Ի՞նչ անել [Պահոց] - «ԴԱՐ» Ակումբ

Ձայնալար

22.05.2007, 11:43

Աբելյան

22.05.2007, 14:00

Մեզ հեղափոխությունը մենակ կփրկի:

dvgray

22.05.2007, 14:39

հարցադրումներտ հասկանալի են :): Բայց և այնպես, կուզենայի նախքան պատասխաններ փնտրելը որոշ հարցեր ավելի բացվեին:

Իսկ ի՞նչ կարող եմ անել ես, եթե հայրենասեր եմ և ուզում եմ ինչ-որ բան փոխել դեպի լավը:

Ի՞նչ ասել է "լավը": Կամ ավելի ճիշտ, "լավը" ու՞մ համար:

Ի՞նչ է պետք անել, որ մեր երկրում մտավորականությունը դառնա եղանակ ստեղծողը:

Եղանակ ստեղծողը որտե՞ղ: Արվեստների մե՞ջ... հեռուստաեթերու՞մ... թերթերու՞մ... քաղաքական կուսակցություններու՞մ... քաղաքական ընդիմությունու՞մ... միտինգներու՞մ... պետական կառավարման ինստիտուտներու՞մ ... արհմիություններու՞մ... որտե՞ղ
:)

Ձայնալար

22.05.2007, 15:35

հարցադրումներտ հասկանալի են :):
Ի՞նչ ասել է "լավը": Կամ ավելի ճիշտ, "լավը" ու՞մ համար:

Լավա չասիր ում լավը :D, կներեք :oy
«Լավ» ու «վատ» արտահայտությունները սովորաբար աշխատում եմ չօգտագործել, պարզապես այս անգամ թամբալություն արեցի (չստացվեց), դրա փոխարեն կարելի էր գրել, որ տնտեսությունը զարգանա, որ ընտրությունները չկեղծվեն, որ կոռուպցիան նվազի, որ աղքատությունը վերանա, որ կրթության մակարդակը բարձրանա, որ ամենակարող ու անպատժելի մարդիկ չլինեն, որ տաղանդավոր մարդիկ երկիրը չլքեն…

Եղանակ ստեղծողը որտե՞ղ: Արվեստների մե՞ջ... հեռուստաեթերու՞մ... թերթերու՞մ... քաղաքական կուսակցություններու՞մ... քաղաքական ընդիմությունու՞մ... միտինգներու՞մ... պետական կառավարման ինստիտուտներու՞մ ... արհմիություններու՞մ... որտե՞ղ
:)
Եղանակ ստեղծողը բոլոր ռազմավարական հարցերում՝ այն է երկրի կարավառում, օրենքների մշակում, դատական իշխանություն, արտաքին քաղաքականություն, կրթություն, մշակույթ և այն:

Ավելացվել է 3 րոպե անց

Մեզ հեղափոխությունը մենակ կփրկի:

Իսկ ինչպե՞ս իրագործել այդ հեղափոխությունը: Ու՞մ հետ, ու՞մ գլխավորությամբ, ի՞նչ գաղաբարախոսությամբ:

AN3

23.05.2007, 01:08

Մոդերատորական: Գրառումը ջնջված է` կոպիտ, վիրավորական լինելու պատճառով, հեղինակը` զգուշացված: Կարդացեք ակումբի կանոնադրությունը (http://www.akumb.am/showthread.php?t=2437#post67297), մասնավորապես 2.1.5. կետը, և խուսափեք այնպիսի գրառումներ կատարելուց, որոնք կարող են այլոց դրդել հանցագործության, նրանց մեջ սերմանել ատելություն կամ թշնամանք, կամ ինչ-որ անօրինական գործողության կոչ են:

Աբելյան

23.05.2007, 12:22

Իսկ ինչպե՞ս իրագործել այդ հեղափոխությունը:
ահագին դաժան ձևով

Ու՞մ հետ, ու՞մ գլխավորությամբ
եսի՞մ

ի՞նչ գաղաբարախոսությամբ
"անջատենք Հայաստանը Ղարաբաղից"

Ձայնալար

23.05.2007, 14:02

"անջատենք Հայաստանը Ղարաբաղից"

Բարեկամս սա ադրբեջանական երազանք է, և մենք շատ արյուն ենք թափել Ղարաբաղը Հայաստանին դեֆակտո միացնելու համար:

Chico_Madrid

23.05.2007, 15:53

Ո՞նց կարող ենք Արցախը նորից նվիրել:Բա մեր զոհվածները ու նրանց թափած արյունը:Ինչքա՞ն ժամանակ է պետք որ ժողովուրդը հասկանա որ Արցախը միշտ Հայաստան է եղել:Ու պետք է լինի:Մեր ազգի առաջընթացը շատ մեծ կախվածություն ունի Արցախից:

Եթե Արցախը լավ պաշտպանենք,կկարողանանք մտածել Արևմտյան Հայաստանը վերագրավելու մասին:Ե՞րբ պետք է ձեր մտածելաձևը փոխեք:Եթե հրաժարվենք մեր պատմական հայրենիքից,մենք կհրաժարվենք մեր ազգի արմատներից:

Հայաստանը լավացնելու համար հարկավոր է խաղաղ հեղափոխություն,առանց արյուն թափելու:Մենք տեղից քիչ ենք որ արդեն սկսենք իրար ուտել:Թուրքերին ե՞ք ուզում ուրախացնել:

Մոդերատորական: Թեմայից շեղվում եք: Կարդացեք ակումբի կանոնադրությունը (http://www.akumb.am/showthread.php?t=2437#post67297), մասնավորապես` 2.2.3. կետը, ըստ որի չի թույլատրվում կատարել գրառում, որը չի համապատասխանում թեմայի բովանդակությանը, շեղում է թեմայից: Եթե շարունակվի Ղարաբաղյան խնդրի քննարկումն այստեղ, ապա այդպիսի գրառումները կջնջվեն կամ կտեղափոխվեն: Մնացեք հեղինակի կողմից առաջ քաշված հարցի շրջանակներում:

wagamaffia

23.05.2007, 22:28

Վաղուց էի ուզում այս թեման բացել, պարզապես սպասում էի միքիչ նախընտրական և հետևնտրական կրքերը հանդարտվեն, ավելի բովանդակային քննարկումների ակնկալիքով: Փաստորեն մեր իրականությունն այն է, ինչի մասին արդեն շատ ենք խոսել՝ կեղծված, կեղծվող և կեղծվելիք ընտրություններ, կաշառակեր ու կրիմինալ իշխանություն, օրեցօր աճող քրեական երևույթներ, դանդաղ, բայց զարգացող տնտեսություն, անհասկանալի բանակցություններ արցախի շուրջ, պետական մտածողություն չունեցող, անօրինություններին պետք եղած ժամանակ ծառայող լայն զանգվածներ և այլն… Իսկ ի՞նչ կարող եմ անել ես, եթե հայրենասեր եմ և ուզում եմ ինչ-որ բան փոխել դեպի լավը: Արդյո՞ք միայն օրինապաշտ լինելը, ընտրակաշառք չվերցնելը և փողոցը անցումով անցնելը բավական է: Կարծում եմ, որ ոչ, բայց չգիտեմ ի՞նչ անել: Ի՞նչ է պետք անել, որ մեր երկրում մտավորականությունը դառնա եղանակ ստեղծողը: Ի՞նչ կարող ենք և ի՞նչ պետք է անենք մենք: Չէ, որ մենք ենք այսօրվա երիտասարդությունը: Ի՞նչ անենք սպասենք մտածելով, որ սա անցումային շրջան է և ամեն ինչ աստիճանաբար կշտկվի, թե՞ սպասենք գունավոր հեղափոխականների, գնանք ցույց անե՞նք, ծե՞ծ ուտենք, նստե՞նք, էլի ցույց անե՞նք: Շատ երկար ստացվեց… Հուսով եմ պարզ էր հարցիս իմաստը, անհամբերությամբ սպասում եմ ձեր կարծիքներին, քանի որ անկեղծ եմ ասում, ինքս պատասխան չունեմ իմ հարցերին :think

Շատ դժվար հարց է, բայց լուծվող.. ժամանակը ամեն ինչը կլուծի: Առաջնահերթ խնդիրը ոչ թե ժողովրդի ուժերը հեղափոխության իրականացման մեջ ներդնելն է, կամ այն ինչ-որ մի կերպ իրականացնելը, այլ սփյուռքի հայերի և բնիկների հետ դիվանագիտորեն համագործակցելն է:

Ավելի լավ կլինի մենք- երիտասարդներս, աշխատենք գտնել և քննարկել այն հարցերը, որոնք մենք, ասենք թե հեշտորեն, կարող ենք իրականացնել…

Պատերազմից հետո ոչ մի երկիր կամ նրա համակարգը մենակ չի վերականգնվել: Այնուամենայնիվ, կառավարության արած լավ բաները, չնայած դրանք համեմատաբար քիչ են, եկեք չմոռանանք: Նրա շնորհիվ գոյատևել է մի քանի մլն. բնակիչ…

Իհարկե չի մոռացվում նաև այն փաստը, որ առօրյա է- մուրացկանություն, աղքատություն, մարդու իրավունքների ոտնահարում (հաճախ թույլ քաղաքացիների), ՀՀ-ի արտագաղթ.

Դու շատ բաներ ես ցանկանում լավ լինի dzainalar ջան, նույնը նաև ես եմ ցանկանում.. քո գրածի ամեն մի տողի հետ համամիտ եմ, բայց բոլորը իրար հետ իրականացնել հնարավոր չի. ավելի լավ է սկսենք մի բնագավառից...
պրոբլեմները բաժանենք սուբ-կետերի- Արցախ, արտաքին քաղաքականություն, ներքին քաղաքականություն, էկոնոմիկա և այլն...

Մենակ երիտասարդները չեն որ պետք է միավորվեն այլ նաև բոլոր մեր հարգարժան ակադեմիկոսները-ֆիզիկոս-քիմիկ, էկոնոմիստ և այլ բնագավառի մտավորականներ…պիտի իրար հետ մի սեղանի շուրջ նստեն ու մտածեն...ստեղծեն պլաններ ու համագործակցեն...
Ու ոչ թե կարգեր կամ դրություն փոխելու նպատակով այլ բարելավելու նպատակով...
Շատ գրելու ունեմ, բայց շատ կլինի ֆորումի համար....

Աբելյան

24.05.2007, 13:24

Բարեկամս սա ադրբեջանական երազանք է, և մենք շատ արյուն ենք թափել Ղարաբաղը Հայաստանին դեֆակտո միացնելու համար:
Հո չե՞մ ասում Ղարաբաղը թուրքերին տանք: Ուղղակի Հայաստանը որոշ քաղաքական գործիչներից փրկենք, որոնք բառիս փոխաբերական իմաստով Հայաստանը միացրել են Ղարաբաղին:

բիթի հարիֆ

28.05.2007, 16:32

Ւհարկե հեղափոխություն:
Բայց ոչթե «գույնավոր», որը իրականում իշխող դասակարգի մի խմբի աթոռի կռիվնե միուս խմբի դեմ, այլ սոցիալական հեղափոխություն:

wagamaffia

28.05.2007, 21:24

Հո չե՞մ ասում Ղարաբաղը թուրքերին տանք: Ուղղակի Հայաստանը որոշ քաղաքական գործիչներից փրկենք, որոնք բառիս փոխաբերական իմաստով Հայաստանը միացրել են Ղարաբաղին:

հահահահահհա:D սիրուն նախադասություն էր, բայց ախր էտ էլ ա պետք Ղարաբաղ-Հայաստան միացման համար, մենակ դավաճանություն չանեն

azgaynakan2

05.06.2007, 19:14

Մեր դժվարությունների իրական պատճառները շատ բարդ ու խորն են… Մեր քաղաքական միտքը դրանք դեռ չի պարզել, այդ պատճառով էլ շատերին թվում է , թե մեկ կամ մի քանի հոգի են այս ամենի մեղավորը, և բավական է նրանց հեռացնենք, ամեն ինչ լավ կլինի… Տեր-Պետրոսյանի ժամանակ ազգի 99,99 տոկոսն այդպես էր մտածում… Նա գնաց, բայց ոչինչ չփոխվեց… Եթե ներկա բարձրագույն իշխանավորները վաղը հեռանան, էլի ոչինչ չի փոխվելու, քանի որ դժվարությունների իրական պատճառն իրենք չեն, այլ հանրային միջինացված մտածողությունը… Նման իրավիճակ, փոքր կամ մեծ տարբերություններով, եղել է և կոմունիստների օրոք և առաջին հանրապետության տարիներին… Այս ամենի պատճառը գտնելու փոխարեն մենք զբաղված ենք զգացմունքային անդրադարձներով…

Պանդուխտ

13.06.2007, 18:07

կեղծված, կեղծվող և կեղծվելիք ընտրություններ, կաշառակեր ու կրիմինալ իշխանություն, ի՞նչ կարող եմ անել ես, եթե հայրենասեր եմ և ուզում եմ ինչ-որ բան փոխել դեպի լավը:
Ժողովրդավարութեան (Democratia) բնօրրան երկիրներում իսկ (France, U.S.A., U.K.) նախագահներ, վարչապետներ հազիւ վերջացրած պաշտօնավարման (կամ չվերջացրած) շրջանը կանչւոմ են հաշուետւութեան ընտրական կաշառք վերցնելու կապակցութեամբ: Համաշխարհային լուրերի հետեւողը կը յիշի օրինակները: Եկէ՛ք խոստովանենք, որ քաղաքական գործիչը, բարձր մակարդակի պետական այրը արդէն այդպիսի խաբեբայ խորամանկ անձ է լինում ի բնէ: Քաղաքականութիւնը դա խաբելու արուեստն է:
Եթէ անհարմար անձինք գտնւում են իշխանութեան բարձունքում պիտի մեղադրել առաջին հերթին ժամանակը, երկրորդ հերթին ժողովուրդը, երրորդ՝ նոյնինքն անձերը:
-Ժամանակը-բոլոր ժամանակներն էլ նշանաւորւում են իրենց իւրայատկութեամբքը: 30ականների սերունդը այլ էր, 70ականներինը այլ: Իսկ այժմու սերունդը, ոստայնակապի այս դարում` բոլորովին այլ:
-Ժողովուրդ-ներկայի քաղաքական գործիչները, կուսակցութիւնները բոլորն էլ նոյն ծառի պտուղներն են: ոմանք մի քիչ աւելի թթու են, ուրիշք աւելի քաղցր: Այլ խօսքով՝ այս պատկերը որ ունինք Հ.Հ.ում Հրատից կամ Լուսինից չի իջել, այլ կազմաւորուել է այս ժողովուրդից: Հասարակութիւնը հիւանդ է անամօթութեամբ, աներեսութեամբ: Երբ սուտը այդքան բնական երեւոյթ դարձել է, երբ կարելի է մի, երկու, երեք եւ աւելի անգամներ խաբել ժողովուրդին եւ չպատժուել...ասել ուզում եմ՝ բարոյական արժէքները յետեւ մղուած է: Պէտք է սկիզբից դաստիարակել ժողովուրդը սկսեալ ծաղկոցից (մանկապարտէզ), այնպէս որ մի քսան տարի ետք այդ նոր (հին) բարոյական արժէքի դաստիարակութեան արդիւնքը կը քաղի Հանրապետութիւնը: Պէտք է ՄԱՐԴ պատրաստել, պէտք է ՔԱՂԱՔԱՑԻ կերտել: Կրթական ծրագրում կարելի աւելացնել «լաւ քաղաքացի» դասապահը, որտեղ աշակերտը կը ծանոթանայ հայրենիքի օրէնքին, իր քաղաքացիական պարտականութեանց եւ իրաւունքին, քաղաքական դաշտ գործելու միջոցին, փաստաթղթեր ստանալու կամ արձանագրել տալու կերպին, պետական կառոյցում գտնւող օղակներին, գործադիր օրէնսդիր եւ դատական իշխանութեանց գործունէութեան եւայլն: Անձնասիրութինը երբ egoismի (անձնակենտրոնութեան, ինքնամփոփութեան) մակարդակին հասնում է՝ հասարակութիւնը հիւանդանում է: Ապագայի մարդ-քաղաքացին պէտք է դաստիարակուի որպէս անձնասիրութիւնն ու շրջապատասիրութիւնը հաւասարակշռող անձ: Շրջապատը շահելով դարձեալ անձն է շահում: Միջավայրը, կենսոլորտը, , մաքուր օդը, ջուրը, հողը, անաղմուկ եթերը ամէնիս համար է:
-Անձինք-քաղաքական գործիչների մեծամասնութեան դէմքերում տեսնում եմ ինքնագոհութեան նշոյլներ: Լաւ չէ այդ զգացումն ունենալը: Քաղաքական գործիչը պէտք է մտածի որ ինք պարտաւոր է, այլ եւ կարող է շա՜տ աւելի լաւը կատարել: Նրանք տեւաբար ինքնազարգացմամբ կամ ինքնամարզումով պիտի զբաղուեն եւ չգոհանան վերեւից ստացած յօժար կամքին:
Հին առածն ասում է. «Կարասէն մեղր վերցնողը իւր մատերը կը լիզէ», այսինքն կարելի է ներել մանր լիզելներ, բայց երբ պաշտօնները վաճառւում են, երբ վերեւից ներքեւ պատուէր է գալիս օրական այսքան գումար վերցնել (օրինակ՝ ճամբու ոստիկանները) ժողովուրդից, սա նշանակում է թէ քաղաքային կեանքը լուրջ հիւանդ է եւ վիրահատութեան կարիքն ունի:
Բայց կաշառակերութիւնը փտածութիւնը ոչ բոլորին նեղացնում է, գուցէ եւ բազում անձինք գոհ են, որովհետեւ կաշառքի շնորհիւ պաշտօնեաներն ու քաղաքացիները ձեռք ձեռքի տուած շրջանցում են օրէնքը, վնասողը լինում է մէկը՝ պետութիւնը, որ դարձեալ նշանակում է՝ մենք բոլորս:
Օրինապահ լինելու համար, լաւ քաղաքացի լինելու համար. միամիտ լինել է պէտք:

Պանդուխտ

14.06.2007, 18:08

Մեզ հեղափոխությունը մենակ կփրկի:
Եթէ մարդիկ ներդրում են իրենց լուման, անտեսելով պատերազմի վտանգը, ապա յեղափոխութեան յաջողութեան կամ ձախողութեան պարագային իսկ այդ ներդրումներս իսկ չեն լինելու: Հայաստանի քաղաքացիներն պիտի աշխատեն իրենց պահ դրած փողերը առժամաբար հեռացնել երկրէն: Դրսից մուծւող փողերը կը պակասեն: Նոր եկող իշխանութիւնը կը սկսի սկիզբից սկսել այն ինչ անում են այժմեան իշխանութիւնը: Ի վերջոյ ի՞նչն է երաշխիքը, որ նոր իշխանութիւնը չի լինելու հինի տարբերակը: Բացի վերոյիշեալից. Հայաստանը յեղափոխութեան ցնցումից ազդուելով, երկար եւ թանկագին ժամանակ պիտի կորցնի մինչեւ վերագտնի նախկին թափը (ընթացքը): Այլ խօսքով՝ երբ նժարին դնես. վնասը վստահ լինելու է, իսկ շահը կասկածելի, ենթադրելի, հաւանական կամ ոչ: Արեւելեան կեղծ «պետութեան» տարածքին եւ պատերազմի ընթացքին. մի քանի անգամ «յեղափոխութիւն» տեղի ունեցաւ, որոնց արդիւնքը եղաւ պատերազմում պարտութիւնը: Նրանք պարտուեցին վերեւում յետոյ ներքեւում. ռազմի դաշտում: Տայ Աստուած, որ յեղափոխութիւնը ազրբաջնստանում լինի, այն էլ երկու տարին մի անգամ:

Ի՞նչ ասել է "լավը": Կամ ավելի ճիշտ, "լավը" ու՞մ համար:
Հալէպցի արձակագիր Անդրանիկ Ծառուկեանի մասին լսել էք երեւի: Նա գրած ունի մի գիրք՝ «Մանկութիւն չունեցող մարդիկ», որ պատմում է Եղեռնից փրկուած որբ երեխաների մաքառումները, որբանոցներում, փողոցներում, գործատեղիներում եւայլն: Նրանք դատապարտուած էին այդ ժամանակաշրջանում ծնուած-ապրած լինելու պատճառով: Դու՛ք. այժմու սերունդդ աւելի բախտաւոր էք 1940-45 տարիներում ապրող սերունդներից: Ձեր զաւակները ձեզնից աւելի բախտաւոր պիտի լինեն: Մի՛ աճապարէք, համբերատար եղէ՛ք, «Ո՛վ համբերեսցէ, նա ի սպառ կեսցէ»:
Համբերանքը տանը նստելով սպասելը չի, այլ՝ արդիւնք տեսնելու մարմաջը մեղմելն է: Երբ մեղմութեամբ կաշխատես, գործդ կարգին եւ արդիւնաւետ կը լինի: Մանրամասնը յաջորդիւ...

բիթի հարիֆ

15.06.2007, 15:47

Երբ նայումես թե ինչե փոխվել ընտրությոններից հետո:Եվ համոզվումես որ հասարակ ժողովուրդի վիճակը միայն վատացելե. գների աճ, աշխատավարցի անկում, աշխատաժամի երկարացում: Համոզվումես որ ընտրությունների միջոցով ոչ մի բան չի
կարող փոխվել: Չերել կորող փոխվել, ընտրությունները ծառայում են նրանց որոնք ընտրվումեն այդ ընտրություների միջոցով:

Ւսկ մեզ, ընտրություններից հետո մնումե նորից լուռ գնալ և վաճառել մեր աշխատուժը մեզ շահագործող- գործատուի, վճարել վարցերը և սպարել կասակացելի որակի ապռանքներ:
Մեր ազգասեր- հայրենասերներին կասեմ միայն որ այս Հայաստանից ոչ մի բան չի պատկանում մեզ հասարակ ժողովուրդին ամեն ինչ մասնաոր սեփականությունե, ընտհուպ միջև «մեր բարցրիկ Սևանում» լողանալու համար պետքե վճարես: Այս փասթերը մեր ազգասերներին քիչեն հուզում, բայց նրանք պատրաստեն տափելու մեր արյունը մեզ չպատկանող «հողի և ջրի» համար:

Աբելյան

15.06.2007, 17:20

Համբերենք, մինչև ժողովրդի համբերությունը պրծնի: Քիչ մնաց
էտ վախտ կտենանք ով ա ուժեղ. իրա՞նք, թե՞ ժողովուրդը:

Նախարար

15.06.2007, 17:38

Artgeo

15.06.2007, 17:46

Ամեն ինչ հարաբերական է: Աշխատավարձերի ավելացումը շատ ավելի քիչ է, քան գնաճը:

Նախարար

15.06.2007, 17:49

Ամեն ինչ հարաբերական է: Աշխատավարձերի ավելացումը շատ ավելի քիչ է, քան գնաճը:

Միանգամայն համաձայն եմ, բայց եկեք ասենք այն ինչը իրականում գոյություն ունի: Կարծում եմ հորինելու կարիք չկա:

Artgeo

15.06.2007, 17:55

Միանգամայն համաձայն եմ, բայց եկեք ասենք այն ինչը իրականում գոյություն ունի: Կարծում եմ հորինելու կարիք չկա:
Հասարակ քաղաքացու համար աշխատավարձը նույնպես փոքրացել է: Եթե նա առաջ 1000 դրամով կարողանում էր ասենք 2 կգ շաքար առներ, իսկ հիմա ընդամենը 1 կգ, ապա նրա համար իր աշխատավարձը քչացել է: Հայաստանի բնակչության հիմնական մասը ապրում է արտասահմանի բարեկամներից ուղղարկված գումարով, եթե առաջ
$50=50x550=27500 դրամ, ապա հիմա
$50=50x360=18000 դրամ:
Այսինքն վատացել է բոլորի վիճակը, բացի արտասահմանից ներմուծող օլիգարխների:

Նախարար

15.06.2007, 17:58

Հասարակ քաղաքացու համար աշխատավարձը նույնպես փոքրացել է: Եթե նա առաջ 1000 դրամով կարողանում էր ասենք 2 կգ շաքար առներ, իսկ հիմա ընդամենը 1 կգ, ապա նրա համար իր աշխատավարձը քչացել է: Հայաստանի բնակչության հիմնական մասը ապրում է արտասահմանի բարեկամներից ուղղարկված գումարով, եթե առաջ
$50=50x550=27500 դրամ, ապա հիմա
$50=50x360=18000 դրամ:
Այսինքն վատացել է բոլորի վիճակը, բացի արտասահմանից ներմուծող օլիգարխների:

Դրսից ուղարկվող օգնությունը չի կարելի համարել աշխատավարձ, իսկ որ այդ ավելացած աշխատավարձով ներկայումս քիչ բան կգնես դա էլ չի նշանակում, որ աշխատավարձը իջել է, դա նշանակում է, որ ապրանքները թանկացել են:
Իսկ ժողովրդական այդ մեկնաբանությունները կարծում եմ հարիր չէ գրագետ մարդկանց:

Artgeo

15.06.2007, 18:09

Դրսից ուղարկվող օգնությունը չի կարելի համարել աշխատավարձ, իսկ որ այդ ավելացած աշխատավարձով ներկայումս քիչ բան կգնես դա էլ չի նշանակում, որ աշխատավարձը իջել է, դա նշանակում է, որ ապրանքները թանկացել են:
Իսկ ժողովրդական այդ մեկնաբանությունները կարծում եմ հարիր չէ գրագետ մարդկանց:
Ժողովուրդը պարտավոր չէ լինել տնտեսագիտորեն գրագետ: Իսկ ԿԲ-ի բանկի նախարարը պարտավոր է, որ գոնե անհեթեթություններ չխոսի:
Անիմաստ եմ համարում շարունակել վիճաբանությունը, քանի որ այն ընթանում է անվանմաբ հետ: Էականն այստեղ այն է, որ ժողովրդի վիճակը վատացել է, ինչի հետ դու էլ ես համաձայն:

Նախարար

15.06.2007, 18:12

Ժողովուրդը պարտավոր չէ լինել տնտեսագիտորեն գրագետ: Իսկ ԿԲ-ի բանկի նախարարը պարտավոր է, որ գոնե անհեթեթություններ չխոսի:
Անիմաստ եմ համարում շարունակել վիճաբանությունը, քանի որ այն ընթանում է անվանմաբ հետ: Էականն այստեղ այն է, որ ժողովրդի վիճակը վատացել է, ինչի հետ դու էլ ես համաձայն:

Ես համաձայն չեմ, որ ժողովրդի վիճակը վատացել է, ես համաձայն եմ, որ ժողովրդի վիճակը վատ է, բայց ավելի լավ քան նախկինում:

Իսկ վիճաբանություն ես չեի անում, ուղակի քննարկում ենք:

Պանդուխտ

15.06.2007, 19:28

Հարստանում են նրանք, որոնք քիչ սպառում են, բայց շատ արտադրում:
Պետական մակարդակով եւ ժողովրդային եւ միջազգային կազմակերպութիւնների, ձեռնարկութիւնների, անհատ ձեռներեցների մասնակցութեամբ մշակելիք եւ գործադրելիք զարգացման ծրագիրը. գուցէ նորութիւն չի լինի ընթերցողին: Այնուհանդերձ պանդուխտեան խմբագրութեամբ եւ մաս առ մաս՝ ներկայացնում եմ հանուրին:
1- Ճանապարհ
Ճանապարհը նաեւ ազատութիւնն է: Ազատ ապրելու, գործելու, գնելու, վաճառելու հնարքն է: Զրկուած լինելով պատմական տարածքից եւ այդ տարածքի ընդ ձեռած առեւտրի առիթներից, ճանապարհներից. Հ.Հ.ը գտնւում է երկու ոչ բարեկամ (թշնամի) երկիրների շրջափակման մէջ: Բայց երկինքը տալիս է շարժելու հիանալի միջոց: Եւրոպայում Հայաստանի աշխարհագրական վիճակին նմանող երկու երկիրներ կան՝ Austria, Swiss, որոնք հիանալի հասկանալով իրենց երկիրների ոչ ծովային, ցանմաքային կառոյցին զարգացնելով ստեղծելով աշխարհում ամէնաընդարձակ եւ ուժեղ օդային ուղիները, օդային փոխադրութեան երամները (խնդրեմ թոյլատրէք ընդունուած ձեւերից տարբեր ձեւերով արտայայտուեմ): Վերոյիշեալ եւրոպական թշնամական տրամադրուած հարեւաններով չեն շրջապատուած, այդուհանդերձ չեն վարանած ստեղծելու միջազգային օդակայաններ, օդային փոխադրութեան տորմիղներ:
Նրանք լաւ գիտեն իրեն ազգային պետական շահերը:
Երկինքը, օդը, եթերը, տիեզերքը մեզ հայերիս տրամադրում են ընդարձակուելու, շարժելու հոյակապ միջոց: Տիեզերագնացութեան վերաբերեալ կը զրուցեմ հետագայում, բայց խորհրդային տարիներից տիեզերանաւ, տիեզերական կայաններ կառուցելու Հայաստանի փորձառութիւնը, անցեալը՝ պէտք չէր մոռացութեան տրուեր:
Հայաստանը պէտք է լրջօրէն մտածի, ազգային անվտանգութեան տեսակէտից, ոդանաւերի կառուցումը: Օդանաւերի (ճամբորդական-պատերազմական) կառուցումը. Հայաստանի Հանրապետութեան ներկայացնում է տնտեսական եւ ռազմական անվտանգութեան՝ անգին շահ: Այդպիսով Հայաստանը դադարում է գերպետութիւնների (Ռուսիա, Ֆրանսիա, Ա.Մ.Ն.) բարեխղճութիւնից կախուած լինելու իրողութիւնը, ունենում է շարժելու. արտաքին աշխարհին կապուելու անխափան միջոց, պաշտպանական վստահելի կռուան:
Հայաստանը պէտք կառուցի միջազգային խոշոր օդակայաններ Հանրապետութեան առնուազն երկու այլ քաղաքներում. ապահովելու համար ողջ երկրի Երեվանացումը:
Կասկած չի յարուցում այն իրողութիւնը, որ սփիւռքահայերը, օտարերկրացիները նախնտրում են գալ Երեւան: Երեւանում անշարժ գոյքը, կալուածքը թանկանում է խեղդելով հանրապետութեան 1/3 բնակչութեան երիտասարդութեան տուն գնելով ամուսնանալու, գործատեղի գնելով աշխատելու հնարաւորութիւնը: Հանրապետութեան մշակութային, գիտական, տնտեսական կազմակերպութիւնների մեծամասնը գտնւում է Երեւանում: Պէտք է գործադրել այս իրավիճակը տարածել Հանրապետութեան առնուազն երկու այլ քաղաքներում: Պայմանականօրէն ասենք՝ Գիւմրիում եւ Սիսիանում:

Պանդուխտ

15.06.2007, 20:02

Պայմանականօրէն ասենք՝ Գիւմրիում եւ Սիսիանում:
Երեւանում իր փնտռածը, սփիւռքահայն ու օտարերկրացին, զբօսնողն ու գործարարը՝ պէտք է գտնի այլ քաղաքներում: Այսպիսով Հանրապետութեան ողջ բնակչութիւնը ունենում է զարգացման հաւասար առիթ, մակարդակ եւ միջոց: Այսպիսով Երեւանի խճողումը մեղմանում է, կենսոլորտի ապականումը դանդաղում է, գիւղից կամ մարզերից մայրաքաղաք. մարդկային հոսքը մեղմանալով կալուածների սղաճը մեղմանում է:
Վերոյիշեալի իրագործման համար պէտք են. պետական ներդրում, դրամատների հաստատում, վարչական գրասենեակների հաստատում, տարածքային կառավարման, վարչական աւելի ինքնոուրոյնութիւն: Պանդոկների (հիւրանոցների) կառուցումը, մշակութային խմբերի, թատրոնների, կինոյի տների եւ այլ կառոյցների հաստատումը՝ մէկ խօսքով Երեւանում գտնուած հաճելի ժամանցի բոլոր կառոյցների հասատումը կը ներկայացնի հիանալի առիթ, տարածքում Անի ունեցած մարզի կրկին Անիացումը: Ինչու՞ չէ: Հայաստան այցելող հայ կամ այլազգի զբօսնողը գնում է շատ սիրելի Գառնի, Գեղարդ, Օշական Սեւան Հաղարծին եւայլն: Կարելի է Հայաստանի միւս մայրաքաղաքներում՝ պայմանականօրէն մեր ընտրած Գիւմրիում եւ Սիսիանում կազմակերպել բոլորովին այլ հնավայրերի շրջապտոյտներ, բոլորովին այլ ուղիներով, այնպէս որ Երեւանում հանգրուանող զբօսաշրջիկը կամ գործարարը չի ուզի գնալ:
Գիւմրիում հաստատելի միջազգային օդակայանը ճամբորդներ կընդունի. Եւրոպայից, Ռւոսաստանից Ամերիկայից: Երեւանի օդակայանը աշխարհի բոլոր կողմերից, մինչ Սիսիանում կառուցելիք միջազգային օդակայանը Պարսից ծոցի երկիրներից, Իրանից, արաբական երկիրներից, Հնդկաստանից, Չինաստանից, Ովկիանիայից (Աւստրալիա):
Սփիւռքում ապրող 5 միլիոն հայերը ուզում են գէթ մի անգամ կեանքում այցելել Հայրենիք: Երբեմն մի անգամ այցելող ուզում է եւս մի անգամ այցելել: Բազմաթիւ միջազգային օդակայանների կառուցումը նպաստում է զբօսաշրջութեան գունաւորումին՝ ընծայելով ճամբորդին տարբեր փորձառութիւն, տարբեր վայելք: Հայաստան այցելող իւրաքանչիւր սփիւռքահայը ձրի գովազդող է, իր բնակած երկրում ապրող այլազգիների շարքերում: Հետեւաբար աշխարհի աւելի քան 50 երկիրներում ապրող հարիւրաւոր միլիոնաւոր այլազգիները սփիւռքահայերի շնորհիւ (կամ ոչ), հաւանական զբօսաշրջիկներ են կամ գործարարներ. Հայաստանի Հանրապետութիւնում: Ուստի լաւ կը լինի բանալ երկնային ճանապարհները ընդառաջ այն մարդկանց, որոնք ուզում են գալ Հայաստան, սակայն ուղիղ օդային ճանապարհի բացակայութեան պատճառով (կամ այլ պատճառներով) վարանում են:
Հայաստանը կարող է լինել եւս «տրանզիտ» ճամբորդների կայան կամ հանգրուան:

բիթի հարիֆ

17.06.2007, 15:49

Իսկ ժողովրդական այդ մեկնաբանությունները կարծում եմ հարիր չէ գրագետ մարդկանց:

Դե իհարկե աշխատավոր ժողովուրդը բուրժուական մակրոէկոնոմիկաի հիմունքներին ծանոթ չե:
Աշխատավոր ժողովուրդը այդ ամենը զգումե իր սեփաան կաշվի վրա ամենօրյա վարցու աշխատանքի պրոցեսում ու հետեվաբար հասկանումե այդ անենը ավելի լավ քան ցանկացած բուրժուական տնտեսագետ պրոֆեսոր, որը նաև ապրում է այդ աշխատավորների կողմից արտադրվող ավելցուկի հաշվին:
Այս մի տողում երևումե իշխող դասակարքի ամբողջ մեծամիտությունը և ատելությոնը աշխատավոր ժողովուրդի (Հայաստանի 90 տոկոս բնակչությունը) հանդեպ: Բայց նրանք մոռանումեն վոր ամբողջ իրենց հարստություները այս աշխարհում ստեղծվումեն աշխատավորների ձեռքերով

lili-4

17.06.2007, 16:25

Ես համաձայն չեմ, որ ժողովրդի վիճակը վատացել է, ես համաձայն եմ, որ ժողովրդի վիճակը վատ է, բայց ավելի լավ քան նախկինում
Հարգելիս, դու ժողովուրդ ասելով ու՞մ ի նկատի ունես, այն մի չնչին մասը, որն ապահովված է աշխատանքով: Դեռ չեմ էլ խոսում այն մասին, թե այդ աշխատողների աշխատանքային իրավունքն ինչքան է խախտվում , բայց լռում են հանուն ողորմելի աշխատավարձի: Որտե՞ղ ես տեսնում այդ ավելի լավը, օպտիմալացված մանկավարժների թե՞ բժիշկների մոտ, որ աշխատավարձի աճ են ապահովում գործազուրկ ընկերոջ հաշվին: Թե՞ փորձում ես հավատալ հեռուստացույցով ու թերթերով մեզ մատուցված տնտեսական աճի ցուցանիշներին: Ահավոր արագությամբ զարգացող երկրի ենք: Եթե Անգլիայի պես գերզարգացած երկիրը միանիշ թվով է տնտեսական աճ ապահովում, մեզ մոտ միայն երկնիշ թվեր են: Զարմանալի մարդիկ են, գոնե փորձեին մեզնից սովորելու…Երևի այդ կարծիքին ես, քանի որ լավ վարձատրվող աշխատանք ունես: Ասում են, չէ, կուշտը սովածին մանր է փրթում, հարգելի նախարար:think

բիթի հարիֆ

17.06.2007, 18:57

... իսկ որ այդ ավելացած աշխատավարձով ներկայումս քիչ բան կգնես դա էլ չի նշանակում, որ աշխատավարձը իջել է, դա նշանակում է, որ ապրանքները թանկացել են:

Դա նշանակում «գրագետ Հայոց Նախարար» փողի արժեզրկում, ինֆլյացիա, որը բերումե իրական աշխատավարձի անկմանը:
Ւրականում մեզ ոչ հարկաորե ձեր «արդար աշխատավարձը» և ոչ ել ձեր «արդար աշխատանքը»:
Մեզ պետքեն հարաբերություներ առանց ամենորյա վարցու աշխատանքի և նրանից բխող շահագորցումից և նվաստացումից: Հարաբերություներ վորոնց դեպքում
մենք ինքներս ենք տնորինելու մեր և կողմից արտադրվող ապրանքների և ծառայությունների բաշղումով:

Vishapakah

17.06.2007, 19:14

Հարգելի Հայրենակիցներ, Դուք հաշվի չեք առնում, որ ադրբեջան պետությունը ամեն տարի 1 միլիարդ է ծախսում իր ռազմական կարիքները հոգալու համար եւ այդ պատճարով մեր իշխանությունը ստիպված է ետ չմնալու համար, ընդլայնել իր ռազմական բյուջեն Ձեր իսկ ապահովության համար.

Նման ռազմական ահռելի պահանջվող ծախսերը, չեն կարող չանրադառնալ պետության ընդանուր տնտեսական վիճակին. Հիշեցնեմ, որ մենք մրցակցում ենք առանց նավթ ունենալու հանգամանքի, գումարած փակ սահմանները...

Եթե ուզում եք լավ ապրել, ընդամենը եկեք հրաժարվենք Արցախից.:)

բիթի հարիֆ

Ձեր խոսքերը, հիշեցնում է նախահեղափոխական Ռուսիան 1917 թվականից առաջ. Պատմությունը արդեն նմանատիպ փորց ունի, նմանատիպ հերդական սխալներ թույլ չտալու համար, կապված աշխատավորների եւ բուրժուների հետ, եւ ավելի լավ կլիներ տեսնել ներկան, ոչ թե՛ տապալված անցյալը եւ դասակարգային պայքարը, որի պատճարով քայքայվեց բազում ազգերի ոգի, որի վերականգնման համար պայքարում ենք մենք հիմա.

Իսկ հիմա անրադառնամ գործատուի անպատժելի կեցվացքին, կապված իր աշխատողների հանդեպ.:think Այս պարայագայում ոչ թե՛ տնտեսությունն է մեղավոր, այլ իրավական համակարգը. Գործատուի եւ աշխատավորի միջեւ աշխատանքային պայմանագիր չի կնքվում, դրա համար էլ գործատուն «հաբրգում» է. Ահա ինչ է պետք պահանջել, ընդամենը օրինական վավերացված պայմանագիր, որի խախտման դեպքում գործատուն կարող է լուրջ խնդիրներ ունենալ, այդպիսով նա ստիպված կլինի իր աշխատողներին հարգելու. Իսկ թե՛ հիմիկվանից ինչպես սկսել այդ օրենքը սեփականատերներին պարտադրել? շատ պարզ, թող հանեն նոր օրենք, որում ասված է, գործատույի եւ աշխատողի միջեւ պայմանագիր չկնքվելու դեպքում, գործատույին առաջին հայտնաբերման դեպքում տուգանել այսքան գումար, հետո ավելի շատ, հետագա բացահայտումների դեպքում, մինչեւ քրյական կալանք.

H.a.y.k.o.

Ուկրաինայում, ժողովուրդը ուժեղ գտնվեց, բայց նույն այդ ժողովուրդը երբեք չի՛ կարող երկիր ղեկավարել եւ արդյունքում ժամանակակից հեղափոխությունների արդյունքում, իշխանության են գալիս ընդիմադիր ուժերը, որոնք միատար չեն, իսկ ոչ՛ միատար ուժերի առկայության արդյունքում, միշտ էլ տեղի է ունենում ավելի դաժան իշխանության համար ծավալվող բախումներ, քան նախորդ օրինական իշխանության օրոք, որը համեմատաբար եղել է միատար.

Այսպիսով ժողովուրդի հեղափոխության արդյունքում Ուկրաինայում մինչ այսօր իշխանություն ձեւավորված չէ՛, նրանք նույնպես ունեցել են 10% տոկոս տնտեսական աճ, որը հեղափոխությունից հետո հասավ 2% տոկոսի, անկայունության պատճարով.:(

Վրաստանում վիճակը ավելի անկայուն է, քան Շվարնաձեի օրոք էր. Պարոն Սահակաշվիլին Քութաիս (Քութա) քաղաքը առհասարակ չի՛ կառավարում, նրա իշխանությունը, այն էլ մասնակի, տարածվում է միայն Թիֆլիս քաղաքի վրա. Քութաիս (Քութա) քաղաքում տարբեր ցեղերի միջեւ ավելի է սաստկացել պայքարը, ներկա վրացական երկրորդ քաղաքի համար.

Եվ վերջապես, ինչ եք ուզում? Ուզում եք տեսնել թե՛ ներկա իշխանավորների հեռանալուց հետո, ինչպես են մի քանի հեղափոխություն իրագործած անգրագետներ սկուսում իրար գզել, տիրելու Հայաստանի մնացորդներին? Ուզում եք դրանից հետո ավելի հիասթափություն ապրել? Ինչպիսի հիասթափություն ապրեց ժողովուրդը Յուշչենկո-Տիմոշչենկո գզվրտոցի ժամանակ.

Հ. Գ.
Հայաստանը տնտեսությունը այսօր երկնիշ թվով է զարգանում, որովհետեւ հետ մնացաց երկրների պոտենցյալը մեծ է, դրա համար զարգացաց երկրներում զարգացման աճը միանիշ թիվ է կազմում.

Artgeo

17.06.2007, 20:49

Vishapakah

18.06.2007, 00:14

Ադրբեջանի ռազմական ծախսերը խիստ ուռճացված են և իրականությանը չհամապատսխանող: Բացի այդ, այդ ամենը որևէ կապ չունի մարդկանց թալանող ու կողոպտող օլիգարխ չինովնիկների հետ: Իշխանությունը իր պարտականությունները կատարելու դեպքում այսօր Հայաստանը իրոք, ոչ միայն Հ1-ի եթերում կծաղկեր:

Պահանջում եմ, ասածտ հիմնավորես. Այն բոլոր նոր զինատեսակները, որոնք հայտնվում են ներկայիս ազերական բանակում, հենց տարեկան մեկ միլարդի է. Զենքերի վաճառքը բավականին բաց գործնթաց է եւ փակ միայն կատարվում է ավել զինատեսակներ ձեռք բերելու ժամանակ, այսինքն բացարված չէ՛, որ ադրբեջանի ռազմական բյուջեն մեկ միլիարդը գերազանցի.

Հայաստանը վերահսկում է մոտ 45 հզ. կք տարածք, համեմատած ադրբեջանին մնացաց մոտ 70 հզ. կք. տարածքի եւ ելնելով այս տարբերությունից, մեզանից ավելի քիչ պակաս ծախսեր է պահանջում սպառազինությունը, բայց պահանջում է, որը աննաֆթ պետության համար, այն էլ փակ սահմաններով քիչ չէ.

Այս թեզը մի երկու ամիս է հրամցվում է հասարակությանը:

Ես էլ եմ դեմ այդ թեզին, բայց իրականությունը աղավաղում ես. Ներկայիս Նախագահը եւ Վարչապետը ծակումով Արցախից են եւ նրանք Երեւան գալով չէին կարող Արցախից հրաժարվելու քաղաքականություն բանեցնել.

Հիմա պետք է պայքարել ժողովրդավարական և արդար հասարակություն ստեղծելու համար, իսկ ազգային հոգին կվերականգնվի ինքստինքյան: Չի կարող սոված, վախեցած մարդը մտածել ազգային շահերի մասին:

Կարող է եւ մտածում է. Չմտածել, դա՛ նշանակում դադարել ապրել. Կյանքը իրենից պայքար է, անգամ սոված վիճակում, իսկ մեր ազգը ոչ թե՛ սոված է, այլ չբավարարված ներկա վիճակից, իր ապագան տեսնելով այլ կերպ. Քանզի ազգը տեսնում է իր ապագան, ուրեմն մտածում է, իսկ դու ասում ես, չեն կարող մտածել.:)

Հազարավոր օրենքներ են հանել: Ո՞ր մեկն է գործում: Օրենքը լավն է, երբ այն կիրառվում է: ԱԺ-ի մեծ մասը սեփական բիզնես ունի, մի՞թե նրանք իրենց դեմ օրենք կկիրառեն:

Կգա օրը եւ այդ օրենքն էլ ոչ՛ միայն կհանեն, այլեւ կգործածեն. Հայաստանը գտնվում է ժողովրդավարություն կառուցելու ճանապարհին եւ նման հուսահատ կարծիքներով ապագա չեն կառուցում. Մենակ չասես ձենս տաք տեղից է գալիս.:D

Պետք չէ աղավաղել իրականությունը: Ուկրաինայի ներքաղաքական լարված իրավիճակը Ռուսաստանի կոպիտ միջամտության արդյունք է: Նույնը ծրագրավորված էր Վրաստանում, ինչը փառք աստծո չստացվեց:

Պետք չէ աղավաղել իրականությունը. Ուկրաինայի ներքաղաքական լարված իրավիճակը ԱՄՆ-ի կոպիտ միջամտության արդյունք է. Նույնը ծրագրավորված էր Հայաստանում, ինչը փառք Աստվածներին չստացվեց.

Տենց բան չկա: ;)

Սվան ընկերոջիցս լսածն եմ ասում, մի երկու ամիս առաջ ասաց. Ի դեպ, այդ քաղաքի առումով, Սվաններն էլ հավակնություններ ունեն. Հասկանում եմ որ լրագիր շատ ես կարդում, բայց կլանային պայքարների մասին, լրատվամիջոցները աշխատում են զերծ մնալ հայտարարություններից, նաեւ չնշելով նրանց քաղաքական հավակնությունների մասին.

Հայաստանում զարգացումը այնքան է, որքան որոշում են նկարել իշխանությունները: Միակ տարօրինակությունն այն է, որ կան մարդիկ, որոնք հավատում են այդ թվերին:

Իրոք տարորինակ է, ինչու ամերիկյան որոշ կազմակերպություններ պետք է նախորդ տարվա Հայաստանի տնտեսական աճը նշեին մոտ 13,5% տոկոս, դա՛ այն դեպքում, երբ Հայաստանը ԱՄՆ-ի ստրատեգիական դաշնակիցը չի՛ հանդիսանում, իսկ ստրատեգիական Ուկրանինայի համար, նշում են 2% տոկոս, վրաստանում էլ հրաժարվելով ներդրումներ կատարելոց, պատճարաբանելով տվյալ պետության ներքին անկայունությունը եւ վրաստանը ճանաչելով բիզնեսի համար, որպես ռիսկային գոտի.;)

dvgray

18.06.2007, 01:37

Շատ հետաքրքիր է, թե մինչև երբ պետք է շարունակվի էս չուզողությունը: Նորմալ ազգերը ուրախանում են իրենց հարևանների հաջողությամբ: Իսկ մերոնց մեծ մասը ոնց-որ առավոտից-իրիկուն վրացիներին ու իրենց ղեկավարին պախարակելով, նսեմացնելով ու վերջապես լավը չուզելով են տառապում:
Ռուսի տիրապետությունը շատ է ազդել վրեքներս: Պատրաստ են ապրել ցեխի մեջ մենակ թե հարևանը իրենցից լավ չապրի...
Մի հատ լավ հեքիաթ կար ընչաքաղցի ԱՉՔԻ մասին: ԱՉՔ, որ փոքրացավ ու հանգստացավ միայն էն ժամանակ, երբ վրան հող լցրին...

Նախարար

18.06.2007, 10:22

Մեծարգո տիկնայք և պարոնայք

Մեծ հետաքրքրությամբ ուսումնասիրեցի ձեր բոլոր գրառումները և մի քանի միտք ինձ ուղակի հիացրեց:

Այս մի տողում երևումե իշխող դասակարքի ամբողջ մեծամիտությունը և ատելությոնը աշխատավոր ժողովուրդի (Հայաստանի 90 տոկոս բնակչությունը) հանդեպ: Բայց նրանք մոռանումեն վոր ամբողջ իրենց հարստություները այս աշխարհում ստեղծվումեն աշխատավորների ձեռքերով
Որ Հայաստանի 90 տոկոսը աշխատավոր է դա ուղակի հիանալի փաստ է, իսկ մեկ տողով այնքան էլ հեշտ չէ կարծիք կազմել մի ողջ իշխող դասակարգի մեծամտության մասին:
Մեջբերման մեջ գրված տողերը ուղակի նպատակ ունեն ատելություն սերմանել ժողովրդի այս կամ այն խմբերի միջև, որը ես գնահատում եմ ազի դավաճանություն:

Հարգելիս, դու ժողովուրդ ասելով ու՞մ ի նկատի ունես, այն մի չնչին մասը, որն ապահովված է աշխատանքով:
Եթե կարդանք վերևի մեջբերումը կտեսնենք, որ այդ չնչին մասը կազմում է 90 տոկոս:

Թե՞ փորձում ես հավատալ հեռուստացույցով ու թերթերով մեզ մատուցված տնտեսական աճի ցուցանիշներին: Ահավոր արագությամբ զարգացող երկրի ենք:
Հեռուստացուցյով ու հատկապես թերթերով մեզ մատուցված տնտեսական աճին հատկապես չեմ հավատում, քանի որ այն միշտ ավելի քիչ է ներկայացվում, պետք չէ մոռանալ, որ ՀՀ-ում գոյություն չունի ոչ ընդիմադիր թերթ: Տնտեսական աճը ես տեսնում եմ միջազգային կառույցների ուսումնասիրություննորում ու դրանց եզրակացություններում, որը ի դեպ հավաստի են:

Դա նշանակում «գրագետ Հայոց Նախարար» փողի արժեզրկում, ինֆլյացիա, որը բերումե իրական աշխատավարձի անկմանը:

Հավատա, փողի արժեզրկումը բոլորովին այլ բան է նշանակում ;)

Իսկ կյանքի բարելավման մասին կասեմ մի երկու խոսք:
Ձեզանից շատերը կարծում եմ հիշում են 1990-ից 95 թվականները, հիշեք Լևոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանության շրջանը (ինչ ունեինք վաճառվեց նույնիսկ ուրանը, որը մեր կյանքը կարող էր լուսավորել) և կարծում եմ կհամաձայնեք ինձ հետ:

Պանդուխտ

18.06.2007, 10:48

Այս թեզը մի երկու ամիս է հրամցվում է հասարակությանը:
Այս թեզը ծաղր է այն կարծիքի համար, որ հրամցուել է տարիներ...: Ոմանք ուզում են բարի դրացիական յարաբերանք հարեւանների հետ, բայց իրենց խօսքով՝ ազգայնական հայերը խանգարում են: Ես ասացի քանիցս, որ թուրքերը եւ այժմ ազրբաջինի կոչուած թուրքերը ուզում են Արցախը, որի տնօրինումը (հայաթափում) թուրքերին յանձնելուց ետքը, ինչու չէ նաեւ ազգովին Կանադա տեղափոխուելուց ետքը «բարիդրացիական» յարաբերութւին կը կառուցենք թուրքերի հետ: թուրք կոչեցեալները ուզում են այն ինչ մնացել է շատից: Չէք հասկանում, չէք ուզում հասկանալ, որ նրանց միտումը եղել է ու է ջնջել Հայաստան Երկիրը տարածքից: Ուստի. Մարդկայնօրէն, եւ ձեր խօսքով. «տաք տեղում» նստած իրաւունք չունենք ձեզ կրակի մէջ թողնելու, դրա համար ասում եմ՝ «թողէք Արցախը թուրքին» անշուշտ թուրքի հետ լաւ լինելու ձեր թախանձանքն ի տես:
Հայոց պատմութեան վէրջին 700 տարիների ամէնամեծ յաղթանակ էր Արցախը, որ պատիւ եւ հպարտութիւն է տալիս մեզ բոլորիս: Այս յաղթանակի փոխարժէքը պէտք է վճարենք: Կը վճարեն սերունդներ, ետքը դրա բարիքը կը քաղի այլ սերունդներ: Այժմեան սերունդը շատ եսասէր եւ ինքնակենտրոն է: Պետութիւն, Հայրենիք, ազգ կերտւում են հարիւրամեակների ընթացքում: Մենք պիտի տառապենք, որպէսզի յաջորդող սերունդը աւելի բարւոք, ապահով կեանք ապրի: Հայրական զգացմունք ունենալը պէտք է սովորենք:
Անապատներից ովասիսներոմ հաւաքուած հայի բեկորները սկսեցին ոչինչից: Նրանք կորցրել էին հարազատներ, տուն, հող, հարստութիւն, հոգեկան խաղաղոթիւն: Կերտեցին նախ դպրոց ետքը եկեղեցի եւ տուն: Ապրեցին աճեցին, բիւր զոհողութեամբ հայ մնացին, իսկ այժմ պայքարում են Հայաստանի բարօրութեան համար:
Հաաը իր տեսակը, իր ամրութիւնը, յամառութիւնը, իր աշխատասիրութիւնը, հնարամտութիւնը, քարից հաց քամելու ունակութիւնը, ժուժկալութիւնը պէտք չէ կորցնի: Ես նախանձում եմ ձեզ, բայց ինքներդ չգիտէք, չէք անդրադառնում ինչ հրաշքի մէջ ապրում էք: Երբ կորցնէք՝ այնժամ կը նկատէք արժէքը նորա:

Գաղթական

20.06.2007, 16:45

Հարգելի Հայրենակիցներ,

ես, ճիշտ է, նորեկ եմ այս ֆորումում, և տեղի ընդունված կարգերին այնքան էլ լավ ծանոթ չեմ, բայց արդյո՞ք ձեզ չի թվում, որ դուք խոսում եք համարյա ամեն ինչի մասին, բացի թեմայի հեղինակի կողմից առաջ քաշված կոնկրետ հարցադրումից(ներից)..

իմ համեստ կարծիքով՝ ՈՒկրաինայի և Վրաստանի քաղաքական ասպարեզներին վերաբերվող հարցերը, և, նամանավանդ, Հայաստանի տնտեսական աճի քննարկումը քիչ ընդհանուր բան ունեն յուրաքանչյուրիս պարտքի հետ՝ Հայաստանի Հանրապետության բարգավաճման և ծաղկման հետ..

Արդյո՞ք միայն օրինապաշտ լինելը, ընտրակաշառք չվերցնելը և փողոցը անցումով անցնելը բավական է:

dzainalar, շնորհակալությո՛ւն թեմայի համար: անձամբ ինձ շատ հետաքրքրեց թեմայի բնույթը և առաջ քաշված հարցադրումը:

ինչ վերաբերվում է ամենահասարակ քաղաքացու պարտքին՝ կարծում եմ մեջբերման մեջ թված օրինակները (որոնց շարքը կարելի է անվերջորեն շարունակել) պիտի որ բավական լինեն, որ ինքն իր պարտքը կատարած համարի:

օրենքներին հետևելը, փողոցն անցումով անցնելը, աղբը ոչ թե հենց այնպես, այլ՝ աղբարկղում գցելը, լավ և ազգի ու պետության համար պիտանի երեխեք մեծացնելը և համապատասխան դաստիարակություն տալը՝ արդեն իսկ նշանակում է, որ քաղաքացին սիրում և գուրգուրում է սեփական երկիրը, ասել է թե՝ սեփական ազգի բնօրրանը, ասել է թե՝ Հայրենիքը, ասել է թե՝ սեփական Տունը:

Ի՞նչ անենք սպասենք մտածելով, որ սա անցումային շրջան է և ամեն ինչ աստիճանաբար կշտկվի, թե՞ սպասենք գունավոր հեղափոխականների, գնանք ցույց անե՞նք, ծե՞ծ ուտենք, նստե՞նք, էլի ցույց անե՞նք:

բնականաբար սա, այսպես կոչված, "անցումային շրջան" է, որը, ուզած թե չուզած, անցնում է ցանկացած երկիր, որը հեղափոխություն է ապրել..
մեր երկիրը բացառություն չէ..
մենք էլ դա պիտի անցնենք, մինչև մեր այսօրվա Հայաստանից ստացվի մեր երազների Հայաստանը..

դա է մեր երկիրը, ուրիշը չունենք.. մեզ էլ այդ տարածաշրջանում ապրելու ու գոյատևելու բախտ է պարգևվել ի վերուստ..

և արժի՞ արդյոք այստեղ հիշատակել մի հուզված ծեր Ասորու խոսքերը.
- մենք երկիր չունենք.. մենք Հայրենիք չունենք.. Աստված տար երկիր ունենայինք՝ այն Դրախտի կվերածեինք.. իսկ դուք Երկի՛ր ունեք.. դուք ունեք մի հողակտոր, որը ձեզ, միայն ձեզ է պատկանում.. որը փայփայել, կյանքի գնով պահպանել, ու ձեզ են փոխանցել ձեր նախնիները.. և դուք էլ անպիտան չեք.. խելացի ու աշխատավոր ժողովուրդ եք.. հապա ինչու՞ եք լքում ձեզ բաժին հասած սեփականը.. լքում եք, պատառ-պատառ լինում, հեռանում օտար ափեր՝ ուրիշի երկիրը ծաղկացնելու և ուրիշի մեջ տարրաձուլվելու ու քայքայվելու..

Համբերությամբ է պետք զինվել օ՛վ Հայեր.. Համբերություն, որը մենք ժառանգել ենք գեներով, որը պարփակված է մեր արյան բջիջների մեջ.. Համբերությո՛ւն, Կա՛մք և Հավա՛տ.. Հավատ՝ որ չենք վատնի այն ամենը, ինչ ժառանգել ենք, կուլ չենք գնա "գլոբալիզացիա" կոչված մի սատանայական արհավիրքին և կպահպանենք մեր Ազգային դեմքը՝ ըստ արժանվույնս այն փոխանցելու մեր ապագա սերունդներին, ինչպես դա արել են մեզանից առաջ հազարավոր Հայի սերունդներ..

իսկ դրա համար եռանդ է պետք.. եռանդ՝ մերը մեր ուզած ձևով սարքելու, մեր սարքածը գուրգուրելու և մերը մեզանից գողանալ ցանկացողի գող ձեռքը անողոքոբար կտրելու..
իսկ Հեղափոխության գաղափարը խորդ է մեր ժողովրդին.. դա մեզ սազական չէ.. դա կկործանի այն ամենը, ինչ գոնե ունենք այսօր.. ինչը լավ վատ, բայց ստեղծվել է անցած 15-16 տարիների ընթացքում..

շնորհակալություն մեր ԱրևմտաՀայ եղբայրներին, ովքեր իրենց լուման ներդնելով՝ թույլ չտվեցին, որ ծվատած Հայաստան Աշխարհից այդ մի բուռ հողը, որն այսօր ունենք՝ ՀՀ-ն ու ԼՂՀ-ն, կուլ չգնան պանթուրքիստական հայակործան գաղափարներին ու ձեռք ձեռքի տված նպաստում են երկրի ԵՐԿԻՐ դառնալուն..

Պանդուխտ, ես ուղղակի հիացած եմ Ձեր մտքի թռիչքով ու առաջարկած գաղափարներով: Դուք իրատես մարդ եք, ու, ինչքան հասկացա՝ շատ լավ Հայ:
խնդում եմ՝ շարունակեք Ձեր մտքերը: Անձամբ ինձ՝ անչա՛փ հետաքրքիր է հետևել դրանց:
Նախապես` Շնորհակալություն

բիթի հարիֆ

23.06.2007, 16:29

Այնպիսի կարձիգ է ստեղծվում վոր ժողովրդին հարկավորե միայն դեմոկրտիա ( տնտեսական աճը կա ու կա) և մեր բոլոր պրոբլեմները կլուծվեն: Մոտավորապես նույն դրախտն եին մեզ խոստանում ՍՍՀՄ-ը փլուզելուց նորաթուխ ազգային ժողովրդավարները և անկախակաները:
Թե ինչ հետևանքներ ունեցավ այդ անցումը դեպի
ժողովրդավարություն և շուկայական տնտեսություն
կարելի իր անկման և կորուստների չափով համեմատել միաին Եղերնի հետ: Այսորվա ազգային պետականության անսահման պաշտպաները կասեն, թե որ անցումային պահերին միշտել տենցե լինում: Զարմաալի է մոտատավորապես նույնեն ասում այսորվա Թուրքիայի ազգային ժողովրդավարները. թե 1915-ին համաշխարային պատերազմեր, Օսմանյան կայսրությոնը փլուզվումեր և այդ խարն վիճակում 1,5 միլիոն հայեր հանկարծակի զոհվեցին: Ւնչպիսի
նմանություն պարոնայք ազգային ժողովրդավարներ:
Բայց ոչ բոլորնեին ինչպես այսոր նույնպես այն ժամանակ տառապում: Ւշխաության տիրացաց ազգային ժողովրդավարները օգտագործելով պատերազմը ուղակի զբաղվումեին թալանով ուղարկելով անմեղ երիտասարդներին մահվան:
Սեփականետերների նորաթուխ դասակարքը կուտակեց իր հարստությունը տարիներով փող չվճարելով աշխատավորներին և շահագործելով մարդկանց օրեկան մինջև այսոր 10-12 ժամ առանց
հանգստյան օրերի:
Այսքանից հետո ի՞նչոր մեկը ասումե թե մեզ հարկաորե ավելի շատ դերմոկրատիա, ավելի շատ շուկայական տնտեսություն և իհարկե ավելի շատ հզոր պետություն:
Ինչ վերաբրվումե ՀՀ-ի հարաբերություներին իր հարևվաերի հետ որ Հայաստանի և Ադրբեջանի աշխատավորերը ավելի շատ ընդհանուր բան ունեն իրար հետ քան իրենց սեփական շահագործողները և ցանկացած քաղաքական գործիչները:
Մենք ոչմի բան չունենք կիսելու որովհետև ոչմի բանել մեզ չի պատկանում «մեր» ազգային պետությւունում:
Բայց մենք ունենք ընթհանուր թշնամիներ, դա մեզ ազգային պետության սահմաներում շահագործող և ճնշող ազգային իշխող դասակարքներնեն:

Այս քաղաքատնտեսական համակարգը կարելի միայն կազմալուծել,բարեփոխել նրան փորցում են արդեն 200 տարուց ավելի:

Artgeo

02.11.2007, 15:27

Ի՞նչ անել
Ամեն կերպ թույլ չտալ նորից ստեղծել այն, ինչ 70 տարի կար:

Ջուզեպե Բալզամո

30.11.2007, 03:23

Մի 2 բան կա որ կարելի է անել…
կարելի է սկսել ինքդ քեզանից… քեզ գնահատելուց,քեզ քո իրական գինը տալուց… անաչառ,խիստ ու կատարելապես արդար դատավորի նման… դու ես ու քո խիղճը…ուրիշ մեկը քո ինքնադատաստան-ինքնագնահատմանը ներկա չի,հանգիստ դատվիր:
Հետո երբ կիմանաս թե ով ես և ինչ ես ուզւմ… փորձիր կողքինիդ էլ օգնել,որ ինքն ել նույնն անի…
ահավոր ժամանակատար պրոցես է,համբերություն է ուզում ու ինֆորմացիա… արմատներիդ մասին,անցյալիդ մասին,գիտակցությանդ մասին,կրոնիդ մասին… թուլություններիդ ու առավելություններիդ, ոգուդ և մտքիդ, բիլակիդ ու ջեբիդ մասին…
… վաղվա ու եկող տարվա մասին…ու էլի մի վախտ կարևոր բաների մասին…
կողքինիդ կարծիքը համբերությամբ լսելով, իրա ներսի ցավն ընդունելով,քեզանից մի քիչ տարբեր լինելուն ուրախանալով,իրա թերությունների ու քո կատարելության պատճառներն ըմբռնելով և էտ պատճառները դրոշակ չդարձնելով… իրար օգնելով… մեր բոլորի միացյալ ԳԵՆը մի քանի հարուրամյակ էլ ապրեցնելու հավատով՝ դառնում ես ավելի կատարյալ, ուժեղ, ամուր… հավաքվում եք քո ու ձեր գտած ԻՆՔՆՈՒԹՅԱՆ շուրջ, սեղմվում,խտանում,բյուրեղանում ու կարծրանում… ինքությանդ դեմ ոտնձգողի հանդեպ դառնւմ դահիճ ու վրիժառու դավաճանի հանդեպ…դառնում անխոցելի,անմահ:
Սկսում ես հենց էսօր…հենց հիմա… ժամանակը քիչ ա …մենք դանդաղ մեռնում ենք…

…մեռնող ազգերի միակ փրկությունը՝նրանց վերադաստիրակությունն է… Նժդեհ

Grieg

30.11.2007, 12:39

կրթել և կրթվել, ծառայել օրինակ հաջորդ սերունդի համար, ցույց տալ որ հաջողության համար մարդ պետք է լինի ազնիվ, խելացի, պատրաստ օգնելու անհաջողության մեջ գտնվողներին:եթե ունենանք կիրթ հասարակություն իշխանության մեջ խուլիգաների թիվը կպակասի

Լէգնա

30.11.2007, 12:54

Ի՞նչ էլ որոշես անել` սկսիր քեզնից :) , քո ընկերներից, քո հարազատներից և հետո նորոգման փայտիկը ձեռքիդ,`անցիր աշխարհին :)

Վիշապ

11.12.2007, 00:23

Ի՞նչ էլ որոշես անել` սկսիր քեզնից :) , քո ընկերներից, քո հարազատներից և հետո նորոգման փայտիկը ձեռքիդ,`անցիր աշխարհին :)

Փայտիկս ջարդվեց, ինձ մի փայտիկ կտա՞ք:( Գիտե՞ք ինչ էի ուզում անել այդ փայտիկով, ուզում էի դիկտատուրա մտցնել ներկայիս հասարակության համար, ու զոռով Բուդդիզմի ուսմունքը սերմանել:oy

Zodiac

26.10.2015, 02:32

Համբերենք, մինչև ժողովրդի համբերությունը պրծնի: Քիչ մնաց
էտ վախտ կտենանք ով ա ուժեղ. իրա՞նք, թե՞ ժողովուրդը:
Սա գրվել է ութ տարի առաջ:

ժողովրդի համբերությունը չի պրծել, ժողովուրդն է համարյա պրծել:

Արշակ

27.10.2015, 01:33

Ռեժիմը չափից դուրս շատ լծակներ ունի ժողովրդի վրա, արդյունքում քաղաքական մեխանիզմները չեն աշխատում առանձնապես։

Մի խոսքով, կարծում եմ լուծումը հնարավորինս անկախանալն ա քաղաքական իրավիճակից ու ռեժիմից։
Անկախանալու տարբերակների մի երկու օրինակ բերեմ, համ էլ պարզ կլինի «անկախանալ» ասելով ինչ նկատի ունեմ․

1. Պետք ա ազգովի IT–շնիկ դառնանք։ :))
Որտև այթիշնիկների, ծրագրավորողների տնտեսական վիճակը շատ ավելի քիչ ա կախված ռեժիմից, քան պետական ստրուկտուրաներում ու լֆիկա–դոդական լոկալ բիզնեսներում աշխատողներինը։ Ծրագրավորողների աշխատավարձը բարձր ա ու դրսից ա գալիս փողը, լֆիկ–մֆիկների ուղեղի ծալքերը էդքան չեն հերիքում որ էդ ոլորտը իրանցով անեն և այլն։ Արդյունքում ծրագրավորողը լֆոների առաջ վիզը ծռած չի, 5000 դրամով չի ծախվում, ավելի ազատամիտ ա, իր աշխատավայրում նորմալ պայմաններ ա պահանջում, գիտի իր իրավունքները ու քաղաքացիական առումով էլ ակտիվ ա ավելի։ Որտև տնտեսապես անկախ ա նեխած համակարգից։
Բացի դրանից, IT-ն ավելի ազատ ու ճկուն ինֆորմացիայի փոխանակման հնարավորություն են տալիս, ինչը շատ կարևոր ա ռեժիմի դեմ պայքարում։
Հլը խորացեք․ ինչքան քաղաքացիական ակտիվություն կա էս երկրում, մտնում ես մեջները, տեսնում ես պայքարողների կեսից ավելը այթիշնիկ էն։
ՈՒ վաբշե, ծրագրավորողները ստեղծագործ, պրակտիկ ու լուծումներ գտնող ժողովուրդ են։ :))

2. Ձևավորել տնտեսապես ինքնաբավ էկո–ավանատիպ ապրելակերպ, որի դեպքում համակարգից կախվածությունդ էլի էականորեն քչացնում ես։ Էս երկար թեմա ա, շատ չխորանամ, բայց կարծում եմ ցանկության դեպքում ընդհանուր առմամբ հասանելի ու իրագործելի ա շատ–շատերի համար։

Չգիտեմ ուրիշ էլ ի՞նչ տարբերակներ կան անկախանալու․ որ մտածենք գուցե այլ տարբերակներ էլ գտնենք, բայց կարծում եմ ասածիս էությունը հասկացաք։ Հասարակությունը ինչքան տնտեսապես ու հոգեպես անկախ լինի պետական ստրուկտուրաներից, էնքան ավելի հեշտ կարող ա քաղաքական դաշտում անկախ գործել, ընդդիմանալ ու հաղթել թալանչիներին։
Նշածս օրինակները գուցե ավելի երկարատև ջանքեր են պահանջում, քան էս պահի քաղաքական դաշտում կռիվ տալը, բայց ինձ թվում ա պետք ա սենց հեռահար նպատակներ դնել, թե չէ միայն էս պահին դեմներս էկած անցյալի հետևանքների դեմ պայքարելով ոչ մի տեղ չենք հասնի‎։

Chuk

27.10.2015, 01:36

1. Պետք ա ազգովի IT–շնիկ դառնանք։ :))
Առնվազն 70 տարի ա պետք:

2. Ձևավորել տնտեսապես ինքնաբավ էկո–ավանատիպ ապրելակերպ
Առնվազն 700 տարի ա պետք:

Չգիտեմ ուրիշ էլ ի՞նչ տարբերակներ կան անկախանալու
Հիասթափություններն ու մնացած նման բաները դնել մի կողմ ու պայքարել: Ամեն օր:

Արշակ

27.10.2015, 01:52

Առնվազն 70 տարի ա պետք:
Եթե նկատի ունես ազգովի, բոլորս այթիշնիկ դառնալը, հա, կարող ա 70 տարի տևի․ ու Էդ նշանակում ա 70 տարի հետո իդեալական երկիր կունենանք։ ;) Բայց եթե ասենք առաջիկա մի 7 տարում թեկուզ 10%-ով ավել IT-շնիկ ունենանք, պատկերացնում ե՞ս էդ 10%–ը ինչ էական կլավացնեն երկրի վիճակը։

Առնվազն 700 տարի ա պետք:Էս միջնադարը չի․ ինֆորմացիան շատ ավելի արագ ա շարժվում։ Կյանքը ամեն րոպե փոխվում ա։ Ոչ մեկ նույն ձևի չի ապրում, ինչ ասենք 100 տարի առաջ էր‎։ ՈՒ փոփոխության տեմպը արագանում ա‎։ Չի կարելի նույն մոտեցմամբ պլանավորել ինչ 700 տարի առաջ կանեիր։

Հիասթափություններն ու մնացած նման բաները դնել մի կողմ ու պայքարել: Ամեն օր:
Արտ, հլը իմ գրածին նայի ու քո գրածին։ Որու՞մ ես ավելի շատ հիասթափություն ու «չենք կարա» տեսնում։

Պայքարելը շարունակաբար գլուխը նույն պատին խփելով չի։

Chuk

27.10.2015, 01:56

Եթե նկատի ունես ազգովի, բոլորս այթիշնիկ դառնալը, հա, կարող ա 70 տարի տևի․ ու Էդ նշանակում ա 70 տարի հետո իդեալական երկիր կունենանք։ ;) Բայց եթե ասենք առաջիկա մի 7 տարում թեկուզ 10%-ով ավել IT-շնիկ ունենանք, պատկերացնում ե՞ս էդ 10%–ը ինչ էական կլավացնեն երկրի վիճակը։

Էս միջնադարը չի․ ինֆորմացիան շատ ավելի արագ ա շարժվում։ Կյանքը ամեն րոպե փոխվում ա։ Ոչ մեկ նույն ձևի չի ապրում, ինչ ասենք 100 տարի առաջ էր‎։ ՈՒ փոփոխության տեմպը արագանում ա‎։ Չի կարելի նույն մոտեցմամբ պլանավորել ինչ 700 տարի առաջ կանեիր։

Արտ, հլը իմ գրածին նայի ու քո գրածին։ Որու՞մ ես ավելի շատ հիասթափություն ու «չենք կարա» տեսնում։

Պայքարելը շարունակաբար գլուխը նույն պատին խփելով չի։

Արշ ջան, խնդիրն էն ա, որ քո ասածները ուտոպիա են:

Իսկ գլուխը պատին խփելը, հմմմ, եսիմ, եթե մի 300000 հոգով խփենք, հաստատ կջարդենք: Ու հաստատ ավելի ռեալ ա, որ էդքան մարդ գնա գլուխը պատին տալու, քան այթիիշնիկ դառնալու կամ էկոավան ստեղծելու:

Արշակ

27.10.2015, 02:19

Արշ ջան, խնդիրն էն ա, որ քո ասածները ուտոպիա են:

Իսկ գլուխը պատին խփելը, հմմմ, եսիմ, եթե մի 300000 հոգով խփենք, հաստատ կջարդենք: Ու հաստատ ավելի ռեալ ա, որ էդքան մարդ գնա գլուխը պատին տալու, քան այթիիշնիկ դառնալու կամ էկոավան ստեղծելու:

եղբայր, ես ուտոպյա չեմ։ Ժիվոյ դեմդ կանգնած ծրագրավորող եմ։ «Թումո»–ն ուտոպյա չի։ ամեն տարի հարյուրավոր նոր բացվող IT ֆիրմաները ուտոպիա չեն։
Եթե թեկուզ դանդաղ ա առաջ գնում, բայց առաջ ա գնում, զարգանում ա։ Ի տարբերություն ասենք ՀԱԿ–ի համակիրների քանակին։ Նենց որ հաստատ ավելի ռեալ ա, որ 300000 հոգու համոզենք ծրագրավորող դառնան, քան գնան գլուխը պատովը տալու։
Որտև ծրագրավորող դառնալով մարդը հա՛մ իր էսօրվա վիճակն ա կոնկրետ էս պահին լավացնում (անկախ նրանից, թե ուրիշ 299999 հոգի կմիանա՞ն իրան թե՝ չէ), հա՛մ երկրի ապագային ա հույս ավելացնում։

Իմիջիայլոց, նշածս առաջարկներից չէր բխում, թե ասում եմ քաղաքական, քաղաքացիական պրոցեսներին պետք չի մասնակցել։ Կակրազ հակառակն էի նշում․ տնտեսապես անկախ ծրագրավորողը շատ ավելի հակված ա նման պայքարին ակտիվ մասնակցելու, քան յառմռկի վիզը ծռած վաճառողը։

Մեկը մյուսին չի հերքում՝ լրացնում ա։

Chuk

27.10.2015, 02:21

եղբայր, ես ուտոպյա չեմ։ Ժիվոյ դեմդ կանգնած ծրագրավորող եմ։ «Թումո»–ն ուտոպյա չի։ ամեն տարի հարյուրավոր նոր բացվող IT ֆիրմաները ուտոպիա չեն։
Եթե թեկուզ դանդաղ ա առաջ գնում, բայց առաջ ա գնում, զարգանում ա։ Ի տարբերություն ասենք ՀԱԿ–ի համակիրների քանակին։ Նենց որ հաստատ ավելի ռեալ ա, որ 300000 հոգու համոզենք ծրագրավորող դառնան, քան գնան գլուխը պատովը տալու։
Որտև ծրագրավորող դառնալով մարդը հա՛մ իր էսօրվա վիճակն ա կոնկրետ էս պահին լավացնում (անկախ նրանից, թե ուրիշ 299999 հոգի կմիանա՞ն իրան թե՝ չէ), հա՛մ երկրի ապագային ա հույս ավելացնում։

Իմիջիայլոց, նշածս առաջարկներից չէր բխում, թե ասում եմ քաղաքական, քաղաքացիական պրոցեսներին պետք չի մասնակցել։ Կակրազ հակառակն էի նշում․ տնտեսապես անկախ ծրագրավորողը շատ ավելի հակված ա նման պայքարին ակտիվ մասնակցելու, քան յառմռկի վիզը ծռած վաճառողը։

Մեկը մյուսին չի հերքում՝ լրացնում ա։

Դե ես էլ ասեցի, 70 տարում ասածդ քանակների այթիիշնականալը, 700-ում էկոանալը, իսկ իմ ասածը հնարավոր ա (չեմ ասում հաստատ ա) ասենք 7 տարում կամ 7 ամսում:

Նենց որ չէ, էլի, ուտոպիա ա:

Արշակ

27.10.2015, 02:51

Դե ես էլ ասեցի, 70 տարում ասածդ քանակների այթիիշնականալը, 700-ում էկոանալը, իսկ իմ ասածը հնարավոր ա (չեմ ասում հաստատ ա) ասենք 7 տարում կամ 7 ամսում:

Նենց որ չէ, էլի, ուտոպիա ա:
էնքան էլ չհասկացա ասածիդ տրամաբանությունը ու հիմնավորումը, բայց լավ։

Արտ ջան, ցանկություն չունեմ ներքաշվելու նենց բանավեճի մեջ, որ ստիպված լինեմ քննադատել ու քարկոծել միայն քաղաքական պայքարով լուծում տեսնողներին։ Հատկապես ներկա քաղաքական իրավիճակում։ Որտև էդ մարդիկ չեն իմ «հակառակորդները»։ «Թուրքը․․․ էէ, Սերժը տեսնում ուրախանում ա»։ :)
Իմ ասած լուծումը առնվազն նպաստում ա քո պատկերացրած լուծմանը հասնելուն։ Նենց որ իզուր մի սադրի ‎;)

Դու ուտոպիա համարի, իսկ ես գիտեմ, որ Հայաստանը դառնալու ա զարգացած IT ունեցող ու ինքնաբավ էկո–տնտեսություն ունեցող երկիր :) Գուցե մի սերունդ պետք լինի դրա համար։ Ես ուրախ եմ էդ սերունդը լինել։

Chuk

27.10.2015, 02:58

Իմ ասած լուծումը առնվազն նպաստում ա քո պատկերացրած լուծմանը հասնելուն։ Նենց որ իզուր մի սադրի ‎;)

Դու ուտոպիա համարի, իսկ ես գիտեմ, որ Հայաստանը դառնալու ա զարգացած IT ունեցող ու ինքնաբավ էկո–տնտեսություն ունեցող երկիր :) Գուցե մի սերունդ պետք լինի դրա համար։ Ես ուրախ եմ էդ սերունդը լինել։

Արշ ջան, մի քիչ ընդլայնեմ ասածդ առաջին կետը ու դրա հետ միանշանակ համաձայնեմ. ինչքան ավելանան լուրջ կրթված մարդիկ՝ բոլոր ոլորտներում, էնքան լուսավոր ապագա մեզ կսպասի: Ու հա, ես էլ եմ հավատում IT-ի գնալով ավելի զարգանալուն մեզանում:

Նաև համաձայնեմ, որ էկո մշակույթ ձեռք բերելը կարող է նպաստել մթնոլորտի փոխմանը: Բայց էկո-տնտեսություն ունեցող երկիր դառնալու հեռանկարին թույլ տուր կասկածեմ:

Ուղղակի համարում եմ, որ էս երկուսից առաջ ավելի հրատապ խնդիրներ ունենք: Որտև IT լավ մասնագետները ինչքան շատանում են, էնքան էլ շատ ստեղից գնում են՝ բախվելով անարդարության, անպաշտպանության, անհավասարության սկզբունքներին: Եթե հույսներս դնենք նրա վրա, որ մի կամ մի քանի սերունդ հետո արդեն ավելի լավը կլինենք, մեկ էլ կտեսնենք, որ գնացքը գնացել ա: Սա ա ասածս: Թե չէ բացարձակ դեմ չեմ, որ ինչքան ավելի շատ լինեն կրթված ու ինքնաբավ մարդիկ, ինչքան ավելի հարգենք մեր միջավայրը՝ բնությունը, մարդկանց ու մնացածը, էնքան ավելի շատ շանս ունենք:

Արշակ

27.10.2015, 23:12

Արտ ջան, քաղաքական ոլորտում հաղթանակը կարաս հրատապ համարես, բայց երբ գնում ես սոված–ծառավ, ոտով–գլխով լֆիկնոցից կախված մարդկանց սահմանադրություն–մահմանադրություն ես ասում, էդ իրա համար լոլո ա ընդամենը։ Շատ հասկանալի պատճառներով‎։
ՈՒ գալիս կանգնում ես էն պատի դեմը, որ քո ուզած ձևով պայքարելուն շատ քիչ մարդիկ են ունակ, էնքան քիչ, որ քանի գնում ավելի խայտառակ ընտրություններ են լինում և այլն։ Հիմա ես քեզ ասում եմ արի գնանք աստիճան սարքենք, որ էդ պատը բարձրանանք, դու ասում ես՝ ուտոպիա ա, ես հրատապ խնդիր ունեմ․ պտի էս պատը անցնեմ ու գնում գալիս գլխով խփում ես պատին, իսկ պատի հեչ պետքը չի։

Հա, արտագաղթ կա, IT մասնագետներն գնում են ահագին, բայց հատկապես IT մասնագետները գնում են հիմնականում ոչ թե էն պատճառով, որ երկրի վիճակը վատն ա, չէ, էդ մարդկանցից շատերը պատերազմի ավելի վատ պայմաններում մնացել են։ Գնում են ավելի շատ որովհետև լավանալու հույս չեն տեսնում։ էդ քաղաքական պայքարի մեջ լուծում չեն տեսնում, իրանց դերը չեն տեսնում‎։ Թեկուզ տվյալ թեման հենց էդ պատճառով ա բացվել։ Իսկ դու փորձում ես ամեն ինչ բերել նեղ քաղաքական պայքարի շրջանակի մեջ դնել։

Ես չեմ ասում նստենք թախտին ու հույսներս դնենք որ գալիք սերունդը ավելի լավը կլինի ու մեր տեղը հարցերը կլուծի։ Ես ասում եմ առաջնահերթությունները հստակացնենք, մի քիչ ավելի հեռու նայենք ու հենց էսօր ստրատեգիկ քայլեր անենք։ Որ գոնե վաղը կարողանանք փոխենք էն ինչ էսօր ուժներս չի պատում։

Chuk

27.10.2015, 23:22

Արտ ջան, քաղաքական ոլորտում հաղթանակը կարաս հրատապ համարես, բայց երբ գնում ես սոված–ծառավ, ոտով–գլխով լֆիկնոցից կախված մարդկանց սահմանադրություն–մահմանադրություն ես ասում, էդ իրա համար լոլո ա ընդամենը։ Շատ հասկանալի պատճառներով‎։
Արշ ջան, երբ որ քո ասած մարդուն ես գնում ու բացատրում եմ, թե ինչ փոփոխություններ կարող են երկրում լինել, եթե սաղովս էդ գործին լծվենք, ինքը իմ հետ համաձայնում ու ոգևորվում ա:

Իմ հետևից դու ես գնում ու ասում, որ պատ ա, ինչքան էլ գլուխներս տանք, չենք ջարդի, քո հուսահատությունն անցնում ա իրան, սառում ա:

Հիմա իմ փոխարեն դիր պայքարի կոչ անողներին, քո փոխարեն էն «ընդդիմադիր» ուժերին, ովքեր ասում են, թե շանս չկա, ու սաղ տեղն ա ընկնում:
Բայց ես մեկ ա հույս ունեմ էդ մարդկանց մեջ հավատ արթնացնելու:

Արշակ

27.10.2015, 23:42

Արշ ջան, երբ որ քո ասած մարդուն ես գնում ու բացատրում եմ, թե ինչ փոփոխություններ կարող են երկրում լինել, եթե սաղովս էդ գործին լծվենք, ինքը իմ հետ համաձայնում ու ոգևորվում ա:

Իմ հետևից դու ես գնում ու ասում, որ պատ ա, ինչքան էլ գլուխներս տանք, չենք ջարդի, քո հուսահատությունն անցնում ա իրան, սառում ա:

Հիմա իմ փոխարեն դիր պայքարի կոչ անողներին, քո փոխարեն էն «ընդդիմադիր» ուժերին, ովքեր ասում են, թե շանս չկա, ու սաղ տեղն ա ընկնում:
Բայց ես մեկ ա հույս ունեմ էդ մարդկանց մեջ հավատ արթնացնելու:
Արտ ջան, սկզբի համար արի քեզ մի նույնացրու պայքարողի, ոգևորողի կերպարի հետ, ինձ էլ՝ հետևից հուսահատացնողի :D Թե չէ նույն տրամաբանությամբ (կամ դրա բացակայությամբ) ես էլ կարամ հայտարարեմ, որ ես պայքարողն եմ, մարդկանց լուծում եմ առաջարկում, իսկ դու հետևից գալիս ասում ես ուտոպիա ա ու հուսահատացնում։
Բայց տենց չեմ ասում։ Կարծում եմ, որ ինչքան ես, էդքան էլ դու պայքարող մարդիկ ենք ու երկուսս էլ շարունակում ենք ամեն մեկս մեր պատկերացրած ձևով պայքարել։ Մի խոսքով արի դեմագոգիա չանենք։ ;)

Այլ հարց ա, թե պայքարի որ ձևն ա ավելի արդյունավետ։
Հիմա տես, դու ասում ես մի մասը պայքարի կոչ ա անում, բայց այ էդ քխ «ընդդիմադիրները» գալիս ասում են շանս չկա ու հուսահատացնում են մարդկանց։ Բա ես էլ էդ եմ ասում․ ներկա իրավիճակում մարդկանց մանիպուլացնելու լծակները քաղաքական դաշտում շատ–շատ են։
Պետք ա քաղաքական դաշտից դուրս ուղիներ գտնել։ Նենց իրավիճակ ստեղծել, որ սերժիկ–սաշիկը ու իրանց մանկլավիկ «ընդդիմադիրները» իրանց դերը, լծակները կորցնեն։
Ո՞նց – Տնտեսապես իրանցից անկախանալով։
Ո՞նց տնտեսապես իրանցից անկախանալ, եթե համարյա բոլոր տնտեսական լծակները լի իրանց ձեռն են – Օրինակ՝ նշածս տարբերակներով իրանց ազդեցության համակարգից դուրս գալով։

Chuk

28.10.2015, 00:16

Արտ ջան, սկզբի համար արի քեզ մի նույնացրու պայքարողի, ոգևորողի կերպարի հետ, ինձ էլ՝ հետևից հուսահատացնողի :D Թե չէ նույն տրամաբանությամբ (կամ դրա բացակայությամբ) ես էլ կարամ հայտարարեմ, որ ես պայքարողն եմ, մարդկանց լուծում եմ առաջարկում, իսկ դու հետևից գալիս ասում ես ուտոպիա ա ու հուսահատացնում։
Բայց տենց չեմ ասում։ Կարծում եմ, որ ինչքան ես, էդքան էլ դու պայքարող մարդիկ ենք ու երկուսս էլ շարունակում ենք ամեն մեկս մեր պատկերացրած ձևով պայքարել։ Մի խոսքով արի դեմագոգիա չանենք։ ;)
Կարաս ասես, Արշ: Լրիվ լուրջ: Գրելուց մտածում էի, որ փաստացի կոնկրետ էկոաավանների նկատմամբ սկեպտիկ վերաբերմունքս լրացուցիչ հուսահատացնում ա էն մարդկանց, ովքեր գուցե պոտենցիալ ունեն: Ամեն դեպքում կոնկրետ իմ ու քոի հարց չէր ստեղ, ուղղակի զրուցողները մենք էինք, մեր անունները ասեցի: Թե չէ նենց չի, որ քեզ համարում եմ մարդկանց հուսահատացնող:

Այլ հարց ա, թե պայքարի որ ձևն ա ավելի արդյունավետ։
Հիմա տես, դու ասում ես մի մասը պայքարի կոչ ա անում, բայց այ էդ քխ «ընդդիմադիրները» գալիս ասում են շանս չկա ու հուսահատացնում են մարդկանց։ Բա ես էլ էդ եմ ասում․ ներկա իրավիճակում մարդկանց մանիպուլացնելու լծակները քաղաքական դաշտում շատ–շատ են։
Պետք ա քաղաքական դաշտից դուրս ուղիներ գտնել։ Նենց իրավիճակ ստեղծել, որ սերժիկ–սաշիկը ու իրանց մանկլավիկ «ընդդիմադիրները» իրանց դերը, լծակները կորցնեն։
Ո՞նց – Տնտեսապես իրանցից անկախանալով։
Ո՞նց տնտեսապես իրանցից անկախանալ, եթե համարյա բոլոր տնտեսական լծակները լի իրանց ձեռն են – Օրինակ՝ նշածս տարբերակներով իրանց ազդեցության համակարգից դուրս գալով։
Արշ ջան, տնտեսապես անկախանալու քո առաջարկած տարբերակները չափազանց ժամանակատար են, 70-700 տարի եմ ասում, դու ասա 40-400 տարի:

Իսկ մարդկության պատմությունը ցույց ա տվել, որ հաճախ ժողովրդի համբերության բաժակը լցվելու դեպքում իմ ասած տարբերակները կարող են արագ գործել:

Արշակ

28.10.2015, 00:31

Արշ ջան, տնտեսապես անկախանալու քո առաջարկած տարբերակները չափազանց ժամանակատար են, 70-700 տարի եմ ասում, դու ասա 40-400 տարի:

Իսկ մարդկության պատմությունը ցույց ա տվել, որ հաճախ ժողովրդի համբերության բաժակը լցվելու դեպքում իմ ասած տարբերակները կարող են արագ գործել:
Ճիշտ ա։ Բայց մարդկության պատմությանը նայելով հլը ասա, թե զուտ համբերության բաժակը լցվելու պատճառով իշխող խավին տալ անդազահան անելուց հետո հլը քանի՞ տարի ա պետք լինում, մինչև քիչ թե շատ խելքը գլխին պետություն կառուցեն։ Եթե իհարկե կառուցվում ա վերջը։ Շատ հաճախ տենց իշխանությանը վարի տալու ցիկլի վրա էլ լռվում են։

Եթե սա հաշվի առնես, կարող ա զգաս, որ վերջին հաշվով առաջարկածս տարբերակներով ավելի մոտիկ ա լինում բարեկարգ երկրի պատկերը։ ;)
Առաջարկածս տարբերակների լավը էն ա, որ մի կողմից հենց էսօրվանից էդ ձևով ապրող մարդկանց կյանքի որակն ու ապրելակերպը, գիտակցությունը մոտենում ա ապագայի բարեկեցիկ երկրի քաղաքացու ապրելակերպին, մարդիկ պատրաստ են դառնում վաղվա լավ երկրին։ Մյուս կողմից ավազակապետության հիմքերն են խարխլվում, որովետև թուլանում են ժողովրդի վրա լծակները։ Ինչն էլ կարա բերի ավելի հեշտ ու փափուկ «հեղափոխության»։ :)

Chuk

28.10.2015, 00:35

Ճիշտ ա։ Բայց մարդկության պատմությանը նայելով հլը ասա, թե զուտ համբերության բաժակը լցվելու պատճառով իշխող խավին տալ անդազահան անելուց հետո հլը քանի՞ տարի ա պետք լինում, մինչև քիչ թե շատ խելքը գլխին պետություն կառուցեն։ Եթե իհարկե կառուցվում ա վերջը։ Շատ հաճախ տենց իշխանությանը վարի տալու ցիկլի վրա էլ լռվում են։

Եթե սա հաշվի առնես, կարող ա զգաս, որ վերջին հաշվով առաջարկածս տարբերակներով ավելի մոտիկ ա լինում բարեկարգ երկրի պատկերը։ ;)
Առաջարկածս տարբերակների լավը էն ա, որ մի կողմից հենց էսօրվանից էդ ձևով ապրող մարդկանց կյանքի որակն ու ապրելակերպը, գիտակցությունը մոտենում ա ապագայի բարեկեցիկ երկրի քաղաքացու ապրելակերպին, մարդիկ պատրաստ են դառնում վաղվա լավ երկրին։ Մյուս կողմից ավազակապետության հիմքերն են խարխլվում, որովետև թուլանում են ժողովրդի վրա լծակները։ Ինչն էլ կարա բերի ավելի հեշտ ու փափուկ «հեղափոխության»։ :)

Հաճախ շատ երկար ժամանակ ա պետք լինում: Լինում ա, որ լճացում ա լինում, ոնց օրինակ մեր մոտ՝ Սովետի քանդվելուց էսքան տարի հետո:

Բայց նաև փաստ ա, որ մեր նման երկրներում քո ներքին անկախացման դեմ պայքարում են: Շատ սխալված չեմ լինի, եթե ասեմ, որ ասածդ ոլորտներում առաջընթացը կտրուկ դանդաղելու ա Սահմանադրության անցնելու ու սերժիկի միակուսակցական միապետություն անցկացնելուց հետո: Ավելանալու ա արտագաղթը, հսկողությունն ու տեռորն ուժեղանալու ա ինքնաբավ աշխատողների վրա և այլն: Նենց որ քո ասածը լավ ա ու անհրաժեշտ, բայց հենց դրա համար կտրուկ վիրահատական միջամտություն էլ ա պետք:

Արշակ

28.10.2015, 00:53

Հաճախ շատ երկար ժամանակ ա պետք լինում: Լինում ա, որ լճացում ա լինում, ոնց օրինակ մեր մոտ՝ Սովետի քանդվելուց էսքան տարի հետո:

Բայց նաև փաստ ա, որ մեր նման երկրներում քո ներքին անկախացման դեմ պայքարում են: Շատ սխալված չեմ լինի, եթե ասեմ, որ ասածդ ոլորտներում առաջընթացը կտրուկ դանդաղելու ա Սահմանադրության անցնելու ու սերժիկի միակուսակցական միապետություն անցկացնելուց հետո: Ավելանալու ա արտագաղթը, հսկողությունն ու տեռորն ուժեղանալու ա ինքնաբավ աշխատողների վրա և այլն: Նենց որ քո ասածը լավ ա ու անհրաժեշտ, բայց հենց դրա համար կտրուկ վիրահատական միջամտություն էլ ա պետք:
Հա, մեր ներքին անկախացման դեմ էլ են ուզելու պայքարել։ Բայց հարցը էն էն ա թե ո՞վ որ դաշտում ա ուժեղ։ Ավելի խելամիտ ա պայքարել էն դաշտում որտեղ դու ուժեղ ես, իսկ թշնամիդ՝ թույլ։ Ոչ թե հակառակը։
Իսկ կտրուկ միջամտությանդ դեմ չեմ։ Երբեմն որ ուռուցք ա առաջանում, պետք ա վիրահատական միջամտությամբ կտրել։ Բայց եթե օրգանիզմի առողջացումը, ապրելակերպը առողջացնելը առաջնային կարևորության խնդիր չդնես, ապա մի ուռցքը կտրես հանես, կողքից մյուսն ա առաջանալու ու տենց տարածվի, հետևից չհասցնես։

Chuk

28.10.2015, 00:57

Հա, մեր ներքին անկախացման դեմ էլ են ուզելու պայքարել։ Բայց հարցը էն էն ա թե ո՞վ որ դաշտում ա ուժեղ։ Ավելի խելամիտ ա պայքարել էն դաշտում որտեղ դու ուժեղ ես, իսկ թշնամիդ՝ թույլ։ Ոչ թե հակառակը։
Իսկ կտրուկ միջամտությանդ դեմ չեմ։ Երբեմն որ ուռուցք ա առաջանում, պետք ա վիրահատական միջամտությամբ կտրել։ Բայց եթե օրգանիզմի առողջացումը, ապրելակերպը առողջացնելը առաջնային կարևորության խնդիր չդնես, ապա մի ուռցքը կտրես հանես, կողքից մյուսն ա առաջանալու ու տենց տարածվի, հետևից չհասցնես։

Լավ, Արշ, արդեն կրկնվում ենք :) Կարևորը որ ես քո առաջարկածներն ավելորդ չեմ համարում, դու էլ, հույս ունեմ, իմ առաջարկածները:

anhush

10.12.2015, 22:15

благодаря своей дешевизне, массовая электронная слежка распространилась по всему миру, что делает борьбу за право частной жизни проигранной, считает основатель WikiLeaks
"Дело в том, что мы уже потеряли возможность защитить личную свободу. Массовая слежка используется во всех государствах, даже не только в больших, но и в маленьких", - заявил Джулиан Ассанж, выступая по видеосвязи из посольства Эквадора в Лондоне на конференции "Информация, политика, СМИ: формирование нового миропорядка", посвященной десятилетию телеканала RT.

Массовое наблюдение за международными средствами коммуникаций сегодня распространено благодаря усилиям США и их союзникам и только эксперты в этой области, в том числе среди террористов, могут избегать слежки, напомнил Ассадж.

"Для обычного гражданина такого понятия как личная жизнь не существует. Мы говорим о законах, как они должны выглядеть, но личная жизнь, закрытая от публики, закончилась", - уверен Ассанж.

По его словам, причина, почему частная жизнь не вернется, заключается в том, что стоимость массовой слежки снижается на 50% каждые 18 месяцев. "Поэтому в этом соревновании между человеческими ценностями и массовым шпионажем и компьютеризацией последние одержат верх, нам придется жить с этим", - заявил он.

Тем не менее, Ассанж считает, что общество приспособится к этим изменениям. "Общество приспосабливается. Если мы посмотрим на поведение общества в небольших изолированных сообществах - например, Швеция, Южная Корея, Окинава, Северная Корея - вы увидите, что общество приспосабливается. Люди используют кодовые слова, пытаются скрывать свое мнение - вот, что будет происходить. Мы движемся к такому обществу", - пояснил он.

և այսպես... ի՞նչ անել