VisTolog
26.02.2018, 21:13
Այն ինչ կկարդաք այստեղ, կարող է օգտագործվել ձեր դեմ։
Ok գուգլ, ասա ինձ
Արդյո՞ք մարդիկ մոռացել են, թե ինչ է երջանկությունը, ընտրությունը, ընկերությունը, կամքը, ցանկությունը, սերը, հավատքը, գեղեցիկը, ներդաշնակը և, իհարկե, հայու գենը։
Արդյո՞ք այն ինչ մեզ օգնում է վեր բարձրանալ, իրականում պարզապես լավ չի ամրացրած լինում ու մի օր ծեփվում ենք գետնին։
Կարիք չկա խաղալ իմ զգացմունքների հետ, ես դրանցից զուրկ եմ։ Կասե՞ս ինչու։
Ո՞րն է ավելի իրական, ծիածանի գույնե՞րը, թե՞ մեր կյանքում կատարվող իրադարձությունները։
Ծեփված լինելով գետնին, կարիք կա՞ արդյոք նորից վեր բարձրանալ։
Ի՞նչ է տալիս մեզ ափսոսանքը։
Արդյո՞ք կյանքում կորցրած հավասարակշռությունը կազմում է մեծ հավասարակշռության մի մասը։
Արդյո՞ք կարող ենք լինել այնքան խիզախ, որպեսզի թողնենք ամեն հարմարավետն ու սովորություն դարձածը և գնանք հեռու մի տեղ՝ ճշմարտություն և անկեղծություն գտնելու։
Կարո՞ղ ենք ներել ինքներս մեզ
А есть ли жизнь на Марсе? :think
Ok գուգլ, ասա ինձ
Արդյո՞ք մարդիկ մոռացել են, թե ինչ է երջանկությունը, ընտրությունը, ընկերությունը, կամքը, ցանկությունը, սերը, հավատքը, գեղեցիկը, ներդաշնակը և, իհարկե, հայու գենը։
Արդյո՞ք այն ինչ մեզ օգնում է վեր բարձրանալ, իրականում պարզապես լավ չի ամրացրած լինում ու մի օր ծեփվում ենք գետնին։
Կարիք չկա խաղալ իմ զգացմունքների հետ, ես դրանցից զուրկ եմ։ Կասե՞ս ինչու։
Ո՞րն է ավելի իրական, ծիածանի գույնե՞րը, թե՞ մեր կյանքում կատարվող իրադարձությունները։
Ծեփված լինելով գետնին, կարիք կա՞ արդյոք նորից վեր բարձրանալ։
Ի՞նչ է տալիս մեզ ափսոսանքը։
Արդյո՞ք կյանքում կորցրած հավասարակշռությունը կազմում է մեծ հավասարակշռության մի մասը։
Արդյո՞ք կարող ենք լինել այնքան խիզախ, որպեսզի թողնենք ամեն հարմարավետն ու սովորություն դարձածը և գնանք հեռու մի տեղ՝ ճշմարտություն և անկեղծություն գտնելու։
Կարո՞ղ ենք ներել ինքներս մեզ
А есть ли жизнь на Марсе? :think