Դիտել ողջ տարբերակը : Ի՞նչ է տունը մեզ համար
One_Way_Ticket
04.04.2019, 16:18
Ու ինչի համար սկսեցի այս գրառումս։ Արտահայտելու զարմանքս ու տարակուսանքս, թե ինչպես է դա հնարավոր։
Ինչպես է հնարավոր, տարիներ շարունակ՝ մինչև անորոշություն (?), առանց "տան" զգացողության ու կարոտի, հյուրանոցներում, ճաշելով դրսում, մեկ ճամպրուկով՝ տարվա բոլոր եղանակներին, զբոսաշրջիկի մշտական տրամադրությամբ, և այս ամենը ինքնաբավ մենակության մեջ։ Ճամպրուկի պահը հատկապես ամենաուշագրավն է։ Նախանձելի է, որ մարդ իր կյանքի ողջ ունեցած-չունեցածը կարողանում է տեղավորել մի ճամպրուկի մեջ։ (Ինչպես կասեր հայտնի քեռին՝ կարևորը խելքս հետս ա :)) )
Ինչևէ, ես կատարյալ տարակուսանքի մեջ եմ․․․
Բարեկամ ջան, շնորհակալ եմ ինձ հիշելու համար, ու կպատասխանեմ տարակուսանքիդ ։)
Իրականում, ես Մելբուրնում սենյակիկ ունեմ վարձած, որտեղ պահում եմ իմ բոլոր իրերը, որոնք ուզում եմ պահել, բայց հետս քարշ չտալ։ Բացի դրանից, հիանալի ընկերներ ունեմ այնտեղ, որոնցից երկուսի հասցեն իմ պաշտոնական հասցեն է։ Եթե իմ անունով նամակ է գալիս, իրենք ինձ տեղեկացնում են։ Ու ոնց նկատեցիր, քաղաքացի եմ, երբ ուզեմ, հետ կգամ։
Ամենակարևորը, ըստ իս, լսել սեփական ներքին ձայնին ու չենթարկվել հանրության պարտադրած ապրելակերպին։ Ներքին ձայնը, ի դեպ, նույնպես անփոփոխ չէ։ Կարող է ուզես ճանապարհորդել, քեզ թվա թե ամբողջ կյանքումդ դա ես ուզելու, բայց որոշ ժամանակ հետո ուրիշ բան ուզես։ Նորմալ է։ Կոնկրետ հիմա ես ուրիշ բան եմ ուզում, ու աշխատում եմ այդ ուղղությամբ: Ընկերներիցս շատերը զարմացած են (ինչպես զարմացած էին, երբ ես մշտական տան գաղափարից հրաժարվեցի), բայց ես գիտեմ ինչ եմ անում :)
Մոդերատորական. թեման առանձնացվել է «Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ» թեմայից:
Բարեկամ ջան, շնորհակալ եմ ինձ հիշելու համար, ու կպատասխանեմ տարակուսանքիդ ։)
Իրականում, ես Մելբուրնում սենյակիկ ունեմ վարձած, որտեղ պահում եմ իմ բոլոր իրերը, որոնք ուզում եմ պահել, բայց հետս քարշ չտալ։ Բացի դրանից, հիանալի ընկերներ ունեմ այնտեղ, որոնցից երկուսի հասցեն իմ պաշտոնական հասցեն է։ Եթե իմ անունով նամակ է գալիս, իրենք ինձ տեղեկացնում են։ Ու ոնց նկատեցիր, քաղաքացի եմ, երբ ուզեմ, հետ կգամ։
Ամենակարևորը, ըստ իս, լսել սեփական ներքին ձայնին ու չենթարկվել հանրության պարտադրած ապրելակերպին։ Ներքին ձայնը, ի դեպ, նույնպես անփոփոխ չէ։ Կարող է ուզես ճանապարհորդել, քեզ թվա թե ամբողջ կյանքումդ դա ես ուզելու, բայց որոշ ժամանակ հետո ուրիշ բան ուզես։ Նորմալ է։ Կոնկրետ հիմա ես ուրիշ բան եմ ուզում, ու աշխատում եմ այդ ուղղությամբ: Ընկերներիցս շատերը զարմացած են (ինչպես զարմացած էին, երբ ես մշտական տան գաղափարից հրաժարվեցի), բայց ես գիտեմ ինչ եմ անում :)
Դավիթ ջան, դե ես ենթադրում էի, որ երևի մելբուրնցի ընկերներիդ մոտ մի տեղ կունենաս ոչ տանելիք իրերդ պահելու համար (ամեն ինչից դե չես ուզենա հրաժարվել), վարձած, թե մեկի մոտ՝ դա չի կարևորը, այլ այն, որ կարելի է ապրել մի ճամպրուկի պարունակությամբ :love
Բայց այս գրառումս նաև այն հոգեվիճակի մասին էր, երբ տվյալ պահին տուն չունես, կամ, ավելի ճիշտ, ամբողջ աշխարհն է քո տունը։ Մի քիչ անսովոր, բևեռայնորեն հակադարձ զգացողություն է համեմատ նրան, որ մարդը, անգամ ամենաճամփորդասերը, ի վերջո, մի պահ գոնե, պիտի որ ձգտի ինչ-որ մի սեփական ծմակի, ուր պատսպարվի աշխարհի ահռելիությունից ու բազմազանությունից։
Բայց ամեն դեպքում, ես միշտ այսպես կողքից, մեծ հետաքրքրությամբ դիտել եմ (ու դիտում եմ), ինչքան որ սոց ցանցերն են թույլ տալիս, քո կենսաձևը, ու մտածել եմ ընտրությանդ ազատության մասին ։ Երևի դու էն հազվագյուտ երջանիկներից ես, ում կյանքը տվել է էդ ազատությունը՝ հանձինս միշտ լավ վարձատրվող, անխնդիր մասնագիտության, սոցիալական միջավայրի պարտադրանքից զերծ լինելու հանգամանքների և ներքին ինքնաբավության հատկության։ Ու նաև բավարար չափով անկեղծության ինքդ քեզ հետ, որպեսզի գտնես քոնը՝ ինչ-որ պատրաստի, ընդունված մոդելների հետևից ընկնելու փոխարեն։ Մի խոսքով, հավես ա :)
Կարդացի էսօր Բարեկամի գրառումը One_Way_Ticket- մասին ու սկսեցի մտածել։ Ինչքան սխալ ենք մտածում, ապրում։ Շատ ժամանակ կայունություն ենք ման գալիս մի բանի մեջ, որտեղ դրա կարիքը չկա, իսկ էն տեղերում, որ կայունություն ա պետք (օր․՝ միջանձնային հարաբերություններ), դրա բացակայությունը մեզ էտքան չի անհանգստացնում։ Առաջ ես էլ էի Բարեկամի նման մտածում, թե մարդ պետք ա կայուն տուն-տեղ ունենա, գործ, մի խոսքով ամեն ինչ հիմնված լինի էտ կայունության վրա։ Բայց այ էտ կայունությունը հիմա ինձ շատ հոգնացնող ա թվում։ Իսկ գրառման մեջ նկարագրածով One_Way_Ticket-ի ապրելակերպը հիմա իմ համար երազանք ա։ Ես պատկերացնում եմ, թե ինչքան սուր զգացողություններ ա տալիս էտքան ճանապարհորդելը, ոչ մի մշտական բնակավայր չունենալը, ինչքան ես ամեն անգամ նոր միջավայրից ուրախանալու ու նորովի քեզ բացահայտելու։ Տան զգացողության մասին․ չգիտեմ, երևի, որ ես հիմա ինձ տանը չեմ զգում, ինձ ավելի նախընտրելի ա հենց One_Way_Ticket-ի կյանքը։ Երևի Բարեկամը իրան տանն ա զգում ու դա ա տարբերությունը իր ու իմ մեջ։
Ամենակարևորը, ըստ իս, լսել սեփական ներքին ձայնին ու չենթարկվել հանրության պարտադրած ապրելակերպին։ Ներքին ձայնը, ի դեպ, նույնպես անփոփոխ չէ։ Կարող է ուզես ճանապարհորդել, քեզ թվա թե ամբողջ կյանքումդ դա ես ուզելու, բայց որոշ ժամանակ հետո ուրիշ բան ուզես։ Նորմալ է։ Կոնկրետ հիմա ես ուրիշ բան եմ ուզում, ու աշխատում եմ այդ ուղղությամբ: Ընկերներիցս շատերը զարմացած են (ինչպես զարմացած էին, երբ ես մշտական տան գաղափարից հրաժարվեցի), բայց ես գիտեմ ինչ եմ անում :)
Էս խոսքերն էլ քեֆս բերեցին։ Հա, հենց էտ տուն, տեղ, կայունություն․ դրանք հանրության պարտադրած ապրելակերպի մի մասն են։ Իսկ էտ ուղղակի մարդուն պահում ա comfort zone-ի մեջ։ Ասում են՝ մարդու կյանքը սկսում ա comfort zone-ի մյուս կողմում, ու դրա հետ դժվար ա չհամաձայնել։
Կարդացի էսօր Բարեկամի գրառումը One_Way_Ticket- մասին ու սկսեցի մտածել։ Ինչքան սխալ ենք մտածում, ապրում։ Շատ ժամանակ կայունություն ենք ման գալիս մի բանի մեջ, որտեղ դրա կարիքը չկա, իսկ էն տեղերում, որ կայունություն ա պետք (օր․՝ միջանձնային հարաբերություններ), դրա բացակայությունը մեզ էտքան չի անհանգստացնում։ Առաջ ես էլ էի Բարեկամի նման մտածում, թե մարդ պետք ա կայուն տուն-տեղ ունենա, գործ, մի խոսքով ամեն ինչ հիմնված լինի էտ կայունության վրա։ Բայց այ էտ կայունությունը հիմա ինձ շատ հոգնացնող ա թվում։ Իսկ գրառման մեջ նկարագրածով One_Way_Ticket-ի ապրելակերպը հիմա իմ համար երազանք ա։ Ես պատկերացնում եմ, թե ինչքան սուր զգացողություններ ա տալիս էտքան ճանապարհորդելը, ոչ մի մշտական բնակավայր չունենալը, ինչքան ես ամեն անգամ նոր միջավայրից ուրախանալու ու նորովի քեզ բացահայտելու։ Տան զգացողության մասին․ չգիտեմ, երևի, որ ես հիմա ինձ տանը չեմ զգում, ինձ ավելի նախընտրելի ա հենց One_Way_Ticket-ի կյանքը։ Երևի Բարեկամը իրան տանն ա զգում ու դա ա տարբերությունը իր ու իմ մեջ։
Էս խոսքերն էլ քեֆս բերեցին։ Հա, հենց էտ տուն, տեղ, կայունություն․ դրանք հանրության պարտադրած ապրելակերպի մի մասն են։ Իսկ էտ ուղղակի մարդուն պահում ա comfort zone-ի մեջ։ Ասում են՝ մարդու կյանքը սկսում ա comfort zone-ի մյուս կողմում, ու դրա հետ դժվար ա չհամաձայնել։
Thom ջան, մարդն ընդհանրապես տնակյաց արարած ա։ Ճամփորդություններն ու արկածները իրենց տեղն ունեն, ոչ ոք դա չի վիճարկում, բայց իմ պատկերացմամբ ինչ-որ պահից պիտի որ ձգի "տան" կարոտի զգացողությունը, թեկուզ կարճ ժամանակով, թեկուզ որպեսզի նոր ճամփորդությունները կրկին արկածի հետաքրքրությունն ու համն ունենան։ "Տան" զգացողությունը օրինաչափություն ա` մարդուն հատուկ կոմֆորտային ձգտումների, ու էնպես չի, որ դա ես հնարել եմ կամ կարծրատիպ ա կամ սուբյեկտիվ զգացողություն՝ կախված մարդու տեսակից։ Կոնկրետ One_Way_Ticket-ի դեպքում ես ստիպված էի կարծելու, որ երևի թե դա էլ սովորության հարց ա, այսինքն այդ "տան" կոմֆորտի ձգտումը կարող ա հանգել կամ երբևէ չարթնանալ անըդնհատ ճամփորդությունների սովորության ուժով (իսկ սովորությունը հզոր գործոն ա), բայց պարզվեց, որ էդպես չի, ու One_Way_Ticket-ն էլ վկայեց էդ մասին` ինձ առանձին գրությամբ։
Ինձ թվում ա, դու ուղղակի մի քիչ ավելի քիչ ես ապրել, քան ես, ու մի քիչ ավելի քիչ ճամփորդել, քան One_Way-ը։
Ինչ-որ մի պերիոդ, այո, էդ թափառումները հավես մի բան են և աշխարհի ու ինքնաբացահայտման լավագույն միջոցը, բայց հավերժ ճամփորդի "ամենուրեքությունը" արդեն նույնիսկ կորցնում ա ճամփորդության արժեքատվությունն ինչ-որ պահից սկսած, կորցնում ես առանցքային նշաձողդ՝ ըստ իս, դադարներ անհրաժեշտ են։
Thom ջան, մարդն ընդհանրապես տնակյաց արարած ա։ Ճամփորդություններն ու արկածները իրենց տեղն ունեն, ոչ ոք դա չի վիճարկում, բայց իմ պատկերացմամբ ինչ-որ պահից պիտի որ ձգի "տան" կարոտի զգացողությունը, թեկուզ կարճ ժամանակով, թեկուզ որպեսզի նոր ճամփորդությունները կրկին արկածի հետաքրքրությունն ու համն ունենան։ "Տան" զգացողությունը օրինաչափություն ա` մարդուն հատուկ կոմֆորտային ձգտումների, ու էնպես չի, որ դա ես հնարել եմ կամ կարծրատիպ ա կամ սուբյեկտիվ զգացողություն՝ կախված մարդու տեսակից։ Կոնկրետ One_Way_Ticket-ի դեպքում ես ստիպված էի կարծելու, որ երևի թե դա էլ սովորության հարց ա, այսինքն այդ "տան" կոմֆորտի ձգտումը կարող ա հանգել կամ երբևէ չարթնանալ անըդնհատ ճամփորդությունների սովորության ուժով (իսկ սովորությունը հզոր գործոն ա), բայց պարզվեց, որ էդպես չի, ու One_Way_Ticket-ն էլ վկայեց էդ մասին` ինձ առանձին գրությամբ։
Ինձ թվում ա, դու ուղղակի մի քիչ ավելի քիչ ես ապրել, քան ես, ու մի քիչ ավելի քիչ ճամփորդել, քան One_Way-ը։
Ինչ-որ մի պերիոդ, այո, էդ թափառումները հավես մի բան են և աշխարհի ու ինքնաբացահայտման լավագույն միջոցը, բայց հավերժ ճամփորդի "ամենուրեքությունը" արդեն նույնիսկ կորցնում ա ճամփորդության արժեքատվությունն ինչ-որ պահից սկսած, կորցնում ես առանցքային նշաձողդ՝ ըստ իս, դադարներ անհրաժեշտ են։
Համաձայն եմ հետդ Բարեկամ ջան։ Տեսնենք, թե մի քանի տարուց, երբ ավելի շատ ապրած ու ճամփորդած լինեմ, ոնց կմտածեմ, ու ինչը կձգի․․․
Համենայն դեպս, թեկուզ ինչ-որ շրջանում այ էտ անկայուն վիճակը իմ համար էս պահին շատ ցանկալի վիճակ ա, ու ես շուտով գնալու եմ դրան։ Իսկ թե հետո սիրտս ինձ ուր կտանի, ես էլ հիմա չգիտեմ։ Իսկ "տան" զգացողության ուժեղացման համար անհրաժեշտ ա "տունը" գտնել ու քեզ "տանը" զգալ։ Հնարավոր ա, որ շատ ճամփորդելով սիրտը հենց "տան" փնտրտուքների մեջ ա։
StrangeLittleGirl
05.04.2019, 21:11
Ընդհանրապես, կարծում եմ՝ «տուն» կոչված գաղափարը ժամանակակից հասարակության հորինած կեղծ կոնցեպտ ա։ Ու քչերին ա հաջողվում էդ կոնցեպտին դեմ գնալ։ One way֊ն էդ քչերից ա, ու հալալ ա իրան։
Ընդհանրապես, կարծում եմ՝ «տուն» կոչված գաղափարը ժամանակակից հասարակության հորինած կեղծ կոնցեպտ ա։ Ու քչերին ա հաջողվում էդ կոնցեպտին դեմ գնալ։ One way֊ն էդ քչերից ա, ու հալալ ա իրան։
Դու հո ԼՏՊ-ն չե՞ս, հայրենիքը կեղծ կատեգորիա է :D
Իրականում տունը լավ բան ա, հեչ կեղծ չի, մարդ պիտի տուն ունենա ու էտ տանը իրան շատ հարմարավետ ու պաշտպանված զգա։ Բայց մեկա հալալ ա One way-ին :D
Հա, հենց էտ տուն, տեղ, կայունություն․ դրանք հանրության պարտադրած ապրելակերպի մի մասն են։ Իսկ էտ ուղղակի մարդուն պահում ա comfort zone-ի մեջ։ Ասում են՝ մարդու կյանքը սկսում ա comfort zone-ի մյուս կողմում, ու դրա հետ դժվար ա չհամաձայնել։
ԻՀԿ ոչ մի պարտադրանք, այլ զուտ մարդ էակին բնորոշ հատկանիշների արդյունք: Օրինակ` վախ անհայտի նկատմամբ, ծուլություն, պատասխանատվությունից խուսափելու ցանկություն և ալն:
Ընդհանրապես, կարծում եմ՝ «տուն» կոչված գաղափարը ժամանակակից հասարակության հորինած կեղծ կոնցեպտ ա։ Ու քչերին ա հաջողվում էդ կոնցեպտին դեմ գնալ։ One way֊ն էդ քչերից ա, ու հալալ ա իրան։
Բյուր, որ դու չես ունեցել էդ զգացողությունը, դրանից չի հետևում, որ կեղծ կատեգորիա ա։
Ի գիտություն՝ էդ կոնցեպտին դեմ գնացողների մոտ էլ մի օր առաջանում ա՝ հաստատելով կանոնը, թեև կոնցեպտին դեմ գնալը որն ա, որ մի հատ էլ հաջողվի կամ չէ, դա կոնցեպտի բան չի, այլ պահի ցանկություն ու անձնական ընտրություն, որ եթե հնարավորություն ունի, անում է։
Դու հո ԼՏՊ-ն չե՞ս, հայրենիքը կեղծ կատեգորիա է ։
Բայց ահագին էլ մոտ են էդ երկու պնդումները. եթե տան (ոչ քոչվորականության) զգացողությունը չլիներ, հայրենիք էլ չէինք ունենա։
One Way-ի կյանքի ոճի ընտրությունը հարգում եմ (ի՛նքս էլ արկածային ու սպոնտան մարդ եմ ինձ համարում, բայց ինձ մոտ էդ ամեն ինչը տարիքային էր կարծես… ես զգում եմ, որ կամաց-կամաց սկսում եմ փոխվել: Մշտական տեղայնքի ու էդ տեղայնքից չկտրվելու ցանկություն ա մեջս արթնանում: Ուր էլ գնամ ճամփորդելու՝ էդ տեղայնքն ինձ սկսում ա արդեն ետ քաշել: Ասես՝ մարտկոցի պես մի բան լինի՝ գալու վերալիցքավորվելու ու նորից ճանապարհ ընկնելու: Ու էդ ճանապարհը շատ կարճ, որտև «մարտկոցը շուտ ա նստում»: Չգիտեմ… ես առաջ երբեք ինձ էսպես տնակյաց չէի պատկերացնի… ու զգում եմ՝ աստիճանաբար ոնց եմ վերափոխվում: Դեռևս մեկ ամիս առաջ նույնիսկ ասում էի, որ երեխաներ չեմ ուզում… իսկ հիմա չգիտեմ ինչ ա կատարվում հետս՝ սկսել եմ երեխաներ ունենալու մասին մտածել… ու ուզենալ: Ինչևէ, ինձ մոտ դա տարիքային էր պարզվեց… իսկ One Way-ի մոտ՝ չեմ կարծում: Հոգնել եմ արկածներից, հոգնել եմ սպոնտանութունից … չեմ ուզում տպավորություն ստեղծվի, որ 70 տարեկան ծերուկ ա գրում էս տողերը, բայց միայնությունից էլ եմ հոգնել: Միայնակ ճամփորդելուց, զուգընկերներ ու date էր փոխելուց … իրոք պահ ա գալիս, որ սկսում ա ձանձրացնել: Երկարատև հարաբերությունների կարիք եմ զգում ու տնակյացության:
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 11:25
Բյուր, որ դու չես ունեցել էդ զգացողությունը, դրանից չի հետևում, որ կեղծ կատեգորիա ա։
Ի գիտություն՝ էդ կոնցեպտին դեմ գնացողների մոտ էլ մի օր առաջանում ա՝ հաստատելով կանոնը, թեև կոնցեպտին դեմ գնալը որն ա, որ մի հատ էլ հաջողվի կամ չէ, դա կոնցեպտի բան չի, այլ պահի ցանկություն ու անձնական ընտրություն, որ եթե հնարավորություն ունի, անում է։
Կեղծ կատեգորիա ա, որ ստիպում ա հասարակության յուրաքանչյուր անդամին ձգտել դրան՝ տուն֊տեղ֊ընտանիք, բայց կարելի ա տուն չունենալ ու միաժամանակ մի քանի տուն ունենալ ու լինել նույնքան (կամ ավելի) երջանիկ։ Էն օրը նախկին կոլեգայիս հետ էի խոսում. ամերիկացի, ԱՄՆ֊ում դեռ տուն ունի, բայց վեց տարի Ֆինլանդիայում ա ապրել, հիմա էլ Գերմանիայում ա, բայց իրերը Ֆինլանդիայում են։ Ասում ա՝ տունը ի՞նչ ա ընդհանրապես։ Ու ճիշտ ա ասում։ Մեր մեջ փոքրուց սերմանում են, թե տունը մի տեղ ա, ու սաղ ձգտում են էդ մի տեղն ունենալ։ Բայց հեչ պարտադիր չի, որ տենց լինի։ Կարա և մի քանի տեղ լինի, կարա ընդհանրապես չլինի։ Ու կյանքի զանազան հանգամանքներում ընդունելը, որ տուն չունես կամ մի քանի տուն ունես շատ ավելի առողջ ա, քան մի տնից կպած մնալը։ Նայի, ես էս պահին փաստացիորեն երկու տեղում եմ բնակվում. շաբաթվա մի կեսը մի տեղում եմ, մյուս կեսը՝ մյուս։ Սկզբում ես էլ էդ դեբիլ սկզբունքներից ելնելով մեկը համարում էի տուն, մյուսը՝ ուղղակի ժամանակավոր կացարան գործի համար։ Ու բավական բարդ էր էդ ամենը համատեղելը, ներվերս խախտվում էին։ Բայց հենց հասկացա, որ երկուսն էլ տուն են ու տուն են նաև մնացած տեղերը, որտեղ տարվա ընթացքում լինում եմ, սկսեցի ավելի լավ զգալ ու գնահատել դա։
Յոհաննես
06.04.2019, 11:32
Տունը կապիտալա ժողովուրդ ջան,թող շատ լինի։
Գաղթական
06.04.2019, 12:06
Էս առումով ինձ անգլերենի տերմինաբանություննա դուր գալիս:
Home ու House.
Հայերենում էդ երկուսն էլ նույնանում են «տուն» բառի մեջ ու միահասցե vs բազմահասցե նուրբ տարբերությունը չի երևում:
House-ը դա անշարժ գույքա, որտեղ բնակվում ես ու որը կարողա քեզ պատկանել կամ չպատկանել:
Իսկ Home-ը, շատ մարդկանց համար, կարող է լրիվ նույն շինությունը լինել՝ ինչ և իրենց House-ը:
Բայց Home-ը կարող է և ավելի ընդգրկուն մի տարածք լինել կամ ընդհանրապես աբստրակտ իմաստով գոյություն ունենալ զուտ մարդու երևակայության մեջ:
Երբ մարդն ասումա «Home Sweet Home»՝ նա հավանաբար միշտ չի, որ ի նկատի ունենա House անշարժ գույքը:
Բայց դա մի տեղ է, որը քոնն է ու որտեղ ինքդ քեզ մաքսիմում հարմարավետ ես զգում:
«Զգացեք ձեզ ինչպես տանը»
*
Ես օրինակ տարիներ շարունակ կոնֆլիկտային հարաբերությունների մեջ եմ եղել էս բառի հետ:
Բնակման վայրերս ոնց ասես կոչում էի, բայց սկզբունքորեն ո՛չ «տուն» բառով:
Ինձ թվում էր, թե դա մի հոգեբանական բարյեր է, որ օտար հողում օտար շինությունը «տուն» կոչելն ինձ դրա հետ էնքան կկապի, կհարազատացնի, որ ապագայում ևս մի խոչընդոտ կհանդիսանա հետդարձիս ճանապարհին:
Բայց ամուսնանալ, երեխեք ունենալուց հետո դա այլևս սովորական բնակավայր ու ապրելատեղի չէր, այլ ինչ-որ միջանկյալ վիճակ՝ սովորական հասցեյի ու հայրական օջախի միջև ու դրա համար ինչ-որ անուն էր պետք հորինել:
Հենց էդ մտածմունքներն էլ ինձ բերեցին Home ու House տարբերությունը վերաիմաստավորելուն:
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 14:21
Էս առումով ինձ անգլերենի տերմինաբանություննա դուր գալիս:
Home ու House.
Հայերենում էդ երկուսն էլ նույնանում են «տուն» բառի մեջ ու միահասցե vs բազմահասցե նուրբ տարբերությունը չի երևում:
House-ը դա անշարժ գույքա, որտեղ բնակվում ես ու որը կարողա քեզ պատկանել կամ չպատկանել:
Իսկ Home-ը, շատ մարդկանց համար, կարող է լրիվ նույն շինությունը լինել՝ ինչ և իրենց House-ը:
Բայց Home-ը կարող է և ավելի ընդգրկուն մի տարածք լինել կամ ընդհանրապես աբստրակտ իմաստով գոյություն ունենալ զուտ մարդու երևակայության մեջ:
Երբ մարդն ասումա «Home Sweet Home»՝ նա հավանաբար միշտ չի, որ ի նկատի ունենա House անշարժ գույքը:
Բայց դա մի տեղ է, որը քոնն է ու որտեղ ինքդ քեզ մաքսիմում հարմարավետ ես զգում:
«Զգացեք ձեզ ինչպես տանը»
*
Ես օրինակ տարիներ շարունակ կոնֆլիկտային հարաբերությունների մեջ եմ եղել էս բառի հետ:
Բնակման վայրերս ոնց ասես կոչում էի, բայց սկզբունքորեն ո՛չ «տուն» բառով:
Ինձ թվում էր, թե դա մի հոգեբանական բարյեր է, որ օտար հողում օտար շինությունը «տուն» կոչելն ինձ դրա հետ էնքան կկապի, կհարազատացնի, որ ապագայում ևս մի խոչընդոտ կհանդիսանա հետդարձիս ճանապարհին:
Բայց ամուսնանալ, երեխեք ունենալուց հետո դա այլևս սովորական բնակավայր ու ապրելատեղի չէր, այլ ինչ-որ միջանկյալ վիճակ՝ սովորական հասցեյի ու հայրական օջախի միջև ու դրա համար ինչ-որ անուն էր պետք հորինել:
Հենց էդ մտածմունքներն էլ ինձ բերեցին Home ու House տարբերությունը վերաիմաստավորելուն:
Էս քննարկման մեջ, կարծում եմ, բոլորն էլ բառի home իմաստն են օգտագործում, ոչ թե անշարժ գույքը։
Կեղծ կատեգորիա ա, որ ստիպում ա հասարակության յուրաքանչյուր անդամին ձգտել դրան՝ տուն֊տեղ֊ընտանիք...
Ընկեր, էս տրամաբանությամբ, ցանկացած բան, որին հասարակության յուրաքանչյուր անդամ ձգտում ա, կարելի ա կեղծ կատեգորիա համարել․ կրթություն, աշխատանք, առողջություն, անվտանգություն ․․․․․
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 16:29
Ընկեր, էս տրամաբանությամբ, ցանկացած բան, որին հասարակության յուրաքանչյուր անդամ ձգտում ա, կարելի ա կեղծ կատեգորիա համարել․ կրթություն, աշխատանք, առողջություն, անվտանգություն ․․․․․
Հա՛, դրանք սաղ կեղծ կատեգորիա են, որ խորանում ես։
Յոհաննես
06.04.2019, 16:31
Հա՛, դրանք սաղ կեղծ կատեգորիա են, որ խորանում ես։
որ խորանաս կյանքը անիմաստա,գնա՞մ քցվեմ
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 16:37
որ խորանաս կյանքը անիմաստա,գնա՞մ քցվեմ
Կյանքն անիմաստ չի, բայց կյանքի իմաստը սաղի համար չի, որ կրթություն, աշխատանք, տուն֊տեղ ընտանիքն ա։ Ամեն մեկն իրա կյանքի իմաստը կարա ունենա, բայց հասարակությունը սաղին նույն ռամկեքի մեջ ա փորձում դնել։ Կրթություն չունե՞ս։ Մի բանդ պակաս ա։ Ընտանիք չունե՞ս։ Լիարժեք չես։ Աշխատանք չունե՞ս։ Բեռ ես։ Եվ այլն, և այլն։
Յոհաննես
06.04.2019, 16:48
Կյանքն անիմաստ չի, բայց կյանքի իմաստը սաղի համար չի, որ կրթություն, աշխատանք, տուն֊տեղ ընտանիքն ա։ Ամեն մեկն իրա կյանքի իմաստը կարա ունենա, բայց հասարակությունը սաղին նույն ռամկեքի մեջ ա փորձում դնել։ Կրթություն չունե՞ս։ Մի բանդ պակաս ա։ Ընտանիք չունե՞ս։ Լիարժեք չես։ Աշխատանք չունե՞ս։ Բեռ ես։ Եվ այլն, և այլն։
Ու՞մ կյանքը
Էտ բոլորից ամենակեղծ կատեգորիան միանշանակ "հայրենիք"-ն ա։ Ու ինքը իմ համար շատ ավելի վտանգավոր ու մարդկության համար վնասաբեր երևույթ ա, քան կրոնը։ Պատերազմներ, սպանություններ, անհանդուրժողականություն, մարդկանց տարանջատում և այլն։ Գլոբալիզացիան շատ լավ գործընթաց ա էս տեսանկյունից։
Հա՛, դրանք սաղ կեղծ կատեգորիա են, որ խորանում ես։
Այսինքն անկեղծ լինելու համար պետք ա աննպատակ բույս լինել։ :(
Յոհաննես
06.04.2019, 17:43
Մեկ֊մեկ ակումբի գրառումները կարդալուց չինական 3 տանջանքներն եմ հիշում :D
Էտ բոլորից ամենակեղծ կատեգորիան միանշանակ "հայրենիք"-ն ա։
Իսկ ինձ թվում ա, որ հայրենիք կատեգորիան ոչ միայն կարևոր ա, այլ նաև որոշիչ ա։ Ժամանակակից բացառապես բոլոր հաջողակ ժողովուրդները հաջողության են հասել շատ կանկրետ հայրենիքում շատ կանկրետ ստեղծագործ գործողությունների արդյունքում։ Դաժե ամերիկացիներն են դա հենց սկզբից շատ լավ հասկացել, դրա համար էլ վիզ դրած 300 տարի հայրենիք են դալբիտ անում իրանք իրանց գլխում։
Մի տենամ եթե դանիացիները իրենց հայրենիքում տենց հայրենիք սարքած չլինեին մեր Բյուրը ոնց էր տենց հանգիստ մի քաղաքից մյուսը վազելու, ճամփին էլ հասցնելու յոգա անել։ :D Ինձ թվում ա ինքը պիտի դանիացիներին շնորհակալ լինի, որ իրանք հայրենասեր են։
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 18:44
Այսինքն անկեղծ լինելու համար պետք ա աննպատակ բույս լինել։ :(
Բացարձակապես։ Էն ա, One way֊ը անկեղծ ա ու դեմ ա գնում հասարակության նորմերին՝ անվերջ ճամփորդելով։ Ու վստահ եմ, որ դա իրան դուր ա գալիս։ Բայց մեզ փոքրուց սովորացնում են ուզենալ բաներ, որոնք կարող ա մենք մեր բնույթով էնքան էլ չենք ուզում։ Ու էդ բաները կարան լինեն էնքան տրիվիալ, ինչքան գենդերային դերերն են, ու կարելի ա վերջացնել տուն ու հայրենիքով։
Ու աննպատակ բույս ես դառնում հենց հասարակության թելադրած պահանջներին ենթարկվելով, որովհետև իներցիայով անում ես էն, ինչ քո մեջ փոքրուց սերմանել են, ու հենց շեղվում ես էդ ճամփից (օրինակ, ամեն ինչ ծախում ես ու նավ նստում, գնում աշխարհ տեսնելու), միանգամից լավագույն դեպքում մարդիկ խիստ զարմանում են, իսկ վատագույն դեպքում ինչ պիտակ ասես կպցնում։
Տրիբունի գրածը բացեց… :D , ճիշտ բան կա մեջը (Բյուր չնեղանաս :)) ) … ես, որ ԼՏՊ-ական բաներ եմ մեկ-մեկ մտածում (հայրենիքը սուտ բան ա-բան) , մեկ-մեկ ինքս ինձ բռնացնում եմ մտածելուց. «եթե սուտ ա, բա ֆրանսիացիները ինչի՞ վրա են իրանց երկիրը կառուցել, որ մի հատ էլ էսօր դու՝ Ադամդ, գաս ու իրանց բարիքներից օգտվես՝ մեջդ մի գրամ եվրոպացու արյուն չունենալով… ուղղակի մենք հայերս երբեմն ինչի չենք ընդունում հայրենիք ասվածը ու թողում փախնում. որտև սպայկա ազգ չենք: Ու բոլորս էլ դա գիտենք ներքուստ: Իրար քցող, իրար հետևից մեջքից խփող ազգ ենք. այ դրա համար: Մորքուրս Բոստոնում տուրիզմի մեջ ա աշխատում, ասում ա հայ կլիենտները որ գալիս են տեսնում են հայ եմ՝ ինձնից տոմս չեն պատվիրում ինադու, որ ես փող չաշխատեմ. գնում են ռսից կամ յեվրեից են առնում: Էդ էղավ ա՞զգ: Իրար հանդեպ անբարյացակամ տրամադրված ժողովուրդ ենք… էլ ի՞նչ հայրենիք: Հայրենիքը առաջինը ժողովրդի սերն ա՝ իրար նկատմամբ: Իսկ հայերը իրար չեն սիրում: Ու իրարից անընդհատ փախնում են: Էդքան բան: Դե արի ու նորմալ հայրենիք ունեցի ու սիրի հայրենիքդ:
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 18:50
Իսկ ինձ թվում ա, որ հայրենիք կատեգորիան ոչ միայն կարևոր ա, այլ նաև որոշիչ ա։ Ժամանակակից բացառապես բոլոր հաջողակ ժողովուրդները հաջողության են հասել շատ կանկրետ հայրենիքում շատ կանկրետ ստեղծագործ գործողությունների արդյունքում։ Դաժե ամերիկացիներն են դա հենց սկզբից շատ լավ հասկացել, դրա համար էլ վիզ դրած 300 տարի հայրենիք են դալբիտ անում իրանք իրանց գլխում։
Մի տենամ եթե դանիացիները իրենց հայրենիքում տենց հայրենիք սարքած չլինեին մեր Բյուրը ոնց էր տենց հանգիստ մի քաղաքից մյուսը վազելու, ճամփին էլ հասցնելու յոգա անել։ :D Ինձ թվում ա ինքը պիտի դանիացիներին շնորհակալ լինի, որ իրանք հայրենասեր են։
Դանիացիները հենց իրանց պակաս հայրենասիրության շնորհիվ ա, որ սենց պետություն ունեն. պատերազմներից շատ չի տուժել, որտև Շվեդիան ուզել ա, անկախացել ա, Նորվեգիան ուզել ա, անկախացել ա, մի խումբ մարդիկ հեղափոխություն են սկսել, թագավորը հանձնվել ա, ֆաշիստները օկուպացրել են, Դանիան չի դիմադրել։ Բա դա հայրենասեր պետության պահվա՞ծք ա։
Ու վաբշե, որոշ դանիացի հայրենասերներ ինձ նմաններին ուզում են ռադ անել իրենց երկրից, մնալ իրանք իրանցով՝ առանց բարձրակարգ մասնագետների, առանց մտածող մարդկանց, առանց միջմշակութային ընտանիքների ու իրանց սուրբ ազգային արժեքներով։ Այ հենց էդ մարդիկ քանդում են երկիրը։
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 18:52
Տրիբունի գրածը բացեց… :D , ճիշտ բան կա մեջը (Բյուր չնեղանաս :)) ) … ես, որ ԼՏՊ-ական բաներ եմ մեկ-մեկ մտածում (հայրենիքը սուտ բան ա-բան) , մեկ-մեկ ինքս ինձ բռնացնում եմ մտածելուց. «եթե սուտ ա, բա ֆրանսիացիները ինչի՞ վրա են իրանց երկիրը կառուցել, որ մի հատ էլ էսօր դու՝ Ադամդ, գաս ու իրանց բարիքներից օգտվես՝ մեջդ մի գրամ եվրոպացու արյուն չունենալով… ուղղակի մենք հայերս երբեմն ինչի չենք ընդունում հայրենիք ասվածը ու թողում փախնում. որտև սպայկա ազգ չենք: Ու բոլորս էլ դա գիտենք ներքուստ: Իրար քցող, իրար հետևից մեջքից խփող ազգ ենք. այ դրա համար: Մորքուրս Բոստոնում տուրիզմի մեջ ա աշխատում, ասում ա հայ կլիենտները որ գալիս են տեսնում են հայ եմ՝ ինձնից տոմս չեն պատվիրում ինադու, որ ես փող չաշխատեմ. գնում են ռսից կամ յեվրեից են առնում: Էդ էղավ ա՞զգ: Իրար հանդեպ անբարյացակամ տրամադրված ժողովուրդ ենք… էլ ի՞նչ հայրենիք: Հայրենիքը առաջինը ժողովրդի սերն ա՝ իրար նկատմամբ: Իսկ հայերը իրար չեն սիրում: Ու իրարից անընդհատ փախնում են: Էդքան բան: Դե արի ու նորմալ հայրենիք ունեցի ու սիրի հայրենիքդ:
Ու հա, ավելացնեմ նաև, որ էդ հայրենիքները ուրիշների արյան ու ունեցվածքի վրա են կառուցվել։ Ի՞նչ արժեք ունի Ֆրանսիան որպես պետություն, եթե ոնց կարողացել, Աֆրիկան թալանել ա։
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 18:56
Տրիբունի գրածը բացեց… :D , ճիշտ բան կա մեջը (Բյուր չնեղանաս :)) ) … ես, որ ԼՏՊ-ական բաներ եմ մեկ-մեկ մտածում (հայրենիքը սուտ բան ա-բան) , մեկ-մեկ ինքս ինձ բռնացնում եմ մտածելուց. «եթե սուտ ա, բա ֆրանսիացիները ինչի՞ վրա են իրանց երկիրը կառուցել, որ մի հատ էլ էսօր դու՝ Ադամդ, գաս ու իրանց բարիքներից օգտվես՝ մեջդ մի գրամ եվրոպացու արյուն չունենալով… ուղղակի մենք հայերս երբեմն ինչի չենք ընդունում հայրենիք ասվածը ու թողում փախնում. որտև սպայկա ազգ չենք: Ու բոլորս էլ դա գիտենք ներքուստ: Իրար քցող, իրար հետևից մեջքից խփող ազգ ենք. այ դրա համար: Մորքուրս Բոստոնում տուրիզմի մեջ ա աշխատում, ասում ա հայ կլիենտները որ գալիս են տեսնում են հայ եմ՝ ինձնից տոմս չեն պատվիրում ինադու, որ ես փող չաշխատեմ. գնում են ռսից կամ յեվրեից են առնում: Էդ էղավ ա՞զգ: Իրար հանդեպ անբարյացակամ տրամադրված ժողովուրդ ենք… էլ ի՞նչ հայրենիք: Հայրենիքը առաջինը ժողովրդի սերն ա՝ իրար նկատմամբ: Իսկ հայերը իրար չեն սիրում: Ու իրարից անընդհատ փախնում են: Էդքան բան: Դե արի ու նորմալ հայրենիք ունեցի ու սիրի հայրենիքդ:
Ու մի հատ խորացի գրածներիդ մեջ։ Քեզ համար սուտ բան ա հայրենիքը, երբ խոսքը Հայաստանի մասին ա, բայց սուտ բան չի, երբ խոսքը Ֆրանսիայի մասին ա։ Ու ստեղ առաջ ա գալիս մի ուրիշ կեղծ արժեք, թե՝ արևմուտքում ամեն ինչ պուպուշ ա, ամեն ինչ լավն ա, ամեն ինչ ճիշտ ա, իսկ մնացած աշխարհը քըխ ա, թե արևմտյան նացիոնալիզմն օքեյ ա, բայց օրինակ հայկականը հետամնացություն ա, թե արևմտյան կենսաձևը միակ ճիշտն ա, իսկ մնացած ամեն ինչը սուտ ա։ Ու հենց արևմտյան կենսաձևն ա հորինել աշխատանք, տուն֊տեղ֊ընտանիք գաղափարները, արժեքները, որոնց ամեն միջին վիճակագրական անձ պիտի ձգտի, իսկ եթե չի ձգտում, դեբիլ ա, հետամնաց ա, հոգեկան հիվանդ ա, ծույլ ա և այլն։
Գաղթական
06.04.2019, 19:00
https://media.giphy.com/media/ADr35Z4TvATIc/giphy.gif
Sambitbaba
06.04.2019, 19:11
ուղղակի մենք հայերս երբեմն ինչի չենք ընդունում հայրենիք ասվածը ու թողում փախնում. որտև սպայկա ազգ չենք: Ու բոլորս էլ դա գիտենք ներքուստ:
Ադամ ջան, իսկ ի՞նչ, եթե մենք ներքուստ մի լրիվ այլ բան գիտենք: Եթե, օրինակ, ներքուստ, հայրենիք հասկացողությունը լրիվ այլ բան է մեզ համար:
Տես, առաջներում, երբ մեզ դեռ ոչ ոք չէր կոտորում, էլ ուր ասես, որ չենք հասել, նույնիսկ մինչև Հնդկաստան՝ երկրորդ-երրորդ դարերում կարծեմ: Ու մնացել ենք, սերունդներ ենք ստեղծել... Հետո, երբ մեզ սկսել են նեղել, մոլորակի վրա մեր տարածվելն արդեն սկսել է դժվարանալ: Բայց երբ սկսել են լուրջ կոտորել՝ արդեն նորից սփռվել ենք ամբողջ մոլորակով մեկ:
Ինչու՞:
Հնարավոր չէ՞ արդյոք, որ ներքուստ մենք գիտենք, որ ոչ թե Հայաստանը միայն, այլ այս ամբողջ մոլորակն է մեր հայրենիքը:
Արդյո՞ք պատահականություն է, որ հույներն այս մոլորակն անվանել են Գեյա, նրանցից հները՝ Գայա, իսկ ավելի հները՝ Հայա::think
Ադամ ջան, իսկ ի՞նչ, եթե մենք ներքուստ մի լրիվ այլ բան գիտենք: Եթե, օրինակ, ներքուստ, հայրենիք հասկացողությունը լրիվ այլ բան է մեզ համար:
Տես, առաջներում, երբ մեզ դեռ ոչ ոք չէր կոտորում, էլ ուր ասես, որ չենք հասել, նույնիսկ մինչև Հնդկաստան՝ երկրորդ-երրորդ դարերում կարծեմ: Ու մնացել ենք, սերունդներ ենք ստեղծել... Հետո, երբ մեզ սկսել են նեղել, մոլորակի վրա մեր տարածվելն արդեն սկսել է դժվարանալ: Բայց երբ սկսել են լուրջ կոտորել՝ արդեն նորից սփռվել ենք ամբողջ մոլորակով մեկ:
Ինչու՞:
Հնարավոր չէ՞ արդյոք, որ ներքուստ մենք գիտենք, որ ոչ թե Հայաստանը միայն, այլ այս ամբողջ մոլորակն է մեր հայրենիքը:
Արդյո՞ք պատահականություն է, որ հույներն այս մոլորակն անվանել են Գեյա, նրանցից հները՝ Գայա, իսկ ավելի հները՝ Հայա::think Սամ ջան, կներես բայց «հայերն աշխարհի ժոդովուրդների ակունքներում են» խորագրից աշխատում եմ զերծ մնալ՝ ներվերս խնայելու համար: Հարգանքներս:
Բացարձակապես։ Էն ա, One way֊ը անկեղծ ա ու դեմ ա գնում հասարակության նորմերին՝ անվերջ ճամփորդելով։ Ու վստահ եմ, որ դա իրան դուր ա գալիս։ Բայց մեզ փոքրուց սովորացնում են ուզենալ բաներ, որոնք կարող ա մենք մեր բնույթով էնքան էլ չենք ուզում։ Ու էդ բաները կարան լինեն էնքան տրիվիալ, ինչքան գենդերային դերերն են, ու կարելի ա վերջացնել տուն ու հայրենիքով։
Ու աննպատակ բույս ես դառնում հենց հասարակության թելադրած պահանջներին ենթարկվելով, որովհետև իներցիայով անում ես էն, ինչ քո մեջ փոքրուց սերմանել են, ու հենց շեղվում ես էդ ճամփից (օրինակ, ամեն ինչ ծախում ես ու նավ նստում, գնում աշխարհ տեսնելու), միանգամից լավագույն դեպքում մարդիկ խիստ զարմանում են, իսկ վատագույն դեպքում ինչ պիտակ ասես կպցնում։
One way֊ը կարում ա գնա անվերջ ճանապարհորդությունների, քանի որ լավ կրթություն ա ստացել, լավ աշխատանք ունի։ Բա որ հանկարծ գլխանց կրթությունն ու աշխատանքը համարած լիներ կեղծ կատեգորիա, հիմա ինչո՞վ էր ճանապարհորդելու։
Էն որ մարդը որոշել ա սաղ կյանքը, կամ կյանքի ինչ-որ մեծ մասը ճանապարհորդի ու ոչ մի տեղի հետ չկապնվի, էտ մեկի ընտրություն ա։ Ի միջի այլոց, իմ ընտրությունն էլ շատ մոտ ա դրան, աշխատանքի առումով․ ես կխելագարվեի, եթե գործս զանգից-զնագ գրասենյակային աշխատանք լիներ ․․․․ բայց էտ ոչ մի կերպ տունն ու հայրենիքը կեղծ կատեգորիաներ չի սարքում։
Դանիացիները հենց իրանց պակաս հայրենասիրության շնորհիվ ա, որ սենց պետություն ունեն. պատերազմներից շատ չի տուժել, որտև Շվեդիան ուզել ա, անկախացել ա, Նորվեգիան ուզել ա, անկախացել ա, մի խումբ մարդիկ հեղափոխություն են սկսել, թագավորը հանձնվել ա․․․․
Բացարձկան հայրենասիրություն ա դա ․․․․ մարդիկ ճիշտ պահին հասկացել են, որ հանուր հայրենիքի ապագայի պետք ա հրաժարվե կայսերական նկրտումներից։ Քո հայրենասիրության ընկալումը ինձ անհանգստացնում ա, Բյուր :D Քո կարծիքով հայրենասեր դանիացին պիտի նորվեգիացիներին ժամանակի սրի քաշած լիներ, որ չանկախանային, ու էտ դեպքում հայրենասեր կլիներ։ Արի կլինի դու իրոք հայրենասեր մի եղի, պրոբլեմ չունես :D
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 20:24
One way֊ը կարում ա գնա անվերջ ճանապարհորդությունների, քանի որ լավ կրթություն ա ստացել, լավ աշխատանք ունի։ Բա որ հանկարծ գլխանց կրթությունն ու աշխատանքը համարած լիներ կեղծ կատեգորիա, հիմա ինչո՞վ էր ճանապարհորդելու։
Էն որ մարդը որոշել ա սաղ կյանքը, կամ կյանքի ինչ-որ մեծ մասը ճանապարհորդի ու ոչ մի տեղի հետ չկապնվի, էտ մեկի ընտրություն ա։ Ի միջի այլոց, իմ ընտրությունն էլ շատ մոտ ա դրան, աշխատանքի առումով․ ես կխելագարվեի, եթե գործս զանգից-զնագ գրասենյակային աշխատանք լիներ ․․․․ բայց էտ ոչ մի կերպ տունն ու հայրենիքը կեղծ կատեգորիաներ չի սարքում։
Հենց էդ ա, որ էդ քեզ թվում ա։ Այսինքն, կարող ա One way֊ի համար տենց ա, բայց կան տենց մարդիկ, որ անվերջ ճամփորդում են առանց գրպանում մի կոպեկ փող ունենալու, քաղաքից քաղաք փողոցներում երգելով կամ մանր֊մունր տարբեր գործեր անելով, էնքան որ ուտելու ու (երբեմն) գիշերելու փող ունենան։ Ու դա էլ ա կենսակերպ։ Հիմա Բարեկամը կգա, կասի, թե չի պատկերացնում էդ մարդիկ ոնց են առանց տան կամ տուն գնալու ապրում, որովհետև ինքը փոքրուց լսել ա տան կոնցեպտի մասին, ու իրա ուղեղում չի տեղավորվում, որ մարդ կա, կարող ա էդ կոնցեպտից դուրս լինի։ Նույնն էլ հայրենիքը, ի դեպ։ Մարդ կա, որ ոչ մի երկիր իրա հայրենիքը չի համարում (տո մարդ էլ կա՝ չգիտի ինչ ա հայրենիքը), բայց Բարեկամը օրինակ դրա մեջ ողբերգություն ա տեսնում (https://www.akumb.am/showthread.php/67771-%D5%86%D5%A5%D6%80%D5%A3%D5%A1%D5%B2%D5%A9/page4?p=2578974#post2578974)։
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 20:26
Բացարձկան հայրենասիրություն ա դա ․․․․ մարդիկ ճիշտ պահին հասկացել են, որ հանուր հայրենիքի ապագայի պետք ա հրաժարվե կայսերական նկրտումներից։ Քո հայրենասիրության ընկալումը ինձ անհանգստացնում ա, Բյուր :D Քո կարծիքով հայրենասեր դանիացին պիտի նորվեգիացիներին ժամանակի սրի քաշած լիներ, որ չանկախանային, ու էտ դեպքում հայրենասեր կլիներ։ Արի կլինի դու իրոք հայրենասեր մի եղի, պրոբլեմ չունես :D
Դե հա, հայրենասեր Անգլիան էլ գնացել, աշխարհի կեսը գրավել ա մարդկանց կոտորելով՝ թքած ունենալով մյուսների հայրենասիրական զգացմունքների վրա։ Ասածս էն ա, որ հայրենասիրությունից չի, որ էդ պետություններում սաղ լավ ա։ Ու դեռ հարցական ա՝ սաղ լավ ա, թե չէ։
Հենց էդ ա, որ էդ քեզ թվում ա։ Այսինքն, կարող ա One way֊ի համար տենց ա, բայց կան տենց մարդիկ, որ անվերջ ճամփորդում են առանց գրպանում մի կոպեկ փող ունենալու, քաղաքից քաղաք փողոցներում երգելով կամ մանր֊մունր տարբեր գործեր անելով, էնքան որ ուտելու ու (երբեմն) գիշերելու փող ունենան։ Ու դա էլ ա կենսակերպ։ Հիմա Բարեկամը կգա, կասի, թե չի պատկերացնում էդ մարդիկ ոնց են առանց տան կամ տուն գնալու ապրում, որովհետև ինքը փոքրուց լսել ա տան կոնցեպտի մասին, ու իրա ուղեղում չի տեղավորվում, որ մարդ կա, կարող ա էդ կոնցեպտից դուրս լինի։ Նույնն էլ հայրենիքը, ի դեպ։ Մարդ կա, որ ոչ մի երկիր իրա հայրենիքը չի համարում (տո մարդ էլ կա՝ չգիտի ինչ ա հայրենիքը), բայց Բարեկամը օրինակ դրա մեջ ողբերգություն ա տեսնում (https://www.akumb.am/showthread.php/67771-%D5%86%D5%A5%D6%80%D5%A3%D5%A1%D5%B2%D5%A9/page4?p=2578974#post2578974)։
Բյուր, անուշ ․․․․ կան մարդիկ ․․․ սաղ ըլնեն, հալալ ա, ապրեն ․․․․ :D
Ընկեր, դու «կան մարդիկ»-ի հիմքի վրա մնացած 7 միլիարդի արժեքային համակարգը կեղծ ես ուզում սարքես։ Ու հայրենիք, ընտանիք, կրթություն, աշխատանք ու սենց բաները զուտ արևմտյան արժեքներ չեն, որ զոռով մեր գլուխն են մտցնում։ Չինացին ու կորեացին էլ հայրենիք ունի, ձգտում ա կրթություն ստանալ, աշխատանք ունենալ, ճանապարհորդել, ու սենց բաներ։
Դե հա, հայրենասեր Անգլիան էլ գնացել, աշխարհի կեսը գրավել ա մարդկանց կոտորելով՝ թքած ունենալով մյուսների հայրենասիրական զգացմունքների վրա։ Ասածս էն ա, որ հայրենասիրությունից չի, որ էդ պետություններում սաղ լավ ա։ Ու դեռ հարցական ա՝ սաղ լավ ա, թե չէ։
Համեմատություններդ լավ չեմ հասկանում, մեր մեջ ասած։ Ամեն դեպքում, հայրենասեր ժողովուրդները իրանց հայրենիքում կառուցեել են նամուսով հայրենիք, որտեղ հավեսով ապրում են։ Ինձ թվում ա էս բացարձակ ճնշող վիճակագրություն ա, ու դրա դեմ խաղ չկա, ոնց ուզում ես խաղեր տուր ստեղ :D
StrangeLittleGirl
06.04.2019, 20:33
Բյուր, անուշ ․․․․ կան մարդիկ ․․․ սաղ ըլնեն, հալալ ա, ապրեն ․․․․ :D
Ընկեր, դու «կան մարդիկ»-ի հիմքի վրա մնացած 7 միլիարդի արժեքային համակարգը կեղծ ես ուզում սարքես։ Ու հայրենիք, ընտանիք, կրթություն, աշխատանք ու սենց բաները զուտ արևմտյան արժեքներ չեն, որ զոռով մեր գլուխն են մտցնում։ Չինացին ու կորեացին էլ հայրենիք ունի, ձգտում ա կրթություն ստանալ, աշխատանք ունենալ, ճանապարհորդել, ու սենց բաներ։
Արևմտյան ա, արևմտյան ազդեցություն ա, արևմուտքի՝ հաջողակ լինելու սահմանումն ա, նույնիսկ հաջողության բանաձև ա. կրթություն֊աշխատանք֊ամուսնություն֊տուն֊ընտանիք։ Ճամփորդելն էլ արանքում մի տեղ։ Ու մնացած մոդելները՝ անընդունելի, ցնդած, հասարակության վրա բեռ, ծույլ և այլն։
Արևմտյան ա, արևմտյան ազդեցություն ա, արևմուտքի՝ հաջողակ լինելու սահմանումն ա, նույնիսկ հաջողության բանաձև ա. կրթություն֊աշխատանք֊ամուսնություն֊տուն֊ընտանիք։ Ճամփորդելն էլ արանքում մի տեղ։ Ու մնացած մոդելները՝ անընդունելի, ցնդած, հասարակության վրա բեռ, ծույլ և այլն։
Էսօր աչքիս դեպրեսիվ տրամադրության մեջ ես :D ինչ-որ կծի-պծի, անհասկանալի տրամաբանական շղթաներ ես կառուցում։ Կամ էլ ես չեմ հասկանում։
Գաղթական
06.04.2019, 22:15
Անհասկանալի տրամաբանականն ուժեղ էր ՃՃՃ
Նենց չի, որ անտրամաբանականա..
ՈՒղղակի անհասկանալի տրամաբանականա...
Հենց էդ ա, որ էդ քեզ թվում ա։ Այսինքն, կարող ա One way֊ի համար տենց ա, բայց կան տենց մարդիկ, որ անվերջ ճամփորդում են առանց գրպանում մի կոպեկ փող ունենալու, քաղաքից քաղաք փողոցներում երգելով կամ մանր֊մունր տարբեր գործեր անելով, էնքան որ ուտելու ու (երբեմն) գիշերելու փող ունենան։ Ու դա էլ ա կենսակերպ։ Հիմա Բարեկամը կգա, կասի, թե չի պատկերացնում էդ մարդիկ ոնց են առանց տան կամ տուն գնալու ապրում, որովհետև ինքը փոքրուց լսել ա տան կոնցեպտի մասին, ու իրա ուղեղում չի տեղավորվում, որ մարդ կա, կարող ա էդ կոնցեպտից դուրս լինի։ Նույնն էլ հայրենիքը, ի դեպ։ Մարդ կա, որ ոչ մի երկիր իրա հայրենիքը չի համարում (տո մարդ էլ կա՝ չգիտի ինչ ա հայրենիքը), բայց Բարեկամը օրինակ դրա մեջ ողբերգություն ա տեսնում (https://www.akumb.am/showthread.php/67771-%D5%86%D5%A5%D6%80%D5%A3%D5%A1%D5%B2%D5%A9/page4?p=2578974#post2578974)։
Բարեկամը կոնկրետ էս դեպքում առաջնորդվել ա սեփական ներզգացողությամբ ու կենսափորձից բխող տրամաբանությամբ, եթե քեզ հետաքրքրում ա ճշմարտությունը։
Էնպես որ դու շատ վստահ տոնով ապատեղեկատվություն ես տարածում, գումարած՝ որ բոլորս կեղծիքի մեջ ենք, ուղղակի ոչ մեկս տեղյակ չենք էդ մասին ( քեզնից բացի, իհարկե)։
StrangeLittleGirl
07.04.2019, 03:21
Էսօր աչքիս դեպրեսիվ տրամադրության մեջ ես :D ինչ-որ կծի-պծի, անհասկանալի տրամաբանական շղթաներ ես կառուցում։ Կամ էլ ես չեմ հասկանում։
Կարող ա չես հասկանում :)) Իմ տրամը շատ լավ ա, հակառակը :))
Բարեկամը կոնկրետ էս դեպքում առաջնորդվել ա սեփական ներզգացողությամբ ու կենսափորձից բխող տրամաբանությամբ, եթե քեզ հետաքրքրում ա ճշմարտությունը։
Էնպես որ դու շատ վստահ տոնով ապատեղեկատվություն ես տարածում, գումարած՝ որ բոլորս կեղծիքի մեջ ենք, ուղղակի ոչ մեկս տեղյակ չենք էդ մասին ( քեզնից բացի, իհարկե)։
Բարեկամը ու մյուսները ուզում են իրանց ճիշտը մյուսներին պարտադրած լինել, բայց ես էլ ասում եմ ու միշտ էլ ասելու եմ, որ ճիշտ չկա, ամեն մարդ իրա ճիշտն ունի՝ սկսած տան ու հայրենիքի մասին պատկերացումներից, վերջացրած ինչ պետք ա ուտել նախաճաշին կամ որ ժամին պետք ա քնել։ Թարգեք էլի ձեր ներզգացողությամբ ու կենսափորձից բխող տրամաբանությունը տարածել բոլորի վրա։ Քո կենսափորձը մենակ քո կենսափորձն ա, Վալոդինը՝ Վալոդինը։ Դու քո տանն ես քեզ ընտիր զգում ու հազար հատ ճամփորդությունից հետո ուզում ես միշտ տուն գալ, Վալոդն էլ իրա վրանն ա սիրում ու վրանում ա քնում։ Եթե իրան տենց դուր ա գալիս, ուրեմն իրա ճիշտը էդ ա։ Տան մասին քո ու հասարակության ունեցած պատկերացումները պետք չի փաթաթել իրա վզին։
Իսկ ինձ թվում ա, որ հայրենիք կատեգորիան ոչ միայն կարևոր ա, այլ նաև որոշիչ ա։ Ժամանակակից բացառապես բոլոր հաջողակ ժողովուրդները հաջողության են հասել շատ կանկրետ հայրենիքում շատ կանկրետ ստեղծագործ գործողությունների արդյունքում։ Դաժե ամերիկացիներն են դա հենց սկզբից շատ լավ հասկացել, դրա համար էլ վիզ դրած 300 տարի հայրենիք են դալբիտ անում իրանք իրանց գլխում։
Մի տենամ եթե դանիացիները իրենց հայրենիքում տենց հայրենիք սարքած չլինեին մեր Բյուրը ոնց էր տենց հանգիստ մի քաղաքից մյուսը վազելու, ճամփին էլ հասցնելու յոգա անել։ :D Ինձ թվում ա ինքը պիտի դանիացիներին շնորհակալ լինի, որ իրանք հայրենասեր են։
Իսկ ինձ թվում ա, որ մարդկությանը ու կոնկրետ անհատներին պետք ա հետաքրքրեն ոչ թե առանձին ժողովուրդների հաջողությունները, այլ համայն մարդկությանը։ Իմ համար դանիացի գիտնականի կատարած գյուտը նույնքան արժեքավոր ա, ինչքան որ կլիներ հայ գիտնականինը։ Ինչի՞։ Որովհետև իմ համար տարբերություն չկա, թե էտ մարդը պատահմամբ որտեղ ա լույս աշխարհ եկել․ փաստը էն ա, որ ինքը նպաստել ա մարդկության մեկ քայլ առաջ գնալուն։ Իսկ եթե ժողովուրդների միջից դուրս հանվեն էտ գոյություն չունեցող սահմանները, ու մարդիկ մի քիչ ուրիշ ձև իրար նայեն, էտ ժամանակ ցանկացած հաջողություն ավելի արագ ու ավելի մեծ տեմպով կգրանցվի։ Ու էտ կլինի ոչ թե ազգամիջյան մրցակցության (վայ, տեսեք ամերիկացիներով ռուսների հախից ոնց ենք գալիս), այլ ընդհանուր մարդկության բարօրության համար։
Դուրս ա գալիս, որ հայրենիք հասկացությունը էնքան որոշի՞չ ա, որ դրա բացակայության պայմաններում մարդկությունը շատ կամ բոլոր ոլորտներում տեղում դոփելու էր....
Նու հա, ես մենակ մի տենց ոլորտ եմ պատկերացնում ու ինձ դրա լճացումը ուրախացնում ա․ էտ ռազմարդյունաբերությունն ա։ Դրա կարիքը ընդհանրապես չէր լինի։
Ընկեր, դու «կան մարդիկ»-ի հիմքի վրա մնացած 7 միլիարդի արժեքային համակարգը կեղծ ես ուզում սարքես։
Տրիբուն ջան, բնակչության 90%-ը հավատացյալ ա, բայց դա ոչ մի աթեիստի չի խանգարում էտ 90%-ի արժեհամակարգը կեղծ համարել։
Կարող ա չես հասկանում :)) Իմ տրամը շատ լավ ա, հակառակը :))
Բարեկամը ու մյուսները ուզում են իրանց ճիշտը մյուսներին պարտադրած լինել, բայց ես էլ ասում եմ ու միշտ էլ ասելու եմ, որ ճիշտ չկա, ամեն մարդ իրա ճիշտն ունի՝ սկսած տան ու հայրենիքի մասին պատկերացումներից, վերջացրած ինչ պետք ա ուտել նախաճաշին կամ որ ժամին պետք ա քնել։ Թարգեք էլի ձեր ներզգացողությամբ ու կենսափորձից բխող տրամաբանությունը տարածել բոլորի վրա։ Քո կենսափորձը մենակ քո կենսափորձն ա, Վալոդինը՝ Վալոդինը։ Դու քո տանն ես քեզ ընտիր զգում ու հազար հատ ճամփորդությունից հետո ուզում ես միշտ տուն գալ, Վալոդն էլ իրա վրանն ա սիրում ու վրանում ա քնում։ Եթե իրան տենց դուր ա գալիս, ուրեմն իրա ճիշտը էդ ա։ Տան մասին քո ու հասարակության ունեցած պատկերացումները պետք չի փաթաթել իրա վզին։
Բյուր ջան, ես կոնկրետ ոչ մեկի վզին ոչինչ չեմ փաթաթում (Բայց դու լիքը բան իմ վզին փաթաթեցիր՝ կոշտուկոպիտ) ու հրամայում ես, որ ինչ֊որ բաներ էլ թարգեմ։ Ու եթե ստեղ գոնե մի մարդ կա, որ հավակնում ա, թե իր ասածներն են բացարձակ ճշմարտություն, էդ քո դրսևորումն ա՝ համենայնդեպս (թեև դու դա չես նկատում)։
Ես ընդամենը իմ անձնական զարմանքն էի արտահայտել Թիքեթի կենսաձև հանդեպ, ոչ թե (Ի տարբերություն քեզ), թե ալամ֊աշխարհ զարմանալի ու անընդունելի բան ա, ու դրա իրավունքը հաստատ ունեմ թեմայի շրջանակներում, մարդն էլ ինձ լրիվ բավարարող պատասխան էր տվել թե' փաբլիկ, թե' առանձին։
Դու բռնեցի սաղին կեղծ ու սխալ հանեցիր՝ համատարած (մենակ զոմբի բառը չօգտագործեցիր), դեռ փաթաթելու մասին էլ խոսում ես։ Էհ։
Ուլուանա
07.04.2019, 05:19
Հենց էդ ա, որ էդ քեզ թվում ա։ Այսինքն, կարող ա One way֊ի համար տենց ա, բայց կան տենց մարդիկ, որ անվերջ ճամփորդում են առանց գրպանում մի կոպեկ փող ունենալու, քաղաքից քաղաք փողոցներում երգելով կամ մանր֊մունր տարբեր գործեր անելով, էնքան որ ուտելու ու (երբեմն) գիշերելու փող ունենան։ Ու դա էլ ա կենսակերպ։ Հիմա Բարեկամը կգա, կասի, թե չի պատկերացնում էդ մարդիկ ոնց են առանց տան կամ տուն գնալու ապրում, որովհետև ինքը փոքրուց լսել ա տան կոնցեպտի մասին, ու իրա ուղեղում չի տեղավորվում, որ մարդ կա, կարող ա էդ կոնցեպտից դուրս լինի։ Նույնն էլ հայրենիքը, ի դեպ։ Մարդ կա, որ ոչ մի երկիր իրա հայրենիքը չի համարում (տո մարդ էլ կա՝ չգիտի ինչ ա հայրենիքը), բայց Բարեկամը օրինակ դրա մեջ ողբերգություն ա տեսնում (https://www.akumb.am/showthread.php/67771-%D5%86%D5%A5%D6%80%D5%A3%D5%A1%D5%B2%D5%A9/page4?p=2578974#post2578974)։
Բյուր, Բարեկամը նշածդ թեմայում շատ կոնկրետ դեպքի մասին ա խոսում, ինչի՞ ես դու դա հիմա օրինակ բերում էս թեմայում: Նրա ասածը վերաբերում ա էն մարդկանց, որոնք իրենց հայրենիքում իրենց հարմարավետ, իրենց տեղում չեն զգում, բայց ոչ էլ արտասահմանում են զգում, այսինքն` ոչ մի երկրում էլ իրենց տեղը չեն գտնում: Իսկ դու խոսում ես էն մարդկանց մասին, որոնք ամեն տեղ էլ իրենց լավ են զգում, այսինքն` տեղը չի կարևոր իրենց համար, որ լավ զգան: Ընդ որում` որևէ մեկն էդ տեսակի մարդկանց չի քննադատել կամ սխալ հանել էս թեմայում, առնվազն քննարկողներից որևէ մեկից ես որ տենց բան չեմ լսել:
Արևմտյան ա, արևմտյան ազդեցություն ա, արևմուտքի՝ հաջողակ լինելու սահմանումն ա, նույնիսկ հաջողության բանաձև ա. կրթություն֊աշխատանք֊ամուսնություն֊տուն֊ընտանիք։ Ճամփորդելն էլ արանքում մի տեղ։ Ու մնացած մոդելները՝ անընդունելի, ցնդած, հասարակության վրա բեռ, ծույլ և այլն։
Ուզում ես ասել` արևելքում ընտանիք կազմելը պակաս հարգի ա կամ պակաս ա ողջունվու՞մ: Լավ, էլի :D: Գոնե որ մենակ կրթություն-աշխատանքն ասեիր, էլի կհասկանայի, բայց ընտանիք-ամուսնություն-երեխաները նույնիսկ ավելի շատ արևելքին ա բնորոշ, քան Արևմուտքին: Ի՞նչ ես կարծում, եթե ինչ-որ կին որոշի երեխա չունենալ, Արևելքում ավելի շատ քննադատության կարժանանա՞, թե՞ արևմուտքում: Կամ եթե չաշխատի, կարիերա չուզենա անել:
Ուլուանա
07.04.2019, 05:27
Տրիբուն ջան, բնակչության 90%-ը հավատացյալ ա, բայց դա ոչ մի աթեիստի չի խանգարում էտ 90%-ի արժեհամակարգը կեղծ համարել։
Տենց տվյալներ կա՞ն, որ բնակչության 90 տոկոսը հավատացյալ ա, թե՞ քո ենթադրությունն ա: Ինձ թվում ա` իրականում հավատացյալները քո ասածից շատ ավելի փոքր տոկոս են կազմում, եթե, իհարկե, էն սուտի հավատացյալներին էլ չես հաշվում, որ մենակ անունով են հավատացյալ ու հավատքը զուտ որպես մշակույթի մաս են ընկալում ու ըստ այդմ ընդունում:
Տենց տվյալներ կա՞ն, որ բնակչության 90 տոկոսը հավատացյալ ա, թե՞ քո ենթադրությունն ա: Ինձ թվում ա` իրականում հավատացյալները քո ասածից շատ ավելի փոքր տոկոս են կազմում, եթե, իհարկե, էն սուտի հավատացյալներին էլ չես հաշվում, որ մենակ անունով են հավատացյալ ու հավատքը զուտ որպես մշակույթի մաս են ընկալում ու ըստ այդմ ընդունում:
Սուտի հավատացյալները հարցումների ժամանակ դժվար թե խոստովանեն, որ սուտի են )) Համաձայն եմ՝ եթե իրանց հանենք, թիվը ահագին կփոքրանա։ Բայց ամեն դեպքում, էս (https://www.pewforum.org/2012/12/18/global-religious-landscape-exec/) ուսումնասիրության համաձայն՝ բնակչության ընդամենը 16 տոկոսն ա, որ իրան չի համարում որևէ կրոնի հետևորդ, ընդ որում՝ իրանց մի մասն էլ դրանով հանդերձ նաև որոշակի կրոնական հավատքներ ու սովորույթներ ունեն (https://www.pewforum.org/2012/12/18/global-religious-landscape-unaffiliated/)։
Ուլուանա
07.04.2019, 06:30
Սուտի հավատացյալները հարցումների ժամանակ դժվար թե խոստովանեն, որ սուտի են )) Համաձայն եմ՝ եթե իրանց հանենք, թիվը ահագին կփոքրանա։ Բայց ամեն դեպքում, էս (https://www.pewforum.org/2012/12/18/global-religious-landscape-exec/) ուսումնասիրության համաձայն՝ բնակչության ընդամենը 16 տոկոսն ա, որ իրան չի համարում որևէ կրոնի հետևորդ, ընդ որում՝ իրանց մի մասն էլ դրանով հանդերձ նաև որոշակի կրոնական հավատքներ ու սովորույթներ ունեն (https://www.pewforum.org/2012/12/18/global-religious-landscape-unaffiliated/)։
Հըմ, հետաքրքիր ա: Շատ անսպասելի թիվ ա ինձ համար: Ինձ թվում էր` մարդկան մեծ մասը հավատացյալ չի :}:
Sambitbaba
07.04.2019, 06:34
Սամ ջան, կներես բայց «հայերն աշխարհի ժոդովուրդների ակունքներում են» խորագրից աշխատում եմ զերծ մնալ՝ ներվերս խնայելու համար: Հարգանքներս:
Դա էլ ընտրություն է, ինչու՞ ոչ:
Բայց արժի՞ արդյոք այդ դեպքում բաձրաձայնել սեփական եզրակացությունները, եթե նրանք մեծ հավանականություն ունեն թերի լինելու: Թե՞ դու ունես լուրջ փաստեր, որ «հայերն աշխարհի ժոդովուրդների ակունքներում չեն»:
Քննարկվող թեմայի շրջանակներում ասեմ, որ համաձայն չեմ տան գաղափարի՝ ժամանակակից հասարակության կողմից հորինված սոցիալական կոնցեպտ լինելու հետ։ Դա նախնադարյան համայնքներից էլ հին ա, ու ֆաունայում մեր փափկամազ կամ ոչ էնքան փափկամազ զարմիկների մոտ էլ ա հաճախ հանդիպում (հա, Դեյվիդ Ատենբորոյի հաղորդումներն աշխատում եմ բաց չթողնեմ :})։
Բայց նաև համաձայն եմ, որ դա չպետք ա փաթաթվի բոլորի վզին։ Մեր բանականությունը պետք ա օգտագործենք էդ թվում կենդանիներից տարբերվելու համար։ Չնայած իմ սուբյեկտիվ կարծիքով, ժամանակակից հասարակությունը որոշ առումներով ավելի մոտենում ա քարե դարին, բայց էդ առանձին թեմա ա։
Ես ինքս «տնային» եմ, բայց շատ լավ եմ հասկանում էն մարդկանց, ովքեր էդպիսին չեն։
Սուտի հավատացյալները հարցումների ժամանակ դժվար թե խոստովանեն, որ սուտի են )) Համաձայն եմ՝ եթե իրանց հանենք, թիվը ահագին կփոքրանա։ Բայց ամեն դեպքում, էս (https://www.pewforum.org/2012/12/18/global-religious-landscape-exec/) ուսումնասիրության համաձայն՝ բնակչության ընդամենը 16 տոկոսն ա, որ իրան չի համարում որևէ կրոնի հետևորդ, ընդ որում՝ իրանց մի մասն էլ դրանով հանդերձ նաև որոշակի կրոնական հավատքներ ու սովորույթներ ունեն (https://www.pewforum.org/2012/12/18/global-religious-landscape-unaffiliated/)։
Դրա համար էլ վիճակագրություններին ես շաատ վերապահումներով եմ մոտենում՝ որպես իրականության ճիշտ արտացոլում, ու երբ կոնկրետ բանավեճերում սկսում են վիճակագրական տվյալներով փորձել ապացուցել ինչ֊որ բան, կորցնում եմ հետաքրքրությունս։
Հա, մի բան էլ ուզում էի նկատել. Ես, օրինակ, իրականում Բյուրի հայացքներն եմ շատ, ես կասեի՝ տենդագին, կաղապարված տեսնում ծայրահեղ ձախակողմյան հոսանքներով, ընդ որում պարտադրող հրամայականով, ու արդեն քանի տեղ իր մոտ հանդիպեցի դրանից տարբեր հայացքները կամ ընտրությունը "դեբիլ" անվանելը։
Բարեկամը ու մյուսները ուզում են իրանց ճիշտը մյուսներին պարտադրած լինել, բայց ես էլ ասում եմ ու միշտ էլ ասելու եմ, որ ճիշտ չկա, ամեն մարդ իրա ճիշտն ունի՝ սկսած տան ու հայրենիքի մասին պատկերացումներից, վերջացրած ինչ պետք ա ուտել նախաճաշին կամ որ ժամին պետք ա քնել։ Թարգեք էլի ձեր ներզգացողությամբ ու կենսափորձից բխող տրամաբանությունը տարածել բոլորի վրա։ Քո կենսափորձը մենակ քո կենսափորձն ա, Վալոդինը՝ Վալոդինը։ Դու քո տանն ես քեզ ընտիր զգում ու հազար հատ ճամփորդությունից հետո ուզում ես միշտ տուն գալ, Վալոդն էլ իրա վրանն ա սիրում ու վրանում ա քնում։ Եթե իրան տենց դուր ա գալիս, ուրեմն իրա ճիշտը էդ ա։ Տան մասին քո ու հասարակության ունեցած պատկերացումները պետք չի փաթաթել իրա վզին։
Լավ ես ասում։ Բա էտ դեպքում մեր ճշտին ինչի՞ ես կեղծ կատեգորիա անվանում։ Ստեղ ոչ մեկը չէր ասել, որ հայրենիք ու տուն չունենալը ոռի բան ա։ Ասել էինք հայրենիք ու տուն ունենալը լավ բան ա, որովհետև մենք տենց ենք ուզում ապրենք։ Իսկ դու վիզ դրած քո կարծքն ես ուզում վզիս փաթաթես, որ տունն ու հայրենիքը կեղծ կատեգորիաներ են։
Իսկ ինձ թվում ա, որ մարդկությանը ու կոնկրետ անհատներին պետք ա հետաքրքրեն ոչ թե առանձին ժողովուրդների հաջողությունները, այլ համայն մարդկությանը։ Իմ համար դանիացի գիտնականի կատարած գյուտը նույնքան արժեքավոր ա, ինչքան որ կլիներ հայ գիտնականինը։ Ինչի՞։ Որովհետև իմ համար տարբերություն չկա, թե էտ մարդը պատահմամբ որտեղ ա լույս աշխարհ եկել․ փաստը էն ա, որ ինքը նպաստել ա մարդկության մեկ քայլ առաջ գնալուն։ Իսկ եթե ժողովուրդների միջից դուրս հանվեն էտ գոյություն չունեցող սահմանները, ու մարդիկ մի քիչ ուրիշ ձև իրար նայեն, էտ ժամանակ ցանկացած հաջողություն ավելի արագ ու ավելի մեծ տեմպով կգրանցվի։ Ու էտ կլինի ոչ թե ազգամիջյան մրցակցության (վայ, տեսեք ամերիկացիներով ռուսների հախից ոնց ենք գալիս), այլ ընդհանուր մարդկության բարօրության համար։
Դուրս ա գալիս, որ հայրենիք հասկացությունը էնքան որոշի՞չ ա, որ դրա բացակայության պայմաններում մարդկությունը շատ կամ բոլոր ոլորտներում տեղում դոփելու էր....
Նու հա, ես մենակ մի տենց ոլորտ եմ պատկերացնում ու ինձ դրա լճացումը ուրախացնում ա․ էտ ռազմարդյունաբերությունն ա։ Դրա կարիքը ընդհանրապես չէր լինի։
Ընկեր, այ հենց համայն մարդկությունը սկսի սենց մտածել ու ոչ մեկը չի ցանկանա իմ հայրենիքն ու տունը ձեռիցս խլել, էտ ժամանակ ես էլ կասեմ որ համայն մոլորակն իմ հայրենիքն ա, բոլոր մարդիկ իմ եղբայրներն են, բլա բլա բլա։ Ու պետք չի սարքել աջաբ սանդալ՝ գիտությունն ու հայտնագործությունները մեջ գցելով։ Պարզ ա, որ գիտական հայտնագործությունը համայն մարկությանն ա։ Բայց մեկա, նույնիսկ դա առանձին հայրենիքների սահմանները չի ջնջում։ Լավ ա, թե վատ ա, էտ արդեն ուրիշ հարց ա։
Տրիբուն ջան, բնակչության 90%-ը հավատացյալ ա, բայց դա ոչ մի աթեիստի չի խանգարում էտ 90%-ի արժեհամակարգը կեղծ համարել։
Էտ 90% հավատացյալների մեջ էլ քրիստոնյաները մուսուլմաններին են կեղծ համարում, մուսուլմանները քրիստոնյաներին, հինդուիստները հուդաիստաներին, բուդիստները սինտոիստներին ու սաղ իրար դրա համար մոռթում են։ Հետո սաղով ֆռում են աթեիստներին են մոռթում, կամ աթեիստները ԽՍՀՄ են սարքում, պայթեցնում են բոլոր եկեղեցիներն ու մզկիթները ու տերտերներին են մոռթում։ Զգու՞մ ես ինչքան վատ բան ա որևէ մեկի արժեքը կեղծ կատեգրիա համարելը։
Ընկեր, այ հենց համայն մարդկությունը սկսի սենց մտածել ու ոչ մեկը չի ցանկանա իմ հայրենիքն ու տունը ձեռիցս խլել, էտ ժամանակ ես էլ կասեմ որ համայն մոլորակն իմ հայրենիքն ա, բոլոր մարդիկ իմ եղբայրներն են, բլա բլա բլա։ Ու պետք չի սարքել աջաբ սանդալ՝ գիտությունն ու հայտնագործությունները մեջ գցելով։ Պարզ ա, որ գիտական հայտնագործությունը համայն մարկությանն ա։ Բայց մեկա, նույնիսկ դա առանձին հայրենիքների սահմանները չի ջնջում։ Լավ ա, թե վատ ա, էտ արդեն ուրիշ հարց ա։
Էտ 90% հավատացյալների մեջ էլ քրիստոնյաները մուսուլմաններին են կեղծ համարում, մուսուլմանները քրիստոնյաներին, հինդուիստները հուդաիստաներին, բուդիստները սինտոիստներին ու սաղ իրար դրա համար մոռթում են։ Հետո սաղով ֆռում են աթեիստներին են մոռթում, կամ աթեիստները ԽՍՀՄ են սարքում, պայթեցնում են բոլոր եկեղեցիներն ու մզկիթները ու տերտերներին են մոռթում։ Զգու՞մ ես ինչքան վատ բան ա որևէ մեկի արժեքը կեղծ կատեգրիա համարելը։
Ինչ-որ մեկի արժեքը կեղծ կատեգորիա համարելը վատ չի․ էտ ցանկացած մարդու իրավունքն ա իրա համար ճիշտ ու սխալ տարբերելը։ Ուրիշ բան, որ կեղծ կատեգորիա համարելուց հետո հանգիստ պտի նստես տեղդ, ոչ թե աջ ու ձախ տարբեր կարծիք ունեցողի նկատմամբ ատելությամբ լցվես ու քայլեր անես։ Օրինակ, ես որ ասում եմ գլոբալիզացիա, դու կարաս ասես որ էտ կեղծ ու արհեստածին երևույթ ա, ու էտ քո իրավունքն ա։ Բայց հո էտ չի նշանակում, ասողի հանդեպ ատելությամբ լցվես, մի հատ էլ մորթելու ուղղությամբ մտածես :))
Այ դրա համար ուղեղս գմփում ա, երբ որ սաղ աշխարհով դոշ տված ԼԳԲՏ հանդուրժողականություն են քարոզում, բայց մնացած թեմաներում սովորական հանդուրժողականության ու դիմացինի կարծիքը հարգելու մասին ոչ մի խոսք։
Իսկ ինչ վերաբերում ա 90%-ին․ էտ ուղղակի գրել էի նրա համար, որ եթե սենյակում հավաքված 100-ից 90-ը մտածում են, որ մածունը սև ա, էտ չի նշանակում, որ մածունը ամենայն հավանականությամբ սև ա։ Պետք ա իրանց տեսակետը հաշվի առնես, բայց մեծամասնության կարծիք լինելուց կարծիքը ճիշտ չի դառնում։
Գաղթական
07.04.2019, 12:59
Ինչ-որ մեկի արժեքը կեղծ կատեգորիա համարելը վատ չի․ էտ ցանկացած մարդու իրավունքն ա իրա համար ճիշտ ու սխալ տարբերելը։ Ուրիշ բան, որ կեղծ կատեգորիա համարելուց հետո հանգիստ պտի նստես տեղդ, ոչ թե աջ ու ձախ տարբեր կարծիք ունեցողի նկատմամբ ատելությամբ լցվես ու քայլեր անես։ Օրինակ, ես որ ասում եմ գլոբալիզացիա, դու կարաս ասես որ էտ կեղծ ու արհեստածին երևույթ ա, ու էտ քո իրավունքն ա։ Բայց հո էտ չի նշանակում, ասողի հանդեպ ատելությամբ լցվես, մի հատ էլ մորթելու ուղղությամբ մտածես :))
Այ դրա համար ուղեղս գմփում ա, երբ որ սաղ աշխարհով դոշ տված ԼԳԲՏ հանդուրժողականություն են քարոզում, բայց մնացած թեմաներում սովորական հանդուրժողականության ու դիմացինի կարծիքը հարգելու մասին ոչ մի խոսք։
Իսկ ինչ վերաբերում ա 90%-ին․ էտ ուղղակի գրել էի նրա համար, որ եթե սենյակում հավաքված 100-ից 90-ը մտածում են, որ մածունը սև ա, էտ չի նշանակում, որ մածունը ամենայն հավանականությամբ սև ա։ Պետք ա իրանց տեսակետը հաշվի առնես, բայց մեծամասնության կարծիք լինելուց կարծիքը ճիշտ չի դառնում։
Ոչ մի ձևով չի ստացվո՞ւմ ուրիշի արժեհամակարգերը պիտակավորելուց ընդհանրապես զերծ մնալ..
StrangeLittleGirl
07.04.2019, 14:40
Բյուր, Բարեկամը նշածդ թեմայում շատ կոնկրետ դեպքի մասին ա խոսում, ինչի՞ ես դու դա հիմա օրինակ բերում էս թեմայում: Նրա ասածը վերաբերում ա էն մարդկանց, որոնք իրենց հայրենիքում իրենց հարմարավետ, իրենց տեղում չեն զգում, բայց ոչ էլ արտասահմանում են զգում, այսինքն` ոչ մի երկրում էլ իրենց տեղը չեն գտնում: Իսկ դու խոսում ես էն մարդկանց մասին, որոնք ամեն տեղ էլ իրենց լավ են զգում, այսինքն` տեղը չի կարևոր իրենց համար, որ լավ զգան: Ընդ որում` որևէ մեկն էդ տեսակի մարդկանց չի քննադատել կամ սխալ հանել էս թեմայում, առնվազն քննարկողներից որևէ մեկից ես որ տենց բան չեմ լսել:
Ան, կան մարդիկ, որոնք իրանց լավ են զգում ամեն տեղ, կան մարդիկ, որոնք իրանց լավ չեն զգում ոչ մի տեղ։ Բայց դա համարել ողբերգությու՞ն։ Ասենք ինչու՞ դնել, դիմացինի կյանքի, կենսակերպի, կարգավիճակի մասին դատողություններ անել։ Կարող ա մարդը ոչ մի տեղ լավ չի զգում, անընդհատ տեղից տեղ ա գնում, բայց երջանիկ ա։ Հետո, Բարեկամը հստակ գրել ա.
Բայց ես էստեղ, ճիշտն ասած, ողբերգություն եմ տեսնում․ անհայրենիք մարդ։ Ու չեմ կարծում, որ անհայրենիք մարդը լիարժեք երջանիկ ա զգում իրեն իր կյանքում։
Հստակ դատողություն ա ուրիշի երջանկության վերաբերյալ։ Էն բանաձևը, որը իրա համար աշխատում ա, ուրիշի համար չի աշխատում։ Ու էն բանաձևը, որը ուրիշի համար աշխատում ա, ուրեմն ճիշտը էդ ա իրա համար, բայց Բարեկամի համար էդ ճիշտը, փաստորեն, ողբերգություն ա։
Ուզում ես ասել` արևելքում ընտանիք կազմելը պակաս հարգի ա կամ պակաս ա ողջունվու՞մ: Լավ, էլի :D: Գոնե որ մենակ կրթություն-աշխատանքն ասեիր, էլի կհասկանայի, բայց ընտանիք-ամուսնություն-երեխաները նույնիսկ ավելի շատ արևելքին ա բնորոշ, քան Արևմուտքին: Ի՞նչ ես կարծում, եթե ինչ-որ կին որոշի երեխա չունենալ, Արևելքում ավելի շատ քննադատության կարժանանա՞, թե՞ արևմուտքում: Կամ եթե չաշխատի, կարիերա չուզենա անել:
Արևմուտքի հակադրությունը արևե՞լքն ա։ Քո ասած արևելքը նույն արևմտյան արժեհամակարգից ազդեցություն կրած բանաձևերով աշխատող ու հաջողությունը կոնկրետ ձևերով չափող նույն տիպի արժեհամակարգ ա։ Արևմուտքի հակադրությունը արևելքը չի, այլ էն քաղաքակրթությունները, որոնք հիմա չկան կամ վերանալու եզրին են։ Օրինակ վերցրու ամերիկացի հնդկացիներին, որ չեն ունեցել էսպիսի բանաձևային կյանք։ Կամ ռոմանի ժողովուրդներին (գնչուներին), որ տեղից տեղ են տեղափոխվում, ու իրանց ոնց ասես ստիգմատիզացիայի ա ենթարկում ժամանակակից հասարակությունը։
Լավ ես ասում։ Բա էտ դեպքում մեր ճշտին ինչի՞ ես կեղծ կատեգորիա անվանում։ Ստեղ ոչ մեկը չէր ասել, որ հայրենիք ու տուն չունենալը ոռի բան ա։ Ասել էինք հայրենիք ու տուն ունենալը լավ բան ա, որովհետև մենք տենց ենք ուզում ապրենք։ Իսկ դու վիզ դրած քո կարծքն ես ուզում վզիս փաթաթես, որ տունն ու հայրենիքը կեղծ կատեգորիաներ են։
Տրիբուն ջան, երբ անհատն ասում ա՝ ինձ համար հայրենիքն ու տունը կարևոր բաներ են, էդ օքեյ ա, էդ մարդու գործն ա, ինչ ուզում ա, թող անի։ Բայց երբ անհայրենիք լինելը ողբերգություն ա դառնում, տուն չունենալը՝ անհասկանալի, հասարակության գրած նորմերն են սկսում խոսել, ոչ թե մարդն իր անձնական նախընտրություններով։ Ու հա՛, հայրենիքն էլ, տունն էլ կեղծ կատեգորիաներ են, որ հասարակությունը պարտադրում ա բոլորին։ Էն, ինչը պարտադրվում ա բոլորին, կեղծ ա։ Էն, ինչը անհատների համար աշխատում ա, բայց չի տարածվում բոլորի վրա, կեղծ չի։
StrangeLittleGirl
07.04.2019, 14:43
Հա, մի բան էլ ուզում էի նկատել. Ես, օրինակ, իրականում Բյուրի հայացքներն եմ շատ, ես կասեի՝ տենդագին, կաղապարված տեսնում ծայրահեղ ձախակողմյան հոսանքներով, ընդ որում պարտադրող հրամայականով, ու արդեն քանի տեղ իր մոտ հանդիպեցի դրանից տարբեր հայացքները կամ ընտրությունը "դեբիլ" անվանելը։
Ես էլ տեսնում եմ քո հայացքները տենդագին, կաղապարված էն, ինչ քեզ հասարակությունը պարտադրում ա։ Դրանից դուրս չես կարողանում մտածել, քո քառակուսուց դուրս աշխարհը չես հասկանում։ Ու հա՛, էլի կարամ ասեմ. հասարակության հորինած կաղապարներն ու բանաձևերը դեբիլ են ու կեղծ։
Ես էլ տեսնում եմ քո հայացքները տենդագին, կաղապարված էն, ինչ քեզ հասարակությունը պարտադրում ա։ Դրանից դուրս չես կարողանում մտածել, քո քառակուսուց դուրս աշխարհը չես հասկանում։ Ու հա՛, էլի կարամ ասեմ. հասարակության հորինած կաղապարներն ու բանաձևերը դեբիլ են ու կեղծ։
Այսինքն, իմ հայացքներն էլ դու տեսնում ես դեբիլ ու կեղծ, որովհետև համարում ես, որ դրանք հորինված ու պարտադրված են հասարակության կողմից։
StrangeLittleGirl
07.04.2019, 17:07
Այսինքն, իմ հայացքներն էլ դու տեսնում ես դեբիլ ու կեղծ, որովհետև համարում ես, որ դրանք հորինված ու պարտադրված են հասարակության կողմից։
Մոտավորապես։ Եթե քո հայացքները մենակ քեզնով սահմանափակվեին, տենց չէի տեսնի։ Բայց հենց սկսում ես մյուսների մասին դատողություններ անել՝ փորձելով ուրիշներին քո հայացքների մեջ տեղավորել, այ էդ ժամանակ հասարակության պարտադրանքի հոտ ա գալիս, որովհետև դու դառնում ես հասարակություն։
Ոչ մի ձևով չի ստացվո՞ւմ ուրիշի արժեհամակարգերը պիտակավորելուց ընդհանրապես զերծ մնալ..
Պիտակավորելու հարց ընդհանրապես չկա։ Ես իմ համար ճիշտ ու կեղծ եմ առանձնացնում: Մնացած բոլորի արժեհամակարգն ու կարծիքն էլ հարգում եմ։
Մոտավորապես։ Եթե քո հայացքները մենակ քեզնով սահմանափակվեին, տենց չէի տեսնի։ Բայց հենց սկսում ես մյուսների մասին դատողություններ անել՝ փորձելով ուրիշներին քո հայացքների մեջ տեղավորել, այ էդ ժամանակ հասարակության պարտադրանքի հոտ ա գալիս, որովհետև դու դառնում ես հասարակություն։
Դեբիլ էլ որակվեցինք սուպերլիբերալ ու տոլերանտության ջատագով Բյուրի կողմից :))
Յոհաննես
07.04.2019, 17:55
Մոտավորապես։ Եթե քո հայացքները մենակ քեզնով սահմանափակվեին, տենց չէի տեսնի։ Բայց հենց սկսում ես մյուսների մասին դատողություններ անել՝ փորձելով ուրիշներին քո հայացքների մեջ տեղավորել, այ էդ ժամանակ հասարակության պարտադրանքի հոտ ա գալիս, որովհետև դու դառնում ես հասարակություն։
(c) Անհատ
Գաղթական
07.04.2019, 18:15
Պիտակավորելու հարց ընդհանրապես չկա։ Ես իմ համար ճիշտ ու կեղծ եմ առանձնացնում: Մնացած բոլորի արժեհամակարգն ու կարծիքն էլ հարգում եմ։
Դու քեզ հարմարն ու ճիշտը որոշում ես ու դրանով առաջնորդվում:
Լավ ես անում:
Բայց ուրիշներինը «կեղծ» պիտակավորելով դու իրենց կարծիքի հանդեպ հարգանք ցուցաբերելու հաջող եղանակ չես ընտրել..
Ես էլ տեսնում եմ քո հայացքները տենդագին, կաղապարված էն, ինչ քեզ հասարակությունը պարտադրում ա։ Դրանից դուրս չես կարողանում մտածել, քո քառակուսուց դուրս աշխարհը չես հասկանում։ Ու հա՛, էլի կարամ ասեմ. հասարակության հորինած կաղապարներն ու բանաձևերը դեբիլ են ու կեղծ։
Դու որ հասարակության կողմից ընդունված տուն կամ հայրենիք արժեքները կեղծ ես համարում, ուրեմն կաղապարներից դուրս ես եկել ու աշխարհը արդեն լա՞վ ես հասկանում:
StrangeLittleGirl
07.04.2019, 23:07
Դու որ հասարակության կողմից ընդունված տուն կամ հայրենիք արժեքները կեղծ ես համարում, ուրեմն կաղապարներից դուրս ես եկել ու աշխարհը արդեն լա՞վ ես հասկանում:
Չէ :)
Բայց ես հասկանում եմ, որ մեկի համար կարա հայրենիքը բարձրագույն արժեք լինի, էնքան բարձր, որ կզոհվի դրա համար։ Ինձ համար հայրենիքը կեղծ արժեք ա, բայց ես չեմ մեղադրում ուրիշին ուրիշ արժեքներ ունենալու մեջ, քանի դեռ իրա արժեքներն ինձ չի պարտադրում։
StrangeLittleGirl
07.04.2019, 23:09
Դեբիլ էլ որակվեցինք սուպերլիբերալ ու տոլերանտության ջատագով Բյուրի կողմից :))
Դեբիլ ինքդ ես քեզ որակել, ես որևէ տեղ քեզ դեբիլ չեմ որակել :D
․․․
Տրիբուն ջան, երբ անհատն ասում ա՝ ինձ համար հայրենիքն ու տունը կարևոր բաներ են, էդ օքեյ ա, էդ մարդու գործն ա, ինչ ուզում ա, թող անի։ Բայց երբ անհայրենիք լինելը ողբերգություն ա դառնում, տուն չունենալը՝ անհասկանալի, հասարակության գրած նորմերն են սկսում խոսել, ոչ թե մարդն իր անձնական նախընտրություններով։ Ու հա՛, հայրենիքն էլ, տունն էլ կեղծ կատեգորիաներ են, որ հասարակությունը պարտադրում ա բոլորին։ Էն, ինչը պարտադրվում ա բոլորին, կեղծ ա։ Էն, ինչը անհատների համար աշխատում ա, բայց չի տարածվում բոլորի վրա, կեղծ չի։
Էս «հայրենիք»-ը ահագին կոմպլեքս թեմա է, կարելի է երկար զրուցել, սրա մեջ թե ցեղերի գոյապայքարի խնդիրը կա, թե աշխարհայացքի խնդիրը, թե մոլորակի գլոբալ խնդիրները։ Ներկա դրությամբ «հայրենիք» կոչված արժեքը մոլորակի մարդկության վրա հավաքական առումով ահագին թանկ է նստում, վկան՝ միջուկային սպառազինության, պատ սարքելու ու էլի լիքը բաների վրա ծախսվող միլիարդներն ու դրանցից առաջացած հումանիտար, տնտեսական, առողջական ու էկոլոգիական խնդիրները։ Բայց մյուս կողմից էլ, չես կարող միանգամից աշխարհին սինխրոն հրաժարեցնել հայրենիքը արժեք համարելուց, էնպես, որ իրար չուտեն։ Ես վստահ եմ, որ շուտով կգա էն ժամանակը, որ աշխարհում էլ հայրենիք չի լինի, սաղ կխառնվեն իրար ու կմտածեն մարդկության հավաքական անվտանգության մասին։ Այ Էդ ժամանակ վայթե երանի կտանք Գրենլանդիայում մի տեղ ձյունից ազատված մի փոքր քարանձավի մեջ թեթև տաքուկ անկյուն ունենալուն, անունն էլ կդնենք՝ տուն։
Աղվեսի մասին մի հատ ասացվածք կար...
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 12:46
Էս «հայրենիք»-ը ահագին կոմպլեքս թեմա է, կարելի է երկար զրուցել, սրա մեջ թե ցեղերի գոյապայքարի խնդիրը կա, թե աշխարհայացքի խնդիրը, թե մոլորակի գլոբալ խնդիրները։ Ներկա դրությամբ «հայրենիք» կոչված արժեքը մոլորակի մարդկության վրա հավաքական առումով ահագին թանկ է նստում, վկան՝ միջուկային սպառազինության, պատ սարքելու ու էլի լիքը բաների վրա ծախսվող միլիարդներն ու դրանցից առաջացած հումանիտար, տնտեսական, առողջական ու էկոլոգիական խնդիրները։ Բայց մյուս կողմից էլ, չես կարող միանգամից աշխարհին սինխրոն հրաժարեցնել հայրենիքը արժեք համարելուց, էնպես, որ իրար չուտեն։ Ես վստահ եմ, որ շուտով կգա էն ժամանակը, որ աշխարհում էլ հայրենիք չի լինի, սաղ կխառնվեն իրար ու կմտածեն մարդկության հավաքական անվտանգության մասին։ Այ Էդ ժամանակ վայթե երանի կտանք Գրենլանդիայում մի տեղ ձյունից ազատված մի փոքր քարանձավի մեջ թեթև տաքուկ անկյուն ունենալուն, անունն էլ կդնենք՝ տուն։
Ասածներիդ հետ լրիվ համաձայն եմ, երբ նայում ես հասարակության մակարդակով։ Նույն կերպ եթե հանկարծ վաղը բոլորը որոշեն կրթություն չստանալ կամ աշխատանքի չգնալ կամ տուն չունենալ, աշխարհը քաոսի կվերածվի, որովհետև էսօրվա հասարակությունն էդ բոլորի վրա ա կառուցված։ Բայց երբ հարցին նայում ես անհատական մակարդակով, կան մարդիկ, որոնք ռիսկ են անում ընտրել էն, ինչ իրանց ա հարմար, ոչ թե էն, ինչ հասարակության կոնկրետ բանաձևը պահանջում ա իրանցից։ Ու չնայած իրանց էդ անձնական ընտրությունից աշխարհը քաոսի չի վերածվում ու ոչ ոք չի տուժում, իրանց անուններ են կպցվում ու իրանց մոտեցումները ողբերգական կամ սխալ են համարում։ Այ սա խնդիր ա։ Մանավանդ որ սաղս էլ գիտենք, որ աշխարհը իրա հիմիկվա կառուցվածքով ու ձևով վարի ա գնում, պետք ա մի բան փոխել։
Գաղթական
08.04.2019, 14:21
Ես վստահ եմ, որ շուտով կգա էն ժամանակը, որ աշխարհում էլ հայրենիք չի լինի, սաղ կխառնվեն իրար ու կմտածեն մարդկության հավաքական անվտանգության մասին։
Մարդկության հավաքական անվտանգության մասին սաղ կմտածեն..
Սա ուտոպիա ա, Վիշապ ջան, չի կարա մարդու տեսակն առանց ուրիշների հետ մրցելու ապրի, հլա մի բան էլ սաղով միասին ընդհանուր անվտանգության մասին մտածեն..
Անընդհատ ամեն ձևի հնարքներով մի պուճուր զանգված հավաքվում ու ինքն իր համար նոր անունա հորինում՝ այլոցից իրեն բաժանող:
Ո՞նց կարողա ամենակլասիկ բաժանարար հանդիսացող մշակութային տարբերությունն ի չիք դառնա:
Բայց հա՝ ուժեր կան, որ երազում են գլոբալիզացիա կոչվող արհավիրքի մասին:
Էն էլ՝ Երկիր մոլորակի կառավարումը մի կետում կենտրոնացնելու խաթր, ոչ թե համամարդկային կեղծավոր արժեքների չեզոքացման ու ով ոնց ուզենա ինչ ուզենա անի:
ՈՒմ բոլտը որ գայկի մեջ մտնի՝ ձգի էլի..
Թե չէ դրել սերունդներին պարտադրում ենք օրինապահություն, կրթություն, առողջ ապրելակերպ, բլա-բլա-բլա...
Խայտառակըսծь...
Ո՞Ւր են նայում երեխաների իրավունքների պաշտպանության բյուրոները...
Մարդկության հավաքական անվտանգության մասին կմտածեն էն ժամանակ, երբ մոլորակին ռեալ ու կարևորը՝ մոտալուտ վտանգ սպառնա։ Ոնց որ մի ազգի մեջ ա լինում. Էնպես իրար միս են ուտում ներսում, թշնամանում միմյանց հետ, բայց հենց արտաքին թշնամի ա հայտնվում, բոլորը միավորվում, մի բռունցք են դառնում։
Մենակ թե համայն մարդկության դեպքում հազիվ թե համերաշխ֊միավորված ընթանա էդ գլոբալ պաշտպանությունը, աշխարհը կառավարողները կբաժանեն մարդկանց արժանների ու անարժանների, հնարավոր ա՝ որոշակի գենաֆոնդի պահպանման սկզբունքով, ձեռի հետ էլ կլուծվի աշխարհի գերբնակեցվածության տենդենցի խնդիրը։
Գաղթական
08.04.2019, 14:59
Հիմա մեծահարուստների մոտ մոդա ա՝ մարդա իրա բունկերնա կառուցում..
ՈՒ նենց չի, որ սաղ գաղտնի են անում:
Դրա մասին հաղորդում-բան, թոք-շոուներ են նկարում..
Խեր ըլնի..
Չըլնի՞ իրանք մեր հասարակ մահկանացուներից միիի քիչ ավել բան գիտեն ՃՃ
Հիմա մեծահարուստների մոտ մոդա ա՝ մարդա իրա բունկերնա կառուցում..
ՈՒ նենց չի, որ սաղ գաղտնի են անում:
Դրա մասին հաղորդում-բան, թոք-շոուներ են նկարում..
Խեր ըլնի..
Չըլնի՞ իրանք մեր հասարակ մահկանացուներից միիի քիչ ավել բան գիտեն ՃՃ
Երևի էնքան ավել, ինչքան փարավոնները՝ դամբարաններ կառուցելիս։
Էդ հարուստներին հարիֆացնում են, որ փող աշխատեն։
Գաղթական
08.04.2019, 15:06
Երևի էնքան ավել, ինչքան փարավոնները՝ դամբարաններ կառուցելիս։
Էդ հարուստներին հարիֆացնում են, որ փող աշխատեն։
Դամբարանն ուրիշա..
Սաղի աչքի առաջա ու նախանձա շարժում:
Բունկերը գետնի տակա ու կոնկրետ ատոմային հարձակմանը դիմանալու նորմերին համապատասխանա կառուցվում:
Դամբարանն ուրիշա..
Սաղի աչքի առաջա ու նախանձա շարժում:
Բունկերը գետնի տակա ու կոնկրետ ատոմային հարձակմանը դիմանալու նորմերին համապատասխանա կառուցվում:
Նախանձը մումիայի ինչի՞ն ա պետք։
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 15:22
Մարդկության հավաքական անվտանգության մասին կմտածեն էն ժամանակ, երբ մոլորակին ռեալ ու կարևորը՝ մոտալուտ վտանգ սպառնա։ Ոնց որ մի ազգի մեջ ա լինում. Էնպես իրար միս են ուտում ներսում, թշնամանում միմյանց հետ, բայց հենց արտաքին թշնամի ա հայտնվում, բոլորը միավորվում, մի բռունցք են դառնում։
Մենակ թե համայն մարդկության դեպքում հազիվ թե համերաշխ֊միավորված ընթանա էդ գլոբալ պաշտպանությունը, աշխարհը կառավարողները կբաժանեն մարդկանց արժանների ու անարժանների, հնարավոր ա՝ որոշակի գենաֆոնդի պահպանման սկզբունքով, ձեռի հետ էլ կլուծվի աշխարհի գերբնակեցվածության տենդենցի խնդիրը։
Գրողը տանի, մոլորակին ռեալ վտանգ ու մոտալուտ վտանգ հենց հիմա էլ սպառնում ա (https://en.wikipedia.org/wiki/Holocene_extinction), ու տեսնում ենք ոնց ա մարդկությունը արձագանքում։ :D
Գաղթական
08.04.2019, 15:36
Նախանձը մումիայի ինչի՞ն ա պետք։
Միտքն էնա, որ ինքը բոլորից լավը պիտի լինի, բոլորից բարձր:
Անգամ մահից հետո իր մարմինը պիտի օծվի, փաթեթավորվի, շքեղ դամբարանում ամփոփվի ու հետն էլ մի քանի հազար կենդանի մարդ թաղվի, որ էն աշխարհում իրեն ծառայեն:
Բոշի յուղի պատմություննա էլի...
Գրողը տանի, մոլորակին ռեալ վտանգ ու մոտալուտ վտանգ հենց հիմա էլ սպառնում ա (https://en.wikipedia.org/wiki/Holocene_extinction), ու տեսնում ենք ոնց ա մարդկությունը արձագանքում։ :D
Դե, մոտալուտը՝ երբ մեկ֊երկու սերունդ կյանք մնա միայն։ Թե չէ հոգու խորքում վայ թե բոլորն էլ մտածում են ՝ ինձնից հետո թեկուզ ջրհեղեղ...
Միտքն էնա, որ ինքը բոլորից լավը պիտի լինի, բոլորից բարձր:
Անգամ մահից հետո իր մարմինը պիտի օծվի, փաթեթավորվի, շքեղ դամբարանում ամփոփվի ու հետն էլ մի քանի հազար կենդանի մարդ թաղվի, որ էն աշխարհում իրեն ծառայեն:
Բոշի յուղի պատմություննա էլի...
Վայ չէ, էդ սաղ ու ավելին (մահապարտ ստրուկներ, terracotta warriors, ...) արվում էին հանդերձյալ կյանքում օգտագործելու համար։
էս թեմայից նենց տպավորություն ա մոտս, որ Բարեկամը ավստրալիական ակցենտով ա հայերեն խոսում, Գաղթականը՝ ֆլամանական, Բյուրն էլ՝ դանիական, ու ոչ մեկը մյուսին չի հասկանում :D
էս թեմայից նենց տպավորություն ա մոտս, որ Բարեկամը ավստրալիական ակցենտով ա հայերեն խոսում, Գաղթականը՝ ֆլամանական, Բյուրն էլ՝ դանիական, ու ոչ մեկը մյուսին չի հասկանում :D
Մենք իրար շատ լավ էլ հասկանում ենք, էդ դու քո ամերիկյան ընկալունակությամբ չես ջոկում :))
Ասածներիդ հետ լրիվ համաձայն եմ, երբ նայում ես հասարակության մակարդակով։ Նույն կերպ եթե հանկարծ վաղը բոլորը որոշեն կրթություն չստանալ կամ աշխատանքի չգնալ կամ տուն չունենալ, աշխարհը քաոսի կվերածվի, որովհետև էսօրվա հասարակությունն էդ բոլորի վրա ա կառուցված։ Բայց երբ հարցին նայում ես անհատական մակարդակով, կան մարդիկ, որոնք ռիսկ են անում ընտրել էն, ինչ իրանց ա հարմար, ոչ թե էն, ինչ հասարակության կոնկրետ բանաձևը պահանջում ա իրանցից։ Ու չնայած իրանց էդ անձնական ընտրությունից աշխարհը քաոսի չի վերածվում ու ոչ ոք չի տուժում, իրանց անուններ են կպցվում ու իրանց մոտեցումները ողբերգական կամ սխալ են համարում։ Այ սա խնդիր ա։ Մանավանդ որ սաղս էլ գիտենք, որ աշխարհը իրա հիմիկվա կառուցվածքով ու ձևով վարի ա գնում, պետք ա մի բան փոխել։
Էտ նրանից ա, որ նման անհատական ընտրություն կատարողները շատ քիչ են, աննշան քանակության։ Դրա համար էլ իրանց ընտրությունը ոչ մի կերպ չի ազդում ոչ մի բանի վրա։ Բայց եթե հանկարծ իրանք շատանան, կամ բոլորը սկսեն տենց մտածել, աշխարհը կվերածվի քաոսի։ Այսինքն, դու պիտի գոհ լինես նրանից, որ մնացածը կազմակարպված հետևում են հասարակության թելադրած արժեքներին, որ դու մենակդ կարողանաս ապրել նենց ոնց ուզում ես, առանց էտ արժեքներին հետևելու։ Այսինքն քո մոտեcումը շատ էգոիստական մոտեցում ա։ Դու ուզում ես, որ մենք սաղս հասարակական նորմերով ապրենք, որ դու մենակդ կարողանաս կայֆավատ լինես, ոնց ուզում ես։ :D
Գրողը տանի, մոլորակին ռեալ վտանգ ու մոտալուտ վտանգ հենց հիմա էլ սպառնում ա (https://en.wikipedia.org/wiki/Holocene_extinction), ու տեսնում ենք ոնց ա մարդկությունը արձագանքում։ :D
Ու էտ վտանգի դեմը կարելի ա առնել մենակ եթե հասարակությունը կազմակերպված ու կոլեկտիվ կորոշի դրանց դեմն առնել։ Իսկ դրա համար երևի պետք ա որ հասարակությունը սաղի վզին փաթաթի, որ բնությունն արժեք ա, կլիման արժեք ա, նենց ոնց որ քո սեփական տունն ու հայրենիքը։ Կամ էլ կարանք քո տրամաբանությանը հետևենք, ու ասենք, եթե հասարակությունն ա թելադրում, որ բնությունն արժեք ա, ուրմեն բնությունը կեղծ արժեք ա։
Մենք իրար շատ լավ էլ հասկանում ենք, էդ դու քո ամերիկյան ընկալունակությամբ չես ջոկում :))
երևում ա ոնց եք հասկանում :D երեք հոքով հինգ երգ եք երգում :))
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 15:52
Դե, մոտալուտը՝ երբ մեկ֊երկու սերունդ կյանք մնա միայն։ Թե չէ հոգու խորքում վայ թե բոլորն էլ մտածում են ՝ ինձնից հետո թեկուզ ջրհեղեղ...
Երևի խաբար չես, որ տենց էլ կա (https://www.theguardian.com/environment/2018/oct/08/global-warming-must-not-exceed-15c-warns-landmark-un-report)։
Երևի խաբար չես, որ տենց էլ կա (https://www.theguardian.com/environment/2018/oct/08/global-warming-must-not-exceed-15c-warns-landmark-un-report)։
Կեղծ արժեք ա, ՄԱԿ-ն ա փաթաթում սաղիս վզին։ Ես ուզում եմ մազութով ու ածուխով տաքացնեմ տունս։
Երևի խաբար չես, որ տենց էլ կա (https://www.theguardian.com/environment/2018/oct/08/global-warming-must-not-exceed-15c-warns-landmark-un-report)։
Հա, ասում են, բայց ոնց որ երևում ա՝ մեծ մասը դրան չի հավատում առանձնապես։
Ու էտ վտանգի դեմը կարելի ա առնել մենակ եթե հասարակությունը կազմակերպված ու կոլեկտիվ կորոշի դրանց դեմն առնել։ Իսկ դրա համար երևի պետք ա որ հասարակությունը սաղի վզին փաթաթի, որ բնությունն արժեք ա, կլիման արժեք ա, նենց ոնց որ քո սեփական տունն ու հայրենիքը։ Կամ էլ կարանք քո տրամաբանությանը հետևենք, ու ասենք, եթե հասարակությունն ա թելադրում, որ բնությունն արժեք ա, ուրմեն բնությունը կեղծ արժեք ա։
չլնող բան ա, որտև ինդուստրիալիզացիան էլ ա արժեք, միջին խավի ստեղծումն էլ ա արժեք, հավասարությունն էլ ա արժեք իսկ որոշ տերություններ արդեն հասել են ինդուստրիալիզացիայի ու հարուստ միջին խավի՝ բնությունն ու կլիման բռնաբարելով... էն որ ասում են՝ ամազոնը մի հատեք, դրանք մոլորակի թոքերն են, բրազիլացիք էլ ասում են՝ բա հերիք պոչկեքիս խփեք, թե մոլորակի թոքերը իմ ձեռն ա... նենց որ հասարակությունը չի կարա համ ասի «քո տունն ա արժեք» համ էլ «մոլորակն ա արժեք», որտև ուրիշները իրենց տունը արդեն կառուցել են, իսկ քո տան կառուցելու վրա ուզում են գլխիդ մոլորակ թափահարեն... դե իսկ որ ասում ես՝ պլատիտ եղիր թոքերիդ համար, պատասխանում են՝ MAGA... ու ըտեղ համաձայնվում ես և Բյուրի հետ (սաղ կեղծ ա), և Գաղթականի հետ (բունկեր ա պետք կառուցել), և Բարեկամի հետ (մինչև հարևանիս աչքն էլ չհանես, իմ աչքի հանելու մասին մի խոսիր)։
Կեղծ արժեք ա, ՄԱԿ-ն ա փաթաթում սաղիս վզին։ Ես ուզում եմ մազութով ու ածուխով տաքացնեմ տունս։
Վայ թե էս դեպքում իրոք տենց ա, համենայնդեպս ժամկետների առումով :)
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 16:06
Էտ նրանից ա, որ նման անհատական ընտրություն կատարողները շատ քիչ են, աննշան քանակության։ Դրա համար էլ իրանց ընտրությունը ոչ մի կերպ չի ազդում ոչ մի բանի վրա։ Բայց եթե հանկարծ իրանք շատանան, կամ բոլորը սկսեն տենց մտածել, աշխարհը կվերածվի քաոսի։ Այսինքն, դու պիտի գոհ լինես նրանից, որ մնացածը կազմակարպված հետևում են հասարակության թելադրած արժեքներին, որ դու մենակդ կարողանաս ապրել նենց ոնց ուզում ես, առանց էտ արժեքներին հետևելու։ Այսինքն քո մոտեcումը շատ էգոիստական մոտեցում ա։ Դու ուզում ես, որ մենք սաղս հասարակական նորմերով ապրենք, որ դու մենակդ կարողանաս կայֆավատ լինես, ոնց ուզում ես։ :D
Բացարձակ։ Հակառակը, եթե շատերը կարողանան հասարակության ճնշման տակից դուրս գալ, մեր մոլորակը դրանից մենակ կշահի։ Ես չեմ ուզում, որ դուք հասարակական նորմերով ապրեք։ Ես ուզում եմ, որ ում ոնց հարմար ա, նենց էլ ապրի։ Հենց էս հասարակական նորմերն են, որ մոլորակը կործանման են տալիս՝ սկսած հայրենիքի համար մղված զանազան պատերազմներից, վերջացրած հենց տան գաղափարով, որը հարմարավետ սարքելու համար ինչ զիբիլ ասես չի արտադրվում, որի կարիքն իրականում ոչ ոք չունի։
Ու էտ վտանգի դեմը կարելի ա առնել մենակ եթե հասարակությունը կազմակերպված ու կոլեկտիվ կորոշի դրանց դեմն առնել։ Իսկ դրա համար երևի պետք ա որ հասարակությունը սաղի վզին փաթաթի, որ բնությունն արժեք ա, կլիման արժեք ա, նենց ոնց որ քո սեփական տունն ու հայրենիքը։ Կամ էլ կարանք քո տրամաբանությանը հետևենք, ու ասենք, եթե հասարակությունն ա թելադրում, որ բնությունն արժեք ա, ուրմեն բնությունը կեղծ արժեք ա։
Հենց հասարակության նորմերի պատճառով ա, որ էսօր բնությունը որպես արժեք չի ընկալվում։ Մարդիկ գնում, ֆռֆռում են անտառներում, հետո գալիս են տուն, հանգիստ քնում։ Բայց եթե էդ անտառում քնելու լինեին, գուցե մի քիչ ավելի հոգատար լինեին անտառի հանդեպ։ Էս որպես օրինակ եմ ասում։ Էլ չասեմ հենց էդ տուն գաղափարի շուրջ ինչքան զիբիլ ա վաճառվում խանութներում ու ինչքան աղբ ա գոյանում, հատկապես զարգացած երկրներում։ Էդ հաջողություն ու հարմարավետություն գաղափարների շուրջ ինչքան մեքենաներ են գնվում ու շահագործվում։ Էդ ճամփորդություն գաղափարի շուրջ ինչքան չվերթներ են իրականացվում։ Եթե չլինեին տուն, աշխատանք կամ նման այլ արժեքներ, օրինակ, ճամփորդողը ոտքով էլ կճամփորդեր՝ չմտածելով, որ պիտի էսինչքան ժամ հետո գործի գնա։ Եթե չլինեին ընտանիք֊էրեխեք արժեքներ, շատ ավելի քիչ էրեխեք կծնվեին, ու մոլորակը գերբնակեցումից կփրկվեր։ Եթե սպառողականությունը չլիներ արժեք, մարդիկ իրենց տունը, իսկ հետո նաև աղբանոցները լիքը զիբիլով չէին լցնի։
Ու հիմա խնդիրն էն ա, որ հասարակությունը կազմակերպված ու կոլեկտիվ որոշում չի կայացնում կլիմայական փոփոխությունների դեմն առնելու, որովհետև հասարակությունը չի կազմակերպվում էս հարցերի շուրջ։ Խնդրին լուծում տալու համար պետք ա ռադիկալ փոփոխությունների գնալ, իսկ ռադիկալ փոփոխություն նաև նշանակում ա հիմիկվա ընդունված բոլոր էդ արժեքներին դեմ գնալ՝ սկսած տուն֊տեղ֊հայրենիք֊ընտանիքից, վերջացրած աշխատանք կոչեցյալով։
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 16:08
Հա, ասում են, բայց ոնց որ երևում ա՝ մեծ մասը դրան չի հավատում առանձնապես։
Որովհետև մեծ մասն ապրում ա հասարակության պարտադրած նորմերով ու պատրաստ չի էդ նորմերով թելադրված ապրելակերպը մի կողմ դնել։ :)
Որովհետև մեծ մասն ապրում ա հասարակության պարտադրած նորմերով ու պատրաստ չի էդ նորմերով թելադրված ապրելակերպը մի կողմ դնել։ :)
Իսկ եթե էդպես են ուզում իրականում, ու զոռով չուզելը, նորմերին դեմ գնալն ա շատերի համար պարտադրա՞նք։
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 16:20
Իսկ եթե էդպես են ուզում իրականում, ու զոռով չուզելը, նորմերին դեմ գնալն ա շատերի համար պարտադրա՞նք։
Ի՞նչ են ուզում, որ հանուն իրենց տան հարմարավետ փոքրիկ անկյունի մոլորակը վարի գնա՞։
Անկեղծ ասած, թեման էնքան լայնացավ, որ հասանք բնապահպանական հարցերի, բայց էս հարցերի դեպքում հա՛, պետք ա զոռով պարտադրել մարդկանց, որ իրանց հարմարավետ ու տաքուկ֊փափուկ կյանքից հրաժարվեն հանուն մոլորակը փրկելու։ Բայց մոլորակը սենց քաքի մեջ չէր լինի, եթե էդ պարտադրված նորմերը չլինեին, ու էրեխեքին չմեծացնեին որպես էդ նորմերի ձգտող։
Յոհաննես
08.04.2019, 16:23
Ի՞նչ են ուզում, որ հանուն իրենց տան հարմարավետ փոքրիկ անկյունի մոլորակը վարի գնա՞։
Անկեղծ ասած, թեման էնքան լայնացավ, որ հասանք բնապահպանական հարցերի, բայց էս հարցերի դեպքում հա՛, պետք ա զոռով պարտադրել մարդկանց, որ իրանց հարմարավետ ու տաքուկ֊փափուկ կյանքից հրաժարվեն հանուն մոլորակը փրկելու։ Բայց մոլորակը սենց քաքի մեջ չէր լինի, եթե էդ պարտադրված նորմերը չլինեին, ու էրեխեքին չմեծացնեին որպես էդ նորմերի ձգտող։
Մոլորակի սենց քաքի մեջ չէր լինի,եթե էսքան մարդ չլիներ,էնպես որ եկեք մարդկանց հարցը լուծենք :P
Ի՞նչ են ուզում, որ հանուն իրենց տան հարմարավետ փոքրիկ անկյունի մոլորակը վարի գնա՞։
Անկեղծ ասած, թեման էնքան լայնացավ, որ հասանք բնապահպանական հարցերի, բայց էս հարցերի դեպքում հա՛, պետք ա զոռով պարտադրել մարդկանց, որ իրանց հարմարավետ ու տաքուկ֊փափուկ կյանքից հրաժարվեն հանուն մոլորակը փրկելու։ Բայց մոլորակը սենց քաքի մեջ չէր լինի, եթե էդ պարտադրված նորմերը չլինեին, ու էրեխեքին չմեծացնեին որպես էդ նորմերի ձգտող։
Մարդկանց մեծամասնությունն ուզում ա իր տվյալ պահի հարմարավետությամբ ապրի։ Բայց դու էլ էիր չէ՞ դրա կողմնակից, ու մարդու՝ իր պահի ուզածը չանելը, իրան սահմանափակելը համարում ես կեղծ արժեքի հետևից ընկնել։ Տես, որ միանշանակ չի էդ ամեն ինչը։ Չնայած մեր թեման ի սկզբանե ուրիշ բանի մասին էր։ Իսկ հիմա վերածվեց մի պարտադրանքի, որին չհետևելուց վնասում ես ուրիշներին, այսինքն գնում ա սա մարդկության իրավական հարթություն, որը լրիվ ուրիշ թեմա ա, ու եթե բոլոր կատեգորիաները կեղծ համարենք, այլ ոչ թե ըստ ճաշակի ընտրության, ապա՝ ունայնություն ունայնության, կարելի ա հանգիստ մանանեխ ծխել մինչև ամեն ինչ վերջանա ։
Ի՞նչ են ուզում, որ հանուն իրենց տան հարմարավետ փոքրիկ անկյունի մոլորակը վարի գնա՞։
Անկեղծ ասած, թեման էնքան լայնացավ, որ հասանք բնապահպանական հարցերի, բայց էս հարցերի դեպքում հա՛, պետք ա զոռով պարտադրել մարդկանց, որ իրանց հարմարավետ ու տաքուկ֊փափուկ կյանքից հրաժարվեն հանուն մոլորակը փրկելու։ Բայց մոլորակը սենց քաքի մեջ չէր լինի, եթե էդ պարտադրված նորմերը չլինեին, ու էրեխեքին չմեծացնեին որպես էդ նորմերի ձգտող։
Բայց դու մի տան տեղը երկու տուն ունես, դեռ մի տուն էլ Երևանում։ Ու բոշի պես շաբաթը երկու անգամ մի տեղից մյուս տեղն ես գնում, տարին մի քանի անգամ էլ Հայաստան ես գալիս, հավայի տրանսպորտի էներգիայա ծախսվում, մոլորակի հերն անիծվում ա :D Այ որ տեղդ սթրվեիր, սիրելի հայրենիքում մի տուն ունենայիր, սամալյոտների ու գնացնքների վառելիք ծախսլու ու երեք հատ սառնարան ունենալու փոխարեն, մոլորակն ավելի ապահով կլիներ։ Մենակ խոսում ես, էլի ․․
Բայց դու մի տան տեղը երկու տուն ունես, դեռ մի տուն էլ Երևանում։ Ու բոշի պես շաբաթը երկու անգամ մի տեղից մյուս տեղն ես գնում, տարին մի քանի անգամ էլ Հայաստան ես գալիս, հավայի տրանսպորտի էներգիայա ծախսվում, մոլորակի հերն անիծվում ա :D Այ որ տեղդ սթրվեիր, սիրելի հայրենիքում մի տուն ունենայիր, սամալյոտների ու գնացնքների վառելիք ծախսլու ու երեք հատ սառնարան ունենալու փոխարեն, մոլորակն ավելի ապահով կլիներ։ Մենակ խոսում ես, էլի ․․
Լավ էլի :D :D
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 16:47
Մարդկանց մեծամասնությունն ուզում ա իր տվյալ պահի հարմարավետությամբ ապրի։ Բայց դու էլ էիր չէ՞ դրա կողմնակից, ու մարդու՝ իր պահի ուզածը չանելը, իրան սահմանափակելը համարում ես կեղծ արժեքի հետևից ընկնել։ Տես, որ միանշանակ չի էդ ամեն ինչը։ Չնայած մեր թեման ի սկզբանե ուրիշ բանի մասին էր։ Իսկ հիմա վերածվեց մի պարտադրանքի, որին չհետևելուց վնասում ես ուրիշներին, այսինքն գնում ա սա մարդկության իրավական հարթություն, որը լրիվ ուրիշ թեմա ա, ու եթե բոլոր կատեգորիաները կեղծ համարենք, այլ ոչ թե ըստ ճաշակի ընտրության, ապա՝ ունայնություն ունայնության, կարելի ա հանգիստ մանանեխ ծխել մինչև ամեն ինչ վերջանա ։
Դե հենց էդ ա սաղ հարցը, որ էդ կեղծ նորմերի արդյունքում ա, որ հասել ենք սրան, ինչ ունենք, ու նորմերից հրաժարվելու պարտադրանքի ժամանակն ա գալիս։ Բայց եթե ի սկզբանե տենց չլիներ, Պողոսը հանգիստ իրա տանը հարմարավետ կապրեր ու ինչքան կուզեր զիբիլ կլցներ, իսկ Պետրոսը ոտով սաղ աշխարհը ոտի տակ կտար ու զիբիլ չէր հավաքի գլխին, մոլորակի բալանսը կպահպանվեր։
Բայց դու մի տան տեղը երկու տուն ունես, դեռ մի տուն էլ Երևանում։ Ու բոշի պես շաբաթը երկու անգամ մի տեղից մյուս տեղն ես գնում, տարին մի քանի անգամ էլ Հայաստան ես գալիս, հավայի տրանսպորտի էներգիայա ծախսվում, մոլորակի հերն անիծվում ա :D Այ որ տեղդ սթրվեիր, սիրելի հայրենիքում մի տուն ունենայիր, սամալյոտների ու գնացնքների վառելիք ծախսլու ու երեք հատ սառնարան ունենալու փոխարեն, մոլորակն ավելի ապահով կլիներ։ Մենակ խոսում ես, էլի ․․
Դե նայի, նախ ես ոչ մի տուն չունեմ (դրանցից ոչ մեկն իմ սեփականությունը չի), այսինքն՝ ցանկացած պահի ցանկացած ուրիշ մարդ կարա ապրի էդ տներից յուրաքանչյուրում։ Երկրորդ, երկու տներում էլ ես մենակ մինիմալ անհրաժեշտության իրեր ունեմ։ Երրորդ, ճամփորդում եմ հիմնականում գնացքով ու չորրորդ մեքենա չունեմ ու չեմ ունենալու։ Էրնեկ չէ՞ր սաղ մարդկությունը իմ չափ բնությանը վնաս տար։ Հիմա խնդիր չէինք ունենա։
Դե նայի, նախ ես ոչ մի տուն չունեմ (դրանցից ոչ մեկն իմ սեփականությունը չի), այսինքն՝ ցանկացած պահի ցանկացած ուրիշ մարդ կարա ապրի էդ տներից յուրաքանչյուրում։ Երկրորդ, երկու տներում էլ ես մենակ մինիմալ անհրաժեշտության իրեր ունեմ։ Երրորդ, ճամփորդում եմ հիմնականում գնացքով ու չորրորդ մեքենա չունեմ ու չեմ ունենալու։ Էրնեկ չէ՞ր սաղ մարդկությունը իմ չափ բնությանը վնաս տար։ Հիմա խնդիր չէինք ունենա։
https://www.youtube.com/watch?v=y-T9jbC1R6I
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 18:39
https://www.youtube.com/watch?v=y-T9jbC1R6I
Իհարկե, տան մասին քո պատկերացումներն էլ են էնքան ստերեոտիպային, որ դեմքդ ծամածռում ես։ Էդ տներից մեկում ես ընդհանրապես սեփական կահույք չունեմ, ու էնտեղ ապրում ա ուրիշ մեկը, ես մենակ մի սենյակ ունեմ, իսկ մյուսում մեզնից բացի ևս մեկ ուրիշն ա ապրում։ Այսինքն, ես ճոխ֊ճոխ չեմ զբաղեցնում երկու ամբողջական անշարժ գույք։ Հիմա Բարեկամը կգա, կասի, թե դա չի կարա տուն լինի, երբ ընտանիքիցդ բացի ուրիշ մարդիկ կան։ Դու էլ սենց դեմքեր կընդունես։ Բայց փաստը մնում ա փաստ, որ Տրիբունի ասած ճոխ֊ճոխ երկու տուն ունենալը (գոնե անշարժ գույքի իմաստով) իրա ամբողջ թաշախուստով ու հարմարավետությամբ ստեղ չի աշխատում։
One_Way_Ticket
08.04.2019, 19:08
Ես համաձայն եմ StrangeLittleGirl-ի հետ, որ այս դարում տունը շատ ավելի հարաբերական հասկացություն է, քան մարդիկ կարծում են։
Վերջին երկուս ու կես տարվա մեջ լիքը տեղեր եմ բնակվել մոտ մեկ ամսի չափ (պրակտիկ տեսանկյունից նպատակահարմար ժամկետ է, քանի որ airbnb-ի monthly discount-ը 28 օրվանից է սկսվում, ու 30% զեղջը հազվադեպ չէ, նույնիսկ մինչև 65% զեղջ է պատահել)։ Մի ամսվա ընթացքում որոշակի տնային կապվածություն է ձեռք բերվում, հասցնում ես նույն սրճարանը բազում անգամներ այցելել, որտեղ քեզ արդեն ճանաչում են, երբեմն հասցնում ես ծանոթություններ հաստատել, այդ թվում ռոմանտիկ։ Լինում է, որ ընտիր բնակարանում ես ապրում, բայց քաղաքն այնքան էլ դուրդ չի գալիս։ Լինում է հակառակը․ բնակարանն այնքան էլ լավը չի լինում, բայց միջավայրն այնքան է դուրդ գալիս, որ այդտեղ քեզ տանն ես զգում։ Լինում է, վերադառնում ես որոշ ժամանակ հետո նույն քաղաքը, որ հավանել էիր, ոնց որ տուն վերադառնաս։ Կամ ամենավերջին դեպքերից․ Ճապոնիայում երկու տարբեր քաղաքներում նույն ցանցին պատկանող հյուրանոցում եմ մնացել։ Ճապոնացիներն իրենց պերֆեկցիոնիստ բնավորությամբ համարներն այնքան նման էին սարքել, որ հազիվ տասը տարբերություն գտնեիր։ Երբ մտա երկրորդ հյուրանոցիս համարը, ինձ թվաց, տուն եմ վերադարձել, չնայած առաջին անգամ էի այդտեղ ոտք դնում։
Յոհաննես
08.04.2019, 19:50
Հենց նոր մանանեխը քաշեցի ջանս ու ուզեցի ձեր փարթիին միանալ.
Ընդհանրապես, կարծում եմ՝ «տուն» կոչված գաղափարը ժամանակակից հասարակության հորինած կեղծ կոնցեպտ ա։ Ու քչերին ա հաջողվում էդ կոնցեպտին դեմ գնալ։ One way֊ն էդ քչերից ա, ու հալալ ա իրան։
Իրականում <<տուն>> գաղափարը ոչ միայն ժամանակակից հասարակության կողմից չի ստեղծված,այլ ընդհանրհրապես հասարակության ձևավորումից շաատ առաջ է էս գաղափարը ստեղծվել:
Դու հո ԼՏՊ-ն չե՞ս, հայրենիքը կեղծ կատեգորիա է :D
Իրականում տունը լավ բան ա, հեչ կեղծ չի, մարդ պիտի տուն ունենա ու էտ տանը իրան շատ հարմարավետ ու պաշտպանված զգա։ Բայց մեկա հալալ ա One way-ին :D
Բայց մեկա հալալա One way –ին:
Հա՛, դրանք սաղ կեղծ կատեգորիա են, որ խորանում ես։
էդ ամենը օդի ու ջրի պես անհրաժեշտ է մարդկությանը,քանի որ առանց դրանց իրոք քարանձավներում ապրելուց կլինեինք,իսկ հիմա էլ ցրտին չենք դիմանա :Ճ
Կյանքն անիմաստ չի, բայց կյանքի իմաստը սաղի համար չի, որ կրթություն, աշխատանք, տուն֊տեղ ընտանիքն ա։ Ամեն մեկն իրա կյանքի իմաստը կարա ունենա, բայց հասարակությունը սաղին նույն ռամկեքի մեջ ա փորձում դնել։ Կրթություն չունե՞ս։ Մի բանդ պակաս ա։ Ընտանիք չունե՞ս։ Լիարժեք չես։ Աշխատանք չունե՞ս։ Բեռ ես։ Եվ այլն, և այլն։
Հասարակությունը էնքան բարդ ու բազմազան հասկացություն է,ցանկացած անհատ հասարակության հետ ունի լիքը ընդհանրություններ և լիքը տարբերություններ ու էդ ձգտելի արժեքները շատ հաճախ հասարակությունը կարան բաժանեն հավասար երկու մասի:
Էտ բոլորից ամենակեղծ կատեգորիան միանշանակ "հայրենիք"-ն ա։ Ու ինքը իմ համար շատ ավելի վտանգավոր ու մարդկության համար վնասաբեր երևույթ ա, քան կրոնը։ Պատերազմներ, սպանություններ, անհանդուրժողականություն, մարդկանց տարանջատում և այլն։ Գլոբալիզացիան շատ լավ գործընթաց ա էս տեսանկյունից։
Քիչ մը խնդալու է,քանի որ մինչև հայրենիքի ի հայտ գալը պատերազմներ չկային,չէ՞ :
Իսկ էս գլոբալիզացիայի թեմայից փշաքաղվում եմ, ինձ հետաքրքիր է դուք գլոբալիզացիա ասելով ինչ եք հասկանում,որ սենց երանությամբ եք խոսում դրա մասին:Էդ գաղափարը սկի նորմալ ձևավորված չի,հետո սենց սոցիալիզմի պես կողից պուպուշ բան է թվում,բայց հիմքում իշխանության կենտրոնացումից ու տնտեսական շահից բացի ուրիշ բան չեմ գտել :Ճ
Բացարձակապես։ Էն ա, One way֊ը անկեղծ ա ու դեմ ա գնում հասարակության նորմերին՝ անվերջ ճամփորդելով։ Ու վստահ եմ, որ դա իրան դուր ա գալիս։ Բայց մեզ փոքրուց սովորացնում են ուզենալ բաներ, որոնք կարող ա մենք մեր բնույթով էնքան էլ չենք ուզում։ Ու էդ բաները կարան լինեն էնքան տրիվիալ, ինչքան գենդերային դերերն են, ու կարելի ա վերջացնել տուն ու հայրենիքով։
Ու աննպատակ բույս ես դառնում հենց հասարակության թելադրած պահանջներին ենթարկվելով, որովհետև իներցիայով անում ես էն, ինչ քո մեջ փոքրուց սերմանել են, ու հենց շեղվում ես էդ ճամփից (օրինակ, ամեն ինչ ծախում ես ու նավ նստում, գնում աշխարհ տեսնելու), միանգամից լավագույն դեպքում մարդիկ խիստ զարմանում են, իսկ վատագույն դեպքում ինչ պիտակ ասես կպցնում։
Բյուր,ախր խիա քեզ թվում թե դու ամենախելացին ես,մենք էլ պարզ գյուղացի տղա:
Չեմ կարծում,որ մարդ լինի ով չհամաձայնի,որ սոցիալիզացիան դառը ազդեցություն է թողնում մարդու վրա,բայց սիրելի Բյուր,հակառակ դեպքում մարդկությունը տեղում կդոփեր ու զարգացում չէր լինի,երբեմն լինում են անհատներ,որոնք փոխում են հասարակության հունը,բայց էդ տեղի է ունենում բնականոն զարգացման դեպքում,երբ հասարակությունը մի մակարդակից անցում է կատարում մյուսին ու հենց էդ հասարակության <<պահանջով>> են ծնվում էդ անհատները:
Քանի մանանեխս չի պրծել էն գլոբալ տաքացման դեմն էլ առնեմ.
Էդ նույն վայրագ հասարակությունը մի հատ Կայուն զարգացում գաղափար է ստեղծել,որի մեջ ներառված են հասարակական,տնտեսական և բնապահպանական ոլորտների համատեղ գործունեությունը ու էս գործընթացը շատ շուտով լուրջ ձեռբերումներ կունենա,որը էս պանիկա վիճակը կթեթևացնի:Մի ժամանակ էլ էն Մալթուսը ասում էր,որը երկրագունդը նախատեսված է 2մլդ մարդու համար,բայց արի ու տես,որ 8մլդ ենք ու հեչ վեջներիս չի :Ճ
Իսկ էդ վայրագ հասարակությունը,որը սպանում է անհատի ցանկությունները,գնալով զարգանում է ու ժամանակի ընթացքում լուծում բոլոր հարցերը:
Հ.Գ բայց եթե անկեղծ լինեմ,Բյուրի բոլոր մտքերի հետ համաձայն եմ,բացի Հայրենիքից ու տնից էլ
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 19:55
Յոհան, մեկ էլ սաղ գրածներիդ չպատասխանեմ, զահլա չկա, համ էլ Հ.Գ. ես գրել :D Մենակ մի հարց. քարանձավում ապրելու մեջ ի՞նչ վատ բան կա։
Յոհաննես
08.04.2019, 20:04
Յոհան, մեկ էլ սաղ գրածներիդ չպատասխանեմ, զահլա չկա, համ էլ Հ.Գ. ես գրել :D Մենակ մի հարց. քարանձավում ապրելու մեջ ի՞նչ վատ բան կա։
Բյուր ջան,գնացքներս գնացել ա,սաղ ք*քի համը էն վախտ հելավ,որ քարանձավից դուրս եկանք,հիմա էլ մարդը էնքան է նրբացել,որ մի գիշեր քարանձավում մնալուց հետո վարի կգնա ու դաժը Թոթը չի փրկի :cry
Իհարկե, տան մասին քո պատկերացումներն էլ են էնքան ստերեոտիպային, որ դեմքդ ծամածռում ես։ Էդ տներից մեկում ես ընդհանրապես սեփական կահույք չունեմ, ու էնտեղ ապրում ա ուրիշ մեկը, ես մենակ մի սենյակ ունեմ, իսկ մյուսում մեզնից բացի ևս մեկ ուրիշն ա ապրում։ Այսինքն, ես ճոխ֊ճոխ չեմ զբաղեցնում երկու ամբողջական անշարժ գույք։ Հիմա Բարեկամը կգա, կասի, թե դա չի կարա տուն լինի, երբ ընտանիքիցդ բացի ուրիշ մարդիկ կան։ Դու էլ սենց դեմքեր կընդունես։ Բայց փաստը մնում ա փաստ, որ Տրիբունի ասած ճոխ֊ճոխ երկու տուն ունենալը (գոնե անշարժ գույքի իմաստով) իրա ամբողջ թաշախուստով ու հարմարավետությամբ ստեղ չի աշխատում։
հը՞ն :D էդ իմ հայացքները դու որտե՞ղ տեսար, որ հլը մի հատ էլ ստերեոտիպային համարեցիր :D պոնտ եք հա բայց սաղդ, որ ասում եմ տարբեր ակցենտներով եք խոսում՝ առանց իրար հասկանալու... :D
ստեղ մենակ մանանեխը կփրկի իրավիճակը, իմ արև :D
Չեմ կարծում,որ մարդ լինի ով չհամաձայնի,որ սոցիալիզացիան դառը ազդեցություն է թողնում մարդու վրա,բայց սիրելի Բյուր,հակառակ դեպքում մարդկությունը տեղում կդոփեր ու զարգացում չէր լինի,երբեմն լինում են անհատներ,որոնք փոխում են հասարակության հունը,բայց էդ տեղի է ունենում բնականոն զարգացման դեպքում,երբ հասարակությունը մի մակարդակից անցում է կատարում մյուսին ու հենց էդ հասարակության <<պահանջով>> են ծնվում էդ անհատները:
Էն ինկվիզիցիայի խեղճ զոհերն էլ են չէ հասարակության <<պահանջով>> ծնվել, աշխատել ու վառվել :))
Քիչ մը խնդալու է,քանի որ մինչև հայրենիքի ի հայտ գալը պատերազմներ չկային,չէ՞ :
Իսկ էս գլոբալիզացիայի թեմայից փշաքաղվում եմ, ինձ հետաքրքիր է դուք գլոբալիզացիա ասելով ինչ եք հասկանում,որ սենց երանությամբ եք խոսում դրա մասին:Էդ գաղափարը սկի նորմալ ձևավորված չի,հետո սենց սոցիալիզմի պես կողից պուպուշ բան է թվում,բայց հիմքում իշխանության կենտրոնացումից ու տնտեսական շահից բացի ուրիշ բան չեմ գտել :Ճ
Կառավարել ուզողը հիմա էլ ա հանգիստ կառավարում։ Դրա համար փոփոխություն իրանք դժվար ուզեն։ Գլոբալիզացիան էլ լավ քայլ ա էն առումով, որ ես չեմ ուզում Պողոսը Պետրոսին ատի/սպանի տվյալ մարդու ազգային պատկանելիությունից ելնելով։ 6 մլն հրեա մորթելուց էլ են էտ արել իրանց հայրենիքի, ինչ-որ վեհ գաղափարների համար։ Եթե մեկը մտածեր, որ հրեան իրա նման մարդ ա, հաստատ չէր սպանի։ Աշխարհում ամեն օր կրկնվող օրինակներն էլ էլ չբերեմ։ Իսկ այ թե ոնց պետք ա մարդկությանը բերել էտ ուղի կամ գլոբալիզացիան կոնկրետ ոնց պետք ա լինի, դժվար հարց ա։
Հա, մեկ էլ, որ ասում ես, թե մինչև "հայրենիք" էլի իրար սպանում են։ Սպանել են ուրիշ ցեղերի սննդի, տեղի, կանանց, տարածքի, մի խոսքով, ինչ-որ տնտեսական շահի համար։ Հիմա, որ անունը դնում են "հայրենիք" ու սկսում են պատերազմ, նույն բանի համար չի՞։
Հա, ասում են, բայց ոնց որ երևում ա՝ մեծ մասը դրան չի հավատում առանձնապես։
Մեծ մասը ժամանակին (ոմանք նաև հիմա) Երկրի կլորությանն էլ չէին հավատում։
Հետաքրքիր կլիներ, եթե «տուն» գաղափարի կեղծ կամ ոչ կեղծ լինելու վերաբերյալ հարցում անցկացվեր պրոլետարիատի ու, ասենք, միջին խավի վերին շերտի ներկայացուցիչների շրջանում՝ հնարավորինս մեծ ընտրանք վերցնելով ու հնարավորինս շատ երկրներ ընդգրկելով։ Պատրաստ եմ քիթս կամ ցանկացած օրգանս կտրել, եթե հարցման արդյունքները իդենտիկ լինեն։
Յոհաննես
08.04.2019, 22:25
Էն ինկվիզիցիայի խեղճ զոհերն էլ են չէ հասարակության <<պահանջով>> ծնվել, աշխատել ու վառվել :))
Նեոն իրա համար թռնում էր,մեկ էլ Սուպերմենը բռնեց-էս ինչ կապ ունի գրածիդ հետ,էնքան կապ ունի ինչքան քո գրածը իմ գրածի հետ :Դ ու հետո ինկվիզիցիայի ժամանակ հասարակություն չկար :Ճ
Կառավարել ուզողը հիմա էլ ա հանգիստ կառավարում։ Դրա համար փոփոխություն իրանք դժվար ուզեն։ Գլոբալիզացիան էլ լավ քայլ ա էն առումով, որ ես չեմ ուզում Պողոսը Պետրոսին ատի/սպանի տվյալ մարդու ազգային պատկանելիությունից ելնելով։ 6 մլն հրեա մորթելուց էլ են էտ արել իրանց հայրենիքի, ինչ-որ վեհ գաղափարների համար։ Եթե մեկը մտածեր, որ հրեան իրա նման մարդ ա, հաստատ չէր սպանի։ Աշխարհում ամեն օր կրկնվող օրինակներն էլ էլ չբերեմ։ Իսկ այ թե ոնց պետք ա մարդկությանը բերել էտ ուղի կամ գլոբալիզացիան կոնկրետ ոնց պետք ա լինի, դժվար հարց ա։
Հա, մեկ էլ, որ ասում ես, թե մինչև "հայրենիք" էլի իրար սպանում են։ Սպանել են ուրիշ ցեղերի սննդի, տեղի, կանանց, տարածքի, մի խոսքով, ինչ-որ տնտեսական շահի համար։ Հիմա, որ անունը դնում են "հայրենիք" ու սկսում են պատերազմ, նույն բանի համար չի՞։
Թոմ ջան,երբեք չէի մտածի,որ նման բան ես երբևէ կգրեմ,բայց գիրք կարդա,գեղարվեստական չէ :Ճ Բյուրին էլ խորհուրդ կտայի,ուղղակի էս տականք հասարակությունը նենց բաներա պարտադրել,որ հայաստանի համալսարանի 3-րդ կուրսի ուսանողին հարիր չի եվրոպաներում դոցենտ մարդուն աասի. Գնա գիրք կարդա :D
Մեծ մասը ժամանակին (ոմանք նաև հիմա) Երկրի կլորությանն էլ չէին հավատում։
Հետաքրքիր կլիներ, եթե «տուն» գաղափարի կեղծ կամ ոչ կեղծ լինելու վերաբերյալ հարցում անցկացվեր պրոլետարիատի ու, ասենք, միջին խավի վերին շերտի ներկայացուցիչների շրջանում՝ հնարավորինս մեծ ընտրանք վերցնելով ու հնարավորինս շատ երկրներ ընդգրկելով։ Պատրաստ եմ քիթս կամ ցանկացած օրգանս կտրել, եթե հարցման արդյունքները իդենտիկ լինեն։
Մի շտապիր, ամեն ինչ կարա շատ անկանխատեսելի լինի :D
Որ ասում ես իդենտիկ չեն լինի, նկատի ունե՞ս պրոլետարիատ ու բարձր խավ, թե երկիրների միջև, թե բոլորը։
Նեոն իրա համար թռնում էր,մեկ էլ Սուպերմենը բռնեց-էս ինչ կապ ունի գրածիդ հետ,էնքան կապ ունի ինչքան քո գրածը իմ գրածի հետ :Դ ու հետո ինկվիզիցիայի ժամանակ հասարակություն չկար :Ճ
Թոմ ջան,երբեք չէի մտածի,որ նման բան ես երբևէ կգրեմ,բայց գիրք կարդա,գեղարվեստական չէ :Ճ Բյուրին էլ խորհուրդ կտայի,ուղղակի էս տականք հասարակությունը նենց բաներա պարտադրել,որ հայաստանի համալսարանի 3-րդ կուրսի ուսանողին հարիր չի եվրոպաներում դոցենտ մարդուն աասի. Գնա գիրք կարդա :D
հեսա գնամ գրադարանի սաղ գրքերը վերցնեմ ու մինչև չպրծնեմ, խոսք եմ տալիս Ակումբում կարծիք չգրել :D
Մի շտապիր, ամեն ինչ կարա շատ անկանխատեսելի լինի :D
Ես պատրաստ եմ էդ զոհաբերությանը ))
Որ ասում ես իդենտիկ չեն լինի, նկատի ունե՞ս պրոլետարիատ ու բարձր խավ, թե երկիրների միջև, թե բոլորը։
Նկատի ունեմ բոլորը, համաշխարհային մակարդակով։ Հլը Գուգլում բզբզամ, տեսնեմ՝ կարող ա տենց ինչ-որ բան լինի։ :unsure
Ես պատրաստ եմ էդ զոհաբերությանը ))
Նկատի ունեմ բոլորը, համաշխարհային մակարդակով։ Հլը Գուգլում բզբզամ, տեսնեմ՝ կարող ա տենց ինչ-որ բան լինի։ :unsure
Լավ, սպասում եմ հետագա զարգացումների :)
... քարանձավում ապրելու մեջ ի՞նչ վատ բան կա։
Քարանձավում ապրելը մե հրաշք բան ա։ Հենց ձևը գտնես 7 միլիարդ մարդու քարանձավներում տեղավորելու, ձեն կտաս, առաջինը ես կտեղափոխվեմ։
Ասում եմ էլի ․․ էտ ձեր մոդելները առանց տուն, քարանձավում, երեք տուն ու ոչ մեկն էլ տուն չի, երեք սառնարան՝ ոչ մեկն իմը չի ․․․ աշխատում ա էնքան ժամանակ, քանի դեռ բոլորը բացի ձեր նման մի քանի հոգուց ստիպված ապրում են հասարակության թելադրած կարգերով։
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 23:23
Քարանձավում ապրելը մե հրաշք բան ա։ Հենց ձևը գտնես 7 միլիարդ մարդու քարանձավներում տեղավորելու, ձեն կտաս, առաջինը ես կտեղափոխվեմ։
Ասում եմ էլի ․․ էտ ձեր մոդելները առանց տուն, քարանձավում, երեք տուն ու ոչ մեկն էլ տուն չի, երեք սառնարան՝ ոչ մեկն իմը չի ․․․ աշխատում ա էնքան ժամանակ, քանի դեռ բոլորը բացի ձեր նման մի քանի հոգուց ստիպված ապրում են հասարակության թելադրած կարգերով։
Ուղղակի եթե մարդիկ քարանձավում ապրեին, յոթ միլիարդ չէր լինի։
Իսկ էս «մեր նմանի» մասին որ էսքան խոսում ես, հենց հասարակության թելադրած կարգի պատճառով ա, ոչ թե որտև մեզ սենց կայֆ ա. հասարակությունն էսօր թելադրում ա, որ պիտի աշխատանք ունենաս, պիտի լավ աշխատանք ունենաս, էս էլ էդ աշխատանքի գինն ա, որ վճարում ես։ Եթե քեզ թվում ա, թե ես անասելի կայֆ եմ ստանում երկու տուն ունենալուց, չարաչար սխալվում ես։ Բայց եթե ինձ մնար, ես ոչ թե մի, այլ զրո տունը կընտրեի։
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 23:35
Թոմ ջան,երբեք չէի մտածի,որ նման բան ես երբևէ կգրեմ,բայց գիրք կարդա,գեղարվեստական չէ :Ճ Բյուրին էլ խորհուրդ կտայի,ուղղակի էս տականք հասարակությունը նենց բաներա պարտադրել,որ հայաստանի համալսարանի 3-րդ կուրսի ուսանողին հարիր չի եվրոպաներում դոցենտ մարդուն աասի. Գնա գիրք կարդա :D
Յոհան, երբ դու իմ չափ գիրք կկարդաս, էն ժամանակ կգաս, կասես՝ գնա, գիրք կարդա։ Իսկ էս բոլոր կեղծ արժեքների մասին եզրահանգումներին էկել եմ հենց լիքը գիրք կարդալու շնորհիվ։ Թե չէ լավ չէ՞ր լինի, էշ կերած֊էշ մեծացած, իմ կյանքի հաջորդ նպատակը լիներ տուն առնել ու էրեխա ունենալը, որ ուր էլ գնամ, պտտվեմ, գամ իմ սիրելի տունը իմ հայրենի հողում, վերևից նայեի տուն ու հայրենիք չունեցողներին ու ասեի՝ էս ա կյանքը։ Ո՛չ կմտածեի, թե մեր մոլորակին շատ չի մնացել, ո՛չ կմտածեի տարբեր պետություններում հաստատվող ու թշնամական վերաբերմունքի արժանացող փախստականների մասին, ո՛չ հարցեր կտայի, թե ինչու ա թշնամական վերաբերմունքը։ Սիրուն իմ միջին խավի բնակարանում ընտանիքիս հետ կապրեի անդարդ, ու ինչ֊որ երրորդ կուրսեցի Յոհան չէր գա, ասի՝ գիրք կարդա, որտև հասարակության սաղ պահանջները մինչև վերջին բառը սիրուն կատարած կլինեի։
StrangeLittleGirl
08.04.2019, 23:44
Հետաքրքիր կլիներ, եթե «տուն» գաղափարի կեղծ կամ ոչ կեղծ լինելու վերաբերյալ հարցում անցկացվեր պրոլետարիատի ու, ասենք, միջին խավի վերին շերտի ներկայացուցիչների շրջանում՝ հնարավորինս մեծ ընտրանք վերցնելով ու հնարավորինս շատ երկրներ ընդգրկելով։ Պատրաստ եմ քիթս կամ ցանկացած օրգանս կտրել, եթե հարցման արդյունքները իդենտիկ լինեն։
Սկեպտ ջան, կարաս տրամաբանելով դուրս բերես հարցիդ պատասխանը։ Արի սենց նայենք. քաղաքականորեն ովքե՞ր են տուն որպես անշարժ գույք ունենալու ջատագովները, ովքե՞ր են դա չափում որպես հաջողության խորհրդանիշ։ Կոնսերվատիվներ, լիբերալներ, նեոլիբերալներ։ Ովքե՞ր են էսպիսի քաղաքական ուժերին ձայն տալիս։ Հիմնականում բիզնեսները ու բարձր֊միջին խավը։
Վերցրու հայրենիքը։ Ովքե՞ր են ամենասուր նացիոնալիստները։ Ովքե՞ր են ասում՝ մեր հայրենիքը պահպանենք, ոչ մեկի ներս չթողնենք, օտարները չգան, թալանեն մեր ունեցվածքը և այլն։ Ծայրահեղ աջ, ֆաշիստական կուսակցությունները։ Ովքե՞ր են իրանց ձայն տալիս։ Հիմնականում աղքատ, կրթություն չունեցող խավը։
Ովքե՞ր են ասում՝ տուն հասկացություն չկա, հայրենիք չկա, մոլորակը սաղիս հայրենիքն ա։ Հիմնականում առավել ձախերը։ Ովքե՞ր են առավել ձախերը։ Արվեստագետներն ու գիտնականները։
Ու բնականաբար, էս բոլորի խառնուրդներն էլ գոյություն ունեն։
Սկեպտ ջան, կարաս տրամաբանելով դուրս բերես հարցիդ պատասխանը։ Արի սենց նայենք. քաղաքականորեն ովքե՞ր են տուն որպես անշարժ գույք ունենալու ջատագովները, ովքե՞ր են դա չափում որպես հաջողության խորհրդանիշ։ Կոնսերվատիվներ, լիբերալներ, նեոլիբերալներ։ Ովքե՞ր են էսպիսի քաղաքական ուժերին ձայն տալիս։ Հիմնականում բիզնեսները ու բարձր֊միջին խավը։
Վերցրու հայրենիքը։ Ովքե՞ր են ամենասուր նացիոնալիստները։ Ովքե՞ր են ասում՝ մեր հայրենիքը պահպանենք, ոչ մեկի ներս չթողնենք, օտարները չգան, թալանեն մեր ունեցվածքը և այլն։ Ծայրահեղ աջ, ֆաշիստական կուսակցությունները։ Ովքե՞ր են իրանց ձայն տալիս։ Հիմնականում աղքատ, կրթություն չունեցող խավը։
Ովքե՞ր են ասում՝ տուն հասկացություն չկա, հայրենիք չկա, մոլորակը սաղիս հայրենիքն ա։ Հիմնականում առավել ձախերը։ Ովքե՞ր են առավել ձախերը։ Արվեստագետներն ու գիտնականները։
Ու բնականաբար, էս բոլորի խառնուրդներն էլ գոյություն ունեն։
Արվեստագետներն ու գիտնականները ոնց որ թե տնտեսական կատեգորիա չեն )
Բայց համաձայն եմ, իմ ասածն էլ ա ընդհանուր առմամբ դա։ Ես ինքս ավելի շատ ձախ եմ ծռված, բայց «կեղծ» արժեքներով ապրող մարդկանց ճնշող մեծամասնությունն էլ ուրիշ տարբերակ չունի։ Օղորմածիկի ասած՝ կեցությունն ա որոշում գիտակցությունը, այլ ոչ թե հակառակը։
StrangeLittleGirl
09.04.2019, 00:04
Արվեստագետներն ու գիտնականները ոնց որ թե տնտեսական կատեգորիա չեն )
Բայց համաձայն եմ, իմ ասածն էլ ա ընդհանուր առմամբ դա։ Ես ինքս ավելի շատ ձախ եմ ծռված, բայց «կեղծ» արժեքներով ապրող մարդկանց ճնշող մեծամասնությունն էլ ուրիշ տարբերակ չունի։ Օղորմածիկի ասած՝ կեցությունն ա որոշում գիտակցությունը, այլ ոչ թե հակառակը։
Դե արվեստագետներն ու գիտնականները, կախված հաջողությունից, պետությունից ու պետական քաղաքականությունից կարան տարբեր կատեգորիաներում լինեն՝ աղքատ կամ միջին խավ, երբեմն նույնիսկ բարձր միջին։
Հա, համաձայն եմ ուրիշ տարբերակ չունենալու հետ։ Ավելին կասեմ՝ չի էլ ուզում ուրիշ տարբերակ։ Ու ստեղ սաղ պատճառ֊հետևանքային կապերը խառնվում են իրար։
Դե արվեստագետներն ու գիտնականները, կախված հաջողությունից, պետությունից ու պետական քաղաքականությունից կարան տարբեր կատեգորիաներում լինեն՝ աղքատ կամ միջին խավ, երբեմն նույնիսկ բարձր միջին։
Հա, համաձայն եմ ուրիշ տարբերակ չունենալու հետ։ Ավելին կասեմ՝ չի էլ ուզում ուրիշ տարբերակ։ Ու ստեղ սաղ պատճառ֊հետևանքային կապերը խառնվում են իրար։
Մի հատ լավ արտահայտություն կա, չնայած ուրիշ կոնտեքստում ա օգտագործվում՝ smart enough to know better։ Չգիտեմ՝ ինչի մտքիս էկավ, իմ մասին որ հաստատ չի ))
Գաղթական
09.04.2019, 01:47
Թե չէ լավ չէ՞ր լինի, էշ կերած֊էշ մեծացած, իմ կյանքի հաջորդ նպատակը լիներ տուն առնել ու էրեխա ունենալը, որ ուր էլ գնամ, պտտվեմ, գամ իմ սիրելի տունը իմ հայրենի հողում, վերևից նայեի տուն ու հայրենիք չունեցողներին ու ասեի՝ էս ա կյանքը։
Ափսոս հեռախոսով եմ, թե չէ մի հատ թոթոլ բացսական պծիչկա կդնեի սրան:
Ճիշտը մի 10-20 հատ տուն ունենալն ու վարձով տալն է այն մարդկանց, որոնք տուն ունենալը կեղծ արժեք են համարում :}
Ժըղովուրդ, ինչ էլ հավես ունեք ակնհայտ փաստերը քննարկելու:
Մարդկությանը պետք են թե "տնավորները", թե "անտունները"` առանց էդ երկուսի ընդհանուր զարգացումը կանգ կառնի, որց որ մութ միջնադարում կամ քոչվոր ցեղերի մոտ:
Բայց մի քանի բան հաստատա.
քոչվոր ցեղերի մեծամասնությունը արդեն նստակյաց են, տեսնես ինչիցա :think :D
"տնավորները" ռեսուրս ու կայունթույուն են ստեղծում, որ "անտունները" իրենց կյանքն ապրեն ու էդ ընթացում "տնավորների" ջրաղացին ջուր են լցնում, թեկուզ առանց դրա վրա կենտրոնանալու:
"Տնավորները" շատ են, իսկ "անտունները" քիչ - միգուցե հակառակը հավասարակշված չի ;)
"տնավոր" լինելն ավելի ապահով է ու իներտ:
"անտուն" լինելն ավելի ռիսկային է, բայց կարող է ավելի լուսավորչական լինել:
Ով ոնց ճիշտա գտնում, թող տենց էլ ապրի, եթե դրանով կողքիններին վնաս չի տալիս և չի խանգարում ապրել :)
Հ.Գ.
Չակերտներում գրվածները կարդացողի կողմից խայտառակ մեկնաբանվելու և ընկալվելու համար ես պատասխանատվություն չեմ կրում :D
Ես էս թեմայով մի բան եմ ուզում ասել, ու երևի վերջ։ Խնդրում եմ չալարել՝ կարդալ :)
Նախ, իմ գրառումը "Ակումբցի, որի մասին ուզում եմ խոսել" թեմայում, որը առաջ բերեց քննարկումների էս շարքը, իրականում ուրիշ բանի մասին էր։
"Տան" զգացողությունը, որի մասին գրել էի, փիլիսոփայական իմաստ ուներ, բնազդային ինչ-որ զգացմունքի կամ ձգտման, բայց էստեղ այն մեկնաբանվեց է՛լ հասարակական, է՛լ քաղաքական, է՛լ նյութական պլատֆորմներում։ Դրանցից ոչ մեկին իմ նկատի ունեցածը իրականում չէր առնչվում, ու հետևությունները սխալ էին։
Անգամ քարանձավներում էդ իմ նկատի ունեցած "տան" զգացողությունը առկա ա եղել․ մարդը (թե նախամարդը) վերադարձել ա նույն քարանձավը, ոչ թե ամեն անգամ՝ պատահական, հետո էդ քարանձավի պատերին նկարներ ա գծել, շրջապատել ա իրան էսթետիկական ինչ-որ կոմֆորտով, ստեղծել ա "տուն"։
"Տան" զգացողությունը իր մեջ ներառում ա որոշակի ատրիբուտների հետ կապված հարազատության զգացողություն․
դա կարող ա լինի քեզ հարազատ փողոցը (որը երբ այլափոխում են՝ թեկուզ բարեկարգման առումով, կորցնում ես "տան" զգացողությունն էդ փողոցի հետ կապված),
դա կարող ա լինի պատուհանիցդ երևացող մայրամուտը՝ նույն բնա- կամ քաղաքա-պատկերի մեջ ներառված,
դա կարող են լինել որոշակի բուրմունքներ՝ "տանդ" հոտը, որովհետև հոտային հիշողությունն ամենափոխանցելի հիշողություններից մեկն ա՝ սարսռելու չափ իրական կարող ա փոխանցի քեզ ինչ-որ ժամանակ ու միջավայր, որը քեզ համար արժեք ա ունեցել,
դա կարող են լինել գույներն ու առարկաները՝ ինչ-որ տեղային ամբողջության մեջ, որոնք կրում են քո անձնական հարմարավետության ոգին,
ու շատուշատ այլ բաներ։
Նման բաները հասարակությունը չի պարտադրում, ու զոռով էլ, ինչքան էլ ուզենա, չի կարող պարտադրել։ Դրանք ծնվում ու զարգանում են մարդու մեջ՝ ներքին, բնազդային մղումներով ("մարդն էդպես ա ստեղծված" շարքից), ու մարդկության մեծամասնության մոտ դա առկա ա, կարծում եմ։ Դեռ հակառակը, էսօրվա հասարակությունը փորձում ա վերացնել դա, առաջին հերթին ջնջելով կամ ծանծաղեցնելով մարդու հիշողությունը։ Մի պարզ օրինակ․ ավստրալիական դպրոցներում, օրինակ, երբեք չեն թողնում որ հաջորդ տարին երեխան նստի իր նախկին դասարանում, նախկին ընկերների հետ։ Ասենք՝ կա 5 հատ առաջին դասարան, հաջորդ տարի այդ 5 դասարանները խաղաքարտերի կապոցի պես մի լավ խառնում են ու բաժանում նոր դասարանների, հաջորդ տարիներին՝ շարունակաբար, մինչև դպրոցն ավարտելը։ Չեն թողնում առաջանա կապվածություն, հարազատություն, "տան" զգացողություն, ծանծաղեցնում են հարաբերությունները միմյանց հետ, ոչ մի խորություն, արմատ ինչ-որ բանի հետ կապված։
Իմ նկատի ունեցած "տան" զգացողությունը տուն որպես անշարժ գույք ձեռք բերելու հետ բոլորովին կապված չէր, առավելևս սպառողական շուկան զարգացնելու հետ՝ էդ տունը զիբիլով լցնելու առումով։ Ես կարող եմ էստեղ երկու տուն ունենալ ու ոչ մեկի հանդեպ "տան" զգացողություն չունենալ, ընդամենը կացարան կամ ինվեսթմնթ։ Տո տեղացիներից շատերի մոտ էլ ա դա աստիճանաբար վերանում ու հենց հասարակության պարտադրանքով․ մի տուն առնում են, ընտիր սարքում-լցնում, երկու տարուց վաճառում են, նորն են առնում, ու տենց շարունակ․ որովհետև հասարակական պարտադրանքով շուկան թելադրում ա, որ տենց ձեռնտու ա, ավելի շատ փող կշահեն։ Ոը ընդհանրապես, փողապաշտությունն աշխարհում հիմա հասել ա էն մակարդակի, որ ղեկավարում ա ամեն ինչը և ուղղություն ա տալիս ամեն ինչին, այդ թվում և այսպես կոչված բնապահպանական շատ ձեռնարկների (չեմ ասում՝ բոլոր, հիմա էլ սրան չքարկոծեք), որ պարտադրում են մարդկանց այս կամ այն բանն անել (բայց սա ուրիշ թեմա ա)։
Իմ գրառման մեջ՝ One Way-ին ուղղված, ես ոչ մի առումով բացասական վերաբերմունք չեմ արտահայտել ու չունեմ իր կենսաձևի հետ կապված։ Կարող եք նորից, ավելի ուշադիր, ու եթե հնարավոր ա՝ նախատրամադրվածությունից ազատ կարդալ։ Ես ընդամենը իմ մտորումներ էի գրել "հավերժ ճամփորդի" կենսա-հարմարավետության հետ կապված, զարմանքս առ այն, որ կարելի ա ամբողջ աշխարհը քո "տուն"-ը համարես կամ էդպես զգաս, ու դա որքա՞ն ժամանակ կարող ա "դիմանա", առանց էն նկարագրածս "տան" ձգտումների կամ կարոտի։
Մտորումներ, StrangeLittleGirl, ոչ թե "սեփական հայացքները մարդկանց վզին փաթաթել", ու էստեղ մեծ մասն էդպես էլ, բնականաբար, հասկացել էին, այդ թվում One Way-ը։
Այ էդ զարմանքիս ի պատասխան կարող էր միտք արտահայտվել, թե բա գնչուները ո՞նց են, իրենց մոտ հակառակն ա, չեն կարողանում մի տեղում երկար նստել, իրենցը ճանապարհն ա ու նոր տեղը, փոփոխությունը։ Էդ մասին էլ եմ մտածել։ Գնչուները միասին են, իրենց թափորը հենց էն "տունն" ա, որին իրենք իրենց բնույթով ձգտում են ու տանում են իրենց հետ ամենուր։ Իսկ One Way-ը, ինչպես և նշել էի գրառմանս մեջ, մենակ ճանապարհորդ ա, ու ինձ շատ հետաքրքիր էր իր հոգեվիճակը էդ սինգլ "հավերժ ճամփորդի"։
Ինչևէ, գրառմանս ոչ ճիշտ մեկնաբանությունը բերեց սենց բուռն քննարկումների, մի քիչ էլ ծեծ կերա, բայց դե ոչինչ :P
Իմ համար իդեալական տարբերակը սենց մի բան ա ու երազանքներիցս ա.
https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/campanda-content-service/images/rent-rv/01_Class-C-RVs.jpg
Ինքը ոչ մի կողմին ա հակասում, ոչ մյուս։
Ես համաձայն եմ StrangeLittleGirl-ի հետ, որ այս դարում տունը շատ ավելի հարաբերական հասկացություն է, քան մարդիկ կարծում են։
Վերջին երկուս ու կես տարվա մեջ լիքը տեղեր եմ բնակվել մոտ մեկ ամսի չափ (պրակտիկ տեսանկյունից նպատակահարմար ժամկետ է, քանի որ airbnb-ի monthly discount-ը 28 օրվանից է սկսվում, ու 30% զեղջը հազվադեպ չէ, նույնիսկ մինչև 65% զեղջ է պատահել)։ Մի ամսվա ընթացքում որոշակի տնային կապվածություն է ձեռք բերվում, հասցնում ես նույն սրճարանը բազում անգամներ այցելել, որտեղ քեզ արդեն ճանաչում են, երբեմն հասցնում ես ծանոթություններ հաստատել, այդ թվում ռոմանտիկ։ Լինում է, որ ընտիր բնակարանում ես ապրում, բայց քաղաքն այնքան էլ դուրդ չի գալիս։ Լինում է հակառակը․ բնակարանն այնքան էլ լավը չի լինում, բայց միջավայրն այնքան է դուրդ գալիս, որ այդտեղ քեզ տանն ես զգում։ Լինում է, վերադառնում ես որոշ ժամանակ հետո նույն քաղաքը, որ հավանել էիր, ոնց որ տուն վերադառնաս։ Կամ ամենավերջին դեպքերից․ Ճապոնիայում երկու տարբեր քաղաքներում նույն ցանցին պատկանող հյուրանոցում եմ մնացել։ Ճապոնացիներն իրենց պերֆեկցիոնիստ բնավորությամբ համարներն այնքան նման էին սարքել, որ հազիվ տասը տարբերություն գտնեիր։ Երբ մտա երկրորդ հյուրանոցիս համարը, ինձ թվաց, տուն եմ վերադարձել, չնայած առաջին անգամ էի այդտեղ ոտք դնում։
Դու ասա՝ ճամպրուկդ դնելու տեղ գտա՞ր ճապոնական հյուրանոցում :))
One_Way_Ticket
09.04.2019, 11:43
Դու ասա՝ ճամպրուկդ դնելու տեղ գտա՞ր ճապոնական հյուրանոցում :))
Առաջին ռեակցիան, իհարկե, մի մեծ WTF էր (նախօրոք բարոյապես պատրաստվելն էլ չօգնեց), բայց պատկերացրու, մի քանի օրից արդեն առօրյա օգտագործվող իրերն ունեին իրենց մշտական տեղերը (ամբողջ ճամպրուկը դատարկելու մասին, բնականաբար, խոսք գնալ չէր կարող), ու ընդհանրապես, ես հարմարվեցի փոքրիկ սենյակին ու այն ինձ այլևս դիսկոմֆորտ չէր պատճառում (ողջունելով իմ իսկ կողմից ստեղծված, հարևան հեդոնիստիկ ադապտացիայի թեմային)։
Առաջին ռեակցիան, իհարկե, մի մեծ WTF էր (նախօրոք բարոյապես պատրաստվելն էլ չօգնեց), բայց պատկերացրու, մի քանի օրից արդեն առօրյա օգտագործվող իրերն ունեին իրենց մշտական տեղերը (ամբողջ ճամպրուկը դատարկելու մասին, բնականաբար, խոսք գնալ չէր կարող), ու ընդհանրապես, ես հարմարվեցի փոքրիկ սենյակին ու այն ինձ այլևս դիսկոմֆորտ չէր պատճառում (ողջունելով իմ իսկ կողմից ստեղծված, հարևան հեդոնիստիկ ադապտացիայի թեմային)։
Ինձ հեչ համոզել պետք չի փոքր տարածքների հաշվով․ ես մինիմալիզմի ու կոմպակտիզմի հանդեպ բնածին հակվածություն ունեմ :)
Հաճույքով կապրեի Ճապոնիայում առնվազն մի տարի․ չքնաղ երկիր ա :love ՝ ունիկալ մշակույթով, մենթալիտետով, հարգանքի ուրույն հասկացողությամբ։ Անվերջ բացահայտելիք կա․․․
Բայց (եթե ընտրություն լիներ) չէի ուզենա ծնված լինել ճապոնացի․ սարսափելի ճնշված են հոգեբանորեն՝ իրենց արժեքներով ու պարտադրվող սովորույթներով։
Վերցրու հայրենիքը։ Ովքե՞ր են ամենասուր նացիոնալիստները։ Ովքե՞ր են ասում՝ մեր հայրենիքը պահպանենք, ոչ մեկի ներս չթողնենք, օտարները չգան, թալանեն մեր ունեցվածքը և այլն։ Ծայրահեղ աջ, ֆաշիստական կուսակցությունները։ Ովքե՞ր են իրանց ձայն տալիս։ Հիմնականում աղքատ, կրթություն չունեցող խավը։
Ովքե՞ր են ասում՝ տուն հասկացություն չկա, հայրենիք չկա, մոլորակը սաղիս հայրենիքն ա։ Հիմնականում առավել ձախերը։ Ովքե՞ր են առավել ձախերը։ Արվեստագետներն ու գիտնականները։
Պրիմիտիվիզմ։ Եթե էս տրամաբանությանն ենք հետևում, հա իրոք, գնացինք քարանձավ։
Ուղղակի եթե մարդիկ քարանձավում ապրեին, յոթ միլիարդ չէր լինի։
Չկա սենց բան, պատճառահետևանքային կապը թարս ես ներկայացնում, այսինքն ներկայացնում ես նենց, ոնց քեզ հարմար ա։ Մարդիկ քարանձավներից դուրս են եկել, քանի որ շատացել են, այլ ոչ թե, շատացել են, քանի որ քարանձավներից դուրս են եկել։
Sambitbaba
09.04.2019, 19:26
Պրիմիտիվիզմ։ Եթե էս տրամաբանությանն ենք հետևում, հա իրոք, գնացինք քարանձավ։
Քարանձավ գնալու համար սկզբում պետք է այնտեղից դուրս գալ:
(Դե, ես միշտ էլ ծխած եմ:)))
Մոդերատորական. Թեման առանձնացվել է «Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ (https://www.akumb.am/showthread.php/10353-Թեմայից-դուրս-բայց-հետաքրքիր-կամ-կարևոր-գրառումներ/page369)» թեմայից։ Հետագա քննարկումները խնդրում եմ շարունակել այստեղ։
ինչ թույն քննարկում եմ բաց թողել, տեղն ա ինձ։ բայց քանի որ ես տան գաղափարախոսության վրա տարած եմ (էնքան տարած, որ վզիս տուն եմ տատու արել, չնայած ոչ ոք տուն չի տեսնում ըտեղ :))) ասեցի ասեմ հեղինակավոր կարծիքս :))
ուրեմնս
ես ծնվել ու մեծացել եմ պապիս տանը, հետո արդեն բավականին մեծ էի, երբ տեղափոխվեցինք մերոնց տուն։ բայց պապիս տունն էր էն տունը, որտեղ ես ինձ տանն էի զգում։ դե որովհետև էդ էր էն տունը, որի պատերի մեջ մեծացել էի, նկարել էի, մութ սենյակներից վախեցել էի, մթության մեջ թաքնվել էի։ ամեն տեղ կային հիշողություններ ու էդ հիշողությունները էդ պատերը տուն էին սարքում։ արդյունքում մերոնց տունը երբեք էլ էն տուն-տունը չդարձավ։ իսկ հետո պապիս տունը ձևափոսխեցին, վերանորոգեցին ու էդ նոր գաջի ու ներկերի տակ մնացին համ էլ հին հիշողություններս ու ես տուն չունեի։ տանը լինելու զգացողությունը պայմանավորված էր ինչ-որ կոնկրետ մարդկանց ներկայությամբ։ օրինակ, ասենք չգիտեմ, ինչ ուզում ա լիներ, մի տեսակ տունը տուն չէր, երբ պապան տանը չէր, իսկ նա համարյա միշտ տանը չէր։ հետո էդ մարդկանցից դարձան նաև անժելն ու սիրածս։ ոչ մի բան չլիներ, իրանք լինեին, վերջ, հերիք էր, տանն էի, ապահով էի, տաք էր, լավ էր։
երկար տարիներ հետո ինձ ինչ-որ տարածքում սկսեցի տանը զգալ էն ժամանակ, երբ անժելի հետ մեր մասիվի վարձով տանն էինք ապրում։ դե անժելի հետ էի ու դե լրիվ ինքնուրույն մարդ էի դարձել վերջապես։ ոնց որ թե ամեն ինչ իմ ուզածով էր գնում։ ու հա, շատ լավ գիտակցելով, որ դա իմ տունը չի իրավաբանական տեսանկյունից ու ես ընդամենը ապրում եմ էդ պատերի ներսում, սկսեցի վերաբերվել որպես տան, կապվել տան հետ ու էն տպավորությունն էր, որ ոչ թե ապրում եմ էդ տան մեջ, այլ էդ տան հետ, որ ես, անժելն ու տունը իրար հետ ենք ապրում, որ էդ տունն էլ շնչող ինչ-որ օրգանիզմ ա։ արդյունքում երբ էկավ օրը ու պետք էր գնալ էդ տնից, ահավոր ցավոտ էր, որովհետև դե հազիվ ունեի տուն ու մեկ էլ հոպ, էլի անտուն էի։
դրանից հետո դե ունեի սիրածիս ու անժելին ու մտածում էի՝ դե լավ հա, իրանց ունեմ, տանն եմ։ բայց դե սիրածները գնում են։ ու դե անժելի հետ էլ հո հավերժ չէի ապրելու։ ու էկավ բացարձակ անտունության ժամանակը։ ու էդ ժամանակ էր, որ որոշեցի, որ ես պետք ա լինեմ իմ տունը։ ի վերջո, ի՞նչ ա էդ տունը։ ինչ-որ տարածք, պատերով՝ գայլերից ու ուրիշ գիշատիչներից պաշտպանելու համար, տանիք՝ անձրևից ու արևից, շոգից ու ցրտից պաշտպանելու համար, լուսամուտներ՝ որ արևը ներս ընկնի։ տունը էդ ջերմության, ապահովության, հանգստության զգացողությունն ա, որը միշտ ինձ չի հերիքել ու փորձել եմ ուրիշների ու ուրիշ տեղերի մեջ դա գտնել, պակասս լրացնել։ բայց դե բոլորն էլ գնում են, մարդկանց հետ ի՞նչ հույսեր կապես։ ու քանի որ դու էլ ես մարդ, քո հետ էլ մեծ հույսեր կապելը իմաստ չունի, որովհետև էլի, կապվելու ես ինչ-որ տեղի հետ, հետո, չգիտեմ, մի օր բռնես վառես տունդ։ ու պետք էր սովորել դառնալ ինչ-որ մեկը, ով իր համար տան մթնոլորտ ա ստեղծում, ում համար կապ չի ունենա որտեղ ու ոնց, ում հետ, միշտ տանը կլինի։
պաթետիկ ա հնչում, բայց ես եմ հիմա իմ տունը։ ինձ պետք չի, չգիտեմ, հսկայական հյուրասենյակ՝ պատերին սիրուն նկարներով, սիրուն նկարները թող պատկերասրահում լինեն, մարդիկ էլ գնան նայեն, չորս պատի մեջ պահում եմ որ ինչ, անարդար ա էդ սիրուն նկարների համար։ մի ժամանակ մեծ գրադարան էի ուզում, հիմա մտածում եմ, որ գրքերին փոշոտվել թողնելն էլ անարդար ա գրքերի նկատմամբ ու ինչ գիրք էլ ունենամ, միշտ տալու եմ ինչ-որ մեկին, թող կարդա, տա ուրիշին։ ինձ պետք ա բաղնիք, որ լողանամ, անկողին որ քնեմ ու մի քիչ խոհանոցում որ ինչ-որ բաներ լինեն, որ մեկ-մեկ չայ ու ուտելիք սարքեմ, լրիվ հերիք ա։ բա թոռներիս ի՞նչ եմ թողնելու որ մեռա։ այ մարդ, ես ոնց էի վարձով ապրում, թող գնան գլուխները պահեն, այ քեզ բան, ես էգոիստ պառավ եմ։
Ուլուանա
13.04.2019, 22:14
Ես բավական տնակյաց եմ, ու ինձ համար տունն առավելագույն հարմարավետություն ապահովող վայրն ա: Ինձ համար կարևոր ա շրջապատված լինել ինձ հարազատ, ինձ համար թանկ ու հաճելի իրերով, իմ ստեղծած հարմարավետությամբ և այլն: Տան չափ կամ մի քիչ պակաս լավ ինձ զգում եմ մեկ էլ բնության գրկում, ուրիշ ոչ մի տեղ, ինչքան էլ որ լավ տեղ լինի: Բայց տան հետ էս աստիճանի կապվածությունը բացասական եմ համարում: Կուզենայի ավելի անկախ ու ավելի ճկուն լինել էդ առումով, ու ինձ հարմարավետ զգալ ամեն տեղ, ոչ թե միայն իմ տանը: Իրականում նախանձում եմ էն մարդկանց, որոնք ֆիքսված տեղանքի ու կացարանի տեսքով տան կարիք չունեն, որոնք ամեն տեղ կարող են տանն զգալ իրենց, որոնց համար ամբողջ մոլորակն է իրենց տունը: Չէ, տունը կեղծ կատեգորիա չեմ համարում ու կարծում եմ` առնվազն ընտանիք, փոքր երեխաներ ունեցող մարդը լավ կլինի, որ տուն ունենա, բայց միաժամանակ էնքան կապված չլինի տանը, որ դժվարությամբ տեղափոխվի այլ տեղեր կամ երկար ժամանակ տնից դուրս լինելուց դիսկոմֆորտ զգա: Նիկեայի հետ համաձայն եմ էդ հարցում, որ տունը` տան գաղափարը, զգացողությունը, մարդ պիտի իր մեջ կրի ու միշտ հետը տանի ուր էլ որ գնա: Տան կարիք չունեցող, իրենց ամեն տեղ տանն զգացող մարդկանց համարում եմ էդ առումով ավելի բարձր գիտակցություն ունեցող, ինչին ես ինքս էլ ձգտում եմ, բայց էս կյանքում դժվար թե հասնեմ, հուսով եմ` գոնե հաջորդում կհաջողվի :)):
Գաղթական
14.04.2019, 16:12
Իմ համար իդեալական տարբերակը սենց մի բան ա ու երազանքներիցս ա.
https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/campanda-content-service/images/rent-rv/01_Class-C-RVs.jpg
Ինքը ոչ մի կողմին ա հակասում, ոչ մյուս։
Վախտին Եբուրգից մի տղու բլոգ էր աչքիս ընկել, որ ընտանիքով տեղափոխվել էին ԱՄՆ, սենց մի քարավան առել ու պանամերիքըն հայուեյով ծերից ծեր ճամփորդում էին 2 ամերիկաներով՝ դրա մասին մանրամասն գրելով էդ բլոգում:
Հետաքրքիր երազանք ունես:
Իսկ ո՞նց ես քեզ դրա իրականացումը պատկերացնում:
Իմ համար իդեալական տարբերակը սենց մի բան ա ու երազանքներիցս ա.
https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/campanda-content-service/images/rent-rv/01_Class-C-RVs.jpg
Ինքը ոչ մի կողմին ա հակասում, ոչ մյուս։
Skeptic ջան, Գաղթականի հարցին պատասխանելուց հետո խնդրում եմ հաշվի առնես, որ էս նաև իմ երազանքն ա։ Նենց որ, եթե մի օր էս մեքենան ունենաս, խաբար արա :))
Գաղթական
15.04.2019, 02:26
Skeptic ջան, Գաղթականի հարցին պատասխանելուց հետո խնդրում եմ հաշվի առնես, որ էս նաև իմ երազանքն ա։ Նենց որ, եթե մի օր էս մեքենան ունենաս, խաբար արա :))
Թոմ ջան, քո երազանքի մասին էլ պատմի, մենք հաշվի կառնենք ))
Արկածախնդրությունը միշտ էլ հետաքրքիրա:
Վախտին Եբուրգից մի տղու բլոգ էր աչքիս ընկել, որ ընտանիքով տեղափոխվել էին ԱՄՆ, սենց մի քարավան առել ու պանամերիքըն հայուեյով ծերից ծեր ճամփորդում էին 2 ամերիկաներով՝ դրա մասին մանրամասն գրելով էդ բլոգում:
Հետաքրքիր երազանք ունես:
Իսկ ո՞նց ես քեզ դրա իրականացումը պատկերացնում:
Չգիտեմ, դեռ երազանք ա, նպատակ չի )
Իմ համար կարևորը խադավոն թերություն չունենա, ինքն էլ լավ պինդ ու հերմետիկ լինի, իսկ հարմարավետությունն էնքան էլ առաջնային չի, եթե սենց (https://i.ytimg.com/vi/crjeV4QxGmY/maxresdefault.jpg) կամ սենց (https://i0.wp.com/camperism.co/wp-content/uploads/2018/07/Luxury-Rv-18.jpg) ինտերիեր չունենա, մի կերպ յոլա կգնամ :)) Տեսքի առումով ավելի շատ վինտաժ (https://i.pinimg.com/originals/3b/29/21/3b292154d057c3eb49b0774d804bf540.jpg) կուզեի՝ համապատասխան ինտերիերով (https://i.pinimg.com/originals/4c/be/fa/4cbefa3d4e079734625c0b6c3dd2ab5d.jpg)։
Դեռ էնքան աշխատավարձ չեմ ստանում, որ կարողանամ մոտակա տարիներին երազանքիս ստատուսը փոխեմ․ եթե թեկուզ միջինից ցածր գնով վերցնենք, ինքը համարժեք ա նենց ոչինչ թոթոլ հիպոտեկի, 50,000$-ի կարգի։
Skeptic ջան, Գաղթականի հարցին պատասխանելուց հետո խնդրում եմ հաշվի առնես, որ էս նաև իմ երազանքն ա։ Նենց որ, եթե մի օր էս մեքենան ունենաս, խաբար արա :))
Խաբար անելը կանեմ, բայց չգիտեմ՝ հետո ինչ ենք անելու։ :unsure
Գաղթական
15.04.2019, 10:19
եթե թեկուզ միջինից ցածր գնով վերցնենք, ինքը համարժեք ա նենց ոչինչ թոթոլ հիպոտեկի, 50,000$-ի կարգի։
Ինչ ես ասում ))
50.000 ըսկի էն վերևի բերածդ ինտերյերովը չի..
Քո ուզած պարամետրերով մի 2000-3000-ով կվերցնես ;)
Ինչ ես ասում ))
50.000 ըսկի էն վերևի բերածդ ինտերյերովը չի..
Քո ուզած պարամետրերով մի 2000-3000-ով կվերցնես ;)
Հա՞ որ :unsure
Ես քարավան չեմ ուզում բայց (էդ պրիցեպով ավտոյին կպնող «տունն» ա), այլ C դասի motorhome (https://i0.wp.com/decorhit.com/wp-content/uploads/2019/02/Simple-RV-Spring-Ideas-On-a-Budget-19.jpg):
Ավելի լավ, եթե քո ասած գնով ճարեմ, երևի էնքան էլ մանրամասն չեմ գուգլել ։)
Գաղթական
15.04.2019, 10:35
Հա՞ որ :unsure
Ես քարավան չեմ ուզում բայց (էդ պրիցեպով ավտոյին կպնող «տունն» ա), այլ C դասի motorhome (https://i0.wp.com/decorhit.com/wp-content/uploads/2019/02/Simple-RV-Spring-Ideas-On-a-Budget-19.jpg):
Ավելի լավ, եթե քո ասած գնով ճարեմ, երևի էնքան էլ մանրամասն չեմ գուգլել ։)
Հա, քո նշած քամփըրներն էլ էտ գների:
Նայի՝ 2 օրինակ արագի մեջ.
https://i.postimg.cc/52bJbbdQ/5-C929-F73-D21-A-48-DE-A859-14522-F5-D870-C.png
https://i.postimg.cc/LXcd7M3X/CCF7-CAC0-951-E-4-BF9-8-DEA-3-E208-CCCAD40.png
Հ.Գ. Բայց դե սրանից էլ կա ))
https://i.postimg.cc/vTT1PfXM/DDE7-AF02-0-D6-F-4-C12-9-C64-ACE826-AE37-E3.png
Հա, քո նշած քամփըրներն էլ էտ գների:
Նայի՝ 2 օրինակ արագի մեջ.
https://i.postimg.cc/52bJbbdQ/5-C929-F73-D21-A-48-DE-A859-14522-F5-D870-C.png
https://i.postimg.cc/LXcd7M3X/CCF7-CAC0-951-E-4-BF9-8-DEA-3-E208-CCCAD40.png
Երկրորդը B դաս ա, բայց առաջինը իմ ուզածից ա։ Աչքիս՝ մի քանի տարի հետո տեղափոխվեմ Հոլանդիա։ ։)) Թոմ, գալիս ես :}
One_Way_Ticket
15.04.2019, 12:03
Ես "անիվների վրա տնակ" վերջերս քշել եմ Հյուսիսային Ամերիկայում, Սիեթլից մինչև Ալյասկա։ Արտակարգ experience էր, վերջին տարիների ճանապարհորդությունների երկրորդ ամենաուժեղ տպավորությունները (առաջին տեղում Հյուսիսային Կորեան է :D ): Բայց երկարաժամկետ, նույնիսկ մեկ տարի, չէի ուզենա այդպես ապրել։ Հա, մի կողմից the best of the both worlds, բայց մյուս կողմից էլ the worst of the both worlds: Ոչ նորմալ մշտական հարմարավետ տուն է, ոչ էլ բոմժության flexibility-ն է ապահովում, որ ինքնաթիռը նստես ու ուրիշ մայրցամաք տեղափոխվես։
P.S. Երեկ վերադարձա այն բնակարանը, որտեղ ապրել եմ անցած տարի օգոստոսից հոկտեմբեր։ Sunscreen-ն ու հակամոծակային սփրեյը ոնց թողել էի բաղնիքի պահարանում, տենց մնացել են։
Ես "անիվների վրա տնակ" վերջերս քշել եմ Հյուսիսային Ամերիկայում, Սիեթլից մինչև Ալյասկա։ Արտակարգ experience էր, վերջին տարիների ճանապարհորդությունների երկրորդ ամենաուժեղ տպավորությունները (առաջին տեղում Հյուսիսային Կորեան է :D ): Բայց երկարաժամկետ, նույնիսկ մեկ տարի, չէի ուզենա այդպես ապրել։ Հա, մի կողմից the best of the both worlds, բայց մյուս կողմից էլ the worst of the both worlds: Ոչ նորմալ մշտական հարմարավետ տուն է, ոչ էլ բոմժության flexibility-ն է ապահովում, որ ինքնաթիռը նստես ու ուրիշ մայրցամաք տեղափոխվես։
P.S. Երեկ վերադարձա այն բնակարանը, որտեղ ապրել եմ անցած տարի օգոստոսից հոկտեմբեր։ Sunscreen-ն ու հակամոծակային սփրեյը ոնց թողել էի բաղնիքի պահարանում, տենց մնացել են։
Մերսի ինֆոյի համար ։)
Իսկ Ամերիկայում դրա ամսական վարձույթը մոտավորապես ինչքա՞ն կգա։
One_Way_Ticket
15.04.2019, 17:15
Մերսի ինֆոյի համար ։)
Իսկ Ամերիկայում դրա ամսական վարձույթը մոտավորապես ինչքա՞ն կգա։
Խիստ կախված է կոնկրետ վարձակալող ընկերությունից, կոնկրետ մեքենայից և բազմաթիվ այլ պայմաններից։ Որպեսզի շատ օդի մեջ չհնչի, կոնկրետ իմ դեպքում, երկու շաբաթվա համար 2000 դոլլար։
Նաև նկատի ունեցիր, որ կայանատեղի համար նույնպես վճարելու ես, եթե ուզում ես էլեկտրականությանը, ջրին ու կանալիզացիային միանաս (օրը 30 դոլլարի կարգի, եթե նույն տեղում երկար ես մնալու, երևի զեղջեր կառաջարկեն)։ Մի գիշեր ես պարզապես մայրուղու կողքը քաշեցի, կանգնեցի (կոնկրետ այդ տեղում թույլատրված էր), յոլա գնացի ավտոնոմ ռեսուրսներով։ Նաև բենզինի աննորմալ ծախսը նկատի ունեցի, եթե երկար ժամանակ նույն տեղը չես պլանավորում մնալ։ Ու նաև այն, որ կայանելուց, ջրին-էլեկտրականությանը միանալուց ու իրերը պահարաններից դատարկելուց հետո համարի, որ մեքենա չունես, չես կարող հենց այնպես նստել ղեկին, քշել խանութ, հետ գալ (էլ չասած որ մեծ մեքենայի համար parking ճարելն էլ է խնդիր)։ Դրա համար, մեծ motorhome-ով ճանապարհորդեղները հաճախ հետն էլ փոքր մեքենա են քարշ տալիս։ Վոբշմ, շատ ավելի ծախսատար ու գլխացավանք է, քան առաջին հայացքից թվում է, բայց հավես բաներ էլ լիքը կան։ Ասենք, ճանապարհին ուզածդ տեղը կանգառ անել, մտնել խոհանոց մի բաժակ թեյ խմել։
Երկրորդը B դաս ա, բայց առաջինը իմ ուզածից ա։ Աչքիս՝ մի քանի տարի հետո տեղափոխվեմ Հոլանդիա։ ։)) Թոմ, գալիս ես :}
Կոնկրետ Հոլանդիայում ինձ թվում ա պետք ա հեծանիվով ֆռալ։ Նու քաղաքներում լրիվ պայմանները կան դրա համար։ Ու հա, ոնց չեմ գալիս :P
Skeptic-ի գրածները հենց իմ երազանքն են, ուղղակի ես "տան" իմ իդեալը ունեմ :oy Ի դեպ, Հայաստանում սրանից մի հատ կա, Երևանի փողոցներում շատ եմ հանդիպել։ Ինտերնետով էլ գինը մոտավոր 50000$-ի կարգի ա, կախված արտադրման տարեթվից։ Բայց դե հիմա նայում եմ, թվում ա՝ հարմար չի լինի, սրանով հեռու չես գնա։
56080
Խիստ կախված է կոնկրետ վարձակալող ընկերությունից, կոնկրետ մեքենայից և բազմաթիվ այլ պայմաններից։ Որպեսզի շատ օդի մեջ չհնչի, կոնկրետ իմ դեպքում, երկու շաբաթվա համար 2000 դոլլար։
Նաև նկատի ունեցիր, որ կայանատեղի համար նույնպես վճարելու ես, եթե ուզում ես էլեկտրականությանը, ջրին ու կանալիզացիային միանաս (օրը 30 դոլլարի կարգի, եթե նույն տեղում երկար ես մնալու, երևի զեղջեր կառաջարկեն)։ Մի գիշեր ես պարզապես մայրուղու կողքը քաշեցի, կանգնեցի (կոնկրետ այդ տեղում թույլատրված էր), յոլա գնացի ավտոնոմ ռեսուրսներով։ Նաև բենզինի աննորմալ ծախսը նկատի ունեցի, եթե երկար ժամանակ նույն տեղը չես պլանավորում մնալ։ Ու նաև այն, որ կայանելուց, ջրին-էլեկտրականությանը միանալուց ու իրերը պահարաններից դատարկելուց հետո համարի, որ մեքենա չունես, չես կարող հենց այնպես նստել ղեկին, քշել խանութ, հետ գալ (էլ չասած որ մեծ մեքենայի համար parking ճարելն էլ է խնդիր)։ Դրա համար, մեծ motorhome-ով ճանապարհորդեղները հաճախ հետն էլ փոքր մեքենա են քարշ տալիս։ Վոբշմ, շատ ավելի ծախսատար ու գլխացավանք է, քան առաջին հայացքից թվում է, բայց հավես բաներ էլ լիքը կան։ Ասենք, ճանապարհին ուզածդ տեղը կանգառ անել, մտնել խոհանոց մի բաժակ թեյ խմել։
Գումարած վճարելու ես քշածդ մայլերի համար ևս, հետո էլ մեծամասամբ շփվելու ես անլվա հիպիների ու պանկերի հետ, կախված իհարկե, թե որ չոլերի RV փարկերում ես կանգնելու:
Ամենատարածված ռենտալը՝ www.cruiseamerica.com, մեկ էլ վարձով սեփականատերերից՝ rvshare.com:
Հ.Գ. Գաղթականի նշած գներովները հաստատ տրաքած բաներ են, նորմալ, խելքը գլխին, օգտագործած RV-ները սկսվում են $30-40K-ից:
Ամերիկայում, տաք եղանակին քեմփինգն էլ է լավ տարբերակ, այսինքն RV-ի փոխարեն truck ես վարձում, ու գիշերում ես վրանում: Քեմփինգ վայրերի մեծամասնությունում զուգարանն ու բաղնիքը կան, կոմպակտ պորտըբլ զուգարան ու դուշ էլ կարելի է քարշ տալ:
Քեմփինգը ձրի չի, բայց RV պարկից էժան ա:
Ամերիկան ձիով էլ կարելի է ման գալ, որոշ խելագարներ էլ ոտով են ման գալիս :Ճ Հեծանիվն էլ է տարբերակ:
Վոբշմ, շատ ավելի ծախսատար ու գլխացավանք է, քան առաջին հայացքից թվում է, բայց հավես բաներ էլ լիքը կան։ Ասենք, ճանապարհին ուզածդ տեղը կանգառ անել, մտնել խոհանոց մի բաժակ թեյ խմել։
Մի բաժակ թեյի համար կարող ես կանգնել ճանապարհին համարյա ամեն տեղ (որոշակի մոտավորությամբ)։ Պիտի որ ուրիշ հավեսներ էլ լինեն, երևի ավելի շատ camping-ի առումով, ասենք աշխաչհից կտրված տեղերում, բնության մեջ․ ավելի հարմարավետ են ու ապահով, քան վրանները։
Գաղթական
16.04.2019, 05:47
Գաղթականի նշած գներովները հաստատ տրաքած բաներ են, նորմալ, խելքը գլխին, օգտագործած RV-ները սկսվում են $30-40K-ից:
Թույլ տվեք Ձեր հետ չհամաձայնել, շեֆ ))
«Ձեր» ամերիկաների գները չեմ ուսումնասիրել, բայց ստեղարենք միջինից բարձրը սկսումա պլյուս-մինուս 10K-ից:
ՈՒղղակի Սկեպտիկը հասանելի ու վինտաժ տարբերակ էր ուզում, ես էլ դրանց օրինակներ բերեցի:
Կարող եմ և լիքը այլ օրինակներ բերել` 7-8-9 և այլ գներով, որոնք ավելի տարածված են ու ձեռնտու, քան` 30-40K-երը..
Էս թեման ինձ էլ նենց ոչինչ հետաքրքիրա եղել ու մի ծանոթ ֆլամանացու շատ եմ հարցուփորձ արել, ով ամեն տարի, տաքերն ընկնելու հետ, գնում է Ֆրանսիա` էս քեմփըրների ու քարավանների փարքինգում սեզոնային աշխատանքի:
Եվրոպայի բոլոր ծայրերից էլ գալիս են էդտեղարենք քեմփինգի:
Բայց հանդիպում են իհարկե նաև արաբ շեյխեր ու հասարակ բոմժեր:
Բացի դա էլ` 2 տարի առաջ ռումինացի ընկերս ա սենց ագրեգատ առել` 6,5-ով, որ ամեն տարի ընտանիքով գնա հայրենիք հետ գա:
Անցած տարվա ուղևորությունից շատ էին գոհ:
Էս տարի ամառն էլ են պատրաստվում:
Հ.Գ. Skeptic ջան, եթե հանկարծ Ամերիկաներից թեքվես էս կողմերի վրա` ձեն հանի, մի բան կմտածենք ))
Գումարած վճարելու ես քշածդ մայլերի համար ևս
ԱՄՆ-ում արդեն ամեն քշած մայլի համար պիտի վճարե՞ն:
Կպատմե՞ս ոնցա աշխատում էդ համակարգը:
Բելգիայում նոր են ուզում դա ընդունել ու տուրուդմփոցա...
Վաճառվող RV-ների գները կարելի է ստեղ նայել՝ www.rvtrader.com։
Քշած մայլերի համար վճարելը շատ պարզ է, մեքենայի վրա նայում են ինչքան ես քշել ու վճարում ես, մայլը մոտավորապես 25-35 ցենտ։
Գաղթական
16.04.2019, 14:20
Վաճառվող RV-ների գները կարելի է ստեղ նայել՝ www.rvtrader.com։
Քշած մայլերի համար վճարելը շատ պարզ է, մեքենայի վրա նայում են ինչքան ես քշել ու վճարում ես, մայլը մոտավորապես 25-35 ցենտ։
Էս էլ (https://www.2dehands.be/markt/2/kampeerwagen/?) էստեղ վաճառվողները ))
Մայլերի պահով.
Իսկ եթե ինքն էդ մեքենան այլ երկրներում էլա քշե՞լ..
One_Way_Ticket
16.04.2019, 17:30
Մայլերի պահով.
Իսկ եթե ինքն էդ մեքենան այլ երկրներում էլա քշե՞լ..
Ինձ թվում է, Վիշապը նկատի ուներ վարձով տրվող RV-ները։ Քո սեփականը ինչքան ուզում ես, քշի։
Գաղթական
16.04.2019, 17:34
Ինձ թվում է, Վիշապը նկատի ուներ վարձով տրվող RV-ները։ Քո սեփականը ինչքան ուզում ես, քշի։
Հա, դա ուրիշ..
Իմ ասածը վերաբերում էր սեփական մարդատար մեքենաներին, որոնց տարեկան գույքահարկը Բելգիայում պատրաստվում են վերացնել՝ ներմուծելով դրանց վազքի հարկը:
Մեր ուղեղը մանկուց լցնում են «հաջողակ մարդու» կոնցեպտով՝ ուսում, ընտանիք, աշխատանք, տուն-տեղ, փող։ Էս գծած պլանով էլ շատերն առաջ են գնում։
Քայլ առաջին, քայլ երկրորդ, քայլ երրորդ․․․ Սովորեցի՞ր, հիմա՝ լավ աշխատանք, ամուսնություն, երկու-երեք երեխա, սեփական տուն և այլն։
Էս հասարակության ստեղծած միագիծ պատկերն է։ Ով հետևում է դրան, լավ է անում։ Բայց թող նաև հասկանա, որ կան մարդիկ, որ էդ ամենի կամ դրանցից որոշ բաների վրա թքած ունեն, ոչ թե որովհետև դեռ էդ գիտակցությանը չեն եկել կամ անհաջողակ են կամ ուրիշ բլաբլա, այլ որովհետև էդ իրենցը չի։ Ոչ բոլորն են ուզում ուսում ստանալ կամ կարիերա ունենալ կամ ընտանիք կազմել՝ իր բոլոր ստանդարտներով, կամ տուն ունենալ։ Չեն ուզում։ Կան, որ չեն ուզում, բայց անում են, որովհետև հասարկությունն ի վերջո ստիպում է, բայց կան նաև, որ չեն ուզում ու չեն էլ անում։
Մի հատ դուրս եկեք, խոսեք փողոցում ապրող թափառականների հետ․ իրենցից շատերը գիտակցաբար ընտրել են անտունությունը ու շատ էլ գոհ են իրենց կյանքից։ Մեր աչքին կարող է ճղճիմ ու խեղճ թվան, որովհետև ամեն համեմատություն ի վերջո հանգում է «հաջողակ մարդու» սոցիալական (հա, հենց կեղծ) կոնցեպտին, որոնց մեջ փորձում ենք դնել բոլոր մարդկանց՝ չափելու համար իրենց բարեկեցությունն ու երջանկությունը։ Բայց դա ամեն մարդու անձնական, «անչափելի» ու ոչ մի սանդղակի չենթակվող վիճակն է, որից հասարակության բոլոր միագիծ ստանդարտները, լավ կանեն, հեռու մնան։
Կոնկրետ ինձ ոչ տան կոնցեպտն է ձգում, ոչ բնավորվելը, ոչ ընտանիքը, ոչ էլ անփոփոխ աշխատանքը։ Արմատներ գցելը ոչ միայն միայն անհետաքրքիր է թվում, այլև կագին վախենալու․ դանդաղ մահ վիճաներ։ Ու մենակ էն երևակայական պատկերից, որ ծերության օրոք նստած եմ մի դարավոր տան մեջ՝ թոռներովս շրջապատված, ու միասին ընտանեկան ալբոմներն ենք նայում, լեղաճաք եմ լինում։
Ամեն մեկին՝ իր սրտի ուզածով։ Կռիվ էլ չանենք :)
Մեր ուղեղը մանկուց լցնում են «հաջողակ մարդու» կոնցեպտով՝ ուսում, ընտանիք, աշխատանք, տուն-տեղ, փող։ Էս գծած պլանով էլ շատերն առաջ են գնում։
ԻՀԿ ճիշտ ես այնքանով, որ հաջողակ մարդու կերպարը մարդկության գիտակցական ժամանակներից ձևավորված նույն նյութապաշտական առանցքի շուրջ տանատվող կոնցեպցիա է:
Հետևաբար կարող ենք ասել, որ մարդկային ինտելեկտի, հասարակարգի և քաղաքակրթության զարգացման հետ ուղղակիորեն չի առնչվում` քարանձավաբնակների ժամանակից մինչ հիմա էությունը չի փոխվել, այլ փոփոխվել են ներկայացման և շարադրման ձևերը:
Ու հենց սրանում է խնդիրը: Ինչու հասարակությունը մեր գլուխը մանկուց չի լցնում մարդասիրական ու համամարդկային արժեքների դավանանքով? ;) Հարցս երևի հռետորական է...
Կոնկրետ ինձ ոչ տան կոնցեպտն է ձգում, ոչ բնավորվելը, ոչ ընտանիքը, ոչ էլ անփոփոխ աշխատանքը։ Արմատներ գցելը ոչ միայն միայն անհետաքրքիր է թվում, այլև կագին վախենալու․ դանդաղ մահ վիճաներ։ Ու մենակ էն երևակայական պատկերից, որ ծերության օրոք նստած եմ մի դարավոր տան մեջ՝ թոռներովս շրջապատված, ու միասին ընտանեկան ալբոմներն ենք նայում, լեղաճաք եմ լինում։
Ու դա միշտ է այդպես եղել? Կամ կարծում ես միշտ էլ այդպես կլինի? Եթե կայունության ու միօրինակության կողմնակից չես, կարողա մի օր էլ էս մոտեցումդ փոխես ;)
Տուն-տեղ, փող ու թոռներ ունենալու ցանկությունը ապահովության զգացողության խնդիր է:
Եթե ԱՄՆ-ում հիպին կալամաշկա մեքենայով կարող է անդարդ քարշ գալ քաղաքից քաղաք ու գլուխը պահել մինչև խորը ծերություն (եթե մինչև էդ մարիխուանայից չթունավորվի, կամ չգյուլլեն), ապա
պատկերացրեք Հայաստանում թոշակառուն առանց տան, ընտանիքի ու սիրելի զավակների: Որ փող էլ ունենա, չի փրկի:
Հայաստանում տունը ամրոցի պես բան է, ու դրանից մի քանի հատ է պետք ունենալ:
Մտածեք մեր պարսպապատ երկշերտ քարից անճոռնի տների մասին, կհասկանաք ինչ եմ ասում:
Հայաստանի տների պարիսպները քաղաքացիների անտերության արդյունք են:
Մեր ուղեղը մանկուց լցնում են «հաջողակ մարդու» կոնցեպտով՝ ուսում, ընտանիք, աշխատանք, տուն-տեղ, փող։ Էս գծած պլանով էլ շատերն առաջ են գնում։
Քայլ առաջին, քայլ երկրորդ, քայլ երրորդ․․․ Սովորեցի՞ր, հիմա՝ լավ աշխատանք, ամուսնություն, երկու-երեք երեխա, սեփական տուն և այլն։
Էս հասարակության ստեղծած միագիծ պատկերն է։ Ով հետևում է դրան, լավ է անում։ Բայց թող նաև հասկանա, որ կան մարդիկ, որ էդ ամենի կամ դրանցից որոշ բաների վրա թքած ունեն, ոչ թե որովհետև դեռ էդ գիտակցությանը չեն եկել կամ անհաջողակ են կամ ուրիշ բլաբլա, այլ որովհետև էդ իրենցը չի։ Ոչ բոլորն են ուզում ուսում ստանալ կամ կարիերա ունենալ կամ ընտանիք կազմել՝ իր բոլոր ստանդարտներով, կամ տուն ունենալ։ Չեն ուզում։ Կան, որ չեն ուզում, բայց անում են, որովհետև հասարկությունն ի վերջո ստիպում է, բայց կան նաև, որ չեն ուզում ու չեն էլ անում։
Մի հատ դուրս եկեք, խոսեք փողոցում ապրող թափառականների հետ․ իրենցից շատերը գիտակցաբար ընտրել են անտունությունը ու շատ էլ գոհ են իրենց կյանքից։ Մեր աչքին կարող է ճղճիմ ու խեղճ թվան, որովհետև ամեն համեմատություն ի վերջո հանգում է «հաջողակ մարդու» սոցիալական (հա, հենց կեղծ) կոնցեպտին, որոնց մեջ փորձում ենք դնել բոլոր մարդկանց՝ չափելու համար իրենց բարեկեցությունն ու երջանկությունը։ Բայց դա ամեն մարդու անձնական, «անչափելի» ու ոչ մի սանդղակի չենթակվող վիճակն է, որից հասարակության բոլոր միագիծ ստանդարտները, լավ կանեն, հեռու մնան։
Կոնկրետ ինձ ոչ տան կոնցեպտն է ձգում, ոչ բնավորվելը, ոչ ընտանիքը, ոչ էլ անփոփոխ աշխատանքը։ Արմատներ գցելը ոչ միայն միայն անհետաքրքիր է թվում, այլև կագին վախենալու․ դանդաղ մահ վիճաներ։ Ու մենակ էն երևակայական պատկերից, որ ծերության օրոք նստած եմ մի դարավոր տան մեջ՝ թոռներովս շրջապատված, ու միասին ընտանեկան ալբոմներն ենք նայում, լեղաճաք եմ լինում։
Ամեն մեկին՝ իր սրտի ուզածով։ Կռիվ էլ չանենք :)
Իմ կողմից էլ ավելացնեմ, որ «հաջողակ մարդու» կոնցեպտին ու կերպարին հետևող և համապատասխանող շատ մարդիկ իրանց իրականում երջանիկ չեն էլ զգում։ Ուսումը ստիպված ինչ-որ բեռ ա (դե առանց դիպլոմ դու ո՞նց կարաս երջանիկ ու հաջողակ լինես), ընտանիքում լիքը կենցաղային և այլ բնույթի պրոբլեմներ են լինում, աշխատանքը սրտով չի, բայց դե ընտանիք ա պետք պահել ու էսպես շարունակ մինչև մահ։
One_Way_Ticket
18.04.2019, 16:23
Իմ կողմից էլ ավելացնեմ, որ «հաջողակ մարդու» կոնցեպտին ու կերպարին հետևող և համապատասխանող շատ մարդիկ իրանց իրականում երջանիկ չեն էլ զգում։ Ուսումը ստիպված ինչ-որ բեռ ա (դե առանց դիպլոմ դու ո՞նց կարաս երջանիկ ու հաջողակ լինես), ընտանիքում լիքը կենցաղային և այլ բնույթի պրոբլեմներ են լինում, աշխատանքը սրտով չի, բայց դե ընտանիք ա պետք պահել ու էսպես շարունակ մինչև մահ։
Հենց այդպիսի մարդիկ են փորձում մյուսներին էլ քաշել ճահիճը, որ իրենց այնտեղ մենակ չզգան :)) Երջանիկ մարդիկ շատ ավելի տոլերանտ են իրենցինից տարբերվող ապրելակերպի նկատմամբ։
Յոհաննես
18.04.2019, 17:11
Մանանեխի բաժին դառնայի գրածներդ չկարդայի :o
Յոհաննես
18.04.2019, 17:30
Ինչ սկսել ենք էս թեման քննարկել մտքիցս Into the wild–ը դուրս չի գալիս,էս թեմայով մի հատ թույն ֆիլմա,ռեժիսորը Շոն Փենն է ու երկար դատերից հետո նոր իրավունք է ձեռք բերել ֆիլմը նկարելու համար,ի դեպ իրական դեպքերի վրա է հիմնված ֆիլմը :Ճ 16-17 տարեկանում հասարակության կեղծ արժեքները էնքան են դավադիտ արել,որ երբ էս կինոն նայեցի. Մե խինդ,մե ուրախութուն:Նոր մի հատ վիդեո նայեցի ֆիլմից,վայ-այ,էս տականք հասարակությունը ոնց բերեց իրա կեղծ արժեքները փաթաթեց վզիս:
Էս էլ վիդոն
https://www.youtube.com/watch?v=cl4cLEToPfc
Էկել եմ ասեմ, ով չի ուզում տուն ունենա, կարաք ինձ տաք։ Ես սիրում եմ տուն ունենալ, ու ինչքան շատ, էնքան լավ։
Ես համաձայն եմ, բոմժ լինելը լավ ընտրություն ա։ Ընտրեք բոմժությունը։
Հաջողակ լինելը շատ ոռի բան ա։ Ու՞մ խեռին ա վաբշե։ Սուտի արժեք ա, նվաստացուցիչ։ Մի սովորեք, մի երկու կոպեկով յոլա գնացեք, բոմժություն անելուց կարելի ա նաև ստեղից ընդեղից մի կտոր ուտելու բան կցպնել, յոլլա գնա։ Կյանք ա, արա։ Ազատ ես, ինչ ուզում ես կարաս անես։ Ոչ մի բանից կախվածություն չունես։ Հանգիստ, անդարդ քո համար ապրում ես։ Պրոբլեմ չկա։ Ես ձեր սաղ չաշխատած փողերը, սաղ չկերածները, սաղ պոտենցիալ հաջողությունները, որից հրաժարվում եք, վերցնում եմ ինձ։ Ես ուզում եմ տուն ունենամ, հաջողակ լինեմ, լիքը փող ունենամ, թույն ռեստորաններում հաց ուտեմ, բիզնես կլասով թռնեմ, գժական հյուրանոցներում ապրեմ, ամեն նոր հյուրանոցը ու վարձա]ս տունը սեփական տանս պես սիրեմ, ու սենց անասունի պես ապրեմ։
Էկել եմ ասեմ, ով չի ուզում տուն ունենա, կարաք ինձ տաք։ Ես սիրում եմ տուն ունենալ, ու ինչքան շատ, էնքան լավ։
Ես համաձայն եմ, բոմժ լինելը լավ ընտրություն ա։ Ընտրեք բոմժությունը։
Հաջողակ լինելը շատ ոռի բան ա։ Ու՞մ խեռին ա վաբշե։ Սուտի արժեք ա, նվաստացուցիչ։ Մի սովորեք, մի երկու կոպեկով յոլա գնացեք, բոմժություն անելուց կարելի ա նաև ստեղից ընդեղից մի կտոր ուտելու բան կցպնել, յոլլա գնա։ Կյանք ա, արա։ Ազատ ես, ինչ ուզում ես կարաս անես։ Ոչ մի բանից կախվածություն չունես։ Հանգիստ, անդարդ քո համար ապրում ես։ Պրոբլեմ չկա։ Ես ձեր սաղ չաշխատած փողերը, սաղ չկերածները, սաղ պոտենցիալ հաջողությունները, որից հրաժարվում եք, վերցնում եմ ինձ։ Ես ուզում եմ տուն ունենամ, հաջողակ լինեմ, լիքը փող ունենամ, թույն ռեստորաններում հաց ուտեմ, բիզնես կլասով թռնեմ, գժական հյուրանոցներում ապրեմ, ամեն նոր հյուրանոցը ու վարձա]ս տունը սեփական տանս պես սիրեմ, ու սենց անասունի պես ապրեմ։
Դու էլիտար սաունա, մասաժ-մուսուժների էլ կգնաս... Ապեր, բա հոգևո՞րը: Նոտրդամին չես ուզու՞մ մի երկու կոպեկով օգնես :Ճ
Դու էլիտար սաունա, մասաժ-մուսուժների էլ կգնաս...
Հարուուուր տոկոս ...
Ապեր, բա հոգևո՞րը: Նոտրդամին չես ուզու՞մ մի երկու կոպեկով օգնես :Ճ
Ինչի էիլտար մասաժի ժամանակ չի կարելի հոգևորի մասին մտածել: Իմ արև, նենց մտածեմ, սաղ հոգևորների մազերը բիզ բիզ կկանգնի:
Ես Նոտր Դամի էն փողի կասայի մեջ պոոոլնի փող եմ քցել: Դաժե էն յանի ոսկեզօծ մեդալյոններից եմ առել, վրեն Նոտր-Դամի չիկանկով, ախմախ տուրստ էլի: Ավտոյից բառդաչոկում ա…Նենց որ, Վիշապ հոպար, ես հոգևորից լաաաավ լավ եմ: Դու էն ասած, Երևանի տունդ ինձ տալիս ես, թե՞ չէ: Դու հո բուռժույ չե՞ս, երկու երկրում տուն պահես, սահմանափակ ռեսուրսներ, բան-ման....
One_Way_Ticket
18.04.2019, 22:59
Էկել եմ ասեմ, ով չի ուզում տուն ունենա, կարաք ինձ տաք։ Ես սիրում եմ տուն ունենալ, ու ինչքան շատ, էնքան լավ։
Ես համաձայն եմ, բոմժ լինելը լավ ընտրություն ա։ Ընտրեք բոմժությունը։
Հաջողակ լինելը շատ ոռի բան ա։ Ու՞մ խեռին ա վաբշե։ Սուտի արժեք ա, նվաստացուցիչ։ Մի սովորեք, մի երկու կոպեկով յոլա գնացեք, բոմժություն անելուց կարելի ա նաև ստեղից ընդեղից մի կտոր ուտելու բան կցպնել, յոլլա գնա։ Կյանք ա, արա։ Ազատ ես, ինչ ուզում ես կարաս անես։ Ոչ մի բանից կախվածություն չունես։ Հանգիստ, անդարդ քո համար ապրում ես։ Պրոբլեմ չկա։ Ես ձեր սաղ չաշխատած փողերը, սաղ չկերածները, սաղ պոտենցիալ հաջողությունները, որից հրաժարվում եք, վերցնում եմ ինձ։ Ես ուզում եմ տուն ունենամ, հաջողակ լինեմ, լիքը փող ունենամ, թույն ռեստորաններում հաց ուտեմ, բիզնես կլասով թռնեմ, գժական հյուրանոցներում ապրեմ, ամեն նոր հյուրանոցը ու վարձա]ս տունը սեփական տանս պես սիրեմ, ու սենց անասունի պես ապրեմ։
Ձյաձ, իսկ մտքիդ ծերով հակառակը չի՞ անցել։ Ասենք, դու տան հիպոտեք ես վճարում, իսկ բոմժը դրա հաշվին թույն ռեստորաններում հաց է ուտում։
Ձյաձ, իսկ մտքիդ ծերով հակառակը չի՞ անցել։ Ասենք, դու տան հիպոտեք ես վճարում, իսկ բոմժը դրա հաշվին թույն ռեստորաններում հաց է ուտում։
Ապեր, չեմ հասկանում, ոնց ա սա իմ ասածի հակառակը, հորս արև։
Բայց որ հարցդ անպատասխան չթողնեմ, ասեմ․ չէ, տենց բան մտքովս չի անցել։ Իսկ ինչի պիտի անցնե՞ր։
Հարուուուր տոկոս ...
Ինչի էիլտար մասաժի ժամանակ չի կարելի հոգևորի մասին մտածել: Իմ արև, նենց մտածեմ, սաղ հոգևորների մազերը բիզ բիզ կկանգնի:
Ես Նոտր Դամի էն փողի կասայի մեջ պոոոլնի փող եմ քցել: Դաժե էն յանի ոսկեզօծ մեդալյոններից եմ առել, վրեն Նոտր-Դամի չիկանկով, ախմախ տուրստ էլի: Ավտոյից բառդաչոկում ա…Նենց որ, Վիշապ հոպար, ես հոգևորից լաաաավ լավ եմ: Դու էն ասած, Երևանի տունդ ինձ տալիս ես, թե՞ չէ: Դու հո բուռժույ չե՞ս, երկու երկրում տուն պահես, սահմանափակ ռեսուրսներ, բան-ման....
Հմմմ, փաստորեն քեզ թվում է, թե դու բուռժույ ես :Ճ
Թեմայի մեջ, ասեմ ինչ ա իմ համար տունը ․․․․
Ապահովություն, կոմֆորտ, սեր ու ջերմություն։ Էտ են տեղն ա, որտեղ իմ ընտանիքը իրար հետ ա, իրար գլխի ա, հաց ա ուտում, գործերից ու դասերից ա կիսվում, կինոյա նայում, ամեն մեկն իրա անկյունում գիրք ա կարդում, փակվում ա, մյուսներին չի ուզում տեսնի, կամ գալիս դավադիտ ա անում, որ սաղին տեսնի, շունս ա, փոքր այգիս ա՝ իրա գազոնվ, բալկոնն ա, ճոճաթոռն ա ․․․ էտ էն տեղն ա, ուր ես միշտ վերադառնում եմ, ուր մենք սաղս վերադառնում ենք։ Հիմա ես տանը չեմ, բայց անհամբեր եմ, թե երբ եմ գնալու, քանի որ երկու օր առաջ աղջիկս էլ ա տուն եկել զատիկի տոներին։
Ու վաբշե, ես սիրում եմ տնավորվել։ Ես որ մի տեղ մի շաբաթով տուն եմ վարձում, կամ հյուրանոցում եմ մնում, հանում եմ սաղ չամադանս դատարկում եմ․ տռուսկ-նասկիներս հատ հատ շարում եմ, սառոչկեքս կախում եմ, կաստյումներս կախում եմ, որ չճմթռվեն, այ սենց ․․․․․ հանում եմ բրիտվա, կրեմ, աձիկալոն, ատամի խոզանակ ու պաստա շարում եմ բաղնիքում ու իմ համար էտ մի երկու շաբաթով տուն եմ սարքում։ Դաժե հասցնում եմ կապնվեմ էտ տան կամ սենյակի հետ։ Ասենք, որ հառռռռփած գամ տուն, (լավա, վրես խոսացող չկա) մի հատ կարամ իմ վաննայում ինձ կարգի բերեմ :D
ՈՒ ասեմ, էտ հաջողակ-մաջողակը տան հետ կապեը մի քիչ աբսուրդ ա։ Օրինակ մեր Տիքեթը փիս հաջողակ տղայա, դրա համար էլ կարա Ճապոնիայում երկու հյուրանոց փոխի։ Բլյա, ինքը տուն էս պահին չի ուզում, քանի որ հաջողակ ա։ Էտ էլ իրա ձևն ա իրա հաջողակությունը իրացնելու։ Ինքը անում ա դա, քանի որ կարում ա անի, ոչ թե անում ա, քանի որ ստիպված ա, քանի որ ուրիշ վարյանտ չունի։
Հմմմ, փաստորեն քեզ թվում է, թե դու բուռժույ ես :Ճ
Չէ ապեր, ես բուռժույ չեմ։ Ես սովորական հավեսով իմ համար մարդ եմ։ Բայց էս էլիտար ահ-ուհ-յանի մենք սենց փիսիկ-պուսիկ, նախույա նամ հաջողակ, տուն, խոսակցությունները գլուխս չեն մտնում։ Ինչ-որ արհեստական ֆուֆլոյի հոտ ա գալիս, ջոգում ես։
Չէ ապեր, ես բուռժոյ չեմ։ Ես սովորական հավեսով իմ համար մարդ եմ։ Բայց էս էլիտար ահ-ուհ-յանի մենք սենց փիսիկ-պուսիկ, նախույա նամ հաջողակ, տուն, խոսակցությունները գլուխս չեն մտնում։ Ինչ-որ արհեստական ֆուֆլոյի հոտ ա գալիս, ջոգում ես։
Իմ կարծիքով մի քիչ իրար չհասկանալու խնդիր է, օպոնենտներն ասում են, որ տուն ունենալը հաջողություն համարելը կեղծ կոնցեպտ է, որովհետև ամեն մարդ ինքը կարող է ընտրել, թե ինչ բան է իր համար հաջողությունը (շատ փող, լիքը տներ, կամ՝ որակյալ կոկաին, կամ՝ քաղաքի ամենասիրուն աղջկան/տղային շինելը, կամ՝ սաղ Ամերիկան ոտով կամ հեծանիվով քարշ գալը, կամ՝ Էվերեստ բարձրանալը, կամ՝ օլիմպիական չեմպիոն դառնալը, կամ՝ Մարսը բնակեցնելը, և այլն), այսինքն որոշ մարդկանց համար տուն ունենալը էդ վերջը չի ու բացարձակ պարտադիր և/կամ բավարար պայման չի հաջողակ համարվելու համար:
Հայերիս մեծամասնության համար (սեփական) տուն ունենալն ու գործ ունենալը արդեն բավարար է «հաջողակ մարդ» տիտղոսը վաստակելու համար, երևի էդ են ասում:
Էկել եմ ասեմ, ով չի ուզում տուն ունենա, կարաք ինձ տաք։ Ես սիրում եմ տուն ունենալ, ու ինչքան շատ, էնքան լավ։
Ես համաձայն եմ, բոմժ լինելը լավ ընտրություն ա։ Ընտրեք բոմժությունը։
Հաջողակ լինելը շատ ոռի բան ա։ Ու՞մ խեռին ա վաբշե։ Սուտի արժեք ա, նվաստացուցիչ։ Մի սովորեք, մի երկու կոպեկով յոլա գնացեք, բոմժություն անելուց կարելի ա նաև ստեղից ընդեղից մի կտոր ուտելու բան կցպնել, յոլլա գնա։ Կյանք ա, արա։ Ազատ ես, ինչ ուզում ես կարաս անես։ Ոչ մի բանից կախվածություն չունես։ Հանգիստ, անդարդ քո համար ապրում ես։ Պրոբլեմ չկա։ Ես ձեր սաղ չաշխատած փողերը, սաղ չկերածները, սաղ պոտենցիալ հաջողությունները, որից հրաժարվում եք, վերցնում եմ ինձ։ Ես ուզում եմ տուն ունենամ, հաջողակ լինեմ, լիքը փող ունենամ, թույն ռեստորաններում հաց ուտեմ, բիզնես կլասով թռնեմ, գժական հյուրանոցներում ապրեմ, ամեն նոր հյուրանոցը ու վարձա]ս տունը սեփական տանս պես սիրեմ, ու սենց անասունի պես ապրեմ։
Հաջողակ լինելը ո՞րն ա, ինչո՞վ ա չափվում։
Յոհաննես
19.04.2019, 00:51
Հաջողակ լինելը ո՞րն ա, ինչո՞վ ա չափվում։
Իսկ երջանիկ լինելը :o
One_Way_Ticket
19.04.2019, 01:14
Ապեր, չեմ հասկանում, ոնց ա սա իմ ասածի հակառակը, հորս արև։
Բայց որ հարցդ անպատասխան չթողնեմ, ասեմ․ չէ, տենց բան մտքովս չի անցել։ Իսկ ինչի պիտի անցնե՞ր։
Եսիմ, պռոստո էդ ռեստորանի պահը մի տեսակ աբիդնի հնչեց։
Ինչի էիլտար մասաժի ժամանակ չի կարելի հոգևորի մասին մտածել:
Ոչ միայն կարելի է, այլև օգտակար ու լավ ել ստացվում է :D
Ինչ-որ արհեստական ֆուֆլոյի հոտ ա գալիս, ջոգում ես։
Աղվեսի դունչը խաղողին չի հասնում ասումա. -Ես խաղողից զզվում եմ` փուչ ու հասարակության կողմից պարտադրված միրգա ;)
Ես էրկուսն էլ սիրում եմ: Հա՛մ բոմժությունն ու ստեղ-ընդեղ հավայի թրեվ գալը, գնացքների մեջ քնելը, ուտելուց շալվարիս վրա ձեթ-կետչուպ-մայոնեզախառը պիցցայի կտորներ շաղ տալն ու տենց հաջորդ առավոտ մի կայարանից մյուս կայարան գնալը, հետո զգալը, որ բանկիս հաշվին փող չի մնացել… սաղ մսխել եմ ու տուն պիտի գնամ, ասենք, RyanAir-ով, որ կարանամ գոնե մի էրկու կոպեկ պահեմ, որ տուն հասնելուց մի հատ սենդվիչ կարանամ գոնե առնեմ՝ մտքումս մտածելով՝ «էրեկ ռեստորանում 150 եվրոյի հաշիվ փակելու փոխարեն կարայիր, ասենք, 70- ի փակեիր ու գոնե մի քիչ կոմֆորտաբելնի airlines -ով տուն հասնեիր, կամ ստեղ-ընդեղ մարդկանց հավայի չհյուրասիրեիր, անկապ շոր-մոր չառնեիր, որ չես հագնելու, getyourguide-ով tour զակազ չտայիր, որ մի հատ էլ առավոտը բուձիլնիկը զանգեր ու քնած մնայիր (կամ հոգնած լակած նախորդ գիշերվանից՝ չուզենայիր վեր կենայիր տեղիցդ) ու փողն էլ ջուրը չեթար հավայի… կամ կարայիր մասաժի 1 անգամ պակաս գնայիր … ու ջեբդ փող պահեիր մի քիչ: Տաքսիների ու ուբեռների փոխարեն կարայիր ոտքով քայլեիր… հեծանիվ քշեիր (համ էլ առողջությանը լավ ա), Հա, կարայի: Բայց չե՛մ արել: Լավ եմ արել: Ինձ տենց դզում ա: Ես սպոնտաննի, արկածային մարդ եմ: Ու ես գիտեմ, որ չեմ փոխվելու: Ես միշտ տենց եմ լինելու: Բայց դրա հետ մեկտեղ՝ ես սիրում են նաև տնակյացություն: Սիրում եմ օրերով տնից դուրս չգալ ու կինո նայել: Կամ երեկոյան գնալ կինոթատրոն մենակ ու ձևացնել, թե կինո եմ նայում, բայց իրականում մտքումս կտրված լինելով ամեն ինչից՝ մտածել լրիվ ուրիշ բանի մասին ու … երազել … հա, երազել հենց կինոթատրոնի հարմարավետ բազկաթոռի մեջ թաղված, (ամբողջ զալում մենակ լինելով ) ոտքերս դրած դիմացի նստատեղին ու ռելաքսի մեջ՝ թքած ունենալով դաժե կինոյի վրա: Հետո գիշերով մեն-մենակ դուրս գամ կինոթատրոնից ու որոշեմ անձրևին մեն-մենակ ոտքով տուն գնամ (գիշերը 12-ին) ՝ ավտոս թողելով կինոթատրոնի պառկինգում: Ու հաջորդ օրն արթնանամ՝ ավտոբուս նստեմ գնամ ավտոյիս հետևից: Հա՛, էդ էլ եմ սիրում: Ես դրանով զգում եմ, որ ես ռոբոտ չեմ ու ապրում եմ: Ու զգում եմ, որ ես տարօրինակ մարդ եմ ու դա ինձ դուր ա գալիս: Հետո մտածում եմ ասում եմ՝ կարող ա՞ ինադու եմ անում, որ յանի իբր էքստրավագանտ եմ… որ լավ զգամ ինձ … բայց չէ՛, հենց էդ ա՝ ինադու չեմ անում: Ու էքստրավագանտ է՛լ չեմ: Ինձ ուղղակի դուր ա գալիս իմ ապրելակերպը: Ըստ շրջանի: Շրջան կա՝ սիրում եմ առավոտները շուտ վեր կենալ, նախաճաշ անել, հետո օրն անցկացնել ըստ գծած ռութինի ու երեկոյան գալ ու տանը հաց ուտել՝ գիտակցելով, որ 10 օր ա դրսում հաց չեմ կերել ու ինչ կայֆ ա… տնից լավ տեղ չկա: Տաք շոկոլադ եմ սարքում իմ համար ու նստում կոմպի դեմը՝ ֆիլմ, կամ յութուբ նայելու: Հետո մի էրկու շաբաթ հետո է՛դ էլ ա սկսում ձանձրացնել: Էլի՛ պիտի փոխեմ: Էլի՛ բոմժության կարիք ունեմ: 1 ամիս բոմժությունից հետո՝ էլի՛ կասծյում հագնելու ու դրսում շլյապով ու շարֆով, թևիս տակ պապկեք դրած ու չայը ձեռս քայլելու ու գործունյա ու կոռեկտ կյանք վարելու կարիք ունեմ: Ես ամեն ինչի կարիքն ունեմ: Ամեն ինչի: Ես սիրում եմ ապրել ամեն ձև !!!
Բայց էստեղ մի պարադոքս կա: Մարդիկ, ովքեր իմ նկարագրած բոմժական կյանքի պես, կամ դրան ինչ-որ կերպ մոտիկ կյանք են սիրում վարել … հասկանում եմ, որ կայֆ ա ու հենց էն փաստը, որ դու ոչ մի ռութինով չես շարժվում ու չես մտնում հասարակության որևէ նորմերի և կամ «նորմալ» կատեգորիայի մեջ՝ ամենահաճելին ա ու քեզ լավ ես զգում ու ավելի անկախ ու ազատ, բայց չէ՞, որ էդ ամեն ինչի համա՛ր էլ մինիմալ ռեսուրսներ են պետք: Գնացք նստելը փող ա, սա փող ա, նա փող ա… ամեն ինչը փող ա: Կա՞ մեկը, որ կարողանում ա փողի ասպեկտը շրջանցի ու ապրի էդպիսի արկածային կյանքով… հմմ… չեմ կարծում: Եթե տենց մարդ լինի՝ ինքը շատ-շատ 1 ամիս ձգի ու ֆսյո: Ինքն իրա վիճակից կհոգնի: Փող չկա, դու դրսում ես: Քնած ես դրսում, հաց ես ուտում մարդկանցից ողորմություն խնդրելով, գիշերները եսիմ որ մի անապատներում ես քնած՝ վտանգի, անձրևի ու ցրտի տակ … և կամ եթե քաղաքում ես՝ մարդկանց անմիջական ուշադրության առաջ… մլիցեքը գալիս են բա՝ ստեղից վեր կաց գնա ուրիշ տեղ քնի… խուլիգանները գալիս ծեծում են, պիվի շիշը ջարդում են գիշերով գլխիդ՝ հեռախոս էլ չունես՝ շտապ օգնություն զանգելու: Հիմա դա լավ ա՞: Դա կոչվում ա ազատ կյա՞նք: Թքել եմ տենց ազատության վրա: Էդ ազատությունս կտևի մի քանի ամիս ընդամենը: Ու ֆսյո: Փողն ա ազատությունը: Իսկ փող ունենալու համար պիտի աշխատել: Իսկ շա՛տ փող ունենալու համար՝ պիտի աշխատացնել: Էս ա հասարակությունը: Առանց փողի դաժե էդ քո «բոմժ» կյանքից հաճույք չես ստանա: Էսօր առանց փող սկի լավ բոմժություն էլ չես անի: Ու էս ամեն ինչից հետո՝ էլի գալիս ենք հասարակության պարտադրած նորմերին. կրթություն, լավ աշխատանք, հաջողություն: Կամ էլ՝ թալան ու մեծամասշտաբ գողություն: Էդ էլ ա ձև: Ուղղակի ամեն մարդ պատրաստ չի դրա միջով անցնելու:
Եսիմ, պռոստո էդ ռեստորանի պահը մի տեսակ աբիդնի հնչեց։
Ինչն էր աբիդնի, ընկեր ? Մի հատ բացատրի էլի, խմդրում եմ։
Չէ ապեր, ես բուռժույ չեմ։ Ես սովորական հավեսով իմ համար մարդ եմ։ Բայց էս էլիտար ահ-ուհ-յանի մենք սենց փիսիկ-պուսիկ, նախույա նամ հաջողակ, տուն, խոսակցությունները գլուխս չեն մտնում։ Ինչ-որ արհեստական ֆուֆլոյի հոտ ա գալիս, ջոգում ես։
Տրիբուն ջան, մի բորբոքվի :)
Սաղս էլ հավեսով մեզ համար մարդ ենք ու մեր կայֆերն ունենք:
Ուզում ես տուն, տեղ, ընտանիք, լավ ես անում, բայց դե մարդ էլ կա չի ուզում. դա ոչ էլիտար բլթոց ա, ոչ էլ ուրիշ մի բան:
Քեզ համար տունը ապահովություն, սեր ու ջերմություն ա, շատ լավ ա, ինձ համար էլ տենց չի. ինչի պիտի դա քեզ կամ ուրիշ մեկին զայրացնի:
Եթե քեզ «կեղծ» բառն ա ներվայնացնում, ապա բացատրեմ, որ ստանդարտները, որի մեջ փորձում են բոլորին մտցել, ինձ կեղծ են թվում, ու դա չի նշանակում, թե ինչ-որ մեկի տնասիությունը կեղծ զգացմունք ա:
Եթե «հաջողակ» բառը էս կոնտեքստում դուրդ չի գալիս, էլի զայրանալու առիթ չի. իմ ընկալումն ա, ու ասեմ՝ լրիվ անկեղծ ա, ինչքան էլ քեզ արհեստական ֆուֆլո թվա: Բայց ընդունում եմ, որ տուն ունենալու ցանկությունը կարող ա նաև ուրիշ հիմքեր ունենալ, օրինակ՝ ապահովության զգացման վրա հիմնվել. Վիշապը հետաքրքիր բան էր գրել պարիսպների մասին:
Եկեք ուղղակի ընդունենք, որ մարդիկ տարբեր են՝ իրենց պահանջներով ու ցանկություններով. պետք չի փորձել բոլորին նույն ռամկաների մեջ մտցնել, էդքան բան:
One_Way_Ticket
19.04.2019, 14:05
Ինչն էր աբիդնի, ընկեր ? Մի հատ բացատրի էլի, խմդրում եմ։
Էն, որ տան ու հարմարավետության մեջ հավասարության նշան ես դնում։ Համենայն դեպս, գրառումիցդ տենց տպավորություն էր ստեղծվում։
Իմ ասածն էլ այն է, որ իրականում ոչ միայն համարժեք չէ, այլ կարող է լրիվ հակառակը լինել։ Մարդկանց գիտեմ, որ հենց տուն առնելու համար փող հավաքելու պատճառով իրենց հարմարավետությունից զրկում են (էդ նույն ռեստորաններից):
Տրիբուն ջան, մի բորբոքվի :)
Սաղս էլ հավեսով մեզ համար մարդ ենք ու մեր կայֆերն ունենք:
Ուզում ես տուն, տեղ, ընտանիք, լավ ես անում, բայց դե մարդ էլ կա չի ուզում. դա ոչ էլիտար բլթոց ա, ոչ էլ ուրիշ մի բան:
Քեզ համար տունը ապահովություն, սեր ու ջերմություն ա, շատ լավ ա, ինձ համար էլ տենց չի. ինչի պիտի դա քեզ կամ ուրիշ մեկին զայրացնի:
Եթե քեզ «կեղծ» բառն ա ներվայնացնում, ապա բացատրեմ, որ ստանդարտները, որի մեջ փորձում են բոլորին մտցել, ինձ կեղծ են թվում, ու դա չի նշանակում, թե ինչ-որ մեկի տնասիությունը կեղծ զգացմունք ա:
Եթե «հաջողակ» բառը էս կոնտեքստում դուրդ չի գալիս, էլի զայրանալու առիթ չի. իմ ընկալումն ա, ու ասեմ՝ լրիվ անկեղծ ա, ինչքան էլ քեզ արհեստական ֆուֆլո թվա: Բայց ընդունում եմ, որ տուն ունենալու ցանկությունը կարող ա նաև ուրիշ հիմքեր ունենալ, օրինակ՝ ապահովության զգացման վրա հիմնվել. Վիշապը հետաքրքիր բան էր գրել պարիսպների մասին:
Եկեք ուղղակի ընդունենք, որ մարդիկ տարբեր են՝ իրենց պահանջներով ու ցանկություններով. պետք չի փորձել բոլորին նույն ռամկաների մեջ մտցնել, էդքան բան:
Մարդիկ տարբեր են, ֆուֆլոն նույնը :P Սաղ փրկում են մոլորակը, ամեն մեկն իր չափով, քանի որ մարդկույթան սահմանած կեղծ արժեքներն են մեղավոր, որ մեր մոլորակն էս օրի ա. Bullshit !
Ջան, ուրեմն հաջողակը հավայի արժեք են համարում կամ նրանք, ովքեր հաջողական են, կամ էլ նրանք, ովքեր անհույս լուզեռ են։ :D
Ուրեմն մեր Բյուրը հնարավոր լավագույն կրթությունն ա ստացել, ապրում ա աշխարհի ամենաբարեկեցիկ երկրներից մեկում, որտեղ իրան թույլ ա տալիս երկու տան մեջ շաբաթական երկու անգամ ապահով գնացքով կամ հեծանիվով երթևեկել, ընկեր ունի, որի հետ երջանիկ ա, առավոտ 9-ին գնում ա գործի, իրկունը 5-ին տուն ա գնում, ու չի ուզում գործի մասին մտածի։ Շաբաթը գոնե մի անգամ ընկերները հիետ հավաքվում են զվարճանալու, խմելու։ Տարին մի քանի անգամ եվրոպայով մեկ ճանապահորդում ա, ստեղ ընդեղ ընկերներ ունի։ Ընթցքում մեծ մեծ բռթում ա բնությունից, մարդկությունից, աղքատությունից, որի ամենասարսափելի դրսևրումները կյանքում երևի չի էլ տեսել։ Կարա՞ս ասես մարդկության 90%-ի համար ինքը հաջողական, թե՞ չէ։
Դու, սիրելիս, մի հատ հայացք ես քցում սեփական կյանքին ու ձեռքբերումներին ու ինքդ քեզ գնահատական ես տալիս, հաջողակ ես, թե՞ չէ։ Աֆրիկացի փախստականներին օգնում ես, որ տեղավորվեն Գերմանիայում, չէ՞։ Դե հենց ձեռիդ տակ եղած օրինակներով էլ մի հատ պարզի թե ձեզանից ով ա ավելի հաջողակ։
Էտ ընթացքում, Գերմանիայում ու Դանիայում ապրող բոլոր իրար նման մարդկանցից տարբերվելու համար, քեզ ու Բյուրին առաջարկում եմ, որ ինչ-ունեք չունեք թողնեք, էտ սաաաաղ կեղծ արժեքները բրախեք, ու գնաք Աֆրիկա կամ Բանգլադեշ կամ Եմեն, որտեղ մի միլիարդ մարդ ձեր ուղղակի աջակցության կարիքն ունի։ Տուն չունի, ուտելու բան չունի, հիվանդ ա, հոգեբական լուրջ տվայտանքների մեջ ա, ու ձեր նման մարդկությանը նվիրված մասնագետների կարիք ունի։ Ու էս ավելի շատ Բյուրին ա վերաբերվում, քանի որ մարդկության մասին ամենաշատը հոգ տանողն ինքն ա։ Թե չէ, ես էլ որ Դանիայում հեծանիվով ման գայի, մեծ մեծ կբռթեի, թե ինչքան օգուտ եմ բնությանը տալիս։ Բլյա, մի միլիարդ մարդ սոված ա, մարդը հեծանիվով փրկում ա սաղին, քանի որ տունը կեղծ արժեք ա։ Տենաս քանի՞ միլիոն տարում ա արդյունքի հասնելու։
Մեր Թիքեթ ախպերը, երևի աշխարհի 90%-ը, ներառյալ ես, կերազեր իրա պես անտուն լիներ։ :D Թիքեթը հաջողակության հոմանիշն ա․ Որ պահին ուզում ա ուր ուզումա թռնում ա։ Հաստատ փողոցներում չի քնում, հաստատ մենակ Մակդոնալդսով չի սնվում։ Իմ հիշելով լաաավ էլ ինձնից բեթար համով ուտել ա սիրում։ Պատկերացնու՞մ ես, մենակ սամալյոտի կեռոսինի վրա ծախսած իրա փողի քանակը: Կարար Երևան, Հյուսիսային Պողոտա ղարաբաղցիների կողքը երկու հատ հինգ սենյականոց պենտհաուս առներ։ :D Այ Թիքեթը լավ կանի էլ ոչ մի տեղ չթռնի, էտ փողերը տանք մի երկու իսկական բոմժի համար տուն տեղ առնենք, թոշակ տանք։ Մարդկությանը օգուտ տանք։ Կամ էն ջրի խնդիր ունեցող երկրներում պոմպերով ջրհորներ բացենք, լուրջ ծրագիր ասեմ քեզ։
Բայց ձեր ասածից ստացնում ա, որ ասենք, Չիկագոյի մետրոյի կայարանում գիշերը պառկած, կես տարի չլողացած, կողքի զիբիլի արկղից հաց կերած, ալկոհոլիզմով տառապող, վրեն մի քսան հիվանդություն ունեցող բոմժը, մտածում ա․ «էս իմ ընտրություննա, էս իիիինչ կայֆ ա, ախպեր, սենց ապրելը, երբ ոչ մի կեղծ արժեք քո համար նշանակություն չունի» ու առավոտը հելնում ա մի հատ սամալյոտ տոմս ա առնում ու թռնում ա Մալդիվներ։
Ասածս ինչ ա, ջանս, խոսում եք մի բանից, որի հետ բացարձակ կապ չունեք։ Ձեններդ տաք տեղից ա գալիս, հոջողակ եք, տուն տեղ ունեք, ընկերություն ու շրջապատ, հացի փող, դրա համար էլ սենց հանգիստ խոսում եք։
Էն, որ տան ու հարմարավետության մեջ հավասարության նշան ես դնում։ Համենայն դեպս, գրառումիցդ տենց տպավորություն էր ստեղծվում։
Իմ ասածն էլ այն է, որ իրականում ոչ միայն համարժեք չէ, այլ կարող է լրիվ հակառակը լինել։ Մարդկանց գիտեմ, որ հենց տուն առնելու համար փող հավաքելու պատճառով իրենց հարմարավետությունից զրկում են (էդ նույն ռեստորաններից):
Չէ, հեչ էտ չէր իմ ասածը։
Ամեն դեպքում, էս խոսակցությունը արդեն իրա բուն հունից դուրս ա եկել, ու մեղավորը ես չեմ։ :D Մարդիկ աջաբ սանդալ սարքեցին, երբ տունը, հաջողակը, կրությունը սաղ դրեցին մի ամանի մեջ ու խառանծ սկսեցին իրենց անձը բոլորից տարբերվող դրական լույսի ներքո ստեղ մեզ հրամցնել։
Տրիբուն ջան, ես ասում եմ՝ բոլորին մի արշինով մի չափեք, դու դրել՝ կյանքս ես վերլուծում, ու թե՝ ձենդ տաք տեղից ա դուրս գալիս: Խնդրում եմ, սրանից հետո անձնական օրինակներին անցնելուց, իմ կյանքը շրջանցես:
Ու ինձ որ լսես, էս ամբողջ քննարկման մեծ մասը էս նախադասություն պատճառով ա ծնվել.
Ի գիտություն՝ էդ կոնցեպտին դեմ գնացողների մոտ էլ մի օր առաջանում ա՝ հաստատելով կանոնը, թեև կոնցեպտին դեմ գնալը որն ա, որ մի հատ էլ հաջողվի կամ չէ, դա կոնցեպտի բան չի, այլ պահի ցանկություն ու անձնական ընտրություն, որ եթե հնարավորություն ունի, անում է։
Ւմ կողմից ավելացնելու բան չունեմ քննարկմանը՝ չկրկնվելու համար:
Բայց բորբոքվել մեկ ա չարժի :kiss
Պահը հասել ա մի հատ անեկդոտ պատմեմ :D
Երկու ընկեր իրար հետ փողոցով քայլելով խոսում են, ու մեկը մյուսին ասում ա, որ ինքը էքստրասենս ա՝ կարում ա մտքով ուրիշներին բան փոխանցել։ Մյուսն էլ սրան չի հավատում ու ապացույց ա պահանջում։ Էն էքստրասենսն էլ ասում ա․
― Լավ, տեսնո՞ւմ ես էս դիմացի շենքի էն 6րդ հարկի բալկոնում կանգնած ծխող մարդուն։ Էս ա նենց անեմ, գնա տնից տելեվիզըրը բերի բալկոնից քցի։
Էս բալկոնում կանգնածն իսկապես գնում ա մի հատ տելեվիզըր ա բերում բալկոնից գցում (էն մեծ կինեսկոպով տելեվիզըրներից էլի, կարող ա նույնիսկ լամպայինների դարում էր :))) Բայց էս էքստրասենսս դեռ չի վերջացրել ու ընկերոջը ասում ա՝ էս ա կստիպեմ՝ գնա մի հատ էլ կբերի բալկոնից կշպռտի։ Էս բալկոնի մարդը գնում ա ներս ու քիչ հետո դուրս ա գալիս մի հատ էլ ա տելեվիզըր բալկոնից ցած նետում։ Իսկ էս էքստրասենսը արդեն կուրաժի մեջ ա ընկել, ասում է՝ էս ա մի հատ էլ ստիպեմ բերի։ Բալկոնի մարդն էլ ներս ա գնում ու մի 5 րոպե չկա, էս ներքևի կանգնածների վիզն էլ արդեն սկսում ա ծռվել վերև նայելուց։ Մեկ էլ էդ բալկոնի մարդը դուրս ա գալիս ու վերևից գոռում ա․
― Տղեք, չունե՜մ էլ տելեվիզըր, չուունեեեե՜մ․․․ ու հոնգուր-հոնգուր լաց ա լինում։
Հիմա Բյուրին, Այվիին ու մնացած պրոգրեսիվներին էս հասարակությունը ասում ա՝ հաջողակ եք, բայց պոլնիյ կայֆի համար մի հատ էլ տուն պիտի գնեք ու քոքեր տաք, սրանք էլ ասում են՝ չեմ ուզում, չեեեեեեեեեեեեեմ ուզում, ու վաբշե, դուք սաղդ կեղծ եք, ֆի՛ :))
Գաղթական
19.04.2019, 15:49
Հասարակությանը որտեղ բռնեք՝ փոխանցեք, որ ինքը մի լաաավ ծեծվելու տեղ ունի..
Բռնում մարդկանց ինչ արժեք ասես չի պարտադրում, հետո էլ էդ մարդիկ ստիպված սաղ կյանք էդ պարտադրված բարիքներից են օգտվում՝ երբեք չկորցնելով էդ ամենի կեղծ լինելու զգացողությունը..
Հ.Գ. Ի միջի այլոց՝ տունը՝ բացի կոմֆորտից, պարսպից, սեփական անկյունից և այլն, համ էլ՝ շատ հաջող ներդրումա:
Բայց էս սենց ի միջի այլոց, քանի որ փողն էլա կեղծ արժեք՝ ոնց հասկացա..
․․ քանի որ փողն էլա կեղծ արժեք՝ ոնց հասկացա..
Բա էդ դեպքում կեղծ փողն ի՞նչա։ Կեղծ արժեքի կեղծված տարբերակը ստացվումա դառնումա իրական :D
Գաղթական
19.04.2019, 16:23
Բա էդ դեպքում կեղծ փողն ի՞նչա։ Կեղծ արժեքի կեղծված տարբերակը ստացվումա դառնումա իրական :D
Հա, բայց, եթե էդ կեղծված արժեքով պիտի տուն առնես՝ ուրեմն նորից կեղծա ստացվում:
Իսկ եթե բոմժ ես՝ օքեյա ))
Գաղթական
19.04.2019, 17:04
Հաջողակ լինելը ո՞րն ա, ինչո՞վ ա չափվում։
Իսկ քեզ համա՞ր:
One_Way_Ticket
19.04.2019, 17:05
Հ.Գ. Ի միջի այլոց՝ տունը՝ բացի կոմֆորտից, պարսպից, սեփական անկյունից և այլն, համ էլ՝ շատ հաջող ներդրումա:
Տունը որպես ներդրում լրիվ ուղղահայաց է այս թեմային։
Գաղթական
19.04.2019, 17:06
Տունը որպես ներդրում լրիվ ուղղահայաց է այս թեմային։
Ինչի՞:
Թեմայի անունն ի՞նչա:
One_Way_Ticket
19.04.2019, 17:27
Ինչի՞:
Թեմայի անունն ի՞նչա:
Ճիշտ ես ասում, թեմայի վերնագրին ուշադրություն չէի դարձրել։ Կարելի է և այդ տեսանկյունից քննարկել։
Պարզապես մինչև հիմա քննարկման թեման home-ն էր, ոչ թե house-ը։
Գաղթական
19.04.2019, 17:45
Ճիշտ ես ասում, թեմայի վերնագրին ուշադրություն չէի դարձրել։ Կարելի է և այդ տեսանկյունից քննարկել։
Պարզապես մինչև հիմա քննարկման թեման home-ն էր, ոչ թե house-ը։
Քննարկման թեման, ճիշտն ասած, ես մինչև վերջ լավ չեմ հասկանում:
Մարդ կա՝ օրինակ դու, որ կյանքի էս էտապում, չի ցանկանում ինչ-որ ստաբիլ կացարան ունենալ:
Դրա մեջ ես ինքս ոչ մի խնդիր չեմ տեսնում:
ՈՒ նույնիսկ հետաքրքիր եմ համարում կյանքիդ ոճը:
Մարդ էլ կա՝ նստակյաց կյանքի կողմնակից ա:
Ինքը չի կարա մշտական կացարան չունենալով իրեն երջանիկ ու լիարժեք զգալ:
Կգնա, աշխարհում ման կգա՝ կարճ ժամանակով, ու էլի հետ կգա իր տուն:
Էսքանը:
Մոտեցման ու ապրելակերպի, աշխարհահայացքի ու արժեհամակարգի տարբերությունների հարցա:
Սրա ի՞նչը քննարկենք:
Կարելիա ընդամենը էս տարբերությունները փաստել, իմանալ տարբեր մոտեցումների մասին որպես լրացուցիչ ինֆո ու անցնել առաջ:
Բայց խնդիրները սկսվում են էն ժամանակ, երբ ինչ-որ մեկը փորձումա իր պատկերացումները մյուսների վզին փաթաթել ու հայտարարել, թե ինչն իր մոտեցումից տարբեր ա՝ դա կեղծ ա:
Տունը կեղծ արժեք ա..
Բլին..
Ասենք էս ի՞նչ ասելու բան ա..
Այսինքն ի՞նչ ա նշանակում տունը կեղծ արժեք ա..
Եթե դու ասես ստաբիլ կացարան չեմ ուզում, էդ օքեյ ա:
Բայց եթե սենց ընդհանուր հայտարարես, թե տունը կեղծ արժեք ա՝ դու դրանով արդեն խփում ես էն մարդկանց արժեհամակարգին, ում համար իր տունը հսկայական արժեք ա, որտեղ ինքն ապրումա, դրա հետ կապված ա ու ասենք 30 տարով վարկ ա փակում դրա համար:
StrangeLittleGirl
19.04.2019, 17:46
Ճիշտն ասած, որոշել էի էս թեմային էլ չխառնվել, բայց Տրիբունի վերլուծությունից հետո որոշեցի գալ էստեղ, մի երկու խոսք ասել։
Նախ, երբ խոսվում ա աղքատությունից, հարգելի Տրիբուն, դու երևի գաղափար չունես, թե ես ինչ մանկություն եմ ունեցել մութ ու ցուրտ տարիներին։ Գաղափար չունես, որ երևի աղքատության դեմ էսքան դոշ չէի տա, եթե ինքս չիմանայի, թե էդ ինչ ա։ Ես չեմ ուզում մանրամասների մեջ խորանալ ու պատմել օրերով բառիս բուն իմաստով սոված ու սառած մնալու պատմությունները, երբ բացի գլխավերևում տանիքից ուրիշ ոչինչ չունեինք (ու էդ տանիքն էլ ա հարաբերական, որովհետև տանտերը ցանկացած պահի կարար մեզ դուրս շպրտեր ու սպառնում էր, որ դուրս կշպրտի)։ Բայց սա թողնենք մի կողմ ու վերադառնանք հաջողակին։
Էս թեմայում ամբողջ տուրուդմփոցը նրա մասին ա, որ մարդուն թողեք, թող ինքը որոշի ոնց ապրի։ Հիմա Տրիբունը էկել, մեզ ասում ա Եմեն կամ Բանգլադեշ գնացեք։ Կլինի՞ դու մեր փոխարեն չորոշես, թե ինչ անենք։ Ի վերջո, աշխարհում աղքատության ու անարդարության լուծումները մեր ձեռքերում չեն, ուրիշների ձեռքերում են։ Իսկ էդ ուրիշները արի ու տես ավելի մտահոգված են Նոտր Դամի վերականգնմամբ, քան ավելի հրատապ խնդիրների լուծմամբ։ Իսկ մենք մենակ կարանք խոսանք, թողեք խոսանք, հատկապես որ մեր կյանքի նպատակը Եմեն կամ Բանգլադեշ գնալը չի։ Էն ա գնացող լինեի, Հայաստան հետ կգայի, Հայաստանում էլ անտուն ու սոված լիքը մարդ կա։
Գալով հաջողակի կոնցեպտին։ Տրիբուն ջան, քո աչքին կարող ա դա հաջողակ էրևա, որովհետև դու իմ կյանքի մանրամասներին ծանոթ չես։ Բայց ովքեր որ ավելի լավ գիտեն մանրամասները, ինձ շարքային լուզեր են համարում։ Գիտե՞ս ինչու։ Որտև մի քաղաքում ապրում եմ, մյուսում աշխատում։ Էդ էլ հերիք չի, էդ մյուս քաղաքում աշխատանքս մշտական չի։ Գրողը տանի, մյուս տարի գործազուրկ եմ լինելու։ Վա՛յ֊վա՛յ֊վա՛յ։ Ի՜նչ անստաբիլ կյանք։ Դրան էլ ավելացնենք, որ էնքան խեղճուկրակ եմ, որ էսպիսի աշխատանքային ու տնային պայմաններում մեքենա էլ չեմ քնում։ Խե՜ղճ աղջիկ, պիտի հույսը դնի գնացքի ու ավտոբուսների վրա։ Կամ արդեն երեսունն անց եմ, էրեխա չունեմ, տուն չունեմ, իմ տներում էլ ռումմեյթ ունեմ։ Էլ ո՜նց կլնի։ Բա էդքան փող ես աշխատում, ո՞նց տուն չունես։ Բա տարիներդ անցնում են, էլ ինչ կին, որ էրեխա չունենա։ Կամ՝ բա էդ բժշկականի դիպլոմդ ափսոս չի՞, որ որպես բժիշկ չես աշխատում։ Կամ՝ բա էդ աշխատավա՞րձ ա, բա էդ կյա՞նք ա, որ ակադեմիայում անում ես, դուրս արի, համ մշտական աշխատանք կունենաս, համ ավելի շատ փող կստանաս, համ էլ կարաս տուն առնես։ Բայց ես ուզու՞մ եմ տուն առնել։ Ես իմ՝ քո աչքերով հաջողակ կյանքով դուրս եմ էկել հասարակության գծած սահմաններից ու ապրում եմ լրիվ «ոչ նորմալ» կյանք։ Դե դրան էլ ավելացնենք, որ ընկերս արվեստագետ ա (վա՛յ֊վա՛յ֊վա՛յ), ինքն էլ տուն չունի, աշխատանքն էլ մշտական չի։
Ու իրականում էս տան թեման ինձ համար շատ մեծ թեմա ա, մի թեմա, որի մասին շատ եմ մտածել, երևի չափից դուրս շատ, որովհետև ես ուզում էի հասկանալ, թե որն ա տունը, որտեղ ա տունը։ Ես Հայաստանում չեմ ծնվել, հետևաբար ինձ համար Հայաստան ու ծննդավայր բառերը չեն նույնանում։ Մանկությանս մի մասն էլ մի երրորդ երկրում ա անցել, հետևաբար էմոցիոնալ կապվածություն ունեմ նաև էդ երրորդ երկրի հետ։ Հայաստանում ես ինձ միշտ օտար եմ զգացել ու թողել֊գնացել եմ։ Իմ ապրած բոլոր երկրներում քչից֊շատից օտար եմ զգացել, մինչև սկսեցի մի քիչ ավելի լավ զգալ Դանիայում, ու հենց էստեղ էկավ տան՝ անշարժ գույքի խնդիրը, որովհետև առնվազն տարին մեկ տուն էի փոխում ու ինձ հարց տալիս՝ ինձ տա՞նն եմ զգում, թե՞ չէ։ Էս հարցը կորցրեց իրա իմաստը, երբ սկսեցի երկու տան վարձ տալ, շաբաթվա կեսը մի անշարժ գույքում անցկացնել, մյուսը՝ մյուսում, երբ տան կոնցեպտը Երևան֊Կոպենհագեն տարբերակումից ընդլայնվեց ու դարձավ Երևան֊Կոպենհագեն֊Օրհուս։ Իսկ երբ էս բոլորին ավելացնում ենք գործուղումները, էդ անշարժ գույքերում անցկացրած ժամանակն է՛լ ավելի ա կրճատվում ու ստացվում ա, որ օրինակ 2018֊ին առանց ընդմիջման ամենաերկարը մնացել եմ մի քաղաքում, որը տուն կոչվելու հավակնություններ կարծես չուներ՝ Նորգեվիայի Բերգեն քաղաքում։ Երևի Բարեկամին կամ մյուսներին կարող ա թվալ, թե էսքանից հետո պիտի ձգտեմ իմ անկյունն ունենալ, հետ գալ «տուն» և այլն, բայց ճիշտ հակառակը տեղի ունեցավ. տան կոնցեպտը լղոզվեց ու վերացավ ու ստացվեց էնպես, որ աշխարհի բոլոր քաղաքներում էլ ինձ հավասարապես տանն եմ զգում ու հավասարապես օտար։ Ու երևի չեք կարա պատկերացնել, թե ինչ թեթևացնող զգացողություն էր, ինչքան ներքին կոնֆլիկտներ հաղթահարվեցին էդ գիտակցությանը գալով։
Հա՛, հենց տուն չունենալն ա նպաստում, որ առավել երջանիկ լինեմ. էն փողը, որ պիտի ծախսվեր հիպոթեկ փակելու վրա, ծախսվում ա Տրիբունի ասած ռեստորանների, ճամփորդությունների ու այլ հաճելի բաների վրա։ Տուն ունենալը ոտքս կկապեր կոնկրետ մի աշխարհագրական դիրքի, իսկ ես չգիտեմ՝ ուզու՞մ եմ մի տեղում մնալ։ Ես ուզում եմ ազատ լինել ու ուզում եմ ուզածս պահին իրերս հավաքել ու տեղափոխվել ուրիշ երկիր (թեկուզ Բանգլադեշ)։
Նաև ավելացնեմ, որ ըստ հասարակության գծած ստանդարտների, պիտի մի կրթություն ստանաս, անցնես աշխատանքի ու տուն֊բան։ Բայց ես իմ բնույթով ուզում եմ մեկից ավելի, շատուշատ կրթություն ստանալ։ Կյանքում ամենաշատը սովորելն եմ սիրում։ Դրա համար էլ մնում եմ էս անստաբիլ ակադեմիական միջավայրում իր բոլոր թերություններով հանդերձ։ Եթե ինձ թույլ տային, կշարունակեի ֆորմալ կրթությունս, բայց ֆորմալ կրթության բոլոր հնարավորություններս սպառել եմ (էս էլ հասարակության գծած ևս մեկ սահմանափակում)։ Հասարակությունը պարտադրում ա, որ դու մի մասնագիտություն ունես, բայց ես առնվազն երեք֊չորսն ունեմ։ Երբ ինձ հարցնում են՝ ինչ մասնագետ ես, չգիտեմ՝ ինչ պատասխանեմ։ Գուցե ոչ մի ոլորտի մեջ էլ հարյուր տոկոսանոց խորացած չեմ, բայց ավելի լայն ու ընդգրկուն գիտելիքներ ունեմ։ Իսկ չափված֊ձևած հասարակությունը չգիտի ինձ նման մարդկանց հետ ինչ անի։
Բայց պիտի ասեմ, որ հասարակության էս նորմերը խախտելով ես լիքը հմտություններ եմ ձեռք բերել։ Մենակ երկու տուն կոորդինացնելն ահագին մեծ կոգնիտիվ ծանրաբեռնվածություն ա, էլ չասեմ՝ օրը երեք լեզու օգտագործելու ու հարցերին տարբեր մասնագիտական կողմերից մոտենալու ունակությունը։ Բայց հասարակության համար ես լուզեր եմ, որտև ես քիչ եմ ստանում աշխատավարձ, աշխատավարձիս մեծ մասը ծախսում եմ գործի գնալու վրա, չունեմ տուն ու էրեխեք ու չունեմ մշտական աշխատանք։ Հասարակությունը հաջողության կեղծ չափանիշներ ա հորինել, ու պիտի նեղվեի դրանց չհամապատասխանելու համար։ Բայց իմ կյանքից գոհ եմ։ Թողեք, թող գոհ լինեմ։ Եթե ձեզ դուր ա գալիս էդ ստանդարտ բանաձևը, դա ձեր գործն ա, դա թող ձեզ համար լավ աշխատի։ Բայց դուք չեք որոշելու, թե ինչն ա ինձ համար ավելի լավ։
Մի բանի հետ համամիտ եմ. ինչի՞ պիտի տուն առնեմ (եթե քյաշ կա՝ դրա փոխարեն քյաշը կծախսեմ ռեստերի, գնացքների, ճանապարհորդությունների, սամալյոտների, ու հազար ու մի կայֆերի վրա, որոնք կհարստացնեն ապրածս ու տեսածս. ֆրանսերեն vécu են ասում: Իմ վեքյուն հազար հատ տուն արժի) , որ մի հատ էլ տարիներով կրեդիտ փակվեմ բանկին, եթե կարամ էդ փողը հազար ու մի կայֆերի տամ. վերջիվերջո՝ սաղս էլ հյուրեր ենք էս աշխարհում: Տունը հետներս տանելու ե՞նք… եսիմ …
եթե, քցենք, ամենաէժան նորմալ-միջինոտ տունիկն իրա հարմար բասեյնով-բանով արժի 500 հազար եվրո (էն էլ՝ Փարիզում չէ, պրովինցիաներում: Նու, կոնկրետ Ռեյմսում, ասենք) ինչի՞ պիտի ես ոռահան լինեմ, էդ փողը ձեռք բերեմ (ասենք թե՝ ունեմ) ու տամ տուն առնեմ ու փակվեմ էդ տանը… ինչի՞: Մինչդեռ էդ կես միլիոնով քանի՜ քանի՜ արկածներ ու ճանապարհորդություններ կիրականացնեմ, որ էդ տուն ունենալու հաճույքից հազար անգամ ավելի հետաքրքիր ու հոգեպես հարստացնող կլինեն: 500 հազարնոց տուն ես կառնեմ էն վախտ, երբ կունենամ ասենք 3-4 միլիոն եվրո: Էդ վախտ կարելի ա մտածել: Ու հլը էլի՛ հարց ա:
Գաղթական
19.04.2019, 18:19
եթե, քցենք, ամենաէժան նորմալ-միջինոտ տունիկն իրա հարմար բասեյնով-բանով արժի 500 հազար եվրո
Միջինոտ տունիկը հարմար բասեյին էլա՞ ունենում )))
Կարամ ինքս էլ թեթևի մեջ գուգլել, բայց քեզ եմ հարցնում.
- ի՞նչ արժի հարմար բասեյինով տան ամսական վարձը
- եթե վերոնշյալը գնես, ինչքա՞ն ես ամսեկան բանկին վարկ փակելու
Լրիվ շեղվել եք սկզբնական թեմայից։ Համենայնդեպս էն գրառումիցս, որ էս թեման հարուցեց։ Բայց դե սա էլ ուրիշ թեմա ա, ուղղակի չեմ հասկանում ինչ կա տեղ քննարկելու. Արժի՞ տուն առնել, թե չէ՞։ Պապս ասում էր՝ փուքս ունես, փչի։
․․․Դե դրան էլ ավելացնենք, որ ընկերս արվեստագետ ա (վա՛յ֊վա՛յ֊վա՛յ), ինքն էլ տուն չունի, աշխատանքն էլ մշտական չի։
Արի քեզ մի հատ կարգին տնով-տեղով նամուսով աշխատանքով հայ տղա ճարենք, պսակենք հետը, տնավորվես վերջը, այ բոմժ :D :D
StrangeLittleGirl
19.04.2019, 18:33
Արի քեզ մի հատ կարգին տնով-տեղով նամուսով աշխատանքով հայ տղա ճարենք, պսակենք հետը, տնավորվես վերջը, այ բոմժ :D :D
Կլինի՞ դու չորոշես, թե ես ոնց ապրեմ։ Ես ձեր նամուսով հայ տղերքից մինչև հոգուս խորքը կուշտ եմ։
Միջինոտ տունիկը հարմար բասեյին էլա՞ ունենում )))
Կարամ ինքս էլ թեթևի մեջ գուգլել, բայց քեզ եմ հարցնում.
- ի՞նչ արժի հարմար բասեյինով տան ամսական վարձը
- եթե վերոնշյալը գնես, ինչքա՞ն ես ամսեկան բանկին վարկ փակելու հա, հավատա՝ ստեղ 500.000-ով եսիմ ինչ չես առնի: Նորմալ միջինոտ երկու հարկանի տուն՝ իրա գառաժով, փոքրիկ այգիով ու փոքրիկ բասեյնով: Հա, հասկանում եմ քեզ ու Տրիբունին. դա շատ հաճելի զգացողություն ա. դուրս ես գալիս իրիկունը այգումդ մեն-մենակ նստում ես պիվա ես խմում, աստղերին ես նայում, խորհում ես … հետո հաջորդ օրը ծաղիկներն ես ջրում, ծառ ես տնկում, երկրորդ հարկի պատուհանից նայում ես տանդ զաբոռից ներս կանգնացրած ավտոյիդ… պատշաճ ձևով բուռժ հյուրեր ես ընդունում… ամռանը պառկում ես սեփական այգուդ խոտերին ու սալյարի ես ընդունում…բասեյնիցդ դուրս ես գալիս ու թաց-թաց շամպայն ես սկսում խմել… հետո ձմռանը փայտ ես ջարդում բուխարիի համար… լապատկով ձյունն ես մաքրում… հա, էդ ամեն ինչը բեսամթ հաճույքներ են, չեմ ժխտում: Նամանավանդ ընտանիք ու էրեխեք ունեցողների համար, բայց օրինակ ես կնախընտրեի էդ 500 հազարը մսխեի ստեղ-ընդեղ՝ աշխարհը ճանաչելու, ստեղ-ընդեղ կայֆեր անելու վրա, որոնք հիշելուց ինձ ավելի լավ կզգամ, քան տանս բասեյնին նայելուց, հասկանում ես… Հ.Գ. իսկ վարկն էլ 25 տարով պիտի տան՝ ամիսը գալիս ա մոտ 1700 եվրո կրեդ + կոմունալները… թող ըլնի 2.000 եվրո … բա արժի՞ … եսիմ …
Կլինի՞ դու չորոշես, թե ես ոնց ապրեմ։ Ես ձեր նամուսով հայ տղերքից մինչև հոգուս խորքը կուշտ եմ։
իսկ աննամուսների մասին ի՞նչ կասես :oy անգործ, անտուն... լավ հայ տղու տեղ գիտեմ, հը՞ն
StrangeLittleGirl
19.04.2019, 18:48
իսկ աննամուսների մասին ի՞նչ կասես :oy անգործ, անտուն... լավ հայ տղու տեղ գիտեմ, հը՞ն
Ձեր հայ տղերքին ձեզ պահեք։ Ես իմ տղուց մի այլ կարգի գոհ եմ։
հա, հավատա՝ ստեղ 500.000-ով եսիմ ինչ չես առնի: Նորմալ միջինոտ երկու հարկանի տուն՝ իրա գառաժով, փոքրիկ այգիով ու փոքրիկ բասեյնով: Հա, հասկանում եմ քեզ ու Տրիբունին. դա շատ հաճելի զգացողություն ա. դուրս ես գալիս իրիկունը այգումդ մեն-մենակ նստում ես պիվա ես խմում, աստղերին ես նայում, խորհում ես … հետո հաջորդ օրը ծաղիկներն ես ջրում, ծառ ես տնկում, երկրորդ հարկի պատուհանից նայում ես տանդ զաբոռից ներս կանգնացրած ավտոյիդ… պատշաճ ձևով բուռժ հյուրեր ես ընդունում… ամռանը պառկում ես սեփական այգուդ խոտերին ու սալյարի ես ընդունում…բասեյնիցդ դուրս ես գալիս ու թաց-թաց շամպայն ես սկսում խմել… հետո ձմռանը փայտ ես ջարդում բուխարիի համար… լապատկով ձյունն ես մաքրում… հա, էդ ամեն ինչը բեսամթ հաճույքներ են, չեմ ժխտում: Նամանավանդ ընտանիք ու էրեխեք ունեցողների համար, բայց օրինակ ես կնախընտրեի էդ 500 հազարը մսխեի ստեղ-ընդեղ՝ աշխարհը ճանաչելու, ստեղ-ընդեղ կայֆեր անելու վրա, որոնք հիշելուց ինձ ավելի լավ կզգամ, քան տանս բասեյնին նայելուց, հասկանում ես… Հ.Գ. իսկ վարկն էլ 25 տարով պիտի տան՝ ամիսը գալիս ա մոտ 1700 եվրո կրեդ + կոմունալները… թող ըլնի 2.000 եվրո … բա արժի՞ … եսիմ …
մի օր աչքս մի առցանց քննարկում էր ընկել, որտեղ մարդիկ մեծամասամբ պնդում էին, թե նոր մեքենա առնելը անիմաստություն ա, յանի դիլերից քշեցիր հեռացար մեքենադ միանգամից մի քանի հազար էժանանում ա, ու ավելի լավ ա ձեռքից լավ պահպանված մեքենա առնես... ու սենց բոլորն իրար հետ համաձայնվում, հարմոնիա մի խոսքով... մեկ էլ մեկը հայտնվեց, թե բա՝ ժող, լո՞ւրջ, դուք ստեղ բոլորդ օգտագործած մաշնեք եք մենակ առնո՞ւմ, ու ինչ գիտեք ձեր մաշնում ո՞վ ա տռել մինչև ձեզ էդ մաշնեն ծախելը... չէ, աղբեր, իմ կյանքը շատ կարճ ա, որ ես ուրիշի տռած մաշնի մեջ ֆռֆռամ։ :)) Էն որ ասում են շախ-մատ-կանաչ-կապուտ... միանգամից զրույցը մարեց :D (ես էլ էն ընկեր Մարգոյի անեկդոտը հիշեցի՝ գնում ես, գնա, մեջդ էնքան եմ տռոտել...)
հիմա մարդ կա համարում ա՝ իրա կյանքը շատ կարճ ա բետոնի արկղի վրա փող ծախսելու համար, մարդ էլ կա՝ համարում ա իր կյանքը շատ կարճ ա ուրիշի տռած բնակարան/տրանսպորտ/ինքնաթիռ-ում անցկացնելու համար, ու իրենն ա առնում/շինում/զրոյից վերանորոգում... հիմա սրանցից ո՞ր մեկն ա կեղծը՝ եսիմ :)) բայց էն Վիշապի ասած, թե քանի աշխարհում մարդիկ կան, որ տուն առնելը համարում են կեղծ, ուրեմն վարձողների շուկա կա, ու մի հատ հիպոթեկ ես վերցնում տուն ես գնում, ու տալիս ես վարձով սենց մարդկանց, որ քո հիպոթեկը քո տեղը փակեն, դու էլ էդ արանքին անտռած մաշնեքով ֆրֆռում ես ու ռեստորաններում կուռաժիտ անում...
Գաղթական
19.04.2019, 18:53
հա, հավատա՝ ստեղ 500.000-ով եսիմ ինչ չես առնի: Նորմալ միջինոտ երկու հարկանի տուն՝ իրա գառաժով, փոքրիկ այգիով ու փոքրիկ բասեյնով: Հա, հասկանում եմ քեզ ու Տրիբունին. դա շատ հաճելի զգացողություն ա. դուրս ես գալիս իրիկունը այգումդ մեն-մենակ նստում ես պիվա ես խմում, աստղերին ես նայում, խորհում ես … հետո հաջորդ օրը ծաղիկներն ես ջրում, ծառ ես տնկում, երկրորդ հարկի պատուհանից նայում ես տանդ զաբոռից ներս կանգնացրած ավտոյիդ… պատշաճ ձևով բուռժ հյուրեր ես ընդունում… ամռանը պառկում ես սեփական այգուդ խոտերին ու սալյարի ես ընդունում…բասեյնիցդ դուրս ես գալիս ու թաց-թաց շամպայն ես սկսում խմել… հետո ձմռանը փայտ ես ջարդում բուխարիի համար… լապատկով ձյունն ես մաքրում… հա, էդ ամեն ինչը բեսամթ հաճույքներ են, չեմ ժխտում: Նամանավանդ ընտանիք ու էրեխեք ունեցողների համար, բայց օրինակ ես կնախընտրեի էդ 500 հազարը մսխեի ստեղ-ընդեղ՝ աշխարհը ճանաչելու, ստեղ-ընդեղ կայֆեր անելու վրա, որոնք հիշելուց ինձ ավելի լավ կզգամ, քան տանս բասեյնին նայելուց, հասկանում ես… Հ.Գ. իսկ վարկն էլ 25 տարով պիտի տան՝ ամիսը գալիս ա մոտ 1700 եվրո կրեդ + կոմունալները… թող ըլնի 2.000 եվրո … բա արժի՞ … եսիմ …
Նենց հավեսով նկարագրեցիր, որ էլ բան չմնաց ավելացնելու ՃՃ
Բայց վերադառնանք հաշվարկին.
(կոմունալնե՞րն ինչի ես գումարում.. վարձով ապրելուց կոմունալ չես տալի՞ս)
ՈՒրեմն Ռեյմսում չգիտեմ, բայց ստեղարենք նորմալ պրովինցիայի նորմալոտ շրջկենտրոնում միջինոտ տունը (քո ասած երկհարկանի, իրա գարաժով ու այգիով, 3 սենյականոց ու ոչ նորակառույց) պլյուս մինուս 200.000 ա:
Հա դե՝ դրա կողքը կարաս 2մլն-անոց վիլլա էլ հանդիպես, բայց քննարկենք կլասիկ տարբերակը.
ՈՒրեմն սենց տուն վարձելն արժի պլյուս մինուս 800€ ամսական:
Բայց կարաս վարկով գնել:
Էդ դեպքում պիտի վարկիդ տոկոսներն էլ փակես ու ընդե լիքը բարդ հաշվարկներ են գալիս..
Էդ ամենի մեջ էս ազիզ օրով չխորանալու համար՝ միայն վերջնական արդյունքը վերցնենք.
200.000 բանկից վարկ ես վերցնում ու 25 տարի հետո, տոկոսներով բանով, մոտ 350.000 իրանց հետ տված ես լինում…
Հիմա անցնենք հաշվելուն.
Գցենք դու էդ տունը չես առել, բայց մեջն էդ 25 տարին ապրել ես ու էդ ընթացքում 800€ վարձի գինն էլա անփոփոխ մնացել (ինչն անհնարա, քանի որ սովորաբար ինքը տարեկան ինդեքսավորվում ու մեծանումա)
800 * 12 (ամիս) * 25 (տարի) = 240.000€
Այսինքն՝ 240.000 դու մաքուր կորցրել ես էդ տանն ապրելու վրա, էն դեպքում, եթե 350.000 բանկին վերադարձրած լինեիր՝ 200.000-անոց տունը քեզնով անելու համար (գցենք տան գինն էլ էդ ընթացքում չի աճել, ինչն էլի անհնարա)՝ ընդամենը 150.000 կորցրած կլինեիր..
*
Բա հլա պատկերացրու, որ քո տունն արդեն ունես ու մի հատ էլ էլի վարկով առել ես՝ վարձով տալու համար:
Գցենք նույն 800-ը մի ազատատենչ ու տունը կեղծ համարողա քեզ տալիս, դու էլ վրեն մի 500 ավելացնում ու բանկին ես տալիս..
Ստացվումա՝ 25 տարվա մեջ 150.000 ես ծախսել ու 200.000-անոց տունը քեզա մնացել..
Սենց բարդ բաներ..
Ձեր հայ տղերքին ձեզ պահեք։ Ես իմ տղուց մի այլ կարգի գոհ եմ։
Չե՞ս ուզի, ասենք, հարուստ կարմրաթուշ ռոստովահայի հետ պսագվես, շորիկ-մորիկ-տարոսիկախառը հարսանիք անեք։ :))
Կատակը մի կողմ, ափսոս, որ իր հետ երևի մի 5 րոպե հասցրեցի շփվել 2-3 տարի առաջվա հանդիպման ժամանակ։
StrangeLittleGirl
19.04.2019, 18:57
Ու էլի մարդիկ չեն հասկանում, որ տուն առնելն առաջնահերթություն չի ոմանց համար :))
Մամաս դրած ասում ա՝ ինչ ես էդքան վարձ տալիս, եսիմ ինչքան փող ես կորցնում։ Հա՛, ես լիքը կորցնում եմ, որտև էրկու տան վարձ եմ տալիս մեկի տեղը։ Բայց գրողը տանի, ինձ իմ կյանքը սենց ա դզում։ Ես ու ինձ նման լիքը մարդիկ (կարծում եմ նաև Ադամը) ուրիշ առաջնահերթություններ ունեն։ Հարցը փող խնայել կամ չխնայելը չի, այլ էն, ինչ սեփական տուն ունենալը քեզ տալիս ա կամ ինչից քեզ զրկում ա։ Մեզ նմանների համար զրկանքն ավելի մեծ ա, հետևաբար նախընտրում ենք վարձով ապրել, մեզ էսպես ավելի հաճելի ա։ Ինչու՞ չեք ուզում հասկանալը էդքանը ու փոխարենը փորձում եք մեզ ձեր ռամկաների մեջ տեղավորել։
Գաղթական ջան, գիտեմ՝ լագիչնի ա, բայց մի տեսակ իմը չի: Նախ իմ աշխատանքը ստաբիլ չի: Ես կարող ա էրկու ամիս վաբշե փող չաշխատեմ, մեկ էլ՝ մի հատ կոնտրակտ կպնի ու միանգամից մի 6 ամսվա փող գա, հետո մի 4 ամիս լացեմ էլի ու հետո մի 9 ամսվա փող կպնի միանգամից ու էդ էլ մսխեմ ու էլ կես տարի ոչինչ չկպնի :))
StrangeLittleGirl
19.04.2019, 19:01
Չե՞ս ուզի, ասենք, հարուստ կարմրաթուշ ռոստովահայի հետ պսագվես, շորիկ-մորիկ-տարոսիկախառը հարսանիք անեք։ :))
Կատակը մի կողմ, ափսոս, որ իր հետ երևի մի 5 րոպե հասցրեցի շփվել 2-3 տարի առաջվա հանդիպման ժամանակ։
Հա բա, կարմիր խնձորով֊բանով, հետո էլ որ ասի կնիկը պիտի կուխնից դուրս չգա կամ կնիկը պիտի մենակ իրա ոտերին նայի։ :))
Էլի կշփվես, ոչինչ :)) էսօր արի Կալյումե խմելու, էնտեղ ենք լինելու :))
հետո ես կնախընտրեմ բազառնի կյանք ունենամ… ստեղից-ընդեղից փող կպցնեմ, երբ առաջարկ լինի, բայց երբեք nine to five գործերի չգնամ: Եթե ես իմանամ, որ վարկը ստացել եմ, տունն առել եմ ու մինչև կյանքիս վերջ nine to five տիպի աշխատանքների պիտի գնամ, ինչ ա թե՝ կրեդիտ ընտանիք բան… ավելի լավ ա՝ դաժե չմտածեմ էլ դրա մասին: Դա իմը չի:
StrangeLittleGirl
19.04.2019, 19:11
հետո ես կնախընտրեմ բազառնի կյանք ունենամ… ստեղից-ընդեղից փող կպցնեմ, երբ առաջարկ լինի, բայց երբեք nine to five գործերի չգնամ: Եթե ես իմանամ, որ վարկը ստացել եմ, տունն առել եմ ու մինչև կյանքիս վերջ nine to five տիպի աշխատանքների պիտի գնամ, ինչ ա թե՝ կրեդիտ ընտանիք բան… ավելի լավ ա՝ դաժե չմտածեմ էլ դրա մասին: Դա իմը չի:
Nine to five֊ն էլ լավ ասեցիր։ Հատուկ Տրիբունի համար ևս մեկ պարզաբանում. իմ գործը nine to five չի։ Ես աշխատում եմ ճկուն, բայց ծանրաբեռնված գրաֆիկով (այսինքն, ինքս եմ որոշում որ ժամերին աշխատել, բայց աշխատում եմ ավելի շատ, քան nine to five գործ անողները)։
Գաղթական
19.04.2019, 19:17
Գաղթական ջան, գիտեմ՝ լագիչնի ա, բայց մի տեսակ իմը չի: Նախ իմ աշխատանքը ստաբիլ չի: Ես կարող ա էրկու ամիս վաբշե փող չաշխատեմ, մեկ էլ՝ մի հատ կոնտրակտ կպնի ու միանգամից մի 6 ամսվա փող գա, հետո մի 4 ամիս լացեմ էլի ու հետո մի 9 ամսվա փող կպնի միանգամից ու էդ էլ մսխեմ ու էլ կես տարի ոչինչ չկպնի :))
Է պրոբլեմ չունես, ո՞վա քեզ բան ասել )))
ՈՒղղակի քո գրառմանն էի արձագանքել, որտեղ ասում էիր, թե ինչի՞ պիտի կես միլիոնանոց տուն առնեմ ու վարկ փակեմ, եթե կարամ էդ կես միլիոնով կայֆավատ ըլնեմ..
Ես էլ չոր հաշվարկ էի անում:
Բայց եթե դու նախընտրում ես ոչ տուն առնել, ոչ էլ վարձ տալ ու 25 տարի դրսերում քո կես միլիոնով կայֆավատ լինել, ես դրա հետ խնդիր չունեմ ;)
Եթե թեման փոխվեց տուն առնել֊չառնելու հարցին, ապա եթե տուն առնելու պատճառով քեզ զրկելու ես քեզ համար էական անհրաժեշտություններից, իմաստ չունի առնելը։
Կոնկրետ ինձ համար տուն առնելը շատ ցանկալի ա մի քանի պատճառներով.
֊ հիմարություն ա տան հիպոթեկի տոկոսի մոտավոր չափով ուրիշի տան վարձը տալ, այսինքն գցել էդ փողը ջուրը, եթե դա կբավականացնի թեկուզև մենակ տոկոսը փակելուն։ Առաջին տան շնորհիվ հեշտությամբ վարկ ես ստանում երկրորդ տան համար, որը վարձով ես տալիս, ինչը ծածկում ա տոկոսների մի մասը, իսկ քանի որ մեջը չես ապրում, վճարածդ հարկերից ահագին գումար ես վերադարձնում (ինչը կոչվում ա negative gearing): Կարճ ժամանակում (4֊5 տարի) առաջին տան ողջ գումարը փակած ես լինում։ Ընթացքում ռեստորաններ, ճամփորդություններ ու այլ հաճույքներ չեն տուժում։
֊ Տան գները խոշոր հաշվով աճում են, ձեռք չի տա՝ կվաճառես, հաստատ չես տուժի
֊ ես ահավոր զզվող եմ ու ուրիշի տանն ապրելը, ինչքան էլ մաքրեմ֊ախտահանեմ, լավ չեմ զգում։ Տուն գնելիս էլ հաշվի եմ առնում, որ պիտի հիմնավոր վերանորոգեմ ու գնում եմ էն տունը, որի դեպքում դա իրագործելի ա (ավելի համեստ տուն կառնեմ, բայց կապիտալ կվերանորոգեմ).
֊ սիրում եմ տանս մեջ իմ ուզած կոմֆորտը ստեղծել՝ հանձինս կահավորանքի և այլն, ինչը սահմանափակ ա վարձով տան դեպքում
֊ Տրիբունի ասած՝ սեփական տան ջերմությունն ու հարազատությունը սիրում եմ, ու դա ինձ համար կյանքի հավեսներից մեկն ա, հատկապես երբ երեխաներ ունես և իրենք ապրում են էդ ջերմությունը
֊ ինձ լավ եմ զգում, որ երեխաներիս համար ինչ֊որ բան կթողնեմ
֊ ինձ երբեք ոչ ոք չի քշի իմ սեփական տնից
Սենց պրիմիտիվ, բազային պատճառներ, որ բոլորին են հայտնի, կամ համարյա։
Բարեկամ ջան, հասկանում եմ քեզ լրիվ: Ու քո տեսանկյունից որ սկսում եմ նայել՝ դու լրիվ ճիշտ ես: Բայց մենք էլ ենք ճիշտ: Ավելի շուտ՝ ճիշտ ու սխալ չկա: Նախընտրության հարց ա: :)
Բարեկամ ջան, հասկանում եմ քեզ լրիվ: Ու քո տեսանկյունից որ սկսում եմ նայել՝ դու լրիվ ճիշտ ես: Բայց մենք էլ ենք ճիշտ: Ավելի շուտ՝ ճիշտ ու սխալ չկա: Նախընտրության հարց ա: :)
Բայց ով ա ասում, թե դուք սխալ եք։ Էդ "դուք" "մեզ" վրա առաջինը հարձակվեցիք սխալ հանելու տենդագին միտումով :D
Գաղթական
19.04.2019, 19:41
Բարեկամ ջան, հասկանում եմ քեզ լրիվ: Ու քո տեսանկյունից որ սկսում եմ նայել՝ դու լրիվ ճիշտ ես: Բայց մենք էլ ենք ճիշտ: Ավելի շուտ՝ ճիշտ ու սխալ չկա: Նախընտրության հարց ա: :)
Բոլորի անունից մի ասա ))
Կարողա քո համար էս հարցի ճիշտն ու սխալը չկա:
Մարդ կա՝ ասումա տուն առնելու ու երեխա ունենալու նպատակ ունեցողն էշ կերած էշ մեծացածա... ՃՃ
Բոլորի անունից մի ասա ))
Կարողա քո համար էս հարցի ճիշտն ու սխալը չկա:
Մարդ կա՝ ասումա տուն առնելու ու երեխա ունենալու նպատակ ունեցողն էշ կերած էշ մեծացածա... ՃՃ
Դե էդ տենդագին պահերն են, մի խորացի :)
իսկ ընդանրապես՝ մարդ էնքան փող պիտի ունենա, որ հա՛մ բոմժություն անի, հա՛մ էլ բուռժություն (c) Դեն Բիլզերյան :ՃՃ
սենց ասում եմ՝ Դեն Բիլզերյան-Դեն Բիլզերյան, իրա հերը 80-ականներին Wall Street-ում Jordan Belfort-ություններ ա արել, նստել-հելել ա … դրա համար էլ տղեն էսօր տենց կայֆերի մեջ ա: Հոր քցած փողերով: Ինչ ասես: Դե հիմա ճիշտը որն ա: Ճիշտ չկա:
StrangeLittleGirl
19.04.2019, 20:11
Ով էլ խոսա տենդագին պահերից :D Դնում, որոշում են ուրիշի փոխարեն, թե որն ա ճիշտ ու սխալ, ինչ զգացողություն ա ունեցել կամ չի ունեցել, ինչ կյանքով ա ապրում կամ չի ապրում, ինչ ա մտածում կամ չի մտածում, հետո էլ անունը դնում տենդագին պահեր :D
StrangeLittleGirl
19.04.2019, 20:14
Մարդ կա՝ ասումա տուն առնելու ու երեխա ունենալու նպատակ ունեցողն էշ կերած էշ մեծացածա... ՃՃ
Ուզու՞մ ես մի հատ էլ ասեմ, վատանաս։
Հա՛, տուն առնել, էրեխա ունենալ ու մնացած ստանդարտ բաները սաղին փոքրուց սովորացրած ու կերցրած արժեքներ են։ Ով հետևում ա էդ բանաձևին, լավ ա անում, բայց լավ կլինի, կանգնի ու հարցնի՝ էդ էն ա, ինչն ի՞նքն ա ուզում, թե՞ էդ էն ա, ինչ իրա մեջ հասարակությունն ա ներարկել։
Մեկը ես էդքան համարձակություն ունեմ, որ ասում եմ՝ տան կոնցեպտը իմ մեջ փոքրուց ներարկած ա էղել ու ես ինչ֊որ պահի հայտնաբերել եմ, որ դա էն չի, ինչ ես ուզում եմ։ Դու էլ կարաս համարձակություն ունենաս, ասես, որ տան ու էրեխա ունենալու կոնցեպտը քո մեջ ներարկվել ա, բայց բարեբախտաբար դա նաև էն ա, ինչ ուզում ես։ Թե չէ սենց հավայի կծոցները սիրուն չեն։
Գաղթական
19.04.2019, 20:21
Սեփական սխալն ընդունելու փոխարեն ամեն ինչ հավայի լղոզե՛լը սիրուն չի:
Ով ոնց ուզումա, ինչ արժեքի դավանումա, թող դրանով էլ դաստիարակի իրա երեխեքին:
Թե հետո երեխեքը մեծանան ու որոշեն այլ ճամփով գնալ՝ էդ էլ իրանց գործնա:
Համարձակությունը ո՞րսա, ընտրության հարցա:
Բայց վայն եկելա տարել նրան, ով իր ընտրությունից այլ բան ընտրածներին սաղին սխալա փորձում հանել քիչ չի, մի հատ էլ ոնց ասես չի պիտակում:
Սքամը..
Էսքան մարդու ներկայությամբ կխնդրեմ այսուհետ ինձնից հեռու խաղալ:
...մեկ էլ մեկը հայտնվեց, թե բա՝ ժող, լո՞ւրջ, դուք ստեղ բոլորդ օգտագործած մաշնեք եք մենակ առնո՞ւմ, ու ինչ գիտեք ձեր մաշնում ո՞վ ա տռել մինչև ձեզ էդ մաշնեն ծախելը... չէ, աղբեր, իմ կյանքը շատ կարճ ա, որ ես ուրիշի տռած մաշնի մեջ ֆռֆռամ։ :)) Էն որ ասում են շախ-մատ-կանաչ-կապուտ... միանգամից զրույցը մարեց :D
Ոնց որ կույս աղջկա հետ պսակվելու քյառթ մտածելակերպը. մոտավորապես նույն արգումենտներն են:
Ոնց որ կույս աղջկա հետ պսակվելու քյառթ մտածելակերպը. մոտավորապես նույն արգումենտներն են:
եսիմ, ես էդ մտածելակերպի ոչ ջատագով եմ, ոչ էլ մասնագետ, բայց քո փորձագիտությանը վստահում եմ :D
Ուզու՞մ ես մի հատ էլ ասեմ, վատանաս։
Թե չէ սենց հավայի կծոցները սիրուն չեն։
իսկ էս հավայի չէ՞ր, թե՞ կծոցի չէր՝ աչք-հանոցի էր...
Տուն ունենալը կարող է երկրորդական նպատակ լինել՝ մնացած կայֆերի համար փող աշխատելու համեմատ (:Ճ), բայց հենց արդեն էնքան ես աշխատում, որ կարողանում ես առանց քեզ մնացած բարիքներից զրկելու տուն առնել, ապա տուն առնելը խելամիտ որոշում է (Բարեկամը մանրամասներն ասեց): Տուն առնելը, կամ տունը որպես սեփականություն ունենալը, ոնց Տրիբունն ասեց՝ մոլորակի էկոլոգիայի վրա երևի էդքան սարսափելի չի ազդում, ու սենց թե ընենց էդ տները առած, թե վարձակալած, լինելու են՝ ժամանակակից մարդն էլ քարանձավում ապրելու սովոր չի, ու էդքան քարանձավ չկա, որ կբավականացնի 8 միլիարդին:
Էն որ ասում էի՝ «հայրենիքը» մոլորակի վրա թանկ է նստում, նկատի ունեի միջպետական հարաբերություններն ու հիմնականում սպառազինության ծախսերը, որոնք ըստ էության մոլորակի ու մարդկության համար ահագին ավելորդ բեռ ու պրոբլեմ են գլոբալ առումով:
Իսկ տուն ունենալու տեսակետից՝ իմ նման հայուգենոտ, ավանդաԳան աշխարհայացքի տեր մարդու համար, եթե սաղ գործերը լավ են գնում, ապա իդեալականը 4 տուն ունենալն է. Մեկը՝ Կալիֆորնիայում (բիզնես, տեխնոլոգիաներ, շարժում), մյուսը՝ Հայաստանում (հայրենիք, ջերմություն, խնամի-ծանոթ-բարեԳամ, հայկական խոհանոց, կարող ա բիզնես), մյուսը՝ ասենք հարավային Իտալիայում, ծովի ափին (հանգիստ, փոփոխություն, կայֆոտ ժողովուրդ, եվրոպական խոհանոց ու մնացած եվրոպական կայֆեր), ու վերջապես՝ Հավայան կղզիներում, ես կնախնտրեի Big Island (վայրենի կտրված կյանք, չոլեր, մենակություն, աստղեր, խաղաղություն): ՈՒ տները որպես սեփականություն ունենալը լավ է էն առումով, որ կապվածություն լինի, ավելի շուտ շուտ գնաս (տեսնես կոնկրետ տունդ ինչ վիճակում ա) + Բարեկամի նշած բոլոր առավելությունները:
ՈՒ էս ամենինչի համար պետք է ընդհամենը մի 3 միլիոն դոլար: Հիմա մտածում եմ, թե ոնց աշխատեմ մի 5 միլիոն, որ էլ ու էլ չաշխատեմ, թե չէ կյանքը կարճ է :Ճ Վայթե չձգեմ :( (հիմա կասեք աշխարհում լիքը սոված, անտունների խնդիրները մի կողմ, էս էգոիստ մեռածի՝ երազանքները մյուս):
Վիշապ եղբայր, բա սաղիս խնդիրն էլ հենց էդ 5 միլիոն դոլլարն ա :)) … տո Բյուրն ու Այվին էլ, վախենամ, 5 միլիոնի դեպքում տներ էլ առնեին ու վարձով տային ու էս խոսակցությունը վաբշե ոչ լիներ, ոչ էլ: Դուք հասկանում ե՞ք սաղդ, որ էս խոսակցությունն ու էս դետալների մեջ խորանալը սաղ փողի պակասից ա գալիս :D , հլը Բյուրին մի հինգ միլիոն փող տուր, տենամ ոնց ավտո չի քշի: :D
Վիշապ եղբայր, բա սաղիս խնդիրն էլ հենց էդ 5 միլիոն դոլլարն ա :)) … տո Բյուրն ու Այվին էլ, վախենամ, 5 միլիոնի դեպքում տներ էլ առնեին ու վարձով տային ու էս խոսակցությունը վաբշե ոչ լիներ, ոչ էլ: Դուք հասկանում ե՞ք սաղդ, որ էս խոսակցությունն ու էս դետալների մեջ խորանալը սաղ փողի պակասից ա գալիս :D , հլը Բյուրին մի հինգ միլիոն փող տուր, տենամ ոնց ավտո չի քշի: :D
Ադամ ջան, արի էս կարգի անկապ կատակների մեջ ինձ մի ներառիր, լա՞վ:
Արդեն փոշմանում էլ եմ, որ էս թեմայում ընդհանրապես բան եմ գրել:
Ադամ ջան, արի էս կարգի անկապ կատակների մեջ ինձ մի ներառիր, լա՞վ:
Արդեն փոշմանում էլ եմ, որ էս թեմայում ընդհանրապես բան եմ գրել:
իիիի... բա մեր ջանը քար ա... ես որ վաբշե էս զրույցին մենակ հպողական եմ առնչվել արդեն մի երկու թաթալոշ կերել եմ :D
իիիի... բա մեր ջանը քար ա... ես որ վաբշե էս զրույցին մենակ հպողական եմ առնչվել արդեն մի երկու թաթալոշ կերել եմ :D
Շատ մխտառ թեմա ա, կողքից էդքան չէր զգացվում, եկեք ընկերովի դուրս գանք ստեղից :)
Թող վառվի ու կործանվի թեման այս պրովոկատըր Ու արժանանա այն ճակատագրին Դամի Նոտըր :oy
Էս թեման իրականում բախում է մատերիալիստների ու իդեալիստների միջև :Ճ
իսկ ինձ թվում է՝ լավ թեմա է, երկուստեք օգտակար:
Սաղ Բարեկամը սկսեց :)) , այ մարդ, ասա Ուան Ուեյի մասին կարծիքդ որ չհայտնեիր չէր լինի՞ :D
5 միլիոնի մասին. Էստեղ ծանոթ գիտենք՝ աշխատանքային հաջող գործարքի շնորհիվ 1 միլիոն աշխատեց, աշխատանքից մի տարով դուրս եկավ, ընտանիքով շուրջերկրյա ֆռռացին, միլիոնը ծախսեցին, մի տարուց նորից անցավ գործի: Վարձով են ապրում:
Գաղթական
20.04.2019, 01:13
5 միլիոնի մասին. Էստեղ ծանոթ գիտենք՝ աշխատանքային հաջող գործարքի շնորհիվ 1 միլիոն աշխատեց, աշխատանքից մի տարով դուրս եկավ, ընտանիքով շուրջերկրյա ֆռռացին, միլիոնը ծախսեցին, մի տարուց նորից անցավ գործի: Վարձով են ապրում:
Ով ինչ անի` իր խելքից կանի )))
StrangeLittleGirl
20.04.2019, 01:14
իսկ էս հավայի չէ՞ր, թե՞ կծոցի չէր՝ աչք-հանոցի էր...
Հավային կարող ա հավայի էր, ու երևի չպիտի ընդհանրապես բանի տեղ չդնեի։ Բայց աշխարհում մի քանի բան կա, որ սարսափելի ինձ չի դզում։ Դրանցից մեկն առանց անունս տալու սենց նամյոկներով խոսելն ա։ Ես էլ արձագանքեցի։ Բայց չպիտի արձագանքեի։ Ընդունում եմ սխալս։ Էդ մարդն արժանի չի իմ ուշադրությանը։
Վիշապ եղբայր, բա սաղիս խնդիրն էլ հենց էդ 5 միլիոն դոլլարն ա :)) … տո Բյուրն ու Այվին էլ, վախենամ, 5 միլիոնի դեպքում տներ էլ առնեին ու վարձով տային ու էս խոսակցությունը վաբշե ոչ լիներ, ոչ էլ: Դուք հասկանում ե՞ք սաղդ, որ էս խոսակցությունն ու էս դետալների մեջ խորանալը սաղ փողի պակասից ա գալիս :D , հլը Բյուրին մի հինգ միլիոն փող տուր, տենամ ոնց ավտո չի քշի: :D
Ադամ, մենակ քո տեղը խոսա, հա՞։ Հավատա, մեքենա առնելու ֆինանսական խնդիր չունեմ։ Ուղղակի չեմ ուզում ու վերջակետ։ Կարող ա մի հինգ տարի հետո, երբ հաստատ որոշեմ, որ էս քաղաքից ոչ մի տեղ չեմ գնալու, ուզենամ տուն առնել։ Մեքենա երբեք չեմ ուզենա։ Ձրի էլ նվիրեն, չեմ ուզի։ Ու ընդհանրապես էդ տներ վարձեր տալու գաղափարն էլ հեչ իմը չի։ Մենք հիմա մեր տան սենյակներից մեկը վարձով ենք տալիս, որ մեր վարձի մի մասը փակվի։ Ու ինձ համար դրա հետ կապված ամբողջ պրոցեդուրան ահավոր սթրես ա։ Պատկերացնում եմ ինչ ահավոր կլիներ, որ մի հատ էլ առանձին տուն առնեի զուտ վարձով տալու նպատակով։ Հա՛, ընդունեք էլի, որ կան մարդիկ, որոնց համար փող խնայել/ներդնել/վաստակելը կարևորագույն նպատակ չի, որ կան մարդիկ, որ ուրիշ առաջնահերթություններ ունեն։
Ի դեպ, մի թարմ պատմություն պատմեմ հենց էս թեմայով։ Մի ընկերուհի ունեմ։ Կոնսերվատորիան ավարտած փայլուն դաշնակահարուհի։ Չնայած դաշնակահարի կյանքի դժվարություններին, ինքը պայքարում ու իրա ուղին հարթում էր, կամաց֊կամաց առաջ էր գնում։ Երաժշտությունից խոսելիս աչքերի մեջ կայծեր են։ Էսօր հանդիպեցի իրան, տասը ամիս չէի տեսել։ Հանկարծ խոսում ա ուրիշ մասնագիտություն ձեռք բերելու համար։ Ասում ա՝ իրա ընկերներից մեկը թողել ա երաժշտությունը, շեղվել դեպի IT, հիմա արդեն տուն ու մեքենա ունի։ Ասում եմ՝ դու ի՞նչ ես ուզում։ Ասում ա՝ ուզում եմ երաժշտությամբ զբաղվել։ Ասում եմ՝ բա ի՞նչ տուն ու մեքենա։ Ասում ա՝ դե էնքան եմ ճնշվել, արդեն մտածում եմ՝ արժե՞ երաժշտությամբ շարունակել, թե չէ։ Այ էս ա հասարակության կեղծ արժեքը, որ կողքից ասում են՝ տուն ու մեքենա, տաղանդը գետնով են տալիս, չեն թողնում մարդ իր կյանքը կառուցի նենց, ոնց որ ուզում ա։
Կլինի՞ դու չորոշես, թե ես ոնց ապրեմ։ Ես ձեր նամուսով հայ տղերքից մինչև հոգուս խորքը կուշտ եմ։
Սաղ հեչ, էս երբվանի՞ց ես ինձ հարգելիով դիմում: :)
StrangeLittleGirl
20.04.2019, 01:30
Տուն ունենալը կարող է երկրորդական նպատակ լինել՝ մնացած կայֆերի համար փող աշխատելու համեմատ (:Ճ), բայց հենց արդեն էնքան ես աշխատում, որ կարողանում ես առանց քեզ մնացած բարիքներից զրկելու տուն առնել, ապա տուն առնելը խելամիտ որոշում է (Բարեկամը մանրամասներն ասեց): Տուն առնելը, կամ տունը որպես սեփականություն ունենալը, ոնց Տրիբունն ասեց՝ մոլորակի էկոլոգիայի վրա երևի էդքան սարսափելի չի ազդում, ու սենց թե ընենց էդ տները առած, թե վարձակալած, լինելու են՝ ժամանակակից մարդն էլ քարանձավում ապրելու սովոր չի, ու էդքան քարանձավ չկա, որ կբավականացնի 8 միլիարդին:
Էն որ ասում էի՝ «հայրենիքը» մոլորակի վրա թանկ է նստում, նկատի ունեի միջպետական հարաբերություններն ու հիմնականում սպառազինության ծախսերը, որոնք ըստ էության մոլորակի ու մարդկության համար ահագին ավելորդ բեռ ու պրոբլեմ են գլոբալ առումով:
Իսկ տուն ունենալու տեսակետից՝ իմ նման հայուգենոտ, ավանդաԳան աշխարհայացքի տեր մարդու համար, եթե սաղ գործերը լավ են գնում, ապա իդեալականը 4 տուն ունենալն է. Մեկը՝ Կալիֆորնիայում (բիզնես, տեխնոլոգիաներ, շարժում), մյուսը՝ Հայաստանում (հայրենիք, ջերմություն, խնամի-ծանոթ-բարեԳամ, հայկական խոհանոց, կարող ա բիզնես), մյուսը՝ ասենք հարավային Իտալիայում, ծովի ափին (հանգիստ, փոփոխություն, կայֆոտ ժողովուրդ, եվրոպական խոհանոց ու մնացած եվրոպական կայֆեր), ու վերջապես՝ Հավայան կղզիներում, ես կնախնտրեի Big Island (վայրենի կտրված կյանք, չոլեր, մենակություն, աստղեր, խաղաղություն): ՈՒ տները որպես սեփականություն ունենալը լավ է էն առումով, որ կապվածություն լինի, ավելի շուտ շուտ գնաս (տեսնես կոնկրետ տունդ ինչ վիճակում ա) + Բարեկամի նշած բոլոր առավելությունները:
ՈՒ էս ամենինչի համար պետք է ընդհամենը մի 3 միլիոն դոլար: Հիմա մտածում եմ, թե ոնց աշխատեմ մի 5 միլիոն, որ էլ ու էլ չաշխատեմ, թե չէ կյանքը կարճ է :Ճ Վայթե չձգեմ :( (հիմա կասեք աշխարհում լիքը սոված, անտունների խնդիրները մի կողմ, էս էգոիստ մեռածի՝ երազանքները մյուս):
Լրիվ հասկանում եմ քո տեսակետը։
Բայց նայի, տուն առնելն իմ առաջնահերթությունների ցուցակում վերջին տեղերում ա։ Եթե ես իմ բոլոր կայֆերը բավարարեի, լուրջ եմ ասում, ավելի շուտ աղետի գոտու բնակիչների համար տուն կառնեի, քան ինքս իմ։ Հասկանում եմ, որ դժվար ա պատկերացնելը, որ կարան տենց մարդիկ լինեն։ Բայց կոնկրետ էս պահին տուն առնելն իմ գլխին ավելի շուտ պատուհաս ա, քան կարևոր բան։ Խնայվող փողի կողքին կան կահավորելու, վերանորոգելու, տեղափոխվելու և այլ հարցեր։ Ոմանց համար էս բոլոր հարցերը մանր խնդիր են, իսկ ինձ համար մեծագույն սթրես ա, որի հետ չեմ ուզում գործ ունենալ։
Հետո, էկոլոգիական պահով նայած ոնց նայես։ Նայի, էս պահին եթե ուզենամ տուն առնել, հավանաբար քաղաքից դուրս կառնեմ, որովհետև նախ քաղաքում տները շատ թանկ են, երկրորդ սկի չկան էլ վաճառքի հանված նորմալ բնակարաններ։ Այսինքն, նորմալ բան գտնելու համար պիտի օր ու գիշեր օնլայն նստեմ, որ հենց հայտնվի մի բան, արագ ինձնով անեմ։ Իսկ քաղաքից դուրս տուն ունենալը ու քաղաքում աշխատելը նշանակում ա մեքենա ունենալ, իսկ դա արդեն շրջակա միջավայրը վնասում ա (պլյուս մեքենան էլ իրա հերթին սթրեսի բուն ա)։ Ինձ նման մարդու համար շատ ավելի կարևոր ա աշխատավայրին հնարավորինս մոտ գիշերել, քան բասեյնով տուն ունենալ։ Ու բոլոր ինձ հարազատ տեղերն այցելելուն ինձ հեչ չի խանգարում էն փաստը, որ ոչ մի տեղ անշարժ գույք չունեմ։
Յոհաննես
20.04.2019, 01:36
Տունտունիկ
StrangeLittleGirl
20.04.2019, 01:37
Սաղ հեչ, էս երբվանի՞ց ես ինձ հարգելիով դիմում: :)
Ու՞ր ա :D
Լրիվ հասկանում եմ քո տեսակետը։
Բայց նայի, տուն առնելն իմ առաջնահերթությունների ցուցակում վերջին տեղերում ա։ Եթե ես իմ բոլոր կայֆերը բավարարեի, լուրջ եմ ասում, ավելի շուտ աղետի գոտու բնակիչների համար տուն կառնեի, քան ինքս իմ։ Հասկանում եմ, որ դժվար ա պատկերացնելը, որ կարան տենց մարդիկ լինեն։ Բայց կոնկրետ էս պահին տուն առնելն իմ գլխին ավելի շուտ պատուհաս ա, քան կարևոր բան։ Խնայվող փողի կողքին կան կահավորելու, վերանորոգելու, տեղափոխվելու և այլ հարցեր։ Ոմանց համար էս բոլոր հարցերը մանր խնդիր են, իսկ ինձ համար մեծագույն սթրես ա, որի հետ չեմ ուզում գործ ունենալ։
Հետո, էկոլոգիական պահով նայած ոնց նայես։ Նայի, էս պահին եթե ուզենամ տուն առնել, հավանաբար քաղաքից դուրս կառնեմ, որովհետև նախ քաղաքում տները շատ թանկ են, երկրորդ սկի չկան էլ վաճառքի հանված նորմալ բնակարաններ։ Այսինքն, նորմալ բան գտնելու համար պիտի օր ու գիշեր օնլայն նստեմ, որ հենց հայտնվի մի բան, արագ ինձնով անեմ։ Իսկ քաղաքից դուրս տուն ունենալը ու քաղաքում աշխատելը նշանակում ա մեքենա ունենալ, իսկ դա արդեն շրջակա միջավայրը վնասում ա (պլյուս մեքենան էլ իրա հերթին սթրեսի բուն ա)։ Ինձ նման մարդու համար շատ ավելի կարևոր ա աշխատավայրին հնարավորինս մոտ գիշերել, քան բասեյնով տուն ունենալ։ Ու բոլոր ինձ հարազատ տեղերն այցելելուն ինձ հեչ չի խանգարում էն փաստը, որ ոչ մի տեղ անշարժ գույք չունեմ։
Ես էլ քո տեսակետն եմ հասկանում: Ես ու կինս մի 4 տարի վարձով տարբեր բնակարաններում ապրել ենք, ու բացարձակ դժբախտ չէինք կարծես թե, նույնիսկ վերջին բնակարանը շա՜տ սիրուն տեղ էր (լուսամուտի անմիջապես դիմաց թխկիներ էին օրոր-շորոր գալիս), մեկ մեկ կարոտում եմ:
Բայց տուն առնելիս անկեղծորեն ես ինքս շատ չէի խորանա համամարդկային արժեքների, գլոբալ խնդիրների ու էկոլոգիայի մեջ (որովհետև սա անիմաստ ու սուբյեկտիվ բազար ա), եթե փողը գյոլ չի տվել, ու միևնույն ժամանակ տնտեսապես ձեռնտու է առնելը քան վարձակալելը, ապա պետք է առնել: Ստեղ պարզ բանաձև կա՝ եթե մի տարածքում 4-5+ տարի աշխատելու պլաններ կան, ու տան վարձ + տրանսպորտային ծախսերը համեմատական կամ ավելի թանկ են հիփոթեքի ամսվա պարտք + տրանսպորտային ծախսերին, ապա տուն առնել, չէ՝ վարձով մնալ: Եթե հրեա ծանոթ/ընկեր ունես, այ իրենց հարցրու, մանրամասն կբացատրեն :Ճ Էդ կահավորել, վերանորոգելը իսկապես մանր խնդիրներ են, գումարած, ստեղի վարձով տների մեծ մասը սենց թե նենց կահավորված չեն, պիտի կահույք առնես ու շահագործման մնացած խնդիրները լուծես: Սա կրկնում եմ, այն դեպքում, երբ փողը գյոլ չի տվել (այսինքն գումար խնայելու խնդիր կա): Թե չէ մուլտիմիլիոնատերերի համար սա անիմաստ թեմա է, դրանք ցանկացած ժամանակ որտեղ ասես տուն կառնեն էլ, կծախեն էլ, վարձով էլ կտան ու վարձով էլ կապրեն, պետք լինի` համաշխարհային էկոլոգիայից կճամարտակեն, պետք լինի՝ էկոնոմիկայից :Ճ
իիիի... բա մեր ջանը քար ա... ես որ վաբշե էս զրույցին մենակ հպողական եմ առնչվել արդեն մի երկու թաթալոշ կերել եմ :D
Բա որ ինձ պատեհ֊անպատեհ ցիտում են, հիմնականում անպատեհ։
Խոսքը մեր մեջ՝ էս թեման բորբոքողներից խիստ աբիժնիկության քամի ա փչում, մենակ Անդամն ա ադեկվատ։
Սաղ Բարեկամը սկսեց :)) , այ մարդ, ասա Ուան Ուեյի մասին կարծիքդ որ չհայտնեիր չէր լինի՞ :D
Հա էլի, առանձին նամակով պիտի գրեի իրան :))
Էն մարդը նորմալ, ադեկվատ ընդունեց կարծիքս, բավարարող էլ պատասխան տվեց։ Թե ինչի ոմանք սենց թունդ խոցվեցին գրառումիցս՝ չհասկացա։
Էս թեման իրականում բախում է մատերիալիստների ու իդեալիստների միջև :Ճ
իսկ ինձ թվում է՝ լավ թեմա է, երկուստեք օգտակար:
Թեման ի սկզբանե իդեալիզմի մասին էր (տան զգացողության, որը կարող ա լինի ցանկացած կացարանը), բայց շուռ տվեցին մատերիալիզմի կողմը (հասարակության թելադրած կեղծ արժեքներ, սեփական տներ առնել, ռեստորանում հաց ուտել, բասեյին, բիզնես կլաս թռիչք ու հինգ աստղանի հյուրանոց)
Ի դեպ, նենց չի որ ես հասարակության թելադրածից լրիվ զերծ եմ եղել. Դրանցից մեկը հեծանիվ գնելն էր, որը փոշի ա հավաքում գառաժում։ ուրախ եմ գոնե, որ փողս չի հերիքել մի ուրիշ՝ մեր կողմերում տարածված թելադրանք՝ նավ գնելու :))
Հիմա ինչ, հեծանիվն ու նավը համարեմ կեղծ արժե՞ք, որովհետև ինձ չեն հետաքրքրում, բայց հասարակությունն ասում ա՝ լավ բան են, տես՝ բնության ու առողջության մասին հոգ տանողները և հաջողակներն ունեն, դու էլ ձգտի դրան։
Թեման ի սկզբանե իդեալիզմի մասին էր (տան զգացողության, որը կարող ա լինի ցանկացած կացարանը), բայց շուռ տվեցին մատերիալիզմի կողմը (հասարակության թելադրած կեղծ արժեքներ, սեփական տներ առնել, ռեստորանում հաց ուտել, բասեյին, բիզնես կլաս թռիչք ու հինգ աստղանի հյուրանոց)
Ի դեպ, նենց չի որ ես հասարակության թելադրածից լրիվ զերծ եմ եղել. Դրանցից մեկը հեծանիվ գնելն էր, որը փոշի ա հավաքում գառաժում։ ուրախ եմ գոնե, որ փողս չի հերիքել մի ուրիշ՝ մեր կողմերում տարածված թելադրանք՝ նավ գնելու :))
Հիմա ինչ, հեծանիվն ու նավը համարեմ կեղծ արժե՞ք, որովհետև ինձ չեն հետաքրքրում, բայց հասարակությունն ասում ա՝ լավ բան են, տես՝ բնության ու առողջության մասին հոգ տանողները և հաջողակներն ունեն, դու էլ ձգտի դրան։
դու նավից ես խոսում․․․ մեր կողմերը ընդունված են դաչաները․․․ մի հատ էլ չէ է, հոգնակի :)) ասենք դահուկային կուրորտի կողմերը մի հատ, ծովափին կպած մի գողտրիկ տեղում էլ մի հատ, անտառներում էլ մի հատ ու տենց․․․ իսկ ստեղ մարդիկ մի տնից են բողոքում :D
Հ․Գ․
Նավերն էլ հետը, ընդ որում դա էլ հոգնակի․ մի հատ գետային նավակ, մի հատ լճային՝ ձկնորսական, մի հատ էլ ծով դուրս գալու․․․ :))
դու նավից ես խոսում․․․ մեր կողմերը ընդունված են դաչաները․․․ մի հատ էլ չէ է, հոգնակի :)) ասենք դահուկային կուրորտի կողմերը մի հատ, ծովափին կպած մի գողտրիկ տեղում էլ մի հատ, անտառներում էլ մի հատ ու տենց․․․ իսկ ստեղ մարդիկ մի տնից են բողոքում :D
Հ․Գ․
Նավերն էլ հետը, ընդ որում դա էլ հոգնակի․ մի հատ գետային նավակ, մի հատ լճային՝ ձկնորսական, մի հատ էլ ծով դուրս գալու․․․ :))
Էս մի դեպքում ա մենակ, որ ես գոհ եմ՝ մեզ մոտ ձմեռ չի լինում , թե չէ գառաժներում կգումարվեին տարբեր չափերի դահուկներ, սնոուբորդեր ու այլ "խիստ պարտադիր անհրաժեշտեւթյուններ" :)
դու նավից ես խոսում․․․ մեր կողմերը ընդունված են դաչաները․․․ մի հատ էլ չէ է, հոգնակի :)) ասենք դահուկային կուրորտի կողմերը մի հատ, ծովափին կպած մի գողտրիկ տեղում էլ մի հատ, անտառներում էլ մի հատ ու տենց․․․ իսկ ստեղ մարդիկ մի տնից են բողոքում :D
Հ․Գ․
Նավերն էլ հետը, ընդ որում դա էլ հոգնակի․ մի հատ գետային նավակ, մի հատ լճային՝ ձկնորսական, մի հատ էլ ծով դուրս գալու․․․ :))
Մեր կողմերը տեղանքը տեղով դաչա ա :P բայց մենք էլ մեր պոզուպոչերն ունենք։ Հետաքրքիր կլինի թեմա բացել "հասարակական պարտադրանքներ, որոնց մասին չեմ երազել, բայց ունեմ"
Թեման ի սկզբանե իդեալիզմի մասին էր (տան զգացողության, որը կարող ա լինի ցանկացած կացարանը), բայց շուռ տվեցին մատերիալիզմի կողմը...
Գրողը տանի... ես էլ ամբաղ զամբաղ էշ էշ բաներ եմ գրում, վեհ գաղափարների մասին մոռացած:
Լավ, վերջնական կարծիքս գրեմ. Քյասար տունը օջախ ա, ախպերներ ու քըրեր: ՈՒ կապ չունի՝ սեփական ա, թե վարձով, Համզաչիմանում ա թե Սան Ֆրանցիսկոյում, տուն ա, թե մոթել, պալատկա/բուդկա յա, թե քարանձավ… Օջախը մնում ա օջախ: Անձամբ ես ու կինս որ ջհանդամում որ մի օրից ավել մնում ենք, էդ դառնում ա տուն, համենայն դեպս, որ ցերեկը դեսուդեն ման ենք գալիս, կինս հոգնում ա, ապա ասում ա՝ չգնա՞նք տուն, ու նկատի ունի էդ պահի դրությամբ գտընվող օջախը: Պեչչի ավել բաներ խառնել:
Ուլուանա
20.04.2019, 07:58
Էս թեման իրականում բախում է մատերիալիստների ու իդեալիստների միջև :Ճ
իսկ ինձ թվում է՝ լավ թեմա է, երկուստեք օգտակար:
Էնքան էլ չէ, նույնիսկ եթե պատահական համընկնումներ կան :)): Ես, օրինակ, իդեալիստ եմ ինձ համարում, բայց տունն ինձ համար շատ կարևոր ա: Ուրիշ բան, որ տուն չուզեցողներին ու տան կարիք չունեցողներին էլ եմ հասկանում ու նորմալ եմ համարում: Նաև համաձայն եմ Բյուրի հետ էն հարցում, որ տուն ունենալը, ինչպես և շատ այլ բաներ շատ մարդկանց դեպքում իսկապես պարտադրված արժեքներ են, ու իրականում ճիշտ կլինի, որ ամեն մարդ փորձի դուրս գալ էդ պայմանականություններից ու ինքն իր համար պարզի` արդյոք դա իրենն ա, թե պարտադրված ա:
Գրողը տանի... ես էլ ամբաղ զամբաղ էշ էշ բաներ եմ գրում, վեհ գաղափարների մասին մոռացած:
Լավ, վերջնական կարծիքս գրեմ. Քյասար տունը օջախ ա, ախպերներ ու քըրեր: ՈՒ կապ չունի՝ սեփական ա, թե վարձով, Համզաչիմանում ա թե Սան Ֆրանցիսկոյում, տուն ա, թե մոթել, պալատկա/բուդկա յա, թե քարանձավ… Օջախը մնում ա օջախ: Անձամբ ես ու կինս որ ջհանդամում որ մի օրից ավել մնում ենք, էդ դառնում ա տուն, համենայն դեպս, որ ցերեկը դեսուդեն ման ենք գալիս, կինս հոգնում ա, ապա ասում ա՝ չգնա՞նք տուն, ու նկատի ունի էդ պահի դրությամբ գտընվող օջախը: Պեչչի ավել բաներ խառնել:
Նման իրավիճակներում ես էլ եմ «տուն» ասում էն վայրին կամ կացարանին, որում մնում ենք տվյալ պահին, նույնիսկ եթե դա հյուրանոցի համար ա կամ հանգստյան տան սենյակ, որտեղ ընդամենը մի երկու օր ենք մնում: Բայց դրանով հանդերձ` ես, օրինակ, չեմ կարողանում ինձ լիարժեք տանն զգալ, հարմարավետ զգալ, եթե տունը մերը չի: ԱՄՆ-ում տասներկու տարի վարձով ենք ապրել` երեք տարբեր տներում. առաջինում մոտ մի տարի ենք ապրել, երկրորդում` հինգ, երրորդում`համարյա վեց, բայց բոլորում էլ, ինչքան էլ որ փորձել եմ հարմարավետություն ստեղծել, իմ ուզածով ձևավորել, դասավորել, միշտ էդ ժամանակավորության գիտակցումը խանգարել ա էդտեղ ինձ մինչև վերջ տանն զգալուն. տան դասավորության, ձևավորման հետ կապված լիքը բաներ, որ կանեի մեր տունը լինելու դեպքում, վարձու տանը չեմ արել, ուղղակի չեմ կարողացել հոգեպես, ճամպրուկային հոգեվիճակը գրեթե երբեք ինձ չի լքել: Ոնց որ միշտ սպասելիս լինեի, թե երբ ենք մեր տունն ունենալու, որ արդեն հավեսով ձևավորեմ, զարդարեմ, լիարժեք հարմարավետություն ստեղծեմ: Ու էդ զգացողությունը լրիվ անցել ա միայն արդեն մեր տուն տեղափոխվելուց հետո: Ինձ համար էդ որակապես լրիվ տարբեր զգացողություն ա: Էն օջախի զգացողությունը նոր-նոր ա առաջացել: Իմ դեպքում երևի ի սկզբանե նաև ԱՄՆ-ում մնալ չցանկանալու հանգամանքն ա դեր խաղացել, քանի որ էն գլխից հա սպասում էի, թե երբ պիտի հետ գնանք Հայաստան, ու տնավորվելու նվազագույն ցանկություն անգամ չկար առաջին տարիներին: Հետո տարիներով էդ առումով ինչ-որ անորոշ, ոչ էս կողմ, ոչ էն կողմ վիճակ ա եղել, էն որ համ չես ուզում տնավորվել, համ էլ ուզում ես քեզ տանն զգալ: Մի խոսքով` չգիտեմ` այլ հանգամանքներում էս հարցը ոնց կլիներ: Բայց հիմա ինձ դուր ա գալիս տուն ունենալը: Ու դրան գումարած նաև էն գիտակցումը, որ վարձով ապրելու դեպքում ոնց որ տարիներով էդ փողը քամուն տաս, երբ կարող ես նույն փողը ներդնել քո տան գինը քիչ-քիչ փակելու մեջ, ավելի ճիշտ ու արդարացված ա դարձնում տուն գնելու որոշումը: Կարծում եմ` շատ մարդկանց, էդ թվում և մեր դեպքում, տուն առնելը լավագույն լուծում ա, եթե սկզբնական մինիմալ գումարը կա: Ինչ խոսք, տուն ունենալն էլ իր դժվարություններն ու խնդիրներն ունի, բայց դրանցով հանդերձ` ես նախընտրում եմ իմ տանն ապրել, ոչ թե վարձով, թեկուզ եթե վարձու բնակարանն ավելի լավը լինի:
StrangeLittleGirl
20.04.2019, 10:44
Ես էլ քո տեսակետն եմ հասկանում: Ես ու կինս մի 4 տարի վարձով տարբեր բնակարաններում ապրել ենք, ու բացարձակ դժբախտ չէինք կարծես թե, նույնիսկ վերջին բնակարանը շա՜տ սիրուն տեղ էր (լուսամուտի անմիջապես դիմաց թխկիներ էին օրոր-շորոր գալիս), մեկ մեկ կարոտում եմ:
Բայց տուն առնելիս անկեղծորեն ես ինքս շատ չէի խորանա համամարդկային արժեքների, գլոբալ խնդիրների ու էկոլոգիայի մեջ (որովհետև սա անիմաստ ու սուբյեկտիվ բազար ա), եթե փողը գյոլ չի տվել, ու միևնույն ժամանակ տնտեսապես ձեռնտու է առնելը քան վարձակալելը, ապա պետք է առնել: Ստեղ պարզ բանաձև կա՝ եթե մի տարածքում 4-5+ տարի աշխատելու պլաններ կան, ու տան վարձ + տրանսպորտային ծախսերը համեմատական կամ ավելի թանկ են հիփոթեքի ամսվա պարտք + տրանսպորտային ծախսերին, ապա տուն առնել, չէ՝ վարձով մնալ: Եթե հրեա ծանոթ/ընկեր ունես, այ իրենց հարցրու, մանրամասն կբացատրեն :Ճ Էդ կահավորել, վերանորոգելը իսկապես մանր խնդիրներ են, գումարած, ստեղի վարձով տների մեծ մասը սենց թե նենց կահավորված չեն, պիտի կահույք առնես ու շահագործման մնացած խնդիրները լուծես: Սա կրկնում եմ, այն դեպքում, երբ փողը գյոլ չի տվել (այսինքն գումար խնայելու խնդիր կա): Թե չէ մուլտիմիլիոնատերերի համար սա անիմաստ թեմա է, դրանք ցանկացած ժամանակ որտեղ ասես տուն կառնեն էլ, կծախեն էլ, վարձով էլ կտան ու վարձով էլ կապրեն, պետք լինի` համաշխարհային էկոլոգիայից կճամարտակեն, պետք լինի՝ էկոնոմիկայից :Ճ
Դե նայի, տնտեսապես ձեռնտու լինելը կարա նաև առաջնահերթություն չլինի։ Տես, քո համար կահավորելն ու վերանորոգելը մանր բանր են, իսկ ինձ համար մեծ սթրես ա։ Մեր հիմիկվա բնակարանն էլ կահավորված չի էղել։ Նաև վերանորոգման կարիք ա ունեցել, ու տանտերը վերանորոգման բոլոր նյութերը թողել ա մեզ, որ մենք զբաղվենք։ Կահավորանքի հարցերից մաքսիմալ հեռու եմ մնացել. մենակ ֆինանսապես եմ մասնակցել, մեկ էլ հավաքելու պրոցեսին եմ մասնակցել։ Բայց երկար֊բարակ պրպտելուց ու խանութներում պտտվելուց խուսափել եմ։ Իսկ վերանորոգումն էլ մինչև հիմա չենք արել ու երևի չենք էլ անի. ինձ ավելի հեշտ ա պատի վրա մի երկու ծակի հետ ապրելը, քան վերանորոգման պրոցեսի մեջ խրվելը։ Առանց էդ էլ վերջերս պատշգամբ էին սարքում մեզ մոտ, ահագին վատացել էի էդ շինարարական վիճակներից։ Ինչ վերաբերում ա տրանսպորտային ծախսերին, ապա հասարակական տրանսպորտից ես գրեթե չեմ օգտվում ու միշտ փորձում եմ էնպիսի տուն վարձել, որ ինձ կարևոր տեղերից հեծանվային հեռավորության վրա լինի։ Այ տուն առնելիս դա հնարավոր չէր լինի։
Ֆինանսապես ձեռնտուի կարևորության մասին մի բան պատմեմ, որ պատկերավոր լինի։ Նայի, դեռ մեկուկես տարի առաջ Դանիայում ատամնաբույժն ինձ ասել էր, որ պիտի իմաստության ատամներս հեռացնեմ։ Գինն էլ տվել էր։ Եթե ֆինանսական մասին նայես, ավելի ձեռնտու էր հասնել Հայաստան ու էստեղ անել (տոմսի ու ամբողջ պրոցեդուրայի գինը միասին ավելի էժան էր նստելու), ինչը, ի դեպ, պլանավորել էի, բայց դեռ չէի արել։ Բայց վերջերս ատամներս սկսեցին շատ անհանգստացնել ինձ, ու երկու տարբերակ ունեի. մի երկու շաբաթ էլ համբերել, հասնել Հայաստան, կամ էլ լիքը փող ծախսել ու տեղում անել։ Ես երկրորդ տարբերակն ընտրեցի, որովհետև ինձ համար ցավից ազատվելը շատ ավելի մեծ առաջնահերթություն էր, քան փող խնայելը։ Տուն առնելն էլ նման մի բան ա ինձ համար. դրա առաջացրած «ցավի» հետ գլուխ չդնելն ավելի մեծ առաջնահերթություն ա, քան փող խնայելը։ Հասկանում եմ, որ օրինակ քեզ համար կամ ուրիշների համար կարևոր ա շատ փող խնայելը, բայց իմ դեպքում դա չի աշխատում։
Դե նայի, տնտեսապես ձեռնտու լինելը կարա նաև առաջնահերթություն չլինի։ Տես, քո համար կահավորելն ու վերանորոգելը մանր բանր են, իսկ ինձ համար մեծ սթրես ա։ Մեր հիմիկվա բնակարանն էլ կահավորված չի էղել։ Նաև վերանորոգման կարիք ա ունեցել, ու տանտերը վերանորոգման բոլոր նյութերը թողել ա մեզ, որ մենք զբաղվենք։ Կահավորանքի հարցերից մաքսիմալ հեռու եմ մնացել. մենակ ֆինանսապես եմ մասնակցել, մեկ էլ հավաքելու պրոցեսին եմ մասնակցել։ Բայց երկար֊բարակ պրպտելուց ու խանութներում պտտվելուց խուսափել եմ։ Իսկ վերանորոգումն էլ մինչև հիմա չենք արել ու երևի չենք էլ անի. ինձ ավելի հեշտ ա պատի վրա մի երկու ծակի հետ ապրելը, քան վերանորոգման պրոցեսի մեջ խրվելը։ Առանց էդ էլ վերջերս պատշգամբ էին սարքում մեզ մոտ, ահագին վատացել էի էդ շինարարական վիճակներից։ Ինչ վերաբերում ա տրանսպորտային ծախսերին, ապա հասարակական տրանսպորտից ես գրեթե չեմ օգտվում ու միշտ փորձում եմ էնպիսի տուն վարձել, որ ինձ կարևոր տեղերից հեծանվային հեռավորության վրա լինի։ Այ տուն առնելիս դա հնարավոր չէր լինի։
Ֆինանսապես ձեռնտուի կարևորության մասին մի բան պատմեմ, որ պատկերավոր լինի։ Նայի, դեռ մեկուկես տարի առաջ Դանիայում ատամնաբույժն ինձ ասել էր, որ պիտի իմաստության ատամներս հեռացնեմ։ Գինն էլ տվել էր։ Եթե ֆինանսական մասին նայես, ավելի ձեռնտու էր հասնել Հայաստան ու էստեղ անել (տոմսի ու ամբողջ պրոցեդուրայի գինը միասին ավելի էժան էր նստելու), ինչը, ի դեպ, պլանավորել էի, բայց դեռ չէի արել։ Բայց վերջերս ատամներս սկսեցին շատ անհանգստացնել ինձ, ու երկու տարբերակ ունեի. մի երկու շաբաթ էլ համբերել, հասնել Հայաստան, կամ էլ լիքը փող ծախսել ու տեղում անել։ Ես երկրորդ տարբերակն ընտրեցի, որովհետև ինձ համար ցավից ազատվելը շատ ավելի մեծ առաջնահերթություն էր, քան փող խնայելը։ Տուն առնելն էլ նման մի բան ա ինձ համար. դրա առաջացրած «ցավի» հետ գլուխ չդնելն ավելի մեծ առաջնահերթություն ա, քան փող խնայելը։ Հասկանում եմ, որ օրինակ քեզ համար կամ ուրիշների համար կարևոր ա շատ փող խնայելը, բայց իմ դեպքում դա չի աշխատում։
Այ նույնն անում ես ամեն տեղ. Սարքովի բացասական կողմ շուռ տալը։ Իսկ մտքովդ չի՞ անցել, որ կարող ա ուրիշների համար ոչ թե փող խնայելն ա առաջնահերթություն, այլ քո ասած խնդիրներն են ավելի թեթև տանում, նույնիսկ հաճույքով։ Մարդ կա, օրինակ, վերանորոգման գործից կամ կահավորման համար խանութներով ֆռֆռալուց բավականություն ա ստանում, ահագին ստեղծագործ պահեր կան, բայց դու պարտադիր ուզում ես պիտակավորել , թե առաջնահերթությունն էդ մարդկանց մոտ փողն ա, բայց դու էդպիսին չես։ Տրիբունի նկատած սնոբիզմի մի ուրիշ արտահայտություն։
Վերանորոգման հետ կապված մի բան ասեմ։
Չգիտեմ՝ ուրիշ երկրներում ոնց է, բայց Գերմանիայում հիմնականում էնպես է, որ վարձով բնակարան վերցնում ես վերանորոգված վիճակում ու պիտի հանձնես նույն վիճակում։ Բնակարան վարձելիս «գրավ» ես դնում որոշակի գումար՝ սովորաբար տան երեք ամսվա վարձի չափով, որը վերջում քեզ վերադարձվելու է, եթե բնակարանը նույն վիճակում հանձնես, ինչ ստացել ես։ Ու էս դեպքում, եթե մի քանի տարի ապրել ես մեջը, հաստատ պիտի գոնե պատերը սպիտակեցնես։
Էլ չասեմ, որ բնակարանը վերցնելիս հատուկ պրոտոկոլ է լրացվում, որտեղ գրանցվում են բնակարանի բոլոր անհարթությունները՝ սկսած հատակի մանր-մունր քերծվածքներից, վերջացրած մնացած բաներով։ Ու բնակարանը հանձնելիս էդ պրոտոկոլը հանում, համեմատում են։
Էնպես որ, բնակարանը հանձնելիս վերանորոգելուց գլուխդ ազատել չես կարող, եթե իհարկե չես ուզում «գրավդ» կորցնել։
Ես էլ իմ նախորդ բնակարանը մի քանի օր առաջ լրիվ վերանորոգեցի ու հանձնեցի։ Հետաքրքիր փորձ էր՝ սեփական ձեռքերով դա անելը, ու հասկանում եմ, որ վերջին անգամը չէր կյանքումս։
Ինձ համար տուն ունենալը ֆինանսական հարցերի, վարձ խնայել-չխնայելու հետ կապ չունի․ սա զուտ հոգեբանական հարց է։ Տունը կայունություն է, ստաբիլություն, բնավորում, ընտանիք, ինչը բացարձակապես իմը չի։ Մի հինգ տարի առաջ, երբ (նախկին) ամուսինս տուն առավ, էդ էլ էր ինձ համար լրացուցիչ խթան, որ հնարավորինս արագ հեռանամ։ Տուն գնելուց էլ նախապես ստորագրել էի բոլոր անհրաժեշտ թղթերը, որ ես էդ տան հետ կապ չունեմ։ Իսկ ինքը շատ էր ուզում, իր ձեռքով էլ ամբողջովին վերափոխեց, իր ուզած ձևով սարքեց, հիմա էլ հավեսով ապրում է մեջը։ Ու շատ էլ լավ է անում, եթե դա է իր ուզածը։ Ինչպես և ձեզնից ամեն մեկը, ով տուն-տեղ է ուզում ունենալ։ Իմ խնդիրը միայն էն էր, որ տուն հասկացության ձգտումը (լինի դա նյութական տեսքով, թե ավելի լայն իմաստով) վերագրվում է բոլոր մարդկանց, որ սենց թե նենց բոլորն էլ մի օր գալիս են դրան․ տենց չի էլի, տարբեր են մարդիկ՝ իրենց պահանջներով։