Դիտել ողջ տարբերակը : Արձակ. Հավաքածու մրցույթ – 6. քվեարկություն և քննարկում:
Բայց Հրաչիկն ախր մեռնում ա, Այբ ջան։ Աշնան տերևի պես տապալվում ա։ Դու հիմա ինչի՞ն ես չեմ։
Համ էլ ո՞վ ասեց, որ Հրաչիկն էր գլխավոր հերոսը։ Սկզբում ինքն էր նկարագրվում դրա համա՞ր։
Դու ախր ինքդ գրող մարդ ես, ինչի՞ ես տենց նեղ նայում :)
Գալ ջան, էնպես ես ասում, ոնց որ ես չէի հասկացել, որ Հրաչիկը մեռնում է: Պատմվածքը սկսվում է Հրաչիկով ու հետո, երբ ինքը մահանում է, ու միանգամից Հրանուշն է նկարագրվում...արհեստական է ներկայացված: Ընդամենը դա էր ասածս:
Չգիտեմ Էն ջան։ Կարա Անժամանդրոսը լինի, թեև հերքում ա, կարա և չլինի։
Մինչև հիմա ինքնակամ չբացահայտվածներից ես մենակ մեկին գիտեմ ով ա։
Նարինե Կռոյանն է, ոնց հասկանում եմ:
Գալ ջան, էնպես ես ասում, ոնց որ ես չէի հասկացել, որ Հրաչիկը մեռնում է: Պատմվածքը սկսվում է Հրաչիկով ու հետո, երբ ինքը մահանում է, ու միանգամից Հրանուշն է նկարագրվում...արհեստական է ներկայացված: Ընդամենը դա էր ասածս:
Լավ Այբ ջան, ոնց ասես :)
Նարինե Կռոյանն է, ոնց հասկանում եմ:
Նարինեն էն Դոգվիլաշենը չէ՞ր։
Նարինեն էն Դոգվիլաշենը չէ՞ր։
Դոգվիլաշենը տեղը չբերեցի…
Վերջերս իր պատմվածքներից մեկն էինք քննարկում ակումբում՝ Ցեցի դեղը։
Դոգվիլաշենը տեղը չբերեցի…
Վերջերս իր պատմվածքներից մեկն էինք քննարկում ակումբում՝ Ցեցի դեղը։
Էն գյուղի պատմությունը, որ սաղովի ուզում էին քաղաքից եկած դասատուին մի բան արած լինեին։
Սկզբում Նարինեին չէի՞ք կասկածում էդ գործի համար։
Էն գյուղի պատմությունը, որ սաղովի ուզում էին քաղաքից եկած դասատուին մի բան արած լինեին։
Սկզբում Նարինեին չէի՞ք կասկածում էդ գործի համար։
Հավաքածուում ա եղե՞լ, չեմ կարողանում հիշել…
Հավաքածուում ա եղե՞լ, չեմ կարողանում հիշել…
Մեծ դասամիջոցի մասին ա խոսքը, Այվ։
Մեճ դասամիջոցի մասին ա խոսքը, Այվ։
Ախ էս անգամվա մասին ես ասում :))
Չէ, Սկալպը։
Ախ էս անգամվա մասին ես ասում :))
Չէ, Սկալպը։
Օքեյ, ինձ մոտ տպավորվել էր, որ Դասամիջոցում ա Նարինեն կասկածվել։
Բայց հա, իր նախորդ գրածները հիշելով՝ կարա Սկալպը ինքը լինի։
Մեկը կասի՝ քվեարկությունը ե՞րբ է վերջանում:
Օքեյ, ինձ մոտ տպավորվել էր, որ Դասամիջոցում ա Նարինեն կասկածվել։
Բայց հա, իր նախորդ գրածները հիշելով՝ կարա Սկալպը ինքը լինի։
Դասամիջոցը շատ հավանեցի, ու ես քեզ եմ կասկածում:
Դասամիջոցը շատ հավանեցի, ու ես քեզ եմ կասկածում:
Շին լավ էլի... Բա ես կասե՞մ՝ դասարանաձայն :)
Հա էլի, լրի՜վ Գալն ա :D
Վայ, դեմք եք դուք մարդիկ :))
Շին լավ էլի... Բա ես կասե՞մ՝ դասարանաձայն :)
Կներես էդ դեպքում: Բայց արդարանամ, թե խի եմ հավանել: Մի տեսակ շունչ կար մեջը, մի տեսակ հավատացի, որ ասեմ՝ մի շնչով կարդացի, Մեֆը կծաղրի, բայց էդքան կանգ չեմ առել էդպիսի մանրուքների վրա՝ ով ինչ բառ ա օգտագործել, որովհետև համարյա բոլոր պատմվածքներում էլ մի խնդիր եմ նկատում. հեղինակները ինչ-որ դասական կաղապարների մեջ իրենց մտահղացումները տեղավորելու համար, դրանք սեղմում են, կաշկանդում, էս գործը մի քիչ ավելի ազատ էր: Դե կներեք, ես հավանել եմ, ու քանի որ շատերի հեղինակները արդեն պարզ են, ես էլ քեզ էի փնտրում:oy, որոշեցի քեզ կասկածեմ:)) Բայց էս գրառումն անելիս հիշեցի, թե խի չես կարա լինի:
Ժող, ինձ մոտ տպավորություն ա, որ շատ ենք քանոն ու կարկին ձեռներս առած քննում, ու էդ իսկ պատճառով հեղինակներն էլ են ինչ-որ գծագրեր ներկայացրել շատ հաճախ: բայց ես կարամ սխալված լինեմ, սովորաբար հենց տենց էլ լինում ա:
Հա էլի, լրի՜վ Գալն ա :D
Վայ, դեմք եք դուք մարդիկ :))
Նախորդ գրառման մեջ ասացի՝ կներեք, Այվի ջան, բայց ի՞նչ էր տենց ծիծաղալու::oy
Նախորդ գրառման մեջ ասացի՝ կներեք, Այվի ջան, բայց ի՞նչ էր տենց ծիծաղալու::oy
Էն, որ ինքը երևի վերջին մարդը լիներ, ով էդ պատմությունը գրեր. շատ մեծ էր անսլուխությունը, զվարճացրեց :oy
Ներելու բան չկա Շին ջան, համենայն դեպս՝ ոչ քեզ։ Գիտես, քո հանդեպ թուլություն ունեմ ես :)
Ես իրականում ուրախանում եմ, երբ ինձ երևէ գործ են վերագրում, եթե իհարկե շատ անտաղանդ չի լինում։
Մի տեսակ ընդրկված եմ ինձ զգում պրոցեսում։
Իսկ գրածիդ մեջ կա տրամաբանություն, պարզապես սույն գործում, ինձ համար, լեզուն ու մատուցման ձևը շատ մեծ խոչընդոտ էին՝ քո ասածները տեսնելու համար։
Էն, որ ինքը երևի վերջին մարդը լիներ, ով էդ պատմությունը գրեր. շատ մեծ էր անսլուխությունը, զվարճացրեց :oy
:esim
Մեկը կասի՝ քվեարկությունը ե՞րբ է վերջանում:
Այս հարցումը կփակվի 15.04.2014, ժամը՝ 03:16-ին
Չգնդակահարեք ինձ, Բարդին էլ հավանեցի... եթե էսքիզ չլիներ, այլ պատմվածք: Իհարկե, գուցե ծեծված թեմա ա, ու գուցե ամենաօրիգինալ տարբերակը չի էս տիպի պատմություններից, բայց չգիտեմ, ինչ-որ ձգողականություն ուներ: Բայց էս մեկի օգտին չեմ քվեարկի, որովհետև շատ սխեմատիկ էր, մի տեսակ ոնց որ 02-ի ռեպորտա լիներ. բացել էր պետք մի քիչ ավելի շատ:
H. G. Չնայած գուցե էնքան էլ արդար չի լինի, որ սա շահի, բայց քանի որ միևնույն է` շատ քիչ ձայն ունի, ամեն դեպքում քվեարկում եմ:
StrangeLittleGirl
12.04.2014, 15:05
Ախ էս անգամվա մասին ես ասում :))
Չէ, Սկալպը։
Ահա, ես գրեթե վստահ եմ, որ Սկալպը ինքն ա:
12. Գնդեր
Խորհրդավոր, հետաքրքիր, իմաստալիս, դուրեկան պատմվածք:aha
15. Ինչո՞ւ
Էս ի՜նչ լավն էր:love Անչափ սիրեցի: Դեռ ավարտած, արդեն զգացի, որ քվեարկելու եմ սրա օգտին, (չեմ կարծում, որ արդեն բազմիցս քվեարկված լինելն էլ կապ ունի): Ասենք «Անցումներ»ը էդքա՜ն չգրավեց, մանավանդ վերջինիս ռեալիտի շոուն չէի հավանել ու չէի կարծում, որ դրա օգտին կքվեարկեմ (pardon Այվի:pardon): Իսկ էս պատմվածքը շատ ավելի լավն էր, ավելի բնական, հուզիչ ու կարծես ավելի էր մոտ իրականությանը::) Համ էլ սկզբում նշված երգն էր հրաշք:love
Այս հարցումը կփակվի 14.04.2014, ժամը՝ 17:16-ին
Այվի ջան, սրանից հետո նորից փոխվե՞լ է քվեարկության վերջնաժամկետը:
Մեկը կասի՝ քվեարկությունը ե՞րբ է վերջանում:
Այբ, անարդար է, գրեցիր-գրեցիր, մեկ էլ չես գրում:)
Ժող, բայց ինչ ճիշտն ա ճիշտ՝ էս անգամ ոնց-որ ընենց ջիգյարով գրած գործ չկար, հը՞:
Հա գրագետ են, հա համապատասխանում են որոշակի կանոնների, ստանդարտների, բայց չկա էն տարբերակը որ ասես. էս ինչ լավն էր: Որ կռիվ անես, թե ինչի ուրիշներն էլ չեն հավանում դա )
Հա "Անցումները" լավն ա, բայց դե էլի առաջադրանք լուծելու նման ա: Կա պայման. ներկայացնել տարբեր դրվագներ, կապեր գտնել դրանց համար, ու հետաքրքիր հանգուցալուծել էդ ամեն ինչը: Ու հեղինակը հաջողությամբ լուծել ա խնդիրը, ոնց որ հանրահաշվի խնդիրն ես լուծում. կանոններով, բանաձևերով, հերթականությամբ, վերջում էլ գիծ ա քաշած ու գեղեցիկ ձեռագրով գրած ա պատասխանը: Հա լավ ա, բան չեմ ասում, բայց մի քիչ էն չի:
Ես մինչև հիմա հիշում եմ Պարագրում մրցույթի Գալաթեայի պատմվածքը, էն որ զգում ես որ կեսերից հեղինակը մոռացել ա թե ինչի համար էր գրում, կեսերից ինքն ա մտնում հերսուհու փոխարեն, փոխում ա առաջադրանքը, դուրս ա գալիս սկզբնական գծից, էլ ուղիղ չի գնում:
Պատմվածքը կարդալիս պիտի զգաս թե կոնկրետ էդ տողը, էդ բառը գրելիս հեղինակն ինչ ուժով էր սեղմում գրիչը թղթին, ինչ արագությամբ էր հավաքում տեքստը, աչքերն ինչ արտահայտություն ունեին, ու տենց էլի:
Էս մրցույթին տենց տարբերակ չկար ոնց-որ թե:
Գուցե չի ստացվել էդ ջիգյարը փոխանցել, բայց ասել, որ ջիգյարով չի գրված՝վիրավորական է:
Այվի ջան, սրանից հետո նորից փոխվե՞լ է քվեարկության վերջնաժամկետը:
Դա ամերիկյան ժամով ա, Երևանում 15-ին կլինի:
Անժամանդրոս
12.04.2014, 18:34
«Գնդեր»
Ահա թե ինչպես է աշխարհը վերջանում,
Ոչ թե պայթյունով, այլ վնգստոցով:
Թ. Ս. Էլիոտ, «Դատարկ Մարդիկ»
Հեղինակի կողմից պատմվածքի համար բնաբան ընտրելը ինքնանպատակ չէ:Բնաբանում արտահայտվում է ստեղծագործության հիմնական գաղափարախոսությունը:Այս առումով բավական տիպիկ ընտրություն է կատարված:Աշխարհի վերջը եկել էր վնգստոցով,դանդաղ,ոչ թե միանգամից պայթյունով:Դրան հասել էր մարդը: Եվ ահա մի նոր աշխարհում հերոսը անընդհատ փնտրտուքների մեջ է,գիտակցում է,որ երբևէ մարդիկ ապրել են,գիտակցել են ապրել բառի բուն նշանակությունը,իսկ իրենց ապրելը արհեստական է,անիմաստ:« Այդ ամենը կեղծ էր. բույրերը, գետերը, ծաղիկները, անգամ ձայները: Ես չգիտեի, թե իրականում ինչ տեսք կամ հոտ ուներ այս ամենը, բայց զգում էի, որ այն չեն, ինչ առաջ էին»: Անիմաստությունից դուրս գալու համար քայեր է ձեռնարկում. «Մի ժամանակ ես անընդհատ փոփոխում էի պատերիս բոլոր շարժանկարները, կամ ինչպես անվանում են դրանց՝ պատուհանները, բայց միեւնույնն է՝ չէի գտնում այն, ինչ ինձ պետք էր»:«Պատուհան» բառին հանդիպում ենք մի քանի տեղերում ևս :Ըստ էության, պատուհանը դիտորդի՝ կյանքին ուղղված հայացքն է:Եվ բոլորի կողմից խելագար կարծված Ջեգրսը,որը դեռ չէր դարձել չորության զոհը,իր տան պատուհանների փոխարեն հազարավոր, միլիոնավոր գրքեր էր շարել:
Ջեգրսի տանն հայտվելուց հետո հերոսի ներքինը փոթորկվում է:Նրան ատելի է դառնում գունդը:«Գունդը սկսեց ինձ անտանելի թվալ՝ իր ամբողջ շքեղությամբ և թեթևությամբ հանդերձ»:Այսինքն՝ մարդը,հասնելով իր բոլոր ցանկացածներին,ունենալով,թվում է ,ամեն ինչ,դնում է վերջին քարը՝ կարծելով,թե հասել է վերջնական նպատակին:Բայց նպատակակետին հասնելուց հետո անիմաստության զգացողությամբ է համակվում:Եվ կանգնելով անիմաստության կենտրոնում՝ փորձում է գտնել մի նոր աշխարհ,որը լի կլինի կյանքով:Իսկ ամեն մի նոր բան, հնի հաստատումն է,հաստատումն է այն աշխարհի,որում միլիոնավոր տարիներ առաջ ապրել են իրենց նախորդները:
Պատմվածքի առավելություններից մեկն էլ լռությունն էր:
Կարդա՞մ մի քանի էջի բաց թողած քննարկումները, թե՞ չէ:think
ՈՒզում եմ կենտրոնանամ ու Լռության հետքը մի հատ էլ կարդամ:
Քվեարկեցի 4 պատմվածքի օգտին`«Անցումներ», «ՍԿԱԼՊ», «ԼՌՈՒԹՅԱՆ ՀԵՏՔԸ» և «Կյանքը գորգի վրա»: Անչափ կցանկանայի քվեարկել նաև «Ոստիկանը» և «Սիմոնն ու Բարդին» պատմվածքների օգտին, բայց երկուսի դեպքում էլ, հեղինակները շտապել էին վերջավորությունը գրելուց: Ավելի մանրամասն կգրեմ բոլոր գործերի մասին կիրակի օրը, երբ տուն հասնեմ:
Mephistopheles
12.04.2014, 23:54
The good thing about life on a rug is that it offers an alternative view and perception of life…
Էս հավաքածուի պատմվածքները առաջին նախադասությունից էն կողմ չեմ կարողանում կարդալ, կներեք ժողովուրդ: :(
Էս հավաքածուի պատմվածքները առաջին նախադասությունից էն կողմ չեմ կարողանում կարդալ, կներեք ժողովուրդ: :(
Ճիշտ ես անում:D
Lusntag Lusine
13.04.2014, 00:09
«ԴԱՐ» ԱԿՈՒՄԲ
ՈՒԹ ՏԱՐԻ ՄԻԱՅՆ ՀԱՅԵՐԵՆ ՈՒ ՀԱՅԱՏԱՌ
Չհաշված երբեմն հանդիպող անգլերենը...կամ հաճախակի հանդիպող...
Էս հավաքածուի պատմվածքները առաջին նախադասությունից էն կողմ չեմ կարողանում կարդալ, կներեք ժողովուրդ: :(
Դե ինչ խոսք, հայ պատմա-դաստիարակչական նովելներ չեն ներկայացված մրցույթին::think
Mephistopheles
13.04.2014, 00:52
Enna Adoly, Mari Sari, Lusntag Lusnine եթե չեք կարողանում կամ դուրներդ չի գալիս, մի կարդացեք.... բայց փնովել, շիկացնել մթնոլորտն ու trash անել թեման, չի կարելի... թույլ չենք տա...
Enna Adoly, Mari Sari, Lusntag Lusnine եթե չեք կարողանում կամ դուրներդ չի գալիս, մի կարդացեք.... բայց փնովել, շիկացնել մթնոլորտն ու trash անել թեման, չի կարելի... թույլ չենք տա...
Ես ո՛չ փնովում եմ, ո՛չ էլ շիկացնում թեման ուղղակի ուզում էի ասել, թե ինչի չեմ քվեարկի ;)
Դե ինչ խոսք, հայ պատմա-դաստիարակչական նովելներ չեն ներկայացված մրցույթին::think
Նախորդ Հավաքածուները հավեսով կարդացել եմ, էս մեկը տարօրինակն ա մի տեսակ: :think
Նախորդ Հավաքածուները հավեսով կարդացել եմ, էս մեկը տարօրինակն ա մի տեսակ: :think
Տրամաբանական չի, բայց դե...
Mephistopheles
13.04.2014, 01:32
Ես ո՛չ փնովում եմ, ո՛չ էլ շիկացնում թեման ուղղակի ուզում էի ասել, թե ինչի չեմ քվեարկի ;)
եթե գործերը չես կրդացել ու տենց կարծիք ես հայտնում, ուրեմն շիկացնում ես...
Արա, բայց էս ինչ գաղջ մթնոլորտ ա ստեղծվել: (c)Շաշիկ
Մեֆ, ուր ես հասել, էլ չես կարդո՞ւմ։
Մյուսներն էլ դեռ ոնց որ թե չեն վերջացրել. կեսերին են հասել։
Mephistopheles
13.04.2014, 04:13
Մեֆ, ուր ես հասել, էլ չես կարդո՞ւմ։
Մյուսներն էլ դեռ ոնց որ թե չեն վերջացրել. կեսերին են հասել։
գնդերն ու սիմոնը կարդացել եմ... ժամանակ գտնեմ հրեմ...
Ուլուանա
13.04.2014, 04:32
8. «Փոքր դասամիջոց, մեծ դաս»
Դրականը
Պատմվածքից երևում է, որ հեղինակը լավ գրելու պոտենցիալ ունի։
Բացասականը
Երևում է՝ հեղինակն առանձնահատուկ թուլություն ունի բարդ բառերի նկատմամբ։ Նույնիսկ կասեի՝ հակակրանք ունի պարզ բառերի նկատմամբ, որովհետև կարծես ամեն գնով բոլոր հնարավոր դեպքերում պարզ բառերն իրար է կցել, որ անպայման բարդ ու բազմահարկ դառնան (օրինակ՝ մատյանագրանցում, գունադաշնություն, ջրվեժատարածուն)։ Նաև հնարավորության դեպքում ընդունված բառերի փոխարեն նոր բառեր է մոգոնել կամ պեղել գրքերից, չգիտեմ, օրինակ՝ կեցավայր («բնակավայրը» չէր լինի, չէ՞)։ Եթե մեկումեջ լիներ էդպես, նորմալ կարելի էր համարել, բայց երբ ամեն քայլափոխի նման մոգոնումների ու բարդ բառերի ես հանդիպում, արդեն տհաճ է ու արհեստական։
Իմ կարծիքով, արհեստական ու լրիվ անհարկի խուճուճ ձևակերպումներ
ածելին աղմամազերին հակադրող Տիգրանը
թելադրածի արդյունքում տղայի տետրում բառակուտակման փոխարեն` պատկեր է մանրահյուսվում
շարունակել պահանջվող տեքստի բարձրաձայնում-թելադրումը
Բայց ամենաշատն էս մեկից եմ ցնցվել.
դասարանաձայն արթնության կոչ էր։
Պատմվածքը սյուժե չուներ, ռեալ կերպարներ չկային։ Ստատիկ վիճակ էր ներկայացված, որ զարգացում էր պահանջում, բայց չեղավ։ Սա կարող էր, օրինակ, պատմվածքի կամ վիպակի նախաբան լինել, ոչ ավելին, որից հետո ակնկալում ես գործողություններ, որոնք տվյալ դեպքում, կարելի է ասել, բացակայում էին։ Իհարկե, գործողությունները պարտադիր չեն պատմվածի համար, բայց երբ դրանք չկան, պիտի գոնե կերպարների բացահայտում ու զարգացում լինի։ Դա էլ չկար։ Չնաշխարհիկ ուսուցչուհու ու Տիգրանի սափրվելու պրոցեսի մանրակրկիտ նկարագրությունները հերիք չեն, էլի։ Էդքան երկար գրված էր, բայց նրանցից ոչ մեկի մասին պատկերացում չես կազմում։ Ուսուցչուհու կերպարն ընդհանրապես անիրական էր. միայն ինչ–որ վերացական հեքիաթային բնորոշումներ հեղինակի կողմից, բայց պատմվածքում ոչ մի բանից չես ճանաչում էդ ուսուցչուհու կերպարը, հնարավորություն չես ունենում համոզվելու, որ իսկապես էդպիսին էր։
Պատմվածքը պարբերաբար ընդմիջող բարոյախրատական ճառերի մասին արդեն քանի անգամ խոսվեց։ Նման տոնով ընթերցողին պարտադրված «դասերը» հաստատ պատմվածքի օգտին չեն խոսում։ Ասեմ ավելին. մի տեսակ նույնիսկ վիրավորական ու անհարգալից է։ Գալաթեան շատ դիպուկ էր նկարագրել. ոնց որ քեզ բռնեն պատին դեմ տան ու սկսեն գլխիդ ճառեր կարդալ։ Չեմ պատկերացնում, որ որևէ մեկին դրանք դուր գան՝ անկախ նրանից, թե ինչքանով ես համաձայն մտքերին։
Հատկապես էս օրինակն էր շատ անհաջող, «գումարման նշանն» էլ վրադիր.
Հեռուն չգնանք` Հիսուս Քրիստոսը ձեզ օրինակ: Եկավ մեզ սովորեցնելու, դեպի լույսը, բարին, վսեմը տանելու` ծանր խաչը դրեցինք տկար մեջքին, մարմինը գումարման նշան դարձնելով` հանեցինք մեր շարքերից, պակասեցրինք իրեն, բայց մենք կիսատ դարձանք...
Sambitbaba
13.04.2014, 08:05
Դե կայֆը հենց էդ ա, որ Մյունխեն բառը չի օգտագործել, բայց նկարագրություններից պիտի ջոկես (կամ էլ գուգլես), որ Մյունխենն ա :))
Նախ, որ առանց գուգլելու էլ ինձ համար պարզ էր, որ դա Այվիի պատմվածքն է, որովհետև /իմ կարծիքով/ միայն Այվին կարող է էդպիսի պատմվածք գրել…
Բայց, երբ կարդում եմ պատմվածքը, չեմ սիրում կռահել, թե ով է գրել: Օրինակ, հիմա Էննան բացահայտեց իրեն, ու հեչ հավես չկա մի բան ասելու… Որովհետև, Բյուր ջան, էն գաղտնի քննարկման կռիվների ժամանակ ես քո թիմից էի…
Էնպես որ երբ տեսա էդ անունը, քեզ պես մտածեցի, որ Մյունխենը կլինի, բայց հակառակ քեզ՝ չգուգլեցի, որ գոնե մի փոքր կասկած մնա, որ դա Այվիի գործը չի:
Դա կախված է նրանից, թե կոնկրետ ում՝ ինչ է հետաքրքրում…:)
Peace ջան, մի տեսակ լուռ ես, ի՞նչ կարծիքներ ունես գործերի մասին:
Lusntag Lusine
13.04.2014, 10:05
Enna Adoly, Mari Sari, Lusntag Lusnine եթե չեք կարողանում կամ դուրներդ չի գալիս, մի կարդացեք.... բայց փնովել, շիկացնել մթնոլորտն ու trash անել թեման, չի կարելի... թույլ չենք տա...
Մթնոլորտը շիկացնելու կամ սառեցնելու մտադրություն չունեմ: Կարդացել եմ բոլոր տարբերակները, քվեարկել եմ հավանածս տարբերակների օգտին: Կարդում եմ քննարկումները, հետաքրքիր է բոլորիդ կարծիքը ու դրանում վատ բան չեմ տեսնում: Ուզում եմ կարդալ ինձ հասկանալի լեզվով, գուցե հեղինակներից մեկն եմ, որը ի դեպ ակումբի կանոնադրությունն է պահանջում: Այսքանը...
Mephistopheles
13.04.2014, 10:23
Մթնոլորտը շիկացնելու կամ սառեցնելու մտադրություն չունեմ: Կարդացել եմ բոլոր տարբերակները, քվեարկել եմ հավանածս տարբերակների օգտին: Կարդում եմ քննարկումները, հետաքրքիր է բոլորիդ կարծիքը ու դրանում վատ բան չեմ տեսնում: Ուզում եմ կարդալ ինձ հասկանալի լեզվով, գուցե հեղինակներից մեկն եմ, որը ի դեպ ակումբի կանոնադրությունն է պահանջում: Այսքանը...
ապրես որ կարդացել ես ու մասնակցել ես քվեարկմանը առավել ևս որ գրողներից մեկն ես… որ քննարկես ավելի լավ բան արած կլինես… քո գրառումը մրցույթին չառնչվող ակնարկներ են որը ուղղակի կամ անուղղակի կոնկրետ մարդկանց ա վերաբերվում… եթե օտարալեզու գրառումները դուրդ չեն գալիս, Այվիի նման մի անգամից ասում ես կամ էլ տեղեկացնում ես մոդերատորներին…
թեմային չառնչվող անձնական նամյոկները շիկացնում են առանց այդ էլ shaky մթնոլորտը…
ապրես որ կարդացել ես ու մասնակցել ես քվեարկմանը առավել ևս որ գրողներից մեկն ես… որ քննարկես ավելի լավ բան արած կլինես… քո գրառումը մրցույթին չառնչվող ակնարկներ են որը ուղղակի կամ անուղղակի կոնկրետ մարդկանց ա վերաբերվում… եթե օտարալեզու գրառումները դուրդ չեն գալիս, Այվիի նման մի անգամից ասում ես կամ էլ տեղեկացնում ես մոդերատորներին…
թեմային չառնչվող անձնական նամյոկները շիկացնում են առանց այդ էլ shaky մթնոլորտը…
Խախուտ:
Mephistopheles
13.04.2014, 10:27
Խախուտ:
thanks
thanks
Լավ, դու ասա, քեզ դուր եկա՞վ Բարդու կերպարը: Էն հին սովետական մաժորներից էր, կամ ժամանակակից լկստված պապայի բալա:
Mephistopheles
13.04.2014, 11:10
Լավ, դու ասա, քեզ դուր եկա՞վ Բարդու կերպարը: Էն հին սովետական մաժորներից էր, կամ ժամանակակից լկստված պապայի բալա:
հերթով… հիմա Գնդերը…
ուրեմն էս գործի մեջ մի հատ տող կար որ ուշադրությունս գրավես ու սենց մնաց գլխիս մեջ… հետո ամեն ինչ էս գործում էդ առանցքի շուրջ էր պտտվում…
"մեռնել ապրելու համար"… this is tough shit… մարդը չի մեռնում ապրելու համար, սա ֆուդամենտալ սխալ ա, քանի որ հետևելով գործի զարգացումներին, հստակ կարելի ա ասել որ գործը փիլիսոփայության մեջ չի խորացել… մնացել ա entertainment կամ դառել ա… կարծես տարվել ա գրավիչ, հետաքրքիր ու արկածային քործ ստեղծելով ու մոռացել ա հիմնական խնդիրը, կարծես միջանկյալ ասված բան ա…
շատ կինոյական ա, հոլիվուդյան էն իմաստով որ աքշընը գաղափարից ավելի առաջնային ա… էս ասելով թվում ա որ էս խորը փիլիսոփայական դարձվածքնորն ու երևույթները (մահ, կյանք, վիշտ) զուտ մակերեսային են… ուշադրությունը դրա վրա չի եղել… դրա համար գործը խորություն չունի
Արևանուռ
13.04.2014, 11:37
«Ինչու՞»՝ սառած, վախեցած երեխայի ու հանկարծակիի եկած ծերունու երկխոսություններն ու մտորումները այնքան էլ շատ չեն, բայց մի տեսակ երկար են:
Ինձ թվում է ծերունին նաև պիտի մտածի ի՞նչ օգուտ կունենա երեխայից.
1. կարող է իրեն զավակ դարձնել
2. ծնողների գտնվելու դեպքում ակնկալիքներ
3. եսիմ է՞լ ինչ....
Պատմվածքը բոլոր գործերից ամենաբովանդակալիցն է, ամենաբարին, նաև գրագետ ու այս ամենի պատճառով իմ հավանությունը տվեցի:
Մերսի:
Սեր առաջին համբույրիցին հասա
Ու չգիտեմ՝ ինչ ասեմ :(
Կանխատեսելիության էլեմենտը անտանելի մեծ էր։ Ու վատն էր, որ ես մեկ ա հույս ունեի, որ սյուրպրիզ կլինի, ու չեղավ...
Մոնիկային, էդքան նկարագրելուց հետո՝ չտեսա։ Անուշին ավելի լավ պատկերացրեցի, որ ոչ մի բառով նկարագրած չէր։
Դավիթին բացարձակ չխղճացի ծեծ ուտելու համար։ Մի տեսակ տեղն էր։
Անուշին մենակ հարգեցի, որ թրջոց դնելուց տենց հավեսով առիթավորվեց։ Բայց նաև չհավատացի, որ իր ռիսկը կհերիքեր։
Լեզուն վատը չէր, թեթև կարդացվեց։
Փաստորեն՝ ահագին էլ բան ասեցի։
Շնորհակալություն հեղինակին։
Ի դեպ, ուզում էի ասել, որ մեծ հաճուքով կարդում եմ Ուլուի վերլուծությունները։
Զգում ես, որ մարդն իսկապես կարդացել ա գործերը, մտել ա ամեն մեկի մեջ, փորձել ա հասկանալ ու տեսնել։
Թե չէ մրցույթներում հաճախ եմ նկատում ոչինչ չասող, պարզապես երկու տող՝ գրելու համար գրած կարծիքներ։
Օրինակ Շինը գտնում է, որ մենք շատ ենք մանրանում կարծիք գրելիս, կարծեմ Արէան էլ էր մի անգամ նման բան ասել։ Որ ստեղծագործությունը էդպես մանրադիտակի տակ դնելը ճիշտ չի. կարող ես ուղղակի ասել՝ կպավ քեզ, թե չէ, հավանեցիր, թե ոչ։
Ինձ օրինակ ավելի դուր են գալիս մանրամասն վերլուծությունները, որովհետև բացերը կողքից լավ տեսնելու հնարավորություն են տալիս։ Ու նաև լավ կողմերը։
Բայց մյուս կողմից, եթե մեկը գա ասի՝ չհավանեցի, կամ՝ լավն էր, էդ էլ է կարծիք։ Սովորական ընթերցողի կարծիք։ Մենք էլ գիրք կարդալուց հետո հաճախ փակում ենք ու մենակ կարող ենք ասել՝ գժություն էր։ Ու էդքանը հերիք է։
Ես ինքս շատ մանրամասն վերլուծություն չեմ անում՝ որոշ բացառություններով։ Բայց զգացածս ամենակարևոր բաները հայտնում եմ։
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 13:26
Նախ, որ առանց գուգլելու էլ ինձ համար պարզ էր, որ դա Այվիի պատմվածքն է, որովհետև /իմ կարծիքով/ միայն Այվին կարող է էդպիսի պատմվածք գրել…
Բայց, երբ կարդում եմ պատմվածքը, չեմ սիրում կռահել, թե ով է գրել: Օրինակ, հիմա Էննան բացահայտեց իրեն, ու հեչ հավես չկա մի բան ասելու… Որովհետև, Բյուր ջան, էն գաղտնի քննարկման կռիվների ժամանակ ես քո թիմից էի…
Էնպես որ երբ տեսա էդ անունը, քեզ պես մտածեցի, որ Մյունխենը կլինի, բայց հակառակ քեզ՝ չգուգլեցի, որ գոնե մի փոքր կասկած մնա, որ դա Այվիի գործը չի:
Դա կախված է նրանից, թե կոնկրետ ում՝ ինչ է հետաքրքրում…:)
Սամ ջան, ինձ համար էլ գործի աշխարհագրությունը կարևոր գործոններից մեկն ա: Դրա համար էլ գուգլել եմ: Իհարկե, հենց սկզբից էլ պարզ ա, որ Գերմանիան ա, թե չէ չգիտեմ՝ էլի երկիր կա՞, որ S6 ունի ասենք: Բայց ավելի կոնկրետ աշխարհագրությունն էի ուզում:
Ժող, մի հատ շեղեմ, ռեհանը ո՞նց էր անգլերեն:
Ժող, մի հատ շեղեմ, ռեհանը ո՞նց էր անգլերեն:
բազիլը չի՞ :))
Օրինակ Շինը գտնում է, որ մենք շատ ենք մանրանում կարծիք գրելիս, կարծեմ Արէան էլ էր մի անգամ նման բան ասել։ Որ ստեղծագործությունը էդպես մանրադիտակի տակ դնելը ճիշտ չի. կարող ես ուղղակի ասել՝ կպավ քեզ, թե չէ, հավանեցիր, թե ոչ։
Ինձ օրինակ ավելի դուր են գալիս մանրամասն վերլուծությունները, որովհետև բացերը կողքից լավ տեսնելու հնարավորություն են տալիս։ Ու նաև լավ կողմերը։
Բայց մյուս կողմից, եթե մեկը գա ասի՝ չհավանեցի, կամ՝ լավն էր, էդ էլ է կարծիք։ Սովորական ընթերցողի կարծիք։ Մենք էլ գիրք կարդալուց հետո հաճախ փակում ենք ու մենակ կարող ենք ասել՝ գժություն էր։ Ու էդքանը հերիք է։
Ես ինքս շատ մանրամասն վերլուծություն չեմ անում՝ որոշ բացառություններով։ Բայց զգացածս ամենակարևոր բաները հայտնում եմ։
Այվ, հա, "լավն էր", "վատն էր" կարծիքն իրավունք ունի ապրելու, բայց...
Գիրք կարդալու հետ համեմատությունը էդքան էլ ճիշտ չի նրանով, որ գրքի հեղինակը օրական քառասուն անգամ չի մտնում էս թեման, որ տեսնի, թե իր գրածի մասին ոնց են արտահայտվել, ինչ են տեսել ու ամենակարևորը՝ ինչ կարևոր բաներ են նկատել, որ ինքը որպես հեղինակ՝ այսինքն գործին կպած մարդ՝ չէր տեսել: Հեռվից նայելուց ախր ավելի շատ բան ես չէ՞ տեսնում:
Ես օրինակ իմ գրածի համար "լավն ա" գնահատականից լավ կզգամ, բայց ընդամենը... Ինչի՞ էր լավը, ինչո՞վ գրավեց, ինչո՞վ "կպավ" ընթերցողին: Եթե գրողն էս ամենի հանդեպ անտարբեր ա՝ դա ուրիշ բան: Բայց կա՞ տենց գրող:
Իսկ պարզապես "վատն ա"-ից կարամ գիժ կկպնեմ, որտև եթե ընթերցողն էնքան ա հասկանում, որ վատը լինելը ջոկել ա, պետք ա նաև բացատրի՝ թե ինչ էր վատը...
Գուցե՝ իմ պահանջները շատ խիստ են, չգիտեմ: Բայց մրցույթում գործ ներկայացնելու իմաստն ինձ համար առաջին հերթին կատարելագործվելու, միանգամից շատ կարծիքներ լսելու ու նոր բան սովորելու առիթ ա:
Ու էդ որ ասում ես՝ զգացածս հայտնում եմ, էդ արդեն ահագին բան ա: Էդ "լավն ա" "վատն ա" չի:
բազիլը չի՞ :))
Երևի Տաիլանդականն ա ուրեմն:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 13:56
Ոստիկանը
Ինձ թվում ա՝ բողոքի ակցիաներն ու ոստիկանները գրական ստեղծագործությունների անսպառ նյութ են: Դրա համար ուրախ եմ, որ հեղինակն անդրադարձել ա էդ ամենին: Բայց որպես ստեղծագործություն բավական թույլ էր: Դավիթը վերևներում ասեց, որ հեղինակը վերջում ա ալարել, բայց ինձ մոտ տպավորություն է, որ ծայրից ծայր ալարել է: Բան չունեմ ասելու, տեխնիկապես լավ գործ է (ինչպես էս մրցույթի գրեթե բոլոր գործերը), բայց բովանդակությունը շատ է կաղում: Մասնավորապես, ֆեյսբուքի մասով պիտի ասեմ: Այ էստեղ շատ ավելի լավ կլիներ, եթե հեղինակը շատ ավելի կոնկրետ գրեր, թե ինչ ստատուս գրեց, ինչ մեկնաբանություն ստացավ, ինչ պատասխանվեց: Իսկ էսպես օդի մեջ ասելը, իհարկե, հեշտ լուծում է:
Հա, մեկ էլ ամբողջ պատմությունն էր անհավատալի: Հեղինակն իր հերոսին ոնց որ լավ չճանաչեր: Նրան ստեղծել էր առանց բնավորության, անդեմ, նկարագրել ստանդարտ բաներ, որ կաներ սիրահարված մարդը: Իսկ ինչո՞վ էր նա առանձնանում մնացած ոստիկաններից, ի՞նչ տիպի մարդ էր: Ի վերջո, մենք բոլորս ոստիկաններին ընդհանրացնում ենք էդ մի բառի տակ, բայց նրանցից յուրաքանչյուրն էլ իր բնավորության գծերով, առօրյայով ու հոգսերով մարդ է:
Ես ուղղակի զարմանում եմ, թե էս մրցույթը ոնց ա սենց ստացվել: Գրեթե բոլոր գործերը տեխնիկապես համարյա անթերի, բայց բովանդակությունը՝ թույլ:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 13:57
Բայց մի բան ասեմ էլի :( Լուրջ անարդար ա, որ Գենեզիսը մի ձայնի վրա ա, էն էլ Ջինեստրայի տված, որ բոլոր գործերին էլ հասել ա: Կարծում եմ՝ էս մրցույթի ամենաինտելեկտուալ գործն ա, մեջը լիքը բան կա: Ինչ կլինի, մի հատ էլ կարդացեք ու քվեարկեք:
Արևանուռ
13.04.2014, 14:05
«Գնդեր»՝ Նանե, քո պատմվածքը ազատության մասի՞ն է, մարդու մտքերի ազատության, որ որևէ մարդու կարծիքից, երևույթից դու՞րս լինի:
Այսպես էլ միտքդ հասկանալի է, բայց պիտի ավելի բացեիր, կամ՝ խորանայիր: Ինչ-որ շտրիխներ չեն բավականացնում:
Քո տարիքի համար դու բավականին բարդ գործ ես ներկայացրել: Եթե ավելի շուտ իմանայի որ հեղինակը դու ես, հավանություն կտայի:
Տարբերակ 1. Սիփան-Շուրիկ
Սահուն, բայց պարզ(ունակ) էր շարադրած: Բարոյախրատականությունը քիչ մը շատ էր: Սկզբում ակնկալիք կար, որ հետաքրքիր ավարտ է ունենալու, չունեցավ: Կարդացվեց, արագ կմոռացվի:
«Գնդեր»՝ Նանե, քո պատմվածքը ազատության մասի՞ն է, մարդու մտքերի ազատության, որ որևէ մարդու կարծիքից, երևույթից դու՞րս լինի:
Այսպես էլ միտքդ հասկանալի է, բայց պիտի ավելի բացեիր, կամ՝ խորանայիր: Ինչ-որ շտրիխներ չեն բավականացնում:
Քո տարիքի համար դու բավականին բարդ գործ ես ներկայացրել: Եթե ավելի շուտ իմանայի որ հեղինակը դու ես, հավանություն կտայի:
Լավ, գոնե մի գրի էդպես:)
Բայց մի բան ասեմ էլի :( Լուրջ անարդար ա, որ Գենեզիսը մի ձայնի վրա ա, էն էլ Ջինեստրայի տված, որ բոլոր գործերին էլ հասել ա: Կարծում եմ՝ էս մրցույթի ամենաինտելեկտուալ գործն ա, մեջը լիքը բան կա: Ինչ կլինի, մի հատ էլ կարդացեք ու քվեարկեք:
Գենեզիսի մասին երկու անգամ արդեն գրել եմ: Ի դեպ, ինձ դժվար չէր հասկանալ, թե հեղինակն ով է: Իրեն «Կյանքը գորգի վրա» գործն էին վերագրում, բայց լավ նայելու դեպքում, պարզ էր, որ Գորգը չափազանց մեղմ է տվյալ հեղինակի համար, ու նրա գործը Գենեզիսն է:
Հենց ձեռքս կոմպին հասնի, երկար-բարակ կգրեմ էս գործի մասին. պլանշետով երկար տեքստ տպելն ինքնասպանություն է:
Արևանուռ
13.04.2014, 14:13
Լավ, գոնե մի գրի էդպես:)
ինչու՞, միթե՞ այստեղ շատերն այդպես չեն ընտրում
պլանշետով երկար տեքստ տպելն ինքնասպանություն է:
Ոնց եմ քեզ հասկանում...
Ես երբ որ իմ գույնով եմ գրառումներն անում, երկար, նորմալ, մարդավարի, ուրեմն կոմպով եմ գրել:
Եթե սևի մեջ եմ ու հակիրճ ու լիքը թաչսքրինային վրիպակներով՝ ուրեմն պլանշետն ա:
ինչու՞, միթե՞ այստեղ շատերն այդպես չեն ընտրում
Չեմ կարծում, որ շատերն են դա անում:
Տարբերակ 2. Սովորական պատմություն
Սովորական պատմությունն իհարկե սովորական չէր, ու այնքան ոչ սովորական էր, որ համոզիչ չէր: Ինձ էս գործի լեզուն դուր եկավ, էն որ մեկ էլ կարող է մի բառ տեսնես, որ կյանքում չես լսել, բայց դա քեզ չկաշկանդի: Սկիզբը ծանոթ էր, մի քանի «տիկին Վարսիկ»-ի հիշեցի, վերջը չէ, որտև սառը վարագույրի հետևում թաքնված տաք ու լուսավոր պոզիտիվը՝ գաղտնի սենյակի տեսքով, ընդամենը կոնտրաստ ապահովելու համար էր ու չէր համոզում, որ ինքն իսկապես եղել է:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 15:20
Լավ, գոնե մի գրի էդպես:)
Բա որ ասում եմ փակ :))
Մնաց մի երկու գործ, համոզեք կարդամ էլի: :))
Alphaone
13.04.2014, 15:42
Մնաց 3 գործ կարդամ, անցնեմ մեկնաբանելուն :))
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 15:43
Մնաց 3 գործ կարդամ, անցնեմ մեկնաբանելուն :))
Ալֆ, որո՞նք են մնացել: Ասա, ես էլ կարդամ:
Alphaone
13.04.2014, 15:45
Վերջի 3-ըը, էս պահին իմ ֆավորտիը «Գնդերն» ա, մեկ էլ «Սովորական պատմությունն» ա տպավորել: Բայց երկուսի էլ վերնագիրը վանել էր կարդալուց առաջ :D
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 15:46
Վերջի 3-ըը, էս պահին իմ ֆավորտիը «Գնդերն» ա, մեկ էլ «Սովորական պատմությունն» ա տպավորել: Բայց երկուսի էլ վերնագիրը վանել էր կարդալուց առաջ :D
Հա լավ, իմոնք սկզբերում են :)) Լավ, հեսա սկսեմ ես էլ կարդալ:
Ինչպես խոստացա, նորից եմ անդրադառնում էս գործին:
«Գենեզիս»
Վերնագիրը միանգամից աչքի է ընկնում: Լավն է բառը՝ ուժեղ էներգետիկա ունի: Պատմվածքի մեջ հա փորձում էի հասկանալ, թե ինչու հենց «գենեզիս», ինչի սկիզբն ու հիմքն էր դա մատնանշվում, բայց համոզված չեմ, որ կարողացա մինչև վերջ ընկալել վերնագրի մեջ դրված իմաստը:
Միևնույն է, բոլոր գործերի միջից իմ ամենահավանած վերնագիրն է:
Երբեմն աչքովս ընկնում են էստեղ՝ Գերմանիայում, անցկացվող մրցույթները, որտեղ նոր տաղանդներ են փնտրում, ու ընտրելիս գլխավոր գործոններից մեկը "der Wiedererkennungswert"-ն է, ինչը նշանակում է, թե ինչքանով է ճանաչելի այս կամ այն հատկանիշը: Էն, որ ռադիոյով անծանոթ երգ ես լսում, բայց ձայնից միանգամից ճանաչում ես երգչին. այ էդ է: Կարող է շատ լավ երգի մարդը, բայց հիշվող բան չլինի ձայնի մեջ: Հազար իր նման երգող լինի, որ լսես, մեկը մեկից չտարբերես: Ու իմ կարծիքով, էդ իսկապես շատ կարևոր գործոն է՝ ճանաչելիությունը, և ոչ միայն երգիչների համար:
Նույնն էլ գրողի համար է, որը մենք կոչում ենք «ձեռագիր»:
Էս հեղինակի գրածը որտեղ տեսնեմ, կիմանամ, որ ինքն է, ու կարծում եմ, ոչ միայն ես: Էդ մեծ բան է: Ճանաչելի ձեռագիր ու ոճ ունենալը: Էդ շատ կարևոր է:
Ինչը որ շատ եմ հավանում տվյալ հեղինակի մոտ ու միշտ եմ գրել դրա մասին, իրական նկարագրություններ ու պատկերներն են: «Գենեզիս»-ն էլ է էդպիսին: Բոլոր նկարագրություններին ես բառ առ բառ հավատում եմ. տեսած, ապրած կամ առնվազն շատ լավ պատկերացրած բաներ են:
Իմ խնդիրը դրանց սինթեզն է: Դրանց կապակցումը: Ես չգիտեմ՝ արդյոք հեղինակի մտքում էդ բոլոր տեսարաններն ինչ-որ կերպ կապակցված են իրար, թե իր համար էլ են դրանք ազատ ու անկապակցված համադրության մեջ, ինչի պատճառով հաճախ (մի անգամ արդեն գրել եմ սրա մասին) ակնթարթային «ֆլեշ-բեք»-եր են հիշեցնում:
Բայց դա ինձ խանգարում է գործը լրիվ ինձնով անել, հասկանալ, մտնել մեջը: Բոլոր տեսարանները ապրում եմ բառացիորեն, բայց դա պատմություն չի դառնում ինձ համար: Ու զայրանում եմ դրանից:
Շատ կայֆ հումորով է գրված: Հատկապես երկրորդ մասից սկսած: Հետն էլ լիքը հավես մտքեր կան մեջը՝ զրույցների մեջ ներառած:
Ու սենց սկսում է մի բանի պոչից կպնել, և էն էն է՝ ուզում ես արդեն տարվել դրանով, ասել՝ հա, լավ է, մի քիչ էլ տուր: Բայց չէ, շատ ժլատ է գրողը, հենց ամենապիկ պահին կտրում է թելը: Քեզ հասցնում է եսիմ ինչ վիճակի ու թողնում անբավարարված :) Չի կարելի չէ՞ էդպես :)
Շարադրանքը բնական է, հաճախ՝ կենցաղային: Ինձ դա սկսզբից խրտնեցրեց, բայց հետո որ նորից կարդացի, մտածեցի՝ էս գործը սենց էլ պիտի գրվեր: Ուրիշ ձև թե շարադրվեր, էդ բնականությունն ու իրական լինելը ահագին կոտրվելու էր:
Սա միակ գործն էր, որ երեք-չորս անգամ եմ կարդացել:
Ամեն դեպքում, չէի քվեարկի: Ես կապակցվածություն եմ ուզում՝ պատմություն:
Պատմություն տուր ինձ, Լի՛զ:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 16:02
Ռիփ, Գենեզիսի մեջ պատմություն կա :) Հեղինակի նախորդ գործերում չեմ նկատել կապակցվածություն, բայց էս մեկում կա, սյուժե ա զարգանում: Երկրորդ անգամ կարդալուց դա զգացի: Մի անգամ էլ եմ կարդալու, որ հաստատ համոզվեմ: Հետն էլ հեղինակը խոստացել ա, որ վերջում բացատրելու ա:
Սիփան-Շուրիկ
Բարի գործ էր: Երևի այն քիչ գործերից էր, որ կառուցվածքային խնդիր էլ կար: Հեղինակն ընտրել էր պարզ շարադրանքը, բայց դրա պատճառով անցել էր պարզունակության:
Իսկ բովանդակության մեջ, որքան էլ տարօրինակ լինի, անհավատալի բաներ կային, չնայած որ հեղինակը լրիվ որպես վավերագրություն էր ներկայացրել: Եկեք հիշենք 90-ականները: Մի հատ կարո՞ղ եք պատկերացնել, թե ոնց էր հնարավոր, որ այն ժամանակներում դասախոսն իր արդար քրտինքով կարողանար էնքան փող աշխատեր, որ տուն ու մեքենա ունենար: Գոնե սկզբում չշեշտեր 90-ականներ, գուցե հավատայինք, որ ասենք 2020-ականներին նման բան հնարավոր կլինի:
Հա, մեկ էլ մրջյունների պահը չհավատացի: Ասում են (չեմ ստուգել, բայց գիտնականներն ասում են), որ էդ մրջյունների զգացողությունը, այսինքն՝ սիրահարվածությունը, մաքսիմում 18 ամիս է տևում, հետո գալիս է կապվածությունը:
Ռիփ, Գենեզիսի մեջ պատմություն կա :) Հեղինակի նախորդ գործերում չեմ նկատել կապակցվածություն, բայց էս մեկում կա, սյուժե ա զարգանում: Երկրորդ անգամ կարդալուց դա զգացի: Մի անգամ էլ եմ կարդալու, որ հաստատ համոզվեմ: Հետն էլ հեղինակը խոստացել ա, որ վերջում բացատրելու ա:
Սկիզբն ու վերջը որոշ վերապահումով կարելի է կապակցել իրար, իսկ դրանց միջև ընկած ամբողջ շարադրանքը ոչ մի բանին չի կպնում:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 16:06
Սկիզբն ու վերջը որոշ վերապահումով կարելի է կապակցել իրար, իսկ դրանց միջև ընկած ամբողջ շարադրանքը ոչ մի բանին չի կպնում:
Հենց արանքներում: Էնտեղ որ աղանդից խոսում ա սկզբում, հետո մի տեղ իրանց արարողություն ա նկարագրում: Հեսա նորից կարդամ, ասեմ:
Հենց արանքներում: Էնտեղ որ աղանդից խոսում ա սկզբում, հետո մի տեղ իրանց արարողություն ա նկարագրում: Հեսա նորից կարդամ, ասեմ:
Հա, հասկացա որի հետ ես:
Հատվածներում մեկը մյուսի մասին հիշատակող ինչ-որ պահեր կան, բայց սյուժե միևնույն է չկա:
Հնարավոր է, որ կա, բայց շատ խորը պահված: Ես չգտա, ինչքան էլ փորձեցի:
Ու իմ կարծիքով, էնպես չի, որ ինքը փորձել է ու չի ստացվել: Չէ, ինքը հենց էդպես էլ գրում է: Կուզես՝ հավանի, կուզես՝ չէ:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 16:20
Հա, հասկացա որի հետ ես:
Հատվածներում մեկը մյուսի մասին հիշատակող ինչ-որ պահեր կան, բայց սյուժե միևնույն է չկա:
Հնարավոր է, որ կա, բայց շատ խորը պահված: Ես չգտա, ինչքան էլ փորձեցի:
Մի հատ էլ կարդացի: Իսկապես, կա սյուժե, բայց ահավոր խորն ա պահել հեղինակը: Ես հլը որ լրիվ չեմ տեսել: :))
Փորձեմ պատմել, որ համոզվեմ՝ իսկապես սյուժե կա: Ստեղ քաղաք ա, որտեղ պայթյուններ են տեղի ունենում, ու պատմողն ա, մեկ էլ իրա զուգընկեր Մաքսը, որին կարծես ինքը էնքան էլ չի սիրում, բայց վերջը տեսքը փրկում ա: Հա, ու պատմողն ինքը ոնց որ թե իրան դեսուդեն ա գցում կյանքն ավելի հետաքրքիր դարձնելու համար:
Ուզում եմ մեկ էլ ամբողջ գործը վերնագրի հետ կապել: Բացի մաշկի տրանսպլանտացիայից, ուրիշ բան չեմ գտնում, որ կապեմ: Ոնց որ թե դեմքի գենեզիսի մասին ա :))
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 17:24
Փոքր դասամիջոց, մեծ դաս
Թույլ էր (կարո՞ղ ա էս բառի համար նեղանա հեղինակը): Հեղինակը հավանաբար անչափահաս տղա ա ու նոր-նոր ա սկսել գրել, որովհետև տեղ-տեղ երևում էին թինեյջերական պոռթկումներ: Բայց շատ ավելի լավ կլիներ, եթե պատմվածքը հենց դրա վրա կենտրոնանար, ոչ թե սենց անիմաստ ռոմանտիկ պատմություն սարքեր: Ու մեկ էլ նոր հորինված բառերն ահագին ներվայնացնում էին ու անլրջացնում գործը:
Ոնց որ սաղ կարդացել եմ: Մնացել ա Թարսի բանն էլ մի անգամ կարդամ ու ասեմ որի օգտին կքվեարկեի, եթե քվեարկեի :))
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 17:52
Թարսի բան
Հիմա Գալը ինձ կծեծի, բայց սա էլ էի մինչև մրցույթը կարդացել :)) Էն թերությունները, որ էն ժամանակ նշել էի, հիմա չկան, նենց որ ապրի հեղինակը :) Ավելին՝ էս անգամ շատ հեշտ ու սահուն կարդացվեց, իսկ էն ժամանակ ահագին տանջվում էի, մինչև մտքի թելը նորից էի բռնում: Ընդհանրապես, թեման ինքնին շատ հետաքրքիր է. տարբեր սերունդների անձանց մտերմությունը ու ով ինչ է քաղում դրանից: Բայց ինչ-որ բան մեջը պակաս էր: Մի քիչ մտածեցի ու հասկացա. ինձ թվում է՝ գործը դեռ ծանծաղ է, կերպարների հարաբերությունները հանգուցալուծում չեն ստանում, ոնց որ մի տեսակ կիսատ, անավարտ մնա պատմությունը:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 17:59
Ապրեն բոլոր հեղինակները, որ մասնակցել են մրցույթին: Ընդհանուր մրցույթի մասին պիտի ասեմ, որ իրոք մի քիչ անկապ էր, որովհետև նորմալ գործերը շատ-շատ էին, բայց էդպես առանձնահատուկ լավը, կարելի է ասել, չկար: Ու համաձայն եմ հնչած կարծիքների հետ, որ գործերը շատ չափած-ձևած էին: Մրցույթի գործերը մտքիս մեջ բաժանել եմ երեք խմբի, էդ խմբերը ներկայացնում եմ:
Խումբ 1
Էստեղ մենակ մի գործ է: Լավ գործ, որի թերություններն աննշան են: Էն մեկը, որին ձայն կտայի.
Գենեզիս
Խումբ 2
Հաջող գործեր, որոնք, սակայն, որոշակի թերություններ ունեին, ու եթե մի քիչ բարիանայի, հաստատ ձայն կտայի:
Սովորական պատմություն
Թարսի բան
Անցումներ
Վազք
Սկալպ
Ոստիկանը
Լռության հետքը
Կյանքը գորգի վրա
Գնդեր
Սիմոնն ու Բարդին
Ինչու՞
Խումբ 3
Թույլ գործեր, որոնց հաստատ ձայն չէի տա:
Սիփան-Շուրիկ
Սեր առաջին համբույրից
Փոքր դասամիջոց, մեծ դաս
Alphaone
13.04.2014, 19:41
1. Սիփան-Շուրիկ
Կենցաղային ռոմանտիկա չեմ սիրում, եթե անգամ լավ է մատուցված: Գործը թեթև կարդացվեց, բայց ոչ մի նստվածք, դրական կամ բացասական հույզ չհաղորդեց, ինձ համար ավելի շատ բարոյախրատական առակ էր ավագ դպրոցական տարիքի համար, քան պատմվածք: Ներիր, հեղինակ:
Alphaone
13.04.2014, 19:45
2. Սովորական պատմություն
Նմանատիպ գործերի շատ եմ հանդիպել, թեման նորություն չէր, բայց մատուցման ձևն ու վերջաբանը շատ սիրեցի: Ընդհանրապես, նման շարադրանքով գործերը ձանձրացնում են, բայց այս պատմվածքը ստիպեց մի շնչով առաջ գնալ: Նկարագրություններն այնքան իրական էին, որ կադրերը ոչ թե ֆիլմի նման էին անցնում առջևովս, այլ ինձ տանում, դարձնում էին մասնակից: Մի առավելությունն էլ այն էր, որ նման թեմատիկայով լիքը պատմվածքներ կարդալով հանդերձ այս գործը մնաց հիշողության մեջ, առանձնացավ: Քվեարկելու եմ:
Alphaone
13.04.2014, 19:49
3. Թարսի բան
Հեղինակին գիտեմ, որպես մարդ ու որպես գրող շատ սիրում ու գնահատում եմ, դրա համար սարսափելի բարդ է կարծիք գրելը մի գործի մասին, որ դուր չի եկել: Սուբյեկտիվ տեսանկյունով դուր չի եկել, քանի որ պատմվածքի կերպարներին գրեթե ամեն օր հանդիպում եմ ու իրենք ինձ համար արդեն ծեծված, չարչրկված թեմա են, մնացածը, ներեցեք, կգրեմ հեղինակին անձնական նամակով:
Alphaone
13.04.2014, 19:51
4. Անցումներ
Ոճը, ռիթմը, ասելիքն, ամեն ինչ լավ էր, բայց մի տեսակ թերի: Հիմա ես չեմ հասկանում թե ինչու էս պատմվածքն ինձ լավ գործ կարդալու արդյուքնում աչքերի փայլի փոխարեն անկատարության զգացողություն տվեց: Եթե ժամանակ ունենայի, նորից ու նորից կկարդայի, որ հասկանայի, թե ինչն ինձ վանեց, բայց հիմա ցավոք միայն պետք է ներողություն խնդրեմ հեղինակից ու անցնեմ հաջորդին: Չեմ քվեարկի:
Alphaone
13.04.2014, 19:54
5. ՎԱԶՔ
Կենցաղային դրամա չեմ սիրում նունքան, որքան կենցաղային ռոմանտիկա: Դա լրիվ սուբյեկտիվ մոտեցում է: Իրականում էս թեմաները հարկավոր է բարձրացնել, հարկավոր է քննարկել, մարդիկ պետք է հասկանան, թե վախերին կուլ գնալը մի օր ինչ կրախի առաջ կկանգնեցնի: Բայց սա կոնկրետ լսարանի համար է, որի մաս ես չեմ կամ գուցե դեռ չեմ դարձել(բավական հասուն չեմ հասկանալու համար): Չեմ քվեարկի:
Յոհաննես, դու ոնց որ թե նոր մարդ ես «Ստեղծագործական նախագծերի» բաժնում:
Ու քանի որ արդեն քվեարկել ես, նշանակում է բոլոր գործերը կարդացել ես, կարծիք կգրե՞ս ամեն մեկի մասին, հետաքրքիր է:
Ինչպես խոստացա, նորից եմ անդրադառնում էս գործին:
«Գենեզիս»
Վերնագիրը միանգամից աչքի է ընկնում: Լավն է բառը՝ ուժեղ էներգետիկա ունի: Պատմվածքի մեջ հա փորձում էի հասկանալ, թե ինչու հենց «գենեզիս», ինչի սկիզբն ու հիմքն էր դա մատնանշվում, բայց համոզված չեմ, որ կարողացա մինչև վերջ ընկալել վերնագրի մեջ դրված իմաստը:
Միևնույն է, բոլոր գործերի միջից իմ ամենահավանած վերնագիրն է:
Երբեմն աչքովս ընկնում են էստեղ՝ Գերմանիայում, անցկացվող մրցույթները, որտեղ նոր տաղանդներ են փնտրում, ու ընտրելիս գլխավոր գործոններից մեկը "der Wiedererkennungswert"-ն է, ինչը նշանակում է, թե ինչքանով է ճանաչելի այս կամ այն հատկանիշը: Էն, որ ռադիոյով անծանոթ երգ ես լսում, բայց ձայնից միանգամից ճանաչում ես երգչին. այ էդ է: Կարող է շատ լավ երգի մարդը, բայց հիշվող բան չլինի ձայնի մեջ: Հազար իր նման երգող լինի, որ լսես, մեկը մեկից չտարբերես: Ու իմ կարծիքով, էդ իսկապես շատ կարևոր գործոն է՝ ճանաչելիությունը, և ոչ միայն երգիչների համար:
Նույնն էլ գրողի համար է, որը մենք կոչում ենք «ձեռագիր»:
Էս հեղինակի գրածը որտեղ տեսնեմ, կիմանամ, որ ինքն է, ու կարծում եմ, ոչ միայն ես: Էդ մեծ բան է: Ճանաչելի ձեռագիր ու ոճ ունենալը: Էդ շատ կարևոր է:
Ինչը որ շատ եմ հավանում տվյալ հեղինակի մոտ ու միշտ եմ գրել դրա մասին, իրական նկարագրություններ ու պատկերներն են: «Գենեզիս»-ն էլ է էդպիսին: Բոլոր նկարագրություններին ես բառ առ բառ հավատում եմ. տեսած, ապրած կամ առնվազն շատ լավ պատկերացրած բաներ են:
Իմ խնդիրը դրանց սինթեզն է: Դրանց կապակցումը: Ես չգիտեմ՝ արդյոք հեղինակի մտքում էդ բոլոր տեսարաններն ինչ-որ կերպ կապակցված են իրար, թե իր համար էլ են դրանք ազատ ու անկապակցված համադրության մեջ, ինչի պատճառով հաճախ (մի անգամ արդեն գրել եմ սրա մասին) ակնթարթային «ֆլեշ-բեք»-եր են հիշեցնում:
Բայց դա ինձ խանգարում է գործը լրիվ ինձնով անել, հասկանալ, մտնել մեջը: Բոլոր տեսարանները ապրում եմ բառացիորեն, բայց դա պատմություն չի դառնում ինձ համար: Ու զայրանում եմ դրանից:
Շատ կայֆ հումորով է գրված: Հատկապես երկրորդ մասից սկսած: Հետն էլ լիքը հավես մտքեր կան մեջը՝ զրույցների մեջ ներառած:
Ու սենց սկսում է մի բանի պոչից կպնել, և էն էն է՝ ուզում ես արդեն տարվել դրանով, ասել՝ հա, լավ է, մի քիչ էլ տուր: Բայց չէ, շատ ժլատ է գրողը, հենց ամենապիկ պահին կտրում է թելը: Քեզ հասցնում է եսիմ ինչ վիճակի ու թողնում անբավարարված :) Չի կարելի չէ՞ էդպես :)
Շարադրանքը բնական է, հաճախ՝ կենցաղային: Ինձ դա սկսզբից խրտնեցրեց, բայց հետո որ նորից կարդացի, մտածեցի՝ էս գործը սենց էլ պիտի գրվեր: Ուրիշ ձև թե շարադրվեր, էդ բնականությունն ու իրական լինելը ահագին կոտրվելու էր:
Սա միակ գործն էր, որ երեք-չորս անգամ եմ կարդացել:
Ամեն դեպքում, չէի քվեարկի: Ես կապակցվածություն եմ ուզում՝ պատմություն:
Պատմություն տուր ինձ, Լի՛զ:
քանի որ ինձ զոռով պալիտ եք ուզում արած լինեք, ես կըինքնաբացահայտվեմ ու կխոսամ իմ գրածի մասին :) մի քիչ ավելի ուշ, երբ Մեֆը իր երերուն ու դանդաղ քայլերով կմոտենա իրան: Տենամ ինքը ինչ ա մտածում էս տիպի ստրուկտուրայի մասին:
Էհ, վերջապես բոլոր գործերն էլ կարդացի, վերջացրեցի: Ցանկանում եմ հակիրճ անրադառնալ, իմ կողմից առնձնացված, այն երեք գործերին, որոնց միջև էլ ընտրություն կկատարեմ: Ուղղակի կիսվեմ իմ տպավորություններով.
4–րդ տարբերակ. «Անցումներ»
Հենց սկզբից կլանեց, դարձնելով անցորդ, ով լուռ հետևում էր էս ամեն ինչին: Հեղինակն ամեն ինչ ճիշտ դասավորել էր` все по полочкам: Հերոսներն իրական թվացին: Նրանց հետ անցա գետնացումով … հասա մինչև կամրջի տակ: Մուֆասաին պատկերացրեցի բամբ ձայնով ու հաստ շրթունքներով: Ինքնատիպ ոճով միգրատների մասին կարճամետրաժ ֆիլմի սցենար կդառնար: Երևի թե ավելին կուզեի …
6–րդ տարբերակ. «ՍԿԱԼՊ»
Տեսա այսօրվա իրականությունը: Կյանքի մի դրվագ, որին երևի թե բոլորս էլ, ցավոք, ականատես ենք եղել: Բայց հեղինակն դա այնպես ներկայացնել, որ ընթերցողը այդ սովորական պատմությանը հատուկ ուշադրության արժանացնի: Ու դա նրան հաջողվել է: Ակամայից հիշեցի 90-ականներին հայտնի Polaroid ֆոտոապարատները: Մեր հարևաններից մեկը Polaroid-ով ծնողի թաղումը «անմահացրել» էր` իբր Ռուսաստանի եղբորը ցուց տալու համար: Ինչևէ, ունենք այն, ինչ ունենք: Ինձ թվում հեղինակը ցանկացել էր ընդգծել մեր իրականության մեջ առկա այն փաստը, որ ինչ-որ մի պահ արարողակարգային ատիրբուտները ավելի կարևոր են դառնում`վիշտը մղելով երկրորդ պլան … հեղինակը դա մատուցել է սեփական «համեմունքներով»:
11–րդ տարբերակ. «Կյանքը գորգի վրա»
Առաջինը, երբ «ներս մտա» Պո փաբ` ալկոհոլով համեմված այդ ծխի հոտը «քթիս խփեց»: Լավ էր նկարագրված: Մոտս խառը զգացողություններ առաջացրեց: Նեգատի՞վ … մի գուցե, սակայն այդ նեգատիվն ավեի շատ ձգում էր, քան վանում: Ինձ թվում է շատերը կարող են իրենց հարազատ ինչ որ բան գտնել էս փաբում: Կարճ էր` ավարտուն:
Կքվեարկեմ ընդամենը մեկ գործի օգտին, քանի որ գտնում եմ այդպես ավելի ճիշտ կլինի … Բոլոր հեղինակներին շնորհակալություն: Անցա քվեախցիկ:
Ինչու՞, նոր բան չեմ կարա ասեմ էս տարբերակի մասին, բոլոր առավելություններն ու թերությունները քննվել են, կերպարները իրենց դերերը լավ չէին խաղում, շարադրանքը սովորական, ոչ մի բանով չի առանձնանում... գազաններն էլ տենց էլ մնացին առեղծվածներ... պատմությունը ուղղակի հուզմունք արթնացնելու միտում ուներ երևի, իմ դեպքում անհաջող: Եթե քաղաքական կոնտեքստը բացվեր, լրիվ ուրիշ գործ կդառնար:
... այսքանը այլոց մասին, բոլորը ապրեն որ մասնակցել են, ավել պակասի համար, դե ինչպես միշտ:
Մի հատ էլ կարդացի: Իսկապես, կա սյուժե, բայց ահավոր խորն ա պահել հեղինակը: Ես հլը որ լրիվ չեմ տեսել: :))
Փորձեմ պատմել, որ համոզվեմ՝ իսկապես սյուժե կա: Ստեղ քաղաք ա, որտեղ պայթյուններ են տեղի ունենում, ու պատմողն ա, մեկ էլ իրա զուգընկեր Մաքսը, որին կարծես ինքը էնքան էլ չի սիրում, բայց վերջը տեսքը փրկում ա: Հա, ու պատմողն ինքը ոնց որ թե իրան դեսուդեն ա գցում կյանքն ավելի հետաքրքիր դարձնելու համար:
Ուզում եմ մեկ էլ ամբողջ գործը վերնագրի հետ կապել: Բացի մաշկի տրանսպլանտացիայից, ուրիշ բան չեմ գտնում, որ կապեմ: Ոնց որ թե դեմքի գենեզիսի մասին ա :))
լավ էս մասին խոսեմ, գենեզիս բառը՝ առաջացում, զարգացում, փոփոխություն, կայացում ու ոչնչացում ... սենց մի բան էլ ինձ հարկավոր էր
նախ գենեզիսը ես ինքս համարում եմ կտրվածք, մի մեծ ընթացքից մի փոքրիկ հատված, որի ներսում մետամարֆոզը ցայտուն չի, մի քիչ հետ պետք ա գնաս ու ամբողջը դիտարկես, որ տեսնես... ո՞ւր ա տանում ես ամենը...սա գլոբալ պատկերն ա, իսկ հենց պատմության ներսում առաջացողը դա վախն ա
- Ասե՛ք, ասե՛ք, որ ինչքան քիչ գիտես այնքան հանգիստ ես քնում: Երանի այն ժամանակները, երբ ոչ մեկ չգիտեր, որ օդանավը կարող է ընկնել
եթե ես ամենի մեջ էլ չմանրանանք, չնայած որ մենակ վերնագրի բացատրությունը հիմք կարա լինի գործը հասկանալու հարցում, այնուամենայնիվ գենեզիսին կարելի ա նայել ուղղակի որպես լինելիություն... ես մասին ես քեզ ասել եմ Բյուր :)
սյուժեին կանդրադառնամ...
Սկզբից խոսեմ այն գործերի մասին, որոնց օգտին քվեարկել եմ:
«Անցումներ»-Ես կասեմ, որ այս մրցույթի ամենա վարպետորեն գրված, լիրիկական ոճով մատուցված հիանալի պատմվածքն է: Չգիտեմ, թե ինչու շատերը փնտրում են ինչ որ «իմաստ» էս գործի մեջ ու այդպես էլ չեն կարողանում դա գտնել: Անչափ գեղեցիկ ձեռագրով է գրված և առաջին իսկ տողից, հեղինակը գրավում է ընթերցողին: Հիմա, կարծիքներ հնչեցին, թե սա հայկական ոճ չունի, ռոմանտիկ գրողների էջերից է, և այլն: Բայց ասեմ, որ հեղինակի գրական ֆյուժիոնը շատ էլ լավ կապում է մեր հայկականը(նայած` ինչ ենք հասկանում դրա տակ) և արևմտյան իրականությունը, որի մեջ ապրում է մեր սիրելի հեղինակը: ՈՒ եթե հետևում եք հեղինակի գրական գործերին, ապա կտեսնեք, որ նա երբեք չի խորշում նոր և համարձակ թեմաներից:
Այս գործի մեջ շատ պարզ ձևով ներկայացվում է երկու Գերմանիա: Մեկը` սառը, կոնսերվատիվ ու անհոգի, մյուսը`ջերմ, ոչ սպիտակ և ավելի մարդկային: Այդ կոնտրաստն է, որ իմ համար իմաստն է այս պատմվածքի: Կարդալուց, սկսում ես ժպտալ Մութաֆայի հետ, մի տեսակ մեր Վենիսի ափն ես պատկերացնում ու ուզում ես երկար ժամանակ անցկացնել հերոսի հետ, լսել իր պատմությունները, կյանքի փորձերը: Միևնույն ժամանակ, զգում ես ոստիկանի ու ԱԲԲԱ-ի վաղեմի երկրպագուհիների անտարբերությունը (Նրանց գլխի սիրուն պահարանում մուրացկանության դարակ չկա) փոքրիկ աղջկա նկատմամբ ու պատկերացնում, որ այդքան էլ հեշտ կյանքով չեն ապրում միգրանտները օտար ափերում: Եվ դա միայն Գերմանիային չի վերաբերվում իհարկե:
Մեծ շնորհակալություն քեզ Այվ ջան, որ միշտ մասնակցել ես մրցութներին ու միշտ մատուցել մրցունակ և գեղեցիկ գործեր:
վայելենք
https://www.youtube.com/watch?v=0TZbv2_6vk8
«ՍԿԱԼՊ»-Նարինե Կռոյան ջան ( ա, դե բոլորը գիտեն համարյա): Իմ լավ ֆեյսբուկային ընկեր, հիանալի մարդ, համեստ կին..Էլ չշարունակեմ:)
Նարինեն միշտ թեթև պրոբլեմներ ա ունենում մեր մրցույթներում, քանի որ ակումբի ընթերցողը չի սիրում չափից ավելի ծաղկացրած բառապաշարով լի պատմվածքներ: Իհարկե դա չես կարող ասել բոլոր հայ ընթերցողների մասին, քանի որ եթե այդպես լիներ, Նարինեն չէր շահի Գրանիշի և Օրանժի մրցանակը այս տարի:
Այս գործը շատ լավն էր, Նարինե ջան, չհաշված այն բառային նկատողությունները, որոնք նշել էին մի քանի ակումբցիներ: Դե թեման էլ այսպես ասած միշտ մեր հետ է: Երբ գնում եմ աներոջս տուն, էդ մարդը միշտ սկայպի վրա ա, Հայաստան , Բուլղարիա, Հունաստան: Մի խոսքով, շատ հետաքրքիր պատմվածք էր, այսպես ասած մեր հայկական իրականության մեջ, և եթե էդ ավելորդ (իմ կարծիքով) բառերը խմբագրես մի փոքր քո հետագա գործերում, դու ակումբում միշտ կլինես սիրված հեղինակ և առաջատարների դերում:
Շնորհակալություն, Նարինե ջան:
Հա, ու էլ ոչ մի հեղինակի բացահայտում:
Կինս էլ, ինչ թաքցնեմ, թավայով հետևս կանգնած ա ու չարախնդորեն ժպտում ա: Իրան իմանալով, կարող ա գլխիս մի երկու հատ ուտեմ, եթե չանջատեմ կոմպը, մինչև խորը քուն մտնի: Դե հիմա գնեմ ու փորձեմ ցրել 5րդ հեղինակի կարծրատիպերը 40 անց մարդկանց հաշվով, but who am I kidding, cooking and watching TV will make my day;)
Նենց չի, որ շատ բան մնաց բացահայտելու, Դավ:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 23:04
Նենց չի, որ շատ բան մնաց բացահայտելու, Դավ:
Գալ, դու չկաս, չէ՞: Էստեղ հեչ չես էրևում :))
Հլը մի հատ ասա որ գործի շառն էին քո վրա անում: :))
Նենց չի, որ շատ բան մնաց բացահայտելու, Դավ:
Փոքր Դասամիջոցի հեղինակին էն մյուս մրցույթից չեմ հիշում: Որ հուշես, բան չի մնա էլ :)) Բարդին էլ, ենթադրում եմ, Պիրիտն ա: Մի տեսակ սիրուն չստացվեց, որ վանաձորցիներին եմ ձայն տվել, բայց որ ասեմ` պատահաբար ա ստացվել, նա ով մինչ էդ էլ տենց էլ մտածում էր, հավատալու ա, ով չէ, չի հավատալու, դրա համար բան չեմ ասում:
Բնականաբար, Անցումների ու Սկալպի օգտնի քվեարկել եմ արդեն ենթադրելուց, թե իմանալուց հետո: Ինչպիսի՞ն կլիներ իմ կարծիքը, եթե չիմանայի, չենթադրեի, ի՞նչ իմանաս, մինչև հաստատ չիմանաս: Պետք էր ուրեմն ուրիշ անգամների նման ամենաշուտը քվեարկել, բայց էս հերթ ժամանակս սուղ էր:
Փոքր Դասամիջոցի հեղինակին էն մյուս մրցույթից չեմ հիշում: Որ հուշես, բան չի մնա էլ :)) Բարդին էլ, ենթադրում եմ, Պիրիտն ա: Մի տեսակ սիրուն չստացվեց, որ վանաձորցիներին եմ ձայն տվել, բայց որ ասեմ` պատահաբար ա ստացվել, նա ով մինչ էդ էլ տենց էլ մտածում էր, հավատալու ա, ով չէ, չի հավատալու, դրա համար բան չեմ ասում:
Բնականաբար, Անցումների ու Սկալպի օգտնի քվեարկել եմ արդեն ենթադրելուց, թե իմանալուց հետո: Ինչպիսի՞ն կլիներ իմ կարծիքը, եթե չիմանայի, չենթադրեի, ի՞նչ իմանաս, մինչև հաստատ չիմանաս: Պետք էր ուրեմն ուրիշ անգամների նման ամենաշուտը քվեարկել, բայց էս հերթ ժամանակս սուղ էր:
Հա, մի անգամ էլ ա չէ՞ էդ տիպի գործ եղել: Որ նստել մտածում էինք՝ էս մարդը տենաս ինչի՞ պարզ բառերից էդ կարգի ալերգիա ունի :)
Իմ հավեսը լրիվ փախել ա մնացած գործերը կարդալու... սկզբում շատ էի նեղվել անկապ շուխուրներից ու կռիվ տվեցի էդքան, որ բազարները թարգենք, գործերը վերլուծելով զբաղվենք:
Իսկ հիմա մի տեսակ մեկ ա: Լրիվ ֆարս ա դառել:
Իմ բառարանում բացը բաց ա, փակը՝ փակ:
Բայց աչքիս ես կյանքից հետ եմ մնացել:
Հա, մի անգամ էլ ա չէ՞ էդ տիպի գործ եղել: Որ նստել մտածում էինք՝ էս մարդը տենաս ինչի՞ պարզ բառերից էդ կարգի ալերգիա ունի :)
Իմ հավեսը լրիվ փախել ա մնացած գործերը կարդալու... սկզբում շատ էին նեղվել անկապ շուխուրներից ու կռիվ տվեցի էդքան, որ բազարները թարգենք, գործերը վերլուծելով զբաղվենք:
Իսկ հիմա մի տեսակ մեկ ա: Լրիվ ֆարս ա դառել:
Իմ բառարանում բացը բաց ա, փակը՝ փակ:
Բայց աչքիս ես կյանքից հետ եմ մնացել:
Բացը վաղուց արդեն իմաստ չունի: Որքան հասկանում եմ, էս մրցույթում շատերը շատերի մասին վաղուց արդեն գիտեին: Քննարկումը էդ ա ցույց տալիս: Բացը լավ ա նրանով, որ օրինակ ինձ վրա հեղինակը գործոնը պարտադիր ազդում ա: Եթե ես գիտեմ, որ էդ գործը Գալաթեան ա գրել, ես կարդում եմ նախապես տրամադրված, որ լավ գործ ա լինելու, ու եթե էդ գործում ընդնմին բառը կա, էդ դեպքում ես հաստատ չեմ նկատի: Փակի դեպքում կնկատեի, բայց էս մրցույթը ցույց ա տալիս, որ ակումբում փակը իմաստ չունի, ու ոչ միայն էս մրցույթում, նաև նախորդներում:
Բայց տենց ահավոր չի: Հիմա էլ սենց եղավ, ոչինչ, հաջորդ անգամ էլ ուրիշ կերպ կլինի: Աստված տա` մեզ բոլորիս դեռ երկար հուզի գրական մրցույթի բաց թե փակ լինելը:) Ինձ թվում ա` պետք չի շատ սրտին մոտ, Դասամիջոցի հեղինակը կասեր` սիրտընդմոտ, ընդունել:
Մեկը ես մի կողմից ահագին անհարմար վիճակում եմ, մյուս կողմից` ինչքան էլ պնդեմ` պատահական ա ստացվել, չհավատացողը չի հավատալու, երրորդ կողմից էլ իմանայի, օրինակ, Պիրիտն ա քվեարկելիս, գուցե ձայն չտայի, որ սուբյեկտիվ չերևամ:D, սենց գոնե օբյեկտիվ եղա:
Բացը վաղուց արդեն իմաստ չունի: Որքան հասկանում եմ, էս մրցույթում շատերը շատերի մասին վաղուց արդեն գիտեին: Քննարկումը էդ ա ցույց տալիս: Բացը լավ ա նրանով, որ օրինակ ինձ վրա հեղինակը գործոնը պարտադիր ազդում ա: Եթե ես գիտեմ, որ էդ գործը Գալաթեան ա գրել, ես կարդում եմ նախապես տրամադրված, որ լավ գործ ա լինելու, ու եթե էդ գործում ընդնմին բառը կա, էդ դեպքում ես հաստատ չեմ նկատի: Փակի դեպքում կնկատեի, բայց էս մրցույթը ցույց ա տալիս, որ ակումբում փակը իմաստ չունի, ու ոչ միայն էս մրցույթում, նաև նախորդներում:
Բայց տենց ահավոր չի: Հիմա էլ սենց եղավ, ոչինչ, հաջորդ անգամ էլ ուրիշ կերպ կլինի: Աստված տա` մեզ բոլորիս դեռ երկար հուզի գրական մրցույթի բաց թե փակ լինելը:) Ինձ թվում ա` պետք չի շատ սրտին մոտ, Դասամիջոցի հեղինակը կասեր` սիրտընդմոտ, ընդունել:
Մեկը ես մի կողմից ահագին անհարմար վիճակում եմ, մյուս կողմից` ինչքան էլ պնդեմ` պատահական ա ստացվել, չհավատացողը չի հավատալու, երրորդ կողմից էլ իմանայի, օրինակ, Պիրիտն ա քվեարկելիս, գուցե ձայն չտայի, որ սուբյեկտիվ չերևամ:D, սենց գոնե օբյեկտիվ եղա:
Չէ, ինքը կասեր՝ սրտամկանակից :D
Չէ, ինքը կասեր՝ սրտամկանակից :D
Բայց կատակը մի կողմ, իրոք ինձ դուր ա եկել: Ու կարդալիս նույնիսկ ինչ-որ շատ հեռավոր Մաթևոսյանին հիշեցրեց, ահավոր շատ հեռավոր, իսկ էս պահին հիշեցի, որ էն մի գործն էլ Արեային էր Մաթևոսյանին հիշեցրել, ես էլ նեղվել էի: Ուրեմն իրոք ինչ-որ բան կա էլի: Արեա, ես մեղավոր եմ քո առաջ, կներես:))
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 23:41
Բայց կատակը մի կողմ, իրոք ինձ դուր ա եկել: Ու կարդալիս նույնիսկ ինչ-որ շատ հեռավոր Մաթևոսյանին հիշեցրեց, ահավոր շատ հեռավոր, իսկ էս պահին հիշեցի, որ էն մի գործն էլ Արեային էր Մաթևոսյանին հիշեցրել, ես էլ նեղվել էի: Ուրեմն իրոք ինչ-որ բան կա էլի: Արեա, ես մեղավոր եմ քո առաջ, կներես:))
Շին, քեզ մեկ-մեկ նենց բաներ դուր կգան :))
Իսկ բաց-փակի պահով արդեն ես էլ եմ համաձայն: Իհարկե, կարծում եմ, փակն իդեալական ա: Բայց էդ դեպքում ինքնաբացահայտման, ուրիշին ասել-չասելու, գործը նախապես ցույց տալ-չտալու հարցը պիտի շատ խիստ լինի: Տենց էլ շատերն ուղղակի չեն կարողանա մրցույթին մասնակցել: Նենց որ ավելի լավ ա բաց: ԽԾԲ-ի ջանը սաղ:
Ճիշտն ասած, չեմ հավատում, թե մեզ մոտ որևէ մրցույթ երբևէ լրիվ փակ է եղել. գոնե մինչև վերջին հասնելը բոլորս էլ հասկացել կամ իմացել ենք, թե ով ով է։
Էս մրցույթը ավելի ակնհայտորեն ցույց տվեց փակ-ի բոլոր (բառիս բուն իմաստով) բաց կողմերը։
Կարծում եմ, ճիշտն էն է, բոլորի համար էլ ստեղծվեն բացահայտ ու հավասար պայմաններ՝ թաքուն խաղերից խուսափելու համար։ Դրա միակ լուծումը բաց մրցույթը կլիներ։
Շատ խառը բաներ եղան էս թեմայում. ճիշտն ասած, չէի սպասում։
Ես էլ կարծում էի, ակումբում ինձ էլ ոչ մի բան չի կարող անակնկալի բերել։
Ինքս ինձ համար պարզեցի, որ պիտի նոր հարթակներ գտնել ստեղծագործելու ու դա մարդկանց հետ կիսելու համար։ Պիտի մտածել, թե ոնց ու որտեղ։
Շին, քեզ մեկ-մեկ նենց բաներ դուր կգան :))
Կոնկրետ էդ գործի պահով ես որոշ չափով բացատրել եմ, Բյուր: Որ գրեմ, շատ երկար կգրեմ, բայց իրականում հավանելս արդարացված ա ու ահագին տրամաբանական` իմ տրամաբանությամբ էլի :)) բայց օրինակ Գալաթեան հասկացավ էդ տրամաբանությունը, էնպես որ էդքան էլ տարօրինակ չի:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 23:51
Ինքս ինձ համար պարզեցի, որ պիտի նոր հարթակներ գտնել ստեղծագործելու ու դա մարդկանց հետ կիսելու համար։ Պիտի մտածել, թե ոնց ու որտեղ։
Էս հաստատ: Նայի, նստած մտածում եմ՝ բաց լինի, ինչ կլինի: Իդեալական տարբերակը լրիվ փակն ա: Բայց լրիվ փակ ակումբում այլևս հնարավոր չի: Կամ էլ պետք ա հեղինակներին կաղապարների մեջ դնել: Էս դեպքում էլ ավելի քիչ անձնական ինֆորմացիայով կիսված ակումբցին հայտնվում ա շահեկան դիրքում: Մի խոսքով, ոչ մի ելք չկա: Չեմ էլ ուզում ասել՝ ակումբի մրցույթներն իրանց սպառել են: Բացը մնում ա որպես միակ լուծում, բայց նույնիսկ էդ դեպքում նորմալ մեկնաբանություններն ու քվեարկությունը երաշխավորված չեն:
Էս հաստատ: Նայի, նստած մտածում եմ՝ բաց լինի, ինչ կլինի: Իդեալական տարբերակը լրիվ փակն ա: Բայց լրիվ փակ ակումբում այլևս հնարավոր չի: Կամ էլ պետք ա հեղինակներին կաղապարների մեջ դնել: Էս դեպքում էլ ավելի քիչ անձնական ինֆորմացիայով կիսված ակումբցին հայտնվում ա շահեկան դիրքում: Մի խոսքով, ոչ մի ելք չկա: Չեմ էլ ուզում ասել՝ ակումբի մրցույթներն իրանց սպառել են: Բացը մնում ա որպես միակ լուծում, բայց նույնիսկ էդ դեպքում նորմալ մեկնաբանություններն ու քվեարկությունը երաշխավորված չեն:
Ինչո՞ւ: Ես մեր մասին ավելի բարձր կարծիքի եմ: Փորձել ա պետք, նոր եզրակացնել: Էլի եմ ասում, էրեխեք, ոչ մի ահավոր բան էլ չկա: Մի անգամ էլ սենց թող լինի` կիսաբաց, փակից դեպի բաց անցման ճանապարհին:
StrangeLittleGirl
13.04.2014, 23:57
Ինչո՞ւ: Ես մեր մասին ավելի բարձր կարծիքի եմ: Փորձել ա պետք, նոր եզրակացնել: Էլի եմ ասում, էրեխեք, ոչ մի ահավոր բան էլ չկա: Մի անգամ էլ սենց թող լինի` կիսաբաց, փակից դեպի բաց անցման ճանապարհին:
Շին, կիսաբացն ամենաահավորն ա, որովհետև ոչ մի կերպ չբացահայտված հեղինակները հայտնվում են ավելի ոչ շահեկան վիճակում:
Ասում ես՝ մեր մասին ավելի բարձր կարծիքի ես, բայց վերևում ինքդ խոստովանեցիր, որ հեղինակի օգտին ես քվեարկել: Ու շատերն են տենց անում: Հաճախ անկախ իրանցից:
Շին, կիսաբացն ամենաահավորն ա, որովհետև ոչ մի կերպ չբացահայտված հեղինակները հայտնվում են ավելի ոչ շահեկան վիճակում:
Ասում ես՝ մեր մասին ավելի բարձր կարծիքի ես, բայց վերևում ինքդ խոստովանեցիր, որ հեղինակի օգտին ես քվեարկել: Ու շատերն են տենց անում: Հաճախ անկախ իրանցից:
Բյուր, մի քիչ համաձայն չեմ: Ես ասացի` գործերը կարդացել եմ նախապես լավ տրամադրված, բայց եթե չհավանեի, չէի քվեարկի: Նենց որ չգիտեմ դու ոնց, ես մնում եմ մեր մասին բարձր կարծիքի, ու իմ որևէ արարքով էդ իմ ասածին չեմ հակասել: Դու կարծո՞ւմ ես` ես ցա՞ծր արարք եմ գործել:))
Էս գրական թեմաներն էլ որ չլինեն, էլ ինչ անես ակումբում։
Տխուր եմ ես էսօր շատ։
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 00:04
Բյուր, մի քիչ համաձայն չեմ: Ես ասացի` գործերը կարդացել եմ նախապես լավ տրամադրված, բայց եթե չհավանեի, չէի քվեարկի: Նենց որ չգիտեմ դու ոնց, ես մնում եմ մեր մասին բարձր կարծիքի, ու իմ որևէ արարքով էդ իմ ասածին չեմ հակասել: Դու կարծո՞ւմ ես` ես ցա՞ծր արարք եմ գործել:))
Չէ, Շին, մարդկային ա: Դու համաձայն չե՞ս, որ հեղինակին իմանալն ազդում ա կարծիքի վրա, անկախ նրանից, թե ինչքան անաչառ մարդ ես դու քեզ համարում:
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 00:05
Էս գրական թեմաներն էլ որ չլինեն, էլ ինչ անես ակումբում։
Տխուր եմ ես էսօր շատ։
էդ էլ կա: Բայց երևի պետք ա ինչ-որ լուծում գտնել :(
Չէ, Շին, մարդկային ա: Դու համաձայն չե՞ս, որ հեղինակին իմանալն ազդում ա կարծիքի վրա, անկախ նրանից, թե ինչքան անաչառ մարդ ես դու քեզ համարում:
Ազդում ա, Բյուր, դա գործոն ա, բայց ոչ եսիմինչ ահռելի: Եթե թույլ գործ լինի, եթե ինձ ոչ մի բանով էդ գործը չբռնի, միայն հեղինակի գործոնով ո՞նց կհավանեմ: Ու էսքան ժամանակ իրար ճանաչելով` մենք պետք ա, որ ավելի լավ կարծիք ունենանք իրար մասին էդ հարցում: Ինձ թվում ա` ուղղակի ստեղծագործող մարդիկ եք, նրբազգաց ու զգայուն, մի քիչ դրամատիկացնում եք իրավիճակը, ոչ մի ահավոր բան էլ չի եղել ու չի լինի: Տնաշեններ, մկները վարչապետ են դառնում, դուք ինչից եք խնդիր սարքում:
Ուղղակի առաջ ոչ մի անգամ սենց ուժեղ չէի զգացել, որ կարող եմ մարդկանց ներվերին էս աստիճան ազդել։ «Էլի էկավ սա հաղթելու իր հավակնությամբ, գրածն էլ՝ զիբիլ, ոնց որ թե չգիտենք՝ անվան համար են ձայն տալիս» վիճակներ։
Հլը որ փասափուսես կհավաքեմ էս կողմերից։ Հետո էլ կերևա ոնց կլինի։
Կներեք սենց անկեղծանալու համար, ուղղակի չգիտեմ ուրիշ որտեղ կամ ում ասել։
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 00:17
Ազդում ա, Բյուր, դա գործոն ա, բայց ոչ եսիմինչ ահռելի: Եթե թույլ գործ լինի, եթե ինձ ոչ մի բանով էդ գործը չբռնի, միայն հեղինակի գործոնով ո՞նց կհավանեմ: Ու էսքան ժամանակ իրար ճանաչելով` մենք պետք ա, որ ավելի լավ կարծիք ունենանք իրար մասին էդ հարցում: Ինձ թվում ա` ուղղակի ստեղծագործող մարդիկ եք, նրբազգաց ու զգայուն, մի քիչ դրամատիկացնում եք իրավիճակը, ոչ մի ահավոր բան էլ չի եղել ու չի լինի: Տնաշեններ, մկները վարչապետ են դառնում, դուք ինչից եք խնդիր սարքում:
Շին, ես կարծում եմ՝ դա ահագին բան ա փոխում: Լավ, քվեարկության արդյունքները ջհանդամ, դա ինձ էնքան էլ չի հետաքրքրում: Բայց այ քննարկումն ուրիշ կերպ ա ծավալվում բացի ժամանակ:
Շին, ես կարծում եմ՝ դա ահագին բան ա փոխում: Լավ, քվեարկության արդյունքները ջհանդամ, դա ինձ էնքան էլ չի հետաքրքրում: Բայց այ քննարկումն ուրիշ կերպ ա ծավալվում բացի ժամանակ:
Փորձել ա պետք:
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 00:19
Փորձել ա պետք:
Դե մի անգամ էղել ա:
Ուղղակի առաջ ոչ մի անգամ սենց ուժեղ չէի զգացել, որ կարող եմ մարդկանց ներվերին էս աստիճան ազդել։ «Էլի էկավ սա հաղթելու իր հավակնությամբ, գրածն էլ՝ զիբիլ, ոնց որ թե չգիտենք՝ անվան համար են ձայն տալիս» վիճակներ։
Հլը որ փասափուսես կհավաքեմ էս կողմերից։ Հետո էլ կերևա ոնց կլինի։
Կներեք սենց անկեղծանալու համար, ուղղակի չգիտեմ ուրիշ որտեղ կամ ում ասել։
Այվ... մի ասա էլի սենց բաներ: եթե մեկի համար դա տենց ա չի նշանակում որ բոլորն են տենց մտածում:
մի քիչ թեթև նայեք էլի մրցույթին, աչքիս շատ եք խորացել, ես ինձ միայնակ եմ զգում թե չէ: Նենց տպավորություն ա ոնց որ էդ հաղթանակը մրցույթից մնացող միակ ու ամենակարևոր բանն ա:
Այվ... մի ասա էլի սենց բաներ: եթե մեկի համար դա տենց ա չի նշանակում որ բոլորն են տենց մտածում:
մի քիչ թեթև նայեք էլի մրցույթին, աչքիս շատ եք խորացել, ես ինձ միայնակ եմ զգում թե չէ: Նենց տպավորություն ա ոնց որ էդ հաղթանակը մրցույթից մնացող միակ ու ամենակարևոր բանն ա:
Վերջին պարբերությունդ չհասկացա, մի տեսակ խառն ես գրել, քո սիրած ոճով, բայց դե լավ, կարևոր չի :)
Վերջին պարբերությունդ չհասկացա, մի տեսակ խառն ես գրել, քո սիրած ոճով, բայց դե լավ, կարևոր չի :)
կարևոր ա, ասում եմ թուլացեք ու հաճույք ստացեք պրոցեսից :) դա ընդհանուր եմ ասում էլի
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 00:36
Ուղղակի առաջ ոչ մի անգամ սենց ուժեղ չէի զգացել, որ կարող եմ մարդկանց ներվերին էս աստիճան ազդել։ «Էլի էկավ սա հաղթելու իր հավակնությամբ, գրածն էլ՝ զիբիլ, ոնց որ թե չգիտենք՝ անվան համար են ձայն տալիս» վիճակներ։
Հլը որ փասափուսես կհավաքեմ էս կողմերից։ Հետո էլ կերևա ոնց կլինի։
Կներեք սենց անկեղծանալու համար, ուղղակի չգիտեմ ուրիշ որտեղ կամ ում ասել։
Ռիփ, գրողը տանի, կարո՞ղ ա ասածներս քո վրա ես վերցնում :' Ախր ես ընդհանրապես եմ ասում, որ մարդու անունը չի կարա չազդի քվեարկության վրա (թե՛ լավ, թե՛ վատ իմաստով), հեչ քեզ նկատի չունեի: Մի տխրի էլի, ինչ կլինի :(
Սաղ ես եմ մեղավոր, պիտի հենց սկզբից չարտահայտվեի:
կարևոր ա, ասում եմ թուլացեք ու հաճույք ստացեք պրոցեսից :) դա ընդհանուր եմ ասում էլի
Լիզ, էլի թուլանանք, բայց հայտարարված կանոնները պահել ա պետք, ոչ թե ում հավեսը երբ տա՝ բացահայտվի էն դեպքում, երբ մի ամիս ծնգլահանից հետո որոշվեց մրցույթը փակ անել:
Ինչ ա, հնարավոր չի՞ ամեն ինչ նախօրոք որոշածի պես անել ու հընթացս նաև հաճույք ստանալ:
Այվ, դու էլ մի ընկի դումկեքի մեջ:
Կարացող կա՝ թող ավելի լավ գրի:
Տարբերակ 3. Թարսի բան
Հմմմ... հետաքրքիր էր: Վատ չի, որ հեղինակը փորձում է իր գործով նաև քաղաքական ու սեքսի թեմաներին անդրադառնա: Բայց խորը հետք թողնող գործ չէր, ուղղակի հետաքրքրությամբ կարդացվեց: Քաղաքականի մասը, բայց, մի տեսակ արհեստական էր մեջը մտել:
Տարբերակ 4. Անցումներ
Շատ լավն էր կոլորիտի ներկայացումը, կերպարները: Մուֆասային ուզում եմ մեր մոտ տեսնել: Չնայած ինքը ինձ մի քիչ հիշեցրեց մեր թութակ տատիկին, բայց ավելի զիլ կերպար էր երևում: Կարդացածներիցս դեռ ամենալավն ա, կպնելու, քննադատելու բան չունեմ ոչ սյուժետային, ոչ շարադրանքի առումով:
Ահ, նոր տեսա, որ Մուֆասան սխալ եմ գրել: Ոչինչ, խառն էի:
Sambitbaba
14.04.2014, 02:58
գնդերն ու սիմոնը կարդացել եմ... ժամանակ գտնեմ հրեմ...
Գնդերը հասկացանք… Բա Սիմոնին ո՞նց ես հրելու::o
Sambitbaba
14.04.2014, 04:01
Ինչո՞ւ: Ես մեր մասին ավելի բարձր կարծիքի եմ: Փորձել ա պետք, նոր եզրակացնել: Էլի եմ ասում, էրեխեք, ոչ մի ահավոր բան էլ չկա: Մի անգամ էլ սենց թող լինի` կիսաբաց, փակից դեպի բաց անցման ճանապարհին:
Ես, օրինակ, կառաջարկեի՝ մրցույթները փակ, իսկ սրտերը՝ բաց:
Sambitbaba
14.04.2014, 04:09
Ուղղակի առաջ ոչ մի անգամ սենց ուժեղ չէի զգացել, որ կարող եմ մարդկանց ներվերին էս աստիճան ազդել։ «Էլի էկավ սա հաղթելու իր հավակնությամբ, գրածն էլ՝ զիբիլ, ոնց որ թե չգիտենք՝ անվան համար են ձայն տալիս» վիճակներ։
Հլը որ փասափուսես կհավաքեմ էս կողմերից։ Հետո էլ կերևա ոնց կլինի։
Կներեք սենց անկեղծանալու համար, ուղղակի չգիտեմ ուրիշ որտեղ կամ ում ասել։
Ի՞նչ ես կարծում, Այվ ջան, արդյո՞ք դա է հարցի լուծումը:
Ավելի լավ չի՞, որ ամեն մեկն աշխատի անել այն, ինչ իր մոտ լավ է ստացվում. գրողը՝ գրի, քննադատողը՝ քննադատի, հեգնողը՝ հեգնի, ուրախացողը՝ ուրախանա, նախանձողը՝ նախանձի…
Իսկ ճշմարտությունն էլ՝ հաղթի:
Կյանք է, ապրում ենք էլի, սիրելիս… Ինչպե՞ս կարելի է կյանքից նեղանալ… Կամ տխրել կյանքից…
Sambitbaba
14.04.2014, 04:14
Այվ, դու էլ մի ընկի դումկեքի մեջ:
Կարացող կա՝ թող ավելի լավ գրի:
Ապրես, Գալ ջան… Ամենակարևորը սա է:
Այվ ջան, դուք քեզ՝ հեչ քեզ նման չես պահում…:sad
Նորմալ ա ամեն ինչ: Դուխով:
Ուլուանա
14.04.2014, 06:14
9. «Լռության հետքը»
Դրականը
էլի ընդհանուր առմամբ գրագետ շարադրանք ուներ։ Լավ դիտարկումներ կային։ Ինձ դուր եկածներից մեկը.
Նա սիրով էր հիշում իր տղամարդկանց՝ այն պահերին, իհարկե, երբ դադարում էր մոռանալ։ Միգուցե հենց մոռանալու հատկության շնորհիվ էր կարողանում այդպես սիրով հիշել, չէ՞ որ ամեն անգամ, երբ նրան հաջողվում էր հիշողության մեջ վերականգնել որևէ մեկի կերպարը, դա նմանվում էր հարյուրամյակներ առաջ խորտակված նավ հայտնաբերելուն։ Իր տղամարդկանց հիշելուց նա ստանում էր այն հնագիտական հաճույքը, որը ուրիշները ստանում են մեռած քաղաքակրթությունների արտեֆակտները դիտելուց։
Բացասականը
Չնայած շարադրանքը տեխնիկապես հաջող էր, բայց ինձ համար բավական ձանձրալի էր բովանդակային առումով։ Երևի կարծիքս շատ սուբյեկտիվ է, բայց կերպարին մի տեսակ չսիրեցի։ Փորձում էի սիրել, բայց չստացվեց։ Lրիվ չհասկացա, չպատկերացրի կերպարի մտքերն ու զգացողությունները, թե ինչ... Չգիտեմ։
Հիմա էլ Նիկեան ա բոլորին ձայն տվել:
Հիմա էլ Նիկեան ա բոլորին ձայն տվել:
Իմաստը ո՞րն է :/
Ես, օրինակ, կառաջարկեի՝ մրցույթները փակ, իսկ սրտերը՝ բաց:
Մթամ ի՞նչ: Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկի՞ն: Կներես, քեզ շատ եմ հարգում, բայց սենց անիմաստ բառախաղերով տափակաբանություններ եք գրում, դե արի ու հասկացի, դրա համար էլ ինչ-որ լարված, ինտրիգոտ մթնոլորտի տպավորություն ա ստեղծվում: Ո՞ւմ սիրտն ա փակ, իմ գրառումն ես մեջբերել:
Յոհաննես
14.04.2014, 12:33
Մի 2 տող էլ ես գրեմ:
Մի քանի ստեղծագործություն կիսատ եմ թողել,քանի որ դրանց մեջ ինձ հետաքրքրող ոչ մի բան չեմ տեսել:
Ամենաշատը հավանել եմ 4-րդ տարբերակը,կարդալուց հաճույք եմ ստացել,իսկ Մուֆասայի կերպարը ԴԶԵՑ: :hi
Քվեարկել եմ «Գնդեր»-ի օգտին,քանի որ ստեղծագործության թեման ինձ ավելի հոգեհարազատ էր:
Գնդերը ոնց-որ 451 աստիճանի կիսամոռացած վերապատմությունը լինի:
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 17:06
Բալթազարն էլ նոր էրևաց տարածքում: Նենց հետաքրքիր ա՝ ինչ կգրի բոլոր գործերի մասին :)
Alphaone
14.04.2014, 18:57
6. <ՍԿԱԼՊ>
Ես պամությունն ինձ ավելի շատ ղժժ էր թվում, քան լուրջ պատմվածք, ինչ-որ կենցաղային զավեշտ տրագիկոմեդիկ ու միստիկ տարրերով: Չեմ բացառում, որ վերջերս իմ մոտ լիքը քարացումներ են եղել ու իմ նման մոտեցումը դրանով է պայմանավորված, բայց իրականում մի կաթիլ անգամ չհուզեց, եթե հուզիչ էր, ոչ զգացմունքներիս սնունդ տվեց, ոչ մտածելու տեղիք:
Մի 2 տող էլ ես գրեմ:
Մի քանի ստեղծագործություն կիսատ եմ թողել,քանի որ դրանց մեջ ինձ հետաքրքրող ոչ մի բան չեմ տեսել:
Ամենաշատը հավանել եմ 4-րդ տարբերակը,կարդալուց հաճույք եմ ստացել,իսկ Մուֆասայի կերպարը ԴԶԵՑ: :hi
Քվեարկել եմ «Գնդեր»-ի օգտին,քանի որ ստեղծագործության թեման ինձ ավելի հոգեհարազատ էր:
Դե արի ու հասկացի:
Alphaone
14.04.2014, 19:48
7. Ոստիկանը
Կենցաղային դրամայից էնքան բողոքեցի, եկավ հետինը :D Գրելո ոճը հավեսն էր, Չուկի «Սեռաքաղցի» հումորին չէր հասնում, բայց նուրբ հեգնանք կար, թեման էլ արդիական էր, բայց ես սա չեմ կարողանում որպես գեղարվեստական գործ ընկալել, ինձ համար պատմվածքը բոլոր ժամանակների համար գրված գործ է, սա էդպիսին չէր:
Յոհաննես
14.04.2014, 20:53
Դե արի ու հասկացի:
Ի՞նչ կար չհասկանալու :esim
Էդ 2 տարբերակներն եմ հավանել,ճիշտ է առաջինը ավելի լավ էր գրված ու կար հզոր կերպար,որին շատ հավանեցի,բայց երկրոդի թեման ինձ ավելի հոգեհարազատ էր,դրա համար վերջնական ընտրությունը կատարեցի ի օգուտ Գնդերի :) եթե 2 ձայն ունենայի ապա չորրորդ տարբերակին էլ կքվեարկեի :)
Հ.Գ. Եթե էլի հարցեր կան,կարող եք կապնվել քարտուղարիս հետ :))
Ի՞նչ կար չհասկանալու :esim
Էդ 2 տարբերակներն եմ հավանել,ճիշտ է առաջինը ավելի լավ էր գրված ու կար հզոր կերպար,որին շատ հավանեցի,բայց երկրոդի թեման ինձ ավելի հոգեհարազատ էր,դրա համար վերջնական ընտրությունը կատարեցի ի օգուտ Գնդերի :) եթե 2 ձայն ունենայի ապա չորրորդ տարբերակին էլ կքվեարկեի :)
Հ.Գ. Եթե էլի հարցեր կան,կարող եք կապնվել քարտուղարիս հետ :))
Ֆռեշմեն:)
Մի քանի ընտրության հնարավորությամբ հարցում
Յոհաննես
14.04.2014, 21:09
Ֆռեշմեն:)
Մի քանի ընտրության հնարավորությամբ հարցում
Խայտառակ եղանք :oy:oy
Խայտառակ եղանք :oy:oy
Անցած լինի:
Լիզ, էլի թուլանանք, բայց հայտարարված կանոնները պահել ա պետք, ոչ թե ում հավեսը երբ տա՝ բացահայտվի էն դեպքում, երբ մի ամիս ծնգլահանից հետո որոշվեց մրցույթը փակ անել:
Ինչ ա, հնարավոր չի՞ ամեն ինչ նախօրոք որոշածի պես անել ու հընթացս նաև հաճույք ստանալ:
Այվ, դու էլ մի ընկի դումկեքի մեջ:
Կարացող կա՝ թող ավելի լավ գրի:
Գալ մի քանի էջ առաջ Դավիթը թույլատրել ա բացահայտումը էս մրցույթում, դրանից հետո էլ ինքն իր ձեռքով բացահայտել ա սկալպի հեղինակին:
Կոնկրետ ինձ համար երբեք էական չի եղել փակն ու բացը, ու ես գիտեի որ իմ բացահայտվելը որևէ էական փոփոխության չի բերի: Մնացած բացահայտվածներն էլ իրանց պատճառները կունենան: Ես դրանում խնդիր չեմ տեսնում, որ մրցույթը թողած էջերով քննարկում ծավալվի դրա շուրջ, առավել ևս որ շատ քիչ ժամանակ ա մնում: Ի վերջո դա կարելի ա անել մրցույթից հետո, երբ շատ տաքարյուն մարդկանց մոտ կրքերը կհանդարտվեն մի փոքր, մրցույթն էլ լրիվ պատկեր կունենա:
Պիրիտ մի բան գրի, կարդանք:
Mephistopheles
14.04.2014, 22:08
դե արի ու էսքանից հետո գրի…
Սիմոն…
փանչ լայն չունի… նենց ոնց որ գրած ա, կարծես փորձում ա կարդացողին տանի ու մի հատ եսիմինչ ասի, բայց չկա… երևի վերջում բենզինը պրծել…
նույնն էլ սրա համար կարամ ասեմ, սաբջքթի վրա քիչ ա կենտրոնացած… եթե սերիալ քիլլերի մասին ենք գրում, ուրեն պտի մի քիչ ավելի շատ իմանանք երևի իրա մասին… չեմ ուզմում սաղ մանրամասնությունները հերթով գրվի, բայց որ իմացվի, արդեն մի քանի բառով կարելի ա դիպուկ գրել… օրինակ ես չգիտեմ թույնով սպանելը սերիալ քիլլերի մոտեցում ա՞ թե չէ… ինչքան ես գիտեմ դրանց շատ հետաքրքրում ա պրոցեսը ու պրոցեսին մասնակցելը… թույնավորելով սերիալ քիլլեր չեմ լսել… ինչի՞ ա սա կարևոր, որովհետև ամբողջ պատմվածքի ողնաշարը թուլանում ա… այսինքն էդ մարդը պարտադիր չի որ սերիալ քիլլեր լինի, ավելի ճիշտ՝ չի… բարդու փոխարեն Աննային սպանելու հետևանքներն էլ անհայտ ա… ու Բարդու կերպարը դառնում ա բառադի կերպար… բարդին կարար լավ մարդ լիներ, Աննան էլ բոզ… դրանցից ոչ մի բան չէր փոխվելու… որտև սերիալ քիլլերն էլ դյուզգյունի մի սերիալ քիլլեր չի…
երևի մեխը պիտի լիներ էն որ սերիալ քիլլերը սխալ մարդու եթե սպանում ա ինչ ազդեցություն ա ունենաում իրա վրա… ինքը փողի կամ օգուտի համար չի սպանում… սպանում ա "գաղափարի" "համոզմունքնենրի" համար…
փաստրեն էն ինչ որ պետք ա լիներ պատմվածքի core-ը՝ չկա… էսքան չարչարվել-գրելուց հետո չգիտեմ հետն ինչ անեմ…
Mephistopheles
14.04.2014, 22:10
Ահ, նոր տեսա, որ Մուֆասան սխալ եմ գրել: Ոչինչ, խառն էի:
Մուֆասա ա՞… ես գիտեի Մուստաֆա ա…
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 22:13
Ուֆ, լոքշ ա, ժող, մի բան ասեք, քննարկենք: Համ էլ էս մրցույթին ոնց որ արդեն ավելի շատ մարդ ա մասնակցել, քան նախորդին: Բայց ավելի ակտիվ, ձեր ձայնը կարող է որոշիչ լինել :)) Հլը տեսեք ինչ թեժ պայքար ա գնում:
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 22:15
Կարո՞ղ ա Իմպը մասնակցել ա էս մրցույթին, ու ես գիտեմ որն ա ինքը գրել :think
Mephistopheles
14.04.2014, 22:17
իմ ձայնը կարծես կարա որոշիչ լինի… հես ա քվեարկեմ…
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 22:19
իմ ձայնը կարծես կարա որոշիչ լինի… հես ա քվեարկեմ…
Ես վախենամ՝ դու ավելի շիկացնես մթնոլորտը :))
դե արի ու էսքանից հետո գրի…
Սիմոն…
փանչ լայն չունի… նենց ոնց որ գրած ա, կարծես փորձում ա կարդացողին տանի ու մի հատ եսիմինչ ասի, բայց չկա… երևի վերջում բենզինը պրծել…
նույնն էլ սրա համար կարամ ասեմ, սաբջքթի վրա քիչ ա կենտրոնացած… եթե սերիալ քիլլերի մասին ենք գրում, ուրեն պտի մի քիչ ավելի շատ իմանանք երևի իրա մասին… չեմ ուզմում սաղ մանրամասնությունները հերթով գրվի, բայց որ իմացվի, արդեն մի քանի բառով կարելի ա դիպուկ գրել… օրինակ ես չգիտեմ թույնով սպանելը սերիալ քիլլերի մոտեցում ա՞ թե չէ… ինչքան ես գիտեմ դրանց շատ հետաքրքրում ա պրոցեսը ու պրոցեսին մասնակցելը… թույնավորելով սերիալ քիլլեր չեմ լսել… ինչի՞ ա սա կարևոր, որովհետև ամբողջ պատմվածքի ողնաշարը թուլանում ա… այսինքն էդ մարդը պարտադիր չի որ սերիալ քիլլեր լինի, ավելի ճիշտ՝ չի… բարդու փոխարեն Աննային սպանելու հետևանքներն էլ անհայտ ա… ու Բարդու կերպարը դառնում ա բառադի կերպար… բարդին կարար լավ մարդ լիներ, Աննան էլ բոզ… դրանցից ոչ մի բան չէր փոխվելու… որտև սերիալ քիլլերն էլ դյուզգյունի մի սերիալ քիլլեր չի…
երևի մեխը պիտի լիներ էն որ սերիալ քիլլերը սխալ մարդու եթե սպանում ա ինչ ազդեցություն ա ունենաում իրա վրա… ինքը փողի կամ օգուտի համար չի սպանում… սպանում ա "գաղափարի" "համոզմունքնենրի" համար…
փաստրեն էն ինչ որ պետք ա լիներ պատմվածքի core-ը՝ չկա… էսքան չարչարվել-գրելուց հետո չգիտեմ հետն ինչ անեմ…
Mary Ann Cotton, Graham Frederic Young, Donald Harvey.
Mephistopheles
14.04.2014, 22:20
Ես վախենամ՝ դու ավելի շիկացնես մթնոլորտը :))
բա դրա համար եմ անելու… բա գիտես ինչ…
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 22:21
բա դրա համար եմ անելու… բա գիտես ինչ…
Դու անողը չես :)) Քանի՞ մրցույթում ես արել, որ ստեղ էլ անես:
Մուֆասա ա՞… ես գիտեի Մուստաֆա ա…
Երևի Մութաֆյանի ստաուտսներից եմ կարդացել վերջերս:)
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 22:22
բա դրա համար եմ անելու… բա գիտես ինչ…
Դու անողը չես :)) Քանի՞ մրցույթում ես արել, որ ստեղ էլ անես:
Mephistopheles
14.04.2014, 22:27
Mary Ann Cotton, Graham Frederic Young, Donald Harvey.
there you go... կա ուրեմն…
Բայց դե համաձայն եմ Մեֆ ջան, ուղեղը բացելուց ու մի կտոր ժարետ անել ֆավա լոբու հետ և ընտիր գինիով... Հրաշք ա:
Mephistopheles
14.04.2014, 22:28
Դու անողը չես :)) Քանի՞ մրցույթում ես արել, որ ստեղ էլ անես:
կանեմ՝ կտենաս…
Mephistopheles
14.04.2014, 22:29
Բայց դե համաձայն եմ Մեֆ ջան, ուղեղը բացելուց ու մի կտոր ժարետ անել ֆավա լոբու հետ և ընտիր գինիիով... Հրաշք ա:
հոպ հոպ… տենց չենք ուզում, բայց մի քիչ պտի համոզիչ լինի…
StrangeLittleGirl
14.04.2014, 22:29
կանեմ՝ կտենաս…
Աչքիս սպասում ես սաղ քնեն, գիշերով գող-գող անես :))
Դատա՜րկ, դու էլ ես տարածքում :)
Լիզ, ձեռնարկեցի :)
11. Կյանքը գորգի վրա
Փաբային գրականությունը հետաքրքիր ա կարդացվում: Ալկոհոլի ու սիգարետի ծխի հոտով համեմված, պատկերներ, պատկերներ...
Բայց հետդ տանելու բան չի մնում հետո:
Սրանք մենախոսություններ են: Ինքնափնտրումներ(դասամիջոցի հեղինակի ականջը կանչի), ինքնաբացահայտումներ, ինքնաճանաչում... Ու տենց էլ մնում են ինձ մոտ, որպես ինչ-որ մեկի շատ անձնական, դարակների փորփրման, տակից բաներ գտնելու պրոցեսներ, որոնց մեջ չգիտես ինչի՝ ես եմ հայտնվել:
Շնորհակալություն հեղինակին:
Mephistopheles
14.04.2014, 23:00
Լիզ, ձեռնարկեցի :)
11. Կյանքը գորգի վրա
Փաբային գրականությունը հետաքրքիր ա կարդացվում: Ալկոհոլի ու սիգարետի ծխի հոտով համեմված, պատկերներ, պատկերներ...
Բայց հետդ տանելու բան չի մնում հետո:
Սրանք մենախոսություններ են: Ինքնափնտրումներ(դասամիջոցի հեղինակի ականջը կանչի), ինքնաբացահայտումներ, ինքնաճանաչում... Ու տենց էլ մնում են ինձ մոտ, որպես ինչ-որ մեկի շատ անձնական, դարակների փորփրման, տակից բաներ գտնելու պրոցեսներ, որոնց մեջ չգիտես ինչի՝ ես եմ հայտնվել:
Շնորհակալություն հեղինակին:
շատ ա էսքիզային… ոնց որ պատմվածք չդառնա…
համաձայն եմ…
12. Գնդեր
Նախ խոստովանեմ՝ ֆանտաստիկան սիրածս ժանրը չի: Իսկական վարպետ պետք ա լինի գրողը, որ կարողանա ապագայի մասին գրել: Նա պետք ա նախ անցյալն ու ներկան օտ ի դո քրքրի, երակներով անցկացնի, մտնի մեջը ու մի մասը դառնա դրա, որ կարենա ապագա նկարագրել:
Էս ապագան Բրեդբերիի տեսած ապագան ա... պետք ա սեփականը տեսնել, ուրիշի տեսածի հիման վրա շատ առաջ չես գնա: Ռոբոտ, արհեստական պատեր, հին աշխարհի գրքեր, գունդ, թթվածնի պակասություն, total control ազատության հանդեպ... էդ սաղ արդեն եղել ա: Ուրիշ բան եմ ուզում տեսնել:
Վերջին մասն էլ շատ էր խառը, մի տեսակ վռազ էր գրած:
Փիբիի կերպարը վատը չէր, բայց էլի կցկտուր, կիսատ էր: Ինքն ավելի վառ պետք ա լիներ՝ հաշվի առնելով իր դերակատարումը:
Շնորհակալություն հեղինակին:
13. Սիմոնն ու Բարդին
Դե չէ էլի...Վերջն էս ինչ ա արած...
Հեղինակ ջան, կարդացել ե՞ս քո գրածը:
Հյուրանոցի ընդուրանարում Սիմոնն(ի դեպ, Սեյմըն չի, Սայմըն ա) ի՞նչ գործ ուներ Աննային բանալի տալուց, վռոդե լրագրող էր: Կես դրույքով հյուսանոցի ռեսեփշընում է՞ր աշխատում: Ու հետո, հենց էդտեղ, թույնով ջուրը տվեց Աննային, դիակը փռեց, ու ոչ մեկ չտեսա՞վ դա հյուրանոցի ռեսեփշընում: Կամ լավ, ռեսեփշընում չէր, սենյակում էր, (որի մասին բառ անգամ չկա), դիակը ո՞նց հանեց դուրս առանց նկատվելու:
Սպանության նկարագրումը պետք ա նման գործերի մեխը լինի: Իսկ ստեղ ամեն ինչի մասին խոսվել էր, բացի դրանից:
Ո հետո, շատերն արդեն ասացին, սերիական մարդասպանը թույնով չի սպանի իր զոհին, եթե իհարկե էդ թույնը չի գործում քառասուն ժամվա ընթացքում ու էդ ընթացքում զոհի մարմնի մասերը փրթիկ առ փրթիկ պոկվում ու ընկնում են գետիններով՝ արյունլվիկ լինելով ու քայքայվելով:
Ու ոչ էլ Աննան պոռնո աստղի նկարով ֆեյսբուքյան աղջկա հետևից ինչ-որ հյուրանոց կվազեր՝ իր եղբոր հանդեպ դավեր նյութելու: Ականջներից ձգած ա:
Չհամոզեց բացարձակ:
Շնորհակալություն հեղինակին:
13. Սիմոնն ու Բարդին
Դե չէ էլի...Վերջն էս ինչ ա արած...
Հեղինակ ջան, կարդացել ե՞ս քո գրածը:
Հյուրանոցի ընդուրանարում Սիմոնն(ի դեպ, Սեյմըն չի, Սայմըն ա) ի՞նչ գործ ուներ Աննային բանալի տալուց, վռոդե լրագրող էր: Կես դրույքով հյուսանոցի ռեսեփշընում է՞ր աշխատում: Ու հետո, հենց էդտեղ, թույնով ջուրը տվեց Աննային, դիակը փռեց, ու ոչ մեկ չտեսա՞վ դա հյուրանոցի ռեսեփշընում: Կամ լավ, ռեսեփշընում չէր, սենյակում էր, (որի մասին բառ անգամ չկա), դիակը ո՞նց հանեց դուրս առանց նկատվելու:
Սպանության նկարագրումը պետք ա նման գործերի մեխը լինի: Իսկ ստեղ ամեն ինչի մասին խոսվել էր, բացի դրանից:
Ո հետո, շատերն արդեն ասացին, սերիական մարդասպանը թույնով չի սպանի իր զոհին, եթե իհարկե էդ թույնը չի գործում քառասուն ժամվա ընթացքում ու էդ ընթացքում զոհի մարմնի մասերը փրթիկ առ փրթիկ պոկվում ու ընկնում են գետիններով՝ արյունլվիկ լինելով ու քայքայվելով:
Ու ոչ էլ Աննան պոռնո աստղի նկարով ֆեյսբուքյան աղջկա հետևից ինչ-որ հյուրանոց կվազեր՝ իր եղբոր հանդեպ դավեր նյութելու: Ականջներից ձգած ա:
Չհամոզեց բացարձակ:
Շնորհակալություն հեղինակին:
Գալ, բայց շատ լավ պոտենցիալ ուներ էս պատմվածքը, ուղակի վերջում շտապել ուղարկել էր:
Գալ, բայց շատ լավ պոտենցիալ ուներ էս պատմվածքը, ուղակի վերջում շտապել ուղարկել էր:
Հա, Դավ, ընթացքը վատը չէր, դրա համար էլ ջղայնացնում ա, որ վերջը տենց շուռտուքշի ա արած: Ինքն իր ձեռքով իր աշխատանքը ջուրն ա գցել:
Mephistopheles
15.04.2014, 00:15
Գալ, բայց շատ լավ պոտենցիալ ուներ էս պատմվածքը, ուղակի վերջում շտապել ուղարկել էր:
Դավ, պօտենցիալը թեման էր ոչ թե գրածը…
StrangeLittleGirl
15.04.2014, 00:17
Դավ, պօտենցիալը թեման էր ոչ թե գրածը…
Գրածն էլ ուներ պոտենցիալ: Վերջին պարբերությունով սաղ համը հանել ա:
StrangeLittleGirl
15.04.2014, 00:19
Դավ, պօտենցիալը թեման էր ոչ թե գրածը…
Գրածն էլ ուներ պոտենցիալ: Վերջին պարբերությունով սաղ համը հանել ա:
Mephistopheles
15.04.2014, 00:25
Գրածն էլ ուներ պոտենցիալ: Վերջին պարբերությունով սաղ համը հանել ա:
համոզված չեմ… ընթացքում արդեն "սայթակումները" երևում էր…
համոզված չեմ… ընթացքում արդեն "սայթակումները" երևում էր…
Եսիմ, քույրը երևի ավելորդ էր էս պատմվածքի մեջ ու վերջն էլ շատ անշուք:)
Եսիմ, քույրը երևի ավելորդ էր էս պատմվածքի մեջ ու վերջն էլ շատ անշուք:)
Չէ, ավելորդ չէր Դավ:
Ուղղակի սահուն չէր ներառած պատմության մեջ:
Mephistopheles
15.04.2014, 00:43
Եսիմ, քույրը երևի ավելորդ էր էս պատմվածքի մեջ ու վերջն էլ շատ անշուք:)
Գիտե՞ս ոնց ա Դավ… փոքր պատմվածքները շատ տարածություն չունեն որ կարենաս միջանկյալ կերպարներ սարքես կամ էլ միջանկյալ գործողություններ լինեն իրանց նկարագրություններով… բայց էս պատմվածքը, ունենալով շատ քիչ կերպար ու նկարագրություն, այնուամենայնիվ միջանկյալ ու ավելորդ կերպարներ ա ունեցել…
սաղ-սաղ 3 հոգի մարդ էր որոնցից մեկն ավելորդ էր… երկուսին էլ դրաած նկարագրել ա, բայց վերջում մեկը ավելորդ ա եղել… բայց եթե կարանար վերջում իրար "կապեր", կամ մի ձևի վերջացներ (պարտադիր չի գործողությունների վերջաբան լիներ, ամփոփեր, այլ պատմվածքը վերջացներ), կարող ա օքեյ լիներ… վերջում նենց դուրս եկավ որ Բարդու քյառթ լինելը բացարձակապես էական չի… ոնց որ փորձել ա իրական պատմություն պատմի, բայց չի կարացել ասի ինչն էր մարիֆեթը…
Mephistopheles
15.04.2014, 00:46
Չէ, ավելորդ չէր Դավ:
Ուղղակի սահուն չէր ներառած պատմության մեջ:
Գալ, ոչ էլ Բարդին էր ներառված…
Mephistopheles
15.04.2014, 00:46
Չէ, ավելորդ չէր Դավ:
Ուղղակի սահուն չէր ներառած պատմության մեջ:
Գալ, ոչ էլ Բարդին էր ներառված…
Գալ, ոչ էլ Բարդին էր ներառված…
Բարդու ներառված չլինելը տեխնիկական թերություն ա:
Թե չէ ինքը կերպարը՝ իդեալական զոհ ա սերիական մարդասպանի համար: Ֆբ-ի նկարներով ու սուտի բառերով խաբվող մեկը, որ աշխարհը տեսնում ա իր թանկարժեք մեքենայի պատուհանից:
Բայց զարգացման հասցրած չի էդ կերպարը:
Հում ու անգույն ա մնացել:
Խրոնիկ ալարկոտությունս ինձ խանգարումա թեմայում գրառում անել, մեկնաբանել կարծիքները կարծիք հայտնել պատմվածքների մասին, ինչպես նաև նորմալ պատմվածք գրել, ոչ թե դեդլայնից 30 րոպե առաջ ձևակերպել գլխում մի ամիս պտտվող մտքերը, եսիմ է..
Նախ անդրադառնամ Սիմոնին ու Բարդիին :D Համաձայն եմ համարյա բոլորի հետ: Վերջաբանը բացարձակ անմշակ, հապճեպ մտածված էր ու երևի ավելի լավ է ընդհանրապես չլիներ: Հավատացեք. մոտ մեկ ամիս չեմ կարողացել հետաքրքիր վերջաբան մտածել, գլխավոր կերպարների նկարագրությունից հետո կտրվում էին մտքերս ու շարունակությունը կրտուկ հրաժարվում էր գալ: Եթե ցանկացող լինի, ուրախ կլինեմ միասին աշխատել ու տեղադրել թարմացված տարբերակը համատեղ պատմվածքների բաժնում: Աննայի կերպարի մասին նույնը կարող եմ ասել` անմշակ էր, արագ մտածված ու չբացված: Ամեն դեպքում շատ հետաքրքիր էր կարդալ կարծիքները պատմվածքի մասին, էս ժանրում առաջին փորձս հավես էր ու հնարավորա էլի փորձեմ, ձեր մեկնաբանություններն էլ շատ օգտակար էին, շնորհակալ եմ:
Իմ քվեարկած պատմվածքներն են. կյանքը գորգի վրա ու սկալպը: Քվեարկել եմ այն տարբերակների օգտին, որոնց կարդալուց ինքս ինձ չեմ ստիպել շարունակել:
Առաջին նիհիլիստա-փաբա-թինեյջերական պատմվածքի համար քվեարկել եմ, որովհետև տեքստում երբեմն հանդիպում էին շատ հետաքրքիր պատկերներ, օրինակ` բառի մոտ նստած նույն դեմքով տղամարդիկ: Պատկերային երևակայության շնորհիվ շատ լավ եմ զգում, թե ինչ էր փորձում հաղորդել հեղինակը իր պատկերներով, կամ էլ չէր փորձում :)
Սկալպում ինձ դուր եկավ կեղտոտ ռեալիզմը: Ինտերնետի մեր կյանք մտնելուց հետո շատ ավելի սուր և ցավոտ է զգալ հեռավորությունը, որը վատ սոցիալական պայմանների ու անկայուն տնտեսության արդյունք է: Նկարագրությունները ու ձգձգած իրադարձությունների զարգացումը ինձ էլ էր ձանձրացնում, բայց վառ պատկերները չէին թողնում, որ կիսատ թողնեմ պատմվածքը: Երբ մեռածի աղջիկը լափթոփի միջից մորը լացելով խնդրում էր քշել ճանճին հոր դեմքի վրայից ես ինձ էպիկ ճանճ էի զգում, որը եկել է խորհրդանշելու աղքատությունն ու աբսուրդը տեխնոլոգիապես մի քիչ առաջ եկած երկրում:
վերջում նենց դուրս եկավ որ Բարդու քյառթ լինելը բացարձակապես էական չի… ոնց որ փորձել ա իրական պատմություն պատմի, բայց չի կարացել ասի ինչն էր մարիֆեթը…
Էհ.. Մեֆ ջան, իրական չէ, բայց իրոք էտ կլիշեների անիմաստությունը ցույց տալու միտք կար, ոչ միայն քյարթի, այլև հանրապետականի, բոտանի ու մնացածի դեպքում: Ափսոս, որ ժամանակը չհերիքեց ու մտքերը ճիշտ ժամանակին չեկան:
Mephistopheles
15.04.2014, 01:57
Էհ.. Մեֆ ջան, իրական չէ, բայց իրոք էտ կլիշեների անիմաստությունը ցույց տալու միտք կար, ոչ միայն քյարթի, այլև հանրապետականի, բոտանի ու մնացածի դեպքում: Ափսոս, որ ժամանակը չհերիքեց ու մտքերը ճիշտ ժամանակին չեկան:
էլի կարաց փորձես մի քանի վարյանտ… մեկ որ բարդին ու աննան իրարից անկախ են գնում Սիմոնի մոտ… նւյն ժամանակ… մեկ էլ որ Աննան չի գնում, կամ վերջում ա գնում իսկ Բարդին հանդիպում ա…
սենց էլի… տես ինչեր կարան լինեն… եսի՞մ
Mephistopheles
15.04.2014, 01:59
Բարդու ներառված չլինելը տեխնիկական թերություն ա:
Թե չէ ինքը կերպարը՝ իդեալական զոհ ա սերիական մարդասպանի համար: Ֆբ-ի նկարներով ու սուտի բառերով խաբվող մեկը, որ աշխարհը տեսնում ա իր թանկարժեք մեքենայի պատուհանից:
Բայց զարգացման հասցրած չի էդ կերպարը:
Հում ու անգույն ա մնացել:
իդեալական կերպար ա բայց ստատիկ ա… ամեն ինչ նկարագրած ա պատրաստ ա, բայց չգիտես ինչ անես հետը…
Mephistopheles
15.04.2014, 02:08
սրա վրա մի հատ կինո հիշեցի… ւրեմն մեկին գոծիս հանում են, էսի զենքուզրահը կապում մտնում ա պֆիս ու սկսում ա հերթով սաղի գնդակահարել… փախնելուց, հետևից և այլն… արուն-մարուն… մեկ էլ ավտոմատից կրակելուց ասում ա "կենդանիներին սպանելը/որսորդությունը սպորտ չի"… հետաքրքիր ձևով շահում ա դիտոկղի համակրանքը…
էս դեպքում էլ կար էդ պոտենցիալը, բայց դե…
1–ին տարբերակ. «Սիփան-Շուրիկ»-Նարե
2–րդ տարբերակ. «Սովորական պատմություն»-Անուշ Վարսիկովնա
3–րդ տարբերակ. «Թարսի բան»-Ինգրիդ
4–րդ տարբերակ. «Անցումներ»-Այվի
5–րդ տարբերակ. «ՎԱԶՔ»-Ռուզան Ազիզյան
6–րդ տարբերակ. «ՍԿԱԼՊ»-Նարինե Կռոյան
7–րդ տարբերակ. «Ոստիկանը»-Համբարձում Համբարձումյան
8–րդ տարբերակ. «Փոքր դասամիջոց, Մեծ Դաս...»-Արա Ալոյան
9–րդ տարբերակ. «ԼՌՈՒԹՅԱՆ ՀԵՏՔԸ»-Արփի Ոսկանյան
10–րդ տարբերակ. «Սեր առաջին համբույրից»-Համբարձում Համբարձումյան
11–րդ տարբերակ. «Կյանքը գորգի վրա»-Վարի
12–րդ տարբերակ. «Գնդեր»-Enna Adoly
13–րդ տարբերակ. «Սիմոնն ու Բարդին»-Պիրիտ
14–րդ տարբերակ. «Գենեզիս»-ԼիսԲետ
15–րդ տարբերակ. «Ինչո՞ւ»-Ինգրիդ
Շնորհավորում եմ Այվիին, Enna-ին և Վարիին: Առաջին տեղի մրցանակը կկիսվի, երկրորդ տեղի մրցանակը կմնա նույնը: Շնորհակալություն բոլոր հեղինակներին` մասնակցելու այս մրցույթին:
Այվիի հետ նոր խոսեցի: Նա հրաժարվում ա իր մրցանակային գումարից: Այսպիսով, ընդհանուր գումարը կկիսվի հավասար` Էննայի և Վարիի միջև:
Ուլուանա
15.04.2014, 04:00
Էս հարցումը ե՞րբ փակվեց :(։ Ես էլ հենց նոր փորձեցի քվեարկել, ասեց՝ փակ ա արդեն...
Ուֆ... Ամեն ինչ թողած՝ ափալ–թափալ եկա վերջին տարբերակները կարդացի, որ, իբր, հասցնեմ քվեարկել, էն էլ...
Բայց դե քվեարկությունս լուրջ ազդեցություն չէր ունենալու ամեն դեպքում։ Շատ վատ գործեր էս անգամ չկային։ Էնպիսի գործ էլ չկար, որ շատ հավանեի, հետևաբար որոշել էի համեմատաբար հավանածներիս օգտին քվեարկել։ Գուցե հետո վերջին մի քանի գործերի մասին էլ կարծիքս գրեմ։ Մի խոսքով՝ ընտրածս տարբերակները սրանք էին. «Անցումներ», «ՍԿԱԼՊ», «Գնդեր»։
Դեռ չեմ էլ նայել՝ ովքեր են հեղինակները։ Հեսա գնամ նայեմ :))։
Էս հարցումը ե՞րբ փակվեց :(։ Ես էլ հենց նոր փորձեցի քվեարկել, ասեց՝ փակ ա արդեն...
Ուֆ... Ամեն ինչ թողած՝ ափալ–թափալ եկա վերջին տարբերակները կարդացի, որ, իբր, հասցնեմ քվեարկել, էն էլ...
Բայց դե քվեարկությունս լուրջ ազդեցություն չէր ունենալու ամեն դեպքում։ Շատ վատ գործեր էս անգամ չկային։ Էնպիսի գործ էլ չկար, որ շատ հավանեի, հետևաբար որոշել էի համեմատաբար հավանածներիս օգտին քվեարկել։ Գուցե հետո վերջին մի քանի գործերի մասին էլ կարծիքս գրեմ։ Մի խոսքով՝ ընտրածս տարբերակները սրանք էին. «Անցումներ», «ՍԿԱԼՊ», «Գնդեր»։
Դեռ չեմ էլ նայել՝ ովքեր են հեղինակները։ Հեսա գնամ նայեմ :))։
Դե բալանսը չէր խախտվի: Հաշվի` քվեարկել ես::)
Ուլուանա
15.04.2014, 04:41
1–ին տարբերակ. «Սիփան-Շուրիկ»-Նարե
Էս Նարե91–ն ա՞։
Ուլուանա
15.04.2014, 04:42
Հըմ... Վարիի հետ կապված շատ որոշակի կասկածներ ունեմ, համարյա համոզված եմ, որ գիտեմ՝ ով ա Ակումբից։
Հըմ... Վարիի հետ կապված շատ որոշակի կասկածներ ունեմ, համարյա համոզված եմ, որ գիտեմ՝ ով ա Ակումբից։
Դե մարդը խնդրել ա, որ Վարի անունով ներկայացնեմ իրեն: Այ Վարսիկովնայի պահով գաղափար չունեմ:
Ուլուանա
15.04.2014, 04:56
Դե մարդը խնդրել ա, որ Վարի անունով ներկայացնեմ իրեն:
Գիտեմ, գիտեմ :))։ Տենց էլ պիտի լիներ։
Mephistopheles
15.04.2014, 05:10
Բոլորն էլ ապրեն… շնորհավերում եմ հաղթողներին…
Sambitbaba
15.04.2014, 06:07
Մթամ ի՞նչ: Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկի՞ն: Կներես, քեֆ է շատ եմ հարգում, բայց սենց անիմաստ բառախաղերով տափակաբանություններ եք գրում, դե արի ու հասկացի, դրա համար էլ ինչ-որ լարված, ինտրիգոտ մթնոլորտի տպավորություն ա ստեղծվում: Ո՞ւմ սիրտն ա փակ, իմ գրառումն ես մեջբերել:
Ես էլ քեզ եմ շատ հարգում, Շին ջան. ..Բայց դե չգիտեի,որ գրառումներդ սրբություն են ու անձեռնմխելի: Կներես. ..
Սկզբնական բանավեճերը շատ տհաճ էին ու թարախ: Գրառումս դրան էր վերաբերում. ..
Ամեն դեպքում, ներող...
Ավել-պակաս էլ կներես...
Ուլուանա
15.04.2014, 06:28
Ես էլ եմ շնորհավորում հաղթողներին :)։
StrangeLittleGirl
15.04.2014, 08:25
Վարսիկովնա :D Էս ձև չի Իմպը չլինի
Բայց խոխմ էր հա: Գնացի քնելու, 27-ի վրա էր: Արթնացա, 27-ով վերջացել էր: Իմանայի, մի քիչ ինտրիգ մտցնելու համար կքվեարկեի :))
Շնորհավո՜ր հաղթողներին: Շնորհավոր Ռիփ ու Նանե ջան, մեկ էլ Վարի ջան, մի հատ ձեն հանի ով ես, ինչ ես, որ գամ Երևան, գնանք գարեջուր խմելու:
Փաստորեն «Ոստիկանը»-ի ու «Սեր առաջին համբույրից»-ի հեղինակը նույն մարդն ա՞, թե ուղղակի զուգադիպել ա:
Շնորհավորանքներս Այվիին, Enna Adoly-ին և Վարիին:
StrangeLittleGirl
15.04.2014, 10:44
Փաստորեն «Ոստիկանը»-ի ու «Սեր առաջին համբույրից»-ի հեղինակը նույն մարդն ա՞, թե ուղղակի զուգադիպել ա:
Աչքիս Համբարձումը կայֆավատ ա էղել :)) Նենց չեմ հավատում, որ ինքը լրջի մեջ սենց բան գրեր:
Շնորհավորում եմ Այվի ջան, Enna ջան, Վարի ջան:bux:
Շնորհակալություն բոլոր-բոլոր հեղինակներին:hands Ապրեք:;)
Բյուրի ջա՞ն, փաստորեն էս մրցույթին իրոք չէիր մասնակցե՞լ::8 Էս էն դեպքերից ա, երբ անհնարինը հնարավոր ա:))
StrangeLittleGirl
15.04.2014, 10:54
Բյուրի ջա՞ն, փաստորեն էս մրցույթին իրոք չէիր մասնակցե՞լ::8 Էս էն դեպքերից ա, երբ անհնարինը հնարավոր ա:))
Էդքան նմա՞ն եմ մասնակցածի :)) Ինչու՞ ա անհնար որ: Բոլոր մրցույթներին չի, որ մասնակցում եմ :P
Էդքան նմա՞ն եմ մասնակցածի :)) Ինչու՞ ա անհնար որ: Բոլոր մրցույթներին չի, որ մասնակցում եմ :P
Ես ինչ որ չեմ հիշում էդպիսի մրցույթ:8 Կարծում էի էս առաջինն ա:))
Բյուրի ջա՞ն, փաստորեն էս մրցույթին իրոք չէիր մասնակցե՞լ::8 Էս էն դեպքերից ա, երբ անհնարինը հնարավոր ա:))
Ո՞նց չէր մասնակցել: Բա Սովորական Պատմությունը: Դավիթի գրածը՝ հեղինակների անուններով չես կարդացե՞լ:
Ես էլ քեզ եմ շատ հարգում, Շին ջան. ..Բայց դե չգիտեի,որ գրառումներդ սրբություն են ու անձեռնմխելի: Կներես. ..
Սկզբնական բանավեճերը շատ տհաճ էին ու թարախ: Գրառումս դրան էր վերաբերում. ..
Ամեն դեպքում, ներող...
Ավել-պակաս էլ կներես...Անձեռնմխելիության, առավել ևս սրբության հարց չկա, ուղղակի որ բան ես ասում, պետք ա պարզ ասել, թե ում ա վերաբերվում, որ մարդ իմանա իրան ա վերաբերվում, թե չէ, պատասխանի, թե չէ, թե չէ օդում կրակելու դեպքում, էն էլ ահագին անպարզ մտքեր, ինչ ասես կարաս մտածես, ով ասես կարա իր վրա վերցնի:
Այվի ջան և բոլոր մյուսներ, շնորհավորում եմ:flower
Վարին ովա՞ :) շնորհավորներ: Այվի ջան, պատմվածքդ շատ լավն էր, ուղղակի շատ բարի ու սիրուն էր իմ համար, քննարկումներից էլ մի նեղացի, կսպասեմ քո նոր գործերին: Ոստիկանն ու Սեր-մերը իրոք Համբարձումիննա՞ :o երևի ինքն էլ էր իմ նման որոշել մի քիչ էքսպերիմենտներ անել.. Գնդերը մինչև վերջ չկարդացի տենց էլ, կուղղեմ սխալս:
Վարսիկովնա :D Էս ձև չի Իմպը չլինի
ինձ թվումա ավելի հավանականա, որ գորգի վրայի կյանքնա իրանը
ինձ թվումա ավելի հավանականա, որ գորգի վրայի կյանքնա իրանը
Ոչ:
Վարի, արի մի երկու բան գրի:
Վարին ինձ նամակ գրեց ու խնդրեց ներկայացնել իրեն իր անուն-ազգանունով:
Անի Վարդանյան
Շնորհավորում եմ Այվիին, Էննային ու Անիին :Ճ
Էննայի պատմվածքն եմ կարդացել միայն, շատ եմ հավանել, բայց քանի որ մյուսները չկարդացի, քննարկումներին ու քվեարկությանը որոշեցի չմասնակցել: Էննային համ էլ պաչիկ, ապրես :)
Ժող ջան, էս երկու օրերին շատ խառն էի, չհասցրի նորմալ հետևել, բայց այսօր կարդացի մնացած բոլոր գրառումները: Շնորհակալ եմ բոլոր նրանցից, ովքեր չալարեցին, կարդացին պատմվածքներս՝ անգամ մեկի երկու տարբերակները, ՃՃՃ, տարբեր կարծիքներ գրեցին. այս կամ այն կերպ բոլոր կարծիքներն էլ ազդելու են ինձ վրա, դրա համար շնորհակալ եմ բոլորից:
Շնորհավորում եմ հաղթողներին, ապրեք, էլ ավելի լավ գործեր գրեք:
Ինչպես և սկզբում էի ասել, մրցույթն ընդհանրապես հաջողված էր, լավ հեղինակներ կային: Դավիթ ջան, քեզ էլ շնորհակալություն մրցույթի՝ դժվար գործի կազմակերպման ու հաջողությամբ ավարտին հասցնելու համար:
Վարին ինձ նամակ գրեց ու խնդրեց ներկայացնել իրեն իր անուն-ազգանունով:
Անի Վարդանյան
Ակումբում երկու հատ Անի Վարդանյան կա:))
Ակումբում երկու հատ Անի Վարդանյան կա:))
Ես ոչ մեկին չգիտեմ Սմոք, էս քո ալիքները էս ինչ լավ են աշխատում :D
Ակումբում երկու հատ Անի Վարդանյան կա:))
Իր ասելով, ինքը գրանցված չի ակումբում:
Իր ասելով, ինքը գրանցված չի ակումբում:
Լավ, ուրեմն մի ուրիշ երրորդն ա:ok
Բայց որ ֆեյսում նայում եմ Անի Վարդանյաններին, բոլորը մի տեսակ տեխնոկրատ են, դժվար թե էդպիսի գործ գրեին, բացի մեկից, ով կասկածելիորեն ահագին ակումբցի ընկերներ ունի::)
Բովանդակությունից եզրակացնում եմ, որ AniWar-ը կլինի (նախկինում' Velvet Bride): :unsure
Ես ավելի շատ Վարսիկովնայի մասին եմ մտահոգված: :think
Շատ խառը մրցույթ էր. լավն էն էր, որ մինչև վերջ գնաց, գլուխ բերեցինք համատեղ ուժերով: Հատկապես Գալաթեան ահագին օգնեց էդ հարցում, ապրի ինքը:
Շնորհակալություն նաև մնացած բոլորին ակտիվ մասնակցության համար:
Ապրեն Էննան ու Վարին: Շնորհավորո՜ւմ եմ:
Էննայի դեպքում լավ զգացվում էր, որ հաղթանակն իր համար շատ կարևոր է. հուսով եմ, էս հաղթանակն իրեն իսկապես մի բան կտա: Ու նաև ամբողջ մրցույթից իրեն ահագին կարևոր բաներ կմնան: Ոչ միայն հետագա ստեղծագործական մտորումների, այլ ընդհանուր, կյանքի համար:
Վարին եթե Անի Վարդանյանն է, ապա կարող եմ ենթադրել, որ դա մեր Ֆրեյան է: Համենայնդեպս, կուզեի, որ էդպես լիներ :)
Ես ավելի շատ Վարսիկովնայի մասին եմ մտահոգված: :think
Վարսիկովնա մայրանվան մեջ մի տեսակ ռադիկալ ֆեմինիզմի շունչ եմ զգում: :))
Շնորհավոր, հաղթողներ ջան:
Այվ, իզուր ես հրաժարվել մրցանակից... գոնե՝ մառալնի վնասը հատուցելու համար վերցնել էր պետք, մի հատ սիրուն շորիկ կամ կոշո առնել:
Իմ ընկեր Արա Ալոյանին էլ կխնդրեմ`պարզ գրել մի քիչ: Դրանից միայն գործը կշահի: Աչքովս իր նոր պատմվածքը ընկավ ու էլի բարդ, խուճուճ-մուճուճ:
Առաջին անգամ Թագուհին նրան տեսավ կիրակի օրը, տան մերձակայքի կրպակներից մեկի մոտ, երբ վերջինիս՝ մնացել է՞ հարցադրմանն ի պատասխան՝ վաճառողն, առանց գլուխը բարձրացնելու, առանց գնորդի դեմքին նայելու, նրան պարզեց շախմատային պարբերականի հերթական համարը, փոխադարձ ըմբռնումի կատարյալությամբ, սակավախոսության բացարձակ արդյունավետությամբ, պարզ քայլի հանճարեղությամբ, սև ու սպիտակով, հաշվարկված, գեղեցիկ, մի խոսքով՝ շախմատային, այսինքն՝ ներքին ալեկոծությունները զսպած արտաքնապես...
Ուլուանա
15.04.2014, 17:46
Բայց որ ֆեյսում նայում եմ Անի Վարդանյաններին, բոլորը մի տեսակ տեխնոկրատ են, դժվար թե էդպիսի գործ գրեին, բացի մեկից, ով կասկածելիորեն ահագին ակումբցի ընկերներ ունի::)
Երկու ակումբցի ունենք Անի Վարդանյան անուն–ազգանունով՝ Ֆրեյա և AniWar (նախկինում՝ Velvet Bride)։ Ֆրեյան ժամանակին ստեղծագործում էր, կարծեմ՝ AniWar–ն էլ, չնայած իր դեպքում հաստատ չեմ հիշում։ Էնպես որ երկուսն էլ չեն բացառվում։ Բայց ոնց որ Սկեպտիկն ասեց, AniWar–ին ավելի շատ է հիշեցնում կարծես։
ՈՒզում եմ հատուկ շնորհակալություն հայտնել ակումբին, հատկապես Չուկին և գրական խորհրդի մյուս անդամներին, որոնց շնորհիվ այս մրցույթը իրականացվեց ակումբում: Բայց ինչպես արդեն նշել էի, այլևս նոր մրցույթ չի կայանա ակումբում և իմ բլոգում: Չգիտեմ` ինչն է գլխավոր պատճառը: Կամ ես եմ հոգնել, կամ մենք ենք զբաղված, և ինչ որ տեղ, մրցույթն էլ արդեն իրեն սպառեց:
StrangeLittleGirl
15.04.2014, 18:34
Ես ինչ որ չեմ հիշում էդպիսի մրցույթ:8 Կարծում էի էս առաջինն ա:))
Կարճերին էլ չեմ մասնակցել, հոգեբանական թրիլլերին էլ: Էդ հլը վերջին տարվա ընթացքում: Բայց ընդհանրապես ահագին շատ են էղել նենց մրցույթներ, որոնց չեմ մասնակցել:
Ո՞նց չէր մասնակցել: Բա Սովորական Պատմությունը: Դավիթի գրածը՝ հեղինակների անուններով չես կարդացե՞լ:
Արէա :angry Ես չեմ Սովորականը, Իմպն ա:
StrangeLittleGirl
15.04.2014, 18:38
Դավ, քեզ էլ մերսի մրցույթը կազմակերպելու ու մեր նվվիկներին դիմանալու համար :)
Mephistopheles
15.04.2014, 18:53
Շնորհավոր, հաղթողներ ջան:
Այվ, իզուր ես հրաժարվել մրցանակից... գոնե՝ մառալնի վնասը հատուցելու համար վերցնել էր պետք, մի հատ սիրուն շորիկ կամ կոշո առնել:
տռուսիկ... տռուսիկ....
StrangeLittleGirl
15.04.2014, 18:58
Խելքս չի կտրում, որ Վարին Ֆրեյան ա: Ավելի շուտ AniWar-ը կլինի: Ինքը տենց թաքնված տաղանդներ ունի: Շատ հետաքրքիր մարդ ա :)
Խելքս չի կտրում, որ Վարին Ֆրեյան ա: Ավելի շուտ AniWar-ը կլինի: Ինքը տենց թաքնված տաղանդներ ունի: Շատ հետաքրքիր մարդ ա :)
Բյուր, ինքը գրել ա, որ ոչ Վարին ա, ոչ էլ Վելվետը:
StrangeLittleGirl
15.04.2014, 19:51
Բյուր, ինքը գրել ա, որ ոչ Վարին ա, ոչ էլ Վելվետը:
Բա ո՞վ ա :think
Բա ո՞վ ա :think
Չի ասում, ես էլ չեմ հետաքրքրվում:
Sambitbaba
15.04.2014, 20:20
Անձեռնմխելիության, առավել ևս սրբության հարց չկա, ուղղակի որ բան ես ասում, պետք ա պարզ ասել, թե ում ա վերաբերվում, որ մարդ իմանա իրան ա վերաբերվում, թե չէ, պատասխանի, թե չէ, թե չէ օդում կրակելու դեպքում, էն էլ ահագին անպարզ մտքեր, ինչ ասես կարաս մտածես, ով ասես կարա իր վրա վերցնի:
Այվի ջան և բոլոր մյուսներ, շնորհավորում եմ:flower
Դե,գրում եմ, ինչպես կարող եմ, Շին ջան...
Բայց մյուս անգամ կգրեմ, որ քո մասին չեմ գրել:
Շատ - շատ ապրեն հաղթողները. ..
Շնորհակալություն բոլոր մասնակիցներին, և ինչ խոսք, որ քեզ,Դավ ջան, անսահման շնորհակալություն:
Մրցույթը ինձ իսկապես շատ բան տվեց, թե՛ գրելս լավացնելու, թե՛ կյանքի համար: Շնորհակալ եմ Դավիթին, բոլոր հեղինակներին, հատկապես Այվիին:
Հ.Գ. ինձ թվում է մրցույթում լարվածություն ստեղծողներից մեկը ես էի. ներողություն եմ խնդրում ավելորդությունների համար:)
Mephistopheles
15.04.2014, 20:26
ՈՒզում եմ հատուկ շնորհակալություն հայտնել ակումբին, հատկապես Չուկին և գրական խորհրդի մյուս անդամներին, որոնց շնորհիվ այս մրցույթը իրականացվեց ակումբում: Բայց ինչպես արդեն նշել էի, այլևս նոր մրցույթ չի կայանա ակումբում և իմ բլոգում: Չգիտեմ` ինչն է գլխավոր պատճառը: Կամ ես եմ հոգնել, կամ մենք ենք զբաղված, և ինչ որ տեղ, մրցույթն էլ արդեն իրեն սպառեց:
so this is it, ha...? The End...?
https://www.youtube.com/watch?v=LjOl0fG72ZE
Իրար պաչպչիք ու ցրվաք տներով էլի...
Mephistopheles
15.04.2014, 20:37
Իրար պաչպչիք ու ցրվաք տներով էլի...
բա ի՞նչ անենք…
Դավիթն իրոք մեծագույն հարգանքի ա արժանի::clap Հուսանք, որ գոնե հեռավոր ապագայում կշարունակվեն «Հավաքածուները», երբեք մի ասա երբեք:;)
բա ի՞նչ անենք…
մի բան անել պետք ա, օրինակ դու կարաս վերջապես իմ տարբերակի մասին երկար սպասածս կարծիքը գրես... դրանից հետո ես էլ կկարենամ սաղին պաչպչեմ ու գնամ:
Mephistopheles
15.04.2014, 20:44
Դավիթն իրոք մեծագույն հարգանքի ա արժանի::clap Հուսանք, որ գոնե հեռավոր ապագայում կշարունակվեն «Հավաքածուները», երբեք մի ասա երբեք:;)
Սմոք, ապեր… it's over… gone… done…
Mephistopheles
15.04.2014, 20:44
մի բան անել պետք ա, օրինակ դու կարաս վերջապես իմ տարբերակի մասին երկար սպասածս կարծիքը գրես... դրանից հետո ես էլ կկարենամ սաղին պաչպչեմ ու գնամ:
հես ա կարդամ Լիզ ջան…
հես ա կարդամ Լիզ ջան…
Ախ դու հլը դաժե չես էլ կարդացե՞լ...լավ