Տիեզերքի խենթ սիրուց Ծնված`ը

[Զաքար]

Նա իրեն արարողի պես խենթ էր,խառնվածքով ուղղակի զարմանալի,կրում էր իր մեջ ցանկալիությամբ լի յուրահատուկ մի ձգողություն,
Անունը Հաճելի էր,մականունը Ցանկալի:Ապրում էր հրաշաշինության Ծիր Կաթին նահանգի.`Արև աստղի հարևանությամբ գտնվող `Երկիր մոլորակում:Երիտասարդ էր,բարձրահասակ,գեղեցիկ,սև մազերով սև աչքերով,սպիտակ հոգով,բարքով ու վարքով,նիստով ու կացով,մեծ ու մեծ սրտով մի երիտասարդ:
Հաճելին սրտերի ու հոգիների վրա կարողանում էր իշխանություն ձեռք բերել,բայց իշխանություն էր ձեռք բերում միայն իրեն յուրահատուկ Մարդասիրությամբ,Սրտերին Սեր տալով,սրտերին սիրել սովորացնելով և հոգիները ճշմարտասիրությամբ զինելով:Անկախ ամեն ինչից նա գտնում էր,որ ամեն բանի փրկությունը նախ Ճշմարտությունն է և նոր հետո ճշմարտասիրությունը:Չէր սիրում մտածել մեծի կամ փոքրի պես,աղքատի կամ հարուստի պես,արևելքի կամ արևմուտքի պես,սիրում է մտածել միայն Մարդու պես:
Չէր սիրում թերագնահատել այլ սիրում էր,որպես փաստ լավն արձանագրել,
Դժվարությունը նրա համար լոկ համոզմունք էր,որը քայքայել է լինում,իսկ կյանքը պարգև էր համարում Հաճոից Հաճոին... Հաճախ էր լինում երբ Հաճելին մարդկանց մեջ մարդկանցից առանձնանլով մնում ինքն իր հետ:Սիրում էր այս խենթն ինքն իր հետ եղած ժամանակ վերցնել տրամաբանությունն ու քննել զնելով ախտորոշել իր իսկ չափը խենթության և
հարկ եղած դեպքում.տալիս էր արգելք կոչվող դեղը դառնահամ,որ կանգ լիներ Հոգու խելակորուս վազքին կործանման...

[Sambitbaba]

Բարի գալուստ Ակումբ::)

[Զաքար]

Բարի:)

[enna]

Եթե անկեղծ , որպես նորեկի շնորհակալել եմ մինչեւ կարդալս: Նոր կարդացի, փոշմանում եմ, որ շնորհակալել եմ:

[Զաքար]

Լավ եք արել,որ փոշմանել եք,սակայն ավելի լավ կանեք եթե ասեք թե ինչու եք փոշմանում?

[Անծանոթ*]

Ինձ դուր եկավ..:)

[Rhayader]

Նախ՝ կցանկանայի լսել հեղինակի կարծիքը: Սա ի՞նչ է: Պատմվածք չի, բանաստեղծություն չի, էսսե չի, վեպ/վիպակ չի, նոթ չի, պոեմ չի:

[Զաքար]

Սա վեպի հատված է, ցավոք վեպն որոշ հանգամանքների բերումով չստացեց մատուցել Ձեր հուզական դատին:

[Rhayader]

Սա վեպի հատված է, ցավոք վեպն որոշ հանգամանքների բերումով չստացեց մատուցել Ձեր հուզական դատին:

Մի գրեք այն, խնդրում եմ: Եթե հնարավոր է, վառեք կամ թաղեք կամ խեղդեք, այնպես, որ հաստատ մեռնի:

[Զաքար]

Rhayader ջան ես վառելու,խեղդելու,թաղելու փոխարեն նախընտրել եմ մի լավ մշակել,ինքը շատ աչքեր է բացում,ինքը շատ ուժ է տալիս,նրան չի կարելի սպանել,խեղդել,վառել ու թաղել:

[Rhayader]

Rhayader ջան ես վառելու,խեղդելու,թաղելու փոխարեն նախընտրել եմ մի լավ մշակել,ինքը շատ աչքեր է բացում,ինքը շատ ուժ է տալիս,նրան չի կարելի սպանել,խեղդել,վառել ու թաղել:

Ինքը սպանում է իմ հավատը մարդկության գոյության իրավունքի նկատմամբ:

[Զաքար]

Հարգելի Rhayader ջան հազար ներեղություն,սակայն պետք է ասեմ,որ դուք իմ մոտ ձեր վերջին գրառմամբ ապրեցիք չհասկացվող մարդու ողբերգություն,ասա ինձ խնդրում եմ այդ,որ միտքն է սպանում ձեր հավատն առ մարդկության գոյության իրավունքի նկատմամբ?

[Rhayader]

Հարգելի Rhayader ջան հազար ներեղություն,սակայն պետք է ասեմ,որ դուք իմ մոտ ձեր վերջին գրառմամբ ապրեցիք չհասկացվող մարդու ողբերգություն,ասա ինձ խնդրում եմ այդ,որ միտքն է սպանում ձեր հավատն առ մարդկության գոյության իրավունքի նկատմամբ?

Դե, ես կարծում էի, որ վատ գրելու բոլոր աստիճաններն արդեն գիտեմ: Բայց դուք բացահայտում եք վատ գրելու (մեղմ ասած) ու սեփական վատ գրած պրիմիտիվիզմով հիացած լինելու նոր աստիճաններ:

[Զաքար]

Քանի,որ պրիմիտիզը,վատն և հիացմունքն ընկած են լոկ մեր գիտակցություններում ապա ես կասեմ հետևյալը ամեն քննադատություն բնական է այնքան,որքան ամեն օրվա նոր մարդու աշխարհ գալը,իմ կարծիքով հարգելի Rhayader լավ ու վատ գրերի տարբերություն գիտակցողը,հավատի մասին գաղափար ունեցողը գրերի մեջ առաջինը փնտրում է կամ տեսնում մտածողության ոճը,մտքեր միասնություն,մտքերի հակասումները կամ հյուսվացքները,տեսնում է նաև ինչ կանոների վրա են մտքերն իրար կապվում իհարկե չմերժելով գրի հուզական կամ ցանկալիությամբ լի դասերը,իսկ հասարակությունը(պրիմիտիզմը) ամենա լավն ու թանգն է,որի մասին վկայում են բազմաթիվ աշխարհ շարժող ուղեղներ,իսկ այն,որ ասում ես թե ինձանով բացահայտեցիր նոր աստիճաններ սեփական պրիմիտիզմով հիացմունք ապրողում ապա ասեմ ոչինչ էլ չես բացահայտել,ուղղակի վստահել ես երևակայությանդ հավատալով թե նոր բան ես բացահայտել,կներես եղբայր ջան անկեղծությանս համար եթե այն այնքան էլ այն չէր

[Rhayader]

Քանի,որ պրիմիտիզը,վատն և հիացմունքն ընկած են լոկ մեր գիտակցություններում ապա ես կասեմ հետևյալը ամեն քննադատություն բնական է այնքան,որքան ամեն օրվա նոր մարդու աշխարհ գալը,իմ կարծիքով հարգելի Rhayader լավ ու վատ գրերի տարբերություն գիտակցողը,հավատի մասին գաղափար ունեցողը գրերի մեջ առաջինը փնտրում է կամ տեսնում մտածողության ոճը,մտքեր միասնություն,մտքերի հակասումները կամ հյուսվացքները,տեսնում է նաև ինչ կանոների վրա են մտքերն իրար կապվում իհարկե չմերժելով գրի հուզական կամ ցանկալիությամբ լի դասերը,իսկ հասարակությունը(պրիմիտիզմը) ամենա լավն ու թանգն է,որի մասին վկայում են բազմաթիվ աշխարհ շարժող ուղեղներ,իսկ այն,որ ասում ես թե ինձանով բացահայտեցիր նոր աստիճաններ սեփական պրիմիտիզմով հիացմունք ապրողում ապա ասեմ ոչինչ էլ չես բացահայտել,ուղղակի վստահել ես երևակայությանդ հավատալով թե նոր բան ես բացահայտել,կներես եղբայր ջան անկեղծությանս համար եթե այն այնքան էլ այն չէր

Ինչու՞ եմ ես ընդհանրապես ժամանակ վատնում նման մարդկանց վրա, չեմ հասկանում: Բարով մնաս: