PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Յոհաննեսբուրգ



Յոհաննես
14.06.2015, 01:13
Եղիցի խավար :))
Բուրգինիո սկսում ենք համատեղ գործունեություն ծավալել:Լսի,ուրեմն մի տարի առաջ էլի էստեղ նստած տվայտվում էի ու էլի XX-ի Intro-ն էի լսում,մի տարի անցավ գնացի բանակ ընթացքում օտպուսկ եկա,հիմա էլի օտպուսկի մեջ եմ,բայց էլի եկել նստել լսում եմ նույն երաժշտությունը ու էլի տվայտվում:Ինչի՞ համար,լուրջ չգիտեմ:Հիմա ախր էլ ոչ մի տանջող հարց չկա,ինչ պետք էր ինձ իմացել եմ,էլ հավատս էլ եմ կորցրել իմ առաջվա ես-երին չեմ էլ հավատում,հա ահագին հասունացել եմ,մտածելակերպս էլ է փոխվել,հիմա ավելի շփվող եմ,էլ առաջվա կոմպլեքսավորված էրեխեն չեմ,հիմա շատ եմ խմում,ծխում եմ(մենակ ակումբցիները գիտեն սրա մասին) ու էլի տանջվում եմ:ԷՕֆ եսիմ էհ
Բայց սաղ հեչ,էսօր էլի գոռաց,զարմացանք,մի ակնթարթում 3-ից 18 տարեկան վախտերս աչքիս դեմով անցավ,լավ վախեցա:Երևի գոռոցն էր էլի,որ հիմա էլ եմ վախեցած:Հետաքրքիր է էլի, կորած-մոլորած դաշտերում անտեր ու դուրս գցած գիշերները մեն-մենակ չեմ վախենում,բայց հիմա ապահով նստած ներսից սեխմում է:
Օֆ բուրգինիո չգիտեմ-չգիտեմ սաղ սուտ է,միակ ճիշտ բանը-ադրենալին,սեկս,կանեփ:roll

Յոհաննես
17.06.2015, 23:10
Վերջին անգամ էսքան մեկ էլ իմ նախկին մարմնի մեջ էի խմել:Էնպես որ սկսեմ անկեղծանալ:
Ասեմ ձեզ բանակում ամեն ինչ էդքան էլ լավ չի:Եթե կարդում ես էս ու դու ակումբցի ես ակումբի հիմնակական գաղափարներին կողմ մարդ,գրողը տանի դու մատդ կտի,բանակում սև օրեր կունենաս:Բանակում լավ բանը օտպուսկն է ու ուվալնյատը,ուրիշ լավ բան չկա:Չնայած եսիմ կայֆ պահեր էլ կան,եթե բանակը չլիներ էս կայֆ օրը չէր լինի:
Վաղը գնում եմ,էլի միօրինակ կյանք,ձանձրալի ու տանջալից:Էս ամենը մի կողմ բանակից էլ չխոսեմ:
Ամփոփում եմ իմ օտպուսկը...
Հավես օրեր էին,երկու օր հանդիպեցի ակումբցիներին:Իմ ամենասիրելի ակումբցուն՝Կակտուսին,դրանից երջանիկ բան էլ չէր էլ կարա լիներ:Կակտուսկի համար պատարստ եմ հենց հիմա մահանալ,կամ հավերժ ապրել,կամ հավերժ ծառայել բանակում մենակ թե ինքը իրան երջանիկ զգա,երևի դրանից ավելի կարևոր բան իմ կյանքում չկա:Առանց էդ էլ իմ կյանքում կարևոր ոչ մի բան չի մնացել:Հա չմոռանամ էն Դատարկի մասին էլ ասել,լավ տղա է,շատ լավ,ափսոս էսօր չստացվեց...հլը իմ մոտ չի ուշ կլինի ու ես էլ չեմ փորձի ընկերս է վերցնելու:
Մի քիչ առաջ եմ տուն եկել,հա զարմանալի է որ էսքան շուտ եմ տուն հասել,բայց մերոնց համբերությունն էլ սպառվեց....
Գրողը տանի սաղ հեչ,էսօր իմ տաքսիստը ինձնից խմած էր...Կոմիտաս գալու փախարեն ավան էինք գնացել....բայց սիրեցի իրան...նման էինք իրար,երկուսս էլ էնքան էինք լագել որ մեզ կորցրել էինք...
Դե էլի գնում եմ,հլը օտպուսկ ունեմ գալու,բայց դժվար էլ մերոնք թողնեն որ գամ....համենայնդեպս կհանդիպենք օրերից մի օր...երևի

Յոհաննես
19.06.2015, 21:13
Մեծ լոմկա....էլի ՊՆ,էլի միօրինակ կյանք,ուղղակի հիմա լոմկա եմ ու փորձում եմ էլի հարմարվել ՊՆ-ին: Կարծում եմ լսել եք որ Լյովը էլ ՊՆ-ում չէ,դրանից էլ պրծա:
Բայց ախր օտպուսկս,էդ լագած ապրելակերը ինձ դուր էր գալիս... էս բերածս գրքերն էլ որ չլինեին կցնդեի...
Օֆ-օֆ-օֆ գնամ անջատեմ ինձ,բան չմնաց 1 տարի հետո կգամ անորոշ ու անիմաստ կյանք....Հ.Գ. Դարձել եմ դժգոհի անկյուն

Յոհաննես
21.06.2015, 16:43
Օրագիր բացելը իսկապես լավ միտք էր.
Էսօր ամբողջ օրը իմ հին գրառումներն էի կարդում,էնքան ծիծաղացի հումորս վերականգնվեց:Բայց դե լավ օրեր էին,կարոտով եմ հիշում:
Լավ վերհիշելով անցյալը 2011թվի հոկտեմբերի 8-ի վրա կանգ առա:Ուրեմն էս ժամանակ Հայ Ասպետին էի մասնակցում, երկրորդ խաղը հաղթելով արշավի գնացինք:Գնացել էինք Սպիտակավոր,հենց հասանք Նժդեհի գերեզմանին էս Հայ Ասպետի դպրոցի երեխեքը նստան սկսեցին լաց լինել: Բան չհասկացա,հետո նոր իմացա,որ պատճառը մյուս երեխեքի լավ տրամադրությունն էր(մեր մեջ ասած սրանց մեջ էլ իսան չկար),որ գալով նժդեհի գերեզմանին մարդիկ կատակել են,մյուսները դժգոհել են ճանապարհի դժվարությունից,իսկ մի քանի հոգի էլ (ի դեմս ինձ) բլոտ են խաղացել: Հիմա ասածս էն է,որ մինօև հիմա էլ չհասկՑա իրանց լաց ու կոցի պատճառը:Հետո էդ երեխեքը մեծացան Հայ Ասպետն էլ մոռացան,Նժդեհին էլ,իմ բլոտ խաղալն էլ: Իսկ ես դեռ ամեն ինչ հիշում եմ: ԵՍիմ էհ,էս մարդկանցից բիան չեմ հասկանում:Գնամ-գնամ,էլի մտածեմ,էնքան մինչև էլի ցնդեմ ու էլի չուզենամ մտածել...

Յոհաննես
23.06.2015, 00:04
Բլին...Երբեք չէի մտածի,որ Fremman-ի սֆաթը տեսնելուց էդքսն կուրախանամ,որ ինքը միակ ակումբցին է ում հետ հավեսով բարբառով եմ խոսում ու ընդհանրապես ակումբից իմ ամենամոտ ընկերն է դարձել:Բա որ մի անգամ գնացել բուժկետ էի պառկել,էդ ինչ հավես անցան էդ երեք օրերը:
Չէ,իսկապես շատ եմ փոխվել:Մի ժամանակ մառշուտկա չէի նստում,որ չասեմ կանգառում պահեք,էդ երկու բառ ասելը իմ համար գերխնդիր էր.մի անգամ նստեցի իջնելուս ժամանակն էր.,բայց չկարեցա ասեմ,էդպես մի հինգ կանգառ հետո նոր մեկը իջավ ես էլ հետը իջա:Բանակը էդ կոմպլեքսների հախից էլ եկավ,հիմա դիվիզիոնի ամենաշփվող մարդը ես եմ....իրոք որ բլին

Յոհաննես
25.06.2015, 04:50
S.O.A.D.-ի համերգը,մեր դիվիզիոնի տղեքը ու էս ցույցերը փոխեցին իմ կարծիքը մեր երիտասարդության նկատմամբ: Շփվելով տարբեր զարգացվածության,մակարդակի ու մտածելակերպի տեր մարդկանց հետհասկացա,որ իսկապես մեր երիտասարդերը կարող են հիմք դառնալ նոր Հայաստանի համար: Նախընտրական քարոզարշավիս ելույթը ավարտելով անցում կատարեմ դեպի դառը իրականություն:
Այ մարդ իմ համար արդեն լրիվ մեԳա համ հասարակությունը,համ լույսի գինը ու առավելևս ռոսիոն: Չնայած եթե մի փոքր էլ մտածեմ կգամ էն եզրահանգմանը,որ բոլորի համար էլ մեԳա:Ցույցերին հիմնականում գնում են,որովհետև կայֆ է ու իսկապես կայֆ է:Էդ մթնոլորտը,էդ վիճակները ու էս մարդկանց իրոք հասկանում եմ:Մի մասը գնում է քանի որ լոքշ է,հա դե իրանց էլ չես կարա մեղադրես,պարապ էին,մի քանի օր կյանքները հետաքրքրությամբ կլցվի:Մի մաս էլ կա գնում է էգ տեսնելու,դե իրանց էլ հո չեմ մեղադրի,ավելին ասեմ ես իրան ց էլ եմ հասկանում:Մի մասն էլ ազգի նվիրյալ զավակներն են գնում են պայքարի,իրանք հիմնականում նոր ստեղծված մանր մունր կուսակծություններն են,որոնք ուզում են ճանաչում ձեռք բերեն ու էն ֆբ-ի հեղափոխականները(ճիշտ է դե իրանց կեսը փողով ցույցի գնացողներն են բայց դե) որոնք չեն կարա չգնան,էդ ցույցերը իրանց սպրելակերպն է,իրանց համար օդի ու ջրի պես բան է:Դե էլի մարդիկ կան,որ գնում են գաղափարական պայքարի,մի քանի տարօրինակ մարդ էլ կան:Էս մասսան ինձ զարմացնում է իր անհետաքրքրությամբ,սրանք գնում են ցույցերի քանի որ լուսի գները ուզում են բարձրացնեն....այ քեզ բաաան....
Հետաքրքիր է ես որ մասի մեջ կլինեի :think

Յոհաննես
02.07.2015, 23:21
Հիշում եմ ուստա Վարդանին,գրողը տանի ինչքան էի կապնվել հետը,շատ հարազատ մարդ էր դարձել ու որ աստիճանների գործը ավարտեց ահավոր ծանր էի տանում բաժանումը:Չգիտեմ թե ինչի էի էդքան կապնվել էդ բազմակողմանի զարգացած,գողագան,հումորով,լևոնական ուստի հետ,բայց մեծ հաճույքով եմ հիշում մեր զրույցները ու ընդհանուր էդ ջահել վախտերը...հիմա իմ բանակի մոտ ընկերներն են գնում,ես էգոիստ եմ ու տխրում ինձ համար,որ իրանք էլ իմ հետ չեն ու գրողը տանի ամենավատն էլ իմ փոփոխական բնավորությունն է,բայց մեկ է ամեն ինչ անելու եմ կապը պահելու համար,ի դեպ մեկին էլ խորհուրդ եմ տվել,որ ակումբ գրանցվի:
Վաղը գնում եմ չոլերում բրախվեմ ու գրողը տանի առանց Արամիս,Խչոյիս ու Մակյանիս...է ընկեր Սևոյան,բան չմնաց

Յոհաննես
04.07.2015, 13:26
Շոգ,բաց դաշտ,դժվար ֆիզիկական աշխատանք,մի քանի բ.տ.,հավես զրույցներ,ցնդելու մայրամուտներ,թեթև քամի,ցորյանի ծովեր,երազանքներ,անորոշ ապագա

Յոհաննես
18.07.2015, 08:00
Ձեռքիս վերքերը ամեն քլունգի հարվածից հետո սկսում են արնահոսել:էս 15 օրվա մեջ ամեն օր 14ժամից ավել աշխատել եմ:Սևացել եմ,հենց մութը ընկնում է չեմ երևում:Արդեն սովորել եմ խոզի ապրելակերպին:Հենց հիմա ուսերիս վրա 1սմ փոշի կա:Ինչ մնում է շորերին ես կլռեմ:Ի դեպ սիգարետ չկա,ոչ էլ կոֆե

Յոհաննես
21.07.2015, 23:11
Նեռվերս հալումաշ եղավ,լավ էլի իմ հրաշք դիվիզիոնը դարձավ զիբիլնոց:Սաղ ցնդած,անշնորք,հոդվածավոր պիդռներին բերեցին մեր մոտ:Ահավոր փնթի մարդիկ են,ուստավս դարձավ կապիկություն,ընկերներիս մեծ մասը զորացրվեց,մի մասը տեղափոխվեց:Շատերին էդպես էլ հրաժեշտ չտվեցի`պոստում էի:Իսաններին կարելի է մատների վրա հաշվել արդեն:Պոստ եմ ուզում գնամ հանգիստ դքին տամ լռվեմ:Նյարդային համակարգս ջարդվել է

Յոհաննես
02.08.2015, 16:45
Ահագին ժամանակ ուզում էի մի բան գրեի,ամբողջ կառաուլի ընթացքում շարադրում էի գրառմանս բովանդակությունը,բայց հիմա գրելու բան չկա էլ:Երևի:
Մաս 1-Կում մը աղբրեն
Մի քանի օր առաջ թուրքը որոշեց ու կրակեց մեր վրա:Չեք հավատա,բայց ողջ եմ մնացել ու եթե անկեղծ լինեմ մի այլ տիպի հավես էր,մի ակնթարթում ինչ ասես մտածեցի,ադրենալինի կուտակումներ:Էս ամենը մի կողմ խրամատի ճանապարհին մի աղբյուր կար,հենց մի կում խմեցի էդ աղբյուրից ցավերս,հոգսերս,դարդերս միանգամից լքեցին ինձ:Աստվածային աղբյուր էր,մի օր հետ եմ գնալու ու հենց էդ աղբյուրից ջուր խմելու համար:Հետո վերադառնալու եմ էն ժայռի մոտ,բայց մենակ չէ,ուզում եմ էդ ժայռը նվիրել մեկին ով կարա իմ նման էդ ժայռը զգալու...

Յոհաննես
12.08.2015, 12:42
Իմ հին ես-երը նստած ծիծաղում են:Ես էլ չգիտեմ ինչ կա էդ երեխու մեջ,որ միանգամից ուղեղս անջատվեց:Գրողը տանի իր փոքր հալով ինձ խառնեց,սովորական աղջիկ է էլի...էհ ամոթ ինձ,բայց մեկա երևի առաջին անգամ իսկապես սիրահարվել եմ....
Էս գրառումն էլ անում եմ,որ մի քանի ամսից կարդամ ու ծիծաղեմ

Յոհաննես
13.08.2015, 20:22
Էն փոքր երեխեն,որ արդեն պիտի մոռացած լինեի դարձել է օդի ու ջրի պես մի բան:Փոքր,թիթիզ,ձևիստ,սիրուն աղջիկ է ապուշի նման սիրում եմ:Մի օրում փիլիսոփայությունը հօդս ցնդեց հիմա ամբողջ օրը խոսում եմ հետը ու ախր իմ առաջվա պատկերացումներին լրիվ հակառակ կյանք կլինի եթե շարունակեմ իրա հետ շփվել:Հա մեկ-մեկ ծիծաղում եմ ինձ վրա,բայց մեկա էդ աղջիկը հրաշք է

Յոհաննես
01.09.2015, 16:03
Մե հրաշք բան է սեպտեմբերի 1-ի մասնակից չլինելը:Սաղ կյանքս չսիրեցի ոչ դպրոց,ոչ համալսարան.:Չնայած դպրոցի ֆուտբոլի պահերը հաճույքով եմ հիշում:
Մե հրաշք բան է էն գիտակցումը,որ մյուս տարի էս օրը դու էլ համազգեստով չես լինի:Բայց մենակ էդ գիտակցելը,թե չէ ամենայն հավանաանությամբ մյուս տարի էս օրը շատ բան կտայի,որ էլի համազգեստով լինեի:
Մե հրաշք բան են բանակի ընկերները,իրանց հետ կազմած ծրագրերը ապագայի մասին ու իրանց հետ ունեցած հավես օրերը:Չնայծ...չնայած կյանքը...չնայած կյանքը մե քիչ աննոռմալ բան է:
Իսկ ինքը մե հրաշք էրեխա է,իսկ ես կդոր մը աննոռմալ մարդ եմ

Յոհաննես
07.09.2015, 17:36
Էհ էհ էհ....մեր ղզիկ օրերն էլ անց կեցան:Էդ սեր,երջանկություն,ուրախություն իմ համար չի էլի:Ինչ անպատասխանատու մարդ դուրս եկա,ընկնում եմ պահի ազդեցության տակ ու հայրենիքս ուրանում,էդ էրեխուն էլ հիմա գնա քո էությունը պատմի,որ հասկանա ինչ ժեշտի կտոր ես դու:Բայց մյուս կողմից էլ էլի ազատ շնչում եմ,դրանից կարևոր բան մեկ էլ Հոկտեմբերի օտպուսկն է,եթե իհարկե թոքաբորբին զոհ չգնամ....

Յոհաննես
15.09.2015, 23:11
Էլ պիտանի չես ոչ մի բանի,ինչպես նավը ծովում կործանված- այ սենց մի երգ կար,փոքր ժամանակ էնքան էի սիրում էս երգը,իսկ հիմա ինձ էդ նավի պես եմ զգում:էսպիսի դատարկություն երբեք չեմ զգացել:Ուզեցել եմ հեշտ ծառայել,դրան հասնելու համար երկար ժամանակ էր պետք ու ահագին ջանք:Իմ ստորաբաժանումում վաստակել եմ եզակի սեր ու հարգանք,ձեռք եմ բերել լիքը լավ ախպերներ:Էդ ուգլ քնելուն էլ եմ հասել ու էս ընթացքում դարձել եմ զարգացած լապատկա:Իմ առաջվա կյանքը,եսերը,էն մարդիկ ում հետ որ շփվել եմ ու ակումբը դարձել են օտար ինձ համար ու գրողը տանի էդ ինձ դուր է գալիս,էնքան եմ հոգնել էդ իբր, սուտի,ձևական վիճակներից:Բայց գրողը տանի էս ամեն ինչը հեչ,էս դատարկությունը մեջ,անկապ ապրում եմ առանց որևէ մոտիվացիայի,նպատակի,երազանքի:
Ֆսյո ժե կանեփ,օղի ու սեքս

Յոհաննես
03.10.2015, 20:29
Լիքը քֆուր

Յոհաննես
06.11.2015, 10:49
Հենց նոր իմ իդեալին երջանիկ կյանք էի ցանկանում ընկերոջ հետ միասին: Ուղիղ մի տարի տանջվեցի,չարչարվեցի որ ծանոթանանք,հետո լավ էր էլի անգամ որոշել էինք,որ իտալիա պիտի գնանք:Գնացինք բա չէ...արա դե էդ անտեր քարանձավից ճիշտը չկա էլի

Յոհաննես
23.11.2015, 23:32
Էնքան գրելու ու սելու բան ունիմ,պռոստը շան պես հոգնած եմ ու գուզեմ գոնե երկու րոպեմ աչք կպծնեմ:Ստեղ էլ շատ կամաց,բայց դուրեկան երաժշտություն կա,չեմ հասկնա ուրդեղից գուկա էդ երաժշտությունը ու էնքան հոգնած եմ օր տեղիցս դաժը չեմ ուզե ելնիմ ու ջոգեմ:

Յոհաննես
20.12.2015, 23:27
Սերժանտ ստացա,անձամբ կորպուսի շտաբի պետը խրախուսեց:
Իդեալս հետ եկավ,բայց տարիքային տսրբերությունը անհաղթահարելի խնդիրա իրա համար:
Շատ ծխելուց այլանդակ հազ եմ ձեռք բերել:
Սոված մեռնում եմ հիմա:
Հին կայֆերին եմ տվել ինձ - աստղագիտութուն:
Կինոյից հասկացողներ կան հավեսով խոսեւմ ենք:
Մոտավորապես երկու տարվա ընդմիջումից հետո պիտի էլի քրոջս տեսնեմ,շատ եմ սպասում մեր հանդիպմանը,էս կյանքում ինձ ամենանման մարդնա:
Արդեն ահագին հանգիստ ենք,գիրք կարդալու սեզոնը հայտարարում եմ բացված:
Չգիտեմ,կամ ես եմ ուզում էդպես տեսնեմ,կամ իրոք շատ հետաքրոիր կերպարներ կան,որոնց մասին արժի գիրք գրած կամ ֆիլմ նկարած:
6 ամիս ու մի քանի օր

Յոհաննես
05.01.2016, 09:39
Ամսի 1-ին իմացա,որ տատս մահացելա:Մի կերպ արձակուրդ վերցրի ու ամսի 3-ին ժամը 16:00-ի կողմերը նոր զորամասից դուրս եկա:Ճանապարհները մեղմ ասած լավը չէին ու բացի էդ տաքսիստն էլ թիվ կրակեց,բայց դե ճար չունեի:4 ժամ տևեց մինչև հասա երևան,էդպես ոչ մի նորմալ տեղ բաց չէր ու սոված ծառավ գնացի նոր տաքսի գտնելու,որ գամ հասնեմ գյուղ:Արդեն շատերի կողմից մերժված ու հույսս կտրած մի Քյավառցի տաքսիստ ռաստվավ:Էս վաբշե մի աստղաբաշխական թիվ կրակեց,բայց դե էլի ճար չունեի,տենց մի կերպ եկա հասա գյուղ:Շատ ծանոթ մարդկանց տեսա,շատ ծանոթ մարդիկ էլ առաջին անգամ ինձ տեսան:Էդպես արդեն պիտի հրաժեշտ տայի բոլորին,քանի որ ամսի 5-ին քրոջս պիտի ճանապարհեի Գերմանիա:Տենց եկա,մեր նոր վերանորոգված տուն մի լավ քնեցի ու գնացի էդ անտեր օդանավակայանը:Հիշում եմ որ էլի եմ օդանավակայանի մասին գրել,հենց գնում եմ էդտեղ սաղ ներսս իրարա խառնվում,չեմ հասկանում ինչա կատարվում հետս,էնքան տարօրինակ ու անծանոթ զգացողություններ կան,որ չգիտեմ Վանումա,թե ձգում:
Օտպուսկից հետո կմնա 5 ամիս 29 օր :Ճ

Յոհաննես
08.01.2016, 01:35
Բանակ գալուց առաջ մի գրառում էի արել,էսօր էդ աչքովս ընկավ....բլին ու մի քանի անգամ բլին:
Կայֆա էս դեպրեսիվ վիճակները,մի քանի տարի առաջ արդեն սովորել էի էս վիճակներից կայֆ ստանալ,հիմա արդեն դեպրեսիաներից պրոֆեսիոնալ կայֆ բռնող եմ դարձել:Էն ՊՆ-ն էլ մի կողմից,բանակն էլ դասվեց դպրոցի ու համալսարանի շարքին:Տարի ու կեսը հերիք էր էլի,2 տարին ոնց գցում բռնում եմ շատա ու ոնց գցում բռնում եմ էլ ոչ մի բան չի կարա ինձ տա:Չնայած հերիքա եսասերի նման մտածեմ,ես էլ հո կարամ ահագին բան տամ,դեռ:Չնայած չեմ էլ հասկանում իմ բարբաջանքի իմաստը:
Լավ էս 6 ամիսն էլ գլորեցի,հետո ի՞նչ:Գամ աշխատեմ,շատ-շատ:Էդ ընթացքում սովորեմ...տենց էլի:
Անգամ եթե հազար տարի էլ ապրեմ չեմ ուզենա մեռնեմ,կյանքը հաճելի բանա,բայց սենց էլ որ մտածում եմ ոչ մի բան իմը չի:Անգամ էն քարանձավը խորթա դարձել:
Մյուս կողմից էլ երևի անմահ դառնամ,տենց հավերժ ապրեմ...մի ժամանակ անմահությունը ամենադաժան բանն էր ինձ համար,իսկ հիմա ոնց գցում բռնում եմ մենակ էդ կարա դեպրեսիայից ուժեղ կայֆ տա....
Հ.Գ. Մոռացա ասեմ,Ակումբի հետ հարաբերություններս փոխել եմ:Իրականում ակումբը ինձ շատ բանա տվել ու մենակ շնորհակալ կարամ լինեմ դրա համար

Յոհաննես
12.01.2016, 23:09
Նորություն,էգոիզմ,հա ղթանակներ,վեհություն,մայրամուտ,հրաժեշտ,ինքնախոստովանություն-վերջին երեք օրը

Յոհաննես
18.01.2016, 23:34
Մարդ չկարդա.
Արա ես սրանց տիրու մերը,հերը և օբշի էղած-չեղածը:Մարդկանց մի քանի տեսակ կա,որ ոչ մի ձև էդ մարդկանց չեմ հասկանում ու եթե անգամ 9 առողջ գերմանացի նեգրեր ինձ 7 գիշեր-ցերեկ բռնաբարեն մեկա չեմ հասկանալու:Իրանց ջոգելով կյանքը իրոք բեմա,իրանք էլ էդ բլնգած բեմի պիդռ դերասաններն են:Պրինցիպի իմ հեչ պետքը չի,ինչ եւզում են թող անեն,ուղղակի էս 169օրը վատա ազդում վրես

Յոհաննես
20.01.2016, 23:15
Սևոյան չցնդես,քիչ մնաց ու հետո կհասկանաս էս ամենի դրական կողմերը...

Յոհաննես
24.01.2016, 01:42
Ու էս պահին ինձ հետ է իսկական ընկեր Մեսչյանը

Յոհաննես
31.01.2016, 22:46
ՊԱՇՏՈՆԱԿԱՆ: ԴԵՄԲԵԼ ԵՄ
Քուրս ասում է,որ շատ եմ փոխվել,էլ էն առաջվա բարի,ազնիվ տղեն չկա: Շատ ուրախացա էդ լսելով,ուրեմն իրոք փոխվել եմ դեպի լավը:
Մի ամիս առաջ ասում էի,որ բանակում էլ սովորելու բան չունեմ,բայց էս ամսում մի տղա ինձ էնպես մարդկանց քցել,խաբել,շահագործել սովորեցրեց,որ դրսում հսստատ չէի կարա սովորեի:
Մի տեսակ կայֆա մեջիդ լավը սպանելը,մարդիկ էդ լավը չնդունեցին:

Յոհաննես
03.02.2016, 23:58
Ես հիմա կանգնած մրսում եմ ու թքած ունեմ,թե քանի աստղ է փայլում երկնքուն-ընկերոջս ընկերոջ մտքերիցա:Մի տեսակ հարազատ միտքա դարձել

Յոհաննես
06.02.2016, 02:50
Հերթապահ եմ ու քսան տերեկանս հերթապահության ժամանակ դիմավորեցի:Եզակի ծնունդա ու հիշվող:Ծնունդիս օրով քնել չկա...ծնունդիս ինձ կանեմ մի մեծ նվեր ու վերջապես պարտկերիցս կպրծնեմ:
Էլ բան պետք չի երջանկության համար

Յոհաննես
15.02.2016, 02:28
1.Բանակ-էստեղ քանի որ ամենաշփվող մարդն եմ համարյա բոլորի քաղաքացիական կյանքը գիտեմ,իմ հետ ինչ-որ կիսվում են ու եթե անկեղծ կայֆա լսելը:Մինչև էստեղ գալս իրանք սաղ իմ համար անկապ դեմքեր կլինեին,բայց առանձին զրուցելուց հետո շատ հավես ու հետաքրքիր տղեք են:Զորացրվողներից մեկը տենց հավեսով կյանքը պատմեց,դե քիչ թե շատ զարգացած էր ու քիչ մը տարբերվող:Էսօր ֆբ-ում իրա ու ընկերուհու նկարը տեսա,դե հա պրինցիպի իրոք անկապ դեմքա....
2.Յա իդու դամոյ-հերթապահ եմ,մեր տղեքից մեկը մի երկու ժամ առաջ դուրս եկավ որ սամավոլկա գնա,մի կերպ փորձում եմ հետ պահել էդ մտքից,բայց մինչև հիմա դրսում խոսումա հեռախոսով....մեկդ գնացեք բացատրեք թող հետ գա,ինչքան էլ դժվար խնդիր լինի մեկա հիմա ոչ մի բան չի կարա անի
3.Գերհոգնածություն-օրը մեջ վերակարգ եմ,աչքերս փակվում են:Մի կերպ եմ գրում.Էնքան հոգնած էի,որ ոչ Գայլուկի,ոչ էլ Դատարկի ծնունդը չկարողացա շնորհավորեմ....
4Ահա և վերջ-բան չմնաց

Յոհաննես
19.02.2016, 14:04
Քիչ մը գլուխ գովամ
-Վաղվա հերթապահն էլ Սևոյաննա
-Պարոն մայոր,բայց ախր երկու շաբաթա օրը մեջ վերակարգա:Երեկ է հանձնել ու չի հանգստացել
-Ոչինչ պարոն կապիտան,Սևոյանը որ չլինի մենք տագնապ չենք կարա անենք
-Դե գոնե թող շատ հանգստանա
-Սևոյան,գիտեմ որ շատ ես հոգնել,բայց հպարտանալու բանա,որ քեզ ենք վստահում ու գիտեմ պահի լրջությունը հասկանում ես
-ճիշտ այդպես պարոն Մայոր.Լսում եմ

Յոհաննես
20.02.2016, 20:29
Մի տեսակ վիրավորականա:
Ինձ առանց ֆուտբոլի չեմ հիշում,ապրում էի ֆուտբոլով,պարտություններից հետո մոտակա մի շաբաթը անգամ ժպտալու հավես չկար,ցավը զգում ու ապրում էի:Իսկ իմ կուռքրը գնում էին տուն,լողանում,իրենց հերթականների հետ սեքս անում ու պրծ,էլի իրանց կայֆերով....
Էս միշտ էլ իմացել եմ,ընդունել ու հասկացել,բայց հիմա էն Գալակտիկոսի տղեքի հարցազրույցները քայքայում են հոգիս:Երկրորդ դեմքով խոսելը քո արցունքների,արյան սպիտակության,ապրումների ու կյանքի մասին:

Յոհաննես
17.03.2016, 20:28
Էս վերջերս շատ էի ասում,որ երբեք ինձ ակումբցի չեմ համարել ու արդեն հուշ է դարձել անցել գնացել:Բայց հիմա անձեռնամեխելի անձ հալիս լոմկա կերած նստած ծխում եմ:Պետքա էդտեղ լինեի իմ վիռտուալ ընտանիքի հետ :(

Յոհաննես
29.03.2016, 15:35
Ժամերն եմ հաշվում,որ շուտ գնամ զորամաս:Մարդ ես մեկ էլ տեսար սվինգ կպա

Յոհաննես
10.04.2016, 13:04
Էհ-էհ-էհ
Ծանրա-ծանր,էս վերջին օրերի ապրումները,լարվածությունը ու ծանրաբեռնվածությունը սաղ կյանքիս ընթացքում չեմ մոռնա:Էդքան հարազատ մարդկանց կորուստը ու իրանց արած հերոսությունները ծոռներիս էլ կպատմեմ:
Սաղ ծրագերս հօդս ցնդեց,հիմա մենակ մի նպատակ ունեմ,էնպես սովորեցնեմ զինընկերներիս իրանց զենքը,որ իրանց հետ դուխով կռիվ գնամ:Դժվարա,7-ից հետո հանգում եմ,չեմ հասկանում էդքան էներգիա որտեղից ունեմ:
Ու իմ էս ցնդած էությունը...

Յոհաննես
12.06.2016, 12:59
Օրագիր,մի 24 օրից հետ եմ գալիս:Ասեմ իմանաս որ ես դեբիլ եմ,մեծագույն դեբիլ,արա վերջը մարդ չդարձա,տոլի դարձա բայց չդզեց մարդ լինելը...հիմա որ հիշում եմ առաջ կայֆ էր էլի:Մարդ լինելը հավայի հոգսա,նյութականից կախված փալաս եմ:Ամաչում եմ ֆբիս նկարի համար,էլ էդ մարդու հետ կապ չունեմ էլ:
Մի քիչ առաջ մեջս պատերազմ սկսվեց...է դե, լավ էլի,թյու,այ քեզ բան,դըխ ու շըխկ,դդըխկ-շըրխկ....
ամեն ինչ գրողի ծոցը

Յոհաննես
03.07.2016, 13:37
Էսպիսի վատ վերջաբան, իմ երկու տարվա չարչարանքների համար...մնաց 4 տոլի 5 օր:
Իսկ գիշերը կողքից տեսնում էի,թե կյանքը ոնցա հոգիս հանում մարմնիս միջից ու սատկացնում,ցավոտ էր:Առավոտյան արթնացա քայքայված,էլի նպատակ,ծրագիր ու տենց բաները հրաժեշտ տվեցին ինձ ու էլի իմ իդեալը,ով դարձել էր իմը. մի հատ ապտակեց,որ սաղ իմ գաղափարները ծտի պես երկինք թռան ու ես էլի ցավից կայֆ եմ ստանւմ ու հա,էսա իմը:
Գերլարված վիճակների վերջակետը ինքը դրեց,իրա աբրած կյանքով,իսկ ՊՆ-ն ինձ արդեն լոմա սարքե,իսկ լոմի համար կան որոշ անընդունելի բաներ:
Մի խոսքով քաշԸմ պլան ու սաղ կայֆա

Յոհաննես
03.07.2016, 13:40
Ու էլի խփումա,հենց հիմա,ամեն հարվածից աչքերս լցվում են...բլին արա,էս ով դառա

Յոհաննես
12.07.2016, 12:35
Ու էլի էս անտեր ԵՊՀ-ը։Էլի սրանց նեխած սֆաթները,էն ամենադաժան օրը բանակի նյարդային համակարգս էսքան չէր բզկթում ինչքան սրանց դեմքերը։ էս երկրում ապրելը ինքնախարազանումա

Յոհաննես
18.07.2016, 02:57
Էս անտեր կյանում սաղ վատ է,բայց մեկ է մի այլ տիպի ցնդում եմ կյանքի համար։
Չկա-չկա գնամ բուլղարիաները տեսնեմ...

Յոհաննես
05.08.2016, 23:42
Օրագիր եկել եմ :Ճ
Էս վերջրես Բուլղարիա էի գնացել:Անգամ ինձ համար իդեալական տեղին ժամանակա պետք մինչև հարմարվեմ,իսկ էդ ժամանակը կախված է թե երբ առաջին անգամ նորմալ կխմեմ:Առաջին օրը թռա Բուլղարյո երկիր,մինչև տեղավորվեցինք օրը արդեն ճաշ էր դարձել:Բայց դե մեծ էր ցանկությունը ծովը տեսնելու,քանի որ իմ մեջ շատ էի արժեվորել ծովը տեսնելը(Էն նեղ օրերը մտածում էի,որ ֆսյո ժը պետք է ծովը տեսնել):Մեր հյուրանոցից մինչև ծովը մի 100մետր էր:Տենց իմ համար քայլում էի,մեկ էլ հոպ. Գրողը տանի ինքն է ու ինձ կանչում է իրա մոտ:
Օր 2-Ամեն ինչ իր հունով գնում էր,իսկ երբ խավարը իր հերթական հաղթանակը տարավ ու էդ գաջաջ աստղին ուղարկեց գրողը ծոցը,ես գնացի խմելու:Ամբողջ հանգստյան գոտու 75տոկոսը նեմեցներն էին :love :love դե առաջին անգամ էի էդտքան շատ նեմոց տեսնում ու սկզբից մի տեսակ անսովոր էր,ինձ ծանր էի պահում:Մի տեսակ վերևից նայում իրանց թեթևությանը,դե իսկ ռսները ուր էլ լինեն մեկա ռուս են ու աշխատում եմ շատ քիչ շփում ունենամ իրանց էր,բայց այս երեկո Մաշայի մայր Մարինան բացառություն էր:
Օր-3.Մեր մեջ ասած,լողանալը մոտս մի փոքր լավ չէր ստացվում,մենակ տիրապետում էի խեղդալողին:Էդպես սկզբից մեռա ջուր ծեծելով:
Դե չկա-չկա զանգեցի Լյոշային(Բայց չգիտեմ խի,էս մեր Լյոշային սաղ Կոնստանտին էին ասում:Ես որ Լյոշա էի ասում ծիծաղում էր համբալը) որը էդ մեր գիդն էր,տոլի տենց մի բան,ոշմ:Եկավ,զրուցեցինք,որոշեցինք որ 23-ին գնում ենք Բուլղարյո երկրում պտտվելու:
Հետո ճաշում էինք Բուլղարական ռեստորաններում ու անկեղծ ասած ուզում էի էդ 40 տարեկան մատուցողներից մեկին բերեմ,որ հայերը նայեն ու սովորեն,ուղղակի սովորեն:Էս ամբողջ 10 օրվա ընթացքում իրոք հիացել եմ իրանց սպասարկումից:Երբ արդեն երեկո էր մենակ քայլում էի Զալատիյէ պեսյաչի հանգստյան գոտում:Կայֆա,ոչ մեկ քո տանձնին չի,դու էլ իրանց:Հետո երբ արդեն ուշ էր,գնացի լողափ ծովի հետ զրուցելու,իրար լավ չհասկացանք,վիճեցինք անգամ,տրամս ընկած ու հիասթափվաց թողեցի հետ եկա:
Օր 4-Հայտարարեցի խմելու միջազգային օր,գնացի թեթև ջուր ծեծեցի եկա ու գնաց բաժակը,բաժակի հետևից:Էս ընթացքում կամաց-կամաց թեթևանում էի ու արդեն տուր ու առս մենակ նեմեցների հետ էր:Տենց Դյողթեիս հետ խմած գնացինք ֆռֆռալու,լավ ֆռֆռացինք:Հետո արդեն պետք էր հանդիպել ծովին,շատ ուշ էր.համենայնդեպս իմ իմանալով լողափում մենակ ես էի:Տենց հելա մեծ ու փոքր քարերի վրա,որ նորմալ խոսենք ու պատահական ոտքս սայթաքեց ու գրողը տանի գյաբռլամիշ էղա:Թե ոնց էդ խորը տեղից դուրս եկա ես էլ չիմացա:Դուրս եկա,նստեցի քարին,շոր-մոր սաղ ջուր էր,ես էլ խմած սկսեցի ուղղակի զգալ ծովը:Հանճարեղ էր:Ավաղ ցանկացած հաճույքի համար պետք է վճարել-ես վճարեցի իմ հեռախոսով և սիգարետով,փողերս էլ մի կերպ չորացրի:
Օր-5 Արդեն ջուր ծեծելը հոգնեցնում էր ու էս օրը որոշեցի լողալ սովորել,դե հա սկզբի համար վատ չէր:էս օրը նաև էնքանով էր հիշառժան,որ բալկոնը նստած նայում եմ թե ոնց էս անտեր արաբը եկել կպելա մի նեմեց աղջկա,էս նեմեցն էլ թիվա կրակում:Դե քանի որ խմած էի,ասեցի. Իսկ ինչու ոչ: Չերկարացնեմ. ամենահետաքրքիր,վայրենի ու բոմժոտ սեքսը:
Օր-6 գնում ենք պտտվելու Բուլղարյո երկրում,դե հա շատ հավես էր կեսերից սկսծ:Բայց էդքան գրելու զահլա չկա:Էս օրը կհիշվի պատմության մեջ նրոնով,որ հետ գալու ճանապարհին քնել էի 15 տարեկան սերբ աղջկա վրա:Ինքն էլ նուրբ մազերիս հետ էր խաղում:Հա մեկ էլ որ ռուս Ծոծկեքի հետ նստել էի խմելու,վայ աստված ջան,կեսից հելա փախա:
Օր 7- դե արդեն նորմալ լողում էի,ու արդեն ամբողջ օրը նեմեցներիս բառում:
օր8-օր 9-արդեն շատ լավ էի լողում ու ամբողջ օրը նեմեցներիս բառում:Պենելոպայիս հետ :love Էս օրը լողափում նստած եմ,մեկ էլ 4 աղջիկ եկան,նկարվում են:Ծըմ...մեկը ուզումա թռնի,որ օդում ֆիքսեն,բայց մեր հարևան ծաղիկ տատը ասենք ավելի լավ կթռնի...լավ նեռվայնացա,էդ աղջկա թռնելուց,հետո արդեն բացեց,վերջը ամոթս կորցրի գնացի էդ աղջկան թռնել սովորեցրեցի:Ծանոթացանք կյաժի հետ,բայց շտապում էին :think
օր-9ինձ արդեն թվում էր,որ ամբողջ լողափում ինձնից լավ ոչ մեկ չի լողում:Ես ինձ զգում էի այնպես,ինչպես իրան կզգար ձուկը:Երեկո էր նստած էի լողափին,էդ պահին ինձ կնքեցի <<Լողափի արքա>>:Մեկ էլ տեսնեմ երեկվա կյաժը,էլ ոչ բարև ոչ բարլուս...
գնացի էլի նեմեցներիս բառ,կողքս մի նեմեց զույգ էր նստած ու էդ աղջիկը էնքան լավն էր,որ ես համաձայն էի էդ զույգի հետ պսակվեի :oy
Շատ հավես անցավ,իրա ներկայությունը արդեն իսկ երջանկություն էր...հետո գնացին :(
օր 10 Summertime Sadness-ուր գնում եմ հրաժեշտ եմ տալիս,նեմեցներիս բառում նստած էի,ընկերական խմով կողքս նստած էին...խաղ էին խաղում,ով պարտվում էր պիտի համբուրվեր...տղա-տղա,աղջիկ-աղջիկ,աղջիկ-տղա...նորմալ էր ընդունվում իմ կողմից էդ,ասում եմ Իմ...ծըմ..իմ կողմից
Գնացի էլի սրանց ռեստորան ճաշելու մատուցող ձյաձաներին ասեցի,որ գնում եմ,տենց կապնվել էի հետները հաջող արեցի:
Գնացի ծով,ալեկոծված էր. էստեղ ինձ կնքեցի <<Ծովի արքա>>:
Ու էլի գնացի նեմեցներիս մոտ ծանր էր հրաժեշտ տալը:Արդեն ուշ էր գիշերվա 2 անց կես պիտի հյուրանոցում լինեինք,իսկ էդ ժամանակ արդեն 1-ն էր:Գնացի ծովին մոտիկ,չկարեցա էլ խոսեմ,հանվեցի ու ընդառաջ վազեցի ալիքներին...հանճարեղ էր,կյանքիս լավագույն ակնթարթներից:
Ոշմ,էկանք օդանավակայան ու մեր սիրելի հայերի ռոժները ու ամենատհաճը էն էր,որ նեմեցներից էն բողոքվում,թարգեք:
էս տաս օրվա ընթացքում էնքան սիրեցի նեմեցներիս,էնքան մոտիվացիա գտա,որ ուղղակի պիտի առաջ քայլեմ ու հասնեմ նպատակներիս

Յոհաննես
06.08.2016, 00:26
Այ քեզ բան,վերջին արած գրառումից մի ժամ չի անցել:Ուրախ էի չէ? իսկ հիմա... չէ,ես եմ դեբիլ նորմալա...գնա ծխի,էնքան մինչև թոքերդ կզռան,ֆսյո

Յոհաննես
15.08.2016, 20:37
Ու էլի բոլորի համար օֆլայն եմ

Յոհաննես
18.08.2016, 00:10
Death Note
1.Մ.Հ.
2.Կ.Հ.
3.սրա անունն էլ չեմ հիշում
4.Ս.Ն
Սըպանելու եմ :angry

Յոհաննես
22.08.2016, 03:02
չէ-չէ,հերիք բողոքվեմ էհ:Սաղ նորմալ իրա հունում գնում է:Բանակի ազդեցությունը անցնում է,թողնում եմ մենակ էն բաները,որոնք ինձ պետք են:Պիտի վայելեմ էս հանգիստը ու Սեպտեմբերից արդեն լուրջ անցնեմ նպատակներից իրականեցման շրջանին:Ինչքան էլ դժվար լինի,պետք է հաղթահարել ու առաջ գնալ:Սաղ դժվարությունները,տանջանքները,հաղթանաքները ու վայելքները առջևում են:
Էլի բաներ գրեցի,բայց ջնջեցի,նեղում է մի բան,բայց չէ:Դրական-դրական-դրական

Յոհաննես
23.08.2016, 01:01
Ջուրը չօգնեց,50 հատ շիշ ջարդելը չօգնեց,գոռալը չօգնեց,քֆրտոցը չօգնեց,մազոխիզմը չօգնեց :angry

Յոհաննես
23.08.2016, 03:00
Ջուրը չօգնեց,50 հատ շիշ ջարդելը չօգնեց,գոռալը չօգնեց,քֆրտոցը չօգնեց,մազոխիզմը չօգնեց :angry

գրողը տանի,Ակումբը օգնեց :love
էս ամբողջ երկու տարվա կուտակված կարոտը միջիցս դուրս եկավ:Մարդ ժամերով նստի ակումբ կարդա :Ճ

Յոհաննես
29.08.2016, 00:03
Էս ժամին մեր պատուհանի տակ սալյուտ գԸմփցնողին իմ կողմից 3հատ սեռական բնույթի հայհոյանք։

Յոհաննես
31.08.2016, 23:48
Վաղը Սեպտեմբերի 1-ն է,բայց ես դեռ վերականգնված չեմ:մե կողմից լավա.մյուս կողմից վատ

Յոհաննես
02.09.2016, 01:29
Օրագիր ախպեր,քեզ լրիվ դժգոհի անկյուն եմ սարքել:
Կամ ես գերհզոր մազոխիստ եմ,էն որ մենակ գրքերում կարա սենց բան լինի,կամ լրիվ ինքս իմ մեջ կորել եմ:
Սատկում եմ

Յոհաննես
04.09.2016, 00:26
10 կամ 15 հարկանի շենք է ու պարտադիր բոլոր հարկերը կան:Մտածում եմ ինչ հավես կլիներ,որ առաջին կամ հինգերորդ հարկեր չլինեին:
Սովորական առու է,իրա համար հոսում է:Մի թունելա մտնում,եթե էդ թունելի դեմը պատնեշ կառուցեն ու ջրի մակարդակը բարձրանա,էլի հավես բան կլինի:
Մի հատ ճանապարհ կա,մոտ 50 մետրի վրա էդ ճանապարհի տակով երկու հատ ձորա հոսում,ինձ միշտ թվացել է,որ էդ ճանապարհի 50 մետրը թունել է:
Բա գործարանի տակի թունելը,որը կառուցել են պատերազմի ժամանակ բնակչության անվտանգության համար,լավ բան են մտածել,բայց սաղ կյանքս դուխս չհերիքեց,որ էդ թունելը մտնեմ:
Ու կյանքիս առաջի հիասթափություններից մեկը. Գործարանի միջի փակ սենյակը:Հիմա որ հիշում եմ,սև խոռոչի մասին իմ պատկերացումները ու էդ սենյակի մասին պատկերացումները լրիվ նույնն են:
Ու էս ժամին գործարանի շենքը,մի հատ ուժես կինո կարելի էր նկարել:

Յոհաննես
06.09.2016, 02:56
Նոր Ջարեդ Լետոյի Ֆբի էջն էի նայում։Դե հա,որպես երգիչ միջակությունա, իսկ որպես դերասան հզոր է։Բայց էս ամենը մի կողմ,ինքը ապրում է էնպես,ոնց ուզում է:Ուրախ,երջանիկ իրա կայֆերով։Դե հա,ինչքան էլ բախտի գործոնը լինի,մեկա էս մարդը անտանելի նպատակասլաց ու աշխատասերա։Կոտրվելը ամենահեշտ տարբերական է,ամեն քաք պահից էլ կա ելք,դաժը էն մոզամբիկի վայրի ցեղերից մեկում ծնված մարդը կարա էս կյանքում շատ լուրջ բաների հասնի։
Մոտիվացիան գալիս գնում է,մե աղջիկ կա(դե հա ղզիկ եմ) ու ինչ որ չի ստացվում,ԵՊՀն ինչպես միշտ սաղ ծրագրերս իրարա խառնում,բայց դե սորվելու եզակի ցանկություն ունեմ,պիտի աշխատեմ,շատ աշխատեմ։
Էն Լոկը մի հատ լավ խոսք ուներ.
Только я знаю, что могу!

Յոհաննես
08.09.2016, 16:51
Նոր մտածում էի,որ եթե աստված լինեի,էս կյանքում ամեն ինչ նույն ձև կլիներ-սրանից հետևություն,աստված եմ :D

Յոհաննես
19.09.2016, 19:43
Բանակիս ընկերներից մեկի ծնունդն է:Զանգեցի,ասում ա.Սևոյան ջան շարք էինք կանգնած, զանգեցիր հանեցի սպային ցույց տվեցի թողեց դուրս գամ :cry
Կյանքիս ամենաերջանիկ տարի ու կեսը բանակում եմ եղել:Եկել եմ ու ոչ մի տիպի չեմ հարմարվում էս կյանքին:Դնում նենց կինոներ եմ նայում,որ վերջում հավեսով լացեմ հանգստանամ,բայց դաժը էդ չի օգնում:Էն որ էս կյանքում ոչ մի բան չկա ու էսա ճիշտը:Էն որ միշտ լավն են ասում ու գրում,ինքնախաբեությամբ են զբաղվում:Ամեն ինչ վատ է ու գիտեմ,որ շատ ճիշտ եմ մտածում,կարող է հետո ես էլ ինքնախաբեությամբ զբաղվեմ,բայց միշտ էլ կիմանամ,որ էս կյանքում,ոչ մի հետաքրքրություն չկա,սաղ ժամանակավոր անկապ հաճույքներ են,չնայած ոչ մի բանից էլ հաճույք չեմ ստանում:Էն որ դախի նման եմ արդեն ֆուտբոլ նայում,առանց որևէ էմոցիա:Դաժը մարդիկ էլ վրես չեն ազդում,այ էդ տիպի վատ է սաղ:Մարդ նստի հավեսով ծխի էնքան,մինչև պերեդոզից կհելնի էս անկապ,անհետաքրքիր,անհավես կյանքից:

Յոհաննես
25.09.2016, 01:37
Եսիմ,եթե մարդու ապրելու իմաստը լինի ինքնասպանությունը,որը ցանկանում է անել Նիագարա շրվեժի մոտ։Հզոր մոտիվացիա է ապրելու համար։Լավ ու եթե մի 8 տարի էս մարդը վիզ դնի,աշխատի,տանջվի ու արդեն ահագին կապիտալ ունենա,բայց վերջը գնա հասնի։Նստել է,չի կողմնորոշվում ո՞նց անի։ Մի օր նստած մտածեց։Լուսաբացին արդեն կացինով թևն էր կտրում,երկու ոտքերը կտրել էր։Տենց մի կերպ սրան փրկեցին,մի երեք ամիս հետո էն իրա միակ ձեռքով իրան խեղդեց։

Յոհաննես
27.09.2016, 00:26
15 տարի հետո մի ջրահարսի հանդիպեցի։Խմեցինք հավեսով,հետս անկեղծացավ։Պատմեց,որ մի յոթ տարի առաջ նիագարայի ջրվեժի մոտ մի մարդու կացինով քառատել է։Ափսոսում էր,որ մի թևը չի հասցրել կտրի։
Հաջորդ օրը ընկերոջս պիտի հանդիպեի։Հոգեբուժարանում էր աշխատում,երբ իրան էի սպասում մի գիժ եկավ սկսեց կյանքը պատմելը։Ասում էր,որ գիժ չի(դե հա բա տենց էլ պիտի ասեր) ու ոչ մեկ իրան չի հավատում,որ ջրահարս է տեսել(հը՞) ։Մի օր էլ հիվանդանոցում մի թևանի մարդու է հանդիպել,իրար հետ խոսացել են ու պարզվելա,որ ջրահարսն է էդ խեղճ հարիֆին էդ օրը գցե։Հետո պարզվել է,որ երկուսն էլ սիրահարված են ջրահարսին ու էս մեր գիժ ախպերը խանդի հողի վրա խեղդել է էդ խեղճ հարֆին։
Մոտիվացիան չարիք է

Յոհաննես
01.10.2016, 01:04
Էս երկրում էն մարդիկ,ովքեր համախմբվելով կարան հզոր ապագա ապահովեն կեսը թողնում գնում են,կեսը կոտրվումա,ու շատ քիչ մասը մնում ու փորձումա ապրել:
Ամենացավոտը էդ կոտրվողների կյանքն է:Լուրջ կան մարդիկ,որ տեսնում եմ իրանց ու ահավոր տհաճ է,որ էդ կյանքով են ապրում:Ոշմ

Յոհաննես
04.10.2016, 00:35
Եթե մի օր էշ տեսնեք,կասեք. Բարև Յոհան ջան

Յոհաննես
08.10.2016, 00:25
Ա դե,էն ամենաաննորմալ ու երբեմն զզվելի տեսք ունեցող միջատները անգամ մարդուց հաճելի են։Ձեռս հնար լիներ տիեզերքում ու անգամ դրանից դուրս կյանքը որպես տեսակ կոչնչացնեի։Լուրջ,էլ դեպրեսվելու հավես էլ չի մնացել,ինձ անջատած ապրում եմ,ահավոր ցինիկ եմ դարձել,ավելի ճիշտ ցինիկի պես եմ պահում ու հա էդ միակ բաննա ,որ իրոք դզումաԱջ ու ձախ դիր ու սաղի վրա բացի

Յոհաննես
11.10.2016, 17:39
Էս պահից ծխելը թողնում եմ։Կյանքիս անդավաճան հարազատին թողնում եմ,իմ 2տարվա ամենամոտ ընկերոջը թողնում եմ։Իբր առանց իրա պիտի լավ լինի էլի,ապրեմ առողջ ու երջանիկ։Բայց ումա պետք էդ կյանքը առանց իրա,էհ եղբայր հաճելի էր քո հետ :cry

Յոհաննես
16.10.2016, 02:13
Այս գրառումը ցենզուրայից դուրս է

Յոհաննես
16.10.2016, 02:55
Էս կյանքը ճլորած պուպուլի նման հիասթափություն ու սևամորթի առնանդամի նման երկար բանա։
Էս կյանքը չբավարարված հայի պատկերավմցումնա սեքսի մասին ու նիմֆոմանի ամենօրյա զահլա զբաղունքնա։
Էս կյանքը ցորենի հասկի նման ազատ ու Խաչատուր Աբովյանի նման կորած բանա։
Էս կյանքը դեռահասների սերնա ու մի քանի տարի անց իրանց կենցաղային հարաբերություններնա։Էս կյանքը Ծիր Կաթինի նման հանճարեղ ու Սև խոռոչի նման անբացատրելի բանա։
Էս կյանքը Տիտանիկի միջի Ռոզի նկարնա ու էդ Տիտանիկի վերջում ոտքերի եղունգները կարմիր գույն ներկած տատինա։
Էս կյանքը Ամպային ատլասի միջի գեյերի սերնա ու 3մետրի էն զույգը։
Էս կյանքը գիշերնա ու էս կյանքի դժբախտությունը ցերեկնա։
Էս կյանքի իրականությունը Կաֆկան ու Լինչն են,իսկ երևակայականը Քամյուն ու Ջարմուշը։
Էս կյանքը ամաչկոտ պոռնոաստղի հույզերն են առաջին նկարահանման ժամանակ ու էս կյանքը իրան սիրահարված տղայի արցունքներն են։
Էս կյանքը խնդիր լուծելու նման հավեսա ու գրատախտակի դեմը կանգնած անհույս տղենա։Էս կյանքը մեր գործարանի կիսաքանդ շենքնա ու դրա մեջի սատկած աղվեսներն են։
Էս կյանքը օդանավակայանի զգացողություններն են ու Մեսչյանի երգերը։
Էս կյանքը ակումբցիներն են ու իմ կուսեցիները։
Էս կյանքը տեղական կանեփա ու սովորական յոնջա։
Էս կյանքը ռսների նման ալկաշ ու հրեաների նման հզոր բանա։
Ես կյանքը գազելի ժողովուրդնա ու ես եմ։
Էս կյանքը Համո Սահյանի Իմ Պապնա։
Էս կյանքը սպիդի ու հավատի միաձուլումնա։
Էս կյանքը հետույքա։
Էս կյանքը մեր ԱԺ-ի նման վեհ գաղափարա։
Էս կյանքը նեղացած մուկա։
Էս կյանքը պատանի մի նկարիչա ու էս կյանքը իրա էմոցիաներնա։
Էս կյանքը Ֆիդել Կաստրոյի ՄԱԿ-ում ունեցած ելույթնա ու էս կյանքը Բուշի վրա շպրտած կոշիկնա։
Էս կյանքը 2 հատ ձուա։

Յոհաննես
18.10.2016, 02:08
Էս վերջերս նախաերազային փուլը էնպիսի հիշողություններ է բացահայտում,որ ուղղակի շշմում եմ։Եվ այնուամենայնիվ գոյություն ունեն մի քանի զուգահեռ իրականություններ։

Յոհաննես
27.10.2016, 23:01
Պ****ց,կյանքի նման ընթացք սկի ամենավատ երազներում չեմ տեսել։Վաղվանից ոչ մի բան չունեմ ոչ փող,ոչ ընտանիք,ոչ տուն։
Կյանքա էլի,ինչ էլ ասես լինումա,մենք էլ սվինգից էինք դժգոհում։Էհ-էհ-էհ

Յոհաննես
05.11.2016, 00:41
Էստեղ տեղ են գտել աշխարհի բոլոր քֆուրները։

Յոհաննես
07.11.2016, 23:47
Քանի եկել եմ ծարավս հագեցնեմ :)
Մի 4-5 տարեկան երեխա էի,հորաքրոջս տղայի ծնունդն էր,էդպես գնացել էինք:Իմ համար խելոք նստած էի հյուրասենյակում,իսկ ինքը 10-րդ դասարանում էր ու իրա բոլոր դասարանցիներին հրավիրել էր:Իրանք դասարանցիներով ու ընկերներով ուրիշ սենյակում էին,քեֆ էին անում էլի:Մի պահ գնացի միջանցք ու էդ սենյակի դռնից ներս նայեցի:
Գրողը տանի,ինչքան կարևոր պահ էր էդ ինձ համար,որ մինչև հիմա չեմ մոռացել ու մինչև կյանքիս վերջ էլ կհիշեմ:Դե հա երգերը կամ անկապ ռուսական էին,կամ ահավոր ռաբիզ,բայց էդ չի էհ հարցը,ախր մթնոլորտը,էդ մարդիկ,իրանց էությունը,իրանց մտածելակերպը,իրանց ցանկությունը...անկեղծ գժվելու բան էր,դե հա էս ամենը էդ պահին չմտածեցի,բայց դե մի թավուր եղա էլի:Տղա-աղջիկ բոլորը էդ ժամանակ մի թավուր ամեն ինչ կապում էին ամուսնանալու հետ,բայց այ էս էն վերջի պահերից էր,որ կարային լիարժեք մթնոլորտին տրվեն ու վայելեին իրանց երջանկությունը,դե էսա քիչ էր մնում,դպրոցից հետ արդեն ամեն ինչ կփոխվի իրանց կյանքում:Մի երկու սիրահար զույգի սիրային հարաբերությունները,գրողը տանի ցնդելու բան էին:
Մի աղջիկ կար,դե էդ վախտով վերջն էր,էս գրելու ընթացքում մի պահ հետաքրքրեց ու մտա ֆբ-ով գտա իրան,գրողը տանի. Բույլ մը նայվածք ու քանդվում ես,եթե էս կյանքը քիչ մը ուրիշ ձև լիներ Տրոյան իրա մոտիվներով կնկարեին:
Ու էդ ամբողջ մթնոլորտի ամենակարևոր բաղադրիչը այ էս երգն է,որը գժվելու աստիճան համով է ինձ համար:

https://www.youtube.com/watch?v=4G3OvuxYCwY

Յոհաննես
13.11.2016, 00:21
էս անտեր հերգրում էնքան պ*****ծ երևույթներ կան,որ հեռու է պետք գնալ,շատ հեռու։Փոխել,սարքել,շինել-չկա նմանատիպ հասկածություներ,դե չնայած շինել կա,ուղղակի ուրիշ իմաստովա գործածվում։Դե հա,էս երկրում ես կարամ իմ հավեսով ապրեմ(էն որ դրսում դժվար թե էլի),բայց դե ամեն ինչին էլ չափ կա էլի բ**ը,հա ինչքան էլ էգոիստ լինեմ,չեմ կարա էլի ապրեմ մի տեղ,որ օրը 24ժամ դրած բռնաբարում են էս ազգին,հա-հա,էդ էլ գիտեմ,ազգն էլ մի բան չի,բայց դե մարդ ինչքան պ******ծ ուզումա լինի,պետքա երկիը ապահովի էդ մարդկանց արժանապատիվ կյանքը,եթե անգամ արժանապատվությունը իրանց համար անհաս փառքի ճամփա է

Յոհաննես
15.11.2016, 00:29
Գրողը տանի մեկ-մեկ էնպիսի մտքերի վրա եմ ինձ բռնցնում,որ լուրջ մի թավուր վախենում եմ,բայց վատն էլ էնա,որ էդ մտքերը տենց անկապ չեն գալիս-գնում,ապրում եմ դրանք ու մի պահ իրականությունը փոխվում է։Մի բան հետս էն չի,Յոհան ջան թեթև,հանգիստ,լավա սաղ այ ախպեր,թող էլի։

Յոհաննես
24.11.2016, 18:39
Դե հա,մի քանի օրից իրան էլ չեմ հիշի,բայց դե ներկայում ինքն է:Եղբայր ինքը մահ է,մահը մեղմ է ասված:Էսպիսի աղջիկ մարդկային պատմության ընթացքում 3 անգամ է հանդիպել:
Առաջինը էդ Կլեոպատրան էր,2-րդը Բելուչին է,դե 3-րդն էլ ինքն է :Ճ

Յոհաննես
25.11.2016, 16:03
էս ամբողջ աշխարհում մենակ ես կարայի էդ աղջկա հետ հանդիպելու ընթացքում փիլիսոփայությունից,կյանքից,գրքերից ու ֆիլմերից խոսեի:Իրա տեղը լինեի ինձ արդեն գրողի ծոցն էի ուղարկե,ասենք Յոհան ջան,դու դեբիլ ես էլի:Հանդիպում ես կայացած աղջկա հետ,որի արտաքինը,մտածելակերպը,ապրելակերպը ու իրա էությունը քեզ ահավոր դուր է գալիս ու սկսում ես անկապ խոսել:Մյուս կողմից էլ իրան կայացած տղամարդ է պետք,իսկ դու արդեն 3 տարի է մի դրամ չես աշխատել(եթե չհաշվենք բանակի պալչկեն :D ),անկապ օրերը գլորում ես,ոչ դաս ես անում,ոչ աշխատում ես:Քեզ դրել ես մի թույն դեմքի տեղ,քո մասին ահավոր բարձր կարծիք ունես(հա դե նենց չի վատն ես :)) ),բայց ես հո լավ գիտեմ ինչ լոդռ,անաշխատասեր դեմք ես:
Հ.Գ Մեկդ էդ աղջկան հարցրեք էլի իմանանք էլի,ի՞նչ է գտել իմ մեջ :))
Հ.Գ 1. է Մեսչյան ջան.
Օրերը լուռ, օրերը ցուրտ,
Օրերը լերկ, օրերը անիմաստ,
Օրերը նեղ, օրերը խենթ,
Օրեր անշարժ, կամ էլ վազքից հոգնած:

Օրեր հարբած, օրեր տարված,
Օրեր կարոտ, օրեր օտարացած,
Օրեր լարված աղեղի պես,
Օրեր աղոթք, կամ անեծքի տրված:

Յոհաննես
29.11.2016, 00:32
Երբ դեռ խավարի մեջ նստած կյանք էր ստեղծում,ամենակարևոր բանը սխալ էր արել,ու չփոխեց էդ,քանի որ ստիպված կլիներ ամեն ինչ նորից սկսել:Դրա համար էլ,խավարը սկսեցինք գերադասել լույիսց:
©Կյանքից խռոված Յոհանը

Յոհաննես
07.12.2016, 00:28
Արա դե իմ նման զգացեք էլի,ցնդեք,պայթեցրեք ձեր մեջի եղածը։Իմ մեջ ամենասիրունը էդ երևույթները զգալու հատկությունն է։Էն որ լրիվ քաշում եմ մեջս ու դուրս թողնում։Ծխում եմ կյանքը էլի ու էդ ծուխը տեսեք ու ցնորվեք։Հուսամ մի օր էս ինքնասիրահարվածությունս կանցնի,բայց դե մեկա ճիշտ եմ ասում ։))

Յոհաննես
07.12.2016, 22:36
Մի բան անենք խմած ժամանակ ես գրառում չանեմ էլի :D ախ,էս ոնց է բացել :D

Յոհաննես
07.12.2016, 23:33
Ո՞վ եմ ես-Ես եմ։

Գտե՞լ եմ ինձ-այո
Բա էլ ի՞նչ եմ մտածում-չեմ ուզում կորցնեմ
Հ.Գ Ուսմունք եմ ստեղծելու,անունն էլ դնեմ.<<Կյանքը ցավ է,իսկ մենք մազոխիստ>> :))

Յոհաննես
09.12.2016, 00:26
Եթե Եվրոպայում էդպես է,ուրեմն ֆսյո էդ է ճիշտը։
Պիզդեց էլի

Յոհաննես
15.12.2016, 01:38
հանգստություն-ինչ հանճարեղ բառ է,կտոր մը հանգստություն գուզեմ։Երեկ կյանքիս ամենադժվար օրերից էր,անզորութույնը անտանելի երևույթ է։Հոգեկանս քիչ մը խախտված է։Ներդաշնակությունը դարձել է երազանք։Որ կողմ ոտքս դնում եմ քաքի վրա եմ հելնում։Էսքան ուժ ինձ որտեղի՞ց,մեկ-մեկ մտածում էի թե թույլ եմ։Դե հա կողից,որ նայում ենք,20տարեկան տղա է էլի,անկապ խոսում է,բայց դե պիզդեցա եղբայրներ և քույրեր։

Յոհաննես
18.12.2016, 04:12
Արա,բ**եր,սաղիդ հայածքները մեկ առ մեկ հետույքներիդ եմ դաջելու։Տեսա՞ք,հա թույնա,վրեն։Իսկ կյանքիս ամենադզող բաներից մեկը էդ լրբի դեմքին պահելն էր։Ինչեր եմ անելու։Հազիվ մի օր բարի էի,ո՞նց կլներ։Պիզդեց 2

Յոհաննես
21.12.2016, 02:48
Չին-գա-չունգ,չին-գա-չունգ,չին-գա-չունգ,չին-գա-չունգ,չին-գա-չունգ,չին-գա-չունգ...

Յոհաննես
31.12.2016, 03:19
Էս Գ7տարին էլ մոտենումա իրա ավարտին։Երեք դրական բան եղավ էս տարում. 1.Զորացրվա 2.Բուլղարիա 3.Գաղտնիք
Մնացածը պիզդեց էր,ասենք սենց անհաջող տարի չէր եղել գոյությանս ընթացքում։2017-ից ոչ մի հույս չունեմ,էս 16թիվը էնպեսա քաքմեջ արե սաղ,որ 17թվին հազիվ դրանց կեսը մի բան անեմ։
Հա ու կյանքիս փորձից մի երկու խորհուրդ տամ.
Ախպեր,ինչ քաքի մեջ որ ընկնում եք էդ մասին միանգամից ասեք ձեր կողը կանգնած մարդկանց։Ես էս շուտ գիտեի,բայց դե պիզդեցա կյանքը,հարգելի սեքսիստներ և ոչ միայն ։Ճ

Յոհաննես
03.01.2017, 03:30
հյուր ջան,որ մի օր գաս մտնես սենյակդ ու տեսնես,որ օրագիրդ ձեռքս կարդում եմ,դուրդ կգա՞։

Յոհաննես
06.01.2017, 02:31
Գրառումը կատարելուց հետո սեխմում եմ ելքի վրա ու գնում։Հույս ունեմ շուտ չեմ գա։

Յոհաննես
30.01.2017, 02:33
Գրառումը կատարելուց հետո սեխմում եմ ելքի վրա ու գնում։Հույս ունեմ շուտ չեմ գա։

Ք***մ ես էս կյանքը Պոնչ ջան

Յոհաննես
30.01.2017, 03:33
1 օր հետո կանցնի,կամ երկու,դե կարա երեք լինի,բայց չորրորդ օրը արդեն հաստատ անցած կլինի։Էս էլ գրեցի,որ դնջնամ ու ռադս էլի քաշեմ։Լավ մնացեք,ներող եղեք,որ անհանգստացրի,էդ պիդռ դեպրեսիան էլի մեր դռնով անցավ

Յոհաննես
04.02.2017, 05:11
էնքան հայհոյանքներ կան ստեղ,որ անգամ ես չեմ ուզում մտնել։Էս օրագիրն էլ չի ֆայմում ինքը իրան մաքրվի,ես էլ հավեա չունեն։
էս հեչ,արա բայց անտերը թույն կերպար եմ,լրիվ լուրջ եմ ասում։Դե լավ շատ գլուխս չգովամ,էս էլա հերթական անքնության նոպան։Լավ եղեք

Յոհաննես
04.02.2017, 05:29
Էնպես է ստացվել,որ ես էլ եմ Սերժանտ եղել,դասակի հրամանատարի տեղակալ,ամեն գիշեր քնելուց առաջ հիշում եմ,որ ջոկիս զինվորի ոտքերը ատկազ արեց գիշերվա կեսին չոլի մեջտեղը գրկած մի 3կիլոմետր տարա,հետը հավասար լացում էի,չգիտեմ էլ թե ինչի։Էս չեմ գրել,որ ցույց տամ ես կյանք եմ (ես սենց թե նենց կյանք եմ :)) ) ուղղակի անքնությանս խնդիրներից մեկն էլ էսա էլի,կիսվեմ միջիցս հելնի։

Յոհաննես
06.02.2017, 06:05
21 տարի է ինչ իբր գոյություն ունեմ,ասում են,որ էսօր ինչ որ ծնունդ բան է։Էս անտեր 21 տարվա մեջ ամենավատ առաջի 6 ժամը էս օրվա էս անգամն էր։Լավա գոնե գուգլը շնորհավորեց,անտերը։
Ու ամենաոռին էնա,որ գրում են էն մարդիկ,ում մի անգամ ջան չեմ ասե,արա էս տիպի բոզի տղա բանա կյանքը։

Յոհաննես
06.02.2017, 06:13
Անտերը ո՞նց չգրես։
Ախպեր,լուրջ հլը քելեք իմ տարիքի մարդկանց տեսեք,այ քեզ բան,անտերը ուրախ,իրանց կայֆերով լռված են,բայց չէ ես միշտ պետքա դեպրեսված մտնեմ էս ֆորումը ու սենց գ7 գրառումներ անեմ անքնությունից։Խի՞ եմ ինձ դեպրեսիաներ ման գալիս,արա լուրջ չեմ ջոգում։Դարձել ենք Դեպրես Յոհանը,թե ասա այ ջահել,կայֆավատ արա էլի,ինչ մի վեր ես ընգե դեպրեսվում ես։էհ ոշմ,պիդառած կյանքա

Յոհաննես
17.02.2017, 04:03
Հայ հասարակությամ մեջ ապրելով ինքնագնահատականս գնալով աճում է ու հա,էդ ահավոր բնական երևույթ է։

Յոհաննես
22.02.2017, 01:36
Հաղթել,հաղթել հաղթել...Սկզբից քեզ,հետո աշխարհին,հետո կյանքին։

Յոհաննես
23.02.2017, 01:34
Ինչքան էի սիրում խորանալ,բոլոր խոսակցությունները տանում էի դեպի աստղեր,կյանք,ժամանակ։Կարայի դասից գայի ու մինչև գիշերվա հազարը նստեի ու մտածեի։
Սրա շարունակությունը ջնջեցի,խառն եմ ու հետաքրքիր ձևով եմ խառը

Յոհաննես
23.02.2017, 23:18
Եկել եմ ասեմ,որ առանց դեպրեսիաների կյանքը անիմաստ է ու հեչ իմ համար չի։Ես նորից դեպրեսված եմ ու էս ինձ դզելա։

Յոհաննես
10.03.2017, 01:31
Մարտի 8-ին կենտրոնում էի,ինքնագնահատականս լույսի արագության վրա բոցեր էր անում
*****
Բերդի պատեր կամար-կամար
*****
Կիրակի գնալու եմ Լա լա Լենդի քննարկմանը,ադեկվատությունս ստուգելու եզակի շանս է
****
Աֆրո-գերմանական առնանդամի բաժին դառնան բոլոր ծախված մրցավարները

Յոհաննես
16.03.2017, 22:47
Էս ակումբցիները ինձ շատ են սիրում է,զգում եմ :love

Յոհաննես
18.03.2017, 00:07
Քունն էր մտել մեր կատուն
Կլինկորի արանքում

Յոհաննես
18.03.2017, 23:17
Վերջին անգամ սենց Բուլղարիայում եմ խմել,սենց սեքս վերջին անգամ Բուլղարիայումա եղել,բայց իրա նման թույն դեմք սկի Բուլղարիայում չկար։
Լավ օր էր

Յոհաննես
22.03.2017, 01:30
во всем виноват пенис :think

Յոհաննես
24.03.2017, 23:52
Ձեր աչքից մարդ էլ կմեռնի ։Դ մի օր ստեղ գամ գրեմ,որ սաղ լավ է,հաջորդ օրը սաղ կթարսվի :angry
Սաղ վատ է

Յոհաննես
26.03.2017, 01:00
Կանցնեն տարիներ և երբ ծերուկ Յոհանը լոքշ ծ****ուց կլինի մի պահ կհիշի ակումբի գոյության մասին,կմտնի գարնանգլոխ(ղզղնած լսարան մը) սեքսի վրով մի հատ թեմա կբացի և իր ծերացած ձեռքերով կբռնի արդեն թոռոմած առնանդամը,բայց ցավոք սրտի այն արդեն չի կանգնի։

Յոհաննես
08.04.2017, 22:05
Ինչ բանակից եկել եմ ուզում եմ մի քանի օրով մենակ մնալ ու ոչ մի կերպ չէր ստացվում,բայց արդեն երկու օրա մենակ եմ ու վայելում եմ էս մենակությունը:Ես սովոր չեմ էսքան շատ մարդու տեսնել ամեն օր:Էլ չէի ձգում,նյարդերս էլ չէին ձգում:Հիմա արդեն որոշել եմ մի քանի շաբաթից մի շաբաթով գյուղ եմ գնալու ու լրիվ մենակ ապրեմ ինձ համար:

Յոհաննես
09.04.2017, 23:19
Նայում եմ 14-ից 16 տարեկան պիդռներին ու ցանկանում եմ արագ տեմպերով ոչնչանալ։

Յոհաննես
25.04.2017, 00:12
Այ էս գրառումը միշտ հետաձգել եմ,բայց մի օր կանեմ։

Յոհաննես
16.07.2017, 03:37
Նոր ուզում էի մի հատ թեմա բացեի. Իմ չսիրելի ակումբցին,էն էլ ես ում չեմ սիրում ասում եմ ու իմաստը կորա՜վ։

Յոհաննես
25.07.2017, 00:46
Էս չքնելուս դարդից լուրջ դնելու եմ մեկ առ մեկ ակումբցիների մասին գրեմ ։Դ
հ.Գ Երբ լյոքշի արագությունը 230կմ/ժ է

Յոհաննես
26.07.2017, 05:29
Արևածագն է սիրուն,թե՞ մայրամուտը։
Կյանքիս ընթացքում շատ հանճարեղ մայրամուտներ եմ տեսել,բայց մի լուսաբաց երեկ հիշեցի։
Բանակում էի Ավտոպարկի վերակարգ։Նստած աթոռի վրա արևածագն էի դիմավորում,երկու ամսվա ծառայող էի ու հլը չէի պատկերացնում ինչ է ծառայությունը։Ուզում էի ակումբում գրեի կյանքիս տեսած լավագույն արևածագի մասին ու չէի պատկերացնի,որ երեք տարի անց նոր կգրեմ։Էդ պահին ինձ լավ էի զգում,բայց հիմա,որ վերապրում եմ ահավոր մեծ նեղվածություն կա։Եսիմ,բայց մեկա արևածագը հանճարեղ էր

Յոհաննես
27.07.2017, 03:40
Տարվա մեջ մի ծնունդի օր կա,տենց նստած մտածեցի,որ չծնունդի օրերը շատ են ու պետքա հատուկ մի օր ընտրել չծնունդի համար։Իմը Հունիսի 16֊ն ա,մյուս տարի կշնորհավորեք իմ չծնունդը։

Յոհաննես
27.07.2017, 04:05
Ախպեր,ասում էր,որ ես հումորի զգացողություն չունեմ(գրողը տանի էդ անտեր հումորը ինձնիցա սկիզբ առել),դախ եմ(հը՞,ո՞վ,ե՞ս),լավն եմ(սիրտս մղկտաց ։Դ),վստահելի եմ(հասկացել էր),բարի եմ(չարու վերջը վատ էր,բայց բարու վերջը վաբշե պ****ց էր),դամբուլ եմ(դե քո համար թեկուզ տանձ)։
Ախր,պիտի ճանաչեր,չէ՞։
Անտերը,որ մի բան զգում եմ,մինչև վերջ նվիրվում եմ ու ինձ համար կարևոր դարձնում։Էդ կարևորությունն էր,որ չկարեցա իրա հետ ես ես լինեմ։Գիտեի,որ այ էս պահը գալու է ու այ էս պահից հլը շատ կունենամ։
Հունիսի 16֊ին չշնորհավորեք,պռոստը իմացեք,որ կյանքիս թոփ 5 պ*****ծ օրերից մեկնա եղել։

Յոհաննես
29.07.2017, 02:21
Էրիկ, Արման, Նանե, Նունե, Հրաչ, Զառա, Կարո։ Ես երջանիկ եմ, որ ճանաչում եմ իրանց։ Ուղղակի էնքան մեռած եմ, որ հիմա չեմ կարա ամեն մեկի մասին գրեմ նենց, ոնց պետք ա, դրա համար էլ ուղղակի գրում եմ իրանց անունները։ Կկարոտեմ դախերիս։
Ոգեշնչված Նիկիտայի գրառումից
Գուրգեն,Գոգո,Գալինա,Հենդո,Հրանուշ,Անուշ,Վարդանուշ,Հեռկուլես,Տատիկոս,Ստրաբո� �,Երվանդաշատ,Արտաշատ,Շամ,Արշամ,Արշամաշատ,Մենուա,Յասոն,Մուշեղ,Սակ,Վասակ,Վարդա ն,Ջեյմս,Բոնդ,Դանթե,Այնշտայն,Պասկալ,Դեկարտ,Հյուգո,Խույ Ջեքման

Յոհաննես
05.08.2017, 02:39
Գրողի ծոցը պատմության բոլոր հանճարները։
Ես Աստված եմ

Յոհաննես
18.08.2017, 23:53
Դու մենակ չես-արա,անտերը էս հանճարեղությունա։Մեկը չեղավ ասեր :cry2

Յոհաննես
20.08.2017, 23:45
էս ամբողջ աշխարհում մենակ ես կարայի էդ աղջկա հետ հանդիպելու ընթացքում փիլիսոփայությունից,կյանքից,գրքերից ու ֆիլմերից խոսեի:Իրա տեղը լինեի ինձ արդեն գրողի ծոցն էի ուղարկե,ասենք Յոհան ջան,դու դեբիլ ես էլի:Հանդիպում ես կայացած աղջկա հետ,որի արտաքինը,մտածելակերպը,ապրելակերպը ու իրա էությունը քեզ ահավոր դուր է գալիս ու սկսում ես անկապ խոսել:Մյուս կողմից էլ իրան կայացած տղամարդ է պետք,իսկ դու արդեն 3 տարի է մի դրամ չես աշխատել(եթե չհաշվենք բանակի պալչկեն :D ),անկապ օրերը գլորում ես,ոչ դաս ես անում,ոչ աշխատում ես:Քեզ դրել ես մի թույն դեմքի տեղ,քո մասին ահավոր բարձր կարծիք ունես(հա դե նենց չի վատն ես :)) ),բայց ես հո լավ գիտեմ ինչ լոդռ,անաշխատասեր դեմք ես:
Հ.Գ Մեկդ էդ աղջկան հարցրեք էլի իմանանք էլի,ի՞նչ է գտել իմ մեջ :))
Հ.Գ 1. է Մեսչյան ջան.
Օրերը լուռ, օրերը ցուրտ,
Օրերը լերկ, օրերը անիմաստ,
Օրերը նեղ, օրերը խենթ,
Օրեր անշարժ, կամ էլ վազքից հոգնած:

Օրեր հարբած, օրեր տարված,
Օրեր կարոտ, օրեր օտարացած,
Օրեր լարված աղեղի պես,
Օրեր աղոթք, կամ անեծքի տրված:

Բլին արա,փաստորեն գինուց պետքա խոսեի :(

Յոհաննես
21.08.2017, 04:09
Քշերվա 4-ին բացում էս պատուհանը ու սկսում ես ծխել։Ամեն մի ծուխը վայելելուն զուգահեռ հիշում ես,մտորում,վերապրում,ափսոսում։Նայում ես երկնիքին ու չէ էլի,էստեղի երկինքն էլ մի բան չի,աստղ չկա։
մտնում ես ակումում կարդում էն մի գրառումը ու ֆսյո չէ էլի,էդ մարդկանց արդեն հորինել ու քո կերպարներն ես ստեղծել,էլ չեմ կարդա։
Սանտային մասնակցեցի,քանի որ մենակ վախտ էլ չեմ կարում երգ լսեմ,չէ ավելի ճիշտ լսում եմ. Շակիրա,Ռուսական ախմախ երգեր ու տենց։Նորմալ երգեր մենակ վախտ էլ չեմ լսում,էդ մի հաճույքից էլ զրկվա,դժվարա քեզ համոզելը ու նորից ԵՐԳ լսելը։
Ինձ հանգիստ պետք չի,ինձ գերլարվածությունա պետք,որ ոչ մի պահ չմտածեմ։
Քիչ մնաց,հեսա մի ժամից կքնեմ ։ճ

Յոհաննես
31.08.2017, 00:43
չեմ բողոքում,ոչ էլ դժգոհում եմ,բայց դե շատ խառնա ներսս,չկողմնորոշված եմ,էն որ չգիտես ինչ ես ուզում էս կյանքից ու խի ես ապրում:Լուրջ չգիտեմ ով եմ ես,երևի էնքան եմ կեղծել,որ մոռացել եմ ով եմ ես:Դե էս էլ բացարձակ չի,պահա էլի,կանցնի,բայց սենց պահեր էլ չպետքա լինեն:Ժամանակն է,որ հեռնամ ակումբից ու հուսամ էն ժամանակ հետ կգամ,երբ սենց պահեր չեն լինի,ահագին ադեկվատ կլինեմ ու լուրջ կլինեմ,դիրքորոշմանս մեջ վստահ կլինեմ ու էդքան անլուրջ գրառումներ չեմ անի:Չնայած չգիտեմ,էդ ժամանակ էլ ակումբ կմտնեմ,թե՞ չէ,բայց դե էս ներկայիս Յոհանը ժամկետը լրացելա:
Մի խոսքով գնացի ես,հուսամ ժամանակավոր։
Անտերը բայց ինչ կյանքա,բա մարդիկ ինչ դեմքեր են:Արա,ռադ արեք սաղին,գնացեք ձեր համար մի հատ տուն ճարեք,նստեք բալկոնին ու ծխեք:Ծխելու ընթացքում էլ մի հատ զգացեք ձեր արժեքը ու հեգնական հայացք նետեք դիմացի լեռնաշղթայի վրա ու վաբշե ձյունը թող փաթիլ-փաթիլ իջնի լեռներին։
Դե լավ մնացեք հնգերներ,սաղդ աչքիս լույսը չեք,բայց դե փուշն էլ չեք:Նենց որ արխային սաղիդ կարամ գրկեմ :love:love

Յոհաննես
21.03.2018, 18:15
Չթողնես-չթողնես,կպի ախպոր պես,ուժ գտի ու կպի,չթողնես,քիչ մնաց,կպի֊կպի ախպոր պես։
Մոտիվացիադ չթողնես,դժվարա,բայց գտի ախպոր պես,ուժ գտի ու անցի,հլը շատ ավելի բարդ բաներ կլինեն,պետքա ուժեղ լինես,գիտեմ-գիտեմ կարաս,հաստատ կարաս,ափսոս են հնարավորություններդ,բայց թքած սաղ հնարավորությունների վրա,եթե ուժ չկա,իսկ դու էդ էլ ունես։Կարաս եղբայր,դե գնա ու կպի,մի օր էլ աշխարհը կլսի քո մասին եղբայր

Յոհաննես
04.04.2018, 13:12
Առանձնապես դժգոհ չեմ,բայց որ ասեմ շատ գոհ եմ սուտ կլինի,պետք է ավելացնեմ ու շատ,մի հատ պետք է հիշեմ նպատակներս ու էլի ոգեշնչված շարունակեմ։
Տո չնայած լավ էլ դժգոհ եմ,ամենաթույն դասախոսի քննությանը իմ ուզածի 25%֊ը չեմ գրել ու դրանից հավեսով նեղվում եմ,չնայած նեղվելով բան դուրս չի գա,ֆսյո ավելացնում եմ ու առաջ գնում։
Հ.Գ Գյոզալ օրագիրս դարձել է ակումբի ջահել սերնդի օրագիրներից :)) չնայած իրանցը անկեղծ չի :yea

Յոհաննես
28.04.2018, 03:23
Ծո,չմոռնաս վաղը կոմպով մտնես Վիշապի գրածին պատասխանես ։ճ

Յոհաննես
26.05.2018, 03:14
Իմ հին ես-երը նստած ծիծաղում են:Ես էլ չգիտեմ ինչ կա էդ երեխու մեջ,որ միանգամից ուղեղս անջատվեց:Գրողը տանի իր փոքր հալով ինձ խառնեց,սովորական աղջիկ է էլի...էհ ամոթ ինձ,բայց մեկա երևի առաջին անգամ իսկապես սիրահարվել եմ....
Էս գրառումն էլ անում եմ,որ մի քանի ամսից կարդամ ու ծիծաղեմ

աաաաաախ,ի՞նչ է ասում էհ ։Դ
Չես ծիծաղում ապո,բացելա ։Դ
բայց իրա մասին քիչ մը պատմեմ,հավեսս տվել է ։ճ
Ոշմ,նկարը տեսա ու ասեցի,որ ընկերուհիս կլինի։
Դե շատ տարբեր էինք,էն որ ես էդ ձևի մարդկանց չեմ սիրում(արդարության համար ասեմ,որ վաբշե մարդկանց չեմ սիրում),արա,բայց ինքը լավն էր ։/ Արտաքինը 9/10 ։Դ մի քիչ երեխա էր,բայց էդ վաշյէ դզում էր ու հետո ես սիրում եմ ձևական ձևական բաներ,իսկ էդ ինքը ուներ ։Դ
մի ամիս առաջ ծտերին քֆրտելով քայլում էի դեմս հելավ(նոր թրաշված էի ։/ )
Դասերի սեզոնը մոտենում է ավարտին,դրանից նեղված սենց բաներ եմ հիշում ։Դ

Յոհաննես
17.06.2018, 01:25
Սիրո խոստովանություն ակումբցուն֊էս թեմայում գրառում անելուց սկսած մինչև հիմա քո մասին եմ մտածում։Քանի որ հիմա ինձ պետքա սիրահարվել այ սենց կգրեմ քեզ,որ չմարի էդ։Կներես,բայց շուտ֊շուտ եմ գրելու ու էս գրառումից սկսած,իմ օրագիրը դառնում է իմ ու քո անկյունը :oy
Մի տեսակ տհաճ է,որ մեր շփումը սենց բաց դրածա սաղի համար։Ինձ համար շատ բարդ է վիրտուալ աշխարհում իրական լինել ու առանձնապես ցանկություն էլ չկա,բայց ստեղ կփորձեմ նաև իրական լինել,քանի որ պետքա ինձ ճանաչես։
Ես ամենաշատը էս մասն եմ սիրում,որ դու կարդում ես ու արդեն կամաց֊կամաց սկսի մտածել,որ ֆսյո ժը էս քո մասինա։
Չգիտեմ էս մեր շփումը ինչքան կտևի,բայց հիմա դրա մասին մտածել պետք էլ չի։Ես հավատում եմ մեր գրկած լուսաբացին :oy :love
Հ.Գ Եվ թող սատկեմ ես ռոմանտիզմի մարգերում :))

Յոհաննես
18.06.2018, 03:44
Չէի ուզում էսօր գրել,էս դեպքերը ինչքան էլ զարմանալի չեն ինձ համար,բայց մեկա նեղվում եմ։
էս բացասականը չպետքա ազդի մեր շփման վրա,քանի որ էսօր մեր վերջին շփման օրնա,միգուցե որոշ ժամանակ անց վերսկսենք,բայց հիմա պետքա չփչացնենք էս ամենը ու իրական կյանքում էլ,մենք ուղղակի պետքա լուսաբաց դիմավորենք։
Հիմա ուղղակի ուզում եմ վայելել ներկայությունդ ու աչքերս քեզնից չեմ կտրի,ամեն մի ժեստդ պետքա վայելեմ ու չեմ ուզում հետո հիշեմ,ուզում եմ էս պահում քեզ զգամ,հետոյի մեջ դու չկաս ու երևի էսա բնական կյանքը։
Մեզ երգա պետք,բայց քանի որ սաղ երգերս կիսել եմ ու չունեմ մեկը,որը մենակ իմնա,որոշեցի Bob Dylan-ի lay lady lay-ը վերցնել մեզ համար։Չնայած էդքան էլ հարմար չի մեր զգայական ֆոնին,բայց երգը երկրորդական բան է։
Մի տեսակ արժի անիծել աստվածներին,որ վերջը վալս պարել չսովորեցի,թե չէ քեզ կհրավիրեի պարի,բայց գրողը տանի.ի՞նչ վալս։Էդ հեչ մերը չի,մենք պետքա իրար գրկենք ու զգանք մեր զգայական դաշտից դուրս թռնող երեժշտությունը։
Դե երևի էսքանը,քո գրառումները կարդալուց կհիշեմ էս երեք օրը ու էն իմ հավես ձևով կժպտամ։
Մի օր կդիմավորենք լուսաբացը իրար գրկած :oy
Հ.Գ հա֊հա,դու ես
Հ.Գ 1 հա,հենց դու
Հ.Գ 2 դու

Յոհաննես
19.06.2018, 02:44
Յոհաննես ասեցի առաջինը ես փորձեմ ուրիշ թեմայում ։Դ
Հ.Գ երևի չաշխատեց

Յոհաննես
11.07.2018, 00:12
Հայաստանի փաբային մասսա :[

Յոհաննես
23.07.2018, 00:12
Մոնտենեգրո օր 3֊րդ
Ծերացել եմ :(

Յոհաննես
25.07.2018, 01:43
Մոնտենեգրո օր 3֊րդ
Ծերացել եմ :(

Օր հինգ
Ջահել ջահել ջահել

Յոհաննես
21.01.2019, 01:14
Ախպեր,հենց նոր նկատեցի,որ էլի լոդռիզմին ես ուզում տրվես,այ տղա ջան,ախպոր պես,մի մոռացի էլի անտերը,հենց հիմա մոտիվացիադ հավաքի ու կպած առաջ գնա։Պետք չի մոռանալ նպատակների կարևորությունը,պետք չի մոռանալ մոտիվացիայի կարևորությունը,էնպես որ սաղ ռադ արա ու կպի էլի նպատակներիդ։
Մաքսիմալ-մաքսիմալ-մաքսիմալ կպնում ենք նպատակներին

Յոհաննես
07.04.2019, 00:32
Էս հասարակ կյանքը քո համար չի,հավաքի քեզ,մոտիվացվի ու գնա առաջ,մնացածը հետո։

Յոհաննես
21.04.2019, 01:30
Էն, որ մարդիկ գիշերվա հազարին հոգնած տուն են գալիս,կոշիկները հանում են,շորերը կիսատ֊պռատ փոխում են,սառնարանից խմելու բսն են վերցնում ու առանց լույսերը վառել նստում ԹՎ֊ի են նայում։
Մեկ֊մեկ ակումբ այ էդ վիճակով եմ մտնում ու սենց սիրում եմ,որ մենակ եմ լինում ու տենց մի քանի թեմա մտնում կես տող բան գրում ու դուրս եմ գալիս։
****
Օրերը գլվլալեն անց են կենում(երբեմն՝սեր ու խնդուն),մարդիկ գալիս֊գնում են,ողբալի ու կեղծ է իրականությունը,մեկ֊մեկ մանանեխի կարիք եմ զգում,էն օրն էլ տանձիս ծառն էի հիշել՝առանց յարան,Էսօր ուզեցի սաղին նեդեմ գրողի ծոցը,բայց դե էդ պահին ծլնգոց լսի,չգիտեմ,աչքիս մի թավուր եմ,ամառը պետքա Թուսկուլ գնամ,հետո էլ Տոկիոյից չերեզ Մոսկվա Բարսելոն թռնեմ,սաղ սուտ է,մարդ պետքա իր ամենասիրելին լինի :oy

Յոհաննես
04.08.2019, 04:10
Բանակիս ընկերներից մեկի ծնունդն է:Զանգեցի,ասում ա.Սևոյան ջան շարք էինք կանգնած, զանգեցիր հանեցի սպային ցույց տվեցի թողեց դուրս գամ :cry
Կյանքիս ամենաերջանիկ տարի ու կեսը բանակում եմ եղել:Եկել եմ ու ոչ մի տիպի չեմ հարմարվում էս կյանքին:Դնում նենց կինոներ եմ նայում,որ վերջում հավեսով լացեմ հանգստանամ,բայց դաժը էդ չի օգնում:Էն որ էս կյանքում ոչ մի բան չկա ու էսա ճիշտը:Էն որ միշտ լավն են ասում ու գրում,ինքնախաբեությամբ են զբաղվում:Ամեն ինչ վատ է ու գիտեմ,որ շատ ճիշտ եմ մտածում,կարող է հետո ես էլ ինքնախաբեությամբ զբաղվեմ,բայց միշտ էլ կիմանամ,որ էս կյանքում,ոչ մի հետաքրքրություն չկա,սաղ ժամանակավոր անկապ հաճույքներ են,չնայած ոչ մի բանից էլ հաճույք չեմ ստանում:Էն որ դախի նման եմ արդեն ֆուտբոլ նայում,առանց որևէ էմոցիա:Դաժը մարդիկ էլ վրես չեն ազդում,այ էդ տիպի վատ է սաղ:Մարդ նստի հավեսով ծխի էնքան,մինչև պերեդոզից կհելնի էս անկապ,անհետաքրքիր,անհավես կյանքից:

Յոհան դու կյսնք ես :love

Յոհաննես
04.08.2019, 04:14
Այ էս գրառումը միշտ հետաձգել եմ,բայց մի օր կանեմ։

հա,մի օր կանեմ

Յոհաննես
04.08.2019, 04:22
Հիմա կդզեր,որ բանակում կառաուլ փակելուց լինեի։Դե երևի պահակադիր կլինեի,հերթափոխը տարած֊եկած կլինեի,արթուն տղեքի հետ կոֆե֊սիգարետ կանեինք,կխոսեինք ԳՌ կյանքում սպասվող մեծ հաջողություններից։

Յոհաննես
26.08.2019, 03:34
հա,մի օր կանեմ

10000%

Յոհաննես
01.02.2020, 23:23
Դաշնամուր նվագել իմանայի,էլ բան պետք չէր

Յոհաննես
17.02.2020, 02:59
Արժեքա-գաղափարական ճգնաժամ է նկատվում իմ մոտ