Դիտել ողջ տարբերակը : Թաղո՞ւմ, թե՞ կրեմացիա (դիակիզում)
Նման թեմա իրականում կա:
Բայց բացվել է շատ վաղուց և քննարկումերը դադարել են երկու տարի առաջ: Դրա համար որոշեցի նոր թեմա բացել՝ նորովի քննարկումների և նոր մարդկանց կարծիքներ լսելու համար:
Ես սա համարում եմ ակտուալ թեմա մեզանում:
Շատերիս համար գաղտնիք չէ, որ գերեզմանատների տարածքները մեծանում են, իսկ երկրի տարածքը մնում է նույնը: Ինչպե՞ս լուծել այս խնդիրը: Մեծացնել ու մեծացնել գերեզմանատնրի տարածքնե՞րը:
Անձնական օրինակ: Կարծես թե օգտակար բան դուրս եկավ:
Հորս թաղման օրը (Թոխմախում է թաղված) իր գերեզմանն ամենահեռուն էր մուտքից ու այդ շարքում ուրիշ ոչ մի գերեզման չկար, դատարկ հողեր էին:
Մեկ շաբաթ հետո՝ իր կողքին ևս երեք գերեզման էին հայտնվել: Մի քսան օր հետո՝ տասի չափ: Քաղասուն օրից՝ այդ շարքում ազատ տեղ չկար...
Վերջին անգամ, երբ գնացել էի հորս այցելության՝ իր հանգչելու վայրից հետո 4-5 շարք էր ավելացել...
Մինչև ո՞ւր ենք էսպես գնալու:
Մի՞թե դիակիզումը ճիշտ լուծում չէ դեպքում:
Ինչո՞ւ ենք մենք այդքան վախենում այդ գաղափարից: Ավանդույթնե՞ր, համոզմունքնե՞ր, կարծրատիպե՞ր:
Ի՞նչն է պատճառը:
Եվ ո՞րն է երկուսից ճիշտը:
Լիլ, քանի կարաս, հարցում էլ կավելացնե՞ս, ավելի հետաքրքիր կլինի:
Rhayader
16.01.2014, 23:32
Միանշանակ կրեմացիա: Դիակը ուղղակի թաղելը պետք է պարզապես արգելել, քանի դեռ գերեզմանոցների տարածքը չի գերազանցել բնակելի տարածքները:
Ես իմ մասին կարող եմ ասել` երբ որ ես մահանամ, կուզենայի որ իմ մարմինը այրեն ու քամուն տան կամ ծովը նետեն: Կամ եթե օրինակ Hunter Thomson-ը ինձ չի մեղադրի գաղափարը գողանալու մեջ, կուզենայի նրա նման փոշիս հրավառությունների մեջ տեղադրեն ու օդ բաց թողնեն:
Թաղվելու միտք չունեմ մի քանի պատճառներով`
1. չեմ ուզում գետնի տակ փտել
2. չեմ ուզում ինձ արկղի մեջ տեղադրեն
3. չեմ ուզում ճիճուների կեր դառնամ
4. չեմ ուզում նպաստեմ գերեզմանոցների մեծացմանը
5. չեմ ուզում ինձ վրա փող ծախսեն
6. չեմ ուզում ուրիշների համար բեռ լինեմ(օրինակ որ էլ չգան խնամեն գերեզմանս)
7. ու ամենակարևորը` չեմ ուզում ինձ այդպես հիշեն
Վարչապայծիկը կկի, բայց էսքան մեռելոցները ո՞ւմ համար են պետական տոն հռչակում։ Որ գերեզման չեղավ, կարող ա՞ տունը խարույկի կողքն ենք ծաղիկ դնելու։
Իսկ թեմայի համար շնորհակալություն, մերոնց միտքը տամ, տատուս տենց մի բան անենք, թե չէ գերեզմանն իրա մասին հիշեցնելու ա։
Sagittarius
17.01.2014, 00:09
Չեմ կողմնորոշվում: :think կարա՞նք պայմաններին ավելի մանսրամասն ծանոթանանք: Երախիքային սպասարկում կա՞:
հ.գ. իսկ եթե լուրջ՝ դիակիս չի
Չեմ կողմնորոշվում: :think կարա՞նք պայմաններին ավելի մանսրամասն ծանոթանանք: Երախիքային սպասարկում կա՞:
Հա, Սաջի, որ վատ են վառած լինում, զանգում ես՝ գալիս են ձրի հիմունքներով մի հատ էլ են բոց տալիս:
Ուլուանա
17.01.2014, 00:14
Նախորդ թեմայում հաստատ գրած կլինեմ, էստեղ էլ ասեմ. երկու ձեռքով դիակիզման կողմնակից եմ էն պահից, ինչ լսել եմ էդ երևույթի մասին :))։ Մեր երկրի՝ արագ տեմպերով գերեզմանոցի վերածվելն իսկապես լուրջ ու հրատապ խնդիր է։ Էսպես որ շարունակվի, գերեզմանները բառացիորեն կուլ կտան մեզ շուտով...
Բայց նույնիսկ եթե էդ տարածքի հարցն էլ չլիներ, դիակիզումն ինձ թե՛ հոգեբանական, թե՛ գեղագիտական առումով շատ ավելի նախընտրելի լուծում է թվում։ Մի խոսքով՝ ես մեռնելուց հետո պարտադիր պիտի դիակիզվեմ։
Նաիրուհի
17.01.2014, 00:22
Լիլ, կարծում եմ` հարցումը մի քիչ այլ կերպ կարելի էր ձևակերպել: Ես, օրինակ, գուցե դիակիզումը ճիշտ եմ համարում, սակայն ես չեմ ուզի` ինձ այրեն: Հիմա ո°րն ընտրեմ:
Համ էլ գերեզմանների հոգսից ազատվել ցանկացողներին շտապեմ տխրեցնել. դիակիզումը չի ենթադրում գերեզմանի բացակայություն, այլ պարզապես դրա` շատ ավելի փոքր մակերես զբաղեցնելը:
Ես անձամբ ուզում եմ` ինձ թաղեն, բայց առանց դագաղի ու ոչ գերեզմանոցում, այլ կորած մի տեղ, առանց գերեզմանի նշանի: Ուղղակի ուզում եմ մի բանով հողը հարստացնել ;) Իսկ եթե կլինեն մարդիկ, որ ինձ հիշեցնող նման մի բանի կարիք կունենան, կարող են մի տեղ սիմվոլիկ գերեզման սարքել, աճյունասափորի համար հարկավոր չափով, չնայած դա ինձ համար իսկի կարևոր չէ:
Կարծում եմ` դեռևս երկար ժամանակ պետք կլինի` Հայաստանում դիակիզումը սովորական երևույթ համարելու համար, բայց գերեզմանոցների օրեցօր ընդարձակվող մակերեսները սարսափելի են: Ինձ համար արդեն որևէ մշակութային արժեք չունեն գերեզմանները, որովհետև խաչքարերին վաղուց փոխարինել են նույնանման ու շաբլոն գերեզմանաքարերը, որոնք իրար հետ մրցելու համար լինեն կարծես, բայց հասկանում եմ էն մարդկանց, ում համար հոգեբանորեն դժվար է դիակիզման գաղափարի հետ հաշտվելը: Ինքս էլ եմ մասամբ հայկական ավանդական գերեզմանոցում թաղվելու ու դիակիզվելու սարսափների ոսկե միջինը գտնելու մտքերի արդյունքում հասել սարերում մի տեղ թաղվելու գաղափարին:
Alphaone
17.01.2014, 00:25
«Աստղային դեսանտը» մարդ կա, որ տեսե՞լ է... էնտեղ դիակը տիեզերք էին թողնում, տիեզերքով թեկուզ հետմահու թափառելու գաղափարը ո՜նց ա դուր եկել, մանավանդ, որ հավանականությունը մեծ ա, որ ի վերջո ինչ-որ աստղի վրա կդիակիզվես, տիեզերքը դագաղնեչով չի լցվի...
Լիլ, կարծում եմ` հարցումը մի քիչ այլ կերպ կարելի էր ձևակերպել: Ես, օրինակ, գուցե դիակիզումը ճիշտ եմ համարում, սակայն ես չեմ ուզի` ինձ այրեն: Հիմա ո°րն ընտրեմ:
Լիլս, մի քիչ դժվար ա՝ բոլոր հնարավոր ինդիվիդուալ տարբերակները հաշվի առնելով հարցում բացել...
Ու էս դեպքում՝հարցումն ընդհանրապես՝ երևույթի մասին ա:
Էն մարդիկ ովքեր իրենց անձի հետ կապված առանձին մոտեցում ունեն՝ կարող են պարզապես նշել դա գրառման մեջ: Ոնց որ դու արեցիր :)
Ուլուանա
17.01.2014, 00:39
Նախորդ թեմայում հաստատ գրած կլինեմ, էստեղ էլ ասեմ. երկու ձեռքով դիակիզման կողմնակից եմ էն պահից, ինչ լսել եմ էդ երևույթի մասին :))։ Մեր երկրի՝ արագ տեմպերով գերեզմանոցի վերածվելն իսկապես լուրջ ու հրատապ խնդիր է։ Էսպես որ շարունակվի, գերեզմանները բառացիորեն կուլ կտան մեզ շուտով...
Բայց նույնիսկ եթե էդ տարածքի հարցն էլ չլիներ, դիակիզումն ինձ թե՛ հոգեբանական, թե՛ գեղագիտական առումով շատ ավելի նախընտրելի լուծում է թվում։ Մի խոսքով՝ ես մեռնելուց հետո պարտադիր պիտի դիակիզվեմ։
Մոռացա ասել, որ դիակիզվելուց հետո ուզում եմ, որ մոխիրս անպայման քամուն տրվի կամ մի տեղ լցվի, այսինքն՝ էնպես, որ տարածվի, տարրալուծվի, կոնկրետ տեղում տեսանելի, շոշափելի ձևով չմնա։ Սափորով տան մեջ կամ ցանկացած այլ տեղ պահելուն ահավոր դեմ եմ. էդ ինձ համար աննկարագրելի վախենալու բան ա. ոչ կուզենայի, որ հարազատներս իմ մոխիրն ունենային, ոչ էլ ես կուզենայի որևէ հարազատ մարդու մոխիր էդպես մոտս ունենալ :scare։ Ես ինքս սիրում եմ իրեղեն հուշեր, բայց ոչ էդ ձևով. լուսանկարները, տվյալ մարդուց ստացած նվերները, նրա անձնական իրերը կամ նրան հիշեցնող իրերն ինձ համար ավելի նախընտրելի են։ Հեչ պարտադիր չի ինչ–որ չարագուշակ սափորի մեջ մարդու մնացորդները պահել։ Սա, իհարկե, իմ անձնական, սուբյեկտիվ վերաբերմունքն ա։ Եթե և՛ դիակիզվողը, և՛ նրա հարազատները դեմ չեն նրա մոխիրը պահելուն, խնդիր չեմ տեսնում։
Ժող, ես անկեղծ ապշում եմ՝ դուք ոնց գիտեք, թե մեռնելուց հետո ինչ եք ուզում: Ես սկի հիմա չգիտեմ, թե ինչ եմ ուզում:
Անձամբ իմ դեպքում' ոչ մեկը, ոչ էլ մյուսը. դիակս իրա թաշախուստով գիտությանն եմ կտակելու: Թող բզկտեն, բզբզեն ու բանըչկեքում սիրուն դասավորեն կամ գոնե բժշկականի ուսանողներին վախից ուշաթափության հասցնեն: :love
Ժող, ես անկեղծ ապշում եմ՝ դուք ոնց գիտեք, թե մեռնելուց հետո ինչ եք ուզում: Ես սկի հիմա չգիտեմ, թե ինչ եմ ուզում:
Անեկդոտ կա էէ, որ կտակն ա թելադրում, թե իմ թաղման ժամանակ ուզում եմ երաժշտություն հնչի: Նոտարը՝ իսկ ի՞նչ կնախընտրեք լսել:))
Բայց մոխիրը քամուն տալուն ես էլ եմ կողմ կամ գետը լցնեն:)
Բայց սա ինձ լուրջ հետաքրքրող հարց է: Ինչու է մարդուն հուզում, թե ինչ կլինի իր մարմնի հետ մեռնելուց հետո: Ինքն արդեն չկա, ինչ տարբերություն:
Էն որ դիակիզումը նախընտրելի տարբերակ է, ես դա լրիվ ընդունում եմ, բայց սա նայում եմ «ողջերի տեսանկյունից»: Նախ և առաջ, որովհետև գերեզմանոցները անիմաստ տարածքներ են խլում:
Իսկ թե կոնկրետ իմ մարմնի հետ ինչ կլինի մեռնելուց հետո, բացարձակ իմ մտածելու հարցը չի, ինչ ուզում է, թող լինի: Անգամ եթե ես դեռ շարունակեմ «լինել», հաստատ էդ մարմնի հետ կապ չեմ ունենալու: Ոնց հարմար գտնեն, էնպես էլ թող վարվեն:
Rhayader
17.01.2014, 03:31
http://www.youtube.com/watch?v=u44D3qKKGPU
Ոնց էլ գիտեի, որ էս վիդեոն մեկնումեկը կդնի թեմայում :)) Ամեն անգամ վադանում եմ էդ դրվագից :))
Ես կուզեի, որ մեռնելուց հետո մարդու մարմինն ամբողջությամբ անհետանար, բայց քանի որ դա անհնար է, գոնե միայն մոխիրը մնար: Ասում եք, որ մարդն ինքը պետք է որոշի, թե իր մահվանից հետո ոնց վարվեն մարմնի հետ, բայց դա էդքան էլ էդպես չի, մեռնելուցդ հետո էդ մարմինը դառնում է ողջերի սեփականությունը ու իրենք ոնց հարմար են գտնում, թող վարվեն: Հիմա քանի որ էս խոսացողներս հլը որ ողջ ենք, դրա համար է մեզ անհագստացնում էդ հարցը: Բայց էնպես չլինի, որ այրելը լինի գերեզմանոցների վերացման հաշվին: Դրանք իմ ամենասիրելի մշակութային վայրերն են :love
Իսկ ընդհանրապես ինձ մոտ միշտ էլ զզվանք է առաջացրել մարմինը դագաղով փոսն իջեցնելը: Ու ընդհանրապես թաղում կոչվածը: Մոխիրը քամուն կամ ջրի խնամակալությանը հանձնելու գաղափարն իհարկե չափազանց ռոմանտիկ է :love
Ժող, ինձ ջրում կխեղդեք, նոր կվառեք :))
Ուլուանա
17.01.2014, 12:49
Ժող, ինձ ջրում կխեղդեք, նոր կվառեք :))
Փաստորեն, վախենում ես՝ դիակիզելու փոխարեն ողջակիզեն, հա՞ :D, ու դրա համար նախընտրում ես ողջախեղդումը :D։
Բայց սա ինձ լուրջ հետաքրքրող հարց է: Ինչու է մարդուն հուզում, թե ինչ կլինի իր մարմնի հետ մեռնելուց հետո: Ինքն արդեն չկա, ինչ տարբերություն:
Օրինակ ինձ էս պահին բացարձակ չի հուզում թե ինչ կլինի իմ հետ մեռնելուց հետո, թեկուզ որովհետև բացարձակ չեմ պատկերացնում թե մահն իրականում ինչ ա:
Բայց կրեմացիայի նկատմամբ դրական վերաբերմունք ունեմ ու ուզում եմ, որ անցնենք էդ համակարգին: Էս պարագայում մի տեսակ անիմաստ ա դառնում ինքդ քո համար էլ նույնը չուզելը, դառնում ա երկակի ստանդարտ:
Այսինքն կոնկրետ իմ դեպքում իմ ուզելը, որ մահից հետո ինձ վառեն, ըստ էության ընդամենը սկզբունքներին չդավաճանելու հարց ա, օրինակ ծառայելու հարց ա:
StrangeLittleGirl
17.01.2014, 14:19
Եսի՞մ, բարդ հարց ա: Բանականորեն կրեմացիան ճիշտ տարբերակ ա, բայց երբ սկսում եմ մտածել, որ հարազատիս մարմինն այրում են, ինչքան էլ որ էդ մարմինը մեռած լինի, էմոցիոնալ տեսանկյունից ինչ-որ ճիշտ չի լինում:
Ինչ վերաբերում ա իմ սեփական մարմնին, էլի նույն կերպ սարսափում եմ էդ այրելու մտքից: Հողի տակ փտելն էլ մի բան չի: Դրա համար երևի պետք ա մտածել մարդկությանն օգուտ տալու մասին: Սկեպտիկի տարբերակը դուրս էկավ, մանավանդ որ բժշկականում սովորելիս միշտ ասում էին, որ դիակները քչություն են անում:
Անձամբ իմ դեպքում' ոչ մեկը, ոչ էլ մյուսը. դիակս իրա թաշախուստով գիտությանն եմ կտակելու: Թող բզկտեն, բզբզեն ու բանըչկեքում սիրուն դասավորեն կամ գոնե բժշկականի ուսանողներին վախից ուշաթափության հասցնեն: :love
Նոր քվեարկողներին էի նայում (հարցումը բաց ա), պարզվեց որ «չեմ կողմնորոշվում» տարբերակի օգտին քվեարկողներից մեկը Morg-ն ա: Էս իսկապես, մորգի համար ի՞նչ տարբերություն, թե վերջում ինչ են անելու :))
E-la Via
17.01.2014, 15:45
Բայց սա ինձ լուրջ հետաքրքրող հարց է: Ինչու է մարդուն հուզում, թե ինչ կլինի իր մարմնի հետ մեռնելուց հետո: Ինքն արդեն չկա, ինչ տարբերություն:
Օրինակ ինձ չի հուզում, ես ուղղակի նախօրոք պատասխանատվություն եմ վերցնում իմ դիակի համար անիմաստ վատնվող հողի համար:
http://i.imgur.com/Qfri7Pb.png
Չուկ, էս ցուցակը լավ պահիր, որ հանկարծ տեղերը չշփոթես վերջում :8 Նայի հա, հոգիները վրեժ լուծելու հատկություն ունեն :)) Չսխալվես հանկարծ:
Էն չկողմնորոշվածներին էլ ըստ քո ճաշակի:
Ժո´ղ, խոշոր հաշվով ի՞նչ տարբերություն:
Զուտ գերեզմանոցների քչության հետ կապված դիակիզմանը կողմ եմ:
Բացի էդ մեռած մարդուն հորիզոնական դիրքով տեսնելուց հազար անգամ գերադասելի է մի հատ սափոր տեսնել:
Ընդհանուր առմամբ՝ կրեմացիա, որովհետև լիքը առավելությունների հետ ոչ մի թերություն չունի: Իսկ թե կոնկրետ իմ մարմինն ին կանեն, չեմ պատկերացնում, որ հնարավոր ա ինձ հետաքրքրի )
Ես էդ ցուցակի մեջ տեղս կփոխեի,Վոլտերա ջան,եթե հնարավոր լիներ: Երեկ քվեարկեցի,բայց հետո հասկացա,որ չկողմնորոշվողների մեջ եմ: :oy
Բարդ հարց է: Ուղղակի մենք՝ հայերս,մի քիչ ուրիշ ձև ենք վերաբերվում էս թեմային: Մահացածի գերեզմանն ու նրա անվան հետ կապված ամեն ինչ սուրբ ենք համարում: Դրա համար էլ երևի թե դեռ ոչ բոլորն են էս հարցի շուրջ մտածում: Հարսիս տատը հազար փորձանքի դիմացել էր,բայց երբ իմացավ,որ թուրքերը ավերել են հայկական գերեզմանները,չդիմացավ:
Ամեն դեպքում,կան բաներ,որ չեմ ընդունում նույնիսկ տրադիցիոն ձևի մեջ.
1. Երբ մի մարդու գերեզմանի համար էնքան տեղ են զբաղեցնում,որ կարելի կլիներ 5 հոգու գերեզման տեղավորել:
2. Երբ մարդու գերեզմանաքարն ավելին արժե,քան նրա ամբողջ կյանքում կերած-խմածը:
Ինչ վերաբերվում է դիակիզման տարբերակին,ապա դա զգալիորեն կկրճատի գերեզմանոցների զբաղեցրած տարածքը,իհարկե: Ուղղակի դա արդեն մեռնողի հարազատների որոշումն է,թե ոնց վարվեն դիակի հետ:
Հա,մեկ էլ,Նաիրուհու ասած տարբերակը նե՜նց դուրըս եկավ: Սարերի մեջ միշտ էլ հանգիստա: :)
Ամեն դեպքում,կան բաներ,որ չեմ ընդունում նույնիսկ տրադիցիոն ձևի մեջ.
1. Երբ մի մարդու գերեզմանի համար էնքան տեղ են զբաղեցնում,որ կարելի կլիներ 5 հոգու գերեզման տեղավորել:
2. Երբ մարդու գերեզմանաքարն ավելին արժե,քան նրա ամբողջ կյանքում կերած-խմածը:
:)
Ես Վարդի գրառման էս հատվբածի հետ կապված մեկ այլ թեմա ունեմ մտքումս, որ այս թեմայի տրամանաբանական շարունակությունն է:
Շուտով կբացեմ:
Ես Վարդի գրառման էս հատվբածի հետ կապված մեկ այլ թեմա ունեմ մտքումս, որ այս թեմայի տրամանաբանական շարունակությունն է:
Շուտով կբացեմ:
Բացի,բացի,քո մոտ թեմա բացել ստացվումա: ;)
Մի քանի տարի առաջ կասեի դիակիզում, էն էլ շատ սրտաճմլիկ պատճառաբանությամբ: Ասենք իմ սիրելի երաԺշտության տակ փոշիներիս մի մասը լցնեին Սևանա լիճը, մյուս մասն էլ լցնեին չինական սափորի մեջ ու տեղադրեին բուխարիի վերևը:
Իսկ հիմա էլի կասեմ դիակիզում, բայց միայն էն պատճառով, որ աճյուններս գերեզմանոցում եսիմքանի քառակուսի մետր տարածք անիմաստ չզբաղեցնի:
Իմ համար լրիվ միևնույնն է, թե մարմինս ինչ կանեն, եթե հարմար գտան, կարան գել ու գազանների բաԺին էլ դարձնեն, մեծ հաշվով իմ համար դրանից շատ բան չի փոխվի:
Ինձ ուրիշ բան է հետաքրքիր, որ Սովետում ոնց հասկացա դիակիզարանները բավականին տարածված երևույթ են եղել, բայց Հայաստանում երբևէ չեն կիրառվել: Տեսնես ի՞նչն է եղել պատճառը:
Ինձ էլ ա հետաքրքիր, արդյոք երբևէ, բացի սենց ֆորումային խոսակցություններից, սա հեչ քննարկվել ա՞ ավելի գլոբալ մակարդակով:
Ասենք չգիտեմ՝ խորհրդարանի մակարդակով, առաջարկի տեսքով՝ որևէ խմբակցությունից կամ կուսակցությունից:
Ինձ ուրիշ բան է հետաքրքիր, որ Սովետում ոնց հասկացա դիակիզարանները բավականին տարածված երևույթ են եղել, բայց Հայաստանում երբևէ չեն կիրառվել: Տեսնես ի՞նչն է եղել պատճառը:
Որովհետև սովետական Հայաստանը <<վետո>> էր դրել եկեղեցու վրա: Առաքելական եկեղեցին էլ դեմ ա դիակիզմանը: էդ ա միակ պատճառը ինձ թվում ա:
Որովհետև սովետական Հայաստանը <<վետո>> էր դրել եկեղեցու վրա: Առաքելական եկեղեցին էլ դեմ ա դիակիզմանը: էդ ա միակ պատճառը ինձ թվում ա:
Առաքելական եկեղեցին դեմ ա, որովհետև իրենց ձեռք չի տալիս:
Եկամուտի աղբյուր ա փակվում բավականին լուրջ:
Առաքելական եկեղեցին դեմ ա, որովհետև իրենց ձեռք չի տալիս:
Եկամուտի աղբյուր ա փակվում բավականին լուրջ:
Գա´լ, ինչի՞ դիակիզումից հետո թաղման կարգ չի՞ արվում: Որքան գիտեմ` անում են: Այսինքն էդ սափորն են թաղում էլի:
Առաքելական եկեղեցին դեմ ա, որովհետև իրենց ձեռք չի տալիս:
Եկամուտի աղբյուր ա փակվում բավականին լուրջ:
Բայց ինչի՞, կոնկրետ ո՞ր եկամուտն ա փակվում: Մեկ ա նույն ծեսերը պիտի չկատարվե՞ն, մենակ էն տարբերությամբ, որ վերջում full size դագաղ թաղելու փոխարեն ավելի փոքր տուփ է թաղվելու:
Գա´լ, ինչի՞ դիակիզումից հետո թաղման կարգ չի՞ արվում: Որքան գիտեմ` անում են: Այսինքն էդ սափորն են թաղում էլի:
Հենց էդ ա, որ պարտադիր չի, Նար ջան: Կրեմացիայի տրադիցիան իր հետ բերում ա նաև այս կամ այլ վայրում աճյունը ցրելու սովորույթը: Որը շատ զգալիորեն կրճատում ա ամեն տեսակ ծախս, որոնցից իր օգուտն ունի նաև եկեղեցին:
Անգամ եթե թաղեն սափորով աճյունը, էլի, կփոխվի արարողակարգը, ես համոզված եմ: Ու կփոխվի ի վնաս եկեղեցու եկամուտների:
Բայց ինչի՞, կոնկրետ ո՞ր եկամուտն ա փակվում: Մեկ ա նույն ծեսերը պիտի չկատարվե՞ն, մենակ էն տարբերությամբ, որ վերջում full size դագաղ թաղելու փոխարեն ավելի փոքր տուփ է թաղվելու:
Ռուֆ, չեմ ասում միանգամից, բայց աստիճանաբար հաստատ կփոխվեն արարողակարգերը: Մի բուռ մոխիրի հետևից հաստատ էդքան "վազնյա" չի լինի, ինչքան դագաղի ու հուղարկավորոթյան:
Հենց էդ ա, որ պարտադիր չի, Նար ջան: Կրեմացիայի տրադիցիան իր հետ բերչում ա նաև այս կամ այլ վայրում աճյունը ցրելու սովորույթը: Որը շատ զգալիորեն կրճատում ա ամեն տեսակ ծախս, որոնցից իր օգուտն ունի նաև եկեղեցին:
Անգամ եթե թաղեն սափորով աճյունը, էլի, կփոխվի արարողակարգը, ես համոզված եմ: Ու կփոխվի ի վնաս եկեղեցու եկամուտների:
Եսիմ ... նոր փորփրում էի ինետը, ասեցի տեսնեմ` մեր հոգևորականները ինչ պատճառաբանում են տալիս դիակիզման հերքման համար, ոչ մի խելամիտ պատասխան չտեսա: Ընդամենն ասվում ա, որ քրիստոնեության ընդունումից հետո դիակիզում չի եղել, ու թաղման ծեսն է մեզանում ընդունված.. էդքան մի բան: Ըստ երևույթին, ասածիդ մեջ ճշմարտության տարրեր կան :(
Եսիմ ... նոր փորփրում էի ինետը, ասեցի տեսնեմ` մեր հոգևորականները ինչ պատճառաբանում են տալիս դիակիզման հերքման համար, ոչ մի խելամիտ պատասխան չտեսա: Ընդամենն ասվում ա, որ քրիստոնեության ընդունումից հետո դիակիզում չի եղել, ու թաղման ծեսն է մեզանում ընդունված.. էդքան մի բան: Ըստ երևույթին, ասածիդ մեջ ճշմարտության տարրեր կան :(
Նար,քրիստոնեության ընդունումից հետո ամեն ինչ,ինչը կրակի հետա կապված,վերացվելա ամեն կերպ: Ինձ թվումա եկեղեցու բերած ամենահիմնավոր պատճառը կարա լինի էն,որ հեթանոսության հետ կապեն:
Նար,քրիստոնեության ընդունումից հետո ամեն ինչ,ինչը կրակի հետա կապված,վերացվելա ամեն կերպ: Ինձ թվումա եկեղեցու բերած ամենահիմնավոր պատճառը կարա լինի էն,որ հեթանոսության հետ կապեն:
Բա տրընդե՞զը, Վարդ ջան :) Չեմ նկատել, որ եկեղեցին առանձնապես դեմ լինի դրան:
Նար,քրիստոնեության ընդունումից հետո ամեն ինչ,ինչը կրակի հետա կապված,վերացվելա ամեն կերպ: Ինձ թվումա եկեղեցու բերած ամենահիմնավոր պատճառը կարա լինի էն,որ հեթանոսության հետ կապեն:
Վարդ ջա´ն, բայց եթե էդ տրամաբանությամբ շարժվենք, ուրեմն մոմավառությունն էլ պիտի վերացվեր :esim
Մարդիկ բացահայտ հեթանոսական ծագմամբ տոնը հարմարացրել էն առաքելական եկեղեցու տակ, որովհետև կամ չեն կարողացել էդ մեկի դեմ պայքարել ու էդ ձև են ելքը գտել, կամ էլ հաշվարկել են, որ օգուտն ավելի շատ ա քան վնասը: Նյութական օգւոտը նկատի ունեմ:
Տրընդեզ, նույն ինքը՝ Տյարնընդառաջ (http://www.qahana.am/?ln=am&page=holidays&date=14.02.2014)
Վարդ ջա´ն, բայց եթե էդ տրամաբանությամբ շարժվենք, ուրեմն մոմավառությունն էլ պիտի վերացվեր :esim
Բա տրընդե՞զը, Վարդ ջան :) Չեմ նկատել, որ եկեղեցին առանձնապես դեմ լինի դրան:
Որոշ հեթանոսական սովորություններ,որոնք շատ արմատացած են եղել ժողովրդի մեջ,չեն վերացել: Դրանցից ոմանք քրիստոնեական տոների հետ են կապվել: Ասենք,մոմ վառելիս նկատի ենք ունենում հավատի լույսը և այլն, Տրնդեզի կրակը իր խորհուրդն ունի... Ի դեպ,Վարդավառի տոնին միմյանց ջրով թրջելն էլ հեթանոսական արմատներ ունի: Դա հոգևորականները չեն էլ ժխտում:
Ուղղակի դիակիզման տարբերակում դրանից հարմար բացատրություն դժվար թե լինի,կարծում եմ:
Ռուֆ, չեմ ասում միանգամից, բայց աստիճանաբար հաստատ կփոխվեն արարողակարգերը: Մի բուռ մոխիրի հետևից հաստատ էդքան "վազնյա" չի լինի, ինչքան դագաղի ու հուղարկավորոթյան:
Լիլ, էդքան էլ հետդ համաձայն չեմ, հիմա էլ քիչ չի պատահում, որ թաղումներն առանց էդ ծեսերի են անում: Մյուս կողմից էլ, եթե դիակիզումը օրինական լիներ ու ինչ-որ մեկին դիակիզեին, մոխիրները քամուն տային ու էդ դիակիզվողը կամ հարազատները գոնե փոքր ինչ հավատացյալ լինեին, հաստատ էդ բոլոր ծեսերը ինչ-որ ձև կկազմակերպեին՝ թեկուզ եկեղեցում սիմվոլիկ ծիսակատարություն կազմակերպելու տեսքով:
Իմ կարծիքով էս հարցում ՀԱԵ-ին շահամոլության մեջ մեղադրելը ճիշտ չի, սա զուտ գաղափարական անհամատեղելիություն ա:
Մյուս կողմից էլ ես ՀԱԵ-ի հետևորդ չեմ ու ուզում եմ դիակիզվել, ՀԱԵ-ն ո՞վ է ու ի՞նչ իրավունք ունի ինձ դա արգելի: ՀԱԵ-ն բացարձակապես իրավունք չունի քիթը խոթել էս կարգի հարցերի մեջ:
Rhayader
18.01.2014, 00:03
Ժո´ղ, խոշոր հաշվով ի՞նչ տարբերություն:
Զուտ գերեզմանոցների քչության հետ կապված դիակիզմանը կողմ եմ:
Բացի էդ մեռած մարդուն հորիզոնական դիրքով տեսնելուց հազար անգամ գերադասելի է մի հատ սափոր տեսնել:
Նարե, արդեն էդ մարդը չի, իր դիակն է: Սափորը դուրս չի գալիս՝ տեսանյութի նման կոֆեի բանկա վերցրու :)
Rhayader
18.01.2014, 00:05
Գալի հետ պիտի համաձայնեմ այս հարցում, դիակիզումը շատ ավելի պրագմատիկ ու քիչ պաթոսով բան է:
Հնդկաստանում դիակիզում են: Շատ էլ լավ են անում:
Ամբողջ ազգով հավաքվում են, դիակը դնում են մեյդանում, սիրուն ծաղիկներով բանով զարդարում, տակը փայտեր շարում: Վրան լավ-լավ յուղեր լցնում ու բոց տալիս: Վառվելու ընթացքում մոտենում մեծ մուրճերով գանգը ջարդում են, որ հեշտ վառվի: Վառում վերջացնում են, ինչ տակը մնաց լցնում են Գանգեսը: Արժի մի օր էնտեղ լողանալ:
Դեռ որոշ ժամանակ առաջ էլ վառվելու ընթացքում մեռածի կենդանի կնոջն էին գցում խարույկը, որ իրար հետ վառվեն, խեղճ կինը մենակ չմնա էս փուչ աշխարհում, տառապի:
Ասում են՝ որոշ խուլ գյուղերում դեռ մինչև հիմա էլ անում են:
Եսիմ ... նոր փորփրում էի ինետը, ասեցի տեսնեմ` մեր հոգևորականները ինչ պատճառաբանում են տալիս դիակիզման հերքման համար, ոչ մի խելամիտ պատասխան չտեսա: Ընդամենն ասվում ա, որ քրիստոնեության ընդունումից հետո դիակիզում չի եղել, ու թաղման ծեսն է մեզանում ընդունված.. էդքան մի բան: Ըստ երևույթին, ասածիդ մեջ ճշմարտության տարրեր կան :(
Վայթեմ պատճառն այն է, որ մի տեղ գրված է թե կգա ժամանակը և Քրիստոսով մեռածները հարություն կառնեն ու կարժանանան երկնային.. կամ գուցե երկրային արքայությանը... Ամեն դեպքում ովքեր որ ուզում են դիակիզվեն, նավսյակի ասեք ձեր ժառանգներին, որ մսի մի կտոր, մի մազ, մի եղունգ պահեն, մարդ ես, գենը կարող ա պետք գա հարություն առնելու համար ։Ճ
Վայթեմ պատճառն այն է, որ մի տեղ գրված է թե կգա ժամանակը և Քրիստոսով մեռածները հարություն կառնեն ու կարժանանան երկնային.. կամ գուցե երկրային արքայությանը... Ամեն դեպքում ովքեր որ ուզում են ողջակիզվեն, նավսյակի ասեք ձեր ժառանգներին, որ մսի մի կտոր, մի մազ, մի եղունգ պահեն, մարդ ես, գենը կարող ա պետք գա հարություն առնելու համար ։Ճ
Ողջա չէ, Վիշ, դիա, դիա:
Մեղա մեղա...
Հնդկաստանում դիակիզում են: Շատ էլ լավ են անում:
Ամբողջ ազգով հավաքվում են, դիակը դնում են մեյդանում, սիրուն ծաղիկներով բանով զարդարում, տակը փայտեր շարում: Վրան լավ-լավ յուղեր լցնում ու բոց տալիս: Վառվելու ընթացքում մոտենում մեծ մուրճերով գանգը ջարդում են, որ հեշտ վառվի: Վառում վերջացնում են, ինչ տակը մնաց լցնում են Գանգեսը: Արժի մի օր էնտեղ լողանալ:
Դեռ որոշ ժամանակ առաջ էլ վառվելու ընթացքում մեռածի կենդանի կնոջն էին գցում խարույկը, որ իրար հետ վառվեն, խեղճ կինը մենակ չմնա էս փուչ աշխարհում, տառապի:
Ասում են՝ որոշ խուլ գյուղերում դեռ մինչև հիմա էլ անում են:
Հնդկաստանում աղքատները որ շատ փող չեն ունենում բավականաչափ փայտ առնելու համար, քիչ փայտ են առնում։ Արդյունքում ստացվում է ոչ թե դիակիզում, այլ` խորոված։ Ու տենց խորոված դիակին շպրտում են գետը։ Ու հետո այդ նույն գետում լողանում են, մկտրվում են, չիշիկ են անում ու ինչ ասես անում են... Գետը վերածվում է մարդկային արտաթորանքի բոլոր նեղ ու լայն իմաստներով։
Ուֆ դե, խոսքը "բարբեքյու ա լա ինդուս" -ի մասին չի, ինչ մի խորացաք:
Դիակիզումը մարդավարի կիրառող երկրներում դիակիզարաններ կան՝ մեջի ջերմաստիճանն էլ՝ 900–1000 °C
Դե խորոված արեք:
Հնդկաստանում աղքատները որ շատ փող չեն ունենում բավականաչափ փայտ առնելու համար, քիչ փայտ են առնում։ Արդյունքում ստացվում է ոչ թե դիակիզում, այլ` խորոված։ Ու տենց խորոված դիակին շպրտում են գետը։ Ու հետո այդ նույն գետում լողանում են, մկտրվում են, չիշիկ են անում ու ինչ ասես անում են... Գետը վերածվում է մարդկային արտաթորանքի բոլոր նեղ ու լայն իմաստներով։
Վիդեոն չդնես ։))
Ինձ էլ ա հետաքրքիր, արդյոք երբևէ, բացի սենց ֆորումային խոսակցություններից, սա հեչ քննարկվել ա՞ ավելի գլոբալ մակարդակով:
Ասենք չգիտեմ՝ խորհրդարանի մակարդակով, առաջարկի տեսքով՝ որևէ խմբակցությունից կամ կուսակցությունից:
Քննարկվել ա: Մի քանի տարի առաջ լուրջ խոսակցություններ կային, որ պիտի Երևանում դիակիզարան բացվի, բայց հետո փոզմիշ եղան էտ խոսակցությունները, իբր շատ թանկ հաճույք էր: Մոտ մի կես տարի առաջ, էլի ինչ-որ թերթում ինչ-որ հոդված կարդացի, որ հարցը նորից առաջ ա քաշվել:
Վիդեոն չդնես ։))
Ինձ բախտ վիճակվել է դա ժիվոյ էլ տեսնել... Իրենց գետերը կես կիլոմետրից բուրում են։
Գա´լ, ինչի՞ դիակիզումից հետո թաղման կարգ չի՞ արվում: Որքան գիտեմ` անում են: Այսինքն էդ սափորն են թաղում էլի:
Բնականաբար արվում ա: Հետո արարողությունը միայն թաղումը չի, այլ նաև հոգեհանգիստը՝ պանիխիդան: Հիմնական փողը տերտերին հենց պանիխիդայից ա գալիս, հատկապես եթե եկեղեցում ես անում հոգեգանգիստը: Ու հետո, տերտերները հարցի լուծումն արագ կգտնեն ու մոխիրով սափորի պատի մեջ մեջ սրբորեն զմռսելու արարողություն կհորինեն, որի ժամանակ սևազգեստ կղերականն էլի իրա տալերկով կարա ֆռա հարազատների մեջ ու խաչհամբույրի փող հավաքի:
Քննարկվել ա: Մի քանի տարի առաջ լուրջ խոսակցություններ կային, որ պիտի Երևանում դիակիզարան բացվի, բայց հետո փոզմիշ եղան էտ խոսակցությունները, իբր շատ թանկ հաճույք էր: Մոտ մի կես տարի առաջ, էլի ինչ-որ թերթում ինչ-որ հոդված կարդացի, որ հարցը նորից առաջ ա քաշվել:
Մերսի, Տրիբուն ձյա, գոնե փաստորեն զրույցների մակարդակով չի... հուսանք մի օր ավելի ակտուալ կդառնա:
Ուղղակի հիմա էնքան դարդուցավ կա... համ էլ մի կես բերան էդ մասին բարձրաձայնենք, Սաշիկը սաղ գազի/փեդի/ածուխի փեջերի մեջ փայ կմտնի ու կենսաթոշակայինի շուխուրներից խուսափելու համար Վիշի ասած՝ ողջա կանեն սաղիս, ոչ թե դիա:
մի օր կրեմացիան կդառնա պարտադիր ու սովորական թաղումները կարգելվեն, որովհետև ֆիզիկապես տեղ չի մնա թաղելու :pardon
Ինձ բախտ վիճակվել է դա ժիվոյ էլ տեսնել... Իրենց գետերը կես կիլոմետրից բուրում են։
Մի հատ հեռավոր բուդդիստական երկրում ինձ էլ ա «բախտ» վիճակվել բնական դիակիզման արարողակարգի ներկա գտնվել: Աղքատ ընտանիք էր ու իրանք մի հատ հոլիկում էին ապրում մեր շենքի բակում, ու իրանց մաման ջահել-ջահել մահացավ: Մի սուտկա ամբողջ բակը փայտ ու այլ փայտանման վառելիք հավաքեց, ներառյալ ամեն տեսակի արկղ, թերթ, գառդոն, ԴՍՊ… Հետո մի սուտկա էս կնգան վառեցին հենց բակում: Բարեբախտաբար հարևանությամբ պագոդա կար, ու բոնզաները իրանց կողմից փայտանյութով օգնեցին: Ամբողջ վառելու պրոցեսը տևեց վաղ առավոռից մինչև ուշ գիշեր, ու լիքը մարդ դրած կամեռաներով նկարում էր: Չգիտեմ ինչ կայֆ էին ստանում դրանից, բայց իմ վրա էտ նկարողները սարսափելի ազդում էին:
Ուղղակի հիմա էնքան դարդուցավ կա... համ էլ մի կես բերան էդ մասին բարձրաձայնենք, Սաշիկը սաղ գազի/փեդի/ածուխի փեջերի մեջ փայ կմտնի ու կենսաթոշակայինի շուխուրներից խուսափելու համար Վիշի ասած՝ ողջա կանեն սաղիս, ոչ թե դիա:
Փեդի մեջ փայ մտնելու փոխարեն, թող դիակի մեջ փայ մտնի: Ասենք ամեն երրորդ թաղումի դիակն իրանն ա, տուն ա տանում:
Քանի չեմ մոռացել, Գալոյին մերսի թեման բացելու համար, քանի որ որոշ ժամանակ առաջ իմ մտքին էլ կար նման թեմա բացել, հետո չգիտեմ ինչի փոշմանեցի: Իսկ հիմա ուրախ եմ տեսնել, որ Ակումբի բացարձակ մեծամասնությունը կողմ ա քվեարկել դիակիզմանը: Ես երկու ձեռքով կողմ եմ դիակիզմանը - մաքուր, ժամանակակից, հիգենիկ, առանց շրջապատը մխտռելու, ու առանց երկիրը մի հատ մեծ գերեզմանատան վերածելու:
Գումարած, մենք՝ փառահեղ քրիստոնյաներս ու ավանդապաշտ հայերս, նենց ենք ապականել գերեզմանատուն հասկացությունը, որ մարդու սիրտ ա կնագնում գերեզմանոց գնալուց:
Եթե էս տիպի գերեզմանատներ ունենայինք ու տեղ ունենային, կարող ա և մտածեինք:
http://wbma.images.worldnow.com/images/18729962_BG1.jpg
Բայց էն ինչ ունենք մենք բացարձակ այլանդակություն ա ու ձեռառնոցի ա հանգուցյալների հասցեին: Ինձ որ մնար, օրենքով թաղումները կարգելեի, ու սաղին հայդե դիակիզարան կուղարկեի: Ավելի արդար չի", քան թե թողնենք, որ փողատեր հանցագործները, գողերն ու թալանչիները իրանցից հետո այլանդակ պանթեոններ թողնեն: Մարդ մտնում ա Զեյթունի ու Թոխմախի գերեզմանատունը, վախում ա շուրջբոլորը նայի - ամեն ակնյունից մի հատ ջհանդամի գյոռը գնացած վիժվացքի արձան ա վրետ նայում, բոլոր մեղքերիս հրեշտակի թևերն էլ վրեն: Բա էն քարի վրա քանդակած նկարները, վա՛յ մամա ջան: Մի շաբաթ գիշերները չեմ կարում քնեմ գերեզմանատուն այցելելուց հետո:
Լավ, քանի Տրիբուն ձյաս էլ հիշատակեց՝ գնամ էն մյուս ասածս թեման բացելու: Էն որ սրա հետ ա կապված:
Վաղուց ձեռներս քոր էին գալիս:
Լավ, քանի Տրիբուն ձյաս էլ հիշատակեց՝ գնամ էն մյուս ասածս թեման բացելու: Էն որ սրա հետ ա կապված:
Վաղուց ձեռներս քոր էին գալիս:
Գնա, գնա, առանց էդ էլ երկու օր ա Ակումբում լրիվ գոմիկախառն դիակագերեզմանոցային մթնոլորտ ա տիրում :)) Մի թեմա պլյուս-մինուս շատ բան չի փոխի :))
Իսկ ինձ էդ տիպի գերեզմանները դուր չեն գալիս, էդ մասին գրառում ունեմ, գտա (http://www.akumb.am/showthread.php/56892-%D4%B3%D5%A5%D6%80%D5%A5%D5%A6%D5%B4%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D6%84%D5%A1%D5%9E%D6%80-%D5%A9%D5%A5%D5%9E-%D5%A3%D5%A5%D6%80%D5%A5%D5%A6%D5%B4%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D4%BE%D5%A1%D5%BC?p=2092028&viewfull=1#post2092028): Ու էս վերջին պատմածս անեկդոտը փաստորեն էդ թեմայում էլ եմ պատմել:oy Հենց հարմար առիթ եմ գտնում, խցկում եմ՝ գնա:))
Նաիրուհի
18.01.2014, 02:00
Գալի հետ պիտի համաձայնեմ այս հարցում, դիակիզումը շատ ավելի պրագմատիկ ու քիչ պաթոսով բան է:
Ընդհանրապես համաձայն չեմ: Նույնիսկ պատրաստվում էի գրել էդ մասին: Ինձ համար դիակիզումը, բացի պրակտիկ լինելուց, միշտ ասոցացվել է ռոմանտիզմի ու պաթոսի հետ`մարմինս այրեն, մեխիրս տան ջրին կամ քամուն, ինձնից ոչինչ չմնա, ևն... :scen
Թաղումը շատ ավելի ոչ պաթոսային է, մի մասի համար` նաև ոչ էսթետիկ. արկղով դնում են հողի տակ, որդերն էլ ուտում են:
Չնայած, անկեղծ ասած, մենակ էն մտքից, թե ինչ խանձահոտ է գալիս մարդու մարմինն այրելուց, ես վատանում եմ ու գերադասում որդերի բաժին դառնալ:
Հ.Գ. Հաճելի է հայտնաբերելը, որ էս հարցի մասին գրեթե չորս տարի առաջ էլ եմ նույն կերպ մտածել, նույնիսկ` նույն բառերով :)
Չէ, ինձ հայկական լաբիրինթոսն է դուր գալիս :(
Մանավանդ էս վերջերս, երբ մի տեսակ «գերեզմանացավ» եմ կպել. գերեզմանոցներում թափառելու անհաղթահարելի ցանկություն եմ ունենում… Մի տեսակ ավելի հետաքրքիր է. տարբեր են, «ուսումնասիրելու» ահագին նյութ կա: Գերեզմանը կարծես մի տեսակ պատմում է իր տիրոջ կամ նրա հարազատների մասին. անհեթեթ կհնչի, բայց մեր գերեզմանոցներում ես կենդանություն եմ զգում, դրա համար էլ չեմ վախենում, իսկ էս նկարին նայեցի ու միանգամից մահվան սառնություն զգացի: Չեմ սիրում էս արտասահմանյան ձևերը. գերեզմաններն էլ են ռոբոտացնում :[
Հա, համ էլ չեմ հասկանում՝ վերջերս ի՞նչ նոր մոդա է սկսվել. բոլորը հանկարծ դիակիզման կողմնակից դարձան: :think
Ես չեմ ուզում, որ ինձ դիակիզեն, ավելին՝ ուզում եմ առանց դագաղի թաղեն, որ ավելի շուտ բնությանը միանամ: Թեկուզ շատ տարիներ հետո բնությունը կարող է բոլորիս մարմինների կարիքն էլ ունենա. իսկ մոխիրն ո՞ւմ է պետք... Միշտ ասել եմ՝ եթե ինձնից մի ծաղիկ էլ բուսնի, ես իմ գոյության արդարացումը գտած կլինեմ: Հա՛, ծառ էլ եմ ուզում...
Չնայած, անկեղծ ասած, մենակ էն մտքից, թե ինչ խանձահոտ է գալիս մարդու մարմինն այրելուց, ես վատանում եմ ու գերադասում որդերի բաժին դառնալ:
Էտ եթե մարդմանդ կրակի վրա տժվժիկ անեն: Բայց դիակիզարանը հենց նրա համար ա, որ հոտ չլինի, վառվելու պրոցեսին ոչ մեկը ներկա չլինի, ամեն ինչ լինի մաքուր ու առանց դաժան հետևանքների: Ժամանակակից դիակիզարանը, դա լուրջ տեխնոլոգիայա, գումարած գեղեցիկ դիզայն և բարձր ջերմաստիճան, առանց սոխ-սխտորի, համեմունքների, ժարիտի հոտի ....
http://www.yuga.ru/media/krem.jpg
Sagittarius
18.01.2014, 02:33
Եթե էս տիպի գերեզմանատներ ունենայինք ու տեղ ունենային, կարող ա և մտածեինք:
http://wbma.images.worldnow.com/images/18729962_BG1.jpg
կայֆն են, չէ՞ :)) աձյալը փռես, պիկնիկ անես:
Ուլուանա
18.01.2014, 12:34
Գա´լ, ինչի՞ դիակիզումից հետո թաղման կարգ չի՞ արվում: Որքան գիտեմ` անում են: Այսինքն էդ սափորն են թաղում էլի:
Իմ իմանալով՝ մեծ մասամբ սափորը չեն թաղում, այլ պահում են տանը։ Համենայնդեպս, ԱՄՆ–ում անձամբ առիթ ունեցել եմ գործ ունենալու էդ երևույթի հետ. թաղման արարողություն չկար, այրում են, հետո սափորը հանձնում հարազատներին, հետն էլ հատուկ փաստաթուղթ են տալիս, որ ճամփորդելու ժամանակ եթե ուզենան հետները վերցնել, խնդիր չառաջանա։
Ընդհանրապես համաձայն չեմ: Նույնիսկ պատրաստվում էի գրել էդ մասին: Ինձ համար դիակիզումը, բացի պրակտիկ լինելուց, միշտ ասոցացվել է ռոմանտիզմի ու պաթոսի հետ`մարմինս այրեն, մեխիրս տան ջրին կամ քամուն, ինձնից ոչինչ չմնա, ևն... :scen
Թաղումը շատ ավելի ոչ պաթոսային է, մի մասի համար` նաև ոչ էսթետիկ. արկղով դնում են հողի տակ, որդերն էլ ուտում են:
Չնայած, անկեղծ ասած, մենակ էն մտքից, թե ինչ խանձահոտ է գալիս մարդու մարմինն այրելուց, ես վատանում եմ ու գերադասում որդերի բաժին դառնալ:
Հ.Գ. Հաճելի է հայտնաբերելը, որ էս հարցի մասին գրեթե չորս տարի առաջ էլ եմ նույն կերպ մտածել, նույնիսկ` նույն բառերով :)
Ժող, ինչի՞ եք խանձահոտի վրա տենց կենտրոնացել։ Ի՞նչ պարտադիր ա դիակիզման պրոցեսին ներկա գտնվել ու խանձահոտը շնչել։ Հնարավոր չի՞ հանձնել դիակիզման ու գնալ՝ առանց արարողությունների։
Իմ իմանալով՝ մեծ մասամբ սափորը չեն թաղում, այլ պահում են տանը։ Համենայնդեպս, ԱՄՆ–ում անձամբ առիթ ունեցել եմ գործ ունենալու էդ երևույթի հետ. թաղման արարողություն չկար, այրում են, հետո սափորը հանձնում հարազատներին, հետն էլ հատուկ փաստաթուղթ են տալիս, որ ճամփորդելու ժամանակ եթե ուզենան հետները վերցնել, խնդիր չառաջանա։
։
Հա՛, այսինքն ստացվում ա, որ եթե դիակիզում չի լինում, թաղման կարգը/արդեն քահանայի արարողակարգը նկատի ունեմ էլի/ պարտադիր մի բան ա, բայց դիակիզման դեպքում՝ կուզեն կանեն, կուզեն չէ;
Մի որոշ ժամանակ առաջ մեր՝ ԱՄՆ-ում բնակվող բարեկամներից մեկը մահացավ , հենց էնտեղ էլ այրեցին դիակը ու սափորով մոխիրը բերեցին ստեղ: Մերոնք գնացել էին էդ արարողությանը: Նոր հարցնում եմ՝ ասում են, որ հա՛մ հոգեհանգստյան արարողություն են արել սափորի, հա՛մ քահանա են կանչել, հետո էլ թաղում: Ոչ մի արարողություն բաց չեն թողել փաստորեն :esim
Փոքրիկ շրջմոլիկ
18.01.2014, 14:36
Ճիտն ասած չգիտեմ եդպիսի բան կա, թե չէ, բայց մտածում եմ կարելի ա ժամկետ սահմանել: Օրինակ տաս տարի և ավել հնություն ունեցող գերեզմանները վերացնել կամ թողնել միայն քարը: Լավ տեղ կազատվի, հարազատների սիրտն էլ չի ցավի :think
Ճիտն ասած չգիտեմ եդպիսի բան կա, թե չէ, բայց մտածում եմ կարելի ա ժամկետ սահմանել: Օրինակ տաս տարի և ավել հնություն ունեցող գերեզմանները վերացնել կամ թողնել միայն քարը: Լավ տեղ կազատվի, հարազատների սիրտն էլ չի ցավի :think
ահա, էլի տարբերակ է, բայց կարծում եմ հարազատները հենց այնպես չեն համաձայնվի այդ հողատարածքը ու գերեզմանը մեկ ուրիշին տրամադրեն: Չգիտեմ ինչի արդեն պատկերացրեցի` ոնց են փող տալիս չգիտեմ ում, որ այդ գերեզմանը ուրիշին չտան:
Մի հատ միամիտ հարց տամ, ժող: 2006-ին ընդունվել է «Հուղարկավորությունների կազմակերպման եվ գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման մասին ՀՀ օրենքը (http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=51828)», նույն տարվա վերջում կառավարության կողմից ընդունվել է նաև որոշում «Հուղարկավորությունների կազմակերպման եվ գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման մասին» հայաստանի հանրապետության օրենքով նախատեսված կարգերը, կանոնները եվ գերեզմանի վկայականի ձեվը սահմանելու մասին (http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=79519)»:
Ուրեմն էս փաստաթղթերը ենթադրում են շատ բաներ, առանձնացնեմ մի քանիսը, որ
1. Հայաստանում կա դիակիզարան
2. Հայաստանում կա աճյունասափորները տեղադրելու համար նախատեսված հատուկ պատ, հուշապատ
3. Որ մահացածի կամ նրա հարազատների ցանկությամբ դիակը կարող է դիակիզվել
Որևէ մեկդ տեղյակ եք, նման բան կա՞ Հայաստանում:
Alphaone
22.01.2014, 03:51
Մի հատ միամիտ հարց տամ, ժող: 2006-ին ընդունվել է «Հուղարկավորությունների կազմակերպման եվ գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման մասին ՀՀ օրենքը (http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=51828)», նույն տարվա վերջում կառավարության կողմից ընդունվել է նաև որոշում «Հուղարկավորությունների կազմակերպման եվ գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման մասին» հայաստանի հանրապետության օրենքով նախատեսված կարգերը, կանոնները եվ գերեզմանի վկայականի ձեվը սահմանելու մասին (http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=79519)»:
Ուրեմն էս փաստաթղթերը ենթադրում են շատ բաներ, առանձնացնեմ մի քանիսը, որ
1. Հայաստանում կա դիակիզարան
2. Հայաստանում կա աճյունասափորները տեղադրելու համար նախատեսված հատուկ պատ, հուշապատ
3. Որ մահացածի կամ նրա հարազատների ցանկությամբ դիակը կարող է դիակիզվել
Որևէ մեկդ տեղյակ եք, նման բան կա՞ Հայաստանում:
ուսանող ժամանակ էս օրենքն անցել ենք, դասախոսս ասաց. «ևս 1 օրենք, որ ձև է և ոչ բովանդակություն»: Ինքը մտքերը ավելորդ պաթոսով էր ձևակերպում, բայց ճիշտ էր ասում մարդը:
էս էլ սենց )))
---------
2020-ին ՀՀ-ում միանգամից 2 դիակիզարան կբացվի: Այդ մասին PanARMENIAN.Net –ի հետ զրույցում հայտարարել է «Բնակչության հատուկ սպասարակում» ՀՈԱԿ-ի տնօրեն Արման Իսկանդարյանը:
«Մենք ուսումնասիրել ենք այդ ոլորտի օրենսդրությունը, օրենքի հետ կապված ոչ մի խնդիր չենք տեսնում: Կան ներդրողներ, որոնց հետաքրքրում է սա, նրանք պատրաստ են գումար ներդնել և դիակիզարան բացել: 2020-ին Հայաստանում 2 դիակիզարան կբացվի»,-ասել է Իսկանդարյանը՝ հավելելով, որ ներդրողներն ուսումնասիրել են հարցը և եկել այն եզրակացության, որ ՀՀ-ում կա նման պահանջարկ:
«Մարդիկ պետք է ընտրության հնարավորություն ունենան: Եվ կարևոր չէ, թե ինչպիսին է այս հարցում եկեղեցու կամ որոշ քաղաքացիների մոտեցումը, մարդիկ պետք է ընտրության հնարավորություն ունենան: Մենք ուեցել ենք դեպքեր, երբ մարդիկ դին տարել են Մոսկվա, այնտեղ հրկիզել են և աճյունի հետ վերադարձել, քանի որ այստեղ դա հնարավոր չէր անել»,-ասել է տնօրենը:
Նա հավելել է, որ դիակիզումը ավանդական հուղարկավորությունից քիչ ծախսեր է պահանջում:
Ըստ Իսկանդարյանի, թաղման ոլորտն իր խնդիրներն ունի: Միայն Երևանում տարեկան 1.8 հա է հատկացվում գերեզմանոցներին, իսկ պաշտոնապես բոլոր 21 գերեզմանոցների ընդհանուր մակերեսը 530 հա է:
«Եվ դա միայն թղթի վրա, ոչ ոքի համար գաղտնիք չէ, որ ոչ պաշտոնապես յուրաքանչյուր գերեզմանոց ավելի շատ տեղ է զբաղեցնում, քան փաստաթղթերում է նշված: Գերեզմանոցը շատ «արագ աճող օրգանիզմ է»,-հավելել է Իսկանդարյանը:
Այժմ Երևանում գերեզմանների համար հողի հատկացումները պաշտոնապես անվճար են՝ հանգուցյալի հարազատները միայն 26,900 դրամ պետք է վճարեն փորելու համար: Սակայն, ըստ տնօրենի, շուտով նախատեսվում է վճարովի դարձնել հողի հատկացումները՝ վերահսկելու համար գերեզմանոցների տարածքի աճը:
«Հողամասերն անվճար են հատկացվում և մարդիկ հաճախ չարաշահում են դա՝ ավելի շատ տարածք զբաղեցնելով, քան անհրաժեշտ է: Հողամասի վաճառքը խնդրի միակ լուծումը կարող է լինել անընդհատ ընդլայնվող գերեզմանատների պարագայում: Այլ տրամաբանական լուծում մենք չենք տեսնում»,-ասել է Իսկանդարյանը:
Մայրաքաղաքում գործող 21 գերեզմանատների ընդհանուր տարածքը 530 հա է: 2019 թվականի դրությամբ Երևան քաղաքում կա 90 պուրակ և զբոսայգի՝ 213 հա ընդհանուր տարածքով: Քաղաքապետարանից ստացված տվյալների համաձայն՝ մայրաքաղաքում գերեզմաններն ավելի շատ տարածք են զբաղեցնում, քան կանաչ տարածքները:
http://panarmenian.net/m/arm/news/275377
Ներսես_AM
26.11.2019, 04:48
Չեմ հիշում էս միտքը որտեղից ա մոտս մնացել, բայց սենց հետաքրքիր բան կարելի ա անել։
Էդ դիակիզարանից հետո որ թաղում են մարդուն, գերեզմանի վրա էլ մի հատ ծառ կարելի ա տնկել։ Արդյունքում համ արհեստական անտառ կարելի ա սարքել, համ էլ գերեզման գնալը մանավանդ ամառվա շոգին տանջանք չի լինի։ Գերեզմանի աշխատողներն էլ կարան էդ սկզբնական ծառերը ջրեն մինչև արդեն իրանք իրանց կաճեն։
Չեմ հիշում էս միտքը որտեղից ա մոտս մնացել, բայց սենց հետաքրքիր բան կարելի ա անել։
Էդ դիակիզարանից հետո որ թաղում են մարդուն, գերեզմանի վրա էլ մի հատ ծառ կարելի ա տնկել։ Արդյունքում համ արհեստական անտառ կարելի ա սարքել, համ էլ գերեզման գնալը մանավանդ ամառվա շոգին տանջանք չի լինի։ Գերեզմանի աշխատողներն էլ կարան էդ սկզբնական ծառերը ջրեն մինչև արդեն իրանք իրանց կաճեն։
Աներձագիցդ :ճ
https://www.akumb.am/showthread.php/56892
Չեմ հիշում էս միտքը որտեղից ա մոտս մնացել, բայց սենց հետաքրքիր բան կարելի ա անել։
Էդ դիակիզարանից հետո որ թաղում են մարդուն, գերեզմանի վրա էլ մի հատ ծառ կարելի ա տնկել։ Արդյունքում համ արհեստական անտառ կարելի ա սարքել, համ էլ գերեզման գնալը մանավանդ ամառվա շոգին տանջանք չի լինի։ Գերեզմանի աշխատողներն էլ կարան էդ սկզբնական ծառերը ջրեն մինչև արդեն իրանք իրանց կաճեն։
Ի դեպ, Հայաստանի որոշ շրջաններում, մասնավորապես՝ Արցախի, Սյունիքի, Տավուշի գյուղերում, ընդունված է եղել գերեզմանի վրա ծառ տնկելը։ Նույնիսկ տարբերակ կար, որ տղա երեխայի ծնվելուց հետո գերեզմանոցում ծառ էր տնկվում, որի տակ էդ մարդը պիտի հետագայում թաղվեր։
Անտառ ստանալու երկարատև, բայց արդյունավետ միջոց է։ Երևի միակ տարբերակն է եղել, որ հայերին համոզեն, որ ոչ իրենց սեփական տարածքում ծառ տնկեն և որոշակի ժամանակ խնամեն :)
Գաղթական
26.11.2019, 12:18
«Բաներ կան, որ չի կարելի» շարքից.
Կոլեգայիս պատմածով..
Իրա բարեկամ ջահել աղջիկ ա մահանում, սաղովի հավաքվում գնում են կրեմատորիա՝ աճյունը վառելու:
Ասում ա՝ որս լացելով, որս լուռ կանգնած ենք, մեկ էլ՝ Girl on a fire երգն ա միանում.....
ՈՒ մարդիկ էշացած իրար են սկսում նայել, իսկ տեղ-տեղ էլ արդեն փրթկոցներ են լսվում...
Հետո պարզվում ա, որ հանճարեղ միտքը հանգուցյալի ծնողներին էր պատկանում՝ իբր թե իր ամենասիրած երգն էր եղել, ուղղակի մտքներով չէր անցել, թե ինչ աստիճանի էդ երգը կրեմատորիայում միացնել չարժի )))
https://youtu.be/J91ti_MpdHA
Ներսես_AM
26.11.2019, 14:53
Աներձագիցդ :ճ
https://www.akumb.am/showthread.php/56892
հա էլի :D