PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Փերիի անկյուն



Մուշու
06.02.2017, 19:22
Նոր օրագիր, նոր սկիզբ :):)

Մուշու
09.02.2017, 17:56
Ինքը յուրահատուկ ու իդեալական ա, էն որ ես իրան նմանոտ մենակ մի հոգի գիտեմ, բայց էդ մի հոգին ոչ մի կերպ չի հասնի իրան: Մեր մի տարվա շփման ընթացքում ամեն անգամ նորովի եմ իրան ճանաչել: Սկզբնական շրջանում ոչ մի տեսակ կարծիք չունեի իր մասին, ինքը ուղղակի անհասկանալի երևույթ էր կյանքումս, ով անսպասելի հայտնվում ու կորում էր: Հետո էլ ավելի անհասկանալի կերպար, որը ինչ որ բան էր ուզում, բայց չէի հասկանում ի՞նչ ու ինչո՞ւ: Հիմա իրա մասին մտածելուց մենակ ջերմություն եմ զգում... Ափսոս արդեն ուշ ա, ժամանակը ու տարածությունը հզոր բաներ են, կարիերան էլ անձնականից ավելի կարևոր ա: Պետք ա ուղղակի շնորհակալ լինեմ, որ հանդիպել ու ծանոթ եմ նման մարդու հետ ու շարժվեմ առաջ:
Իմ դեպրեսված ձմեռվա արև :)

Մուշու
13.02.2017, 22:27
Էն որ բժշկական մարկետինգ եմ կարդում ու հաճույք ստանում դրանից:Պետք էր ժամանակին ճիշտ որոշում կայացնել :)

Մուշու
02.03.2017, 09:36
Լավ Էլի խմբի առաջին երգը որ լսել եմ եղել ա Քո աչքերը երգը: 2014 թվականն էր, 80's փաբում էինք, էն հին ու բարի 80's-ում որը դեռ կար և գտնվում էր Սայաթ-Նովա փողոցի վրա: Առաջի անգամ երգը տանելի էր, հետո նույն երգը կրկնեցին 2,3,,,10 անգամ ու արդեն անտանելի էր լսել մի երգ որտեղ նույն երկու տողն էին անընդմեջ կրկնվում (այդ անգամ ոչ էլ ուշադրություն էի դարձրել թե հենց ինչ երկու տող ա կրկնվում): Էս պահին այդ երկու տողը իմ համար ամենագեղեցիկ երկտողն են ու ամենահաճախ լսվողն են: Սիրուն էր 2014թ. իրա լիքը մինուսներով, իրա մեծ ու անդարձելի կորուստներով: Մի ակընթարթ 80's-ը կարոտեցի, Korpiklaani-ին (https://www.last.fm/music/Korpiklaani)՝ փաբի մատուցողուհին ով մեր համար վերոնշյալ խմբի երգերն էր դնում ու էն մարդկանց խմբին ովքեր միշտ տարածքում էին, բայց հիմա ու սենց շատ ավելի լավն ա կյանքը ու հաստատ հետ գնալ չէի ուզի: Օրագիրս լավ մնա, գնամ Logan (https://www.kinopoisk.ru/film/807682/) մեծ էկրանով վայելելու :love

Հ.Գ. էս էլ ձեզ երկտողանի կրկներգով երգը, անուշ արեք


https://www.youtube.com/watch?v=tHFYYRj99nE

Հ.Գ.Գ.Օրագիրություն անունդ դուրս չի գալիս, բայց ոչ մի բան մտքով չի անցնում, որ փոխեմ :(

Մուշու
16.03.2017, 00:55
Ինչքան էլ գրածս банальный թվա մեկ ա կյանքը հիասքանչ է իր բոլոր խնդիրներով հանդերձ: Եթե չլինեին խնդիրները իմաստ չէր լինի ապրելու: Ինչ հոգնած եմ ես ու ինչ երջանիկ եմ ես:

Մուշու
28.03.2017, 00:47
Կարոտած բայց երջանիկ :love:love:oy

Մուշու
03.04.2017, 11:01
Ինձ հազիվ եմ զսպում որ ձայնով չլացեմ: Երբ ընտրությանը նայում ես տանից լրիվ այլ ա պատկերը, երբ կանգնած ես ընտրատեղամասում ու նայում ես ովքեր են ապագատ կերտում ու ինչքան անզոր ես դու, քիչ է մնում խելագարվել: Ապագաս կերտում են 90 անց ծերերը, թաղի հեղինակություններկ հետ: Չի կարելի էդ աստիճան անբարոյական լինել:
Էս գրեմ ստեղ, որ հենց մտքիս ծայրով անցնի հետ գալ, կարդամ գրածս ու վերհիշեմ ամբողջ ցավը: Բոլոր հհկ/բհկ ընտրողները ու անպատճառ ընտրության չգնացողները արժան են իրենց երկրին, ես ստեղ չեմ ապրելում, ձեր ստեղծած ապագան ձեր ու ձեր երեխաներին պահեք:

Մուշու
20.04.2017, 23:55
Ես կարող էի հիմա չլինեի, կարող էի արած լինել նույնը ինչ ինքը արեց: Իրա չլինելը իմ լինելու ամենամեծ պատճառն ա: Ես շնորհակալ եմ իրան, ափսոս երեբեք դրա մասին ասել չեմ կարողանա:
Նայում եմ շուրջս ու ցավ զգում, հա ես հիմա երջանիկ եմ, կյանքումս ամեն ինչ իր տեղում է, բայց դժվար մի օր անցնի այն զգացումը, որ կարող էի ինչ-որ բան փոխել, բայց բավարար ջանք չգործադրեցի : Երազում եմ մի օր պարզել, որ ինքը իրական չի եղել, որ էդ ամբողջը հորինված ա եղել:
Կներես որ քեզ չկարողացա փրկել...


https://www.youtube.com/watch?v=jwdMv6qksdU&feature=youtu.be

Հ. Գ. Չդիմացա, կոկորդիս ա կանգնել ու կուլ չի գնում, ինչքան ուժ ունի խեղդում ա

Մուշու
29.04.2017, 21:11
I'm really trying here to be happy! And i can't breathe.. I can't breathe with you looking at me like that, so just stop!
(c) Grey's Anatomy

Մուշու
03.05.2017, 22:03
Էսօր խմբեցուս հետ խոսելու ընթացքում հիշեցի, ոնց չորորդ կուրսում նախկին խմբեցուս չդիմացա ու ասեցի, որ իրա մոտ ընկերենրը իրականում աղբ են: Հիշում եմ, որ նեղվել էր դրանից, ես էլ էի շատ նեղվել, բայց ճիշտը դա էր: Ասենք իրա համար ամենամոտ մարդիկ հետևից ասում էին, որ զզվում են իրենից ու անդադար ծաղրում էին: Էդ տեսակ մարդկանց աղբից բացի ուրիշ կերպ չես կոչի:

Մուշու
22.05.2017, 20:45
***

Սեփական աշխատավարձը ծախսելուց հաճելի բան չկա: Էն որ էդ իմ փողն ա, ես եմ դրա համար տանջվել: Դա չի համեմատվի էն ամբողջ գումարի հետ, որ այսքան տարի տվել են ծնողներս:

***
Ես երջանիկ եմ, իմ կյանքը ստացված ա: Ամեն ինչ նենց ա ոնց պետք ա լինի: Կան մանրուքներ որոնք երբեմն կարողանում են մի թեթև ազդել օրվաս վրա, բայց ընդհանուր առմամբ երջանկությունը շրջապատել ա ինձ ու բաց չի թողնում: Չէ երջանկությունը ես եմ :)

***

Բժշկությունը իմ սերն ա, ինչքան երկար եմ սովորում էդքան շատ եմ զգում, որ ավելի ճիշտ ընտրություն կատարել անկարող էի:

Մուշու
02.06.2017, 19:59
Ուսիս նստած «սատանեն» կպած ասում ա խմբից չգնաս: Ախր շատ համոզիչ ա ասում է: Ուրիշ որտեղ ես Էմուլ ու Սոֆա կգտնեն:

Կողքից լսում եմ ինչ չար, նենգ ու տականք մարդ եմ ու զարման, ո՞նց կարա մարդ էդքան չարությամբ լցված լինի, որ տենց բաներ հորինի, գրողը տանի:

Մուշու
29.06.2017, 13:04
Կյանքի լրիվ այլ ա երբ դու ունես քո արևը ու երբ արևը պտտվում ա քո շուրջը և ոչ հակառակը: Ինչ էական ա հետո ոնց կստացվի: Կարևորը իրա ֆոնին բոլորը խամրում են, ամեն ինչ արժեզրկվում է: Մտածում էի կյանքում էլ երբեք չեմ ասի նման բան, բայց արի ու տես հենց նոր ասեցի: Շնորհակալ եմ կյանքին մեր հանդիպման համար ու ներկայիս երջանկության համար:

Մուշու
19.09.2017, 23:00
Գալիս ա պահ երբ բոլոր պլանները փուլ են գալիս գլխիդ, էն ինչ ապագա էիր համարում դառնում ա ընդամենը անցյալ, սովորական միֆ: Ունենում ես փլատակներ ու դրանց մեջ կանգնած ես մենակ, կողքից կան օգնության ձեռքեր, բայց շուրջդ ամեն ինչ ավերակ է և ելքի ճանապարհը դու պետք է գտնես:

Մուշու
28.10.2017, 17:28
Svanur svanur
gefðu mér
frelsið til að fylgja þér

Մուշու
04.11.2017, 00:48
Believe in me
Drink the wine
Take my hand
Fill me up
Believe in me
Drink the wine
Take my hand
Let me follow

Մուշու
15.11.2017, 22:44
Disappearing dreams,
all is lost when you're awake.
It's so long since you've felt fear,
fear that made you take the first step.

Մուշու
06.02.2018, 00:34
Աչուկները փակում ա, շուրթերը հավաքում բանծիկ ա անում, հարմար տեղավորվում գրկումդ ու քնում: Ու անկախ նրանից հոգնած ես թե չէ անկուշտ նայում ես: Ո՞նց կարելի ա չսիրել երեխաներին, երբեք չեմ հասկանա: Օրս մի տեսակ լիքն ա երբ իրանց հետ եմ լինում:

Մուշու
01.03.2018, 15:10
Էն որ արտահայտվելու խիստ կարիք ունեմ, ուս լիներ կհենվեի ու մի բոլ կլացեի, բայց ինձ նման բան թույլ չեմ տա: Է

Մուշու
15.04.2018, 23:24
Вот так всегда, всегда как только
Я кого-то полюблю,
Как только паруса наполню кораблю,
Он уплывает от меня и так всегда.
Желанье тайное моё не быть одной,
Я за него всегда плачу тройной ценой,
Ночами долгими без сна.

Не обижай меня, когда смотрю я из окна,
Как ты уходишь от меня и только холод на душе,
Мы не увидимся уже.
Не обижай меня за то, что верила тебе,
За огонёк в моей судьбе,
За ясный свет в глазах твоих,
За то, что я любила их.


https://www.youtube.com/watch?v=j8dhxMW2irU

Մուշու
08.05.2018, 23:33
Ես իրան սիրել եմ սկսել առանց դա գիտակցելու ու անկախ իմ ցանկությունից: Բայց սրանից բեթար բաներ եմ հաղթահարել, սա էլ կանցնի

Մուշու
19.05.2018, 00:27
Վերջին շրջանում՝ գրեթե մեկ տարի, չեմ կարողանում նոր մարդկանց հետ ծանոթանալ և երկարատև շփվել, չի ստացվում անգամ հին ընկերների հետ շփումը: Դրա փոխարեն շատ լավ ստացվում ա օրերով տանը նստել ու առաստաղին/պատերին նայել: Ժամերով աննպատակ նայել ու ոչ մի բանի մասի չմտածել, չզգալ, չտեսնել, չլսել: Տեսնես մինչև երբ ա սա շարունակվելու ու դեռ ինչքան ա ամեն ինչ վատանալու, կամ գուցե լավանալու:

Մուշու
24.05.2018, 00:22
Տեսնես կա՞ մարդ ում մոտ ամեն ինչ նենց ա ոնց ինքը երազել/պատկերացրել ա: Չի դզում էս սաղ

Մուշու
24.06.2018, 15:38
Ավելացնելու բան չկա

Դու ասում ես՝ փորձ չի անում դուրս գալ էդ վիճակից։ Իսկ ո՞նց են էդ վիճակից փորձում դուրս գալ։ Եթե կարծում ես, որ հնարավոր է «կամքի ուժի» և այլնի միջոցով դուրս գալ էդ վիճակից, ապա սխալվում ես։
Դեպրեսիան հոգեկան առողջության խնդիր է, ու ինչպես ֆիզիկական առողջության խնդիրները, պահանջում է բժշկական ու հոգեբանական աջակցություն։
Ասում ես՝ նոր նպատակներ, ի՞նչ նպատակների մասին է խոսքը, երբ մարդու ապրելու մոտիվացիան կարող է դառնալ զուտ մեխանիկական բան, լրիվ անիմաստ, ուղղակի պայքար մեռնելու ցանկության դեմ, որովհետև մարդը չի ուզում հարազատներին ցավեցնել։ Նպատակ, հետաքրքրություն, մոտիվացիա ամեն ինչ կարող է ուղղակի հօդս ցնդել, իսկ աշխարհը թվալ կեղծ, աննյութական կամ պլաստմասե։

Մուշու
27.07.2021, 13:25
Բարև օրագիր

Մուշու
27.07.2021, 13:30
Ինքը յուրահատուկ ու իդեալական ա, էն որ ես իրան նմանոտ մենակ մի հոգի գիտեմ, բայց էդ մի հոգին ոչ մի կերպ չի հասնի իրան: Մեր մի տարվա շփման ընթացքում ամեն անգամ նորովի եմ իրան ճանաչել: Սկզբնական շրջանում ոչ մի տեսակ կարծիք չունեի իր մասին, ինքը ուղղակի անհասկանալի երևույթ էր կյանքումս, ով անսպասելի հայտնվում ու կորում էր: Հետո էլ ավելի անհասկանալի կերպար, որը ինչ որ բան էր ուզում, բայց չէի հասկանում ի՞նչ ու ինչո՞ւ: Հիմա իրա մասին մտածելուց մենակ ջերմություն եմ զգում... Ափսոս արդեն ուշ ա, ժամանակը ու տարածությունը հզոր բաներ են, կարիերան էլ անձնականից ավելի կարևոր ա: Պետք ա ուղղակի շնորհակալ լինեմ, որ հանդիպել ու ծանոթ եմ նման մարդու հետ ու շարժվեմ առաջ:
Իմ դեպրեսված ձմեռվա արև :)

Էս գրելուց որ ասեին դա դեռ սկիզբն ա, չէի հավատա

Մուշու
11.10.2021, 11:31
Կան հարաբերություններ որոնք վերջացել են վաղուց, չէ չեն սպառել իրանց, ուղղակի ժամանակի և հանագամանքների բերումով դադարել են լինել։ Կա կարոտ այդ հարաբերությունների հանդեպ, այն էլ եթե դրանք վերջացել են վատ ու վերջացել են, որովհետև ժամանակին շատ բան սխալ է արվել։
Էլի նույն երազը, երազումս հավաքել էի ինձ ու գրել էի քեզ։ Գրել էի, որ կարոտում եմ մեր նախնական ընկերական հարաբերությունները, որոնք կային նախքան իմ ձեռքով փչացնել, որ ցավում եմ տենց անդուր վերջաբանի համար, որ ինձ մեղավոր եմ զգում ձեր երկուսի հանդեպ։ Գիտեմ մի օր հենց տենց էլ անելու եմ, երկուսիդ էլ գրելու եմ ու երկուսիդ հետ էլ փորձելու եմ նախնական հարաբերությունները հետ բերել։

***
Փաստորեն երբ ընկերներս վայելում էին դասերը, իրանք զգում էին նույնը ինչ ես հիմա եմ զգում։ Ճիշտ մարդը, ճիշտ տեղում թեորեմը շատ լավ բան ա, բա արժե՞ր էդքան տարի ծախսել բժշկականի վրա։

Մուշու
15.11.2021, 21:19
Հեչ մտածե՞լ եք, որ կարելի ա դասախոսի պատճառով գլխացավ ունենալ, ես էլ չեմ մտածել, բայց փաստորեն հնարավոր ա։ Ասենք ոնց՞ կարելի ա էս աստիճան անպատասխանատու լինել։ Դասերին չգալ, բաց թողնված դասերը լրացնելու համար ժամ ու օր պայմանավորվել ու մեկ ա էլի չգալ։ Ասա քեզ պե՞տք էր կուրիս ավագ դառնալ, չնայած սենց գոնե փորձում եմ ինչ-որ բան փոխեմ։

Մուշու
19.01.2022, 19:51
Ես էլ սենց չեմ կարա, էլ չեմ ուզում քննության գնալ

Մուշու
26.01.2022, 22:44
Դոբբին մի քանի օրով արդեն ազատ ա

Մուշու
17.06.2022, 22:19
Փաստորեն նախաամուսնական իրար խառնվել մենակ տղաներին չի բնորոշ և ոչ բոլոր տղաներին ա բնորոշ։ Մեր ապագա օֆիցալ ընտանիքում պանիկայի մեջ մենակ ես եմ։ Էն տիպի որ օրերե առաջ դեբիլ մտքեր էր եկել գլխուս։ Կապ չունի ինչքան շատ ես սիրում մարդուն միտքը որ վերջ դու ընդմիշտ զբաղված ես դառնալու, սարսափեցնում ա։ Սկսում ես մտածել ինչ կարա լիներ, եթե ինչ-որ պահի, ինչ-որ բան այլ կերպ անեիր։
Հաճելին էն ա, որ երբ մտքերը անցնում են հասկանում ես, որ ամեն ինչ շատ ճիշտ ա ընթացել ու դու էս կյանքում հանդիպածդ լավագույն մարդու հետ ես, ով իդեալական ա քո համար։:love
Հ;Գ. Մնաց 8 օր

Մուշու
02.08.2022, 15:56
Ես սարսափում եմ պատերզամից։ Ես դեմ եմ պատերազմին իմ ամեն բջիջով։
Ես սարսափում ու կատաղում եմ, երբ Երևանի իրանց տներում <<անհանգիստ>> նստած մասսան կանգում ու գոռում ա, որ Արցախը ոչ մի դեպքում չի տալու։

Իմ համար Արցախի կորուստ ավելի քիչ սարսափելի էր, քան էն օրերը ու ժամերը որոնց ընթացքում ես սպասում էի, զանգի որ գոնե էդ մի քանի րոպեն վստահ լինեմ որ Հայկը ողջ ա։

Իմ համար Արցախի կորուստը սարսափելի էր, բայց ոչ էնքան ինչքան էն պահը երբ մարդս խնայողական հաշից ամբողջ գումարը փոխանցեց քարտին, քարտը տվեց ձեռքս ու ասեց որ ուժեղ լինեմ։

Արցախի կորուստը իրոք շատ սարսափելի ա, բայց ոչ էնքան ինչքան էն պահը երբ տեգրս եկավ տուն, ասեց որ Հայկի համար շորեր վերցնեմ ու գնամ հետը հիվանդանոց, որովհետև Հայկը թեթև վնասել ա ոտքը ։)

Իսկ գիտեք երբ էր ավելի սարսափելի, երբ նայում էի մեքենայից մնացած անհասկանալի զանգվածի նկարներին ու ուրախանում որ Հայկին էլ հետ չեն թողնի պատերզամի։ Հետ չեն թողնի որովհետև իրան չէին տարել, ինքը գնացել էր, իսկ էդ դեպքում չեն ասում հետ չեն տանի։

Ես դեմ չեմ կարան դրսում և իրանց հարմար տներում նստած մարդիկ գնան Արցախը նորից ազատելու, կամքը ու կյանքը իրանցն ա, իսկ ես պատրաստ չեմ հանուն հողի սիրելի մարդու կորցնել։

Գիտեմ որ ես մենակ չեմ, գիտեմ որ ես շատ <<լավ եմ պրծել>>, որ սիրելիս հիմա կողքիս ա ոչ թե մահացած կամ անհայտ կորած, որ կարար շատ ավելի վատ լիներ։

Ես սարսափում եմ պատերզամից, ես ուզում եմ պատերզամի մասին ուղղակի հեռվից լսած կամ կարդացած լինեմ։

Մուշու
24.01.2023, 22:58
Ես երբեք արքայադուստր չեմ եղել։ Աղջիկներին սովորաբար որպես արքայադուստր են մեծացնում, իսկ ես միշտ անճոռնի ճուտիկն եմ եղել։ Փոքր տարիքում մտածում էի, ահա կմեծանամ ու կարապ կդառնամ, բայց պարզվեց ոնց անճոռնի ճուտիկ կայի, տենց էլ մնացի։ Էս գրառումը բողոք չի իմ արտաքին տեսքից, սա ներքին զգացողության մասին ա, որը չի հաղթահարվում։

Էնքան դժվար ա անընդհատ ինքնամոտիվացվել, երբ ամենամոտ մարդիկ ամեն ինչ անում են, որ քեզ թերագնահատես, երբ անընդհատ քեզ համոզում են, որ դու ոչ մի բանի չես կարա հասնես )))

Սկսեցի գրել ու զգացի, որ կարող եմ հավերժ շարունակել, որ կյանքի էս փուլում ինձ խիստ դժբախտ եմ զգում, սպառված, հոգնած, որ սուիցիդալ մտքերը էլի հետ են եկել ու շատ հազվադեպ են լռում։

Սկսել եմ լացել, վաղուց չէի լացում։ Օգնում ա երևի, չգիտեմ, բայց չեմ կարողանում չլացել։

Էնքան դժվար ա ինքնամոտիվացվել, երբ միակն բանը ինչի մասին երեզում ես չլինեին ա։

Մուշու
31.03.2023, 21:39
- Եթե էդ տիպի հոգնել ես, կարանք բաժանվենք
- Փաստորեն գիտես, որ կարանք բաժանվեք

Լռություն
Վարագույր

Ինձ թվում էր կրիզիսը մի քիչ ավելի ուշ ա վրա տալիս։ Տեսնենք ոնց են դեպքերը զարգանում ։

Մուշու
24.05.2023, 23:13
Էն ամենը ինչ ունի սկիզբ, ունի և վերջ։
Ահա և վերջին էջը փակվեց։
Փորձենք բացել նոր էջ ու ամեն ինչ սկսել նորից։


https://youtu.be/2Vv-BfVoq4g

Մուշու
18.07.2023, 23:19
Ես լավ եմ, տարօրինակ ա սա ասելը, բայց ես իսկապես լավ եմ։ Ես գտել եմ նորից ինձ, ես զգում եմ ինձ, այևս միայն անհետացող ստվեր չեմ։ Կարծում էի բաժանվելը վատագույն բանն էր, որ կարող էր ինձ հետ պատահել, բայց արի ու տես որ դա բնավ էլ վատ է։ Ես ազատ եմ, այլևս վանդակում փակված չեմ զգում ինձ։ Իհարկե ես երբեք, ոչ մի սահմանափակում չեմ ունեցել, բայց բաժանումը ասես ազատություն լիներ։

Եթե ես ունենայի հնարավորություն հետ գնալ և որևէ բան փոխել, ապա ես չէի փոխի ոչինչ, որովհետև ես սիորմ եմ իմ նախկին ընտանիքը, իմ ապրածը, սովորածը։ Չէ ես դժբախտ չէի, ուղղակի ես ոչ էլ երջանիկ էի։ Ես ապրում էի անգույն կյանքով, որը ամեն կերպ փորձում էի լցնել գույներով, բայց դա բավարար չէր։

Վերջերս բոլորը ասում են, որ էլի կյանք կա մեջս։ Ընկերուհիներս նեղված պատմում են, ինչքան վատ ու անշուք տեսք ունեի ես նախորդ ամբողջ տարին։ Երևի իրենք ինձանից լավ են նկատել ներսումս հանգչող կրակը։

Ես սիրում եմ իմ նախկին ամուսնուն, ես միշտ կսիրեմ նրան, ենթադրում եմ նույնն էլ ինքը, բայց սա պետք էր մեզ երկուսիս։

Ինձ մոտ ամեն ինչ լավ է, ես երջանիկ եմ, ես լավ եմ. I'm fine! և դա հիասքանչ է։


https://youtu.be/vSfffjHjdTk

Մուշու
19.07.2023, 10:53
Ա՜խ քեզ ինչպե՞ս ասել, որ քեզ հիշում եմ դեռ,
Ինչպե՞ս չասել, որ դու դեռ թանկ ես ինձ համար,
Ինչպե՞ս մեզ բաժանող արգելակը քանդել,
Ինչպե՞ս չգալ քեզ մոտ, ինչի՞ համար:

Ինչպե՞ս չասել, որ` դու, միայն դո՜ւ չես թախծում,
ինչպե՞ս ասել, որ ես ծնվել եմ քեզ համար,
Ինչպե՞ս չասել , որ ես միշտ էլ քեզ եմ տենչում,
Սակայն ինչպե՞ս ասել, ինչի՞ համար:

Չէ՞ որ բաժանվեցինք կարծես մեր ցանկությամբ,
Եվ այսօրը պարզ էր և ինձ, և քեզ համար…
Հիմա ինչու՞ ցավել անցած երջանկությամբ,
Եվ չցավել՞, ինչու՞, ինչի՞ համար:

Ինչպե՞ս, ինչպե՞ս ասել` նորից արի, արի՜,
Ինչպե՞ս չասել, որ ես ապրում եմ քեզ համար:
Գեթ չխոստովանե՞լ ցավը մեր սրտերի,
Խոստոնովանե՞լ, ինչու՞, ինչի՞ համար…

Երբ ինչ զգում ես, արդեն հասցրել են քո փոխարեն ասել, գրել ու անգամ երգել։