Դիտել ողջ տարբերակը : Պոլիգամիա/պոլիամորիա
StrangeLittleGirl
24.09.2015, 19:29
Պոլիգամիան մեկ անձի ամուսնությունն է մեկից ավելի անձանց հետ (ես չեմ ասում, վիքին (https://en.wikipedia.org/wiki/Polygamy) ա ասում): Բազմակնությունը՝ պոլիգինիա, բազմամուսնությունը՝ պոլիանդրիա: Պոլիգամիան արգելված է շատ երկրներում:
Կա նաև պոլիամորիա կոչվող երևույթը, որը սեռական կողմնորոշման տեսակ է, երբ մի անձը ցանկանում է հարաբերություն ունենալ մեկից ավելի անձանց հետ կամ սիրել մեկից ավելի անձանց, այսինքն՝ մեկի հետ էքսկլյուզիվ հարաբերության մեջ չի լինում:
Լինելով բավական տոլերանտ ու լայն աշխարհայացքի մարդ՝ էս երևույթներն իմ ուղեղի մեջ չեն տեղավորվում: Այսինքն, ես խնդիր չունեմ, որ դիմացինս պոլիգամ է կամ պոլիամոր, բայց ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում, որ գրեթե բոլոր մարդիկ են էդ տեսակ: Ինքս ինձ չեմ պատկերացնում պոլիգամ/պոլիամոր հարաբերության մեջ ու չեմ ուզում, որ իմ կողքի մարդն էլ էդպիսին լինի:
Եկեք էստեղ քննարկենք, թե ինչ կարծիքի ենք էդ երևույթների մասին: Ի վերջո, մոնոգամիան նորմա՞ է, թե՞ պաթոլոգիա:
Ուլուանա
24.09.2015, 20:34
Մոդերատորական. թեմայից դուրս գրառումները ջնջվել են։ Քննարկեք թեման, ոչ թե հեղինակին։
Իմ կարծիքով մոնոգամիան արհեստական ա ստեղծվել։ Ու էդ երևույթը համեմատաբար նոր ա։
Ուլուանա
24.09.2015, 21:14
Եկեք էստեղ քննարկենք, թե ինչ կարծիքի ենք էդ երևույթների մասին: Ի վերջո, մոնոգամիան նորմա՞ է, թե՞ պաթոլոգիա:
Հասարակության սահմանած օրենքների համաձայն, իհարկե, նորմա չի, բայց, օրինակ, ինձ միշտ նենց բնական ա թվացել մեկից ավել մարդկանց միաժամանակ ռոմանտիկ սիրով սիրելու երևույթը։ Ու երկար ժամանակ մտածել եմ, որ երևի ես եմ աննորմալ, որ տենց ա ինձ թվում, բայց հետագայում տարբեր մարդկանց հետ խոսելով՝ զարմանքով պարզեցի, որ շատերն են նորմալ համարում, ու շատերի հետ նույնիսկ անձամբ եղել ա տենց, այսինքն՝ որ մեկից ավել մարդկանց նկատմամբ ռոմանտիկ զգացմունքներ ունենան։ Իհարկե, հասարակությունը, հատկապես ավանդապաշտ հասարակությունը, թույլ չի տա, որ նման զգացմունքները հարաբերության վերածվեն, բայց դրանից երևույթը չի վերանում։
StrangeLittleGirl
24.09.2015, 22:30
Հասարակության սահմանած օրենքների համաձայն, իհարկե, նորմա չի, բայց, օրինակ, ինձ միշտ նենց բնական ա թվացել մեկից ավել մարդկանց միաժամանակ ռոմանտիկ սիրով սիրելու երևույթը։ Ու երկար ժամանակ մտածել եմ, որ երևի ես եմ աննորմալ, որ տենց ա ինձ թվում, բայց հետագայում տարբեր մարդկանց հետ խոսելով՝ զարմանքով պարզեցի, որ շատերն են նորմալ համարում, ու շատերի հետ նույնիսկ անձամբ եղել ա տենց, այսինքն՝ որ մեկից ավել մարդկանց նկատմամբ ռոմանտիկ զգացմունքներ ունենան։ Իհարկե, հասարակությունը, հատկապես ավանդապաշտ հասարակությունը, թույլ չի տա, որ նման զգացմունքները հարաբերության վերածվեն, բայց դրանից երևույթը չի վերանում։
Չգիտեմ, ինձ էնքան աննորմալ ա թվում դա: Երբ ես մեկին սիրում եմ, իմ ամբողջ էներգիան դնում եմ էդ մարդու մեջ, ու մի տեսակ չեմ պատկերացնում, որ էդ պահին կարա երկրորդ մարդն էլ հայտնվի, որի մեջ կարամ էդքան էներգիա դնեմ: Ես հասկանում եմ տղամարդկանց՝ դավաճանելու ունակությունը, հասկանում եմ կենսաբանական պահանջները, տո հասկանում եմ նաև խմբակային սեքսը, բայց միաժամանակ մեկից ավելի մարդու սիրելը մի տեսակ ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում: Ու հույս ունեմ՝ ինձ հետ երբեք էդպիսի բան չի լինի:
Ուլուանա
24.09.2015, 22:56
Չգիտեմ, ինձ էնքան աննորմալ ա թվում դա: Երբ ես մեկին սիրում եմ, իմ ամբողջ էներգիան դնում եմ էդ մարդու մեջ, ու մի տեսակ չեմ պատկերացնում, որ էդ պահին կարա երկրորդ մարդն էլ հայտնվի, որի մեջ կարամ էդքան էներգիա դնեմ: Ես հասկանում եմ տղամարդկանց՝ դավաճանելու ունակությունը, հասկանում եմ կենսաբանական պահանջները, տո հասկանում եմ նաև խմբակային սեքսը, բայց միաժամանակ մեկից ավելի մարդու սիրելը մի տեսակ ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում: Ու հույս ունեմ՝ ինձ հետ երբեք էդպիսի բան չի լինի:
Ինչ հետաքրքիր ա. ես էլ ավելի հեշտությամբ հասկանում եմ միաժամանակ մեկից ավել մարդու սիրելը, քան էդ քո նկարագրածները :D։
Դե, ընդհանրապես, հաշվի առնելով էդ երևույթի, էլ չեմ ասում՝ դրա վրա հիմնված հարաբերությունների պրոբլեմատիկությունը, երևի լավ կլիներ, որ ոչ մեկի հետ էլ չպատահեր, բայց դե իրականությունն էն ա, որ ոմանց հետ պատահում ա։
Մարի-Լույս
27.09.2015, 11:04
Ինչպե՞ս կարելի է միաժամանակ մի քանի հոգու սիրել: Իսկական սիրով հնարավոր է սիրել միայն մեկին:
Ինչպե՞ս կարելի է միաժամանակ մի քանի հոգու սիրել: Իսկական սիրով հնարավոր է սիրել միայն մեկին:
Իսկ ինչու՞ ոչ: Իսկ ո՞րն ա իսկական սերը:
Mephistopheles
27.09.2015, 20:32
Իսկ ինչու՞ ոչ: Իսկ ո՞րն ա իսկական սերը:
էն կողքի թեմայում կա... ստադիաներով ա... այ բոլորի հետ էդ ստադիաներով պտի անցնես... միաժամանակ...
էն կողքի թեմայում կա... ստադիաներով ա... այ բոլորի հետ էդ ստադիաներով պտի անցնես... միաժամանակ...
Ինձ Մարի-Լույսի կարծիքն ա հետաքրքիր: Եթե ուզում ա, թող կողքի թեմային էլ մասնակցի ու էնտեղ գրի: Եթե չէ՝ չէ:
Մարի-Լույս
27.09.2015, 22:43
Ինձ Մարի-Լույսի կարծիքն ա հետաքրքիր: Եթե ուզում ա, թող կողքի թեմային էլ մասնակցի ու էնտեղ գրի: Եթե չէ՝ չէ:
Կողքի թեման որն ա?
Կողքի թեման որն ա?
<<Սեր-մեր>>՝ http://www.akumb.am/showthread.php?t=66718 ։
Ստեղ էլ կարաս հարցիս պատասխանես։ Ինձ կարծիքդ ա հետաքրքիր ու կարևոր չի, թե որտեղ գրես։
Բոլոր արգելքները մենք ենք մեր ուղեղներում դնում։
Ամուսնություն հասկացությունը դնենք մի կողմ, բայց ինչ վերաբերում է հարաբերություններին՝ ինչքան մոնոգամիան է նորմալ, էդքան էլ պոլիգամիան։ Եթե փոխադարձ համափայնությամբ է՝ ցանկացած տիպի հարաբերություններն էլ նորմալ են։ Ես ինքս էդքան էլ չեմ ուզենա պոլիգամ հարաբերությունների մեջ լինեմ զուտ էն պատճառով, որ ինչքան շատ մարդ, էդքան տարբեր բնավորություններ, էդքան շատ պրոբլեմներ։ Բայց ոչ թե նրա համար, որ դիմացինը իր ամբողջ ուշադրությունը ինձ տրամադրի կամ ես որպես սեփականություն վերաբերվեմ էդ մարդուն(կամ ինքը ինձ)։ Չէ։
Բոլոր արգելքները մենք ենք մեր ուղեղներում դնում։
հետո՞ ինչ: փոխադարձ համաայնությամբ կարելի է սեռական ակտի մեջ լինել ում/ինչ հետ ասես:
ու ասել որ դրանք նորմալ են, քանի որ "բնավորությունս" էտ է ուզում:
նաև անել ինչ ուզում ես:
հիմա ինչ, ուրեմն հոգեբուժարաները պետք է փակել, քանի որ հոգեկան հիվանդն էլ իրա բնավորությամբ է շարժվում...
ու դրանցնից պրոբլեմներ են առաջանում...
իրականում դուք կարծում եք որ բոլոր արգելքները պետք է վերացնե՞լ, եթե դրանից երրորդ կողմը անմիջականորեն չի տուժում:
One_Way_Ticket
23.10.2015, 03:37
Սիրել երկու հոգու. մեկին սրտով (ենթագիտակցորեն), մյուսին՝ ուղեղով (գիտակցաբար), բավական տարածված երևույթ է:
Սիրել երկու հոգու. մեկին սրտով (ենթագիտակցորեն), մյուսին՝ ուղեղով (գիտակցաբար), բավական տարածված երևույթ է:
Ժամանակակից աշխարհում դա մեծամասմաբ ինքնախաբեություն է: Էդպեսի մարդը կարծում եմ իրականում մենակ իրան է սիրում:
One_Way_Ticket
23.10.2015, 06:20
Ժամանակակից աշխարհում դա մեծամասմաբ ինքնախաբեություն է: Էդպեսի մարդը կարծում եմ իրականում մենակ իրան է սիրում:
Կակ ռազ ժամանակակից աշխարհում է դա մասշտաբային բնույթ ստացել: Ասենք, կինը լավ ամուսին ունի, չխմող, չծխող, փող աշխատող, երեխեքին լավ հայր: Ու որպես մարդ իրեն իրոք սիրում է: Բայց դե կրքերը վաղուց հանդարտվել են, իսկ այ էէէն մի տղամարդուն տեսնելուց "չոքերը թուլանում են": Ու եթե նախկինում ուրիշի հետ ֆլիրտ անուղ ամուսնացած կինը բազմապիսի խնդիրների առաջ կկանգներ, այսօր բոլոր պայմանները ստեղծված են "կողմնակի" զգացմունքների պահպանման ու բարգավաճման համար:
Կակ ռազ ժամանակակից աշխարհում է դա մասշտաբային բնույթ ստացել: Ասենք, կինը լավ ամուսին ունի, չխմող, չծխող, փող աշխատող, երեխեքին լավ հայր: Ու որպես մարդ իրեն իրոք սիրում է: Բայց դե կրքերը վաղուց հանդարտվել են, իսկ այ էէէն մի տղամարդուն տեսնելուց "չոքերը թուլանում են": Ու եթե նախկինում ուրիշի հետ ֆլիրտ անուղ ամուսնացած կինը բազմապիսի խնդիրների առաջ կկանգներ, այսօր բոլոր պայմանները ստեղծված են "կողմնակի" զգացմունքների պահպանման ու բարգավաճման համար:
է կա, ու շատ տարածված, բայց դա չի նշանակում որ ինքը սիրում է ուրիշին:
դու էլ քո ասածով ցույց տվեցիր, որ ինքը սիրում է իրեն, և ոչ թե իր "չծխող" ամուսնուն: այսինք երբ որ էտ մարդը սկսի "ծխել", էլ իրան պետք չի լինի: Սա սեր չեղավ, եղավ ընդամնեը շահագործում, որը համաձայն եմ որ շատ տարածված է ժամանակակից կյանքում :
One_Way_Ticket
23.10.2015, 09:30
բայց դա չի նշանակում որ ինքը սիրում է ուրիշին:
Իսկ ի՞նչն է նշանակում, որ սիրում է:
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 11:31
Ընդհանուր առմամբ Նիհիլի հետ համաձայն եմ. փոխադարձ համաձայնությամբ ով ինչ ուզում է, թող անի: Ուղղակի մեկը ես ինձ վրա չեմ պատկերացնում պոլիգամ հարաբերության հետ հաշտվելիս:
հետո՞ ինչ: փոխադարձ համաայնությամբ կարելի է սեռական ակտի մեջ լինել ում/ինչ հետ ասես:
ու ասել որ դրանք նորմալ են, քանի որ "բնավորությունս" էտ է ուզում:
նաև անել ինչ ուզում ես:
հիմա ինչ, ուրեմն հոգեբուժարաները պետք է փակել, քանի որ հոգեկան հիվանդն էլ իրա բնավորությամբ է շարժվում...
ու դրանցնից պրոբլեմներ են առաջանում...
իրականում դուք կարծում եք որ բոլոր արգելքները պետք է վերացնե՞լ, եթե դրանից երրորդ կողմը անմիջականորեն չի տուժում:
Երկու և ավելի չափահաս անձիք անկախ սեռից փոխադարձ համաձայնությամբ կարող են անել ինչ ուզում են, ու դա նորմա է: Պաթոլոգիան սկսվում է դրանից դուրս. երբ չկա փոխադարձ համաձայնություն (բռնաբարություն, զոոֆիլիա, նեկրոֆիլիա), երբ անձանցից մեկն անչափահաս է (պեդոֆիլիա) և այլն:
հետո՞ ինչ: փոխադարձ համաայնությամբ կարելի է սեռական ակտի մեջ լինել ում/ինչ հետ ասես:
ու ասել որ դրանք նորմալ են, քանի որ "բնավորությունս" էտ է ուզում:
նաև անել ինչ ուզում ես:
հիմա ինչ, ուրեմն հոգեբուժարաները պետք է փակել, քանի որ հոգեկան հիվանդն էլ իրա բնավորությամբ է շարժվում...
ու դրանցնից պրոբլեմներ են առաջանում...
իրականում դուք կարծում եք որ բոլոր արգելքները պետք է վերացնե՞լ, եթե դրանից երրորդ կողմը անմիջականորեն չի տուժում:
Անհուշ, դու հիմա վերարտադրեցիր նույն են գաղափարը , որ , օրինակ, ասում են նույնասեռական հարաբերությունները նորմալ չեն ու ընդհանրապես դա հիվանդություն է։ Չեմ պատրաստվում օֆֆթոփեմ, բայց եթե առկա է փոխադարձ համաձայնություն , ցանկացած հարաբերություններ ընդունելի են։
Իսկ ինչ վերաբերում է բոլոր արգելքները վերացնելուն, ես կարծում եմ մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում։
One_Way_Ticket
23.10.2015, 12:48
Իսկ ինչ վերաբերում է բոլոր արգելքները վերացնելուն, ես կարծում եմ մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում։
Այս նախադասությունը շատ եմ լսում տարբեր մարդկանցից, բայց լավ չեմ հասկանում: Ասենք, տկլոր փողոց դուրս գալ կարո՞ղ է: Ծխել սրճարանու՞մ: Բարձրաձայն ու կոշտ քֆուրներ անել մանկապարտեզի բակու՞մ: Կոնկրետ ի՞նչ նկատի ունեք ազատություն ասելով:
Անհուշ, դու հիմա վերարտադրեցիր նույն են գաղափարը , որ , օրինակ, ասում են նույնասեռական հարաբերությունները նորմալ չեն ու ընդհանրապես դա հիվանդություն է։ Չեմ պատրաստվում օֆֆթոփեմ, բայց եթե առկա է փոխադարձ համաձայնություն , ցանկացած հարաբերություններ ընդունելի են։
Իսկ ինչ վերաբերում է բոլոր արգելքները վերացնելուն, ես կարծում եմ մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում։
Երկուսն էլ՝ և «եթե առկա է փոխադարձ համաձայնություն , ցանկացած հարաբերություններ ընդունելի են», և «մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում» բավականին սխալ արտահայտություններ են, ու հիմնականում ավելի շատ վնաս են տալիս են մարդկանց ում ուզում ենք էս արտահայտություններով պաշտպանել, քան օգուտ, որովհետև հակառակ տեսակետն ունեցող մարդիկ հեշտությամբ տասնյակ օրինակներ են բերում, որոնց դեպքում առկա է փոխադարձ համաձայնություն, բայց ընդունելի չեն, կամ չի խանգարում (ինչ-որ տեսակետից) այլոց ազատությանը, բայց չի կարելի։
Դրա համար, մարդիկ նման վերացական գնահատականների փոխարեն օրենքներ են հորինել։ Կարելի է ամեն ինչ, ինչ չի արգելվում տվյալ երկրի օրենքներով, ու արգելվում է այն ամենն ինչ արգելված է նույն երկրի օրենքներով։
Միասեռական հարաբերություններն օրենքով արգելված չե՞ն։ Վերջ։ Որևէ մեկը հակառակը պնդելու իրավունքը չունի։ Նույնը այլոց ազատությանը խանգարելու վերացական պնդման վերաբերյալ։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 13:17
Երկուսն էլ՝ և «եթե առկա է փոխադարձ համաձայնություն , ցանկացած հարաբերություններ ընդունելի են», և «մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում» բավականին սխալ արտահայտություններ են, ու հիմնականում ավելի շատ վնաս են տալիս են մարդկանց ում ուզում ենք էս արտահայտություններով պաշտպանել, քան օգուտ, որովհետև հակառակ տեսակետն ունեցող մարդիկ հեշտությամբ տասնյակ օրինակներ են բերում, որոնց դեպքում առկա է փոխադարձ համաձայնություն, բայց ընդունելի չեն, կամ չի խանգարում (ինչ-որ տեսակետից) այլոց ազատությանը, բայց չի կարելի։
Դրա համար, մարդիկ նման վերացական գնահատականների փոխարեն օրենքներ են հորինել։ Կարելի է ամեն ինչ, ինչ չի արգելվում տվյալ երկրի օրենքներով, ու արգելվում է այն ամենն ինչ արգելված է նույն երկրի օրենքներով։
Միասեռական հարաբերություններն օրենքով արգելված չե՞ն։ Վերջ։ Որևէ մեկը հակառակը պնդելու իրավունքը չունի։ Նույնը այլոց ազատությանը խանգարելու վերացական պնդման վերաբերյալ։
Կարծում եմ՝ էդ երկու արտահայտությունների միջև ֆունդամենտալ տարբերություն կա: Մեկը ես չեմ կարող գտնել մի էնպիսի արարքի օրինակ, որն արվում ա չափահաս մարդկանց կողմից փոխադարձ համաձայնությամբ, ու ես համարում եմ անընդունելի (էդ թվում՝ սպանությունը. եթե փոխադարձ համաձայնությամբ ա, ուրեմն թող ինչ ուզում են, անեն), որովհետև փոխադարձ համաձայնությունը շատ կոնկրետ սահմանվող բան ա, կամ կա, կամ չկա: Իսկ այ ուրիշի ազատությունը-բան շատ ավելի աբստրակտ ա, չես կարա սահմանես որտեղ ա վերջանում, որտեղ ա սկսվում, չես կարա սահմանես ինչ ա ազատությունն ընդհանրապես:
Բազմաթիվ մահմեդական երկրներում միասեռականությունն օրենքով արգելված ա, բայց ես դա սխալ եմ համարում: Ու ընդհանրապես օրենքները շատ տեղերում թերանում են:
Կարծում եմ՝ էդ երկու արտահայտությունների միջև ֆունդամենտալ տարբերություն կա: Մեկը ես չեմ կարող գտնել մի էնպիսի արարքի օրինակ, որն արվում ա չափահաս մարդկանց կողմից փոխադարձ համաձայնությամբ, ու ես համարում եմ անընդունելի (էդ թվում՝ սպանությունը. եթե փոխադարձ համաձայնությամբ ա, ուրեմն թող ինչ ուզում են, անեն), որովհետև փոխադարձ համաձայնությունը շատ կոնկրետ սահմանվող բան ա, կամ կա, կամ չկա: Իսկ այ ուրիշի ազատությունը-բան շատ ավելի աբստրակտ ա, չես կարա սահմանես որտեղ ա վերջանում, որտեղ ա սկսվում, չես կարա սահմանես ինչ ա ազատությունն ընդհանրապես:
Բազմաթիվ մահմեդական երկրներում միասեռականությունն օրենքով արգելված ա, բայց ես դա սխալ եմ համարում: Ու ընդհանրապես օրենքները շատ տեղերում թերանում են:
Եթե օրենքը սխալ ես համարում, կամ պիտի պայքարես որ օրենքը փոխեն, կամ լքես երկիրը, կամ պատասխան տաս օրենքի պահանջը չկատարելու համար։
Սա աքսիոմատիկ ճշմարտություն ա, Բյուր ջան, թե չէ ամեն մեկը իրա տեսակետից կարելի ու անկարելի բաներ կհորինի, ամեն ինչ կխառնվի իրար։
Եթե փոխադարձ համաձայնությամբ կատարվող արարքը օրենքով արգելված ա, ուրեմն չի կարելի անել, ինչքան էլ էդ երկուսը չցանկանան դա, կամ դու, կամ ես համարենք, որ նրանք դրա իրավունքն ունեն։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 13:25
Եթե օրենքը սխալ ես համարում, կամ պիտի պայքարես որ օրենքը փոխեն, կամ լքես երկիրը, կամ պատասխան տաս օրենքի պահանջը չկատարելու համար։
Սա աքսիոմատիկ ճշմարտություն ա, Բյուր ջան, թե չէ ամեն մեկը իրա տեսակետից կարելի ու անկարելի բաներ կհորինի, ամեն ինչ կխառնվի իրար։
Եթե փոխադարձ համաձայնությամբ կատարվող արարքը օրենքով արգելված ա, ուրեմն չի կարելի անել, ինչքան էլ էդ երկուսը չցանկանան դա, կամ դու, կամ ես համարենք, որ նրանք դրա իրավունքն ունեն։
Արէա, էնքան էլ հեշտ չի օրենքը փոխելը և/կամ երկիրը լքելը: Մեկը բազմաթիվ մահմեդական երկրներում նենց անմեղ բաներ են արգելված, ոնց որ ասենք արևմտյան երաժշտություն լսելը: Եթե էդ երկրներից որևէ մեկի բնակիչ լինեի, հաստատ ո՛չ օրենքը կկարողանայի փոխել տալ, ո՛չ երկիրը լքելը հեշտ կլիներ: Ամենահեշտը երևի էդ երգերը թաքուն լսելը կլիներ:
Արէա, էնքան էլ հեշտ չի օրենքը փոխելը և/կամ երկիրը լքելը: Մեկը բազմաթիվ մահմեդական երկրներում նենց անմեղ բաներ են արգելված, ոնց որ ասենք արևմտյան երաժշտություն լսելը: Եթե էդ երկրներից որևէ մեկի բնակիչ լինեի, հաստատ ո՛չ օրենքը կկարողանայի փոխել տալ, ո՛չ երկիրը լքելը հեշտ կլիներ: Ամենահեշտը երևի էդ երգերը թաքուն լսելը կլիներ:
Կարաս ընտրություն կատարես. կամ լքել երկիրը, կամ պայքարել որ օրենքը փոխեն, էդ ընթացքում արգելված երաշժտություն չլսելով, կամ թաքուն լսել ամեն պահի բռնվելու վախը սրտումդ, կամ բացահայտ լսես ու վստահ կանգնես օրենքի առաջ գաղափարներիդ համար։
Ուղղակի դու մեր իրականությունից կտրված, ու մեր տեսանկյունից սխալ համարվող օրինակ ես բերում, դրա համար իմ ասածը կարա մեր համար լավ չկպնի քո օրինակին։
Համազոր օրինակ մեր իրականությունից. միասեռական հարաբերություններն օրենքով արգելված չեն, բայց փղիկը կարծում ա որ նման մարդկանց պիտի հրապարակային վառել։
Բայց քանի որ օրենքվ ոչ մի անթույլատրելի բան էդ մարդիկ չեն անում, ուրմեն մեր փղիկը կամ պիտի պայքարի որ փոխեն օրենքն էդ ընթացքում չվիրավորելով միասեռականներին, կամ լքի երկիրը, կամ թաքուն վառի միասեռականներին, կամ բացահայտ ու պատասխան տա։
Էլի եմ կրկնում.
Կարելի ա ամեն ինչ, ինչ օրենքով արգելված չի, ու չի կարելի ոչինչ ինչ արգելված ա օրենքով, քանի դեռ էդ օրենքն ուժի մեջ ա, անկախ մեր վերաբերմունքից դրա նկատմամբ։
Կարանք քննարկեն դրա ճիշտ ու սխալ լինելը, բայց պահանջները կատարել պարտավոր ենք։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 13:48
Երկուսն էլ՝ և «եթե առկա է փոխադարձ համաձայնություն , ցանկացած հարաբերություններ ընդունելի են», և «մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում» բավականին սխալ արտահայտություններ են, ու հիմնականում ավելի շատ վնաս են տալիս են մարդկանց ում ուզում ենք էս արտահայտություններով պաշտպանել, քան օգուտ, որովհետև հակառակ տեսակետն ունեցող մարդիկ հեշտությամբ տասնյակ օրինակներ են բերում, որոնց դեպքում առկա է փոխադարձ համաձայնություն, բայց ընդունելի չեն, կամ չի խանգարում (ինչ-որ տեսակետից) այլոց ազատությանը, բայց չի կարելի։
Դրա համար, մարդիկ նման վերացական գնահատականների փոխարեն օրենքներ են հորինել։ Կարելի է ամեն ինչ, ինչ չի արգելվում տվյալ երկրի օրենքներով, ու արգելվում է այն ամենն ինչ արգելված է նույն երկրի օրենքներով։
Միասեռական հարաբերություններն օրենքով արգելված չե՞ն։ Վերջ։ Որևէ մեկը հակառակը պնդելու իրավունքը չունի։ Նույնը այլոց ազատությանը խանգարելու վերացական պնդման վերաբերյալ։
Արէա, միասեռականությունը Սովետի ժամանակ արգելված էր: Կարայի՞ր օրենքի դեմ պայքարեիր կամ երկիրը լքեիր:
Ու ընդհանրապես, անգամ օրենքին դեմ որևէ գործողություն անելիս չափահաս անձը գիտակցում ա դրա բոլոր հետևանքները, հետևաբար ես խնդիր չեմ տեսնում իրա արարքների մեջ, եթե մանավանդ ինքը պատրաստ ա ու կանխատեսում ա հետևանքները: Խնդիրը մենակ համաձայնության բացակայության մեջ ա:
Կարանք քննարկեն դրա ճիշտ ու սխալ լինելը, բայց պահանջները կատարել պարտավոր ենք։
Մի այլ կարգի սխալ ես ասում, Արեա ջան, եթե օրենքը աբսուրդ օրենք ա, բայց մարդը վախենում ա իրա տուտուզի համար, որովհետև կարող ա յոթանասուն մտրակի հարված ստանա, եթե սկսի պայքարել էդ օրենքի դեմ, արխային կարա թաքուն անի էդ արգելվածը, եթե դրա պահանջը զգում ա: Ինչի՞ պիտի երկիրը լքի, ինքը էդտեղ ա ուզում ապրի: Կամ ինքը բացի արաբերենից ոչ մի ուրիշ լեզվի չի տիրապետում, ո՞ւր գնա, կրթություն ունի, սիրելի աշխատանք, որով Սաուդյան Արաբիայից դուրս հաստատ չի կարողանալու աշխատել:
Մի այլ կարգի սխալ ես ասում, Արեա ջան, եթե օրենքը աբսուրդ օրենք ա, բայց մարդը վախենում ա իրա տուտուզի համար, որովհետև կարող ա յոթանասուն մտրակի հարված ստանա, եթե սկսի պայքարել էդ օրենքի դեմ, արխային կարա թաքուն անի էդ արգելվածը, եթե դրա պահանջը զգում ա: Ինչի՞ պիտի երկիրը լքի, ինքը էդտեղ ա ուզում ապրի: Կամ ինքը բացի արաբերենից ոչ մի ուրիշ լեզվի չի տիրապետում, ո՞ւր գնա, կրթություն ունի, սիրելի աշխատանք, որով Սաուդյան Արաբիայից դուրս հաստատ չի կարողանալու աշխատել:
Չպիտի անես։ Մեկն էլ կարա որոշի որ դուր չեկած մարդուն քացուտակ գցել արգելող օրենքն աբսուրդ ա, ու սկսի աջուձախ վնասել մարդկանց։ Դու չես որոշողը օրենքն աբսուրդ ա, թե չէ։
Օրենքով արգելված ա՝ չպիտի անես։ Ինչ օրինակ ուզում ես բեր։ Թե չէ ամեն մեկը մի օրենք աբսուրդ հանի, ու սկսի դրա պահանջները չկատարե՞լ։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 14:00
Չպիտի անես։ Մեկն էլ կարա որոշի որ դուր չեկած մարդուն քացուտակ գցել արգելող օրենքն աբսուրդ ա, ու սկսի աջուձախ վնասել մարդկանց։ Դու չես որոշողը օրենքն աբսուրդ ա, թե չէ։
Օրենքով արգելված ա՝ չպիտի անես։ Ինչ օրինակ ուզում ես բեր։ Թե չէ ամեն մեկը մի օրենք աբսուրդ հանի, ու սկսի դրա պահանջները չկատարե՞լ։
Բա ինչու՞ ենք խոսում փոխադարձ համաձայնության մասին:
Բա ինչու՞ ենք խոսում փոխադարձ համաձայնության մասին:
Օրենքի պահանջը կատարելու մասին ենք խոսում։
Հենց օրենք եղավ, որ փոխադարձ համաձայնությամբ ամեն ինչ կարելի ա, դրանից հետո կարելի ա ամեն ինչ։ Մինչև էդ օրենքով արգելված որևէ բան չի կարելի։
Չպիտի անես։ Մեկն էլ կարա որոշի որ դուր չեկած մարդուն քացուտակ գցել արգելող օրենքն աբսուրդ ա, ու սկսի աջուձախ վնասել մարդկանց։ Դու չես որոշողը օրենքն աբսուրդ ա, թե չէ։
Օրենքով արգելված ա՝ չպիտի անես։ Ինչ օրինակ ուզում ես բեր։ Թե չէ ամեն մեկը մի օրենք աբսուրդ հանի, ու սկսի դրա պահանջները չկատարե՞լ։Արեա ջան, արի մի ամբողջ օր լիքը մտածի էս ասածիդ շուրջ՝ տարատեսակ հնարավոր դեպքեր և այլն, հետո նորից գրի, որովհետև ասածս ավելի հիմնավոր չեմ կարող ներկայացնել, Բյուրն էլ նշեց հրաշալի օրինակ, մարդիկ ուզում են սեքսով զբաղվեն, օրենքի դեմ պայքարելը տվյալ համակարգի պայմաններում անհնար ա ուղղակի, չզբաղվե՞ն: Այ բանը:
Արեա ջան, արի մի ամբողջ օր լիքը մտածի էս ասածիդ շուրջ՝ տարատեսակ հնարավոր դեպքեր և այլն, հետո նորից գրի, որովհետև ասածս ավելի հիմնավոր չեմ կարող ներկայացնել, Բյուրն էլ նշեց հրաշալի օրինակ, մարդիկ ուզում են սեքսով զբաղվեն, օրենքի դեմ պայքարելը տվյալ համակարգի պայմաններում անհնար ա ուղղակի, չզբաղվե՞ն: Այ բանը:
Ախր հարցն էն ա, որ ինչպես միշտ դու ու Բյուրը իմ ասածը ներկայացնում եք լրիվ ուրիշ կողմից, հետո ես ստիպված եմ լինում էջերով բացատրել թե ես ինչ ի նկատի ունեի, ու ինչի համար էի գրել դա։ Նույնը փախստականների թեմայում էր։
Նայի սկզբից.
1. Նիհիլը ասում ա. «ասում են նույնասեռական հարաբերությունները նորմալ չեն ու ընդհանրապես դա հիվանդություն է։ Չեմ պատրաստվում օֆֆթոփեմ, բայց եթե առկա է փոխադարձ համաձայնություն , ցանկացած հարաբերություններ ընդունելի են։ »
Ես ասում եմ. էս արտահայտությունն ավելի շատ վնասում ա հենց նույն միասեռկականներին, քան օգուտ ա տալիս, որովհետը հակառակ տեսակետն ունեցողները տասնյակներով օրինակներ էն բերում, որոնք փոխադարձ համաձայնությամբ են, բայց չի կարելի, ու դու հիմնական միտքը թողած սկսում ես էդ օրինակները քննարկել (ոնց որ հիմա ես)։ Էս արտահայտության փոխարեն, ուղղակի պետք ա նշել որ Հայաստանում միասեռական հարաբերություններն արգելված չեն, ու ցանկացած քյառթազգի խոշորամարմին կենդանի գլուխը պատին ա տալիս հակառակը պնդելով։
2. Նիհիլը ասում ա. «ես կարծում եմ մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում»
Ես ասում եմ. նման վերացական արտահայտություննեը նմանապես վնասում են էն գաղափարին, որն ուզում ենք պաշտպանել, որովհետև One Way-ի նման հարցնում են, որտեղ ա սկսվում ուրիշշների ազատությունն, ու դու էլի քո ասելիք թողած ժամերով վերացական բաներից ես խոսում։ Դրա համար էս արտահայտությունը կարելի ա փոխարինել. «Այն ինչ օրենքով արգելված չի՝ կարելի ա» արտահայտությամբ, որը շատ ավելի հստակ ա, քան ազատությունների մասին վերացական պնդումը։
Ես համոզված եմ, որ թե դու, թե Բյուրը համաձայն եք 2 պնդման հետ էլ։ Ուղղակի երևի իմ թողած տպավորությունն ա ձեզ ստիպում փնտրել բաներ, որոնք չեմ ասել, կամ ի նկատի չունեի։ Էդ էլ իմ մեղքն ա երևի :)
Օրենքի պահանջը կատարելու մասին ենք խոսում։
Հենց օրենք եղավ, որ փոխադարձ համաձայնությամբ ամեն ինչ կարելի ա, դրանից հետո կարելի ա ամեն ինչ։ Մինչև էդ օրենքով արգելված որևէ բան չի կարելի։
Եթե օրենքը սխալ ես համարում, կամ պիտի պայքարես որ օրենքը փոխեն, կամ լքես երկիրը, կամ պատասխան տաս օրենքի պահանջը չկատարելու համար։
Սա աքսիոմատիկ ճշմարտություն ա, Բյուր ջան, թե չէ ամեն մեկը իրա տեսակետից կարելի ու անկարելի բաներ կհորինի, ամեն ինչ կխառնվի իրար։
Օրենքը ո՞վ է գրում։ Ու՞մ շահերից է բխում։ Չես կարծու՞մ , որ դա զուտ միջոց է ավելի հեշտ կառավարելու երկիրը և ամեն ինչ ՛նորմա՛-ի ու control-ի տակ պահելու, ամեն ինչ ստանդարտացնելու, որը ճնշում է ինդիվիդուումը։ Դուրդ գալիս է՞, օրինակ, տոտալիտար հասարակությունը։
Օրենքը ո՞վ է գրում։ Ու՞մ շահերից է բխում։ Չես կարծու՞մ , որ դա զուտ միջոց է ավելի հեշտ կառավարելու երկիրը և ամեն ինչ ՛նորմա՛-ի ու control-ի տակ պահելու, ամեն ինչ ստանդարտացնելու, որը ճնշում է ինդիվիդուումը։ Դուրդ գալիս է՞, օրինակ, տոտալիտար հասարակությունը։
Չէ, չեմ կարծում։
Չէ, դուր չի գալիս։
Չէ, ես չէի խոսում արաբական երկրների մասին։
Չէ, ես Հյուսիսային Կորեան ի նկատի չունեի։
Չէ, ինձ դուր չէին գալիս սովետական օրենքները։
Օրենքի պահանջը կատարելու մասին ենք խոսում։
Հենց օրենք եղավ, որ փոխադարձ համաձայնությամբ ամեն ինչ կարելի ա, դրանից հետո կարելի ա ամեն ինչ։ Մինչև էդ օրենքով արգելված որևէ բան չի կարելի։
Արէա ջան, դու ու Աթեիստը շատ եք իդեալականացնում օրենքը։ Օրենքը կարա լինի նաև տխմար, անիմաստ, անկապ, անօգուտ, ժամանակավրեպ ․․․ Օրենքներն ընդունում են մարդիկ՝ հաճախ զուտ օպորտունիստական նպատակներով։ Որ շատ հեռու չգնանք, օրինակ ՀՀ-ում օենսդրական նախաձեռնությամբ կարան հանդես գան կառավարությունն ու պատգամավորները, օրնենք էլ ընդունում ա ԱԺ-ն։ Այսինքն, Մուկը օրենքի նախագիծն ա գրում, Շմայսն ու Մանվելը քվերակում են, Գալուստը պեչատում ա։ Դե հիմա պատկերացրա, թե ինչքան ախմախ օրենք կարա դուրս գա էս ակադեմիական շրջանակից։
Ապեր, օրենքը պիտի բխի մարդկանց շահերից, եթե նույնիսկ սահմանափակումներ ա մտցնում։ Հենց դադարում ա բխել մարդկանց շահերից, կորցնում ա իրա իմաստը, ու մարդիկ սկսում են խախտել էտ օրենքը, ու էտ շատ նորմալ ա։
1. Նիհիլը ասում ա. «ասում են նույնասեռական հարաբերությունները նորմալ չեն ու ընդհանրապես դա հիվանդություն է։ Չեմ պատրաստվում օֆֆթոփեմ, բայց եթե առկա է փոխադարձ համաձայնություն , ցանկացած հարաբերություններ ընդունելի են։ »
Ես ասում եմ. էս արտահայտությունն ավելի շատ վնասում ա հենց նույն միասեռկականներին, քան օգուտ ա տալիս, որովհետը հակառակ տեսակետն ունեցողները տասնյակներով օրինակներ էն բերում, որոնք փոխադարձ համաձայնությամբ են, բայց չի կարելի, ու դու հիմնական միտքը թողած սկսում ես էդ օրինակները քննարկել (ոնց որ հիմա ես)։ Էս արտահայտության փոխարեն, ուղղակի պետք ա նշել որ Հայաստանում միասեռական հարաբերություններն արգելված չեն, ու ցանկացած քյառթազգի խոշորամարմին կենդանի գլուխը պատին ա տալիս հակառակը պնդելով։
2. Նիհիլը ասում ա. «ես կարծում եմ մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում»
Ես ասում եմ. նման վերացական արտահայտություննեը նմանապես վնասում են էն գաղափարին, որն ուզում ենք պաշտպանել, որովհետև One Way-ի նման հարցնում են, որտեղ ա սկսվում ուրիշշների ազատությունն, ու դու էլի քո ասելիք թողած ժամերով վերացական բաներից ես խոսում։ Դրա համար էս արտահայտությունը կարելի ա փոխարինել. «Այն ինչ օրենքով արգելված չի՝ կարելի ա» արտահայտությամբ, որը շատ ավելի հստակ ա, քան ազատությունների մասին վերացական պնդումը։
Իմ ասածը առաջին հերթին ինքնագիտակցության հարց է, օրենքը շատ բան կարող է պարտադրել։ Ես կարծում եմ, որ ընդհանրապես, ցանկացած երկրի օրենսդրություն, որը նույնիսկ ամենաչնչին ձևով ճնշում է մարդու իրավունքները, պետք է փոխել։ Պետք է ձգտել ոչ թե իդեալական օրենքներով հասարակության, այլ հասարակության, որտեղ առաջնային են մարդու իրավունքները, որտեղ հիերարխիա, հարկադրանքի ապարատ, մի խմբի շահերը(եթե դա այլոց իրավունքները չի ոտնահարում) մյուս խմբի շահերից վեր դասել չկա։
Ու այո, դրա մեջ մտնում են բոլոր տիպի հարաբերությունները, որտեղ փոխադարձ համաձայնություն կա։ Քանի որ դա չի սահմանափակում ուրիշի ազատությունը։
Արէա ջան, դու ու Աթեիստը շատ եք իդեալականացնում օրենքը։ Օրենքը կարա լինի նաև տխմար, անիմաստ, անկապ, անօգուտ, ժամանակավրեպ ․․․ Օրենքներն ընդունում են մարդիկ՝ հաճախ զուտ օպորտունիստական նպատակներով։ Որ շատ հեռու չգնանք, օրինակ ՀՀ-ում օենսդրական նախաձեռնությամբ կարան հանդես գան կառավարությունն ու պատգամավորները, օրնենք էլ ընդունում ա ԱԺ-ն։ Այսինքն, Մուկը օրենքի նախագիծն ա գրում, Շմայսն ու Մանվելը քվերակում են, Գալուստը պեչատում ա։ Դե հիմա պատկերացրա, թե ինչքան ախմախ օրենք կարա դուրս գա էս ակադեմիական շրջանակից։
Ապեր, օրենքը պիտի բխի մարդկանց շահերից, եթե նույնիսկ սահմանափակումներ ա մտցնում։ Հենց դադարում ա բխել մարդկանց շահերից, կորցնում ա իրա իմաստը, ու մարդիկ սկսում են խախտել էտ օրենքը, ու էտ շատ նորմալ ա։
Հայաստանում օրենքը հիմնականում չի գործում, թե պետական մակարդակով, թե միջանձնյա հարաբերություններում։
Ես համոզված եմ, որ եթե բոլորը անեն մենակ էն ինչ օրենքով թույլատրված ա, կամ արգելված չի, անհամեմատ ավելի լավ երկիր կունենանք քան էսօր։
Դու էլ ես դա ուզում, Բյուրն էլ ա ուզում, Շինարարն էլ ա ուզում, բոլորն էլ ուզում են։ Ուղղակի չգիտես ինչի գնում արաբական երկրների, կամ սովետական միության վրա եք պրոյեկտում մեր իրականության մասին արտահայտած կարծիքն, ու էջերով անիմաստ եսիմ ինչ ենք քննարկում :)
2. Նիհիլը ասում ա. «ես կարծում եմ մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում»
Ես ասում եմ. նման վերացական արտահայտություննեը նմանապես վնասում են էն գաղափարին, որն ուզում ենք պաշտպանել, որովհետև One Way-ի նման հարցնում են, որտեղ ա սկսվում ուրիշշների ազատությունն ....
Օրենքներն էլ կարան լիքը վերացականություն պարունակեն, հստակ չկարգավորեն հարաբերությունները, վնասեն գաղափարին, և այլն ․․․․
Ընդհանրապես հասարակական ու սոցիալական հարաբերությունները ֆիզիկա ու մաթեմատիկա չեն, որ հավասարումները շարես ու սաղ սահուն աշխատի։
Ասածս ինչ ա, «ուրիշի ազատություն» հասկացությունը կարող ա վերացականություն պարունակում ա իրա մեջ, բայց էտքան էլ աբսուրդ բան չի։ Օրինակ փողոցում ինչ-որ մեկի տկլոր ման գալու իրավունքը իրոք սահմանափակում ա հասարակության մնացած անդամների ազատությունները, քանի որ մարդկանց մեծամասնություն չի ուզում տկլոր մարդկանց տեսնի փողոցում։ Եթե ուզենար, տկլոր մարդիկ փողոցում ավելի շատ կլինեին, քան հագուստով մարդիկ։ Նույն կերպ, չի կարելի հրապարակի կենտրոնում չիշիկ անել, սեքսով զբաղվել, թատրոնում ձվերը քորել, քիթը փորել հանել քսել պատին, և այլն։ Նման արարքները սահմանափակում են այլոց ազատությունները - հրապարակում հանգիստ քայելու իրավունք, մաքուր շրջակա միջավայրի իրավունք, և այլն - եթե նույնիսկ օրենքով ամրագրված չեն։
Այնպես որ, եղբայր, «ես կարծում եմ մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում» շատ էլ կոնկրետ արտահայտություն ա, սահմանումները լավ էլ հստակ են, քանի որ մինչև բանը օրենքին հասնելը գոյություն ունի նաև common sense։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 14:39
Հայաստանում օրենքը հիմնականում չի գործում, թե պետական մակարդակով, թե միջանձնյա հարաբերություններում։
Ես համոզված եմ, որ եթե բոլորը անեն մենակ էն ինչ օրենքով թույլատրված ա, կամ արգելված չի, անհամեմատ ավելի լավ երկիր կունենանք քան էսօր։
Դու էլ ես դա ուզում, Բյուրն էլ ա ուզում, Շինարարն էլ ա ուզում, բոլորն էլ ուզում են։ Ուղղակի չգիտես ինչի գնում արաբական երկրների, կամ սովետական միության վրա եք պրոյեկտում մեր իրականության մասին արտահայտած կարծիքն, ու էջերով անիմաստ եսիմ ինչ ենք քննարկում :)
ՀՀ-ում օրենքով արգելվում ա օրգանների տրանսպլանտացիան, բայց մարդիկ խախտում են օրենքն ու անում են :think
թե չէ որ ասում ես օրենք չլինի, շատերը միանգամից պատկերացնում են գնալու ենք զուգարաններ ջարդենք, իրար սպանենք, քաոս լինի :think
Հայաստանում օրենքը հիմնականում չի գործում, թե պետական մակարդակով, թե միջանձնյա հարաբերություններում։
Ես համոզված եմ, որ եթե բոլորը անեն մենակ էն ինչ օրենքով թույլատրված ա, կամ արգելված չի, անհամեմատ ավելի լավ երկիր կունենանք քան էսօր։
Դու էլ ես դա ուզում, Բյուրն էլ ա ուզում, Շինարարն էլ ա ուզում, բոլորն էլ ուզում են։ Ուղղակի չգիտես ինչի գնում արաբական երկրների, կամ սովետական միության վրա եք պրոյեկտում մեր իրականության մասին արտահայտած կարծիքն, ու էջերով անիմաստ եսիմ ինչ ենք քննարկում :)
Որովհետև դու ասում ես աքսիոմ ա, մենք էլ գնում ենք նենցօրինակներ ենք բերում, որ էդ աքսիոմը հեշտ հերքվի: :Դ Ես արաբների հետ եմ սիրով, օրինակներս էնտեղից եմ բերում, ի՞նչ անեմ:
Այնպես որ, եղբայր, «ես կարծում եմ մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում» շատ էլ կոնկրետ արտահայտություն ա, սահմանումները լավ էլ հստակ են, քանի որ մինչև բանը օրենքին հասնելը գոյություն ունի նաև common sense։
Դե էս նույն բանը արաբական երկրների վրա պրոյեկտի, տես ճի՞շտ ա։ Կստացվի որ արևելյան երաժշտություն լսելը սահմանափակում ա ուրիշների ազատությունը։
Ինչ վերաբերվում ա, որ լավ էլ հստակ ա, լավ էլ հստակ չի Տրիբուն ջան, որովհետև ոնց որ մեծամասնությունը կարա չուզի տկլոր մարդ տեսնել, տենց էլ կարա չուզի միասեռկան զույգ տեսնել, ու գլուխը պատին կտա, եթե օրենքով միասեռկան հարաբերություններն արգելված չեն։
Հայաստանում օրենքը հիմնականում չի գործում, թե պետական մակարդակով, թե միջանձնյա հարաբերություններում։
Ես համոզված եմ, որ եթե բոլորը անեն մենակ էն ինչ օրենքով թույլատրված ա, անհամեմատ ավելի լավ երկիր կունենանք քան էսօր։
Դու էլ ես դա ուզում, Բյուրն էլ ա ուզում, Շինարարն էլ ա ուզում, բոլորն էլ ուզում են։ Ուղղակի չգիտես ինչի գնում արաբական երկրների, կամ սովետական միության վրա եք պրոյեկտում մեր իրականության մասին արտահայտած կարծիքն, ու էջերով անիմաստ եսիմ ինչ ենք քննարկում :)
Համաձայն եմ, օրենքը պիտի համընդհանուր կիարռվի։ Ուտոպիայա, բայց ճիշտ միտք ա։
Թարգենք արաբներին, գանք մեր բարեկամ ամերիկացիների ու եվրոպացիների մոտ։ Մի ղուրուշ երկրում աբորտն արգելված ա լրիվ, կամ ինչ-որ սահմանափակում ա մտցված։ Օրինակ Իռլանդիայում օրենքը մոտավորապես նույնն ա ինչ Սաուդյան Արաբիայում։ Այսինքն, օրենքների մարդկանց շահերից չբխելը բավականին լայն տարածում ունի։
Դե էս նույն բանը արաբական երկրների վրա պրոյեկտի, տես ճի՞շտ ա։ Կստացվի որ արևելյան երաժշտություն լսելը սահմանափակում ա ուրիշների ազատությունը։
ինչո՞վ ա սահմանափակում ուրիշների ազատությունը։ Դու երևի իմ ասածի հիմնական գաղափարը չհասկացար։
թե չէ որ ասում ես օրենք չլինի, շատերը միանգամից պատկերացնում են գնալու ենք զուգարաններ ջարդենք, իրար սպանենք, քաոս լինի :think
Դու չես սպանելու, բայց քեզ սպանելու են։
Ինչ վերաբերվում ա, որ լավ էլ հստակ ա, լավ էլ հստակ չի Տրիբուն ջան, որովհետև ոնց որ մեծամասնությունը կարա չուզի տկլոր մարդ տեսնել, տենց էլ կարա չուզի միասեռկան զույգ տեսնել, ու գլուխը պատին կտա, եթե օրենքով միասեռկան հարաբերություններն արգելված չեն։
Կարա ․․ դրա համար էլ ոչ մեկը չի ասում, որ հենց վաղվանից պետք ա պետք ա անոռուգլուխ ամեն տեսակի սահմանափակումը հանել։ Հասարակությունները պիտի հասունան նաև, քանի որ եթե տհաս հասարակությունում թույլ տաս գեյերին ազատ իրանց կողմնորոշումը արտահայտել, դա կարող ա վտանգի հենց իրանց կյանքը։
Չնայած, եթե իմ կարծիքն ես ուզում իմանաս, ոչ մեկն էլ իրա կողմնորոշումը չպիտի սաղի աչքը մտցնի։ Գեյ ես, գեյ եղի, հոտերո ես, հետերո եղի, կամ եղի ուրիշ ինչ ուզում ես, ի՞նչ պարտադիր ա, որ բոլորը տեղեկացված լինեն։
Դու չես սպանելու, բայց քեզ սպանելու են։
դրա համար էլ ասեցի դա ինգնագիտակցության հարց է։ Օրինակ, ես գիտեմ ինձ մտերիմ 10 մարդ, ով ապրում է նման սկզբունքով, պատկերացրու էդ ձև լինեն ոչ թե 10, այլ, 20, 100, 1000․․․․ մարդիկ։ Իսկ նման հասարակարգ ստանալը հեչ էլ աբսուրդ կամ ուտոպիա չէ, այլ պարզապես, հմմմ, lifetime-ը հերիք չի, օրինակ։
Գեյ ես, գեյ եղի, հոտերո ես, հետերո եղի, կամ եղի ուրիշ ինչ ուզում ես, ի՞նչ պարտադիր ա, որ բոլորը տեղեկացված լինեն։
տեղեկացնելու մեջ ի՞նչ վատ բան կա, եթե դա պրոպագանդա չի ու hate speech չի պարունակում։
տեղեկացնելու մեջ ի՞նչ վատ բան կա, եթե դա պրոպագանդա չի ու hate speech չի պարունակում։
Չեմ ասւոմ վատ բան կա, իմաստն ու նպատակը չեմ հասկանում։
Չեմ ասւոմ վատ բան կա, իմաստն ու նպատակը չեմ հասկանում։
Ի՞նչ իմաստի մասին է խոսքը։ Ես կարող եմ նույն պրինցիպով ասեմ, ես սիրում եմ շաուրմա ուտեմ։
Բայց էստեղ առկա է նաև այլ հարց, նույնասեռականների իրավունքները երկար տարիներ ճնշվել են, հետևաբար նույնասեռականը, որը ուզում է իր իրավունքները ճանաչվեն, ասում է՝ ես գեյ եմ ու դա նորմալ է։ Ու սեռական կողմնորոշումը ինչ-որ ամաչելու հարց չի, որ մարդ թաքցնի, ինչ կա էլի, թող ասի, եթե ուզում ա։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 15:05
Ի՞նչ իմաստի մասին է խոսքը։ Ես կարող եմ նույն պրինցիպով ասեմ, ես սիրում եմ շաուրմա ուտեմ։
Բայց էստեղ առկա է նաև այլ հարց, նույնասեռականների իրավունքները երկար տարիներ ճնշվել են, հետևաբար նույնասեռականը, որը ուզում է իր իրավունքները ճանաչվեն, ասում է՝ ես գեյ եմ ու դա նորմալ է։ Ու սեռական կողմնորոշումը ինչ-որ ամաչելու հարց չի, որ մարդ թաքցնի, ինչ կա էլի, թող ասի, եթե ուզում ա։
Ու դրան ավելացնենք, որ զույգի հարաբերության «պաշտոնական» լինելու չափանիշներից մեկն էլ նաև դրա փաբլիք դրսևորումներն են. փողոցում իրար ձեռք բռնելուց սկսած, ֆեյսբուքում ռիլեյշընշիփ ստատուսով վերջացրած: Ինչու՞, օրինակ, Պողոսը կարող է Մարուսին ներկայացնել ու ասել կինս/ընկերուհիս է, իսկ Պետրոսին չի կարող ներկայացնել ընկերս/ամուսինս է:
Չպիտի անես։ Մեկն էլ կարա որոշի որ դուր չեկած մարդուն քացուտակ գցել արգելող օրենքն աբսուրդ ա, ու սկսի աջուձախ վնասել մարդկանց։ Դու չես որոշողը օրենքն աբսուրդ ա, թե չէ։
Օրենքով արգելված ա՝ չպիտի անես։ Ինչ օրինակ ուզում ես բեր։ Թե չէ ամեն մեկը մի օրենք աբսուրդ հանի, ու սկսի դրա պահանջները չկատարե՞լ։
Արեա ջան, բա ինչի՞ ենք բանական մարդ, ներողություն արտահայտությանս հոմոսապիենս, որ փոխադարձ համաձայնությամբ իրար օմբո անելու ու ինչ-որ մեկին քացու տակ գցելու տարբերությունը չպիտի զգանք: Եթե կուրորեն օրենքին հետևելով լիներ, ամբողջ աշխարհում դիկտատուրա կլիներ, քո ասածը ցանկացած դիկտատուրայի ոգով ա, բայց մարդիկ միշտ էլ շրջանցել են, խախտել են աբսուրդ օրենքները: Հո, ՀՀ ԶՈՒ-ում չենք, հրաման ա՝ պիտի կատարես: Ու հա, պայքարելու մասով, երևի ճիշտ ես էնքանով, եթե համաձայնես օրենքը գաղտնի խախտելը ևս պայքարել համարել: Եթե կուրերեն օրենքին հետևելով լիներ, մարդկությունը առաջընթաց չէր ապրի: Վերադառնալով մեր սիրելի հոմոսեքսուալների թեմային՝ ամբողջ աշխարհում էլ իրանք նախ խախտել են օրենքը, հետո նոր պայքարել, նենց չի եղել, որ եկեք առայժմ սեքսով չզբաղվենք, մի քիչ պայքարենք, օրենքը փոխվի՝ նոր, տենց չի լինում, ապո ջան:
One_Way_Ticket
23.10.2015, 15:22
Օրինակ փողոցում ինչ-որ մեկի տկլոր ման գալու իրավունքը իրոք սահմանափակում ա հասարակության մնացած անդամների ազատությունները, քանի որ մարդկանց մեծամասնություն չի ուզում տկլոր մարդկանց տեսնի փողոցում։
Իսկ եթե մարդկանց մեծամասնությունը չի ուզում փողոցում համբուրվող տղաների տեսնե՞լ: Դրա հե՞տ ինչ անել:
Արեա ջան, բա ինչի՞ ենք բանական մարդ, ներողություն արտահայտությանս հոմոսապիենս, որ փոխադարձ համաձայնությամբ իրար օմբո անելու ու ինչ-որ մեկին քացու տակ գցելու տարբերությունը չպիտի զգանք: Եթե կուրորեն օրենքին հետևելով լիներ, ամբողջ աշխարհում դիկտատուրա կլիներ, քո ասածը ցանկացած դիկտատուրայի ոգով ա, բայց մարդիկ միշտ էլ շրջանցել են, խախտել են աբսուրդ օրենքները: Հո, ՀՀ ԶՈՒ-ում չենք, հրաման ա՝ պիտի կատարես: Ու հա, պայքարելու մասով, երևի ճիշտ ես էնքանով, եթե համաձայնես օրենքը գաղտնի խախտելը ևս պայքարել համարել: Եթե կուրերեն օրենքին հետևելով լիներ, մարդկությունը առաջընթաց չէր ապրի: Վերադառնալով մեր սիրելի հոմոսեքսուալների թեմային՝ ամբողջ աշխարհում էլ իրանք նախ խախտել են օրենքը, հետո նոր պայքարել, նենց չի եղել, որ եկեք առայժմ սեքսով չզբաղվենք, մի քիչ պայքարենք, օրենքը փոխվի՝ նոր, տենց չի լինում, ապո ջան:
Ապ, եթե ոչ թե կարդանք իրար գրառումներ հակառակ մի բան գտնել, հակառակվելու համար, այլ հասկանանք թե ամեն մեկս ինչ ա ասում, ավելի հեշտ կխոսանք իրար հետ։ Որովհետև էս քո բերած օրինակը մեկն էլ կարա մեկնաբանի, թե հո չենք սպասելու մինչև արգելող օրենք հանեն, հիմիկվանից սրանց հրապարակային վառենք, մինչև օրենքը հանեն։
Չէ, հետևի օրենքին, մի խախտի օրենքը, ու մարդիկ մի տաս անգամ ավելի երջանիկ կլինեն, քան հիմա։
Հիմա էլի տաս հատ օրենք կարաս գտնես, որը կհակասի (իրականում, կամ քո կարծիքով) էս ասածիս, բայց դրանից չի հետևում, որ ես սխալ եմ ասում։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 15:39
Ապ, եթե ոչ թե կարդանք իրար գրառումներ հակառակ մի բան գտնել, հակառակվելու համար, այլ հասկանանք թե ամեն մեկս ինչ ա ասում, ավելի հեշտ կխոսանք իրար հետ։ Որովհետև էս քո բերած օրինակը մեկն էլ կարա մեկնաբանի, թե հո չենք սպասելու մինչև արգելող օրենք հանեն, հիմիկվանից սրանց հրապարակային վառենք, մինչև օրենքը հանեն։
Չէ, հետևի օրենքին, մի խախտի օրենքը, ու մարդիկ մի տաս անգամ ավելի երջանիկ կլինեն, քան հիմա։
Հիմա էլի տաս հատ օրենք կարաս գտնես, որը կհակասի (իրականում, կամ քո կարծիքով) էս ասածիս, բայց դրանից չի հետևում, որ ես սխալ եմ ասում։
Շատ ճիշտ ես: Դրա համար արդեն քանի գրառում ա շեշտում եմ՝ փոխադարձ համաձայնություն արտահայտությունը: Որևէ մեկին վառելը, քացու տակ գցելը, թալանելը, բռնաբարելը ու լիքը ուրիշ բաներ սովորաբար կատարվում են ոչ փոխադարձ համաձայնությամբ, ու օրենքը նրա համար ա, որ համաձայնությունը չտվողի իրավունքները պաշտպանվեն: Բայց երբ դա արվում ա փոխադարձ համաձայնությամբ, ու՞մ կամ ինչի՞ համար պատժես:
Շատ ճիշտ ես: Դրա համար արդեն քանի գրառում ա շեշտում եմ՝ փոխադարձ համաձայնություն արտահայտությունը: Որևէ մեկին վառելը, քացու տակ գցելը, թալանելը, բռնաբարելը ու լիքը ուրիշ բաներ սովորաբար կատարվում են ոչ փոխադարձ համաձայնությամբ, ու օրենքը նրա համար ա, որ համաձայնությունը չտվողի իրավունքները պաշտպանվեն: Բայց երբ դա արվում ա փոխադարձ համաձայնությամբ, ու՞մ կամ ինչի՞ համար պատժես:
Չէ, չի կարելի։ Որովհետև փոխադարձ համաձայնությունը հազար ու մի ձևերով կարելի ա ֆորմալ ստանալ, իրականում բոլորովին էլ փոխադարձ չլինելով։ Չի կարելի։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 15:45
Չէ, չի կարելի։ Որովհետև փոխադարձ համաձայնությունը հազար ու մի ձևերով կարելի ա ֆորմալ ստանալ, իրականում բոլորովին էլ փոխադարձ չլինելով։ Չի կարելի։
Փոխադարձ համաձայնության օրինակ բեր, որն ընդունելի չի:
Փոխադարձ համաձայնության օրինակ բեր, որն ընդունելի չի:
Կարևոր չի, թե ինչն ա ընդունելի իմ կամ քո համար։
Կրկնեմ. Փոխադարձ համաձայնությունը հազար ու մի ձևերով կարելի ա ֆորմալ ստանալ, իրականում բոլորովին էլ փոխադարձ չլինելով։
Կարևոր ա նախադեպ թույլ չտալը, հետևանքները բոլորովին էլ մեր ուզածով չեն լինելու, ու փոխադարձ համաձայնության անվան տակ հազար ու մի, իրականում ոչ փոխադարձ համաձայնությամբ, հանցագործություններ են լինելու։
Չի կարելի, Բյուր ջան։ Անկախ նրանից թե դու ոնց ես մտածում։ Պետության մեջ մենակ քո նման մարդիկ չեն, հազար ու մի տականք կա, որոնց պիտի ստիպել կատարել օրենքի պահանջը, դրա համար պարկեշտ մարդիկ էլ ստիպված պիտի էդ օրենքը պաշտպանեն։ Հենց իրենց հետագա անվտանգության համար։
Ի՞նչ իմաստի մասին է խոսքը։ Ես կարող եմ նույն պրինցիպով ասեմ, ես սիրում եմ շաուրմա ուտեմ։
Բայց էստեղ առկա է նաև այլ հարց, նույնասեռականների իրավունքները երկար տարիներ ճնշվել են, հետևաբար նույնասեռականը, որը ուզում է իր իրավունքները ճանաչվեն, ասում է՝ ես գեյ եմ ու դա նորմալ է։ Ու սեռական կողմնորոշումը ինչ-որ ամաչելու հարց չի, որ մարդ թաքցնի, ինչ կա էլի, թող ասի, եթե ուզում ա։
Գեյերի իրավունքները ճանաչել են նրանք, ովքեր մի ժամանակ դրանք սահմանափակել էին։ Այսինք, լավ տեղեկացված են, թե ովքեր են գեյերը, ինչի էին սահմանփակվել իրավունքները, ու ինչի հիմա էլ չեն սահմանափակվում էտ իրավունքները։ Կա՞ ինչ-որ մի երրորդ կողմ, որ տեղեկացված չի գեյերի գոյության ու իրանց իրավունքների մասին, որին պարտադիր պետք ա տեղյակ պահել։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 15:57
Կարևոր չի, թե ինչն ա ընդունելի իմ կամ քո համար։
Կրկնեմ. Փոխադարձ համաձայնությունը հազար ու մի ձևերով կարելի ա ֆորմալ ստանալ, իրականում բոլորովին էլ փոխադարձ չլինելով։
Կարևոր ա նախադեպ թույլ չտալը, հետևանքները բոլորովին էլ մեր ուզածով չեն լինելու, ու փոխադարձ համաձայնության անվան տակ հազար ու մի, իրականում ոչ փոխադարձ համաձայնությամբ, հանցագործություններ են լինելու։
Չի կարելի, Բյուր ջան։ Անկախ նրանից թե դու ոնց ես մտածում։ Պետության մեջ մենակ քո նման մարդիկ չեն, հազար ու մի տականք կա, որոնց պիտի ստիպել կատարել օրենքի պահանջը, դրա համար պարկեշտ մարդիկ էլ ստիպված պիտի էդ օրենքը պաշտպանեն։ Հենց իրենց հետագա անվտանգության համար։
Խոսքը մենակ ֆորմալ համաձայնության մասին չի: Տենց լինի, սեքսն էլ պետք ա արգելել, թե չէ ֆորմալ համաձայնություն կարելի ա զանազան ձևերով ստանալ ու բռնաբարել :think
Իսկ եթե մարդկանց մեծամասնությունը չի ուզում փողոցում համբուրվող տղաների տեսնե՞լ: Դրա հե՞տ ինչ անել:
Չեմ կարա ասեմ, կենկրետ ես փողոցում աղջկա հետ էլ չեմ համբուրվել։ Կոնկրետ ես հեչ չեմ ուզում ու չեմ ուզել, որ փողոցում, մարդաշատ վայրում, ինձ համբուրվելուց բոլորը տեսնեն։ Արգելել բնականաբար չի կարելի, բայց դե ամեն մարդ իրա չափով ոնց կարա նենց էլ պիտի իրան պահի։ Վերջին հաշվով տարրական հասարակական վարքի կանոնների մասին ա խոսքը։
Կարևոր ա նախադեպ թույլ չտալը, հետևանքները բոլորովին էլ մեր ուզածով չեն լինելու, ու փոխադարձ համաձայնության անվան տակ հազար ու մի, իրականում ոչ փոխադարձ համաձայնությամբ, հանցագործություններ են լինելու։
Մենք չենք խոսում նրա մասին, թե ինչն է ինչի անվան տակ, մենք երևույթի մասին ենք խոսում։ Փոխադարձ համաձայնություն նշանակում է փոխադարձ համաձայնություն։ Դեմոկրատիա ասելով էլ, ինչ ասես տեղի է ունենում աշխարհում, բայց մենք դրա մասին չենք խոսում, էլի։
Համ էլ էստեղ ոչ միայն փոխադարձ համաձայնության հարցն ա, կարող ա մարդ նենց որոշում է կայացնում, որտեղ այլ անձինք ներառված չեն, որով ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում, օրինակի համար՝ Հայաստանում օրենքով արգելված է էֆտանազիան, բայց իմ կարծիքով պետք է թույլատրվի։
Խոսքը մենակ ֆորմալ համաձայնության մասին չի: Տենց լինի, սեքսն էլ պետք ա արգելել, թե չէ ֆորմալ համաձայնություն կարելի ա զանազան ձևերով ստանալ ու բռնաբարել :think
Դու ասում ես. Եթե կա փոխադարձ համաձայնություն, թույլատրելի ա ամեն ինչ չի։
Ես ասում եմ. Օրենքով արգելված ամեն ինչ պետք ա արգելված լինի նաև փոխադարձ համաձայնության առկայության դեպքում, որովհետև դեպքերի մեծամասնությունում անհնար կլինի պարզել իրոք փոխադարձ համաձայնություն կար, թե ոչ, ու լիքը հանցագործություններ կկատարվեն էս «փոխադարձ համաձայնություն» անվան տակ։
Գեյերի իրավունքները ճանաչել են նրանք, ովքեր մի ժամանակ դրանք սահմանափակել էին։ Այսինք, լավ տեղեկացված են, թե ովքեր են գեյերը, ինչի էին սահմանփակվել իրավունքները, ու ինչի հիմա էլ չեն սահմանափակվում էտ իրավունքները։ Կա՞ ինչ-որ մի երրորդ կողմ, որ տեղեկացված չի գեյերի գոյության ու իրանց իրավունքների մասին, որին պարտադիր պետք ա տեղյակ պահել։
Քո կարծիքով գեյերի իրավունքները էլ չեն սահմանափակվու՞մ։ Հետն էլ Հայաստանու՞մ։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 16:08
Դու ասում ես. Եթե կա փոխադարձ համաձայնություն, թույլատրելի ա ամեն ինչ չի։
Ես ասում եմ. Օրենքով արգելված ամեն ինչ պետք ա արգելված լինի նաև փոխադարձ համաձայնության առկայության դեպքում, որովհետև դեպքերի մեծամասնությունում անհնար կլինի պարզել իրոք փոխադարձ համաձայնություն կար, թե ոչ, ու լիքը հանցագործություններ կկատարվեն էս «փոխադարձ համաձայնություն» անվան տակ։
Ես էլ ասում եմ, որ հանցագործություններ կատարվում են նաև էն ժամանակ, երբ օրենքով արգելված ա: Ու ասում եմ նաև, որ օրենքը կատարյալ չի, որ արգելի փոխադարձ համաձայնությամբ ընդունելի բազմաթիվ արարքներ:
Դու ասում ես. Եթե կա փոխադարձ համաձայնություն, թույլատրելի ա ամեն ինչ չի։
Ես ասում եմ. Օրենքով արգելված ամեն ինչ պետք ա արգելված լինի նաև փոխադարձ համաձայնության առկայության դեպքում, որովհետև դեպքերի մեծամասնությունում անհնար կլինի պարզել իրոք փոխադարձ համաձայնություն կար, թե ոչ, ու լիքը հանցագործություններ կկատարվեն էս «փոխադարձ համաձայնություն» անվան տակ։
ԱԱԱԱԱԱԱ, ես էլ ասում եմ որոշ օրենքներ պետք է արգելել։ Է հետո՞։ Եթե "փոխադարձ համաձայնություն" անվան տակ է, դա արդեն փոխադարձ համաձայնություն չի։ Հանցագործոությունը մնում է հանցագործություն։ Խոսքը ուրիշ բանի մասին է։
Դու տենց էլ չկարողացար մի օրինակ բերես։ Որ օրինակ բերես, ավելի պարզ կարող եմ իմ ասածը բացատրել։ Չնայած սրանից պարզ չգիտեմ էլ ոնց ասեմ։
One_Way_Ticket
23.10.2015, 16:11
Չեմ կարա ասեմ, կենկրետ ես փողոցում աղջկա հետ էլ չեմ համբուրվել։ Կոնկրետ ես հեչ չեմ ուզում ու չեմ ուզել, որ փողոցում, մարդաշատ վայրում, ինձ համբուրվելուց բոլորը տեսնեն։ Արգելել բնականաբար չի կարելի, բայց դե ամեն մարդ իրա չափով ոնց կարա նենց էլ պիտի իրան պահի։ Վերջին հաշվով տարրական հասարակական վարքի կանոնների մասին ա խոսքը։
Մի րոպե, ես լավ չհասկացա: Ինչու՞ տկլոր փողոց դուրս գալը կարելի է արգելել, իսկ տղաների համբուրվելը՝ ոչ: Եթե համարենք որ մեծամասնության համար երկուսն էլ տհաճ է (ինչը շատ երկրներում, համոզված եմ, հենց այդպես է):
Քո կարծիքով գեյերի իրավունքները էլ չեն սահմանափակվու՞մ։ Հետն էլ Հայաստանու՞մ։
Սահմանափակվում են ․․․ հետո՞ ․․․ Հայաստանում բացի Սաշիկից բոլորի իրավունքները սահմանափակված են։
Ի՞նչ կապ ուներ իմ ասածը քո հարցի հետ։
Մի րոպե, ես լավ չհասկացա: Ինչու՞ տկլոր փողոց դուրս գալը կարելի է արգելել, իսկ տղաների համբուրվելը՝ ոչ: Եթե համարենք որ մեծամասնության համար երկուսն էլ տհաճ է (ինչը շատ երկրներում, համոզված եմ, հենց այդպես է):
Ո՞վ ա ասել արգելել։ Դու տեսե՞լ ես ես մի տեղ գրեմ արգելել։ Օրենքը ինքնին չի կարա կատարյալ կարգավորի հասարակական հարաբերությունները։ Դրա համար հասարակական վարքի չգրված նորմեր են լինում։ Էտ նորմերն էլ ժամանակի ընթացքում փոփոխվում ու ադապտացվում են ընթացիկ պահանջներին։ Ի միջի այլոց, օրենքներն էլ։ Ոչ մի եկրի օրենքում գրված չի, որ տկլոր դուրս գալ չի կարելի, բայց, ինչքանով ես գիտեմ, մարդկանց մեծամասնությունը տկլոր փողոց դուրս չի գալիս։ Նույն կերպ էլ տղաների կամ ցանկացած այլ զույգի համբուրվելը փողոցում։ Աշխարհում 7 միլիարդ մարդ կա, որից 4 միլիարդը չափահաս, որից 2 միլիարդը էն տարիքում, որ ամեն վարկայն ուզում ա ինչ-որ մեկի հետ համբուրվի, տղա, աղջիկ, կամ տղաղջիկ։ Բայց, եթե նկատել ես, մարդկանց մեծամասնությունը, որպես կանոն, իրար գզռտելով փողոցում չի քայլում։
Սահմանափակվում են ․․․ հետո՞ ․․․ Հայաստանում բացի Սաշիկից բոլորի իրավունքները սահմանափակված են։
Ի՞նչ կապ ուներ իմ ասածը քո հարցի հետ։
Դե լավ են անում ամրդիկ պայքարում են իրենց իրավունքների համար, դու ասում ես՝ որն ա նպատակը, ես էլ քեզ ասում եմ։ Իրանք չեն ասում "ես գեյ եմ", որ իրենց գոյության մասին հայտնեն։
Ախր հենց էդ ա էլի, ինչի՞ չես ասում "որն ա իմաստը ուտեստների նախասիրությունների մասին խոսել", այլ հենց սեռական կողմնորոշման։ Ուրեմն դեռ էդ հիմնախնդիրը ակտուալ է, դա պետք է էնքան սովորական բան լինի, ոնց որ "ես էսինչ ճաշը սիրում եմ, էնինչը՝ չէ"։ Իսկ թե մարդ ուզում է դա գաղտնի պահել, թե բացահայտ՝ իրա գործն ա։
Դե լավ են անում ամրդիկ պայքարում են իրենց իրավունքների համար, դու ասում ես՝ որն ա նպատակը, ես էլ քեզ ասում եմ։ Իրանք չեն ասում "ես գեյ եմ", որ իրենց գոյության մասին հայտնեն։
Չէ, հա ․․․ բա էտ դեպքում չարգելված երկրներում ինչի՞ են գեյ պառադներ անում։
Ախր հենց էդ ա էլի, ինչի՞ չես ասում "որն ա իմաստը ուտեստների նախասիրությունների մասին խոսել", այլ հենց սեռական կողմնորոշման։ Ուրեմն դեռ էդ հիմնախնդիրը ակտուալ է, դա պետք է էնքան սովորական բան լինի, ոնց որ "ես էսինչ ճաշը սիրում եմ, էնինչը՝ չէ"։ Իսկ թե մարդ ուզում է դա գաղտնի պահել, թե բացահայտ՝ իրա գործն ա։
Ես ասում եմ նաև ուտեստների նախասիրության մասին։ Ես օրինակ ամեն օր բոլորին տեղյակ չեմ պահում որ քյաբաբ եմ սիրում։ Բայց որ դու ինձ հարցնես, ինչ եմ սիրում, կասեմ քյաբաբ, սոխով ու իրա արաղով, առանց քաշվելու։
Եթե ինձ պետք լինի հարցնեմ թե ինչ սեռական կողմնորոշում ունես դու, ասենք սիրահարվել եմ քեզ, դու էլ կարաս ասես, ես գեյ եմ, ես էլ կասեմ, գեյ ես դու, գեյ եմ ես, վայ քու ցավը տանեմ ես: Ասենք, ինչ պարտադիր ա ինձ գլխանց տեղյակ պահել քո գեյ լինելու մասին։ Իմ վերաբերմունքը քո նկատմամբ դրանից ոչ տաքանալու ա, ոչ էլ սառելու ա։
Ու հարցը հենց դրանում ա, որ անըդհատ շեշտելով հարցը արհեստականորեն են ակտուալ դարձնում։ Իմ համեստ կարծիքով, եթե հարցը էտքան շատ չարծարծվեր, բոլորը բոլորի սեռական կողմնորոշման վրա թքած կունենային։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 16:33
Ո՞վ ա ասել արգելել։ Դու տեսե՞լ ես ես մի տեղ գրեմ արգելել։ Օրենքը ինքնին չի կարա կատարյալ կարգավորի հասարակական հարաբերությունները։ Դրա համար հասարակական վարքի չգրված նորմեր են լինում։ Էտ նորմերն էլ ժամանակի ընթացքում փոփոխվում ու ադապտացվում են ընթացիկ պահանջներին։ Ի միջի այլոց, օրենքներն էլ։ Ոչ մի եկրի օրենքում գրված չի, որ տկլոր դուրս գալ չի կարելի, բայց, ինչքանով ես գիտեմ, մարդկանց մեծամասնությունը տկլոր փողոց դուրս չի գալիս։ Նույն կերպ էլ տղաների կամ ցանկացած այլ զույգի համբուրվելը փողոցում։ Աշխարհում 7 միլիարդ մարդ կա, որից 4 միլիարդը չափահաս, որից 2 միլիարդը էն տարիքում, որ ամեն վարկայն ուզում ա ինչ-որ մեկի հետ համբուրվի, տղա, աղջիկ, կամ տղաղջիկ։ Բայց, եթե նկատել ես, մարդկանց մեծամասնությունը, որպես կանոն, իրար գզռտելով փողոցում չի քայլում։
Տրիբուն ձյա, տեղեր կան, որտեղ տկլոր ման գալը հենց օրենքով ա արգելված: Տո Բարսելոնայում նույնիսկ բոբիկ փողոց դուրս գալն ա օրենքով արգելված: Բայց ամեն դեպքում, տղա-աղջիկ զույգերը հենց թեկուզ Հայաստանում շատ ավելի ազատ են իրանց պահում հասարակական վայրերում, քան տղա-տղա զույգերը: Իսկ նորմ ասելով... Հայաստանում ավելի շատ բան են զույգերն իրանց թույլ տալիս հասարակական վայրերում, քան Եվրոպա տեղ, բայց Եվրոպա տեղ էլ միասեռական զույգերի կտեսնես իրար ձեռք բռնած, ինչը Հայաստանում չես տեսնի:
Տրիբուն ձյա, տեղեր կան, որտեղ տկլոր ման գալը հենց օրենքով ա արգելված: Տո Բարսելոնայում նույնիսկ բոբիկ փողոց դուրս գալն ա օրենքով արգելված: Բայց ամեն դեպքում, տղա-աղջիկ զույգերը հենց թեկուզ Հայաստանում շատ ավելի ազատ են իրանց պահում հասարակական վայրերում, քան տղա-տղա զույգերը: Իսկ նորմ ասելով... Հայաստանում ավելի շատ բան են զույգերն իրանց թույլ տալիս հասարակական վայրերում, քան Եվրոպա տեղ, բայց Եվրոպա տեղ էլ միասեռական զույգերի կտեսնես իրար ձեռք բռնած, ինչը Հայաստանում չես տեսնի:
Սիրուն, բոլորս էլ գիտենք աբսուրդ օրենքների գոյության մասին։
Իսկ Հայաստանում, ես հորս արև, բավականին հաճախ եմ տեսնում միասեռական զույգերի, ձեռ ձեռի տված։ Եվրոբա չի, բայց կա։ Իմ հետ լողավազան զույգ էր գալիս, բոլորը գիտեին, բոլորը շատ հանգիստ էին վերաբերվում, դաժե քյառթու լողցողները :D Ու ասեմ քեզ, ինչքան քիչ հարցը առավոտից իրկուն բարձրաձայնվի, էնքան արագ ու հեշտ հասարակությունը կհարմարվի ու կգնա ճիշտ ուղղությամբ։ Հայաստանում դեռ դեմոկրատակ կոչվող կուսակցություններ կան, որոնք քամակներն արունլվա են անում գենդեռ բառը լսելուց։
Չէ, հա ․․․ բա էտ դեպքում չարգելված երկրներում ինչի՞ են գեյ պառադներ անում։
Լավ էլի, ախր հարցը էստեղ ֆունդամենտալ ա։ Գեյ պառադներ մարդիկ անում են, որովհետև դեռ իրենք լրիվ ընդգրկված չեն հասարակության մեջ։ Ու հենց "մենք կանք ու մենք հպարտ ենք"-ով էլ են ինչ-որ քայլ անում, թեկուզ լատենտ գեյերի ու այն գեյերի համար, ովքեր պարզապես վախեցած են։
Համ էլ եթե մենք կարանք շախով-շուխով հարսանիքներ անենք, փողոցում սիգնալ տանք և այլն, ինչը straight հարաբերությունների, ընտանիքի պրոպագանդա է(ինչ-որ չափով), էդպես էլ իրենք կարող են գեյ պառադներ անեն։
Ես տենց մարդ չեմ ճանաչում, որ անընդհատ առանց պատճառ ու աննպատակ իր սեռական կողմնորոշման մասին նույն մարդուն ասի։
Բուսակերներն էլ են սիրում անընդհատ բուսակերության մասին խոսեն, հա ի՞նչ։ Բայց սեռական կողմնորոշումը բուսակերության նման հարց չի էլի, հազար ու մի մարդ ա տուժում LGBT համայնքի ներկայացուցիչ լինելով։ Քանի դեռ Հայաստանում մարդիկ կան , ովքեր ասում են "ինչու՞ չի ISIS-ը գալիս ստեղ էլ ոչնչացնում դրանց", ուրեմն մենք լուրջ խնդիրներ ունենք։
Ամեն մեկը քեզ նման տոլերանտ չի էլի, որ ասես հա դե հասկացանք, նորմալ ա։
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 16:47
Սիրուն, բոլորս էլ գիտենք աբսուրդ օրենքների գոյության մասին։
Իսկ Հայաստանում, ես հորս արև, բավականին հաճախ եմ տեսնում միասեռական զույգերի, ձեռ ձեռի տված։ Եվրոբա չի, բայց կա։ Իմ հետ լողավազան զույգ էր գալիս, բոլորը գիտեին, բոլորը շատ հանգիստ էին վերաբերվում, դաժե քյառթու լողցողները :D Ու ասեմ քեզ, ինչքան քիչ հարցը առավոտից իրկուն բարձրաձայնվի, էնքան արագ ու հեշտ հասարակությունը կհարմարվի ու կգնա ճիշտ ուղղությամբ։ Հայաստանում դեռ դեմոկրատակ կոչվող կուսակցություններ կան, որոնք քամակներն արունլվա են անում գենդեռ բառը լսելուց։
Բարձրաձայնվում ա, որտև Հայաստանում դեռ խնդիրը կա: Նայի, Դանիան միասեռական ամուսնություններն օրինականացնող առաջին պետությունն ա էղել: Ու հիմա ստեղ էդ ամեն ինչն էնքան նորմալ ա, որ ոչ ոք էլ չի էլ խոսում իրավունքների պաշտպանությունից կամ ուրիշ բաներից: Տո ծիածանագույն դրոշը ոչ մի տեղ չես տեսնի: Իսկ Հայաստանում, արի ընդունենք էլի, դեռ կա դիսկրիմինացիա, դեռ պետք ա խնդիրը բարձրաձայնել, որ լուծում ստանա:
Բարձրաձայնվում ա, որտև Հայաստանում դեռ խնդիրը կա: Նայի, Դանիան միասեռական ամուսնություններն օրինականացնող առաջին պետությունն ա էղել: Ու հիմա ստեղ էդ ամեն ինչն էնքան նորմալ ա, որ ոչ ոք էլ չի էլ խոսում իրավունքների պաշտպանությունից կամ ուրիշ բաներից: Տո ծիածանագույն դրոշը ոչ մի տեղ չես տեսնի: Իսկ Հայաստանում, արի ընդունենք էլի, դեռ կա դիսկրիմինացիա, դեռ պետք ա խնդիրը բարձրաձայնել, որ լուծում ստանա:
հա էլի, ինչի՞ Հայաստանում ոչ մեկը ստրուկ պահելուց չի խոսում։ Որովհետև հարցը վախուցվանից լուծվել ա։
One_Way_Ticket
23.10.2015, 17:15
Ո՞վ ա ասել արգելել։ Դու տեսե՞լ ես ես մի տեղ գրեմ արգելել։ Օրենքը ինքնին չի կարա կատարյալ կարգավորի հասարակական հարաբերությունները։ Դրա համար հասարակական վարքի չգրված նորմեր են լինում։ Էտ նորմերն էլ ժամանակի ընթացքում փոփոխվում ու ադապտացվում են ընթացիկ պահանջներին։ Ի միջի այլոց, օրենքներն էլ։ Ոչ մի եկրի օրենքում գրված չի, որ տկլոր դուրս գալ չի կարելի, բայց, ինչքանով ես գիտեմ, մարդկանց մեծամասնությունը տկլոր փողոց դուրս չի գալիս։ Նույն կերպ էլ տղաների կամ ցանկացած այլ զույգի համբուրվելը փողոցում։ Աշխարհում 7 միլիարդ մարդ կա, որից 4 միլիարդը չափահաս, որից 2 միլիարդը էն տարիքում, որ ամեն վարկայն ուզում ա ինչ-որ մեկի հետ համբուրվի, տղա, աղջիկ, կամ տղաղջիկ։ Բայց, եթե նկատել ես, մարդկանց մեծամասնությունը, որպես կանոն, իրար գզռտելով փողոցում չի քայլում։
Շատ երկրների օրենքներում լավ էլ գրված է:
https://en.wikipedia.org/wiki/Indecent_exposure
Շատ երկրների օրենքներում լավ էլ գրված է:
https://en.wikipedia.org/wiki/Indecent_exposure
Ախմախություն, ապացուցելու համար, որ օրենսդրական համակարգը անկատար չի ու լուրջ բաները թողած կարա անիմաստություններով զբաղվի։ Իմ ասածն էն էր, որ եթե օրենքը չլիներ էլ, մենք տկլոր փողոցում չէինք ման գալու։
Հ․Գ․ Հղումիցդ մի հատ մեջբերում անեմ ․․․ "Hence, laws and societal views on public nudity are generally relaxed" Նայի, խոսքը մենակ օրենքի մասին չի, նաև հասարակության հայացքների մասին ա։ Այսինքն, հեչ պարտադիր չի, որ էս երևույթը օրենքով կարգավորվի, որ մարդիկ պարտադիր հետևեն «տկլոր փողոց դուրս գալը լավ բան չի» պարզ կանոնց։ Ոնց որ ասենք կարելի ա հետևել «օբշակի դեմը զասվելը էնքան էլ սիրուն չի, ուզում ես տղա եղի, ուզում ես աղջիկ, ուզում ես կատու»:
Լավ էլի, ախր հարցը էստեղ ֆունդամենտալ ա։ Գեյ պառադներ մարդիկ անում են, որովհետև դեռ իրենք լրիվ ընդգրկված չեն հասարակության մեջ։ Ու հենց "մենք կանք ու մենք հպարտ ենք"-ով էլ են ինչ-որ քայլ անում, թեկուզ լատենտ գեյերի ու այն գեյերի համար, ովքեր պարզապես վախեցած են։
Համ էլ եթե մենք կարանք շախով-շուխով հարսանիքներ անենք, փողոցում սիգնալ տանք և այլն, ինչը straight հարաբերությունների, ընտանիքի պրոպագանդա է(ինչ-որ չափով), էդպես էլ իրենք կարող են գեյ պառադներ անեն։
Ես տենց մարդ չեմ ճանաչում, որ անընդհատ առանց պատճառ ու աննպատակ իր սեռական կողմնորոշման մասին նույն մարդուն ասի։
Բուսակերներն էլ են սիրում անընդհատ բուսակերության մասին խոսեն, հա ի՞նչ։ Բայց սեռական կողմնորոշումը բուսակերության նման հարց չի էլի, հազար ու մի մարդ ա տուժում LGBT համայնքի ներկայացուցիչ լինելով։ Քանի դեռ Հայաստանում մարդիկ կան , ովքեր ասում են "ինչու՞ չի ISIS-ը գալիս ստեղ էլ ոչնչացնում դրանց", ուրեմն մենք լուրջ խնդիրներ ունենք։
Ամեն մեկը քեզ նման տոլերանտ չի էլի, որ ասես հա դե հասկացանք, նորմալ ա։
Վատ չէր լինի, ի միջի այլոց, որ էտ շուխուռով հարսանիքների վերջն էլ գար։ :D
Փաստորեն кто кого перекричит տարբերակն ա։ Լավ չի լինի՞, որ սաղ սուսուփուս իրանց ուզածն անեն, առանց որևէ մեկի աչքը մտցնելու։
Վատ չէր լինի, ի միջի այլոց, որ էտ շուխուռով հարսանիքների վերջն էլ գար։ :D
Փաստորեն кто кого перекричит տարբերակն ա։ Լավ չի լինի՞, որ սաղ սուսուփուս իրանց ուզածն անեն, առանց որևէ մեկի աչքը մտցնելու։
Համաձայն եմ :))
թող մի հատ LGBT խնդիրները վերջանան, տենց էլ լինելու ա։
Բարձրաձայնվում ա, որտև Հայաստանում դեռ խնդիրը կա: Նայի, Դանիան միասեռական ամուսնություններն օրինականացնող առաջին պետությունն ա էղել: Ու հիմա ստեղ էդ ամեն ինչն էնքան նորմալ ա, որ ոչ ոք էլ չի էլ խոսում իրավունքների պաշտպանությունից կամ ուրիշ բաներից: Տո ծիածանագույն դրոշը ոչ մի տեղ չես տեսնի: Իսկ Հայաստանում, արի ընդունենք էլի, դեռ կա դիսկրիմինացիա, դեռ պետք ա խնդիրը բարձրաձայնել, որ լուծում ստանա:
Բյուր, Հայաստանում կույս ամուսնանալու խնդիրը նույնիսկ դեռ կա։ Բա ինչի՞ մի հատ կույս պառադ չեք անում:
Իմ համար հարցը հետևյալումն ա․ գեյ լինելը նորմալ ա, հետերո լինելը նորմալ ա, տրանս լինելը նորմալ ա: Էտ դեպքում ի՞նչ պարտադիր ա նորմալ վիճակի մասին սաղին տեղյակ պահելը։
One_Way_Ticket
23.10.2015, 17:53
Ախմախություն, ապացուցելու համար, որ օրենսդրական համակարգը անկատար չի ու լուրջ բաները թողած կարա անիմաստություններով զբաղվի։ Իմ ասածն էն էր, որ եթե օրենքը չլիներ էլ, մենք տկլոր փողոցում չէինք ման գալու։
Հ․Գ․ Հղումիցդ մի հատ մեջբերում անեմ ․․․ "Hence, laws and societal views on public nudity are generally relaxed" Նայի, խոսքը մենակ օրենքի մասին չի, նաև հասարակության հայացքների մասին ա։ Այսինքն, հեչ պարտադիր չի, որ էս երևույթը օրենքով կարգավորվի, որ մարդիկ պարտադիր հետևեն «տկլոր փողոց դուրս գալը լավ բան չի» պարզ կանոնց։ Ոնց որ ասենք կարելի ա հետևել «օբշակի դեմը զասվելը էնքան էլ սիրուն չի, ուզում ես տղա եղի, ուզում ես աղջիկ, ուզում ես կատու»:
Իսկ իմ ասածը էն է, որ ազատությունը ոնց ուզում ես սահմանի, տարբեր մարդկանց ազատությունները միմյանց հետ կոնֆլիկտելու են: Մեկի՝ տկլոր փողոց դուրս գալու ազատությունը սահմանափակում է մյուսի՝ տկլոր մարդ չտեսնելու ազատութունը: Եվ հակառակը: Մեկի՝ հասարակական վայրում զենք կրելու ազատությունը սահմանափակում է մյուսի՝ հասարակական վայրում իրեն ապահով զգալու ազատությունը: Եվ հակառակը: Ու տենց անթիվ-անհամար օրինակներ: Դրա համար էդ "ինչ ուզում ես արա, մենակ թե ուրիշի ազատությունը մի սահմանափակի" արտահայտությունը ես անիմաստ պոպուլիստություն եմ համարում:
StrangeLittleGirl
23.10.2015, 17:54
Բյուր, Հայաստանում կույս ամուսնանալու խնդիրը նույնիսկ դեռ կա։ Բա ինչի՞ մի հատ կույս պառադ չեք անում:
Իմ համար հարցը հետևյալումն ա․ գեյ լինելը նորմալ ա, հետերո լինելը նորմալ ա, տրանս լինելը նորմալ ա: Էտ դեպքում ի՞նչ պարտադիր ա նորմալ վիճակի մասին սաղին տեղյակ պահելը։
Արվում ա, դու տեղյակ չես: Ֆեմինիստները կարմիր խնձորի թաղում են արել
Բյուր, Հայաստանում կույս ամուսնանալու խնդիրը նույնիսկ դեռ կա։ Բա ինչի՞ մի հատ կույս պառադ չեք անում:
Իմ համար հարցը հետևյալումն ա․ գեյ լինելը նորմալ ա, հետերո լինելը նորմալ ա, տրանս լինելը նորմալ ա: Էտ դեպքում ի՞նչ պարտադիր ա նորմալ վիճակի մասին սաղին տեղյակ պահելը։
Կույս պառադ չենք անում, բայց ուրիշ ձևերով են պրոպագանդա անում։
Հարցը հասարակության մի որոշ խնբի համար նորմալ լինելը չի, այլ հենց հասարակության համար նորմալ լինելն ա։ Այսինքն ինձնով ու քեզնով չի էլի որոշվում՝ ԼԳԲՏ լինելը նորմալ ընդունվում, թե չէ ։Դ
Իսկ իմ ասածը էն է, որ ազատությունը ոնց ուզում ես սահմանի, տարբեր մարդկանց ազատությունները միմյանց հետ կոնֆլիկտելու են: Մեկի՝ տկլոր փողոց դուրս գալու ազատությունը սահմանափակում է մյուսի՝ տկլոր մարդ չտեսնելու ազատութունը: Եվ հակառակը: Մեկի՝ հասարակական վայրում զենք կրելու ազատությունը սահմանափակում է մյուսի՝ հասարակական վայրում իրեն ապահով զգալու ազատությունը: Եվ հակառակը: Ու տենց անթիվ-անհամար օրինակներ: Դրա համար էդ "ինչ ուզում ես արա, մենակ թե ուրիշի ազատությունը մի սահմանափակի" արտահայտությունը ես անիմաստ պոպուլիստություն եմ համարում:
Լավ ես բացատրում, համարյա համաձայնվում էի հետդ :D
Բայց մեկ ա, չէ։ Որովհետև հասարակական հարաբերությունը մի օրում չեն առաջացել, մի քանի հազար տարվա փորձ ունեն, ու հետևապես որոշ բաներ կարգավորվում են common sense -ով, առանց օրենքի անհարկի միջամտության։ Հատկապես եթե խոսքը գնում ա ծայրահեղացված երևույթների մասին, ոնց որ ասենք փողոցում տկլոր ման գալն ա։ Ծաղիկ ջրելուց ու խոտ հնձելուց չենք խոսում չէ՞։ Քանի անգամ ես կյանքում փողոցում տկլոր ման էկող տեսե՞լ ու զգացել, որ իրավունքներդ ոտնահարվել են, ու ուզեցել ես, որ օրենքը միջամտի, խախտողին պատժի, քո իրավունքն էլ պաշտպանի։
Ասածս էն ա, որ որպես կանոն, մարդ արարածը ի վիճակի ա իքնուրույն հասկանալու, թե իր որ արարքը կարա սահմանափակի ուրիշի ազատությունը, ու հեչ պարտադիր չի, որ օրենքը մասնակցություն ունենա։ Ի միջի այլոց, ինչքան շատ օրենք, էնքան խառնաշփոթ, ինչքան շատ խառնաշփոթ, էնքան շատ օրենքը խախտելու պատճառ ու հնարավորություն։ Վերջին հաշվով էկեք չմոռանանք, որ աշխարհի ամենաօրինապահ ու հաջողակ երկրներից մեկը սկի սահմանադրություն չունի։
Արվում ա, դու տեղյակ չես: Ֆեմինիստները կարմիր խնձորի թաղում են արել
Պանիխիդային շատ մարդ կա՞ր։ Պսակ բան բերե՞լ էին :D Եկեղեցով արեցին թաղումը, թե՞ տնից վերցրին։
Կույս պառադ չենք անում, բայց ուրիշ ձևերով են պրոպագանդա անում։
Հարցը հասարակության մի որոշ խնբի համար նորմալ լինելը չի, այլ հենց հասարակության համար նորմալ լինելն ա։ Այսինքն ինձնով ու քեզնով չի էլի որոշվում՝ ԼԳԲՏ լինելը նորմալ ընդունվում, թե չէ ։Դ
Ընգեր, ես չեմ ասում, որ ամեն ինչ նորմալ ա, սաղի համար լավ ա, պարզ ա, ու անելու բան չկա։ Ես չեմ կարծում որ պրոպագանդան օգնում ա։
Չգիտեմ, նկատել եք թե չէ, բայց աշխարհում երկու ծայրահեղ պրոցեսներ են տեղի ունենում հիմա։ Մի կողմից լիարժեք ազատություններ, մյուս կողմից ծայրահեղ կոնսերվատիզմ ու կրոնը սկսում ա էլի իրա մխտառ քիթը խոթել ամեն տեղ։ Իսլամիստները մի կողմ, ես Հռոմի Պապին էսքան շատ ու հաճախ ԹիՎի-ով տեսած չկայի, ոնց որ էս վերջին մի երկու տարում։ Եկրներ կան, որ ահավոր արագ հետ են գնում խորը միջնադար։ Նույնիսկ եվրոպայում կաթոլիկ եկեղեցին սկսել ա դվիժենիներ անել, մի բան որ հարյուր տարի ա չկար։
Մի հատ վիդեո դնեմ նայեք, Նասերի հայտնի ելույթն ա 58 թվին։ Հավատդ չի գա, որ սենց ելույթից հետո ու սենց ազատական պրոցեսներից 60 տարի հետո Եգիպտոսում բնակչության մեծամասնությունը կարա քվեարկի Մուսուլման եղբայրների օգտնի։ Անպայման մինչև վերջ նայեք, շատ լավ ելույթ ա։
https://www.youtube.com/watch?v=TX4RK8bj2W0
One_Way_Ticket
23.10.2015, 18:20
Ասածս էն ա, որ որպես կանոն, մարդ արարածը ի վիճակի ա իքնուրույն հասկանալու, թե իր որ արարքը կարա սահմանափակի ուրիշի ազատությունը
Որպես կանոն, ի վիճակի է: Բայց գեյ-պառադների ու միասեռական ամուսնությունների հարցը էդ ակնհայտ դեպքերից չէ: Քանի դեռ ապացուցված չէ, որ սեռական կողմնորոշումը զուտ կենսաբանական բնույթ է կրում:
https://en.wikipedia.org/wiki/Biology_and_sexual_orientation
Իսկ էդ ազատություն չսահմանափակելու կոչը հիմնականում հենց այդ կոնտեքստում է հնչում: Ոչ թե այն, որ փողոցով քայլելիս չի կարելի պատահական անցորդին բռունցքով հարվածել: Իհարկե չի կարելի:
Ներսես_AM
24.10.2015, 01:02
Բայց մեկ ա, չէ։ Որովհետև հասարակական հարաբերությունը մի օրում չեն առաջացել, մի քանի հազար տարվա փորձ ունեն, ու հետևապես որոշ բաներ կարգավորվում են common sense -ով, առանց օրենքի անհարկի միջամտության։ Հատկապես եթե խոսքը գնում ա ծայրահեղացված երևույթների մասին, ոնց որ ասենք փողոցում տկլոր ման գալն ա։ Ծաղիկ ջրելուց ու խոտ հնձելուց չենք խոսում չէ՞։ Քանի անգամ ես կյանքում փողոցում տկլոր ման էկող տեսե՞լ ու զգացել, որ իրավունքներդ ոտնահարվել են, ու ուզեցել ես, որ օրենքը միջամտի, խախտողին պատժի, քո իրավունքն էլ պաշտպանի։
Ասածս էն ա, որ որպես կանոն, մարդ արարածը ի վիճակի ա իքնուրույն հասկանալու, թե իր որ արարքը կարա սահմանափակի ուրիշի ազատությունը, ու հեչ պարտադիր չի, որ օրենքը մասնակցություն ունենա։ Ի միջի այլոց, ինչքան շատ օրենք, էնքան խառնաշփոթ, ինչքան շատ խառնաշփոթ, էնքան շատ օրենքը խախտելու պատճառ ու հնարավորություն։ Վերջին հաշվով էկեք չմոռանանք, որ աշխարհի ամենաօրինապահ ու հաջողակ երկրներից մեկը սկի սահմանադրություն չունի։
Ձյաձ ինչքան գիտեմ դու նենց ահագին երկրներում լինում ես տարվա ընթացքում կարող ա միամիտ փողոց հելնես մեկ էլ մեկի տեղը հազարը դեմդ հելնի https://en.wikipedia.org/wiki/World_Naked_Bike_Ride :D
Նասերի օրինակը, Տրիբուն, դասական օրինակ ա խոսքի և գործի չհամընկման, ու հենց 1952-ի հեղափոխությունից հետո աստիճանաբար կոնսերվատիզմը խորացավ, խորացավ, խորացավ: Իսկ մուսուլման եղբայրների հաղթարշավը լրիվ հասկանալի ա, երբ դժգոհ են իշխանությունից, միակ ռեալ, կարող ընդդիմադիր ուժն էլ մուսուլման եղբայրներն են, բնական ա՝ սաղ էդ կողմն են նայում: Մենք ո՞նց էինք նույնիսկ Դոդի Գագոյի հետ հույս կապում, էնքան պրծնենքէս շների ոհմակից: Ու չնայած Սիսին կոտորեց, ջարդեց, արգելեց մուսուլման եղբայրներին, ինքը սենց շարունակի, ու ինքը սենց էլ կշարունակի, անխուսափելիորեն հող ա տալու մուսուլման եղբայրներին՝ ընդհատակում զորանալու, համալրվելու, ուժ առնելու:
Եգիպտոսում մի նախարար ասել էր փողոց ավլողի տղան չի կարա պետական պաշտոնյա դառնա, որովհետև համապատասխան հարգարժան միջավայրում չի մեծացել: Ի՞նչ ա անելու էդ փողոց ավլողի տղան, եթե մի քիչ ավելի գրագետ ու կիրթ եղավ ու զրկվեց իր երազանքի հետևից հասնելու հնարավորությունից, ապրես, գնալու ա մուսուլման եղբայրների գաղտնի հավաքների մասնակցի:
Ընդհանուր առմամբ Նիհիլի հետ համաձայն եմ. փոխադարձ համաձայնությամբ ով ինչ ուզում է, թող անի: Ուղղակի մեկը ես ինձ վրա չեմ պատկերացնում պոլիգամ հարաբերության հետ հաշտվելիս:
Երկու և ավելի չափահաս անձիք անկախ սեռից փոխադարձ համաձայնությամբ կարող են անել ինչ ուզում են, ու դա նորմա է: Պաթոլոգիան սկսվում է դրանից դուրս. երբ չկա փոխադարձ համաձայնություն (բռնաբարություն, զոոֆիլիա, նեկրոֆիլիա), երբ անձանցից մեկն անչափահաս է (պեդոֆիլիա) և այլն:
իսկ ինչի՞ ես համոզված, որ զոոֆիլիաի ու նեկրոֆիլիաի դեպքում չկա փոխադարձ համաձայնություն: իսկ եթե փաստաբանը ապացուցեց որ եղել է փոխադարձ համաձայնությու՞նը... ասենք մեռնելուց առաջ մեռնողը կտակել է, որ իրա հետ ամսական երկու անգամ էտ "նեկրոֆիլը" սեքսով զվբաղվի, այսիքն կա փսխադարձ համաձայնություն:
զոոֆիլի համար էլ փաստաբանը մի բան հաստատ կգըտնի... ու փոխադարձ է :D
և երկրորդ- անձանցից մեկն անչափահաս է (պեդոֆիլիա)- այսինքն 18 տարեկանից փորք անձի հետ սեքս չի կարելի: Բա ու՞ր մնաց անձի ազատություինները , որոնք չեն ոտնահարում ուրիշի ազատությունները:
Մարդը իրա ծնված օրվանից ՄԱՐԴ է, ու թող 3 տարեկան երեխան ինքը որոշի թե ինչ ա ուզում անի, և ոչ թե իրա ծնողը կամ պետությունը:
էտ ով՞ ա որոշել, որ 3 տարեկան երեխան ադեկվատ չի: Բժիշկնե՞րը ... բա եթե այդ նույն բժիշկները սխալվու՞մ են... ու մի 10 տարի հետո մի հանճար ապացուցի որ 3 տարեկանը ադեկվատ ա, որ ինքը լրիվ պատասխանատու ա ու ինքը կարա որոշի ում հետ ինչով զբաղվի... մի անգամ սեցն եղավ չէ՞, գոմիկների մասին 5000 տարի ասին որ հիվանդ են, իսկ մի 30 տարի առաջ էլ պարզեցին որ հիվանդ չեն...
ու՞
հիմա էլ էտ անչափահասները սկսեն սեքսի հագնված պառադներ անել ու բոլորին ապացուցել որ իրանք էլ նորմալ սեքսի մարդիկ են.. ու զբաղվեն ինչով կուզեն, մանավանդ սեքսուալ դաշտում
էլ չեմ ասում որ մի 300 տարի առաջ 13 տարեկան աղջիկը եթե ամուսնացած չէր, ապա հաշվում էր տունը մնացած... առանձնապես եվրոպայում
...
Հիմա որտեղով՞ է անցնում էտ ազատությունների սահմանը:
Անհուշ, դու հիմա վերարտադրեցիր նույն են գաղափարը , որ , օրինակ, ասում են նույնասեռական հարաբերությունները նորմալ չեն ու ընդհանրապես դա հիվանդություն է։ Չեմ պատրաստվում օֆֆթոփեմ, բայց եթե առկա է փոխադարձ համաձայնություն , ցանկացած հարաբերություններ ընդունելի են։
Իսկ ինչ վերաբերում է բոլոր արգելքները վերացնելուն, ես կարծում եմ մարդ կարող է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան, քանի դեռ դա ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում։
այսիքն մարդ կարող է հանգիստ նարկոտիկ օգտագործի , քանի դեռ ուրիշի ազատությունը չի սահմանափակում:
Կարող է ծակվել և իրա տանը լոշ պառկել: իսկ պետությունն էլ պարտավոր է ապահովել էտ ազատության անխափան գործարկումը, ոնց որ հիմա շատ պետություններ ապահովվում են գեյ պառադների անխափան շքերթը:
Ով ինչ նարկոտիկ ուզում ա թող ընդունի, ու դրանց արտադրությամբ ով ուզում ա թող զբաղվի:
Սա ես դու ասում չէ՞ :)
Իսկ ի՞նչն է նշանակում, որ սիրում է:
ես ինկատի ունեմ, որ եթե օրինակ տղամարդը համ կին է ունենում համ էլ սիրեկան, ուրեմն իր հետ ինչ որ բան էն չի:
մի բառով շատ մեծ մոտավորությամբ կարող եմ ասել, որ այդպիսի մարդը իրեն շատ է սիրում, շատ ավելի, քան դիմացինին /կնոջը կամ սիրուհուն/ :
Ու ընդ որում ոչ մեկին էլ չի հարգում:
Հ.Գ. խոսքը չի վերաբերվուն էն ազգերին, որոց մոտ դա ազգային նիստուկացի մեջ մտած է:
Խոսքը վերաբերվում է մասնավորեապես մեր ազգին: ;)
Նասերի օրինակը, Տրիբուն, դասական օրինակ ա խոսքի և գործի չհամընկման, ու հենց 1952-ի հեղափոխությունից հետո աստիճանաբար կոնսերվատիզմը խորացավ, խորացավ, խորացավ: Իսկ մուսուլման եղբայրների հաղթարշավը լրիվ հասկանալի ա, երբ դժգոհ են իշխանությունից, միակ ռեալ, կարող ընդդիմադիր ուժն էլ մուսուլման եղբայրներն են, բնական ա՝ սաղ էդ կողմն են նայում: Մենք ո՞նց էինք նույնիսկ Դոդի Գագոյի հետ հույս կապում, էնքան պրծնենքէս շների ոհմակից: Ու չնայած Սիսին կոտորեց, ջարդեց, արգելեց մուսուլման եղբայրներին, ինքը սենց շարունակի, ու ինքը սենց էլ կշարունակի, անխուսափելիորեն հող ա տալու մուսուլման եղբայրներին՝ ընդհատակում զորանալու, համալրվելու, ուժ առնելու:
Եգիպտոսում մի նախարար ասել էր փողոց ավլողի տղան չի կարա պետական պաշտոնյա դառնա, որովհետև համապատասխան հարգարժան միջավայրում չի մեծացել: Ի՞նչ ա անելու էդ փողոց ավլողի տղան, եթե մի քիչ ավելի գրագետ ու կիրթ եղավ ու զրկվեց իր երազանքի հետևից հասնելու հնարավորությունից, ապրես, գնալու ա մուսուլման եղբայրների գաղտնի հավաքների մասնակցի:
Շին ջան, իմ ասածն էն էր, որ 58 թվի Նասերի էս ելույթը Սիսին էսօր չի կարա կրկնի, նույնիսկ էն դեպքում, որ Մուսուլման Եղբայրներին դրած ջարդում ա։ Որ օրը Սիսին սենց ելույթ ունեցավ, էտ օրը Մուբարաք կանեն: Ուզում էի ասեի, որ հստակ տենդենց կա դեպի կրոնը, ադաթները ու շատ արագ են փոփոխությունները տեղի ունենում։ Մեզ թվում ա, թե տենդենցը դեպի հիմնական ազատություններն են, բայց մենք չենք նկատում էն մյուս, լրիվ հակառակ տենդենցը։ Եգիպտոսում կարող ա էնքան էլ լավ չի երևում, բայց օրինակ Թուրքիայում շատ լավ ա երևում։ Հեջաբով կինը մի քսան տարի առաջ Ստամբուլում տեսարժան վայր էր, իսկ հիմա առանց հեջաբինն ա տեսարժան վայր։
Ուլուանա
24.10.2015, 05:15
Ժողովուրդ, թեման լրիվ ուրիշ բանի մասին ա, ի՞նչ եք քննարկում։ Կամաց–կամաց հասաք քաղաքականությանը :bad։
Շին ջան, իմ ասածն էն էր, որ 58 թվի Նասերի էս ելույթը Սիսին էսօր չի կարա կրկնի, նույնիսկ էն դեպքում, որ Մուսուլման Եղբայրներին դրած ջարդում ա։ Որ օրը Սիսին սենց ելույթ ունեցավ, էտ օրը Մուբարաք կանեն: Ուզում էի ասեի, որ հստակ տենդենց կա դեպի կրոնը, ադաթները ու շատ արագ են փոփոխությունները տեղի ունենում։ Մեզ թվում ա, թե տենդենցը դեպի հիմնական ազատություններն են, բայց մենք չենք նկատում էն մյուս, լրիվ հակառակ տենդենցը։ Եգիպտոսում կարող ա էնքան էլ լավ չի երևում, բայց օրինակ Թուրքիայում շատ լավ ա երևում։ Հեջաբով կինը մի քսան տարի առաջ Ստամբուլում տեսարժան վայր էր, իսկ հիմա առանց հեջաբինն ա տեսարժան վայր։
ինչպես չհիշել հանճարեղ Նյուտոնի օրենքները
և այսպես :)
I. Every object in a state of uniform motion tends to remain in that state of motion unless an external force is applied to it.
II. The relationship between an object's mass m, its acceleration a, and the applied force F is F = ma. Acceleration and force are vectors ; in this law the direction of the force vector is the same as the direction of the acceleration vector.
III. For every action there is an equal and opposite reaction.
հիրավի էնքան հանճաևեղ բանաձևեր են ու մենակ կարելի է հիանալ որպես մեծագույն արվեստ:
Սա գործում է տիեզերքի բոլոր կետրում, և մասնավորապես Եգիպտոսում ...
Ու ինչի՞ց սկսեց ամեն ինչ... կարելի է ներկա հաշվարկի սկիզբ վերցնել Սովետը կազմաքանդումը :2-րկրորդ համաշխարհայինից հետո հաստատված պայմանական դադարի խախտում:
Սա արտաքին ուժն էր, որից սկսեց Նյուտիոնի առաջին օրենքի գործարկումը... հետո արդեն 2-րորդ ու երրորդը -- զուտ տեխնիկաի հարց է, քանի որ նրանց ժամանաումը անխուսափելի են
Ժողովուրդ, թեման լրիվ ուրիշ բանի մասին ա, ի՞նչ եք քննարկում։ Կամաց–կամաց հասաք քաղաքականությանը :bad։
զուտ թեմայի հարցում կարծում եմ առանձնապես քննարկելու հարց էլ չկա, քանի որ համարյա թե մարդ չկա, որը կասի որ ես երջանիկի եմ, որ իմ սիրածը համ ինձ ա սիրում համ էլ Վարդուշին/Վալոդին:
ամեն մեկը ճիշտ կլինի որ խոսա հենց իր անունից, երթադրելով որ ինքը հենց էտ շեյր լինող սիրեկանն ա:
Ձյաձ ինչքան գիտեմ դու նենց ահագին երկրներում լինում ես տարվա ընթացքում կարող ա միամիտ փողոց հելնես մեկ էլ մեկի տեղը հազարը դեմդ հելնի https://en.wikipedia.org/wiki/World_Naked_Bike_Ride :D
Ներս, անասուններ էլի ․․․․ սրանց հետ ո՞վ կուզենա պոլիգամիա/պոլիամորիա անի։ :D Սրանց պետք ա պոլիէթիլեն անել։
Հավես ու հետաքրքիր գիրք (http://www.goodreads.com/book/show/21955937-more-than-two)՝ պոլիամորիայի թեմայով:
Վերջերս եմ կարդացել:
Բոլոր նրանց համար, ովքեր ուզում են ավելի լավ հասկանալ, թե դա ինչ է, ու ոնց է էդպիսի բան ընդհանրապես հնարավոր:
Ինչպես նաև նրանց համար, ովքեր իրենց էդ կատեգորիայի տակ են դասում և պրակտիկ խորհուրդների կարիք ունեն:
Բացի դրանից, ուղղակի հետաքրքիր է կարդալ մարդկանց անձնական փորձի մասին, որը ահագին տարբերվում է մեյնսթրիմից:
StrangeLittleGirl
28.11.2017, 12:57
Էս թեմայով գնացի, գնացի, տեսնեմ՝ հենց թեմայի սահմաններում քննարկում համարյա չկա։ Դրա համար որոշեցի ակտիվացնել, գուցե ոմանք ուզենան արտահայտվել։
Էս թեմայով գնացի, գնացի, տեսնեմ՝ հենց թեմայի սահմաններում քննարկում համարյա չկա։ Դրա համար որոշեցի ակտիվացնել, գուցե ոմանք ուզենան արտահայտվել։
Նախ եթե ուզում ես պատկերացնես թե ոնց ա հնարավոր ընդհանրապես սիրել մեկից ավելի մարդկանց, պետք ա ընդունես որ սերը դա սահմանվող մեծություն չի։ Այսինքնս չկա դրա կոնկրետ բնութագիրը որ կիրառելի կլինի բոլորի համար։ Ու էստեղից պարզ կդառնա, որ մեկ մարդը կարա տարբեր տեսակի զգացմունքներ ունենա տարբեր մարդկանց հանդեպ, ու հարաբերություններ կառուցի դրանց վրա, չսահմանափակելով, ոչ իրեն, ոչ էլ իր հետ նամանատիպ հարաբերություններում գտնվող մարդկանց։
Սենց ասեմ որ պատկերացնես։ Ասենք դու մոնոգամ հարաբերությունների մեջ ես, դրանք որ ավարտվում են, իսկ տենց լինում ա, շատ հաճախ, դու որոշ ժամանակ անց նոր հարաբերություններ ես սկսում մեկ ուրիշի հետ։ Դա չի նշանակում չէ, որ քո համար խաղ ու պար ա, եթե մեկը չլինի մյուսը կլինի։ Էդ նախկին մարդու տեղն ու դերը չի փոխվում, ուրիշը չի գալիս իրան փոխարինի։ Նույնն էլ ստեղ ա, բայց զուգահեռ են կատարվում իրադարձությունները։ Քո համար սա կարա անհասկանալի մնա, եթե դու մի բաց տեղ ունես կյանքում, ու մարդիկ գալիս էն էդ բացը լրացնեն ժամանակավոր, ու եթե դա էն ա ինչ քեզ պետք ա գուցե և մեկընդմիշտ։ Այսինքն դու նույն ակնկալիքը ունես էդ հարաբերություններից։ Ուղղակի փորձում ես, թե որ մեկն ա ավելի հարմար։
Մեկ էլ էներգիայի պահով։ էդ որ ասում ես լրիվ էներգիադ դնում ես հարբերությունների մեջ։ Էն որ ծաղիկը եթե չխնամես կթառամի և այլն։ Էս տիպի հարաբերությունները կակ ռազ էն ա, ինչ չի ուզենա ունենալ պոլիգամ/պոլիամորի մարդը։ Որովհետև իրա համար հարաբերությունների բազան զգացմունքներն են։ Իսկ նման պրագմատիզմը դրանք կաշկանդում ա։ Այսինքնս ամեն մի խոսք ու գործողություն կշռադատված ու հաշվառված, ուղղված ա նպատակի, այն է երկարաձգել մարդու ներկայությունը քո կյանքում։ Խեղդող բան ա, մի տեսակ։ Չեմ ասում սա դոգմա ա։ Սա ընտրություն ա, որ ամեն մեկը կատարում աիր համար։ Մեկին դուր ա գալիս քրտնաջան աշխատել հարաբերությունների վրա, մեկին էլ դուր ա գալիս վայելել դրանք բոլոր դրսևորումներով։
Սենց նկարագրեմ հեսա պոլիգամները կշատանան :D
Մի շատ կարևոր բան էլ, ասենք դու գիտակցում ես, որ ընդունակ չես նման հարաբերությունների, դա կարա կատաստրոֆիկ լինի քեզ հետ մոնոգամ հարաբերությունների մեջ գտնվող կամ քեզնից նման բան ընկալող մարդկու համար։ Դրա համար ճիշտ կլինի նախօրոք տեղյակ պահել։ Սա փոխադարձ համաձայնության պահով։ Բայց դժվարությունը ստեղ կայանում ա նրանով․ որ մարդիկ կարծես թե ընդունում ու հասկանում են, բայց նա սամըմ ձելե էդ տենց չի։ Պրակտիկայում, լրիվ ուրիշ բան ա ստացվում մեկմեկ։ Բայց պետք չի հուսահատվել :D
StrangeLittleGirl
29.11.2017, 22:27
Նախ եթե ուզում ես պատկերացնես թե ոնց ա հնարավոր ընդհանրապես սիրել մեկից ավելի մարդկանց, պետք ա ընդունես որ սերը դա սահմանվող մեծություն չի։ Այսինքնս չկա դրա կոնկրետ բնութագիրը որ կիրառելի կլինի բոլորի համար։ Ու էստեղից պարզ կդառնա, որ մեկ մարդը կարա տարբեր տեսակի զգացմունքներ ունենա տարբեր մարդկանց հանդեպ, ու հարաբերություններ կառուցի դրանց վրա, չսահմանափակելով, ոչ իրեն, ոչ էլ իր հետ նամանատիպ հարաբերություններում գտնվող մարդկանց։
Սենց ասեմ որ պատկերացնես։ Ասենք դու մոնոգամ հարաբերությունների մեջ ես, դրանք որ ավարտվում են, իսկ տենց լինում ա, շատ հաճախ, դու որոշ ժամանակ անց նոր հարաբերություններ ես սկսում մեկ ուրիշի հետ։ Դա չի նշանակում չէ, որ քո համար խաղ ու պար ա, եթե մեկը չլինի մյուսը կլինի։ Էդ նախկին մարդու տեղն ու դերը չի փոխվում, ուրիշը չի գալիս իրան փոխարինի։ Նույնն էլ ստեղ ա, բայց զուգահեռ են կատարվում իրադարձությունները։ Քո համար սա կարա անհասկանալի մնա, եթե դու մի բաց տեղ ունես կյանքում, ու մարդիկ գալիս էն էդ բացը լրացնեն ժամանակավոր, ու եթե դա էն ա ինչ քեզ պետք ա գուցե և մեկընդմիշտ։ Այսինքն դու նույն ակնկալիքը ունես էդ հարաբերություններից։ Ուղղակի փորձում ես, թե որ մեկն ա ավելի հարմար։
Մեկ էլ էներգիայի պահով։ էդ որ ասում ես լրիվ էներգիադ դնում ես հարբերությունների մեջ։ Էն որ ծաղիկը եթե չխնամես կթառամի և այլն։ Էս տիպի հարաբերությունները կակ ռազ էն ա, ինչ չի ուզենա ունենալ պոլիգամ/պոլիամորի մարդը։ Որովհետև իրա համար հարաբերությունների բազան զգացմունքներն են։ Իսկ նման պրագմատիզմը դրանք կաշկանդում ա։ Այսինքնս ամեն մի խոսք ու գործողություն կշռադատված ու հաշվառված, ուղղված ա նպատակի, այն է երկարաձգել մարդու ներկայությունը քո կյանքում։ Խեղդող բան ա, մի տեսակ։ Չեմ ասում սա դոգմա ա։ Սա ընտրություն ա, որ ամեն մեկը կատարում աիր համար։ Մեկին դուր ա գալիս քրտնաջան աշխատել հարաբերությունների վրա, մեկին էլ դուր ա գալիս վայելել դրանք բոլոր դրսևորումներով։
Սենց նկարագրեմ հեսա պոլիգամները կշատանան :D
Մի շատ կարևոր բան էլ, ասենք դու գիտակցում ես, որ ընդունակ չես նման հարաբերությունների, դա կարա կատաստրոֆիկ լինի քեզ հետ մոնոգամ հարաբերությունների մեջ գտնվող կամ քեզնից նման բան ընկալող մարդկու համար։ Դրա համար ճիշտ կլինի նախօրոք տեղյակ պահել։ Սա փոխադարձ համաձայնության պահով։ Բայց դժվարությունը ստեղ կայանում ա նրանով․ որ մարդիկ կարծես թե ընդունում ու հասկանում են, բայց նա սամըմ ձելե էդ տենց չի։ Պրակտիկայում, լրիվ ուրիշ բան ա ստացվում մեկմեկ։ Բայց պետք չի հուսահատվել :D
Լիզ, չգիտեմ՝ ինչու ես սենց նախատողի տոնով գրում ու ինչու ես մոնոգամներին սենց հեգնանքով ու վերևից նայում, բայց ասեմ քեզ, իմանաս, որ մոնոգամ հարաբերությունների մասին պատկերացումներդ բավական թյուր են։ Մոնոգամ հարաբերության մեջ չկա կաշկանդող բան։ Եթե կա, ուրեմն մի բան սխալ ա։ Մոնոգամ հարաբերությունը բաց չի լրացնում, այլ հնարավորություն ա տալիս, որ երկու հոգի միասին աճեն, միասին ավելի լավ մարդ դառնան։ Էն կարգի ներդաշնակության, մտերմության ու վստահության, որ կարելի ա հասնել մոնոգամ հարաբերության մեջ, պոլիգամ/պոլիամոր հարաբերությունը թույլ չի տալիս, որովհետև զգացմունք չկա, չկա նաև հարաբերություն։ Իսկ մոնոգամ հարաբերության մեջ զգացմունքը զարգանում ա, երանգներ ստանում, փոխվում, աճում։ Ես ընդունում եմ, որ կարող են մարդիկ լինել, որոնց համար սա անհետաքրքիր ա, բայց կոնկրետ ինձ համար իմ կյանքում ամենակարևոր բանն ա, երբ գիտես՝ մի մարդ քեզ տակնուվրա գիտի, որից դու գաղտնիք չունես ու կարաս անգամ հանգիստ ասես, թե ով ա քեզ գրավում, ու դիմացինդ չի խանդի, պատմություն չի սարքի, ու կարաք էրկուսով ծիծաղեք դրա վրա, որովհետև երկուսդ էլ մարդ եք։ Ու ես էն համոզման եմ, որ կողքից ինչ-որ մեկը հայտնվում ա մենակ էն դեպքում, երբ կոնկրետ հարաբերության ներսում ինչ-որ բաց կա, ինչ-որ չլուծված հարց, ինչ-որ չբավարարված պահանջ, որն ուրիշ մարդու մեջ են գտնում։ Էդ էլ ա նորմալ, կարելի ա համաձայնության գալ ու էդպես ապրել։ Կարելի ա նաև փորձել մոնոգամ հարաբերության ներսի խնդիրները լուծել։
Նախ ուզում եմ ասել, որ չարժի հարցը դնել էնպես, թե որ տեսակի հարաբերություններն են մյուսների հանդեպ առավելությունների մեջ կամ ընդհակառակը՝ թերի։ Բացարձակ սխալ մոտեցում է։
Մարդիկ տարբեր են՝ թե իրենց նախընտրություններով, թե իրենց ապրելակերպով, ու ոչ մեկը մյուսի հանդեպ առավելության մեջ չի, որովհետև ինքը պոլիամոր է կամ մոնոգամ, բուսակեր կամ մսակեր, աթեիստ կամ կրոնավոր։
Մոնոգամ հարաբերություններն իմ կարծիքով կարող են շատ սիրուն ու ներդաշնակ լինել, ինչպես և կարող են լինել պոլիամոր հարաբերությունները։
Թեմայում գրելու ցանկությունն առաջացավ էս հատվածից, որին չեմ կարող չպատասխանել․
Ու ես էն համոզման եմ, որ կողքից ինչ-որ մեկը հայտնվում ա մենակ էն դեպքում, երբ կոնկրետ հարաբերության ներսում ինչ-որ բաց կա, ինչ-որ չլուծված հարց, ինչ-որ չբավարարված պահանջ, որն ուրիշ մարդու մեջ են գտնում։ Էդ էլ ա նորմալ, կարելի ա համաձայնության գալ ու էդպես ապրել։ Կարելի ա նաև փորձել մոնոգամ հարաբերության ներսի խնդիրները լուծել։
Բյուր ջան, քո մոտեցումը հարցին լրիվ մոնոգամիկ տեսանկյունից է, որտեղ կա հստակ զույգ ու մնացած հարաբերությունները կողքից են։ Բայց նայիր հարցին ուրիշ տեսանկյունից․ չկա առաջնային ու երկրորդային հարաբերություն, հիմնական ու կողքից կապեր, այլ բոլոր հարաբերությունները, որոնց մեջ մարդ գտնվում է, հավասար են, մեկը մյուսի հանդեպ արժեքային տարբերություն չունեն։ Իհարկե մի քիչ դժվար է դա պատկերացնել, երբ խոսքն ասենք երկար տարիներ իրար հետ ապրող ամուսնական զույգի մասին է, որոնց համար իրենց հարաբերություններն առաջնային են, իսկ դրանցից դուրսը՝ երկրորդային, թեև սա էլ անպայման չի, որ էդպես լինի, և էստեղ էլ կարող են համերաշխ, համարժեք հարաբերություններ կառուցվել այլ մարդկանց հետ, ցանկության դեպքում։ Բայց մի հատ նայիր էն դեպքին, երբ ասենք մարդ ոչ մեկի հետ էլ չի ապրում և ունի տարբեր զուգընկերներ, որոնց հետ մոտավորապես նույն չափ ժամանակ է անցկացնում և ամեն մեկի հետ նույն կարևորության հարաբերությունների մեջ է․ էս դեպքում արդեն ակնհայտորեն ոչ մի կողքից էլ չկա, բոլորը հարաբերությունները համարժեք են։ Ու էսպիսի կապերը բնավ էլ չեն խոսում նրա մասին, որ հարաբերություններից մեկում ինչ-որ բան թերի է, և դա պիտի լրացվի մյուսով, այլ սա խոսում է էն մասին, որ որոշ մարդիկ իրենց բնույթով պոլիամոր են և ամեն հարաբերություն որպես առանձին կառույց են դիտում՝ ոչ թե մեկը մյուսին լրացնող։
Նաև մի բան եմ ուզում ասել։
Պոլիամորությունն էլ է ահագին տարբեր դրսևորումներ ունենում։
Օրինակ՝ կան մարդիկ, որոնց դուր է գալիս հենց երկուսով լինելու զգացողությունը, բայց իրենք էդ զգացողությունը տարբեր մարդկանց հետ են ուզում ապրել։ Ամեն առանձին հարաբերության մեջ իրենք երկուսով են՝ կոնկրետ մարդու հետ, և մի հարաբերությունը ոչ մի ձևով չեն ուզում խառնել մյուսին։ Էս դեպքում երեքով և ավել մարդկանցով հարաբերություններ ստեղծելու ոչ մի ցանկություն չկա՝ ոչ էմոցիոնալ, ոչ սեռական տեսակետից։ Սա էլ է պոլիամորիա։
Ինչպես նաև կա հակառակը, երբ մարդ ուզում է երկուսով լինելու սահմանը բացել, և հենց ձգտում է երեքով կամ ավել մարդկանցով հարաբերությունների մեջ լինելուն։ Բոլորս միասին, մի մեծ համերաշխ ընտանիք վիճակներ ։)
Մի խոսքով, պոլիամորիան էլ է ահագին բազմատեսակ ու բազմաբնույթ, ու իրարից տարբեր պահանջներ ունեցող պոլիամորներն էլ կարող են իրար հետ ոչ մի ձևով լեզու չգտնել։
Quyr Qery
30.11.2017, 04:28
Երբ որ մի քանի անձանց հետ ես հարաբերությունների մեջ, լրիվ նորմալ ու ներդաշնակ կարող ես լինել իրենցից ցանկացածի հետ՝ ամեն մեկի հետ իր սահմանների ու ապրումների մեջ: Պոլիգամ վիճակը ավելի հեշտ ու թեթև է ըստ իս, էն ինչ մեկից չես ստանում, լրացնում ես մյուսով: Մի բացը փակվում է մյուսով, մեկի հետ չստացվածը պահ, մարում ես մյուսով: Կարող ես ավելի շատ ստանալ ու ավելի աճել:
Բայց դեռ ոչ մի անգամ չի եղել, որ ես զգացմունք ունենամ, ու դա մեկից ավելիին կարողանամ տալ, ուղղակի խնդիրն ավելի շատ անձնային է: Ինձ մոտ կոնկրետ մեկի վրա ֆիքսվելն ու միասին աճելը, սաղ եղած ճեղածս իրեն տալն ու իրենից ստանալը, միասին ոտքի կանգնելն ու միասին շարժվելը հիվանդության պես է դառնում, եթե սիրահարվում եմ:
Պոլիգամ հարաբերություններն ինձ համար պրակտիկ են, մոնոգամը՝ ռոմանտիկ… Ու քանի դեռ հիվանդագին սիրահարված չեմ, ես շատ ավելի պրակտիկ եմ:
Էս բազմասերությունը իմ կարծիքով «ամեն ինչից մի քիչ - մի քիչ» վերաբերմունք է սիրային հարաբերություններին ու կարող ա մնացած հարցերին ևս…
Մի քիչ դժվար եմ պատկերացնում խորը հարաբերություններ մեկից ավելիի հետ, համապատասխան ժամանակ ու էներգիա հատկացնելով, ու մնացած թաշախուստով, եթե իհարկե խոսքը չի վերաբերում շեյխերին ու իրենց հարեմներին… Շեյխը առանց հարեմի, ոնց որ ասենք բորշչը առանց մսի, կամ խորովածը առանց սոխի :Ճ
Մի խոսքով՝
https://www.youtube.com/watch?v=EK_LN3XEcnw
Լիզ, չգիտեմ՝ ինչու ես սենց նախատողի տոնով գրում ու ինչու ես մոնոգամներին սենց հեգնանքով ու վերևից նայում, բայց ասեմ քեզ, իմանաս, որ մոնոգամ հարաբերությունների մասին պատկերացումներդ բավական թյուր են։ Մոնոգամ հարաբերության մեջ չկա կաշկանդող բան։ Եթե կա, ուրեմն մի բան սխալ ա։ Մոնոգամ հարաբերությունը բաց չի լրացնում, այլ հնարավորություն ա տալիս, որ երկու հոգի միասին աճեն, միասին ավելի լավ մարդ դառնան։ Էն կարգի ներդաշնակության, մտերմության ու վստահության, որ կարելի ա հասնել մոնոգամ հարաբերության մեջ, պոլիգամ/պոլիամոր հարաբերությունը թույլ չի տալիս, որովհետև զգացմունք չկա, չկա նաև հարաբերություն։ Իսկ մոնոգամ հարաբերության մեջ զգացմունքը զարգանում ա, երանգներ ստանում, փոխվում, աճում։ Ես ընդունում եմ, որ կարող են մարդիկ լինել, որոնց համար սա անհետաքրքիր ա, բայց կոնկրետ ինձ համար իմ կյանքում ամենակարևոր բանն ա, երբ գիտես՝ մի մարդ քեզ տակնուվրա գիտի, որից դու գաղտնիք չունես ու կարաս անգամ հանգիստ ասես, թե ով ա քեզ գրավում, ու դիմացինդ չի խանդի, պատմություն չի սարքի, ու կարաք էրկուսով ծիծաղեք դրա վրա, որովհետև երկուսդ էլ մարդ եք։ Ու ես էն համոզման եմ, որ կողքից ինչ-որ մեկը հայտնվում ա մենակ էն դեպքում, երբ կոնկրետ հարաբերության ներսում ինչ-որ բաց կա, ինչ-որ չլուծված հարց, ինչ-որ չբավարարված պահանջ, որն ուրիշ մարդու մեջ են գտնում։ Էդ էլ ա նորմալ, կարելի ա համաձայնության գալ ու էդպես ապրել։ Կարելի ա նաև փորձել մոնոգամ հարաբերության ներսի խնդիրները լուծել։
Բյուր, վերևից չեմ նայում։ Ուղղակի թեմայում մոնոգամ հարաբերությունները նենց են ներկայացվում, ոնց որ պոլիգամը ինչ որ մի կարևոր բան ա կորցնում։ Իմ ասածն էն էր, որ դա էդքան էլ տենց չի։ Էս քո բոլոր ասածները պոլիգամ հարաբերություններում էլ են հնարավոր։ Չգիտեմ էդ ինչ առեղծվածային խորություն ա, որ չակռայի պես մենակ բիվալի յոգերը կարան բացեն։ Չկա տենց բան։ Ցանացած հարաբերություններում էլ կարելի ա լինել բաց, ամեն ինչ ասել կամ չասել, այսինքն ունենալ ընտրություն։ Իսկ մոնոգամ հարաբերություններում դու դիտարկվում ես դա որպես պարտադիր պայման։ Այսինքն եթե դա չանես հարաբերությունները կփչանան։
Լավ ասենք դու մոնոգամ ես ու երրորդ անձի հանդեպ սեքսուալ ցանկության խնդիր կա։ Եկար պարտնյորիդ ասեցիր, ծիծաղեցիք ու վսյո՞։ Խնդիրը լուծվե՞ց։ Բայց էս պահը ինձ դուր ա գալիս։ Սենց լիքը հարց կարելի ա լուծել։ :D Գնում ես շեֆիդ ասում ես աշխատավարձդ քիչ ա, ծիծաղում եք, անցնում գնում ա :D
Էս բազմասերությունը իմ կարծիքով «ամեն ինչից մի քիչ - մի քիչ» վերաբերմունք է սիրային հարաբերություններին ու կարող ա մնացած հարցերին ևս…
Մի քիչ դժվար եմ պատկերացնում խորը հարաբերություններ մեկից ավելիի հետ, համապատասխան ժամանակ ու էներգիա հատկացնելով, ու մնացած թաշախուստով, եթե իհարկե խոսքը չի վերաբերում շեյխերին ու իրենց հարեմներին… Շեյխը առանց հարեմի, ոնց որ ասենք բորշչը առանց մսի, կամ խորովածը առանց սոխի :Ճ
Սենց որ նայենք ես ահագին խորը ու ռոմանտիկ հարաբերությունների մեջ եմ իմ աշատանքի հետ։ Էդքան ժամանակ ու էներգիա եմ ծախսում իրա վրա :) Նենց ես ասում ոնց որ էդ հարաբերությունները ֆուլ թայմ կոնտակ ու հարդ վորք են։ Ղուրբան, ասենք մեկի բախտը չի բերել մսով բորշչ ծնվի, հիմա ի՞նչ արհեստականորեն սահմանափակի իրեն։
Սենց որ նայենք ես ահագին խորը ու ռոմանտիկ հարաբերությունների մեջ եմ իմ աշատանքի հետ։ Էդքան ժամանակ ու էներգիա եմ ծախսում իրա վրա :) Նենց ես ասում ոնց որ էդ հարաբերությունները ֆուլ թայմ կոնտակ ու հարդ վորք են։ Ղուրբան, ասենք մեկի բախտը չի բերել մսով բորշչ ծնվի, հիմա ի՞նչ արհեստականորեն սահմանափակի իրեն։
Լիզբեթ ջան, վա պեռվիխ, մենք բոլորս տարբեր հարցերում մեզ սահմանափակում ենք մի երևությով, որը կոչվում է մշակույթ: Մշակույթը վայթե մարդուս արտաքին աշխարհի, այդ թվում այլ մարդկանց հետ հարաբերվելու կազմակերպման հիմքերից մեկն է:
Մշակույթը հերքելու, «արհեստական սահամանփակումներից» ազատվելու փիլիսոփայությունն էլ կարծեմ կոչվում է Ցինիզմ (https://en.wikipedia.org/wiki/Cynicism_(philosophy)):
Ցինիզմը ընդհանուր առմամբ կարծես թե մերժված է մեծամասնության կողմից, բայց դե ինչքան հասկանում եմ, նման «ազատությունը» ոմանց կարող է մոդայիկ և ինքնատիպ թվալ, ուղղակի փորձը ցույց է տալիս, որ ցինիզմով կայունություն ու զարգացում ընդհանուր առմամբ չի ապահովվում, ու տենց...
Երկրորդ հերթին էլ, այո, եթե մարդս դարդ ու ցավ չունի, ու շեյխ է ծնվել ու օրեկան 8 ժամ աշխատելու կարիք չունի, կամ էլ սուպերսեքսի աղջիկ է, փողոտ տղաներով շրջապատված, ապա իսկապես, ինչու՞ արհեստականորեն սահմանափակի իրեն :Ճ
Իմ կարծիքով իրականում արժեհամակարգի հարց է, նայած ինչն է կարևոր՝ շատ սեքս, շատ փող, հավասարակշռություն, գիտելիք, եսի՞մ (օֆ...
Հ.Գ: Համ էլ, բարև Ծլնգ ջան, ոնց ե՞ս բրազեր
Հ.Գ: Համ էլ, բարև Ծլնգ ջան, ոնց ե՞ս բրազեր
հեչ, եղբայր, դեռ պատից կախված վիճակներ ;)
Մշակույթը հերքելու, «արհեստական սահամանփակումներից» ազատվելու փիլիսոփայությունն էլ կարծեմ կոչվում է Ցինիզմ:
Աչքիս մի քիչ շփոթել ես գաղափարի ընտրությամբդ, քո ասածը հակամշակույթն (https://en.wikipedia.org/wiki/Counterculture) է, թե չէ հենց այդ նույն հղածդ վիքիի հոդվածը ուղիղ հակասում է ցինիզմի քո բերած սահմանմանը ու նույնիսկ ժամանակակից ցինիզմը (https://en.wikipedia.org/wiki/Cynicism_(contemporary)) այնքան էլ այն չի ինչ դու ես այդ բառի մեջ դնում։ Մնացածում, carry on, բրազեր, հետաքրքրությամբ հետևում եմ փայլատակումներիդ։
Հ.Գ.
Իսկ աղջիկը չի՞ կարա «շեյխուհի» ծնվի, կամ տղա՞ն՝ փողոտ աղջիկներով (կամ տղաներով, ձիերով, խամյակներով... դե ում բորշչը ինչքան սոխով ա, էլի) շրջապատված լինի։ Կամ մարդ չի՞ կարա դուշոյ բոմժ լինի, բայց պոլիգամա-պոլիամորա-մսով-բորշչախառը-սոխով-խորաված։
Իսկ ինչագամիա է կոչվում այն ոչ սակավ տարածված երևույթը,երբ մարդս մի քանիսի ուշադրության, հիացմունքի, մի քիչ էլ՝ սիրահարվածության կարիքն ունի? Ու եթե երկրպագուներից մեկի ուշադրությունը թուլանում է իր անձի հանդեպ, հոգ չէ, կգտնվեն ուրիշները: Ու այդպես շարունակ:
Ես կարճ ու հստակ սա բնորոշում եմ որպես մարալնի պրաստիտուցիա, բայց հասկանալով, որ իմ մակերեսային տեսակետից բացի այդ երևույթը ավելի հիմնավոր պարզաբանումների կարիք ունի, ուզեցի հարցնել:
Շնորհակալություն:
հեչ, եղբայր, դեռ պատից կախված վիճակներ ;)
Բա մեկ մեկ ծլնգա, մենակ խո պատից կախվելով չի :Ճ
Աչքիս մի քիչ շփոթել ես գաղափարի ընտրությամբդ, քո ասածը հակամշակույթն (https://en.wikipedia.org/wiki/Counterculture) է, թե չէ հենց այդ նույն հղածդ վիքիի հոդվածը ուղիղ հակասում է ցինիզմի քո բերած սահմանմանը ու նույնիսկ ժամանակակից ցինիզմը (https://en.wikipedia.org/wiki/Cynicism_(contemporary)) այնքան էլ այն չի ինչ դու ես այդ բառի մեջ դնում։ Մնացածում, carry on, բրազեր, հետաքրքրությամբ հետևում եմ փայլատակումներիդ։
Ես հին մարդ եմ, ու էս ժամանակակից սահմանումները իմ համար անհասկանալի են, ես ասում եմ էն, ինչ Փիլիսոփայություն առարկայից սովորել եմ :)
Էդ «ժամանակակից ցինիզմը» ընդհամենը հոգեվիճակ է ու կապ չունի փիլիսոփայության հետ (իրականում խոսքը գնում է «ցինիզմ» բառի ժամանակակից օգտագործման մասին):
Հ.Գ.
Իսկ աղջիկը չի՞ կարա «շեյխուհի» ծնվի, կամ տղա՞ն՝ փողոտ աղջիկներով (կամ տղաներով, ձիերով, խամյակներով... դե ում բորշչը ինչքան սոխով ա, էլի) շրջապատված լինի։ Կամ մարդ չի՞ կարա դուշոյ բոմժ լինի, բայց պոլիգամա-պոլիամորա-մսով-բորշչախառը-սոխով-խորաված։
Եթե կարենալով է, ամեն ինչ էլ կարան(ք), բայց պեչչի:D
Իսկ ինչագամիա է կոչվում այն ոչ սակավ տարածված երևույթը,երբ մարդս մի քանիսի ուշադրության, հիացմունքի, մի քիչ էլ՝ սիրահարվածության կարիքն ունի? Ու եթե երկրպագուներից մեկի ուշադրությունը թուլանում է իր անձի հանդեպ, հոգ չէ, կգտնվեն ուրիշները: Ու այդպես շարունակ:
Դա կոչվում է մոնոֆոբիա :Ճ
Լիզբեթ ջան, վա պեռվիխ, մենք բոլորս տարբեր հարցերում մեզ սահմանափակում ենք մի երևությով, որը կոչվում է մշակույթ: Մշակույթը վայթե մարդուս արտաքին աշխարհի, այդ թվում այլ մարդկանց հետ հարաբերվելու կազմակերպման հիմքերից մեկն է:
Մշակույթը հերքելու, «արհեստական սահամանփակումներից» ազատվելու փիլիսոփայությունն էլ կարծեմ կոչվում է Ցինիզմ (https://en.wikipedia.org/wiki/Cynicism_(philosophy)):
Ցինիզմը ընդհանուր առմամբ կարծես թե մերժված է մեծամասնության կողմից, բայց դե ինչքան հասկանում եմ, նման «ազատությունը» ոմանց կարող է մոդայիկ և ինքնատիպ թվալ, ուղղակի փորձը ցույց է տալիս, որ ցինիզմով կայունություն ու զարգացում ընդհանուր առմամբ չի ապահովվում, ու տենց...
Երկրորդ հերթին էլ, այո, եթե մարդս դարդ ու ցավ չունի, ու շեյխ է ծնվել ու օրեկան 8 ժամ աշխատելու կարիք չունի, կամ էլ սուպերսեքսի աղջիկ է, փողոտ տղաներով շրջապատված, ապա իսկապես, ինչու՞ արհեստականորեն սահմանափակի իրեն :Ճ
Իմ կարծիքով իրականում արժեհամակարգի հարց է, նայած ինչն է կարևոր՝ շատ սեքս, շատ փող, հավասարակշռություն, գիտելիք, եսի՞մ (օֆ...
Հ.Գ: Համ էլ, բարև Ծլնգ ջան, ոնց ե՞ս բրազեր
Կարծում եմ կայունությունն ու զարգացումը տարբեր բաներ են։ Նե սուծ։ Նա սամըմ ձելե ինչն ա շատ իմ մեջ, ցինիզմը, բայց կոնկրետ էս թեմայի սահմանում, դրանից զերծ էի։ Այլապես կասեի որ մոնոգամիա գոյություն չունի ընդհանրապես։ Դա ուղղակի մանկուց լցնում են մարդկանց գլուխը, ռոմանիտիկ ու անպետք պատկերացումների տեսքով։ Հետո մարդիկ իրենք շարունակում են խաբել իրենք իրենց ու մնացածներին։ Ինչի՞ խորը, մոնգամ հարաբերություններից դուրս եկած մարդը սաղ կյանք մենակ չի մնում, որ տենց յարըստնի մոնոգամ ա։ Կամ ինչի՞ են ընդհանրապես տենց իդեալական հարաբերությունները վերջանում։ Եթե Ռոմեոն ու Ձուլիեթը ինքնասպան չլինեին, կմեռնեյին ձանձրույթից։ էս մեկը ցինիզմի պիկն ա։
Ուղղակի մի տեսակ եզրեր չեմ գտնում արդարացնելու ինչի ա մոնոգամիան դրվում ավելի բարձր մենթալ մակարդակի վրա։ Ծիպը մենք էնքնան լավն ենք, որ մեզ սահամանափակում ենք, իսկ ազատություն ուզեցող մարդիկ պակազուշնիկ են, ուզում են առաջադեմ երևան կամ այս տեսակի հայտարարություններ։ Պոլիգամիան դիտարկվում որպես անհասկանալի ու անընդունելի երևույթ, նույնիսկ ամենատոլերանտ մարդկանց կողմից։
Հետո ասենք դա էդքան էլ նոր երևույթ չի որ մոդայիկ ու ինքնատիպ թվա։ Կոնկրետ մեր հայ հասարակություն մեջ տղամարդկանց պոլիգամությունը ընդունված ու արդարացված երևույթ ա վաղուց։ Ու միակ տարբերությունը թեմայում քննարկվող պոլիգամիայից դա այն է որ դա կարա լինի երկկողմանի կամ փոխադարձ համաձայնությամբ լինի։
Կարանք ստեղ երկար ու ձիգ փիլիսոփայենք մշակույթի մասին, բայց գոյություն ունի մի սահման, որից այն կողմ հասարակությունն ու մշակույթը անելիք չունեն։ Դա մարդու անձնական տարածքն ա։ Ու ստեղ ամեն մեկն ինքն ա իր համար ստեղծում սահմաններ։
Մի դեպք հիշեցի, թեմայից դուրս։ Մի հատ 20 տարեկան տղա էր եկել, բոյը մետր ու երեսուն։ Ասում ա կալցիում եմ ուզում խմեմ որ բոյովանամ։ Ասում եմ ի՞նչի ես ուզում բոյովանաս։ Ասում ա հասարակությունն ա պահանջում։ Պարզ ա որ հասարակությունը չի կարա նման պահանջ դնի անձի առջև։ Էդ կոմպլեքսը մարդու մեջ ա։ Ինքն ա իրան համոզել որ հասարակությունը ունի իրենից նման բան պահանջելու իրավունք։ Հետո հիշեցի որ փոքր ժամանակ մեզ երկարվզիկ էին անում, որ բոյովանանք։ Այսինքն մանկուց մենք գիտենք որ կարճահասակ լինելը քխ ա։ Հիմա նույնն էլ պոլիգամիան ա։ Մարդը կարա սեռական ցանկություն ունենա, կամ հետաքրքրություն, զգացմունք մի քանի անձանց հանդեպ, բայց հասարակության ենթադրյալ պահանջով իերն սահմանափակի, կամ էլ իր հետ հարաբերությունների մեջ գտնվող մարդուց պահանջի։ Ու սրա վրա մոնգամ հարաբերություն ստեղծի ու համոզի ինքն իրեն, որ ներդաշնակ ա սաղ։ Ես խնդիր չեմ տեսնում, թող անեն ինչ ուզում են, էլի եմ ասում։ Խնդիրը սկսվում ա երբ որ գալիս սենց մեկոց մեկ ասում են որ պոլիգամիան դա հակամշակույթային բան ա, մի տեղ նույնիսկ որպես պաթոլոգիա էր դիտարկվում, կամ որ դա ընտրյալների պրիվիլեգիա ա, եսիմ, ո՞րն ա դրա լոգիկան։ Ո՞րն ա հասարկության վնասը մեկի անձնական հարաբերություններից։
Իսկ ինչագամիա է կոչվում այն ոչ սակավ տարածված երևույթը,երբ մարդս մի քանիսի ուշադրության, հիացմունքի, մի քիչ էլ՝ սիրահարվածության կարիքն ունի? Ու եթե երկրպագուներից մեկի ուշադրությունը թուլանում է իր անձի հանդեպ, հոգ չէ, կգտնվեն ուրիշները: Ու այդպես շարունակ:
Ես կարճ ու հստակ սա բնորոշում եմ որպես մարալնի պրաստիտուցիա, բայց հասկանալով, որ իմ մակերեսային տեսակետից բացի այդ երևույթը ավելի հիմնավոր պարզաբանումների կարիք ունի, ուզեցի հարցնել:
Շնորհակալություն:
Առանձի թեմա բացի։ Ում որ կհետաքրքրի քո մարդու հագեբանակն խնդիրները կգան կպարզաբանեն։ Թե չէ ստեղ տենց անձնական բաներ գրում ես, մի բան կասեմ էլի վատամարդ դուրս կգամ։
StrangeLittleGirl
02.12.2017, 22:27
Բյուր, վերևից չեմ նայում։ Ուղղակի թեմայում մոնոգամ հարաբերությունները նենց են ներկայացվում, ոնց որ պոլիգամը ինչ որ մի կարևոր բան ա կորցնում։ Իմ ասածն էն էր, որ դա էդքան էլ տենց չի։ Էս քո բոլոր ասածները պոլիգամ հարաբերություններում էլ են հնարավոր։ Չգիտեմ էդ ինչ առեղծվածային խորություն ա, որ չակռայի պես մենակ բիվալի յոգերը կարան բացեն։ Չկա տենց բան։ Ցանացած հարաբերություններում էլ կարելի ա լինել բաց, ամեն ինչ ասել կամ չասել, այսինքն ունենալ ընտրություն։ Իսկ մոնոգամ հարաբերություններում դու դիտարկվում ես դա որպես պարտադիր պայման։ Այսինքն եթե դա չանես հարաբերությունները կփչանան։
Լավ ասենք դու մոնոգամ ես ու երրորդ անձի հանդեպ սեքսուալ ցանկության խնդիր կա։ Եկար պարտնյորիդ ասեցիր, ծիծաղեցիք ու վսյո՞։ Խնդիրը լուծվե՞ց։ Բայց էս պահը ինձ դուր ա գալիս։ Սենց լիքը հարց կարելի ա լուծել։ :D Գնում ես շեֆիդ ասում ես աշխատավարձդ քիչ ա, ծիծաղում եք, անցնում գնում ա :D
Մնացած գրառումները դեռ չեմ կարդացել, մենակ էս մեկին պատասխանեմ։
Դու էս ամենին նայում ես պոլիգամի ակնոցով ու չես պատկերացնում, թե էդ ինչ «առեղծվածային խորություն» ա, բայց դա հեչ էլ առեղծվածային չի, ու ցանկացած երկարատև, հաջող մոնոգամ հարաբերություն ունեցողը գիտի, թե էդ ինչ խորություն ա ու ոնց ա հասել դրան ու ինչքան թանկ ա դա: Էդ խորությունը պոլիգամիայի դեպքում հնարավոր չի էն պատճառով, որ դա ժամանակ ու էմոցիոնալ ռեսուրս ա պահանջում: Ու եթե մեկը փորձի զուգահեռ երկու էդպիսի հարաբերություն կառուցել, ուղղակի չի ստացվի:
Ինչ վերաբերում ա ինչ-որ երրորդ անձի նկատմամբ սեռական ցանկությանը, ապա դա հազար ու մի ձևով կարելի ա լուծել: Զույգեր կան, threesome-ին դեմ չեն, զույգեր կան սվինգ են անում, զույգեր կան միասին նույն անձի մասին մաստուրբացիա են անում, զույգեր կան հա՛, հենց ծիծաղում, առաջ են անցնում, զույգեր էլ կան ընդհանրապես էս թեմաներով չեն խոսում։ Զույգեր էլ կան ի վերջո բաժանվում են, որովհետև երրորդ անձի հետ մոնոգամ հարաբերություն կառուցելն ավելի կարևոր ա դառնում։ Հազար տեսակի լուծում կա։
Դու էնպես ես ներկայացնում, որ պոլիգամիան միակ ճիշտ ապրելակերպն ա, իսկ մոնոգամ հարաբերությունն էս ու էն ա։ Բայց ոչ մեկը մյուսի նկատմամբ առավելություն չունի։ Ու պետք ա հարգել մարդկանց՝ միմյանցից տարբեր լինելն ու տարբեր նախընտրություններ ունենալը; Եթե ես մոնոգամ եմ ու նախընտրում եմ մոնոգամ հարաբերություն, նույնիսկ եթե ժամանակ առ ժամանակ որևէ մեկին գրավիչ եմ համարում, չի նշանակում, որ պոլիգամները քըխ են։ Ու հակառակը․ եթե մեկն իրեն չի պատկերացնում կյանքը մենակ մի հոգու հետ կապելուց ու նախընտրում ա միաժամանակ մի քանի հոգու, չի նշանակում, որ մոնոգամներին պիտի քըխ ու սխալ համարի։
Ի դեպ, եթե քեզ հետաքրքրում ա, ասեմ, որ Ռիփի նկարագրած պոլիգամիան՝ միաժամանակ մի քանի հոգու հետ հանդիպելով ու հարաբերությունով որոշ ժամանակ փորձել եմ ու հասկացել, որ դա ինձ համար չի։
Մնացած գրառումները դեռ չեմ կարդացել, մենակ էս մեկին պատասխանեմ։
Դու էս ամենին նայում ես պոլիգամի ակնոցով ու չես պատկերացնում, թե էդ ինչ «առեղծվածային խորություն» ա, բայց դա հեչ էլ առեղծվածային չի, ու ցանկացած երկարատև, հաջող մոնոգամ հարաբերություն ունեցողը գիտի, թե էդ ինչ խորություն ա ու ոնց ա հասել դրան ու ինչքան թանկ ա դա: Էդ խորությունը պոլիգամիայի դեպքում հնարավոր չի էն պատճառով, որ դա ժամանակ ու էմոցիոնալ ռեսուրս ա պահանջում: Ու եթե մեկը փորձի զուգահեռ երկու էդպիսի հարաբերություն կառուցել, ուղղակի չի ստացվի:
Ինչ վերաբերում ա ինչ-որ երրորդ անձի նկատմամբ սեռական ցանկությանը, ապա դա հազար ու մի ձևով կարելի ա լուծել: Զույգեր կան, threesome-ին դեմ չեն, զույգեր կան սվինգ են անում, զույգեր կան միասին նույն անձի մասին մաստուրբացիա են անում, զույգեր կան հա՛, հենց ծիծաղում, առաջ են անցնում, զույգեր էլ կան ընդհանրապես էս թեմաներով չեն խոսում։ Զույգեր էլ կան ի վերջո բաժանվում են, որովհետև երրորդ անձի հետ մոնոգամ հարաբերություն կառուցելն ավելի կարևոր ա դառնում։ Հազար տեսակի լուծում կա։
Դու էնպես ես ներկայացնում, որ պոլիգամիան միակ ճիշտ ապրելակերպն ա, իսկ մոնոգամ հարաբերությունն էս ու էն ա։ Բայց ոչ մեկը մյուսի նկատմամբ առավելություն չունի։ Ու պետք ա հարգել մարդկանց՝ միմյանցից տարբեր լինելն ու տարբեր նախընտրություններ ունենալը; Եթե ես մոնոգամ եմ ու նախընտրում եմ մոնոգամ հարաբերություն, նույնիսկ եթե ժամանակ առ ժամանակ որևէ մեկին գրավիչ եմ համարում, չի նշանակում, որ պոլիգամները քըխ են։ Ու հակառակը․ եթե մեկն իրեն չի պատկերացնում կյանքը մենակ մի հոգու հետ կապելուց ու նախընտրում ա միաժամանակ մի քանի հոգու, չի նշանակում, որ մոնոգամներին պիտի քըխ ու սխալ համարի։
Ի դեպ, եթե քեզ հետաքրքրում ա, ասեմ, որ Ռիփի նկարագրած պոլիգամիան՝ միաժամանակ մի քանի հոգու հետ հանդիպելով ու հարաբերությունով որոշ ժամանակ փորձել եմ ու հասկացել, որ դա ինձ համար չի։
Եթե չես նկատել, ես թեմայում ընդհանրապես իմ տեսանկյունից չեմ գրառում անում, որ մի բան էլ ինչ-որ ակնոց լինի ու չեմ էլ ասել որ մոնոգամ հարաբերություններ չեմ ունեցել ու չգիտեմ թե դա ինչ ա։ Նենց որ անհիմն հետևությունների կարիք չկա։ Ու ինչպես ասեցի արդեն, հիմքեր չեմ տեսնում պոլիգամ հարաբերություններում նման խորություն բացառելու։ Դա կախված ա նրանից թե մարդը ոնց ա մոտենում այդ հարաբերություններին։ Եթե դու դա որպես հետագա բաժանման տառապանքը փափկացնոխ բուֆեռի պես ես ընդունում, կամ մի հարաբերությունը մյուսի խնդիրների լուծում ու պակասի լրացում, ապա ստանում ես էն ինչ ստանում ես։ Ու գալիս ասում ես որ որ դա քո համար չի։ Օքեյ, ես դրա հետ անելիք չունեմ, ոչ էլ ասելիք։ Բայց միաժամանակ դու գալիս ու նորից ժխտում ես ալտերնատիվը։ Բա ուր մնաց մարդկանց տարբեր լինելու հանդեպ հարգանքը։
Հա, երբ զույգը threesome ի ա դիմում, կամ սվինգի, կամ ինչ որ մեկի մասին մաստուրբացիա ա անում, սա դեռ մնո՞ւմ ա մոնոգամիայի սահմաններում։
Մնացած գրառումները դեռ չեմ կարդացել, մենակ էս մեկին պատասխանեմ։
Դու էս ամենին նայում ես պոլիգամի ակնոցով ու չես պատկերացնում, թե էդ ինչ «առեղծվածային խորություն» ա, բայց դա հեչ էլ առեղծվածային չի, ու ցանկացած երկարատև, հաջող մոնոգամ հարաբերություն ունեցողը գիտի, թե էդ ինչ խորություն ա ու ոնց ա հասել դրան ու ինչքան թանկ ա դա: Էդ խորությունը պոլիգամիայի դեպքում հնարավոր չի էն պատճառով, որ դա ժամանակ ու էմոցիոնալ ռեսուրս ա պահանջում: Ու եթե մեկը փորձի զուգահեռ երկու էդպիսի հարաբերություն կառուցել, ուղղակի չի ստացվի:
Ինչ վերաբերում ա ինչ-որ երրորդ անձի նկատմամբ սեռական ցանկությանը, ապա դա հազար ու մի ձևով կարելի ա լուծել: Զույգեր կան, threesome-ին դեմ չեն, զույգեր կան սվինգ են անում, զույգեր կան միասին նույն անձի մասին մաստուրբացիա են անում, զույգեր կան հա՛, հենց ծիծաղում, առաջ են անցնում, զույգեր էլ կան ընդհանրապես էս թեմաներով չեն խոսում։ Զույգեր էլ կան ի վերջո բաժանվում են, որովհետև երրորդ անձի հետ մոնոգամ հարաբերություն կառուցելն ավելի կարևոր ա դառնում։ Հազար տեսակի լուծում կա։
Դու էնպես ես ներկայացնում, որ պոլիգամիան միակ ճիշտ ապրելակերպն ա, իսկ մոնոգամ հարաբերությունն էս ու էն ա։ Բայց ոչ մեկը մյուսի նկատմամբ առավելություն չունի։ Ու պետք ա հարգել մարդկանց՝ միմյանցից տարբեր լինելն ու տարբեր նախընտրություններ ունենալը; Եթե ես մոնոգամ եմ ու նախընտրում եմ մոնոգամ հարաբերություն, նույնիսկ եթե ժամանակ առ ժամանակ որևէ մեկին գրավիչ եմ համարում, չի նշանակում, որ պոլիգամները քըխ են։ Ու հակառակը․ եթե մեկն իրեն չի պատկերացնում կյանքը մենակ մի հոգու հետ կապելուց ու նախընտրում ա միաժամանակ մի քանի հոգու, չի նշանակում, որ մոնոգամներին պիտի քըխ ու սխալ համարի։
Ի դեպ, եթե քեզ հետաքրքրում ա, ասեմ, որ Ռիփի նկարագրած պոլիգամիան՝ միաժամանակ մի քանի հոգու հետ հանդիպելով ու հարաբերությունով որոշ ժամանակ փորձել եմ ու հասկացել, որ դա ինձ համար չի։
Էս թեման ծլնգահան ա անում հեռախոսիս։ :D
Բյուր ջան, կլինի մի քանի հարց տամ։ Կանխավ շնորհակալություն պատասխանների համար։
1. Հասկացա, որ դու քեզ մոնոգամ ես համարում, ու չես կարծում, որ երբևէ կարող ես պոլիամոր զգացողություններ ունենալ կամ պոլիանդրիկ հարաբերությունների մեջ լինել։ Եթե սխալ եմ հասկացել, խնդրում եմ ուղղես։ Հիմա ասենք դու մոնոանդրիկ հարաբերությունների մեջ ես, ու քո զուգընկերը քեզ տալիս ա ամեն այն, ինչ դու ուզում ես հարաբերություններից՝ ժամանակ, բավականաչափ սեր, սրտիդ ուզածի չափ ինտիմություն և այլն։ Բայց այդ ամենից հետո, այդ մարդու մոտ տեղ է մնում մի քիչ էլ ուրիշին տալու։ Հիմա ինչո՞ւ քեզ համար ընդունելի չի պոլիամոր անձի հետ հարաբերությունները, եթե դու այդ հարաբերություններից ստանում ես ամեն այն, ինչ կարող ես ստանալ մեկ այլ մոնոգամ մարդու հետ հարաբերություններից։ Արդյոք այդ անընդունելիությունը քո մեջից չի գալիս (սեփականատիրություն զուգընկերոջ նկատմամբ, խանդ և այլն) այլ ոչ թե զուգընկերոջ բացերից։ Չէ որ ինքը քեզ տալիս է ամեն այն, ինչ դու սպասում ես [մեկ այլ, հնարավոր է մոնոգամ] հարաբերություններից։
Արի փորձենք մի բանում պայմանավորվել․ հետերոսեքսուալիզմն ու հոմոսեքսուալիզմը ավելի սահմանափակող են, քան բիսեքսուալիզմը։ Ու սա պարզ տրամաբանական է, քանի որ գոնե թվերի տեսանկյունից հետերոսեքսուալները ու հոմոսեքսուալները սահմանափակված են զուգընկերոջ հարցում (շրջապատի մենակ կեսի հետ կարող են զուգընկերվել), իսկ բիսեքսուալը կարող է թե՛ իր սեռի ներկայացուցչի հետ հարաբերություններ ունենալ, թե՛՝ հակառակ։ Բայց սա իհարկե չի նշանակում, թե բիսեքսուալը պիտի միանգամից համ իր սեռի, համ էլ հակառակ սեռի ներկայացուցչի հետ միաժամանակ հարաբերություններ ունենալ։ Հիմա նույն ձևի մոնոգամիան ավելի սահմանափակող է քան պոլիգամիան կամ պոլիամորիան։ Մենակ էն պատճառով, որ պոլիամորը եթե ուզենա, տեսականորեն կարող է մեկից ավելի մարդու հետ հարաբերությունների մեջ գտնվել, իսկ մոնոամը չի ուզում/կարող։ Սա իհարկե չի նշանակում թե պոլիամորը պիտի անպայման մեկից ավել մարդու հետ հարաբերություններ ունենալ, ու շատ պոլիամորներ շատ երջանիկ մոնոգամ կյանքով են ապրում։ Բայց մի՞թե կարող է կասկած լինել, որ մոնոգամիան պոլիամորիայի հետ համեմատ սահմանափակող է։
2. Ասում ես, որ պոլիամոր հարաբերությունների դեպքում հնարավոր չի նույն խորությանը հասնել, ինչ մոնոգամ հարաբերությունների դեպքում։ Այդ դեպքում մի տարօրինակ հարց ունեմ, ու կասկած ունեմ, որ փորձելու ես այն միանգամից անտեսել՝ համարելով այս թեմային չառնչվող, բայց աշխատի այդ [հավանական] մղումդ սանձել ու մի քիչ խորանալ հարցի մեջ։ Պատկերացրու մարդ ունի մեկից ավել երեխա, ասենք՝ երկու։ Հիմա քո կարծիքով անհնարի՞ն է այդ երկու երեխաներից յուրաքանչյուրի հետ նույն խորությամբ հարաբերություններ կառուցել, ինչ մեկ երեխա ունեցողը կկառուցի իր միակ երեխայի հետ։ Ու հնարավոր է, որ ինտիմ հարաբերությունների պատճառով կարող ես այս հարցը թեմային չվերաբերվող համարել, բայց կան լիքը մոնոգամ հարաբերություններ, որտեղ ինտիմը ի սպառ բացակայում է։ Ու էլի, խնդրում եմ, ինտիմից ավելի լայն հարաբերություններին նայելով այս հարցին պատասխանես։
3. Իմ առաջին լիքը հարաբերությունները չեն ստացվել․․․ կարայի ասել՝ իմը չի, գնամ հարաբերություններ չունենամ կամ մյուս սեռի ներկայացուցիչների հետ հարաբերություններ փորձեմ, կամ շուն առնեմ, հետը սկսեմ [ոչ-ինտիմ] հարաբերություններ կառուցել։ Բայց չարեցի ու ի վերջո սովորեցի լավ հարաբերություններ կառուցել էլ ու միգուցե նաև հասուն մոտեցմամաբ զուգընկեր ընտրել էլ։ Հիմա որ մի քանի անգամ փորձել ես, ու չի ստացվել, դա հո չի՞ նշանակում, որ դա քոնը չի։ Հա, կան բաներ, որ ես առանց փորձելու էլ գիտեմ որ իմը չի (ասենք զոոֆիլիան), բայց հարաբերություններ կառուցելու տեսանկյունից փորձը շատ ավելի կարևոր է, քան իմն ու քոնը լինելը։ Միգուցե փորձի հետ ստացվե՞ր մեկից ավելի մարդու հետ լավ ու բավարարող հարաբերություններ ունենալը։
Դեռ այսքանը․․․ հետո կարող է նոր հարցեր առաջանան։ :)
Հա, երբ զույգը threesome ի ա դիմում, կամ սվինգի, կամ ինչ որ մեկի մասին մաստուրբացիա ա անում, սա դեռ մնո՞ւմ ա մոնոգամիայի սահմաններում։
Իյա, բա չէի՞ր լսել, սա կոչվում ա open marriage [բաց մոնոգամիա]։ :D
Կարծում եմ կայունությունն ու զարգացումը տարբեր բաներ են։ Նե սուծ։ Նա սամըմ ձելե ինչն ա շատ իմ մեջ, ցինիզմը, բայց կոնկրետ էս թեմայի սահմանում, դրանից զերծ էի։ Այլապես կասեի որ մոնոգամիա գոյություն չունի ընդհանրապես։ Դա ուղղակի մանկուց լցնում են մարդկանց գլուխը, ռոմանիտիկ ու անպետք պատկերացումների տեսքով։ Հետո մարդիկ իրենք շարունակում են խաբել իրենք իրենց ու մնացածներին։ Ինչի՞ խորը, մոնգամ հարաբերություններից դուրս եկած մարդը սաղ կյանք մենակ չի մնում, որ տենց յարըստնի մոնոգամ ա։ Կամ ինչի՞ են ընդհանրապես տենց իդեալական հարաբերությունները վերջանում։ Եթե Ռոմեոն ու Ձուլիեթը ինքնասպան չլինեին, կմեռնեյին ձանձրույթից։ էս մեկը ցինիզմի պիկն ա։
Ուղղակի մի տեսակ եզրեր չեմ գտնում արդարացնելու ինչի ա մոնոգամիան դրվում ավելի բարձր մենթալ մակարդակի վրա։ Ծիպը մենք էնքնան լավն ենք, որ մեզ սահամանափակում ենք, իսկ ազատություն ուզեցող մարդիկ պակազուշնիկ են, ուզում են առաջադեմ երևան կամ այս տեսակի հայտարարություններ։ Պոլիգամիան դիտարկվում որպես անհասկանալի ու անընդունելի երևույթ, նույնիսկ ամենատոլերանտ մարդկանց կողմից։
Հետո ասենք դա էդքան էլ նոր երևույթ չի որ մոդայիկ ու ինքնատիպ թվա։ Կոնկրետ մեր հայ հասարակություն մեջ տղամարդկանց պոլիգամությունը ընդունված ու արդարացված երևույթ ա վաղուց։ Ու միակ տարբերությունը թեմայում քննարկվող պոլիգամիայից դա այն է որ դա կարա լինի երկկողմանի կամ փոխադարձ համաձայնությամբ լինի։
Կարանք ստեղ երկար ու ձիգ փիլիսոփայենք մշակույթի մասին, բայց գոյություն ունի մի սահման, որից այն կողմ հասարակությունն ու մշակույթը անելիք չունեն։ Դա մարդու անձնական տարածքն ա։ Ու ստեղ ամեն մեկն ինքն ա իր համար ստեղծում սահմաններ։
Մի դեպք հիշեցի, թեմայից դուրս։ Մի հատ 20 տարեկան տղա էր եկել, բոյը մետր ու երեսուն։ Ասում ա կալցիում եմ ուզում խմեմ որ բոյովանամ։ Ասում եմ ի՞նչի ես ուզում բոյովանաս։ Ասում ա հասարակությունն ա պահանջում։ Պարզ ա որ հասարակությունը չի կարա նման պահանջ դնի անձի առջև։ Էդ կոմպլեքսը մարդու մեջ ա։ Ինքն ա իրան համոզել որ հասարակությունը ունի իրենից նման բան պահանջելու իրավունք։ Հետո հիշեցի որ փոքր ժամանակ մեզ երկարվզիկ էին անում, որ բոյովանանք։ Այսինքն մանկուց մենք գիտենք որ կարճահասակ լինելը քխ ա։ Հիմա նույնն էլ պոլիգամիան ա։ Մարդը կարա սեռական ցանկություն ունենա, կամ հետաքրքրություն, զգացմունք մի քանի անձանց հանդեպ, բայց հասարակության ենթադրյալ պահանջով իերն սահմանափակի, կամ էլ իր հետ հարաբերությունների մեջ գտնվող մարդուց պահանջի։ Ու սրա վրա մոնգամ հարաբերություն ստեղծի ու համոզի ինքն իրեն, որ ներդաշնակ ա սաղ։ Ես խնդիր չեմ տեսնում, թող անեն ինչ ուզում են, էլի եմ ասում։ Խնդիրը սկսվում ա երբ որ գալիս սենց մեկոց մեկ ասում են որ պոլիգամիան դա հակամշակույթային բան ա, մի տեղ նույնիսկ որպես պաթոլոգիա էր դիտարկվում, կամ որ դա ընտրյալների պրիվիլեգիա ա, եսիմ, ո՞րն ա դրա լոգիկան։ Ո՞րն ա հասարկության վնասը մեկի անձնական հարաբերություններից։
Մարդուս կոլոտ լինելն ու բազմասեր լինելը երևի մի քիչ տարբեր կատեգորիաների երևույթներ են, մեկը մարդուս կամքից գրեթե անկախ է, մյուսը վայթե ահագին կապ ունի կամային հատկությունների հետ։ Փորձեմ պարզեցնել․
1. Ազատությունը հարաբերական է։ Չկա բացարձակ ազատություն։ Մարդս ստեղծել է սահմանադրություն, օրենքներ, կարգ, նորմեր, սովորույթներ, մշակույթ, ձևական տարրեր և այլն, ու սրանք բոլորը կարելի է համարել սահմանափակումների բազմություն։ Սրանք բոլորը ժամանակի ընթացքում փոփոխվում են։ Դեպի «լավը» (չակերտավոր, կամ պայմանական, քանի որ մտավոր մանիուպուլյացիաներով կարելի է լավն ու վատը խառնել), երբ ընդհանուրի գիտակցությունը շեղվում է դեպի ռացիոնալիզմ, կամ բարձր արժեքներ (ենթադրենք), կամ համընդհանուր բարօրություն (տնտեսական, սոցիալական, բարոյական, հոգևոր, գիտահետազոտական, բլա բլա բլա :Ճ), և դեպի «վատը», երբ ընդհանուր գիտակցությունը մթագնում է, կամ ասենք տնտեսական-հոգևոր ճգնաժամ է, և այլն։ Մարդկության պատմության մեջ միշտ եղել են վերելքներ ու վայրէջքներ, օրինակ ժամանակակից որոշ արարքների համար միջին դարերում կարելի էր գելիոտինի արժանանալ։ Առարկություններ կա՞ն։
2. Կոնկրետ թեմայի շուրջ։ Միաժամանակ մեկից ավելի զուգընկեր ունենալու իրավունքի կամ նման ազատությունների դեմ անձամբ ես կարծես թե չեմ արտահայտվել, Աստված բոլոր պոլիգամների հետ, կամ Ալլահը բոլոր շեյխերի հետ։ Ընդհամենը ասում եմ, որ իմ կարծիքով բազմասիրությունը մեծ հավանականությամբ ենթադրում է մակերեսային հարաբերություններ զուտ միջին վիճակագրական մարդուս հնարավորություններից ելնելով, այսինքն ես հարցի բարոյական կողմը չեմ քննարկում, համարելով որ գործնականորեն կարող է էնպիսի դեպք լինի, որ պոլիգամ հարաբերությունների հետ բոլոր կողմերը օքեյ են, ու տուժվածներ չկան :Ճ
3. Անձամբ ինձ համար, զուտ իմ ստերեոտիպային ու պահպանողական պատկերացումներով, միաժամանակ մի քանի սիրային հարաբերություններ ունենալը ասոցացվում է անկայուն, կրքերը, հույզերն ու մոտիվները կառավարելու խնդիրներ ունեցող և/կամ հիպերսեքսուալությամբ տառապող մարդկանց հետ։
4. Ցինիզմը որպես գաղափարախոսություն (կինիկներ (https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%BF%D5%AB%D5%B6%D5%AB%D5%AF%D5%B6%D5%A5%D6%80), մ․թ․ա 5-րդ դար) մի քիչ տարբերվում է էդ բառի ժամանակակից կիրառումից, որով հիմա սովորաբար նկարագրում են վերաբերմունք այլոց կամ հարցերի նկատմամբ, բայց ոչ ապրելակերպ։ Դա նշեցի, որովհետև մարդկային հարաբերությունների նման ազատականացումը ինչ-որ տեղ նման է կինիկների՝ մշակույթը, բարոյականությունն ու նորմերը ամբողջությամբ ժխտելուն, բառը ծագում է հունարեն κυνικός (կինիկոս) բառից, որը մոտավորապես նշանակում է շների նման։ Երևի հասկանալի է, չէ՞։
4. Ցինիզմը որպես գաղափարախոսություն (կինիկներ (https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%BF%D5%AB%D5%B6%D5%AB%D5%AF%D5%B6%D5%A5%D6%80), մ․թ․ա 5-րդ դար) մի քիչ տարբերվում է էդ բառի ժամանակակից կիրառումից, որով հիմա սովորաբար նկարագրում են վերաբերմունք այլոց կամ հարցերի նկատմամբ, բայց ոչ ապրելակերպ։ Դա նշեցի, որովհետև մարդկային հարաբերությունների նման ազատականացումը ինչ-որ տեղ նման է կինիկների՝ մշակույթը, բարոյականությունն ու նորմերը ամբողջությամբ ժխտելուն, բառը ծագում է հունարեն κυνικός (կինիկոս) բառից, որը մոտավորապես նշանակում է շների նման։ Երևի հասկանալի է, չէ՞։
Վիշապ ջան, մտադրություն չունենալով հետդ փիլիսոփայական բանավեճերի մեջ մտնելու, փորձեմ ցույց տալ, թե որտեղ եմ ցինիզմի հետ համեմատությանդ մեջ հակասություն տեսել։ Ցինիզմը որպես փիլիսոփայություն ժխտում է ոչ թե օրվա մշակույթը, այլ մարդկության սին արժեքները, ինչպիսիք են դասը, քաղաքացու կարգավիճակը, ազգային պատկանելիությունը, հասարակական դիրքը, ունեցվածքը, սեռը, սեռական ու սննդական հագուրդը և այլն ու դրանցով վարած ապրելակերպը։ Ցինիկը հրաժարվում է այդ ամենից, ընտրելով առաքինի կյանք՝ դուրս արհեստական հասարակարգից ու փորձում իր մարդկային էությունը վերադարձնել բնությանը։ Այսպիսի հասարակության սին արժեքների ժխտումը ոչ թե հասարակության սահմանափակուկմներից ազատվելու ու մոլեռանդ կայֆավատի փորձ էր, այլ հակառակը՝ ինքդ քեզ հասարակական արժեքներից ազատելու դավանանք, որը պահանջում էր երկար ու ջանասեր աշխատանք ինքդ քեզ վրա։ Ցինիզմի փոլիսոփայական դպրոցի մեջ կարևոր դեր ուներ նաև այդ առաքինության քարոզումը, ինչը նաև արվում էր «շան նման» ապրեակերպի հասարակական ցուցադրմամբ, ինչպես նաև հասարակական վիրավորանքների անտեսմամբ։ Իսկ այդ շան նման ապրելու վիրավորանքները ցինիկների տեսանկյունից հենց ցույց էին տալիս հասարակական արժեքների ունայնությունը, որ իրենց գնահատում էին ոչ թե մարդկային արժանիքներով այլ՝ հասարակարգային չափանիշներով, ու ցինիկները իրենք էլ այդ շան հետ համեմատությունը ընդունում էին որպես իրենց կաստայի խորհրդանիշ։ Ու շների նման իրենք էլ ամոթ չունեին, քանի որ ամոթն ինքը հասարակական արժանիքներով պայմանավորված գաղափար է, իսկ ցինիկական առաքինությամբ ու բնական պահանջներով ապրող մարդու արարքները այդպիսի արժեհամակարգով չեն կարող չափվել։ Ցինիկները նաև արևմտյան քաղաքակրթության առաջին ասկետներն էին ու առաքինության ջատագովները։ Այդ փիլիսոփայությունը նաև մեծ ազդեցություն է ունեցել վաղ քրիստոնեական ուսմունքի վրա, ինչպես նաև՝ ստոիկների դպրոցի։
Հիմա սա համեմատի քո ցինիզմի կիրառության հետ, որով կարծես փորձում էիր ասել, որ «ցինիկների նման» պոլիամորները ազատություն են ուզում հասարակական սահմանափակումներից։ Ու այդ նույն գրառման մեջ նաև ակնարկում ես, որ եթե մարդ ունի նյութական ունեցվածքը ու դասային պատկանելիությունը կամ հասարակական ճաշակով պայմանավորված գեղեցկությունը, որով կարող է հասարակական սահմանափակումներից իրեն վեր պահել, ապա ինչու չանի որ։ Իմ աչքին սա ուղիղ հակասում է ցինիկների գաղափարախոսությանը՝ հրաժարվել նյութական ունեցվածքից ու սին հասարակական արժեքներից և ընտրել ընչազրկությունը՝ որպես առաքինության ու մարդկային բնատուր արժեքների հասնելու ձգտման անհրաժեշտություն։
Ի տարբերություն ցինիզմին որպես փիլիսոփայության, կարծում եմ այստեղ ծավալված քննարկումներին ավելի շատ կսազեր «ցինիզմի» ժամանակակից օգտագործումը, քանի որ բազմասերության «կողմնակիցների» ասելիքներից մեկը կարծես այն է, որ բացարձակ մոնոգամիա գոյություն չունի, ու մոնոգամիայի գովերգումը կասկածահարույց է։ Ասենք իմ վերը գրառումը «բաց մոնոգամիայի» մասին ահագին ցինիկ էր այս տեսանկյունից, ինչքան էլ այդ վերաբերմունքիս ցինիկ լինելու խոստովանությունս ծաղրանք չէր «հակամշակութային» ցինիկության քո սահմանմանը։ Դե իսկ մոնոգամիայի «կողմնակիցները» բազմասիրությունը համարում են «կրքերով ու հույզերով տառապանք» (ընդեմս քեզ) կամ մոդայիկություն, աչքածակություն ու նման բաներ՝ կասկած արտահայտելով, որ բազմասերությունը կարող է լինել մարդու համար նույնքան բնական ու անհրաժեշտ մի բան, ինչը օրինակ մոնոգամիան է միասերի համար, կամ նույն սեռի ներկայացուցչի հետ հարաբերություններն են՝ միասեռականի համար։ Այնպես որ, կոպիտ ասած երկկրողմանի ժամանակակից ցինիզմ է տիրում այս թեմայում, բայց հին հույներին պետք չի այստեղ խառնել։ :))
Cassiopeia
03.12.2017, 21:40
Մոդերատորական
Թեմային չվերաբերող գրառումները ջնջվել են։ Խնդրում եմ թեման չվերածել օֆտոպանոցի։
Ու այդ նույն գրառման մեջ նաև ակնարկում ես, որ եթե մարդ ունի նյութական ունեցվածքը ու դասային պատկանելիությունը կամ հասարակական ճաշակով պայմանավորված գեղեցկությունը, որով կարող է հասարակական սահմանափակումներից իրեն վեր պահել, ապա ինչու չանի որ։
Կներես, սա սարկազմով եմ գրել, կարող է սա է շփոթության պատճառը ։Ճ Ես իրականում կարծում եմ, որ դիրքը, կամ բնությունից ստացած շնորհները պետք չի չարաշահել (այսինքն պետք է ենթարկվել «արհեստական» նորմերին) :Ճ
Ես վերջինս մի կողմ դնենք, ապա հին հույների ուսմունքի հետ առանձնապես հակասություն չկարողացա տեսնել գրածիդ մեջ։ Այսինքն Դիոգենեսն էլ, դու էլ պոլիգամիան համարում են բնական վիճակ։
Ուզում էի ընհամենը փաստել, որ մարդկությունը ինչ-ինչ պատճառներով գերադասել է «արհեստական սահամանափակումների» (պայմանական, որովհետև սահմանումը վիճելի է) ճանապարհը, սրա մասին կարելի է լիքը փիլիսոփայել կողքի բաժնում։
Իմ թշվառ կարծիքով, մարդուն բանականությունը ահագին խանգարել է «բնական վիճակին» վերադառնալու ու կենդանիների պես ապրելու համար, բայց սա էլի ահագին սուբյեկտիվ է, որովհետև որոշ կենդանիների մոտ էլ զարմանալիորեն նկատվում են սոցիալական կամ բարոյական նորմեր, որ ման գաս, ինչ-որ բան կգտնես։
Ու ասենք դու կամ Դիոգենեսը մարդկային բնական պահանջները զսպելը համարում եք սահմանափակումներ, բայց ասենք մեր Արիստոտելես ախպերն էլ կարող է գա ու ասի՝ դրանց սահամանափակումներ չեն, այլ ճիշտ ու սխալ նորմեր :Ճ
Կարելի է ժխտել նյութական և հասարակական «սին» արժեքները և ապրել պոլիգամ կյանքով տակառի մեջ, բայց օրինակ Դարվինը կարող է պնդել, որ այդպես մարդկությունը շատ երկար չի ձգի, այսինքն այդ հասարակարգը (կամ հասարակարգի բացակայությունը) կայունություն չի ապահովում, եթե կուզես՝ նաև զարգացում, որոնք պետք են բանական մարդուս գոյատևելու համար :Ճ
Կարճ․ Բնական պահանջներին բացարձակ ազատություն տալու համար, օրինակ ասենք փողոցում բոլորի աչքի առաջ քաքելու, կամ առաջին պատահած սեռական գրգիռներ առաջացնող սուբյեկտին դոմփելու, մարդուն պետք է ազատվել բանականությունից։
թեմային սազող ֆիլմ․
https://www.youtube.com/watch?v=r991pr4Fohk
Ֆիլմը թրեյլերից հետո նայելու ցանկություն չառաջացրեց (դերասանների պատճառով), բայց իրականության վրա հիմնված պատմությունը հետաքրքրեց. գնացի հետքերով, մի քիչ կարդացի էս թեմայով։
Պրոֆեսոր Մարստոնը, որը Wonder Woman-ի ստեղծողն է, երկու զուգընկեր է ունեցել, որոնց հետ միասին ապրել է նույն տան մեջ. մեկն իր օրինական կինն է եղել` Էլիզաբեթը, մյուսը` ընկերուհին` Օլիվը, որն էլ Wonder Woman-ի ստեղծման հիմնական ոգեշնչում է դարձել։ Նրանցից ամեն մեկից Մարստոնը երկուական երեխա է ունեցել` բոլորը մի հարկի տակ ապրող։ Ֆիլմում ներկայացվում է, որ կանայք նաև մեկը մյուսի հետ են սիրային և սեռական հարաբերությունների մեջ եղել, ինչը սակայն, ըստ Մարստոնի թոռան, ռեժիսորի ցանկությունն է մեծամասամբ (ելնելով սեփական սեռական կողմնորոշումից) և սպեկուլիացիաների վրա է հիմնված, քանի որ ոչ ոք իրականում չգիտի` ինչ է կատարվել նրանց տան պատերի ներսում։
Այնուամենայնիվ փաստը մնում է փաստ, որ Մարստոնի մահից հետո երկու կանայք շարունակել են մոտ քառասուն տարի միասին ապրել` մինչև Օլիվի մահը։
Անկախ նրանից` Օլիվն ու Էլիզաբեթը սիրեկաններ են եղել, թե չէ (թեև երևի թե հենց էդպես էլ եղել է), արդեն իսկ ահագին հետաքրքիր դեպք են եղել` երկուսով մի տղամարդու հետ ապրող ու իրենց չորս երեխաներին միասին մեծացնող։
Վերջապես նայեցի էս կինոն։ Հեչ չէի կարողանում տրամադրվեմ, պատճառը դերասանների հանդեպ կանխակալ վերաբերմունքը չէր, ուղղակի ինստիկտիվ ոնց որ չուզենայի առաջ գնալ ու տեսնել վերջը ի՞նչ եղավ։ Ու եթե չիմանայի որ իրական պատմության վրա ա, կասեի որ it's too wonderful to be true. Շատ անիրական ավարտ էր, ոնց որ զոռով փաթաթած հեփի էնդ։ Բայց ֆիլմում հնչած մտքերը հետաքրիր են, որոշները իհարկե վիճելի։
Ցավոք հասարակությունը դեռ երկար պետք ա քայլի, որ կարողանա հասնել ուրիշների անձնական կյանքի հարցերը հանգիստ թողնելուն։ Ու Մորստոնի ու իրա կանանաց նման ուժեղ մարդիկ քիչ են, որ կարողանան վերանալ այլոց կարծիքից։ Դրա համար, ես կասեի չեմ հավատում, բայց դե փաստը այն է, որ կա նախադեպ։
Համ էլ էս գնա մեռի արի սիրեմ վիճակները մի տեսակ ներվայնացնող են։
էս թեման...
Ինձ թվում է, ահագին բնական է տարբեր մարդկանց հետ տարբեր տեսակի թելերով կապվելը՝ ներառյալ ընկերական-հարազատականից մինչև ռոմանտիկ-սեռական զգացմունքները և դրանց միջև ընկած հազարավոր տարբեր երանգները, որոնք միանշանակ դասակարգելի չեն։
Հարցը էն է, թե արդյո՞ք ամեն զգացմունք արժի հարաբերությունների վերածել։ Կամ արժի՞ միաժամանակ մեկից ավելի հարաբերությունների մեջ լինել՝ մենակ էն պատճառով, որ ինչ-որ ձևով կապ ես զգում մարդու հետ։
Մտածում եմ՝ մի հարաբերությունն արդեն իսկ լիքը աշխատանք է, լիքը ժամանակ ու էներգիա, որ ամենը կայուն ու սիրուն մնա։ Ո՞վ ունի էդքան եռանդ ու էներգիա՝ մի քանի հարաբերությունների վրա աշխատելու։ Ով որ ունի՝ թող երջանիկ ապրի իր պոլիգամ կյանքով :))
Բացի դրանից, կյանքը տեղից մի խառը շիլա է․ ինչո՞ւ իզուր ավելի բարդացնել։
Մի խոսքով, ինչքան էլ որ մեծ սիրտ ունենամ, հասկանում եմ, որ մոնոգամիան իմ հոգեկանի համար ամենաառողջ կենսակերպն է։
Էս թեման ինձ իրականում ահագին անհանգստացնում է, որովհետև ժամանակ առ ժամանակ ներքին կոնֆլիկտներ են առաջանում, որոնք էսպիսի ռացիոնալիզացիայով փորձում եմ հարթել :)
Բացի դրանից, կյանքը տեղից մի խառը շիլա է․ ինչո՞ւ իզուր ավելի բարդացնել։
Կարևոր ա նկատել նայել, որ ինչքան խառնես, ենքան խառնվում ա։ Ինչքան բարդացնես, էդքան բարդանում ա։ Ու կարող ա քո նման մարդկանց էլ գտնես որ նույն չափ/խառնել բարդացրել են ու սկսեք խմբակային եփվել էդ շիլայի մեջ։ Այսպես ասած քո խառնած/բարդացրածին validation գտնես, որ թե բա կյանքը հենց սենց էր, էս ես չեմ շիլա սարքել, նայի ինչքան մարդ կա, որ էլի տենց ա։
մարդ եղած վախտ
17.07.2023, 16:15
Էս թեման շատ լավն ա։ Ինձ թվում ա ես ավելի շատ մոնոգամ եմ, բայց երբ պատկերացնում եմ սկսել հարաբերություն մի մարդու հետ ու իմանալ, որ էդ մարդը վերջին մարդն ա, ում հետ երբևէ սեքս եմ ունենալու, շատ տխուր ա հնչում։ Ասել, որ պոլիգամ/պոլիամոր եմ էլի ճիշտ չի, որտև ուզում եմ մի մարդու հետ ամուր կապ ստեղծել ու կենտրոնանալ էդ կապի վրա, բայց նաև հնարավորություն ունենալ գնալ այլ հետաքրքիր սեռական/ռոմանտիկ ձգողականությունների հետևից։ Ինձ թվում ա ոչ մոնոգամիայի տերմինոլոգիայով (նորմալ ծանոթ չեմ) էդ ենթադրում ա հարաբերությունների հիերարխիկ պոլիամոր/պոլիգամ կառուցվածք։
Էս հայացքներին նպաստել ա էն, որ իմ երկու հարաբերությունների ժամանակ էլ հույս եմ ունեցել, որ էդ համբերությունները երկարատև են լինելու, բայց ավարտվելուց հետո մտածել եմ, որ իրանց շնորհիվ լիքը աճել ու լիքը բան եմ սովորել, բայց նաեւ էդ հարաբերությունների մեջ մնալով ինչ-որ միջանկյալ մակարդակում էի մնալու, որտև էդ մարդկանց հետ ինչ ունեինք իրար տալու` տվել էինք, ինչ ունեինք սովորացնելու` սովորացրել էինք, էն ինչ մեկս կուզեր, մյուսս էլ չէր կարող տալ։ Էդ հարաբերություններից դուրս գալուց ինչ-որ մակարդակում թեթևություն ու բավարարվածություն եմ ունեցել, որ հիմա կարող եմ շարունակել իմ ճանապարհը, գտնել նոր մարդու/կանց, ում հետ դեռ իրար տալու բան ունենք:
Էդ առումով չոր մոնոգամիան ինձ ահագին սահմանափակող ա թվում ու վախեցնում ա, իսկ կարողանալ փոխադարձ համաձայնությամբ հարաբերությունը երբեմն բացելը դրա առողջ ալտերնատիվ ա թվում։
Իհարկե, ոչ լրիվ մոնոգամ հարաբերությունը միայն հնարավոր ա շատ լավ կոմունիկացիայի ու փոխվստահության պարագայում, ինչը պարզ ա, հեշտ գործ չի։
Մոնոգամիան նաեւ էգոների խաղ ա թվում։ Մտածել, որ իմ` ինչ-որ attraction-ի հետևից գնալուն խանգարում ա իմ զուգընկերոջ էգոն, ահագին հիասթափեցնող ա։
Էս թեման նաև ինձ իմ նախաճաշն ա հիշեցնում։ Ես վերջին 3 տարում առավոտյան ուտում եմ նույն բանը շատ քիչ վարիացիաներով․ վարսակ+ցորենի շիլա՝ կարագով, աղով, չամիչով, երբեմն հնդկական ընկույզով, երբեմն այլ չորացրած մրգեր/ընդեղենով։ Էս նախաճաշը իրոք սիրում եմ, հաճույքով ուտում եմ, ինձ սնուցում ա, հանգիստ պատկերացնում եմ, որ կարող եմ սաղ կյանքս սենց սնվել, բայց տխուր ա պատկերացնել՝ էլ երբեք այլ նախաճաշ չունենալ, էն էլ որտև էս շիլան ինձնից կնեղանա։
Սենց հարաբերություն չեմ ունեցել, չգիտեմ իրականում ոնց կաշխատի, բայց հիմա նենց հարաբերություն չեմ սկսի, որում մոնոգամիայի երդում տամ, ու եթե մեկը ասի, որ ինձ հետ ուզում ա ամբողջ կյանքում մոնոգամ լինել, իրան շատ կասկածամտորեն կնայեմ։
Վերջերս էս թեմաներով ինտենսիվ մտածում եմ (ենք) ու ինչքան մտածում եմ , էդքան բարդ ա թվում։ Թե ինչքանով մարդ կորոշի լուրջ ջանք թափել, կախված ա թե իր համար տված reward-ները ինչքան կարևոր են, կարճ ասած՝ կյանքում ամեն ինչն էլ բորշվելու պոտենցիալ ունի, մնումա հասկանալ էդ պետքա, թե չէ։ Տարբեր arrangement-ների մասին կարդալուց ու մտածելուց հետո, հանգեցի, որ մարդ եղած վախտ (https://www.akumb.am/member.php/30657-%D5%B4%D5%A1%D6%80%D5%A4-%D5%A5%D5%B2%D5%A1%D5%AE-%D5%BE%D5%A1%D5%AD%D5%BF)-ի հետ համաձայն եմ հարաբերությունների հիերարխիա ունենալու մասով, այսինքն հարաբերություններից մեկը գլխավերևում ա, հետո նոր մնացածը, բայց ես սպեցիֆիկ ձևով եմ պատկերացնում։ Նախ կարևոր ա առանձնացնել էն մարդուն, ում հետ կենցաղ ես վարում կամ երեխա մեծացնում, իհարկե կան դասավորվածություններ երբ իրար հետ են ապրում, բայց ես տենց չեմ պատկերացնում, այսինքն կենցաղ վարել մեկից ավել մարդկանց հետ չեմ պատկերացնում։ Մեր դեպքում մտածում եմ, եթե երբևէ որոշենք նյութականցնել մեր մտքերը էդ մասով, ապա իրատեսականը ուրիշ զույգի հետ երկարաժամկետ հարաբերությունների մեջ մտնելն ա, հենց ստեղ ա, որ մարտահրավերները էնքան շատ են, որ գրեթե անհնարա դառնում։
Նախ պետքա գտնել զույգի, որոնց հանդեպ փոխհամակարանք կա, հետո պետքա, որ զույգերի մեջ հարաբերությունները քիչ թե շատ լավ հիմքի վրա լինեն, այսինքն կարևոր ա, որ զույգը հասուն փուլում լինի հարաբերությունների։ Դրանից հետո մեկ ա էլի հարցեր են առաջանում, որոնք լուծելը լիքը ջանքա տանելու։
Ասենք ինչքանով են հետաքրքրությունները բռնում իրար հետ, ինչ պայմանավորվածություններ ու կանոններ կան, ոնց/երբ անդամները իրար հետ պիտի շփվեն, եթե մեկի հետ հարաբերությունը ընդհատվում ա, արդյոք մյուս զույգն էլ ա պարտավոր ընդհատել և այլն, և այլն։ Հայաստանում ապրելը իհարկե չելինջներից ամենամեծն ա :)) Ասածս ինչ ա՝ սենց հեռվից շատ սիրուն գաղափար ա թվում՝ խորությամբ կապվել իրար հետ ու կիսել, բայց կիրառման տեսանկյունից չգիտեմ իրագործելի ա, թե չէ։ կամ իրագործելու դեպքում, եթե վատ գնա ինչ հետևանքներ կարա ունենա։
Էս թեման նաև ինձ իմ նախաճաշն ա հիշեցնում։ Ես վերջին 3 տարում առավոտյան ուտում եմ նույն բանը շատ քիչ վարիացիաներով․ վարսակ+ցորենի շիլա՝ կարագով, աղով, չամիչով, երբեմն հնդկական ընկույզով, երբեմն այլ չորացրած մրգեր/ընդեղենով։ Էս նախաճաշը իրոք սիրում եմ, հաճույքով ուտում եմ, ինձ սնուցում ա, հանգիստ պատկերացնում եմ, որ կարող եմ սաղ կյանքս սենց սնվել, բայց տխուր ա պատկերացնել՝ էլ երբեք այլ նախաճաշ չունենալ, էն էլ որտև էս շիլան ինձնից կնեղանա։
Ընկերս իմ իմացած ամենամոնոգամ մարդն է․ ինձնից առաջ ունենացած նախորդ հարաբերությունը 24 տարի է տևել՝ դպրոցից սկսած, ու էդ ընթացքում երբևէ աջուձախ չի նայել (ախր ո՞նց, ոոո՜նց :D):
Նույնն էլ ինձ հետ հարաբերություններում է․ իր համար մոնոգամիան ընտրություն չի, այլ էություն։
Ես կարող եմ հասկանալ, որ մարդ գիտակցաբար ընտրում է մոնոգամիան, երբ անգամ բնական է համարում ուրիշ մարդկանց հանդեպ ձգողություն ունենալը։ Բայց որ մարդ մեկի հետ հարաբերություններում ընդհանրապես տեսադաշտից կորցնում է ուրիշներին, մոտը երբևէ որևէ զգացմունքներ, ձգողություն չի առաջանում ուրիշների հանդեպ, ինձ զարմանալի է թվում։
Այ էս քո գրած «ուտելու» օրինակը որ իրեն բերում եմ, ինքը զուգահեռներ չի տեսնում․ ասում է՝ ես բայց «կուշտ եմ» ու չեմ համարում, թե «ամեն օր նույն ճաշն եմ ուտում․ էս բազմազանությունն էլ երևի կոմպլիմենտ է իմ հասցեին :))
Մի խոսքով, մեկ-մեկ էս թեմայով հետը ինտերվյուրներ եմ անում՝ որպես ունիկալ երևույթ։
Ինձ չի թվում, թե էգոյի հարց է․ մարդն ուղղակի էդպիսին է, ու իր աշխարհում ուրիշ տեսակի հարաբերություններ տեղ չունեն։
Էնպես որ, ինձ համար պոլիգամիային անցնելը կնշանակեր վերջ տալ էս հարաբերությունների, մնալ առանց «հստակ» զուգընկերոջ ու խառըխշտիկ հարաբերությունների մեջ մտնել տարբեր մարդկանց հետ։ Բայց դե ես էդ փուլից դուրս եմ եկել, էն էլ լիքը վնասներով, ու ինչքան պիտի հիմար լինեմ, որ նորից գնամ դրան (էս ինքս ինձ եմ համոզում)։
Մեկ էլ enna-ի ասած տարբերակը ընդհանրապես չէր գործի իմ դեպքում (եթե նույնիսկ դրան պատրաստ զուգընկեր ունենայի). ես երբևէ չեմ ուզել «խմբային» (երեքով, չորսով և այլն) հարաբերությունների մեջ լինել։
Ինձ ձգող պոլիգիամիան մեկից ավելի հարաբերություններն են, բայց միշտ «երկուսով»։ Բայց դե դա էլ է գլխացավանք․ հո իրենք էլ են հավանաբար ուրիշ հարաբերությունների մեջ լինելու։ Մենակ խանդը հերիք է, որ անդազահան լինեմ, էն էլ ես՝ իմ խանդի աստիճանով, էն որ մոտս բառացիորեն ֆանտազիաներ են առաջանում «համառակորդին» մազերից բռնած՝ պատերին գռսելու (լրիվ կենդանական ագրեսիա)։
Ասա՝ դե ապրի էլի քեզ համար սթրված։
Ես կարող եմ հասկանալ, որ մարդ գիտակցաբար ընտրում է մոնոգամիան, երբ անգամ բնական է համարում ուրիշ մարդկանց հանդեպ ձգողություն ունենալը։ Բայց որ մարդ մեկի հետ հարաբերություններում ընդհանրապես տեսադաշտից կորցնում է ուրիշներին, մոտը երբևէ որևէ զգացմունքներ, ձգողություն չի առաջանում ուրիշների հանդեպ, ինձ զարմանալի է թվում։
Գիտակցաբար ընտրություն ա՝ բնականաբար - որը տարիներով practice անելու դեպքում, տեսադաշտից մնացած ուրիշները կորում են։
Հ.Գ. Իմ դեպքում եմ ասում, ամենայն հավանականությամբ ընկերոջդ մոտ էլ ա տենց, որովհետև "բնությամբ" դժվար թե մոնոգամ լինի մարդ։
Էնպես որ, ինձ համար պոլիգամիային անցնելը կնշանակեր վերջ տալ էս հարաբերությունների, մնալ առանց «հստակ» զուգընկերոջ ու խառըխշտիկ հարաբերությունների մեջ մտնել տարբեր մարդկանց հետ։ Բայց դե ես էդ փուլից դուրս եմ եկել, էն էլ լիքը վնասներով, ու ինչքան պիտի հիմար լինեմ, որ նորից գնամ դրան (էս ինքս ինձ եմ համոզում)։
Մեկ էլ enna-ի ասած տարբերակը ընդհանրապես չէր գործի իմ դեպքում (եթե նույնիսկ դրան պատրաստ զուգընկեր ունենայի). ես երբևէ չեմ ուզել «խմբային» (երեքով, չորսով և այլն) հարաբերությունների մեջ լինել։
Ինձ ձգող պոլիգիամիան մեկից ավելի հարաբերություններն են, բայց միշտ «երկուսով»։ Բայց դե դա էլ է գլխացավանք․ հո իրենք էլ են հավանաբար ուրիշ հարաբերությունների մեջ լինելու։ Մենակ խանդը հերիք է, որ անդազահան լինեմ, էն էլ ես՝ իմ խանդի աստիճանով, էն որ մոտս բառացիորեն ֆանտազիաներ են առաջանում «համառակորդին» մազերից բռնած՝ պատերին գռսելու (լրիվ կենդանական ագրեսիա)։
Ասա՝ դե ապրի էլի քեզ համար սթրված։
էս գրածդ կարդալուց սկսեցի կասկածել արդյոք պոլիգամությունը ես ճիշտ եմ հասկանում։ Որ սենց հետ եմ նայում, մի 6 տարվա մեջ կարողա 1-2 հոգու հանդեպ ձգողություն զգացած լինեի, էն էլ սիրտս հալվելու չափ էլ չէր։ Իմ պատկերացրած պոլիգամությունը հեռու ա խառըխշտիկ հարաբերությունների մեջ մտնելուց։ Ավելի շատ հավանականությունն ա հարաբերության մեջ էլի մարդկանց ներգրավվելու, բայց երկարաժամկետ ու սահմանափակ, ու կարևորը նենց մարդկանց, ովքեր բոլորը իրար հանդեպ հետաքրքրվածություն ունեն, այսինքն չեմ պատկերացնում, որ հարաբերության անդամները կողքից էդ հարաբերությունից անկախ հարաբերություններ զարգացնեն։ Երևի իմ պատկերցրածը էլի մոնոգամիա ա, ուղղակի ուրիշ զույգի հետ։
Մենակ խանդը հերիք է, որ անդազահան լինեմ, էն էլ ես՝ իմ խանդի աստիճանով, էն որ մոտս բառացիորեն ֆանտազիաներ են առաջանում «համառակորդին» մազերից բռնած՝ պատերին գռսելու (լրիվ կենդանական ագրեսիա)։
Ասա՝ դե ապրի էլի քեզ համար սթրված։
Խանդի մասով մտածում եմ, որ առաջանում ա էն ժամանակ, երբ թվում ա թե հեսա քեզ կփոխարինեն, բայց պրակտիկայում երևի թե ամեն հարաբերություն ու մարդ յուրահատուկ ա ու ուրիշ մարդ դժվար կարողանա փոխարինել։ Էս ասածս չի վերաբերվում էն դեպքերին, երբ ի սկզբանե էլ մարդիկ հակված չէին սկզբնական հարաբերությունը պահելուն ու փոխարինող էին ման գալիս էդ հարաբերությանը
մարդ եղած վախտ
24.07.2023, 16:18
Ինձ ձգող պոլիգիամիան մեկից ավելի հարաբերություններն են, բայց միշտ «երկուսով»։ Բայց դե դա էլ է գլխացավանք․ հո իրենք էլ են հավանաբար ուրիշ հարաբերությունների մեջ լինելու։ Մենակ խանդը հերիք է, որ անդազահան լինեմ, էն էլ ես՝ իմ խանդի աստիճանով, էն որ մոտս բառացիորեն ֆանտազիաներ են առաջանում «համառակորդին» մազերից բռնած՝ պատերին գռսելու (լրիվ կենդանական ագրեսիա)։
Էս գրածից (ու նաև որտև նախկինում ասել էիր, որ քո համար մինչև սեռական հարաբերությունը լիքը բան պետք ա կատարված լինի) ենթադրում եմ, որ խոսքը էմոցիոնալ ներգրավված, լիարժեք հարաբերության մասին ա։ Մեկից ավելի ներգրավված հարաբերություն պատկերացնելը շատ դժվար ա ինձ համար գոնե էս պահին, որտև, ոնց առաջին փոստում նշել էիր, շատ ռեսուրսատար ա։
Բայց եթե հարմարենք, որ ռեսուրսների խնդիր չկա, ապա մեկա չեմ պատկերացնում, որ էդ երկու հարաբերությունները իրարից լրիվ կտրված լինեն։ Իմ պատկերացրած դեպքում էդ մարդիկ պետք ա բավականին տեղեկացված լինեն, թե մյուս հարաբերություններում ինչ ա կատարվում (իրանց հոգու հանգստության համար, ու նաև խանդը կառավարելը ոնց֊որ թե տենց ավելի հեշտ ա լինում, բայց սա էլ թերևս շատ սուբյեկտիվ ա) (դրա սահմանանային դեպքը բոլորով դեյթեր ունենալն ա)։
Ինձ համար էս պահին ռեալ տարբերակ ա ունենալ մի հիմնական հարաբերություն ու ինչ֊որ արբանյակ հարաբերություն/ներ, որտեղ արբանյակ հարաբերությունները ավելի շուտ friends with benefits֊ի ինչ֊որ կոնֆիգուրացիաներ են ու էդ մարդկանց հետ ընդհանուր հոբբի ունենալու մակարդակի վրա են։
Ամեն դեպքում, պոլիգամ հարաբերության դեպքում իմ ամենամեծ զգուշավորությունը էն ա, որ իմ զուգընկերը մեր հարաբերություններում խնդիրների դեպքում խնդիրները լուծելու փոխարեն կարող ա "փախնի" դեպի մյուս հարաբերություններ։ Բայց նաև ենթադրում եմ, որ ինչ֊որ էմոցիոնալ հասունության պարագայում դա մեծ խնդիր չի լինի։
Գիտակցաբար ընտրություն ա՝ բնականաբար - որը տարիներով practice անելու դեպքում, տեսադաշտից մնացած ուրիշները կորում են։
Հ.Գ. Իմ դեպքում եմ ասում, ամենայն հավանականությամբ ընկերոջդ մոտ էլ ա տենց, որովհետև "բնությամբ" դժվար թե մոնոգամ լինի մարդ։
Ինձ թվում է, այնուամենայնիվ կան բնույթով մոնոգամ մարդիկ։
Մենակ practice-ի հարցը չի։
Խանդի մասով մտածում եմ, որ առաջանում ա էն ժամանակ, երբ թվում ա թե հեսա քեզ կփոխարինեն, բայց պրակտիկայում երևի թե ամեն հարաբերություն ու մարդ յուրահատուկ ա ու ուրիշ մարդ դժվար կարողանա փոխարինել։ Էս ասածս չի վերաբերվում էն դեպքերին, երբ ի սկզբանե էլ մարդիկ հակված չէին սկզբնական հարաբերությունը պահելուն ու փոխարինող էին ման գալիս էդ հարաբերությանը
Նկարագրածդ իրավիճակներում էլ իհարկե կարող է խանդ առաջանալ, բայց դե ոչ միայն։
Զգացմունքները «ռացիոնալ» չեն․ ինձ մոտ ցանկացած մեկը, ով իմ զուգընկերոջ տարածքում է՝ որպես հարաբերության հավակնորդ կամ արդեն իսկ իր հետ հարաբերության մեջ, սարսափելի խանդ է առաջացնում՝ իրեն «վերացնել ցանկանալու» մղումներով։ Ճիշտ է, էդ մղումները թողնում եմ միայն ֆանտազիաների մեջ, բայց թե մեջս ոնց է բլթբլթում, էդ մենակ ես կիմանամ։ Երևի աչքերիցս էլ կայծ է դուրս թափվում, էդ էլ կողքից նայողները կիմանան։
Էս իմաստով, ես հիմա կարելի է ասել իդեալական զուգընկերոջ հետ եմ, ինձնից բացի ոչ ոք չի կարող լինել «իր տարածքում»․ էն որ ասում են՝ վախեցիր քո երազանքներից, դրանք կարող են իրականանալ :))
մարդ եղած վախտ
24.07.2023, 23:43
ինձ մոտ ցանկացած մեկը, ով իմ զուգընկերոջ տարածքում է՝ որպես հարաբերության հավակնորդ կամ արդեն իսկ իր հետ հարաբերության մեջ, սարսափելի խանդ է առաջացնում՝ իրեն «վերացնել ցանկանալու» մղումներով։
Կարող ես իհարկե էս հարցին չպատասխանել, բայց ինձ ահավոր հետաքրքիր ա, թե ինչի՞ են էդ ագրեսիվ էմոցիաները հատկապես "հակառակորդի" նկատմամբ առաջանում ու ի՞նչ էմոցիաներ են էդ պահին առաջանում զուգընկերոջ նկատմամբ։
Կարող ես իհարկե էս հարցին չպատասխանել, բայց ինձ ահավոր հետաքրքիր ա, թե ինչի՞ են էդ ագրեսիվ էմոցիաները հատկապես "հակառակորդի" նկատմամբ առաջանում ու ի՞նչ էմոցիաներ են էդ պահին առաջանում զուգընկերոջ նկատմամբ։
Հաստատ չգիտեմ, թե ինչու հենց «հակառակորդի» հանդեպ են ագրեսիվ էմոցիաներ առաջանում, կարող եմ միայն ենթադրել, որ դա գուցե բնազդային ինչ-որ հիմքեր ունի։ Ու որ մտածում եմ՝ էդ կարգի ագրեսիա, ցասում ու ատելություն ուրիշ ոչ մի իրավիճակում չեմ ապրել։
Զուգընկերոջ հանդեպ տեղից լիքը դրական զգացմունքներ են լինում՝ սիրահարվածություն, կիրք և այլն, որոնք իր նկատմամբ հնարավոր ագրեսիան ահագին պատնեշում են։ Էլի առաջանում են բացասական զգացմունքներ՝ խորը տխրություն, ցավ, զայրույթ, բայց դե հետն էլ լիքը սեր կա։ Հնարավոր ռեակցիաներից «հեռանալու» ցանկությունն է լինում, բայց դա էլ սովորաբար երկար չի տևում․ սերը մնացած բոլոր զգացմունքներին ճնշում է։
Բայց սա ընդհանուր առմամբ շատ քայքայող վիճակ է՝ հենց մենակ էդ կարգի խորը բացասական զգացմունքներ ապրելու պատճառով։
Երևի դրա համար էլ հին ու նոր աստվածները, իմ բոլոր տառապանքները տեսնելով, վերջն ինձ էս կարգի մոնոգամ զուգընկեր ուղարկեցին, որ էլ երբևէ խանդելու պատճառ չունենամ :))
Թե ինչ խրվեցի էս թեմաների մեջ։
Չնայած ահագին հանգստացա գրելով։ Գիտեմ, որ կոնկրետ մի մարդու հետ հանդիպումից ակտիվացան «պոլիգամ» մտքերը, բայց հիմա նորից բարեհաջող կերպով անցնում են պասիվացման փուլ։
մարդ եղած վախտ
19.02.2024, 22:48
(ոչ պոպուլյար)
Եթե սեքսը ռեստորան գնալու պես լիներ
Մի իրիկուն գնում ես ընկերոջդ/ընկերուհուդ/ընկերներիդ հետ մի նոր բան ուտելու ֊ ասենք հնդկական։ Հավանում ես կամ չես հավանում, լիքը տպավորություններով կամ կծուից վառված բերանով, ուրախ, երջանիկ գալիս ես տուն։
Զուգընկեր/ուհիդ իրիկունը հարցնում ա ֊ ո՞նց էր, ո՞ւմ հետ էիր գնացել։ Բռնում պատմում ես ովքերով էիք, սպասքը, սնունդը, համեմունքները, տպավորություններդ։
տարբերակ1 - Ասում ա ֊ մամայի/պապայի բոռշից եմ եփել՝ կուտե՞ս։ Ասում ես ֊ չէ, կյանք, չեմ կարա։ Ասում ա ֊ մի շերեփ էլ չես ուտի՞։ Ասում ես ֊ կյանք նենց կերած եմ, հեչ տեղ չունեմ, վաղը կուտեմ։ Նեղանում, խռվում, շուռ ա գալիս պատի կողմ, մտածում ա՝ իրա բորշը էլ սրտովդ չի, դու որ հնդկական ես կերել, ուրեմն էլ բորշը՝ հեչ, էլ իսկի ձվով, թարխունով բրդուճ էլ չես ուտի։ Հետո էլ թե բա՝ դու առանց իրա ռեստորան գնացողի մեկն ես կամ էլ դե իրան չես սիրում, սաղ գիշեր չի քնում, բաժանվելու մասին ա մտածում, և այլն։
տարբերակ2 ֊ Ասում ա ֊ ուրախ եմ, որ հավանել ես, սկյուռիկս։ Իմ ախորժակն էլ բացվեց։ Բեր մյուս անգամ իրար հետ գնանք, կամ էլ հասցեն ասա, մի օր պերերիվին Անուշի հետ կմտնեմ։
One_Way_Ticket
20.02.2024, 00:18
(ոչ պոպուլյար)
Եթե սեքսը ռեստորան գնալու պես լիներ
Մի իրիկուն գնում ես ընկերոջդ/ընկերուհուդ/ընկերներիդ հետ մի նոր բան ուտելու ֊ ասենք հնդկական։ Հավանում ես կամ չես հավանում, լիքը տպավորություններով կամ կծուից վառված բերանով, ուրախ, երջանիկ գալիս ես տուն։
Զուգընկեր/ուհիդ իրիկունը հարցնում ա ֊ ո՞նց էր, ո՞ւմ հետ էիր գնացել։ Բռնում պատմում ես ովքերով էիք, սպասքը, սնունդը, համեմունքները, տպավորություններդ։
տարբերակ1 - Ասում ա ֊ մամայի/պապայի բոռշից եմ եփել՝ կուտե՞ս։ Ասում ես ֊ չէ, կյանք, չեմ կարա։ Ասում ա ֊ մի շերեփ էլ չես ուտի՞։ Ասում ես ֊ կյանք նենց կերած եմ, հեչ տեղ չունեմ, վաղը կուտեմ։ Նեղանում, խռվում, շուռ ա գալիս պատի կողմ, մտածում ա՝ իրա բորշը էլ սրտովդ չի, դու որ հնդկական ես կերել, ուրեմն էլ բորշը՝ հեչ, էլ իսկի ձվով, թարխունով բրդուճ էլ չես ուտի։ Հետո էլ թե բա՝ դու առանց իրա ռեստորան գնացողի մեկն ես կամ էլ դե իրան չես սիրում, սաղ գիշեր չի քնում, բաժանվելու մասին ա մտածում, և այլն։
տարբերակ2 ֊ Ասում ա ֊ ուրախ եմ, որ հավանել ես, սկյուռիկս։ Իմ ախորժակն էլ բացվեց։ Բեր մյուս անգամ իրար հետ գնանք, կամ էլ հասցեն ասա, մի օր պերերիվին Անուշի հետ կմտնեմ։
Ես գուցե շատ "փչացած" եմ, բայց հնդկական ուտելիքի "նոր" լինելու ժամանակները վաղուց անցել են, ինչպես նաև ուտելիքից "լիքը տպավորություններ" ստանալու։
Սեքսը հիմա էլ կարող է ռեստորան գնալու նման լինել։ Էդ ռեստորանի անունը հասարակաց տուն է։
մարդ եղած վախտ
20.02.2024, 01:29
Ես գուցե շատ "փչացած" եմ, բայց հնդկական ուտելիքի "նոր" լինելու ժամանակները վաղուց անցել են, ինչպես նաև ուտելիքից "լիքը տպավորություններ" ստանալու։
Սեքսը հիմա էլ կարող է ռեստորան գնալու նման լինել։ Էդ ռեստորանի անունը հասարակաց տուն է։
Հասարակաց տունը էս կոնտեքստում ավելի շատ պադզեմկի կատվի մսով շաուրմայանոցի ա համարժեք, որտեղ մթով, անհասկանալի միջավայրում, մի խումբ մարդիկ գլուխը կախ, լուռ, քիթը փակած շաուրման են ուտում, որտև դե տանը սառնարանը դատարկ ա, իսկ շաուրման մի բան չի, բայց գոնե փորը լցնում ա։
Իմ ասածը նրա մասին ա, որ ոնց֊որ երբեմն ուզում ես ընկերներիդ հանդիպես, իրանց հետ մի բան ուտես, ու զուգընկերոջ համար (նորմալ հարաբերության պարագայում) էդ մեծ թեմա չի ու լրիվ հասկանալի սոցիալական վարք ա, որ մարդ կարա ուզի մեկ֊մեկ իրիկունը այլ մեկի հետ մի տեղ գնա, խոսա, ուտի, խմի... նույն ձև էլ կարա նորմալ ու հասկանալի լինի, որ կարող ա ուզես ընկերոջդ հետ մի օր հանդիպես, խոսես, սեքս անես։
One_Way_Ticket
20.02.2024, 02:29
Հասարակաց տունը էս կոնտեքստում ավելի շատ պադզեմկի կատվի մսով շաուրմայանոցի ա համարժեք, որտեղ մթով, անհասկանալի միջավայրում, մի խումբ մարդիկ գլուխը կախ, լուռ, քիթը փակած շաուրման են ուտում, որտև դե տանը սառնարանը դատարկ ա, իսկ շաուրման մի բան չի, բայց գոնե փորը լցնում ա։
Համաձայն չեմ։ Հասարակաց տուն կա՝ ասածիդ է նման, կա էլ, որ լավ էլ լյուքս է։ Ոչ պադզեմկի շաուրմայանոցում, ոչ Միշելյան աստղով ռեստորանում ուտելիքը քեզ չի ուզում, դու իր համար վճարում ես։
Իմ ասածը նրա մասին ա, որ ոնց֊որ երբեմն ուզում ես ընկերներիդ հանդիպես, իրանց հետ մի բան ուտես, ու զուգընկերոջ համար (նորմալ հարաբերության պարագայում) էդ մեծ թեմա չի ու լրիվ հասկանալի սոցիալական վարք ա, որ մարդ կարա ուզի մեկ֊մեկ իրիկունը այլ մեկի հետ մի տեղ գնա, խոսա, ուտի, խմի... նույն ձև էլ կարա նորմալ ու հասկանալի լինի, որ կարող ա ուզես ընկերոջդ հետ մի օր հանդիպես, խոսես, սեքս անես։
Հա, հասկանում եմ։ Ուտելիքի հետ զուգահեռին համաձայն չեմ, բայց հասկանում եմ՝ ինչ ես ասում։ Տես, շեշտում ես, որ ընկերոջ հետ, ոչ թե պատահական մեկի, ով գրավիչ արտաքին (հոտ, ձայն) ունի ու ֆիզիոլոգիական ինստինկտիդ է կպնում։ Այսինքն, էմոցիոնալ կապ կա այդ մարդու հետ։
մարդ եղած վախտ
20.02.2024, 03:08
Համաձայն չեմ։ Հասարակաց տուն կա՝ ասածիդ է նման, կա էլ, որ լավ էլ լյուքս է։ Ոչ պադզեմկի շաուրմայանոցում, ոչ Միշելյան աստղով ռեստորանում ուտելիքը քեզ չի ուզում, դու իր համար վճարում ես։
Ահա, ճիշտ ես, հասարակաց տունն էլ հազար ու մի բան կարող ա լինել։ Ուզում էի գրել, որ հասարակաց տանը երևի էմոցիոնալ կապ չես փնտրում, բայց մարդիկ կան՝ լավ էլ փնտրում են ու գտնում են, թեկուզ և վճարելով։
Հա, հասկանում եմ։ Ուտելիքի հետ զուգահեռին համաձայն չեմ, բայց հասկանում եմ՝ ինչ ես ասում։ Տես, շեշտում ես, որ ընկերոջ հետ, ոչ թե պատահական մեկի, ով գրավիչ արտաքին (հոտ, ձայն) ունի ու ֆիզիոլոգիական ինստինկտիդ է կպնում։ Այսինքն, էմոցիոնալ կապ կա այդ մարդու հետ։
Ահա, իմ պատկերացրած տարբերակը ենթադրում ա ինչ֊որ տիպի կապ․ կարա լինի մտերմություն, հետաքրքրություն կամ այլ բան։ Բայց բոլդած նախադասությունից հետևությունը լավ չհասկացա։ Նկատի ունես, որ էլ էդ ընկերական չի, այլ ավելի լուրջ "մտերմություն" ա՞։ Եթե հա, ապա էդ մտքին իմ արձագանքը էն ա, որ այլ տիպի մտերմություններ (այդ թվում ֆիզիկական) այլոց հետ զուգընկերները սովորաբար ընդունում են, բայց հենց սեռականը՝ չէ։ Բայց ենթադրում եմ, որ եթե սեռական մտերմությունն էլ նույնքան ոչ ցավագին թեմա լիներ (ասենք՝ ինչ֊որ մարտարվեստի ժամանակ մարդիկ շաբաթը մի քանի ժամ իրար գրկում, թավալ են գալիս, կամ կանայք խմբով ինչ֊որ բան են սարքում ու հոգիները փռում են իրար առաջ), մեծ ողբերգությունը ընդհանուր առմամբ չէր լինի։
Հ.գ. կամ էլ կարող ա լիներ մի 60 տարուց կամ հասարակությունից կախված :esim
One_Way_Ticket
20.02.2024, 04:27
Բայց բոլդած նախադասությունից հետևությունը լավ չհասկացա։ Նկատի ունես, որ էլ էդ ընկերական չի, այլ ավելի լուրջ "մտերմություն" ա՞։
Չէ, պարզապես նկատի ունեի, որ երևի դու էլ դրան հաց ուտելու պես չես վերաբերվում։
Բայց դե քանի որ զույգի գաղափարը մեծամասամբ սոցիումի կողմից է հորինված (ոչ թե բնության), ապա անշուշտ դավաճանության անընդունելիությունն էլ է սոցիալական երևույթ ու ժամանակի հետ կարող է փոխվել։
մարդ եղած վախտ
20.02.2024, 13:51
Չէ, պարզապես նկատի ունեի, որ երևի դու էլ դրան հաց ուտելու պես չես վերաբերվում։
Էնքանով եմ հաց ուտելու պես վերաբերվում, որ մեկի հետ հաց ուտելն լիքը հոգեկան ու ֆիզիկական բավարարվածություն կարող ա բերի ու եթե մեկի հետ ուզում ես նստել հացի շուրջ, ենթադրաբար էդ մարդուն դրական ես վերաբերվում։
Բայց դե քանի որ զույգի գաղափարը մեծամասամբ սոցիումի կողմից է հորինված (ոչ թե բնության), ապա անշուշտ դավաճանության անընդունելիությունն էլ է սոցիալական երևույթ ու ժամանակի հետ կարող է փոխվել։
ահա, համամիտ եմ, ու ինձ թվում ա դանդաղ, բայց փոխվում ա։ Նույնիսկ դրա անունը "դավաճանություն" դնելը լիքը ճնշում ա ավելացնում երևույթի վրա։
One_Way_Ticket
20.02.2024, 15:08
Էնքանով եմ հաց ուտելու պես վերաբերվում, որ մեկի հետ հաց ուտելն լիքը հոգեկան ու ֆիզիկական բավարարվածություն կարող ա բերի ու եթե մեկի հետ ուզում ես նստել հացի շուրջ, ենթադրաբար էդ մարդուն դրական ես վերաբերվում։
Կարելի է մենակով հաց ուտել ու կատարյալ բավարարվածություն ստանալ։ Ուրիշ մեկի հետ հաց ուտելը պարզապես համատեղում է դա սոցիալիզացիայի հետ։
Մյուս կողմից երևի թե նույնիսկ ամենաինտրովերտ մարդը չի կարող մաստուրբացիայից բավարարվածություն ստանալ առանց ուրիշի մասին մտածելու։ Այդ երևույթի ֆիզիոլոգիան է այնպիսին, որ այլ մարդու ներկայություն է ենթադրում։
մարդ եղած վախտ
20.02.2024, 16:51
Կարելի է մենակով հաց ուտել ու կատարյալ բավարարվածություն ստանալ։ Ուրիշ մեկի հետ հաց ուտելը պարզապես համատեղում է դա սոցիալիզացիայի հետ։
Սոցիալիզացիան էս կոնտեքստում երևի ամենահարմար բառն ա հենց ֊ սեքսն էլ սոցիալիզացիայի ձև ա, ինձ թվում ա, որ երեխա ունենալու "վտանգի" պատճառով սահմանափակվել ա, ու դեռ մնում ա սահմանափակված, չնայած որ հիմա էդ վտանգը համարյա զրոյացվել ա։ Հիմա մարդկանց հետ խոսելուց եթե հարցնես թե ինչի են դեմ, որ իրանց զուգընկերը այլոց հետ սեքս ունենա, "որտև կարող ա երեխա ունենա"֊ն, կարծում եմ, առաջին 5 պատասխանների մեջ չի մտնի։
Մյուս կողմից երևի թե նույնիսկ ամենաինտրովերտ մարդը չի կարող մաստուրբացիայից բավարարվածություն ստանալ առանց ուրիշի մասին մտածելու։ Այդ երևույթի ֆիզիոլոգիան է այնպիսին, որ այլ մարդու ներկայություն է ենթադրում։
Սրա հետ համաձայն եմ միայն մասամբ ։)
Ահա, ճիշտ ես, հասարակաց տունն էլ հազար ու մի բան կարող ա լինել։ Ուզում էի գրել, որ հասարակաց տանը երևի էմոցիոնալ կապ չես փնտրում, բայց մարդիկ կան՝ լավ էլ փնտրում են ու գտնում են, թեկուզ և վճարելով։
Ահա, իմ պատկերացրած տարբերակը ենթադրում ա ինչ֊որ տիպի կապ․ կարա լինի մտերմություն, հետաքրքրություն կամ այլ բան։ Բայց բոլդած նախադասությունից հետևությունը լավ չհասկացա։ Նկատի ունես, որ էլ էդ ընկերական չի, այլ ավելի լուրջ "մտերմություն" ա՞։ Եթե հա, ապա էդ մտքին իմ արձագանքը էն ա, որ այլ տիպի մտերմություններ (այդ թվում ֆիզիկական) այլոց հետ զուգընկերները սովորաբար ընդունում են, բայց հենց սեռականը՝ չէ։ Բայց ենթադրում եմ, որ եթե սեռական մտերմությունն էլ նույնքան ոչ ցավագին թեմա լիներ (ասենք՝ ինչ֊որ մարտարվեստի ժամանակ մարդիկ շաբաթը մի քանի ժամ իրար գրկում, թավալ են գալիս, կամ կանայք խմբով ինչ֊որ բան են սարքում ու հոգիները փռում են իրար առաջ), մեծ ողբերգությունը ընդհանուր առմամբ չէր լինի։
Հ.գ. կամ էլ կարող ա լիներ մի 60 տարուց կամ հասարակությունից կախված :esim
ՀԵտաքրքիր կլինի՝ խորանալ, թե ինչու է ցավագին թեմա։ Մի պատճառ ենթադրել էիր՝ երեխա ունենալու վտանգը։ Կասկածում եմ, որ դա միակ կամ գլխավոր պատճառն է։ Դա նույնիսկ պատճառ էլ չի, իմ կարծիքով, այլ՝ հետևանք, որի մասին ամենաքիչն է մտածում նշածդ ցավն ապրող մեկը։ Մարդիկ ցավոտ են տարել և տանում բոլոր ժամանակներում։ Նույնիսկ, երբ իմանում են, որ հիմքում սեր չկա։
ՀԵտաքրքիր կլինի՝ խորանալ, թե ինչու է ցավագին թեմա։ Մի պատճառ ենթադրել էիր՝ երեխա ունենալու վտանգը։ Կասկածում եմ, որ դա միակ կամ գլխավոր պատճառն է։ Դա նույնիսկ պատճառ էլ չի, իմ կարծիքով, այլ՝ հետևանք, որի մասին ամենաքիչն է մտածում նշածդ ցավն ապրող մեկը։ Մարդիկ ցավոտ են տարել և տանում բոլոր ժամանակներում։ Նույնիսկ, երբ իմանում են, որ հիմքում սեր չկա։
Ինձ էլ հետաքրքիր կլիներ խորանալ, թե ինչն է իրականում էդքան ցավացնող, երբ զուգընկերդ ուրիշի հետ սեռական կապ է ունենում։ Չնայած ցավն էլ համամարդկային չի․ լիքը մարդիկ լավ էլ ապրում են «բաց հարաբերություններում»։
Ինձ թվում է, ամեն դեպքում բնազդային տիրույթում լիքը ազդակներ իրենց դերը կատարում են էս գործում։ Բայց երևի թե մենակ բնազդների հարցը չի։ Սոցիալական դաստիարակության, արժեքների ու էգոյի հարցն էլ է։
Երեկ մի կին էր եկել մոտս, որ երկու շաբաթ առաջ իմացել էր՝ 9,5 տարվա ամուսինը 2022 թ-ին մի երեկույթի ժամանակ կատարյալ հարբած վիճակում մի կնոջ հետ սեքս է ունեցել։ Որ մտածում ես՝ մի քանի րոպեանոց ինչ-որ անկապ ակտ՝ անկապ մեկի հետ, կիսագիտակից վիճակում, հետն էլ երկու տարվա հնությամբ։ Բայց էս կնոջ համար աշխարհը գլխին շուռ է եկել։ Էլ խոցված ինքնագնահատական (ուրեմն ես բավականաչափ լավը չեմ կամ հերիք չեմ), էլ վնասված ինքնահարգանք ու ամոթ (ինչ կմտածեն մարդիկ «իմ մասին», եթե իմանան), էլ կոտրված վստահություն զուգընկերոջ հանդեպ (դե նման դեպքերում թաքցնել-չասելու թեման էլ է հաճախ խաղի մեջ լինում)։ Վերջին կետը հանած՝ մնացածը թեմաներ են, որ կարծես ռացիոնալ տիրույթում իմաստ չեն արտահայտում։ Բայց դե տառապանքը լրիվ ռեալ է։
Ինձ էլ հետաքրքիր կլիներ խորանալ, թե ինչն է իրականում էդքան ցավացնող, երբ զուգընկերդ ուրիշի հետ սեռական կապ է ունենում։ Չնայած ցավն էլ համամարդկային չի․ լիքը մարդիկ լավ էլ ապրում են «բաց հարաբերություններում»։
Ինձ թվում է, ամեն դեպքում բնազդային տիրույթում լիքը ազդակներ իրենց դերը կատարում են էս գործում։ Բայց երևի թե մենակ բնազդների հարցը չի։ Սոցիալական դաստիարակության, արժեքների ու էգոյի հարցն էլ է։
Երեկ մի կին էր եկել մոտս, որ երկու շաբաթ առաջ իմացել էր՝ 9,5 տարվա ամուսինը 2022 թ-ին մի երեկույթի ժամանակ կատարյալ հարբած վիճակում մի կնոջ հետ սեքս է ունեցել։ Որ մտածում ես՝ մի քանի րոպեանոց ինչ-որ անկապ ակտ՝ անկապ մեկի հետ, կիսագիտակից վիճակում, հետն էլ երկու տարվա հնությամբ։ Բայց էս կնոջ համար աշխարհը գլխին շուռ է եկել։ Էլ խոցված ինքնագնահատական (ուրեմն ես բավականաչափ լավը չեմ կամ հերիք չեմ), էլ վնասված ինքնահարգանք ու ամոթ (ինչ կմտածեն մարդիկ «իմ մասին», եթե իմանան), էլ կոտրված վստահություն զուգընկերոջ հանդեպ (դե նման դեպքերում թաքցնել-չասելու թեման էլ է հաճախ խաղի մեջ լինում)։ Վերջին կետը հանած՝ մնացածը թեմաներ են, որ կարծես ռացիոնալ տիրույթում իմաստ չեն արտահայտում։ Բայց դե տառապանքը լրիվ ռեալ է։
Քանի որ ընդհանրապես վիրավորվածությունը/խոցվածությունը էգոյի հետ կապված երևույթ է, կարծում եմ էս կոնտեքստում ցավ ապրելու ամենախորքային հիմքը թավացրածս պատճառն է, որ նշել ես։ Մնացածը դրա ածանցյալն են կամ հետևանքները։
Բայց նույնիսկ դա չի պատասխանում հարցին, թե ինչու հենց ուրիշի հետ սեռական ակտն է այդպես խոցում մարդու էգոն, բայց ոչ ուրիշի հետ ճաշելը, զրուցելը և այլ սոցիալական շփում։ Ի՞նչն է այդքան հզոր էդ սեռական ակտի մեջ, որ խոցում է մարդու ինքնագնահատականը, իսկ մնացած տեսակի շփումները՝ առանձնապես չեն խոցում։ Երևի թե այն, որ մարմինների մերձեցումը տեսանելի/շոշափելի մոտիկություն է, իսկ ասենք միասին ճաշելու ժամանակ դա չկա, իսկ հոգիների մերձեցումը՝ ակնհայտ չէ։ Բայց մյուս կողմից էլ, պատահական ակտերն էլ են խոցում և երևի մարմնավաճառի հետ ակտն էլ, որոնց հետ կապված "մոտիկություն" կոչվածը ընդամենը ֆիզիկական տարածք չպահպանելն է, ինչպես ասենք աթոռին նստած մարդը աթոռի հետ ֆիզիկական տարածք չի պահպանում։ Բայց արի ու տես, միևնույն է՝ խոցում է, և խոցում է երևի ուրիշի հետ մոտիկության պատրանքը, որովհետև "մոտիկություն" ուրիշի հետ ենթադրում է, որ դու միակը չես իր համար, իր ողջ զգացմունքային էներգիան միայն քեզ չի բաժին ընկնում, իսկ մարդը, ինչպես գիտենք, ագահ երևույթ է, ու ագահությունն էլ էգոյի դրսևորումներից է․ ամեն ինչ՝ միա՛յն ու միա՛յն ինձ և ուրիշ ոչ մեկի։
Էդ խոցման տիրույթում նաև առանց քո մասնակցության հաճույք ստանալու հանգամանքն է, այսինքն, մի ուրիշը ունակ է եղել հաճույք պատճառել զուգընկերոջդ, ինչը սպառնում է կախվածություն կամ կապվածություն էդ ուրիշի հետ (նորից ուրիշի հետ մոտիկության վտանգը), բայց մյուս կողմից էլ՝ ուրիշի հետ ճաշելիս հաճույք ստանալը, արի ու տես, թույլատրելի է։
Քանի որ ընդհանրապես վիրավորվածությունը/խոցվածությունը էգոյի հետ կապված երևույթ է, կարծում եմ էս կոնտեքստում ցավ ապրելու ամենախորքային հիմքը թավացրածս պատճառն է, որ նշել ես։ Մնացածը դրա ածանցյալն են կամ հետևանքները։
Բայց նույնիսկ դա չի պատասխանում հարցին, թե ինչու հենց ուրիշի հետ սեռական ակտն է այդպես խոցում մարդու էգոն, բայց ոչ ուրիշի հետ ճաշելը, զրուցելը և այլ սոցիալական շփում։ Ի՞նչն է այդքան հզոր էդ սեռական ակտի մեջ, որ խոցում է մարդու ինքնագնահատականը, իսկ մնացած տեսակի շփումները՝ առանձնապես չեն խոցում։ Երևի թե այն, որ մարմինների մերձեցումը տեսանելի/շոշափելի մոտիկություն է, իսկ ասենք միասին ճաշելու ժամանակ դա չկա, իսկ հոգիների մերձեցումը՝ ակնհայտ չէ։ Բայց մյուս կողմից էլ, պատահական ակտերն էլ են խոցում և երևի մարմնավաճառի հետ ակտն էլ, որոնց հետ կապված "մոտիկություն" կոչվածը ընդամենը ֆիզիկական տարածք չպահպանելն է, ինչպես ասենք աթոռին նստած մարդը աթոռի հետ ֆիզիկական տարածք չի պահպանում։ Բայց արի ու տես, միևնույն է՝ խոցում է, և խոցում է երևի ուրիշի հետ մոտիկության պատրանքը, որովհետև "մոտիկություն" ուրիշի հետ ենթադրում է, որ դու միակը չես իր համար, իր ողջ զգացմունքային էներգիան միայն քեզ չի բաժին ընկնում, իսկ մարդը, ինչպես գիտենք, ագահ երևույթ է, ու ագահությունն էլ էգոյի դրսևորումներից է․ ամեն ինչ՝ միա՛յն ու միա՛յն ինձ և ուրիշ ոչ մեկի։
Էդ խոցման տիրույթում նաև առանց քո մասնակցության հաճույք ստանալու հանգամանքն է, այսինքն, մի ուրիշը ունակ է եղել հաճույք պատճառել զուգընկերոջդ, ինչը սպառնում է կախվածություն կամ կապվածություն էդ ուրիշի հետ (նորից ուրիշի հետ մոտիկության վտանգը), բայց մյուս կողմից էլ՝ ուրիշի հետ ճաշելիս հաճույք ստանալը, արի ու տես, թույլատրելի է։
Փորձենք եզրակացնել, որ երևի թե իրոք սեռական ակտի դերը գերագնահատված է, և ավելի շատ սոցիալական կառույց է, քան ներքին բնազդային մորալ։
մարդ եղած վախտ
22.02.2024, 05:33
ՀԵտաքրքիր կլինի՝ խորանալ, թե ինչու է ցավագին թեմա։ Մի պատճառ ենթադրել էիր՝ երեխա ունենալու վտանգը։ Կասկածում եմ, որ դա միակ կամ գլխավոր պատճառն է։ Դա նույնիսկ պատճառ էլ չի, իմ կարծիքով, այլ՝ հետևանք, որի մասին ամենաքիչն է մտածում նշածդ ցավն ապրող մեկը։ Մարդիկ ցավոտ են տարել և տանում բոլոր ժամանակներում։ Նույնիսկ, երբ իմանում են, որ հիմքում սեր չկա։
Էս գրեցի ու հետո տեսա որ էստեղ խոսակցությունը շարունակվել ա։ Եթե շուտ տեսնեի, այլ ձև կգրեի, բայց հիմա տեղադրում եմ ոնց կա։
Իմ կարծիքով հասարակության մեջ, բայց ոչ անպայմանորեն անհատի համար, էդ սխեմայի պատճառը (նորման մոնոգամիան ա, ու դրանից ցանկացած շեղում կատաստրոֆա ա) հենց միայն տնտեսական ա - երեխա ունենալու վտանգը։ Փորձեմ մի քիչ հեռվից գալ։ Ենթադրենք կա ընտանիք 4րդ դարում, որտեղ կա դեռահաս աղջիկ։ Դեռահաս աղջկա արտամուսնական սեռական վարքը պրոբլեմատիկ ա ընտանիքի համար, որտև կարող ա եղած սոված բերաններին մեկն էլ ավելացնի։ Էդ աղջկա սեռական վարքը պետք ա ամեն ձև ճնշել։ Ասելը` “երեխա ես ունեցել` գլուխդ կջարդեմ”-ը մի տարբերակ ա, բայց ոչ արդյունավետ, որտև ոչ մի առանձին էմոցիայի վրա խաղալը, էս դեպքում` վախի, հերիք չի մնայուն սոցիալական նորմ հաստատելու համար։ Ավելի արդյունավետ ա, եթե լինեն նույն նպատակին ծառայող տարբեր գործիքներ, որ մեկը մյուսի համար բուֆեր լինի։ “գլուխդ կջարդեմ”-ի կողքին գալիս ա “աստված ասել ա` ամեն տիպի սիլի-բիլին ամուսնանալուց հետո”, “տղու հետ տեսել ենք` սաղ ազգում բարև տվող չի լինի”, “ընտանիքը սրբություն ա”, “հորդ պատիվը գետնով չտաս” և այլն, ու վախին զուգահեռ էդ աղջկա վրա ազդում են ամոթի, պատվի, իմաստի զգացումի, պատկանելության, հավատքի շուրջ ճնշումով։ Էդ շատ կարևոր թեզը կոդավորվում ա հասարակության մեջ բոլոր հնարավոր ալիքներով ու քանի որ ալիքները շատ շատ են, դժվար ա նույնիսկ հասկանալ, թե մի մարդու մեջ որն ա դոմինանտ, կարևորը մի քանիսը դոմինանտ լինեն, ու գոնե մեկը աշխատի։ Լրիվ նույն տրամաբանությամբ ամուսնու ընտանիքում էլ կարա հարց ա առաջանա, թե ում երեխեքին ա ամուսինը պահում, ու էդ սխեմաները նույն կերպ աշխատում են, որ էդ հարցը չառաջանա։ Փաստացի սա ճնշում ա հենց միայն կնոջ սեռականության վրա, ու կնոջ պարտքն ա համարվում իրան նենց պահել, որ չհղիանա, որ չբռնաբարվի, որտև կինն ա էդ իրավիճակում խոցելի դառնում։ Էս տեսանկյունից ահագին հասկանալի ա թե ինչի ա ամուսնու համար էդ լրիվ անթույլատրելի ու որ ըստ հին ադաթների կարելի ա կնոջը նաև սպանել պատիվը գետնով տալու համար։ Հիմա էլ միջինում տղամարդկանց համար դավաճանվելը ավելի ամոթալի ա համարվում, քան հակառակը։
Կնոջ համար էլ կարևոր ա իմանալ, որ ամուսինը շարունակելու ա հոգ տանել իրա ու իրա երեխեքի մասին։ Իմանալը, որ ամուսինը ուրիշ մեկի հետ սեքս չի անում, նշանակում ա, որ չի լքի, ապահով ա։ Ապահովության զգացումը կինը կառուցում ա նաև մի շարք մտքերով, ասենք` “չի լքի, որտև ես գրավիչ եմ”, “չի լքի, որտև Աստծո առաջ երդում ենք կերել”, “չի լքի, որտև ես եմ իրա առաջ հաց դնում” և այլն։ Ինձ թվում ա` ամուսնու դավաճանության պարագայում կնոջ համար ամենաառանցքային խնդիրը հենց ապահովության կորուստն ա, նույնիսկ եթե առանձին միտքը էն ա, որ “ուրեմն ես սիրուն չեմ”:
Աչքիս վերջում նորմալ եզրակացություն չարեցի։ Էդ բոլոր ճնշումներից առաջանում ա մեր հիմիկվա պատկերացումը կնոջ ու տղամարդու, հետո էլ ցանկացած այլ տիպի զույգի միության մասին - սեռական միությունը սրբություն ա, ամրոց ա, երդում ա, և այլն։ Ու մարդիկ, ովքեր լրիվ կտրված են նախնական կոնտեքստից, նաև ասենք նույնասեռական զույգերը, էդ նույն վերաբերմունքը սեռական կապի շուրջ պրոյեկտում են իրանց հարաբերությունների վրա ( 5 կապիկների էքսպերիմենտն ա լրիվ)։
One_Way_Ticket
22.02.2024, 23:41
Աչքիս վերջում նորմալ եզրակացություն չարեցի։
Գրածդ ամեն ինչի հետ համաձայն եմ, այդ թվում եզրակացության, բայց կարծում եմ՝ այն կարելի է շարունակել։
Հա, մարդիկ էդ հինգ կապիկների պես ավանդույթներով են ապրում, բայց արդյո՞ք դա վատ է։ Տաբուները կյանքին իմաստ են տալիս։ Բացարձակ ռացիոնալ տեսանկյունից կյանքն առանձնապես իմաստ չունի, մնում է կառնիվոր անել ու ընդառաջ գնալ մահին (Վիշապի ականջը կանչի)։
Առավել ևս որ ժամանակակից հասարակությունում դա տաբու էլ չէ, գտի համախոհների, իրենց հետ կառուցի ազատ հարաբերություններ։ Բայց եթե երկու հոգի ուզում են միմյանց հավատարիմ մնալ, ապա շատ էլ լավ են անում, նույնիսկ եթե իրենք էլ հստակ չեն կարող բացատրել, թե ինչու են դա ուզում։
Գրածդ ամեն ինչի հետ համաձայն եմ, այդ թվում եզրակացության, բայց կարծում եմ՝ այն կարելի է շարունակել։
Հա, մարդիկ էդ հինգ կապիկների պես ավանդույթներով են ապրում, բայց արդյո՞ք դա վատ է։ Տաբուները կյանքին իմաստ են տալիս։ Բացարձակ ռացիոնալ տեսանկյունից կյանքն առանձնապես իմաստ չունի, մնում է կառնիվոր անել ու ընդառաջ գնալ մահին (Վիշապի ականջը կանչի)։
Առավել ևս որ ժամանակակից հասարակությունում դա տաբու էլ չէ, գտի համախոհների, իրենց հետ կառուցի ազատ հարաբերություններ։ Բայց եթե երկու հոգի ուզում են միմյանց հավատարիմ մնալ, ապա շատ էլ լավ են անում, նույնիսկ եթե իրենք էլ հստակ չեն կարող բացատրել, թե ինչու են դա ուզում։
Ինձ թվում է, մարդիկ, ովքեր մոնոգամիա են ընտրել, իսկ շատերի համար դա իսկապես հստակ ռացիոնալ ընտրություն է (ոչ թե էություն), գուցե կարող են նաև բացատրել, թե ինչու են դա անում։
Մոնոգամիան ինչ-որ իմաստով ապահովություն ու կայունություն է, իսկ դա շատ կարևոր ասպեկտ է էս ընդհանուր առումով անկայուն, խառը ու քաոտիկ կյանքում։
Բացի դրանից, դա սեփական կարևորության զգացումն է ամրացնում․ ինչ-որ մեկի համար էս խելագար աշխարհում՝ հեղեղված միլիարդավոր մարդկանցով, դու էնքան կարևոր ես, որ ուզում է մենակ քեզ հետ լինել կամ նույնիսկ էնքան կարևոր, որ իր բոլոր կողմնակի ցանկությունները, մտքերն ու արկածախնդրությունը կարող է մի կողմ թողնել հանուն քեզ։ Դրա համար էլ զուգընկերոջ կողմնակի խաղերը շատերի մոտ միանգամից ինքնագնահատականին է հարվածում։
Մարդիկ իրականում ահագին խոցելի արարածներ են ու ինչ-որ մի պստիկ տեղ են փնտրում էս աշխարհում, որտեղ իրենց բոլոր անվստահություններն ու սեփական անձի հետ կապված տագնապները կարող են փարատել։ Ու դա կարող է մի տաք գիրկ լինել, որը միայն իրենցն է։
... (Վիշապի ականջը կանչի)։
Ու՞ր ա :( Կարոտել եմ վիշապագրությունը
One_Way_Ticket
23.02.2024, 02:53
Ինձ թվում է, մարդիկ, ովքեր մոնոգամիա են ընտրել, իսկ շատերի համար դա իսկապես հստակ ռացիոնալ ընտրություն է (ոչ թե էություն), գուցե կարող են նաև բացատրել, թե ինչու են դա անում։
Մոնոգամիան ինչ-որ իմաստով ապահովություն ու կայունություն է, իսկ դա շատ կարևոր ասպեկտ է էս ընդհանուր առումով անկայուն, խառը ու քաոտիկ կյանքում։
Բացի դրանից, դա սեփական կարևորության զգացումն է ամրացնում․ ինչ-որ մեկի համար էս խելագար աշխարհում՝ հեղեղված միլիարդավոր մարդկանցով, դու էնքան կարևոր ես, որ ուզում է մենակ քեզ հետ լինել կամ նույնիսկ էնքան կարևոր, որ իր բոլոր կողմնակի ցանկությունները, մտքերն ու արկածախնդրությունը կարող է մի կողմ թողնել հանուն քեզ։ Դրա համար էլ զուգընկերոջ կողմնակի խաղերը շատերի մոտ միանգամից ինքնագնահատականին է հարվածում։
Մարդիկ իրականում ահագին խոցելի արարածներ են ու ինչ-որ մի պստիկ տեղ են փնտրում էս աշխարհում, որտեղ իրենց բոլոր անվստահություններն ու սեփական անձի հետ կապված տագնապները կարող են փարատել։ Ու դա կարող է մի տաք գիրկ լինել, որը միայն իրենցն է։
Համարձակ պնդում է։ Կախված է իհարկե հասարակությունից։ Ռեյկյավիկի սրճարանի բարիստան ու Սարատակի լանջի հովիվը երևի տարբեր պատասխաններ կտան։ Բայց ընդհանուր ինձ թվում է՝ մարդկանց մեծամասնությունը այդ հարցին պարզապես չի մոտենում այնքան, որքան հիմա մենք ենք մոտեցել։ Մարդ եղած վախտը վերևը լավ օրինակներ բերեց։ Ասենք, մարդը կարող է մոտ ընկեր(ուհի) ունենալ, ում հետ կիսվում է ամեն ինչով, բայց դա խանդ չի առաջացնում։ Իսկ կարող է մեկին իր մարմինը վաճառել չուզելով, ընդամենը 15 րոպեով, հանուն ընտանիքի(!) բարեկեցության, բայց շնորհակալության փոխարեն ապտակ ստանալ։ Էդ տաք գիրկը, միայն քոնը լինելը ռոմանտիկա է, ոչ թե ռացիոնալ ընտրություն։
Էս գրեցի ու հետո տեսա որ էստեղ խոսակցությունը շարունակվել ա։ Եթե շուտ տեսնեի, այլ ձև կգրեի, բայց հիմա տեղադրում եմ ոնց կա։
Իմ կարծիքով հասարակության մեջ, բայց ոչ անպայմանորեն անհատի համար, էդ սխեմայի պատճառը (նորման մոնոգամիան ա, ու դրանից ցանկացած շեղում կատաստրոֆա ա) հենց միայն տնտեսական ա - երեխա ունենալու վտանգը։ Փորձեմ մի քիչ հեռվից գալ։ Ենթադրենք կա ընտանիք 4րդ դարում, որտեղ կա դեռահաս աղջիկ։ Դեռահաս աղջկա արտամուսնական սեռական վարքը պրոբլեմատիկ ա ընտանիքի համար, որտև կարող ա եղած սոված բերաններին մեկն էլ ավելացնի։ Էդ աղջկա սեռական վարքը պետք ա ամեն ձև ճնշել։ Ասելը` “երեխա ես ունեցել` գլուխդ կջարդեմ”-ը մի տարբերակ ա, բայց ոչ արդյունավետ, որտև ոչ մի առանձին էմոցիայի վրա խաղալը, էս դեպքում` վախի, հերիք չի մնայուն սոցիալական նորմ հաստատելու համար։ Ավելի արդյունավետ ա, եթե լինեն նույն նպատակին ծառայող տարբեր գործիքներ, որ մեկը մյուսի համար բուֆեր լինի։ “գլուխդ կջարդեմ”-ի կողքին գալիս ա “աստված ասել ա` ամեն տիպի սիլի-բիլին ամուսնանալուց հետո”, “տղու հետ տեսել ենք` սաղ ազգում բարև տվող չի լինի”, “ընտանիքը սրբություն ա”, “հորդ պատիվը գետնով չտաս” և այլն, ու վախին զուգահեռ էդ աղջկա վրա ազդում են ամոթի, պատվի, իմաստի զգացումի, պատկանելության, հավատքի շուրջ ճնշումով։ Էդ շատ կարևոր թեզը կոդավորվում ա հասարակության մեջ բոլոր հնարավոր ալիքներով ու քանի որ ալիքները շատ շատ են, դժվար ա նույնիսկ հասկանալ, թե մի մարդու մեջ որն ա դոմինանտ, կարևորը մի քանիսը դոմինանտ լինեն, ու գոնե մեկը աշխատի։ Լրիվ նույն տրամաբանությամբ ամուսնու ընտանիքում էլ կարա հարց ա առաջանա, թե ում երեխեքին ա ամուսինը պահում, ու էդ սխեմաները նույն կերպ աշխատում են, որ էդ հարցը չառաջանա։ Փաստացի սա ճնշում ա հենց միայն կնոջ սեռականության վրա, ու կնոջ պարտքն ա համարվում իրան նենց պահել, որ չհղիանա, որ չբռնաբարվի, որտև կինն ա էդ իրավիճակում խոցելի դառնում։ Էս տեսանկյունից ահագին հասկանալի ա թե ինչի ա ամուսնու համար էդ լրիվ անթույլատրելի ու որ ըստ հին ադաթների կարելի ա կնոջը նաև սպանել պատիվը գետնով տալու համար։ Հիմա էլ միջինում տղամարդկանց համար դավաճանվելը ավելի ամոթալի ա համարվում, քան հակառակը։
Կնոջ համար էլ կարևոր ա իմանալ, որ ամուսինը շարունակելու ա հոգ տանել իրա ու իրա երեխեքի մասին։ Իմանալը, որ ամուսինը ուրիշ մեկի հետ սեքս չի անում, նշանակում ա, որ չի լքի, ապահով ա։ Ապահովության զգացումը կինը կառուցում ա նաև մի շարք մտքերով, ասենք` “չի լքի, որտև ես գրավիչ եմ”, “չի լքի, որտև Աստծո առաջ երդում ենք կերել”, “չի լքի, որտև ես եմ իրա առաջ հաց դնում” և այլն։ Ինձ թվում ա` ամուսնու դավաճանության պարագայում կնոջ համար ամենաառանցքային խնդիրը հենց ապահովության կորուստն ա, նույնիսկ եթե առանձին միտքը էն ա, որ “ուրեմն ես սիրուն չեմ”:
Աչքիս վերջում նորմալ եզրակացություն չարեցի։ Էդ բոլոր ճնշումներից առաջանում ա մեր հիմիկվա պատկերացումը կնոջ ու տղամարդու, հետո էլ ցանկացած այլ տիպի զույգի միության մասին - սեռական միությունը սրբություն ա, ամրոց ա, երդում ա, և այլն։ Ու մարդիկ, ովքեր լրիվ կտրված են նախնական կոնտեքստից, նաև ասենք նույնասեռական զույգերը, էդ նույն վերաբերմունքը սեռական կապի շուրջ պրոյեկտում են իրանց հարաբերությունների վրա ( 5 կապիկների էքսպերիմենտն ա լրիվ)։
Բայց տես, էսօրվա արևմտյան հասարակության մեջ, որ երեխա ունենալը պարտադիր չի այնպես, ինչպես առաջ էր, էլ չեմ ասում հոմոսեքսուալ զույգերի մոտ, խանդը, որը պահանջում ա մոնոգամություն, չի հիմնվում էդ նշածդ կոնտեքսներից և ոչ մեկի վրա։
One_Way_Ticket
24.02.2024, 16:00
Բայց տես, էսօրվա արևմտյան հասարակության մեջ, որ երեխա ունենալը պարտադիր չի այնպես, ինչպես առաջ էր, էլ չեմ ասում հոմոսեքսուալ զույգերի մոտ, խանդը, որը պահանջում ա մոնոգամություն, չի հիմնվում էդ նշածդ կոնտեքսներից և ոչ մեկի վրա։
Իր ասածն էլ ոնց որ հենց դա է։ Մարդիկ գրքերից, կինոներից, շրջապատից սովորում են, որ ճիշտը մոնոգամիան է։
Իր ասածն էլ ոնց որ հենց դա է։ Մարդիկ գրքերից, կինոներից, շրջապատից սովորում են, որ ճիշտը մոնոգամիան է։
Խանդի զգացմունքը սովորելու արդյու՞նք է միթե։
Խանդի զգացմունքը սովորելու արդյու՞նք է միթե։
Խանդը շատ հետաքրքիր թեմա է իրականում:
Կան առաջնային զգացմունքներ, որոնք ունիվերսալ են ու էվոլյուցիայի ընթացքում կենսաբանորեն ամրապնդված, օրինակ՝ վախը, զայրույթը, ուրախություն, զարմանքը:
Խանդը դրանց շարքին չի պատկանում ու նաև ավելի ուշ է ձևավորվում՝ ինգնագիտակցության հետ միասին: Ավելին, խանդը մեծամասամբ միայն մարդկանց կողմից ապրվող զգացմունք է. կենդանական աշխարհում միայն առավել զարգացած սոցիալական համակարգեր ունեցող կենդանիների, օրինակ՝ պրիմատների մոտ է հնարավոր դիտարկել խանդի զգացմունք:
Մյուս կողմից, բնության մեջ հաճախ են զուգընկեր ունենալու համար տարվող մարտահրավերներ ու կռիվներ հանդիպում, բայց դրանք հենց ուղիղ բազմանալու, գոյատևելու բնազդի վրա են հիմնված, այլ ոչ թե խանդի զգացմունքի, որը մարդիկ են ապրում:
Դրանով, կարելի է մտածել, որ խանդը իսկապես «սոցիալական» զգացմունք է և նաև ինքնագիտակցության վրա է հիմնված, որը սակայն շատ խորքերում գուցե նաև բնազդային հիմքեր ունի:
One_Way_Ticket
24.02.2024, 19:32
Խանդի զգացմունքը սովորելու արդյու՞նք է միթե։
Երևի թե չէ։ Բայց մարդիկ հակված են խանդելու ոչ միայն իրենց զուգընկերոջը։ Ռուսերեն խոսք կա․ девушка ревнует своего парня, чужого парня, бывшего парня и вооон того симпатичного мальчика։
Պարզապես մոնոգամիայի դեպքում իրենց կարող են թույլ տալ այդ խանդը դրսևորել։
մարդ եղած վախտ
25.02.2024, 01:03
Գրածդ ամեն ինչի հետ համաձայն եմ, այդ թվում եզրակացության, բայց կարծում եմ՝ այն կարելի է շարունակել։
Հա, մարդիկ էդ հինգ կապիկների պես ավանդույթներով են ապրում, բայց արդյո՞ք դա վատ է։
Կարծում եմ՝ էն, որ պրիմատները սոցիալական նորմերը սերունդներով փոխանցելու հատկություն ունեն, օգնել ա, որ ամեն սերունդ զրոյից անիվ (սոցիալական) չհորինի, ու էդ շատ կարևոր ա եղել մեր գոյատևման համար։ Բայց դրա մյուս կարևոր կողմն էլ էն ա, որ ինչքան էլ կայուն լինեն նորմերը, իրանք պետք ա նաև ճկուն լինեն, ու միջավայրի հետ թեկուզ դանդաղ, բայց փոխվեն։ Հիմա իմ կարծիքով էս թեմայի շուրջ հասարակական նորմերը փոխվելու տեղ ունեն ու փոխվում են։ Գրառումս դիտարկում էր սրա շուրջ. իրականում մեծ կոնֆլիկտ չունեմ հասարակության (գոնե էս հասարակության) կայունության ու փոփոխականության հետ։
Տաբուները կյանքին իմաստ են տալիս։ Բացարձակ ռացիոնալ տեսանկյունից կյանքն առանձնապես իմաստ չունի, մնում է կառնիվոր անել ու ընդառաջ գնալ մահին (Վիշապի ականջը կանչի)։
Առավել ևս որ ժամանակակից հասարակությունում դա տաբու էլ չէ, գտի համախոհների, իրենց հետ կառուցի ազատ հարաբերություններ։ Բայց եթե երկու հոգի ուզում են միմյանց հավատարիմ մնալ, ապա շատ էլ լավ են անում, նույնիսկ եթե իրենք էլ հստակ չեն կարող բացատրել, թե ինչու են դա ուզում։
Ինձ թվում ա՝ առանձին մարդիկ ու իրանց վարքը իմ գործը չեն։ Եթե մեկի կյանքին տաբուները իմաստ են տալիս, կամ կարնիվոր անելով մեկը էկզորսիզմի ա ենթարկվում, ապա իրանց կարծիքը չկիսելով ուրախ եմ, եթե մարդիկ իրանց բավարարված են զգում։ Նույնն էլ մոնոգամիայի հարցում (ինքս հիմա մոնոգամ եմ), կամ ցանկացած այլ աշխարհընկալման, ասենք՝ կրոնի - ուրախ եմ, եթե մարդիկ անում են էն, ինչ իրանց երջանկացնում կամ հոգեկան հավասարակշռություն ա բերում։
Բայց ամեն դեպքում կարող եմ կարծիք հայտնել, թե իմ կյանքի պարագայում ինչի եմ նախընտրում փայտակերությունը՝ բադակերության, պոլիգամիայի գաղափարը՝ մոնոգամիայի գաղափարին, ագնոստիկությունը՝ կրոնին։
Կարող եմ նաև կարծիք հայտնել նրա մասին, թե հասարակությունը ինչի ա հակված էդ “հավատալիքներին” կամ ոնց են դրանք ազդում հասարակության վրա։ Առհասարակ կարծիք հայտնել, կարծեմ, կարելի ա։
Խանդը շատ հետաքրքիր թեմա է իրականում:
Կան առաջնային զգացմունքներ, որոնք ունիվերսալ են ու էվոլյուցիայի ընթացքում կենսաբանորեն ամրապնդված, օրինակ՝ վախը, զայրույթը, ուրախություն, զարմանքը:
Խանդը դրանց շարքին չի պատկանում ու նաև ավելի ուշ է ձևավորվում՝ ինգնագիտակցության հետ միասին: Ավելին, խանդը մեծամասամբ միայն մարդկանց կողմից ապրվող զգացմունք է. կենդանական աշխարհում միայն առավել զարգացած սոցիալական համակարգեր ունեցող կենդանիների, օրինակ՝ պրիմատների մոտ է հնարավոր դիտարկել խանդի զգացմունք:
Մյուս կողմից, բնության մեջ հաճախ են զուգընկեր ունենալու համար տարվող մարտահրավերներ ու կռիվներ հանդիպում, բայց դրանք հենց ուղիղ բազմանալու, գոյատևելու բնազդի վրա են հիմնված, այլ ոչ թե խանդի զգացմունքի, որը մարդիկ են ապրում:
Դրանով, կարելի է մտածել, որ խանդը իսկապես «սոցիալական» զգացմունք է և նաև ինքնագիտակցության վրա է հիմնված, որը սակայն շատ խորքերում գուցե նաև բնազդային հիմքեր ունի:
Երեք տարեկան երեխան դրսևորում է խանդի վառ արտահայտված զգացմունք նորածին քույրիկի կամ եղբոր հանդեպ, երբ հայտնաբեում է, որ վերջինիս հանդեպ նույնքան կամ առավել ուշադրություն կա։ Սա դժվար "սոցիալական" զգացմունք կանվանես․ ոչ տեսել է, ոչ էլ սովորել էդ խանդը մի ուրիշի օրինակից։ Ուրեմն, երևի առաջնային կամ բնազդային է խանդի զգացմունքը, շատ էլ որ ինքնագիտակցության է վրա հիմնված։ Խանդի զգացմունքն էլ, երևի թե, առաջացրել է մոնոգամիայի պահանջ։ Բայց դա չի պատասխանում էս դիսկուսիայի առաջնային հարցին․ ինչու՞ է սեռական ակտն ավելի խանդելի, քան այլ տեսակի շփումները։ Ճիշտն ասած, չգիտեմ։
One_Way_Ticket
25.02.2024, 17:58
ինչու՞ է սեռական ակտն ավելի խանդելի, քան այլ տեսակի շփումները։ Ճիշտն ասած, չգիտեմ։
Ինձ թվում է՝ ձևավորվել է բնական ընտրությամբ։ Ովքեր խանդել են, ոչնչացրել են հակառակորդներին և/կամ նրանցից արդեն ծնված երեխաներին։
Ինձ թվում է՝ ձևավորվել է բնական ընտրությամբ։ Ովքեր խանդել են, ոչնչացրել են հակառակորդներին և/կամ նրանցից արդեն ծնված երեխաներին։
Այսինքն, նորից սերնդատվության վարկածն ա առաջ գալիս, քանի որ սեռական ակտը ուղիղ կապված ա դրա հետ։ Բայց նոր ժամանակներում, երբ սերնդատվության հանդեպ վախը դարձել ա ոչ ակտուալ, նորից հենց սեռական ակտն ա ավելի խանդելի, քան որևէ այլ տեսակի հարաբերություն կամ շփում։ Հինգ կապիկների մոդելն էդքան էլ չի հարմարվում էս երևույթին։ Խանդում են ոչ թե որովհետև ձևը տենց ա՝ տեսել են, որ պետք ա խանդել, այլ խանդում են բնազդային զգացմունքի մակարդում՝ ինչպես սերն ա, ատելությունը, քնքշանքը, վիրավորանքը։ Այ էս վերջինը՝ վիրավորանքը, խանդի հետ միաժամանակ ա առաջանում, ձեռք-ձեռքի տված զգացմունքներ են, ու էդ մասին արդեն գրել եմ՝ վիրավորանքը էգոյի հետ կապված զգացմունք ա, ինչպես և խանդը։ Ու հիմա մտածեցի՝ սեռական ակտն ավելի՛ խանդելի ա, քան ռեստորանում ճաշելը, երևի որովհետև սեքսի մեջ գերագույն հաճույքն ա ենթադրվում՝ անկառավարելի կրքի վրա հիմնված, իսկ գերագույն հաճույքն էլ (ուրիշի հետ) հիմք ա դառնում գերագույն խանդի համար։
մարդ եղած վախտ
26.02.2024, 18:19
Այսինքն, նորից սերնդատվության վարկածն ա առաջ գալիս, քանի որ սեռական ակտը ուղիղ կապված ա դրա հետ։ Բայց նոր ժամանակներում, երբ սերնդատվության հանդեպ վախը դարձել ա ոչ ակտուալ, նորից հենց սեռական ակտն ա ավելի խանդելի, քան որևէ այլ տեսակի հարաբերություն կամ շփում։ Հինգ կապիկների մոդելն էդքան էլ չի հարմարվում էս երևույթին։ Խանդում են ոչ թե որովհետև ձևը տենց ա՝ տեսել են, որ պետք ա խանդել, այլ խանդում են բնազդային զգացմունքի մակարդում՝ ինչպես սերն ա, ատելությունը, քնքշանքը, վիրավորանքը։ Այ էս վերջինը՝ վիրավորանքը, խանդի հետ միաժամանակ ա առաջանում, ձեռք-ձեռքի տված զգացմունքներ են, ու էդ մասին արդեն գրել եմ՝ վիրավորանքը էգոյի հետ կապված զգացմունք ա, ինչպես և խանդը։ Ու հիմա մտածեցի՝ սեռական ակտն ավելի՛ խանդելի ա, քան ռեստորանում ճաշելը, երևի որովհետև սեքսի մեջ գերագույն հաճույքն ա ենթադրվում՝ անկառավարելի կրքի վրա հիմնված, իսկ գերագույն հաճույքն էլ (ուրիշի հետ) հիմք ա դառնում գերագույն խանդի համար։
Ինձ թվում ա խանդ առաջացնելու առումով սեռական ակտը հեչ էլ ունիկալ չի։ Մարդիկ կարող են խանդ ապրել նաև զուգընկերոջ հոբբիների կամ անկենդան իրերի, ասենք՝ մեքենայի նկատմամբ։ Ու հարցը միայն հաճույքը չի։ Մարդիկ կարող են գերագույն հաճույք ապրել սար բարձանալուց ու վստահ եմ՝ ոմանք կասեն, որ սարի գլխին արևածագ դիմավորելը ոչ մի սեռական հաճույքի հետ չի համեմատվի։ Այլ հարց ա, որ խանդի այլ դրսևորումները հասարակությունը համարում ա էմոցիոնալ զեղումներ, իսկ սեռական ակտի կամ պոտենցիալ սեռական ակտի դեպքում՝ լրիվ արդարացված։ Էդ առումով ա խանդը սոցիալական, որ հասարակությունն ա "որոշում", թե որ խանդն ա ընդունելի, որ խանդն ա, որ իռացիոնալ ա, ու պետք ա հաղթահարել։ Հասարակությունը դեռ ասում ա ֊ սեռական ակտի պարագայում խանդը նորմալ ա, պետք ա պահել, որտև հասարակության "հիշողությունը" սեռական ակտը կապում ա սերնդի հետ (ստեղ էլի գալիս ենք 5 կապիկներին)։
Ինձ թվում ա խանդ առաջացնելու առումով սեռական ակտը հեչ էլ ունիկալ չի։ Մարդիկ կարող են խանդ ապրել նաև զուգընկերոջ հոբբիների կամ անկենդան իրերի, ասենք՝ մեքենայի նկատմամբ։ Ու հարցը միայն հաճույքը չի։ Մարդիկ կարող են գերագույն հաճույք ապրել սար բարձանալուց ու վստահ եմ՝ ոմանք կասեն, որ սարի գլխին արևածագ դիմավորելը ոչ մի սեռական հաճույքի հետ չի համեմատվի։ Այլ հարց ա, որ խանդի այլ դրսևորումները հասարակությունը համարում ա էմոցիոնալ զեղումներ, իսկ սեռական ակտի կամ պոտենցիալ սեռական ակտի դեպքում՝ լրիվ արդարացված։ Էդ առումով ա խանդը սոցիալական, որ հասարակությունն ա "որոշում", թե որ խանդն ա ընդունելի, որ խանդն ա, որ իռացիոնալ ա, ու պետք ա հաղթահարել։ Հասարակությունը դեռ ասում ա ֊ սեռական ակտի պարագայում խանդը նորմալ ա, պետք ա պահել, որտև հասարակության "հիշողությունը" սեռական ակտը կապում ա սերնդի հետ (ստեղ էլի գալիս ենք 5 կապիկներին)։
Էնքան էլ համաձայն չեմ։ Սեռական ակտի մասին իմանալիս ապրած խանդի/ցավի առանձնահատուկ ուժգնությունը կարծում եմ բավական բնատուր զգացմունք է, ու քիչ կապ ունի հասարակության ընդունված ռեակցիայի հետ։ Դա նաև կապված է հարաբերության բնույթի "ինտիմ" առանձնահատկության հետ, ինչը հատուկ չէ սար բարձրանալուն, ավտոյի հանդեպ հատուկ կրքին, կամ նույնիսկ ուրիշի հետ առանձին ճաշելուն։ Ինտիմը ենթադրում է գաղտնիք, թաքնված մի բան, իսկ անիմանալիի դեպքում մարդ ինչ հրեշներ ասես չի կարող պատկերացնել։ Ու այդպես, անգամ ամենաչնչին ու աննշան սեռական ակտի համար էլ զուգընկերը ենթադում է չգիտեմինչ վերաբերմունքներ ու ավելի է խանդում, քան մի որևէ այլ՝ ավելի տեսանելի, ոչ ինտիմ վերաբերմունքի՝ հանձինս զրույցի, ճաշի ու միասին սար բարձրանալու։
մարդ եղած վախտ
27.02.2024, 18:21
Էնքան էլ համաձայն չեմ։ Սեռական ակտի մասին իմանալիս ապրած խանդի/ցավի առանձնահատուկ ուժգնությունը կարծում եմ բավական բնատուր զգացմունք է, ու քիչ կապ ունի հասարակության ընդունված ռեակցիայի հետ։ Դա նաև կապված է հարաբերության բնույթի "ինտիմ" առանձնահատկության հետ, ինչը հատուկ չէ սար բարձրանալուն, ավտոյի հանդեպ հատուկ կրքին, կամ նույնիսկ ուրիշի հետ առանձին ճաշելուն։ Ինտիմը ենթադրում է գաղտնիք, թաքնված մի բան, իսկ անիմանալիի դեպքում մարդ ինչ հրեշներ ասես չի կարող պատկերացնել։ Ու այդպես, անգամ ամենաչնչին ու աննշան սեռական ակտի համար էլ զուգընկերը ենթադում է չգիտեմինչ վերաբերմունքներ ու ավելի է խանդում, քան մի որևէ այլ՝ ավելի տեսանելի, ոչ ինտիմ վերաբերմունքի՝ հանձինս զրույցի, ճաշի ու միասին սար բարձրանալու։
Սեռական ակտի մասին մարդկանց պատկերացումները շատ տարբեր են տարբեր հասարակություններում/ցեղերում։ Ասենք ցեղ կա, որտեղ դեռահաս տղաները պետք ա ցեղի տարիքով տղամարդկանց օրալ սեքս մատուցեն իրանց "հասունացման արարողության" ժամանակ։ Հիմա դա խանդելի ա՞ իրանց համար, իսկ մեզ համար թեմա ա։ Ոնց հոգեբաններն են ասում՝ ահավոր ցավը առաջանում ա ոչ թե զուտ երևույթից, այլ թե մարդ ինչ նշանակություն ա տալիս երևույթին։ Երբ դու ասում ես սեռական ակտը "ինտիմ" ա, գաղտնի ա, և այլն, նորից վերադառնում ենք նրան, որ սեռական ակտը մեր հասարակությունում ինչ֊որ տիպի կոնտրակտ ա, էդ կոնտրակտի խախտումը մեծ խնդիր ա։ Պարզ ա, որ դրա շուրջ համաձայնությունների "խախտումը" ահավոր ցավ ա առաջացնելու։ Քննարկման իմաստը ի սկզբանե ոչ թե ցավի քննարկումն ա, այլ էն իմաստների, որ մենք կապում ենք սեռական ակտի հետ։
Առավել ևս, որ պատմականորեն ինտիմն էլ հեչ մի ինտիմ չի։ Ասենք՝ 2 սենյականոց խռուշչովկում կիսուր֊կեսրար֊տալ֊տեգր֊տեգոր կնկա քթի տակ 4 երեխա ունենալու ինտիմը ո՞րն ա։
Սեռական ակտի մասին մարդկանց պատկերացումները շատ տարբեր են տարբեր հասարակություններում/ցեղերում։ Ասենք ցեղ կա, որտեղ դեռահաս տղաները պետք ա ցեղի տարիքով տղամարդկանց օրալ սեքս մատուցեն իրանց "հասունացման արարողության" ժամանակ։ Հիմա դա խանդելի ա՞ իրանց համար, իսկ մեզ համար թեմա ա։ Ոնց հոգեբաններն են ասում՝ ահավոր ցավը առաջանում ա ոչ թե զուտ երևույթից, այլ թե մարդ ինչ նշանակություն ա տալիս երևույթին։ Երբ դու ասում ես սեռական ակտը "ինտիմ" ա, գաղտնի ա, և այլն, նորից վերադառնում ենք նրան, որ սեռական ակտը մեր հասարակությունում ինչ֊որ տիպի կոնտրակտ ա, էդ կոնտրակտի խախտումը մեծ խնդիր ա։ Պարզ ա, որ դրա շուրջ համաձայնությունների "խախտումը" ահավոր ցավ ա առաջացնելու։ Քննարկման իմաստը ի սկզբանե ոչ թե ցավի քննարկումն ա, այլ էն իմաստների, որ մենք կապում ենք սեռական ակտի հետ։
Առավել ևս, որ պատմականորեն ինտիմն էլ հեչ մի ինտիմ չի։ Ասենք՝ 2 սենյականոց խռուշչովկում կիսուր֊կեսրար֊տալ֊տեգր֊տեգոր կնկա քթի տակ 4 երեխա ունենալու ինտիմը ո՞րն ա։
Ինտիմը զացողությունների ապրման խորությունն ա, բայց հա, ո՞վ ասաց, որ այլ տեսակի սոցիալական շփման ժամանակ խորություն չկա, ու նաև՝ սեռական ակտի զգացողություններում գուցե ընդհանրապես ոչ մի խորություն էլ չկա, ու ինչպես ասում են՝ անասնական կիրք կամ բնազդներ են՝ վայրկյաններ տևող։ Տղամարդիկ, որ ավելի հակված են պատահական կապերի (կամ պատահական սեռական ակտերի)՝ էդ "կենդանական" պահանջները բավարարելու, դա կհաստատեն։
մարդ եղած վախտ
28.02.2024, 17:31
ճիշտն ասած տղամարդկանց նկատկամբ էդ կարծրատիպն էլ չեմ կիսում։ Լիքը հասարակություններում (մատրիարխալ կամ մայրական գծով ժառանգականություն փոխանցող) էլ լրիվ հակառակն ա ֊ կինն ա հակված պատահական կապերի՝ "կենդանական" պահանջները բավարարելու համար։
մարդ եղած վախտ
28.02.2024, 19:30
*ժառանգություն