PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Միլան Կունդերա



StrangeLittleGirl
21.05.2015, 16:09
Ասում-ասում եմ, տենց էլ չեմ բացում էս թեման, ու ամեն անգամ զարմանում եմ, թե ինչու սենց թեմա չկա ակումբում:

Մեկ էլ ամեն տարի զարմանում եմ, որ գրականության Նոբելյանը Կունդերային չեն տալիս:

Ազգությամբ չեխ գրող, որն իր կյանքի մեծ մասն ապրել ու ստեղծագործել ա Ֆրանսիայում: Գրում ա չեխերեն ու ֆրանսերեն: Իմ ամենասիրելի գրողներից մեկն ա, իսկ օբյեկտիվորեն՝ քսաներորդ դարի լավագույններից:

Կունդերան շատ լավ ա փորում մարդու ներաշխարհը ու շատ սիրուն ա էդ ներաշխարհը տեղադրում կոնկրետ աշխարհաքաղաքական կոնտեքստում:

Ի՞նչ եք կարդացել Կունդերայից, ի՞նչ կարծիքի եք: Ես դեռ չորս գիրք եմ կարդացել, բայց արդեն «Կատակի» պահը հասունացել ա: Էն օրը մի հատ ռիվյու կարդացի դրա մասին:

մարդագայլուկ
21.05.2015, 16:12
Դեռ Կունդերա չեմ կարդացել: :oy Բայց էս տարի ուզում եմ անպայման էդ սխալն ուղղել: Ինչի՞ց սկսեմ:

StrangeLittleGirl
21.05.2015, 16:15
Դեռ Կունդերա չեմ կարդացել: :oy Բայց էս տարի ուզում եմ անպայման էդ սխալն ուղղել: Ինչի՞ց սկսեմ:

Եթե գժանոց սիրային պատմություն ես ուզում կոմունիստական ռեժիմի տակ եղած Չեխիայում, «Էության անտանելի թեթևությունից» սկսի: Էդ գիրքը չորս տարի առաջ եմ կարդացել, բայց մինչև հիմա ուղեղս բռնաբարում ա :))
Հենց արտագաղթես, «Անտեղյակությունը» կարդա:
Իսկ մնացածները ոնց ուզես :) Ասում եմ՝ մոտ ժամանակներս «Կատակն» եմ կարդալու: Թե հավես ունես, դրան միացի, բայց զգուշացնեմ՝ դա իրա ամենաքաղաքական գործերից ա:

«Կատակը» էն մասին ա, թե ոնց են զանազան համակարգեր վերաբերվում հումորին: Ու ինչքան շատ ա հումորն արգելված, էնքան ավելի տոտալիտար ա համակարգը: Շատ հետաքրքիր դիտարկում ա, իրոք ճշմարտություն կա դրա մեջ:

Ռուֆուս
21.05.2015, 16:22
«Էության անտանելի թեթևությունը» փորձեցի կարդալ, սկիզբը լավն էր, հետո սկսեցի ձանձրանալ ու մոտ 50%-ը կարդալուց հետո թողեցի ու դժվար թե երբևէ Կունդերա կարդամ: Իմը չի:

StrangeLittleGirl
21.05.2015, 16:24
«Էության անտանելի թեթևությունը» փորձեցի կարդալ, սկիզբը լավն էր, հետո սկսեցի ձանձրանալ ու մոտ 50%-ը կարդալուց հետո թողեցի ու դժվար թե երբևէ Կունդերա կարդամ: Իմը չի:

«Անտեղյակությունը» փորձի: Դա յուրաքանչյուր արտա- ու ներգաղթող մարդու համար պարտադիր ընթերցանության ցանկից ա:

Ռուֆուս
21.05.2015, 16:25
«Անտեղյակությունը» փորձի: Դա յուրաքանչյուր արտա- ու ներգաղթող մարդու համար պարտադիր ընթերցանության ցանկից ա:

Ախ, կներես, հենց Ignorance-ն էի կարդում, ոչ թե էն մյուսը: Ու դուրս չեկավ :}

StrangeLittleGirl
21.05.2015, 16:52
Ախ, կներես, հենց Ignorance-ն էի կարդում, ոչ թե էն մյուսը: Ու դուրս չեկավ :}
Ուրեմն կարգին սփյուռքահայ չէիր դարձել :))

մարիօ
21.05.2015, 16:53
Բյուր, մերսի թեմայի համար :love
Կունդերայից միաժամանակ սկսեցի երկու բան կարդալ` «Էության անտանելի թեթևություն»–ը ու էսսեների հավաքածու էր մի հատ տարբեր թեմաներով։ Էսսեներն ավելի արագ էի կարդում, բայց դուրս մի տեսակ չեկան, մտածում եմ, որ ավելի լավ կանի էսսեներ չգրի Կունդերան, որովհետև սրանց հետ համեմատած «Էության անտանելի թեթևություն»–ը շա՜տ լավն էր ու շատ դուրս եկավ, դանդաղ էի կարդում, որ ուշ վերջանա։ Շատ զգացմունքային գիրք էր, սիրուն էր գրված ու հավես ոճով, պատկերացնում եմ, թե բնօրինակն ինչքան սիրուն կլինի։ Հետո ժամանակ ու հերթ հասնի Կունդերային էլի անպայման կկարդամ։
Մեկ էլ` Կունդերան երևի վերնագրեր ընտրելու վարպետ ա, ուրիշ ոչ մի գրողի մոտ էսքան սիրուն վերնագրեր չեմ տեսել, սրտին կպնող վերնագրեր են, որ միանգամից հետաքրքրություն են առաջացնում, ուզում ես անպայման կարդաս։ Ապրի ինքը :love

StrangeLittleGirl
21.05.2015, 16:58
Բյուր, մերսի թեմայի համար :love
Կունդերայից միաժամանակ սկսեցի երկու բան կարդալ` «Էության անտանելի թեթևություն»–ը ու էսսեների հավաքածու էր մի հատ տարբեր թեմաներով։ Էսսեներն ավելի արագ էի կարդում, բայց դուրս մի տեսակ չեկան, մտածում եմ, որ ավելի լավ կանի էսսեներ չգրի Կունդերան, որովհետև սրանց հետ համեմատած «Էության անտանելի թեթևություն»–ը շա՜տ լավն էր ու շատ դուրս եկավ, դանդաղ էի կարդում, որ ուշ վերջանա։ Շատ զգացմունքային գիրք էր, սիրուն էր գրված ու հավես ոճով, պատկերացնում եմ, թե բնօրինակն ինչքան սիրուն կլինի։ Հետո ժամանակ ու հերթ հասնի Կունդերային էլի անպայման կկարդամ։
Մեկ էլ` Կունդերան երևի վերնագրեր ընտրելու վարպետ ա, ուրիշ ոչ մի գրողի մոտ էսքան սիրուն վերնագրեր չեմ տեսել, սրտին կպնող վերնագրեր են, որ միանգամից հետաքրքրություն են առաջացնում, ուզում ես անպայման կարդաս։ Ապրի ինքը :love

Չգիտեմ՝ նկատել ես, թե չէ, բայց իրա գեղարվեստական գործերն էլ ոնց որ էսսեների հավաքածու լինեն: Մեկ էլ դնում ա, սկսում ա մի բառի անատոմիան լրիվ բացատրել: Օրինակ, «Անտեղյակության» մեջ «նոստալգիա» բառն ա կտոր-կտոր անում: Ու նենց ա անում, որ լրիվ մտնում ես պատմության մեջ: Իսկ «Անմահության» մեջ Գյոթեի ու Բետինայի հարաբերություններն ա վերլուծում:

ivy
21.05.2015, 17:16
«Էության անտանելի թեթևությունը» փորձեցի կարդալ, սկիզբը լավն էր, հետո սկսեցի ձանձրանալ ու մոտ 50%-ը կարդալուց հետո թողեցի ու դժվար թե երբևէ Կունդերա կարդամ: Իմը չի:

Ես էլ եմ մենակ դա կարդացել ու հենց սկզբից էլ դուր չեկավ, բայց մինչև վերջ հասցրեցի: Ինձ իր շարադրանքի ձևը դուր չի գալիս: Հատկապես էն, որ անընդհատ սյուժեից շեղվելով իր փիլիսոփայական մտքերն էր շարադրում:
Դրանից հետո Կունդերայի ոչ մի գիրք հաստատ չեմ բացի:

մարիօ
21.05.2015, 17:17
Չգիտեմ՝ նկատել ես, թե չէ, բայց իրա գեղարվեստական գործերն էլ ոնց որ էսսեների հավաքածու լինեն: Մեկ էլ դնում ա, սկսում ա մի բառի անատոմիան լրիվ բացատրել: Օրինակ, «Անտեղյակության» մեջ «նոստալգիա» բառն ա կտոր-կտոր անում: Ու նենց ա անում, որ լրիվ մտնում ես պատմության մեջ: Իսկ «Անմահության» մեջ Գյոթեի ու Բետինայի հարաբերություններն ա վերլուծում:

Քանի քիչ բան եմ կարդացել իրենից, հստակ չեմ կողմնորոշվում, պատմության մեջ կարողա հետաքրքիր են էդ բացատրությունները, բայց էսսեները չէ։ Էլի կարդամ, էս թեմայում կգրեմ։ :think

StrangeLittleGirl
21.05.2015, 17:21
Քանի քիչ բան եմ կարդացել իրենից, հստակ չեմ կողմնորոշվում, պատմության մեջ կարողա հետաքրքիր են էդ բացատրությունները, բայց էսսեները չէ։ Էլի կարդամ, էս թեմայում կգրեմ։ :think
Ի դեպ, նոր նայեցի: Ունի-չունի, տասը վեպ ունի, որոնցից վերջինն անցյալ տարվա վերջին ա դուրս էկել, նենց որ մի քանի գիրք կարդացած լինելը հեչ էլ քիչ չի :)) Բայց Կունդերան էն գրողներից ա, որ արժե դնել ու սաղ բիբլիոգրաֆիան կարդալ: Նենց որ թե էլի կարդալու լինես, ասա որն ես կարդում, միասին փորփրենք:

StrangeLittleGirl
21.05.2015, 17:23
Ես էլ եմ մենակ դա կարդացել ու հենց սկզբից էլ դուր չեկավ, բայց մինչև վերջ հասցրեցի: Ինձ իր շարադրանքի ձևը դուր չի գալիս: Հատկապես էն, որ անընդհատ սյուժեից շեղվելով իր փիլիսոփայական մտքերն էր շարադրում:
Դրանից հետո Կունդերայի ոչ մի գիրք հաստատ չեմ բացի:

Բայց ախր շատ հավես ա իրա փիլիսոփայական մտքերը շարադրում: Ու էդ գիրքը լրիվ էկզիստենցիալիստական կայֆերով ա գրած:

Ռուֆուս
21.05.2015, 17:24
Ես էլ եմ մենակ դա կարդացել ու հենց սկզբից էլ դուր չեկավ, բայց մինչև վերջ հասցրեցի: Ինձ իր շարադրանքի ձևը դուր չի գալիս: Հատկապես էն, որ անընդհատ սյուժեից շեղվելով իր փիլիսոփայական մտքերն էր շարադրում:
Դրանից հետո Կունդերայի ոչ մի գիրք հաստատ չեմ բացի:
Ինձ էլ էին էդ փիլիսոփայական շեղումները նյարդացնում, եթե դրանք չլինեին, կարող ա Ignorance-ը կարդայի վերջացնեի։ Ու նենց չի, որ «սփյուռքահայ» չէի դարձել, դրա համար գիրքը դուր չեկավ, ընդհակառակը, լիքը բաներ ու զգացողություններ ինձ շատ հարազատ էին, բայց Կունդերայի լեզվին տենց էլ չկարողացա ընտելանալ։

Yevuk
21.05.2015, 18:11
Դեռ մի գործ եմ կարդացել՝ "Հրաժեշտի վալսը", ու պատրաստվում եմ էլի կարդալ:

Մի գործով իհարկե չեն դատում, բայց ինձ դուր եկավ իր գրելու թեթևությունը ու մարդկանց հարաբերությունների ճիշտ նկարագրությունը:

Ուլուանա
21.05.2015, 21:27
Կունդերայից մի պատմվածք եմ կարդացել՝ "The hitchhiking game"։ Շատ եմ հավանել։ Մարդու հոգեկանը փորփրելու վարպետ ա։ Գրելաոճն էլ ա դուրս եկել։

Ի դեպ, որևէ մեկը կարդացե՞լ ա էդ գործը։

Դատարկություն
21.05.2015, 21:54
Ես երկու գործ եմ լրիվ կարդացել՝ «Անգիտությունն» ու «Ինքնությունը», երկու գիրք էլ մոտ 1/8-ի չափով՝ «Գոյության սարսափելի թեթևությունն» ու «Անմահությունը»: Անգիտությունը շատ եմ հավանել, փիլիսոփայական պահերը, որ մեծ մասին վանել են, ինձ ընդհակառակը՝ շատ են դուր եկել: Մեկ էլ սիմվոլիզմն էր դզում, լիքը մանր պատմությունները, որ սյուժեին զուգահեռ պատմվում էին, Ոդիսևսի պատմության մեկնաբանությունը, կոմպոզիտորի պահը ու սրա նման մյուս բաները, որոնք ընդհանուր կարոտի (կամ նոստալգիայի) ու օտարության մթնոլորտ էին ստեղծում ու եղածն ավելի սրում: Ինքնությունը էդքան չեմ հավանել. ինքնության մեջ վերջին գրածս բաները քիչ են ու ավելի շատ են զգացմունքային պահերը, որոնցից ես տենց գլուխ չեմ հանում: Ու ինձ մի տեսակ, թվում ա, որ ես անմահությունը շատ կհավանեի, եթե մի քիչ էլ կարդայի: Բայց ես ավելի շատ կուզեի «Անգիտությունը» մի անգամ էլ կարդամ: Մեկին գիտեմ, որ «Անգիտության» գիրքը ունի, բայց էդ գիրքը օտարության մեջ ա պահում, անընդհատ ուրիշներին ա տալիս, որ կարդան, իր մոտ չի պահում, գրքին վերաբերվում ա գրքի մեջի գրածի պես: Ինձ թվում ա, հավես բան ա մտածել:

StrangeLittleGirl
22.05.2015, 15:43
Ես երկու գործ եմ լրիվ կարդացել՝ «Անգիտությունն» ու «Ինքնությունը», երկու գիրք էլ մոտ 1/8-ի չափով՝ «Գոյության սարսափելի թեթևությունն» ու «Անմահությունը»: Անգիտությունը շատ եմ հավանել, փիլիսոփայական պահերը, որ մեծ մասին վանել են, ինձ ընդհակառակը՝ շատ են դուր եկել: Մեկ էլ սիմվոլիզմն էր դզում, լիքը մանր պատմությունները, որ սյուժեին զուգահեռ պատմվում էին, Ոդիսևսի պատմության մեկնաբանությունը, կոմպոզիտորի պահը ու սրա նման մյուս բաները, որոնք ընդհանուր կարոտի (կամ նոստալգիայի) ու օտարության մթնոլորտ էին ստեղծում ու եղածն ավելի սրում: Ինքնությունը էդքան չեմ հավանել. ինքնության մեջ վերջին գրածս բաները քիչ են ու ավելի շատ են զգացմունքային պահերը, որոնցից ես տենց գլուխ չեմ հանում: Ու ինձ մի տեսակ, թվում ա, որ ես անմահությունը շատ կհավանեի, եթե մի քիչ էլ կարդայի: Բայց ես ավելի շատ կուզեի «Անգիտությունը» մի անգամ էլ կարդամ: Մեկին գիտեմ, որ «Անգիտության» գիրքը ունի, բայց էդ գիրքը օտարության մեջ ա պահում, անընդհատ ուրիշներին ա տալիս, որ կարդան, իր մոտ չի պահում, գրքին վերաբերվում ա գրքի մեջի գրածի պես: Ինձ թվում ա, հավես բան ա մտածել:

Լավ բռնացրեցի :)) «Անմահությունն» իրար հետ չէի՞նք կարդում: Փաստորեն տենց էլ չվերջացրեցիր:
«Անգիտությունն» օտարության մեջ պահելը հավես գաղափար ա: Ո՞վ ա էդ մեկը, ես ուզում եմ հետը ծանոթանալ :))

StrangeLittleGirl
22.05.2015, 15:44
Կունդերայից մի պատմվածք եմ կարդացել՝ "The hitchhiking game"։ Շատ եմ հավանել։ Մարդու հոգեկանը փորփրելու վարպետ ա։ Գրելաոճն էլ ա դուրս եկել։

Ի դեպ, որևէ մեկը կարդացե՞լ ա էդ գործը։

Հա, ինքը շատ լավ ա փորում մարդու ներսը: Չեմ կարդացել իրա պատմվածքներից, բայց լավ միտք ա, երևի արժե կարդալ: Իրա պատմվածքների ժողովածուի՞ց ա (կարծեմ մի հատ ա տպել):

Դատարկություն
22.05.2015, 22:17
Լավ բռնացրեցի :)) «Անմահությունն» իրար հետ չէի՞նք կարդում: Փաստորեն տենց էլ չվերջացրեցիր:
«Անգիտությունն» օտարության մեջ պահելը հավես գաղափար ա: Ո՞վ ա էդ մեկը, ես ուզում եմ հետը ծանոթանալ :))
Դե հենց իրար հետ կարդալուց սկսել եմ ու թողել էլի :)) Բայց լավն ա՞ անմահության վերջը:
Չեմ ասի, ով ա էդ մեկը :))

Վոլտերա
22.05.2015, 22:39
Ես հիշեցի էդ անմահությունը, թարգմանած հատվածներ եմ կարդացել https://haso63.wordpress.com/tag/%D5%B4%D5%AB%D5%AC%D5%A1%D5%B6-%D5%AF%D5%B8%D6%82%D5%B6%D5%A4%D5%A5%D6%80%D5%A1/ստեղից: Ու ինչքան հիշում եմ` հավանել էի, բայց էդքան շատ չէ, թե չէ հաստատ լրիվ վեպը կկարդայի:

Դատարկություն
22.05.2015, 22:54
Ես հիշեցի էդ անմահությունը, թարգմանած հատվածներ եմ կարդացել https://haso63.wordpress.com/tag/%D5%B4%D5%AB%D5%AC%D5%A1%D5%B6-%D5%AF%D5%B8%D6%82%D5%B6%D5%A4%D5%A5%D6%80%D5%A1/ստեղից: Ու ինչքան հիշում եմ` հավանել էի, բայց էդքան շատ չէ, թե չէ հաստատ լրիվ վեպը կկարդայի:
Հլը կնայեմ, տեսնեմ ինչ հատվածներ կան: Բայց դու «Անգիտությունը», ինձ թվում ա, կհավանես, որ մի օր ուզենաս Կունդերա կարդալ, բայց որ մեջը սենտիմենտալ բաներ քիչ լինեն ու լիքը օտարացում լինի՝ Անգիտությունը կկարդաս :))

Վոլտերա
22.05.2015, 23:00
Հլը կնայեմ, տեսնեմ ինչ հատվածներ կան: Բայց դու «Անգիտությունը», ինձ թվում ա, կհավանես, որ մի օր ուզենաս Կունդերա կարդալ, բայց որ մեջը սենտիմենտալ բաներ քիչ լինեն ու լիքը օտարացում լինի՝ Անգիտությունը կկարդաս :))

Հա, նայի, ըտեղ մի հատ մաս կա, ասում ա ՝ դու քո գերեզմանափորի սրամիտ գործընկերն ես, բայց չեմ հիշում էդ ինչ մոմենտով ա ասում, բայց տպավորվել ա, մեկ էլ ինչ որ Պոյին եմ հիշում ըտեղ: Էս մի տարի ա ինչ կարդում եմ՝ մեջը սենտիմենտալ բաներ քիչ են ու լիքը օտարացում ա… Հենա էն Րյուին մի տաս էջ ա մնացել, չեմ կարում պրծնեմ: Թայգերի աչքից հեռու, թե չէ հեսա ինձ էլ կգա բացասական վարկանիշ տալու :Դ

StrangeLittleGirl
23.05.2015, 13:06
Դե հենց իրար հետ կարդալուց սկսել եմ ու թողել էլի :)) Բայց լավն ա՞ անմահության վերջը:
Չեմ ասի, ով ա էդ մեկը :))
Չեմ հիշում ոնց ա վերջանում :D ավելի շուտ, պատմության վերջը հիշում եմ, բայց դա մեջտեղներում ա լինում: Իսկ հետո արդեն կունդերայական սյուռ կայֆեր են:

Իիիիի՜, ասա ով ա յա:

laro
25.05.2015, 01:08
Մի քանի օր առաջ ֆիզիս դասախոսից եմ լսել էս գրողի մասին :) Հետաքրքրեց կկարդամ :) Ամառը իհարկե :)

StrangeLittleGirl
26.05.2015, 14:48
Մի քանի օր առաջ ֆիզիս դասախոսից եմ լսել էս գրողի մասին :) Հետաքրքրեց կկարդամ :) Ամառը իհարկե :)

Վայ, էդ ո՞վ ա ձեր ֆիզի դասախոսը, որ էդքան ճաշակով ա: Ո՞ր մեկը խորհուրդ տվեց ու ի՞նչ կոնտեքստում:

laro
26.05.2015, 15:48
Վայ, էդ ո՞վ ա ձեր ֆիզի դասախոսը, որ էդքան ճաշակով ա: Ո՞ր մեկը խորհուրդ տվեց ու ի՞նչ կոնտեքստում:
Դե վերջի դասն էր, դաս չէին ուզում անել, սկսեցինք խոսել :)) Ասեց, որ մեր գլխին միանգամից լցնում են լիքը ինֆորմացիա ու մեզ չեն սովորացնում սովորել և այլն, ասեց, որ իր թոռնիկների համար փորձում է հետաքրքիր գրքեր գտնել ու տենց: Հետո ասեց, որ անպայման ուսումն արտերկրում շարունակենք, հետո նորից վերադառնանաք: Ու ասեց, որ գնալուց հետո ես հասկանում ինչ նշանակություն ուներ քո համար քո երկոիրը ու հիշեց Կունդերային, որ Չեխիայից արտագաղթել էր ու որ արտագաղթելուց առաջ գրվածն ու հետոն իրարից շատ տարբերվում են: Ու էդպիսի բաներ :) Հա ֆիզիս դասախոսը Հասմիկ Աշոտովնան էր :)) Ես իրանից անկեղծ ասած չէի սպասում....

StrangeLittleGirl
26.05.2015, 15:56
Դե վերջի դասն էր, դաս չէին ուզում անել, սկսեցինք խոսել :)) Ասեց, որ մեր գլխին միանգամից լցնում են լիքը ինֆորմացիա ու մեզ չեն սովորացնում սովորել և այլն, ասեց, որ իր թոռնիկների համար փորձում է հետաքրքիր գրքեր գտնել ու տենց: Հետո ասեց, որ անպայման ուսումն արտերկրում շարունակենք, հետո նորից վերադառնանաք: Ու ասեց, որ գնալուց հետո ես հասկանում ինչ նշանակություն ուներ քո համար քո երկոիրը ու հիշեց Կունդերային, որ Չեխիայից արտագաղթել էր ու որ արտագաղթելուց առաջ գրվածն ու հետոն իրարից շատ տարբերվում են: Ու էդպիսի բաներ :) Հա ֆիզիս դասախոսը Հասմիկ Աշոտովնան էր :)) Ես իրանից անկեղծ ասած չէի սպասում....
Հա, փաստորեն «Անտեղյակությանն» ա հղում արել: Կարդա անպայման, բայց էդ գիրքը սիրելու համար պետք ա առնվազն մի անգամ Հայաստանից գնացած ու հետ էկած լինել:
Դու տենց մի նայի մեր դասախոսներին: Տեսական ամբիոնների դասախոսների մեծ մասը շատ ինտելեկտուալ ու հետաքրքիր տիպեր են ու լիքը կարդում են:

laro
26.05.2015, 16:03
Հա, փաստորեն «Անտեղյակությանն» ա հղում արել: Կարդա անպայման, բայց էդ գիրքը սիրելու համար պետք ա առնվազն մի անգամ Հայաստանից գնացած ու հետ էկած լինել:
Դու տենց մի նայի մեր դասախոսներին: Տեսական ամբիոնների դասախոսների մեծ մասը շատ ինտելեկտուալ ու հետաքրքիր տիպեր են ու լիքը կարդում են:
Բյուր հենց քննություններս լավ հանձնեմ դու ինձ նվեր կանես չէ՞. ընտիր գրքերի շարք երկու ամսում կարդալու համար :))

StrangeLittleGirl
26.05.2015, 16:07
Բյուր հենց քննություններս լավ հանձնեմ դու ինձ նվեր կանես չէ՞. ընտիր գրքերի շարք երկու ամսում կարդալու համար :))
Հա, բայց եթե Կունդերա ես ուզում, «Էության անտանելի թեթևությունն» եմ խորհուրդ տալու: «Անտեղյակությունը» պահի հետոյի: Ոնց էլ չլնի, մի օր դու էլ կարտագաղթես :))

laro
26.05.2015, 16:11
Հա, բայց եթե Կունդերա ես ուզում, «Էության անտանելի թեթևությունն» եմ խորհուրդ տալու: «Անտեղյակությունը» պահի հետոյի: Ոնց էլ չլնի, մի օր դու էլ կարտագաղթես :))
Օկ :)) Ոնց ասես :))

StrangeLittleGirl
04.06.2015, 20:54
Քինդլս էի փորփրում, առանձնացրած մեջբերումներ գտա: Էս մեկը «Անմահությունից».


But because people in the West are not threatened by concentration camps and are free to say and write what they want, the more the fight for human rights gains in popularity, the more it loses any concrete content, becoming a kind of a universal stance of everyone toward everything, a kind of energy that turns all human desires into rights.

ու մեկ էլ.


Let us imagine that the dial of Ruben's life is placed on some great medieval clock, like the one in Old Town Square in Prague, which I passed regularly for some twenty years. The clock strikes the hour and a little window above the dial opens: a marinette, a little girl of seven, comes out and asks Rubens what the time is. And then, many years later, when that same slow hand comes around to the next number, bells begin to sound, the window opens once again, and a marionette, this time a young woman, emerges and tells him, "When you were young..."

StrangeLittleGirl
23.09.2015, 12:37
Կունդերայի գրքում կարդացի, որ իսկական սիրո դեպքում կարևոր չի սիրո օբյեկտը ու փոխադարձ սեր չի պահանջվում, կարևորը հենց սերն ա, որ բավարարվի սիրո կարիքը: էէմ,կասկածեցի արդյոք սենց էր, բայց քննարկվում ա Գյոթեի ու Բետինայի փոխհարաբերությունը ու ես էդքան էջ կարդալուց հետո չգիտեմ դա ինչ սեր էր: ասում ա, որ Բետինան Գյոթեի կարծիքը միայն երաժշտության մասին ա հարցրել, այսինքն Բետինային երբևէ չի հետաքրքրել Գյոթեն իր կարծիքների ու գուցե նաև մարդու տեսանկյունից: Հետաքրքիր է չէ՞ ինչքան բան կարելի էր հարցնել, իմանալ նման վեհ մարդուց, բայց Բետինան չօգտվեց դրանից: Նամակների մեծ մասում ինքն իր զգացմունքներից էր խոսում, մեկ էլ որոշ տեղեկություններ ունեներ, որ Գյոթեին խոցելի էին դարձնում: Ու անհասկանալի ա, թե սա իրո՞ք սեր ա

Ինձ թվում ա՝ Բետինայի ու Գյոթեի միջև սեր չի էղել: Էն որ Գյոթեն Բետինային չի սիրել, դա շատ հստակ ա: Իսկ Բետինան Գյոթեին սիրել ա, թե չէ, էլի մեծ հարցական ա: Ստեղ ավելի շատ մանիպուլյացիա ա էրևում, անմահանալու ձգտում: Բետինան ուզում էր օգտվել Գյոթեի անմահությունից, ուզում էր խցկվել դրա մեջ:

մարիօ
17.11.2015, 12:37
Կունդերայի The Unbearable Lightness of Being գիրքը Անտարեսում հայերեն են թարգմանել ու տպագրել, ստացվել է «Կեցության անտանելի թեթևություն»։ Մի կողմից խանդում եմ գրքին, հաստատ չէի ուզի, որ Հայաստանում կամ իմ ծանոթների շրջապատում էս գիրքը շատ մարդ կարդա, մի կողմից էլ վերնագրի թարգմանությունը հեչ դուրս չի գալիս, մի տեսակ սովորել էի «Գոյության անտանելի թեթևություն» ասելուն, հիմա գոյությունը կեցություն ա դառնալու։ Կամ գոնե էության, լինելիության դնեին, էդքան շատ ավելի գրքին սազող վերնագրերից ամենավատն ու անհարմարն են ընտրել երևի։ ՈՒ էս դեպքում հեչ համաձայն չեմ, որ պիտի վերնագրերը բառացի թարգմանվեն, էդ կեցություն բառի դեմ բան չունեմ, բայց ուֆ։ :(

StrangeLittleGirl
17.11.2015, 13:12
Կունդերայի The Unbearable Lightness of Being գիրքը Անտարեսում հայերեն են թարգմանել ու տպագրել, ստացվել է «Կեցության անտանելի թեթևություն»։ Մի կողմից խանդում եմ գրքին, հաստատ չէի ուզի, որ Հայաստանում կամ իմ ծանոթների շրջապատում էս գիրքը շատ մարդ կարդա, մի կողմից էլ վերնագրի թարգմանությունը հեչ դուրս չի գալիս, մի տեսակ սովորել էի «Գոյության անտանելի թեթևություն» ասելուն, հիմա գոյությունը կեցություն ա դառնալու։ Կամ գոնե էության, լինելիության դնեին, էդքան շատ ավելի գրքին սազող վերնագրերից ամենավատն ու անհարմարն են ընտրել երևի։ ՈՒ էս դեպքում հեչ համաձայն չեմ, որ պիտի վերնագրերը բառացի թարգմանվեն, էդ կեցություն բառի դեմ բան չունեմ, բայց ուֆ։ :(
Դու խանդի: Գիտեիր, որ Եվրոպա տեղ Կունդերայի անունը լսած չկան: Հենց Հայաստանում ա նա պոպուլյար:

Շինարար
17.11.2015, 14:40
Դու խանդի: Գիտեիր, որ Եվրոպա տեղ Կունդերայի անունը լսած չկան: Հենց Հայաստանում ա նա պոպուլյար:

Բյուր, գնա ձեզ մոտ բանասիրական ուղղվածությամբ միջավայրեր, տես ոնց չգիտեն:

StrangeLittleGirl
17.11.2015, 14:49
Բյուր, գնա ձեզ մոտ բանասիրական ուղղվածությամբ միջավայրեր, տես ոնց չգիտեն:
Գրականագետներից բացի ոչ ոք չգիտի, իսկ Հայաստանում քչից-շատից կարդացող ցանկացած մարդ գիտի

StrangeLittleGirl
17.11.2015, 14:54
Ընդ որում, գրականագետներն էլ հիմնականում մենակ անունն են լսել, սկի չեն էլ կարդացել, ուր մնաց սիրած գրող լինի:

Շինարար
17.11.2015, 15:00
Գրականագետներից բացի ոչ ոք չգիտի, իսկ Հայաստանում քչից-շատից կարդացող ցանկացած մարդ գիտի

Զարմանում եմ, ես ինքս չեմ կարդացել, բայց էստեղ էնքան շատ ա անունը հանդիպում, ու միշտ հիշում եմ, որ Բյուրից եմ առաջինը իրա անունը լսել կամ կարդացել:

StrangeLittleGirl
17.11.2015, 15:27
Զարմանում եմ, ես ինքս չեմ կարդացել, բայց էստեղ էնքան շատ ա անունը հանդիպում, ու միշտ հիշում եմ, որ Բյուրից եմ առաջինը իրա անունը լսել կամ կարդացել:

Ես զարմանում եմ, որ էդտեղ կա: Ընդհանրապես, էս կողմերում ոչ անգլալեզու գրականությունը հեչ մոդա չի: Գրախանութներում երբևէ Կունդերա չեմ տեսել (չհաշված ֆրանսիական գրախանութը): Նույնիսկ գրախանութում կամավորություն անելու ինտերվյուի ժամանակ գրախանութի տերերից մեկը, որը գրականագետ ա, ինձ հարցրեց սիրածս գրողների մասին: Կունդերայի անունը տվեցի, ասեց՝ ա՜հ: Ու դա ոնց որ նշանակեր՝ հա, անունը լսել եմ, բայց տեղը չեմ բերում ով ա, ինչ ա:

մարիօ
17.11.2015, 19:44
Դու խանդի: Գիտեիր, որ Եվրոպա տեղ Կունդերայի անունը լսած չկան: Հենց Հայաստանում ա նա պոպուլյար:

դե որովհետև Հայաստանում կարդացող համայնքը քիչ ա, մեկը որ կարդում ա, կամ մի հեղինակի ա բացահայտում սաղ իմանում են, տենց տարածվում ա, բոլորս կարդում ենք․ էդ մի տեսանկյունից Հայաստանի փոքրությունը սիրում եմ։ Բայց մի կողմից էլ խանդելու ա, որ շատ մարդիկ են մեկ էլ սկսում Պալանիկ, Գեյման ու Կունդերա կարդալ։
Հ․Գ․ ես նախանձ եմ ու չար :D