Հարցազրույց GriFFin-ի հետ

[ivy]

Հարցազրույց կամ մի փոքրիկ վիրտուալ հանդիպում Գրիֆինի հետ


ivy - Էլիզ:

GriFFin - Ջան:

ivy - Տեղո՞ւմ ես :)

GriFFin - Այո:

ivy - Հիմա կոմպս միացնեմ:

GriFFin - Հա, ես էլ ^^

ivy - Միացա՞ր:

GriFFin - Այո ^^

ivy - էս ի՞նչ նշան ես դնում:

GriFFin - Shift + 6
^_____^
Ճապոնական սմայլիկներից ա:

ivy - :)) Սկսե՞նք:

GriFFin - Դա ^^ Ես շատ ոգևորված եմ:

ivy - Մենակ էդ ճապոնական սմայլիկներդ սովորականով որ փոխանակես, ռեակցիաներդ ավելի լավ կհասկանամ :))

GriFFin - Լավ :D

ivy - Ինչո՞ւ էիր ուզում, որ քեզնից հարցազրույց վերցնեն:
(էս արդեն սկսել ենք)

GriFFin - Իրականում սպոնտան ցանկություն էր։ Վերջին իրադարձությունների հետ կապված մտքերով էի ընկած։ Մի տեսակ վերածնվել եմ ու ուզում էի բոլորին պատմել դրա մասին, ուզում էի, որ բոլորը ինձ ավելի խորը իմանան։ Պատմելու բան շատ ունեմ (ինչպես բոլորը), բայց չգիտեի ոնց սկսել։ Որոշեցի օրագրերիս ու հարցազրույցի միջոցով։

ivy - Ի՞նչ նկատի ունես՝ «վերածնվել» ասելով, մի քիչ կմանրամասնե՞ս:

GriFFin - Օգոստոսի հինգի առավոտ արթնացա ու զգացի, որ առաջին անգամ ա, որ էս վերջին վեց տարվա մեջ «ուրիշ ձև» եմ արթնացել։ Առաջինը էն էր, որ ուրախ էի, որ աչքերս բացել եմ։ Հետո էն, որ ուզեցա տեղերիցս վեր կենալ։ Ինքնակամ։ Ուրախ էի, որ արևոտ օր ա, իսկ ես արևը տանել չէի կարում։ Մամայիս պաչեցի, էս էլ ա հազվադեպ բան։ Ոնց որ ինչ-որ բան կոտրվել ա մեջս։ Ինքնավստահ արթնացա, հասկանում ե՞ս։ Հայելու մեջ ինձ նայեցի ու այլ կերպ ընկալեցի (իմ անկողնու դիմացը հայելի ա, առաջինը ես ինքս ինձ եմ տեսնում աչքերս բացելուց հետո)։ Ես վերադարձել եմ իմ էն վիճակին, որում ամենաշատն եմ ինքս ինձ սիրում։ Կարոտել էի։

ivy - «Երեսուն փաստ մեր մասին» թեմայում (https://www.akumb.am/showthread.php/67151-30-%D6%83%D5%A1%D5%BD%D5%BF-%D5%B4%D5%A5%D6%80-%D5%B4%D5%A1%D5%BD%D5%AB%D5%B6?p=2543360&viewfull=1#post2543360) գրել էիր, որ ատում ես քո արտացոլանքը հայելում, ի՞նչ փոխվեց օգոստոսի սկզբին ու ինչու:

GriFFin - Ես փոխեցի վերաբերմունքս ինքս իմ նկատմամբ։ Երևի օրգանիզմս հոգնել էր հիշողությունների ու անցյալի դեմ պայքարելուց ու որոշեց իրավիճակը շտկել։ Էլ հուշերը ու ձայները չեն կառավարում ինձ։ Անգամ քայլվածքս ա փոխվել, էլի մեջքս ուղիղ եմ պահում։ Այ ինչու՝ չգիտեմ։ Կարող ա պոտենցիալ ինքնաոչնչացման վտանգի զգացողությունից ակտիվացան իմ բազիսային պաշտպանական մեխանիզմները։
Այվի, հենց հոգնես ինձանից՝ ասա։ :D

ivy - Նորից վերադառնալով 30 փաստ թեմային. գրել էիր, որ քո երջանկությունը Հայաստանից դուրս ես տեսնում, էդ զգացողությունը դեռ կա՞, թե էս հարցում էլ են ինչ-որ բաներ փոխվել:
Հա, կասեմ, բայց դեռ շուտ ա :))

GriFFin- Հետաքրքիր ա, բայց էս հարցն էլ ա տարիներով ձգվում։ Ես միշտ մտածել եմ, որ Հայաստանը իմը չի։ Տարբեր գրքեր եմ կարդացել՝ թե գեղարվեստական, թե հոգեբանական, որ հասկանամ՝ ի՞նչ ա կատարվում հետս։ Ո՞նց ա կարելի էն երկիրը, որում դու ծնվել ես, չսիրել։ Էն երկիրը, որտեղ քո նախնիները, թողելով ամեն ինչ, վերադարձել են, որտև մտածել են, որ քո համար էդ ա ճիշտը, լավը, իսկ դու չես սիրում։ Տանել չէի կարողանում։ Ինձ խայտառակ հայրենասեր են դաստիարակել, մինչև էն տարիքը, երբ ես սկել եմ հասկանալ, թե փողը ինչ արժեք ունի։ Այսինքն սկսել եմ մեծական թեմաներից գլուխ հանել։ Խորհրդային տարիներին Ռուսաստանում գործարանի տնօրեն ա եղել պապիկս ու շատ լավ ա եղել ամեն ինչ, մինչև էն պահը, երբ ինքը որոշել ա էլի ամբողջ ընտանիքով հետ գալ ստեղ։ 1997թ.-ին եկանք Հայաստան։ Պապաս հնարավորություն ա ունեցել գնալ ԱՄՆ՝ սովորելու, հետո աշխատելու ու չի գնացել։ Պապիկս Հունաստանի քաղաքացիությունից ա հրաժարվել։ Ու երբ վիճակը լիքը անարդար բաների պատճառով վատացել էր, հա կրկնում էին՝ եթե գնայինք, սենց չէր լինի, եթե չհրաժարվեինք, սենց չէր լինի։ Ու իմ մեջ նստել էր էդ միտքը, որ եթե գնայինք, լավ կլիներ։ Ու ես փոքր տարիքից որոշել էի, որ կգնամ ու մերոնց կտանեմ հետս։ Ես անգամ մայրենի լեզուս չեմ սիրել։ Ես նյութապաշտ չեմ, նենց չի, որ մենակ փողն էր հարցը։ Լիքը ուրիշ բաներ կային։ Օրինակ՝ արտաքինս։ Ինձ թվում էր, որ դրսում կձուլվեմ մարդկանց հետ։
Բայց հիմա փոխվել ա։ Հիմա ուզում եմ անել էն, ինչ պապիկս էր ուզում։
Ես քեզ հարցեր տալ չեմ կարա, չէ՞:

ivy - Չէ :))
Նույնիսկ Աֆրիկայում աշխատելու ցանկությունն արդեն չկա՞, թե էդ մի իղձը դեռ ամուր տանում ես հետդ՝ մանկությունից սկսած:

GriFFin - Չէ, դա կա։ Դա երազանք ա, որը նպատակ ա դառնալու։ Ժամանակ ա պետք։

ivy - Ո՞նց ես պատկերացնում էդ աշխատանքը, ի՞նչ բնագավառում, քո մասնագիտակա՞ն:

GriFFin- Աֆրիկայինը՞:

ivy - Հա:

GriFFin - Հա, ինքը իմ մասնագիտականն ա լինելու։ Հենց որպես մանկաբույժ եմ լինելու։ Էդ էն քիչ դեպքերից ա, երբ ես մարդկանց իսկապես կօգնեմ։

ivy - էս պահին ի՞նչ հարաբերությունների մեջ ես մասնագիտությանդ հետ, գո՞հ ես ընտրածդ ճանապարհից ու աշխատանքից:

GriFFin - Խայտառակ ձևով սիրում եմ։ Ես ընտրելուց առաջ պատկերացում ունեի, թե ինչ ա մանկաբուժությունը, ու հիմա քանի գնում, ավելի եմ սիրում։ Եթե էդ սերը չլիներ, ոլորտս փոխած կլինեի։
Իմ մասնագիտությունը ինձ շատ իրավիճակներից ա փրկել։

ivy - Օրինակ ի՞նչ իրավիճակներից:

GriFFin Անձնային խնդիրներից, տան պրոբլեմներից, անպատասխան սիրուց :)) Հիվանդանոցը ուրիշ աշխարհ ա։ Էնտեղ ես հստակ գիտեմ՝ ես ով եմ, ինչ եմ անում ու ինչի համար։ Թերությունների դեպ պայքարում եմ, բայց մեկ ա շատ եմ սիրում։
Չնայած ասեմ, որ լիքը խնդիրներ շատ մարդիկ հիշացնում են, բայց ես ձևը գտել եմ «սուրճի շուրջ» թեմաներից թռնելու։

ivy - Իսկ եթե հնարավորություն լիներ մի լրիվ նոր ոլորտում մասնագիտանալու, ո՞րը կընտրեիր:

GriFFin - Հայաստանու՞մ։

ivy - Հայաստանում կամ ուրիշ մի տեղ:

GriFFin - Չինաստանում՝ պանդաների խնամող։ Հատուկ դայակներ կան պանդաների համար :))
Ու կուզենայի Stand up comedian լինել։ Սիրում եմ, երբ բան եմ պատմում ու մարդիկ ծիծաղում են։

ivy - :)) Պանդաներից պոկվելով ու վերադառնալով իրականություն: Կարո՞ղ ես պատկերացնել քեզ մի քսան տարի հետո՝ ուր ես, ինչ ես, ոնց ես, ում հետ ես:

GriFFin - Ձմեռ ա։ Կանադայում եմ՝ Տորոնտո քաղաքում։ Ամուսնուս հետ ձնագնդի եմ խաղում, որտև ինքը գիտի, որ էդ իմ ամենասիրած բաներից ա։ Ուրախ ու երջանիկ եմ, ոնց հիմա, էս պահին։ Իմ ամենա ամենա ամենա ամեայի հետ եմ։
Ինձ թվում ա, հարցին սխալ պատասխանեցի :D

ivy - Չէ, ինչի :)

GriFFin - Չնայած՝ սխալ ու ճիշտ չկա նման դեպքերում։

ivy - Իսկ ինչո՞ւ Կանադայում, ասում էիր՝ գնալ արդեն չես ուզում, թե՞ ուղղակի ճամփորդում եք:

GriFFin - Պարզապես։ Մտքովս անցավ, որ ես կոնֆերանսի եմ հրավիրված։ Կանադայում շատ ա լինում իմ ուզած նեղ մասնագիտությամբ կոնֆերանսներ։ Ամուսինս էլ որոշել ա, որ հետս կգա։ Առանց իրա ձնագնդի խաղալ չէի կարա։

ivy - Ամուսին թեմայով: Փնտրո՞ւմ ես քո միսթեր Դարսիին, թե սպասում ես, որ ինքը քեզ գտնի:

GriFFin - Մեր մեջ ասած՝ մեկը կա։ Բայց ինքը շատ նախապաշարմունքներ ունի, իսկ ես չափից դուրս հպարտ եմ, որ իրա համար պայքարեմ։

ivy - Այսինքն հարաբերություններում ինքդ նախաձեռնություն ցուցաբերել չես սիրո՞ւմ, թե էստեղ լուրջ պայքարի մասին էր խոսքը:

GriFFin - Չէ, ընդհակառակը։ Հիմնականում ես եմ նախաձեռնություններ անում, բայց զգում եմ, որ ըստ իրա ես իրան արժանի չեմ։ Դրա համար էլ բան չեմ անում, թողնում եմ, որ տիեզերքը վերջապես իրա գործը անի: Ես տղամարդկանց հետ շփվել չեմ կարում :)) Ոչ ես եմ իրանց հասկանում, ոչ իրանք ինձ։

ivy - Տղամարդկանց հետ ընկերական շփումն էլ չի ստացվո՞ւմ:

GriFFin - Առաջ շատ լավ էր ստացվում, ավելի հեշտ քան կանանց։ Բայց հիմա՝ չէ։

ivy - Հնարավոր պատճառների մասին կարծիք ունե՞ս:

GriFFin - Ենթադրություններ ունեմ, մտածել եմ շատ։ Ամեն ինչ դեպի սեքս են տանում։ Մատերիս վրա կարող եմ հաշվել տղա ընկերներիս, ովքեր ինձ չեն առաջարկել սեքսով զբաղվել, կամ իրանց սիրուհին դառնալ։ Որոշները կատակով, որոշները ալկոհոլի ազդեցության տակ, որոշները պահի տակ։ Ես էլ միշտ անկապ բաներ եմ սկում մտածել, օրինակ՝ իմ արտաքինը շատ վատն ա, ի՞նչ են գտնում իմ մեջ։ Ըստ իս, իմ մեղավորությունն էլ կա։ Երևի իմ պահվածքի մեջ մի բան էն չի։ Իրանք էդ ասելուց հետո իմ հետ նենց են, ոնց նախքան էդ արտահայտությունը բաց թողնելը, բայց ես չեմ կարողանում։ Ինչ-որ ամոթի զգացողություն եմ ունենում իրանց հետ խոսալուց, սկսում եմ խուսափել իրանցից։ Ինչ-որ ժամանակ անց անցնում ա, բայց ընկերություն չկա էլ։ Ու էս ոչ մի աղջկա հետ չեմ խոսացել։ Չգիտեմ ուրիշների մոտ ո՞նց ա։
Հա, ու երբ մերժում եմ, խիստ զարմանում են։ Որոշները անգամ պատճառն են մերժելու հարցնում։

ivy - Եթե ոչ ոքի հետ էդ թեմայով չես խոսել, թող էս հարցազրույցն էլ առիթ լինի, որ ուրիշ աղջիկներն էլ տղաների հետ ընկերության իրենց փորձից պատմեն, դեմ չես լինի, չէ՞:

GriFFin - Չէ, ես էլ կիմանամ:

[ivy]

ivy - Դեռ ուժ ունե՞ս:

GriFFin - Հա, լիքը :D

ivy - Oքեյ, դե անցնենք առաջ, սպասի տեսնեմ՝ ուր էինք հասել, հա, տղամարդկանց:
Իսկ կանանց հետ ընկերություն անո՞ւմ ես, ընկերուհիներ ունե՞ս:

GriFFin - Ահա, ամենամոտ ընկերներս իգական սեռի են։ Ամեն մեկը մոտ տասը տարվա ընկերուհիներս են։ Իրանցից մտերիմ չունեմ։ Հա, ես բոլորի հետ փորձում եմ։ Ահավոր ընկերասեր եմ, բայց ըստ իս լավ ընկեր չեմ։

ivy - Ինչո՞ւ ես կարծում, թե լավ ընկեր չես:

GriFFin - Ընկերները ժամանակի գողեր են։ Շատ ա լինում, որ ժամանակ չեմ գտնում ընկերներիս տեսնելու կամ խոսելու համար։ Բայց ավելի շատ ա լինում, երբ չեմ ուզեցել։ Հաճախ նախընտրում եմ տուն գալ՝ պառկել ու քնել, քան ընկերներիս հանդիպել։ Ու մի հատ վատ սովորություն ունեմ, էդ իմ մտերիմները գիտեն։ Եթե կարևոր չի, ինձ չեն զանգում։ Ինձ մենակ գրել եմ «թողնում», որ երբ հարմար լինի կարդամ։ Ու շատ ա լինում, որ կարդում ու մոռանում եմ պատասխանել։ Զանգելուց էլ, եթե պատասխանում եմ, ուրեմն հարմար ա: Ռուբենը ամեն զանգելուց ասում ա՝ հարմա՞ր ա խոսալը։ Ասում եմ՝ եթե պատասխանել եմ, ուրեմն՝ հա։

ivy - Էդ ի՞նչ Ռուբեն էր:
Ֆրիմե՞նը:

GriFFin - Հա ^^

ivy - Դե որ Ռուբենին Ֆրիմեն անվանեցի, մի հատ էլ առիթից օգտվեմ ու հարցնեմ, թե դու ինչի ես մականունդ Գրիֆին դրել:

GriFFin - Պապիկս՝ պապայիս պապան, դիցաբանության՝ հատկապես հունական, շատ մեծ սիրահար էր։ Մի հատ գիրք ունենք, էդ առնում էր ու սկսում էր ինձ բացատրել թե ով-ով ա։ Ու ես շատ շուտ սիրահարվեցի Գրիֆինին։ Ես համարում եմ, որ ես իրա նման եմ թե արտաքնապես, թե փիլիսոփայորեն։

ivy - Ի դեպ Ակումբում ո՞նց հայտնվեցիր, մի թեթև ասել ես, բայց դե մի հատ էստեղ հիմնավոր ճշտենք էդ հարցը:

GriFFin - Բյուրը ու Ռուբենը «ստիպեցին»։ Մի օր, երբ Ռուբենի հետ խոսում էի ու արդեն գիտեր, որ Ակումբից չեմ, ասեց՝ մի հատ լավ տեղ կա, գրանցվի ու էս սաղ, ինչ ինձ ես պատմում ու բացատրում, էնտեղ գրի ու քննարկի :D
Ակումբը իմ երկրորդ հայալեզու ֆորումն ա։

ivy - Առաջինը ո՞րն էր:

GriFFin - Անունը չեմ հիշում, մենակ էջի երանգը՝ ինչ-որ նարնջագույն ու շականակագույն էջ էր։
Բայց ավելի մանրամասն չեմ կարում հիշել։ Ու ըստ իս Բյուրը կար էդ ֆորումում։ Մի անգամ հարցրեցի՝ հիշում ա, թե՞ չէ նման բան։ Ասեց, որ չէ։
Հիշում եմ, որ ինչ-որ պահից սկսած սկսեցին չթողել, որ լատինատառ գնան քննարկումները։

ivy - Դու էլ թողեցիր ու հեռացա՞ր:

GriFFin - Չէ, ես հայերեն ու ռուսերեն էի գրում։ Մի օր ինչ-որ բան էի ուզում գտնել, բայց տեսա, որ չկա էլ։

ivy - Փաստորեն գոյություն չունի՞ էդ ֆորումն արդեն:

GriFFin - Վստահ չեմ։ Ես դեռ դպրոցում էի սովորում, երբ կար։ Պարզապես լիքը բան էդ շրջանից չեմ հիշում։

ivy - Ակումբում առաջին գրառումդ հիշո՞ւմ ես, ո՞ր թեմայում էր ու ինչի մասին էր:

GriFFin - Ամենա-ամենա առաջին անգամ գրանցվածս չեմ հիշում։ Եթե իմ տիպիկ՝ GriFFin_E-ն չլիներ, կմտածեի, որ ես չեմ։ Որ գրանցվել էի, բան չէի հասկանում։ Ինձ թվում էր ՖԲ-ի նման ա։ Հիշում եմ, որ Վահե-91-ը վրես «մուննաթ» եկավ, բայց էդ առաջին անգամը չէր։
Իմ կարծիքով Doctor House սերիալի մասին էր։ Հիշում եմ, որ կարծիքս գրեցի, ու ինչ-որ մեկը իմ ասածին հակառակը գրեց։ Ես էլ նեղվել էի :)) Հետո Չուկը իմ գրածին պատասխանեց։ Կարծեմ համաձայն էր հետս։ Ես էլ իրան «Դուք»-ով դիմեցի։ Ու ինքը ինձ վարկանիշ տվեց ու գրեց՝ ակումբում դուք-ով չենք դիմում։
Նենց մեծ ջերմություն զգացի։ Պակասը ունեի էդ մտքի։
Ու ասեմ, ամեն անգամ, երբ նեղվում եմ ակումբային ինչ-որ իրավիճակից, Չուկի գրածն եմ կարդում։

ivy - Ե՞րբ սկսեցիր քեզ «ակումբցի» զգալ, հենց սկզբի՞ց:

GriFFin - Մի թեմա կար։ Արատով երեխաների մասին էր։
Էդ թեմայում գրածից հետո լիքը վարկանիշ ստացա։ Զգացի, որ պետք չի վախենալ միտքս գրելուց ու կարևոր չի, թե ով համաձայն կլինի, ով չէ։ Երևի էդ պահից :)

ivy - Ո՞նց ես վերաբերվում ակումբային հանդիպումներին, ո՞նց ես քեզ զգում էդ հանդիպումների ժամանակ:

GriFFin - Ճիշտն ասած, երբ նոր էի գրանցվել, չէի ուզում, որ ինձ ճանաչեին։ Դրա համար չէի ուզում գնալ հանդիպումներին։ Հետո տեսա, որ Մուշուն մեկը մյուսից լավ մարդկանց հետ ա ծանոթանում ու որոշեցի մասնակցել հանդիպումներին։ Նոր ընկերներ ձեռք բերել։ Հիմա շատ լավ։ Դրական եմ լիցքավորվում ամեն անգամ։

ivy - Երեք բառով կբունաթագրե՞ս Ակումբը:

GriFFin - պոլիմորֆ, պոլիքրոմ, ամորֆ

ivy - Եթե կարոողանայիր մի բան փոխել Ակումբում, ի՞նչը կլիներ:

GriFFin - Հմ, երևի ոչ մի բան։

ivy - Իսկ եթե կարողանայիր մի բան փոխել աշխարհում, ի՞նչը կփոխեիր:

GriFFin - Կրթական համակարգը, առաջինը էս անցավ մտքովս:

ivy - Կա՞ մի հարց, որին կուզեիր պատասխանել, բայց չհնչեց: Եթե հա, ո՞րն էր, ու ի՞նչ կպատասխանեիր:

GriFFin - Իմ մտքերը շատ խառն են։ Պարզապես ես քննարկում եմ էն հարցերը, որոնք ինձ տալիս են։ Ինքս չեմ սկսում։
Քեզ էլ շատ եմ սիրում, ինձ երեք ժամ ա դիմացար։

ivy - :) Դե պաչիկ քեզ ու բարի գիշեր: Հավես էր:

GriFFin
Մերսի շատ :kiss
Բարի գիշեր։

[ivy]

Եթե մարդիկ կան, ովքեր կուզենան կոնկրետ պատասխանի մեջ խորանալ՝ նոր հարցեր տալով Գրիֆինին, կարծում եմ, ինքը հաճույքով կպատասխանի:

Մեկ էլ հետաքրքիր կլիներ էս թեմայի շուրջ կարծիքներ լսել.



ivy - Տղամարդկանց հետ ընկերական շփումն էլ չի ստացվո՞ւմ:

GriFFin - Առաջ շատ լավ էր ստացվում, ավելի հեշտ քան կանանց։ Բայց հիմա՝ չէ։

ivy - Հնարավոր պատճառների մասին կարծիք ունե՞ս:

GriFFin - Ենթադրություններ ունեմ, մտածել եմ շատ։ Ամեն ինչ դեպի սեքս են տանում։ Մատերիս վրա կարող եմ հաշվել տղա ընկերներիս, ովքեր ինձ չեն առաջարկել սեքսով զբաղվել, կամ իրանց սիրուհին դառնալ։ Որոշները կատակով, որոշները ալկոհոլի ազդեցության տակ, որոշները պահի տակ։ Ես էլ միշտ անկապ բաներ եմ սկում մտածել, օրինակ՝ իմ արտաքինը շատ վատն ա, ի՞նչ են գտնում իմ մեջ։ Ըստ իս, իմ մեղավորությունն էլ կա։ Երևի իմ պահվածքի մեջ մի բան էն չի։ Իրանք էդ ասելուց հետո իմ հետ նենց են, ոնց նախքան էդ արտահայտությունը բաց թողնելը, բայց ես չեմ կարողանում։ Ինչ-որ ամոթի զգացողություն եմ ունենում իրանց հետ խոսալուց, սկսում եմ խուսափել իրանցից։ Ինչ-որ ժամանակ անց անցնում ա, բայց ընկերություն չկա էլ։ Ու էս ոչ մի աղջկա հետ չեմ խոսացել։ Չգիտեմ ուրիշների մոտ ո՞նց ա։
Հա, ու երբ մերժում եմ, խիստ զարմանում են։ Որոշները անգամ պատճառն են մերժելու հարցնում։

ivy - Եթե ոչ ոքի հետ էդ թեմայով չես խոսել, թող էս հարցազրույցն էլ առիթ լինի, որ ուրիշ աղջիկներն էլ տղաների հետ ընկերության իրենց փորձից պատմեն, դեմ չես լինի, չէ՞:

GriFFin - Չէ, ես էլ կիմանամ:

[StrangeLittleGirl]

Եթե մարդիկ կան, ովքեր կուզենան կոնկրետ պատասխանի մեջ խորանալ՝ նոր հարցեր տալով Գրիֆինին, կարծում եմ, ինքը հաճույքով կպատասխանի:

Մեկ էլ հետաքրքիր կլիներ էս թեմայի շուրջ կարծիքներ լսել.

Հետաքրքիր ա։ Էդ հատվածը ես էլ էի ուզում մեջբերել ու մեկնաբանել։ Ուզում եմ ասել՝ Հայաստանում հիմնականում ես էլ եմ էդպիսի փորձ ունեցել։ Չեմ կարա ասեմ, որ բացառապես բոլոր տղա ընկերներս էին էդպիսին, բայց վստահ կարող եմ ասել, որ մեծ մասը։ Բայց Հայաստանից գնալուց հետո ընդհանրապես էդ խնդրին չեմ բախվել։

[boooooooom]

Ժող, բայց եթե տղամարդը ուզում ա "ձեր" հետ սեքս անի, դա հո վիրավորանք չի? Ընդհակառակը կինը պիտի Իրեն լավ զգա, որ ինքը էդքան լավն ա, ցանկալի ա։ Ու ընդամենը, եթե չեք ուզում, ապա պիտի նենց մերժեք, որ դիմացինը չմտածի, որ "ուզում եք, բայց սպասում եք, որ լավ համոզի": Որովհետև լինում են դեպքեր, որ "ճիշտ" չեն մերժում ու դա հակառակ էֆեկտն ա տալիս։
Ուրիշ հարց ա, որ կլինեն տղերք, որ էդ ամենը կանեն չոբանավարի, առանց դիմացինին հարգելու։
Դուք տարբերություն դնում ե՞ք նորմալ "սեքս ուզող" տղամարդու ու չոբանի մեջ։ Ինձ թվում ա, նորմալ տղամարդ ընկերոջը կարելի ա նորմալ մերժել ու շարունակել հետը ընկերություն անել։

[Շինարար]

Հետաքրքիր ա։ Էդ հատվածը ես էլ էի ուզում մեջբերել ու մեկնաբանել։ Ուզում եմ ասել՝ Հայաստանում հիմնականում ես էլ եմ էդպիսի փորձ ունեցել։ Չեմ կարա ասեմ, որ բացառապես բոլոր տղա ընկերներս էին էդպիսին, բայց վստահ կարող եմ ասել, որ մեծ մասը։ Բայց Հայաստանից գնալուց հետո ընդհանրապես էդ խնդրին չեմ բախվել։

Ինձ թվում ա՝ մտերմության աստիճանից ա ա կախված: Ես էլ ոչ մի խնդիր չեմ տեսնում, Բումի պես, եթե մտերիմ մարդուն տեղյակ պահես, որ ինքը սեքսոալ առումով ցանկալի ա, լինի աղջիկը տղային, թե տղան աղջկան, դա ընդ որում կարա սեռական ակտի առաջարկ չլինի, զուտ անկեղծ կարծիք: Ես անում և, ինչ մեղքս թաքցնեմ, նաև ստանում եմ նման հաճոյախոսություններ ու շատ նորմալ եմ վերաբեվում դրան :B

[Cassiopeia]

Ժող, բայց եթե տղամարդը ուզում ա "ձեր" հետ սեքս անի, դա հո վիրավորանք չի? Ընդհակառակը կինը պիտի Իրեն լավ զգա, որ ինքը էդքան լավն ա, ցանկալի ա։ Ու ընդամենը, եթե չեք ուզում, ապա պիտի նենց մերժեք, որ դիմացինը չմտածի, որ "ուզում եք, բայց սպասում եք, որ լավ համոզի": Որովհետև լինում են դեպքեր, որ "ճիշտ" չեն մերժում ու դա հակառակ էֆեկտն ա տալիս։
Ժամանակին ես էլ էի վատ զգում տղամարդու մոտ նման ցանկություն առաջացնելուց։ Բայց ժամանակի ընթացքում հասկացա, որ ուղղակի էնքան լավն եմ, որ ցանկություն եմ առաջացնում, ոչ թե ինձ որպես թեթևաբարո են ընդունում։

[One_Way_Ticket]

Ժող, բայց եթե տղամարդը ուզում ա "ձեր" հետ սեքս անի, դա հո վիրավորանք չի? Ընդհակառակը կինը պիտի Իրեն լավ զգա, որ ինքը էդքան լավն ա, ցանկալի ա։ Ու ընդամենը, եթե չեք ուզում, ապա պիտի նենց մերժեք, որ դիմացինը չմտածի, որ "ուզում եք, բայց սպասում եք, որ լավ համոզի": Որովհետև լինում են դեպքեր, որ "ճիշտ" չեն մերժում ու դա հակառակ էֆեկտն ա տալիս։
Ուրիշ հարց ա, որ կլինեն տղերք, որ էդ ամենը կանեն չոբանավարի, առանց դիմացինին հարգելու։
Դուք տարբերություն դնում ե՞ք նորմալ "սեքս ուզող" տղամարդու ու չոբանի մեջ։ Ինձ թվում ա, նորմալ տղամարդ ընկերոջը կարելի ա նորմալ մերժել ու շարունակել հետը ընկերություն անել։
Սեքսի մեջ մշակութային տարրի գործոնը շատ մեծ է: Շատ մշակույթներում ընդունված է, որ սեքս ստանալու համար տղան պիտի որոշակի ռեսուրսներ ծախսի (կոմպլիմենտներ, ծաղիկներ, և այլն): Ու ըստ այդմ ստացվում է, որ աղջկան հենց այնպես սեքսի առաջարկ անելը իրոք վիրավորանք է:
Ես ինքս միշտ փոքր ֆլիրտից եմ սկսում: Եթե աղջիկը իրոք ուզում է զուտ ընկերներ մնալ, դեռ այդ էտապում կկանխի հետագա զարգացումը, ու անհարմար իրավիճակի գործը չի հասնի:

[ivy]

Ընդհանուր հարցազրույցի մասին էլ կարող եք գրել, ինչպես նաև ուրիշ հարցերի անդրադառնալ ։)

[GriFFin]

Սեքսի մեջ մշակութային տարրի գործոնը շատ մեծ է: Շատ մշակույթներում ընդունված է, որ սեքս ստանալու համար տղան պիտի որոշակի ռեսուրսներ ծախսի (կոմպլիմենտներ, ծաղիկներ, և այլն): Ու ըստ այդմ ստացվում է, որ աղջկան հենց այնպես սեքսի առաջարկ անելը իրոք վիրավորանք է:
Ես ինքս միշտ փոքր ֆլիրտից եմ սկսում: Եթե աղջիկը իրոք ուզում է զուտ ընկերներ մնալ, դեռ այդ էտապում կկանխի հետագա զարգացումը, ու անհարմար իրավիճակի գործը չի հասնի:

Կոմպլեկտներ, ծաղիկներ ու սեքս... հմ։ Էդ էր պակասում, նոր հասկացա։

[One_Way_Ticket]

Կոմպլեկտներ, ծաղիկներ ու սեքս... հմ։ Էդ էր պակասում, նոր հասկացա։
Չգիտեմ, սա սարկազմ էր թե չէ, բայց ամեն դեպքում պարզաբանեմ, որ ոչ մի դեպքում նկատի չունեի, թե այդ ծաղիկ-կոմպլիմենտներից հետո աղջիկը պարտավոր է համաձայնվել սեքսի: Ես ընդամենը բումի գրածին եմ արձագանքել, նշելով թե որ դեպքում և ինչու սեքսի առաջարկը կարող է որպես վիրավորանք դիտվել:

[StrangeLittleGirl]

Ժող, բայց եթե տղամարդը ուզում ա "ձեր" հետ սեքս անի, դա հո վիրավորանք չի? Ընդհակառակը կինը պիտի Իրեն լավ զգա, որ ինքը էդքան լավն ա, ցանկալի ա։ Ու ընդամենը, եթե չեք ուզում, ապա պիտի նենց մերժեք, որ դիմացինը չմտածի, որ "ուզում եք, բայց սպասում եք, որ լավ համոզի": Որովհետև լինում են դեպքեր, որ "ճիշտ" չեն մերժում ու դա հակառակ էֆեկտն ա տալիս։
Ուրիշ հարց ա, որ կլինեն տղերք, որ էդ ամենը կանեն չոբանավարի, առանց դիմացինին հարգելու։
Դուք տարբերություն դնում ե՞ք նորմալ "սեքս ուզող" տղամարդու ու չոբանի մեջ։ Ինձ թվում ա, նորմալ տղամարդ ընկերոջը կարելի ա նորմալ մերժել ու շարունակել հետը ընկերություն անել։
Չէ, էստեղ ցանկալի լինելու կոմպոնենտը չի։ Եթե դրան նայենք, ապա Դանիայում մի քանի անգալ ավելի «ցանկալի» էի, քան Հայաստանում, ինչից, ինչ խոսք, ինքնասիրությունս շոյվում էր։ Էստեղ ուրիշ հարց կա։ Էն, որ դիմացինը քեզ նայում ա զուտ որպես մարմնի, ու մնացած տեսակի կարիքներդ հաշվի չի առնում։ Այսինքն, կոպիտ ասած, քեզ տեսնում են որպես ազատամիտ մեկի, ում համար խնդիր չի առանց լուրջ պարտավորությունների սեքս անելը, փորձում քեզ վրա իրենց կարիքները բավարարել, իսկ լուրջ հարաբերությունների համար ուրիշի մոտ գնալ։ Այ դա ահավոր վիրավորական ա, երբ դու դիտարկվում ես մենակ որպես մարմին։

Մինչև Հայաստանից գնալս անկեղծորեն հավատացած էի, որ տղամարդիկ սեքսից բացի ուրիշ ոչ մի բան չեն ուզում կանանցից, որ անգամ երկարատև հարաբերության մեջ մտնում են զուտ մշտական սեքսի համար։ Դանիա գալուց հետո նոր հասկացա, որ ահավոր սխալվում էի, որ տղամարդիկ էլ ունեն էմոցիոնալ ու ինտելեկտուալ կարիքներ, որ ուզում են ուղղակի մեկին մշտապես կողքներին ունենալ։ Թե ինչու էր Հայաստանում ուրիշ կերպ, մի քանի պատասխան ունեմ, որոնց մեկ այլ առիթով կանդրադառնամ։

[GriFFin]

ivy, կրկին շնորհակալ եմ։ Իմ համար շատ հաճելի էր։ Ափսոս, որ ես հարցեր չէի կարող տալ ;) ։
Ես զգում էի, որ էդ հատվածից հետո էլ ոչ մեկ հարց չի տա ։)
Հերթով անրադառնամ


Հետաքրքիր ա։ Էդ հատվածը ես էլ էի ուզում մեջբերել ու մեկնաբանել։ Ուզում եմ ասել՝ Հայաստանում հիմնականում ես էլ եմ էդպիսի փորձ ունեցել։ Չեմ կարա ասեմ, որ բացառապես բոլոր տղա ընկերներս էին էդպիսին, բայց վստահ կարող եմ ասել, որ մեծ մասը։ Բայց Հայաստանից գնալուց հետո ընդհանրապես էդ խնդրին չեմ բախվել։

Միանշանակ բոլորը չեն։ Իմ մոտ սկսեց ընկերոջիցս բաժանվելուց հետո։ Բնական ա, որ ամեն դեպքը նույնը չի, բայց մեծ մասը համարում էր, որ եթե երեք տարի բոյֆրենդ ես ունեցել՝ ուրեմն բաժանվելուց հետո էլ խնդիր չկա։ Ու էս մտքին լիքը պլյուսեր՝ պահվածսք, սեքսի նկատմամբ ազատ հայացքներս, տարիքս, բժիշկ լինելս (այո-այո :D), հումորներս։ Էդ ամենը մարդկանց իրավունք ա տալիս անելու լիքը ենթադրություններ, որոնք իրականության հետ կապ չունեն։


Ժող, բայց եթե տղամարդը ուզում ա "ձեր" հետ սեքս անի, դա հո վիրավորանք չի? Ընդհակառակը կինը պիտի Իրեն լավ զգա, որ ինքը էդքան լավն ա, ցանկալի ա։ Ու ընդամենը, եթե չեք ուզում, ապա պիտի նենց մերժեք, որ դիմացինը չմտածի, որ "ուզում եք, բայց սպասում եք, որ լավ համոզի": Որովհետև լինում են դեպքեր, որ "ճիշտ" չեն մերժում ու դա հակառակ էֆեկտն ա տալիս։
Ուրիշ հարց ա, որ կլինեն տղերք, որ էդ ամենը կանեն չոբանավարի, առանց դիմացինին հարգելու։
Դուք տարբերություն դնում ե՞ք նորմալ "սեքս ուզող" տղամարդու ու չոբանի մեջ։ Ինձ թվում ա, նորմալ տղամարդ ընկերոջը կարելի ա նորմալ մերժել ու շարունակել հետը ընկերություն անել։
Հա, ես դնում եմ։ Էսքան ժամանակ ա չի եղել, որ չմերժեմ, բայց համաձայն եմ, որ ասելու ձև կա։
Էն երկու մտքերդ՝ լավ էլի, Բում։ Ասենք, չէ-ն չէ ա, պետք ա համակերպվեք էդ մտքի հետ։
{Մեջբերում}
-Լիզ, արի սեքս անենք։
-Չէ։
-Դե լավ, ի՞նչ կլինի։ Մարդ չի իմանա։
-Չէ։
-Չես ուզու՞մ։
-Չէ։
-Հաստա՞տ։
-Հա, հաստատ։
-Դե լավ, դու գիտես։ Համոզված չես ասում։
{Մեջբերման ավարտ}


Ինձ թվում ա՝ մտերմության աստիճանից ա ա կախված: Ես էլ ոչ մի խնդիր չեմ տեսնում, Բումի պես, եթե մտերիմ մարդուն տեղյակ պահես, որ ինքը սեքսոալ առումով ցանկալի ա, լինի աղջիկը տղային, թե տղան աղջկան, դա ընդ որում կարա սեռական ակտի առաջարկ չլինի, զուտ անկեղծ կարծիք: Ես անում և, ինչ մեղքս թաքցնեմ, նաև ստանում եմ նման հաճոյախոսություններ ու շատ նորմալ եմ վերաբեվում դրան :B

Ես էսքան ժամանակ ա դա որպես «հաճոյախոսություններ» չեմ ընկալել։ Համոզված եմ, որ դրանք շատ հեռու էին կոմպլիմետ լինելուց։


Ժամանակին ես էլ էի վատ զգում տղամարդու մոտ նման ցանկություն առաջացնելուց։ Բայց ժամանակի ընթացքում հասկացա, որ ուղղակի էնքան լավն եմ, որ ցանկություն եմ առաջացնում, ոչ թե ինձ որպես թեթևաբարո են ընդունում։

Չէ, ես էդպես չեմ համարում։ Չգիտեմ կգա պահ, որ կհամարեմ։ Չեմ ասում, որ վիրավորվում ու ապտակում եմ, բայց թեթև չեմ վերաբերվում։


Սեքսի մեջ մշակութային տարրի գործոնը շատ մեծ է: Շատ մշակույթներում ընդունված է, որ սեքս ստանալու համար տղան պիտի որոշակի ռեսուրսներ ծախսի (կոմպլիմենտներ, ծաղիկներ, և այլն): Ու ըստ այդմ ստացվում է, որ աղջկան հենց այնպես սեքսի առաջարկ անելը իրոք վիրավորանք է:
Ես ինքս միշտ փոքր ֆլիրտից եմ սկսում: Եթե աղջիկը իրոք ուզում է զուտ ընկերներ մնալ, դեռ այդ էտապում կկանխի հետագա զարգացումը, ու անհարմար իրավիճակի գործը չի հասնի:

Ուզում ես ասել, որ լավ չեմ համոզե՞լ, որ ընկերներ ենք։ Իսկ էդ ո՞նց են անում։

Ինձ միշտ ասում են, որ ես կարծրատիպային կարծիք եմ ստեղծել հայաստանյան սեքսի ու հայ աղջիկների մասին։ Իրականում էդ գալիս ա իմ դաստիարակությունից ու անհաջող first relationship-ից։ Չէ, խոսը նրա մասին չի, որ «մինչև ամուսնանալը չի կարելի»։ Բնավ։ Բայց մեր հասարակությունում էս հարցը շատ սուր ա դրած։ Արտասահման՝ չգիտեմ, չեմ ապրել։
Մարդիկ կան համարում են, որ երբ ես էդ կերպարին չեմ համապատասխանում՝ ամաչում եմ, իսկ դրա տեղը պիտի կյանք անեմ։ Իսկ ես չեմ ընկալում, կյանք անելը ո՞րն ա։
Մի անգամ ասեցին, որ մենակ ես եմ էս տարիքում սենց անհետաքրքիր մնացել։ Հետաքրքիրները սեռական կյանքով ապրողներն են էլի։ Ինչ որ պսևդո ամերիկյան վիճակ ա։ Ու քանի գնում ավելի ա ազատ դառնում էս ամեն ինչը ու ես չգիտեմ դրան լավ վերաբերվել թե՞ վատ։
Ինչ էլ ուզում ա լինի՝ Երևանը մի բուռ տեղ ա։ Ստեղ մարդիկ անձնական տարածք չունեն։ Նենց են քննարկում ուրիշների անձնական կյանքը, որ էլ ասելու չի։ Քրքրում են աղջիկներին, չեղածին ինչ ասես չեն ավելացնում։ Չգիտեմ ոնց ասեմ, որ ճիշտ լինի։ Ես չեմ ընկալում սեքսի շուրջ բարձրացվող ֆուռոռը։ Կույս ա՝ անհետաքրքի ա, կույս չի՝ անբարո ա։ Էն միջին վիճակը՝ ամեն մեկս մեր տեղում մնանք ու ուրիշների կյանքը չքննարկենք՝ չկա։ Ինչքան մեր աղջիկներն են մանկամիտ, դրա եռապատիկն էլ տղաներն են մանկամիտ։

[Վահե-91]

GriFFin
Հիշում եմ, որ Վահե-91-ը վրես «մուննաթ» եկավ, բայց էդ առաջին անգամը չէր։
Ես էդ թեմայում գրառում չեմ արել :think

[GriFFin]

Ես էդ թեմայում գրառում չեմ արել :think

Չէ, էդ թեմայում չէ։ Էն մասում, որտեղ դու ու Աթեիստն եք մոդերատոր։ 3 թեմաներում նույն հարցը գրեցի ։Դ դու էլ, չոր ու ցամաք ( ինչպես միշտ) ասեցիր` հարցդ մի տեղ գրի, տեսնում ենք։ Ինչ որ սենց բան)

[Վահե-91]

Էն մասում, որտեղ դու ու Աթեիստն եք մոդերատոր։ 3
էդ ինչ արհամարհական արտահայտություն էր ՏՏ բաժնի հասցեին :}

[Շինարար]

Ես էսքան ժամանակ ա դա որպես «հաճոյախոսություններ» չեմ ընկալել։ Համոզված եմ, որ դրանք շատ հեռու էին կոմպլիմետ լինելուց։




Ինձ թվում ա՝ կախված ա ասողից, ասելու ձևից, ում ես ասում, ձեր մտերմության աստիճանից ու բնույթից հավանաբար:

[GriFFin]

Ինձ թվում ա՝ կախված ա ասողից, ասելու ձևից, ում ես ասում, ձեր մտերմության աստիճանից ու բնույթից հավանաբար:

Բնականաբար։ Իմ հետ ամեն դեպքում չի եղել։

[GriFFin]

էդ ինչ արհամարհական արտահայտություն էր ՏՏ բաժնի հասցեին :}

Այ-այ։ Հիշեցիր? Անգամ չես հիշում ։( , իսկ ես նոր էի, չէի հասկանում ուր եմ ու ինչ ա պետք անել։

[GriFFin]

Չգիտեմ, սա սարկազմ էր թե չէ, բայց ամեն դեպքում պարզաբանեմ, որ ոչ մի դեպքում նկատի չունեի, թե այդ ծաղիկ-կոմպլիմենտներից հետո աղջիկը պարտավոր է համաձայնվել սեքսի: Ես ընդամենը բումի գրածին եմ արձագանքել, նշելով թե որ դեպքում և ինչու սեքսի առաջարկը կարող է որպես վիրավորանք դիտվել:

Սարկազմ էր։ Մերսի պարզաբանման համար։ Եթե դժվար չի մյուս հարցիս էլ պատասխանի։ Հետաքրքիր ա կարծիքդ։ ։)

[Տրիբուն]

Էլի կախվեցիք սեքսից, այ սեքսիտներ :D

Իսկ ինձ հետաքրքրում ա, թե ինչ ա ուզում Աֆրիկայում աշխատի Գրիֆը, ու ինչի պանդաներին նյանյայություն անի Չինաստանում: Ասենք լավ մանկաբույժների կարիք կա նաև հարավային Ասիայում, Ինդոնեզիայում, Պապուա Նոր Գվինեայում, ու լիքը ուրիշ տեղերում, բայց ինքը ուզում ա հենց Աֆրիկա, ու որտե՞ղ կոնկրետ Աֆրիկայում։ Էտ անտերը շատ մեծ աշխարհամաս ա։ :D

[GriFFin]

Չէ, էստեղ ցանկալի լինելու կոմպոնենտը չի։ Եթե դրան նայենք, ապա Դանիայում մի քանի անգալ ավելի «ցանկալի» էի, քան Հայաստանում, ինչից, ինչ խոսք, ինքնասիրությունս շոյվում էր։ Էստեղ ուրիշ հարց կա։ Էն, որ դիմացինը քեզ նայում ա զուտ որպես մարմնի, ու մնացած տեսակի կարիքներդ հաշվի չի առնում։ Այսինքն, կոպիտ ասած, քեզ տեսնում են որպես ազատամիտ մեկի, ում համար խնդիր չի առանց լուրջ պարտավորությունների սեքս անելը, փորձում քեզ վրա իրենց կարիքները բավարարել, իսկ լուրջ հարաբերությունների համար ուրիշի մոտ գնալ։ Այ դա ահավոր վիրավորական ա, երբ դու դիտարկվում ես մենակ որպես մարմին։

Մինչև Հայաստանից գնալս անկեղծորեն հավատացած էի, որ տղամարդիկ սեքսից բացի ուրիշ ոչ մի բան չեն ուզում կանանցից, որ անգամ երկարատև հարաբերության մեջ մտնում են զուտ մշտական սեքսի համար։ Դանիա գալուց հետո նոր հասկացա, որ ահավոր սխալվում էի, որ տղամարդիկ էլ ունեն էմոցիոնալ ու ինտելեկտուալ կարիքներ, որ ուզում են ուղղակի մեկին մշտապես կողքներին ունենալ։ Թե ինչու էր Հայաստանում ուրիշ կերպ, մի քանի պատասխան ունեմ, որոնց մեկ այլ առիթով կանդրադառնամ։
Ես շատ չեմ շփվել ու չեմ ուզում քչով կարծիք կազմեմ մեծ մասի մասին, բայց մի բան նկատել եմ՝ իրանք ապրելու սխեմա չունեն։ Մենք ու էլի շատ հետ խորհրդային ազգեր ապրելու սխեմա ունենք ու ով էդ սխեմային չի ենթարկվում՝ դեֆեկտավոր ա։ Ինչքան էլ ասում են, որ աղջիկների նկատմամբ ավելի խիստ ա, ես էդպես չեմ համարում։ Երկուսի առջև նույն բանն ա դրված՝ ծնվել, 1 տարեկանում՝ խոսել, քայլել, պամպերս չհագնել, ծափիկ անել, ծիտիկ-ծիտիկ արտասնաել, գնալ դպրոց, ընդունվել համալսարան, ամուսնանալ-աշխատանք գտնել (էս զուգահեռ պրոցես ա), երեխաներ ունենալ, ապրել երեխաների համար ու մեռնել։ Եթե դու որևէ փուլ խախտում ես, կամ հետ ես մնում, առաջ ընկում՝ վերջ։ Իհարկե, կան մարդիկ, ովքեր պայքարում են ու անում են ինչ ուզում են ու իրանց լավ են զգում, բայց իրանք շատ քիչ են։ Ով էս մտքի հետ համաձայն չի, ուրեմն շատ ա հեռվացել հայկական իրականությունից։
Ես շատ կուզենայի, որ մի օր մենք էլ հասնեինք էն կուլտուրային, երբ սովորենք ապրել ինքներս մեր համար։ Երիտասարդները ավելի ինքնուրույն լինելու հնարավորություն ունենային։ Մեր կյանքը նենց հագեցնեինք, որ ուրիշների կյանքի մասին անգամ կարծիք կազմելու ժամանակ չունենայինք։ Էն որ չեխ ծանոթս ասում էր, որ հենց 17 ամյակին ծնողները ասեցին, որ իրա համար համար բնակարան են վարձել՝ գնա ապրի, սովորի, հենց աշխատես, եթե ուզենաս կփոխհատուցես, չէ-չէ, Ց։ Իրան ավելի քիչ են սիրում, որտև էլ չեն ուզում հետը ապրել՝ չէ։ Ամերիկացի ծանոթս ասում էր՝ որ մյուս տարի կլինի 45 ու երեխա չի ուզում ունենալ, որտև էդքան փող ու հավես չունի։ Բա ծնողները չեն անհանգստանում՝ դե հա, բայց հո իրա կյանքն ա։ Իտալացի ծանոթս ասում ա, որ մի օր ինքը իրերը հավաքեց ու գնաց տնից։ Տնեցիքի հետ վա՞տ են հարաբերությունները՝ չէ։
Իսկ մե՞նք։

Հ.Գ. Բան հիշեցի։ Էս քեզ կարծեմ պատմել եմ։ Ստավրոպոլում պրակտիկայի էի։ Բուժքույրերը հերթով հարցնում էին ո՞վ որտեղի՞ց ա, ի՞նչ արժի տոմսը մեր երկիր գալու, պայմաններ, հանգստանալ և այլն։ Ուրեմն իրանք ինձ նենց բան ասեցին, որը ինձ ստիպեց լիքը հարցերի այլ կերպ նայել։ Ես, ռուսաստանի ու ռուս կանանց մասին լրիվ ուրիշ կարծիք ունեի։ Առաջին անգամ էր, երբ հասուն տարիքում էի գնացել ու լիքը հարցերին այլ կերպ սկսեցի նայել։ Չմանրանամ թե մեր մի բուռ ազգը ինչ ստերիոտիպային կարծիքներ ունի անծայրածիր Ռուսաստանի ու ռուս ազգի մասին՝ բոլորս էլ գիտենք։ Ասեցին՝ որ շատ կուզենային գալ, որտև ամենաէժանը Հայաստանն ա, բայց մեր տղամարդիկ շատ են կպնում, «չէ» բառը չեն հասկանում։ Ես էլ, Բումի պես, մտածեցի, որ իրանք լավ չեն ասում։ Բայց հիմա իրանց ասածը շատ լավ եմ հասկանում։ Շատ սև ու սպիտակ էի նայում։ Մեր տղամարդիկ, զուտ նրա պատճառով, որ կինը ազգուցյամբ ռուս ա, արդեն իսկ նենց են տրամադրվում, որ ինքը իրանց հետ սեռական կապի մեջ կմտնի։ Մնացած ոչ մի բան կապ չունի։

[GriFFin]

Էլի կախվեցիք սեքսից, այ սեքսիտներ :D

Իսկ ինձ հետաքրքրում ա, թե ինչ ա ուզում Աֆրիկայում աշխատի Գրիֆը, ու ինչի պանդաներին նյանյայություն անի Չինաստանում: Ասենք լավ մանկաբույժների կարիք կա նաև հարավային Ասիայում, Ինդոնեզիայում, Պապուա Նոր Գվինեայում, ու լիքը ուրիշ տեղերում, բայց ինքը ուզում ա հենց Աֆրիկա, ու որտե՞ղ կոնկրետ Աֆրիկայում։ Էտ անտերը շատ մեծ աշխարհամաս ա։ :D

Էն ծրագրերը, որոնց մասին, որ ես տեղյակ եմ տանում են Աֆրիկա ու Աֆղանստան։ Մի քանի այլ երկրներ կան, բայց դրանք լավ չեմ հիշում։ Կոնկրետ չեմ կարող ասել որտղ, որտև էդ պահին նայում են որտեղ ավելի շատ պահանջ կա։
Պանդաները իմ ամենասիրած կենդանիներից են։ Գիգանտ պանդաները ժամանակին, եթե չեմ սխալվում նաև հիմա ոչնչացման եզրին են, ցավոք։ Իրանց խնամելը մեծ պատիվ կլինի։

[StrangeLittleGirl]

Ես շատ չեմ շփվել ու չեմ ուզում քչով կարծիք կազմեմ մեծ մասի մասին, բայց մի բան նկատել եմ՝ իրանք ապրելու սխեմա չունեն։ Մենք ու էլի շատ հետ խորհրդային ազգեր ապրելու սխեմա ունենք ու ով էդ սխեմային չի ենթարկվում՝ դեֆեկտավոր ա։ Ինչքան էլ ասում են, որ աղջիկների նկատմամբ ավելի խիստ ա, ես էդպես չեմ համարում։ Երկուսի առջև նույն բանն ա դրված՝ ծնվել, 1 տարեկանում՝ խոսել, քայլել, պամպերս չհագնել, ծափիկ անել, ծիտիկ-ծիտիկ արտասնաել, գնալ դպրոց, ընդունվել համալսարան, ամուսնանալ-աշխատանք գտնել (էս զուգահեռ պրոցես ա), երեխաներ ունենալ, ապրել երեխաների համար ու մեռնել։ Եթե դու որևէ փուլ խախտում ես, կամ հետ ես մնում, առաջ ընկում՝ վերջ։ Իհարկե, կան մարդիկ, ովքեր պայքարում են ու անում են ինչ ուզում են ու իրանց լավ են զգում, բայց իրանք շատ քիչ են։ Ով էս մտքի հետ համաձայն չի, ուրեմն շատ ա հեռվացել հայկական իրականությունից։
Ես շատ կուզենայի, որ մի օր մենք էլ հասնեինք էն կուլտուրային, երբ սովորենք ապրել ինքներս մեր համար։ Երիտասարդները ավելի ինքնուրույն լինելու հնարավորություն ունենային։ Մեր կյանքը նենց հագեցնեինք, որ ուրիշների կյանքի մասին անգամ կարծիք կազմելու ժամանակ չունենայինք։ Էն որ չեխ ծանոթս ասում էր, որ հենց 17 ամյակին ծնողները ասեցին, որ իրա համար համար բնակարան են վարձել՝ գնա ապրի, սովորի, հենց աշխատես, եթե ուզենաս կփոխհատուցես, չէ-չէ, Ց։ Իրան ավելի քիչ են սիրում, որտև էլ չեն ուզում հետը ապրել՝ չէ։ Ամերիկացի ծանոթս ասում էր՝ որ մյուս տարի կլինի 45 ու երեխա չի ուզում ունենալ, որտև էդքան փող ու հավես չունի։ Բա ծնողները չեն անհանգստանում՝ դե հա, բայց հո իրա կյանքն ա։ Իտալացի ծանոթս ասում ա, որ մի օր ինքը իրերը հավաքեց ու գնաց տնից։ Տնեցիքի հետ վա՞տ են հարաբերությունները՝ չէ։
Իսկ մե՞նք։
Լիզ, մի բան ասեմ։ Էս սխեմաները, այսինքն՝ հասարակության սպասելիքները, թե դու երբ ինչով ես զբաղվելու, բոլոր հասարակություններում էլ կա, նույնիսկ ամենաառաջադեմներում։ Ճիշտ ա՝ հայ հասարակության պես քիթները չեն խոթում ու սկսում խորհուրդներ տալ, բայց կա լուռ համաձայնություն, թե ինչը երբ պիտի լինի, ու երբ չի լինում, կարող ա թարս նայեն։ Ասենք, քսան տարեկան ես ու ծնողներիդ հետ ես ապրում, միանգամից թե՝ ո՞նց, ինչի՞ համար։ Քսան տարեկանից մեծ ես ու բոյֆրենդ չունես, սկսում են բոյֆրենդ ման գալ քո համար։ Բոյֆրենդ ճարում ես, հարցնում են, թե երբ եք միասին ապրելու։ Միասին ապրելուց հետո էլ մաքսիմում յոթ տարի հետո պիտի ամուսնանաս։ Եվ այլն, և այլն։ Այ սենց սպասելիքներ կան։ Կարծում եմ՝ դա կապ չունի հայ տղամարդկանց՝ կանանց նկատմամբ վերաբերմունքի հետ։

Իսկ ընդհանրապես էդ չէ-ն չհասկանալն ու տենց ուղիղ առաջարկելը պայմանավորված ա ընդհանուր առմամբ Հայաստանում կանանց նկատմամբ վերաբերմունքով։ Էլի գալիս ու հասնում ենք էն ծեծված ֆեմինիզմի թեմային, բայց դե փաստը մնում ա փաստ, որ տղամարդկանց մեծ մասը Հայաստանում կնոջը չեն տեսնում որպես հավասարի։ Ինքը կամ մարմին ա, որի միջոցով իրանց մարմնական պահանջները բավարարում են, կամ էլ դայակ, հավաքարար ու խոհարար։ Ընդ որում, էսպես ա նաև շատ առաջադեմ տղամարդկանց շրջանում։

[John]

Ապրեք հաճելի կարդացվող հարցազրույցի համար ։Ճ
Հիմա մի հնարավոր հարբերակ էլ ավելացավ, թե ինչո՞ւ Լիզան օրերից մի օր որոշեց թարսվել հետս ։Դ մինչև էդ օք էր վռոձե սաղ։ Ամիսներ անց դիստանցիայով-բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատվեցին, բայց «էն հինը» չի :D

[Chuk]

Հավես տրամադրություն հաղորդեցիք ))

Հիմա սաղ տղերքը երազելու են ոչ թե Ջեքի Չան դառնան, այլ Պանդա, որ Լիզան իրանց խնամի :))

Իսկ էնպես, շատ հավես ա իմանալը, որ դու հիմա քեզ շատ ավելի լավ ես զգում, քան առաջ: Ով, ով, բայց դու քեզ լավ զգալու իրավունք ունես ))

[John]

սեքսի առաջարկի պահով էլ՝ իմ համեստ կարծիքով առաջարկը վիրավորական կլինի, եթե զգաս, որ մարդը ոչ թե հենց քեզ ա ուզում, այլ տուպը սեքս ա ուզում, «դու էլ նենց վռոձե վատիկը չես», կամ տարածքում ավելի հարմար մարդ չկա ում կարելի ա առաջարկել։

[keyboard]

բանը, քանի որ ալարում եմ երկար գրածները կարդամ, կարճ գրածներից հասկացա, որ հարց ունեմ տալու:
Լիզ ջան, ոչ շատ վաղ անցյալում, եթե հիշողությունս ինձ չի դավաճանում, դու գրեցիր, որ վատ չես զգում էն հանգամանքից, որ քեզ ուզում են, սեքսի առումով, ուզում եմ միմանալ, էդ ժամանակից հետո ա մոտդ փոխվել ու սկսել ես ուրիշ կերպ նայել, թե մարդկանց դասակարգումներ կան, որ որոշների ուզելը նորմալ ա, իսկ մյուսներինը՛ ոչ:
Մեկ էլ էն ում ուզելը որ նորմալ ա, իրանց հետ շփումից չես խուսափում:
Շնորհակալություն:

[One_Way_Ticket]

Ուզում ես ասել, որ լավ չեմ համոզե՞լ, որ ընկերներ ենք։ Իսկ էդ ո՞նց են անում։
Պարտադիր չէ: Ինչքան մարդ, էնքան մոտեցում սեքսին: Որոշ մարդիկ համարում են դա հաց ուտելու նման մի բան: Պատկերացրու, լանչի ժամ է, մեկը քեզ ասի "գնանք հաց ուտելու", չորով ասես "չէ": Բնական է՝ կզարմանա, գուցե նաև պատճառը կհարցնի:
Եվս մեկ հնարավոր դեպք. տղան սեքս շատ է ուզում, իսկ քո հետ ընկերական հարաբերությունները իր համար մեծ արժեք չունեն: Մտածում է, որ կորցնելու շատ բան չունի:
Իմ դեպքում, ես սկսում եմ տետ-ա-տետ հանդիպումների հրավիրելուց, ֆիզիկական կոնտակտից: Եթե աղջկա հետ այլ ընդհանուր ծանոթներ ունեմ (ինչն այդպես է դեպքերի մեծամասնությունում), ու միայն կոնկրետ իրեն, առանց անհրաժեշտության, կանչում եմ հանդիպելու, ուրեմն պարզապես ընկերություն չեմ ուզում, ու դա պիտի որ ակնհայտ լինի: Եթե չես ուզում, կարող ես ասել, որ զբաղված ես ու ալտերնատիվ օր չառաջարկել: Կամ ասել, որ այդ օրը արդեն պլաններ ունես ընկերներիդ հետ ու առաջարկես նրան միանալ ձեզ: Նույնը ֆիզիկական կոնտակտի ժամանակ, եթե տղան քեզ հպվում է, կողքի քաշվել: Եթե բութ չէ, կհասկանա: Իսկ բութ մարդու հետ ընկերությունը քեզ ի՞նչ պետք է:
Խնդիրները սկսվում են այն ժամանակ, երբ աղջիկը տղային չի ուզում, բայց նրա ուշադրությունը կորցնել էլ չի ուզում (aka friend zone):

[boooooooom]

Արի սեքսը "մի կողմ թողնենք" ու անցնենք ավելի վեհ բաների։ Ընկերություն։
Ու սրա վերաբերյալ մի քանի հարց։
Ո՞նց ես մադկանց հետ ընկերանում, տնտղում ես մարդուն, ուսումնասիրում երկար ժամանակ նոր համարում ընկե՞ր, թե իմ նման՝ վստահելով ինտուիցիայիդ ու առաջին տպավորությանը, անգամ մեկ օրվա ծանոթիդ կարող ես ընկեր համարել ու "ուսումնասիրել" հետագա ընկերության ընթացքում։
Ի՞նչ որակներ կան մարդկանց մեջ, որ անհնարին կդարձնեն ընկերությունը իրենց հետ։
Ու վերջապես, ո՞ր հատկանիշդ ես համարում ամենա լավը ընկերության համար, այլ խոսքերով ի՞նչը քո մեջ պիտի որ ամենաշատը հավանած լինեն ընկերներդ։

[Արէա]

GriFFin-ը վերջին ժամանակներում ինձ հանդիպած ամենահետաքրքիր մարդկանցից ա։ Հիվանդանոցի վերաբերյալ ամեն գրառումից հետո երազում եմ, որ Հայաստանում գոնե ամեն երրորդ բժիշկը Գրիֆֆինի նման վերաբերվի իր մասնագիտությանը, բայց միաժամանակ տեսնելով, թե ոնց ա քամվում ամեն հերթապահությունից, ամեն ծանր դեպքից հետո, հասկանում եմ, որ շատ քչերն են պատրաստ դիմակայելու դրան։
Ես էս Գրիֆֆինին կուզեի ավելի շատ բացահայտել, ճիշտն ասած հենց էդ հույսով էլ սպասում էի հարցազրույցին, բայց առանձնապես բացահայտումներ կարծես թե չեղավ։ Ուրիշի հոգսի տակ կռացած Գրիֆֆինը մնաց լուսանցքում, ցավոք։

[GriFFin]

Լիզ, մի բան ասեմ։ Էս սխեմաները, այսինքն՝ հասարակության սպասելիքները, թե դու երբ ինչով ես զբաղվելու, բոլոր հասարակություններում էլ կա, նույնիսկ ամենաառաջադեմներում։ Ճիշտ ա՝ հայ հասարակության պես քիթները չեն խոթում ու սկսում խորհուրդներ տալ, բայց կա լուռ համաձայնություն, թե ինչը երբ պիտի լինի, ու երբ չի լինում, կարող ա թարս նայեն։ Ասենք, քսան տարեկան ես ու ծնողներիդ հետ ես ապրում, միանգամից թե՝ ո՞նց, ինչի՞ համար։ Քսան տարեկանից մեծ ես ու բոյֆրենդ չունես, սկսում են բոյֆրենդ ման գալ քո համար։ Բոյֆրենդ ճարում ես, հարցնում են, թե երբ եք միասին ապրելու։ Միասին ապրելուց հետո էլ մաքսիմում յոթ տարի հետո պիտի ամուսնանաս։ Եվ այլն, և այլն։ Այ սենց սպասելիքներ կան։ Կարծում եմ՝ դա կապ չունի հայ տղամարդկանց՝ կանանց նկատմամբ վերաբերմունքի հետ։

Իսկ ընդհանրապես էդ չէ-ն չհասկանալն ու տենց ուղիղ առաջարկելը պայմանավորված ա ընդհանուր առմամբ Հայաստանում կանանց նկատմամբ վերաբերմունքով։ Էլի գալիս ու հասնում ենք էն ծեծված ֆեմինիզմի թեմային, բայց դե փաստը մնում ա փաստ, որ տղամարդկանց մեծ մասը Հայաստանում կնոջը չեն տեսնում որպես հավասարի։ Ինքը կամ մարմին ա, որի միջոցով իրանց մարմնական պահանջները բավարարում են, կամ էլ դայակ, հավաքարար ու խոհարար։ Ընդ որում, էսպես ա նաև շատ առաջադեմ տղամարդկանց շրջանում։

Երևի մեծ երկրներում ապրողների համար հեշտ ա «պախկվելը»։
Հա, համաձայն եմ։ Ես էլ էի էս վերջերս էդ հարցերի շուրջ խորացել։


Ապրեք հաճելի կարդացվող հարցազրույցի համար ։Ճ
Հիմա մի հնարավոր հարբերակ էլ ավելացավ, թե ինչո՞ւ Լիզան օրերից մի օր որոշեց թարսվել հետս ։Դ մինչև էդ օք էր վռոձե սաղ։ Ամիսներ անց դիստանցիայով-բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատվեցին, բայց «էն հինը» չի :D

Երեկ, որ կարդացի ինձ թվաց, որ հարցնում ես թե ինչու՞ տենց եղավ։ Հա, ճիշտ ես «էն հինը» չի։


Հավես տրամադրություն հաղորդեցիք ))

Հիմա սաղ տղերքը երազելու են ոչ թե Ջեքի Չան դառնան, այլ Պանդա, որ Լիզան իրանց խնամի :))

Իսկ էնպես, շատ հավես ա իմանալը, որ դու հիմա քեզ շատ ավելի լավ ես զգում, քան առաջ: Ով, ով, բայց դու քեզ լավ զգալու իրավունք ունես ))

Չուկ :love


սեքսի առաջարկի պահով էլ՝ իմ համեստ կարծիքով առաջարկը վիրավորական կլինի, եթե զգաս, որ մարդը ոչ թե հենց քեզ ա ուզում, այլ տուպը սեքս ա ուզում, «դու էլ նենց վռոձե վատիկը չես», կամ տարածքում ավելի հարմար մարդ չկա ում կարելի ա առաջարկել։

Հա, Շինարարն էլ էր էդ ասում։ Համաձայն եմ, բայց ես կոնկրետ իմ ու իմ տղա ընկեր/ծանոթների մասին էի գրել։


բանը, քանի որ ալարում եմ երկար գրածները կարդամ, կարճ գրածներից հասկացա, որ հարց ունեմ տալու:
Լիզ ջան, ոչ շատ վաղ անցյալում, եթե հիշողությունս ինձ չի դավաճանում, դու գրեցիր, որ վատ չես զգում էն հանգամանքից, որ քեզ ուզում են, սեքսի առումով, ուզում եմ միմանալ, էդ ժամանակից հետո ա մոտդ փոխվել ու սկսել ես ուրիշ կերպ նայել, թե մարդկանց դասակարգումներ կան, որ որոշների ուզելը նորմալ ա, իսկ մյուսներինը՛ ոչ:
Մեկ էլ էն ում ուզելը որ նորմալ ա, իրանց հետ շփումից չես խուսափում:
Շնորհակալություն:

Երբ քո ամուսինը, կինը, բոյֆրենդը, sex partner-ը քեզ ֆիզիկապես ցանկանում են՝ դրանում անսովոր բան չկա, էդ բնական երևույթ ա։ Էդ փոխհամաձայնեցված երևույթ ա։ Բայց երբ մարդ, ով ընդհանրապես չի ասոցացվում սեռական կապի հետ, քո ընկերներից ա՝ նայում ա քեզ ու ասում՝ «վատիկը չես, ուզում եմ քեզ», էդ վիրավորական ա իմ համար։ Ու եթե մարդիկ կան, ում համար վիրավորական չի՝ էդ իրանց որոշումն ա։ Ես էդ բնավորությունը չունեմ։


Պարտադիր չէ: Ինչքան մարդ, էնքան մոտեցում սեքսին: Որոշ մարդիկ համարում են դա հաց ուտելու նման մի բան: Պատկերացրու, լանչի ժամ է, մեկը քեզ ասի "գնանք հաց ուտելու", չորով ասես "չէ": Բնական է՝ կզարմանա, գուցե նաև պատճառը կհարցնի:
Եվս մեկ հնարավոր դեպք. տղան սեքս շատ է ուզում, իսկ քո հետ ընկերական հարաբերությունները իր համար մեծ արժեք չունեն: Մտածում է, որ կորցնելու շատ բան չունի:
Իմ դեպքում, ես սկսում եմ տետ-ա-տետ հանդիպումների հրավիրելուց, ֆիզիկական կոնտակտից: Եթե աղջկա հետ այլ ընդհանուր ծանոթներ ունեմ (ինչն այդպես է դեպքերի մեծամասնությունում), ու միայն կոնկրետ իրեն, առանց անհրաժեշտության, կանչում եմ հանդիպելու, ուրեմն պարզապես ընկերություն չեմ ուզում, ու դա պիտի որ ակնհայտ լինի: Եթե չես ուզում, կարող ես ասել, որ զբաղված ես ու ալտերնատիվ օր չառաջարկել: Կամ ասել, որ այդ օրը արդեն պլաններ ունես ընկերներիդ հետ ու առաջարկես նրան միանալ ձեզ: Նույնը ֆիզիկական կոնտակտի ժամանակ, եթե տղան քեզ հպվում է, կողքի քաշվել: Եթե բութ չէ, կհասկանա: Իսկ բութ մարդու հետ ընկերությունը քեզ ի՞նչ պետք է:
Խնդիրները սկսվում են այն ժամանակ, երբ աղջիկը տղային չի ուզում, բայց նրա ուշադրությունը կորցնել էլ չի ուզում (aka friend zone):

Քանի որ իմ հարցազրույցն ա՝ իմ տեսանկյունը ասեմ։ Դեմ չեմ ասածներիդ, դրա համար ես սկսում եմ խուսափել էդ մարդկանց հետ շփումից։ Ոչ <<ֆրենդզոն եմ քցում>>, ոչ սկսում եմ խորանալ թե ի՞նչ ինտելեկտն ունի։ Իմ «չէ»-ն չէ ա։ Կմտածեմ իրավիճակի մասին, կտեսնեմ որոնք են իմ սխալները ու կանցնեմ առաջ։ Էսքան ժամանակ ա ծայրահեղ ու վատ իրավիճակում չեմ եղել, հիմնականում շուտ են հետ քաշվում։
Վաբշե էդ ֆրենդզոտ երևույթը տանել չեմ կարողանում։


Արի սեքսը "մի կողմ թողնենք" ու անցնենք ավելի վեհ բաների։ Ընկերություն։
Ու սրա վերաբերյալ մի քանի հարց։
Ո՞նց ես մադկանց հետ ընկերանում, տնտղում ես մարդուն, ուսումնասիրում երկար ժամանակ նոր համարում ընկե՞ր, թե իմ նման՝ վստահելով ինտուիցիայիդ ու առաջին տպավորությանը, անգամ մեկ օրվա ծանոթիդ կարող ես ընկեր համարել ու "ուսումնասիրել" հետագա ընկերության ընթացքում։
Ի՞նչ որակներ կան մարդկանց մեջ, որ անհնարին կդարձնեն ընկերությունը իրենց հետ։
Ու վերջապես, ո՞ր հատկանիշդ ես համարում ամենա լավը ընկերության համար, այլ խոսքերով ի՞նչը քո մեջ պիտի որ ամենաշատը հավանած լինեն ընկերներդ։

Շնորհակալություն։
Հիմնականում «սիրտս կպնում» ա ու նոր եմ սկսում «ուսումնասիրել»։ Եթե ինձ ի սկզբանե դուր չեկավ տվյալ մարդը, հավանականությունը, որ հետո դուր կգա ու կընկերանանք՝ էս պահին ձգտում ա զրոյի։ Նոր ուզում էի հիշել, թե տենց դեպք եղել ա, որ սկզբում չեմ սիրել հետո սկսել եմ սիրել ու եկա էն եզրակացության, որ չի եղել։ Իսկ այ, որ շատ եմ սիրել ու ժամանակին սկսել եմ չսիրել կամ իրանք են հրաժարվել իմ ընկերությունից՝ մէ վեդրո։ Դեռահաս տարիքում ընկեր կորցնելը ահավոր ծանր էի տանում, խայտառակ ձևով։ Աշխարհի վերջն էր, բայց հիմա տենց չի։ Իմ կյանքում իսկապես շատ մեծ կորուստ եմ ունեցել, դրանից հետո ամեն մարդկային շփում նենց «փոխարինելի»(շատ-շատ կոպիտ ասած) ա դարձել։ Էս պահին անփոխարինելի մարդ իմ համար մենակ ընտանիքիս անդամներն են ու էն ընկերներս, ովքեր ընտանիքի պես են։ Մնացածը, եթե չեն ուզում հետս ընկեր լինել՝ դա իրանց որոշումն ա, կյանքում չեմ պնդում։ Եթե ինչ-որ բաներ են արել, որ ես չեմ ընդունում՝ պարզապես քաշվում եմ կողք ու շարունակում ապրել։ Հոսի ասած՝ դիստանցիայով-բարիդրացիական հարաբերություններ եմ պահում։ Իսկ եթե շատ վատ բան են անում իմ կամ այլ մարդկանց նկատմամբ՝ շատ չոր ու կոպիտ հեռացնում եմ իմ կյանքից։ Սենց շատ քիչ ա եղել, բայց հստակ ունեմ օրինակներ թե ինչի՞ ու ո՞նց եղավ։
Իշխող, ճնշող, ստորացնող, անհարգալից ու ինքնահավան-էգոիստ հատկանիշներ ունեցողների հետ ոչ մի կերպ չեմ կարողանում։ Մեկ էլ չեմ սիրում ամեն իրավիճակին «թեթև տար» ասող մարդկանց։ Լինում են դեպքեր, երբ թեթև տանելու չի ու, եթե դիմացինը իմ հավեսը չունի, կամ չի հասկանում, որ իմ համար էդ իրավիճակը ծանր ա՝ իրա հետ ընկերություն անել չեմ կարող։
Իմ համար, ընկերները իրար պետք ա բարձրացնեն, ուժեղացնեն, օգնեն պայքարել, ընդունեն դիմացինի թերությունները ու առավելությունները, չփորձեն փոխել իրար կորիզային բնավորության գծերը։ Ես սենց ընկերներ ունեմ ու շատ երջանիկ եմ ինձ զգում էդ առիթով։ Էդ մեծ պատիվ ա։
Ստանդարտ պատասխան տամ՝ ինձ թվում ա, որ իմ ընկերները պետք ա ասեն թե ինչի՞ են իմ կողքին։ Եթե ինձ թողնեն՝ ես ինձ լավ ընկեր չեմ համարում։ Գիտեմ, որ լիքը տեղ ունեմ աճելու։ But i'm only human.

[GriFFin]

GriFFin-ը վերջին ժամանակներում ինձ հանդիպած ամենահետաքրքիր մարդկանցից ա։ Հիվանդանոցի վերաբերյալ ամեն գրառումից հետո երազում եմ, որ Հայաստանում գոնե ամեն երրորդ բժիշկը Գրիֆֆինի նման վերաբերվի իր մասնագիտությանը, բայց միաժամանակ տեսնելով, թե ոնց ա քամվում ամեն հերթապահությունից, ամեն ծանր դեպքից հետո, հասկանում եմ, որ շատ քչերն են պատրաստ դիմակայելու դրան։
Ես էս Գրիֆֆինին կուզեի ավելի շատ բացահայտել, ճիշտն ասած հենց էդ հույսով էլ սպասում էի հարցազրույցին, բայց առանձնապես բացահայտումներ կարծես թե չեղավ։ Ուրիշի հոգսի տակ կռացած Գրիֆֆինը մնաց լուսանցքում, ցավոք։

Կանք, ու քանի գնում շատանում ենք։ :)
Եթե ինչ որ հարց ունես կարող ես գրել՝ սիրով կպատասխանեմ։
Հարցազրույց անելը ահավոր դժվար ա։ Էսքանը 3 ժամ տևեց։

[ivy]

Արէա ջան, էստեղ կարող ես փորձել բացահայտել ուրիշի հոգսի տակ կռացած Գրիֆինին։ Հարցեր տուր։

Ես էդ նպատակն իմ առջև չեմ ունեցել։

[Արէա]

Չեմ մեղադրում, ժողովուրդ, կոնկրետ հարց չունեմ, էս թեմայով խոսակցություն էի ուզում լսել, չեղավ, ոչինչ։

[GriFFin]

Չեմ մեղադրում, ժողովուրդ, կոնկրետ հարց չունեմ, էս թեմայով խոսակցություն էի ուզում լսել, չեղավ, ոչինչ։

Ես քո գրածների մեջ հարցեր կփնտրեմ, եթե դեմ չես։

[մարդագայլուկ]

Էս սեքսի պահերով Լիզի ու Բյուրի հետ լրիվ համաձայն եմ։ Նենց չի էլի, որ աղջիկները սեքս չեն ուզում անել, էն էլ ոնց են ուզում։ Ու պարտադիր չի, որ իրանց ծաղիկներ կամ եսիմինչ զիբիլներ տան, որ համաձայնեն սեքս անել։ Մեկը ես կվիրավորվեի, որ ինձ սկզբից ինչ-որ զիրթուզիբիլ տային, որ հետո սեքսի առաջարկ անեին։ Ուղղակի Հայաստանում տղաների մոտ սեքսի առաջարկ անելը նենց անդուր ա ստացվում, որ լրիվ turn off ա։ Էն որ ասում ես «չէ», իրանք սկսում են փիլիսոփայել, որ դու չգիտես, թե ինչ ես ուզում (ըհը, իրանք գիտեն) ու նենց խղճուկ տրյուկներով են փորձում համոզել, ոնց որ լրիվ անուղեղ հավ լինես՝ սեփական կարիքներդ ու ցանկություններդ չգիտակցող։ Ու սենց իմաստուն դեմքերով բացատրում են սեքսի կարևորությունը մարդու կյանքում, յանի դու էդքանը չգիտես էլի, իրանք են քո աչքերը բացելու։ Որ «հա» էլ ես ասում, նենց չտեսավարի են իրանց պահում (խոսքի նույն պահին ղզղնած թևիցդ քաշելով փորձել քարշ տալ մոտակա կինոնբար), ուզում ես էդ մարդուց կիլոմետրերով հեռու փախնել, ուր մնաց հետը սեքս անել։ Ու քեզ լրիվ վեշ ես զգում, ինչի վրա պիտի ինչ-որ մեկի կարիքները բավարարվեն։

Չգիտեմ, բայց ես էլ երկար ժամանակ մտածում էի, որ տղաները անէմոցիա, անզգացմունք արարածներ են, ում ուշքն ու միտքը մենակ սեքսն ա։

Հա, մեկ էլ էս Լիզը շատ լավն ա ու էս հարցազրույցից հետո հասկացա, որ լիքը հարցերում իրան նենց լավ եմ հասկանում :love

[StrangeLittleGirl]

Հա, մեկ էլ էս Լիզը շատ լավն ա ու էս հարցազրույցից հետո հասկացա, որ լիքը հարցերում իրան նենց լավ եմ հասկանում :love
Լիզը մերոնքական ա :love

[Մուշու]

Լիզ եթե կարողանայիր վերապրել կյանքում եղած իրադարձություններից մեկը, ո՞րը կլիներ դա և ինչո՞ւ:

[Յոհաննես]

Չխնդաք էլի,բայց սեքսը առաջարկելով ե՞ն անում ։Դ
Կամ ո՞նց են առաջարկում էլի ։Դ ինձ բացելա,քանի որ իմ համեստ կյանքի փորձը քիչ մը ուրիշա։Ոչ ես եմ առաջարկել,ոչ ինձ են առաջարկե։Իրա հունով գնացելա ։Դ

[One_Way_Ticket]

Էս սեքսի պահերով Լիզի ու Բյուրի հետ լրիվ համաձայն եմ։ Նենց չի էլի, որ աղջիկները սեքս չեն ուզում անել, էն էլ ոնց են ուզում։ Ու պարտադիր չի, որ իրանց ծաղիկներ կամ եսիմինչ զիբիլներ տան, որ համաձայնեն սեքս անել։ Մեկը ես կվիրավորվեի, որ ինձ սկզբից ինչ-որ զիրթուզիբիլ տային, որ հետո սեքսի առաջարկ անեին։ Ուղղակի Հայաստանում տղաների մոտ սեքսի առաջարկ անելը նենց անդուր ա ստացվում, որ լրիվ turn off ա։ Էն որ ասում ես «չէ», իրանք սկսում են փիլիսոփայել, որ դու չգիտես, թե ինչ ես ուզում (ըհը, իրանք գիտեն) ու նենց խղճուկ տրյուկներով են փորձում համոզել, ոնց որ լրիվ անուղեղ հավ լինես՝ սեփական կարիքներդ ու ցանկություններդ չգիտակցող։ Ու սենց իմաստուն դեմքերով բացատրում են սեքսի կարևորությունը մարդու կյանքում, յանի դու էդքանը չգիտես էլի, իրանք են քո աչքերը բացելու։ Որ «հա» էլ ես ասում, նենց չտեսավարի են իրանց պահում (խոսքի նույն պահին ղզղնած թևիցդ քաշելով փորձել քարշ տալ մոտակա կինոնբար), ուզում ես էդ մարդուց կիլոմետրերով հեռու փախնել, ուր մնաց հետը սեքս անել։ Ու քեզ լրիվ վեշ ես զգում, ինչի վրա պիտի ինչ-որ մեկի կարիքները բավարարվեն։

Չգիտեմ, բայց ես էլ երկար ժամանակ մտածում էի, որ տղաները անէմոցիա, անզգացմունք արարածներ են, ում ուշքն ու միտքը մենակ սեքսն ա։

Հա, մեկ էլ էս Լիզը շատ լավն ա ու էս հարցազրույցից հետո հասկացա, որ լիքը հարցերում իրան նենց լավ եմ հասկանում :love
Ինձ նենց հետաքրքիր է, արդյո՞ք նենց է, որ տղան սիրուն-սիմպատիչնի է, տարբեր թեմաներով խոսակցություններ է տանում, արվեստի ժանրեր է տարբերում, գինու տեսակներ է տարբերում, ու հանկարծ չորով քյառթու սեքսի առաջարկ է անում:
Մի տեսակ խելքս չի կտրում: Մարդու հետ որոշակի շփվելիս, պիտի որ պարզ լինի՝ ինչ կարելի է նրանից սպասել:

[մարդագայլուկ]

Ինձ նենց հետաքրքիր է, արդյո՞ք նենց է, որ տղան սիրուն-սիմպատիչնի է, տարբեր թեմաներով խոսակցություններ է տանում, արվեստի ժանրեր է տարբերում, գինու տեսակներ է տարբերում, ու հանկարծ չորով քյառթու սեքսի առաջարկ է անում:
Մի տեսակ խելքս չի կտրում: Մարդու հետ որոշակի շփվելիս, պիտի որ պարզ լինի՝ ինչ կարելի է նրանից սպասել:

Ու քո կարծիքով բանը հասնում ա արվեստի մասին սիրուն խոսակցություններին ու գինու տեսակ տարբերելու՞ն։ Սաղ խնդիրն էլ էդ ա, որ սիրուն սիմպատիչնի, առաջին հայացքից կիրթ թվացող մարդ ա, բայց հետը ծանոթացած չծանոթացած մեկ էլ սկսվում ա սեքսի թեմայով լեկցիան։

[StrangeLittleGirl]

Ինձ նենց հետաքրքիր է, արդյո՞ք նենց է, որ տղան սիրուն-սիմպատիչնի է, տարբեր թեմաներով խոսակցություններ է տանում, արվեստի ժանրեր է տարբերում, գինու տեսակներ է տարբերում, ու հանկարծ չորով քյառթու սեքսի առաջարկ է անում:
Մի տեսակ խելքս չի կտրում: Մարդու հետ որոշակի շփվելիս, պիտի որ պարզ լինի՝ ինչ կարելի է նրանից սպասել:
One Way, դու լրիվ դեմք ես :)) Տղաներին լրիվ քո արշինով ես չափում։ Ախր քո նկարագրածից դու կանանց նկատմամբ չունես տենց վերաբերմունք, ոնց որ ես, Մանուն ու Գրիֆինը զգացել ենք այլ տղամարդկանց կողմից։ Հենց էդ ա, հայ տղամարդկանց մեծ մասը, նույնիսկ եթե արվեստի ժանրերից խոսակցություններ կարա տանի, ինքը դիմացի կնոջն արժանի կամ բավարար չափով խելացի չի համարում դրանցից խոսելը։ Ինքը դիմացինին տեսնում ա որպես առարկա։ Մտքով չի անցնում, որ էդ մարդն ուղեղ ունի, մտածում ա, էմոցիաներ ունի, պահանջներ ունի և այլն։ Նույնիսկ ավելին՝ մերժվելիս էլ հաճախ սկսում ա աշխարհի ամենավատ բառերն ասել։

[GriFFin]

Էս խմբակային հարցազրույց ա դարձել)
Եթե հենց ինձ հարցեր կան` գրեք: Մուշու, կոմպով կգրեմ, շատ լավ հարց ա։

Sent from my Nexus 5 using Tapatalk

[John]

One Way, դու լրիվ դեմք ես :)) Տղաներին լրիվ քո արշինով ես չափում։ Ախր քո նկարագրածից դու կանանց նկատմամբ չունես տենց վերաբերմունք, ոնց որ ես, Մանուն ու Գրիֆինը զգացել ենք այլ տղամարդկանց կողմից։ Հենց էդ ա, հայ տղամարդկանց մեծ մասը, նույնիսկ եթե արվեստի ժանրերից խոսակցություններ կարա տանի, ինքը դիմացի կնոջն արժանի կամ բավարար չափով խելացի չի համարում դրանցից խոսելը։ Ինքը դիմացինին տեսնում ա որպես առարկա։ Մտքով չի անցնում, որ էդ մարդն ուղեղ ունի, մտածում ա, էմոցիաներ ունի, պահանջներ ունի և այլն։ Նույնիսկ ավելին՝ մերժվելիս էլ հաճախ սկսում ա աշխարհի ամենավատ բառերն ասել։

էս ինչ հետույքային տպերի հետ եք տվել-առել (տալիս-առնում)։ Նորմալ տղեքը անհետաքրքիր են երևի։ Չեն խմում էղած-չէղածները կորցնում

[StrangeLittleGirl]

էս ինչ հետույքային տպերի հետ եք տվել-առել (տալիս-առնում)։ Նորմալ տղեքը անհետաքրքիր են երևի։ Չեն խմում էղած-չէղածները կորցնում

Հոս, իսկականից լավ էլի։

[John]

Հոս, իսկականից լավ էլի։

սեքսի առաջարկը մերժող աղջկան աշխարհի ամենավատ բառերն ասող տղեն օրինաչափություն ա, օքեյ ա, տենց էլ պետք ա լիներ, ես էլ սարերից իջած մի խումբ ձիավոր

[StrangeLittleGirl]

սեքսի առաջարկը մերժող աղջկան աշխարհի ամենավատ բառերն ասող տղեն օրինաչափություն ա, օքեյ ա, տենց էլ պետք ա լիներ, ես էլ սարերից իջած մի խումբ ձիավոր
Ո՞վ ա ասում օքեյ ա։ Ամենավատ բառեր ասողներն իհարկե օրինաչափություն չեն, բայց գոյություն ունեն։ Իսկ աղջկան սեքսի առաջարկ անող ու աղջկան մենակ որպես տեսնող տղան ՀՀ իրականության մեջ խիստ օրինաչափ ա, ցավոք սրտի։

[John]

Ո՞վ ա ասում օքեյ ա։ Ամենավատ բառեր ասողներն իհարկե օրինաչափություն չեն, բայց գոյություն ունեն։ Իսկ աղջկան սեքսի առաջարկ անող ու աղջկան մենակ որպես տեսնող տղան ՀՀ իրականության մեջ խիստ օրինաչափ ա, ցավոք սրտի։
Աղջկան առարկայի պես վերաբերվող տղեքը, որպես կանոն ավելի պահանջված են Հայաստանում։ Էդ իմ անձնական հետազոտություններն են ցույց տալիս։ Ու բնական ա, որ շատ կլինեն, եթե պահանջված են։ Ստեղ զարմանալին ինձ համար էն ա, որ տենց տղեքի հետ շփման (ընդհուպ մինչև սեքսի առաջարկի ստավում, մերժում, աշխարհի ամենավատ բառեր) փորձ ունեն նենց աղջիկներ, որ իմ պատկերացմամբ ավելի խելացի, հասկացող, ոնց ասեմ, մարդկային տղեքի հետ պետք ա որ շփվեին))

[Գաղթական]

Չմոռանալով, թե ինչի համար ենք հավաքվել՝ Գրիֆֆին ջան, ինձ էսպիսի մի հարցա հետաքրքրում.

Ակումբում արդեն մի երկու տեղ հանդիպել եմ, որ նշես ազգային պատկանելությունդ:
Ենթադրում եմ, որ ռեալում քեզ շրջապատող մարդիկ էլ կիմանան դրա մասին:

Հետաքրքիրա՝ Հայաստանում դու երբևէ բախվե՞լ ես ազգային խտրականության դրսևորումներին, կամ բարեկամ հարազատներիդ հետ շա՞տ են պատահել նման դեպքեր:

[StrangeLittleGirl]

Աղջկան առարկայի պես վերաբերվող տղեքը, որպես կանոն ավելի պահանջված են Հայաստանում։ Էդ իմ անձնական հետազոտություններն են ցույց տալիս։ Ու բնական ա, որ շատ կլինեն, եթե պահանջված են։ Ստեղ զարմանալին ինձ համար էն ա, որ տենց տղեքի հետ շփման (ընդհուպ մինչև սեքսի առաջարկի ստավում, մերժում, աշխարհի ամենավատ բառեր) փորձ ունեն նենց աղջիկներ, որ իմ պատկերացմամբ ավելի խելացի, հասկացող, ոնց ասեմ, մարդկային տղեքի հետ պետք ա որ շփվեին))
Հոս, որովհետև էդ տղերքի մեջ կան խելացի ու պրոգրեսիվ համարվող լիքը տղերք։ Քո պատկերացմամբ երևի մենակ քյառթու տղերքն են էդպիսին, բայց իրականում քյառթուներով չի սահմանափակվում։ Նույնիսկ ամենաառաջադեմ համարվող տղաների մեջ ահավոր շատ են կնոջը որպես սեքսի առարկայի նայողները։ Համենայնդեպս, խելացի ու առաջադեմ կնոջը։
Ու անկեղծ, տհաճ ա, որ հիմա էլ մեզ ես մեղադրում նման մարդկանց հետ շփվելու համար։

[Շինարար]

Ինձ թվում ա, էս սեքսի խնդիրը բնականաբար նույն ֆեմինիզմի թեմայից ա: քանի որ ավանդապաշտ հասարակություններում, ինչպիսին եղել ա ողջ աշխարհը, սեքսը ըստ էության տղամարդկանց պրիվիլեգիան ա եղել, նույնիսկ շատ առաջադեմ կանանց դժվար ա ընկալել, որ եթե դու սեքսի առաջարկ ես ստանում, դա չի նշանակում, որ քեզ ուզում են օգտագործել իրենց հաճույքի համար, դու համատեղ հաճույք ստանալու առաջարկ ա, ավելին՝ դու ինքդ էլ կարաս առաջարկես քո հավանած տղային սեքսով զբաղվել: Ու նաև եթե դու չես ուզում էդ տղայի հետ սեքսով զբաղվել, ով քեզ առաջարկել ա, կարող ես մերժել և շատ լավ ընկերներ մնալ: Ապագան էսպիսին ա լինելու, բայց իհարևկե մենք դեռ ինքներս, էդ թվում ես, դե ճանապարհ ունենք անցնելու՝ հասնելու էդ գիտակցությանը: Էն օրը Անժելա Սարգսյանի թեման էի նայում, ակումբի ամենալայնախոհ մասնակիցներից մեկը ասում ա՝ էդ նկարները էս թեմայում մի դրեք, լիքը հարազատ աղջիկներ են մտնում էս թեման:) )))

[մարդագայլուկ]

Աղջկան առարկայի պես վերաբերվող տղեքը, որպես կանոն ավելի պահանջված են Հայաստանում։ Էդ իմ անձնական հետազոտություններն են ցույց տալիս։ Ու բնական ա, որ շատ կլինեն, եթե պահանջված են։ Ստեղ զարմանալին ինձ համար էն ա, որ տենց տղեքի հետ շփման (ընդհուպ մինչև սեքսի առաջարկի ստավում, մերժում, աշխարհի ամենավատ բառեր) փորձ ունեն նենց աղջիկներ, որ իմ պատկերացմամբ ավելի խելացի, հասկացող, ոնց ասեմ, մարդկային տղեքի հետ պետք ա որ շփվեին))

Հովսեփ ջան, կներես բայց քո ասածը մի փոքր վիրավորական ա։ Եթե մարդը սկզբից շատ նորմալ, կիրթ ու ադեկվատ տպավորություն ա թողնում, ոչ մեկիս գլխում հատուկ ազդանշանային համակարգ չկա, որ նախապես ծլնգա ու զգուշացնի, որ էդ տպավորությունը խիստ խաբուսիկ ա ու մի երկու օրից ինքը կարա իրան իսկական եզի պես պահի։ Բնականաբար ոչ մեկս էլ չէինք շփվի մարդկանց հետ, ովքեր մեզ որպես առարկա են նայում։ Ուղղակի ձեր գրածներից դուրս ա գալիս, որ աղջիկներն են մեղավոր, որ ամեն ինչ տհաճ ավարտ ա ունենում։ Հո հատուկ ինդիկատորներով ման չենք գալիս սաղ օրը։ Նույնիսկ գինիների բոլոր տեսակները միմյանցից տարբերելը ու արվեստի բոլոր ճյուղերին ծանոթ լինելը մարդուն չի փրկում անասուն լինելուց ու դա ոչ միշտ ա տենց ակնհայտ։

[John]

Հոս, որովհետև էդ տղերքի մեջ կան խելացի ու պրոգրեսիվ համարվող լիքը տղերք։ Քո պատկերացմամբ երևի մենակ քյառթու տղերքն են էդպիսին, բայց իրականում քյառթուներով չի սահմանափակվում։ Նույնիսկ ամենաառաջադեմ համարվող տղաների մեջ ահավոր շատ են կնոջը որպես սեքսի առարկայի նայողները։ Համենայնդեպս, խելացի ու առաջադեմ կնոջը։
Ու անկեղծ, տհաճ ա, որ հիմա էլ մեզ ես մեղադրում նման մարդկանց հետ շփվելու համար։

մեղադրո՞ւմ։ զարմանքն ու մեղադրանքը մեղմ ասած տարբեր երևույթներ են։

[John]

էլ մեղադրել, էլ վիրավորել։ ժողովուրդ քննարկում ա, կարծիքս եմ արտահայտում, երբեմն՝ զարմանքս։ Ի՞նչ մի չէղած բաներ եք մոգոնում։ Վը։

[LisBeth]

Ի՞նչ ա նշանակում սեքսի առարկա։ Էն որ հոգուն ու նմանատպ սիրուն ֆլան ֆստանի մեջ չեն խորանո՞ւմ։ Բայց եթե մինչև էդ սեքս առաջարկելու պահը իրանք ընկերներ են եղել, ուրեմն էդ արվեստը քննարկելու պահերը արդեն ոնց որ անցած պետք ա լինեն կամ դեռ առջևում են։ Ինչի՞ ա տենց սարսափելի էլի, եթե սեքս են ուզում մարդու հետ, հայտնեն նրան էդ մասին։ Ուրիշ հարց ա, եթե հայտնողը էնքան դռ գլուխ ա որ չէ բառը չի հասկանում։

Եթե կինը մեկի հետ սեքս ուզենում ա, անում ա, անկախ նրանից թե ինչ կա մեջտեղը։ Էս դեպքում արդեն ոչ մի խնդիր ու հարց չի առաջանում։ Սաղ օքեյ ա, ու ինքը առարկա կամ մարմին չի։ Բայց եթե չի ուզում, ապա խիստ վիրավորական ա նրան սեքս առաջարկելը։ Մի քիչ տարօրինակ ա սա։

[մարդագայլուկ]

Ի՞նչ ա նշանակում սեքսի առարկա։ Էն որ հոգուն ու նմանատպ սիրուն ֆլան ֆստանի մեջ չեն խորանո՞ւմ։ Բայց եթե մինչև էդ սեքս առաջարկելու պահը իրանք ընկերներ են եղել, ուրեմն էդ արվեստը քննարկելու պահերը արդեն ոնց որ անցած պետք ա լինեն կամ դեռ առջևում են։ Ինչի՞ ա տենց սարսափելի էլի, եթե սեքս են ուզում մարդու հետ, հայտնեն նրան էդ մասին։ Ուրիշ հարց ա, եթե հայտնողը էնքան դռ գլուխ ա որ չէ բառը չի հասկանում։

Եթե կինը մեկի հետ սեքս ուզենում ա, անում ա, անկախ նրանից թե ինչ կա մեջտեղը։ Էս դեպքում արդեն ոչ մի խնդիր ու հարց չի առաջանում։ Սաղ օքեյ ա, ու ինքը առարկա կամ մարմին չի։ Բայց եթե չի ուզում, ապա խիստ վիրավորական ա նրան սեքս առաջարկելը։ Մի քիչ տարօրինակ ա սա։

Վիրավորականը սեքս առաջարկելը չի, սեքս առաջարկելը շատ նորմալ բան ա։ Վիրավորական ա, երբ մերժում ստանալուց հետո շարունակում են համոզել ու տարբեր ձևերով կպրշկվել, յանի դու կյանքից բան չես հասկանում ու չգիտես սեքսը ինչ լավ բան ա, ինչ ա թե իրանց ուզածներին հասնեն։

[StrangeLittleGirl]

Ի՞նչ ա նշանակում սեքսի առարկա։ Էն որ հոգուն ու նմանատպ սիրուն ֆլան ֆստանի մեջ չեն խորանո՞ւմ։ Բայց եթե մինչև էդ սեքս առաջարկելու պահը իրանք ընկերներ են եղել, ուրեմն էդ արվեստը քննարկելու պահերը արդեն ոնց որ անցած պետք ա լինեն կամ դեռ առջևում են։ Ինչի՞ ա տենց սարսափելի էլի, եթե սեքս են ուզում մարդու հետ, հայտնեն նրան էդ մասին։ Ուրիշ հարց ա, եթե հայտնողը էնքան դռ գլուխ ա որ չէ բառը չի հասկանում։

Եթե կինը մեկի հետ սեքս ուզենում ա, անում ա, անկախ նրանից թե ինչ կա մեջտեղը։ Էս դեպքում արդեն ոչ մի խնդիր ու հարց չի առաջանում։ Սաղ օքեյ ա, ու ինքը առարկա կամ մարմին չի։ Բայց եթե չի ուզում, ապա խիստ վիրավորական ա նրան սեքս առաջարկելը։ Մի քիչ տարօրինակ ա սա։
Սաղ օքեյ ա, մենք հավայի խոսում ենք։ Սխալ մարդկանց հետ ենք շփվում կամ էլ ճիշտ մարդկանց հետ ենք շփվում, ու մեզ ուղղակի թվում ա, որ մեզ որպես առարկայի են վերաբերվում։

[GriFFin]

Թեման շատ եք շեղել։ Կարող եք գնա՞լ ու էստեղ (https://www.akumb.am/showthread.php/1921-%D5%8D%D5%A5%D5%BC%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6-%D5%B0%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%A2%D5%A5%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6%D5%B6%D5%A5%D6%80-%D5%A8%D5%B6%D5%AF%D5%A5%D6%80%D5%B6%D5%A5%D6%80%D5%AB-%D5%B4%D5%AB%D5%BB%D6%87?p=2561730#post2561730) շարունակել: Ես էլ ինձ վերաբերվող հարցերին կպատասխանեմ։

[Progart]

GriFFin, դու շատ լաւն ես :love

[GriFFin]

Էն որ Խաչիկը ( իմ 3 տարեկան պլիմյաշը) կանչեց խաղալու։ Կներես Ակումբ, ես քեզ շատ եմ սիրում, բայց Խաչիկին կյանքում չեմ մերժի։ Խաղամ վերջացնեմ ու կգրեմ, լավ? ^^

Sent from my Nexus 5 using Tapatalk

[Mr. Annoying]

Գրիֆֆին ջան, ստացվո՞ւմ ա անձնականը լրիվ անջատել գործից, կամ գործը անձնականից:

[reminilo]

Մի քանիսն էլ ինձնից:
Մինչև երրորդ կուրս որոշե՞լ էիր մասնագիտությունդ, թե ցիկլայինների ժամանակ ես կողմնորոշվել որն է հոգեհարազատ:
Քննությունների թեսթային համակարգին հարմարարվե՞լ էիր, չէիր բողոքու՞մ :))
Ընդհանրապես ընկճախտների դեմ ո՞նց ես պայքարում:

[Freeman]

{Մեջբերում}
-Լիզ, արի սեքս անենք։
-Չէ։
-Դե լավ, ի՞նչ կլինի։ Մարդ չի իմանա։
-Չէ։
-Չես ուզու՞մ։
-Չէ։
-Հաստա՞տ։
-Հա, հաստատ։
-Դե լավ, դու գիտես։ Համոզված չես ասում։
{Մեջբերման ավարտ}


Լիզ, մեր անձնական նամակները խի՞ ես շեյռում :/

[Rhayader]

Վիրավորականը սեքս առաջարկելը չի, սեքս առաջարկելը շատ նորմալ բան ա։ Վիրավորական ա, երբ մերժում ստանալուց հետո շարունակում են համոզել ու տարբեր ձևերով կպրշկվել, յանի դու կյանքից բան չես հասկանում ու չգիտես սեքսը ինչ լավ բան ա, ինչ ա թե իրանց ուզածներին հասնեն։

Մի քիչ բզբզամ էս թեման, տղամարդու տեսանկյունից:

Նստած ես քեզ համար, ոչ մեկին չես կպնում, ու մեկ էլ Ֆեյսիդ չատը բացվում է՝ բա թե Gegham Mrutik-ն ա գրել քեզ: Ֆրենդ չեք, բան չեք: Ինչ արած, տեսնենք ինչ է գրում:

- Նենց քո էն բանը էն բանից (սեռական ակտի վուլգար նկարագրություն պարունակող առաջարկ):

Կամ կարող է քաղաքավարի առաջարկ էլ լինել, չեմ բացառում:

Բացատրում ես՝ հարգելիս, չէ էլի, ես հետերո եմ, ինձ դա չի հետաքրքրում: Փորձում է համոզել, թե դու պարզապես չես փորձել, չգիտես, կյանքից բան չես հասկանում ու նման բաներ:

Էլի մերժումներ, ու, կախված զրույցի ընթացքից, կամ ես եմ իրեն բլոկում, կամ ինքն ինձ:

Բայց, գրողը տանի, հաստատ հետո չեմ սկսի ինքս ինձ սղոցել, թե գեյ մարդիկ հետերոների նկատմամբ հարգանք չունեն, էլի: Խնդիրն ինքնավստահությունն է: Ինձ արդարացում պետք չի, թե ինչու ես չեմ քնում Gegham Mrutik-ի կամ Lilitik Pisikik-ի հետ:

Boom-ի պատմածն էլ տղամարդու անինքնավստահության դեպքն է: Ինչու՞ պիտի տղամարդու ինքնագնահատականը կախված լինի նրանից, իրեն мудак կհամարի աղջիկը, թե չէ: Ինչու՞ պիտի տղամարդն անընդհատ ստիպված լինի ապացուցել իր մաչոյությունը:

Բայց, արդարության խաթր ընդունեմ, որ Boom-ի գրածը անկեղծ էր ու հուզիչ, հենց նման բաներն են, որ պակասում են մեր ստեղծագործողներից շատերի մոտ՝ իսկական մարդու իսկական ապրումները: Ոչ մեկը պարտավոր չի կատարյալ լինել, ու էդ անկատարությունների նկարագրություններն անձամբ ինձ հուզում են ու օգնում գրածն ավելի լավ զգալ: Էնպես որ, Boom, եթե ուզես ձեռքդ փորձել գրելու մեջ, կարծում եմ, չես հիասթափեցնի:

Կարճ ասած, եթե աղջիկը գիտի, որ ինքը մի բան չի ուզում, համոզողն ընդամենը չամուռ գյադա է: Եթե չգիտի, թե ինքն ինչ է ուզում, դա արդեն իր խնդիրն է, թող ինքը կողմնորոշվի:

Էդ ներսում ինքդ քեզ սղոցելն ընդամենը անինքնավստահության հետևանք է: Արդյո՞ք մարդ իրավունք ունի անինքնավստահ լինել: Իհարկե: Բայց իրերն անվանենք իրենց անուններով:

[Alphaone]

Լիզ, տեսա քննարկումն ինչի շուրջ ա ծավալվել, էլ չկարդացի, բայց մի հատված ուզում եմ շեշտել՝ էն զանգելու/գրելու կամ լավ/վատ ընկեր լինելու մասին: Էն ընկերներին տրամադրած ժամանակի ֆոնին տեսնում եմ, թե ինձ ինչքան ժամանակ ես տրամադրել, մի տեսակ քիթս ցցում եմ: Մերսի, որ կաս ու էդպիսին ես, բայց ես էլի հարց ունեմ՝
Հիմա, երբ արթնացել ես վերափոխված, քեզ մենա՞կ զգում ես: Մի ժամանակ, կարող ա սխալ եմ հիշում, տպավորվել էր, որ ասում էիր՝ քեզ մենակ ես զգում: Բայց եթե անգամ սխալ էր տպավորվել՝ առաջ էդպե՞ս էր ու հիմա դեռ էդպե՞ս ա:

[Դեղին մուկիկ]

Գրիֆֆին ջան, իսկ երբևէ եղե՞լ է, որ ուզենաս փոխարինել պրակտիկ բժշկությամբ զբաղվելը ակադեմիականով:

[Mephistopheles]

Գրիֆֆին ջան, ի՞նչ գինի ես սիրում...

հ.գ. ժող, ուրիշ բան չհասկանաք...

[Cassiopeia]

Գրիֆֆին ջան, ի՞նչ գինի ես սիրում...

հ.գ. ժող, ուրիշ բան չհասկանաք...

Համով գինի :դ

[keyboard]

Երբ քո ամուսինը, կինը, բոյֆրենդը, sex partner-ը քեզ ֆիզիկապես ցանկանում են՝ դրանում անսովոր բան չկա, էդ բնական երևույթ ա։ Էդ փոխհամաձայնեցված երևույթ ա։ Բայց երբ մարդ, ով ընդհանրապես չի ասոցացվում սեռական կապի հետ, քո ընկերներից ա՝ նայում ա քեզ ու ասում՝ «վատիկը չես, ուզում եմ քեզ», էդ վիրավորական ա իմ համար։ Ու եթե մարդիկ կան, ում համար վիրավորական չի՝ էդ իրանց որոշումն ա։ Ես էդ բնավորությունը չունեմ։


Քանի որ դու երևի չես հասկացել ես ինչ հարց եմ քեզ տալիս, ավելի մանրամասն ներկայացնեմ հարցս։ Ոչ շատ վաղ անցյալում մենք ես դու ու էլի լիքը էստեղ եղող մարդիկ քննարկում էինք ընկերություն և սեքս երևույթները։ Ես ու Հովսեփը տեսակետ հայտնեցինք, որ աղջիկ ընկեր չունենք, քանի որ աղջիկը պոտենցիալ ցանկալի օբյեկտ ա ու մենք չենք քողարկում մեր ցանկությունները ընկերության տակ։ Ու դու Լիզ ջան, հենց էդ ժամանակ ասել ես, որ քո համար օքեյ ա, երբ քո ընկերը, ոչ բոյֆրենդը, ոչ ամուսինը, ոչ սեքս փարթերը, ոչ մի ուրիշ կատեգորիա, որի հետ կարելիա սեքս անել, այլ հենց քո ընկերը քեզ ուզի ֆիզիկապես ու դրա մեջ մտնում ա նաև «վատիկը չես, ուզում եմ քեզ» ասվածը։
Հիմա ուզում եմ հասկանամ 2 ամսում ա մոտդ փոխվե՞լ, որ էլ դրան նորմալ չես նայում, թե ուղղակի էն ժամանակ խմած ես եղել, չես հիշում ինչ ես ասել։
Շնորհակալություն։

[GriFFin]

GriFFin-ը վերջին ժամանակներում ինձ հանդիպած ամենահետաքրքիր մարդկանցից ա։ Հիվանդանոցի վերաբերյալ ամեն գրառումից հետո երազում եմ, որ Հայաստանում գոնե ամեն երրորդ բժիշկը Գրիֆֆինի նման վերաբերվի իր մասնագիտությանը, բայց միաժամանակ տեսնելով, թե ոնց ա քամվում ամեն հերթապահությունից, ամեն ծանր դեպքից հետո, հասկանում եմ, որ շատ քչերն են պատրաստ դիմակայելու դրան։

Շնորհակալություն, որ ինձ հետաքրքիր ես համարում, որպես մարդ-մասնագետ։ Հիմա էդ հազվադեպ երևույթ ա, նու, կոնկրետ իմ համար։
Ես ահավոր ձևով վախենում եմ, որ ես կլինեմ էն մարդկանցից, ովքեր մի օր կոտրվում են։ Իսկ կոտրվելը էնքան հեշտ ա՝ կենցաղային լիքը հարցեր՝ փողի լուրջ պակասը, իմ դեպքում՝ չստացված անձնական կյանքը, գիտելիքները լրացնելու անկարողությունը, էդ ամբողջ մասնագիտական բացասական էներգիան ինչ որ լավ բանի փոխակերպելու անհնարինությունը։ Իրականում շատերն են սկսում իմ նման՝ սիրելով ու ոգևորված, պարզապես քչերն են, որ մինչև վերջ գնում են։ Բժշկությունը ռոմանտիկա չէ (c): Էս ինձ տարիքով բժիշկ էր ասել(երբ ես դեռ չէի ընդունվել), ով առաջին մահ տեսնելուց հետո որոշել էր, որ էլ չի ուզում աշխատի։ Ինքը անեստեզիոլոգ էր, այսինքն լետալ ավարտների հետ բավականին շատ էր առնչվելու, բայց համարեց, որ ավելի լավ ա երեխա ունենա ու իրանց խնամի։ Շատ հաճախ ես էլ եմ ուզում ամեն ինչ թողնել, որտև անկեղծ ասած ֆիդբեքը ինձ չի բավարարում։ Ուզում եմ՝ ամուսնանալ, երեխա ունենալ ու մի քանի ժամ աշխատել՝ տեղամասային մանկաբույժի պես։ Բայց մյուս կողմից՝ չեմ կարողանում էս ամեն ինչը թողնել, որտև շատ եմ պայքարել լավը լինելու համար, իսկ իմ ուզած ալտերնատիվ աշխարհի տարբերակը մասնագիտական լճացման սկիզբն ա լինելու։ Շարունակում եմ պայքարել։ Քամվում եմ, որտև ես ու էլի իմ նման լիքը բժիշկներ ունենք լավ բժիշկի երեք հատկանիշ(իմ կարծիքով լավ բժիշկի)՝ սեփական գիտելիքների չափը գնահատելու ընդունակություն, էմպաթիա, պրոֆեսոնալիզմ։ Առաջինի շնորհիվ, ես երբեք չեմ ամաչում ինձանից ավելի խելացիին դիմել։ Էս հպարտության հարց չի, էս մարդու կյանքի հետ խաղալու հարց ա։ Ու հետո, եթե ես կասկածում եմ իմ իմացածի վրա, ուրեմն լավ չգիտեմ՝ բացում եմ, չեմ ալարում ու մի հատ էլ եմ կարդում։ Այ քամվելուս հիմնական պատճառը էմպաթիաս ա, որը մինչև օրդինատուրաս սենց արտահատված չէր։ Կար, բայց սենց չէր։ Ուժեղանալու բացատրությունն էլ ըստ իս ունեմ։
Ինձ մի անգամ, մեր բուժքույրերից մեկը ասեց, որ ես միակն եմ բաժնում, ով լացող մամային ստիպում ա, որ նստի (որ չթուլանա) ու անձեռնոցիկ ա տալիս(Մեր մոտ կարգը նենց ա, որ ծնողը դռան մյուս կողմում ա մնում, երբ երեխուց արյուն են վերցնում)։ Իմ համար էդ նորմալ ու ոչ արտասովոր քայլեր էին, մինչև չշեշտեցին՝ ես չէի զգացել, որ կան մարդիկ ում համար իմ արարքը յուրահատուկ ա։ Ու էլի սենց բաներ՝ գիշերը 1:30 ու առավոտ 6:30 եկած զանգերին պատասխանում եմ, կյանքում ծնողին չեմ մեղադրում, չեմ ցածրացնում, ընտանեկան խնդիրները լսում եմ ու սենց բաներ։ Ու ես սկսել եմ էս ամենը նկատել, երբ զուգահեռ սկսել եմ ուսումնասիրել ուրիշների գործելաձևը։ Մի պահ մտածում էի, որ իրանք են ճիշտ անում՝ պետք չի աշխատանին իմ պես վերաբերվել, բայց հիմա համարում եմ, որ ավելի լավ ա իմ նման։ Շատ փոքրիկ, մանր-մունր հերոսություններ եմ անում ^^ : Եվ դրան զուգահեռ ու էս ամեն ինչից ինձ փրկողը՝ պրոֆեսոինալիզմն ա, որը ես սովորել եմ իմ հիվանդանոցի բժիշկներից։ Առաջինը էն,որ ծնողին մաքսիմալ հասանելի ու հարգալից լեզվով բացատրում ես ի՞նչ ա եղել, ի՞նչ ես անում, ի՞նչ կլինի և այլն։ Ու անկեղծ ասած ես ինքս ինձ ավելի լավ եմ զգում նման դեպքերում, որտև ծնողը սկսում ա «իմ հետ» աշխատել, իսկ մանկաբուժության մեջ էդ շատ կարևոր ա։ Ոչ մեկ ծնողից լավ իրա երեխուն չգիտի։
Հերթապահությունը էս ամեն ինչի հարյուրապատիկն ա։ Ու ահավոր հոգնեցնող ա թե ֆիզիկապես, թե հոգեպես։ Ֆիզիկապես հոգնում են բոլորը, բայց հոգեպեսը՝ հարց ա։ Հլը որ մեկ-երկու հերթապահույթուն ա եղել, որ ես չեմ լացել աշխատանքային օրվա վերջում :D։ Պատճառ իրականում չունեմ, բայց չեմ կարողանում՝ ինքնաբերաբար ա լինում։ Լացելուց հետո ահագին լավ եմ ինձ զգում։ Ավելի լավ ա լացեմ քան խմեմ :D :


Հա, մեկ էլ էս Լիզը շատ լավն ա ու էս հարցազրույցից հետո հասկացա, որ լիքը հարցերում իրան նենց լավ եմ հասկանում :love

:love Ես դեռ հույս ունեմ, որ քո շնորհիվ գերմաներեն կիմանամ։

[GriFFin]

Լիզ եթե կարողանայիր վերապրել կյանքում եղած իրադարձություններից մեկը, ո՞րը կլիներ դա և ինչո՞ւ:

Սկզբում ուզում էի ասել՝ ընտանիքով առաջին անգամ Տաթև գնալը։ Էդ ժամանակ ես շատ փոքր էի ու ոչ մի հոգս, խնդիր, գաղափարներ չունի։ Շրջապատված էի ինձ սիրող մարդկանցող ու կյանքս էի վայելում։ Բայց էդ ժամանակ իմ շատ սիրելի Մկրտիչը ու Խաչիկը չկային։ Մի տեսակ կյանքս լիարժեք չէր, իսկ ես դա չէի հասկանում։ Հետո ուզում էի ասել՝ ընտանիքով առաջին անգամ Վրաստան գնալը, բայց կրկին իմ համար կարևոր մարդիկ չկային։ Փոքր ախպորս ծնվելը։ Իմ 16 ամյակը, բայց ընտանիքիս հետ չէի, ճամբար էի։ Խաչիկի ծնվելը՞։ Էդ ժամանակ արդեն ուրիշ Խաչիկի պակասն էի զգում։ Ստացվում ա, որ էս պահին, իմ կյանքում տեղի ունեցած ոչ մի բան չէի ուզենա վերապրել, որտև դրանք երբեք նույնը չեն լինի, միշտ ինչ որ մեկի պակասը կզգամ։ Ու մինչև կյանքիս վերջ էլ տենց կլինի։ Բայց չեմ ուզում, որ էս տխուր երանգ ստանա, էն ինչ ես գրել եմ էդ իմ իրականությունն ա։ Փորձում եմ հնից շատ չկախվել ու էսօրվանը ինչքան կարող եմ վայելել։


Հետաքրքիրա՝ Հայաստանում դու երբևէ բախվե՞լ ես ազգային խտրականության դրսևորումներին, կամ բարեկամ հարազատներիդ հետ շա՞տ են պատահել նման դեպքեր:

Ես չեմ բախվել, որտև ես հայ եմ՝ ծնողներս ծնվել ու մեծացել են Երևանում։ Շատը-շատը փոքր տարիքում թաղի պառավների կողմից։ Ասում էին, որ ես շատ սփրտնած եմ, շատ բոյով եմ ու ծուռ ոտքերով։ Էն, որ ուզում ես ասել՝ էդ սաղ հայի գեներն են, հանգստացեք։ Չգիտեմ դրանով խի՞ էին ուզում վիրավորել։
Մի անգամ էլ պապիկս դպրոց ա գնացել, որտև ես մէ հադմ լակոտի ասել եմ «շափշալ, գյաբռլամիշ կլինես»։ Քանի որ էդ երեխու ծնողները ու դասղեկս չգիտեին էդ բառերի իմաստները, մտածել են, որ քֆուր եմ տվել՝ ծնող էին կանչել։ Իմ պապիկն էլ խոսքի տակ մնացողը չէր։ Իրա գնալուց հետո դասղեկս ինձ շատ լավ էր սկսել վերաբերվել։ Ու էս շատ-շատ տարօրինակ միջադեպ ա եղել, մերոնք շատ էին զարմացել։ Այ մեծ տարիքում, շատ էին կպնում, որ Երևանից եմ։ Մեր խմբում Երևանցի լինելը՝ վիրավորական էր։ :hands Իմ Արեշցի լինելուս էլ են կպել։ Կպնողներից մեկն էլ Հոկտեբերյանցի էր, որ հիմա ապրում ա Քանաքեռում։ Առաջ շատ ծանր էի տանում, էն որ ամբողջ հոգով ու սրտով ուզում էի համոզել, որ էդ ստերիոտիպային կարծիքները սխալ են, որ եթե ես չունեմ իրանց նկատմամբ, խի՞ պիտի իրանք ունենան իմ նկատմամբ և այլն։ Իսկ հիմա նենց անտարբեր եմ։
Հ.Գ. Մենք կուրսում երեխեք ունեինք, ում դիմում էին ըստ բնակավայրի՝ Ղարաբաղցի Նարեն։ Ու ասենք խմբեցիներս ասում էին՝ Լիզ, գիտես ու՞մ տեղն ես ստել։ Ղարաբաղցի Նարեի։ Ես էլ չէի հասկանում ի՞նչ ա կատարվում։ :D
Իմ պապայի պապան՝ Հունաստանի ախպար ա, մաման՝ Բուլղարիայի։ Ախպար=ախպեր, մարդ ով եկել ա Հայաստան ;) Այ իրանց շատ են Հայաստանում «նեղել», որտև եկողների մասին չգիտես ինչի շատ վատ կարծիք են ունեցել։ Իբր, իրանց հարուստ կյանքը թողել են ու եկել ստեղ՝ հիմարություն։ Կամ, որ բոլոր ախպարները առևտրական ու սուտասան են։ Ասենք, շատ էր լինում, որ շուկայում գինը ինչ որ մթերքի ավելի թանկ էին ասում, բայց էդ նենց ստից բաներ էին, որ...։ Իսկ հիմա մի տեսակ «այլազգի» լինելը լավ բան ա։ Էն որ բոյով ես, կապույտ աչքերով, բաց մազերով՝ ուրեմն լավ արյուն ունես (էս իմ մասին չի, փոքր ախպորս մասին ա :D )։ Ու բոլորը մտածում են, որ ինքը խառնուրդ ա՝ հույնի, բուլղարացու ու հայի։ Այն ինչ՝ ոչ։ Ես մոռացա հարցը ի՞նչ էր, ծավալվեցի։


GriFFin, դու շատ լաւն ես :love

Ձգտում եմ։ :love


Գրիֆֆին ջան, ստացվո՞ւմ ա անձնականը լրիվ անջատել գործից, կամ գործը անձնականից:

Մաքսիմալ կերպով առանձնացնում եմ։ Շատ դժվար ա, երբ ինչ որ իրավիճակ ա ստեղծվում, երբ էդ երկուսը խառնվում են։ Օրինակ՝ երբ բարեկամ-ծանոթ մարդ ա մեր մոտ գալիս։ Ու էլի ինչ որ իրավիճակներ։
Ինչքան մեկը մյուսից հեռու էդքան լավ։ Ես տանը աշխատում եմ հիվանդանոցում եղածը չպատմել, որտև մեկը մամաս շատ ա անհանգստանում իմ համար։ Իսկ աշխատանքի տեղ՝ կյանքում չեմ բերում անձնականը։ Ու ինձ թվում ա, որ բոլոր ոլորտների համար էս տարբերակը ճիշտ ա։


Մի քանիսն էլ ինձնից:
Մինչև երրորդ կուրս որոշե՞լ էիր մասնագիտությունդ, թե ցիկլայինների ժամանակ ես կողմնորոշվել որն է հոգեհարազատ:
Քննությունների թեսթային համակարգին հարմարարվե՞լ էիր, չէիր բողոքու՞մ :))
Ընդհանրապես ընկճախտների դեմ ո՞նց ես պայքարում:

Մինչև երկրորդ կուրս, ես ուզեցել եմ՝ վիրաբույժ, դատական բժիշկ, մանկաբույժ, ակնաբույժ, հոգեբույժ, մաշկաբան, պաթոլոգանատմ ու էլի լիքը բան դառնամ։ Բայց ավելի շատ մինչև երրորդ կուրս մտածել եմ, որ չեմ ուզում շարունակել, չեմ ուզեցել բժիշկ լինել։ Մտածել եմ, որ շատ սխալ ուղի եմ ընտրել։ Բայց հնարավորություն ու խիզախություն չեմ ունեցել, որ ընտանիքիս էսքանը ասեմ։ Ու տենց ինքնահոսի էի տվել, մինչև հասկանայի թե՞ ի՞նչ ա լինելու։ Հետո չորրորդ կուրսում հոյակապ երեխեքի հետ սկսեցի սովորել, շատ-շատ լավ բժիշկներ ու մարդկանց հետ ծանոթացա ու սկսեցի սիրել կլինիկան, բժշկույթունը։ Հասկացա, որ պետք ա ավելի համարձակ լինել ու ինքնավստահ։ Իմ կողքին հիմա մարդիկ կան, որ անգամ օրդինատուրայի ժամանակ ունեն էս նույն մտքերը։ Էս միաժամանակ շատ լուրջ ու անլուրջ հարց ա։ Պետք ա լավ մտածես թե իսկապես ի՞նչ ես ուզում։ Որտև հետո դժվար ա, երբ չես սիրում գործդ։ Ժամանակի ընթացքում լիքը բան մաղվում ու անցնում ա։ Ես կարամ կոնկրետ ասեմ թե ինչի՞ եմ մանկաբույժ այլ ոչ թե X:
Թեստային համակարգին նորմալ եմ վերաբերվում։ Ես համարում եմ, որ ամենալավ տարբերակը բժիշկների համար, եթե նայենք գնահատական տալու տեսանկյունից էդ՝ թեստային համակարգի՝ որը գնահատում ա քո տվյալ տարվա, տվյալ պահին, տվյալ հեղինակի կողմից անցած գիրքը ինչքանով ես սովորել, բանավորի՝ որը գնահատում ա քո ընդհանուր տեղեկությունները տվյալ հարցի մասին և պրակտիկ գիտելիքները՝ որը բժկության ոչ պակաս, բայց մեր համալսարանի կողմից ջիգյարով անտեսված մասն ա։ Չնայած, հավատացնում եմ քեզ ամեն ինչ նենց հարաբերական ա։ Կարմիր դիպլոմը հաճախ գույն ա, ամենախելացի դասախոսը՝ սահմանափակ հարցերի շուրջ գիտելիքներ ունի, իսկ հիվանդը՝ մաթեմաթիկական խնդիր կամ փազլ չի, գլխավոր մասնագետի շողքի ու արարքների տակ լիքը լավ բժիշկներ են կանգնած։
Դու արա քո մաքսիմալը, ձգտի լինել ավելին քան դու կաս, լիքը-լիքը կարդա, հերթապահի, տես-զգա-շոշափի հիվանդին։ Կարող ա բժշկությունը քնոնն ա, բայց հիվանդ բուժելը՝ չէ։ Կարող ա դու ավելի լավ գիտնական կլինես, կամ ավելի լավ ա գործիքային հետազոտությամբ զբաղվես քան մարդ շոշափես։ Ժամանակին ինձ էս սաղ ասել են ու ես ճիշտ ուղու վրա եմ, նույնը քեզ եմ ցանկանում քանի որ արդեն ընկել ես բժշկական համալսարան կոչվող ճահճի մեջ։


Լիզ, մեր անձնական նամակները խի՞ ես շեյռում :/

Ուշադրությանդ պակասը ունեի։


Լիզ, մի հատված ուզում եմ շեշտել՝ էն զանգելու/գրելու կամ լավ/վատ ընկեր լինելու մասին: Էն ընկերներին տրամադրած ժամանակի ֆոնին տեսնում եմ, թե ինձ ինչքան ժամանակ ես տրամադրել, մի տեսակ քիթս ցցում եմ: Մերսի, որ կաս ու էդպիսին ես, բայց ես էլի հարց ունեմ՝
Հիմա, երբ արթնացել ես վերափոխված, քեզ մենա՞կ զգում ես: Մի ժամանակ, կարող ա սխալ եմ հիշում, տպավորվել էր, որ ասում էիր՝ քեզ մենակ ես զգում: Բայց եթե անգամ սխալ էր տպավորվել՝ առաջ էդպե՞ս էր ու հիմա դեռ էդպե՞ս ա:

Դե քո դեպքը շատ լուրջ էր, կյանքում չեմ մոռանա։ :D :love
Ճիշտ ես, ահավոր ձևով ինձ մենակ էի զգում։ Ես երկար մեկան մնալ, միայնության մեջ լինել չեմ սիրում։ Հիմա էդպես չի։ Սովորել եմ ինքս իմ ընկերակցությունը գնահատել, ինքս իմ անձը սիրել։ Ու ավելի համարձակ եմ, եթե ուզում եմ մենակ չլինել՝ ինձ շրջապատում եմ լավ մարդկանցով՝ ում հարմար ա, ով ուզի և այլն։ Իսկ առաջ տենց չէր։ Առաջ չէի ուզում ոչ մեկին խանգարել կամ երբ ինչ որ մեկին հարմար չէր լինում իմ հետ լինելը՝ շատ էի նեղվում մտածում էի, որ մի բան էն չի իմ հետ։ Մութ-մութ ու վատ մտքեր։ Իսկ հիմա լավ եմ, լավ տեղում եմ։



Գրիֆֆին ջան, իսկ երբևէ եղե՞լ է, որ ուզենաս փոխարինել պրակտիկ բժշկությամբ զբաղվելը ակադեմիականով:

Եղած կլինի, բայց նենց մեծ ցանկություն չի եղել, որի շուրջ մտածեմ։ Ավելի շատ, էս պահին ուզում եմ զուգահեռ անեմ։ Պարզապես, զարմանալիորեն դեռ կան բաներ, որոնց համար դեռ երիտասարդ եմ։ :hands
Ու երևի էս պահով արդեն նադայել եմ արել, բայց լիքը բաներ կապված են լիքը փողերի հետ։ Դրա համար դեռ խելոք սպասում եմ։


Գրիֆֆին ջան, ի՞նչ գինի ես սիրում...

Կիսաչոր-կարմիր եմ սիրում։ Երևի ամեն տեսակ։


Քանի որ դու երևի չես հասկացել ես ինչ հարց եմ քեզ տալիս, ավելի մանրամասն ներկայացնեմ հարցս։ Ոչ շատ վաղ անցյալում մենք ես դու ու էլի լիքը էստեղ եղող մարդիկ քննարկում էինք ընկերություն և սեքս երևույթները։ Ես ու Հովսեփը տեսակետ հայտնեցինք, որ աղջիկ ընկեր չունենք, քանի որ աղջիկը պոտենցիալ ցանկալի օբյեկտ ա ու մենք չենք քողարկում մեր ցանկությունները ընկերության տակ։ Ու դու Լիզ ջան, հենց էդ ժամանակ ասել ես, որ քո համար օքեյ ա, երբ քո ընկերը, ոչ բոյֆրենդը, ոչ ամուսինը, ոչ սեքս փարթերը, ոչ մի ուրիշ կատեգորիա, որի հետ կարելիա սեքս անել, այլ հենց քո ընկերը քեզ ուզի ֆիզիկապես ու դրա մեջ մտնում ա նաև «վատիկը չես, ուզում եմ քեզ» ասվածը։
Հիմա ուզում եմ հասկանամ 2 ամսում ա մոտդ փոխվե՞լ, որ էլ դրան նորմալ չես նայում, թե ուղղակի էն ժամանակ խմած ես եղել, չես հիշում ինչ ես ասել։
Շնորհակալություն։

Էս ժամկետների համար՝ Հով ջան, իմ հիշելով ես քո ու Հովսեփի հետ ինքնակամ շփումս դադարեցրել եմ կես տարի առաջ՝+/- մի ամիս։

Էս Հովսեփին ու քեզ՝ Հոսին շատ եմ սիրել։ Իրա նման մարդ ես չէի հանդիպել՝ ազնիվ, խելացի, էն որ լիքը դրական ու յուրահատուկ գծերով։ Բայց ինքը սկսեց կամաց-կամաց փոխվել(ոնց, խի, ինչի՝ չգիտեմ։ Կարելի ա իրանից էլ հարցազրույց վերցնել) ու էդ ամեն ինչի կուլմինացիան էն էր, որ ինքը ասեց՝ էս խմբում (տես ստորև նշված տելեգրամի չատում, որից ամեալավը էդ ա տպավորվել) ինձ ընկեր աղջիկ չկա։ Եթե չեմ սխալվում դրանից միայն ես, Վեռան ու Անին նեղվեցինք, բայց իրանց էս անիմաստ բանի մեջ չեմ ուզում ներքաշել։ Ամեն մեկս մեր կյանքով ու շատ լավ շարունակում ենք ապրել։ Հովսեփին էլի շատ լավ եմ վերաբերվում, որտև ինքը իրա մեջ էնքան լավ գծեր ունի, որ դեռ վերջնական իմ համար չի կորել։ Համ էլ զգում եմ, որ ինքը հիմա իրան ավելի լավ ա զգում, քան առաջ։ Իսկ էդ լավ բան ա ու հաստատ ես չեմ էն մարդը, ով իրան համոզելու ա առաջվա պես դառնա։
Հոս, նրանում, որ ես ու դու ընկերներ չենք՝ ոչ մի վատ բան չկա ըստ իս։ Եթե իրար հետ շփումը տհաճ էր, իմաստ կա՞ր շարունակելու։ Ըստ իս՝ չէ, ու ես չշարունակեցի։ Նվիրածդ բաժակն էլ իմ հիվանդանոցային բաժակն ա։ Ամեն անգամ հարցնում են իրա նշանակությունը ու ես սիրով երկար-բարակ պատմում եմ, էնքան, որ հարց տվողը փոշմանի ^^:

Էս քո համար՝ Էդքան երկար ձեր հետ չշփվելու պատճառը հենց էն էր, որ ձեզ ինձ ընկեր/հարազատ մարդ էլ չէի համարում։ Չուզեցա ձեր պատճառով ամեն անգամ տրամադրության անկումներ ունենալ։ Քեզ փորձեցի ընկեր համարել, որտև իմ համար շատ կարևոր մարդիկ քեզ սիրում/գնահատում/գովում էին/են, բայց շատ կարճատև շփումից հասկացա, որ «իմ ընկերների ընկերը իմ ընկերն ա» տարբերակը շատ հեռու ա իրականույթունից։ Ու վստահ եմ, որ իմ ասածը հիմա դու սխալ ես ներկայացնում։ Էդ էն տելեգրամի չատն էր, որում՝ այո լիքը ակումբցի կար ու իրա բուն իմաստը կատակներ անելն էր, որտև իբր ընկերներով էինք, բայց փորձը ցույց տվեց, որ՝ չէ։ Կարող ա ինչ որ նմանատիպ բան եմ ասել, որը դու հիմա համառորեն պնդում ես կոնտեքստից հանելով։ Երևի ինչ որ բան ես ուզում ապացուցել։ Նպատակ ես դրել ինքնահաստատվե՞լ իմ հաշվին, նեղացնել-կծել բլա բլա։ Է, ի՞նչ ասեմ։ Չգիտեմ։

Ինձ միշտ կարող ես երեխեքիդ հետ կապված հարցերով դիմես, սիրով կպատասխանեմ, դրանից ավել քեզ իսկապես բան չունեմ ասելու։

Անգամ չգիտեմ անտեսեմ գրածներդ թե՞ պատասխանեմ։ Եթե իմաստուն մարդ կա էս գրածս կարդացող՝ խորհուրդ տվեք էլի, իմաստ կա՞ գրելու։ Անտեսելը ճի՞շտ ա։

[StrangeLittleGirl]

Անտեսելը ճի՞շտ ա։
Հա :)

[GriFFin]

Հա :)

Ես էլ եմ էդպես կարծում, թե չէ հիմա սիրուն հարցազրույցս նպատակասլաց կհարամվի ու փոխադարձ վիրավորանքների դաշտ կդառնա։ Իսկ ես չեմ սիրում, որ թեմաներում առողջ քննարկել չի լինում։

Sent from my Nexus 5 using Tapatalk

[keyboard]

Էս քո համար՝ Էդքան երկար ձեր հետ չշփվելու պատճառը հենց էն էր, որ ձեզ ինձ ընկեր/հարազատ մարդ էլ չէի համարում։ Չուզեցա ձեր պատճառով ամեն անգամ տրամադրության անկումներ ունենալ։ Քեզ փորձեցի ընկեր համարել, որտև իմ համար շատ կարևոր մարդիկ քեզ սիրում/գնահատում/գովում էին/են, բայց շատ կարճատև շփումից հասկացա, որ «իմ ընկերների ընկերը իմ ընկերն ա» տարբերակը շատ հեռու ա իրականույթունից։ Ու վստահ եմ, որ իմ ասածը հիմա դու սխալ ես ներկայացնում։ Էդ էն տելեգրամի չատն էր, որում՝ այո լիքը ակումբցի կար ու իրա բուն իմաստը կատակներ անելն էր, որտև իբր ընկերներով էինք, բայց փորձը ցույց տվեց, որ՝ չէ։ Կարող ա ինչ որ նմանատիպ բան եմ ասել, որը դու հիմա համառորեն պնդում ես կոնտեքստից հանելով։ Երևի ինչ որ բան ես ուզում ապացուցել։ Նպատակ ես դրել ինքնահաստատվե՞լ իմ հաշվին, նեղացնել-կծել բլա բլա։ Է, ի՞նչ ասեմ։ Չգիտեմ։

Ինձ միշտ կարող ես երեխեքիդ հետ կապված հարցերով դիմես, սիրով կպատասխանեմ, դրանից ավել քեզ իսկապես բան չունեմ ասելու։

Անգամ չգիտեմ անտեսեմ գրածներդ թե՞ պատասխանեմ։ Եթե իմաստուն մարդ կա էս գրածս կարդացող՝ խորհուրդ տվեք էլի, իմաստ կա՞ գրելու։ Անտեսելը ճի՞շտ ա։

Լիզ ջան, կներես, որ ժակետները սխալ եմ հիշում, մեծ մարդ եմ կարամ խառնեմ։
Ընկերության մասին, ես քեզ ասել եմ, որ քեզ շատ հարգում, սիրում եմ, հիմա էլ եմ ասում որ ասել եմ, բայց արի ու տես, որ ոչ մի կերպ չընկալեցի քո վերաբերմունքը, բայց էլի չեմ դադարել հարգել ու սիրել։ Հենց դրա համար էլ էսքան ծավալվել եմ, որ հասկանամ, իմ որ ասածն էր տենց բեկումնալից։
Ինչ վերաբերվում ա իմ համառորեն պնդելուն, չեմ պնդում, ուզում էի հասկանամ, քանի որ թեմայի քննարկման հատվածներից մեկ էլ դա էր, ուզում էի հասկանամ, ինչ որ բան փոխվել ա թե չէ։
Ինչ վերաբերվում ա ինքնահաստատվելուն Լիզ ջան, չէ, ինքնահաստատվել պրծել եմ, վաղուց, քո հետ կապված նման խնդիր չեմ դրել իմ առաջ, չգիտեմ ինչն ա քեզ ստիպել տենց մտածել, ամեն դեպքում քո կարծիքն ա, քոնը լինի։
Նեղացնել, կծել բլա բլա էլ չգիտեմ ինչ նկատի ունես, ես ինչ որ ասել եմ, հետո ինձ ասում են, ես դրանից չեմ նեղանում, քո մոտ չգիտեմ ինչի ա տենց։
Երեխեքի հետ կապված շնորհակալ եմ Լիզ ջան, թող Բարձրյալի կամոք իրանք քո պրոֆիլի հետ կապված խնդիրներ չունենան, բայց էլի շնորհակալ եմ հոգատարությանդ համար։
Կարաս անտեսես, քո իրավունքն ա, ես չեմ նեղանում, տենց էլ ա լինում, շատերն են ինձ անտեսում, որտև ես ասում եմ էն ինչ կա, իսկ մարդկանց դա դուր չի գալիս ցավոք։
Հա ինչ էի ասում, սրտիդ մոտիկ մի ընդունի, ասել քեզ կատակում ենք։ Սաղ էլ մերոնք են։

[Հայկօ]

Ես հարց ունեմ. կոֆեկենտրո՞ն :)): Չէ, լուրջ:

[GriFFin]

Ես հարց ունեմ. կոֆեկենտրո՞ն :)): Չէ, լուրջ:

։Դ կարելի ա կազմակերպել

[Յոհաննես]

Լիզ,այ Լիզ։Խի՞ ինձ չես սիրում ։ճ
հարցս լուրջ ա,զգացել եմ ու մի քանի վերսիա եմ մտածել,իսկ հիմա կուզեի լսեի իրական պատճառը,քանի որ էս վերջերս ինձ չսիրողները շատացել են,իսկ էդ ինձ հաճելի չի ։ճ

[StrangeLittleGirl]

Էս ինչե՞ր են կատարվել տելեգրամում։

[GriFFin]

Էս ինչե՞ր են կատարվել տելեգրամում։

Իմ համար ոչ մի յուրահատուկ բան։ Խմբակային չատ էր, որտեղ ով ասես կար։ Ու ես Չիլիի հետ եմ ծանոթացել էդ չատի շնորհիվ։ Ինքը նենց լավն ա ^^

Sent from my Nexus 5 using Tapatalk

[GriFFin]

Լիզ,այ Լիզ։Խի՞ ինձ չես սիրում ։ճ
հարցս լուրջ ա,զգացել եմ ու մի քանի վերսիա եմ մտածել,իսկ հիմա կուզեի լսեի իրական պատճառը,քանի որ էս վերջերս ինձ չսիրողները շատացել են,իսկ էդ ինձ հաճելի չի ։ճ

Յոհաննես, ես քեզ ոչ սիրում եմ, ոչ էլ չեմ սիրում։ Նորմալ եմ վերաբերվում։ Իմ լեքսիկոնով՝ «չեմ վերաբերվում», պարզապես էս կոպիտ ա հնչում, դրա համար ասում եմ՝ նորմալ եմ վերաբերվում։ Դու իմ կյանքին էդքան չես մասնակցում, որ ես քեզ սիրեմ կամ չսիրեմ։ Առաջ, հանդիպումների ժամանակ ու հատկապես՝ ակումբում, նենց բաներ էիր ասում/գրում, որ ես չէի հասկանում։ Ինչ որ բառերի կույտ էր, որը եթե անգամ իմաստ արտահատում էր՝ նյարդայնացնում էր։ Քանի գնաց՝ պարզապես սովորեցի։ Ու ըստ իս, սիրել-չսիրելը շատ հեռու ապագայում են, որտև ես քեզ/քո ասածները ոչ մի կերպ չեմ հասկանում, էն որ ՖԻԶԻԿԱՊԵՍ չեմ հասկանում։ Իսկ դու ի՞նչ վարկածներ ունես։

[GriFFin]

Իմ համար ոչ մի յուրահատուկ բան։ Խմբակային չատ էր, որտեղ ով ասես կար։ Ու ես Չիլիի հետ եմ ծանոթացել էդ չատի շնորհիվ։ Ինքը նենց լավն ա ^^
Մոռացա ասել՝ Հրաչի ու Արամի հետ էլ «ծանոթացա»։ Իրանք էլ նենց լավն են։ Հրաչի հետ շատ քիչ շփվեցի, իսկ Արամին շատ սիրեցի, նենց յուրահատուկն ա։

[Նաիրուհի]

Լիզ, դու վերջերս էն մարդկանցից ես դարձել, որոնց հետ չեմ ուզում մտերմանալ, ուզում եմ սենց հեռվից սիրել, հիանալ, բան... Ու ուրախանալ փոխադարձ լավ (հուսամ) վերաբերմունքով:

[GriFFin]

Լիզ, դու վերջերս էն մարդկանցից ես դարձել, որոնց հետ չեմ ուզում մտերմանալ, ուզում եմ սենց հեռվից սիրել, հիանալ, բան... Ու ուրախանալ փոխադարձ լավ (հուսամ) վերաբերմունքով:

Նաիրուհի ^^ Մերսի շատ-շատ։ Հիանալ, հեհե)) նենց ուրիշ ա սենց բան կարդալը։ Միանշանակ ուրախանում եմ քո համար, իհարկե հեռվից։ :))

Sent from my Nexus 5 using Tapatalk

[Մուշու]

Ի՞նչ կփոխեիր մարդկանց մեջ: Չէ տենց չէ, ըստ քեզ մարդկանց մեջ որ գիծն ա, որ չլինելու դեպքում աշխարհը ավելի դրական կդառնար:

[Cassiopeia]

Լիզ, ի՜նչ լավ ա, որ ճանաչում եմ քեզ :)

[Smokie]

Լիզ, ո՞րն ա քո ամենասիրելի ու նախընտրելի երաժշտական ոճը::)

[GriFFin]

Ի՞նչ կփոխեիր մարդկանց մեջ: Չէ տենց չէ, ըստ քեզ մարդկանց մեջ որ գիծն ա, որ չլինելու դեպքում աշխարհը ավելի դրական կդառնար:Խայտառակ բարդ հարց ա իմ նման մարդու համար։ Եթե մենակ մի գիծ, ապա ագահությունը։ Ինչքան մարդ սովորում ա բավարարվել իրա ունեցածով էդքան համ ինքն ա լավ ապրում, համ ուրիշները։ Իհարկե, կան հարցեր, որ պետք ա միշտ էլ ձգտես ավելիին, բայց ունեցով բավարարվելը շատ լավ բնավորության գիծ ա։

[GriFFin]

Լիզ, ո՞րն ա քո ամենասիրելի ու նախընտրելի երաժշտական ոճը::)Էս պահին ցավոք ամենասիրածս ոճը "ռադիոն" ա, որտև ժամանակ չեմ ունենում դնեմ նորմալ փլեյլիստ սարքեմ ու իմ ուզած երգերը լսեմ։ Ես ինչ ինքս ինձ հիշում եմ, տենց օր չի եղել, որ առանց երաժշտության եմ օրս անցկացրել։
Ամենավաղ ոճը էդ ծնողներիս կասետներն էին։ Պապաս լսում էր` ДДТ, Машина Времени, Beatles, Enigma ( էս երևի ավելի ուշ, որտև դիսկով էր), Արամ Ասատրյան ու էլ կասետ չեմ հիշում։ Մամայինս` Ալլա Պուգաչովա, ռուսական ռոք ու դասական երաժշտություն, նենց մեծ հավաքածու ուներ, որ էլ դու սուս։ Հետո, երևի 4-5րդ դասարանում սկսեցի ռեպ լսել, որտև մեծ ախպերս էր լսում։ Ամբողջ օրը տանը Էմինեմ, Դոկտոր Դռե, 2Pac ու և այլն էր։ Մոտ 5-6րդ դասարանում հեռուստացույցով, երբ 1 հատիկ երաժշտական ալիք կար, չեմ հիշում նախքան "Դար21" դառնալը ոնց էր կոչվում, այ դրանով առաջին անգամ լսեցի մէ հրաշք խումբ, որի անունն էր SOAD, իսկ երգը Aerials-ն էր։ Ու էստեղից սկսեց իմ երաժշտական ճաշակի ձևավորումը։ Սկսել եմ Punk, Alternative ռոքից ու մինչև 20-21 տարեկան բոլոր ոճերով էվոլուցիա եմ ապրել մինչև Metal, Trash, Hard, Heavy, իսկ կուլմինացիան իմ ռոք երաժշտության journey-ի Gothic ոճն էր։ Ու էդ տարիքում(12-21), իմ երաժշտական ճաշակի համար ինձ շատ են փորձել վիրավորել, նեղացնել։ Չնայած մենակ էդ չէր` հագ ու կապս, պահվածքս, որտև շատ էի աչք ծակում։ Հիմա ես ավելի "նորմալ" եմ, բայց էն վախտ ավելի երջանիկ էի, որտև ինքս ինձ շատ էի սիրում ու կյանքում չէի թողնում, որ ինձ նեղացնեն։ Ինձանից բոլորը վախենում էին։ Ի դեպ, որ հիմա նայում եմ ու համեմատում` հիմիկվա երեխեքի հետ համեմատած ես շատ համեստ էի, մենակ չերիպներով բանդանաս էր չերեսչուռ։ Սրան զուգահեռ դասական էի լսում։ Միշտ երազել եմ ինչ որ երաժշտական գործիքի տիրապետել։ Ի դեպ, եթե ես ամեն մարդու` "օհ, դու ռոք ու դասական ես լսում, ինչ հետաքրքիր համադրություն ա"-ի դիմաց 1000 դրամ ստանայի, բժշկականիս վարձը կհանեի։ Ինչ էի ասում?
Հետո, սկսեցի ջազ ու բլյուզ լսել։ Բայց էս կարճ տևեց։ Էս ամեն ինչին զուգահեռ պոպ միշտ լսել եմ, որտև ես պարի եմ գնացել ու անգամ, եթե չեմ հավանել ստիպված լսել եմ։ Հիմա ստիպված չեմ լսում, որտև պարելու ու մարզվելու համար իմ կարծիքով պոպն ա ամենահարմարը։
Էսքանից հետո, իմ համար ամենասիրելի ոճը ռոքն ա, որտև ամենալավ շրջանը, ընկերները ու հիշողությունները էդ երաժշտության պատճառով են ձևավորվել։ ^^
Մերսի շատ հարցի համար։

[Smokie]

Էս պահին ցավոք ամենասիրածս ոճը "ռադիոն" ա, որտև ժամանակ չեմ ունենում դնեմ նորմալ փլեյլիստ սարքեմ ու իմ ուզած երգերը լսեմ։ Ես ինչ ինքս ինձ հիշում եմ, տենց օր չի եղել, որ առանց երաժշտության եմ օրս անցկացրել։
Ամենավաղ ոճը էդ ծնողներիս կասետներն էին։ Պապաս լսում էր` ДДТ, Машина Времени, Beatles, Enigma ( էս երևի ավելի ուշ, որտև դիսկով էր), Արամ Ասատրյան ու էլ կասետ չեմ հիշում։ Մամայինս` Ալլա Պուգաչովա, ռուսական ռոք ու դասական երաժշտություն, նենց մեծ հավաքածու ուներ, որ էլ դու սուս։ Հետո, երևի 4-5րդ դասարանում սկսեցի ռեպ լսել, որտև մեծ ախպերս էր լսում։ Ամբողջ օրը տանը Էմինեմ, Դոկտոր Դռե, 2Pac ու և այլն էր։ Մոտ 5-6րդ դասարանում հեռուստացույցով, երբ 1 հատիկ երաժշտական ալիք կար, չեմ հիշում նախքան "Դար21" դառնալը ոնց էր կոչվում, այ դրանով առաջին անգամ լսեցի մէ հրաշք խումբ, որի անունն էր SOAD, իսկ երգը Aerials-ն էր։ Ու էստեղից սկսեց իմ երաժշտական ճաշակի ձևավորումը։ Սկսել եմ Punk, Alternative ռոքից ու մինչև 20-21 տարեկան բոլոր ոճերով էվոլուցիա եմ ապրել մինչև Metal, Trash, Hard, Heavy, իսկ կուլմինացիան իմ ռոք երաժշտության journey-ի Gothic ոճն էր։ Ու էդ տարիքում(12-21), իմ երաժշտական ճաշակի համար ինձ շատ են փորձել վիրավորել, նեղացնել։ Չնայած մենակ էդ չէր` հագ ու կապս, պահվածքս, որտև շատ էի աչք ծակում։ Հիմա ես ավելի "նորմալ" եմ, բայց էն վախտ ավելի երջանիկ էի, որտև ինքս ինձ շատ էի սիրում ու կյանքում չէի թողնում, որ ինձ նեղացնեն։ Ինձանից բոլորը վախենում էին։ Ի դեպ, որ հիմա նայում եմ ու համեմատում` հիմիկվա երեխեքի հետ համեմատած ես շատ համեստ էի, մենակ չերիպներով բանդանաս էր չերեսչուռ։ Սրան զուգահեռ դասական էի լսում։ Միշտ երազել եմ ինչ որ երաժշտական գործիքի տիրապետել։ Ի դեպ, եթե ես ամեն մարդու` "օհ, դու ռոք ու դասական ես լսում, ինչ հետաքրքիր համադրություն ա"-ի դիմաց 1000 դրամ ստանայի, բժշկականիս վարձը կհանեի։ Ինչ էի ասում?
Հետո, սկսեցի ջազ ու բլյուզ լսել։ Բայց էս կարճ տևեց։ Էս ամեն ինչին զուգահեռ պոպ միշտ լսել եմ, որտև ես պարի եմ գնացել ու անգամ, եթե չեմ հավանել ստիպված լսել եմ։ Հիմա ստիպված չեմ լսում, որտև պարելու ու մարզվելու համար իմ կարծիքով պոպն ա ամենահարմարը։
Էսքանից հետո, իմ համար ամենասիրելի ոճը ռոքն ա, որտև ամենալավ շրջանը, ընկերները ու հիշողությունները էդ երաժշտության պատճառով են ձևավորվել։ ^^
Մերսի շատ հարցի համար։


Շատ մերսի նման պատասխանի համար::roll
Ես վերջերս քեզ հիմնականում որպես մետալի սիրահար եմ պատկերացրել::)

[GriFFin]

Շատ մերսի նման պատասխանի համար::roll
Ես վերջերս քեզ հիմնականում որպես մետալի սիրահար եմ պատկերացրել::)Հիմա չեմ կարողանում երկար լսել։ ։))
Ընկերներիցս մեկը Black Metal-ի սիրահար էր։ Էն որ ժամերով, օրերով, անդադար դնում լսում էր։ Էս վերջերս, որ խոսում էինք, ասեց հիմա ըսկի Sia չեմ կարող 30րոպեից ավել լսել։ Ծերություն խայտառակություն))

[Աթեիստ]

Հիմա չեմ կարողանում երկար լսել։ ։))
Ընկերներիցս մեկը Black Metal-ի սիրահար էր։ Էն որ ժամերով, օրերով, անդադար դնում լսում էր։ Էս վերջերս, որ խոսում էինք, ասեց հիմա ըսկի Sia չեմ կարող 30րոպեից ավել լսել։ Ծերություն խայտառակություն))

Sia-ին 5 րոպեից ավել լսել ըլնում ա՞։ :o

[GriFFin]

Sia-ին 5 րոպեից ավել լսել ըլնում ա՞։ :oԻմ համար` հա, բայց նենց չի, որ կարում եմ երկար լսել։ Չնայած էդ Սիայից չի, ընդհանուր անորակ են ինձ թվում երգերը։ Իմ համար վերջին ժամանակներս երաժշտությունը դարձել ա distraction ու ինչքան անկապ ա, պրիմիտիվ ա` էդքան լավ։ Տենց երաժշտության տակ հեշտ եմ կենտրոնանում։