PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ընտրության իրավունք



dvgray
07.10.2012, 00:13
Ճիշտ է, այստեղ վերնագրի մեջ առկա է "իրավունք"-ը բայց քանի որ իրավունքը որոշում ու օրինականացնում են քաղաքական այրերը, ապա որոշեցի թեման այստեղ բացել:
Մարդը ունի ընտության իրավունք: ո՞րն է այն սահմանը, որից այն կողմ դուք համարում եք որ մարդը ընտության հնարավորություն չպետք ա ունենա, ու պետք ա ենթարկվի:

մարդը իրավունք պետք է ունենա՞ փոխել իր բնակավայրը, քաղաքացիությունը, սեռը, փոխել ազգը, փոխել իր ծնողներին /ընտրել իրեն էտ մոմենտին ավելի համապատասխան սեռ, ազգ, ծնող, երեխա, տատ, պապ ... և այլն/
որտեղ՞ է այն սահմանը, որից այն կողմի մարդու ընտրելու իրավունքները պետք է սահմանափակվեն:
ի՞նչ չափանիշներով պետք է որոշվեն այդ իրավունքները օրենսդիրների կողմից:

Տրիբուն
07.10.2012, 00:43
ԴիՎի, հարցադրումներդ նենց ես ձևակերպել, որ իմ հասկանալով ընտրության իրավունքը պետք ա անպայման սահմանափակվի, մնում ա մենակ որոշել թե կոնկրետ որ պահով, ու որտեղ ա սահմանաը:

Մի հատ պարզի, պիտի ընդհանրապես սահմանափակվի էտ անտեր ընտելու իրավունքը, թե ոչ?

Մինչև թեմայում բուռն քննարկում սկսվելը, կամ էլ չսկսվելը, գլխանց դիրքորոշումս հստակեցնեմ. ընտրության իրավունքը ոչ մի դեպքում սահամանփակվել չի կարող, էտ անքակտելի իրավունք ա: Էտ էն իրավունքն ա, որ մեզ լիարժեք մարդ ա սարքում, ոչ թե աբրանք:

Տրիբուն
07.10.2012, 00:44
Մի հատ էլ անեգդոտ էս թեմայով :D

Հոլանդացին երեխայա ունենում: Ընկերները հարցնում են տղայա, թե աղջիկ: Ասում ա, կմեծանա, ինքը կորոշի:

dvgray
07.10.2012, 01:40
ԴիՎի, հարցադրումներդ նենց ես ձևակերպել, որ իմ հասկանալով ընտրության իրավունքը պետք ա անպայման սահմանափակվի, մնում ա մենակ որոշել թե կոնկրետ որ պահով, ու որտեղ ա սահմանաը:

Մի հատ պարզի, պիտի ընդհանրապես սահմանափակվի էտ անտեր ընտելու իրավունքը, թե ոչ?

Մինչև թեմայում բուռն քննարկում սկսվելը, կամ էլ չսկսվելը, գլխանց դիրքորոշումս հստակեցնեմ. ընտրության իրավունքը ոչ մի դեպքում սահամանփակվել չի կարող, էտ անքակտելի իրավունք ա: Էտ էն իրավունքն ա, որ մեզ լիարժեք մարդ ա սարքում, ոչ թե աբրանք:
ընտրության իրավունքը ուզես թե չուզես սահմանափակվում ա:
մի հատ հին խոսք կա- ուժն ա որոշում իրավունքը, ու դա իրականությունն ա: ամբողջ աշխարհում:
իրավունքը սահմանվում ա որպես քաղաքական բռնության մի մաս: իմ հարցը ավելի շատ իմ համար ճանաչողական է: թե ինչի հիման վրա են փոխվում այդ "իրավունքի" նորմերը:
ու այդ իրավունքները ոչ մենակ ընենց ա, որ մի ժամանակ արգելված էր, հիմա կարելի ա /գեյերի ամուսնության ու երեխա ունենալու իրավունքը/, այլ նաև հակառակը, օրինակ մեքնայում անվտանգության գոտի չկապելու իրավունքից զրկելը:
կամ: հիմա օրինակ մի նոր օրենք են ընդունում, որ սպիդով հիվանդը նախքան սեռական ակտը պարտավոր ա իրա պարտնյորին զգուշացնել իրա հիվանդ լինելու մասին...
շատ դեպքերում քաղաքական այրերի /կամ "ուժեղների"/ խաղի կանոների փոփոխման դրդապատճառների մասին կարելի է քիչ թե շատ խելքի մոտիչկ պատասխան գտել, իսկ լինում են դեպքեր , որ դժվար է հասկանալ դրդապատճառները

Տրիբուն
07.10.2012, 01:48
Դու ուզում ես հիմա ընտրության իրավունքին ընդհանուր խոհափիլիսոփայական տեսանկյունից նայես, թե՞ կոնկրետ իրավական: :think

dvgray
07.10.2012, 02:05
Դու ուզում ես հիմա ընտրության իրավունքին ընդհանուր խոհափիլիսոփայական տեսանկյունից նայես, թե՞ կոնկրետ իրավական: :think
քաղաքական :): ասում եմ չէ՞ որ ուժն է ծնում իրավունքը: մարդիության ստեղծման օրվանից մինչև հիմա: թե՞ դու համաձայն չես

Տրիբուն
07.10.2012, 02:09
քաղաքական :): ասում եմ չէ՞ որ ուժն է ծնում իրավունքը: մարդիության ստեղծման օրվանից մինչև հիմա: թե՞ դու համաձայն չես

Համաձայն եմ…

Բայց էտ չի նաշանակում, որ պետք ա ընտրության իրավունքի սահմանափակումն արդարացնել:

Մի կողմից մենք անսահման իրավուքներ ենք ուզում, մյուս կողմից դա հնարավոր չի, քանի որ սահմանափակվում ա: Արդյունքում ունենում ենք բոլորի կողմից ընդունելի կոնսենսուս: Իսկ եթե կոնսենսուս չկա, հավասարակշռությունը ապահովվում ա ուժով:

dvgray
07.10.2012, 02:58
Համաձայն եմ…

Բայց էտ չի նաշանակում, որ պետք ա ընտրության իրավունքի սահմանափակումն արդարացնել:

Մի կողմից մենք անսահման իրավուքներ ենք ուզում, մյուս կողմից դա հնարավոր չի, քանի որ սահմանափակվում ա: Արդյունքում ունենում ենք բոլորի կողմից ընդունելի կոնսենսուս: Իսկ եթե կոնսենսուս չկա, հավասարակշռությունը ապահովվում ա ուժով:
իսկ հակառա՞կը ;) :)
երբ հասարկարությունը չի ուզում այդ իրավունքի սահմանափակվան վերացում, իսկ դա "ուժի" կողմից պարտադրվում ա...
օրինակ, հայ հասարակությունը մեծամասնությամբ չի ուզում որ գեյերի սահմանափակումները վերացնեին, բայց դա վերացրեցին- օրինականացրին:
հիմա, հայ հասարակության մեծամասնությունը չի ուզում որ գեյերը փողոցում հպարտության երթեր անեն, բայց իրանց այդ իրավունքը տրվում ա իրավունք տվողների կողմից...

այսիքն "ուժը" ոչ միայն իրավունքի սահմանափակող ա հանդես գալիս, այլև իրավունքի ընձեռնող, տվող:
մյուս կողմից է մեծամասնությւոնը ոչ միայն ուզում են որ "իրավունք ունենան", այլ նաև "իարվունք չունեա"

երկու դեպքում էլ առկա է բռնություն:
ու կաևորը նա է, որ ում ոնց ձեռ ա տալիս, էտ կողմից էլ "ջութակ ա նվագում":
այսինք իրավունքը շաաատ սուբեկտիվ բան ա, ու կախված ա անհատի շատ անգամ մոմենտի տակ ծնվող պահանջմունքից:

Տրիբուն
07.10.2012, 21:51
Դիվի, էս ինչ լավ թեմա ես բացել: Կարանք հանգիստ երկուսով ստեղ մտքի քարկապ ընկնենք, ու մարդ չի ջոգի :D

Փորձում եմ հասկանալ, թե ինչ ես ուզում ասել, դեռ մոտս լավ չի ստացվում: Համ էլ փորձում եմ իբր հասկացացծիս չափով մի երկու խելոք բան ասեմ, ու ոնց որ էլի չի ստացվում :D

Ուրեմն, Դիվի ջան.

- Ընտրության իրավունքը բացարձակ ու անքակտելի իրավունք ա:
- Բայց հասարակությունը, ինքը իրա ընտրելու իրավունքը սահմանափակում ա, քանի որ եթե չսահմանափակի, ապա կստացվի բառդակ:
- Կստացվի բառդակ, քանի որ մարդիկ շատ են: Շատ են, հենց քանակի իմաստով: Այսինքն 7 միլիարդ են էս պահին, ու էս 7 միլիարդից յուրաքանչյուրը կարա յուրովի իրա ընտրելու իրավունքը հասկանա:
- Ամեն հասարակություն իրա ձևով ա էտ սահմանափակումներն իրականացնում:
- Կան տեղեր, որտեղ որոշակի կոնսենսուս կա, թե ինչա ա կարելի, իսկ ինչը չի կարելի, ու կարելին ու չի կարելին սահմանված ա օրենքներով - սրանց պայմանականորեն անվանենք դեմոկրատիաներ:
- Կան տեղեր, որտեղ հասարակության տեղը որոշում են, թե ինչն ա կարելի, իսկ ինչը չի կարելի, ու կարելի ու չի կարելին էլի սահմանված ա օրենքներվ, բայց օրենքն ամեն մեկի համար չի - սրանց էլ պայմանականորեն անվանենք դիկտատուրաներ:
- Ու կան տեղեր, որտեղ յանիմ հասարակությունը որոշում ա, բայց ինքն էլ չգիտի թե ինչ ա որոշում, ու իրա տեղը որոշում են, բայց որոշողներն էլ չգիտեն ինչ են որոշում, ու էլի կան օրենքներ, բայց էտ օրենքները ոչ մեկի տանձին չեն - սրան էլ պայմանականորեն անվանենք Հայաստան: :D

Ու էս օբշակ բոռշի մեջ, մի տեղ իբր հասարակությունը որոշում ա, որ գեյերին պետք ա սիրել, քանի որ էտ էլ իրանց ընտրության իրավունքն ա: Կան տեղեր, որտեղ գեյերին պետք ա սպանել, քանի որ ոչ մեկը իրավուն չունի սիրել իրա սեռակցին: Ու կան տեղեր, որտեղ վռոդի գեյերին կարելի ա սիրել, բայց մուղամով, որ մարդ չիմանա, ու եթե հանկարծ իմանան, պետք ա վռազ գեյերի դեմ բողոքի ակցիա կազմակերպել - ու սրա անունը էլի դնենք Հայաստան:

Հիմա քեզ էսքան մեջից ո՞ր պահն ա հատկապես հետաքրքրում:

dvgray
08.10.2012, 01:03
հլա որ "կառչեմ" քո մի երկու մտքին :)


- Բայց հասարակությունը, ինքը իրա ընտրելու իրավունքը սահմանափակում ա, քանի որ եթե չսահմանափակի, ապա կստացվի բառդակ:
- Կստացվի բառդակ, քանի որ մարդիկ շատ են: Շատ են, հենց քանակի իմաստով: Այսինքն 7 միլիարդ են էս պահին, ու էս 7 միլիարդից յուրաքանչյուրը կարա յուրովի իրա ընտրելու իրավունքը հասկանա:

այսինքն մարդկանց քանակը կապ ունի՞: եթե լինեինք մոլորակի վրա ասենք մի 200 միլիոն, ոնց որ եղել ա ըստ որոշ պնդումների 0 մ.թ. - ի մոտերը , ապա բառդակ չէր լինի՞
անհսականալի ա: չէ՞ որ անգամ երբ երկու հոգով ապրում են անմարդաբնակ կզղում, ապա ըստ ֆանտազիայի պետք ա որ ընտրության սահմանափակում գործի... թե չէ նեղ մաջալին իրար կուտեն ;)


- Ամեն հասարակություն իրա ձևով ա էտ սահմանափակումներն իրականացնում:
- Կան տեղեր, որտեղ որոշակի կոնսենսուս կա, թե ինչա ա կարելի, իսկ ինչը չի կարելի, ու կարելին ու չի կարելին սահմանված ա օրենքներով - սրանց պայմանականորեն անվանենք դեմոկրատիաներ:

օրինա՞կ: որտեղ է իրավունքի սահմանափակման օրենքը ընդունվում ուղղակի կոնսենսուսով: կոնսերսուս ասելով ես հասկանում եմ, որ հասարակության մեծամասնությունը քվեարկում ա , հաշվի առնելով նաև փոքրամասնության կրիտիկական կետերը... այլ որ թե այսպես կոչված ներկայացուցիչները - դեպուտատները


- Կան տեղեր, որտեղ հասարակության տեղը որոշում են, թե ինչն ա կարելի, իսկ ինչը չի կարելի, ու կարելի ու չի կարելին էլի սահմանված ա օրենքներվ, բայց օրենքն ամեն մեկի համար չի - սրանց էլ պայմանականորեն անվանենք դիկտատուրաներ:

այ սա ավելի իմ սրտովն ա, այիսնք ոչ թե էն, ինչ ուզում եմ, այլ մտածում եմ որ աշխարհի ստեղծման օրվանից մինչև հիմա մարդկությունը անկախ պետության անունից այս կանոնով ա սահմանաափակում իւրավունքը


Հիմա քեզ էսքան մեջից ո՞ր պահն ա հատկապես հետաքրքրում:
հետաքրիքր ա էս վերջինը, որպես միակ ու անվերապահ գործող մեխանիզմ, ու հետաքրիքր ա թե ի՞նչ շարժառիթների տակ ա ընդանրապես սահմանափակվում իրավունքը կամ հակառակը - իրավունք "տրվում"- աշխարհի ղեկավարների կողմից:

օրինակ, ինձ հասկանալի ա թե ինչու սահմանափակվեց առանց ամրագոտիների երթևվեկելը, քանի որ դա կպնում էր ապահովագրական ընկերություննրի ուղղակի գրպանին: իսկ այդ ընկերությունները ըստ իմ վարկածի ամբոջովին աշխարհի "տերերինն" են:

Տրիբուն
08.10.2012, 18:52
հլա որ "կառչեմ" քո մի երկու մտքին :)

այսինքն մարդկանց քանակը կապ ունի՞: եթե լինեինք մոլորակի վրա ասենք մի 200 միլիոն, ոնց որ եղել ա ըստ որոշ պնդումների 0 մ.թ. - ի մոտերը , ապա բառդակ չէր լինի՞
անհսականալի ա: չէ՞ որ անգամ երբ երկու հոգով ապրում են անմարդաբնակ կզղում, ապա ըստ ֆանտազիայի պետք ա որ ընտրության սահմանափակում գործի... թե չէ նեղ մաջալին իրար կուտեն ;)


Իհարկե կապ ունի: Հենց դա էլ կապ ունի: Եթե անմարդաբնակ կղզում 2 հոգի են ապրում, ապա իրանք իրանց համար կորոշեն մի քանի սահմանափակում, ու դրանով յոլլա կգնան - ով որտեղ ա որս անում, ով որտեղ ա ձուկ բռնում, ով որտեղ ա չիշիկ անում .....

Իսկ եթե հազար հոգի են մի տեղ ապրում, ապա սահմանափակումների թիվը ավելի շատ կլինի: Մի քանի միլիոնի դեպքում, առը քեզ սահմանադրություն, օրենսգրեքեր, օրենքներ ու տարատեսակ որոշումներ ու նորմատիվ ակտեր: Ինչքնա մեծ ա հասարակությունը, էնքան տարատեսակն են ու շատ են նախընտրություններն ու նախասիրությունները, ինչքան շատ են դրանք, էնքան շատ էլ կլինեն կանոնները, որոնք կկարգավոր են կյանքի էս կամ էն ոլորտը: Ու ամեն մի կարգավորումը, ըստ էության, կնշանակի մեր ընտրության բացարձակ իրավունքի որոշակի սահմանափակում:




օրինա՞կ: որտեղ է իրավունքի սահմանափակման օրենքը ընդունվում ուղղակի կոնսենսուսով: կոնսերսուս ասելով ես հասկանում եմ, որ հասարակության մեծամասնությունը քվեարկում ա , հաշվի առնելով նաև փոքրամասնության կրիտիկական կետերը... այլ որ թե այսպես կոչված ներկայացուցիչները - դեպուտատները


Բացարձակ կոնսենսում էլ ոչ մի տեղ չկա, բացի քո էն ասած անմարդաբնակ կղզուց, որտեղ երկու հոգի են ապրում: Երեք հոգու դեպքում արդեն կոնսենսուս կարող ա չլինի, քանի որ հնարավոր ա երեք տիպի նախասիրություն, որոնցից յուրաքանչյուրը կստանա մեկ ձայն: Էս դեպքում արդեն կոնսենսուս ասածդ կլինի էն, որին կողմ կլինեն երկուսը:

Ընդհանրապես բացարձակ կոնսենսուս հնարավոր ա մենակ էն դեպքում, երբ բոլոր նախասիրությունները դրվում են քվերակության, ու յուրաքանչյուր ոք ունի վետոյի իրավունք: Բայց սա կոչվում ա ուղղակի դեմոկրատիա, որը աշխարհի երեսեին գոյություն չունի: Դեմոկրատիան ներկայացուցչական ա, ու ուզենք թե չուզենք, մեր համար սահմանափակումները ընդունվում են մեր նեկայացուցիչների կողմից: Լավ չի, վատ ա, բայց ուրիշ խելքին մոտիկ տարբերակ մարդկությունը դեռ չի գտել:



այ սա ավելի իմ սրտովն ա, այիսնք ոչ թե էն, ինչ ուզում եմ, այլ մտածում եմ որ աշխարհի ստեղծման օրվանից մինչև հիմա մարդկությունը անկախ պետության անունից այս կանոնով ա սահմանաափակում իւրավունքը

հետաքրիքր ա էս վերջինը, որպես միակ ու անվերապահ գործող մեխանիզմ, ու հետաքրիքր ա թե ի՞նչ շարժառիթների տակ ա ընդանրապես սահմանափակվում իրավունքը կամ հակառակը - իրավունք "տրվում"- աշխարհի ղեկավարների կողմից:


ԴիՎի տենց էլ կա: Նոր բան չես ասում: Բայց մարդ արարածդ սոցիալական արարած ա, ու պիտի յոլլա գնա իր նման այլ արարածների հետ: Հա հենց, պետությունը սահմանափակում ա մեր իրավունքները, սկսած հենց նրանից, որ ինքը գոյություն ունի: Ես օրինակ, ասենք, չեմ ուզում ընդհանրապես հարկեր վճարեմ, որի հաշվին պիտի պետությունը գոյություն ունենա: Կարա՞ չվճարեմ: Չեմ կարա: Բայց ինչի եմ ես համաձայն վճարել: Քանի որ սաղ էլ վճարում են: Ու ես ինձ համոզում եմ, որ ես վճարում եմ իմ անվտանգության ու կարգ ու կանոնի համար:

Այլ կերպ ասած, մենք կամովին հրաժարվում ենք մեր իրավունքների մի մասից, որ իրար միս չուտենք: Իսկ էտ սահմանփակելու իրավունքը մեր կողմից, կամովին տալիս ենք պետությանը: Դե իսկ պետությունն էլ, հենց իրավունը տվեցիր, աշխարհի ստեղծման առաջին օրից, ինքը իրա ձևով արդեն որոշել ա что хорошо, а что плохо :D



օրինակ, ինձ հասկանալի ա թե ինչու սահմանափակվեց առանց ամրագոտիների երթևվեկելը, քանի որ դա կպնում էր ապահովագրական ընկերություննրի ուղղակի գրպանին: իսկ այդ ընկերությունները ըստ իմ վարկածի ամբոջովին աշխարհի "տերերինն" են:
Ֆորմալ առումով կա շատ նորմալ բացատրություն - ամրագոտիով երթևեկելն ավելի անվտանգ ա, ու մեռնելու կամ հաշմանդամ դառնալու հավանականությունը ավելի փոքր ա: Իսկ ժամանակակից դվիժենիի պայմաններում հաշմանդամություն ձեռք բերելու հավանականությունը ավտովթարի արդյունքում շատ մեծ ա: Իսկ ինչպես գիտենք, պետության, այսինքն հասարակության վրա շատ թանկ ա նստում հաշմանդամ պահելը: Հետևապես, կապե՛ք ամրագոտիները:

Ուրիշ բան, որ հասկանում եմ ասածիդ իմաստը, որ իրականում սրա հետևը շահեր են կանգնած: Բայց էլի ոչ մի նոր բան չկա, ԴիՎի ջան. ամեն որոշման հետևում միշտ կան հատուկ շահերով խմբեր - մի տեղ ապահովագրական ընկերություններն են, ուրիշ տեղ բեզնին ներմուծողները, մի ուրիշ տեղ բանկերը .... ամեն հարցում ու ամեն տեղ մի ձև:

Հակառակ օրինակը բերեմ - ասենք վաղը որոշում են ընդունում, որ անվտանգության գոտի կապելը մեր իրավունքների ոտնահարում ա, ու վաղվանից ոչ մեկը պիտի չկապի: Ես էլ քեզ կասեմ, որ սրա հետևը կանգնած են օրթոպեդիկ հիվանդանոցներն ու պրոթեզներ ծախողները, որ շատ մարդ ինվալիդ դառնա, ու իրանց գործը առաջ գնա: Մի բան էլ կարող ա օրենք ընդունեն, որ պրոթեզավորումն ամբողջությամբ արվում ա միայն պետական բյուջեի հաշվին: Առը քեզ մուֆթա փողեր:

Mephistopheles
08.10.2012, 21:55
Ընտրության իրավունքն ազատությունից դուրս չի կարելի դիտել, իմ կարծիքով… ընտրության իրավունքը դա ազատության ամենակարևոր ատրիբուտն ա, նախապայմանը… իսկ ազատությունը էն ինչին ամեն մարդ ա ձգտում, ով որ չի ձգտում ուրեմն կենդանի օրգանիզմ չի… մի զարմացե… եթե ընտրելու իրավունքը դիտելու ենք ազատությունից դուրս ուրեմն ժամանակ ենք վատնում ու խճճվելու ենք…

…անձամբ ես կարծում եմ որ ընտրելու իրավունքը սահմանափակվում ա էն ժամանակ երբ էդ ընտրությունը սահմանափակում ա մեկ ուրիշի ազատությունը, իսկ էդ մեկ ուրիշի ազատությունը չպտի սահմանափակի քոնը…

dvgray
10.10.2012, 00:41
Ազատ Տեղաշարժի իրավունք:
այս իրավունքը համարվում է ժամանակակից աշխարհում հիմնարար:
իսկ արդյո՞ք այդպիսի իրավունք իրականում գոյություն ունի ռեալ կյանքում: Արդյոք՞ մարդը /ասենք հայաստանցին/ կարող է ազատ տեղաշարժվել աշխարհի տարածքով առանց նախապայմանների:
իհարկե ոչ:
ապա այդ դեպքում ինչի՞ են մարդկանց խաբում...

մյուս կողմից, 1000-ավոր տարիներ առաջ մեր նախնիները իրավունք ունեին կարծես ազատ տեղաշարժվելու: չկային սահմաններ, չկային ազգային անվտանգության ծառայություններ իրենց կամեռաներով ու փշալարերով: այսինք ի՞նչ, մարդը գնալով կորցնում է իր իրավունքնե՞րը -ազատությունները

իսկ մյուս կողմից ինչ՞ ազատություն է ձեռք բերել մարդը...

dvgray
10.10.2012, 00:45
Ընտրության իրավունքն ազատությունից դուրս չի կարելի դիտել, իմ կարծիքով… ընտրության իրավունքը դա ազատության ամենակարևոր ատրիբուտն ա, նախապայմանը… իսկ ազատությունը էն ինչին ամեն մարդ ա ձգտում, ով որ չի ձգտում ուրեմն կենդանի օրգանիզմ չի… մի զարմացե… եթե ընտրելու իրավունքը դիտելու ենք ազատությունից դուրս ուրեմն ժամանակ ենք վատնում ու խճճվելու ենք…

…անձամբ ես կարծում եմ որ ընտրելու իրավունքը սահմանափակվում ա էն ժամանակ երբ էդ ընտրությունը սահմանափակում ա մեկ ուրիշի ազատությունը, իսկ էդ մեկ ուրիշի ազատությունը չպտի սահմանափակի քոնը…
տեսականորեն կարելի է ապացուցել, որ ցանկացած ազատություն /անգամ թթվածին շնչելը.../ սահմանափակում է ուրիշի ազատությունը: չկա այնպիսի ազատություն, որ չազդի ուրիշի /մարդու, կենդանու, ծառ-թփի, բնության վերջին հաշվով/ ազատության վրա:
...
ազատությունը քաղցրավենիք է. որը քթին մոտեցնելով, ավելի ամուր են ձգում վզին կապված պարանը...

dvgray
10.10.2012, 00:49
Իհարկե կապ ունի: Հենց դա էլ կապ ունի: Եթե անմարդաբնակ կղզում 2 հոգի են ապրում, ապա իրանք իրանց համար կորոշեն մի քանի սահմանափակում, ու դրանով յոլլա կգնան - ով որտեղ ա որս անում, ով որտեղ ա ձուկ բռնում, ով որտեղ ա չիշիկ անում .....

Իսկ եթե հազար հոգի են մի տեղ ապրում, ապա սահմանափակումների թիվը ավելի շատ կլինի: Մի քանի միլիոնի դեպքում, առը քեզ սահմանադրություն, օրենսգրեքեր, օրենքներ ու տարատեսակ որոշումներ ու նորմատիվ ակտեր: Ինչքնա մեծ ա հասարակությունը, էնքան տարատեսակն են ու շատ են նախընտրություններն ու նախասիրությունները, ինչքան շատ են դրանք, էնքան շատ էլ կլինեն կանոնները, որոնք կկարգավոր են կյանքի էս կամ էն ոլորտը: Ու ամեն մի կարգավորումը, ըստ էության, կնշանակի մեր ընտրության բացարձակ իրավունքի որոշակի սահմանափակում:

սահմանափակումների մեխանիզմը, ու քանակը կապել մենակ հասարակության քանակի հետ, շատ պարզեցված մոտեցում է, ու ոչ միշտ ճիշտ եզրակացության բերող: նաև կապ ունի, թե ինչքանով է այդ մարդկանց խումբը գտնվում լարվածության մեջ: օրինակ հայտին գողական խարտիան ու իրանց "զակոնները ": իրանք շաաատ քիչ էին, բայց ուներին բավականին մեծ սահմանափակումների սահմանումներ:

dvgray
12.10.2012, 00:12
ահա մի ակընհայտ ու համեմատորեն պրիմիտիվ իրավունքի ձեռառնոցիի արտապատկերումը:


Հայաստանը ընտրությունների արդարությանը ամենաքիչը հավատացող երկրների եռյակում է: Ամենաքիչը ընտրությունների արդարությանը հավատում են Հայիթիում` կանանց ընդամենը 7 եւ տղամարդկանց 12 տոկոսը: Հայիթիից մի փոքր բարձր են Մոնղոլիայի արդյունքները, այնուհետեւ արդեն Հայաստանն է, որտեղ կանանց 13 տոկոսն է հավատում, որ ընտրություններն արդար են անցնում, տղամարդկանց` 12 տոկոսը. Հայաստանում կանայք, հակառակ ընդհանուր միտումի, ավելի լավատես են, քան տղամարդիկ:
http://www.azatutyun.am/content/article/24736282.html

ո՞նց կարելի ա ընտրություն համարել այն, ինչի կայացմանը հասարակության 10 տոկոսը հազիվ ա հավատում

Տրիբուն
12.10.2012, 02:31
սահմանափակումների մեխանիզմը, ու քանակը կապել մենակ հասարակության քանակի հետ, շատ պարզեցված մոտեցում է, ու ոչ միշտ ճիշտ եզրակացության բերող: նաև կապ ունի, թե ինչքանով է այդ մարդկանց խումբը գտնվում լարվածության մեջ: օրինակ հայտին գողական խարտիան ու իրանց "զակոնները ": իրանք շաաատ քիչ էին, բայց ուներին բավականին մեծ սահմանափակումների սահմանումներ:

Դիվի ջան, մեխանիզմի բարդությունը կախված ա քանակից: Չեմ հիշում խելոքներից որ մեկն ա ասել, ու տոշնի չեմ հիշում ոնց ա ասել, բայց մոտավորապես սենց - ինչքան մեծ ա հասարակությունը, էնքան մեծ ու բարդ ա դրա կառավարման մոդելը, ու շատ մեծ հասարակության համար իդեալալական կառավարման մոդել մածելը կարող ա անիմաստ լինի, քանի որ իդեալական մոդելը կարող ա նույնքան մեծ լինի, որքան հասարակությունն ա:

Այսինքնս, չկա ընտրության իրացման իդեալական մեխանիզմ, որը հաշվի կառնի բոլորի նախասիրությունները: Դրա համար էլ ամեն մեկս հրաժարվում ենք մեր իրավունքների մի մասից հանուն ընդհանուր հարմոնիայի: Ամեն դեպքը պետք ա ուսումնասիրվի առանձին - եթե հասարակությունները կան, որտեղ որոշակի լարվածություններ կան (սոցիալական, էթնիկ, ռասսայական, կրոնական ... ) ընտրության մեխանիմզը հարմարեցվում ա էտ լարվածություններին: Ընտրության իրավունքից լրիվ հրաժարվելը ու ասենք բոլորի փոխարեն էտ իրավունը մեկին տալը (բացարձակ դիկտատուրա) էլի հասարակության ընտրությունն ա, որը լարվածության որոշակի պայմաններում, որոշել ա, որ էս ա լավագույն ընտրությունը:

Տրիբուն
12.10.2012, 02:32
ահա մի ակընհայտ ու համեմատորեն պրիմիտիվ իրավունքի ձեռառնոցիի արտապատկերումը:


ո՞նց կարելի ա ընտրություն համարել այն, ինչի կայացմանը հասարակության 10 տոկոսը հազիվ ա հավատում
չի կարելի
Բայց հասարակությունը չի վստահում մեխանիզմին, այլ ոչ թե չի վստահում ընտրության գաղափարին ընդհանրապես ..

dvgray
12.10.2012, 05:45
Դիվի ջան, մեխանիզմի բարդությունը կախված ա քանակից: Չեմ հիշում խելոքներից որ մեկն ա ասել, ու տոշնի չեմ հիշում ոնց ա ասել, բայց մոտավորապես սենց - ինչքան մեծ ա հասարակությունը, էնքան մեծ ու բարդ ա դրա կառավարման մոդելը, ու շատ մեծ հասարակության համար իդեալալական կառավարման մոդել մածելը կարող ա անիմաստ լինի, քանի որ իդեալական մոդելը կարող ա նույնքան մեծ լինի, որքան հասարակությունն ա:

Այսինքնս, չկա ընտրության իրացման իդեալական մեխանիզմ, որը հաշվի կառնի բոլորի նախասիրությունները: Դրա համար էլ ամեն մեկս հրաժարվում ենք մեր իրավունքների մի մասից հանուն ընդհանուր հարմոնիայի: Ամեն դեպքը պետք ա ուսումնասիրվի առանձին - եթե հասարակությունները կան, որտեղ որոշակի լարվածություններ կան (սոցիալական, էթնիկ, ռասսայական, կրոնական ... ) ընտրության մեխանիմզը հարմարեցվում ա էտ լարվածություններին: Ընտրության իրավունքից լրիվ հրաժարվելը ու ասենք բոլորի փոխարեն էտ իրավունը մեկին տալը (բացարձակ դիկտատուրա) էլի հասարակության ընտրությունն ա, որը լարվածության որոշակի պայմաններում, որոշել ա, որ էս ա լավագույն ընտրությունը:
արի վերադառնանք ռեալ աշխարհ /մի քանի րոպե :)/
ուրեմն, ամենահեշտ կառավարվոր հասարակությունը եթե համեմատական դնենք, ապա կարծում եմ Չինաստան/Հնդկաստան/Բանգլադեշ/...Ճապոնիա/...Պակիստան և այլն այս շարքում...
ամենադժվար կառավարվորղներից - կառանձնացնեի ասենք կովկասի փոքրաթիվ ազգերը:
Նաև նույն հայն ենք չէ՞, բայց ղարաբաղի հային շատ ավելի դժվար ա կառավարելը քան ասենք այլ տեղի հային: դրա համար էլ Ղարաբաղում համեմատական ավելի արդար ա եղել կառավարումը միշտ: սա իմ սուբեկտիվ կարծիքն ա

dvgray
12.10.2012, 05:48
չի կարելի
Բայց հասարակությունը չի վստահում մեխանիզմին, այլ ոչ թե չի վստահում ընտրության գաղափարին ընդհանրապես ..
ի՞նչ ա նշանակում վստահել ընտրույթան մեխանիզմին, երբ մարդուն միշտ հետաքրքրել ա դրա պրակտիկ իրականացումը: սա այն դեպքը ա, որ իրա գաղափարի վրա բոլորն էլ թքած ունեն, եթե դա կյանքի հետ կապ չունի: մենակ երևի թե կառավարողը թքած չունի, քանի որ ինքը սրա հիման վրա արշտաքին շղարշ է ստեղծում, որի տակ թաքնված է ամբողջ ներքին կեղտը:

Varzor
12.10.2012, 12:58
ահա մի ակընհայտ ու համեմատորեն պրիմիտիվ իրավունքի ձեռառնոցիի արտապատկերումը:

ո՞նց կարելի ա ընտրություն համարել այն, ինչի կայացմանը հասարակության 10 տոկոսը հազիվ ա հավատում
Ու դու էլ էդ ինֆորմացիայիյն ես հավատում?
Հետաքրքիրա, թե էդ ինչպես են արզել. երբ են հարցում արել ու քանի հոգուց: Դրանք նույնպես տուֆտա թվեր են: Ժողովրդի գլուխը ուզում են լցնել, որ յանի ընտրույթուններին համարյա հավատացող չկա: Այնինչ որոշ տեղամասներում ընտրողների ակտիվությունը այլ բան է ասում:

Varzor
12.10.2012, 13:10
արի վերադառնանք ռեալ աշխարհ /մի քանի րոպե :)/
ուրեմն, ամենահեշտ կառավարվոր հասարակությունը եթե համեմատական դնենք, ապա կարծում եմ Չինաստան/Հնդկաստան/Բանգլադեշ/...Ճապոնիա/...Պակիստան և այլն այս շարքում...
ամենադժվար կառավարվորղներից - կառանձնացնեի ասենք կովկասի փոքրաթիվ ազգերը:
Նաև նույն հայն ենք չէ՞, բայց ղարաբաղի հային շատ ավելի դժվար ա կառավարելը քան ասենք այլ տեղի հային: դրա համար էլ Ղարաբաղում համեմատական ավելի արդար ա եղել կառավարումը միշտ: սա իմ սուբեկտիվ կարծիքն ա
Ու փաստորեն ստացվում է, որ կառավարման մեխանիզմը կախված չի կառավարվողների քանակից, այլ որակից :)
Մի հատ կոնկրետ օրինակ բերեմ, մի քիչ կարող է կոպիտ լինի, ներող կլնեք
Ոչխարի հոտը մի հովիվը կարողանում է կառավարել, մի քանի շունը կարողանում եմ կառավարել, մի այծը հետևից տանում է, բայց իրենք իրենց առաջնորդ չեն ընտրում:
Բայց նույն քանակի շիմպանզեներին կառավարելու համար ավելի շատ հովիվ ու շուն է պետք, այն էլ արդյունքը էլի նույն մակարդակի չի լինի: Բայց այ իրենց առաջնորդը գլուխ հանում է:

Այսինքն զանգվածների կառավարման համար մեխանիզմ ընտրելու պարագայում անհրաժեշտ է հաշվի առնել երկու կարևոր հանգամանք` ում են կառավարելու և ովքեր: Նոր միայն դրանից հետո մեխանիզմը ընտրել:

dvgray
13.10.2012, 05:14
Ու դու էլ էդ ինֆորմացիայիյն ես հավատում?
Հետաքրքիրա, թե էդ ինչպես են արզել. երբ են հարցում արել ու քանի հոգուց: Դրանք նույնպես տուֆտա թվեր են: Ժողովրդի գլուխը ուզում են լցնել, որ յանի ընտրույթուններին համարյա հավատացող չկա: Այնինչ որոշ տեղամասներում ընտրողների ակտիվությունը այլ բան է ասում:
ահա: ամեն ինչ տուֆտայություն է: խաբեություն
ինչպես այս "հարցումն" է պատվիրված, այպես էլ "ընտրությունն" է պարտիրված "փողատրիորջ" կողմից :
իսկ պատվերը չի կարող լինել ուրիշի ազատությունը Չոտնահարող:
վերջին հաշվով ամեն մի "ընտրությունը" նկավում է "ուժի" պատվերով "ընտրատեղամասերում":

dvgray
13.10.2012, 05:17
Ու փաստորեն ստացվում է, որ կառավարման մեխանիզմը կախված չի կառավարվողների քանակից, այլ որակից :)
Մի հատ կոնկրետ օրինակ բերեմ, մի քիչ կարող է կոպիտ լինի, ներող կլնեք
Ոչխարի հոտը մի հովիվը կարողանում է կառավարել, մի քանի շունը կարողանում եմ կառավարել, մի այծը հետևից տանում է, բայց իրենք իրենց առաջնորդ չեն ընտրում:
Բայց նույն քանակի շիմպանզեներին կառավարելու համար ավելի շատ հովիվ ու շուն է պետք, այն էլ արդյունքը էլի նույն մակարդակի չի լինի: Բայց այ իրենց առաջնորդը գլուխ հանում է:

Այսինքն զանգվածների կառավարման համար մեխանիզմ ընտրելու պարագայում անհրաժեշտ է հաշվի առնել երկու կարևոր հանգամանք` ում են կառավարելու և ովքեր: Նոր միայն դրանից հետո մեխանիզմը ընտրել:
ենթադրենք որ քո ասածը առաջին մոտավորությամբ ճիշտ է:
այսինք ուժեղը Ընտրում է: ու իր ընտրությունը կախված չէ իր կենսական ազատությունների "ազատագրման" հետ, այլ նա մտնում է այլոց "բախչեն" արածելու...

dvgray
13.10.2012, 05:18
ես էն ձև եմ հասկանում, որ մարդը իրա կամքով, անգամ մեռնելու իրավունք չունի
դա համարվում է քրեական ու հոգևորական հանցանք:

Varzor
14.10.2012, 03:21
ենթադրենք որ քո ասածը առաջին մոտավորությամբ ճիշտ է:
այսինք ուժեղը Ընտրում է: ու իր ընտրությունը կախված չէ իր կենսական ազատությունների "ազատագրման" հետ, այլ նա մտնում է այլոց "բախչեն" արածելու...
Ինչի հենց առաջին մոտավորությամբ? Ինչ ասել եմ իրականություն եմ ասել` փաստեր:
Այո, էս աշխարհում ընտրում են միայն ուժեղները և նրանք, ում որ էդ ուժեղները ընտրություն կատարելու հնարավորության տեղ են տալիս` արածելու համար բախչա են տալիս կամ բախչա են թողում: Ու սա չի վերաբերում մենակ քաղաքական ընտրույթուններին, այլ նաև այլ ոլորտների: Ու ըստ էության կենսական ասատություն կոչեցյալը ոչ այլ ինչ է, քան հնարավորությունների շրջանակ: Որքան մեծ է յադ շրջանակը, այդքան մեծ է ասատությունը, որքան փոքր է այդ հնարավորություննեի առաջացամն կախումը այլ անձանցից, այդքան մեծ է ազատության աստիճանը:

Varzor
14.10.2012, 03:24
ես էն ձև եմ հասկանում, որ մարդը իրա կամքով, անգամ մեռնելու իրավունք չունի
դա համարվում է քրեական ու հոգևորական հանցանք:
Մարդու ինքնակամ մահը դատապարտելի է այլ մարդկանց կողմից ընդունված կանոններով, բայց եթե մարդն այնուամենայնիվ ընտրել է մահը, ապա իր ընտրության տարբերակը լիովին սահմանափակելը պրակտիկորեն անհնար է և նա կիրականացնի իր ընտրությունը ու դրանից հետո փատած կունենա բոլոր իրավական "սահմանափակումները":
Մարդու ընտրություն կատարելու բնական իրավունքը սահմանափակելն անհնար է, հնարավոր է սահմանափակել միայն ընտրելու տարբերակները, այն էլ մասսամբ: Կարաս ընդամենը սահմանափակես, ասենք այն, որ էդ մարդը չմեռնի ջրում խեղդվելուց` ջրից հեռու պահես, կամ ասենք պարան-մարան չտաս, որ չկախվի:

Ու ըստ այդմ, իրոք որ օրենք, կանոն, ուժի և բռնության կիրառում սահմանափակում են ոչ թե ընտրություն կատարելու ազատությունը, այլ ընտրության ենթակա տարբերակները:

dvgray
14.10.2012, 03:32
Ինչի հենց առաջին մոտավորությամբ? Ինչ ասել եմ իրականություն եմ ասել` փաստեր:
Այո, էս աշխարհում ընտրում են միայն ուժեղները և նրանք, ում որ էդ ուժեղները ընտրություն կատարելու հնարավորության տեղ են տալիս` արածելու համար բախչա են տալիս կամ բախչա են թողում: Ու սա չի վերաբերում մենակ քաղաքական ընտրույթուններին, այլ նաև այլ ոլորտների: Ու ըստ էության կենսական ասատություն կոչեցյալը ոչ այլ ինչ է, քան հնարավորությունների շրջանակ: Որքան մեծ է յադ շրջանակը, այդքան մեծ է ասատությունը, որքան փոքր է այդ հնարավորություննեի առաջացամն կախումը այլ անձանցից, այդքան մեծ է ազատության աստիճանը:
գիտես ինչի եմ ասում ենթադրենք, որովհետև ոճ ես ոչ դո ւչգիտենք իրականում թե ինչ ազատության աստիճան ունեն "աշխարհի ուժեղները": օրինակ, ամենահզոր մարդ հայտարարված Օբաման, կամ ամենահզոր կնիկը- Մեռկելը:
իմ խորին հավատով /հավատ, ոչ թե համուզմունք :)/ նրանք ամենա - անազատ մարդիկ են ընտրության տեսակետից աշխարհում, անգամ բանտում մարհվան դատապարտյալից անազատ, ու ես երբևէ չէի ուզենա լինել նրանց տեղը /իհարկե , եթե ուզենայի էլ մեկ ա չէի լինի :)/ նրանք անգամ իրանց տռուսիկը ընտրելու իրավունք չունեն ;)
այդ դեպքում ինչ՞ ընտրության մասին է խոսքը
ո՞վ ունի այդ ընտրության հնարավորությունը:

dvgray
14.10.2012, 03:36
Մարդու ինքնակամ մահը դատապարտելի է այլ մարդկանց կողմից ընդունված կանոններով, բայց եթե մարդն այնուամենայնիվ ընտրել է մահը, ապա իր ընտրության տարբերակը լիովին սահմանափակելը պրակտիկորեն անհնար է և նա կիրականացնի իր ընտրությունը ու դրանից հետո փատած կունենա բոլոր իրավական "սահմանափակումները":
Մարդու ընտրություն կատարելու բնական իրավունքը սահմանափակելն անհնար է, հնարավոր է սահմանափակել միայն ընտրելու տարբերակները, այն էլ մասսամբ: Կարաս ընդամենը սահմանափակես, ասենք այն, որ էդ մարդը չմեռնի ջրում խեղդվելուց` ջրից հեռու պահես, կամ ասենք պարան-մարան չտաս, որ չկախվի:

Ու ըստ այդմ, իրոք որ օրենք, կանոն, ուժի և բռնության կիրառում սահմանափակում են ոչ թե ընտրություն կատարելու ազատությունը, այլ ընտրության ենթակա տարբերակները:
խոսքը չի գնում ակտի, կատարման մասին: եթե քո ասելով գնանաք. ապա մարդ ամեն ինչի էլ իրավունք ունի: քանի որ կարող է փաթթած ունենա ամեն ինչ ու փորձի իրա ուզած իրավունքը իրականացնե:՛

խոսքը այստեղ հենց հասարակական, բնական իրավունքի մասին: իրավունք, որը քեզ տրված է որպես իրավական, հոգևոր, բարոյական նորմ: ու դրա ռեալ իրականացման մասին:

եթե մարդ կատարի ինքնասպանույուն, ապա անկախ ամեն ինչից հարուցվում է քրեական գործ: այսիքն արարքը քրեորեն պատճելի արարք է:

Varzor
14.10.2012, 03:38
գիտես ինչի եմ ասում ենթադրենք, որովհետև ոճ ես ոչ դո ւչգիտենք իրականում թե ինչ ազատության աստիճան ունեն "աշխարհի ուժեղները": օրինակ, ամենահզոր մարդ հայտարարված Օբաման, կամ ամենահզոր կնիկը- Մեռկելը:
իմ խորին հավատով /հավատ, ոչ թե համուզմունք :)/ նրանք ամենա - անազատ մարդիկ են ընտրության տեսակետից աշխարհում, անգամ բանտում մարհվան դատապարտյալից անազատ, ու ես երբևէ չէի ուզենա լինել նրանց տեղը /իհարկե , եթե ուզենայի էլ մեկ ա չէի լինի :)/ նրանք անգամ իրանց տռուսիկը ընտրելու իրավունք չունեն ;)
այդ դեպքում ինչ՞ ընտրության մասին է խոսքը
ո՞վ ունի այդ ընտրության հնարավորությունը:
Ամենամեծ ընտորության հնարավորությունը ու ամենամեծ ազատությունը ունեն այն մարդիկ, որոնք ընտրելու բան էլ չունեն, կորցնելու բան էլ ;)
Իսկ ընդհանրապես ուժեղի ընտրության տարբերակները (ոչ թե իրավունքը) ու ազատության աստիճանը սահմանափակում են միայն պատասխանատվությունը և մեկ այլ ուժի ազդեցությունը:
Քո ասած օրինակով` էդ խեղճ օբաման "չի կարա" մի օր հելնի ամբիոն լրիվ ճաքած վիճակում, մենակ նասկիներով ու ռուսական չաստուշկաներ երգի: Ու "չի կարա" ոչ թե նրա համար, որ դա անհնար է, այլ նրա համար որ իրեն պատասխանատում է զգում այն ուժեղների հանդեպ, ովքեր իրեն ուժեղ դառնալու համար հակազդում կամ օգնում են: Ու ինքը կատարել ա իրա ընտրությունը` տռուսկի չընտրել ;)

dvgray
14.10.2012, 03:45
Ամենամեծ ընտորության հնարավորությունը ու ամենամեծ ազատությունը ունեն այն մարդիկ, որոնք ընտրելու բան էլ չունեն, կորցնելու բան էլ ;)

լրիվ համաձայն եմ: ու դա ես պատրաստվում էի ասել մի քիչ ուշ :)
մարդուն ընտրության իրավունքից զրկում է այն , որ կորցնելու "բան" ունի
այսիքն մարդուն ընտրության իրավունքից զրկում է հենց ընտրության իրավունքի առաջին իսկ իրականացումը: երբ սկսում ես ընտրել, ու քո ընտրությունը լինում է քո համար արժեքավոր:



Իսկ ընդհանրապես ուժեղի ընտրության տարբերակները (ոչ թե իրավունքը) ու ազատության աստիճանը սահմանափակում են միայն պատասխանատվությունը և մեկ այլ ուժի ազդեցությունը:
Քո ասած օրինակով` էդ խեղճ օբաման "չի կարա" մի օր հելնի ամբիոն լրիվ ճաքած վիճակում, մենակ նասկիներով ու ռուսական չաստուշկաներ երգի: Ու "չի կարա" ոչ թե նրա համար, որ դա անհնար է, այլ նրա համար որ իրեն պատասխանատում է զգում այն ուժեղների հանդեպ, ովքեր իրեն ուժեղ դառնալու համար հակազդում կամ օգնում են: Ու ինքը կատարել ա իրա ընտրությունը` տռուսկի չընտրել ;)
չգիտես ինչի, բայց ինձ թվում ա որ Օբաման ընդանրապես իրա գենետիկական մակարդակով անգամ "լվացված ա", ու ուղղակի ինքը ըտենց ալգորիթմ չի կարա գեներացնի :D
իսկ եթե հանկարծ ու պրոգռամմը սբոյ տա, ապա տեղում "կջնջեն", իրան էլ իրա "ծրագիրն" էլ: հենց "պարելու" ժամանակ

Վիշապ
17.10.2012, 20:32
Ճիշտ է, այստեղ վերնագրի մեջ առկա է "իրավունք"-ը բայց քանի որ իրավունքը որոշում ու օրինականացնում են քաղաքական այրերը, ապա որոշեցի թեման այստեղ բացել:
Մարդը ունի ընտության իրավունք: ո՞րն է այն սահմանը, որից այն կողմ դուք համարում եք որ մարդը ընտության հնարավորություն չպետք ա ունենա, ու պետք ա ենթարկվի:

մարդը իրավունք պետք է ունենա՞ փոխել իր բնակավայրը, քաղաքացիությունը, սեռը, փոխել ազգը, փոխել իր ծնողներին /ընտրել իրեն էտ մոմենտին ավելի համապատասխան սեռ, ազգ, ծնող, երեխա, տատ, պապ ... և այլն/
որտեղ՞ է այն սահմանը, որից այն կողմի մարդու ընտրելու իրավունքները պետք է սահմանափակվեն:
ի՞նչ չափանիշներով պետք է որոշվեն այդ իրավունքները օրենսդիրների կողմից:

Նայած մարդ։ :)) Եթե մեկի տվյալ ընտրությունը չի ազդում այլոց ընտրելու իրավունքի, ընտրելու ազատության, կամ առհասարակ կյանքի վրա, ապա տվե՛ք նրան այդ ընտրության հնարավորությունը։ Բայց եթե ազդեցությունը այլոց ընտրության վրա էական է, ապա մի քիչ զգույշ։ Ես երբեմն մտածում եմ, որ մարդու «ձայնը» կամ «քվեն» պիտի սանդղակավորվի ու արտահայտվի բալերով։ Ինչքան շատ են բալերը, այդքան լայն են տվյալ անհատի ընտրության սահմանները։ Բալերը կախված են մարդու պատմությունից։ Ինչքան մաքուր է պատմությունդ, ասենք` հանցագործությունների բացակայություն, բարձր գնահատկաններ ուսումնական ու աշխատանքային ոլորտում, տարբեր սերտիֆիկատներ, մաքուր բանկային պատմություն, վարչական խախտումների բացակայություն, տված արժեքներ, վաստակ և այլն` այդքան շատ բալեր։ Ինչքան շատ բալեր, այդքան շատ մարդու փոխարեն կարող ես կնոպկա սեղմել Ազգային Ժողովում։:))

Իդեալականն այն է, որ բոլոր մարդիկ ռացիոնալ են, աշխատասեր են, իրար սիրում են ու կարողանում են լինել մաքսիմալ ազատ ու գոյատևել։ Բայց այդպես է՞ որ...
Հիմա մարդու ազատությունները և ընտրելու իրավունքները սահմանափակվում են (կարգավորվում են:think) պետական կարգով, սահմանադրությամբ և օրենքներով։ Կա՞ն բողոքողներ։

dvgray
18.10.2012, 07:36
Ես երբեմն մտածում եմ, որ մարդու «ձայնը» կամ «քվեն» պիտի սանդղակավորվի ու արտահայտվի բալերով։ Ինչքան շատ են բալերը, այդքան լայն են տվյալ անհատի ընտրության սահմանները։ Բալերը կախված են մարդու պատմությունից։ Ինչքան մաքուր է պատմությունդ ... այդքան շատ բալեր։
շատ հետաքրքիր առաջարկ է: միանշական համաձայն եմ Հայաստանի դեպքում: ու այդպիսի Հայաստանում, ամեն ինչից անկախ , կուզենայի ապրել:
այդ "մաքրությունը" մարդկությունը երկար ժամանակ սիմվոլիկ անվանում էր "այրան մաքրություն" - կամ այլ խոսքերով- ազնվականությունը:
հենց յադ ազնվականությունն է, որ կարծես մենք կարգին չենք ունեցել ու դրա կարոտն ենք, դրա խիստ կարքը ունենք: մարդիկ, որոնք պատվի համար կարող են իրենց կյանքը զոհել:
եթե մի քանի հատ էլ եղել են արևմտահայաստանում, ապա դրանց էլ ցեղով վերացրել են թուրքերը... ու մնացել ենք սենց, առանց ազնվականույթան:
մյուս կողմից է մեր, Հայաստանում առկա հասարակարգին հարիր է ունենալ ազնվականներ: բայց ովքե՞ր կարող են լինել նրանք, երբ որ ամեն ինչ ապականված է, նորածինից մինչև ակադեմիկոս...

Varzor
18.10.2012, 19:54
շատ հետաքրքիր առաջարկ է: միանշական համաձայն եմ Հայաստանի դեպքում: ու այդպիսի Հայաստանում, ամեն ինչից անկախ , կուզենայի ապրել:
այդ "մաքրությունը" մարդկությունը երկար ժամանակ սիմվոլիկ անվանում էր "այրան մաքրություն" - կամ այլ խոսքերով- ազնվականությունը:
հենց յադ ազնվականությունն է, որ կարծես մենք կարգին չենք ունեցել ու դրա կարոտն ենք, դրա խիստ կարքը ունենք: մարդիկ, որոնք պատվի համար կարող են իրենց կյանքը զոհել:
եթե մի քանի հատ էլ եղել են արևմտահայաստանում, ապա դրանց էլ ցեղով վերացրել են թուրքերը... ու մնացել ենք սենց, առանց ազնվականույթան:
մյուս կողմից է մեր, Հայաստանում առկա հասարակարգին հարիր է ունենալ ազնվականներ: բայց ովքե՞ր կարող են լինել նրանք, երբ որ ամեն ինչ ապականված է, նորածինից մինչև ակադեմիկոս...
Ուրեմն մինչև ընտրական նորմերի ու իրավունքների ձևավորորմը պիտի ձգտենք ազնվականություն ունենալ :think Կոտայքի իշխան Գագո, Արմավիրի իշխան Նովո, Իշխանաց իշխան Սաշիկ ...

dvgray
18.10.2012, 20:59
Ուրեմն մինչև ընտրական նորմերի ու իրավունքների ձևավորորմը պիտի ձգտենք ազնվականություն ունենալ :think Կոտայքի իշխան Գագո, Արմավիրի իշխան Նովո, Իշխանաց իշխան Սաշիկ ...
չէ, Վարզոր ջան :D: սրանք ֆեոդալներ են, իսկ ֆեոդալ, մեծ հողատեր-սեփականատերը հեչ անպայման չէր որ լիներ ազնվական ֆեոդալիզմի սկզբնական շրջանում գոնե:
սրանք մաքսիմում կարող ա լինեն էտ ազնվականության նախա-նախա-նախա պապերը: բայց եթե սրանց ազնվական ժառանգներին սպասենք, ապա առնվազն մի 500 տարի կսպասենք:
ավելի լավ ա արտասահմաններում ման գանք, կարող ա մի բան պեղենք, հայտաբերենք, էն զարմանահրաշ մաշիկի նման, որը գտվեց Սերժի գյուղի մոտակայքումը...
տես, Պուշկինի սերունդները հիամ Բրյուսելում են ապրում: կարող ա մի տեղ էլ մեր ազնվական Բագրատուներից ու Մամիկոնյաններից մի բան գտնենք, որ պատիվ բան գիտեն արդեն ինչ բան ա

Varzor
19.10.2012, 11:04
չէ, Վարզոր ջան :D: սրանք ֆեոդալներ են, իսկ ֆեոդալ, մեծ հողատեր-սեփականատերը հեչ անպայման չէր որ լիներ ազնվական ֆեոդալիզմի սկզբնական շրջանում գոնե:
սրանք մաքսիմում կարող ա լինեն էտ ազնվականության նախա-նախա-նախա պապերը: բայց եթե սրանց ազնվական ժառանգներին սպասենք, ապա առնվազն մի 500 տարի կսպասենք:
ավելի լավ ա արտասահմաններում ման գանք, կարող ա մի բան պեղենք, հայտաբերենք, էն զարմանահրաշ մաշիկի նման, որը գտվեց Սերժի գյուղի մոտակայքումը...
տես, Պուշկինի սերունդները հիամ Բրյուսելում են ապրում: կարող ա մի տեղ էլ մեր ազնվական Բագրատուներից ու Մամիկոնյաններից մի բան գտնենք, որ պատիվ բան գիտեն արդեն ինչ բան ա
Մեր ազնվականները քնած չեն ու կորած չեն, նույնիսկ միություն ունեն ու մի քանի հատ էլ կայք ունեն, հոդվածներ են գրում, միջցառումներ են անում:
http://armenian-nobility.com/am/
http://www.bvahan.com/armenianway/aw/nobility/Armenian_Nobility_arm.htm

Ընենց որ արդեն կարող ենք սկսել պեղելը :))

Տրիբուն
29.10.2012, 22:19
Էսօր մտածեցի-մտածեցի, ու եկա հետևյալ փայլուն եզրահանգման - ընտրության ինչ իրավունք էլ ունենաս, ընտրելու բան պիտի լինի: :D Հեսա Հայաստանում նախագահական ընտրություններ են լինելու, ու մեզ էլ ընտրելու մի երկու բան են դեմ տալու: Դե արի ու օգտագործի քո ընտրության իրավունքը, երբ իտոգում նույն բանին ես դեմ առնելու: