Դիտել ողջ տարբերակը : Գող երեխաներ
Cassiopeia
07.06.2018, 16:23
Վերջերս մի տհաճ դեպքի ակամա մասնակից դարձա։
Պատուհանից դուրս նայեցի, տեսնեմ 2 երեք տարեկան երեխաներ դարպասի տակով մտել են մեր ցանկապատված տարածք ու էնտեղից երեխու սամակատը դուրս են հանում։ Եթե էդ պահին չտեսնեի, չէի էլ իմանա, թե ուր անհետացավ երեխեքի խաղալիքը։ Երբ պատուհանից բարկացա, թե խաղալիքը տեղը վերադարձրեք, էդ երեխեքը այն շպրտեցին փողոցում ու փախան։ Էդ պահին չհասցրեցի բռնել դրանց։ Բայց գիտեի, թե ովքեր են։ Մի քանի րոպե անց, բակի մյուս կողմ գնացի ու երկուսի ձեռքերը բռնած քայլեցի դեպի իրենց տուն։
Ճանապարհին մի երիտասարդ դիմացս դուրս եկավ, թե բա ի՞նչ է եղել։ Երբ պատասխանը ստացավ, նայեց երեխեքից մեկին ու ծիծաղելով ու քնքշությամբ՝ «արա, էլի գողություն ես արել», ինձ էլ նայեց ու ծիծաղելով. «մեր երեխեքն են, ոչինչ»... Երբ զարմացա ու ջղայնացա, թե վե՞րջ, ուրեմն է՞ս ա ձեր դաստիարակելը, էդ ջահելը վրա տվեց, բա «երեխա ա, 3 տարեկան, բան չի հասկանում....»։ Մի հատ ներեղության չխնդրեց, երեխու երեսին ծիծաղեց ու վերջ... Իհարկե, էդ ջահելի հետ մի քանի րոպե տհաճ խոսակցություն եղավ, բայց վստահ եմ, որ ոնց մի ականջից մտավ, տենց էլ մյուսից դուրս եկավ։
Հիմա նման տականքների պատճառով իրանց երեխեքն էլ են տականք մեծանում։ Ես իմ երեխեքին հետագայում երբեք թույլ չեմ տա շփվել էդ լակոտների հետ։
Ու չգիտեմ էլ ոնց կարելի ա նմաններին դաստիարակել։ Հիմա, ամեն անգամ, անցնելով էդ երեխեքից մեկի կողքով (մյուսին հազվադեպ եմ տեսնում), թարս նայում եմ, հայացքիցս արդեն փախնում է էդ երեխեն։ Որ մոտ եկավ մեր դարպասին, վրան խոսելու եմ ու հեռու վանեմ մեզնից։ Միգուցե հասկանա, որ արածը սխալ էր։
Իսկ ինչպե՞ս կվարվեիք դուք։ Ի՞նչ պետք է անել ընդհանրապես, նման դեպքերում։
Իսկ վախեցնելը էֆֆեկտիվ միջոց ա համարվում? ու էն էլ 3 տարեկան երեխայի համար: Էդ նույնն ա, որ էդ տարիքի երեխան մեր քրֆի ու մտածես, որ ինքնասիրությունդ խարխլվեց:
Իմ հետ էդպիսի դեպք չի եղել, բայց վստահ եմ, որ կբացատրեի չի կարելի գողանալ ու երևի գողոն ասվածը կնվիրեի պստոին:
Համ էլ ոնց կարելի ա 3 տարեկան ճուտի վրա թարս նայել?:D
Իմ հետ էդպիսի դեպք չի եղել, բայց վստահ եմ, որ կբացատրեի չի կարելի գողանալ ու երևի գողոն ասվածը կնվիրեի պստոին:
Համ էլ ոնց կարելի ա 3 տարեկան ճուտի վրա թարս նայել?
Ու էդ նվիրելով ու թարս չնայելով էլ կխրախուսեիր, որ էդ երեխան էլի նման բաներ աներ։
Cassiopeia
07.06.2018, 17:28
Իմ հետ էդպիսի դեպք չի եղել, բայց վստահ եմ, որ կբացատրեի չի կարելի գողանալ ու երևի գողոն ասվածը կնվիրեի պստոին:
Եթե իրանց տանը իրենց չեն բացատրում, որ գողությունը լավ բան չի, ինչքան էլ կողքից բացատրեն, մի գրոշի արժեք չի ունենա։
Եթե իրանց տանը իրենց չեն բացատրում, որ գողությունը լավ բան չի, ինչքան էլ կողքից բացատրեն, մի գրոշի արժեք չի ունենա։
Բացարձակապես ոչ մի ազդեցություն? Կմերես, բայց չեմ հավատում: Երեխաների հետ շփվելու փորձ ունեմ ու չեմ հավատում: Գոնե մի բան կփոխվի երեխայի մեջ: Իսկ թարս նայելով վատը լավ չի դառնա ու կարող է հակառակ պրոցես տեղի ունենա:
Ես իսկապես չհասկացա ոնց կարելի ա չարությամբ լցվել? Լուրջ չի տեղավորվում: Քո արարքը 1000 ամգամ ավելի անընդունելի ա քան էդ երեխեքինը:
Ու էդ նվիրելով ու թարս չնայելով էլ կխրախուսեիր, որ էդ երեխան էլի նման բաներ աներ։
Ապեր հլը ասա 3 տարեկան? 3 տարեկանը բարությունից բացի ուրիշ բան չպիտի տեն ա:
Դե կարելի ա աչքը վախացնել, օրինակ մատը կտրենք, քցենք քացու տակ կամ մենց գոռաս կակազի:
Ուլուանա
07.06.2018, 19:05
Եթե իրանց տանը իրենց չեն բացատրում, որ գողությունը լավ բան չի, ինչքան էլ կողքից բացատրեն, մի գրոշի արժեք չի ունենա։
Վեր, ինձ թվում ա` ամեն դեպքում ճիշտ կլինի, որ դու քեզնից կախվածն անես` բացատրես, իսկ թե ինչքանով կազդի` ժամանակը ցույց կտա: Իսկապես եթե էրեխուն տանը դրա համար բան չեն ասում, քո թարս նայելն իրա կողմից ընկալվելու ա զուտ որպես բոբո ծյոծյայի պահվածք, այսինքն` բացի նրանից, որ չի դաստիարակելու, չի օգնելու էդ էրեխու` ավելի լավը դառնալուն, այլև իրա մեջ տպավորվելու ա, որ ինքն առանձնապես բան չէր արել, իսկ դու բոբո ես: Համաձայն եմ, որ շատ լուրջ ա, երբ ծնողներն իրենք խնդիր չեն տեսնում նման պահվածքում ու չեն էլ փորձում իրենց երեխային ինչ-որ բան բացատրել, քո վրդովմունքն էլ հասկանալի ա, իհարկե, բայց դու փորձի գիտակցել, որ հատկապես ծնողների էդ մոտեցումը հաշվի առնելով` էս իրավիճակում երեխան էլ ա զոհ, որովհետև ինքն ընդամենը երեխայավարի վերցնում ա իրան դուր եկած խաղալիքը, որ խաղա, ու եթե իրան չեն ասում, որ դա սխալ ա, ինքը չի էլ կարող գիտակցել, որ վատ բան ա անում:
Ուլուանա
07.06.2018, 19:07
Ես էլ եմ կարծում, որ երեք տարեկանը դեռ էնքան մեծ չի, որ լիարժեք պատասխանատվություն կրի իր արարքների համար: Բայց բավականաչափ մեծ ա, որ բացատրելու դեպքում ինչ-որ բան հասկանա:
Ես էլ փոքր ժամանակ ցոգոլ գողանալու էի գնում, ուրիշի ծառը ավիրում էինք ու դաժէ թղթի վրա քֆուր էր կպցրել, որ չգողանայինք:ճճճ Մի տարի էլ ասեց մի գողացեք թող հասնի կգաք կուտեք: Մենք չգողացամք, իսկ ինքն էլ իր ա խոսքի տերը եղավ ու էլ իր ա ծառին չէինք կպնում:
Բուլիինգ էիք ասում, բա էդքան սրտաճմլիկ պատմություններ պատմեցիք ու դեմ էիք էդ երևույթին: Ասենք էդ երեխեն դպրոցական տարիքում նկատում ա, որ իր ա հետ երեխաները չեն շփվում ինչ ա թե 3 տարեկանում ուզեցել ա գողան ա: Հիմա, որ հրեշ մեծանա վատ կանի?
Alphaone
07.06.2018, 22:00
Խոստովանություն, կյանքում մի անգամ գողություն արել եմ երեխա ժամանակ, յաքա էլ էշ էի՝ 10 տարեկան, նոր տարվա փողերից հայրիկի մոտից գողացա, գնացի իրեն նվեր առա: Հիշում եմ՝ ինչի էդ բանն արեցի. հայրիկն ու մաման խոսում էին, հայրիկն ասաց իրեն պետք ա, բայց պիտի դեռ խմիչք առնեն, փող չի մնա տակը, ես էլ համարեցի հայրիկի ադիկալոնը խմիչքից կարևոր, ինքնագլուխ գնացի, առա, ասացի, որ փողը գտել եմ:
Մինչև հիմա էս մասին տանեցիների հետ չեմ խոսել՝ հասկացել են, որ փողը տարա, թե չէ, բայց էս իմ կյանքի էն ամենաամոթալի հիշողություններից ա, որ գոռգոռային, քննադատեին, երևի էնքան չամաչեի, ինչքան հիմա:
Խոստովանություն 2: Հայրիկի ընկերորջ տղան, բավական ունեվոր ընտանիքից, որ կինոյի դիսկ կարողանային իրենց թույլ տալ, մեր տնից ցրեց ընկերուհուս դիսկը, որ մի օրով բերել էին՝ մատանիների տիրակալը նայելու: Երբ հորը զանգեցի, ասացի, որ տղան տարել ա, հրաժարվեց հավատալ, ուզում էի էն առաջին պատմությունը պատմել, որ հասկանա՝ հետո ոնց ա էդ ճնշում, մի բան հետ պատմեց պահելուց: Էսօր բացարձակ իրենց հետ շփում չկա, անցյալ տարի իմացա, որ աջուձախ սրանից-նրանից փող ա պարտքով վերցնում, անկապ մսխում, երբեք չի վերադարձնում: Եթե ժամանակին հայրը հետը խոսեր, մի բան կփոխվեր, երևի:
Վեռային էնքան լավ եմ հասկանում, չեմ կարծում, որ զրուցելը կօգնի, բայց էդ տարիքում երեխայի մոտ շատ սուր ա էմոցիոնալ ֆոնը ու եթե երեխան տեսնում ա՝ մեկն իր վրա կատաղած ա իր արարքի համար, ապա եթե ոչ պատճառահետևանքային կապը գիտակցելով, գոնե զգայական առումով պետք ա հասկանա, որ վատ բան ա արել, թե չէ եթե ոչ մեկ խեղճին բան չբացատրի, ինքը կմեծանա՝ գողությունը նորմալ բան համարելով:
Բայց Վեռ, եթե էդ էրեխեքը սամակատ չունեն, մի օր կանչի, օգնի առանց իրենց վնաս տալու քշեն ու բացատրի, որ կարելի ա մի բան որ չունես, խնդրել՝ տան, օգտագործես, ու էդ ավելի ճիշտ ա, քան թաքուն տանելը: Դրանից հետո ոչ թե օտարացում ու քո վրա իրենց մեղքը պրոյեկտել կլինի մոտները, այլ՝ ամոթ ու հետևություններ անել, հուսով եմ:
StrangeLittleGirl
07.06.2018, 22:12
Իմ ամբողջ մանկությունը գող էրեխեքի շրջապատում ա անցել։ Մեր հարևանի տղաները միշտ մեր բակի մոտով անցնելուց մի բան գողանում էին։ Կարար ասենք պարտեզում աճող ծաղիկ լիներ։ Կկտրեին, կտանեին։ Մեր մյուս հարևանն էլ մի որդեգրված աղջիկ ուներ։ Էդ աղջիկը կասետներս էր գողանում կամ զանազան խաղալիքներ։ Ու տարիքով էլ ահագին մեծ էր․ ինը-տասը տարեկան։ Որ մորը բողոքում էինք, ասում էր՝ շառ ենք անում։ Իսկ երբ մեր իրերն իրանց տանը հայտնաբերվում էին եսիմ ոնց, աղջիկն ասում էր, թե իբր նվիրել ենք։ Որ պնդում էինք՝ չէ, չենք նվիրել, տարել ա, մայրը հետներս կռիվ էր անում, թե նվիրում ենք, հետո էլ հետ ուզում։ Մեկ էլ իմացա, որ էդ կինը եսիմ ոնց հաջողացրել էր իր տան հետ հարևանի պարտեզը ծախել, փողն իրանով անել։ Դե իրենք էլ տեղափոխվեցին Երևանում ուրիշ թաղամաս։ Էդպես էլ չիմացա ինչ էղավ աղջկան։
Cassiopeia
07.06.2018, 22:22
Բայց Վեռ, եթե էդ էրեխեքը սամակատ չունեն, մի օր կանչի, օգնի առանց իրենց վնաս տալու քշեն ու բացատրի, որ կարելի ա մի բան որ չունես, խնդրել՝ տան, օգտագործես, ու էդ ավելի ճիշտ ա, քան թաքուն տանելը: Դրանից հետո ոչ թե օտարացում ու քո վրա իրենց մեղքը պրոյեկտել կլինի մոտները, այլ՝ ամոթ ու հետևություններ անել, հուսով եմ:
Վարդ ջան, իրա հոր ասելով՝ սամակատ ունեն։ Իսկ էդ տղեն, ում թարս նայում եմ (կարծում եմ, ինքը Տրդատի տարիքին ա կամ մեծ) երկականի հեծանիվ ա քշում ու սամակատ էլ ունեցած կլինի (իրանց հայրը պնդեց, որ ունեն ու մերինին կարոտ չէին)։
Իրանց ընտանիքն ա ոտից գլուխ փչացած։ Իրանց տատի ու մոր մասին գրել եմ ֆբ-ում կամ ակումբում, չեմ հիշում։ Տատը, որ բակի երեխեքի վրա խոսում էր՝ չէր թողնում խաղային։ Իսկ մայրը՝ խաղահրապարակում արևածաղիկ էր չրթում ու թափում ավազների վրա։ Նկատողություն արեցի, սկսեց հետս կռիվ անել, թե բա իմ երեխեն էլ ա ստեղ խաղում...
Խոստովանություն, կյանքում մի անգամ գողություն արել եմ երեխա ժամանակ, յաքա էլ էշ էի՝ 10 տարեկան, նոր տարվա փողերից հայրիկի մոտից գողացա, գնացի իրեն նվեր առա: Հիշում եմ՝ ինչի էդ բանն արեցի. հայրիկն ու մաման խոսում էին, հայրիկն ասաց իրեն պետք ա, բայց պիտի դեռ խմիչք առնեն, փող չի մնա տակը, ես էլ համարեցի հայրիկի ադիկալոնը խմիչքից կարևոր, ինքնագլուխ գնացի, առա, ասացի, որ փողը գտել եմ:
Մինչև հիմա էս մասին տանեցիների հետ չեմ խոսել՝ հասկացել են, որ փողը տարա, թե չէ, բայց էս իմ կյանքի էն ամենաամոթալի հիշողություններից ա, որ գոռգոռային, քննադատեին, երևի էնքան չամաչեի, ինչքան հիմա:
Խոստովանություն 2: Հայրիկի ընկերորջ տղան, բավական ունեվոր ընտանիքից, որ կինոյի դիսկ կարողանային իրենց թույլ տալ, մեր տնից ցրեց ընկերուհուս դիսկը, որ մի օրով բերել էին՝ մատանիների տիրակալը նայելու: Երբ հորը զանգեցի, ասացի, որ տղան տարել ա, հրաժարվեց հավատալ, ուզում էի էն առաջին պատմությունը պատմել, որ հասկանա՝ հետո ոնց ա էդ ճնշում, մի բան հետ պատմեց պահելուց: Էսօր բացարձակ իրենց հետ շփում չկա, անցյալ տարի իմացա, որ աջուձախ սրանից-նրանից փող ա պարտքով վերցնում, անկապ մսխում, երբեք չի վերադարձնում: Եթե ժամանակին հայրը հետը խոսեր, մի բան կփոխվեր, երևի:
Վեռային էնքան լավ եմ հասկանում, չեմ կարծում, որ զրուցելը կօգնի, բայց էդ տարիքում երեխայի մոտ շատ սուր ա էմոցիոնալ ֆոնը ու եթե երեխան տեսնում ա՝ մեկն իր վրա կատաղած ա իր արարքի համար, ապա եթե ոչ պատճառահետևանքային կապը գիտակցելով, գոնե զգայական առումով պետք ա հասկանա, որ վատ բան ա արել, թե չէ եթե ոչ մեկ խեղճին բան չբացատրի, ինքը կմեծանա՝ գողությունը նորմալ բան համարելով:
Բայց Վեռ, եթե էդ էրեխեքը սամակատ չունեն, մի օր կանչի, օգնի առանց իրենց վնաս տալու քշեն ու բացատրի, որ կարելի ա մի բան որ չունես, խնդրել՝ տան, օգտագործես, ու էդ ավելի ճիշտ ա, քան թաքուն տանելը: Դրանից հետո ոչ թե օտարացում ու քո վրա իրենց մեղքը պրոյեկտել կլինի մոտները, այլ՝ ամոթ ու հետևություններ անել, հուսով եմ:
Որ նոր էինք տեղափոխվել ստեղ, դուրս գալիս էին էդ երեխեքը իրանց անմիջականությամբ։
Էն որ դու քո բակում, ցանկապատից ներս գործ ես անում, իրանք առանց հարցնելու մտնում են, ու նայում, հարցեր տալիս։
Բայց հետո հասկացա, որ դա ոչ թե անմիջականությունից ա, այլ անդաստիարակությունից։
էն որ կարա քուրը ախպոր գլխի չափ քարը վերցնի, շպրտի ախպոր մեջքին իրանց մեքենայի համար (էն որ վրեն նստում, ոտքերով քշում են)։
Ես նկատողություն որ արեցի, իրանց ռեակցիայի հասկացա, որ իրանք դա լուրջ չընդոընեցինր։
Շա՞տ են լսել, սովորե՞լ են, թե՞ հակառակը, վրեքները խոսացող չի եղել, չգիտեմ։
Բայց էդ գողության օրը եթե հերը կես բերան ներողություն խնդրեր, կհասկանայիր, որ դու դուրսն ես իրանց բացատրում, ծնողը տանը։
Բայց չէ, ծնողը դեբիլ ա, իրան ուրախացնում ա էդ փաստը։ Դու ասա, որ գողությունը վատ բան ա, իսկ տանը ծնողը դրա վրա ծիծաղի, ի՞նչ ա լինելու։
էս դեպքում եթե իրան կանչենք, ասենք ան, դու էլ քշի, վաղը իմ հեծանիվը կցրի, էն հույսով, որ կամ չի բռնվի, կամ էլ կներվի, ու կթողնենք քշի։
Սխալը չպիտի քաջալերվի։ Էնքան պտի ասես, մինչև ընդունի, որ սխալ էր։ Էս դեպքում առաջին հերթին ծնողը, բայց երեխան էլ պտի ինչ որ կերպ հասկանա, որ ներված չի։
Cassiopeia
07.06.2018, 22:25
Բացարձակապես ոչ մի ազդեցություն? Կմերես, բայց չեմ հավատում: Երեխաների հետ շփվելու փորձ ունեմ ու չեմ հավատում: Գոնե մի բան կփոխվի երեխայի մեջ: Իսկ թարս նայելով վատը լավ չի դառնա ու կարող է հակառակ պրոցես տեղի ունենա:
Ես իսկապես չհասկացա ոնց կարելի ա չարությամբ լցվել? Լուրջ չի տեղավորվում: Քո արարքը 1000 ամգամ ավելի անընդունելի ա քան էդ երեխեքինը:
Գայլ ջան, չեմ կարծում, թե իմ չափ երեխեքի հետ շփման փորձ ունենաս։ Հավատա, որ քեզնից հաստատ լավ գիտեմ երեխեքի հոգեբանությունը։
Գայլ ջան, չեմ կարծում, թե իմ չափ երեխեքի հետ շփման փորձ ունենաս։ Հավատա, որ քեզնից հաստատ լավ գիտեմ երեխեքի հոգեբանությունը։
Կներես, բայց չեմ հավատում: Էն, որ դու մայր ես ու կարող ա շատ էրեխեքի հետ շփվես էդ չի նշանակում, որ հաստատ լավ ես հասկանում իրամց հոգեբանությոխնի:
3 տարեկան էրեխեն ոչե գողանում այլ վերձնում ա ու 3 տարեկանին լակոտ ամվանելը հեչ չի նշանակում, որ դու հոգեբանություն ես հասկանում:
Քո պատմածին էլ մի տեսակ չեմ կարողանում հավատալ, 3 տարեկան էրեխեն շտավ հայաթ ու հետո փախավ: 3 տարեկան էրեխեն էդ տարիքում սկի մենակով չի կարում չիշիկ անի:
Ծնողն անլուրջ ա վերաբերվել ու սխալ ա արել, բայց դա չպիտի պստոի վրա անրադարձ ունենա:
Alphaone
08.06.2018, 00:31
Վեռ, Արտ, փաստորեն իրավիճակը լրիվ չէի պատկերացնում. մտածում էի, որ եթե էրեխուն ցույց տաս, որ խնդրելով էլ կարա արդյունքի հասնի, պատադիր չի դրա համար թաքուն վերցնել(ինչը վատ բան ա), հետևություններ կանի: Բայց էս ամբողջական կոնտեքստում ակնհայտ ա, որ խնդիրն էնքան էրեխու մեջ չի, ինչքան ծնողի: Քաղաքակիրթ երկրում արժեր սոցիալական ծառայությունների դիմել, մեզ մոտ ոստիկանն էլ կասի՝ էրեխա ա, կանցնի:
Cassiopeia
08.06.2018, 00:47
Ես չէի ուզում խորանալ կոնկրետ դեպքի մեջ, բայց որ եկել, հասել ա, պիտի գրեմ։ Երբ երեխեքի ձեռներից բռնած տարա հոր մոտ, Արթուրիկը (երեխեքից մեկը) ասում ա՝ «Գևորիկը ասեց արի ԳՈՂԱՆԱՆՔ սամակատը»։
Քո պատմածին էլ մի տեսակ չեմ կարողանում հավատալ, 3 տարեկան էրեխեն շտավ հայաթ ու հետո փախավ: 3 տարեկան էրեխեն էդ տարիքում սկի մենակով չի կարում չիշիկ անի:
Հավատալ-չհավատալը քո իրավունքն ա, բայց ես տեսածս եմ գրել ու ստելու բնավ իմաստ չեմ տեսնում։ Ու կյանքից երևի հետ ես մնացել։ Հիմա երեխեքը 2 տարեկանում արդեն մենակով են չիշիկ անում ;)
Յոհաննես
08.06.2018, 00:47
Ես էլ ստեղ ի՞նչ գրեմ,մանկությանս ամենաթույն հիշողությունների մի մասը կապված է ցոգոլ գողանալու հետ։Ստեղի գրածները կարդալով,պարզ դարձավ,որ ես գող,զզվելի,այլանդակ երեխա եմ եղել,բլին ։ճ
Հ.Գ էդ ցոգոլ գողացողներից ոչ մեկը գող չդարձավ
Հ.Գ 1 Վաղը քննությունս տամ ու եթե հավես ունենամ մի քիչ երկար կգրեմ էս մասին
Alphaone
08.06.2018, 00:50
Ես էլ ստեղ ի՞նչ գրեմ,մանկությանս ամենաթույն հիշողությունների մի մասը կապված է ցոգոլ գողանալու հետ։Ստեղի գրածները կարդալով,պարզ դարձավ,որ ես գող,զզվելի,այլանդակ երեխա եմ եղել,բլին ։ճ
Հ.Գ էդ ցոգոլ գողացողներից ոչ մեկը գող չդարձավ
Հ.Գ 1 Վաղը քննությունս տամ ու եթե հավես ունենամ մի քիչ երկար կգրեմ էս մասին
Յոհան ցոգոլ գողանալը էդ խաղ ա, էլի վատ բան ա, բայց սամակատ գողանալու հետ չի համեմատվի: Հետո, գրեթե վստահ եմ, որ ցոգոլի տերը ձեր տան անդամներին բողոքեր, քո ակաջն էին քաշելու, ոչ թե իրեն ասեին՝ հիմա էրեխա ա, ցոգոլ էլ կգողանա, ձու էլ, ձի էլ:
Յոհան ցոգոլ գողանալը էդ խաղ ա, էլի վատ բան ա, բայց սամակատ գողանալու հետ չի համեմատվի: Հետո, գրեթե վստահ եմ, որ ցոգոլի տերը ձեր տան անդամներին բողոքեր, քո ակաջն էին քաշելու, ոչ թե իրեն ասեին՝ հիմա էրեխա ա, ցոգոլ էլ կգողանա, ձու էլ, ձի էլ:
Սամակատի համար դարպասի տակով համարյա պառկած մտել են ու հանել։
Հեծանիվիս գողը նույն տեղից էր տարել, բայց տակից չէր կարա, վրով էր թռել։ Գողության համար 800.000դր տուգանք ստացավ ;)
Յոհաննես
08.06.2018, 01:08
Յոհան ցոգոլ գողանալը էդ խաղ ա, էլի վատ բան ա, բայց սամակատ գողանալու հետ չի համեմատվի: Հետո, գրեթե վստահ եմ, որ ցոգոլի տերը ձեր տան անդամներին բողոքեր, քո ակաջն էին քաշելու, ոչ թե իրեն ասեին՝ հիմա էրեխա ա, ցոգոլ էլ կգողանա, ձու էլ, ձի էլ:
վաղը,հավեսի դեպքում ։Դ
Ես չէի ուզում խորանալ կոնկրետ դեպքի մեջ, բայց որ եկել, հասել ա, պիտի գրեմ։ Երբ երեխեքի ձեռներից բռնած տարա հոր մոտ, Արթուրիկը (երեխեքից մեկը) ասում ա՝ «Գևորիկը ասեց արի ԳՈՂԱՆԱՆՔ սամակատը»։
Հավատալ-չհավատալը քո իրավունքն ա, բայց ես տեսածս եմ գրել ու ստելու բնավ իմաստ չեմ տեսնում։ Ու կյանքից երևի հետ ես մնացել։ Հիմա երեխեքը 2 տարեկանում արդեն մենակով են չիշիկ անում ;)
Հիմա մի բան ասեմ մնացածն էլ թողնեմ վաղվան:
Ուրախ եմ, որ դու կյանքին հավասար ես քայլում,բայց արի որակավորումներից հեռու մնանք: 4 տարեկանը փլեյ մարկետից իր ա ուզած խաղը քաշում ա, իկոնան քծւմ ա իր ա պապկի մեջ ու նենց ա խաղը խաղում, որ հավաքվում են գլխին, որ նայեն, բայց բոլորին էդ արշինով չեմ չափում, որտև ոչ բոլորն են օժտված էդպիսի ընդունակություններով:
Կարծում եմ, որ թեմայում «բորբոքման» միակ պատճառը այ էս ձևակերպումն ա.
«Ես իմ երեխեքին հետագայում երբեք թույլ չեմ տա շփվել էդ լակոտների հետ»:
Որտև պատմությունից պարզ ա, կամ տպավորություն ա, որ երեխեքը դաստիարակության պատճառով են նման վարքով: Իրանք դրանից լակոտ չեն դառնում: Այլ տուժած կողմ:
Ես չգիտեմ, իրանց հետ չշփվելը լուծում ա թե չէ: Հասկանում եմ շփվել չցանկանալու պատճառը, բայց չգիտեմ, թե ինչքանով ա դա օգուտ թե՛ քո երեխեքին, թե՛ իրանց:
Կարծում եմ, որ թեմայում «բորբոքման» միակ պատճառը այ էս ձևակերպումն ա.
«Ես իմ երեխեքին հետագայում երբեք թույլ չեմ տա շփվել էդ լակոտների հետ»:
Որտև պատմությունից պարզ ա, կամ տպավորություն ա, որ երեխեքը դաստիարակության պատճառով են նման վարքով: Իրանք դրանից լակոտ չեն դառնում: Այլ տուժած կողմ:
Ես չգիտեմ, իրանց հետ չշփվելը լուծում ա թե չէ: Հասկանում եմ շփվել չցանկանալու պատճառը, բայց չգիտեմ, թե ինչքանով ա դա օգուտ թե՛ քո երեխեքին, թե՛ իրանց:
Հետևաբար 3 տարեկանին գող չեն ասում, որտև ինքը չի հասկանում իրականում ինչ ա գողությունը:
Բայց չէ Արթուրիկն ուԳևորիկը գողեր են ու էդ լակոտներից պետք է հեռու մնալ, որտև իրանք կարողանում ե մենակով չիշիկ անեն(տեսնող ա եղել)
Յոհան ցոգոլ գողանալը էդ խաղ ա, էլի վատ բան ա, բայց սամակատ գողանալու հետ չի համեմատվի: Հետո, գրեթե վստահ եմ, որ ցոգոլի տերը ձեր տան անդամներին բողոքեր, քո ակաջն էին քաշելու, ոչ թե իրեն ասեին՝ հիմա էրեխա ա, ցոգոլ էլ կգողանա, ձու էլ, ձի էլ:
Որ սամակատի փոխարեն մի կիլո ոսկի լիներ մեղքի բաժինն ավելի մեծ կլիներ?
3 տարեկան երեխեն կարում ա չափառի տակով մտնի ու սամակատ տանի ? Էտ երեխա չի, վունդեռկինդ ա:
3 տարեկան երեխեն կարում ա չափառի տակով մտնի ու սամակատ տանի ? Էտ երեխա չի, վունդեռկինդ ա:
Հետ ես մնացել կյանքից, հիմիկվա էրեխեքը իրանք են իրենց պորտը կտրում, մի տարեկանից լևի են գնում, 3 տարեկանից էլ գողությամբ ընտանիք են պահում:
Cassiopeia
08.06.2018, 10:44
3 տարեկան երեխեն կարում ա չափառի տակով մտնի ու սամակատ տանի ? Էտ երեխա չի, վունդեռկինդ ա:
Լավ չի երևում, դարպասը մոտ 25-30սմ բարձր ա գետնից։
https://s26.postimg.cc/ywx47oczp/photo_2018-06-08_10-41-55.jpg (https://postimg.cc/image/ywx47oczp/)
Alphaone
08.06.2018, 19:12
Որ սամակատի փոխարեն մի կիլո ոսկի լիներ մեղքի բաժինն ավելի մեծ կլիներ?
հա, անգամ իրավաբանության մեջ ա գողոնի չափը որոշում պատժի խստությունը
հա, անգամ իրավաբանության մեջ ա գողոնի չափը որոշում պատժի խստությունը
Իսկ իրավաբանորեն 3 տարեկանին ինչ հոդված ա հասնում?))
Խոսքս երեխայի վերձնելու մասին էր, որը գողություն չի: Հեչ չի եղել փոքր երեխան ձեր տան խաղալիքներով խաղա հետո հետը տանի? Ոստիկանություն չես դիմի չէ էդ դեպքում ու որ տենաս խաղալիքը հետը տանում ա կարող ա մի 2 հատ էլ ավել նվիրես:
Լավ չի երևում, դարպասը մոտ 25-30սմ բարձր ա գետնից։
https://s26.postimg.cc/ywx47oczp/photo_2018-06-08_10-41-55.jpg (https://postimg.cc/image/ywx47oczp/)
Լուրջ ապագայա սպասվում էտ երեխեքին։ Հարկայինի պետ կարան աշխատեն, դեպուտատ, բժիշկ ․․․
Լուրջ ապագայա սպասվում էտ երեխեքին։ Հարկայինի պետ կարան աշխատեն, դեպուտատ, բժիշկ ․․․
3 տարեկան երեխեն կարում ա չափառի տակով մտնի ու սամակատ տանի ? Էտ երեխա չի, վունդեռկինդ ա:
Ոնց որ լավ դուրըդ եկել ա, կարծում եմ «ծնողներին» մի 20.000 տաս, կծախեն ;)
Պահի, սարքի հարկայինի պետ :D
Mr. Annoying
08.06.2018, 23:53
Չգիտեմ ավելի շատ օրինակ են, թե հակաօրինակ, բայց 2 դեպք իմ մանկությունից:
Փոքր ժամանակ մի կես տարի Ռուսաստանում էինք: Ես 3 տարեկան նոր էի դարձել: Փոքր քեռիս, 4-5-րդ դասարան հետաքրքիր սխեմա էր հավաքել ակնոցի տուփի մեջ, երբ տուփը բացում էիր լույսերն ու ձայնը միանում էին, փակում էիր անջատվում էին: Էն վախտվա համար ահագին բան էր, էն էլ իմ համար, ինձ սովորացնում էր որը ինչ ա անում, ես էլ մի քանի օր ուշադիր նայում էի, խաղում էի, ճտտիկները քանդում հետ էի հավաքում: Մի օր թե ինչ խելքս փչեց, վերցրեցի, տարա մեր տուն: Ինքը ընկած ման էր գալիս մի քանի օր, ես էլ չէի ասում, որ վերցրել եմ. դե ինչի՞ ասեմ, ինձ դուր էր եկել, ուզում էի մոտս մնար: Մի քանի օրից հերթական անգամ քանդելուց հետո էլ չաշխատեց, չէի կարում հավաքեի: Տվեցի տատիին, տարանք, հետ տվեցինք: Վրես էլ չխոսացին: Խնդացին, թե բա հետաքրքրասեր երեխա ա, հլա նայի քանդում ա ուսումնասիրի, բան:
Դրանից հետո Երևանում մի բարեկամի տնից կարմիր մետաղից մեքենա եմ վերցրել: Ընդ որում էդ տղեն քիչ ա արդեն մեծ էր, մի հատ էլ էդ մեքենան ուշադրության չէր արժանացնում, դրած էր կոշիկների դարակում ու մենակ ես էի իրանով խաղում երբ իրանց տանն էի: Այ էդ անգամը պատերազմ էր, մաման խոսաց, պապան խոսաց, տատին խոսաց, մորքուրը խոսաց ^_^ : Դրանից հետո ոնց որ ոչ մի բան վերցրած չկամ :))
Mr. Annoying
09.06.2018, 01:03
Էս որ գրել էի, ուզում էի ասել, որ երեխեն ամեն դեպքում գող չի լինում: Իրա համար վերցնելը սովորական բան ա: Լավ չի պատկերացնում ինչն ա կարելի ինչը չէ: Ու ըտեղ ծնողների կամ էդ երեխու համար հեղինակություն ունեցող մարդկանց դերը ահագին մեծ ա, եթե հանդիմանեն ինձ թվում ա էլ չի անի:
Alphaone
09.06.2018, 01:42
Իսկ իրավաբանորեն 3 տարեկանին ինչ հոդված ա հասնում?))
Խոսքս երեխայի վերձնելու մասին էր, որը գողություն չի: Հեչ չի եղել փոքր երեխան ձեր տան խաղալիքներով խաղա հետո հետը տանի? Ոստիկանություն չես դիմի չէ էդ դեպքում ու որ տենաս խաղալիքը հետը տանում ա կարող ա մի 2 հատ էլ ավել նվիրես:
Խաղալիքը եթե մանրուք լինի՝ չեմ դիմի, ավել էլ կնվիրեմ, բայց կբացատրեմ, որ վատ բան ա թաքուն տանելը, եթե մանրուք չլինի, ծնողն էլ խրախուսի գողանալը՝ հաստատ ոստիկանություն կկանչեմ: Մի բան էլ՝ երեխային նման դեպքերում պատիժ չի հասնում, բայց նման դաստիարակության դեպքում իրավական երկրում ծնողին կարան ծնողական իրավունքներից զրկեն ու էդ ճիշտ ա:
Alphaone
09.06.2018, 01:45
Չգիտեմ ավելի շատ օրինակ են, թե հակաօրինակ, բայց 2 դեպք իմ մանկությունից:
Փոքր ժամանակ մի կես տարի Ռուսաստանում էինք: Ես 3 տարեկան նոր էի դարձել: Փոքր քեռիս, 4-5-րդ դասարան հետաքրքիր սխեմա էր հավաքել ակնոցի տուփի մեջ, երբ տուփը բացում էիր լույսերն ու ձայնը միանում էին, փակում էիր անջատվում էին: Էն վախտվա համար ահագին բան էր, էն էլ իմ համար, ինձ սովորացնում էր որը ինչ ա անում, ես էլ մի քանի օր ուշադիր նայում էի, խաղում էի, ճտտիկները քանդում հետ էի հավաքում: Մի օր թե ինչ խելքս փչեց, վերցրեցի, տարա մեր տուն: Ինքը ընկած ման էր գալիս մի քանի օր, ես էլ չէի ասում, որ վերցրել եմ. դե ինչի՞ ասեմ, ինձ դուր էր եկել, ուզում էի մոտս մնար: Մի քանի օրից հերթական անգամ քանդելուց հետո էլ չաշխատեց, չէի կարում հավաքեի: Տվեցի տատիին, տարանք, հետ տվեցինք: Վրես էլ չխոսացին: Խնդացին, թե բա հետաքրքրասեր երեխա ա, հլա նայի քանդում ա ուսումնասիրի, բան:
Դրանից հետո Երևանում մի բարեկամի տնից կարմիր մետաղից մեքենա եմ վերցրել: Ընդ որում էդ տղեն քիչ ա արդեն մեծ էր, մի հատ էլ էդ մեքենան ուշադրության չէր արժանացնում, դրած էր կոշիկների դարակում ու մենակ ես էի իրանով խաղում երբ իրանց տանն էի: Այ էդ անգամը պատերազմ էր, մաման խոսաց, պապան խոսաց, տատին խոսաց, մորքուրը խոսաց ^_^ : Դրանից հետո ոնց որ ոչ մի բան վերցրած չկամ :))
ուզեցի փոքր քեռուդ ճանաչել :D
Խաղալիքը եթե մանրուք լինի՝ չեմ դիմի, ավել էլ կնվիրեմ, բայց կբացատրեմ, որ վատ բան ա թաքուն տանելը, եթե մանրուք չլինի, ծնողն էլ խրախուսի գողանալը՝ հաստատ ոստիկանություն կկանչեմ: Մի բան էլ՝ երեխային նման դեպքերում պատիժ չի հասնում, բայց նման դաստիարակության դեպքում իրավական երկրում ծնողին կարան ծնողական իրավունքներից զրկեն ու էդ ճիշտ ա:
Ճշտի սահմանը իմ ու քո սուբյեկտիվ կարծիքով չի սահմամվում:
Դու շատ անարդար բանավեճի մեջ ես մտել, որտև արդեն սկսեցիր մանրից մեղադրել ծնողերին, ինչը որ ես էի անում)
Եթե իմ ասածների հետ չես համաձայմվում ապա խնդրեմ, բայց եթե լուրջ տոնով պիտի բանավիճես ու նույն միտքն արտահայտես ապա արի վերջ տանք:
Ուրեմն 3 տարեկանի համար մի կիլո ոսկին էլ ա խաղալիք, մի հատ դոմինոի քարն էլ ա խաղալիք ու երևույթը արժեքի հետ արի չխառնենք: Եթե դու մտածում ես երեխայի դաստիարակության մասին ապա կապ չունի, թե թաքուն ինչ կվերձնի, իսկ եթե քո համար կապ ունի, թե ինչ ա վերձրել ապա դու քո իրերի մասին ես մտածում, հետևաբար դու ընդունակ չես ուրիշի երեխային լավը սովորացնես:
2 զուգահեռ պատմություն իմ մանկությունից:
Երկու դեպքում էլ ինձնից խաղալիք են գողացել:
Առաջինի դեպքում մենք չէինք նկատել: Այսինքն տեսել էինք որ խաղալիքը չկա, բայց ուր ու ոնց, չգիտեինք: Մի շաբաթ հետո հետ ստացանք: Հենց էդ երեխեն ինձ տվեց, իրա ծնողների ներկայությամբ: Ծնողներն էլ մերոնցից ներողություն էին խնդրել: Էդ երեխեն հիմա լուրջ մարդ ա, լավ աշխատանք ունի, մեծ շրջապատ: Մեր հետաքրքրությունների տիրույթը տարբեր ա, բայց որ հանդիպում ենք, շատ ջերմ ենք:
Երկրորդ դեպքում գիտեի, թե ով ա տանողը: Երբ մերոնք երեխու մորն ասեցին, հայտարարեց, որ նման բան չկա: Չփորձեց երեխուց ճշտել, ոչ մի բան: Ուղղակի հայտարարեց որ նման բան չկա: Իրանց տանն էինք: Աչքիս ընկավ էդ խաղալիքը: Տարա մերոնց տվի: Մերոնք բան չհասցրին ասել, մերը սկանդալ սարքեց, հայտարարեց, որ գլխներին սարքում ենք: Որ եթե նույնիսկ երեխեն վերցրել ա, լավ ա արել: Հերը ոչ մի բառ չասեց: Հերը մի տարի հետո ուղեղի քաղցկեղից մահացավ, ցավոք: Իսկ էդ երեխեքից վերջին տեղեկությունս էն ա, որ աղջիկը մարմնավաճառությամբ ա զբաղվում, իսկ տղեն նստած ա:
Չգիտեմ, իհարկե երկու դեպքի վրա ընդհանրացնելը սխալ ա:
Բայց ես վստահ եմ, որ առաջին երեխեն էլ խրախուսման դեպքում կարար տականք դառնար, իսկ երկրորդը, սաստվելու դեպքում, նորմալ մարդ:
Եթե երեխան արդեն էնքան գիտակցություն ունի, որ կարողանում է գողություն պլանավորել ու իրականացնել, դա նշանակում է, վաղուց արդեն դաստիարակության ու կարևորագույն հասկացություների մասին բացատրական աշխատանքների ժամանակն է: Էն մարդիկ, որ պնդում են «երեխան փոքր է, դեռ բան չի հասկանում», երեխային դնում են բանականությունից զուրկ կենդանու տեղ ու զբաղվում են ինքնախաբեությամբ, կամ առնվազն արդարացնում են իրենց անտարբերությունը կամ անգործությունը: Նահանգներում, ամենաառաջին բանը, որ գիտակցության հասնող երեխաների գլխում մտցնում են, դա սեփականության իրավունքն է և ընդհանրապես սահամադրության մեջ մտած մնացած կարևորագույն նորմերը: Ես բազմաթիվ «սիրո ու քնքշության» մեջ մեծացածների դեպքեր գիտեմ՝ անդաստիարակ երեխաներին գրեթե միշտ ծանր ապագա է սպասվում, ու չափազանց թոլերանտությունը ծնողի կողմից խոսում է խոհեմության ու ինտելեկտի պակասի մասին:
Գաղթական
09.06.2018, 16:00
2տ ի՞նչա..
Մերոնք շատ ավելի վաղ են սկսել ինքնուրույն չիշիկ անել:
Սեփական պամպերսի մեջ..
2տ ի՞նչա..
Մերոնք շատ ավելի վաղ են սկսել ինքնուրույն չիշիկ անել:
Սեփական պամպերսի մեջ..
Ինչից ես խաբար? Հիմիկվա էրեխեքը ուրիշի չամպերսի մեջ են չիշիկ անում:D
Alphaone
09.06.2018, 22:35
Ճշտի սահմանը իմ ու քո սուբյեկտիվ կարծիքով չի սահմամվում:
Դու շատ անարդար բանավեճի մեջ ես մտել, որտև արդեն սկսեցիր մանրից մեղադրել ծնողերին, ինչը որ ես էի անում)
Եթե իմ ասածների հետ չես համաձայմվում ապա խնդրեմ, բայց եթե լուրջ տոնով պիտի բանավիճես ու նույն միտքն արտահայտես ապա արի վերջ տանք:
Ուրեմն 3 տարեկանի համար մի կիլո ոսկին էլ ա խաղալիք, մի հատ դոմինոի քարն էլ ա խաղալիք ու երևույթը արժեքի հետ արի չխառնենք: Եթե դու մտածում ես երեխայի դաստիարակության մասին ապա կապ չունի, թե թաքուն ինչ կվերձնի, իսկ եթե քո համար կապ ունի, թե ինչ ա վերձրել ապա դու քո իրերի մասին ես մտածում, հետևաբար դու ընդունակ չես ուրիշի երեխային լավը սովորացնես:
խնդալու ա, քանի որ էս քննարկումը մասնավոր պնդումներից/օրինակներից եկավ ու մի մտքի շուրջ անցավ համահարթեցման, որ հեչ կապ չուներ իմ ասածի հետ:
Կետ 1
ի սկզբանե ես գրել էի, որ քաղաքակիրթ երկրում ոստիկանություն են կանչում ու ոստիկանությունը ծնողի հետ ա խոսում
Կետ 2
Երբ խոսքը հայաստանյան իրականության մասին ա(մեզ մոտ վերևում նշված պրակտիկան չկա), ապա Վեռան նման ընտանիքի երեխայից, ով նման դաստիարակություն ա ստանում, պետք ա իր երեխային մեկուսացնի ու եթե պետությունը ծնողի հանդեպ հարկադրանքի միջոց չի կիրառում, ապա գոնե երեխային ցույց տա, որ իր ընտանիքից դուրս իր նման արարքը չի խրախուսվում:
Կետ 3
Ինչ վերաբերում ա խաղալիք լինելուն, հավատա, երեք տարեկանում մեր ժամանակների երեխան կարողանում ա մանրուքն արժեքավոր իրից տարբերել:
Կետ 4
Մի բան ա մեր տուն ելումուտ ունեցող երեխան, ում ես հաստատ էլի եմ ասում՝ կբացատրեի, որ գողությունը վատ բան ա, հետո նոր կտայի խաղալիքը (նման դեպք եղել էլ ա, հաջորդ անգամ էդ էրեխեն հարցրել ա՝ կարելի ա էսինչը վերցնեմ, տվել եմ), ուրիշ բան ա, երբ ինչ-որ երեխա մտներ բակ ու թեկուզ էն կարգի անկապություն տաներ, ոնց կատվի գնդակն ա: Հաստատ չէի նվիրի ու կբացատրեի, որ թաքուն ուրիշի բակ մտնել, իր տանելը վատ բան ա, մի հատ էլ ծնողի հետ կխոսեի: Ադեկվատ ռեակցիայի դեպքում հետո ոնց էլ լիներ, մի առիթով էրեխուն ավելի լավ գնդակ կնվիրեի կամ մի ուրիշ բան, որ էդ նվերն իր գողության փորձի հետ չկապեր, ոչ ադեկվատ ռեակցիայի դեպքում ծնողը չսաստեր, գոնե ես կսաստեի:
Ծնողների հետ կապված հակառակը չեմ էլ ասել: Դե արեն իր ա որոշելիքն ա, իմ կարծիքն արդեն ասել եմ:
Ճիշտ ա 3 տարեկանը կարողանում ա իրերի արժեքավորությունը տարբերակել, համաձայն եմ:
Իսկ ինչպե՞ս կվարվեիք դուք։ Ի՞նչ պետք է անել ընդհանրապես, նման դեպքերում։
Ամենաառաջնայինը՝ փորձել չչարանալ։
Ծնողին չփորձել իր երեխային դաստիարակելու դասեր տալ․ դա երբեք էլ լավ չի ընդունվում ու բերում է էլ ավելի մեծ կոնֆլիկտների ու փոխադարձ չարացման։ Մանվանդ երեխաների ներկայությամբ․․․
Ինչ կանեի ես․ ծնողին կբացատրեի, որ իր գործն է՝ ուզում է իր երեխան գող մեծանա, թե բոլորի կողմից սիրված ու հարգված ու բոլորին հասնող մարդ, բայց իր իսկ ապահովության համար, արժի սովորեցնել, որ ուրիշի բակեր առանց հարցնելու մտնելը կարող է վտանգավոր հետևանքներ ունենալ։ Օրինակ թե բակում շուն պահելուց լինեինք, ու սամոկատը վերցնելուց շունը հարձակվեր երեխայիդ վրա և հաշմանդամությանը տանող վնասվածքներ հասցներ, ո՞ւմ մեղքն էր դա լինելու՝ երեխայի՞դ, որ երեխա է, թե՞ քո, որ չես էլ փորձել սովորեցնել ուրիշի սեփականության հանդեպ հարգանք։ Ու սա անել ոչ թե որպես սպառնալիք, այլ որպես իր երեխայի մասին անկեղծ անհանգստություն։ Այստեղ այդ երեխան նույնքան զոհ է, ինչքան սամոկատը․․․ հա, երեխաները փոքր ժամանակ կարող է և գողություն անեն, կարող է և վատ ազդեցության տակ ընկնեն, ու ծնողը չհավատա էլ, որ իրենց երեխան նենգ նպատակներով քայլերի է ընդունակ։ Բայց ծնողի դեմքին թռնելը կարող է բերել հակադարձ պաշտպանական մեխանիզմների, ու դրանից երեխան էլ ավելի բացասական ուղերձ է ստանում, որ տոտան չարն ա, իսկ պապաս իմ արարքը այնքան լավն ա համարում, որ տոտայի դիմաց ինձ պաշտպանում ա։ Այսինքն ստացվեց ճիշտ հակառակը նրան, թե ինչին ուզում էինք հասնել։
Երեխաներին դաստիարակելուց բացի սիրել է պետք, ու պատմածից կարծես երևում է, որ այդ երեխաներին տանը չեն սիրում (թե չէ գոնե այդ երեխաների ապահովության մասին կհոգային, էլ չասած՝ դաստիարակության), իսկ հավելյալ չարությունը իրենց նկատմամբ բերելու է էլ ավելի մեծ սիրված չլինելու զգացողությանն ու դրանից բխող բոլոր հետևանքների․․․
Յոհաննես
11.06.2018, 17:08
Յոհան ցոգոլ գողանալը էդ խաղ ա, էլի վատ բան ա, բայց սամակատ գողանալու հետ չի համեմատվի: Հետո, գրեթե վստահ եմ, որ ցոգոլի տերը ձեր տան անդամներին բողոքեր, քո ակաջն էին քաշելու, ոչ թե իրեն ասեին՝ հիմա էրեխա ա, ցոգոլ էլ կգողանա, ձու էլ, ձի էլ:
ԱԼֆ,սամակատի հետ չես համեմատի,բայց գոնե ծաղիկի հետ կհամեմատես,իսկ ես չեմ գրել,որ կոնկրետ Վեռայի գրառումը կարդալով եկա էդ եզրահանգմանը :Դ
Իսկ թեմայի մասով ասեմ.
Ըստ իս ամբողջ խնդիրը կայաում է վերնագրի ու էդ երեխաներին իրենց հասակակիցներից մեկուսացնելու մեջ:
3տարեկան երախաներին գող պիտակավորումը տալով,մենք տալիս ենք նրա դերը հասրակաության մեջ,պարզ է,որ գողից պետք է գողություն սպասել,իսկ մի հասրակությունում,որտեղ վ պրիցիպե գողը էդքան էլ վատ բան չի,ապա մեր արածը աբսուրդի ժանրից է:Մի խոսքով,մենք տալով նման պիտակավորում նպաստում ենք,որ հետագայում ինքը շարունաի գողություն անել:
Ծնողների մասով. Էս շատ ավելի բարդ հարց է:Ես որ փոքր էի,ինչ անեի չանեի,իմ ծնողները ինձ էին մեղադրում ու էդ ինձ ավելի էր փակում,դառնում էի ավելի կոմպլեքսավորված,քանի որ չէի զգում ծնողներիս աջակցությունը:Եթե անգամ սխալիս համար ուրիշի մոտ ինձ պաշտպանեին,կամ գոնե չմեղադրեին ու հետո,երբ արդեն առանձին կմնայինք ինձ բացատրեին,որ սխալ էի,էս դեպքում իմ կյանքը մի քանի անգամ ավելի հեշտ կլիներ ու հաստատ էլ էդ սխալը չէի անի:
Կոնկրետ էս դեպքում,տեսանք որ ծնողները նմանատիպ խոսակցություն չեն ունեցել երեխայի հետ ու ստեղ արդեն պետք է ծնողի հետ որոշակի աշխատանքներ տանել:
Ցանկացած դեպքում պիտակավորումը ու մեկուսացումը,ոչ մի դրական բանի չի բերի:
Հ.Գ. Հա,մոռացա ասեմ. Իմ գրածը նորմա,եթե դու ուզում ես,որ հասրակաության մեջ գողության նման արատավոր երևույթը մեծ ընդգրկումներ չունենա,իսկ եթե էդ մեր պետքը չի,ուրեմն թարս նայելը,մեկուսացնելը ու պիտակավորելը քիչա,լրիվ լուրջ:
Հ.Գ 1 իմ պետքը չի :D
Գիտունիկ
10.11.2018, 15:35
Վերջերս մի տհաճ դեպքի ակամա մասնակից դարձա։
Պատուհանից դուրս նայեցի, տեսնեմ 2 երեք տարեկան երեխաներ դարպասի տակով մտել են մեր ցանկապատված տարածք ու էնտեղից երեխու սամակատը դուրս են հանում։ Եթե էդ պահին չտեսնեի, չէի էլ իմանա, թե ուր անհետացավ երեխեքի խաղալիքը։ Երբ պատուհանից բարկացա, թե խաղալիքը տեղը վերադարձրեք, էդ երեխեքը այն շպրտեցին փողոցում ու փախան։ Էդ պահին չհասցրեցի բռնել դրանց։ Բայց գիտեի, թե ովքեր են։ Մի քանի րոպե անց, բակի մյուս կողմ գնացի ու երկուսի ձեռքերը բռնած քայլեցի դեպի իրենց տուն։
Ճանապարհին մի երիտասարդ դիմացս դուրս եկավ, թե բա ի՞նչ է եղել։ Երբ պատասխանը ստացավ, նայեց երեխեքից մեկին ու ծիծաղելով ու քնքշությամբ՝ «արա, էլի գողություն ես արել», ինձ էլ նայեց ու ծիծաղելով. «մեր երեխեքն են, ոչինչ»... Երբ զարմացա ու ջղայնացա, թե վե՞րջ, ուրեմն է՞ս ա ձեր դաստիարակելը, էդ ջահելը վրա տվեց, բա «երեխա ա, 3 տարեկան, բան չի հասկանում....»։ Մի հատ ներեղության չխնդրեց, երեխու երեսին ծիծաղեց ու վերջ... Իհարկե, էդ ջահելի հետ մի քանի րոպե տհաճ խոսակցություն եղավ, բայց վստահ եմ, որ ոնց մի ականջից մտավ, տենց էլ մյուսից դուրս եկավ։
Հիմա նման տականքների պատճառով իրանց երեխեքն էլ են տականք մեծանում։ Ես իմ երեխեքին հետագայում երբեք թույլ չեմ տա շփվել էդ լակոտների հետ։
Ու չգիտեմ էլ ոնց կարելի ա նմաններին դաստիարակել։ Հիմա, ամեն անգամ, անցնելով էդ երեխեքից մեկի կողքով (մյուսին հազվադեպ եմ տեսնում), թարս նայում եմ, հայացքիցս արդեն փախնում է էդ երեխեն։ Որ մոտ եկավ մեր դարպասին, վրան խոսելու եմ ու հեռու վանեմ մեզնից։ Միգուցե հասկանա, որ արածը սխալ էր։
Իսկ ինչպե՞ս կվարվեիք դուք։ Ի՞նչ պետք է անել ընդհանրապես, նման դեպքերում։
ծԱՆՈթ ԴԵՊՔ Ա,ԴրԱՆՔ ԲՈշԱ ԵՆ :D:D
Գիտունիկ
10.11.2018, 15:38
Ապեր հլը ասա 3 տարեկան? 3 տարեկանը բարությունից բացի ուրիշ բան չպիտի տեն ա:
Դե կարելի ա աչքը վախացնել, օրինակ մատը կտրենք, քցենք քացու տակ կամ մենց գոռաս կակազի:
ԲՈշԱ ԵրԵխԵՔԻ ՀԵԴ ԵԴՊԵՍԱ ՊԵՏՔ
Գիտունիկ
10.11.2018, 15:40
Խոստովանություն, կյանքում մի անգամ գողություն արել եմ երեխա ժամանակ, յաքա էլ էշ էի՝ 10 տարեկան, նոր տարվա փողերից հայրիկի մոտից գողացա, գնացի իրեն նվեր առա: Հիշում եմ՝ ինչի էդ բանն արեցի. հայրիկն ու մաման խոսում էին, հայրիկն ասաց իրեն պետք ա, բայց պիտի դեռ խմիչք առնեն, փող չի մնա տակը, ես էլ համարեցի հայրիկի ադիկալոնը խմիչքից կարևոր, ինքնագլուխ գնացի, առա, ասացի, որ փողը գտել եմ:
Մինչև հիմա էս մասին տանեցիների հետ չեմ խոսել՝ հասկացել են, որ փողը տարա, թե չէ, բայց էս իմ կյանքի էն ամենաամոթալի հիշողություններից ա, որ գոռգոռային, քննադատեին, երևի էնքան չամաչեի, ինչքան հիմա:
Խոստովանություն 2: Հայրիկի ընկերորջ տղան, բավական ունեվոր ընտանիքից, որ կինոյի դիսկ կարողանային իրենց թույլ տալ, մեր տնից ցրեց ընկերուհուս դիսկը, որ մի օրով բերել էին՝ մատանիների տիրակալը նայելու: Երբ հորը զանգեցի, ասացի, որ տղան տարել ա, հրաժարվեց հավատալ, ուզում էի էն առաջին պատմությունը պատմել, որ հասկանա՝ հետո ոնց ա էդ ճնշում, մի բան հետ պատմեց պահելուց: Էսօր բացարձակ իրենց հետ շփում չկա, անցյալ տարի իմացա, որ աջուձախ սրանից-նրանից փող ա պարտքով վերցնում, անկապ մսխում, երբեք չի վերադարձնում: Եթե ժամանակին հայրը հետը խոսեր, մի բան կփոխվեր, երևի:
Վեռային էնքան լավ եմ հասկանում, չեմ կարծում, որ զրուցելը կօգնի, բայց էդ տարիքում երեխայի մոտ շատ սուր ա էմոցիոնալ ֆոնը ու եթե երեխան տեսնում ա՝ մեկն իր վրա կատաղած ա իր արարքի համար, ապա եթե ոչ պատճառահետևանքային կապը գիտակցելով, գոնե զգայական առումով պետք ա հասկանա, որ վատ բան ա արել, թե չէ եթե ոչ մեկ խեղճին բան չբացատրի, ինքը կմեծանա՝ գողությունը նորմալ բան համարելով:
Բայց Վեռ, եթե էդ էրեխեքը սամակատ չունեն, մի օր կանչի, օգնի առանց իրենց վնաս տալու քշեն ու բացատրի, որ կարելի ա մի բան որ չունես, խնդրել՝ տան, օգտագործես, ու էդ ավելի ճիշտ ա, քան թաքուն տանելը: Դրանից հետո ոչ թե օտարացում ու քո վրա իրենց մեղքը պրոյեկտել կլինի մոտները, այլ՝ ամոթ ու հետևություններ անել, հուսով եմ:
ԵՍ էԼ 10-13 ՏԱրԵԿԱՆ ՏԱրԻՆԵրԻՆ ՏՆԻՑ 300 ՌՈՒԲԼԻ ԳՈՂԱՑԱ ՈՒ ԲԱժԱՆԵՑԻ բոլորին
ծԱՆՈթ ԴԵՊՔ Ա,ԴրԱՆՔ ԲՈշԱ ԵՆ :D:D
Բոշա ասելով` ի՞նչ նկատի ունես։
Գիտունիկ
11.11.2018, 20:19
Բոշա ասելով` ի՞նչ նկատի ունես։
Այդ տեսակ սորտ կա ,չգիտեմ մարդ են կոչվում ,գող ու ավազակ են լրիվ