Դիտել ողջ տարբերակը : Ոճրագործն ազատության մեջ. Ռամիլ Սաֆարովն արտահանձնվել է Ադրբեջանին
Ոչ ոք ոչինչ չի որոշում, ես սիրում եմ երբ մարդիկ պահպանում են բարեկրթության և նրբանկատության սահմանը, երբ ինչ-որ մեկն անցնում է այն, ես կարող եմ դրա վերաբերյալ կարծիք արտահայտել, չէ՞:
Էլի կարծիք հայտնի, ասա, «լավ չի արել, կարելի էր չգրել», բայց ոչ թե կտրուկ՝ «աբսուրդ ա», որտև ճիշտ ասելը չի կարա աբսուրդ լինի, կարա հարմար չլինի, էն էլ ոնց արդեն ասեցի, ոչ բոլորին։
Երբ որ ես մեր հաբռգած զինվորական բժիշկներին էին քննադատում, իմ բերանը նույն փաստարկով էին փակում, «հիմա դրա ժամանակը չի»։
Թույլ թվեք ես ինքս որոշեմ, թե իմ կարծիքը երբ հայտնեմ։ Ինչքան որ դու ունես կարծիք հայտնելու իրավունք, էնքան էլ ես ու մյուսները։
Դավ, ապեր, եղել ա՞ տենց բան թե՞ չէ… էսի սաֆարովի հետ կապ չունի… սաֆարովը մեկ ա տականք ա իսկ ադրբեջանի իշխանություններն առավել ևս… բայց մերոնք էլ են արել…
Մերոնք ավելի մեծ *ա*եր էլ են կերել... Հետո՞։
Հայերի պատմության մեջ բազմաթիվ են տականքները, ծախուները, դավաճանները, ոսկով պարսպի դարպասներ բացողները։ Հետո՞։
Ուրեմն եթե ինչ որ մեկը անցյալում մի կեղտոտ բան ա արել, դրա պատճառով մնացած բոլորը սաղ կյանքները պիտի ստրուկի պես գլուխները կախած ձեն չհանեն, հա՞։ Ու պարտադիր պիտի գտնվեն մի երկու լուսապայծառ ուղեղ, որ միշտ պիտի էդպիսի արարքները ճպացնեն ներկաների երեսին՝ թե մի մոռացեք ով եք, ինչ *ա* եք արել։ Ով էլ ինչ անի՝ ձեն հանելու իրավունք չունեք, քանի որ ժամանակի՜ն....։
Էս տկարամտություն ա, փուչ մարդակենտրոնություն։ Հլը ինձ հիշացրու մի դեպք, որ որևէ պետություն ստորադասել ա պետական շահը անհատական շահին, մարդասիրությանը։ Չի լինում տենց բան։
Իսկ հայերը... ո՞նց թե... հռոմի պապից կաթոլիկ, դեմոկրատիան հնարողից դեմոկրատ, եվրոպացուց ավելի եվրոպացի։ Էս, Մեֆ, ավելի մեծ կոմպլեքս ա ու խորը թերարժեքություն, քան էն յանի ծայրահեղական դաշնակցական դրսևորումները։
Ասել եմ ու էլի եմ ասելու՝ մեր ազգի համար առաջին թշնամին *ռբացությունն ա։ Ու կապ չունի ում առաջ։ Ուրիշի տուզիկը մեր չոբանի շնից լավն ա։ Ու ով էլ հանկարծ ասի՝ բայց ախր էդ տուզիկ ա... վերջ. տգետ ա, խավարամիտ, գավառացի ու թերզարգացած։
Ավել պակասի համար՝ կարդացողից ներողություն։
Էս պահին հենց ամենակարևոր դրվագը, որ պետք էր հիշել, Վարուժան Կարապետյա՞նն էր: Դե շատ ապրի Ռամիլ Սաֆարովը, մալադեց, սա՞ է ուզում ասի, թե՞ ամոթ Վարուժան Կարապետյանին: Ի՞նչ է ուզում էս մարդն ասի չեմ հասկանում: Եթե երկրորդը, ապա ի՞նչն էր խանգարում էս հոդվածը գրել մի ամիս առաջ, կամ մի ամիս հետո: Ինչի՞ հենց էս պահին: Սա ոչ այլ ինչ է, քան հիմար բացբերանություն:
Գրվածը կարևոր է այնքանով, որ իմանանք. եթե ադրբեջանցիները մեզ դա դեմ տան ինչ ենք պատասխանելու: Չեմ կարծում, թե նրանք այս հոդվախի տպվելուց հետո են միայն իմացել, որ այդպիսի բան է եղել:
Անձամբ ես կարծում եմ, որ այս երկու արարքների մեջ տարբերություն կա: Իսկ եթե նույնիսկ տարբերություն չլինի էլ, Վարուժան Կարապետյանին Հայաստանում ընդունել է լիովին այլ իշխանություն, իսկ նրան պարգևատրած վարչապետը նույնիսկ կենդանի էլ չէ: Դե իսկ եթե թուրքերը կուզենան ետ գնալ ու պատմությունը քանդել... մի՞ թե մենք հենց դրան չենք սպասում:
դա պետք ա հասկացվի "ուրիշի աչքի փուշը կամ գերանը տեսնելուց առաջ մի հատ քո աչքի գերանը տես" ավետարանից ա…Ապեր՝ Ավետարանը չի ասում որ գերանը միշտ գո աչքում ա:Ու դիցուկ , սա հենց էն դեպքն ա որ փուշն ա մեր աչքը ու գերանը թուրքի: Բայց պարզվում ա որ մեր մեջ կան որոշ սաֆարովյան դատապաշտպաններ որոնք ջուր են լցնում թշնամու ջրաղացին:
Գրվածը կարևոր է այնքանով, որ իմանանք. եթե ադրբեջանցիները մեզ դա դեմ տան ինչ ենք պատասխանելու: Չէի ասի:Հոդվածը էդ տրամադրվածությունը չունի: Այն չարությամբ է լցված հենց առաջին տողերից:
Չեմ կարծում, թե նրանք այս հոդվախի տպվելուց հետո են միայն իմացել, որ այդպիսի բան է եղել:Ամեն դեպքում մինչև հիմա ազերիները այս դեպքերը դեմ չեն տվել, իսկ հիմա Հայաստանից նրանց ուղղություն տվող կա:
Չէի ասի:Հոդվածը էդ տրամադրվածությունը չունի: Այն չարությամբ է լցված հենց առաջին տողերից:Ամեն դեպքում մինչև հիմա ազերիները այս դեպքերը դեմ չեն տվել, իսկ հիմա Հայաստանից նրանց ուղղություն տվող կա:
Ուրիշ ֆորումներում հանդիպել եմ, երբ նրանք երեսով են տվել դա մեզ: Իսկ ընդհանուր առմամբ համաձայն եմ քեզ հետ: Հայի մի տեսակ կա, որ ինքն իր ազգից զզվում է, պատրաստ է առաջին իսկ առիթով ազգությունը փոխել: Սա հենց այդ դեպքն է: Բարեբախտաբար այդպիսի մարդիկ շատ չեն:
One_Way_Ticket
05.09.2012, 13:08
Ամեն դեպքում մինչև հիմա ազերիները այս դեպքերը դեմ չեն տվել, իսկ հիմա Հայաստանից նրանց ուղղություն տվող կա:
Սխալվում ես: Մի քանի օր առաջ ադրբեջանական մի ռուսալեզու կայք էի նայում, այս մասին հոդված կար: Մենակ այդ մասին չէ, էլի ինչ-որ բաներ էր պատմում, իբր մի հայ Ամերիկայում իր հյուրանոցային համար է հրավիրել երկու թուրք պաշտոնյայի ինչ-որ թեմայի շուրջ բանակցելու ու երկուսին էլ տեղում գնդակահարել է:
Դե ես իհարկե չեմ հավատում ադրբեջանցիների գրածներին (որովհետև մեծամասամբ հիմարություն են գրում), այդ պատճառով ինձ հետաքրքիր էր ծանոթանալ նույն դեպքին հայի խոսքերից: Շնորհակալությունս էլ, ի դեպ, հենց դրա համար եմ հայտնել, ոչ թե նրա համար, որ համաձայն եմ հեղինակի բոլոր մտքերի հետ:
Սխալվում ես: Մի քանի օր առաջ ադրբեջանական մի ռուսալեզու կայք էի նայում, այս մասին հոդված կար: Մենակ այդ մասին չէ, էլի ինչ-որ բաներ էր պատմում, իբր մի հայ Ամերիկայում իր հյուրանոցային համար է հրավիրել երկու թուրք պաշտոնյայի ինչ-որ թեմայի շուրջ բանակցելու ու երկուսին էլ տեղում գնդակահարել է:
Դե ես իհարկե չեմ հավատում ադրբեջանցիների գրածներին (որովհետև մեծամասամբ հիմարություն են գրում), այդ պատճառով ինձ հետաքրքիր էր ծանոթանալ նույն դեպքին հայի խոսքերից: Շնորհակալությունս էլ, ի դեպ, հենց դրա համար եմ հայտնել, ոչ թե նրա համար, որ համաձայն եմ հեղինակի բոլոր մտքերի հետ:
Շտապեմ ասել, որ ես էլ եմ այդ պատճառով շնորհակալություն դրել, որ մարդիկ սխալ չհասկանան: :))
Թեմայի հետ կապված հետաքրքիր հոդված (շնորհակալություն John-ին)։
Ես ավելի շուտ կվերնագրեի՝ «Հիշենք մերոնց»։
Աղբյուր (http://prm.am/?p=2610)
Հիմար հոդված էր: Կեղծ մարդասիրական, հիմար մոդեռնիստական ու դատարկ առաջադիմական ոճով գրված - յանըմ տեսեք-տեսեք, էլի, ես, օրիորդիկս, ինչ խելոք եմ:
Ամեն մի արարք գնահատելիս պետք է նայել դրա հիմքը: Ինչն էր Վարուժանի արարքի հիմքը` կորցրած հայրենիքի համար կարոտը, դաժանաբար խողխողված նախնիների համար ցավը, թուրքական անափ ցինիզմը, որ ժխտում էր այդ ամենը և նման բաներ: Ինչն էր Սաֆարովի արարքի հիմքը` վախկոտությունը, ստորությունը, դատարակ շովինիզմը և նման բաներ: Հուսով եմ հիմա տարբերությունը հասկանալի է? Ու պետք չէ արարքի զուտ արտաքին նմանությամբ գնահատականներ տալ, էլ չասած նաև այն, որ Օրլիի դեպքերը ոչ միանշանակ արձագանք գտան ոչ միայն հայ հասարակության, այլև նույնիսկ ԱՍԱԼԱ-ում:
Ցավում եմ, որ մտավորական լինել հավակնողներին այս ամենը բացատրել է պետք... :(
Հիմար հոդված էր: Կեղծ մարդասիրական, հիմար մոդեռնիստական ու դատարկ առաջադիմական ոճով գրված - յանըմ տեսեք-տեսեք, էլի, ես, օրիորդիկս, ինչ խելոք եմ:
Ամեն մի արարք գնահատելիս պետք է նայել դրա հիմքը: Ինչն էր Վարուժանի արարքի հիմքը` կորցրած հայրենիքի համար կարոտը, դաժանաբար խողխողված նախնիների համար ցավը, թուրքական անափ ցինիզմը, որ ժխտում էր այդ ամենը և նման բաներ: Ինչն էր Սաֆարովի արարքի հիմքը` վախկոտությունը, ստորությունը, դատարակ շովինիզմը և նման բաներ: Հուսով եմ հիմա տարբերությունը հասկանալի է? Ու պետք չէ արարքի զուտ արտաքին նմանությամբ գնահատականներ տալ, էլ չասած նաև այն, որ Օրլիի դեպքերը ոչ միանշանակ արձագանք գտան ոչ միայն հայ հասարակության, այլև նույնիսկ ԱՍԱԼԱ-ում:
Ցավում եմ, որ մտավորական լինել հավակնողներին այս ամենը բացատրել է պետք... :(
Lion, երբ հարցը քո կողմի մասին է, միանգամից դառնում է հայրենիք ու ցավ, իսկ թշնամու դեպքում՝ դատարկ շովինիզմ: Երկուսն էլ նույն «հայրենասեր» տականքն են: Որ ադրբեջանցու աչքերով նայես, Սաֆարովն էլ իր կորցրած հայրենիքի ու հարազատների համար էր վրեժ լուծում.
Армяне оккупировали место моего рождения 25 августа 1993 года. Это случилось в день моего рождения. Я не знаю, сколько человек погибло в это время, но думаю, что много. Это было время, когда я потерял часть своих близких родственников... Я жалею, что ни одного армянина до сих пор не убил… Меня армия послала на эти курсы, и здесь я узнал, что с нами на курсах находятся двое армян. Скажу, что во мне против армян зародилась ненависть. Вначале ещё здоровались, то есть они здоровались со словами «хай», но я не отвечал им, и любопытно было то, что, когда они прошли мимо, то что-то пробормотали на армянском и улыбнулись мне в лицо. В этот момент я решил их убить, то есть отрубить им головы (утром). Причиной было убийство этим же путём азербайджанцев армянами.
Նույն կերպ էլ 911 արածներն էին իրենց ցավի համար վրեժ լուծում՝ անմեղ մարդկանց արյան գնով:
Ասածդ ձևական կողմով հասկանալի է, բայց արի փաստացին նայենք - ով իրավունք ունի խոսել "Հայրենիքի ցավի" և "անմեղ զոհերի" մասին - հազարամյակներով Հայկական լեռնաշխարհում ապրած հայի հետնորդը, որի նախնիները զոհ են գնացել թուրքերի կողմից կազմակերպված և իրագործված Գենոցիդին, թե հազարամյակներով Ալթայում ու էլի եսիմ ինչ չոռ ու ցավ տեղ ապրած քոչվորի հետնորդը, որի նախնիները իրենց իսկ սանձազերծած պատերազմի արդյունքում ստիպված են եղել լքել մի տարածք, որը ի սկզբանե իրենց չի պատկանել??
Ստեղ հարցը նմանությունը չի, կրկնում եմ, հարցը հիմքն է:
Ասածդ ձևական կողմով հասկանալի է, բայց արի փաստացին նայենք - ով իրավունք ունի խոսել "Հայրենիքի ցավի" և "անմեղ զոհերի" մասին - հազարամյակներով Հայկական լեռնաշխարհում ապրած հայի հետնորդը, որի նախնիները զոհ են գնացել թուրքերի կողմից կազմակերպված և իրագործված Գենիցիդին, թե հազարամյակներով Ալթայում ու էլի եսիմ ինչ չոռ ու ցավ տեղ ապրած քոչվորի հետնորդը, որի նախնիները ստիպված են եղել լքել մի տարածք, որը ի սկզբանե իրենց չի պատկանել??
Ստեղ հարցը նմանությունը չի, կրկնում եմ, հարցը հիմքն է:
Լիոն, ամբիոնից իջի, միկրոֆոնը շվվում ա:
Լիոն, ամբիոնից իջի, միկրոֆոնը շվվում ա:
Ընչի, Գալաթեա ջան, հակադարձելու բան չկա?
Թեմայի հետ կապված հետաքրքիր հոդված (շնորհակալություն John-ին)։
Ես ավելի շուտ կվերնագրեի՝ «Հիշենք մերոնց»։
Աղբյուր (http://prm.am/?p=2610)
Զուգահեռներ իհարկե կարելի էր անցկացնել, բայց ոչ էս ֆորմատով, ոչ էս դիրքով ու ոչ էս պաթոսով: Բնականաբար անմեղ զոհերի հանգեցնող տեռոր անողին ոչ մի խելամիտ արդարացում լինել չի կարող, բայց սա կարդալուց նենց տպավորություն ես ստանում, որ մի բան էլ մենք ենք մեղավոր, որ սաֆարովը հանցագործություն ա գործել: Էս նույն մտքերը էս նույն համեմատությունները կարելի էր ավելի սիրուն գրել, ավելի սթափ, որն էլ շատ ավելի ազդեցիկ կլիներ:
Էս տղեն բայց ահագին խոստումնալից ա...
Էդմոն Մարուքյանն առաջարկում է Հունգարիայի իշխանությունների առջեւ կոնկրետ պահանջներ դնել (http://hetq.am/arm/news/18186/edmon-maruqyann-arajarkum-e-hungariayi-ishkhanutyunneri-arjev-konkret-pahanjner-dnel.html)
Գրիշա Բալասանյան
13:25, 5 սեպտեմբերի, 2012
Հունգարիան պետք է Ռամիլ Սաֆարովի նկատմամբ հայտարարի միջազգային հետախուզում, քանի որ նա ոչ Հունգարիայում, ոչ էլ Ադրբեջանում չի կրել պատիժը: Այս մասին Ազգային ժողովի արտահերթ նիստի ժամանակ հայտարարեց պատգամավոր Էդմոն Մարուքյանը:
Ըստ նրա` խախտվել է Դատապարտված անձանց փոխանցման վերաբերյալ 1983թ. Ստրասբուրգի կոնվենցիայի դրույթը եւ այս դեպքում միայն Հունգարիայի դատախազությունն ու իրավասու դատարանը կարող է նման գործընթաց սկսել:
Պատգամավորն ասաց, որ չպետք է հանդուրժել, որ Ռամիլ Սաֆարովը Ադրբեջանից դուրս գա եւ աշխարհում շրջի որպես ազատ մարդ: Էդմոն Մարուքյանի խոսքերով՝ Ադրբեջանն իր երկրում ինչքան կարող է, թող մարդասպանին պահի, սակայն երկրից դուրս չի կարող գալ, եթե միջազգային հետախուզում հայտարարվի:
Պատգամավորը եւս մեկ անգամ պնդեց, որ Ազգային ժողովի հայտարարության տեքստում ամրագրվի կոնկրետ պահանջ` ուղղված Հունգարիայի իշխանություններին, քանի որ երբ որոշ ժամանակ անց խոսք գնա դիվանագիտական եւ պաշտոնական հարաբերությունները վերականգնելու մասին, Հայաստանը փաստի առաջ է կանգնելու:
Աղբյուր՝ hetq.am
keyboard
05.09.2012, 14:29
Lion, երբ հարցը քո կողմի մասին է, միանգամից դառնում է հայրենիք ու ցավ, իսկ թշնամու դեպքում՝ դատարկ շովինիզմ: Երկուսն էլ նույն «հայրենասեր» տականքն են: Որ ադրբեջանցու աչքերով նայես, Սաֆարովն էլ իր կորցրած հայրենիքի ու հարազատների համար էր վրեժ լուծում.
Նույն կերպ էլ 911 արածներն էին իրենց ցավի համար վրեժ լուծում՝ անմեղ մարդկանց արյան գնով:
Շատ եմ ցավում, որ հայ մարդը կարա սենց արտահայտվի էն ժամանակ, երբ ադրբեջանի պատերազմը մենք չենք սկսել, էն ժամանակ, երբ մենք չենք մտել ու անզեն ժողովուրդ կոտորել, էն ժամանակ, երբ մարդիկ կյանք են դրել աշխարհին ցույց տալու մեր վրեժխնդրությունը, բայց արի ու տես, որ էդ մարդիկ հիմա քարկոծվում ու նվաստացվում են:
Ամոթա մեզ, մենք ազգ կոչվելու իրավունք ունենք դեռ?
Գոնե էս պահին ադրբեջանի ջրաղացին ջուր մի լցրեք, այ սութի լրագրողներ (և այլոք):
Բացի այդ էլ, ինչպես արդեն ասվել է այս թեմայում, բացարձակապես անհամեմատելի դեպքեր են, քանի որ ադրբեջանցու պարագայում թե' պաշտոնապես, թե' նրանց ժողովրդի աչքերում այդ արարքը հերոսացվել է, իսկ հայի պարագայում` ոչ: Տարբերությունը հսկայական է:
Շատ եմ ցավում, որ հայ մարդը կարա սենց արտահայտվի էն ժամանակ, երբ ադրբեջանի պատերազմը մենք չենք սկսել, էն ժամանակ, երբ մենք չենք մտել ու անզեն ժողովուրդ կոտորել, էն ժամանակ, երբ մարդիկ կյանք են դրել աշխարհին ցույց տալու մեր վրեժխնդրությունը, բայց արի ու տես, որ էդ մարդիկ հիմա քարկոծվում ու նվաստացվում են:
Ամոթա մեզ, մենք ազգ կոչվելու իրավունք ունենք դեռ?
Այ դրա համար, keyboard ջան, էտ կարգի մարդիկ (էտպիսի մտածելակերպով) ԵՐԲԵՔ չեն կարող պաշտպանել երկրի, ժողովրդի շահերը` իրանց սութի "ճշմարտությամբ":
Հ.Գ. Ժողովուրդ մի քիչ հասունացեք, մի քիչ քաղաքականությամբ զբաղվեք, դուք մինչև հիմա ՉՀԱՍԿԱՑԱՔ, որ կարևրոը երկրի և սեփական ժողովրդի շահերը պաշտպանելն է, ոչ թե այլ ազգիների (մասնավորապես թշնամու) սրտերը շոյելը:
Claudia Mori
05.09.2012, 14:44
Զուգահեռներ իհարկե կարելի էր անցկացնել, բայց ոչ էս ֆորմատով, ոչ էս դիրքով ու ոչ էս պաթոսով: Բնականաբար անմեղ զոհերի հանգեցնող տեռոր անողին ոչ մի խելամիտ արդարացում լինել չի կարող, բայց սա կարդալուց նենց տպավորություն ես ստանում, որ մի բան էլ մենք ենք մեղավոր, որ սաֆարովը հանցագործություն ա գործել: Էս նույն մտքերը էս նույն համեմատությունները կարելի էր ավելի սիրուն գրել, ավելի սթափ, որն էլ շատ ավելի ազդեցիկ կլիներ:
Ճիշտն ասած ինձ հետաքրքիր էր այս հոդվածը, միայն համեմատականը կարծում եմ ճիշտ չէր:
Փաստորեն հերիք չի իր նպատակին չի հասել, դեռ անմեղ մարդկանց էլ սպանել է: Ուզում եմ ասել, որ ինձ համար հերոսը նա է, ով չի սխալվում, իսկ այս դեպքում սխալը ակնհայտ է:
Չեմ ուզում պատերազմ լինի ու ինձ համար հիմա նա կլինի հերոս, ով ամեն ինչ կանի, որ դա կանխվի, և ոչ թե կհրահրի...
Մնումա Անի Ասատրյանը ռուսերեն թարգմանի ու գցի ազերիների ֆորումները, երեվի մտածումա իրեն էլ հերոսի կոչում կտան։ Բաներ կան, որ թեկուզ եվ ճիշտ լինես, բայց ազգիդ շահերից ելնելով չպիտի բարձրաձայնես ու ուրախացնես թշնամուդ։ Էդ նույն բաննա, որ ընտանիքիդ թերությունն ու գաղտնիքը հելնես պատմես հարեվաններիդ։ Դրանից ոչ մի օգուտ չես բերի ընտանիքիդ հաստատ։ Հայաստանում շատ անարդար բաներ եղել են ու հենց հիմա էլ կատարվում են, բայց էս պահին, երբ ազերի ոճրագործին հելել ազգովի քննադատում ենք ու մեզ հետ համաձայն են շատ այլ ազգեր, ու ամբողջ աշխարհը հետեվումա մեր լրատվությանն ու սոց կայքերում քննարկվող գրառումները, մեր աչքի գերանը հեչ պետք չէր ցույց տալ մեզ։
Հետաքրքիր բան եմ նկատել:
Աբսուրդ, անհավասարակշիռ, չմտածված, էմոցիոնալ կարծիքներ մեծ մասմաբ աղջիկներն են արտահայտում:
Հ.Գ. Դե աղջկա հետ հո "կռիվ" չես անելու........................
Մնումա Անի Ասատրյանը ռուսերեն թարգմանի ու գցի ազերիների ֆորումները, երեվի մտածումա իրեն էլ հերոսի կոչում կտան։ Բաներ կան, որ թեկուզ եվ ճիշտ լինես, բայց ազգիդ շահերից ելնելով չպիտի բարձրաձայնես ու ուրախացնես թշնամուդ։ Էդ նույն բաննա, որ ընտանիքիդ թերությունն ու գաղտնիքը հելնես պատմես հարեվաններիդ։ Դրանից ոչ մի օգուտ չես բերի ընտանիքիդ հաստատ։ Հայաստանում շատ անարդար բաներ եղել են ու հենց հիմա էլ կատարվում են, բայց էս պահին, երբ ազերի ոճրագործին հելել ազգովի քննադատում ենք ու մեզ հետ համաձայն են շատ այլ ազգեր, ու ամբողջ աշխարհը հետեվումա մեր լրատվությանն ու սոց կայքերում քննարկվող գրառումները, մեր աչքի գերանը հեչ պետք չէր ցույց տալ մեզ։
Շնորհակալություն:
Վերջապես մի հատ նորմալ կարծիք տեսանք:
Ճիշտն ասած ինձ հետաքրքիր էր այս հոդվածը, միայն համեմատականը կարծում եմ ճիշտ չէր:
Փաստորեն հերիք չի իր նպատակին չի հասել, դեռ անմեղ մարդկանց էլ սպանել է: Ուզում եմ ասել, որ ինձ համար հերոսը նա է, ով չի սխալվում, իսկ այս դեպքում սխալը ակնհայտ է:
Չեմ ուզում պատերազմ լինի ու ինձ համար հիմա նա կլինի հերոս, ով ամեն ինչ կանի, որ դա կանխվի, և ոչ թե կհրահրի...
Մի խելոք մարդ ասել է, որ վատ խաղաղությունը պատերազմից ավելի վատ է:
keyboard
05.09.2012, 15:01
Բայց բոցա, մի հատ ադրբեջանցի հենց սկսումա իրանց քննադատել իրանք ազգովի դրան քլնգում են, իսկ մեր մոտ գնալով շատանում են սաֆարովի համախոհները, մի հատ էլ ՀԿ բացեն հայերն ընդդեմ սաֆարովին դեմ հայերի կամ էլ պլակատներ վեկալեն հելնեն քուչա թուրքեր մեզ կներեք, մեր սպան քնաց վախտ իրա խռոցով ջղայնացրելա ձեր ազգի հերոսի ինքնել իրան սպանելա
Ընչի, Գալաթեա ջան, հակադարձելու բան չկա?
Քեզ հակադրվելը իմաստ կունենա, երբ քեզ ուղղված հարցին թե՝ "Չէիք ասի՞՝ որտեղ է գտնվում Մեղեդի սրճարանը", պատասխանիդ մեջ ներառված չեն լինի, "Հայկական Լեռնաշխարհ", "ծովից ծով Հայաստան" ու "նախնիներ" տերմինները:
Իսկ ինչ վերաբերում ա Սաֆարովին, ոմանց մոտ տպավորություն ա ստեղծվում, թե հայ աղջիկները հայա-հայա ֆան կլուբ են բացելու: Բայց սխալ ա էդ տպավորույունը:
Անձամբ ես դրոշ վառելը, ավտոբուսի վրա տուֆտա պլակատ կպցնելն ու հունգարական ապրանք բոյկոտելը ապուշություն եմ համարում:
Դա ամենասովորական թուլություն ու վախկոտություն ա:
Եթե մենք մեր ներկայացրածի պես թասիբով լինեինք, Սաֆարովը մեր տղու սպանությունից մի օր հետո արդեն սատկած կլիներ:
Կամ գոնե հիմա, պետք ա իր կտրտած դիակը իր իսկ տան զուգարանում գտնեին:
Չեք կարողանո՞ւմ էդքանն անել, ուրեմն մի հոխորտացեք: Կտոր վառելով ձեր տղամարդկությունը ցույց մի տվեք: Խնդալու ա:՛
keyboard
05.09.2012, 15:36
Իսկ ինչ վերաբերում ա Սաֆարովին, ոմանց մոտ տպավորություն ա ստեղծվում, թե հայ աղջիկները հայա-հայա ֆան կլուբ են բացելու: Բայց սխալ ա էդ տպավորույունը:
Անձամբ ես դրոշ վառելը, ավտոբուսի վրա տուֆտա պլակատ կպցնելն ու հունգարական ապրանք բոյկոտելը ապուշություն եմ համարում:
Դա ամենասովորական թուլություն ու վախկոտություն ա:
Եթե մենք մեր ներկայացրածի պես թասիբով լինեինք, Սաֆարովը մեր տղու սպանությունից մի օր հետո արդեն սատկած կլիներ:
Կամ գոնե հիմա, պետք ա իր կտրտած դիակը իր իսկ տան զուգարանում գտնեին:
Չեք կարողանո՞ւմ էդքանն անել, ուրեմն մի հոխորտացեք: Կտոր վառելով ձեր տղամարդկությունը ցույց մի տվեք: Խնդալու ա:՛
Լիլ, ես ընդունում եմ, որ դու գաղափարական ճիշտ բան ես ասում, բայց ապուշություն կհամարես թե թուլություն, դա զուտ քո կարծիքնա, բայց էդ կարծիքդ ես ու դրոշ վառողը չենք կիսում ու հենց մեկը ես անընդունելի եմ համարում, որտև նման քայլեր չարվելու դեպքում, առանց այն էլ ստրկացած, բարոյապես կոտրված, առանձնապես իր կյանքից մեծ ակնկալիքներ չունեցող, օրվա հացի փողից բացի ուրիշ հոգս չունեցող մեր ժողովրդի համար դա ոգեվորիչա Լիլ, ոգևորումա, որ մենք հլը մի բան կարանք անենք, իսկ էս իրավիճակում դա կարևորա, կարևորա էնքանով, որ եթե հանկարծ Աստված չանի պատերազմ սկսվի, մեր մեջի քնած հայրենասիրությունը զարթնի ու կարողանանք դրանով մի բանի հասնենք:
Հասկանում եմ, որ գրածս վերացականա, բայց իրականությունից հեռու չի:
Մի խելոք մարդ ասել է, որ վատ խաղաղությունը պատերազմից ավելի վատ է:
էտ խելոք մարդը հանգիստ, իրա վիլլայի բասեյինի մեջ նստած ա երևի էտ բանը գրել
էտ խելոք մարդը հանգիստ, իրա վիլլայի բասեյինի մեջ նստած ա երևի էտ բանը գրել
Ցանկացած տիպի խաղաղությունը պատերազմից լավ է: Պատերազմից զզվելի բան մարդկությունը դեռևս չի հորինել:
էտ խելոք մարդը հանգիստ, իրա վիլլայի բասեյինի մեջ նստած ա երևի էտ բանը գրել
Այդ արտահայտությունն արել է հռոմեացի պատմաբան Գայուս Կոռնելիուսը Տացիտուսը, եղել է քաղաքագետ, զբաղեցրել է կոնսուլի, պրետորի և քվեստորի պաշտոններ:
Հավանաբար հանգիստ վիճակում է գրել, սակայն շատ լավ իմացել է թե ինչ բան է պատերազմը ու նաև շատ լավ իմացել է, թե ինչ բան է վատ խաղաղությունը
Ցանկացած տիպի խաղաղությունը պատերազմից լավ է: Պատերազմից զզվելի բան մարդկությունը դեռևս չի հորինել:
Բառացի չպետք է հասկանալ: Վատ խաղաղության հետևում թաքնված է ամենազարհուրելի պատերազմը:
Լիլ, ես ընդունում եմ, որ դու գաղափարական ճիշտ բան ես ասում, բայց ապուշություն կհամարես թե թուլություն, դա զուտ քո կարծիքնա, բայց էդ կարծիքդ ես ու դրոշ վառողը չենք կիսում ու հենց մեկը ես անընդունելի եմ համարում, որտև նման քայլեր չարվելու դեպքում, առանց այն էլ ստրկացած, բարոյապես կոտրված, առանձնապես իր կյանքից մեծ ակնկալիքներ չունեցող, օրվա հացի փողից բացի ուրիշ հոգս չունեցող մեր ժողովրդի համար դա ոգեվորիչա Լիլ, ոգևորումա, որ մենք հլը մի բան կարանք անենք, իսկ էս իրավիճակում դա կարևորա, կարևորա էնքանով, որ եթե հանկարծ Աստված չանի պատերազմ սկսվի, մեր մեջի քնած հայրենասիրությունը զարթնի ու կարողանանք դրանով մի բանի հասնենք:
Հասկանում եմ, որ գրածս վերացականա, բայց իրականությունից հեռու չի:
Ջան, հենց էդ հորինած-կեղծ ուժ ու թասիբ ցույց տվող գործողություններն են, որ մեզ էս օրի են հասցրել:
Դրոշ վառել, երկրում նույնիսկ գոյություն չունեցող ապրանք բոյկոտել, էրկու կոկորդ վախենալու բան գոռգռալ ազատ ժամանակ, երբ դա քո գործին կամ կաֆեում նստելուն չի խանգարում...
Սաֆարովը պետք ա ինքը ուզեր Հունգարիայում մնար, հասկանում ես?
Ինքը պետք ա շատ լավ իմանար, որ հենց ինքը ոտը դներ Ադրբեջան, իրան շանսատակ էին անելու: Աղիքները հանելու էին կապեին վզին: ՀԱՅԵՐԸ: Իսկ ինքը չի վախեցել: Որտև մենք վախենալու չենք այլևս:
Ու քանի շարունակենք ձևական դրոշ վառել ու կեսբերան կոկորդ պատռել, տենց էլ շարունակվելու ա:
keyboard
05.09.2012, 16:08
Ջան, հենց էդ հորինած-կեղծ ուժ ու թասիբ ցույց տվող գործողություններն են, որ մեզ էս օրի են հասցրել:
Դրոշ վառել, երկրում նույնիսկ գոյություն չունեցող ապրանք բոյկոտել, էրկու կոկորդ վախենալու բան գոռգռալ ազատ ժամանակ, երբ դա քո գործին կամ կաֆեում նստելուն չի խանգարում...
Սաֆարովը պետք ա ինքը ուզեր Հունգարիայում մնար, հասկանում ես?
Ինքը պետք ա շատ լավ իմանար, որ հենց ինքը ոտը դներ Ադրբեջան, իրան շանսատակ էին անելու: Աղիքները հանելու էին կապեին վզին: ՀԱՅԵՐԸ: Իսկ ինքը չի վախեցել: Որտև մենք վախենալու չենք այլևս:
Ու քանի շարունակենք ձևական դրոշ վառել ու կեսբերան կոկորդ պատռել, տենց էլ շարունակվելու ա:
Լրիվ համամիտ եմ ասածիդ, դրան հենց սպանության օրը պիտի կզցնեին ընդեղ, բայց դե մենք սովոր ենք 500 տարին մեկ վրեժ լուծել, դրա վաղխտն էլ ա գալու հաստատ մի կասկածի Լիլ ջան, պռոստո ժամանակա պետք:;)
Claudia Mori
05.09.2012, 16:10
Մի խելոք մարդ ասել է, որ վատ խաղաղությունը պատերազմից ավելի վատ է:
Գիտես, կհամաձայնվեի հետդ, եթե պատերազմ գնացող ու ոչ թե ինտերնետում ինքնահաստատվող տղաներ ապրեին երկրում:
Ասածս գիտեմ շատ կոպիտ է հնչում, խնդրում եմ ասածս չընդունես անձնական վիրավորանք, խոսքս քեզ չի վերաբերվում, քանի որ քեզ չեմ ճանաչում, այլ նրանց ում 5 մատիս պես գիտեմ:
Իտալական «Panorama» ամսագրում հրապարակված Հռոմի Գվիդո Կառլիի անվան սոցիալական հետազոտոթյունների միջազգային համալսարանի քաղաքագիտական ֆակուլտետի դոցենտ Աննա Մացոնեի հոդվածից հատված.
Ադրբեջանցի զինվորականը գիտակից է, եւ պարծենում է կատարած սպանությամբ:
Բաքվում Սաֆարովին ընդունեցին, որպես ազգային հերոսի: Ադրբեջանի առաջադեմ հասարակությունը եւս նրան հերոսացնում է: Ապշեցուցիչն այն է, որ 2004թ-ից Ադրբեջանում շատ երեխաների անվանել են Սաֆարով, կարծես թե նա սուրբ լինի իր հայրենիքում:
Սակայն իրականում, նա դահիճ է, անխիղճ մարդասպան, որը պատասխան չի տա իր գործած ահավոր արարքի համար, շնորհիվ Եվրամիության անդամ երկրի անպատասխանատու քայլի: Չնայած վարկանիշի բարձրացման համար ներդրած մեծ գումարներնին, Ադրբեջանը զարգացած աշխարհում հաստատվել է, որպես դաժան ավտորիտար պետություն, որի ղեկավարությունը Հայաստանին թշմամի է համարում, որը ցանկանում է ոչնչացնել: Ոչ թե հաղթել, այլ հենց ոչնչացնել, եւ եթե հնարավոր է ջնջել երկրի երեսից:
Հայաստան-Ադրբեջան վեճի հիմքում ընկած է հողը, որը հայերի համար հայրենիք ու իրենց տեսակը պահպանելու միջոց է, որն ի դեպ քսաներորդ դարի սկզբում ամբողջությամբ վերանալու վտանգի տակ էր, քանի որ Թուրքիայում ցեղասպանություն կատարվեց նրա նկատմամբ:
նյուզ.ամ
Claudia Mori
05.09.2012, 16:15
Հետաքրքիր բան եմ նկատել:
Աբսուրդ, անհավասարակշիռ, չմտածված, էմոցիոնալ կարծիքներ մեծ մասմաբ աղջիկներն են արտահայտում:
Հ.Գ. Դե աղջկա հետ հո "կռիվ" չես անելու........................
Տեսնես մի օր կգա՞, որ տղա աղջիկ համեմատականներից դուրս գաք ու հասկանաք, որ 1+1=2 այլ ոչ թե փղին գումարեք պինգվին ու ստանաք օրանգուտան: Հոդվածը չես հավանել, հոդվածը քննադատիր ու փաստերով:
keyboard
05.09.2012, 16:18
Գիտես, կհամաձայնվեի հետդ, եթե պատերազմ գնացող ու ոչ թե ինտերնետում ինքնահաստատվող տղաներ ապրեին երկրում:
Ասածս գիտեմ շատ կոպիտ է հնչում, խնդրում եմ ասածս չընդունես անձնական վիրավորանք, խոսքս քեզ չի վերաբերվում, քանի որ քեզ չեմ ճանաչում, այլ նրանց ում 5 մատիս պես գիտեմ:
Հենց դա էլ վատ խաղաղության չարիքնա, որ գիտակցում ես, որ երկիրը պաշտպանող չունես, եթե հանկարծ թշնամին նենգաբար փորձի հատել սահմանը:
Բայց ի ուրախություն մեզ, հայ ժողովուրդը Ղարաբաղյան պատերազմով ապացուցեց, որ մենք ունակ ենք մերը պահելու,մերին տեր կանգնելու: Էն ժամանակ հլը թամամ բանկ էլ չունեինք, չնայած իմ համեստ կարծիքով, էն ժամանակվա չունեցած բանակը, էսօրվա բանակ կոչվող թոյւրիմացությունից լավա, բայց դե մեկա, մենք հաղթող ենք եղել էդ պատերազմում, մենակ էդ հերիքա, որ ոգևորվենք ու թշնամուն առժանի հակահարված տանք:
Հ.Գ. Վերին գաղփարները, որ ղարաբաղյան կռիվը մեզնով չէր որոշվում դես դեն, ես շատ լավ գիտեմ ու հասկանում եմ, դրան անդրադառնալ պետք չի:
Տեսնես մի օր կգա՞, որ տղա աղջիկ համեմատականներից դուրս գաք ու հասկանաք, որ 1+1=2 այլ ոչ թե փղին գումարեք պինգվին ու ստանաք օրանգուտան: Հոդվածը չես հավանել, հոդվածը քննադատիր ու փաստերով:
Իմ ասացը կարամ կրկնեմ` ԱՐԴԵՆ ԱՅՍ գրառման համար` անհավասարակշիռ, էմոցիոնալ կարծիքներ մեծ մասմաբ աղջիկներն են արտահայտում:
Այսքանը!!!
Claudia Mori
05.09.2012, 16:24
Հենց դա էլ վատ խաղաղության չարիքնա, որ գիտակցում ես, որ երկիրը պաշտպանող չունես, եթե հանկարծ թշնամին նենգաբար փորձի հատել սահմանը:
Բայց ի ուրախություն մեզ, հայ ժողովուրդը Ղարաբաղյան պատերազմով ապացուցեց, որ մենք ունակ ենք մերը պահելու,մերին տեր կանգնելու: Էն ժամանակ հլը թամամ բանկ էլ չունեինք, չնայած իմ համեստ կարծիքով, էն ժամանակվա չունեցած բանակը, էսօրվա բանակ կոչվող թոյւրիմացությունից լավա, բայց դե մեկա, մենք հաղթող ենք եղել էդ պատերազմում, մենակ էդ հերիքա, որ ոգևորվենք ու թշնամուն առժանի հակահարված տանք:
Հ.Գ. Վերին գաղփարները, որ ղարաբաղյան կռիվը մեզնով չէր որոշվում դես դեն, ես շատ լավ գիտեմ ու հասկանում եմ, դրան անդրադառնալ պետք չի:
Ժողովուրդ դուք լրիվ գժվել եք, ի՞նչ պատերազմ, եթե մարդ չի կարողանում խաղաղ պայմաններում հարց լուծի, էդ պատերազմները հավերժ են լինելու, դուք դա հասկանում ե՞ք: Նույնիսկ էն ամենահայրենասեր պատերազմի մասնակցին, որ հարցնում եմ, թե ինչ ես ուզում, միանգամից ասում է՝ խաղաղություն, սահմանի վրա ապրող ցանկացած մարդու բերանից հնչում է խաղաղություն բառը: Ի՞նչ է, պիտի պատերազմ լինի, կորցնեք, որ նո՞ր հասկանաք, որ պատերազմը խաղալիք չի:
Claudia Mori
05.09.2012, 16:25
Իմ ասացը կարամ կրկնեմ` ԱՐԴԵՆ ԱՅՍ գրառման համար` անհավասարակշիռ, էմոցիոնալ կարծիքներ մեծ մասմաբ աղջիկներն են արտահայտում:
Այսքանը!!!
:)) մի հատ սիրուն բառ կա, բայց չեմ ասի
keyboard
05.09.2012, 16:34
Ժողովուրդ դուք լրիվ գժվել եք, ի՞նչ պատերազմ, եթե մարդ չի կարողանում խաղաղ պայմաններում հարց լուծի, էդ պատերազմները հավերժ են լինելու, դուք դա հասկանում ե՞ք: Նույնիսկ էն ամենահայրենասեր պատերազմի մասնակցին, որ հարցնում եմ, թե ինչ ես ուզում, միանգամից ասում է՝ խաղաղություն, սահմանի վրա ապրող ցանկացած մարդու բերանից հնչում է խաղաղություն բառը: Ի՞նչ է, պիտի պատերազմ լինի, կորցնեք, որ նո՞ր հասկանաք, որ պատերազմը խաղալիք չի:
Չգիտեմ ովա գժվել, բայց որ դու հիմա անհավասարակշիռ գրառումներ ես անում դրանում համոզված եմ:
Claudia Mori
05.09.2012, 16:42
Չգիտեմ ովա գժվել, բայց որ դու հիմա անհավասարակշիռ գրառումներ ես անում դրանում համոզված եմ:
Դե հա, դասական իրավիճակ, եթե ունես սեփական կարծիք՝ անհավասարկշռված ես:
Իսկ հիմա ես էս թեմայից դուրս եմ գալիս, քանի, որ ինչպես միշտ հոգնեցի ոչ առողջ քննադատությունից ու չփաստարկված մեկնաբանություններից: Բացի այդ հենց հիմա հոդվածներ եմ պատրաստում հենց սահմանի վրա, խաղաղ պայմաններում զոհված տղաների ու իրանց որբացած երեխաների մասին, որ գոնե այդ հերոսների մասին մի քիչ գրվի ու խոսվի, որ Սաֆարով բառից բացի հնչեն Արամ Եսայան, Արշակ Ներսիսյան,Դավիթ Աբգարյան, Սարգիս Ոսկանյան, Լևոն Պերոսյան, Ռաֆիկ Սաղոյան, Արթուր Աղաբաբյան... անունները:
Իսկ դուք շարունակեք ձեր պատերազմը՝ հաղթեք, ուրախացեք, հետո նորից կռիվ արեք, եթե դա եք ճիշտ համարում:
Եվրամիությունը բացատրություններ է պահանջում Ադրբեջանից, բայց հետաքրքիրն այն է, որ Հունգարիայի մասին նույն Եվրամիությունը որևէ բան չի ասում:
Ինչու? Քանի որ կան շահեր, քանի որ Հունգարիան Եվրամիության անդամ է և Եվրամիության շահերից չի բխում իր անդամ-երկրին քլնգելը, քանի որ այդ կառույցի անունը կընկնի:
Հ.Գ.-1. Ոչ թե սութի լրագրողներ (և այլոք), որոնք պայքարում են "ճշտի" համար, վեր են հանում երկրում առկա "թերությունները" և դրանով իսկ ջուր լցնում թշնամու քարոզչամեքենայի ջրաղացի վրա:
Հ.Գ.-2. Գոնե Եվրամիությունից սովորեք!!!
Բորշչ, ամենաճիշտ ճաշչը...
Ուրեմն այսպես. Ես կասկածում եմ, որ շատ վաղ ժամանակներում մեր նախնիները մարդ են կերել, ու նրանց մեջ եղել են բազմաթիվ անմեղ մարդիկ... Բայց դե մեր նախնիները սոված էին, հասկանու՞մ եք, ՍՈՎԱԾ...
Իսկ օրինակ Տիգրան Մեծը կարող է՞ գիտեք վարդերով հեղափոխություն էր արեց, որ ծովից ծով եղավ, մորթ ա արել, ՄՈՐԹ...
Էսօրվա Եվրոպայի նախնիները սաղ անհավատներին սպանդ էին անում։ Էսօրվա Ամերիկյան մայրցամաքի բնակիչների նախնիները ամբողջ ցեղեր են ոչնչացրել։
Բայց սա, կրկնում եմ, ի՞նչ կապ ունի հարևան երկրի, հարևան պետության հանց այս պահին կատարվող տվարության ու լկտիության հետ...
Երբ որ բարոյականությունը ուզում է խցկվել քաղաքականություն, ապա բարոյականությանը չորս կողմից էնքան են շինում, վերածվում է սովորական փողոցային անառակի։
Այս թեման քաղաքականության մասին է, իսկ քաղաքականությունը դա շահեր են։ Ժողովուրդ, սովորենք միասին, միասնական պաշտպանել մեր շահերը, չէ՞ որ մենք մի պետության քաղաքացիներ ենք։
Էկեք հիմար չլինենք ու չտրվենք դեմագոգիային, դատարկաբանություն է պատմությունից հերոսներ կամ «հերոսներ» քրքրելն ու համեմատականներ տանելը, էսօր մեզնից մեկին սպանելու համար հերոսի կոչում են տալիս, եկեք կենտրոնանանք դրա վրա։
Խակ, դատարկագլուխ, ինքնահաստատվելու մղում ունեցող լրագրողուհիների բլթերի վրա շատ մի սևեռվեք, դրանք օդ են։ Երբ որ թշնամու ռումբերը մեր հողերի վրա պայթեն, դրանց ծղրտոցն էլ դուրս չի գա...
Ձայնալար
05.09.2012, 16:59
http://kultura.az/articles.php?item_id=20120905080810770&sec_id=20 Ադրբեջանում էլ կան ադեկվատ մարդիկ, երևի տոկոսային առումով էնքան ինչքան մեր մոտ, ուղղակի հիստերիկների ձենը ավելի բարձր ա երկուստեք՝ հավանաբար երկուստեք բռնապետ ինշխանությունների շնորհիվ, որոնք աճացնում ու վարժացնում են էդ հիստերիկներին։
Զզվեցի արդեն «Բոլորս բռունցք դառնանք», «Կանգնենք նախագահի կողքին», «Միասնական լինենք» տիպի դեմագոգիկ արտահայտություններից: Դեմագոգիկ, որովհետև հիմնականում ասում են մարդիկ, ովքեր բռունցք դարձողը չեն, միասնական լինողը չեն, ու նաև չեն հասկանում, որ սկզբից պետք ա միասնական լինել ուրիշ հարթությունում: Ու որ երկրումդ սպային սպանողին չդատողի հետ չես կարող արտաքին կռվում շահել: Զզվեցի, որովհետև էս քանի օրվա աղմուկի մի մասը հիշեցնում ա շակալների խրախճանքի, որոնք թռնելու են առաջին փխկին պես: Զզվեցի ուղղակի:
հ.գ. գրառումս ակումբի քննարկմանը չի վերաբերում, վերջին էջերի քննարկումը չեմ էլ կարդացել, բացառությամբ մի քանիսի գրառումներից, ում մտքերն ինձ հետաքրքրում են: Խոսքս ընդհանուր մթնոլորտի մասին ա:
One_Way_Ticket
05.09.2012, 17:13
http://kultura.az/articles.php?item_id=20120905080810770&sec_id=20 Ադրբեջանում էլ կան ադեկվատ մարդիկ, երևի տոկոսային առումով էնքան ինչքան մեր մոտ, ուղղակի հիստերիկների ձենը ավելի բարձր ա երկուստեք՝ հավանաբար երկուստեք բռնապետ ինշխանությունների շնորհիվ, որոնք աճացնում ու վարժացնում են էդ հիստերիկներին։
Կարդացի նաև մեկնաբանությունները: Իրոք, ադեկվատ մարդիկ Ադրբեջանում ավելի շատ կան, քան ես կարծում էի:
Գիտես, կհամաձայնվեի հետդ, եթե պատերազմ գնացող ու ոչ թե ինտերնետում ինքնահաստատվող տղաներ ապրեին երկրում:
Ասածս գիտեմ շատ կոպիտ է հնչում, խնդրում եմ ասածս չընդունես անձնական վիրավորանք, խոսքս քեզ չի վերաբերվում, քանի որ քեզ չեմ ճանաչում, այլ նրանց ում 5 մատիս պես գիտեմ:
Վիրավորվելու հարց չկա: Կցանկանայի միայն որ իմ գրածի իսկական իմաստը հասկանաս: Վատ խաղաղությունը հենց նրանով է վատ, որ նրան ի վերջո պատերազմ է հետևում, սակայն շատ ավելի ահավոր ու մեծ մասշտաբներով: Ես ինքս խաղաղության ամենամեծ կողմնակից եմ:
keyboard
05.09.2012, 17:26
Եկեք բարեկամանանք ադրբեջանի ադեկվատ,դեմոկրատական,հումանիստ ժողովրդի հետ ու սպասենք, թե էդ ադեկվատ,հումանիստ ու քաղաքակիրթ ոչխարներից սերվածները մի օր երբ են էլի քնած ազգին,գիշերով մեր ու մանուկ կոտորելու:
Ի նշաբն պաշտոնական Բուդապեշտի դեմ բողոքի, պաշտոնական Երեւանը կոչ է արել հայրենակիցներին այս տարի ամանօրյա սեղաններին բուդ չդնել՝ մենք բուդապաշտ չենք, ասված է պաշտոնական Երեւանի հայտարարության մեջ:
(c) Հակոբ Բադալյան, թռցրեցի ֆեյսբուքից
(c) Հակոբ Բադալյան, թռցրեցի ֆեյսբուքից
Այ էդ մի բանը դաժե Սաֆարովի հանդեպ ատելության խաթր չենք անի :)
Բգի մոմենտ ա: Խաղ չկա:
One_Way_Ticket
05.09.2012, 17:36
Եկեք բարեկամանանք ադրբեջանի ադեկվատ,դեմոկրատական,հումանիստ ժողովրդի հետ ու սպասենք, թե էդ ադեկվատ,հումանիստ ու քաղաքակիրթ ոչխարներից սերվածները մի օր երբ են էլի քնած ազգին,գիշերով մեր ու մանուկ կոտորելու:
Եթե քարն իմ բոստանն էր ուղղված, ապա բարեկամանալ ես չեմ առաջարկում, պարզապես փաստն եմ արձանագրում: Պետք չէ ամեն ինչ ծայրահեղացնել:
PanARMENIAN.Net - ԵՊՀ-ն հրաժարվել է մասնակցել «Հարավային Կովկասը և հարևանները» ծրագրի շրջանակներում իրականացվող 2012 թ. սեպտեմբերի 7-10-ը կայանալիք գիտաժողովին:
Ինչպես PanARMENIAN.Net ին հայտնում են ԵՊՀ լրատվական ծառայությունից, Հունգարիայի իշխանությունների կողմից Ռամիլ Սաֆարովին Ադրբեջանին վերադարձնելու փաստի կապակցությամբ ԵՊՀ-ն Բուդապեշտում գտնվող Կենտրոնական եվրոպական համալսարանի Արևելյան միջերկրական ուսումնասիրությունների կենտրոնի (CEU Center for Eastern Mediterranean Studies) և եվրոպական մի շարք այլ համալսարանների կողմից կազմակերպված գիտաժողովին չի մասնակցելու, և այն տեղի չի ունենա Երևանի պետական համալսարանում:
Աղբյուր՝ panarmenian.net (http://www.panarmenian.net/arm/news/121680/)
Տղա են է, ուղղակի հերոս...
http://kultura.az/articles.php?item_id=20120905080810770&sec_id=20 Ադրբեջանում էլ կան ադեկվատ մարդիկ, երևի տոկոսային առումով էնքան ինչքան մեր մոտ, ուղղակի հիստերիկների ձենը ավելի բարձր ա երկուստեք՝ հավանաբար երկուստեք բռնապետ ինշխանությունների շնորհիվ, որոնք աճացնում ու վարժացնում են էդ հիստերիկներին։
Ադրբեջանի ադեկվատները իրենց հանցագործին հանցագործ են ասում, մենք էլ ոգևորված տեղներիցս վեր ենք թռնում, թե մենք էլ ունենք, մենք էլ ունենք, հենա Վարուժան Կարապետյանն ի՞նչ պակաս ա :'
Այ մարդ Վարուժան Կարապետյանն ի՞նչ կապ ունի :esim
Ադեկվատությունը իրերին սթափ նայել է ենթադրում, երբ քո նկատմամբ հանցագործություն են անում ու դու դատապարտելու փոխարեն սկսում ես հիշել թե 20 տարի առաջ Պողոս Պողոսյանն ինչ էր անում, ոնց էր անում, սա ադեկվատություն չի, թեթևամտություն է:
Ադրբեջանի ադեկվատները իրենց հանցագործին հանցագործ են ասում, մենք էլ ոգևորված տեղներիցս վեր ենք թռնում, թե մենք էլ ունենք, մենք էլ ունենք, հենա Վարուժան Կարապետյանն ի՞նչ պակաս ա :'
Այ մարդ Վարուժան Կարապետյանն ի՞նչ կապ ունի :esim
Ադեկվատությունը իրերին սթափ նայել է ենթադրում, երբ քո նկատմամբ հանցագործություն են անում ու դու դատապարտելու փոխարեն սկսում ես հիշել թե 20 տարի առաջ Պողոս Պողոսյանն ինչ էր անում, ոնց էր անում, սա ադեկվատություն չի, թեթևամտություն է:
Վարուժան Կարապետյանը ոչ մի կապ չունի: Սաֆարովը հանցագործ ա: Կատարվել ա անարդարություն: Էդ անարդարությունը ունի նաև քաղաքական հետևանքներ:
Վարուժան Կարապետյանի դեպքը հիշել են, որովհետև առկա շուխուռը ադեկվատ չի իրավիճակին: Որովհետև ով տեղից վեր ա կենում մի բան բլթցնում ա: Որովհետև մարդիկ ոչ թե օբյեկտիվ են վերլուծում իրավիճակը, այլ «ազգային ինքնասիրության» շղարշի տակ, իսկ իրականում որտև հայրենասեր երևալու, վճռական երևալու պատեհ առիթ ա: Որտև կան երկակի ստանդարտներ, որոնք ինչ-որ տեղ նորմալ էլ են, բայց էդ երկակի ստանդարտները հասցված են մաքսիմալ աստիճանի: Որտև ազգդ ընկել ա էյֆորիայի մեջ, նախագահից սկսած ազգային ատելություն են սկսել սերմանել հիմա էլ հունգարացիների նկատմամբ, փոխանակ անհրաժեշտ դիվանագիտական քայլերն անեն ու կանգնեն (ստեղ հաշվի եմ առնում նաև իշխանահպատակ լրատվամիջոցների արած շուխուռը):
Ոչ մեկը, վստահ եմ, չէր ուզի հիշել Վարուժան Կարապետյանի անունը ու պատմությունը, եթե էս ոչ ադեկվատ շուխուռը չլիներ: Ազգս ինչպես միշտ ծայրահեղության ու ԲԱՑԱՐՁԱԿ ԿԵՂԾ ՎԱՐՔԻ գիրկն ա ընկել:
Վարուժան Կարապետյանը ոչ մի կապ չունի: Սաֆարովը հանցագործ ա: Կատարվել ա անարդարություն: Էդ անարդարությունը ունի նաև քաղաքական հետևանքներ:
Վարուժան Կարապետյանի դեպքը հիշել են, որովհետև առկա շուխուռը ադեկվատ չի իրավիճակին: Որովհետև ով տեղից վեր ա կենում մի բան բլթցնում ա: Որովհետև մարդիկ ոչ թե օբյեկտիվ են վերլուծում իրավիճակը, այլ «ազգային ինքնասիրության» շղարշի տակ, իսկ իրականում որտև հայրենասեր երևալու, վճռական երևալու պատեհ առիթ ա: Որտև կան երկակի ստանդարտներ, որոնք ինչ-որ տեղ նորմալ էլ են, բայց էդ երկակի ստանդարտները հասցված են մաքսիմալ աստիճանի: Որտև ազգդ ընկել ա էյֆորիայի մեջ, նախագահից սկսած ազգային ատելություն են սկսել սերմանել հիմա էլ հունգարացիների նկատմամբ, փոխանակ անհրաժեշտ դիվանագիտական քայլերն անեն ու կանգնեն (ստեղ հաշվի եմ առնում նաև իշխանահպատակ լրատվամիջոցների արած շուխուռը):
Ոչ մեկը, վստահ եմ, չէր ուզի հիշել Վարուժան Կարապետյանի անունը ու պատմությունը, եթե էս ոչ ադեկվատ շուխուռը չլիներ: Ազգս ինչպես միշտ ծայրահեղության ու ԲԱՑԱՐՁԱԿ ԿԵՂԾ ՎԱՐՔԻ գիրկն ա ընկել:
Շուխուռն ադեկվատ չի՝ ասենք շուխուռն ադեկվատ չի, ոչ թե մեժդունոգ քացով խփենք, թե էս էլ քո հերոսը գնա քո տիրոջ մերը: Ոնց որ թշնամու մասին խոսելիս լինենք եղբայր, յանի մի շատ լավ վիճակում ենք սրանք էլ մի կողմից են վրա տալիս, մարդ չի իմանում գլուխն առնի ուր փախնի էս աննորմալների ձեռից:
Շուխուռն ադեկվատ չի՝ ասենք շուխուռն ադեկվատ չի, ոչ թե մեժդունոգ քացով խփենք, թե էս էլ քո հերոսը գնա քո տիրոջ մերը: Ոնց որ թշնամու մասին խոսելիս լինենք եղբայր, յանի մի շատ լավ վիճակում ենք սրանք էլ մի կողմից են վրա տալիս, մարդ չի իմանում գլուխն առնի ուր փախնի էս աննորմալների ձեռից:
Դե կներես, որ ինչ-որ մեկը հանդգնել ա քիմքիդ ոչ հաճելի իր մտածմունքը բարձրաձայնել: Բայց գիտե՞ս, թե ինչի՞ քիմքիդ հաճելի չի: Որովհետև ներքուստ զգում ես, որ ճշմարտության տարրեր ա պարունակում, առնվազն տարրեր: Ու ցավալին էն ա, որ էդպիսի հոդվածները ոչ թե մի պահ մտածելու առիթ են տալիս, այլ վրան հարձակվելու: Թշնամիդ չի, ուղղակի հանդգնել ա քո պես չմտածի ու մտածածն էլ բարձրաձայնի:
Դե կներես, որ ինչ-որ մեկը հանդգնել ա քիմքիդ ոչ հաճելի իր մտածմունքը բարձրաձայնել: Բայց գիտե՞ս, թե ինչի՞ քիմքիդ հաճելի չի: Որովհետև ներքուստ զգում ես, որ ճշմարտության տարրեր ա պարունակում, առնվազն տարրեր: Ու ցավալին էն ա, որ էդպիսի հոդվածները ոչ թե մի պահ մտածելու առիթ են տալիս, այլ վրան հարձակվելու: Թշնամիդ չի, ուղղակի հանդգնել ա քո պես չմտածի ու մտածածն էլ բարձրաձայնի:
Արտակ, կյանքում որևէ մեկի կամքին չեմ բռնացել, չեմ կարողանում, ուղղակի հոդվածի դրդապատճառները չեմ հասկանում, ասելիքը չեմ հասկանում, ոնց որ մեջքիցս խփեն ընկեր, նեղվում եմ:
Արտակ, կյանքում որևէ մեկի կամքին չեմ բռնացել, չեմ կարողանում, ուղղակի հոդվածի դրդապատճառները չեմ հասկանում, ասելիքը չեմ հասկանում, ոնց որ մեջքիցս խփեն ընկեր, նեղվում եմ:
Էս որ գրում եմ, կոնկրետ քեզ չի ուղղված: Կներես, որ «դու»-ով ստացվեց: Հոդվածը մի քիչ առաջ եմ կարդացել: Կարդացել եմ, որովհետև առավոտից ուր մտնում եմ, հայհոյախոսություն եմ տեսնում էդ հոդվածի ու դրա գրողի նկատմամբ: Իսկ էդ ճիշտ չի: Հոդվածը գրողը հենց սկզբից բացատրել ա դրդապատճառը, ես էլ դա նախորդ գրառմանս մեջ գրել էի: Ուղղակի էս քանի օրը շատերս ուղղակի չենք դիմանում բարձրացված ԿԵՂԾ ՀԻՍՏԵՐԻԱՅԻՆ: Աղմուկը լրիվ չի կեղծ: Աղմուկի մի զգալի մասը արդարացված ու տեղին ա: Բայց կողքին կա մեծ քանակով կեղծը, զգում ես, որ դարձել ա դիվիդենտներ շահելու պատեհ առիթ շատերի համար, զգում ես, որ անկեղծ չեն, զգում ես... մի խոսքով... ուզում եմ էլ էս թեման չմտնեմ: Փորձեմ, տեսնեմ կստացվի՞:
Կատարվել ա անարդարություն: Էդ անարդարությունը ունի նաև քաղաքական հետևանքներ: ...
Այսինքն հարևան պետության կողմից ծրագրված դեմոնստրատիվ գործողությունները, որոնք խրախուսում են հային քանած տեղը սպանողին դու համարում ես անարդարությու՞ն։ Կարծում եմ անարդարությունը քաղաքական կատեգորիա չի։ Քաղաքականության մեջ արդար կամ անարդար հասկացություններ չկան։ Էն որ մարդիկ էստեղ բռունցքվելու կոչեր են անում, որից դու զզվում ես, դա հակառակ պաշտպանողական ռեակցիա է, նկատի ունենալով սեփական անձի ֆիզիկական անվտանգությունից մինչև ոչ այդքան սեփական պետության անվտանգությունը։
Իսկ ես նողկում եմ, երբ որ հենց միջպետական քաղաքական պրոբլեմներ են առաջանում, կեղծ գլոբալիստական կամ կոսմոպոլիտ հայացքների տեր մարդիկ խցկվում են քաղաքական թեմաներ ու սկսում են բարոյախոսություն կարդալ հայրենակիցների գլխին։ Կարծում եմ Ադրբեջանը տխմար քայլ է կատարել, և կատարել է իսկապես ոչ իր օգտին, դրա համար ադրբեջանցիների քննադատությունները իրենց պետության հասցեին տեղին են։ Այս անգամ Հայաստանը առանձնապես չտուֆտեց ու ադեկվատ ռեակցիա տվեց։ Ծակ լրագրողների տարբեր համեմատություններ ու «վերլուծություններ», թե տատուս թվին եսիմ ինչ էր եղել բլա բլա բլա, այդ դրանք են դեմագոգիա ու դեբիլություն։ Կարող է էն ժամանակ էլ Հայաստանն է տուֆտել ես դեմ չեմ, բայց դա ոչ մի բան չի նշանակում այսինքն հավայի ու անժամանակ դուրս են տալիս։ Չլինի՞ ուզում են Հայաստանը հետ հայացք նետի ու սաղից մի հատ ներողություն խնդրի իր նախկինում կատարած տուֆտա քայլերի համար, որ նոր որոշ խակ ու ծակ մեկնաբաններ համարեն, որ Հայաստանում մարդիկ իրավունք ունեն հիսթերիա բարձրացնելու Սաֆարովի դեպքի հետ կապված։
Բայց անկախ ամեն ինչից, Ադրբեջանի քայլը շատ լուրջ սպառնալիք է ու հայկական կողմի հիսթերիան էլ` տեղին։ Էն մարդիկ, ովքեր զուրկ են ինքնապաշպանական ռեակցիայից, կարող են ըմբոշխնել աշնանային մեղմիկ զեփյուռը, ծղրիդների ձայնը, իրենց համարել աշխարհի քաղաքացի ու չխցկվել քաղաքական թեմաներ։
Այսինքն հարևան պետության կողմից ծրագրված դեմոնստրատիվ գործողությունները, որոնք խրախուսում են հային քանած տեղը սպանողին դու համարում ես անարդարությու՞ն։ Կարծում եմ անարդարությունը քաղաքական կատեգորիա չի։
Սաղ իրար ես խառնում:
Ուրեմն կատարվածի համար կա երեք հարթության գնահատական.
1. Իրավական
2. Քաղաքական
3. Բարոյական
Հայաստանին էս պահին հիմնական հուզողը քաղաքականն ա, թե ինչի, չմանրանամ, երևի հասկանում ես, եթե սենց բաներ էիր գրել: Բայց էդ քաղաքական ասպեկտում ասելիք ունենալու համար, մենք ուզենք թե չուզենք պետք է հղվենք իրավականին ու բարոյականին, ընդ որում ՀԻՄՆԱԿԱՆՈՒՄ իրավականին: Նենց որ հիմա մի հատ էլ մտածի՝ արդարությունը քաղաքական կատեգորիա՞ ա, թե՞ ինչ ա: Խելոք դեմքով հայտարարելը, որ «Քաղաքականության մեջ արդար կամ անարդար հասկացություններ չկան», ընդամենը դեմագոգիա ա ու խնդիրը շեղել ա:
Էն մարդիկ, ովքեր զուրկ են ինքնապաշպանական ռեակցիայից, կարող են ըմբոշխնել աշնանային մեղմիկ զեփյուռը, ծղրիդների ձայնը, իրենց համարել աշխարհի քաղաքացի ու չխցկվել քաղաքական թեմաներ։
Փաստորեն հիստերաի բարձրացնողներն են, որ ինքնապաշտպանակ ռեակցիա ունեն :))
Ու ոչ էս պահին իրենց ավելի զգոն պահողները: Ուրեմն տեղեկացնեմ քեզ, որ հենց կակռազ այ էդ «հիստերիկ» ինքնապաշտպանության ռեակցիա ունեցողների պատճառով կարող ա սաղ հարամվի ու գլխներիս նոր խնդիրներ ավելանան:
ՈՐԵՎԷ ՄԵԿԸ առ այս պահը չի խոսել կատարվածը որևէ կերպ թեթև խնդիր ներկայացնելու դիրքից, որևէ մեկն առ այս պահը չի խոսել խնդիրն անտեսելու մասին: Հայաստանը իրեն բավական լավ է պահել՝ կատարվածից հետո, դադարեցնելով դիվանագիտական հարաբերությունները: Հայաստանն իրեն վատ է պահել մինչև էդ, կատարվածը կանխելու փորձ չանելով, Հայաստանն իրեն բավական վատ է պահել, հետագայում, ամեն ինչ ցիրկի վերածելով (Հունգարիայի դրոշի այրում, ԳԱԱ հայտարարություն, ԵՊՀ հայտարարություն և այլն, որոնք բոլորը, վստահ եմ, իշխանության հրահանգով կամ աջակցությամբ են արվել): Էնպես որ ավելի լավ ա մնալ ռացիոնալիզմի մեջ ու հիստերիաների դեմ խոսելը «կեղծ գլոբալիստական կամ կոսմոպոլիտ հայացքների տեր մարդիկ» հորջորջումներով չմեկնաբանել ու սաղ այլ լույսի տակ ցույց տալ:
Ու մեկ էլ էդ տենց մեծ-մեծ փռթողները թող մտքներով չանցկացնեն, որ տենց ապագորգոռ բառեր ասելով ավելի հայրենասեր դառան, ավելի սկզբունքային եղան, ավելի «տղա» եղան, ավելի դուխով եղան, քան էս պահին ռացիոնալ մտածողներն ու դրա կոչ անողները: Դեռ շատ պիտի հաց ու պանիր ուտեն: Ու էդ իրանք են, որ առաջին փխկից թռնելու են ու մկան ծակը տաս թումանով առնեն: Գլխներիս թազա հերոսներ ու դուխովներ են հայտնվել, թան էլ չէ, փռթած մածուն :))
keyboard
05.09.2012, 19:35
Բայց ողբալիա, որ ներկայիս իշխանություններից աբիժնիկները, էս իշխանությունների ցանկացած քայլ, որը ուղղվածա սաֆարովին ադրբեջան ուղարկելու հարցի շուրջ, որակում են թերի,սխալ և աննոռմալ:
Մենք էնքան իրար ատում ենք, որ դաժե էս հարցի շուրջ բաժանվել ենք ընդդիմության ու իշխանության: Մենքկ էսքանը արդեն կոզրա ցանկացած դրսի ուժի համար:
Կատարվելա հանցագործություն, սպանություն էդ սպանությունը անողը պատժվելա, բայց հիմա ազատության մեջա ու եթե իմ հիստերիան օգնելույա, որ ինքը պատժվի կամ ինչ որ բան փոխվի դեպի լավը, ապա ես հիստերիկ եմ:
Համոզված եմ, որ եթե դրոշը այրելու համար այրող խմբին կամ հենց կազմակերպչին խուլիգանության մեղադրանքով ձերբակալեին, ներկայիս ինշանությունը փնովողներն ասելու էին, որ տեսաք մեր իշխանությունները թուրք են, պաշտպանում են հունգարիային ու սենց բլա բլա բլա
Եթե որևէ բանի էլ հանսելու ենք, էդ հիստերայով ենք հասնելու, իսկ դուք ադեկվատ ու ժամանակակից մտածողներ նստեք սպասեք, թե Աստված երբ եկնքից մանանա կուղարկի:
Խելքի աշեցեք...
Բայց ողբալիա, որ ներկայիս իշխանություններից աբիժնիկները, էս իշխանությունների ցանկացած քայլ, որը ուղղվածա սաֆարովին ադրբեջան ուղարկելու հարցի շուրջ, որակում են թերի,սխալ և աննոռմալ:
Մենք էնքան իրար ատում ենք, որ դաժե էս հարցի շուրջ բաժանվել ենք ընդդիմության ու իշխանության: Մենքկ էսքանը արդեն կոզրա ցանկացած դրսի ուժի համար:
Կատարվելա հանցագործություն, սպանություն էդ սպանությունը անողը պատժվելա, բայց հիմա ազատության մեջա ու եթե իմ հիստերիան օգնելույա, որ ինքը պատժվի կամ ինչ որ բան փոխվի դեպի լավը, ապա ես հիստերիկ եմ:
Համոզված եմ, որ եթե դրոշը այրելու համար այրող խմբին կամ հենց կազմակերպչին խուլիգանության մեղադրանքով ձերբակալեին, ներկայիս ինշանությունը փնովողներն ասելու էին, որ տեսաք մեր իշխանությունները թուրք են, պաշտպանում են հունգարիային ու սենց բլա բլա բլա
Եթե որևէ բանի էլ հանսելու ենք, էդ հիստերայով ենք հասնելու, իսկ դուք ադեկվատ ու ժամանակակից մտածողներ նստեք սպասեք, թե Աստված երբ եկնքից մանանա կուղարկի:
Խելքի աշեցեք...
«Իշխանություններից աբիժնիկ» եզրույթը բոց էր :))
Հարցեր.
1. Չե՞ս համարում, որ մինչև կատարվածը մեր իշխանությունը կարող էր ավելի լավ աշխատեր, համապատասխան ատյաններում հարցը բարձրացներ, աղմուկ հանել ու ստեղծել նախապայմաններ, որ հնարավորություն կտար կատարվածը կանխել
2. Չե՞ս համարում, որ Հունգարիայի դրոշ այրելը ընդամենը կրքեր է բորբոքում և ոչ այն ուղղությամբ, որ պետք է, որովհետև կարող է հանգեցնել ընդհուպ մինչև երկու ազգերի թշնամանքի, մինչդեռ ազգը խնդրում որևէ կապ չուներ և այս օրերին մեր պես հավասար իրանց շատ ներկայացուցիչներ պայքարում են
3. Չե՞ս համարում, որ ԳԱԱ-ի ու ԵՊՀ-ի հայտարարությունները կլոունադա են, և չե՞ս կարծում, որ դրանք չէին կարող կատարվել առանց իշխանության գիտության
4. Չե՞ս նկատում, որ ծրագրված լարվածություն ա գցվում Հայաստանի ու Հունգարիայի միջև, որը չի բխում մեզնից որևէ մեկի շահերից, ուշադրությունը շեղում է հիմնական խնդրից
ու սենց լիքը ուրիշ հարցեր:
Իսկ թե էդ հիստերիայով ինչի կհասնենք, կտեսնենք, եթե չկարողանանք էդ հիստերիան կանխել ու կատարվածին իրապես համարժեք հակաքայլեր անել, ընդհուպ օգտագործելով բանակցություններում մեր օգտին:
Ձայնալար
05.09.2012, 19:50
Եկեք բարեկամանանք ադրբեջանի ադեկվատ,դեմոկրատական,հումանիստ ժողովրդի հետ ու սպասենք, թե էդ ադեկվատ,հումանիստ ու քաղաքակիրթ ոչխարներից սերվածները մի օր երբ են էլի քնած ազգին,գիշերով մեր ու մանուկ կոտորելու:
Չէ, արի չանենք տենց ու ընդհանրապես, առաջարկդ տարօրինակ ա, ես քո մասին այլ կարծիքի եմ :))
Երբ որ մեր ադեկվատներն ու իրանց ադեկվատները իրանց երկրներում կլինեն եղանակ ստեղծող, էդ ժամանակ հնարավոր կլինի կոնֆլիկտը կարգավորել առանց կացնի ու հանգիստ ապրել:
Իսկ, եթե չես ուզում կոտորվես, առաջին հերթին ոչ թե պետք ա թշնամուդ հայհոյես (հայհոյելը վատ չի, բայց խելամիտ սահմաններում), այլ սեփական երկիրդ ուժեղացնես ու բանակդ հզորացնես: Բանակային մի սպանությունը՝ երբ հայը հայ ա սպանում տասնապատիկ մեծ վնաս ա հասցնում մեր անվտանգությանը, քան սաֆարովների ողջ գերդաստանը միասին՝ եթե այդպիսին գոյություն ունի: Ու էս աղմուկը համաչափ չի կատարվածին: Որովհետև աղմուկ լինում ա էն թեմայով, որով որ ուզում են երկրի իշխանությունները, ոչ թե էն թեմայով, որը մենք կարևոր ենք համարում:
Ձայնալար
05.09.2012, 19:57
Ադրբեջանի ադեկվատները իրենց հանցագործին հանցագործ են ասում, մենք էլ ոգևորված տեղներիցս վեր ենք թռնում, թե մենք էլ ունենք, մենք էլ ունենք, հենա Վարուժան Կարապետյանն ի՞նչ պակաս ա :'
Այ մարդ Վարուժան Կարապետյանն ի՞նչ կապ ունի :esim
Ադեկվատությունը իրերին սթափ նայել է ենթադրում, երբ քո նկատմամբ հանցագործություն են անում ու դու դատապարտելու փոխարեն սկսում ես հիշել թե 20 տարի առաջ Պողոս Պողոսյանն ինչ էր անում, ոնց էր անում, սա ադեկվատություն չի, թեթևամտություն է:
Ոչ ոք վեր-վեր չի թռնում, պարզապես սա առիթ ա հիշելու ու հասկանալու, թե ո՞վ ա հերոս, ով ոչ: Ի՞նչ բարոյական արժեքներ ենք դավանում, տարբերվո՞ւմ ենք արդյոք սաֆարովին պաշտպանողներից, թե նույն բանն ենք բարիկադի տարբեր կողմերում:
Հա, Պողոս Պողոսյանին պետք ա միշտ էլ հիշենք, քանի դեռ նրան սպանողները ու սպանողներին «թևեր» տվողները ազատության մեջ են: Ու դա չի արվում սաֆարովներին դատապարտելու փոխարեն, այլ արվում ա դատապարտելուն զուգահեռ: Իսկ Սեժիկ-Միշիկների ուզածն էն ա, որ դատապարտենք արտաքին թշնամուն ու մոռանանք ներքի խնդիրները: Հենց դրա համար ա էս աղմուկն էսքան երկարել, մենք էլ կուլ ենք տալի կտերը:
keyboard
05.09.2012, 20:03
«Իշխանություններից աբիժնիկ» եզրույթը բոց էր :))
Հարցեր.
Բոլ խնդացիր?
1. Չե՞ս համարում, որ մինչև կատարվածը մեր իշխանությունը կարող էր ավելի լավ աշխատեր, համապատասխան ատյաններում հարցը բարձրացներ, աղմուկ հանել ու ստեղծել նախապայմաններ, որ հնարավորություն կտար կատարվածը կանխել
Կարծում եմ, բայց փաստն էնա, որ չի աշխատել ու եթե դու համարում ես, որ ամեն գրառմանդ մեջ դրան անդրադառնալով ու իշխանություններին քլնգելով ժամանակը հետ ես տալու ու նենց անես, որ լավ աշատեն ու հարցը սրան չհասնի, ապա ցավում եմ, բայց պիտի հիասթափեցնեմ, չի ստացվի:
Էս հարցից բխող հաջորդ հարցադրումդ, որ կանես իմ գրառմանը հաջորդող գրառման մեջ, այն մասին, որ եթե հիմա չքլնգենք կարա սրանից բեթար լինի, դրան էլ պատասխանեմ, չի լինի, ինչ եղելա արդեն եղելա ու ով որ էլ էս շիլան սարքելա, դրա ելքը շատ լավ գիտի:
2. Չե՞ս համարում, որ Հունգարիայի դրոշ այրելը ընդամենը կրքեր է բորբոքում և ոչ այն ուղղությամբ, որ պետք է, որովհետև կարող է հանգեցնել ընդհուպ մինչև երկու ազգերի թշնամանքի, մինչդեռ ազգը խնդրում որևէ կապ չուներ և այս օրերին մեր պես հավասար իրանց շատ ներկայացուցիչներ պայքարում են
Չէ, չեմ համարում, իմ թշնամու ընկերը իմ թշնամին է: Ասենք, որ հունգարաիայի հետ թշնամացանք, ինչ ենք կորցնելու դրանից? Մեր պես հավասար իրանք չեն պայքարում, մի հատ հունգարացի որ ստեղ ներեղություն խնդրես էտ պայքար չի, փաստն էնա, որ իրանց ժողովուրդը պաշտպանելույա իրանց իշխանությանը, ոչ թե մեր նման, որ կովն ընկնումա դանակավորները շատանում են:
3. Չե՞ս համարում, որ ԳԱԱ-ի ու ԵՊՀ-ի հայտարարությունները կլոունադա են, և չե՞ս կարծում, որ դրանք չէին կարող կատարվել առանց իշխանության գիտության
Չէ, չեմ համարում, իշխանություններն էլ լավ են արել, որ տենց բան են թույլ տվել, դա էլ իրանց պատկերացրած հումնիստաքաղաքականաժողովրդավարականամարդուիրավունքանանա մոտեցումնա:
Թող ադեկվատները սկսեն ներողություն խնդրել հունգարաիյից կատարվածի համար:D
4. Չե՞ս նկատում, որ ծրագրված լարվածություն ա գցվում Հայաստանի ու Հունգարիայի միջև, որը չի բխում մեզնից որևէ մեկի շահերից, ուշադրությունը շեղում է հիմնական խնդրից
Փաթթեմ հունգարիան, լավ էլ արվումա, թող էդ լարվածությունը լինի, մեկա հունգարայի հացը մեզ չի կշտացնում:
Հիմնական խնդիրը մեկնա` ամեն գնով հասնել նրան, որ սաֆարովի հետ կապված հարցը բոլոր ուղղություններով լուծվի մեր օգտին, հիմա ժողովուրդն էլ դրանա ձգտում, ոնցա շեղում էդ խնդրից ? չի շեղում:
ու սենց լիքը ուրիշ հարցեր:
Իսկ թե էդ հիստերիայով ինչի կհասնենք, կտեսնենք, եթե չկարողանանք էդ հիստերիան կանխել ու կատարվածին իրապես համարժեք հակաքայլեր անել, ընդհուպ օգտագործելով բանակցություններում մեր օգտին:
Ու սենց լիքը պատասխաններ.
Հիստերիայով կհասնենք նրան ինչին պետքա, 2008-ից կանխում եք, հուսամ սրա կանխումն էլ չի ստացվի Ձեր մոտ, այլապես չեմ ուզում պատկերացնել, թե Ձեր կանխածից հետո ինչա լինելու:
melancholia
05.09.2012, 20:04
Իրոք, եկեք գոնե մի պահ համազգային բնույթ կրող հիստերիան դնենք մի կողմ ու սառը ուղեղով մտածենք իրականում ինչ է կատարվում, ու որն է դրա սկզբնաղբյուրը, էս ամենը ում էր ձեռնտու, ու ինչ էին ուզում սրանով ասել կազմակերպիչները: ՈՒմ հետ խոսում ես, վրիժառու է փնտրում: Վրեժ ումից? ոմն սաֆարովից, ով իրականում իրենից ոչինչ չի ներկայացնում ու պետք չէր անգամ ադրբեջանին: Դե պարզա, մի որոշ ժամանակ անց գլուխը կուտեն ու էլի կդնեն հայի վրա...մեր հիստերիայից ելնելով: Ինչ է շահում ադրբեջանը էս խառնաշփոթից? ում հիացմունքը? ում հարգանքը? աշխարհի գերտերությունների?....ինչ իմանանք? գուցե թուրքիայի? թե չէ, ինքը ` ադրբեջանը ոչ ռիսկը ուներ, դե խելքը չեմ ասում, որ նման քաոս ստեղծեր: ՈՒմ է ձեռնտու մեր տարածաշրջանի լարվածությունը? էտ ով էտքան ,,դուխ,, տվեց էտ ոչխարներին?: Հա , իդեպ Ռուսաստանը կարծես թե եղբայրություն է անում թուրքիայի հետ` իր վրա է վերցնում կառուցվելիք ատոմակայանի ծախսերը, դե ադրբեջանի խոստացած ,,կաշառքը,, Հունգարիային թուրքիան էր պատրաստվում փակել, ........ուզում ենք սաֆարովից վեժխնդիր լինել: վրեժխնդիր գործիքից?....գլուխը պիտի գտնել էս ամենի, ու դա շատ ավելի կարևոր է, .......
Բոլ խնդացիր?
Հատ-հատ չեմ արձագանքի, միայն մի քանի շեշտադրում:
1. ՀՀ իշխանությունները վարել են ապաշնորհ քաղաքականություն, որի արդյունքում նույնիսկ շանս չեն ունեցել կատարվածը կանխելու: Իրենք նվազագույնը կարող էին անել մի քանի քայլ.
- այս ընթացքում Հունգարիայում ստեղծած լինել դեսպանատուն, որի հիմնական ֆունկցիան կլիներ Սաֆարովի խնդիրը, որովհետև Ադրբեջանի ցանկությունները վաղուց էին հայտնի ու սա ինչ-որ իմաստով ազգային անվտանգության խնդիր էր, բացի նրանից, որ բարոյական ու իրավական հարթության խնդիր է,
- Նախապես իմանալով նման հնարավոր սցենարի մասին ցանկացած ամբիոն, ցանկացած բանակցություն, ցանկացած հանդիպում (դիվանագիտական) օգտագործել ՆԱԵՎ այս խնդիրը բարձրաձայնելու ու դրա դեմն առնելու հնարավորություն ստանալու համար:
Ներկա պարագայում, երբ այդ ամենը չի արվել, այո՛, ՀՀ իշխանության քայլը՝ դիվանագիտական հարաբերությունների խզումը, իմ կարծիքով ճիշտ էր: Սակայն, դա ճիշտ էր երբ արդեն հասել էինք այս կետին, մինչդեռ պետք է նախորդող քայլեր լինել: Այսօր հրճվանքով ընդունել այդ քայլը ու չխոսել դրան նախորդած (նաև հաջորդած) սխալ քայլերի մասին, նշանակում է ստեղծել նախապայմաններ, որ հետագայում ևս մեր իշխանությունը ցուցաբերի անգործություն ու դա իրեն ներվի: Ես պահանջելիք ունեմ ոչ միայն Հունգարիայից, Ադրբեջանից, Նատոյից ու այլ երկրներից, կառույցներից, այլև հենց իմ երկրի իշխանությունից, որովհետև իմ՝ քաղաքացուս առաջ անմիջական պատասխանատվություն հենց իրենք ունեն: Եթե իմ երկրին իմ այդ պահանջից վնաս լիներ, ես չէի պահանջի: Բայց նման պահանջը միայն օգուտ ունի:
Թշնամու դեմ պետք է համախմբվել: Դա ճիշտ պնդում է, բայց դրա ձեր ինտերպրետացիաները սխալ են: Ներկա իրավիճակում հրճվանք ապրել իշխանության քայլերից ու անտեսելը իր բացթողումները ոչ թե համախմբում է աղետից խուսափելու համար, այլ սովորական կարճատեսություն:
2. Որևէ երկրի հետ վատ կամ թշնամական հարաբերություններ ունենալը մեզ ձեռնտու չէ: Առավել ևս ձեռնտու չէ ազգամիջյան ատելությունը, որը ցավոք հիմա ակամա սերմանվում է հունգարացիների նկատմամբ: Հետևաբար քաղաքականությունը տանելիս որևէ վայրկյան չի կարելի մոռանալ, որ մենք այո՛, ունենք առկա խնդիրը լուծելու կարիք, բայց մենք նաև ունենք կարիք ամեն ինչ վարի չտալու, ու երկու պետությունների միջև հարաբերությունները լրիվ չփչացնելու: Դիվանագիտական հարաբերությունները այս պահին դադարեցնելը ճիշտ որոշում էր, բայց անպայման պետք է գա պահը, որ հարաբերությունները վերականգնվեն: Ուրեմն պետք է նաև մտածված գործել ու չայրել կամուրջները: Մեր խնդիրը որոշակի պաշտոնյաների հետ է, այլ ոչ թե ժողովրդի ու պետության: Ու սա պետք է դառնար բանաձև, պետք է ուղղորդվեր, ու գուցե նույնիսկ էստեղից էնտեղ հասնեինք էնպիսի ալիքի, որ այնտեղ բարձրացվեր համապատասխան պաշտոնյաների հեռացման հարցը:
2.1. Որևէ պարագայում չի կարելի մոռանալ Հունգարիայում ապրող հայ համայնքին, առավել ևս որ նրանք, իմ տեղեկություններով, այս տարիներին նույն այս խնդրի համար պայքարել ու աջակցություն չեն ստացել մեր իշխանությունից: Մենք սիրում ենք խոսել համերաշխությունից, մեր հայրենակիցներից, սփյուռքից, բայց էս պահին տաք գլխով ինչ-որ բաներ անելուց մոռանում ենք մտածել նաև մեր հայրենակիցների մասին:
3. Մեր իշխանությունն էն իշխանությունն է, որ փողոցում կրակում է պայքարող ժողովրդի վրա ու սպանում, որ ներում է հայ սպային ու բժշկին սպանողին, ու էս շարքը կարելի է շարունակել, բայց էսքանն էլ բավարար է, որ հասկանանք, որ էս իշխանությունն էն իշխանությունը չի, ում հրամանատարությամբ մենք կարող ենք իրական հաջողությունների հասնել նաև արտաքին աշխարհում, ու եթե այսօր իրենց բարձրացրած աղմուկի պատճառով ոմանք մոռանում են իրենց այդ գործելաոճը, իրենց արածը, ապա շատերս ուղղակի չենք կարող մոռանալ, որովհետև հիշողություններս տեղում ա:
Հայ-հա՜յ :(
Վաղը մյուս օր պատերազմ ա սկսվում մենք կռիվ ենք անում թե ով ա փախնելու ով կռվելու, ով ա տղա ով հիստերիկ, ով ա հերոս ով դավաճան, ով ա սթափ ուղեղով ադեկվատ մտածող դեմք ով խառնաշփոթ ամբոխ: Մատը վեր տնկած սմայլիկն ինչ ա՝ չկա մարդ դնի, սիրտը մի քիչ հովանա:
Հ.Գ. Վաղը մյուս օր մի Վարդան Մամիկյան կոչվող զորախումբ ասենք լինի, տեսնես մի խելացի լրագրողիկի մտքով կանցնի էդ զորախմբի մասին խոսելիս Վարդանի հավատուրացությունը հիշելու: Ամեն ինչից դատելով՝ կանցնի :(
Ուշադրություն!!!
Ադրբեջանի արտգործնախարարությունը սարսափած է ASALA-ից:
Ադրբեջանի արտգործնախարարությունը հայտարարություն է տարածել, որով փորձում է պատասխանատվություն բարդել Հայաստանի իշխանությունների վրա՝ նշելով, թե ՀՀ ղեկավարությունը պատասխանատվություն կկրի ԱՍԱԼԱ-ի գործելու դեպքում Ադրբեջանի քաղաքացիների նկատմամբ որևէ սադրանքի դեպքում, հայտնում է Trend-ը:
Ադրբեջանը, ըստ ԱԳՆ խոսնակ Էլդար Աբդուլաևի, հրահանգ է տվել արտասահմանում իր դիվանագիտական ներկայացուցչություններին ցանկացած սպառնալիքի դեպքում դիմել տվյալ երկրի հատուկ ծառայություններին:
Ադրբեջանական իշխանությունները Սաֆարովի արտահանձնումով պայմանավորված Երևանում տիրող վիճակը «նախընտրական քարոզչություն» են պիտակում, իսկ Հայաստանի և սփյուռքի գործողությունները՝ «արհեստական իրարանցում»:
Նրանք մտահոգություն են հայտնում, որ միջազգային հանրության կարծիքն ուղղվում է Ադրբեջանի դեմ:
Ըստ աղբյուրի՝ սեպտեմբերի 3-ին Հունգարիայում Ադրբեջանի դեսպանատուն նամակ է ստացվել ASALA Fighters անվանումով կազմակերպությունից, որով նախազգուշացում է արվել այդ երկրին:
թերթ.ամ
ՀՀ իշխանությունները վարել են ապաշնորհ քաղաքականություն, որի արդյունքում նույնիսկ շանս չեն ունեցել կատարվածը կանխելու: Իրենք նվազագույնը կարող էին անել մի քանի քայլ.
- այս ընթացքում Հունգարիայում ստեղծած լինել դեսպանատուն, որի հիմնական ֆունկցիան կլիներ Սաֆարովի խնդիրը, որովհետև Ադրբեջանի ցանկությունները վաղուց էին հայտնի ու սա ինչ-որ իմաստով ազգային անվտանգության խնդիր էր, բացի նրանից, որ բարոյական ու իրավական հարթության խնդիր է,
- Նախապես իմանալով նման հնարավոր սցենարի մասին ցանկացած ամբիոն, ցանկացած բանակցություն, ցանկացած հանդիպում (դիվանագիտական) օգտագործել ՆԱԵՎ այս խնդիրը բարձրաձայնելու ու դրա դեմն առնելու հնարավորություն ստանալու համար:
Իսկ չեք կարծում, որ կարողա իշխանություններն իմացել են և հատուկ չեն խոչընդոտել Սաֆառովի փոխանցումը Ադրբեջան, որպեսզի քաղաքական բազմաթիվ պլյուսներ հավաքեն?
Չուկի խոսքերից` ՀՀ իշխանության քայլը՝ դիվանագիտական հարաբերությունների խզումը, իմ կարծիքով ճիշտ էր:
Մեղմ ասաց` ցնցված եմ: Սա քեզնից չէր... էս ի~նչ հաշիվա~~~~....
96 կողմ, 1 դեմ. ԱԺ-ն ընդունեց Ռամիլ Սաֆարովի արտահանձնման և ներմանն արձագանքող հայտարարությունը (դեմ քվեարկել է Զարուհին Փ.-ն) (http://tert.am/am/news/2012/09/05/aj-haytararutyun/)
:D Նոր տեսա, որ "սպորտ" բաժնում եմ գրել: :D
Իսկ չեք կարծում, որ կարողա իշխանություններն իմացել են և հատուկ չեն խոչընդոտել Սաֆառովի փոխանցումը Ադրբեջան, որպեսզի քաղաքական բազմաթիվ պլյուսներ հավաքեն?
Ես կարծում եմ: Ադրբեջանի արածը թանկ նստող քաղաքական մեծ հիմարություն էր, որից միայն Սաֆարովն է օգուտ քաղում և այն էլ ժամանակավոր: Օրերից մի օր մերոնք նրան կխփեն, ընդ որում կհաջողացնեմ ամբողջ մեղքը գցել Ադրբեջանի վրա:
Իսկ չեք կարծում, որ կարողա իշխանություններն իմացել են և հատուկ չեն խոչընդոտել Սաֆառովի փոխանցումը Ադրբեջան, որպեսզի քաղաքական բազմաթիվ պլյուսներ հավաքեն?
Ոչ, նմանօրինակ հեքիաթներին չեմ հավատում:
Չեմ հավատում հեչ որ չէ այն պատճառով, որ եթե աղմուկը սկզբից լիներ ու արդյունքում մեկ է սա լիներ, մեր հաղթաթղթերն ավելի շատ էին լինելու ու ավելի արդյունավետ:
Մեղմ ասաց` ցնցված եմ: Սա քեզնից չէր... էս ի~նչ հաշիվա~~~~....
Մեղմ ասած ժպտում եմ :) Ի տարբերություն նույն այս ֆորումի մասնկիցներից շատերի ես իմ գնահատականները, ճիշտ կամ սխալ, հնչեցնում եմ իմ տրամաբանության ու իմացածի շրջանակներում, այլ ոչ թե կանխատրամադրվածությամբ, որ եթե իշխանություն ա, ուրեմն պետք ա չէ ասեմ, ընդդիմություն ա՝ հա ասեմ: Ցանկացած ռացիոնալ քայլ ես գնահատում եմ ու դրա մասին խոսում (ոչ միայն էս թեմայում): Բացթողումների մասին նույնպես խոսում եմ: Ուրիշ հարց, որ մեր իշխանությունն շատ ավելի շատ բացթողում ունի, քան դրական քայլ (գոնե իմ պատկերացումներով): Ինչ վերաբերում ա կոնկրետ մեջբերածիդ, ապա պետք էր քննարկման գոնե մի քիչ ուշադիր լինել, տեսնելու համար, որ թեմայի սկզբից նույնն բանն ասել եմ, ահա առնվազն երկու գրառում, որտեղ դա ասել եմ.
Ճի՞շտ էր Հունգարիայի հետ դիվանագիտական հարաբերությունները խզելը: Երբ արդեն եկել ու հասել ենք էս վիճակին՝ այո՛, հավանաբար ճիշտ էր: Սակայն մինչ դա մենք ունենք լիքը ուրիշ խնդիրներ, որոնք անտեսելը ջայլամային քաղաքականություն ա, ուրիշ ոչինչ:
Թեմայի սկզբում արդեն ասել եմ, որ ստեղծված իրավիճակում, այո՛, հավանաբար ամենաճիշտ որոշումը դիվանագիտական հարաբերությունների դադարեցումն էր ու արված քայլերը: Բայց ՍՏԵՂԾՎԱԾ ԻՐԱՎԻՃԱԿՈՒՄ: Իսկ որ իրավիճակը ստեղծվել է, նաև իրենց անգործության արդյունք է եղել, ու կարելի էր վարած լինել այլ քաղաքականություն, որը
Որոշեցի տեղադրել ԱԺ-ում Զուրաբյանի ելույթի սղագրությունը: Եթե մյուս պատգամավորների ելույթների սղագրությունների տեղը գիտեք, խնդրում եմ դրանք էլ տեղադրեք, հետաքրքիր է ամբողջական պատկեր տեսնելը, մյուսներից ընդամենը մի քանիսի հատվածներն եմ տեսել: Մասնավորապես շատ հետաքրքիր կլիներ տեսնել նախկին արտգործնախարարների՝ Ալեքսանդր Արզումանյանի ու Վարդան Օսկանյանի ամբողջական ելույթները, որովհետև անկախ իմ ու մեզնից ամեն մեկի՝ իրենց նկատմամբ վերաբերմունքից, ամեն դեպքում իրենք մարդիկ են, ովքեր նմանատիպ հարաբերությունները ավելի լավ են պատկերացնում:
Հարգելի խորհրդարան,
Նույն օրը, երբ հայտնի դարձավ, որ Հունգարիայում հայ սպա Գուրգեն Մարգարյանի սպանության հեղինակ Ռամիլ Սաֆարովը ոչ միայն էքստրադիցիայի է ենթարկվել Ադրբեջան, այլեւ, ի խախտումն միջազգային իրավունքի նորմերի, ազատ է արձակվել Ադրբեջանի նախագահ Ալիեւի` ներում շնորհելու որոշմամբ, Հայ Ազգային Կոնգրեսը հանդես եկավ համապատասխան հայտարարությամբ: Այդ հայտարարության մեջ մենք դատապարտել ենք Ադրբեջանի գործողությունները: Այս քայլով Ադրբեջանի ղեկավարությունը կոպտորեն խախտեց միջազգային իրավունքի նորմերը, ստանձնեց Ռամիլ Սաֆարովի կոմից կատարված հանցագործության ամբողջ բարոյական պատասխանատվությունը, միջազգային հանրությանը ցույց տվեց, որ պատրաստ է խրախուսել եւ փառաբանել ազգայնականության ու ցեղապաշտության հիմքի վրա մարդասպանությունը, վտանգելով տարածաշրջանում խաղաղություն հաստատելուն ուղղված բանակցությունները:
Պարզ է նաեւ Հունգարիայի իշխանությունների պատասխանատվության հարցը: Ակնհայտ է, որ Հունգարիայի իշխանությունները կարող էին հեշտությամբ հաշվարկել Ադրբեջանի գործողությունները էքստրադիցիայից հետո, սակայն ինչ-ինչ պատճառներով, որոնց մասին այս պահին կարող ենք միայն ենթադրություններ անել, գերադասել են Ադրբեջանի դիմումի վերաբերյալ ցուցաբերել զուտ ֆորմալ մոտեցում եւ բավարարվել Ադրբեջանի` Սաֆարովին բանտում պահելու ակնհայտորեն հեղհեղուկ երաշխիքներով: Այդ է պատճառը , որ մենք ընդունում ենք այն գնահատականները, որ տրված են հայտարարության նախագծի մեջ նաեւ Հունգարիայի մասով:
Հայ Ազգային Կոնգրեսը, ունենալով կոշտ հակասություններ իշխող քաղաքական ուժի հետ, այնուամենայնիվ գիտակցում է ստեղծված իրավիճակում Հայաստանի քաղաքական ուժերի միասնական ճակատով հանդես գալու անհրաժեշտությունը: Ուստի մենք որոշել ենք առանց այլեւայլ բարդություններ ստեղծելու միանալ ներկայացված հայտարարության նախագծին:
Միեւնույն ժամանակ հարկ ենք համարում այս բարձր ամբիոնից կրկնել Հայ Ազգային Կոնգրեսի` օգոստոսի 31-ի հայատարարության գնահատականները առ այն, որ Հայաստանի իշխանությունները նույնպես պատասխանատվություն են կրում կատարվածի համար, քանի որ ժամանակին համարժեք կանխարգելիչ քայլեր չեն կատարել, ոչ’ հետախուզության, ոչ’ էլ դիվանագիտության ասպարեզներում:
Հասկանալով Հայոց բանակի սպայի դեմ կատարված ոճրագործության դիմաց արժանի հատուցումը ապահովելու քաղաքական կարեւորությունը, Հայաստանի պատկան մարմինները, մասնավորապես՝ Արտաքին գործերի նախարարոuթյունը, Ազգային անվտանգությունը, Պաշտպանության նախարարությունը, Անվտանգության խորհուրդը, մշտական ուշադրության կենտրոնում պետք է պահեին բոլոր զարգացումները եւ տիրապետեին այդ գործարքի նախապատրաստմանը վերաբերող ողջ տեղեկատվությանը։
Տիրապետելով այդ տեղեկատվությունը, օգտագործելով բոլոր դիվանագիտական լծակները, նրանք կանխարգելիչ քայլեր պետք է ձեռնարկեին՝ խնդիրը հրապարակավ բարձրացնելով ինչպես Հունգարիայի իշխանությունների, այնպես էլ Մինսկի խմբի համանախագահ եկրների, Եվրոպական Միության եւ միջազգային հեղինակավոր կազմակերպությունների (ՄԱԿ, ԵԱՀԿ, ԵԽԽՎ, ՆԱՏՕ եւ այլն) առջեւ։ Հանցագործի էքստրադիցիայի կանխարգելման համար պետք էր մոբիլիզացվեին նաեւ հայկական սփյուռքի, ժողովրդավարական հասարակայնության ուժերը։
Հայաստանի իշխանությունները իրենք ընդունում են, որ էքստրադիցիայից առնվազն երկու շաբաթ առաջ տեղյակ են եղել պատրաստվող գործարքի մասին: Եթե այսօրվա բարձրացրած բողոքի կեսը բարձրացվեր այն ժամանակ, եթե հրապարակային հայտարարություններով հարցը դրվեր այն պետությունների եւ միջազգային կազմակերպությունների առջեւ, որոնք այսօր իրենց մտահոգություներն են հայտնում փաստի վերաբերյալ եւ քննադատում են Ադրբեջանին, վստահ եմ, Սաֆարովը դեռ նստած կլիներ հունգարական բանտում:
Ամեն դեպքում, այսօր բոլորիս առաջնային գործը պետք է լինի սթափ գնահատել ստեղծված իրավիճակը: Այն պայթյունավտանգ է, հղի բազմաթիվ սպառնալիքներով մեր ազգային անվտանգության համար, ներառյալ հնարավոր պատերազմական էսկալացիան:
Մենք կոչ ենք անում Հայաստանի բոլոր քաղաքական ուժերին, ինչքան էլ դա դժվար է, զերծ մնալ էմոցիոնալ, քաղաքականապես չհաշվարկված քայլերից: Հայաստանը պետք է կտրուկ եւ կոշտ քայլեր ձեռնարկի, բայց պետք է զերծ մնա որեւէ քայլից, որը կվնասի Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի
Հանրապետությունների անվտանգությանը եւ միջազգային վարկին: Ադրջբեջանը քայլ է կատարել, որն ամբողջ աշխարհին ցույց տվեց ռազմաշունչ հակահայկական հիսթերիան խորացնելու, Ղարաբաղյան հակամարտությունը սրելու եւ բանակցային գործընթացը վտանգելու իր մտադրությունը: Դա ամենեւին չի նշանակում, որ Հայաստանը պետք է նույնքան ապակառուցողական քայլերով պատասխանի, ինչը կլինի հենց Ադրբեջանի ուզածը: Եթե Ադրբեջանը ընտրել է բանակցային գոծընթացի տապալման ճանապարհը, ապա Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի շահերը պահանջում են ամեն բան անելու, որ միջազգային հանրության, Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների համար դրա միակ պատասխանատուն լինի Ադրբեջանը: Ուստի Հայաստանը պետք է զերծ մնալ որեւէ քայլից, որն ուղղակիորեն վնասում է բանակցային գործընթացին:
Լևոն Զուրաբյան
Հայ Ազգային Կոնգրես
5 սեպտեմբերի, 2012թ.
Ի տարբերություն նույն այս ֆորումի մասնկիցներից շատերի ես իմ գնահատականները, ճիշտ կամ սխալ, հնչեցնում եմ իմ տրամաբանության ու իմացածի շրջանակներում, այլ ոչ թե կանխատրամադրվածությամբ, որ եթե իշխանություն ա, ուրեմն պետք ա չէ ասեմ, ընդդիմություն ա՝ հա ասեմ:
Այո, իհարկե, :) , շնորհակալություն:
Թուրքականին մինչև էսօր ոչ չենք ասել: Աբսուրդի չի կարելի հասցնել էս ամեն ինչը, նախագահի հայտարարությամբ դիվանագիտական հարաբերությունների դադարեցման մասին կարելի էր ավարտել:
Թուրքականին չենք ասել, քանի որ սաղ Հայաստանը թուրքական ապրանք ա: Իսկ հունգարականին կարանք հանգիստ ասենք, քանի որ հունգարական ոչ մի բան շուկայում չկա:
Զավեշտալի ա...
Փաստորեն երկրի կես լումայանոց շահը կարելի ա առանց երեսուն արծաթի էլ ծախել:
Հ.Գ. Ճիշտ հոդված, ճիշտ ժամանակին: Փայլուն ա, փայլուն: Ծափահարությունները չեմ լսում...
Դավ ջան, առաջին անգամ երևի էս բաժնում քեզ հետ պետք ա բանավիճեմ: Բոլոր գրառումները չկարդացի, քոնոնք միշտ կարդում եմ, դրա համար կարդացի ու չհամաձայնեցի: Արեք` հանգիստ թողնենք էդ աղջկան, ք**-ը չի ընգել` բան ա հիշել, մտքովն անցել ա, արտահայտվել ա:
Ասենք տանը զրուցում եմ էս թեմայով ծնողներիս ու եղբորս հետ, պատահակն հիշում եմ, մտքովս անցնում ա, փորձում եմ համեմատել, հայրս էլ ասում ա` չէ, սխալ ես, անհամեմատելի ա, որովեհտև սենց ու սենց: Նորմալ զրուցյ ա չէ՞, անկախ նրանից, թե ինձ կարում ա համոզի, թե չէ: Ու կարող էդ պահին մեր տանը հարևաններ լինեն կամ եղբորս մինչ այս ինձ անծանոթ ընկերներ, որոնցից մեկը հույն, մյուսը ուկրաինացի, խոսքի, ես, մտքովս անցավ, ասելու էի, որովհետև զրուցում էինք, քննարկում էինք:
Հիմա ուզենք, թե չուզենք, աշխարհը շատ ա փոխվել: Ես ֆեյսբուքում ավելի շատ եմ զրուցում, քան տանը, ու շատերը, քննարկում ենք, զրուցում ենք, զրույցին հազար ու մի մարդ կարող ա խառնվի, շատերին սկի չեմ ճանաչում, զրուցակիցներիցս մեկի ծանոնթներն են, ծանոթի վիրտուալ ծանոթները, անծանոթ ֆրենդները, մտքներովն անցնում ա, կարծիք են ունենում, միջամտում են, արտահայտվում: Ինտերնետը ի՞նչ ա, մի մեծ ֆորում նաև, ուզենք չուզենք, դրա մեջ ենք, ու այդ զրույցը տանն էլ լիներ, այսպես ասած փրայվիթ չէր լինելու, ուղղակի մասնակից էին լինելու մենակ ներկաները, հիմա տանից վիրտուալում ա, տնովի չի, ազգովի ա, համաձայն չենք, ասենք` չէ, սենց չի ու սենց ա, որովհետև էս բանը էս ինչ բանի հետ անհամեմատելի ա կամ հակառակ համեմատելի ա, բայց խի՞ ծաղրենք, խի՞ վիրավորենք և այլն, դու չէիր վիրավորում, բայց զավեշտը բառով ամրագրված էր:
Սովորական հոդված էր, էն ժամանակին, որում մտքով անցել ա: Երբ չորսով ենք զրուցում, չորս կարծիք կարա լինի, երբ հազար չորսով, հազար չորս չէ՞: Ինձ դուր էկավ, ոչ էնքան հոդվածը, ինչքան ինքը, մտածող աղջիկ ա, իմից 180 աստիճան տարբեր կարծիք էլ հայտնի, մտածած կարծիք ա գոնե, ոչ թե անգիր արած, էսօր դա էնքան քիչ ա հանդիպում: Իսկ ո՞վ ասավ, որ պիտի պարտադիր համաձայնենք: Իրականում էս գրածս երևի էդքան քեզ չէր ուղղված, որովհետև դու տենց գուցե ծայրահեղ չես տրամադրված, կարելի էր ուրիշ գրառում մեջբերել, եթե տենց ա, կներես, ուղղակի դե գիտես, քո գրածները բաց չեմ թողնում :)
Հայ-հա՜յ :(
Վաղը մյուս օր պատերազմ ա սկսվում մենք կռիվ ենք անում թե ով ա փախնելու ով կռվելու, ով ա տղա ով հիստերիկ, ով ա հերոս ով դավաճան, ով ա սթափ ուղեղով ադեկվատ մտածող դեմք ով խառնաշփոթ ամբոխ: Մատը վեր տնկած սմայլիկն ինչ ա՝ չկա մարդ դնի, սիրտը մի քիչ հովանա:
Հ.Գ. Վաղը մյուս օր մի Վարդան Մամիկյան կոչվող զորախումբ ասենք լինի, տեսնես մի խելացի լրագրողիկի մտքով կանցնի էդ զորախմբի մասին խոսելիս Վարդանի հավատուրացությունը հիշելու: Ամեն ինչից դատելով՝ կանցնի :(
Արեա ջան, անկեղծ խոսքից վնաս չկա, հազար անգամ մի համաձայնիր, բայց գիտես կարծիքի հետ ա, որ չես համաձայնում, բայց էդ քո չհամաձայնելուց արդեն քննարկում ու բանավեճ ա առաջանում: Հակառակ կարծիք ա առաջանում, ու դա շնորհիվ նրա, որ էն կարծիքը, որին համաձայն չէիր, արտահայտվել էր… Ես տենց եմ մտածում, կարամ սխալ լինեմ, բայց ես ավելի շատ վախում եմ կարծիքի էն համատարած բացակայությունից, որ տենումեմ, էն անգիր արած արտահայտություններից, որ սովորել են անհասկանալի սեմինարների ժամանակ գենդեր, խտրականություն, բազմազանություն բառերը ներառող ու ոչ մի միտք չարտահայտող, կամ Նժդեհից անգիր պարբերություններով, որ սովորել են հանրապետականի երիտթևի ժողովներում, ու որից մի բառ անգամ չեն ընկալում… Անգիրներով խոսացող մարդուց վտանգավոր ոչ ոք չկա, իսկ կարծիք ունեցող ու արտահայտող մարդը երբեք չի կարա քեզ պաստավկա անի, ոչ մի պարագայում, որովհետև իր մտածողությունը դու գիտես, ինչ իրավիճակում ինչպես պահելը գիտես… Պատերազմի վաղտ ես անգիրներից եմ վախում, որովհետև էսօր նրանք էնքան շաատ են...
Սաղ իրար ես խառնում:
Ուրեմն կատարվածի համար կա երեք հարթության գնահատական.
1. Իրավական
2. Քաղաքական
3. Բարոյական
Հայաստանին էս պահին հիմնական հուզողը քաղաքականն ա, թե ինչի, չմանրանամ, երևի հասկանում ես, եթե սենց բաներ էիր գրել: Բայց էդ քաղաքական ասպեկտում ասելիք ունենալու համար, մենք ուզենք թե չուզենք պետք է հղվենք իրավականին ու բարոյականին, ընդ որում ՀԻՄՆԱԿԱՆՈՒՄ իրավականին: Նենց որ հիմա մի հատ էլ մտածի՝ արդարությունը քաղաքական կատեգորիա՞ ա, թե՞ ինչ ա: Խելոք դեմքով հայտարարելը, որ «Քաղաքականության մեջ արդար կամ անարդար հասկացություններ չկան», ընդամենը դեմագոգիա ա ու խնդիրը շեղել ա:
Փաստորեն հիստերաի բարձրացնողներն են, որ ինքնապաշտպանակ ռեակցիա ունեն :))
Ու ոչ էս պահին իրենց ավելի զգոն պահողները: Ուրեմն տեղեկացնեմ քեզ, որ հենց կակռազ այ էդ «հիստերիկ» ինքնապաշտպանության ռեակցիա ունեցողների պատճառով կարող ա սաղ հարամվի ու գլխներիս նոր խնդիրներ ավելանան:
ՈՐԵՎԷ ՄԵԿԸ առ այս պահը չի խոսել կատարվածը որևէ կերպ թեթև խնդիր ներկայացնելու դիրքից, որևէ մեկն առ այս պահը չի խոսել խնդիրն անտեսելու մասին: Հայաստանը իրեն բավական լավ է պահել՝ կատարվածից հետո, դադարեցնելով դիվանագիտական հարաբերությունները: Հայաստանն իրեն վատ է պահել մինչև էդ, կատարվածը կանխելու փորձ չանելով, Հայաստանն իրեն բավական վատ է պահել, հետագայում, ամեն ինչ ցիրկի վերածելով (Հունգարիայի դրոշի այրում, ԳԱԱ հայտարարություն, ԵՊՀ հայտարարություն և այլն, որոնք բոլորը, վստահ եմ, իշխանության հրահանգով կամ աջակցությամբ են արվել): Էնպես որ ավելի լավ ա մնալ ռացիոնալիզմի մեջ ու հիստերիաների դեմ խոսելը «կեղծ գլոբալիստական կամ կոսմոպոլիտ հայացքների տեր մարդիկ» հորջորջումներով չմեկնաբանել ու սաղ այլ լույսի տակ ցույց տալ:
Ու մեկ էլ էդ տենց մեծ-մեծ փռթողները թող մտքներով չանցկացնեն, որ տենց ապագորգոռ բառեր ասելով ավելի հայրենասեր դառան, ավելի սկզբունքային եղան, ավելի «տղա» եղան, ավելի դուխով եղան, քան էս պահին ռացիոնալ մտածողներն ու դրա կոչ անողները: Դեռ շատ պիտի հաց ու պանիր ուտեն: Ու էդ իրանք են, որ առաջին փխկից թռնելու են ու մկան ծակը տաս թումանով առնեն: Գլխներիս թազա հերոսներ ու դուխովներ են հայտնվել, թան էլ չէ, փռթած մածուն :))
Անկեղծ եթե ասեմ, ապա ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է, որ դու ոչ թե ինչ–որ բան ես ուզում հասկացնել, այլ պարզապես «խելոք» մտքեր ես արտահայտում զուտ պատասխանելու համար։ Խնդրում եմ հղվիր «իրավականին» ու ասա, թե նախ ինչ նկատի ունես «կատարվածը» ասելով և ինչպես պիտի այդ «կատարվածը» կանխեր Հայաստանը։ Եվ դու ինչ խնդիրներ ես տեսնում մասնավորապես Հունգարիայի դրոշը այրելու կամ տարբեր հայտարարությունների հետ կապված, մի խոսքով ըստ քեզ այդ «ցիրկը» մեզ համար ի՞նչ խնդիրներ է առաջացրել։
Անկեղծ եթե ասեմ, ապա ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է, որ դու ոչ թե ինչ–որ բան ես ուզում հասկացնել, այլ պարզապես «խելոք» մտքեր ես արտահայտում զուտ պատասխանելու համար։ Խնդրում եմ հղվիր «իրավականին» ու ասա, թե նախ ինչ նկատի ունես «կատարվածը» ասելով և ինչպես պիտի այդ «կատարվածը» կանխեր Հայաստանը։ Եվ դու ինչ խնդիրներ ես տեսնում մասնավորապես Հունգարիայի դրոշը այրելու կամ տարբեր հայտարարությունների հետ կապված, մի խոսքով ըստ քեզ այդ «ցիրկը» մեզ համար ի՞նչ խնդիրներ է առաջացրել։
Վիշապ, դու կարդալ իմացող տղա ես, կարդա իմ մյուս գրառումները, ես դրանցում գրել եմ, թե ինչ պետք է աներ, որ չի արել: Գրել եմ նաև Հունգարիայի դրոշի ու միանաց կլոունադայի վատ հետևանքների մասին:
Ինչ վերաբերում է իրավականին, ապա ես իրավաբան չեմ ու դու դա գիտես, սակայն նույնիսկ էդ դեպքում ակնհայտ ա, որ եթե կատարվածը իրավաչափ ա, ապա մենք խոսելու տեղ չունենք: Մասնավորապես խոսք է գնում Ադրբեջանի՝ համաներման մասին օրենքի խախտման, դատապարտյալի փոխանցման հետ կապված խոսվում է Ստրասբուրգի կոնվենցիայի խախտման մասին և այլն: Ու սրանք են այն հիմնական կոզրերը, որոնցով կարելի է հասնել ինչ-որ բանի, հակառակ դեպքում, եթե չկա օրենքի խախտում, ապա գործողությունները կդիտարկվեն իրավաչափ և որևէ խնդիր չի լինի, ինչքան ուզում է ստեղ մենք գոռանք ու կոկորդներս պատռենք:
Ու անպայման պետք է անդրադառնամ «խելոք» մտքերին.. մի վերագրիր ինձ այն, ինչ դու ես անում ու բավական է ինձ քո արշինով չափես:
Իմ համար հոդվածի ասելիքը պարզ ա. պետք չի զարմանալ ադրբեջանցիների վարքի վրա (մարդասպանին հերոս սարքելը), քանի որ մենք նրանցից շատ չենք տարբերվում։
Ես է՞լ…:B
Անաստված ջան, քո նմանությունը ինձ վրա մի տարածիր:think
Ես է՞լ…:B
Անաստված ջան, քո նմանությունը ինձ վրա մի տարածիր:think
Ես որ քեզ հումանոիդ դիմեմ, հո շատ չե՞ս նեղվի։ Եթե ինձ ես դիմում, իմ նիքը գրի։
Մենք-ս վերաբերում ա, բոլոր այն մարդկանց, ովքեր հերողացնում են անմեղ մարդկանց սպանողին։ Եթե այդպիսին չես, քո վրա մի վերցրա։
Դավ ջան, առաջին անգամ երևի էս բաժնում քեզ հետ պետք ա բանավիճեմ: Բոլոր գրառումները չկարդացի, քոնոնք միշտ կարդում եմ, դրա համար կարդացի ու չհամաձայնեցի: Արեք` հանգիստ թողնենք էդ աղջկան, ք**-ը չի ընգել` բան ա հիշել, մտքովն անցել ա, արտահայտվել ա:
Ասենք տանը զրուցում եմ էս թեմայով ծնողներիս ու եղբորս հետ, պատահակն հիշում եմ, մտքովս անցնում ա, փորձում եմ համեմատել, հայրս էլ ասում ա` չէ, սխալ ես, անհամեմատելի ա, որովեհտև սենց ու սենց: Նորմալ զրուցյ ա չէ՞, անկախ նրանից, թե ինձ կարում ա համոզի, թե չէ: Ու կարող էդ պահին մեր տանը հարևաններ լինեն կամ եղբորս մինչ այս ինձ անծանոթ ընկերներ, որոնցից մեկը հույն, մյուսը ուկրաինացի, խոսքի, ես, մտքովս անցավ, ասելու էի, որովհետև զրուցում էինք, քննարկում էինք:
Հիմա ուզենք, թե չուզենք, աշխարհը շատ ա փոխվել: Ես ֆեյսբուքում ավելի շատ եմ զրուցում, քան տանը, ու շատերը, քննարկում ենք, զրուցում ենք, զրույցին հազար ու մի մարդ կարող ա խառնվի, շատերին սկի չեմ ճանաչում, զրուցակիցներիցս մեկի ծանոնթներն են, ծանոթի վիրտուալ ծանոթները, անծանոթ ֆրենդները, մտքներովն անցնում ա, կարծիք են ունենում, միջամտում են, արտահայտվում: Ինտերնետը ի՞նչ ա, մի մեծ ֆորում նաև, ուզենք չուզենք, դրա մեջ ենք, ու այդ զրույցը տանն էլ լիներ, այսպես ասած փրայվիթ չէր լինելու, ուղղակի մասնակից էին լինելու մենակ ներկաները, հիմա տանից վիրտուալում ա, տնովի չի, ազգովի ա, համաձայն չենք, ասենք` չէ, սենց չի ու սենց ա, որովհետև էս բանը էս ինչ բանի հետ անհամեմատելի ա կամ հակառակ համեմատելի ա, բայց խի՞ ծաղրենք, խի՞ վիրավորենք և այլն, դու չէիր վիրավորում, բայց զավեշտը բառով ամրագրված էր:
Սովորական հոդված էր, էն ժամանակին, որում մտքով անցել ա: Երբ չորսով ենք զրուցում, չորս կարծիք կարա լինի, երբ հազար չորսով, հազար չորս չէ՞: Ինձ դուր էկավ, ոչ էնքան հոդվածը, ինչքան ինքը, մտածող աղջիկ ա, իմից 180 աստիճան տարբեր կարծիք էլ հայտնի, մտածած կարծիք ա գոնե, ոչ թե անգիր արած, էսօր դա էնքան քիչ ա հանդիպում: Իսկ ո՞վ ասավ, որ պիտի պարտադիր համաձայնենք: Իրականում էս գրածս երևի էդքան քեզ չէր ուղղված, որովհետև դու տենց գուցե ծայրահեղ չես տրամադրված, կարելի էր ուրիշ գրառում մեջբերել, եթե տենց ա, կներես, ուղղակի դե գիտես, քո գրածները բաց չեմ թողնում :)
Տիր ջան, չգիտեմ, քանի անգամ ես կարդացել էդ հոդվածը, բայց քեզ նեղություն տուր, ու առաջին մի քանի պարբերությունը նորից կարդա. մենակ էդ մի քանի տողը հերիք ա ողջ հոդվածի մասին խիստ բացասական կարծիք ձևավորելու համար: Իմ դեպքում որ էդպես ա:
Հիմա անդրադառնանք հոդվածի պատեհ-անպատեհությանը: Կոպիտ, բայց մաքսիմալ պարզ օրինակ բերեմ: Մեկը քեզ խսիտ վիրավորել ա բոլորի աչքի առաջ, ու էն պահին, երբ դու ուզում ես դրա վիզը ոլորես, մեկ էլ հետիդ ընկերներից մեկը պտտվում, քեզ ասում ա՝ հա բայց երկու օր առաջ մեր քուչի խուժանն էլ քեզ անպատվեց, ձեն չհանեցիր: Հիմա էս տղից ի՞նչ ես ուզում: Ու էդ հերիք չի, մի հատ էլ կողքից հայտարարում ա, որ ինքը ամաչում ա, որ քո ընկերն ա, իսկ ընկերներիդ մյուս մասին էլ ուղիղ տեքստով ասում ա՝ հավ: Տիր, սա ադեկվատ ա՞: Սա ընդամենը կարծիք հայտնել ա՞: Ինչ-որ մեկը իրա վրա չեղած պատասխանատվություն ա վերցնում բոլորիս տեղը և բոլորիս համար ամաչելու: Սա նարմալ ա՞: Նոր մեսսիա ենք ծնել ազգովի, վրեքներս խաբար չկա:
Տիր ջան, սա ընդամենը կարծիք հայտնելուն բացարձակ նման չի:
Արեք` հանգիստ թողնենք էդ աղջկան, ք**-ը չի ընգել` բան ա հիշել, մտքովն անցել ա, արտահայտվել ա:
Ապեր, համոզված եմ՝ քեզ չի, որ պիտի ակնհայտ լինի, որ ամեն մի մտքով անցածը չի կարելի էստեղ-էնտեղ, պատեհ-անպատեհ դուրս տալ: Դա խելապակասության դրսևորում ա, ու հաճախ մարդկանց կողմից թե անլուրջ, և թե բացասական ա ընկալվում:
Ներսես_AM
06.09.2012, 04:09
Էն իբր ԱՍԱԼԱյից ստացված նամակի մասին այստեղ (http://gevorgpetrosyan.livejournal.com/211753.html) :)
հարցը էն ա, որ ժողովուրդները էս ոչխարացման վիճակից դուրս գան, ու հասկանան որ էտ "վրեժից" միայն իրանք էն տուժում, իսկ իրանց օգուտ- բացարձակ: նայի, եթե ազերիներն են հիմա ք..ք կերել, ապա մենք պետք ա վրա տանք, եթե մենք ուտենք, իրանք պետք ա վրա տան... մինչև կարող ա և խելքի գանք... էսպես ասած "քաղաքակրթվենք":
էսօր կարդացի ներքևի թարգմանությունը "Առավոտ"-ում
բավականին նորմալ, մարդկային արձագանք հակառակ կողմից: ես իհարկե վստահ եմ, որ նրանց մետ այսպիսի մարդիկ կան. սակայն կարևոր է, որ նրանք կարողանում են իրենց խոսքը բարձրաձայն ասել, չնայած գտնվում են հզոր ներքին տեռորի տակ, ինչպես թուրք մտավորականներից շատերը:
«Իմ տեսանկյունը». ադրբեջանցի մտավորականի հոդվածը
Ադրբեջանական բանակի սպա Ռամիլ Սաֆարովի պատմությունը պայթյունի պես ցնցեց մեր հասարակությունը: Մի մասը (մեծամասնությունը) նրան հերոս են համարում, մյուսները` հանցագործ, եւ հակընդդեմ տեսակետները անընդհատ փոխադարձ դատափետումներ են սադրում, որոնք թույլ չեն տալիս հանգիստ եւ սթափ գնահատել կատարվածը:
Ակամայից զուգահեռ է առաջանում ֆրանսիական բանակի կապիտան Դրեյֆուսի հետ (մեր պատմությունն ավելի այլանդակ է), որը ժամանակին մասնատել էր ֆրանսիական հասարակությունը: Այն տարիներին, Ֆրանսիայում, զինվորական դասակարգը, ազգայնականները, չինովնիկները, գումարած նրանք, ովքեր հակասեմիտական հայացքներ ունեին որ միայն մեղադրող կողմն էին պաշպանում, այլեւ հրահրում էին ազգայնական հիստերիա, որը ինչպես միշտ, լռեցնում է գիտակցության եւ խղճի ձայնը:
Այդ պայմաններում ֆրանսիական մտավորականության շատ ներկայացուցիչներ իրենց պարտքը համարեցին պաշտպանել կապիտան Դրեյֆուսին, որի մեղքը չէր ապացուցվել դատարանում: Հավելեմ, որ ֆրանսիական մտավորականության դիրքորոշումը, այդ թվում Էմիլ Զոլյայի հանրահայտ «Ես մեղադրում եմ» հոդվածը ոչ միայն օգնեցին կապիտան Դրեյֆուսի հետագա վերականգնմանը, այլեւ մեծ դեր խաղացին ֆրանսիական հասարակության հետագա հասունացման մեջ:
Այս պայմաններում, իմ քաղաքացիական պարտքն եմ համարում արտահայտել իմ տեսակետը Ռամիլ Սաֆարովի գործի վերաբերյալ, խուսափելով որեւէ տակտիկական հնարքներից:
Միանգամից ասեմ, որ, չլինելով իրավաբան, չեմ կարող իրավաբանական գնահատական տալ ադրբեջանական բանակի սպայի արտահանձման եւ ներման գործընթացին, բայց չեմ կարող ուշադրություն չդարձնել մեր շատ հեղինակավոր իրավաբանների կարծիքին, որոնք ընդունել են, որ նախագահի հրամանագիրը հապճեպ էր եւ իրավական առումով ոչ այնքան անթերի: Սակայն անցնեմ իմ սեփական դիրքորոշման շարադրմանը:
Առաջին
Արտահանձնումն ու հետագա ներումը կարելի էր ընդունելի համարել, եթե չլինեին դրան հաջորդող իշխանական մյուս գործողությունները (օդանավակայանում հանդիսավոր դիմավորումը, զինվորական կոչման բարձրացումը, հունգարական բանակում գտնվելու տարիների համար ողջ աշխատավարձի վճարումը, բնակարանի տրամադրումը եւ այլն): Ըստ էության, ներումը վերածվեց վերականգնման, ինչը ծայրահեղ անընդունելի է, քանի որ խոսքը գնում էր մի հանցագործության մասին, որը ապացուցվել էր դատաքննության ընթացքում:
Երկրորդ
Ռամիլ Սաֆարովը ոչ միայն հանցագործություն է կատարել, իմ տեսանկյունից, նա անցել է սպայի պատվի եւ արժանապատվության սահմանը: Բոլոր ժամանակներում, բոլոր բանակներում, նույնիսկ խոր հնադարում, գոյություն ունեին ռազմական էթիկայի այս կամ այն նորմերը, որոնք խախտելը ամոթալի էր համարվում: Անհաժեշտ է իրերը կոչել իրենց անուններով. կացնահարել քնած մարդուն անարժան քայլ է ցանկացած մարդու համար, առավել եւս` սպայի, եւ նման արարքը պահանջում է վճռական դատապարտում` անկախ այն հանգամանքներից, որոնց արդյունքում այդ արարքը կատարվել է:
Ընդգծեմ, որ այդ սկզբունքների ոտնահարումը պետք է դատապարտվի ավելի խստորեն, քան Քրեական օրենսգրքի այս կամ այն հոդվածի խախտումը, քանի որ միայն նման արարքների վրա դրված տաբուներն են, որ չեն թողնում հասարակությանը վայրենանալ եւ ընկնել համընդհանուր չարության գիրկը:
Երրորդը
Ռամիլ Սաֆարովի հերոսացումը կտրականապես հակադրում է նրան Ղարաբաղյան պատերազմի իրական հերոսներին, որոնցից շատերը զոհվել են անմիջապես պատերազմի դաշտում: Մենք գիտենք, թե ինչպես են այսօր ապրում Ղարաբաղյան պատերազմի հաշմանդամները, ինչպես են ոտնահարվում նրանց իրավունքները, ինչ անտանելի պայմաններում են ապրում Ղարաբաղյան պատերազմում զոհված բազմաթիվ զինվորների եւ սպաների ընտանիքները: Այս պայմաններում ռազմական էթիկայի տարրական սկզբունքները խախտած հանցագործի որեւէ մեծարումը ուղղակի վիրավորանք է Ղարաբաղյան պատերազմում զոհվածների հիշատակի հանդեպ:
Չորրորդ
Ես բազմիցս գրել եմ, որ չի կարելի վերածել Ղարաբաղյան պատերազմը հայերի հետ էթնիկ պատերզմի: Դա անընդունելի է, քանի որ նման ատավիստական զգացմունքները մեծամասամբ հետ են մղվել քաղաքակիր մարդկության կողմից: Մյուս կողմից, դա մեզ դնում է երկիմաստ դրության մեջ, քանի որ մենք հրապարակայնորեն համաձայնվում ենք Լեռնային Ղարաբաղի քաղաքացիներին բարձր մակարդակի ինքնավարության տալու հետ: Հենց էթնիկ հակադրության հնչերանգն ու բառապաշարը, որը կարելի է հայտնաբերել ոչ միայն մեր որոշ լրագրողների հոդվածներում, այլեւ մեր շատ քաղաքական գործիչների հայտարարություններում, օրակարգային են դարձնում հայկական բնակչության անվտանգության հարցը, որոնք ապրում են եւ համաձայն մեր հայտարարությունների, դեռ պետք է ապրեն մեր երկրում:
Հինգերորդ
Ռամիլ Սաֆարովին պաշտպանելու փաստարկները չի կարելի կառուցել այլ երկրի գործողությունների հետ զուգահեռների հիման վրա: Բոլորից են ծանոթ նմանատիպ «փաստարկները» դեռ դպրոցական տարիներից` «իսկ ինչո՞ւ իրեն կարելի է, իսկ ինձ` ոչ», «եթե նա այդպես անի, ես նույն ձեւի պատասխան կտամ», որոնք հասուն հասարակության համար պետք է մանկամիտ համարվեն: Զազրելի արարքը պետք է կոչվի զազրելի, եւ ոչ մի դեպքում այն չի կարող արդարացվել մեկ ուրիշի զազրելի արարքով:
Վեցերորդ
Ձայներ են հնչում, որ Ռամիլ Սաֆարովի պատմությունը կարթնացնի Ղարաբաղյան խնդրի հանդեպ հասարակության մեջ քնած հետաքրքրությունը, որ այն կարող է դառնալ մեր մարդկանց մեջ հայրենասիրության աստիճանը բարձրացնելու ազդակ: Իմ կարծիքով, այդ միտքը որքան սրբապիղծ, նույնքան էլ վիրավորական է: Պատվից եւ արժանապատվությունից անդին գտնվող արարքը ոչ մի կապ չունի իրական հայրենասիրության հետ, այն ունակ է արթնացնել միայն մարդկային ամենաստորին զգացմունքները:
Եվ վերջապես, վերջինը
Վստահ եմ, որ Ռամիլ Սաֆարովի պատմությունը, ինչպես նաեւ, մեր իշխանությունների իմպուլսիվ, մեծ մասամբ չմտածված գործողությունները (սա ամենամեղմ բանն է, որ այս կապակցությամբ կարող եմ ասել) մեծ վնաս հասցրին մեր երկրի իմիջին:
Առաջին` մենք հետ մղեցինք Ղարաբաղյան հակամարտության լուծումը, եւ մեծ ջանքեր կպահանջվեն կողմերին անվերջ հռետորաբանությունից հետ պահելու համար: Ես խոսում եմ ոչ այնքան ռազմական գործողությունների վերսկսման մասին(ոչ մի նման բան չեմ կանխատեսում), որքան իրենց էությամբ ահաբեկչական արարքների մասին: Երկրորդ, կպահանջվեն մեր բոլոր գիտակից մարդկանց, մտավորականության ոչ պակաս հսկայական ջանքները, որպեսզի, նախեւառաջ, մենք աշխարհում չդիտվենք որպես բարոյական «իզգոյներ»:
Պրոֆեսոր Ռահման Բադալով
Բաքու
Kultura.az
http://www.aravot.am/2012/09/05/106270/
ակամայից առաջին միտքը որ գալիս է գլուխս են է, որ ինչքան նման ենք իրար... նույն մեծամասնությունները, նույն փոքրամասնությունները... նույն խնդիրները, կապված հետպատերազմական վիճակի հետ...
երկուսս էլ բարոյա-հոգեբանական առումով շատ խղճալի վիճակում ենք
Ադրբեջանում էլ կան, նույնպես քիչ, բայց կան նորմալ մարդիկ http://shamshyan.com/arm/from/450/DkEADfFjaP.html
Mephistopheles
06.09.2012, 08:54
Ապեր, համոզված եմ՝ քեզ չի, որ պիտի ակնհայտ լինի, որ ամեն մի մտքով անցածը չի կարելի էստեղ-էնտեղ, պատեհ-անպատեհ դուրս տալ: Դա խելապակասության դրսևորում ա, ու հաճախ մարդկանց կողմից թե անլուրջ, և թե բացասական ա ընկալվում:
Դավ, աղջիկն ընդամենը ճշմարտությունն ա հիշացրել … թե՞ վախում կամ ամաչում ենք ճշմարտությունն ասել ու աչքերի մեջ նայել… ուրիշ անգամ մենք ենք արդարություն ու ճշմարտություն պահանջում…
Հեն ա ադրբեջանցի պրոֆեսորը կարում ա ճիշտն ասի, մենք ինչո՞վ ենք պակաս…
Վիշապ, դու կարդալ իմացող տղա ես, կարդա իմ մյուս գրառումները, ես դրանցում գրել եմ, թե ինչ պետք է աներ, որ չի արել: Գրել եմ նաև Հունգարիայի դրոշի ու միանաց կլոունադայի վատ հետևանքների մասին:
Ինչ վերաբերում է իրավականին, ապա ես իրավաբան չեմ ու դու դա գիտես, սակայն նույնիսկ էդ դեպքում ակնհայտ ա, որ եթե կատարվածը իրավաչափ ա, ապա մենք խոսելու տեղ չունենք: Մասնավորապես խոսք է գնում Ադրբեջանի՝ համաներման մասին օրենքի խախտման, դատապարտյալի փոխանցման հետ կապված խոսվում է Ստրասբուրգի կոնվենցիայի խախտման մասին և այլն: Ու սրանք են այն հիմնական կոզրերը, որոնցով կարելի է հասնել ինչ-որ բանի, հակառակ դեպքում, եթե չկա օրենքի խախտում, ապա գործողությունները կդիտարկվեն իրավաչափ և որևէ խնդիր չի լինի, ինչքան ուզում է ստեղ մենք գոռանք ու կոկորդներս պատռենք:
Ու անպայման պետք է անդրադառնամ «խելոք» մտքերին.. մի վերագրիր ինձ այն, ինչ դու ես անում ու բավական է ինձ քո արշինով չափես:
Բայց ես կարդացել եմ քո գրառումները։ Դու ասում ես որ Հայաստանը պիտի վաղուց կանխատեսեր սա և քայլեր ձեռնարկեր (պիտի խնդիրը բարձրաձայներ, բլա բլա բլա) անկախ պաշտոնական հավաստիացումներից։ Ու` «Կհասնեի՞նք արդյունքի: Դժվար է ասել:»։ Այսինքն Հայաստանը պիտի հիսթերիան վաղուց սարքեր ու սարքեր հիմնվելով մեր ԱԱԾ–ի տվյալների վրա, ու մեր ԱԱԾ–ն էլ եթե լավ աշխատեր, մի երեք տարի (խոսքի) առաջ կհաստատեր որ հեսա Սաֆարովին էքստրադիցիա են անելու, խոսացած ա, փողը տված ա։ Հիմա ինքդ քեզ հարց տուր, ենթադրենք քո ասածները ռացիոնալ են (ես խիստ կասկածում եմ), ու Հայաստանը որ ասենք ժամանակին հիսթերիա սարքեր ու Սաֆարովը մնար բանտում, Հայաստանը դրանից ինչ–որ օգուտ կստանա՞ր քաղաքականապես։ Այսինքն քեզ համար շատ ավելի կարևոր է, որ Սաֆարովը պատժվեր, քան թե Հայաստանի դիրքերը պնդանային թեկուզ Սաֆարովին ազատելու գնով, հա՞։ Օրինակ ես կարծում եմ, որ լավ բան է տեղի ունեցել քաղաքական տեսակետից։ Ադրբեջանցիք բացահայտ մի անգամ էլ ասեցին իրենք ով են, իսկ հայերը մի քիչ էլ զգոնացան։ Իհարկե որոշները չէ, բայց էլի ոչինչ։ Ու նաև ուրիշ բան տեղի ունեցավ, որ եզի համառությամբ չենք ուզում նկատել։ Աշխարհը մեծ հաշվով թքած ուներ։ Մի քանի հայտարարությունները ոչ մի բան չփոխեցին։ Ճի՞շտ ա։ Դա նշանակում է, որ վաղը եթե Ադրբեջանը հարձակվի Հայաստանի վրա, էլի սաղ աշխարհը նույն ձև կարող է թքած ունենալ (սկզբունքորեն այլ կերպ այս պահին ես չեմ էլ պատկերացնում)։ Ու էլի մի երկու կոշտ հայտարարությունները բան չեն փոխի։ Այս փաստերը պետք է ոմանք ականջներին օղ անեն ու հասկանան վերջապես, որ միջազգային հանրություն, ստրասբուրգ–մրասբուրգների վրա պետք չի էդքան հույս դնել ու հղվել–մղվել։ ՆԱՏՈ–ն պատրաստ չի, որ զորքերը մտցնի Անդրկովկաս, ուստի ձենները կտրած կսպասեն։ Ռուսաստանը առիթից կօգտվի ու ևս մի քանի պարտիա փտած զենք զինամթերք կնաղդի երկու հարիֆների վրա։
Իսկ դու առհասարակ, որ քաղաքականության բաժնում կարծիք ես արտահայտում, ու՞մ շահերը նկատի ունես, Հայաստանի՞, թե՞ Սերժի դեմ պայքարողների։ Ես քո այլ գրածներին, որտեղ դու կատարվածը համեմատում ես Հարսնաքարի դեպքի հետ ու դնում նույն հարթության մեջ, ես բացատրում եմ, որ սա լրիվ այլ խնդիր է, դու նորից եզն ես առաջ բրդում։ Հիմա էլ դու կարծիք ես արտահայտում ու այդ դեպքը համարում ես պարզապես օրենքի խախտում, իրավունքի ոտնահարում, այքինքն Ադրբեջանի կողմից հային սպանողին պաշտոնապես խրախուսելը դա օրենքի խախտում է, մենք պետք է դիմենք միջազգային դատարան և գնանք սահմանադրական ճանապարհով... :) Շատ ուժեղ, սթափ և ռացիոնալ է, մոտավորապես ինչպես ՀԱԿ–ի ռացիոնալ պայքարը, որը ինչպես տեսնում ենք, բերեց փայլուն հաղթանակի։ Հիմա Նիկոլն ա Արշակ Սադոյանը, էն էլ ձենը դուրս չի գալիս։
Տիր ջան, չգիտեմ, քանի անգամ ես կարդացել էդ հոդվածը, բայց քեզ նեղություն տուր, ու առաջին մի քանի պարբերությունը նորից կարդա. մենակ էդ մի քանի տողը հերիք ա ողջ հոդվածի մասին խիստ բացասական կարծիք ձևավորելու համար: Իմ դեպքում որ էդպես ա:
Հիմա անդրադառնանք հոդվածի պատեհ-անպատեհությանը: Կոպիտ, բայց մաքսիմալ պարզ օրինակ բերեմ: Մեկը քեզ խսիտ վիրավորել ա բոլորի աչքի առաջ, ու էն պահին, երբ դու ուզում ես դրա վիզը ոլորես, մեկ էլ հետիդ ընկերներից մեկը պտտվում, քեզ ասում ա՝ հա բայց երկու օր առաջ մեր քուչի խուժանն էլ քեզ անպատվեց, ձեն չհանեցիր: Հիմա էս տղից ի՞նչ ես ուզում: Ու էդ հերիք չի, մի հատ էլ կողքից հայտարարում ա, որ ինքը ամաչում ա, որ քո ընկերն ա, իսկ ընկերներիդ մյուս մասին էլ ուղիղ տեքստով ասում ա՝ հավ: Տիր, սա ադեկվատ ա՞: Սա ընդամենը կարծիք հայտնել ա՞: Ինչ-որ մեկը իրա վրա չեղած պատասխանատվություն ա վերցնում բոլորիս տեղը և բոլորիս համար ամաչելու: Սա նարմալ ա՞: Նոր մեսսիա ենք ծնել ազգովի, վրեքներս խաբար չկա:
Տիր ջան, սա ընդամենը կարծիք հայտնելուն բացարձակ նման չի:
Ապեր, համոզված եմ՝ քեզ չի, որ պիտի ակնհայտ լինի, որ ամեն մի մտքով անցածը չի կարելի էստեղ-էնտեղ, պատեհ-անպատեհ դուրս տալ: Դա խելապակասության դրսևորում ա, ու հաճախ մարդկանց կողմից թե անլուրջ, և թե բացասական ա ընկալվում:
Ես մի քիչ տենց չէի համեմատի: Չգիտեմ, հլա մի քանի անգամ էլ կկարդամ, մեր էս քաղաքապետի ընտրություններն անցնի նոր, հանգիստ խղճով:)) Դավ, ես էն մարդկանցից չեմ, որ կարդացածովս հալվեմ, էրվեմ, տպավորվեմ, հալած յուղի տեղ ընդունեմ, աֆորիզմների հանդեպ իմ ատելությունը վկա, ես իրա փոխարեն չէի ամաչի ուրիշների տեղը, բայց էլի եմ ասում, պատասխան ռեակցիան ոչ ադեկվատ էր, ակումբինը դեռ մանրամասն կկարդամ, բայց հոդվածի տակը, իրոք, ոչ ադեկվատ էր: Էն խելապակասության դրսևորման մասին, տենց ընկալվել կարա, բայց տե՞նց ա որ... Դա մի քիչ ուրիշ թեմա ա, հավեսով կարելի էր երկար քննարկել՝ էս թեմայից վերացարկվելով:
Ուղղակի, էն ինչը ժամանակին մեզ դուր չէր գալիս՝ ՀԱԿ-ի մոտ արտահայտված, ով մեզ հետ չի, մեր դեմ ա, մի տեսակ համատարած ա դառնում, ու բոլոր էն մարդկանց համար, ով ինքնուրույն ա մտածում՝ ճիշտ կամ սխալ, ուղին ոնց որ մեկը լինի՝ մենակ մնալ ու մերժված, մյուս տարբերակը՝ էլ չմտածել, արդեն ուղի չի: Որովհետև իմ ինքնուրույն մտածածը մեծամասնության «կարծիքից» եթե տարեբր ա, դա սխալ ա հանվելու ու քարկոծվելու եմ, ձեռ առնվելու, հայհոյվելու ու և այլն:
Հիմա քեզ հարցնում եմ՝ ի՞նչ անեմ, տեղս սսկվե՞մ, թե՞ մենակ մնամ որևէ այլ հարցում կամ էս հարցում կամ ցանկացած հարցում, եթե կարծիք ունեմ:
Դավ, աղջիկն ընդամենը ճշմարտությունն ա հիշացրել … թե՞ վախում կամ ամաչում ենք ճշմարտությունն ասել ու աչքերի մեջ նայել… ուրիշ անգամ մենք ենք արդարություն ու ճշմարտություն պահանջում…
Ապեր, երբ մարդկանց սգի, նեղսրտության, ուրախության, ոգևորվածության պահին մեկը, չգիտես ինչու, իր պարտքն է համարում մի հատ երեսներին ճպցնի սաղի անցյալը (վախտ ե՞ս գտել, այ քո հոր աստծուն մեռնեմ), ես դա ստորություն եմ համարում, դուք ուզում եք կարծիք արտահայտելու ազատություն անվանեք, բայց իրականում փոգրոգություն ու քինախառը թեթևամտություն ա: Որովհետև ամեն ինչ իր ժամանակն ունի, ու իր ասելու ձևն ունի:
Հենց ադրբեջանցին ա էս նեղ մաջալին դուզ խոսք ասում, սաղիս դուր ա գալիս, ինքը տղայա, իրան նմանները շատ պիտի լինեն։
Հենց հայն ա, «դա ստորություն եմ համարում, դուք ուզում եք կարծիք արտահայտելու ազատություն անվանեք, բայց իրականում փոգրոգություն ու քինախառը թեթևամտություն ա: Որովհետև ամեն ինչ իր ժամանակն ունի, ու իր ասելու ձևն ունի:»
Հենց ադրբեջանցին ա էս նեղ մաջալին դուզ խոսք ասում, սաղիս դուր ա գալիս, ինքը տղայա, իրան նմանները շատ պիտի լինեն։
Հենց հայն ա, «դա ստորություն եմ համարում, դուք ուզում եք կարծիք արտահայտելու ազատություն անվանեք, բայց իրականում փոգրոգություն ու քինախառը թեթևամտություն ա: Որովհետև ամեն ինչ իր ժամանակն ունի, ու իր ասելու ձևն ունի:»
Ես չեմ ասել ադրբեջանցին տղա ա: Էս պահին ադրբեջանցիներն ինձ ամենաքիչն են հետաքրքրում: Ինձ մեր վիճակն ա ահավոր վախեցնում :(
Հեն ա ադրբեջանցի պրոֆեսորը կարում ա ճիշտն ասի, մենք ինչո՞վ ենք պակաս…
Մեֆ, ես ցավում եմ, որ դու չես կարողանում չափանիշ սահմանես ու քեզ համար որպես պլանկա հանդես ա գալիս ինչ-որ մի ադրբեջանցի պրոֆեսոր։ ՈՒ ազգությունն ու թշնամանքը էս դեպքում բացարձակ կարևոր չեն։
Ես մի քիչ տենց չէի համեմատի: Չգիտեմ, հլա մի քանի անգամ էլ կկարդամ, մեր էս քաղաքապետի ընտրություններն անցնի նոր, հանգիստ խղճով:)) Դավ, ես էն մարդկանցից չեմ, որ կարդացածովս հալվեմ, էրվեմ, տպավորվեմ, հալած յուղի տեղ ընդունեմ, աֆորիզմների հանդեպ իմ ատելությունը վկա, ես իրա փոխարեն չէի ամաչի ուրիշների տեղը, բայց էլի եմ ասում, պատասխան ռեակցիան ոչ ադեկվատ էր, ակումբինը դեռ մանրամասն կկարդամ, բայց հոդվածի տակը, իրոք, ոչ ադեկվատ էր: Էն խելապակասության դրսևորման մասին, տենց ընկալվել կարա, բայց տե՞նց ա որ... Դա մի քիչ ուրիշ թեմա ա, հավեսով կարելի էր երկար քննարկել՝ էս թեմայից վերացարկվելով:
Ուղղակի, էն ինչը ժամանակին մեզ դուր չէր գալիս՝ ՀԱԿ-ի մոտ արտահայտված, ով մեզ հետ չի, մեր դեմ ա, մի տեսակ համատարած ա դառնում, ու բոլոր էն մարդկանց համար, ով ինքնուրույն ա մտածում՝ ճիշտ կամ սխալ, ուղին ոնց որ մեկը լինի՝ մենակ մնալ ու մերժված, մյուս տարբերակը՝ էլ չմտածել, արդեն ուղի չի: Որովհետև իմ ինքնուրույն մտածածը մեծամասնության «կարծիքից» եթե տարեբր ա, դա սխալ ա հանվելու ու քարկոծվելու եմ, ձեռ առնվելու, հայհոյվելու ու և այլն:
Հիմա քեզ հարցնում եմ՝ ի՞նչ անեմ, տեղս սսկվե՞մ, թե՞ մենակ մնամ որևէ այլ հարցում կամ էս հարցում կամ ցանկացած հարցում, եթե կարծիք ունեմ:
Տիր, մի անգամ էլ նույնը կխնդրեմ. նորից կարդաս էդ հոդվածը։ Լրագրողի հոդվածը խիստ տարբերվում ա սովորական քաղաքացու «օրագրից»։ Դու շատ լավ գիտես սա։
Ամբողջ խնդիրը էն ա, որ էս խնդիրը արտաքին քաղաքականության խնդիր ա։ Ու չգիտես ինչի, մարդիկ անընդհատ մոռանում էն սա։ Հասարակ բան. հունգարիայի ժողովուրդը ինչքան էլ հիմա իրեն մեջտեղից պատռի, չի կարողանալու տեղի ունեցածը հետ բերել, ու համարյա ոչ ոք երբևէ չի ասելու՝ սաֆարովին տվեց ոչ թե հունգարացին, այլ հունգարական կառավարությունը։ Չէ, մի բառով են ասելու՝ սաֆարովին Ադրբեջանին տվեց Հունգարիան։ Վերջ։ Թե քանի պրոֆեսոր ու քանի ՀԿ ինչքան հայտարարություն կտարածեն՝ ոչ մեկի մրգին դա չի լինելու։ Մի հատ ստից հոդված պարապ-ոգևորվողների համար ԲԲՍ-ում կդնեն (եթե իհարկե դնեն), կպրծնի կգնա։ Իսկ մեր պարագայում, երբ մենք հենց հիմա հանդես ենք գալի բառիս ամենաիսկական իմաստով պահանջատիրոջ կարգավիճակով, երկրորդ կարծիք արանքից սպրդելու իրավունք չունի։ Սա պետական շահ ա, հանրային շահ ա, ինչը հասկանալը պիտի որ մեծ մտավոր ունակություններ չպահանջի։ Պիտի լինի միասնական մեկ կարծիք, ինչը շատ ավելի կարևոր ա, քան սաղ աշխարհին ապացուցելը, որ Հայաստանում էլ, видите ли, այլակարծություն կա։
Ես թքած ունեմ էն «հանրային շահի» վրա, որը պտի օգտագործվի ժողովրդին ու հակառակ կարծիք ունեցողներին լռեցնելու համար։
Իմ համար նորմալ հասարակությունն ավելի կարևոր հանրային շահ ա։
Սաղ դիկտատորները տենց «պետական ու հանրային շահերով» են երկիրն իրանց բռում պահում։
Եթե ինչ որ սաֆարովի համար պետք ա հային չթողնեն խոսի, թքած ունեմ սաֆարովի վրա. ինքը ադրբեջանում ազատ ֆռֆռացող ու ազգային հողի վրա շեղված ոչ առաջինն ա, ոչ էլ վերջինը։
keyboard
06.09.2012, 10:30
Չէ, արի չանենք տենց ու ընդհանրապես, առաջարկդ տարօրինակ ա, ես քո մասին այլ կարծիքի եմ :))
Երբ որ մեր ադեկվատներն ու իրանց ադեկվատները իրանց երկրներում կլինեն եղանակ ստեղծող, էդ ժամանակ հնարավոր կլինի կոնֆլիկտը կարգավորել առանց կացնի ու հանգիստ ապրել:
Իսկ, եթե չես ուզում կոտորվես, առաջին հերթին ոչ թե պետք ա թշնամուդ հայհոյես (հայհոյելը վատ չի, բայց խելամիտ սահմաններում), այլ սեփական երկիրդ ուժեղացնես ու բանակդ հզորացնես: Բանակային մի սպանությունը՝ երբ հայը հայ ա սպանում տասնապատիկ մեծ վնաս ա հասցնում մեր անվտանգությանը, քան սաֆարովների ողջ գերդաստանը միասին՝ եթե այդպիսին գոյություն ունի: Ու էս աղմուկը համաչափ չի կատարվածին: Որովհետև աղմուկ լինում ա էն թեմայով, որով որ ուզում են երկրի իշխանությունները, ոչ թե էն թեմայով, որը մենք կարևոր ենք համարում:
Բագ ջան, առաջարկս զուտ վերացական բնույթիա, հիմնված նրա վրա, որ ադրբեջանում էլ կան ադեկվատ մարդիկ:
Լրիվ ճիշտ ես ասում Բագ` "երբ որ", գիտես? հոգնել եմ, զզվել եմ, էլ չեմ ուզում էդ "երբ որ"-ին սպասեմ, ասեմ ավելին, տենց բան չի լինում, դա անիրական երազանքա:
Ճիշտա, պիտի երկիրը հզորացնենք ու բանակը հզորացնենք, իսկ հզորանալու համար գիտես ինչ ա պետք Բագ, դուխ տալ, ԴՈՒԽ, էդ դուխ տալը նմանատիպ փթիր հոդվածներ գրելով չի, դու պատկերացնում ես? բանակում ծառայող 18 ամյա գյուղացի տղան, որ մանուկ հասակից հողի գործա արել, ինքը կարդումա էդ հոդվածը, դու կարաս պատկերացնես էդ զինվորի հոգեվիճակը, էն բանից հետո,երբ ինքը ամբողջ հոգով հավատումա, որ պոստին կանգնածա, որ սաֆարովները հանկարծ չհաբռգեն:
Հիմա էսքանից հետո, որ էդ զինվորը կոտրվեց, ինքը արդեն վսյո, էլ չի կարա լինի նախկին զինվորը, նախկին թեկուզ շատ չափազանցրած բայց հայրենասերը:
Բոլոր երկրներում, բոլոր բանակներում էլ լինում են նմանատիպ դեպքեր, ընդունում եմ, որ դա ավելի մեծ վտանգա, բայց Բագ ջան կներես, համամտությունդ էս դեպքերի համար չի, քանզի սաֆարովը դա արելա մենակ նրա համար, որ հայի ա սպանել, իսկ բանակային սպանությունները տարբեր դրդապատճառներ ունեն:
Մի գրառման մեջ կարդացի, կարծեմ Արտակն էր գրել, որ զինվորը պոստում սպանել էր 2 քնած զինվորի, էդ գիտես ինչիցա, որ մարդուն ստորացնում են, հասցնում են էն վիճակի, որ մարդը գնումա էդ քայիլին ու սրանց տարբերությունը զգալիա ու մենակ էն, որ հայա սպանվել թշնամու կողմից դա պետքա լինի հարցի հիմքը:
Ճիշտ ես, ռեստորանում լսվումա էն երգը, որը որ պատվիրումա շատ փող ունեցողը, բայց էս պարագայում, դա հաստատ ժողովրդին էլ ա օգուտ, քանի որ առիթա համախմբվելու հզորանալու, իսկ մենք դրա փոխարեն պառակտվում ենք, մենք` հսիստերկներս և դուք` ադեկվատներդ:
Չէ ախպեր, տենց հարցը չի լուծվելու, էս էն հարցնա, որ մարդասիրականաքաղաքականաբարոյականա ինստիտուցիոնալ մոտեցումներախառը ատյաններն ու կառույցները չեն օգնելու, սա մեր` իմ ու քո լուխելու հարցնա:
Եթե ինչ որ սաֆարովի համար պետք ա հային չթողնեն խոսի, թքած ունեմ սաֆարովի վրա. ինքը ադրբեջանում ազատ ֆռֆռացող ու ազգային հողի վրա շեղված ոչ առաջինն ա, ոչ էլ վերջինը։
Ապեր ախր շատ եք չափազանցնում: Ուրեմն ով ինչ էշություն ուզում ա ասի, ոչ մեկը ձեն չհանի ինչ ա մարդը իրավունք ունի կարծիք հայտնի՞: Է թող հայտնի, ես էլ ասում եմ որ ստորություն ա իրա արածը: Թող էլի հայտնի, էլի կասեմ: Ոչ ոք չի բռնանում, ծայրահեղությունների հետևից մի ընկեք:
Ես թքած ունեմ էն «հանրային շահի» վրա, որը պտի օգտագործվի ժողովրդին ու հակառակ կարծիք ունեցողներին լռեցնելու համար։
Իմ համար նորմալ հասարակությունն ավելի կարևոր հանրային շահ ա։
Եթե դու հիմա ապացուցես ինձ, որ որ էն, ինչ հիմա անում են մերոնք, մեր բոլորիս շահերից չի բխում, խոստանում եմ հոդվածիդ գրառմանը անկեղծ դրական վարկանիշ տալ։
Այսինքն ե՞ս պիտի ցույց տամ, որ ԳԱԱ-ի էշ հայտարարությունից ու մարդկանց հիստերիայից ու դրոշ վառելուց ոչ մի բան չշահեցի, ու չեմ կարծում, թե հասարակությունն ինչ որ բա շահեց։ Չեղած բանը չեմ էլ կարա ցույց տամ։
Այսինքն ե՞ս պիտի ցույց տամ, որ ԳԱԱ-ի էշ հայտարարությունից ու մարդկանց հիստերիայից ու դրոշ վառելուց ոչ մի բան չշահեցի, ու չեմ կարծում, թե հասարակությունն ինչ որ բա շահեց։ Չեղած բանը չեմ էլ կարա ցույց տամ։
Ես գիտեի մենք լուրջ բաներից ենք խոսում։
Բայց ես կարդացել եմ քո գրառումները։ Դու ասում ես որ Հայաստանը պիտի վաղուց կանխատեսեր սա և քայլեր ձեռնարկեր (պիտի խնդիրը բարձրաձայներ, բլա բլա բլա) անկախ պաշտոնական հավաստիացումներից։ Ու` «Կհասնեի՞նք արդյունքի: Դժվար է ասել:»։ Այսինքն Հայաստանը պիտի հիսթերիան վաղուց սարքեր ու սարքեր հիմնվելով մեր ԱԱԾ–ի տվյալների վրա, ու մեր ԱԱԾ–ն էլ եթե լավ աշխատեր, մի երեք տարի (խոսքի) առաջ կհաստատեր որ հեսա Սաֆարովին էքստրադիցիա են անելու, խոսացած ա, փողը տված ա։ Հիմա ինքդ քեզ հարց տուր, ենթադրենք քո ասածները ռացիոնալ են (ես խիստ կասկածում եմ), ու Հայաստանը որ ասենք ժամանակին հիսթերիա սարքեր ու Սաֆարովը մնար բանտում, Հայաստանը դրանից ինչ–որ օգուտ կստանա՞ր քաղաքականապես։ Այսինքն քեզ համար շատ ավելի կարևոր է, որ Սաֆարովը պատժվեր, քան թե Հայաստանի դիրքերը պնդանային թեկուզ Սաֆարովին ազատելու գնով, հա՞։ Օրինակ ես կարծում եմ, որ լավ բան է տեղի ունեցել քաղաքական տեսակետից։ Ադրբեջանցիք բացահայտ մի անգամ էլ ասեցին իրենք ով են, իսկ հայերը մի քիչ էլ զգոնացան։ Իհարկե որոշները չէ, բայց էլի ոչինչ։ Ու նաև ուրիշ բան տեղի ունեցավ, որ եզի համառությամբ չենք ուզում նկատել։ Աշխարհը մեծ հաշվով թքած ուներ։ Մի քանի հայտարարությունները ոչ մի բան չփոխեցին։ Ճի՞շտ ա։ Դա նշանակում է, որ վաղը եթե Ադրբեջանը հարձակվի Հայաստանի վրա, էլի սաղ աշխարհը նույն ձև կարող է թքած ունենալ (սկզբունքորեն այլ կերպ այս պահին ես չեմ էլ պատկերացնում)։ Ու էլի մի երկու կոշտ հայտարարությունները բան չեն փոխի։ Այս փաստերը պետք է ոմանք ականջներին օղ անեն ու հասկանան վերջապես, որ միջազգային հանրություն, ստրասբուրգ–մրասբուրգների վրա պետք չի էդքան հույս դնել ու հղվել–մղվել։ ՆԱՏՈ–ն պատրաստ չի, որ զորքերը մտցնի Անդրկովկաս, ուստի ձենները կտրած կսպասեն։ Ռուսաստանը առիթից կօգտվի ու ևս մի քանի պարտիա փտած զենք զինամթերք կնաղդի երկու հարիֆների վրա։
Իսկ դու առհասարակ, որ քաղաքականության բաժնում կարծիք ես արտահայտում, ու՞մ շահերը նկատի ունես, Հայաստանի՞, թե՞ Սերժի դեմ պայքարողների։ Ես քո այլ գրածներին, որտեղ դու կատարվածը համեմատում ես Հարսնաքարի դեպքի հետ ու դնում նույն հարթության մեջ, ես բացատրում եմ, որ սա լրիվ այլ խնդիր է, դու նորից եզն ես առաջ բրդում։ Հիմա էլ դու կարծիք ես արտահայտում ու այդ դեպքը համարում ես պարզապես օրենքի խախտում, իրավունքի ոտնահարում, այքինքն Ադրբեջանի կողմից հային սպանողին պաշտոնապես խրախուսելը դա օրենքի խախտում է, մենք պետք է դիմենք միջազգային դատարան և գնանք սահմանադրական ճանապարհով... :) Շատ ուժեղ, սթափ և ռացիոնալ է, մոտավորապես ինչպես ՀԱԿ–ի ռացիոնալ պայքարը, որը ինչպես տեսնում ենք, բերեց փայլուն հաղթանակի։ Հիմա Նիկոլն ա Արշակ Սադոյանը, էն էլ ձենը դուրս չի գալիս։
1. Ես խոսում էի խնդիրն օրակարգում պահելու, այլ ոչ թե հիստերիա բարձրացնելու անհրաժեշտության մասին: Խնդիրն օրակարգում պահելով
1.ա) Գուցե հնարավոր կլիներ կանխել կատարվածը,
1.բ) Կանխել չկարողանալու դեպքում մեր խոսքն ավելի ազդեցիկ, տեղին ու ուժեղ կլիներ: Ընդ որում խոսքը, ոչ թե հիստերիան:
2. «Այսինքն քեզ համար շատ ավելի կարևոր է, որ Սաֆարովը պատժվեր, քան թե Հայաստանի դիրքերը պնդանային թեկուզ Սաֆարովին ազատելու գնով, հա՞» քո այս միտքը, որը միակ ասողը չես, պետք է անվանեմ, կներես իհարկե, բայց ՀԻՄԱՐՈՒԹՅՈՒՆ: Դե արի ուրեմն հուսանք, որ ասենք ադրբեջանցիք հրադադարը կխախտեն ու մի հատ հայկական գյուղ կոչնչացնեն՝ մայր ու մանուկով: Դրանից էլ ավելի մեր դիրքերը կպդանա: Օրինակը ծայրահեղացրի, որպեսզի հասկանաս, թե ինչ հիմարություն ես ասում: Մենք չպետք է հուսանք, որ վատ բան լինի, որ դրանից օգուտ քաղենք: Գուցե նաև հրամայես ուրախանա՞նք, որ 2004-ին Սաֆարովի Գուրգենին սպանել ա. «Վա՜յ, էս ի՜նչ լավ բան ա եղել, որ չլիներ, հիմա կոզրեր չէինք ունենա»: Կրկնվեմ՝ հիմարություն: Այլ հարց, որ եթե չես կարողանում դեմն առնել, ապա պարտավոր ես օգտագործել: Բայց նորից կրկնեմ՝ եթե չես կարողանում դեմն առնել, իսկ դեմն առնել փորձելը անհրաժեշտություն է:
3. Քո պնդումները, որ դեպքերը պետք չի կապել հարսնաքարի դեպքերի հետ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԱՆԳՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ են, ջայլամային քաղաքանություն ու ուրիշ ոչինչ: Դեպքերը կապված են ի սկզբանե, որովհետև նույն այս Սաֆարովի արտահանձումը չկանխածը նույն նրանք են, ովքեր չեն դատապարտել Հայաստանում սպային սպանածին, սրանք նույն այն մարդիկ են, ովքեր իրականում թքած ունեն հայ, հայ սպայի, հայ զինվորի պատվի ու կյանքի վրա: Ու ակնհայտ է, որ նման մարդիկ երբ խնդիրը բարձրաձայնում են, առաջին հերթին ունեն այլ խնդիրներ, որոնք մեր ունեցած խնդիրների հետ կապ չունեն: Մասնավորապես նրանց խնդիրներից մեկն այս պահին դիվիդենտներն շահելն ու հասարակության ուշադրությունն իրենց վրայից շեղելն է, կտերով մեզ հարիֆցնելն է:
4. Ես հետապնդում եմ միայն իմ ու իմ երկրի շահերը ու ի տարբերություն ոմանց իմ համոզմունքներն ու գաղափարները չեմ փոխում ամեն պատեհ առիթով: Եթե ես այս հարցում սենց եմ մտածում, ապա քո կողմից նվազագույնն անազնվություն է փորձել դա ցույց տալ իբրև «Սերժի դեմ պայքարողների» շահեր: Իմ շահերը Սերժի դեմ պայքարողների շահերի հետ համընկնում է զուտ այնքանով, որ Սերժի դեմ պայքարողների մի ստվար զանգվածը նույնպես հետապնդում են երկրի ու իրենց արժանապատիվ կյանքի շահերը: Իսկ թե դու ու՞մ շահերն ես հետապնդում՝ թողնում եմ քեզ:
keyboard
06.09.2012, 11:52
Ես թքած ունեմ էն «հանրային շահի» վրա, որը պտի օգտագործվի ժողովրդին ու հակառակ կարծիք ունեցողներին լռեցնելու համար։
Իմ համար նորմալ հասարակությունն ավելի կարևոր հանրային շահ ա։
Սաղ դիկտատորները տենց «պետական ու հանրային շահերով» են երկիրն իրանց բռում պահում։
Եթե ինչ որ սաֆարովի համար պետք ա հային չթողնեն խոսի, թքած ունեմ սաֆարովի վրա. ինքը ադրբեջանում ազատ ֆռֆռացող ու ազգային հողի վրա շեղված ոչ առաջինն ա, ոչ էլ վերջինը։
Արտ, ով չի թողում խոսի, փառք Աստծո, նենց հոդվածա գրել,նենց խոսացողներ կան, պակասը չունենք:
Էս դեպքում հանրային շահ կանվանվի թե հանրային շահութահարկ, միակ միջոցը էս առիթից օգտվելու դայա:
Ոչ թե չկայացած ոմն լրագրող փորձի էս առիթն օգտագործի իր իս սեփական շահի համար:
1. Ես խոսում էի խնդիրն օրակարգում պահելու, այլ ոչ թե հիստերիա բարձրացնելու անհրաժեշտության մասին: Խնդիրն օրակարգում պահելով
1.ա) Գուցե հնարավոր կլիներ կանխել կատարվածը,
1.բ) Կանխել չկարողանալու դեպքում մեր խոսքն ավելի ազդեցիկ, տեղին ու ուժեղ կլիներ: Ընդ որում խոսքը, ոչ թե հիստերիան:
Էապես պատկերացնում ե՞ս «ավելի ազդեցիկ, ուժեղ» խոսքը։ Ինչ ծանոթ բառեր են... «Հուժկու դադար», «կուռ պայքար»...
2. «Այսինքն քեզ համար շատ ավելի կարևոր է, որ Սաֆարովը պատժվեր, քան թե Հայաստանի դիրքերը պնդանային թեկուզ Սաֆարովին ազատելու գնով, հա՞» քո այս միտքը, որը միակ ասողը չես, պետք է անվանեմ, կներես իհարկե, բայց ՀԻՄԱՐՈՒԹՅՈՒՆ: Դե արի ուրեմն հուսանք, որ ասենք ադրբեջանցիք հրադադարը կխախտեն ու մի հատ հայկական գյուղ կոչնչացնեն՝ մայր ու մանուկով: Դրանից էլ ավելի մեր դիրքերը կպդանա: Օրինակը ծայրահեղացրի, որպեսզի հասկանաս, թե ինչ հիմարություն ես ասում: Մենք չպետք է հուսանք, որ վատ բան լինի, որ դրանից օգուտ քաղենք: Գուցե նաև հրամայես ուրախանա՞նք, որ 2004-ին Սաֆարովի Գուրգենին սպանել ա. «Վա՜յ, էս ի՜նչ լավ բան ա եղել, որ չլիներ, հիմա կոզրեր չէինք ունենա»: Կրկնվեմ՝ հիմարություն: Այլ հարց, որ եթե չես կարողանում դեմն առնել, ապա պարտավոր ես օգտագործել: Բայց նորից կրկնեմ՝ եթե չես կարողանում դեմն առնել, իսկ դեմն առնել փորձելը անհրաժեշտություն է:
Դժվարանում եմ կողմնորոշվել, դասական դեմագոգիա է, թե ցաքուցրիվ մտքեր։ Նախ «ավելի ազդեցիկ, ուժեղ» խոսքով դու չես կարող վերակենդանացնել Գուրգենին կամ հետ բերել անցյալը։ Իսկ այս «կատարվածը» քեզ կօգնի, որ դիրքերդ ամրապնդես ու հույսդ եվրոպաների վրա չդնես, որ ադրբեջանցիք հայկական գյուղեր չոչնչացնեն։ Ինձ թվում է, շատ մեծ ուղեղ պետք չի սա հասկանալու համար։
3. Քո պնդումները, որ դեպքերը պետք չի կապել հարսնաքարի դեպքերի հետ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԱՆԳՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ են, ջայլամային քաղաքանություն ու ուրիշ ոչինչ: Դեպքերը կապված են ի սկզբանե, որովհետև նույն այս Սաֆարովի արտահանձումը չկանխածը նույն նրանք են, ովքեր չեն դատապարտել Հայաստանում սպային սպանածին, սրանք նույն այն մարդիկ են, ովքեր իրականում թքած ունեն հայ, հայ սպայի, հայ զինվորի պատվի ու կյանքի վրա: Ու ակնհայտ է, որ նման մարդիկ երբ խնդիրը բարձրաձայնում են, առաջին հերթին ունեն այլ խնդիրներ, որոնք մեր ունեցած խնդիրների հետ կապ չունեն: Մասնավորապես նրանց խնդիրներից մեկն այս պահին դիվիդենտներն շահելն ու հասարակության ուշադրությունն իրենց վրայից շեղելն է, կտերով մեզ հարիֆցնելն է:
Մի հատ կասե՞ս, թե ով չի դատապարտել Հարսնաքարի դեպքը, որ իմանամ, թե ով կարող էր կանխել Սաֆարովի դեպքը։ Իսկ Հարսնաքարի դեպքը պետք չէ՞ր կանխատեսել ու կանխել։ Ինչու՞ Հարսանաքարի դեպքը պետք էր դատապարտել կատարվելուց հետո, իսկ Սաֆարովի դեպքը պետք էր կանխել։ Ոչ մի ռացիոնալիզմ չեմ տեսնում ասածիդ մեջ։
4. Ես հետապնդում եմ միայն իմ ու իմ երկրի շահերը ու ի տարբերություն ոմանց իմ համոզմունքներն ու գաղափարները չեմ փոխում ամեն պատեհ առիթով: Եթե ես այս հարցում սենց եմ մտածում, ապա քո կողմից նվազագույնն անազնվություն է փորձել դա ցույց տալ իբրև «Սերժի դեմ պայքարողների» շահեր: Իմ շահերը Սերժի դեմ պայքարողների շահերի հետ համընկնում է զուտ այնքանով, որ Սերժի դեմ պայքարողների մի ստվար զանգվածը նույնպես հետապնդում են երկրի ու իրենց արժանապատիվ կյանքի շահերը: Իսկ թե դու ու՞մ շահերն ես հետապնդում՝ թողնում եմ քեզ:
Համոզմուքներն ու գաղափարները կայուն պահելը մի երևելի արժանիք չի, մանավանդ որ մարդս սխալական է, իսկ որոշ համոզմունքներ կամ գաղափարներ կարող են ժամանակի ընթացքում հնանալ ու բորբոսնել։ Ժամանակի ընթացքում շահերն էլ են փոխվում։ Կարևոր է, որ գաղափարներն ու համոզմունքները տվյալ պահին համապատասխանեն նպատակներին ու շահերին, հակառակ դեպքում բորշչի համը դուրս ա գալիս։
Վիշ, նախ արձանագրեմ, որ որևէ գրածիս չես պատասխանել, ավելի շուտ պատասխանելու պատրանք ես ստեղծել:
Էապես պատկերացնում ե՞ս «ավելի ազդեցիկ, ուժեղ» խոսքը։ Ինչ ծանոթ բառեր են... «Հուժկու դադար», «կուռ պայքար»...
Երբ խնդիրն արդեն իսկ դառած լիներ օրակարգային, Հունգարիան վստահեցրած լիներ (խաբած լիներ) ոչ թե մեր ԱԳՆ-ին, այլև այլ տարբեր կառույցների, Ադրբեջանը հավաստացրած լիներ (խաբած լիներ), որ չի ներելու ոչ միայն Հունգարիային, այլև այլ տարբեր կառույցների, էն ժամանակ, հուսով եմ, կհասկանայիր, թե խոսքդ ինչով է ավելի ազդեցիկ:
Դժվարանում եմ կողմնորոշվել, դասական դեմագոգիա է, թե ցաքուցրիվ մտքեր։ Նախ «ավելի ազդեցիկ, ուժեղ» խոսքով դու չես կարող վերակենդանացնել Գուրգենին կամ հետ բերել անցյալը։ Իսկ այս «կատարվածը» քեզ կօգնի, որ դիրքերդ ամրապնդես ու հույսդ եվրոպաների վրա չդնես, որ ադրբեջանցիք հայկական գյուղեր չոչնչացնեն։ Ինձ թվում է, շատ մեծ ուղեղ պետք չի սա հասկանալու համար։
Այո՛, քո կողմից դասական դեմագոգիա է, որովհետև խոսք չի գնացել Գուրգենին վերականդենացնելու մասին, այլ խոսք է գնացել այն հրճվանքի մասին, որով ընդունվել է կատարվածը (հրճվանք բառն իմ կողմից):
Մի հատ կասե՞ս, թե ով չի դատապարտել Հարսնաքարի դեպքը, որ իմանամ, թե ով կարող էր կանխել Սաֆարովի դեպքը։ Իսկ Հարսնաքարի դեպքը պետք չէ՞ր կանխատեսել ու կանխել։ Ինչու՞ Հարսանաքարի դեպքը պետք էր դատապարտել կատարվելուց հետո, իսկ Սաֆարովի դեպքը պետք էր կանխել։ Ոչ մի ռացիոնալիզմ չեմ տեսնում ասածիդ մեջ։
Կանխվե՞ր: Ո՞նց կանխվեր Հարսնաքարի դեպքը, նախօրոք իմանային ու գնային Ռուբոյի հետ բանակցելու՞: Նորից դեմագոգիա ես անում: Իսկ Սաֆարովին հանձնելու մասին տեղյակ էին, եթե չէին՝ պարտավոր էին լինել մեր ԱԳՆ-ն ու ԱԾ-ն: Ո՞վ չի դատապարտել. ըստ էության նախագահդ, որովհետև եթե էսօր Նեմեցը որպես կասկածյալ ներգրավված չէ գործին, էդ նշանակում ա պադդերշկա ամենաբարձր մակարդկաով:
Համոզմուքներն ու գաղափարները կայուն պահելը մի երևելի արժանիք չի, մանավանդ որ մարդս սխալական է, իսկ որոշ համոզմունքներ կամ գաղափարներ կարող են ժամանակի ընթացքում հնանալ ու բորբոսնել։ Ժամանակի ընթացքում շահերն էլ են փոխվում։ Կարևոր է, որ գաղափարներն ու համոզմունքները տվյալ պահին համապատասխանեն նպատակներին ու շահերին, հակառակ դեպքում բորշչի համը դուրս ա գալիս։
Կրկին ու կրկին խոսքերի խեղաթյուրում ու դեմագոգիա: Ի գիտություն քեզ համոզմունքներն ու գաղափարները միշտ կայուն պահելը ու ամեն պատետ առիթով փոխելը տարբեր հասկացություններ են: Եթե կուզես հայերենի դասընթաց կազմակերպեմ ու բացատրեմ, թե ինչ է նշանակում «ամեն պատեհ առիթը» ու նաև բացատրեմ թե ովքեր են ամեն պատեհ առիթով փոխում:
Վիշ, քանի որ ասելիքդ արդեն սպառվել է, արի ես լինեմ նախաձեռնողը ու քեզ ասեմ՝ դավայ դասվիդանիա: Հոգնեցի քո հետ «բանավեճից»:
Դասվիադանիա ապեր։ Ես էլ ավելացնելու չունեմ։
Mephistopheles
06.09.2012, 13:21
Ապեր, երբ մարդկանց սգի, նեղսրտության, ուրախության, ոգևորվածության պահին մեկը, չգիտես ինչու, իր պարտքն է համարում մի հատ երեսներին ճպցնի սաղի անցյալը (վախտ ե՞ս գտել, այ քո հոր աստծուն մեռնեմ), ես դա ստորություն եմ համարում, դուք ուզում եք կարծիք արտահայտելու ազատություն անվանեք, բայց իրականում փոգրոգություն ու քինախառը թեթևամտություն ա: Որովհետև ամեն ինչ իր ժամանակն ունի, ու իր ասելու ձևն ունի:
Իսկ ե՞րբ ա ժամանակը Արէա ջան… ադրբեջանցին կարում ա ասի ժամանակին մենք չէ՞… կակ ռազ հենց հիմա ա ժամանակը…
ճշմարտությումը լոմկա արե՞ց… լավ չի որ մենք մեր մասին ճշմարտությունը չենք ուզում իմանալ ու դեռ ուզում ենք թաքցնել…
Ի դեպ իրա գրածը կարծիք չի, փաստ ա… կարա՞ս հերքի…
keyboard
06.09.2012, 13:30
Իսկ ե՞րբ ա ժամանակը Արէա ջան… ադրբեջանցին կարում ա ասի ժամանակին մենք չէ՞… կակ ռազ հենց հիմա ա ժամանակը…
ճշմարտությումը լոմկա արե՞ց… լավ չի որ մենք մեր մասին ճշմարտությունը չենք ուզում իմանալ ու դեռ ուզում ենք թաքցնել…
Ի դեպ իրա գրածը կարծիք չի, փաստ ա… կարա՞ս հերքի…
Գրածդ մոտս մի դրվագ հիշեցրեց, երբ հարևանի երեխեն իմ աղջկան ասում էր, որ իրանց մեքենան մերից արագա գնում, իմ աղջիկն էլ ասում էր, որ սխալվումա, ու երբ մի օր ես իմ մեքենայով իրանց մեքանային անցա ու եկանք տուն, աղջիկս դուրս եկավ ու էն երեխուն ասեց. "Տեսա?ր, տեսա?ր, որ իմ պապայի մեքենան ձեր մեքենայից արագա գնում",- ու հրճվում էր դրանով: Հիմա քոննա առանց տարբերության:
Ունեցաք էլի ձեր չշմարտությունով, մայկեքիդ վրա կպցրեք ման եկեք:
Հա ապեր լոմկայա արել ու դա ուրախանալու առիթ չի, դա շատ ոռի բանա ու առավել ոռիա,որ մեկը դու էտի դրոշակ ես սարքել ու ամեն գրառում անելուց գրում ես:
Սպանիք էլի, հասկացանք, բայց մեկա դրան գումարած մերոնք ինչ արել են ԼԱՎ
են արել,դրան էլ գումարած ճիշտ են արրել: Պտի սամալյոտը տրաքացրած լիներ աերոպորտի հետ, որ մի քիչ եվրոպաից էլ վերանար: Ուրիշ????????????????
Եթե սա իրոք ճիշտ է, ապա ես այլ կանխարգելիչ գործողություններ չեմ պատկերացնում: Ի՞նչ անեին, տարբեր մակարդակներում ու տարբեր կառույցներում շուխուր դներին, որ մենք հարցում ենք արել ու հավաստիացում ենք ստացե՞լ... այլ հարց է, որ հավաստիացում չստանաին: Նորից կրկնեմ, եթե այս պնդումները ճիշտ են:
http://www.youtube.com/watch?v=e6kX1aEjDqo&feature=g-all-u
Ձայնալար
06.09.2012, 14:18
Բագ ջան, առաջարկս զուտ վերացական բնույթիա, հիմնված նրա վրա, որ ադրբեջանում էլ կան ադեկվատ մարդիկ:
Լրիվ ճիշտ ես ասում Բագ` "երբ որ", գիտես? հոգնել եմ, զզվել եմ, էլ չեմ ուզում էդ "երբ որ"-ին սպասեմ, ասեմ ավելին, տենց բան չի լինում, դա անիրական երազանքա:
Ճիշտա, պիտի երկիրը հզորացնենք ու բանակը հզորացնենք, իսկ հզորանալու համար գիտես ինչ ա պետք Բագ, դուխ տալ, ԴՈՒԽ, էդ դուխ տալը նմանատիպ փթիր հոդվածներ գրելով չի, դու պատկերացնում ես? բանակում ծառայող 18 ամյա գյուղացի տղան, որ մանուկ հասակից հողի գործա արել, ինքը կարդումա էդ հոդվածը, դու կարաս պատկերացնես էդ զինվորի հոգեվիճակը, էն բանից հետո,երբ ինքը ամբողջ հոգով հավատումա, որ պոստին կանգնածա, որ սաֆարովները հանկարծ չհաբռգեն:
Հիմա էսքանից հետո, որ էդ զինվորը կոտրվեց, ինքը արդեն վսյո, էլ չի կարա լինի նախկին զինվորը, նախկին թեկուզ շատ չափազանցրած բայց հայրենասերը:
Բոլոր երկրներում, բոլոր բանակներում էլ լինում են նմանատիպ դեպքեր, ընդունում եմ, որ դա ավելի մեծ վտանգա, բայց Բագ ջան կներես, համամտությունդ էս դեպքերի համար չի, քանզի սաֆարովը դա արելա մենակ նրա համար, որ հայի ա սպանել, իսկ բանակային սպանությունները տարբեր դրդապատճառներ ունեն:
Մի գրառման մեջ կարդացի, կարծեմ Արտակն էր գրել, որ զինվորը պոստում սպանել էր 2 քնած զինվորի, էդ գիտես ինչիցա, որ մարդուն ստորացնում են, հասցնում են էն վիճակի, որ մարդը գնումա էդ քայիլին ու սրանց տարբերությունը զգալիա ու մենակ էն, որ հայա սպանվել թշնամու կողմից դա պետքա լինի հարցի հիմքը:
Ճիշտ ես, ռեստորանում լսվումա էն երգը, որը որ պատվիրումա շատ փող ունեցողը, բայց էս պարագայում, դա հաստատ ժողովրդին էլ ա օգուտ, քանի որ առիթա համախմբվելու հզորանալու, իսկ մենք դրա փոխարեն պառակտվում ենք, մենք` հսիստերկներս և դուք` ադեկվատներդ:
Չէ ախպեր, տենց հարցը չի լուծվելու, էս էն հարցնա, որ մարդասիրականաքաղաքականաբարոյականա ինստիտուցիոնալ մոտեցումներախառը ատյաններն ու կառույցները չեն օգնելու, սա մեր` իմ ու քո լուխելու հարցնա:
Հով ջան, անկեղծ եմ ասում, մտքիդ թելը չեմ բռնում։ Ախպեր ջան հիմա էդ աղջկա գրածի դեմ ի՞նչ ունես, անկեղծ չեմ հասկանում։ Սխա՞լ ա գրել, ասա ինչն ա սխալ։ Թե՞ ճիշտ ա գրել, բայց զինվորը պոստում դրանից կնեղվի։ Չի՛ նեղվի ախպեր, հաստատ չի նեղվի, կամ ասա, թե հատկապես ո՞ր մասից պիտի նեղվի։ Հիմա կարամ ասեմ, թե զինվորը պոստում ինչից ա նեղվում, բայց ինձ թվում ա ինձանից լավ ես ծանոթ մեր բանակի խնդի
Համախմբվելու, բռունցք դառնալու և այլնի մասով, միքիչ վերացական ա էդ համախմբվելը, այսինքը հարաբերական ա։ Ամեն մարդ էլ ուզում ա, որ բոլորը համախմբվեն նրա շուրջ, ինչն ինքը ճիշտ ա համարում, բայց դե մարդիկ տարբեր հայացքներ ունեն էդ նորմալ ա։ Դրա համար տենց մեխանիզմ ա ստեղծված առաջադեմ երկրներում, որ մեծամասնության հայացքները որոշիչ են դառնում։ Կոնկրետ էս դեպքերի հետ կապված պառակտում չեմ տեսնում, բոլորը դատապարտում են Հունգարիայի ու Ադրբեջանի գործարքը, բոլորը դատապարտում են Սաֆարովի արարքը։ Ոչ բոլորն են կողմ Հունգարիայի դրոշը վառելուն ու ուրիշ նմանատիպ քայլերի և փառք Աստծո։ Ոչ բոլորն են արդարացնում Վարուժան Կարապետյանի արարքը, բայց սա ուրիշ թեմա ա, չնայած ինչ-որ զուգահեռ ա տարվել էն սիրուն աղջկա հոդվածում։ Զուգահեռը էնքանով ա տեղին, որ երկու դեպքերում էլ անմեղ զոհ/զոհեր կան, երկու դեպքում էլ վրեժխնդրություն ա ու մարդասպանը ազատվել ա ու հերոսացվել հայրենիքում։ Հիմա ասա հարցը ո՞նց լուծենք, ինչո՞վ պետք ա արտահայտվի մեր՝ «պառակտիչներիս» ու Ձեր՝ հայրենասերներիդ համախմբումը :))
Ձայնալար ջան, վերևում ասեցի, տարբերությունը հիմքի մեջ է:
Հիմար հոդված էր: Կեղծ մարդասիրական, հիմար մոդեռնիստական ու դատարկ առաջադիմական ոճով գրված - յանըմ տեսեք-տեսեք, էլի, ես, օրիորդիկս, ինչ խելոք եմ:
Ամեն մի արարք գնահատելիս պետք է նայել դրա հիմքը: Ինչն էր Վարուժանի արարքի հիմքը` կորցրած հայրենիքի համար կարոտը, դաժանաբար խողխողված նախնիների համար ցավը, թուրքական անափ ցինիզմը, որ ժխտում էր այդ ամենը և նման բաներ: Ինչն էր Սաֆարովի արարքի հիմքը` վախկոտությունը, ստորությունը, դատարակ շովինիզմը և նման բաներ: Հուսով եմ հիմա տարբերությունը հասկանալի է? Ու պետք չէ արարքի զուտ արտաքին նմանությամբ գնահատականներ տալ, էլ չասած նաև այն, որ Օրլիի դեպքերը ոչ միանշանակ արձագանք գտան ոչ միայն հայ հասարակության, այլև նույնիսկ ԱՍԱԼԱ-ում:
Ցավում եմ, որ մտավորական լինել հավակնողներին այս ամենը բացատրել է պետք... :(
Ձայնալար
06.09.2012, 14:44
Ձայնալար ջան, վերևում ասեցի, տարբերությունը հիմիք մեջ է:
Լիոն, նախ դու խոսում ես դրդապատճառների մասին, չնայած միակողմանի ես խոսում, բայց կապ չունի, դրդապատճառները տարբեր են ամեն դեպքում ես դա չեմ վիճարկում։ Ես գրել եմ ինչ ընդհանրություն կա երկու դեպքերի մեջ, դրան բան ունե՞ս ավելացնելու։
Էկեք համախմբենք ու տեսնենք թե անցյալում ինչ ղալլաթներ է արել մեր պետությունը, ու ներողություն խնդրենք բոլոր տուժված կողմերից ու նոր քննադատենք Ադրբեջանին ու Հունգարիային։ Կարելի է նաև ներողություն խնդրել Ադրբեջանից` պատերազմի ժամանակ պատճառած մարդկային կորուստների ու հասցրած բարոյական վնասի համար ու նոր քննադատել Ադրբեջանին։
Երբեմն մարդկանց մոտ ապուշությունը ձգտում է դեպի անսահմանություն... «մարդը որպես միակ և բացարձակ արժեք» համարող աղջնակը չգիտի, որ այդ «մարդը» մի հատ չի այս աշխարհում այլ դրանից աշխարհում շատ կա, իսկ այդ մարդիկ տարբեր են և ունեն տարբեր շահեր ու որոնց երբեմն իրար հակասում են, և բոլորը չի որ համարում են «մարդը որպես միակ և բացարձակ արժեք» հետևաբար կա քաղաքականություն, կան իրարից փշալարերով սահմանված պետություններ, կա դիսկրիմինացիա ու այս ամենի հետ մեկտեղ առնվազն տխմարություն է վեր կենալ ու «պետական մակարդակից» պահանջել, որ մարդուն համարի «միակ և բացարձակ արժեք» ու ներողություն խնդրի մյուս երկրներից անցյալի չարիքների համար։ Ներողություն իհարկե կարելի է խնդրել, բայց երբ որ այն մեզ պետք կլինի դիվանագիտորեն, կամ մեզ կնեղեն այնպես օտարները, որ այլ բան չեն կարողանա անել, և ոչ թե ներսի խակ «մարդասերները»։
Նորից կրկնում եմ, գլոբալիստական, ուտոպիստական, կոսմոպոլիտ հայացքների տեր խակ, տհաս աղջնակների հոդվածները եկեք չխցկենք քաղաքական թեմաներ ու չվերլուծենք այդպես լուրջ դեմքերով, ինձ դա ծիծաղելի է թվում։ Պետք չի սևով սպիտակի վրա բարբաջել այն, ինչը թեկուզ տեսականորեն չենք կարողանում պատկերացնել, ու որը այնքան հեռու է իրականությունից ինչքան որ մարդն է «որպես միակ և բացարձակ արժեք»։ Բարի կամքի բուռն դրսևորում ունեցողներին խորհուրդ կտամ հատել Ադրբեջանի սահմանը ու տեղում սեր բացատրել նրանց։ Ինձ թվում է փոխադարձ սերը երաշխավորված է։ Ազգին խելք ու խրատ սովորեցնող, շաքարաջուր ու հոգեմետ դեղեր տվող խելոքները վերջերս շատացել են... Աստված խերն անի...
Լիոն, նախ դու խոսում ես դրդապատճառների մասին, չնայած միակողմանի ես խոսում, բայց կապ չունի, դրդապատճառները տարբեր են ամեն դեպքում ես դա չեմ վիճարկում։ Ես գրել եմ ինչ ընդհանրություն կա երկու դեպքերի մեջ, դրան բան ունե՞ս ավելացնելու։
Ձևական նմանություն կա, բայց, եթե հիմքը, մոտիվացիան կամ դրդապատճառը տարբեր են, ապա արարքի բարոյական գնահատականն էլ միանշանակ տարբեր է:
Ճշմարտության, արդարության և այլ գեղեցիկ երևույթների համար պայքարող անձանց ուշադրությունը հրավիրում եմ այս հոդվածի շուրջ:
NATO-ի գլխավոր քարտուղար Ռասմուսեն.
"Դաժան հանցագործությունը չպետք է փառաբանվեր Ադրբեջանում. «Ադրբեջանի ներման որոշումը չի օգին ղարաբաղյան հարցի խաղաղ կարգավորման գործընթացին եւ երկու երկրների երկխոսությանը:
Թույլ տվեք նշել, որ ՆԱՏՕ-ն պատասխանատու չէ այս հանցագործության համար, այնպես, ինչպես եւ Հունգարիան պատասխանատու չէ այս հանցագործության համար: Ռամիլ Սաֆարովը դատապարտվել է Հուգարիայում հունգարական դատարանի կողմից եւ իր պատիժը կրել է Հունգարիայում: Ես հասկանում եմ, որ Սաֆարովի արտահանձնումը Ադրբեջանին տեղի է ունեցել միջազգային չափանիշներին համապատասխամ: Սակայն ես անհագստացած եմ Սաֆարովին Ադրբեջանում ներում շնորհելու որոշումից»,-հայտնել է ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարը:"
Հասկացաք??? Իսկ դուք ինչ եք խոսում.... է խոսացեք....
Տենում եք` NATO-ի գլխավոր քարտուղարը ինչպես է իր ընկերոջը (Հունգարիային) պաշտպանում` ՇՐՋԱՆՑԵԼՈՎ ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ:
Հ.Գ. Արդարությունը, ճշմարտությունն առաջնային արժեքներ չեն, կարևորը ՇԱՀՆ է:
Ձայնալար
06.09.2012, 15:52
Էկեք համախմբենք ու տեսնենք թե անցյալում ինչ ղալլաթներ է արել մեր պետությունը, ու ներողություն խնդրենք բոլոր տուժված կողմերից ու նոր քննադատենք Ադրբեջանին ու Հունգարիային։ Կարելի է նաև ներողություն խնդրել Ադրբեջանից` պատերազմի ժամանակ պատճառած մարդկային կորուստների ու հասցրած բարոյական վնասի համար ու նոր քննադատել Ադրբեջանին։
Ստեղնաշար ախպերն էլ ասում էր`
Եկեք բարեկամանանք ադրբեջանի ադեկվատ,դեմոկրատական,հումանիստ ժողովրդի հետ ու սպասենք, թե էդ ադեկվատ,հումանիստ ու քաղաքակիրթ ոչխարներից սերվածները մի օր երբ են էլի քնած ազգին,գիշերով մեր ու մանուկ կոտորելու:
Ստիպված եմ քո առաջարկն էլ մերժել, Վիշապ ջան, ես պաս :))
Վիշապ, եթե ամեն ինչին նայում ենք քաղաքականության համատեքստում, ու ընդունում ենք, որ պարտավոր ենք ամեն գնով իրար կոկորդ կրծել, ուրեմը Սաֆարովը տականք չի, Սաֆարովն իսկապես հերոս ա, թեև մեր թշնամին ա։ Եթե քննարկում ենք բարոյական կողմը, ապա Վարուժանի արածը նույնպես անասունություն ա, մի բան էլ ավել, որովհետև Սաֆարովը թշնամուն ա սպանել, իսկ Վարուժանը պատահական մարդկանց, որոնց մեջ կարող էին լինել հայեր, երեխաներ, հղի կանայք և այլը։ Եթե Սաֆարովը զինվորականի ա սպանել, ապա Վարուժանը սպանել ա քաղաքացիական մարդկանց, որոնք կապ չեն ունեցել ո՛չ Թուրքիայի, ո՛չ ցեղասպանության հետ։ Հա, հասկացանք ուզում էր 200 թուրք պաշտոնյա սպանել, եթե մտածածը իրականանար, միգուցե դա կլիներ բարոյական առումով արդարացված, չնայած որ անմեղ զոհերն էլի անխուսափելի էին, ու դա էլ միանշանակ չի, բայց չի կարողացել իր ուզածն անել ու պատասխանատու ա դրա համար։ Հա, կարանք քոռ-քոռ նստենք ու ասենք ինչ արել ենք լավ ենք արել, ով հայ ա ճիշտ ա, փառք մեզ փառք մեզ, ով հայ չի սխալ ա, եթե կարծում եք, որ դա ա համախմբումն ու հայրենասիրությունը, համախմբվեք հայրենասերներով, ես, որպես ազգի դավաճան, կնախընտրեմ, որ մենք մեր ազգի ներսում փորձենք սթափ գնահատական տալ դեպքերին, եթե մի տեղ վատ բան ենք արել, ընդունենք, եթե գտնում ենք, որ վատ բան ենք արել, բայց տենց ճիշտ էր, էդ ընդունենք, բայց գոնե մենք մեր մեջ մեր հասարակության ներսում անկեղծ լինենք ինքներս մեր առաջ ու հայրենասեր-հայրենասեր չխաղանք, ոնց որ էն թուլեքը որ քննարկվող հոդվածի տակ քֆուրներ էին գրել աղջկա հասցեին։
Moonwalker
06.09.2012, 15:54
Նորմալ ա, ադրբեջանցիք էլ են Վարուժան Կարապետյանին հիշել (http://news.day.az/politics/353223.html?)::pardon
Ձայնալար
06.09.2012, 15:59
Ճշմարտության, արդարության և այլ գեղեցիկ երևույթների համար պայքարող անձանց ուշադրությունը հրավիրում եմ այս հոդվածի շուրջ:
NATO-ի գլխավոր քարտուղար Ռասմուսեն.
Հասկացաք??? Իսկ դուք ինչ եք խոսում.... է խոսացեք....
Տենում եք` NATO-ի գլխավոր քարտուղարը ինչպես է իր ընկերոջը (Հունգարիային) պաշտպանում` ՇՐՋԱՆՑԵԼՈՎ ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ:
Հ.Գ. Արդարությունը, ճշմարտությունն առաջնային արժեքներ չեն, կարևորը ՇԱՀՆ է:
Իսկ որ շարքային հուգարացիները ասում են կներեք հայեր, ղալաթ ա արել մեր վարչապետը դուրդ գալիս ա չէ՞, թե՞ մտածում ես որ իրանք էլ են դավաճաններ։ Էդքան դժվա՞ր ա տարբերել դիվանագետի ասածը շարքային քաղաքացու ասածից։ Դիվանագետը իրավունք չունի անկեղծանալու, բայց մենք մեր ներսում պարտավոր ենք ինքներս մեզ առողջ քննադատության ենթարկել։
Իսկ որ շարքային հուգարացիները ասում են կներեք հայեր, ղալաթ ա արել մեր վարչապետը դուրդ գալիս ա չէ՞, թե՞ մտածում ես որ իրանք էլ են դավաճաններ։ Էդքան դժվա՞ր ա տարբերել դիվանագետի ասածը շարքային քաղաքացու ասածից։ Դիվանագետը իրավունք չունի անկեղծանալու, բայց մենք մեր ներսում պարտավոր ենք ինքներս մեզ առողջ քննադատության ենթարկել։
Եթե ՀՀ նախագահը Հունգարիայի իշխանությունների պես ստոր քայլ աներ` համոզված եղիր, որ մեր իշխանությունների օր ու դադար չէին տա (նույնսիսկ մեր երկրի ներսում), ինչը շատ նորմալա, դա նորմալ քննադատությունա:
Սա լրիվ ուրիշ բանա: Այ ախպեր խի չեք ուզում հասկանալ, որ սա ԲԱՑԱՌԻԿ դեպքա: Ավելին ասեմ` նույնիսկ Ռոբերտ Քոչարյանը, որը Սերժ Սարգսյանի հետ ոչ այքան լավ հարաբերությունների մեջա, մի գրամ քննադատությամբ հանդես չի եկել` մեր իշխանությունների հասցեին: Մեր ընդդիմադիրներից ՉԱՓԱՎՈՐ քննադատողներ եղել են մեր արտգործնախարարությանը ու գիտես ինչու ՉԱՓԱՎՈՐ, քանի որ սա այնպիսի հարցա, որ դիմություն և ընդդիմություն չկա, սա այն հարցն է, որ ողջ հայ ժողովուրդը, անկախ քաղաքական պատկանելիությունից, պետք է համախմբվեն:
Շատ հետաքրքիր հոդվածա Ադրբեջանցի պրոֆեսորի կողմից:
Азербайджанский профессор: Рамиль Сафаров не просто совершил преступление, он переступил границы чести и достоинства офицера
История офицера азербайджанской армии Рамиля Сафарова взорвала наше общество. Одни (большинство) называют его героем, другие – преступником, полярные позиции провоцируют бесконечные взаимообвинения, которые не позволяют спокойно и трезво оценить происшедшее.
Напрашивается аналогия с делом капитана французской армии Дрейфуса (наша история, более уродливая), которая, в своё время, расколола французское общество. В те годы, во Франции, военное сословие, клерикалы, националисты, плюс те, кто придерживался антисемитских взглядов, не просто поддерживали сторону обвинения, но и нагнетали националистическую истерию, которая, как обычно, заглушает голос разума и совести. В этих условиях многие представители французской интеллигенции сочли своим долгом выступить в защиту капитана Дрейфуса, чья вина не была доказана на суде. Добавлю, что позиция французской интеллигенции, в том числе знаменитая статья Эмиля Золя «Я обвиняю», не просто помогли последующей реабилитации капитана Дрейфуса, но и сыграли большую роль в последующем взрослении французского общества.
В этих условиях, считаю своим гражданским долгом высказать свою позицию по делу Рамиля Сафарова, избегая каких-либо тактических уловок.
Скажу сразу, не будучи юристом, не могу дать юридическую оценку процессу экстрадиции и помилования офицера азербайджанской армии, но не могу не обратить внимания на мнение многих наших ведущих юристов, которые признали, что указ президента оказался поспешным и юридически далеко не безупречным.
Перейду к изложению собственной позиции.
Первое.
Экстрадицию и последующее помилование можно было бы считать приемлемыми, если бы не последующие действия властей (торжественная встреча в аэропорту, повышение в военном звании, оплата жалованья за все годы пребывания в венгерской тюрьме, предоставление квартиры, и пр.). По существу помилование превратилось в реабилитацию, что крайне неприемлемо, поскольку речь шла о преступлении, которое было доказано в ходе судебного разбирательства.
Второе.
Рамиль Сафаров не просто совершил преступление, с моей точки зрения, он переступил границы чести и достоинства офицера. Во все времена, во всех армиях, даже в глубокой архаике, существовали те или иные нормы военной этики, нарушать которые считалось постыдным. Необходимо называть вещи своими именами: зарубить топором во сне спящего человека не достойно для любого человека, тем более для офицера, и подобный поступок требует решительного осуждения, невзирая на обстоятельства, в которых этот поступок был совершён.
Подчеркну, что нарушение этих принципов должно осуждаться жёстче, чем нарушение той или иной статьи Уголовного кодекса, поскольку только табу на подобные поступки, позволяет обществу не впасть в дикость и всеобщее озлобление.
Третье.
Героизация Рамиля Сафарова резко противопоставляет его подлинным героям Карабахской войны, многие из которых погибли непосредственно в войне. Мы знаем, как живут сегодня инвалиды Карабахской войны, как попираются их права, в каких невыносимых условиях живут семьи многих солдат и офицеров, погибших в Карабахской войне. В этих условиях какое-либо возвеличивание преступника, нарушившего элементарные принципы военной этики, является прямым оскорблением памяти погибших в Карабахской войне.
Четвёртое.
Мне неоднократно приходилось писать, что нельзя превращать Карабахскую войну в этническую войну с армянами. Это неприемлемо, поскольку подобное атавистическое чувство, во многом изжито цивилизованным человечеством. С другой стороны, это ставит нас в двусмысленное положение, поскольку мы публично соглашаемся с предоставлением высокой степени автономии гражданам Нагорного Карабаха. Именно интонация и лексика этнического противостояния, которую можно обнаружить не только в статьях некоторых наших журналистов, но и в заявлениях многих наших политиков, делают актуальным вопрос о безопасности армянского населения, которое живёт и, по нашим заявлениям, будет дальше жить в нашей стране.
Пятое.
Аргументы в защиту Рамиля Сафарова невозможно строить на подборке аналогичных фактов из действий другой стороны. Всем нам знакомы подобные «аргументы» из школьных лет: «а почему ему можно, а мне нельзя», «если он так сделает, я отвечу тем же», которые для зрелого общества следует признать инфантильными. Гнусный поступок должен быть назван гнусным, и ни в коей мере не может оправдываться гнусностью поступков другого.
Шестое.
Раздаются голоса, что история с Рамилем Сафаровым возродит угасший в обществе интерес к Карабахской проблеме, что она может стать стимулом к подъёму патриотизма в наших людей. На мой взгляд, мысль настолько же оскорбительная, насколько кощунственная. Поступок за границами чести и достоинства, не имеет никакого отношения к подлинному патриотизму, а способен только провоцировать самые низменные чувства людей.
Наконец, последнее.
Убеждён, история с Рамилем Сафаровым, и, скажу прямо, импульсивные, во-многом бездумные, действия наших властей (это самое мягкое, что можно сказать по этому поводу), нанесли огромный урон имиджу нашей страны.
Во-первых. Мы отодвинули решение Карабахского конфликта, и потребуются огромные усилия, чтобы удержать обе стороны от бесконечной силовой риторики. Я говорю не столько о начале боевых действий (не предвижу ничего подобного), сколько о поступках, по своему смыслу, террористических.
Во-вторых. Потребуются не меньшие усилия всех наших здравых людей, интеллигенции, в первую очередь, чтобы мы не выглядели в мире моральными изгоями.
Проф. Рахман БАДАЛОВ
Kultura.Az
keyboard
06.09.2012, 16:28
Հով ջան, անկեղծ եմ ասում, մտքիդ թելը չեմ բռնում։ Ախպեր ջան հիմա էդ աղջկա գրածի դեմ ի՞նչ ունես, անկեղծ չեմ հասկանում։ Սխա՞լ ա գրել, ասա ինչն ա սխալ։ Թե՞ ճիշտ ա գրել, բայց զինվորը պոստում դրանից կնեղվի։ Չի՛ նեղվի ախպեր, հաստատ չի նեղվի, կամ ասա, թե հատկապես ո՞ր մասից պիտի նեղվի։ Հիմա կարամ ասեմ, թե զինվորը պոստում ինչից ա նեղվում, բայց ինձ թվում ա ինձանից լավ ես ծանոթ մեր բանակի խնդի
Համախմբվելու, բռունցք դառնալու և այլնի մասով, միքիչ վերացական ա էդ համախմբվելը, այսինքը հարաբերական ա։ Ամեն մարդ էլ ուզում ա, որ բոլորը համախմբվեն նրա շուրջ, ինչն ինքը ճիշտ ա համարում, բայց դե մարդիկ տարբեր հայացքներ ունեն էդ նորմալ ա։ Դրա համար տենց մեխանիզմ ա ստեղծված առաջադեմ երկրներում, որ մեծամասնության հայացքները որոշիչ են դառնում։ Կոնկրետ էս դեպքերի հետ կապված պառակտում չեմ տեսնում, բոլորը դատապարտում են Հունգարիայի ու Ադրբեջանի գործարքը, բոլորը դատապարտում են Սաֆարովի արարքը։ Ոչ բոլորն են կողմ Հունգարիայի դրոշը վառելուն ու ուրիշ նմանատիպ քայլերի և փառք Աստծո։ Ոչ բոլորն են արդարացնում Վարուժան Կարապետյանի արարքը, բայց սա ուրիշ թեմա ա, չնայած ինչ-որ զուգահեռ ա տարվել էն սիրուն աղջկա հոդվածում։ Զուգահեռը էնքանով ա տեղին, որ երկու դեպքերում էլ անմեղ զոհ/զոհեր կան, երկու դեպքում էլ վրեժխնդրություն ա ու մարդասպանը ազատվել ա ու հերոսացվել հայրենիքում։ Հիմա ասա հարցը ո՞նց լուծենք, ինչո՞վ պետք ա արտահայտվի մեր՝ «պառակտիչներիս» ու Ձեր՝ հայրենասերներիդ համախմբումը :))
Բագ, ախպեր ջան, ճիշտ ու սխալը չի հարցը, այլ դրա կարևորությունն ու նպատակը: Ես կարծում եմ/համոզված եմ, որ հիմա, էս իրավիճակում իրա գրածը` անիմաստ,անտեղի,ազգի ատելության, ինքնահաստատվել չկարողացող,սենսացիոն ալիք բարձրացնելու ու նման մի շարք բացասական բաների համախումբա:
Թքել եմ իրա գրած ճշտի վրա ու իրա գրածի վրա: Բագ ջան, ինքը փորձելա մի բան բզբզի,ընդ որում ես անգամ սկլանյայուս կ միսլի, որ իրան ֆիթ են տվել ու դա իրա գաղափարը չի, բայց դե դա հիմա չեմ բարձրաձայում, կգա ժամանակ կիմանանք:
Իսկ վերջին հարցիդ կպատասխանեմ շատ կարճ, իմ համար լուծումը մեկնա, նման բան գրողին գրողի ծոցը, շաաաաաաաաաաաաատ մեղմ ասած:
Ապ դու կարաս ասես,որ ես ծայրահեղական եմ, որ ես ոչ ադեկվատ մտածող եմ, որ ես անիրական բաներ եմ ասում, բայց էդ իրականությունը չի փոխի Բագ, դա պառակտիչ,սադրիչ արարքա, նման բաները պետքա պատժվեն անգամ արտաքսմամբ, որտև փամփուշտն ափսոսա ;)
Սայա իմ տեսակետը: Հասարակ բան ասեմ, եթե մարդ ունի փող ու էդ փողը ծախսումա նարկոտիկի վրա, ապա էդ մարդը յա եղած յա չեղած,չհաշված էն, որ շրջաքպատին վնասումա, իսկ եթե մարդը իրա փողը տալիսա հիվանդի բուժման, մի ընտանիքի բարելավման համար, էդ մարդը մեծ բանա անում հարգանքին արժանի:
Էս դեպքում էդ սիրունիկ չկայացած լրագրողը ոչ մի հարգանքի առժանի բան չի արել, ամոթ իրան:
առնվազն տխմարություն է վեր կենալ ու «պետական մակարդակից» պահանջել, որ մարդուն համարի «միակ և բացարձակ արժեք» ու ներողություն խնդրի մյուս երկրներից անցյալի չարիքների համար։ Ներողություն իհարկե կարելի է խնդրել, բայց երբ որ այն մեզ պետք կլինի դիվանագիտորեն, կամ մեզ կնեղեն այնպես օտարները, որ այլ բան չեն կարողանա անել, և ոչ թե ներսի խակ «մարդասերները»։
այսինքն մենք պետական, կուսացական, ընտանեական ու անհատական մակարդակով տխմարներ ե՞նք, որ արդեն 50 և ավել տարիներ է պահանջում ենք որ Թուրքիան ներողություն խնդրի իր /գոնե/ անցյալ դարասկզբի չարիքների համար: թե՞ Թուրքիան դա պեքտ է անի դիվանագիտորեն, կամ էլ ուրիշ անելու բան չունենալու պատճառով..
էտ "ներողությունները "ավելի շատ ոչ թե դիմացինեն են պետք, այլ հենց մեզ: Սովետի վերջերում վրացիք մի հատ լավ ֆիլմ հանեցին իրանց ու "ստալինի" մասին - "պակայանիե" - "զղձջում" ու դա հենց իրանց էր պետք, ուհետո նոր Ինձ, որով իրանք որպես ազգ շատ բարձրացան իմ աչքին: որովհետև իրա սխալների մասին հրապարակային կարա խոսա մենակ շատ բարձր կանգնած ազգը կամ անհատը: փոքրոգի-մանրախնդիր ազգերը ու անհատները սովորաբար վարում են ջայլամի քաղաքականություն, որով ավելի են խորացնում իրանց առանց էտ էլ խղճուկ վիճակը:
Քեզ հարգել պարտադրելու բանաձևը (http://hetq.am/arm/opinion/18245/qez-hargel-partadrelu-banadzevy.html)
Արմեն Առաքելյան
11:54, 6 սեպտեմբերի, 2012
Քնած Գուրգեն Մարգարյանին դաժանորեն սպանած Ռամիլ Սաֆարովի՝ Հունգարիայի կողմից Ադրբեջան էքստրադիցիայի ենթարկվելուց և հատկապես նախագահ Ալիևի կողմից ներման արժանանալուց հետո հայ-ադրբեջանական հարաբերություններում և ԼՂ հիմնահարցի կարգավորման գործընթացում ստեղծվել է որակապես նոր, այս պահին լրջագույն մակընթացությունների սպասելիքների տեղիք տվող, աննախադեպ իրավիճակ: Վերջինիս առանձնահատկությունն այն է, որ հնարավոր չէ ասել` ինչ հետևանքների կհանգեցնի ադրբեջանահունգարական կատարված-կայացած այս գործարքը, և թե սկսված պրոցեսից ով շահած դուրս կգա:
Ադրբեջանական շագանակներ
Թե Հունգարիան և թե Ադրբեջանը հստակ հաշվարկել էին գործարքի սկանդալային հետևանքները: Հունգարիան հենց այդ պատճառով խուսափեց էքստրադիցիայի որոշումը կայացնելուց առաջ հայկական կողմին դրա մասին տեղյակ պահելուց` հասկանալով, որ այդ դեպքում միջազգային ճնշման ներքո օպերացիան իրականացնել հնարավոր չի լինելու: Բաքուն ևս ունեցել է այդ մտավախությունը: Դրա համար էլ ոչ միայն մինչև Սաֆարովի ոտքը ադրբեջանական հողին դիպչելը պահեց գերգաղտնիության ռեժիմը, այլև դեռ Սաֆարովը օդանավից չիջած` հրապարակեց նրան ներում շնորհելու նախագահի հրամանագիրը: Այդպիսով, Բաքուն փորձեց փաստի առաջ կանգնեցնել բոլորին` համոզված լինելով, որ միջազգային հանրությունը, ուզի թե չուզի, իր հրամանագրի ստորագրումից հետո համակերպվելու է ստեղծված վիճակի հետ: Բաքուն մի յուրօրինակ «բլիցկրիգ» խաղարկեց` փորձելով ներքին սպառման համար անհրաժեշտ միանգամից մի քանի շագանակ հանել կրակից:
1. Սաֆարովի վերադարձը ներկայացվեց որպես դիվանագիտական հաղթանակ Հայաստանի նկատմամբ, որին պետք է մնար ընդամենը կատարվածից հետո անիմաստ բռունցքներ թափահարելը: ԼՂ բանակցությունների փաստացի սառեցվածության ֆոնին այս քայլը պետք է համոզեր Ադրբեջանի լայն հասարակայնությանը, թե որքան ամուր են Բաքվի դիրքերը, և թե որքան հետևողական է իշխանությունը հռչակած սկզբունքներից չհրաժարվելու և չնահանջելու հարցում:
2. Ալիևը ցուցադրեց, որ ոչ միայն «ազգային հերոսների» կողքին է, այլև պատրաստ է նրանց անվտանգության և ապահովության համար անել հնարավոր ու անհնար ամեն բան: Սա առաջին հերթին սեփական հեղինակությունը՝ իբրև ազգային ու պետական գործիչ, իսկական հայրենասեր, բարձրացնելու նպատակ էր հետապնդում:
3. Միջազգային գրեթե բոլոր կառույցների բացասական վերաբերմունքի ու գնահատականների նկատմամբ կատարյալ արհամարհական կեցվածք ընդունելով` Ադրբեջանի իշխանությունները փորձում են զուգահեռաբար Ալիևից կերտել նաև ինքնուրույն, վճռական և սկզբունքային դիվանագետի կերպար, որը պատրաստ է, հանուն ազգային ու պետական շահի, դեմ գնալ անգամ ողջ միջազգային հանրությանը: Սաֆարովի էքստրադիցիան, ըստ էության, ծառայեցվում է Ալիևից ազգային առաջնորդի կերպար ձևավորելուն, որն անհրաժեշտ է առաջիկա նախագահական ընտրություններում Ալիևի համեմատաբար հանգիստ ու առանց լուրջ ներքաղաքական ցնցումների վերընտրությունը կազմակերպելու համար: Իսկ դա գործնականում հնարավոր չէր՝ առանց հանրային պրոալիևյան ճնշող տրամադրություններ ձևավորելու: Այլ կերպ ասած, սա հիանալի PR քայլ էր Ալիևի վարչակարգի համար:
Այս ամենը հաշվարկված էր երկու առանցքային գործոնի վրա: Նախ, հիմնվելով Հայաստանի դիվանագիտական կորպուսի ավանդական կրավորականության և հարմարվողական քաղաքականության վրա` Ադրբեջանը համոզված էր, որ մի կողմից Երևանն ի վիճակի չի լինելու հարցը բարձրացնել միջազգային մակարդակով այնպես, որ դա հանգեցնի Բաքվի դեմ լայնածավալ ճնշումների և ազդի Բաքվի նկատմամբ միջազգային հանրության վերաբերմունքի փոփոխության, իսկ մյուս կողմից միջազգային կառույցները բավարար ուշադրություն ու լրջություն չեն ցուցաբերի Երևանի դժգոհությունների նկատմամբ` պահպանելով հարավկովկասյան երկու հակամարտող երկրի միջև հավասարություն դնելու սկզբունքը, ինչը դրսևորվեց հատկապես ԵՄ-ի պաշտոնական դիրքորոշման մեջ:
Երկրորդ կարևոր գործոնը Հայաստանի կողմից ծայրահեղ, գուցե նաև հիստերիկ ու անհավասարակշիռ քայլերի դիմելու սպասելիքն էր՝ հատկապես ԼՂ բանակցային գործընթացի հետ կապված, մասնավորապես` բանակցություններից հրաժարելու, ԼՂ անկախությունն անմիջապես ճանաչելուն և հատկապես Սաֆարովին ֆիզիկապես չեզոքացնելու հնարավոր քայլերը: Դրանք փոխելու էին հաստատված հավասարակշռությունը, և Ադրբեջանի փոխարեն Հայաստանն էր սկսելու ընկալվել որպես հակամարության խաղաղ գործընթացը տորպեդահարող կողմ, ինչն էլ հանգեցնելու էր Երևանի նկատմամբ չափազանց ուժեղ միջազգային ճնշումների` դրանից բխող բոլոր հետևանքներով: Այն խիստ զգացմունքային վերաբերմունքը, որը ցուցաբերեց Հայաստանի հասարակությունը և հատկապես Անվտանգության խորհրդի արտակարգ նիստի ընթացքում նախագահ Սերժ Սարգսյանի տված հանձնարարականներում, թույլ էին տալիս ենթադրելու, որ Բաքվի և գուցե միջազգային ուժային որոշ կենտրոնների այդ ակնկալիքն արդարանում է, թեև հետագայում այդ ռիսկը մի փոքր թուլացավ:
Ի՞նչ անել
Սակայն առավել սառը դատելու պարագայում պարզ է դառնում, որ Սաֆարովը Ալիևի համար «դափնեպսակից» կարող է վերածվել իսկական մղձավանջի, «փշե պսակի», եթե Հայաստանը դա ցանկանա և կարողանա: Սովորական ճղճիմ մարդասպանին ներում շնորհելով, հերոսացնելով, պատիվների արժանացնելով՝ Ադրբեջանի իշխանությունը բացահայտեց, որ առավելագույն խնդիրը եղել է հենց միայն Սաֆարովին վերադարձնելը և դրա հենքի վրա սեփական վարկանիշը բարձրացնելը, և հիմա, երբ դա արդեն արվել է, Ադրբեջանի շուրջ ստեղծված ոչ նպաստավոր ֆոնի իրավիճակում Ալիևի վարչակարգը պարզապես չգիտի` ինչ անել թե Սաֆարովի հետ, թե նրան վերադարձնելու պատճառով ստեղծված իրավիճակի, մանավանդ որ արդեն իսկ Սաֆարովի նկատմամբ դրսևորվող ոչ միանշանակ, նույնիսկ խիստ բևեռային կարծիքները աստիճանաբար կարծես թե հանգեցնում են ադրբեջանական հասարակության ներքին պառակտման և հասարակական ներքին ճգնաժամի:
Արտաքին ճակատում Բաքուն կարծես թե դեռ մեծ կորուստներ չունի, որովհետև ինչպես պարզվեց Հայաստանի քայլերից, Երևանն ինքն էլ լավ չի պատկերացնում` ինչպես օգտագործել Ադրբեջանի շուրջ ստեղծված արտաքին բացասական ֆոնը, երկրի վարկանիշի ու Ալիևյան վարչակարգի կտրուկ անկումը` real-politik-ի կանոններով դիվանագիտական, քաղաքական ու քարոզչական դիվիդենտներ քաղելու համար: Առավելագույնը, ինչ կարողանում է հիմա անել Երևանը, միջազգային կառույցներից որքան հնարավոր է կոշտ քննադատություն պոկելն է հարևան երկրի և Հունգարիայի վերաբերյալ, որը ընդամենը ծառայում է արտաքին այդ բացասական ֆոնի խտացմանը, բայց ոչ իրական ու շոշափելի արդյունքների:
Քննարկումներ ծավալելուց, հարցը օրակարգում պահելուց այն կողմ Հայաստանի իշխանությունները չեն կարողանում անցնել` չափից ավելի երկչոտության և հատկապես ԼՂ հակամարտության կարգավորման բանակցային գործընթացում ձեռք բերած քիչ թե շատ նպաստավոր դիրքերը չկորցնելու մտավախության պատճառով: Պարզ է, որ սա երկար շարունակվել չի կարող, և Բաքուն հիմա ատամները սեղմած սպասում է, թե երբ է անցնելու համընդհանուր շոկը` նախկին բնականոն հունին վերադառնալու համար: Եթե Հայաստանի իշխանությունը շարունակի այս երկչոտությունը, անելանելիությունը, ապա ոչ միայն կապացուցի արտակարգ իրավիճակներում արագ կողմնորոշվելու և ճկուն քայլեր իրականացնելու անկարողությունը, սադրանքներին հեշտ տրվելու, ցայտնոտում հայտնվելու հակումները, դրանով իսկ իր չափազանց խոցելիությունը, այլև կկորցնի հանդիսատեսից իրական խաղացողի վերածվելու և կոնկրետ արդյունքներ ձեռք բերելու ստեղծված իսկապես աննախադեպ նպաստավոր պայմանները: Հայաստանն արդեն իսկ պետք է մի քանի կոնկրետ քայլ նախաձեռնի: Մասնավորապես`
ա. ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների հետ խոսի բոլորովին այլ տոնայնությամբ: Հիմնվելով ղարաբաղցիների ֆիզիկական անվտանգությունը ադրբեջանական ֆաշիզմ-սաֆարովիզմի իրական վտանգից ապահովագրելու` բոլորի համար արդեն հասկանալի անհրաժեշտության վրա՝ Հայաստանը պետք է պնդի եթե ոչ Ադրբեջանի կազմում որևէ ձևաչափով ԼՂ-ի ընդգրկման անհնարինության սկզբունքի ամրագրումը հիմնարար սկզբունքներում, ապա գոնե բանակցություններում ԼՂՀ-ի՝ որպես լիիրավ կողմ ներգրավվելու պայմանը:
բ. Հայաստանը պետք է բանաձևերի համապատասխան նախագծեր պատրաստի, ներկայացնի ու օգտագործելով սփյուռքահայության լոբբիստական ռեսուրսները՝ հզոր շարժում սկսի հատկապես Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովում, Եվրախորհրդարանում, ՄԱԿ-ի գլխավոր ասամբլեայում դրանք ընդունել տալու նպատակով:
գ. Երևանը պետք է ՆԱՏՕ-ից պաշտոնապես ու հրապարակավ կոնկրետ բացատրություններ պահանջի Սաֆարովի էքստրադիցիայի և իր անդամ Հունգարիայի պահվածքի կապակցությամբ` թե Կոսովո խաղաղապահներ ուղարկելու նպատակահարմարության և թե ՆԱՏՕ-ի հետ իրականացվող ծրագրերից մի քանիսի կասեցման կոնկրետ պայմաններով:
դ. Պետք է քննարկի ԵԽ մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան դիմելու հարցը` Սաֆարովին էքստրադիցիայի ենթարկելու Հունգարիայի արդարադատության նախարարության որոշումը, մարդասպանին ներում շնորհելու նախագահ Ալիևի հրամանագրի իրավաչափության և միջազգային իրավունքի նորմերին համապատասխանության խնդիրը պարզելու նպատակով:
ե. Միաժամանակ պետք է միջազգային կազմակերպությունների առջև խնդիր դնել, որ նրանք պահանջեն Ադրբեջանի կառավարությունից Սաֆարովին կրկին ազատազրկել:
զ. ԵՄ-ի առջև «Եվրանեսթից» դուրս գալու պայման դնել, եթե Սաֆարովի ազատազրկման հարցը չլուծվի, որը, ի դեպ, նաև կապահովագրի նրա ֆիզիկական անվտանգությունը: Վերջինս Ադրբեջանին կզրկի Սաֆարովին շարքից հանելու և դա որպես հայերի վրիժառության հետևանք ներկայացնելու հեռանկարից: Այն խիստ իրատեսական է՝ հատկապես հասարակական կարծիքի նախապատրաստմանն ուղղված տեղեկատվական խայծերի նետման նկատելի փորձերի պատճառով:
Այս ամենն անհրաժեշտ է` թե արտաքին աշխարհի և թե սեփական հասարակության աչքում՝ իբրև պետություն, անարգված արժանապատվությունը վերականգնելու, հեղինակությունը բարձրացնելու և ԼՂ հարցում ունեցած դիրքերը բարելավելու նկատառումներով: Հենց Հայաստանի հետագա պահվածքով է պայմանավորված` ինչպես է հանգուցալուծվելու այս դրամատիկ պատմական պահը, և թե որքանով կկարողանանք աշխարհին պարտադրել հարգել մեզ և հաշվի նստել մեզ հետ:
Աղբյուր՝ hetq.am
Էս դեպքում էդ սիրունիկ չկայացած լրագրողը ոչ մի հարգանքի առժանի բան չի արել, ամոթ իրան: :)
մեր ազգը հիմա էս օրի ա, որովհետև շատ նեղ ա նայում իրա "պուճուրիկ պատուհանից": տեսադաշտ չունի, մտել ա մի հատ "պուրճուրիկ խուց" ու իրան թվում ա թե աշխարհ ասածը էն ա, ինչ ինքը ընկալում ա իրա նեղ պատուհանից: ինքը դրանում մեղավոր չի... պայմաններն են մեղավոր, անռեսուրդս ու չափազանց սահմանափակ պայմանները:
չեմ կարծում որ դու, ինչպես նաև ես, կարող ենք խոսալ մարդու լրագրողական կայացվածության կամ չկայացվածության մասին, հաշվի առնելով թե մենք ինչ մասնագիտություններ ունեքն:
իրա գրածը դորւդ չի գալիս, մի կարդա, կամ էլ ասա քո կարծիքը:
էլ դավաճան, էլ կրակել, էլ քշել... ստալինյան բուռն բուրմունք փչեց գրածիցդ:
հ.գ. հանդարտիր... :D
keyboard
06.09.2012, 16:47
այսինքն մենք պետական, կուսացական, ընտանեական ու անհատական մակարդակով տխմարներ ե՞նք, որ արդեն 50 և ավել տարիներ է պահանջում ենք որ Թուրքիան ներողություն խնդրի իր /գոնե/ անցյալ դարասկզբի չարիքների համար: թե՞ Թուրքիան դա պեքտ է անի դիվանագիտորեն, կամ էլ ուրիշ անելու բան չունենալու պատճառով..
էտ "ներողությունները "ավելի շատ ոչ թե դիմացինեն են պետք, այլ հենց մեզ: Սովետի վերջերում վրացիք մի հատ լավ ֆիլմ հանեցին իրանց ու "ստալինի" մասին - "պակայանիե" - "զղձջում" ու դա հենց իրանց էր պետք, ուհետո նոր Ինձ, որով իրանք որպես ազգ շատ բարձրացան իմ աչքին: որովհետև իրա սխալների մասին հրապարակային կարա խոսա մենակ շատ բարձր կանգնած ազգը կամ անհատը: փոքրոգի-մանրախնդիր ազգերը ու անհատները սովորաբար վարում են ջայլամի քաղաքականություն, որով ավելի են խորացնում իրանց առանց էտ էլ խղճուկ վիճակը:
Հայերի ցանկացած գործողություն ուղղված թշնամու` թուրքի ոչնչացման,նրան, որ թուրքը ընդունի, որ անմեղ մարդկանցա կոտորել արդարացվածա,ճիշտա,տեղինա ու շաաաատ քիչա:
Չմոռանա'ք,որ այս ամենը 1915թ-ից հետո բխող հետևանքներ են:
Մնացած բոլոր պնդումները, թե Տիգրան Մեծը կոտարելա,մոռթելա, մենք պատերամզել ենք բլա բլա բլա, վաբշե կապ չունի էս թեմայի հետ:
Տիգրան Մեծն ու մնացած մոռթողները հայտարարել են պատերազմ ու գնացել են կռվելու, իսկ հիմա ինձ ասեք, քանի թուրքա "զոհվել" 1915 թվին, քանի հայ են տեղյակ եղել, որ իրանց ուզում են մոռթեն մենակ նրա համար որ իրանք հայ են:
Տիգրան Մեծի ու մյուս արքաների նվաճողական քաղաքականությունը շատ լավն ա եղել, պռոստո, դրանից հետո մեր ադեկվատաբարոյախրատակաճշտամեռակաքաղականացված ու վեհ ազգ լինելու պատճառով, էսօր մենք ապրում ենք թերթի բուդկի չափ հայրենիքում, իսկ մեր պատմական ու իրական հողերը գտնվում են զավթած ու խաղաղ մարդկանց կոտորող թուրքի տիրապետության տակ:
Հերիքա խառնեք թացը չորին, պատերազմող ու երկուստեկ զոհեր տվող գործողություններն ու խաղաղ բնակչությանը կոտորելը:
Տնաշեններ, Հայաստանն էլ տվեք թուրքերին էթանք ավստրալիա մի տեղ հող վեգալենք վրեն գրենք հայաստան ու լռվցնենք, ով էլ գա թքի վրներս ասենք հա դու ճիշտ ես, մեր պապերը պատերազմել են, թերոնցից սպանել են, ամեն հաց ուտելուց աշխարհին կներես ասենք նոր ուտենք:
Ինչքան ափսոս էին էն տղեքը, որ գաղափարի ու հայրենիքի համար կռվել են,զոհվել են,հաշմանդամ են դառել, ու որ էսօր հլը կաթը բերաններին չչորացած դեղնակտուցները մարկանց անունների հետ են խաղում ու վաբշե դրանց բերնից էդ անուններնա հնչում:
Սենց որ գնաց 7 պաշտպանական գոտիներն էլ ենք տալու, լավ հիշեք ասածս, էս ազգը ապագա չունի` իրա ճշտով ու ճշտի համար դոշ տվող շատ հումանիստ ժողովրդով:
Կարդալով գրեթե բոլոր պաշտոնական հայտարարությունները` կապված Ռամիլ Սաֆարովի հետ, ստացվում է, որ համեմատաբար ամենաօբյեկտիվ, երևույթը նորմալ արտացոլող գնահատականներ տվել են Եվրախորհրդի պաշտոնյաները:
Հայերի ցանկացած գործողություն ուղղված թշնամու` թուրքի ոչնչացման,նրան, որ թուրքը ընդունի, որ անմեղ մարդկանցա կոտորել արդարացվածա,ճիշտա,տեղինա ու շաաաատ քիչա:
Չմոռանա'ք,որ այս ամենը 1915թ-ից հետո բխող հետևանքներ են:
իսկ 15-ից առաջ՞ ինչ ա եղել, դու դրա մասին գաղափար անգամ չունես: ... ասենք ռուս- թուրքական պատրեազմից, 1879-81թվերին ու դրանից շատ քիչ հետո...
Մնացած բոլոր պնդումները, թե Տիգրան Մեծը կոտարելա,մոռթելա, մենք պատերամզել ենք բլա բլա բլա, վաբշե կապ չունի էս թեմայի հետ:
իմիջայլոց, Տիգրան Մեծը խայտառակ պարտություն ա կրել հռոմեական բավականին քիչ ուժերից, ու հայկական պետականություն ռեալ կորուստը սկսվել ա հենց իրա օրոք, երբ ինքը գլուխ ա խոնհարել հռոմեացիներին:
Տնաշեններ, Հայաստանն էլ տվեք թուրքերին էթանք...
տվողները հիմնականում քո հոգեբանական դրվածքով են շարժվում, երբ ուռա-հայրենասիրական ելույթներ են ունենում:
հասկացի վերջապես, որ դու կամ ես ոչ մի բան չենք փոխում միջազգային հարաբերություններում: սակայն ինքներս մեր մեջ շատ բան կարող ենք փոխել:
եթե ուզում ես մարդավարի ապրել, ապա պետք է նախ և առաջ դրան պատրաստ լինել...
լավ հիշեք ասածս, էս ազգը ապագա չունի` իրա ճշտով ու ճշտի համար դոշ տվող շատ հումանիստ ժողովրդով:
էտ "ճշտով ու ճշտի համար դոշ տվող շատ հումանիստ ժողովրդով"-ից էին - Մ.Նալբանդյանը, Թումանյանը, Ղ. Աղայանը, Տերյանը,: Իսկ քո պես մտածողները - Անդրանիկ, Դրո, Նժդոհ...
սրանք ուրիշ կատեգորիաի մարդիկ էին իհարկե, բայց ժամանակը ցույց ա տվել ու ցույց ա տալու ավելի շատ, թե ով ով ա եղել ընդանուր առմամաբ պիտանի մարդկության համար, ու նաև մասնավորապես հայերիս համար
Նորմալ ա, ադրբեջանցիք էլ են Վարուժան Կարապետյանին հիշել (http://news.day.az/politics/353223.html?)::pardon
Ցավոք սրտի նորմալ ա, Մուն ջան:
Հիմա փորձեմ բացատրել: Վարուժանի արածը ժողովրդի մեջ կարող էին հերոսություն համարել, սակայն դա երբևէ չպետք է պաշտոնական տեսք ստանար (ամենաբարձր մակարդակով ընդունելություններ և այլն): Որովհետև մի օր, հեչ որ չէ, երեսիդ շպցնելու էին: Ու հիմա ինչքան էլ տհաճ ա, բայց իրանք խոսելու տեղ ունեն, որտև մենք տվել ենք էդ խոսելու տեղը: Ու մենք էդ առումով, նորից ցավոք, էն ժամանակ եղել ենք հիմիկվա Ադրբեջանի մակարդակին: Սա ցավով եմ ասում, Մուն ջան:
Ու կրկնում եմ, ժողովուրդը իրան կարող էր հերոս համարել: Դու կարող էիր մտնել ու ֆորումներում գրել, որ ինչ հերոս տղա ա: Բայց դա որևէ կերպ ակնարկելու իրավունք չուներ իշխանությունը:
Ճշմարտության, արդարության և այլ գեղեցիկ երևույթների համար պայքարող անձանց ուշադրությունը հրավիրում եմ այս հոդվածի շուրջ:
NATO-ի գլխավոր քարտուղար Ռասմուսեն.
Հասկացաք??? Իսկ դուք ինչ եք խոսում.... է խոսացեք....
Տենում եք` NATO-ի գլխավոր քարտուղարը ինչպես է իր ընկերոջը (Հունգարիային) պաշտպանում` ՇՐՋԱՆՑԵԼՈՎ ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ:
Հ.Գ. Արդարությունը, ճշմարտությունն առաջնային արժեքներ չեն, կարևորը ՇԱՀՆ է:
Արտահանձնումը եղել է օրենքներին համապատասխան, թե չէ, դեռ հարց է, ու ղալաթ ա արել, որ նման բան ա ասել, «դատավճիռ ա կայացրել»: Ու կոնկրետ էդ հարցը մենակ դատարանում կարող ա լուծվի, ոչ քաղաքական հարթությունում:
Հիմա ի՞նչ ես առաջարկում, գնանք էս մարդուն խփե՞նք, թե շարունակենք պայքարել՝ արդարությանը հասնելու համար: Ոնց-որ թե հիստերիան չի օգնում, հը՞: Ուրեմն գուցե ժամանակն ա հաշվարկված ու սառը քայլեր անելու, իրավական ճանապարհով գնալու:
Արտահանձնումը եղել է օրենքներին համապատասխան, թե չէ, դեռ հարց է, ու ղալաթ ա արել, որ նման բան ա ասել, «դատավճիռ ա կայացրել»: Ու կոնկրետ էդ հարցը մենակ դատարանում կարող ա լուծվի, ոչ քաղաքական հարթությունում:
Արտահանձնման հետ կապված.
-Հունգարիան ՉԷՐ կարող չիմանալ Սաֆարովին արտահանձնելու հետևանքները,
-Հունգարիան արտահանձնելուց առաջ պետք է Հայաստանի կարծիքը հաշվի առներ,
-Հունգարիան խափել է հայկական կողմին` սուտ ասելով, թե չի արտահանձնելու:
Սրանք բարոյական կողմն են:
Հիմա ի՞նչ ես առաջարկում, գնանք էս մարդուն խփե՞նք, թե շարունակենք պայքարել՝ արդարությանը հասնելու համար: Ոնց-որ թե հիստերիան չի օգնում, հը՞: Ուրեմն գուցե ժամանակն ա հաշվարկված ու սառը քայլեր անելու, իրավական ճանապարհով գնալու:
Ես նրա համար էի դա գրել, որ ԵՎՍ ՄԵԿ ԱՆԳԱՄ ցույց տամ շատ մարդկանց, որ ինչ ճշմարտության, ինչ արդարության մասին եք խոսում, ընդվզում, "պայքարում", եթե այս կարգի լուրջ պաշտոնյաները ըստ արժանվույն գնահատականներ չեն տալիս, ցավոք:
Ստեղից հետևություն, այսինքն, ոչ թե պետքա սեփական թերությունները մատնացույց անել ի լուր բոլորի, "պայքարել ինչ-որ ճշտի" համար, այլ ավելի լավա ազգովի պայքարել մեր երկրի, մեր ժողովրդի շահերի, մեր արժանապատվության համար:
Ստեղնաշար ախպերն էլ ասում էր`
Ստիպված եմ քո առաջարկն էլ մերժել, Վիշապ ջան, ես պաս :))
Վիշապ, եթե ամեն ինչին նայում ենք քաղաքականության համատեքստում, ու ընդունում ենք, որ պարտավոր ենք ամեն գնով իրար կոկորդ կրծել, ուրեմը Սաֆարովը տականք չի, Սաֆարովն իսկապես հերոս ա, թեև մեր թշնամին ա։
Հենց քաղաքականության համտեքստում Սաֆարովը վիժվածք ա, ինքը քցել ա իր պետության վարկանիշը, ու իր պետության վերնախավը որ դրան խրախուսել ա, էլ ավելի վիժվածք ա ու էլ ավելի ա քցել իր պետության վարկանիշը։
Եթե քննարկում ենք բարոյական կողմը, ապա Վարուժանի արածը նույնպես անասունություն ա, մի բան էլ ավել, որովհետև Սաֆարովը թշնամուն ա սպանել, իսկ Վարուժանը պատահական մարդկանց, որոնց մեջ կարող էին լինել հայեր, երեխաներ, հղի կանայք և այլը։ Եթե Սաֆարովը զինվորականի ա սպանել, ապա Վարուժանը սպանել ա քաղաքացիական մարդկանց, որոնք կապ չեն ունեցել ո՛չ Թուրքիայի, ո՛չ ցեղասպանության հետ։ Հա, հասկացանք ուզում էր 200 թուրք պաշտոնյա սպանել, եթե մտածածը իրականանար, միգուցե դա կլիներ բարոյական առումով արդարացված, չնայած որ անմեղ զոհերն էլի անխուսափելի էին, ու դա էլ միանշանակ չի, բայց չի կարողացել իր ուզածն անել ու պատասխանատու ա դրա համար։ Հա, կարանք քոռ-քոռ նստենք ու ասենք ինչ արել ենք լավ ենք արել, ով հայ ա ճիշտ ա, փառք մեզ փառք մեզ, ով հայ չի սխալ ա, եթե կարծում եք, որ դա ա համախմբումն ու հայրենասիրությունը, համախմբվեք հայրենասերներով, ես, որպես ազգի դավաճան, կնախընտրեմ, որ մենք մեր ազգի ներսում փորձենք սթափ գնահատական տալ դեպքերին, եթե մի տեղ վատ բան ենք արել, ընդունենք, եթե գտնում ենք, որ վատ բան ենք արել, բայց տենց ճիշտ էր, էդ ընդունենք, բայց գոնե մենք մեր մեջ մեր հասարակության ներսում անկեղծ լինենք ինքներս մեր առաջ ու հայրենասեր-հայրենասեր չխաղանք, ոնց որ էն թուլեքը որ քննարկվող հոդվածի տակ քֆուրներ էին գրել աղջկա հասցեին։
Ես ասում եմ Վարուժանը հերոս ա՞։ Վարուժանը տեռորիստ է։ Բայց Վարուժանը անցյալում էր, իսկ Սաֆարովը ներկայում է։ Ներկային գնահատական տալուց ինչու պիտի անպայման մեր անցյալը մաքու՞ր լինի։ Եթե այդպես է, ապա ինչու՞ ասենք Թուրքիայի ամեն ձեն հանելուց հոդվածներ չեն գրում այդ նույն դեղնակտուց լրագրողները։ Թե՞ մազոխիստական կայֆերը գեներով շարունակվում են։
այսինքն մենք պետական, կուսացական, ընտանեական ու անհատական մակարդակով տխմարներ ե՞նք, որ արդեն 50 և ավել տարիներ է պահանջում ենք որ Թուրքիան ներողություն խնդրի իր /գոնե/ անցյալ դարասկզբի չարիքների համար: թե՞ Թուրքիան դա պեքտ է անի դիվանագիտորեն, կամ էլ ուրիշ անելու բան չունենալու պատճառով..
էտ "ներողությունները "ավելի շատ ոչ թե դիմացինեն են պետք, այլ հենց մեզ: Սովետի վերջերում վրացիք մի հատ լավ ֆիլմ հանեցին իրանց ու "ստալինի" մասին - "պակայանիե" - "զղձջում" ու դա հենց իրանց էր պետք, ուհետո նոր Ինձ, որով իրանք որպես ազգ շատ բարձրացան իմ աչքին: որովհետև իրա սխալների մասին հրապարակային կարա խոսա մենակ շատ բարձր կանգնած ազգը կամ անհատը: փոքրոգի-մանրախնդիր ազգերը ու անհատները սովորաբար վարում են ջայլամի քաղաքականություն, որով ավելի են խորացնում իրանց առանց էտ էլ խղճուկ վիճակը:
Բայց մենք Թուրքիայից ենք պահանջում։ Ֆրանսիան մեզ ներել է Վարուժանի համար եթե ազատել և ուղարկել է Հայաստան։ Հայաստանում երևի թե շատ են խանդավառվել, ես դեմ չեմ։ Եթե Ֆրանսիան պահանջի, գուցե և Հայաստանը ծնկաչոք ներողություն խնդրի Վարուժանի համար։ Իսկ Թուրքիայում եթե իրենցից մեկը խոսում է ցեղասպանության մասին, ապա յուրայինները նրան տխմար են անվանում և ճիշտ են։ Եթե տվյալ պահին իրենց պետության շահերից չի բխում ցեղասպանությունը հիշելն ու ներողություն խնդրելը, ապա պիտի լռեցնեն իրենց միջի «մարդասերներին»։ Մեր տեսակետից իրենք տականքներ են։ Այդպիսին է քաղաքականությունը, որ շատերը եզի համառությամբ չեն ուզում ընդունել։ Երբ որ մոլորակի վրա սահմանները վերանան և պետական շահ ասվածը իմաստը կորցնի, ապա խնդրեմ, գրկախառնվեք, ներողություն խնդրեք իրարից ու ապրեք խաղաղ ու երջանիկ։ Այսօրվա իրականությունը այլ է, իսկ մենք «քաղաքականություն» բաժնում ենք։ Մենք չենք կարող պահանջել մեր պետությունից «մաքուր» խաղալ, եթե շուրջ բոլորը կեղտեր են։ Դա իմ կարծիքով տխմարություն կլինի։ Does this make sense?
Ձայնալար
06.09.2012, 20:53
Հենց քաղաքականության համտեքստում Սաֆարովը վիժվածք ա, ինքը քցել ա իր պետության վարկանիշը, ու իր պետության վերնախավը որ դրան խրախուսել ա, էլ ավելի վիժվածք ա ու էլ ավելի ա քցել իր պետության վարկանիշը։
Ես ասում եմ Վարուժանը հերոս ա՞։ Վարուժանը տեռորիստ է։ Բայց Վարուժանը անցյալում էր, իսկ Սաֆարովը ներկայում է։ Ներկային գնահատական տալուց ինչու պիտի անպայման մեր անցյալը մաքու՞ր լինի։ Եթե այդպես է, ապա ինչու՞ ասենք Թուրքիայի ամեն ձեն հանելուց հոդվածներ չեն գրում այդ նույն դեղնակտուց լրագրողները։ Թե՞ մազոխիստական կայֆերը գեներով շարունակվում են։
Չէ, եթե բարոյական կողմը չնայենք, ռամիլը լավ էլ պետականամետ, իր պետության վարած քաղաքականությանը համահունչ գործող, ինքնազոհողությունների գնով թշնամուն կացնահարած մարդ ա: Իրա գործը չի որոշել իր երկրի վարկանիշը դրանից բարձրանում ա թե ցածրանում, իրա իշխանությունները խրախուսում են, ինքն էլ անում ա: Ի վերջո ոչ մեկս էլ չենք կարող ասել վերջնական հաշվով ադրբեջանը կշահի էս ամեն ինչից, թե չէ:
Իսկ ո՞վ ա քեզ ասում գնահատական մի տուր ներկային, ո՞վ ա վիճարկում էդ գնահատականը էդ դու ես ասում անցյալը մի հիշատակեք: Ընդամենը ասվում ա, որ վատ չի լինի, որ ինքներս մեզ էլ ձեռի հետ գնահատական տանք, որ վերջնականապես չվերածվենք զոմբիների հասարակության, ինչպիսինի տպավորություն է թողնում երբեմն ադրբեջանի հասարակությունը: Թուրքիայի ձեն հանելը ի՞նչ ա, թուրքիայի ձեն հանելուց ի՞նչ գրեն: Չեմ հասկանում ինչ ես խոսում: Էս հոդվածը բացառապես ներքին սպառման համար ա, էս հոդվածը մեր համար ա, ջհանդամ, թե ուրիշներն էլ կարող են տեսնել, սա դիվանագիտական նոտա չի, ոչ էլ պաշտոնական հայտարարություն, սա ոչ մի կերպ չի վնասում մեր երկրի իմիջին: Իսկ Թուրքիայի մասին տարակարծություններ չկան Հայաստանում, Թուրքիայի արածները բոլորս էլ գիտենք, ստեղ գրելու բան չկա:
Վերջ: Էլ պարզ չի ով ինչ էր ասում: Պարզ չի ով ինչ էր ուզում: Սաղ խառնվեց իրար: Հայ-հա՜յ: Ի՞նչ ենք խոսում էս քսան էջ: Էս ա շուխուռ, էս ա ոչ ադեկվատ վերաբերմունք: Ամեն մի տուֆտա բանից իրար միս պիտի ուտենք, հարյուր տարվա մեռելների ոսկորները պիտի բերենք լցնենք դեմներս ու սկսենք քրքրել: Ու ... թե մի բանի կհասնենք: Եթե երկիրը վարի ա գնում, ամեն մեկս ա մեղավոր դրա համար: Ու թող ոչ մեկ էլ չսկսի իշխանություն իշխանություն գոռալ: Մի ժամանակ ինչքան էլ իրար չսիրեինք, նեղության պահին համախմբվում էինք, հիմա էդ էլ ա վերանում, հիմա արդեն մենք թույն ադեկվատ, կամ ավելի թույն հայրենասեր դեմքեր ենք, ու պարտադիր պիտի իրար քրքրենք: Ինչ ա էս մարդկանց, էս ժողովրդի ուզածը մարդ գլուխ չի հանում:
Չէ, եթե բարոյական կողմը չնայենք, ռամիլը լավ էլ պետականամետ, իր պետության վարած քաղաքականությանը համահունչ գործող, ինքնազոհողությունների գնով թշնամուն կացնահարած մարդ ա: Իրա գործը չի որոշել իր երկրի վարկանիշը դրանից բարձրանում ա թե ցածրանում, իրա իշխանությունները խրախուսում են, ինքն էլ անում ա: Ի վերջո ոչ մեկս էլ չենք կարող ասել վերջնական հաշվով ադրբեջանը կշահի էս ամեն ինչից, թե չէ:
Ես խիստ կասկածում եմ, որ այդ տվարը ընդհանրապես «պետականամետ» բառի իմաստը հասկանում է, բայց դե դու այդպես կարծիր։
Իսկ ո՞վ ա քեզ ասում գնահատական մի տուր ներկային, ո՞վ ա վիճարկում էդ գնահատականը էդ դու ես ասում անցյալը մի հիշատակեք: Ընդամենը ասվում ա, որ վատ չի լինի, որ ինքներս մեզ էլ ձեռի հետ գնահատական տանք, որ վերջնականապես չվերածվենք զոմբիների հասարակության, ինչպիսինի տպավորություն է թողնում երբեմն ադրբեջանի հասարակությունը:
:nea Ասվում է հետևյալը`
Մեր որևէ պահանջ առնվազն անլուրջ է, մինչև մենք պաշտոնապես կամ գոնե ոչ պաշտոնական, ներողություն չխնդրենք մեր հեղինակած նմանատիպ իրավիճակի, անարդարության ու անմեղ զոհերի համար:
Հակառակ պարագայում ՝ ես ամաչում եմ մեր բոլորի անլրջության համար:
Այսինքն պատանին առաջարկում է պաշտոնապես ներողություն խնդրել մասնավոր դեպքի համար մինչև որևէ բան պահանջելը խոսքի Ադրբեջանից։ Հակառակ դեպքում ամոթ ա մի այլ կարգի։ Խայտառակ ենք լինում աշխարհով մեկ։
Թուրքիայի ձեն հանելը ի՞նչ ա, թուրքիայի ձեն հանելուց ի՞նչ գրեն: Չեմ հասկանում ինչ ես խոսում: Էս հոդվածը բացառապես ներքին սպառման համար ա, էս հոդվածը մեր համար ա, ջհանդամ, թե ուրիշներն էլ կարող են տեսնել, սա դիվանագիտական նոտա չի, ոչ էլ պաշտոնական հայտարարություն, սա ոչ մի կերպ չի վնասում մեր երկրի իմիջին: Իսկ Թուրքիայի մասին տարակարծություններ չկան Հայաստանում, Թուրքիայի արածները բոլորս էլ գիտենք, ստեղ գրելու բան չկա: Թուրքիային ամոթանք տան անցյալի համար։ Ինչու՞ մենակ մեզ տանք ամոթանք ...
Ժող, պատահմամբ դեռ չեք մոռացել չէ՞, որ
1. Գուրգեն Մարգարյանին քնած տեղը կացնահարել է Ռամիլ Սաֆարովը,
2. Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելու որոշում կայացրել է Հունգարիայի իշխանությունը,
3. Ռամիլ Սաֆարովին համաներել, հերոսի կոչում տվել է Ադրբեջանի իշխանությունը,
4. Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելը կանխելու փորձ չի արել Հայաստանի իշխանությունը:
Եվ որ ամենակարևորն է. այն հոդվածը գրողը աղջիկը այս կետերից որևէ մեկի մեջ չկա ու մեր հիմնական թիրախը պետք է այս 4 կետերը լինեին:
Ձայնալար
06.09.2012, 21:19
:nea Ասվում է հետևյալը`
Մեր որևէ պահանջ առնվազն անլուրջ է, մինչև մենք պաշտոնապես կամ գոնե ոչ պաշտոնական, ներողություն չխնդրենք մեր հեղինակած նմանատիպ իրավիճակի, անարդարության ու անմեղ զոհերի համար:
Հակառակ պարագայում ՝ ես ամաչում եմ մեր բոլորի անլրջության համար:
Այսինքն պատանին առաջարկում է պաշտոնապես ներողություն խնդրել մասնավոր դեպքի համար մինչև որևէ բան պահանջելը խոսքի Ադրբեջանից։ Հակառակ դեպքում ամոթ ա մի այլ կարգի։ Խայտառակ ենք լինում աշխարհով մեկ։
Պաշտոնապես ներողություն խնդրելու մասով չեմ կիսում հոդվածի հեղինակի կարծիքը, համարենք սա դեղնակտուցության հետևանք:
Թուրքիայի հետ կապված էլի չհասկացա ինչ ես ասում :nea Արի ամոթանք տանք, օրինակ դու կկարդա՞ս մի հոդված, որտեղ մի հայաստանցի լրագրողը ամոթանք է տալիս թուրքիային :D Ի՞նչ ծավալի ամոթանք ես պատրաստ կարդալ :pardon
1. Գուրգեն Մարգարյանին քնած տեղը կացնահարել է Ռամիլ Սաֆարովը,
2. Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելու որոշում կայացրել է Հունգարիայի իշխանությունը,
3. Ռամիլ Սաֆարովին համաներել, հերոսի կոչում տվել է Ադրբեջանի իշխանությունը,
4. Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելը կանխելու փորձ չի արել Հայաստանի իշխանությունը:
Վերջին կետի վերաբերյալ ճիշտ չեք ասում:
Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելը կանխելու փորձ բազմաթիվ անգամ արել է Հայաստանի իշխանությունը` հիմնականում արտգործնախարարության անունից: Կարող ես դիտել վիդեոն, որտեղ մասնրամասն բացատրում է արտգործնախարարը, իսկ թե ինչու այդքանից հետո այնուամենայնիվ Ռ. Սաֆարովը արտահանձնվեց ադրբեջան` դա այլ խոսալու թեմա է:
Mephistopheles
06.09.2012, 21:34
…
Ունեցաք էլի ձեր չշմարտությունով, մայկեքիդ վրա կպցրեք ման եկեք:
Հա ապեր լոմկայա արել ու դա ուրախանալու առիթ չի, դա շատ ոռի բանա ու առավել ոռիա,որ մեկը դու էտի դրոշակ ես սարքել ու ամեն գրառում անելուց գրում ես:
Սպանիք էլի, հասկացանք, բայց մեկա դրան գումարած մերոնք ինչ արել են ԼԱՎ
են արել,դրան էլ գումարած ճիշտ են արրել: Պտի սամալյոտը տրաքացրած լիներ աերոպորտի հետ, որ մի քիչ եվրոպաից էլ վերանար: Ուրիշ????????????????
մերսի որ վրեդ վերցրիր որ կայֆ ես բռնում ու ճշմարտությունը քո կայֆը լոմկա արեց…
մի բան հստակեցնեմ… էս աղջկա գրածը չի նշանակում որ սավարովի դեպքի դեմ չպտի պայքարենք ու ոչ էլ ադրբեջանցիքին ա խոսելու տեղ տալիս… սրանք իրար մի խառնեք… "դու արել ես, ես էլ կանեմ"-ը չի աշխատում ու դու Քիբօրդ ջան շատ սխալ ես արել որ էրեխուդ խաթր "քո մեքենայով իրանց մեքենային անցար"… հիմա ո՞վ ա երեխություն արել… ժամանակն ա որ սա հասկանանք ու չվախենանք ճշմարտության աչքերի մեջ նայել… աղջկան սխալ բանի համար եք մեղադրում…
եթե կարծում ես որ լավ ենք արել սամալյոտ ենք տրաքցրել ուրեմն սրանից հետո չգնաս խալխի փեշերից կախվես լացես-մացես որ քեզ խղճան-մղճան ու ցեղասպանությունն ընդունեն… դու արդարություն ու ճշմարտություն պահանջելու իրավունք չունես որովհտև դրանք քո արժեհամակարգում չկան (Քիբօրդ ջան, հավատա քո անձը ինկատի չունեմ… իմ անձնական կարծիքով դու եղածն ընդունում ես, ճշմարտության արժեքը գիտես… ես էլ որ կարդացի հոդվածը մեջս մի բան կոտրվեց, բայց կարծում եմ որ քաջություն պտի ունենանք սա ասել… )
Ուրիշ էն որ սրանից հետո եթե մեր նկատմամբ անարդարություն լինի համարեք որ արդար ա… եթե իհարկե ճշմարտությունը պտի չընդունենք…
Վերջին կետի վերաբերյալ ճիշտ չեք ասում:
Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելը կանխելու փորձ բազմաթիվ անգամ արել է Հայաստանի իշխանությունը` հիմնականում արտգործնախարարության անունից: Կարող ես դիտել վիդեոն, որտեղ մասնրամասն բացատրում է արտգործնախարարը, իսկ թե ինչու այդքանից հետո այնուամենայնիվ Ռ. Սաֆարովը արտահանձնվեց ադրբեջան` դա այլ խոսալու թեմա է:
Շնորհակալություն, սակայն ես գիտեմ արտգործնախարարի բացատրությունները :))
Կարճ ասած մարդը ասում ա՝ այո՛, մենք հարիֆ ենք, մեզ հարիֆցրել են, մենք էլ կուտը կերել ենք:
Եթե մեր ԱԱԾ-ի ու ԱԳՆ-ի աշխատանքի որակը ճիշդ այդքան է, ապա դա անգործության հերթական ապացույց է: Մենք ինֆորմացիա պետք է ունենայինք ոչ միայն այդ հարցումներով, այլ լիքը ուրիշ ճանապարհներով: Մենք էդ մասին պետք է իմանայինք արդեն անձամբ Ադրբեջանից, մեր ԱԱԾ-ի աշխատակիցների միջոցով:
Մեր արտգործնախարարի անմեղսունակ բացատրություններ ոչ թե հերքում են իմ գրած չորրորդ կետն, այլ ուղղակիորեն ապացուցում:
Կարող ես դիտել վիդեոն, որտեղ մասնրամասն բացատրում է արտգործնախարարը, իսկ թե ինչու այդքանից հետո այնուամենայնիվ Ռ. Սաֆարովը արտահանձնվեց ադրբեջան` դա այլ խոսալու թեմա է:
Արտգործնախարա՞ր: ըըը... մենք արտգործնախարար ունե՞նք: պոնչի հե՞տ ես:
Mephistopheles
06.09.2012, 21:43
Մեֆ, ես ցավում եմ, որ դու չես կարողանում չափանիշ սահմանես ու քեզ համար որպես պլանկա հանդես ա գալիս ինչ-որ մի ադրբեջանցի պրոֆեսոր։ ՈՒ ազգությունն ու թշնամանքը էս դեպքում բացարձակ կարևոր չեն։
Տիր, մի անգամ էլ նույնը կխնդրեմ. նորից կարդաս էդ հոդվածը։ Լրագրողի հոդվածը խիստ տարբերվում ա սովորական քաղաքացու «օրագրից»։ Դու շատ լավ գիտես սա։
Ամբողջ խնդիրը էն ա, որ էս խնդիրը արտաքին քաղաքականության խնդիր ա։ Ու չգիտես ինչի, մարդիկ անընդհատ մոռանում էն սա։ Հասարակ բան. հունգարիայի ժողովուրդը ինչքան էլ հիմա իրեն մեջտեղից պատռի, չի կարողանալու տեղի ունեցածը հետ բերել, ու համարյա ոչ ոք երբևէ չի ասելու՝ սաֆարովին տվեց ոչ թե հունգարացին, այլ հունգարական կառավարությունը։ Չէ, մի բառով են ասելու՝ սաֆարովին Ադրբեջանին տվեց Հունգարիան։ Վերջ։ Թե քանի պրոֆեսոր ու քանի ՀԿ ինչքան հայտարարություն կտարածեն՝ ոչ մեկի մրգին դա չի լինելու։ Մի հատ ստից հոդված պարապ-ոգևորվողների համար ԲԲՍ-ում կդնեն (եթե իհարկե դնեն), կպրծնի կգնա։ Իսկ մեր պարագայում, երբ մենք հենց հիմա հանդես ենք գալի բառիս ամենաիսկական իմաստով պահանջատիրոջ կարգավիճակով, երկրորդ կարծիք արանքից սպրդելու իրավունք չունի։ Սա պետական շահ ա, հանրային շահ ա, ինչը հասկանալը պիտի որ մեծ մտավոր ունակություններ չպահանջի։ Պիտի լինի միասնական մեկ կարծիք, ինչը շատ ավելի կարևոր ա, քան սաղ աշխարհին ապացուցելը, որ Հայաստանում էլ, видите ли, այլակարծություն կա։
իմ պլանկեն ճշմարտությամբ ու արդարությամբ ա որոշվում ու շատ մարդկանց համար դա տեսանելի չի… ցանկացած պլանկա որը ճշմատրտության հետևաբան և արդարության վրա չի հենված, թաղված ա հողում… էտի պլանկա չի, կոյուղու տրուբա ա…
Էդ աղջկա գրածը կրծիք չի որ համաձայնվես կամ չհամաձայնվես… փաստ ա… ճշմարտությունը… can you handle the truth? ոնց որ Ջաք Նիկըլսընը կասեր…
եթե ընդամենը կարծիք լիներ, էդքան չէիք վառվի…
Մեր արտգործնախարարի անմեղսունակ բացատրություններ ոչ թե հերքում են իմ գրած չորրորդ կետն, այլ ուղղակիորեն ապացուցում:
Ռամիլ Սաֆարովի արտահանձնման օբյեկտիվ պատճառը մեկն է, դա այն է, որ մեր երկիրը Հայաստանն է: Այսինքն, խնդիրն երկրի հզորության մեջ է, ոչ թե երկրի նախագահի, արտգործնախարարի: Բացարձակապես կապ չունի, թե ով կլինի ՀՀ նախագահը` Սարգսյանը, Քոչարյանը, Տեր-Պետրոսյանը, Պողոսյանը....Մարտիրոսյանը...., հարցը երկրի հզորության մեջ է, որ Հունգարիայի իշխանությունները շատ լավ գիտակցելով այդ քայլը անելուց առաջ, մտածել են, որ Հայաստան երկիրը լուրջ ազդեցություն չի կարող ունենալ Հունգարիա երկրի վրա:
Ռամիլ Սաֆարովի արտահանձնման օբյեկտիվ պատճառը մեկն է, դա այն է, որ մեր երկիրը Հայաստանն է: Այսինքն, խնդիրն երկրի հզորության մեջ է, ոչ թե երկրի նախագահի, արտգործնախարարի: Բացարձակապես կապ չունի, թե ով կլինի ՀՀ նախագահը` Սարգսյանը, Քոչարյանը, Տեր-Պետրոսյանը, Պողոսյանը....Մարտիրոսյանը...., հարցը երկրի հզորության մեջ է, որ Հունգարիայի իշխանությունները շատ լավ գիտակցելով այդ քայլը անելուց առաջ, մտածել են, որ Հայաստան երկիրը լուրջ ազդեցություն չի կարող ունենալ Հունգարիա երկրի վրա:
:)
Ես նման կարծիք չունեմ, ես կարծում եմ, որ ճիշտ քաղաքականության դեպքում այսօրվա բազում անլուծելի թվացող հարցեր լուծելի են: Ու խնդիրն անձերը չեն, այլ վարած քաղաքականությունը: Որն այս դեպքում եղել է ընդամենը անգործություն, սահմանափակվել ստից հարց ու պատասխանով, որը կամ անգործություն է, ինչպես ես եմ պնդում, կամ դիլետանտության գագաթնակետ, որն ավելի վատ է:
Բայց մենք Թուրքիայից ենք պահանջում։ Ֆրանսիան մեզ ներել է Վարուժանի համար եթե ազատել և ուղարկել է Հայաստան։ Հայաստանում երևի թե շատ են խանդավառվել, ես դեմ չեմ։ Եթե Ֆրանսիան պահանջի, գուցե և Հայաստանը ծնկաչոք ներողություն խնդրի Վարուժանի համար։ Իսկ Թուրքիայում եթե իրենցից մեկը խոսում է ցեղասպանության մասին, ապա յուրայինները նրան տխմար են անվանում և ճիշտ են։ Եթե տվյալ պահին իրենց պետության շահերից չի բխում ցեղասպանությունը հիշելն ու ներողություն խնդրելը, ապա պիտի լռեցնեն իրենց միջի «մարդասերներին»։ Մեր տեսակետից իրենք տականքներ են։ Այդպիսին է քաղաքականությունը, որ շատերը եզի համառությամբ չեն ուզում ընդունել։ Երբ որ մոլորակի վրա սահմանները վերանան և պետական շահ ասվածը իմաստը կորցնի, ապա խնդրեմ, գրկախառնվեք, ներողություն խնդրեք իրարից ու ապրեք խաղաղ ու երջանիկ։ Այսօրվա իրականությունը այլ է, իսկ մենք «քաղաքականություն» բաժնում ենք։ Մենք չենք կարող պահանջել մեր պետությունից «մաքուր» խաղալ, եթե շուրջ բոլորը կեղտեր են։ Դա իմ կարծիքով տխմարություն կլինի։ Does this make sense?
մենք «քաղաքականություն» բաժնում ենք, բայց բարեբախտաբար/դժբախտաբար ոչ քաղաքական գործիչներ ենք, ոչ էլ պետական:
քաղաքականությունը կեղտոտ մասնագիտություն է: Մեր երկրի նման երկրներում, պետական գործիչը ևս...
իսկ ինյչ՞ ա քեզ ստիպում կեղտի մեջ թաթախվել...
որպես ինֆո ասեմ, որ թուրքիայում ու թուրքիայից դուրս լիքը թուրք դատապարտում ա ու ամաչում ա իրա խարանի համար:
իսկ մենք՞ ;) մենք ընդանրապես "կոտորվելուց ու մազոխիստական կայֆերից բացի" մի անօրինական բան արել ենք՞ աշխարհի երեսին, որի համար պետք ա ամաչենք՞՞՞՞ չէ, ախպար, մենք շինանրար ազգ ենք, ու մենակ խաչքարեր ենք քանդակել ու եկեղեցիներ ենք սարքել... էտ "խաչագողի հիշատակարան" էլ թաթարների մասին ա գրած:
լիքը ազգեր ու հավաքականություններ հիմա առանց երկար բարակի իրանց պատմությունը լրացնում են... ու դա մարդկանց , մանավանդ պատանիների մոտ նորմալ զարգացման հիմքեր ա դնում: իսկ մենք՞ --- հերիք չի՞ առաջ բրթենք սամվելներին ու պավլիկ մարոզովներին...
Mephistopheles
06.09.2012, 22:12
Հարգելի քաղաքագետ-դիվանագետներ,
Մի բան եմ ուզում հստակեցնել… սաֆարովի էքստրադացիան ու իրան ադրբեջանի կողմից ներելը էն կոզրը չի տվել ձեր ձեռը որ սենց կպած ուզում եք օգտագործել… էսի սերժի (որը սաֆարովից հետ չի մնում) դիշովի խաղն ա ձեզ բուն պրոբլեմներից շեղելու համար…
…նախ… ոչ ոք մեզ քաղաքական դաշտում առավելություն չի տալու մենակ սաֆարովի խաթեր, հենց մենակ էն բանի համար որ սենց մի տոննա "գործ" կա ու որ բերեն վրեքներս դնեն տպած թղթերի վրա, կլղճվենք… եթե իհարկե չուղղենք ու մեր վրա չվերցնենք… մեր հասարակություններն իրարից շատ չեն տարբերվում, բայց տարբերվում են… ճշմարտությունն ասողին մենք էլ ենք քարկոծում…
…երկրորդ… դրա պատճառով մենք ղարաբաղյան բանակցություններում առավելություն ստանալու շանսերն էնքան էլ մեծ չեն ինչքան դուք եք կարծում, էնքան ա ինչքան դրանից առաջ էր, կարող ա մի քիչ ավել… Ղարաբաղի հարցը եվրոպացիների ու ամերիկացիների համար ճանապարհների բացման հարց ա, ոչ թե տերիտորյալ կամ արդարացիության… այնպես որ անգամ եթե իրանք "որոշեցին" որ Ղարաբաղը մերն ա ու ճանաչեցին, հարցը դեռ լուծված չի, ոչ իրանց համար ոչ էլ մեր…
…երրորդ… ի՞նչ կարար մեր իշխանություններն աներ… շատ բան… եթե էսօր պնդում են որ կաշառք են տվել ուրեմն թող իրա ունեցած ինֆորմացիան "արտահոսեցնի" մամուլ ու հետախուզական լրագրողներն ընկնեն հունգարացոց ջանը… սա կարային էքստրադացիայից առաջ անել՝ ազդել հունգարացիների հասարակական կարծիքի վրա… թող մինչև էքստրադացիան մեզ ասեին ու մենք էս ղժժոցը մինչև էքստրադացիան կհանեինք… "թողնեն որ լինի որպեսզի աչոկ հավաքենք"-ը անբարոյականություն ա, մարդու անձնական դժբախտության վրա աչոկ չեն հավաքում, դա դիվանագիտություն չի… ի դեպ այո աչոկ հավաքվեք, բայց դրանք գնացին ոչ թե մեր պետությանն այլ մեր իշխանություններին, միակ շահողը նրանք եղան… և առավելության են հասել սեփական ժողովրդի նկատմամբ…
…չորրորդ… ի՞նչ կարելի ա անել… առանց դրոշակ վառելու շարունակել աշխատել լրջորեն հունգարական ընդդիմության ու հասարակական կազմակերպությունների հետ… իրանց մոտ մեր համեմատությամբ հասարակական կարծիքը արժեք ունի ու բան կարա փոխի… եթե մենք կարանանք թեկուզ մի պաշտոնեայի հրաժարացնել, դա կլինի ձեռքբերում… դա մեր ուժն ու ազդեցությունը ցույց կտա… սրանից էն կողմ պատրանքներ պետք չի ունենալ…
մի բան էլ ասեմ… ճշմարտությունը պետք ա ընդունել ինչքան էլ որ դա դառն ա, քանի որ առանց ճշմարտության արդարություն չի լինում…
Շնորհակալություն, սակայն ես գիտեմ արտգործնախարարի բացատրությունները :))
Կարճ ասած մարդը ասում ա՝ այո՛, մենք հարիֆ ենք, մեզ հարիֆցրել են, մենք էլ կուտը կերել ենք:
Եթե մեր ԱԱԾ-ի ու ԱԳՆ-ի աշխատանքի որակը ճիշդ այդքան է, ապա դա անգործության հերթական ապացույց է: Մենք ինֆորմացիա պետք է ունենայինք ոչ միայն այդ հարցումներով, այլ լիքը ուրիշ ճանապարհներով: Մենք էդ մասին պետք է իմանայինք արդեն անձամբ Ադրբեջանից, մեր ԱԱԾ-ի աշխատակիցների միջոցով:
Մեր արտգործնախարարի անմեղսունակ բացատրություններ ոչ թե հերքում են իմ գրած չորրորդ կետն, այլ ուղղակիորեն ապացուցում:
իսկ եթե էս ամեն ինչը ուղղակիորեն ձեռք է տալիս ՀՀ պետությա՞նը :)
ես ինչ տեսնում եմ, ես ամեն ինչից ազերիները մենակ ավելի թուլացան, իսկ մերոնք ավելի ուժեղացան
Mephistopheles
06.09.2012, 22:23
Հենց քաղաքականության համտեքստում Սաֆարովը վիժվածք ա, ինքը քցել ա իր պետության վարկանիշը, ու իր պետության վերնախավը որ դրան խրախուսել ա, էլ ավելի վիժվածք ա ու էլ ավելի ա քցել իր պետության վարկանիշը։
լրիվ համաձայն եմ…
Ես ասում եմ Վարուժանը հերոս ա՞։ Վարուժանը տեռորիստ է։ Բայց Վարուժանը անցյալում էր, իսկ Սաֆարովը ներկայում է։ Ներկային գնահատական տալուց ինչու պիտի անպայման մեր անցյալը մաքու՞ր լինի։ Եթե այդպես է, ապա ինչու՞ ասենք Թուրքիայի ամեն ձեն հանելուց հոդվածներ չեն գրում այդ նույն դեղնակտուց լրագրողները։ Թե՞ մազոխիստական կայֆերը գեներով շարունակվում են։
Ցեղասպանությունն էլ ա անցյալում… բայց հարցը ստեղ անցյալում կամ մաքուր լինելը չի, այլ ընդունել կամ չընդունելն ա, Վիշ ջան… ընդ որում Վարուժանի դեպքը ոչ այնքան հեռավոր անցյալում ա ու նրա հերոսացնողի գերեզմանն ու արձանն էլ մեր Պանթեոնում որտեղ թաղված են մարդիկ որոնց մի մասը անարդարության զոհ ա եղել մի մասն էլ դրա համար ա պայքարել, էն մարդիկ որ կազմում են մեր արժեհամակարգը…
եթե մենք էս հասարակ ճշմարտությունը չենք ընդունում, մենք ի՞նչ խղճով ենք պահանջում թուրքերից որ մեր անարդարությունն ընդունեն… բացի դրանից ցեղասպանության զոհերի պատվին ու նրանց անունից անմեղ մարդ սպանելը G7-ություն ա…
Որն այս դեպքում եղել է ընդամենը անգործություն...
Նենց չի, որ ԱԳՆ-ն և ԱԱԾ-ն մեղք չունեն, որոշակի մեղքի բաժին ունեն, բայց հարցը նրանումն է, որ եթե մեր երկրի անունը լիներ ոչ թե Հայաստան, այլ, օրինակ, Ֆրանսիա, բնականաբար, այդպիսի բան չէր լինի. Հունգարացիք չէին համարձակվի այդպիսի քայլի դիմել:
իսկ եթե էս ամեն ինչը ուղղակիորեն ձեռք է տալիս ՀՀ պետությա՞նը :)
ես ինչ տեսնում եմ, ես ամեն ինչից ազերիները մենակ ավելի թուլացան, իսկ մերոնք ավելի ուժեղացան
Հնարավոր է, չեմ բացառում, լրիվ անկեղծ:
Բայց դեռ վաղ է հստակ նման բան պնդելու համար: Կա փաստ. կատարվածը կարելի է օգտագործել դիվիդենտներ ստանալու համար, կարծեմ թեմայում սա ոչ մեկը չի վիճարկում (մեծ թե փոքր, այլ հարց է):
Ես նաև այլ հարցերում եմ վստահ, որոնք վիճարկողներ կան: Դրանք են.
ա) մենք կարող էինք ավելի ճիշտ կազմակերպել ու ավելի շատ օգուտ ստանալ, չենք արել:
բ) եթե անգամ սրանից օգուտ ստանանք, դա ոչ թե մեր իշխանությունների գրագետ աշխատանքի արդյունք է (ես վերլուծելով ու ուսումնասիրելով ճիշտ հակառակն եմ տեսնում, որ անգրագետ են աշխատում), այլ չակերտավոր «բախտի», ինչպես նաև հակառակ կողմի կոպիտ սխալների:
Իրանց սխալները որպես մերոնց նվաճում ներկայացնելը մի քիչ զավեշտալի եմ համարում:
Նենց չի, որ ԱԳՆ-ն և ԱԱԾ-ն մեղք չունեն, որոշակի մեղքի բաժին ունեն, բայց հարցը նրանումն է, որ եթե մեր երկրի անունը լիներ ոչ թե Հայաստան, այլ, օրինակ, Ֆրանսիա, բնականաբար, այդպիսի բան չէր լինի. Հունգարացիք չէին համարձակվի այդպիսի քայլի դիմել:
Համաձայն եմ, սակայն մենք էդ դեպքում տարանջատենք դրանք, որովհետև մեր երկրի ներկայիս դիրքը, հեղինակությունը, վարքը մի հանգամանք է, մերոնց վարած քաղաքականությունն՝ այլ:
Ես որևէ տեղ չեմ ասել, որ Հայաստանը ՀԱՍՏԱՏ կարող էր կանխել կատարվածը: Բայց պնդել ու պնդում եմ, որ մերոնց արած աշխատանքը չափազանց քիչ է, եթե խիստ լինեմ՝ անգործություն կամ դիլետանտություն է, ու համապատասխան աշխատելու դեպքում իրավիճակը լրիվ այլ կլիներ, առավել արդյունավետ մեր համար:
Mephistopheles
06.09.2012, 22:34
իսկ եթե էս ամեն ինչը ուղղակիորեն ձեռք է տալիս ՀՀ պետությա՞նը :)
ապեր, դրա խաթեր Ղարաբաղը մեզ չեն տալու, ոչ էլ անկախությունն են ճանաչելու… իշխանույանը ձեռ ա տալիս, բայց պետությանը էնքան էլ չէ… արի սենց ասեմ եթե մեր "առավելությունը" դնենք մի նժարին ու մյուս նժարին էլ դնենք սաֆարովի որպես մարդասպան ազատության մեջ լինելը, ապա ավելի լավ կլիներ որ էքստրադացիան կասեցվեր մեր դիվանագիտության շնորհիվ… տենց մեր վարկը, քաշը, պատիվն-ու-հարգանքն ավելի կմեծանար ոչ միայն աշխարհում այլև մեր ժողովրդի աչքին…
իսկ սենց եղավ նույն հին պատմությունը, մեզ էլի քցինք խալխի դռները… ընդ որում հպարտությամբ էլ ասում ենք "ի՞նչ կարար մեր իշխանությունն աներ" … ճիշտ ա հավից ի՞նչ կարելի ա սպասել…
ես ինչ տեսնում եմ, ես ամեն ինչից ազերիները մենակ ավելի թուլացան, իսկ մերոնք ավելի ուժեղացան
հա… մի քիչ թուլացան… բայց չարժե դրա վրա ստավկա անել… կամ որ ասում եք "թուլացավ", ի՞նչ ինկատի ունեք… ո՞նց ա թուլացել…
…չորրորդ… ի՞նչ կարելի ա անել… առանց դրոշակ վառելու շարունակել աշխատել լրջորեն հունգարական ընդդիմության ու հասարակական կազմակերպությունների հետ… իրանց մոտ մեր համեմատությամբ հասարակական կարծիքը արժեք ունի ու բան կարա փոխի… եթե մենք կարանանք թեկուզ մի պաշտոնեայի հրաժարացնել, դա կլինի ձեռքբերում… դա մեր ուժն ու ազդեցությունը ցույց կտա… սրանից էն կողմ պատրանքներ պետք չի ունենալ…
Ես վստահ եմ, որ Հունգարիայի ընդդիմության և Հունգարիայի հասարակական կազմակերպությունների հետ լուրջ աշխատանք տարվում է էտ ուղղությամբ ու շատ մեծ հույսեր ունեմ, որ գոնե մի լուրջ պաշտոնյայի հայերը հանել կտան, եթե վերջինս կլինի Հունգարիայի վարչապետը` դա կլինի հայերի, Հայաստանի լուրջ դիվանագիտական հաղթանակը:
Mephistopheles
06.09.2012, 22:38
Համաձայն եմ, սակայն մենք էդ դեպքում տարանջատենք դրանք, որովհետև մեր երկրի ներկայիս դիրքը, հեղինակությունը, վարքը մի հանգամանք է, մերոնց վարած քաղաքականությունն՝ այլ:
Ես որևէ տեղ չեմ ասել, որ Հայաստանը ՀԱՍՏԱՏ կարող էր կանխել կատարվածը: Բայց պնդել ու պնդում եմ, որ մերոնց արած աշխատանքը չափազանց քիչ է, եթե խիստ լինեմ՝ անգործություն կամ դիլետանտություն է, ու համապատասխան աշխատելու դեպքում իրավիճակը լրիվ այլ կլիներ, առավել արդյունավետ մեր համար:
Շատ իզուր չես ասել… եթե էդ դեբիլները սաֆարովի նման տականքին ու բացահայտված վախկոտ հանցագործին որն իրա հանցանքը խոստովանել ա չեն կարում բանտում պահեն, բա էլ ի՞նչ են կարում անեն… եթե խոսում են հունգարացոց կաշառակիրության մասին ու չեն կարում ապացուցեն, բա էլ ի՞նչ Խ***իս դիվանագետներն են…
կարող ա՞ պտի հպարտանամ իրանցով… թե՞ խղճամ որ անբաշար են բան չեն կարում անեն…
ապեր, դրա խաթեր Ղարաբաղը մեզ չեն տալու, ոչ էլ անկախությունն են ճանաչելու… իշխանույանը ձեռ ա տալիս, բայց պետությանը էնքան էլ չէ… արի սենց ասեմ եթե մեր "առավելությունը" դնենք մի նժարին ու մյուս նժարին էլ դնենք սաֆարովի որպես մարդասպան ազատության մեջ լինելը, ապա ավելի լավ կլիներ որ էքստրադացիան կասեցվեր մեր դիվանագիտության շնորհիվ… տենց մեր վարկը, քաշը, պատիվն-ու-հարգանքն ավելի կմեծանար ոչ միայն աշխարհում այլև մեր ժողովրդի աչքին…
մաֆիոզների նման ես մտածում :D
իսկ եթե կատակը մի կողմ, ապա մարդասպանը մեկա, իր պատիճը ստանում ա, ընդ որում կարող ա ամենամեծ պատիճի իրա ապրելն ա: դա ես ասում եմ էնպես, հոգեբանական տեսանկյունից:
իսկ սենց եղավ նույն հին պատմությունը, մեզ էլի քցինք խալխի դռները… ընդ որում հպարտությամբ էլ ասում ենք "ի՞նչ կարար մեր իշխանությունն աներ" … ճիշտ ա հավից ի՞նչ կարելի ա սպասել…
հա… մի քիչ թուլացան… բայց չարժե դրա վրա ստավկա անել… կամ որ ասում եք "թուլացավ", ի՞նչ ինկատի ունեք… ո՞նց ա թուլացել…
թուլացավ էնքանով, որ հիմա համ մենք համ էլ իրանց որոշ մասը բացեիբաց քֆրտում ա էս քայլը, այսօնք ավելի շատ ինքը կորցրեց սփոռտի առումով, քան շահեց: մեկա էն տխմարը, որը գովաբանում ա ըտենց արարքը, հայվան էր ու հիմա հայվան էլ մնաց, բայց էն մտածող, բայց քնած մասան կատալիզատոր ստացավ ու զարթնեց ...
Հ.Գ. Ղարաբաղը /ըստ ղարաբաղցիների/ մերն ա ու իրանց ճանաչելու խնդիր իրանք /ժողոցրդի մեջ/ չեն տեսնում: հավատա, որ իրանք մեզանից շատերից ամենաճիշտ են մտածում ես հարցում: արժի մի հատ գնալ ու տեսնել էտ ժողովրդին: հաստատ էս հարցում էլ պրոբլեմներ չես տեսնի :)
Mephistopheles
06.09.2012, 22:42
Ես վստահ եմ, որ Հունգարիայի ընդդիմության և Հունգարիայի հասարակական կազմակերպությունների հետ լուրջ աշխատանք տարվում է էտ ուղղությամբ ու շատ մեծ հույսեր ունեմ, որ գոնե մի լուրջ պաշտոնյայի հայերը հանել կտան, եթե վերջինս կլինի Հունգարիայի վարչապետը` դա կլինի հայերի, Հայաստանի լուրջ դիվանագիտական հաղթանակը:
Ես էդքան վստահ չեմ, բայց մեծ հույսեր ունեմ որ մի բան կանեն… ուղղակի պտի թարգվի իրանց ազգային ինքնասիրությանը կպնել…
90% հույս ունեմ որ մեր բարեկամության շնորհիվ մի բան կանեն…
ի դեպ մեր իշխանության մեջ էլ պետք ա հրաժարականներ պահանջել… սա նաև իրանց "շնորհքն ա"
Մի բան էլ հաշվի առեք, ժողովուրդ:
Թեկուզ միայն այն քայլը, որ ՀՀ նախագահը կասեցրեց հարաբերությունները Հունգարիայի հետ (կապ չունի դրա դրական կամ բացասական հետևանքները) արդեն իսկ դրական քայլ է Հայաստանի համար: Այդ քայլը միանշանակ դրական է անդրադառնում Հայաստանի վարկանիշի վրա: Գոնե մի քիչ արդեն հաշվի կնստեն Հայաստանի հետ, քանի որ էտ քայլը հետագայի համար լավ է անդրադառնում, բացի այդ էլ այդ քայլին գնալով Հայաստանը կատարեց ինքուրույն, հնչեղ արտաքին քաղաքական քայլ:
Mephistopheles
06.09.2012, 22:46
մաֆիոզների նման ես մտածում :D
իսկ եթե կատակը մի կողմ, ապա մարդասպանը մեկա, իր պատիճը ստանում ա, ընդ որում կարող ա ամենամեծ պատիճի իրա ապրելն ա: դա ես ասում եմ էնպես, հոգեբանական տեսանկյունից:
իսկ սենց եղավ նույն հին պատմությունը, մեզ էլի քցինք խալխի դռները… ընդ որում հպարտությամբ էլ ասում ենք "ի՞նչ կարար մեր իշխանությունն աներ" … ճիշտ ա հավից ի՞նչ կարելի ա սպասել…
թուլացավ էնքանով, որ հիմա համ մենք համ էլ իրանց որոշ մասը բացեիբաց քֆրտում ա էս քայլը, այսօնք ավելի շատ ինքը կորցրեց սփոռտի առումով, քան շահեց: մեկա էն տխմարը, որը գովաբանում ա ըտենց արարքը, հայվան էր ու հիմա հայվան էլ մնաց, բայց էն մտածող, բայց քնած մասան կատալիզատոր ստացավ ու զարթնեց ...
Հ.Գ. Ղարաբաղը /ըստ ղարաբաղցիների/ մերն ա ու իրանց ճանաչելու խնդիր իրանք /ժողոցրդի մեջ/ չեն տեսնում: հավատա, որ իրանք մեզանից շատերից ամենաճիշտ են մտածում ես հարցում: արժի մի հատ գնալ ու տեսնել էտ ժողովրդին: հաստատ էս հարցում էլ պրոբլեմներ չես տեսնի :)
Դիվ, եթե ադրբեջանցիներին հաջողվի "լայնամասշտաբ" ընդվզել սաֆարովի արդարացման դեմ, կարծում եմ իրանց վարկը կբարձրանա…
Վերջ: Էլ պարզ չի ով ինչ էր ասում: Պարզ չի ով ինչ էր ուզում: Սաղ խառնվեց իրար: Հայ-հա՜յ: Ի՞նչ ենք խոսում էս քսան էջ: Էս ա շուխուռ, էս ա ոչ ադեկվատ վերաբերմունք: Ամեն մի տուֆտա բանից իրար միս պիտի ուտենք, հարյուր տարվա մեռելների ոսկորները պիտի բերենք լցնենք դեմներս ու սկսենք քրքրել: Ու ... թե մի բանի կհասնենք: Եթե երկիրը վարի ա գնում, ամեն մեկս ա մեղավոր դրա համար: Ու թող ոչ մեկ էլ չսկսի իշխանություն իշխանություն գոռալ: Մի ժամանակ ինչքան էլ իրար չսիրեինք, նեղության պահին համախմբվում էինք, հիմա էդ էլ ա վերանում, հիմա արդեն մենք թույն ադեկվատ, կամ ավելի թույն հայրենասեր դեմքեր ենք, ու պարտադիր պիտի իրար քրքրենք: Ինչ ա էս մարդկանց, էս ժողովրդի ուզածը մարդ գլուխ չի հանում:
Եթե իրականում այդպես է ուրեմն շատ վատ է: :( Մկների Ժողովը տեսել եք բոլորդ էլ, ներկայացնելու կարիք չկա: Ես լսել եմ որ այդ պատմությունը գրվել է հայկական կուսակցությունների 1915 թվականին նախորդող ժողով գզվրտոցըը ծաղրելու նպատակով: Եթե նկատել եք մուլտիկի մեջ էլ Կոստան կատուն պատկերված է Թալեաթի կերպարանքով: Մենք չպետք է նախկին սխալները և հիմարությունները կրկնենք: Ես համերաշխություն եմ հայտնում բոլորի հետ, նույնիսկ նրանց հետ, ում գրառումների հետ հակաբևեռ կարծիք եմ ունեցել:
Դիվ, եթե ադրբեջանցիներին հաջողվի "լայնամասշտաբ" ընդվզել սաֆարովի արդարացման դեմ, կարծում եմ իրանց վարկը կբարձրանա…
միանշանակ, ու կարող են բավականին բարձրանալ ոչ միայն աշխարհի, այլ նաև հենց իրենց աչքին: բայց ցավոք, այնտեղ էլ նույն Պռոշյանի "հացի խնդիրն" ա ու նոյւյն խնդիրը լուծող մարրդիկ
հասկանանք, որ "ծրագարվորողները", որոնք քչից շատից ազատ մտածելու ֆինանսական հնարավորություն ունեն, հլա որ էս ռեգիոնում բացարձակ փոքրամասնույուն են կազմում:
Mephistopheles
06.09.2012, 22:59
Մի բան էլ հաշվի առեք, ժողովուրդ:
Թեկուզ միայն այն քայլը, որ ՀՀ նախագահը կասեցրեց հարաբերությունները Հունգարիայի հետ (կապ չունի դրա դրական կամ բացասական հետևանքները) արդեն իսկ դրական քայլ է Հայաստանի համար: Այդ քայլը միանշանակ դրական է անդրադառնում Հայաստանի վարկանիշի վրա: Գոնե մի քիչ արդեն հաշվի կնստեն Հայաստանի հետ, քանի որ էտ քայլը հետագայի համար լավ է անդրադառնում, բացի այդ էլ այդ քայլին գնալով Հայաստանը կատարեց ինքուրույն, հնչեղ արտաքին քաղաքական քայլ:
բացասական հետևանքներով դրական քայլը ո՞րն ա… քայլի դրական կամ բացասական լինելը որոշվում ա դրա հետևանքներով… երկրորդ, ամեն նախագահ էլ կարա իրա հարաբերությունները կասեցնի որևէ երկրի հետ, ըդտեղ քաջություն պետք չի… այ որ կարանար ազդեր էդ երկրի վրա, դա կլիներ քայլ… բայց եթե մենք էդքան ազդեցություն ունենայինք, ապա սաֆարովն էսօր ազատության մեջ չէր լինի…
keyboard
06.09.2012, 23:02
մերսի որ վրեդ վերցրիր որ կայֆ ես բռնում ու ճշմարտությունը քո կայֆը լոմկա արեց…
մի բան հստակեցնեմ… էս աղջկա գրածը չի նշանակում որ սավարովի դեպքի դեմ չպտի պայքարենք ու ոչ էլ ադրբեջանցիքին ա խոսելու տեղ տալիս… սրանք իրար մի խառնեք… "դու արել ես, ես էլ կանեմ"-ը չի աշխատում ու դու Քիբօրդ ջան շատ սխալ ես արել որ էրեխուդ խաթր "քո մեքենայով իրանց մեքենային անցար"… հիմա ո՞վ ա երեխություն արել… ժամանակն ա որ սա հասկանանք ու չվախենանք ճշմարտության աչքերի մեջ նայել… աղջկան սխալ բանի համար եք մեղադրում…
եթե կարծում ես որ լավ ենք արել սամալյոտ ենք տրաքցրել ուրեմն սրանից հետո չգնաս խալխի փեշերից կախվես լացես-մացես որ քեզ խղճան-մղճան ու ցեղասպանությունն ընդունեն… դու արդարություն ու ճշմարտություն պահանջելու իրավունք չունես որովհտև դրանք քո արժեհամակարգում չկան (Քիբօրդ ջան, հավատա քո անձը ինկատի չունեմ… իմ անձնական կարծիքով դու եղածն ընդունում ես, ճշմարտության արժեքը գիտես… ես էլ որ կարդացի հոդվածը մեջս մի բան կոտրվեց, բայց կարծում եմ որ քաջություն պտի ունենանք սա ասել… )
Ուրիշ էն որ սրանից հետո եթե մեր նկատմամբ անարդարություն լինի համարեք որ արդար ա… եթե իհարկե ճշմարտությունը պտի չընդունենք…
Եթե գանք սկզբից, լոմկա բառը դու օգտագործեցիր գրառմանդ մեջ, ես էլ, որ քեզ ավելի հասկանալի լինի "քո լեզվով" քեզ պատասխանեցի ու դու խոսակցությունը շեղեցիր տարար ընդեղ ու բառախաղով հասար նրան, որ իմ գրածը համարեցիր կայֆ ստանալ, պիտի հիասթափեցնեմ քեզ ու ասեմ, որ միակ կայֆ ստացողը երևի դու ես, որ կայֆ ես ստանում սաղի գրառումներին նուն պատասխանը տալով, թե արդարությունն ու ճշմարտությունը իրանց լոմկայա անում կամ ցավեցնում:
Էդ աղջկա գրածը կրկնում եմ ևս մեկ անգամ, վաբշե ոչ մի բան չի ներկայացնում, անառժեք, անտեղին ու ոչ նպատակային հոդվածա, էդ աղջկան ես վաղուց ուղակել եմ "գոնե ինձ համար" գրողի ծոցն ու իրան առժան չեմ համարում, որ ես իրա մասին շարունակեմ խոսեմ, էս թեման համարենք փակված:
Ապեր, ես սխալ չեմ արել, որ հարևանից մեքենային անցել եմ, ինքը դանդաղեցրեց կանգնեց խանութի մոտ, բայց ես ապեր, քո պատկերացումով էնքան անադեկվատ էի, որ խանութի մոտ չկանգնեցի մենակ նրա համար, որ իրա մեքենային չանցնեմ, իսկ իմ երեխուն ես չասեցի, որ մենք անցանք, ինքը իր աչքերով տեսավ, նենց որ, քո պատկերացրած սխալ իրավիճակը ու էնքանը ինչքան,որ դու ես կարում մտածես իմ վրա մի ֆռացրա, պայմանավորվեցի՞նք:
Երեխայություն, երեխենա արել, մնացածը դու մտածի:
Ճշմարտության երեսին նայելը հիմա ինչա՞ տալու` ինձ,քեզ, ուսմասվարիս, մեր հարևան հայկուշ տոտային ու վաբշե: Ասենք նայեցինք ճշմարտությանը հետո՞
Ապեր, դու հա փորձի ստեղ եղողներին ու վաբշե ցույց տաս, որ դու ադեկվատ ես, ընդունում ես ճշմարտությունը ու սենց նման շատ սիրուն բաներ, բայց դրանից կոնկրետ մեկը դու ոչ մի օգուտ չես ունենա:
Ապեր, ճիշտ են արել, որ տրաքացրել են, էլի եմ ասում, քիչ են արել, պիտի չեչենների ու մուսուլմանների նման ամերիկայի կեսն էլ տրաքացնեին, եվրոպայինն էլ ու մնացած էն իրանց թույն երկիր համարող բոմժանոցներն էլ, թուրքիան էլ վրադիր:
Անհավասար պայմաններում "պատերազմա", մենք էլ պատերազմում ենք: Ում փեշերից կկախվենք, ում ինչ կանենք, էդ դրա մասին մի անհանգստացի, որտև քո իմացած ճշմարտությունը քեզ թույլ չի տալիս, որ դու պահնջատեր լինես, որտև հենց ասես, որ մենք պահանջում ենք,որ ցեղսպանությունը ճանաչվի, մի հատ իրանից ոչ մի բան չներկայացնող մեկը կասի, յաաաա,ստոպ բա քո պաու պապու,պապի,պապու մորքուրի տղու ուսմասվարի բաջանաղը գիտես ինչերա արել ու դու ըտեղ կլռես ու գլուղդ կկախես: Իսկ ես ապեր, կտամ մեժդուգլազ, դին կփռեմ, վրով կանցնեմ ու ցեղասպանությունը ճանաչել կտամ:
Մնացածն էլ արդեն սխոդու կերևա ինչ կլինի:
Մեֆ ջան, ես ու դուն շատ եղավ գրառման մեջ, բայց ինձ ու քեզ չի վերաբերվում:
բացասական հետևանքներով դրական քայլը ո՞րն ա… քայլի դրական կամ բացասական լինելը որոշվում ա դրա հետևանքներով… երկրորդ, ամեն նախագահ էլ կարա իրա հարաբերությունները կասեցնի որևէ երկրի հետ, ըդտեղ քաջություն պետք չի… այ որ կարանար ազդեր էդ երկրի վրա, դա կլիներ քայլ… բայց եթե մենք էդքան ազդեցություն ունենայինք, ապա սաֆարովն էսօր ազատության մեջ չէր լինի…
"Բացասական" գրելով ի նկատի ունեմ կարևոր չէ դրական/բացասական, կարևորը երևությնա, որը շատ կարևոր էր:
Եթե դու համարում ես, որ ՀՀ նախագահի որոշումը սխալ էր (դիվանագիտական հարաբերությունների կասեցումը), ապա դու համալրում ես տաղանդավոր քաղաքական գործիչ Հրանտ Բագրատյանի շարքերը: :)
keyboard
06.09.2012, 23:12
իսկ 15-ից առաջ՞ ինչ ա եղել, դու դրա մասին գաղափար անգամ չունես: ... ասենք ռուս- թուրքական պատրեազմից, 1879-81թվերին ու դրանից շատ քիչ հետո...
Ապեր, դու ինչ գիտես ես ինչի մասին գաղափար ունեմ կամ չունեմ, դաժե եթե չունեմ էլ, ուրեմն տենցա պետք: ;)
Լուսաբանի, տեսնենք էդ ինչերա եղել, կարողա ցեղասպանությունը մենք ենք արել չգիտենք?
Փաստորեն սկսեմ պլակատներ սարքել, թուրքեր,կներեք մեզ 1915-ի համար: Օք, լույսը բացվի սկսեմ:
իմիջայլոց, Տիգրան Մեծը խայտառակ պարտություն ա կրել հռոմեական բավականին քիչ ուժերից, ու հայկական պետականություն ռեալ կորուստը սկսվել ա հենց իրա օրոք, երբ ինքը գլուխ ա խոնհարել հռոմեացիներին:
Դե էտ էլ ա մեր ազգին հատուկ, ցինիզմն ու դավաճանությունը, երև էլի մեկը արանքից գնացել հռոմացիներինա մոտեցել սապոնով բանով ու ասելա, կներեք, որ մենք ձեր զորքից սպանել ենք, ներեք մեզ բան ման ու տենց մեր պետականությունը սկսելա անկում ապրել:
Բնական, սովորական ԱՌՕՐԵԱԿԱՆ երևույթ:
տվողները հիմնականում քո հոգեբանական դրվածքով են շարժվում, երբ ուռա-հայրենասիրական ելույթներ են ունենում:
հասկացի վերջապես, որ դու կամ ես ոչ մի բան չենք փոխում միջազգային հարաբերություններում: սակայն ինքներս մեր մեջ շատ բան կարող ենք փոխել:
եթե ուզում ես մարդավարի ապրել, ապա պետք է նախ և առաջ դրան պատրաստ լինել...
ապեր, դու սխալվում ես, տվողներից մեկն էլ դու էս լինելու, քո մտածելակերպով ու մառազմատիկ դրույթներով:
Ճիշտ ես, շատերը արդեն իրենք իրենց մեջ փոխել են ու ընդունել են ճշմարտությունը և կամաց-կամաց կլռեն ու այս ալիքն էլ կանցնի կգնա:
Ես մարդավարի ապրում եմ, մնացածը ինքդ քեզ հարց տուր:
keyboard
06.09.2012, 23:16
էտ "ճշտով ու ճշտի համար դոշ տվող շատ հումանիստ ժողովրդով"-ից էին - Մ.Նալբանդյանը, Թումանյանը, Ղ. Աղայանը, Տերյանը,: Իսկ քո պես մտածողները - Անդրանիկ, Դրո, Նժդոհ...
սրանք ուրիշ կատեգորիաի մարդիկ էին իհարկե, բայց ժամանակը ցույց ա տվել ու ցույց ա տալու ավելի շատ, թե ով ով ա եղել ընդանուր առմամաբ պիտանի մարդկության համար, ու նաև մասնավորապես հայերիս համար
Դե հա, բնականա, որ մի քանի սերունդ հետո Անդրանիկին ու մնացածին ազգի դավաճան են համարելու, հետո մի քանի սերունդ հետո Տերյանին ու մնացածներին ու տենց էս կռուգը ֆռալույա, մինչև էդ ողորմելի հոգեբանությունը վերջանա կամ մենք ազգովի վերջանանք:
Mephistopheles
06.09.2012, 23:16
Եթե գանք սկզբից, լոմկա բառը դու օգտագործեցիր գրառմանդ մեջ, ես էլ, որ քեզ ավելի հասկանալի լինի "քո լեզվով" քեզ պատասխանեցի ու դու խոսակցությունը շեղեցիր տարար ընդեղ ու բառախաղով հասար նրան, որ իմ գրածը համարեցիր կայֆ ստանալ, պիտի հիասթափեցնեմ քեզ ու ասեմ, որ միակ կայֆ ստացողը երևի դու ես, որ կայֆ ես ստանում սաղի գրառումներին նուն պատասխանը տալով, թե արդարությունն ու ճշմարտությունը իրանց լոմկայա անում կամ ցավեցնում:
Էդ աղջկա գրածը կրկնում եմ ևս մեկ անգամ, վաբշե ոչ մի բան չի ներկայացնում, անառժեք, անտեղին ու ոչ նպատակային հոդվածա, էդ աղջկան ես վաղուց ուղակել եմ "գոնե ինձ համար" գրողի ծոցն ու իրան առժան չեմ համարում, որ ես իրա մասին շարունակեմ խոսեմ, էս թեման համարենք փակված:
Ապեր, ես սխալ չեմ արել, որ հարևանից մեքենային անցել եմ, ինքը դանդաղեցրեց կանգնեց խանութի մոտ, բայց ես ապեր, քո պատկերացումով էնքան անադեկվատ էի, որ խանութի մոտ չկանգնեցի մենակ նրա համար, որ իրա մեքենային չանցնեմ, իսկ իմ երեխուն ես չասեցի, որ մենք անցանք, ինքը իր աչքերով տեսավ, նենց որ, քո պատկերացրած սխալ իրավիճակը ու էնքանը ինչքան,որ դու ես կարում մտածես իմ վրա մի ֆռացրա, պայմանավորվեցի՞նք:
Երեխայություն, երեխենա արել, մնացածը դու մտածի:
Ճշմարտության երեսին նայելը հիմա ինչա՞ տալու` ինձ,քեզ, ուսմասվարիս, մեր հարևան հայկուշ տոտային ու վաբշե: Ասենք նայեցինք ճշմարտությանը հետո՞
Ապեր, դու հա փորձի ստեղ եղողներին ու վաբշե ցույց տաս, որ դու ադեկվատ ես, ընդունում ես ճշմարտությունը ու սենց նման շատ սիրուն բաներ, բայց դրանից կոնկրետ մեկը դու ոչ մի օգուտ չես ունենա:
Ապեր, ճիշտ են արել, որ տրաքացրել են, էլի եմ ասում, քիչ են արել, պիտի չեչենների ու մուսուլմանների նման ամերիկայի կեսն էլ տրաքացնեին, եվրոպայինն էլ ու մնացած էն իրանց թույն երկիր համարող բոմժանոցներն էլ, թուրքիան էլ վրադիր:
Անհավասար պայմաններում "պատերազմա", մենք էլ պատերազմում ենք: Ում փեշերից կկախվենք, ում ինչ կանենք, էդ դրա մասին մի անհանգստացի, որտև քո իմացած ճշմարտությունը քեզ թույլ չի տալիս, որ դու պահնջատեր լինես, որտև հենց ասես, որ մենք պահանջում ենք,որ ցեղսպանությունը ճանաչվի, մի հատ իրանից ոչ մի բան չներկայացնող մեկը կասի, յաաաա,ստոպ բա քո պաու պապու,պապի,պապու մորքուրի տղու ուսմասվարի բաջանաղը գիտես ինչերա արել ու դու ըտեղ կլռես ու գլուղդ կկախես: Իսկ ես ապեր, կտամ մեժդուգլազ, դին կփռեմ, վրով կանցնեմ ու ցեղասպանությունը ճանաչել կտամ:
Մնացածն էլ արդեն սխոդու կերևա ինչ կլինի:
Մեֆ ջան, ես ու դուն շատ եղավ գրառման մեջ, բայց ինձ ու քեզ չի վերաբերվում:
ճշմարտության ընդունումը չի օգնում մենակ սուտասանին ու մարդասպանին… իրանք են խուսափում դրանից… իսկ ի՞նչ օգուտ ճշմարտությունն իմանալուց. էն որ ադրարությունն առանց ճշմարտության չի լինում… ինձ թվում ա դուք արդարության համար եք չէ՞ պայքարում… ճշմարտությունն իմանալն ու ընդունեմը նաև ինքնաճանաչման համար ա օգտակար… կարծեմ էն մարդիկ որ էսօր ճշմարտությունը չեն ուզում ընդունել, նաև հայոց ցեղասպանության ճանաչման ջատագովներն են… ճշմարտության հանուն արդարության…
էդ աղջիկը շատ լավ բան ա արել… ցույց տալու համար թե ինչքանով ենք մենք անկեղծ ինքներս մեզ հետ… փարիսեցիությունը լավ բան չի… ու մարդուն գրողի ծոցն ուղարկելը ճիշտն ասելու համար լավ չի… "սիրուն չի" Տարոն ջան…
Ցեղասպանությունն էլ ա անցյալում… բայց հարցը ստեղ անցյալում կամ մաքուր լինելը չի, այլ ընդունել կամ չընդունելն ա, Վիշ ջան… ընդ որում Վարուժանի դեպքը ոչ այնքան հեռավոր անցյալում ա ու նրա հերոսացնողի գերեզմանն ու արձանն էլ մեր Պանթեոնում որտեղ թաղված են մարդիկ որոնց մի մասը անարդարության զոհ ա եղել մի մասն էլ դրա համար ա պայքարել, էն մարդիկ որ կազմում են մեր արժեհամակարգը…
եթե մենք էս հասարակ ճշմարտությունը չենք ընդունում, մենք ի՞նչ խղճով ենք պահանջում թուրքերից որ մեր անարդարությունն ընդունեն… բացի դրանից ցեղասպանության զոհերի պատվին ու նրանց անունից անմեղ մարդ սպանելը G7-ություն ա…
Իսկ կարելի է՞ր հոգու խորքում ընդունել ու իրար չբզկտել, իսկ Սաֆարովի դեպքի հետ կապված ընդհանուր դիրքորոշում ունենալ ու դեպքը չկապել տեղական տարբեր ստորությունների հետ։ Իսկ կարող էի՞նք ներքին խոհանոցի հարցերը լուծել ներքին խոհանոցում առանց իրար մեղադրելու կամ իրար վրա թույն թափելու, իսկ արտաքին հարցերում` միասնական լինել։ Ամեն անգամ մի արտաքին խնդիր ունենալիս ի՞նչ է մեզ տալիս հիշելը Վարուժան Կարապետյանին, Նժդեհին, Տիգրան Մեծին, Հարսնաքարի դեպքը, մարտի մեկը, խայտառակ ընտրությունները, Պողոս Պողոսյանը... Հիշեցինք, ինչ–որ օգուտ ստացա՞ք… բացի իրար վրա թույն թափելուց։ Վսյո՞, արդարությունը լցվեց սաղիդ սրտերը՞... Ադրբեջանին ու Հունգարիային մեղադրելիս խիղճդ հանգիստ չէր Մեֆ, հիմա Վարուժան Կարապետյանին հիշեցինք, հաստատեցինք որ ինքը տեռորիստ է, խիղճդ հանգստացա՞վ, հա՞...
Mephistopheles
06.09.2012, 23:20
"Բացասական" գրելով ի նկատի ունեմ կարևոր չէ դրական/բացասական, կարևորը երևությնա, որը շատ կարևոր էր:
Եթե դու համարում ես, որ ՀՀ նախագահի որոշումը սխալ էր (դիվանագիտական հարաբերությունների կասեցումը), ապա դու համալրում ես տաղանդավոր քաղաքական գործիչ Հրանտ Բագրատյանի շարքերը: :)
ես համարում եմ որ "նախագահի" որոշումը թուչիկ ա, որովհետև նա իրադարձությունների վրա ազդեցություն չունի… մեկ ա հետո էլի վերականգնելու ա… Vaio ջան երևույթի էֆֆեկտիվությունը որոշում ա հետևանքներով… ոնց որ դեղը խմես վրեդ չազդի, ու ասես "դե ազդեցությունը կարևոր չի, կարևորը խմելու երևույթն ա"…
չենք ասում սխալ ա… ուրիշ բան չէր էլ կարա աներ… բայց մի եսիմ ինչ չի որ տժժանք վրեն… իմպոտենտ քայլ ա…
keyboard
06.09.2012, 23:21
ճշմարտության ընդունումը չի օգնում մենակ սուտասանին ու մարդասպանին… իրանք են խուսափում դրանից… իսկ ի՞նչ օգուտ ճշմարտությունն իմանալուց. էն որ ադրարությունն առանց ճշմարտության չի լինում… ինձ թվում ա դուք արդարության համար եք չէ՞ պայքարում… ճշմարտությունն իմանալն ու ընդունեմը նաև ինքնաճանաչման համար ա օգտակար… կարծեմ էն մարդիկ որ էսօր ճշմարտությունը չեն ուզում ընդունել, նաև հայոց ցեղասպանության ճանաչման ջատագովներն են… ճշմարտության հանուն արդարության…
էդ աղջիկը շատ լավ բան ա արել… ցույց տալու համար թե ինչքանով ենք մենք անկեղծ ինքներս մեզ հետ… փարիսեցիությունը լավ բան չի… ու մարդուն գրողի ծոցն ուղարկելը ճիշտն ասելու համար լավ չի… "սիրուն չի" Տարոն ջան…
Շեղված ուղղությամբ քննարկում, ցիկլ և այլն. բարի մնաս:
Ապեր, դու ինչ գիտես ես ինչի մասին գաղափար ունեմ կամ չունեմ, դաժե եթե չունեմ էլ, ուրեմն տենցա պետք: ;)
այսիքն քեզ ուղղորդում ա ընդամենը պրոպագանդան, ու դու ոչինչ չունես դրան դեմ, անգամ պրիմիտիվ վրդովմունք...
թող քո ուզածով լինի: ինչ որ ես ասում էի, եթե քեզ հարմար ա ջայլամի քաղաքականույունը , ապա վարվիր այդպես, որ "ՏԵՆՑ Ա ՊԵՏՔ" :)
Դե էտ էլ ա մեր ազգին հատուկ, ցինիզմն ու դավաճանությունը, երև էլի մեկը արանքից գնացել հռոմացիներինա մոտեցել սապոնով բանով ու ասելա, կներեք, որ մենք ձեր զորքից սպանել ենք, ներեք մեզ բան ման ու տենց մեր պետականությունը սկսելա անկում ապրել:
Բնական, սովորական ԱՌՕՐԵԱԿԱՆ երևույթ:
ընդամենը հռոմեաիցք օգտագործել են ստրատեգիական լավ հնարքներ: այդ, Տիգրանակերտի ճակատամարտը արտասահմանյան ռազմական գրքերում տեղ են գտել որպես ուսուցողական, իսկ մենք հայերս դրա մասին համարյա թե ոչինչ չգիտենք... լավ ա չէ՞ :D
ապեր, դու սխալվում ես, տվողներից մեկն էլ դու էս լինելու,քո մտածելակերպով ու մառազմատիկ դրույթներով:
Ճիշտ ես, շատերը արդեն իրենք իրենց մեջ փոխել են ու ընդունել են ճշմարտությունը և կամաց-կամաց կլռեն ու այս ալիքն էլ կանցնի կգնա:
Ես մարդավարի ապրում եմ, մնացածը ինքդ քեզ հարց տուր:
այ սա էր քո մտածելակերպը- որակավորել ու վիրավորել դիմացինեին, այլ ոչ թե խոսալ երևույթի մասին:
տիպիկ հայկական մոտեցում :D
իսկ թե ես ինչ՞ հարցեր կտամ ինքս ինձ. դա բացարձակապես ոչ քո, ոչ էլ այս ֆորումի վիրտուալ կերպարների խնդիրը չէ :)
Mephistopheles
07.09.2012, 00:29
Իսկ կարելի է՞ր հոգու խորքում ընդունել ու իրար չբզկտել, իսկ Սաֆարովի դեպքի հետ կապված ընդհանուր դիրքորոշում ունենալ ու դեպքը չկապել տեղական տարբեր ստորությունների հետ։ Իսկ կարող էի՞նք ներքին խոհանոցի հարցերը լուծել ներքին խոհանոցում առանց իրար մեղադրելու կամ իրար վրա թույն թափելու, իսկ արտաքին հարցերում` միասնական լինել։ Ամեն անգամ մի արտաքին խնդիր ունենալիս ի՞նչ է մեզ տալիս հիշելը Վարուժան Կարապետյանին, Նժդեհին, Տիգրան Մեծին, Հարսնաքարի դեպքը, մարտի մեկը, խայտառակ ընտրությունները, Պողոս Պողոսյանը... Հիշեցինք, ինչ–որ օգուտ ստացա՞ք… բացի իրար վրա թույն թափելուց։ Վսյո՞, արդարությունը լցվեց սաղիդ սրտերը՞... Ադրբեջանին ու Հունգարիային մեղադրելիս խիղճդ հանգիստ չէր Մեֆ, հիմա Վարուժան Կարապետյանին հիշեցինք, հաստատեցինք որ ինքը տեռորիստ է, խիղճդ հանգստացա՞վ, հա՞...
հոգու խորքում շատ բան կարելի ա ընդունել, կարևորը բարձրաձայն ընդունելն ա ու էս դեպքում ընդամենը աղջկան չքարկոծելը, դավաճան չանվանելն ու հարգելն ա ճշմարտությունն ասելու համար. էդքանը լրիվ բավարար ա… ստեղ ա թույնը շատ պարզ ա թե որտեղից ա թափվում…
ճիշտն ասած "տեղական տարբեր ստորություններ" ասելով ի՞նչ ես հասկանում, չգիտեմ, բայց Վարուժան Կարապետյանը ներքին հարց չի, միջազգային հարց ա ու մեռնողներն էլ հայ չեն եղել… Ադրբեջանին ու Հունգարիային մեղադրելիս խիղճս հանգիստ ա ու շատ հեշտ ա դա անել, բայց այ Կարապետյանի տեռորիստ լինելը մարդիկ վաղուց գիտեն դրսում, էդ մենք ենք որ "նոր ենք իմացել" ու մեր սաղ PR պլանները էդ պուճուր աղջիկը խառնել ա… Վիշ ջան, "դրսում" շատ լավ գիտեն մենք ինչ ենք ու մեր երեսին ինչեր կարելի ա շփփացնել… էդ աղջիկա հոդվածը ներսին ա ուղղված ոչ թե դրսին
մեր արտաքին հարցերում միասնականությունը որոշվում ա ներքին հարցերում արդարության ու ճշմարտության ընկալմամբ… երկիրդ պաշտպանված ա էն ժամանակ երբ քաղաքացու մոտ արդարության ու ճշմարտության ընկալումը համարժեք ա ու հասանելիությունը մատչելի… այ էսքանով կարևոր ա… հիշելու օգուտը կա, իմանում ես ղժժալուդ սահմանները ու պատրանքներով չես տարվում քաղաքական առավելությունների ու միավորների մեջ
իմ մոտ մի հատ ընենց տպավորություն ա որ գողություն էինք ուզում անել ու էդ աղջիկը սաղիս ծախել ա… հազիվ մի հատ լավ "գոռձ" էինք կպցրել ու էդ աղջիկը սաղ փոզմիշ արեց…
Mephistopheles
07.09.2012, 00:34
Շեղված ուղղությամբ քննարկում, ցիկլ և այլն. բարի մնաս:
լավ արի սենց ասեմ… եթե սենց ղժժալու ենք հունգարացիների ու զերիների վրա, մեր դեմ միջազգային հանրությունը կարա ոչ միայն Կարապետյանին հանի, այլ շուտ ու շատ այլ բաներ… բաներ որոնք արվել են ու չեն դատապարտվել, պատիժ չեն ստացել ու կոծկվել են…
… ինչ ես կարծում էս "բագաժով" ինչքա՞ն կարաս ղժժաս… շատ համը հանես կբերեն հավասարության նշան կդնեն քո ու ազերիների միջև… ու ի՞նչ պտի անես…
իմ մոտ մի հատ ընենց տպավորություն ա որ գողություն էինք ուզում անել ու էդ աղջիկը սաղիս ծախել ա… հազիվ մի հատ լավ "գոռձ" էինք կպցրել ու էդ աղջիկը սաղ փոզմիշ արեց…Էդ աղջիկը չի՛ կարևորը, ապեր:Աղջիկ ա, կարողա սաֆարօղլին դուրը եկել ա...
Կարևորը էդ ազգատյատության ու դավաճանության սերմի խնդիրն ա: Որտեղից ա գալիս այդ սերմը, ո՞վ ա այն աճեցնում:Ու ո՞վ բերեց ու էդ սերմը գցեց էդ աղջնակի մեջ, որ ինքն էլ հիմա ամաչում ա:
Մարդը ծնվում է կոնկրետ երկրում և որպես կոնկրետ ազգի ներկայացուցիչ: Ազգությունը նրա մեջ դրոշմում է որոշակի արժեհամակարգ և մտածելակերպ: Իսկ պետությունն էլ, կախված տվյալ ազգի հանդեպ վերաբերմունքից, նրա մեջ ձևավորում է վերաբերմունք հանդեպ մյուսների ազգայինը, հանդեպ միջազգայինն ու միջպետականը: Այն կարող է ուժեղացնել ազգայինը, կամ հակառակը՝ ծնել իրականության մերժում, եթե դու մերծված փոքրամասնություն ես, մանավանդ քեզ ատող միջավայրում:
Վերազգային, ապապետական, և բացարձակ չեզեք աչքերով միջազգայինին նայող մարդը կարող է արժանապատիվ գոյատևել միայն ու միայն գերհզոր ու իրենց ուժով արժանապատվություն հաստատած երկրներում: Այսինքն այլոց կերտածի հաշվին, ինչպես օրինակ հայը ամերիկայում:
Բայց այդ մարդը իրավունք չունի ստանդարտներ սահմանել նրանց համար, ովքեր գենոցիդվել են, հայրենիք ու երկիր կորցրել, որոնց ցեղը ողջ-ողջ է այրվել է, կամ էլ հիմա հոշոտվելու շատ մեծ վտանգի մեջ են:
Սա ազգային մոլագարություն չէ, սա նորմա է և հենց հիմա, էս վայրկյանին տիրող իրականություն, երբ աշխարհով մեկ մարդուն վերացնում են միայն ու միայն ազգայինի հիման վրա:
Հայաստանը շրջապատված է նրան թշնամի և գենոցիդ սարքած հարևաններով: Դրանում հայն իհարկե մեղավոր է: ԵՎ մեղավոր է այնքանով, որ չի կարողացել այնքան ուժեղ լինել, որ ինքը պայման պարտադրեր: Որովհետև նախորդ դարերում նրան ղեկավարել է այս աղջնակի մտածողությունը:
Այն մտածողությունը, որը աշխարհի դրվածքների մասին տարրականը չի պատկերացնում, տեղյակ չէ նույնիսկ, որ աշխարհի ներկա բարօրությունը կերտվել է անողոք ուժեղների կամքով, զենքով ու արյունով: ԵՎ որ նրանց կողմից թելադրվող ներկա ժողովրդավարականը, առաջավորը, մարդկայինն ու սկզբունքայինը հենց հիմա կիրառվող զենքի ու կամքի հաշվին է:
Նայեք մուսուլմանացվող եվրոպային, ուր արդեն բացահայտ է ասվում, որ 20 տարուց ձեր երկիրը, մերը՝ մուսուլմաններին է լինելու: Այդ երկրներում էլ մինչև հիմա նման աղջնակների մտածելակերպն էր իշխում և հիմա պաշտպանվելու համար շատ մեծ տղամարդկային արյուն է պահանջվելու:
Քեզ հոշոտած ու նորից հոշոտման սպասող թշնամու հանդեպ կույր չեզոքությունը լուրջ էպիտետների կարիք ունի:
Իսկ դա էլ արդեն ամեն մեկի սեփական գործն է- ջոկեք որը կուզեք:
Mephistopheles
07.09.2012, 03:47
Էդ աղջիկը չի՛ կարևորը, ապեր:Աղջիկ ա, կարողա սաֆարօղլին դուրը եկել ա...
Կարևորը էդ ազգատյատության ու դավաճանության սերմի խնդիրն ա: Որտեղից ա գալիս այդ սերմը, ո՞վ ա այն աճեցնում:Ու ո՞վ բերեց ու էդ սերմը գցեց էդ աղջնակի մեջ, որ ինքն էլ հիմա ամաչում ա:
Նետ ապեր, որտե՞ղ ա էդ աղջկա ազգատյացությունն ու դավաճանությունը… պետական գաղտնիք ա՞ բացահայտել, սուտ բաներեր ա՞ ասել… ի՞նչ ա արել ու իրան ամենավերջին խոսքերով անպատվում եք…
Հաստատ սուտ չի խոսացել… մենք հերքելուց բացի ուրիշբան չենք կարող անել… անգամ հերքել չենք կարող… ինքը փաստերով ա խոսում…
Նետ ապեր, որտե՞ղ ա էդ աղջկա ազգատյացությունն ու դավաճանությունը… պետական գաղտնիք ա՞ բացահայտել, սուտ բաներեր ա՞ ասել… ի՞նչ ա արել ու իրան ամենավերջին խոսքերով անպատվում եք…իրո՞ք չես զգում, թէ նախնական արտահայտած կարծիքիդ ձեռքը կրակն ես ընկել:
Հաստատ սուտ չի խոսացել… մենք հերքելուց բացի ուրիշբան չենք կարող անել… անգամ հերքել չենք կարող… ինքը փաստերով ա խոսում…Ապեր, էսքան մարդն ու իրանց բերած օրինակները որ չօգնեցին, ես էլ հաստատ չեմ կարա քեզ համոզեմ:
Mephistopheles
07.09.2012, 05:34
իրո՞ք չես զգում, թէ նախնական արտահայտած կարծիքիդ ձեռքը կրակն ես ընկել:
Ապեր, էսքան մարդն ու իրանց բերած օրինակները որ չօգնեցին, ես էլ հաստատ չեմ կարա քեզ համոզեմ:
նետ ջան, ոչ ոք էս ֆորումում հլա չի կարացել ապացուցել որ Անի Ասատրյանը սուտ ա ասել, կամ իրա գրածը չի համապատասխանում իրականությանը, այսինքն դուք համաձայն եք որ ինքը ճիշտ ա ասում… բայց ուզում եք կոծկել ճշմարտությունը, այսինքն հանցագործության մաս եք կազմում ու հերիք չի մի հատ էլ էն աղջկան ճիշտն ասելու համար դավաճան եք ասում… էսի ռոբերտ քոչարյանի ու սերժ սագսյանի գործելաոճն ա … ճիշտ նույնն ա՝ ոչ մի տարբերություն… դուք նույն բանն եք անում ինչ որ իրանք… դե էլ չզարմանաք ինչի ա սերժը նախագահ…
Մեզ հենց սենց նախագահ ա հասնում՝ ճշմարտությունը ուրացող, հանցագործությունը կոծկող ու սուտ վկայություն տվող… արդարությունը ոտնահարող…
Եթե սրանցիղ մեկը սխալ ա ասած, ցույց տուր Նետ ջան…
Հաստատ սուտ չի խոսացել… մենք հերքելուց բացի ուրիշբան չենք կարող անել… անգամ հերքել չենք կարող… ինքը փաստերով ա խոսում…
Մենք մի հարևան ունենք, մեծ-մեծ ականջներ ունի, վաղը որ հանդիպեմ, հոգուս պարտք լինի, ասեմ այ ախպեր էս ի՜նչ լոշտ ես դու: Հաստատ սուտ չեմ ասի, ինքն էլ չի կարա հերքի, ես փաստերով կխոսեմ, մի հատ էլ փոքր հայելի կպահեմ մոտս, որ եթե չհավատա՝ ցույց տամ: Ջա՜ն:
Մարդը ծնվում է կոնկրետ երկրում և որպես կոնկրետ ազգի ներկայացուցիչ: Ազգությունը նրա մեջ դրոշմում է որոշակի արժեհամակարգ և մտածելակերպ: Իսկ պետությունն էլ, կախված տվյալ ազգի հանդեպ վերաբերմունքից, նրա մեջ ձևավորում է վերաբերմունք հանդեպ մյուսների ազգայինը, հանդեպ միջազգայինն ու միջպետականը: Այն կարող է ուժեղացնել ազգայինը, կամ հակառակը՝ ծնել իրականության մերժում, եթե դու մերծված փոքրամասնություն ես, մանավանդ քեզ ատող միջավայրում:
Վերազգային, ապապետական, և բացարձակ չեզեք աչքերով միջազգայինին նայող մարդը կարող է արժանապատիվ գոյատևել միայն ու միայն գերհզոր ու իրենց ուժով արժանապատվություն հաստատած երկրներում: Այսինքն այլոց կերտածի հաշվին, ինչպես օրինակ հայը ամերիկայում:
Բայց այդ մարդը իրավունք չունի ստանդարտներ սահմանել նրանց համար, ովքեր գենոցիդվել են, հայրենիք ու երկիր կորցրել, որոնց ցեղը ողջ-ողջ է այրվել է, կամ էլ հիմա հոշոտվելու շատ մեծ վտանգի մեջ են:
Սա ազգային մոլագարություն չէ, սա նորմա է և հենց հիմա, էս վայրկյանին տիրող իրականություն, երբ աշխարհով մեկ մարդուն վերացնում են միայն ու միայն ազգայինի հիման վրա:
Հայաստանը շրջապատված է նրան թշնամի և գենոցիդ սարքած հարևաններով: Դրանում հայն իհարկե մեղավոր է: ԵՎ մեղավոր է այնքանով, որ չի կարողացել այնքան ուժեղ լինել, որ ինքը պայման պարտադրեր: Որովհետև նախորդ դարերում նրան ղեկավարել է այս աղջնակի մտածողությունը:
Այն մտածողությունը, որը աշխարհի դրվածքների մասին տարրականը չի պատկերացնում, տեղյակ չէ նույնիսկ, որ աշխարհի ներկա բարօրությունը կերտվել է անողոք ուժեղների կամքով, զենքով ու արյունով: ԵՎ որ նրանց կողմից թելադրվող ներկա ժողովրդավարականը, առաջավորը, մարդկայինն ու սկզբունքայինը հենց հիմա կիրառվող զենքի ու կամքի հաշվին է:
Նայեք մուսուլմանացվող եվրոպային, ուր արդեն բացահայտ է ասվում, որ 20 տարուց ձեր երկիրը, մերը՝ մուսուլմաններին է լինելու: Այդ երկրներում էլ մինչև հիմա նման աղջնակների մտածելակերպն էր իշխում և հիմա պաշտպանվելու համար շատ մեծ տղամարդկային արյուն է պահանջվելու:
Քեզ հոշոտած ու նորից հոշոտման սպասող թշնամու հանդեպ կույր չեզոքությունը լուրջ էպիտետների կարիք ունի:
Իսկ դա էլ արդեն ամեն մեկի սեփական գործն է- ջոկեք որը կուզեք:
մի թեթև ձևափոխություններ ազատ շարադրության ոճով... հուսաով եմ որ նեղանալ չի լինի :)
Մարդը ծնվում է կոնկրետ ընտանիքում և որպես կոնկրետ ընտանիքի ներկայացուցիչ: Ազգանունը նրա մեջ դրոշմում է որոշակի արժեհամակարգ և մտածելակերպ: Իսկ ընտանիքն էլ, կախված տվյալ ազգանվան հանդեպ վերաբերմունքից, նրա մեջ ձևավորում է վերաբերմունք հանդեպ մյուսների ընտանիքը, հանդեպ միջընտանեականը: Այն կարող է ուժեղացնել ընտանեականը, կամ հակառակը՝ ծնել իրականության մերժում, եթե դու մերծված փոքրամասնություն ես քո ընտանիքում, այսպես կոչված "խորթ երեխա",... մանավանդ քեզ ատող միջավայրում, երբ տանըւ հացը բաժանում է խորթ մայրը... :
Վերընտանեական, ապաընտանեական, և բացարձակ չեզոք աչքերով ազգայինին նայող մարդը կարող է արժանապատիվ գոյատևել միայն ու միայն գերհզոր ու իրենց ուժով արժանապատվություն հաստատած ընտանիքներում: Այսինքն այլոց ընտանիքների կերտածի հաշվին, ինչպես օրինակ որդեգրված Վալոդը Անջելինա Ջոուլիի ընտանիքում:
Բայց այդ մարդը իրավունք չունի ստանդարտներ սահմանել նրանց համար, ովքեր դանակահարվել ու հարստահարվել են, հայր ու մայր կորցրել, որոնց ընտանիքը ողջ-ողջ է այրվել է, կամ էլ հիմա հոշոտվելու ու հարստահարվելու շատ մեծ վտանգի մեջ են:
Սա ընտանեական մոլագարություն չէ, սա նորմա է և հենց հիմա, էս վայրկյանին տիրող իրականություն, երբ ազգի մեջ մեկ մարդուն վերացնում են միայն ու միայն ազգանվան ու ընտանեական պատկանելության հիման վրա:
Ընտանիքը շրջապատված է նրան թշնամի, հաստահարող և դանակահարող հարևաններով: Դրանում ընտանիքի անդամը իհարկե մեղավոր է: ԵՎ մեղավոր է այնքանով, որ չի կարողացել այնքան ուժեղ լինել, որ ինքը պայման պարտադրեր: Որովհետև նախորդ դարերում նրան ղեկավարել է այս թուլայի մտածողությունը:
Այն մտածողությունը, որը ազգային դրվածքների մասին տարրականը չի պատկերացնում, տեղյակ չէ նույնիսկ, որ ազգի ջոջերի ներկա բարօրությունը կերտվել է անողոք ուժեղ ընտանիքների կամքով, փողով, զենքով ու արյունով: ԵՎ որ նրանց կողմից թելադրվող ներկա աշխատանքայի ու այլ օրենսգրքերը, սահմանադրությու, հենց հիմա կիրառվող հարստահարման, զենքի ու կամքի հաշվին է:
Նայեք Կոկա Կոլա Բոթլերս Արմեինիա Կոմպանին, ուր արդեն բացահայտ է ասվում, որ 20 տարուց ձեր զավոդը, մերը՝ Ջերմուկ Գրուպի Արսենյանինն է է լինելու: Այդ կոմպանիում էլ մինչև հիմա նման հաշվապահության աղջնակների մտածելակերպն էր իշխում և հիմա պաշտպանվելու համար շատ մեծ սելզմենների տղամարդկային բլակն է պահանջվելու:
Քեզ հոշոտած ու հասրտահարած ու նորից հարստահարման ու հոշոտման սպասող թշնամու հանդեպ կույր չեզոքությունը լուրջ էպիտետների կարիք ունի:
Իսկ դա էլ արդեն ամեն մեկի սեփական գործն է- ջոկեք որը կուզեք:
;)
նետ ջան, ոչ ոք էս ֆորումում հլա չի կարացել ապացուցել որ Անի Ասատրյանը սուտ ա ասել, կամ իրա գրածը չի համապատասխանում իրականությանը, այսինքն դուք համաձայն եք որ ինքը ճիշտ ա ասում… բայց ուզում եք կոծկել ճշմարտությունը, այսինքն հանցագործության մաս եք կազմում ու հերիք չի մի հատ էլ էն աղջկան ճիշտն ասելու համար դավաճան եք ասում… էսի ռոբերտ քոչարյանի ու սերժ սագսյանի գործելաոճն ա … ճիշտ նույնն ա՝ ոչ մի տարբերություն… դուք նույն բանն եք անում ինչ որ իրանք… դե էլ չզարմանաք ինչի ա սերժը նախագահ…
Մեզ հենց սենց նախագահ ա հասնում՝ ճշմարտությունը ուրացող, հանցագործությունը կոծկող ու սուտ վկայություն տվող… արդարությունը ոտնահարող…
Եթե սրանցիղ մեկը սխալ ա ասած, ցույց տուր Նետ ջան…
հարգարժամ Մեֆ :) ստեղ զարմացողներից մենակ արդեն դու ես մնաել, որ զարմանում է թե ինչու է Սերժը նախագահ: :D լավ է ուժ, քան երբեք, որ գալիս ես են համոզմանը, որ հիմա Հայաստանում Սերժից լավը լինել չի կարող--- հայաստանի մեծամասնության համար
keyboard
07.09.2012, 08:28
Դիվ, ես էլ եմ զարմանում, որ մարդ կարա անընդհատ նույն գրառումն անի նախադասությունների շարադասությունը փոխած, բառերի տեղը փոխած ու անընդհատ նույն բանը ասի մի քանի հոգու տարբեր հարցադրումներին:
Մարդուն բառացի ասում ես խնձորի համն ա կարևոր ոչ թե տեսքը, մարդը դրել ինձ համոզումա, որ կարմրաթուշիկ խնձորի տեսքը լավնա ու դա անումա, երբ ասենք իրան մեկն անսումա, որ հա տոսքը լավնա, բայց համը էն չի, չեմ ուզում դրանից ճաշակեմ:
Ու սենց շարունակ ու զարմանում եմ արդեն, որ դեռ կան մարդիկ, որ էդ նույն գրառումներին փորձում են նորից ու նորից արձագանք տան, բայց դե մեկա կարմարաթուշիկ խնձորի տեսքը լավնա :D
Mephistopheles
07.09.2012, 09:09
Մենք մի հարևան ունենք, մեծ-մեծ ականջներ ունի, վաղը որ հանդիպեմ, հոգուս պարտք լինի, ասեմ այ ախպեր էս ի՜նչ լոշտ ես դու: Հաստատ սուտ չեմ ասի, ինքն էլ չի կարա հերքի, ես փաստերով կխոսեմ, մի հատ էլ փոքր հայելի կպահեմ մոտս, որ եթե չհավատա՝ ցույց տամ: Ջա՜ն:
Հետաքրքիր ա որ ձեր հարևանի լոշտերն ու Կարապետյանի տեռորի հետևանքով անմեղ զոհերը քո մոտ նույն հարթության մեջ են ու նույնատիպ ճշմարտություններ են… տարբերություն չես տեսնում…
շատ տարօրինակ բարոյական նորմեր ունես ապեր…
Mephistopheles
07.09.2012, 09:17
հարգարժամ Մեֆ :) ստեղ զարմացողներից մենակ արդեն դու ես մնաել, որ զարմանում է թե ինչու է Սերժը նախագահ: :D լավ է ուժ, քան երբեք, որ գալիս ես են համոզմանը, որ հիմա Հայաստանում Սերժից լավը լինել չի կարող--- հայաստանի մեծամասնության համար
չեմ զաամում… ափսոսում եմ, որ ադեկվատ նախագահ չենք կարում ընտրել…
Լավը չէ, ադեկվատը…
հոգու խորքում շատ բան կարելի ա ընդունել, կարևորը բարձրաձայն ընդունելն ա ու էս դեպքում ընդամենը աղջկան չքարկոծելը, դավաճան չանվանելն ու հարգելն ա ճշմարտությունն ասելու համար. էդքանը լրիվ բավարար ա… ստեղ ա թույնը շատ պարզ ա թե որտեղից ա թափվում…
Գիտե՞ս, գուցե մի քիչ թեթև տանեինք, եթե այդ մեծամիտ հիմարիկը մեղադրականով հանդես չգար, ազգին հիշողության խանգարման համար շաքարաջուր չնշանակեր։ Դու մի քիչ էլ մտածիր թույնի աղբյուրի շուրջ։
ճիշտն ասած "տեղական տարբեր ստորություններ" ասելով ի՞նչ ես հասկանում, չգիտեմ, բայց Վարուժան Կարապետյանը ներքին հարց չի, միջազգային հարց ա ու մեռնողներն էլ հայ չեն եղել… Ադրբեջանին ու Հունգարիային մեղադրելիս խիղճս հանգիստ ա ու շատ հեշտ ա դա անել, բայց այ Կարապետյանի տեռորիստ լինելը մարդիկ վաղուց գիտեն դրսում, էդ մենք ենք որ "նոր ենք իմացել" ու մեր սաղ PR պլանները էդ պուճուր աղջիկը խառնել ա… Վիշ ջան, "դրսում" շատ լավ գիտեն մենք ինչ ենք ու մեր երեսին ինչեր կարելի ա շփփացնել… էդ աղջիկա հոդվածը ներսին ա ուղղված ոչ թե դրսին
մեր արտաքին հարցերում միասնականությունը որոշվում ա ներքին հարցերում արդարության ու ճշմարտության ընկալմամբ… երկիրդ պաշտպանված ա էն ժամանակ երբ քաղաքացու մոտ արդարության ու ճշմարտության ընկալումը համարժեք ա ու հասանելիությունը մատչելի… այ էսքանով կարևոր ա… հիշելու օգուտը կա, իմանում ես ղժժալուդ սահմանները ու պատրանքներով չես տարվում քաղաքական առավելությունների ու միավորների մեջ
Յանի ի՞նչ ես ասում, չեմ հասկանում։ «երկիրդ պաշտպանված ա էն ժամանակ երբ քաղաքացու մոտ արդարության ու ճշմարտության ընկալումը համարժեք ա ու հասանելիությունը մատչելի ... » բլա բլա բլա... Դու սա մտածելով ե՞ս ասում։ Էն որ ժամանակին թուրքերը հայերին ասել են թե հանձնեք մեզ ձեր զենքը, մենք ձեզ ձեռ չենք տա, ճշմարտության ինչպիսի ընկալու է տեսնես եղել հայերի մոտ որ հանձնել են զենքը, և ինչպիսին է եղել թուրքերի մոտ, որ հանձնելուց հետո ասել են` կներեք, ու թխկ թխկ թխկ...
Հիմա որ ճշմարտությունն հելնում ու ասում ես սաղ աշխարհին, քեզ թվում է, որ սաղ աշխարհը ասում է` օօօօ, հայերը հարգանքի են արժանի, եկեք ճանաչենք Ղարաբաղի անկախությունը, Թուրքիային ճնշենք որ ցեղասպանությունը ճանաչի, Հայաստանին ամենացածր տոկոսադրույքով վարկ տան... հա՞...
իմ մոտ մի հատ ընենց տպավորություն ա որ գողություն էինք ուզում անել ու էդ աղջիկը սաղիս ծախել ա… հազիվ մի հատ լավ "գոռձ" էինք կպցրել ու էդ աղջիկը սաղ փոզմիշ արեց…
Չէ, էդ աղջիկը անպատեհ, մեծամիտ ու դեբիլ դեբիլ դուրս ա տվել։ Ու հետո երևի իր գրածից ամաչելով հանել ա կայքից իր «հոդվածը»։
Նետ ապեր, որտե՞ղ ա էդ աղջկա ազգատյացությունն ու դավաճանությունը… պետական գաղտնիք ա՞ բացահայտել, սուտ բաներեր ա՞ ասել… ի՞նչ ա արել ու իրան ամենավերջին խոսքերով անպատվում եք…
Հաստատ սուտ չի խոսացել… մենք հերքելուց բացի ուրիշբան չենք կարող անել… անգամ հերքել չենք կարող… ինքը փաստերով ա խոսում…
Այսինքն դու կարծում ես, որ ցանկացած ժամանակ ճշմարտությունը բարձրաձայնելը վեր է ամեն ինչից հա՞։
Դե ուրեմն գնում ես «Բարև Ակում, ես...» թեմա, ու գրում ես ճշմարտությունը`
1. Ո՞ր թվականին, ի՞նչ պատճառներով և ի՞նչ եղանակներով գնացիր Հայաստանից։
2. Արդյո՞ք ծառայել ես ՀՀ բանակում, և եթե չես ծառայել, ապա ի՞նչպես ես խուսափել ծառայելուց։
3. Ի՞նչ կապեր ունես ՀԱԿ–ի ամերիկյան գրասենյակի հետ։
4. Վերջին անգամ ե՞րբ և ինչքա՞ն գումար ես ուղարկել Հայաստան։
5. Էլի ինշ կա, որ կարող ես պատմել, բացիր սիրտդ...
Ու կապ չունի թե ինչի համար եմ հարցնում Մեֆ։ Դու պիտի բարձրաձայնես ճշմարտությունը, որպեսզի հասկանանք, «մաքու՞ր» ես արդյոք, որ նոր իկրավունք ունենաս քննադատել մեզ տարբեր հիմարությունների համար։
Սրանից հետո, ես խոստանում եմ ոչ թե ասել ճշմարտությունը, որովհետև բացարձակ ճշմարտություն կարող է և չլինել, այլ խոստանում եմ անկեղծ և բացահայտ ասել այն, ինչ գալիս է գլխիս, հատուկ «արդարության» վրա շեղված մարդկանց համար։ Ուրեմն կարծում եմ, «արդարության» վրա ծռվելը ոմանց մոտ արդեն հասել է դեբիլիզմի։ Բայց սա քո մասին չի Մեֆ ջան, քեզ մոտ ուրիշ պաթոլոգիա է։
Հետաքրքիր ա որ ձեր հարևանի լոշտերն ու Կարապետյանի տեռորի հետևանքով անմեղ զոհերը քո մոտ նույն հարթության մեջ են ու նույնատիպ ճշմարտություններ են… տարբերություն չես տեսնում…
շատ տարօրինակ բարոյական նորմեր ունես ապեր…
Փառահեղ տրամաբանություն ;)
իմ պլանկեն ճշմարտությամբ ու արդարությամբ ա որոշվում ու շատ մարդկանց համար դա տեսանելի չի… ցանկացած պլանկա որը ճշմատրտության հետևաբան և արդարության վրա չի հենված, թաղված ա հողում… էտի պլանկա չի, կոյուղու տրուբա ա…
Ապեր, եթե քեզ հեռակա կարգով չճանաչեի, էս գրածիցդ կեզրակացնեի, որ գաղութում նստած էն հին սովետական «զակոննի գող»-երից ես։ Ճի՜շտ, արդարությո՜ւն... վերջիվերջո՝ ճշմարտությո՜ւն։
Ճշտի ու ճշտի պլանկի խոսակցությունը, Մեֆ, քուչի մակարդակի խոսակցություն ա։
Ճշմարտության ու արդարության ընկալումը խիստ սուբյեկտիվ ու հարաբերական ա։ Էլի էմ ասել՝ ընկալման հարց ա։ Քո համար էս ա ճշմարտությունը, մյուսի համար՝ էն մյուսը։
Էդ աղջկա գրածը կրծիք չի որ համաձայնվես կամ չհամաձայնվես… փաստ ա… ճշմարտությունը… can you handle the truth? ոնց որ Ջաք Նիկըլսընը կասեր…
Ոչ մեկ չի ասում, որ ինքը սուտ ա գրել։ Չէ։ Չնայած էլի շատ ու շատ տարբերություններին Վարուժանին ընդունելու ու Սաֆարովին հերոսացնելու միջև։ Եթե մարդիկ չեն ուզում դա սկզբունքորեն ընունել, էդ իրանց գործն ա։ Բայց, էս էլ որերորդ անգամ են ստիպում կրկնել, հոդվածի անպատեհության խնդիր կա։ Էսօր ամերիկայում հիշող կա, որ Իրաքում տենց էլ չգտան էդ զենքը։ Թե՞ մենակ քաղաքական դիվիդենտ շահելու համար կարող ա հիշեն։ Էդ աղջկա դիվիդենտը ո՞րն էր, որ էդ ամենազգայուն ու հիստերիկացած պահին «ճիշտ» բան բլթցրեց։ Շան լափը գլխին թափեցին։ Ինչ ուզում էր, երևի էդ էլ ստացավ։ Մի երկու հոգու համար էլ դարձավ ճշտի դրոշակակիր, դրանով բավարարեց իրեն կայացած լրագրող համարելու նկրտումները, քաշվեց մի կողմ։
եթե ընդամենը կարծիք լիներ, էդքան չէիք վառվի…
Միակ մարդը, Մեֆ, որ էս ֆորումում ես ճանաչում եմ վառված, էդ դու ես ընգեր։ Ու վատն էն ա, որ դու վառված ես սեփական ազգից, պետությունից։ Ես չգիտեմ, թե քեզ ինչ են արել ստեղ, որ 20 տարի անց էլ էդ վառվածը չի լավանում, բայց իմ համար ակնհայտ փաստն էդ ա։ Ոչ մի բանը դուրդ չի գալիս, ով ինչ ասի՝ յախք արա, էս ինչ հետ եք մնացել աշխարհից (մարդասիրություն, դեմոկրատիա... ), ով մի հատ հակառակ բան ասի՝ դրոշը ձեռքդ կողքը կանգնած... մարդ չի հասկանում... ԸՆԳԵՐ, ՈՒԶԱԾԴ Ի՞ՆՉ Ա։ Ի՞նչ պիտի անի էս ազգը, որ քո նրբաճաշակ ու զարգացած քիմքիդ հաճելի լինի։
էս լինքը Բելգիայի բելջիստան դառնալու մասին է՝ իմ կարծիքով սուպերժողովրդավար աղջնակների սարքած աբսուրդի պատճառով:
Մենք էլ հող ունեինք, հիմա թուրքերին է: Էսօրվա ունեցած կիսատ պռատն էլ վաղը իրենցը կարող է լինել, եթե սաֆարովն ու Վարուժան Կարապետյանը հենց մեր կողմից շարունակվեն մի հարթության մեջ դրվել: http://www.cbn.com/media/player/index.aspx?s=/mp4/DHU227v2_WS
Սաֆարովին ու Վարուժանին մի հարթության վրա դնելը մի ձևի ախմախություն ա, ինձ թվում ա քննարկելու կարիք էլ չկա, հունգարական դրոշի վրա բաց քամակով անվերջ ազգային ազատագրական խրախճանք կազմակերպելն էլ մի ուրիշ ձևի ախմախություն ա: Ասեցինք, արեցինք, բողոքեցինք, թքեցինք, մրեցինք, ալամ աշխարհի վրա մատ թափ տվեցինք, դեսպաններին կանչեցինք շան լափ թափեցին գլխներին, մեզ լավ զգացինք ....... հերիք ա .....
Իտոգում, մեր լֆիկ նեմեցները էլի մեր գլխին են, Ադրբեջանը ոչ մի տեղ չի կորել, եվրոպաները նույն ձևի մեզ գրողի ծոցն ուղարկած ունեն, քարտեզի վրա յա կանք, յա չկանք մի հաշիվ ա, պայթած, հաֆայի վիճակ:
Էս տղուն մալադեց, լավ էլ խելոք բան ա ասել :D
«Նրանք, ովքեր ասում են, թե տվյալ պարագայում օրենք է խախտվել, չեն իմանում իրականությունը: Հայաստանը բանակցային գործընթացում ցանկանում է պահպանել ստատուս քվոն և այդ իսկ պատճառով օգտագործում է տվյալ հարցը»,- ասել է նա: (http://www.tert.am/am/news/2012/09/07/aliev-safarov/)
Mephistopheles
07.09.2012, 22:18
Գիտե՞ս, գուցե մի քիչ թեթև տանեինք, եթե այդ մեծամիտ հիմարիկը մեղադրականով հանդես չգար, ազգին հիշողության խանգարման համար շաքարաջուր չնշանակեր։ Դու մի քիչ էլ մտածիր թույնի աղբյուրի շուրջ։
հոդվածը լավն ա ուղղակի կուլ չեք կարում տաք… պռիզնատ չեք գալի… էս ա… որովհետև էն իշխանությունը որը հերոսացրել ա, ալիևատիպի իշխանություն ա ու հիմա էլ իշխում ա Հայաստանում… փառաբանողն էլ թաղված ա Պանթեոնում Վիլյամ Սարոյանի հետ… (նա մի լավ խոսք ունի, բայց չեմ հիշում որ պատմվածքի մեջ էր, ուզում եմ ուղիղ մեջբերում անել չեմ գտնում)
Յանի ի՞նչ ես ասում, չեմ հասկանում։ «երկիրդ պաշտպանված ա էն ժամանակ երբ քաղաքացու մոտ արդարության ու ճշմարտության ընկալումը համարժեք ա ու հասանելիությունը մատչելի ... » բլա բլա բլա... Դու սա մտածելով ե՞ս ասում։ Էն որ ժամանակին թուրքերը հայերին ասել են թե հանձնեք մեզ ձեր զենքը, մենք ձեզ ձեռ չենք տա, ճշմարտության ինչպիսի ընկալու է տեսնես եղել հայերի մոտ որ հանձնել են զենքը, և ինչպիսին է եղել թուրքերի մոտ, որ հանձնելուց հետո ասել են` կներեք, ու թխկ թխկ թխկ...
Հիմա որ ճշմարտությունն հելնում ու ասում ես սաղ աշխարհին, քեզ թվում է, որ սաղ աշխարհը ասում է` օօօօ, հայերը հարգանքի են արժանի, եկեք ճանաչենք Ղարաբաղի անկախությունը, Թուրքիային ճնշենք որ ցեղասպանությունը ճանաչի, Հայաստանին ամենացածր տոկոսադրույքով վարկ տան... հա՞...
կօգնեմ որ հասկանաս… երբ որ ճշմարտության ընկալումը համարժեք չի լինում, այսինքն նույն մարդկանց կողմից նույն ճշմարտության ընկալումը տարբեր ա լինում (կիրառվում ա երկակի ստանդարտներ նույն մարդկանց կողմից նույն հարցի շուրջ) դա նշանակում ա որ կայուն բարոյական նորմեր չկան ու ճշմարտությունն ընկալվում ու պարտադրվում ա ըստ շահի կարողության ու բիրտ ուժի (մանավանդ որ խոսքը գնում ա քրեական հանցագործության մասին) արդարությունն այլևս հասանելի չի լինում ճշմարտության հիմքերի վրա… պարզ ասեմ որ ճիշտ ես չի նշանակում արդար ես ու հնարավորություն էլ չունես հասնելու արդարության, պլյուս նույն ճշմարտությունը տարբեր ձև ա ընկալվում ու նենց բաներ որոնք անգամ վիճարկել չի կարելի… օրինակ ասենք Մարտի մեկը… մի մասն ասում ա կարացել ա արել ա, բա հո հենց ըտենց չէր տալու իշխանությունը, մյուսն ասում ա ըտենց բաներ չանեիք չէր լինի, մի մասն էլ ասում ա սա բացարձակ անօրինականություն ա… բոլորն էլ ընդունում են որ մարդիկ սպանվել են, բայց վարյանտ չկա ոչ մի ձև հասնելու արդարության ու պատճառը ոչ միայն fucked up դատական սիստեմն ա այլ նաև վերը նշված ընկալումների համարյա հավասար բաշխումը հասարակության մեջ…
էսի շատ վատ նշան ա… նշանակում ա որ հասարակության հյուսվածքը (social fabric) քանդվում ա, այսինքն հասարակությունը վերածվում ա խաժամուժի որտեղ ամեն մարդ իրա գլխի ճարը մի ձև պտի գտնի… արտագաղթի հիմնական պատճառներից մեկն էլ էս ա… աշխատանք, տնտեսություն ու վերջինը որ նշեցի… սենց հասարակությունը չի կարա պաշտպանի երկիրը, չի կարա պատերազմի…
նույնը կարամ ասեմ Վարուժան Կարապետյանի դեպքի համար… եթե մենք ընդունում ենք որ նման բան ա եղել, բարձրաձայնում ենք ու դատապարտում ենք, մենք ոչ միայն հարազատ ենք մնում մեր սկզբմունքներին, օբյեկտիվ արդարությանը, այլև զրկում ես մնացածներին որ էդ փաստը երեսիդ շրմփացնեն ապտակի պես… որ հետո լեզուներս հետևներս չմտցնենք… որովհետև սրա մասին աշխարհը ոչ թե էդ պուճուր աղջկանից կարա իմանա, այլ արդեն գիտի իրանց ունեցած բոլոր փաստաթղթերից… էդ տղուն Ֆրանսիայից են ազատել, մի մոռացեք ու եթե շատ համը հանենք ու ոչ համարժեք քայլեր անենք իրանք առանց մեր ասելու էլ սա ու սրա նման ուրիշ բաներ դեմներս կդնեն… ընդ որում էն իշխանությունները որ արել են էդ ամենը դեռ երկրի գլխին են ու հլա մի բան էլ արդարություն են պահանջում մի բանի համար որ իրանք են նմանատիպը ոչ հեռու անցյալում արել…
հիմա հասկանում ե՞ս ինչ եմ ասում…
Չէ, էդ աղջիկը անպատեհ, մեծամիտ ու դեբիլ դեբիլ դուրս ա տվել։ Ու հետո երևի իր գրածից ամաչելով հանել ա կայքից իր «հոդվածը»։
համաձայն չեմ քո էս թունոտ գնահատականի հետ, մանավանդ որ ասում ես որ ինքը սուտ չի ասում…
keyboard
07.09.2012, 22:25
Վիշապ, բայց էրնակ քո համբերությանը....
Mephistopheles
07.09.2012, 22:45
Այսինքն դու կարծում ես, որ ցանկացած ժամանակ ճշմարտությունը բարձրաձայնելը վեր է ամեն ինչից հա՞։
կոնկրետ էս դեպքի համար ի՞նչն ա անժամանակ… 8 տարի առաջ եղել ա ու մենչև հիմա ձեն չկա… երբ որ ինքներս ճշմարտությունը վեր չենք հանում, այն ասվում ա մեզ համար ամենաանհարմար ժամանակ…
միշտ էլ անժամանակ ա լինելու որովհետև ուզում եք թաքցնել…
Դե ուրեմն գնում ես «Բարև Ակում, ես...» թեմա, ու գրում ես ճշմարտությունը`
1. Ո՞ր թվականին, ի՞նչ պատճառներով և ի՞նչ եղանակներով գնացիր Հայաստանից։
2. Արդյո՞ք ծառայել ես ՀՀ բանակում, և եթե չես ծառայել, ապա ի՞նչպես ես խուսափել ծառայելուց։
3. Ի՞նչ կապեր ունես ՀԱԿ–ի ամերիկյան գրասենյակի հետ։
4. Վերջին անգամ ե՞րբ և ինչքա՞ն գումար ես ուղարկել Հայաստան։
5. Էլի ինշ կա, որ կարող ես պատմել, բացիր սիրտդ...
Ու կապ չունի թե ինչի համար եմ հարցնում Մեֆ։ Դու պիտի բարձրաձայնես ճշմարտությունը, որպեսզի հասկանանք, «մաքու՞ր» ես արդյոք, որ նոր իկրավունք ունենաս քննադատել մեզ տարբեր հիմարությունների համար։
էս հարցերդ կեթաս եվրոպացիներին կտաս, որովհետև իրանք քեզ ոչ թե էս ֆորումում են քննադատում, այլ քննադատում են աշխարհով մեկ ամենաբարձր ամբիոններից, ստիպում են որ օրենքներդ համաձայնեցնես իրանց օենքների հետ ու հլա կարող պատժեն ու երկրիդ հետևն էլ մի հատ մեծ փեդ մտցնեն եթե քեզ շնորհքին չպահես… ու շատ որ վիպենդրիվացցա ըլնես կարող ա սիրտները բացեն ու երեսիդ ասեն թե ինչ են մտածում քո մասին…
Հ.Գ. իրանք ոչ ծառայել են քո բանակում, ոչ էլ մտադիր են, ոչ ապրում են Հայաստանում, ՀԱԿ-ի ամերիկյան գրասենյակի հետ էլ իշխանություններիդ հետ ամեն տեսակի կապեր ունեն (կարող ա), փողն էլ պարտքով են տալիս որ իշխանություններդ ուտեն ու հետո ամեն ամիս դուք արուն թքելով ու ռուսաստաններում աշխատելով, ջաններիցդ քերելով տաք…
էլ ինշ կա չկա… եթե էսքամը քեզ հերիք չի ասա…
Սրանից հետո, ես խոստանում եմ ոչ թե ասել ճշմարտությունը, որովհետև բացարձակ ճշմարտություն կարող է և չլինել, այլ խոստանում եմ անկեղծ և բացահայտ ասել այն, ինչ գալիս է գլխիս, հատուկ «արդարության» վրա շեղված մարդկանց համար։ Ուրեմն կարծում եմ, «արդարության» վրա ծռվելը ոմանց մոտ արդեն հասել է դեբիլիզմի։ Բայց սա քո մասին չի Մեֆ ջան, քեզ մոտ ուրիշ պաթոլոգիա է։
բա մինչև հիմա ո՞րտեղիդ էկածն էիր գրում Վիշ… դե սրանից հետո չպահանջես ցեղասպանության ընդունում ու սաֆարովի հերոսացման դեմ էլ չպայքարես… եթե տեղյակ չես ասեմ, էս բոլորն առաջին հերթին արդարության համար ա ու էն հասարակությունը որը չի կարում ընդունի արդարությունը, դրան արդարություն չի հասնում… կարծում եմ որ արդեն մաշկներիս վրա պտի զգացած ըլնենք…
վատ ա որ արդարության մասին հիշում ես էն ժամանակ երբ ձեռիդ վերցնում են, կամ զրկում են քեզ դրանից… վատ ա լինում էնքանով որ զրկանքը "արդարացի" ա լինում… արդարության վրա չեն ծռվում ընգեր…
Mephistopheles
07.09.2012, 23:10
Ապեր, եթե քեզ հեռակա կարգով չճանաչեի, էս գրածիցդ կեզրակացնեի, որ գաղութում նստած էն հին սովետական «զակոննի գող»-երից ես։ Ճի՜շտ, արդարությո՜ւն... վերջիվերջո՝ ճշմարտությո՜ւն։
Ճշտի ու ճշտի պլանկի խոսակցությունը, Մեֆ, քուչի մակարդակի խոսակցություն ա։
Ճշմարտության ու արդարության ընկալումը խիստ սուբյեկտիվ ու հարաբերական ա։ Էլի էմ ասել՝ ընկալման հարց ա։ Քո համար էս ա ճշմարտությունը, մյուսի համար՝ էն մյուսը։
ցավալի ա որ ճշմարտության ու արդարության հասկացությունները ձեզ մոտ սովետական կրիմինալ աշխարհի հիշողություններ են առաջացնում… մանավանդ որ նշում ես "Ճշմարտության ու արդարության ընկալումը խիստ սուբյեկտիվ ու հարաբերական ա"… եթե դու սա իրոք ընդունում ես ուրեմ սաֆարովի դեպքի համար ի՞նչն ա որ քեզ չի բավարարում, իրանք էլ տենց են հասկանում… կամ ցեղասպանության ընդունում ինչի՞ ես ուզում… եթե տենց սուբյեկտիվ ա, դու ի՞նչ իրավունք ունես ուրիշից ընդհանրապես բան պահանջել… էլ չեմ ասում արդարադատության նախարարությունը ձեր ինչին ա պետք եթե սենց հարցերը շատ "սուբյեկտիվ" ա…
Ոչ մեկ չի ասում, որ ինքը սուտ ա գրել։
Մերսի…
Չէ։ Չնայած էլի շատ ու շատ տարբերություններին Վարուժանին ընդունելու ու Սաֆարովին հերոսացնելու միջև։ Եթե մարդիկ չեն ուզում դա սկզբունքորեն ընունել, էդ իրանց գործն ա։ Բայց, էս էլ որերորդ անգամ են ստիպում կրկնել, հոդվածի անպատեհության խնդիր կա։ Էսօր ամերիկայում հիշող կա, որ Իրաքում տենց էլ չգտան էդ զենքը։ Թե՞ մենակ քաղաքական դիվիդենտ շահելու համար կարող ա հիշեն։ Էդ աղջկա դիվիդենտը ո՞րն էր, որ էդ ամենազգայուն ու հիստերիկացած պահին «ճիշտ» բան բլթցրեց։ Շան լափը գլխին թափեցին։ Ինչ ուզում էր, երևի էդ էլ ստացավ։ Մի երկու հոգու համար էլ դարձավ ճշտի դրոշակակիր, դրանով բավարարեց իրեն կայացած լրագրող համարելու նկրտումները, քաշվեց մի կողմ։
Վարուժանն էլ ա հերոսացվել ու մինչև օրս էլ փաստաթղփերով հերոս ա… էսի փաստ ա… տեսականորեն Ֆրանսիան, կամ մյուս երկրներն էլ կարան անեն էն ինչ Հայաստանն ա անում չէ՞… մեռնողներն անմեղ մարդիկ են եղել… Վարուժանն էլ բոմբ ա դրել հենց էդ նպատակով… Վարուժանը հերոս ա, իսկ Ժիրոն ու Հացպանյանը նստեցին բանտում չարած բանի համար էլ չասեմ որ քաղաքացիություն չեն տալիս… էս մարդիկ իսկական պատերազմում են կռվել, Ղարաբաղի ազատագրման համար… չամադանով գաղտագողի բոմբ չեն դրել…
ԱՄՆ-ում լավ էլ ընդունում են սխալը ու շարժում էլ կա որ Բուժին ու Ռամսֆիլդին կանչեն պատասխանատվության… ամեն օր էլ հիշում են ու կակ ռազ հենց էն ժամանակ երբ ուզում են, առիթ ա լինում, կամ էլ չի լինում…
դու ես ասում որ էդ աղջիկը դեվիդենտ ա շահում, դու էլ ասա որոնք են դրանք… ի դեպ ճշմարտությունը որ իմանանք հիստերիան էլ համարժեք ու տեղին կլինի… չափի մեջ…
ես դեմ չեմ որ հունգարիային ու ադրբեջանին կզցնեն… բայց դրա համար բաներ կան որ պտի իմանանք ու ընդունենք…
Միակ մարդը, Մեֆ, որ էս ֆորումում ես ճանաչում եմ վառված, էդ դու ես ընգեր։ Ու վատն էն ա, որ դու վառված ես սեփական ազգից, պետությունից։ Ես չգիտեմ, թե քեզ ինչ են արել ստեղ, որ 20 տարի անց էլ էդ վառվածը չի լավանում, բայց իմ համար ակնհայտ փաստն էդ ա։ Ոչ մի բանը դուրդ չի գալիս, ով ինչ ասի՝ յախք արա, էս ինչ հետ եք մնացել աշխարհից (մարդասիրություն, դեմոկրատիա... ), ով մի հատ հակառակ բան ասի՝ դրոշը ձեռքդ կողքը կանգնած... մարդ չի հասկանում... ԸՆԳԵՐ, ՈՒԶԱԾԴ Ի՞ՆՉ Ա։ Ի՞նչ պիտի անի էս ազգը, որ քո նրբաճաշակ ու զարգացած քիմքիդ հաճելի լինի։
ապեր ես վառված չեմ ու դու սաղ ազգի անունից մի խոսա, խոսա կոնկրետ քո ու քո համախոհների անունից… ես մեր ազգի հետ ոնց որ դու ես պատկերացնում խնդիրներ չունեմ… ու մեր ազգը մենակ քո նման մտածողներից չի կազմված… դուք մի մասն եք…
ո՞վ ա ասում, էդ աղջկա գրածին յախք չեմ ասել… ինքն էլ հո հա՞յ ա, հայաստանցի…
մեր ազգը կարա վառի ներսի մարդկանց…
Mephistopheles
07.09.2012, 23:15
Սաֆարովին ու Վարուժանին մի հարթության վրա դնելը մի ձևի ախմախություն ա, ինձ թվում ա քննարկելու կարիք էլ չկա, հունգարական դրոշի վրա բաց քամակով անվերջ ազգային ազատագրական խրախճանք կազմակերպելն էլ մի ուրիշ ձևի ախմախություն ա: Ասեցինք, արեցինք, բողոքեցինք, թքեցինք, մրեցինք, ալամ աշխարհի վրա մատ թափ տվեցինք, դեսպաններին կանչեցինք շան լափ թափեցին գլխներին, մեզ լավ զգացինք ....... հերիք ա .....
Իտոգում, մեր լֆիկ նեմեցները էլի մեր գլխին են, Ադրբեջանը ոչ մի տեղ չի կորել, եվրոպաները նույն ձևի մեզ գրողի ծոցն ուղարկած ունեն, քարտեզի վրա յա կանք, յա չկանք մի հաշիվ ա, պայթած, հաֆայի վիճակ:
ապեր ախմախությունը Վարուժանին Մոնթեի ու մնացած հայ ազատամարտիկ հերոսների հարթության մեջ դնելն ա… էդ մարդը կոնկրետ, նաղդ հերոս ա… գործ էլ են տվել, տուն էլ… դե յուրե մենք էդ տղուն որդեգրեցինք ու իրա արարքը վերցրինք մեր վրա…
բա ո՞ր հարթության մեջ դիտենք, իհարկե նույն արյունարդուն չի, բայց ես էական տարբերություն չեմ տեսնում Տրիբուն ջան… սաղ ասում են նույնը չի տարբեր ա… ցույց տվեք տարբերությունը…
մնացած մասով համաձայն եմ…
.... վատ ա որ արդարության մասին հիշում ես էն ժամանակ երբ ձեռիդ վերցնում են, կամ զրկում են քեզ դրանից… վատ ա լինում էնքանով որ զրկանքը "արդարացի" ա լինում… արդարության վրա չեն ծռվում ընգեր…
Վատը որն ա, ապեր ??? Շումերային ա:
Բայց ով ա ասել, որ էս աշխարքն արդար ա ? Աշխարհը ծերից-ծեր անարդար ա: Արդար չի, որ եվրոպացիք գնացին ամերիկան հայտնագործեցին, հնդկացիներին կոտորեցին, ու տեղը հարուստ երկիր սարքեցին: Արդար չի, որ բրիտանացիք ալամ աշխարհը գրավել էին, ու ալամ աշխարհի հարստությունները կրեցին տարան իրանց երկիր: Արդար չի, որ Աբրամովիչը յախտա ու ֆուտբոլային ակումբ ունի, իսկ Աֆրիկայում երեխաները սոված են: Ապեր, աշխարհիս որ ծերին նայես, ոչ մի գրամ արդար բան չի եղել, չկա, ու չի լինելու: Մարդ արարածն ա տենց - մարդակեր, ստոր, եսասեր, ագահ ...
Մեֆ ջան, քո կարծիքով մարդիկ չեն հասկանում, որ օդանավակայուն ռումբ դնելը ու անմեղ մարդկանց պայթացնելը վատ բան ա, անարդար ա: Ապեր, դա ահավոր վատ բան ա, խայտառակ վատ բան ա, մարդասպանություն ա, տականքություն ա: Հարցը դրանում չի ընգեր: Հարցը նրանում ա, որ էսօրվա դրությամբ, էս խառը ու անարդար աշխարհում, եթե չես ուզում որ քեզ հարիֆի ու էշի տեղ դնեն, ու քեզ ու էրեխեքիտ գան ու ոչխարի պես ուտեն, պիտի ատամներով պահես քոնը՝ արդար կամ անարդար: Որ ամեն ինչ արդար լիներ էս աշխարհում, Սաֆարով ու Վարուժան չէր լինի ոչ մի տեղ: Բայց ամեն ինչ անարդար ա, դրա համար էլ կա Վարուժան ու կա Սաֆարով: Վարուժանը մերն ա, մեր անարդարն ա, դրա համար էլ իրան պիտի պահենք, ասենք հերոս ա, ասենք գաղափարի համար ա արել, ասենք մեր անմեղ զոհերի վրեժն ա լուծել - հազար ու մի բան պիտի ասենք, ու մեր անարդարին պիտի արդար սարքենք: Ադրբեջանցիք էլ կարանք ինչքան ուզում են իրանց անարդարին արդար սարքեն: Մենք էլ մեր կարճ խելքով պետք ա իրանց սարքած հերոսին օգտագործենք նենց, որ մեզ օգուտ տա, ոչ թե վնաս տա:
Ապեր, մեր երկիրը տեղից էլ երկիր չի, ու ցավոք սրտի, էսօրվա անարդար աշխարհում, կանգնած ա պատերազմի եզրին: Արդարության մասին հավայի խոսակցությունները պետք ա թողնել տերտերներին: Էսօր մեր երեխեքի անվտանգության ու կյանքի հարցն ա դրած սեղանին:
ապեր ախմախությունը Վարուժանին Մոնթեի ու մնացած հայ ազատամարտիկ հերոսների հարթության մեջ դնելն ա… էդ մարդը կոնկրետ, նաղդ հերոս ա… գործ էլ են տվել, տուն էլ… դե յուրե մենք էդ տղուն որդեգրեցինք ու իրա արարքը վերցրինք մեր վրա…
բա ո՞ր հարթության մեջ դիտենք, իհարկե նույն արյունարդուն չի, բայց ես էական տարբերություն չեմ տեսնում Տրիբուն ջան… սաղ ասում են նույնը չի տարբեր ա… ցույց տվեք տարբերությունը…
մնացած մասով համաձայն եմ…
Խոսքի նույնն ա, ընգեր: Արի ուրեմն ազգովի կանգնենք ու ասենք, գիտեք ինչ, լավ արեցին որ Սաֆարովին հերոս սարքեցին Ադրբեջանում: Տեսեք մենք էլ իրա նման հերոսներ ունենք: Ծափեր ու ադար հայ մտքի վերաբերյալ մի հատ կենաց: Ում բողկին ա դա լինելու ? Կարաս ասես, մեր քյարը դրանից որն ա ? Ապեր, ալամ աշպարհը հելել իրար ա ուտում, ու վաղը մյուս օր ավելի փիս ա ուտելու: Տենց հավայի սենտիմենտալ զառանցանքի ժամանակ չկա:
Երգիրը պիտի իրան ոնց կարա պաշտպանի: Երգիրը պիտի երգի դառնա, որ կարանա իրան ոնց ուզում ա պաշտպանի: Որ իմ երգիրը երգիր դառնա, որ կարանա իրան ոնց ուզում ա պաշտպանի, մեկը իմ տանձին չի լինի, արդար ա, թե անարդար:
Mephistopheles
07.09.2012, 23:38
Վատը որն ա, ապեր ??? Շումերային ա:
Բայց ով ա ասել, որ էս աշխարքն արդար ա ? Աշխարհը ծերից-ծեր անարդար ա: Արդար չի, որ եվրոպացիք գնացին ամերիկան հայտնագործեցին, հնդկացիներին կոտորեցին, ու տեղը հարուստ երկիր սարքեցին: Արդար չի, որ բրիտանացիք ալամ աշխարհը գրավել էին, ու ալամ աշխարհի հարստությունները կրեցին տարան իրանց երկիր: Արդար չի, որ Աբրամովիչը յախտա ու ֆուտբոլային ակումբ ունի, իսկ Աֆրիկայում երեխաները սոված են: Ապեր, աշխարհիս որ ծերին նայես, ոչ մի գրամ արդար բան չի եղել, չկա, ու չի լինելու: Մարդ արարածն ա տենց - մարդակեր, ստոր, եսասեր, ագահ ...
Մեֆ ջան, քո կարծիքով մարդիկ չեն հասկանում, որ օդանավակայուն ռումբ դնելը ու անմեղ մարդկանց պայթացնելը վատ բան ա, անարդար ա: Ապեր, դա ահավոր վատ բան ա, խայտառակ վատ բան ա, մարդասպանություն ա, տականքություն ա: Հարցը դրանում չի ընգեր: Հարցը նրանում ա, որ էսօրվա դրությամբ, էս խառը ու անարդար աշխարհում, եթե չես ուզում որ քեզ հարիֆի ու էշի տեղ դնեն, ու քեզ ու էրեխեքիտ գան ու ոչխարի պես ուտեն, պիտի ատամներով պահես քոնը՝ արդար կամ անարդար: Որ ամեն ինչ արդար լիներ էս աշխարհում, Սաֆարով ու Վարուժան չէր լինի ոչ մի տեղ: Բայց ամեն ինչ անարդար ա, դրա համար էլ կա Վարուժան ու կա Սաֆարով: Վարուժանը մերն ա, մեր անարդարն ա, դրա համար էլ իրան պիտի պահենք, ասենք հերոս ա, ասենք գաղափարի համար ա արել, ասենք մեր անմեղ զոհերի վրեժն ա լուծել - հազար ու մի բան պիտի ասենք, ու մեր անարդարին պիտի արդար սարքենք: Ադրբեջանցիք էլ կարանք ինչքան ուզում են իրանց անարդարին արդար սարքեն: Մենք էլ մեր կարճ խելքով պետք ա իրանց սարքած հերոսին օգտագործենք նենց, որ մեզ օգուտ տա, ոչ թե վնաս տա:
Ապեր, մեր երկիրը տեղից էլ երկիր չի, ու ցավոք սրտի, էսօրվա անարդար աշխարհում, կանգնած ա պատերազմի եզրին: Արդարության մասին հավայի խոսակցությունները պետք ա թողնել տերտերներին: Էսօր մեր երեխեքի անվտանգության ու կյանքի հարցն ա դրած սեղանին:
Տրիբուն ջան, ես չեմ ասում որ աշխարհի անարդարության դեմ պայքարենք… էտի մեր գործը չի… բայց կարա՞նք գոնե իրար մեջ սենց անարդար չլինենք… Կամ եթե մենք էսօր սաֆարովի վրա ղժժում ենք, նույն բանը կարան ուրիշները մեր վրա անեն, եթե մենք չըննդունենք որ մենք էլ ենք արել… խի՞ ենք ձեռները կոզր տալի… ուղղակի սխալն էն ա որ մեզ թվում ա թե իրանք չգիտեն, դրա համար ձեն չեն հանում…
ասածս շատ բան չի ընգեր, ընգել էն էն աղջկա ջանի ու մինչև վերջին խոսքերով անպատվում են…
Mephistopheles
07.09.2012, 23:42
Խոսքի նույնն ա, ընգեր: Արի ուրեմն ազգովի կանգնենք ու ասենք, գիտեք ինչ, լավ արեցին որ Սաֆարովին հերոս սարքեցին Ադրբեջանում: Տեսեք մենք էլ իրա նման հերոսներ ունենք: Ծափեր ու ադար հայ մտքի վերաբերյալ մի հատ կենաց: Ում բողկին ա դա լինելու ? Կարաս ասես, մեր քյարը դրանից որն ա ? Ապեր, ալամ աշպարհը հելել իրար ա ուտում, ու վաղը մյուս օր ավելի փիս ա ուտելու: Տենց հավայի սենտիմենտալ զառանցանքի ժամանակ չկա:
Երգիրը պիտի իրան ոնց կարա պաշտպանի: Երգիրը պիտի երգի դառնա, որ կարանա իրան ոնց ուզում ա պաշտպանի: Որ իմ երգիրը երգիր դառնա, որ կարանա իրան ոնց ուզում ա պաշտպանի, մեկը իմ տանձին չի լինի, արդար ա, թե անարդար:
արա չէ, չէ, չէ :D (սպանիր ընգեր)… ասում ենք ու ընդունում ենք որ Վարուժանը հերոս չի… չենք հերոսացնում Վարուժանին… ընդունում ենք որ մենք էլ ենք նույն բանն արել… ու որ ընդունենք արդեն սաֆարովի վրա ինքան ուզում ենք կարանք ղժժանք ու ավելի բարձր…
Ապեր Վարուժանի դեպքը մենակ սաֆարովի համր չի պետք, էդքան ղարաբաղ կռված տղերք կան Հայաստանում, բա վիրավորական չի՞ նրանց համար… էսի լրիվ մեր օգտի համար ա… էս ա
Տրիբուն ջան, երգիրը կարա պաշտպանի մենակ էն հասարակությունը, կամ քաղաքացին որն իրա երկրում իրան բավարարված ա զգում… ու ես չեմ խոսում երջանիկ կամ ծերից ծեր բավարարված մարդու մասին… մարդը կարա առավոտից իրիգուն բողոքի, քրֆի իրա երկրին, կռիվ տա սրա նրա հետ, էտ էլ սիրո արտահայտման ձև, բայց երբ մարդը հասկանում ա որ ամեն ձև ինքն իրա գլուխը պահի հույսը չդնելով ոչ պետականության ոչ էլ իշխանությունների կամ հասարակության վրա, էդ քաղաքացին երգիր չի կարա պաշտպանի…
երգիր կարա պաշտպանի էն քաղաքացին ով սիրում ա երգիրը ոչ թե հեռանալով ու կարոտից տանջվելով, այլ մնալով դժգոհ լինելով…
Տրիբուն ձյա, ոչ մեկ չի ասում՝ պետք ա ձեռքերը ծալած նստել ու սպասել գան մեզ ճանճիպես կոտորեն:
Բայց հերոսաբար աջուձախ ռումբ դնելուց գոնե նշան ա պետք բռնել: Մի անգամ չտեսանք «պատահաբար» ազերիներ սատկեին ստեղ ընտեղ, թեկուզ քնած ժամանակ;
Էլի եմ աում, եթե մենք տենց անարդության դեմ մարտիկներ ենք, սաֆարովի լեշի վրա հիմա մի մետր խոտ պիտի աճած լիներ:
Իսկ մեր թասիբով ու հերոս տղամարդիկ հազիվ աղջկա հետևից լեզուները երկարացնեն կիլոմետրով:
Չի բռնում իրար հետ:
Տրիբուն ջան, ես չեմ ասում որ աշխարհի անարդարության դեմ պայքարենք… էտի մեր գործը չի… բայց կարա՞նք գոնե իրար մեջ սենց անարդար չլինենք… Կամ եթե մենք էսօր սաֆարովի վրա ղժժում ենք, նույն բանը կարան ուրիշները մեր վրա անեն, եթե մենք չըննդունենք որ մենք էլ ենք արել… խի՞ ենք ձեռները կոզր տալի… ուղղակի սխալն էն ա որ մեզ թվում ա թե իրանք չգիտեն, դրա համար ձեն չեն հանում…
ասածս շատ բան չի ընգեր, ընգել էն էն աղջկա ջանի ու մինչև վերջին խոսքերով անպատվում են…
Ապեր, ես չեմ իմանում, որ որևէ մեկը Վարուժանի վրա ղժացել ա: Քանի ղժացող չկա, մեզ ով ա խնդրում, որ մենք մեր ձեռով ալամ աշխարհին ասենք, «գիտեք ինչ ա կա, մենք էլ Վարուժան ենք ունեցել, քանի մենք Սաֆարովի վրա ղժում ենք, եկեք դուք էլ մեր վրա մի քիչ ղժացեք»:
Ապեր, քո ձեռով քեզ մի տուր գելի բերանը, վրետ ղժացող չի լինի:
ՄԻ հատ ուրիշ համեմատություն անեմ, որ ավելի պարզ լինի միտքս: Ապեր, 20-րդ դարի ամենամեծ հանցագործներից մեկը Չերչիլն ա: Հիտելին հավասար war criminal ա: Էնքան մարդ ինչան էտ խառնակիչի ու տականքի ձեռով ա գնացել էս աշխարհի երեսից, Հիտլեի ու Ստալինի ձեռով միասին չի գնացել: Բայց Չերչիլը ազագային հերոս ա, իսկ Հիտլեի համար գերմանացիք ամաչում են: Ապեր, կյանքիս օրենքն ա, քանի դու հաղթել ես դու արդարն ես: Քանի Ղարաբաղը մենք պահում ենք, Սաֆարովը տականք ա, իսկ Վարուժանը հերոս: Հենց ձեռներիցս առան, մեր սաղ Վորւժաններին մեր երեսով են տալու: Քանի Թուրքիան կա, Քեմալ Աթաթուրքը հերոս ա, ապեր:
Տրիբուն ձյա, ոչ մեկ չի ասում՝ պետք ա ձեռքերը ծալած նստել ու սպասել գան մեզ ճանճիպես կոտորեն:
Բայց հերոսաբար աջուձախ ռումբ դնելուց գոնե նշան ա պետք բռնել: Մի անգամ չտեսանք «պատահաբար» ազերիներ սատկեին ստեղ ընտեղ, թեկուզ քնած ժամանակ;
Էլի եմ աում, եթե մենք տենց անարդության դեմ մարտիկներ ենք, սաֆարովի լեշի վրա հիմա մի մետր խոտ պիտի աճած լիներ:
Իսկ մեր թասիբով ու հերոս տղամարդիկ հազիվ աղջկա հետևից լեզուները երկարացնեն կիլոմետրով:
Չի բռնում իրար հետ:
Լիլ ջան, ճիշտն ասած, էս սաֆարովով խթանված ռազմահայրենասիրական խրախճանքը իմ համար արդեն զառանցանքի սահմանը հատում ա: Բայց էտ չի նշանակում, որ էս նեղ մաջալին, քամակներից հանած հավայի պրոբլեմներ պիտի ման գանք մենք մեր գլխին: Բա գիտեք, պետք չի Սաֆարովին հերոսացնելու վրա զարմանալ ու դրա շուրջ շուխուռ անել, մենք էլ մեր հերոսացված մարդասպաններն ունենք:
Լիլ ջան, ճիշտն ասած, էս սաֆարովով խթանված ռազմահայրենասիրական խրախճանքը իմ համար արդեն զառանցանքի սահմանը հատում ա: Բայց էտ չի նշանակում, որ էս նեղ մաջալին, քամակներից հանած հավայի պրոբլեմներ պիտի ման գանք մենք մեր գլխին: Բա գիտեք, պետք չի Սաֆարովին հերոսացնելու վրա զարմանալ ու դրա շուրջ շուխուռ անել, մենք էլ մեր հերոսացված մարդասպաններն ունենք:
Ցավն էն ա, Տրիբուն ձյա, որ աղմուկն ավելի շատ էր քան էդ հոդվածն արժեր:
Պարզապես մեր հայավարի մարմաջը՝ պարտադիր հակառակ կարծիք հայտնել՝ խելացի երևալու համար, բերեց նրան, որ մեկուսի մտորումների մակարդակի հոդվածը դառավ ազգային հարց:
Էդ էլ ա քամակից պրոբլեմ հանելու սիրված շարքից:
ցավալի ա որ ճշմարտության ու արդարության հասկացությունները ձեզ մոտ սովետական կրիմինալ աշխարհի հիշողություններ են առաջացնում… մանավանդ որ նշում ես "Ճշմարտության ու արդարության ընկալումը խիստ սուբյեկտիվ ու հարաբերական ա"… եթե դու սա իրոք ընդունում ես ուրեմ սաֆարովի դեպքի համար ի՞նչն ա որ քեզ չի բավարարում, իրանք էլ տենց են հասկանում… կամ ցեղասպանության ընդունում ինչի՞ ես ուզում… եթե տենց սուբյեկտիվ ա, դու ի՞նչ իրավունք ունես ուրիշից ընդհանրապես բան պահանջել… էլ չեմ ասում արդարադատության նախարարությունը ձեր ինչին ա պետք եթե սենց հարցերը շատ "սուբյեկտիվ" ա…
Որովհետև մենակ էդ կրիմինալ աշխարհում էր (նաև՝ Է), որ ճիշտը աշխարհի միակ ելակետ սարքելով, զանազան «ճիշտ պանյատներ» հորինելով, ինչքան հարիֆ ու խեղճ կա, բռի մեջ էին (են) պահում: Ես հատուկ էդ օրինակը բերեցի՝ որ ցույց տամ, թե ինչքան խոցելի ա էդ քո ասած ճիշտը: Էս պարագայում իմ միակ խնդիրը աշխարհին ապացուցելն ա, որ իմ արդարությունը ադրբեջանցիքի արդարությունից ուժեղ ա, ու համընկնում ա էն արդարության հետ, որը դրոշակ են սարքել դրսում: Էս արդեն արտաքին քաղաքականության խնդիր ա:
Վարուժանն էլ ա հերոսացվել ու մինչև օրս էլ փաստաթղփերով հերոս ա… էսի փաստ ա… տեսականորեն Ֆրանսիան, կամ մյուս երկրներն էլ կարան անեն էն ինչ Հայաստանն ա անում չէ՞… մեռնողներն անմեղ մարդիկ են եղել… Վարուժանն էլ բոմբ ա դրել հենց էդ նպատակով… Վարուժանը հերոս ա, իսկ Ժիրոն ու Հացպանյանը նստեցին բանտում չարած բանի համար էլ չասեմ որ քաղաքացիություն չեն տալիս… էս մարդիկ իսկական պատերազմում են կռվել, Ղարաբաղի ազատագրման համար… չամադանով գաղտագողի բոմբ չեն դրել…
Չեմ ուզում մանթո քցած լինեմ, բայց մի հատ բացի ու մեր՝ ՀՀ ազգային հերոսների անունները տառ առ տառ, տող առ տող կարդա: Հլը տես քանի հատ Վարուժան կա էդ ցուցակում: Իսկ եթե չգտնես, ապա իմացի, որ մեր կառավարության կողմից նրան հերոսացնելու մասին խոսակցությունները անիմաստ խոսակցություններ են, քանի որ էդ դեպքը չի թմբկահարվես էնպես, ինչպես սաֆարովինը, Վարուժանի վերաբերյալ ոչ մի պաշտոնական, իրավական ուժ ունեցող փաստաթուղթ չի ընդունվել: Զավեշտի մի հասցրեք էս ամենը: Լուրջ խնդալու ա դառնում: Իսկ Սեֆիլյանի ու Հացպանյանի խնդիրը (արդեն մատներս հոգնեցին գրելուց) արտաքին քաղաքականության խնդիր չի: Ապեր, ոչ մի ձև էս չի մտնու՞մ:
ԱՄՆ-ում լավ էլ ընդունում են սխալը ու շարժում էլ կա որ Բուժին ու Ռամսֆիլդին կանչեն պատասխանատվության… ամեն օր էլ հիշում են ու կակ ռազ հենց էն ժամանակ երբ ուզում են, առիթ ա լինում, կամ էլ չի լինում…
դու ես ասում որ էդ աղջիկը դեվիդենտ ա շահում, դու էլ ասա որոնք են դրանք… ի դեպ ճշմարտությունը որ իմանանք հիստերիան էլ համարժեք ու տեղին կլինի… չափի մեջ…
Ի՜նչ լավ են հիշում: Ճիշտ ես ասում: Վայթե ԼՂՀ բանակն ա մինչև էսօր Իրաքում: Վայ քո արա, էս ի՜նչ եմ բաց թողել:
Ես հարց եմ տվել, կարող ա լավ չի հասկացվել, թե էդ աղջիկը դիվիդե՞նտ ա շահում: Ես էլ չեմ կարողանում ամբողջապես պատկերացնել, թե էդ աղջիկը նման հոդվածով ինչ էր ուզում ընդհանրապես ասած լիներ ու որն էր, ըստ նրա, էդ հոդվածը գրելու շահը: Ճշմարտությունը ոչ կավելացնի, ոչ էլ կպակասեցնի հիստերիան: Եթե պետք ա, պիտի լավ էլ հիստերիկացվի. թե չէ՝ կներեք, սըր, բայց դուք չի առաջ ապտակեցիք ինձ, ներողություն խնդրեք, խնդրում եմ: Քո պատկերացվածով՝ համարժեքը էս տիպի «հիստերիան» ա՞:
ես դեմ չեմ որ հունգարիային ու ադրբեջանին կզցնեն… բայց դրա համար բաներ կան որ պտի իմանանք ու ընդունենք…
:D :D :D
Հիմա էլ ես եմ քեզ շնորհակալություն հայտնում, որ դու դեմ չես...
ապեր ես վառված չեմ ու դու սաղ ազգի անունից մի խոսա, խոսա կոնկրետ քո ու քո համախոհների անունից… ես մեր ազգի հետ ոնց որ դու ես պատկերացնում խնդիրներ չունեմ…
Հոպ, բա որ էդ աղջիկը իրան իրավունք ա վերապահում ազգի համար ու ազգի փոխարեն ամաչելու, ինչի՞ ես շորերդ չխնայելով պաշտպանում: Ու՞ր ա ՔՈ ՊԱՏԿԵՐԱՑՐԱԾ ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ: Ինչի՞ իրան կարելի ա, ինձ չէ: Հը՞... ;)
Mephistopheles
08.09.2012, 00:10
Ապեր, ես չեմ իմանում, որ որևէ մեկը Վարուժանի վրա ղժացել ա: Քանի ղժացող չկա, մեզ ով ա խնդրում, որ մենք մեր ձեռով ալամ աշխարհին ասենք, «գիտեք ինչ ա կա, մենք էլ Վարուժան ենք ունեցել, քանի մենք Սաֆարովի վրա ղժում ենք, եկեք դուք էլ մեր վրա մի քիչ ղժացեք»:
Ապեր, քո ձեռով քեզ մի տուր գելի բերանը, վրետ ղժացող չի լինի:
ՄԻ հատ ուրիշ համեմատություն անեմ, որ ավելի պարզ լինի միտքս: Ապեր, 20-րդ դարի ամենամեծ հանցագործներից մեկը Չերչիլն ա: Հիտելին հավասար war criminal ա: Էնքան մարդ ինչան էտ խառնակիչի ու տականքի ձեռով ա գնացել էս աշխարհի երեսից, Հիտլեի ու Ստալինի ձեռով միասին չի գնացել: Բայց Չերչիլը ազագային հերոս ա, իսկ Հիտլեի համար գերմանացիք ամաչում են: Ապեր, կյանքիս օրենքն ա, քանի դու հաղթել ես դու արդարն ես: Քանի Ղարաբաղը մենք պահում ենք, Սաֆարովը տականք ա, իսկ Վարուժանը հերոս: Հենց ձեռներիցս առան, մեր սաղ Վորւժաններին մեր երեսով են տալու: Քանի Թուրքիան կա, Քեմալ Աթաթուրքը հերոս ա, ապեր:
Տրիբուն ջան, դու կարծում ես որ աշխարհում Վարուժանի մասին մենակ մենք գիտե՞նք… ապեր, էդ տղեն Ֆրանսիայում ա արել ու մեջներն էլ ամերիկացի ու ֆրանսիացի ա եղել… կարծում ես էնքան դեբիլ են որ չեն ֆայմի դեմ տա՞ն…
արի սենց ասեմ… ասենք ոչ ոք ձեն չի հանում, մենք էլ խժժում ենք, դուխներս հելած մեզ ուտում ա… մեկ էլ իրանք սիրուն հանում են Վարուժի քեյսը, զոհված ֆրնսիացիների, թուրքերի ու ամերիկացու ազգականներն էլ մեջտեղ են գալիս 66 վիրավորների հետ միասին… Թուրքիան, Ֆրանսիան ու ԱՄՆ-ը սկսում են նույն ձևի ղժժալ… ի՞նչ ես ասելու oops didn't see that coming… պարզ ա չէ՞ ում ձենն ավելի բարձր կլինի ու ոչ միայն ձենը… բայց տենց չի լինի ապեր, ուղղակի կկանչեն Սերոժին ու ոռը մի հատ ընենց գերան կմտցնեն որ կարող ա հաջորդ օրը գան ու զորքով մեր հայրենասեր տժողովրդին առանց բացատրության մարտի մեկի ենթարկել… այսինքն մարտի մեկի ենթարկել պետք չի, կասի "գյադեք քյացեք տուն"… ինքն ա հանել փողոց ինքն էլ տուն կուղարկի…
այ սրա համար ա որ մեզ արդարությունը կարող ա պետք գա…
իսկ դու որ տենաս էդ աղջկան ինչ խոսքերով են վիրավորել… հայ աղջիկ ա ու ճիշտ բան ա ասել… մենք ենք ասու`հենց մենք "ամեն ժողովուրդի իրա հերոսով են դատում" Մեր հերոսն էլ Վարուժն ա…
Ապեր, անցած ամիս էն ասորի ընտանիքին որ հետ ուղարկեցին, հենց սրանք էին… նույն մենթ իշխանությունները…
Որովհետև մենակ էդ կրիմինալ աշխարհում էր (նաև՝ Է), որ ճիշտը աշխարհի միակ ելակետ սարքելով, զանազան «ճիշտ պանյատներ» հորինելով, ինչքան հարիֆ ու խեղճ կա, բռի մեջ էին (են) պահում:
Ըհը, ապրես, վարկանիշ:hi
Իսկ մեր թասիբով ու հերոս տղամարդիկ հազիվ աղջկա հետևից լեզուները երկարացնեն կիլոմետրով:
Չի բռնում իրար հետ:
Մեկն էլ կպատկերացնի թէ էդ աղջիկը իր համար տանը աման կլվանր,Էդ թասիբով տղերքը եկան ու քֆուր- քաֆար կապեցին: Էլ չեն ասի ու ըստ էության ացգի մեծ մասին ազգային հողի վրա շեղված ու էլ եսիմ ինչ չսարգեց:
իսկ դու որ տենաս էդ աղջկան ինչ խոսքերով են վիրավորել… հայ աղջիկ ա ու ճիշտ բան ա ասել… մենք ենք ասու`հենց մենք "ամեն ժողովուրդի իրա հերոսով են դատում" Մեր հերոսն էլ Վարուժն ա…
Գաղտնիք չեմ բացի որ ասեմ՝ ագրեսիան ագրեսիա է ծնում:Ճիշտը ասելու ձև կա, տեղ կա, ժամանակ կա:Էս ատրիբուտներից ոչ ոք չի պահպանվել:Եթե հայհոյանք են գրել, լավ չեն արել, հեչ լավ չեն արել: բայց դա ուրիշ թեմա ա:
Մեկն էլ կպատկերացնի թէ էդ աղջիկը իր համար տանը աման կլվանր,Էդ թասիբով տղերքը եկան ու քֆուր- քաֆար կապեցին:
Աղջկա վերը նշած կերպարն եք ձեր համար նկարում, դրա համար էլ երկու հիմնավորված բառ ա գրում, ձեզ կորցնում եք:
Աղջկա վերը նշած կերպարն եք ձեր համար նկարում, դրա համար էլ երկու հիմնավորված բառ ա գրում, ձեզ կորցնում եք:
դէ տենց հիմնավորին, հիմնավոր էլ հասցնում են էլի: էլ խի եք պատճառ բռնում թէ աղջիկ ա... էս ա էն ա:
Ժող, իսկ ո՞վ խաբար ունի, Հունգարիայի հետ հարաբերություններն արդեն վերականգնու՞մ ենք, թե՞ շուխուռը հանդարտվի, նոր:
Եթե դեռ չենք վերականգնում, ի՞նչ կասեք, չհավաքվենք, մի հատ հայտարարություն գրենք ակումբցիների անունից, որ դադարեցնում ենք հունգարական ֆորումների հետ համագործակցությունը (թեկուզ սկիզբ չառած):
Մեկ էլ խաբա՞ր եք, Սերժիկի հոխորտալուց հետո էն դեսպաննե՜ր էին, ի՜նչ էին, ի՞նչ արին: Արդեն կզցրե՞լ են Ադրբեջանին:
Թե դրանք հետաքրքիր թեմաներ չեն, կարամ մի հատ հայ գտնեմ, ոչ ձեր կարծիքին, վրա տաք, հը՞ն :)
Թե դրանք հետաքրքիր թեմաներ չեն, կարամ մի հատ հայ գտնեմ, ոչ ձեր կարծիքին, վրա տաք, հը՞ն :)Մի հատ նենց օրինակ բերեմ որ լավ զգաս: երևի շատ անգամ մեջիցդ ճղված կլինես շատերին բացատրելու որ ռեժիմի դեմ պայքարողների նպատակը ո՛չ թէ Տեր Պետրոսյանի համար է, այլ երկրի փրկության: Չեն հասկացել չէ՞:
Հիմա էլ նույն ձև, մարդիկ փորձում են բացատրել, որ հարցը հակառակ կարծիքը չէ, այլ դրա մատուցման ձևը,դրա միջի ագրեսիան ու թշնամանքը: Չի ստացվում:
Ես այդ հոդվածում չտեսա սրտացավանք, կամ խորհուրդ: Տեսա Մոլուցք, ագրեսիա, ու աչքի ընկնելու մեծ ցանկություն:
Mephistopheles
08.09.2012, 00:59
Որովհետև մենակ էդ կրիմինալ աշխարհում էր (նաև՝ Է), որ ճիշտը աշխարհի միակ ելակետ սարքելով, զանազան «ճիշտ պանյատներ» հորինելով, ինչքան հարիֆ ու խեղճ կա, բռի մեջ էին (են) պահում: Ես հատուկ էդ օրինակը բերեցի՝ որ ցույց տամ, թե ինչքան խոցելի ա էդ քո ասած ճիշտը: Էս պարագայում իմ միակ խնդիրը աշխարհին ապացուցելն ա, որ իմ արդարությունը ադրբեջանցիքի արդարությունից ուժեղ ա, ու համընկնում ա էն արդարության հետ, որը դրոշակ են սարքել դրսում: Էս արդեն արտաքին քաղաքականության խնդիր ա:
Դավ, ինչո՞վ ես ապացուցելու… եթե դու քո ներսում արդարության ու ճշմարտության համաձայնություն կամ ընդհանուր ընկալում չունես, դա քեզ երբեք էլ չի հաջողվի, դրա համար էլ ասում ես "որը դրոշակ են սարքել դրսում"… ու մի բան էլ դու ապացուցում ես որ արդար ես այլ ոչ թե քո արդարությունը ադրբեջանցու արդարությունից ուժեղ ա… ու ինչո՞վ ա դա որոշվում… արդարոմետր ունե՞ս… այ հենց էս ա սովետական կրիմինալ աշխարհի ճշմարտության ու արդարության ընկալումը "իմ արդարությունը" "ադրբեջանցիքի արդարությունից"…
Չեմ ուզում մանթո քցած լինեմ, բայց մի հատ բացի ու մեր՝ ՀՀ ազգային հերոսների անունները տառ առ տառ, տող առ տող կարդա: Հլը տես քանի հատ Վարուժան կա էդ ցուցակում: Իսկ եթե չգտնես, ապա իմացի, որ մեր կառավարության կողմից նրան հերոսացնելու մասին խոսակցությունները անիմաստ խոսակցություններ են, քանի որ էդ դեպքը չի թմբկահարվես էնպես, ինչպես սաֆարովինը, Վարուժանի վերաբերյալ ոչ մի պաշտոնական, իրավական ուժ ունեցող փաստաթուղթ չի ընդունվել: Զավեշտի մի հասցրեք էս ամենը: Լուրջ խնդալու ա դառնում: Իսկ Սեֆիլյանի ու Հացպանյանի խնդիրը (արդեն մատներս հոգնեցին գրելուց) արտաքին քաղաքականության խնդիր չի: Ապեր, ոչ մի ձև էս չի մտնու՞մ:
Մայիսի 4-ին Կարապետյանը հանդիպում է վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանին: Անդրանիկ Մարգարյանը հայտնում է, որ շատ ուրախ է վերջապես հերոսին տեսնել հայրենիքում ու ազատության մեջ, իսկ Երևանի քաղաքապետ Ռոբերտ Նազարյանը խոստանում է հերոսին ապահովել աշխատանքով և բնակարանով:
(RFE/RL NEWSLINE Vol. 5, No. 87, Part I, 7 May 2001) Ճիշտն ասած ուրախ եմ որ պաշտոնական փաստաթուղթ չկա, որ միչև էդ աստիճանի հիմարության չեն գնացել… … բայց դժբախտաբար փաստեր կան… ոչ միայն պետական այլև մտավորականների մակարդակով…
իսկ ո՞վ ա ասում որ Սեֆիլյանի ու Հացպանյանի խնդիրը արտաքին քաղաքականության խնդիր ա, դա արժեքների խնդիր ա…
Ի՜նչ լավ են հիշում: Ճիշտ ես ասում: Վայթե ԼՂՀ բանակն ա մինչև էսօր Իրաքում: Վայ քո արա, էս ի՜նչ եմ բաց թողել:
Ես հարց եմ տվել, կարող ա լավ չի հասկացվել, թե էդ աղջիկը դիվիդե՞նտ ա շահում: Ես էլ չեմ կարողանում ամբողջապես պատկերացնել, թե էդ աղջիկը նման հոդվածով ինչ էր ուզում ընդհանրապես ասած լիներ ու որն էր, ըստ նրա, էդ հոդվածը գրելու շահը: Ճշմարտությունը ոչ կավելացնի, ոչ էլ կպակասեցնի հիստերիան: Եթե պետք ա, պիտի լավ էլ հիստերիկացվի. թե չէ՝ կներեք, սըր, բայց դուք չի առաջ ապտակեցիք ինձ, ներողություն խնդրեք, խնդրում եմ: Քո պատկերացվածով՝ համարժեքը էս տիպի «հիստերիան» ա՞:
Մաս մաս հանում են… տենց բաները մի անգամից չես կարող անել… չէ չի շահում դիվիդենտ… կամ էլ շահում ա, ի՞նչ տարբերություն քո համար… եթե սուտ բան ա գրել ասա սուտ ա…
Հոպ, բա որ էդ աղջիկը իրան իրավունք ա վերապահում ազգի համար ու ազգի փոխարեն ամաչելու, ինչի՞ ես շորերդ չխնայելով պաշտպանում: Ու՞ր ա ՔՈ ՊԱՏԿԵՐԱՑՐԱԾ ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ: Ինչի՞ իրան կարելի ա, ինձ չէ: Հը՞... ;)
էս տեղնիկական հարց ա, բայց ասեմ… ազգի փոխարեն ամաչելը մի բան ա, ազգի անունից խոսելը մեկ այլ… ամեն մարդ կարա ազգի փոխարեն ամաչի, դա իրա իրավունքն ա… բայց ազգի անունից խոսելու համար մարդիկ ընտրություններ են կազմակերպում եսիմ ինչեր են անում, հանրահավաք են անում, պատգամավոր են դառնում որ իրավունք ձեռք բերեն գոնե մասամբ ազգի անունից խոսել…
Mephistopheles
08.09.2012, 01:06
Գաղտնիք չեմ բացի որ ասեմ՝ ագրեսիան ագրեսիա է ծնում:Ճիշտը ասելու ձև կա, տեղ կա, ժամանակ կա:Էս ատրիբուտներից ոչ ոք չի պահպանվել:Եթե հայհոյանք են գրել, լավ չեն արել, հեչ լավ չեն արել: բայց դա ուրիշ թեմա ա:
խի՞… նույն թեմայով են հայհոյել…
իմիջայլոց ես ասեմ… եթե կարում են հերքեն իրա ասածը ու իսկականից հերքվի, ես էլ ուրախկլինեմ… ոչ մեկս էլ չենք ուզում սենց բան լինի, բայց որ չեն կարում հերքեն ու սկսում են անպատվել էդ արդեն "սիրուն չի"
իմիջայլոց ես ասեմ… եթե կարում են հերքեն իրա ասածը ու իսկականից հերքվի, ես էլ ուրախկլինեմ… ոչ մեկս էլ չենք ուզում սենց բան լինի, բայց որ չեն կարում հերքեն ու սկսում են անպատվել էդ արդեն "սիրուն չի"Չալարեմ՝ մի հատ էլ օրինակ բերեմ: Ասենք շատացանք, հզորացանք, համախմբվեցինք ու գնում ենք մեր հողերն ու Մասիսը տխուր է,Անին ավերվածը ետ բերենք, Ասենք տխրահրչակ «Միջազգային կարծիքն» էլ ա համաձայն: Ու տենց ազգովի գնում ենք: Շատերը ուրախ զարմացել են որ ազգը համախմբվում ա, ուրախ են որ բոլորով մի մտքի են... ու: Ու հանկարծ մի «փայլատակող» միտք, ցանկանալով տարբերվել հանրությունից , գոռում ա՝ Այ ազգային հողի վրա շեղվածներ, Էդ ու՞ր եք գնում, էդ դուք ինչո՞վ եք տարբերվում թուրքերից,Էդ ձեր Տիգրան Մեծիկը չէ՞ր որ ծովից ծով գրավել էր այլ ազգերին:Հիմա Թուրքերն էլ ձեզ են գրավել, ի՞նչ կա որ: Խի՞ ձեզ կարելի ա գրավել, թուրքերին՝ ո՞չ: Ամոթ ձեզ....
Մեֆո՛ դե Էդքան իգիթ ե՞ս՝ հերքի:
Mephistopheles
08.09.2012, 02:21
Չալարեմ՝ մի հատ էլ օրինակ բերեմ: Ասենք շատացանք, հզորացանք, համախմբվեցինք ու գնում ենք մեր հողերն ու Մասիսը տխուր է,Անին ավերվածը ետ բերենք, Ասենք տխրահրչակ «Միջազգային կարծիքն» էլ ա համաձայն: Ու տենց ազգովի գնում ենք: Շատերը ուրախ զարմացել են որ ազգը համախմբվում ա, ուրախ են որ բոլորով մի մտքի են... ու: Ու հանկարծ մի «փայլատակող» միտք, ցանկանալով տարբերվել հանրությունից , գոռում ա՝ Այ ազգային հողի վրա շեղվածներ, Էդ ու՞ր եք գնում, էդ դուք ինչո՞վ եք տարբերվում թուրքերից,Էդ ձեր Տիգրան Մեծիկը չէ՞ր որ ծովից ծով գրավել էր այլ ազգերին:Հիմա Թուրքերն էլ ձեզ են գրավել, ի՞նչ կա որ: Խի՞ ձեզ կարելի ա գրավել, թուրքերին՝ ո՞չ: Ամոթ ձեզ....
Մեֆո՛ դե Էդքան իգիթ ե՞ս՝ հերքի:
ի՞նչը հերքեմ… հերքում են լուրը, փաստը…
ի՞նչը հերքեմ… հերքում են լուրը, փաստը…
ի՞նչը հերքես: Փաստ ա որ Տիգրան Մեծը տարածքներ ա նվաճաել: ձեռքի հետ այլ ազգեր սպանած կլինի:
Հարց. անբարոյականությու՞ն է արդյոք Թուրքիաի դեմ տարածքի, կամ ցեղասպանության հարց բարձրացնելը:
Mephistopheles
08.09.2012, 03:58
ի՞նչը հերքես: Փաստ ա որ Տիգրան Մեծը տարածքներ ա նվաճաել: ձեռքի հետ այլ ազգեր սպանած կլինի:
Հարց. անբարոյականությու՞ն է արդյոք Թուրքիաի դեմ տարածքի, կամ ցեղասպանության հարց բարձրացնելը:
իմ արև բան չեմ հասկանւմ… ինչ կապ ունի Տիգրան Մեծը ցեղաստանության հետ… ի՞նչը հերքեմ…
Վատը որն ա, ապեր ??? Շումերային ա:
Բայց ով ա ասել, որ էս աշխարքն արդար ա ? Աշխարհը ծերից-ծեր անարդար ա: Արդար չի, որ եվրոպացիք գնացին ամերիկան հայտնագործեցին, հնդկացիներին կոտորեցին, ու տեղը հարուստ երկիր սարքեցին: Արդար չի, որ բրիտանացիք ալամ աշխարհը գրավել էին, ու ալամ աշխարհի հարստությունները կրեցին տարան իրանց երկիր: Արդար չի, որ Աբրամովիչը յախտա ու ֆուտբոլային ակումբ ունի, իսկ Աֆրիկայում երեխաները սոված են: Ապեր, աշխարհիս որ ծերին նայես, ոչ մի գրամ արդար բան չի եղել, չկա, ու չի լինելու: Մարդ արարածն ա տենց - մարդակեր, ստոր, եսասեր, ագահ ...
Մեֆ ջան, քո կարծիքով մարդիկ չեն հասկանում, որ օդանավակայուն ռումբ դնելը ու անմեղ մարդկանց պայթացնելը վատ բան ա, անարդար ա: Ապեր, դա ահավոր վատ բան ա, խայտառակ վատ բան ա, մարդասպանություն ա, տականքություն ա: Հարցը դրանում չի ընգեր: Հարցը նրանում ա, որ էսօրվա դրությամբ, էս խառը ու անարդար աշխարհում, եթե չես ուզում որ քեզ հարիֆի ու էշի տեղ դնեն, ու քեզ ու էրեխեքիտ գան ու ոչխարի պես ուտեն, պիտի ատամներով պահես քոնը՝ արդար կամ անարդար: Որ ամեն ինչ արդար լիներ էս աշխարհում, Սաֆարով ու Վարուժան չէր լինի ոչ մի տեղ: Բայց ամեն ինչ անարդար ա, դրա համար էլ կա Վարուժան ու կա Սաֆարով: Վարուժանը մերն ա, մեր անարդարն ա, դրա համար էլ իրան պիտի պահենք, ասենք հերոս ա, ասենք գաղափարի համար ա արել, ասենք մեր անմեղ զոհերի վրեժն ա լուծել - հազար ու մի բան պիտի ասենք, ու մեր անարդարին պիտի արդար սարքենք: Ադրբեջանցիք էլ կարանք ինչքան ուզում են իրանց անարդարին արդար սարքեն: Մենք էլ մեր կարճ խելքով պետք ա իրանց սարքած հերոսին օգտագործենք նենց, որ մեզ օգուտ տա, ոչ թե վնաս տա:
Ապեր, մեր երկիրը տեղից էլ երկիր չի, ու ցավոք սրտի, էսօրվա անարդար աշխարհում, կանգնած ա պատերազմի եզրին: Արդարության մասին հավայի խոսակցությունները պետք ա թողնել տերտերներին: Էսօր մեր երեխեքի անվտանգության ու կյանքի հարցն ա դրած սեղանին:
սարսափելի ա, որ մտավորականը սենց ա մտածում...
բայց կարծում եմ որ իրականում սենց չի, որ սա ժամանակավոր շեղում ... թե չէ իսկապես սարսափելի ա: եթե մտավորականը սենց ա մտածում ,ապա հայաստանյան կրիմինալը, մաֆիոզը, թաղի նայողը, փողոցի խուժանը՞ ոնց ա մտածում ու գործում..
իմ արև բան չեմ հասկանւմ… ինչ կապ ունի Տիգրան Մեծը ցեղաստանության հետ… ի՞նչը հերքեմ…
ինչ կա չհասկանալու, չեմ հասկանում ;) հերքի էլի՞ ;)
Mephistopheles
08.09.2012, 04:20
ինչ կա չհասկանալու, չեմ հասկանում ;) հերքի էլի՞ ;)
հերքում եմ
հերքում եմ
այ էս լրիվ ուրիշ բան... հերքումը պաշտոնական ա չէ՞... քո ձեռի տակ եղած տեղական ՀԱԿ-ի բյուրոի խողովակներով խնդրում եմ դա տարածի, սա շատ կարևոր հերքում ա :B...
Mephistopheles
08.09.2012, 04:45
Էս տղուն մալադեց, լավ էլ խելոք բան ա ասել :D
Ավելի լավ բան էլ ա ասել… ասել ա "Վարուժանը տեռորիստ ա, իսկ Ռամիլ Սաֆարովը ադրբեջանական բանակի սպա"… այսինքն psychopath serial killer-ը ադրբեջանական բանակի օրինակելի սպա ա… սրանից լավ սկի մենք չենք կարա ձևակերպենք…
Mephistopheles
08.09.2012, 04:48
այ էս լրիվ ուրիշ բան... հերքումը պաշտոնական ա չէ՞... քո ձեռի տակ եղած տեղական ՀԱԿ-ի բյուրոի խողովակներով խնդրում եմ դա տարածի, սա շատ կարևոր հերքում ա :B...
ապեր, պեչատում եմ ՀԱԿ-ի պեչատով, տակն էլ գրում եմ թե երբ եմ գնացել ամերիկա, երբ եմ ծառայել բանակում ու ինչքան փող եմ ուղարկել ամերիկայից հայաստան… որ հավատան, թե չէ չեն հավատա… կարող ա իրավունք էլ չունենամ
ապեր, պեչատում եմ ՀԱԿ-ի պեչատով, տակն էլ գրում եմ թե երբ եմ գնացել ամերիկա, երբ եմ ծառայել բանակում ու ինչքան փող եմ ուղարկել ամերիկայից հայաստան… որ հավատան, թե չէ չեն հավատա… կարող ա իրավունք էլ չունենամ ստեղ կարևոր ա շեշտել նաև, որ ծառայել ես բանակում ... պեչատի կողքը, ու եթե բախտդ բերած լինի ու Գեներալ Մանվելի տանը ծառայած լինես, էլ խնդիր չես ունենա քո հերքումը հերքելու: դրանից հետո իսկականից եմ ասում, կարող ես քո մի քիչ առաջվա հերքումը հանգիստ խղճով հերքես:
իմիջայլոց, էտ ամերիկացիք՞ ինչի կանադական նավթը առնելուց հրաժարվեցին... էտ չեք վախում՞ որ մի բոմբ էլ մենք տրաքացնենք... աբեր կարաս՞ սա էլ հերքես...
սարսափելի ա, որ մտավորականը սենց ա մտածում...
բայց կարծում եմ որ իրականում սենց չի, որ սա ժամանակավոր շեղում ... թե չէ իսկապես սարսափելի ա: եթե մտավորականը սենց ա մտածում ,ապա հայաստանյան կրիմինալը, մաֆիոզը, թաղի նայողը, փողոցի խուժանը՞ ոնց ա մտածում ու գործում..
Բա ոնց մտածի՞: Համ էլ "մտածմունքը" "մտավորականության" հետ կապ չունի: Ներկա, նախորդ և ապագա աշխարհը իրական հիմքերի վրա է հիմնված: ԵՎ ռեալը դա է, որովհետև դա է մարդ արարածի կենսաբանական ու հանրային էությունը:
Մի քանի էջ առաջ կլիպ էր բելգիստանի մասին: Ինչ ես պատկերացնում, որն է ճիշտը՞ մտավորական խաղալ ու վերանալ-մուսուլմանանալ, թե մարդ լինել ու գոյատևել քո ավանդական -ազգայինով քո նախնիների տված իմպուլսով:
Ուրեմն դիմացինին զիջելն ու վերանալն է մտավորականությունը՞:
Բա ոնց մտածի՞: Համ էլ "մտածմունքը" "մտավորականության" հետ կապ չունի: Ներկա, նախորդ և ապագա աշխարհը իրական հիմքերի վրա է հիմնված: ԵՎ ռեալը դա է, որովհետև դա է մարդ արարածի կենսաբանական ու հանրային էությունը:
Մի քանի էջ առաջ կլիպ էր բելգիստանի մասին: Ինչ ես պատկերացնում, որն է ճիշտը՞ մտավորական խաղալ ու վերանալ-մուսուլմանանալ, թե մարդ լինել ու գոյատևել քո ավանդական -ազգայինով քո նախնիների տված իմպուլսով:
Ուրեմն դիմացինին զիջելն ու վերանալն է մտավորականությունը՞:
իսկ ո՞րն "մարդ լինելու" քո սահմանումը- տապոռով քնած թուրք սպանե՞լը: եթե այո, ապա դու ինքդ սպանե՞լ ես, կամ պատրաստվո՞ւմ ես դա անել
...
իսկ մուսուլմանների հե՞տը ինչի ըտենց չունես: համ կենսաբանական էույթյան մասին ես խոսում, համ էլ մուսուլման-բան-ման... էտ մուսուլմանը-քրիստոնյա կռիվը մարդու կենսաբանական հիմքում ա նստա՞ծ
տեղն եկած տեղը քրիստոնեությունը դատափետում եք, իսկ հետո էլ մուսուլման,բուդիստ,կրիշնա, միացյալ եկեղեցի... -ների դեմ սրբազան պատերազմի ելնում:
իսկ ո՞րն "մարդ լինելու" քո սահմանումը- տապոռով քնած թուրք սպանե՞լը: եթե այո, ապա դու ինքդ սպանե՞լ ես, կամ պատրաստվո՞ւմ ես դա անել
...
իսկ մուսուլմանների հե՞տը ինչի ըտենց չունես: համ կենսաբանական էույթյան մասին ես խոսում, համ էլ մուսուլման-բան-ման... էտ մուսուլմանը-քրիստոնյա կռիվը մարդու կենսաբանական հիմքում ա նստա՞ծ
տեղն եկած տեղը քրիստոնեությունը դատափետում եք, իսկ հետո էլ մուսուլման,բուդիստ,կրիշնա, միացյալ եկեղեցի... -ների դեմ սրբազան պատերազմի ելնում:
Ես հաշվում եմ, որ մարդը ծնվում է կոնկրետ երկրում և որպես կոնկրետ ազգի ներկայացուցիչ: Դու հաշվում ես, որ մարդը ծնվում է ընտանիքում ու նրանից դուս չի գալիս երբեք: Ես հաշվում եմ, որ մարդն է իր իրավունքերը պաշտպանող սուբյեկտ, հետո նրա կազմած պետությունները, որոնք որպես սուբյեկտ իրար հետ մրցակցության մեջ են՝ նույնիսկ իրար ոչնչացնելու միջոցներով: Դու կարծում ես, որ աշխարհը իդիլական հնազանդ մանկապարտեզ է:
Մարդու սահմանում ոչ մեկը չի տվել, ես էլ չեմ տա: Խելոք մարդիկ հնարել են "գիտակից մարդ" կոչվածը: Իսկ գիտակիցի առաջին "դժբախտությունը" սուբյեկտայնությունն է, որն իր հետևից բերում է քո համար այդքան անտանելի մարդկայինը՝ իր բոլոր դրսևորումներով:
Իմ իմացածով մարդիկ քրիստոնյա են, մուսուլման, բուդդիստ, էգոիստ, բարի, նագլի, վայրենի, հանցագործ հանճարեղ, ապուշ: Եսիմ, երևի մի 100 այլ կատեգորիա էլ կա:
Մարդը բազմազան է ու իր բազմազանության հաշվին է "մարդ": Ինձ այդպիսի մարդը շատ ավելի հետաքրքիր է, քան քո ու շատերի պատկերացրած ռաֆինացված ու անատամ-տեսականը:
ԴՎ ջան, էսքանն էլ լրիվ ավելորդ բացատրություն էր: Մարդը մարդ է: Դրանից լավ սահմանում երևի չկա:
stepanyanarg
08.09.2012, 08:59
Ինչ կարծիք ունեք, հնարավոր է այս ներքոբերյալ տարբերակը???
Ադրբեջանի իշխանություննը կազմակերպեն, սպանեն էտ անասունին (Սաֆառովին) ու պատասխանատվությունը գցեն հայերի վրա` դրանով իսկ Ադրբեջանում ադրբեջանցիների մոտ հայերի հանդեպ նոր վրեժխնդրության, արյունախմության ցանկության ալիք առաջացնեն?
Լրիվ համաձայն եմ Vaio-ի էս գրառման հետ․ Իմ կարծիքով Գուրգեն Մարգարյանի սպանությունը ու սաֆարովին հետ բերելը Ադրբեջանի կողմից դիվանագիտորեն լավ մտածված քայլ էր, իրա ժողովրդի մարտական ոգին բարձրացնելու ու Հայաստանի հետ պատերազմ սկսելու համար։
Թե դրանք հետաքրքիր թեմաներ չեն, կարամ մի հատ հայ գտնեմ, ոչ ձեր կարծիքին, վրա տաք, հը՞ն :)
Գիտե՞ք ինչն ա զավեշտալի: Ամեն մեկին թվում է, թե իր տեսակետն ամենաճիշտն է, մնացածն էլ էշ սատկում են: Այ ինձ օրինակ թվում է, թե ես ուղղակի կարծիք հայտնեցի, որ էս սիրունիկ աղջկա գրածը հիմարություն եմ համարում, ու չորս կողմից թռան դեմքիս. ո՞նց թե, էդ դու ո՞վ եղար որ արգելես մարդուն կարծիք արտահայտի, այ էս եք սաղդ իբր հայրենասեր եք, բայց վախկոտների պես թախտերին նստած աղջիկներին եք վրա տալիս, լոմկվար հա՞, էս ա քո բարոյական կերպարը և այլն, և այլն, և այլն: Սիրելիներս, իսկ թույլ կտա՞ք ես էլ կարծիք արտահայտեմ, շատ եմ խնդրում: Ու Մեֆ ջան, երբ իմ կարծիքը քոնինի հետ չհամընկնի, խնդրում եմ իմ բարոյականության չափանիշների մասին ենթադրություններ մի արա, Գալաթեա ջան, եթե իմ կարծիքը քո կարծիքին չհամընկնի, շատ եմ խնդրում, ինձ վախկոտ մի անվանի, Չուկ ջան, երբ ես այլ կարծիք կունենամ քան դու, մի հեգնի, ու սարկազմով մի պատասխանի: Լա՞վ: Պայմանավորվեցի՞նք: Թողեք ես էլ իմ կարծիքն արտահայտելու իրավունքն ունենամ:
Արէա ջան, գրել, որ համաձայն չես շարադրվածի հետ մի բան ա, ասել, որ դա չպետք է շարադրվեր՝ այլ։
Երկրորդը նշանակում ա, որ հնարավորության դեպքում դու կարգելեիր դրա հրապարակումը։ Մնում ա հուսալ, որ դու ու մնացած, դիմացինի կարծիքը չընդունողները (ոչ թե հետը չհամաձայնողները), նման հնարավորության տեր չեք դառնա ։)
Գիտե՞ք ինչն ա զավեշտալի: Ամեն մեկին թվում է, թե իր տեսակետն ամենաճիշտն է, մնացածն էլ էշ սատկում են: Այ ինձ օրինակ թվում է, թե ես ուղղակի կարծիք հայտնեցի, որ էս սիրունիկ աղջկա գրածը հիմարություն եմ համարում, ու չորս կողմից թռան դեմքիս. ո՞նց թե, էդ դու ո՞վ եղար որ արգելես մարդուն կարծիք արտահայտի, այ էս եք սաղդ իբր հայրենասեր եք, բայց վախկոտների պես թախտերին նստած աղջիկներին եք վրա տալիս, լոմկվար հա՞, էս ա քո բարոյական կերպարը և այլն, և այլն, և այլն: Սիրելիներս, իսկ թույլ կտա՞ք ես էլ կարծիք արտահայտեմ, շատ եմ խնդրում: Ու Մեֆ ջան, երբ իմ կարծիքը քոնինի հետ չհամընկնի, խնդրում եմ իմ բարոյականության չափանիշների մասին ենթադրություններ մի արա, Գալաթեա ջան, եթե իմ կարծիքը քո կարծիքին չհամընկնի, շատ եմ խնդրում, ինձ վախկոտ մի անվանի, Չուկ ջան, երբ ես այլ կարծիք կունենամ քան դու, մի հեգնի, ու սարկազմով մի պատասխանի: Լա՞վ: Պայմանավորվեցի՞նք: Թողեք ես էլ իմ կարծիքն արտահայտելու իրավունքն ունենամ:
Արէա ջան, իմն էլ էր կարծիք: Պարզապես քանի որ կարծիքում քեզ ներառող էլմենտ կար, որպես տղամարդկանցից մեկը, որ հոդվածի հեղինակին սխալ /գնահատեք մեղմացման աստիճանը/ ա համարում, դու ընկալեցիր դա որպես քո դեմ ուղղված գրառում:
Իմն էլ ա կարծիք, որ տղային չի սազում իր ազգակից աղջկան հայհոյել՝ փաստեր համադրելու համար:
Իր ազգակից աղջկան, երբ թեման ընհանուր առմամբ հայապահպանումն ա:
Հոդվածի համար, որը կրկնում եմ, իմ ընկալմամբ մեկուսի մտորում ու փորձ ա որոշ հարցերի պատասխաններ գտնել, մեր օգնությամբ գտնել:
Օրինակ էն հարցին, արդյոք պատրա՞ստ ենք մենք ընդունել, որ մենք էլ հերոսացրած մարդասպան ունենք: Պարզվեց՝ պատրաստ չենք, որտև ոնց եք ասու՞մ՝ ժամանակը չի: Փաստորեն հատուկ ժամանակ կա, երբ կարելի ա պրիզնատ գալ, որ քո զգեստապահարանում էլ կմախքներ կամ: Ուղղակի հիմա չէ:
Դու իմ կարծիքից մի նեղացի, Արէա, որտև ստեղի տղամարդկանց /բառի չարաշահման համար կներեք/ մեծ մասը կերազի քո պես կոռեկտ արտահայտվել: Իմ ասածն ամենաքիչը քեզ էր վերաբերում:
Ու թույլ տվեք կրկնել իմ ամենահիմնական կարծիքը էս ամենի հետ կապված:
Քանի դեռ Սաֆարովը սաղ ա ու ըստ երևույթին շարունակելու ա մնալ էդ կարգավիճակում, քանզի մենք մեր ողջ էներգիան աղջիկ քրֆելու վրա ենք ծախսում, մեզանից ոչ մեկ մեծ-մեծ խոսալու ու հոխորտալու տեղ չունի:
Դավ, ինչո՞վ ես ապացուցելու… եթե դու քո ներսում արդարության ու ճշմարտության համաձայնություն կամ ընդհանուր ընկալում չունես, դա քեզ երբեք էլ չի հաջողվի, դրա համար էլ ասում ես "որը դրոշակ են սարքել դրսում"… ու մի բան էլ դու ապացուցում ես որ արդար ես այլ ոչ թե քո արդարությունը ադրբեջանցու արդարությունից ուժեղ ա… ու ինչո՞վ ա դա որոշվում… արդարոմետր ունե՞ս… այ հենց էս ա սովետական կրիմինալ աշխարհի ճշմարտության ու արդարության ընկալումը "իմ արդարությունը" "ադրբեջանցիքի արդարությունից"…
Ապացուցելու եմ դիվանագիտությամբ, փողով, կաշառք տալով (ոչ էնպես, ոնց որ էս հիմարները արեցին), միջազգային ատյաններում քո չսիրած հիստերիկությամբ։ Սխալ եմ, թե ճիշտ, էդ արդեն ուրիշ խնդիր ա։
Քո «քարոզած արդարությունը» սովետական կրիմինալին շատ ավելի մոտ ա կանգնած։
Ճիշտն ասած ուրախ եմ որ պաշտոնական փաստաթուղթ չկա, որ միչև էդ աստիճանի հիմարության չեն գնացել… … բայց դժբախտաբար փաստեր կան… ոչ միայն պետական այլև մտավորականների մակարդակով…
իսկ ո՞վ ա ասում որ Սեֆիլյանի ու Հացպանյանի խնդիրը արտաքին քաղաքականության խնդիր ա, դա արժեքների խնդիր ա…
Էլի նույն բանը։ Ապեր, Վարուժանը նստել ա, նստել ա 17 տարի։ Վարուժանի վաղաժամկետ ազատման համար, համոզված եմ, ստեղի իշխանությունները մատը մատին չեն խփել։ Ազատելուց ոչ մեկին չեն խաբել, չեն քցել, միջազգային որ մի իրավական նորմ ՓԱՍՏԱՑԻ չի խախտվել։ Ընդունելությունը, էդ խոստումները փուչ բաներ են. էն նորահայտ Գալիլեյ-Նյուտոնչիկի դեպքը վկա։ Ընդունելություն են կազմակերպում, չգիտեն ինչ, ոնց ու ում համար։
Եթե ինչ-որ մի տեղ կարելի ա մի հարթության վրա նայել Վարուժանի ու սաֆարովի գործած հանցանքը (ոչ թե մոտիվները ու կատարման եղանակը, այն հենց գործած հանցանքը), ապա այս երկուսի արդարացմամը, հետագա փառաբանման, մասսայական հերոսացման միջև զուգահեռներ տանելը տկարամտություն ա։ Վարուժանի անունը երեխաներին չեն դրել, իշխանական ոչ մի գերատեսչություն ոչ մի պաշտոնական հայտարարությամբ հանդես չի եկել։
Մի քանի մտավորական հուզական վիճակներում էդ մարդուն հերոս են կոչել, 11 տարի անցնում ա, նոր են հիշել։ Բա մտավորական ա, կարող ա մի բան էլ ավել ասեր։ Բայց երբ էդ հերոսացումը տեղի ա ունենում ամենաբարձր իշխանական օղակների միջոցով ու օգնությամբ, էս արդեն, եղբայր, լրիվ ուրիշ հարթության խոսակցություն ա։ Դրանց խորհրդարանական ֆրակիցաներից մեկի նախագահը չէ՞ր, որ Սաֆարովին ադրբեջանցու էտալոն էր ներկայացնում։
Մաս մաս հանում են… տենց բաները մի անգամից չես կարող անել… չէ չի շահում դիվիդենտ… կամ էլ շահում ա, ի՞նչ տարբերություն քո համար… եթե սուտ բան ա գրել ասա սուտ ա…
Ճիշտ ա, մտնելուց կարելի ա միանգամից մտնել... այ հանելու՜ց... ոչ մեկ չի շտապում։ Սա արդար ա, լրիվ համամիտ եմ։ Իմ համար տարբերություն կա, ու դրա մասին արդեն գրել եմ։ Նույն բանը հազար անգամ գրելու ոչ մի ցանկություն չունեմ։
էս տեղնիկական հարց ա, բայց ասեմ… ազգի փոխարեն ամաչելը մի բան ա, ազգի անունից խոսելը մեկ այլ… ամեն մարդ կարա ազգի փոխարեն ամաչի, դա իրա իրավունքն ա… բայց ազգի անունից խոսելու համար մարդիկ ընտրություններ են կազմակերպում եսիմ ինչեր են անում, հանրահավաք են անում, պատգամավոր են դառնում որ իրավունք ձեռք բերեն գոնե մասամբ ազգի անունից խոսել…
:D :D
Կլինի չէ, էս մասին չպատասխանեմ... :D
Էդ Վարուժանով արդեն էն բանից արիք: Ինքը 17 տարի նստել ա ու ազատ է արձակվել Ֆրանսիայի օրենքների համաձայն: Այսինքն իր պատիժը սահմանված կարգով կրելուց հետո: Ու Հայաստան է եկել որպես ազատ մարդ, ոչ թե էքստրադիցիայի է ենթարկվել տույժը շարունակելու համար ու արդարացվել է:
Հա, հիստերիան իներցիայով ընկավ ծայրահեղության գիրկը: Բայց էդ ծայրահեղությունը ավելի հեշտ է սաստել, քան թե լիբերալիզմի ծայրահեղությունը, ընդ որում վերջինիս վտանգավորությունը շատ ավելի մեծ է:
Քանի Անի Ասատրյանի նման ,,արդարության ջատագով,, լրագրողներ կան Հայաստանում, որ կարող են ընդհանուր կարծիքից տարբերվող ինչ որ բան ասել , լավ գիտակցելով , թե ինչ արձագանքներ կլինեն հայ հասարակության կողմից ու հասնել իր ուզածին, այսինքն հիմնական քննարկումը շեղել ու տանել այլ ուղղությամբ, Սաֆարովն էլ ողջ կմնա ու դեռ շատ Սաֆարովներ կարդարացվեն ու կհերոսացվեն։ Լավ, հիմա Վարուժան Կասրապետյանը ժամանակին շատ վատ բան է արել, ուրեմն վերջ, ազգովի քաշվեցինք ու դրանից հետո մեր ազգի հանդեպ էդ կարգի անարդարությունների դեմ պիտի չբողոքենք, իրավունք չունենք, մեր աչքում մի հատ մեծ գերան կա։ Է թող իրենք էլ արդարացիորեն մեծ աղմուկ հանեին էն ժամանակ Վարուժանի համար, չգիտեմ էլ, միգուցե եվ աղմուկ հանել են։ Եթե չեն հանել, ուրեմն հայ ազգն է մեղավոր? Ես կհասկանայի, եթե թուրք լրագրող էս պահին կտտացներ ոգեվորված ու ըմբոստացող, վերջապես խոր թմբիրից արթնացած հայ ժողովրդի ճակատին, բայց ոչ հայ լրագրողը, ոչ էս պահին ու ոչ էս տոնով։ Անձամբ իմ համար սա թիկունքից մի մեծ հարված էր հայի մեջքին հայի կողմից։
Moonwalker
08.09.2012, 14:08
http://www.youtube.com/watch?v=yJ4nrKD6ocI
Թեման արդեն անհետաքրքրանումա, շեղվումա, կաշայա դառել:
Սկանդալային բացահայտում՝ Հայաստանում ազատամրտիկը ադրբեջանցի սպանելու համար ցմահ ազատազրկվել է, իսկ Սաֆարովն Ադրբեջանում հերոսացվում է
| September 8, 2012 | 0
Հոդվածս բոլորովին այլ կերպ պիտի սկսեի, պիտի գրեի իմ գործի Չվերաբացման մասին: Բայց առաջնահերթությունն այսօր այլ է: Սաֆարովի հայրենիք վերադարձը ցնցեց մեզ բոլորիս վերևից ներքև կամ հակառակը` ինչպես կուզեք: Հիմա բոլորն են մտածում, գրում ու խոսում այդ մասին: Ու հարցը բոլորովին համեմատության մեջ չէ, չեմ էլ ցանկանում եզրեր գտնել: Իրականացվեց ոչ թե Արդարադատություն, այլ քաղաքականություն: Սա հնչած տեսակետներից մեկն է, համամիտ եմ: Կուզեի մերոնք էլ մեկ-մեկ գոնե քաղաքականություն իրականացնեին, երբ խոսքն իրենց քաղաքացուն է վերաբերում: Մեր բանտերը լի են քավության նոխազներով, չափազանցված ու սխալ պատիժ կրողներով, զինվորներով, ազատամարտիկներով:
Ուզում եմ Ձեզ պատմել Սողոմոն Քոչարյանի մասին, ով որպես հետախույզ մասնակցել է Շուռնուխի մարտերին, երկու անգամ վիրավորվել ռազմի դաշտում, նորից վերադարձել ու կռվել ադրբեջանցիների դեմ: 1995 թ-ին մեղադրվել է Իրանի քաղաքացի Միրզաբեկ անունով ազգությամբ ադրբեջանցու սպանության մեջ: Դատապարտվել է մահապատժի /այժմ ցմահ ազատազրկում/: Փորձում եմ լակոնիկ ու սթափ գրել, բայց այս չոր տվյալների տողատակում մարդկային իրական ողբերգություն է: Համոզված եմ` նրան մահապատժի են դատապարտել զուտ Իրանին սիրաշահելու նպատակով: Դե՛, պատկերացրեք` 95 թիվ, Իրանից ստացվող մարդասիրական օգնություն… այնինչ Իրանի քաղաքացու քողի տակ ծպտված ադրբեջանցին Երևան-Մեղրի ավտաճանապարհի վրա շարունակում էր պատերազմը մեր` հայերիս հետ: Արդեն 18-րդ տարի է` Սողոմոնը անազատության մեջ է, ունի դուստր, ով արդեն 18 տարեկան է: Սողոմոնի հետ կատարվածի մասին իմ գրքում էլ եմ գրել: Գիտեք նաև, որ երկու անգամ բանտերից փախել ենք միասին, փախչում էի նրա հետ, որովհետև, զգում էի` էությամբ հանցագործ չէ: Նա էլ իմ պես չի ընդունել ու չի ընդունում իրեն վերագրված արարքը: Մենք դուրս ենք գալիս Ողջերի աշխարհ, որպես ակցիաներ` դրսում չկատարելով որևէ զանցանք, փախչում ենք, որ մեր ձայնը լսելի դառնա, ու համակարգը անդրադառնա այս գործերին: Սակայն… քար անտարբերություն: Միթե հուգարա-ադրբեջանական ապտակը բավական չէ, որ այս քար անտարբերությունը գոնե հիմա տեղի տա:
Անտարբերությունն է բոլոր չարիքների ծնողը
Սրանում ես հանոզված եմ, ինչպես գիտեմ` մենք ապրում ենք կլոր գնդի վրա, որ Երկիր է կոչվում: Ու հենց անմարդկային-մարդկային անտարբերությունն էլ տեր ու տիրական է դարձել մեր կյանքում: Վերջերս լրատվամիջոցներից տեղեկացա, որ Ռամադանի տոնի առթիվ Իրանի հոգևոր առաջնորդը <հեղափոխական> համաներում է հայտարարել: Իսլամական Իրանն առաջին անգամ ներել է ծանր հանացագործությունների մեջ մեղադրվածներին, ցմահ դատապարտյալներին` բացառությամբ որոշ դեպքերի, երբ խոսքն ազգային անվտանգությանն է վերաբերել:
Այնինչ աշխարհում Քրիստոնեությունն առաջինը պետական կրոն ճանաչած Հայաստանն իր անկախության 20 տարիներին որևէ անդրադարձ չի կատարել մահապատժացմահականներին /ինչ էլ բառ ստացվեց…/ Եթե հիմա Ձեզանից մեկը հիշի նախագահ Քոչարյանի <ներումը> /որով մահապատիժը փոխարինվեց ցմահ ազատազրկման/ ու ասի, որ ներման նախադեպ ունենք, ես էլ մատնացույց կանեմ իմ փաստաբանների կողմից արդեն ՄԻԵԴ գնացող հայցը, որտեղ վիճարկվում է հենց Ռ.Քոչարյանի <ներման> հրամանագրի իրավաչափությունը: Դա ներում չէր, այլ պատժի նշանակում, սա բազմաթիվ փորձագետների կարծիքն է: Ինչևէ, այս գործը թողնենք բանիմաց իրավաբաններին ու սպասենք ԵԴ որոշմանը:
Իմ քրեական գործի Չվերաբացման մասին
Հուլիսի 20-ին տպագրվեց իմ հերթական հոդվածը <Ողբերգության իրական դրդապատճառի մասին գիտեն բոլորը> վերանգրովhttp://www.lragir.am/armsrc/right68685.html3: Հոդվածում վեր հանված հանգամանքներն իմ փաստաբանի կողմից ներկայացվել էին ՀՀ Գլխավոր դատախազություն: Բացի այդ, իմ շահերի ներկայացուցիչը 1996 թ-ի ողբերգական դեպքից 16 տարի անց քրեական գործում հայտնաբերել էր քննչական գործողությունների կեղծիքները բացահայտող ապացույցներ: Մասնավորապես, իրեղեն ապացույցների գրանցման ժամանակ փաստաթղթերի տակ դրված էին հորինված ընթերականների ստորագրություններ: Ձեռք բերված բոլոր նոր հանգամանքները`ապացույցներով ներկայացվեցին Վճռաբեկ դատարան, ապա և Գլխավոր դատախազություն: Եվ… պատկերացնում եք` դրանք բավարար հիմք չհամարվեցին գործի վերաբացման համար: Մինչդեռ չեմ դադարի կրկնել, որ 17 տարի առաջ գործով մյուս մեղադրյալ Արամ Հարությունյանի քառակի անգամ փոփոխված ցուցմունքներից վերջինն է հիմք դարձել ինձ մահապատժի դատապարտելու համար: Մեկ ցուցմունք, և ոչ մի ծանրակշիռ, անհերքելի ապացույց: Այնինչ գործի վերանայման խնդրանքով իմ ընտանիքի ու իմ բոլոր դիմումների պատասխանները ստացվում էին հենց դատախազությունից, թե անհրաժեշտ են նոր երևան եկած հանգամանքներ: Դրանք ներկայացվեցին, բայց գործի վերաբացում տեղի չունեցավ: Դատական համակարգը, զույգ ոտքը մեկ կոշիկի մեջ դրած, բացառում է դատական սխալի հավանականությունը: Իսկ այն ընդունելը ոչ թե իրավաբանության, այլ կամքի ու մտածողության հարց է:
Անցած օրը ռադիոյով լսում էի 27 տարի ամերիկյան բանտում անցկացրած ու իր գործի վերաբացման համար պայքարող մի մարդու մասին, ով արդարացման դատավճռով ազատություն ստացավ ԱՄՆ-ում: ԴՆԹ թեսթը ցույց տվեց, որ ամերիկյան արդարադատությունը 27 տարի առաջ սխալվել էր: Իսկ Դուք ասում եք`չի կարող պատահել:
Ռադիոյով լսեցի նաև փաստաբանների պալատի պատվավոր անդամ Ռուբեն Ռշտունուն, ով հայտարարեց` մեր` հայաստանյան բանտերում մարդկանց 1/3-ը սխալ դատված են. կամ չափազանցված պատիժ են կրում կամ անմեղ են: Սա պրոֆեսիոնալի տեսակետ է: Ես նույնը ներսից եմ տեսնում: Իսկ ներսում դեռ պայքարել է պետք…
Բանտում չչարանալն արդեն ձեռքբերում է
Հարազատներս միշտ փորձում են ժամանակակից աշխարհի հետ ինձ համընթաց պահել, ուղարկում են ամսագրեր, մամուլից քաղվածքներ: Հրապարակումներից մեկում կարդացի բրիտանական բանտի վերականգնողական ծրագրերի մասին: Առաջին զգացողությունս` հիացմունք գումարած զարմանք: Ծանր հանցագործությունների մեջ մեղադրվածները ունեն համակարգիչներ, աշխատում են, սովորում` գումար կուտակում իրենց հաշվեհամարներին, որպեսզի պայմանական վաղաժամկետ ազատ արձակման դեպքում ֆինանսական անկախություն ունենան, ունեն նույնիսկ երկարատև արձակուրդների համակարգ, ռեժիմների փոփոխման լավ մշակված ծրագիր:
Իսկ հիմա Հայաստան: Օրեր առաջ նամակ գրեցի ԱՆ Հրայր Թովմասյանին` խնդրելով առանց ինտերնետի հնարավորության համակարգիչ թույլատրել, քանի որ խմբագրում ու լրացնում եմ իմ երկրորդ գիրքը: Սակայն պատասխան ստացա, որտեղ նշված էր. <Կալանավորված անձանց և դատապարտյալներին չի թույլատրվում օգտվել համակարգչից>: Մինչդեռ լուրերով ճոխ-ճոխ ցույց են տալիս, որ այսինչ ՔԿՀ-ում բացվել է համակարգչային լսարան: Ստացվում է, որ այս ամենը բուտաֆորիա՞ է:
Ինչ վերաբերում է ուսմանը, ապա գրել եմ, որ պատանեկան տարիներից երազել եմ իրավաբանի մասնագիտության մասին: Երբեք ուշ չէ սովորել, սակայն առանց մեկ դրամ աշխատելու ցմահ դատապարտված անձը ինչպե՞ս կարող է բուհում սովորել: Դարձյալ գրեցի Արդարադատության նախարարություն` առաջարկելով որևէ դոնոր կազմակերպության հետ մշակել համատեղ ծրագիր, որպեսզի տասնհինգ տարի պատիժը կրող, հետևաբար հինգ տարի անց պայմանական վաղաժամկետ ազատ արձակման հնարավորություն ունեցող ցմահ դատապարտյալների համար զեղչային պայմաններով ուսումնառության հնարավորություն ստեղծվի: Սակայն պատասխանը հետևյալն էր. <ԱՆ բավարար ֆինանսական միջոցներ չունի նման ծրագիր իրականացնելու համար>: Մեկ օր էլ չէր անցել` իմացա, որ ԵՄ-ն դատաիրավական բարեփոխումների ծրագրի համար հատկացրել է 60 մլն դոլար: Հետաքրքիր է` դատապարտյալների վերականգնողական ծրագրերի իրականացման համար գումարներ կգտնվե՞ն այդ 60 մլն-ից…
<Նուբարաշենի> բանտից` Մհեր Ենոքյան
Հ.Գ. Հիմա ես մենակ չեմ, տեսնում եմ, որ քաղաքացիական հասարակությունը, անտարբերությանը ո՛չ ասող մարդիկ համախմբվում են մեր հասարակությանը հուզող հարցերի շուրջ: Կա արդարության պահանջ: Ու միասին, վստահ եմ, շատ անելիք կա մինչև, որ Մարդը Մարդու նկատմամբ անտարբեր չմնա:
Աղբյուր՚ http://networkedblogs.com/BS7Da
Գիտե՞ք ինչն ա զավեշտալի: Ամեն մեկին թվում է, թե իր տեսակետն ամենաճիշտն է, մնացածն էլ էշ սատկում են: Այ ինձ օրինակ թվում է, թե ես ուղղակի կարծիք հայտնեցի, որ էս սիրունիկ աղջկա գրածը հիմարություն եմ համարում, ու չորս կողմից թռան դեմքիս. ո՞նց թե, էդ դու ո՞վ եղար որ արգելես մարդուն կարծիք արտահայտի, այ էս եք սաղդ իբր հայրենասեր եք, բայց վախկոտների պես թախտերին նստած աղջիկներին եք վրա տալիս, լոմկվար հա՞, էս ա քո բարոյական կերպարը և այլն, և այլն, և այլն: Սիրելիներս, իսկ թույլ կտա՞ք ես էլ կարծիք արտահայտեմ, շատ եմ խնդրում: Ու Մեֆ ջան, երբ իմ կարծիքը քոնինի հետ չհամընկնի, խնդրում եմ իմ բարոյականության չափանիշների մասին ենթադրություններ մի արա, Գալաթեա ջան, եթե իմ կարծիքը քո կարծիքին չհամընկնի, շատ եմ խնդրում, ինձ վախկոտ մի անվանի, Չուկ ջան, երբ ես այլ կարծիք կունենամ քան դու, մի հեգնի, ու սարկազմով մի պատասխանի: Լա՞վ: Պայմանավորվեցի՞նք: Թողեք ես էլ իմ կարծիքն արտահայտելու իրավունքն ունենամ:
Ըհն, տեսա՞ր ու՞ր հասանք, կարծիքի կարծիքի կարծիքի կարծիքի մասին կարծիքին :))
Արէա ջան, խնդիրները դեռ մնում են նույնը:
1. Սաֆարովը սպանել է Հայ սպային:
2. Հունգարիան Սաֆարովին արտահանձնել է Ադրբեջանին:
3. Ադրբեջանը Սաֆարովին համաներել ու հերոսացրել ա:
4. Հայաստանը չի կարողացել դրա դեմն առնել, հիմա զբաղված ա շոուներով ու թեմաները շեղելով:
Ու ցավոք թեմաները շեղելուց մեկն էդ աղջիկն ա: Արէա ջան, դու հանգիստ կարող ես քո կարծիքը հայտնես աղջկա գրածի մասին: Բայց երբ որ թեման լրիվ շեղվում ու դառնում ա էդ աղջիկը, երբ որ բոլորը թռնում են էդ աղջկա դեմքին իրա ասածի համար (ի դեպ հենց դրանով նպաստելով իրա ասածների լայն տարածմանը), սա արդեն ուրիշ վերաբերմունք ա դառնում: Ես պնդում եմ. էդ հովածին արձագանքը համարժեք չէր հոդվածին: Դուք էլ պնդում եք, որ հոդվածը համարժեք չէր իրավիճակին. լավ, պնդեք: Բայց Ձեր արածը շեղում ա մեզ բուն նյութից, իսկ էդ աղջկա հոդվածը չէր շեղում, ընդամենը մի քանի վայրկյան մտածելու, համաձայնվելու կամ չհամաձայնվելու նյութ էր տալիս՝ եթե ադեկվատ ընդունեինք:
Հետո հարցը մենակ էդ աղջիկը չի: Նույն ձևի հայրենասիրական քողի տակ հարձակում ա գնում հակառակը մտածող ցանկացածի վրա: Ու սա էլի ոչ միայն էս թեմայում: Իսկ մեր խնդիրները կարծես մնում են ետին պլան: Հիշեցնեմ նորից մեր խնդիրները.
1. Սաֆարովը սպանել է Հայ սպային:
2. Հունգարիան Սաֆարովին արտահանձնել է Ադրբեջանին:
3. Ադրբեջանը Սաֆարովին համաներել ու հերոսացրել ա:
4. Հայաստանը չի կարողացել դրա դեմն առնել, հիմա զբաղված ա շոուներով ու թեմաները շեղելով:
Բայց մարդկանց մի խմբի համար հանկարծ ավելի կարևոր ա դառնում, թե ինչի ա էդ աղջիկն էդպիսի բան ասել, կամ թե ինչի ա Մեֆը գնացել ԱՄՆ ու նման բաներ: Անկեղծ եմ ասում, խորագույն հիասթափություն եմ ապրում էս թեմայի քննարկումները կարդալով: Դրա համար էլ հեգնում եմ: Կարող ա ես էլ եմ սխալ անում, որ հեգնում եմ, բան չունեմ ասելու, բայց էս մթնոլորտը տեսնելուս բնական ռեակցիան ա էդ :)
սարսափելի ա, որ մտավորականը սենց ա մտածում...
բայց կարծում եմ որ իրականում սենց չի, որ սա ժամանակավոր շեղում ... թե չէ իսկապես սարսափելի ա: եթե մտավորականը սենց ա մտածում ,ապա հայաստանյան կրիմինալը, մաֆիոզը, թաղի նայողը, փողոցի խուժանը՞ ոնց ա մտածում ու գործում..
ԴիՎի ջան, ես մտավորական չեմ: Մտավորական, եթե ուզում ես, կարաս դու լինես:
Ես քաղաքացի եմ ու հայր եմ, որը մտահոգված ա իրա երկրի ու երեխեքի ապագայով: Ու լինում են ժամանակներ, երբ էտ մտահոգությունը ընդունում ա կոնկրետ տեսք: Ես շատ եմ սիրում արդարությունը, բայց վախենամ որ եթե կռիվ սկսի, իմ կարծիքի վրա համայն աշխարհը մեծապես թքած ա ունենալու:
Իսկ եթե շատ ես ուզում, որ ձևիս մեջ մնամ ու մտավորական խաղամ, ապա եղբայր, համաձայն եմ, պետք ա Վարուժանին դատապարտել այնպես ինչպես Սաֆարովին: Սկզբունքորեն, որոշ դեպքերում հայ ֆիդայիներին էլ կարելի ա դատարապել այնպես ինչպես թուրք բաշիբոզուկներին: Գիտես հայերը քի՞չ անմեղ թուրք են սպանել անցած դարի սկզբին: Կամ գիտես Ղարաբաղի պատերազմի ժամանակ քի՞չ անմեղ ադրբեջանցի ա զոհվել հայերի ձեռքով: Կամ, թաղեմ ես մեր բոյը, ո՞նց կարելի էր ադրբեջանցի խաղաղ բնակչության տեղահանել այն տարածքներից, որտեղ իրենք արդեն մի քնաի դար խաղաղ ապրում ու ստեղծագործում էին:
Ընգեր, ստեղ խոսքը գնում ա կոնկրետ դեպքի ու կոնկրետ դիրքորոշման մասին՝ կոնկրետ ու սահմանափակ ժամանակահատվածում: Եթե շատ եք ուզում գլոբալ մտավորական ձևի մեջ մնալ, խնդրեմ: Ես հոգուս առաջ մեղք չեմ կարա գործեմ - իմ համար Վարուժանը հերոս ա, իսկ Սաֆարովը տականք:
Երբ որ իմ երկիրը Ռուսաստանի չափ տարածք կունենա, Ամերիկայի չափ փող կունենա, Չինաստանի չափ էլ բնակչություն ու բանակ կունենա, էն ժամանակ էլ, սենց կոնկրետ դեպքերում, կարամ ինձ թույլ տամ գլոբալ արդարությունից խոսալ: Կարամ ասենք ներողություն խնդրեմ հին փյունիկիացիներից ու Սելևկյանների հետնորդներից, որ Տիգրան Մեծը ժամանակին իրանց նախնիներին կոտորել ա, այնպե սինչպես Ֆրանսիան ներողություն խնդրեց ալժիրցիներից:
Հատուկ այն մարդկանց համար ովքեր մտածում են, որ մենք այս հարցում իրավունք չունենք ուրիշներին փնովելու կարծիքներ հայտնել, քանի դեռ հանդուրժում ենք մեր իշխանությունների նման ապաշնորհ իշխանավորների...
06.09.12 / Օտար, ամայի ճամփեքի վրա - Հունգարիա (http://www.1tv.am/hy/1347020030)
հ.գ. Հա, ճիշտ ա սկզբում մեր աչքի գերանի մասին պիտի մտածենք, բայց ոչ ի հակադրություն նման հարցերին...
По большому счету, мы должны быть благодарны премьер-министру и министру юстиции Венгрии, отправившим Сафарова домой: они, сами того не желая, помогли нам показать миру кровавый оскал Азербайджана. И если раньше о государстве и культуре, в которых в ряду почетных людей оказываются преступники и убийцы, не слышали единицы, то сегодня, благодаря руководству Венгрии, миллионы людей узнали об Азербайджане и закавказских турках, сборище патологических убийц и генетически ущербных особей. Узнали то, что давно известно армянскому народу, и на что, к великому сожалению, мы нередко стараемся закрыть глаза.
http://voskanapat.info/news/lakmusovyj_ramil_safarov/2012-09-07-2481
ԴիՎի ջան, ես մտավորական չեմ:
ոնց ասես :)
Մտավորական, եթե ուզում ես, կարաս դու լինես:
շատ սուր միտք էր ... ուզում եմ... ուզու՜՜՜՜՜մ եմ..... :D
Ես շատ եմ սիրում արդարությունը, բայց վախենամ որ եթե կռիվ սկսի, իմ կարծիքի վրա համայն աշխարհը մեծապես թքած ա ունենալու: իսկ ինչ՞ համար ես սիրում այդ "գլոբալ", "կեղեքիչ", "դեմագոգ" արդարությանը, եթե ինքը էտքան անարդար ա ու ցինիկ
...............
է՝հ՜՜՜ աշխարհ աշխարհ... Նանսենից սկսած մինչև էս վերջի երկրաշարշը- թքած ունեցած մեր վրա...
Աշխարհ... աշխարհ ... բա չեք տենո՞ւմ, այ աշխարհ, թե մենք ինչքան արդար ենք, ոնց ենք շունչներս փչում աշխարհի խնդիրները լուծելու, ճնշված ու կեզեքվածին տեր կանգնելու, գոնե մի նասկու թայ ուղեարկելու համար... Բա չեք տենու՞մ , արա ցինիկ աշխարհներ :angry
մենակ էնքան ծառ ու թուփ որ կտրեինք էս 20 տարում, ու Աշխարհի գլոբալ խնդիրները դարձրինք ավելի Գլոբալ...
Հ.Գ. աբեր, գիտեմ թե ինչ ես գրելու, բայց հիմա, օրինակ աշխաչհի մի ցինիկ մասում, կանադական բանակում, ջիպերը վերացնելու են ու կամբատներին ստիպելու են հեծանիվներով ման գալ ... ;) էսպես ասած առաջին հերթին միջավայրի պաշտանության խաթեր: ու էտի մի երկրում, որտեղ 5 միլիոնանոց ՏՈրոնտոյում որ ման ես գալի, ոնց որ սաղարթխիտ անտառում ման գաս: տըենում ես չէ՞ ինչ ցինիկ աշխարհ ա:
Վ.Գ. հասկանում եմ, որ գրառումս ինչ որ վիրտուալներ չեն հասկանա, բայց դու հաստատ կհասկանաս :) վստահ եմ ;)
Երբ որ իմ երկիրը Ռուսաստանի չափ տարածք կունենա, Ամերիկայի չափ փող կունենա, Չինաստանի չափ էլ բնակչություն ու բանակ կունենա, էն ժամանակ էլ, սենց կոնկրետ դեպքերում, կարամ ինձ թույլ տամ գլոբալ արդարությունից խոսալ: Կարամ ասենք ներողություն խնդրեմ հին փյունիկիացիներից ու Սելևկյանների հետնորդներից, որ Տիգրան Մեծը ժամանակին իրանց նախնիներին կոտորել ա, այնպե սինչպես Ֆրանսիան ներողություն խնդրեց ալժիրցիներից:
աբեր, աշխարհ ասածը մենակ Ռւոսատան, Չինաստան, Ամերիկա չի... ասենք կա Նարվեգիա...
կամ էլ Հունաստան, որ քո /ենթադրում եմ/ ասած ոջիլ :D վիճակով աշխարհին կզցրեց ու հլա մի լավ ել կզցնելու ա ... ու արդարություն հենց դա ա...
հա.. մոռացա, նորվեգիան նավթ ունի, իսկ Հունաստանն էլ մինիմում հին փիլիսոփաներ... :)
իմ համար Վարուժանը հերոս ա, իսկ Սաֆարովը տականք:
իսկ ազերիի համար էլ Սաֆարովը հերոս ա, իսկ Վարուժանը տականք:
Իսկ կողքից նայող նորմալ Դիտորդի համար՞, ... մինիմում ասում ա, որ իրար արժանի հարևաններ են, ինչ անում են թող անեն, մեկը մեկին Արժանի ...
... հա, կներես, մոռացա որ դու ասում ես որ թքած ունեց կողքից նայողի վրա , կարևորը մենք ենք, ու էլի մենք :D, մեկ է՝լ Լիոնի գրած պատմությունը:
հա, կստատի, Լիոնը իրա պատմությունը լրիվ քո մոտիվներով ա գրում, ինչ՞ի էտքան դուրդ չի գալիս :)
իսկ Լևոնն էլ լրիվ քո ոճով ա ղեկավաորւմ, որ ով մեր հետ չի տականք ա... էտ ինչ՞ հարցեր ա ծնում ինքը հա մոտդ :) :D
աբեր, աշխարհ ասածը մենակ Ռւոսատան, Չինաստան, Ամերիկա չի... ասենք կա Նարվեգիա...
Դիվ ջան, եթե Նորվեգիայի տեղը քարտեզի վրա գիտես, երևի համ էլ կիմանաս, որ Նորվեգիան հարևաններ ունի, մեկի անունը Շվեդիայա, մյուսինը՝ Ֆինլանդիա: Ու երևի լսած կլինես, որ դրանցից ոչ մեկի հետ Նորվեգիան պատերազմի մեջ չի, ու եթե մի քիչ էլ խորը ուսումնասիրես իրավիճակը, կիմանաս, որ Ֆինլանդիան Ադրբեջան չի, Շվեդիան էլ Թուրքիա չի:
իսկ ազերիի համար էլ Սաֆարովը հերոս ա, իսկ Վարուժանը տականք:
Իսկ կողքից նայող նորմալ Դիտորդի համար՞, ... մինիմում ասում ա, որ իրար արժանի հարևաններ են, ինչ անում են թող անեն, մեկը մեկին Արժանի ...
... հա, կներես, մոռացա որ դու ասում ես որ թքած ունեց կողքից նայողի վրա , կարևորը մենք ենք, ու էլի մենք :D, մեկ է՝լ Լիոնի գրած պատմությունը:
հա, կստատի, Լիոնը իրա պատմությունը լրիվ քո մոտիվներով ա գրում, ինչ՞ի էտքան դուրդ չի գալիս :)
իսկ Լևոնն էլ լրիվ քո ոճով ա ղեկավաորւմ, որ ով մեր հետ չի տականք ա... էտ ինչ՞ հարցեր ա ծնում ինքը հա մոտդ :) :D
Ապեր, սաղ ալիքները խառնել ես ու հեսա քարկապ ես ընկնելու: :D
Ի՞նչ կապ ունի Լիոնի պատմությունը, ի՞նչ կապ ունեն Լևոնի միտինգները:
Ընգեր, ստեղ խոսքը գնում ա կոնկրետ դեպքի մասին, կոնկրետ իրավիճակում, կոնկրետ ժամանակահատվածում: Կարա՞ք մի պահ աբստրահարվեք գլոբալ բարոյախոսությունից, անտառներից, բնապահպանությունից, հավասարությունից:
Թեման խառնել սարքել եք շիլաշփոթ: Մի տաս հոգի փիս հայրենասեր են խաղում, մի տաս հոգի էլ փիս համաշխարհային բարոյախոս: Կարա՞նք իրավիճակը հասկանանք պարզ սահմանումների շրջանակներում: Սաֆարովը մարդասպան ա, թե չէ՞: Մարդասպանին կողքի երկրում արդարացրել ու հերոս սարքել են, թե՞ չէ: Էտ անտեր երկրի հետ մենք կոնկրետ հիմա գտնում ենք պատերազմական վիճակում, թե՞ չէ: Պետք ա էտ անտեր դեպքի կապակցությամբ Հայաստանը դիրքորոշում ունենար, թե՞ չէ: Հիմա ի՞նչ կապ ունի, թե քանի մարդասպան մենք ունենք Հայաստանում, կամ քանի հայ ա նիկոլի թվին քաքեր կերել, կամ կոնկրետ ում բերանով կամ ինչ ձևով ա էտ անտեր դիրքորոշումն արտահայտվել:
Պետք ա էտ անտեր դեպքի կապակցությամբ Հայաստանը դիրքորոշում ունենար, թե՞ չէ:
իսկապես, Հայաստանը էս դեպքի կապակցուէթյամբ դիրքորոշում ունի չէ՞ : ու դա արտահայտել ա ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը մի քանի անգամ: Ու ոչ միայն դիրքորոշում այլ նաև կորկրետ գործողություն ա իրականացրել:
Դա ինձ լրիվ բավարարում ա:
Իսկ քե՞զ :
Անհասկանալի ա, քո դիրքորշում որպես հայր, քաղաքացի: դու պաշտոնականի հետ ե՞ս, թե ոնց... :D
Իսկ քո համար համար Վարուժանը հերոս ա թե չէ, դա էս թեմայի հետ ինչ՞ կապ ունի :blin
հա, քանի ուշ չի մի հարց էլ: իսկ Տիգան Մեծը քո կարծիքով ավելի շատ չար բաներ ա արել՞ թե բարի: -» Իսկ եթե դու լինեիր Տիգրան Մեծը, կողքի ազգերին կվերացնեիր՞ թե հակառակը
Դիվ ջան, եթե Նորվեգիայի տեղը քարտեզի վրա գիտես, երևի համ էլ կիմանաս, որ Նորվեգիան հարևաններ ունի, մեկի անունը Շվեդիայա, մյուսինը՝ Ֆինլանդիա: Ու երևի լսած կլինես, որ դրանցից ոչ մեկի հետ Նորվեգիան պատերազմի մեջ չի, ու եթե մի քիչ էլ խորը ուսումնասիրես իրավիճակը, կիմանաս, որ Ֆինլանդիան Ադրբեջան չի, Շվեդիան էլ Թուրքիա չի:
գնա մի 50ժ-100 տարի հետ, ու նայի թե էտ զոնայում ինչեր ա եղել...
իմիջայլոց, էտ "զոնայի" մասին ռուսական մի շատ լավ արթհաուս ֆիլմ կա , "կուկուշկա", շատ լավն ա, քեզ խորհուրդ եմ տալիս նայի, եթե չես նայել: