PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : 2012 և հետո



Sambitbaba
29.01.2013, 10:54
2012 ԵՎ ՀԵՏՈ


ԱՊԱԳԱ ԱՇԽԱՐՀԸ ԵՐԿՐԱԳՆԴԻ
ՏԻԵԶԵՐԱԿԱՆ ՊԱՀԱՊԱՆՆԵՐԻ ԱՉՔԵՐՈՎ


Հեղինակ. ԴԵՎԻԴ ԹՈՄԱՍ





Եթե տաս տարի առաջ մեկնումեկն ինձ ասեր, որ ես վավերագրական ֆիլմ կնկարեմ հոգևոր ալիքներից տեղեկություններ ստացող հաղորդատուների մասին, ես այդ մարդուն խելագար կհամարեի:

Ես թերահավատության գորշ թիկնոցը կրող փորձառու լրագրող էի, և միակ բանը, որ գիտեի ալիքների մասին, այն էր, որ հեռուստացույցիս մեջ դրանք կան հսկայական քանակությամբ: Իսկ ամեն մի անբնական բարբաջանք ծաղրի էի ենթարկում, եթե ընդհանրապես ուշադրության էի արժանացնում այն:

Բայց իմ ոլորապտույտ ճանապարհն իրոք ինձ բերեց “Ռադիոկարգավորումը. Հոգևոր հաղորդատուներն Ամերիկայում” ֆիլմի ստեղծմանը: Եվ այո, ես եկա ըմբռնման, որ այդ ֆենոմենը` բարձրագույն գիտակցության խոսքերի փոխանցումը մարդկանց միջոցով, - իրականություն է և ավելի ու ավելի հաճախ է դիտվում ամբողջ աշխարհում:

Դուք կարող եք մտածել, որ ես դեսուդենից տարբեր նոր ծայրահեղական գաղափարներ եմ ձեռք գցել, որ ես ուղղակի ևս մեկ, յուրաքանչյուր հանդիպած հիմարությունից կառչող մոլորված ուխտավոր եմ: Եվ դուք ճիշտ չեք լինի: Ալիքների միջոցով ստացվող տեղեկությունների օգնությամբ ես գտա իմ ճանապարհը: Համարյա ամբողջ կյանքումս ինձ տանջող հարցերին, կարևոր “Ինչու՞ եմ ես այստեղ: Ո՞վ եմ ես” հարցերին, ես սքանչելի և ինձ բավարարող պատասխաններ ստացա:

Ես իրոք եկա ըմբռնմանը, որ անբնականը` դեռևս չհասկացված բնականն է: Ես գիտնական չեմ և չեմ կարող բացատրել ձեզ քվանտային մեխանիկան այն հանգամանքի, թե ինչպես ոգիները կարող են խոսել իրենց տեղեկությունները ստացող մարդ կոչվող բիոլոգիական էակների օգնությամբ: Հիմնականում դա ոչ թե ոգու էներգիայի “ցած ուղղված” ֆիզիկական սուբստանցիա է, այլ ավելի շուտ, ներշնչման մեջ մտած մարդու “վերև ուղղված” էներգիա: Ինչ-որ տեղ մեջտեղում էներգիայի այս երկու հոսանքները միանում են, և շփումը հնարավոր է դառնում:

Բայց ինչու՞ է դա տեղի ունենում: Որովհետև մենք անընդհատ օգնություն ենք խնդրել շատ դարերի ընթացքում, և մենք ստացա՛նք այն: Ներկա պահին մենք մտել ենք մի ժամանակաշրջան, որը ոմանք կոչում են Մեծ Անցում: Գիտակցության լուռ հեղափոխություն է տեղի ունենում, և ալիքների միջոցով ստացած տեղեկությունները` դրա մասն են: Մենք արագորեն զարգանում ենք, և ոգիները գալիս են, որպեսզի ուղեկցեն մեզ, որպեսզի մեզ անպայմանական սեր և ընկալման ավելի լայն հեռանկարներ առաջարկեն: Մեր հաստատակամորեն ամրապնդված նվաղուն էկոնոմիկայի, ինչպես նաև մոռացված, խճճված ու վախվորած բազմաքանակ մարդկանց համար այս տեղեկությունները չեն կարող ավելի պատեհաժամ լինել:

Լի Քերրոլլի հետ կապնված, բարձրզարգացած չմարմնավորված հոգևոր Վարպետ Քրայոնը լիովին գիտակցում է թերահավատների առատությունը: “Շատ մարդիկ, - ասաց ինձ նա, - կասեն, որ դա չի կարող պատահել: Այդպիսի ալիքով կապն անհնար է: Ուրեմն գիտեցեք հետևյալը. բոլոր ձեր հոգևոր գրերը, որոնք դուք այդքան գնահատում եք, փոխանցվել են այսպիսի ալիքներով: Սա շփման հին սրբազան ձև է, և հիմա մենք առաջարկում ենք այն նորից: Եթե դու մոտենաս այս նյութին բաց սրտով ու հոգով, հնարավոր է, դու կշահես դրանից, թանկագին մարդ”:

Sambitbaba
29.01.2013, 11:09
Չափազանցություն չի լինի, եթե ասեմ, որ այդ ալիքներից ստացած նյութերը փրկեցին կյանքս: Կարող է, դա և հնչում է չափազանցված, բայց տաս տարի առաջ ես ապրում էի, ամբողջովին ինչպես Համլետը, խորինս դժբախտ, մինչև ականջներս խրված սեփական հոգևոր խնդիրների մեջ: Ճկռած Կասկածի և Վհատության ծանրության տակ, ես խմում էի շատ և շատ քիչ հաճույք էի ստանում կյանքից: Ես գտնվում էի կյանքի հետ ամենադառը “բաժանման” պրոցեսում, և եթե լրիվ ազնիվ լինենք, ինձ երկար չէր մնացել ապրել այս կեղտոտ մոլորակի վրա: Ես չունեի փող, չունեի ընկերուհի, ինձ դուրս էին վռնդում Լոս Անջելեսի իմ տանից, և սցենարիստի ապագա ստեղծելու հույսերս էլ հօդս ցնդեցին:

Ես դեռ չէի փորձել խցկել գլուխս ջեռոցի մեջ, բայց հուսահատ ու անմխիթար էի: Ես իրոք չէի տեսնում կյանքս շարունակելու իմաստը, եթե իմ գոյատևումը պետք է անցներ այդքան դատարկ, սրտաճմլիկ ու խղճուկ աղքատության մեջ: Անգամ բժիշկն ինձ հակաընկճվածության դեղահաբեր էր նշանակել: Դրանք էլ չէին օգնում:

Մի շաբաթ օր ես գարեջուր էի խմում տանս ետնամուտքի աստիճաններին նստած, մտածելով այն մասին, թե ինչի նման կլինի դա, եթե ես մի քանի օր հետո մնամ անտուն, - երբ էլեկտրոլարերի վրա, ուղիղ իմ առջև, մոտ յոթ-ութ մետր հեռավորության վրա, թառեց մի թռչուն:

Դա քաղաքի սպիտակ աղավնիներից չէր, այլ ավելի շուտ ձյունափայլ մի աղավնի: Մեր հայացքները հանդիպեցին, և մոտ մեկ րոպե մենք նայում էինք մեկմեկու: Ես զգացի, որ ինչ-որ բան իմ մեջ ասես կենդանանում է, զգացի վիճակիս բարելավման մի մեծ ալիք: Այդ պահին ես գիտեի, որ մենակ չեմ Տիեզերքում, որ ամեն ինչ լավ կլինի, ինչ էլ որ պատահի: Հետո աղավնին թափահարեց թևերն ու թռավ դեպի Լոս Անջելեսի ծխապատ հորիզոնը:

Ոչ մի թուփ հաստատ չէր վառվում, բայց միգուցէ դա նշա՞ն էր: Ես համարեցի, որ դա հենց այդպես է: Ճիշտ հաջորդ օրը գրախանությում ես կանգ առա “Զրույց Աստծո հետ” թեմայով գրքերի մոտ և հենց այնտեղ, “Բառնզ և Նոբլ” խանությում, բազմոցին նստած, թերթեցի այդ գրքերից երկուսը: Դա հոգևոր ալիքի միջոցով ստացած տեղեկություն էր, որը գրել էր Նիլ Դոնալդ Ուոլշը, այն հափշտակեց ինձ: Պատասխանները` իրական, համոզիչ պատասխաններ, - ամփոփված էին այդ էջերին, նրանք հագեցնում էին ծարավս ճիշտ այնպես, ինչպես սառը ջուրն է հագեցնում Մահվան Դաշտավայրը սողալով անցած մարդու ծարավը: Ես հասկացա, որ նույնիսկ դրամ չունեմ, որպեսզի գնեմ այդ գրքերը, այդ պատճառով ես նստել էի ու նստել, կարդում էի ու կարդում: Ստամոքսս սկսեց ղռղռալ, ես կտրեցի հայացքս գրքից ու տեսա, որ արդեն չորս ժամ է անցել:

Ես գնացի տուն, մտա Համացանց և սկսեցի փնտրել այդպիսի ալիքների միջոցով ստացած նյութերը, պարզվեց, որ դրանք հսկայական քանակության են: Որոշ գրքեր չէին անդրադարձվում ինձ հետ և ես դրանք բաց էի թողնում: Ես գտա մի քանի հաղորդատուների, որոնք բացահայտ խաբեբաներ թվացին ինձ, շառլատաններ, և, իհարկե, ես այլևս չվերադարձա նրանց:

Իմ միակ չափանիշը, շարունակել արդյոք աշխատել որոշակի հաղորդատուի հետ, ողջամտությունն էր և այն, թե զգու՞մ էի ես արդյոք ճշմարտությունը… սրտով, երիկամներով և ողնուղեղով: Ես վերադառնում էի այդ նյութին նորից ու նորից, հայտնաբերում էի, որ այն ոչ միայն պատասխաններ է տալիս կյանքի, Աստծո, գոյատևության, ամեն ինչի մասին, այլ նաև ոգևորում է ինձ և մխիթարում: Դա իսկական սպեղանի էր, ապաքինում:

Բայց և այնպես ես փորձառու լրագրող էի և պրոֆեսիոնալ թերահավատ: Այդ պատճառով ոչինչ չասացի ընկերներիս հաղորդատուների մասին: Ես դաստիարակված էի որպես կաթոլիկ, այդ պատճառով նույնիսկ ընտանիքիս էլ չվստահեցի մտքերս:

Ոչ թե ես վախենում էի ինչ-որ մեկի ռեակցիայից, ես ուղղակի չէի ցանկանում, որ ինձ վրա նայեն ինչպես տարօրինակի: Ինձ գլխացավանք պետք չէր, ես չէի ցանկանում ոչինչ բացատրել, չկար ոչ մի պատճառ, որպեսզի ուրիշներն այդ մասին իմանան:

Բայց ընտանիքս և ընկերներս սկսեցին նկատել, որ ես ավելի հանգիստ ու երջանիկ եմ դարձել: “Ուղղակի վիսկին լավն էր”, - կատակում էի ես:

Sambitbaba
29.01.2013, 11:20
Վերջիվերջո, այդ նյութի մեջ մոտ տասնամյա խորացումից հետո, ես միտք հղացա` ստեղծել վավերագրական ֆիլմ, հոգևոր ալիքների միջոցով տեղեկություններ ստացող հաղորդատուների մասին: Ես համոզված չէի, թե որտեղից եկավ այդ միտքը, և դեմ տվեցի երկրորդ այտս, այսպես ասած, փորձելով մոռանալ իմ այդ իդեան:

Բայց այն կպչուն էր` գանգիտ մեջ տզզացող ճանճի պես: Եթե ես այնուհանդերձ նկարահանեմ այդ ֆիլմը, շատ հավանական է, որ ստիպված կլինեմ հրաժեշտի համբյուր ուղարկել իմ “լուրջ լրագրող” կոչմանը: Ես երկար կշռադատում ու հասունացնում էի այդ ծրագիրը, մինչև վերջիվերջո մի օր արթնացա ու որոշեցի, որ ժամանակն է: Ուղղակի գիտեի, որ եկել է ֆիլմ ստեղծելու ժամանակը:

Եթե ինձ վրա այդքան դրականորեն ազդել էին հոգևոր ալիքների միջոցով փոխանցված այդ խորը հաղորդատվությունները, ուրեմն շատ ուրիշ մարդիկ էլ իմ այս մտահղացումից որոշակի օգուտ կստանան: Ես այսպես ասած ցատկ կատարեցի դեպի անհայտություն, հավաքեցի բանկում ունեցած փոքրիկ խնայողություններս, վաճառեցի ավտոմեքենաս ու փոխարենը մի քրչոտն առա, վաճառեցի ունեցածս մի քանի ոսկե դրամներն ու ամենն, ինչ հնարավոր էր վաճառել:

Որպես սցենարիստ ես կապեր ունեի Լոս Անջելեսում, այդ պատճառով գտա մի քանի ընկերներ ու կապեր կինոստուդիայում, ես մտածում էի այն մարդկանց մասին, ովքեր կցանկանան ինձ հետ կատարել այդ ճամփորդությունը: Բայց բոլորի ռեակցիան հետևողական և միակողմանի էր… “Ֆիլմ մեդիումների մասի՞ն… Դու խելքդ գցե՞լ ես”:

Կարող է, և գցել եմ, բայց որոշումն ընդունված էր, և ես նահանջել անկարող էի: Քրեյգսլիստի վրա հայտարարություն թողեցի այն մասին, որ փնտրում եմ գործընկեր, ով ունի նկարահանման կամերա, պրոֆեսիոնալ լուսավորություն և ձայնագրման սարքավորում, և ով կարող է ֆիլմը մոնտաժել: Ես ստացա մոտ քսան պատասխան, ընտրեցի նրանցից ոմանք և հանդիպեցի հավակնորդների հետ: Գոլդիլոկի սկզբունքով, առաջին երեքը պիտանի չեղան: Բայց երբ Սանտա Կլարիտայում, համբուրգերի սեղանի շուրջ, հանդիպեցի չորրորդի, կանադացի երիտասար ռեժիսսոր Մեթյու Կլինկի հետ, ես արդեն գիտեի, մեկս մյուսի հանդեպ համակրանք ունենք: Մեր միջև շատ բնական փոխհարաբերություններ ծնունդ առան, և մի քանի րոպե անց մենք զրուցում էինք, ինչպես հին բարեկամներ: Ավելի ուշ նա ասաց ինձ. “Ինձ մոտ ծնվեց այդ վայրկենական կապը քեզ հետ, ասես թե մենք երկար ժամանակ ճանաչում էինք իրար: Բայց երբ դու սկսեցիր խորանալ մանրամասների մեջ, անցար ալիքների միջոցով ոգիների հետ կապնվելուն, խոստովանում եմ, հիշեցի Վուպի Գոլդբերգին “Ուրվականում”: Բայց դու այնքան հափշտակված էիր դրանով և այնքան լավ էիր բացատրում, որ իմ հետաքրքրասիրությունը հաղթեց”: Մինչև կբերեին անուշեղենը, ես հասցրեցի հասարակ խոսքերով ներկայացնել Մեթթին ամբողջ գործը, ասելով, որ մենք նախագծի գործընկերներ կլինենք: Ի զարմանս իրեն, Մեթթը հանկարծակի նկատեց, որ ստորագրում է թղթերը:

“Ոչ մի լարում իմ կողմից` ոչ առարկայի քննարկում, ոչ շուկայի քննում, ոչ բիզնես-ծրագիր, - հիշում է նա հիմա ծիծաղով: - Հիմնականում ես գնացի դրան քո խանդավառության պատճառով և ուժեղ ինտուիտիվ զգացումով, որ ինձ նախատեսված է դրանով զբաղվել: Դու ասացիր, որ արդեն կապնվել ես երեք հաղորդատուների հետ հարցազրույցի համար և խոստացար կապնվել ևս երեքի հետ: Ես չէի ճանաչում քեզ: Ես համոզված չէի, թե դու ճիշտ ես ասում”:

Եվ այսպես, նրան դուր եկավ իմ կիրքը ծրագրի հանդեպ, ինձ դուր եկավ նրա էներգիան և այն փաստը, որ նա ուներ անհրաժեշտ սարքերի մեծ մասը, որ նա բաց սրտով ընդունեց ոգիների հետ կապը հաղորդատուների միջոցով, որ նա նորեկ էր Լոս Անջելեսում, այդ պատճառով դեռ չէր հասցրել հղփանալ: Մենք մեկմեկու ձեռք սեղմեցինք և ընդամենը մեկ շաբաթ անց նստած էինք Դերրիլ Անկայի` ծառերի տակ թաքնված փողոցի վրա գտնվող համեստ տանը, Սան Ֆերնանդո դաշտավայրում:

Sambitbaba
29.01.2013, 22:10
1.

Բ Ա Շ Ա Ր



Անկան` տղամարդ է ցածր ձայնով, իր 58 տարիները չմատնող հարթ, կլոր դեմքով, և պինդ կրծքավանդակով: 1983 թվականից նա կապնված է այլմոլորակային էություն Բաշարի հետ, որը պետք է ապրի 300 տարի հետո ապագայում: Ես հասկանում եմ, դա հնչում է ավելի շատ որպես ֆանտաստիկա, բայց Բաշարը հետ է գնացել ժամանակի մեջ, որպեսզի ասիստենտ լինի Երկրին Անցման ժամանակաշրջանում, իսկ Դերրիլը նրան համարում է իր ապագայի ասպեկտը, իր գալակտիկական ծոռի ծոռի ծոռի ծոռի ծոռը:

Ուշ նոյեմբերյան արևի ծիրանագույն շողքերը լցրել էին սենյակը, Դերրիլն, ակնոցներն աչքերին, բացատրում էր, որ ինքն, իհարկե, համաձայն է, որ շատերին դժվար կլինի հավատալ, որ նա կապնվում է այլմոլորակայինի հետ:

“Ես միշտ մարդկանց հասկացնել եմ տալիս, որ նրանց պարտադիր չէ հավատալ, որ Բաշարն իրոք այլմոլորակային է, - ասում է նա: - Եթե նրանք ցանկանում են հավատալ, որ խոսքերը գալիս են իմ գիտակցության մեկ այլ մասից, թող այդպես լինի: Ես ոչ մի կերպ չեմ կարող որևէ մեկին ապացուցել Բաշարի գոյությունը: Ամենակարևորը` տեղեկությունն է, որտեղից էլ որ այն գա: Այն շատերի կյանքն է փոխել, այդ թվում նաև իմ սեփականը”:

Իմ կյանքը նույնպես այն փոխե՛ց: Ես հանդիպեցի Դերրիլին ու Բաշարին մոտ յոթ տարի առաջ և անմիջապես մուտք ստացա դեպի այս նյութը: Մինչ կորոշեյի նկարահանել ֆիլմը, ես սեանսների ժամեր էի լսել Համացանցում, սկավառակների վրա և նույնիսկ ներկա էի եղել նրանց սեանսին:

Անկայի հաղորդատվական կապը ծնվել է մոտ չորս տասնամյակ առաջ: “1973 թվականին, միևնույն շաբաթվա մեջ երկու անգամ, ցերեկով, ինձ շատ մոտ հեռավորության վրա, ես ՉԹՕ եմ տեսել, և երկու անգամն էլ ականատեսներ կային, - պատմում է նա: - Ամեն անգամ մենք դիտում էինք մի եռանկյունի օբյեկտ ամեն կողմից մոտ տաս մետր երկարությամբ: Նրա անկյուններին սպիտակա-երկնագույն լույսեր կային, իսկ կենտրոնում լույսը կարմրա-նարնջագույն էր: Առաջին անգամ օբյեկտը գտնվում էր մոտ 50 մետրի վրա, իսկ երկրորդ անգամ` ընդամենը 20“:

Անկան սկսում է կարդալ ձեռքն ընկած ամեն ինչ այլմոլորակայինների մասին, բայց նա դեռևս չունի բանալին դեպի նա, ով ի վերջո կկապնվի իր հետ:

“Հետո 1983-ին ընկերոջս հետ ես մեդիումի սեանս այցելեցի, - շարունակում է նա, - ոչ այն պատճառով, որ ես տարված էի դրանով, ուղղակի այն պատճառով, որ դա հրապուրիչ էր հնչում”:

Նա սկսում է հաճախել հաղորդատուի սեանսերին, ինչպես նաև լսում է որոշ ձայնագրություններ: “Ես զարմացած էի տարբեր թեմաներով լսածս ինֆորմացիայի որակով, ասում է Անկան: - Վերջիվերջո, այդ մեդիումն առաջարկեց ալիքով կապ հաստատել յուրաքանչյուրին, ով կցանկանա: Սկզբում դա ինձ զարմացրեց, քանի որ ես համարում էի, որ հնարավոր չէ սովորեցնել այդ կերպ տեղեկություններ ստանալուն: Բայց և այնպես, ես միացա պարապմունքներին, միտք չունենալով դառնալ հաղորդատու, այլ ավելի շուտ նրա համար, որպեսզի ավելի շատ բան իմանամ այդ պրոցեսի մասին, որի օգնությամբ հաղորդատուն, թվում էր, հնարավորություն է ստանում մուտք գործել անվերջանալի թեմաներով տեղեկությունների շտեմարան:

Պարապմունքների մոտավորապես կեսին, - շարունակում է Անկան, - սկսեցին իրոք հետաքրքիր բաներ կատարվել: Խորհրդածման (մեդիտացիա) ժամանակ ես մտավոր տեղեկացում ստացա և անմիջապես գիտակցեցի երեք բան: Տեղեկացումն ուղարկել էր այլմոլորակային մի էություն, որին ես պետք է կոչեի Բաշար: ՉԹՕ-ն, որը տեսել էի տաս տարի առաջ, նույնպես նրան էր պատկանում. ես սկսեցի վերհիշել, որ ես, որոշ իմաստով, նախապես համաձայնվել եմ այս կյանքում նրա հետ կապնվել: Եվ հիմա եկել է համաձայնությունն ի կատար ածելու ժամանակը, եթե ես դեռևս համաձայն եմ այդ անել:

Սկզբում ես հարց տվեցի ինձ այդ ներքին փորձի մասին. “Կարող է, դա պատրա՞նք է”: Միգուցէ դա խորհրդածման տարօրինակ կողմնակի էֆե՞կտն էր, որը երբեմն զգում էին պարապմունքների մասնակիցները: Քանի ես լուռ նստած, քննության էի առնում այս հարցերը, պարապմունքների ղեկավարը հասկացավ, որ ես շփվում եմ գոյության լրիվ այլ հարթության վրա գտնվող ինչ-որ էության հետ: Նա համոզեց ինձ հավատալ դրան և սովորեցրեց աշխատել դրա վրա:

Քիչ մտորելով տեղի ունեցածի մասին, ես որոշեցի ուսումնասիրել այդ էության, Բաշարի, հնարավորությունը խոսել իմ օգնությամբ և տեսնել, թե հետո ինչ տեղի կունենա: Ես համարեցի, որ եթե դա իրականում նույնիսկ այլ էություն էլ չի, նույնիսկ եթե դա իմ գիտակցության մի ինչ-որ խորհրդավոր մասնիկն է, - այդ պրոցեսի միջոցով ստացած տեղեկությունը կարելի է օգտագործել նրա համար, որպեսզի մարդիկ իրենց կյանքում դրական և կոնստրուկտիվ փոփխություններ կատարեն: Ինչպիսին էլ որ լիներ աղբյուրը, ես որոշեցի շարունակել: Սկսած 1983 թ. այդ պահից, ես հրապարակորեն կապնվում եմ Բաշարի հետ, ով խոսում է հսկայական քանակությամբ թեմաներով հազարավոր մարդկանց հետ Միացյալ Նահանգներում, ինչպես նաև Ճապոնիայում, Ավստրալիայում, Նոր Զելանդիայում, Կանադայում, Անգլիայում, Եգիպտոսում”:


Եվ ահա եկավ զրո ժամը, իմ սիրած ժամը: Ժամը կապի, երբ Բաշարը մատչելի է, իսկ ես կարող եմ տալ իմ հարցերը: Դա մնաց անփոփոխ բոլոր վեց հարցազրույցների հետ էլ, որոնք մենք անց կացրինք հաջորդ երկու ամիսների ընթացքում: Ես հարցնում է ինչի մասին ցանկանամ, և հարցերից ոչ մեկը նախապես չի պատրաստվել:

Դերրիլը նստած էր հասարակ փայտե աթոռին, իսկ ես նրա դեմ բազմոցին, աշխատում էր մի քանի կամերա, մեկն էլ Մեթթն ուներ ձեռքին: Անկան հանեց ու մի կողմ դրեց մետաղե շրջանակներով իր ակնոցը, ճռթճռթացրեց ոսկորները, մի քանի անգամ պտտեց գլուխը:

Հետո նա փակեց աչքերը:

Sambitbaba
30.01.2013, 02:33
Նա խորը շունչ քաշեց: Մեկ անգամ էլ: Ու էլի: Նրա դեմքը սկսեց ցնցվել: Նրա շնչառությունն ավելի ու ավելի խորանում էր, մինչև որ համարյա աղմկոտ դարձավ: Թվում էր, թե նրա գլուխը շատ ավելի ծանրացել է, նրա կզակը կախվեց ցած և վերջիվերջո դիպավ կրծքին: Դեմքի ցնցումներն ավելացան:

Անսպասելիորեն ես հասկացա, որ շատ հուզված եմ, սիրտս դմբդմբում էր, ասես կոտրված մխոց լիներ: Ես մի քանի անգամ խորը շունչ քաշեցի, քանի Դերրիլն ընկղմվում էր իր տրանսի վիճակը:

Մոտ մեկ րոպեանոց հաճախակի շնչառությունից հետո Դերրիլի գլուխը վեր թռավ, և նրա ամբողջ մարմինը մի պահ ցնցվեց ջղաձգության մեջ: Հետո մի իսկական ամպրոպային ձայն հնչեց. “Բարի առավոտ` բոլորին ձեր ժամանակի մեջ, ինչպե՞ս եք”:

Բաշարի էներգիան այնքան հզոր ու թրթռացող էր, որ ես մտածեցի, թե գլխամաշկս կպոկվի: Սենյակը լցվեց նրա ճարճատող էներգիայով: Ես սրտապնդվեցի և սկսեցի տալ հարցերս: Ինձ հետաքրքիր էր իմանալ, թե ի՞նչ է կատարվել մեռած տատիկիս հետ, իսկ վեհ բաներից… ինչպե՞ս մենք ձևակերպենք մեր փորձը, ինչպե՞ս ավելի լավ ապացուցենք ինչ-որ բան, ինչպե՞ս առողջ մնանք, ի՞նչ է Աստված:

Ամենասկզբից նա հստակորեն բացատրեց, որ մենք պատասխանատու ենք մեր սեփական կյանքի համար, լրիվ պատասխանատու ենք, և մեր փոխարեն ոչինչ չի արվի, իսկ ավելի շուտ` կարվի մեր օգնությամբ:

“Ինչպիսի թրթիռներ էլ որ արտադրեք, ինչպիսի հաճախականություն էլ որ ստեղծեք, ինչպիսի սահմանումներ էլ որ մշակեք` ճիշտ նույնպիսի փորձ էլ կգա դեպի ձեզ, արտացոլված ձեր իրականությամբ, - ասաց Բաշարը: - Որովհետև ֆիզիկական իրականությունն իրականում` այդ իրականության մասին ձեր սահմանումից առանձին գոյություն չունի: Նույնիսկ ձեր քվանտային ֆիզիկոսները սկսում են բացահայտել դա: Ֆիզիկական իրականությունը հայելու է նման:

Ինչ էլ որ դուք արձակեք ձեզանից, ինչ ձև էլ որ ձեզ տաք, ինչպես էլ սահմանեք և ընկալեք ձեր անձը, ձեր իրականությունը կարտացոլի այդ նույնը, այդ պատճառով դուք եք որոշողը, ցանկանու՞մ եք արդյոք հավատարիմ մնալ ձեր գաղափարներին, նրանց թրթիռների հենց այդպիսի հաճախականությանը, թե ցանկանում եք փոխել նրանք”:

Բաշարը ճոճվում էր, ձեռքերն, ինչպես զորավարինը, օդն էին կտրատում:

“Մեր տեսանկյունից, ձեր իրականությունը փոխելու ամենաէֆեկտիվ միջոցն է` գիտակցված վերանայել ձեր համոզմունքները: Սահմանեք այն, ինչին հավատում եք, ճանաչեք այն և ճշգրիտ որոշեք: Հենց որ որոշեք, թե ինչին եք հավատում, այդ ժամանակ կկարողանաք հասկանալ մեխանիզմը, թե ինչպես է ստեղծվում ձեր ապրած ամեն ինչի հաճախականությունը: Ավելի ուշ դուք կարող եք փոխարինել այդ համոզմունքը նրանով, որը որ կգերադասեք:

Հետո, եթե ցանկանաք, կարող եք նաև հավատալ, որ այդ նոր համոզմունքն արդյունավետ կփոխարինի հինը և ճիշտ նույնպես, ինչպես հինը, կստեղծի իր իրականությունը: Բայց, հենց որ փոխեք համոզմունքը, այն կսկսի արտադրել նոր ապրումներ, մտքեր և վարք, և այդ ժամանակ դուք կստանաք այդ գաղափարներն արտացոլող նոր իրականություն”:

Ես ավելի կոնկրետացում էի ցանկանում, և, չէ՞ որ մենք բոլորս էլ ցանկանում ենք բանկում մեծ հաշիվ ունենալ, - հարցրեցի փողի մասին:

“Մենք հասկանում ենք, որ փողը` ձեր մոլորակի վրա առատության սիմվոլներից մեկն է, և դա լավ է, - ասաց Բաշարը, - դուք կարող եք ունենալ այնքան փող, որքան ցանկանում եք: Բայց իրականում գաղափարն այն է, որպեսզի լայնացվի առատության հասկացողությունը, որովհետև այն չպետք է հոսի դեպի ձեզ միայն թղթադրամների միջոցով: Դուք բացում եք դուռը, որի միջով առատությունը կարող է ներս մտնել տարբեր ձևերի մեջ: Իրականում առատությունը` տիրապետելն է նրա, ինչ ձեզ անհրաժեշտ է ամեն ակնթարթ, և ձեզ անհրաժեշտ յուրաքանչյուր բանի ի կատար ածելը յուրաքանչյուր անհրաժեշտ պահին:

Գաղափարը նաև այն է, որպեսզի հետազոտվի համոզմունքների այն համակարգը, որտեղ դուք կարող եք դիմադրել առատության գաղափարին, որովհետև ձեզանից շատերն ունեն համոզմունքների մի ենթագիտակցական համակարգ, որը հենվում է առատությունն իրեն մոտիկ չթողնող փորձն ստանալու գաղափարին: Օրինակ, ձեր մոլորակի վրա գոյություն ունեն տարբեր իրար հակասող և մեկմեկու հետ վիճաբանող համոզմունքներ փողի մասին, այնպիսիք ինչպես. “սերը դեպի փողը` ամեն չարի արմատն է” և “դուք երբեք չեք կարող հաջողակ լինել, քանի դեռ շատ փող չունեք”: Ինչպե՞ս կարելի է այս երկուսին թույլ տալ կողք-կողքի գոյատևել, առանց խճճվելու:

Շատ մարդիկ համարում են այսպես. “Ես երբեք հաջողակ չեմ լինի, եթե շատ փող չունենամ”, բայց նրանք հավատում են նաև, որ եթե շատ փող ունենան, կդառնան ժլատ ու վատը: Շատերը թույլ չեն տալիս իրենց նյութապես բարելավված լինել, որովհետև նրանց համար շատ ավելի կարևոր է լինել լավ մարդ, այլ ոչ վատը: Այդ պատճառով, եթե վատ մարդու հասկացողությունը նրանց մոտ զուգորդվում է շատ փող ունենալու հետ, ուրեմն դա այն հասկացողությունն է, ինչին պետք է ավելի լավ նայել, որովհետև նրանց մոտ չպետք է այդպիսի զուգորդում լինի: Գաղափարն այն չէ, որ ավելի շատ առատություն ստանաք, քան ունեք, այլ այն, որպեսզի միահամուռ լինեք այն մտքի հետ, ինչ դուք ասում եք ինչ-որ բանի մասին, ինչին դուք առատորեն տիրապետում եք: Եթե ձեզ մոտ ինչ-որ բանի չհերիքելու առատություն է, ուրեմն դուք կարիքի առատություն եք ապրում:

Ամեն ինչ նորից գալիս է սկզբնական համոզմունքին: Առատության գաղափարի հետ կապված ի՞նչ համոզմունք է խանգարում ձեզ ապրել առատությունն այնպես, ինչպես կցանկանայիք: Այդ հարցը դուք պետք է տաք ինքներդ ձեզ: Բացահայտեք պատասխանները, գտեք, թե ինչ համոզմունքներ են դրա հետ կապված, և փոխեք հիմնական համոզմունքը”:

Բաշարը նման էր լավ տրամադրության մեջ գտնվող վարպետ-ուսուցչի: Ուրիշ էությունները, ում հետ ես ավելի ուշ հանդիպեցի, ավելի բացահայտ սիրո էներգիայի էին տիրապետում, ավելի փափուկ էին: Բաշարին դուր չէր գալիս սահուն սեղմել ոտնակները, նա անմիջապես անցնում էր բուն էությանը: Մտքերի փոխանակման ժամանակ ես, իհարկե, զգում էի նրա սերը, բայց նրան ավելի շատ մտահոգում էր տեղեկությունների փոխանցումը և այն, որ նա օգնում էր մեզ հասկանալ:

Ես նայեցի Մեթթին ու տեսա, որ նա խորինս կենտրոնացած է Բաշար-Դերրիլի նկարահանման վրա, հնարավոր է նույնիսկ, մի փոքր էլ էքստազի մեջ է գտնվում: Ես դեռևս էներգիայի հորդում էի զգում, ասես թե էլեկտրական թեթև հոսանք էր վազում ոտքերիս ծայրերից մինչև ականջներս:


Իսկ հետո հետևում են մնացած հարցերն ու պատասխանները:

Sambitbaba
30.01.2013, 06:51
Ինչու՞ եք հիմա դուք կապի մեջ մտնում Դերրիլի միջոցով:

ԲԱՇԱՐ. Կապի մասին պայմանագիրը կնքվել էր, այսպես ասած, այս ֆիզիկական կյանքից առաջ, ինչպես դուք կասեիք, գերհոգու վիճակի մեջ, որի մի մասն էլ ես հանդիսանում եմ: Մենք միևնույն հոգու մասնիկներն ենք: Դուք կարող եք վերաբերվել ինձ ինչպես այս “Ես”-ին ապագայում, այս խոսող մարմնավորմանը, ում ես դիտարկում եմ որպես իմ “Ես”-ի անցյալ: Ուղղակի նշեք դա գծային տերմիններով: Դիտելով ձեր ժամանակա-տարածքային դիտակետից, մարմնավորումները տեղի են ունենում մեկը մյուսի հետևից: Բայց մեր դիտակետից ուրիշ տարածքի շրջանում մենք դիտում ենք բոլոր կյանքերը, բոլոր տարածքները, որպես զուգահեռ գոյատևողներ: Այդ պատճառով ես գոյություն ունեմ Դերրիլի հետ միաժամանակ, չնայած ձեր տեսակետից դուք կարող եք ասել, որ ես նրա անցյալ կյանքն եմ, իսկ նա` իմ ապագա կյանքը: Այդպիսով, քանի որ մենք գոյություն ունենք միաժամանակ և միևնույն հոգու տարբեր մասնիկներ ենք, ես հնարավորություն ունեմ շփվել իմ գոյատևության այս ասպեկտի հետ, ինչը ներկայացված է որպես հաղորդատու այս ֆիզիկական կյանքի մեջ:


Դուք ինքներդ երբևիցէ մարդկային ձև ունենե՞լ եք:

ԲԱՇԱՐ. Ինչպես հենց նոր ասացի, իմ ֆիզիկական հաղորդատուն նստած է ձեր առջև, և դա իմ անցած կյանքերից մեկն է Երկրի վրա: Բայց ես այլ կյանքեր էլ ունեմ այլ քաղաքակրթություններում: Ես ֆիզիկական մարմին ունեմ իմ սեփական քաղաքակրթությունում, բայց ես մի քանի ֆիզիկական կյանքեր եմ ունեցել: Իսկ մեր դիտակետից` ես միաժամանակ մի քանի մարդկային կյանքեր եմ ապրում:


Եվ այսպես, Դերրիլն արել է դա նախկինում,
ես ի նկատի ունեմ համաձայնությունը:
Նա կնքել է այն նախկինու՞մ:

ԲԱՇԱՐ. Մինչև այս կյանքը դա Դերրիլը չէր: Բանն այն է, որ որոշումն ընդունվել էր գերհոգու մեջ, ում մասնիկներն ենք մենք երկուսս: Եվ հետո գերհոգին ստեղծեց ինձ և նրան, նախախգծեց մեզանից ամեն մեկի կյանքը տարբեր ոլորտների, տարբեր տարածքների ֆիզիկական իրականություններում: Դա արված է այն ոճով, որպեսզի հեշտացնի այն, ինչը դուք հիմա ընկալում եք որպես շփում, որը դուք կոչում եք կապ հոգևոր ալիքի միջոցով: Որպեսզի մենք մեր հենակետից կարողանանք ձեզ փոխանցել այն գաղափարներն ու ինֆորմացիան, որը կօգնի հոգևոր զարգացմանն ու գիտակցական աճին և աջակցություն ցույց կտա քաղաքակրթությանը, որի մեջ ստեղծված է իմ հաղորդատուն:


Որոշակի իմաստով, հաղորդատվության միջոցով
եկող այս ամբողջ նյութը, պետք է մեզ հիշեցնի
ինչ-որ բան, ինչը մենք արդեն գիտե՞նք:

ԲԱՇԱՐ. Այո, այդպես է, որ կա: Դուք բոլորդ հոգևոր էություններ եք: Ձեզանից յուրաքանչյուրը գիտի ամենն, ինչ քննարկվում է այսպես կոչված արթնացման նոր դարում: Եվ այս ինֆորմացիան ոչ ամբողջովին է նոր ձեզ համար: Բայց ծնվելով ֆիզիկական իրականության մեջ, ստեղծելով ֆիզիկական անձ, դուք որոշ չափով մոռանում եք, թե ով և ինչ եք դուք իրականում: Եվ այսպես, ոգու ուսումնասիրման և գիտակցության բարձր մակարդակների արթնացման ամբողջ գաղափարն է` վերհիշել, հիշեցնել այն մասին, թե ով և ինչ եք դուք, որպեսզի դուք կարողանաք ապրել և արտահայտել այդ բարձր հաճախականությունը, բարձր մակարդակը, բարձր գիտակցության գաղափարները տվյալ իրականության մեջ ավելի գիտակցված և չմոռանաք այդ մասին այլևս, ինչպես մոռանում էիք հազարավոր տարիների ընթացքում:


Ինչու՞ էինք մենք անցնում այդ մոռացման միջով:

ԲԱՇԱՐ. Որովհետև դա անհրաժեշտ փորձ է: Իրականությունն ուսումնասիրելու նշանակալից փորձերից, նշանակալից միջոցներից մեկը: Եվ, կարելի է ասել, այն իրոք ձեզ թույլ է տալիս անցնել փորձի մի այնպիսի պրոցեսի միջով, որն անհնարին կլինի անցնել ուրիշ, ավելի բարձր մակարդակների վրա: Իմաստն այն է, որ դուք մոռացման փորձ եք ստեղծում և հետո, նույնիսկ մոռանալով, միևնույն է բացահայտում եք վերհիշողությունն այն մասին, թե ով եք դուք, և ավելացնում եք ընդհանուր փորձին ինքներդ ձեր կրկնակի բացահայտումը նոր դիտակետից, նոր տեսանկյունից: Դա պահանջում է մոռացում, որպեսզի կարողանաք ստանալ վերհիշողության փորձը, և արարման ընթացքի մեջ այդ փորձը նշանակալի է:

Sambitbaba
31.01.2013, 23:58
Մեր մոռացկոտության մեջ հաճախ ցավ կա
և դժբախտություն:

ԲԱՇԱՐ. Այո:


Ինչու՞ ենք մենք ցանկացել անցնել այդ ամենի միջով:

ԲԱՇԱՐ. Դուք պարտադրված չեք անցել դրա միջով: Բայց որոշ իմաստով դա փորձի անքակտելի մասն է` ապրել քո իսկական “Ես”-ից կտրված լինելու զգացումը: Իմաստն այն է, որպեսզի դուք իմանաք, որ պետք չէ այդ անել, բայց այդ գիտելիքը պետք է ձեզ գա հեռանկարից, այնտեղից, որտեղ դուք այն արդեն կատարել եք, որպեսզի նորից ձեր ձեռքին ունենաք գիտելիք, որ պետք չէ ձեզ այդ անել: Ասեմ ավելի պարզ: Դուք պետք է զգաք մութը, որպեսզի հասկանաք, թե ինչ է իրենից լույսը ներկայացնում: Հակադրությունների միավորման համար շատ կարևոր է բացարձակ հակադրությունը: Առանց հակադրությունների նրանց միավորում չի լինում: Եվ նորից` դիտելով այդ ամենի հեռանկարից, ինքդ քեզ գիտակցելու հեռանկարից, - այդ ամենն` ուղղակի ինքդ քո մասնիկը գիտակցելու կարևոր փորձ է: Այդ պատճառով այն իր մեջ հակադրություններ կպարունակի և նույն այդ հակադրության փորձությունը` նրա համար, որպեսզի ապրի ինտեգրացման միջոցով ինքն իր հետ վերամիավորումը:


Եվ այսպես, եթե ինչ-որ մեկը քաղցկեղ ունի, նշանակում է,
որ այդ մարդն ինչ-որ մակարդակի վրա ի՞նքն է
ցանկանում անցնել դրա միջով:

ԲԱՇԱՐ. Բոլորովին էլ պարտադիր չէ, որ ֆիզիկական անձը ցանկանա այդպիսի փորձ ապրել: Բայց դա կարող է ձեր հիմնական համոզմունքների համակարգի, հիմնական գաղափարների ու որոշումների անքակտելի մասը լինել, որոնք ձեզ թույլ են տալիս ապրել այն զգացմունքը, որ դուք ինչ-որ բանի զոհն եք կամ որ կոնկրետ ձեր դեպքը կարգավորման ենթակա չէ: Բայց այդ ամենի միջով անցնելու իմաստն է, որպեսզի հայտնաբերեք, որ ձեր այդ կարծիքը սխալ է, որ իրականում դուք կարող եք ինչ-որ այլ բան էլ ստեղծել: Դուք կարող եք վերափոխել այդ գաղափարը, այդ փորձը` ևս մի ինչ-որ բանի, և ի շնորհիվ դրա` մի նոր դրական բան սովորեք: Նմանապես պետք է հիշել, որ անկախ ֆիզիկական անձի հետ ամեն տեղի ունեցածի, - ոգին, էությունը, գիտակցությունը` հավերժ են և ունակություն ունեն փորձել յուրաքանչյուր բան ցանկացած քանակությամբ անգամներ: Եվ նույնիսկ այդ դեպքում, երբ մարդ իրեն ցավ ու տառապանք բերող ինչ-որ փորձ է ապրում, - դա ժամանակավոր փորձ է, որը հոգին կարող է օգտագործել հօգուտ իրեն: Հիմա ես ոչ մի դեպքում չեմ ցանկանում ասել, որ ցավն անպայման պետք է ապրված լինի: Ես ուղղակի ասում եմ, որ դա ֆիզիկական, ժամանակա-տարածքային իրականության անբաժանելի մասն է, որը դու՛ք եք որոշել ապրել: Դա հնարավոր է տվյալ փորձի մեջ, բայց իմաստը` այդ փորձի օգնությամբ հասկանալ, որ իրականում դուք տառապելու ոչ մի անհրաժեշտություն չունեք: Դուք կարող եք վերհիշել, որ դուք ինքներդ եք ձեր կյանքը ստեղծում և ձեզ պետք չէ լինել այն համոզմունքների ու որոշումների զոհը, որոնք ասում են, որ ձեր դեպքը կարգավորման ենթակա չէ: Ահա թե որն է այդ գաղափարն ամբողջությամբ: Դուք կարող եք գտնել լույս կամ ստեղծել լույս, որը կարող է գալ նույնիսկ մթի և մոռացության միջից: Դա ցույց է տալիս, թե որքան հզոր եք դուք որպես էություն, որպես արարած, որպես ոգի:


Մեր օրերում շատ են խոսում Ներգրավման
օրենքի մասին:

ԲԱՇԱՐ. Այո, դա այն է, ինչը մենք երրորդ օրենք ենք համարում:


Ինչպե՞ս դուք այն կնկարագրեիք:
Բացատրեք, ինչպե՞ս է այն աշխատում:

ԲԱՇԱՐ. Ես կնկարագրեմ այն չորս օրենքների կոնտեքստում, որոնք, ինչպես մենք ենք հասկանում, հսկում են ամեն ինչ արարման ներսում: Մեր փորձից ելնելով, մեզ հայտնի են միայն չորս օրենք, որոնք թույլ են տալիս փորձել ամեն ինչ և ստեղծել ամեն ինչ: Առաջինը հասարակ օրենք է`դուք կաք: Եվ այն երբեք չի փոխվի: Փոխվում է միայն ձևը, այլ ոչ թե ձեր գոյության փաստը: Գոյատևումը չի անցնում անէություն, որվհետև անէությունն արդեն լիքն է նրանով, ինչ երբեք գոյություն չի ունենալու, և անէության մեջ տեղ չկա արդեն իսկ գոյատևող բաների համար: Գոյատևումը միակ որակն ունի ընդամենը` ինքը գոյատևումը, գոյը: Նրա մեջ անէություն չկա: Այդ պատճառով` այսպիսին է համար առաջին օրենքը. դուք կաք, միշտ եղել եք և միշտ կլինեք: Երկրորդ օրենքը սա է. միասնությունն ամեն ինչում է և ամեն ինչ` միասնություն է: Ամբողջը կազմված է մասերից: Մասերն իրենք արդեն իսկ տեսակետներ են, եթե ամեն մասն իր ձեռքով ստեղծած ամբողջություն է պարունակում: Երրորդ օրենքն այն է, որը դուք կոչում եք Ներգրավման օրենք, և այն շատ հասարակ է. ինչ որ դուք տալիս եք, այն էլ ստանում եք ի պատասխան: Եվ այսպես, ինչ էլ դուք տարածեք ձեր շուրջ, ինչպիսի ձև էլ ձեզ տաք, ինչին էլ նմանեցնեք ձեզ և ինչպիսին էլ ձեզ սահմանեք, հենց այդ էլ վերադառնում է ձեզ որպես ձեր իրականություն, այնպես որ դուք եք որոշողը, ցանկանու՞մ եք արդյոք կառչել այդ գաղափարից ու հաճախականությունից, թե՞ այնուհանդերձ ցանկանում եք փոխել դրանք: Եվ դա բերում է մեզ չորրորդ օրենքին, որը հնչում է այսպես. միայն փոփոխությունն է մշտական, և ամեն ինչ փոխվում է, բացի առաջին երեք օրենքները, որոնք երբեք չեն փոխվում:

Sambitbaba
01.02.2013, 06:25
Մեր ժամանակներում շատ են խոսում նաև այն մասին,
որ “միտքն արարում է”…

ԲԱՇԱՐ. Իրականում “հավատն է արարում”: Բայց մենք հասկանում ենք, որ տերմինաբանությունը ձեր մոլորակի վրա երբեմն կարող է ազատ որոշումներ էլ կայացնել, և ըստ էության դա ճիշտ է. ձեր մտքերն են ստեղծում ձեր իրականությունը: Ավելի հիմնավոր մակարդակի վրա հենց ձեր սահմանումներն ու համոզմունքներն են արտադրում զգացմունքներ, որոնք իրենց հերթին ծնում են ձեր մտքերն ու արարքները, և այդ ամենն է, որ ուժ է տալիս ձեր իրականությանը: Բայց առաջին հերթին այն ծնունդ է առնում ու ստեղծվում է հատկապես այն հզոր համոզմունքներով և սահմանումներով, որոնք դուք ճշմարտություն եք համարում:


Այլ կերպ ասած, այն բանից հետո, երբ մենք
փոխում ենք մեր արմատական համոզմունքները
և սկսում ենք գործել դրանից ելնելով,
մեր արտաքին իրականությունը, ինչպիսին էլ այն լինի,
և մեր կյանքերը, պետք է փոխվե՞ն:

ԲԱՇԱՐ. Այո, բացարձակորեն այդպես է: Բայց սկզբում, քանի որ դուք ապրում եք ժամանակա-տարածքային իրականության մեջ, կարող է ի հայտ գալ այսպես կոչված “արձագանք-էֆեկտ”, և կարող է թվալ, թե արտաքին իրականությունը չի փոխվել: Բայց իր համոզմունքները փոխած անհատականության համար, իր ներսում տեղի ունեցող փոփոխությունների իսկական ապացույցը ոչ թե այն է, որ սկզբում պետք է փոխվի արտաքին իրականությունը, այլ այն, որ անհատն ինքն է սկսում այլ կերպ պատասխանել իրականությանը, նույնիսկ եթե այն ինչ-որ ժամանակ դեռևս անփոփոխ է մնացել: Երբ դուք այլ կերպ եք պատասխանում իրականության միևնույն արտացոլմանը կամ նրա “արձագանք-էֆեկտին”, դա ապացուցում է, որ դուք փոխվել եք, և եթե շարունակեք այլ կերպ արձագանքել, դա կհզորացնի նոր հաճախականությունը և վերջին հաշվով, կստեղծի ձեր իրականության նոր արտացոլում: Ահա թե ինչպես է դա աշխատում, և իրականում դա ուղղակի էներգիայի ֆիզիկան է: Եվ վերջ: Այս նոր գաղափարների դարաշրջանում, երբ մարդիկ ասում են, որ դուք եք ստեղծում ձեր իրականությունը, ձեր մոլորակի վրա այլևս գաղտնիք չէ, որ ձեր իրականությունը` ձեր մտքերի, համոզմունքների, վարքի, զգացմունքների նյութականացումն է: Իրականում դա էներգիայի ֆիզիկական էության արտահայտման աշխարհիկ միջոցն է: Եվ նորից, ինչ որ դուք արտաբերում եք, այն էլ արտացոլվում է: Ամեն մի արարմունք ունի հավասարազոր հակազդեցություն: Դա ուղղակի ֆիզիկա է, բայց դիտվող նոր, հասկացման ավելի խորը մակարդակի վրա, գումարած գիտակցությունը դեպի հավասարեցումը: Որովհետև գիտակցությունը` հենց այն է, ինչը ստեղծում է ձեր փորձը: Գոյություն չունի փորձով հաստատված արտաքին իրականություն: Ավելի ճիշտ է ասել, որ միակ բանը, որ իրական է, - դա ձեր փորձն է այդ իրականության մեջ:


Երբեմն դժվար է մի տեղից ընկնել մեկ այլ,
ավելի գերադասելի տեղ…

ԲԱՇԱՐ. Այո: Կրկին, դժվարությունները կարող են բխել գաղտնի համոզմունքներից, որոնցում դուք ձեզ նույնիսկ հաշիվ տալ չեք կարող, և կապն այդ համոզմունքների հետ կարող է խանգարել ձեզ ապրել կյանքի ուրախությունը: Բայց բանն այն է, որ խորը թաքնված համոզմունքներից ազատվելու նպատակով նրանց ուսումնասիրելու հետ զուգահեռ, դուք կարող եք գործել, հիմնվելով ձեր ուրախության վրա, երբ էլ որ այն արտահայտվի, գործել , հիմնվելով ձեր կրքի վրա ամեն հնարավոր դեպքում, և դա նույնպես կհզորացնի ձեր ընդունակությունը` շարժվել տրված ուղղությամբ: Որովհետև կիրքը, հուզմունքը, ուրախությունը, սերը` այդ զգացմունքներն ու ապրումները ձեր մարմնում, մարմնում հավասարակշռության և հանգստության զգացումը` սա մարմնի անցումն է դեպի այն թրթռացող հաճախականությունը, որն արտացոլում է ձեր ճշմարիտ, բնական, հիմնական, իսկական “Ես”-ը: Այն “Ես”-ը, որը դուք իրոք ստեղծեցիք, արարելով ձեր գոյությունը:

Այն, ինչ մենք ասում ենք, իրականանում է: Ահա թե ինչու է ձեզ կամքի ազատություն տրվել: Դուք եք բացարձակ ու վերջնական որոշողը, թե ինչպիսի իրականության փորձ եք ունենալու: Մենք հաճախ ենք ասել, որ ձեզ տրված ամենամեծ նվերներից մեկն է, և մենք գիտենք, որ ձեր լեզվով դա սկզբում զվարճալի կհնչի, բայց համբերատար վերաբերվեք մեզ, խնդրում եմ. Արարչի կողմից ձեզ տրված ամենամեծ նվերներից մեկն է, - կյանքի անիմաստությունը: Դրա տակ մենք ի նկատի ունենք հետևյալը. իրականում չկա ոչինչ, ոչ մի իրադրություն և պարագա, որը կառուցված է որոշակի մտադրությամբ: Ամեն ինչ չեզոք է, զուրկ նշանակությունից: Դա հիմք է, պայմանանշան: Պատկերացում հասկացման մասին: Բայց այն նշանակությունը, որը դուք մեքենայորեն տալիս եք դրան, գիտակցաբար կամ անգիտակցորեն, յուրաքանչյուր տվյալ չեզոք իրադրությանը վերագրվող նշանակությունը, սահմանումը, - դա հենց այն է, ինչը որոշում է տվյալ իրավիճակից ձեր ստացած տպավորությունը: Բոլոր իրավիճակներն էլ չեզոք են և կարող են երկակի նպատակի ծառայել: Նրանք կարող են ձեզ համար թե դրական և թե բացասական արտացոլումներ ստեղծել: Դա որոշվում է բացառիկորեն համակարգի էներգիայով, թրթիռներով ու համոզմունքներով, և այն սահմանումով, որը դուք տալիս եք տվյալ իրավիճակին: Այդ պատճառով կարևոր չէ, թե ինչպիսին կարող են լինել ևս ինչ-որ մեկի մտադրությունները ձեր վերաբերյալ տվյալ իրավիճակում. եթե դուք դրական լուծում եք տվել այդ իրավիճակին, այդ դեպքում միայն դրական տպավորություն կստանաք նրանից, և կարևոր չէ, թե ինչ կզգա մեկ ուրիշը: Եվ նորից երրորդ օրենքը. այն, ինչ դուք տալիս եք, հենց այդ էլ ստանում եք ի պատասխան: Եվ քանի որ ամեն մի անհատականություն իրոք իր սեփական իրականությունն է, որ կա, իր սեփական Տիեզերքն է, որ կա, - ուրեմն ամենը, ինչ դուք ասում եք, գործում է ձեր Տիեզերքում: Եվ ձեզ անհրաժեշտ չէ համաձայնվել նրա հետ, ինչ ուրիշ մարդիկ կարող են առաջարկել որպես այլընտրանքային համոզմունք, եթե դուք չեք ցանկանում ընդունել այն: Դուք չեք ունենա նրանց հետ միևնույն փորձը ճիշտ նույնպիսի իրավիճակում: Դա կրկին, ուղղակի ֆիզիկա է:

Sambitbaba
03.02.2013, 04:59
Այդ դեպքում չի՞ թվա արդյոք, որ մարդիկ դժբախտ են
և աստվածայինը լքել է նրանց, որովհետև
նրանք չեն գիտակցում, թե որքան հզոր են իրականում:

ԲԱՇԱՐ. Չնայած իրականում դուք երբեք առանձնացված չեք եղել Ամենայն Գոյից, կամ, ինչպես դու ես ասում, աստվածայինից, բայց որոշ իմաստով, դուք կարող եք ստեղծել ճիշտ նույնպիսի փորձ, ինչպես եթե իրոք առանձնացված լինեիք: Բայց քանի որ դուք կաք որպես ամբողջ ստեղծագործման մի մասը, իրականում չեք կարող նրանից առանձնացված լինել: Դուք կարող եք միայն ապրել այնպիսի փորձ, իբր թե նրանից առանձնացված եք: Արարիչն, անխոս, սիրում է ձեզ և կաջակցի ձեր կատարած յուրաքանչյուր ընտրություն: Ինպես նաև կապահովի ձեզ, ձեր ընտրած փորձն ավելի կատարյալ անցնելու բազմաթիվ հնարավորություններով: Այդ պատճառով իրականում դուք եք որոշողը, թե ինչու եք ընտում կոնկրետ այդ փորձը, կամ փոխում եք ձեր այն համոզմունքները, որոնք ինչ-որ պատճառով տրամաբանական եք համարում փոխել:


Ուրեմն, եթե մարդ ընկճվածության կամ
նույնիսկ հուսահատության մեջ է, դա տեղի է ունենում
այն պատճառով, որ նա իրեն որոշ իմաստով
առանձնացված կամ կտրվա՞ծ է համարում:

ԲԱՇԱՐ. Այո: Այդպիսի մարդիկ չեն զգում իրենց կապը գոյատևող ամեն ինչի հետ, ինչն իրենց թույլ կտար գիտենալ, որ բացարձակորեն միշտ` իրենց կամքից է կախված, - ընտրել լինել գոյատևության այն վիճակում, որն իրենից միայն երջանկություն է ներկայացնում, և որ դրա համար իրենց պետք չէ որևէ այլ պատճառ, որոնք իրենք ընտրում են այդ անելու համար: Ամենայն Գոյը երբեք ձեզ չի հակառակվի: Այդ իմաստով Աստված չեղյալ չի հայտարարում ձեր ցանկությունը: Աստծո կամքը` ձեր կամքն է: Եվ այդ իմաստով, ձեզ ազատություն է տրված` ինչ էլ որ ընտրեք, դուք կարող եք այն օգտագործել: Դա արդեն իսկ սահմանված է:


Դուք օգտագործեցիք “Աստված” բառը, որը
մեր մոլորակի վրա բավական մեծ կշիռ ունի:

ԲԱՇԱՐ. Այո: Եվ այդ պատճառով մենք հաճախ ասում ենք “Ամենայն Գոյ”, տերմինները փոխելու համար, որովհետև հասկանում ենք, որ “Աստված” տերմինը ձեր մոլորակի վրա կարող է տարբեր մեկնաբանություններ ունենալ: Բայց երբ մենք այն օգտագործում ենք, դա ուղղակի ընդհանրացում է, որպեսզի հեշտ լինի պարզաբանել տվյալ քննարկվող հասկացությունը: Բայց ավելի հաճախ մենք օգտագործելու ենք “Ամենայն Գոյ” տերմինը, դա այն է, ինչն անվերջ է, դա միասնություն է: Ամեն ինչ հենց այդպես է սահմանված: Դրանից դուրս ոչինչ չի գոյություն չունի, չի կարող այլ կերպ լինել ըստ սահմանման:


Մեր ժամանակներում մակերես են դուրս գալիս
շատ մութ բաներ և վերքեր, որոնք մարդկությանը
բուժել է անհրաժեշտ: Դա այդպե՞ս է:

ԲԱՇԱՐ. Ձեր արթնացման իմաստն է` մակերես հանել այն ամեն բացասականը, ինչ կարող է թաղված լինել ձեր գիտակցական կամ ենթագիտակցական “Ես”-ի ներսում, և աշխատել նրա հետ, ինտեգրացնել այն: Հասկացեք, որ դա ուղղակի ձեր մասն է: Հասկացեք, որ դրա հետ դեմ առ դեմ է անհրաժեշտ հանդիպել: Հասկացեք, որ այն հարկավոր է սիրել: Հասկացեք, որ այն հարկավոր է հասկանալ: Դա պետք է նրա համար, որպեսզի դուք կարողանաք օգտագործել այն դրական իմաստով: Դրանից դուք շատ բան կարող եք իմանալ ձեր մասին: Ամենը, ինչ գալիս է դեպի ձեզ, ամենափոքրիկ տեղեկությունը ձեր մասին, դրական թե բացասական, - կարող է օգտագործվել դրականորեն, եթե միայն դուք այդ ցանկանաք: Եվ այսպես, այո, այս, այսպես կոչված նոր դարում, կամ արթնացման դարում, կամ հոգևոր գիտակցման դարում, - ձեր մոլորակի վրա ամբողջ իմաստն այն է, որ դուք իրոք գտնվում եք սահմանափակումների բոլորաշրջանի վերջում, որն ինքներդ բարդել եք ձեր վրա հազարավոր տարիների ընթացքում, և դուք արթնանում եք, որպեսզի վերհիշեք, որ այդպես վարվելու կարիք այլևս չունեք: Այդ պատճառով դուք բարձրացնում եք ամբողջ բացասականի մնացորդները, դուրս եք հանում դրանք մակերես, որպեսզի կարողանաք փռել սեղանի վրա վառ լույսի տակ և, տիրապետելով ամբողջ ինֆորմացիային, գիտակցված որոշում ընդունեք: Հետո, հենց որ ընդունեք այդ որոշումը, ամեն ինչ նորից թաքցնելու և արգելքի տակ պահելու փոխարեն, այդ խնդրի հետ ոչ ոգու աշխատել, դրանից ինչ-որ բան սովորել, այն ինտեգրացնել թույլ չտալու փոխարեն, - օգտագործեք այն ինչ-որ կերպ:

Sambitbaba
03.02.2013, 08:06
Այսինքն, փոխաբերականորեն կարելի է ասել,
որ արևածագից առաջ` միշտ էլ ամենամութ ժամանա՞կն է:

ԲԱՇԱՐ. Այո, ճիշտ այդպես: Ամենաշատ մութը` արևածագից առաջ է: Այս մեխանիզմը նկարագրելու համար մենք հաճախ այն համեմատում ենք փաթեթավորման ռետինի հետ: Մենք գիտենք, որ ձեր մոլորակի վրա կա այդպիսի մի բան, որի անունն է փաթեթավորման ռետին: Եվ մենք գիտենք, որ եթե դուք այն շատ ուժեղ ձգեք, իսկ հետո բաց թողնեք, հակառակ ուղղությամբ այն կթռչի շատ ավելի հեռու և արագ: Այս նույն համեմատությունը համապատասխանում է նաև սահմանափակումներն ու մութն ուսումնասիրելու գաղափարին և ճիշտ պատասխանում է դրա վերաբերյալ քո նախկինում տված հարցին: Հոգու տեսակետից իմաստն այն է, որ որքան ավելի խորանում եք մթի մեջ, որքան ավելի եք այն ուսումնասիրում, որքան ավելի եք ձգում ռետինը դեպի մութ կողմը, այնքան ավելի արագ ու հեռու եք հայտնվում լուսավոր կողմում, ազատ արձակելով ձեր վախերն ու սահմանափակումները:Այդպիսով, դեպի լույսը թռիչքի շարժիչ ուժը կուտակվում է մթության հնարավորինս խորն ուսումնասիրության շնորհիվ:


Եվ դա տեղի է ունենում հիմա՞:

ԲԱՇԱՐ. Դա տեղի է ունենում հիմա: Ձեր ընթացքն արագանում է: Մինչև 2012 թիվը, որը բազմաթիվ ներըմբռնողությանը տիրապետող մարդկանց կողմից ճանաչվել է որպես ձեր մոլորակի ելակետային խաչմերուկ, դուք ավելի շատ դրական էներգիա կունենաք, քան բացասական: Եվ դա սկիզբ կդառնա իրերի ընթացքի ավելի արագացմանը դեպի դրականը, այնպես որ, մոտ 20-30 տարի տևող սահմանափակ ժամանակաշրջանից հետո դուք ի հայտ կբերեք, որ ամեն ինչ ձեր մոլորակի վրա անճանաչելիորեն փոխվել է դեպի դրականը:


Բայց դա այդքան շատ ժամանա՞կ կպահանջի:

ԲԱՇԱՐ. Անհրաժեշտ կլինի որոշ ժամանակ, որովհետև դուք դեռևս ապրելու եք ժամանակա-տարածքային ընթացքի էությունը: Իրականում 20-30 տարին բոլորովին էլ շատ չի. պատմականորեն ասած, դա ակնթարթ է, վայրկյանի մի պահ` ժամանակի այն քանակության համեմատ, որի ընթացքում ձեր մոլորակի վրա դուք ապրում էիք նեգատիվ ու սահմանափակումներ, և դա տեղի էր ունենում հազարավոր, հազարավոր և հազարավոր տարիների ընթացքում:


Այն, ինչ դուք հենց նոր նկարագրեցիք,
կոչվում է վերե՞լք:

ԲԱՇԱՐ. Դա վերելքի մի ձև է, չնայած մենք նորից հասկանում ենք, որ ձեր մոլորակի վրա այդ բառի մի քանի նշանակություններ գոյություն ունեն: Դուք դեռևս կմնաք ձեր ֆիզիկական իրականության մեջ, բայց ձեր թրթիռները շատ ավելի բարձր կլինեն: Իմաստն այն է, որ դուք կարիք չեք ունենա այլ տեսք ունենալ, բայց թույլ տվեք ասել, որ 300 տարի առաջ ապրող մարդը չէր կարողանա նայել ձեր արտաքինին 300 հետո: Իրականում նրանք կտեսնեին ձեր փայլքը, որովհետև ձեր հոգևոր թրթիռները շատ ավելի բարձր կլինեն, քան 300 տարի առաջ: Դուք փնտրում եք փայլք, բայց քանի որ ընտելացել եք ձեր թրթիռներին, չեք տեսնում, թե ինչպես եք շողարձակում: Դուք կշարունակեք շողալ ավելի ու ավելի վառ, քանի որ դուք շատացնում, հզորացնում ու բարձրացնում եք ձեր հաճախականությունը: Եվ որոշ իմաստով դա վերելքի ձև է: Վերջիվերջո մարդկությունը կհասնի ոչ-ֆիզիկական տարածքային փորձին, որի ընթացքում է այժմ գտնվում իմ քաղաքակրթությունը: Դա անցում է նրանից, ինչը համեստության համար կարելի է կոչել չորրորդ տարածք, դեպի հինգ տարածքներ ունեցող ոչ-ֆիզիկական իրականությունը, չնայած դուք հիմա անցնում եք միայն երրորդ տարածքից չորրորդը: Մոտավորապես հազար ձեր տարիներից հետո մարդկությունն այլևս չի ընտրի վերամարմնավորումը Երկրի վրա: Միայն որոշ Հոգիներ կմնան մոտակայքում, որպեսզի Երկրի վրա կյանք հաստատող հաջորդ կենսական ձևի համար հանդես գան, ինչպես դուք եք ասում, ոչ-ֆիզիկական ուղեվարների դերում:

Sambitbaba
05.02.2013, 02:21
Երկիրը` կենդանի՞ էակ է:

ԲԱՇԱՐ. Այո: Բոլոր առարկաները գիտակցության արդյունք են և ունեն իրենց սեփական կառուցվածքն ու գիտակցության արտահայտչաձևը: Որովհետև գիտակցությունը հենց ինքը` Ամենայն Գոյն է: Այսպիսով, բոլոր առարկաները իրենց տեղն ունեն գիտակցության մեջ և ծագել են միայն նրանից: Բայց գիտակցությունը տարբեր ձևերով է արտահայտվում: Ձեզ, մարդկանց, կարող է թվալ, որ Երկիրը գիտակից չի, որովհետև դուք կարծում եք, որ միայն դուք եք գիտակցություն ունեցող էությունները, բայց ինքնին Երկիրն էլ բացարձակ գիտակից է, ինչպես նաև ձեր մոլորակի վրա ամեն ինչ:


Ճշմարի՞տ է արդյոք, որ հոգիներն են որոշում,
թե երբ հեռանան, մեռնեն:

ԲԱՇԱՐ. Ընդհանուր առմամբ` այո: Որոշ հոգիներ կարող են դա թողնել ֆիզիկական իրականության մեջ տեղի ունեցող իրավիճակների կամքին, որովհետև նրանք ոչ պարտադիր են կապում հեռանալու ժամանակը` որոշակի ժամանակահատվածների հետ, ինչպես կարող են անել դա ուրիշները: Բայց հիմնականում այո, դու՛ք եք ընտրում ձեր ծննդյան և մահվան ժամանակները: Ոմանք ընտրում են ունենալ ժամանակահատված, որի ընթացքում դա կարող է տեղի ունենալ, պլյուս-մինուս օրերի, շաբաթների, ամիսների և նույնիսկ տարիների որոշ քանակություն, կախված նրանից, թե ինչ փորձ է որոշված ապրել:


Իսկ մենք ընտրում ենք մեր գնալու ժամանակը
մինչև՞ մեր ծնունդը, թե՞ հետո:

ԲԱՇԱՐ. Դա կարող է լինել ինչպես ցանկանաք:


Կարո՞ղ ենք մենք դա փոխել, երբ արդեն
մարմնի մեջ ենք:

ԲԱՇԱՐ. Կարող եք, եթե դա ծառայելու է այն փորձին, որի նպատակն է հենց ինքը` այդ որոշումը փոխելու փորձն ապրելը: Եվ, չնայած ձեր մեծամասնության համար չկա անհրաժեշտություն այն փոխել, բայց և այնպես դուք դա կարող եք անել:


Ճի՞շտ է, որ մարդիկ ուղեվարներ կամ
օգնականներ ունեն:

ԲԱՇԱՐ. Բոլոր մարդիկ, այո, ունեն ուղեվարներ կամ օգնականներ: Դուք բոլորդ էլ շատ ավելի մեծ ընտանիք ունեք, քան կարող եք գիտակցել:


Որքա՞ն և ի՞նչ տեսքի:

ԲԱՇԱՐ. Դա կապ ունի շատ պահերի հետ: Ուղեվարներից շատերն ուղղակի ընկերներ են, որոնց հետ դուք հանդիպել եք այլ կյանքերում և որոնք չեն մարմնավորվել ձեզ հետ միասին ձեր ներկա կյանքում: Նրանք, կարելի է ասել, այս պահին մնացել են որպես ոգիներ, որպեսզի օգնեն ձեզ վարագույրի այն կողմից: Կան ուղեվարներ էլ, որոնք գալիս են այլ մակարդակներից, կամ, ինչպես դուք եք ասում, այլ տարածքներից, այլ իրականություններից, և նրանց նպատակն էլ կարող է ձեզ օգնելը լինել: Ոչ միայն ձեզ օգնելու, այլ նաև այն պատճառով, որ իրենց անձնական նպատակն էլ` իրենց սեփական աճն ուսումնասիրելու համար, - օգնություն ցուցաբերելու փորձն ապրելն է: Բայց ձեր մոլորակի վրա մարդկանց մեծամասնությունն ունի ուղեվար-ընկերների մի ընտանիք, որոնց հետ դուք տարբեր միջոցներով փոխներգործություններ եք ունեցել մինչև այժմ, և հիմնականում դուք ունեք մեկ գլխավոր ուղեվար, բայց նաև երկու – երեք ուրիշներ էլ, որոնք օգնում են նրան կամ փոխվում են ժամանակ առ ժամանակ, կախված նրանից, թե ինչով կարող են օգնել ձեզ, ինչպես նաև կախված այն բանից, թե ինչ են իրենք ուսումնասիրում:

Sambitbaba
07.02.2013, 23:50
Ո՞րն է նրանց հետ կապ հստատելու
լավագույն միջոցը:

ԲԱՇԱՐ. Ամենահասարակը` ուղղակի ապրել կյանքդ այնքան կրքոտ, որքան հնարավոր է, նրա համար, որպեսզի գործես շատ բարձր հաճախականության վրա, որն այդ դեպքում ավելի ընկալունակ կդառնա դեպի նրանցից ուղղություններ և տեղեկություններ ստանալն այն պահերին, երբ դա հարմար կլինի: Բայց գաղափարը նաև այն է, որ տեղեկացնելու պահերին ուղեվարներն ավելի հաճախ աշխատում են աննկատ մնալ, որովհետև ձեզ ղեկավարելու ամբողջ իմաստն է`իրականում սովորեցնել ձեզ, որ դուք ինքներդ ձեր ամենալավ ուղեվարը լինեք: Այդ պատճառով ուղեվարը շատ անգամներ կօգտագործի ձեր ֆիզիկական իրականության մեջ առկա հենակետերը, որպեսզի ձեր ուշադրությունը գրավի դեպի այն ինֆորմացիան, որը, ինչպես ինքն է համարում, կարող է անհրաժեշտ լինել ձեզ կամ ծառայել ինչ-որ բանի: Դա, օրինակ, կյանքի հաջորդականությունն է: Այսպիսով, փոքրիկ զուգադիպությունները` քամու պատահական պոռթկումներ չեն անհրաժեշտ տեղում և անհրաժեշտ պահին: Անհրաժեշտ պահին պատահաբար լսած խոսակցությունը, անհրաժեշտ տեղեկության ստացումը որոշակի պահին, - կարող է ձեր ուղեվարների աշխատանքը լինել. այդ նրանք են շարժում ձեզ որոշակի ուղղությամբ և անմիջականորեն չեն տալիս տեղեկությունը, քանզի գիտեն, որ այն արդեն հասանելի է ձեզ ձեր իրականության մեջ, եթե միայն նրանք թեթևակի հրեն ձեզ համապատասխան փողոց համապատասխան ժամանակին: Ահա ամենն, ինչ նրանցից կարող է պահանջվել տվյալ պահին: Երբեմն դուք կարող եք նույնիսկ լսել նրանց, երբ նրանք անմիջականորեն ձեզ են դիմում: Կարող եք նաև հանդիպել նրանց ձեր երազներում: Շատ հաճախ շփումը քնի մեջ` ամենագործուն միջոցն է, որի օգնությամբ ուղեվարները շփվում են ձեզ հետ, և դուք, երբ արթնանում եք, կարող եք վերհիշել շատ այնպիսի երազներ, որոնք ոչ թե ձեր օրվա անցուդարձի պատահական հավաքածուն են, այլ իրական շփում ընկերների և ընտանիքի հետ մեկ այլ մակարդակի վրա:


Իսկ անձամբ Դուք գերաճե՞լ եք
ուղեվար ունենալու անհրաժեշտությունը:

ԲԱՇԱՐ. Մենք ունենք մեր սեփական ուղեվարները: Երբեք չի գա այնպիսի ժամանակ, երբ ավելի բարձր մակարդակներից օգնություն ստանալու կարիք չի լինի, քանի դեռ ամենը չի դարձել մեկ և այլևս գոյություն չունեն բարձր մակարդակներ:


Այդպիսով, դուք է՞լ սկսում եք ամեն ինչ սկզբից:

ԲԱՇԱՐ. Կարելի է այնդպես էլ ասել, բայց հիշեք. Ամենայն Գոյը ժամանակի առարկա չէ: Դուք կարող եք նոր բոլորաշրջան անցնելու փորձ ստեղծել, որտեղ նոր փորձ կստանաք: Բայց փորձը կարող է տարափոխվել և տարբեր ձևեր ընդունել, և դա միևնույն սկիզբը չէ, դա մի ինչ-որ բացարձակ այլ բանի կատարում է: Նոր մեթոդների օգնությամբ, նոր հեռանկարով: Այդ պատճառով հիշեք. ամենն, ինչ դուք ապրում եք` միևնույն ակնթարթն է, բայց տարբեր տեսակետերից: Այդ պատճառով միասնությունը գոյություն ունի միայն այստեղ և հիմա: Ամենայն Գոյի միակ գոյությունը: Բայց իմաստն այն է, որ ամեն մի բան, որն ընկալվում է որպես մի ինչ-որ կատարյալ այլ բան, - դա նույն ինքն է, բայց դիտվող այլ տեսակետից: Այդ պատճառով, հասարակ բառերով մենք ասում ենք, որ ամեն մի մարդ` ուղղակի Աստծո մեկ այլ կերպարանքն է: Ամենայն Գոյի տեսակը, Նրա այլ հեռանկարը:


Երկրի վրա ոմանք Հիսուս Քրիստոսին են
օգտագործում որպես ուղեվար, բայց ո՞րն է
նրա իսկական նշանակությունը:

ԲԱՇԱՐ. Քրիստոսին գիտակցելու գաղափարը մեր տեսակետից այսպիսին է. նա Երկրի վրա եղած բոլոր հոգիների գերհոգին է: Դա բարձրագույն տեսակետ է: Բայց Բուդդայի բնության էությունը, Կրիշնայի ոգու էությունը, Քրիստոսի գիտակցության էությունը համանշանակ են: Որոշ իմաստով դա բոլոր հոգիների կոլեկտիվ ոգի, կոլեկտիվ հոգի է:


Բայց նրանք այնքան տարբեր են մեկնվում…

ԲԱՇԱՐ. Մարդկանց` առանձնացվածության փորձ ստեղծելու հակման պատճառով և ելնելով այդ մակարդակից, հոգևոր մակարդակի տեսակետից մեկմեկու հասկանալու փոխարեն, ստեղծվում են տարբեր մեկնություններ, որտեղից էլ գալիս են տեղեկությունները: Դրա հետ մեկտեղ, քանի որ ֆիզիկական իրականությունն ավելի խիտ է ինֆորմացիա տվող իրականությունից, նա էլ կարող է աղավաղել ընկալումը:


Կգա՞ Երկրի վրա ժամանակ, երբ մենք չենք պատերազմի
այն բանի համար, թե ում Աստված է ամենալավը:

ԲԱՇԱՐ. Այո: Ինչպես մենք ասացինք, ձեր երկու-երեք հազար տարիների ընթացքում դուք կնկատեք, որ ձեր մոլորակի վրա բավական շատ փոփոխություններ են կատարվել, և նման բաներ այլևս տեղի չեն ունենա: Հասկանալի կդառնա, որ ամեն հավատ ճշմարիտ է, միանման ճշմարիտ է, որովհետև բոլոր նրանք միևնույն արարման տեսակետերն են: Այդպիսով, նրանք բոլորը հավասար արժեք ունեն:

Sambitbaba
08.02.2013, 22:22
Դուք ասացիք, որ կյանքում ամեն ինչ միաժամանակ է ապրվում: Այդ պատճառով ես կարող եմ ենթադրել, որ մենք բոլորս էլ
եղել ենք մարդասպաններ և մեզ բոլորիս էլ սպանել են:

ԲԱՇԱՐ. Հատկապես բոլորաշրջանի այս կետում, դուք բոլորդ ամենահաճախը հենց դա եք արել: Դուք մոտենում եք սահմանափակումների բոլորաշրջանի ավարտին, որովհետև նրա մեջ, իրականում, ուսումնասիրությունների համար քիչ բան է մնացել: Դուք ամեն ինչ արդեն արել եք: Իսկ հիմա վերհիշում եք, որ արթնանում եք այդ քնից, որովհետև դուք համարյա հասել եք նրա վերջին:


Մենք բոլորս էլ ուսումնասիրե՞լ ենք ամենամութ կողմերը:

ԲԱՇԱՐ. Այո, համարյա բոլորը ձեզանից: Բայց Երկրի վրա կան նաև նրանք, ովքեր որոշակի իմաստով, ինչես դուք կանվանեիք, նորեկներ են, - նրանք չեն անցել տարբեր մարմնավորումների անհրաժեշտ դիապազոնը, որոնք դուք կարող եք ապրել Երկրի վրա որպես մարդ: Բայց ձեր մեծամասնությունն` այո, դուք փորձել եք համարյա ամենն, ինչ կարող էիք փորձել: Դուք սպանել եք, և ձեզ էլ են սպանել: Դուք բարեգործ եք եղել, և ձեր համար էլ բարեգործություններ են կատարել: Դուք եղել եք և տղամարդ, և կին: Դուք փորձել եք ամեն ինչ: Դուք ընկեր եք եղել ամեն մեկին և ամեն ընտանիքի անդամ: Դուք հիվանդացել եք յուրաքանչյուր հիվանդությամբ, ինչով հնարավոր էր հիվանդանալ: Որոշ կյանքերում դուք բացարձակ ուրախություն եք ապրել: Ազատություն: Վախ: Ամեն ինչ: Ամբողջ սպեկտրը: Ներկա պահին` ձեր մեծամասնությունը: Դե, մոտավորապես 95 տոկոսը:


Ի՞նչ է նշանակում գլոբալ տաքացում:

ԲԱՇԱՐ. Դա ձեր մոլորակի վրա բնության բոլորաշրջանի էֆֆեկտ է, որն արհեստականորեն արագացվել է ձեր որոշ տեխնոլոգիաների պատճառով: Այսպիսով, դա բնական բոլորաշրջանի և արհեստական արագացման զուգակցություն է: Բայց դա մի բոլորաշրջան է, որը ձեր մոլորակի վրա թույլ կտա փոփոխություններին տեղի ունենալ այնպես, որպեսզի կրկին տա նոր ուժեր, աջակցի և նորից սկսի նոր գաղափար, նոր բոլորաշրջան, նոր թրթիռ, նոր էներգիա: Տեղի ունեցող փոփոխությունները կազդեն ձեզ վրա ձեր սեփական համոզմունքներին համապատասխան, և որոշակի իմաստով հարուցված են ձեր համոզմունքներով, բայց արագացումն էլ հրահրված է ձեր շատ համոզմունքներով:


Շատերը ենթադրում են, որ դա Երկրագնդի մաքրում է:

ԲԱՇԱՐ. Այո: Եվ դա նորից բնական բոլորաշրջան է, որը դուք արագացրել և ուժեղացրել եք:


Երկրագնդի համար կդառնա՞ խոչընդոտ այն,
ինչ մեզանով է հարուցված:

ԲԱՇԱՐ. Որոշ իմաստով դա խոչընդոտ է: Բայց Երկիրը հարմարակերպվող է: Հասկացեք, նա շատ ավելի հզոր և ավերիչ փոփոխությունների միջով է անցել, քան ընդունակ է ստեղծել մարդկությունը: Եվ սակայն նա ապաքինվել է: Այսօր իմաստն այն չէ, որպեսզի պահպանենք Երկիրը, այլ այն, որպեսզի պահպանենք ձեզ: Այդ պատճառով, երբ դուք խոսում եք մոլորակը փրկելու մասին, մի՞թե ի նկատի չունեք, որ խոսում եք ինքներդ ձեզ փրկելու մասին: Դուք ցանկանում եք շարունակել ձեր կյանքը Երկրի վրա որպես մարդկություն: Երկիրը, միևնուն է կմնա կենդանի: Խնդիրը դուք եք:

Sambitbaba
09.02.2013, 05:07
Բայց մենք որոշում ենք ընդունել
շարունակել ապրել, այդպես չէ՞:

ԲԱՇԱՐ. Ինչ-որ մակարդակի վրա: Բայց և այնպես վերհիշեք, խնդրում եմ, որ զուգահեռ իրականությունների անվերջանալի քանակություն գոյություն ունի, և դուք բոլորդ, փոխելով ձեր թրթիռները, իրականում միացնում եք ձեզ Երկրի զուգահեռ իրականությանը, որտեղ արդեն իսկ առկա է այն գաղափարը, որ դուք այլևս վնաս բերող արարածներ չեք լինի: Եվ այսպես, հին Երկիրը դեռևս կշարունակի գոյատևել, իսկ իրականության մեջ կան նաև Երկրի շատ զուգահեռ իրականություններ, որտեղ նա, վերջիվերջո, կործանվել է: Բայց դուք կարող եք ընտրել Երկրի այն զուգահեռ իրականությունը, որն իրենից ներկայացնում է իրականության այն ձևը, որտեղ դուք գերադասում եք գոյատևել, ինչը հավանաբար ձեր վարքի արտահայտված փոփոխություններ կպահանջի: Դա բացատրվում է նրանով, որ ձեր թրթիռներն ու ցանկություններն այսօր ատրահայտում են արդեն ոչ այն, ինչ դուք առաջ եք արել: Եվ դա կփոխադրի ձեզ Երկրի այն զուգահեռ իրականությունը, որտեղ այդպիսի փոփոխություններն արդեն արտահայտված են: Դուք կարող եք ապրել դա արագ կամ դանդաղ` ըստ ձեր ցանկության: Դա կախված է նրանից, թե որքան արագ կամ դանդաղ կփոխեք ձեր հաճախականությունը: Այդ պատճառով, եթե դուք ցանկանում եք տեսնել, թե ինչպես է փոխվում ձեր աշխարհը, ամենն, ինչ պետք է անել` բավարար չափով փոխել ինքներդ ձեզ: Պայմանավորվեք ուրիշ մարդկանց հետ, ովքեր կանեն նույնը, և այդ ժամանակ, ըստ այդ համաձայնության, դուք բոլորդ կհանդիպեք մեկմեկու նոր Երկրի վրա, նոր զուգահեռ իրականության մեջ, որտեղ չեք հանդիպի նրանց, ով չհամաձայնվեց ապրել ձեզ հետ միևնույն Երկրի վրա: Նրանք կմնան այլ զուգահեռ իրականության մեջ:


Այդ պատճառով, եթե ինչ-որ մեկը կրոնական
կամ այլ հավատքներից դրդված, համոզված է,
որ աշխարհը գնում է դեպի իր վերջը,
նա կտեղափոխվի այն զուգահեռ իրականությունը,
որտեղ աշխարհը կդարարի գոյատևե՞լ:

ԲԱՇԱՐ. Այո, հենց այդպես: Կան փորձի անսահման բազմազանություններ, որոնք կարելի է ապրել զուգահեռ իրականություններում: Եվ նորից կասեմ. Դուք կամքի բացարձակ ազատություն ունեք: Անվերջանալի Տիեզերքում կամքի ազատությունը նշանակում է հետևյալը: Դուք կարող եք փորձել ամեն ինչ, նույնիսկ ձեր աշխարհի ամբողջական կործանումը: Եթե դա այն է, ինչ ձեզանից պահանջում է ձեր հավատը, դուք, իհարկե, դա կապրեք: Բայց կրկին. վերհիշեք, որ դուք հավերժական ոգի եք, դուք շարունակելու եք գոյատևել:


Ուրեմն, գոյություն չունի ճիշտ և սխա՞լ:

ԲԱՇԱՐ. Ոչ այդ իմաստով: Պարզորեն ասած, կա դրական և բացասական փորձ: Այնքան էլ շատ չեն սուբյեկտիվորեն վատ, լավ, ճիշտ ու սխալ գաղափարները: Բայց դուք կարող եք օբյեկտիվորեն ընդունել, որ դրական էներգիան ինտեգրացվում, համախմբվում, ուժեղանում է, իսկ բացասականն առանձնանում ու մասնատվում է, այն հակասական է և ոչ-ներդաշնակ: Սա ինքնաբերական սահմանում է: Այսպիսով, ի՞նչ կգերադասեք դուք. աններդաշնակություն և բաժանում, վախ և կասկածնե՞ր, թե՞ ներդաշնակություն, միասնություն, ուրախություն և հանգստություն: Ուղղակի պետք է որոշել, թե ի՞նչ տպավորություններ եք ցանկանում ունենալ, որոնք կցանկանայիք պահպանել ձեր իրականության մեջ:


Այստեղ, Երկրի վրա, մի ասացվածք կա` “լավ դժբախտություն”:
Ոմանց դուր են գալիս գժտությունները…

ԲԱՇԱՐ. Դուր են գալիս, բայց այն պատճառով միայն, որ նրանց սովորեցրել են, իբր ուրիշ ոչինչ հնարավոր չէ: Նրանք կարող են գործիքների վատ հավաքածու ունենալ, որը խանգարում է հասկանալ, թե իրենց հասանելի ինչ գործիք կօգնի կատարյալ այլ բան փորձել:


Ես գիտեմ, որ մենք շատ ենք փոխել Երկիրը,
բայց ի՞նչ կարող ենք սպասել մոտակա տարիներին:

ԲԱՇԱՐ. Առաջինը, դուք բոլորդ պետք է հիշեք, որ գոյություն չունի այնպիսի հասկացություն, ինչպիսին է ապագայի գուշակությունը: Գոյություն ունի ապագա իրականությունների անվերջանալի բազմազանություն, և, երբ ինչ-որ մեկն ապագայի գուշակություն է անում, նա չի գուշակում ապագան, նա զգում է ներկա, գուշակություն անելու պահին գոյություն ունեցող էներգիան: Եթե այդ էներգիան չփոխվի, եթե նա մեծ քանակության շարժիչ ուժ և իներցիա ունի, ուրեմն ամենայն հավանականությամբ, ոչինչ չի փոխվի և, ինչպես դուք եք ասում, գուշակությունը կիրականանա: Իսկ եթե այդ էներգիան փոխվի, ուրեմն գուշակությունը չի կատարվի, որովհետև բոլոր գուշակությունները հիմնվում են գուշակությունն արտասանելու պահին գոյություն ունեցող էներգիայի վրա: Բայց երբեմն ինքը` գուշակության փաստը, կարող է փոխել էներգիան, և գուշակությունը չի կատարվի: Իմաստն այն է, որպեսզի հասկանաք, որ կարևոր չէ, թե ինչ կարող է ի հայտ գալ կամ չգալ, կամ ինչ կարող ենք ասել այս պահին, որովհետև ձեր այն էներգիան, որը մենք զգում ենք հինա, փոփոխական է: Մենք, օրինակ, զգում ենք հիմա, որ 2010 թվականին ձեր ներկա գտնվելավայրում (Լոս Անջելես) նշանակալի սեյսմիկ իրադարձություններ տեղի կունենան: Բայց և այնպես մենք հասկանում ենք, որ ձեր կոլեկտիվ էներգիան կարող է այն ավելի փոքր սեյսմիկ իրադարձությունների շարք դարձնել, որոնք առանց մեծ վնասների ազատ կարձակեն այդ էներգիան: Նմանապես մենք ընդունում ենք, որ Մերձավոր Արևելքում այժմ բարձր է տեռորիստական միջուկային կոնֆլիկտի հնարավորության աստիճանը: Եվ նորից, հենց դուք կարող եք փոխել այդ էներգիան և անել այնպես, որ վտանգը վերանա: Բայց ես կասեմ ձեզ հետևյալը. եթե այդ իրադարձությունը տեղի չունենա 10 տարվա ընթացքում, եթե Մերձավոր Արևելքում այդ միջուկային տեռորիստական հարվածը տեղի չունենա, ուրեմն ես կասեմ, որ ձեր էներգիան փոխվել է այնքան, որպեսզի դա էլ երբեք տեղի չունենա: Երբե՛ք: Բայց դա կարող եք անել միայն դուք, որովհետև սա ձե՛ր մոլորակն է: Մենք իրոք որ չենք կարող խառնվել այդ համատեքստով: Միակ անգամը, երբ մենք կարող էինք միջամտել անցյալում, պահն է, երբ դուք հայտնվեցիք համընդհանուր միջուկային ոչնչացման շեմին: Որովհետև դա կազդեր ոչ միայն ձեր աշխարհի վրա, այլ կդիպչեր այլ տարածքների էլ, ինչը թույլ տալ մենք չէինք կարող: Այդ պատճառով ձեր կառավարությանն ու բանակին ցուցադրվեցին տիեզերանավեր, ձեր այսպես կոչված ՉԹՕ-ները, որոնք մոտեցան ձեր հրթիռարձակման սարքավորումներին և ապաակտիվացրեցին ձեր հրթիռները, հստակորեն ցուցադրելով, որ մենք թույլ չենք տա համընդհանուր միջուկային պատերազմ հրահրել: Բայց մենք չենք կարող կանխատեսել առանձին դեպքերը, իսկ դուք կարող եք:


Ինչու՞ է կառավարությունը ՉԹՕ-ները գաղտնի պահում:

ԲԱՇԱՐ. Տարբեր պատճառներով: Կրկին` շատ բան կապված է վախի հետ, անջատվածության, համոզմունքի, որ հասարակությունը խուճապի մեջ կնկնի, և մենք ստիպված ենք հարգանքով վերաբերվել դրան, որովհետև այդ դուք եք ընտրել ղեկավարներին, որոնք ասում են, որ այդ տեղի կունենա, այդ պատճառով մենք դա գաղտրնի ենք պահում, և միայն դուք եք պատասխանատու այն բանի համար, որ դա շարունակվում է: Բայց եթե դուք ցանկանաք, որ ամեն ինչ բացահայտվի, ուրեմն ձեզ պետք է ավելի ակտիվանալ, ինչը մեզ թույլ կտա գիտենալ, որ դուք պատրաստ եք ինֆորմացիայի ավել մեծ քանակի, և այդ կերպ դա թույլ կտա ձեր ներկայացուցիչներին ավելի շատ տեղեկություններ դուրս թողնել: Կրկին, ամեն ինչ ձեր ձեռքին է:

Sambitbaba
09.02.2013, 08:59
Իսկ ի՞նչ, եթե մենք դա որոշենք
անհատական հիմքի վրա:

ԲԱՇԱՐ. Երբեմն դուք կարող եք այդպես անել և երբեմն անում եք, սակայն շատ մարդիկ, ովքեր համարում են, որ պատրաստ են շփմանը, իրականում պատրաստ չեն: Մենք հայտնաբերեցինք, որ ձեր ֆիզիկական գիտակցությունը գոյատևում է տրոհված ձևի մեջ, դուք իրականում ձեր մի մասը թաքցնում եք ինքներդ ձեզանից ձեր ենթագիտակցական բանականության մեջ, դա ձեր կյանքի այն մասն է, որին դուք վախենում եք նայել: Եթե դուք կապի գնաք շատ ավելի ինտեգրացված, շատ ավելի բարձր հաճախականության էներգիա կրող էության հետ, այդ էներգիան կարող է համակել ձեր անձի տրոհված էներգիան, դա կարող է բերել նրան, որ ձեր տրոհված մասերի սահմանը կվերանա, և դուք ստիպված կլինեք դեմ առ դեմ հանդիպել այն բաների հետ, որոնք դեռ պատրաստ չեք ձեր մեջ տեսնել: Այդ պատճառով ֆիզիկական ցնցում հրահրելու պոտենցիալը բավական մեծ է: Այդ պատճառով է, որ մենք շփումը չենք պնդում: Մենք համբերատար սպասում ենք, թե երբ յուրաքանչյուր անհատ ցույց կտա, որ ինքն իրոք պատրաստ է ադպիսի շփման: Եվ երբ բոլորը պատրաստ լինեն, դա տեղի կունենա: Հիմա ես ձեզ որոշ բան էլ կասեմ: Շատ շփումներ արդեն տեղի են ունեցել ձեր տարածքի փոքր ինչ աղավաղված վիճակում, ֆիզիկական ցնցումից խուսափելու նպատակով: Բայց դուք չեք հիշում այդ շփումները, որովհետև նրանք կայացել են փոխված իրականության մեջ: Ձեզանից շատերն արդեն ունեցել են նման շփումներ, բայց դա արվել է այնպես, որ դուք չհիշեք այդ, հանուն նրա, որ դա չխանգարի և չխառնվի ձեր սեփական ինտեգրացիայի ընթացքին:


Դա նմանապես տեղի է ունենիմ քնի վիճակու՞մ:

ԲԱՇԱՐ. Այո, բայց հիմա ես խոսում եմ իսկական շփման, իրականության մի փոքր աղավաղված տարածքի մեջ ֆիզիկական շփման մասին:


Եվ այսպես, մոտավորապես 30 տարի հետո
կգա ժամանակ, երբ մեր Տիեզերական եղբայրները
կսկսեն քայլել մեր մե՞ջ:

ԲԱՇԱՐ. Այո: Սկզբում դա հազվադեպ երևույթ կլինի: Որպեսզի դուք սկսեք սովորել իրեն` գաղափարին: Բայց վերջիվերջո մոտավորապես 2033-ից մինչև 2037 թվականները ձեր մոլորակին թույլ կտրվի “Աշխարհների Միասնության” հարգարժան անդամը դառնալ: Եվ մեր մեջ իսկական հարաբերություններ կսկսվեն: Ահա այսպես ենք մենք այսօր կարդում էներգիան:


Ո՞վ է “լույսի հետ աշխատողը”:

ԲԱՇԱՐ. Անհատ, ով ուղղակի հիշում է, որ ինքը կապված է ոգու հետ, և բարձր թրթիռային էներգիային կարող է գիտակցաբար թույլ տալ թափանցել իր մարմին` դրական ազդեցությունների համար: Երկրի վրա նրա դրական օգտագործման համար: Այսօր ձեր մոլորակի վրա ծնվող շատ երեխաներ` ինքնաբերաբար լույսի հետ աշխատողներ են, որովհետև նրանք այդպես էլ չեն մոռացել, թե ով են իրենք ոգիների ոլորտում: Նրանք չեն մոռանում իրենց կապի մասին, այն մասին, թե ինչին են հաղորդակցված: Եվ նրանցից ավելի ու ավելի շատերն օրինակ են ծառայելու ձեզ ամեն օր, քանի աճում են:


Մի՞թե երեխաների մեծամասնությունն այդպիսին է:

ԲԱՇԱՐ. Որոշ իմաստով, բայց հիմա նրանք ավելի շատ են, քան երբևէ: Շատ երեխաներ, որոնք ծնվել են ձեր Երկրի վրա վերջին 15 տարիների ընթացքում, ոչ միայն նոր սերունդ են, նրանք բառի բուն իմաստով գենետիկական նոր ձև են և իրոք մեծ գենետիկական հնարավորություն ունեն հասնել էներգիայի ավելի բարձր մակարդակների: Նրանք լավագույն անտեննաներն են, ընդունիչները, եթե փիլիսոփայորեն արտահայտվենք: Եվ այսպես, այո, երեխաները հիմնականում միշտ էլ տիրապետում են նման հնարավորության և հետո կտրվում են դրանից, եթե կարող ենք այդպես արտահայտվել: Նրանք կտրվում են դրանից սկսած մոտավորապես երեք տարեկանից: Եվ վերջնականապես յոթ տարեկանում ձեր իրականության մեջ: Բայց հիմա` նրանցից ոչ բոլորը: Այդ երեխաները գալիս են ունենալով այն, ինչը դուք ներքին ամրություն կանվանեիք, և ի շնորհիվ այն հանգամանքի, որ նրանց կենտրոնն ամրացված է որոշակի էներգիական հաճախականությամբ, նրանք ավելի քիչ են ենթակա մնացած հասարակության բացասական համոզմունքների համակարգի հեռամտաընկալական ներգործությանը: Նրանք ուղղակի չեն մասնակցի նման համոզմունքներին:

Տրիբուն
09.02.2013, 14:07
2012 ԵՎ ՀԵՏՈ


ԱՊԱԳԱ ԱՇԽԱՐՀԸ ԵՐԿՐԱԳՆԴԻ
ՏԻԵԶԵՐԱԿԱՆ ՊԱՀԱՊԱՆՆԵՐԻ ԱՉՔԵՐՈՎ


Հեղինակ. ԴԵՎԻԴ ԹՈՄԱՍ



«Մենակ ես եմ ստեղ» թեմայա՞, թե կարող ենք քոմմենթներ թողնել:

Էս «ալամ տիեզերքը գտնվում ա հոգևոր կապի ու հաղորդակցության մեջ» գաղափարը ինչ-որ շատ փիս հիշացնում ա Ազիմովի «I-We-Gaia»-ն, որը նկարագրված ա Foundation-ի վերջին երկու գրքերում. Foundation's Edge ու Foundation and Earth:

Sambitbaba
09.02.2013, 21:40
«Մենակ ես եմ ստեղ» թեմայա՞, թե կարող ենք քոմմենթներ թողնել:
"Մենակ ես եմ ստեղ" թեմա լինել-չլինելը դուք եք որոշել, այլ ոչ ես: Էնպես որ, Տրիբուն ջան, վարվիր ըստ քո հայեցողության:


Էս «ալամ տիեզերքը գտնվում ա հոգևոր կապի ու հաղորդակցության մեջ» գաղափարը ինչ-որ շատ փիս հիշացնում ա Ազիմովի «I-We-Gaia»-ն, որը նկարագրված ա Foundation-ի վերջին երկու գրքերում. Foundation's Edge ու Foundation and Earth
Եվ միայն այդ երկու՞սը…
Կարծում եմ, որ կարելի է էջեր լրացնել, թվարկելով "փիս հիշեցնող" գրականությունը: Բայց դրանից ինչ-որ բան կփոխվի՞…

Մեկմեկու "փիս հիշեցնող" գրականության շատանալը ոչ թե գրողների անտաղանդության նշան է, այլ նշանը նրա, որ ավելացել է տվյալ կարգի տեղեկություններ ստանալու պահանջը: Եվ, քանի որ ոչ բոլոր ընթերցասերներն են ֆանտաստիկա կարդում, տեղեկությունները մեզ հասնում են ոչ միայն ազիմովների օգնությամբ: Հետո էլ, մենք արդեն քիչ փաստեր չունենք նրա, որ այնքան էլ հաստ չէ ֆանտաստիկան իրականությունից անջատող սահմանը…

Ուրեմն, եթե միևնույն տեղեկությունները գալիս են տարբեր տեղերից, կարո՞ղ է պատահել, որ դա ավելի լուրջ է, քան թվում է առաջին հայացքից… Ես հենց այդ կարծիքին եմ, Տրիբուն ջան, և այդ է պատճառը, որ մի "փ-հ" գիրք՝ "Մեծ Անցումը", - արդեն թարգմանեցի, և սա էլ վերջինը չէ: Ու գիտես, մարդիկ կարդում են: Քչերը, բայց էնպիսի տպավորություն է, որ մշտական ընթերցողներ էլ կան: Մեկ-մեկ նույնիսկ գրում էլ են, որ հետաքրքիր է, կամ դուր է գալիս: Ես չգիտեմ, թե ինչն է պատճառը, որ նրանք էլ, քեզ պես համարում են, որ սա "մենակ ես եմ ստեղ" թեմա է, բայց և այնպես, ուրախ եմ և շնորհակալ, որ գրում են: Եվ հետո, երևի նկատած կլինես, որ իմ բոլոր թեմաներն էլ "մենակ ես եմ ստեղ" են: Նույնիսկ այն պատմվածքս՝ մրցույթից դուրս, - որ համոզված էի, թե գոնե դա մի լավ կքլնգեք, "մենակ ես եմ ստեղ" դարձավ:
Բայց դա ոչինչ: Ու քեզ մի բան ասեմ. եթե թարգմանածս կարդա գոնե երկու հոգի, ես այդ երկու հոգու համար պատրաստ եմ երկու հարյուր գիրք էլ թարգմանել, եթե հնարավորություններս ինձ թույլ տան:

Հ.Գ. Մոռացա ասել. "2012 ԵՎ ՀԵՏՈ"-ն գրված է "Tunning In" վավերագրական ֆիլմի հիման վրա, կարող ես դիտել.


http://www.youtube.com/watch?v=LHW5aTTOX1w

Առաջին կադրի վրայինը, Դերրիլ Անկան, - հենց ինքը՝ Բաշարն է:

ՀՀ.ԳԳ. Շնորհակալ եմ, որ գրեցիր: Դու որ չլինեիր, ես այսքան լացողը չէի…:cry

Տրիբուն
10.02.2013, 00:22
Կարծում եմ, որ կարելի է էջեր լրացնել, թվարկելով "փիս հիշեցնող" գրականությունը: Բայց դրանից ինչ-որ բան կփոխվի՞…

Մեկմեկու "փիս հիշեցնող" գրականության շատանալը ոչ թե գրողների անտաղանդության նշան է, այլ նշանը նրա, որ ավելացել է տվյալ կարգի տեղեկություններ ստանալու պահանջը: Եվ, քանի որ ոչ բոլոր ընթերցասերներն են ֆանտաստիկա կարդում, տեղեկությունները մեզ հասնում են ոչ միայն ազիմովների օգնությամբ: Հետո էլ, մենք արդեն քիչ փաստեր չունենք նրա, որ այնքան էլ հաստ չէ ֆանտաստիկան իրականությունից անջատող սահմանը…


Համաձյան եմ, ոչինչ չի փոխվի: Ուղղակի ինձ միշտ թվացել ա, որ Ազիմովի էտ վերջին երկու գրքերը, որը ինքը գրել ա ավելի ուշ քան Foundation-ի առաջին երեք գրքերը, գրվել են որպես սարկազմ էն նոր կրոնա-միստիկական ուղղությնների նկատմամբ, հակվածությունը որոնց զգացվում ա քո էս ողջ գրածից:

Անկեղծ ասած, սկզբից սկսեցի կարդալ, նենց ոչինչ հետաքրքիր, բայց հետո արագ սկսեց ձանձրացնել ու շատ առաջ չգնացի: Ցավում եմ:

Sambitbaba
11.02.2013, 00:31
Կգա՞ արդյոք ժամանակ, երբ մենք այնքան ուժեղ կլինենք,
որ հաղորդատվական ալիքների միջոցով ստացած
նյութերը մեզ այլևս անհրաժեշտ չեն լինի:

ԲԱՇԱՐ. Շփման այդ ձևը կդադարի գործել, երբ դուք ավելի ընդունակ դառնաք սեփական ինֆորմացիան ստանալու համար: Մենք աշխատում ենք ազատվել մեր վրա դրված այդ պարտականությունից, սովորեցնելով ձեզ նրան, որ դուք էլ մեզ պես ունակ եք ստանալ յուրաքանչյուր տեղեկություն, ինչ ձեզ անհրաժեշտ է և երբ անհրաժեշտ է: Մենք գտնվում ենք այստեղ, որպեսզի հիշեցնենք ձեզ, որ այդ հարցում մենք ձեզ պետք չենք: Բայց մենք երջանիկ ենք լինել ձեր բարեկամները և ամեն ինչ կիսել ձեզ հետ:


Որքա՞ն շատ բան ենք մենք նախապես որոշում
մեր ճակատագրի մեջ մինչը ծնվելը:

ԲԱՇԱՐ. Դա կախված է այն ապրելակերպից, որը դուք ընտրել եք: Կան հոգիներ, որոնք նախորոշել են ամեն մի պահ, բայց այժմ դա ոչ հաճախ է պատահում: Հիմնականում նախորոշվում են միայն ընդհանուր գծերը: Ինչ ընտանիքում կծնվեք: Երբ կծնվեք ու կմահանաք: Ընդհանուր, այն թեմաները, որոնք պետք է ուսումնասիրեք: Ում հետ եք ընկերություն անելու: Որտեղ եք բնակվելու այս մոլորակի վրա և ինչպես եք ճամփորդելու: Ամենն, ինչ սովորաբար ընտրում են ոգիները: Ավելի կոնկրետ ինչ-որ բաներ հարաբերականորեն ավելի քիչ են այսօր, եթե միայն դա չի ծառայում մի ինչ-որ որոշակի նպատակի:


Մենք գտնվում ենք, այսպես ասած,
մարդկային հրեշտակներ դառնալու պրոցեսի մե՞ջ,
թե՞ ես դա սխալ եմ անվանում:

ԲԱՇԱՐ. Մենք դրա նշանակությունը հասկանում ենք որպես այն, որ դուք ուղղակի բարձրացնում եք ձեր հաճախականությունը, ինչը կարող է իրենից ներկայացնել` ձեր ներսում բևեռականության բալանս, բայց այնպես, որ արտահայտվի դրա միայն դրական կողմը: Եթե դա այն է, ինչը դուք ցանկանում եք անվանել “դառնալ մարդկային հրեշտակներ, - ուրեմն հենց այդ է, որ կա: Բայց դա ուղղակի ձեր հաճախականության բարձրացումն է, ինչի հետևանքով դուք կարող եք արտահայտել ձեզ ձեր իրականության մեջ դրական իմաստով ավելի ամբողջականորեն:


Եթե մենք դառնում ենք ավելի լիքը` լույսով,
ուրեմն ու՞ր է գնում մեր մութը:

ԲԱՇԱՐ. Մութը ոչ մի տեղ չի գնում, այն ուղղակի ավելի հավասարակշռված է դառնում: Հիշեք, իմաստն այն է, որ աճն ու վերելքը` ձեր մեջ եղած ամեն ինչի, առանց որևէ բան առանձնացնելու, - ինտեգրացման արդյունքն է: Համարվում է, որ թանկ է ամեն ինչ: Եվ ամեն արժեքավորը հավասարակշռվում է այս կերպով, որպեսզի դուք ուղղակի կարողանաք ընտրել այն, ինչ ցանկանում եք դրսևորել, հաշվի չառնելով այն, ինչ գերադասում եք չարտահայտել: Դա ամեն ինչի համախմբումն է, այդ պատճառով, որքան ավելի եք դուք զարգանում, այնքան ավելի շատ եք գիտակցում մութը, որովհետև ցանկանում եք ինտեգրացնել և հավասարակշռել այն ձեր մեջ: Հիշեք, որ Ամենայն Գոյը, Ամենակալը, գիտակցում է այն ամբողջ լույսն ու մութը, ինչն ընդգրկում է Իր մեջ: Այդ պատճառով, որքան ավելի շատ եք դուք գիտակցում լույսը, այնքան ավելի շատ եք գիտակցում նաև մութը: Եվ թույլատրելով լույսի և լույսին համարժեք մթի միջև ընտրության հնարավորությունը, դուք չեք հզորացնում կամ փառաբանում մի մասը մյուսի հանդեպ, դուք ուղղակի ազատ եք ընտրել ամենն, ինչ ցանկանաք:


Ստացվում է, բալանսի բանալին այն է,
որ հարկավոր է ընդունել և նույնիսկ սիրել
ինքդ քո մութ կո՞ղմն էլ:

ԲԱՇԱՐ. Այո, իհարկե: Թույլտվություն, ընդունում, ինչպես ասացինք: Որովհետև դա նշանակալի ընտրություն է:


Այնքան շատ մարդիկ փակվում են իրենց
մութ մասերից, փորձում են թաղել դրանք…

ԲԱՇԱՐ. Թաղելու տեղ չունեք: Այն, ինչ դուք վանում եք, միշտ պիտի դիմադրի, որովհետև չի կարելի դա վանել ինչ-որ տեղ: Այդ կերպ այն ավելի հզորանում է: Երբ դուք հրում եք մի բան այնտեղ, ուր այդ բանի համար տեղ չկա, այն հետ է ցատկում շատ ավելի մեծ ուժով, քան հրել էիք, որովհետև դուք էներգիա եք հաղորդում նրան ճիշտ այնպես, ինչպես էհերգիա եք հաղորդում զսպանակին, երբ սեղմում եք այն: Որովհետև նա տեղ չունի գնալու և դեմ է առնում պատին, իսկ երբ դուք նրան բավական էներգիա եք տալիս, այն կարող է հետ գալ տաս անգամ ավել ուժով, և դուք էլ չեք կարողանա դիմադրել: Այդ պատճառով իմաստն այն է, որպեսզի բացասականը մնա որպես թույլ վիճակում գտնվող զսպանակ, այլ ոչ թե ուժ հավաքի: Հետո դուք ուղղակի կարող եք ընտրել, թե որ զսպանակն եք գերադասում:


Այսպիսով, “Ինչին դու հակառակվում ես,
այն միշտ կա” ասացվածքը ճշմարի՞տ է:

ԲԱՇԱՐ. Այո, և ես հենց նոր բացատրեցի, թե ինչու է դա այդպես: Որովհետև չի կարելի դրանից ազատվել, ձեզանից դուրս ոչինչ չկա:

Sambitbaba
15.02.2013, 01:01
Ինչու՞ է հոգին իրեն ապրելավայր ընտրում,
ասենք, Դարֆուրը: Ինչու՞ է նա ցանկանում
ապրել հենց այդ փորձը:

ԲԱՇԱՐ. Դրա համար կարող է լինել այնքան պատճառ, որքան որ հոգի կա: Դիտեք այն անհատների էությունը, ովքեր ծնվել են սարսափելի իրավիճակներում: Ի վիճակի՞ եք հնարել որևէ դրական ազդեցություն, ինչը կարող է դրանից ստացվել: Ձեր մոլորակի վրա դա վաղուց է շարունակվում: Որտեղի՞ց գիտեք, որ դա կառնչվի միայն այդպիսի իրավիճակում ծնվել ընտրող մարդու հետ, այլ դրանից հետո չի ոգեշնչի մի քանի այլ մարդկանց էլ համոզվել, որպեսզի նման իրավիճակներ Երկրի վրա այլևս չլինեն: Եթե հոգին տեսնում է, որ այդպես կարող է լինել, եթե նա հասկանում է, որ իր ապրած սարսափելի փորձը հետագայում ուրիշներին թույլ կտա այդ փորձն այլևս չանցնել, - հոգու տեսակետից, արժի այդ փորձն ապրել: Այդ պատճառով անհրաժեշտ է ուսումնասիրել ամեն մի առանձնահատուկ դեպք, որպեսզի հասկանալ, թե ի՞նչ կարող էր հոգին քաղել իր ընտրած փորձից, որովհետև դրա համար կարող են շատ տարբեր պատճառներ լինել: Շատ հաճախ, երբ ինչ-որ մեկն, իչպես դուք եք ասում, դաժանորեն խեղված կյանք է ընտրում, դա արվում է նույնիսկ ավելի շուտ ոչ թե սեփական փորձի համար, այլ այն պատճառով, որ նա հարկադրված է ինչ-որ բան պահանջել այդ իրադարձության մեջ ներառնված ընկերներից կամ ընտանիքից, որպեսզի նրանք տվյալ իրավիճակից ինչ-որ փորձ քաղեն: Դա ավելի շուտ փորձ է նրանց համար, այլ ոչ այն, ինչ իրեն, հոգուն է հարկավոր: Դա կարող է ուղղակի լինել արարք, ընտանիքի հանդեպ սիրոց դրդված, այն իմաստով, թե ինչ կսովորի ընտանիքը, փոխներգործելով տվյալ իրավիճակում գտնվող մարդու հետ: Որքան մարդիկ կան, այնքան էլ պատճառներ:


Ուրեմն, օգտագործելով այդ տրամաբանությունը,
Հիտլերը մարդկությանը ծառայությու՞ն է մատուցել:

ԲԱՇԱՐ. Ելնելով այդ տրամաբանությունից, այո: Եվ կրկին, հասկացեք, մեծ տարբերություն կա. հաշտվու՞մ եք դուք արդյոք այդ գործողությունները կատարելու գաղափարի հետ, թե՞ հասկանում եք, թե ինչպես կարող եք դա օգտագործել դրական իմաստով: Որովհետև դա անձնական պարտականություն է ինքդ քո առջև և պատասխանատվություն ուրիշների առջև` չհանձնվել վախի այդ մակարդակին, և որպեսզի այլ մարդիկ չկարողանան գազանության այդպիսի գործողություններ կատարել ուրիշ մարդկանց հանդեպ: Ինչևէ, նման արարածի` ձեր իրականության մեջ գոյություն ունենալու փաստը, - ձեր իրականության անկապտելի մասն է և արտացոլում է այն, ինչ թույլատրված է ձեր իրականության մեջ, և այդ կերպով ձեզ ցույց է տալիս այն, ինչը դուք աջակցում եք: Ցանկանու՞մ եք արդյոք շարունակել աջակցել, թե՞ ցանկանում եք հրաժարվել այդ փորձից ապագայում: Ահա այս իմաստով, Հիտլերի հրեշագործությունները կարող են ծառայություն լինել: Այսպիսով, այո, հոգու մակարդակի վրա դա կարող է դիտվել որպես ծառայություն, չնայած մարդկային մակարդակի վրա կարող է միայն որպես գազանություն դիտվել:


Ի՞նչ է տեղի ունենում հոգու հետ
մարդու մահից հետո:

ԲԱՇԱՐ. Հիմնականում տեղի է ունենում այն, ինչին հավատացել է մարդը: Ես ի նկատի ունեմ մահից հետո առաջին պահը: Հոգին անմիջապես ապրում է մարդու ամենաուժեղ համոզմունքներն ու հնարավորությունները: Բայց առաջին իսկ պահից հոգու կողքին են գտնվում նրանք, ովքեր պիտի ուղեկցեն նրան, օգնեն, այսպես ասած, բացեն նրա աչքերը: Որպեսզի օգնեն վերհիշել, որ հիմա նա ավելի բնական վիճակում է գտնվում: Անհատների մեծամասնության համար, երբ նրանք ոգիներ են դառնում, դա նման է այն վիճակին, երբ ֆիզիկական մարդ արթնանում է քնից: Ինչպես եթե դուք արթնանում եք գիշերն ու ասում եք. “Օ՜հ, դա երա՜զ էր, իրակնում դա չի եղել”, ճիշտ նույնպես հոգին, կարող է անսպասելիորեն գտնել իրեն. “Օ՜հ, ահա՜ թե ով եմ ես իրականում, դա ուղղակի երա՜զ էր”: Նրանք վերհիշում են ամեն ինչ, թե ով են իրենք ոգիների ոլորտում, ինչու են ընտրել կոնկրետ այդ կյանքը, և ավելացնում են իրենց փորձին ֆիզիկական կյանքում գործած արարքների բոլոր հետևանքներն ու երանգները, որպեսզի օգտագործեն այդ ամենն իրենց սեփական աճի համար:


Որոշ իմաստով, նրանք նորից պետք է անցնեն
ցավի միջո՞վ:

ԲԱՇԱՐ. Դա այլ կերպ է ընկալվում: Բայց նրանք կանցնեն ամբողջ իրենց փորձի և այն բոլոր մարդկանց փորձերի հետևանքների միջով, ում հետ նրանք բախվել են: Հասկանում եք, ոգիները չունեն “ես և ուրիշները” բաժանումը, ինչես ժամանակա-տարածքային իրականության մեջ է: Ամենն, ինչ դուք անում եք, ազդեցություն է գործում մյուսների վրա էլ, և ոգին զգում է դա, մարդկային տեսակետից, որպես սեփական փորձ:


Այդ ամենը նա զգում է վայրկյանների ընթացքու՞մ:

ԲԱՇԱՐ. Ֆիզիկական իրականության հեռանկարից` այո: Կթվա, թե ընդամենը վայրկյաններ են անցել: Ոգու տեսակետից դա կարող է տարբեր ձևերով ապրվել: Ընդհանուր խոսքերով ասած, դա կհասկացվի այլ կերպ և կապրվի այլ կերպ: Դա կընկալվի ոչ այնպես, ինչպես մարդկային էգոն է ընկալում ցավ կամ տագնապ հասկացությունները, բայց հոգին, ոգին ապրում է դրական և բացասական հետևանքների էությունը, ինչը նրան թույլ կտա գնահատել և հավասարակշռել ինքն իրեն այնպես, ինչպես նա կցանկանա:

Sambitbaba
16.02.2013, 05:59
Եթե մեկը հաստատորեն հավատում է
դժոխքի գոյությանը, նա կապրի՞ դա:

ԲԱՇԱՐ. Ամենասկզբից: Բայց, հասկանում եք, այդ փորձն այնքան ճնշող է, որ շատ շուտով նրանք նկատում են, որ այլևս չեն ցանկանում այնտեղ գտնվել, և հենց նույն պահին էլ, ինչ խոսք, որ այլևս այնտեղ չեն: Որովհետև ոգիները ժամանակի մեջ հապաղում չունեն: Ինչին էլ որ հավատաք և ինչ էլ ցանկանաք տվյալ պահին ամենաշատը, այն վայրկենապես կհայտնվի առանց ժամանակի կորստի: Այդ պատճառով, հենց որ նրանք հայտնվեն դժոխքի գեհենում այրվելիս, կարող են ասել, որ չեն ցանկանում այլևս դա ընդունել, և անմիջապես նրա սահմաններից դուրս կգտնվեն: Իհարկե, եթե միայն նրանք կատարյալ մազոխիստներ չեն:


Շատերը կյանքը նկարագրում են որպես մեծ խաղ,
դուք կողմնակի՞ց եք այդ կարծիքին:

ԲԱՇԱՐ. Այո, կախված նրանից, թե ինչ նշանակություն եք դուք տալիս “խաղ” բառին: Կյանքը ձեր մարտահրավերն է, ձեր խաղը, ձեր արարումը, ձեր փորձը: Այն ստեղծված է ձեզ համար: Ինչպես արդեն ասացի, կյանքն անիմաստ է, այդ պատճառով ձեզ հնարավորություն է տրված տալ նրան ձեր ցանկացած նշանակությունը, ինչպիսին կցանկանաք, յուրաքանչյուր փորձի մեջ: Եվ այսպես, դա ձե՛ր մարտահրավերն է, ձե՛ր խաղը: Բայց մենք չենք ցանկանում օգտագործել “խաղ” բառը, որպեսզի կյանքը մի ինչ-որ թեթևամիտ բան չթվա: Որովհետև դա այդպես չէ: Այն շատ խորն է:

- - - - - - - - - - -

Իննսուն րոպեները թռան, իսկ ես գիտեի, որ Դերրիլն, ընդհանուր առմամբ, չի սիրում երկու ժամից ավել կապի մեջ մնալ, որովհետև նրա համար դա ֆիզիկապես հոգնեցուցիչ է, այդ պատճառով ես դժկամորեն անցա եզրափակիչ փուլին: Ունի՞ արդյոք Բաշարն ինչ-որ իմաստուն խոսքեր, որոնցով կցանկանար մեզ հրաժեշտ տալ:

“Կարճ լինելու համար ես ուղղակի կասեի. Ապրեք ձեր երազները, այլ ոչ թե երազեք կյանքի մասին: Այս կարճ ֆրազը կարող է կպցված լինել ձեր մեքենայի վահանակին կամ ձեր մորաքույրը կարող է ասեղնագործել ձեր բարձի վրա: Բայց այն ամենի հետ միասին, ինչ ասվել է մինչև այս պահը, սա իմ մեջ իրոք հնչում է որպես եզրափակիչ ակկորդ, թվում է կատարյալ վերջաբան: Եվ մենք երախտապարտ ենք ձեզ շփման շնորհի համար, - եզրափակեց Բաշարը, - որովհետև դուք նվիրեցիք մեզ հնարավորություն` ձեր միջոցով արարման արտահայտման շատ ավելի բազմաթիվ եղանակներ տեսնել: Եվ դա հզորացնում է Ամենայն Գոյի ձեր ըմբռնումը: Եվ այսպես, մենք ուղղակի արտահայտում ենք մեր չպայմանավորված սերը, խորին երախտագիտությունն ու սրտանց բարեմաղթանքը` այս հաղորդման համատեղ արարման համար: Եվ մենք ձեզ սիրով լի և հուզիչ լավ օր ենք ցանկանում”:

Ֆշշալով օդը լքեց Դերրիլի թոքերը, և մարմնի ամբողջ վերին մասը ջղաձգություններից ցնցվեց: Մի քանի վայրկյան անց նա, բացարձակ քամված տեսքով տրորեց աչքերը, և ցածրաձայն հարցրեց. “Ինչպե՞ս անցավ”:

“Ապշեցուցիչ, - ամենն, ինչ կարողացա ասել ես: - Անսահման շնորհակալ եմ”: Ես թուլության ու հոգնածության մի տարօրինակ վիճակում էի, ասես երկու ժամվա ընթացքում տուրբոջակուզիի մեջ եմ ընկղմված եղել:

Երբ հարցրեցի Դերրիլին, հիշու՞մ է նա արդյոք ինչ-որ նախադասություններ, իմ տված հարցերը կամ գոնե ինչ-որ բան, նա պատասխանեց. “Ոչ: Ես խորին ներշնչման հաղորդատու եմ: Այդ պատճառով իմ գիտակցությունը գնում է, իսկ Բաշարի գիտակցությունը զբաղեցնում է ազատված տեղը: Ասես թե ես նստում եմ ուրիշ նստատեղ և թույլ եմ տալիս նրան վարել իմ ավտոմեքենան: Թույլ ներշնչման որոշ հաղորդատուներ հիշում են տեղի ունեցած ամեն ինչ կամ որոշ բաներ, իսկ ես ոչ”:

Քանի Մեթթը հավաքում էր սարքերը, ես չէի կարող չնկատել, որ նա մի փոքր ցնցված է: Ավելի ուշ փողոցում նա խոստովանեց, որ հաղորդատվությունն ամբողջովին կլանել էր իր ուշադրությունը, ինչպես հարվածն արևահյուսակին:

“Տան մեջ էներգիան այնքան լարված էր, որ մի քանի անգամ նկատեցի, որ դողում եմ ու հազիվ կարող եմ կամերան ձեռքիս պահել, - ասաց նա ինձ: - Ես մինչև այժմ փորձում եմ մարսել դա: Եկող ինֆորմացիան անհավանական էր, իսկ Բաշարը նման էր բնության ուժերին”:

Մեթթն, իհարկե, մինչ այդ լսել էր հաղորդատուների մասին, բայց այնքան տեղյակ չէր գործին որքան ես, և երբեք անձամբ դա չէր տեսել: “Ես քիչ թերահավատորեն էի տրամադրված ամբողջ ծրագրի նկատմամբ, խոստովանեց նա: - Եղել է, մի քանի գիշեր շարունակ ինքս ինձ հարց եմ տվել, թե այս ինչի մեջ եմ խառնվում: Բայց Բաշարը ցրեց իմ բոլոր կասկածները: Ես ապշած եմ, թե որքան հստակ ու մանրամասն էին նրա պատասխանները ցանկացած թեմայով տրված յուրաքնչյուր հարցին: Չկար ոչ մի կմկմոց կամ անպարզահունչ ձայներ, ոչ մի “ը՜՜՜” կամ “հըմմ”, բացարձակ ոչ մի երկմտանք: Ոչ մի անհավանական բան չկար: Ես ի նկատի ունեմ, որ կամ Անկան աշխարհի մեծագույն դերասանն է, կամ դա իրոք տեղի է ունենում: Ես իրոք հուզված եմ, թե ուր բերեց մեզ մեր ճամփորդությունը”:

Ես էլ:

Sambitbaba
16.02.2013, 08:51
2.

Բ Ա Զ ՈՒ Մ Ք Ց Ի Ն Ե Ր



Հաջորդ շաբաթ մենք շփվեցինք Մեթթի հետ մեկ անգամ միայն, մի երկու ինչ-որ տեխնիկական խնդիրների մասին, իսկ ևս մեկ շաբաթ անց արդեն հետաքրքրությամբ ուսումնասիրում էինք հաղորդատու Վենդի Քեննեդիի համեստ բնակարանը Սանտա Մոնիկայում: Ես երբեք նրան չէի հանդիպել, բայց նրա “բարձրհաճախականություն.net” կայքում եղած տեղեկությունները շատ բան էին ասում: Այդ պատճառով ես զանգահարեցի նրան հանդիպումից մի երկու շաբաթ առաջ և հարցրեցի, չէ՞ր ցանկանա նա արդյոք մասնակցել ֆիլմի նկարահանումներին:

Վենդին ասաց, որ կմտածի: Իսկ մի երկու օր հետո հետ զանգահարեց և ասաց, որ “Բազումքցիների կոլեկտիվը”, այսինքն իններորդ տարածքից եկած 2500 բարձր զարգացած էություններից բաղկացած միասին խոսող մի խումբ, - ուրախ են հրավերքին, և այդ պատճառով ինքը կմասնակցի:

Քանի Մեթթը կտեղադրեր սարքերը, ես կարողացա մի երկու խոսք փոխանակել Վենդիի հետ և հմայվեցի այդ կնոջ հավասարակշռված, հանգիստ, կենտրոնացած էներգիայով: Նա 39 տարեկան էր, նրա ճենապակե, առանց որևէ կնճիռի դեմքը եզրապատված էր սև, մինչև ուսերը հասնող մազերով: Ինչ-ինչ պատճառներով ես սպասում էի, որ այդ հաղորդատուները հանդիպման ժամանակ, դե, մասամբ քիչ ավելի անգետ լինեն, ինչ է: Կամ միգուցէ, կիսամութ սենյակում պետք է ինչ-որ սրբազան ծուխ ծխա, նրանք պետք է իրենց հագին վար հոսող հագուստ ունենան կամ պետք է ձեռքում շոյեն բյուրեղապակյա գանգը…

Բայց առաջին այս երկուսն ամենաքիչը նույնպիսի նորմալ մարդիկ էին, ինչպես յուրաքանչյուր այլ մարդ, ում կարող ես հանդիպել շուկայում բանջարեղենի շարքերի մեջ առևտուր անելիս: Ինչպես արտահայտվեց Մեթթը. “Ես սպասում էի, որ այդ մարդիկ ավելի մոտ կլինեն “Մատանիների տիրակալի” հերոսներին, բայց նրանք բացարձակ նորմալ մարդիկ են, ինչպես բոլորը”:

Sambitbaba
17.02.2013, 22:55
Բիզնեսի աշխարհից փախած Վենդին պատմեց, որ իր ճամփորդությունը մեդիումի դերում սկսվեց, երբ սկսեցին տեսիլքներ երևալ, մոտավորապես մարգարեական երազների պես:

“Ես չգիտեի, թե ինչ է կատարվում: Նույնիսկ եղել են պահեր, որ մտածել եմ, թե խելագարվում եմ: Բայց ես վստահեցի իմ ներքին ուղեվարին, ով շարունակում էր մղել ինձ դեպի այն, որպեսզի ես հետազոտեմ հոգևոր ալիքների միջոցով կապը, ինչի մասին ոչինչ չգիտեի և երբեք ուշադրության չէի արժանացրել”:

Եվ այսպես, նա սկսում է ուսումնասիրել, կարդում է գրքեր այդ թեմայով և սկսում է կատարել գրքերում առաջարկված որոշ վարժություններ: “Հետո` մոտավորապես մեկ տարի անց, կայացավ իմ առաջին իրական կապը, երբ ես մեքենայական գրով էի զբաղված. դա այն է, երբ նստում ես, մաքրում ես գիտակցությունդ և թույլ ես տալիս այլ էներգիայի կամ ոգու, անվանեք ինչպես կուզեք, անցնել ձեր միջով: Ես դրանով զբաղվում էի արդեն մոտ երկու տարի, միայն ինձ համար և իհարկե, ոչ ամեն օր, չէի հանդիպում ունկնդիրների հետ, և խորհուրդներ էլ չէի տալիս”:

Մեքենայական գիրն աստիճանաբար բանավոր շփում դարձավ, և այժմ Վենդին ունկնդիրներ ունի ամբողջ աշխարհում: “Այժմ ես գիտեմ, թե ինչու եմ Երկիր եկել, - ասաց նա. - որպեսզի կատարեմ այս աշխատանքը: Եվ հիմա ես կարողանում եմ օգնել մարդկանց, իսկ բազումքցիներն էլ ինձ ամենալավ ընկերներ ու դաշնակիցներ են թվում”:

Մեթթը պատրաստ էր սկսել նկարահանումը, Վենդին գրավեց իր տեղը սոֆիտների տակ, և ես սկզբում հարցրեցի նրան, ինչպես Դերրիլ Անկային, իր անձնական կյանքի մասին մինչև հաղորդատու դառնալը:

Ինձ հետաքրքիր էր, պատմու՞մ էր նա արդյոք իր ընտանիքին և ընկերներին այդ ավելի ու ավելվի ծավալվող նոր, հետաքրքիր զբաղմունքի մասին: “Ես շատ հաջողակ եմ, - ասաց Վենդին ժպտալով: - Ես մեծ աջակցություն ունեմ: Ընկերներս դրականորեն են դա ընդունում: Եվ ես երբեք չեմ թաքցրել դա: Գիտեք, նույնիսկ գործատերերից: Եվ միշտ զգացել եմ, որ շատ կարևոր է` ազնվորեն խոսել այդ մասին, որովհետև ես տեսնում էի, թե ինչպես է դա ազդում մարդկանց վրա”:

Sambitbaba
18.02.2013, 00:32
Ես խնդրեցի Վենդիին քիչ ավելի համառոտ և արդեն կամերայի առջև պատմել, թե ինչպես դա սկսվեց:

“Մոտ 15 տարի առաջ ինձ տեսիլքներ սկսեցին գալ, և ես չգիտեի, թե ինչ է դա, - ասաց նա, - այդ պատճառով սկսեցի հետազոտել անցած կյանքերի մասին թեման և հայտնաբերեցի հաղորդատուներին: Դա անցյալ դարի 90-ականների սկզբին էր, և այդ մասին ես ոչինչ չգիտեի: Չգիտեի որևէ մեկի էլ, ով այդ մասին գիտեր: Ես ուղղակի գիտեի, որ դա այն է, ինչ ինձ նախասահմանված է անել: Այդ պատճառով գտա մի երկու գիրք, կատարեցի որոշ վարժություններ և իրոք ստացա ներքին պատասխաններ, բայց ոչինչ տեղի չունեցավ: Ես փորձեցի կապնվել խոսքի օգնությամբ, բայց վերջավորություններս սկսում էին ծակծկել, իսկ աչքերս էլ արցունքակալում էին: Այդ պատճառով ես մի կողմ էի դնում իմ այդ միտքը, բայց վերադառնում էի դրան որոշ ժամանակ անց ու փորձում էի նորից, անգամներ շարունակ, սկսեցի հաճախել խորհրդածումների (մեդիտացիա), կատարում էի որոշ այլ բաներ էլ, աշխատում էի ինձ վրա: Եվ մոտավորապես մեկ տարի անց, մի անգամ ես նստեցի և ուղղակի հասկացա, որ ինձ թուղթ ու գրիչ է հարկավոր, և սկսեցի մեքենայորեն գրել: Տարիների հետ դա ավելի զարգացավ”:

Վենդին համարում է, որ ինքը ոչ առանձնահատուկ է և ոչ էլ օժտված, և իրականում յուրաքանչյուր մարդ կարող է կապի մեջ մտնել հոգևոր ալիքի հետ, նույնիսկ եթե դուք դա ինչ-որ այլ կերպ անվանեք:

“Մենք բոլորս էլ ունենք կապի այդ հնարավորոությունը, - ասաց նա: - Հաղորդատվական կապը ես համարում եմ որպես էներգիայի ստացում և նրա վերափոխում որևէ ճանաչելի ձևի. խոսք, պար, ձայնագրություն, նկար կամ յուրաքանչյուր այլ ստեղծագործական արտահայտություն: Էներգիայի աղբյուր կարող է հանդիսանալ մեր բարձրագույն “Ես”-ը, ուղեվարները, Երկրից արդեն հեռացած մարդիկ, ում մենք սիրել ենք այստեղ, կամ ուրիշ տարածքներ և իրականություններ: Ուղղակի կարևոր է, որ ընտրվի հատուկ հաճախականություն, ճիշտ ինչպես դուք ընտրում եք ձեր սիրած ռադիոալիքը և բարձրացնում եք ձայնը”:

Բայց ինչու՞ հենց իրեն էր ուղղված այդ եզակի կոչը: “Օ, դա որոշակիորեն այն էր, ինչ ես ընտրել և ինչին համաձայնվել էի մինչև այս մարմնիս մեջ ծնվելը, - առօրեականորեն ասաց նա: - Ես նման աշխատանք նախկին կյանքերում էլ եմ կատարել, դրա համար ինձ հետապնդել և նույնիսկ սպանել են: Բայց այս կյանքը լրիվ ուրիշ է, սա իրոք Մեծ Տեղափոխություն է, կամ կարող եք էլի ինչ-որ կերպ անվանել: Մարդիկ պատրաստ են արթնանալ, և այդ պատճառով բազումքցիները կապնվում են մեզ հետ, որպեսզի ուղղակի օգնեն այդ անել: Բայց նրանք կարող են ավելի շատ պատմել ձեզ այդ մասին”, - թեթևակի ժպտալով ամփոփեց նա:

Քիչ անց Վենդին փակեց աչքերն ու մի քանի խոր շունչ քաշեց: Բայց նրա դեմքը չէր ցնցվում և անբնական ոչինչ տեղի չունեցավ, ինչպես Անկայի դեպքում: Անցավ մոտ 10 վայրկյան, նրա դեմքին ժպիտ հայտնվեց, և մենք լսեցինք Վենդիի փոխված ձայնը: Այն մի փոքր ավելի բարձր էր և ուներ ակցենտ, որն ինձ անգլիական տնային դաստիարակչուհու էր հիշեցնում հին ֆիլմերից, քիչ սեղմ, բայց դրական էներգիայով լցված:

Sambitbaba
18.02.2013, 01:41
Ջերմ ողջույնից հետո Կոլեկտիվը բացատրեց Վենդիի ձայնի մեջ փոփոխությունների պատճառը. “Բարև ձեզ, թանկագիններ, մենք շատ ուրախ ենք, որ այսօր ձեզ հետ ենք: Շատերը կհարցնեն, թե ինչու՞ Վենդին բրիտանական ակցենտ ունի: Ինչու՞ է նրա ձայնն այլ կերպ հնչում: Որովհետև մենք ձեզ հետ աշխատում ենք երանգային ձայնով: Դա նման է նրան, երբ դուք առողջանում եք ինչ-որ հիվանդությունից հետո: Այդ ժամանակ դուք ավելի շատ քանակության ինֆորմացիայի մակարդակներ եք ստանում: Եվ երբ մենք ասում ենք ձեզ, որ այսօր լավ օր է, մենք տեղադրում ենք ձեր շրջապատում էներգետիկ մի ծավալ, որն ասում է ձեզ. քսան աստիճանից քիչ բարձր է, թեթև քամի կա, վարդերի թունդ հոտ է գալիս: Այնպես որ նրանք, ովքեր կնայեն այս ֆիլմը կամ կկարդան այս խոսքերը, նույնպես ծանրաբեռնված ինֆորմացիա կստանան: Ինչի՞ մասին կցանկանայիք իմանալ առաջին հերթին”:

Ես իսկույն նկատեցի, որ բազումքցիների էներգիան խիստ տարբերվում էր Բաշարի արձակած էներգիայի ճարճատուն պոռթկումներից: Դա ավելի նման էր քեզ սիրող մորաքրոջ հետ զրույցի, երբ նստած ես փափլիկ աթոռին ու տաք շոկոլադով պաղպաղակ ես ուտում. շատ հարմարավետ ու հանգիստ վիճակ:


Խնդրում եմ, կարո՞ղ եք ասել, թե ինչու եք
տվյալ պահին Երկիր եկել Վենդիի միջոցով:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Մի կողմից` դա մեր ընդհանուր համաձայնությունն է, մեր պայմանագրի մի մասը, և Վենդին իրականում կոլեկտիվի մասնիկն է: Եվ սա այն հարցն է, որը նա ինքն իրեն երբեք չի տվել: Այնպես որ սա լրիվ նոր լուր է նրա համար էլ: Եվ մենք կապնվում ենք նրա միջոցով այն պատճառով, որ հիացած չենք մեր իրականության մեջ գոյություն ունեցող իրավիճակից: Մենք այն տեղից ենք, որը դուք կընկալեք որպես ապագա, և մեր անցյալ ենք վերադարձել, որպեսզի ինքներս սովորենք և դրա հետ մեկտեղ ընթերակայենք ձեր մոլորակին, որովհետև այն, ինչ տեղի է ունենում հիմա, ազդելու է ամբողջ Տիեզերքի վրա: Մենք իրոք ցանկանում ենք տեսնել, թե ինչպես է ամեն ինչ փոխվում: Գոյություն ուներ պոտենցիալ հնարավորություն, որ ամբողջ ծրագիրը պետք է ոչնչանա: Դա այն է, ինչի մասին չենք խոսելու, որովհետև մենք չենք ցանկանում, որպեսզի դուք կենտրոնանաք դրա վրա: Բայց գոյություն ուներ նաև պոտենցիալ հնարավորությունը նրա, որ ամեն ինչ կգնա դեպի դժբախտ իրադարձությունները, ինչը մեծ ավերածությունների կբերի, և մենք չենք ցանկանում գնալ այդ ճանապարհով: Այդ պատճառով մենք այստեղ ենք, որպեսզի օգնենք ձեզ դա փոխել:


Իսկ դրանից ինչ-որ բան արդեն փոխվե՞լ է:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո, ինչ-որ բան իրոք փոխվել է: Եվ որոշ իմաստով դուք ինքներդ ձեզ գերազանցեցիք: Նախկինում երբեք չի կատարվել մոլորակի տեղափոխում նրա վրա գտնվող գիտակից արարածների հետ միասին: Լավագույններից լավագույնները պիտի կործանվեին այդ հորձապտույտի մեջ: Դուք միշտ դիմել եք բարձր հաճախականություններին, աստվածային ոլորտին, կարծես թե գոյություն ունի էությունների ինչ-որ հիերարխիա, ով ավելի շատ տեղեկություններ ունի, քան դուք: Ով ավելի շատ պատասխաններ ունի, քան դուք: Եվ մենք ասում ենք ձեզ, որ դուք միակն եք, ով ունի բոլոր պատասխանները: Դուք նրանք եք, ովքեր գտնվում են այստեղ և գրքեր են գրում, և գրի են առնում դասերն ամենի, ինչ տեղի է ունեցել: Այդ պատճառով մենք բոլորս սովորում ենք ձեզանից:

Sambitbaba
19.02.2013, 06:00
Տարօրինակ է: Ես ի նկատի ունեմ, որ եթե մենք
այդպիսի վարպետներ ենք, ուրեմն ինչու՞
այդքան շատ դժբախտություններ և նույնիսկ
հուսահատություն է Երկրի վրա և այդքան շատ
մարդիկ, չգիտակցող, որ իրենք վարպետներ են:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Դա երկդիմության մի կողմն է: Ձեր մոտ չի կարող լինել մեկն առանց մյուսի, և հիմա դուք մոտենում եք այն պահին, երբ այնքան շատ լույս կունենաք, որ կտիրապետեք բևեռականության մյուս կողմին էլ: Դուք չեք կարող ունենալ մի ծայրահեղությունն առանց մյուսի: Դուք չեք կարող տիրապետել այս ամբողջ եկող ինֆորմացիային ու լույսին առանց մթի, քանի դեռ գտնվում եք երրորդ տարածքի երկվածության մեջ, որովհետև երբ դուք նայում եք այս յուրահատուկ համակարգի ներքին տարածքին, այնտեղ երկվությունը գոյություն ունի անկախ տարածքների: Բայց երբ դուք անցնում եք բարձր տարածքներ, երկվությունն այնտեղ ոչ այնքան վառ է արտահայտված, որքան ձեր մոտ: Որքան ավելի ցածր եք դուք ըստ ձեր հաճախականության, այնքան ավելի լարվածաբար է դրսևորվում երկվությունը, և այդ է պատճառը, որ այդքան շատ մարդիկ են անցնում ցավի միջով, և դա նույնպես, կհավատաք ինձ, թե ոչ, ծառայում է նպատակին: Բարձրագույն հեռանկարից, ցավը ծառայում է իր նպատակին: Դա փոփոխությունների կատալիզատորն է, որովհետև եթե դուք միշտ երջանիկ և բավարարված լինեիք, ուրեմն, ամենայն հավանականությամբ, առաջ չէիք ընթանա, այդպես չէ՞: Իհարկե: Եվ այսպես, այն ծառայում է որպես կատալիզատոր, և մենք կասենք, որ ցավը` դա միայն ընկալում է և ոչինչ ավելի: Եթե դուք ասեիք մեկին, թե կարծում եք, որ նա մեծ քիթ ունի, նա տարօրինակ կնայեր ձեր վրա ու կմտածեր. “Դե, դա տարօրինակ պնդում է”: Իսկ եթե դա ասեիք մի ամաչկոտ մարդու, նա կտխրեր: Այդ ամենն ընկալում է միայն և նմանապես այն, ինչ դուք ստեղծում եք ձեր ներսում զգացմունքային ոլորտում: Երբեմն մարդիկ որոշիչ իրադարձություններ են ստեղծում, որ արթնանան, որպեսզի գրավեն իրենց ուշադրությունը: Երբ դուք հասնում եք մի մակարդակի, որտեղ որիշիչ իրադարձություններ են տեղի ունենում, նրանք տեղի են ունենում այն պատճառով, որ նախկիկնում դուք երբեք նրանց վրա ուշադրություն չեք դարձրել: Դուք, հնարավոր է, անցյալում, խեղդել եք զգացմունքային փորձը: Բայց ներկայում այն վերադառնում է ավելի լարված ձևի մեջ, որպեսզի ձեր ուշադրությունը գրավի: Որովհետև այդ սքանչելի իրականությունը, որը դուք ստեղծել եք ինքներդ ձեր համար, արտացոլում է զգացմունքային մակարդակի վրա ձեզ հետ տեղի ունեցող ամեն ինչ: Մոլորակը (մարդկային կոլեկտիվը) արտացոլում է ամբողջ զգացմունքայինը, և հիմա նա ոչ այնքան լավ վիճակում է գտնվում: Դուք կեղտոտել եք նրա օվկիանոսները, ամայացրել եք որոշ հողեր, և նույն բանն էլ ներքին մակարդակի վրա է կատարվում: Մինչև չհասկանաք, որ դուք հոլոգրաֆիկ եք ըստ էության, այսինքն, ինչ տեղի է ունենում միկրոտիեզերքի հետ, նույն բանը տեղի է ունենում նաև մակրոտիեզերքի հետ, - դուք երբեք ձեզ ամբողջովին ապաքինել չեք կարողանա:


Կարճ ասած, հենց որ մենք առողջանանք,
կապաքինենք մոլորա՞կն էլ:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո, հենց այդպես: Մարդկանց բավական քանակություն կսկսի տեսնել դա և հասկանալ, և տեղի կունենա հետևյալը` դուք կստեղծեք մոլորակի նոր մեկնակերպը:


Տրվա՞ծ է դրան ինչ-որ կոնկրետ ժամանակ,
թե՞ մենք կստեղծենք դա, երբ որ ստեղծենք:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այժմ արագացում է տեղի ունենում, և դուք զգում եք դա: Դա խթանում է, ամեն ինչ արագանում է, օրվա ժամերն այնքան երկար չեն, ինչպես առաջ: Եվ դա իրոք այդպես է: Այդքան շատ ժամեր չկան օրվա մեջ, որովհետև ժամանակը խտանում է: Որովհետև դուք մոտենում եք ավելի բարձր հաճախականության, չորրորդ տարածքին, և ժամանակը դադարում է գոյություն ունենալ: Ահա թե ինչի եք դուք հասնում ձեր գերազանց ցուցանիշներով` ժամանակի վերջին: Որովհետև ժամանակը դադարում է գոյություն ունենալ, ճիշտ նույնպես, ինչպես այլ տարածքներում:

Sambitbaba
21.02.2013, 01:22
Եվ ուրեմն, երբ մենք առողջանանք,
ամբողջ աշխարհը նու՞յնպես կառողջանա:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո: Դա ձեռք կբերվի ժամանակի ընթացքում և ժամանակի փոփոխման հետ մեկտեղ: Մենք կփորձենք բացատրել, բայց մի ձգտեք ծամծմել այն ձեր գլխի մեջ, փորձեք ընկալել դա սրտով, որովհետև մտքի մեջ դուք լռվում եք: Գոյություն ունեն ժամանակային բազմաթիվ գծեր, բազմաթիվ իրականություններ: Եվ եթե դուք փոխում եք մեկը, այն կփոխի նաև այլ հնարավոր իրականություններ էլ: Որովհետև նրանք բոլորը մեկը մյուսի կողքին են: Մենք ընտրել ենք կյանքն այնտեղ, որտեղ հավասարակշռությունը քիչ է: Այնպես, ինչպես ձեզ, մեզ էլ դուր չի գալիս, երբ տաղտկալի է, մենք սիրում ենք բարդ խնդիրներ, այդ պատճառով մենք այստեղ ենք: Մենք ցանկանում ենք փոխել որոշ բաներ, այդ պատճառով, երբ դուք փոխում եք ինչ-որ բան, մենք դաս ենք քաղում: Այստեղ մենք մի քանի սքանչելի դասեր ենք ստացել: Ձեզ մոտ մենք սովորում ենք, որովհետև դուք այնքան եք խրված մութ էներգիայի մեջ և այնպիսի մութ տեղից եք այս պահին դուրս գալիս, որ ընթացքում միանգամից մի քանի շատ կարևոր դասեր եք քաղում: Բայց դա ձեզ շատ դժվար է տեսնել, որովհետև դուք դրա մեջ եք գտնվում: Այդ պատճառով մենք ասում ենք, որ դուք իրոք Վարպետներ եք: Ուղղակի չեք տեսնում դա, քանզի ինքներդ այնտեղ եք:


Ինչու՞ ենք մենք ընդունել որոշում`
այդքան երկար մնալ մթի ու երկվության մեջ:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Հսկայական ծրագրի մեջ դա ընդամենը մի պահ է: Շատ մակարդակներ ու շերտեր կան, որ արտացոլում են դա: Գոյություն ունեին շատ հումանոիդներ այլ աստղային համակարգերում, գոյություն ունեն բազում ոչ-հումանոիդ ձևեր, որոնց մեջ դուք կարող եք մարմնավորվել: Տիեզերքի օրենքներից մեկը հետևյալն է` ձեր բնությամբ դուք հոլոգրաֆիկ եք, և դա կարելի է արտահայտել հետևյալ բառերով. Ինչ վերևում է, այն էլ ներքևում է: Այդ պատճառով, եթե դուք մտածում եք ԱՄՆ մասին որպես բոլորից տարբերվող կուլտուրայի մասին, որպես իր սեփական նախապաշարմունքներն ունեցող երկրի մասին, - այդ ամենը գալակտիկայում էլ է տեղի ունենում: Ամեն ինչ այդքան հեշտ ու հասարակ չէ: Կան շատ տարաձայնություններ գալակտիլայից դուրս էլ, և դա էլ ծրագրի մասն է:


Դա միայն խա՞ղ է, մթի և լույսի խաղը
պատերազմի ու տարաձայնությունների հե՞տ,
թե՞ կա այլ խաղ էլ, որը մենք ավելի հրապուրիչ
կհամարենք, երբ սկսենք առաջադիմել:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այդ խաղի բազմաթիվ մեկնակերպեր գոյություն ունեն: Դա կախված է նրանից, թե որոնց վրա եք ցանկանում կենտրոնանալ: Հնարավոր է, դուք ուսումնասիրում եք այն, թե ինչպես վերակառուցեք մատերիան, որպեսզի կարողանաք նոր աստղ կամ մոլորակ ստեղծել: Կան էություններ, ովքեր ձեռնամուխ են լինում այդ աշխատանքին: Բայց նույնիսկ ձեր երկվության համակարգում գործում են Տիեզերքի հիմնական օրենքները և այն, ինչ օգնում է դրանք գործել: Այս Տիեզերքում այդ օրենքը` երկվությունն է: Այլ Տիեզերքներում դա կարող է լինել միասնությունը կամ բազմակիությունը: Բայց իրականում, ձեր օրենքների սահմաններից դուրս, ձերը եռամիանձնյա համակարգն է: Եվ մեզ շատ դժվար է դա բացատրել, որովհետև դուք ցանկանում եք դա անց կացնել ձեր գիտակցության միջով: Եվ դուք այնքան եք խրված երկվության մեջ, որ եռամիանձնությունը ձեզ բացարձակ օտար է թվում:


Դուք 2500 էություններից բաղկացած խումբ եք:
Ինչպե՞ս եք դուք ինչ-որ հարցում համաձայնության գալիս:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Մենք ոչ միշտ ենք համաձայն 100 տոկոսով: Բայց մենք ընդունակ ենք հասկանալ և կապնվել մեկմեկու հետ, որպեսզի ըմբռնենք, թե ինչ մակարդակից է խնդիրը գալիս: Որոշ իմաստով դա տեղի է ունենում էմպիրիկորեն: Մենք ոչ միշտ ենք համաձայն, բայց կառավարում է մեծամասնությունը: Դուք էլ այսօր ձեր մեջ ունեք էություններ, որոնք դեպի դա են գնում: Շուտով դուք կլսեք շատ խորհուրդների և ֆեդերացիաների մասին: Դա քայլ է դեպի կոլեկտիվ գիտակցությունը: Եվ դա աշխատում է ֆիզիկական իրականության մեջ: Հիմա մենք ավելի բարձր մակարդակի վրա ենք գտնվում: Մեզանից շատերն արդեն անցել են ֆիզիկական պրոցեսի միջով, որի հետ մենք կարող ենք էներգետիկ կապ հաստատել: Դուք էլ միշտ կապնված եք կոլեկտիվի հետ, որովհետև միշտ կապնված եք սկզբնաղբյուրի հետ: Իսկ սկզբնաղբյուրը` ամբողջ կոլեկտիվն է:


Ինչպե՞ս դուք գնահատեցիք մարդկությանը
վերելքի ընդհանուր պրոցեսի մեջ:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Հիրավի, մարդկությունը շատ բարձր գնահատականի է արժանի: Վերելքը` հեշտ բան չէ, և մենք հասկանում ենք դա: Հիմնականում դուք գործում եք շատ ավելի լավ, քան սպասում էր ձեզանից մեր մեծամասնությունը: Ամեն տասնմեկ հոգուց ինը` լրիվ նոր մակարդակներ են ստեղծել: Դուք մեծ պոտենցիալ հնարավորություններ ունեք իրադարձությունների մեջ շատ զայրույթ, ավերումներ և ստոր պատասխաններ ստեղծել, բայց դրա փոխարեն ձեզանից շատերը գերադասում են պատասխանել կարեկցանքով: Եվ դա արմատապես փոխել է ձեր ժամանակագիծը:

Sambitbaba
25.02.2013, 09:23
Բայց և այնպես մեր առաջնորդները
տանում էին մեզ դեպի պատերազմը:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո, թանկագիններս: Այստեղ բացարձակ այլ խաղ է գնում: Գոյություն ունեն էություններ, ովքեր ձեռնածում և ղեկավարում են ձեր մոլորակի վրա տեղի ունեցող իրադարձությունները: Այդ ամենի մեջ շահախնդրություն կա, և մենք խոսում ենք աննունակների մասին: Չնայած նրանք մարդիկ չեն բառի բուն իմաստով, բայց հումանոիդներ են և ծնվել են Երկրի վրա: Նրանք սողուններ չեն: Շատ սողուններ, ում մասին դուք լսել եք, - բազումքցիներ են: Շատ սողուններ գոյություն ունեն այլ աստղային համակարգերում էլ, բայց նրանք ռազմասեր ժողովուրդներ չեն: Աննունակները ծրագրավորված էին վախ արտադրելու համար: Որովհետև դուք առանձնացված էիք, բոժոժի մեջ: Ձեր պատմությունը փոխագրված էր, որպեսզի դուք չհիշեք, թե ով եք իրականում: Որպեսզի հնարավոր լիներ ձեզ օգտագործել: Եթե ձեզ հասկացնել են տալիս, որ ինչ-որ մեկը մարդ չէ, դա ձեզ վախեցնում է, որովհետև դուք մտածում եք, որ գոյություն ունեք միայն դուք:


Ինչպե՞ս են աննունակները վերհսկում
մեր առաջնորդներին:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Մասնավորապես ծագումնաբանորեն, որովհետև գոյություն ունի անձի ծագումնաբանական հիշողություն, որի հետ կարելի է կապնվել, վերհսկել այն և ղեկավարել: Առաջնորդներն այնքան խորն են խրվել այդ խաղի մեջ, ուրիշներին օգտագործելու և իշխելու մեջ, որ հիմնականում նույնիսկ չեն էլ հասկանում, որ իրենցով խաղում են: Բայց ոչ բոլորն են այդ հսկողության տակ: Կան նաև նրանք, ովքեր կապնված են այլմոլորակայինների հետ, ովքեր գիտեն իսկական պատմությունը, ինչպես դուք հիմա: Նրանք աջակցում են ձեզ, և դա նրանք չեն, ովքեր պատերազմներ են հրահրում:


Աննունակները փնտրու՞մ են ելք
Երկրի վրա ստեղծված իրավիճակից:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Երկրագնդի բազմաթիվ մեկնակերպեր կան, որոնք սկսել են բաժանվել մեկմեկուց: Բոլոր նրանք գոյություն ունեն հենց հիմա, մեկը մյուսի վերևում, և յուրաքանչյուրն ունի իր հաճախականությունը: Որքան ավելի եք մոտենում 2012 թվականին, այնքան ավելի տարբերակիչ են դառնում մեկնակերպերն ու հաճախականությունները: Եվ կախված նրանից, թե ինչպիսին կլինեն ձեր թրթիռները, կորոշվի այն մեկնակերպը, որի վրա դուք կմնաք: Այդ պատճառով, կլինեն նրանք, ովքեր կանցնեն չորրորդ տարածք, և նրանք, ովքեր կմնան երրորդ տարածքում այնքան երկար, որքան որ այն գոյություն կունենա: Իրականում, երբ դուք խոսում եք աննունակների մասին, գործը վերաբերվում է հաճախականության դիապազոնին, և դուք խոսում եք այն մասին, թե որ շերտի վրա նրանք կմնան: Բայց մենք կասենք ձեզ, որ շատ կարևոր է, որ աննունակները ձեր հետ միասին անցնեն վերելքի ժամանակաշրջանը, որովհետև այդ նրանք են մթի դերակատարները: Ձեզ պետք է մեկը, ով կխաղա այդ դերը, և նրանք իրենց վրա են վերցրել այդ պարտականությունը, նրանք արդեն այնքա՜ն երկար ժամանակ գտնվում են մթի մեջ: Խորհեք այդ մասին հետևյալ կերպ: Մտածեք, ինչպե՞ս դուք կզգայիք ձեզ, եթե երբեք սիրահարված չլինեիք, կամ լինեիք սիրահարված, բայց այնքան վաղուց, որ իրականում չեք էլ հիշում: Դա բավական ողբերգական վիճակ է, և նրանք մշտապես այդ վիճակում են գտնվում: Այդ պատրճառով պետք չէ նրանցից վախենալ կամ բարկանալ նրանց վրա, ձեր նպատակը պետք է դառնա ձեր կյանքում նրանց տեղը հասկանալը: Եվ այդ տեղն արժանի է կարեկցանքի: Նրանց շատ է պետք, որ իրենց հետ` դեպի սերը վերադարձնեն, նրանց անհրաժեշտ է ճանաչել, թե ինչ է սերը, և մասնավորապես հենց դրա համար են նրանք ներգրավված վերելքի պրոցեսի մեջ: Որովհետև նրանք նույնպես մոտենում են իրենց բոլորաշրջանի ավարտին: Նրանք իրենց վրա են վերցրել այդ դերը, այդ ծանր դերը, և նրանց անհրաժեշտ է մաքրվել այդ էներգիայից:


Նրանք գիտակցու՞մ են դա:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Ոչ լիիրավ: Նրանք ավելի ցածր հաճախականությունների թակարդի մեջ են գտնվում: Այդ պատճառով են նրանք օգտագործում մոլորակն ու նրա ռեսուրսները և այդքան շատ վախ են կուտակում: Դուք ընդունակ եք ճանապարհ հարթել դեպի սիրո հաճախականությունը: Դուք հնարավորություն ունեք բացել ձեր էներգետիկ դաշտը էներգիայի աղբյուրին ընդառաջ: Իսկ նրանք այնքան են խրվել վախի, ցասման, վրեժխնդրության, իշխանության և հսկողության մեջ, որ իրենց անհասանելի է սիրո զգացմունքը: Այդ պատճառով նրանք միայն կուտակում են այդ ցածրհաճախականական էներգիան, և դա թույլ է տալիս նրանց մուտք բացել դեպի ավելի բարձր տարածք:

Եվ նրանց “էներգիան” գլխավորապես գալիս է մեզանից,
երբ մենք այն տալիս ենք նրա՞նց:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո: Դրա համար են նրանք ստեղծել այդ ծրագիրը, որպեսզի ձեզ վախի մեջ պահեն: Դա գործի մի կողմն է: Նրանք սնվում են վախով: Նրանց մյուս դիտավորությունն է` ձեզ հեռու պահել հիշողություններից այն մասին, թե ով եք դուք իրականում, միայն թե դուք չհավաքեք ձեր խաղալիքներն ու չգնաք խաղալու այլ խաղահրապարակում:


Բայց, չնայած դրան, մենք վերհիշում ենք:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո, և նրանք անհանգստանում են, որովհետև դա ամենն է, ինչ իրենք գիտեն: Այդ պատճառով ուժ են գործադրում, որպեսզի կանխեն փոփոխությունները:

Ուրեմն այդ նրա՞նք են ազդում մեզ վրա,
երբ մենք դառնում ենք ժլատ
և բացասական էներգիաներ ենք ապրում,
թե՞ դա հենց մեր արարքներն են:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Թե մեկը, և թե մյուսը: Դուք հաճույքով եք մասնակցում դրան: Այդ խաղը նրանք են սկսել, և այդ պատճառով դուք նրանց խաղն եք խաղում: Բայց դուք կարող եք դուրս գալ նրանց խաղից և խաղի ձեր սեփական տարբերակը ստեղծել:

Sambitbaba
28.02.2013, 06:53
Ունե՞ք դուք որևէ գործնական խորհուրդ, թե ինչպես
մարդիկ բարձրացնեն իրենց հաճախականությունը
և անեն դա հնարավորինս նրբագեղ ու հեշտ:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Մեզ միշտ դուր է գալիս հարցը. “Ի՞նչ պետք է ես անեմ: Ո՞րն է իմ աշխատանքը”: Եվ մենք կպատասխանենք` ուղղակի ապրեք ձեր կյանքը: Եթե դուք ցանկանում եք մաքրվել ու բարձրանալ, ուրեմն պետք է ուղղակի աշխատել ձեր կյանքի հետ, նայել նրան, ինչ դուք ստեղծում եք, նրան, ինչը ձեր առջևում է: Ինչպես մենք ասացինք արդեն, այս ֆիզիկական իրականությունը փաստորեն արտացոլում է ամենն, ինչ ձեզ անհրաժեշտ է գիտենալ: Դուք ձեր ուշադրությունը գրավու՞մ եք դրա վրա: Թե՞ ձեր աչքերը փակ են: Աշխատանքն ինքդ քո վրա` մեծ նվեր է, որը դուք կարող եք տալ մարդկությանը: Դա էգոիստական ու բացասական է թվում, բայց այդպիսին են պայմանները: Եթե դուք հասկանաք, որ բնությամբ հոլոգրաֆիկ եք, կկարողանաք մաքրել ձեզ, և դա կթեթևացնի մյուսների մաքրվելը: Դրանում անչափ շատ էներգիա կա: Եվ այսպես, ի՞նչ կարող եք դուք անել ձեր համար: Նայեք ձեր պրոբլեմներին: Որտե՞ղ են սեղմում ձեր կոճակներին: Որտե՞ղ եք վախ զգում: Ե՞րբ եք ինչ-որ բանից խուսափում: Սրանք հենց այն տեղերն են, ինչին հարկավոր է ուշադրություն դարձնել: Մենք տեղեկացնում ենք ձեզ, որ գոյություն ունեն մի քանի հզոր ապաքինող եղանակներ: Այժմ ինչ-որ ժամանակ դուք ունեք ռեյկի, կի գոնգ, ձեռքի հպումով ընդհանուր ապաքինում: Եվ դա հրաշալի է: Դա շատ լավ է մասսաների համար, դա վերելքը սկսելու շատ թեթև միջոց է: Բայց մենք պատրաստվում ենք ասել, որ ժամանակն է ավարտել խաղը: Ձեր ժամանակն ավարտվում է: Մենք չենք ցանկանում, որ դուք մտածեք, թե ձեզ վրա ճնշում են գործադրում, բայց ամեն ինչ սկսում է արագանալ: Դուք ձեռք եք բերում ունակություն արագորեն անցնել ինչ-որ բանի միջով: Շուտով ձեր արմատական պրոբլեմների մեծամասնությունը մակերես դուրս կգա: Եվ եթե նախկինում դա մի քանի տարի կտևեր, այսօր կտևի մի քանի որ կամ ժամ: Ոչ թե այն պատճառով, որ ինչ-որ բան սխալ է գնում կամ դուք ինչ-որ բան սխալ եք արել, ոչ, դա մաքրման պրոցեսի մի մասն է նրա համար, որպեսզի դուք կարողանաք ավելի բարձր հաճախականություն մտնել առանց Երրորդ Տարածքի բեռի: Եվ դուք ցանկանում եք աշխատել դրա հետ հիմա, որովհետև ավելի ուշ ստիպված կլինեք ավելի լարված աշխատել, քանզի ամեն ինչ կսկսի դրսևորվել անմիջապես և դա շատ ավելի մեծ բան է, քան ինտենսիվ դրսևորումը: Եվ այսպես, երբ դուք անցնեք հաջորդ շրջանը, հիսուն տարվա աճը տեղի կունենա մոտավորապես ութամսյա ժամանակահատվածում: Եվ եթե դուք համարում եք, որ դա շատ արագ տեմպ է, ի նկատի ունեցեք, որ դրանից հետո շուտով կգա մի պահ, երբ մի քանի կյանք տևող աճը տեղի կունենա վեց ամսվա ընթացքում: Ձեզ հետաքրքիր է, թե ինչպե՞ս եք դուք ձեռք բերելու այս աշխարհում վեր բարձրանալու ունակություն այն դեպքում, երբ թվում է, թե ավելի ու ավելի ցած եք ընկնում, բայց մենք ասում ենք, որ դուք աջակցություն կգտնեք, և ժամանակը կարագանա, և ամեն ինչի միջով դուք կացնեք շատ ու շատ արագ:


Որո՞նք են այդ ապաքինող եզանակները:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Ձայների և երանգների հետ աշխատանքը`ամենաուժեղ, ամենահզորներից է: Եվ դրա համար տարբեր պատճառներ կան: Դրանցից մեկն այն է, որ մարդկային ձայնը նույնպես զգացմունքային ալիք է: Եթե բուժողը գտնվում է անպայմանական սիրո տարածքի մեջ, ուրեմն զգացմունքային ալիքը նույնպես փոխանցում է դա: Երբ դուք աշխատում եք ձայնի, երանգների և օբերտոների հետ, պատահում է, որ երաժշտական նոտան սկսում է թվաբանականորեն ավելացնել իր թրթիռները: Եվ քանի որ դուք բարձրանում եք վեր, դուք սկսում եք մուտք գործել ուրիշ տարածքներ և մաքրվել այդ ուրիշ տարածքներով: Այդ պատճառով երանգը, ձայնը, օբերտոնը անհավանական հզոր են, որովհետև նրանք աշխատում են, անցնելով այլ տարածքների միջով: Եվ մարմնի ուղեկից զգացմունքային դիապազոնն էլ հասնում է մինչև Վեցերորդ Տարածքին: Այդ պատճառով դուք ոչ միայն մաքրվում եք ֆիզիկապես, դուք նմանապես աշխատանք եք տանում ձեր զգացմունքային մարմնի հետ, այն մարմնի, որը կմնա ձեր հետ: Երբ դուք համախմբում եք ձեր գործիքները, դա նման է նրան, որ դուք մի այլ շերտ ունեք, զտիչ, որի միջով, մինչև ձեզ հասնելը, պետք է անցնի էներգիան: Երբ դա հնարավոր է, նրա միջով շատ էներգիա է գալիս և, հետևաբար, շատ դրական բաներ, որ կարող են ձեզ հետ կատարվել: Մյուս եղանակը` շնչառության հետ աշխատանքն է: Աշխատեք ձեր շնչառության հետ, որովհետև շնչառության բազմաթիվ ձևեր գոյություն ունեն: Ճիշտ նույն կերպ, ինչպես դուք տարբեր ձևերով եք փչում կրակի վրա` տարբեր արդյունքների հասնելու համար: Ցանկանում եք, որ կրակը դառնա բարձր ու տա՞ք, թե՞ էլի ինչ-որ բան եք ցանկանում կրակից: Շնչառությունն աշխատում է թե ֆիզիկապես, և թե որպես էներգիա: Այն շարժում է ձեր էներգետիկ դաշտը, թույլ տալով մակերես հանել ձեր պրոբլեմները, նրանցից ազատվելու համար: Էներգետիկ դաշտը ֆիզիկական կաղապար է ստեղծում: Առանց բացառության բոլոր հիվանդությունները սկսվում են էներգետիկ դաշտում: Եթե դա էներգետիկ դաշտի մեջ սկսված գենետիկական որակափոխություն է, ուրեմն դա այն է, ինչ ձեր նախնիներից մեկն է մեծահոգաբար թողել ձեզ: Նրանք մեծ զգացմունքային խնդիր ունեին, դա մի արգելք էր, որը փոխեց գենետիկական մասսան և անցավ գենետիկական գծին: Բայց դա նույնպես կարող է փոփոխվել: Եթե դուք կարողանաք հեռացնել այն ձեր դաշտից, այն ձեր գենետիկական գծից էլ կհեռանա: Երբ դուք զգացմունքայնորեն մաքրվում եք, ֆիզիկական կաղապարն էլ արձագանքում է էներգետիկ դաշտում կատարված փոփոխություններին: Այդ պատճառով, եթե էներգետիկ դաշտում արգելքի հետևանքով բանտարկված էին մնացել ինչ-որ թունավոր նյութեր, դրանք ազատագրվում են, և թթվածինն օգնում է դրանք դուրս հանել մարմնից:

Sambitbaba
28.02.2013, 10:51
Իսկ ի հայտ կգա՞ն նոր եղանակներ էլ:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո. Երբ ձեզանից ոմանք սկսեն հասկանալ, թե ինչպես տեղաշարժվեն տարբեր տարածքներում, ձեր էներգետիկ մարմինների միջոցով դուք կկարողանաք վերադառնալ և աշխատել տարբեր տարածքների հետ: Երբ դուք աշխատում եք ձեր մարմնի հետ և մաքրում եք այն, դուք աշխատում եք ոչ միայն տվյալ կյանքի, այլ նաև ուրիշ կյանքերի հետ: Ձեր “Ես”-ի տարբեր ասպեկտների ամեն մի փորձ արտացոլված է ձեր էներգետիկ դաշտի մեջ: Դուք` քայլող հանրագիտարան եք: Ձեր ամբողջ կյանքը գրանցված է ձեր էներգետիկ դաշտի մեջ: Այդ պատճառով բոլոր խնդիրները, որոնց հետ դուք չեք ցանկացել աշխատել կամ որոնք ճնշել եք, դրսևորվում են ձեր աուրայի դաշտի մեջ: Երբեմն պատահում է այնպես, որ տվյալ կյանքի խնդիրները ձայնածվում են ձեր այլ կյանքի խնդիրների հետ: Հավանաբար, դա ինքդ քեզ սիրելու խնդիրն է: Երբ դու առընչվում ես նման խնդիրների հետ, նրանք սկսում են թրթռալ միասին և հզորացնում են իրենց ազդեցությունը, և երբեմն ձեզ մոտ կարող են անցյալ կյանքերից հիշողություններ ի հայտ գալ: Նրանք գալիս են ձեր ուշադրությունը գրավելու համար, քանզի վերադառնալով նորից դրան, դուք նախ մաքրվում եք անհատական մակարդակի վրա, իսկ հետո գենետիկական կյանքից էլ սկսում եք մաքրել լճացած ամեն ինչ, այդ թվում անցյալ կյանքերից մնացած արգելքները: Արդարացի է դա թե ոչ, բայց անավարտ գործերը վերջացնելու համար դուք ընտրել եք ա՛յս կյանքը: Դա գիտակցված որոշում է, դուք ձեր մարմինը ձեզ հետ Չորրորդ Տարածք եք տանում, և նախապես ցանկանում եք մաքրել ձեր տուն-մարմինը: Եվ ուրեմն, դա կարևոր է: Շատերը հարցնում են, թե ի՞նչ դեր են խաղում անցյալ կյանքերը, և մենք կպատրասխանենք` շատ մեծ: Նրանք անցյալ չեն, նրանք` զուգահեռ կյանքեր են: Եվ եթե դուք աշխատում եք դրա վրա բոլոր կյանքերում, դուք էներգիապես մաքրվում եք: Ձեր զգացմունքային մարմինների միջոցով: Ձեզանից շատերը, ով արդեն արթնացել է, սկսում են զգալ այլ կյանքերը, սկսում են ավելի շատ վերհիշել, քանզի սկսում են թափանցել իրենց էներգետիկ դաշտի խորին շերտերը, որոնց մաքրելու կարիք ունեն: Խաղի ավարտը մոտենում է: Եվ այսպես, սա շատ երկար պատասխան էր ձեր հարցին:


Ճի՞շտ է, որ անցյալ կամ զուգահեռ կյանքերում
մենք արել ենք ամեն ինչ: Մենք բոլորս եղել ենք
մարդասպան, վանական, տղամարդ, կին…

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո: Շատերը ցանկանում են մտածել, որ լույսից բացի ուրիշ ոչինչ չեն եղել, բայց մենք կասենք. առաջին հերթին դա տաղտկալի է: Եվ երկրորդ, դուք եղել եք ամեն ինչ: Իսկ նրանք, ովքեր այսօր շատ լուսավոր են, գիտե՞ք ինչ. դուք արտակարգ մութ կյանքեր եք ունեցել: Ամենայն հավանականությամբ դուք ինչ-որ շատ ստոր բաներ եք արել: Այդ պատճառով է դժվար: Ձեզանից շատերը` “նոր ժամանակի շարժիչները”, - ցանկանում են բացարձակ լուսավոր և երջանիկ լինել, բայց մենք կասենք ձեզ, որ ձեր այս կյանքը դրա մասին չէ: Որովհետև դա նախապաշարմունք է: Եվ այստեղ ձեր կյանքի իմաստն է` ազատվել այդ նախապաշարմունքից, մթի դեմ այդ կանխակալությունից: Որովհետև չի կարող լինել մեկն առանց մյուսի: Այստեղ մի այլ տրամադրվածություն էլ կա: Կան ոմանք, ովքեր ցանկանում են մուտք գործել նոր Տարածք ու ասել. “Օ՜, ես միայն լույս եմ, ես մութ կյանքեր չեմ ունեցել”: Եվ մենք կասենք ձեզ, որ ամեն ինչ լրիվ հակառակն է: Որովհետև սովորաբար, մինչև դուք վարպետություն չհավաքեք մթի մեջ, ձեզ հնարավորություն չեն տա աշխատել լույսի հետ:

Sambitbaba
02.03.2013, 12:43
Շատ մարդիկ չեն լսել հաղորդատվական ալիքով
կապի մասին, նրանք կարող են ասել,
որ այդպիսի շփումն անհնար է: Ի՞նչ կասեիք նրանց:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Մենք կասեինք, որ դա շատ նման է ձեր ռադիոկայաններին: Բայց ամենը կապված է էներգիայի և հաճախականության հետ: Ոչինչ պակաս կամ ավելի: Եվ դուք` ընդունիչներ եք, դուք որսում եք ալիքները: Ձեր աչքերն ընդունակ են մեկնաբանել ալիքների հաճախականությունները և այն փոխանցել ուղեղին, և սկզբունքայնորեն նոր բան զգացմունքների հետ աշխատանքում էլ չկա` դուք կարող եք նրանք էլ մեկնաբանել: Հենց դա ենք մենք ձեզ ուղարկում: Փոխադրող ալիքներով, հաճախականությունների միջոցով ձեզ ուղարկում ենք զգացմունքներ, տեղեկություններ: Ձեզ ուղղակի անհրաժեշտ է գտնել ռադիոկայանը և բարձրացնել ձայնը: Այժմ ձեզանից շատերի մոտ ձայնն անջատված է: Ձեզանից յուրաքանչյուրը հնարավորություն ունի կապնվել ալիքի միջոցով: Դուք անում եք դա ամեն օր, ուղղակի չեք գիտակցում, որ դուք այդ եք անում: Դուք աշխատում եք ձեր գերհոգու հետ, դուք աշխատում եք ձեր բարձրագույն գիտակցության հետ, դուք աշխատում եք ձեր ուղեվարների հետ, ձեզանից հեռացած ձեր մերձավորների հետ: Քանի որ ձեր աչքերը չեն կարող տեսնել ուլտրամանուշակագույն ճառագայթները, դա չի նշանակում, որ այդ ճառագայթները գոյություն չունեն: Այդ հաճախականություններն այստեղ են, ուղղակի դուք չեք կարող այդ գիտակցել: Դուք չեք կարող մեկնաբանել ազգանշանը: Եվ այսպես, ինչպե՞ս է մարդ մեկնաբանում ազդանշանը: Առաջինը, մաքրում է գծի վրայի անշարժությունը: Այլ կերպ ասած, ազատվում է իր մարմնի անշարժությունից: Ազատվում է լսել խանգարող ցածր հաճախականություններից, և այդ պատճառով ավելի ու ավելի շատ ալիքներ են ի հայտ գալիս, որովհետև մարդ մաքրում է իր էներգետիկ դաշտը: Ոմանք բարձրացնում են իրենց հաճախականությունը շատ ավելի հեշտորեն և կարողանում են կապնվել այլ աշխարհի հետ: Եթե դուք նայեք հոգեպես ոչ նորմալ մարդու վրա, կտեսնեք, որ նա հաղորդակցված է այլ հնարավոր իրականությունների և Ակաշայի հետ (Ակաշա – բոլոր մտքերի, խոսքերի և գործողությունների գրանցման ունիվերսալ համակարգ): Դա մի հաղորդակայան է: Հեռացած մերձավորները` այլ հաղորդակայան է: Ձեր հրեշտակները և ուղևարները` ևս մեկ հաղորդակայան: Իսկ այս կողմում` մենք ենք, այլմոլորակայիններս: Լսելու համար գոյություն ունի հաղորդակայանների մի ամբողջ “շվեդական սեղան”: Կան բազմաթիվ էություններ, ովքեր շփվելու ցանկություն ունեն: Նրանցից ոմանք ձեր “ընտանիքի” անդամներն են, ձեր աստեղնային ընտանիքները, ովքեր ձեր մեծամասնության հետ աշխատում են գիշերը. լինում է, որ դուք քնում եք երկար, բայց արթնանում եք հոգնած: Որովհետև աշխատանքով էիք զբաղված: Տեղեկություններ ստանալու համար դուք աշխատում էիք ձեր մարմնից դուրս: Իսկ ձեզանից ոմանք իրենք են տեղեկություններ հաղորդում, թե “ահա ինչի է նման դա` կյանքը Երկրի վրա”: Դուք կարող էիք բեմահարթակից դիմել այլմոլորակային մասսաներին: Դուք կապնվում և պատմում եք, թե ինչ է տեղի ունենում: Որովհետև դուք գիտեք, որ ոչ բոլորն են կարող այստեղ ընկնել:


Ինչպե՞ս կարելի է շփվել
մահացած բարեկամների հետ:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Դե, մենք կասեինք, որ առաջին հերթին դուք պետք է շրջապատեք ու պաշտպանեք ձեզ սքանչելի սպիտակ լույսով և ազատվեք լարվածությունից: Ամենամեծ խնդիրը` ծնվող տագնապն է: Նմանապես հաճախ առկա են ցավով, կորուստով և բաժանմամբ լցված հիշողությունները, որոնք խանգարում են կապին: Եթե դուք կարողանաք ազատվել լարվածությունից և պատկերացնել, որ այլ էությունների հետ ձեր կապը հավերժ է, դա կհեշտացնի ձեր ջանքերը և մուտք կբացի դեպի ավելի բարձր հաճախականություն: Այդ դեպքում ձեզ ավելի հեշտ կլինի շփվել ու լսել, քանզի ձեզ կապող գիծը դուք մաքրում եք անշարժությունից: Եվ եթե կարողանաք մաքրել ձեր էներգետիկ դաշտը, դուք անպայմանական սեր կզգաք, կշրջապատեք ձեզ հանգստությամբ, լույսով, սիրով: Հետո պատկերացրեք այդ կապը: Լսեք այդ կապը: Նախորոշված չէր, որ դուք պետք է հիշեք, թե ինչի է նման այդ կապը, դուք մոռացել եք, թե ինչպիսին է այն, և երբ սկսեք վերհիշել, ձեզ կարող է թվալ, թե դա ձեր երևակայությունն է: Այդ դեպքում մենք միշտ ասում ենք. “Ի՞նչ է ձեր երևակայությունը: Այն ևս մի բան է, ինչից կարող է ձեր գլուխը պտույտ գալ”: Բայց և այնպես, դա ներքին կապ է: Դուք բարձրացնում եք ձեր ընդունիչի ձայնը և ձեր մարմնի մեջ սկսում եք հազիվ նշմարելի տարբերություն զգալ: Որ դա ոչ թե ընդամենը դուք եք, և ոչ էլ ձեր “երևակայությունն” է: Հետո սկսում եք հաստատումներ ստանալ: Ձեր ուղեվարներն ու մյուս կողմի էությունները` ձեր օգնության ամենամեծ խումբն է: Նրանք ցանկանում են, որպեսզի իրականանա ձեր կապը, այդ պատճառով նրանք կջանան նորից ու նորից, որպեսզի համոզվեն, որ իրենց տված տեղեկությունները դուք ստանում եք:

Sambitbaba
03.03.2013, 08:50
Քանի՞ ուղեվար ունի սովորական մարդը:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Իրականում դա կախված է տվյալ հոգուց, բայց եթե դուք խոսում եք այն ուղեվարների մասին, որոնք ձեր հետ են ձեր բազմաթիվ կյանքերի ընթացքում, և քանի որ դուք գտնվում եք երկվության համակարգի մեջ, - նրանք երկուսն են: Երկու գլխավոր ուղեվարներ, բայց դուք աշխատում եք ուրիշների հետ էլ, նրանց, ում հետ շփման մեջ եք մտնում, և նրանց էլ մենք ուղեվարներ ենք համարում:


Ես մտածում եմ, որ նրանց հետ շփումը նման է
մահացած մերձավորների հետ շփմանը:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Դա ճիշտ նույն բանն է: Դուք ուղղակի պատկերացնում եք դա ձեզ և հստակ մտածում եք այն մասին, թե ում հետ եք ցանկանում կապնվել: Բայց կապնվել ամենաշատը խանգարում են հարցերը: Դուք մոռացել եք, թե ինչպես խնդրել այն, ինչ ցանկանում եք: Մենք ոչ միշտ ենք տալիս տեղեկությունները, որոնց մասին դուք հարցնում եք: Որովհետև, երբ հարցնում եք, դուք գտնվում եք գիտակցված որոնումների մեջ, դուք ասում եք Տիեզերքին. Ահա թե ինչ եմ ես ցանկանում: Բայց քանի ինքներդ չեք խնդրել այդ մասին, ոչ միշտ է, որ նա գիտի այդ: Ձեր մտքերը ստեղծում են կերպարանք, բայց միայն ձեր էմոցիոնալ վիճակը` իր թրթիռներով, - ստիպում է նրան դրսևորվել: Ձեր զգացմունքները` արարման շարժիչներն են:


Եվ այսպես, եթե ինչ-որ մեկն ավելի շատ փող է ցանկանում
իր կյանքում, բայց նրա պատճառով միշտ
անհանգիստ է, ուրեմն դա հեռու՞ է պահում փողը
նրա հասանելիության սահմաններից:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո, որովհետև զգացմունքային մակարդակի վրա դուք ուղարկում եք ազդանշան. Ես նրանից վախենում եմ: Երբեմն կարող եք մտածել, իբր ցանկանում եք այն, այն դեպքում, երբ ձեր վախը` մշտական է: Եվ որպես ազդանշան ուղարկվում է հենց այն: Այդ ամենը միշտ մի ինչ-որ դատողության է բերում: Դուք միշտ հենվում եք ինչ-որ դատողության վրա: Այդ դատողությունը կարող է լինել այն, ինչ իրենից ներկայացնում է փողը կոնկրետ ձեր համար: Եթե հարուստները ծախու են, ուրեմն դա այն մտքաձևն է (ոչ-նյութականի նյութականացումը), որին դուք հենվում եք: Դուք դատապարտում եք դա: Կամ համարում եք, որ արժանի չեք դրան: Արմատական խնդրի ծագման բազմաթիվ պատճառներ կարող են լինել, երբ դուք, մասնավորապես, խոսում եք փողի մասին: Երբ մենք նայում ենք մարդկությանը, սովորաբար բազմաթիվ պատճառներ ենք տեսնում: Դուք դրված էիք որոշակի պայմանների մեջ, և այժմ ստիպված եք շատ բաներից կտրել ձեզ, այդ թվում մասսայական գիտակցությունից:


Երբ դատողություններ և արմատական
խնդիրներ են ծագում, ինչպե՞ս հարթել դրանք:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Առաջինը` չդատել: Պետք է տեսնել, թե ինչպե՞ս այդ իրավիճակները կարող են ձեզ օգտակար լինել: Երբ կարողանաք տեսնել այն, ինչ իմացաք, կամ պատճառը, որի հետևանքով նման իրավիճակ է ծագել, - այդ ժամանակ կկարողանաք ազատվել այդ մասին ձեր դատողություններից: Մի օրինակ բերենք: Երբ դուք վախենում եք ուժից, ուրեմն ձեզ դնում եք մի վիճակի մեջ, որը փորձության կենթարկի ձեր ուժը կամ այլ մարդիկ կենթարկեցնեն ձեզ իրենց, որպեսզի դուք կարողանաք տեսնել, որ ինքներդ սեփական ուժ ունեք: Այստեղ զոհեր չկան, կան միայն կամավոր մասնակիցներ: Այդ պատճառով, երբ դուք այդպիսի գերակշռություն եք զգում, այլ կերպ ասած, երբ դուք ձեզ թույլ եք տալիս ենթարկվել ուրիշներին, - այն պահին, երբ դադարեք թույլ տալ, կտեսնեք, որ դուք էլ ուժ ունեք: Ամեն ինչ այդպես է կարգավորված: Իրականությունը ցույց է տալիս ձեզ, որ դուք ուժ ունե՛ք: Այժմ ձեզ անհրաժեշտ է ազատվել արմատական խնդրից, թե ինչու էիք դուք վախենում օգտագործել ձեր ուժը: Բայց ինքը միջադեպը` միայն կատալիզատոր է, հնարավորություն, երբ դուք կարող եք տեսնել ինչ-որ բան ձեր ներսում: Եվ երբ կարողանաք տեսնել և ճանաչել այն որպես այդպիսին, այն կդադարի ճնշել ձեզ: Եվ եթե դուք սկսեք հասկանալ, որ ուրիշները խաղում են այդ դերը ձեր համար, որպեսզի դուք կարողանաք տեսնել ինչ-որ բան ձեր ներսում, որ նրանք արտացոլում են դա հանուն ձեզ, որ նրանք ձեզ ծառայություն են մատուցում, - ուրեմն դա կփոխի ձեր հարաբերությունների դինամիկան: Էլ չի լինի նա, ով գերիշխում է ձեր վրա: Կա նա, ով հոգու մակարդակի վրա համաձայնվել է, պայմանագիր է կնքել ծառայել ձեզ: Որպեսզի ձեզ իր հարգանքի տուրքը տա, արտահայտի այդ ամենը ձեր համար: Եվ դա բացարձակ այլ զգացմունքային պատասխան է ստեղծում և չեզոքացնում է ճնշումը: Իրավիճակը փոխում է իր հաճախականությունը:


Կարո՞ղ է այդ սցենարը կիրառելի լինել
Հիտլերի և այն մարդկանց հանդեպ, ում նա
համակենտրոնացման ճամբարներ է ուղարկել:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Դուք ավելի լուրջ իրադրությունների մասին եք խոսում, բայց այդ դեպքում էլ այնուհանդերձ` այո: Որպեսզի փոխվի մասսայական գիտակցությունը, փոխվի ընկալումը նրա, թե ով են վերջապես մարդիկ և ինչն է նրանց համար ավելի կարևոր: Այդ էությունը, Հիտլերի դերը կրողը, համաձայնվեց ծառայել այդ կոլեկտիվին, այդ խմբին, այդ գենետիկական գծին: Այո, մարդկանց շատ դժվար է դա տեսնել: Նրանց շատ դժվար է սկսել ներել դա: Եվ դա վերադարձնում է մեզ շղարշին և նրան, ինչի համար շղարշը տեղադրված էր այստեղ: Նրա համար, որպեսզի դուք ամենը չհիշեք: Որովհետև նախկինում ավելի դրամատիկ ավարտներ են եղել, որոնք ստեղծել են ավելի խորը գնացող ծայրահեղություններ, ավելի, քան այս մոլորակի վրա, ավելի, քան կարելի է նկարագրել, քանզի նախկինում դուք այնքա՜ն արյուն եք թափել, այնքա՜ն ցավ եք պատճառել: Ամբողջ աստղային համակարգեր են ավերվել: Ամենը, ինչ էներգապես կուտակվել է ձեր մեջ, նմանապես կուտակվում է գենետիկական գծի վրա: Եվ դա մասն է նրա, ինչ մարդիկ ցանկանում են ապաքինել: Այդ պատճառով նրանք ցանկանում են անցնել այդ փորձի միջով կրկին, որպեսզի բարձրացնեն այն, ճիշտ այնպես, ինչպես վարվում եք դուք անհատական մակարդակի վրա, երբ աշխատում եք իրերի հետ ներկա կյանքում, իսկ հետո սկսում եք մաքրել անցած կյանքերը:


Այդ ամենը բավական բարդ է,
բայց դրա հետ մեկտեղ ես զգում եմ,
որ որոշակի իմաստով ամեն ինչ պարզ է:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո, իրականում այս ամենը շատ ավելի պարզ է, քան դուք կարող եք պատկերացնել: Տիեզերքը բավականին պարզ բան է: Բայց միտքը, ինտելեկտը, շատ ավելի բարդացնում են այն:

Sambitbaba
03.03.2013, 23:39
Ի՞նչ հիմունքներ է պետք իմանալ մարդուն,
որպեսզի նա գտնի իր ճանապարհը Տիեզերքում:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Առաջին. դուք ունեք ընտրության ազատություն: Երկրորդ. կան միայն կամավոր մասնակիցներ: Զոհեր չկան: Այդ պատճառով դուք կարող եք ստեղծել ձեր սեփական իրականությունը: Կարող եք անջատել ձեզ մասսայական գիտակցությունից և առանձին իրականություն ստեղծել: Դա էլ պատրանք է, ինչպես և պատրանք է ամեն ինչ: Դուք մի հավերժական էություն եք, ով որոշել է մասնակցել այս խաղին: Դա ֆիլմ դիտել է հիշեցնում: Դա պատրանք է: Դա նման է թատերական պիեսի, որտեղ դերակատարներն ընտրել են իրենց դերերը: Հանպատրաստից նրանք ունեն ամենն, ինչ սխեմատիկորեն ուրվագծել են, և առաջ են շարժվում այդ սցենարով: Ահա թե ինչ եք դուք այստեղ անում:


Եվ ուրեմն, եթե ինչ-որ մեկը ցանկանում է
փոխել իր իրականությունը, ի՞նչ է անհրաժեշտ անել:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Սկել աշխատել վախերի հետ, դեմ առ դեմ ընդառաջ գնալ նրանց: Դուք ինքներդ գիտեք, թե երբ եք վախենում: Ձեզանից շատերը լավ գիտակցում են դա և համարում են այսպես. “Ես, գիտեք, իրականում չեմ ցանկանում նայել իմ վախերի վրա”: Այդ պատճառով էլ չեք անում դա: Դուք գիտեք, թե ինչի մասին է խոսքը, լինում են դեպքեր, երբ դուք լարված եք և գիտակցում եք դա: Հասարակությունը կասի, որ որոշակի արդյունքի հասնելու համար դուք պետք է անեք այս, այս և այս, բայց մենք ասում ենք, որ դա սխալ է: Անհրաժեշտ է միայն, որպեսզի ձեր թրթիռները հավասարակշռվեն: Մենք միշտ ասում ենք, որ դա փոքրինչ նման է, եթե կուզեք, Տիեզերքին պատվեր հղելուն: Դուք բարձրանում եք տանիք և ձեր բումերանգը նետում եք Տիեզերքին: Ահա ձեր պատվերը: Այստեղ դուք բարձրացաք բարձր հաճախականության մակարդակ: Այսպես ուրեմն, դուք հղում եք ձեր պատվերը և հետո սկսում եք անհանգստանալ նրա համար. “Բումերանգը դեռ չի վերադարձել, հավանաբար ես արժանի չեմ, ես չեմ ստանա պատվերս”: Եվ դուք ընկնում եք ցած, մի երկու հարկ ցած եք իջնում: Իսկ երբ պատվերը գալիս է, դուք այլևս տանիքին չեք: Դուք դուրս եք ընկել այն հաճախականության դիապազոնից, որի մեջ գոյություն ունի ձեր պատվերը: Այդ պատճառով դուք պետք է մնաք այն մակարդակի վրա, որտեղից որ ուղարկել եք պատվերը: Ահա թե ինչպես է դա աշխատում:


Իսկ ի՞նչ անել քեզ տանջող կասկածների հետ,
որոնք ծագում են այն բանից հետո,
երբ մենք ուղարկում ենք մեր պատվերը:
Դա վախի հե՞տ է կապված:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո: Սովորաբար պետք է վստահել Տիեզերքին: Հավատալ, որ դուք կարող եք ունենալ ամենն, ինչ կցանկանաք: Որտեղի՞ց է գալիս միտքը, թե իբր դուք չեք կարող ունենալ ձեր ցանկացածը:


Ծնողներից, ուսուցիչներից, կրոնից:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Այո: Ուրեմն, դուք գիտեք, որ դա ձեր ծնողներն են ձեր համար նախորոշել: Նրանք են կանգնեցրել բոլոր խոչնդոտները, և այդ պատճառով դուք էլ ընտրում եք դրանք: Այդ բոլորը կանխորոշող պայմաններ են: Նրանք ձեզ օգնում են ստեղծել բոլոր այն խոչնդոտները, որոնք դուք հետո հաղթահարելու եք: Դա ծնող ունենալու երջանկության մի մասն է: Եվ նույն բանը դուք անում եք ձեր երեխաների համար:


Դա նշանակում է, որ մեզ հարկ չկա՞
սրտմտել մեր ծնողների պատճառով:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Ոչ, չկա, քանզի դուք շատ լավ գիտեիք, թե ինչ եք անում: Այդ դուք եք նրանց ընտրել: Դուք գիտեիք նրանց բոլոր քմահաճությունները, բոլոր համոզմունքները, և այդ բոլորը համաձայն էիք ընդունել: Առանց բացառոության: Եվ իմաստ չկա նրանց մեղադրելու: Կրկին, այստեղ զոհեր չկան, կան միայն կամավոր մասնակիցներ:

Sambitbaba
06.03.2013, 08:45
Մեր օրերում շատերն են խոսում
Ներգրավման օրենքի մասին:
Այդ առումով ի՞նչ կասեիք դուք:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Մենք կասենք, որ միտքը ձև է ստեղծում, որակ: Իսկ ձեր զգացմունքային վիճակն իր թրթիռներով` ստիպում է դրան գոյություն ունենալ: Ամենն, ինչ դուք զգացմունքայնորեն տարածում եք, էներգիապես հետ է վերադառնում ձեզ: Եվ քանի որ ֆիզիկական իրականությունն արտացոլում է ամբողջ զգացմունքային դաշտը, ուրեմն որքան ավելի ցածր են ֆիզիկական դիապազոնի մեջ ձեր տարածած հաճախականությունները, իրադարձություններն էլ կհամապատասխանեն այդ հաճախականությանը: Կրկին, դա էներգիային է վերաբերվում, և դուք հարաբերակցված եք այդ թրթիռների հետ, այդ թրթիռային տեմպին: Այո, շատերն են խոսում Ներգրավման օրենքի մասին և մենք երջանիկ ենք տեսնել, որ այն հասել է մասսայական գիտակցությանը: Հաջորդ օրենքը, որը դուք կսկսեք հասկանալ, այն է, որ դուք հոլոգրաֆիկ եք ձեր բնությամբ: Ինչ վերևում է, այն էլ ներքևում է: Երբ իրոք հասկանաք դա, կկարողանաք մոլորակի վրա գլոբալ փոփոխություններ կատարել: Մենք կասենք, որ ջերմաստիճանի գլոբալ տաքացումը մարդու կողմից չէ ստեղծված, ոչ այն մակարդակի վրա, ինչի մասին ձեզ ասում են: Դա վերելքի բնական ընթացքի մի մասն է: Ձեր արևը նույնպես փոփոխությունների է ենթարկվում: Արդեն ասվել է, որ մենք կարևոր ենք համարում, որ դուք սկսեք ներդաշնակ աշխատել մոլորակի և նրա վրա ապրող այլ էակների հետ, մոլորակի վրա ապրող այլ տեսակների հետ: Ամենաթունավոր բանը, որ դուք արտադրում եք մոլորակի վրա, բացասական զգացմունքներն են: Եթե դուք նայեք մոլորակի վրա ապրող անհատների առողջական վիճակին, այն այնքան էլ բարձր չէ: Քանզի դուք հոլոգրաֆիկ եք ձեր բնությամբ, և գիտե՞ք, ձեր մոլորակը նույնպես: Հիմա նա շատ թունավոր է, որովհետև թունավոր են նրա վրա ապրողները: Բազմաթիվ ձեր մտքեր շա՜տ թունավոր են: Բայց դուք փոխվում եք: Մոլորակն էլ փորձում է հետ չմնալ ձեզանից, նա փորձում է մաքրվել և հավասարակշռություն ստեղծել, երբեմն դա նշանակում է դրամատիկական իրադարձություններ, հնարավոր է հրաբխի ժայթքում, ցունամի, իսկ կարող է` երկրաշարժեր: Այդ ամենը մոլորակի միջոցներն են` վերամշակել ձեր արտադրած զգացմունքային թունավոր էներգիան, որպեսզի նա ազատվի դրանից, դարձնելով դա մի այլ բան: Դա նման է ձեր մարմնի մրսածությանը: Մրսածությունն օգնում է դուրս հանել էներգիան ձեր մարմնի միջից:


Ես փոքր ինչ խճճվեցի: Դուք ասացիք, որ մութը
նույնքան անհրաժեշտ է, որքան լույսը,
բայց բացասական մտքերն այնուհանդերձ թունավոր են:
Այդ դեպքում ո՞րն է բացասական մտքի դերը:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Դուք պետք է ազատվեք նրանցից: Ձեր պարսավանքները բացասական մտքեր են ստեղծում: Նույնիսկ բարձրագույն, “լուսավոր” մտքերի մեջ դուք դատապարտման նշույլ եք դնում: Հաճախ մենք կենտրոնանում ենք հակապատկերի վրա, և ավելի հաճախ ոչ թե հաճախականության պատճառով: Նույնիսկ երբ մենք “լուսավոր” մտքեր ունենք, նրանք կարող են պարունակել մեր բացասական վերաբերմունքը ուրիշների հանդեպ: Դուք կարող եք լինել այն մարդը, ով աշխատում է, որպեսզի մաքրվի, և դուք կշտամբում եք նրան, ով նույն բանը չի անում: Օրինակ. Իմ տարբերակն ամենալավն է: Տեսեք, ես ինչ լավն եմ: Տեսեք, թե ինչ լավ եմ ես աշխատրում այս հարցի վրա: Այս ամենը մեծ քանակությամբ պարսավանք է պարունակում և դա հիվանդ մտածելակերպ է: Հենց այդ ցածր հաճախականությունն ենք մենք ջանում փոխել:


Ինչպե՞ս եք դուք բնորոշում Աստծոն:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Սեր: Սկզբնաղբյուր: Բայց այդ բառն իր մեջ շատ զուգընթաց նշանակություններ էլ է պարունակում, որոնցից շատերը ձեր մոլորակի վրա բացասական իմաստ են ստացել այն պատճառով, որովհետև կրոնը դրանք այդպես է ներկայացրել: Ձեզ կաշառել է մեծաքանակ սուտը: Բայց ճշմարտությունը նույնպես մեծաքանակ է: Դուք գիտեք, որ եթե ցանկանում եք, որ մարդիկ հավատան նրան, ինչը դուք վաճառում եք, իսկ դա ճշմարտություն չի, - ուրեմն դուք այն, այսպես ասած, “ցողում եք” ճշմարտությամբ: Որովհետև եթե դուք ինչ-որ մեկին չքողարկված սուտ ասեք, մարդը կհասկանա, որ դուք ստում եք: Այդ պատճառով շատ պայմանականություններ գոյություն ունեն, և դուք օգտվում եք դրանցից: Բայց ներկայումս շատ բաներ փոխվում են և լրիվ այլ բան են դառնում: Ձեր հոգևոր առաջնորդների, ձեր կրոնի մասին դուք բացահայտում եք որոշ բաներ, ինչը ձեզ ճշմարիտ չի թվում, ձեր համար դա այլև չի հնչում որպես ճշմարտություն: Որովհետև դուք հետ եք քաշվում արհեստականորեն ստեղծվածից: Դուք շարժվում եք դեպի բազմատարածքայնության վիճակը, դուք վերհիշում եք, թե ով եք դուք և ինչ եք հանդիսանում: Դրա համար ձեզ միջնորդներ արդեն պետք չեն:


Եթե մենք անմահ ենք, ինչու՞ այդքան շատ մարդիկ
վախենում են մահից:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Դա տեղի է ունենում պայմանավորվածության պատճառով էլ: Ուղղակի այդպիսին են խաղի կանոնները: Բայց ավելի ու ավելի շատ մարդիկ են արթնանում և վերհիշում, որ իրենք անմահ են: Եվ ամեն ինչ փոխվում է:


Ես ցանկանում եմ իմանալ, կարո՞ղ եք դուք մեզ
ընդհանուր տեղեկություն տալ այն մասին,
թե ինչից պետք է բաղկացած լինի մարդու սնունդը:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Դա շատ հեշտ է: Ամեն ինչի հիմքն էներգիան է: Գոյություն չունի ճիշտ կամ սխալ սնունդ: Դա կախված է նրանից, թե տվյալ պահին ի՛նչ է անհրաժեշտ ձեր մարմնին, որովհետև, անցնելով կյանք կոչվող ընթացքի միջով, դուք որոշակի քիմիական կարիքներ եք զգում: Այդ պատճառով ուտել միայն բուսական սնունդ կամ լինել խիստ բուսական դիետայի վրա ոչ միշտ է ընդունելի: Եթե դուք պատրաստ չեք աշխատել ձեր զգացմունքային խնդիրների հետ, մեծ է հնարավորությունը, որ ձեր դիետան լավը չի լինի: Երբ դուք սկսում եք առողջ կերակուր ուտել, դրանով բարձրացնում եք ձեր հաճախականությունը: Դուք արդեն չեք գտնվում կաշկանդվածության մեջ, և ձեր զգացմունքային պրոբլեմները սկսում են մակերես դուրս գալ: Եթե պատրաստ չեք բախվել այդ կարգի խնդիրների հետ, ձեզ պետք չէ առողջ կերակուր ուտել: Ասենք թե. դուք գիտեք, որ կգերանաք, եթե ուտեք այս կարկանդակը: Դուք սահմանափակում եք ձեզ, և դա սկսում է ճնշում գործադրել ձեր համակարգի վրա: Որքան երկար է դա շարունակվում, այնքան ավելի շատ են էներգետիկ ավերածությունները: Եթե ուտեք այդ կարկանդակը, այն մարսելու և էներգիապես վերականգնվելու համար ձեր մարմնին ավելի քիչ էներգիա կպահանջվի, քան անհրաժեշտ է ձեր զգացմունքները վերականգնելու համար: Ինչպե՞ս եք դուք համարում` կարևոր է ուտե՞լ, թե կարևոր է այն, ինչ մենք ուտում ենք: Եթե համարում եք, որ ավելի կարևոր է ուտել, ուրեմն կարևոր չէ, թե ինչ եք ուտում: Որովհետև ձեր մարմինը կարող է այդ ամենը մարսել: Ամեն ինչ կախված է ձեր զգացմունքներից: Որովհետև զգացմունքային մարմինն է ֆիզիկական իրականություն ստեղծում: Այդ պատճառով, եթե դուք խոսում եք քաշի և առողջության մասին, ուրեմն այն, թե ինչպես եք դուք ձեզ զգում, որոշվում է ավելի ֆիզիկական մարմնով, այլ ոչ թե նրանով, թե ինչ եք օգտագործում և ինչպես եք դա իրականացնում: Շատերի համար սա կատարյալ այլ մտածելակերպ է: Որովհետև դուք սովոր եք մտածել, որ այդ ամենը` ֆիզիկականն է: Բայց այդպես չէ: Դա զգացմունքայինն է: Ամեն ինչ սկսվում է զգաղմունքային մարմնի մեջ:

Sambitbaba
11.03.2013, 05:05
Թվում է, թե թմրադեղերի և ալկոհոլի միջոցով մարդիկ ջանում են ինչ-որ բաց տեղ լցնել իրենց մեջ: Ի՞նչ տեղ է դա:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Դա փորձ է` կապնվել էներգիայի աղբյուրի հետ: Կապնվելու համար նրանք հավաքում են այդ ամբողջ մնացորդային էներգիան, այդ ամբողջ ցավը: Այդ արարածներից շատերը ներծծում են այլ մարդկանց բացասական էներգիան էլ: Նրանք ներծծում են աշխարհի հիվանդությունները: Նրանք մտնում են դրա մեջ ու տեսնում են, թե ինչ փորձ է անհրաժեշտ ապրել ուրիշ մարդկանց, բայց ինքներն այդ ուղղությամբ չեն շարժվում: Դուք հասկանու՞մ եք: Սա իմաստ ունի՞ ձեր համար:


Այո:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Բանն այն չէ, թե նրանք չեն կարողանում կապնվել էներգիայի հետ: Համարյա միշտ նրանք կապնվում են ավելի քան ամուր, բայց նորից անջատվում են: Եթե դուք մեկ անգամ ընկել եք այդ շրջապտույտը, արդեն ավելի ու ավելի դժվար է դառնում, որովհետև գոյություն ունի նաև քիմիական կախվածություն:


Ո՞րն է կործանիչ սովորույթից բուժվելու
լավագույն միջոցը:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Ինքդ քեզ սիրելու և ներելու վրա աշխատելը: Որովհետև մեծամասնության դեպքում կործանիչ սովորույթն էլ` ինքնադատապարտում է: Մեծամասնության դեպքում այդ մարդիկ ոչինչ չեն ցանկանում զգալ, քանզի դատապարտում են իրենց ինչ-որ հարցում: Եվ դա հետաքրքիր է: Ձեզ շատ ավելի հեշտ է ներել ուրիշներին, քան ինքներդ ձեզ, ինչը երբեմն շատ դժվար է հասկանալ: Երբեմն դուք չեք կարող ներել ուրիշներին էլ, երբ ուրիշը մի չափազանց ստոր բան է արել: Բայց ավելի մեծ դժվարությամբ դուք ներում եք ինքներդ ձեզ:


Ինչպե՞ս գտնել այն տեղը,
որտեղ կարող ես ինքդ քեզ ներել:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Ամեն անգամ պետք է անել մի որևէ քայլ: Փոխել հաճախականությունները, փոխել մտապատկերները, վերանայել դրա հետ կապված բոլոր միջադեպերը: Եվ այսպես, ես մեծ իրադարձություն եմ սարքել. ինչու՞: Որպեսզի տեսնեմ, որ ես ունեմ ուժ, որ ես զգացող էություն եմ, կամ ես հենց այն եմ, ինչում խնդիրն է ամփոփված: Եթե դուք մեծ իրադարձություն եք ստեղծել, ուրեմն այդ հաճախականությունը դրսևորվում է ոչ առաջին անգամ: Ուրեմն նախկինում այն պարբերաբար դրսևորվել է: Որովհետև դա աշխատում է հենց այդպես և դուք եք ստեղծում այդ իրադարձությունները: Դուք ստեղծում եք դա ցածր մակարդակների վրա, ամեն անգամ ճնշելով դա, և դա ավելի, ավելի ու ավելի մեծ է դառնում: Իրադարձությունները հազվադեպ են ծնվում որպես մի մեծ իրադարձություն, սովորաբար այն կուտակվում է: Եթե ձեր հետ մեծ իրադարձություն է տեղի ունեցել, դա ձեր անցյալ կյանքերի շնորհիվ է: Ուրեմն կա խորքում մնացած մի խնդիր, որը ձեր ուշադրությունն է գրավում` իր վրա աշխատելու համար:


Փաստորեն, իրականում մենք ոչ մի օգուտ չե՞նք քաղում,
երբ ինչ-որ բան ճնշում ենք մեր մեջ:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Բացարձակ ոչ մի օգուտ: Այնպես որ հանդիպեք դրա հետ դեմ առ դեմ և աշխատեք դրա հետ: Եվ որքան ավելի շուտ սկսեք աշխատել, այնքան ավելի հեշտ կլինի հաղթահարել այդ խնդիրը: Առաջին հերթին անհրաժեշտ է աշխատել խնդրի հետ, որովհետև երբ այն վերադառնա, արդեն ավելի մեծ կլինի: Ուղղակի խեղդեք նրան սաղմի մեջ, մտածեք այն իզուր կորցրած էներգիայի մասին, որը հետո ծախսելու եք արդեն ավելի մեծացած խնդրի լուծման վրա կամ այն մտքի վրա, որը հիշեցնելու է ձեզ, որ եթե դուք անեիք դա անմիջապես, վաղուց արդեն ամեն ինչ անցյալում կլիներ:


Որպես ամփոփում, կուզենայի՞ք ավելացնել ինչ-որ բան:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Թանկագիններս, դեռ կա այնքան բան, ինչ կարելի կլիներ ընդգրկել: Մեկ կամ երկու տարի հետո դուք կնկատեք, որ կյանքն ավելի լարված է դառնում, ինչպես ձեր, այնպես էլ ամբողջ մոլորակի կյանքը: Եվ շատ կարևոր է, որ դուք ձեր մոլորակն առողջ տեսնեք: Որովհետև ամեն անգամ, երբ դուք նայում եք նրա վրա, ինչպես հիվանդ ու քարուքանդ եղածի վրա, դուք հենց այդ էլ ստեղծում եք, քանզի դրա վրա եք կենտրոնանում: Նմանապես կենսականորեն կարևոր է, որ դուք ձեր վրա նայեք որպես առողջ և ինքնաապաքինող էակների վրա և այդ կերպ մտածեք մոլորակի մասին էլ: Երբ իրադարձությունները սկսեն տեղի ունենալ, երբ դուք սկսեք տեսնել ձեր առջև ներկայացված բարդ խնդիրները, - համարեք նրանք մաքրվելու հնարավորություններ, այլ ոչ թե ասացեք. “Ես ինչ-որ բան սխալ եմ անում, տեսեք միայն, թե ինչ խնդրի առջև եմ կանգնել”: Դա կատարյալ այլ հայացք է իրականության վրա, և դա երկու բացարձակ տարբեր արդյունքներ է ստեղծում: Շատ մարդիկ հենց հիմա էլ այդ մասին են խոսում: Ընտրեք դրանից տեղեկությունների այն մասը, որն անդրարադձվում է ձեր հետ, և ամեն ինչ գերազանց կլինի: Վստահեք ձեր բնազդներին:

Sambitbaba
16.03.2013, 07:44
Կարո՞ղ եք ավելի մանրամասն նկարագրել
հաճախականության լարվածության այն տիպը,
որի հետ մենք կհանդիպենք:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Մենք չէինք ցանկանա շատ մանրամասնել, քանզի, երբ ձեզ տեղեկություն ենք տալիս, այն փոխում է ձեր ժամանակի գիծը: Եթե մենք ասենք, որ ինչ-որ բան կկատարվի, դուք կկենտրոնանաք դրա վրա: Այսինքն այն պահին, երբ մենք պատմենք ձեզ, դա կփոխի իրադարձությունների հնարավորությունը: Մեր գուշակությունները տարբեր են այն դեպքերից, երբ դուք տեղեկությունը ստանում եք երրորդ տարածքի մեդիումից կամ ձեր համակարգում ապրող հոգևոր խանգարումներ ունեցող մարդուց, որովհետև նրանք ծրագրի մասն են: Մենք մասնակցում ենք այլ մակարդակի վրա: Դա է պատճառը, որ մեր հայտնած տեղեկությունները ձեր վրա այլ կերպ են ազդում: Կառավարական ապարատի կառուցվածքի մեջ կարող են փոփոխություններ կատարվել, բայց մենք չենք ցանկանում ավելի հեռու գնալ: Եվ մի անհանգստացեք, դա ուղղակի բոլորաշրջանի մի մասն է, և նրա մասերից մեկն է նաև այլ իրականության ստեղծումը: Կազմություններին երբեմն անհրաժեշտ է փլուզվել, որպեսզի դուք կարողանաք նոր հիմքեր դնել: Մի՛ համարեք, որ ամեն ինչ փլուզվում է, համարեք, որ ամեն ինչ նորից է կառուցվում: Վերանայեք ձեր ընկալումը:


Ձեր տեսանկյունից, ո՞վ է պրեզիդենտ Բուշը:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Կան տարբեր տեսանկյուններ, բայց թույլ տվեք ասել հետևյալը… Ձեզանից շատերը թշնամանք են զգում դեպի նա և նրա գործերը, և մենք դա հասկանում ենք: Նա խաղում է իր դերը: Եթե դուք նայում եք այդ արարածին և ձեզ դժբախտ եք զգում այն բանից, թե ինչ է նա անում, աշխատեք նայել դրա վրա ավելի բարձր հեռանկարից: Պատկերացրեք ձեզ`շրջապատված ձեզ ատելություն և ցասում ուղարկող միլիոնավոր մարդկանցով: Պետք է կատարյալ առանձնահատուկ արարած լինել, որպեսզի կարողանաս դա տանել: Բուշն ուրիշների համար անհրաժեշտ բաղադրամաս է հանդիսանում: Եթե դուք տեսնեք այն դերը, որը նա խաղում է, շատ ավելի հեշտ կլինի առանց ատելության և ցասումի ընդունել նրա որոշ գործերը: Եվ դա կազատի ձեզ դատապարտման ճնշումից: Նայեք նրա կատարած դերին: Գոյություն ունեն շատ էություններ, ովքեր իրենց գործերը կատարում են ոչ ամենաբարձր հաճախականությունների վրա, և նրանք էլ խաղում են իրենց դերը:


Կլինի՞ արդյոք մեր հաջորդ պրեզիդենտն ավելի լուսավորված:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Ոչ: Որովհետև դա միևնույն կառուցվածքն է: Միևնույն կառավարական կառուցվածքը: Եվ ունի ճիշտ նույն հիվանդությունները: Այն նույնպես հսկվում և ղեկավարվում է աննունակների կողմից: Այդ նրանք են, ովքեր ղեկի մոտ են կանգնած: Դա նրանց ծրագրի մի մասն է: Դա նույնն է, ինչ նոր անիվներ դնես հին մեքենային, իրականում դա մեքենան չի փոխի, այդպես չէ՞: Փոխել պրեզիդենտին նշանակում է փոխել անիվները: Դա նույն հին տրանսպորտն է, որն ընթանում է նույն հին ճանապարհով:


Ե՞րբ մենք կանցնենք այդ փուլը:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Երբ փոխեք ձեր հաճախականությունը: Որովհետև կառավարական կազմությունները ձեր հետևից չեն գնա, դուք կստեղծեք նոր տարբերակը նրա, ինչպես կցանկանաք կառավարել: Նոր միջոց կգտնեք, որն անմիջականորեն կսկսի աշխատել: Ամեն ինչ կաշխատի հոլոգրաֆիկորեն:


Ովքե՞ր են իլլյումինանտները:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Նրանք, ովքեր գիտեն ձեր պատմությունը: Նրանցից շատերը` ատլանտների վերամարմնավորված “մութ հոգևորականներն” են: Նրանք շարունակում են խաղալ իշխանության միևնույն խաղը, հասկանալով իրերի անխզելի կապը, և սակայն չօգտագործելով դա երկրագնդի բարելավման համար կամ գիտակցաբար չօգտագործելով դա հանուն մնացած մարդկության, հանուն մոլորակի և նրա վրայի այլ էությունների:

Կարո՞ղ եք բարձրաձայնել մեզ
իլլյումինանտների կոնկրետ անուններ:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Մենք կարող ենք, բայց դա ձեզ օգուտ չի բերի: Մենք գերադասում ենք, որ դուք կենտրոնանաք այն փաստի վրա, ինչ գիտեն նրանք: Բայց գիտցեք, որ դուք էլ արդեն ստանում եք այդ ամբողջ տեղեկությունները: Եվ իրականում կարևոր չէ, թե ինչի կհասնեն իլլյումինանտները: Նրանք կշարունակեն իրենց խաղը, եթե դուք նույնիսկ չմասնակցեք դրան: Մոլորակի տարբեր տարբերակները կբաժանվեն իրարից, և դուք կմնաք սրա վրա, քանզի ձեր թրթիռները բարձրանում են: Նրանց թրթիռները, ցավոք, չեն փոխվում: Նրանք կողպված են այս հաճախականության մեջ: Նրանք շարունակում են աշխատել հանուն իշխանության, հանուն նրա, որպեսզի հոգևոր աճ տեղի չունենա: Ահա թե ինչ է ձեր հետ կատարվում: Բայց հիմա դուք վերհիշում եք, թե ով եք դուք և ինչ եք հանդիսանում, և դուք աճում եք, ահա թե որն է տարբերությունը:

Sambitbaba
21.03.2013, 10:27
Վերջնական խրախուսիչ խոսքեր ունե՞ք
մեզ համար:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Դուք միշտ ինչ-որ մեկի հետ կապնված եք: Դուք ընդունակ եք կապնվել ձեր ուղեվարների հետ, դուք բոլորդ ընդունակ եք կապնվել էներգիայի աղբյուրի հետ: Իսկ այժմ, երբ դուք զգացիք մեր հաճախանությունը, կարող եք արդեն մեզ հետ էլ կապնվել: Ձեզ միջնորդ պետք չէ, փոխանցք պետք չէ, ամենն, ինչ անհրաժեշտ է, - խնդրել օգնել ձեզ: Գիտցեք, որ դուք բոլորդ լույսի սքանչելի էություններ եք: Եվ մենք հպարտ ենք, որ արժանացել ենք ձեր հետ խոսելու կամ աշխատելու պատվին: Իրականում դուք շատ առանձնահատուկ և հազվադեպ էություններ եք: Մեծ տղամարդկություն է հարկավոր, որ ներկա ժամանակահատվածում կարողանաս գալ այս համակարգ, իսկ դուք այդ արել եք: Այնքան էլ հեշտ չէ այստեղ մարմնավորում անցնել, շատ էություններ ծնվում են այստեղ և անմիջապես հետ են վերադառնում: Նրանք վերադառնում և ասում են. “Ինչի՞ մասին էի ես միայն մտածում: Այնտեղ շատ մեծ խտություն է”: Ձեր մոլորակի վրա շատ գեղեցիկ էություններ կան, իսկ սիրո դիապազոնն ու արտահայտումները զարմանահրաշ են, ամբողջ Տիեզերքում նման այլ տեղ չկա: Դուք կարող եք ասել. “Ինչպե՞ս է դա հնարավոր, մի՞թե սերն` ընդամենը սեր չէ”: Բազմաթիվ նրբերանգներ ու ձևեր գոյություն ունեն: Սեր, որը զգում եք ձեր բարեկամի հանդեպ: Սեր դեպի սիրելի մարդը: Սեր դեպի ամբողջ կյանքում կողքովդ քայլող ընկերդ: Սեր եղբոր, մոր, հոր հանդեպ, սրանք բոլորը տարբեր նրբերանգներ են, ահա թե առանձնահատուկ ինչ կա սիրո մեջ այս մոլորակի վրա: Ոչ մի տեղ նման ոչինչ գոյություն չունի: Այդ պատճառով վայելեք դա, վայելեք այն, ինչ ձեզ կարող է առաջարկել այս մոլորակը, և հանգստացեք: Ուրախացեք, զվարճացեք ձեր վազքով: Լքելով ձեզ, մենք մի բան էլ կառաջարկեինք ձեզ. վայելեք կյանքը: Կյանքը պետք է ամբողջական լինի: Եվ գիտեցեք, որ մենք միշտ այստեղ ենք: Եթե անհրաժեշտ լինենք, դուք միշտ կարող եք կանչել մեզ, և միջնորդների կարիք չի լինի: Մենք կանենք հնարավոր ամեն բան, որպեսզի օգնենք ձեզ ստանալ անհրաժեշտ տեղեկությունները: Եվ քանի դեռ կհարցնեք, մենք կտեղադրենք պատասխանները ձեր ճանապարհին, այնքան ժամանակ, մինչև դուք ստանաք դրանք, կամ մինչև կորչի նրանց անհրաժեշտությունը: Եվ ուրեմն, թանկագիններս, մենք կդիտենք հեռվից և կսպասենք: Ամենայն բարիքները ձեզ:


Շնորհակալություն:

ԲԱԶՈՒՄՔՑԻՆԵՐ. Մեզ շատ հաճելի էր, թանկագիններս:

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Երբ Վենդին դուրս եկավ տրանսից, թվում էր, թե նրա մարմինը քիչ օրորվում է: Նա բացատրեց, որ սովորաբար մի քանի րոպե ևս անհրաժեշտ է իրեն, որպեսզի նորից “երկիր վերադառնա”, բայց սեանսից հետո նա իրեն միշտ թարմացած և սիրով պարուրված է զգում:

“Ես այնքան երջանիկ եմ, որ կարող եմ դա անել, - ասաց նա: - Դա օգուտ է բերում շատ մարդկանց, և ես էլ իմ օգուտն եմ քաղում”:

Երբ մենք ավարտեցինք բարձել մեր գործիքները, ես ասացի Մեթթին. “Այո, ես սիրում եմ այս ամենը: Սա իրոք որ լուսավորում է ինձ ներսից: Ես կարող էի ժամեր շարունակ զրուցել Բազումքցիների հետ: Դա հիասքանչ էր: Ամբողջ կյանքս ինձ հուզող հարցերին նրանք պատասխանեցին այնպես, որ դա իրոք իմաստ ունի: Ի՞նչ ես դու մտածում այդ մասին”:

“Զարմանալի է, ես կարող եմ նկարագրել սա միայն մեկ կերպով, - ասաց նա: - Բոլոր պատասխանները հարթ ու մանրամասն էին, բայց առաջին նկարահանման հետ համեմատած` սենյակի էներգիան բացարձակ տարբեր էր: Ես կարծում եմ, որ այս էությունները սեռ չունեն կամ նրանք դա ինչ-որ կերպ համակցում են: Զգացվում էր, որ Բաշարն արական սեռի ներկայացուցիչ է, իսկ բազումքցիներն ավելի փափուկ էին, ավելի կանացի: Լսիր, ես իրոք երջանիկ եմ, որ մասնակցում եմ այս ծրագրին: Եվ այսպես, ո՞վ է հաջորդը…”

Sambitbaba
26.03.2013, 07:45
3.

ՈՉ ՆՅՈՒԹԱԿԱՆ ԸՆԿԵՐ
Թ Ո Բ Ի Ա Ս Ը


Մեկ շաբաթ անց, և ընդամենը երկու շաբաթ Ծնունդից առաջ, - փափուկ, ծխապատ Լոս Անջելեսից մենք թռանք ձմեռային Դենվեր և նրա մռայլ, կապտա-գորշ երկինքը: Մտնելով վարձով տրվող մեքենաների կայանը, ես ու Մեթթն ընկանք պոռթկուն քամու ճանկերը, և ես ատամներիս արանքից քամեցի. “Կծում է”:

Կանադացի Մեթթն ուղղակի ժպտաց ինձ:

Տեղավորվելով հարմարավետ “Չիվի Մալիբուի” մեջ, մենք փոխադարձ սեր հայտնաբերեցինք Բրյուս Սպրինգսթինի նկատմամբ և, միացնելով նրա երաժշտությունը, ճամփա ընկանք դեպի սարերը:

Մեկ ժամ անց, երբ վարդագույն վերջալույսն իր տեղը զիջեց մթին, մենք հասանք Քոալ-Քրիկ-Կանյոն անունը կրող տարօրինակ լեռնային գյուղը, 2500 հոգի բնակչությամբ, ներառյալ Ջեֆֆրի Հոպպը, ում մոտ եկել էինք հարցազրույցի:

Տեղավորվեցինք միակ` ամբողջապես սեքվոյայից կառուցված և սառցապատ “Էլդորա-Լոջ” մոտելում: Դրսում ես նկատեցի պատրաստի տաք լոգարանը և հարցրեցի մոտելի տիրոջը, տաքացվու՞մ է արդյոք ջուրը հիմա, ձմեռային մեռյալ սեզոնի ժամանակ: Նա պատասխանեց “այո” և ասաց, որ մենք ազատ կարող ենք օգտվել նրանից օրվա յուրաքանչյուր ժամի, ինչը համրյա կատակ հնչեց, հաշվի առնելով դրսի մինուսային ջերմաստիճանը:

Երբ մի քանի րոպե անց Ջեֆֆը եկավ մեր հետևից, ես ցնցված էի նրա փափուկ էությունից և երիտասարդ արտաքինից: Նա 52 տարեկան էր, բայց նրա տարիքից հեշտորեն կարելի էր մի տասնյակ տարի կրճատել: Մեզ և մեր սարքավորումնրը նա բեռեց իր ամենագնացի մեջ, և մի քանի մղոն ձնապատ ճանապարհից հետո մենք հասանք նրա ընդարձակ տունը, որտեղ նա ապրում է կնոջ` Լինդայի հետ: Նրանք սիրում են մեկմեկու դեռևս դպրոցական տարիներից:

Մի փոքր զրույցից և ճաշից հետո, մենք տեղադրեցինք մեր սարքավորումը նրա հարմարավետ հյուրասենյակում, բուխարում ճարճատում էր կրակը, փողոցում պտտվում էին քսանհինգցենտանոց մետաղադրամի չափի ձյան փաթիլները: Այդ ամենը կարելի էր համարել Նորման Ռոքուելլի կտավներից, չհաշված այն փաստը, որ մի քանի րոպե անց “հրեշտակակերպ էությունը”, ինչպես Թոբիասին է նկարագրում Հոպպը, - մտավ Ջեֆֆի մարմինը: Բայց սկզբում մենք խոսեցինք այն մասին, թե ինչպես այդ ամենը սկսվեց:

Ջեֆֆը նստեց հարմարավետ աթոռին, Լինդան տեղավորվեց նրանից ոչ հեռու: Ես քիչ անհանգստացած էի, որ նա էլ տեսադաշտ կընկնի, բայց Ջեֆֆը բացատրեց, որ Լինդայի ներկայությունը և “էներգիան”` պրոցեսի մասն են, և վերջինս միշտ իր կողքին է գտնվում: Բայց այդպես ոչ միշտ է եղել:

“Ամբողջ առաջին տարվա ընթացքում ես նույնիսկ չէի ասում Լինդային, որ գլխումս ձայն է հնչում, և որ այն որոշակիորեն իմ ձայնը չէ, - ասաց նա, քիչ ծիծաղելով, - ես ոչ ոգու չէի ասում, նույնիսկ սիրելի կնոջս, որովհետև մտածում էի, թե մարդիկ ինձ խելագար կհամարեն”:

Ջեֆֆն ասաց, որ ժամանակին հաջողակ բիզնեսմեն էր, և մի անգամ ինքնաթիռով ինչ-որ տեղ էր թռչում գործով, երբ Թոբիասն սկսեց խոսել իր հետ և այն ժամանակից այդպես էլ չի դադարել: Դա 1997-ին էր, իսկ երկու տարի անց, երբ Ջեֆֆը մի փոքր վարժվեց ու սովորեց այդ մտքին, նա սկսեց կապնվել Թոբիասի հետ մարդկանց ոչ մեծաքանակ խմբերի համար: “Ես սկսեցի աշխատել մի հոգեբույժի հետ, ով դժվար կլիենտներ ուներ, - ասաց Հոպպը: - Գիտեք, տարբեր պրոբլեմների հետ աշխատում էինք հոգեբույժը, ես և, իհարկե, Թոբիասը, և դա ինձ դուր էր գալիս: Մենք աշխատում էինք առանձին անհատների հետ: Իսկ երբ լուրն այդ մասին տարածվեց, մարդիկ ցանկացան դա անել խմբովի: Իսկ հետո դա վերաճեց նրան, ինչ որ կա այժմ:”

Այդպիսի գլոբալ ձեռնարկություն: Հոպպ ամուսիններն ամեն տարի 100 000 մղոնանոց ճամփորդություններ են կատարում ամբողջ աշխարհով, կարդալով դասընթացներ և վարելով սեմինարներ: “Դա ավելի հեռու գնաց, քան ես կարող էի պատկերացնել, և շարունակում է աճել, - ասաց Ջեֆֆը: - Այնքան շատ մարդիկ են բախվում այս փոխակերպման հետ, վերելքի պրոցեսի հետ, և հաճախ չգիտեն անգամ, թե ինչ է կատարվում: Այդ պատճառով կապը Թոբիասի հետ նրանց հանգստություն է բերում և հարցերի պատասխաններ:”

Sambitbaba
27.03.2013, 03:55
Փոքր ընդմիջումից հետո մենք վերադարձանք մեր տեղերը, և Ջեֆֆն սկսեց նախապատրաստվել նրան, որպեսզի թույլ տա հայտնվել իր ոչ նյութական ընկեր Թոբիասին:

“Թոբիասը` հրեշտակակերպ էություն է, ով մի քանի կյանքեր է ապրել Երկրի վրա, - բացատրեց Ջեֆֆը: - Կյանքում նա գրանցված է եղել որպես Թոբիտ, Թոբիտի Գրքի գլխավոր հերոսներից մեկը կաթոլիկական Աստվածաշնչում: Երկրի վրա նրա վերջին կյանքն ավարտվել է մոտավորապես մ.թ.ա. 50 թ., և այժմ նա վերադառնում է հրեշտակների աշխարհից այն պատճառով, որ այսօր տեղի է ունենում այն, ինչ ինքն անվանում է մարդկային գիտակցության ամենամեծ բարեշրջումը:

Բավական են նախնական խոսքերը, ես համբերություն չունեի րոպե առաջ հանդիպել Թոբիասին: Եվ այսպես, Ջեֆֆը գոցեց աչքերը, մի քանի անգամ խորը շունչ քաշեց, քանի Լինդան ցածր ձայնով քաջալերում էր նրան հանգստանալ և իր մարդկային դրսևորումներին թույլ տալ թուլանալ: Շնչառության հետ աշխատանքը տևեց մոտ 30 վայրկյան, մեկընդմիջվելով դեմքի թեթևակի ջզաձգությամբ, բայց ոչ մի ձայն, նման այն պահին, երբ Դերրիլ Անկան Բաշարին էր ի հայտ բերում մեր առջև:

Ջեֆֆի բերանը բացվեց և արտասանեց “Ահա այսպես” բառերը: Ձայնը հիմնականում նույնն էր, միգուցէ մեկ օկտավա ավելի ցածր, բայց սենյակի էներգիան փոխվեց:

Առաջին մի քանի հարցերի ընթացքում գլուխս պտտվում էր և ստամոքսիս խորքում ինչ-որ բան սեղմվում էր ասես: Ես հուզվել էի այնպես, կարծես նորից հանդիպել եմ վաղուց կորած ընկերոջս: Կամ, հնարավոր է, ավագ եղբորս հետ, ով նստեցրել է ինձ իր առջև և փորձում է փոխանցել ամենն, ինչին սովորել է ինքը, որպեսզի ես էլ չկրկնեմ նույն սխալները: Ամեն դեպքում, ինձ թվում էր, որ դա անմիջականորեն ինձ է վերաբերվում, որ դա ավելի անձնական է, քան առաջին երկու հարցազրույցներում: Թոբիասը մարդամոտ էր և սիրալիր, չնայած երբեմն ոչ մի խոսք չէր ասում:


Բարև, Թոբիաս,
շնորհակալություն, որ միացար մեզ:

ԹՈԲԻԱՍ. Շնորհակալություն: Ինձ անհրաժեշտ է ևս մեկ ակնթարթ, մինչև իմ ամբողջ էներգիան կհասնի այստեղ, որպեսզի ես կարոզանամ ամբողջապես ընկալել ինձ շրջապատող իրերը: Մենք սիրում ենք, երբ մարդիկ հրավիրում են մեզ, ինչպես դուք այդ անում եք հիմա, հատկապես այնպիսի տաք և սրտաբաց տարածության մեջ, ինչպիսին է Քոլդրեի (այդպես Թոբիասը կոչում է Ջեֆֆին) և Լինդայի հյուրասենյակն է: Որոշ ժամանակ է անցել այն պահից, ինչ ես եղել եմ այստեղ, բայց ես զգում եմ հին էներգիան: Երբ մարդիկ թույլատրում են մեզ այսքան մոտենալ, - մենք անում ենք դա միայն ձեր թույլվությամբ, - ուրեմն, գիտեք, նրանք ստիպված են իսկապես թույլատրել մեր մուտքը: Այդ դեպքում մենք կարող ենք զգալ թե նրանց և թե այստեղ նստած յուրաքանչյուր ոգու միջոցով, որոշակի իմաստով մենք ներշնչում ենք էներգիան և չենք կարող անել դա ուրիշ այլ կերպ, այդ պատճառով մենք շատ ենք գնահատում պահերը, երբ ձեր հետ ենք: Եվ այսպես, եկեք սկսենք մեր զրույցը:

Sambitbaba
27.03.2013, 07:31
Կարո՞ղ եք պատմել մեզ
ինչ-որ բան ձեր մասին:

ԹՈԲԻԱՍ. Ես ապրել եմ Երկրի վրա ավելի քան 1000 կյանքեր: Ապրել եմ Լեմուրիայի ժամանակներում, ապրել եմ շատ կյանքեր Ատլանտիդայի ժամանակներում, հավանաբար, նրանք իմ ամենասիրած կյանքերն են, չնայած և պետք է ասեմ, որ ձեր ժամանակը, ձեր ժամանակակից ժամանակը, շատ ավելի դինամիկ է, ավելի ուժեղ է ներծծված էներգիայով, քան նույնիսկ Ատլանտիդայի ժամանակները: Ես ավելի մոտ դարաշրջանում էլ եմ ապրել, Իեշուայի ժամանակներում, նրա, ում անվանում են Հիսուս: Իմ վերջին մարդկային կյանքն անցել է Իեշուայի Երկիր ոտք դնելուց 50 տարի առաջ: Այն ժամանակ ես մահացա իմ վերջին երկրային կյանքում Իսրաելի հողի վրա: Հենց այն ժամանակ ես համաձայնվեցի այլևս չվերադառնալ կյանք, որպեսզի կարողանամ աշխատել և օգնել այն մարդկանց, որոնց ես կոչում եմ Շոմբրա, - երբ նրանք սկսեն անցնել իրենց հոգևոր անցումնային պրոցեսը: Ինձ կոչում են Թոբիաս, որովհետև դա, հավանաբար, իմ ամենահայտնի և նշանավոր կյանքն էր: Այն դարձավ Սուրբ Գրքի գրերից մեկը, Թոբիտի Գիրքը: Եվ դա տեղի ունեցավ մ.թ.ա. մոտավորապես 600 տարի առաջ, երբ ես հայտնի էի որպես Թոբիտ: Ես առաջարկում եմ ձեզ կարդալ այդ պատմությունը, այն բավական գեղեցիկ է: Դժվար թե այն ճշմարիտ է, տարիների ընթացքում այն ծաղկեցվել է, բայց դա հրաշալի պատմություն է: Ես շատ ու շատ կյանքեր եմ ապրել Երկրի վրա: Ես խորին սեր և կարեկցանք եմ զգում մարդկանց հանդեպ, որովհետև հիշում եմ, թե ինչերի միջով է այսօր մարդկությունն անցնում: Ես, մասնավորապես, հիշում եմ այն խնդիրը, երբ հոգուդ խորքում գիտես, որ դու հոգևոր էություն ես: Բայց երբ դուք գալիս եք Երկիր և բնակություն եք հաստատում մարմնի մեջ, այսպես ասած, կենսաբանորեն, ձեր ֆիզիկական մարմնի մեջ, դուք ուղեղ եք ձեռք բերում: Իսկ հրեշտակները, փա՜ռք Աստծո, ուղեղ չունեն: Երբ դուք ձեր էներգիան ներմուծում եք ֆիզիկական վիճակի մեջ, դուք սկսում եք կորցնել ձեր հիշողությունն այն մասին, թե ով եք իրականում: Դուք մոռանում եք, որ հրեշտակ եք, մոռանում եք, որ սահմանափակումներ չունեք: Եվ կենտրոնանում եք ձեր սովորական ամենօրյա կյանքի վրա: Ես մեծ կարեկցանք եմ զգում այն բանի հանդեպ, թե ինչի միջով են անցնում մարդիկ ամեն օր: Մեզանից շատերն անձամբ գիտեն դա: Մենք միասին շատ կյանքեր ենք կիսել: Շատերի մոտ նրանցից, ով կանչում և աղոթում է մեզ, ես գալիս և քայլում եմ նրա կողքով այլ հրեշտակների հետ միասին, ովքեր նույնպես օգնում են աշխատել ձեր հետ: Ես աշխատում եմ ձեր հոգու և ոգու հետ, ձեր հետ, ով մարդու դերում լինի թե հրեշտակի, անցնում է իր փոխակերպման պրոցեսի միջով: Այդպիսին է իմ համառոտ պատմությունը: Ճիշտ նույնպես, ինչպես և դուք, մինչև Երկիր գալը ես եղել եմ հրեշտակ, կարելի է ասել, ոչ ֆիզիկական էություն: Ես հսկայական փորձ եմ ձեռք բերել այլ աշխարհներում էլ, բայց ես կասեի, որ նույնիսկ հրեշտակների աշխարհում մարդկային փորձին նմանվող ոչինչ գոյություն չունի:

Sambitbaba
25.04.2013, 18:24
Թոբիաս, ինչու՞ Երկիր գալուց այնուհանդերձ
մենք ընտրում ենք այդ ամնեզիան, և ինչու՞
այդքան շատ անգամներ անում ենք դա նորից ու նորից:

ԹՈԲԻԱՍ. Ձեր հիշատակած ամնեզիան` մոռացումն է նրա, որ դուք հրեշտակներ եք, ոչ ֆիզիկական էություններ, և մոռացումը, թե ինչու եք որոշել գալ այստեղ, - դա, առաջին հերթին, Երկրի վրա ձեր գոյատևելու պայմանն է: Դա տեղի է ունենում նաև նյութի լարված խտության պատճառով: Այլ աշխարհներում չկան ծառեր, որոնց հարվածելով կարելի է ջարդել մեքենան, չկան տներ, որտեղ ապրում են մարդիկ: Այստեղ ամեն ինչ էներգետիկական կենտրոնացվածություն ունի: Գոյություն ունի ձգողականություն, ոչ թե Երկրի այն տիպական ձգողականությունը, որի մասին դուք գիտեք, դա ավելի շատ էներգետիկական ձգողականություն է, որը կոնցենտրացնում և այնքան պինդ է խտացնում էներգիան, որ, երբ հոգևոր էներգիան իջնում է ձեր աշխարհ, այդ էերգետիկական ձգողականությունը մոռացության պատճառ է դառնում: Հետևաբար, դա տեղի է ունենում ոչ պատահականորեն, այդպիսին է նյութը հոգևոր ֆիզիկայի մեջ: Կարծում եմ, դուք կարող եք ասել, որ մի կողմից դա լավ է, քանզի ձեզ թույլ է տալիս իսկապես փորձել, թե ինչ է նշանակում ապրել պատրանքների մեջ: Այն պատրանքների, որը դուք ստեղծում եք բոլորդ միասին ձեր մասսայական գիտակցությամբ և համոզմունքների համակարգով: Դա ձեզ թույլ է տալիս այնքան խորանալ այդ պատրանքի մեջ, որ այն շատ ավելի իրական է դառնում, քան իրականությունն ինքը: Նրա մեջ ավելի շատ ճշմարտություն կա, քան հրեշտակների աշխարհում: Այնքան խորն են այդ “այստեղը” և “այժմը”, որ դա ձեզ բացարձակ փորձ է տալիս: Իսկ հակառակ կողմը հետևյալն է. դուք մոլորվում եք այնտեղ և հայտնվում եք թակարդում: Ձեզ սկսում է թվալ, որ բացարձակապես ոչ մի ելք չկա: Այնքան շատ եք տխրում ու բարկանում, որ իրականում ավելի խորն եք թաղում ձեզ երեքտարածքային իրականության մեջ: Բնակություն եք հաստատում ձեր մտքի մեջ: Միտքը` երկրային կյանքի շատ կարևոր բաղադրամաս է, բայց դուք նշանակալիորեն գերագնահատում եք այն:Միտքը զարմանալի բաներ է ստեղծում, դա ճիշտ է, բայց շատ մարդկանց հետ է պահում իրենց բարձրագույն գիտելիքներն օգտագործելուց, իրենց, ինչպես մենք ենք անվանում, աստվածային ինտելեկտից: Հետո դուք լռվում եք դրա վրա, մոլորվում եք, ինչպես երեխան անտառում, կարծում եք, թե ոչ ոք չգիտի, թե որտեղ եք դուք, կամ բոլորի համար մեկ է, այնտեղ եք դուք, թե ոչ: Դուք մտածում եք, որ խորն ընկղմված եք այդ խավարի մեջ, այդ պոտենցիալ վտանգավոր տարածության մեջ, և կարող եք երբեք այնտեղից դուրս չպրծնել: Դա, հավանաբար, մարդկային ամենամեծ վախերից մեկն է, երբ նրանք համարում են, որ ելք չունեն: Հավատում եք դուք ընդամենը մեկ կյանքի կամ վերամարմնավորման, միևնույն է, ձեր մեջ խորը նստած է վախ, որից դուք չեք պատրաստվում ազատվել: Դա բերում է տագնապ, դեպրեսիա, մտագարություն և այլ նման մտավոր հիվանդություններ, որոնք դուք այսօր կարող եք դիտել ձեր հասարակության մեջ: Մարդիկ խարխափում են, նրանք չգիտեն, թե որտեղ է ելքը, և ավելի ու ավելի խորն են խրվում թակարդում: Նրանք ընկնում են այդ համոզմունքների համակարգը, որտեղից ելք չկա, և այդ համոզմունքների համակարգը բառացիորեն ձգում է նրանց հետ դեպի Երկիրը, դեպի հաջորդ վերամարմնավորման բոլորաշրջանը, և այդպես վերամարմնավորումից վերամարմնավորում: Նույնիսկ երբ կարմայի անհրաժեշտություն չկա այլևս, նրանք շարունակում են վերադառնալ: Նրանք ընկնում են հունի մեջ, հնապաշտության մեջ, կամ դա սովորություն է դառնում, հետո նրանք համախմբում են դա այլ մարդկանց հետ զգացմունքային կապերով, ցանկանում են վերադառնալ, որպեսզի նրանց հետ լինեն հաջորդ կյանքում, կամ զգում են, իբր պարտավոր են այդ անել: Եվ այդ ժամանակ իրոք որ ստեղծվում է իրավիճակ, երբ մարդիկ հուսահատվում են: Նրանք նեղացած են, նրանց համար ցավալի է, նրանք չգիտեն, թե ինչպես դուրս պրծնեն այդ վիճակից: Տարբեր մակարդակների բազմաթիվ հրեշտակներ աշխատում են ձեզ հետ հենց հիմա, բայց դժվար է դա, քանզի եթե մենք ձեզ հետ էինք նույնիսկ անցյալում, գոյություն ունեն պահեր, երբ դուք մեզ չեք լսում: Մենք հաղորդում ենք ձեզ, որ իրականում դուք էլ աստվածներ եք, բայց դուք ապրում եք պատրանքների այն ձևի մեջ, որը մարդկային գիտակցության մատրիցան է, և որը շարունակում է պահել ձեզ թակարդում: Ինչպե՞ս դուրս պրծնել այնտեղից: Գիտեք, դուք դուրս եք պրծնում այնտեղից, ավելի խորը սուզվելով նրա մեջ: Սիրելով կյանքը, սիրելով ինքներդ ձեզ, ընդունելով իրերն այնպիսին, ինչպիսին նրանք կան: Ընդունելով ձեր մեջ ամեն ինչ, ոչ թե ընտրովի ինչ-որ բաներ, այլ ամեն ինչ: Երբ դուք սովորեք խորին կարեկցանք զգալ թե ձեր և թե այլ մարդկանց հանդեպ, երբ սովորեք ամբողջովին ընկղմվել կյանքի մեջ և ուրախություն գտնել ամեն ինչի մեջ, նույնիսկ նրա, ինչը դուք կյանքի մութ կողմերը կհամարեիք (դրանք մութ կողմեր չեն, դրանք ուղղակի այլ կողմեր են), երբ դուք գաք կյանքի` որպես ամբողջական ուրախության ըմբռնմանը, այդ ժամանակ և այդ կերպ դուք դուրս կպրծնեք խորխորատից: Դուք դուրս չեք պրծնում, երբ աղոթում եք ելք գտնելու համար, որոշակիորեն դուրս չեք պրծնում, ուղղակի լավություն անելով ուրիշներին, քանզի անում եք դա ոչ թե ձեր համար, և մյուս կողմում որպես պարգև ոչ մի շոկոլադե թխվածք չեք ստանա: Դրա հետ աճպարարություն անել հնարավոր չէ, դուրս պրծնելու համար ձեզ անհրաժեշտ չէ Գուդինի լինել: Դուք ուղղակի գիտակցեք, որ կյանքը`անգին նվեր է: Եվ կյանքը շարունակվում է նույնիսկ այն բանից հետո, երբ դուք լքում եք մոլորակը, լքում եք ձեր ֆիզիկական մարմինը: Բայց հիմա, քանի որ սովորել եք գնահատել, վայելել ու սիրել կյանքը և ձեզ, դուք ձեռք եք բերում մի նոր հայացք ձեր վրա, երբ հեռանում եք Երկրից և գնում եք այլ աշխարհներ:

Sambitbaba
30.04.2013, 04:33
Կա՞ն արդյոք ինչ-որ որոշակի քայլեր,
որ կարող են կատարել նրանք, ովքեր
դժվարություններ ունեն ինքն իրեն սիրելու փորձում
կամ կյանքից հաճույք ստանալու խնդրում:

ԹՈԲԻԱՍ. Ոմանք կմտածեն, թե պատասխանը փոքր-ինչ կարճ է, բայց ուղղակի հաղթահարեք այդ: Դուք խրվել եք ինքներդ ձեզ խղճալու ճահճի մեջ, դուք այնպես եք կարգավորել ձեր էներգիան, որպեսզի միշտ զոհ լինեք: Զոհ կյանքի, զոհ` այլ մարդկանց: Դուք թույլ եք տալիս նրանց գողանալ ձեր էներգիան, ձեր սիրտը և ձեր գիտակցությունը: Դուք ընկել եք թակարդը և թույլ եք տալիս, որ այդ ամենը կատարվի: Բայց մի առավոտ, երբ անկողնուց վեր կենաք, կամ երեկոյան զբոսանքից հետո, դուք կորոշեք, որ բավական է այլևս, որ կարող եք հաղթահարել այդ: Էլ թույլ չեք տա ուրիշին խլել ձեր այդ ամենը, ինչպես նաև ինքներդ ուրիշից չեք խլի ոչինչ: Քանզի պատրաստվում եք ամբողջական և անկախ դառնալ: Իրականում դա շատ հեշտ է: Բարդ ու դժվար է ձեր համար հենց այն, որ դուք բազմափուլային ծրագրեր եք մշակում, գրքեր եք գրում, սեմինարներ ու դասեր եք անց կացնում և ավելի, ավելի ու ավելի եք խրվում ձեր մտքի մեջ, դրանով իսկ հեռանալով ձեր առջև կանգնած պարզ խնդրից: Դուք հրեշտակակերպ էություններ եք, դուք էլ` աստվածներ եք: Հաղթահարե՛ք խնդիրը, որ դեռ առկա է: Դա կարճ է հնչում, բայց, հավանաբար, դա ամենաարդյունավետ բանն է, ինչը դուք հայտնաբերել եք: Հենց դուք եք Արարիչը: Դուք եք ձեր կյանքում ստեղծել ամենն, ինչ ձեզ դուր է գալիս կամ դուր չի գալիս, և եթե ստեղծել եք այդ, ուրեմն կարող եք նաև նույն կերպ ոչնչացնել: Ամենակարևորն ընտրություն կատարելն է: Օ՜, դուք ասում եք, թե արդեն կատարել եք ընտրություն: Ես պատրաստվում եմ վիճարկել դա: Ես պատրաստվում եմ ասել, որ դուք ունեք իղձեր ու նպատակներ, դուք ցանկանում եք, որ գործերն ընթանան որոշակի կերպով, բայց դուք չեք հայտարարել ձեզ, ձեր հոգուն, մարմնին և մտքին, որ կգնաք բարձրագույն գիտակցության ընտրած ճանապարհով: Ինչու՞: Որովհետև վախենում եք: Դուք չգիտեք, որ դա ձեզ ձեռք է տալիս: Եվ հիմա դա իմ խնդիրներից մեկն է մարդկանց հետ Երկրի վրա: Ես անվանում եմ դա “ուղղակի բավական է”. բավական դրամ կա ապրուստի համար, բավական առողջություն` ապրելու համար, ուղղակի բավարարում է: Երբ դուք հայտարարեք ձեզ, որ դուք նաև Աստված եք, անմիջապես կզգաք դա ձեր հոգու, այլ ոչ թե մտքի խորքում, դուք կհայտարարեք ձեզ, որ դուք էլ` Աստված եք, ձեր սեփական արարիչը և կարիք չունեք ինչ-որ տեղից էներգիա ստանալ կամ խլել ինչ-որ մեկից, - ձեր կյանքը կփոխվի: Դա ամեն ինչ կփոխի: Մի զարմացեք փոփոխություններին: Այն, ինչի հետ ես աշխատում եմ, միշտ զարմացնում է հրեշտակակերպ էություններին: Մարդը փոփոխություններ է խնդրում և նրա կյանքը սկսում է փոխվել, իսկ նա այդ պատճառով խուճապի է մատնվում: Որովհետև կորցնում է աշխատանքը, կորցնում է ընտանիքը, նաև ամբողջ այն հին բեռը, որ քարշ էր տալիս հետևից: Մարդիկ սկսում են վախենալ: Բայց հիշեք, որ, եթե այդ իրադարձությունները սկսվել են, նշանակում է, տեղի է ունենում էներգիայի զարգացում: Դա տան մաքրում է, ազատվելն ամեն հնից, որպեսզի ճանապարհ բացվի ձեր` որպես նոր էության, - համար:


Ինձ թվում է, Դուք խոսում եք այն մասին,
որ դա ընտրություն է՝ որոշելու այն,
թե ով է մարդ իրականում, այլ ոչ թե նպատակադրում:

ԹՈԲԻԱՍ. Նպատակներ չկան: Դա նույնպես մտքի ծնունդ է: Մոռացեք նպատակների մասին: Դա հիասթափեցնող և անօգուտ զբաղմունք է: Ձեզ, անկախ էությանը, նպատակներ պետք չեն: Գիտե՞ք ինչու: Ասեմ: Որովհետև դուք ամեն ինչ ձգում եք դեպի ձեզ: Երբ դուք ընտրություն եք կատարում, դուք բառացիորեն վերալիցքավորում եք ձեզ: Մտածեք ձեր մասին որպես մագնիսի, կամ էներգիայի ձգող ձևի մասին: Ձեր կյանքում դուք կատարում եք ընտրություն և դեպի ձեզ եք ձգում էներգիան: Մենք ասում ենք մարդկանց, որ ձեզ է ծառայում այստեղ գոյություն ունեցող ամբողջ էներգիան, այն ջանում է ծառայել ձեզ, և տերը թույլ է տալիս նրան այդ անել: Մարդիկ սկսում են հասկանալ, որ այն այստեղ է ձեզ ծառայելու համար: Այդ պատճառով դեն նետեք ձեր բոլոր նպատակները, մի կողմ նետեք տեսապատկերականացումները, հաստատումները, որովհետև, վերջիվերջո, նրանք այլևս չեն աշխատում: Օ, կարճաժամկետ արդյունքնե՞ր: Հնարավոր է: Բայց նրանց աշխատանքը երկարատև չէ: Դուք կսովորեք նրանց և կշարունակեք նստել այդ դեղահաբերի վրա: Եվ ձեզանից յուրաքանչյուրի հետ դժվար է դառնում խոսել, երբ դուք դառնում եք այդ հոգեմետ թմրադեղերի գերին: Շատ դժվար, քանզի դուք զոմբի եք դառնում: Ձեր հոգին մի ինչ-որ այլ տեղ է գտնվում արդեն, այստեղ ներկա չէ այլևս: Այդ թմրադեղերը դուրս են մղում ձեր հոգուն այս իրականությունից:


Դա ընդհանուր պնդում է բոլոր դեպքերի համա՞ր:

ԹՈԲԻԱՍ. Բոլոր:

Sambitbaba
03.05.2013, 09:50
Այժմ շատ են խոսում Ներգրավման օրենքի մասին:
Ի՞նչ եք Դուք մտածում այդ առմամբ:

ԹՈԲԻԱՍ. Ներգրավման օրենքն աշխատում է: Բայց աղավաղվում է այն դեպքում, երբ փոխակերպվում է մտքի զբաղմունքի: Երբ այդ մասին մեկը ցանկանում է մի քանի հարյուր էջանոց գիրք գրել: Քանզի ավելի ուշ, այն պահին, երբ կարդում ես այդ գիրքը, այն ընկալվում է մտքով և դադարում է աշխատել: Միայն գիտակցությունն է, որ կարող է այդքան հեռացնել թեմայից: Իսկ Ներգրավման օրենքը` ձեր հոգին է, ձեր ոգին: Դա ձեր ամենախորին մասն է: Գիտակցությունը չի կարող այն արտաբերել: Միայն ձեր գաղտնի մասը:
Հաճախ Ներգրավման օրենքի սխալ ըմբռնում է տեղի ունենում: Սահմանափակ մարդն օգտագործում է այն հետևյալ կերպ. “Ես ցանկանում եմ նոր մեքենա”: Եվ սպասում է, որ նոր մեքենան կգա դեպի ինքը: Դե, այն կգա… և, ամենայն հավանականությամբ, վրաերթի կենթարկի նրան: Սահմանափակ մարդն ասում է. “Ինձ 1000 դոլար է անհրաժեշտ, որ տանս վարձը վճարեմ”: Ձեր մոտ տարաձայնություն է առաջանում սահմանափակ մարդու և հոգևոր էության միջև: Ներգրավման օրենքն աշխատում է հոգևոր մակարդակի, հոգու մակարդակի վրա:
Մի լկտի պնդում էլ անեմ: Իրականում հոգուն պարտադիր չի հոգալ ամեն մի մարդկային թնկթնկոցի մասին: Առավոտյան մարդիկ համակված են իրեր ձեռք բերելու պահանջով, որոնք, իրենց կարծիքով, անհրաժեշտ են իրենց, բայց օրվա վերջին դրանցից ոչինչ այլևս կարևոր չէ: Կարևոր չէ, որ դուք չեք վճարել տան վարձը, կարևոր չէ, թե դուք միլիոնատեր եք դարձել: Ոչինչ կարևոր չէ: Այդ իրերը վերաբերվում են միայն մարդկային տեսանկյունին: Ձեր ոգին, ձեր հոգին` անհանգստանում են գիտակցության մասին, ինչ նշանակում է. գիտակցելու ունակություն: Ձեր հոգին ու ոգին անհանգստանում են գոյության ուրախության մասին: Գոյության ուրախություն: Այլ խոսքերով ասած, ապրել այն, ինչ գտնվում է ձեր առջև:
Հասկանում եք, հոգին կգերադասի ունենալ վատ փորձ, քան ընդհանրապես այն չունենալ: Այն մարդիկ, ովքեր փորձում են փախչել ինչ-որ բաների ճանաչումից, ինչ-որ արարքներ կատարելուց կամ ինչ-որ բան ստեղծելուց, իրականում վշտացնում են իրենց հոգուն: Հոգին վերադառնում և մարդու կյանք է նետում մի քանի, ինչպես դուք կասեիք, հետաքրքիր իրադարձություններ, որպեսզի արթնացնի նրան: Իսկ հետո մարդ բողոքում է և սկսում է նույնիսկ իրեն ավելի մեծ զոհ պատկերացնել:
Ներգրավման օրենքն աշխատում է, երբ դուք գտնվում եք ձեր սեփական անվտանգ տարածության մեջ, երբ դուք հասկանում եք, որ ձեր բոլոր ենթադրյալ կարիքներն ու ցանկությունները` մարդկային են: Հիմնականում, ասենք, ինչ-որ բան ուտել, մնալ հարաբերական տաքության մեջ, ունենալ որոշակի ապաստարան և իրեր, - այդ ամենի մասին հեշտ ու բնականաբար կարելի է հոգալ: Այդ մասին հարցրեք յուրաքանչյուրին, ում իր կյանքի վարպետ եք համարում: Հարցրեք նրանց, ով գիտակցաբար հասկանում է այդ: Եվ նրանք կասեն, որ կարիք չունեք անհանգստանալ նման մանրուքների համար: Բայց մարդկանց բազմաքանակ մեծամասնությունը, ցավոք` մեծամասնությունը, ընկնելով նման մանրուքների հետևից, ծախսում են իրենց կարևոր և անգին ստեղծագործական էներգիան: Այդ պատճառով է, որ այդքան հաճախ կյանքում նրանց հետապնդում են դժվարությունները: Նրանց ոգին, նրանց հոգին փորձում են գրավել նրանց հետաքրքրությունը, ասելով, որ անհրաժեշտ չէ դրա վրա ծախսել ձեր թանկագին էներգիան, որ այդ ամենը դեպի ձեզ կգա բնական կերպով:
Ներգրավման օրենքն աշխատում է, երբ դուք կիրառում եք այն բարձրագույն գիտակցության տեսանկյունների հանդեպ: Ձեր կյանքի հոգևոր տեսանկյունների հանդեպ: Այնպիսի տեսանկյունների, ինչպիսիք են հոգու աճն ու զարգացումը: Սովորել այնպիսի բաներ, ինչպես, օրինակ, ինքդ քեզ սիրելը: Ինքդ քեզ կարեկցելը: Դա շատ ավելի կարևոր է, քան մի կլորիկ գումարը կամ նոր ավտոմեքենան:
Այժմ դուք տեսնում եք, թե որտեղ է տարաձայնությունը. ճակատամարտը գնում է մարդկային և հոգևոր տեսանկյունների միջև: Հոգին ջանում է ասել, որ այդ իրերը կարևոր չեն, կարևոր է հոգալ սեփական ոգու, սեփական “Ես”-ի մասին: Եթե դուք երբևիցէ դադարեք ձեր վազքը մարդկային սահմանափակումների լաբիրինթոսի միջով, եթե կանգ առնեք մի պահ, հոգին կասի ձեզ. “Լսիր և եղիր ինձ հետ, թույլ տուր ինձ մտնել քո կյանքը, մասնակցել նրան, այլ ոչ թե ձևանալ, որ ես գոյություն ունեմ մի ինչ-որ այլ տեղ: Եվ կամ էլ ես մի ինչ-որ հեռավոր իրականության մեջ` ոսկե աթոռին նստած ուրիշ կատարյալ էություն եմ”: Հոգին ասում է. “Երբ որ դու բացես քո կյանքի դռներն ինձ համար, մենք քեզ հետ նորից մի ընդհանուր ամբողջականություն կդառնանք: Մենք միասին կճանաչենք մեր գիտակցության ուրախությունը, ինքդ քեզ սիրելու ուրախությունը, կյանքի ուրախությունը: Եվ դրանից հետո դու այլևս ստիպված չես լինի անհանգստանալ մանրուքների պատճառով”:

Sambitbaba
17.05.2013, 20:02
Հենց դրա՞ն է վերաբերում Երկրի վրա մարմնավորման
ժամանակաշրջանը: Այն, ինչ մարդիկ անվանել են
Մեծ Տեղափոխություն: Որոշակի իմաստով դա կապված է
հոգու և մարդկային մարմնի միավորման հե՞տ:

ԹՈԲԻԱՍ. Դա իրոք այդպես է, ես նույնիսկ կասեմ ավելին: Լեմուրական դարում, որը մարդկության առաջին ժամանակաշրջանն էր Երկրի վրա, մենք սովորում էինք մեր ոգու էներգիան բերել այս աշխարհ և մարմնավորել այն ֆիզիկական իրականության մեջ, օրինակ, ժայռերի ու ծառերի մեջ: Բայց վերջիվերջո մենք բարեշրջվեցինք ու սովորեցինք նրան, թե ինչպես տեղավորել էներգիան կենդանիների և ընդհանրապես կենդանի էությունների մեջ: Եվ այսպես, Լեմուրիայի առաջին դարաշրջանն իրականում նպաստեց երեքտարածքային իրականության հանդեպ ադապտացվելուն: Ատլանտների դարաշրջանն ամենայն լրջությամբ նվիրված էր հասարակական կյանքին: Աստվածային գիտակցություն չկար, “Աստված” տերմինը նույնիսկ չէին էլ հասկանում: Դա չէր կարող քննարկվել, որովհետև այդպիսի հասկացություն չկար անգամ: Ատլանտիդայում ամեն ինչ հիմնականում նվիրված էր բարուն: Անհատականություն գոյություն չուներ: Մարդիկ աշխատում էին միասին, որպես ընդհանուր խումբ: Միասին ուտում էին, քնում, աշխատում, ամեն ինչ արվում էր մյուսների ներկայությամբ: Ատլանտիդայի վաղ ժամանակաշրջանում նույնիսկ “անուն” հասկացություն չկար, դա ավելի ուշ եկավ:
Մարդկության ավելի վաղ դարաշրջանում, որն սկսվեց մոտավորապես 10000 տարի առաջ, մարդկային ցեղերը դարձան ավելին, քան քոչվոր ցեղերն էին, սկսեցին հիմնավորվել որոշակի հողակտորների վրա, և այդ ժամանակ ծնունդ առավ Աստծո ժամանակակից հասկացումը: Եվ 10000 տարիների ընթացքում օգտագործվում է նոր հասկացություն, այն, որ Աստված` բարձրագույն էություն է: Որ մենք պատասխանատու ենք էլի ինչ-որ մեկի առջև, և դա շատ կարևոր նորամուծություն էր: Եվ դա գերագույն գիտակցությունն էր մինչև ամենավերջին ժամանակները:
Նոր գիտակցությունն անդրադառնում է նրան, թե ով է “Ես”-ը: Եվ չնայած դա կարող է շատ եսասիրական թվալ, բայց և այնպես դա վերաբերվում է ինքդ քեզ բացահայտելուն: Առաջին տեղը դնել ինքդ քեզ, սկզբում սիրել քեզ, հոգալ ինքդ քո մասին, ինքդ քո հանդեպ կարեկցանք արտահայտել և առաջին հերթին ճանաչել ինքդ քեզ: Որովհետև երբ դուք այդ անեք, միայն և միայն այդ ժամանակ կկարողանաք օգնել մարդկանց: Բայց հասկացեք. միայն այն մարդկանց, ովքեր ընդունում են ձեր օգնությունը:
Երբ դուք մուտք եք գործում ձեր “Ես”-ի դարաշրջանը, դուք բացահայտում եք, որ Աստված, ում մարդիկ փնտրում էին վերջին 10000 տարիների ընթքցքում, գոյություն ունի ոչ միայն ինչ-որ տեղ Երկնքում, ոչ թե թաքնված է ինչ-որ տեղ, - Նա հենց այստեղ է: Նա միշտ էլ եղել է այստեղ: Ահա թե ինչպիսին է լինելու նոր գիտակցությունը:


Հաշվի առնելով այս ամբողջ ասվածը,
ինչպե՞ս կարտահայտվի դա: Ինչի՞ կնմանվի
մեր աշխարհը մոտակա տարիների ընթացքում:

ԹՈԲԻԱՍ. Աստված իմ, եթե ես դա գիտենայի, ես մարգարե կլինեի: Պետք է ասեմ, որ ձեզ բոլորին լավ ծանոթ կրոնական սիստեմը փոխելը ծանր, շատ ծանր կլինի, քանզի այն շատ ամուր է կառչել իր սկզբունքներից: Մարդիկ, ովքեր ընկալում են Աստծոն որպես բարձրագույն իշխանություն և միակ արարիչ, շատ ամուր են կառչում դրանից: Շատ ու շատ պատճառներով նրանք իրենց հարմարավետ չեն զգա, եթե հրաժարվեն դրանից: Նրանք վախենում են թույլ տալ իրենց Աստծոն, իրենց հին Աստծոն` անհետանալ: Նրանք այնպիսի երկպառակության մեջ են գտնվում իրենք իրենց հետ, որ, հավանաբար, նույնիսկ չեն կարող մտածել այն մասին, որ նայեն իրենց ներսը: Նրանք սովոր են գտնվել արտաքին աշխարհում, քանզի հավատը, որին տիրապետում են իրենք, ասում է, որ ամեն ինչ հսկվում է ինչ-որ Աստծո կողմից: Եվ եթե նրանք սիրաշահեն Աստծոն, իրենց կյանքում ամեն ինչ բավարար կլինի:
Եվ այսպես, այն, ինչ ծնվում է այսօր Երկրի վրա, դառնալու է էական, գլխավոր փոփոխությունը գիտակցության մեջ: Ձեր բնակչության գերիշխող տոկոսը հին կրոնական համոզմունքների հիպնոսի տակ է գտնվում: Կա բնակչության մի մաս, ով չի բավարարվում դրանով, կրոնի առաջարկած հասկացությունները նրանց պատասխաններ կամ հանգստություն չեն բերում, և այդ պատճառով նրանք գնացել են անէության իրենց սեփական աշխարհը: Նրանք չեն հավատում Աստոն, բայց նրանք իրենց էլ չեն հավատում: Դա այն մարդիկ են, ում դուք աթեիստ եք կոչել: Նրանք գտնվում են չեզոք գոտու վրա և, հնարավոր է, գոհ են իրենց կյանքից, բայց նրանց գիտակցությունը խեղդվում է:
Այժմ Երկրի վրա գոյություն ունի մարդկանց փոքր խումբ, ովքեր չտեսնված որոշակի ներքին աշխատանք են կատարում: Դա սեփական գիտակցությունը փոխելու աշխատանքն է: Դա բացահայտումը, ըմբռնումն է նրա, որ Աստված և հոգին գտնվում են ոչ թե մի ինչ-որ այլ տեղ, նրանք հենց այստեղ են, որ կան: Այդ փոքր խմբի կատարած աշխատանքը կդառնա ներուժ, ես կրկնում եմ, ներուժ, որովհետև նրանք այդ աշխատանքը ոչ ոգու վզին չեն փաթաթում և չեն ստիպում դրան ոչ ոգու, նրանք իրականացնում են իրենց աշխատանքն այն մարդկանց համար, ովքեր պատրաստ են կատարել այդ հսկայական թռիչքը: Հաղթահարել անդունդը, որպեսզի բացահայտես քո “Ես”-ը: Ամենադժվարն այն է, որ դրա համար անհրաժեշտ է, որ հեռանան հին Աստված և սահմանափակվածության զգացմունքը:
Ես կասեի, որ դա ամենածանր փորձությունն է, որի միջով մարդկությունը ստիպված է անցնել:

Sambitbaba
11.06.2013, 23:09
Այդ դեպքում ասենք, թե ինչ-որ մեկն ունի
լավ կյանք, շատ փող, լավ ընտանիք:
Դուք ասում եք, որ որոշ դեպքերում
այդ մարդը չի՞ կարող թռիչք կատարել:

ԹՈԲԻԱՍ. Անմիջական զուգահեռ չկա փողի և բարձրագույն գիտակցության միջև: Փող աշխատելու հարցում որոշ մարդիկ շատ խորաթափանց են: Ոմանց շատ լավ հաջողվում է խլել այլ մարդկանց փողն ու էներգիան: Ոմանց մոտ լավ է ստացվում ստեղծել նոր առարկաներ, որոնք դեպի իրենց են ձգում մարդկանց, ովքեր իրենց կառնեն: Բայց պարտադիր չէ, որ այս ամենը համեմատվի գիտակցության հետ: Զվարճալի է, որ երբ դուք հասնեք ձեր ներքին “Ես”-ը գիտակցելուն, դուք կհասկանաք, որ ամեն ինչ ունեք: Ձեզ անհրաժեշտ չէ անսահման հարուստ լինել: Քանզի կհասկանաք, որ արդեն իսկ հարուստ եք, չնայած քիչ դժվար է դա հասկանալ: Բայց դուք կարիք չեք ունենա այլևս ձգտել կամ հասնել դրան: Անհրաժեշտ չի լինի դա ձեր նպատակը սարքել, քանզի դուք դա արդեն ունեք: Բայց մի զվարճալի բան է տեղի ունենում. այն արժեզրկվում է ձեզ համար: Դա չի նշանակում, որ դուք կսկսեք թափառել աշխարհով մեկ որպես աղքատներ: Ինչու՞ տառապել: Ուղղակի դա արդեն կարևոր չի լինի: Նրանք, ովքեր կհասկանան այդ սկզբունքը, կգտնեն ամենն, ինչ իրենց անհրաժեշտ է: Նրանք ստիպված չեն լինի ճանապարհ ընտրել, աշխատել, ուժ դնել, - այդ ամենն ուղակի կհայտնվի: Նրանք ստիպված չեն լինի անքուն գիշերներ անց կացնել, անհանգստանալ ինչ-որ բանի մասին: Անհրաժեշտ պահին ամեն ինչ կլինի: Կա ամենն, ինչ անհրաժեշտ է:


Դուք հիշատակեցիք Հիսուսին:
Ինչու՞ որոշ մարդիկ նրան նայում են որպես փրկչի:

ԹՈԲԻԱՍ. Դա լավ պատմություն է: Մարդկանց հերոս է հարկավոր: Նրանց պետք են սպորտի հերոսներ, քաղաքական հերոսներ, չնայած վերջիններս այնքան էլ շատ չեն, նրանց անհրաժեշտ են հերոսներ գիտության և տեխնոլոգիայի մեջ, և նմանապես նրանց անհրաժեշտ է սրբապատկեր, որը կարելի կլինի պաշտել ու ծնկի գալ նրա առջև, որովհետև նրանք չեն նայում իրենց ներսը: Կաթոլիկական եկեղեցու վաղ ժամանակաշրջանում գոյություն ուներ սկզբունքային կարծիք, որ Հիսուս դեպի իրեն էր ձգում մարդկանց, որովհետև ինքն էլ մարդ էր: Եվ նա այնքա՜ն հիանալի օրինակ էր: Եկեղեցուն անհրաժեշտ եղավ 500 տարուց ավելի, որպեսզի նա որոշի, թե ինչպես պետք է Հիսուս ներկայացվի հասարակությանը: Ժամանակակից տերմիններով ասած` ինչպես նրան կը-պիառեն: Ինչպես կպատմեն այդ պատմությունը: Եկեղեցին դիտում էր և նկատում, թե ինչի են ձգտում մարդիկ և ինչը նրանց դուր չի գալիս: Այդ պատճառով մշակվեց ու զարգացվեց Հիսուսի շատ հետաքրքիր, չնայած ոչ այնքան ճշգրիտ պատմություն, և դա նույնիսկ նրա իսկական անունը չէր, որով նա Երկիր էր եկել: Նա` Իեշուան էր, Իեշուա բեն Հովսեփը: Ուղղակի պահանջվում էր ինչ-որ բան դրսից, և եկեղեցին որոշեց աղոթել Հիսուսին: Ես ստիպված եմ ասել, և դա կշփոթեցնի ձեզանից շատերին, - Հիսուս` հոգևոր էություն չէ: Դուք չեք գտնի նրան այլ աշխարհներում: Հիսուս` համախմբված գիտակցության դրսևորումն է: Անհրաժեշտ էր մեկը, ում կարելի կլիներ երկրպագել ու խոնահրվել, և առաջնորդները, հոգևոր առաջնորդները, ովքեր ներքին “Ես”-ի սկզբունքների մասին ոչինչ չգիտեն, չգիտեն այն մասին, որ Աստված արդեն իսկ մեր ներսում է, - նրանք խրապուսում են մարդկանց խմբերին աղոթել ինչ-որ հեռավոր Հիսուսի: Որովհետև դա հիանալի միջոց է, դուք կասեիք անեստեզիա, մի փոքր շեղել գիտակցությունն ամենօրյա ցավից: Բայց նմանապես դա հսկողության հիանալի միջոց է: Այդ պատճառով, քրիստոնեական եկեղեցի է դա թե բազմաթիվ այլ կրոններից մեկը, ամեն տեղ ստեղծվում են սրբապատկերներ: Բայց դրանք վերցվում են ինչ-որ այլ տեղից, սովորաբար դրանք հազիվ թե իրական հիմքեր ունեն:


Քրիստիսի գիտակցությունն առկա է
ամե՞ն մարդու մեջ:

ԹՈԲԻԱՍ. Քրիստոսի գիտակցությունը` անկախ էություն է: Դա բյուրեղացված էներգիայի մոդել է, բայց, խնդրում եմ, հասկացեք, որ մենք խոսում ենք ոչ թե ուղղակի ձեր կոմոդի կամ մահճասեղանի վրա դրված բյուրեղների մասին: Մենք խոսում ենք բյուրեղյա էության, էներգիայի ամենամաքուր ձևի մասին: Էներգիայի անաչառ և անարատ ձևի մասին: Դա ներքին “Ես”-ի սկզբունքն է, և այն հայտնի է այժմ որպես Քտիստոսի գիտակցություն: Իրականում դա բյուրեղյա ինքնագիտակցությունն է:

Sambitbaba
24.06.2013, 05:48
Այժմ շատ են խոսում 2012 թվականի մասին,
այդ տարեթիվն ունի՞ ինչ-որ նշանակություն:

ԹՈԲԻԱՍ. Որքան ես տեսնում եմ, այդ տարում խաղողի այգիները լավ բերք կտան, որպեսզի հիանալի գինի լինի: Թերթերում շատ հետաքրիր վերնագիրներ կլինեն, որովհետև դա տպավորիչ է: Մարդկությունը տպավորություններով է սնվում: Եթե ես կարողանայի տպավորությունները կնքել շշի մեջ ու վաճառել դրանք, ես միլիոնատեր կլինեի, չնայած փողից ինձ ոչ մի օգուտ չէր լինի: Մարդկությունը կսկսի կենտրոնանալ 2012 թվականի իրադարձությունների վրա, կստեղծվի որոշակի դրամա և խելացնորություն, նրա մասին կգրվեն գրքեր, կվարվեն սեմինարներ ու դասեր, և շատուշատ այլ բաներ: Բայց հետո կգա 2013 թիվը: Կլինեն բազմաթիվ հիասթափված, ընկճված, 2012 թվականով չտպավորված մարդիկ, կսկսեն փնտրել այլ 2012 թվական: Այլ գուրու, ուսուցիչ, այլ տարեթիվ, այլ գույն, մի ինչ-որ այլ բան, ինչը կարող են տեսնել արտաքինից:

Բայց, հավանաբար, այդպիսի օրերից մի օր մարդիկ կսկսեն վերհիշել, թույլ կտան իրենց վերհիշել, թե ով են իրենք, - և դա կոգեշնչի Երկրի վրա նոր գիտակցության ծագմանը:


Բայց մի՞թե ավելի ու ավելի շատ մարդիկ չեն հիշում,
թե ով են իրենք:

ԹՈԲԻԱՍ. Իրականում` ոչ: Ներկա պահին այս մասսայական գիտակցությունը, որը մենք կոչում ենք հիպնոզ կամ մատրիցա, ավելի ու ավելի է ծանրանում: Ավելի ու ավելի շատ մարդիկ “ուղղակի բավական է” սինդրոմի մեջ են ընկնում: Նրանք իսկապես ընկնում են կյանքի ուրախության պակասի մեջ: Եվ դա այն չէ, ինչ մենք սպասում էինք կամ կընտրեինք, եթե նրանց տեղը լինեինք: Բայց լավ նորությունն այն է, որ շատ կլինեն այլ կերպ մտածող մարդիկ: Կլինեն նրանք, ովքեր կանցնեն սահմանը: Կլինեն նրանք, ովքեր իրենց ներսում գիտակցության հսկայական թռիչք կկատարեն, նրանք կգերադասեն փնտրել պատասխանները ներսում, այլ ոչ թե կթույլատրեն դրսից ինչ-որ մեկին անել այդ իրենց փոխարեն: Նրանք խորը ներս կգնան մինչև այն կետը, որտեղ ամեն մակարդակի վրա ինչ-որ ցավ ունեն: Նրանք կգնան մինչև այն պահը, որտեղ կպատռեն այդ պրկվածությունը, մասսայական գիտակցության այդ մագնիսականությունը, և արդեն ինքնուրույն առաջ կընթանան:

Ինչպես դուք եք պատկերացնում, միայնակ ճամփորդության պատճառով, այն պատճառով, որ մարդիկ ամեն ինչ հաշվում են իրենց մտքում, վերլուծման են ենթարկում իրենց մտքում, - նրանք հաճախ լռվում են իրենց մտքում: Նրանք ընկնում են թակարդը, խցանվում են այնտեղ: Մարդիկ կասկածում են իրենք իրենց վրա: Նրանք կասկածում են ամենին, ինչ իսկապես զգում են կյանքում, իրենց մեջ և ուրիշների մեջ: Նրանք կասկածում են իրենց ստացած ներշնչանքին էլ: Ավելի ուշ նրանց մոտ արտահայտվում է այն միտումը, իբր իրենց նորից ձգում է հետ դեպի մատրիցան:

Սակայն հիմա Երկրի վրա կան բավականին շատ մարդիկ, ովքեր անցնում են դրա միջով: Դրանք մարդիկ են, ովքեր նայում են իրենց ներսը և հասկանում են, որ իրենք անկախ են: Նոր գիտակցության այդ չափանիշներն ու Քրիստոսի, ում վրա դուք հղվում եք, - գիտակցության էներգիան, ձեզ համար օրինակ կդառնան: Այդ մարդիկ ուրիշների համար օրինակը կդառնան նրա, որ դուք կարող եք հաղթահարել հին և նոր գիտակցությունների միջև ընկած անդունդը: Դուք կարող եք համախմբել մարդկայինն ու աստվածայինը հենց այստեղ և հիմա: Դուք կարիք չունեք սպասել մինչև մեռնեք, որպեսզի անեք այդ, ձեզ կարիք չկա սպասել մինչև ձեր հաջորդ մարմնավորումը: Դուք կարող եք անել այդ այստեղ: Այլ կերպ մտածող մարդկանց այդ ոչ մեծ խումբը ձեզ ցույց կտա ճանապարհը: Դուք չեք տեսնի նախկինում հայտնի եռանդուն գուրուներին, այս մարդիկ հավասարակշռված կմնան, ձեզ համար կդառնան հուսալի օրինակներ կամ նոր գիտակցության տիպօրինակներ:


Ես ինձ զգում եմ այնպես,
ասես թե նրանցից մեկը լինեմ:

ԹՈԲԻԱՍ. Հետևաբար, այդպես էլ կա: Դուք իրոք որ գիտեք, թե ինչ է նշանակում մտածել այլ կերպ: Դուք և ես շատ ու շատ անգամներ խոսել ենք, երկար զրույցներ ենք վարել գիշերները: Ես միշտ զարմանում էի, թե որքան ուշ եք դուք պառկում քնելու: Բայց դուք էլ ինքներդ ձեր վրա կասկածելու միտում ունեք:


Ի՞նչ կարելի է անել կասկածների հետ
և ինչպե՞ս ընդմիշտ ազատվել նրանցից:

ԹՈԲԻԱՍ. Դա նույնքան հեշտ է, որքան գիտակցության սահմաններից դուրս գալը: Կասկածներն աշխատում են գիտակցության մեջ, դա սեքսուալ էներգիայի վիրուսի քույրն է: Ուղեղի մեջ այն ձեզ թակարդն է գցում: Պատկերացրեք հիմա, թե ինչպես եք այնտեղ ընկնում, կասկածում եք ձեր վրա, դա, անխոս, հեշտ է անել: Բայց ինքներդ ձեզ վերլուծելու փոխարեն, ինչի հիմքում էլ հենց ընկած է հասարակ դատապարտումը, - դրա փոխարեն դուրս եկեք ձեր գիտակցության սահմաններից: Դուք գնում եք ձեր լայնածավալ գիտակցության մոտ, դուք բացահայտվում եք: Եվ դուք ասում եք. “Գիտակցություն, կանգ առ մի պահ, հանգիստ առ: Ես ճանապարհ եմ ընկնում բարձրագույն գիտակցության մակարդակ”: Հետո մի քանի անգամ խոր շունչ եք քաշում, ստիպում եք գիտակցությանը դադարել շաղակրատել և այսուայն կողմ ընկնել: Դուք բացվում եք և դեպի ձեզ են վերադառնում հիշողությունները: Դուք վերհիշում եք ձեզ ոգևորող պահերը: Վերհիշում եք, թե ինչու եք Երկիր վերադարձել, վերհիշում եք այն զրույցները, որոնք մենք վարել ենք ձեր քնի ժամանակ և որոնք սովորաբար մոռանում եք առավոտյան արթնանալիս: Երբ դուք բացվում եք նոր գիտակցությանը, դուք գիտակցության և կասկածների սահմաններից դուրս եք գալիս:

Sambitbaba
06.07.2013, 18:10
Դուք հիշատակեցիք սեքսուալ վիրուսը:
Կարո՞ղ եք պատմել նրա մասին:

ԹՈԲԻԱՍ. Հիմնականում դա հնացած սպի է: Հին էներգիայի անհավասարակշռությունը: Ամեն անգամ, երբ էներգիան կամ գիտակցությունը հավասարակշռված չեն, տեղի է ունենում մի ինչ-որ բան, ինչն ամեն ինչ նորից հավասարակշռության կբերի, չնայած դա կարող է ընդգրկել այնպիսի բաներ, որոնք կարող են քայքայող և անարդյունավետ թվալ: Բայց եթե դուք մի քայլ նահանջեք ու նայեք իրերի դրվածքին, կտեսնեք, որ էներգիան ուղղակի փորձում է նորից հավասարակշռություն գտնել: Հեռու անցյալում, Երկրի գոյությունից շատ ու շատ առաջ, կազմավորվեց մի սպի, կամ էներգիայի տարրալուծումը կանացի և տղամարդկայինի: Ես խոսում եմ ոչ թե տղամարդու և կնոջ մասին, ես խոսում եմ անձի տեսանկյունների մասին: Էներգիայի այդ տարրալուծումից հետո ձևավորվեց սպի, թախիծ, որ գոյություն ունի մինչև օրս: Վերջիվերջո այդ էներգիաները վերամիավորելու միջոցը մենք սկսեցինք անվանել սեքսուալ էներգիայի վիրուս: Դա չի վերաբերվում սեքսին այն ձևի մեջ, որում դուք այն գիտեք, երբ ինչ-որ մեկի հետ սեռական հարաբերությունների մեջ եք հանուն հաճույքի, խոսքն այստեղ կանացի և տղամարդկային բնության մասին է: Այդ բաժանումը ստեղծեց ներկայումս Երկրի վրա լայնորեն տարածված գիտակցական վիրուսը:

Սեքսուալ էներգիայի վիրուսը մարդու կյանքից գողանում է ուրախությունը: Գողանում է երջանկությունը: Նրան ոչ ոք չի տիրում, այն գաղտնի կառավարության մասը չէ, հրեշտականման էությունների աշխարհում այն չի հսկվում մութ էությունների կողմից և ոչ մի նման այլ բան չի հանդիսանում: Այն ուղղակի վիրուս է: Սեքսուալ էներգիայի վիրուսը մուտք է գործում ձեր կյանք և ազդում է նրա վրա տարբեր միջոցներով: Բայց նրա ամենամեծ առանձնահատկությունն է, որ նրան էներգիա է հարկավոր: Նա գողանալու է այդ էներգիան ձեզանից, և, երբ բավական էներգիա ստանա, նա ձեզ նույնպես կստանա, իսկ հետո կգնա կողոպտելու ուրիշ մարդկանց էլ, որպեսզի բավարարի իր կարիքները: Այդպիսով, դուք ճանապարհ կընկնեք ինչ-որ բան կատարելու, հավանաբար, կխաղաք զոհի դերը, էներգիայի`Երկրի վրա գոյություն ունեցող մեծագույն կողոպտիչներից մեկի զոհի դերը:

Այդ սինդրոմի անունն է “ես` խեղճս”: Դրան ենթակա բոլոր մարդիկ գողանում են այլ մարդկանց էներգիան և գիտակցությունը: Ավելի ուշ, երբ դուք ձեզ ուժասպառ զգաք, ձեզ նույնպես անհրաժեշտ կլինի ինչ-որ մեկին թալանել: Ձեզանից գողացել են ձեր էներգիան, և հիմա դուք դառնում եք իրադարձությունների շղթայի լիիրավ օղակ, նույնիսկ չգիտակցելով այդ: Դա ուղղակի տեղի է ունենում:

Այժմ դա լայնորեն տարածված է հասարակության մեջ: Հավանաբար, դա ամենամեծ պրոբլեմներից մեկն է: Արդյունքում դա վերաբերվում է մարդու ներսում տղամարդկային և կանացի էներգիաների վերամիավորմանը: Հասկանում եք, ենթադրվում է, որ դուք տարրալուծված էություն չպետք է լինեք: Դուք չպետք է ունենաք ձեր համար անհայտ ձեզանից բաժան ձեր մասնիկները: Իրականում դուք կարող եք ստեղծել ձեր անհատականության տարբեր տեսանկյուններ, բայց, երբ ստեղծում եք նրանց, դուք գիտեք, թե ինչու են նրանք այնտեղ, որտեղ որ կան, և գիտեք, թե ինչպես ցանկացած պահի նրանց նորից վերամիավորել: Այժմ մենք բախվում ենք մի իրավիճակի հետ, երբ մենք տարրալուծված ենք հոգու հիմքում: Գոյություն ունեն երկու վերամիավորվել ձգտող տեսանկյուններ, կանացի և տղամարդկային, և ի շնորհիվ այն աշխատանքի, որը կատարում են ձեզանից շատերը, իսկ մեր աշխարհում` մեզանից շատերը, - վերամիավորումը սկսել է տեղի ունենալ: Տղամարդկային և կանացի ասպեկտները սկսել են վերամիավորվել:


Ի՞նչը կարող է հեշտացնել
վերամիավորման պրոցեսը:

ԹՈԲԻԱՍ. Դա հանգում է դեպի ինքդ քեզ սիրոն: Սիրեցեք ինքներդ ձեզ: Սեքսուալ էներգիային վերաբերվող, մեր կողմում տարվող պարապմունքների ժամանակ, մենք անցնում ենք փոփոխությունների շատ լարված պրոցեսի միջով: Ես չեմ ցանկանում բացահայտել դա այստեղ և հիմա, քանզի մարդկանց համար կարևոր է, համենայն դեպս այս ժամանակներում, անցնել ամբողջ այդ պրոցեսի միջով: Կարող եմ ասել, որ այն իր մեջ ընդգրկում է սերն ինքդ քո հանդեպ, հասնող բացարձակ սիրո դեպի նա, ով դուք կաք իրականում: Մնացածը կարևոր չէ:

Sambitbaba
29.07.2013, 06:25
Ստիպվա՞ծ է արդյոք սերը դեպի ինքդ`
հաղթահարել այն, ինչ սովորեցրել են մեզ մեր ծնողները
և ինչը հաստատուն կերպով արմատավորվել է մեր մեջ:

ԹՈԲԻԱՍ. Եթե վերլուծենք ամեն ինչ, խորանանք այն ամենի մեջ, ինչ դուք իմացել եք, ինչպես նաև հիպնոզի և ձեր վրա դրված սահմանափակումների մեջ, կամ այն բանի մեջ, թե ինչն է ձեր կյանքում ավելի ընդունելի, - դուք ուղղակի կցնորվեք, ինչպես դա տեղի է ունեցել մեծ ուսուցիչներից շատերի հետ: Որոշակոիրեն դուք ցնորվելու պոտենցիալ հնարավորություն ունեք, բայց ձեզ պետք չէ այդ անել: Ձեզ պետք չէ խորանալ հոգեվերլուծության մեջ, ինչը մտքի գործունեություն է, կամ դիմել հոգեբույժի և հոգեբանի, որպեսզի ձեր փոխարեն նրանք անեն այդ: Դա վերաբերվում է ձեր ընտրությանը:

Արթնանալով առավոտյան, խորը շունչ քաշեք և գիտակցված որոշում ընդունեք սիրել ձեզ: Փորձեք անել այդ վաղն առավոտյան: Արթնացեք, խորը շունչ քաշեք և ասեք. “Այսօր ես կսիրեմ ինձ առանց որևէ հիմքերի և կանեմ դա մեծ կարեկցանքով իմ հանդեպ”: Այդ պահին դուք փոխում եք ձեր գիտակցությունն ու ձեր էներգիան, ձեր շարժիչ ուժը: Եվ անմիջապես իրեն ցուցաբերել կսկսի ձեր այն մասը, որը ժխտում է դա, որն ասում է, որ դուք ուղղակի քծնում եք ձեզ.

“Ո՞վ ես դու: Մի՞թե քեզ չեն սովորեցրել, որ ինքդ քեզ սիրելը` սխալ է: Դա նարցիսիզմ է: Հավանաբար, նույնիսկ չարիք է: Այդ ի՞նչ հիմար հասկացություն է` “սիրել ինքդ քեզ”:

Եվ դուք մուտք եք գործում կասկածներով լի պրոցեսի մեջ: Իսկ էներգիան կգա ստուգելու, թե որքա՞ն լրջորեն եք դուք տրամադրվել սիրել ձեզ: Այն կսկսի փորձել ձեզ դրսից և ներսից: Էներգիան ցանկանում է գիտենալ, ճշմարի՞տ է դա արդյոք, թե՞ դուք ստորաքարշում եք ձեզ: Միգուցէ դա ընդամենը մի նոր զբաղմու՞նք է, որ գտել եք ձեր համար: Այս ամսվա հաստատու՞մն է դա` աֆիրմացիա՞ն, - թե՞ իրոք այդպես է:

Հենց որ ձեր ներսում ընդունեք այդ որոշումը, դուք իսկույն կտեսնեք, որ էներգիան փոխարկվում և փոխակերպվում է: Եվ այդ փոխակերպման մասն է հենց ձեզ ստուգելը: Արդյո՞ք դուք այդ արել եք: Մյուս կողմից, անմիջապես կսկսի մաքրվել հին էներգիան, որն իր մեջ անբավարար սեր էր պարունակում ձեր հանդեպ: Դուք կանցնեք նրանից ազատագրվելու ժամանակաշրջանը: Դա նշանակում է, որ դուք ինչ-որ բան կկորցնեք: Եթե ունեք մի աշխատանք, որտեղ անբավարար սեր է արտահայտվում ինքդ քո հանդեպ, ուրեմն դուք կկորցնեք այդ աշխատանքը: Եթե դուք ընդունել եք “միայն և միայն փող աշխատելու” դիրքը, և մտածում եք, ինչ անեք, որպեսզի հիմնավորվեք կյանքում, - ուրեմն կկորցնեք այդպիսի աշխատանքը: Որովհետև դա այն աշխատանքը չէ մարդու համար, ով սիրում է ինքն իրեն: Դուք, հնարավոր է, կկորցնեք ընտանիքի անդամների և ընկերների էլ, եթե դա հին բեռ համարեք:

Ձեզ հետ անհամատեղելի էներգիան կլքի ձեզ:


Եթե Երկրի վրա կյանքը կարող է այդքան
ցավոտ և դժվար լինել, և դուք ասում եք,
որ մեզ քաշում է այստեղ, բայց և այնպես
դա մեր ընտրությունն է` վերադառնալ:
Ինչու՞ ենք մենք շարունակում այդ անել:

ԹՈԲԻԱՍ. Շատ պատճառներ գոյություն ունեն: Ոմանց հետ է ձգում ապրած որևէ ցնցման կամ կարմայի պատճառով: Եկեք վերցնենք մեկին, ով սպանվել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին: Իհարկե, այդ մարդը լքել է իր մարմինն ու ճանապարհվել է այլ աշխարհներ: Բայց մնացել է այնքան շատ բան նրանից, ինչ դուք անվանում եք զգացմունքային կամ վնասվածքային ձգողականություն, և նա զգում է, որ լքել է Երկրի վրա իր մարմինը, նախքան կհասցներ ավարտին հասցնել շատ բաներ, և այդ ամենի պատճառով ավելի շուտ բարկանում է նա: Այդ պատճառով նման մարդկանց ուղղակի հետ է ձգում: Երբ նրանք այլ աշխարհ են ընկնում, պարտադիր չէ, որ նրանց մոտ առկա լինի գիտակցականությունն ու մեծագույն իմացությունը: Նրանց մոտ ավելի շատ առկա է դեռևս մարդկային գիտակցությունը: Այդ մարդկային գիտակցությունը հետ է ձգում նրանց:

Երկրագունդն անհավանականորեն ուժեղ ձգողականություն ունի: Բայց այդպես եղել է ոչ միշտ: Այն պատճառով, որ այստեղ այսքան մեծ քանակությամբ մարդիկ կան, օժտված փորձի և էներգիայի հսկայական քանակությամբ, Երկրագունդն ասես մագնիս է դարձել և հետ է ձգում մարդկանց: Եվ դա կտևի այնքան ժամանակ, մինչև Երկրի վրա մարդը, - ոչ թե հոգևոր էությունը, այլ մարդը, - վերջիվերջո չի ասի. “Բավակա՛ն է, ես այլ բան եմ ցանկանում”:

Դա նշան կլինի, որ հոգուն ժամանակն է հեռանալ: Հասել է մարդու բոլոր տեսանկյունների վերամիացման պահը: Բարձր կանչն ուղարկված է, և անհապաղորեն սկսվում է փոփոխությունների անհավանական պրոցեսը: Պարտադիր չի, որ այն տևի մեկ կամ երկու տարի, մեկ կամ երկու կյանք: Շատերի համար այն կարող է ծավալվել հինգ, տաս կյանքերի մեջ: Դա` պրոցես է:

Մենք ուրախ ենք, որ կան շատ մարդիկ, ում հետ մենք աշխատում ենք (խոսքը Շոմբրա անունը կրող խմբի մասին է) և ովքեր անցնում են այդ պրոցեսն ընդամենը մեկ կյանքի ընթացքում:

StrangeLittleGirl
29.07.2013, 12:35
Վաղուց տեսել էի էս թեման, երկար ժամանակ մտածում էի՝ տեսնես ինչ ա: Երբ էսօր հանկարծակի նկատեցի, որ գրականություն բաժնում ա, մտածեցի՝ մտնեմ, նայեմ:

Սամ, լուրջ եմ ասում, դու դեմք ես: Ես ոչ մի տեղ ոչ մեկի չեմ տեսել, որ իրա կրոնը նենց պրոպագանդի, ոնց որ դու ես քոնը պրոպագանդում: Ոչ մի թեմայում դրանից զերծ չես մնում: Էրնեկ հավեսիդ, ինչ ասեմ: Ու էրնեկ էն մարդկանց հավեսին, որ էսքանը կարդում են:

Freeman
29.07.2013, 15:19
Վաղուց տեսել էի էս թեման, երկար ժամանակ մտածում էի՝ տեսնես ինչ ա: Երբ էսօր հանկարծակի նկատեցի, որ գրականություն բաժնում ա, մտածեցի՝ մտնեմ, նայեմ:

Սամ, լուրջ եմ ասում, դու դեմք ես: Ես ոչ մի տեղ ոչ մեկի չեմ տեսել, որ իրա կրոնը նենց պրոպագանդի, ոնց որ դու ես քոնը պրոպագանդում: Ոչ մի թեմայում դրանից զերծ չես մնում: Էրնեկ հավեսիդ, ինչ ասեմ: Ու էրնեկ էն մարդկանց հավեսին, որ էսքանը կարդում են:

Մեկ-մեկ ես գիշերները որ շատ պարապ եմ լինում ու մեդիկուսի համար անելու բան չի լինում, Էն մի թեման կարդում եմ, Կիրայելի մասին, տեղեր կա հետաքրքիր ա, ֆենտեզիոտ բաներ են գրած :)

Sambitbaba
29.07.2013, 16:38
Վաղուց տեսել էի էս թեման, երկար ժամանակ մտածում էի՝ տեսնես ինչ ա: Երբ էսօր հանկարծակի նկատեցի, որ գրականություն բաժնում ա, մտածեցի՝ մտնեմ, նայեմ:

Սամ, լուրջ եմ ասում, դու դեմք ես: Ես ոչ մի տեղ ոչ մեկի չեմ տեսել, որ իրա կրոնը նենց պրոպագանդի, ոնց որ դու ես քոնը պրոպագանդում: Ոչ մի թեմայում դրանից զերծ չես մնում: Էրնեկ հավեսիդ, ինչ ասեմ: Ու էրնեկ էն մարդկանց հավեսին, որ էսքանը կարդում են:

Բյուր ջան... Մի տեսակ տխուր է քեզ համար...

Տես, համ հրաժարվում ես կրոնից խոսել, համ էլ ինքդ ես, կարելի է ասել, հրահրում դրան: Ու դրանից ես եզրահանգում եմ այն մտքին, որ քո կրոնն այնուհանդերձ քեզ հանգիստ չի տալիս... Մի կողմից քեզ քրիստոնյա հավատացյալ ես համարում ու քանի որ այդպես է, ուզես-չուզես գոնե ինչ-որ բաների հետ պետք է համաձայնվես: Իսկ մյուս կողմից, ցավոք (կրոնի համար ցավոք), ինքդ շատ ավելի խելոք ես, որպեսզի բոլոր այդ դոգմաներն ու հաճախ նորմալ մարդու համար անգամ ծիծաղելի ստերեոտիպերը հալած յուղի պես կուլ տաս...

Բայց և այնպես, չես կարողանում քեզ կտրել նույն այդ դոգմաներից ու ստերեոտիպերից, որպեսզի հասկանաս, որ Աստծո մասին խոսելը բոլորովին չի նշանակում պարտադիր ինչ-որ կրոնի դավանել: Ես չեմ ուզում հերթական անգամ կրկնել այն, ինչ հազար անգամ ասել եմ արդեն, քանզի, ինչպես քո կրոնն է ասում. լսել ցանկացողն արդեն լսած կլիներ... Ու նաև, ես համոզված եմ, որ շուտով ամեն ինչ ինքդ կհասկանաս, և շատ հնարավոր է, որ ես դրա հետ ոչ մի կապ չունեմ: Դու ինքդ արդեն շատ ու շատ ինքնաբավարար ես թե քո գիտելիքներով, և թե քո մտածելակերպով, որպեսզի շատ արագ հասկանաս, ինչն ինչոց է: Այդ առումով դու եթե առաջինն էլ չես, գոնե առաջինների շարքում ես: Կարող է և առաջինն ես...;)

Բայց այս պահին, սիրելի Բյուր ջան, թույլ տուր ժպիտս չթաքցնել...

Այս գիրքը իմ կրոնի պրոպագանդա համարելը նույնն է, ինչ համարել, որ "Երեք հրացանակիրները" քրիստոնեություն է պրոպագանդում...:)

Գոնե Ֆրիմենի պես մոտենայիր հարցին...

Freeman
30.07.2013, 01:34
Գոնե Ֆրիմենի պես մոտենայիր հարցին...
Մոռացա ասեմ, հոսուվ եմ որ քեզ վատ չես զգում, որ քո սկզբունքներին ֆենտեզիի նման եմ վերաբերվում :))

Տրիբուն
30.07.2013, 02:06
..... Դու ինքդ արդեն շատ ու շատ ինքնաբավարար ես .....

Բյուր դու ինքնաբավարար ես :)

Շատ սեքսի թեմայա էս, ասեմ ձեզ:

Sambitbaba
30.07.2013, 07:39
Մոռացա ասեմ, հոսուվ եմ որ քեզ վատ չես զգում, որ քո սկզբունքներին ֆենտեզիի նման եմ վերաբերվում :))

Բոլորովին, Ֆրիմեն ջան, դա լրիվ քո իրավունքն է:

Mephistopheles
31.07.2013, 09:27
Սամ, էսաղ հատ-հատ գրում ե՞ս թե քափի-փեյսթ ես անում… ինչ էլ սիրուն գույն ես ընտրել…

Sambitbaba
31.07.2013, 10:59
Սամ, էսաղ հատ-հատ գրում ե՞ս թե քափի-փեյսթ ես անում… ինչ էլ սիրուն գույն ես ընտրել…
Վերջապես... մերձավորը ցավակցեց, իսկ մասնագետը` գնահատեց...

Sambitbaba
02.08.2013, 17:27
Ճի՞շտ է արդյոք, որ նոր էներգիայի հետ
պրոցեսը կարող է արագանալ:

ԹՈԲԻԱՍ. Բացարձակ ճիշտ է: Նոր էներգիան ապահովում է ձեզ ավելի, քան երբևէ, նախկինում հասանելի ֆիզիկայից և դինամիկայինց կտրականապես տարբերվող պոտենցիալով: Ի հայտ է գալիս ձեր գիտակցության ավելի խորն ընդհանուր ռեզերվ, որը գործում է հին էներգիայից լրիվ տարբեր, և դա բարդ է ձեր համար: Շատերը փնտրում են հին էներգիայի նոր, կատարելագործված տարբերակներ: Նրանք դեռ չեն բացահայտել, որ ամբողջ էներգիան է նոր արդեն: Այն ուրիշ տեսք ունի, նրա հոտն այլ է, այն ուրիշ կերպ է գործում: Նոր էներգիան, ի տարբերություն ինչ-որ այլ բանի, ուղղված չէ իր դինամիկայի կրկնության վրա` այդպես հին էներգիան էր գործում: Ամեն անգամ, երբ կօգտագործեք նոր էներգիան, այն տարբեր կլինի, եթե նույնիսկ դուք օգտագործեք այն միևնույն իրադարձության համար կամ միևնույն պատճառով: Ամեն անգամ այն տարբեր կլինի: Մարդկանց առանձնահատուկ են շաբլոնները, և նրանք սպասում են, որ ամեն ինչ կշարունակի աշխատել հիմնականում միանման, երբ էլ նրանք այդ անեն: Բայց նոր էներգիան ամբողջապես տարբեր է:


Վերջին ժամանակներս ես հաճախ եմ լսում
“լույսի հետ աշխատող” տերմինը:
Կարո՞ղ եք մեկնաբանել, թե ով է այդ մարդը:

ԹՈԲԻԱՍ. Ձեզ տրված է աշխատել լուսավոր և մութ կողմերի հետ: “Լույսի հետ աշխատողները”` մարդիկ են, ովքեր հակում ունեն միայն լուսավորի հանդեպ: Իրենց հիմքում նրանք հավասարակշռված չեն: Եվ վաղ թե ուշ պիտի հանդիպեն իրենց մութ կողմի հետ, ինչից մահացու վախենում են: Ինչու՞ են նրանք դա մութ կողմ անվանում: Ինչու՞ են նրանք մտածում, որ դա չարիք է: Դա ուղղակի իրենց երկրորդ կողմն է: Մեր նախկին սեանսերից մեկում մենք ասացինք, որ մութն էլ իրականում աստվածայինի մասն է: Դա ձեր այն մասն է, որ այնքան ուժեղ է ձեզ սիրում, որ ընդունում է ձեր բոլոր կշտամբանքները, կասկածներն ու թերությունները, ամենն, ինչ ձեր մեջ ձեզ դուր չի գալիս, և պահում է այն ձեր համար:

Իսկ հետո դուք խաղում եք հետևյալ խաղը: Դուք կոչում եք ձեզ “միայն լույսի հետ աշխատողներ”, և նույնիսկ չեք պատրաստվում խոստովանել, որ մութ կողմ էլ գոյություն ունի` ձեր մութ կողմը: Բայց վաղ թե ուշ դուք ստիպված կլինեք համաձայնության գալ ձեր մութ կողմի հետ: Դրանում հետաքրքիր դինամիկա է ամփոփված, որովհետև ոմանք, ովքեր իրենց կոչում են “լույսի հետ աշխատողներ”, փախչում են մթից, նրանք վախենում են նրանից: Նրանք մտածում են, որ այն իրենցից ուժեղ է: Նրանք նաև ենթադրում են, որ եթե դուրս գան փողոց և ինչ-որ կախարդական փոշի շաղ տան շուրջբոլոր, դրանով կգտնեն Երկինք ընկնելու ճանապարհը: Նրանք փորձում են փրկել աշխարհը, բայց մոռացել են սկզբում փրկել իրենց: Այդ պատճառով մենք չենք սիրում օգտագործել “լույսի հետ աշխատող” տերմինը, չնայած այն բանին, որ նրանց մտադրությունները բարի են:


Դուք նմանապես խոսում էիք վերելքի մասին:
Ի՞նչ է դա նշանակում:

ԹՈԲԻԱՍ. Վերելքը` դա վերջին հաշվով ընդունումն է այն փաստի, որ դուք էլ` Աստված եք: Որ դուք այն եք, ինչ հանդիսանում եք: Որ ձեզ չեն գցել թակարդը և դուք սահմանափակված չեք մարդկային բնությամբ` դա ընբռնումն է նրա, որ դուք լրիվ անկախ եք: Այն է հենց վերելքը, երբ դուք հասկանում եք, որ դրսում ոչ մի Աստված էլ չկա, որ ձեզ պետք չէ սիրաշահել ինչ-որ արտաքին Աստծո, ոգու կամ հրեշտակների: Վերելքը` երբ դուք հասկանում եք, որ դուք ինքներդ` ձեր Միասնությունն եք:

Գոյություն ունի մի հասկացություն էլ, որն ինձ բավական հին է թվում: Մենք բոլորս մի միասնություն ենք: Դա ատլանտների հին հասկացությունն էր: Մենք միասնություն չենք: Մեզանից յուրաքանչյուրն ունի իր սեփական Միասնությունը: Երբ դուք հասկանաք դա և զգաք, այլ ոչ թե ուղղակի հնչեցնեք այդ միտքը ձեր գլխում, Միայն այ ժամանակ վերջիվերջո կսկսեք մեծ կարեկցանք ապրել մնացած ամեն ինչի հանդեպ: Դուք հասկանում եք ամեն մարդու ճամփորդություն: Դուք հասկանում եք, որ մենք բոլորս ծագում ենք միևնույն սկզբնաղբյուրից, բայց մենք միասնական գիտակցության միակ մեծ շտեմարանը չենք:

Երբ դուք մոտենում եք վերելքի պահին, դուք հասկանում եք, որ դուք էլ Աստված եք: Եվ հետո դուք սկսում եք նայել ամեն ինչի վրա կատարելապես այլ կերպով: Դուք հասկանում եք, որ մարդիկ այլևս կառչած չեն Միասնության, Երկնքի, Աստծո հին հասկացություններից: Նրանց համար դա լավ է, բայց դուք բացահայտել եք, որ ինքներդ սեփական Միասնություն եք: Հավանաբար, հիմա դա ձեզ սառն ու անդեմ մի բան է թվում, բայց ես կասեմ ձեզ, որ այդ հասկացությունը` ամենակարևորն է ձեր համար: Այն պահին, երբ դուք հասկանաք դա, կհասկանաք, թե ինչպես է ամեն ինչ աշխատում:


Ինձ թվում է, որ մարդիկ, ովքեր խրված են
կործանիչ սովորույթների ու մատերիալիզմի մեջ,
դրանով փորձում են իրենց մեջ ինչ-որ դատարկություն լցնել:
Ի՞նչ դատարկություն է այդ և ինչպե՞ս ավելի լավ խցանել այն:

ԹՈԲԻԱՍ. Այստեղ երկու բան կա, որոնցից մեկն է հերքումը, երբ պետք է պատասխանները փնտրել քո ներսում, քո ներքին բովանդակության մեջ: Կործանիչ հակումներ ունեցող մարդիկ, կարճատև հաճույքներ են գտնում և խուսափում են իրենց ներսը նայելուց: Այդպիսով, դա խուսափելու մեխանիզմ է:

Երկրորդ կողմն էլ կա: Այդ մարդիկ ասես վերադառնում են ատլանտների ժամանակները, երբ մենք ձգտում էինք մարդկային մարմնի համապատասխան ստանդարտների: Մենք ձգտում էինք ուղեղն էլ ստանդարտ դարձնել: Եվ այսպես, մենք տարբերվում էինք ձևով ու չափերով, բայց շատ ու շատ ավելի հասարակական էինք: Ատլանտիդայում եղել են ժամանակներ, երբ էներգիաները դուրս եկան հավասարակշռությունից և կառավարական ցանցում գտնվեցին մարդիկ, ովքեր ներդրեցին հաճույքի կենտրոնի մի նոր ձև, արհեստական մի կենտրոն մարդու բիոլոգիական մարմնի, ինչպես նաև գիտակցության մեջ: Այն ժամանակներում դա արդյունավետ սարք էր, որովհետև դրանով կարելի էր ստիպել մարդուն աշխատել երկար և համառորեն: Դրա հիմքն այն էր, որ գողանում էին մարդու էհերգիան, փոխարինելով այն մի փոքր հաճույքով: Այն ստանում էին որոշ բույսերից, ինչպես դուք հիմա եք անում: Ինչպես նաև սեռական հաճույքը: Դա նպաստում էր չկալանավորված ստրուկներ ունենալուն, որովհետև դուք ղեկավարում էիք նրանց այդ հաճույքի կենտրոնի միջոցով: Այսօր այդ էներգիան ժամանակակից հասարակություն է բերվում, ինչն էլ հենց կարելի է կործանիչ սովորույթ համարել: Դուք անընդհատ փորձում եք գործի դնել այն, որպեսզի ձեզ հարմար էներգիայի բավարար քանակություն ունենաք:

Mephistopheles
03.08.2013, 07:43
Վերջապես... մերձավորը ցավակցեց, իսկ մասնագետը` գնահատեց...

լուրջ բան եմ հարցնում ընգեր… էս տիտանական աշխատանքը պտի գնահատվի՞ թե չէ… եթե ձեռով հատ-հատ գրում ես

Sambitbaba
03.08.2013, 09:06
լուրջ բան եմ հարցնում ընգեր… էս տիտանական աշխատանքը պտի գնահատվի՞ թե չէ… եթե ձեռով հատ-հատ գրում ես

Համ էլ թարգմանում եմ:

Բայց մի կասկածիր, Մեֆ ջան: Գնահատողը կգնահատի:
Ու եթե ընդամենը մի հոգի լինի գնահատողը, ուրեմն իզուր չի աշխատանքս:

Sambitbaba
03.08.2013, 19:25
Թոբիաս, եթե կյանքը` խաղ է,
ուրեմն ինչու՞ են մարդիկ այդքան քիչ ուրախանում:

ԹՈԲԻԱՍ. Ես չէի ցանկանա ասել, որ կյանքը` խաղ է: Կյանքը` փորձ է, բայց պարտադիր չէ, որ այն թեթևամիտ լինի: Կյանքից կարելի է հաճույք ստանալ այնպես, ինչպես խաղից, - այլ խոսքերով ասած, դուք կարող եք լրջորեն չվերաբերվել իրերին, բայց միևնույն ժամանակ, երբ դուք ապրում եք այստեղ, Երկրի վրա, ձեր գիտակցությունն այլ մակարդակների վրա էլ է տարածվում: Մարդիկ սկսել են շատ մտածել: Նրանք հասել են այն պահին, երբ միշտ զննում ես շուրջդ, և երբ դուք այդ անում եք, դա աշխատում է: Ավելի հաճախ ձեր շուրջ մարդիկ վազում են շրջանագծով: Նույնիսկ ղեկավարներն են վազում այդ շրջանագծով: Ձեր առջև միշտ կա մարդկանց խումբ, մեծ խումբ, ովքեր չգիտեն նույնիսկ, թե ինչու են շրջանագծով վազում: Նրանք նույնիսկ չեն հասկանում, թե ինչու են այդ անում:

Եվ մի պահ մարդու մեջ ինչ-որ բան միանում է, այսպես ասած, հոգևոր հպում ուսին, և նա սկսում է վերհիշել, որ մի շատ ավելի մեծ բան կա: Նա վերհիշում է այդ և ավելի շատն է ցանկանում: Հենց այդ ժամանակ սկսվում է հոգևոր արթնացումը: Հենց այդ ժամանակ սկսվում է անցումն ուղղակի շրջանագծով վազող մարդու, - դեպի մարդը, ով վազում է շրջանագծով և ելք է փնտրում: Ահա թե ինչ է “արթնացումը”, և շատ մարդիկ այժմ սկսել են անցնել դրա միջով: Բայց նրանք չունեն մի տեղ, որտեղից կարող էին օրինակներ վերցնել, չկա տեղ` փնտրելու համար նրանց, ով կսովորեցներ նրանց օգնել ինքդ քեզ: Բայց կա մի ոչ մեծ խումբ, ում մենք շարունակում ենք վկայակոչել, մարդկանց ոչ մեծ խումբ, ովքեր անում են այդ. - նրանք դուրս են գալիս շրջանագծից:


Դա Շո՞մբրան է: Ի՞նչ է նշանակում այդ խոսքը:

ԹՈԲԻԱՍ. Այդ խոսքը նշանակում է “մարդկանց խումբ, կազմված մեզանից”: Նախկինում մենք միասին էինք: Մենք խորինս սեր ենք զգում մարդկության հանդեպ, մենք ցանկանում ենք, որպեսզի մեզ օգտագործեն գիտակցությունը վերակարգավորողների դերում, որպեսզի փորձենք ստեղծել նոր կարողություն, փորձենք Երկրի վրա ստեղծել ավելի անկախ գիտակցություն: Մենք բոլորս հին բարեկամներ ենք և նախկինում միասին ենք եղել:


Եվ որպես եզրափակում, Թոբիաս,
ունե՞ք արդյոք վերջաբանի խոսքեր,
որոնցով կցանկանայիք մեզ հրաժեշտ տալ:

ԹՈԲԻԱՍ. Եթե մենք ավարտում ենք սեանսը, ես կասեի. ընթացե՛ք առաջ: Ընթացեք առաջ: Դարձեք խելագարներ: Բացահայտեք ձեր մտքերն ու գիտակցությունը: Նրանք ձեր ներսում են, բայց հիմա գալիս է պահը, երբ հնարավոր է բացել նրանց դռները: Կրկին ազատություն տվեք ձեր երևակայությանը: Որքա՞ն ժամնանակ է անցել այն ժամանակներից, երբ դուք ինչ-որ բան եք երևակայել: Ես մտավոր կենտրոնացման մասին չէ, որ խոսում եմ: Ես խոսում եմ երևակայության մասին: Պատկերացրեք ձեզ սավառնող հրեշտակների աշխարհում և գիտեցեք. դուք այդ արդեն արել եք: Պատկերացրեք, որ դուք երգում եք նոր երգեր, ստեղծում եք երաժշտություն, գրքեր եք գրում, կտավներ եք նկարում: Պատկերացրեք, որ արթնանում եք առավոտյան և կանխավայելում եք ձեր օրը, այլ ոչ թե մի կերպ ապրում եք այն: Բացվեք, ընթացեք առաջ, մի՛ վախեսեք ինչ-որ բան կորցնել, որովհետև ամեն դեպքում այն ձեզ պետք չէ: Ահա և վերջ:

- - - - -

Ջեֆֆը դուրս եկավ տրանսից, տրորեց աչքերը, երբ վերցնում էր կնոջ ձեռքը, թեթևակի ժպտաց մեզ: Ես նայեցի Մեթթին և հանգիստ ու սրտամոտ արտահայտություն տեսա նրա դեմքին: Թուլացածության և ինչ-որ բան անելու ձգտման տարօրինակ զուգակցություն էի զգում մեջս: Կարծում եմ, վերջինի պատճառն այն էր, որ ուղղակի ցանկանում էի շարունակել ու շարունակել զրույցը Թոբիասի հետ:

Երբ վերադարձանք դյութիչ “Էլդորա”, արդեն երեկոյան տասնմեկն էր: Մեթթի հետ մի զույգ արագ եփվող ապուր ճզմեցինք և անցանք երեկոյի իրադարձությունները մարսելուն: “Այս հարցազրույցներից ամեն մեկում այնքան շատ տեղեկություն է տրվում, - ասաց նա: - Այն համակում է ինձ ալիքի պես, և ես ուղղակի զգում եմ, որ տոգորվում եմ նրանով, բայց ավելի ուշ այս ամենն ուղղակի կպայթի: Ես նկատի ունեմ, որ մինչև այժմ դեռևս մարսում եմ այնպիսի բաներ, ինչպես Հիտլերը ծառայություն մատուցեց, առաջին հարցազրույցներից, իսկ հիմա Թոբիասն ասում է. “Դուք էլ Աստվածներ եք”: Ինչ-որ արտասովոր բան է տեղի ունենում: Ես իրոք վախեցած եմ նրանից, թե ինչպիսի հեշտությամբ է ամենը գումարվում իրար: Ոչ այնքան վաղուց ես ղեկավարում էի նկարահանումներ Կանադայում, այնտեղ խնդիրները ծագում էին մեկը մյուսի հետևից: Իսկ այստեղ ամեն ինչ տեղի է ունենում առանց որևէ լարման”:

Այդ հարցում իմ և Մեթթի կարծիքները համընկնում էին: Բայց մեզանից ոչ ոք իրականում պատրաստ չէր հենց այդ պահին սկսել ստացված տեղեկությունների մշակումը: Հոպպի ու Թոբիասի հետ շփումից հետո հյուրանոցի սենյակը ճնշող տպավորություն էր թողնում, և մեզ անհրաժեշտ էր զբոսնել: “Մալիբուն” վարելը ես վերցրեցի ինձ վրա և մենք ճանապարհվեցինք դեպի մոտակա պանդոկը, մոտ 35 կմ հեռավորության վրա գտնվող գյուղական ճաշարանը: Ճանապարհը ոլորապտույտ էր: Մեր մեքենան այս ու այն կողմ էր ընկնում ձյունապատ տեսարանի վրա, հետ-առաջ: Համարյա ամեն շրջադարձին ուղեցույցներն ասում էին, որ մենք մուտք ենք գործում նոր օկրուգ. Ջեֆերսոն, Բոուլդեր, Գիլփին: Իսկ հետո` հակառակ կարգով. Գիլփին, Բոուլդեր, Ջեֆերսոն: Թվում էր, թե պտտվում ենք նույն տեղում, բայց և այնպես հասանք տեղ, ճաշարանի վերածված հին ամբարին: Ներքևում համարյա դատարկ էր, ինչը տարօրինակ էր, քանզի դրսում շատ մեքենաներ կային: Բարմենն ասաց, որ վերևում ինչ-որ ելույթ է:

Մենք մի զույգ գարեջուր վերցրեցինք և լսեցինք զարմանալիորեն լավ ու հանելուկային մի խմբի, որն իր արսենալում օգտագործում էր եղջյուրափողեր և ակուստիկ կիթառներ: Մոտավորապես կեսգիշերին պանդոկի աշխատողները հուլա-հուպեր բաժանեցին ցանկացողներին: Ես ցանկացա: Մեթթն էլ:

Երբ խումբն արագ երաժշտություն նվագեց, ձյունապատ գիշերվա մեջ, Կոլորադոյի խորհրդավոր սարերում թաքնված գավառական պանդոկում, անծանոթ մարդկանց հետ մեկտեղ մենք հուլա-հուպ էինք պտտեցնում:

Sambitbaba
13.10.2013, 05:51
4.

ԶՐՈՒՅՑ ՏՈՐԱՅԻ ՀԵՏ



Չորրորդ մեդիումի հետ հարցազրույցից մի քանի օր առաջ ես ցնցող լուր ստացա: Մտերիմներիցս մեկն ինքնասպանություն էր գործել: Շատ մոտ ընկերներ չէինք, միասին սոֆտբոլ էինք խաղում (բեյսբոլի տարբերակներից) և ժամանակ առ ժամանակ շփվում էինք, բայց և այնպես այդ լուրը ցնցեց ինձ:

Սեմը երկու փոքրիկ երեխաներ թողեց և ծանրակշիռ կարիերա, նա հիմնականում երջանիկ և ինքնարտահայտված անձ էր թվում: Նա մեծահոգի էր և սրամիտ: Սակայն, վերադառնալով անցյալ, ես հայտնաբերեցի նրա գիտակցության իրական վիճակի մի քանի բանալիներ: Նա ցավալի ամուսնալուծություն էր տարել և վերջերս դրամական խնդիրներից էր խոսում: Նաև մի երկու անգամ միասին գարեջուր ըմպելիս խոստովանել էր ինձ, որ երբեմն զգում է, որ “չի ինքնահաստատվել” և այդպես էլ ի կատար չի ածել իր գաղտնի երազանքը` դառնալ սպորտային մեկնաբան: Եվ համարում էր, որ հիմա արդեն չափազանց ուշ է, չնայած դեռ նրա քառասունն էլ չէր բոլորել, և որ իր ամբողջ կյանքը “կորստի է մատնված”:

Այն պահին դա ուղղակի ընդհանուր գանգատ էր թվում, որը կարելի է լսել յուրաքանչյուր մարդուց յուրաքանչյուր խորտկարանի կանգնակի մոտ: Այդ պատճառով ուղղակի շունչս կտրվեց, երբ ես լսեցի, որ մի անգամ իվերջո նա հանդգնել է մի բուռ դեղահաբեր ընդունել:

Ինձ հետաքրքիր էր, կարո՞ղ եմ ես արդյոք հոգեկան անկման պահին այդպիսի քայլ կատարել: Մտքերս աղմկոտ հարվածում էին գանգիս ներսից, երբ ես պայմանավորված ժամին հանդիպեցի Մեթթի հետ Վուդլանդ Հիլզի մի քաղաքամերձ փողոցում` ընդամենը մի քանի մղոն հեռավորության վրա այն տեղից, որտեղ մենք հարցազրույց ունեցանք Դերրիլի և Բաշարի հետ: Նոր տարվա առաջին շաբաթն էր, երկինքը գորշ էր գրանիտի պես և անձրև էր մաղում:

Ինձ իմ հունից դուրս նետած նորության, ինչպես նաև անձրևոտ եղանակի պատճառով, այդ օրը ես որոշակիորեն մեղամաղձոտ էի տրամադրված: Սակայն ցանկանում էի հանդիպել Շոն Ռենդալլին, ով 1983 թվականից կապնվում էր Տորա անունով էության հետ, և տրամադրվեցի լինել առույգ: Նախկինում բալետի պարուհի և դերասանուհի, Շոնը ներկայումս Լոս Անջելեսի շրջանում դասավանդում է մեդիումներին:

Երբ նա մեզ դիմավորեց գրասենյակի դռների մոտ, սրտաբաց և հավասարակշռված տեսք ուներ, նա 65 տարեկան էր, բայց առնվազն տասը տարով ավելի երիտասարդ էր թվում: Մեդիումների հետ ինչ-որ բան այն չէ... Նրանցից յուրաքանչյուրն իր տարիքից ավելի երիտասարդ է երևում: Մեթթը լավ վարպետացել է այս նկարահանումներում, արագ ամեն ինչ տեղադրեց, մենք պատրաստ էինք և սկսեցինք նկարահանել: Ինչպես և մյուս մեդիումների դեպքում, սկզբից ես զրուցեցի Շոնի հետ, նախքան հոգին կմտներ նրա մեջ:

“Մետաֆիզիկայով ես հետաքրքրվել եմ ամբողջ կյանքումս, բայց կապն ինձ համար բացվեց միայն ութսունականների սկզբին, - ասաց նա, - մի դասընթացի ժամանակ, որտեղ մենք ուսումնասիրում էինք, թե ինչպես տրանսի մեջ կամուրջ ստեղծենք, կամուրջ դեպի հոգեկանը, ուղղված մտքի այլ աղբյուրներին: Ես մեծ զգացում ունեի, որ իմ կյանքին նախորոշված է այդ ուղղությունն ընտրել: Ես զգում էի դա որպես մի ինչ-որ բնական, լավ բան: Աշխատում էի հոգեբան դոկտոր Մարգլ Չենդլիի հետ: Նա օգնում էր ինձ վարժվել տարբեր էությունների հետ շփվելու համար տրանսի մեջ մտնելուն: Դա ինձ միշտ բնական է թվացել, որովհետև ես միշտ ինձ հետ կապնված անտեսանելի ընկերների տելեպատիկ հավաստիքներ եմ ունեցել, որ ամեն ինչ ընթանում է ըստ ծրագրի: Հետո ես սկսեցի նրանցից նորություններ ստանալ, ինչպես նաև խորհուրդներ, թե ինչ կարող եմ անել ապագա կապին նախապատրաստվելու համար: Ես ինձ շատ ու շատ լավ էի զգում, ավելի ու ավելի հավասարակշռված: Գումարած դրան, այդ ամենի մասին ես կարող էի խոսել Մարգլի հետ ու հարցուփորձ անել նրան: Այդ պատճառով ես երբեք ինձ տարօրինակ ու անսովոր չեմ զգացել: Ես գիտեմ, որ որոշ մարդիկ գտնում են դա տարօրինակ և հունից գցող: Բայց ինձ հետ երբեք այդ չի եղել”:

Տորային նկարագրելիս Շոնը միայն մի բան ասաց, որ նա... “ոչ ֆիզիկական ընկեր է: Նա նկարագրում է իրեն որպես բազմատարածքային էություն, ով այլևս չի վերամարմնավորվելու: Ինքը՝ Տորա անունը նշանակում է ուսուցում սիրո և լույսի: Նա ասում է նաև, որ հրեական Տորայի հետ դա ոչ մի ուղիղ և կոնկրետ առընչություն չունի: Ինձ համար դա բավական լավ է”:

Ինձ համար էլ: Մենք պատրաստ էինք անցնել գործի, այդժամ Շոնը, ինչպես և մյուսներն էին անում, փակեց աչքերն ու կատարեց այն խորը ներշնչումները: Նա թեթևակի տարուբերեց ուսերը, ցնցեց դաստակները: Ընդամենը մի քանի վայրկյան անց այդ կնոջ դեմքը լուսավորվեց մի հսկայական ժպիտով, գերիշխող նրա դեմքի վրա այնպես, ասես այդ Տորան էր ներսից փայլում:

Sambitbaba
13.10.2013, 09:00
“Լավ է: Եվ ուրեմն, մենք ողջունում ենք ձեզանից յուրաքանչյուրին և ձեզ բոլորին”, - ասաց Տորան: Դա Շոնի ձայնը չէր և, ինչպես Վենդիի մոտ, թեթևակի, ոչ խիստ արտահայտված անգլիական առոգանություն ուներ: “Մեծ հաճույք է՝ այս կերպ լինել ձեզ հետ, շատ մեծ ուրախություն և հաճույք է խոսել ձեզ հետ: Ձեզ անհրաժեշտ կլինի ուղղորդել մեզ, և սկսեք ձեր այստեղ գտնվելու նպատակից ու ձեր հարցերից: Եվ այսպես, թանկագիններս, մենք ասում ենք՝ բարի գալուստ: Ինչի՞ց կցանկանայիք այսօր սկսել”:


Համարու՞մ եք դուք արդյոք առանձնահատուկ
ներկա ժամանակաշրջանը Երկրի վրա:
Եթե այո, ուրեմն ինչու՞:

ՏՈՐԱ. Մենք առանձնահատուկ ժամանակաշրջանի կվերագրեինք դա ուղղակի այն պատճառով, որ մարդկային գիտակցության զարգացումը տեսանելի է դառնում: Դառնում է տեսանելի, հայտնի, ակտիվ, ինչպես նաև՝ որոշակիորեն ավելի պարտավորեցնող, - կյանքի մասնիկը:


Ոմանք դա վերելքի ընթացք են կոչել:
Դուք հավակնու՞մ եք այդ տեսակետին, և եթե այո,
ուրեմն ի՞նչ բան է այդ վերելքը:

ՏՈՐԱ. Բայց մենք գերադասում ենք չօգտագործել “վերելք” բառը, որովհետև նրա մեջ որոշակի աստվածաշնչային ենթատեքստ կա, և այն իր մեջ պարունակում է նաև հնացած վերափոխումն (այսինքն՝ մահվան տոն) բառի նշանակությունը: Մեր նպատակների համար այդ բառն ավելի շատ պաշար է պարունակում, քան մեզ անհրաժեշտ է, այդ պատճառով մենք այն չենք օգտագործում: Մենք չենք կարող խոսել ուրիշների անունից, բայց, հավանաբար, նրանք խոսում են թրթիռների, կամ հաճախականության՝ տեղի ունեցող ավելացման մասին, և այդ տեսանկյունից մենք կասեինք, որ մարդկային էությունները որոշակիորեն փոփոխվում են: Կարելի էր օգտագործել փոխակերպում, կամ ամբողջացում, կամ տրոհում բառերը, և դա ավելի կհարաբերակցվեր մեր զրույցի թեմայի հետ:

Եթե դիտարկենք փոխակերպումը՝ այն տեղի է ունենում: Բայց այս մոլորակի վրա գիտակցության փոխակերպումը՝ դա ինչ-որ բան չէ, որ ուղղակի տեղի է ունենում Ա-ից մինչև Ֆ տարածքում, և ինչն ի կատար կածվի որոշակի ժամանակահատվածում, ինչ-որ մի տարեթվի առթիվ, այս կամ այլ կերպ: Ոչ, ոչ: Դրա համար երկար ժամանակ է պահանջվում: Ոչ ոք չի կարող նշել ճիշտ տարեթիվը, թե երբ է սկսվել, ասենք, Ջրհոսի (համաստեղություն) դարաշրջանը և երբ այն կավարտվի, դրանք ընդամենը մոտավոր թվեր են: Նույնը վերաբերվում է մարդկային գիտակցության բարեշրջմանն ու փոխակերպմանը, որովհետև դա էլ երկարատև բան է, և, չունենալով սկիզբ որպես այդպիսին, նույնպես շարունակվում է որոշակի ժամանակաշրջան:

Այժմ մարդիկ հակում ունեն նշանակություն տալ տարեթվերին: Նրանք սիրում են տարեթվերը, որովհետև դրանք կարգուկանոնի, դասավորվածության զգացում են տալիս: Տարեթվերը մարդկանց համար ելակետային ցցանիշներ են դարձել և կարող են ձեզ ասել, թե ինչ և երբ է տեղի ունեցել, որ այսինչ թվականին ավարտեցիք դպրոցը, այսինչին՝ ամուսնացաք, կամ դա կարող է լինել էլի ինչ ասես: Եվ դա կարգուկանոն է մտցնում այն բանի մեջ, թե ինչպես են մարդիկ մտածում իրադարձությունների մասին, դա որոշակիորեն այդպես է:

Այս օրերին տեղի է ունենում հետևյալը: Մարդկանց դուր է գալիս կարգուկանոնը, նրանք իրենց համար վերջնական ժամկետներ են նշանակում, որոնք տեղի կունենան 2012 թվականին: “Ախ, այո, մինչև 2012 թիվը այս և այն, այսպես և այնպես”: Այդպիսի տեսանկյունով դա հիշեցնում է մի վերջնական ժամանակ, որը մարդիկ սահմանում են իրենց գիտակցության մեջ: “2012 թվականի նախօրեին լավ է միասին լինենք, եթե ոչ՝ մի սարսափելի բան կկատարվի և այլն”: Բայց, իհարկե, ոչ մի նման բան տեղի չի ունենա: Տարեթիվը չի կարող անսպասելիորեն և մի ակնթարթում փոխել ամբողջ մոլորակը:

Այսպես ուրեմն, սա՝ առանձնահատուկ ժամանակաշրջան է, և այնուհանդերձ հենց մարդիկ են այն առանձնահատուկ դարձնում: Դա ուշադրության և որոշումների համակենտրոնացում է, որը մարդիկ ուղղում են որոշակի տարեթվերի և որոշակի ժամանակահատվածների վրա, և հենց դա է նրանց պատում նրանով, ինչ նրանք պետք է դառնան: Այդ պատճառով այո, սա փոխակերպման և վերելքի կարևոր ժամանակաշրջան է, և դա որոշակիորեն այդպես է: Այդ պատճառով սա շատ հուզիչ ժամանակաշրջան է: Ինչպես նաև շատ կարևոր, որպեսզի փորձեք նոր իմաստություն ձեռք բերել, ընդ որում, որպեսզի ինքներդ հանդիսանաք այդ հինավուրց իմաստությունը, բայց բերեք այդ նոր իմաստությունն այնպես, որպեսզի այն կարողանա պրակտիկորեն օգտագործվել այս մոլորակի վրա:

Թույլ տվեք նրան մտնել ձեր կյանքը: Թույլ տվեք նրան մտնել այն բանի մեջ, ինչ դուք ցանկանում եք անել այս մոլորակի համար: Էկոլոգիայի համար, քաղաքական համակարգի և այլն և այլնի համար: Եկել է համախմբվելու, այլ ոչ թե մասնատվելու ժամանակը: Համախմբել ազնվությունը, սկզբունքները, նպատակներն այն բանի հետ, թե ինչպես է մարդ ապրում իր կյանքը և ինչպես է ստեղծում ինչ-որ բան նրա համար, որպեսզի մոլորակի վրա ամեն ինչ կարգին լինի:


Այլևս ուրեմն, ժամանակը չէ՞ միայնակ
խորհրդածել լեռան կատարին: Իրո՞ք որ պետք է
դուրս գալ փողոց և ապրել կյանքըդ,
մարմնավորել այդ սկզբունքներից ոմանք:

ՏՈՐԱ. Բացարձակապես ժամանակն է իրականացնել այդ սկզբունքները: Եկել է ժամանակը վերապրել դրանք: Ժամանակն է համատեղել ձեր ճանապարհը և ձեր զրույցը ձեր գիտակցության հետ: Իսկականից եկել է ժամանակը ապրել դա և լինել դա, լավ մտադրությունները դարձնել արարքներ: Որոշակիորեն:


Այսինքն, իրականում 2012 թիվն ինքը
ոչ մի նշանավորություն չունի, բացի այն,
որ մարդիկ կողմնորոշված են նրա վրա՞:

ՏՈՐԱ. Այն իսկական նշանակություն ունի աստղագիտության և աստղաբաշխության մեջ: Իհարկե, այն շատ բան է նշանակում, բայց գոյություն ունեն նաև բազմաթիվ մեկնաբանություններ: Դուք կարող եք օգտագործել այն ինչպես կցանկանաք, և դա հրաշալի հնարավորություն է, որպեսզի մարդկային գիտակցության առաջընթացը տեսանելի դարձվի:

Sambitbaba
21.10.2013, 06:49
Դուք անվանում եք ձեզ “մենք”, այլ ոչ թե “ես”:
Կարո՞ղ եք պատմել այդ մասին:

ՏՈՐԱ. Իհարկե: Մենք գիտակցում ենք մեզ գիտակցական գոյատևության շատ, շատ ու շատ մակարդակների վրա: Եվ մեր այն մասը, որը գիտակցում է մեզ մեր՝ ձեզ հետ խոսելու պահին, շատ է տարբերվում մեր այն մասերից, որոնցով մենք գիտակցում ենք մեզ մեր սեփական տարածքում: Քանի որ այդ իմաստով գոյություն ունեն մեր “Ես”-ի բազմաթիվ մակարդակներ, մենք զգում ենք, որ “ես” դերանունն այնքան էլ չի բացահայտում այդ: Այդ պատճառով մենք ասում ենք մենք:

Ես զգում էի, որ այնքան էլ ներգրավված չեմ այս ֆրազների փոխանակության մեջ, ոչ այնքան, որքան առաջին երեք հաղորդատուների հետ զրույցի ժամանակ: Գիտակցությունս շարունակում էր զարկահոսել և ձգում էր ինձ հետ, դեպի իմ ընկերը... Ես տեսնում էի, թե ինչպես է նա հմտորեն որսում գնդակը դաշտի ձախ մասում, և, դադար տալով մի պահ, նետում է այն դեպի ինձ: Հիմա ես հասկանում եմ, որ կարող էի հարցնել Տորային նրա ինքնասպանության մասին, բայց դա ինձ անհամապատասխան հարց էր թվում, շատ անձնական: Այդ պատճառով ես շարունակեցի ավելի համապարփակ հարցերը...


Ի՞նչ եք դուք մտածում Ներգրավման օրենքի մասին:

ՏՈՐԱ. Այն շատ կարևոր և գործառնական օրենք է: Դա տիեզերական կարգուկանոնի սկզբունքն է: Եվ գոյություն ունի շատ ու շատ վաղուց: Ճշմարիտն ասած, այն եղել է միշտ: Եվ Ներգրավման օրենքը հիմնականում հանգեցվում է հարազատության օրենքին՝ նմանն իրեն է ձգում նմանին: Ավելի լավ է համարել, որ Ներգրավման օրենքը բարդ բան է, որովհետև նրա չափազանց պարզեցումը նույնիսկ մոլորությունների է բերում: Ավելի լավ է այն դիտարկել հնարավորինս մեծ տեսանկյունով: Պահ առաջ մենք խոսում էինք գիտակցության բազմաթիվ մակարդակների վրա ինքներս մեզ գիտակցելու մասին, ճիշտ նույնպես դուք՝ մարդիկ էլ ունեք գիտակցության բազմաթիվ մակարդակներ: Գիտակցական, ենթագիտակցական և անգիտակցական գիտակցություն: Խմբակային անգիտակից մասնակցություն և ավելի բարձր գիտակցված միտք: Եվ եթե այդ մակարդակները որոշակիորեն չհարաբերակցվեն, այդ դեպքում Ներգրավման օրենքը չի աշխատի: Եվ այսպես, գիտակցված մտքով դուք կարող եք մտածել մի բան և ասել ձեզ ամբողջ օրվա ընթացքում. “Ես գիտեմ, ես արժանի եմ: Ես գիտեմ ես արժանի եմ: Հարստությունն ինձ կգա, հարստությունն ինձ կգա”: Բայց եթե անգիտակցական և ենթագիտակցական գիտակցությունները դրա հետ մեկ գծի վրա չգտնվեն, չհարաբերակցվեն գիտակցության հետ, Ներգրավման օրենքը չի կարողանա աշխատել ձեզ հետ: Դուք կներգրավեք ինչ-որ այլ բան գիտակցության այլ մակարդակից:

Եվ այսպես, Ներգրավման օրենքը պարզեցված կլիներ, և մենք կասեինք, որ այն շատ ավելի բարդ է, քան ցուցադրվում է այսօրվա ավելի հայտնի տարբերակի մեջ: Այդ պատճառով մենք միշտ ասում ենք մարդկանց. “ՕՔ, Ներգրավման օրենքը՝ հրաշալի բան է, բայց ավելի խորը գնացեք, ավելի հեռուն նայեք, հասկացեք, բարդությունը նրանում է, թե որ հաճախականության վրա է այդ ամենը կատարվում: Հասկացեք ձեր սեփական գիտակցության բարդությունը, ձեր անգիտակցության հաջորդականությունը և ձեր ենթագիտակցական համոզմունքները: Հասկացեք դրանք և եթե դրացից ինչ-որ բան պետք է փոխել, տրամադրվեք անել այդ”:


Ինչպե՞ս է ավելի լավ այդ անել:
Երբեմն դժվար է բացահայտել արմատական համոզմունքը:

ՏՈՐԱ. Այո, իսկապես: Երբ կապի մեջ ես մտնում գիտակցության մտածող վիճակների հետ, շատ կարևոր է փոխհարաբերություններ, աշխատող փոխհարաբերություններ հաստատել ենթագիտակցական մտքի հետ: Աշխատող փոխհարաբերություններ ունենալ անգիտակցական մտքի հետ՝ դա ավելի բարդ է և խորը: Բայց ենթագիտակցականի և անգիտակցականի հետ փոխհարաբերությունները կարող են ձեռք բերվել, եթե, օրինակ, ուշադրություն դարձնեք ձեր երազներին, կամ այն ժամանակ, երբ դուք ազդում եք ձեր տեսապատկերականացման (վիզուալիզացիա) վրա, կամ ղեկավարվող երևակայության օգնությամբ: Ղեկավարվող երևակայության մակարդակի վրա տեղի ունեցող փոփոխությունները կարող են շատ ու շատ օգտակար լինել: Ճիշտ նույնպես ինչպես մտքերի և զգացմունքների մոնիտորինգը և մտքերի ու զգացմունքների մեջ պարփակված սահմանափակումները հեռացնելու մտադրությունը: Որոշ մարդիկ, որ ասում են, թե ցանկանում են երջանիկ լինել, դրա փոխարեն, օրինակ, ավելի հաճախ համակված են ցասման և արդար վրեժի զգացմունքներով: Այն դեպքում, եթե նրանք ի հայտ բերեն դա, ուրեմն կարող են ասել. “Հեյ, տես է, ես ցանկանում եմ երջանիկ լինել, իսկ իմ արարքներն ասում են, որ ես ավելի ենթակա եմ ցասմանն ու վրեժխնդրությանը, այդ պատճառով թույլ տվեք իսկականից կենտրոնանալ մտքերիս և զգացմունքներիս փոխակերպման վրա”:

Դա աշխատում ե, երբ դուք լուրջ մտածում եք դրա վրա: Դուք նմանապես կարող եք մի քանի էֆեկտիվ փոփոխություններ կատարել, աննշան փոխելով ձեր վարքը: Որովհետև, եթե փոխեք ձեր վարքն ու ձեզ այլ կերպ պահեք որոշակի պայմաններում, վաղ թե ուշ ձեր գիտակցությունը կհասկանա. “Ահա, վարմունքներս լրջացել են, նրանք լրջորեն ցանկանում են հավատալ, որ արժանի են: Նրանք իրոք հավատում են դրան: Նրանց վարմունքներն այդ են ասում”: Ենթագիտակցությունն արձագանքում է արարքների մշտական փոփոխությանը: Այդպիսով, մենք ասում ենք, որ արտաքինից դուք կարող եք փոխել ձեր ներքինը և հակառակը: Համարեք, որ դա արվել է լավագույն կերպով, եթե ձեր ներքինը և թե արտաքինը գտնվում են իրենց տեղերում: Մեզ դուր է գալիս մտածել այդ մասին ինչպես երկսայրի մոմը վառելու մասին: Մոմը վառում եք երկու կողմից, հետո երկու կողմերը միանում են կենտրոնում, և ուռա՛, դուք փոխեցիք ձեր գոյությունն ու թրթիռները:


Ես մտածում էի, կօգնեի՞ն արդյոք Տորայից ստացած այս նյութերն ընկերոջս: Կարո՞ղ էր արդյոք նա օգտագործել դրանք, որպեսզի բարձրացնի իր թրթիռները, այդպիսով դեպի իրեն ներգրավելով ավելի շատ նրանից, ինչ ցանկանում էր, ավելի շատ լույս, ավելի շատ դրականը: Ես հիշում էի, որ նրա մոտ մի քանի անգամ հիշատակել եմ մեդիումների հանդեպ իմ հետաքրքության մասին, բայց նա, լավագույն դեպքում, խուսափել է, այդ պատճառով ես վերջիվերջո հանգիստ թողեցի նրան: Ես փորձեցի վերադարձնել միտքս հարցազրույցին և հայացքս մեխեցի նախապես կազմածս հարցերի ցուցակի մեջ:

Sambitbaba
09.11.2013, 21:20
Երազները հաճախ տեսանելի անհեթեթություններ են:
Ինչպե՞ս մարդ կարող է ավելի լավ մեկնաբանել երազները:

ՏՈՐԱ. Երազների հետ աշխատելու ամենահեշտ միջոցն է՝ գրի առնել դրանք և ընդգծել այն բառերն ու ֆրազները, որոնք աչքի են ընկնում, կարելի է ասել, բռնում են ձեր բկից: Հետո ավելի ուշադիր նայեք, թե ի՞նչ են դրանք ձեզ հիշեցնում ձեր անցյալից, ինչ-որ բան, ինչ կարող էր ձեր հետ տեղի ունենալ: Ո՞րն է դրա նշանակությունը: Երազներն իրականում տրվում են, որպեսզի շատ ու շատ միջոցներով սովորեցնեն ձեզ: Դրանք հրաշալի գործիքներ են: Որովհետև դա միջոց է՝ ամեն օր առընչվել արտերկրային գոյատևման վիճակին: Երազում դուք դիպչում եք ձեր՝ այս Տիեզերքում էլի ինչ-որ տեղ գոյություն ունեցող “Ես”-ին, ապրող գծային ժամանակից դուրս, ժամանակից և տարածությունից դուրս: Ձեզ պետք է ամեն օր երազներ տեսնել, պետք է գրի առնել դրանք, հիշել, թե ինչ եք դրանց մեջ զգացել, հիշել, թե ինչ եք դրանցից իմացել: Երազներում դուք երբեմն թռչում եք, ինչ հրաշալի բան է դա: Այդպիսի երազները շատ կարևոր են, որովհետև սովորեցնում են, թե ինչ ասել է ընտրության լրիվ ազատություն, թե որքան կարևոր է կամքի ազատ արտահայտումը: Նրանք հիշեցնում են ձեզ, թե ինչի է նմնան գոյատևումը տարբեր կյանքերի միջև. ազատություն, հզորություն, իրազեկության հրաշք և ֆիզիկական աշխարհի կողմից դրված սահմանափակումների բացակայություն:

Ես գիտակցում էի, որ դեռևս շեղված եմ Սեմի մասին մտքերով, բայց ստիպեցի ինձ վերադառնալ առջևս դրված խնդրին: Ես ուղղակի ոչ մի կերպ չէի կարողանում հաշտվել մտքի հետ, որ մեկը, ում ես լավ գիտեմ, իր կյանքի այդպիսի անսպասելի ավարտ կնախընտրի: Ինձ խոցել էր այն, թե իրականում որքան դժվար է գիտենալ ուրիշ մարդու ներսում կատարվելիքը: Այո, նա շատ խնդիրներ ուներ, բայց բոլոր էություններն ասում են, որ միայն խնդրի մասին մտքերն են առաջնահերթ, այլ ոչ թե իրենք խնդիրները:


Այսօր շատ են խոսում նաև այն մասին,
Որ միտքը՝ արարում է: Ես մտածում եմ, որ իրոք այդպես է,
բայց ամեն ինչ շատ ավելի բարդ է:

ՏՈՐԱ. Դա շատ բարդ է: Մտքերն արարում են, բայց ձեզ պետք է հասկանալ, թե կոնկրետ որ միտքն է արարում: Ինչպես մենք արդեն ասել ենք, ենթագիտակցությունն իր սեփական կարգուկանոնն ունի, և դուք ոչ միշտ եք գիտակցում ենթագիտակցական մտքերը: Շատ նշանակալի է գիտակցական միտքը, բայց ենթագիտակցական և անգիտակցական միտք նույնպես գոյություն ունի, այն նման է անընդհատ տարածվող հաճախականությանը: Այն դեպքում, երբ մարդ կարողանա հարաբերակցել ենթագիտակցականը գիտակցականի հետ, - գիտակցական միտքը, ամենայն հավանականությամբ, ի հայտ կբերի կամ կստեղծի այն, ինչ ցանկանում է:


Շատերն ավելի շատ լիություն են ցանկանում իրենց կյանքում
և, կարծես թե, չեն կարողանում ստեղծել այն:
Որո՞նք են գործնական խորհուրդները
կյանքում լիություն ստեղծելու հարցում:

ՏՈՐԱ. Դե, առաջին հերթին, պետք է նայել մարդու կյանքի պատմությունն ու պայմանները: Մարդուն նախադրված է ապրել լիության կամ կարիքի որոշակի աստիճանի փորձ, կախված մինչև ինքը գոյություն ունեցող պայմաններից, որոնց մեջ ապրում էին նրա ծնողները: Այսպես ուրեմն, կյանքի պայմանները՝ սա առաջինն է, ինչին պետք է ուշադրություն դարձնել: Որովհետև այդ պայմաններն են, որ նախորոշում են մարդու համոզմունքների համակարգը և այն, ինչից պետք է կառչի ենթագիտակցությունը: Եթե այնտեղ կան սահմանափակումներ, ուրեմն ձեզ անհրաժեշտ է մոտենալ հարցին թերապևտիկ կամ փոխակերպական դիրքերից, որպեսզի ապաքինեք յուրաքանչյուր սխալ ըմբռնվող սկզբունք: Որովհետև բոլոր մարդիկ արժանի են: Արժանապատվությունն ի ծնե հատուկ է մարդուն: Իմաստն այն է, որպեսզի ընդունեք դա, դարձնեք ձերը, հասկանաք և հավատաք դրան:

Ես մտածում էի, արդյո՞ք Սեմն ուներ զգացում, որ արժանի է ունենալ կյանքում ամենն, ինչ ցանկանում է, ապրել իսկական ուրախություն և կյանքի լիություն: Եվ եկա եզրակացության, որ, հաշվի առնելով այն, ինչ նա արեց իր հետ, հարցի պատասխանն ակնառու է:
Զգու՞մ էի արդյոք ես, որ ինքս արժանի եմ լիության ամեն ինչում: Հավանաբար, ոչ լրիվ, ոչ: Բայց ի տարբերություն իմ մեռած ընկերոջ, ես ցանկանում էի աշխատել դրա վրա:


Կա՞ն արդյոք հատուկ եղանակավորումներ կամ տեխնիկաներ,
որոնք կօգնեն մարդուն ավելի շատ լիություն արտադրել
կամ փոխել համոզմունքների արմատական համակարգը,
որպեսզի ավելի շատ առատություն արտադրվի:

ՏՈՐԱ. Լավ է ասված: Փոխել համոզմունքների արմատական համակարգը և համոզմունքների արմատական համակարգին ենթարկվող ամեն ինչ: Գոյություն ունեն բազմաթիվ միջոցներ: Եվ նորից, մենք կասենք, որ պետք է սկսել նախկին պայմանականությունների ապաքինումից: Շատ նշանակալի է վերափոխված վիճակում աշխատանքը, որովհետև գիտակցության վերափոխված վիճակում գիտակցականը, ենթագիտակցականը և անգիտակցականը կարող են շփվել մեկմեկու հետ և ձեր գիտակցված մտադրությունները կարող են վերցված լինել ենթագիտակցությունից: Այդ դեպքում լավ դեր են խաղում տեսապատկերականացումները (աֆիրմացիա): Երբ դուք գիտակցաբար կրկնում եք տեսապատկերականացումները և զգում եք դրանք ձեր ամբողջ մարմնով, հիշեք, որ ենթագիտակցությունը կապնված է մարմնի զգացումների հետ: Եվ եթե դուք. Ես զգում եմ իմ լիությունը, ես ցանկանում եմ հավատալ դրան, և ես փոխում եմ իմ կյանքի պայմանները, ես շատ ուժեղ եմ այդ զգում նախադասությունն արտասանելու դեպքում իսկապես հուզմունք և ուրախություն եք ապրում, ուրեմն այն բավական քանակությամբ կրկնելուց հետո ձեր ենթագիտակցությունը կսկսի սովորել այդ մտքին. “Օ, նա լուրջ է ասում: Հիմա նա իրոք որ զգում է դա: Ուրեմն ես էլ ավելի լավ կլինի փոխեմ համոզմունքների իմ այդ համակարգը”: Այդպիսով, տեսապատկերականացումը կարող է աշխատել, փոխելով շրջապատող էներգիան, իսկ անընդհատ կրկնելու դեպքում դա կարող է մեծ փոփոխությունների բերել: Հիմնականում, երբ մենք խոսում ենք իրավիճակի փոփոխության մասին, ամեն դեպք պետք է առանձին քննարկել, որովհետև մարդիկ բոլորը տարբեր են: Բայց կան նաև որոշ բաներ, որոնք կարող են լավ աշխատել: Առաջինը՝ փոխել ձեր մտքերը, ձեր զգացմունքները և եռանդով աշխատել տեսապատկերականացումների հետ:

Ինձ շարունակում էր թվալ, որ անհարմար է խորանալ ինչ-որ կոնկրետ բաների մեջ, բայց Սեմի մասին մտքերը դեռևս ռմբակոծում էին ուղեղս, այդ պատճառով, վերջիվերջո ես անուղղակիորեն հարցրեցի այդ մասին:


Շատ մարդիկ, ոչ բոլորը, բայց շատերը,
հուսահատության մեջ են գտնվում:
Ինչու՞ է այդպես և ինչպե՞ս այդ վիճակից դուրս պրծնել:

ՏՈՐԱ. Մենք կասեինք, որ տվյալ առարկան ախտորոշելու համար կա ևս մեկ միջոց՝ ասել, որ հավանաբար մենք ապրում ենք դժվար ժամանակներում: Բայց տարբեր մարդիկ տարբեր կերպ են արձագանքում դրան: Ոմանք չեն արձագանքի հուսահատությամբ կամ չեն ավելացնի դա իրենց հուսահատությանը: Ոմանք կընտրեն լավատեսական ճանապարհը, կմնան ակտիվ և կսկսեն փոփոխություններ կատարել: Ուրիշները կարող են ասել. “Ախ այս անհանգիստ ժամանակները, ինձ համար դա չափազանց է, ես անհաճո կընդունեմ դրանք և կգտնվեմ այդ ժամանակվա ազդեցության տակ, բայց չեմ լինի այն մարդը, ով ընտրում է դա և դառնում է փոփոխությունների ակտիվ գործիք”: Այսպիսով, եթե մարդիկ հուսահատություն են ապրում, ուրեմն դա, հավանաբար, նրանց անհատական ճանապարհն է, կարելի է դա անվանել կարմա, կամ այն, ինչը նրանք սովորում են փոխել: Որովհետև աշխարհն ինքը բոլորովին հուսահատված չէ, բայց այդ աշխարհում լինում են նաև դժվար ժամանակներ: Նոր պրոբլեմներ, գաղափարական կոնֆլիկտներ, մտքերի, գաղափարների, սկզբունքների տարբեր ձևի բախումներ: Այդպես մոլորակի վրա շատ փոփոխություններ են կատարվում: Բայց հուսահատությունն ինքնիրեն չի ծնվում: Մարդ թույլատրում է հուսահատությանը՝ գալ:

Այո, դա հենց այն էր, ինչ Սեմն արեց: Խեղդվելով պահ պահի հետևից, օր օրի հետևից, չընտրեց ակտիվ և հաջորդական փոփոխությունը: Ես գիտակցեցի, թե ինչպես ինքս ինձ դուրս քաշեցի վհատության սորուն ավազներից... ոչ թե մի հզոր շարժումով կամ արտասովոր պայծառացմամաբ, այլ դժվարությամբ տրվող դյույմ դյույմի հետևից:

Sambitbaba
23.12.2013, 05:22
Ո՞րն է ձեր կարծիքը մարդկության մասին ամբողջությամբ վերցրած:

ՏՈՐԱ. Կոնկրետ ներկա ժամանակաշրջանում մենք նայում ենք մարդկանց, և մեզ շատ է դուր գալիս դիտել նրանց որպես մեծ ներուժ, որն սկսել է իրացվել ավելի ու ավելի աճող փորձությունների առջև: Փորձությունները կարող են նաև վախեցնող լինել, բայց և այնպես անվերջանալի հնարավորություններն օգտագործելու մարդկային ընդունակությունը հորիզոնում տեսանելի է ավելի, քան երբևիցէ առաջ: Որովհետև լայնացել և աճել են գիտակցության ունակությունները: Մարդիկ գիտակցում են, որ գոյություն ունեն գիտակցության շատ մակարդակներ և որ մարդկանց հասանելի է գիտակցության վիճակները փոխելը: Յուրաքանչյուրն, օրինակ, երազներ է տեսնում: Դա էլ գիտակցության փոխված վիճակ է: Այդ պատճառով մենք ասում ենք, որ մարդկությունը գտնվում է իր կարողություններն ու հնարավորություններն առաջին պլան տեղափոխելու շատ հուզիչ պրոցեսում: Եվ այո, դա տեղի է ունենում տարօրինակ կոնֆլիկտներից եկող դժվարությունները հաղթահարելու անհրաժեշտության կոնտեքստում, որոնք ոչ ոք երբեք չէր կանխատեսել: Օրինակ, կոնֆլիկտներ, որ տեղի են ունենում կրոնական սրբազան պատերազմների ֆոնի վրա, նաև այլ հասկացությունների, որոնց հետ դուք ստիպված եք պայքարել: Դա կապված է ամենամեծ փորձության հետ, որի հետ ներկայումս բախվում է մարդկությունը: Եվ, բարեբախտաբար, կան մարդիկ, ովքեր հետևում են այդ մեծ փորձություններին: Մարդիկ, ովքեր կապնվում են բարձրագույն սկզբունքների և հոգևոր ճշմարտությունների հետ, դիմելով լուսավորված ներշնչման այլ ձևերի օգնությանը, այդպիսով գտնելով կարևորագույն խնդիրներից ոմանց պատասխանները: Այդ պատճառով սա մարդկանց համար շատ հուզիչ ժամանակաշրջան է, փորձությունների, - և դա որոշակիորեն կոչ է արթնացման, այդպես չէ՞:


Ճշմարի՞տ է արդյոք, որ արտաքինից արտացոլվում է այն,
ինչ ներսում է:

ՏՈՐԱ. Իհարկե: "Թող խաղաղություն լինի Երկրի վրա և թող սկսվի այն ինձանից": Այս հրաշալի հին ասացվածքից ավելի լավ ոչ մի բան չի կարող դա բնութագրել: Եթե մարդ խաղաղության և ներդաշնակության մեջ է ինքն իր հետ, ուրեմն նա խաղաղության և ներդաշնակության մեջ կլինի շրջապատող միջավայրի հետ, ընտանիքի, երկրի, մոլորակի հետ: Ճիշտ նմանապես, էկոլոգիայի և բնության ուժերի հետ:


Որքանո՞վ կտարբերվի կյանքը 10 կամ 20 տարի հետո:

ՏՈՐԱ. Դե, մի բան դուք հաստատ կարող եք սպասել՝ անհամեմատ ավելի շատ գիտակցվածություն և պատասխանատվություն: Եկեք հենց հիմա նայենք այն փոխակերպմանը, որը դուք տեսնում եք էկոլոգիայում: Էկոլոգիական ճգնաժամը շարունակվում է արդեն 15-20 տարի, բայց միայն այժմ են մարդիկ սկսում դա ընդունել: Եվ մարդիկ սկսում են կամաց-կամաց փոխել իրենց սովորությունները, հետազոտել և մշակել էներգիայի նոր աղբյուրներ: Դա միշտ ձեր կողքին է եղել, բայց հիմա մարդիկ ավելի ակտիվ են մասնակցում փոփոխություններ ստեղծելուն: Վերցրեք այս համեմատությունն ու տեղափոխեք այն ավելի մեծ խնդիրների վրա: Իդեոլոգիական տարաձայնությունների, ֆունդամենտալիզմի, մշակույթային անհամատեղելիության: Առևտրի կուլտուրան հանդես է գալիս գործողությունների վրա հիմնված կամ արարողական կուլտուրաների դեմ: Եվ երբ ավելի շատ մարդիկ գիտակցեն, որ այժմ հոգ են տանում էկոլոգիայի մասին, այն կդառնա ձեր խոսքի մասը, շարժուձևի, ըմբռնման մասը, մենք կասեինք, վերնակետը: Կոլեկտիվ գիտակցության և գիտակցված իրականության հետ փոխհարաբերությունների վերնակետը: Այն, ինչ կտեսնեք ապագայում՝ կոլեկտիվ գիտակցությունն է, որ փիլիսոփայականորեն և հոգևոր կերպով դանդաղ տարածվում է ձեր պատասխանատվության բարձրագույն մակարդակի վրա: Պատասխանատվություն զայրույթի համար, վախերի համար: Պատասխանատվություն մի մարդու ազդեցության համար ուրիշ մարդկանց վրա: Դա շատ ու շատ կարևոր է և դուք կտեսնեք այդ ամենն ավելի շատ ձեր վարքում:

Հիմա, երբ մարդիկ հարցնում են մեզ, թե ինչպիոսի փոփոխություններ կարող են տեղի ունենալ 10-20 տարիների ընթացքում, նրանք մտածում են արտաքին աշխարհի կոնտեքստում փոփոխությունների մասին: Մենք խոսում ենք բովանդակության մասին: Դուք հարցնում եք, թե երբ կոլեկտիվ գիտակցությունն իրեն ամբողջապես կարտահայտի՞, երբ հասանելի կդառնա վերնակե՞տը: Շատ մարդիկ կարծում են, թե դա վերաբերվում է 2012 թվականին, բայց մենք կասենք, որ գիտակցությունն ինքը կորոշի դա: Որքա՞ն գիտակից մարդ անհրաժեշտ կլինի մոլորակի վրա, ովքեր իրենց խոսքի, իրենց գործի մեջ գիտակցվածություն կարտահայտեն, նախքան այդ ամենը կազդի կոլեկտիվ համաձայնվածության վրա: Եվ այդ ամենը դեռ նոր պետք է որոշվի, ոչ ոք ճշգրիտ չգիտի, թե երբ և ինչպես դա տեղի կունենա: Բայց 10 կամ 20 տարի հետո դուք լեզվաբանական փոփոխություններ կտեսնեք, երբ մարդիկ սկսեն ավելի շատ խոսել իրենց պատասխանատվության մասին: Արդեն այսօր կարելի է դա նկատել: Քանզի մարդիկ արդեն ընդունակ են խոսել գիտակցության այլ մակարդակների մասին, դուք արդեն տեսնում եք դրանից ինչ-որ բան: Մարդիկ ասում են “իմ բարձրագույն Եսը, իմ բարձրագույն գիտակցությունը, իմ բարձրագույն էներգիան” և այլ տերմիններ: Ամբողջականության այդ մակարդակի վրա վարքը՝ դա հենց այն է, ինչ իվերջո դուք կսկսեք հետազոտել:

Ինձ հետաքրքիր էր, ցավու՞մ է արդյոք Սեմն իր մարմնական գոյատևման մասին: Եվ արդյո՞ք նա հիմա իսկապես այն տեղում է, որտեղ բոլոր դատապարտումներն ու մեղքերն ուղղակի գոլորշիանում են, ինչպես եղյամն առավոտյան արևի տակ: Ես եկա եզրակացության, որ, ամենայն հավանականությամբ, Երկրի վրա նա չէր զգում իր ուժը, իրականում նա պետք է որ հյուծված լիներ անկարողության չափից դուրս զգացումից:


Ի՞նչ կասեք այն մարդկանց մասին, ովքեր
իրենց անկարող են զգում: Ինչպե՞ս նրանք կարող են
ավելի ուժեղ զգալ իրենց:

ՏՈՐԱ. Եթե մարդիկ իրենց ուժասպառված են զգում, մենք խորհուրդ կտայինք, առաջին հերթին, հիշեցնել նրանց, որ նրանք խաբում են իրենց: Վախը սովորաբար ուժի ցանկացած կորստից ավելի ցածր է գտնվում: Դուք կորցնում եք ձեր ուժը, որովհետև կա մի բան, ինչից դուք վախենում եք: Հիշեք, որ վախը՝ ճշմարիտ թվացող սուտ վկայություն է: Շատ մարդիկ այսօր գիտակցում են դա: “Ես հավատում եմ այդ պատմությանը, ես ասում եմ ինձ, որ ես անկարող եմ”: Այդ պատճառով, երբ մարդիկ ասում են. “Ես գիտեմ, ես անկարող եմ, ես ինձ անկարող եմ զգում”, մենք ասում եք. “Ահա, դա հենց այն է, ինչ դուք պատմում եք ձեզ: Դա այն պատմությունն է, որը, հիմնվելով վախի վրա, պատմում եք դուք ձեզ”: Այդ պատճառով շատ կարևոր է արթնանալ և հասկանալ սեփական էության ճշմարտությունը: Սեփական էության ճշմարտությունն այն է, ինչ գտնում է մարդ, երբ ճամփորդում է իր ներսն ու բացահայտում է կապն ամեն ինչի և Աստծո հետ, այն ամենի հետ, ինչ ընկած է նրա իսկական “Ես”-ի սրտի խորքում:

Sambitbaba
21.01.2014, 03:51
Ինչպե՞ս կարող եք սահմանել Աստծոն:

ՏՈՐԱ. Մարդիկ մարդկությունը թողնում են Աստծոն, ճի՞շտ է: Կրոնն է արել այդ, որպեսզի օգնի մարդկանց զգալ Աստծոն, և դա որոշակի իմաստ ունի: Եթե ձեզ անհրաժեշտ է ունենալ ինչ-որ բան, ուր դուք կկարողանայիք խրել ձեր ատամները, ինչ-որ բան, ինչը կարելի է պատկերացնել որպես Աստծո պատկեր, եթե դա այն է, ինչ պետք է ձեզ, ուրեմն ձեզ հարկավոր է “կրոն”, կազմակերպություն, եթե կուզեք՝ ծածկագիր, վերծանումը նրա, ինչ իր մեջ մարմնավորում է Արարիչ: Դա այն է, ինչ տեղի է ունեցել պատմության մեջ: Մարդիկ ստիպված եղան փորձել Արարչի մարմնավորումը գոյություն ունեցող ամեն ինչի վրա, որպեսզի ստեղծեն կոնցեպցիա: Այժմ առաջընթաց է տեղի ունենում: Մենք ենթադրում ենք, որ ներկայումս նոր առասպել Է ծագում Աստծո մասին: Եվ դա շատ հուզիչ հեռանկար է՝ Աստծո էությունը փոխակերպել Աստծո/Աստվածուհու-Ամենայն Գոյի ավելի լայն կոնտեքստի այնպես, որ Աստված ոչ թե ուղղակի տղամարդու կերպար լինի, այլ համախմբի տղամարդու և կնոջ կերպարները և այս երկուսի մեկմեկու փոխադարձաբար հզորացնող էներգիաները: Աստծո մասին այդ նոր առասպելն այդպիսի տեսանկյունով՝ Աստծոն/Աստվածուհուն տեսնում է որպես ինքնաարարում: Ինքնագիտակցություն: Ամենայն Գոյն իր մեջ ներառնում է հիմքում ընկած կարգավորող սկուզբունքներն ամենի, ինչի մասին դուք կարող եք մտածել, ինչ կարող եք զգալ և գիտենալ: Աստծո մասին այդ նոր առասպելը մարդկանց ստիպում է շարժվել առաջ, դեպի Տիեզերքին գոյատևել ստիպող այդ լուսափայլող, արտասովոր գործուն սկզբունքների նոր բացահայտումները, որոնք նեցուկ են հանդիսանում ինքնագիտակցությանը, ինչն էլ հենց մեծացող և լայնածավալվող Տիեզերքն է: Շատ կարևոր է տեսնել, որ Աստված/Աստվածուհին-Ամենայն Գոյը, չի կարող սահմանվել բառերով, տերմիններով: Այն պետք է ճանաչվի միայն փորձով:


Այսպիսով, նույնիսկ դուք
չեք ճանաչել Աստծոն ամբողջովի՞ն:

ՏՈՐԱ. Ոչ, իհարկե ոչ: Եթե մենք ամբողջովին ճանաչեինք նրան, մենք այլևս չէինք լինի: Այդ իմաստով չկա ոչ մի գիտակցություն, որն ամբողջովին կարող էր ճանաչել Աստծոն/Աստվածուհուն: Դուք կարող եք գիտենալ, որ ճանաչում եք, կարող եք գիտենալ, որ հնարավոր է ճանաչել, բայց միշտ էլ կա ավելի շատը: Ամենայն Գոյն ու ինքը կյանքը՝ գիտակցություն է, իսկ դրա ամենաբարձր օկտավան է՝ սերը: Ոչ այն ռոմանտիկական սերը, որի մասին մտածում եք դուք: Գոյություն ունի արտասովոր, մարդկանց միջով անցնող սիրո մի ձև, որը բարձրագույն օկտավայում հենց Ինքը՝ Ամենայն Գոյն է, հավերժ գոյատևող ձևը:


Ես ենթադրում եմ, որ երբ մենք երկրային մարմիններ չունենք,
այդ ժամանակ մենք բոլորս ավելի ամբողջական ենք գիտակցում,
թե ինչու ենք այնուհանդերձ որոշում մարմնավորվել
և հագնել մոռացության թիկնոցը:

ՏՈՐԱ. Այո, որպեսզի ավելի շատ բան իմանաս քո մասին, ձեռք բերես ավելի մեծ հզորություն, գիտակցության ավելի շատ ունակություններ, որպեսզի ապրես ստեղծագործելու սկզբունքն ինքը: Որովհետև երբ դուք գոյատևում եք ֆիզիկապես, դուք դառնում եք ֆիզիկական տարածքի արարիչները: Դուք արարում եք ձեր կյանքը, գործունեության տարբեր ձևեր, ձեր սեփական փորձը, ձեր արձագանքն այդ փորձի վերաբերյալ: Այդ ամենը վերաբերվում է հոգու զարգացման առաջընթացին: Եվ նոր մարմնավորումը ձեզ թույլ է տալիս ավելի ու ավելի շատ բան հասկանալ և ճանաչել փորձի միջոցով:


Շատ մարդիկ Հիսուոս Քրիստոսի մասին մտածում են որպես փրկչի մասին:
Ինչու՞ են նրանք այդպես մտածում:

ՏՈՐԱ. Դա վերաբերվում է նրան, ինչի մասին մենք արդեն խոսել ենք: Շատ մարդկանց անհրաժեշտ է մարմնավորել Աստծոն, որպեսզի կարողանան այդ գաղափարը հարաբերել նրան, որ իրենք էլ են աստվածներ, որ Երկինքը գտնվում է ներսում: Եվ եթե Հիսուս արտացոլում է դա, եթե հանդիսանում է դրա մոդելը, դրա գերազանց օրինակը, այդ դեպքում մարդիկ կկարողանան ձգտել դրան: Դա մարդկանց անհրաժեշտ մի ինչ-որ բան է, իսկ դրա էությունն է հետևյալը. Ես կարող եմ փրկվել: Եվ դրանից հետո մարդ հույսով լի գալիս է ըմբռնմանը՝ այդ դուք եք, որ կարող եք ձեզ փրկել: Դա ձեր ներսում է: Հիսուս՝ Մարգարե էր, ով բերեց այդ լուրը, բայց լուրն ու նրա էներգիան պետք է բացահայտվեն ձեր ներսում, ձեր սեփական, անհատական “Ես”-ի միջոցով: Այսպիսով, Հիսուս՝ գիտակցություն է, բացարձակ ուսուցիչ: Շատ բան նրա ուսմունքից սխալ է հասկացվել, հարությունն իրականում պետք է հավերժական կյանք ուսուցաներ, այլ ոչ թե այն, որ մարդ պետք է տառապի: Հիսուս-փրկչի կերպարը դեռևս շատ ուժեղ է այս մոլորակի վրա, բայց և այնպես դանդաղ փոխարինվում է Ջրհոսի դարաշրջանով, որը շեշտը տեղափոխում է այն բանի վրա, որպեսզի մարդիկ փրկչին հայտնաբերեն իրենց ներսում, այլ ոչ թե կարիքն ունենան արտաքին աշխարհում գոյատևող էգոյի:


Դուք կարծում եք, որ որոշակի իմաստով
մարդիկ վախենու՞մ են այն բանից,
թե որքան հզոր են իրենք իրականում:

ՏՈՐԱ. Այո, դա ճիշտ է, որովհետև շատ մարդիկ վախենում են իրենց ցասումից և վախից, նրանք զգում են, թե ինչ հզորություն է պարունակվում իրենց մեջ: Եվ եթե նրանք երբևիցէ ստիպված լինեն ազատ արձակել իրենց իսկական ուժը, կա հավանականություն, որ նրանք ազատ կարձակեն իրենց ցասումն ու վախը: Բայց դա, իհարկե, այն չէ, ինչ իսկական ուժն է հանդիսանում: Իսկական ուժն է՝ կարողությունը գործել, ելնելով ինտեգրացված ինքնագիտակցող անհատական հզորությունից:

Այն, ինչ չուներ Սեմը և ինչի վրա ես աշխատում եմ դեռևս: Ես գիտակցում էի, որ մենք փորձում ենք կարճ ճանապարհներ գտնել դեպի գոյության այդ վիճակը: Ես գիտեմ, որ երբեմն ինձ մոտ դա որոշակիորեն ստացվում է, երբ ես չափից շատ եմ խմում; հայացք գցելով անցյալին, ես հասկացա, որ Սեմն էլ էր այդպես վարվում:


Երկրի վրա շատ մարդիկ չարաշահում են ալկոհոլն ու թմրանյութերը,
կարծես թե ջանալով իրենց մեջ ինչ-որ դատարկություն լցնել:
Ի՞նչ դատարկություն է դա:

ՏՈՐԱ. Այդ դատարկությունը՝ անջատվածության զգացումն է և որոշ իմաստով ձեր կյանքում իրավազրկության զգացումը: Մենք խոսում ենք բաժանում անունը կրող օրինակի մասին: Մարդու հոգեկանի ամենախորին մակարդակի վրա գոյություն ունի բաժանվածություն անունը կրող մի տիպար, որը հիմնվում է փաստի վրա, որ դուք առանձնացնում եք ձեզ սկզբնաղբյուրից այն ժամանակ, երբ որոշում եք ընդունում ծնվել: Եվ ամեն մարդ իր ամեն հերթական կյանքի ընթացքում նորից ու նորից անցնում է այդ փորձի միջով: Երբ դուք որոշում եք մարմնավորվել, դուք բաժանվածություն եք զգում: Բաժանվածություն սկզբնաղբյուրից, անպայմանական սիրոց, բաժանվածություն լույսից: Այդ կերպ դա կարող է դատարկություն դառնալ: Մարդ իրեն կտրված է զգում, անջատված, ինչ-որ բան նրա կյանքում չի հերիքում: Ինչ-որ մի առանձնահատուկ բանի ցանկությունը շատ ու շատ ուժեղանում է: Եվ փոխարենը դա փնտրելու ներսում հոգևորի միջոցով, մարդիկ հաճախ փնտրում են այն արտաքին մատերիայի և գիտակցությունը փոխող նյութերի մեջ: Մենք կասեինք, որ նրանք փնտրում են ոչ ճիշտ տեղում, բայց դա սեփական աստվածային բնությունը ճանաչելու, սեփական աստվածային էությունը զգալու իսկական քաղց է: Բայց դա սահմանափակում չէ: Այդ քաղցը կարող է ձեզ մեծ բացահայտումների, մեծ ազատության բերել: Կրոնական հին դոգմաների, տարբեր եկեղեցիների և տարբեր մոտեցումների պատճառով շատ հասարակարգերում գոյություն ունի սխալ հասկացում, որ եթե դուք պատրաստվում եք գնալ հոգևորի ճանապարհով, ուրեմն դուք իսկապես սահմանափակ կլինեք: Բայց հոգևորը բոլորովին էլ սահմանափակումը չէ նրա, թե մարդ ինչպես կապրի իր կյանքը:


Եվ ուրեմն, որքան ավելի հեռու գնանք,
այնքան ավելի ու ավելի շատ ազատությու՞ն կզգանք:

ՏՈՐԱ. Բացարձակ ճշմարիտ է: Երբ մարդ կապնված է սկզբնաղբյուրի հետ, նա բաժանվածություն չի զգում: Նա գտնվում է այդ բարեկեցության հոսքի, սիրո հոսքի, ուրախության հոսքի, ստեղծագործելու հոսքի մեջ:

Sambitbaba
27.01.2014, 19:22
5.

ԽՈՍՈՒՄ Է ՈՒՂԵԿԻՑ - ՀՈԳԻ
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖԸ


Երբ մենք վայրէջք կատարեցինք Վայոմինգ նահանգի Քոդի քաղաքի փոքրիկ օդանավակայանում, երեկոյան մոտ ժամը ինն էր: Չնայած ուշ ժամին, վարդագույն այտերով կինը դեռ չէր փակել մեքենաների վարձակալման Հերտց բաժինը, քանզի գիտեր, որ մենք գալու ենք, այնպես ինչպես տոմսերը մենք նախապես էինք գնել:

Կարելի է ասել, որ օդը սառն էր՝ 12 աստիճան, բայց այս անգամ ես չէի բողոքում, քանի որ վարձած մեքենայով մենք գնում էինք դեպի մեր շքեղ համարները... “Համար 6” մոթելում Կարմիր նահանգի տասհազարանոց քաղաքի ծայրամասում: Ես մեր ճամփորդությանը նայում էի որպես արկածի և անհանգստանում էի այն մասին, թե ում ենք հանդիպելու այս անգամ, դե, ինչպես նաև այն մասին, որ այնուհանդերձ փոքր-ինչ ցուրտ է:

Մարդը, ով 1995 թվականից կապնվում էր նախկինում նեզ-պերսե հնդկական ցեղի առաջնորդ Ջոզեֆի հետ և ում հետ մենք պետք է հարցազրույց ունենայինք, Ջոն Կալին էր: Ես կապ էի հաստատել Ջոնի հետ մի զույգ տարի առաջ և հեռախոսով լսել էի նրա հաղորդատվությունն առաջնորդ Ջոզեֆի հետ: Որոշակի ըմբռնումներ, որոնք նա մտցրեց իմ անձնական կյանքը, իսկապես ինչ-որ ակորդներ էին հնչեցրել ներսումս, այդ պատճառով, երբ ես որոշեցի նկարահանել ֆիլմը, արդեն գիտեի, որ Ջոնն ու նախկին առաջնորդը ֆիլմի մնասն են լինելու:

Ջոնն ասաց, որ վերջին տարիներն ապրում է շատ փոքրիկ ինչ-որ տեղ, այդ պատճառով հրաժարվեց նկարահանումներն այնտեղ անց կացնել: “Համար 6” մոթելի սենյակներն էլ շատ հեռու են ընդարձակ լինելուց, և ես հարցրեցի մոթելի մենեջերին, կարո՞ղ ենք արդյոք մի երկու ժամ նկարահանումներ կատարել լյուքս համարներից մեկում: Նա սիրալիր համաձայնվեց և նույնիսկ փող չվերցրեց դրա համար:

Երբ հաջորդ առավոտ Ջոնը թակեց “լյուքսի” դուռը, մեր մոտ ամեն ինչ արդեն պատրաստ էր նկարահանման համար: Նա հագել էր ջինս, կովբոյական երկարաճիտ կոշիկներ և ավելի շատ երիտասարդ բռնցքամարտիկի տեսք ուներ: Ես հարցրեցի, թե ինչպե՞ս է նա այդքան լավ պահպանում իր արտաքինը, նա ասաց, որ համարյա ամեն օր վազում է մոտ 5 կմ, քայլում է և ծանրություն է բարձրացնում: Մենք Մեթթի հետ շշմել էինք, երբ նա ասաց, որ 70 տարեկան է: Նա 20 տարով ավելի երիտասարդի տեսք ուներ: Այսպիսով, նորից, երիտասարդությունը բոթաքսի միջոցով պահպանելու փոխարեն, ես ավելի լավ է կառաջարկեի զբաղվել հաղորդատվությամբ:

Ջոնը խոստովանեց, որ նախկինում երբեք կամերայի առջև հարցազրույց չի ունեցել և փոքչ-ինչ անհանգիստ է: Ամեն դեպքում, նա բնությամբ երկչոտ ու զուսպ էր թվում, այդ պատճառով ես վախենում էի, որ նա կարող է կաշկանդվել և չափից դուրս կարճ պատասխաններ տալ: Բայց երբ մենք միացրեցինք լույսերն ու կամերան, նա հարցազրույցի մեջ մտավ նույնպիսի հեշտությամբ, ինչպես անձրևն է տանիքից հոսում ցած:

“Այն, ինչն իրականում մղեց ին դեպի մեդիումի ճանապարհը, - Սանայա Ռոումանի և Դուեն Պարկերի “Փոխանցքը բացելը” գիրքն է: Ես կարդացի այդ գիրքը մի քանի անգամ ու հետևեցի հրահանգներին, - և արդյունքը եղավ այն, որ եկավ ուղեկից-հոգին: Երբ այն եկավ 1986-ին, պարզվեց, որ դա հնդիկ կին է, նրա անունն էր Թամարա: Եվ ես կապի մեջ էի նրա հետ մի քանի տարի: Բայց գիտակցությանս ծայրամասերում ես զգում էի նաև հնդիկ-տղամարդու ներկայությունը: Ես չգիտեի, թե ով է նա: Չգիտեի, իրակա՞ն է նա, թե՞ ուղղակի իմ երևակայությունը: Եվ որտերղի՞ց է նա: Այն ժամանակ ես ինձ՝ որպես մեդիումի, դեռևս ամբողջովին չէի զգում: Եվ քանի որ սկզբում ինձ համար դա նույնիսկ քիչ վախեցնող պրոցես էր, ես այնքան էլ վստահ չէի ինձանում: Բայց գիտեի, որ ինչ-որ բան այնուհանդերձ կա:

Եվ այսպես, 1992-ին ես բավական ծանր խնդիրներ էի ապրում իմ անձնական և հոգևոր կյանքում: Այդ ժամանակ առաջնորդ Ջոզեֆը խոսեց ինձ հետ: Ես գիտեի արդեն, թե ով է նա, որովհետև, ինչպես ասացի արդեն, նա գիտակցությանս ծայրամասերում էր գտնվում մոտ վեց տարի: Նա առաջարկեց օգնել ինձ: Ես ասացի. Իհարկե, ես կընդունեմ ամեն օգնություն, ինչ կարող եմ ստանալ:

Այդպես սկսվեց մեր կապը: Ջոզեֆն ու ես աշխատում ենք արդեն մի քանի տարի: Հիմնականում մենք աշխատում էինք իմ անձնական խնդիրների վրա, ինչպես նաև անհատական կարգով մոտիկ ընկերների փոքրիկ խմբի հետ: Բայց հրապարակորեն ոչինչ չէինք անում:

Հետո, 1995-ի վերջին, Ջոզեֆը հարցրեց, չե՞մ մտածում ես արդյոք բաց սեանսներ անց կացնել այլ մարդկանց համար, առավել ևս, չէ՞ որ այդ սեանսներն օգնեցին ինձ: Սկզբում ես ասացի՝ ոչ: Բայց մի բան ներգրավում է մյուսին, և արդյունքում Ջոզեֆը հաղթեց: Այսպիսով, մենք սկսեցինք սեանսներ անց կացնել այլ մարդկանց համար էլ:

Երբ ես սկսեցի շփվել Ջոզեֆի հետ, իսկական նորեկ էի այդ գործում: Երբեմն նույնիսկ վախ էի ապրում նրա հետ կապնվելիս: Բայց երբ բավականին հմտացա իմ ունակությունների և հոգու ունակությունների վրա, շփման իմ ուժը, փոխանցքի հետ կապն ավելի մեծացան: Որքան ավելի շատ էի շփվում Ջոզեֆի հետ, այնքան ավելի շատ էի բացահայտում, որ ընդունակ եմ հասնել այդ էության բարձրագույն ասպեկտներին, ես ընդունակ դարձա հասնել նրան, ինչը դուք կանվանեիք Ջոզեֆի հոգու խումբ, - հոգիների խումբ, որոնք ավելի բարձր զարգացում ունեն և ուսուցիչների մի հզոր ընտանիք են”:

Ես հարցրեցի Ջոնին, ինչու՞ նա սկզբում ասաց, որ չի ցանկանում բաց սեանսներ, և ափսոսու՞մ է արդյոք, որ զիջեց “մեռած” հնդիկի ցանկություններին:

“Ես մեծացել եմ սիցիլիական էմիգրանտների կաթոլիկական ընտանիքում, այդ պատճառով դա ուղղակի այնպիսի մի բան էր, ինչով մեզանից ոչ ոք երբեք չի հետաքրքրվել, առավել ևս չի զբաղվել, - ասաց նա: - Այդ պատճառով ես ենթադրում եմ, որ իմ կողմից դա բնական տատանում էր: Իմ ընտանիքի մեծ մասը, նույնիսկ այսօր էլ, Ջոզեֆի հետ 15 տարվա կապից հետո, չգիտի, թե ինչ եմ ես անում: Նրանք ինչ-որ գաղափարներ ունեն, իհարկե: Բայց ես նրանց հետ չեմ խոսում այդ մասին, իսկ նրանք էլ չեն հարցնում: Նրանք գիտեն, որ ես զբաղվում եմ ինչ-որ “տարօրինակ” բանով:

“Ուրեմն, եկեք սկսենք այդ տարօրինակությունը, - գոչեցի ես: - Եկեք մի փոքր կապ հաստատենք”:

Ջոնը հարմար տեղավորվեց իր աթոռի վրա, մի կում ջուր խմեց: Նրա մարմինը ոչ մի տեղ չէր ցնցվում, նա նույնիսկ խոր շունչ էլ չքաշեց, ինչպես մյուսները:

Մի քանի վայրկյան անց Ջոնի բոլորվին չփոխված ձայնն արտասանեց. “Թող Մեծ Հոգին միշտ ձեզ հետ լինի”: Առաջնորդ Ջոզեֆը միացավ մեզ: Ջոնը ոչ միայն աննկատելիորեն մտավ տրանսի մեջ: Ի տարբերություն մյուս հաղորդատուների, նա նույնիսկ բացում էր աչքերը: Թվում էր, թե ամեն մի խոսք պարուրված է բարի մտադրությամբ, և արդյունքում սենյակում կուտակված էներգիան նման էր ոչխարի փափուկ բրդի:

Sambitbaba
02.02.2014, 08:07
Մենք հուզված ենք նրանից, որ այստեղ ենք,
առաջնորդ Ջոզեֆ, շնորհակալություն, որ եկաք:
Կա՞ արդյոք ինչ-որ բան, ինչ դուք կցանկանայիք ասել որպես նախաբան:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Մեր աշխատանքի նպատակը, որը Ջոնի հետ կատարում ենք նրանց համար, ում կյանքերին առընչվում ենք, ուղղակի մարդկանց օգնելն է, որպեսզի նրանք կարողանան ավելի ուրախ, բարեկեցիկ կյանք ապրել: Եվ ինչ էլ որ պահանջվի այդ նպատակին հասնելու համար, մենք պատրաստ ենք անել: Եթե ցանկանում եք, կարճ ասած, դա մեր աշխատանքն է:


Ի՞նչն է ամենակարևորը այդպիսի կյանք ապրելու համար:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ամենահիմնականը, եթե ցանկանում եք, ուղղակի հիշել, թե ով եք դուք և ինչի համար եք այստեղ: Դուք՝ ոգի եք, դուք՝ Աստված եք: Դուք բոլորդ Աստվածներ եք, և մի օր վերջիվերջո կկարողանաք համատեղել դա ձեր գոյության հետ, ձեր մարդկային բանականության հետ, հետո կնկատեք, որ ձեր կյանքը նշանակալիորեն ավելի հեշտ դարձավ, ավելի ուրախ, ավելի լիառատ: Բայց մարդկանց հետ հաճախ է պատահում, որ շրջապատող աշխարհը նրանց թակարդն է գցում, և դա շատ հեշտ կարող է տեղի ունենալ, որովհետև գոյություն ունեն ահագին տարբեր բաներ, ինչով լիքն եք դուք: Եթե դուք շատ եք ուշադրություն դարձնում նորությունների հիմնական հոսանքին, ուրեմն, ամենից հավանական է, որ ժամանակի մեծ մասը գտնվում եք ընկճվածության մեջ: Եթե շատ եք ուշադրություն դարձնում աշխարհում տեղի ունեցող վատ բաներին, դուք ուրախություն չեք զգա: Բայց այսօր Երկրի վրա կան շատ ավելի լավ բաներ, քան վատ: Ուղղակի խնդիրն այն է, որ տեղեկատվական նորությունների հիմնական հոսանքն ուղղված է դեպի վատը, և դա, եթե ցանկանում եք, կլանում է մարդկանց: Ձեր կառավարությունները շատ հաճախ անհատներին զրկում են ուժից: Դուք ունեք շատ կազմակերպություններ, որ անում են ամեն ինչ, որպեսզի դուք սեփական ուժ ձեռք չբերեք և անգամ փորձ չանեք հայտարարել այդ մասին:


Ի՞նչը կարող է օգնել մարդկանց դառնալ ավելի ուժեղ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դե, ձեզ որոշակիորեն հարկ կլինի կապ հաստատել ինքներդ ձեր հետ, և, մեր կարծիքով, ամենալավը կլինի այդ անել խորհրդածման օգնությամբ, ինչ էլ ուզում է դա ձեր համար նշանակի: Դա կարող է լինել մի շատ հասարակ բան, օրինակ, ամեն օր ծախսել մի քանի րոպե, հարմար նստելով աթոռին կամ պառկած մահճակալին, կենտրոնանալ շնչառության վրա: Դա ձեզ կօգնի կենտրոնանալ և կապի մեջ մտնել ձեր մարմնի հետ, ինչպես նաև կբացահայտի ձեր հոգևոր աշխարհն այնպես, ինչպես մարդկանց մեծամասնությունն արթուն վիճակում էլ չի կարողանում բացահայտել: Իհարկե, ոչ ոգու երբեք օգուտ չի բերում, եթե մարդ իրեն լավ չի զգում: Դրա հոյակապ օրինակն է, երբ մարդիկ իրենց համար ատելի աշխատանք են կատարում: Նրանք այդ աշխատանքը կատարում են փողի, այլ ոչ թե նրա համար, որ սիրում են այն, և դա լրիվ հակառակն է այն բանի, ինչ մարդիկ ցանկանում են իրենց համար: Ամեն անգամ, երբ դուք անում եք մի բան, ինչը ձեզ լավ չի թվում, երբ դա համահնչյուն չէ ձեզ հետ, եթե այդ աշխատանքը ձեզ նույնիսկ հազարավոր, հարյուր հազարավոր դոլարներ եկամուտ է բերում, բայց եթե ձեզ այնտեղ իսկապես ինչ-որ բան դուր չի գալիս, դուք արջի ծառայություն եք մատուցում ինքներդ ձեզ և ավելի ու ավելի եք հեռանում ձեր բարձրագույն “Ես”-ից: Ինչը և տեղի է ունենում այսօր շատ մարդկանց հետ: Այդ պատճառով հիմնական նպատակն է այստեղ՝ նույն մակարդակի վրա գտնվել ձեր բարձրագույն “Ես”-ի հետ, և հենց որ դուք այդ անեք, ձեզ կհամակի, ձեզ կհեղեղի այն ուրախությունը, որը բարձրագույն “Ես”-ը զգում է ամեն ակնթարթ: Ձեր բարձրագույն “Ես”-ը գոյատևում է կատարյալ երանության, ուրախության և էքստազի վիճակում: Եվ ձեր, այդ բարձրագույն “Ես”-ի մարդկային շարունակության նպատակն է՝ ավելի ամուր կապ հաստատել ձեր այդ բարձրագույն, աստվածային մասի հետ:


Արդյո՞ք չափազանց մեծ պարզեցում կլինի ասել,
որ ընտրությունների մեծամասնությունը՝ ընտրություն է վախի և սիրո միջև:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ոչ, մենք կարծում ենք, որ դա բավական ճիշտ է ասված: Երկիր մոլորակի վրա վախն այսօր սանձարձակվել է: Եվ շատ հեշտ է սուզվել վախի մեջ: Վախի հակադրությունն է սերը, հասկացումը, ուրախությունը: Մենք հասկանում ենք սերը որպես ընտրություն՝ տեսնել աստվածայինը բոլոր էությունների մեջ, ոչ միայն մարդկային, ոչ միայն հոգևոր էությունների մեջ, - ամեն ինչի մեջ, Ամենայն Գոյի մեջ: Ամենն, ինչ կա, նույնիսկ այն քարաժայռերը լուսամուտից դուրս, ամենն, ինչ կա, աստվածային տեսանկյուն ունի: Դա մասն է նրա, ինչ դուք անվանում եք Աստված կամ Աստվածություն: Այսպիսով, մի օր դուք կարող եք փոխել ձեր մարդկային նորմալ գիտակցությունը և կցանկանաք գիտակցված ընդունել, որ Աստված իրականում Ամենայն Գոյն է և որ դուք՝ Աստծո մասնիկն եք, որ դուք էլ՝ Աստվածներ եք, - և սկսել փնտրել այդ աստվածայինի տեսանկյունները ձեր ամենօրյա կյանքում, նրանց մեջ, ում հանդիպում եք փողոցում, ձեր ընտանիքի անդամների մեջ, ընկերների մեջ, ձեր շան՝ այո, կենդանիների մեջ, գրիզլիի մեջ, բոժոժավոր օձի մեջ, նրանք էլ՝ աստվածություններ են: Եթե կարողանաք տեսնել աստվածային այդ կայծն ամենում, ինչ կա, ուրեմն կսկսեք տեսնել այնպես, ինչպես ձեր բարձրագույն “Ես”-ն է տեսնում: Կսկսեք տեսնել այնպես, ինչպես տեսնում է Աստված: Աստված տեսնում է ամեն ինչ Երկրի վրա: Ամենն, ինչ կազմում է Երկիրը: Այնպես, ինչպես Աստված տեսնում է Աստծոն: Իսկ այդ ամենի հակադրությունն է վախը: Դուք վախ կզգաք միայն այն ժամանակ, երբ կմոռանաք, թե ով եք դուք, երբ ձեր տեսադաշտից կկորցնեք Աստծոն: Աստված՝ ամենուր է: Աստված՝ լավն է, Աստված՝ սեր է: Վախը տեղ չունի այնտեղ: Վախը չի կարող այնտեղ գտնվել: Դուք, եթե ցանկանում եք իմանանալ, չեք կարող միևնույն տեղում թե վախ և թե սեր ապրել”:

Sambitbaba
06.02.2014, 18:05
Երբեմն շատ դժվար է չտրվել վախին:
Օրինակ, մարդ փող չունի, բայց կան բերաններ,
որոնց անհրաժեշտ է կերակրել: Ի՞նչ անի նա:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Մենք երբեք չենք պնդել, որ վախով համակված մարդը պետք է հերքի վախը: Ընդունեք, որ դուք վախենում եք: Դա նորմալ է: Բայց այդ պատճառով կարիք չկա, որ պատեպատ խփեք գլուխներդ: Կամ այն պատճառով, որ թախծում եք, կամ այն պատճառով, որ ողբում եք: Բայց նաև շատ կարևոր է գիտենալ. երբ էլ որ գտնվեք նման իրավիճակում, լինի դա վիշտ, թախիծ կամ վախ, կարևոր չէ, թե ինչ զգացմունք է դա, դրանից միշտ էլ կա ելք: Երբ դուք բացարձակ սարսափի մեջ եք, հասցրեք ձեզ այն մտքին, որ կարող է քիչ ավելի լավ լինել, քան հիմա: Միգուցէ, բացարձակ սարսափի մեջ գտնվելու փոխարեն, դուք կկարողանաք տեղափոխել սանդղակը դեպի խիստ վախեցած վիճակը: Իսկ հետո կկարողանաք տեղափոխել այն դեպի փոքր ինչ վախեցած վիճակը և այդպես՝ սանդղակի երկարությամբ: Երբ մեկը խճճված է ինչ-որ խորը բացասական զգացմունքների մեջ, միշտ ավելի լավ է առաջ ընթանալ մանր քայլերով, այլ ոչ թե տաս վայրկյանում կամ ավելի արագ հսկայական թռիչք կատարել վախից դեպի սերը: Երբ էլ որ դուք հայտնվեք նման վիճակում, հիշեք, որ ձեզ այնտեղ մնալ ոչ ոք չի ստիպում: Ձեզ չեն քաշի ցած դեպի նահատակումն ու ոչնչացումը, որովհետև դուք զգում եք այն, ինչ զգում եք: Գիտեցեք, որ ձեր բարձրագույն “Ես”-ը, կամ Աստված, կամ ցանկացած աստվածային ուժ գտնվում է այստեղ և օգնության ձեռք կմեկնի ձեզ: Դուք երբեք մենակ չեք, ձեզ միշտ օգնություն է սպասվում, և կարևոր չէ, թե ձեր կարծիքով, որքան հեռու եք դուք ընկել:


Ինչ վերաբերվում է ինձ, ես չգիտեմ, թե ինչու եմ այդ անում:
Բայց երբ ես զգում եմ, որ հասել եմ շատ բարձր վիբրացիայի, ես նահանջում եմ:
Կարո՞ղ եք պատմել այդ մասին:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Իհարկե: Ամեն ինչ իր մակընթացությունն ու տեղատվությունն ունի, Դեվիդ: Այդ պատճառով, երբ դուք գտնվում եք տվյալ մարդկային փորձի մեջ, որն ինքներդ ընտրել եք, նրա մեջ միշտ էլ վերելքներ և անկումներ կլինեն: Եվ կրկին, դա նորմալ է: Մի կոտրեք ձեր գլուխն այն պատճառով, որ մեկ վերևում եք, մեկ՝ ոչ այնքան վերևում: Դուք աճում եք, դուք ընդլայնվում և զարգանում եք ամբողջ ժամանակ, և ամեն մի բարձունք ձեզ աճի մի որոշակի կետի է բերում, կետի, որն առաջ չէիք նվաճել: Այսպիսով, դուք աճում եք, զարգանում եք, դառնում եք ավելի, ավելի ու ավելի լավը: Գիտեցեք, որ վերելքների ու վայրէջքների այդ պրոցեսում, որը դուք հաղթահարում եք, իմաստը հետևյալն է՝ դուք աճում եք: Այդ բոլորաշրջաններն օգնում են ձեզ աճել: Մասնավորապես որպես մարդկային արարածներ: Իսկ դուք նույնպես օգնում եք մեզ աճել հոգիների տարածքում, որովհետև մենք, ինչպես և դուք, մշտապես փոխվում ենք:


Ինչպե՞ս է դա տեղի ունենում:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այն պատճառով, որ դուք հանդիսանում եք մեր մասը, իսկ մենք՝ ձեր: Այդ կերպ, ամեն դրական միտք, որը դուք մտածեցիք, օղակներով տարածվում է ձեր շուրջ ամբողջ աշխարհով: Ֆիզիկական աշխարհում՝ ձեր շուրջ, բայց նմանապես նաև հոգիների տարածքում, որտեղ ապրում ենք մենք: Եվ այդպես, դա երկկողմանի փոխանակություն է: Մենք տալիս ենք ձեզ, իսկ դուք՝ մեզ: Մենք վերցնում ենք ձեզանից, իսկ դուք՝ մեզանից: Եթե ցանկանում եք իմանալ, դա կյանքի սքանչելի ռիթմն է, ահա թե ինչպես ենք մենք դա տեսնում: Դա երկկողմանի շարժում է:


Իսկ կարելի՞ է ավելի հեշտորեն ասել. “Միտքն արարում է”:
Թե՞ ամեն ինչ ավելի բարդ է: Կամ ես շա՞տ հեռվացա...

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ոչ: Միտքն արարում է: Այն, ինչի մասին դուք մտածում եք և ինչ զգում եք, հենց այդ էլ ի հայտ է գալիս: Եթե ձեր մտքերը հիմնականում դրական են և դուք բարի զգացմունքներ եք ապրում, ուրեմն աճում եք: Եթե բացասական մտքերով քաշում եք ձեզ ցած և արդյունքում ապրում եք բացասական զգացմունքներ, ինչպես շատ մարդիկ այսօր, ուրեմն կսուզվեք դրա մեջ: Ձեր մտքերով դուք իրոք որ արարում եք: Մեծամասնությամբ, ինչ մասին մտածում եք, այն էլ հայտնվում է ձեր կյանքում:


Դա կապվա՞ծ է Ներգրավման օրենքի հետ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո: Բացարձակապես:


Ինչպե՞ս կնկարագրեիք Ներգրավման օրենքը:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Երբ դուք մտածում եք ինչ-որ բանի մասին, կհամարեք դա դրական կամ բացասական, - Աստված, Տիեզերքը՝ անվանեք դա ինչպես կուզեք, - հարադրում է այն թրթիռները, որոնք արձակում եք դուք: Ներգրավման օրենքը շատ անդեմ է: Այն չի ասի. “Ասյպես, Ջոննին այսօր լավ տղա էր, այդ պատճառով մենք կպարգևատրենք նրան: Իսկ Սյուզին այսօր վատ աղջիկ էր, և ուրեմն մենք նրան կպատժենք”: Այն շատ անդեմ է, այն ընդհանուր ոչինչ չունի դատապարտող կամ պատժող Աստծո հետ: Այդ պատճառով, ինչ էլ որ դուք մտածեք, դրական կամ բացասական, դուք ձեր շուրջ թրթիռներ եք տարածում: Ջոնը ոչ այնքան վաղուց զգացել է դա իր ընտանիքում: Մի քանի մարդ շատ հիվանդ էին, և, իվերջո, նրանք մահացան: Նրանց մտքերն անընդհատ վատ առողջության մասին էին: Նրանք մտածում էին, որ չեն կարող առողջանալ: Նրանք արտադրեցին այդ թրթիռները, Ներգրավման օրենքը հարադրեց դրանք, և այդ մարդիկ գնացին:


Այսպիսով, Ներգրավման օրենքը գործում է
համարյա որպես կատարյալ հայելի՞:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո: Ներգրավման օրենքը ճշգրտորեն կարտացոլի ձեզ այն, ինչ հարադրվում է ձեր թրթիռների հետ: Մենք իհարկե գիտակցում ենք, որ մարդիկ չեն ցանկանում մահանալ մի ինչ-որ ցավ պատճառող հիվանդությունից, կամ ավտովթարի ժամանակ, կամ էլի ինչ-որ կերպ, բայց յուրաքնաչյուր մահ, անցած տարիների ընթացքում մենք ասել ենք այդ մասին արդեն մի քանի անգամ, յուրաքանչյուր մահ՝ իրականում սուիցիդ է, ինքնասպանություն: Որովհետև ձեր հետ չի կարող տեղի ունենալ ոչինչ, ինչի մասը դուք թրթիռայնորեն չեք հանդիսանում, այսինքն, դուք ինքներդ եք ստեղծում դա ձեր թրթիռներով: Այլ խոսքերով ասած, եթե դուք անընդհատ վախենում եք մահանալ ավտովթարի ժամանակ, ուրեմն, ամենայն հավանականությամբ, կմահանաք ավտովթարի ժամանակ: Եթե միշտ համարում եք, որ ձեր մարմինը, անկախ ներկա վիճակից՝ առողջ է թե ոչ, - ռեսուրսներ ունի իրեն գերազանց առողջություն վերադարձնելու համար, ուրեմն դուք կհասնեք դրան: Ներգրավման օրենքը հեշտացնում է դա սպեկտրի ցանկացած ծայրում:

Sambitbaba
17.02.2014, 06:42
Ճշմարի՞տ է արդյոք, որ որոշակի մակարդակի վրա
մեզանից յուրաքանչյուրն ինքն է որոշում, թե երբ մահանա:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո, մենք հավատում ենք դրան: Հավանաբար, դրա ամենադրամատիկ օրինակն են մարդիկ, ովքեր, այսպես ասած, հրաժարվում են մահանալ, քանի դեռ չի եկել հեռվում գտնվող ընտանիքի անդամը: Երբ վերջինս վերադառնում է, հիվանդը մահանում է: Եվ այսպես, այո: Դուք եք ստեղծում ձեր իրականությունը, այդ իրականության ամեն մի կտոր, ծնունդից մինչև մահ, և ամենն, ինչ նրանց միջև է:


Ինձ դժվար է ընկալել դա:
Երբեմն մեր կյանք են գալիս այնպիսի բաներ,
որոնք մենք հաստատ չէինք ընտրի:
Կարո՞ղ եք պատմել այդ մասին:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Երբ վատ բաներ են տեղի ունենում լավ մարդկանց հետ, նրանք չեն ընտրել դա գիտակցաբար, բայց նրանք ընտրել են դա իրենց թրթիռներով: Եթե դուք տեսնում եք, թե ինչպես է աշխատում Ներգրավման օրենքը, ուրեմն տեսնում եք, որ ձեր արձակած յուրաքանչյուր թրթիռ հարաբերակցվում է, և դուք չեք կարող ասել, որ մարդ գիտակցաբար է ընտրել դա: Օրինակ, ոչ ոք չի ընտրում սարսափելի, տանջալի մահը քաղցկեղից, բայց մարդիկ թույլ են տալիս, որ նրա զարգացման համար անհրաժեշտ պայմաններ ստեղծվեն: Շատ մարդիկ ամբողջ կյանքում կրում են իրենց մեջ և նույնիսկ մահվան մահիճ են բերում զայրույթը, մեղքը և անհանգստությունը: Հենց այստեղից են ծագում բոլոր ֆիզիկական հիվանդությունները, այս բացասական զգացմունքներից, որ գուրգուրում են մարդիկ: Երբ դուք կուտակում եք այդ ողջ բացասականությունը ձեր սրտում, ձեր աղիքներում, ձեր գիտակցության մեջ, դա բացասականորեն է ազդում ձեր ֆիզիկական մարմնի, ձեր հարաբերությունների և ձեր ամբողջ կյանքի վրա: Սպեկտրի մյուս կողմից, եթե դուք միշտ գովաբանում եք մարդկանց, գնահատում եք նրանց, սիրում եք, փնտրում եք նրանց մեջ բարին, արհամարհում եք ամեն բացասականը, այդ ժամանակ դուք դրանից օգուտ կստանաք:


Արդյո՞ք լավ խորհուրդ եք համարում՝
լինել ինչպես երեխաներ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Բացարձակ լավ: Որպես մարդ դուք ամենաիմաստունն էիք հենց այն ժամանակ, երբ երեխա էիք: Երեխաներն այնքան անկաշկանդ և ուրախ են, նրանք ուրախությամբ են ապրում ներկա պահը: Նրանք չեն մտածում, թե ինչ տեղի կունենա ներկա պահից տաս տարի կամ տաս րոպե հետո: Նրանք ուրախությամբ են ապրում ներկա պահը, և դա՝ բանալին է: Ձեզ բոլորին անհրաժեշտ է նման լինել փոքրիկ երեխաների, և դա ամենալավ խորհուրդն է, որ կարող եք տալ ինչ-որ մեկի:


Ներեցեք, որ անդրադառնում եմ ձեր վերջին կյանքին Երկրի վրա,
բայց ինձ ասացին, որ ձեր մահվան պատճառը՝ կոտրված սիրտն է: Ճի՞շտ է դա:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դա պատմվել է պատմության գրքերում, այո, դա տխուր կյանք էր: Դա այն չէ, ինչը մեր մասն է հանդիսանում այն պատճառով, որ կարևոր է: Որոշակիորեն դա պատմականորեն հայտնի առաջնորդ Ջոզեֆի մասն է, բայց այդ մարդու ոգին այսօր աճել և իր զարգացման մեջ նշանակալիորեն ավելի առաջ է գնացել: Այո, դա տխուր կյանք էր: Մարդկային տերմիններով ասած՝ ողբերգական կյանք: Բայց նրանում նույնպես ուրախություն և պարգևներ կային: Ջոզեֆը կարողացավ կառավարության ուշադրությունը գրավել իր ժողովրդի ողբերգական վիճակի վրա, դրանից շատ լավ բաներ դուրս եկան, օրինակ, սպիտակների կողմից նոր գիտակցում, որը, հավանաբար, մինչ այդ չէր եղել:


Երբ պատմական անձ Ջոզեֆը մահացավ,
ինչի՞ էր նման ձեր անցումը:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Անցում կամ մահ, - դա միշտ էլ հաճելի փորձ է:


Միշտ էլ հաճելի փո՞րձ է:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Մենք խոսում ենք այն պահի մասին, երբ դուք ի կատար եք ածում ձեր անցումը, ես չեմ ասում, թե հիվանդագին մասը հաճելի է, եթե այն, իհարկե, հիվանդագին է: Մահանալն ամենահասարակ բանն է, որ դուք անում եք, որովհետև նորից հայտնվում եք հոգիների աշխարհում, որտեղից եկել եք, վերադառնում եք ձեր սկզբնաղբյուրին: Դա նման է մի կում թարմ օդի: Դա հիշեցնում է այն պահը,երբ դուք հանում եք ձեր ոտքերը սեղմող կոշիկները: Դուք թեթևացման և ազատագրման զգացում եք ապրում, ապրում եք ուրախություն: Ձեզ այնքան մեծ ուրախություն է համակում, որ եթե դուք հնարավորություն ունանայիք տեսնել գոնե նշույլը նրա, թե ինչի է դա նման, իսկ դուք եղել եք այստեղ շատ անգամ, դուք բոլորդ արել եք դա շատ-շատ անգամ, բայց չեք հիշում այդ մասին, - բայց եթե կարողանայիք տեսնել դրա փոքրիկ նշույլը կամ վերհիշել, դուք այլևս երբեք չէիք վախենա մահից և ձեր մնացած կյանքը կապրեիք ժպիտը շրթներիդ վրա և ուրախությունը սրտերիդ մեջ:


Ես իրոք որ չեմ վախենում մահից,
իրականում ես նույնիսկ զգտում եմ նրան:
Ուղղակի, հնարավոր է, ոչ շատ արագ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո, Ջոնն էլ հաճախ նման բաներ է ասում, և մենք ծափահարում ենք նրան: Մենք համարում ենք, որ դա մեծ հեռանկար է, որին կարելի է հենվել:


Ինչու՞ ենք մենք շարունակում հեռանալ սկզբնաղբյուրից ու գալ Երկիր,
մի՞թե նրա համար միայն, որ հետո նորից հայտնվենք սկզբնաղբյուրի կողքին:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Որովհետև դա մի մեծ խաղ է: Դա զվարճանք է: Նախատեսված է, որ կյանքը պետք է զվարճալի լինի, խոսում ենք մենք այստեղի կյանքի մասին ֆիզիկական ձևի մեջ, թե այն կյանքի մասին, որտեղից մենք շփվում ենք ձեզ հետ: Նախատեսված է, որ այն պետք է զվարճալի լինի: Եվ երբ դուք, ձեր հոգին, որոշում եք, որ պատրաստ եք վերադառնալ Երկիր, որպեսզի փոքր ինչ ևս խաղաք, դա գիտակցված և մտածված ընտրություն է: Դուք անում եք դա ոչ թե նրա համար, որպեսզի ձեր կարմայական պարտքերը վճարեք կամ որովհետև պատժված եք և ձեզ նորից հետ են նետել մարդկային մարմին: Դա տեղի է ունենում, որովհետև դուք ուղղակի նորից ցանկացել եք այդ, այնպես ինչպես դա որոշակի ներդրում է կատարում ձեր աճի և զարգացման մեջ: Այսպիսով, դա մի ուրախ պրոցես է, դա ձեր հոգու մտադրությունն է:

Sambitbaba
06.03.2014, 03:51
Եթե մենք բոլորս նույն սկզբնաղբյուրից ենք
և իրականում հենց Ամենայն Գոյն ենք, որ կանք,
ուրեմն ինչու՞ է մեզ անհրաժեշտ հոգևոր աճը:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դուք հոգևոր աճի անհրաժեշտություն չունեք: Հոգևոր աճը` հենց դուք եք: Դուք աճում եք: Դուք երբեք անփոփոխ չեք: Ոչ մի աստվածային ուժ չի պահանջում և չի էլ կարգադրում, որ դուք աճեք: Դա ձեր բնությունն է ուղղակի` աճել, զարգանալ, փոխվել և ընթացքում`ուրախանալ: Դրա այլընտրանք կարող են լինել անհոգությունը, լճացումը և անփոփոխությունը, իսկ դա արարման բնույթը չէ:

Ես կարծում եմ, որ կատարյալ երանությունը նու՞յնպես
որոշակի անփոփոխություն է:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Մենք դա անփոփոխություն չենք համարում: Ինչպես ասացինք արդեն, ձեր բարձրագույն “Ես”-ն անընդհատ գոյատևում է երանության, էքստազի, ուրախության վիճակում, բայց միևնույն է աճում է, և աճը մասն է նրա, ինչ դուք կաք: Անհնար է մնալ այնպիսին, ինչպիսին կաք: Աճը` դա ուղղակի արարման բնույթն է: Դա ձեր բնույթն է, դա Աստծո բնույթն է, և մենք դա ուրախություն ենք համարում: Մենք հասկանում ենք, ուրիշները կարող են չհամաձայնվել մեզ հետ, հնարավոր է, շատերը, բայց դա մեր տեսակետն է:


Ես գիտեմ, որ Երկրի վրա բոլոր ժամանակներն էլ յուրահատուկ են,
բայց այսօրվա ժամանակն ինչ-որ կերպ տարբերվու՞մ է:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո, բայց ինչպես դուք ասացիք, առանձնահատուկ է ամեն պահ: Եվ ամեն պահ տարբեր է: Չնայած կոնկրետ այս ժամանակներում թվում է, թե ձեր աշխարհը պատրաստվում է մի օր դժոխք ճանապարհվել, բայց իրականում այդպես չէ: Մեր տեսակետից, ժամանակների վերջ գոյություն չունի: Սա ավերումների նախօրյակ չի, Արմագեդոն չի: Սա ուղղակի ձեր աճի մի աստիճան է: Սա առանձնահատուկ ժամանակ է, որովհետև ավելի ու ավելի շատ մարդիկ են արթնանում: Եվ մեծամասնությամբ դրա դրդապատճառներն են այսօր ձեր աշխարհում տեղի ունեցող այսպես կոչված աղետները: Մարդիկ գիտակցում են, որ ինչ-որ բան պետք է փոխել: Ձեզ պետք է արթնանալ և պատրաստ լինել նրան, ինչ տեղի է ունենալու: Այդ պատճառով սա մեծ ժամանակ է, ամենալավ ժամանակն է, որը երբևիցէ ապրել է մարդկային ռասան: Այժմ ավելի շատ մարդ է արթնացել, քան վերջին հազար տարում:


Ի՞նչ նկատի ունեք “արթնանալ” բառի տակ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ուղղակի վերհիշել, թե ինչի համար է այս ամենը, վերհիշել, թե ով եք դուք: Վերհիշել, թե ով է Աստված, Աստվածությունը: Վերհիշել, որ կյանքը լավ բան է: Ապրում եք թե մահացել եք, կապ չունի, կյանքը լավ բան է: Մի օր ամեն ոք, այդ թվում նաև դուք, կհասնեք այն պահին, երբ կարթնանաք: Եվ հենց որ հասնեք դրան, դուք իրոք կկարողանաք ստեղծել Երկինք երկրի վրա:

Իսկ ի՞նչ, եթե ես ցանկանում եմ այդ անել հենց հիմա:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դուք կարող եք անել այդ ձեր աշխարհում, և դա միակ տեղն է, որտեղ դուք ինչ-որ հզորություն ունեք: Փոխարենը վախենալու և անհանգստանալու այն մասին, թե ինչ կկատարվի աշխարհում ձեր շուրջ, ուղղակի կենտրոնացեք ձեր սեփական աշխարհի վրա: Ուղղակի հնարավորինս շատ ուրախություն, սեր, հասկացում և ծիծաղ ներմուծեք ձեր սեփական կյանք: Անելով այդ, դուք ավելի շատ ուրախություն, սեր և ծիծաղ եք ստեղծում ձեզ շրջապատող աշխարհում, և նույնիսկ ավելի հեռվում, հոգիների տարածքներում: Յուրաքանչյուրը ձեզանից, նույնիսկ լինելով միայնակ, բայց լրիվ գիտակցաբար տրամադրված իր բարձրագույն “Ես”-ի հանդեպ, շատ ավելի հզոր է, քան միլիոնները նրանցից, ովքեր ապրում են վախի, կասկածների և ցասման մեջ: Ընդամենը մեկը ձեզանից:


Ի՞նչն է պատրճառը, որ ինձ
այսքան ձգում և ոգևորում է այս նյութը:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դու շատ իմաստուն ես: Այնպես ինչպես դու աճում ես որպես մարդ և որպես ոգի, դու ավելի ու ավելի ես տրամադրվում քո բարձրագույն “Ես”-ի հանդեպ, քո Աստծո հանդեպ, քո սկզբնաղբյուրի հանդեպ: Երբ աճի և բարեշրջման այսպիսի ձև է ի հայտ գալիս, բացարձակապես բնական և նորմալ է դառնում այն, որ դու հետաքրքրվում ես ոչ մի հիմնավորում չունեցող այս նյութով: Դա լրիվ նորմալ է: Լավ է, որ դու ընդունակ ես դիմադրել հասարակության այդ նախախնամություններին և թույլ չես տալիս նեգատիվին հետ պահել քեզ նրանից, դեպի ինչը քեզ առաջնորդում են: Նույնիսկ այսօր, երբ շատ մարդիկ արթնացել են արդեն, քիչ չեն նախապաշարմունքներն այն բանի հանդեպ, ինչ մենք անում ենք այստեղ:


Ես ուշադրություն չեմ դարձնում դրան:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Լավ է: Դա ամենալավ մոտեցումն է հարցին:


Մենք խոսում էինք երկմտանքի մասին:
Շատ մարդկանց են անհանգստացնում կասկածները:
Ի՞նչ կարող են անել նրանք այդ փոխելու համար:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Կասկածները ներհատուկ են մարդկանց, դա այն է, ինչի մասին ձեր բարձրագույն “Ես”-ը ոչինչ չգիտի: Կասկածները հաղթահարելու բանալին է` վստահել և հավատալ, որ դուք լավ ձեռքերում եք: Մենք վստահությունից ու հավատից ավելի հեռուն կգնանք և կասենք, որ կասկածի հակաթույնն է` գիտենալ, որ դուք լավ ձեռքերում եք, գիտենալ, որ դուք անվտանգության մեջ եք, գիտենալ, որ դուք լավն եք, գիտենալ, որ դուք Աստված եք: Մենք չենք ասում, որ դուք կարող եք կասկածի վիճակից թռիչք կատարել կատարյալ գիտելիքի վիճակը 10 կամ ավելի քիչ րոպեների ընթացքում: Բայց մենք ասում ենք, ինչպես ասացինք մեկ այլ կոնտեքստում քիչ ավելի առաջ, դուք կարող եք կատարել քայլ քայլի հետևից: Այդ պատճառով հանգիստ թողեք կասկածները: Մի խփեք գլխներիդ այն պատճառով միայն, որ երկմտում եք, կամ այն պատճառով, որ դուք մարդ եք: Բայց իմացեք, որ դուք լավ ձեռքերում եք, և որ կասկածները կանցնեն` ամեն ինչ անցողիկ է:

Sambitbaba
12.03.2014, 07:30
Դուք ասում եք, որ մենք լավ ձեռքերում ենք:
Ու՞մ ձեռքերն են դրանք:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ձեր ձեռքերը: Աստծո ձեռքերը:


Ինչ է, դա նույն բա՞նն է:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Նույն բանն է:


Կարո՞ղ եք պատմել այդ մասին:
Այդ հասկացությունը դժվար է մտքով ըմբռնել:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո: Տերմիններից մեկը, որ մենք սիրում ենք օգտագործել Աստծոն սահմանելու համար, - Ամենայն Գոյն է, որովհետև դա իրոք ասում է, որ ամեն ինչ Նրա մեջ է: Աստված` Ամենայն Գոյն է: Աստված`ոչ թե մի աստվածային էություն է, որը նստել է ինչ-որ տեղ վերևում ամպերի մեջ գահին ու թելադրում է ձեզ, թե ինչիսին պետք է լինի ձեր կյանքը: Աստված չի քննադատում և չի պարսավում: Աստված դա չէ: Աստված` ամեն ինչի մեջ ներթափանցող աստվածային էներգիա է: Եվ, իհարկե, կենդանի արարածները` բույսերը, կենդանիները, մարդիկ, - ամենն Աստծո մասերն են: Աստված է ամեն գոյություն ունեցող բան, և Աստվածային էներգիան հոսում է գոյություն ունեցող ամեն մասի և մասնիկի միջով: Դուք որպես մարդկային էություններ, որոշակիորեն Աստծո գիտակցող մասն եք: Ժայռերն ու բուսականությունն այդ գիտակցությունը չունեն: Բայց և այնպես, նրանք էլ տեղեկացված են Աստծո մասին: Մենք գիտենք, որ դա դժվար է, հատկապես երբ այդքան շատ մարդիկ կողմնակից են տրադիցիոն կրոնների, մենք հասկանում ենք, որ նրանց դժվար է ընդունել այդ հասկացումը, ներծծել այն և յուրացնել: Մեր տեսակետից, դա այն է, ինչ է ինքն Աստված, և դուք բոլորդ բառի բուն իմաստով Աստվածներ եք: Դուք բոլորդ Աստվածություններ եք: Եվ ձեր բոլորի մեջ մշտապես առկա է մեծ աստվածային ուժը, չնայած ժամանակի մեծ մասը դուք մտածում եք, որ այդպես չէ:


Պարունակու՞մ է արդյոք այն իր մեջ անհապաղ դրսևորումներ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այն այդ էլ կարող է: Բայց սովորաբար այդպես չի լինում այն պատճառով, ինչի մասին Դեվիդ, մենք խոսեցինք մի քանի րոպե առաջ. կասկածի պատճառով: Բայց այո, դա հնարավոր է:


Հնարավո՞ր է արդյոք, որ ես վերցնեմ, օրինակ,
մի քար կամ ծառ, խառնվեմ նրա էներգիայի հետ,
միացնեմ իմ և քարի էներգիաները:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Իհարկե: Դուք հիմա անում եք դա այլ մարդկանց հետ: Եվ ամենայն հավանականությամբ, կարող եք անել նաև կենդանու հետ, եթե տանը սիրելի մեկն ունեք: Այո, կարող եք անել դա քարի հետ, կարող եք անել բուսականության հետ: Կարող եք դա անել ցանկացած առարկայի հետ: Մասնավորապես, դա հեշտ է անել կենդանի արարածի հետ, բայց այո, քարի հետ նույնպես կարելի է:


Ես կուզենայի ձեր հետ խաղի պես մի բան սարքել և զվարճանալ:
Կարո՞ղ եմ ձեզ ասել բառը, իսկ դուք պատասխանեք նրան:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Իհարկե:


Ուրախություն:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դա ձեր կյանքի նպատակն է: Կյանքի իմաստն ուրախության մեջ է: Եթե դուք ուրախանում եք, դուք բարգավաճում եք: Եվ որքան ավելի շատ է ուրախությունը, այնքան ավելի լիառատ է ձեր կյանքը: Դա է կյանքը:


Ինչու՞ ենք մենք մոռանում դա:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Որովհետև աշխարհում կան շատ բաներ, որ շեղում են ձեր ուշադրությունը: Իրականում դուք չեք մոռանում այդ մասին, դուք ուղղակի աչքիթողի եք անում այդ: Ճիշտ նույնպես դուք երբեք չեք կարող բաժանված լինել ձեր բարձրագույն “Ես”-ից, բայց կարող եք սահմանափակել նրան: Իրականում դա մոռացում չէ, դուք ուղղակի շեղվում ու սուզվում եք նյութականի աշխարհը և ժամանակավորապես կորցնում եք այն ձեր տեսադաշտից: Բայց դա միշտ ժամանակավոր է:


Հիսուս:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Մեծագույն Ուսուցիչ: Բայց Աստծո որդի է ոչ ավելի, քան...


Ե՞ս:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դուք: Ճիշտ այդպես: Մեծագույն Ուսուցիչ: Այո:


Վերելք:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այդ խոսքն օգտագործելիս Ջոնն այնքան էլ հարմարավետ չի զգում իրեն: Վերելք մեզ համար նշանակում է... ամենն, ինչ մենք այսօր շոշափեցինք: Աճ: Զարգացում: Վերհիշում, թե ով եք դուք: Վերադարձ դեպի Աստվածային էներգիա, որտեղից եկել եք: Մեզ համար` վերելքը սա է:


2012 թիվ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դուք ստեղծում եք ձեր սեփական իրականությունը: Եվ այդ կերպ ձեզանից ոմանք կորոշեն մասնակցել այն ամենին, ինչ դուք 2012 թիվ եք համարում, իսկ ոմանք չեն մասնակցի: Նշանակությունը, որ մենք տեսնում ենք դրանում, այն է, որ շատ մարդիկ գիտակցում են դա հիմա և կենտրոնանում են դրա վրա: Մի ինչ-որ մակարդակի վրա դուք այնուամենայնիվ ընտրում եք, թե հնարավոր զուգահեռ իրականություններից որ մեկն եք ցանկանում ապրել:


Ի՞նչ ասել է Երկինք:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դա` ձեր բարձրագույն “Ես”-ի դեպի Աստված վերադարձի վիճակն է: Դա ինչ-որ տեղ չէ, դա գոյատևման վիճակ է, մտքի վիճակ, եթե ցանկանում եք: Եվ դուք կարող եք ստեղծել Երկինքն այստեղ, Երկրի վրա, քանի դեռ գտնվում եք այս ֆիզիկական մարմնի մեջ: Եվ նմանապես կարող եք` և դա շատ լավ ստացվում է ձեր մոտ, - ստեղծել դժոխք Երկրի վրա, գտնվելով ֆիզիկական մարմնի մեջ:


Այլ հասկացություն: Փողը:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Փողը` էներգիա է: Էներգիան սահման չունի: Փողը` սահման չունի:


Եկեք համարենք, որ մեկը փող չունի և ցանկանում է
ստեղծել միլիոն դոլար: Ինչպե՞ս նա վարվի:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դե, մարդկանց մեծամասնությունը, հատկապես եթե փող չունի, մեկ օրվա մեջ չի կարող միլիոն դոլար ներգրավել: Միլիոն դոլար ստեղծելու համար ձեզ կպահանջվի, ինչպես մենք ենք անվանում, լիառատության գիտակցություն:


Դժվա՞ր է ներգրավել փող, եթե այն չունես:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Բայց հնարավոր է: Դուք հավանաբար լսել եք այն հարուստ մարդկանց մասին, ովքեր սնանկանում են երբեմն, և ովքեր, չնայած դրան, ի վիճաի են շատ արագ վերականգնել իրենց ֆինանսական վիճակը: Դա տեղի է ունենում այն պատճառով, որ կորցնելով փողը, նրանք այնուհանդերձ չեն կորցնում լիառատության գիտակցությունը: Ահա թե որտեղից է գալիս փողը: Դա ուղղակի էներգիա է: Այն հոսում է մեր շուրջ եթերում: Հենց որ լիառատության զգացմունք հայտնվի ձեր մոտ, դուք կարող եք վերցնել այդ էներգիան և փոխակերպել դոլարի կամ լիառատության մեկ այլ արտահայտման: Անպայման չէ, որ դա փող լինի: Իհարկե, նրանք, ովքեր տիրապետում են աղքատության գիտակցությանը, չեն կարող հենց վաղը լիառատության գիտակցությանն անցնել: Բայց դա հնարավոր է անել, ամեն անգամ փոքրիկ մի միտք փոխելով: Մի անգամ` մի օր: Մի անգամ` մի պահ: Մենք մտածում ենք, որ աղքատության գիտակցությունից ազատվելու լավագույն միջոցներից մեկն է` փոխել ձեր հայացքը ձեզ շրջապատող աշխարհի վրա և տեսնել, թե ինչն է այս կյանքում ավելի արժեքավոր և ինչի համար են մարդիկ երախտագիտություն զգում: Մոլորակի վրա չկա մեկը, ով աղքատ է ամեն ինչում: Ոչ մեկը: Ձեր կյանքում միշտ էլ ինչ-որ լիառատություն կա: Կարող է, դրամական միջոցներով դուք աղքատ եք, բայց հիանալի առողջություն ունեք: Կարող է, հիանալի հարաբերությունների մեջ եք: Այսպիսով, նայեք ձեր կյանքում նրան, ինչն ունեք լիառատ, և դա կօգնի ձեզ բարձրացնել լիառատության ընդհանուր գիտակցությունը, և դա դեպի ձեզ կձգի փողը: Դա պետք է, որ աշխատի:


Միշտ էլ, թվում է, որ ինչ-որ արժանի բան կա:
Ես երբեմն կծում եմ խնձորը, և այն այնքան համեղ է:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դուք շրջապատված եք հրաշալի լիառատությամբ, բայց և այնպես շատ մարդիկ այդ չեն տեսնում: Նրանք կենտրոնանում են այն բանի վրա, ինչն իրենց չի հերիքում:

Sambitbaba
18.03.2014, 18:24
Առևանգումները թշնամական այլմոլորակայինների կողմից:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ոչ մի թշնամի էլ չկա, կան միայն եղբայրներ: Իհարկե, Երկիր մոլորակի վրա կան կյանքեր, որ տարբերվում են նրանից, որը դուք գիտեք, բայց թշնամիներ չկան, կան բարեկամներ, ում դուք դեռևս չեք հանդիպել: Մեծամասնությամբ դեռ չեք հանդիպել:


Կգա՞ ժամանակ, երբ նրանք կքայլեն մեր մեջ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Որոշակի իմաստով նրանք արդեն քայլում են: Դա կոպիտ համեմատություն է, բայց նրանք քայլում են ձեր մեջ ճիշտ այնպես, ինչպես քայլում ենք մենք:


Դու ինձ ընկեր ես թվում, առաջնորդ Ջոզեֆ:
Նախկինում ես ճանաչե՞լ եմ քեզ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո: Մենք շատ անգամներ միասին ենք եղել: Եվ դու իմ հին, բարի ընկերն ես:


Եթե ես ցանկանամ ավելի շատ զրուցել քեզ հետ
երբևիցէ նորից, մենք կարո՞ղ ենք կապնվել քեզ հետ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Իհարկե կարող ես: Ջոնը մեր վրա մոնոպոլիա չունի:


Ուղղակի մտադրությունը բավակա՞ն է:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Մտադրություն, և բաց լինել ընդունելու համար: Բաց լինել դեպի ուղեկից-ոգին: Իրականում դա այնքան էլ չի տարբերվում մեկ այլ մարդկային արարածի առջև բաց լինելուց: Դուք կարող եք փակվել ձեզ շրջապատող մարդկանցից, կամ կարող եք բացվել նրանց առջև: Այստեղ էլ նույնն է: Եթե դուք բաց եք, լինի ոգի թե մարդ, նա կպատասխանի ձեզ:


Վավերագրական ֆիլմի համար
մենք այլ էություններից էլ ենք հարցազրույց վերցրել:
Դուք ճանաչու՞մ եք նրանց:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո: Մենք կոլեգաներ ենք: Երբեմն աշխատում ենք միասին: Միանշանակ ոչ այս կոնտեքստում, բայց այո, մենք հին ընկերներ ենք:


Բրյուս Սպրինգսթին:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Տաղանդավոր հոգի: Շատ ուրախություն է բերում մարդկանց:


Ո՞վ սպանեց Ջոն Քեննեդիին:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ջոն Քեննեդիին սպանեց Ջոն Քեննեդին: Ինչպես մենք ասացինք արդեն, ամեն մեկն ինքն է ընտրում իր մահվան միջոցն ու ժամանակը: Եվ նա ճիշտ վարվեց: Այժմ նրա հետ ամեն ինչ գերազանց է:


Ընտրության ազատություն:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ազատությունը ձեր գոյատևման հիմքն է: Եվ բոլորդ էլ ընտրության ազատություն ունեք: Մենք հասկանում ենք, որ շատ մարդիկ չեն համաձայնվի մեզ հետ, այլ կերպ կնայեն դրան, բայց դուք բոլորդ էլ ազատ եք անել այն, ինչ կամենաք: Դուք ազատ եք լինել, ով ցանկանաք: Դուք ազատ եք ունենալ ամենն, ինչ ցանկանաք: Դուք ազատ եք, ազատ եք, ազատ եք: Ընտրության ազատությունը, ինչպես մենք տեսնում ենք այն, մասն է նրա, ինչ դուք կաք: Անգամ այն, որ ձեզանից շատերն ընտրում են կապանքները և սահմանափակում են իրենց ազատությունը, դա էլ ազատ ընտրություն է: Դուք ազատ եք` ընտրել:


Մեր կյանքի շարունակելիությունը նու՞յնպես բխում է
ընտրությունից, որը մենք կատարում ենք ամեն պահ,
ելնելով ընտրության ազատությունից:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Հիմնականում այո: Այն, ինչ դուք ապրում եք այսօր, ձեր երեկ կատարած, 10 տարի առաջ կատարած, 20 տարի առաջ կատարած ընտրության արդյունք է: Մենք միշտ աջակցում ենք նրանց, ովքեր ապագային նայում են, ոչ ինչպես մեծամասնությունը: Նրանք, օրինակ, ասում են. “Եթե ես չընտրեի սա 10 տարի առաջ, չէի տանջվի այնպես, ինչպես տանջվում եմ հիմա”: Այո, այդպես էլ կարող է պատահել. այնպես ինչպես դուք ունեք ընտրության ազատություն, կարող եք ընտրել, թե ուր ուղղեք ձեր քայլերը: Ներկա օրվանից: Եվ ընտրությունը, որ կատարում եք այսօր, կստեղծի ձեր վաղը, ձեր հաջորդ տարին, հաջորդ 10 տարին: Եվ ուրեմն` այո: Ձեր ընտրությունն է` ամենն, ինչ ստեղծել եք, ամենն, ինչ ստեղծում եք, ամենն, ինչ կստեղծեք: Ամեն ինչ որոշում է ձեր ընտրությունը. ինչ էլ որ ընտրեք մտովի, ընտրությունների ինչ հսկայական քանակություն էլ ձեզ տրամադրեք:


Ճշմարի՞տ է արդյոք, որ շատ մարդիկ
ապրում են ոչ թե գիտակցված ընտրությամբ,
այլ ուրիշների հեռակա որոշումներով:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո, ճշմարիտ է: Նրանք, միևնույնն է, արարիչներ են, դուք բոլորդ հզոր արարիչներ եք, - ուղղակի նրանք արարում են, չընտրելով, թե ինչ են արարում: Ընտրելու փոխարեն նրանք կենտրոնանում են այն բանի վրա, ինչ իրենց համար ընտրել են այլ մարդիկ, կամ տեղեկատվական նորությունների վրա, կամ էլի ինչ-որ բանի: Դուք հզոր արարիչներ եք: Դուք ստեղծել եք ամենն, ինչ երբևիցէ ապրել եք: Եվ դրա միակ այլընտրանքն է ընտրությունը, երբ դուք ձեզ ճակատագրի կամ էլի ինչ-որ բանի զոհ եք դարձնում: Հոր և մոր սխալ հարաբերությունների զոհը կամ էլի ինչ-որ բանի: Կարևոր չէ, թե դա ինչ կլինի: Բայց այստեղ զոհեր չկան: Բացարձակապես զոհեր չկան:

Sambitbaba
25.03.2014, 19:10
Մեկ այլ հասկացում. “Լույսի հետ աշխատող”:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Մեզ դա դուր է գալիս: Դա լավ տերմին է, որովհետև ձեզանից նրանք, ովքեր հոգեպես արթնացել են, մեծ լույս են բերում աշխարհ: Դուք լուսավորում եք աշխարհը և մարդկանց ձեր շուրջ, դուք ուրախ և երջանիկ կյանքի օրինակ եք ցուցադրում մնացածներին: Երբ դուք դառնում եք լույսի հետ իսկական աշխատող, դուք լույս եք բերում ձեր սեփական կյանք, աշխարհ և ձեզ շրջապատող մարդկանց, դուք շատ խորն ազդեցություն եք թողնում:


Ես զգում եմ, որ այս վավերագրական ֆիլմը, որը մենք նկարում ենք,
լցված կլինի լույսով: Եթե կարող եք կարդալ էներգիան, որը դուք զգում եք, -
շա՞տ մարդիկ կդիտեն այն:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Այո: Մարդիկ պատրաստ են դրան, Դևիդ: Մարդիկ պատրաստ են դրան: Մարդիկ քաղցած են: Շատ հաճախ սովորական ալիքները, եթե ցանկանում եք, էլ չեն աշխատում: Հնավանդական կրոնն, օրինակ, - մարդիկ հեռանում են դրանից: Կամ եթե նույիսկ մնում էլ են այնտեղ, հարմարեցնում են այն իրենց սեփական կարիքներին ու ցանկություններին: Մարդիկ պատասխանների քաղց ունեն: Իսկ իրականում իրենք իրենց մասին գիտելիքների քաղցն են զգում: Նրանք ձգտում են հայտնաբերել, թե ինչու են այստեղ, ով են իրենք, իմանալ, որ իրենց կյանքում նպատակ և իմաստ կա: Եվ ֆիլմը հրաշալի միջոց կդառնա, որը գիտակցում կբերի շատ ու շատ մարդկանց:


Հուսանք:
Ես հույս ունեմ, որ դուք այս հարցը թեթևսոլիկ չեք համարի, բայց...
Ձնե Մարդ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Թեթևսոլիկ հարցեր չեն լինում: Հմայիչ էակ: Հայտնվում և անհետանում է:


Դա միայն մի՞ էակ է:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ոչ, մենք խոսում ենք ոչ թե մի էակի մասին: Եթե կուզեք, մենք խոսում ենք խմբի մասին: Ռասայի մասին: Շատ ու շատ տարբեր կենսական ձևեր գոյություն ունեն այստեղ և հիմա, որոնց մասին դուք հասկացում անգամ չունեք: Ոմանք` Երկրի վրա են: Ուրիշները` ոչ պարտադիր նյութական, բայց և այնպես ձեր շուրջն են: Ձնե Մարդը` այդ հմայիչ և խորհրդավոր էակներից մեկն է:


Կարո՞ղ ես դու նրան ավելի քիչ խորհրդավոր դարձնել:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Մենք համարում ենք, որ նման փորձերի նպատակն է ուղղակի ավելի լայն հայացք գցել կյանքի վրա, ավելի, քան սովորաբար անում է միջին մարդը: Ճանաչելու համար այն, որ շատ ավելի բաներ կան կյանքում, նույնիսկ Երկիր մոլորակի վրա, քան դուք կարող եք ձեզ պատկերացնել:


Ինչպե՞ս մենք կարող ենք կապ հաստատել
այդ կենսաձևերի ավելի մեծ քանակության հետ:
Ես զգում եմ, որ պատրաստ եմ հանդիպել նրանցից ոմանց:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ուրեմն կհանդիպես: Շատ մարդիկ, հանդիպելով Ձնե Մարդու պես մեկի հետ, մոտենում են դրան վախով, երկյուղով: Բայց երբ դուք բաց եք այլ կենսաձևերի հանդեպ, այնպես, ինչպես բաց եք ուղեկից-հոգու հանդեպ, այդ ժամանակ կարող եք շփվել նրանց հետ և նրանք էլ կբացվեն ձեզ: Ձեր միջև կա մի ճեղք, որը կամուրջով միացնելն անհնար է, քանի դեռ չեք բացել նրանց առջև ոչ թե ձեր միտքը, այլ ձեր սիրտը:


Չեմ ուզում ստիպել քեզ կարմրել, առաջնորդ Ջոզեֆ...
Սեքս:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ա-ա-ա, մենք սիրում ենք այդ թեման: Սեքսը` մարդկային ռասայի ամենասխալ հասկացված և զրպարտված փորձերից մեկն է: Իսկ պետք է ամենաուրախ ու հզոր փորձերից մեկը լիներ, որ երբևիցէ ունեցել է մարդ: Բայց դուք շղթայում եք այն ձեր բոլոր սխալ հասկացումներով, այդ բոլոր “կարելի է” և “չի կարելի”-ներով, և այդ ամենը փոխարինում է նրան, ինչ սեքսն իրականում կա: Երբ դուք ռոմանտիկ սեքսուալ հարաբերությունների մեջ եք գտնվում այլ մարդու հետ, և, ձեր տեսակետից, կարևոր չէ, թե ինչ սեռի է նա պատկանում, խորինս սիրում և հոգ եք տանում մեկմեկու մասին, վերհիշեք, թե ինչպես ենք մենք սահմանում սերը: Սերը` ընտրություն է, տեսնել աստվածայինը բոլոր արարածների մեջ: Երբ ռոմանտիկական հարաբերություններին մոտենում եք այս տեսեկատից, սերը պետք է հեքիաթային մի բան լինի: Եվ այն այդպիսին էլ կա: Բայց շատ հաճախ, երբ կրթված կամ լայն հայացքով մարդիկ մոտենում են սեքսին, նրանք սահմանափակ են իրենց սեռական հարաբերություններում, և ամբողջ այդ փորձը լռության մեջ է ընթանում: Սեքսն այլ մարդկային էության հետ շփվելու սքանչելի և հզոր միջոց է:

Sambitbaba
29.03.2014, 18:16
Կարմա:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Եթե կուզեք, մենք չենք հավատում և չենք սովորեցնում ձեզ նրան, որ դուք պետք է վճարեք ձեր հին պարտքերը: Շատ մարդիկ կարման տեսնում են որպես ձեր անցյալ կյանքում կատարած սխալ արարքներ, որոնց համար պետք է վճարեք ա՛յս կյանքում: Մեր տեսակետից, դա անհեթեթություն է: Մենք ասել ենք արդեն, որ ձեր ամբողջ ուժը ներկա պահի մեջ է: Դուք ոչ մի դեպքում կաշկանդված չեք անցյալով: Այդ պատճառով գոյություն չունի ոչինչ, ինչի համար կրկնակի վճարել է պետք: Ամենն, ինչ ձեզ անհրաժեշտ է, մեր կարծիքով, - գիտենալ, թե հետո ու՞ր եք ցանկանում ճանապարհվել: Կարևոր չէ, թե ինչպես եք դուք այստեղ ընկել, կարևոր չէ, թե որքան “մեղքեր” եք գործել անցյալում: Մենք համարում ենք, որ կարման անտեղի և ոչ պիտանի ցավ է պատճառում մարդկանց:


Կարմայի հանդեպ նրանց հավատի՞ պատճառով:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Որովհետև մարդիկ, օրինակ, հավատում են, որ այս կյանքի տանջանքները հետևանքն են նրա, ինչ իրենք արել են և ինչը չեն էլ հիշում անգամ: Այո, դա ցավ ու տանջանքներ է պատճառում: Եթե նրանք ֆիզիկապես առողջ չեն կամ արտաքին տգեղություն ունեն, ուրեմն պատճառը կարման է, և դա շատ անարդյունավետ մոտեցում է կյանքին, որովհետև մենք արդեն ասացինք, որ դուք ուժեղ եք հենց հիմա: Եվ կարևոր չէ, թե ինչ է տեղի ունեցել անցյալում: Ամենն, ինչ կարևոր է, - թե ու՞ր եք ցանկանում ճանապարհ ընկնել, և դուք ունեք հզորություն ճանապարհվել ուր ցանկանաք, այսօր և հիմա դուք ունեք այդ հզորությունը:


Ջորջ Բուշ և Դիկ Չեյնի:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Տղերք, ովքեր ձեզ շատ բան սովորեցրեցին: Մենք հասկանում ենք, այսօր նրանք բավական անփառունակ են: Բայց կասենք, որ նրանք անում են ամենն, ինչ կարող են: Դուք չեք ցանկանում շատ բան նրանից, ինչ ձեզ սովորեցնում են, բայց ձեռք բերելով գիտելիքներ չցանկացածի մասին, այդ գիտելիքների հեռանկարի վրա կարող եք բացահայտել այն, ինչ իրոք ցանկանում եք, և, անելով այդ, դուք ձեզ ուժ եք տալիս ստեղծել այն, ինչ ցանկանում եք: Բայց Ջորջ Բուշն ու Դիկ Չեյնին` լավ ուսուցիչներ են ձեր բոլորի համար:


Նրանք նու՞յնպես աստվածներ են:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ճիշտ այդպես: Այստեղ թշնամիներ չկան: Եթե դուք ձեզ սեփական թշնամի չեք համարում, ուրեմն չեք կարող նայել այլ մարդու վրա էլ`որպես թշնամու:


Դա ինքդ քո հանդեպ ատելության պես մի բա՞ն է:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Եթե դուք ամբողջովին ընդունեք ու սիրեք ձեզ, ուրեմն ամբողջովին կընդունեք ու կսիրեք նույնիսկ նրանց, ում կարող էիք ձեր թշնամիներ կոչել: Նրանց, ում հետ համաձայն չեք, նրանց, ում կցանկանայիք տեսնել այլ գործ անելիս, հատկապես հասարակական անձիք: Իմաստն այն է, որպեսզի ամբողջականությամբ տեսնեք կտավը: Պատկերացրեք, թե ինչպես Հիսուս, կամ Արարիչը, կամ ձեր բարձրագույն “Ես”-ը կնայեին Ջորջ Բուշի և Դիկ Չեյնիի վրա, և դա ձեզ կլուսավորի, թե ինչպես ինքներդ նայեք նրանց:


Մի շատ կարևոր հարց ունեմ:
Ինչու՞ է ամբողջ աշխարհը խեղվել Բրիտնի Սպիրսի վրա:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Նշանավոր դեմքերը հիմնականում թախծի զգացմունք են արթնացնում մարդկանց մեջ: Թախծի` իր սեփական մեծության մասին: Մարդիկ այդ աստղերին շատ մեծ են տեսնում, և միևնույն է, թե ինչպիսին է այդ մեծությունը: Դրա գայթակղանքն այն է, որ մարդիկ ցանկանում են մեծությունն իրենց մեջ տեսնել: Այդ հասարակական դեմքերը ծառայում են որպես կատալիզատորներ և ուսուցիչներ, ովքեր ձեզ ցույց են տալիս, որ դուք էլ մեծ եք: Ձեզ պետք չէ ապրել այդ դեմքերի օտար կյանքը, դուք կարող եք ուրախ կյանք ապրել ձեր սեփական մեծության մեջ:


Եվս մեկ կարևոր հասկացում:
Դևիդ Թոմաս:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Դու իսկական նքանչելի հոգի ես, Դևիդ: Մենք գիտենք այդ մասին արդեն երկար ժամանակ: Մենք շատ ուրախ ենք, որ Ջոնի օգնությամբ այսպիսի` փոքր-ինչ ֆիզիկական միջոցով կարողացանք կապնվել քեզ հետ: Մենք ողջունում ենք այն, ինչ անում ես դու: Մենք համարում ենք, որ դու` աշխարհում շատ ավելի մեծ քանակության լույսի ի հայտ գալու կատալիզատոր ես: Եվ դու արդեն գրավում ես մարդկանց, - չնայած հնարավոր է, ամբողջովին չես գիտակցում այդ, - ովքեր ցանկանում են այն, ինչ ստեղծում ես դու:

Sambitbaba
16.04.2014, 07:34
Առաջնորդ Ջոզեֆ, ես զգում եմ, որ ժամանակն է ավարտել:
Կա՞ ինչ-որ բան, ինչ դու կուզենայիր ավելացնել, հնարավոր է,
ինչ-որ խրախուսիչ խոսքե՞ր մեր հանդիսատեսին:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ջոնի հետ մեր աշխատանքի հիմքն այստեղ ուղղակի ձգտումն է` քաջալերել մարդկանց, որպեսզի նրանք ավելի կենսուրախ լինեն, որպեսզի իրենց շուրջ աշխարհում գտնեն լավը, փնտրեն այն, նպատակադրված փնտրեն: Ոչ թե ուղղակի պատահաբար բախվեն, այլ փնտրեն լավը, և առաջին հերթին իրենց մեջ: Որպեսզի նրանք երախտապարտ լինեն և գնահատեն կյանքի նվերը, որով նրանք ապրում են այս մարդկային մարմինների մեջ: Դուք բոլորդ՝ ձեր աստվածային “Ես”-ի շարունակությունն եք, և դա մեծ նվեր է, որ ստացաք այն ժամանակ, երբ հայտնվեցիք ձեր ֆիզիկական ձևի մեջ, այդ պատճառով ուրախություն գտեք դրանում, ուրախություն գտեք ձեր մեջ, ձեզ շրջապատող մարդկանց մեջ: Ձեր սիրելիների մեջ, ձեր ընկերների մեջ, ձեր աշխատանքի մեջ, փնտրեք լավը նույնիսկ այն մարդկանց մեջ, ում հետ չեք կարող համաձայնվել, Ջորջ Բուշի մեջ, Դիկ Չեյնիի մեջ: Փնտրեք լավն ամեն մեկի մեջ, ամեն ինչի մեջ: Փնտրեք լավը: Ուրախություն փնտրեք, և կնկատեք, որ լավն ու ուրախությունն ավելանում են ձեր կյանքում, և դրանից ավելի լավ բան չկա: Ուրախությունը ձեր նպատակն է: Կենսուրախ եղեք, եղեք ուրախություն:



Շնորհակալություն առաջնորդ Ջոզեֆ:
Ես կակնկալեմ նոր զրույցներ քեզ հետ:

ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Ձեզ էլ շնորհակալություն, Մեթթ և Դևիդ: Հսկայական հաճույք էր այսօր ձեր հետ լինելը: Եվ թող միշտ և ամեն ինչում ձեզ ուղեկից լինի Մեծ Հոգու հանգստությունը:



Այս հարցազրույցը, հատկապես մեկ երրորդ մասը, ավելի շուտ ուրախ խնջույք էր հիշեցնում: Ձնե մա՞րդ: Բրիտնի գրողի տարած Սպի՞րս: Այդքան հեռու հասնելու միտք ես չունեի: Բայց այնքան հարմարավետ էի զգում ինձ առաջնորդ Ջոզեֆի հետ, որ անցա հարցման ազատ ձևին:

Եվ դա խնջույք էր, որը ես չէի ցանկանում ավարտել: Հետո Ջոնը միացավ մեզ ու մենք գնացինք քաղաքից դուրս, որտեղ Մեթթը նկարահանեց թեթևակի ձնով ծածկված` շուռ տված “W” հիշեցնող սարերը, սքանչելի լայնատարած լանդշաֆտն ու ալարկոտ թռչկոտող եղնիկին:

Հետո մի ռեստորան գտանք, որտեղ լավ մսեղեն էին տալիս, հետո, մինչ Մեթթն ու Ջոնը վայելում էին իրենց սուրճը, ես կողքի սենյակում ուրախությամբ նկատեցի փոքեր խաղացողների: Ազատ աթոռ կար, իսկ ես սիրում եմ փոքեր, այնպես որ միացա խաղացողներին: Մոտեցավ Ջոնն ու հրաժեշտ տվեց: Ես էլի խաղացի: Մեթթը հետ վերադարձավ մոթել:

Մի քանի ժամ ես գարեջուր էի խմում ու խաղում էի տեղացիների հետ: Երբ ասացի նրանց, որ իրենց քաղաք եմ եկել առաջնորդ Ջոզեֆի հետ հարցազրույցի համար, մեծամասնության հայացքների մեջ քաջալերանք չտեսա: Ոչ ոք բացեիբաց ոչինչ չասաց, ինչը ես լավ նշան համարեցի: Բայց կարող եմ ասել, որ նրանք բոլորը մտածեցին, որ մեռելների հետ խոսելու համար Լոս Անջելեսից այստեղ հասած ջահելի խելքը հաստատ տարած է:

Թող մտածեն ինչ կուզեն: Ես ինձ շատ լավ էի զգում: Սառը գարեջուրը հագեցնում էր ծարավս: Փոքերն ուրախացնում էր: Ես հաղթում էի:

Հետո բարը փակվեց և խաղն ավարտվեց: Իմ նոր ընկերներից մեկն ինձ մեքենայով մոթել հասցրեց Կոդի քաղաքի անամպ գիշերվա մեջ:

Sambitbaba
25.04.2014, 07:06
6.

ՔՐԱՅՈՆ ԱՆՈՒՆՈՎ ՎԱՐՊԵՏԸ



Լի Քերրոլլը, հավանաբար, մեր ծրագրի ամենաճանաչված հաղորդատուն էր: Նրա գրքերը վաճառվում էին միլլիոնից ավել տպաքանակով, և նա ամբողջ աշխարհում իր անհամար հետևորդներն ուներ: Ես ժամերով լսում էի նրա հաղորդատվությունները Քրայոն անունով էության հետ, ու նաև կարդացել էի հսկայական քանակություն նրա տեքստերից, այդ պատճառով գիտեյի, որ Քրայոնի ոճն ավելի պրոֆեսիոնալ է:

Լեկցիաների ժամանակ, օրինակ, Քրայոնը երբեք ժողովրդից հարցեր չի ընդունում: Եվ մինչև օրս բոլորին մերժել էր նաև հարցազրույց տալ կինոխցիկի աևջև որտեղ էլ որ լինի: Այդ պատճառով ես զարմացած, և նույնիսկ ավելին, հիացած էի, երբ Լին և Քրայոնը համաձայնվեցին մասնակցել մեր այս նախագծին:

Մեթթի ստուդիայի դատարկ դահլիճում հետ ու առաջ քայլող Լին, թվում էր, ամենաքիչն է նման մեդիումի: Վաթսունչուրսամյա այդ տղամարդն ինձ համար դեռևս իր արժանապատվությունը չկորցրած երիտասարդի տեսք ուներ: Նա շատ հետաքրքրասեր էր և ինձ ու Մեթթին խեղդեց մեր անձնական կյանքի վերաբերյալ հարցերով:

Ես հերթական անգամ շշմած էի, թե որքան երիտասարդ տեսք ունի հաղորդատուն, և հարցրեցի նրան այդ մասին: “Դե, - ասաց նա, - Քրայոնն ասում է, որ երբ ես տրանսի մեջ եմ, այդ ընթացքում բոլորովին չեմ ծերանում: Ես զբաղված եմ դրանով 1989 թվականից, իհարկե, ոչ ամեն օր, բայց բավական հաճախ: Այդ պատճառով համոզված եմ, որ դա դանդաղեցրել է իմ ծերացման ընթացքը”:

Մեթթը միացրեց լուսավորությունը, պատրաստեց կամերաները, Լին իր տեղը զբաղեցրեց թիկնաթոռի վրա, իսկ ես` նրա առջևի աթոռին: Լին շատ հանգիստ էր, իսկ ես քիչ լարված, հավանաբար, ցանկանում էի որոշակի տպավորություն թողնել Քրայոնի վրա, երբ նա հայտնվի, քանզի գիտեի, որ առաջին մարդն եմ, ով նրա հետ հարցազրույց է ունենալու: Բայց սկզբից ես ցանկանում էի ինչ-որ բան պարզել Լի Քերրոլլի` որպես հաղորդատուի կյանքից:

“Գիտեք, քսան տարի առաջ ես մտածում էի, որ ամեն այս էզոթերիկական խաղերը վերաբերվում են քառասունն անց կանանց և ոչ մի կերպ չեն առընչվում տղամարդկանց հետ, այդ պատճառով նույնիսկ վախեցա, երբ տարբեր մեդիումներ, սեանսների միջև ընկած երեք տարի ժամանակահատվածով, հաղորդեցին նույն լուրն այն մասին, թե ինչ է ինձ սպասվում: Ահա թե երբ ես սկսեցի մտածել, թե ինչպես այդ երկու հոգին, քսան տարի տարիքային տարբերությամբ, երեք տարի մեկմեկուց հեռու սեանսների ժամանակ, ինչպես նաև երբեք մեկմեկու չճանաչող, կարողացան ստանալ միևնույն տեղեկությունն ինձ համար: Իսկ տեղեկությունը հետևյալն էր. գոյություն ունի մի վարպետ Քրայոն անունով, ում հետ ինձ նախատեսված է հանդիպել”:

Տագնապա՞ծ էր նա արդյոք կամ համակված կասկածներով:

“Իհարկե, կար այդ ամենը: Երկար տարիներ ես ռադիոինժեներ էի: Այնքան էլ չէի սիրում մարդկանց: Գերադասում էի համարյա ամբողջ ժամանակս անց կացնել իմ ձայնագրման խցիկում, և դա ինձ դուր էր գալիս: Ես այնքան էլ կարդացած չէի, և շատ քիչ էի հետաքրքրվում` եթե ընդհանրապես հետաքրքրվում էի, - մետաֆիզիկայով ու հոգևոր բաներով”:

Եվ ահա նա այստեղ է, երկու տասնամյակ անց ելույթ է ունենում ամբողջ աշխարհով մեկ, և Քրայոնը նույնիսկ ՄԱԿ-ում է ելույթ ունեցել արդեն մի քանի անգամ:

“Ես հետևում էի նրան, ինչը կարելի է կոչել միայն իմ հոգու մղումներ: Դա ուղղակի այն էր, ինչ ես գիտեի: Ինձ նախատեսված էր զբաղվել դրանով: Ես չգիտեի, թե ինչու, բայց զգում էի, որ այդպես է: Հիմա ես գիտեմ, որ դա համաձայնություն էր, կնքված Քրայոնի հետ նախքան իմ ծնվելը` Երկրի վրա լինել նրա մարդկային անոթը: Չնայած ես միակը չեմ այդպիսին, այլ մարդիկ նույնպես հասարակայնորեն կապնվում են նրա հետ, բայց կարծում եմ, որ միակն եմ այս երկրում”:

Նույնիսկ լինելով հաղորդատու արդեն երկար տարիներ, Լին դեռևս ունի կասկածներ, ոչ թե կապի հաշվով, այլ այն հարցում, թե ինչպես մարդկանց բացատրի, թե ինչով է ինքը զբաղվում:

“Ինչպես ձեզանից շատերը, ես էլ մի քանի ընտանիք եմ ունեցել: Ամուսնացած եմ եղել մի քանի անգամ, - բացատրեց նա: - Այսօրվա կնոջս հետ ինձ ծանոթացրել են ձայնագրման ստուդիայում: Այն ժամանակ ես արդեն Քրայոնի երրորդ գիրքն էի գրում: Եվ մենք նրա հետ հանդիպում էինք բավական երկար ժամանակ, բայց նա այդպես էլ չգիտեր, թե ինչով եմ ես զբաղված: Հիշում եմ, այն օրը պատրաստվում էինք գնալ մի տեղ սպագետտի ուտելու, բայց այդպես էլ տեղ չհասանք: Ես ասացի ինձ. Այժմ կամ երբեք: Նա պետք է իմանա: Որովհետև սրտով զգում էի դա, և դա տեղի ունեցավ: Ես ասացի ինձ. Ես պարտավոր եմ` կամ կանեմ այդ, կամ ամեն ինչ կկործանեմ: Այդ պատճառով բերեցի նրան` տուն, և մենք այդպես էլ ոչ մի տեղ չգնացինք: Քանզի նա ասաց, որ հասկանում է, բայց պետք է մտածի այդ ամենի մասին: Հետո նա կարդաց գրքերը, զանգեց ինձ ու ասաց. “Դա հենց այն է, ինչին ես հավատացել եմ միշտ”:

Այստեղ մենք արդեն պատրաստ էինք Քրայոնի առանձնահատուկ ներկայությանը, այդ պատճառով Լին փակեց աչքերը, ընդամենը մեկ անգամ երկար շունչ քաշեց և արտաշնչեց: Մի քանի վայրկյան անց ավելի բարձր և խորը ձայնն սկսեց խոսել, և Լիի դեմքը, իսկ իրականում ամբողջ մարմինը, կարծես թե ավելի կենդանի դարձավ:

“Ողջունում եմ ձեզ, հարգելիներս, - ասաց ձայնը: - Ես` Քրայոնն եմ”:

Արդեն մեր հանդիպման ամենասկզբում, երբ ես հարցրեցի, թե ինչ կարող է նա ասել որպես նախաբան, ես զգացի վստահ և հզոր, բայց ոչ կործանիչ մի էներգիա, որ արձակում էր այդ էությունը: Եթե Թոբիասը, թվում էր, թե հիշեցնյում է եղբորդ, Քրայոնն ավելի շատ ուժեղ, բայց բարի քեռու էր նման:

Sambitbaba
02.05.2014, 17:49
ՔՐԱՅՈՆ. – Քրայոնի համար չկա այնպիսի հասկացութուն, ինչ ներածական խոսքն է, բայյց կա հայտարարություն` իրական ժամանակի, ներկա ժամանակի մեջ: Ես կպատմեմ այն մասին, թե ինչ է տեղի ունենում հենց հիմա: Այն, ինչ նկարահանում եք դուք ձեր տեխնիկայի օգնությամբ, - դա այն քայլն է, որը կարող է նմանապես տեղի ունենալ նոր էներգիայի մեջ: Դա ձեր նախաձեռնած այն բազում քայլերից մեկն է, որն, ինչպես սպասվում է, կուղեկցի ձեզ այնտեղ, որտեղ կկարողանա ամբողջովին ծառայել մարդկային արարածներին: Այդժամ մարդիկ իրենք կտեսնեն, թե ինչն է համապատասխանում կամ չի համապատասխանում նրան, ինչը դուք անվանում եք կապ ալիքների միջոցով, իսկ մենք անվանում ենք մարդկանց հետ մարդկանց միջոցով շփվող Տիրոջ սերը: Այսպիսով, սա իրոք որ ներածական խոսք է, և ես կասեի, որ երանի այն մարդուն, ով տվյալ պահին կարդում է սա, և ով լայն հայացք ունի, ով հոգևոր է և ամբողջական, որպեսզի հարցնի. “Աստված ավելի մեծ է, քան ես կարծու՞մ էի: Շարունակե՞մ կարդալ: Կարո՞ղ է արդյոք սա իրականում տեղի ունենալ”:


Կարո՞ղ եք փոքր ինչ բացատրել, թե ով եք դուք:

ՔՐԱՅՈՆ. – Քրայոն` անուն է, որը նումերոլոգիական պատճառներով ես ընտրել եմ այն էության համար, ով հրեշտակ է, ձեր քույրն ու եղբայրը, և ում դուք ճանաչում եք, երբ գտնվում եք ոչ այս մոլորակի վրա: Երբ դուք այստեղ չեք, Երկրի վրա չեք, ես ճանաչում եմ ձեզ, ես գիտեմ ձեր անունը: Դուք ամբողջի մասն եք, նրա, ինչին Աստված եք անվանել, այդ պատճառով համարեք ինձ ձեր եղբայրը, քույրը, ներկա հրեշտակը: Բայց ոչ թե հզորությամբ օժտված, ինձ հպատակվել պետք չէ: Ես նա եմ, ով ձեր տարածք է մտնում իմ գործընկեր Լիի միջոցով: Ես նա եմ, ով տեղեկություններ է տալիս, թե ինչպես ձեր կյանքն ավելի լավը դարձնել, խորհուրդ է տալիս այն, ինչը կմոտեցնի ձեզ Աստծոն, նաև խորհուրդներ այն հաշվով, ինչը ձեզ կմտցնի Տիեզերքի համակարգի մեջ, որը մենք համա-արարում ենք անվանել: Այդ դեպքում դուք կասեիք, որ ես Քրայոնն եմ, մարդկությունը սիրող:


Դուք հաճախ եք ձեզ կոչում Քրայոն` “մագնիսական ծառայությունից”:
Ի՞նչ է դա նշանակում:

ՔՐԱՅՈՆ. – Ես առաջին էությունն եմ, ով ձեզ լուրեր է փոխանցել ձեր մոլորակի մագնիսական հաղորդիչ ցանցի վերաբերյալ, որը տարածքից տարածք հաղորդակցվում է ձեր ԴՆԹ հետ: Դա այն է, ինչ դուք դեռ չգիտեք, և ձեր գիտությունն էլ դեռ չի հայտնաբերել, բայց ձեր ԴՆԹ նույնպես մագնիսական հատկություններ ունի: Այդ մագնիսական դաշտը հատվում է Երկրի մագնիսական դաշտի հետ: Եվ դա ստեղծում է այն, ինչը դուք կոչում եք ինդուկցիա: Այդ պատճառով ինդուկցիան` երկու մագնիսականորեն համընկնող մագնիսական դաշտերի միջև հաղորդակցման նկարագրությունն է: Ձեր մոլորակի մաֆգնիսական դաշտը փոխվում էր 1989-ից մինչև 2002 թիվը, ինչը գրանցված է ձեր գիտնականների կողմից: Այդ ընթացքում այն ավելի շատ է փոխվել, քան վերջին հարյուր տարիների ընթացքում: Դա այն է, ինչ տեղի ունեցավ, երբ ես հայտնվեցի այստեղ, դա վերաբերվում է վարագույրի բարձրացմանը, դա վերաբերվում է ձեր ԴՆԹ հետ շփման նոր միջոցին: Այդ պատճառով, այնպես ինչպես դա իմ մասնագիտությունն է, ես հանդես եկա որպես Քրայոն` մագնիսական ծառայությունից: Դա իրոք անուն է, որը թերևս չեն հասկանում, հավանաբար այն համարում են մետաֆորա, բայց և այնպես, այն կպել է ինձ:


Քրայոն, եթե մենք բոլորս վարպետներ ենք,
ինչու՞ ենք թաքցրել մեր վարպետությունն ու
որոշել ենք Երկիր գալ:

ՔՐԱՅՈՆ. – Դուք արդեն հարցրել եք. ո՞րն է կյանքի իմաստը: Այդ հարցին պատասխանում են նորից ու նորից: Այնքան շատ հաղորդատվություններ, այնքան շատ ալիքների միջոցով կապեր փորձում են բացատրել մարդկային արարածին, թե ինչու հրեշտակները, ով դուք կաք, մարդկային էության դիմակի տակ գալով Երկիր, այս խաղադաշտը, մոռանում են, թե ով են իրենք, և աշխատում են գրված սցենարով, որը երբեմն դժվար է, երբեմն փորձող է, երբեմն` պարգևատրող: Դրա պատճառն այն է, որ այս մոլորակի վրա քննություն է անց կացվում: Միլիարդավոր մոլորակների մեջ սա` ազատ ընտրության միակ մոլորակն է: Եվ միայն մեկն ամբողջ Տիեզերքում կրում է Արարչի մասնիկները, քողարկված մարդկային արարածների դիմակի տակ: Եվ թե ինչ տեղի կունենա կոնկրետ ժամանակաշրջանի ավարտից հետո, դուք եք որոշելու: Հայայի բնակիչներ, քանի որ Երկրի էներգիան ձեզ է վերաբերվում, ուրեմն ամենն, ինչ դուք անում եք ձեր թրթիռների հետ, նմանապես ազդում է Հայայի վրա: Եվ փորձության վերջում անց է կացվում հաշվարկ: Հրեշտակներն ինքնուրույն նման որոշում կայացնել չեն կարող: Աստված նույնպես չի կարող որոշում ընդունել, որովհետև սիրո հարցում Նա կողմնակալ է: Այդ պատճառով այդ անշահախնդիր տեստը հիմնված է թրթիռների բարձրացման և ցածրացման վրա: Այս ժամանակների վերջում` շատ հեռու ապագայում, երբ մարդիկ կորոշեն այլևս մարդ չլինել, թրթիռները կօգտագործվեն նոր արարման և իր վրա ձեր ոտնահետքերը կրող նոր Տիեզերքի համար: Հենց նոր ես ակնարկը տվեցի նրա, ինչը բոլորովին չի օգնում ձեր կյանքին: Ուղղակի հետաքրքրասեր մարդկային արարածների համար դա առաջինն է, ինչ նրանք ցանկանում են իմանալ: Իսկ հարցն իրականում հետևյալն է. Ինչու՞, լինելով Աստծո մասնիկներ, դուք գալիս և անում եք այս ամենը: Նմանապես կարելի է հարցնել, թե ինչու՞ է Քրայոնը ցանկանում լվանալ ձեր ոտքերը: Ինչու՞ եմ ես սիրում նրանց, ովքեր գտնվում են այստեղ: Որովհետև դուք` նրանք եք, ովքեր որոշել են կատարել այս դժվար աշխատանքը, և ես կուզենայի ասել ձեզ. մեծամասնությունը ձեզանից, ով անվրդով կնայի դրան հենց հիմա, եղել է այստեղ առաջ էլ և գիտի, թե ինչում է հավերժական իմաստը: Եվ դուք նրանք եք, ով կվերադառնա նորից, որպեսզի ավելի շատն անի:


Եթե մենք եղել ենք այստեղ առաջ էլ և այդպիսի վարպետներ ենք,
ինչպես դու ես ասում, ուրեմն ինչու՞ որոշակի պահերի
մեծ հիասթափոություններ ենք ապրում:

ՔՐԱՅՈՆ. – Հիասթափությունը կառուցվում է այն բանի վրա, ինչը դուք իրականություն եք համարում: Չի կարող լինել փորձություն առանց գլուխկոտրուկների: Գլուխկոտրուկը` երկվություն է: Երկվությունը ներկայացված է որպես լույսի և մութի բազմատարածքայնություն, բազմահաճախականություն: Երբ դուք գալիս եք այստեղ, այդ գլուխկոտրուկը տրվում է ձեզ: Ձեր ազատ ընտրությամբ դուք կարող եք գնալ յուրաքանչյուր ցանկացած ուղղությամբ, և շատերն ընտրում են ուղղություն, որը դրամաներ է ստեղծում: Դրա արդյունքն են դժվար փորձությունները: Եվ միայն մարդիկ կարող են որոշել, դուրս գա՞ն այդ պրոբլեմների միջից, թե՞ մնան այնտեղ: Դուք մարդուն տրված ազատ ընտրություն ունեք, ինչպես նաև ունեք ճանաչում: Այդ պատճառով ձեր հարցի պատասխանն է. դուք արդեն դուրս եք եկել խաղադաշտ, որտեղ էներգիան անհամապատասխան է ձեր աստվածայնության հետ: Եվ դա, բարեկամս, պատճառն է այն պատերազմների, հիասթափությունների, ամբողջականության պակասի, անազնվության և շատ այլ բաների, որոնց մեջ դուք սուզվում եք, և որոնք կուզենայիք, որ ավելի լավ վիճակում լինեին: Եվ դա, բարեկամս, թանկագին բարեկամս, այս մոլորակի պոտենցիալն է: Լսիր ինձ, այս մոլորակի պոտենցիալը նշանակալիորեն ավելի շատ է, քան դու կարող ես տեսնել: Այն ընդգրկում է իր մեջ խաղաղությունը Երկրի վրա, ընդգրկում է նրանց, ով լուծելու է խնդիրը, որը դուք Մերձավոր Արևելք եք անվանում: Անլուծելին աստիճանաբար լուծելի կդառնա: Ահա թե ինչու է Քրայոնն այստեղ` որպեսզի պատմի, որ էներգիան, որի մեջ դուք գտնվում եք, այժմ բազմապատկվում է: Նրանք, ովքեր կանցնեն ձեր ճանապարհով, նրանք, ովքեր ամեն օր ծնվում և աշխատում են այստեղ, այս Երկիր մոլորակի վրա, կտեսնեն նոր էներգիան և նոր գիտակցություն ձեռք կբերեն: Հետևեք դրան, ահա պատասխանը:


Այսպիսով, երեխաները որոշակի իմաստով կմբռնեն դա,
իսկ կա՞ արդյոք հույս մեր համար, նրանց, ով ավելի մեծ է:

ՔՐԱՅՈՆ. – Դուք տեսնում եք, թե ինչպես է ընթանում բարեշրջումը: Դուք տեսնում եք դա նրա ամբողջ վեհությամբ: Իսկական փոխակերպումը ԴՆԹ մեջ է: Իրականում դուք կտեսնեք երեխաների, ովքեր լրիվ այլ վերաբերմունք ունեն աշխարհի հանդեպ: Դուք հարցնում եք, կարո՞ղ եք արդյոք դուք էլ փոխվել: Եվ պատասխանն է` միանշանակ այո: Որովհետև դուք կարող եք նմանվել երեխաներին: Դառնալ այնպիսին, ինչպիսին նրանք են: Ամենն, ինչ անհրաժեշտ է ձեզ, - ունենալ ձեր էներգիան փոխակերպելու մտադրություն: Նրանք դրանով ծնվում են, իսկ ձեզ պետք է սովորել դրան: Դա Քրայոնի ուսմունքն է այն մասին, որ յուրաքանչյուր իրավիճակում, յուրաքանչյուր էներգիայի մեջ, յուրաքանչյուր փորձության կամ պրոբլեմի մեջ` մարդկային արարածը կարող է վերցնել և վերամշակել իր կյանքը, որպեսզի գտնի իր ներսում ունեցած Աստծո մասնիկը, և ստանա լույսը, որին արժանի է:

Sambitbaba
07.05.2014, 04:46
Ես ծնվել եմ անմեղ, իսկ այժմ ինձ պետք է հիշեցնե՞լ այդ մասին:

ՔՐԱՅՈՆ. – Մարդիկ մտածում են, թե իրենք մաքուր են ծնվում: Նրանք կուզենային մտածել, որ իրենք անաչառ են, բայց սա այդ դեպքը չէ: Մտածենք մի փոքր կենդանիների մասին, չէ՞ որ դուք հեշտությամբ ընդունում եք, որ կենդանու որոշակի ձևը ծնվում է որոշակի բնազդներով: Կենդանին կարող է ամենավաղ հասակում կորցնել իր ծնողներին, և այնուհանդերձ գիտի, թե ով են իր թշնամիները, ինչ ուտի, իսկ ինչն է թունավոր, ուր գնա, ուր թռչի, որպեսզի չսառի: Նրանք բնազդներով են ծնվում, բայց մարդիկ էլ: Մարդիկ ծնվում են որոշ բնազդներով, ոմանք դա անվանում են կարմա` նախորոշված ծրագրով և հավաքածուով նրա, ինչ ապրել եք նախկինում, և դա այնքան էլ ճիշտ չէ: Ոմանք ստիպված են շարունակել դա կամ մոռանալ: Այսպիսով, դուք այս աշխարհ եք գալիս փորձությունների նախատրամադրված հավաքածուով, որն անհրաժեշտ է ուսումնասիրել: Դա երկվության մասն է:


Ինչու՞ ենք մենք որոշում անել դա նորից ու նորից:

ՔՐԱՅՈՆ. – Պրոցեսը հետևյալն է. երբ մարդկային էությունն անցնում է իրեն տրված փորձությունը, արտադրվում է նոր էներգիա, որն օգնում է մոլորակին: Այժմ դուք, հավանաբար, քիչ ավելի շատ եք հասկանում: Այդ պատճառով, երբ չեք կատարում այն բաները, որոնք նախատեսված էին նրա համար, որպեսզի դուք տեսնեք դրանք, ընկղմվեք դրանց մեջ, հաղթահարեք, հաղթեք, - ուրեմն զոհաբերող եք դառնում ոչ միայն դուք, այլ նաև մարդիկ ձեր շուրջ, ինչպես նաև ինքը Հայան: Այսպիսով, կա, ինչպես կասեիք դուք, առաջընթացի շարժիչը, - դա իր դրաման հաղթահարող մարդկային էությունն է: Մարդկային էություններ, որ անցնում են փորձությունների միջով: Եվ այդ էներգիան նույնիսկ կարելի է զգալ: Փորձության այն կողմում էյֆորիան է: Դա հոգու ազնիվ, պինդ գրկախառնությունն է, և, զգալով այն, դուք գիտեք, որ ինչ-որ բացառիկ բան եք արել: Այդ պատճառով, ձեր հարցի պատասխանը հետևյալն է. դուք աշխարհ եք գալիս նախատեսված փորձություններով, որոնք անհրաժեշտ է անցնել, և երբ աշխատում եք դրանց վրա, երբ ավարտում եք, հաղթահարում եք դրանք, դրա օգուտը ստանում է Հայան:


Դուք ասում եք, որ Հայան` Երկիրը, - ազատ ընտրության
միակ մոլորակն է միլիարդավորների մեջ:

ՔՐԱՅՈՆ. – Ճշմարիտ է:


Ինչու՞ է այդպես, կամ ինչպե՞ս է դա աշխատում:

ՔՐԱՅՈՆ. – Գոյություն ունի այդ պրոցեսը բացատրող հսկայական սխեմա: Սխեմա, որը բավական հեռու է ձեր ըմբռնման սահմաններից: Բայց այն հայտնի է բոլորին: Շատ բարակ է ձեզ ամբողջական գիտելիքներից անջատող վարագույրը: Դուք հաճույքով գալիս եք այստեղ, որպեսզի աշխատեք այդ մեծ սխեմայի վրա: Ես բավականին բացատրել եմ ձեզ, որպեսզի դուք գիտենաք. այն, ինչ տեղի է ունենում հիմա, կփոխվի և կդառնա էլի ինչ-որ բան, ինչը դուք ապագա կկոչեք: Այն կապնված կլինի տիեզերական սանդղակի հետ, այլ Տիեզերքների հետ: Տիեզերքները ստեղծվում են անընդմեջ: Ոչ մի Մեծ Պայթյուն գոյություն չունի, և ձեր գիտնականները մի օր կտեսնեն դա: Մնացորդային նյութը, ուրը դուք չափում եք Տիեզերքում և համարում եք Մեծ Պայթյուն, բազմատարածքայնության հատկանիշ է, այլ ոչ տիեզերական պայթյուն: Տիեզերքները ծնվում են անընդհատ և նրանցից յուրաքանչյուրը պետք է սկզբնական էներգիա ունենա, դա մասն է ծրագրի, որը մեզ հետ է բազում դարաշրջանների ընթացքում: Այս Տիեզերքում ամենասկզբից հայտնի էր, որ այստեղ է գտնվելու Երկիրը, որ այն կբնակեցնեն հրեշտակները, որ այն միակ այդպիսի տեղը կլինի, և նրա շուրջ Տիեզերքում շատ ինֆորմացիա կլինի, բայց դա կլինի միակ մոլորակը, որի վրա կլինի այն, ինչը դուք կանվանեք տեստ կամ փորձություն: Թեև դուք կարող եք չհասկանալ պատճառները, թե ինչու է այդպես, մենք կասենք, որ դրա մեջ ամփոփված է ամբողջականություն, սեր, վեհություն, և մյուս կողմից` շղարշ, որը քողարկում է ձեզանից ամենն, ինչ դուք գիտեք այդ մասին:


Եվ ուրեմն ճշմարի՞տ է, որ Երկրի վրայի ամեն մարդ` հրեշտակ է:

ՔՐԱՅՈՆ. – Երկրի վրայի ամեն մարդ` հրեշտակ է:


Ինչու՞ մենք չենք հասկանում դա մեր ամբողջ կյանքում:

ՔՐԱՅՈՆ. – Երկվությունը սահմանվում է որպես այն, ինչը ձեզ հետ է պահում ձեր հրեշտակային ծագման մասին գիտելիքներից: Եվ դա կարծեցյալ օքսյումորոն է, որովհետև դուք ինքներդ եք ասում. մեզ անհրաժեշտ է անցնել մեր տեստը, մեզ պետք չէ իմանալ ավելին այն մասին, թե ով ենք մենք: Մենք արդեն խոսել ենք այդ մասին առաջ: Եթե ձեր Երկրի վրա կատարվող ամեն ինչ լիներ տեսանելի և բացատրելի, մենք կարող էինք ուղղակի վառել լույսը, և բոլորը տուն կգնային: Տեսնում եք, գաղտնիքներ պե՛տք է լինեն: Պետք է ծածկոց լինի, քող, պետք է լինի ուղղորդիչ էներգիա, որը հայտնում է ձեզ, որ ամեն ինչ այնպես չէ, ինչպես գիտեք դուք: Դա մի փոքր բարձունք է ստեղծում, որը պետք է հաղթահարել, այնպես չէ՞: Նրանք, ովքեր կտեսնեն այս վիդեոն, նրանք, ովքեր կտեսնեն այս հաղորդումը տանը, գիտակցեք, որ սա բարձունքի մի մասն է, որը պետք է հաղթահարել: Որովհետև նույն բանը պետք է անել ձեր հավատի հետ էլ: Այն, ինչ ձեզ ասել են, հակառակն է նրա, ինչ դուք զգում եք: Ես սա ասում եմ նրա համար, որպեսզի ձեզ հայրտնի դառնա այս ամենի ամենահասարակ պատասխանը: Արարչի սերը` աշխատանք է, դա անձնական մի բան է, այն վերաբերվում է ձեզ, այն շատ մեծ է: Այնտեղ շատ ավելին կա, ինչի մասին մենք կարող էինք պատմել ձեզ, ինչը կյանք է ստեղծում այն ամենի շրջանակներից դուրս, ինչի մասին դուք կարող եք մտածել: Ապաքինումը հնարավոր է նույնիսկ ձեր սեփական կյանքի ընթացքում: Բոլոր հարաբերությունները կարող են հարթվել: Բոլոր այն բաները, որոնք դուք շատ եք բարդացնում և բոլոր ձեր օրենքները, որոնք ձեր համար տիեզերական կարևորություն ունեն, և այնուհանդերձ այդ ամենը մի մարդու սրտի մեջ անգամ ճառագում է դեպի սերը: Այո, դուք բոլորդ հրեշտակներ եք:


Իսկ չէ՞ր կարող արդյոք ամբողջ պրոցեսն ավելի նրբագեղ ու հեշտ լինել,
թե՞ մենք ինքներս ենք ցանկանում այս փորձությունները:

ՔՐԱՅՈՆ. – Դա գալիս է այն էներգիայի հետ, որտեղ թագավորում է ազատ ընտրությունը: Դուք կարող էիք հարցնել. “Կարո՞ղ է ամեն ինչ ավելի հասարակ լինել”: Բացարձակապես: Սակայն ազատ ընտրությունը տանում է նաև դեպի ծանր էներգիաները, որտեղ ղեկավարում են ժլատությունը, ամբողջականության բացակայությունը, անպատվությունն ու իշելու զգտումը: Այդպես եղել է միշտ: Եվ եթե դուք նայեք Երկրին և նրա զարգացմանը, կտեսնեք, որ այսքան դարերի ընթացքում դա նրա զարգացման միջոցն է դարձել: Կարո՞ղ էր արդյոք դա ավելի հասարակ լինել: Այո, ազատ ընտրության դեպքում: Եվ նույնիսկ վարագույրի այն կողմում մնացած աստվածները կասեն. “մենք ամեն ինչ կտեսնենք”, և դուք էլ կասեք. “մենք ամեն ինչ գիտենք”: Բայց ես կասեմ ձեզ հետևյալը. Ոչինչ հայտնի չէ այս մոլորակի վրայի մարդկանց ազատ ընտրության մասին: Մենք գիտենք պոտենցիալ հնարավորությունների մասին, բայց ոչ մի հրեշտակ կամ էություն, նույնիսկ Քրայոնը, չի ասի, թե ինչ տեղի կունենա վաղը: Դա կախված է նրանից, ինչ այս մոլորակի վրա անում են հրեշտակները, նրանց ազատ ընտրությունից, որը հնարավորություն ունի փոխել ամեն ինչ: Կարո՞ղ էր ամեն ինչ ավելի հեշտ լինել: Այո: Կարո՞ղ էիք դուք ձեր աշխատանքն ավելի լավ կատարել: Տվեք “ավելի լավ աշխատանքի” ձևակերպումը:

Sambitbaba
13.05.2014, 04:33
Իսկ հիմա ասեք, սրտի ինչպիսի՞ էներգիա պետք է արտադրի մարդ,
որպեսզի ոչ միայն օգնի ուրիշներին, այլ ինքն էլ ավելի լավ կյանք ապրի:

ՔՐԱՅՈՆ. – Դուք գտնվում եք Մեծ Անցման էներգիայի մեջ: Ձեզանից շատերը զգում են այն, և կարող է դա է պատճառը, որ դուք սարքում եք այս ֆիլմը: Կարող է, ձեր կյանքում տեղի է ունեցել ինչ-որ բան, ինչը ձեզ թույլ է տվել մի պահ բացել ձեր գիտակցությունն ու նայել ներսն ինչ-որ բանի, ինչը միշտ համարել եք անտրամաբանական, հնարավոր` խելագարների համար միայն: Իսկ փոխարենն այստեղ հորդացող իմաստություն եք գտնում: Հնարավոր է, որ զգում եք անգամ հորդացող սերն Աստծո: Մենք ցանկանում ենք ասել ձեզ հետևյալը. այնքան շատ բան կա այստեղ թաքնված, բայց դուք պետք է զգաք դա: Այդ փոփոխությունը տեղի է ունեցել վերջերս, հատկապես վերջին մոտավորապես 25 տարիների ընթացքում: 1987 թվից սկսած ամեն ինչում փոխվել է գործունեության կերպը, և մենք անվանում ենք դա “Ներդաշնակային Զուգամերձություն”: Լուծվեցին ինտեգրացման գոյություն ունեցող խնդիրները: Շատ մեծագույն երկրներում կառավարությունը հանձնեց իր դիրքերն այն ժամանակ, երբ ոչ ոք չէր սպասում: Նախկին թշնամիների մեջ խաղաղություն հաստատվեց: Իսկ ապագայում մենք ավելի մեծ փոփոխություններ ենք սպասում: Սակայն միաժամանակ կարող են տեղի ունենալ այնպիսի բաներ, որոնք կփորձեն դեպի հետ քաշել ձեզ, դա փորձություն է, որը ես կանվանեի մասսայական ինֆորմացիայի միջոցներ, որոնք միշտ ցանկանում են ներառնել ձեզ ձեր մոլորակի վրա տեղի ունեցող ամենավատ բաների մեջ, փոխարենը ցուցադրելու ամենալավը: Դուք ինքներդ պետք է գաք նրան, որ իրականում գոյություն ունեն շատ ավելի դրական, սիրով լեցուն իրադարձություններ: Դուք ապրում եք էներգիայի փոխակերպման ժամանակներում, և ձեզանից շատերը զգում են դա: Որովհետև տեղի են ունենում բազում փոփոխություններ, ինչը կբերի ձեզ նրան, ինչ գուշակել են մայաները, 2012 թվականի ցուցանիշին, որը կուղղորդի ձեզ դեպի Հայա մոլորակի նոր թրթիռները: Բայց դա ոչ թե պոռթկում կլինի, այլ դանդաղ անցում դեպի այն դարաշրջանը, որը նրանք “դեղին արևի դար” են անվանել: Մայաների գրերում դուք կարող եք տեսնել, որ նրանք չափում էին ոչ թե արևադարձություններն ու գիշերահավասարությունները, նրանք միակն էին, որ չափում էին մոլորակի վիբրացիան: Նրանք խոսում էին մոլորակի էզոթերիկական մակարդակի և նրա վերելքը սկսելու ժամանակի մասին, և դուք գործոում եք հենց ըստ նրանց գրաֆիկի: Հետևեք դրան, թանկագիններս, փնտրեք լավը: Պատասխանը հետևյալն է. ամեն ինչ փոխվում է:


Կարո՞ղ է արդյոք մարդ մտադրված և գիտակցաբար
փոխել իր թրթիռները, և ինչպե՞ս:

ՔՐԱՅՈՆ. – Յուրաքանչյուր մարդ, ով ցանկանում է դա, կարող է փոխել իր թրթիռները: Եվ դա շատ հեշտ է: Մարդկային էությունները սիրում են ամեն ինչ դասակարգել: Նրանք ցանկանում են գիտենալ վերելքի քայլերը: Մաս առ մաս ցանկանում են գիտենալ, թե ինչ պետք է անեն, որպեսզի ուրախացնեն Աստծոն: Այդպես էլ չեն ցանկանում հասկանալ, որ եթե իրենք Աստծո մասնիկներն են, ուրեմն փոխարկիչն իրենց ներսում է, և իրենք արդեն պատրաստ են շարժվել: Այդ փոխարկիչը` մաքուր մտադրությունն է: Ոչ թե պասիվ մտադրությունը, ոչ թե հետաքրքրասիրությունը, այլ Մաքուր Մտադրությունը: Երբ մարդ ասի. “Արարիչ, ցույց տուր, թե ինչ է պետք անել, ես պատրաստ եմ” , - և ասի դա լրջորեն, - փոխարկիչը կմիանա: Եվ այդ փոխարկիչը, որի մասին հայտնի է ամբողջ աշխարհի հոգևոր մթնոլորտում, կլինի միակը, որը ձեզ թույլ կտա լուսավորվել: Թույլ կտա ձեր լուսավորմանը սկսվել և շարունակվել: Դուք կստանաք ձեր պատասխանները: Դա տեղի է ունենում դանդաղորեն, և դուք ստիպված կլինեք մոռանալ ամենն, ինչ ձեզ սովորեցրել են, բայց այդպես է որ կա: Յուրաքանչյուր մարդ կարող է անել դա մաքուր մտադրության օգնությամբ, անկախ նրանից, թե ինչ իրավիճակում է գտնվում, որտեղ է և ով է ինքը: Այսպիսով, պատասխանն է` ամեն ինչ սկսել մաքուր մտադրությամբ, հետո թողնել ինքնահոսի և հետևել փոխարկմանն ու նրան, ինչ տեղի կունենա դրանից հետո: Հետո` ընթացեք առաջ:


Անձամբ ես զգում եմ, որ փոխարկումը միացել է:
Բայց ես նույնպես ետընթացք և հիասթափություն եմ զգում:
Ինչպե՞ս մարդիկ հաղթահարեն սա:

ՔՐԱՅՈՆ. – Ետընթացքն ու հիասթափությունը մի շփոթեք անհաջողության հետ: Որովհետև երբեմն վերադարձը նախկին վիճակին` հանգստի պահ է միայն: Բայց առաքելություն իրագործողները երբեք այդպես չեն մտածում: Նրանք, հավանաբար, մտածում են, որ եթե իրենց թույլ տան հանգստանալ, այլ ոչ թե չարչարվել այն բանի վրա, ինչ տեղի է ունենալու, ուրեմն պարտություն կկրեն: Իսկ ձեր դեպքում վերցրեք, օրինակ, այն, ինչը հիասթափություն եք համարում անհաջողությունների ժամանակ, այն դեպքերում, երբ ինչ-որ բան չի ստացվել, իսկ դուք համարում էին, որ պետք է ստացվեր: Այդ անհատական դեպքում մենք ասում ենք, որ հաջորդականությունը չի պահպանվել, այդ պատճառով դուք հանգստանում եք: Հարգեք հաջորդականությունը: Ձեր ժամանկը` Աստծո ժամանակը չէ: Ես ձեր համար մի լուր էլ ունեմ: Իրականությունը ճչում է, իսկ հավատը` շշնջում: Ձեր համար դա երկվություն է: Բայց երբ դուք տեղադրեք ձեզ ձեր ունեցած իրականության կենտրոնում, այն կսկսի շշնջալ: Այդ ժամանակ դուք կունենաք երկու հավասար շշնջացող բաներ, այդ ժամանակ դուք կունենաք լավագույն ժամանակը, որպեսզի հասկանաք, թե որն է ձախողումը, իսկ որն է սպասումը:


Ինչ վերասբերվում է ֆիլմին, սկզբում ինձ մոտ շշնջոց էր,
իսկ հետո` կոչ, այնպես որ ես համարում եմ, որ այն հաջորդական է:

ՔՐԱՅՈՆ. – Հաջորդական է: Այս սենյակում տեղի ունեցող ամեն ինչ հաջորդական է: Դա պետք է մի անգամ տեղի ունենա, պետք է ինչ-որ տեղ սկսվի: Եվ դա վերջը չի նրա, ինչ դուք անում եք: Իրականում այն կտանի ձեզ մի ավելի մեծ բանի, ինչը կարող է կատարելապես տարբերվել այս ֆիլմից: Դա հաջորդականություն է, բայց դա նաև ձեր ճանապարհի ամբողջականությունն է: Այդ պատճառով կարող եք նայել հետ և ասել. “Ես առաջինն էի, ով արեց դա”: Դա նշանակություն կունենա: Այն, ինչ անում եք դուք այստեղ, կփոխի մոլորակը: Որովհետև ոչ շատ մարդիկ են լավ գործերը հաջորդականորեն անում, իսկ ովքեր անում են, նրանց սրտի ամբողջականությունը փոխվում է:


Վահ: Ես հիացած եմ:
Իսկ որտե՞ղ է Քրայոնի շքախումբը:

ՔՐԱՅՈՆ. – Այո, Քրայոնն անհաշվելի շքախումբ ունի: Որովհետև շքախումբը մասերի չի բաժանվում: Եթե այս սենյակն անսպասելիորեն լցվեր ապուրով, դուք չէիք կարողանա ասել, թե քանի հատ ապուր կա այստեղ: Եվ նույնն է նաև միջտարածքային բաների համար: Դա նման է ապուրի: Եվ եթե դուք ապուրի մեջ համեմունք եք ավելացնում, ավելացնում եք ամբողջ ապուրի, այլ ոչ թե նրա մի մասի մեջ: Մենք ցանկանում ենք ասել, որ Քրայոնի շքախումբը դրան է նման: Դա էներգետիկ դաշտ է, բայց կազմված է էություններից, ում անունն է Քրայոնի շքախումբ: Եվ այն գալիս է այստեղ ոչ թե որովհետև Քրայոնն է այստեղ, այլ որովհետև այստեղ եք դուք:

Sambitbaba
19.05.2014, 22:39
Ինձ դուր են գալիւս քո ընտրած որոշ բառեր,
որոնք լսել եմ արդեն այլ սեանսների ժամանակ:
Ի՞նչ է նշանակում “ծնունդի քամի”:

ՔՐԱՅՈՆ. – Այդպես Քրայոնը նկարագրում է` ամենալավն, ինչ ես կարող եմ անել, - վարագույրի մյուս կողմից նկարագրել այն զարմանահրաշ փորձը, երբ մարդ պատրաստվում է ծնվել: Իրականում դա այն պահն է, երբ մարդ հայտնվում է այս աշխարհում և իր առաջին շունչն է շնչում: Դա այն պահն է նաև, երբ դուք կանգնել եք, նորից մոլորակ վերադառնալու պատրաստ: Եվ ինձ թվում է, որ բացված հսկայական տարածքի մեջ շարժվում է ոռնացող քամին, որտեղ բառացիորեն հարյուրներն ու հազարները ձեզանից ամեն վայրկյան այդպիսի ընտրություն են կատարում: Դուք կարծես խոնարհվում եք այդ քամուն, որը երեքտարածքային եք անվանել, բայց փոքրիկ տատանում անգամ չկա: Դուք պատրաստ եք գնալ և թաքցնել ձեր մեծությունը, պատրաստ եք մեկ կյանք ևս մարդ ձևանալ: Ես նայում եմ ձեր աչքերի մեջ և նորից հարցնում եմ. “Պատրա՞ստ եք”: Իսկ դուք պատասխանում եք. “Մենք այդ հնարավորությունը բաց չենք թողնի”: Եվ մուտք եք գործում: Դա ծնունդի քամին է: Ինձ համար դա այն է, ինչ ես երբեք չեմ անի և երբեք չեմ արել: Բայց տեսել եմ հերոսների, որ հրեշտակներ են և ովքեր անում են դա: Հիմա ես այստեղ եմ:


Ինչու՞ դու ինքդ երբեք չես անի դա:

ՔՐԱՅՈՆ. – Ես հրեշտակի այն տիպը չեմ: Կան հրեշտակային էներգիաներ, որոնք դուք “հատուկ” կանվանեիք: Մեզ այդպիսի դասակարգերի չեն բաժանում, որովհետև մենք մի ամբողջականություն ենք, բայց մենք բոլորս մեր խնդիրներն ունենք և որոշակի աշխատանք ենք կատարում մեկս մյուսի համար: Այդ պատճառով կարելի է ասել, որ ոմանք գալիս են Երկիր, իսկ ոմանք նրանց աջակցում են: Եվ աջակցողներն ավելի շատ են, քան նրանք, ովքեր Երկիր են գալիս: Ես նա եմ, ով աջակցում է:


Ես լսել եմ, որ ասում են, թե այսօր Երկրի վրա
ամենալավերն ու ամենախելոքներն են:
Դա ճի՞շտ է:

ՔՐԱՅՈՆ. – Բայց վերադառնում են նաև ամենաանուղղելի սրիկաները, որոնք երբևիցէ գոյատևել են Երկրի վրա, որպեսզի մեկ շանս ևս ստանան: Եվ նրանցից շատերը կարող են զարմացնել ձեզ: Ոչ, դուք միանման չեք: Դուք շարունակում եք պարբերաբար այդ անել, դուք գալիս եք այստեղ, այստեղ կա մի ատրիբուտ, որի մասին ես կպատմեմ: Ձեզ հարկ է գիտենալ դա, որովհետև դա ամենաերեքտարածքային իրականությունն է, և դուք պետք է հասկանաք դա: Ամեն անգամ, երբ դուք թրթիռային փոփոխություն եք կատարում Երկրի վրա, ասենք, ամեն անգամ, երբ հաղթահարում եք վախը, ամեն անգամ, երբ ինչ-որ բան եք հայտնաբերում ժամանակի մեջ, ձեր հոգևոր սափորը քիչ-առ-քիչ լցվում է ներսից: Այդ հոգևոր սափորը` ձեր Ակաշան, - կուտակում, պահում է ձեր կատարած գործերի էներգիան: Եվ երբ դուք վերադառնում եք հաջորդ անգամ, այդ ամենը պատրաստ է ձեզ համար այն նույն մակարդակի վրա, որի վրա դուք այն թողել էիք, ձեզ երբեք հարկ չի լինի նորից սովորել դրան: Շատերը երբեք չեն բացում պահարանը, որպեսզի անպաշտպան չթողնեն այն, ինչ իրենց էզոթերիկական “Ես”-ն է: Մեր շուրջ քայլում են նախկին շամաններ, նախկին բուդդաներ, ովքեր երբեք նորից բուդդաներ ու շամաններ չեն լինի: Բայց այդ ամենն այստեղ կա: Նրանց ամբողջ կենսափորձն այստեղ է: Ազատ ընտրությունն է սահմանում, կբացե՞ն արդյոք նրանք պահարանը, և երբ անեն այդ, դուք կնկատեք, որ նրանք կիրառում են ամենն, ինչ գիտեցել են: Այդպես կարող եք հանդիպել մեկին, ով կատարյալ տգետ է հոգևոր հարցերում և անսպասելիորեն Վարպետ է դառնում: Դա, թվում է, նման չէ այն բանին, թե ինչպես է ամեն ինչ աշխատում, բայց նրանք վճարել են անհրաժեշտը, և նրանք սովորել են, ունեցել են կյանքի ճանաչում ճիշտ այնպես, ինչպես դուք:


Եթե մենք Աստծո մասնիկներն ենք,
ինչու՞ ենք հարկադրում մեզ սովորել:

ՔՐԱՅՈՆ. – Դա վերաբերվում է Երկրագնդին և նրան, ինչպես արդեն ասացինք, ինչ տեղի է ունենալու Տիեզերքում, այդ պատճառով որպես հրեշտակ դուք իրականում ոչինչ չեք սովորում: Դուք մասնակցում եք ճանաչման փորձին, որպեսզի օգնեք մոլորակին և նրան, ինչ նրա սահմաններից դուրս է գտնվում: Այդ պատճառով դուք կասեիք, որ ուսուցումը` մոլորակի թրթիռների փոխարկման շարժիչն է: Եվ այդ իմաստով միշտ էլ ուսուցումը կլինի:


Եվս մեկ ֆրազ, որ ինձ դուր է գալիս.
“երգեք ձեր անունը լույսի մեջ”:
Ի՞նչ է դա նշանակում:

ՔՐԱՅՈՆ. – Դա փոխաբերությունն է նրա, թե ինչի է դա նման վարագույրի այն կողմից: Որովհետև ձեր կողմում` ամեն ինչ սահմանափակ է, սահմանափակ է դաժանորեն: Այդ սահմանափակման մեջ ձեր և ձեր իրական “Ես”-ի տարբերություն այնպիսին է, ինչպես, ասենք, ձեր` որպես մարդու և ափսեի վրայի բակտերիայի միջև: Այդքան տարբեր է ամեն ինչ: Վարագույրի իմ կողմից, ձեր անունը չի արտասանվում, այն երգվում է: Այն երգվում է միանգամից բոլոր հաճախականությունների մեջ, լույսի մեջ, այնքան ներդաշնակ, որքան դուք պատկերացնել անգամ չեք կարող, այնպիսի երաժշտական տոների մեջ, որոնք Երկրի վրա չկան անգամ, այնպիսի դաշնաձայնային կառուցվածքներում, որոնց մասին երազել անգամ չեք կարող: Եվ ձեր ամեն մի անուն հնչում է այնպես, ասես այն երգում են բոլորը միասին, ինչը կարող է ձեզ բարդ թվալ, բայց ամեն ինչ շատ ներդաշնակ է: Եվ այդ պատճառով, երբ ես ասում եմ ձեզ, որ մի անգամ կերգեմ ձեր անունը լույսի մեջ, դա իմ միջոցն է արտահայտել, որ դուք վիթխարի եք, հրաշալի եք, որ դուք Աստծո մասն եք:


Դա ինձ ստիպում է ցանկանալ
ճանապարհվել այնտեղ հենց հիմա:

ՔՐԱՅՈՆ. – Իրականում մարդու հոգեկանի վրա գլխարկի պես մի բան է հագցված, որպեսզի հավասարակշռված մարդն իրեն չզրկի կյանքից: Եվ դուք գիտեք նաև, որ բոլոր կրոններում դա մեծ չարիք է համարվում, անպատշաճ մի բան: Եվ դա ծառայում է իր նպատակին, դուք աշխարհ եք գալիս գիտելիքով այն մասին, ինչ պետք չէ անել, և ոչ ոք չի անի դա հանուն մյուս կողմն անցնելու, քանի դեռ ի հայտ չի եկել անհավասարակշռություն կամ ինչ-որ մեկը խաբեությամբ չի համոզել մարդու անել այդ:


Բայց ես լսել եմ նաև, որ ամեն մի մահ` սուիցիդ է,
որովհետև մարդիկ իրենք են ընտրում իրենց մահվան ժամանակը:
Մի՞թե նրանք չեն անում դա որոշակի մակարդակի վրա:

ՔՐԱՅՈՆ. – Մի ինչ-որ մակարդակի վրա մահն, այո, ընտրվում է: Շատ հետաքրքիր է, որ դուք բարձրացրեցիք այս հարցը, որովհետև, երբ գալիս եք մոլորակ, կա նախատրամադրվածություն, որ դուք կարող եք ցույց տալ ճանապարհը, որով կանցնեք, և այդ ճանապարհի վրա կա նաև ձեր մահվան պոտենցիալ պահը: Մարդկային էակները, սակայն, հասկանում են, որ կարող են շեղվել ճանապարհից և իրենց ազատ ընտրությամբ ուրիշ կողմ գնալ, ինչը նշանակում է, որ այն առաջին ճանապարհի վրա իրենց մահվան հետ նրանք երբեք չեն հանդիպի: Այդ պատճառով մենք ասում ենք հետևյալը. չնայած մահն` ամբողջ ժամանակ ձեր շուրջ գտնվող պոտենցիալն է կյանքի որոշակի մակարդակի վրա, բայց այս մոլորակի վրա բազմաթիվ միջոցներով դուք կարող եք կառավարել ձեր կյանքը: Ձեր մահվան ճշգրիտ, որոշակի ժամանակ չկա: Դուք եք ընտրում այն տվյալ պահին, ընտրության ազատության օգնությամբ երեքտարածքային իրական ժամանակի մեջ:


Այսպիսով, ցանկացած մահ` սուիցիդ է,
որովհետև մե՞նք ենք այն ընտրել:

ՔՐԱՅՈՆ. – Եթե դուք բնորոշում եք սուիցիդը որպես ընտրած մահ, ուրեմն ես կասեմ “այո”: Բայց սուիցիդը շատ տհաճ զուգընթաց նշանակություն ունի: Ինչու՞ դրա փոխարեն չասել “ընտրովի տունդարձ”:

Sambitbaba
02.06.2014, 21:43
Դուք ասացիք, որ համբարձված Վարպետները վերադարձել են,
նրանք գտնվում են այստե՞ղ, ֆիզիկական ձևի մե՞ջ:

ՔՐԱՅՈՆ. – Այո, նրանք այստեղ են: Սպասվում էր Քրիստոսի երկրորդ գալուստը, ով ոմանց համար մեսիա է, ուրիշների համար եղբայր, նա այստեղ է: Մարդիկ ճիշտ էին, երբ սպասում էին նրա երկրորդ գալստյանն այս էներգիայի մեջ: Նրանք, ովքեր ներկա ժամանակներում սպասում էին համբարձված Եղիա Վարպետին և առաջին Բուդդաներից մեկին, ճիշտ են: Նույնիսկ նրանք, ովքեր տեսել էին Մուհամմեդի համբարձումը Տաճարի Սարի վրա և սպասում էին նրա վերադարձին, նրանք նույնպես ճիշտ են: Այդ ամենը տեղի է ունեցել: Նրանք բոլորը գտնվում են, ինչպես կասեիք դուք, ձեր մոլորակի բյուրեղյա ցանցի վրա: Այն գտնվում է տարածքների միջև, դուք չեք կարող հայտնաբերել այն, մի փնտրեք: Դուք չեք տեսնի մի օր փողոցով անցնող կամ պրես-կոնֆերանս վարող Հիսուսին: Դա այն է, ինչը հայտնում է մեզ, որ վերելքի էներգիան գտնվում է այստեղ, մոլորակի վրա: Այդ պատճառով ամենն, ինչ հայտնի է տարբեր կրոններին, իրոք տեղ է ունենում: Դա տեղի ունեցավ, բայց ոչ այն տերմինաբանությամբ և ոչ այն տարածքում, ինչպես բոլորն էին սպասում: Եվ իրականում հենց դա է պատճառը նրա, թե ինչու է մոլորակի վրա Մեծ Անցում կատարվում, որովհետև Վարպետի էներգիային, եթե կուզեք, կարող է դիպչել ձեզանից յուրաքանչյուրը, և դրա անունն է Արարչի Սեր:


Այն իրո՞ք գտնվում է մեր ներսում:

ՔՐԱՅՈՆ. – Եթե դուք ցանկանում եք դա: Դա ընտրության ազատություն է:


Եթե մարդ ցանկանում է ավելի ամուր կապնված լինել
Արարչի հետ, ուրեմն նա կարող է այդ անե՞լ:

ՔՐԱՅՈՆ. – Երբ դուք սկսեք միասնացման ճանապարհը, սկզբում հարկ կլինի որոշ ֆիզիական գործողություններ կատարել: Դուք կարող եք ենթադրել, որ լավագույն միջոցը, որը կօգնի ձեզ կարգավորվել, խորհրդածումն է, և ճիշտ կլինեք: Որովհետև այդ դեպքում դուք հակառակ կգնաք նրան, ինչ “խաղացվում է” ձեր ուղեղում: Այդ պատճառով խորին խորհրդածումը կարող է մասը լինել նրա, ինչից կսկսեք, որպեսզի շարժման դնեք ինֆորմացիայի աղբյուրը: Դա այն է, ինչ մենք կառաջարկեինք օգտագործել սկսնակներին` ներկա պահին հանգիստ լինելու համար: Բայց ճանաչման ընթացքում դուք կսկսեք տարբեր հարցեր տալ: Ինչպե՞ս ես վարվեմ: Ինչու՞ եմ ես այստեղ: Ի՞նչ է տեղի ունենում: Ի՞նչ եմ ես անում այստեղ, ի՞նչ եմ անում այնտեղ: Եվ կարող է հիմնավորված թվալ հարցնել ամենքին, հատկապես վարագույրի այն կողմից եկած ոգուն, և մենք բոլորս կասենք ձեզ նորից. գոյություն ունի միայն մեկ հարց, որ արժի տալ: Մարդիկ կարող են ասել, որ դա արագ ճանապարհ է դեպի հոգևորը, արագ ճանապարհ է ստանալ այն, ինչի հետևից եկել եք դուք: Բայց այդ միակ հարցը հետևյալ կերպ է հնչում. “Արարիչ, ասա ինձ այն, ինչ ինձ պետք է գիտենալ”: Եվ այդ հարցը կբացի դուռը դեպի հաջորդ իրադարձությունները, որոնք դուք, հնարավոր է, երբեք չէիք էլ մտածել մտցնել Աստծոն տրվելիք ցուցակի մեջ: Այդ պատճառով մենք ասում ենք այժմ այս ֆիլմը դիտող մարդկային արարածներին. ինչ էլ որ լինի ձեր առջև, որքան դժվար էլ լինեն ձեր փորձությունները, այդ ամենի միջով արագորեն անցնելու միջոցն է` մաքուր մտադրությամբ մտնել խորհրդածման վիճակի մեջ և ասել Արարչին, ոգուն. “Ես սիրում եմ Քեզ, ես գիտեմ, որ դու այստեղ ես, ցույց տուր ինձ, թե ինչ պետք է ես գիտենամ”: Բայց մի մտածեք, որ պատասխանը կգա ձեզ ֆիզիկական ձևի մեջ, դրա փոխարեն համարեք, որ կապնվել եք առաջին հայացքից քաոս թվացող տիեզերական համակարգի հետ: Կապնվել եք այնպես, որ դրան հաջորդող իրադարձությունները կսկսեն հայտնվել ձեր կյանքում այս ու այնտեղ բացվող փոքրիկ դռան ձևով, որը կտանի ձեզ այն տեղերը, որտեղ կպատասխանեն ձեր հարցերին, ինչն այլ դեպքում երբեք չէիք ստանա:



Անհրաժե՞շտ է արդյոք ինչ-որ կերպ պահպանել այդ կապը,
թե՞ այն ստեղծված է ընդմիշտ:

ՔՐԱՅՈՆ. – Լուրջ հարց տվեցիք: Երբ էներգիան շարժվում է առաջ, կշարունակե՞ն արդյոք իրերն առաջվա պես փոխվել: Ձեզ իրո՞ք անհրաժեշտ է կանոնավորել, թե՞ կտրել կապը: Ինչպե՞ս կվարվեիք հեռախոսով շփվելու դեպքում: “Բարև” և “ցտեսություն” կասեիք միաժամանա՞կ: Եվ պատասխանն է` ոչ: Որովհետև այդ էներգիան կնպաստի մշտապես շարունակվող հարյուր տոկոսանոց միասնությանը: Դա այն է, ինչ կարող է ունենալ ամբողջ մարդկությունը: Դա չի նշանակում, որ դուք ստիպված կլինեք մի տեղից մյուսը շարժվելու համար անպայման փորձությունների միջով անցնել: Դժվար թե: Մի տեղից մյուսը դուք կշարժվեք հանգստության մեջ: Այսինքն, խաղաղության մեջ կլինեք ձեր հետ, ձեզ կտրվեն պատասխաններ, որ անհրաժեշտ են ձեզ: Դուք սովորական մարդ կթվաք, բայց սովորական մարդ` առանց որևէ դրամայի: Նրանք, ովքեր պատասխաններ ունեն այն պահին, երբ դրանք պետք են, նրանք, ամենայն հավանականությամբ, ավելի քիչ ժամանակ են տրամադրում խորհրդածմանը, քանզի նրանց համար դուռը միշտ բաց է: Դուք չեք թվա տարօրինակ կամ արտասովոր մեկը, բայց կլինեք նա, ով գիտի, որ դուռը բաց է: Եվ այդ ամենին կնպաստի ձեր նոր էներգիան և փոփոխությունները ձեր մեջ:


Իսկ կարո՞ղ է լինել խորհրդածում` քայլելիս:

ՔՐԱՅՈՆ. – Իհարկե, և ամեն քայլափոխին: Նույնիսկ մեքենա վարելիս: Զգույշ եղեք: Բայց դա իրոք պատահում է: Շատերը կասեին, որ հրեշտակներն են հոգ տանում ձեր մասին, երբ դա տեղի է ունենում ձեր հետ: Բայց իսկական պատասխանը հետևյալն է. դա մի վիճակ է, որը դուք չեք գիտակցում: Դուք գիտակցում եք խորհրդածման վիճակը, քնի, արթնության վիճակը, գիտակցվածության, հավանաբար, նույնիսկ տեսիլքային վիճակները: Բայց այդ վիճակը շատ ավելի խորն է թվարկած բոլոր վիճակներից: Դա վիճակ է, երբ ձեր մարմինը գիտի, թե ինչ է կատարվում ձեր շուրջ, ամբողջապես և լիովին, նույնիսկ խոսակցության պահին: Դուք ունեք երրորդ լեզու, ևս մեկ ձայն, որը կարելի է պատկերացնել հենց մակուղեղի մեջ, դա երրորդ աչքն է, վեհ ձայն, որը միշտ պատասխաններ է տալիս, ձևակերպում է հարցեր և տալիս է երեքտարածքային իրականության մեջ ապրելու համար անհրաժեշտ ամեն ինչ:


Քրայոն, դու ինձ ավելի իրական ընկեր ես թվում,
քան բոլոր իրական մարդիկ: Մենք ծանո՞թ ենք:

ՔՐԱՅՈՆ. – Եվ նույնիսկ շատ լավ: Թույլ տուր մի բան ասել քեզ, թանկագինս: Իմ գործընկերը նստած է այս թիկնաթոռին, քանզի դու ես կանչել նրան: Եվ նա կասեր “ոչ” ցանկացած այլ մարդու, բայց ոչ քեզ: Քո նպատակն էր հայտնվել այստեղ: Բայց դու գնացիր այդ ճանապարհով սեփական ընտրությամբ միայն: Դու հաստատեցիր կապն անհրաժեշտ պահին, և ես միջամտեցի քեզ համար: Մի արա եզրակացություններ քո այս ծրագրի մասին, մինչև չավարտես այն:


Մինչև շատերը դիտեն այն կամ...

ՔՐԱՅՈՆ. – Ոչինչի մասին եզրակացություններ մի արա: Ավարտիր այն և հաջորդ իրադարձություններին թույլ տուր ընտրել իրենց ուղղությունը, այլ ոչ թե գնալ համաժամանակացման քո ճանապարհով:


Խնդիրն այդ է: Ես փորձում եմ ուժ տալ որոշ իրադարձությունների:

ՔՐԱՅՈՆ. – Իրոք որ:


Այդ իրավիճակում դու ի՞նչ խորհուրդ կտայիր անձամբ ինձ:

ՔՐԱՅՈՆ. – Հիշիր, թե ինչպես են բացվում ու փակվում դռները: Եվ երբ քո համաժամանակացումը խրվի ճահճում, մի կողմ դիր այդ ամենը, մինչև կգա ժամանակը: Բայց միշտ շարժվիր առաջ, խոսիր այդ մասին անհրաժեշտ մարդկանց հետ: Եվ թույլ տուր այդ ամենին աճել այն արագությամբ, որով դրան հետևում է շարժվել: Քեզ կարող են որոշ անակնկալներ սպասել, այնպիսիք, ինչպես նա, ով նստած է քո առջև: Հասկանում ես, իրերն իրականում ոչ միշտ են այն, ինչ թվում են: Գոյություն ունի բարձրագույն մակարդակ, և դու չգիտես, թե ինչպիսին է այն, բայց դու գերազանցորեն ներլուծվում ես նրա մեջ, երբ թույլ ես տալիս ամեն ինչի գնալ իր հերթով, և թող այդպես էլ լինի:


Այսպիսով, ավելի մեծ խաղաղությանը կարելի՞ է վստահել:

ՔՐԱՅՈՆ. – Իրականում շատերը կասեին` հավատալ: Եվ մենք էլ ասում ենք դա նորից: Ոչ միայն քեզ համար: Հավատն ու վստահելն այնքան կենսունակ են, որ այն դեպքում, երբ երեքտարածքային կյանքը, որով դուք ապրում եք, ստիպված է գոռալ ձեր վրա, հավատն ու վստահելն ընդամենը շշնջում են: Երբ դուք կարողանաք հավասարակշռել ձեր երեքտարածքային կյանքը հավատով ու վստահելով, հենց այդ ժամանակ ամեն ինչ կսկսի տեղի ունենալ: Դուք ստիպված կլինեք ճնշել ձեր հին ընկալումը, թե ինչպես է ամեն ինչ աշխատում: Ստիպված կլինեք ճնշել այն, ինչ ձեզ պատմում էին Աստծո մասին: Դուք ստիպված կլինեք ամեն ինչ տեղադրել այն մակարդակի վրա, որտեղ վերջիվերջո կկարողանաք լսել այն շշնջացող ձայնը, որ միշտ ձեր մեջ էր և ասում էր. “Ես Աստված եմ, ես ունեմ պատասխանները, բացիր այդ աղբյուրը”: Նա այստեղ է քեզ համար:


Դա ինձ համար համահունչ է թվում այն կոչի հետ, որ մարդ պետք է
վստահի իր սրտին և ապրի, հետևելով սրտի պոռթկումներին,
բայց ի՞նչ է դա նշանակում իրականում:

ՔՐԱՅՈՆ. – Ամեն մարդու համար տարբեր բան: Մենք ասում ենք, որ պետք է հավասարակշռություն լինի գիտակցության և այն բանի միջև, ինչը դուք սիրտ եք անվանում: Հավասարակշռված մարդը կարտահայտի դա: Դուք այդպիսի մարդուն կճանաչեք այն պատճառով, որ նա ձեզ փափկանկատ կթվա: Կթվա ավելի բաց և ավելի քիչ դատապարտող: Դրանում է հավասարակշռությունը: Նաև կարելի է ասել, որ նրա գործողությունները սրտից են բխում: Բայց դա այդպես չէ, ուղղակի դրանք հավասարակշռված են: Երբեք դեն մի նետեք ձեր ճշմարտությունը, ձեզ ինչ-որ բան ասող ձեր տրամաբանությունը, այլ փափկացրեք այն ձեր սրտի զգացմունքներով և հավասարակշռություն ձեռք բերեք: Եվ այդ ժամանակ նրանք կքայլեն միասին, ձեր սիրտն ու միտքը:

Sambitbaba
07.06.2014, 18:41
Ես ենթադրում եմ, որ երեքտարածքային իրականության խոսքերով դժվար է,
բայց ինչպե՞ս դուք կնկարագրեիք կամ կսահմանեիք Աստծոն:

ՔՐԱՅՈՆ. – Դժվար է: Բայց իմ ակնթարթային պատասխանը կլինի. Աստված` այդ դուք եք: Իմ անհապաղելի պատասխանն է. դա իմ եղբայրներն ու քույրերն են, ովքեր այստեղ են գալիս տարբեր դարաշրջանների ընթացքում: Ձեր հանդիսատեսին սա դուր չի գա, քանզի նրանք ցանկանում են Աստծոն տեղադրել պատվանդանի վրա և ասել, որ ամեն լավ բան միայն Աստծոց է գալիս և որ ծննդյան օրից իրենց սովորեցրել են, որ իրենք ոչինչ են: Բայց դա այդպես չէ: Դուք բոլորդ հրաշալի եք: Ինձ համար Աստված` նրանք են, ում առջև ես նստած եմ: Դուք ցանկանում եք, որ Աստված անհատական ամբողջականություն լինի, որովհետև գտնվում եք երեքտարածքային իրականության մեջ: Ցանկանում եք խոնարհվել Աստծո առջև, որովհետև գտնվում եք երեքտարածքային իրականության մեջ: Ես կասեմ ձեզ հետևյալը. այն օրը, երբ դուք սկսեք կասկածել նրա վրա, ինչ ձեզ ասել են, և բացեք դուռն այն բանի առջև, ինչ իրականում հանդիսանում է Աստված, Աստված այդ դռնով կմտնի ներս, և դուք դեմ առ դեմ կբախվեք նրա հետ:


Դա ցնցող է և սքանչելի:
Այդ պատճառով ես ենթադրում եմ, որ իրոք,
Տիեզերքում չկա ավելի բարձր ուժ, քան մենք ինքներս ենք:

ՔՐԱՅՈՆ. – Եվ դա, թանկագին ընկերս, այն է, ինչ մարդիկ երբեք չեն ընդունի, բայց դու ասացիր այդ, և իրոք այդպես է:


Մենք երբեք չենք ընդունի դա...
Ուրեմն ինչու՞ ենք այստեղ:

ՔՐԱՅՈՆ. – Դուք երբեք չեք ընդունի դա, որովհետև դա չափազանց գլոբալ է: Դա չի ներծծվում երկվության սֆերայի մեջ: Այդ պատճառով երևույթը, որ դուք տիրապետում եք բարձրագույն հզորության, երբեք չի ընդունվի: Մարդկության մեծամասնությունը միշտ էլ կգտնի մի բան, ինչն իրենից բարձր կհամարի: Մոլորակի բնակչության միայն փոքր մասը կհավատա, որ դուք Աստվածներ եք: Դրանում է երկվության դժվարությունը, քանի դեռ մոլորակը չի հաղթահարել իր վերելքը: Սպասեք դրան և մի մեղադրեք, դրանում բացասական ոչինչ չկա: Դա արդեն նույնիսկ փորձություն էլ չէ: Դա ուղղակի ճանապարհ է, որով ընթանում է ամեն ինչ: Դա բացասական մի՛ համարեք:


Իսկ ի՞նչ, եթե ես գիտեմ, որ Վարպետ եմ,
բայց չեմ արտահայտում դա Երկրի ոլորտում:

ՔՐԱՅՈՆ. – Մարդկանց երկու տիպ կա, ովքեր գիտեն, որ իրենք վարպետներ են: Մեկը գիտի, որ Վարպետ է, և ջանում է արտահայտել դա ամեն հնարավոր միջոցով: Հավանաբար, կատարելով և ճիշտ, և սխալ քայլեր էլ: Երկրորդ տիպը բացարձակապես համոզված է, որ Վարպետ է, և ընտրության ազատության շնորհիվ ձգտում է չցուցադրել դա: Այս երկուսը` հիմնական տիպերն են: Գոյություն ունի ընտրության ազատություն, և նա, ով Վարպետ է, չի կարող դա չիմանալ, այդ պատճառով ես կասեմ. երանի նրանց, ովքեր գիտեն, թե ով են, և առաջ են ընթանում: Նրանք, ովքեր ընտրում են շարժումը հակառակ ուղղությամբ, կարող են այդպես անել շնորհիվ ընտրության, բայց, հրաժարվելով առաջընթացից, իրականում հավասարակշռության մեջ չեն լինի: Կան նաև նրանք,ովքեր համարում են, որ իրենց կյանքը լիքն է դրամայով, և այդ պատճառով չեն էլ մտածում, թե ինչպիսի շամաններ են իրենք: Երևի սա ավելի երկար պատասխան էր, քան դուք ցանկանում էիք, բայց դա այդպես է:


Քրայոն, դու լավատեսորե՞ն ես տրամադրված
Երկրի և մարդկության ճակատագրի հանդեպ:

ՔՐԱՅՈՆ. – Այն, ինչ ես տեսնում եմ, ինչին սովորեցնում եմ և գիտեմ, - մարդկության պոտենցիալն է Երկրի վրա: Այդ պոտենցիալ հնարավորություններն, ամենայն հավանականությամբ, կիրականանան, եթե հիմնվենք ներկա պահի էներգիայի փայլքի վրա: Նայեք դրան հետևյալ կերպ: Երբ մենք գալիս ենք վարագույրի այն կողմից և նայում ենք որոշումներ ընդունող միլիոն, միլիարդ մարդկանց, տեսնում ենք, թե որքան վառ են փայլում նրանք, և իրականում այդ նրանք են, որ ունեն ամենամեծ պոտենցիալն այսօր: Այսպիսով, եփվում է ապուրը, որին դուք նախագուշակում անունն եք տվել: Ես նախագուշակումներ չեմ անում, ես ձեզ ասում եմ հավանական հնարավորությունների մասին, և տվյալ պահին ձեր մոլորակի պոտենցիալը հետևյալն է`այն գտնվում է ապաքինման շատ դանդաղ ընթացքի մեջ, որը երկար կտևի, բայց կբերի նրան, ինչը ոչ ոք չէր սպասում, այնտեղ, որտեղ պատերազմներ այլևս չեն լինի: Այո, դա ինձ քաջալերում է: Այդ պատճառով է, որ ես այստեղ եմ, խոսում եմ ձեր հետ, ասում եմ բոլոր նրանց, ով լսում է ինձ. հույս կա՛, և այն ավելին է, քան դուք կարծում եք: Այդպիսին է ձեր մոլորակի պոտենցիալը:

Sambitbaba
23.06.2014, 08:41
Կարո՞ղ եմ ես ասել բառեր, որպեսզի դուք մեկնաբանեք դրանք:
Օրինակ, “Լույսի աշխատող”:

ՔՐԱՅՈՆ. – Դա մարդ է, ով իր համար բարձր թրթիռներ է ընտրել և լույս է հղում մոլորակին:


Ուրախություն:

ՔՐԱՅՈՆ. – Ուրախությունը` ներքին, ներըմբռնողական մանկական զգացմունք է, որն ամեն մարդ որպես պարգև ստանում է իր աշխատանքի համար: Այն ամփոփված է ձեր ԴՆԹ մեջ, դա Աստծո էությունն է, իսկ այնքա՜ն շատ մարդիկ ճնշում են այն:


Սեր:

ՔՐԱՅՈՆ. – Սերն ամեն ինչ է:


Ատելություն:

ՔՐԱՅՈՆ. – Ատելությունն` ամեն ինչ է:


Կարո՞ղ եք ավելի շատ բան ասել այս մասին:

ՔՐԱՅՈՆ. – Սերն ու ատելությունը` երկվության երկու բևեռներն են, որ գոյություն ունեն հավասար քանակությամբ, և երբ դուք ծնվում եք, կարող եք ընտրել նրանցից յուրաքանչյուրը, որը ցանկանաք: Սիրո գործակիցն ավելի ակտիվ է, ատելությանը` պասիվ: Այսինքն, կարելի է ասել, որ եթե դուք ունեք մութ սենյակ, և եթե այնտեղ մի փոքրիկ լույս եք վառում, այդ սենյակն այլևս մութ լինել չի կարող: Բայց եթե ունեք լուսավոր սենյակ և այնտեղ մի փոքր մութ է ընկնում, ոչինչ տեղի չի ունենա: Այսինքն ես խոսում եմ այն մասին, որ երկուսն էլ ամեն ինչ են մարդկության համար: Տարբերությունը կախված է նրանից, թե ինչ եք դուք նրանց հետ անում: Այժմ, ընդհանուր առմամբ, սերը բառացիորեն ատոմային կառուցվածքի հիմքն է հանդիսանում: Ատելությունն` այն է, ինչ մարդկությունը ստեղծել է իր գոյատևման համար: Այդ պատճառով, երբ ես ասում եմ, որ սերն ու ատելությունն ամեն ինչ են, դրա կոնտեքստն է երկվությունը, որի հետ բախվում եք դուք:


Որևէ այլմոլորակայիններ փորձու՞մ են մեզ օգնել:

ՔՐԱՅՈՆ. – Շատ են նրանք, ովքեր արդեն օգնել են, և դուք կգտնեք նրանց այնտեղ, ինչն անվանում եք Յոթ Քույրեր, դրանք բազումքցիներն են, հենց նրանք, ովքեր օգնեցին ձեզ փոխել ձեր սկզբնական ԴՆԹ: Դա շատ երկար պատմություն է, որը պետք է համառոտ պատմել նրանց համար, ում ականջներն ավելի ընկալունակ են, քան ականջները նրանց, ով լսում է հիմա:


Սեքս:

ՔՐԱՅՈՆ. – Մարդկային էությանը յուրահատուկ ամենախոր և սքանչելի ատրիբուտներից մեկը: Երկու լուսավորված մարդկային էություններ, մտադրված բացելով հոգևոր սկզբնաղբյուրը, զբաղվելով այդ պրակտիկայով, իրականում կարող են փոխել մոլորակի էներգիան անգամ: Սեքսը ստեղծվել է, որպեսզի արտահայտի սեր: Այն նմանապես կոչված է լինել որպես ծննդաբերության մեթոդ: Բայց սրտից բխող գործողությունն ինքը մինչև օրս չհետազոտված է մնացել: Այն աստվածային է:


Ինչպիսի՞ն է մարդկային ամենահամապատասխան սննդակարգը:

ՔՐԱՅՈՆ. – Այն, որը մարդ ինքն է ընտրում իր համար: Սխալ մի գործեք, սովորական մարդիկ չկան: Դուք այստեղ եք եկել տարբեր հարթակներից, տարբեր կյանքերից, մշակույթներից, և եկել եք ա՛յս մշակույթ: Ոմանք ցանկանում են ուտել մի բան, մյուսները մի այլ բան: Դուք ցանկանում եք, որ ձեր մարմինն իրեն լավագույն կերպով զգա և արդյունքում ավելի շատ էներգիա տա, ավելի լավ համապատասխանի ձեզ: Բայց նաև պետք է գիտակցել, որ կան սննդամթերքներ, որոնք խախտում են ձեր կյանքի ցիկլը: Գոյություն ունեն միջոցներ, որոնց օգնությամբ մարմինն իրոք կարող է ահազանգել այն մասին, թե ինչի հանդեպ ունի ալերգիա, ինչ է ցանկանում, ինչ չի ցանկանում, ինչ դիետա է իրեն հարմար: Եթե դուք լսեք և օգտագործեք դրանք, ձեր մարմինը կկարողանա իսկապես շփվել ձեր հետ, որպեսզի դուք կարողանաք սնվել համապատասխան կերպով, ինչն էլ օգտակար կլինի ձեր սեփական էներգիային:


Գոյություն ունի՞ արդյոք մեղք և կարո՞ղ ենք մենք
քննարկել մեղքի հասկացությունը:

ՔՐԱՅՈՆ. – Մեղքի հասկացությունը քննարկվել է բազմաթիվ անգամներ, և ես կասեմ այն, ինչը կհակադրվի համարյա ամենին, ինչ ձեզ սովորեցրել են այդ մասին: Մեղք գոյություն չունի: Մեղքը ստեղծվել և ստեղծվում է այն մարդկային էության կողմից, ով ցանկանում է դրան ինչ-որ բան վերագրել: Հաճախ դա հսկողություն է, հաճախ` պատիժ: Եթե դուք ունեք ուսուցիչներ, ովքեր ասում են, թե ինչն է համապատասխանում կամ ինչը չի համապատասխանում Աստծոն, նրանք, այդպիսով, հսկում են, թե ինչպիսին պետք է լինի ձեր կյանքը: Այդ պատճառով վարագույրի այն կողմում մեղքին համապատասխան ոչինչ գոյություն չունի: Ամենագազանային արարքներն անգամ ամփոփված են հավասարակշռության սխեմայի մեջ, որն ինքներդ եք ընտրել ձեր մշակույթի համար: Հոգևոր իմաստով մարդիկ, կատարելով այդ արարքները, արել են դա ընտրության ազատութունից ելնելով, ինչն այս մոլորակի վրա անց կացվող քննության մասն է: Երբ նրանք ընկնում են վարագույրի այն կողմը, նրանց չեն դատում: Այդ պատճառով մեղքն իր նախորոշելիք բնությամբ որպես մեղք գոյություն չունի:


Կարո՞ղ եք որպես հրաժեշտ
մի քանի հուսադրիչ խոսքեր ասել:

ՔՐԱՅՈՆ. – Ես միշտ էլ ունեմ հուսադրիչ խոսքեր: Իմ գործընկերոջը մեղադրեցին նրանում, որ նա կույր լավատեսական մեդիում է: Քննադատը կասի հետևյալը. “Ամենն, ինչ կարող եք անել, արծաթե պարունակություն եք տեսնում ամեն ինչի մեջ: Դուք ասում եք, որ դժոխք չկա, մեղք չկա: Այնպիսի տպավորություն է, թե դուք մակերեսին եք գտնվում, որովհետև հնարավոր չէ իմանալ ճշմարտությունն էմպիրիկ ճանապարհով: Թվում է, թե դուք չեք զգում, ինչն է ճիշտ, և ինչը սխալ”: Ես կասեմ, որ այդ ամենը սահմանափակված է այն մարդու ընկալմամբ, ում ուրիշներն են ասել, թե ինչն է ճիշտ, ինչը ոչ: Եթե դուք բարձրացնեք վարագույրն ու նայեք մեր կողմը, այստեղ միայն մաքուր սեր կտեսնեք: Իսկ այն, ինչ տեսնեք ձեր ներսում, - հոգու պոտենցիալ վերելքն է: Ոչ միայն ձեր, այլ նաև ձեզ շրջապատող մարդկանց համար: Ձեր կյանքը զարմանալի կերպով կփոխվի այն պահին, երբ դուք կորոշեք ազատվել դրամայից, միանալ նրան, ինչը մենք անվանեցինք միասնություն վարագույրի այն կողմի հետ, և ես ցանկանում եմ, որ դու, թանկագին մարդկային էություն, գիտենաս դա... Կարևոր չէ, թե մոլորակի ինչ կրոնի ես պատկանում: Կարևոր չէ, թե ինչ դոկտրինա է գերակշռում մոլորակի վրա, դուք կարող եք լինել ինչպիսին կարող եք և սիրել Աստծոն ըստ ձեր կարողության: Դուք չեք ցատկում մի տուփից մյուսը: Դուք արմատական խնդիր եք լուծում: Դուք, որպես Արարչի մասնիկ, միշտ կառավարել եք և կկառավարեք ձեր կյանքն այս Տիեզերքում:
Եվ դա այդպես է:



Երբ Լին վերադարձավ ու տրորեց աչքերը, ես թեթևություն զգացի գլխումս և մտացրիվ էի, կարծես այդ ինքս դուրս եկա տրանսից: Հազիվ կարողանում էի խոսել, մտա ննջարան` փորձելու փոքր-ինչ հավաքվել: Ինչ-որ բան կատարվեց ինձ հետ` այն սենյակում, Մեթթի փոքրիկ բնակարանում, Հոլիվուդի սրտում: Ապաքինու՞մ: Խորին միացու՞մ: Մինչև օրս համոզված չեմ, թե ինչպես անվանեմ այդ: Մտքիցս դուրս չէին գալիս Քրայոնի հայտարարություններն այն մասին, որ դա իմ նպատակն էր` նկարել վավերագրական ֆիլմ, և որ նա կասեր “ոչ” ցանկացած այլ մարդու Երկիր մոլորակի վրա:

Երբ մեքենայով տուն էի վերադառնում, ամբողջ մարմինս թրթռում էր: Մտքերիս մեջ նորից ու նորից խաղարկելով այն, ինչ հենց նոր տեղի ունեցավ, զգում էի ինձ այնպես, ասես ինչ-որ մեկը լարել էր ինձ: Տանը, չնայած դեռ վաղ երեկո էր, պառկեցի ու փորձեցի ննջել: Բայց քունս չէր գալիս: Նույնիսկ երկու ժամ հետո էլ ճնշումը դեռ չէր թուլացել, ուղեղս շարունակում էր մարսել տեղի ունեցածը:

Ես վեր կացա ու սկսեցի զբաղվել տարբեր բաներով, մինչև վերջիվերջո քնելու համար ավելի բարենպաստ ուշ գիշերվա ժամին ինձ նորից անկողին գցեցի: Հետաքրքիր է, “հետևու՞մ էր” արդյոք Քրայոնն ինձ այդ պահին: Իսկ մյուսները, նրանք, ովքեր ինձ արդեն հին ընկերներ էին թվում` Թոբիասը, բազումքցիները, Տորան, առաջնորդ Ջոզեֆն ու Բաշարը, - կապնվա՞ծ էին նրանք արդյոք ինձ հետ միասնության անտեսանելի թելով: Հենց հիմա, հենց այս պահին, լոսանջալեսյան իմ բնակարանում...

Չեմ կարող ասել, թե բացահայտորեն զգում էի նրանց, լսում էի նրանց ձայները կամ նման բաներ: Բայց երբ տվեցի այդ հարցը, կողքի՞ս են նրանք արդյոք, իմ սիրտը շշնջաց ինձ...

“Իհարկե”:

Sambitbaba
10.07.2014, 02:11
ՈՐՈՇ ԱՄՓՈՓՈՒՄՆԵՐ
Անցել է արդեն երկու տարի այն պահից, երբ ես վերջին հարցազրույցն ունեցա Քրայոնի հետ: Ֆիլմը կինոթատրոններում չցուցադրվեց, բայց ամեն ինչ ավարտվեց նրանով, որ շնորհիվ վիդեո-սկավառակների, մարդիկ դիտեցին այն ավելի քան 30 երկրներում: Արձագանքը մեծամասնությամբ դրական էր և մարդիկ էլեկտրոնային փոստով երախտագիտություն էին հայտնում մեզ այն բանի համար, որ մենք այդպիսի խորը նյութ առաջարկեցինք: Դա ինձ մեծ հաճույք էր պատճառում, և ես միշտ պատասխանում էի:

Ես դեռևս շատ եմ զարմացած նրանից, որ այլ աշխարհներից ու տարածքներից եկած բոլոր վեց էությունները, թվում էր, թե խոսում էին միաձայն, նորից ու նորից նշում էին միևնույն բանը: Երեբեմն ես զգում եմ նրանցից մեկնումեկի էներգիան, և այդժամ ճանապարհվում եմ մի լուռ տեղ իմ ներսում և խնդրում եմ նրանց ցույց տալ ճանապարհը:

Դա կատարելապես սքանչելի մի փորձ էր, որ մինչև օրս օգնել է ինձ անհամար քանակությամբ անգամներ: Ոչ, կյանքս մոգական փոփոխություններ չի կրել: Ճիշտ է, ես վեր կացա ինքս իմ վզին փաթաթած մեխերով լիքն անկողնուց... բայց նոր անկողինս էլ` որոշակիորեն շատ ավելի հաճելի, - երբեմն գունդուկծիկ է լինում: Ես չեմ կարող առայժմ հայտարարել, որ մշտապես ուրախ եմ, և այդ պատճառով աշխատում եմ, ինչպես Բաշարն է ասում, որոշ “արմատական խնդիրների և համոզմունքների” վրա: Ժամանակի մեծամասնությամբ ես բավական երջանիկ եմ և գոնե հասել եմ հավասարակշռության ու ներդաշնակության ինչ-որ նմանակի, բայց այսօր չեմ կարող ասել, թե բոլոր երազանքներս իրականացել են, բոլոր ցանկություններս բավարարված են և ստացել եմ բոլոր հարցերիս պատասխանները:

Շատ բացասական փորձեր, անհիմն կոնֆլիկտներ ու վեճեր վերացել են կյանքիցս, ապաքինվել են շնորհիվ հաղորդատվության միջոցով ստացած նյութերի: Եվ ես ինձ այնքան ուժեղ եմ զգում ստացածս լուրերը մարդկանց փոխանցելու հարցում, որ ձեռնարկեցի “Ռադիոկարգավորում – 2” ֆիլմի նկարահանումները յոթ այլ հաղորդատուների հետ և նոր թեմաներով: Այդ աշխատանքը, թվում է, իսկապես կանչում է ինձ:

Եվ այնուհանդերձ, լսել անմիջականորեն ոգուց բխող այդ ճշմարտությունը մի բան է, իսկ իսկապես ապրել պայծառացած մարդու կյանքով, ամեն պահ զգալ սեփական աստվածայնությունը, - լրիվ այլ բան: Որովհետև դա, վերջիվերջո, ոչ պակաս, քան իսկական առաքելություն է, ամբողջովին գիտակցել, ինչպես ասաց Թոբիասը, որ “...դուք նույնպես Աստված եք”:

Ես գիտեմ, ձեզանից շատերը հոգևոր գրքերի կույտեր են կարդացել, մասնակցել են սեմինարների, վեհ ֆիլմեր են դիտել, աղոթել են Աստծոն, խորհրդածել են, շփվել են բյուրեղների միջոցով, եկեղեցական նվիրատվություններ են կատարել, զբաղվել են տեսապատկերականացմամբ (վիզուալիզացիա), մտահաստատմամբ (աֆֆիրմացիա), զբաղվել են հմայանքներով, ինչ-որ բաներ են գոչել երկինք և, կարող է նաև, նույնիսկ մեկ կամ երկու այծ են զոհաբերել: Դուք, հնարավոր է, նշանակալի առաջընթաց եք կատարել, ճեղքում կամ նույնիսկ երկուսը: Եվ այնուհանդերձ... ու՞ր է իսկական ճառագայթումը:

Ենթադրվում է, որ չնչին բաները բավական են` ջերմորեն գրկել երեխայիդ, դիտել մայրամուտը, լպստել պաղպաղակի ծայրից: Բայց և այնպես... համարյա միշտ մի շշնջոց եմ լսում գիտակցությանս հետնաբակերից (և, հնարավոր է, դուք կարող եք դա հասկանալ), որն ասում է, որ Ես Մեծություն Եմ և այս մոլորակ եմ եկել վսեմ հետքեր թողնելու համար: Հնարավոր է, դուք էլ եք նման շշնջոց լսել և երբեք իսկականից չեք հավատացել դրան, ինչպես նաև չեք գործել, հենվելով դրա վրա: Հնարավոր է, վաղուց փակել եք մուտքը դեպի այդ սենյակ, որովհետև չափազանց ցավալի է լսել մեծության հասկացության մասին, երբ ինքներդ դրա առջև առաջարկելու ոչինչ չունեք: Աշխարհի կոպտության առջև և սեփական անձի աննշանության մասին ձեր զգացումով, ձեր ուժը կորչում է, իսկ սիրտը` հանձնվում: Զգացմունքները խոցված ու ճնշված են, ունայնությունը պարուրում է ձեզ մամուռի պես: Դուք, հնարավոր է, համաձայնվել եք նույնիսկ հուսաբեկությամբ լի կյանք ունենալ: Դա կոչվում է “աստվածային անբավարարվածություն”, և մեզանից շատերի համար վճռական քայլ է դեպի մեր աճը: Պարտադիր չէ, որ հենց այդպես լինի, բայց հաճախ դա այն ճանապարհն է, որն ինչ-որ մակարդակի վրա մենք ընտրում ենք, որպեսզի արթնանանք:

Ձեր մեծությունը միշտ այստեղ է, շղթայված, փակված է այս սենյակում: Դուք ուղղակի այնքան մասնատված եք, այնքան կոտրված, որքան ձեզ ընկալում եք այդպիսին: Ոմանք կարող են համարել, որ մեր մեծությունը, նույնիսկ նմանությունն Աստծոն (!) – ուղղակի մեր էգոյի ձեռնածությունն է: Բայց այդպես չէ: Մենք ի ծնե գիտենք մեր մեծության մասին: Մեր երակներում պար է գալիս հավերժությունը: Բայց կյանքը և նույնիսկ մասսայական գիտակցությունն աղում են այդ փայլուն միտքն այնքան ժամանակ, քանի դեռ այն չի վերածվել փոշու, և սառը քամին տանում է այն: Մեր պարտքերը, պարտականությունները, բոլոր այդ “հետևում”-ները, աշխատանքը, որից զզվում ենք, չհաջողված ամուսնությունները, կաբելային հեռուստատեսության շոուները, տրանսպորտի դեպարտամենտի քաղաքականությունը և նման այլևայլ բաներ հաճախ տաշում է հզոր սեքվոյան, ինչը մենք ենք, և դարձնում է այն խղճուկ և անօգնական փայտի մի կտոր: “Աշխարհը” կծծի ձեր ողնուղեղը և կհափշտակի ձեր քիթը հենց ձեր աչքի առջև, եթե միայն դուք թույլ տաք:

Նույնիսկ այժմ, երբ մենք մուտք ենք գործել, այդ այլտարածքային էությունների խոսքերով ասած, գովական Մեծ Անցման մեջ, այդ անցումնային ժամանակաշրջանը դեպի նոր, ավելի արդար և խաղաղասեր հասարակարգը, դժվար է չկասկածել, որ ամեն ինչ այդպես է: Ժամանակ առ ժամանակ կարելի է զգալ, որ մենք դեռևս արմատներով գամված ենք մեր հին, հոգնած տեղին: Զինվորների արյունը շարունակում է սնուցանել ճակատամարտերի վայրերը, երեխաները սոված են, Հայային շարունակում են բռնանալ:

Երբեմն թվում է, որ մարդկությունը խղճուկ հույս ունի, իսկ մարդիկ` հիմնականում սափրած մարդանման կապիկներ են: Անշնորհք տատանվելով, մենք քայլում ենք մեր մանրախնդրության, տգիտության, ժլատության միջով, երբեմն հայացք գցելով մեր շուրջ փայլկտող գեղեցկությանը, ինչը մենք որոշակիորեն չենք տեսնում մեր աչքերում, երբ նայում ենք մեզ հայելու մեջ:

Կրոնն ասում է մեզ, որ մենք ծնվել ենք մեղքի մեջ, որ քիչ ենք տարբերվում Աստծո կոշիկի կրունկին կպած ծամոնից: Ծնողները մեզ սովորեցնում են, որ աշխարհը` վտանգավոր և նույնիսկ չար տեղ է, և մինչև կհասցնեինք դուրս գալ բարուրից, մենք հաճախ ընդունում ենք վախի վրա հիմնված հենց նրա՛նց աշխարհընկալումը: Մոդայիկ ժամանցները մեզ ցույց են տալիս, որ փողոցներն իրոք ներկված են արյունով: Միակ ճանապարհը` կտրել-անցնել կոպիտ մրցակցության միջով, որտեղ հաղթողը քնում է ոսկեզոծ սավանների տակ, այն ժամանակ երբ աշխարհը դողում է ցրտից:

Շատ դեպքերում կյանքը Երկրի վրա խելացնորությունից ոչինչով չի տարբերվում: Մենք շվարած արքաներ ու թագուհիներ ենք ուրվականների աչքերով, թանձր մառախուղի մեջ խարխափող արքայազներ և ճմռթված պսակաթագերով արքայադուստրեր: Եվ այնուհանդերձ...

Հարևան բլուրից մեզ է հասնում սքանչելի եղրևանի թույլ հոտը, թեթևակի հրում է մեզ և ինչ-որ մեծ բան է խոստանում: Միգուցէ մի քանի փորձություն ու վերամարմնավորում են մեզ բաժանում նրանից, ինչ գտնվում է բլուրից այն կողմ, բայց կյանքի հրապուրանքն այնքան է մեծ, որ ընդամենը դյույմ առ դյույմ ենք առաջ ընթանում: Դեպի այն, ինչ առջևում է, բայց ոչ ոք համոզված չի կարող ասել, թե ինչ է դա: Մենք գտնվում ենք հենց նոր ծնունդ առնող Մեծ Անցման փուլում: Մենք դանդաղ դուրս ենք գալիս մեր տգիտության կճեպից: Հարսնյակը ճաքել է և երկչոտ լույսը ներս է թափանցում: Եղրևանի հոտը հասնում է մեր քթին և մենք շնչում ենք այն, դա մեզ ուժ է տալիս: Մենք կատարում ենք քայլ, հետո մեկն էլ, դեպի այն, ինչը բլուրից այն կողմ է: Մենք աղոթում ենք, որ դա ևս մեկ փակուղի չլինի, չլինի ևս մեկ տեսիլք:

Այս անգամ նման բան չի լինի:

Մեր ընտանիքը, որը մարդկություն է կոչվում, սկսում է արթնանալ երկար ու դաժան մղձավանջից: Մենք բոլորս մեր մեջ կրում ենք փոփոխությունների սերմերը, և այդպես եղել է Երկրի վրա ուրիշ մարմնավորումների ժամանակ էլ: Բայց այն ժամանակ ամեն ինչ ավարտվում էր նրանով, որ մենք խրթվիլակին դեմքը ցած` ցեխն էինք գցում, և բոլոր սերմերը շաղ էին գալից: Այժմ մեր սերմերը ցանված են նոր Երկրի հարուստ ու սննդատու բնահողի մեջ, որը ստեղծում ենք մենք` մեր երբեմն տատանվող, բայց կատարելապես վերանորոգված մարդկային ոգով:

Եվ մեր օգնականների` այն էությունների, ում հետ կապնվեցինք հաղորդատվության միջոցով, - նոր էներգիան, մեզ թույլ է տալիս ջրել արմատներ տվող սերմերը, որոնք կծլարձակեն վառ-կանաչավուն շիվերով: Այս անցումնային ժամանակաշրջանը կարող է հարթ կամ ծանր լինել, կլինի այնպես, ինչպես մենք կորոշենք: Մեզ պետք է թույլատրել մեր երևակայությանը համբառնել նոր բարձրություններ և իսկապես “կախարդների ազգություն” դառնալ, ինչպիսին մեզ նախատեսված էր լինել: Մենք խաբնվել էինք մեր թուլության մասին ստով և անընդհատ վաճառում էինք ինքներս մեզ ամեն պատահական գնով: Մեր սրտերում մեզ քիչ ավելի շատ պոէզիա է անհրաժեշտ և ավելի քիչ վաճառվողություն:

Մենք լցրել ենք մեզ այս բիոլոգիական պարկի մեջ և որոշել ենք այս կարևոր ժամանակներում լինել Երկիր միլորակի վրա: Մենք սկսում ենք ավելի շատ աստվածային լույս պարունակել մեր մեջ և, չնայած արտաքին տեսքին, փոխակերպում ենք աշխարհը: Մենք հղի ենք մեր բարձրագույն “Ես”-ով: Ծննդաբերությունը կարող է ոչ այնքան հաճելի լինել... բայց երեխան արդեն ճանապարհին է: Մենք սկսում ենք երազել նորի մասին, և շուտով աշխարհում ավելի շատ կախարդանք կլինի, ինչպես այն մրրիկը, որը Դորոթիին Օզ աշխարհը տարավ: Կյանք կյանքի հետևից մենք մեզ թաղում էինք հողի տակ, բայց այս անգամ կհասնենք ծիածանին:

Մենք ստիպված ենք ինքներս մեր հերոսները դառնալ, որովհետև այսօրվա օրը փրկել սլացող ուրիշ հերոսներ չկան: Ներիր, խանդավառ ամբոխ: Եվ կործանման առաքյալները նույնպես իրենց Արմագեդոնը չեն գտնի... համենայն դեպս Երկրի այն տարբերակի վրա, որը մենք պատրաստվում ենք կառուցել: Միգուցէ մեկ այլ անգամ, մեր խեղճ տառապյալներ: Հիսուս չի պատռի երկինքը և չի սայթաքի ցած` ձեզ հրաշալի դարձնելու համար: Այլմոլորակայինների տիեզերանավերն իրենց ճառագայթների վրա ձեզ չեն տանի ամենալավագույն մոլորակ: Եվ 2012 թվականին էլ աշխարհը չի վերանա: Ինչպես նաև կախարդական կերպով դրախտի էլ չի վերածվի: Ես ենթադրում եմ, որ սրանք վատ նորություններ են ոմանց համար, քանզի որոշակի իմաստով այս բոլոր սցենարներն ավելի հասարակ են և ներքին աշխատանք չեն պահանջում:

Լավ լուրն այն է, որ Մեծ Արթնացման ժամանակ նոր կյանքի փոքրիկ կանաչ բողբոջը լոտոսի պես կծաղկի բոլորի սրտերում: Երբեմն աշխարհը որոշակիորեն խառնաշփոթությանն ու իրարանցմանը կուլ գնացած է թվում... ահա թե ինչու է այդքան կարևոր ականջ դնել հոգու շշնջոցին: Ինչի՞ մասին այնուհանդերձ գիտի այս բղավող, սայթաքող աշխարհը: Դա ուղղակի հին, ծեծված աղյուսյակ է, որը վերապրում ենք մենք կրկին ու կրկին: Հետ նայեք, աշխարհը քայքայքվում է:

Այդ պատճառով այսօր մեզ անհրաժեշտ է մաքրել մեր տունը: Մենք թափ ենք տալիս մեր գորգերը, և օդը ծանրանում է փոշուց, այնքան խիտ փոշուց, որ մենք երբեմն, հավանաբար, հազիվ ենք կարողանում տեսնել: Մենք շնչում ենք ծանր և խարխափում ենք: Բայց մի անհանգստացեք, փոշին կնստի:

Վաղ թե ուշ մենք ստիպված ենք հանդիպել մեր ներքին մթության հետ, մեր խորին վերքերի հետ: Այ դա` իսկական աշխատանք է: Ամենահիմնական “աշխատանքը լուսի հետ”` ոչ թե օգնել ուրիշներին, այլ հակադրվել քո այն կողմերին, որոնք չես ցանկանում տեսնել, և քո ինքնաապաքինումը: Մնացած ամեն ինչ երկրորդական է: Այդ պրոցեսում դուք կօգնեք ուրիշներին էլ, բայց դա միայն բնական հետևանք է: Նպատակադրվեք ապաքինել ձեր չարորակ վերքերը, և մնացած ամեն ինչ իր տեղը կընկնի: Ես ասում եմ սա, ելնելով սեփական փորձից:

Sambitbaba
16.07.2014, 19:31
Կողմնակի դիտողն իմ կյանքը կարող էր “անկման” պես մի բան համարել: Մռայլ մասնագիտական կարիերա: Ընտանիք չունեմ: Դրամական խնայողություններ չունեմ: Համայն անհաջողություն թվացող վերջին քսան տարիները: Երկու տասնամյակ շարունակ թափառումներ հոգու ծակուծուկերում, և ոչ միշտ է պարզ եղել, թե որն է իմ նախանշումը: Իմ հասակակիցներն իրենց “Ֆերարիներով” սլանում էին կողքովս այն ժամանակ, մինչ ես ճաղատ անկները տակն իմ հին “Բզեզ-Ֆոլքսվագենով” հազիվհազ քարշ էի գալիս դանդաղ շարքերում: Ես չէի համապատասխանում իրերի սահմանված կարգավիճակին և եկել էի եզրակացության, որ ինձ հետ ինչ-որ բան որոշակիորեն այնպես չէ: Բայց սխալվում էի: Բոլոր այս տարիները ես գտնվում էի խորին ապաքինման պրոցեսում:

Փոխաբերական իմաստով ես հանեցի վզիցս իմ երիտասարդության կրոնի խաչը և հարություն առա: Վերջիվերջո հետևեցի Թոբիասի խորհրդին ու դարձա անկախ էություն և հաղթահարեցի մնացած ամեն ինչ: Կամ, համենայն դեպս, դրանց մեծ մասը:

Երբեմն ես ընկնում եմ դեռևս դժվար իրավիճակների մեջ այն պատճառով, թե ինչ կերպ և ինչու եմ ստեղծում որոշ իրադարձություններ իմ կյանքում, բայց եթե հետևում եմ հավատիս նշույլներին, սովորաբար հանգում եմ բավարարող պատասխանի: Եվ որոշակիորեն հավատում եմ առաջնորդ Ջոզեֆին, երբ նա ասում է, որ մենք այդ ամենը ստեղծում ենք մեր համար, “ամեն մասնիկ”, սկսած ծննդից մինչև մահ: Եթե դուք առանձնատուն եք ցանկանում, իսկ այն չի հայտնվում ձեր կյանքում, մի մեղադրեք չափազանց դաժան աշխարհին: Ավելի լավ է հետազոտեք ձեր արմատական համոզմունքներն այնքան ժամանակ, քանի ձեր թրթիռները չեն համապատասխանել ձեր ցանկություններին: Դուք փոխում եք ձեր կյանքը, փոխելով այն, ինչ զգում և մտածում եք: Ուղղակի այդպես է աշխատում ամեն ինչ: Ուղղակի, բայց ոչ միշտ` հեշտորեն:

Ես ընդունում եմ, որ մեծ քանակությամբ փողի բացակայությունը դեռևս հուզում և նույնիսկ բարկացնում է ինձ երբեմն: Փողը` ուրախություն է, ես սիրում եմ այն: Բայց ակնհայտ է, ես նույնպես, ինչպես և ձեզանից շատերը, իմ գիտակցության մեջ առայժմ մշակում եմ միայն լիառատության մասին իմ խոտորումները: Ընդ որում, կարո՞ղ ենք մենք արդյոք մեզ Մեծություն զգալ առանց դղյակի: Իհարկե: Որովհետև իսկական թագը մարդու սրտում է գտնվում, այլ ոչ թե գլխին: Բացի այդ, ես լիովին համաձայն եմ Թոբիասի հետ. իրականում դա կարևոր էլ չէ: Զվարճալի կլիներ խաղալ փողի մեծ կույտերի հետ, բայց ուրախության համար եկամուտն առաջնահերթ չէ: Մեր սկզբնական երազանքները նյութական չեն (տներ, մեքենաներ, կանխիկ դրամ), նաև հիմնված չեն իշխանության վրա (արքա մյուսների վրա կամ ամեն գնով հաղթանակ)... Նրանք ավելի համահունչ են գոյության ուրախության կամ իրականությունը գիտակցելու հետ: Որովհետև այդ ժամանակ մենք առընչվում ենք մեր աստվածայնության հետ, և դա քիչ կապ ունի այն բանի հետ, թե որքանով են լիքը մեր սնդուկները:

Այսպիսով, Մեծ Անցումը հաշվի չի առնում ավելի մեծ տունը կամ առավել քմահաճ ավտոմեքենան: Որոշակի իմաստով դա նույնիսկ նյութական իրերի առջև ցուցադրովի, պարտադրած մշակույթային երկրպագությունների հաղթահարումն է: Իրականում դա, ինչպես ցույց են տալիս բազումքցիներն ու մյուսները, գիտակցության լայնացումն է, լայնացումը մինչև օրս գոյություն ունեցող սահմաններից այն կողմ:

Հպարտացեք դրանով: Մեր ֆիլմի մասնակիցներն ասում են, որ միլիարդավոր մոլորակներից միայն մերն է հիմնված կամքի ազատության վրա: Քրայոնը դա “քննություն” է անվանում: Արտաքինից թվում է, թե մենք լավագույն կերպով չենք հանձնում այդ քննությունը, բայց մենք կարող ենք դա հաղթահարել:

Բոլոր այս տարիների ընթացքում ես խարխափել եմ մթի մեջ, իսկ այժմ գիտակցում եմ, որ ինչ-որ մակարդակի վրա ինքս եմ այդ ամենն ընտրել, ես ցանկացել եմ ամբողջովին ընկղմվել մթի մեջ ու բերել եմ ինձ այս տեղերը: Ես եմ ցանկացել ճանաչել կյանքի այս փորձը Երկրի վրա: Ես սեղմել եմ ատամներս և ապրել եմ ավելի շատ հիասթափություններ, քան համարձակվում եմ թվարկել, իմ շատ երազանքներ, անապատում ավտովթարի ենթարկված գազանի պես մնացել եմ մահանալու ճամփեզրերին: Հաճախ այս մոլորակը մի խելակորույս աշխարհ է թվում, որտեղ նույնիսկ լինելն է պայքար:

Շնորհիվ Արարչի ես երբեք չեմ հանձնվի և Սեմի ճանապարհով երբեք չեմ գնա: Շնորհիվ շատ օգնականների, ես դուրս պրծա տատասկների միջից: Մեզ, որպես անկախ էությունների, հարկ չի լինի միայնակ անցնել նրանց միջով, կուլմինացիոն պահերին մենք տիեզերական օգնություն ենք ստանում: Օգնությունը միշտ կա, հենց որ դու խնդրում ես:

Հաղորդատուների միջոցով ստացած այս տեղեկությունները ես սկսեցի տարածել դրանց թարմացնող իմաստության և որոշակիորեն իրականակերպ լինելու պատճառով, նրա համար, որպեսզի այլ մարդկանց էլ օգնեմ դուրս պրծնել մութ ջունգլիների թավուտներից, որտեղից ես արդեն դուրս եմ պրծել: Բայց միևնույն է, ես դեռ շատ քայլեր պետք է անեմ իմ ինքնակատարելագործման ճամփորդության մեջ, և իրականում այն վերջ չունի, վերջնական նպատակ չկա: Այն, թե ինչպես առաջնորդ Ջոզեֆը սահմանեց հաջողությունը, այժմ շատ ավելի մեծ իմաստ ունի ինձ համար: “Հաջողության իրական չափը` այն ուրախությունն է, որը դուք ապրում եք”, - ասում է նա: Ես հասկացա նաև այն, որ կյանքն ինքը, նրա ամեն պահ վերաբերվում է` որքան էլ ծամծմված հնչի պատասխանը, - սիրոն: Իմ ճանապարհին որոշակիորեն մի սքանչելի անգիր արած համաչափություն է դիտվում: Հնարավոր է նույնիսկ, չափից դուրս մոգական: Իմ ճամփորդությունն իրականում վերաբերվում էր արմատական համոզմունքների հետազոտմանն ու հաճախականության մեծացմանը:

Ծրագրում մասնակցելը և հաղորդատուների հետ կապը որոշակիորեն Մեթթին էլ է փոխել: “Անցած իրադարձություններին գնահատական տալու դեպքում կատարելապես ակնհայտ է դառնում, որ ինձ նախատեսված էր մասնակցել ծրագրում, - ասում է նա: - Ամեն ինչ կատարյալ ճիշտ էր թվում, Սկսած Դեյվի հետ առաջին հանդիպումից, և վերջացրած այդ հարցազրույցներով, ճամփորդություններով ու մոնտաժով: Հեշտության տեսանկյունից ամեն ինչ այնքան բնական էր ընթանում, որ դա ամենազարմանալի ծրագրերից մեկը դարձավ, որոնց վրա ես երբևիցէ աշխատել եմ:
Այդ ամբողջ փորձը սովորեցրեց ինձ, կամ ծայրահեղ դեպքում սովորեցնում է, թե ինչն է իրականում կարևոր կյանքում: Նկարահանումներից հետո ես սկսեցի ազատվել իմ կյանքում տարբեր անկարգություններից` թե ֆիզիկական, և թե մարդկանց հետ հարաբերություններում: Նույնիսկ սկսեցի հարցնել իմ հոլիվուդյան ամբիցիաներին, իրո՞ք ես ցանկանում եմ ստեղծել այն դատարկ կինոն, որը հոսքի է դրված Հոլիվուդում: Հետևանքը եղավ այն, որ այսօր այդ խաղերի հանդեպ ախորժակս քչացել է, ես սկսել եմ ավելի շատ հետաքրքրվել իմ` որպես մարդկային էության զարգացմամբ, քանի դեռ գտնվում եմ այստեղ, այս մոլորակի վրա:
Չեմ կարող ասել, թե որ հաղորդատուն կամ էությունն ազդեց ինձ վրա ամենից շատ, որովհետև այդ ամենն ինձ մի ընդհանուր գերազանց նախշանկար է թվում, մաս-մասի հետևից իր տեղն ընկնող փազլ: Ես կասեմ, որ այդ հայտարարությունը. Դուք էլ Աստվածներ եք, - որով հանդես եկավ Թոբիասը, և իհարկե, մյուսներն էլ, իմ հոգու խորքում ինչ-որ բան շարժեց: Չեմ կարող ասել, որ առայժմ իրոք ընդունել եմ դա, բայց ինչ-որ տեղ ներսում զգում եմ, որ դա ճիշտ է: Կարծում եմ, թե դեռ կբացահայտեմ, թե ինչպես ապրել դրա հետ ամեն օր”:

Ես նույնպես: Դա խորը գաղափար է... և այնուհանդերձ ես գիտակցում եմ, որ նման գրքերը դուք կարդում եք, որպեսզի սովորեք ավելացնել ձեր բանկի հաշիվը, իրականացնել փայլուն ճամփորդություններ, ստանալ ավելի մեծ չափերի տուն, և պարտադիր չէ, որ այսպիսի վեհ խոսքերի շնորհիվ: Բայց արտահայտեք ձեզ: Դուք Արարիչ եք: Եվ ուրեմն կանչեք ամենն, ինչ ցանկանում եք, և խաղացեք, խաղացեք, խաղացեք: Ինձ այնքան դուր է գալիս այդ ամենը: Ես բոլորովին հետաքրքրված չեմ, որպեսզի մենակյացի կյանք վարեմ (չնայած բացարձակապես համոզված եմ, որ մեկ կամ երկու այդպիսի կյանք արդեն ապրել եմ): Բայց այստեղ մեզ հետ որոշակիորեն շատ ավելի մեծ բան է տեղի ունենում, քան ուղղակի նյութական արժեքների չնչին արտահայտումը: Դա իրոք որ վերաբերվում է Գիտակցվածությանը, Արթնացմանը և Լույսին: Եվ արդյունքում դա վերաբերվում է Սիրոն. սիրոն ինքդ քո հանդեպ, մեկմեկու հանդեպ: Մոլորակի հանդեպ:

Նույնիսկ Այնստայն անունով տարօրինակ գիտնականն էր ընդունում դա: “Մարդկային էությունը ` ամբողջի մասնիկն է, նրա, ինչը մենք Տիեզերք ենք անվանում, ժամանակի և տարածության մեջ սահմանափակված մասնիկը, - ասաց նա: - Նա զգում է իրեն, իր մտքերն ու զգացմունքները` որպես մնացած ամեն ինչից առանձին ինչ-որ բան, և դա նրա գիտակցության օպտիկական պատրանքն է:
Այդ մոլորությունը բանտի պես մի բան է մեզ համար, որ սահմանափակում է մեզ մեր անձնական ցանկություններով և համակրություններով միայն մի քանի մեզ մոտիկ մարդկանց հանդեպ:
Մեր խնդիրը պետք է դառնա ազատագրումն այդ բանտից, մեր կարեկցանքի շրջանակների լայնացումը և բոլոր կենդանի արարածների ու բնության իր ամբողջ գեղեցկությամբ ներդրումը մեր կարեկցանքի մեջ”:

Այլ խոսքերով ասած, մեր խնդիրն է` գտնվել սիրո մեջ: Աշխարհի հետ, մեկմեկու հետ և հատկապես ինքներս մեր հետ: Մենք պետք է դուրս գանք սահմանափակումներից և անկախ ազգ դառնանք` լույսը մեր ներսում և օրենսդրության մեջ միակ սկզբունքով. սեր: Թող բարությունը մեր արժույթը դառնա, մեր նոր շքեղ հագուստը:

Այս անցումնային ճանապարհին մենք որոշակիորեն մի քանի ողողափոսեր կընկնենք, կլինեն մի քանի վճռական շրջադարձներ, բայց մենք նրանք ենք, ով որոշել է Երկիր գալ հենց այս ժամանակ և մասնակցել հենց այս վիթխարի փոփոխությանը: Մի վախեցեք նստել ղեկին, եթե նույնիսկ չգիտեք ճշգրիտ, թե ուր է ուղեվորվել մեքենան, եթե նույնիսկ փոշուց մթագնել է երկինքը և անաստղ է թվում: Գիշերը պարտված է, և այս ռելսերը մեզ մի տեղ կբերեն: Ուղղակի թող հավատը ձեզ տանի ճիշտ ուղղությամբ, իսկ երբեմն աղոտ թվացող լույսերը թող լուսավորեն նեղ ու ողորկ ճանապարհը:

Որոշակի իմաստով այս ամենն ընդամենը խաղ է, բայց ամեն դեպքում` Մեծ Խաղ: Այն խաղը, որը դուք խիզախորեն եկել եք խաղալու, որը մեծամասնությամբ այնքան իրական է թվում, որ դուք մոռանում եք հաճախ, որ խաղի ժամանակ պետք է ուրախ լինել: Նույնիսկ առանց ծովափին գտնվող սեփական տան և առանց նոր կաբրիոլետի, այն պետք է ուրախ ընթանա: Ինչպես ասաց Քրայոնը, “ինչպես դիմակահանդեսի ժամանակ”: Մենք բոլորս մեր դիմակներն ենք փորձում: Այդ էություններն ասում են, որ մենք լավ հետազոտել ենք բոլոր դերերը, կրել ենք սև ու սպիտակ գլխարկներ, եղել ենք մեղսագործներ և սրբեր: Մեր հետևյյալ քայլն է` համախմբել այդ ամենը և հոգևոր ալքիմիայի օգնությամբ ստեղծել մի կատարյալ նոր բան, ինչը կընդգրկի բևեռները, լույսն ու մութը, և դրանից այն կողմ կգնա:

Մենք հաճախ ենք մեզ խցկել զնդանը և ստորաբար վերաբերվել մեկմեկու: Այժմ “ճշմարիտ է ուժեղը”, “ժլատությունը` լավ է”, “գայլի օրենքներ” խաղերը հնացել են: Մենք մուտք ենք գործել Արթնացման պրոցեսի մեջ, և դա վերաբերվում է այն բանի գիտակցմանը, որ մենք այլևս չենք կարող վարվել, ինչպես նախկինում, ձևացնել, թե բաժան ենք: Կարիք չունենք այլևս ձևացնել, թե մենք` մեզ հարվածող ճակատագրի կամ` եկեք վերջապես դեմքով շուռ գանք դեպի դա, - կատարելապես սարսափելի և անբանական Աստծո թուլակամ զոհերն ենք:

Գիտե՞ք, թե իրականում ովքեր են գտնվում այդ հիասթափությունների, դավաճանությունների, այդ խորը սպիների տակ: Մարմնավորված Աստվածություններ: Երկրի Հրեշտակներ: Այո, կասեմ վերջնականապես. նույնպես Աստված: Մենք արթնանում ենք դեպի այդ: Այսպիսով, տրորեք ձեր քնաթաթախ աչքերը և մի ննջեք նորից: Վեր կացեք և սկսեք քայլել: Բառի բուն իմաստով: Դուք պատրաստ եք, և կամ չեք կարդացել բոլոր այս խոսքերը:

Բոլոր այս էություններից, ում հետ մենք կապնվեցինք հաղորդատուների միջոցով, և ոչ մեկն ավելի հզոր չէ, քան դուք: Եկեք պարզենք ամեն ինչ. հնարավորություն կա ունենալ Երկինքը Երկրի վրա, չնայած, քանի որ մենք գտնվում ենք սաղմնային ընթացաշրջանում, դա դեռ նիրվանա չի լինի: Մեր ոչ-ֆիզիկական բարեկամներն արձագանքեցին մեր կոչին հիշեցնել մեզ, թե ով ենք մենք իրականում, այո, հենց նրանք, ով համախմբում է իր մեջ մարմինն ու ոգին, ով լույսի մարդկային տունն է դառնում: Մենք գիտակցում ենք, որ մեր վրա բարդած բանտը` դա ընդամենը վանդակի ստվերն է:

Սկսվել է Նոր Խաղ, և այս անգամ մենք ավելի լավ ենք խաղալու: Ապագան` դատարկ էջ է, և մենք այլևս չենք թաթախելու մեր գրիչներն արյունոտ թանաքի մեջ: Այս անգամ, այս փառավոր ժամանակ, մեզ նվիրած այս փառապանծ մոլորակի վրա մենք կկարողանանք մեր ճանապարհը գծագրել լույսով:



ՎԵՐՋ