Ստեղծագործական վավերագրություն. քվեարկություն և քննարկում

[Alphaone]

Ռոմանտիկա - Շատ հավանեցի, զգացմունքային էր, հեշտությամբ կարդացվեց: Ճիշտն ասած Ալֆայից այսպիսի պատմվածք չէի սպասում, ժանրի առումով, բայց... մի խոսքով շատ լավն էր :)

Լուսինե ջան, վավերագրական էր, պիտի իմ կյանքից պատմեի, իսկ եթե Գալակտիկական համադաշնության շպիոնությունն էս մոլորակում դնեի, պատմեի, եթե երկրացիներն էլ գլուխս չուտեին, իրենք հաստատ ուտելու էին :D

[StrangeLittleGirl]

Հա, բայց ես արդեն Բյուրի ձեռագիրը կիլոմետրից զգում եմ: Մինչև էսօր Կայա Ճայան մենակ գլխի չընկա, որ իրենն էր, էնպես որ փակ, թե բաց, մի հեղինակի միշտ կիմանամ :D

Ալֆ, ուրիշ բան ա, երբ ամեն մեկն իրա համար ջոկում ա, թեկուզ արտահայտվում, լրիվ ուրիշ, երբ տակն իմ անունն ա տեսնում ու գիտակցաբար, թե անգիտակցաբար նախապես որոշում, որ պետք ա վատ բաներ ասի էդ գործի մասին: Լավ, էսքանն ասել, ասել եմ, մնացածն էլ ասեմ: Էն առաջին գործը շատ կոնկրետ թիրախային խմբի համար ա նախատեսված, էդ նենց բան ա, որ իրանք կսիրեին, բայց հենց էդ թիրախային խումբն ա ամենաուժեղը քննադատում, ընդ որում՝ քննադատելով նենց բանի համար, որ սովորաբար իմ գործերը քննադատվում են, բայց կոնկրետ էդ գործի մեջ դա ընդհանրապես չկա: Մի տեսակ խնդալու ա էդ ամեն ինչին հետևելը:

[Lusntag Lusine]

Ֆալաք - Հետաքրքիր պատմություն էր, ցավալի ու իրական: Կցանկանայի, որ մեր իրականությունում քիչ լինեն նման մտածելակերպով աղջիկներ ու հնարավորինս քիչ կոտրված սրտեր: Պատմվածքը մի քիչ անհարթ էր, բայց ձայն եմ տվել, որովհետև տպավորվել էր ու ասելիք ուներ: :)

[Արէա]

Հա, բայց ես արդեն Բյուրի ձեռագիրը կիլոմետրից զգում եմ: Մինչև էսօր Կայա Ճայան մենակ գլխի չընկա, որ իրենն էր, էնպես որ փակ, թե բաց, մի հեղինակի միշտ կիմանամ :D

Դե դու Բյուրից մուռ հանելու պատճառ կարծես թե առանձնապես չունես, ի տարբերություն ոմանց:

[Գալաթեա]

Ալֆ, ուրիշ բան ա, երբ ամեն մեկն իրա համար ջոկում ա, թեկուզ արտահայտվում, լրիվ ուրիշ, երբ տակն իմ անունն ա տեսնում ու գիտակցաբար, թե անգիտակցաբար նախապես որոշում, որ պետք ա վատ բաներ ասի էդ գործի մասին: Լավ, էսքանն ասել, ասել եմ, մնացածն էլ ասեմ: Էն առաջին գործը շատ կոնկրետ թիրախային խմբի համար ա նախատեսված, էդ նենց բան ա, որ իրանք կսիրեին, բայց հենց էդ թիրախային խումբն ա ամենաուժեղը քննադատում, ընդ որում՝ քննադատելով նենց բանի համար, որ սովորաբար իմ գործերը քննադատվում են, բայց կոնկրետ էդ գործի մեջ դա ընդհանրապես չկա: Մի տեսակ խնդալու ա էդ ամեն ինչին հետևելը:

Բյուր, բայց տենց ա՞ որ:
Ի՞նչ ունեն մարդիկ քո գրածների դեմ հատուկ տրամադրվելու:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, բայց տենց ա՞ որ:
Ի՞նչ ունեն մարդիկ քո գրածների դեմ հատուկ տրամադրվելու:

Ասեմ Գալ ջան :) Նախորդ մրցույթներին իրանց անողոքաբար, ինչքան ուժ ունեմ բզիկ-բզիկ անելու համար: Հազիվ բացառիկ առիթ կա ինձ քֆրտելու, ո՞նց չօգտվեն դրանից :))

[Շինարար]

Տարեդարձը
Լավ գործ էր: Սահուն կարդացվում էր, համ էլ սարսուռ առաջացրեց, բայց էլի ինչ-որ պահից սկսած էդ կանխատեսելիությունը կար: Երևի նաև մեջբերումներն էին պատճառը: Գուցե ավելի լավ կլիներ, որ մենակ մի մեջբերում արվեր վերջում, որ էդքան կանխատեսելի չլիներ, չգիտեմ:
Տարեդարձը շատ հավանեցի: Կարծիքներ փնտրեցի, մենակ սա էր, ու Արեայի կարծիքը ոնց որ: Դե կարդալ պետք չի հեղինակին կռահելու համար, արտաքին ձևավորումն արդեն հուշում ա: Գուցե դա ազդել ա կարծիքիս վրա, չեմ կարա պնդեմ, բայց սենց թե նենց ցանկացած գրողի ստեղծագործություն կարդալիս էլ հեղինակի գործոնն ազդում ա, խուսափել չի լինի: Ինձ շատ դուր եկավ, Գալ ջան: Հոկտեմբերի 27-ի հաջորդ օրը դպրոց էի գնում, թե պարապունքի, չեմ հիշում, մի մարդ դեմովս գնում էր, իրան-իրան հայհոյեց, ասավ՝ լավ են արել, քիչ են արել, թքեց, էլի հայհոյեց ավելի բազմահարկ հայհոյանքով ու էդպես շարունակ: Չէ, ես չեմ արդարացնում էդ մարդուն, ուղղակի էդ վերաբերմունքն էլ կար. համազգային վշտի մասով եմ ասում: Ահագին մտածացրեց գրածդ՝ գուցե ոչ էն ուղղությամբ, որ դու ես ուզեցել, գուցե հենց էդ ուղղությամբ, բայց երկար չեմ գրի, հավեսով կխոսայի, կքննարկեի: Մի խոսքով՝ ինձ շատ դուր եկավ:

[Alphaone]

Գալ, տեսնում ես, չէ, ուր նստում, վեր եմ կենում, ասում եմ էս գործը ահավոր տպավորեց, կյանքում ահագին մոռացած բաներ հետ բերեց, ներսս քանդեց, իսկ էս Տիրանը շան տեղ չի դրել :D

[Գալաթեա]

Ասեմ Գալ ջան :) Նախորդ մրցույթներին իրանց անողոքաբար, ինչքան ուժ ունեմ բզիկ-բզիկ անելու համար: Հազիվ բացառիկ առիթ կա ինձ քֆրտելու, ո՞նց չօգտվեն դրանից :))

Բյուր չէ էլի... ուղղակի էս անգամ մարդկանց ավելի շատ Ալֆուշի լուսավոր, անկեղծ պատմությունը գրավեց, քան մնացածիս ողբերգական, կիսացանցառ, ֆանկլուբային, բլոգային կամ աբիժնիկ պատմությունները:
Օրինակ քո Հռենոսը լուրջ դուրս եկել ա, բայց որ թողեիր՝ պաչեր, ավելի շատ կսիրեի... դե ես խուժանի մեկն եմ :D

[Շինարար]

Գալ, տեսնում ես, չէ, ուր նստում, վեր եմ կենում, ասում եմ էս գործը ահավոր տպավորեց, կյանքում ահագին մոռացած բաներ հետ բերեց, ներսս քանդեց, իսկ էս Տիրանը շան տեղ չի դրել :D

Երևի վերնագիրը բոլդ չես արել:esim

[John]

Ալֆ, ուրիշ բան ա, երբ ամեն մեկն իրա համար ջոկում ա, թեկուզ արտահայտվում, լրիվ ուրիշ, երբ տակն իմ անունն ա տեսնում ու գիտակցաբար, թե անգիտակցաբար նախապես որոշում, որ պետք ա վատ բաներ ասի էդ գործի մասին: Լավ, էսքանն ասել, ասել եմ, մնացածն էլ ասեմ: Էն առաջին գործը շատ կոնկրետ թիրախային խմբի համար ա նախատեսված, էդ նենց բան ա, որ իրանք կսիրեին, բայց հենց էդ թիրախային խումբն ա ամենաուժեղը քննադատում, ընդ որում՝ քննադատելով նենց բանի համար, որ սովորաբար իմ գործերը քննադատվում են, բայց կոնկրետ էդ գործի մեջ դա ընդհանրապես չկա: Մի տեսակ խնդալու ա էդ ամեն ինչին հետևելը:
Բյուր ջան, ինձ թվում ա շատ ես ներշնչում դու... մարդկանց իզուր լարում ես քո դեմ, ու, հաճախ, անմեղ ասված բաներն էլ որպես <քո դեմ> որակում...

[Lusntag Lusine]

Քաղաքի մեկ օրը - Մի քիչ բարդ է, առաջին հայացքից, բայց շատ նուրբ, զգացմունքային պատմություն է: Սեր, արտաքին ու ներքին աշխարհների բախում: Չեմ լսել Լիլիթ Պիպոյանի կատարումները, բայց մի բան ակնհայտ է - մեծ զգացմունքներ է առաջացրել հեղինակի մոտ, կասեի զգացմունքների փոթորիկ, որն էլ երևի խանգարեց շատերին հասկանալու պատմվածքը:

[Alphaone]

Բյուր ջան, ինձ թվում ա շատ ես ներշնչում դու... մարդկանց իզուր լարում ես քո դեմ, ու, հաճախ, անմեղ ասված բաներն էլ որպես <քո դեմ> որակում...

Ջոն ջան, բայց մեկ-մեկ արի ընդունի, որ լա՜վ էլ իր դեմ են լինում: Մեղքս ինչ թաքցնեմ, որ էս կողմերում նորեկ էի, իրեն էլ լավ չէի ճանաչում, էդ դեմերից մեկն էլ ես էի :D

[StrangeLittleGirl]

Բյուր չէ էլի... ուղղակի էս անգամ մարդկանց ավելի շատ Ալֆուշի լուսավոր, անկեղծ պատմությունը գրավեց, քան մնացածիս ողբերգական, կիսացանցառ, ֆանկլուբային, բլոգային կամ աբիժնիկ պատմությունները:
Օրինակ քո Հռենոսը լուրջ դուրս եկել ա, բայց որ թողեիր՝ պաչեր, ավելի շատ կսիրեի... դե ես խուժանի մեկն եմ :D
Գալ, այ Գալ, դրա համար ես քվեարկության մասին չեմ ասում, այլ քննարկումների: Էդ նկարչի պատմությունը մրցույթի ներկայացրածս երևի ամենասենտիմենտալ գործն ա, ու ինձ ահավոր բացում ա, որ սաղ բողոքում են, թե չոր ա :))
Դե Հռենոսը լրիվ ղժժ էր, էդ հեչ :))


Բյուր ջան, ինձ թվում ա շատ ես ներշնչում դու... մարդկանց իզուր լարում ես քո դեմ, ու, հաճախ, անմեղ ասված բաներն էլ որպես <քո դեմ> որակում...
Հովսեփ, լավ էլի: Ինձ ահավոր բացեց մի քանի կարծիք ստեղ: Էն որ էդ նույն մարդիկ նախորդ մրցույթներին իմ գործերի մասին տենց չեն խոսել, որտև անունս տակը գրած չի էղել, բայց տենց խոսում են էս մրցույթում ու մեկ-մեկ էլ, երբ ստեղծագործողի անկյունում եմ բան դնում:

[Ուլուանա]

Հովսեփ, լավ էլի: Ինձ ահավոր բացեց մի քանի կարծիք ստեղ: Էն որ էդ նույն մարդիկ նախորդ մրցույթներին իմ գործերի մասին տենց չեն խոսել, որտև անունս տակը գրած չի էղել, բայց տենց խոսում են էս մրցույթում ու մեկ-մեկ էլ, երբ ստեղծագործողի անկյունում եմ բան դնում:
Բյուր, հուսով եմ՝ ինձ նկատի չունես, չէ՞ :))։

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, հուսով եմ՝ ինձ նկատի չունես, չէ՞ :))։
Աաաա՜, ասեմ հա, մի հատ էլ էդտեղ վատանաս :D
չէ

[Արէա]

Էդ ո՞վ են է էդ մարդիկ:
Էս ի՞նչ դավադրության տեսություն ա:
Կամ ասեք դու, դու, դու սենց վատ բան եք անում, կամ վերջ տվեք:
Թե չէ մարդիկ կան մուռ են հանում, մարդիկ կան սրիկա են, մարդիկ կան շան որդի են:
Չի կարելի: Գրական մրցույթ ա վերջապես, մանկապարտեզ չի:

[Vardik!]

Տարբերակ 6- Անկեղծ,շատ անկեղծ էր գրված: Բայց մի տեսակ անավարտ,հը՞...

Տարբերակ 7 - Ապրի Ցոլակը: Մարդը իր նպատակին հասնելու համառություն է ունեցել,քանի տարի ուզումա անցած լինի: Մի 16-18 տարեկան լինեի՝ իրենից շատ բան կսովորեի:

[StrangeLittleGirl]

Էդ ո՞վ են է էդ մարդիկ:
Էս ի՞նչ դավադրության տեսություն ա:
Կամ ասեք դու, դու, դու սենց վատ բան եք անում, կամ վերջ տվեք:
Թե չէ մարդիկ կան մուռ են հանում, մարդիկ կան սրիկա են, մարդիկ կան շան որդի են:
Չի կարելի: Գրական մրցույթ ա վերջապես, մանկապարտեզ չի:
Վայ դե վազն անցեք ինձնից: Պարանոյիկ եմ, մի բան էր, ասեցի: Անցած լինի:

[John]

դելելյթ

[Շինարար]

Վայ դե վազն անցեք ինձնից: Պարանոյիկ եմ, մի բան էր, ասեցի: Անցած լինի:

Մեղա քեզ, Բյուր, էս դու քիչ մի չորս հատ ծիծիկ ունես, հլա հինգերորդն էլ ճամփակեսին ես:o

[StrangeLittleGirl]

Մեղա քեզ, Բյուր, էս դու քիչ մի չորս հատ ծիծիկ ունես, հլա հինգերորդն էլ ճամփակեսին ես:o

Ծիծիկներիցս ի՞նչ ես ուզում :beee

[Գալաթեա]

Ծիծիկներիցս ի՞նչ ես ուզում :beee

Ծիծիկ չի, կաթնագեղձ ա:

[StrangeLittleGirl]

Ծիծիկ չի, կաթնագեղձ ա:

փարթամ :D

[Baltazar]

Վայ դե վազն անցեք ինձնից: Պարանոյիկ եմ, մի բան էր, ասեցի: Անցած լինի:

Թեթև տար, բոլոր մեծ գրողներն էլ չհասկացված են եղել իրենց կենդանության օրոք :ok

[Շինարար]

Ծիծիկներիցս ի՞նչ ես ուզում :beee

:D Ի՞նչ գրեմ, որ առանց գրառման սմայլիկ չհամարվի :D

[StrangeLittleGirl]

Թեթև տար, բոլոր մեծ գրողներն էլ չհասկացված են եղել իրենց կենդանության օրոք :ok

Սարկազմդ քեզ պահի :beee
Ես թեթև եմ տանում, ուղղակի ասում եմ՝ բաց անուններով մրցույթը շատ վատ ա:

[StrangeLittleGirl]

Ուֆ, սուսեք, ես չեմ կողմնորոշվում՝ ոնց քվեարկեմ :( էս բաց անունների մյուս բեթարն էլ էս կողմից ա:
Ռոմանտիկայի օգտին հաստատ քվեարկելու եմ (եթե մի տարբերակ ընտրեմ, դա կընտրեմ), մնացածը չեմ կողմնորոշվում :(

[Baltazar]

Սարկազմդ քեզ պահի :beee
Ես թեթև եմ տանում, ուղղակի ասում եմ՝ բաց անուններով մրցույթը շատ վատ ա:

Որ փակ լիներ չի բացառվում, որ ավելի քիչ միավորներ ստանայիր: Բայց համաձայն եմ փակ ավելի լավ ա:

[StrangeLittleGirl]

Չկողմնորոշվելով Ռոմանտիկայից բացի որ գործերն ընտրել, որոնք թողնել՝ ես էլի իմ տակը փորելով քվեարկեցի լիքը գործերի օգտին: Չեմ քվեարկել մենակ իմոնց օգտին, որ չասեք՝ էս անհամեստն ով էր (մեկ ա սենց թե նենց ասում եք), մեկ էլ վերջին գործի օգտին, որովհետև իմ կարծիքով դա ախմախ գործ ա:

[StrangeLittleGirl]

Որ փակ լիներ չի բացառվում, որ ավելի քիչ միավորներ ստանայիր: Բայց համաձայն եմ փակ ավելի լավ ա:
Ես միավորների մասին չեմ, քոմենթների: Մի քանի քոմենթի վրայից աբիժնիկությունը թափվում ա:

[Ուլուանա]

Տարբերակ 7 - Ապրի Ցոլակը: Մարդը իր նպատակին հասնելու համառություն է ունեցել,քանի տարի ուզումա անցած լինի: Մի 16-18 տարեկան լինեի՝ իրենից շատ բան կսովորեի:
Վարդիկ ջան, ինձ թվում է՝ մի քիչ սխալ եք մեկնաբանել պատմվածքը... Ցոլակի մասին պատմածներից կարծես թե չէր հետևում, թե ինքը լավ էր սովորում ու իր արդար քրտինքով հասել էր իր նպատակին։ Հակառակը՝ էնքան վատ սովորող էր, որ երկու անգամ դուրս մնաց համալսարանից, բայց դրանով հանդերձ՝ մասամբ բախտի բերմամբ, մասամբ՝ ծանոթով–բանով, ի վերջո հասավ էդպիսի բարձր պաշտոնի, որին իրականում արժանի չէր կարող լինել իր գիտելիքներով ու խելքվ, իսկ հեղինակի պես խելացի, իսկապես լավ սովորած, արտասահմանում էլ ուսումը շարունակած լավ մասնագետը կարող է հայտնվել էնպիսի վիճակում, որ Ցոլակի նմաններն իր համար գործ դասավորեն, որ անգործ չմնա։

[Ուլուանա]

Շի՞ն, էս ի՞նչ բարեգործական ակցիա ես արել :))։

[StrangeLittleGirl]

Շի՞ն, էս ի՞նչ բարեգործական ակցիա ես արել :))։

բա, բա, ես էի ուզում ասել՝ Շին, ինձ քո ողորմությունը պետք չի :beee

[Շինարար]

բա, բա, ես էի ուզում ասել՝ Շին, ինձ քո ողորմությունը պետք չի :beee

Այ էս քոմենթիցդ վիրավորվեցի, վայթե առաջինը հենց քո գրածների մասին եմ արտահայտվել:

[StrangeLittleGirl]

Այ էս քոմենթիցդ վիրավորվեցի, վայթե առաջինը հենց քո գրածների մասին եմ արտահայտվել:

հա, բայց ես քո արտահայտվածից բան չհասկացա :(

[Շինարար]

Շի՞ն, էս ի՞նչ բարեգործական ակցիա ես արել :))։

Ուլուաննա ջան, ինչ ասեմ, ես հավեսով եմ կարացել, նույնիսկ բոլորի կողմից քլնգված վերջին տարբերակը::esim

[StrangeLittleGirl]

Ուլուաննա ջան, ինչ ասեմ, ես հավեսով եմ կարացել, նույնիսկ բոլորի կողմից քլնգված վերջին տարբերակը:

Շին ջան, դա հրաշալի գործ ա, ի՞նչ ես խոսում: Գլուխգործոց ա:

[Շինարար]

Շին ջան, դա հրաշալի գործ ա, ի՞նչ ես խոսում: Գլուխգործոց ա:
Դե ես տենց բան չէի ասի, բայց որ պնդում ես :))

[StrangeLittleGirl]

Ժող, բայց ինձ մի հատ բան ասեք էլի: Իսկականի՞ց իմ երեք գործերը տենց մեկը մեկից վատն են, որ երեքն էլ խոսքները մեկ արած վերջին տեղում են մնում:

[Baltazar]

Տեղափոխություն
Պատմվածքը շատ կենցաղային էր, բայց ես այնտեղ հետաքրքիր բաներ ֆիքսեցի: Այստեղ ևս մեկ անգամ հաստատվում է այն փաստը, որ Ամերիկայի բնակիչներին շատ բնորոշ են անըդհատ տեղափոխությունները: Ամերիկայում բնակվողները ներքին միգրացիայի տեսանկյունից երևի առաջինն են աշխարհում: Իհարկե Ուլուանայի և նրա ամուսնու տեսքը զավեշտալի է պատմվածքում, բայց այդ տեսքի մեջ ես մեր ժողովրդի տրագեդիան եմ տեսնում, որ հաճախ հարկադրաբար հեռանում են երկրից և ինչքան էլ քաղաքացիություն ունենան, միևնույնն է օտարության մեջ են ապրում: Եթե Երևանում նման տեղափոխության հարց առաջանար տո մի 4 ավտո կճարեիք, էլ չեմ ասում ինչքան ընկեր ու բարեկամ կգային , կօգնեին էտ ծանրությունները քարշ տալ կամ դասավորել:

[Արէա]

Ժող, բայց ինձ մի հատ բան ասեք էլի: Իսկականի՞ց իմ երեք գործերը տենց մեկը մեկից վատն են, որ երեքն էլ խոսքները մեկ արած վերջին տեղում են մնում:

Բյուր ջան, ցավդ տանեմ, ոչ ոք, համենայնդեպս Ակումբում, քո դեմ չի գործում: Եթե գործերը քիչ ձայն են ստացել, դա նշանակում ա, որ քվեարկողները չեն հավանել:
Կամ կարաս մտածես, որ գործերը լավը չեն, կամ որ քվեարկողների խելքի բանը չի:
Էս երկուսից մեկն ա:
Մտքիցդ հանի, որ ինչ-որ մեկը կանխամտածված քննադատում ու արժեզրկում ա քո գործերը:
Լուրջ ծիծաղելի ա: Չկա տենց բան: Նկատելի չի տենց տենդենց:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր ջան, ցավդ տանեմ, ոչ ոք, համենայնդեպս Ակումբում, քո դեմ չի գործում: Եթե գործերը քիչ ձայն են ստացել, դա նշանակում ա, որ քվեարկողները չեն հավանել:
Կամ կարաս մտածես, որ գործերը լավը չեն, կամ որ քվեարկողների խելքի բանը չի:
Էս երկուսից մեկն ա:
Մտքիցդ հանի, որ ինչ-որ մեկը կանխամտածված քննադատում ու արժեզրկում ա քո գործերը:
Լուրջ ծիծաղելի ա: Չկա տենց բան: Նկատելի չի տենց տենդենց:

Արէա, լավ էլի... Կյանքու՞մ ա էղել, որ փակ քվեարկության ժամանակ իմ գործերն էսքան քիչ ձայն հավաքեն:

Փաստորեն իմ երեք հատն էս մրցույթի ամենավատ գործերն են, ավելի վատ քան էդ անտեր քաղաքի մի օրը: մդաաա

[Ուլուանա]

Ժող, բայց ինձ մի հատ բան ասեք էլի: Իսկականի՞ց իմ երեք գործերը տենց մեկը մեկից վատն են, որ երեքն էլ խոսքները մեկ արած վերջին տեղում են մնում:
Չէ, Բյուր, մեկը մեկից վատը չեն հաստատ։ Դե, «Ցոլակի» մասին արդեն ասել եմ, որ լավն էր, մյուս երկուսը մի քիչ թույլ էին, բայց իմ գնահատմամբ՝ տվյալ մրցույթում միջին տեղերում են։ Եթե ես նշաձողը մի քիչ իջեցնեի ու բացի «Ռոմանտիկայից», որը լավագույնն եմ համարում, քվեարկեի նաև մի քանի ուրիշ տարբերակների օգտին, դրանք կլինեին «Ցոլակը», «Զաիր Բաբան» ու «Տարեդարձը»։ Ուղղակի երբ տարբերակներից մեկն ինձ համար նկատելիորեն ավելի լավն ա լինում, սովորաբար հենց էդ մեկի օգտին եմ քվեարկում մենակ։

[Արէա]

Արէա, լավ էլի... Կյանքու՞մ ա էղել, որ փակ քվեարկության ժամանակ իմ գործերն էսքան քիչ ձայն հավաքեն:

Փաստորեն իմ երեք հատն էս մրցույթի ամենավատ գործերն են, ավելի վատ քան էդ անտեր քաղաքի մի օրը: մդաաա

Էէէ, լավ է:

[Baltazar]

Ժող, բայց ինձ մի հատ բան ասեք էլի: Իսկականի՞ց իմ երեք գործերը տենց մեկը մեկից վատն են, որ երեքն էլ խոսքները մեկ արած վերջին տեղում են մնում:

Հռենոսի զակատը ահավոր ա: Էտ Պաղեստինցի սրիկան ուզում էր քեզ տիրանալ: Էտ պաչիկ- մաչիկները քող են. ասում եմ որպես արական սեռի ներկայացուցիչ: Լվացքը վատիկը չէր, բայց դու ավելին կարաս. ուղղակի սյուժեի մասին հաճախ մոռանում ես: Տեխնիկապես հավասարը չունես հաստատ: Զգացվում ա, որ գրելու կոնստրուկցիային տիրապետում ես: Էսպես ասեմ , ըստ իս դու հլը դեռ լավ շինարար ես, բայց ոչ ճարտարապետ:

[Շինարար]

Բյուր ջան, ցավդ տանեմ, ոչ ոք, համենայնդեպս Ակումբում, քո դեմ չի գործում: Եթե գործերը քիչ ձայն են ստացել, դա նշանակում ա, որ քվեարկողները չեն հավանել:
Կամ կարաս մտածես, որ գործերը լավը չեն, կամ որ քվեարկողների խելքի բանը չի:
Էս երկուսից մեկն ա:
Մտքիցդ հանի, որ ինչ-որ մեկը կանխամտածված քննադատում ու արժեզրկում ա քո գործերը:
Լուրջ ծիծաղելի ա: Չկա տենց բան: Նկատելի չի տենց տենդենց:Ես հարյուր տոկոսով չէի պնդի: Հարցը մենակ Բյուրի գրածները չեն, ինձ համար տարօրինակ ա նաև էն, որ Այվիի ու Գալաթեայի գործերն էլ են շատ քիչ ձայն հավաքել, ինձ թվում ա՝ գուցե նաև աշխատում ա հանկարծ սուբյեկտիվ չլինելու գործոնը, որովհետև Այվին էլ, Գալաթեան էլ, Բյուրն էլ ապացուցել են, որ մարդիկ իրանց գրելը սիրում են, ու հանկարծ հայտնի ա, որ հեղինակներն իրանք են ու ձայն չեն հավաքում: Ես չեմ կարծում, թե վրեժխնդրության գործոն կա, չնայած տեսակետ ա, ո՞վ իմանա, բայց ես էլ սենց եմ մտածում, որ գուցե մարդիկ չեն ուզումիրենց մտերիմներին ձայն տալ, մեկ ա էդ մտերիմները գիտեն, որ իրանք իրանց գրածը սիրում են: Չեմ պնդում, որ իմ ասածովա, բայց հաստատ չէի էլ պնդի քո տարբերակը, թե չեն քվեարկել, ուրեմն չեն հավանել: Ի՞նչ գիտես՝ ով ինչ ա մտածում, ով ոնց ա մտածում:

[StrangeLittleGirl]

Հռենոսի զակատը ահավոր ա: Էտ Պաղեստինցի սրիկան ուզում էր քեզ տիրանալ: Էտ պաչիկ- մաչիկները քող են. ասում եմ որպես արական սեռի ներկայացուցիչ: Լվացքը վատիկը չէր, բայց դու ավելին կարաս. ուղղակի սյուժեի մասին հաճախ մոռանում ես: Տեխնիկապես հավասարը չունես հաստատ: Զգացվում ա, որ գրելու կոնստրուկցիային տիրապետում ես: Էսպես ասեմ , ըստ իս դու հլը դեռ լավ շինարար ես, բայց ոչ ճարտարապետ:
Փաստորեն, դու որպես արական սեռի ներկայացուցիչ լիքը բաներից չես էլ հասկանում :)) Եթե դուրս գանք ստեղծագործականության ժանրից ու թողնենք մենակ վավերագրությունը, ապա պաղեստինցին բնավ տիրանալու մտադրություն չուներ, որովհետև նա երդվյալ մահմեդական էր ու որոշել էր կույս մնալ մինչև ամուսնությունը: Հա, ինչ վերաբերում ա սյուժեներին, եթե դու մի մտքի հետ համաձայն չես, դա դեռ չի նշանակում՝ սխալ ա :))

[Արէա]

Էս անգամ հստակ առանձնացող լավ գործ կա, բոլորը դրա օգտին են քվեարկում:
Այվիի, Գալաթեայի, Բյուրի գործերը հինգ, վեց, յոթ ձայն են հավաքել, ի՞նչ ա եղել:
Ռոմանտիկան չլիներ, ամենքը մոտավորապես հավասար 8-9-10 ձայն կունենային:
Նորմալ ա ախր սա:

[Baltazar]

Փաստորեն, դու որպես արական սեռի ներկայացուցիչ լիքը բաներից չես էլ հասկանում :)) Եթե դուրս գանք ստեղծագործականության ժանրից ու թողնենք մենակ վավերագրությունը, ապա պաղեստինցին բնավ տիրանալու մտադրություն չուներ, որովհետև նա երդվյալ մահմեդական էր ու որոշել էր կույս մնալ մինչև ամուսնությունը: Հա, ինչ վերաբերում ա սյուժեներին, եթե դու մի մտքի հետ համաձայն չես, դա դեռ չի նշանակում՝ սխալ ա :))

Լավ

[Ուլուանա]

Ուրեմն որոշել էր համ կույս մնալ համ էլ տիրանալ: Ինչ ասես անցնում ա էտ մահմեդականների մտքով: Ում մտքով կանցներ երկու սամալյոտով յեքա երկվորյակ շենքրերը սեպտեմբերի 11-ին վարի տալ: Մահմեդականների: Էտ ինչ-որ հիվանդ բաներ էր մտածել, թե չէ էտքան գյորմամիշավարի պաչիկ չէր ուզի:
Բալթազար, ախր տիրանալու մասին խոսք չկար. էն խեղճ տղեն ընդամենը մի հատ պաչիկ էր ուզում պոկել :D։ Պաչիկո՞վ էր կուսությունից զրկվելու։

[Շինարար]

Էս անգամ հստակ առանձնացող լավ գործ կա, բոլորը դրա օգտին են քվեարկում:
Այվիի, Գալաթեայի, Բյուրի գործերը հինգ, վեց, յոթ ձայն են հավաքել, ի՞նչ ա եղել:
Ռոմանտիկան չլիներ, ամենքը մոտավորապես հավասար 8-9-10 ձայն կունենային:
Նորմալ ա ախր սա:Բայց դու ախր ասում էիր՝ չեն քվեարկել, ուրեմն չեն հավանել ու վերջ, բայց տենց չենք կարա պնդել, չէ՞: Հետո ամեն ինչ տենց հստակ չի, ես էլ իմ բացատրությունն ունեմ, որ խի սենց, ոչ նենց, բայց ես մնում եմ հավատարիմ իմ սկզբունքին, որ որոշ բաների մասին լռելուց աշխարհը շուռ չի գա:

[StrangeLittleGirl]

Էս անգամ հստակ առանձնացող լավ գործ կա, բոլորը դրա օգտին են քվեարկում:
Այվիի, Գալաթեայի, Բյուրի գործերը հինգ, վեց, յոթ ձայն են հավաքել, ի՞նչ ա եղել:
Ռոմանտիկան չլիներ, ամենքը մոտավորապես հավասար 8-9-10 ձայն կունենային:
Նորմալ ա ախր սա:
Արէա, Բյուրի երկու գործերը չորսի վրա են, մեկը՝ մեկի, վերջին տեղերում: Համաձայն եմ, որ հստակ առանձնացող գործ կա, եթե բիրիքով ձայն չտայի, ես էլ էի էդ մեկն ընտրելու, բայց երևի էլի բաց անունների գործոնը դեր խաղաց, որ էդ մեկը չընտրեցի, այլ բոլոր էն գործերը, որոնք մինչև վերջ կարդացել էի:


Ուրեմն որոշել էր համ կույս մնալ համ էլ տիրանալ: Ինչ ասես անցնում ա էտ մահմեդականների մտքով: Ում մտքով կանցներ երկու սամալյոտով յեքա երկվորյակ շենքրերը սեպտեմբերի 11-ին վարի տալ: Մահմեդականների: Էտ ինչ-որ հիվանդ բաներ էր մտածել, թե չէ էտքան գյորմամիշավարի պաչիկ չէր ուզի:
Բալթազար, կներես, բայց շատ սահմանափակ ես տեսնում մարդկանց: Պետք չի մարդկանց մասին ստերեոտիպներով դատել: Իրանք խորը ու բազմազան են: Կոնկրետ պաղեստինցին իր նշանածին մոռանալու և նոր երկրում նոր ծանոթություններ հաստատելու փորձեր էր անում: Իրա համար դժվար էր, որովհետև ինքն ուսանող չէր, իսկ երբ Նիդեռլանդներ գնում ես որպես աշխատող, ոչ թե ուսանող, ապա նոր շրջապատ ձեռք բերելու հավանականությունը հավասարվում ա զրոյի: Բայց սա լրիվ առանձին պատմություն ա, կապ չունի ներկայացվածի հետ:

[StrangeLittleGirl]

Բայց դու ախր ասում էիր՝ չեն քվեարկել, ուրեմն չեն հավանել ու վերջ, բայց տենց չենք կարա պնդել, չէ՞: Հետո ամեն ինչ տենց հստակ չի, ես էլ իմ բացատրությունն ունեմ, որ խի սենց, ոչ նենց, բայց ես մնում եմ հավատարիմ իմ սկզբունքին, որ որոշ բաների մասին լռելուց աշխարհը շուռ չի գա:
Շին, կպայթեի, եթե լռեի :)) Բա բացատրություն եմ պահանջում: Իմ տեսած բացատրությունն էն ա, որ շատերը մուռ են հանում: Նորից եմ ասում՝ էդ նկարչի պատմությունը շատ կոնկրետ խմբի համար եմ ուղարկել ու ամենասուրը հենց էդ կոնկրետ խումբն ա քննադատել: Տակն անունս չլիներ, ծափ էին տալու ու պար գային:

[Baltazar]

Բալթազար, ախր տիրանալու մասին խոսք չկար. էն խեղճ տղեն ընդամենը մի հատ պաչիկ էր ուզում պոկել :D։ Պաչիկո՞վ էր կուսությունից զրկվելու։
Բայց կուսության մասին ես չէի գրել ...

[StrangeLittleGirl]

Բայց կուսության մասին ես չէի գրել ...

Տիրանալու մասին էիր գրել:

[Ուլուանա]

Բայց կուսության մասին ես չէի գրել ...
Դե, տիրանալ ասելով՝ ընդունված ա հասկանալ սեռական հարաբերություններ։

[Mephistopheles]

Արէա, լավ էլի... Կյանքու՞մ ա էղել, որ փակ քվեարկության ժամանակ իմ գործերն էսքան քիչ ձայն հավաքեն:

Փաստորեն իմ երեք հատն էս մրցույթի ամենավատ գործերն են, ավելի վատ քան էդ անտեր քաղաքի մի օրը: մդաաա

դե ուրեմն տենց էլ կա… լավը չեն հո զոռով չի՞… ու դրան գումարած համ էլ քեզ չեն սիրում…

[StrangeLittleGirl]

դե ուրեմն տենց էլ կա… լավը չեն հո զոռով չի՞… ու դրան գումարած համ էլ քեզ չեն սիրում…

դու էիր մնացել պակաս: Մեֆ, մի քիչ օրիգինալ էղի էլի, չի կարելի անընդհատ նույն բանն ասել

[Ուլուանա]

Մեֆ, փորձի մի քիչ ավելի յուրօրինակ լինել։ Չափից դուրս կանխատեսելի ես ու մշտապես ինքդ քեզ կրկնող։ Նոր ասելիքներ հեչ չե՞ն ծագում գլխումդ։

[Ուլուանա]

Վայ, Բյուր, մինչև քո գրածը կարդալն էի գրել, հետո տեսա, որ նույն բանն ենք գրել :D։

[Baltazar]

Շին, կպայթեի, եթե լռեի :)) Բա բացատրություն եմ պահանջում: Իմ տեսած բացատրությունն էն ա, որ շատերը մուռ են հանում: Նորից եմ ասում՝ էդ նկարչի պատմությունը շատ կոնկրետ խմբի համար եմ ուղարկել ու ամենասուրը հենց էդ կոնկրետ խումբն ա քննադատել: Տակն անունս չլիներ, ծափ էին տալու ու պար գային:

Մի բան ասեմ չես նեղանա՞ :

[StrangeLittleGirl]

Մի բան ասեմ չես նեղանա՞ :

ասա :))

[Baltazar]

Դե, տիրանալ ասելով՝ ընդունված ա հասկանալ սեռական հարաբերություններ։

Ինձ թվաց դու Բյուրի կուսությունը նկատի ունեիր: Օքեյ , ուղղակի սխալ էի հասկացել:

[Baltazar]

ասա :))

Փորձիր առաջին հերթին պատճառները քեզ մեջ փնտրել: Ես էտպես եմ անում օրինակ: Փորձիր կարծիքներից դասեր քաղել: Մանիա Վելիչիայով կարծես վարակված լինես: Պետք չի էտպես. դու լավն ես, ինքնատիպ ես, բայց էտքան եսակենտրոն մի եղիր:

[Mephistopheles]

Մեֆ, փորձի մի քիչ ավելի յուրօրինակ լինել։ Չափից դուրս կանխատեսելի ես ու մշտապես ինքդ քեզ կրկնող։ Նոր ասելիքներ հեչ չե՞ն ծագում գլխումդ։

ե՞ս… Ի՞նչ եմ արել, որ… ի՞նչ օրիգինալություն եք ինձնից սպասում… ասեք իմանամ…

[ivy]

Ես նորից եկա :)

Շին ջան, ես իմ ձայների քանակից շատ գոհ եմ: Ալֆայի տարբերակը, կարծում եմ, լրիվ օբյեկտիվորեն էս մրցույթի լավագույն գործն ա, հաջորդ աստիճանի վրա գալիս են մնացած բոլոր գործերը, որոնք քիչ, թե շատ լավ են գրված (տակն ի՞նչ մնաց), ու էդ դեպքում յոթ բալ ունենալը հեչ վատ չի ;)

Չգիտեմ՝ ձեզ ոնց, բայց ինձ բաց մրցույթը շատ ավելի ա դուր գալիս, քան փակը: Ասեմ՝ ինչի:
Խաղերն ու ինտրիգները շատ քիչ են. մարդ հանգիստ պատասխանում ա իր գործին ուղղված հարցերին՝ առանց վախենալու մատնվելուց, նաև ստիպված չի ինքն իր գրածի մասին կարծիք հայտնել «երրորդ դեմքով» ու դերասանությամբ: Քվեարկողներն էլ իմ կարծիքով շատ ավելի օբյեկտիվ են էս դեպքում. ամեն ինչ բաց ա, ոչ ոք չի ուզում սուբյեկտիվ քվեակության տպավորություն թողնել:
Ինձ ամեն ինչ շատ դուր ա գալիս: Ու լարվածությունն էլ ոնց որ անհամեմատ ավելի քիչ ա:

[Արէա]

Տակն անունս չլիներ, ծափ էին տալու ու պար գային:

Դե լավ հո տենց չի ձևը:
Հասկացանք:
Էդ գործը 3 հոգի են քննադատել, առաջինը ես եմ եղել: Անունդ չլիներ ծափ էի տալու ու պար գայի՞:
Հասկացանք, ասեցիր, ասեցինք չկա տենց բան, էլ ի՞նչ իմաստ ունի ամեն գրառման սկզբում ու վերջում անհասցե զրպարտանքներ ուղարկել:
Չի կարելի, տհաճ ա շատ:

[StrangeLittleGirl]

Փորձիր առաջին հերթին պատճառները քեզ մեջ փնտրել: Ես էտպես եմ անում օրինակ: Փորձիր կարծիքներից դասեր քաղել: Մանիա Վելիչիայով կարծես վարակված լինես: Պետք չի էտպես. դու լավն ես, ինքնատիպ ես, բայց էտքան եսակենտրոն մի եղիր:
Սրանից պիտի նեղանայի՞ :D Արխային, ես դասեր քաղում եմ քննադատությունից, բայց ինձ բացում ա, երբ մարդիկ գալիս, ասում են՝ Նկարիչը չոր ա, երբ դա իմ գրած ամենասենտիմենտալ գործն ա:

Ես նորից եկա :)

Շին ջան, ես իմ ձայների քանակից շատ գոհ եմ: Ալֆայի տարբերակը, կարծում եմ, լրիվ օբյեկտիվորեն էս մրցույթի լավագույն գործն ա, հաջորդ աստիճանի վրա գալիս են մնացած բոլոր գործերը, որոնք քիչ, թե շատ լավ են գրված (տակն ի՞նչ մնաց), ու էդ դեպքում յոթ բալ ունենալը հեչ վատ չի ;)

Չգիտեմ՝ ձեզ ոնց, ինձ բաց մրցույթը շատ ավելի ա դուր գալիս, քան փակը: Ասեմ՝ ինչի:
Խաղերն ու ինտրիգները շատ քիչ են. մարդ հանգիստ պատասխանում է իր գործին ուղղված հարցերին՝ առանց վախենալու մատնվելուց, նաև ստիպված չի ինքն իր գրածի մասին կարծիք հայտնել «երրորդ դեմքով» ու դերասանությամբ: Քվեարկողներն էլ իմ կարծիքով շատ ավելի օբյեկտիվ են էս դեպքում. ամեն ինչ բաց ա, ոչ ոք չի ուզում սուբյեկտիվ քվեակության տպավորություն թողնել:
Ինձ ամեն ինչ շատ դուր ա գալիս: Ու լարվածությունն էլ ոնց որ անհամեմատ ավելի քիչ ա:

Ռիփ, չգիտեմ՝ լարվածությունն ում համար ոնց, բայց ինձ համար սենց ծանր մրցույթ երբեք չի եղել: Ավելին ասեմ՝ ես երբեք երեք գործով միանգամից վերջին տեղ չեմ գրավել, ու պատահական չի, որ առաջին բաց մրցույթում ա տենց: Փաստորեն, եթե գտնում ես, որ օբյեկտիվ են արդյունքները, ուրեմն իմ երեք գործերն իրար կողքի ամենավատ գործերն են: Լավ:

[StrangeLittleGirl]

Դե լավ հո տենց չի ձևը:
Հասկացանք:
Էդ գործը 3 հոգի են քննադատել, առաջինը ես եմ եղել: Անունդ չլիներ ծափ էի տալու ու պար գայի՞:
Հասկացանք, ասեցիր, ասեցինք չկա տենց բան, էլ ի՞նչ իմաստ ունի ամեն գրառման սկզբում ու վերջում անհասցե զրպարտանքներ ուղարկել:
Չի կարելի, տհաճ ա շատ:

Չէ, դու ծափ չէիր տալու, դու կեսաբանական անտանելիություն ունես իմ գործերի նկատմամբ, քեզ սովոր եմ :))

[Շինարար]

Ես նորից եկա :)

Շին ջան, ես իմ ձայների քանակից շատ գոհ եմ: Ալֆայի տարբերակը, կարծում եմ, լրիվ օբյեկտիվորեն էս մրցույթի լավագույն գործն ա, հաջորդ աստիճանի վրա գալիս են մնացած բոլոր գործերը, որոնք քիչ, թե շատ լավ են գրված (տակն ի՞նչ մնաց), ու էդ դեպքում յոթ բալ ունենալը հեչ վատ չի ;)

Չգիտեմ՝ ձեզ ոնց, բայց ինձ բաց մրցույթը շատ ավելի ա դուր գալիս, քան փակը: Ասեմ՝ ինչի:
Խաղերն ու ինտրիգները շատ քիչ են. մարդ հանգիստ պատասխանում ա իր գործին ուղղված հարցերին՝ առանց վախենալու մատնվելուց, նաև ստիպված չի ինքն իր գրածի մասին կարծիք հայտնել «երրորդ դեմքով» ու դերասանությամբ: Քվեարկողներն էլ իմ կարծիքով շատ ավելի օբյեկտիվ են էս դեպքում. ամեն ինչ բաց ա, ոչ ոք չի ուզում սուբյեկտիվ քվեակության տպավորություն թողնել:
Ինձ ամեն ինչ շատ դուր ա գալիս: Ու լարվածությունն էլ ոնց որ անհամեմատ ավելի քիչ ա:
Ես էլի եմ ասում՝ ոչինչ չեմ պնդում, ուղղակի իմ ասելն էն ա, որ չի կարա ամեն ինչ էնդքան միանշանակ լինի, ոնց ներկայացրեց Արեան, հազար հնարավոր տարեբակ կարա լինի, որոնցից յուրաքանչյուրը նույնքան սխալ կարա լինի, նույնքան էլ ճիշտ:

[ivy]

Բյուր, լավ էլի, թարգի: Դու համարյա միշտ էլ դժգոհ ես մնում քվեարկության արդյունքներից՝ փակ լինի, թե բաց: Ու դա բացարձակապես չի նշանակում, որ դու լավ չես գրում կամ գործերդ թույլ են, բայց ոչ էլ էն ա նշանակում, թե մարդիկ քո կամ գրածներիդ դեմ ինչ-որ բան ունեն:
Մրցույթ ա՝ առանց մասնագիտական ժյուրիի, ընդամենը ցույց ա տալիս մարդկանց որոշակի խմբի գրական ճաշակը:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, լավ էլի, թարգի: Դու համարյա միշտ էլ դժգոհ ես մնում քվեարկության արդյունքներից՝ փակ լինի, թե բաց: Ու դա բացարձակապես չի նշանակում, որ դու լավ չես գրում կամ գործերդ թույլ են, բայց ոչ էլ էն ա նշանակում, թե մարդիկ քո կամ գրածներիդ դեմ ինչ-որ բան ունեն:
Մրցույթ ա՝ առանց մասնագիտական ժյուրիի, ընդամենը ցույց ա տալիս մարդկանց որոշակի խմբի գրական ճաշակը:
Ռիփ, հա, գրեթե միշտ էլ դժգոհ եմ քվեարկության արդյունքներից, որովհետև գրեթե միշտ հաղթում ա ոչ իմ հավանած տարբերակը, երբեմն նույնիսկ իմ չհավանած տարբերակը: Սա էդ դեպքը չի, իմ հավանած տարբերակն ա հաղթում: Բայց սենց դեպք չի էղել, որ երեք գործ ուղարկեմ, երեքն էլ այ սենց վերջին տեղում լռվեն: Բայց դա պիտի մի բացատրություն ստանա, չէ՞: Ես չեմ ուզում ասել, թե վատ եմ գրում, ուրեմն ում ժամանակին լավ քլնգել եմ, առիթն օգտագործում են իմ օգտին չքվեարկելու համար: Իսկ եթե դուք գտնում եք, որ տենց չի, ուրեմն ամեն դեպքում իմ գործերն ամենաթույլն են էս մրցույթում: Թե՞ սխալ եմ տրամաբանում: Դու ուրիշ տրամաբանական բացատրություն ունե՞ս:

[Mephistopheles]

Սրանից պիտի նեղանայի՞ :D Արխային, ես դասեր քաղում եմ քննադատությունից, բայց ինձ բացում ա, երբ մարդիկ գալիս, ասում են՝ Նկարիչը չոր ա, երբ դա իմ գրած ամենասենտիմենտալ գործն ա:


Ռիփ, չգիտեմ՝ լարվածությունն ում համար ոնց, բայց ինձ համար սենց ծանր մրցույթ երբեք չի եղել: Ավելին ասեմ՝ ես երբեք երեք գործով միանգամից վերջին տեղ չեմ գրավել, ու պատահական չի, որ առաջին բաց մրցույթում ա տենց: Փաստորեն, եթե գտնում ես, որ օբյեկտիվ են արդյունքները, ուրեմն իմ երեք գործերն իրար կողքի ամենավատ գործերն են: Լավ:

հենց տենց էլ կա… չեն սիրում Բյուր ջան… սերը պարտադրելով չի լինում… պտի մեջից գա…

[Sambitbaba]

Ողջունում եմ այս հաղորդաշարը և առիթից օգտվելով ուզում եմ բարևներ ուղարկել Սերոժիկին :D

Հա, ինչ էի ասում: Քանի որ անունները բաց են, իմ պատմվածքի հետ կապված հիմնական կարծիքին եմ ուզում անդրադառնալ: Զուգահեռների պահը:
Սկզբում դրանք չկային, մենակ առաջին մեջբերումն էր: Հետո որ սկսեցի 27-ի ինտերնետային արխիվը փորփրել, Հունանյանի ցուցմունքը գտա, որը երբեք չէի կարդացել մինչ այդ: Մի քանի տող կարդացի ու զգացի, որ ոնց որ ես եմ պատմում էդ օրը ԻՄ հետ կատարվածը, ինքը պատմում ա մեր ԵՐԿՐԻ հետ կատարվածը: Ճիշտ ա՝ ոչ իմ պես սահուն և պոետիկ, բայց իրենից գնացածն անում էր... :) Էդտեղից առաջացավ զուգահեռներ տանելու միտքը:
Նպատակս էն էր, որ երկու հարթությունով ստացվեր պատմությունը:
Տենց :)

Եվ ցավոք, Գալ ջան, կոնկրետ ինձ` հենց դա էլ խանգարեց...
Առավոտ կանուխ չեմ կարողանում հիշել. Չեխո՞վն ասեց, թե՞ Ստանիսլավսկին, որ եթե բեմի վրա պատից հրացան ես կախել, ուրեմն գոնե մեկ անգամ այն պետք է կրակի:

Ինձ շատ է խանգարում այն, որ քո զուգահեռներն այդպես էլ չհատվեցին ու ես մինչև վերջ չհասկացա, թե երկուսից ո՞րն էր քո պատմությունը... Իսկ քանի որ քաղաքականությունից տրաքում եմ, թույլ տուր համարել, որ "Տարեդարձն" այնուամենայնիվ առաջնահերթն էր, դե վերջիվերջո հենց դա է վերնագիրը:

Հասկանում ես, երբ դու չթողեցիր ընկերուհուդ գնալ էդ տղու հետ զոհվելու, քո այդ կանխազգացումը շատ սիրուն նոտաներ ներմուծեց պատմությանդ մեջ: Բայց դրա հետ մեկտեղ, չէ՞ որ ասաց նաև, որ վերջ, այդ տղան պրծավ... Եվ, քանի որ հենց սկզբից մեկմեկու հավասար երկու պատմություն ես պատմում, - սպասելի էր արդեն և ցանկալի, որ հենց Հունանյանի պատմությունն է պատճառ դառնալու էդ տղու զոհվելուն... Եվ, եթե այդպես չէ, ուրեմն Հունանյանի պատմությունն ինքստինքյան դառնում է պատից կախած այն հրացանը, որը... չկրակեց...

Իսկ պատմությունները երկուսն էլ, ինչ խոսք, որ անթերի են: Բայց այդ մասին խոսելն անիմաստ է դառնում, երբ դրանց հեղինակը դու ես::love

[StrangeLittleGirl]

հենց տենց էլ կա… չեն սիրում Բյուր ջան… սերը պարտադրելով չի լինում… պտի մեջից գա…

Մեֆ, լուրջ եմ ասում՝ անհամ ես:

[StrangeLittleGirl]

Նավսյակի :)
Ոչ վաղ անցյալ


Բայց դու ինչու ես ուզում անպայման բաց լինի: Եթե փակ լինի, ես և իմ նման որոշ մարդիկ,ովքեև քեզ ու քո գրածները լավ չեն ճանաչում , կկարդան և եթե հավանեն ձայն կտան քեզ:


Եթե էդ տեսանկյունից ես նայում, ճիշտ ես ասում: Եթե ակումբում ինչ-որ մեկը վախենալու տեղ ունի, որ բաց լինելու դեպքում ձայն չի ստանա, ապա դա ես եմ: Ու հենց դրա համար ընդհանուր առմամբ ես փակի կողմնակից եմ: Բայց քանի որ արդեն հայտարարվել ա, որ բաց ա լինելու, թող էս մեկն էլ բաց լինի: Բացի դրանից, հետաքրքիր ա` ինչ կլինի:

[Շինարար]

Ինձ շատ է խանգարում այն, որ քո զուգահեռներն այդպես էլ չհատվեցին ու ես մինչև վերջ չհասկացա, թե երկուսից ո՞րն էր քո պատմությունը... Եվ, քանի որ հենց սկզբից մեկմեկու հավասար երկու պատմություն ես պատմում, - սպասելի էր արդեն և ցանկալի, որ հենց Հունանյանի պատմությունն է պատճառ դառնալու էդ տղու զոհվելուն...
Sambitbaba ջան, ախր պատկերացնո՞ւմ ես՝ ինչ աստիճան պրիմիտիվ կդառնար, եթե քո ասած հատվելը հենց էդ ձևով կայանար, կդառնար անկապ կինո: Իսկ որ ասում ես՝ չեն հատվել, որ ասում ես՝ չի կրակել, բա էլ կրակելն ու հատվելը ո՞նց ա լինում:

[Mephistopheles]

Մեֆ, լուրջ եմ ասում՝ անհամ ես:

վայ վայ վայ… դե ասա դու՞ որն ես սիրել… ու ինչու…

[Ուլուանա]

Ռիփ, հա, գրեթե միշտ էլ դժգոհ եմ քվեարկության արդյունքներից, որովհետև գրեթե միշտ հաղթում ա ոչ իմ հավանած տարբերակը, երբեմն նույնիսկ իմ չհավանած տարբերակը: Սա էդ դեպքը չի, իմ հավանած տարբերակն ա հաղթում: Բայց սենց դեպք չի էղել, որ երեք գործ ուղարկեմ, երեքն էլ այ սենց վերջին տեղում լռվեն: Բայց դա պիտի մի բացատրություն ստանա, չէ՞: Ես չեմ ուզում ասել, թե վատ եմ գրում, ուրեմն ում ժամանակին լավ քլնգել եմ, առիթն օգտագործում են իմ օգտին չքվեարկելու համար: Իսկ եթե դուք գտնում եք, որ տենց չի, ուրեմն ամեն դեպքում իմ գործերն ամենաթույլն են էս մրցույթում: Թե՞ սխալ եմ տրամաբանում: Դու ուրիշ տրամաբանական բացատրություն ունե՞ս:
Բյուր, բա ե՞ս ինչ ասեմ, որ մինչև հիմա երեք մրցույթի էի մասնակցել նախկինում, երեքին էլ հաղթել էի, իսկ հիմա վերջին տեղերում եմ :D։ Կոփվում ենք, ոչինչ։ Ու պետք չի ամեն ինչին տրամաբանական բացատրություն փնտրել. մինչև հիմա էդքան մրցույթներ են եղել, պիտի որ հասկացած լինեիր, որ սենց մրցույթները կարող են լրիվ անկանխատեսելի լինել ու առնվազն մարդկանց մի մասին անտրամաբանական թվալ։ Միշտ էլ եղել են տարբերակներ, որ չես հասկանում՝ ինչի շնորհիվ են ընդհանրապես ձայն ստացել, ու տարբերակներ, որ լավն են եղել, բայց զրո կամ շատ քիչ ձայն են հավաքել։ Մինչև ե՞րբ ես դրանից զարմանալու։ Մարդկանց ճաշակը բազմազան ա ու անկանխատեսելի, ընդ որում՝ քվեարկելիս մարդիկ առաջնորդվում են իրարից շա՜տ տարբեր չափանիշներով. մեկին իր կյանքից դրվագներ ա հիշեցնում, դրա համար ա քվեարկում, մի ուրիշին՝ գրելաոճն ա դուր գալիս, ու թքած ա ունենում ասելիքի կամ սյուժեի վրա։ Երրորդին էլ կարող ա գաղափարը դուր գա ու մենակ դրա համար քվեարկի։ Հա, մարդիկ էլ կան, որ հեղինակին են քվեարկում, բայց դու էլ գիտես, որ դա վճռորոշ դեր չի ունենում կարծես թե։

[Sambitbaba]

Ես ինձ մինչև հիմա հազիվ եմ զսպում, որ Ֆալաքը բզիկ-բզիկ չանեմ :D

Ես էլ, Գալ ջան, ուղղակի ժամանակ չկա ցավոք...

Իսկ դու, ախչի Ալֆա ջան-ջան-ջան, հերիք եղավ քեզ ինքնախարազանելով ման գաս. ոնց որ մահմեդական յախշի-բախշիստ լինես...:angry

Առավել ևս այս սքանչելի պատմվածքիցդ հետո: Շատ ապրես, սիրելիս...:love Ամբողջ հմայքդ էս պատմվածքի մեջ ես դրել: Շնորհակալություն...

Գալ ջան, եթե հանդիպես իրեն, խնդրում եմ, էն քո պաչ-երից հազար հատ էլ իմ կողմից տուր, ինչ կլինի...

[ivy]

Բյուր, էս խոսակցությունը հեչ լավ ուղղությամբ չի գնում իսկականից...
Սենց խոսակցություններով համ ինքդ քեզ, համ քվեարկողներին վատ վիճակի մեջ ես դնում:
Հիմա ես քո ոչ մի տարբերակի օգտին չեմ քվեարկել, բայց դա բաց ու փակի հետ կապ չունի: Եթե շատ տարբերակներին ձայն տայի, «Նկարչի լվացքը», «Տարեդարձը» ու «Մի պարզ պատմությունն» էլ կընդգրկեի, բայց որոշեցի մենակ ամենաշատ հավանածին տալ:

[Baltazar]

Ես էլ, Գալ ջան, ուղղակի ժամանակ չկա ցավոք...

Իսկ դու, ախչի Ալֆա ջան-ջան-ջան, հերիք եղավ քեզ ինքնախարազանելով ման գաս. ոնց որ մահմեդական յախշի-բախշիստ լինես...:angry

Առավել ևս այս սքանչելի պատմվածքիցդ հետո: Շատ ապրես, սիրելիս...:love Ամբողջ հմայքդ էս պատմվածքի մեջ ես դրել: Շնորհակալություն...

Գալ ջան, եթե հանդիպես իրեն, խնդրում եմ, էն քո պաչ-երից հազար հատ էլ իմ կողմից տուր, ինչ կլինի...


StrangeLittleGirl ջան տեսնում ե՞ս: Հիմա քո պես ֆռամ ասեմ աբիժնիկ ա: Ոչ: Մարդու դուրը չի էկել: Ասում ա էնքան իրա դուրը չի էկել, որ ժամանակ չունի բզիկ-բզիկ անի:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, էս խոսակցությունը հեչ լավ ուղղությամբ չի գնում իսկականից...
Սենց խոսակցություններով համ ինքդ քեզ, համ քվեարկողներին վատ վիճակի մեջ ես դնում:
Հիմա ես քո ոչ մի տարբերակի օգտին չեմ քվեարկել, բայց դա բաց ու փակի հետ կապ չունի: Եթե շատ տարբերակներին ձայն տայի, «Նկարչի լվացքը», «Տարեդարձը» ու «Մի պարզ պատմությունն» էլ կընդգրկեի, բայց որոշեցի մենակ ամենաշատ հավանածին տալ:
Ռիփ, նորից եմ հարցնում, ըստ քեզ, վերջին տեղ գրաված երեք գործերս ամենավա՞տն են էս մրցույթում: Օբյեկտիվությունից դու ես խոսում, ես չեմ խոսում:

[StrangeLittleGirl]

StrangeLittleGirl ջան տեսնում ե՞ս: Հիմա քո պես ֆռամ ասեմ աբիժնիկ ա: Ոչ: Մարդու դուրը չի էկել: Ասում ա էնքան իրա դուրը չի էկել, որ ժամանակ չունի բզիկ-բզիկ անի:

Բալթազար ջան, Սամն ի՞նչ պատճառ ունի քեզնից աբիժնիկ լինելու :D Ընդհանրապես, աբիժնիկ տերմինը Սամի կերպարի հետ հեչ չի ասոցացվում: :))

[ivy]

Բայց ինչն ա էս մրցույթի անկանխատեսելի կամ անտրամաբանական. լավագույնը հաղթում ա, մնացածներն էլ՝ ամեն մեկը մի քանի ձայն ունի: Վերջին, նախավերջին, ինչ եք դրած հաշվում...
Պարզ ա, որ ամեն մարդուն էլ իր գրածը սքանչելի ա թվում, բայց մարդիկ տարբեր են ու իրենց գրական ճաշակն էլ ա տարբեր:

Իսկ թե լարվածությունը շատ ա թվում, ընդամենը պետք չի շատ երկար նստել էս թեմայում ու ֆիքսվել վրան:

[Baltazar]

Բալթազար ջան, Սամն ի՞նչ պատճառ ունի քեզնից աբիժնիկ լինելու :D Ընդհանրապես, աբիժնիկ տերմինը Սամի կերպարի հետ հեչ չի ասոցացվում: :))

Ես գիտեմ, որ չի ասոցացվում ու պատճառ չունի, բայց դու շատ աբիժնիկության հետ չասոցացվող մարդկանց մեղադրում ես աբիժնիկության մեջ:

[CactuSoul]

Բյուր, լավ էլի, անունների բաց ու փակից գոնե դու մի խոսի․ ինչ գրում ես, առաջին իսկ նախադասության մեջ ստորագրությունդ էլ հետն ես գրում :)) Էսպես թե էնպես շատերն են ճանաչում ձեռագիրդ, ու մեծ մասամբ կասկածի տեղ էլ չի լինում։ Կողմնապահություն անողը փակ անուններովի դեպքում էլ կանի։

[StrangeLittleGirl]

Ես գիտեմ, որ չի ասոցացվում ու պատճառ չունի, բայց դու շատ աբիժնիկության հետ չասոցացվող մարդկանց մեղադրում ես աբիժնիկության մեջ:

Դու ավելի լավ ա վերևում մեջբերածս գրառումները կարդա :) Ես սա կանխատեսել էի:

[ivy]

Ռիփ, նորից եմ հարցնում, ըստ քեզ, վերջին տեղ գրաված երեք գործերս ամենավա՞տն են էս մրցույթում: Օբյեկտիվությունից դու ես խոսում, ես չեմ խոսում:

Բյուր, ինձ համար ոչ քո, ոչ Անուկի գործերը էս մրցույթում աչքի ընկնող չեն, բայց էնպես չի, որ մնացածը մի քանի գլուխ ավել էին (Ալֆայինը չհաշված), չէ: Ու ըստ դրա, նայիր որ ձայների տարբերություններն էլ շատ չեն: Նենց չի, որ դու քսան ձայնով հետ ես մնում: Կա առաջատար ու կան մնացածը՝ մոտավորապես նույն տեսակի միջին ձայներով:

[Ուլուանա]

Բայց ինչն ա էս մրցույթի անկանխատեսելի կամ անտրամաբանական. լավագույնը հաղթում ա, մնացածներն էլ՝ ամեն մեկը մի քանի ձայն ունի: Վերջին, նախավերջին, ինչ եք դրած հաշվում...
Պարզ ա, որ ամեն մարդուն էլ իր գրածը սքանչելի ա թվում, բայց մարդիկ տարբեր են ու իրենց գրական ճաշակն էլ ա տարբեր:

Իսկ թե լարվածությունը շատ ա թվում, ընդամենը պետք չի շատ երկար նստել էս թեմայում ու ֆիքսվել վրան:
Հա, լավագույնը հաղթում ա, ու սա էն հազվագյուտ դեպքերից ա, երբ լավագույնը կարծես թե բոլորի համար միանշանակ ա։ Մեծ մասամբ տարակարծություններ եղել են։ Իսկ կոնկրետ ինձ ու էլի որոշ մարդկանց համար անտրամաբանական ա, օրինակ, ամենավերջին տարբերակի՝ էս պահին չորս ձայն ունենալը, ինչպես նաև «Ցոլակի»՝ էդքան ժամանակ զրոյի վրա մնալն ու հիմա ընդամենը մի ձայն ունենալը։ Ու համարյա բոլոր մրցույթներին էլ տենց մի երկու անտրամաբանական թվացող բաներ լինում են, որոնք շատ հնարավոր ա՝ սուբյեկտիվ են, բայց դե բոլորս էլ էստեղ սուբյեկտիվ կարծիքներ ենք արտահայտում, չէ՞։

Հա, մեկ էլ ասեմ, որ իմ տարբերակներն ինձ առնվազն էս մրցույթի համատեքստում սքանչելիից հեռու են թվում :)։

[Mephistopheles]

Բյուր, մի էդքան վհատվի…

[StrangeLittleGirl]

Ճիշտ ա, շատ կանխատեսելի մրցույթ ա :) Ես իմ դիրքերն էս մրցույթում վաղուց էի կանխատեսել: Մի հատ էլ եմ դնում, որ լավ տեսնեք.


Եթե էդ տեսանկյունից ես նայում, ճիշտ ես ասում: Եթե ակումբում ինչ-որ մեկը վախենալու տեղ ունի, որ բաց լինելու դեպքում ձայն չի ստանա, ապա դա ես եմ: Ու հենց դրա համար ընդհանուր առմամբ ես փակի կողմնակից եմ: Բայց քանի որ արդեն հայտարարվել ա, որ բաց ա լինելու, թող էս մեկն էլ բաց լինի: Բացի դրանից, հետաքրքիր ա` ինչ կլինի:






Բյուր, լավ էլի, անունների բաց ու փակից գոնե դու մի խոսի․ ինչ գրում ես, առաջին իսկ նախադասության մեջ ստորագրությունդ էլ հետն ես գրում :)) Էսպես թե էնպես շատերն են ճանաչում ձեռագիրդ, ու մեծ մասամբ կասկածի տեղ էլ չի լինում։ Կողմնապահություն անողը փակ անուններովի դեպքում էլ կանի։

Կակտուս, ամեն մարդ չի, որ անմիջապես գլխի ա ընկնում, որ ես եմ հեղինակը: Գլխի ընկնելիս էլ միշտ կասկած ա մնում:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, ինձ համար ոչ քո, ոչ Անուկի գործերը էս մրցույթում աչքի ընկնող չեն, բայց էնպես չի, որ մնացածը մի քանի գլուխ ավել էին (Ալֆայինը չհաշված), չէ: Ու ըստ դրա, նայիր որ ձայների տարբերություններն էլ շատ չեն: Նենց չի, որ դու քսան ձայնով հետ ես մնում: Կա առաջատար ու կան մնացածը՝ մոտավորապես նույն տեսակի միջին ձայներով:

Ռիփ, ճիշտ ես, էս մրցույթում կա բացարձակ առաջատար ու մնացածներ: Եթե իմ կարծիքն ասեմ, մի հատ էլ շատ վատ գործ կա: Ու իմ գործերի ու մնացածների տարբերությունը ճիշտ էնքան ա, ինչքան մարդ մուռ ունի ;)

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, մի էդքան վհատվի…

Ես Բյուրը չեմ լինի, եթե սրանից հետո էլի բաց մրցույթի մասնակցեմ: Անիմաստ ա:

[ivy]

Թռա ես, ձեզ էլ նույնն եմ մաղթում, շատ մի լռվեք էստեղ ;)

[Ուլուանա]

Կակտուս, ամեն մարդ չի, որ անմիջապես գլխի ա ընկնում, որ ես եմ հեղինակը: Գլխի ընկնելիս էլ միշտ կասկած ա մնում:
Չէ, Բյուր, ակումբցիներ կան, որ քո ցանկացած գործ հենց առաջին տողերից արդեն հստակ ճանաչում են, էդ մի ժխտի, էլի, տենց ա։ Նենց որ էս բաց ու փակից ամենաքիչը քո դեպքում կարող էր տարբերւթյուն լինել, որովհետև ուրիշ ոչ մեկի գործերը քոնոնց չափ ճանաչելի չեն։

[StrangeLittleGirl]

Չէ, Բյուր, ակումբցիներ կան, որ քո ցանկացած գործ հենց առաջին տողերից արդեն հստակ ճանաչում են, էդ մի ժխտի, էլի, տենց ա։ Նենց որ էս բաց ու փակից ամենաքիչը քո դեպքում կարող էր տարբերւթյուն լինել, որովհետև ուրիշ ոչ մեկի գործերը քոնոնց չափ ճանաչելի չեն։

Ան, լավ էլի... այսինքն, դու ուզում ես ասել՝ այ սենց երեք գործով վերջին տեղերում պիտի թրև գայի՞, եթե փակ լիներ: Հա, կան ակումբցիներ, որ ճանաչում են, բայց բոլորը չեն: Ամեն դեպքում, երբ փակ անուններով ա, մարդիկ չեն ֆիքսվում հեղինակի վրա, այլ ֆիքսվում են գործի վրա:

[CactuSoul]

Օրինակ ես առանց անունները կարդալու առաջին իսկ տող(եր)ից գլխի եմ ընկել Բյուրի, Ուլուանայի ու Գալաթեայի ստեղծագործությունները (Գալինը՝ առանց կարդալու:D), ivy-ինն էլ կարդալու ընթացքում ոճից հասկացա: Երևի մենակ «Ցոլակն» էր, որ սկզբում մի թեթև կասկածներ (թե՞ հույսեր) կային, որ կարող ա Բյուրը չլինի, էն էլ կեսերից արդեն ակնհայտ էր, որ ճիշտ էի գուշակել:
Հա, Ալֆան էլ էր բացահայտ երևում իր գործում: Չնայած մասնագիտությունը չգիտեի, բայց բնավորությունից, պատմելու ձևից՝ լրիվ ինքն էր: Ոնց որ ոչ թե կարդայի, այլ հենց ինքը դիմացս կանգնած, փայլող աչքերով պատմելիս լիներ :))

[StrangeLittleGirl]

:o :scare

Սուս, ես նույնիսկ համարձակություն եմ ունեցել մտածելու, որ էդ գործի հեղինակը դու ես :))

[CactuSoul]

Սուս, ես նույնիսկ համարձակություն եմ ունեցել մտածելու, որ էդ գործի հեղինակը դու ես :))

Ես կասեի` հանդգնություն :))

[StrangeLittleGirl]

Օրինակ ես առանց անունները կարդալու առաջին իսկ տող(եր)ից գլխի եմ ընկել Բյուրի, Ուլուանայի ու Գալաթեայի ստեղծագործությունները (Գալինը՝ առանց կարդալու:D), ivy-ինն էլ կարդալու ընթացքում ոճից հասկացա: Երևի մենակ «Ցոլակն» էր, որ սկզբում մի թեթև կասկածներ (թե՞ հույսեր) կային, որ կարող ա Բյուրը չլինի, էն էլ կեսերից արդեն ակնհայտ էր, որ ճիշտ էի գուշակել:
Հա, Ալֆան էլ էր բացահայտ երևում իր գործում: Չնայած մասնագիտությունը չգիտեի, բայց բնավորությունից, պատմելու ձևից՝ լրիվ ինքն էր: Ոնց որ ոչ թե կարդայի, այլ հենց ինքը դիմացս կանգնած, փայլող աչքերով պատմելիս լիներ :))

Հա, Կակտուս, եթե մրցույթի առաջին էջերը բացես, կնկատես, որ ես էլ եմ սաղին ճանաչել առաջին տողերից (դե չհաշված վերջին երկու գործերը): Բայց դե քանի որ նախապես հայտարարվել էր, որ բաց ա լինելու, ոչ մեկ առանձնապես թաքնվելու ցանկություն չուներ:

[Ուլուանա]

Հա, Կակտուս, եթե մրցույթի առաջին էջերը բացես, կնկատես, որ ես էլ եմ սաղին ճանաչել առաջին տողերից (դե չհաշված վերջին երկու գործերը): Բայց դե քանի որ նախապես հայտարարվել էր, որ բաց ա լինելու, ոչ մեկ առանձնապես թաքնվելու ցանկություն չուներ:
Հա, դե գործերի մեծ մասում ուսման, մասնագիտության, նախասիրությունների ու բնակավայրի մասին շատ որոշակի ինֆորմացիան լրիվ ակնհայտ էր դարձնում հեղինակներին :))։

[Alphaone]

Ինձ էս մրցույթում աավոր դուր եկան Հայկօ-ի ֆոբիաները :D

[Jarre]

Տարբերակ 4.
Տարեդարձը

Հեղինակ՝ Գալաթեա

Այ աղջիկ ջան, խի՞ ես սենց հետաքրքիր ու խորը գրում..... Շատ լավն էր, Լիլ, շատ լավը։ Կյանք ու լիքը զգացմունքներ կան մեջը։ Շատ տպավորեց ինձ։ Մերսի։ Իսկ դեպքը իսկապե՞ս տեղի է ունեցել։

[Enna Adoly]

Դեռ չեմ կարդացել,բայց ուզում եմ հատուկ շնորհակալություն հայտնեմ Մարիին:Մարիի շնորհիվ լրացուցիչ ակտիվություն հաղորդվեց ակումբին, իսկ գրողներին կատարելագործվելու հնարավորություն ընձեռնվեց:Շնորհակալ եմ Մար:love

[Enna Adoly]

Մեկնաբանություններս գրելուց առաջ ասեմ,որ հեղինակների անունները կնայեմ միայն կարծիքս գրելուց հետո:
1.Նկարչի լվացքը
Թախծոտ,տխուր պատմվածք:
Կարդալուց հիշեցի,որ հիմա հիպերռեալիստական նկարներն են ցնցում աշխարհը:Անկեղծ ասած ես դրանց իմաստը չեմ հասկանում:Հոգին այնպիսին է ինչպիսին իրականությունը,էլ ի՞նչ իմաստ ունի նորից նկարելու:Հենց այդ պատճառով <<խզբզանքի>> իմաստը կա՛մ հեղինակի մահից հետո են գնատում,կա՛մ այդպես էլ չհասկանալով աղբն են նետում:

Նորից մի խզբզանք էր: Այս մեկը մինչև տուն հասնելս պահեցի, բայց հետո ջղայնացած պատռեցի:


նկարը ճմրթելով ու թինեյջարական տաբատիս ոտքային գրպանը խցկելով
Չնայած օղուն և ծերուկի մահին, պատմվածքի մեջ հանգստություն կար...

[LisBeth]

Էս ի՞նչ կռիվ ղալամաղալ ա, Բյուր։ Իմ սուբյեկտիվ կարծիքով էս մրցույթին ուղարկած գործերը քո ամենահաջողներից չեն հաստատ։ Մնացած մրցույթների հետ էլ համեմատած, ոչ մրցույթային պատմվածքների կողքին էլ։ Երկուսը կանխատեսելի էին, նկարիչի պատմությունն էլ զգացմունքային պլանում թույլ էր։ Ես իրանց օգտին չեմ քվեարկելու, ինձ չծեծես։:(

[StrangeLittleGirl]

Էս ի՞նչ կռիվ ղալամաղալ ա, Բյուր։ Իմ սուբյեկտիվ կարծիքով էս մրցույթին ուղարկած գործերը քո ամենահաջողներից չեն հաստատ։ Մնացած մրցույթների հետ էլ համեմատած, ոչ մրցույթային պատմվածքների կողքին էլ։ Երկուսը կանխատեսելի էին, նկարիչի պատմությունն էլ զգացմունքային պլանում թույլ էր։ Ես իրանց օգտին չեմ քվեարկելու, ինձ չծեծես։:(
Չեմ ծեծի :) լավ ա գոնե դու կոնկրետ հարցին կոնկրետ պատասխան ես տալիս: Թե չէ հոգնեցի զանազան բացատրություններից: Վատն ա, ասեք՝ վատն ա, ոչ թե կրուտիտ էղեք :)
Բայց հարցս էս ա. էս երեք գործերն էս մրցույթի երեք ամենաթույլ գործե՞րն են:

[Mephistopheles]

Չեմ ծեծի :) լավ ա գոնե դու կոնկրետ հարցին կոնկրետ պատասխան ես տալիս: Թե չէ հոգնեցի զանազան բացատրություններից: Վատն ա, ասեք՝ վատն ա, ոչ թե կրուտիտ էղեք :)
Բայց հարցս էս ա. էս երեք գործերն էս մրցույթի երեք ամենաթույլ գործե՞րն են:

Բյուր, պահանջի որ մանրամասնեն… թե չէ ես էլ կարամ 11 տարբերակներն էլ կոնկրետ ասեմ…

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, պահանջի որ մանրամասնեն… թե չէ ես էլ կարամ 11 տարբերակներն էլ կոնկրետ ասեմ…

դե կոնկրետ ասա :))

[Ingrid]

Էս մրցույթի ամենաթույլ գործը, ըստ իմ համեստ կարծիքի, վերջինն էր՝ "Քաղաքի մեկ օրը", որը չէր կարդացվում ու ոնց որ փիառ լիներ: Եթե այն լիներ անգամ համաշխարհային ներկա որևէ մեծության մասին, նույն տպավորությունը կստանայի:

[LisBeth]

Չեմ ծեծի :) լավ ա գոնե դու կոնկրետ հարցին կոնկրետ պատասխան ես տալիս: Թե չէ հոգնեցի զանազան բացատրություններից: Վատն ա, ասեք՝ վատն ա, ոչ թե կրուտիտ էղեք :)
Բայց հարցս էս ա. էս երեք գործերն էս մրցույթի երեք ամենաթույլ գործե՞րն են:

Չէ, ամենաթույլը չէին։ Մնացածների մասին կարծիքս դեռ առջևում ա։

[CactuSoul]

Չեմ ծեծի :) լավ ա գոնե դու կոնկրետ հարցին կոնկրետ պատասխան ես տալիս: Թե չէ հոգնեցի զանազան բացատրություններից: Վատն ա, ասեք՝ վատն ա, ոչ թե կրուտիտ էղեք :)
Բայց հարցս էս ա. էս երեք գործերն էս մրցույթի երեք ամենաթույլ գործե՞րն են:

Ուֆ, հետո էլ մարդիկ կան, որ ինձ համոզում են գրել, մրցույթի մասնակցել… Բա որ գրեմ, հետո իմ գրածն էլ մարդկանց սպասածիցս քիչ դուր գա, ես էլ սենց նեղվեմ, ոնց որ Բյուրը :( Ասում եք, էլի: Լավ ա սենց, խախանդ, իմ աջը քաշած ապրում եմ :}

[Ingrid]

Ժող, ես էսօր պատահաբար իմացա այս մրցությի մասին, այդ պահին ազատ ժամանակ էլ չունեի, բայց էս ակումբը ուրիշ հմայք ունի, ուրիշ ձգողություն, մտա, որ ընդհանուր կարդամ, բայց ստացվեց, որ բոլորն էլ կարդացի: Երևի վաղուց չէի մտել, նորեկություն եմ անում: Այ մարդ, ամեն մի պատմության վերջում գրված է Հեղինակ-ու ոչ մի բան, դու մի՜ ասա, այդտեղ անուններ կան, որոնց մասին շաատ հետո իմացա:

[Mephistopheles]

դե կոնկրետ ասա :))

ի՞նչմ ասեմ, չեմ կարդացել… մենալ Լիզբեթինն եմ կարդացել, մեկ էլ Ալֆաուանինը…

[Jarre]

Տարբերակ 9.
Մի կում մաքուր օդ
Հեղինակ՝ Ուլուանա

Ան, շատ գեղեցիկ ես նկարագրել այդ հրաշք էկո քաղաքը։ Ոնց որ հեքիաթ կարդայի, այ այդպիսի տպավորություն է։ Իմ սիրած գիտաֆանտաստիկ գրականության մեջ էլ երբեմն նկարագրվում է նման աշխարհ ու շատ հստակ ցույց է տրվում, որ այդպիսի աշխարհը պահպանելու համար հարկավոր է նախ փոխել մարդու մտածելակերպը, արժեքները։ Թե չէ նորից սաղ *** մեջ կանեն կթողնեն, ոնց հիմա են անում՝ ավերելով մեր երկրագունդը։

[LisBeth]

ի՞նչմ ասեմ, չեմ կարդացել… մենալ Լիզբեթինն եմ կարդացել, մեկ էլ Ալֆաուանինը…

դե մանրամասնի

[LisBeth]

Ուլուանայի գրածներից մենակ կոստյումն եմ կարդացել, դեռ։ Շատ սովորական էր, ոչ մի բանով չառանձնացող, լավ էր շարադրված, տեղ տեղ հավեսով էր,հաջող պատկերներ, ժպտիտ բան ման, տեղ տեղ էլ ձանձրալի, մի խոսքով գրական։ Պատմվածք որպես այդպիսին չկար, մաքուր վավերագրություն։ Չեմ քվեարկի։

[StrangeLittleGirl]

Չէ, ամենաթույլը չէին։ Մնացածների մասին կարծիքս դեռ առջևում ա։

Բա ինչու՞ են վերջին տեղերում, այ դա ա հարցը :) Չնայած որ գոնե երկուսը հասան էդ անտեր քաղաքին, էլ էդքան ծանր չեմ տանում :))

[Enna Adoly]

2.Զաիր Բաբան
Վատը չէր,բայց առաջինի մեջ ավելի շատ իմաստ տեսա ,քան սրա:Բայց հեղինակը մեծամիտ երևաց:D
Քեզ տեղն էր հեղինակ ջան:Գյուղում ապրածից , ո՞նց դու քեզ բարձ դասեցիր,իբր աշխարհ տեսած:Եթե նույնիսկ այդպես չլիներ գյուղացին իր փոքր գյուղում ավելի շատ կյանք ու ախարհ է տեսնում,քան աշխարհ շուռ տվածը:P:

[LisBeth]

Պատասխան Բալթազարին – եթե դու իմ գրածի մեջ մենսակ ճնճղուկ պատրաստելու ռեցեպտ ես տեսել, ես քեզ ասելու ոչինչ չունեմ, թող ինքը քեզ համար էդ կարգավիճակում էլ մնա, մարդ ես մեկ էլ տեսար պետք եկավ։

[LisBeth]

Բա ինչու՞ են վերջին տեղերում, այ դա ա հարցը :) Չնայած որ գոնե երկուսը հասան էդ անտեր քաղաքին, էլ էդքան ծանր չեմ տանում :))

Քաղաքի մասին էլ չեմ խոսում, ինչ հնարավոր էր ասել ասել եմ արդեն։ Ինչպես բազմիցս նշվել ա ակումբցիների ճաշակն անբացատրելի, տարօրինակ երևույթ ա։

[Mephistopheles]

դե մանրամասնի

դու ճարտարապետական մոտեցում չես սիրում… թե չէ կմանրամասնեի…

[Enna Adoly]

Մի պարզ պատմություն

Ես ճանաչում եմ քո ծիծաղը...
Չէ՛ էլի,չէ՛:Ես էսպիսի դաժան պատմություններ չեմ սիրում:
Եթե ինչ-որ այլ իմաստներ ունի հասկացվող իմաստից զատ՝ կխնդրեի պարզաբանել:

[LisBeth]

դու ճարտարապետական մոտեցում չես սիրում… թե չէ կմանրամասնեի…

իսկ դու փորձի, կարողա իմ մաշկի վրա զգամ, ու ինձ դուր գա...

[Վոլտերա]

Պատասխան Բալթազարին – եթե դու իմ գրածի մեջ մենսակ ճնճղուկ պատրաստելու ռեցեպտ ես տեսել, ես քեզ ասելու ոչինչ չունեմ, թող ինքը քեզ համար էդ կարգավիճակում էլ մնա, մարդ ես մեկ էլ տեսար պետք եկավ։

Լիզ, օրինակ ես քո պատմվածքի մեջ մենակ ճնճղուկ պատրաստելու ռեցեպտ չեմ տեսել, բայց չեմ էլ հասկացել լրիվ
ինքը զգացականի վրա հիմնված գործ ա
իսկ էդ տեսակ գործերը մի քիչ բարդ են ;)
իսկ երբ որ հեղինակն ինքն իրան այ էդ աստիճանի դնում ա գործի մեջ, ընթերցողին մեսիջը չի հասնում, կամ էլ կեսից ստօպ ա տալիս
ու էդ տեսակի գործերը զգալու ու գնահատելու համար լիքը նրբություններ են պետք, որոնցից շատ շատերը չունեն :)

[StrangeLittleGirl]

Ժող, սաղ հեչ, նոր Աննան զանգեց, ասեց՝ տասը րոպեից Սարյանի արձանի մոտ էղի:

Ես թռա: Հազար տարի ա էնտեղ չէինք պայմանավորվել :D Ձեզ հաճելի քննարկումներ

[LisBeth]

Լիզ, օրինակ ես քո պատմվածքի մեջ մենակ ճնճղուկ պատրաստելու ռեցեպտ չեմ տեսել, բայց չեմ էլ հասկացել լրիվ
ինքը զգացականի վրա հիմնված գործ ա
իսկ էդ տեսակ գործերը մի քիչ բարդ են ;)
իսկ երբ որ հեղինակն ինքն իրան այ էդ աստիճանի դնում ա գործի մեջ, ընթերցողին մեսիջը չի հասնում, կամ էլ կեսից ստօպ ա տալիս
ու էդ տեսակի գործերը զգալու ու գնահատելու համար լիքը նրբություններ են պետք, որոնցից շատ շատերը չունեն :)

Մարի ջան իսկ դու մենակ զգա... ինձ դա էլ ա հերիք, որ զգաս...

[Mephistopheles]

իսկ դու փորձի, կարողա իմ մաշկի վրա զգամ, ու ինձ դուր գա...

Պատմվածքը լավն էր, բայց քանի որ Լիզբեթը չի ուզում որ ես այն ճարտարապետականորեն քննարկեմ՝ չեմ կարող…

[Enna Adoly]

4.Տարեդարձը
Լարված սպասում էի:Հեղինակից կուզեի իմանալ իրականում իրո՞ք եղել է այս պատմությունը:

[Վոլտերա]

4.Տարեդարձը
Լարված սպասում էի:Հեղինակից կուզեի իմանալ իրականում իրո՞ք եղել է այս պատմությունը:

Հեղինակի տեղը պատասխանեմ՝ այո

[Vardik!]

Վարդիկ ջան, ինձ թվում է՝ մի քիչ սխալ եք մեկնաբանել պատմվածքը... Ցոլակի մասին պատմածներից կարծես թե չէր հետևում, թե ինքը լավ էր սովորում ու իր արդար քրտինքով հասել էր իր նպատակին։ Հակառակը՝ էնքան վատ սովորող էր, որ երկու անգամ դուրս մնաց համալսարանից, բայց դրանով հանդերձ՝ մասամբ բախտի բերմամբ, մասամբ՝ ծանոթով–բանով, ի վերջո հասավ էդպիսի բարձր պաշտոնի, որին իրականում արժանի չէր կարող լինել իր գիտելիքներով ու խելքվ, իսկ հեղինակի պես խելացի, իսկապես լավ սովորած, արտասահմանում էլ ուսումը շարունակած լավ մասնագետը կարող է հայտնվել էնպիսի վիճակում, որ Ցոլակի նմաններն իր համար գործ դասավորեն, որ անգործ չմնա։

Մի անգամ գրի,աչքիս չի եկել,կապս էլի ահավորա...
Ուլուանա ջան,ես լիովին համամիտ եմ ձեր գրածի հետ: Բայց եթե ուշադրություն դարձնեք՝ ես չեմ քննարկում իրա նպատակին հասնելու մեթոդները,այլ ընդամենը հավանում եմ համառությունը: Նենց էլ չի,որ ես տարբերություն չեմ դնում նպատակին հասնելու մեթոդների մեջ,բայց ախր էդ համառություն ասվածը կյանքում շատ պետքա գալիս...

[Enna Adoly]

5.Ռոմանտիկա

Շնորհակալ եմ հեղինակ ջան:Ապրեցի,զգացի,Անժիկին ստեղծեցի գլխիս մեջ:Մի խոսքով դու ստիպեցիր,որ քո զգացածը ես էլ զգամ և անհանգստանամ:

[LisBeth]

Պատմվածքը լավն էր, բայց քանի որ Լիզբեթը չի ուզում որ ես այն ճարտարապետականորեն քննարկեմ՝ չեմ կարող…

ասա որ չես ուզում... մի արա, ես խնդրողը չեմ... չես կարող, ոչինչ, պատահում ա։

[Ingrid]

Սկզբում ուզւոմ էի քվեարկել ու սուսուփուս հեռանալ, բայց ոնց որ ինձ մոտ էդ լավ չի ստացվում: :think
Ուրեմն ասեմ՝ մի անգամ եմ բոլոր գործերն էլ կարդացել ու ըստ ստացած տպավորությունների էլ՝ ձայն տվել: Երևի շատերն են այսպես անում, բայց այս սիստեմն ինչքան լավ կետեր ունի, այնքան էլ՝ վատ: Չէ, հիմա դրան չեմ անդրադառնա, ուղղակի բացատրեցի քվեարկությանս հիմքը:
Հենց կարդալու ընթացքում ինձ համար առանձնացան ֆավորիտները՝ "Զաիր բաբան", "Ռոմանտիկան" և "Տեղափոխությունը": Ճիշտն ասած՝ իրապատում պատմվածքների էի սպասում, բայց դե, ավելի շատ վավերապատում, էսսե զգացի այս և բոլոր մյուս գործերում, քան հենց պատմվածք , բայց դե ժանրային սահմանափակումներ չկային, ու այն, որ մեկ-երկու գործերում ավելի շատ էր վավերականը, քան մյուսներում, ինձ չխանգարեց համեմատության մեջ դնել նրանց:
Առանձնացրածս երեքի վերնագրերն էլ մի բան չէին, եթե վերնագրերով ընտրեի, ապա անպայման "Նկարչի լվացքն" ու "Զակատ Հռենոսի ափին" կընտրեի: Ապրի հեղինակը այդ երկուսի, որովհետև լավ վերնագրեր ընտրելը ամենաբարդ բանն է երևի, իսկ նա արդեն որերորդ անգամ ինձ զարմացնում է իր ՝ լավ վերնագրեր դնելու կարողությամբ:
Վերն առանձնացրած երեքի մեջ "Ռոմանտիկան" ավելի շահեկան դիրքերում էր, որովհետև ոնց որ առաջս նստած լիներ հենց հեղինակը, ում շատ լավ եմ ճանաչում, ու բացեր իր էությունը Անժիկի պատմության միջոցով: Ինձ ոչ այնքան Անժիկի տրագիկ կյանքի հափփի էնդ ավարտն էր գրավում, այլ այն հոգեվիճակը, որը, վստահ էի, հեղինակն ապրել է ու ապրեցնել է տալիս մեզ:
"Զաիր Բաբայի" վերջը արդեն նշված նախադասությունից հետո կռահելի էր, բայց... ես ոնց որ հենց այդ վերջին էի սպասում, եթե այդպես չլիներ, ես կհիասթափվեի, իսկ եթե հեղինակը չնշեր իր գոռոզության մասին, գուցե վերջն այդքան տեղին չլիներ: Սակայն մի սակայն կա. հեղինակը կարող էր ավելի նուրբ անդրադառնար այդ մասին կամ ընթացքում մի քանի դետալների նկարագրությամբ հասկացներ իր գոռոզ լինելը, գեղջուկներից իրեն վեր կարծելը և այլն, ու դա աներ ավելի աննկատ, չգիտեմ, համենայն դեպս, պատմությունն ինձ դուր եկավ:
"Տեղափոխությունը" -հա՛, ամեն ին տեղը տեղին, հետաքրքիր գրված վավերագրություն էր: Ու ես հավանեցի հենց այդ վավերագրությունը: Չէր ձանձրացնում, կարդալ էր տալիս, բայց էլի եմ ասում, գրեթե բոլոր գործերում էլ պատմվածքայինը զիջում էր վավերականին, նայած ում մոտ՝ ինչքան:
Երևի որպես պատմվածք՝ ժանրային առումով, ավելի ստացված էր "Տարեդարձը", զուգահեռներ էլ ամբողջացնում ու մտածելու տեղիք էին տալիս, բայց թեման ինձ չգրավեց, դրա համար էլ չքվեարկեցի:
Ապա գալիս են "Զակատ Հռենոսի ափին" և "Ցոլակ" պատմությունները ("Նկարչի լվացքը" ինչքան էլ լավ վերնագիր, համեղ տողեր ունի, բայց մի կողմից սենտիմենտալոտ է, մյուս կողմից՝ չորացրած, ոնց որ երկուսի խառնուրդ լինի, բայց համասեռությունը պակասի, մի բան էլ կա, որ նման թեմաներով էս վերջում մի քանի երիտասարդի մոտ նման գործեր եմ հանդիպել, շատերն են գովել, բայց ոնց որ արդեն շատ ծեծվի այս թեման, չգիտեմ, գուցե սխալվում եմ, բայց դե ինչ զգացել ու մտածել եմ կարդալիս, դա եմ ասում). "Ցոլակը" այնքան հայկական պատմություն է, այնքան իրական ու հուսահատեցնող, որ կարդալիս վերջում պատող այդ հուսահատության զգացման պատճառով այս գործի օգտին չեմ քվեարկել, բայց ընդունում եմ, որ շատ տիպիկ հայկական զզվելի իրականության նկարագրություն է:
Հռենոսը տարավ իր հետ, ընթացքը շատ հետաքրքիր էր, ոճը՝ տեղը տեղին, բայց վերջում ոնց որ մեմուարագրության մի հատված հիշեցներ, որ ամբողջովին կդառնար, եթե ամբողջ գիրքը կարդայիր:
Մնացած գործերն ինձ համար ավելի ցածր հորիզոնականում են, բայց ամեն մեկն էլ իր առավելություններն ուներ. ասենք՝ "Մի պարզ պատմության" ցավոտ պարզությունը,"Ֆալաքի" մի քանի կենդանի պատկերներ, ցանկություններ, "Մի կում մաքուր օդի" իմաստը:
Ամենաթույլ գործի մասին կարծիքս էլ արդեն ասել եմ:
Ժող, մի գաղտնիք, ես դեռ մինչ հիմա նորից չեմ նայել , թե ովքեր են հեղինակները. սա հասկացա, երբ գլխի ընկա, որ կուզեի իմանա;լ վերջին պատմության հեղինակին: :D

Ապրեք բոլորդ էլ:

[Mephistopheles]

ասա որ չես ուզում... մի արա, ես խնդրողը չեմ... չես կարող, ոչինչ, պատահում ա։

Դե լավ, որ չես ուզում, չեմ քննարկի…

[Enna Adoly]

6. Զակատը Հռենոսի ափին

Էլ ո՞նց բացատրեի, որ իմ ուսերն արդեն ծանրացել էին բոլոր տեսակի հիշողություններ հետս ման տալուց, ու նորն ավելացնելու ցանկություն բնավ չունեի:
:nonoՀեղինա՛կ,կյանքիդ մեջ մի բան փոփոխման կարիք ունի:
Ամբողջ ապրածդ կյանքի մեջ ,որքան շատ հիշողություններ լինեն էնքան կապրես:
Անկեղծ ասած էդ տղան իմ նյարդերին էլ ազդեց:[
Դեռ 1,5,6

[Vardik!]

Տարբերակ 8 -Ապրի հեղինակը,որ էսքան ճիշտ,էսքան իրական նկարագրել է տեղափոխություն ասվածը: Մաշկիս վրա քանի անգամ զգացել եմ,դրա համար էլ վստահությամբ կարող եմ ասել,որ շատ ԻՐԱԿԱՆ է նկարագրված իրականությունը:

Տարբերակ 9- Վատ չէր,ուղղակի մի տեսակ երկար,շատ մանրամասն էր գրված:

Տարբերակ 10-Սիրտս մի տեսակ ճմլվեց...Անասելի խղճում եմ հերոսին...Պատկերացնում եմ,թե ինչ կարող է ապրել մարդ սիրելի էակից նման ձևով հիասթափվելով...:(

Տարբերակ 11-Մի տեսակ անհասկանի բան մնաց կարդալուց հետո: Մի կողմից հասկանում եմ,որ մի օրում մարդու ներաշխարհի տարատեսակ ապրումներն են,մյուս կողմից էլ՝ նույնը կարելի էր ավելի հետաքրքիր շարադրել...


Ամեն դեպքում,շնորհակալություն բոլոր հեղինակներին: Անիմաստ գործ չտեսա: :) :hands

[Mephistopheles]

ինչ հավես քննարկումներ են… սենց քննարկումներ վաղուց չէր եղել…

[Փոքրիկ շրջմոլիկ]

«Նկարչի լվացքը» լավ պատմություն էր, մենակ զգացմունքն էր շատ պակասում: Ես տիպի պատմությունները չոր ու կոպիտ չեն կարդացվում: Հնարավոր ա հեղինակը ոչինչ չի զգացել՝ դրանից ա, բայց մեկա կարծում եմ գոնե վերջում արժեր թեկուզ անիմաստ մի տող լիներ՝ քնքշանք կամ խղճհարություն արտահայտող: Ընդհանուր սյուժեն դուրս եկավ: Երևի ապրումների պակաս զգացի, որովհետև երբ ես մի տատիկի կամ պապիկի կողքին նստում եմ ու սկսում եմ հետը խոսել՝ մեջս ենքան բան ա արթնանում, լցվում...
«Զաիր Բաբան» լավ սյուժեով լավ պատմվածք էր: Դուրս եկավ Զաիրի կերպարը, հեղինակի կերպարն էլ: Ես երկու գործերը իրար հետ լավ սկիզբ ու հետաքրքրություն են ապահովում՝ «տեսնես մնացածի՞ կյանքում ինչ հետաքրքիր դեպքեր են եղել»
«Մի պարզ պատմություն»- հուզիչ էր: Մենակ չհասկացա ով ավելի շատ ազդեցություն թողեց վրաս՝ ճնճղո՞ւկը, թե՞ ճնճղուկին ուտողը: Լավ ա, որ հեղինակի անունը գրված ա՝ մի քիչ կփորփրեմ :)
«Տարեդարձը»- առաջին ծանր պատմությունն էր որ կարդացի: Էս պատմվածքի վերջում լացում էի, թեև մինչև ասելն էլ զգում էի ինչ ա լինելու ու նախորոք տրամադրվել էի, որ չպիտի լացեմ: Բոլոր դժբախտ պատահարները շատ ծանր եմ տանում, չնայած դրան ինչքան վթարներ լինի՝ կկարդամ: Անուշն էր շատ մեղք՝ ամեն ծնունդին հիշելու ա ես դեպքը...
«Ռոմանտիկա»- թե ինչի էի ինձ համոզել որ տղա ա գրողը՝ արդեն չեմ հասկանում: Երկրորդ տխուր պատմությունն էր, բայց արդեն լավ ավարտով: հեղինակի ապրումները մեծ դեր են խաղացել, հմայք են տվել գործին ու շատ ուրախ եմ, որ հենց սա ա առաջին տեղով գնում: Մենակ վերնագիրը մի քիչ են չի.
«Զակատը Հռենոսի ափին»- լավն էր :)) հետաքրքիր էր հատկապես զրույցի պահերը.
«Ցոլակը»- որ առաջին համարից կարդալով գնում ես, սպասում ես որ յուրաքանչյուր հաջորդը ավելի լավն ա լինելու: Ես անգամ ետպես չեղավ /ինձ համար/.
«Տեղափոխություն» - Ինձ թվում ա սա շատ ավելի կարճ պետք ա լիներ: Ետ ամբողջ չհասցնելու գործընթացը, խառնվելը, տեղափոխությունները... հա լավ էր գրված, բայց ետ կարդացողին ի՞նչ :): Ինչքան նախաբանը երկար ա լինում, ենքան ավելի շատ ես քեզ համոզում, որ վերջը շատ հետաքրքիր, անսպասելի բան ա լինելու: Բայց եստեղ կարդում, կարդում ես ու մի տեսակ ափսոսում, որ եդքանը կարդացիր ու առանձնապես բան չեղավ, որ կարայիր միանգամից վերջի պարբերությունը կարդայիր:
«Մի կում մաքուր օդ»- Ինձ՝ անգիտակիս լիքը տվյալներ տվեց էկո ավանի մասին, շնորհակալություն: Բայց չէի ուզենա սա կարդալ մրցույթի մեջ: Գուցե օրագրում կամ էկո ավանի մասին պատմող հոդված որպես ավելի լավ լիներ:
«Ֆալաք»- Ես էլ չգիտեմ ինչի, բայց դուրս եկավ: Երևի որ սա հենց ստեղծագործական վավերագրություն մրցույթում էր: Ուզում եմ հավատալ, որ ոչինչ հորինված չէր: Մի տեսակ գրելաոճն էլ հավես էր :)
«Քաղաքի մեկ օրը»- եսքան լավ բաներ կարդալուց հետո երկու գրառումով գործը մտածում ես ամենալավն ա լինելու: Կներես, հեղինակ, հասկանում եմ քո սերը, բայց մի տեսակ տհաճ ա մենակ ետ միտքը պարունակող երկու հազար բառ կարդալ /չնայած կարծում եմ ավելի շատ ա/

Հ.գ. կներեք խառնվելու համար :oy

[Alphaone]

ինչ հավես քննարկումներ են… սենց քննարկումներ վաղուց չէր եղել…

Մեֆ, ես քեզ հեչ չեմ սիրում :beee

[Mephistopheles]

Մեֆ, ես քեզ հեչ չեմ սիրում :beee

էս ամեն ինչի մեջ ամենավատը մենակ ես եղա՞… ու՞մ եմ թթու խոսք ասել…

[LisBeth]

ինչ հավես քննարկումներ են… սենց քննարկումներ վաղուց չէր եղել…

Մեֆ Ալֆայի ռոմանտիկան քննարկի, ինքը ճարտարապետական մոտեցման հետ խնդիրներ չունի, դու էլ դրանից չես կոմպլեքսավորվի։

[Mephistopheles]

ես կոմպլեքս չունեմ… դուք եք ինձնից պահանջում որ ճարտարապետական չնայեմ… ես ձեզանից հեչ բան պահանջած կա՞մ… ասա… կա՞մ… մինչդեռ դու ինձնից հրապարակայնորեն պահանջել ես վայր դնել իմ ճարտարապետական տեսանկյունը… սուտ ա՞…

[Alphaone]

էս ամեն ինչի մեջ ամենավատը մենակ ես եղա՞… ու՞մ եմ թթու խոսք ասել…

Ոչ մեկի, բայց էդ թրոլլներին չես կարում վանդակում պահես, շուտ-շուտ փախնում են :D

[LisBeth]

ես կոմպլեքս չունեմ… դուք եք ինձնից պահանջում որ ճարտարապետական չնայեմ… ես ձեզանից հեչ բան պահանջած կա՞մ… ասա… կա՞մ… մինչդեռ դու ինձնից հրապարակայնորեն պահանջել ես վայր դնել իմ ճարտարապետական տեսանկյունը… սուտ ա՞…

ես ասել եմ մեկ մեկ, դե որ կոմպլեքս չունես, ինչ կարևոր ա քեզնից ինչ են պահանջում, դու արա ու ասա էն ինչ ուզում ես։

[Ռուֆուս]

Իմ կարծիքով շատ հաջողված մրցույթ էր, գրեթե բոլոր գործերն էլ հավանեցի, բաց տարբերակով քվեարկությունն էլ ավելի շատ դուրս եկավ: Բայց քվեարկության պահը բարդ ա: Նախ ուզում էի մենակ ամենաշատ դուրս եկած գործին քվեարկել (Ռոմանտիկա), բայց միտքս փոխեցի: Փոխարենը քվերակել եմ էն գործերի օգտին, որոնց շնորհակալություն կհայտնեի, եթե կարդայի անձնական օրագրերում, Անկապում կամ Մանրապատումներում: Արդյունքում բոլորին ձայն եմ տվել բացի վերջին երկուսից:

Ինչ վերաբերվում ա Ֆալաքին, էսօր ամբողջ օրը մտածում էի, քվեարկեմ, թե չէ: Մի կողմից պատմվածքը դուրս եկել ա, բայց մյուս կողմից իմ համար լրիվ անընդունելի գրելաոճը թույլ չի տալիս ձայն տալ: Չգիտեմ ով ոնց, բայց ես նախընտրում եմ աղքատ բառապաշարով գործեր, քան թե սենց ածականամակդիրախեղդ արած, հոմանիշների բառարաններից քաղած կիսամեռ բառերով լեցուն անընթեռնելի գործ: Մի կերպ եմ ինձ համոզել, որ մինչև վերջ կարդամ: Որոշել էի էս գործին քվեարկել միայն այն դեպքում, եթե վերջին տարբերակից ավելի քիչ ձայն ունենար, բայց այս պահին, ավելի շատ ձայն ունի, էնպես որ ներող: Համ էլ baltazar-ի դետեկտիվն էի մի ժամանակ կարդում ու ահագին հավանել էի, զարմացել էի, երբ էս գործի տակ իր անունը տեսա:

Ինչ վերաբերվում ա վերջինին, հոգեկանս չձգեց մինչև վերջ կարդայի :)) Լիլիթ Պիպոյանին էլ շատ եմ սիրում:

Մենակ մի բան իմ համար անհայտ մնաց. ինձ որևէ մեկը կբացատրի Ալիսն ո՞վ ա ու էդ ի՞նչ զակատ ա: Ինձ թվում ա ես ստեղ ինչ-որ լրիվ տեղեկացված չեմ:

[Mephistopheles]

ես ասել եմ մեկ մեկ, դե որ կոմպլեքս չունես, ինչ կարևոր ա քեզնից ինչ են պահանջում, դու արա ու ասա էն ինչ ուզում ես։

հիմա ո՞ր մեկն ա… քննարկելու՞ թե չքննարկելու…

[Mephistopheles]

Ոչ մեկի, բայց էդ թրոլլներին չես կարում վանդակում պահես, շուտ-շուտ փախնում են :D

թաղեմ ես էդ թրոլլերներին…

[Alphaone]

թաղեմ ես էդ թրոլլերներին…

Մեֆ, բայց էս չեմ ասում, էլի, որ ինձ հանկարծ չքլնգես, արխային քլնգի, ազնիվ պիոներական, քիլլեր չեմ վարձի :)

[Alphaone]

Իմ կարծիքով շատ հաջողված մրցույթ էր, գրեթե բոլոր գործերն էլ հավանեցի, բաց տարբերակով քվեարկությունն էլ ավելի շատ դուրս եկավ: Բայց քվեարկության պահը բարդ ա: Նախ ուզում էի մենակ ամենաշատ դուրս եկած գործին քվեարկել (Ռոմանտիկա), բայց միտքս փոխեցի: Փոխարենը քվերակել եմ էն գործերի օգտին, որոնց շնորհակալություն կհայտնեի, եթե կարդայի անձնական օրագրերում, Անկապում կամ Մանրապատումներում: Արդյունքում բոլորին ձայն եմ տվել բացի վերջին երկուսից:

Ինչ վերաբերվում ա Ֆալաքին, էսօր ամբողջ օրը մտածում էի, քվեարկեմ, թե չէ: Մի կողմից պատմվածքը դուրս եկել ա, բայց մյուս կողմից իմ համար լրիվ անընդունելի գրելաոճը թույլ չի տալիս ձայն տալ: Չգիտեմ ով ոնց, բայց ես նախընտրում եմ աղքատ բառապաշարով գործեր, քան թե սենց ածականամակդիրախեղդ արած, հոմանիշների բառարաններից քաղած կիսամեռ բառերով լեցուն անընթեռնելի գործ: Մի կերպ եմ ինձ համոզել, որ մինչև վերջ կարդամ: Որոշել էի էս գործին քվեարկել միայն այն դեպքում, եթե վերջին տարբերակից ավելի քիչ ձայն ունենար, բայց այս պահին, ավելի շատ ձայն ունի, էնպես որ ներող: Համ էլ baltazar-ի դետեկտիվն էի մի ժամանակ կարդում ու ահագին հավանել էի, զարմացել էի, երբ էս գործի տակ իր անունը տեսա:

Ինչ վերաբերվում ա վերջինին, հոգեկանս չձգեց մինչև վերջ կարդայի :)) Լիլիթ Պիպոյանին էլ շատ եմ սիրում:

Մենակ մի բան իմ համար անհայտ մնաց. ինձ որևէ մեկը կբացատրի Ալիսն ո՞վ ա ու էդ ի՞նչ զակատ ա: Ինձ թվում ա ես ստեղ ինչ-որ լրիվ տեղեկացված չեմ:

Ռուֆ, Ալիսն էն գործերից ա, որ կյանքում մի անգամ գոնե արժի կարդալ, Մոգական ռեալիզմի մրցույթում էր, կարծեմ:

[LisBeth]

Իմ կարծիքով շատ հաջողված մրցույթ էր, գրեթե բոլոր գործերն էլ հավանեցի, բաց տարբերակով քվեարկությունն էլ ավելի շատ դուրս եկավ: Բայց քվեարկության պահը բարդ ա: Նախ ուզում էի մենակ ամենաշատ դուրս եկած գործին քվեարկել (Ռոմանտիկա), բայց միտքս փոխեցի: Փոխարենը քվերակել եմ էն գործերի օգտին, որոնց շնորհակալություն կհայտնեի, եթե կարդայի անձնական օրագրերում, Անկապում կամ Մանրապատումներում: Արդյունքում բոլորին ձայն եմ տվել բացի վերջին երկուսից:

Ինչ վերաբերվում ա Ֆալաքին, էսօր ամբողջ օրը մտածում էի, քվեարկեմ, թե չէ: Մի կողմից պատմվածքը դուրս եկել ա, բայց մյուս կողմից իմ համար լրիվ անընդունելի գրելաոճը թույլ չի տալիս ձայն տալ: Չգիտեմ ով ոնց, բայց ես նախընտրում եմ աղքատ բառապաշարով գործեր, քան թե սենց ածականամակդիրախեղդ արած, հոմանիշների բառարաններից քաղած կիսամեռ բառերով լեցուն անընթեռնելի գործ: Մի կերպ եմ ինձ համոզել, որ մինչև վերջ կարդամ: Որոշել էի էս գործին քվեարկել միայն այն դեպքում, եթե վերջին տարբերակից ավելի քիչ ձայն ունենար, բայց այս պահին, ավելի շատ ձայն ունի, էնպես որ ներող: Համ էլ baltazar-ի դետեկտիվն էի մի ժամանակ կարդում ու ահագին հավանել էի, զարմացել էի, երբ էս գործի տակ իր անունը տեսա:

Ինչ վերաբերվում ա վերջինին, հոգեկանս չձգեց մինչև վերջ կարդայի :)) Լիլիթ Պիպոյանին էլ շատ եմ սիրում:

Մենակ մի բան իմ համար անհայտ մնաց. ինձ որևէ մեկը կբացատրի Ալիսն ո՞վ ա ու էդ ի՞նչ զակատ ա: Ինձ թվում ա ես ստեղ ինչ-որ լրիվ տեղեկացված չեմ:

Մոգական ռեալիզմին դու քվեարկել ես, քեզ մատնեցիր, որ առանց կարդալու ես քվեարկել։

[LisBeth]

հիմա ո՞ր մեկն ա… քննարկելու՞ թե չքննարկելու…

ուզո՞ւմ ես պահանջեմ, որ նոր քննարկես։ Ինքդ որոշիր, թե որ մեկն ա։

[Ռուֆուս]

Ռուֆ, Ալիսն էն գործերից ա, որ կյանքում մի անգամ գոնե արժի կարդալ, Մոգական ռեալիզմի մրցույթում էր, կարծեմ:


Մոգական ռեալիզմին դու քվեարկել ես, քեզ մատնեցիր, որ առանց կարդալու ես քվեարկել։

Աաաաա, լաաա՜վ :)) Ես էլ ֆիքսվել էի Քերոլի Ալիսի վրա ու փորձում էի զակատով դրվագ հիշել գրքից :)) Լիզբեթ, էդ մրցույթում բոլոր գործերը չէ, բայց Ալիսը հաստատ կարդացել էի, համ էլ մրցույթը ապրիլին էր, ահագին ժամանակ ա անցել, հո էդքանը գլխումս չե՞մ պահելու :))

[Mephistopheles]

Մեֆ, բայց էս չեմ ասում, էլի, որ ինձ հանկարծ չքլնգես, արխային քլնգի, ազնիվ պիոներական, քիլլեր չեմ վարձի :)

օքեյ Ալֆա ջան… ասեմ…

… բավականին թույլ գործ էր… կանխատեսելի, առանց էական ինտրիգի… շատ պարզունակ կերպարները կառուցած ու ոչ մի կոնտրովերսիա չպարունակող… ի՞նչ ինկատի ունեմ… շատ պարզ նկարագրված էր դրական ու բացասական կերպարները, դրված իարա կողքի ու բացարձակապես effort չպահանջող ստանդարտ տեսանկուն էր… համարյա սերիալային կամ "կիսաբաց պատուհան"-ային տեքստ…

անգամ կարևոր էլ չէր թե այդ կնոջ վերջն ինչ կլիներ… հոմլես թե բախտավոր, դա ըստ էության էական բան չփոխեց… մենք հիմնականում գործ ունեինք մեզ արդեն վաղուց ծանոթ զգացումների ու նույնիսկ ինչ որ տեղ սցենարի հետ… սա ինձ մտածել, հարցականի տակ դնել կամ վերադիրքավորվել չստիպեց… պատմվածքն իմ փոխարեն ամեն բան արեց ու դրեց մի կողմ… ես ըստ էության էական չեմ, ուղղակի պիտի ընդունեմ այն ինչ կա, որն էլ ես վաղուց գիտեմ…

պետք ա մօ քիչ թուիսթ տաիր պատմությանդ, պետք ա նենց լիներ որ ամեն բան տենց միանշանակ լավ ու վատ չլիներ… քո կոլեգան եկավ քեզ օգնության որ ասեց թե պիտի բանի տեղ չդնես ու անես այն ինչ հնարավոր ա… քո պայքարը դրա հետ պետք ա լիներ… իրականության ու ռացիոնալի միջև, բայց դու դա աչքաթող արեցի ու մի անգամից լուծում տվեցիր…

գիտեմ իրականություն ա, ոնց կա տենց էլ գրել ես, բայց դե արդյունքն էլ տենց ա եղել…

քվեարկում են որովհետև հեշտությամբ հասկանում են… իրենց զգացմունքների "մեյուի" մեջ կա այն զգացումը որը նկարագրված ա ու իրանք ճանաչում են դա… սիրում են happy ending-ներ… ես էլ եմ սիրում… նույնիսկ վերջում հուզվեցի…

[Mephistopheles]

ուզո՞ւմ ես պահանջեմ, որ նոր քննարկես։ Ինքդ որոշիր, թե որ մեկն ա։

ականջներս մի քաշի, հա՞…

[LisBeth]

ականջներս մի քաշի, հա՞…

չէի էլ մտածում, ես քեզ ընտրություն եմ առաջարկել։

[ivy]

Վերջինը Մեֆը չի գրել, չեմ հավատում. ինքը սենց չի գրում։

[Alphaone]

օքեյ Ալֆա ջան… ասեմ…

… բավականին թույլ գործ էր… կանխատեսելի, առանց էական ինտրիգի… շատ պարզունակ կերպարները կառուցած ու ոչ մի կոնտրովերսիա չպարունակող… ի՞նչ ինկատի ունեմ… շատ պարզ նկարագրված էր դրական ու բացասական կերպարները, դրված իարա կողքի ու բացարձակապես effort չպահանջող ստանդարտ տեսանկուն էր… համարյա սերիալային կամ "կիսաբաց պատուհան"-ային տեքստ…

անգամ կարևոր էլ չէր թե այդ կնոջ վերջն ինչ կլիներ… հոմլես թե բախտավոր, դա ըստ էության էական բան չփոխեց… մենք հիմնականում գործ ունեինք մեզ արդեն վաղուց ծանոթ զգացումների ու նույնիսկ ինչ որ տեղ սցենարի հետ… սա ինձ մտածել, հարցականի տակ դնել կամ վերադիրքավորվել չստիպեց… պատմվածքն իմ փոխարեն ամեն բան արեց ու դրեց մի կողմ… ես ըստ էության էական չեմ, ուղղակի պիտի ընդունեմ այն ինչ կա, որն էլ ես վաղուց գիտեմ…

պետք ա մօ քիչ թուիսթ տաիր պատմությանդ, պետք ա նենց լիներ որ ամեն բան տենց միանշանակ լավ ու վատ չլիներ… քո կոլեգան եկավ քեզ օգնության որ ասեց թե պիտի բանի տեղ չդնես ու անես այն ինչ հնարավոր ա… քո պայքարը դրա հետ պետք ա լիներ… իրականության ու ռացիոնալի միջև, բայց դու դա աչքաթող արեցի ու մի անգամից լուծում տվեցիր…

գիտեմ իրականություն ա, ոնց կա տենց էլ գրել ես, բայց դե արդյունքն էլ տենց ա եղել…

քվեարկում են որովհետև հեշտությամբ հասկանում են… իրենց զգացմունքների "մեյուի" մեջ կա այն զգացումը որը նկարագրված ա ու իրանք ճանաչում են դա… սիրում են happy ending-ներ… ես էլ եմ սիրում… նույնիսկ վերջում հուզվեցի…

Լուրջ էս քննադատությունն ինձ դուր եկավ, սրանից հետո իրական դեպքի մասին գրելիս տենց միանշանակ, հեքիաթի նման սա՝ բարի, սա՝ չար չեմ անի, իմ զգացածով ու մտածածով չեմ լցնի, էդ պահը բաց կթողեմ, որ ընթերցողը զգա ու մտածի, իր համար եզրակացություններ անի, որ կարա անգամ իմ հանգածից լրիվ տարբեր եզրահանգում լինի: Շնորհակալություն :)

[Mephistopheles]

չէի էլ մտածում, ես քեզ ընտրություն եմ առաջարկել։

ես ընտրություն առանց քեզ էլ ունեմ…

…sorry, կոպիտ եղավ, բայց տենց ա… ուղղակի ուզում եմ որ սրտովդ լինի…

[ivy]

Վերջինը Մեֆը չի գրել, չեմ հավատում. ինքը սենց չի գրում։

Ի դեպ, էդքան վատը չի, ես կասեի նույնիսկ հեչ էլ վատը չի։ Հա ջանջալ ա, բայց գունավոր ա, սիրուն։

[LisBeth]

ես ընտրություն առանց քեզ էլ ունեմ…

…sorry, կոպիտ եղավ, բայց տենց ա… ուղղակի ուզում եմ որ սրտովդ լինի…

Կարիք չկա։ Հենց դա էլ խնդիրն ա, դու մի սպասի որ իմ սրտով կլինի... ասելիք ունես ասա, չէ, չէ։ Դա կլինի իմ սրտով :)

[Mephistopheles]

Լուրջ էս քննադատությունն ինձ դուր եկավ, սրանից հետո իրական դեպքի մասին գրելիս տենց միանշանակ, հեքիաթի նման սա՝ բարի, սա՝ չար չեմ անի, իմ զգացածով ու մտածածով չեմ լցնի, էդ պահը բաց կթողեմ, որ ընթերցողը զգա ու մտածի, իր համար եզրակացություններ անի, որ կարա անգամ իմ հանգածից լրիվ տարբեր եզրահանգում լինի: Շնորհակալություն :)

Ալֆ, եթե գրեիր երրորդ դեմքով ու պորձեիր ինքդ քեզ հեռու պահել "զգացմունքներից" կարա բավականին հետաքրքիր գործ լիներ… թեմա կա… լավ բանի պոտենցիալ էլ կա, բայց մի տեսակ զգացմունքայնությունը գրավել ու պատանդ ա վերցրել էն բովանդակությունը որ կարար տիրեր ամբողջ պատմվածքին…

դու պետք ա վերադիրքավորվես… ոնց որ կա մի հատ կոնստրուկցիոն համակարգ ու դու երկրորդն ես դնում վրան… էն բարոյագոգեբանական ստրուկտուրան որ կա էդ պատմության մեջ արդեն ժառանգած և քո անձնական, արդեն իրավաբանական, ռեալ/ռացիոնալ բարոյահոգեբանական ստրուկտուրան (գործընկերոջդ) պետք ա համադրվեն ու տեսնվի թե արդյունքն ինչ կարա լինի…

[Mephistopheles]

Կարիք չկա։ Հենց դա էլ խնդիրն ա, դու մի սպասի որ իմ սրտով կլինի... ասելիք ունես ասա, չէ, չէ։ Դա կլինի իմ սրտով :)

օքեյ… որ պետքդ չի, չեմ գրի…

[Mephistopheles]

Ի դեպ, էդքան վատը չի, ես կասեի նույնիսկ հեչ էլ վատը չի։ Հա ջանջալ ա, բայց գունավոր ա, սիրուն։

իյա… տենց ե՞ք ճանաչում ձեր ակումբցուն… ես եմ գրել Այվի ջան…

[LisBeth]

Ի դեպ, էդքան վատը, ես կասեի նույնիսկ հեչ էլ վատը չի։ Հա ջանջալ ա, բայց գունավոր ա, սիրուն։

Այվի լավ էլի, ինչն ա գունավոր, սև ու սպիտակ, դեպրեսիվ, մանիակալ իրավիճակներ, հալյուցինացիաներ, լուսնի լույս։

[Alphaone]

Ալֆ, եթե գրեիր երրորդ դեմքով ու պորձեիր ինքդ քեզ հեռու պահել "զգացմունքներից" կարա բավականին հետաքրքիր գործ լիներ… թեմա կա… լավ բանի պոտենցիալ էլ կա, բայց մի տեսակ զգացմունքայնությունը գրավել ու պատանդ ա վերցրել էն բովանդակությունը որ կարար տիրեր ամբողջ պատմվածքին…

դու պետք ա վերադիրքավորվես… ոնց որ կա մի հատ կոնստրուկցիոն համակարգ ու դու երկրորդն ես դնում վրան… էն բարոյագոգեբանական ստրուկտուրան որ կա էդ պատմության մեջ արդեն ժառանգած և քո անձնական, արդեն իրավաբանական, ռեալ/ռացիոնալ բարոյահոգեբանական ստրուկտուրան (գործընկերոջդ) պետք ա համադրվեն ու տեսնվի թե արդյունքն ինչ կարա լինի…

Ա՜, այ հիմա նոր իրական ասելիքը տեղ հասավ: Լավ գաղափար ա, բայց դեռ էդքան հասուն չեմ, երևի, որ էդպես գրեմ, մի երկու տարուց հաստատ կկարողանամ, բայց էդպես գրելու համար իրականում մարդ պիտի սովորի իր դերից դուրս գալ, կողքից նայել, ես դեռ էդ աստիճան էմոցիոնալ ֆոնս չեմ վերահսկում :oy

[Արևանուռ]

Սամ-Քլայն հեղինակը 16 տարեկան (http://www.aravot.am/2013/09/18/386759/) պատանի է, հազար ու մի մտքերով, որ գալիս են իրար ետևից, իրար վրա ու միաժամանակ: Մեկնաբանություններում հանդիպեցի խելացնորության մասին մտքի (բառացի չեմ հիշում), ամեն իր գործ կարդալիս ինքս էլ մի պահ մտածում եմ. «ա՛յ, իմ խելառ Սամվել...»
անհնար է այստեղ, որ բոլորը լավ ընթերցողներ են, հասկացված չլիներ նրա ասելիքը:
Երբ գրվածքը վերագրում էիք Mephistopheles-ին, ես իմ մեջ հրճվում էի Սամվելի համար, քանի որ միայն երգչուհու հանդեպ վերաբերմունքը նկատի չունեիք, հաստատ, եթե անգրագետ գրված լիներ, չէիք մտածի թե նա է հեղինակը:
ինչևէ, եթե չեք ալարում, կրկին կարդացեք, թեկուզ «թռոտելով», եթե չէ, բարի եղեք զգույշ լինել լավ ու վատ անվանարկումների ժամանակ, քանի որ դա խոսում է նաև լավ ու վատ ընթերցող լինելու մասին, մնացածը՝ ինչպես կուզեք:

հ.գ. http://kleinkhachatrian.tumblr.com/

[Mephistopheles]

Ա՜, այ հիմա նոր իրական ասելիքը տեղ հասավ: Լավ գաղափար ա, բայց դեռ էդքան հասուն չեմ, երևի, որ էդպես գրեմ, մի երկու տարուց հաստատ կկարողանամ, բայց էդպես գրելու համար իրականում մարդ պիտի սովորի իր դերից դուրս գալ, կողքից նայել, ես դեռ էդ աստիճան էմոցիոնալ ֆոնս չեմ վերահսկում :oy

դու ամեն ինչ էլ ունես, հասունություն էլ վարպետություն էլ… վրես մի ֆռռա… ուղղակի նույն բանին կարելի ա շատ տարբեր տեսանկյուններից նայել ու կարող ա լրիվ ուրիշ բան ստացվի…

եթե ես մի հատ խնձոր դնեմ ու մի 3 հոգու խնդրեմ նկարել, նրանք բոլորն էլ տարբեր կնկարեն…

[ivy]

Այվի լավ էլի, ինչն ա գունավոր, սև ու սպիտակ, դեպրեսիվ, մանիակալ իրավիճակներ, հալյուցինացիաներ, լուսնի լույս։

Լիզբեթ ջան, ճիշտը որ ասեմ, ես էդ քո ասած դեպրեսիվ, մանիակալ, հալյուցինային բաները լրիվ ուրիշ մարդու ձեռագրում եմ տեսնում (սա որպես կոմպլիմենտ) :oy


իյա… տենց ե՞ք ճանաչում ձեր ակումբցուն… ես եմ գրել Այվի ջան…

Մեֆ ջան, ես քո մանրապատումներն ու օրագրային գրառումները կարդացել եմ. սա դու չես:
Կարող ա ես անպիտան գրող եմ, բայց սենց բաներում մի քիչ նյուխս աշխատում ա, ձեռագիր հոտոտելուց լավ եմ: Դու չես:

[Mephistopheles]

Սամ-Քլայն հեղինակը 16 տարեկան (http://www.aravot.am/2013/09/18/386759/) պատանի է, հազար ու մի մտքերով, որ գալիս են իրար ետևից, իրար վրա ու միաժամանակ: Մեկնաբանություններում հանդիպեցի խելացնորության մասին մտքի (բառացի չեմ հիշում), ամեն իր գործ կարդալիս ինքս էլ մի պահ մտածում եմ. «ա՛յ, իմ խելառ Սամվել...»
անհնար է այստեղ, որ բոլորը լավ ընթերցողներ են, հասկացած չլիներ նրա ասելիքը:
Երբ գրվածքը վերագրում էիք Mephistopheles-ին, ես իմ մեջ հրճվում էի Սամվելի համար, քանի որ միայն երգչուհու հանդեպ վերաբերմունքը նկատի չունեիք, հաստատ, եթե անգրագետ գրված լիներ, չէիք մտածի թե նա է հեղինակը:
ինչևէ, եթե չեք ալարում, կրկին կարդացեք, թեկուզ «թռոտելով», եթե չէ, բարի եղեք զգույշ լինել լավ ու վատ անվանարկումների ժամանակ, քանի որ դա խոսում է նաև լավ ու վատ ընթերցող լինելու մասին, մնացածը՝ ինչպես կուզեք:

հ.գ. http://kleinkhachatrian.tumblr.com/

փչացրիր սաղ Արևանուռ… մարդիկ ինձ 16 տարեկանի տեղ էին դրել… թող դնեին, էլի…

[LisBeth]

Լիզբեթ ջան, ճիշտը որ ասեմ, ես էդ քո ասած դեպրեսիվ, մանիակալ, հալյուցինային բաները լրիվ ուրիշ մարդու ձեռագրում եմ տեսնում (սա որպես կոմպլիմենտ

ես էլ գրելուց մտածեցի էդ մասին :)

[Mephistopheles]

Լիզբեթ ջան, ճիշտը որ ասեմ, ես էդ քո ասած դեպրեսիվ, մանիակալ, հալյուցինային բաները լրիվ ուրիշ մարդու ձեռագրում եմ տեսնում (սա որպես կոմպլիմենտ) :oy



Մեֆ ջան, ես քո մանրապատումներն ու օրագրային գրառումները կարդացել եմ. սա դու չես:
Կարող ա ես անպիտան գրող եմ, բայց սենց բաներում մի քիչ նյուխս աշխատում ա, ձեռագիր հոտոտելուց լավ եմ: Դու չես:

չէ, ես եմ…

[Mephistopheles]

ես էլ գրելուց մտածեցի էդ մասին :)

ստի-մտի մի խոսա… լավ էլ ինձ էիր կասկածում…

[Alphaone]

...............

[LisBeth]

Սամ-Քլայն հեղինակը 16 տարեկան (http://www.aravot.am/2013/09/18/386759/) պատանի է, հազար ու մի մտքերով, որ գալիս են իրար ետևից, իրար վրա ու միաժամանակ: Մեկնաբանություններում հանդիպեցի խելացնորության մասին մտքի (բառացի չեմ հիշում), ամեն իր գործ կարդալիս ինքս էլ մի պահ մտածում եմ. «ա՛յ, իմ խելառ Սամվել...»
անհնար է այստեղ, որ բոլորը լավ ընթերցողներ են, հասկացած չլիներ նրա ասելիքը:
Երբ գրվածքը վերագրում էիք Mephistopheles-ին, ես իմ մեջ հրճվում էի Սամվելի համար, քանի որ միայն երգչուհու հանդեպ վերաբերմունքը նկատի չունեիք, հաստատ, եթե անգրագետ գրված լիներ, չէիք մտածի թե նա է հեղինակը:
ինչևէ, եթե չեք ալարում, կրկին կարդացեք, թեկուզ «թռոտելով», եթե չէ, բարի եղեք զգույշ լինել լավ ու վատ անվանարկումների ժամանակ, քանի որ դա խոսում է նաև լավ ու վատ ընթերցող լինելու մասին, մնացածը՝ ինչպես կուզեք:

հ.գ. http://kleinkhachatrian.tumblr.com/
Նո մեղսի, ես ինձ հռչակում եմ վատ ընթերցող։

[ivy]

...

[ivy]

ստի-մտի մի խոսա… լավ էլ ինձ էիր կասկածում…

Ինքը հիմա լրիվ ուրիշ բան նկատի ուներ, Մեֆ:
Իմ՝ իր մասին գրած քոմենթին էր արձագանքում, ոչ թե քո մասին գրածին :)

[LisBeth]

ստի-մտի մի խոսա… լավ էլ ինձ էիր կասկածում…

Չէի կասկածում վստահ էի, Արևանուռը ռեպուտացիայիդ քար գցեց։ Դափնիները գլխիցդ վերցրեց տարավ 16 տարեկանի գլուխը զարդարելու։

[ivy]

Դե հիմա ասե՞ք, տասնվեց տարեկան էրեխու համար սա էդքան վատ է՞ր, ընկել բզկտում եք :beee

[Mephistopheles]

Չէի կասկածում վստահ էի, Արևանուռը ռեպուտացիայիդ քար գցեց։ Դափնիները գլխիցդ վերցրեց տարավ 16 տարեկանի գլուխը զարդարելու։

Արևանուռը շատ բան կարա իմ գլխին դնի, բա քո աչքե՞րն ուր էիր, նյուխդ, վարպետությունդ, փորձդ… որ տեսնում եմ ինչերով ես առաջնորդվել ու ինձ վերագրել, արդեն շատ բան ա ասում…

[LisBeth]

Արևանուռը շատ բան կարա իմ գլխին դնի, բա քո աչքե՞րն ուր էիր, նյուխդ, վարպետությունդ, փորձդ… որ տեսնում եմ ինչերով ես առաջնորդվել ու ինձ վերագրել, արդեն շատ բան ա ասում…

բոլորս էլ կարող ենք սխալվել :)

[LisBeth]

Դե հիմա ասե՞ք, տասնվեց տարեկան էրեխու համար սա էդքան վատ է՞ր, ընկել բզկտում եք :beee

Ես չեմ հավատում կամ պատմվածքին, կամ նրան որ գրողը 16 տարեկան ա, 1999թ ինքը իրեք տարեկան կլիներ, համերգ գնալու համար մի քիչ փոքր տարիք ա։ Միգուցե պատմության իմաստը հենց դրանում ա։:think

[ivy]

Դե բաց՝ բաց, էկեք մյուս անգամ տարիքներն էլ նշենք :))
Կարող ա էլի սենց անծանոթ նիկերով ակումբցիներ լինեն, կարծենք՝ մեր ծանոթ ձյաձյան ա պախկվոցի խաղում, պարզվի՝ դպրոցական էրեխա ա. հո լրիվ փոխում ա գործի ընկալումը:

[Mephistopheles]

բոլորս էլ կարող ենք սխալվել :)

հա՞ որ… ես կարա՞մ…

Լիզ, իսկականից գործդ լավոտ էր…

[ivy]

Ես չեմ հավատում կամ պատմվածքին, կամ նրան որ գրողը 16 տարեկան ա, 1999թ ինքը իրեք տարեկան կլիներ, համերգ գնալու համար մի քիչ փոքր տարիք ա։ Միգուցե պատմության իմաստը հենց դրանում ա։:think

Վայ, էս 99 թվի դետալը մտքիցս թռել էր. սա ինչ մութ պատմություն ա :think

[ivy]

Արևանո՞ւռ, ի՞նչ բացատրություն կտաք սրան:

[Mephistopheles]

Վայ, էս 99 թվի դետալը մտքիցս թռել էր. սա ինչ մութ պատմություն ա :think

դե ես եմ եղել, էլի… ԵսՊիպոյան շատ եմ սիրում… այփոդիս վրա սաղ իրա երգերն ա…

[ivy]

դե ես եմ եղել, էլի… ԵսՊիպոյան շատ եմ սիրում… այփոդիս վրա սաղ իրա երգերն ա…

Ա, դե դու չես վայ :angry

[Mephistopheles]

Արևանո՞ւռ, ի՞նչ բացատրություն կտաք սրան:

1999-ին եղել ա 16 տարեկան…

[Mephistopheles]

Արևանո՞ւռ, ի՞նչ բացատրություն կտաք սրան:

հին տոմարով ա եղել…

[Արևանուռ]

Արևանո՞ւռ, ի՞նչ բացատրություն կտաք սրան:

իրեն գրեցի ֆէյսբուքում, շատ ընկճված է, հրավիրեցի գա ու պատասխանի

համ էլ Սամվելն արդեն ուսանող է, համալսարանական է

[StrangeLittleGirl]

Դե բաց՝ բաց, էկեք մյուս անգամ տարիքներն էլ նշենք :))
Կարող ա էլի սենց անծանոթ նիկերով ակումբցիներ լինեն, կարծենք՝ մեր ծանոթ ձյաձյան ա պախկվոցի խաղում, պարզվի՝ դպրոցական էրեխա ա. հո լրիվ փոխում ա գործի ընկալումը:

էլ ոչ մի բաց մրցույթ :angry

[ivy]

էլ ոչ մի բաց մրցույթ :angry

Սկսվե՜ց :))

[LisBeth]

հա՞ որ… ես կարա՞մ…

Լիզ, իսկականից գործդ լավոտ էր…

Մեֆ...

[Mephistopheles]

էլ ոչ մի բաց մրցույթ :angry

բաց լավ ա… Եկեք միշտ բաց անենք… հավես քննարկումներ են լինում… ես շատ հավանեցի…

[Mephistopheles]

Մեֆ...

լսում եմ Լիզ…

[ivy]

օքեյ Ալֆա ջան… ասեմ…

… բավականին թույլ գործ էր… կանխատեսելի, առանց էական ինտրիգի… շատ պարզունակ կերպարները կառուցած ու ոչ մի կոնտրովերսիա չպարունակող… ի՞նչ ինկատի ունեմ… շատ պարզ նկարագրված էր դրական ու բացասական կերպարները, դրված իարա կողքի ու բացարձակապես effort չպահանջող ստանդարտ տեսանկուն էր… համարյա սերիալային կամ "կիսաբաց պատուհան"-ային տեքստ…

անգամ կարևոր էլ չէր թե այդ կնոջ վերջն ինչ կլիներ… հոմլես թե բախտավոր, դա ըստ էության էական բան չփոխեց… մենք հիմնականում գործ ունեինք մեզ արդեն վաղուց ծանոթ զգացումների ու նույնիսկ ինչ որ տեղ սցենարի հետ… սա ինձ մտածել, հարցականի տակ դնել կամ վերադիրքավորվել չստիպեց… պատմվածքն իմ փոխարեն ամեն բան արեց ու դրեց մի կողմ… ես ըստ էության էական չեմ, ուղղակի պիտի ընդունեմ այն ինչ կա, որն էլ ես վաղուց գիտեմ…

պետք ա մօ քիչ թուիսթ տաիր պատմությանդ, պետք ա նենց լիներ որ ամեն բան տենց միանշանակ լավ ու վատ չլիներ… քո կոլեգան եկավ քեզ օգնության որ ասեց թե պիտի բանի տեղ չդնես ու անես այն ինչ հնարավոր ա… քո պայքարը դրա հետ պետք ա լիներ… իրականության ու ռացիոնալի միջև, բայց դու դա աչքաթող արեցի ու մի անգամից լուծում տվեցիր…

գիտեմ իրականություն ա, ոնց կա տենց էլ գրել ես, բայց դե արդյունքն էլ տենց ա եղել…

քվեարկում են որովհետև հեշտությամբ հասկանում են… իրենց զգացմունքների "մեյուի" մեջ կա այն զգացումը որը նկարագրված ա ու իրանք ճանաչում են դա… սիրում են happy ending-ներ… ես էլ եմ սիրում… նույնիսկ վերջում հուզվեցի…

Մեֆ, մարդիկ ուզում են սիրուն ու լավ պատմություն լսել. ինչ անպայման ա, որ մեջը ինտրիգ կամ թվիսթ լինի: Ինձ հենց էդ էլ տենց դուր ա եկել, որ սենց ուղիղ շարադրած ա:
Պարզությունը հեչ վատ չի:

[Mephistopheles]

Մեֆ, մարդիկ ուզում են սիրուն ու լավ պատմություն լսել. ինչ անպայման ա, որ մեջը ինտրիգ կամ թվիսթ լինի: Ինձ հենց էդ էլ տենց դուր ա եկել, որ սենց ուղիղ շարադրած ա:
Պարզությունը հեչ վատ չի:

պարզությունն ուրիշ բան ա, պարզունակությունն ուրիշ… սա պարզունակ էր… թող սերիալներ նայեն եթե տենց բաներ են ուզում կարդալ…

[LisBeth]

Մեֆ, մարդիկ ուզում են սիրուն ու լավ պատմություն լսել. ինչ անպայման ա, որ մեջը ինտրիգ կամ թվիսթ լինի: Ինձ հենց էդ էլ տենց դուր ա եկել, որ սենց ուղիղ շարադրած ա:
Պարզությունը հեչ վատ չի:

Ես կասեի սպոնտան, զգացմունքային, իրա տեղն ունի, իրա ձևով ա հետաքրքիր։ Բայց Մեֆի հետ համաձայն եմ, եթե Ալֆան ապագայում որոշի մշակել ու ավելի ուժեղ գործ դարձնել, ճիշտ ուղղի ա։

[LisBeth]

լսում եմ Լիզ…

ես էլ քեզ...

[Mephistopheles]

ես էլ քեզ...

դե արի միմյանց լսենք…

[ivy]

Միմյանց լսելու փոխարեն, որ ուրիշ գործերի մասին էլ կարծիք հայտնեիք, հեչ վատ չէր լինի:

[Alphaone]

պարզությունն ուրիշ բան ա, պարզունակությունն ուրիշ… սա պարզունակ էր… թող սերիալներ նայեն եթե տենց բաներ են ուզում կարդալ…

Մեֆ, լվ, արդեն սերիալը չափազնցված էր, հաստատ թե էս դեպքը, թե շարադրանքը սերիալի մակարդակի չէր, շատ ավելի բարձր էր, հենց սկզբում, երբ էս ամենը տեղի էր ունենում, իմ մոտ հենց սերիալում հայտնվելու զգացողություն էր, բայց իր կորելու ու հայտնվելու պահից արդեն էս պատմությունը շաաաաատ ավելին էր, քան սերիալը... :P

[StrangeLittleGirl]

բաց լավ ա… Եկեք միշտ բաց անենք… հավես քննարկումներ են լինում… ես շատ հավանեցի…

Արեք: Առանց ինձ

[LisBeth]

Միմյանց լսելու փոխարեն, որ ուրիշ գործերի մասին էլ կարծիք հայտնեիք, հեչ վատ չէր լինի:

Գնանք Թիոման ման գանք, սուզվենք, կրիաների հետ լողանք... ամաչենք ավելորդ հպարտության համար։ Էն ո՞վ էր նկար դրել, դրա կարիքը չկար։

[Mephistopheles]

Մեֆ, լվ, արդեն սերիալը չափազնցված էր, հաստատ թե էս դեպքը, թե շարադրանքը սերիալի մակարդակի չէր, շատ ավելի բարձր էր, հենց սկզբում, երբ էս ամենը տեղի էր ունենում, իմ մոտ հենց սերիալում հայտնվելու զգացողություն էր, բայց իր կորելու ու հայտնվելու պահից արդեն էս պատմությունը շաաաաատ ավելին էր, քան սերիալը... :P
Նույն զգացմունքների հետ ա խաղում… նույն զգացումն ա առաջ բերում… տարբերությունը մեծ չի լինում… թեկուզ մի քիչ էլ որակյալ…

տարբերությունը ո՞րն ա…

[Mephistopheles]

Արեք: Առանց ինձ

Առանց Բյուրի ոչմի մրցույթ…

[Mephistopheles]

Լիզ… արի դու գրի ինչ ես ուզեցել ասել, ես էլ գրեմ ինչ եմ հասկացել… դի՞լ…

[Alphaone]

Նույն զգացմունքների հետ ա խաղում… նույն զգացումն ա առաջ բերում… տարբերությունը մեծ չի լինում… թեկուզ մի քիչ էլ որակյալ…

տարբերությունը ո՞րն ա…
Մեֆ, տարբերությունն էն ա, որ թիրախը չի եղել մարդկանց զգացմունքների հետ խաղալը, տարբերությունն էն ա, որ էս ոչ թե դրամատիկացված է, այլ՝ մեր հասարակությունում ահավոր տարածված դեպք հենց էնպես, ոնց կա, դու ուշադրություն չես դարձնում էդ աղջկա ընտանիքի մոտեցմանը, իսկ Հայաստանի լիքն ընտանիքներում հենց էդ ա, ես անկեղծ մենակ ֆանտաստիկ սերիալներ եմ նայել, դրա համար ստանդարտ սերիալի հոգեբանությանը ծանոթ չեմ, բայց մի քանի դրվագային սերիաներ նայել եմ տարբեր սերիալներից, էնտեղ նույն հույզն ու նույն արժեքն ու նույն տառապանքը չի, էնտեղ պաթոս ա, էստեղ՝ կյանքը: Դրա համար էլ երկու տարբեր հեղինակների համարյա նույն բովանդակության գործը կարդալիս մի տեղ բարձր արվեստ եմ զգում՝ Ռոմեոն ու Ջուլիետը, մի ուրիշ տեղ սերիալ, ափսոս էդ սերիալի անունը չեմ հիշում, բայց ընտանիքները հակամարտում էին ու անգամ են պուճուր, ուղեղս ջուր ժամանակները ես էդ սերիալը նայելու ցանկություն չունեցա, թեև ունենաի էլ, տանը չէին թողնի, որ նայեմ :)

[LisBeth]

Լիզ… արի դու գրի ինչ ես ուզեցել ասել, ես էլ գրեմ ինչ եմ հասկացել… դի՞լ…

Դիլ, հակադարձ հաջորդականությամբ...

[E-la Via]

Սրանից պիտի նեղանայի՞ :D Արխային, ես դասեր քաղում եմ քննադատությունից, բայց ինձ բացում ա, երբ մարդիկ գալիս, ասում են՝ Նկարիչը չոր ա, երբ դա իմ գրած ամենասենտիմենտալ գործն ա:


Էսպես օդից հայտնվել ու քննարկումներին մասնակցել չեմ սիրում, հատկապես, երբ ամբողջ քննարկումը չեմ կարդացել, բայց մի բան ասեմ:

Բյուր ջան, դու էս պատմվածքի դեպքում սենտիմենտալության վրա ես շեշտը դրելլ: Թեման սենտիմենտալ ա, տվյալ դեպքի հետ կապված ինքդ , համոզված եմ, սենտիմենտալ ապրումներ են ունեցել, բայց շարադրանքդ իմ կարծիքով իսկապս չոր ա: Չգիտեմ, խանգարել ա պատմվածքի վրա անընդհատ աշխատելը, կառուցվածքի, շարադրանքի մասին շատ մտածելը, թե ինչ, բայց մեկ է, այն ընթերցողին զգայական մակարդակով բան չի ասել: Դրա համար էլ, երևի հենց քո ընտրած թիրախային խումբը չի արձագանքել: Սա իմ կարծիքն է: Ինքս էլ հեչ չէի ուզի մտածեիր ակումբային դավադրություն է քո հանդեպ կազմակերպվել:

Հ.Գ. Հալալ ա քեզ: Իմ նյարդերը երևի չդիմանային :)):

[Mephistopheles]

Մեֆ, տարբերությունն էն ա, որ թիրախը չի եղել մարդկանց զգացմունքների հետ խաղալը, տարբերությունն էն ա, որ էս ոչ թե դրամատիկացված է, այլ՝ մեր հասարակությունում ահավոր տարածված դեպք հենց էնպես, ոնց կա, դու ուշադրություն չես դարձնում էդ աղջկա ընտանիքի մոտեցմանը, իսկ Հայաստանի լիքն ընտանիքներում հենց էդ ա, ես անկեղծ մենակ ֆանտաստիկ սերիալներ եմ նայել, դրա համար ստանդարտ սերիալի հոգեբանությանը ծանոթ չեմ, բայց մի քանի դրվագային սերիաներ նայել եմ տարբեր սերիալներից, էնտեղ նույն հույզն ու նույն արժեքն ու նույն տառապանքը չի, էնտեղ պաթոս ա, էստեղ՝ կյանքը: Դրա համար էլ երկու տարբեր հեղինակների համարյա նույն բովանդակության գործը կարդալիս մի տեղ բարձր արվեստ եմ զգում՝ Ռոմեոն ու Ջուլիետը, մի ուրիշ տեղ սերիալ, ափսոս էդ սերիալի անունը չեմ հիշում, բայց ընտանիքները հակամարտում էին ու անգամ են պուճուր, ուղեղս ջուր ժամանակները ես էդ սերիալը նայելու ցանկություն չունեցա, թեև ունենաի էլ, տանը չէին թողնի, որ նայեմ :)

Ալֆ, բացարձակապես կապ չունի… նույն "ծանոթ" էմոցիաների հետ գործ ունենք… նույնիսկ իրական լինելը էդքան էական չի…

[Mephistopheles]

Դիլ, հակադարձ հաջորդականությամբ...

չէ… առաջինը՝ դու…

[LisBeth]

չէ… առաջինը՝ դու…

հիմա էլ երկու ժամ իրար վրա ենք գցելու.. ես ասելու եմ չէ դու, դու էլ ասելու ես չէ դու..., տունտունիկոցի։ Գրի, ինչ ես տեսնում դու, ես ամեն ինչ տվել եմ դրա համար... ամեն մի նախադասություն գործողություն, խոսք։ Ես չեմ ուզեցել ասեմ, ես ուզեցել եմ ցույց տամ, բերեմ, զգացնել տամ ու չեմ էլ մտածել, որ մարդիկ կարող ա դժվարանան հետո արտահայտեն էն ինչ գիտակցում են, շատերը չեն էլ գիտակցի...

[Alphaone]

Ալֆ, բացարձակապես կապ չունի… նույն "ծանոթ" էմոցիաների հետ գործ ունենք… նույնիսկ իրական լինելը էդքան էական չի…

Մեֆ, մի անգամ Գալի հետ համատեղ էինք գրում, ես վերջը գրեցի ու գրածս մաքուր սերիալ էր, երբ քննադատում էին, ես էլ էի հենց էդ սերիալային էմոցիաները տեսնում, եթե էն գործի իմ գրած մասին վերոգրյալը լիներ, սուսուփուս կհամաձայնեի, բայց էստեղ նույն սերիալը չի, նույն էմոցիան չի, էստեղ դեղնակտուց նորավարտի կյանք մտնել, աշխարհն ու ինքն իրեն ճանաչելն ա իր հետ առաջին հայացքից ոչ մի կապ չունեցող պատմության միջոցով, մեկ: Էստեղ, որ վերնագրին կպնում են, հենց Ռոմանտիկան ա, էն կյանքը չճանաչող ջահելների վարդագույն ակնոցների ռոմանտիկան, որ պարտադիր չի ի սպառ կորչի, կարող ա էներգիայի(ռոմանտիկայի) մի տեսակից մյուսին փոխակերպվի, էստեղ քո էդքան սիրած ճարտարապետությունն ա, չես պատկերացնում քանի անգամ եմ գրել, ջնել, մեկ պաթոսով, մեկ շատ չոր, մինչև ստացել եմ էս հասարակ, անկեղծ, նստել դիմացինին պատմելու պարզությունը: Հա, Մեֆ, ինքը պարզ գործ ա, ես ահագին չարչարվել եմ, որ պարզ լինի, բայց պարզունակ չի: Դեռ լիքը հում բաներ կան, էդ չեմ ժխտի, քանի որ ես էլ դեռ լիքը հում բաներ ունեմ, իսկ էս գործն իմ ֆանտազիան չի, ես եմ: Բայց էս սերիալ չի, չի կարա սերիալ լինի, քանի որ հիմքում դրածը սերիալային մակարդակի չի...

[Mephistopheles]

հիմա էլ երկու ժամ իրար վրա ենք գցելու.. ես ասելու եմ չէ դու, դու էլ ասելու ես չէ դու..., տունտունիկոցի։ Գրի, ինչ ես տեսնում դու, ես ամեն ինչ տվել եմ դրա համար... ամեն մի նախադասություն գործողություն, խոսք։ Ես չեմ ուզեցել ասեմ, ես ուզեցել եմ ցույց տամ, բերեմ, զգացնել տամ ու չեմ էլ մտածել, որ մարդիկ կարող ա դժվարանան հետո արտահայտեն էն ինչ գիտակցում են, շատերը չեն էլ գիտակցի...

եթե ես գրեմ, հաստատ կգրե՞ս հետո… անմիջապես…

[LisBeth]

եթե ես գրեմ, հաստատ կգրե՞ս հետո… անմիջապես…

կգրեմ անմիջապես...

[StrangeLittleGirl]

Էսպես օդից հայտնվել ու քննարկումներին մասնակցել չեմ սիրում, հատկապես, երբ ամբողջ քննարկումը չեմ կարդացել, բայց մի բան ասեմ:

Բյուր ջան, դու էս պատմվածքի դեպքում սենտիմենտալության վրա ես շեշտը դրելլ: Թեման սենտիմենտալ ա, տվյալ դեպքի հետ կապված ինքդ , համոզված եմ, սենտիմենտալ ապրումներ են ունեցել, բայց շարադրանքդ իմ կարծիքով իսկապս չոր ա: Չգիտեմ, խանգարել ա պատմվածքի վրա անընդհատ աշխատելը, կառուցվածքի, շարադրանքի մասին շատ մտածելը, թե ինչ, բայց մեկ է, այն ընթերցողին զգայական մակարդակով բան չի ասել: Դրա համար էլ, երևի հենց քո ընտրած թիրախային խումբը չի արձագանքել: Սա իմ կարծիքն է: Ինքս էլ հեչ չէի ուզի մտածեիր ակումբային դավադրություն է քո հանդեպ կազմակերպվել:

Հ.Գ. Հալալ ա քեզ: Իմ նյարդերը երևի չդիմանային :)):
Ախր առաջին անգամ չի, որ ինձ սրա մեջ «մեղադրում են»: Ախր կոնկրետ օրինակ բերեք, ասեք` ոնց անեմ, որ տենց չլինի: Ինչն ա կոնկրետ չոր ու ոնց պիտի գրեի, որ չոր չլիներ: Կարո՞ղ ա մի երկու լացի տեսարան կամ սրտի թրթիռ հարցը լուծեր: Ախր չէ էլի, լացի տեսարանն էլ չի փրկում: Էն ա, էն կարճ պատմվածքում դա էլ կար, Մեֆը ասեց` չոր ա: Ախր ասեք էլի, թե էդ չորը որն ա:

[Mephistopheles]

կգրեմ անմիջապես...

Խոսք ե՞ս տալիս…

[LisBeth]

Խոսք ե՞ս տալիս…

Հա :)

[LisBeth]

Հայկօ ջօյին աս։

[Mephistopheles]

Մեֆ, մի անգամ Գալի հետ համատեղ էինք գրում, ես վերջը գրեցի ու գրածս մաքուր սերիալ էր, երբ քննադատում էին, ես էլ էի հենց էդ սերիալային էմոցիաները տեսնում, եթե էն գործի իմ գրած մասին վերոգրյալը լիներ, սուսուփուս կհամաձայնեի, բայց էստեղ նույն սերիալը չի, նույն էմոցիան չի, էստեղ դեղնակտուց նորավարտի կյանք մտնել, աշխարհն ու ինքն իրեն ճանաչելն ա իր հետ առաջին հայացքից ոչ մի կապ չունեցող պատմության միջոցով, մեկ: Էստեղ, որ վերնագրին կպնում են, հենց Ռոմանտիկան ա, էն կյանքը չճանաչող ջահելների վարդագույն ակնոցների ռոմանտիկան, որ պարտադիր չի ի սպառ կորչի, կարող ա էներգիայի(ռոմանտիկայի) մի տեսակից մյուսին փոխակերպվի, էստեղ քո էդքան սիրած ճարտարապետությունն ա, չես պատկերացնում քանի անգամ եմ գրել, ջնել, մեկ պաթոսով, մեկ շատ չոր, մինչև ստացել եմ էս հասարակ, անկեղծ, նստել դիմացինին պատմելու պարզությունը: Հա, Մեֆ, ինքը պարզ գործ ա, ես ահագին չարչարվել եմ, որ պարզ լինի, բայց պարզունակ չի: Դեռ լիքը հում բաներ կան, էդ չեմ ժխտի, քանի որ ես էլ դեռ լիքը հում բաներ ունեմ, իսկ էս գործն իմ ֆանտազիան չի, ես եմ: Բայց էս սերիալ չի, չի կարա սերիալ լինի, քանի որ հիմքում դրածը սերիալային մակարդակի չի...

Ալֆ, քո գրածը չափց ավելի պարզ ա, պարզունակ ա… հասկանում ե՞ս… սեմց ասեմ… մարդը երբ որ մի ստեղծագործության հետ ա շփվում, մարդկանց մեծամասնությունը ոնց որ մտովի գնում ու իրա "ֆայլերի" մեջ ստուգում ա տեսնի կա՞ նման էմոցիա, միտք կամ ինքնություն… երբ որ գտնում ա, բավարարվում ա ու ընդունում ա գործը… մի մասն էլ երբ գտնում են, անցնում են առաջ, քանի որ հասկանալի ա ու իրանց էմողիոնալ, մտավոր ու ինքնության մենյուին նոր բա չի ավելացնում… երբ գործը լավն ա լինում՝ նորը, շատ մարդիկ իրենց ֆայլերի մեջ չգտնելով հեռանում են իսկկ մի մասն էլ շարունակում են փնտրել, որովհետև իրանց պետք ա իրանց "ֆայլերը" հարստացնել…

…մեր "ֆայլերում" կա էն ինչ նկարագրել ես…

[Mephistopheles]

Հա :)

ժպիտդ դուրս չեկավ… լավ ասա…

[LisBeth]

ժպիտդ դուրս չեկավ… լավ ասա…

ես քեզ երբևէ խաբե՞լ եմ:D

[Mephistopheles]

ես քեզ երբևէ խաբե՞լ եմ:D

պարզ ա… խաբելու ես…

[LisBeth]

պարզ ա… խաբելու ես…

Չէ, Մեֆ պրծի, մնաց 5 հատիկ սիգարետ, ծխելու եմ գնամ քնեմ, հաստատ կմնաս առանց պատասխան։

[Mephistopheles]

Չէ, Մեֆ պրծի, մնաց 5 հատիկ սիգարետ, ծխելու եմ գնամ քնեմ, հաստատ կմնաս առանց պատասխան։

չէ, չեղավ… պարզվում ա համ էլ ժամկետ կա (5 սիգարետի)… ավելի լավ ա հանգիստ, առանց շտապելու ծխի ու քնի…

[LisBeth]

չէ, չեղավ… պարզվում ա համ էլ ժամկետ կա (5 սիգարետի)… ավելի լավ ա հանգիստ, առանց շտապելու ծխի ու քնի…

Ես հանգիստ առանց շտապելու կծխեմ, կկարդամ, կպատասխանեմ ու կգնամ քնելու, don't worry

[Alphaone]

Ալֆ, քո գրածը չափց ավելի պարզ ա, պարզունակ ա… հասկանում ե՞ս… սեմց ասեմ… մարդը երբ որ մի ստեղծագործության հետ ա շփվում, մարդկանց մեծամասնությունը ոնց որ մտովի գնում ու իրա "ֆայլերի" մեջ ստուգում ա տեսնի կա՞ նման էմոցիա, միտք կամ ինքնություն… երբ որ գտնում ա, բավարարվում ա ու ընդունում ա գործը… մի մասն էլ երբ գտնում են, անցնում են առաջ, քանի որ հասկանալի ա ու իրանց էմողիոնալ, մտավոր ու ինքնության մենյուին նոր բա չի ավելացնում… երբ գործը լավն ա լինում՝ նորը, շատ մարդիկ իրենց ֆայլերի մեջ չգտնելով հեռանում են իսկկ մի մասն էլ շարունակում են փնտրել, որովհետև իրանց պետք ա իրանց "ֆայլերը" հարստացնել…

…մեր "ֆայլերում" կա էն ինչ նկարագրել ես…

Մեֆ, էս սկզբուքով մինչև էսօր գրեթե բոլոր գործերի ֆայլն ինձ մոտ եղել ա, բայց ես տարբերել եմ ինձ համար լավ ու վատ գործեր, ինձ նոր բան տվող ու նոր բան չտվող գործեր, լիքը գործեր ինձ նոր բան են տվել, բայց դուր չեն եկել, քանի որ էդ տվածը ինձ ոչ թե ազնվացրել ա, այլ՝ ավելի վատն ա դարձրել: Եթե կոնկրետ էս քեզ նոր բան չտվեց ու քո մոտ էդ ֆայլն արդեն կա, չի նշանակում, որ ինքը ոչ մեկին չի կարա նոր բան տա, քանի որ դու մի տեսանկյունից կկարդաս ու կընկալես, մեկ ուրիշը լրիվ ուրիշ... Ես լավ գիտեմ, որ գրածս գլուխգործոց չի, բայց էս պատմությունն ինձ համար գլուխգործոց ա, էս պատմությունից հետո ես ուզեցի սիրել, ընտանիք ունենալ, ինձ համար ինքս իմ կողմից տաբու հայտարարած զգացմունքները, որ սպառնում էին իմ ազատությանը, համարել ընդունելի: Սրանից հետո իմ տղայական սանրվածը երկարեց, դարձավ հյուսեր ու ես էդ ամենը պրիմիտիվ ձևով չեմ շարադրել, ծամել, դրել ընթերցողի բերանը, բայց լիքը մարդիկ էստեղ դա տեսել են... Իսկ էդ պարզունակ չի, Մեֆ, ոչ մի մարդու կայքնում ոչ մի բեկում պարզունակ չի կարա լինի...

[Mephistopheles]

Մեֆ, էս սկզբուքով մինչև էսօր գրեթե բոլոր գործերի ֆայլն ինձ մոտ եղել ա, բայց ես տարբերել եմ ինձ համար լավ ու վատ գործեր, ինձ նոր բան տվող ու նոր բան չտվող գործեր, լիքը գործեր ինձ նոր բան են տվել, բայց դուր չեն եկել, քանի որ էդ տվածը ինձ ոչ թե ազնվացրել ա, այլ՝ ավելի վատն ա դարձրել: Եթե կոնկրետ էս քեզ նոր բան չտվեց ու քո մոտ էդ ֆայլն արդեն կա, չի նշանակում, որ ինքը ոչ մեկին չի կարա նոր բան տա, քանի որ դու մի տեսանկյունից կկարդաս ու կընկալես, մեկ ուրիշը լրիվ ուրիշ... Ես լավ գիտեմ, որ գրածս գլուխգործոց չի, բայց էս պատմությունն ինձ համար գլուխգործոց ա, էս պատմությունից հետո ես ուզեցի սիրել, ընտանիք ունենալ, ինձ համար ինքս իմ կողմից տաբու հայտարարած զգացմունքները, որ սպառնում էին իմ ազատությանը, համարել ընդունելի: Սրանից հետո իմ տղայական սանրվածը երկարեց, դարձավ հյուսեր ու ես էդ ամենը պրիմիտիվ ձևով չեմ շարադրել, ծամել, դրել ընթերցողի բերանը, բայց լիքը մարդիկ էստեղ դա տեսել են... Իսկ էդ պարզունակ չի, Մեֆ, ոչ մի մարդու կայքնում ոչ մի բեկում պարզունակ չի կարա լինի...

օքեյ… համոզեցիր…

[Mephistopheles]

Ես հանգիստ առանց շտապելու կծխեմ, կկարդամ, կպատասխանեմ ու կգնամ քնելու, don't worry

օքեյ… բայց չասես, "կներես սիգարետներս պրծան"

[LisBeth]

օքեյ… բայց չասես, "կներես սիգարետներս պրծան"

չեմ ասի

[Mephistopheles]

չեմ ասի

օքեյ… դուրս եկավ էն որ բավականին խիտ էր գրված. բառերի մեջ սաբստանսը լավ էր դրված ու տարածությունը հենց ընենց օգտագործած չէր, տանջալից նկարագրություններ չկար…

…ու որ ամենակարևորն ա բավականին եռա)ափ էր… ի՞նչ նկատի ունեմ… չկար մի չափողականություն ու էդ չափողականության մեջ ամեն ինչ դրված… մի կողմից ճնճղուկներին ա կերակրում, իսկ մյուս կողմից անուշ մանկական հուշեր որոնք էականորեն տարբերվում են այդօրվա բարոյահոգեբանական համակարգից… այսինքն այն ժամանակ ճնճղուկ բռնել ու վիզը պոկելը թերևաս որևէ վատ բան չէր ընկալվում, բայց հիմա դա լրիվ ուրիշ կերպ էր արդեն… ու էս ամեն ինչն ապրում ա մի մարդու մեջ… երկու արժեհամակարգեր մի մարդու մեջկարծես մի տեսակ հարմոնյա ունեն, բայց հեռախոսազանգն ու վերջին տողը ծիծաղելու մասին լրիվ բացահայտում ա կոնֆլիկտը… առաջին հայացքից կարծես ոչ մի լարվածություն չկա, բայց հետագայում երբ մտածում ես, բավականին շիկացած ա…

ես նույնիսկ կհամեմատեի այսօրվա մեր հայաստաստանյան իրականության հետ… մի կողմից մենք կրողնենք ենթակա լինելու ու անկախություն չունենալու հոգեբանությանը, բայց մյուս կողմից մենք արդեն պետություն ենք որը մեզմից լրիվ հակառակ հոգեբանություն ա պահանջում ու դա տեղի ա ունենում մի հասարակության ու ես կասեի մի մարդու մեջ… մեր խնդիրները հենց էս երկու արժեհամակարգերի ու տրամաբանական համակարգերի հակասության մեջ ա…

անցյալը աղջիկը դիտում ա անցյալից իսկ ներկան ներկայում ա տեսնում բայց դրանց կեցությունը մի մարմնի՝ մտքի մեջ ստեղծում ա հետաքրքիր կոնֆլիկտ ու շատ հետաքրքիր ա վերջը երբ ասում ա ես ճանաչում եմ քո ծիծաղը… չգիտեմ, ասում էր ես ճանաչում եմ քո ծիծաղը, դա ծիշաղ չի՞ թե ահ ճանաչեցի քո ծիծաղը…

էդ երկու համակարգերի կոնֆլիկտն ինքն ա…

[Alphaone]

օքեյ… համոզեցիր…

չեմ հավատում :D

օքեյ...հավեսս փախավ....դու գիտես... (այ սրան կհավատայի :P :D)

[Mephistopheles]

չեմ հավատում :D

օքեյ...հավեսս փախավ....դու գիտես... (այ սրան կհավատայի :P :D)

Ալֆ, քո տրանսֆորմացիան եղել ա 4րդ պլան… պտի առաջ բերեիր…

[Mephistopheles]

Օհ… ու մեկ էլ մի հատ կարգին վերնագիր մտածի, օքե՞յ… Լիզ…

[Alphaone]

Ալֆ, քո տրանսֆորմացիան եղել ա 4րդ պլան… պտի առաջ բերեիր…

Այ, այ սրա հետ համաիտ եմ, էդ մասը կրճատելուց հանեցի, բայց հետագա մշակումներում անպայման կշեշտեմ, վերջում պատմվածքը տարել, հանգեցրել էի էդ տրանսֆորմացիային ու մտածում էի արդեն պարզ ա, որ ասածս էն ա, որ լրիվ օտար մարդու պատմությունը կարա քեզ հիմանահատակ փոխի, բայց եթե դու էդ չես տեսել, նշանակում ա գոնե քո համար ես բավականաչափ հասկանալի չեմ գրել, որ միանգամից տեսնես, իսկ դու քննադատի սուր աչք ունես, նշանակում ա, էդ գործի թերությունն ա, որ չես տեսել, բայց էդքանով հանդերձ, մեկ ա, Ռոմանտիկան սերիալ չի :D

[Mephistopheles]

Այ, այ սրա հետ համաիտ եմ, էդ մասը կրճատելուց հանեցի, բայց հետագա մշակումներում անպայման կշեշտեմ, վերջում պատմվածքը տարել, հանգեցրել էի էդ տրանսֆորմացիային ու մտածում էի արդեն պարզ ա, որ ասածս էն ա, որ լրիվ օտար մարդու պատմությունը կարա քեզ հիմանահատակ փոխի, բայց եթե դու էդ չես տեսել, նշանակում ա գոնե քո համար ես բավականաչափ հասկանալի չեմ գրել, որ միանգամից տեսնես, իսկ դու քննադատի սուր աչք ունես, նշանակում ա, էդ գործի թերությունն ա, որ չես տեսել, բայց էդքանով հանդերձ, մեկ ա, Ռոմանտիկան սերիալ չի :D

կենտրոանցի հենց դրա վրա… կոլեգայիդ ակտիվացրու ու էդ կնգան դարձրու միջոց… կարաս հոմլես էլ դարձնես, չենք նեղանա…

կարևորը տրանսֆորմացիան ա… մնացած բաները՝ պսակվել ա, փախցրել են, օշիտ ունեցել ա, չի ունեցել… կարևոր չի… իրականությունը ոնց ա մարդուն տրանսֆորմացնում, բայց ոչ միանշանակ… ոնց որ դու ես ասում, դա շատ բարդ ա… դե էդ բարդությունն էլ ցույց տուր…

[Alphaone]

կենտրոանցի հենց դրա վրա… կոլեգայիդ ակտիվացրու ու էդ կնգան դարձրու միջոց… կարաս հոմլես էլ դարձնես, չենք նեղանա…

կարևորը տրանսֆորմացիան ա… մնացած բաները՝ պսակվել ա, փախցրել են, օշիտ ունեցել ա, չի ունեցել… կարևոր չի… իրականությունը ոնց ա մարդուն տրանսֆորմացնում, բայց ոչ միանշանակ… ոնց որ դու ես ասում, դա շատ բարդ ա… դե էդ բարդությունն էլ ցույց տուր…
Չեմ կարա, առանց էդ էլ խեղճի կյանքում հենց մի երջանիկ պահ ա եղել, էն թունավորված երջանկության նման, որ մեկ ա, էլի մեջը դառնություն կա, էդ մի փշուրն էլ առնեմ ձեռքից, չէ, ֆարտունան ինձնից լավ սցենարիստ ա էդ առումով, իմ ձեռքը լիներ, էդքան հեփփի չէր լինի էնդը... Իսկ ինձ հենց էդ օժիտ լինել-չլինել, իր ընտանիքի հետ ու իմ ընտանիքի հետ զուգահեռները, որ իմ ծնողների մեծագույն վատությունն ինձ ամենաթանկ կրթության տալն էր, իսկ իր հետ էդպես են վարվել, հենց էդ փաստաթուղթը, որ առկա էր, էդ ամենը շենքի քարերն են, եթե հանես, տեղը դատարկ կմնա, շենքը փուլ կգա, էլ չի հասկացվի, թե էս մարդն ինչից տրանսֆորմացվեց:

[Mephistopheles]

Չեմ կարա, առանց էդ էլ խեղճի կյանքում հենց մի երջանիկ պահ ա եղել, էն թունավորված երջանկության նման, որ մեկ ա, էլի մեջը դառնություն կա, էդ մի փշուրն էլ առնեմ ձեռքից, չէ, ֆարտունան ինձնից լավ սցենարիստ ա էդ առումով, իմ ձեռքը լիներ, էդքան հեփփի չէր լինի էնդը... Իսկ ինձ հենց էդ օժիտ լինել-չլինել, իր ընտանիքի հետ ու իմ ընտանիքի հետ զուգահեռները, որ իմ ծնողների մեծագույն վատությունն ինձ ամենաթանկ կրթության տալն էր, իսկ իր հետ էդպես են վարվել, հենց էդ փաստաթուղթը, որ առկա էր, էդ ամենը շենքի քարերն են, եթե հանես, տեղը դատարկ կմնա, շենքը փուլ կգա, էլ չի հասկացվի, թե էս մարդն ինչից տրանսֆորմացվեց:

նօ… չի լինի…

արի կլնի հենց ստեղ կանգնի…

[Mephistopheles]

՛Լիզ… խաբեցիր, չէ՞… ես տենց էլ գիտեի… իմ էշ խելքն ասա…

[LisBeth]

օքեյ… դուրս եկավ էն որ բավականին խիտ էր գրված. բառերի մեջ սաբստանսը լավ էր դրված ու տարածությունը հենց ընենց օգտագործած չէր, տանջալից նկարագրություններ չկար…

…ու որ ամենակարևորն ա բավականին եռա)ափ էր… ի՞նչ նկատի ունեմ… չկար մի չափողականություն ու էդ չափողականության մեջ ամեն ինչ դրված… մի կողմից ճնճղուկներին ա կերակրում, իսկ մյուս կողմից անուշ մանկական հուշեր որոնք էականորեն տարբերվում են այդօրվա բարոյահոգեբանական համակարգից… այսինքն այն ժամանակ ճնճղուկ բռնել ու վիզը պոկելը թերևաս որևէ վատ բան չէր ընկալվում, բայց հիմա դա լրիվ ուրիշ կերպ էր արդեն… ու էս ամեն ինչն ապրում ա մի մարդու մեջ… երկու արժեհամակարգեր մի մարդու մեջկարծես մի տեսակ հարմոնյա ունեն, բայց հեռախոսազանգն ու վերջին տողը ծիծաղելու մասին լրիվ բացահայտում ա կոնֆլիկտը… առաջին հայացքից կարծես ոչ մի լարվածություն չկա, բայց հետագայում երբ մտածում ես, բավականին շիկացած ա…

ես նույնիսկ կհամեմատեի այսօրվա մեր հայաստաստանյան իրականության հետ… մի կողմից մենք կրողնենք ենթակա լինելու ու անկախություն չունենալու հոգեբանությանը, բայց մյուս կողմից մենք արդեն պետություն ենք որը մեզմից լրիվ հակառակ հոգեբանություն ա պահանջում ու դա տեղի ա ունենում մի հասարակության ու ես կասեի մի մարդու մեջ… մեր խնդիրները հենց էս երկու արժեհամակարգերի ու տրամաբանական համակարգերի հակասության մեջ ա…

անցյալը աղջիկը դիտում ա անցյալից իսկ ներկան ներկայում ա տեսնում բայց դրանց կեցությունը մի մարմնի՝ մտքի մեջ ստեղծում ա հետաքրքիր կոնֆլիկտ ու շատ հետաքրքիր ա վերջը երբ ասում ա ես ճանաչում եմ քո ծիծաղը… չգիտեմ, ասում էր ես ճանաչում եմ քո ծիծաղը, դա ծիշաղ չի՞ թե ահ ճանաչեցի քո ծիծաղը…

էդ երկու համակարգերի կոնֆլիկտն ինքն ա…

Շնորհակալություն կարծիքի համար ես գնացի քնելու :D այսինքն մի կրուգ քնա հետ եկա

[Mephistopheles]

Շնորհակալություն կարծիքի համար ես գնացի քնելու :D այսինքն մի կրուգ քնա հետ եկա

oh god: do I look like a fool or what?… տեղն ա ինձ… կարաս գնաս քնես… դու վաստակել ես հանգիստդ…

[LisBeth]

oh god: do I look like a fool or what?… տեղն ա ինձ… կարաս գնաս քնես… դու վաստակել ես հանգիստդ…

Մի վատացի էսա գրըմ եմ, էնքան բարդ բառեր ես օգտագործել, դմրած ուղեղս մի ժամ ա խոդի չի ընկնում։

[LisBeth]

Don't bother…

լավ եթե քո համար մեկ ա չեմ գրի...

[LisBeth]

Նախ ճշտեմ վերջի պահը` ես ճանաչում եմ քո ծիծաղը, այսինքն ես չէի հարցնի քեզ ինչ եղավ, եթե վստահ լինեի որ ծիծաղ էր, դա ծիծաղ չէր... կոնֆլիկտի պահը, որ շատ ճիշտ էիր նկատել, քրոջ դեպքում բացակայում ա, նրա կողմից պատմությունը ընկալվում ա միանշանակ։ Ես չեմ փորձել զուգահեռներ անցկացնել հայաստանյան իրականության հետ։ Ընթերցողն ինքն ա որոշում որ հարթության վրա ընկալի` պրիմիտիվ մանկական հետաքրքրասիրություն, ֆունդամենտալ պահանջ, բարոյահոգեբանական բարդ պրոցես, հակասական արժեքների հարմոնիա...

Վերնագիրն էլ շատ լավն ա, չեմ փոխի... ինքը հատուկ նպատակ ուներ։

[Գալաթեա]

:blin


:o :scare

Բա Հայկ ջան, բա... վռագա նադը զնած վ լիցո:


Այ աղջիկ ջան, խի՞ ես սենց հետաքրքիր ու խորը գրում..... Շատ լավն էր, Լիլ, շատ լավը։ Կյանք ու լիքը զգացմունքներ կան մեջը։ Շատ տպավորեց ինձ։ Մերսի։ Իսկ դեպքը իսկապե՞ս տեղի է ունեցել։

Արթ ջան, Էննա ջան, թեև Մարիշոկն իմ տեղն արդեն ասաց, բայց ես էլ եմ հաստատում, որ գրածս պատմությունն իրական ա:

[LisBeth]

Այսքանը բավարա՞ր է, միստռ Օ՛Հելլ