Կյանքն արտասահմանում

[StrangeLittleGirl]

Ուրեմն, ներկայիս ակտիվ ակումբցիների մեծ մասը սփյուռքից են: Էստեղ շատ ենք ասում-խոսում, Հայաստանից էլ, դրսերից էլ, բայց ոնց հասկանում եմ, էսպիսի թեմա չկա, որտեղ կարող ենք ընդհանուր մեր առօրյայից խոսել (դե օրագրերից բացի, օրագրերի գրառումներն էլ թեմայից դուրսում են քննարկվում), մտածեցի՝ բացեմ էդ թեման: Էստեղ հայաստաբնակ կամ ոչ հայաստանաբնակ ակումբցիները կարող են իրար հարցեր տալ ու քննարկել էս կամ էն երկրում զանազան նրբությունների ու երևույթների մասին:

Սկսեմ Tiger29-ի հարցերին պատասխանելով: Ես Դանիայի մասին եմ պատմելու, մի քիչ էլ կարող ա դեսուդեն անեմ, այլ երկրներից խոսեմ: Բայց մյուսները թող ազատ լինեն իրանց կողմերից պատմեն:

Նախ ասեմ, որ կոնկրետ իմ կյանքը շատ չի տարբերվում Դանիայի քաղաքացու կյանքից: Երևի հիմնական տարբերությունը զզվելի բյուրոկրատիան ա, որի միջով մի քանի տարին մեկ պիտի անցնես, մեկ էլ ընտրելու իրավունք չունենալը (չնայած տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրությունների կարանք մասնակցենք): Դե մեկ էլ կան հարցեր բանկից վարկ վերցնելու և այլնի հետ կապված: Բայց առօրյաս որպես էդպիսին շատ տարբեր չի: Հիմա անցնենք հարցերին:



* Երբ գիշերվա ժամերին բակից լսվում է բարձր երաժշտություն ոստիկանությանը դիմում են? Փորձում են ինքնուրույն լուծել այս խնդիրը?
Կոպենհագենում էս հարցն ամենահետույքային հարցերից ա: Սրճարանները, բարերը, համերգասրահներն ու այլ շուխուռոտ տեղեր ժամը 11-ից հետո իրենց հաճախորդներին թույլ չեն տալիս դրսում մնալ, այսինքն՝ բացօթյա ամեն ինչը փակվում ա 11-ի կողմերը: Լվացքի մեքենան օգտագործելու իրավունք չունես ժամը 11-ից հետո: Բայց եթե ինչ-որ մեկը տանը փարթի ա անում, բան չես կարա անես: Կարաս գնաս դուռը ծեծես, կասեն՝ դու էլ արի, միացի: Կարաս ոստիկանություն զանգես, կասեն՝ դու էլ գնա, մասնակցի փարթիին: Էդ ուղղակի տխուր իրականություն ա: Ստեղ փարթիի դեմ խաղ չկա:


* Մեքենաների խախտումների վիդեոներով կիսվում են ճանապարհային ոստիկանության հետ? Փորձում են նրանց պատասխանատվության ենթարկել? Օրինակ մեքենայի մեջից բան շպրտելը, ոչ թույլատրելի տեղերից հետադարձ կատարելը, կարմիր լույսերի տակից անցնելը, ոչ ճիշտ տեղ կայանած մեքենաները:

Մեքենաներից ընդհանրապես տեղյակ չեմ: Հեծանիվ եմ քշում ու լիքը խախտումներ եմ անում, բայց գիտեմ, որ եթե բռնացնեն, կտուգանեն (մեկ-մեկ մայթի վրա եմ բարձրանում, դեմիս լույսը ոչ միշտ ա աշխատում, գրպանիցս հեռախոսը հանում, ժամն եմ նայում ու տենց): Դեպքեր գիտեմ:


* Ընտրությունների ժամանակ կաշառք վերցնողների մասին տեղյակ պահում են?
Էստեղ ընտրակաշառքը չլսված-չտեսնված բան ա: Չկա տենց բան: Որևէ մեկի մտքով չի անցնում: Ստեղի ամենամեծ ընտրական հանցագործությունն էն կարա լինի, որ որևէ կուսակցություն ինչ-որ մութ, արգելված աղբյուրներից փող վերցնի քարոզարշավի անցկացման համար: Սենց բաների մասին թերթերում գրվում ա, սկանդալ ա դառնում, բայց հետո էլ արագ մարում ա, հիմնականում ոչ ոք չի պատժվում:


* Համալսարանական քննություններին կաշառք տվողների մասին տեղյակ պահում են ոստիկանությանը, որ հետագայում նրանց դիպլոմները չհավասարվեն իրենցիններին:
Էս հարցի վրա ուշքս գնաց: Կաշա՞ռք: Համալսարանու՞մ: Հը՞: Դիպլո՞մ: Դա ֆանտաստիկայի ժանրից ա, որևէ մեկի մտքի ծերով էլ չի անցնում, որ կարելի ա քննություն ստանալու համար փող տալ, դեռ բռնվելուց հետո էլ ավարտելու շանսեր ունենալ: Էստեղ ամենավատ ուսանողական հանցագործությունը, որ կարա լինի, պլագիատն ա: Բայց պլագիարիզմի վրա բռնված ուսանողը չափսից կախված կա՛մ կտրվում ա տվյալ քննությունից, նորից պիտի հանձնի, կա՛մ ընդհանրապես դուրս ա շպրտվում համալսարանից: Ու քննությունները ստուգելիս հատուկ պլագիարիզմի դետեկտորներ կան:



Օրինակ ես փորձում եմ էս հարցերը լուծել իմ միջոցներով, կամ ուղղակի լռել: Ինքս փորձում եմ չանել, տարիքով փոքրերին սովորեցնել, ծանոթներին նկատողություն անել: Բայց ոստիկանությունից օգնություն ստանալը դեռ մենթալիտետումս չկա:

Էստեղ ոստիկանությունից օգնություն ստանալն էլ ա ֆանտաստիկայի ժանրից: Իրանք թամբալ են, ուժները մենակ Քրիստիանիայի պլան ծախողների վրա ա պատում: Ուրիշ հարցերով որ դիմում ես, ցրում են: Ասենք, վերջերս մեկի ամուսինը դուրս էր էկել ու չէր վերադարձել մի երեք օր, դիմել էր ոստիկանություն, ասել էին՝ սպասի, հետ կգա:

[Tiger29]

Եթե հարցերի պատասխանները լինելու են. <<Մեր մոտ տենց բան չկա>>, ավելի լավ է պատասխան էլ չլինի:
Հիմա եթեների ձևով պետք է խոսենք: Այսինքն, եթե լինի նման իրավիճակ, դուք ինչպես կվարվեք? Կթողնեք որ այդ բանը կատարվի, թե դեմը կառնեք ինչ-որ ձևով:

*Ձեր երկրում աշխատանքի ադեկվատ ժամանակը պահպանվում է? Եթե ավել են աշխատեցնում, դա նորմալ է?

*Երբ պաշտոնյա է փողոցով անցնում, հնարավոր է, որ երթևեկությունը խաթարվի?

*Փոսալցման աշխատանքները երբ են կատարվում?

[StrangeLittleGirl]

Եթե հարցերի պատասխանները լինելու են. <<Մեր մոտ տենց բան չկա>>, ավելի լավ է պատասխան էլ չլինի:
Հիմա եթեների ձևով պետք է խոսենք: Այսինքն, եթե լինի նման իրավիճակ, դուք ինչպես կվարվեք? Կթողնեք որ այդ բանը կատարվի, թե դեմը կառնեք ինչ-որ ձևով:


Ախր չես պատկերացնի է էն ասածներդ ինչ կարգի աբսուրդի ժանրից են: Անհնար ա պատկերացնելը: Գոնե եթե մի քիչ իրականությանը մոտ օրինակներ բերես, կարանք մտածենք՝ ինչ կարվի: Հեսա ես մի քիչ կմտածեմ, կասեմ: Ի դեպ, երբևէ ոստիկանություն չեմ դիմել: Ո՛չ ստեղ, ո՛չ Հայաստանում: Բայց ոնց որ թե կարիք չի էղել:


*Ձեր երկրում աշխատանքի ադեկվատ ժամանակը պահպանվում է? Եթե ավել են աշխատեցնում, դա նորմալ է?

Նայած: Ավել աշխատանքի դեպքում ավել վճարում են: Կոնկրետ իմ դեպքում պայմանագրում ասվում ա, որ ավել աշխատանքը չի փոխհատուցվելու (բացի դասավանդման հետ կապված դեպքերից), բայց ես ավել չեմ էլ աշխատում:


*Երբ պաշտոնյա է փողոցով անցնում, հնարավոր է, որ երթևեկությունը խաթարվի?

Չէ, բացառված ա:


*Փոսալցման աշխատանքները երբ են կատարվում?
Գաղափար չունեմ: Մենակ էն գիտեմ, որ ճամփեքը հա շինարարության մեջ են, ու դա ահագին ներվայնացնող ա հատկապես հեծանվորդի համար, որտև պիտի ճամփան կա՛մ հետիոտնի հետ կիսեն, կա՛մ մեքենաների:

[Tiger29]

*Բժշկի դիմում են ամեն առիթով? Եվրոպայի որոշ տեղերի նման մեկ-երկու ամիս հետո են հերթագրում?

*Կան փոքրիկ խանութներ, թե դարը միայն սուպերմարկետներինն ա? Որտեղ ամեն ինչ կգտնես:

*Հարևանիցդ ռիսկ կանես ինչ-որ բան ուզես? (հաց, ձու, ձեթ, աղ)

[StrangeLittleGirl]

*Բժշկի դիմում են ամեն առիթով? Եվրոպայի որոշ տեղերի նման մեկ-երկու ամիս հետո են հերթագրում?
Հա: Բուժօգնությունն անվճար ա, դիմում են: Ուղղակի բժիշկներն էլ ոստիկանների պես անգյալ են, պիտի բզես, որ մի բան անեն, թե չէ ուղարկում են տուն, ասում են՝ լավ կլինի: Առաջնային օղակը խնդիր չի, մաքսիմում մի երեք-չորս օր ես սպասում, բայց նեղ մասնագետները հերթագրմամբ են: Անձամբ ես առանձնապես տենց շատ չեմ սպասել (իհարկե իմ հարցն էլ առանձնապես շտապ չի էղել), բայց դեպքեր գիտեմ, որ ասենք սուիցիդալ մեկը հոգեբույժի կոնսուլտացիայի համար ամիսուկես սպասել ա:


*Կան փոքրիկ խանութներ, թե դարը միայն սուպերմարկետներինն ա? Որտեղ ամեն ինչ կգտնես:

Կան, բայց թանկ են, մարդիկ օգտվում են մենակ ծայրահեղ անհրաժեշտությունից ելնելով:


*Հարևանիցդ ռիսկ կանես ինչ-որ բան ուզես? (հաց, ձու, ձեթ, աղ)
Հըմ, սենց բաներ ես սկի Հայաստանում չէի անում: Հիմա էլ չեմ անում: Կարծում եմ՝ տեղացիներն էլ չեն անում: Բայց մի անգամ օրինակ մեզ շատ շտապ մուրճ ու այլ գործիքներ էին պետք, հարևանի դուռը ծեծեցինք, ուզեցինք:

[Ռուֆուս]

*Կան փոքրիկ խանութներ, թե դարը միայն սուպերմարկետներինն ա? Որտեղ ամեն ինչ կգտնես:

Կան ու բավականին շատ, գրեթե բոլոր շենքերի տակ մի հատ կգտնես: Բայց սովորաբար տեսականին ավելի փոքր ա ու գները սուպերմարկետների հետ համեմատած՝ թանկ: Ուրիշ երկրներում չգիտեմ ոնց ա, բայց Իտալիայում էս փոքր խանութները պակիստանցիների, հնդիկների ու բանգլադեշցիների մենաշնորհն էր: Իրենք գնում էին էժան սուպերմարկետներից (Lidl, և այլն) ապրանքն առնում, էստեղ ավելի թանկ ծախում: Մի բան կա, Իտալիայում բոլոր սուպերմակետները երեկոյան 8-9-ին փակվում էին (օրենքով իրավունք չունեն ավելի երկար աշխատեն, 24 ժամ աշխատող սուպերմարկետներ գոյություն չունեն, կիրակի օրերին սուպերմարկետների մոտ կեսը ընդհանրապես չի աշխատում, տոն օրերին շատերն էլի փակ են լինում), իսկ էս փոքր խանութները մինչև 11-ը աշխատում են, էնպես որ եթե գործդ ուշ վերջացրեցիր, ստիպված ես էդ խանութներից օգտվել, թե չէ սոված կմնաս:

*Հարևանիցդ ռիսկ կանես ինչ-որ բան ուզես? (հաց, ձու, ձեթ, աղ)

Ես Հայաստանում էլ հարևաններիցս երբևէ բան չեմ ուզել, բացի մի դեպքից երբ ջրի կրանտս էր փչացել, ստիպված կլյուչ ուզեցի, թե չէ ամբողջ տունը կթրջվեր: Երևանում հարևաններս սկի անունս չգիտեն, ոչ էլ ես իրենցը: Իտալիայում երբևէ կարիք չի եղել, որ հարևաններիցս ինչ-որ բան խնդրեմ, բայց եթե խնդրեի, վստահ եմ, որ կօգնեին:

[StrangeLittleGirl]

Կան ու բավականին շատ, գրեթե բոլոր շենքերի տակ մի հատ կգտնես: Բայց սովորաբար տեսականին ավելի փոքր ա ու գները սուպերմարկետների հետ համեմատած՝ թանկ: Ուրիշ երկրներում չգիտեմ ոնց ա, բայց Իտալիայում էս փոքր խանութները պակիստանցիների, հնդիկների ու բանգլադեշցիների մենաշնորհն էր: Իրենք գնում էին էժան սուպերմարկետներից (Lidl, և այլն) ապրանքն առնում, էստեղ ավելի թանկ ծախում: Մի բան կա, Իտալիայում բոլոր սուպերմակետները երեկոյան 8-9-ին փակվում էին (օրենքով իրավունք չունեն ավելի երկար աշխատեն, 24 ժամ աշխատող սուպերմարկետներ գոյություն չունեն, կիրակի օրերին սուպերմարկետների մոտ կեսը ընդհանրապես չի աշխատում, տոն օրերին շատերն էլի փակ են լինում), իսկ էս փոքր խանութները մինչև 11-ը աշխատում են, էնպես որ եթե գործդ ուշ վերջացրեցիր, ստիպված ես էդ խանութներից օգտվել, թե չէ սոված կմնաս:
Շուտ փակվելու հետ կապված. Դանիայում կան սուպերմարկետներ, որոնք 24 ժամ են կամ մինչև կեսգիշեր աշխատում են: Էստեղի փոքր խանութները ոչ թե էդ պակիստանցի-բանգլադեշցիների խանութներն են, այլ 7/11 ցանցը: Իրանք խանութները հիմնականում 24 ժամ բաց են, մենակ քաղաքի ծայրամասային տեղերում ա, որ գիշերները փակվում են:

[Ռուֆուս]

*Երբ պաշտոնյա է փողոցով անցնում, հնարավոր է, որ երթևեկությունը խաթարվի?
Չգիտեմ Հռոմում ինչ էին անում, բայց Բոլոնյայում կյանքում չեմ տեսել ինչ-որ պաշտոնյայի պատճառով փողոց փակեն: Ընդհակառակը էնտեղ ամեն ինչ անում են, հեծանիվը ու մոփեդները մասսայականացնելու համար, ասենք մի քանի միլիոն եվրոյանոց ընկերութան տերը՝ 60-ն անց չաղ տոտա, գործի էր գալիս ճռճռան ժանգոտ հեծանիվով, այլ ոչ թե S կլասի մերսեդեսով: Համենայն դեպս բացի շատ պաշտոնական այցերից (ասենք Հռոմի պապը գար, կամ պրեմիեր մինիստրը կամ չգիտեմ ով) ու տենց մեծ շուքով անցեին փողոցով ու փողոցները փակեին, հաստատ ոչ մեկ բան չէր ասի, բայց եթե ասենք քաղաքապետի կամ օլիգարխի պատճառով փողոցները փակեին, նույն պահին ժողովուրդը բունտ կաներ:

*Փոսալցման աշխատանքները երբ են կատարվում?
Երբ դրա կարիքն էր լինում, այսինքն շատ հազվադեպ: Օրինակ երբ ես էնտեղ էի մեր կողքի փողոցը մի ամիս փակել էին ու ինչ էին անում, գոտիներից մեկը հեծանվային գոտի էին սարքում: Դրա պատճառով երթևեկության գոտին խիստ նեղացել էր ու միշտ պռոբկաներ էին լինում, բայց էդ բնակչության մեծ մասին չէր անհանգստացնում, որովհետև մարդիկ քաղաքում սովորաբար հեծանվով կամ մոպեդով են երթևեկում:

[Tiger29]

* Հասարակական տրանսպորտից օգտվելը հարմար ա, թե չէ? Ա կետից Բ կետ հասնելու համար պարտադիր պիտի սպասես կոնկրետ ավտոբուսի, թե կարող ես մի քանի ավտոբուսով տեղ հասնել, որը իհարկե չի ազդի բյուջեիդ վրա։

* Տաքսին զարգացած է? Միջին աշխատավարձով ապրողի համար հասանելի փոխադրամիջոց է?

* Միջին աշխատավարձը ինչքան ա ու դա ինչին կհերիքի?

[Ռուֆուս]

* Հասարակական տրանսպորտից օգտվելը հարմար ա, թե չէ? Ա կետից Բ կետ հասնելու համար պարտադիր պիտի սպասես կոնկրետ ավտոբուսի, թե կարող ես մի քանի ավտոբուսով տեղ հասնել, որը իհարկե չի ազդի բյուջեիդ վրա։

Դե էն հետամնաց երկրները չհաշված հասարակական տրանսպորտը Հայաստանում իրոք խայտառակություն ա: Իտալիայում շատ լավ ա զարգացած ու մարդիկ շատ են օգտվում: Պատճառներից մեկն այն է, որ պատմական քաղաքների կենտրոնները փակ են ավտոմեքնենաների համար: Օրինակ Ֆլորենցիայի կենտրոնում ընդհանրապես ոչ ավտոբուս ա թույլատրվում, ոչ էլ ավտո, միայն ոտքով, հեծանվով ու տեղ տեղ մոպեդներով: Բոլոնյայի կենտրոնում ավտոբուսներին արգելված չէ, բայց ավտոմեքենայով կենտրոն մտնել թույլատրվում է միայն կենտրոնի բնակիչներին ու էն մարդկանց, ովքեր կենտրոնում մեքենա վարելու հատուկ լիցենզիա ունեն (կարծեմ տարին 250 եվրո արժի): Շատերը չեն հանում լիցենզիան, որովհետև թանկ արժի, բացի դրանից շաբաթ կիրակի օրերին ընդհանրապես ոչ մի տրանսպորտային միջոցի չի թույլատրվում կենտրոն մտնել:

Հիմա գանք տրանսպորտին: Բոլոր ավտոբուսները աշխատում են չոտկի ժամատախտակով, որոնք փակցված են կանգառներում, կամ կարաս google maps-ով նայես, թե որ ավտոբուսը որ ժամին ա գալիս: Կանգառից դուրս կանգնել կամ կանգառից դուրս մարդ վերցնելը չլսված բան ա: Ավտոբուսը կանգառում դուռը փակեց, չհասցրեցիր նստել, ինչ ուզում ես արա, դուռը չի բացի, պետք ա սպասես հաջորդին:

Ավտոբուսի գծերը Երևանի պես հավայի գծած չեն, որ մի ավտոբուսը քաղաքի մի ծայրամասից մյուսը գնա, ընդհակառակը, մի ծայրից մյուսը հասնելու համար կարող ա ստիպված լինես երկու երեք ավտոբուս փոխես: Տոմսը եթե ավտոբուսի միջից առար 90 րոպե վավերականություն ունի, էնպես որ կարաս էդ տոմսով ինչքան ուզում ես ավտոբուս փոխես, կամ էլ կարաս օրեկան, ամսական կամ տարեկան աբոնիմենտ հանես ու ինչքան ուզես ավտոբուս նստես: Վարորդը գումար չի ստանում իջնողից, ամսական աշխատավարձ ա ստանում, ներսում ավտոմատներ կան դրած, կոպեկը գցում ես, տոմսը վերցնում ես: կամ էլ մինչև նստելը դրսում ես առնում ասենք թերթ վաճառողներից ու սիգարետ վաճառողների կրպակներից:

* Տաքսին զարգացած է? Միջին աշխատավարձով ապրողի համար հասանելի փոխադրամիջոց է?
Չէ, տաքսիներ կան, բայց Հայաստանի պես չի: Տաքսի կարող ես նստել միայն տաքսիների համար նախատեսված հատուկ կանգառներից, որոնք ամբողջ քաղաքում մի քանի հատ են: Փողոցում տաքսի «բռնել» չես կարող, նույնիսկ եթե ինչ-որ մեկը տաքսուց իջավ, վարորդը չի թողնի իր տաքսին նստես, պետք ա պարտադիր գնաս կանգառից նստես: Կամ էլ կարող ես հեռախոսով պատվիրել, բայց եթե պատվիրեցիր, վարորդը պատվեր ստանալու պահին ա հաշվիչը միացնում, այլ ոչ թե քո նստելուց հետո: Ու ընդհանուր առմամբ տաքսուց մարդիկ շատ քիչ են օգտվում, մենակ երբ ավտոբուսի վարորդները գործադուլ են անում (ինչը ամիսը մի անգամ լինում էր), կամ ինչ-որ տեղ շտապելուց, երբ ավտոբուսով շատ երկար կտևի:

Ու իմ կարծիքով էդ շատ լավ ա, որովհետև Երևանում տաքսիները մեծ քանակությունը իրոք չարիք ա:

[StrangeLittleGirl]

* Հասարակական տրանսպորտից օգտվելը հարմար ա, թե չէ? Ա կետից Բ կետ հասնելու համար պարտադիր պիտի սպասես կոնկրետ ավտոբուսի, թե կարող ես մի քանի ավտոբուսով տեղ հասնել, որը իհարկե չի ազդի բյուջեիդ վրա։
Կոնկրետ ինձ հարմար չի, բայց դա իմ սուբյեկտիվ մոտեցումն ա: Ես երդվյալ հեծանվորդ եմ, ու որ ավտոբուսը երկու րոպե ուշանում ա, ներվայնանում եմ: Բայց մարդիկ ասում են՝ լավն ա ստեղի հասարակական տրանսպորտը: Ա կետից Բ հասնելը մի ավտոբուս, թե յոթանասուն հատ ավտոբուս, նույն գինն ա: Էստեղ տոմսերը ոչ թե ըստ ավտոբուսների քանակի են, այլ ըստ Ա կետից Բ կետն ընկած հեռավորության:



* Տաքսին զարգացած է? Միջին աշխատավարձով ապրողի համար հասանելի փոխադրամիջոց է?

Տաքսին էստեղ ճոխություն ա: Հազարից մեկ են մարդիկ օգտվում: Մեկը ես մի երեք-չորս անգամ եմ օգտվել: Մի անգամը ուշ ժամի օդանավակայանից տուն գնալիս, որտև սատկած էի ուղղակի, չգիտեի էլ էդ ժամին ավտոբուս կար, թե չէ: Երկու անգամ տեղափոխվելիս: Մի անգամ էլ փարթիի ժամանակ շատ էի խմել, վախեցա տենց հեծանիվ քշել, ուշ ժամ էր, հասարակական տրանսպորտը չէր աշխատում: Միջին աշխատավարձ ունեցողի գրպանին հասանելի ա երբեմն-երբեմն օգտվելը, բայց չի օգտվում:


* Միջին աշխատավարձը ինչքան ա ու դա ինչին կհերիքի?
Բարձր ա. 4000-ից 10 000 դոլար ոլորտից կամ հաշվարկման ձևերից կախված: Հերիք ա գոհ ու երջանիկ ապրելու, երեխա մեծացնելու, ճամփորդելու, միջին մեծության միջին թաղամասում բնակարան ունենալու, դեռ մի բան էլ հետ գցելու համար:

[StrangeLittleGirl]

Չէ, տաքսիներ կան, բայց Հայաստանի պես չի: Տաքսի կարող ես նստել միայն տաքսիների համար նախատեսված հատուկ կանգառներից, որոնք ամբողջ քաղաքում մի քանի հատ են: Փողոցում տաքսի «բռնել» չես կարող, նույնիսկ եթե ինչ-որ մեկը տաքսուց իջավ, վարորդը չի թողնի իր տաքսին նստես, պետք ա պարտադիր գնաս կանգառից նստես: Կամ էլ կարող ես հեռախոսով պատվիրել, բայց եթե պատվիրեցիր, վարորդը պատվեր ստանալու պահին ա հաշվիչը միացնում, այլ ոչ թե քո նստելուց հետո: Ու ընդհանուր առմամբ տաքսուց մարդիկ շատ քիչ են օգտվում, մենակ երբ ավտոբուսի վարորդները գործադուլ են անում (ինչը ամիսը մի անգամ լինում էր), կամ ինչ-որ տեղ շտապելուց, երբ ավտոբուսով շատ երկար կտևի:
Ռուֆ, բա տաքսիների ափեր չկայի՞ն: Էստեղ կան, տաքսին վայրկենական գալիս ա ափով կանչելիս: Մինչև վեշերդ հավաքում, դուրս ես գալիս, թողնում, գնում ա: Հետո հաջորդն ես կանչում, էլի վայրկենական գալիս ա:

Ու իմ կարծիքով էդ շատ լավ ա, որովհետև Երևանում տաքսիները մեծ քանակությունը իրոք չարիք ա:
Դե Երևանում հասարակական տրանսպորտի փոխարինիչ ա տաքսին:

[Ռուֆուս]

Իտալիայում աշխատավարձի չափը շատ տարբեր ա, հարավում հնարավոր ա 1000 եվրոյից էլ քիչ լինի՝ ասենք Սիցիլիայում, Կալաբրիայում 700 եվրոյի կարգի ա, իսկ հյուսիսում ու հատկապես Միլանում 2-4.000 եվրոյի հասնի: Միջինը 1200-1500 եվրոյի չափի ա, ինչը շատ քիչ ա նման թանկ երկրի համար, դրա համար էլ երկիրը քաքի մեջ ա:

[Ռուֆուս]

Ռուֆ, բա տաքսիների ափեր չկայի՞ն: Էստեղ կան, տաքսին վայրկենական գալիս ա ափով կանչելիս: Մինչև վեշերդ հավաքում, դուրս ես գալիս, թողնում, գնում ա: Հետո հաջորդն ես կանչում, էլի վայրկենական գալիս ա:

Դե Երևանում հասարակական տրանսպորտի փոխարինիչ ա տաքսին:

Չէ, ափփո-վ տաքսիներ չկային, 350.000-անոց քաղաքում ընդամեը երկու տաքսի սերվիս կար հեռախոսով աշխատող, բայց օգտվող առանձնապես չկար: Տաքսիներից հիմնականում կայարանից ու օդանավակայանից եկող ժողովուրդն էին օգտվում, հասարակ բնակիչը՝ հազարից մեկ:

[StrangeLittleGirl]

Չէ, ափփո-վ տաքսիներ չկային, 350.000-անոց քաղաքում ընդամեը երկու տաքսի սերվիս կար հեռախոսով աշխատող, բայց օգտվող առանձնապես չկար: Տաքսիներից հիմնականում կայարանից ու օդանավակայանից եկող ժողովուրդն էին օգտվում, հասարակ բնակիչը՝ հազարից մեկ:

Ես Հռոմում օգտվել եմ :)) Պլանների մեջ չէր մտնում: Ուղղակի կեսգիշերից հետո օդանավակայանից քաղաք գնացող գնացք չկար:

[Աթեիստ]

Ամերիկայից, Կանադայից պարապ ո՞վ կա, եկեք, պատմեք։ Ես էդ կողմերի վրա եմ նայում։

[Ռուֆուս]

Ես Հռոմում օգտվել եմ :)) Պլանների մեջ չէր մտնում: Ուղղակի կեսգիշերից հետո օդանավակայանից քաղաք գնացող գնացք չկար:

Դե ես ինչ ասում եմ Բոլոնյայի ու որոշ չափով Ֆլորենցիայի մասին եմ ասում, որովհետև էդ երկուսում ապրել եմ: Հռոմի ու մյուս մեծ քաղաքների մասին չգիտեմ :)

[Ռուֆուս]

Ամերիկայից, Կանադայից պարապ ո՞վ կա, եկեք, պատմեք։ Ես էդ կողմերի վրա եմ նայում։

Ամերիկայի մեծ քաղաքներում չգիտեմ, ինչ-որ չափով հասարակական տրանսպորտ կա, բայց գիտեմ, որ շատ վատ վիճակում ա, բայց փոքր քաղաքներում եթե ավտո չունեցար, հաշվի, որ կես մարդ ես :))

[StrangeLittleGirl]

Ամերիկայի մեծ քաղաքներում չգիտեմ, ինչ-որ չափով հասարակական տրանսպորտ կա, բայց գիտեմ, որ շատ վատ վիճակում ա, բայց փոքր քաղաքներում եթե ավտո չունեցար, հաշվի, որ կես մարդ ես :))
Հա սուս, էս վերջերս ընկերուհուս հետ էի սկայփվում, բողոքը կապել էր, թե ինքը կյանքում ավտո չի քշի, բայց ԱՄՆ-ում առանց դրա հնարավոր չի, չգիտի ինչ ա անելու :))

[Գաղթական]

*Ձեր երկրում աշխատանքի ադեկվատ ժամանակը պահպանվում է? Եթե ավել են աշխատեցնում, դա նորմալ է?

Գոյություն ունի «հավելյալ աշխատանքային ժամ»:
ըստ ցանկության ա ու վարձատրվում ա + 50%..
կախված գործատուից՝ կարող ես հետո հավելյալ աշխատած ժամերի փոխարեն ազատ վերցնել մյուս օրերին..
մի բան էլ՝ եթե շատ հավելյալ ժամ ունենաս (Բելգիայում՝ 150 ու ավելի), ուրեմն կրկնակի հարկ պիտի վճարես..

ընդհանրապես գոյություն ունի տարեկան աշխատավարձի «թույլատրելի սահման».. եթե անցար, հարկերդ կտրուկ աճում են..

հետո՝ օրինակ՝ նույն գործատուի մոտ իրավունք ունես շաբաթական առավելագույնը 50ժ աշխատել (տարբեր տեղեր կարող ես և ավել աշխատել)..

ինչ վերաբերում է ընդհանրապես աշխատանք գտնելուն՝ չափազանց դժվար է, եթե օտար ես..
նախ՝ մեր դիպլոմներին հիմնականում լուրջ չեն վերաբերվում (թեև ես իմ հայկականը օրինական ստանդարտիզացրել եմ), երկրորդն էլ՝ նույնիսկ մամուլն է լուսաբանում, որ աշխատանքի տեղավորման կաբինետներում կան երկու տարբեր ցուցակներ թեկնածուների.. մեկը՝ «զտարյուն» բելգիացիներ, մյուսը՝ խառը..
գործատուն նախօրոք ասում է, թե որ ցուցակից իր համար աշխատակիցներ փնտրեն..

իսկ, եթե ուղիղ գործատուին ես դիմում՝ նորից՝ անունդ կարդալով կարող են ընդհանրապես չպատասխանել, բայց ասենք վականսիան երկար ժամանակ բաց մնա..

ու cv-ն էլ էդպիսի դեպքերում դեր չի խաղա..
օրինակ կինս՝ Հոլանդիայի արտաքին գործերի նախարարությունում աշխատանքի բավական փորձ ունենալով՝ Բելգիայում հասարակ ադմկնիստրատիվ աշխատանք էլ չէր գտնում տարուց ավել...



*Փոսալցման աշխատանքները երբ են կատարվում?

որ սկսում են՝ քեզ թվում է էլ վերջ չկա...
կարող է ամիսներով անգամ մայրուղու գիծը փակ լինել՝ պատճառ հանդիսանալով 10-20 կմ խցանումներկ ու տեսնում ես ախր, որ աշխատող էլ չկա, բայց փակ է...

[Գաղթական]

*Բժշկի դիմում են ամեն առիթով? Եվրոպայի որոշ տեղերի նման մեկ-երկու ամիս հետո են հերթագրում?

հերթագրումը, ըստ մասնագետի, կարող է տարբերվել..

դիմելու հաճախականությունը կախված է երկրի ապահովագրական ստանդարտից..
ասենք՝ Հոլանդիայում սովորական ապահովագրության համար մուծում ես ԱՄՍԱԿԱՆ մեկ անձի համար 130-140€..
+ բժշկական ծախսերիդ առաջին 300€-ն դու ես հոգում, նոր հետո մնացածը ապահսվագրությունը..

իսկ Բելգիայում՝ ես, որպես ընտանիքի գլուխ, մուծում եմ ՏԱՐԵԿԱՆ 90€, իսկ կինս ու երեխեքս ավտոմատ ընկնում են իմ պոլիսի տակ..


*Հարևանիցդ ռիսկ կանես ինչ-որ բան ուզես? (հաց, ձու, ձեթ, աղ)

մի հարևան ունեյինք, սովորացրել էինք՝ շուտ շուտ գալիս էր մեր տուն սուրճի..
ես էլ՝ ժամանակ առ ժամանակ, տարբեր խմիչքներ եմ սիրում համտեսել.. շատ էր լինում, որ գնում էի, փորձում էի դուրս չէր գալիս՝ տալիս էի իրեն ու սիրով ընդունում էր..

մի օր էլ մեր տան բանալիներից մեկը կորցրինք..
որոշեցինք, որ միակ օւինակը կվերցնի կինս ու կգնա Ամստերդամի համալսարան քննության..
ես աշխատանքից ավելի ուշ պիտի վերադառնայի..
հիմա եկել եմ՝ կինս չկա.. բավական սպասելուց հետո սկսեցի խիստ անհանգստանալ..
հեռախոսիս լիցքավորումն էլ նստելա..
մեկ էլ դա եկավ..
բացատրեցի սիտուացիան ու խնդրեցի իր հեռախոսից զանգել..
չտվեց.. ասումա՝ իմն էլա նստած.. ասում եմ՝ տանն ես, միացրու զանգեմ, ասումա՝ հեսա էլի դուրս եմ գալիս..
գնացի մյուս կողքի հարևանի մոտ..
ամեն օր տեսնելիս ջերմ բարևում էր..
էլի չտվեց..
ասեց՝ մոտս չի.. ասում եմ, բայց դու տանն ես, հեռախոսդ ո՞ւր պիտի լինի..
ասեց՝ կներես ու դուռը փակեց..
գնացի պակիստանցու խանութ՝ անգամ չոողեց պատմությունս ավարտեմ՝ տեղում հանեց հեռախոսը տվեց...

[Գաղթական]

* Միջին աշխատավարձը ինչքան ա ու դա ինչին կհերիքի?

Բելգիայում 1400-1500€ է..
հազիվ ծերը ծերին կհասցնես ))



* Մեքենաների խախտումների վիդեոներով կիսվում են ճանապարհային ոստիկանության հետ? Փորձում են նրանց պատասխանատվության ենթարկել? Օրինակ մեքենայի մեջից բան շպրտելը, ոչ թույլատրելի տեղերից հետադարձ կատարելը, կարմիր լույսերի տակից անցնելը, ոչ ճիշտ տեղ կայանած մեքենաները:

ամեն քայլափոխի տեսախցիկա դրված..
ցանկացած խախտման համար տուգանք ես մուծում..

օրինակ մի անգամ կինս երեխային շտապ օգնություն էր տարել, հետո զանգեց ասեց դուրս ենք գալիս, մեքենայով մոտեցա..
երբ հասա, դեռ դուրս չէին եկել..
խախտում արեցի ու կանգնեցի մայթեզրին (հիվանդանոցի դիմաց, բայց կայանելու համար չնախատեսված վայրում), որտեղ արդեն 3-4 մեքենա կար կանգնած..
միակ տարբերությամբ, որ նրանց մեջ վարորդ չկար, իսկ ես մնացի ղեկի մոտ..
քաղաքացիական մեքենայով մի մեքենա կողքս կանգնեց ու կին ոստիկան իջավ..
ներողություն խնդրեցի խախտման համար ու փորձեցի բացատրեմ, որ հենց նոր եմ կանգնել ու էլի դուրս եմ գալիս (իր աչքի առաջ եկան նստեցին).. մեկ է մնաց անդրդվելի ու 50€ տուգանք գրեց..

վերևում մի հարց էլ կար, ոստիկանին դիմելու վերաբերյալ..
ուրեմն Բելգիայում ընդհանրապես արգելված է ուրիշի գարաժի դիմաց կայանել.. անգամ քո սեփսկանի դիմաց չես կարող կայանել, եթե համարդ դարբասին փակցված չի..
կարող են տուգանել ու մեքենադ տանել տուգանային հրապարակ.. էդ դեպքում՝ համ տուգանքը պիտի մուծես, համ հրապարակում կայանած ժամկետի համար, համ էլ հատուկ մեքենայի ծախսերը վճարես, որն եկել քո մեքենան տարելա..
չնայած այս արգելքի՝ շուտ շուտ են գալիս գարաժիս դիմաց կայանում..
փորձում եմ մարդկային մնալ ու սկսում եմ հարևանների դռները ծեծել հարցնել, թե ում տուն է դա հյուր եկել..
կամ էլ ապակու տակ իրենց հեռախոսահամարն են թողած լինում ու խնդրագիր, որ զանգես գան քաշեն տանեն..

միայն մի անգամ է պատահել, որ լուսադեմին 4-ին իջել էի աշխատանքի գնալու ու տեսա դիմացը մեքենա կա՝ առանց հռռախոսի համարի..
դե ես էլ գործից ուշանում եմ՝ ում գնամ էդ ժամին դիվադադար անեմ..
զանգեցի՝ ոստիկանությունից մի 5 րոպեյվա մեջ եկան..
իրենց կանալներով գտան, թե ում մեքենան է (համարանիշներից) ու իրենք զանգեցին եկավ..
էլ չիմացա, թե դրա հետ վերջը ինչ արեցին )))

[Micke]

Բելգիայում 1400-1500€ է..
հազիվ ծերը ծերին կհասցնես ))




ամեն քայլափոխի տեսախցիկա դրված..
ցանկացած խախտման համար տուգանք ես մուծում..

օրինակ մի անգամ կինս երեխային շտապ օգնություն էր տարել, հետո զանգեց ասեց դուրս ենք գալիս, մեքենայով մոտեցա..
երբ հասա, դեռ դուրս չէին եկել..
խախտում արեցի ու կանգնեցի մայթեզրին (հիվանդանոցի դիմաց, բայց կայանելու համար չնախատեսված վայրում), որտեղ արդեն 3-4 մեքենա կար կանգնած..
միակ տարբերությամբ, որ նրանց մեջ վարորդ չկար, իսկ ես մնացի ղեկի մոտ..
քաղաքացիական մեքենայով մի մեքենա կողքս կանգնեց ու կին ոստիկան իջավ..
ներողություն խնդրեցի խախտման համար ու փորձեցի բացատրեմ, որ հենց նոր եմ կանգնել ու էլի դուրս եմ գալիս (իր աչքի առաջ եկան նստեցին).. մեկ է մնաց անդրդվելի ու 50€ տուգանք գրեց..

վերևում մի հարց էլ կար, ոստիկանին դիմելու վերաբերյալ..
ուրեմն Բելգիայում ընդհանրապես արգելված է ուրիշի գարաժի դիմաց կայանել.. անգամ քո սեփսկանի դիմաց չես կարող կայանել, եթե համարդ դարբասին փակցված չի..
կարող են տուգանել ու մեքենադ տանել տուգանային հրապարակ.. էդ դեպքում՝ համ տուգանքը պիտի մուծես, համ հրապարակում կայանած ժամկետի համար, համ էլ հատուկ մեքենայի ծախսերը վճարես, որն եկել քո մեքենան տարելա..
չնայած այս արգելքի՝ շուտ շուտ են գալիս գարաժիս դիմաց կայանում..
փորձում եմ մարդկային մնալ ու սկսում եմ հարևանների դռները ծեծել հարցնել, թե ում տուն է դա հյուր եկել..
կամ էլ ապակու տակ իրենց հեռախոսահամարն են թողած լինում ու խնդրագիր, որ զանգես գան քաշեն տանեն..

միայն մի անգամ է պատահել, որ լուսադեմին 4-ին իջել էի աշխատանքի գնալու ու տեսա դիմացը մեքենա կա՝ առանց հռռախոսի համարի..
դե ես էլ գործից ուշանում եմ՝ ում գնամ էդ ժամին դիվադադար անեմ..
զանգեցի՝ ոստիկանությունից մի 5 րոպեյվա մեջ եկան..
իրենց կանալներով գտան, թե ում մեքենան է (համարանիշներից) ու իրենք զանգեցին եկավ..
էլ չիմացա, թե դրա հետ վերջը ինչ արեցին )))


Ախ էտ շտռաֆները... մի 2010 թիվ ավտոյի փող եմ փակվել

[Ուլուանա]

Ես էլ մի քիչ ԱՄՆ–ի մասին գրեմ, ավելի կոնկրետ՝ Նյու Յորքի։ Դե, էստեղ շատ բաներ նահանգից նահանգ տարբերվում են, բայց շատ բաներ էլ համընդհանուր են։

Ի դեպ, ժողովուրդ, հարցերին պատասխանելիս հենց սկզբից անպայման գրեք, թե որ երկրի մասին եք խոսում, թե չէ՝ սկսում եք գրել նենց, կարծես բոլորն ի սկզբանե անգիր գիտեն, թե ով որ երկրում ա ապրել/ապրում, ու կարիք չկա դրա մասին նշելու :))։


* Համալսարանական քննություններին կաշառք տվողների մասին տեղյակ պահում են ոստիկանությանը, որ հետագայում նրանց դիպլոմները չհավասարվեն իրենցիններին:
Էս հարցին Բյուրի պատասխանն էն ա, ինչ ես ասելու էի, մենակ մի բան ավելացնեմ. մեկ–մեկ կարող ա պատահել, որ ուսանողը դասախոսի հետ ինտիմ կապի մեջ մտնի կաշառք տալու փոխարեն, բայց դա էլ, իմ իմանալով, ահագին հազվադեպ ա լինում, ու բացահայտվելու դեպքում շատ լուրջ բան ա համարվում. դասախոսին հեռացնում են աշխատանքից, նենց որ դա բոլորովին ձեռնտու չի դասախոսին։ Ու դասախոսները, սիրալիր ու բարեհամբույր լինելով հանդերձ, սովորաբար շատ որոշակի հեռավորություն են պահպանում ուսանողներեից՝ վախենալով, որ թեկուզ մի փոքր ընկերական վերաբերմունքը կարող ա սխալ ընկալվել ու մեկնաբանվել ուսանողի կամ կողքից նայողի կողմից ու լուրջ խնդիր առաջացնել իրենց համար։ Իսկ կաշառքի հետ կապված արդեն ասեցի. կարդալ Բյուրի գրածը.

Էս հարցի վրա ուշքս գնաց: Կաշա՞ռք: Համալսարանու՞մ: Հը՞: Դիպլո՞մ: Դա ֆանտաստիկայի ժանրից ա, որևէ մեկի մտքի ծերով էլ չի անցնում, որ կարելի ա քննություն ստանալու համար փող տալ, դեռ բռնվելուց հետո էլ ավարտելու շանսեր ունենալ: Էստեղ ամենավատ ուսանողական հանցագործությունը, որ կարա լինի, պլագիատն ա: Բայց պլագիարիզմի վրա բռնված ուսանողը չափսից կախված կա՛մ կտրվում ա տվյալ քննությունից, նորից պիտի հանձնի, կա՛մ ընդհանրապես դուրս ա շպրտվում համալսարանից: Ու քննությունները ստուգելիս հատուկ պլագիարիզմի դետեկտորներ կան:


* Երբ գիշերվա ժամերին բակից լսվում է բարձր երաժշտություն ոստիկանությանը դիմում են? Փորձում են ինքնուրույն լուծել այս խնդիրը?
Մենք երբևէ ոստիկանություն դիմած չկանք, չնայած նմանատիպ աղմուկի ու բարձր երաժշտության դեպքեր եղել են ուշ ժամերի, բայց ոչ էն աստիճանի, որ մտածենք ոստիկանություն դիմելու մասին, գուցե մասամբ քո ասած «մենթալիտետում չլինելու» պատճառով։ Բայց ընդհանապես էստեղ շատ տարածված ա ամեն ստից առիթով ոստիկանություն դիմելը, ու, ինչքան գիտեմ, ոստիկանությունն էլ սովորաբար օպերատիվ արձագանքում ա։ Համենայնդեպս, շատ եմ լսել, որ բարձր երաժշտության կամ աղմուկի համար մարդիկ դիմեն ոստիկանություն։

[Ուլուանա]

*Ձեր երկրում աշխատանքի ադեկվատ ժամանակը պահպանվում է? Եթե ավել են աշխատեցնում, դա նորմալ է?
Եթե օրինական աշխատող ես, սովորաբար ավել չեն աշխատեցնում, իմ իմանալով, որովհետև կարող ես բողոքել, եթե շահագործեն։


*Երբ պաշտոնյա է փողոցով անցնում, հնարավոր է, որ երթևեկությունը խաթարվի?
Ճիշտն ասած՝ էդքան շատ չեմ երթևեկում, որ նման բաները նկատած լինեմ, բայց հաշվի առնելով մնացած ամեն ինչը՝ մի տեսակ հեչ չեմ պատկերացնում էստեղ նման բան։


*Փոսալցման աշխատանքները երբ են կատարվում?
Գաղափար չունեմ։


*Բժշկի դիմում են ամեն առիթով? Եվրոպայի որոշ տեղերի նման մեկ-երկու ամիս հետո են հերթագրում?
Եթե բժշկական ապահովագրություն ունեն, ապա հա, լավ էլ դիմում են։ Իսկ չունեցողները, բնականաբար, հիմնականում ծայրահեղ դեպքերում նոր կդիմեն։ Հերթագրելու առումով շատ տարբեր ա. նայած բժիշկ, նայած կլինիկա, նայած ոլորտ։ Համենայնդեպս, անձամբ իմ փորձն էդ առումով շատ բազմազան ա եղել, ու չեմ կարող ասել, թե բժշկի լավ կամ վատ լինելուց ա կախված եղել դա։ Օրինակ, եղել ա՝ շատ լավ բժիշկ–թերապևտ ենք ունեցել (ընդհանուր բժիշկ), որը շատ հասանելի էր. մեծ մասամբ զանգում էիր ու նույն օրն էլ կարող էիր գնալ, բայց դա ավելի շուտ բացառություն ա եղել, քան օրինաչափություն։ Սովորաբար առնվազն մի քանի օր հետո նոր կարող ես գնալ, իսկ շատ դեպքերումմի մինչև մի քանի շաբաթ, հազվագյուտ դեպքերում՝ նույնիսկ մեկ–երկու ամիս կարող ա սպասել տան։ Մի խոսքով՝ միջինում մի քանի օրից մինչև մի քանի շաբաթն ա սպասելու ժամանակահատվածը։


*Կան փոքրիկ խանութներ, թե դարը միայն սուպերմարկետներինն ա? Որտեղ ամեն ինչ կգտնես:
Կան, բայց քիչ են ու ավելի թանկ։ Բայց նենց չի, որ ամեն ինչ կգտնես։ Որ ամեն ինչ գտնես, էն ա՝ արդեն սուպերմարկետ պիտի լինի, էլի :))։


*Հարևանիցդ ռիսկ կանես ինչ-որ բան ուզես? (հաց, ձու, ձեթ, աղ)
Ընդհանուր առմամբ ընդունված չի տենց հարևանություն անելը։ Քչերն են տենց մտերմիկ շփումներ ունենում, որ նման բաներ ուզեն իրարից։ Սովորաբար հարևաններն իրար շատ սիրալիր, նույնիսկ ջերմ բարևում են ու ստանդարտ «ո՞նց ես, ո՞նց չես» հարցնում, բայց դրանով սահմանափակվում ա ամեն ինչ։ Լինում են, իհարկե, բացառություններ. անձամբ գիտեմ մարդկանց, ովքեր շփվել, մտերմացել են որպես հարևաններ, բայց դե նորման դա չի։

[Tiger29]

* Լուսացույցները խաչմերուկի որ հատվածում են տեղադրված? Վերևում? Քանի վայրկյան է պահում դեղին լույսը? Բոլոր տեղերում նույն ստանդարտն է գործում? Երբ զեբրայով անցնում եք, վտանգավոր իրավիճակներ հաճախ են լինում?

*Դպրոցներում սովորեցնում են ճանապարհային կանոնները? Դպրոցը երեխայի ֆիզիկական զարգացման համար ինչ ծրագրեր է առաջարկում? (Լող, թենիս, ֆուտբոլ կամ դահուկ) Մտավոր զարգացման համար ինչ առարկաներ կան? (Շախմատ, շաշկի, տրամաբանական առարկաներ)

*Զարգացող սերնդի համար համար առաջին խնդիրը որն է, որի դեմն առնում է պետությունը? (Ալկոհոլ, ծխախոտ, թմրանյութ, գողություն)

[Micke]

Եթե օրինական աշխատող ես, սովորաբար ավել չեն աշխատեցնում, իմ իմանալով, որովհետև կարող ես բողոքել, եթե շահագործեն։


Ճիշտն ասած՝ էդքան շատ չեմ երթևեկում, որ նման բաները նկատած լինեմ, բայց հաշվի առնելով մնացած ամեն ինչը՝ մի տեսակ հեչ չեմ պատկերացնում էստեղ նման բան։


Գաղափար չունեմ։


Եթե բժշկական ապահովագրություն ունեն, ապա հա, լավ էլ դիմում են։ Իսկ չունեցողները, բնականաբար, հիմնականում ծայրահեղ դեպքերում նոր կդիմեն։ Հերթագրելու առումով շատ տարբեր ա. նայած բժիշկ, նայած կլինիկա, նայած ոլորտ։ Համենայնդեպս, անձամբ իմ փորձն էդ առումով շատ բազմազան ա եղել, ու չեմ կարող ասել, թե բժշկի լավ կամ վատ լինելուց ա կախված եղել դա։ Օրինակ, եղել ա՝ շատ լավ բժիշկ–թերապևտ ենք ունեցել (ընդհանուր բժիշկ), որը շատ հասանելի էր. մեծ մասամբ զանգում էիր ու նույն օրն էլ կարող էիր գնալ, բայց դա ավելի շուտ բացառություն ա եղել, քան օրինաչափություն։ Սովորաբար առնվազն մի քանի օր հետո նոր կարող ես գնալ, իսկ շատ դեպքերումմի մինչև մի քանի շաբաթ, հազվագյուտ դեպքերում՝ նույնիսկ մեկ–երկու ամիս կարող ա սպասել տան։ Մի խոսքով՝ միջինում մի քանի օրից մինչև մի քանի շաբաթն ա սպասելու ժամանակահատվածը։


Կան, բայց քիչ են ու ավելի թանկ։ Բայց նենց չի, որ ամեն ինչ կգտնես։ Որ ամեն ինչ գտնես, էն ա՝ արդեն սուպերմարկետ պիտի լինի, էլի :))։


Ընդհանուր առմամբ ընդունված չի տենց հարևանություն անելը։ Քչերն են տենց մտերմիկ շփումներ ունենում, որ նման բաներ ուզեն իրարից։ Սովորաբար հարևաններն իրար շատ սիրալիր, նույնիսկ ջերմ բարևում են ու ստանդարտ «ո՞նց ես, ո՞նց չես» հարցնում, բայց դրանով սահմանափակվում ա ամեն ինչ։ Լինում են, իհարկե, բացառություններ. անձամբ գիտեմ մարդկանց, ովքեր շփվել, մտերմացել են որպես հարևաններ, բայց դե նորման դա չի։

ավել աշխատացնում են, բողոքել չես կարող, որովհետև աշխատանքային պայմանագրի մեջ գործատուն անպայման դա նշում է որպես պարտադիր պայման։ Ով չի համաձայնում, պարզապես աշխատանքի չեն ընդունում։ Իսկ աշխատանք փնտրելուց հիմնականում մարդիկ պատրաստ են ամեն ինչի, միայն թե աշխատանք ստանան։ Ավել աշխատելու դեպքում դա բաժանված է ժամերի. մինչև ժամը19։00 համարվում է նորմալ աշխ. օր և վճարվում է պարզապես ավել աշխատած ժամերի համար մեկին՝ մեկ։ Ժամը 19։00-21։00 վճարվում է 150%-ով, դրանից հետո մինչև առավոտյան 6։00 հաշշվում է արդեն գիշերային տարիֆ։ Եվ վճարվում է 200%-ով։ Եթե շաբաթ օրով են կանչում աշխատանքի, ապա հենց ամենասկզբից հաշվվում է արդեն 150%-ով։ Կիրակի և տոն օրերին համապատասխանաբար 200%
Բայց այդ հավելյալ աշխատաժամը գործառուի համար շատ վատ է, որովհետև եթե ասենք շաբաթական 38,5աշխատաժամերի համար գործատուն վճարում է չորս պարտադիր հարկերը՝ բժշկակական ապահովագրություն, Վթարային ապահովագրություն, գործազրկության ապահովագրություն և թոշակային ապահովագրություն, ապա 38,5ժամից ավել աշխատելու դեպքում, այդ բոլոր ապահովագրությունները հարկվում են բացառապես ԳՈՐԾԱՌՈՒԻՑ։Դրա համար շատ ֆիրմաներ հիմա նոր տրյուկ են անում՝ գործառուին ընդունում են կես դրույքով՝ այսինքն 20 ժամով, բայց աշխատացնում 40։ Արդյունքում իրենք ունեն ֆուլ թայմ աշխատող, բայց հարկեր վճարում են ընդամենը կես դրույքի համար։ Դա օրենքի սողանցք է որի դեմ ոչ ոք պայքարել չի կարող՝Օրինական անօրինություն։

երթևեկություն փակել կա միմիայն հայտարարված դեմոնստրացիաների, քայլերթերի, հեծանվաարշավների ու մարաթոնների ժամանակ։ Առանց բացառության։

Փոսալցման աշխատանքնե՞ր:D Այստեղ փոսացում չի, փողոցալցում է։

Բժշկական ապահովագրությունը պարտադիր է։ Երկրում բնակվող յուրաքանչյուր ոք պարտավոր է ունենալ բուժ. ապահովագրություն։
Տարեկան ֆուլ չեք անելը լավ բան է, եթե դրա հավեսն ու ժամնակը ունես։ Ճիմնականում թոշակառուներն են դա անում, որ բան ու գործ չունեն։
Սպասաժամերը կախված են դիմածդ բժշկից և թե ինչի համար ես դիմել։ Օրինակ գինեկոլոգի, ատամնաբուժի, կարող է տևել 3օրից մինչև տաս օր։ Թերապեվտի մոտ կարող եմ գնալ առանց նախապես զգուշացնելու,(բայց դե նայած որտեղ ես ապրում։ Քաղաքներում հեշտ է, իսկ գյուղերում մի քանի գյուղին մեկ թերապեվտ է հասնում)
ուռոլոգի(երեկամների, միզուղիների, պրոստատայի համար) մոտ կարող է իրոք մի երկու ամիս տևել։

Փոքրիկ խանութներ կան։ Ի տարբերություն իտալիայի, այստեղ դրանց մոնոպոլիան թուրքերի ձեռքին է։

Հարևանից ռիսկ կանեմ իհակե։ Բայց դե կախված է նրանից թե հարևանս ինչ ազգ է։ Թուրք, յուգո(յուգոսլավացի) քուրդ, խորվաթ, գնչու, ռումին հարևանից կարող ես ուզել, խնդիր չէ։ Տեղացին կտա բայց կհամարի հույժ տարօրինակ։ Մի անգամ մեր ավստրիացի հարևանուհին մեզանից սոխ փոխ առավ։ Տեղացիները հիմնականում ընկերությում են անում միմիանց հետ, իսկ մնացածը՝ խառը։
Ունեցել ենք հարևաններ, որոնց հետ գնալ-գալ կար, և հարևաններ, որոնց նույնիսկ դեմքով չէի ճանաչում։

[Micke]

* Լուսացույցները խաչմերուկի որ հատվածում են տեղադրված? Վերևում? Քանի վայրկյան է պահում դեղին լույսը? Բոլոր տեղերում նույն ստանդարտն է գործում? Երբ զեբրայով անցնում եք, վտանգավոր իրավիճակներ հաճախ են լինում?

*Դպրոցներում սովորեցնում են ճանապարհային կանոնները? Դպրոցը երեխայի ֆիզիկական զարգացման համար ինչ ծրագրեր է առաջարկում? (Լող, թենիս, ֆուտբոլ կամ դահուկ) Մտավոր զարգացման համար ինչ առարկաներ կան? (Շախմատ, շաշկի, տրամաբանական առարկաներ)

*Զարգացող սերնդի համար համար առաջին խնդիրը որն է, որի դեմն առնում է պետությունը? (Ալկոհոլ, ծխախոտ, թմրանյութ, գողություն)

Թայգր ջան, ներող էլի ապեր, բայց պիտի հարցնեմ՝ էս հարցերդ հատուկ կատալոգի միջից ե՞ս պեղում հանում։ Էս հարցերով ուզում ես պարզապես թեմային զարգացում տա՞լ, թե՞ իրոք չգիտես ու ուզում ես իմանալ։ Եթե երկրորդն է, ապա մեծ հոժարութամբ պատրաստ եմ բոլոր հարցերիդ պատասխանել։ Իսկ եթե զուտ թեման ես ուզում ապրեցնես, ասա՝ սուետայի մեջ չընկնենք։

[ivy]

Էսքան գրելու ժամանակ, ցավոք, չունեմ: Դրա համար էսպես անենք: Եթե որևէ մեկին կոնկրետ հարցի պատասխան պետք գա՝ Մյունխենին վերաբերող, հարցրեք, կգրեմ:

[StrangeLittleGirl]

* Լուսացույցները խաչմերուկի որ հատվածում են տեղադրված? Վերևում? Քանի վայրկյան է պահում դեղին լույսը? Բոլոր տեղերում նույն ստանդարտն է գործում? Երբ զեբրայով անցնում եք, վտանգավոր իրավիճակներ հաճախ են լինում?

*Դպրոցներում սովորեցնում են ճանապարհային կանոնները? Դպրոցը երեխայի ֆիզիկական զարգացման համար ինչ ծրագրեր է առաջարկում? (Լող, թենիս, ֆուտբոլ կամ դահուկ) Մտավոր զարգացման համար ինչ առարկաներ կան? (Շախմատ, շաշկի, տրամաբանական առարկաներ)

*Զարգացող սերնդի համար համար առաջին խնդիրը որն է, որի դեմն առնում է պետությունը? (Ալկոհոլ, ծխախոտ, թմրանյութ, գողություն)

Էս ինչ հարցեր են :)) Սրանցից ոչ մեկի պատասխանը չգիտեմ: Մենակ կարամ ասեմ, որ զեբրայով անցնելիս վտանգավոր իրավիճակներ չեն լինում:

[Tiger29]

Թայգր ջան, ներող էլի ապեր, բայց պիտի հարցնեմ՝ էս հարցերդ հատուկ կատալոգի միջից ե՞ս պեղում հանում։ Էս հարցերով ուզում ես պարզապես թեմային զարգացում տա՞լ, թե՞ իրոք չգիտես ու ուզում ես իմանալ։ Եթե երկրորդն է, ապա մեծ հոժարութամբ պատրաստ եմ բոլոր հարցերիդ պատասխանել։ Իսկ եթե զուտ թեման ես ուզում ապրեցնես, ասա՝ սուետայի մեջ չընկնենք։

Micke ջան, «Հայաստանի Հանրապետության պրոբլեմները» կատալոգից եմ հանում հարցերս։
Էստեղ իմանալ-չիմանալու հետ կապված չի։ Որոշ երկրներինը գիտեմ, որոշներինը՝ չէ։
Էստեղ փորձի փոխանակման համար եմ անում։ Բաներ կան, որոնք խնդիր են առաջացնում մեր մոտ ու ըտեղ, ոչ նախագահը կապ ունի, ոչ քաղաքապետը, ոչ էլ մի ուրիշը։ Երբ մեր էրեխեն պաղպաղակի թուղթը գցում ա գետնին, ըտեղ Տարոնը մեղավոր չի, որ քաղաքը կեղտոտ ա։

Մի օրինակ բերեմ։ Երբ Գերմանիայում էի, նկատեցի, որ ամեն տեղ շրջանաձև խաչմերուկներ են կառուցված։ Էդ խաչմերուկներում գործում էր էս օրենքը՝ ով արդեն խաչմերուկ է մտել ունի առավելություն։
Մեր մոտ էդ խնդիրը ունեինք։ Գործում էր սովետական աջից հարվածի կանոնը։ Էդ թեքության վրա մեքենայի կողային հայելիները ցույց չեն տալիս կողքի մեքենաներին և տեղի էին ունենում բազմաթից վթարներ։ Գերմանիայից հետ գալուց հետո բազմաթիվ ճանապարհային ոստիկանների ասել եմ էդ մասին, ասում էին սա ճիշտն ա։ Հիմա արդեն շատ տեղերում էդ ձևով ա՝ Գարեգին Նժդեհ, Բանգլադեշ, 15-րդ թաղամաս և այլն։ Բանվորի արձանում էլ էնքան շատ էր վթար լինում՝ լուսացույց դրեցին։

Հիմա ասածս էն ա, որ եթե ինչ-որ օգուտներ քաղենք էս փորձի փոխանակումից, վատ չէր լինի։

[Sagittarius]

...Բայց եթե ինչ-որ մեկը տանը փարթի ա անում, բան չես կարա անես: Կարաս գնաս դուռը ծեծես, կասեն՝ դու էլ արի, միացի: Կարաս ոստիկանություն զանգես, կասեն՝ դու էլ գնա, մասնակցի փարթիին: Էդ ուղղակի տխուր իրականություն ա: Ստեղ փարթիի դեմ խաղ չկա:


էս ինչ լավ քաղաք ա

[Micke]

Micke ջան, «Հայաստանի Հանրապետության պրոբլեմները» կատալոգից եմ հանում հարցերս։
Էստեղ իմանալ-չիմանալու հետ կապված չի։ Որոշ երկրներինը գիտեմ, որոշներինը՝ չէ։
Էստեղ փորձի փոխանակման համար եմ անում։ Բաներ կան, որոնք խնդիր են առաջացնում մեր մոտ ու ըտեղ, ոչ նախագահը կապ ունի, ոչ քաղաքապետը, ոչ էլ մի ուրիշը։ Երբ մեր էրեխեն պաղպաղակի թուղթը գցում ա գետնին, ըտեղ Տարոնը մեղավոր չի, որ քաղաքը կեղտոտ ա։

Մի օրինակ բերեմ։ Երբ Գերմանիայում էի, նկատեցի, որ ամեն տեղ շրջանաձև խաչմերուկներ են կառուցված։ Էդ խաչմերուկներում գործում էր էս օրենքը՝ ով արդեն խաչմերուկ է մտել ունի առավելություն։
Մեր մոտ էդ խնդիրը ունեինք։ Գործում էր սովետական աջից հարվածի կանոնը։ Էդ թեքության վրա մեքենայի կողային հայելիները ցույց չեն տալիս կողքի մեքենաներին և տեղի էին ունենում բազմաթից վթարներ։ Գերմանիայից հետ գալուց հետո բազմաթիվ ճանապարհային ոստիկանների ասել եմ էդ մասին, ասում էին սա ճիշտն ա։ Հիմա արդեն շատ տեղերում էդ ձևով ա՝ Գարեգին Նժդեհ, Բանգլադեշ, 15-րդ թաղամաս և այլն։ Բանվորի արձանում էլ էնքան շատ էր վթար լինում՝ լուսացույց դրեցին։

Հիմա ասածս էն ա, որ եթե ինչ-որ օգուտներ քաղենք էս փորձի փոխանակումից, վատ չէր լինի։

Լավ եթե տենցա, փորձեմօգտակար լինել, չնայած կասկածում եմ որ շատ օգնի՝ եթե ընդհանրապես։
Ավստրիայում լուսացույցները կախված են և խաչմերուկներում ճամփուղու մեջտեղում, և խաչմերուկներում մայթերի վրա։ Կանաչից կարմիր փոխելու ընթացքում կանաչը չորս անգամ թարթում է, փոխվում դեղինի, որը մնում է երկու վայրկյան, ապա կարմրի է փոխվում։ Հակառակ պրոցեսում դեղինը վառվում է, երբ կարմիրը դեռ չի մարել. երկու լույսը միաժամանակ մնում է վառված մոտ մեկ վայրկյան, ապա փոխում կանաչի։ Կարմիրի և կանաչի տևողությունը կախված է խաչմերուկի կարևորությունից։ Այժմ գնալով պակասում են խաչմերուկները, որոնք վերափոխվում են շրջանաձև, առանց կարգավորող լուսացույցի խաչմերուկների։ Դրանք շատ ավելի ապահով են ու գործում են հենց այն սիստեմով, որը դու տեսել ես Գերմանիայում։ Օրինակ Բրյուսելում ես զարմացած էի մնացել. կանաչ լույսը առանց նախազգուշացման փոխում է դեղինի՝ ուզած չուզած անցնում ես տակով։ Մեր մոտ դեղինի տակով անցնելը հավասար է կարմիրի տակով անցնելուն և տուգանվում է մինչև հարյուրհինգ եվրո։
Մի անգամ Ստոկհոլմում ընկա մի հիմար պատմության մեջ. ինձ հյուրընկալողները իմ համար վարձու մեքենա էին վերցրել։ Հոյակապ ժեստ էր, որից ինքնասիրությունս խիստ շոյվել էր։ Ուպպսալայից գնացի Ստոկհոլմ զբոսնելու՝ քաղաքը տեսնելու։ Հատուկ պարքինգները շատ թանկ են՝ երեսուներկու կռոն, ինչը հավասար է չորս եվրոյի։ Վիեննայում միջին հաշվով երկուսից-երեք եվրո է։ Որոշեցի փողոցում կանգնեցնել։ Գտա մի հարմար տեղ՝ խաչմերուկից մոտ յոթ-ութ մետր խորության վրա։ Մեկ պարկոմատից գնեցի կտրոնը, որն արժեր կարծեմ քսանհինգ կռոն ժամվա համար՝ մեր մոտ փողոցում կանգնելն արժէ երկու եվրո։ Ժամ հետո եկա, տեսնեմ ավտոն արդեն բարձել են էվակուատրի վրա, կողքին էլ պարքինգ շերիֆը տուգանքն է գրում։ Հարցնում եմ ինչումն է խնդիրը։ Պարզվում է, որ Ստոկհոլմում վերջին կայանած մեքենայից մինչև խաչմերուկ, պետք է տաս մետր ազատ տարածություն մնա։ Ասացի լավ տուգանքը կմուծեմ, իջեցրեք մեքենան, չէ՞ որ արդեն այսեղ եմ։ Չէ, ձև չի, որովհետև էվակատորն արդեն եկել է, ուրեմն նա իր գործը պետք է կատարի։ Շատ չերկարացնեմ՝ հազար կռոն տուգանք, երեք հազար էվակուատրի համար։ Մեկ եվրոն հավասար է մոտ ութ կռոնի։
Ավստրիայում էվակուատոր կկանչեն միայն, եթե մեկի ճանապարհը փակել ես, այլապես տուգանք երեսունվեց եվրո։
Զեբրաների վրա ոչինչ չի պատահում։ Տարվա մեջ հազիվ լինի մեկ-երկու դեպք, երբ մեկը զեբրայի վրա վրաերթ կատարի։

Դպրոցներում տարրական չորրորդ դասարանից սկսած պարտադիր սովորեցնում են ճան. երթ. կանոնները։
Շաբաթական վեց ժամ սպորտի ժամ է՝ ֆիզկուլտ։ Սպորտի ժսմի սահմաններում տանում են շաբաթական մեկ անգամ երկու ժամով լողի։ Նաև ֆուտբոլի կամ ձեռքի գնդակի հավաքական են ստեղծում, որը տարվա ընթացքում խաղում է վիեննայի դպրոցական լիգայում։ Այս ամենը դպրոցի ծրագրերի սահմաններում։ Մտավոր սպորտը զարգացած չէ։

Զարգացող սերնդի համար առաջին խնդիրը ո՞րն է որի դեմն առնում է պետությունը։ Ալկոհոլ ու ծխախոտ մինչև տասնվեց տարեկան չի թույլատրվում, բայց դրա դեմ ինչ որ կոնկրետ քարոզարշավներ չկան։ Բայց այ սեքսի մասին լիքը բաներ են սովորեցնում։ Օրինակ պրեզերվատիվ ճիշտ հագցնել, ճիշտ պաշտպանվել և այլն, այսինքն ում որտեղը ցավումա, դրանից էլ խոսումա։

[Ուլուանա]

* Հասարակական տրանսպորտից օգտվելը հարմար ա, թե չէ? Ա կետից Բ կետ հասնելու համար պարտադիր պիտի սպասես կոնկրետ ավտոբուսի, թե կարող ես մի քանի ավտոբուսով տեղ հասնել, որը իհարկե չի ազդի բյուջեիդ վրա։
Շատ դեպքերում պետք ա լինում երկու–երեք ավտոբուս փոխել, բայց էստեղ գոյություն ունի transfer երևույթը, այսինքն՝ առաջին ավտոբուսից օգտվելու համար որ վճարում ես, արդեն հաջորդների համար ստիպված չես վճարել, համարվում ա, որ նույն ուղղության մաս են, այսինքն՝ կոնկրետ նպատակակետիդ հասնելու համար մի անգամ ես վճարում։ Ավտոբուսները հատուկ քարտով են (metro card են կոչվում, որոնք նաև մետրոյում են կիրառելի), կամ 25 ցենտանոց մետաղադրամներով, ուրիշ տեսակի փող չես կարող օգտագործել ավտոբուսից օգտվելու համար։ Եթե նպատակակետիդ հասնելու համար ուրիշ ավտոբուս էլ պիտի նստես առաջինից հետո, բայց մետաղադրամներով ես վճարում, վարորդին խնդրում ես, որ transfer–ի կտրոն տա, որ հաջորդ ավտոբուսի համար դա օգտագործես ու նորից չվճարես, իսկ եթե քարտով ես վճարում, քարտդ հաջորդ ավտոբուսի համապատասխան տեղը մտցնելիս ավտոմատ ֆիքսում ա, որ դու արդեն վճարել ես, ու լրացուցիչ գումար չի հանվում քարտից։
Բացի մետրոյից, գնացքներն էլ են լավ զարգացած։ Անձամբ իմ ամենասիրելի փոխադրամիջոցն ԱՄՆ–ում գնացքն ա՝ արագ ու հարմարավետ։ Ուղղակի գնացքն ավտոբուսից ու մետրոյից ավելի թանկ ա, ցավոք։

Ռուֆուսի գրած էս մասը ԱՄՆ–ի (կամ առնվազն Նյու Յորքի) դեպքում էլ ա լրիվ նույնը.

Բոլոր ավտոբուսները աշխատում են չոտկի ժամատախտակով, որոնք փակցված են կանգառներում, կամ կարաս google maps-ով նայես, թե որ ավտոբուսը որ ժամին ա գալիս: Կանգառից դուրս կանգնել կամ կանգառից դուրս մարդ վերցնելը չլսված բան ա: Ավտոբուսը կանգառում դուռը փակեց, չհասցրեցիր նստել, ինչ ուզում ես արա, դուռը չի բացի, պետք ա սպասես հաջորդին:


* Տաքսին զարգացած է? Միջին աշխատավարձով ապրողի համար հասանելի փոխադրամիջոց է?
Տաքսուց օգտվելու հաճախականությունն ու հասանելիությունն ընդհանրապես համեմատելի չի Հայաստանի հետ։ Չէ, հաստատ միջին աշխատավարձ ստացողի համար հեչ հասանելի փոխադրամիջոց չի։ Շատ թանկ ա, սովորաբար օգտվում ենք խիստ անհրաժեշտության դեպքում միայն։ Հետն էլ ահագին մեծ թեյավճար պիտի թողնես, որն էնքան էլ Հայաստանի պես ըստ ցանկության չի, հստակ ընդունված կարգ ա, որ պիտի գումարի 20 տոկոսի չափով թեյավճար թողնես։ Իհարկե, եթե չթողնես, քեզ դատի չեն տա, բայց կարող ա խիստ դժգոհեն, շատ արտառոց կընկալվի, էլի։ Մի տեսակ ստանդարտ բան ա էդքան տալը։ Տաքսիները նաև բավական ուշ են գալիս հաճախ։ Ճիշտ ա, մեծ մասամբ նախօրոք ասում են, որ էսքան ժամանակ հետո միայն կարող են գալ, բայց շատ դեպքերում չեն ասում, բայց ուշ են գալիս, կամ իրանց ասած ուշից շատ ավելի ուշ են գալիս։ Կարճ ասած՝ որևէ տեղ շտապ հասնելու համար տաքսու վրա հույս դնել չես կարող հիմնականում։

Մյուս կողմից տրանսպորտը որ նորմալ աշխատում ա, տաքսու կարիքը շատ չես էլ զգում։ Ուղղակի կոնկրետ ԱՄՆ–ում տրանսպորտի հասանելիությունը նահանգից նահանգ, քաղաքից քաղաք խիստ տարբեր կարող ա լինել։ Ու շատ տեղերում առանց սեփական մեքենայի բառացիորեն անհնար ա ապրել։ Այսինքն՝ տրանսպորտը որտեղ կա, շատ լավ գործում ա, ուղղակի բնակավայրեր կան, որ շատ հեռու են տրանսպորտի կետերից, ու, ասենք, մոտակա կանգառին հասնելու համար էնքան ճանապարհ պիտի կտրես, որ լրիվ անիմաստ ա դառնում։ Ես, օրինակ, մոտ մի տարի Նյու Ջերսիում եմ ապրել, որտեղ, առնվազն իմ ապրած տեղում, առանց մեքենայի սարսափելի էր ուղղակի. ամենամոտ սուպերմարկետի մոտակայքը գնացող ոչ մի տրանսպորտ չկար, ոտքով գնալու մասին էլ խոսք լինել չէր կարող, էնքան հեռու էր։ Բայց դե մարդկանց ճնշող մեծամասնությունը սեփական ավտոմեքենա ունի, հետևաբար տաքսին ամեն դեպքում մնում ա միայն հատուկ դեպքերի համար։

[Micke]

Շատ դեպքերում պետք ա լինում երկու–երեք ավտոբուս փոխել, բայց էստեղ գոյություն ունի transfer երևույթը, այսինքն՝ առաջին ավտոբուսից օգտվելու համար որ վճարում ես, արդեն հաջորդների համար ստիպված չես վճարել, համարվում ա, որ նույն ուղղության մաս են, այսինքն՝ կոնկրետ նպատակակետիդ հասնելու համար մի անգամ ես վճարում։ Ավտոբուսները հատուկ քարտով են (metro card են կոչվում, որոնք նաև մետրոյում են կիրառելի), կամ 25 ցենտանոց մետաղադրամներով, ուրիշ տեսակի փող չես կարող օգտագործել ավտոբուսից օգտվելու համար։ Եթե նպատակակետիդ հասնելու համար ուրիշ ավտոբուս էլ պիտի նստես առաջինից հետո, բայց մետաղադրամներով ես վճարում, վարորդին խնդրում ես, որ transfer–ի կտրոն տա, որ հաջորդ ավտոբուսի համար դա օգտագործես ու նորից չվճարես, իսկ եթե քարտով ես վճարում, քարտդ հաջորդ ավտոբուսի համապատասխան տեղը մտցնելիս ավտոմատ ֆիքսում ա, որ դու արդեն վճարել ես, ու լրացուցիչ գումար չի հանվում քարտից։
Բացի մետրոյից, գնացքներն էլ են լավ զարգացած։ Անձամբ իմ ամենասիրելի փոխադրամիջոցն ԱՄՆ–ում գնացքն ա՝ արագ ու հարմարավետ։ Ուղղակի գնացքն ավտոբուսից ու մետրոյից ավելի թանկ ա, ցավոք։

Ռուֆուսի գրած էս մասը ԱՄՆ–ի (կամ առնվազն Նյու Յորքի) դեպքում էլ ա լրիվ նույնը.



Տաքսուց օգտվելու հաճախականությունն ու հասանելիությունն ընդհանրապես համեմատելի չի Հայաստանի հետ։ Չէ, հաստատ միջին աշխատավարձ ստացողի համար հեչ հասանելի փոխադրամիջոց չի։ Շատ թանկ ա, սովորաբար օգտվում ենք խիստ անհրաժեշտության դեպքում միայն։ Հետն էլ ահագին մեծ թեյավճար պիտի թողնես, որն էնքան էլ Հայաստանի պես ըստ ցանկության չի, հստակ ընդունված կարգ ա, որ պիտի գումարի 20 տոկոսի չափով թեյավճար թողնես։ Իհարկե, եթե չթողնես, քեզ դատի չեն տա, բայց կարող ա խիստ դժգոհեն, շատ արտառոց կընկալվի, էլի։ Մի տեսակ ստանդարտ բան ա էդքան տալը։ Տաքսիները նաև բավական ուշ են գալիս հաճախ։ Ճիշտ ա, մեծ մասամբ նախօրոք ասում են, որ էսքան ժամանակ հետո միայն կարող են գալ, բայց շատ դեպքերում չեն ասում, բայց ուշ են գալիս, կամ իրանց ասած ուշից շատ ավելի ուշ են գալիս։ Կարճ ասած՝ որևէ տեղ շտապ հասնելու համար տաքսու վրա հույս դնել չես կարող հիմնականում։

Մյուս կողմից տրանսպորտը որ նորմալ աշխատում ա, տաքսու կարիքը շատ չես էլ զգում։ Ուղղակի կոնկրետ ԱՄՆ–ում տրանսպորտի հասանելիությունը նահանգից նահանգ, քաղաքից քաղաք խիստ տարբեր կարող ա լինել։ Ու շատ տեղերում առանց սեփական մեքենայի բառացիորեն անհնար ա ապրել։ Այսինքն՝ տրանսպորտը որտեղ կա, շատ լավ գործում ա, ուղղակի բնակավայրեր կան, որ շատ հեռու են տրանսպորտի կետերից, ու, ասենք, մոտակա կանգառին հասնելու համար էնքան ճանապարհ պիտի կտրես, որ լրիվ անիմաստ ա դառնում։ Ես, օրինակ, մոտ մի տարի Նյու Ջերսիում եմ ապրել, որտեղ, առնվազն իմ ապրած տեղում, առանց մեքենայի սարսափելի էր ուղղակի. ամենամոտ սուպերմարկետի մոտակայքը գնացող ոչ մի տրանսպորտ չկար, ոտքով գնալու մասին էլ խոսք լինել չէր կարող, էնքան հեռու էր։ Բայց դե մարդկանց ճնշող մեծամասնությունը սեփական ավտոմեքենա ունի, հետևաբար տաքսին ամեն դեպքում մնում ա միայն հատուկ դեպքերի համար։

Որ երկրի մասինա խոսքը՞
Մեր մոտ տաքսիները շատ-շատ են, միջին աշխատավարձով ապրողը կարող է իրեն թույլ տալ տաքսիներից օգտվել։ Բայց դե տաքսին հենց նրա համարա տաքսի, որ ամեն օր չես օգտվում։ Թեյանվերը պարտադիր չի և քանակը ըստ ցանկությանա։ Միշտ կլորացնում են գումարը։ Ասենք եթե 13 ու 70 է վճարվում ե 15, եթե 14ու 50 է, էլի 15։ Այս կարգն ընդհանրապես գործում է բոլո սֆերաներում, որտեղ թեյանվեր տալը ընդունված է։

[Ուլուանա]

Որ երկրի մասինա խոսքը՞
Մեր մոտ տաքսիները շատ-շատ են, միջին աշխատավարձով ապրողը կարող է իրեն թույլ տալ տաքսիներից օգտվել։ Բայց դե տաքսին հենց նրա համարա տաքսի, որ ամեն օր չես օգտվում։ Թեյանվերը պարտադիր չի և քանակը ըստ ցանկությանա։ Միշտ կլորացնում են գումարը։ Ասենք եթե 13 ու 70 է վճարվում ե 15, եթե 14ու 50 է, էլի 15։ Այս կարգն ընդհանրապես գործում է բոլո սֆերաներում, որտեղ թեյանվեր տալը ընդունված է։
Ես ԱՄՆ–ի մասին եմ գրում։ Էս թեմայում առաջին գրառմանս մեջ հենց սկզբից նշել էի, որ ԱՄՆ–ի մասին եմ գրում։ Էս գրառման մեջ էլ եմ մի քանի տեղ նշել, դրա համար չեմ հասկանում, որ համ կարդացել ես, համ էլ չես տեսել ԱՄՆ անունը։

Մեկ էլ չեմ հասկանում, թե ինչի ես ամեն անգամ հենց իմ գրածը մեջբերում ու պատասխանում։ Ամեն մեկս մեր ապրած երկրի մասին ենք գրում՝ տրված հարցերը մեջբերելով ու տակը պատասխանելով։ Դու ամեն անգամ իմ գրածը մեջբերում ես, ու տպավորություն ա, ոնց որ գրածիս հակաճառես :D, էն դեպքում, երբ ես ուրիշ երկրի մասին եմ գրում, դու՝ ուրիշ։ Իմ պատասխանները մեջբերելու փոխարեն ճիշտ կլինի Tiger29 տված հարցերը մեջբերես ու իրեն պատասխանես, ոչ թե ինձ :))։

[Micke]

Ես ԱՄՆ–ի մասին եմ գրում։ Էս թեմայում առաջին գրառմանս մեջ հենց սկզբից նշել էի, որ ԱՄՆ–ի մասին եմ գրում։ Էս գրառման մեջ էլ եմ մի քանի տեղ նշել, դրա համար չեմ հասկանում, որ համ կարդացել ես, համ էլ չես տեսել ԱՄՆ անունը։

Մեկ էլ չեմ հասկանում, թե ինչի ես ամեն անգամ հենց իմ գրածը մեջբերում ու պատասխանում։ Ամեն մեկս մեր ապրած երկրի մասին ենք գրում՝ տրված հարցերը մեջբերելով ու տակը պատասխանելով։ Դու ամեն անգամ իմ գրածը մեջբերում ես, ու տպավորություն ա, ոնց որ գրածիս հակաճառես :D, էն դեպքում, երբ ես ուրիշ երկրի մասին եմ գրում, դու՝ ուրիշ։ Իմ պատասխանները մեջբերելու փոխարեն ճիշտ կլինի Tiger29 տված հարցերը մեջբերես ու իրեն պատասխանես, ոչ թե ինձ :))։

չգիտեմ ինչի, իմ մոտ տպավորություն էր, որ չնայած ԱՄՆ-հ մասին ես գրում, բայց դու ուրիշ երկրում ես ապրում և ապրածդ երկրի մասին ես գրում։ Եթե սխալվում եմ, ապա թյուրիմացությունա։ Նույնը քեզ հակաճառելը։ Հաստատ չէ, չէ, ու նորից չէ՛։
Եթե ե
էդ տպավորություննա, ապա թյուրիմացությունա հաստատ։ Քեզ հակաճառել ոչ փորձում և ոչ էլ ցանկանում եմ "էն կոնտեքստում, ինչը դու նկատի ունես" էս փակագծերս մեկ-մեկ չեն աշխատում, ստիպված չակերտ եմ օգտագործում։
Չէ Ուլուանա ջան, հաստատ քո դեմ բան չունեմ :hands

[One_Way_Ticket]

Հարցերին հատ հատ պատասխանելու հավես չունեմ, բայց պլյուս-մինուս քննարկման կոնտեքստում կգրեմ Ավստրալիայի մասին:
1. Մարդիկ շատ ավելի ջերմ ու "ախպերական" են, քան շատերը կարծում են: Գուցե զգացվում է որոշ չափով բանտարկյալներից սերելը: Ամեն փռշտոցի համար ոստիկանություն չեն զանգի, կփորձեն հարցը փոխադարձ համաձայնությամբ լուծել: Իհարկե այստեղ իր դերը խաղում է նաև ապահով կյանքը ու սոցիալական էլեմենտը (Ավստրալիայում աշխարհում ամենաբարձր մինիմալ աշխատավարձն է սահմանված): Ասենք, երբ սրճարանում իմ պատվերը չափազանց ուշ են բերել, գրեթե միշտ կոմպենսացիա են առաջարկել. կամ անվճար խմիչք, կամ ուտելիքի համար արդյունքում փող չեն վերցրել: Ոչ թե որպեսզի հանկարծ ոստիկանություն չզանգեմ, այլ քանի որ դա է "ճիշտը":
2. Երթևեկության կանոնները լավն են: Ես Ավստրալիայից դուրս մեքենա չեմ վարել (Նոր Զելանդիան չհաշված, որն առանձնապես չի տարբերվում), համեմատելու բան չունեմ, բայց դժգոհելու տեղ էլ չունեմ (չհաշված, որ որոշ խճուղիների վրա 110 կմ/ժ-ն քիչ է, կարելի է գոնե 130 բարձրացնել): Բոլոր գծերը հստակ են, լուսացույց որպես կանոն մի քանի հատ է դրված, որ եթե մեկը կանգնածդ տեղից լավ չի երևում, մյուսը հաստատ լավ կերևա: Նավիգատոր գրեթե չեմ օգտագործում, փողոցային ուղեցույցներով շատ լավ հնարավոր է ուզածդ տեղը գնալ: Ասենք, մի անգամ 300 մետր առաջ կզգուշացնի, որ X քաղաք գնալու համար պիտի ձախ թեքվես, հետո էլ բուն խաչմերուկում:
3. Հասարակական տրանսպորտը հարմար չէ: Լիարժեք մետրո ոչ մի քաղաքում չկա, վերգետնյա գնացքների շարժման ինտերվալները մեծ են, ավտոբուսների համար շատ տեղեր առանձնացված գծեր չկան: Փոքր քաղաքների միջև ավտոբուսները կարող է երկու ժամը մեկ գնան, կամ ընդհանրապես չլինեն: Բացի քաղաքի կենտրոն ցերեկ օրով գնալուց, ես հասարակական տրանսպոտից գրեթե չեմ օգտվում (քաղաքի կենտրոն էլ ավելի շատ հեծանիվով եմ գնում):
4. Բժշկությունը զիբիլ է: Ասենք, գնում ես GP-ի մոտ, ինքը քո նկարագրած սիմպտոմները քո աչքի առաջ գուգլում է ու քեզ դրանք քողարկող ուժեղ դեղ է նշանակում: Լավ մասնագետներ անշուշտ կան, բայց պիտի գտնես: Հերթագրելու պահով, եթե անճար ես ուզում, կարող է կես տարի էլ սպասեցնեն: Վճարովիների մոտ հիմնականում խնդիր չկա առաջիկա օրերին ընդունելու:
5. Առօրյա կյանքում կաշառքի մասին լսած չկամ: Ինձ թվում է, եթե մեկին ասես "գուցե հարցին այլ լուծում տանք", նա ակնարկը նույնիսկ չի հասկանա:
6. Փոքրիկ խանութներ կան, բայց տարծված չեն, առևտրի առյուծի բաժինը սուպերմարկետներին է հասնում: Ավելի շատ շուկաներն են տարածված, բայց դրանք էլ լայն մասսան չի հաճախում, ավելի շատ հազվագյուտ էնտուզիաստներ:

[Գաղթական]

Հիմա ասածս էն ա, որ եթե ինչ-որ օգուտներ քաղենք էս փորձի փոխանակումից, վատ չէր լինի։

մի թեմայի անդրադառնամ` գուցե ինչ որ մեկին պետք գա..

ՀՀ վարորդական իրավունքը, ինչպես գիտենք, նաև միջազգային վարորդական իրավունքի դեր է տանում..
ԲԱՅՑ որոշ եվրոպական երկրներում (կոնկրետ որտեղ ապրել եմ` Շվեյցարիա, Հոլանդիա, Բելգիա.. այլ տեղեր` չգիտեմ) դա կարող ես օգտագործել միայն երկիր մուտք գործելուց հետո առաջին 6 ամիսների ընթացքում..

վերը նշված երկրներից միայն Բելգիայում է գործում օրենք, որ ՀՀ վարորդական իրավունքը կարող ես, առանց որևէ խնդրի փոխել բելգիականի (միայն այն տարբերությամբ, որ հայկական BC-ն միայն B-ի են փոխում..)
հավելեմ, որ էս օրենքը նախօրոք չիմանալուս պատճառով հայկականս մնաց Հոլանդիայում ու ստիպված Բելգիայում 0-ից սկսեցի հանել.. ինչը վրաս 1400 եվրոյի կարգի նստեց (պարտավոր ես առնվազն 20 մեքենա վարելու դասաժամ վերցնել, որ թույլատրեն քննությանը + քննությունների վճարները.. իմ ժամանակ մեկ դասաժամը 60 եվրո էր, իսկ հիմա դարձել է 65)..


p.s. հատուկ տողով օրենքը խախտելու սիրահարների համար հուշեմ, որ դեպք գիտեմ, երբ հայ մարդը իր ընտանիքով հանդերձ երկար տարիներ փաստացի անօրինական ապրում էր ու չէր բռնվում զուտ տեղական վարորդական իրավունքի խաթր.. այսինքն` ամեն <պասպորտ-կոնտրոլին> դա էր ցույց տալիս ու ներողություն խնդրում, որ քաղաքացիության ID-ն տանն է մոռացել.. ոստիկանի մոտ նման դեպքը երբեք կասկած չի հարուցի, քանի որ, սկզբունքորեն, առանց բնակության իրավունք ունենալու, վարորդական իրավունք չես կարող ձեռք բերել...

[Գաղթական]

Նավիգատոր գրեթե չեմ օգտագործում, փողոցային ուղեցույցներով շատ լավ հնարավոր է ուզածդ տեղը գնալ:

Նավիգատորի հետ կապված..
բացի այն, որ շատ հարմար է (հիմնականում` ողջ Եվրոպայի քարտեզները ներբեռնված են), նաև տեսախցիկների հիմնական տեղերն է հուշում..
խոսքս տարածված նավիգատորներից TomTom-ի մասին է, որն օգտագործում էի նախկին մեքենայիս մեջ..
ինչ մեծ արագություն ուզում ես հավաքի.. ինքը քեզ նախօրոք կզգուշացնի տեսախցիկին մոտենալուց 3-4կմ առաջ (մայրուղիներին.. բնակավայրերում` քիչ ավելի ուշ), արագությունը կիջեցնես ու <չիստի-բլիստի> տեսախցիկի տակով կանցնես...

այս հարցով խնդիրներս սկսեցին միայն նոր մեքենա գնելուց հետո...
հիմա` գործարանից դուրս եկող հիմնական մոդելներն ինքնստինքյան ունեն board-ին տեղադրված նավիգատորներ, որոնք տեսախցիկը իհարկե տեսնում են, բայց քեզ հայտնելու իրավունք չունեն (օրենքով արգելված է` հայերից... ըըմմմ... պոտենցիալ խախտողներից խուսափելու համար)

[One_Way_Ticket]

Ես նավիգատորը այն պատճառով չեմ սիրում, որ բացի ճանապարհին հետևելուց պիտի մի հատ էլ դրան հետևեմ: Ու մի տեսակ ռոբոտացնում է: Սկզբնական շրջանում նավիգատորով էի քշում, նույն տեղը երրորդ անգամ գնայի, էլի ճանապարհը չէի հիշի: Իսկ այսպես, կարող է մի անգամ մոլորվեմ, բայց երկրորդ անգամ հաստատ կհիշեմ, թե որը որից հետո էր: Ընկերներիս մեծամասնությունը միայն նավիգատորով է քշում, ներվայնացնում է, երբ բացատրում ես տեղը փողոցի անունով ու ձախ-աջդարձով, չէ որ չէ, GPS կոորդինատներն ուղարկի:

[Գաղթական]

Ես նավիգատորը այն պատճառով չեմ սիրում, որ բացի ճանապարհին հետևելուց պիտի մի հատ էլ դրան հետևեմ: Ու մի տեսակ ռոբոտացնում է: Սկզբնական շրջանում նավիգատորով էի քշում, նույն տեղը երրորդ անգամ գնայի, էլի ճանապարհը չէի հիշի: Իսկ այսպես, կարող է մի անգամ մոլորվեմ, բայց երկրորդ անգամ հաստատ կհիշեմ, թե որը որից հետո էր: Ընկերներիս մեծամասնությունը միայն նավիգատորով է քշում, ներվայնացնում է, երբ բացատրում ես տեղը փողոցի անունով ու ձախ-աջդարձով, չէ որ չէ, GPS կոորդինատներն ուղարկի:

բան չասեցի ))
հարմարավետության հարց է...
ինքս էլ եմ նկատել, որ տեսողական հիշողությանս վրա շատ փիս ազդում է ու բանավեճը կարող է վերածվել <հաշվիչն է լավ, թե մտքում հաշվելը> թեմայի, եթե հաշվի չառնենք լրիվ նոր տեղեր գնալու հանգամանքը..
ասենք` ինչ որ հետաքրքիր վայր պիտի այցելես ու դրա հասցեն միայն ունես.. կամ պիտի նավիգատորով գնաս, կամ էլ` կողքդ քարտեզի գիտակ պահես` համապատասխան ատրիբուտներով.. )))

[enna]

Բյուր, չգիտեմ ինչքանով եմ թեմայի մեջ, բայց սենց մի հարց. Դանիայում սև դելֆինների մասսայական սպանությունը զուտ տրադիցիաների համա՞ր է արվում:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, չգիտեմ ինչքանով եմ թեմայի մեջ, բայց սենց մի հարց. Դանիայում սև դելֆինների մասսայական սպանությունը զուտ տրադիցիաների համա՞ր է արվում:
Դա Դանիայում չի, Ֆարոյան կղզիներում ա, որոնք որոշակի ավտոնոմիա ունեն: Էդ կղզիները դարերով մեկուսացված են էղել: Որևէ բան չի աճում էնտեղ: Դելֆինը տեղացիների միակ կերակուրն ա էղել: Մեր ժամանակներում, բնականաբար, վիճակն ավելի լավ ա. աշխարհի հետ կապ կա, ներմուծում են ուտելիք: Դելֆին բռնելն էլ հազիվ մի քանի տարին մեկ ա լինում: Ճիշտ ա` մեծ ծիսակատարություն ա, բայց էդ դելֆինին հենց էնպես չեն բռնում, հետո ուտում են: Ոնց որ մենք ուրիշ տեսակի մսեր ենք ուտում, իրանք դելֆին են ուտում:

[Ուլուանա]

չգիտեմ ինչի, իմ մոտ տպավորություն էր, որ չնայած ԱՄՆ-հ մասին ես գրում, բայց դու ուրիշ երկրում ես ապրում և ապրածդ երկրի մասին ես գրում։ Եթե սխալվում եմ, ապա թյուրիմացությունա։ Նույնը քեզ հակաճառելը։ Հաստատ չէ, չէ, ու նորից չէ՛։
Եթե ե
էդ տպավորություննա, ապա թյուրիմացությունա հաստատ։ Քեզ հակաճառել ոչ փորձում և ոչ էլ ցանկանում եմ "էն կոնտեքստում, ինչը դու նկատի ունես" էս փակագծերս մեկ-մեկ չեն աշխատում, ստիպված չակերտ եմ օգտագործում։
Չէ Ուլուանա ջան, հաստատ քո դեմ բան չունեմ :hands
Իրականում ես չեմ էլ մտածել, թե իմ դեմ ինչ–որ բան ունես։ Ուղղակի գրածդ ձևն իսկապես տարօրինակ էր ու անհասկանալի։

Հա, ես արդեն համարյա 10 տարի ա՝ ԱՄՆ–ում եմ ապրում, ու էս թեմայում արածս բոլոր գրառումներն ԱՄՆ–ին էին վերաբերում։

[Վիշապ]

Շատ սուբյեկտիվ դիտարկում - Սիլիկոնային Հովիտ, Կալիֆորնիա

Մարդիկ. Հիմնականում աշխատանքով տարված, ժամանակ չունեցող, ամեն մեկը մի տեղ շտապող, բայց անհրաժեշտության դեպքում արագ ձեռք մեկնող, ռեակցիա տվող, չափազանց քաղաքավարի… Հարևանների հետ սովորաբար մաքսիմում բարև-բարլուս, կամ ընդհանուր պրոբլմեների, ասենք` ցանկապատը շինելու, անվտանգության, հանցագործների մասին խոսակցություն: Ու եթե նոր ԱՄՆ տեղափոխված չեն, ապա ազգությունը համարյա կապ չունի, չինացիները, հնդիկները, աֆղանները, մեքսիկները, հայերը, ռուսները... բոլորը համարյա նույն կերպ են մտածում՝ ամերիկերեն :Ճ Բոլորը ձգում են հնարավորինս ռացիոնալ լինել, ժամանակ ու փող խնայել, որպեսզի դրանք ծախսեն լրացուցիչ ժամանակ ու փող ձեռք բերելու վրա :Ճ
Մենակ զգուշավորություն կա սևերի նկատմամբ, նրանք երբեմն ադեկվատ չեն ու վնասատու են: Մեքսիկներն էլ սովորաբար հեռու են հոգևոր աշխարհից ու փիլիսոփայությունից, բայց հիմնականում աշխատասեր ու փոքր-ինչ ագրեսիվ ժողովուրդ են:
Հարևաններս աֆղանացի են, մեզ շատ նման են, ջերմ ու տառապած ժողովուրդ են, մեր ու նրանց միակ զգալի տարբերությունը երևի թե կրոնն է: Ընդհանուր՝ խիստ ազգային-գունային բազմազանություն է, բայց բոլորի ապրելու մոտիվները պրակտիկորեն համընկնում են: Սիլիկոնային հովտում կանայք մի քիչ պակասություն են անում, որովհետև միգրանտների մեծ մասը IT ոլորտից են, իսկ IT-ոլորտում ցավոք գերակշռում են տղամարդիկ: Առողջ ապրելակերպի մոլուցքը շատ է, վազորդներ, հեծանվորներ, յոգա, մարզասրահ գնացողներ, իրենց դիետային հետևողներ, պակասություն չկա: Ծխողները քիչ են:

Բնությունը՝ բազմազան, մի քանի ժամ քշելով կարելի է անցնել մի քանի կլիմայական գոտիներով ու տեսնել արևադարձային, չոր-ցամաքային, խոնավ-հասարակածային, խառը տիպի անտառներ, լճեր, հարթավայրեր, լեռներ, անապատներ…
Խաղաղ օվկիանոս՝ իր աներևակայելի ափերով, Խաղաղ օվկիանոսը մի բան է, որը ես դժվարանում եմ բառերով նկարագրել: Բնության մեջ քարշ գալու տեղեր՝ ինչքան ուզես:

Եղանակը՝ տարին կլոր մեղմ, արևային, ես կասեի՝ ձանձրալի: Ամենացուրտը հազավադեպ լինում է 0-ին մոտ, իսկ ամռանը վերջերս ավելի է տաքացել, 25-30, երբեմն 35 կարող է հասնել: Եթե ամպրոպի, քամու ու բուռն տարերքների սիրահար եք, Կալիֆորնիան ձեզ համար չի: Մաքսիմում անձրևի ու մառախուղի համար կարելի է քշել Սան Ֆրանցիսկո, այնտեղ միշտ մի խոնավ ու քամոտ տեղ կճարվի: Վերջերս հաճախակի են դարձել երաշտները:

Տրանսպորտը՝ Ավտոմեքենաներ: Վերջ: Առանց ավտոմեքենայի՝ նույնն է թե առանց կոշիկի: Ընտանիքներում գրեթե բոլորը ունեն իրենց անձնական ավտոմեքենան, ու որոշներն էլ մի քանիսը՝ տարբեր նպատակների համար, ասենք գործի գնալու, ճամփորդելու, ձկնորսության, առևտրի… Կարելի է ամիսը 150 դոլար վճարելով նոր (բայց ցածր կլասի) ավտոմեքենա քշել, այդ թվում՝ էլեկտրական: Էլեկտրական մեքենաների թիվը օր օրի շատանում է:
Հասարակական տրանսպորտ կա գնացների տեսքով, բայց դրանց ուղղությունները խիստ սահմանափակ են ու հաճախ տնից կանգառ պիտի հեծանիվով գնաս ու կանգառից նպատակակետ էլ էլի հեծանիվով: Իսկ հեծանիվով տեղափոխվելու համար լավ մարզավիճակ է պահանջվում օրեկան նվազագույնը 20-30 կմ քշելու համար, քանի որ տարածությունները շատ մեծ են: Քայլելու, վազելու, հեծանիվ քշելու (հանուն մարզավիճակի, ոչ տեղափոխվելու) համար կան հատուկ արահետներ, բայց ամենուրեք չեն: Բայց Սան Ֆրանցիսկոյում կարելի է հասարակական տրանսպորտով կամ հեծանիվով յոլա գնալ, եթե նպատակակետը Սան Ֆրանցիոսկոյից դուրս չի: Բնակավայրերը իրար կապում են բարձր արագությամբ մայրուղիները, որտեղ քշում են մոտ 110-120կմ/ժ-ով: Երկրում անգլիական չափման համակարգ Է՝ մղոններ, ֆունտեր, արշիններ, գալոններ, և այլն: Երթևեկության կանոններն ու պայմանները խիստ ռացիոնալ են: Ճանապարհային ոստիկանությունը հազվադեպ է երևում, իրեն զգացնել տալիս: Քանի դեռ չափազանց ընգծվող ու կոպիտ խախտումներով չես քշել, տուգանվելու հավանականությունը շատ փոքր է: Վարորդների մեծամասնությունը քշում են խիստ կանոններով, իրար նկատմամբ չափազանց քաղաքավարի ու զիջող: Վարորդական իրավունք ձեռք բերելը մեքենա վարել իմացողների համար հեշտ է ու պարզեցված:

Բժշկությունը՝ ծախսերի առյուծի բաժինը վճարում է ապահովագրությունը, գները առասպելական են, ընտանեկան բժիշկների ու թերապևտների մեծամասնությունը ստանդարտ են ինչպես ամենուրեք՝ աշխատում են վերացնել հետևանքը շատ արագ ու արդյունավետ, որպեսզի կլիենտը գոհ մնա: Պատճառների մեջ խորանալու հավես ոչ մեկ չունի, հետևաբար միշտ չի որ կարելի է ադեկտվատ բուժում ակնկալել: Վակցինացիաների համար խելքները իրենցը չի, ցանկացած բժիշկ կհարցնի, արդյո՞ք դու էս տարի գրիպի պատվաստում ստացել ես:
Ինձ թվում է, եթե վիրաբուժության կարիք չկա, ապա ԱՄՆ-ում բժշկի գնալը անիմաստ է:
Ասենք մի բարևը նստում է մոտավորապես $200: Վիրաբուժությունը ասում են բարձր մակարդակի վրա է, գրեթե ամեն ինչ կարելի է կպցնել, կարել, վերանորոգել կամ փոխարինել արհեստական սմարտ մասերով ու բլյութութով կապակցել իրար :Ճ

Օրենքները ու օրենքների շրջանցումը՝ Կարելի է նկարագրել մի բառով՝ հավատ: Բոլորը (դե համարյա) իրար հավատում են: Այստեղ եթե որևէ մեկը ստախոս է, ուրեմն կարելի է վստահաբար ասել՝ հանցագործ է: Ընդհանրապես համակարգը այնպիսին է, որ ստախոսությունը դառնում է անիմաստ, հետամնաց, տարօրինակ, հիմար մի բան: Բայց կան հավատի չարաշահման դեպքեր, ասենք դռնեդուռ շրջող հանգանակություն հավաքողները երբեմն ինչ-որ հիմար հիմնավորումներ են ներկայացնում, կամ որևէ փաստաթուղթ չունեն, կամ կեղծում են, որը բնակիչների կողմից շատ արագ դետեկվում է, իրար ինտերնետով տեղեկացնում են, ու կեղծարարներին մնում է անհետանալ: Ինչ-որ խախտման մասին իրար կամ ոստիկանության տեղեկացնելը բավականին տարածված է, ամենուրեք խրախուսվում է 9-11 զանգելը, բնակավայրերում հարևանությունները օն-լայն համակարգեր են օգտագործում իրար ինչ-որ բան տեղեկացնելու համար: Ցանկացած գործարք կարելի է կատարել հեռախոսազանգով ուղղակի միայն տալով տվյալներ: Գործարքների կատարումը հնարավորինս պարզեցված, ռացիոնալիզացված է ժամանակ խնայելու համար: Թղթաբանությունների կամ իրավական գործարքների համար մարդիկ հաճախ օգտվում են ագենտների ծառայությունից:
Ամենավատ հանցագործությունը համարվում է հարկերից խուսափելը: Եթե օրենքի խախտում ես արել, ապա այդ փաստը մնալու է քո տվյալներում, գրեթե բոլորին հասանելի ու դրանից կյանքդ կարող է ահագին փչանալ: Նախկինում սեռական ոտնձգություն արածները օրենքով պարտավոր են իրենց մասին օն-լայն տեղեկացնել իրենց հարևաններին:

Առևտուրը՝ հսկա սուպերմարկետներ, կամ օն-լայն: Օն-լայն կարելի է պրակտիկորեն ամեն ինչ առնել, այդ թվում մեքենա: Ամազոնը իր առաջնային հաճախորդներին առաջարկում է ապրաքների զգալի տեսականի որ օն-լայն գնելու պահից կհասնի ձեր տուն երկու ժամվա ընթացքում: Գուգլը առաջարկում է թարմ սննդամթերք հասցնել մի կես ժամվա ընթացքում և այլն: Իհարկե հանդիպում են փոքրիկ ազգային խանութներ՝ իրանական, ռուսական, հայկական և այլ ծագման մթերքներով: Հայկական լավաշ ու սուջուխ ճարելը հեշտ է: Միֆ են այն պնդումները թե ԱՄՆ-ում մրգերը համեղ չեն, կան շատ համեղ, միջին ու անհամ մրգեր: Սովորաբար գերակշռում են համեղները: Ամենուրեք ու կլոր տարին հեշտ է ճարել թարմ մրգեր ու բանջարեցեն: Բայց մթերքը հիմնականում բավական թանկ է, չնայած տեղի աշխատողների համար հասանելի:

[Srtik]

Ես էլ մի քիչ Լոսի (ԱՄՆ) մասին գրեմ…


Երբ գիշերվա ժամերին բակից լսվում է բարձր երաժշտություն ոստիկանությանը դիմում են? Փորձում են ինքնուրույն լուծել այս խնդիրը?


Երբեմն պատահում ա, որ մեր շենքի մարդիկ մինչև ուշ գիշեր անկապ մուղամ են միացնում, իրենք էլ գոռալով իրար հետ խոսում։ Էնքան տհաճ ա, որ ուզում ես քնել, բայց պատուհանիդ տակ ներվայնացնող աղմուկ ա։ Մինչև հիմա ոչ ոք ոստիկանության չի զանգել, զարմանում եմ, թե ոնց կողքի շենքից չեն զանգում, բողոքում ( դե մեր շենքում միայն հայեր են, իսկ կողքի շենքում տարբեր ազգեր)։
Մի քանի տարի առաջ ուսանող էի, Ըրվայնում էի մնում։ Մի օր հավաքվել էինք ընկերներով, գիշերը հազիվ էր ժամը տասնմեկը դարձել, ոստիկանությունից դռան զանգը տվին։ Հարևանն էր կանչել՝ իբր աղմուկի պատճառով։ Էրեխեքից մի քանիսը խոսեցին, ասեցին, որ էլ չի կրկնվի, մի խոսքով՝ զգուշացում տվին, թողին-գնացին։ Ախր որ ասեմ էսիմ ինչ մի աղմկել էինք, չէ… Ուղղակի էդ հարևանն ահավոր «խաղաղասեր» էր, երևի ոչ մի ձայն-ծպտուն պիտի չլսվեր ականջին։ Ասենք՝ կարող էր մարդավարի մի հատ դուռը թակել ու զգուշացնել, որ իրեն խանգարում էինք։ Եթե ոչինչ չփոխվեր, նոր ինչքան ուզում էր, թող զանգեր ոստիկանություն, բայց չէ…
Հետո մի անգամ էլ Ծննդյան տոների առթիվ պիտի հավաքվեինք, մի տեսակ սրտներս կախ էր, որ հանգիստ ուրախանալ չէինք կարող, մեր ընկերներին էլ պիտի անընդհատ հիշեցնեինք, որ ցածր խոսեին, բայց ի ուրախություն մեզ, նախքան մեր հյուրերի գալը նկատեցինք, որ նրանք իրենց ճամպրուկներով հանդերձ տանից դուրս եկան։ Մյուս կողքի հարևանն էլ մի շաբաթ առաջ էր գնացել… Մեր ուրախությանը չափ ու սահման չկար էդ օրը, լավ էլ քեֆ արեցինք։


Մեքենաների խախտումների վիդեոներով կիսվում են ճանապարհային ոստիկանության հետ? Փորձում են նրանց պատասխանատվության ենթարկել? Օրինակ մեքենայի մեջից բան շպրտելը, ոչ թույլատրելի տեղերից հետադարձ կատարելը, կարմիր լույսերի տակից անցնելը, ոչ ճիշտ տեղ կայանած մեքենաները:


Հեչ չեմ լսել որևէ դեպք, երբ ոմն մեկը ինչ-որ խախտում նկարի ու ուղարկի ոստիկանություն, եսիմ…
Նույնիսկ խաչմերուկի տեսախցիկներն են հանել, ուր մնաց ուրիշի նկարածի հիման վրա պատասխանատվության ենթարկեն։ Բայց այ եթե ոստիկանն ա նկատում խախտումն, ապա անպայման համապատասխան պատասխանատվության ենթարկում ա։ Քշելիս եթե հանկարծ նկատում ես, որ ոչ մի մեքենա քեզնից առաջ չի անցնում, նշանակում է՝ կամ շատ արագ ես քշում, կամ էլ մոտակայքում ոստիկանական մեքենա կա, որի ահից լրիվ նորմալ արագությամբ են քշում։


* Համալսարանական քննություններին կաշառք տվողների մասին տեղյակ պահում են ոստիկանությանը, որ հետագայում նրանց դիպլոմները չհավասարվեն իրենցիններին:

Կաշառքի միայն մի դեպք եմ լսել։ Մի երկու տարի առաջ մոտակա քոլեջում մի դասախոսի կաշառք վերցնելու համար գործից հանեցին։ Չտեսնված-չլսված դեպք էր էստեղի համար։ Խայտառակ եղավ։ Ինչքան հիշում եմ՝ սևամորթ դասախոս էր։


*Ձեր երկրում աշխատանքի ադեկվատ ժամանակը պահպանվում է? Եթե ավել են աշխատեցնում, դա նորմալ է?

Նորմալ աշխատանքային ժամանակն, ինչպես շատ տեղերում, օրական ութ ժամ ա։ 8+ մինչև 12 ժամ աշխատելու դեպքում աշխատավարձի 150%-ի չափով են վճարում, իսկ 12 ժամն անցնելու դեպքում՝ 200%։ Շաբաթ օրն աշխատելու դենքում էլ են 150% վճարում։ Կիրակի օրերին 200% վճարում են էն դեպքում, եթե շաբաթ օրն էլ ես աշխատել, եթե չէ, ուրեմն էլի 150%։ Էդ պատճառով մեզ մոտ լրացուցիչ աշխատելու դեպքում փորձում են աշխատողների կեսին շաբաթ օրը կանչել, կեսին՝ կիրակի, որպեսզի կրկնակի չվճարեն։
Չգիտեմ, կարող ա գործատուից գործատու տարբերվում ա։ Կոնկրետ ես երկու շաբաթ ունեմ արձակուրդի համար, որպես սկսնակ աշխատող։ Բացի արձակուրդից ամեն տարվա համար հասնում ա 3 «personal day» ու 8 «sick day»…


*Երբ պաշտոնյա է փողոցով անցնում, հնարավոր է, որ երթևեկությունը խաթարվի?

Մի անգամ Քլինթոնն էր եկել։ 40 րոպե ճանապարհին մնացի. բոլոր խաչմերուկները փակել էին։ Էդպես էլ չիմացա ինչն էր պատճառը։ Սովորաբար, չեմ կարծում, որ նման բան անում են։ Հիշում եմ, որ շատ էի ջղայնացել։ Քննաշրջան էր։ Էդ օրը պլանավորել էի տուն գնալուն պես մի կես ժամ քնել, հետո պարապել, էն էլ ինչ քնել, ժամանակս ճամփի վրա կորավ։

[StrangeLittleGirl]

Նորմալ աշխատանքային ժամանակն, ինչպես շատ տեղերում, օրական ութ ժամ ա։ 8+ մինչև 12 ժամ աշխատելու դեպքում աշխատավարձի 150%-ի չափով են վճարում, իսկ 12 ժամն անցնելու դեպքում՝ 200%։ Շաբաթ օրն աշխատելու դենքում էլ են 150% վճարում։ Կիրակի օրերին 200% վճարում են էն դեպքում, եթե շաբաթ օրն էլ ես աշխատել, եթե չէ, ուրեմն էլի 150%։ Էդ պատճառով մեզ մոտ լրացուցիչ աշխատելու դեպքում փորձում են աշխատողների կեսին շաբաթ օրը կանչել, կեսին՝ կիրակի, որպեսզի կրկնակի չվճարեն։
Չգիտեմ, կարող ա գործատուից գործատու տարբերվում ա։ Կոնկրետ ես երկու շաբաթ ունեմ արձակուրդի համար, որպես սկսնակ աշխատող։ Բացի արձակուրդից ամեն տարվա համար հասնում ա 3 «personal day» ու 8 «sick day»…

Էս պահը հետաքրքիր էր. այսինքն, ութ օրից ավել իրավունք չունե՞ս հիվանդ լինելու:

[Srtik]

Էս պահը հետաքրքիր էր. այսինքն, ութ օրից ավել իրավունք չունե՞ս հիվանդ լինելու:

Ճիշտն ասած՝ շատերն էդ ութ օրն էլ են աննպատակ օգտագործում, դրա համար վերջերս վերևներում նոր բան մոգոնեցին. եթե էլ օր չունեն, բայց հիվանդանալու պատճառով գործի չեն գալիս, փոյնթներ են ստանում (մի օրվա համար երկու փոյնթ), իսկ տաս փոյնթի դեպքում աշխատանքից դուրս կարող են մնալ։ Բայց դե էդ էլ ա սուպերվայզրից կախված…
Իսկ լուրջ հիվանդանալու դեպքում երկար ժամանակով կարող են առանձին թույլտվություն ստանալ ու չգալ գործի։

[Գաղթական]

դե տղա ես՝ մի կատաղի..

ոնց չեմ սիրում ես երեխուն լողի տանել..
ու սաղ՝ էդ անտեր փողոցի երեսից..
չնայած, որ շատ նեղա ու երկկողմանի, մի բան էլ՝ երկու կողմից մեքենաներ են շարված
ճիշտա՝ 50-անոց ճանապարհա, բայց 30 հազիվ ես գնում, որ ոչ ոքի չկպնես
բայց դե շտապում էի, ուշանում էինք, ու թխկ..
իմ հայելիով հարմարացրի աջից կայանած մեքենայի հայելուն..
ինձ բան չեղավ, բայց իրանը փշրվեց թափվեց..

երեխուն տարա լողի, հետ եկա սկսեցի դռները ծեծել, թե ում մեքենանանա
չգտա
ստիպված գրությամբ թերթիկ թողեցի ապակուն՝ իմ տվյալներով..

մի երկու օրից տատին զանգեց ու գնացի իր տուն..

էտի էստեղի տատի-պապիների թուլություննա..
քանի որ վստահ չեն, երեխեք-թոռները իրենց ամեն տարի կայցելեն, թե չէ՝ ոնց որ ռեժիմով թարմ ականջի որսի դուրս գան..
ու, որ ընկար ձեռները, էլ պրծում չկա..
վերջը՝ 6-7 անգամ նշելուց հետո, որ խիստ շտապում եմ, մի երկու ժամից հազիվ ստացվեց տատիին հիշեցնել, թե ինչի համար ենք հավաքվել..

ամեն մեկս լրացրեց իր վթարների համար նախատեսված եվրոֆորմուլան ու բաժանվեցինք..
հետո արդեն պիտի տանեյինք մեր ապահովագրական ընկերություններ ու իրենք իրար հետ հարցերը լուծեյին..

վերջում էլ, երբ հորդորեցի կայանելուց հետո հայելին ծալած պահել, վտանգավոր է, ասեց՝ գիտեմ.. արդեն 3-րդ անգամ են կոտրում, բայց առաջին դեպքն է, որ կոտրողը չփախնի գնա ու գրություն թողնի...

քանի որ առաջին անգամ էի վթարի մեջ ընկնում, ծանոթ չէի գործընթացին, բայց մոտ 3 շաբաթ անցավ, որ նամակ-հրավեր ստացա օֆիս..
երկար-բարակ հարցուփորձից հետո 270€-ի հաշիվ ներկայացրին..
ոնց որ եռման ջուրը լցնեյին գլխիս..
ասում եմ՝ ես ձեզ տարեկան 1700€ անդամավճար եմ մուծում, որ հիմա կանչեք հաշիվ ներկայացնե՞ք..
- դե,- ասումա - պարտավոր չես մուծել: ընդամենը առաջարկում ենք.. բայց, եթե չմուծես, բոնուս-մալուսդ 2 միավորով կբարձրանա..

էդ բոնուս-մալուսը վարորդների վթարային ցուցանիշնա..
ամեն, առանց վթարի անցկացրած տարուց հետո 1 միավոր իջնումա ու, վթարի դեպքում, 2 միավոր բարձրանում..
որքան բարձր է բոնուս-մալուսդ՝ էնքան, տոկոսային հարաբերությամբ, աճում է անդամավճարդ..

հաշվիչը վերցնելով հաշվարկեց, որ եթե ես հիմա էդ 270€-ն չմուծեմ ու թողնեմ իրենց վրա, 2 միավորով կբարձրանամ ու մեկ էլ 3 տարի պիտի վթարի մեջ չընկնեմ (ընթացիկ տարում բարձրացավ, 2 հաջորդ տարին 1-ական կիջնի), որ իջնեմ հիմիկվա մակարդակի..
ու արդյունքում, ընդհանուր հաշվով, էդ 3 տարվա կտրվածքում 550€ ավել վճարած դուրս կգամ...


մնացածը արդեն երևակայության հարցա, թե հիմա կոնկրետ քանի հարկանի հայհոյանքով պիտի իրենց գյուղի հերոսին պատվեմ...

[One_Way_Ticket]

Կամայական կոմմերցիալ ապահովագրություն իմաստ ունի միայն անթույլատրելի ռիսկերից ապահովագրվելու համար: Կանխատեսելի հաճախությամբ առաջացող մանր claim-երը ապահովագրող ընկերությունների կողմից լավ հաշվարկված են, որ իրենք արդյունքում վնասով դուրս չգան (հետևաբար, դու ես վնասով դուրս գալու, պարզագույն մաթեմատիկա): Երկիրը ստեղ կապ չունի: Ես քո տեղը լինեի, մի հայելու համար իրենց չէի էլ դիմի, պարզապես կառաջարկեի տատիկին մեքենան տանել վերանորոգել, չեկ ներկայացնել, ըստ այդմ վճարել:

[StrangeLittleGirl]

դե տղա ես՝ մի կատաղի..

ոնց չեմ սիրում ես երեխուն լողի տանել..
ու սաղ՝ էդ անտեր փողոցի երեսից..
չնայած, որ շատ նեղա ու երկկողմանի, մի բան էլ՝ երկու կողմից մեքենաներ են շարված
ճիշտա՝ 50-անոց ճանապարհա, բայց 30 հազիվ ես գնում, որ ոչ ոքի չկպնես
բայց դե շտապում էի, ուշանում էինք, ու թխկ..
իմ հայելիով հարմարացրի աջից կայանած մեքենայի հայելուն..
ինձ բան չեղավ, բայց իրանը փշրվեց թափվեց..

երեխուն տարա լողի, հետ եկա սկսեցի դռները ծեծել, թե ում մեքենանանա
չգտա
ստիպված գրությամբ թերթիկ թողեցի ապակուն՝ իմ տվյալներով..

մի երկու օրից տատին զանգեց ու գնացի իր տուն..

էտի էստեղի տատի-պապիների թուլություննա..
քանի որ վստահ չեն, երեխեք-թոռները իրենց ամեն տարի կայցելեն, թե չէ՝ ոնց որ ռեժիմով թարմ ականջի որսի դուրս գան..
ու, որ ընկար ձեռները, էլ պրծում չկա..
վերջը՝ 6-7 անգամ նշելուց հետո, որ խիստ շտապում եմ, մի երկու ժամից հազիվ ստացվեց տատիին հիշեցնել, թե ինչի համար ենք հավաքվել..

ամեն մեկս լրացրեց իր վթարների համար նախատեսված եվրոֆորմուլան ու բաժանվեցինք..
հետո արդեն պիտի տանեյինք մեր ապահովագրական ընկերություններ ու իրենք իրար հետ հարցերը լուծեյին..

վերջում էլ, երբ հորդորեցի կայանելուց հետո հայելին ծալած պահել, վտանգավոր է, ասեց՝ գիտեմ.. արդեն 3-րդ անգամ են կոտրում, բայց առաջին դեպքն է, որ կոտրողը չփախնի գնա ու գրություն թողնի...

քանի որ առաջին անգամ էի վթարի մեջ ընկնում, ծանոթ չէի գործընթացին, բայց մոտ 3 շաբաթ անցավ, որ նամակ-հրավեր ստացա օֆիս..
երկար-բարակ հարցուփորձից հետո 270€-ի հաշիվ ներկայացրին..
ոնց որ եռման ջուրը լցնեյին գլխիս..
ասում եմ՝ ես ձեզ տարեկան 1700€ անդամավճար եմ մուծում, որ հիմա կանչեք հաշիվ ներկայացնե՞ք..
- դե,- ասումա - պարտավոր չես մուծել: ընդամենը առաջարկում ենք.. բայց, եթե չմուծես, բոնուս-մալուսդ 2 միավորով կբարձրանա..

էդ բոնուս-մալուսը վարորդների վթարային ցուցանիշնա..
ամեն, առանց վթարի անցկացրած տարուց հետո 1 միավոր իջնումա ու, վթարի դեպքում, 2 միավոր բարձրանում..
որքան բարձր է բոնուս-մալուսդ՝ էնքան, տոկոսային հարաբերությամբ, աճում է անդամավճարդ..

հաշվիչը վերցնելով հաշվարկեց, որ եթե ես հիմա էդ 270€-ն չմուծեմ ու թողնեմ իրենց վրա, 2 միավորով կբարձրանամ ու մեկ էլ 3 տարի պիտի վթարի մեջ չընկնեմ (ընթացիկ տարում բարձրացավ, 2 հաջորդ տարին 1-ական կիջնի), որ իջնեմ հիմիկվա մակարդակի..
ու արդյունքում, ընդհանուր հաշվով, էդ 3 տարվա կտրվածքում 550€ ավել վճարած դուրս կգամ...


մնացածը արդեն երևակայության հարցա, թե հիմա կոնկրետ քանի հարկանի հայհոյանքով պիտի իրենց գյուղի հերոսին պատվեմ...
Մի անգամ Նիդեռլանդներում նման պատմության մեջ ես էլ եմ ընկել: Տարբերությունն էն էր, որ հեծանիվով էի: Էն ժամանակ շատ լավ չէի քշում ու սովորաբար դանդաղ էի գնում: Մեքենաներն էլ դրանից կատաղում էին: Տենց մի անգամ մի մեքենա որոշեց, որ կարա ինձ անցնի, չնայած փողոցում տեղ չկար: Ես մնացի կայանած ու շարժվող մեքենաների արանքում, խառնվեցի իրար ու ընկա հեծանիվից: Վարորդը դուրս էկավ մեքենայից, հեչ վեջը չի, որ սատկած, ընկած եմ գետնին: Ասում ա՝ անուն-ազգանուն, հասցեդ տուր, մեքենաս վնասվել ա, պիտի տամ ապահովագրական ընկերությանս: Տենց, տվեցի տվյալներս, բայց երկու ականատես կային, մոտեցան ինձ, իրանց հասցեն, անուն-ազգանունը տվեցին, ասեցին՝ եթե վկա պետք լինի, ձեն հանի:

Մի շաբաթից նամակ եմ ստանում ապահովագրական ընկերությունից, որ հեծանիվս տանեմ, վնասը գնահատել տամ: Իմ հեծանիվին բան չէր էղել, մենակ հետևի լույսն էր ջարդվել, էն էլ սենց թե նենց փչացած էր: Իգնոր արեցի էդ նամակը: Մի երկու շաբաթից մի եքա դաֆթար ստացա: Մանրամասն նկարագրում էր վթարը, վերջում էլ ասում՝ դու ես մեղավոր, պիտի 1100 եվրո մուծես: Ընդ որում, մեքենայի վրա մի հատ խազ էր, բայց ես սկի չեմ էլ հիշում, որ իրա մեքենային կպած լինեմ, որտև կայանածին էին խփել, ընկել: Պատմության իմ վերսիան գրեցի, ուղարկեցի իրանց, իմ ապահովագրական ընկերության տվյալներն էլ հետը: Էդ էր ու էդ, իրանցից էլ չեմ լսել: Բայց Նիդեռլանդներում ըստ օրենքի ինչ էլ լինի, հեծանվորդը մեղավոր չի: Չգիտեմ՝ ոնց էր էդ ապահովագրական ընկերությունն ուզում ինձնից փող պոկել:

[Գաղթական]

Կամայական կոմմերցիալ ապահովագրություն իմաստ ունի միայն անթույլատրելի ռիսկերից ապահովագրվելու համար: Կանխատեսելի հաճախությամբ առաջացող մանր claim-երը ապահովագրող ընկերությունների կողմից լավ հաշվարկված են, որ իրենք արդյունքում վնասով դուրս չգան (հետևաբար, դու ես վնասով դուրս գալու, պարզագույն մաթեմատիկա): Երկիրը ստեղ կապ չունի: Ես քո տեղը լինեի, մի հայելու համար իրենց չէի էլ դիմի, պարզապես կառաջարկեի տատիկին մեքենան տանել վերանորոգել, չեկ ներկայացնել, ըստ այդմ վճարել:

տես ոնցա էստեղ..
ապահովագրություն ունենալ պարտավոր են բոլորը
որն ես ուզում` ընտրիր ինքդ
իմը երկրում ամենաշատ անդամ ունեցողներիցա
տեղեր կան, որ դա դերա խաղում..
ավելի որակյալ փաստաբաններ` վիճելի հարցերում, ավելի շատ առաջարկվող հնարավորություններ, փաթեթների տեսակներ..
շատերը հիմնականում basic փաթեթն են ընտրում, ինչը շատ հնարավորություններ չի տալիս, բայց մի քիչ ավելի էժանա..
քանի որ իմ մեքենան 2015 թիվա, մի երկու այլ փաթեթ էլ եմ վերցրել..
այսինքն` միջին ստատիստիկ անդամից ավելի շատ գումար եմ վճարում իրենց..
բայց ում մտքով կանցներ, որ անգամ տենց մանր հարցում կսկսեն սենց հետույք խաղացնել...

[Micke]

Մի անգամ Նիդեռլանդներում նման պատմության մեջ ես էլ եմ ընկել: Տարբերությունն էն էր, որ հեծանիվով էի: Էն ժամանակ շատ լավ չէի քշում ու սովորաբար դանդաղ էի գնում: Մեքենաներն էլ դրանից կատաղում էին: Տենց մի անգամ մի մեքենա որոշեց, որ կարա ինձ անցնի, չնայած փողոցում տեղ չկար: Ես մնացի կայանած ու շարժվող մեքենաների արանքում, խառնվեցի իրար ու ընկա հեծանիվից: Վարորդը դուրս էկավ մեքենայից, հեչ վեջը չի, որ սատկած, ընկած եմ գետնին: Ասում ա՝ անուն-ազգանուն, հասցեդ տուր, մեքենաս վնասվել ա, պիտի տամ ապահովագրական ընկերությանս: Տենց, տվեցի տվյալներս, բայց երկու ականատես կային, մոտեցան ինձ, իրանց հասցեն, անուն-ազգանունը տվեցին, ասեցին՝ եթե վկա պետք լինի, ձեն հանի:

Մի շաբաթից նամակ եմ ստանում ապահովագրական ընկերությունից, որ հեծանիվս տանեմ, վնասը գնահատել տամ: Իմ հեծանիվին բան չէր էղել, մենակ հետևի լույսն էր ջարդվել, էն էլ սենց թե նենց փչացած էր: Իգնոր արեցի էդ նամակը: Մի երկու շաբաթից մի եքա դաֆթար ստացա: Մանրամասն նկարագրում էր վթարը, վերջում էլ ասում՝ դու ես մեղավոր, պիտի 1100 եվրո մուծես: Ընդ որում, մեքենայի վրա մի հատ խազ էր, բայց ես սկի չեմ էլ հիշում, որ իրա մեքենային կպած լինեմ, որտև կայանածին էին խփել, ընկել: Պատմության իմ վերսիան գրեցի, ուղարկեցի իրանց, իմ ապահովագրական ընկերության տվյալներն էլ հետը: Էդ էր ու էդ, իրանցից էլ չեմ լսել: Բայց Նիդեռլանդներում ըստ օրենքի ինչ էլ լինի, հեծանվորդը մեղավոր չի: Չգիտեմ՝ ոնց էր էդ ապահովագրական ընկերությունն ուզում ինձնից փող պոկել:

Կարծում եմ նման հարցերում ամբողջ ԵՄ-ում միևնույն համակարգն է գործում։ Եթե վթարի մասնակիցներն են մի կողմից հեծանվորդը, մյուս կողմից ավտոմեքենան, ապա հեծանվորդը համարվելով որպես երթևեկության թույլ մասնակից, հնարավորինս քիչ պատասխանատվության է ենթարկվում։ Քո պարագայում մեքենայի վարորդի վարքագիծն ստիպել է քեզ սխալվել կամ շփոթվել, որի հետևանքով դու ընկել ես և վնասվել։ Եթե օրենքները լավ իմանաիր՝ այդ դեպքում ընդհակառակը, դու՛ կարող էիր այդ վարորդի ապահովագրականից մի հյութալի փոխհատուցում ստանալ։
Ափսոս որ չես ստացել, թե չե հիմա ակումբի անդամներին մի-միհատ մառոժնի կառնեիր, չէ՞։ Կամ գոնե իմ համար՝ խորհրդի համար։ :D

[Գաղթական]

Մի անգամ Նիդեռլանդներում նման պատմության մեջ ես էլ եմ ընկել: Տարբերությունն էն էր, որ հեծանիվով էի: Էն ժամանակ շատ լավ չէի քշում ու սովորաբար դանդաղ էի գնում: Մեքենաներն էլ դրանից կատաղում էին: Տենց մի անգամ մի մեքենա որոշեց, որ կարա ինձ անցնի, չնայած փողոցում տեղ չկար: Ես մնացի կայանած ու շարժվող մեքենաների արանքում, խառնվեցի իրար ու ընկա հեծանիվից: Վարորդը դուրս էկավ մեքենայից, հեչ վեջը չի, որ սատկած, ընկած եմ գետնին: Ասում ա՝ անուն-ազգանուն, հասցեդ տուր, մեքենաս վնասվել ա, պիտի տամ ապահովագրական ընկերությանս: Տենց, տվեցի տվյալներս, բայց երկու ականատես կային, մոտեցան ինձ, իրանց հասցեն, անուն-ազգանունը տվեցին, ասեցին՝ եթե վկա պետք լինի, ձեն հանի:

Մի շաբաթից նամակ եմ ստանում ապահովագրական ընկերությունից, որ հեծանիվս տանեմ, վնասը գնահատել տամ: Իմ հեծանիվին բան չէր էղել, մենակ հետևի լույսն էր ջարդվել, էն էլ սենց թե նենց փչացած էր: Իգնոր արեցի էդ նամակը: Մի երկու շաբաթից մի եքա դաֆթար ստացա: Մանրամասն նկարագրում էր վթարը, վերջում էլ ասում՝ դու ես մեղավոր, պիտի 1100 եվրո մուծես: Ընդ որում, մեքենայի վրա մի հատ խազ էր, բայց ես սկի չեմ էլ հիշում, որ իրա մեքենային կպած լինեմ, որտև կայանածին էին խփել, ընկել: Պատմության իմ վերսիան գրեցի, ուղարկեցի իրանց, իմ ապահովագրական ընկերության տվյալներն էլ հետը: Էդ էր ու էդ, իրանցից էլ չեմ լսել: Բայց Նիդեռլանդներում ըստ օրենքի ինչ էլ լինի, հեծանվորդը մեղավոր չի: Չգիտեմ՝ ոնց էր էդ ապահովագրական ընկերությունն ուզում ինձնից փող պոկել:

էս ինչ խառը պատմության մեջ ես ընկել ))))))))
բայց նաղդ ուզում էր քեզ գցած լիներ ու ու էդ իրա խազը փչել տար (շատ խազեր էդպես հեշտությամբ չեն վերանում, դրա համար պիտի լրիվ նորից փչել տար.. այսինքն` 1100€ խելքին մոտա)

մի երկու պահ էլ կար, որ անհասկանալի մնաց..
եթե դու խառնվելով իրար կանգնած էիր մնացել շարժվող մեքենաների արանքում (մեջտեղով էիր քշում անխիղճ ՃՃ), հետևաբար քեզ վազանց կատարել ցանկավողը աջից էր մտել, ինչն ինքնին արդեն սխալ ա..
ոնց արդեն ասեցիր, Հոլանդիայում հեծանվորդը միշտ առավելություն ունի շարժիչավորների նկատմամբ (մեքենա, մոտո), այսինքն դա էլ էր իր կողմից սխալ իջնել ու միանգամից քո տվյալները վերցնել..
մեկ էլ չհասկացա, թե քո ապահովագրության տվյալներն ինչի էիր որոշել ուղարկել իրանց ))) քոնը երևի առողջական պիտի որ եղած լիներ...
նման դեպքերում իրենք կարող են խառնվել միայն այն ժամանակ, եթե պատմության մեջ ընկնես օրինական աշխատանքի գնալուց կամ հետ գալուց... դա էլ ա մտնում <առողջության վնաս կրել աշխատանքի պատճառով> ու պարտադիր ծածկվումա գործատուի կողմից..


բայց քո պատմությունից մի բան էլ հիշեցի.
անցած տարի` նախորդ մեքենաս հասցրեցի արգելակել կարմիրի փոխած լուսացույցի տակ, բայց հետևիցս եկող մոտոն անվտանգ տարածությունը չէր պահել ու թափով հագնելով հետևից` շուռ եկավ...
իջա սրան օգնեցի վեր կենա, մոտոն կանգնացնի
ասումա - մեղավոր եմ, արի եվրոֆորմուլան լրացնենք..
ասեցի - տո չէ, լավա, կարևորը քեզ բան չեղավ, ողջ առողջ ես..

ինչիս էր պետք` համ իմ մոտ հազիվ նկատելի փոս էր ընկել, համ էլ` կակ ռազ մեքենան արդեն վաճառել էի, գումարն էլ ստացել..
տանում էի Աֆրիկա մեկնող ռեյսով ուղարկելու..

բայց մեծահոգության տպավորությունն էնքան մեծ էր, որ մայթին հավաքված ժողովուրդը սլսեց խմբով ծափահարել ))))))))))

[One_Way_Ticket]

տես ոնցա էստեղ..
ապահովագրություն ունենալ պարտավոր են բոլորը
որն ես ուզում` ընտրիր ինքդ
իմը երկրում ամենաշատ անդամ ունեցողներիցա
տեղեր կան, որ դա դերա խաղում..
ավելի որակյալ փաստաբաններ` վիճելի հարցերում, ավելի շատ առաջարկվող հնարավորություններ, փաթեթների տեսակներ..
շատերը հիմնականում basic փաթեթն են ընտրում, ինչը շատ հնարավորություններ չի տալիս, բայց մի քիչ ավելի էժանա..
քանի որ իմ մեքենան 2015 թիվա, մի երկու այլ փաթեթ էլ եմ վերցրել..
այսինքն` միջին ստատիստիկ անդամից ավելի շատ գումար եմ վճարում իրենց..
բայց ում մտքով կանցներ, որ անգամ տենց մանր հարցում կսկսեն սենց հետույք խաղացնել...
Մեքենաների ապահովագրության մեջ դա գրեթե ունիվերսալ համակարգ է՝ քո մեղքով վթարի դեպքում եթե ուզում ես իրենց հաշվին վերանորոգել մեքենան, ապա ռեյտինգդ ընկնում է, անդամավճարը մեծանում է: Չեմ հասկանում, թե ինչից ես դժգոհում: Ասենք թե ապահովագրությունը պարտադիր է, բայց հո չե՞ն պարտադրում կամայական վերանորոգում չեռեզ իրենց անել:

[Գաղթական]

Մեքենաների ապահովագրության մեջ դա գրեթե ունիվերսալ համակարգ է՝ քո մեղքով վթարի դեպքում եթե ուզում ես իրենց հաշվին վերանորոգել մեքենան, ապա ռեյտինգդ ընկնում է, անդամավճարը մեծանում է: Չեմ հասկանում, թե ինչից ես դժգոհում: Ասենք թե ապահովագրությունը պարտադիր է, բայց հո չե՞ն պարտադրում կամայական վերանորոգում չեռեզ իրենց անել:

կամայական-կամայական...
էլի թող բարձրանար
բայց իրենց փոխանցածի մի որոշ մաս
ու ինչի վրա ուրախանա՞մ..
որ տարեկան 1700€ անկապ ջուրն եմ գցո՞ւմ

[One_Way_Ticket]

կամայական-կամայական...
էլի թող բարձրանար
բայց իրենց փոխանցածի մի որոշ մաս
ու ինչի վրա ուրախանա՞մ..
որ տարեկան 1700€ անկապ ջուրն եմ գցո՞ւմ
Եթե պարտավոր ես, ապա համաձայն եմ, դա արդեն ճիշտ չէ (ըստ իմ պատկերացումների):
Իսկ ջուրը լցնելու պահով... Եթե հանկարծ Լամբորգինիի խփես ու խայտառակ ծախսեր առաջանան, այդ դեպքում ապահովագրությունը քեզ կփրկի: Համենայն դեպս, ես հենց դրա համար եմ ապահովագրել իմ մեքենան, ոչ թե հայելիների ու խազերի համար:

[Գաղթական]

Եթե պարտավոր ես, ապա համաձայն եմ, դա արդեն ճիշտ չէ (ըստ իմ պատկերացումների):

իհարկե..
օրենքով պարտադրում են մասնակցես մի խաղի, որից, ցանկացած պարագայում, պարտված ես դուրս գալու...



Իսկ ջուրը լցնելու պահով... Եթե հանկարծ Լամբորգինիի խփես ու խայտառակ ծախսեր առաջանան, այդ դեպքում ապահովագրությունը քեզ կփրկի:

էս մասի հետ համաձայն եմ ))

հետո մի հետաքրքիր պահ էլ կա.
եթե մեքենադ 5+ տարեկան է, ոչ մի ապահովագրություն չի ապահովագրում քեզ երկկողմանի..
միայն վնասված մեքենայի ծախսերն են հոգում

[StrangeLittleGirl]

էս ինչ խառը պատմության մեջ ես ընկել ))))))))
բայց նաղդ ուզում էր քեզ գցած լիներ ու ու էդ իրա խազը փչել տար (շատ խազեր էդպես հեշտությամբ չեն վերանում, դրա համար պիտի լրիվ նորից փչել տար.. այսինքն` 1100€ խելքին մոտա)

մի երկու պահ էլ կար, որ անհասկանալի մնաց..
եթե դու խառնվելով իրար կանգնած էիր մնացել շարժվող մեքենաների արանքում (մեջտեղով էիր քշում անխիղճ ՃՃ), հետևաբար քեզ վազանց կատարել ցանկավողը աջից էր մտել, ինչն ինքնին արդեն սխալ ա..
ոնց արդեն ասեցիր, Հոլանդիայում հեծանվորդը միշտ առավելություն ունի շարժիչավորների նկատմամբ (մեքենա, մոտո), այսինքն դա էլ էր իր կողմից սխալ իջնել ու միանգամից քո տվյալները վերցնել..
մեկ էլ չհասկացա, թե քո ապահովագրության տվյալներն ինչի էիր որոշել ուղարկել իրանց ))) քոնը երևի առողջական պիտի որ եղած լիներ...
նման դեպքերում իրենք կարող են խառնվել միայն այն ժամանակ, եթե պատմության մեջ ընկնես օրինական աշխատանքի գնալուց կամ հետ գալուց... դա էլ ա մտնում <առողջության վնաս կրել աշխատանքի պատճառով> ու պարտադիր ծածկվումա գործատուի կողմից..


Մեջտեղով չէի քշում: Հեծանվուղի չունեցող փողոց էր, որտեղ օրենքով աջ եզրը հեծանվորդինն ա: Ու քանի որ աջ եզրում էլ մեքենաներ էին կայանած, հեծանվորդները համարյա երկրորդ գծում են հայտնվում: Աջ կողմից մեքենան կայանած էր: Այսինքն, ես իմ ճիշտ տեղում էի, էն ա, որ դանդաղ էի գնում: Չէ, իմ ապահովագրությունն ինչ ֆինտուֆլուշկա ասես չէր ընդգրկում, էդ թվում՝ liability (մենակ եթե մեքենա վարելուց լինեի, չէր ծածկի ապահովագրությունս, էդ հստակ ասվում էր):

Բայց ամբողջ Եվրոպայում տենց չի: Ինչքան գիտեմ, Գերմանիայում հեծանվորդի օգտին ավելի պակաս են օրենքները: Համենայնդեպս, էն զգուշությունը, որ մեքենաների վարորդների մոտ կտեսնես Հոլանդիայում ու Դանիայում, Գերմանիայում չես տեսնի: Ու երբեք մեքենաները հեծանվորդին ճամփա չեն զիջում:

[Գաղթական]

Աջ կողմից մեքենան կայանած էր:

գրել էիր «մնացի շարժվող մեքենաների արանքում» )))))



Բայց ամբողջ Եվրոպայում տենց չի: Ինչքան գիտեմ, Գերմանիայում հեծանվորդի օգտին ավելի պակաս են օրենքները: Համենայնդեպս, էն զգուշությունը, որ մեքենաների վարորդների մոտ կտեսնես Հոլանդիայում ու Դանիայում, Գերմանիայում չես տեսնի: Ու երբեք մեքենաները հեծանվորդին ճամփա չեն զիջում:

Գերմանիա մի քանի անգամ եմ գնացել, բայց ուշադրություն չեմ դարձրել, թե ով ումա զիջում..
համենայն դեպս՝ հեծանվի ուղիներ գծված են..


բայց Գերմանիայի անսահմանափակ արագությամբ մայրուղիներն են լավ ադրենալին բարձրացնում..
ասենք՝ 250-270կմ/ժ գնում ես, մեկ էլ մեկը ֆսսալով կողքովդ անցնումա )))

[StrangeLittleGirl]

գրել էիր «մնացի շարժվող մեքենաների արանքում» )))))
Կայանած ու շարժվող :)

Ես մնացի կայանած ու շարժվող մեքենաների արանքում

[Գաղթական]

Կայանած ու շարժվող :)

մեղավոր եմ, կներեք )))
ես ստորակետով էի հասկացել՝ «մնացի կայանած, ու շարժվող մեքենաների արանքում»

[Sagittarius]

մեղավոր ա եղել շարժվող մեքենան: Հեծանվից պետք ա առնվազն մեկուկես մետր «կողային» տարածություն պահի, ուրիշ բան եթե դու մեքենաների արանք մտնեիր:

Չեմ կարծում, որ Գերմանիա ու Հոլանդիա օրենքների մեծ տարբերություն կա. վարորդների՝ օրենքների իմացությունն ա հնարավոր տարբեր ու Ամստերդամ հեծանվագծերն են ավելի շատ, որոնցով մեքենաները, բացառությունների չհաշված, երթևեկելու իրավունք չունեն:

[Sagittarius]

Զիջելու հետ կապված էլ՝ հեծանիվների համար ըստ էության նույն երթևեկության կանոններն ա գործում. ուղղակի վորորդները գիտեն, որ հեծանվորդներից շատերը վարորդական իրավունք չունեն ու կանոները լավ չգիտեն, դրա համար շատ դեպքերում իրանց իրավունքը կամավոր զիջում են: