտերությունների շահերից բխեր թուրքիայի տապալումն ու մասնատումը (ընդ որում՝ կար տենց թեմա), հաստատ հայերն անմասն չէին մնալու փայ ստանալուց:
Պատկերացնու՞մ ես, ասենք, եթե ազերները իրանց պետությունն ու բանակը ուժեղացնելու փոխարեն բռնեին ասենք տարին մեկ մի-մի հատ Հայաստանի դեսպան խփեին։ Քանի՞ հազարամյակ հետո Ղարաբաղը իրանցը կդառնար։
Տես, ես չեմ ասում, թե լրիվ անօգուտ բան են արել, հա, մեկը ինձ անձամբ դզում ա իմանալ, որ ինչ որ տեղ երկրագնդի վրա թուրք ա սատկել, բայց չեմ էլ գերագնահատում էդ ակցիան։ Էմոցիոնալ-զգացմունքային մակարդակում նորմալ գործ ա, բայց արդյունքային տեսանկյունից՝ զրոյին ձգտող։
Գաղթական
18.12.2021, 04:02
Ինչ վերաբերվում ա սփյուռքի բազմաշերտությանը, ապա ես դրա հետ չեմ վիճում, իհարկե կան եվ ցեղասպանության վախտերից եկած հին հնաբնակներ, եւ նոր սերնդի խոպանչիներ, բայց էդ բոլորին միավորում ա հավասարաչափ անտարբերությունը առ Հայաստան պետություն, որը իչ որ տեղ նույնիսկ բնական ու օրինաչափ ա։ Տես, ես չեմ ասում անտարբերությունը առ հայություն ու հայապահպանություն, չէ, տենց ասելը սխալ կլինի, լիքը հայեր իրանց երեխեքի հետ հայերեն են խոսում, հայկական դպրոց են տալիս, հայկական եկեղեցի են գնում, բայց էդքանով հանդերձ, բոլորը գործնականում համերաշխորեն անտարբեր են Հայաստան պետության հանդեպ։ Էմոցիանալ կամ հնարավոր ա պահպանված լինի, բայց գործնական քայլերը կամ շատ քիչ են, կամ էլ չկան։
Բայց իհարկե, էդ գործնական անտարբերությամբ հանդերձ, բոլորը իրենց պարտքն են համարում մասնակցել Հայաստանի ներքաղաքական կյանքին, նիկոլ պաշտպանել, մեզ համարել հետամնաց աբորիգեններ, որոնք իրանց լավն ու վատը չեն հասկանում եւ այլն, եւ այլն․․․․
Քանի որ մեծ դժվարությամբ եմ պատկերացնում, թե ինչի ա մոտդ էդպիսի կարծիք ձևավորվել, կխնդրեի մանրամասնել, թե օրինակ դու ինչպիսի՞ քայլեր էիր ակնկալում միջին վիճակագրական սփյուռքահայից, որոնք ցույց կտային իր ոչ-անտարբերությունը առ Հայաստան պետություն:
Պատկերացնու՞մ ես, ասենք, եթե ազերները իրանց պետությունն ու բանակը ուժեղացնելու փոխարեն բռնեին ասենք տարին մեկ մի-մի հատ Հայաստանի դեսպան խփեին։ Քանի՞ հազարամյակ հետո Ղարաբաղը իրանցը կդառնար։
Օրինակդ հավասարաչափ չի, Օվերդոզ ջան:
ՈՒ հավասարաչափ չի միանգամից 2 կետով:
Նախ՝ ազերներն իրենց պետությունն ու բանակը ոչ թե հզորացրել են ասվածի կլասիկ իմաստով, այլ՝ տուպը լիքը փող ունեն ու թույն զենքեր են գնել:
ՈՒ երկրորդ, մեր քննարկման առարկա դարձած ժամանակաշրջանում ԱՍԱԼԱ զինվորագրվող մարդիկ մեծ ցանկության դեպքում էլ չէին կարող Հայաստանի պետությունն ու բանակը զարգացնել՝ ուղղակի որովհետև չկային էդպիսիք ))
Overdose
20.12.2021, 11:17
Քանի որ մեծ դժվարությամբ եմ պատկերացնում, թե ինչի ա մոտդ էդպիսի կարծիք ձևավորվել, կխնդրեի մանրամասնել, թե օրինակ դու ինչպիսի՞ քայլեր էիր ակնկալում միջին վիճակագրական սփյուռքահայից, որոնք ցույց կտային իր ոչ-անտարբերությունը առ Հայաստան պետություն:
Գաղթական ախպեր ջան, խնդրում եմ ասածներս անձնական չընկալես, բայց իմ համար Հայաստանից գնացած մարդիկ անվերադարձ կորած են երկրի համար։ Նույնիսկ ինչ-որ տեղ՝ երկրից գնալը դասալքությանը պես մի բան է իմ համար։
Ըստ այդմ՝ սփյուռքահայը ոչինչ էլ չպիտի անի Հայաստանի համար, որովհետեւ չկա որեւէ գրված կամ չգրված օրենք, ըստ որի սփյուռքահայը պարտավոր է ինչ որ բան անել Հայաստանի համար։ Միակ բանը, որ իմ կարծիքով սփյուռքահայը պիտի անի՝ դա Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում որեւէ դեր չխաղալն է։ Ինքդ դատիր, 18 թվին լիքը սփյուռքահայեր սոցցանցերով եւ իրական կյանքում promote էին անում Նիկոլին, բայց հիմա նիկոլի ջառմեն քաշում եմ ես՝ Հայաստանում ապրողը, այլ ոչ թե իրանք։
Օրինակդ հավասարաչափ չի, Օվերդոզ ջան:
ՈՒ հավասարաչափ չի միանգամից 2 կետով:
Նախ՝ ազերներն իրենց պետությունն ու բանակը ոչ թե հզորացրել են ասվածի կլասիկ իմաստով, այլ՝ տուպը լիքը փող ունեն ու թույն զենքեր են գնել:
Ապ, ի՞նչ կարեւոր ա, թե ոնց են արել։ Արել են չէ՞ մի ձեւ։ Իմ սուբյեկտիվ կարծիքով իրանց ամենամեծ ռեսուրսը, ոչ թե նավթն ա, այլ Իլհամ ձաձան։ Մեր անլվա տավարի փոխարեն Իլհամ ձաձա ունենայինք՝ հաստատ սենց մուրացկան դառած չէինք լինի
ՈՒ երկրորդ, մեր քննարկման առարկա դարձած ժամանակաշրջանում ԱՍԱԼԱ զինվորագրվող մարդիկ մեծ ցանկության դեպքում էլ չէին կարող Հայաստանի պետությունն ու բանակը զարգացնել՝ ուղղակի որովհետև չկային էդպիսիք ))
Արդար նկատառում էր, Գաղթական ախպեր, ես դրա մասին նշել էի
Արի մի պահ մոռանանք, որ էդ ժամանակ Հայաստան պետություն չի եղել, ու ԱՍԱԼԱ-ի տղերքը որ ուզենային էլ պետության համար լավ բան անել չէին կարողանա։
Գաղթական
21.12.2021, 12:11
Գաղթական ախպեր ջան, խնդրում եմ ասածներս անձնական չընկալես, բայց իմ համար Հայաստանից գնացած մարդիկ անվերադարձ կորած են երկրի համար։ Նույնիսկ ինչ-որ տեղ՝ երկրից գնալը դասալքությանը պես մի բան է իմ համար։
Ըստ այդմ՝ սփյուռքահայը ոչինչ էլ չպիտի անի Հայաստանի համար, որովհետեւ չկա որեւէ գրված կամ չգրված օրենք, ըստ որի սփյուռքահայը պարտավոր է ինչ որ բան անել Հայաստանի համար։ Միակ բանը, որ իմ կարծիքով սփյուռքահայը պիտի անի՝ դա Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում որեւէ դեր չխաղալն է։ Ինքդ դատիր, 18 թվին լիքը սփյուռքահայեր սոցցանցերով եւ իրական կյանքում promote էին անում Նիկոլին, բայց հիմա նիկոլի ջառմեն քաշում եմ ես՝ Հայաստանում ապրողը, այլ ոչ թե իրանք։
Օվերդոզ ախպեր, ուրեմն ես էլ պիտի խնդրեմ ասածներս վիրավորական չընկալել, բայց չափազանց մակերեսային ու պրիմիտիվ ես դատում կոնկրետ էս հարցում..
Նախ՝ Նիկոլին էին փրոմոթ անում, ֆլան-ֆստան..
լո՞ւրջ.. լավ էլի, ախպեր..
ուրեմն դու քո խելքը չունես, ե՞ս պիտի գամ քեզ ասեմ ում ընտրես երկրիդ ղեկավար..
ավելի վատ, որ միայն դրսերում ապրող մարդու սոցցանցերում գրածով ես առաջնորդվում տենց անկյունաքարային հարցերում..
(ստեղ «դու»-ով գրածս անձամբ քեզ ի նկատի չունեմ, իհարկե: ու վաբշե՝ սաղ տեքստում «դու»-ն առ ՀՀ քաղաքացի եմ օգտագործել)
եթե իսկապես տենց ա, ուրեմն պիտի գիտակցես վերջապես, որ ոչ միայն դեմոգրաֆիական առումով ես լուրջ ք*քի մեջ, այլև՝ առայժմ չփախածների կրթական պլինտուսային ցենզով..
էն որ 30 տարի նպատակաուղղված քանդում էիր հոտն ավելի հեշտ կառավարելու համար՝ հիմա փաստորեն խիարը թարս աճեց..
ՈՒ հետո հասկանալ ա պետք վերջապես, որ էդ նեղ ու պուճուր անձնական ռեգիոնալ մինիռասիզմը իսկական ճակատագրական տնաքանդություն ա ամբողջ երկրի, ազգի համար:
..ծիպը՝ մեր գյուղի ձմերուկը ձերինից մեծ ա..
մամաաան ծաղկաման..
պատմությունից ոչ մի բան չենք սովորում էլի..
էն որ 40-70-ականներին հայրենադարձածներին ինչ ասես չէին ասում ու ռեժիմով թաղի խուժանի մակարդակով ծեծի ենթարկում՝ ամեն կերպ հասկացնելով, որ դուք ստեղ սպասված ու ցանկալի ՀՅՈՒՐ չեք..
Հասկանո՞ւմ ես, որ էդ մարդկանց սերունդները գերդաստաններով են լքել Հայաստանը..
նեղացած, մինչև հոգու խորքը վիրավորված..
Հայրենիքը, հայրենակիցը իրանց տեղ չի տվել ու չի ընդունել..
դրա երեսից մինչև հիմա «տեղացու» հետ պսակվելն իրանց համար եքա բիգ դիլ ա..
ՈՒ էդ խելքով սպասվում ա, որ իրանք պիտի սարեր շուռ տային առ Հայաստան պետությո՞ւն..
բա ձուն գար էլի..
երեկ էլ դեռ՝ թե բա սիրիահայն եկել ա մեր կես հացն ուտի..
էսօր արդեն՝ դասալքություն..
արա, ախր խի՞ ա թվում, թե սաղ «քեզ» պարտական են..
սաղին թքես, մրես, նեղում հայտնված ու գետնին ընկած վախտ մի հատ էլ դու գլխին քացով տաս, հետո ինքն իրա բերնից միլիոններ կտրի՝ քեզ ուղարկի ու գա Արցախում քո համար կռվի..
Էդ ա՞ պետականամետ մոտեցումդ:
Էդ ա՞ պապուդ սովորացրած «ձեռքը ձեռք ա լվանում»-ը:
Հայաստանը սաղ հայերի հայրենիքն ա:
Սա պիտի լինի միակ չգրված օրենքը:
ՈՒ էդքան բազմաշերտ ու բազմերանգ հայությանը սաղին իրար գլուխ պիտի հավաքի ընդամենը մեկ գաղափար՝ Հայաստան պետության բարօրրությունը:
Նախ՝ որտև դա ա ճիշտը ու երկրորդ՝ որտև այլ միավորող թել տուպը չկա, նահուի..
Հետևաբար նաև յուրաքանչյուր սփյուռքահայ պիտի Հայաստան պետության կողմից դիտարկվի որպես ռեսուրս:
Ռեսուրս՝ ոչ թե կթու կով:
Իսկ ռեսուրսները պետք ա խելացի բաշխվեն ու կառավարվեն: ՈՒ կառավարրվեն միայն ու միայն Երևանից:
Չնայած որ դրա համար խիստ անհրաժեշտ կլինի սկսել գրել-կարդալ սովորելուց...
Ապ, ի՞նչ կարեւոր ա, թե ոնց են արել։ Արել են չէ՞ մի ձեւ։ Իմ սուբյեկտիվ կարծիքով իրանց ամենամեծ ռեսուրսը, ոչ թե նավթն ա, այլ Իլհամ ձաձան։ Մեր անլվա տավարի փոխարեն Իլհամ ձաձա ունենայինք՝ հաստատ սենց մուրացկան դառած չէինք լինի
Մեր բախտն ա ուղղակի բերել, Օվերդոզ ախպեր, որ իրանց պետության գլուխը իլհամի պես մի անասուն ա:
Հակառակ դեպքում իրանք վաղուց մեր բոլոր անասուններին փաթթած կունենային:
Իլհամն էն մարդն ա, ում երեխեքը դեռ դպրոցական հասակում, OCCRP-ի տվյալներով, արդեն բազմամիլիոնանոց օֆշորների ու Լոնդոն տեղ պենտհաուսների սեփականատեր էին..
Իսկ էսօր դու ունես ամենակարևորը (ինչքան էլ որ, քեզ հատուկ փնթիությամբ, բացարձակապես բացսական ու ինքնաոչնչացնող նպատակներով ես դա օգտագործում)՝ խոսքի ազատությունը:
Ժողովրդական երկրի, առաջադեմ հասարակության համար սա ամենաառաջին հիմնարար սկզբունքն ա:
Էն դեպքում, երբ ազերփայչանում հենց էս պահին սալեհ ռուստամլի բալետ անողները էշին քեռի են կանչում ու բամբակով ջուր խմում:
Overdose
22.12.2021, 10:06
Օվերդոզ ախպեր, ուրեմն ես էլ պիտի խնդրեմ ասածներս վիրավորական չընկալել, բայց չափազանց մակերեսային ու պրիմիտիվ ես դատում կոնկրետ էս հարցում..
Նախ՝ Նիկոլին էին փրոմոթ անում, ֆլան-ֆստան..
լո՞ւրջ.. լավ էլի, ախպեր..
ուրեմն դու քո խելքը չունես, ե՞ս պիտի գամ քեզ ասեմ ում ընտրես երկրիդ ղեկավար..
ավելի վատ, որ միայն դրսերում ապրող մարդու սոցցանցերում գրածով ես առաջնորդվում տենց անկյունաքարային հարցերում..
(ստեղ «դու»-ով գրածս անձամբ քեզ ի նկատի չունեմ, իհարկե: ու վաբշե՝ սաղ տեքստում «դու»-ն առ ՀՀ քաղաքացի եմ օգտագործել)
եթե իսկապես տենց ա, ուրեմն պիտի գիտակցես վերջապես, որ ոչ միայն դեմոգրաֆիական առումով ես լուրջ ք*քի մեջ, այլև՝ առայժմ չփախածների կրթական պլինտուսային ցենզով..
էն որ 30 տարի նպատակաուղղված քանդում էիր հոտն ավելի հեշտ կառավարելու համար՝ հիմա փաստորեն խիարը թարս աճեց..
Գաղթական ախպեր, դու տեսե՞լ ես փերֆեկտ թիվիի դիտումների ու լայքերի քանակը։ Տեսել ես քանի մարդ ա էդ ք*քը նայում ու հավատում։ Դու ճիշտ ես, կրթական ցենզը մեր մոտ պլինտուսային մակարդակի ա, մեր մոտ մարդիկ կարան ոգեւորվեն նրանից, որ նիկոլը ալիեւին յանի ջղայնացած նայում ա, ու էդ մեկնաբանեն որպես դարի հաղթանակ։ Էս ա, ապեր, իրականությունը հենց էդ ա, որ մարդկանց բացարձակ մեծամասնությունը հավի ուղեղ ու հիշողություն ու գիտակցություն ունի, հենց դրանք էլ նիկոլի ամենամեծ հենարանն են։ Իհարկե, կա ավելի կրթված, բայց անհայրենիք մասսա, որոնք նպատակը ղարաբաղը տուլիտ անելն ու տեղական քյարթու բուխանկի տեղը համով թուրքական կալբաս ուտելն էր, բայց սա առանձին թեմայա, չարժի սրան անդրադառնալ (տեսար, Աթեիստ ջան, էլի կախվեցի)։
Հենց դրա համար եմ ասում, որ երբ հավաքական սփյուռքահայը հեռվից սկսում ա "շիրա տալ" այս կամ այն խաբեբա ավանտյուրիստի արկածախնդրությանը, արդյունքը լինում ա էս։ Տակ չտո հա, ապեր, մենք էնքան հավ ենք, որ անկյունաքարային հարցերում մենք առաջնորդվում ենք ոչ թե ուղեղով, այլ նախրային բնազդով ու ուրիշների կարծիքով։
ՈՒ հետո հասկանալ ա պետք վերջապես, որ էդ նեղ ու պուճուր անձնական ռեգիոնալ մինիռասիզմը իսկական ճակատագրական տնաքանդություն ա ամբողջ երկրի, ազգի համար:
..ծիպը՝ մեր գյուղի ձմերուկը ձերինից մեծ ա..
մամաաան ծաղկաման..
պատմությունից ոչ մի բան չենք սովորում էլի..
էն որ 40-70-ականներին հայրենադարձածներին ինչ ասես չէին ասում ու ռեժիմով թաղի խուժանի մակարդակով ծեծի ենթարկում՝ ամեն կերպ հասկացնելով, որ դուք ստեղ սպասված ու ցանկալի ՀՅՈՒՐ չեք..
Հասկանո՞ւմ ես, որ էդ մարդկանց սերունդները գերդաստաններով են լքել Հայաստանը..
նեղացած, մինչև հոգու խորքը վիրավորված..
Հայրենիքը, հայրենակիցը իրանց տեղ չի տվել ու չի ընդունել..
դրա երեսից մինչև հիմա «տեղացու» հետ պսակվելն իրանց համար եքա բիգ դիլ ա..
ՈՒ էդ խելքով սպասվում ա, որ իրանք պիտի սարեր շուռ տային առ Հայաստան պետությո՞ւն..
բա ձուն գար էլի..
երեկ էլ դեռ՝ թե բա սիրիահայն եկել ա մեր կես հացն ուտի..
էսօր արդեն՝ դասալքություն..
Հայաստանը սաղ հայերի հայրենիքն ա:
Սա պիտի լինի միակ չգրված օրենքը:
ՈՒ էդքան բազմաշերտ ու բազմերանգ հայությանը սաղին իրար գլուխ պիտի հավաքի ընդամենը մեկ գաղափար՝ Հայաստան պետության բարօրրությունը:
Նախ՝ որտև դա ա ճիշտը ու երկրորդ՝ որտև այլ միավորող թել տուպը չկա, նահուի..
Գաղթական ախպեր, ինձ թվում ա դու թեման ուրիշ տեղ ես տանում։ Ի՞նչ միրոռասիզմ, ի՞նչ բան․․․ Ես ընդամենը ասում եմ, որ եթե դու Հայաստան պետությանը հարկ չես տալիս, ու հայկական բանակում չես ծառայում, ուրեմն դու Հայաստան պետության անմիջական շահառուների ցանկից դուրս ես։ Երբ որ էս երկու կրիտերիաներին կբավարարես, այ էդ Հայաստան պետությունը կդառնա քո շահերի կենտրոնը, ոչ թե խոսքով, այլ գործով։ Ու եթե պայմանական սիրիահայը եկել ա Հայաստան, հարկ ա տալիս ու գնում ա բանակ, իրա ցավն էլ տանեմ։
Քո ասած խոսքերը, որ "Հայաստանը սաղ հայերի հայրենիքն ա", իմ սուբյեկտիվ կարծիքով ինչքան սիրուն, էդքան էլ դատարկ խոսքեր են։ Պատկերացրա, ոնց որ Ջաբրայիլի ֆրոնտից փախած մեկը գա Երեւանի Կասկադի կաֆեներից սկսի զանգել էնտեղի ժամկետային տղերքին խորհուրդներ տալ ու դրանով համարել, որ ինքը լավ գործ արեց։ Անալոգիան մի քիչ կոպիտ ա, բայց էությունը լրիվ արտահայտում ա։
Մեր բախտն ա ուղղակի բերել, Օվերդոզ ախպեր, որ իրանց պետության գլուխը իլհամի պես մի անասուն ա:
Հակառակ դեպքում իրանք վաղուց մեր բոլոր անասուններին փաթթած կունենային:
Իլհամն էն մարդն ա, ում երեխեքը դեռ դպրոցական հասակում, OCCRP-ի տվյալներով, արդեն բազմամիլիոնանոց օֆշորների ու Լոնդոն տեղ պենտհաուսների սեփականատեր էին..
Իսկ էսօր դու ունես ամենակարևորը (ինչքան էլ որ, քեզ հատուկ փնթիությամբ, բացարձակապես բացսական ու ինքնաոչնչացնող նպատակներով ես դա օգտագործում)՝ խոսքի ազատությունը:
Ժողովրդական երկրի, առաջադեմ հասարակության համար սա ամենաառաջին հիմնարար սկզբունքն ա:
Էն դեպքում, երբ ազերփայչանում հենց էս պահին սալեհ ռուստամլի բալետ անողները էշին քեռի են կանչում ու բամբակով ջուր խմում:
Ապո, իսկ ով ասեց, որ ամեն ապուշի խոսելու իրավունք տալը լավ բան ա։ Ո՞վ ասեց, որ դրանք են ամենակարեւոր բաները, կարա՞ս հիմնավորես։ Ես էլ ասում եմ, որ հակառակը, միգուցե դա չարիք ա։ Ու կոնկրետ օրինակ ունեմ աչքիս առաջ։ Բեղավոր ձաձի երկրում խոսքի ազատություն չկա, բայց ինքը 20 թվից մինչեւ էսօր ամենաօրյա ռեժիմով անպատիժ կերպով ցփնում ա մեր դեմքին։ Բայց զատո մենք կարանք համարենք թե անձրեւ ա գալիս ու ազատ արտահայտենք մեր կարծիքը։ Է՞դ ա քո ասած լավը։ Էդի լավ բան չի Գաղթական ախպեր, հեչ լավ բան չի։ Եթե իմ կարծիքը հետաքրքիր ա, ապա կասեմ, որ հանրային խոսալու իրավունք պիտի ունենան միայն էն մարդիկ, ովքեր իրանց վաստակով, կրթությամբ ու արժեքներով վաստակել են դրա իրավունքը։ Ամեն բոմժի խոսալու իրավունք տալը հեչ էլ հպարտանալու բան չի, Հայաստանի էսօրվա իրականությունը դրա ամենավառ ապացույցն ա։ Ու եթե դու ինձ հարցնես՝ որն ես ուզում՝ դեմոկրատիա (Հայաստանի տիպի երկիր), թե ուժեղ ու արժանապատիվ երկիր (պայմանական Ազերստանի տիպի երկիր), ես առանց մի վայրկյան մտածելու կընտրեմ երկրորդը։
․․․․
Իսկ էսօր դու ունես ամենակարևորը (ինչքան էլ որ, քեզ հատուկ փնթիությամբ, բացարձակապես բացսական ու ինքնաոչնչացնող նպատակներով ես դա օգտագործում)՝ խոսքի ազատությունը:
Ժողովրդական երկրի, առաջադեմ հասարակության համար սա ամենաառաջին հիմնարար սկզբունքն ա:
Էն դեպքում, երբ ազերփայչանում հենց էս պահին սալեհ ռուստամլի բալետ անողները էշին քեռի են կանչում ու բամբակով ջուր խմում:
Ընդգծածս հատվածը հերթական անհիմն միֆերից մեկն է։ Խոսքի ազատությունը առաջադիմության չափանիշ չի կարող լինել։ ՀՀ-ն դրա վառ օրինակն է։ Դե էլ չեմ խոսում տարբեր վայրենի ցեղերի մասին, որոնք ըստ էության ցենզուրա չունեն ու չեն էլ ունեցել, բայց առաջադեմ կոչվելու համար ոնց որ մի փոքր չեն առաջադիմել։
Overdose
07.02.2022, 15:20
Իսկ էսօր դու ունես ամենակարևորը (ինչքան էլ որ, քեզ հատուկ փնթիությամբ, բացարձակապես բացսական ու ինքնաոչնչացնող նպատակներով ես դա օգտագործում)՝ խոսքի ազատությունը:
Ժողովրդական երկրի, առաջադեմ հասարակության համար սա ամենաառաջին հիմնարար սկզբունքն ա:
Գաղթական ախպեր, էսօրվա լրահոսից մի երկու բան աչքովս ընկավ։ Աշոտ Մինասյանին ազատ արձակած դատավորին կալանավորել են, և "բ*զի լաց" արտահայտությունը ենթադրաբար նիկոլի կնգա հասցեին օգտագործած քաղաքացուն հրավիրել են ոստիկանություն։
Դու հլը համարու՞մ ես որ վսյո տակի Հայաստանում խոսքի ազատություն ա ու ժողովրդավարություն
[MENTION=6814]... Աշոտ Մինասյանին ազատ արձակած դատավորին կալանավորել են...
Բայց Աշոտ Միասյանին ազատ արձակելու համար չեն չէ՞ կալանավորել։ Մեղադրանքը լրիվ այլ բնույթի է։
Հիմա մի տենց տենդենց էլ կա․ ում բռնում են, ասում է քաղաքական մոտիվներով եմ հետապնդվում։
Վարչակերի մարդակերուհուն հայհոյելով էլ բան չի փոխվի, բայց պիտի որ լավ սրտհվանք լինի։
Overdose
09.02.2022, 17:22
Բայց Աշոտ Միասյանին ազատ արձակելու համար չեն չէ՞ կալանավորել։ Մեղադրանքը լրիվ այլ բնույթի է։
Հիմա մի տենց տենդենց էլ կա․ ում բռնում են, ասում է քաղաքական մոտիվներով եմ հետապնդվում։
Վարչակերի մարդակերուհուն հայհոյելով էլ բան չի փոխվի, բայց պիտի որ լավ սրտհվանք լինի։
Վարզոր ախպեր, տեխնիկապես կարային օրինակ ապօրինի զենք պահելու կամ բռնաբարության փորձի համար կալանավորեին։ Բայց եթե մտովի ժամանակը հետ տայինք ու էդ դատավորը Մինասյանին ազատ արձակած չլիներ, ի՞նչ ես կարծում՝ կկալանավորվեր, թե՞ ոչ։
Այլ կերպ ասած՝ Մինասյանին ազատ արձակելն ու կալանավորվելը իրար հաջորդել են։ Հետեւաբար ես կարամ ողջամիտ կասկած ունենամ, որ էստեղ կարա լինի պատճառահետեւանքային կապ
Գաղթական
13.02.2022, 00:22
Ընդգծածս հատվածը հերթական անհիմն միֆերից մեկն է։ Խոսքի ազատությունը առաջադիմության չափանիշ չի կարող լինել։ ՀՀ-ն դրա վառ օրինակն է։ Դե էլ չեմ խոսում տարբեր վայրենի ցեղերի մասին, որոնք ըստ էության ցենզուրա չունեն ու չեն էլ ունեցել, բայց առաջադեմ կոչվելու համար ոնց որ մի փոքր չեն առաջադիմել։
Բացարձակ համաձայն չեմ, Վարզոր ախպեր:
Առանց խոսքի ազատության չի կարող լինել առաջադեմ հասարակություն:
Բայց և «խոսքի ազատություն»-ն է պետք ճիշտ օգտագործել: Դա, առաջին հերթին, առողջ քննադատությունն է, ոչ թե աջ ու ձախ լկտի ու հայհոյախառն պահվածքը:
Overdose ախպեր, տեսա դեռ դեկտեմբերին ինձ գրածդ էլ անպատասխան էր մնացել:
Էս անտեր թափաթաքը հեռախոսիս վրա միշտ կախում ա, եղբայր, չեմ կարողանում բացել:
Ես էլ հիմնականում հեռախոսով եմ լինում:
Բացարձակ համաձայն չեմ, Վարզոր ախպեր:
Առանց խոսքի ազատության չի կարող լինել առաջադեմ հասարակություն:
Բայց և «խոսքի ազատություն»-ն է պետք ճիշտ օգտագործել: Դա, առաջին հերթին, առողջ քննադատությունն է, ոչ թե աջ ու ձախ լկտի ու հայհոյախառն պահվածքը:
Ասածս հակառակ կողմից ես ինտերպրետացնում։
Ես չեմ էլ ասել, որ առանց խոսքի ազատության լինում է առաջադեմ հասարակություն։ Ես ընդամենը կարծում եմ, որ խոսքի ազատության առկայությունը դեռ չի խոսում հասարակության առաջադիմության մասին։
Սա քո գրածն է․
․․․խոսքի ազատությունը: Ժողովրդական երկրի, առաջադեմ հասարակության համար սա ամենաառաջին հիմնարար սկզբունքն ա:
Ես պնդում եմ, որ․
Խոսքի ազատության առկայությունը դեռ չի վկայում հասարակության առաջադիմության մասին։
Խոսքի ազատությունը առաջադեմ հասարակությունում անհրաժեշտ է և առկա է։
Հետևություն․ առաջադեմ հասարակության համար խոսքի ազատությունը անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար գործոն է։
Հիմնավորում․ առկա են պետություններ/հասարակություններ, որոնք ունեն խոսքի ազատություն, բայց չունեն առաջադիմություն և չեմ կոչվում կամ համարվում առաջադիմական։ Դրանցից մեկը ՀՀ-ն է։
Այ հիմա, խնդրեմ, ինչումն է ձեր անհամաձայնությունը։
Overdose
03.03.2022, 11:24
Overdose ախպեր, տեսա դեռ դեկտեմբերին ինձ գրածդ էլ անպատասխան էր մնացել:
Էս անտեր թափաթաքը հեռախոսիս վրա միշտ կախում ա, եղբայր, չեմ կարողանում բացել:
Ես էլ հիմնականում հեռախոսով եմ լինում:
Գաղթական ախպեր, ես էլ մտածում էի բան եղած չլինի տղու հետ։ Ուրախ եմ, որ ամեն ինչ նորմալ ա, հետ ես եկել