Baltazar
21.10.2013, 18:55
Երկու հոգի հեռուստատեսության տաղավարում վիճում էին: Նրանցից մեկը բղավում էր.
- Ուրեմն հիմա ինձ լսի: Ինձ խաբող էսքան վախտ չի ծնվել: Եթե էսօր էտ փողերը չեն էղել, ոտերդ կջարդեմ , էղա՞վ արա: Լռիվ քեզ առար, անցար:
Հեռվից լսվեց ռեժիսյորի ձայնը.
-Հրաչ, 10 վայրկյանից սկսում ենք եթերը: Էտ հարիֆին ասա՝ թող գնա:
Հրաչը շարունակում էր բղավել.
- Դավայ, հելար ստից:
Անծանոթը հեռացավ բեմից: Հրաչը դեմքի արտահայտությունը փոխեց , նայեց տեսախցիկին և սկսեց իր սովորական ճառը.
- Բարի երեկո, հարգելի հեռուստադիտողներ : A-tv-ի եթերում երկրի ամենասկադնալային թոկ շոուն է: Այսօր մենք խոսելու ենք Վերին Բփռեջ գյուղում տեղի ունեցած միջադեպի մասին: Այնտեղ Մանուշակ անունով մի կին իսկական իրարանցում է առաջացրել համագյուղացիների շրջանում: Նա սիրավեպեր է ունեցել գյուղի մի քանի տղամարդկանց հետ, որոնց արդյունքում նրանց ընտանիքները քանդվել են: Մեր առաջին հյուրը Վերին Բփռեջ գյուղի բնակիչ, գործազուրկ Սլավիկն է:
Տաղավարում հայտնվեց Սլավիկը` ձեռքին տոպրակ: Նա հանեց կոշիկները ու ոտաբոբիկ մոտեցավ հաղորդավարին՝ բարևելով նրան.
- Բարև նաչալնիկ ջան, էս էլ քեզ իմ կողմից նվեր:
Սլավիկը տոպրակից հանեց սպիտակ նյութով բանկան ու տվեց հաղորդավարին:
- Սա ի՞նչ է: Գյուղի տնական մածու՞ն է ,- հարցրեց հաղորդավարը:
- Չէ ապո, էսի մայոնեզ ա: Ներքևի սուտի մառկետից մի քանի պաշկա առա , ճզմեցի էս բանկի մեջ:
Հաղորդավարը ձեռքը տարավ տոպրակի մեջ և այնտեղից հանեց մեկ այլ դեղնավուն բանկա:
- Իսկ սա մե՞ղր է:
- Չէ , ես քո ցավը տանեմ, էս քո համար չի. էսի անալիզներս ա : Պտի վաղը տանեմ քաղքի հոսպիտալ:
Սլավիկը տեղավորվեց հարմարավետ բազկաթոռին:
- Սլավիկ, կպատմե՞ք գյուղում տեղի ունեցածի մասին:
- Պրիզ:
- Սլավիկ, ասում եմ ` կպատմե՞ք դեպքի մասին:
- Պրիզ:
- Սլավիկ, չե՞ք հասկանում` ինչ եմ ասում:
- Պրիզ:
- Ի՞նչ պրիզ: Ի՞նչ եք անընդհատ պրիզ ասում:
- Ինչի էս պոլե չուդեսը չի՞: Էս չուդեսը չի՞:
- Վայ հորս ... պարոն Սլավիկ, սա "կիսաբաց լուսամուտներ" հաղորդումն է :
- Հաաա ... ես ձեր ցավը տանեմ: Սպասի զանգեմ կնգաս: Ալո ... կնիկ, տելեվիզռը միացրեք: Էս էն կիսաբացի լուսաբացը հաղորդումն ա ... էն ֆիկստուլ գյադեն, որ վարում ա: Էն որ վեշնի սադախլոից առած կաստյում շլվար ա հագնում:Հա-հա, հենց ինքը :
- Լավ, անցնենք հաղորդման բուն թեմային: Պարոն Սլավիկ, դուք Մանուշակի հետ քնել ե՞ք:
- Հա ոնց չեմ քնել: Էրեխա վախտ ճամբարում Մանուշակի հետ ոտ ու գլուխ քնում էինք:
- Չէ , ճիշտ չհասկացաք: Ո՞նց ավելի պարզ ասեմ ... Դուք Մանուշակի հետ շնացել ե՞ք:
- Հա , շնացել եմ: էրկու օր առաջ գյուղապետարանի մոտ իրան տեսա, շան տեղ չդրեցի:
- Իմ ունեցած տեղեկություններով Ձեր գյուղի տղամարդիկ Մանուշակին բավականին թանկարժեք նվերներ են անում:
- Հա անում են: Օրինակ էն մեր ղասաբը` Մոսոն, ռակուշկա էր նվիրել: Յանի նամյոկ ա անում, որ Մանուշակի ականջներն իրան դուր են էկել: Էն մեր գեղի տրակտորիստը` Թորգոմը, պամադայա նվիրել. սա էլ նամյոկ ա անում իրա նվերով , որ Մանուշակի շուրթերն են իրան դուր էկել:
- Իսկ Դուք ի՞նչ եք նվիրել, պարոն Սլավիկ:
- Ես էրկու բանկա կաթ եմ նվիրել:
- Հասկանալի է: Պարոն Սլավիկ, Մանուշակը տղա ունի: Դուք նրան ճանաչում ե՞ք:
- Հա, ոնց չեմ ճանաչում: Էտ էրեխեն ոնց որ գազի ամսական վճարի թուղթ լինի:
- Ինչու՞:
- Ով տենում , քրֆում ա:
- Լավ, իսկ Մանուշակը գյուղի տղամարդկանցից ու՞մ հետ է բոլորից մոտիկ:
- Հաա, Մանուշակը մոտ ա Ճիպոտ Վաղոյի հետ:
- Ո՞վ է, Ճիպոտ Վաղոն:
- Ճիպոտ Վաղոն մեր գեղում, էն էրեվանցիքդ ո՞նց եք ասում, հա թաղային թյուրիմացություն ա:
- Երևի նկատի ունեք` թաղային հեղինակություն:
- Հա , հենց էտ դրանից ա: Մեր գեղի կրյոստնի մեռզավեցն ա:
- Крестный отец-ը:
- Հա հա : Վաղոն ու Մանուշակը հմի իրար հետ են: Էս Վաղոն Մանուշակին խոստացել ա, որ հետը կամուսնանա, տղուն կորդեգրի, Մանուշակի դոմիկը ռեմոնտ կանի, բախչեն կմշակի: Մանուշակն էլ միամիտ-միամիտ սպասում ա , որ Վաղոն իրա խոստումները կկատարի: Էն էլ առը հա քեզ , թե մի բան կանի:
-Ինչու՞:
-Որտև Վաղոն հանրապետական ա: Ու ասեմ քեզ ` շատ լկտի, խուժան գյադայա էտ Վաղոն: Քանի վախտ առաջ էկել ա , ասում ա՝ կնգադ էրկու ամսով տուր, տանեմ հնձեմ, այ էս այֆոն չորսը կնվիրեմ քեզ,- ասաց Սլավիկը՝ գրպանից հանելով այֆոնը:
- Պարոն Սլավիկ, Դուք Մանուշակի հետ վերջերս ոչ մի շփում չե՞ք ունեցել:
- Ունեցել եմ, ինչ մեղքս թաքցնեմ: Ինտերնետի միջումը` ադնակվասնիկ սայթում, էջ ունեմ: Որ կվասնիկով փնտրտուք տաս, գրես սլադկի խուլիգան 27, իմ էջը կբերի: Սենց մուսկուլոտ կյաժ, չախկալ տղու նկար ա: Էտ ես եմ: Ուրեմ էտ էջով մտել եմ, Մանուշակին գռեհիկ , լկտի բաներ եմ գրել: Անհարմար եմ զգում սկի հիմիկ ասեմ:
- Օրինակ, ի՞նչ եք գրել :
- Ախր շատ գռեհիկ ա է: Ես ադաթավոր, հարգված մարդ եմ: Բայց պիտի ասեմ :Գրել եմ ` ուզում եմ քեզ այս աստղազարդ երկնքի տակ ամուր գրկել: Հետո ավելի վատ բան եմ գրել: Գրել եմ ` այս մշուշոտ երեկոյին ուզում եմ կողքս լինես և քո ձեռքը ջերմորեն բռնեմ: Այ սենց խուժանական բաներ եմ գրել: Հիմա ամոթից գետինն եմ մտնում:
- Իսկ ի՞նչ պատասխանեց Մանուշակը Ձեր նամակին:
- Ասավ` արի մոտս, իմ չքնաղ արքայազն: Ես էլ ափալ -թափալ հելա Մանուշակենց տուն: Գնացի իրանց տուն, թուշս կծեց:
- Դուք քիչ առաջ ասում էիք, որ Մանուշակի հետ հարաբերություններ չեք ունեցել:
- Ապո, Մանուշակը չկծեց է թուշս: Իրա շունը հայաթում կապած էր, հարձակվեց վրես , ձախ թուշս կծեց. մինչև հիմա չեմ կարում նորմալ նստեմ:
- Հարգելի հեռուստադիտողներ, մեր հաղորդումը շարունակվում է: Այս պահին առաջարկում եմ տաղավար հրավիրել Վերին Բփռեջ գյուղի հովիվ Գառնիկին:
- Հա, շատ իմաստուն մարդ ա Գառնիկը, - նկատեց Սլավիկը:
- Ուրեմն հիմա ինձ լսի: Ինձ խաբող էսքան վախտ չի ծնվել: Եթե էսօր էտ փողերը չեն էղել, ոտերդ կջարդեմ , էղա՞վ արա: Լռիվ քեզ առար, անցար:
Հեռվից լսվեց ռեժիսյորի ձայնը.
-Հրաչ, 10 վայրկյանից սկսում ենք եթերը: Էտ հարիֆին ասա՝ թող գնա:
Հրաչը շարունակում էր բղավել.
- Դավայ, հելար ստից:
Անծանոթը հեռացավ բեմից: Հրաչը դեմքի արտահայտությունը փոխեց , նայեց տեսախցիկին և սկսեց իր սովորական ճառը.
- Բարի երեկո, հարգելի հեռուստադիտողներ : A-tv-ի եթերում երկրի ամենասկադնալային թոկ շոուն է: Այսօր մենք խոսելու ենք Վերին Բփռեջ գյուղում տեղի ունեցած միջադեպի մասին: Այնտեղ Մանուշակ անունով մի կին իսկական իրարանցում է առաջացրել համագյուղացիների շրջանում: Նա սիրավեպեր է ունեցել գյուղի մի քանի տղամարդկանց հետ, որոնց արդյունքում նրանց ընտանիքները քանդվել են: Մեր առաջին հյուրը Վերին Բփռեջ գյուղի բնակիչ, գործազուրկ Սլավիկն է:
Տաղավարում հայտնվեց Սլավիկը` ձեռքին տոպրակ: Նա հանեց կոշիկները ու ոտաբոբիկ մոտեցավ հաղորդավարին՝ բարևելով նրան.
- Բարև նաչալնիկ ջան, էս էլ քեզ իմ կողմից նվեր:
Սլավիկը տոպրակից հանեց սպիտակ նյութով բանկան ու տվեց հաղորդավարին:
- Սա ի՞նչ է: Գյուղի տնական մածու՞ն է ,- հարցրեց հաղորդավարը:
- Չէ ապո, էսի մայոնեզ ա: Ներքևի սուտի մառկետից մի քանի պաշկա առա , ճզմեցի էս բանկի մեջ:
Հաղորդավարը ձեռքը տարավ տոպրակի մեջ և այնտեղից հանեց մեկ այլ դեղնավուն բանկա:
- Իսկ սա մե՞ղր է:
- Չէ , ես քո ցավը տանեմ, էս քո համար չի. էսի անալիզներս ա : Պտի վաղը տանեմ քաղքի հոսպիտալ:
Սլավիկը տեղավորվեց հարմարավետ բազկաթոռին:
- Սլավիկ, կպատմե՞ք գյուղում տեղի ունեցածի մասին:
- Պրիզ:
- Սլավիկ, ասում եմ ` կպատմե՞ք դեպքի մասին:
- Պրիզ:
- Սլավիկ, չե՞ք հասկանում` ինչ եմ ասում:
- Պրիզ:
- Ի՞նչ պրիզ: Ի՞նչ եք անընդհատ պրիզ ասում:
- Ինչի էս պոլե չուդեսը չի՞: Էս չուդեսը չի՞:
- Վայ հորս ... պարոն Սլավիկ, սա "կիսաբաց լուսամուտներ" հաղորդումն է :
- Հաաա ... ես ձեր ցավը տանեմ: Սպասի զանգեմ կնգաս: Ալո ... կնիկ, տելեվիզռը միացրեք: Էս էն կիսաբացի լուսաբացը հաղորդումն ա ... էն ֆիկստուլ գյադեն, որ վարում ա: Էն որ վեշնի սադախլոից առած կաստյում շլվար ա հագնում:Հա-հա, հենց ինքը :
- Լավ, անցնենք հաղորդման բուն թեմային: Պարոն Սլավիկ, դուք Մանուշակի հետ քնել ե՞ք:
- Հա ոնց չեմ քնել: Էրեխա վախտ ճամբարում Մանուշակի հետ ոտ ու գլուխ քնում էինք:
- Չէ , ճիշտ չհասկացաք: Ո՞նց ավելի պարզ ասեմ ... Դուք Մանուշակի հետ շնացել ե՞ք:
- Հա , շնացել եմ: էրկու օր առաջ գյուղապետարանի մոտ իրան տեսա, շան տեղ չդրեցի:
- Իմ ունեցած տեղեկություններով Ձեր գյուղի տղամարդիկ Մանուշակին բավականին թանկարժեք նվերներ են անում:
- Հա անում են: Օրինակ էն մեր ղասաբը` Մոսոն, ռակուշկա էր նվիրել: Յանի նամյոկ ա անում, որ Մանուշակի ականջներն իրան դուր են էկել: Էն մեր գեղի տրակտորիստը` Թորգոմը, պամադայա նվիրել. սա էլ նամյոկ ա անում իրա նվերով , որ Մանուշակի շուրթերն են իրան դուր էկել:
- Իսկ Դուք ի՞նչ եք նվիրել, պարոն Սլավիկ:
- Ես էրկու բանկա կաթ եմ նվիրել:
- Հասկանալի է: Պարոն Սլավիկ, Մանուշակը տղա ունի: Դուք նրան ճանաչում ե՞ք:
- Հա, ոնց չեմ ճանաչում: Էտ էրեխեն ոնց որ գազի ամսական վճարի թուղթ լինի:
- Ինչու՞:
- Ով տենում , քրֆում ա:
- Լավ, իսկ Մանուշակը գյուղի տղամարդկանցից ու՞մ հետ է բոլորից մոտիկ:
- Հաա, Մանուշակը մոտ ա Ճիպոտ Վաղոյի հետ:
- Ո՞վ է, Ճիպոտ Վաղոն:
- Ճիպոտ Վաղոն մեր գեղում, էն էրեվանցիքդ ո՞նց եք ասում, հա թաղային թյուրիմացություն ա:
- Երևի նկատի ունեք` թաղային հեղինակություն:
- Հա , հենց էտ դրանից ա: Մեր գեղի կրյոստնի մեռզավեցն ա:
- Крестный отец-ը:
- Հա հա : Վաղոն ու Մանուշակը հմի իրար հետ են: Էս Վաղոն Մանուշակին խոստացել ա, որ հետը կամուսնանա, տղուն կորդեգրի, Մանուշակի դոմիկը ռեմոնտ կանի, բախչեն կմշակի: Մանուշակն էլ միամիտ-միամիտ սպասում ա , որ Վաղոն իրա խոստումները կկատարի: Էն էլ առը հա քեզ , թե մի բան կանի:
-Ինչու՞:
-Որտև Վաղոն հանրապետական ա: Ու ասեմ քեզ ` շատ լկտի, խուժան գյադայա էտ Վաղոն: Քանի վախտ առաջ էկել ա , ասում ա՝ կնգադ էրկու ամսով տուր, տանեմ հնձեմ, այ էս այֆոն չորսը կնվիրեմ քեզ,- ասաց Սլավիկը՝ գրպանից հանելով այֆոնը:
- Պարոն Սլավիկ, Դուք Մանուշակի հետ վերջերս ոչ մի շփում չե՞ք ունեցել:
- Ունեցել եմ, ինչ մեղքս թաքցնեմ: Ինտերնետի միջումը` ադնակվասնիկ սայթում, էջ ունեմ: Որ կվասնիկով փնտրտուք տաս, գրես սլադկի խուլիգան 27, իմ էջը կբերի: Սենց մուսկուլոտ կյաժ, չախկալ տղու նկար ա: Էտ ես եմ: Ուրեմ էտ էջով մտել եմ, Մանուշակին գռեհիկ , լկտի բաներ եմ գրել: Անհարմար եմ զգում սկի հիմիկ ասեմ:
- Օրինակ, ի՞նչ եք գրել :
- Ախր շատ գռեհիկ ա է: Ես ադաթավոր, հարգված մարդ եմ: Բայց պիտի ասեմ :Գրել եմ ` ուզում եմ քեզ այս աստղազարդ երկնքի տակ ամուր գրկել: Հետո ավելի վատ բան եմ գրել: Գրել եմ ` այս մշուշոտ երեկոյին ուզում եմ կողքս լինես և քո ձեռքը ջերմորեն բռնեմ: Այ սենց խուժանական բաներ եմ գրել: Հիմա ամոթից գետինն եմ մտնում:
- Իսկ ի՞նչ պատասխանեց Մանուշակը Ձեր նամակին:
- Ասավ` արի մոտս, իմ չքնաղ արքայազն: Ես էլ ափալ -թափալ հելա Մանուշակենց տուն: Գնացի իրանց տուն, թուշս կծեց:
- Դուք քիչ առաջ ասում էիք, որ Մանուշակի հետ հարաբերություններ չեք ունեցել:
- Ապո, Մանուշակը չկծեց է թուշս: Իրա շունը հայաթում կապած էր, հարձակվեց վրես , ձախ թուշս կծեց. մինչև հիմա չեմ կարում նորմալ նստեմ:
- Հարգելի հեռուստադիտողներ, մեր հաղորդումը շարունակվում է: Այս պահին առաջարկում եմ տաղավար հրավիրել Վերին Բփռեջ գյուղի հովիվ Գառնիկին:
- Հա, շատ իմաստուն մարդ ա Գառնիկը, - նկատեց Սլավիկը: