PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : ԵՊՀ. մայր բուհ, թե՞ թյուրիմացություն



Ruby Rue
14.01.2014, 11:17
Գրողը տանի քեզ, ով ԵՊՀ...
Ինչ եկել, չեմ եկել, էս համալսարանս ատամները սրել ու իմ դեմ է ելել, կամ էլ ես՝ իր, ով գիտե: Մինչև անհրաժեշտ փաստաթղթերը հավաքեցի, դարձավ դեկտեմբերի 27ը՝ տարվա վերջին աշխատանքային օրը: Թղթերը տարա համալսարան, որ դրանցից պրծնեմ ու դասախոսների հետ քննությունների մասին խոսեմ: Մի թուղթ էլ դեկանը պիտի ստորագրեր, բայց ես ամբողջ օրը դեկանատի մոտ իրեն սպասեցի՝ ինչպես քյառթու տղան իր ուզած աղջկա քուչում, ու հազիվ հաջողացրի հենց միջանցքում մի ստորագրություն պոկել: Նա զբաղված էր, քանի որ միևնույն ժամանակ, բարձրագույն մաթեմատիկայի ամբիոնում, դասախոսական կազմը սուփրա սեղան էր բացել: Աշխատանքային օր էր ու աշխատանքային ժամ, իսկ ես՝ շտապ գործեր ունեցող ուսանող, բայց իրենց խնջույքը խանգարելն իմ ուժերից վեր էր: Էդպես էլ ոչ որևէ դասախոսի տեսա, ոչ էլ՝ դեկանի հետ խոսեցի, իսկ դեկանատում էլ մուննաթախառն տոնով շրջանցեցին իմ հարցերը:
Բայց արի ու տես, ոչ ոք իմ ու իմ գործերի հավեսը չուներ: Միջազգային կապերի բաժնի ոմն աշխատող մուննաթով թղթապանակիցս մի թուղթ վերցրեց, մնացածն էլ տվեց որ ոմն մեկի քարտուղարուհուն տանեմ: Քարտուղարիուհին էլ՝ պռտված, մի տուփ ծամոն որոճացող շիկահեր էակ մը, բերանով եռանդուն լվացք անելով վերցրեց թղթերն ու բնականաբար իմ հարցերին չպատասխանելով, ինձ գրողի ծոցն ուղարկեց:
Ես ասեմ մշակութային շոկ, դուք հասկացեք՝ անմակարդակություն ու անհարգալից վերաբերմունք:

Ուրեմն, հունվարին քննություններ ունեմ, բայց միջազգային կապերի բաժնի վարիչն ինձ ասաց, որ մտնում է արտասահմանից նոր վերադարձած ուսանողի դրության մեջ ու ինձ մեկ ամիս ավել ժամանակ տվեց, որ քննություններս հանձնեմ: Ես էլ որոշեցի օգտագործել էդ հնարավորությունն ու ավելի լավ պարապել:
Բայց արի ու տես, որ հիմա նույն դեկանատից շուխուր են անում, որ ես պարտավոր էի հունվարի քննություններս հանձնել հենց հունվարին՝ առանց հաշվի առնելու, որ ես ոչ դասախոսների հետ եմ հանդիպել, ոչ դեկանն է ինձ հինգ րոպե ժամանակ հատկացրել, ոչ էլ որևէ խնդիր են լուծել դեկանատում:
Ես հիմա համոզված եմ, որ գնամ նույն միջազգային բաժին, ինձ կասեն, որ հավելյալ ժամանակ չեն տվել ու ես կկանգնեմ խնդրի առաջ, որտեղ միակ մեղավորը ես կլինեմ: Իսկ քննություններն էլ ստիպված կլինեմ հենց հիմա տալ և համապատասխանաբար զրկվել գերազանց գնահատականներից ու անվճար սովորելուց:

Ruby Rue
14.01.2014, 11:29
Թեև ԵՊՀ-ի մասին թեմա գոյություն ունի, բայց այս թեմայում ուզում եմ քննարկել ԵՊՀ-ի՝ մայր բուհին ոչ սազական քաղաքականությունն, ինչպես նաև այն խնդիրները, որոնց դուք եք հանդիպել համալսարանում:
Ես ԵՊՀ-ից բողոքներ ու դժգոհություններ էնքան ունեմ, որ չցանկացա Դժգոհի անկյունը օկուպացնել միայն ԵՊՀ-ի մասին իմ գրառումներով: Դժգոհ Գրառում 1 (http://www.akumb.am/showthread.php/54305-%D4%B4%D5%AA%D5%A3%D5%B8%D5%B0%D5%AB-%D5%A1%D5%B6%D5%AF%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6?p=2411251&viewfull=1#post2411251) և Գրառում 2 (http://www.akumb.am/showthread.php/54305-%D4%B4%D5%AA%D5%A3%D5%B8%D5%B0%D5%AB-%D5%A1%D5%B6%D5%AF%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6?p=2446303&viewfull=1#post2446303):

Նարե91
14.01.2014, 13:30
«Մայր բուհի» պիտակը հաստատ խոչընդոտ չի հանդիսանում, որ ամեն բան տեղը տեղին լինի, ախր ո՞նց կարող ա առհասարակ պետական համակարգում ամեն բան նորմալ լինի… չկա նման բան: Բոլոր պետական համակարգերում էլ էս նույն բանն ա, ոչ միայն ԵՊՀ-ում, ու դա կշարունակվի էնքան, մինչև որ կազմաքանդ չարվի էս համակարգը:

StrangeLittleGirl
14.01.2014, 13:31
«Մայր բուհի» պիտակը հաստատ խոչընդոտ չի հանդիսանում, որ ամեն բան տեղը տեղին լինի, ախր ո՞նց կարող ա առհասարակ պետական համակարգում ամեն բան նորմալ լինի… չկա նման բան: Բոլոր պետական համակարգերում էլ էս նույն բանն ա, ոչ միայն ԵՊՀ-ում, ու դա կշարունակվի էնքան, մինչև որ կազմաքանդ չարվի էս համակարգը:

Նարե ջան, սենց հարցերը ԵՊԲՀ-ում շատ ավելի հեշտ ու առանց գլխացավանքի էին լուծվում ;) Որ Ռուբին էս ամեն ինչը պատմում ա, մազերս բիզ-բիզ են կանգնում: Թե´ ԵՊԲՀ-ում, թե´ հայկական այլ բուհերում վաղուց վերացել են ծամոն ճպճպացնող քարտուղարուհիները: Ես ուղղակի զարմանում եմ, թե ինչու ա ԵՊՀ-ն էդ վիճակում մնացել:

Rammstein
14.01.2014, 13:41
Միանշանակ թյուրիմացություն:
1 տարի սովորել եմ մաթֆաքում, լրիվ կուշտ եմ:

Նարե91
14.01.2014, 13:44
Նարե ջան, սենց հարցերը ԵՊԲՀ-ում շատ ավելի հեշտ ու առանց գլխացավանքի էին լուծվում ;) Որ Ռուբին էս ամեն ինչը պատմում ա, մազերս բիզ-բիզ են կանգնում: Թե´ ԵՊԲՀ-ում, թե´ հայկական այլ բուհերում վաղուց վերացել են ծամոն ճպճպացնող քարտուղարուհիները: Ես ուղղակի զարմանում եմ, թե ինչու ա ԵՊՀ-ն էդ վիճակում մնացել:

Ինքս էլ ԵՊՀ-ի ուսանողուհի եմ ու շատ անգամներ վատ եմ զգացել մուննաթով լցված սպասարկող անձնակազմից: Էնպես, որ երկրորդ անգամ չեմ ուզել մտնել :( Ուրախ եմ լսել, որ մյուս բուհերում էդպես չի:
Բայց այ օրինակ գրադարաններում, հստակ կարող եմ ասել, որ նույն վիճակն է. հիմնականում կյանքից հոգնած զառամյալ մարդիկ են աշխատողները, ովքեր, տպավորություն է ստեղծվում, որ իրենց հետ աշխատավայր են բերում ընտանեկան հոգսերի մի ողջ կույտ: Հարց տալդ էլ չի գալիս, որ դեմքներին ես նայում: Ու ինձ միշտ թվացել ա, որ համակարգն ա մեղավոր:

StrangeLittleGirl
14.01.2014, 13:46
Ինքս էլ ԵՊՀ-ի ուսանողուհի եմ ու շատ անգամներ վատ եմ զգացել մուննաթով լցված սպասարկող անձնակազմից: Էնպես, որ երկրորդ անգամ չեմ ուզել մտնել :( Ուրախ եմ լսել, որ մյուս բուհերում էդպես չի:
Բայց այ օրինակ գրադարաններում, հստակ կարող եմ ասել, որ նույն վիճակն է. հիմնականում կյանքից հոգնած զառամյալ մարդիկ են աշխատողները, ովքեր, տպավորություն է ստեղծվում, որ իրենց հետ աշխատավայր են բերում ընտանեկան հոգսերի մի ողջ կույտ: Հարց տալդ էլ չի գալիս, որ դեմքներին ես նայում: Ու ինձ միշտ թվացել ա, որ համակարգն ա մեղավոր:

Անգամ ԵՊԲՀ գրադարանի աշխատակազմն ա շատ լավը էղել :love Ամերիկյանի գրադարանում էլ են նորմալ մարդիկ: Ինձ թվում ա՝ խնդիրը հենց ԵՊՀ երևույթի մեջ ա: Պետք ա պրոբլեմը քոքից կտրել (ռեկտոր փոխել):

Շինարար
14.01.2014, 14:11
Ես համալսարանից գոհ եմ: Թող էս կարծիքն էլ լինի: Նախ սկսեմ ամբիոնից, սովորելուս ընթացքում ունեցել եմ դժգոհություններ, որ ինչ-ինչ ծրագրերից տեղեկացված չեմ լինում, բայց հիմա կարծում եմ, որ ես ինքս շատ պասիվ ուսանող եմ եղել, չհետաքրքրված, հաճախ քննությունների ժամանակ ոչ ամբիոնի դասախոսները զարմացել են, որ այդպես լավ է պատասխանում տարվա ընթացքում ոչնչով աչքի չընկած ուսանողը, կամ միջանկյալը ամենաբարձր ստացած ուսանողը ես եմ փաստորեն, իրենք ենթադրել են, թե իմ անուն-ազգանուն ունեցողը բոլորովին այլ ուսանող է: Իհարկե, ես մի անգամ նույնիսկ դժգոհությամբ լեցուն բոցաշունչ էլեկտրոնային նամակ ուղարկեցի ամբիոնի վարիչին, բայց էլի եմ ասում՝ հիմա մտածում եմ, որ ամեն ինչ էդքան միանշանակ չէր, ու այդ որոշ դեպքերի մեղավորը նախ և առաջ երևի ես էի:

Դեկանատում ունեինք այդպես ասած մուննաթ աշխատող: Քանի որ ես պասիվ ուսանող էի, երբեք չէի կարող ենթադրել, որ դեկանատի էդ աշխատողը կամ դեկանը ինձ կարող են ճանաչել, բայց առիթ եղավ ինչ-որ կրթաթոշակ նշանակելու, որից ես իմ պասիվության շնորհիվ տեղյակ էլ չէի, իրանք որոշել էին, որ ինձ ներկայացնեն, ու ստացա էդ կրթաթոշակը:

Արդեն հայցորդությանս ժամանակ մի տեսակ մուննաթ վերաբերմունք էի տեսնում ասպիրանտուրայի բաժնում, էն աստիճան, որ մի անգամ էդ կանանցից մեկին ասացի՝ եթե ես Ձեզ ինչ-որ վատություն եմ արել, ներողություն եմ խնդրում: Բայց դա էլ երևի էդ մարդկանց արմատացած ձևն էր, իրանք երևի չէին էլ զգում իրանց ձայնում էդ երանգը: Իսկ ես դա տանել չեմ կարողանում, աշխատանքից, օրինակ, դուրս եմ եկել հենց ղեկավարիս ձայնում ունեցած էդ երանգի համար, որը, վստահ եմ, ինքը նույնիսկ չի էլ գիտակցում: Բայց էն ամենը ինչ կարևոր էր, որ իմանամ, էդ մարդիկ ասում էին ինձ, հուշում, եթե ինչ-որ հարցով դիմում էի, ընդառաջում էին: Երբ հայցորդությունս մի տարով էլ էի ուզում հետաձգեմ, թե ամբիոնում, թե ասպիրանտուրայի բաժնում ինձ հուշեցին, որ նույնիսկ եթե աշխատանքս ավարտած չէ, եթե վստահ եմ, որ մոտակա ամիսներին կհասցնեմ պաշտպանել, էլ պետք չի անիմաստ գումար ծախսել: Բացի էդ՝ էդ ողջ ընթացքում ամբիոնում ինձ լիքը հարցերով են աջակցել, որոշ հարցեր ես վերագրում եմ նաև իմ ղեկավարի ունեցած հարգանքին և բնականաբար նրա համար է արվել, բայց արդյունքն էն ա, որ ես տեսել եմ լավ, կամեցող, ընդառաջող վերաբերմունք:

Էլ չասեմ, որ բոլոր դասախոսները, աշխատակիցները մեզ հետ խոսում էին Դուք-ով, ինչը, օրինակ, վանաձորյան բուհերում ընդունված չէ: Եղբայրս Վանաձորում էր սովորում, դասախոսների հետ խոսում էր դու-ով. երբ փորձում էին պահանջել, որ Դուք-ի անցնի, ասում էր՝ նախ դու անցի Դուք-ի, հետո պահանջի, որովհետև իմ սովորած բուհի օրինակը գիտեր: Ես գիտեմ, որ մեր կրթական համակարգը շատ խնդիրներ ունի, բայց ամեն դեպքում ես մեծ մասամբ ուսանողակենտրոն մոտեցում եմ տեսել:

մարիօ
14.01.2014, 14:37
Մեր համալսարանում ոնց որ բոլորը ուսանողին իրանց թշնամի համարեն` դասախոսներից սկսած, դեկանատի աշխատողներից ու գրադարանավարուհիներից վերջացրած: Մի բառ խոսում ես հետները, նենց մուննաթ-զուննաթ են կապում, որ դու էլ ես ամաչում իրանց բան խնդրելուցդ: Հա' ու ամենաշատը գրադարանավարներին չեմ սիրում, ոնց որ ափսոսեն մարդու գիրք տալ, հետո էլ ասում են, թե չենք կարդում::angry
Դե դասախոսների պահով լռում եմ, լրիվ թքած ունեն ուսանողների վրա, լակոտների պես են վերաբերվում: ՈՒ վապշե` ԵՊՀ, դու աղբ ես::angry

Ruby Rue
14.01.2014, 16:45
Ինքս էլ ԵՊՀ-ի ուսանողուհի եմ ու շատ անգամներ վատ եմ զգացել մուննաթով լցված սպասարկող անձնակազմից: Էնպես, որ երկրորդ անգամ չեմ ուզել մտնել :( Ուրախ եմ լսել, որ մյուս բուհերում էդպես չի:
Բայց այ օրինակ գրադարաններում, հստակ կարող եմ ասել, որ նույն վիճակն է. հիմնականում կյանքից հոգնած զառամյալ մարդիկ են աշխատողները, ովքեր, տպավորություն է ստեղծվում, որ իրենց հետ աշխատավայր են բերում ընտանեկան հոգսերի մի ողջ կույտ: Հարց տալդ էլ չի գալիս, որ դեմքներին ես նայում: Ու ինձ միշտ թվացել ա, որ համակարգն ա մեղավոր:


Մեր համալսարանում ոնց որ բոլորը ուսանողին իրանց թշնամի համարեն` դասախոսներից սկսած, դեկանատի աշխատողներից ու գրադարանավարուհիներից վերջացրած: Մի բառ խոսում ես հետները, նենց մուննաթ-զուննաթ են կապում, որ դու էլ ես ամաչում իրանց բան խնդրելուցդ: Հա' ու ամենաշատը գրադարանավարներին չեմ սիրում, ոնց որ ափսոսեն մարդու գիրք տալ, հետո էլ ասում են, թե չենք կարդում::angry
Դե դասախոսների պահով լռում եմ, լրիվ թքած ունեն ուսանողների վրա, լակոտների պես են վերաբերվում: ՈՒ վապշե` ԵՊՀ, դու աղբ ես::angry

Էս ԵՊՀ-ի գրադարանը մի ամբողջ պատմություն է: Ուրեմն, քննությունների նախօրեին գրադարանում պարապելով ես հասցնում էի իմանալ գրադարանի բոլոր աշխատողների ընտանեկան խնդիրները. տարիքովներն իրենց հարսներից էին բամբասում, երիտասարդները՝ սկեսուրներից ու տալերից: Ես գերտեղեկացված էի նաև հայկական սերիալներից, գիտեի վերջին բամբասանքները Նազենի Հովհաննիսյանի մասին ու տեսնում էի, որ ոչ մի գրադարանի աշխատող գիրք չի կարդում:

Մի անգամ էլ, մի ուրիշ ընթերցասրահի աշխատող ներքնազգեստ էր վաճառում ու էդպես իմացա նաև, թե ում ամուսինը ինչ չափի վարտիք է հագնում: :))

մարիօ
14.01.2014, 16:52
Մի անգամ էլ, մի ուրիշ ընթերցասրահի աշխատող ներքնազգեստ էր վաճառում ու էդպես իմացա նաև, թե ում ամուսինը ինչ չափի վարտիք է հագնում: :))

Մեկ էլ կարելի ա ուտելիքների բաղադրատոմսեր իմանալ իրանցից :D

Անվերնագիր
14.01.2014, 19:57
և գոհ եմ, և դժգոհ:
Գոհ եմ-2.5 տարվա մեջ առանց սովորելու ունեցել եմ ընդամենը 2 լիկվիդ :)):
Դժգոհ եմ-դժգոհ եմ

մարիօ
14.01.2014, 21:17
և գոհ եմ, և դժգոհ:
Գոհ եմ-2.5 տարվա մեջ առանց սովորելու ունեցել եմ ընդամենը 2 լիկվիդ :)):
Դժգոհ եմ-դժգոհ եմ

Լիկվիդներով լիներ, մենք ընդհանրապես չէինք բողոքի, բայց դե հարցը լրիվ ուրիշ է :(

Անվերնագիր
14.01.2014, 21:35
Լիկվիդներով լիներ, մենք ընդհանրապես չէինք բողոքի, բայց դե հարցը լրիվ ուրիշ է :(

Ընդհանրապես ուսման վերբերյալ իմ պատկերացումները այսպիսին են` Կոմիքս վ ստուդիու

http://mtrpl.ru/wp-content/uploads/2013/09/gr-1.png
http://mtrpl.ru/wp-content/uploads/2013/09/gr-2.png
http://mtrpl.ru/wp-content/uploads/2013/09/gr-3.png
http://mtrpl.ru/wp-content/uploads/2013/09/gr-4.png

Նաիրուհի
14.01.2014, 22:55
Երբ զգում են, որ իրենցից ինչ-որ բան է կախված, որ քեզ համար կարևոր է, հետները խոսել չի լինում (հիմնականում)։ Դա կարող եմ պնդել և´ դեկանիս, և´ մագիստրատուրայում մեր ամբիոնի վարիչի, և´ լիքը այլ մարդկանց օրինակով։ Վերջերս դեկանին մոտեցա՝ խնդրելով, որ մի երաշխավորական նամակ գրի ինձ համար (բնականաբար ինքը չէր գրելու, միայն ստորագրելու էր), ասաց, որ ինքն իրավունք չունի ինձ որևէ թուղթ տալ :lol որովհետև ես այլևս ուսանող չեմ։

Դրա փոխարեն հրաշալի դեկանատ ունեինք՝ հրաշալի ուսանողակենտրոն աշխատողներով։ Չնայած նրան, որ շատ պրոբլեմատիկ ուսանող եմ եղել, ոչ մի անգամ մուննաթով չեն խոսել հետս։

Իսկ վերին օղակներն ընդհանրապես :[ են, ներառյալ մագիստրատուրայի և ասպիրանտուրայի բաժինները։ Իրենք տեղյակ չեն անգամ իրենց բաժնին առնչվող վերջին որոշումներից, դեռ մի բան էլ էնպես են խոսում հետդ, որ երկորդ անգամ մոտենալ չես ուզում։

Ես էլ եմ կարծում, որ դրա լուծման առաջին քայլը սովետաբույր (ամենավատ իմաստով) ռեկտորին փոխելն է, հին կադրերին պատասխանատու պաշտոններից զրկելը կամ նրանց «իշխանությունը» սահմանափակելը, եթե դա նրանց մասնագիտական որակներով չի պայմանավորված, մեկ էլ ջահել քարտուղարուհիների գրեթե ողջ՝ ԽԾԲ-ով ու սիլիբիլիներով կազմավորված կաստայի վերացումն ու բարեհամբույր, գործից գլուխ հանող ու իրենց ամենակարող չերևակայող աշխատողների նշանակումը։

մարիօ
15.01.2014, 01:40
Ընդհանրապես ուսման վերբերյալ իմ պատկերացումները այսպիսին են` Կոմիքս վ ստուդիու

http://mtrpl.ru/wp-content/uploads/2013/09/gr-1.png
http://mtrpl.ru/wp-content/uploads/2013/09/gr-2.png
http://mtrpl.ru/wp-content/uploads/2013/09/gr-3.png
http://mtrpl.ru/wp-content/uploads/2013/09/gr-4.png

This is Armenia :D Շատերի մոտ է այդպես:

Ներսես_AM
15.01.2014, 06:12
Եկա Ռուբիի վերքերին աղ ցանեմ։ :unsure

Ծանոթացեք Ֆիզֆակի դեկան պրն․ Ավագյանը, էն մեկի անունն էլ մոռացել եմ, չեմ կարողանում հիշել։ Որ թողնես մեծ–մեծ կփրթեն ֆիզֆակը ԵՊՀի ամենաթյուն ֆակուլտետն ա, եսիմ քանի ակադեմիկոս, մի ղուրուշ դոկտորներ, անթիվ–անհամար թեկանծումեր են աշխատում։ ՈՒմ ա պետք, որ իրանց մարդավարի պահել էլ չգիտեն։ Այ քաքլան դե արի ու մի ասա, վաղն էլ քո գլխին մի բան կսարքեն, գնա‎լու ես էդ լրատվամիջոցներին խնդրես, որ գան լուսաբանեն։ Արդարության համար պիտի նշեմ, որ Ավագյանը լավ մարդ ա, ու էստեղից էլ երևում ա, որ ինքն էլ չի ուզում, բայց հաստ ռեկտորի ձեռը քաքն ա ընկել։ Մարդ ռեկտորին նայում ա միանգամից հասկանում ա, որ դա կոնֆերենց դահլիճը բուֆետ սարքելուց բացի ուրիշ ոչ մի բանի ընդունակ չի։


https://www.youtube.com/watch?v=wBk9WxaroF8

Տրիբուն
15.01.2014, 09:41
Եթե էսօր Հայաստանում գիտություն-կրթություն պրոբլեմին կոմպլեքս նայենք, առանց մասնավորեցնելու ԵՊՀ, ԵՊԲՀ, ՀՊՏՀ թե մի ուրիշ բան, ապա ընդհանուր առմամբ ՀայԿոպի պահեստի կամ չորրորդ սոֆխոզի մակարդակի ա ամեն ինչ, Տարոնի պաշտպանությունը վկա:

մարդագայլուկ
13.04.2014, 17:57
Միանշանակ թյուրիմացություն:
Շատ բան կգրեի էս թեմայով, բայց ավելի լավ ա դրա տեղը գնամ դիպլոմայինս գրեմ, որ էս մի դարդից էլ պրծնեմ ու փասափուսես վերջնականապես հավաքեմ էս համալսարանից :))

John
13.04.2014, 18:45
Միանշանակ թյուրիմացություն:
Շատ բան կգրեի էս թեմայով, բայց ավելի լավ ա դրա տեղը գնամ դիպլոմայինս գրեմ, որ էս մի դարդից էլ պրծնեմ ու փասափուսես վերջնականապես հավաքեմ էս համալսարանից :))

գրեք, գրեք դիպլոմայիններդ, ավարտեք… ես էլ տեսնեմ կստացվի՞ առանց դիպլոմային գրելու ավարտել թյուրիմացությունը :P :D

մարիօ
13.04.2014, 20:48
Էս անտեր ԵՊՀ-ի պատճառով արդեն մի քանի օր ա լավ հավեսով կրակի մեջ եմ ընկել, չեմ կարողանում դուրս գալ: :[ Էլ չգիտեմ՝ ինչ անեմ :(

laro
13.04.2014, 20:58
ԵՊԲՀ-ից ես գոհ եմ. ճիշտ ա դեկանատի աշխատողներին չեմ սիրում, որովհետև եղել ա, որ գնացել եմ տեղում չի եղել Ա. Վ.-ն, բայց դեկանի, ռեկտորի հետ նման խնդիրներ երբեք չեմ ունեցել. միշտ տեղում են, միշտ հասանելի :)) Ու պատշաճ կերպով ընդունում են: Ռուբի ես զարմացած եմ: Գրադարանի աշխատողներն էլ են լավը, մուննաթ դեմքեր չեն, ծամոն ճտտացնողների էլ չեմ հանդիպել ....

StrangeLittleGirl
13.04.2014, 22:21
ԵՊԲՀ-ից ես գոհ եմ. ճիշտ ա դեկանատի աշխատողներին չեմ սիրում, որովհետև եղել ա, որ գնացել եմ տեղում չի եղել Ա. Վ.-ն, բայց դեկանի, ռեկտորի հետ նման խնդիրներ երբեք չեմ ունեցել. միշտ տեղում են, միշտ հասանելի :)) Ու պատշաճ կերպով ընդունում են: Ռուբի ես զարմացած եմ: Գրադարանի աշխատողներն էլ են լավը, մուննաթ դեմքեր չեն, ծամոն ճտտացնողների էլ չեմ հանդիպել ....

Լարո, էս թեման ԵՊՀ-ի մասին ա :)) Նորություն չի, որ էս տեսանկյունից ԵՊԲՀ-ն ԵՊՀ-ից լավն ա: Բայց դե մեկ ա նա էլ մի բան չի:

laro
13.04.2014, 22:28
Լարո, էս թեման ԵՊՀ-ի մասին ա :)) Նորություն չի, որ էս տեսանկյունից ԵՊԲՀ-ն ԵՊՀ-ից լավն ա: Բայց դե մեկ ա նա էլ մի բան չի:
Հա մեկ էլ «վարձի ձյոձյան » ամեն անգամ նենց ա հաշվեհամար տալիս ոնց որ հազար տարի իրան պարտք էի....
Բան չունեմ ասելու ԵՊԲՀ-ն էլ եսիմինչ չի, բայց որ ռեկտորը միջանցքում ստորագրություն տա ու էդքան քաշքշուկի մեջ ընկնի մարդը քննությունների համար, ԴԵՌ չեմ տեսել:

մարդագայլուկ
13.04.2014, 23:25
Ռեկտոր :o Նույնիսկ այդպես: Իսկ մեր ռեկտորը մեզ համար ոնց որ անհասանելի գագաթ լինի: Չնայած մյուս կողմից էլ երևի տենց ավելի լավ ա, որովհետև իրա հավերժ մուննաթ ռոժից մարդու սիրտ ա խառնում: Ու վաբշե էս համալսարանը ոնց որ մուննաթի, դիլետանտության, պլագիատի ու սպառնալիքների վրա հիմնված լինի:
Մեր գրեթե բոլոր դասագրքերը հիմնականում ստեղից ընդեղից թխած են, ու մեծամասամբ ինչ-որ ռուսական ոչ վստահելի աղբյուրներից, կարդում ես` բան էլ չես հասկանում: Աղբյուրները ընդանհրապես չեն նշում: Էսքան ժամանակ իմ հանդիպած միակ գիրքը, ուր աղբյուրը նշված ա եղել մեր դեկանի գիրքն էր, էն էլ աղբյուրը, ուշադրությու՛ն, վիքիպեդիան էր :))
Համալսարանի շուրջբոլորը ֆռֆռում են կուրսային.ամ-ի թռուցիկներ բաժանող մարդիկ, հաճախ իրենց հայտարարությունները մեծ մեծ տառերով կպցնում են հենց համալսարանի պատերին: Դասախոսները լսարան մտած-չմտած միանգամից վրա են տալիս` «քննությանը ոչ մեկիդ չեմ դնելու» կարգի սպառնալիքներով ու իրանց «հեղինակած» գրքերը ուսանողների վրա նաղդել փորձելով: Դասերը հիմնականում ահավոր ձանձրալի են, ոչ պրոդուկտիվ, մեծ մասամբ ժամանակի կորուստ: Ու էլի լիքը-լիքը բաներ, որ հավես չկա գրելու:

Իհարկե լուսավոր կետեր էլ են հանդիպում, բայց շատ հազվադեպ: Ինձ թվում ա հենց էդ լուսավոր կետերի շնորհիվ ա, որ ես էսքան ձգել եմ :Ճ

Mr. Annoying
05.07.2014, 00:03
Մենք հիմա ինչ ասես կարող ենք գրել մայր բուհի մասին, ինչքան ասես կարող ենք փնովել, բայց եկեք չմոռանանք, որ մայր բուհում տիրող մթնոլորտը մեր հանրության արտացոլանքն ա ՝ այդ թվում մեր: Խոստովանեք, քանի՞ անգամ եք արտագրել: Ի՞նչն էր ձեզ ստիպում, գնահատականը՞: Այնինչ կարող էիք արժանապատիվ պահել ձեզ: Վա՜յ, մոռացել էի որ այդ բառը իմաստազրկվել ա մեր մեջ :)

AniwaR
05.07.2014, 00:29
Ես դժբախտություն եմ ունեցել ֆրանսիական համալսարանի բակալավրն ավարտելուց հետո ԵՊՀ-ում հեռակա մագիստրատուրայում սովորել:

Երեխեք, ամեն ինչին կպած ինքներդ հետևեք ու աշխատեք ձեզ ինչ ասում են, ՏՊԱԳԻՐ կանոնակարգերով ճշտել:

Օրինակ՝ մի անգամ մեզ ԱԴՄԻՆԻՍՏՐԱՑԻԱՅԻՑ ասում են. «Եթե ուզում եք, կարող եք էսօրվա քննությունը հանգիստ լիկվիդ թողնել. կարգը վերջերս փոխվել է, դուք էլ վարձ տալու խնդիր չունեք, ու ոչ մի տարբերություն չի լինելու»:

Գալիս է լիկվիդի օրը, գերազանց պատասխանում եմ, դասախոսը կեսից ընդհատում է, ասում է՝ կներես, 17-ից ավել չեմ կարող դնել, որովհետև ինձ մոտ գնահատականների թերթիկի վրա (որը հետագայում համակարգիչն ա կարդում) 17-ից ավել նշանակելու տեխնիկական հնարավորություն պարզապես չկա: Եթե քննության հիմնական օրը գայիր, քեզ մեխանիկորեն 20 էի նշանակելու...

Ու նմանատիպ հարյուրավոր պատմություններ: Ինձ էդպես էլ իմ ուզած տեղը պրակտիկայի չնշանակեցին՝ չնայած այն բանին, որ ամիսներ առաջ իրենց համարյա ԲՌՆԱԲԱՐՈՒՄ էի՝ ասելով, որ ԿՈՆԿՐԵՏ ԷՍԻՆՉ ՏԵՂՆ ԵՄ ՈՒԶՈՒՄ, ինձ ինֆորմացիա տվեք, թե ինչ պետք է անեմ, ինչ է հարկավոր անել, ինձ հանգստացնում էին, ասում էին գնա բալիկ ջան, մենք էդ կազմակերպության հետ պայմանագիր ունենք, քեզ մեխանիկորեն էնտեղ կընդունեն: Գալիս է պրակտիկա գնալու օրը, զանգ հեռախոսիս. Անի, ափալ-թափալ ինչ-որ քնձռոտ տեղ ընտրի, մենք տեղյակ չէինք, որ էդ հիմնարկ չես կարող մեխանիկորեն գնալ...

Էլ որ մեկն ասեմ... Որ դասախոսները մոռանում էին, որ տվյալ օրը քննություն կա նշանակված, արդեն սովորական բան էր դառել: Ֆրանսիականում 15 րոպե նշանակված ժամից ուշանում էինք, ներս չէին թողնում... Փոխարենը՝ հստակ գիտեիր ինչ պետք է անես, երբ ու ինչպես: Տարվա սկզբից պլաններդ կարող էիր կազմել մինչև տարվա վերջ: Իսկ ԵՊՀ-ում արկածներն անպակաս էին:

Mr. Annoying
18.02.2017, 04:11
Վայ ԵՊՀ, վայ: Ես 1-ին կուրսում եմ մագիստրատուրայի: Բակալավրում ֆիզֆակը տանելի էր իրա ամեն ինչով, հիմա՝ չէ: Մի միջադեպ էսօրվանից. լսարանում կանգնած էինք կուրսեցիներով, զանգը տվել էր, դասախոսը մի քիչ ուշ մտավ: Մտավ, կուրսեցուս բրդեց, ինձ նայեց, ասում ա նստե՛ք, բրդոտ: Թարս նայեցի վրեն, ասեցի ի՞նՇ բրդոտ: Ասում ա հա ի՞նչ, բրդո՞տ չես՝ գլխիդ ու երեսիդ լիքը մազ կա: Կոռեկտ պահեցի ինձ, բայց մուննաթով նստեցի: Աղջիկներին ասում ա՝ էս գերազանգի՞կ ա, ասին հա: Ասեցի կուզե՞ք էս բլոտի սեղանի վրա խաղացողներից լինեի, թե՞ նախընտրում եք թրաշ: Ասում ա ինքը չի նախընտրում ոչ մի բան էլ, ասեցի ուրեմն պետք չէր տենց խոսել: Բան չասեց:

Առաջին կոնտակտը վատն էր, բայց շարունակությունը գերազանցեց բոլոր սպասելիքները: Ասում ա առարկայի անունը անհասկանալի անուն ա, ինքն էլ չի հասկանում, ասում ա ասեք ինչ պատմեմ, կպատմեմ: Բա: Չկա ծրագիր, ընգեր, չկա: Ի՞նչ ծրագիր: Մի խոսքով, արեց իրա դասը, բայց դե դա վերջը չէր: Պիտի շուտ դուրս գայի, պիտի մարդ տեսնեի: Խնդրեցի, որպես նորմալ մարդ, պիտի որ ադեկվատ դրսևորեր իրան, մանավանդ տենց սկզբից հետո տենց մեղմ եմ մոտենում: Թողեց, ասում ա հեռախոսդ վերց, գնա: Հետո էլ՝ հաջողություն Մուրացան, ինքն էլ չէ՞ քո նման թրաշ ուներ: Մուրացան անո՞ւնն էր, թե՞ ազգանունը: Ասեցի գրական կեղծանունն է, նույն կերպ ինչպես Նար-դոսը, Րաֆֆին և ուրիշ հայտնիները: Ու դուռը հետևիցս փակեցի: Գնացի: Ու ահավոր լարված էի սաղ օրը:

Սա օրվա 2-րդ միջադեպն էր: Առաջինը եղավ առավոտյան: Մտանք լսարան, որը 1-ին հարկում ա: Սովորաբար էդ լսարանում անում են դասեր վատ, թույլ խմբերը: Իրանք չգիտեմ սովորաբար ոնց են դաս անում, բայց էսօր հայտնաբերեցի, որ սեղանը կոտրած ա, գետնին լիքը ծխախոտի մնացորդներ էին: Ահավոր նյարդային էի, լիքը բան եմ ասել, ու պատերին հարվածելով գնացի դեկանատ մուննաթի, հետո թարգեցի, հանգստացա, իջա:

Համալսարանը սկում ա: Չգիտեմ, վերջին շրջանի շփումներս են պատճառը, թե կուտակված նեգատիվը, բայց չկա փրկություն էս ֆորմատում: Յախք, յախք, յախք:

Յոհաննես
18.02.2017, 04:17
ԵՊՀ-ի միակ փրկությունը... հմմմմմ.....խույ,չկա։

Յոհաննես
28.05.2019, 00:12
Հեչ որ չէ,մենակ Արամ Վարտիկյանի նման դասախոս ունենալու համար արժեր ԵՊՀ ընդունվել,dead poets society-ին նայելուց չէի հավատում,որ մի օր տենց հզոր դասախոս մեզ կռաստվի,բայց ես սխալվեցի:Դ

Chuk
28.05.2019, 00:54
Հեչ որ չէ,մենակ Արամ Վարտիկյանի նման դասախոս ունենալու համար արժեր ԵՊՀ ընդունվել,dead poets society-ին նայելուց չէի հավատում,որ մի օր տենց հզոր դասախոս մեզ կռաստվի,բայց ես սխալվեցի:Դ

Յահ քո, Արամը դասախո՞սդ ա:
Կարամ մի օր կազմակերպեմ, միասին գարեջուր խմենք :ճ

Յոհաննես
28.05.2019, 03:04
Յահ քո, Արամը դասախո՞սդ ա:
Կարամ մի օր կազմակերպեմ, միասին գարեջուր խմենք :ճ

Ես քեզ սիրում եմ Չուկ :love

Յոհաննես
27.02.2020, 22:18
Հեչ որ չէ,մենակ Արամ Վարտիկյանի նման դասախոս ունենալու համար արժեր ԵՊՀ ընդունվել,dead poets society-ին նայելուց չէի հավատում,որ մի օր տենց հզոր դասախոս մեզ կռաստվի,բայց ես սխալվեցի:Դ

Ճանաչեք լավերին

https://youtu.be/MyRY7fs9SJw

Chuk
27.02.2020, 22:25
Ճանաչեք լավերին

https://youtu.be/MyRY7fs9SJw

Արյա, ես քեզ խոստացել էի հետը խմոցի կազմակերպել ))

Յոհաննես
28.02.2020, 00:20
Արյա, ես քեզ խոստացել էի հետը խմոցի կազմակերպել ))

Ոչինչ չի մոռացվել :P :D