Դիտել ողջ տարբերակը : Արձակ. Ստեղծագործական վավերագրություն. քվեարկություն և քննարկում
Ես 2 սիգարետ ժամանակ էլ ունեմ, բեր Գալաթեայի տարբերակը վերլուծենք։ Էնտեղ սրտիդ ուզածի չափով զուգահեռներ կան։
Mephistopheles
25.09.2013, 02:14
Նախ ճշտեմ վերջի պահը` ես ճանաչում եմ քո ծիծաղը, այսինքն ես չէի հարցնի քեզ ինչ եղավ, եթե վստահ լինեի որ ծիծաղ էր, դա ծիծաղ չէր... կոնֆլիկտի պահը, որ շատ ճիշտ էիր նկատել, քրոջ դեպքում բացակայում ա, նրա կողմից պատմությունը ընկալվում ա միանշանակ։ Ես չեմ փորձել զուգահեռներ անցկացնել հայաստանյան իրականության հետ։ Ընթերցողն ինքն ա որոշում որ հարթության վրա ընկալի` պրիմիտիվ մանկական հետաքրքրասիրություն, ֆունդամենտալ պահանջ, բարոյահոգեբանական բարդ պրոցես, հակասական արժեքների հարմոնիա...
Վերնագիրն էլ շատ լավն ա, չեմ փոխի... ինքը հատուկ նպատակ ուներ։
հիմա հասկանում եմ որ չես փորձել… հայաստանյան իրականությունն իմ նախաձեռնությունն ա… էդ զուգահեռը ես եմ անցկացրել, բայց ոնց որ շարադրված ա, արտացոլում ա էն ինչ նկարագրել եմ… ես պատմությունը դրել եմ ժամանակի կոնտեքստի մեջ… բարդ բան չկա…
եթե դու չես դրել, դա արդեն քո խնդիրն ա, և լավ և վատ իմաստով… բայց արտացոլումը կա… կարաս կամ գիտակցես, կամ էլ թողնես որ հետագայում էլ ինքնաբուխ լինի կամ կորի…
Ժամանակը ցույց կտա…
Mephistopheles
25.09.2013, 02:15
Այսքանը բավարա՞ր է, միստռ Օ՛Հելլ
մի բան էլ շատ էր… մի քիչ որ հետ պահեիր ինտրիգն ավելի շատ կլիներ Միսիս Լիզի…
հիմա հասկանում եմ որ չես փորձել… հայաստանյան իրականությունն իմ նախաձեռնությունն ա… էդ զուգահեռը ես եմ անցկացրել, բայց ոնց որ շարադրված ա, արտացոլում ա էն ինչ նկարագրել եմ… ես պատմությունը դրել եմ ժամանակի կոնտեքստի մեջ… բարդ բան չկա…
եթե դու չես դրել, դա արդեն քո խնդիրն ա, և լավ և վատ իմաստով… բայց արտացոլումը կա… կարաս կամ գիտակցես, կամ էլ թողնես որ հետագայում էլ ինքնաբուխ լինի կամ կորի…
Ժամանակը ցույց կտա…
Ես ի սկզբանե դա չեմ դրել կոնտեքստի մեջ Մեֆ, կարամ ասեմ հա գիտես բլա բլա... ես չասեցի որ դու սխալ ես արել էդ զուգահեռն անցկացնելով, դա ինձ համար նորովի ա բացահայտում իմ գրածը, ու դրա համար ես քեզ շնորհակալ եմ... նշանակում ա ես էդքան մտածելու տեղ թողել եմ, տարածք եմ տվել քեզ...
Ես 2 սիգարետ ժամանակ էլ ունեմ, բեր Գալաթեայի տարբերակը վերլուծենք։ Էնտեղ սրտիդ ուզածի չափով զուգահեռներ կան։
Գալաթեայի գրածը վերլուծման կարիք ու տեղ չունի, Լիզբեթ ջան: Ինչ կարար ասվեր՝ արդեն ասվել ա: Ավելի հետաքրքիր գործեր կան մրցույթում:
Mephistopheles
25.09.2013, 02:30
Գալաթեայի գրածը վերլուծման կարիք ու տեղ չունի, Լիզբեթ ջան: Ինչ կարար ասվեր՝ արդեն ասվել ա: Ավելի հետաքրքիր գործեր կան մրցույթում:
Համեստությունը տեղին չէր
Mephistopheles
25.09.2013, 02:31
Ես ի սկզբանե դա չեմ դրել կոնտեքստի մեջ Մեֆ, կարամ ասեմ հա գիտես բլա բլա... ես չասեցի որ դու սխալ ես արել էդ զուգահեռն անցկացնելով, դա ինձ համար նորովի ա բացահայտում իմ գրածը, ու դրա համար ես քեզ շնորհակալ եմ... նշանակում ա ես էդքան մտածելու տեղ թողել եմ, տարածք եմ տվել քեզ...
Արտացոլանքը կարևոր ա… էդ ԿԱՐ…
Համեստությունը տեղին չէր
Մեֆ դու սովորական գրառումներն էլ էս որպես ստեղծագործություն ընկալո՞ւմ։
Mephistopheles
25.09.2013, 02:37
Մեֆ դու սովորական գրառումներն էլ էս որպես ստեղծագործություն ընկալո՞ւմ։
Sometimes yes…
Քվեարկեցի ամենավանածս՝ Պարզ պատմության ու Ռոմանտիկայի և խոստացածս՝ Ցոլակի օգտին:
Լավ մրցույթ էր:
Mephistopheles
25.09.2013, 04:29
Նոր Գալի գործը կարդացի… բավականին բարդ գործ ա… մի քիչ հետո կգրեմ…
Ուլուանա
25.09.2013, 04:36
«Տեղափոխություն» - Ինձ թվում ա սա շատ ավելի կարճ պետք ա լիներ: Ետ ամբողջ չհասցնելու գործընթացը, խառնվելը, տեղափոխությունները... հա լավ էր գրված, բայց ետ կարդացողին ի՞նչ :): Ինչքան նախաբանը երկար ա լինում, ենքան ավելի շատ ես քեզ համոզում, որ վերջը շատ հետաքրքիր, անսպասելի բան ա լինելու: Բայց եստեղ կարդում, կարդում ես ու մի տեսակ ափսոսում, որ եդքանը կարդացիր ու առանձնապես բան չեղավ, որ կարայիր միանգամից վերջի պարբերությունը կարդայիր:
Լրիվ համաձայն եմ դիտողությանը։ Գրելիս ես էլ էի դա զգում...
Ուլուանա
25.09.2013, 04:51
Սամ-Քլայն հեղինակը 16 տարեկան (http://www.aravot.am/2013/09/18/386759/) պատանի է, հազար ու մի մտքերով, որ գալիս են իրար ետևից, իրար վրա ու միաժամանակ: Մեկնաբանություններում հանդիպեցի խելացնորության մասին մտքի (բառացի չեմ հիշում), ամեն իր գործ կարդալիս ինքս էլ մի պահ մտածում եմ. «ա՛յ, իմ խելառ Սամվել...»
անհնար է այստեղ, որ բոլորը լավ ընթերցողներ են, հասկացված չլիներ նրա ասելիքը:
Երբ գրվածքը վերագրում էիք Mephistopheles-ին, ես իմ մեջ հրճվում էի Սամվելի համար, քանի որ միայն երգչուհու հանդեպ վերաբերմունքը նկատի չունեիք, հաստատ, եթե անգրագետ գրված լիներ, չէիք մտածի թե նա է հեղինակը:
ինչևէ, եթե չեք ալարում, կրկին կարդացեք, թեկուզ «թռոտելով», եթե չէ, բարի եղեք զգույշ լինել լավ ու վատ անվանարկումների ժամանակ, քանի որ դա խոսում է նաև լավ ու վատ ընթերցող լինելու մասին, մնացածը՝ ինչպես կուզեք:
հ.գ. http://kleinkhachatrian.tumblr.com/
Հետաքրքիր է, գրվածքից չես ասի, որ հեղինակը տասնվեց տարեկան կարող է լինել... :think Իհարկե, էնպես չի, որ տարիքը հաշվի առնելով պիտի գնահատենք, ու կարծիքս դրանից չի փոխվում։ Ուղղակի քանի որ ամենակտրուկ քննադատողը կարծես ես եմ եղել տվյալ դեպքում, մի քիչ վատ զգացի ինձ... Կյանքումս երևի առաջին անգամ էի էդքան կտրուկ արտահայտվում ստեղծագործության մասին գրելիս, ու մեկ էլ պարզվում է՝ տասնվեց տարեկան պատանու եմ էդպես քննադատել։
Կարդալիս էնքան էի հոգնել ու ներվայնացել, որ մոռացա նշել, որ չնայած ամեն ինչին՝ ընդհանուր առմամբ բավական գրագետ էր գրված, ու եթե հեղինակը մի քիչ իր վրա աշխատի, հնարավոր է՝ հետագայում լավ գործեր գրի։ Ամեն դեպքում ներողություն եմ խնդրում, եթե վիրավորել կամ ցավ եմ պատճառել հեղինակին։ Նման նպատակ հաստատ չեմ ունեցել։
Mephistopheles
25.09.2013, 06:00
Հետաքրքիր է, գրվածքից չես ասի, որ հեղինակը տասնվեց տարեկան կարող է լինել... :think Իհարկե, էնպես չի, որ տարիքը հաշվի առնելով պիտի գնահատենք, ու կարծիքս դրանից չի փոխվում։ Ուղղակի քանի որ ամենակտրուկ քննադատողը կարծես ես եմ եղել տվյալ դեպքում, մի քիչ վատ զգացի ինձ... Կյանքումս երևի առաջին անգամ էի էդքան կտրուկ արտահայտվում ստեղծագործության մասին գրելիս, ու մեկ էլ պարզվում է՝ տասնվեց տարեկան պատանու եմ էդպես քննադատել։
Կարդալիս էնքան էի հոգնել ու ներվայնացել, որ մոռացա նշել, որ չնայած ամեն ինչին՝ ընդհանուր առմամբ բավական գրագետ էր գրված, ու եթե հեղինակը մի քիչ իր վրա աշխատի, հնարավոր է՝ հետագայում լավ գործեր գրի։ Ամեն դեպքում ներողություն եմ խնդրում, եթե վիրավորել կամ ցավ եմ պատճառել հեղինակին։ Նման նպատակ հաստատ չեմ ունեցել։
ոչինչ… չեմ նեղացել…
Alphaone
25.09.2013, 07:07
ոչինչ… չեմ նեղացել…
Մեֆ, փոշմանեցի, ես քեզ սիրում եմ :love :oy
Mephistopheles
25.09.2013, 07:20
Մեֆ, փոշմանեցի, ես քեզ սիրում եմ :love :oy
Ալֆա ջան, ասածներս շատ լուրջ մի ընդունի… ես ոչ գրող եմ, ոչ շատ մի հասկանում եմ գրականությունից… ստեղ ավելի մասնագետ մարդիկ կան… վերցրու էն ինչ որ քեզ պետք ա, մնացածը կարաս դեն նետես…
Mephistopheles
25.09.2013, 07:44
Գալի գործը բավականին բարդ ա… ինքը մի հատ կոմպլեքս կոմպոզիցիա ա կազմել որ շատ դժվար ա, բայց անչափ հետաքրքիր կառուցելը… մասնավոր ողբերգությունն ու ավելի մեծ մասշտաբի ողբերգությունը զոգահեռաբար ռեյս ա արել… էսի կարա շատ հետաքրքիր, բարդ ու ծավալուն աշխատանք լինի… չափերը կարան ավելի մեծ լինեն…
…շատ հետաքրքիր կլիներ հոկտեմբեր 27-ի տեղադրումը տեքստին զուգահեռ… որտեղ դնես, ինչ հեռավորության, ոնց էդ երկուսը խաչվեն, հատվեն օվերլափ լինեն… սրանք էն տերիտորիաներն են որոնց արանքում մարդը սկսում ա իրան լրիվ տարբեր, անհանգիս ու լարված զգալ… կարծում եմ էդքան էլ հաջող չի, բայց հսկա պոտենցիալ կա… դժվար պրոյեկտ ա ու մի անգամից դժվար ա գլուխ բերել…
չնայած շատ ընդհանրություններ ունի Լիզի պրոյեկտի հետ, բայց նաև ֆունդամենտալ տարբերություններ կան… օրինակ Լիզը էդ օվերլափերը թողել ա մեր վրա (լավ իմաստով) որտև իրա գործի մասշտաբն ու բարդությունը դա թույլ ա տալիս, բայց Գալի դեպքում, ինքը պտի մեզ տանի, անգամ ինչ որ տեղ ձեռներիցս բռնած… էդ անձնական ու գլոբալ ողբերգությունները ոնց են մի մարդու մեջ արտացոլվում ու ինչ ազդեցություններ են թողնում մեկը մեկի վրա մարդու մեջ… բավականին հետաքրքիր ու կարևոր մոմենտ ա… որ դեպքից հետո մեջբերում անես հոկտեմբեր 27-ից ու ինչքանով դա մտցնես բուն տեքստի մեջ… Գալը չի արել դա, երևի թողնելով ընթերցողի վրա, բայց իմ կարծիքով իրա միջամտությունը պարտադիր ա… ինքը վերջում ա դա արել, բայց ոռ էնքան հաջող… ես անձամբ չգիտեմ թե դա ոնց կարա լինի, բարդ ա, ահագին փոքր էսքիզներ պետք ա արվի… ինքն ունի երկու համակարգ որոնք կարծես բնույթով նույնն են, բայց տարգեր սիստեմներ են ու երբ որ մեկը դնում ես մյուսի վրա էդ հատման տեղն ի՞նչ տեսք ա ընդունում… ասենք եթե նրանք իմանային էդ լուրի մասին էդ ընթացքում, ի՞նչ կլիներ իրանց վերաբերմունքը, գործողություններն ի՞նչ ընթացք կստանային… գիտեմ եղած պատմություն ա, բայց մեկ ա կարելի ա փուշ անել մի քիչ էն կողմ…
կարծում եմ արժե վրան նորից աշխատել… անպայման… եթե ճարտարապետական նախագիծ լիներ, կարար շատ հետաքրքիր բան լիներ…
էս վիճակով մի քիչ կարծես մեղանիկական համադրում ա ավելի քան ինգեյջմենթ…
Mephistopheles
25.09.2013, 08:26
Զաիր Բաբա…
թեթև գործ ա… մի քիչ ոնց որ քիչ կենտրոնացած լինեիր Զաիր Բաբայի վրա… հավես կարդացվող, բայց մի տեսակ կանխատեսելի ա, ինչ որ բան կա որ կարծես քեզ ստիպում ա ճանաչել էդ ամեն ինչը չնայած չես եղել էդտեղ… սա էլ կարա հանգիստ ու թեթև գործ լինի, չունի էն հեվի դյութի գրական ծանրությունը… մի անգամ կարաս կարդաս… հումորը երևի պտի մի քիչ շատ լիներ ու ավելի սուր, միգուցե մի քիչ էլ թունոտ երբ որ բիձու վրա վեռխ էիր վերցնում… էդ կոնտրաստը պտի ավելի խորը տանեիր, երևի մի քիչ հեռվից գալով… քո մոտ սկզբից համակրանք կար հետո մի տեսակ արհեստականորեն փոխվեց առհամարանքի, միչդեռ կարծում եմ որ կարար առհամարանքը սկզբից հանդարտ սկսեր հետո ուժեղանար, հասներ կուլմինացիային ու մի անգամից գահավիժեր… բայց քո մոտ "առաջին" սենց մի տեսա հանգիստ իրա համար հժգնում էր նկարագրում էր հավեսին, բայց նենց սուր վերաբերմունք չկար, դրա համար էլ բիձու նկատմամբ առհամարանքը արհեստական թվաց… այսինքն որ սկսեցիր բիձուն քցել, ասի հեսա Այվին մի բան անելու ա… նույնիսկ կոնյակը մտովս անցավ…
կանխատեսելիության էլէմենտը պետք ա հանես…
սա ոնց որ ավելի պատմելու նյութ լինի, պատկերացրու եթե ընկերներիդ պատմեիր ինչ համեմատություններ ու հումորային էլեմենտներ կօգտագործեիր…
սրության պակաս կար… կոնտրաստի… օրինակ որ բիձուն վերևից ես նայում, կարաս մի քիչ էլ չափն անցնես… օրինակ "դթում բիձա… ասա դու որտեղի՞ց պիտի Հայաստանի մասին լսած լինես, էս ապուշ կղզուց ու դմբո շնաձկներից, որ սկի կծել չգիտեն, բան չես տեսել… ու՜ֆ երբ եմ գնալու…"
սենց բաներ, էլի…
պաշտպանի Այվ…
Alphaone
25.09.2013, 08:43
Ալֆա ջան, ասածներս շատ լուրջ մի ընդունի… ես ոչ գրող եմ, ոչ շատ մի հասկանում եմ գրականությունից… ստեղ ավելի մասնագետ մարդիկ կան… վերցրու էն ինչ որ քեզ պետք ա, մնացածը կարաս դեն նետես…
Մեֆ, ես տակիտակ լրիվ ասածներիդ հետ համամիտ չէի, իմ գործի օգտին էնպիսի մարդիկ են քվեարկել, որ իմ համար հեղինակություն են (դեռ հուսով եմ, էլի, որ գործի օգտին են քվեարկել :D ) ու եթե վատը լիներ էդքան, հազիվ թե իրենք ձայն տային :)
Mephistopheles
25.09.2013, 08:53
Մեֆ, ես տակիտակ լրիվ ասածներիդ հետ համամիտ չէի, իմ գործի օգտին էնպիսի մարդիկ են քվեարկել, որ իմ համար հեղինակություն են (դեռ հուսով եմ, էլի, որ գործի օգտին են քվեարկել :D ) ու եթե վատը լիներ էդքան, հազիվ թե իրենք ձայն տային :)
նօ փռաբլեմ Ալֆա ջան… դու ես ընտրում քո հեղինակություններին… դու ես ընտրում որ քննադատություններն ընդունես որոնք, ոչ…
Alphaone
25.09.2013, 09:01
նօ փռաբլեմ Ալֆա ջան… դու ես ընտրում քո հեղինակություններին… դու ես ընտրում որ քննադատություններն ընդունես որոնք, ոչ…
հա, բայց քո քննադատությունների կեսից շատն ընդունել եմ :D
Mephistopheles
25.09.2013, 09:03
հա, բայց քո քննադատությունների կեսից շատն ընդունել եմ :D
ո՞րը չես ընդունել… հլա ասա իմանամ…
Alphaone
25.09.2013, 09:26
ո՞րը չես ընդունել… հլա ասա իմանամ…
Չեմ ընդունել, որ պարզունակ ա, օրինակ...
Mephistopheles
25.09.2013, 09:30
Չեմ ընդունել, որ պարզունակ ա, օրինակ...
ինչէ՞… պարզունակ չի՞… բայց տենց ա ընկալվում…
Ես ճիշտն ասած Մեֆի հետ մի քիչ համաձայն չեմ:
Իմ կարծիքով միշտ չի, որ օվերլափը կարա տեղին լինի, հաճախ ամեն ինչ ավելի շատ ֆինսին պետք ա լինի:
Երկու ցիերը պետք ա ֆինսին լինեն, տեղ տեղ անգամ չուեչը լինեն միմյանց նկատմամբ:
Էդ դու պետք ա խունխը անես, ու կազմես ընդհանուր թխուսյանը:
Պետք չի ամեն ինչ էդքան ցիեյդան սարքել ու բոլորից նույն ցիեցյուֆանղանները պահանջել:
Դե իսկ ինչ վերաբերվում ա ինգեյջմենթին, իմ կարծիքով ամենաճիշտը բաոչշի չեմմոան ա, կամ ծայրահեղ դեպքում քիսիմյաոսա արտահայտելը:
Սա իմ կարծիքն ա իհարկե: Քսիսի:
Ես ճիշտն ասած Մեֆի հետ մի քիչ համաձայն չեմ:
Իմ կարծիքով միշտ չի, որ օվերլափը կարա տեղին լինի, հաճախ ամեն ինչ ավելի շատ ֆինսին պետք ա լինի:
Երկու ցիերը պետք ա ֆինսին լինեն, տեղ տեղ անգամ չուեչը լինեն միմյանց նկատմամբ:
Էդ դու պետք ա խունխը անես, ու կազմես ընդհանուր թխուսյանը:
Պետք չի ամեն ինչ էդքան ցիեյդան սարքել ու բոլորից նույն ցիեցյուֆանղանները պահանջել:
Դե իսկ ինչ վերաբերվում ա ինգեյջմենթին, իմ կարծիքով ամենաճիշտը բաոչշի չեմմոան ա, կամ ծայրահեղ դեպքում քիսիմյաոսա արտահայտելը:
Սա իմ կարծիքն ա իհարկե: Քսիսի:
Սըր, դու իմ հերոսն ես :D
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 10:54
Հետաքրքիր է, գրվածքից չես ասի, որ հեղինակը տասնվեց տարեկան կարող է լինել... :think Իհարկե, էնպես չի, որ տարիքը հաշվի առնելով պիտի գնահատենք, ու կարծիքս դրանից չի փոխվում։ Ուղղակի քանի որ ամենակտրուկ քննադատողը կարծես ես եմ եղել տվյալ դեպքում, մի քիչ վատ զգացի ինձ... Կյանքումս երևի առաջին անգամ էի էդքան կտրուկ արտահայտվում ստեղծագործության մասին գրելիս, ու մեկ էլ պարզվում է՝ տասնվեց տարեկան պատանու եմ էդպես քննադատել։
Կարդալիս էնքան էի հոգնել ու ներվայնացել, որ մոռացա նշել, որ չնայած ամեն ինչին՝ ընդհանուր առմամբ բավական գրագետ էր գրված, ու եթե հեղինակը մի քիչ իր վրա աշխատի, հնարավոր է՝ հետագայում լավ գործեր գրի։ Ամեն դեպքում ներողություն եմ խնդրում, եթե վիրավորել կամ ցավ եմ պատճառել հեղինակին։ Նման նպատակ հաստատ չեմ ունեցել։
Բա էդ 99-ի պահը ո՞նց ա բացատրվում: Թե՞ 99-ին ա տասնվեց էղել: Բայց եթե 99-ին տասնվեց ա էղել ու հիմա սենց գործ ա ուղարկում, ուրեմն պետք ա տեղը տեղին քննադատել:
Mephistopheles
25.09.2013, 11:04
Սըր, դու իմ հերոսն ես :D
չէ ապեր սխալ ես ասում… սըր դու իմ հիրոն ես…
Lusntag Lusine
25.09.2013, 11:05
Բա էդ 99-ի պահը ո՞նց ա բացատրվում: Թե՞ 99-ին ա տասնվեց էղել: Բայց եթե 99-ին տասնվեց ա էղել ու հիմա սենց գործ ա ուղարկում, ուրեմն պետք ա տեղը տեղին քննադատել:
Քանի, որ Սամվելը չի եկել բացատրելու տարեթվի անհամատեղելիությունը պատմության ու իր տարիքի հետ, փորձեմ ենթադրել: Սամվելը իսկապես տասնվեց տարեկան է, սա անհերքելի փաստ է, իսկ տարեթիվը կարող է նշանակել իր մտերիմներից մեկի հիշողություններ, չէ որ պարտադիր չէ դեպքը անմիջական կապ ունենա հեղինակի հետ, կարևորը լինի իրական: Սա իմ կարծիքն է:
Mephistopheles
25.09.2013, 11:05
Ես ճիշտն ասած Մեֆի հետ մի քիչ համաձայն չեմ:
Իմ կարծիքով միշտ չի, որ օվերլափը կարա տեղին լինի, հաճախ ամեն ինչ ավելի շատ ֆինսին պետք ա լինի:
Երկու ցիերը պետք ա ֆինսին լինեն, տեղ տեղ անգամ չուեչը լինեն միմյանց նկատմամբ:
Էդ դու պետք ա խունխը անես, ու կազմես ընդհանուր թխուսյանը:
Պետք չի ամեն ինչ էդքան ցիեյդան սարքել ու բոլորից նույն ցիեցյուֆանղանները պահանջել:
Դե իսկ ինչ վերաբերվում ա ինգեյջմենթին, իմ կարծիքով ամենաճիշտը բաոչշի չեմմոան ա, կամ ծայրահեղ դեպքում քիսիմյաոսա արտահայտելը:
Սա իմ կարծիքն ա իհարկե: Քսիսի:
ապեր, էսի քո ամենալավ ստեղծագործությունն ա… պտի ներկայացրած ըլնեիր մի հատ քննարկեինք…
Mephistopheles
25.09.2013, 11:11
Քանի, որ Սամվելը չի եկել բացատրելու տարեթվի անհամատեղելիությունը պատմության ու իր տարիքի հետ, փորձեմ ենթադրել: Սամվելը իսկապես տասնվեց տարեկան է, սա անհերքելի փաստ է, իսկ տարեթիվը կարող է նշանակել իր մտերիմներից մեկի հիշողություններ, չէ որ պարտադիր չէ դեպքը անմիջական կապ ունենա հեղինակի հետ, կարևորը լինի իրական: Սա իմ կարծիքն է:
բայց կարող ա մարդը հիշում ա էդ տարիքում… Լիլիթ Պիպոյանն էլ վատ երգչուհի չի…
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 11:26
Քանի, որ Սամվելը չի եկել բացատրելու տարեթվի անհամատեղելիությունը պատմության ու իր տարիքի հետ, փորձեմ ենթադրել: Սամվելը իսկապես տասնվեց տարեկան է, սա անհերքելի փաստ է, իսկ տարեթիվը կարող է նշանակել իր մտերիմներից մեկի հիշողություններ, չէ որ պարտադիր չէ դեպքը անմիջական կապ ունենա հեղինակի հետ, կարևորը լինի իրական: Սա իմ կարծիքն է:
Հա բայց էնպես էր գրել, որ իր հետ էր տեղի ունեցել: Ինչևէ, նրա` տասնվեց տարեկան լինելը չի փրկում, մեկ ա վատ գործ ա: Թող իմանա, դասեր քաղի, էլ էդպես չգրի:
Lusntag Lusine
25.09.2013, 11:27
բայց կարող ա մարդը հիշում ա էդ տարիքում… Լիլիթ Պիպոյանն էլ վատ երգչուհի չի…
Լիլիթ Պիպոյանի մասին բան չասեցի, չեմ լսել իր կատարումները
Mephistopheles
25.09.2013, 11:28
Հա բայց էնպես էր գրել, որ իր հետ էր տեղի ունեցել: Ինչևէ, նրա` տասնվեց տարեկան լինելը չի փրկում, մեկ ա վատ գործ ա: Թող իմանա, դասեր քաղի, էլ էդպես չգրի:
Բյուր, թեյք իթ իզի…
Mephistopheles
25.09.2013, 11:29
Լիլիթ Պիպոյանի մասին բան չասեցի, չեմ լսել իր կատարումները
ես էլ բան չասեցի… լավն ա… երևի…
Lusntag Lusine
25.09.2013, 11:31
Հա բայց էնպես էր գրել, որ իր հետ էր տեղի ունեցել: Ինչևէ, նրա` տասնվեց տարեկան լինելը չի փրկում, մեկ ա վատ գործ ա: Թող իմանա, դասեր քաղի, էլ էդպես չգրի:
Շատ պատվածքներ կան, որ գրված են առաջին դեմքով, բայց հեղինակի հետ կապ չունեն:
Հա բայց էնպես էր գրել, որ իր հետ էր տեղի ունեցել: Ինչևէ, նրա` տասնվեց տարեկան լինելը չի փրկում, մեկ ա վատ գործ ա: Թող իմանա, դասեր քաղի, էլ էդպես չգրի:
Բայց դե էդ կարգի վատ գործ չի էլի: Լիքը դրանից ավելի վատ պատմվածքներ են եղել Ակումբի մրցույթներում, ու հենց էս մրցույթում էլ կան:
Նորմալ պատմվածք ա էլի: Հաջորդներն ավելի լավը կլինեն:
Mephistopheles
25.09.2013, 11:37
Բայց դե էդ կարգի վատ գործ չի էլի: Լիքը դրանից ավելի վատ պատմվածքներ են եղել Ակումբի մրցույթներում, ու հենց էս մրցույթում էլ կան:
Նորմալ պատմվածք ա էլի: Հաջորդներն ավելի լավը կլինեն:
հլա մեկի անունը տուր ընգեր…
հլա մեկի անունը տուր ընգեր…
Չէ ախպեր: Լավ ա:
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 11:38
Շատ պատվածքներ կան, որ գրված են առաջին դեմքով, բայց հեղինակի հետ կապ չունեն:
Հա, համաձայն եմ, բայց ժանրը հաշվի առնելով` ընթերցողը սպասում ա, որ հեղինակն իրա մասին ա գրել: Դրա համար տարօրինակ ա: Լավ, ընդունենք, տասնվեց տարեկան ա, ժանրը շատ չի հասկացել: Բայց դա ավելի լավը չի դարձնում պատմվածքը:
Բայց դե էդ կարգի վատ գործ չի էլի: Լիքը դրանից ավելի վատ պատմվածքներ են եղել Ակումբի մրցույթներում, ու հենց էս մրցույթում էլ կան:
Նորմալ պատմվածք ա էլի: Հաջորդներն ավելի լավը կլինեն:
Էս մրցույթու՞մ: Էս մրցույթում ամենավատը դա ա:
Mephistopheles
25.09.2013, 11:42
Չէ ախպեր: Լավ ա:
ԻնչԻ՞ ապեր… տուր, էլի
Էս մրցույթու՞մ: Էս մրցույթում ամենավատը դա ա:
Դե իմ համար էլ դա չի:
Ո՞վ ա որոշողը:
ԻնչԻ՞ ապեր… տուր, էլի
Մյուս անգամ որ փակ լինի, կտամ:
Mephistopheles
25.09.2013, 11:45
Մյուս անգամ որ փակ լինի, կտամ:
վախում ես ասես Ցոլոն ա… հեն ա 4 ձեն ա հավաքել…
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 11:52
Դե իմ համար էլ դա չի:
Ո՞վ ա որոշողը:
Դե լավ հա, քո ճաշակն էն գլխեն տարօրինակ ա :))
Արխային ասա` իմոնք են, սովոր եմ քեզ ;)
Mephistopheles
25.09.2013, 11:54
Դե լավ հա, քո ճաշակն էն գլխեն տարօրինակ ա :))
Արխային ասա` իմոնք են, սովոր եմ քեզ ;)
Բյուր, քեզ մի տանջի… Չարլի Չապլինի մրցույթին էլ ինքը կարծեմ երկրորդ տեղն ա գրավել… ինչ որ մեկն իրանց նման ա եղել իրան…
Գալաթեայի գրածը վերլուծման կարիք ու տեղ չունի, Լիզբեթ ջան: Ինչ կարար ասվեր՝ արդեն ասվել ա: Ավելի հետաքրքիր գործեր կան մրցույթում:
Վերլուծելու հետ կապված՝ գուցե, բայց ավելի լավ գործերի հետ կապված՝ թույլ տուր ամենքս մեզ համար ընտրենք ամենալավ գործը: Չեմ ուզում իմ շատ սիրելի Ալֆային նեղացնեմ, որովհետև իրոք արժե, որ իր գործը հաղթի էս մրցույթում, բայց վերջնական օբյեկտիվ արդյունքը կազմվում ա առանձին-առանձին սուբյեկտիվ կարծիքներից, ու օրինակ՝ իմ սուբյեկտիվ կարծիքով՝ էս մրցույթի լավագույն գործը քոնն ա, հեչ չլինի նրանով, որ էն թեման, որը ես տեսա դրանում, մինչև հիմա ուղեղիցս դուրս չի գալիս:
Էս մրցույթի համար ուրախ եմ նաև, որ Ուլուանան սկսել ա էլի ստեղծագործել, ուզում եմ ինքը շատ գրի, իրա ոճում մի քիչ կաշկանդվածություն եմ տեսնում, ինչը խանգարում ա ամբողջական պատկերացում կազմել, թե ոնց կարա ինքը գրի, ուզում եմ ինքը բացվի նենց, ոնց մեկ-մեկ բացվում ա իրա օրագրային գրառումների առանձին հատվածներում. խոսքս ոճի մասին ա:
Մեկ էլ Բյուրի մասին եմ ուզում ասել: Բյուր, էն որ դու ունես ակումբում ամենաճանաչելի ոճերից մեկը, եթե ոչ ամենաճանաչելին, արդեն ձեռքբերում ա, իմ կարծիքով՝ մեծ: Իզուր ես էդքան ջղայնանում: Դու կարող ես ուղղակի ոչնչի մասին պատմել էնպես, որ շատ-շատերս առանց հոգնելու, մի շնչով մինչև վերջ կարդանք՝ առանց հարցնելու, թե՝ լավ, ինչի՞ մասին էր սա: Ըստ էության, ոչնչի մասին չի լինում ոչինչ, որովհետև դու կարևորել ես մի դրվագ ու պատմել էդ մասին, արդեն իսկ դա ոչինչ չի, բայց բնական ա, որ ընթերցողը արդեն իսկ ծանոթ լինելով քո պատմելուն, քո ոճին, քո շնչին, ինչ-որ նորի ակնկալիք ունենա, որովհետև՝ հա, լավ ա, էնպես ա լավ ոնց որ երեկ, առաջին օրը, ոնց որ կլինի վաղը, հետո՞: Չեմ պնդում, որ էդպես են մարդիկ մտածում, ուղղակի էրեկ քո գրառումներից զգացի, որ էնպես էիր նեղվել, որ ահագին մտածեցի էդ ուղղությամբ, ու փորձեցի գտնել ինչ-որ հասկանալի պատճառաբանություն, որ ինչու էսպես ա, ոչ թե այլ կերպ: Մեկ էլ չեմ պնդում, որ եթե մարդիկ իսկապես ակնկալիքներ ունեն, ուրեմն պիտի անպայման փորձես բավարարել, բայց գուցե արդեն վաղուց ժամանակն ա, որ ոչ թե ուղղակի ցույց տաս, որ ցանկացած գրական առաջադրանքի տակից կարող ես հեշտությամբ դուրս գալ, այլ սկսես պատմել ամենակարևորի մասին: Ալֆա՞ն էր կարծեմ գրել, որ մարդու կյանքում բեկումնային իրադարձությունը չի կարող պրիմիտիվ լինել: Դու ինքնդ քեզ համար նույնքան կարևոր թեմաներ չես ընտրել, որքան Ալֆան, Գալաթեան, էս մեկը համոզվածորեն պնդում եմ: Ես գիտեմ, որ մարդիկ քեզ սիրում են, որովհետև ո՞նց կարելի ա չսիրել տարօրինակ, փոքրիկ, մի քիչ կռվարար, էդքան գունեղ մարդուն, ոնց դու ես:
Անկեղծության թեմայի մասին ակումբում էլի քննարկում ա եղել, անհամաձայնություններ են եղել, բայց ես մնում եմ էն կարծիքին, որ անհնար ա գրել քո լավագույն ստեղծագործությունները, եթե դրանց թեման էն չի, որը քեզ համար էդ պահին ամենակարևորն ա: Եթե դու հումորային հաղորդաշար ես վարում, ու էս պահին քո հանդիսատեսին ու հենց քեզ՝ որպես էդ հասարակությունից մեկը, ամենաշատը հուզում ա արտագաղթի թեման, որքան էլ սրամիտ հումորներ անես հենց էդ թեմայի շուրջ, եթե չես ասում պատճառների մասին քո հասկացած ամբողջ ճշմարտությունը, որովհետև էս կամ էն պատճառով չես կարող դա անել, հանդիսատեսը բավարարված չի մնալու: Բյուր, քո գործերը լավն էին, նույնքան որքան քո բոլոր գործերը, բայց ի՞նչ ա նշանակում էս կամ էն գործը հարմարացնել ընթերցողների որոշակի խմբի պահանջներին, այսինքն՝ դու քո իմացած ճիշտ չես գրել, չէ՞:
Mephistopheles
25.09.2013, 12:05
Ժող, եկեք Բյուրին տուգանենք որ վատ ա գրել… պատժենք, էլի… եթե լավ գրողները մրցանակ են շահում, վատերին էլ պտի տուգանենք/պատժենք, չէ՞… օրինակ ես հեսա Բյուրին մի հատ բացասական վարկանիշ եմ տալու…
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 12:09
Շին, հեչ համաձայն չեմ հետդ: Իմ ուղարկած էն գործը, որը կապված ա էս պահին իմ կյանքում ամենակարևորի հետ, ամենաքիչ ձայնն ա հավաքել: Էսօր ես Ցոլակի նմանների պատճառով չեմ կարողանում գործ ճարել, ու ես անդրադարձել եմ էս թեմային, բայց արի ու տես, որ դա մրցույթի ամենավատ գործն ա: Քանի որ իմ սեփական գործն ա, չեմ կարա ասեմ` ինձ համար ամենավատն ա, թե չէ, բայց դրա վրա Նկարչի համեմատ քիչ եմ աշխատել, Զակատի համեմատ` շատ: Շին, ես երբեք չեմ գրում նենց թեմաներով, որոնք ինձ համար կարևոր չեն կամ կարևոր չեն եղել: Ուղղակի ուրիշ հարց ա, որ ուրիշների համար դրանք կարևոր չեն: Ես չեմ կարա նստեմ, համամարդկային արժեքներից գրեմ:
Ինչ վերաբերում ա հարմարացնելուն, հա, ուզեցի էքսպերիմենտ անել: Ուզեցի հին գործը վերամշակել, ներկայացնել, որովհետև ակումբցիները սիրում են հուզվել, իսկ հիմա ես չեմ կարողանում հուզիչ բաներ գրել: Ուզեցի հուզել: Հատուկ ընտրեցի նենց գործ, որը ժամանակին հուզել ա ակումբցիներին: Արի ու տես էս անգամ չհուզվեցին, բողոքեցին չորությունից: Ես մեռա հարցնելով, խնդրելով, որ բացատրեք` ինչ ա էդ չորությունը, ոնց ազատվեմ դրանից: Ոչ ոք ոչ մի բացատրություն չի տալիս: Հետո էլ ասում եք` քննադատությունից դասեր քաղի: Ես ո՞նց դասեր քաղեմ, եթե չեմ հասկանում` ինձ ինչ եք ասում:
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 12:10
Ժող, եկեք Բյուրին տուգանենք որ վատ ա գրել… պատժենք, էլի… եթե լավ գրողները մրցանակ են շահում, վատերին էլ պտի տուգանենք/պատժենք, չէ՞… օրինակ ես հեսա Բյուրին մի հատ բացասական վարկանիշ եմ տալու…
աաահ, որոշեցիր օրիգինալ երևա՞լ :)) ավելի լավ ա բացասական վարկանիշ տաս, քան ամեն մրցույթում նույն բանն ասես, ձանձրալի ա
Mephistopheles
25.09.2013, 12:12
աաահ, որոշեցիր օրիգինալ երևա՞լ :)) ավելի լավ ա բացասական վարկանիշ տաս, քան ամեն մրցույթում նույն բանն ասես, ձանձրալի ա
ձանձրալի ա մի կարդա… հո զոռով չի՞…
Շին, հեչ համաձայն չեմ հետդ: Իմ ուղարկած էն գործը, որը կապված ա էս պահին իմ կյանքում ամենակարևորի հետ, ամենաքիչ ձայնն ա հավաքել: Էսօր ես Ցոլակի նմանների պատճառով չեմ կարողանում գործ ճարել, ու ես անդրադարձել եմ էս թեմային, բայց արի ու տես, որ դա մրցույթի ամենավատ գործն ա: Քանի որ իմ սեփական գործն ա, չեմ կարա ասեմ` ինձ համար ամենավատն ա, թե չէ, բայց դրա վրա Նկարչի համեմատ քիչ եմ աշխատել, Զակատի համեմատ` շատ: Շին, ես երբեք չեմ գրում նենց թեմաներով, որոնք ինձ համար կարևոր չեն կամ կարևոր չեն եղել: Ուղղակի ուրիշ հարց ա, որ ուրիշների համար դրանք կարևոր չեն: Ես չեմ կարա նստեմ, համամարդկային արժեքներից գրեմ:
Ինչ վերաբերում ա հարմարացնելուն, հա, ուզեցի էքսպերիմենտ անել: Ուզեցի հին գործը վերամշակել, ներկայացնել, որովհետև ակումբցիները սիրում են հուզվել, իսկ հիմա ես չեմ կարողանում հուզիչ բաներ գրել: Ուզեցի հուզել: Հատուկ ընտրեցի նենց գործ, որը ժամանակին հուզել ա ակումբցիներին: Արի ու տես էս անգամ չհուզվեցին, բողոքեցին չորությունից: Ես մեռա հարցնելով, խնդրելով, որ բացատրեք` ինչ ա էդ չորությունը, ոնց ազատվեմ դրանից: Ոչ ոք ոչ մի բացատրություն չի տալիս: Հետո էլ ասում եք` քննադատությունից դասեր քաղի: Ես ո՞նց դասեր քաղեմ, եթե չեմ հասկանում` ինձ ինչ եք ասում:
Ախր Բյուր, դու հարց ես տալիս, տարբեր պատասխաններ եմ փնտրում, որոնցից ոչ մեկը քեզ չի բավարարում, դու ունես ինքդ քո պատասխանը, ու ամեն գրառման մեջ դրա հիմնավորում ես փնտրում, իսկ ով փնտրում ա, նա գտնում ա: Ինչ կարամ ասեմ, էս էլ իմ երեկվանից ի վեր երրորդ տեսությունն ա՝ ի պատասխան քո հարցին :)) Պատասխանի քո տարբերակy` մուռ հանելու հետ կապված, ինձ դուր չի գալիս:
Mephistopheles
25.09.2013, 12:19
Շին, հեչ համաձայն չեմ հետդ: Իմ ուղարկած էն գործը, որը կապված ա էս պահին իմ կյանքում ամենակարևորի հետ, ամենաքիչ ձայնն ա հավաքել: Էսօր ես Ցոլակի նմանների պատճառով չեմ կարողանում գործ ճարել, ու ես անդրադարձել եմ էս թեմային, բայց արի ու տես, որ դա մրցույթի ամենավատ գործն ա: Քանի որ իմ սեփական գործն ա, չեմ կարա ասեմ` ինձ համար ամենավատն ա, թե չէ, բայց դրա վրա Նկարչի համեմատ քիչ եմ աշխատել, Զակատի համեմատ` շատ: Շին, ես երբեք չեմ գրում նենց թեմաներով, որոնք ինձ համար կարևոր չեն կամ կարևոր չեն եղել: Ուղղակի ուրիշ հարց ա, որ ուրիշների համար դրանք կարևոր չեն: Ես չեմ կարա նստեմ, համամարդկային արժեքներից գրեմ:
Ինչ վերաբերում ա հարմարացնելուն, հա, ուզեցի էքսպերիմենտ անել: Ուզեցի հին գործը վերամշակել, ներկայացնել, որովհետև ակումբցիները սիրում են հուզվել, իսկ հիմա ես չեմ կարողանում հուզիչ բաներ գրել: Ուզեցի հուզել: Հատուկ ընտրեցի նենց գործ, որը ժամանակին հուզել ա ակումբցիներին: Արի ու տես էս անգամ չհուզվեցին, բողոքեցին չորությունից: Ես մեռա հարցնելով, խնդրելով, որ բացատրեք` ինչ ա էդ չորությունը, ոնց ազատվեմ դրանից: Ոչ ոք ոչ մի բացատրություն չի տալիս: Հետո էլ ասում եք` քննադատությունից դասեր քաղի: Ես ո՞նց դասեր քաղեմ, եթե չեմ հասկանում` ինձ ինչ եք ասում:
Թաղեմ ես Ցոլակի բոյը Բյուր ջան…
իսկ ակումբցիները շատ կեղտոտ մարդիկ են… կարդա՞մ բացատրեմ…
Բյուր, դու պտի գրես էն ինչ քեզ ա հուզում, ոչ թե ակումբցիներին… ինչ որ քեզ հետաքրքրում ա ու սիրում ես, մենակ էդ կարաս լավ գրես…
ու ընդհանուր մի բան ասեմ… էն ժանրային մրցույթներից ախմախ բան չկա… մարդը չի կարա սաղ ժանրերում լավ լինի ու չպիտի լինի… էսի Հայ սւոպերստարը չի որ ամեն բանից երգես ու առաջին տեղը բռնես…
Ինչ վերաբերում ա հարմարացնելուն, հա, ուզեցի էքսպերիմենտ անել: Ուզեցի հին գործը վերամշակել, ներկայացնել, որովհետև ակումբցիները սիրում են հուզվել, իսկ հիմա ես չեմ կարողանում հուզիչ բաներ գրել: Ուզեցի հուզել: Հատուկ ընտրեցի նենց գործ, որը ժամանակին հուզել ա ակումբցիներին: Արի ու տես էս անգամ չհուզվեցին, բողոքեցին չորությունից: Ես մեռա հարցնելով, խնդրելով, որ բացատրեք` ինչ ա էդ չորությունը, ոնց ազատվեմ դրանից: Ոչ ոք ոչ մի բացատրություն չի տալիս: Հետո էլ ասում եք` քննադատությունից դասեր քաղի: Ես ո՞նց դասեր քաղեմ, եթե չեմ հասկանում` ինձ ինչ եք ասում:
Բյուր ջան էդ ասելով չի: Էդ խառնվածք ա, դու չունես դա: Էդ վատ չի, ոչ էլ լավ ա: Նորմալ ա:
Դու Ենգիբարյանի պատմվածքը ծաղրեցիր, Սարոյանին պրիմիտիվ ես համարում, Սևակի հետ աչքով աչք չունես, դու ո՞նց կարաս էդ քո ասած "հուզիչ", "սենտիմենտալ" պատմություն հորինես: Էդ թեմայով ինչ էլ գրես արհեստական ու կեղծ ա թվալու:
Դու ավելի լավ ա գրի էն ինչի մասին մտածում ես, ինչը քեզ հետաքրքիր ա, ինչը քեզ դուր ա գալիս: Դա բնական կլինի: Մի փորձի ինչ-որ գրական տրյուկներ, տեխնիկա, ինչ-որ փորձված մեթոդներ, կոնկրետ ինչ-որ նպատակի ուղղված հնարքներ օգտագործես:
Գրի նրա մասին ինչը քեզ հուզում ա, ինչի համար դու ապրում ես, առանց ինչի քեզ դժվար կլինի, ու գրի ընենց ոնց որ մտածում ես, առանց ավելորդությունների, ու տես թե ինչ հաջող կստացվի ու ինչքան մարդ կհավանի դա:
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 12:27
Ախր Բյուր, դու հարց ես տալիս, տարբեր պատասխաններ եմ փնտրում, որոնցից ոչ մեկը քեզ չի բավարարում, դու ունես ինքդ քո պատասխանը, ու ամեն գրառման մեջ դրա հիմնավորում ես փնտրում, իսկ ով փնտրում ա, նա գտնում ա: Ինչ կարամ ասեմ, էս էլ իմ երեկվանից ի վեր երրորդ տեսությունն ա՝ ի պատասխան քո հարցին :)) Պատասխանի քո տարբերակy` մուռ հանելու հետ կապված, ինձ դուր չի գալիս:
Շին, եթե մուռը չի անցնում, ուրեմն վատն են գործերս :) Հանգիստ ասա, մի վախեցի...
Թաղեմ ես Ցոլակի բոյը Բյուր ջան…
իսկ ակումբցիները շատ կեղտոտ մարդիկ են… կարդա՞մ բացատրեմ…
Բյուր, դու պտի գրես էն ինչ քեզ ա հուզում, ոչ թե ակումբցիներին… ինչ որ քեզ հետաքրքրում ա ու սիրում ես, մենակ էդ կարաս լավ գրես…
ու ընդհանուր մի բան ասեմ… էն ժանրային մրցույթներից ախմախ բան չկա… մարդը չի կարա սաղ ժանրերում լավ լինի ու չպիտի լինի… էսի Հայ սւոպերստարը չի որ ամեն բանից երգես ու առաջին տեղը բռնես…
Մեֆ, ես գրել եմ նաև էն, ինչ ինձ ա հետաքրքրում: Ու հենց էդ մի գործը, որի թեման ինձ էդքան հետաքրքրում ու հուզում ա (էնքան, որ ստեղ գրելուն զուգահեռ նմանատիպ մի հարցով ֆեյսբուքում կռիվ եմ տալիս), ու փաստորեն հենց էդ մեկը բացարձակապես ակումբցիներին չի հետաքրքրել ու չի հուզել: Ուրեմն երևի պիտի էլ չմասնակցե՞մ մրցույթների, եթե փաստորեն դա ավելի վատն ա համարվում, քան Լիլիթ Պիպոյանի մասին ինչ-որ զառանցանք:
Mephistopheles
25.09.2013, 12:27
Բյուր ջան էդ ասելով չի: Էդ խառնվածք ա, դու չունես դա: Էդ վատ չի, ոչ էլ լավ ա: Նորմալ ա:
Դու Ենգիբարյանի պատմվածքը ծաղրեցիր, Սարոյանին պրիմիտիվ ես համարում, Սևակի հետ աչքով աչք չունես, դու ո՞նց կարաս էդ քո ասած "հուզիչ", "սենտիմենտալ" պատմություն հորինես: Էդ թեմայով ինչ էլ գրես արհեստական ու կեղծ ա թվալու:
Դու ավելի լավ ա գրի էն ինչի մասին մտածում ես, ինչը քեզ հետաքրքիր ա, ինչը քեզ դուր ա գալիս: Դա բնական կլինի: Մի փորձի ինչ-որ գրական տրյուկներ, տեխնիկա, ինչ-որ փորձված մեթոդներ, կոնկրետ ինչ-որ նպատակի ուղղված հնարքներ օգտագործես:
Գրի նրա մասին ինչը քեզ հուզում ա, ինչի համար դու ապրում ես, առանց ինչի քեզ դժվար կլինի, ու գրի ընենց ոնց որ մտածում ես, առանց ավելորդությունների, ու տես թե ինչ հաջող կստացվի ու ինչքան մարդ կհավանի դա:
ես էլ չունեմ…
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 12:28
Բյուր ջան էդ ասելով չի: Էդ խառնվածք ա, դու չունես դա: Էդ վատ չի, ոչ էլ լավ ա: Նորմալ ա:
Դու Ենգիբարյանի պատմվածքը ծաղրեցիր, Սարոյանին պրիմիտիվ ես համարում, Սևակի հետ աչքով աչք չունես, դու ո՞նց կարաս էդ քո ասած "հուզիչ", "սենտիմենտալ" պատմություն հորինես: Էդ թեմայով ինչ էլ գրես արհեստական ու կեղծ ա թվալու:
Դու ավելի լավ ա գրի էն ինչի մասին մտածում ես, ինչը քեզ հետաքրքիր ա, ինչը քեզ դուր ա գալիս: Դա բնական կլինի: Մի փորձի ինչ-որ գրական տրյուկներ, տեխնիկա, ինչ-որ փորձված մեթոդներ, կոնկրետ ինչ-որ նպատակի ուղղված հնարքներ օգտագործես:
Գրի նրա մասին ինչը քեզ հուզում ա, ինչի համար դու ապրում ես, առանց ինչի քեզ դժվար կլինի, ու գրի ընենց ոնց որ մտածում ես, առանց ավելորդությունների, ու տես թե ինչ հաջող կստացվի ու ինչքան մարդ կհավանի դա:
Գրել եմ :) Չորս ձայն ա ստացել: Բայց ամենահետաքրքիրն էն ա, որ չնայած էդ գործը գրեթե ոչ մեկի դուր չի գալիս, ոչ ոք կոնկրետ քննադատություն չի անում:
Ու ընդհանրապես, երբ գրում եմ ինձ հուզող թեմաների մասին, ասում են` չոր ա: Էն ա, էն կարճ պատմվածքը, որն ինձ էդ պահին ամենաշատ հուզող թեմայով էր, տես էլի չորություն պիտակը ստացավ:
Շին, եթե մուռը չի անցնում, ուրեմն վատն են գործերս :) Հանգիստ ասա, մի վախեցի...
Բյուր, հենց էդ ա իմ ասելը, որ դու քո պատասխանը որոշել ես, ու ամենքիս գրածում քո պատասխանի հիմնավորում ես փնտրում ու «գտնում»:
Mephistopheles
25.09.2013, 12:35
Շին, եթե մուռը չի անցնում, ուրեմն վատն են գործերս :) Հանգիստ ասա, մի վախեցի...
Մեֆ, ես գրել եմ նաև էն, ինչ ինձ ա հետաքրքրում: Ու հենց էդ մի գործը, որի թեման ինձ էդքան հետաքրքրում ու հուզում ա (էնքան, որ ստեղ գրելուն զուգահեռ նմանատիպ մի հարցով ֆեյսբուքում կռիվ եմ տալիս), ու փաստորեն հենց էդ մեկը բացարձակապես ակումբցիներին չի հետաքրքրել ու չի հուզել: Ուրեմն երևի պիտի էլ չմասնակցե՞մ մրցույթների, եթե փաստորեն դա ավելի վատն ա համարվում, քան Լիլիթ Պիպոյանի մասին ինչ-որ զառանցանք:
Բյուր, գերզգայնությունը խանգարում ա… խանգարում ա սառը դատողություններ անելուն… ինչքան էլ որ գրականությունը կամ արվեստը զգացական ու ինտուիտիվ լինի, այնուամենայնիվ սառը դատողությունը էական ա… կիքն ու զգացմունքը իրարից տարբեր են իմ կարծիքով… կրքոտ մարդը կարա ռացիոնալ լինի, բայց զգացմունքային մարդը՝ չէ…
հաստատ դու ինձնից խորհուրդի կարիք չունես, բայց փորձի ցանկացած թեմա քեզ հուզող, թողնել որ նստվածք տա (դու գիտես էդ ոնց կարելի ա անել, ես՝ չէ)աբզորբ արա, քննարկի, մի քանի տարբեր տեսանկյուններից նայի հետո վերջնականացրու… մենք ճարտարապետության մեջ տենց ենք անում…
Mephistopheles
25.09.2013, 12:36
Գրել եմ :) Չորս ձայն ա ստացել: Բայց ամենահետաքրքիրն էն ա, որ չնայած էդ գործը գրեթե ոչ մեկի դուր չի գալիս, ոչ ոք կոնկրետ քննադատություն չի անում:
Ու ընդհանրապես, երբ գրում եմ ինձ հուզող թեմաների մասին, ասում են` չոր ա: Էն ա, էն կարճ պատմվածքը, որն ինձ էդ պահին ամենաշատ հուզող թեմայով էր, տես էլի չորություն պիտակը ստացավ:
էնքան ես անելու բռնեմ Ցոլային կարդամ… բայց մի վախի բան չեմ գրի…
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 12:36
Բյուր, հենց էդ ա իմ ասելը, որ դու քո պատասխանը որոշել ես, ու ամենքիս գրածում քո պատասխանի հիմնավորում ես փնտրում ու «գտնում»:
Շին, եթե էնպիսի տարբերակ առաջարկես, որին հակասող փաստարկներ չունենամ, կհամաձայնեմ հետդ: Բայց կոնկրետ էս դեպքում դու ասում ես ամենակարևորի մասին, ես էլ հակադարձում եմ, որ ամենակարևորն ընդհանրապես ձայն չի հավաքում: Ուրիշ բան մտածի: :(
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 12:38
Բյուր, գերզգայնությունը խանգարում ա… խանգարում ա սառը դատողություններ անելուն… ինչքան էլ որ գրականությունը կամ արվեստը զգացական ու ինտուիտիվ լինի, այնուամենայնիվ սառը դատողությունը էական ա… կիքն ու զգացմունքը իրարից տարբեր են իմ կարծիքով… կրքոտ մարդը կարա ռացիոնալ լինի, բայց զգացմունքային մարդը՝ չէ…
հաստատ դու ինձնից խորհուրդի կարիք չունես, բայց փորձի ցանկացած թեմա քեզ հուզող, թողնել որ նստվածք տա (դու գիտես էդ ոնց կարելի ա անել, ես՝ չէ)աբզորբ արա, քննարկի, մի քանի տարբեր տեսանկյուններից նայի հետո վերջնականացրու… մենք ճարտարապետության մեջ տենց ենք անում…
Մեֆ, նենց չի էլի, որ էդ հուզող հարցը դեպքի հաջորդ օրն եմ գրել: Թողել եմ, ժամանակ ա անցել, նոր եմ գրել: Կարո՞ղ ա էդ էր խնդիրը, որ հենց սկզբից էլ չեմ գրել:
Mephistopheles
25.09.2013, 12:38
Շին, եթե էնպիսի տարբերակ առաջարկես, որին հակասող փաստարկներ չունենամ, կհամաձայնեմ հետդ: Բայց կոնկրետ էս դեպքում դու ասում ես ամենակարևորի մասին, ես էլ հակադարձում եմ, որ ամենակարևորն ընդհանրապես ձայն չի հավաքում: Ուրիշ բան մտածի: :(
Բյուր, թող չհավաքի… քեզ պետք ա՞… ձեներով ե՞ս ինքդ քո մասին դատելու…
Lusntag Lusine
25.09.2013, 12:39
Շին, եթե մուռը չի անցնում, ուրեմն վատն են գործերս :) Հանգիստ ասա, մի վախեցի...
Մեֆ, ես գրել եմ նաև էն, ինչ ինձ ա հետաքրքրում: Ու հենց էդ մի գործը, որի թեման ինձ էդքան հետաքրքրում ու հուզում ա (էնքան, որ ստեղ գրելուն զուգահեռ նմանատիպ մի հարցով ֆեյսբուքում կռիվ եմ տալիս), ու փաստորեն հենց էդ մեկը բացարձակապես ակումբցիներին չի հետաքրքրել ու չի հուզել: Ուրեմն երևի պիտի էլ չմասնակցե՞մ մրցույթների, եթե փաստորեն դա ավելի վատն ա համարվում, քան Լիլիթ Պիպոյանի մասին ինչ-որ զառանցանք:
Հասկանում եմ, որ նեղված ես, բայց դա չի նշանակում, որ պետք է այսպես արտահայտվես ուրիշ գրածի մասին:
Ոչ ոք չասեց, որ թեման վատն ես ընտրել, բայց չտպավորեց, չհուզեց: Երևի հենց զգացմունքային պահն է քեզ մոտ բացակայում:
Mephistopheles
25.09.2013, 12:40
Մեֆ, նենց չի էլի, որ էդ հուզող հարցը դեպքի հաջորդ օրն եմ գրել: Թողել եմ, ժամանակ ա անցել, նոր եմ գրել: Կարո՞ղ ա էդ էր խնդիրը, որ հենց սկզբից էլ չեմ գրել:
Բյուր, ես չգիտեմ… ենթադրություն ա, չեմ կարդացել գործը, միգուցե շատ էլ լավն ա…
Շին, եթե էնպիսի տարբերակ առաջարկես, որին հակասող փաստարկներ չունենամ, կհամաձայնեմ հետդ: Բայց կոնկրետ էս դեպքում դու ասում ես ամենակարևորի մասին, ես էլ հակադարձում եմ, որ ամենակարևորն ընդհանրապես ձայն չի հավաքում: Ուրիշ բան մտածի: :(
Էրեկվանից էդ ուղղությամբ մտածում եմ, քեզ թվում ա՝ ես ուրիշ բանուգործ չունե՞մ:)) Կիրովականիդ գործն էլ չեղավ, մի օր առիթ լիներ, նստեինք, երկար զրուցեինք, կուզեի էս թեման բանավոր քննարկել, էն քո ասած՝ ուզում եմ խոսել այդ մասին :))
Mephistopheles
25.09.2013, 12:42
եկեք բայց ընդունեք որ Ակումբցիք շատ էմոցիոնալ են… լացելով-լացելով, քիթները վերև քաշելով կքվեարկեն… ստեղ Բյուրի հետ համաձայն եմ… համաձայն չեմ որ ուզում ա ինքն էլ նրանց պես անի…
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 12:47
Բյուր, թող չհավաքի… քեզ պետք ա՞… ձեներով ե՞ս ինքդ քո մասին դատելու…
Մեֆ, դե հիմա դեռ ոչինչ, բայց որ էրեկ երեք գործն էլ վերջին տեղում էին, որ մարդիկ գալիս, ասում էին` շատ էլ օբյեկտիվ քվեարկություն ա, ահավոր էր"
Հասկանում եմ, որ նեղված ես, բայց դա չի նշանակում, որ պետք է այսպես արտահայտվես ուրիշ գրածի մասին:
Ոչ ոք չասեց, որ թեման վատն ես ընտրել, բայց չտպավորեց, չհուզեց: Երևի հենց զգացմունքային պահն է քեզ մոտ բացակայում:
Իմ նեղվածությունը բացարձակապես կապ չունի էդ գործը քլնգելու հետ: Հենց ամենասկզբում էլ, երբ դեռ ոչ ոք չէր քվեարկել, լավ քննադատել եմ էդ գործը:
Բյուր, ես չգիտեմ… ենթադրություն ա, չեմ կարդացել գործը, միգուցե շատ էլ լավն ա…
Եսիմինչ չի, Մեֆ: Բայց նենց էլ չի, որ էս սաղ տասնմեկի մեջ ամենավատն ա:
Էրեկվանից էդ ուղղությամբ մտածում եմ, քեզ թվում ա՝ ես ուրիշ բանուգործ չունե՞մ:)) Կիրովականիդ գործն էլ չեղավ, մի օր առիթ լիներ, նստեինք, երկար զրուցեինք, կուզեի էս թեման բանավոր քննարկել, էն քո ասած՝ ուզում եմ խոսել այդ մասին :))
Հա, արի հանդիպենք, խոսենք :)) ես էս շաբաթ-կիրակի Գյումրի եմ գնում:
եկեք բայց ընդունեք որ Ակումբցիք շատ էմոցիոնալ են… լացելով-լացելով, քիթները վերև քաշելով կքվեարկեն… ստեղ Բյուրի հետ համաձայն եմ… համաձայն չեմ որ ուզում ա ինքն էլ նրանց պես անի…
Դե լավ, գուցե ճիշտ ես ասում: Ուղղակի արդեն հոգնել եմ ամեն անգամ նույն քննադատությունը լսելուց, թե չոր ա:
Mephistopheles
25.09.2013, 13:13
ուզում եմ Բյուրին պաշտպանեմ…
քվեարկությունները օբյեկտիվ չես կարող համարել ու դրանով դատել գործի լավ կամ վատ լինելը… մարդիկ միշտ էլ քվեարկում են սուբյեկտիվ, ելնելով այս կամ այն անձնական նախասիրություններից… եթե տենց լիներ ուրեմն քաղաքի շենքերի մեծամասնությունը պտի լավը լիներ, բայց 90% զիբիլ ա, 5% ոչինչ ու մենակ 5%-ն ա որ լավն ա… նույնը երաժշտության մեջ ա. բոլորը խոսում են կլասիկ երաժշտությունից բայց կլասիկ երաժշտությունը իրա ծախս չի հանում երբեք, պետության հովանավորության ներո ա միշտ, նույնը բալետը…
հիմա կարա՞նք էդ չափանիշով դատենք գործի լավ կամ վատ լինելը… նույնը նկարչության մեջ ա…
հիմա Բյուր, եթե ուզում ես չոր չլինի, պտի անես էն ինչ Ակումբցիք են ուզում… լացացրա, էլի… մեկին սպանի, ես շատ գիտեմ ինչ…
սա թող որպես վիրավորանք չընդունվի… իմ հավանած գործերից ոչ մեկ էլ երբեք ձայն չի հավաքել… անդ այ դոնթ գիվ ը շեթ…
Վերլուծելու հետ կապված՝ գուցե, բայց ավելի լավ գործերի հետ կապված՝ թույլ տուր ամենքս մեզ համար ընտրենք ամենալավ գործը: Չեմ ուզում իմ շատ սիրելի Ալֆային նեղացնեմ, որովհետև իրոք արժե, որ իր գործը հաղթի էս մրցույթում, բայց վերջնական օբյեկտիվ արդյունքը կազմվում ա առանձին-առանձին սուբյեկտիվ կարծիքներից, ու օրինակ՝ իմ սուբյեկտիվ կարծիքով՝ էս մրցույթի լավագույն գործը քոնն ա, հեչ չլինի նրանով, որ էն թեման, որը ես տեսա դրանում, մինչև հիմա ուղեղիցս դուրս չի գալիս:
Շին ջան, մերսի, ինձ համար ամենալավ գնահատականն էդ ա, որ գրածիս մասին կարդալուց տասը րոպե հետո չմոռանան:
Ես ինքս որևէ գործ կարդալուց տենց եմ գնահատում՝ հիշվեց թե չէ, մնաց իմ մեջ, թե չէ... ու շատ հավես ա էդ ասածդ լսել :)
Արևանուռ
25.09.2013, 15:49
Մրցույթի պատմվածքների մասին՝ ընդհանուր
կարծես վերջերս եմ կարդացել, նկարչի ու նրա աշխատանքների մասին նմանատիպ պատմություն, եթե մի փոքր զարգանար «Ա՜խ, ձեռքե՜րս»-ը, ընթերցողը անցներ ենթադրությունների, ձեռքերը արհեստավո՞ր էին , թե՞ արվեստագործ, ցավու՞մ էին, թե՞ ափսոսում, պատմվածքն այլ երանգ ստանար գուցե
Զուգահեռներով պատմելը՝ մեզ արդեն ծանոթ է, ու թեև շարունակում ես ընթերցել, ուղեղումդ մեխված է համեմատելն այն մյուս պատմվածքի հետ, որ էլի շուտ ես կարդացել այստեղ
Անընդհատ կրկնվում է մի միտք, նույն բառերով, մի տեսակ ձանձրանում ես, բայց կարդում ես մինչև վերջ, քանի որ պիտի իմանաս ինչով է ավարտվելու պատմությունը, մանավանդ, որ չես կարող առանց հեղինակի իմացության էլ վիրավորել նրան, մտածելով, թե՝ չկարողացա կարդալ, ուր մնաց այդ մասին գրել ի տես նրա ու ամենքի
լավ վերջաբանով համով պատմություն, բայց մի փոքր պրիմիտիվ, չգիտեմ ինչու՞ վերջում տեսնում եմ էդ պրիմիտիվությունը
ամեն ինչ լավ է պատմվում, ընդհանրապես, միշտ լավ է պատմում հեղինակը, վերամբարձությունն էլ շատ լավ է նկարագրված, միայն մի պահ արագանում է ընթացքը, վերջում:
ես քվեարկել էի նաև «Մի կում մաքուր օդ»-ի օգտին, հետո տեսա որ չի ֆիքսվել, մկնիկը շատ արագ է աշխատում
Վերջին պատմվածքում կան պարբերություններ, որ շատ լավն են, ավելի շատ լավը, քան....
ուղարկե՞մ, չուղարկե՞մ...:think
Ուլուանա
25.09.2013, 18:26
Շին, հեչ համաձայն չեմ հետդ: Իմ ուղարկած էն գործը, որը կապված ա էս պահին իմ կյանքում ամենակարևորի հետ, ամենաքիչ ձայնն ա հավաքել: Էսօր ես Ցոլակի նմանների պատճառով չեմ կարողանում գործ ճարել, ու ես անդրադարձել եմ էս թեմային, բայց արի ու տես, որ դա մրցույթի ամենավատ գործն ա: Քանի որ իմ սեփական գործն ա, չեմ կարա ասեմ` ինձ համար ամենավատն ա, թե չէ, բայց դրա վրա Նկարչի համեմատ քիչ եմ աշխատել, Զակատի համեմատ` շատ: Շին, ես երբեք չեմ գրում նենց թեմաներով, որոնք ինձ համար կարևոր չեն կամ կարևոր չեն եղել: Ուղղակի ուրիշ հարց ա, որ ուրիշների համար դրանք կարևոր չեն: Ես չեմ կարա նստեմ, համամարդկային արժեքներից գրեմ:
Ինչ վերաբերում ա հարմարացնելուն, հա, ուզեցի էքսպերիմենտ անել: Ուզեցի հին գործը վերամշակել, ներկայացնել, որովհետև ակումբցիները սիրում են հուզվել, իսկ հիմա ես չեմ կարողանում հուզիչ բաներ գրել: Ուզեցի հուզել: Հատուկ ընտրեցի նենց գործ, որը ժամանակին հուզել ա ակումբցիներին: Արի ու տես էս անգամ չհուզվեցին, բողոքեցին չորությունից: Ես մեռա հարցնելով, խնդրելով, որ բացատրեք` ինչ ա էդ չորությունը, ոնց ազատվեմ դրանից: Ոչ ոք ոչ մի բացատրություն չի տալիս: Հետո էլ ասում եք` քննադատությունից դասեր քաղի: Ես ո՞նց դասեր քաղեմ, եթե չեմ հասկանում` ինձ ինչ եք ասում:
Բյուր, ախր ի՞նչ ես ակնկալում, որ ասենք, ես չեմ հասկանում։ Քննադատությունը կայանում ա չհաջողված կողմերը նշելու մեջ, ոչ թե մանրամասն ցույց տալու, թե ոնց պիտի անեիր, որ հաջողված լիներ։ Էդ արդեն սովորեցնել ա։ Հա, իհարկե, երբեմն էդ էլ ա արվում, բայց եթե չի արվում, դեռ չի նշանակում, թե քննադատությունն անհիմն ա։ Չէ, էդ իրականում շատ էլ կոնկրետ դիտողություն ա։ Հիմա դու ուզում ես, որ մենք դնենք քեզ ասենք, թե որ նախադասությունը ոնց պիտի ձևակերպեիր, ինչ բառեր օգտագործեիր, որ հուզիչ ստացվե՞ր։ Այսինքն՝ մենք քո փոխարեն քո գործը գրե՞նք։ Էդ ա ստացվում, փաստորեն։
Իմ կարծիքով, էստեղ խնդիրը գրելու տեխնիկան չի, այլ քո՝ տվյալ պատմության նկատմամբ առանձնապես հույզեր չունենալը։ Էդ հույզը պիտի քո մեջ լիներ, պիտի քեզ ներսից նենց կերած լիներ, որ անհնար լիներ բացի հուզիչից, ուրիշ կերպ գրելը, հասկանու՞մ ես։ Նման դեպքերում ընթերցողին էլ ա դա հաղորդվում ինքնըստինքյան, առանց հուզելու հատուկ ջանքերի։ Իմ տպավորությամբ, քո դեպքում տենց չի եղել, հետևաբար դու էդ պատմության մասին ամեն դեպքում չէիր կարող նենց գրել, որ ընթերցողը հուզվեր։ Սա իմ շատ համեստ, գուցե սխալ կարծիքն ա։
Ու չեմ հասկանում, թե ինչի ես տենց ջղայնանում, երբ համարյա բոլորն ասում են, որ չոր էր, հուզիչ չէր։ Ինձ թվում ա՝ էդքանը պիտի հերիք լիներ, որ հասկանայիր, որ երևի իսկապես տենց ա, ու ինքդ փորձեիր պարզել, թե ինչի ա տենց, ոչ թե ասողներին մեղադրեիր, որ քեզ հուզիչ գրելու բաղադրատոմսը չեն տալիս։
Ուղղակի որ էդքան բողոքեցիր, մտածեցի՝ մի քիչ ավելի մանրամասն փորձեմ գրել, չնայած հուզելու բաղադրատոմսն էլի չկարողացա տալ, ի՞նչ անեմ։
Sambitbaba
25.09.2013, 19:33
Շին, եթե էնպիսի տարբերակ առաջարկես, որին հակասող փաստարկներ չունենամ, կհամաձայնեմ հետդ: (
Բյուր ջան, այնքան կուզեի, որ գոնե իմ տարբերակը քեզ մի փոքր սփոփեր... Առանձնապես մի չգիտեմ ինչ չի, բայց և այնպես...
Իսկ ի՞նչ, եթե ուղղակի քիչ չէին ինձպեսները, ում ի սկզբանե դուր չեկավ այդ բաց մրցույթը: Չէ, մրցույթն ինքը շատ լավն էր, այդ հարցում Ակումբն իր հունի մեջ է. ամեն հաջորդ մրցույթ նախորդից որակապես ավելի լավն է ստացվում: Խոսքս միայն բացահայտված հեղինակներով մրցույթի մասին է: Այ, դա հեչ դուրս չեկավ ու ես առաջին անգամ որոշեցի քվեարկել միայն ամենալավ գործի համար, առանց նույնիսկ կարծիքներ հայտնելու... Սովորական պայմաններում անպայման քվեարկելու էի նաև Այվիի, Գալի, Լիզբեթի, Ուլուանայի, Բալթազարի գործերի համար: Ու նաև քո բոլոր երեք գործերի համար էլ, անկախ նրանց չոր կամ թաց լինելու:
Ճիշտն ասած, այդ կարծիքներ չհայտնելը մի քիչ ինձ էլ էր հարմար. ինչ-որ էս վերջերս չեմ կարողանում ժամանակս ճիշտ դասավորել... Հա, որոշումս խախտեցի ու փորձեցի մի երկու հապճեպ խոսք ասել, բայց տես, երեխեքի դուրը չեկավ` Գալ ջան, Բալթազար ջան, կներեք, որ լավ չեմ պարզաբանել ասածս...
Իսկ քո գործերի մասին հապճեպ ինչ-որ բան ասելու տարբերակ մտքովս անգամ չի անցնի, քանզի դու, Բյուր ջան, կներես իհարկե, բայց այդ հարցում իրոք որ շատ զգայուն ես: Էն կարծիքին եմ եկել, որ քեզ անհրաժեշտ է ուղղակի նստել ու ինքդ քեզ մի լավ հոգեբանել... Որովհետև կարծիքդ "քո գործերը միտումնավորված չքվեարկելու" մասին իրոք որ վերջն է. ռուսները կասեին` "зашкаливаешь": Հա, մեկ էլ ինձ թվում է, որ եթե էդ "լավ էլի"-ն լեքսիկոնիցդ հանես, դա արդեն իսկ քեզ շատ-շատ օգուտ կտա: Շատերն են օգտագործում այդ բառը, բայց քեզ մոտ այն մի տեսակ շատ է սրտաճմլիկ ստացվում... Լավ էլի...
Բյուր ջան, սիրելիս, միայն թե, խնդրում եմ, սխալ մի հասկացիր ինձ, լավ էլի... Չկա այստեղ կես բառ անգամ` քեզ վիրավորելու համար, հավատա: Մենք քեզ իրոք որ շատ ենք սիրում: Ինքդ էլ շատ լավ պետք է որ տեսնես, որ միշտ էլ ուշադրության կենտրոնում ես գտնվում, իսկ դա չսիրված մարդու հետ անհնար է, որ տեղի ունենա: Իսկ դու անընդհատ բողոքում ես: Էդպես չի, սիրելիս. չսիրված մարդուն մի երկու անգամ քացու տակ են գցում ու դնում են ամենաանհասանելի անտրեսոլի վրա: Ու քո մասին իրոք որ լիքը բաներ կարելի է ասել, բայց էլ տնաշեն Շինն էնպես ասեց, որ ամենաճիշտը նրան քոփի փեյսթ անելն է.
Ո՞նց կարելի ա չսիրել տարօրինակ, փոքրիկ, մի քիչ կռվարար, էդքան գունեղ մարդուն, ոնց դու ես:
Ես քեզ մի բան կուզեի խնդրել. թույլ տուր մեզ` մեր սերը քո հանդեպ արտահայտել մեր բառերով, այլ ոչ թե քո: Ու մի համարիր, որ եթե մեր ասածների մեջ քո սպասելիք բառերը չկան, ուրեմն մենք քեզ չենք սիրում: Եվ այն օրը, երբ դու կբացահայտես Մեֆի սերը քո հանդեպ, քեզ համար ամեն ինչ հոյակապ կդառնա::love
Հ.Գ. Անսահման զգացված եմ, որ ինձ պաշտպանեցիր Բալթազարի առջև... Ճիշտ է, նա չէր էլ հարձակվել ինձ վրա, բայց դա երևի քո խոսքերն ավելի կարևորացրեց ինձ համար:
Շնորհակալ եմ, որ վստահորեն ասացիր խոսքդ:
Դու անընդհատ հարցնում ես, թե ինչ նկատի ունի ժողովուրդը, երբ ասում է, թե չոր ես գրել: Ես կարող եմ քեզ մի բան ասել հաստատ, Բյուր ջան. այն, ինչ գրել ես Բալթազարին, հաստատ անհնար է չոր համարել::love:love:love
Mephistopheles
25.09.2013, 19:42
Բյուր ջան, այնքան կուզեի, որ գոնե իմ տարբերակը քեզ մի փոքր սփոփեր... Առանձնապես մի չգիտեմ ինչ չի, բայց և այնպես...
Իսկ ի՞նչ, եթե ուղղակի քիչ չէին ինձպեսները, ում ի սկզբանե դուր չեկավ այդ բաց մրցույթը: Չէ, մրցույթն ինքը շատ լավն էր, այդ հարցում Ակումբն իր հունի մեջ է. ամեն հաջորդ մրցույթ նախորդից որակապես ավելի լավն է ստացվում: Խոսքս միայն բացահայտված հեղինակներով մրցույթի մասին է: Այ, դա հեչ դուրս չեկավ ու ես առաջին անգամ որոշեցի քվեարկել միայն ամենալավ գործի համար, առանց նույնիսկ կարծիքներ հայտնելու... Սովորական պայմաններում անպայման քվեարկելու էի նաև Այվիի, Գալի, Լիզբեթի, Ուլուանայի, Բալթազարի գործերի համար: Ու նաև քո բոլոր երեք գործերի համար էլ, անկախ նրանց չոր կամ թաց լինելու:
Ճիշտն ասած, այդ կարծիքներ չհայտնելը մի քիչ ինձ էլ էր հարմար. ինչ-որ էս վերջերս չեմ կարողանում ժամանակս ճիշտ դասավորել... Հա, որոշումս խախտեցի ու փորձեցի մի երկու հապճեպ խոսք ասել, բայց տես, երեխեքի դուրը չեկավ` Գալ ջան, Բալթազար ջան, կներեք, որ լավ չեմ պարզաբանել ասածս...
Իսկ քո գործերի մասին հապճեպ ինչ-որ բան ասելու տարբերակ մտքովս անգամ չի անցնի, քանզի դու, Բյուր ջան, կներես իհարկե, բայց այդ հարցում իրոք որ շատ զգայուն ես: Էն կարծիքին եմ եկել, որ քեզ անհրաժեշտ է ուղղակի նստել ու ինքդ քեզ մի լավ հոգեբանել... Որովհետև կարծիքդ "քո գործերը միտումնավորված չքվեարկելու" մասին իրոք որ վերջն է. ռուսները կասեին` "зашкаливаешь": Հա, մեկ էլ ինձ թվում է, որ եթե էդ "լավ էլի"-ն լեքսիկոնիցդ հանես, դա արդեն իսկ քեզ շատ-շատ օգուտ կտա: Շատերն են օգտագործում այդ բառը, բայց քեզ մոտ այն մի տեսակ շատ է սրտաճմլիկ ստացվում... Լավ էլի...
Բյուր ջան, սիրելիս, միայն թե, խնդրում եմ, սխալ մի հասկացիր ինձ, լավ էլի... Չկա այստեղ կես բառ անգամ` քեզ վիրավորելու համար, հավատա: Մենք քեզ իրոք որ շատ ենք սիրում: Ինքդ էլ շատ լավ պետք է որ տեսնես, որ միշտ էլ ուշադրության կենտրոնում ես գտնվում, իսկ դա չսիրված մարդու հետ անհնար է, որ տեղի ունենա: Իսկ դու անընդհատ բողոքում ես: Էդպես չի, սիրելիս. չսիրված մարդուն մի երկու անգամ քացու տակ են գցում ու դնում են ամենաանհասանելի անտրեսոլի վրա: Ու քո մասին իրոք որ լիքը բաներ կարելի է ասել, բայց էլ տնաշեն Շինն էնպես ասեց, որ ամենաճիշտը նրան քոփի փեյսթ անելն է.
Ես քեզ մի բան կուզեի խնդրել. թույլ տուր մեզ` մեր սերը քո հանդեպ արտահայտել մեր բառերով, այլ ոչ թե քո: Ու մի համարիր, որ եթե մեր ասածների մեջ քո սպասելիք բառերը չկան, ուրեմն մենք քեզ չենք սիրում: Եվ այն օրը, երբ դու կբացահայտես Մեֆի սերը քո հանդեպ, քեզ համար ամեն ինչ հոյակապ կդառնա::love
Հ.Գ. Անսահման զգացված եմ, որ ինձ պաշտպանեցիր Բալթազարի առջև... Ճիշտ է, նա չէր էլ հարձակվել ինձ վրա, բայց դա երևի քո խոսքերն ավելի կարևորացրեց ինձ համար:
Շնորհակալ եմ, որ վստահորեն ասացիր խոսքդ:
Դու անընդհատ հարցնում ես, թե ինչ նկատի ունի ժողովուրդը, երբ ասում է, թե չոր ես գրել: Ես կարող եմ քեզ մի բան ասել հաստատ, Բյուր ջան. այն, ինչ գրել ես Բալթազարին, հաստատ անհնար է չոր համարել::love:love:love
Սամ, ում էի սիրու՞մ…
Զաիր Բաբա…
...
պաշտպանի Այվ…
Մեֆ, մերսի կարծիքի համար. ինձ քո վերլուծությունները միշտ էլ հետաքրքիր են:
Պաշտպանելու բան չկա:
Վերջերս նենց հավես քննադատություններ եմ լսում գրածներիս մասին, որ ահագին բաներ եմ սովորում: Անցյալ մրցույթին Արէան շատ հետաքրքիր քննադատություն էր գրել իմ տարբերակներից մեկի մասին. երկար մտածում էի, թե ոնց էր, որ գրելիս ինքս չէի հասկացել:
Նույնն էլ հիմա. էդ սաղ ինչ ասում եք, ճիշտ բաներ են: Էն, որ զարգացման մեջ բացեր կան, որ քիթը տնկած լինելու պահերը կարելի էր ավելի նուրբ ձևով մատուցել, ոչ թե տենց ուռճացված, էն, որ կանխատեսելի էր, որ կարելի էր ավելի սուր հումոր մտցնել: Էդ սաղ կարևոր դիտողություններ են, որ մարդ ինքը գրելուց էդքան չի զգում, ու մենակ լիքը մարդկանց կարծիք ստանալով, էդ բոլոր «բացերի» պատկերը ամբողջական ա դառնում:
Մենակ մի բան եմ ուզում ասել կանխատեսելի լինելու մասին, որը նաև Գալի գործի մասին ասվեց:
Իմ կարծիքով, էս ժանրի մեջ դա էական չի: Ես կարող էի պատմվածքում հենց միանգամից էլ ասել, որ սխալ էր կարծիքս, որ փոշմանելու էի ծերուկի հանդեպ էդպիսի վերաբերմունքի համար, ու դրանով էլ դա չէր տուժի, որովհետև էս վավերագրություն ա, մարդ պատմում ա եղածը, նպատակ չկա թրիլեր գրելու ու մարդկանց ապշեցնելու չսպասված վերջաբանով. հատկապես որ իրական կյանքում անսպասելի ու գժական վերջաբաններ հազվադեպ են լինում: Կանխատեսելի էր, թե չէ, էդ բացարձակ նշանակություն չունի էս ժանրում:
Մի բան էլ ասեմ ընդհանուր մրցույթի մասին:
Մրցույթից մրցույթ զգում եմ, թե ինչքան ա Ակումբում ստեղծագործական «պլանկան» բարձրանում: Առաջ նե՜նց հեշտ էր մրցույթում հաղթելը. հիմա էդպես չի: Համ ընթերցողն ա աճել, համ ստեղծագործողը: Ու էդ նենց կայֆ բան ա:
Sambitbaba
25.09.2013, 19:49
Սամ, ում էի սիրու՞մ…
Ինչ է, չե՞ս սիրում...
Ուլուանա
25.09.2013, 20:08
Զաիր Բաբա…
սրության պակաս կար… կոնտրաստի… օրինակ որ բիձուն վերևից ես նայում, կարաս մի քիչ էլ չափն անցնես… օրինակ "դթում բիձա… ասա դու որտեղի՞ց պիտի Հայաստանի մասին լսած լինես, էս ապուշ կղզուց ու դմբո շնաձկներից, որ սկի կծել չգիտեն, բան չես տեսել… ու՜ֆ երբ եմ գնալու…"
Էս Մեֆն, աչքիս, մոռացել ա, որ սա վավերագրություն ա, ու չեղած բաներ հորինել չի կարելի։ Եթե էն մարդու մտքով չի անցել՝ ու՜ֆ, երբ եմ գնալու, ու ընդհանրապես հեչ էլ չէր երազում վայրկյան առաջ էդտեղից հեռանալու մասին, ո՞նց տենց բան գրեր :))։ Դեմք ես լրիվ։
Alphaone
25.09.2013, 20:23
Էս Մեֆն, աչքիս, մոռացել ա, որ սա վավերագրություն ա, ու չեղած բաներ հորինել չի կարելի։ Եթե էն մարդու մտքով չի անցել՝ ու՜ֆ, երբ եմ գնալու, ու ընդհանրապես հեչ էլ չէր երազում վայրկյան առաջ էդտեղից հեռանալու մասին, ո՞նց տենց բան գրեր :))։ Դեմք ես լրիվ։
Անուկս, ինձ էլ ասում էր Անժիկին բոմժ սարքեմ: :(
Հա, Մեֆ, ասում էիր ասածներիցդ որը չեմ ընդունել, նաև սա :P
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 21:52
հիմա Բյուր, եթե ուզում ես չոր չլինի, պտի անես էն ինչ Ակումբցիք են ուզում… լացացրա, էլի… մեկին սպանի, ես շատ գիտեմ ինչ…
Մեֆ, էն ա, բիձուն սպանեցի, ասում են` լացացնելու թեմա ա, բայց չենք լացում :D ես էլ ի՞նչ անեմ
Բյուր, ախր ի՞նչ ես ակնկալում, որ ասենք, ես չեմ հասկանում։ Քննադատությունը կայանում ա չհաջողված կողմերը նշելու մեջ, ոչ թե մանրամասն ցույց տալու, թե ոնց պիտի անեիր, որ հաջողված լիներ։ Էդ արդեն սովորեցնել ա։ Հա, իհարկե, երբեմն էդ էլ ա արվում, բայց եթե չի արվում, դեռ չի նշանակում, թե քննադատությունն անհիմն ա։ Չէ, էդ իրականում շատ էլ կոնկրետ դիտողություն ա։ Հիմա դու ուզում ես, որ մենք դնենք քեզ ասենք, թե որ նախադասությունը ոնց պիտի ձևակերպեիր, ինչ բառեր օգտագործեիր, որ հուզիչ ստացվե՞ր։ Այսինքն՝ մենք քո փոխարեն քո գործը գրե՞նք։ Էդ ա ստացվում, փաստորեն։
Իմ կարծիքով, էստեղ խնդիրը գրելու տեխնիկան չի, այլ քո՝ տվյալ պատմության նկատմամբ առանձնապես հույզեր չունենալը։ Էդ հույզը պիտի քո մեջ լիներ, պիտի քեզ ներսից նենց կերած լիներ, որ անհնար լիներ բացի հուզիչից, ուրիշ կերպ գրելը, հասկանու՞մ ես։ Նման դեպքերում ընթերցողին էլ ա դա հաղորդվում ինքնըստինքյան, առանց հուզելու հատուկ ջանքերի։ Իմ տպավորությամբ, քո դեպքում տենց չի եղել, հետևաբար դու էդ պատմության մասին ամեն դեպքում չէիր կարող նենց գրել, որ ընթերցողը հուզվեր։ Սա իմ շատ համեստ, գուցե սխալ կարծիքն ա։
Ու չեմ հասկանում, թե ինչի ես տենց ջղայնանում, երբ համարյա բոլորն ասում են, որ չոր էր, հուզիչ չէր։ Ինձ թվում ա՝ էդքանը պիտի հերիք լիներ, որ հասկանայիր, որ երևի իսկապես տենց ա, ու ինքդ փորձեիր պարզել, թե ինչի ա տենց, ոչ թե ասողներին մեղադրեիր, որ քեզ հուզիչ գրելու բաղադրատոմսը չեն տալիս։
Ուղղակի որ էդքան բողոքեցիր, մտածեցի՝ մի քիչ ավելի մանրամասն փորձեմ գրել, չնայած հուզելու բաղադրատոմսն էլի չկարողացա տալ, ի՞նչ անեմ։
Ան, ես ասել եմ` համաձա՞յն չեմ չորության հետ, ես ասում եմ` չեմ հասկանում ինչ եք ասում, բացատրեք, կոնկրետ օրինակներ ցույց տվեք: Օրինակ, եթե մեկին ասեմ` գործիդ մեջ լիքը ուղղագրական սխալ կա, ինքը ասի` չեմ հասկանում, ուր ա, ցույց տուր, ես իրան ցույց կտամ: Եթե ասեմ` գործդ վառելու ա, ասի` ինչու, ես կբացատրեմ, թե ինչու ա վառելու: Բայց հիմա ձեզ հարցնում եմ` բացատրեք, թե ինչ եք հասկանում չորություն ասելով, ոչ ոք կոնկրետ գործի մասին ոչ մի բան չի ասում: Իսկ ես չեմ հոգնում կրկնելուց. ասեք, ես էլ հասկանամ, շտկեմ: Ես չեմ ասում` իմ տեղը գրեք, իմ տեղն ասեք, թե որ նախադասությունը ոնց պիտի լիներ, բայց կոնկրետ ասեք, թե էդ ինչ չորություն ա: Չեմ հասկանում, հո զոռով չի: Չեմ ասում` չկա տենց բան: Ասում եմ` չեմ հասկանում: Տես, Մեֆը վերևում հուզիչ լինելու շատ կոնկրետ օրինակ բերեց: Ասածի մեջ ճիշտ բան կա:
Իսկ ասելը, թե թեման, որի մասին գրում եմ, ինձ չի հուզել, ուղղակի անբարոյականություն ա: Եթե գրել եմ, ուրեմն հուզել ա, չէ՞: Եթե էդ նկարը մինչև հիմա իմ սենյակում պատից կախած ա, ուրեմն հուզել ա, չէ՞: Նենց տպավորություն ա` ուզում եք ասել, թե ինչ ես իզուր մեր ներվերը սղոցում, թեման քեզ չի հետաքրքրում, զոռով ուզում ես մեր վզին փաթաթել:
Իսկ քո գործերի մասին հապճեպ ինչ-որ բան ասելու տարբերակ մտքովս անգամ չի անցնի, քանզի դու, Բյուր ջան, կներես իհարկե, բայց այդ հարցում իրոք որ շատ զգայուն ես: Էն կարծիքին եմ եկել, որ քեզ անհրաժեշտ է ուղղակի նստել ու ինքդ քեզ մի լավ հոգեբանել... Որովհետև կարծիքդ "քո գործերը միտումնավորված չքվեարկելու" մասին իրոք որ վերջն է. ռուսները կասեին` "зашкаливаешь": Հա, մեկ էլ ինձ թվում է, որ եթե էդ "լավ էլի"-ն լեքսիկոնիցդ հանես, դա արդեն իսկ քեզ շատ-շատ օգուտ կտա: Շատերն են օգտագործում այդ բառը, բայց քեզ մոտ այն մի տեսակ շատ է սրտաճմլիկ ստացվում... Լավ էլի...
Սամ, բոլորն էլ իրանց գործերի նկատմամբ զգայուն են: Ուղղակի երևի ես չեմ թաքցնում: Բայց ես դեմ չեմ քննադատություն լսելուն: Ես ավելի սուր քննադատություն էլ եմ լսել, քան էս մրցույթում ա: Ինքդ էլ մի անգամ զիբիլ ես անվանել գործս, ծիծաղել եմ, անցել առաջ: Ուղղակի ես ներվայնանում եմ, երբ մարդիկ քննադատում են, ես հարց եմ տալիս, հարցիս պատասխանը չկա:
Ինչ վերաբերում ա միտումնավորված չքվեարկելու մասին, կա տենց բան: Ուղղակի էդ մարդիկ քիչ են, մատների վրա հաշված, առանձնապես չեն մասնակցում էս քննարկումներին, իսկ ամենասարսափելին էն ա, որ հեչ էլ իրենց վրա չեն վերցնում: Չգիտես ինչու, իրենց վրա վերցնում ես էնպիսի մարդիկ, որոնց գործերի հասցեին երբևէ որևէ վատ խոսք ասած չկամ: Նենց որ, Սամ, դուխով ասա` ինչը դուրդ չի էկել: Իմ գործերն իդեալական չեն ու առավելևս իմ լավագույն գործերը չեն:
Բյուր ջան, սիրելիս, միայն թե, խնդրում եմ, սխալ մի հասկացիր ինձ, լավ էլի... Չկա այստեղ կես բառ անգամ` քեզ վիրավորելու համար, հավատա: Մենք քեզ իրոք որ շատ ենք սիրում: Ինքդ էլ շատ լավ պետք է որ տեսնես, որ միշտ էլ ուշադրության կենտրոնում ես գտնվում, իսկ դա չսիրված մարդու հետ անհնար է, որ տեղի ունենա: Իսկ դու անընդհատ բողոքում ես: Էդպես չի, սիրելիս. չսիրված մարդուն մի երկու անգամ քացու տակ են գցում ու դնում են ամենաանհասանելի անտրեսոլի վրա: Ու քո մասին իրոք որ լիքը բաներ կարելի է ասել, բայց էլ տնաշեն Շինն էնպես ասեց, որ ամենաճիշտը նրան քոփի փեյսթ անելն է.
Ես քեզ մի բան կուզեի խնդրել. թույլ տուր մեզ` մեր սերը քո հանդեպ արտահայտել մեր բառերով, այլ ոչ թե քո: Ու մի համարիր, որ եթե մեր ասածների մեջ քո սպասելիք բառերը չկան, ուրեմն մենք քեզ չենք սիրում: Եվ այն օրը, երբ դու կբացահայտես Մեֆի սերը քո հանդեպ, քեզ համար ամեն ինչ հոյակապ կդառնա::love
Է ես ասում եմ` դուք ինձ չե՞ք սիրում: Նույնիսկ Մեֆն ա սիրում :D
Հ.Գ. Անսահման զգացված եմ, որ ինձ պաշտպանեցիր Բալթազարի առջև... Ճիշտ է, նա չէր էլ հարձակվել ինձ վրա, բայց դա երևի քո խոսքերն ավելի կարևորացրեց ինձ համար:
Շնորհակալ եմ, որ վստահորեն ասացիր խոսքդ:
Դու անընդհատ հարցնում ես, թե ինչ նկատի ունի ժողովուրդը, երբ ասում է, թե չոր ես գրել: Ես կարող եմ քեզ մի բան ասել հաստատ, Բյուր ջան. այն, ինչ գրել ես Բալթազարին, հաստատ անհնար է չոր համարել::love:love:love
Դուք ինձ ասեք` որն ա չոր, ոչ թե որը չոր չի :))
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 21:55
Մենակ մի բան եմ ուզում ասել կանխատեսելի լինելու մասին, որը նաև Գալի գործի մասին ասվեց:
Իմ կարծիքով, էս ժանրի մեջ դա էական չի: Ես կարող էի պատմվածքում հենց միանգամից էլ ասել, որ սխալ էր կարծիքս, որ փոշմանելու էի ծերուկի հանդեպ էդպիսի վերաբերմունքի համար, ու դրանով էլ դա չէր տուժի, որովհետև էս վավերագրություն ա, մարդ պատմում ա եղածը, նպատակ չկա թրիլեր գրելու ու մարդկանց ապշեցնելու չսպասված վերջաբանով. հատկապես որ իրական կյանքում անսպասելի ու գժական վերջաբաններ հազվադեպ են լինում: Կանխատեսելի էր, թե չէ, էդ բացարձակ նշանակություն չունի էս ժանրում:
Ռիփ, ժանրը կապ չունի, կանխատեսելիությունն էլ խոշոր հաշվով թերություն չի: Բայց քո գործի էդ վերջին մասը շատ արհեստական էր ու գնալով ավելի կանխատեսելի էր դարձնում վերջաբանը: Դու կարող էիր հեղինակի մեծության ու գյուղացու փոքրության մասին բացարձակապես ոչինչ չասել, մենակ գրել, որ հարցրեց, որտեղից ես, դու էլ ասեցիր` Հայաստանից ու հետո անցնել պանդոկ ու Արարատ կոնյակ խմել: Էդ դեպքում ուղղակի հրաշալի կլիներ, կանխատեսելիությունից բողոքող չէր լինի, որովհետև կանխատեսելու ժամանակ էլ թողած չէիր լինի:
Mephistopheles
25.09.2013, 22:12
Էս Մեֆն, աչքիս, մոռացել ա, որ սա վավերագրություն ա, ու չեղած բաներ հորինել չի կարելի։ Եթե էն մարդու մտքով չի անցել՝ ու՜ֆ, երբ եմ գնալու, ու ընդհանրապես հեչ էլ չէր երազում վայրկյան առաջ էդտեղից հեռանալու մասին, ո՞նց տենց բան գրեր :))։ Դեմք ես լրիվ։
շատ սխալ բաներ ես ասում Ուլուանա ջան… ես էլ կարամ ասեմ ստեղծագործական վավերագրություն ա… բա ստեղծագործականն ու՞ր մնաց…
եթե քո ասածի պես դատենք, ապա քննարկում էլ պտի չանենք… կարաս ասես վավերագրություն ա, էս եմ զգացել, էս եմ գրել… մյուս կողմից նույն դեպքը, մեկը կարա մի ձև նկարագրի, մեկն այլ… մեկը մի բան ա տեսնում դրա մեջ մի ուրիշը մեկ այլ… ավելին նույն դեպքը էսօր ուրիշ կետպ ես տեսնում, վաղն՝ ուրիշ, մի 10 տարի հետո լրիվ ուրիշ բան կարաս տեսնես… հիմա սրանցից ո՞րն ա վավերագրականը…
…բացի դրանից, նույն անեկդոտը կամ պատմությունը, մեկը լավ ա պատմում, մեկը վատ, մեկն էլ ձանձրալի… սրա՞ն ինչ կասես…
պետք չի թաքնվել "Եթե էն մարդու մտքով չի անցել" հետևում… դա արդարացմում չի… եթե տեքստդ լավը չի ուրեմն լավը չի…
Տեքստը պտի կպնի մարդու ներվին… էսի պարտակդիր բայց ոչ բավարար պայման ա… ներվին եթե չկպար, կարաս քեզ խնայես ու հեքիաթ չպատմես…
ստեղծագործական վավերագրությունը լրագրություն չի… անգամ դա իրա մեջ ինչ որ տեղ ստեղծագործական էլեմենտ ա պարունակում…
Mephistopheles
25.09.2013, 22:14
Անուկս, ինձ էլ ասում էր Անժիկին բոմժ սարքեմ: :(
Հա, Մեֆ, ասում էիր ասածներիցդ որը չեմ ընդունել, նաև սա :P
է սարքի… ո՞վա ստուգելու…
Էս Մեֆն, աչքիս, մոռացել ա, որ սա վավերագրություն ա, ու չեղած բաներ հորինել չի կարելի։ Եթե էն մարդու մտքով չի անցել՝ ու՜ֆ, երբ եմ գնալու, ու ընդհանրապես հեչ էլ չէր երազում վայրկյան առաջ էդտեղից հեռանալու մասին, ո՞նց տենց բան գրեր :))։ Դեմք ես լրիվ։
Ան, էդպես չի:
Տես, Գալի գործը կարդալուց մարդկանց մոտ հարց էր առաջացել՝ իսկապես եղե՞լ ա էդպիսի բան, թե չէ: Ու եթե ինքը պատասխաներ, որ չէ, կամ ընդամենը մոտավոր մի բան, կամ իր ծանոթի հետ ա եղել, բայց ինքը իր անունից ա ներկայացրել, ոչ ոք հաստատ չէր ասելու՝ հոպ, օյին չի, դաղալություն ես անում:
Գործը ներկայացված ա՝ որպես վավերագրական ստեղծագործություն, անցնու՞մ ա դրա տակ, շատ լավ, մնացածը կարևոր չի:
Ազնվության հարց էստեղ բացարձակ չկա. սա գրական ստեղծագործություն ա, որտեղ մարդ ազատ ա «ստեղծել»:
Իմ պատմության մեջ էլ իրականում ես մենակ չէի գնացել Թիոման (ուր ա ինձ էդքան ռիսկ), բայց պատմվածքի մեջ անտեղի գտա երկրորդ անձի հիշատակման հարցը, ու կարծում եմ՝ դա ճիշտ որոշում էր:
Ուլուանա
25.09.2013, 22:35
Ան, ես ասել եմ` համաձա՞յն չեմ չորության հետ, ես ասում եմ` չեմ հասկանում ինչ եք ասում, բացատրեք, կոնկրետ օրինակներ ցույց տվեք: Օրինակ, եթե մեկին ասեմ` գործիդ մեջ լիքը ուղղագրական սխալ կա, ինքը ասի` չեմ հասկանում, ուր ա, ցույց տուր, ես իրան ցույց կտամ: Եթե ասեմ` գործդ վառելու ա, ասի` ինչու, ես կբացատրեմ, թե ինչու ա վառելու: Բայց հիմա ձեզ հարցնում եմ` բացատրեք, թե ինչ եք հասկանում չորություն ասելով, ոչ ոք կոնկրետ գործի մասին ոչ մի բան չի ասում: Իսկ ես չեմ հոգնում կրկնելուց. ասեք, ես էլ հասկանամ, շտկեմ: Ես չեմ ասում` իմ տեղը գրեք, իմ տեղն ասեք, թե որ նախադասությունը ոնց պիտի լիներ, բայց կոնկրետ ասեք, թե էդ ինչ չորություն ա: Չեմ հասկանում, հո զոռով չի: Չեմ ասում` չկա տենց բան: Ասում եմ` չեմ հասկանում: Տես, Մեֆը վերևում հուզիչ լինելու շատ կոնկրետ օրինակ բերեց: Ասածի մեջ ճիշտ բան կա:
Բյուր, դե հիմա տվյալ դեպքում ուրեմն էնքան էլ հեշտ չի կոնկրետ մատնացույց անել, թե ինչն ա պատմվածքը չոր դարձնում, էդ զգացողություն ա ուղղակի, որ բազմաթիվ մարդիկ, փաստորեն, ունեն։ Մենք մեղավո՞ր ենք, որ չենք կարողանում կոնկրետ ցույց տալ։ Այսինքն՝ եթե չենք կարողանում, ուրեմն ընդհանրապես չպիտի էլ ասեի՞նք, որ տենց ենք կարծում։
Իսկ ասելը, թե թեման, որի մասին գրում եմ, ինձ չի հուզել, ուղղակի անբարոյականություն ա: Եթե գրել եմ, ուրեմն հուզել ա, չէ՞: Եթե էդ նկարը մինչև հիմա իմ սենյակում պատից կախած ա, ուրեմն հուզել ա, չէ՞: Նենց տպավորություն ա` ուզում եք ասել, թե ինչ ես իզուր մեր ներվերը սղոցում, թեման քեզ չի հետաքրքրում, զոռով ուզում ես մեր վզին փաթաթել:
Լավ, եթե հուզել ա, ուրեմն, ի՞նչ ասեմ, չգիտեմ՝ ոնց ես հաջողացրել հուզված լինելով հանդերձ՝ նենց գրել, որ ընթերցողը չհուզվի։
Բայց ես դեռ կփորձեմ գտնել, թե ինչից ա տենց չոր ստացվել, ինձ էլ ա շատ հետաքրքրում :))։
Ուլուանա
25.09.2013, 22:36
Ան, էդպես չի:
Տես, Գալի գործը կարդալուց մարդկանց մոտ հարց էր առաջացել՝ իսկապես եղե՞լ ա էդպիսի բան, թե չէ: Ու եթե ինքը պատասխաներ, որ չէ, կամ ընդամենը մոտավոր մի բան, կամ իր ծանոթի հետ ա եղել, բայց ինքը իր անունից ա ներկայացրել, ոչ ոք հաստատ չէր ասելու՝ հոպ, օյին չի, դաղալություն ես անում:
Գործը ներկայացված ա՝ որպես վավերագրական ստեղծագործություն, անցնու՞մ ա դրա տակ, շատ լավ, մնացածը կարևոր չի:
Ազնվության հարց էստեղ բացարձակ չկա. սա գրական ստեղծագործություն ա, որտեղ մարդ ազատ ա «ստեղծել»:
Իմ պատմության մեջ էլ իրականում ես մենակ չէի գնացել Թիոման (ուր ա ինձ էդքան ռիսկ), բայց պատմվածքի մեջ անտեղի գտա երկրորդ անձի հիշատակման հարցը, ու կարծում եմ՝ դա ճիշտ որոշում էր:
Բա շուտ ասեիք. ես որ իմանայի, շատ բաներ ուրիշ կերպ կգրեի :D։
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 22:38
Բյուր, դե հիմա տվյալ դեպքում ուրեմն էնքան էլ հեշտ չի կոնկրետ մատնացույց անել, թե ինչն ա պատմվածքը չոր դարձնում, էդ զգացողություն ա ուղղակի, որ բազմաթիվ մարդիկ, փաստորեն, ունեն։ Մենք մեղավո՞ր ենք, որ չենք կարողանում կոնկրետ ցույց տալ։ Այսինքն՝ եթե չենք կարողանում, ուրեմն ընդհանրապես չպիտի էլ ասեի՞նք, որ տենց ենք կարծում։
Ասեք, բայց համ էլ ասեք, որ չեք կարողանում բացատրել: Թե չէ քանի էջ ա կրուտիտ ա գնում, ձեռի հետ էլ շառ եք անում, թե ես չեմ ընդունում:
Լավ, եթե հուզել ա, ուրեմն, ի՞նչ ասեմ, չգիտեմ՝ ոնց ես հաջողացրել հուզված լինելով հանդերձ՝ նենց գրել, որ ընթերցողը չհուզվի։
Բայց ես դեռ կփորձեմ գտնել, թե ինչից ա տենց չոր ստացվել, ինձ էլ ա շատ հետաքրքրում :))։
Չգիտեմ: Հուզվողը դուք եք:
Կամ էլ պիտի գրեի էսպիսի նախադասություններ. «Եվ նամակը թրջվեց իմ արցունքներով», «Ինձ չէի ներում, որ նրան մի վերջին անգամ չտեսա»: Էրեկ ասեցի էս նախադասությունները, նեղացար, որովհետև դեռ էրեկ չէի մտածում, որ ձեր փնտրածն էս ա: Բայց էսօր արդեն կարծում եմ, որ եթե սրանք տեքստի մեջ լինեին, չէիք էլ նկատելու, բայց լավ էլ հուզվելու էիք:
Alphaone
25.09.2013, 22:41
է սարքի… ո՞վա ստուգելու…
Մեֆ, հիմա ո՜նց եմ ափսոսում, որ կրճատել եմ, բնօրինակն էլ չեմ պահել: Էնտեղ երկու պարբերություն կար հենց բոմժ դառնալու մասին, ես իրականում մտածում էի ինքը փողոցում ա, ինքնասպան ա եղել, ինչ անկապություն ասես չէի մտածում ու ինձ մեղադրում, էդ պրոցեսում ահագին հասունացա, դրանից հետո էր, որ ինչ դաժան գործ էլ լիներ, կարողանում էի առանց ավելորդ հուզականության տակից դուրս գալ... հետո կտրեցի, հանեցի... սխալ արեցի, պիտի մնար :(
Ուլուանա
25.09.2013, 22:47
Ասեք, բայց համ էլ ասեք, որ չեք կարողանում բացատրել: Թե չէ քանի էջ ա կրուտիտ ա գնում, ձեռի հետ էլ շառ եք անում, թե ես չեմ ընդունում:
Այ քեզ բան :))։ Եթե չէինք բացատրում, ուրեմն պիտի պարզ լիներ, որ չենք կարողանում առնվազն էդ պահին։ Ի՞նչ կռուտիտի մասին ա խոսքը։
Չգիտեմ: Հուզվողը դուք եք:
Կամ էլ պիտի գրեի էսպիսի նախադասություններ. «Եվ նամակը թրջվեց իմ արցունքներով», «Ինձ չէի ներում, որ նրան մի վերջին անգամ չտեսա»: Էրեկ ասեցի էս նախադասությունները, նեղացար, որովհետև դեռ էրեկ չէի մտածում, որ ձեր փնտրածն էս ա: Բայց էսօր արդեն կարծում եմ, որ եթե սրանք տեքստի մեջ լինեին, չէիք էլ նկատելու, բայց լավ էլ հուզվելու էիք:
Սխալ ես կարծում։ Եթե բացի նմանատիպ նախադասություններ օգտագործելուց, ուրիշ բան մտքովդ չի անցնում գործը հուզիչ դարձնելու, դեռ չի նշանակում, որ դա միակն ձևն ա։
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 22:52
Այ քեզ բան :))։ Եթե չէինք բացատրում, ուրեմն պիտի պարզ լիներ, որ չենք կարողանում առնվազն էդ պահին։ Ի՞նչ կռուտիտի մասին ա խոսքը։
Սխալ ես կարծում։ Եթե բացի նմանատիպ նախադասություններ օգտագործելուց, ուրիշ բան մտքովդ չի անցնում գործը հուզիչ դարձնելու, դեռ չի նշանակում, որ դա միակն ձևն ա։
Դե ասեիք` չենք կարողանում: Կամ եթե չեք կարողանում, գուցե չարժե՞ ինձնից պահանջել:
Չնայած նոր մի բան էլ մտքովս անցավ... հեչ պարտադիր չի մի բան, որ հեղինակին հուզում ա, ընթերցողին էլ հուզի կամ բոլոր ընթերցողներին հուզի: Դե արի ու մի ասա... սերիալները ոմանց հուզում ա, ոմանց` չէ: Իմ դասարանցիները Շիրվանզադեի Քաոսից հուզվել էին, ես զոռով կարդացի: Ինձ համար աշխարհի ամենահուզիչ գրքերից մեկը Հեմինգուեյի «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»-ն ա, բայց լիքը մարդ ասում ա` Հեմինգուեյը չոր ա գրում:
Ասեք` ի՞նչ եմ դրել գլուխ ցավացնում: Գրելու եմ նենց, ոնց ինձ հարմար ա: Թե չէ հուզել ի՞նչ ա նշանակում: Որ հետո ուրիշները քո փոխարեն որոշեն ինչ ես զգացել, ի՞նչ չէ: Բողոքում եք չորությունից, բողոքեք, էդ ձեր պրոբլեմն ա: Գնացեք, սերիալ նայեք, հաստատ հուզիչ պահեր կլինեն: Կամ էլ Ռեմարկ կարդացեք, իրա սաղ գործերում աղջիկը վերջում մեռնում ա, հուզիչ ա:
Baltazar
25.09.2013, 22:56
Ասեք, բայց համ էլ ասեք, որ չեք կարողանում բացատրել: Թե չէ քանի էջ ա կրուտիտ ա գնում, ձեռի հետ էլ շառ եք անում, թե ես չեմ ընդունում:
Չգիտեմ: Հուզվողը դուք եք:
Կամ էլ պիտի գրեի էսպիսի նախադասություններ. «Եվ նամակը թրջվեց իմ արցունքներով», «Ինձ չէի ներում, որ նրան մի վերջին անգամ չտեսա»: Էրեկ ասեցի էս նախադասությունները, նեղացար, որովհետև դեռ էրեկ չէի մտածում, որ ձեր փնտրածն էս ա: Բայց էսօր արդեն կարծում եմ, որ եթե սրանք տեքստի մեջ լինեին, չէիք էլ նկատելու, բայց լավ էլ հուզվելու էիք:
Ըստ իս չոր ա նրանով, որ հարբեցող մարդիկ մեծամասնության մոտ կարեկցանք չեն առաջացնում: Հարբեցողությունը հաճախ բնորոշ է էգոիստ, թույլ ու ախմախ մարդկանց: Ինձ օրինակ հարբած մարդիկ նյարդայնացնում են: Խմիչքը չարիք է ոչ միայն խմողի համար , այլև շրջակա միջավայրի: Քանի անմեղ մարդիկ են սպանվել խմողների կողմից, քանի անմեղ մարդիկ են տուժել խմած մարդու ռույլին նստելուց, քանի ընտանիքներ են քանդվել խմողի պատճատռով: Խմող մարդը հիմնականում զզվանք է առաջացնում :Քո ստեղծագործության ամենաթույլ կողմը հարբեցող ծերուկն էր, որը կարեկցանք չէր առաջացնում: Չորությունը կայանում էր նրանում նաև, որ ստեղծագործության մեջ չէր երևում քո և ծերուկի հարաբերությունների բնույթը: Ծերուկը ոչնչով աչքի չէր ընկնում. իզյումինկա չկար իր խառնվածքի մեջ: Երևանում հազարավոր այդպիսի ծերուկներ կան: Մեկը կոշկակար է, մյուսը՝ նկարիչ: Շատ են: Ոչ մի իմաստուն միտք չհնչեց ծերուկի կողմից, միայն ախ ձեռքերս զառանցանք հիշեցնող բառակապակցությունը, որի մեջ ոչ մի խորություն չնկատեցի: Ոչ մի ինտրիգա, ոչ մի սյուժե, ոչ մի էմոցիա, ոչ մի օրիգինալություն: Արդյունքում ստացվել է վատ ստեղծագործություն:
Baltazar
25.09.2013, 22:59
Դե ասեիք` չենք կարողանում: Կամ եթե չեք կարողանում, գուցե չարժե՞ ինձնից պահանջել:
Չնայած նոր մի բան էլ մտքովս անցավ... հեչ պարտադիր չի մի բան, որ հեղինակին հուզում ա, ընթերցողին էլ հուզի կամ բոլոր ընթերցողներին հուզի: Դե արի ու մի ասա... սերիալները ոմանց հուզում ա, ոմանց` չէ: Իմ դասարանցիները Շիրվանզադեի Քաոսից հուզվել էին, ես զոռով կարդացի: Ինձ համար աշխարհի ամենահուզիչ գրքերից մեկը Հեմինգուեյի «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»-ն ա, բայց լիքը մարդ ասում ա` Հեմինգուեյը չոր ա գրում:
Ասեք` ի՞նչ եմ դրել գլուխ ցավացնում: Գրելու եմ նենց, ոնց ինձ հարմար ա: Թե չէ հուզել ի՞նչ ա նշանակում: Որ հետո ուրիշները քո փոխարեն որոշեն ինչ ես զգացել, ի՞նչ չէ: Բողոքում եք չորությունից, բողոքեք, էդ ձեր պրոբլեմն ա: Գնացեք, սերիալ նայեք, հաստատ հուզիչ պահեր կլինեն: Կամ էլ Ռեմարկ կարդացեք, իրա սաղ գործերում աղջիկը վերջում մեռնում ա, հուզիչ ա:
Կրուտիտ լինելու ոչ էլ արդարանալու ոչ մի տրամաբանական պատճառ չկա: Հեմինգուեյի չոր գրելու հետ համեմատվելը շատ զիլ ա:
Ուլուանա
25.09.2013, 23:03
Դե ասեիք` չենք կարողանում: Կամ եթե չեք կարողանում, գուցե չարժե՞ ինձնից պահանջել:
Այսինքն՝ որևէ ստեղծագործություն քննադատելու իրավունք ձեռք բերելու համար քննադատողը պիտի պարտադիր կարողանա դրանից լավ գրե՞լ։ Ինձ էլ թվում էր՝ մենք վաղուց դուրս ենք եկել էս դիրքորոշումն ունենալու տարիքից։
Չնայած նոր մի բան էլ մտքովս անցավ... հեչ պարտադիր չի մի բան, որ հեղինակին հուզում ա, ընթերցողին էլ հուզի կամ բոլոր ընթերցողներին հուզի: Դե արի ու մի ասա... սերիալները ոմանց հուզում ա, ոմանց` չէ: Իմ դասարանցիները Շիրվանզադեի Քաոսից հուզվել էին, ես զոռով կարդացի: Ինձ համար աշխարհի ամենահուզիչ գրքերից մեկը Հեմինգուեյի «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»-ն ա, բայց լիքը մարդ ասում ա` Հեմինգուեյը չոր ա գրում:
Ասեք` ի՞նչ եմ դրել գլուխ ցավացնում: Գրելու եմ նենց, ոնց ինձ հարմար ա: Թե չէ հուզել ի՞նչ ա նշանակում: Որ հետո ուրիշները քո փոխարեն որոշեն ինչ ես զգացել, ի՞նչ չէ: Բողոքում եք չորությունից, բողոքեք, էդ ձեր պրոբլեմն ա: Գնացեք, սերիալ նայեք, հաստատ հուզիչ պահեր կլինեն: Կամ էլ Ռեմարկ կարդացեք, իրա սաղ գործերում աղջիկը վերջում մեռնում ա, հուզիչ ա:
Փաստորեն, ինչպես միշտ, վերադարձանք նույն կետի՞ն։ Մինչև հիմա ինչքան քննադատություն չես ընդունել, վերջում միշտ էս եզրակացությանն ես հանգել։
Baltazar
25.09.2013, 23:05
Ասեք` ի՞նչ եմ դրել գլուխ ցավացնում: Գրելու եմ նենց, ոնց ինձ հարմար ա: Թե չէ հուզել ի՞նչ ա նշանակում: Որ հետո ուրիշները քո փոխարեն որոշեն ինչ ես զգացել, ի՞նչ չէ: Բողոքում եք չորությունից, բողոքեք, էդ ձեր պրոբլեմն ա: Գնացեք, սերիալ նայեք, հաստատ հուզիչ պահեր կլինեն: Կամ էլ Ռեմարկ կարդացեք, իրա սաղ գործերում աղջիկը վերջում մեռնում ա, հուզիչ ա:
Եվ դա քո շնորհակալությունն է այն մարդկանց , ովքեր ժամանակ են գտել կարդալ ու վերլուծել քո ստեղծագործությունը, կարծիք հայտնել: Շատ տգեղ է:
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 23:07
Ըստ իս չոր ա նրանով, որ հարբեցող մարդիկ մեծամասնության մոտ կարեկցանք չեն առաջացնում: Հարբեցողությունը հաճախ բնորոշ է էգոիստ, թույլ ու ախմախ մարդկանց: Ինձ օրինակ հարբած մարդիկ նյարդայնացնում են: Խմիչքը չարիք է ոչ միայն խմողի համար , այլև շրջակա միջավայրի: Քանի անմեղ մարդիկ են սպանվել խմողների կողմից, քանի անմեղ մարդիկ են տուժել խմած մարդու ռույլին նստելուց, քանի ընտանիքներ են քանդվել խմողի պատճատռով: Խմող մարդը հիմնականում զզվանք է առաջացնում :Քո ստեղծագործության ամենաթույլ կողմը հարբեցող ծերուկն էր, որը կարեկցանք չէր առաջացնում: Չորությունը կայանում էր նրանում նաև, որ ստեղծագործության մեջ չէր երևում քո և ծերուկի հարաբերությունների բնույթը: Ծերուկը ոչնչով աչքի չէր ընկնում. իզյումինկա չկար իր խառնվածքի մեջ: Երևանում հազարավոր այդպիսի ծերուկներ կան: Մեկը կոշկակար է, մյուսը՝ նկարիչ: Շատ են: Ոչ մի իմաստուն միտք չհնչեց ծերուկի կողմից, միայն ախ ձեռքերս զառանցանք հիշեցնող բառակապակցությունը, որի մեջ ոչ մի խորություն չնկատեցի: Ոչ մի ինտրիգա, ոչ մի սյուժե, ոչ մի էմոցիա, ոչ մի օրիգինալություն: Արդյունքում ստացվել է վատ ստեղծագործություն:
շնորհակալ եմ մատչելի արտահայտվելու համար :)
Կրուտիտ լինելու ոչ էլ արդարանալու ոչ մի տրամաբանական պատճառ չկա: Հեմինգուեյի չոր գրելու հետ համեմատվելը շատ զիլ ա:
Բա ինչ, հո Բալթազարի հետ չէի՞ համեմատվելու: Ինձ համար Հեմիմգուեյն ա ուսուցիչ, ոչ թե Բալթազարը ;)
Ուլուանա
25.09.2013, 23:08
Ըստ իս չոր ա նրանով, որ հարբեցող մարդիկ մեծամասնության մոտ կարեկցանք չեն առաջացնում: Հարբեցողությունը հաճախ բնորոշ է էգոիստ, թույլ ու ախմախ մարդկանց: Ինձ օրինակ հարբած մարդիկ նյարդայնացնում են: Խմիչքը չարիք է ոչ միայն խմողի համար , այլև շրջակա միջավայրի: Քանի անմեղ մարդիկ են սպանվել խմողների կողմից, քանի անմեղ մարդիկ են տուժել խմած մարդու ռույլին նստելուց, քանի ընտանիքներ են քանդվել խմողի պատճատռով: Խմող մարդը հիմնականում զզվանք է առաջացնում :Քո ստեղծագործության ամենաթույլ կողմը հարբեցող ծերուկն էր, որը կարեկցանք չէր առաջացնում:
Հեչ համաձայն չեմ հարբեցողների նկատմամբ մարդկանց վերաբերմունքի բնորոշմանդ։ Գուցե քեզ համար էդպես ա, ինձ համար, օրինակ, էդպես չի։ Հա, շատ դեպքերում զզվանք էլ կարող ա առաջանալ, բայց խղճահարություն համարյա միշտ էլ առաջանում իմ մեջ, ու չեմ կարծում, թե ես միակն եմ էդպիսին, ուղղակի տվյալ դեպքում թեթևակի խղճահարությունից էն կողմ ուրիշ հույզ չէր առաջացնում։ Համ էլ կոնկրետ էս ստեղծագործության մեջ ծերուկի խմելը քո նշած սարսափելի հետևանքներից չուներ կարծեմ, որ դրա պատճառով պատմվածքը վատը դառնար։
Չորությունը կայանում էր նրանում նաև, որ ստեղծագործության մեջ չէր երևում քո և ծերուկի հարաբերությունների բնույթը: Ծերուկը ոչնչով աչքի չէր ընկնում. իզյումինկա չկար իր խառնվածքի մեջ: Երևանում հազարավոր այդպիսի ծերուկներ կան: Մեկը կոշկակար է, մյուսը՝ նկարիչ: Շատ են: Ոչ մի իմաստուն միտք չհնչեց ծերուկի կողմից, միայն ախ ձեռքերս զառանցանք հիշեցնող բառակապակցությունը, որի մեջ ոչ մի խորություն չնկատեցի: Ոչ մի ինտրիգա, ոչ մի սյուժե, ոչ մի էմոցիա, ոչ մի օրիգինալություն:
Էսքանին համաձայն եմ։ Երևի հենց դրանք էին չորության պատճառը։
Baltazar
25.09.2013, 23:11
շնորհակալ եմ մատչելի արտահայտվելու համար :)
Բա ինչ, հո Բալթազարի հետ չէի՞ համեմատվելու: Ինձ համար Հեմիմգուեյն ա ուսուցիչ, ոչ թե Բալթազարը ;)
Բայց ես մանկավարժ չեմ: Ոչ էլ հավակնում եմ քո ուսուցիչը լինել: Այ քեզ աբսուրդ: Համ կոնկրետ կարծիք ես պահանջում, համ էլ մեղադրում ես, որ քեզ ուսուցանելու փորձ եմ անում:
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 23:11
Այսինքն՝ որևէ ստեղծագործություն քննադատելու իրավունք ձեռք բերելու համար քննադատողը պիտի պարտադիր կարողանա դրանից լավ գրե՞լ։ Ինձ էլ թվում էր՝ մենք վաղուց դուրս ենք եկել էս դիրքորոշումն ունենալու տարիքից։
Հը՞ :' դու որտե՞ղ տենց բան տեսար ասածիս մեջ
Փաստորեն, ինչպես միշտ, վերադարձանք նույն կետի՞ն։ Մինչև հիմա ինչքան քննադատություն չես ընդունել, վերջում միշտ էս եզրակացությանն ես հանգել։
Ո՞նց չեմ ընդունել: Ընդունում եմ, որ չոր եմ գրում: Բայց լավ եմ անում, չոր եմ գրում ու տենց էլ գրելու եմ:
Եվ դա քո շնորհակալությունն է այն մարդկանց , ովքեր ժամանակ են գտել կարդալ ու վերլուծել քո ստեղծագործությունը, կարծիք հայտնել: Շատ տգեղ է:
հա, իմ շնորհակալությունն ա :)
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 23:13
Բայց ես մանկավարժ չեմ: Ոչ էլ հավակնում եմ քո ուսուցիչը լինել: Այ քեզ աբսուրդ: Համ կոնկրետ կարծիք ես պահանջում, համ էլ մեղադրում ես, որ քեզ ուսուցանելու փորձ եմ անում:
Չէ, ես Բալթազար որպես հեղինակ ասեցի ու որպես պատահական անուն: Կարամ ասեմ` Պողոս կամ էլ Սամ Քլայն կամ էլ ֆլան-ֆստան կամ էլ Մեֆ: Անձամբ քո դեմ ուղղված չէր:
Ուլուանա
25.09.2013, 23:16
Հը՞ :' դու որտե՞ղ տենց բան տեսար ասածիս մեջ
Այ էստեղ.
Դե ասեիք` չենք կարողանում: Կամ եթե չեք կարողանում, գուցե չարժե՞ ինձնից պահանջել:
Էս նախադասությունն ուրիշ ո՞նց կարելի էր հասկանալ։
Ո՞նց չեմ ընդունել: Ընդունում եմ, որ չոր եմ գրում: Բայց լավ եմ անում, չոր եմ գրում ու տենց էլ գրելու եմ:
Ամբողջ հարցն էլ էն ա, որ դու սովորաբար հեչ էլ չոր չես գրում, ճիշտ հակառակը՝ շա՜տ զգացմունքային ես գրում։ Էս մեկը էն հազվագյուտ չորերից էր ուղղակի :))։
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 23:20
Այ էստեղ.
Ան, չկարողանալը բացատրել չկարողանալու մասին ա, ոչ թե գրել չկարողանալու: :D Նկատի ունեմ` եթե չեք կարողանում բացատրել, թե որն ա չորությունը, գուցե չարժե՞ ինձնից պահանջել, որ չորությունից ազատվեմ:
Ամբողջ հարցն էլ էն ա, որ դու սովորաբար հեչ էլ չոր չես գրում, ճիշտ հակառակը՝ շա՜տ զգացմունքային ես գրում։ Էս մեկը էն հազվագյուտ չորերից էր ուղղակի :))։
Ան, էդ հարցն ամեն մրցույթում (և ոչ միայն մրցույթում) առանց բացառության ինչ-որ մեկն անպայման բարձրացնում ա: Ամեն անգամ` հարցնում ա ինչ ա էդ չորությունը ու ամեն անգամ ջրվում-գնում ա: Էս անգամ ասեցի բռնեմ, բացատրություն պահանջեմ:
Baltazar
25.09.2013, 23:36
Ան, չկարողանալը բացատրել չկարողանալու մասին ա, ոչ թե գրել չկարողանալու: :D Նկատի ունեմ` եթե չեք կարողանում բացատրել, թե որն ա չորությունը, գուցե չարժե՞ ինձնից պահանջել, որ չորությունից ազատվեմ:
:
Չոր գործ՝ էմոցիաներ չառաջացնող, անհետաքրքիր և մտածելու նյութ չտվող գործ: Գրելու և ստեղծագործելու տաղանդը քանակապես չի չափվում, ոչ էլ բանաձևեր կան էստեղ: Չոր չգրելու համար պետք է ուղղակի լավ գրել, չգիտեմ էլ ոնց ասեմ ... Չոր բառն օգտագործում են էթիկայից ելնելով, ավելի տեղին ա անկապություն բառը: Անկապ չգրելու համար պետք է ... անկապ չգրել :)
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 23:42
Չոր գործ՝ էմոցիաներ չառաջացնող, անհետաքրքիր և մտածելու նյութ չտվող գործ: Գրելու և ստեղծագործելու տաղանդը քանակապես չի չափվում, ոչ էլ բանաձևեր կան էստեղ: Չոր չգրելու համար պետք է ուղղակի լավ գրել, չգիտեմ էլ ոնց ասեմ ... Չոր բառն օգտագործում են էթիկայից ելնելով, ավելի տեղին ա անկապություն բառը: Անկապ չգրելու համար պետք է ... անկապ չգրել :)
Ժող, հետո էլ ասում եք :D բա էս գրառմանը մարդ ի՞նչ անուն տա, եթե ոչ «մուռ հանել» :D Էն ա, մարդը նախորդ մրցույթից ինձ չի ներում իրա գործն անկապ անվանելու համար:
Բալթազար ջան, ասա անկապ ա, ես չեմ նեղվում ;)
Baltazar
25.09.2013, 23:47
Ժող, հետո էլ ասում եք :D բա էս գրառմանը մարդ ի՞նչ անուն տա, եթե ոչ «մուռ հանել» :D Էն ա, մարդը նախորդ մրցույթից ինձ չի ներում իրա գործն անկապ անվանելու համար:
Բալթազար ջան, ասա անկապ ա, ես չեմ նեղվում ;)
Ի՞նչ մուռ հանել: Անկապ ա, ասում են չոր ա, որ աղմուկ չբարձրացնես: Բյուր ամեն պատճառ կգտնես , բայց երբեք չես ընդունի, որ անկապ բան ես գրել: Տո էլ վրեժ, տո էլ աբիժնիկություն, տո էլ վատ ընթերցող, տո էլ այլմոլորակայիններն էկան քվեարկությունը կեղծեցին, տո էլ Հեմինգուեյն էլ էր չոր գրում ... Հո զոռով չի
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 23:49
Ի՞նչ մուռ հանել: Անկապ ա, ասում են չոր ա, որ աղմուկ չբարձրացնես: Բյուր ամեն պատճառ կգտնես , բայց երբեք չես ընդունի, որ անկապ բան ես գրել: Տո էլ վրեժ, տո էլ աբիժնիկություն, տո էլ վատ ընթերցող, տո էլ այլմոլորակայիններն էկան քվեարկությունը կեղծեցին, տո էլ Հեմինգուեյն էլ էր չոր գրում ... Հո զոռով չի
Ո՞նց չեմ ընդունում: Հա, անկապ բան եմ գրել, դեմ չեմ: Բայց դա էս մրցույթի ամենաանկապ գործը չի: ;) Իմ ասածն էդ էր: Բայց որ մի քիչ վերլուծեցի ձայները, մի քիչ հետևեցի քննարկումներին, մի քիչ փոխվեց քվեարկության պատկերը, լիքը բաներ հասկացա ու սկսեցի մի քիչ թեթև տանել:
Baltazar
25.09.2013, 23:54
Ո՞նց չեմ ընդունում: Հա, անկապ բան եմ գրել, դեմ չեմ: Բայց դա էս մրցույթի ամենաանկապ գործը չի: ;) Իմ ասածն էդ էր: Բայց որ մի քիչ վերլուծեցի ձայները, մի քիչ հետևեցի քննարկումներին, մի քիչ փոխվեց քվեարկության պատկերը, լիքը բաներ հասկացա ու սկսեցի մի քիչ թեթև տանել:
Լավ ա, որ ընդունում ես : Բայց անկապության սանդղակ կա? Էտ նույնն ա ոնց որ ասես Հեղուշն ավելի հղի ա, քան Վազգուշը:Եթե անկապ ա, անկապ ա, էլ ինչ տարբերություն , թե որ տեղը կզբաղեցնի:
StrangeLittleGirl
25.09.2013, 23:58
Լավ ա, որ ընդունում ես : Բայց անկապության սանդղակ կա? Եթե անկապ ա, անկապ ա, էլ ինչ տարբերություն , թե որ տեղը կզբաղեցնի:
Կա, Բալթազար ջան, ասենք Քաղաքի մեկ օրը լրիվ անկապ ա, դա պատմվածք էլ չի: Դե դրանից հետո էնտեղ մի երկու ուրիշ անկապ գործ էլ կա, որոնց անունները չեմ ուզում տալ, որ հեղինակները չնեղանան:
Հեչ էլ չոր գործ չի, վըյհ: :sad
Ինչքան էլ կարծիքս սուբjեկտիվ ա (իսկ իմ սուբjեկտիվ կարծիքով օբjեկտիվ կարծիքներ գոյություն չունեն), բայց էդ "Ախ, ձեռքերս"-ը կարելի ա ընկալել նաև որպես մոտորացված գործողություններով, տաղտկալի ու միանման օրեր անցկացնող, անցյալի հիշողություններով ներկան քարշ տվող ու անապագա արտիստի ստեղծագործ ոգու անորոշ, հուսահատ աղերսները: Սա ասում եմ առանց մի գրամ սարկազմի:
Իսկ դավադրության վարկածը մի տեսակ անհասկանալի ա, Բյուր: :esim
Նաիրուհի
26.09.2013, 01:32
Սամ-Քլայն հեղինակը 16 տարեկան (http://www.aravot.am/2013/09/18/386759/) պատանի է, հազար ու մի մտքերով, որ գալիս են իրար ետևից, իրար վրա ու միաժամանակ: Մեկնաբանություններում հանդիպեցի խելացնորության մասին մտքի (բառացի չեմ հիշում), ամեն իր գործ կարդալիս ինքս էլ մի պահ մտածում եմ. «ա՛յ, իմ խելառ Սամվել...»
անհնար է այստեղ, որ բոլորը լավ ընթերցողներ են, հասկացված չլիներ նրա ասելիքը:
Երբ գրվածքը վերագրում էիք Mephistopheles-ին, ես իմ մեջ հրճվում էի Սամվելի համար, քանի որ միայն երգչուհու հանդեպ վերաբերմունքը նկատի չունեիք, հաստատ, եթե անգրագետ գրված լիներ, չէիք մտածի թե նա է հեղինակը:
ինչևէ, եթե չեք ալարում, կրկին կարդացեք, թեկուզ «թռոտելով», եթե չէ, բարի եղեք զգույշ լինել լավ ու վատ անվանարկումների ժամանակ, քանի որ դա խոսում է նաև լավ ու վատ ընթերցող լինելու մասին, մնացածը՝ ինչպես կուզեք:
հ.գ. http://kleinkhachatrian.tumblr.com/
մենակ ի՞նձ է թվում, թե եթե Արևանուռի ասածը ճիշտ է, ուրեմն Սամ-Քլայնը ահագին խախտել է մրցույթի պայմանը: Մի տեսակ չեմ հավատում, որ տասնվեց տարեկան տղան, ով 1999-ին կարող էր առավելագույնը երեք տարեկան լինել, էսպես կտպավորվեր Լիլիթ Պիպոյանով: Թե՞ էդքան կարելի էր հորինել :think
1999 թվական, Լոս Անջելես: Հայ համայնքի համար կազմակերպած հերթական համերգներից մեկին էի ներկա… Ինձ համար ձանձրույթի պիկին պիտի քնեի դահլիճում, երբ հայտարարեցին Լիլիթ Պիպոյան անուն- ազգանունը: Բեմ բարձրացավ գանգուր, սև մազերով բարձրահասակ մի կին` ակնհայտորեն տարբերվելով նախկինում բեմ բարձրացած արտիստներից: Մութ բեմը ընդգծում էր նրա եզակիությունը: Այսինքն` անսկիզբ-անվերջ բեմի կենտրոնում միայն նա էր` առանց բեք վոկալիստների կամ նվագախմբի, ու դա էր նրան ահռելի փայլ տալիս: Ու երգեց Կոմիտաս… Սառը օդ եկավ իմ ուղղությամբ: Կեղծավորության մթնոլորտը փշրվեց ապակու նման ու նա ինձ, կողքինիս, բոլորին հավաքեց: Ապշեցուցիչ հանգստությամբ երգում էր ու ես սարսռում էի: Ինչպե՞ս կարող էի չնկատել: Նա վայրի է… Վայրի, միևնույն ժամանակ extremely կանացի ու հայ կնոջ իդեալ- կերպար: Նրանով ես սկսեցի ճանաչել ինձ… Դա հետո…
Վերադարձա Հայաստան: Լիլիթ Պիպոյան կերպարը մնաց իմ մեջ տպավորված: Օդանավում փչացած նվագարկչի նման անընդհատ «Վայ, վայ, վառվում եմ, հալվում եմ»-ն եմ կրկնում ու անընդհատ մտքիս է գալիս նրա նույնչափ վայրի ժպիտը բեմը լքելիս:
Կա, Բալթազար ջան, ասենք Քաղաքի մեկ օրը լրիվ անկապ ա, դա պատմվածք էլ չի: Դե դրանից հետո էնտեղ մի երկու ուրիշ անկապ գործ էլ կա, որոնց անունները չեմ ուզում տալ, որ հեղինակները չնեղանան:
Իհարկե չես ընդունի էս ասածս Բյուր ջան, կմտածես (կամ միայն կասես, հույս ունեմ, որ չես մտածի), որ դավեր եմ նյությում քո դեմ (մեղմ ասած), բայց չդիմացա, պետք ա ասեմ…
ու դու բողոքո՞ւմ ես Հայաստանում առկա իրադրությունից, երբ որ ցոլակներին ընդունում են գործի, որ իրանց մտերիմները(ցոլակների պապաները) չնեղանան, իսկ քեզ չեն ընդունում, որտև դրանից միայն դու կնեղանաս, իսկ էդ իրանց մեղմ ասած չի հուզում
Ուլուանա
26.09.2013, 02:11
Ան, չկարողանալը բացատրել չկարողանալու մասին ա, ոչ թե գրել չկարողանալու: :D Նկատի ունեմ` եթե չեք կարողանում բացատրել, թե որն ա չորությունը, գուցե չարժե՞ ինձնից պահանջել, որ չորությունից ազատվեմ:
Բյուր, պարզ էր, որ էդ նկատի ունեիր, ու իմ ասածն էլ էն ա, որ էն, որ մենք չենք կարողանում բացատրել, թե ինչում ա չորությունը, չի նշանակում, որ իրավունք չունենք պնդելու, որ չոր ա։ Այ սա ա, որ դու չես ուզում ընդունել, չգիտեմ ինչի։ Դա զգացողություն ա ուղղակի, հո ամեն զգացողություն չե՞ս կարող տրամաբանորեն հիմնավորել ու հատիկ–հատիկ մատնացույց անել, թե կոնկրետ որ դետալներն են առաջացնում էդ զգացողությունը։
Ո՞նց չեմ ընդունում: Հա, անկապ բան եմ գրել, դեմ չեմ: Բայց դա էս մրցույթի ամենաանկապ գործը չի: ;) Իմ ասածն էդ էր: Բայց որ մի քիչ վերլուծեցի ձայները, մի քիչ հետևեցի քննարկումներին, մի քիչ փոխվեց քվեարկության պատկերը, լիքը բաներ հասկացա ու սկսեցի մի քիչ թեթև տանել:
Ինչ–որ չեմ հիշում, որ որևէ մեկն ասած լինի, թե դա էս մրցույթի ամենաանկապ գործն ա։ Տենց բա՞ն ա եղել։
StrangeLittleGirl
26.09.2013, 02:20
Իհարկե չես ընդունի էս ասածս Բյուր ջան, կմտածես (կամ միայն կասես, հույս ունեմ, որ չես մտածի), որ դավեր եմ նյությում քո դեմ (մեղմ ասած), բայց չդիմացա, պետք ա ասեմ…
ու դու բողոքո՞ւմ ես Հայաստանում առկա իրադրությունից, երբ որ ցոլակներին ընդունում են գործի, որ իրանց մտերիմները(ցոլակների պապաները) չնեղանան, իսկ քեզ չեն ընդունում, որտև դրանից միայն դու կնեղանաս, իսկ էդ իրանց մեղմ ասած չի հուզում
Հովսեփ, մեկը մյուսի հետ կապ չունի: Իրական կյանքում էլ մենք շատ բաներ չենք ասում ու անում, որ մեկ ուրիշը չնեղանա: Իսկ աշխատանքի ընդունելը լրիվ ուրիշ պատմություն ա, ուրիշ պայմաններով:
Բյուր, պարզ էր, որ էդ նկատի ունեիր, ու իմ ասածն էլ էն ա, որ էն, որ մենք չենք կարողանում բացատրել, թե ինչում ա չորությունը, չի նշանակում, որ իրավունք չունենք պնդելու, որ չոր ա։ Այ սա ա, որ դու չես ուզում ընդունել, չգիտեմ ինչի։ Դա զգացողություն ա ուղղակի, հո ամեն զգացողություն չե՞ս կարող տրամաբանորեն հիմնավորել ու հատիկ–հատիկ մատնացույց անել, թե կոնկրետ որ դետալներն են առաջացնում էդ զգացողությունը։
Ինչ–որ չեմ հիշում, որ որևէ մեկն ասած լինի, թե դա էս մրցույթի ամենաանկապ գործն ա։ Տենց բա՞ն ա եղել։
Ան, հազար անգամ ասեցի՝ ընդունում եմ, բայց չեմ հասկանում: Մի հա՞տ էլ ասեմ: Ընդունում եմ, բայց չեմ հասկանում: Բայց Սկեպտիկի քոմենթից հետո մի քիչ ավելի քիչ եմ ընդունում, որովհետև ինքն ահագին բան ա տեսել իմ դրածներից: Մեկը էդ ախ ձեռքերս արտահայտությունը, որ էդքան ահավոր են սաղը համարում, ինքը ջոկել ա, որ լիքը ցավ ա մեջը պարունակում:
Ինչ վերաբերում ա մրցույթի ամենաանկապ գործ լինելուն, դե Բալթազարը հայ-հայ ա դրան էր տանում, բայց դե ինքը իրա խղճին դեմ չի գնա, որ ասի՝ դա ամենաանկապն ա, որովհետև տենց չի (իսկ եթե տենց ա, խոստանում եմ գնամ, քցվեմ) ոչ էլ կասի՝ դա ամենաանկապը չի, որովհետև դա կնշանակի, որ մեկ ուրիշի գործ անկապ ա անվանում, բայց դա չի անի, որովհետև անկապ բառը կոնկրետ ինձ համար ա օգտագործում, ուրիշի համար չի օգտագործի:
Ուլուանա
26.09.2013, 02:28
Դե լավ, Բյուր, մենք ոնց որ թե արդեն ցիկլ ենք մտել։ Երևի վերջացնենք էսքանով։ Հետդ կռիվ անելու հավես ու ցանկություն չունեմ։
Քեզ հաջողություն մյուսների հետ մարտերում։ Ես գնացի :))։
Baltazar
26.09.2013, 03:01
Հովսեփ, մեկը մյուսի հետ կապ չունի: Իրական կյանքում էլ մենք շատ բաներ չենք ասում ու անում, որ մեկ ուրիշը չնեղանա: Իսկ աշխատանքի ընդունելը լրիվ ուրիշ պատմություն ա, ուրիշ պայմաններով:
Ան, հազար անգամ ասեցի՝ ընդունում եմ, բայց չեմ հասկանում: Մի հա՞տ էլ ասեմ: Ընդունում եմ, բայց չեմ հասկանում: Բայց Սկեպտիկի քոմենթից հետո մի քիչ ավելի քիչ եմ ընդունում, որովհետև ինքն ահագին բան ա տեսել իմ դրածներից: Մեկը էդ ախ ձեռքերս արտահայտությունը, որ էդքան ահավոր են սաղը համարում, ինքը ջոկել ա, որ լիքը ցավ ա մեջը պարունակում:
Ինչ վերաբերում ա մրցույթի ամենաանկապ գործ լինելուն, դե Բալթազարը հայ-հայ ա դրան էր տանում, բայց դե ինքը իրա խղճին դեմ չի գնա, որ ասի՝ դա ամենաանկապն ա, որովհետև տենց չի (իսկ եթե տենց ա, խոստանում եմ գնամ, քցվեմ) ոչ էլ կասի՝ դա ամենաանկապը չի, որովհետև դա կնշանակի, որ մեկ ուրիշի գործ անկապ ա անվանում, բայց դա չի անի, որովհետև անկապ բառը կոնկրետ ինձ համար ա օգտագործում, ուրիշի համար չի օգտագործի:
Բյուր ջան, իմ կարծիքով քո գործը չորրորդ տեղում ա մրցույթում: Անկեղծ: Ու հեչ էլ անկապ չի: Փորձում էի ներվերդ ղդիկ տալ: Ուղղակի թույլ ա սյուժեյի ու գլխավոր պերսոնաժի առումով: Ես քո վարպետությունը ունենայի կոնստրուկցիան զգալու, բառապաշարը, չափի զգացողությունը, վերջ գործեր կգրեի:
Baltazar
26.09.2013, 03:06
Մեկ էլ քո անհամեստությունը ներվայնացնում ա:
Բյուր ջան, իմ կարծիքով քո գործը չորրորդ տեղում ա մրցույթում: Անկեղծ: Ու հեչ էլ անկապ չի: Փորձում էի ներվերդ ղդիկ տալ: Ուղղակի թույլ ա սյուժեյի ու գլխավոր պերսոնաժի առումով: Ես քո վարպետությունը ունենայի կոնստրուկցիան զգալու, բառապաշարը, չափի զգացողությունը, վերջ գործեր կգրեի:
Մեկ էլ քո անհամեստությունը ներվայնացնում ա:
:)
Ինչի՞ ես տենց համեստաբար համոզված, Բալթազար ջան, որ վերջ բաներ կգրեիր:
Ու ասենք նենց չի, որ բառապաշար զգալը միջուկային ֆիզիկա ա: Ուղղակի պետք չի կրծքին կաթնագեղձ անվանել: Էդ անատոմիական տերմինը ստեղծագործության մեջ չգործածելու համար պրոֆեսոր պետք չի լինել:
Baltazar
26.09.2013, 03:27
:)
Ինչի՞ ես տենց համեստաբար համոզված, Բալթազար ջան, որ վերջ բաներ կգրեիր:
Ու ասենք նենց չի, որ բառապաշար զգալը միջուկային ֆիզիկա ա: Ուղղակի պետք չի կրծքին կաթնագեղձ անվանել: Էդ անատոմիական տերմինը ստեղծագործության մեջ չգործածելու համար պրոֆեսոր պետք չի լինել:
Իմ համար միջուկային ֆիզիկա ա ճիշտ գրելը դեռևս: Եթե քո համար ստից , հեշտ բաներ են , կարող եմ միայն շնորհավորել: Թե կրծքին ինչու եմ կաթնագեղձ անվանել, եթե ուշադիր լինես իմ ու Ուլուանայի, իմ ու Բյուրի երկխոսությանը կհասկանաս գուցե: Համոզված եմ, որովհետև համոզված եմ: Անհամեստություն չեմ արել, որովհետև Բյուրի պես դժվար թե երբևէ կարողանամ ճիշտ գրել: Հակառակը ես համեստորեն ընդունել եմ, որ երբևէ վերջ բան չեմ գրի: Վերջ բան ասելիս էլ նկատի ունեմ ես իմ գյորա, իմ մաքսիմումը նկատի ունեմ:
impression
26.09.2013, 03:33
ուֆ, մի քանիսը կարդացել եմ, բայց ուզում եմ հասցնել մնացածն էլ կարդալ, հետո քվեարկել, կարծիք ասել բան
ու ՉԵՄ ՀԱՍՑՆՈՒՄ ոչ մի կերպ :(
keyboard
26.09.2013, 11:09
ուֆ, մի քանիսը կարդացել եմ, բայց ուզում եմ հասցնել մնացածն էլ կարդալ, հետո քվեարկել, կարծիք ասել բան
ու ՉԵՄ ՀԱՍՑՆՈՒՄ ոչ մի կերպ :(
Ուզում ե՞ս, ես կկարդամ քո տեղը Իմպ :B
Alphaone
26.09.2013, 16:23
Ի՞նչ մուռ հանել: Անկապ ա, ասում են չոր ա, որ աղմուկ չբարձրացնես: Բյուր ամեն պատճառ կգտնես , բայց երբեք չես ընդունի, որ անկապ բան ես գրել: Տո էլ վրեժ, տո էլ աբիժնիկություն, տո էլ վատ ընթերցող, տո էլ այլմոլորակայիններն էկան քվեարկությունը կեղծեցին, տո էլ Հեմինգուեյն էլ էր չոր գրում ... Հո զոռով չի
այլմոլորակայինները նման բան չեն արել :scare
Սամ-Քլայն
26.09.2013, 20:13
Սամ Քլայնը ես եմ. Ես էսքան ժամանակ լուռ հետևու եմ բոլորիդ քոմենթներին, մանավանդ ձեր քոմենթներին, strangelittlegirl.
Սա երգչուհու գովքը չի,: Տենց էլ գիտեի, որ դուք առաջինն էդ կմտածեք: Բայց դուք լավ ձեր բառերով ասած, «քլնգում եք»: Եթե տենց ակտիվ քլնգում եք, ուրեմն ես իմ ուզածին հասել եմ, նախ, հետո, ես հիմա մի փոքր փոշմանում եմ, որ ուղարկել եմ էս պատմվածքը: Կարծիքներից մեկում գրված էր անմշակ օրագիր: Երևի...
Ես մենակ գրել եմ իմ զգացմունքների մասին, ու ես հերթական անգամ համոզվեցի, որ իմ մտքերը մրցութային մտքեր չեն: Երգչուհու անունը շոշափվել է զուտ նրա երգերից առաջացած էմոցիաները շեշտելու համար:
Այնուամենայնիվ, ես բավականին ուրախ եմ, որ ակտիվ քնննարկման արժանացա:
Սամ-Քլայն
26.09.2013, 20:20
չեմ սիրում էս խոսքը չեմ էլ օգտագործում, բայց տեղինա` ջանդ սաղ լինի
չեմ սիրում էս խոսքը չեմ էլ օգտագործում, բայց տեղինա` ջանդ սաղ լինի
Սամ ջան, ոչինչ չէ՞, որ սենց եմ դինում, նախ բարի գալուստ Ակումբ, հիմա դեռ չգիտես, բայց մի որոշ ժամանակ անց կհասկանաս թե ինչ լավ բան ես արել էս մրցույթին մասնակցելու որոշում կայացնելով։ Ես, քո հետ համեմատած, բավականին մեծ տարիքում եմ հայտնաբերել Ակումբը, բայց մի քանի տարվա ընթացքում էնքան բան եմ Ակումբից վերցրել, որը ուրիշ ոչ մի տեղից չէի ստանալու, ոը տենց էշ էշ էլ մնալու էի։
Ամենակարևորը, հանկարծ չնեղվես էս մրցույթի արդյունքներից ու քննարկումներից, ուղղակի մի քանի սուբյեկտիվ պատճառ կար, որոնք կոնկրետ քո պատմվածքի քննարկումը այլ ուղով տարան։
Հաստատ համոզված եմ, որ մյուս մրցույթին շատ ավելի լավ գործով ես մասնակցելու, ու շատ ավելի հաջողություն ես ունենալու։
Ես հո տեսնում եմ, թե դու ինչ լաբ ես գրում։ Ես հիմա որ հիշում եմ թե 16 տարեկանում ես ինչեր էի գրում, ամոթից գետինն եմ մտնում ))
Կարևորը, թևաթափ չլինես, ու չզրկես քես Ակումբը վայելելու հնարավորությունից, մեզ նոր, հետաքրքիր գործեր կատդալու հաճույքից։
StrangeLittleGirl
26.09.2013, 23:08
չեմ սիրում էս խոսքը չեմ էլ օգտագործում, բայց տեղինա` ջանդ սաղ լինի
Վայ, ինչ լավ ա էկար :) Մի հատ վերջապես կբացատրե՞ս էդ 99-ի Լոս Անջելեսի պահը:
Սամ-Քլայն
26.09.2013, 23:12
Լիլիթ Պիպոյանը 99 թվականին գտնվում էր Լոսում: Նա հարցազրույց ունի ամերիկահայ համայնքի համար` նկարահանված Լոսում: Կա Յութուբում: կարող եք գտնել ինքներդ համոզվել, ամսաթիվն այնտեղ նշված է:
Երկրորդ, երբ վիկիպեդիայում էի փնտրում Լիլիթ Պիպոյան, բերեց նրա էջը, նկարում նա էր երգելիս, տակը, եթե լավ եմ հիշում, գրած էր Lilit Pipoyan performing in LA.
դա էլ թույլ տվեց ինձ ենթադրել սա.
Սամ-Քլայն
26.09.2013, 23:13
Իհարկե թևաթափ չեմ լինի: Շնորհակալ եմ ))
StrangeLittleGirl
26.09.2013, 23:13
Լիլիթ Պիպոյանը 99 թվականին գտնվում էր Լոսում: Նա հարցազրույց ունի ամերիկահայ համայնքի համար` նկարահանված Լոսում: Կա Յութուբում: կարող եք գտնել ինքներդ համոզվել, ամսաթիվն այնտեղ նշված է:
Երկրորդ, երբ վիկիպեդիայում էի փնտրում Լիլիթ Պիպոյան, բերեց նրա էջը, նկարում նա էր երգելիս, տակը, եթե լավ եմ հիշում, գրած էր Lilit Pipoyan performing in LA.
դա էլ թույլ տվեց ինձ ենթադրել սա.
Աաաա, այսինքն դու նկատի ունես` վիդեոն նայելը, ոչ թե 99-ին Լոսում գտնվելը: Լավ
Սամ-Քլայն
26.09.2013, 23:21
հա , ես Լոսում չեմ եղել
Mephistopheles
27.09.2013, 01:37
Սամ ջան, ոչինչ չէ՞, որ սենց եմ դինում, նախ բարի գալուստ Ակումբ, հիմա դեռ չգիտես, բայց մի որոշ ժամանակ անց կհասկանաս թե ինչ լավ բան ես արել էս մրցույթին մասնակցելու որոշում կայացնելով։ Ես, քո հետ համեմատած, բավականին մեծ տարիքում եմ հայտնաբերել Ակումբը, բայց մի քանի տարվա ընթացքում էնքան բան եմ Ակումբից վերցրել, որը ուրիշ ոչ մի տեղից չէի ստանալու, ոը տենց էշ էշ էլ մնալու էի։
Ամենակարևորը, հանկարծ չնեղվես էս մրցույթի արդյունքներից ու քննարկումներից, ուղղակի մի քանի սուբյեկտիվ պատճառ կար, որոնք կոնկրետ քո պատմվածքի քննարկումը այլ ուղով տարան։
Հաստատ համոզված եմ, որ մյուս մրցույթին շատ ավելի լավ գործով ես մասնակցելու, ու շատ ավելի հաջողություն ես ունենալու։
Ես հո տեսնում եմ, թե դու ինչ լաբ ես գրում։ Ես հիմա որ հիշում եմ թե 16 տարեկանում ես ինչեր էի գրում, ամոթից գետինն եմ մտնում ))
Կարևորը, թևաթափ չլինես, ու չզրկես քես Ակումբը վայելելու հնարավորությունից, մեզ նոր, հետաքրքիր գործեր կատդալու հաճույքից։
Սամը՝ Սամբիտբաբան ա… իրան ասա Քլայն…
Mephistopheles
27.09.2013, 01:42
Ժող, նոր քվեարկման արդյունքներն էի նայում… արա, բայց Ալֆան էդ ի՜նչ ա արել… անխիղճ… էս ի՜նչ պոկվել ա պոկվել… ոչ մի հույս ոչ մեկին չի թողել, գենացիդել ա… եղեռն ա արել… ուժեղ չի խփել, է՞, սպանել ա, մարմինն էլ կտոր-կտոր ա արել…
…խայտառակություն ա սարքել…
Alphaone
27.09.2013, 01:56
Ժող, նոր քվեարկման արդյունքներն էի նայում… արա, բայց Ալֆան էդ ի՜նչ ա արել… անխիղճ… էս ի՜նչ պոկվել ա պոկվել… ոչ մի հույս ոչ մեկին չի թողել, գենացիդել ա… եղեռն ա արել… ուժեղ չի խփել, է՞, սպանել ա, մարմինն էլ կտոր-կտոր ա արել…
…խայտառակություն ա սարքել…
Մեֆ, հազիվ եմ սկսել քեզ սիրել, լավ էլի :(
Mephistopheles
27.09.2013, 02:24
Մեֆ, հազիվ եմ սկսել քեզ սիրել, լավ էլի :(
հա, բայց տենց ա… իրականությունն եմ ասում… ինչ ա, ինձ չես հավատու՞մ…
Ուլուանա
27.09.2013, 02:37
Մեֆ, հազիվ եմ սկսել քեզ սիրել, լավ էլի :(
Ալֆ, ես քո փոխարեն դա կընդունեի որպես կոմպլիմենտ :))։
Sambitbaba
27.09.2013, 05:22
Սամը՝ Սամբիտբաբան ա… իրան ասա Քլայն…
Մերսի, Մեֆ ջան... Ես էլ նստած գլուխ եմ կոտրում, թե հիմա ոնց ենք տարբերվելու...
Բարի գալուստ, Սամ-Քլայն-ջան...
Արէան շատ ճիշտ-ճիշտ բաներ ասեց, դու լսիր նրան: Մեր Ակումբը շատ լավ ընտանիք է, դու շուտով ինքդ կտեսնես: Էնպես որ մի նեղվիր քլնգոցներից: Մենք բոլորս էլ կերել և մինչև օրս էլ ուտում ենք դրանք: Իսկ իմ մուտքի քլնգոցների համեմատ քոնն ուղղակի խաղ ու պար է:
Էնպես որ, բարի գալուստ, ադաշ ջան: Ամեն ինչ լավ կլինի:;)
Alphaone
27.09.2013, 05:28
Ալֆ, ես քո փոխարեն դա կընդունեի որպես կոմպլիմենտ :))։
Անուկ, ուղղակի երբեմն մտածում եմ դժոխքում հատուկ սադրանքների վարչություն կա Մեֆի ղեկավարության ներքո, ախր ինքն իրականում իմ գրածը համարում ա ոչ մի բան չասող պրիմիտիվ սերիալային սյուժե, հետո դնում ա, ասում վերոնշյալ սյուժեն ջենոսայդ ա անում մնացած գործերին... մի խոսքով՝ սադրանք... :D
Mephistopheles
27.09.2013, 05:33
Անուկ, ուղղակի երբեմն մտածում եմ դժոխքում հատուկ սադրանքների վարչություն կա Մեֆի ղեկավարության ներքո, ախր ինքն իրականում իմ գրածը համարում ա ոչ մի բան չասող պրիմիտիվ սերիալային սյուժե, հետո դնում ա, ասում վերոնշյալ սյուժեն ջենոսայդ ա անում մնացած գործերին... մի խոսքով՝ սադրանք... :D
քվեարկությունն ա գենոցիդ… քվեարկության արդյունքները…
իսկ գործի համար ասեմ ավելի ամփոփ… քեզ հետ խոսելուց հետո կարծում եմ կարա՝ պոտենցիալ ունի լավ պատմվածք լինելու եթե կարողանաս հստանդարտ տեսանկյունից չնայել… ու էն ինչ որ ասեցիր որ հանել ես, միգոցե մտածես օգտագործել…
սենց որ մնաց՝ սերիալի սցենար ա… միջակ, անգույն…
Alphaone
27.09.2013, 05:37
Մեֆ, ես էլ չեմ բանավիճի էս թեմայով, արդեն լրիվ ասելիքդ հասկացել եմ, լիքը բաներ ընդունել, լիքը բաների էլ դեմ եղել, հիմա եթե մի բան ասեմ էլ, արդեն ասածի կրկնությունը կլինի, արդյունքում՝ միջակ, անգույն :)
Mephistopheles
27.09.2013, 06:16
Մեֆ, ես էլ չեմ բանավիճի էս թեմայով, արդեն լրիվ ասելիքդ հասկացել եմ, լիքը բաներ ընդունել, լիքը բաների էլ դեմ եղել, հիմա եթե մի բան ասեմ էլ, արդեն ասածի կրկնությունը կլինի, արդյունքում՝ միջակ, անգույն :)
Ալֆա ջան, չեմ բանավիճում, ուղղակի ճշտում մտցրեցի…
Mephistopheles
27.09.2013, 06:36
Ժողովուրդ… 2 հատ 13 քվե հավաքած գործ կա… ո՞վ ա ձայնս ուզնում… 2 վարկանիշով կտամ, կլինեք 2րդ տեղը…
Չէ մի ասեք մի անգամից… մտածեք…
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 09:46
Մեֆ, ես էլ չեմ բանավիճի էս թեմայով, արդեն լրիվ ասելիքդ հասկացել եմ, լիքը բաներ ընդունել, լիքը բաների էլ դեմ եղել, հիմա եթե մի բան ասեմ էլ, արդեն ասածի կրկնությունը կլինի, արդյունքում՝ միջակ, անգույն :)
Ալֆ, դու իրան մի լսի, ինքը մենակ սխալ բաներ ա ասում :))
Սամ-Քլայն
27.09.2013, 10:01
Չնայած, որ Քլայն–ը հանել եմ անունիցս, հիմա իսկական անուն ազգանունով եմ հանդես գալիս, բայց միշտ ուզե·լ եմ, որ ինձ Քլայն ասեն ))
Արևանուռ
27.09.2013, 12:11
Չնայած, որ Քլայն–ը հանել եմ անունիցս, հիմա իսկական անուն ազգանունով եմ հանդես գալիս, բայց միշտ ուզե·լ եմ, որ ինձ Քլայն ասեն ))
ուրեմն քեզ կանվանենք Քլայն :) Սամվել-Քլայն ջան, միգուցե մյուս պատմվածքների մասին քո տպավորություններով կիսվե՞ս
Alphaone
27.09.2013, 12:28
Ալֆ, դու իրան մի լսի, ինքը մենակ սխալ բաներ ա ասում :))
Բյուր, էս շնորհակալությունը հումորին, ոչ թե մտքին, ինքը ճիշտ բաներ էլ ա ասում :))
impression
27.09.2013, 12:38
հազիվ հասցրեցի բոլորը կարդալ, բայց քանի որ ժամանակ չունեմ հատ-հատ բոլորի վրայով անցնելու, մենակ կխոսեմ նրանց մասին, որոնց օգտին քվեարկել եմ, թող ներեն ինձ մնացած հեղինակները
Զաիր բաբայի օգտին քվեարկել եմ էն գույների, օվկիանոսի հոտի ու քամու համար, որոնք զգացի կարդալիս :) շատ սիրուն ու պատկերավոր ես նկարագրել, ռիպ, ապրես, ես սկսել եմ էդքան էլ չսիրել վերջին տողով «կանցովկա» անելը, բայց էստեղ լավն էր, դուր եկավ :)
Տարեդարձը լավն էր, հուզիչ ու տպավորիչ էր, մենակ թե կարծում եմ, որ առանց հոդվածային մեջբերումների էլ կկարդացվեր շատ հանգիստ, մանավանդ որ՝ ես հենց տենց էլ կարդացել եմ :))
Ռոմանտիկան - Ալֆա, էս ինչ լավ մարդ ես դու, իրականում ես քեզ եմ քվեարկել, ոչ թե պատմվածքին, որտև որպես պատմվածք եսիմ ինչ չէր, բայց որ էդ աստիճան բարի ու հոգատար մարդ ես դու, ինձ տապալեց ուղղակի, ու ով էլ լիներ հեղինակը, իր օգտին կքվեարկեի, հենց հեղինակի:
էսքանը ժող ջան, էն մնացածի մասին համարյա թե բան չունեմ ասելու, բայց ես մի տեսակ պարտքս կատարած եմ ինձ համարում :)
Ուլուանա
27.09.2013, 21:34
Լավ, ի՞նչ անենք, որ հեղինակները հենց սկզբից էլ պարզ էին, բա Ալֆային մի հատ ակումբովի չե՞նք շնորհավորելու։
Շնորհավոր, Ալֆուշ :kiss, թող էս պատմվածքը, որ սենց ջախջախիչ հաղթանակ տարավ, ստեղծագործական վերելքիդ սկիզբը լինի։ Գիտես, չէ՞, որ էս նաև ահագին մեծ պատասխանատվություն ա. սրանից հետո Ակումբը քեզնից մեծ ակնկալիքներ ունի, նենց որ տես՝ ինչ ես անում :))։
Ալֆուշիկ, դու բարի այլմոլորակային ես, էլ չփորձես մեզ հակառակն ապացուցել :kiss
Քեզ լիքը մուսա ու ստեղծագործական եռանդ եմ ցանկանում
Շնորհավո՜ր:love
թող սա ջախջախիչ հաղթանակներիդ սկիզբը լինի :kiss
Baltazar
27.09.2013, 21:41
Ալֆա ջան մալադեց, տակ դեռժած: Նորանոր ստեղծագործական վերելքներ:
Շնորհավորում եմ Բարի Փերի :kiss
Փոքրիկ շրջմոլիկ
27.09.2013, 21:50
Ուշացա քվեարկությունից :(
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 21:52
Շնորհավոոոոոոոոոոոոր Ալֆուշ ջան, քեզ լիքը պաչիկ:
Մի անգամ էլ տեսնեմ մռութներդ կախես ու ինքնախարազանմամբ զբաղվես, կծեծեմ քեզ
Alphaone
27.09.2013, 21:55
Մար, ես չար եմ :P
Անուկս :kiss
Վամպս :drinks
Ժողովուրդ, ես իրականում գիտեմ, ոմանք գործին են քվեարկել, ոմանք հեղինակին, ոմանք գործի մեջ հեղինակի կերպարին, բայց միևնույն է, շնորհակալ եմ բոլորից: Էս պատմությունն իրականում չնայած Մեֆի հեգնանքին ես հզոր պատմություն եմ համարում, բայց էդ ընդհանրապես ինձնով պայմանավորված չի: Պատության հերոսուհին կարող էր կյանքում մեր կառույց չգալ ու ես երբեք էս պատմությանը տեղյակ չէի լինի: Իր արժեքն էդ կնոջ համբերության ու բարության մեջ ա, իր արժեքը նրա մեջ ա, որ ծերության օրոք իր ձեռքբերածը մի բան չէր, բայց տառապանքից հետո մի փշուր երջանկությունն իրեն տիեզերքի չափ մեծ էր թվում:
Մասնակիցներից յուրաքանչյուրը, անգամ Մեֆը, էս պատմությունը հաստատ ինձանից մի քանի անգամ լավ կգրեր, բայց չգիտեմ, մի քանի անգամ լավ կզգա՞ր, թե չէ, քանի որ դրա համար պիտի էն ժամանակվա ամպոտ ոտքրեով, կյանքին հիմար ռոմանտիկայով նայող, ծովը ծնկից համարող կերպարը լինել... Հետո, ես չեմ գտնում, թե էս պատմությունը մյուս պատմություններից ինչ-որ բանով ավելի լավն է:
Մի բան էլ խոստովանեմ :) իրականում համ ուրախանում եմ, համ ահավոր տխրում, ես չգիտեի, որ մրցույթում հաղթելն էսքան տխուր բան ա...(Մարին կհասկանա :) )
Alphaone
27.09.2013, 21:57
Վայ, մինչև ես անում էի մեկ երկու երեք չորս, մարդիկ՝ մեկ-երկու, մեկ-երկում, շնորհակալություն շնորհավորանքների համար, ժողովուրդ, Բյուր, քեզ առանձնահատուկ, էնպես էիր վախեցրել՝ սպանել, վառել, որ նստած մի շաբաթ գրում-մրում էլի գրում էի, մինչև վերջապես մշակված տեքստ ստացա: Հետո, պաթոսով, վերամբարձ, պուպուշ տեքստ գրելն ավելի հեշտ է, քան պարզ, ուղղակի նստել, պատմելու նման գրելը, էս մրցույթում դա էլ հասկացա :)
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 22:04
Մար, ես չար եմ :P
Անուկս :kiss
Վամպս :drinks
Ժողովուրդ, ես իրականում գիտեմ, ոմանք գործին են քվեարկել, ոմանք հեղինակին, ոմանք գործի մեջ հեղինակի կերպարին, բայց միևնույն է, շնորհակալ եմ բոլորից: Էս պատմությունն իրականում չնայած Մեֆի հեգնանքին ես հզոր պատմություն եմ համարում, բայց էդ ընդհանրապես ինձնով պայմանավորված չի: Պատության հերոսուհին կարող էր կյանքում մեր կառույց չգալ ու ես երբեք էս պատմությանը տեղյակ չէի լինի: Իր արժեքն էդ կնոջ համբերության ու բարության մեջ ա, իր արժեքը նրա մեջ ա, որ ծերության օրոք իր ձեռքբերածը մի բան չէր, բայց տառապանքից հետո մի փշուր երջանկությունն իրեն տիեզերքի չափ մեծ էր թվում:
Մասնակիցներից յուրաքանչյուրը, անգամ Մեֆը, էս պատմությունը հաստատ ինձանից մի քանի անգամ լավ կգրեր, բայց չգիտեմ, մի քանի անգամ լավ կզգա՞ր, թե չէ, քանի որ դրա համար պիտի էն ժամանակվա ամպոտ ոտքրեով, կյանքին հիմար ռոմանտիկայով նայող, ծովը ծնկից համարող կերպարը լինել... Հետո, ես չեմ գտնում, թե էս պատմությունը մյուս պատմություններից ինչ-որ բանով ավելի լավն է:
Մի բան էլ խոստովանեմ :) իրականում համ ուրախանում եմ, համ ահավոր տխրում, ես չգիտեի, որ մրցույթում հաղթելն էսքան տխուր բան ա...(Մարին կհասկանա :) )
Էլի սկսեցի՞ր :(
Ալֆ, ասա` ես դեմք եմ, ես հզոր եմ, ապրեմ ես, որ հաղթել եմ: Թե չէ պատմությունն էր հզոր, չեմիչէ պոզեր:
Alphaone
27.09.2013, 22:05
Շնորհավորում եմ Բարի Փերի :kiss
Օֆֆտոպեմ, փլի՜զ, էլի իրապատում ա :)
Առաջին դասարանում մեզ հեքիաթներ էին կարդում: Հա, մեր երկրում էլ պատահում են ուսուցիչներ, որ դասերը մի քիչ հետաքրքիր դարձնել են փորձում: Մի օր Մոխրոտը կարդաց ու հարցրեց ով ինչ կերպար ա ուզում: Բոլորը բնականաբար մոխրոտ ու արքայազն: Մի չարաճճի տղա ունեինք, սրամտեց՝ խորթ մայրիկ: Ես մտածեցի բարի փերի, բայց վախեցա բարձրաձայնել, ամեն անգամ, երբ մի բանով տարբերվում էի, միանգամից ինձ մերժում էին, իսկ ես մենակությունից վախենում էի, դրա համար բոլորի հետ նույն սթրիմով Մոխրոտ ասեցի:
- Հետաքրքիր է, ոչ ոք չի՞ ուզում բարի փերի լինել, ասաց ուսուցչուհին...
Մաքուր հոգով բարի Ալֆուշ, նախ
շնորհավորիր ծնողներիդ, որ քեզ պես մարդ են դաստիարակել.... չնայած մարդու մեջից պիտի լինի:
Alphaone
27.09.2013, 22:06
Էլի սկսեցի՞ր :(
Ալֆ, ասա` ես դեմք եմ, ես հզոր եմ, ապրեմ ես, որ հաղթել եմ: Թե չէ պատմությունն էր հզոր, չեմիչէ պոզեր:
Բյոր, հենց մի անգամ փակ մրցույթում հաղթեմ, խոստանում եմ քիթս էնպես ցցեմ, օզոնի շերտը ծակի :D
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 22:07
Բյոր, հենց մի անգամ փակ մրցույթում հաղթեմ, խոստանում եմ քիթս էնպես ցցեմ, օզոնի շերտը ծակի :D
Լավ :))
Բայց փակ մրցույթին էլ հանկարծ վերջին կես ժամում չգրես :P
Alphaone
27.09.2013, 22:11
Խոստանում եմ, առաջին կես ժամում գրել, հետո մնացած ժամանակ խմբագրել :))
Օրինակ ես իմ Ճռռոցը 15 րոպեում եմ գրել ու ոչ էլ խմբագրել եմ հետո :oy Ընդհանրապես իմ բոլոր հաջողված գործերը 10-15 րոպեի ընթացքում եմ գրել, առանց խմբագրության: Մասնագետներ, դրան ի՞նչ բացատրություն կտաք :))
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 22:42
Օրինակ ես իմ Ճռռոցը 15 րոպեում եմ գրել ու ոչ էլ խմբագրել եմ հետո :oy Ընդհանրապես իմ բոլոր հաջողված գործերը 10-15 րոպեի ընթացքում եմ գրել, առանց խմբագրության: Մասնագետներ, դրան ի՞նչ բացատրություն կտաք :))
Որ մի քիչ աշխատեիր վրան, ավելի լավը կդառնար :P
Որ մի քիչ աշխատեիր վրան, ավելի լավը կդառնար :P
Չէ, ես ինձ լավ գիտեմ...տենց մենակ կփչացնեի գործը :P
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 22:50
Չէ, ես ինձ լավ գիտեմ...տենց մենակ կփչացնեի գործը :P
սխալ գիտես :P
սխալ գիտես :P
;) չէ. շատ լավ գիտեմ...ուրիշ տարբերակ չունե՞ս :B
Mephistopheles
27.09.2013, 23:00
Օրինակ ես իմ Ճռռոցը 15 րոպեում եմ գրել ու ոչ էլ խմբագրել եմ հետո :oy Ընդհանրապես իմ բոլոր հաջողված գործերը 10-15 րոպեի ընթացքում եմ գրել, առանց խմբագրության: Մասնագետներ, դրան ի՞նչ բացատրություն կտաք :))
դրանք քո կարծիքով են հաջող…
դրանք քո կարծիքով են հաջող…
:) ոչ միայն իմ կարծիքով...Մեֆ, դու վրես մի ֆռռա
Mephistopheles
27.09.2013, 23:02
Ալֆա ջան, խորին հարգանքներս ու շնորհավորանքներս… ինչ էլ ասած լինեմ, հաղթանակդ արժանի ա…
ապրես…
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 23:02
:) ոչ միայն իմ կարծիքով...Մեֆ, դու վրես մի ֆռռա
Մար, Մեֆը ճիշտ ա ասում, սարսափելի ճիշտ:
Mephistopheles
27.09.2013, 23:02
:) ոչ միայն իմ կարծիքով...Մեֆ, դու վրես մի ֆռռա
բա էլ ու՞մ կարծիքով են հաջողված…
Մար, Մեֆը ճիշտ ա ասում, սարսափելի ճիշտ:
ինչն ա՞ ճիշտ ասում:B
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 23:06
ինչն ա՞ ճիշտ ասում:B
որ մենակ քո կարծիքով են հաջողված
Alphaone
27.09.2013, 23:06
Մեֆ, քեզ մի հատ էլ բանծիկ :D :kiss
որ մենակ քո կարծիքով են հաջողված
դու կոնկրետ ո՞րը նկատի ունես: Կամ ի՞նչ գիտես, թե ես որոնց հետ եմ ;)
ինչն ա՞ ճիշտ ասում:B
Վոլտերա, Ճռռոցը էն գո՞րծը չէր, որի համար նույնիսկ կարող ա քո ատելությանն արժանանայի, էնքան կռվեցի ակումբցիների հետ դրան ձայն տալու համար: Չի կարող դա քո լավագույն գործը լինել:
Վոլտերա, Ճռռոցը էն գո՞րծը չէր, որի համար նույնիսկ կարող ա քո ատելությանն արժանանայի, էնքան կռվեցի ակումբցիների հետ դրան ձայն տալու համար: Չի կարող դա քո լավագույն գործը լինել:
Ես չասեցի, թե դա իմ լավագույն գործն ա :) Ես ասեցի հաջողվածներից ա
Ես չասեցի, թե դա իմ լավագույն գործն ա :) Ես ասեցի հաջողվածներից ա
Այ սրա համար էի էն ժամանակ կռվում ակումբցիների հետ: Ինչևէ, քո իրավունքն ա, լավ ա, որ հաստատուն ու անհողդողդ կարծիք ունես: Էդ ընտիր հատկանիշ ա:flower
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 23:14
Ես չասեցի, թե դա իմ լավագույն գործն ա :) Ես ասեցի հաջողվածներից ա
Մի ուրիշ գործ էլ հիշեցի, որը չգիտեմ ըստ քեզ հաջողված ա, թե չէ, բայց հիմնական քննադատությունն էն էր, որ անմշակ ա:
Mephistopheles
27.09.2013, 23:15
Ժող, ղալմաղալի համար չեմ ասել… Մարի ջան, մտածի ասածիս մասին, բայց դուք էլ, Ժող, վրա մի տվեք…
Մարին էն մոդերատորներից ա, որ ամեն առավոտ տենում եմ իրանից չեմ տուգանվել, օրս օր չի լինում…
Այ սրա համար էի էն ժամանակ կռվում ակումբցիների հետ: Ինչևէ, քո իրավունքն ա, լավ ա, որ հաստատուն ու անհողդողդ կարծիք ունես: Էդ ընտիր հատկանիշ ա:flower
Շին, հենց էդ ա ես քեզ բան չասեցի, դու դա չէիր հավանել: Ուղղակի էստեղ մեկը կա, որ հավանել ա ու քվեարկել, բայց հիմա ուզում ա ինձ նեղացրած լինի ..:)
Մի ուրիշ գործ էլ հիշեցի, որը չգիտեմ ըստ քեզ հաջողված ա, թե չէ, բայց հիմնական քննադատությունն էն էր, որ անմշակ ա:
Ո՞րը
Mephistopheles
27.09.2013, 23:17
Մեֆ, քեզ մի հատ էլ բանծիկ :D :kiss
Ալֆա ջան, շատ ուրախ ու զգացված եմ որ ճիշտ ես հասկանում իմ դիրքորոշումը… բանծիկդ էլ գլխիս կդեմ, ման կգամ…
Ժող, էս ի՜նչ թույն մրցույթ էր։ Ապրե՛ք, շատ լավ ու հաջողված էր իմ կարծիքով։ Էս միակ մրցույթն է, որ ստեղծագործությունների գոնե 70% կարդացել եմ։
Ստեղծագործողներ, շարունակե՛ք գրել։
Քլնգամոլներ, շարունակե՛ք.....
Մրցույթաընթերցասերներ, շարունակեք կարդալ, քննարկել, քաջալերել, վիրավորել և մի օր էլ ինքներդ ձեր սեփական ստեղծագործությունը տեղադրել։
Մի խոսքով բոլորդ ապրե՛ք։
Ժող, ղալմաղալի համար չեմ ասել… Մարի ջան, մտածի ասածիս մասին, բայց դուք էլ, Ժող, վրա մի տվեք…
Մարին էն մոդերատորներից ա, որ ամեն առավոտ տենում եմ իրանից չեմ տուգանվել, օրս օր չի լինում…
Մեֆ, ուղղակի ես տենց բաները ծանր եմ տանում: Էդ արդեն իմ հիստերիկ ու չափից դուրս փակ լինելուց ա: Դուք կապ չունեք...:)
StrangeLittleGirl
27.09.2013, 23:18
Շին, հենց էդ ա ես քեզ բան չասեցի, դու դա չէիր հավանել: Ուղղակի էստեղ մեկը կա, որ հավանել ա ու քվեարկել, բայց հիմա ուզում ա ինձ նեղացրած լինի ..:)
Ո՞րը
Մարի, եթե հիշում ես, ես էդ մրցույթին առաջին պատահական գործի օգտին եմ քվեարկել:
Mephistopheles
27.09.2013, 23:21
Մեֆ, ուղղակի ես տենց բաները ծանր եմ տանում: Էդ արդեն իմ հիստերիկ ու չափից դուրս փակ լինելուց ա: Դուք կապ չունեք...:)
Մարի ջան, ոչ գովեստներից պտի խանդավառվես, ոչ էլ քննադատություններից թևաթափ լինես… դրանք երկուսն էլ նույն արժեքն ունեն… պետք ա հաշվի առնվեն, օգտագործվեն, կամ չօգտագործվեն… ոչ մեկին ոչ կախում են, ոչ սպանում ոռ էլ թագավորությն կեսն են տալիս… ինչքան հանգիստ ու բանական մոտենաս դրանց էնքան ավելի հաջող կլինեն գործերդ…
Մարի ջան, ոչ գովեստներից պտի խանդավառվես, ոչ էլ քննադատություններից թևաթափ լինես… դրանք երկուսն էլ նույն արժեքն ունեն… պետք ա հաշվի առնվեն, օգտագործվեն, կամ չօգտագործվեն… ոչ մեկին ոչ կախում են, ոչ սպանում ոռ էլ թագավորությն կեսն են տալիս… ինչքան հանգիստ ու բանական մոտենաս դրանց էնքան ավելի հաջող կլինեն գործերդ…
Մեֆ, ես էս թեմայում հանգիստ, մի քիչ էլ հումորի ձևով գրեցի, ինչի՞ սկսեցիք ագրեսիվ վրա տալ
Հա ու վարունգները ես էի գրել, հա ի՞նչ...հիմա կհարձակվեք վրաս, կասեք էդ տուֆտությունը գրողը իրա գրածներն ա պաշտպանում
ես չեմ ասում, թե ես վերջ ձևով եմ գրում, գլխիս մի սարքեք
Mephistopheles
27.09.2013, 23:30
Մեֆ, ես էս թեմայում հանգիստ, մի քիչ էլ հումորի ձևով գրեցի, ինչի՞ սկսեցիք ագրեսիվ վրա տալ
Հա ու վարունգները ես էի գրել, հա ի՞նչ...հիմա կհարձակվեք վրաս, կասեք էդ տուֆտությունը գրողը իրա գրածներն ա պաշտպանում
ես չեմ ասում, թե ես վերջ ձևով եմ գրում, գլխիս մի սարքեք
Մարի ջան, ես ներողություն եմ խնդրում քեզանից (թե՞ քեզնից… ո՞րն ա ճիշտը)… մի նեղվի…
Ալֆա ջան, շնորհավոր. տենց մրցույթ չեմ հիշում, որ հաղթողը ձայների մոտ 90 % հավաքի։ Սենց սուպեր հաղթանակ դեռ չէր եղել։
Գալ ու Լիզբեթ, դուք էլ շատ ապրեք. ընտիր գործեր էին։
Մերսի բոլոր քննարկումների համար, հետաքրքիր էր շատ։
Մարիին՝ լիքը պաչիկներ :)
Բյուրին էլ :kiss
Alphaone
28.09.2013, 01:02
Ա՜յվ, ես դեռ բոլոր գործերը չէի կարդացել, բայց հենց քոնը կարդացի, ակամա մտածեցի՝ սա կհաղթի, քանի որ շոշափելիության աստիճան իրական էր կղզին, դրա համար քեզ շա՜տ շնորհակալ եմ:
Գալ, հարազատս, դու չես պատկերացնում ո՜նց լացացրեցիր, բայց դառը լաց չէր, էն ազնվացնող, մաքրող լացերից էր, որ ահավոր հազվատեպ են պատահում, գրկում եմ:
Անո՜ւկ, ես գիտեմ, թե ինչի ակումբցիները բոլորն անխտիր քո գործերը չհավանեցին, եթե դրանք մի սկսնակ գրեր, գլուխգոծոց գուցե համարվեր, բայց քանի որ քեզանից գեր սպասելիքներ կան, հեղինակն էլ պարզ էր, ավելին էին ուզում: Բայց երկու գործն էլ ինձ համար հրաշալի էին, մանավանդ էկո ավանն ինձ թվաց ինչ-որ ֆանտաստիկ գրքից կյանք առած աշխարհ է, հազվադեպ եմ կարդացածս երազում տեսնում, բայց էնքան էր տպավորել, որ երազում դրել, հաշվում էի քանի գորտ կա...
Լիզ, քո ճնճղուկները երբ առաջին անգամ կարդացի, էմոցիաներն էնքան շատ էին, որ անգամ չգիտեի, թե ինչ ասել: Էդ մի քանի բառով դու մի ամբողջ աշխարհ, արժեհամակարգ, ժամանակաշրջան էիր արտահայտել, համ խորություն կար, համ ասելիք, բայց ինչքան էլ նկարագրեմ, մեկ է, ես էդ գործի իրական արժանիքների չնչին մասն եմ արտահայտելու:
Դե Բյուրին արդեն պրիվատ էնքան եմ գրել, որ զահլա չեմ տանի :D
Բալտազար ջան, կներես, բայց ես Ֆալաքին չհավատացի, որ իրական էր, ինձ թվում էր իրականում ցավից սիրտը կուչ կգար, ոչ թե կցնծար, որ էդ օրն ա ընել :)
Սամ Քլեյն ջան, բարի գալուստ, եթե մենք քեզ չհասկացանք, չի նշանակում, որ վատ ես գրում, բայց չի էլ նշանակում, որ ավելի լավ չես կարող գրել, քեզ ստեղծագործական վերելքներ, թող ամեն հաջորդ գրածդ նախորդից լավը լինի
Շնորհակալություն, հայեր...
Ալֆուշա ջան,շնորհավորում եմ,ապրես դու: :love
Ապրեն և մնացած ստեղծագործությունների հեղինակները: Բոլորն էլ լավն էին,շարունակեք գրել անկախ ամեն ինչից: :)
Ալֆաս, գանձս, շնորհավորում եմ: Բառեր չեմ շռայլում, երևի ինքդ էլ գիտես, թե ինչ եմ զգում..........................................................................................
Lusntag Lusine
28.09.2013, 12:41
Շնորհավորում եմ Ալֆա ջան, բացի ֆանտաստիկայից, մի քիչ էլ այսպիսի հետաքրքիր, իրական պատմություններ գրիր, շատ լավն էր: :)
Lusntag Lusine
01.10.2013, 09:06
James Pennebaker, Keith J. Petrie, and other researchers have shown that writing with feeling about significant emotional events has long-term physiological and psychological benefits. These benefits are enhanced when written expression is combined with movement
Ինչքանով հիշում եմ ակումբի կանոնադրությունը - օտար լեզվով գրառումները արգելվում են: Թե՞ սխալ եմ հիշում: