PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Խնդրահարույց արձաններ



Շինարար
27.05.2016, 14:48
Վերադառնալով արձանների թեմային՝ կարճ ասեմ իմ մոտեցումը:

Ես ընդհանրապես դեմ եմ մարդկանց արձաններ, հատկապես գլուխներ տեղադրելուն էստեղ-էնտեղ, խոսքս՝ իրական մարդկանց մասին ա, մասնավորապես՝ իշխանության կրողների՝ քաղաքական, ռազմական, հոգևոր և այլն, բացառությամբ էն դեպքերի, երբ պատմություն ա անցել, և էդ մարդիկ արդեն կիսաառասպելական կերպարներ են դարձել: Ասենք՝ Վազգեն Սարգսյան, Կարեն Դեմիրճյան չարժե էլի, իսկ Տիգրան Մեծ, Վարդան Մամիկոնյան, Արգիշտի Առաջին, Անդրանիկ ու Գարեգին Նժդեհ կարելի ա, որովհետև էս մարդիկ արդեն առասպել են դարձել: Բայց ամեն դեպքում էդպես սլացիկ կանգնած, ահեղ արձանների դարն անցել ա:


Շատ կարևոր ա, որ արվեստի գործը իր մեջ շարժում պարունակի, գործողություն, կյանք լինի մեջը, ոչ թե անշարժություն: Ասենք, ոնց են Նիկոլայ Նիկողոսյանի արձանները՝ Նալբանդյան, Չարենց, մարդու հավես ա գլիս, Քոչարի մասին էլ էլ չասեմ:

Հետո կնախընտրեմ, որ մարդկանց արձանի փոխարեն իրանց գործերը պատկերվեն, եթե խոսքը մշակութային գորճիչների մասին ա, ասենք՝ Թումանյանի փոխարեն Հին օրհնություններ, Անուշներ, Գիքորներ, քաջ Նազարներ, Թմբկաբերդի առումներ, չգիտեմ՝ Մաթևոսյանի փոխարեն՝ Մենք ենք, մեր սարեր կամ Աղուն, խի՞ չէ որ... կամ բեռնաձիեր, էնքան բան կարելի ա մտածել, չնայած մշակութային գործիչներին էլի արժե, բայց էլի շարժման մեջ, իրանց գործը արտահայտող, ասենք Մաթևոսյանը չլինի գլուխը ծուռ, ոնց Վանաձորի արձանն ա, թեկուզ կյանքում էդպես ա եղել, այլ լինի ըմբոստացող, ոնց որ իր գործերն են:


Հետո ինձ թվում ա՝ արձաններ քաղաքներում ու գյուղերում տեղադրելը պիտի միայն ավագանով չորոշվի, ես չգիտեմ՝ հանրաքվե անենք ինչ անեք, որ էդ ռաբիզ, անճաշակ մասսան որոշումներ չկայացնի:

Իմ տպավորությամբ Նժդեհի արձանի հեղինակը դաստիարակվել է Կոբզոնի երաժշտության ներքո, իսկ Բաբաջանյանի արձանի հեղինակը Սպիտակցի Հայկոյի ու Թաթուլի:

Չգիտեմէ էն ինչ էսօր անում են մեր քաղաքների մշակութային տեսքի հետ, դա հանցագործություն ա, էլի եմ ասել ու կկրկնեմ, էն որ ասում են Դաիշ, Դաիշ, գիտե՞ք ինչ ա, մշակութային հուշարձաններ են քանդո՞ւմ, մեր տեղական դաիշականները ի՞նչ պակաս են, քիչ մի քանդում են, տեղը էնպիսի անճաշակություններ են վեր խոյացնում:


Չգիտեմ, թվում ա, թե հա ակումբում ասեցինք, եփ եկանք, ու ի՞նչ, եսիմ, ես էլ չգիտեմ ինչ

Ռուֆուս
27.05.2016, 15:30
Եսիմ, Շին ջան, ասենք ես արձաններ շատ եմ սիրում՝ հատկապես հետաքրքիր լուծումներով արձանները: Եթե զարմանում ես Երևանի արձանաշատության վրա, պետք ա իտալական քաղաքները տեսնես, որտեղ ամեն քայլափոխին արձաններ են կանգնեցրած: Բնականաբար Երևանի արձանները համեմատելի չեն էնտեղի արձանների հետ, որոնք կարող ա համաշխարհային կարևորության պատմամշակութային գլուխգործոցներ լինեն՝ օրինակ օրիգինալ Միքելանջելո, Ջոտտո, Չելլինի և այլն, բայց փաստն էն ա, որ էդ արձանները քաղաքի կոլորիտի անբաժան մասն են կազմում:

Օրինակ Առնո Բաբաջանյանի արձանը երբ նոր էին բացել, սարսափելի ձևով դուրս չէր գալիս, բայց հիմա երևի աչքս ա սովորել ու կարապի լիճն առանց էդ արձանի ոչ մի կերպ չեմ պատկերացնում: Շատ եմ սիրում Կասկադի աբստրակտ ու երբեմն աբսուրդային արձանները, բայց գիտեմ, որ շատերին դրանք դուր չեն գալիս: Տանել չեմ կարողանում Ռոսիայի մոտի Անդրանիկի արձանը: Ռոդենի արձանը մինչև հիմա չեմ ընկալել, որովհետև էնքան անհարմար տեղ են դրել, որ հնարավոր չի մոտիկանալ ու նորմալ դիտել, թե ինչ ա:

Կերպարների ու կոլորիտային արձանները դուրս գալիս են, օրինակ Կարա Բալայի արձանը, նարդի խաղացողի արձանը, Աբովյան փողոցի ջարդոններից սարքած ռոբոտները ու Կինո Մոսկվայի դիմացի արձանները շատ լավն են: Իսկ Բաբաջանյանի ու Նժդեհի արձանների հետ կապված առաջին տպավորություններս բացասական են, բայց տենց ռադիկալ քայլերի կողմ չեմ: Թող մնա, եթե չսիրվեց, տարիներ հետո կհանեն, մի ուրիշ բան կդնեն:

Շինարար
28.05.2016, 18:29
դե հա, ամեն ինչի հետ էլ հարմարվում ենք

boooooooom
29.05.2016, 22:21
Ես հաճախ արձանին նայելուց պատկերացնում եմ էն Վարպետին, որ երկար ժամանակ աշխատել ա էդ արձանի վրա ու ինձ համար ավելի կարևոր ա որ աշխատանք երևա, հետաքրքիր լուծումներ երևա, լույսի ու ստվերի հետաքրքիր/ճիշտ "խաղեր"։ Ու պարտադիր չեմ համարում, որ մեծամասնությանը դուր գա։ Հիմա էդ մարդն էլ էդքան ա կարողանում :D Եկեք հարգենք քանդակագործին։ Ես ավելի շատ աշխատանքն եմ գնահատում, քանդակագործի քաջությունն եմ գնահատում․․․

Աթեիստ
30.05.2016, 00:39
Ես հաճախ արձանին նայելուց պատկերացնում եմ էն Վարպետին, որ երկար ժամանակ աշխատել ա էդ արձանի վրա ու ինձ համար ավելի կարևոր ա որ աշխատանք երևա, հետաքրքիր լուծումներ երևա, լույսի ու ստվերի հետաքրքիր/ճիշտ "խաղեր"։ Ու պարտադիր չեմ համարում, որ մեծամասնությանը դուր գա։ Հիմա էդ մարդն էլ էդքան ա կարողանում :D Եկեք հարգենք քանդակագործին։ Ես ավելի շատ աշխատանքն եմ գնահատում, քանդակագործի քաջությունն եմ գնահատում․․․

Եթե իրա տան հայաթում ա դնելու, էլի ինչ որ տեղ հարգենք։
Բայց ստեղ են հետևի քֆուրը կարդալուց հետո ոչ թե ուզում եմ հարգեմ, այլ իրան քրֆեմ։
Արձանի պահով։ Լավ հիշում եմ, որ Առնո Բաբաջանյանի արձանն էլ շատերը չէին հավանում, բայց ես հենց սկզբից սիրեցի դա։ Գուցե նաև էն պատճառով, որ նրան դեմքով ճանաչում էին։ Իսկ էս Բաբաջանյանին դեմքով երբեք չեմ ճանաչել։ Արձանն իմ համար տհաճ ա։

Cassiopeia
30.05.2016, 01:18
Քֆուրի պահով ես էլ ասեմ: Քանի որ դա մեր այգին ա ու երեխեքին տանում էի էնտեղ խաղալու, էլ նման ռիսկի չեմ գնա: հիմի տղես կարդալ գիտի ու աջ ու ձախ ինչ պատահի կարդում ա, իսկ ես ոչ մի բացատրություն չեմ կարող գտնել էդ գրությանը:

Sent from my Lenovo B6000-HV using Tapatalk