Դիտել ողջ տարբերակը : Սիրահարվել ամուսնացած տղամարդուն
Կուզեի լսել կարծիքներ, քննադատություններ, միգուցե և ոչ շատ վատ բաներ...
Ի՞նչ կասեք։
Այնպիսի երևույթ է, որ յուրաքնչյուրիս հետ կարող է պատահել, բայց ըստ իս գովելի բան չի ու նման վիճակում հայտնված կինը պետք է իր մեջ մեծ կամքի ուժ գտնի և սպանի էդ "դժբախտության սաղմերը":
Ի՞նչ ես ուզում ասենք ))) Կյանք ա, բիվաետ ))
Թարգը տվեք - տենց սիրուց լավ բան դուրս չի գա:
Այնպիսի երևույթ է, որ յուրաքնչյուրիս հետ կարող է պատահել, բայց ըստ իս գովելի բան չի ու նման վիճակում հայտնված կինը պետք է իր մեջ մեծ կամքի ուժ գտնի և սպանի էդ "դժբախտության սաղմերը":
իսկ եթե գիտես որ սխալ ես, գիտակցում ես, բայց չես կարող չհանդիպել... աշխատանք, ընդհանուր ընկերներ, ...
իսկ եթե գիտես որ սխալ ես, գիտակցում ես, բայց չես կարող չհանդիպել... աշխատանք, ընդհանուր ընկերներ, ...
Այդ դեպում մի բան է մնում՝ փոխել ամեն ինչ:
Լուսաբեր
29.01.2012, 00:32
Այդ դեպում մի բան է մնում՝ փոխել ամեն ինչ:
Խի մի բան, կարա նաև դառնա սիրուհին:
Խի մի բան, կարա նաև դառնա սիրուհին:
Դա էլ է տարբերակ, բայց դե ես բարոյականության կողմնակիցն եմ:
Լավ, իսկ ի՞նչ ես ուզում: Երկու ճանապարհ կա, կամ դառնում ես սիրուհի հետո քեզնով անում, կամ ուղեղդ միացնում ես ու ամեն ինչ թաղում մեջդ:
Լուսաբեր
29.01.2012, 00:51
Դա էլ է տարբերակ, բայց դե ես բարոյականության կողմակիցն եմ:
Նենց չի, որ ես դրա կողմակիցը չեմ Ամելի ջան:))
Լավ, իսկ ի՞նչ ես ուզում: Երկու ճանապարհ կա, կամ դառնում ես սիրուհի հետոց կամ ուղեղդ միացնում ես ու ամեն ինչ թաղում մեջդ:
ասում են ուրիշի դժբախտության վրա բան չես կառուցի... այնպես որ «քեզնով անում» արտահայտությունից խուսափել պետք է... ու շատ...
աչքիս մի բաժակ ալկոհոլ է պետք ես թեմայում գրառում անելուց ...
Նենց չի, որ ես դրա կողմակիցը չեմ Ամելի ջան:))
Հա դե գիտե~մ :oy :)) , բայց դե լավ կլիներ էդ անբարո /:))/ տարբերակները չքննարկեինք :
Արևհատիկ
29.01.2012, 00:59
Է՜հ
Բա, որ ասում եմ սիրահարվելուց էլ պիտի ուղեղով մտածես, չեն հավատում: Ասում են՝ էդ իրական սեր չի լինի :beee
Ոչինչ, թող իմ սերը մի քիչ անիրական լինի (ուրիշների աչքերով), փոխարենը սենց խնդիրներ չլինեն :))
աչքիս մի բաժակ ալկոհոլ է պետք ես թեմայում գրառում անելուց ...
Ի՞նչ, ալկոհո՞լ, շատ կներեք, բայց էս տեսակ հարցերի շուրջ մտածելիս ուղեղը բթացնել պետք չէ:
boooooooom
29.01.2012, 01:04
Ամեն դեպքում դա ճիշտ չէ. դա քոնը չէ, իսկ ուրիշինը վերցնելը , կներեք, բայց իմ կարծիքով գողություն է: Մարդ պետք է կարողանա իրեն տիրապետել: Մարդիկ սերը սարքել են լոմ, ու դրանով տներ են կոտրում: Մարդու ազատության սահմանը, դիմացինի անազատության սկիզբն է, պետք չէ այդ սահմանն անցնել: Ես հավատացյալ չեմ, բայց աստվածաշունչը արժևորում եմ, որպես մարդու կյանքի инструкция /կներեք հայերեն չեմ հիշում էս բառը/ ու 10 պատվիրաններում էս մասին կարծեմ կա / եթե ես չեմ սխալվում :oy /
Արևհատիկ
29.01.2012, 01:07
ասում են ուրիշի դժբախտության վրա բան չես կառուցի... այնպես որ «քեզնով անում» արտահայտությունից խուսափել պետք է... ու շատ...
Դե, որ էսքանը գիտես, ուրեմն անցնում ես ministr-ի առաջարկած 2-րդ տարբերակին :)
Ամեն դեպքում դա ճիշտ չէ. դա քոնը չէ, իսկ ուրիշինը վերցնելը , կներեք, բայց իմ կարծիքով գողություն է: Մարդ պետք է կարողանա իրեն տիրապետել: Մարդիկ սերը սարքել են լոմ, ու դրանով տներ են կոտրում: Մարդու ազատության սահմանը, դիմացինի անազատության սկիզբն է, պետք չէ այդ սահմանն անցնել: Ես հավատացյալ չեմ, բայց աստվածաշունչը արժևորում եմ, որպես մարդու կյանքի инструкция /կներեք հայերեն չեմ հիշում էս բառը/ ու 10 պատվիրաններում էս մասին կարծեմ կա / եթե ես չեմ սխալվում :oy /
կա բա... մեկի տեղն ել երկու պատվիրան...
ասում եք երկրոդը ո տարբերակն է... թաղել մեջը ՞՞
վաղվանից սկսեմ դրանով զբաղվել...
Mephistopheles
29.01.2012, 01:14
Կուզեի լսել կարծիքներ, քննադատություններ, միգուցե և ոչ շատ վատ բաներ...
Ի՞նչ կասեք։
Իսկ էդ մարդն ի՞նչ ա ասում… ինքը դիտի՞ որ իրան սիրում ես, թե բանից բեխաբար ֆռֆռում ա… իրա կնոջը սիրում ա՞ թե չէ…
իսկ եթե գիտես որ սխալ ես, գիտակցում ես, բայց չես կարող չհանդիպել... աշխատանք, ընդհանուր ընկերներ, ...
ամուսնացած տղամարդը սովորաբար էդպես ժամանակ է անց կացնում, այսպես ասած սիրտը ինտրիգ է ուզում , այնպես որ ապագայի համար վտանգավոր է ամուսնացածի հետ սիրային կապի մեջ մտնելը, ու այդ եղանակով էլ հաստատ քեզնով չես անի, ինչ գիտես թե մենակ դու ես? կարող է քո նման մի քանիսը կան ու բոլորն էլ ուզում են իրենցով անեն... մի խոսքով եթե դիմացինը շարքային շառլատան է , պետք է հեռու մնալ , այլ է եթե մարդը ասենք սխալ ընտրություն է արել , կնոջը չի սիրում ու պատրաստվում է բաժանվել , այդ դեպքում էլ , պետք է հեռու մնալ , բայց տեսանելիության սահմաններում, էնպես էլի, հեռվից հեռու աչքդ վրան պահիր:)) , եթե իսկապես կբաժանվի , արագ գործի անցիր, որ ուրիշն իրենով չանի...
Նախ պետք ա հասկանալ, որ ոչ ոք չի կարող քեզ ռեալ խորհուրդ տալ ու դու, հանդիսանալով ենթադրում եմ չափահաս մարդ, ինքդ պետք է որոշես ինչպես վարվել, ոչ թե կուրորեն ընդունես մեկի խորհուրդն ու շարժվես դրանով: Սիրահարվել կարելի է ցանկացած պահի ու ցանկացած մարդու, էդ սրտով, իսկ թե ինչպե՞ս վարվել էդ սիրահարվածության հետ, էդ արդեն ուղեղի գործն ա, սիրտը պետք ա մի կողմ դնել քայլ անել-չանելու, կամ ինչ անել-չանելու հարցը որոշելուց: Պահի ազդեցության տակ պետք չի ընկնել, ենթադրենք իրա հետ հարաբերություններ սկսես, պատկերացրու ասենք 1 տարի հետո... ուշ թե շուտ ինքը քեզ լքելու ա, էդ լավագույն դեպքում քո ու իրա համար (միանշանակ չի ասածս), հետո պատկերացրու քո վիճակը... նախանձելի չի... իսկ եթե ամեն ինչ լավ լինի ձեր մոտ, ինքը բաժանվի, ամուսնանա քեզ հետ... նախանձելի չի ո՛չ քո, ո՛չ իրա, ո՛չ իրա կնոջ, ո՛չ էլ առավել ևս երեխու կամ երեխեքի, եթե ունի, վիճակը... բա քեզ պե՞տք ա էդքան հազար ու մի պրոբլեմ, դարդ ու ցավ... լիքը կարգին տղեք են ազատ-անկախ ֆրֆրում, կարող եմ ծանոթացնել, ի դեպ, եթե մտածում ես, որ չկան :) Չգիտեմ, էդ իմ անձնական կարծիք ա ու շատ ուրախ կլինեմ, եթե ինչ-որ չափով օգնի քեզ ;)
Cassiopeia
29.01.2012, 11:12
Aniko ջան, իմ կարծիքով, ամենաճիշտ լուծումը կլինի ձեր շուտափույթ բաժանումը։ Ինքդ գրել ես՝ սիրահարվել։ Դա դեռ սեր չէ։ Ի՞նչ իմանաս, կնոջից բաժանվելուց ու քո հետ ամուսնանալուց հետո քո ու իր նախկին կնոջ միջև զուգահեռներ չի՞ անցկացնելու։ Ու այդ դեպքում դու վստա՞հ ես, որ հաղթանակող դուրս կգաս նրա հոգեբանական պայքարում։
Քանի ամեն ինչ ավելի չի խճճվել (չնայած ես չգիտեմ խճճվածության աստիճանը, բայց վատից վատն էլ կա), բաժանվեք։ Դու դեռ կարող ես գտնել այն մարդուն, ում համար կլինես միակը։
Ճիշտ է, սկզբում ցավոտ կլինի, նույնիսկ շատ ցավոտ, բայց մի տարի հետո, երբ հետ նայես այս դեպքերին, ինքդ քո վրա կզարմանաս, որ կարողացել ես սիրահարվել նրան։ Ու դա նույնիսկ այն դեպքում, եթե դու այդ մեկ տարվա ընթացքում անգամ չհասցնես գտնել քո իսկական սիրուն։
Բացի այդ, եթե բաժանվեք, դա քեզ էլ, նրան էլ հնարավորություն կտա հասկանալ, թե իրո՞ք սեր է դա, թե մտերմիկ հոգիների իրար ձգել։
ճիշտ եք, ինքս ել ամեն օր ու վարկյան ասում ինքս ինձ,,,
իսկապես ճիշտ եմ ասում բաժանվելու տեղ չունեմ, միասին չենք, ... եվ չեմ պատրաստովում ընտանիք քանդել, կամ այլ բան,,, ուղակի ավելի շատ հակված էի լսել կարծիքներ, թե այդպիսի բաներ հաճախ են լինում, ու քննադատույթւոններ լսել հարցիս իմաստի եվ խորության վերաբերյալ
ուղակի մնում է հետևել ներքին այն գիտակցական ձայնին
մերսի խորուրդների համար
Նախ պետք ա հասկանալ, որ ոչ ոք չի կարող քեզ ռեալ խորհուրդ տալ ու դու, հանդիսանալով ենթադրում եմ չափահաս մարդ, ինքդ պետք է որոշես ինչպես վարվել, ոչ թե կուրորեն ընդունես մեկի խորհուրդն ու շարժվես դրանով: Սիրահարվել կարելի է ցանկացած պահի ու ցանկացած մարդու, էդ սրտով, իսկ թե ինչպե՞ս վարվել էդ սիրահարվածության հետ, էդ արդեն ուղեղի գործն ա, սիրտը պետք ա մի կողմ դնել քայլ անել-չանելու, կամ ինչ անել-չանելու հարցը որոշելուց: Պահի ազդեցության տակ պետք չի ընկնել, ենթադրենք իրա հետ հարաբերություններ սկսես, պատկերացրու ասենք 1 տարի հետո... ուշ թե շուտ ինքը քեզ լքելու ա, էդ լավագույն դեպքում քո ու իրա համար (միանշանակ չի ասածս), հետո պատկերացրու քո վիճակը... նախանձելի չի... իսկ եթե ամեն ինչ լավ լինի ձեր մոտ, ինքը բաժանվի, ամուսնանա քեզ հետ... նախանձելի չի ո՛չ քո, ո՛չ իրա, ո՛չ իրա կնոջ, ո՛չ էլ առավել ևս երեխու կամ երեխեքի, եթե ունի, վիճակը... բա քեզ պե՞տք ա էդքան հազար ու մի պրոբլեմ, դարդ ու ցավ... լիքը կարգին տղեք են ազատ-անկախ ֆրֆրում, կարող եմ ծանոթացնել, ի դեպ, եթե մտածում ես, որ չկան :) Չգիտեմ, էդ իմ անձնական կարծիք ա ու շատ ուրախ կլինեմ, եթե ինչ-որ չափով օգնի քեզ ;)
շնորհակալ եմ Ջոհն ,,, պատասխանդ կարծես սրտիցս լիներ,,,
հենց զգամ շատ նեղն եմ, տղաների պահով կդիմեմ ;)
Պըտահում ա ;)
Եթե չես ուզում էլ սիրահարված լինել էդ մարդուն, մենակ մի ձև կա՝ սիրտդ լեն պահի՝ ուրիշին սիրահարվի :)
Իսկ եթե ուզում ես զգացմունքդ շարունակվի, պատրաստ եղիր, որ շատ բարդ ա լինելու: Մի մոռացի՝ խալխի ապրանքը մնում ա խալխի ապրանք :)
Հարգելի թեման բացող, բոլոր այն մարդիկ, ովքեր էստեղ քեզ խորհուրդ են տվել, քեզ համար շատ օգտակար բաներ են ասել, ինձ մնում է այդքանին միայն ավելացնել, որ երբեմն այնպիսի իրավիճակներ են լինում կյանքում, որ սրտի ձայնին պետք է արհամարհել, անտեսել, ուշք չդարձնել... մանավանդ քո պարագայում... ավելի լավ է շարժվել բանականությամբ և ինչ-որ քայլ ձեռնարկելուց առաջ մի լավ ծանրութեթեև անել:
Ambrosine
29.01.2012, 15:47
Նման թեմա կար, նոր հիշեցի. կարծեմ armena-ն էր բացել: Եթե չի ջնջվել, հղումը գտնեմ հեսա :ՃՃ
Գտա, բայց փակ է :Ճ
http://www.akumb.org/showthread.php/45314-%D5%8D%D5%AB%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%B4-%D5%A5%D5%B4
Ոչ մի սարսափելի բան չկա սիրահարվելու մեջ, ամուսնացած տղամարդն էլ սովորական տղամարդ է, ընդ որում՝ ավելի սովորական, քան չամուսնացածները: Հենց գիտակցես սա՝ կդադարես նայել նրան որպես անհասանելի մի բանի, որից էլ ողբերգական, դժբախտ սիրո պատրանք է ստեղծվում, իսկ էսպիսի սերերը մեզ միշտ ավելի լուրջ են թվում: Ես էլ խորհուրդ կտայի գլխից հանել նրան, ոչ թե ինչ-որ բարոյախոսական պատճառներով (ուրիշի ընտանիք ախ՜ մի քանդաներ), այլ ուղղակի ամբողջ կյանքում նրա անցյալն իր հետ է լինելու՝ կնոջ, գուցե նաեւ երեխաների, ազգուտակի հայացքների տեսքով: Քեզ պե՞տք է ուրիշի անցյալը:
Քիթը բարձր: :)
E-la Via
29.01.2012, 18:28
Իհարկե կարելի է սիրահարվել ամուսնացած թե տղամարդու, թե կնոջ, սիրել նրան, հարաբերություն ստեղծել, քեզանով անել և այլ: Ճիշտ է, շատ բարդ ու ռիսկային մի իրավիճակ է ստեղվծում, բայց ոչ մի արգելք չեմ տեսնում դրանում, հատկապես, եթե դա փոխադարձ է: Բայց գրառումները կարդալով՝ մի բան նկատեցի…
Ինչի՞ ենք վախենում մեր սիրած մարդու անցյալից: Համարենք այդ տղամարդն էլ է սիրում ու պատրաստվում է բաժանվել, նոր ընտանիք ստեղծել այս աղջկա հետ: Ինչի՞ ենք վախենում ավել պատասխանատվությունից, ծանրությունից, որն իր հետ կարող է բերել տղամարդու անցյալը: Հետո՞ ինչ, որ կա նախկին կին, կան երեխաներ, կա հարազատաբարեկամաանծանոթախառը հազար ու մի վերաբերմունք ու կարծիք: Ինչի՞ ենք դիմացինին ասում ավել գլխացավի մեջ մի ընկի, շատ պետքիդ է, հենա լիքը լավ, ազատ տղաներ կան առանց էդքան պրեբլեմների, գնա սիրի: Այ մարդ, էդքան հե՞շտ է ուղղակի վերցնել սիրահարվելը, դեռ մի բան էլ սիրելը: Դե հա, մտածում ենք աղջկա մասին: Բայց այ երբ կինն է բաժանված լինում, դեռ մի բան էլ երեխաներով, ասում ենք տա Աստված մի լավ, արժանի տղամարդու հանդիպի, ամուսնանա՝ հեչ էլ չմտածելով "բեռի" մասին: Եթե ոչ ճիշտ համեմատություն էր, ներեցեք:
Կամ էլ ինչի՞ ենք վախենում համեմատությունից: Հետո ի՞նչ, որ նախկինը կարող է ինչ-որ հարցերում ավելի լավը լինել, դու էլ կարող ես շատ այլ առավելություններ ունենալ, ի վերջո նա հիմա քեզ հետ է չէ՞:
Ասածս ի՞նչ է: Եթե սիրահարվել ես, եթե սիրում ես ամուսնացած մեկին, եթե այնքան ուժ ունես սիրելիիդ "քեզանով անելու" համար, չպետք է վախենալ նրա անցյալից: Նույն հաջողությամբ դու կարող ես ամուսնացած չլինել, բայց "ծանր" անցյալ ունենալ, որը նույնիպես դիմացինիդ կարող է վախեցնել:
Բարդ իրավիճակներում հայտվելիս՝ պետք չի խնդիրը լուծել ավել կամ պակաս հնարավոր գլխացավանքը հաշվի առնելով:
Վեյ ջան բայց ես ինչքանով որ հասկանում եմ տղամարդը բաժանված չի, ոնց հասկացա տեղյակ էլ չի որ իրեն սիրող կա: Ինչքանով ա ճիշտ խոսել ,քեզանով անելու» մասին:
E-la Via
29.01.2012, 18:54
Վեյ ջան բայց ես ինչքանով որ հասկանում եմ տղամարդը բաժանված չի, ոնց հասկացա տեղյակ էլ չի որ իրեն սիրող կա: Ինչքանով ա ճիշտ խոսել ,քեզանով անելու» մասին:
Դեկադա ջան, ես միայն այս դեպքի մասին չէի խոսում, այլ ընդհանրապես: Իհարկե թեման aniko -ն է բացել իր խնդրի համար, բայց դե կարելի է և ընդհանուր երևույթի մասին էլ խոսել, այնպես չէ՞:
Դեկադա ջան, ես միայն այս դեպքի մասին չէի խոսում, այլ ընդհանրապես: Իհարկե թեման aniko -ն է բացել իր խնդրի համար, բայց դե կարելի է և ընդհանուր երևույթի մասին էլ խոսել, այնպես չէ՞:
Իհարկե կարելի է: Եթե բաժանված են ցանկացած մարդ իրավունք ունի փորձել երկրորդ անգամ, անկախ նրանից ինչքան ծանր «բեռ» ունի իր հետ: Բայց եթե կա ընտանիք, էտ դեպքում միակ լավ տարբերակը դա մոռանալն ա, որովհետև քանդել քոնը ստղեծելու համար ամենստոր քայլն ա: Կներեք եթե կոպիտ ստացվեց: Ես չեմ ընդունում, որ ասում են չեն բաժանվել երեխեքի կամ շատ չգիտեմ ինչերի համար: Չկա տենց բան: Իսկ եթե չբաժանվելով հանդերձ պիտի հարաբերություններ պահպանեն ու զարգացնեն դա ավելի վատ հետևանք կունենա, առաջին հերթին աղջկա համար: Ի վերջո ինքը կարա հայտնվի լյոխկայա դաբիչիյա կարգավիճակում: Կներեք որ կոպիտ ա լինում, բայց ես խորհուրդ կտայի աղջկան հեռու մնալ: Մոռանալ ավելի հեշտ ա քան կորցրածը հետ բերելը: Կարծում եմ կհասկանա:
E-la Via
29.01.2012, 19:41
Իհարկե կարելի է: Եթե բաժանված են ցանկացած մարդ իրավունք ունի փորձել երկրորդ անգամ, անկախ նրանից ինչքան ծանր «բեռ» ունի իր հետ: Բայց եթե կա ընտանիք, էտ դեպքում միակ լավ տարբերակը դա մոռանալն ա, որովհետև քանդել քոնը ստղեծելու համար ամենստոր քայլն ա: Կներեք եթե կոպիտ ստացվեց: Ես չեմ ընդունում, որ ասում են չեն բաժանվել երեխեքի կամ շատ չգիտեմ ինչերի համար: Չկա տենց բան: Իսկ եթե չբաժանվելով հանդերձ պիտի հարաբերություններ պահպանեն ու զարգացնեն դա ավելի վատ հետևանք կունենա, առաջին հերթին աղջկա համար: Ի վերջո ինքը կարա հայտնվի լյոխկայա դաբիչիյա կարգավիճակում: Կներեք որ կոպիտ ա լինում, բայց ես խորհուրդ կտայի աղջկան հեռու մնալ: Մոռանալ ավելի հեշտ ա քան կորցրածը հետ բերելը: Կարծում եմ կհասկանա:
Նշածս տողի հետ Դեկադա ջան ընդհանրապես համամիտ չեմ: Եկեք կողքի դնենք երեխաներին, չնայած որ չսիրող ամուսիններին միասին պահողը հենց երեխաներն են, մեկ էլ սպասվելիք անհարմարություններից խուսափելը:
Եթե ամուսինների մեջ չկա արդեն սեր, թեկուզև պահպանվել է հարգանք, միմյանց նկատմամբ հոգատարություն, լավ հարաբերություններ, ու նրանցից որևէ մեկն այդ ընթացքում սիրահարվել է մեկ ուրիշի, ես չեմ գտնում չբաժանվելու, "եղածը չքանդելու" ու նորը չստեղծելու համար պատճառ : Ճահճացած հարաբերություններն ո՞ւմ է պետք: Այստեղ միայն ու միայն նորից եկող վախը կարող է ետ պահել:
Սա դեռ մի օրինակ է: Կան և շատ այլ պատճառներ հինը քանդելու ու նորը կառուցելու համար:
Ես այստեղ ընտանիքներ քանդելու կոչեր չեմ անում, բայց երբեք էլ համամիտ չեմ եղել, որ ընտանիքը պետք է պահել միայն ընտանքի իլլյուզիա ստեղծելու համար: Եթե զույգերից մեկն անգամ այլևս սեր չի զգում, ուրեմն ուղղակի չպեք է ամուսնությունը "խաչ" դարձնել ու ամբողջ կյանքի ընտացքում կրել:
Վեյ սերը մի օրում չի ստեղծվում ու մի օրում էլ չի կորում: Բոլոր լուրջ պատճառները մի կողմ դրած եթե մարդիկ չեն «աշխատում» իրենց վրա բնականաբար մի օր կհոգնեն իրարից: Իսկ ինչքանո՞վ պիտի համոզված լինի, որ իրենց սերը երկարելու ա: Ի՞նչ ա նշանակում ընտանիքի իլյուզիա: Ի վերջո եթե մի լավ մոնիտորինգ անեն Հայաստանում մի ահռելի տոկոս կկազմեն էն ընտանիքները, ովքեր հենց էտ «իլյուզիայով» են ապրում: Բա ի՞նչ անեն, բոլորը բաժանվե՞ն:
E-la Via
29.01.2012, 21:22
Վեյ սերը մի օրում չի ստեղծվում ու մի օրում էլ չի կորում: Բոլոր լուրջ պատճառները մի կողմ դրած եթե մարդիկ չեն «աշխատում» իրենց վրա բնականաբար մի օր կհոգնեն իրարից: Իսկ ինչքանո՞վ պիտի համոզված լինի, որ իրենց սերը երկարելու ա: Ի՞նչ ա նշանակում ընտանիքի իլյուզիա: Ի վերջո եթե մի լավ մոնիտորինգ անեն Հայաստանում մի ահռելի տոկոս կկազմեն էն ընտանիքները, ովքեր հենց էտ «իլյուզիայով» են ապրում: Բա ի՞նչ անեն, բոլորը բաժանվե՞ն:
Իհարկե այդպես է. սերը մեկ օրում ոչ ծնվում է, ոչ էլ անհետանում: Այն պահպանելը իրոք ահռելի "աշխատանք" է պահանջում:
Բայց լինի լավ չճանաչելու, լինի, կենցաղային խնդիրների, լինի չպայքարելու կամ հազար ու մի այլ պատճառներով՝ սերը մեծամասամբ ամուսնության ընթացքում անհետանում է: Չեմ ուզում այստեղ մանրանալ, բայց փաստն այն է, որ Հայաստանում ընտանիքների մի հատվածը կազմվել է սիրո բացակայությաամբ, մեկ այլ մաս, կարծելով սիրել է, ամուսնացել է ու շատ կարճ ժամանակ անց հասկացել, որ սխալվել է, մի այլ հատված էլ սիրով ամուսնացել է , բայց տարիների ընթացքում ընտանիքում մնացել է ամեն ինչ, բացի սիրուց: Սրանք բոլորն էլ ընտանիքի իլյուզիա են, տնազ: Միգուցե միանշանակ է հնչում, բայց տեսածիցս ելնելով եմ ասում: Իսկ այ երկարամյա սիրով փորձված ընտանիքներ շատ քիչ կարելի է հանդիպել: Հանդիպելիս էլ միանգամից զգում ես իրական ընտանիքի ու ուղղակի ստեղծելու/պահելու համար ստեղծածի տարբերությունը: Առողջ մթնոլորտ, առողջ մարդիկ, առողջ հարաբերություններ ու առողջ հոգեբանությամբ երեխաներ:
Ասում ես բա ի՞նչ անեն, բաժանվե՞ն… Չեն բաժանվի, Դեկադա ջան, դրա համար շատ թույլ են, կախյալ, իրենք իրենց կյանքների տերը չեն ու չեն էլ կարող նման կտրուկ որոշումներ կայացնել: Դրա փոխարեն գիտես ի՞նչ են անում: Սիրեկան ու սիրուհի են պահում: Ի դեպ սիրեկան պահող կանանց թիվն էլ գնալով մեծանում է: Բայց հո ընտանիք ունեն:
Ու հիմա պատկերացրու գտնվում են մի քանիսը, որ իրոք ուզում են նորից սկսել, նոր ընտանիք, հարաբերություններ կազմել, իրենց մեջ այնքան ուժ են գտել, որ չնայած մեծ դժվարությունների որոշել են չթաղվել այդ սարդոստայնում ու նոր ընտանիք ստեղծել: Ոչ ոք չի ասում, թե նորը իրոք երջանիկ , ավելի հաջող կլինի, բայց մարդիկ ուզում են փորձեն: Իսկ ինչի՞ չանեն: Ինչի՞ երջանիկ լինելու շանսից իրենց զրկեն: Ես նաև շատ եմ տեսել այնպիսի ընտանիքները, որոնք բաժանվել են նշանակություն չունի տղամարդու, թե կնոջ, թե սիրուհու/սիրեկանի նախաձեռնությամբ ու արժանացել նախատինքի մարդկանց կողմից, բայց որոշ ժամանակ անց, երբ նորից դասավորել են իրենց կյանքը, մարդիկ տեսել են, որ նրանք ավելի երջանիկ են:
Մի քիչ շեղվեցի թեմայից կարծես, բայց մեկը մեկի հետ անմիջական կապ ունի:
"Քանդելուն" չպետք է միայն վատ տեսանկյունից նայել: Շատ հաճախ պետք է քանդվի, որ նոր ամուր հիմքեր գցվեն ու նորը կառուցվի: Իսկ խարխլված հիմքերով տունը, եթե դրսի միջամտությամբ չքանդվի էլ, մի օր անպայման փուլ կգա:
aniko ջան գիտեմ,որ խորհուրդները նրա համար են տրվում,որ չեն կատարվում,բայց մի երկու տող էլ ես գրեմ ջանս:Արգելված պտուղը քաղցր է, հրապուրող ,նամանավանդ ,երբ հավատում ես ,որ դու ես հենց էն ճակատագրական կինը,միակը որի համար մոռանում են տուն-տեղ ,ընտանիք,հասարակական աստիճան և այլն:Ասեմ քեզ ջանա ,վերջում տուժվողը դու ես լինելու,ինչ ընթացք էլ ստանա պատմությունը:Լավ ժամանակ կանցկացնես,բոլոր հնարավոր տարբերակներով(իհարկե փորձված տղամարդը ավելի լավ գիտի ինչպես վարվել քեզ նման" ծիտիկի" հետ):Էսպես եմ գրում,որ քեզ չհամոզես,թե իրոք պատասխանում է զգացմունքներիդ:Հետո էլ ջարդած տաշտակի առաջ կկանգնես:Հավատա ,շատ ավելի ցավոտ է ,երբ քեզ լքում են,քան հիմա ,երբ դեռ ընտրելու հնարավորություն ունես:Ժամանակ տուր զգացմունքներիդ,ասել կուզեմ մի շտապիր,ինքդ էլ կգաս էն եզրակացության,որ մի լավ զբաղմունք ես(ժամանակավոր)էդ տղամարդու համար և ուրիշ ոչինչ,որովհետև լավից լավն էլ կա,թարմից թարմն էլ:Եթե հիմա քո պատճառով ուրիշն է ցավում,վաղվա զոհը դու ես լինելու:
կարդում էի այն մյուս փակ թեման, բավականին բուռն քննարկում այնտեղ էլ է եղել...
ինչ վերաբերում է իմ հարցին, ես չեմ բարձրաձայում, ընդամենը հարց տվեցի... ընկերուհիներիս ես ել եմ միշտ նույն խորհուրդներից տալի, բաըց ասում են չե՞ բերանդ ականջիցդ շատ է հեռու՞՞՞ ուղակի ուզում էի լսել, ավելի շուտ կարդալ նմանատիպ խորհուրդներ և կարծիքներ...
իսկ մնացաց քննարկումը, որ ծավալվեց թեմայի մեջ շատ ավելի հետաքրքիր էր... կարծիքներ տարբեր տեսանկուններից...
Եթե ամուսինների մեջ չկա արդեն սեր, թեկուզև պահպանվել է հարգանք, միմյանց նկատմամբ հոգատարություն, լավ հարաբերություններ, ու նրանցից որևէ մեկն այդ ընթացքում սիրահարվել է մեկ ուրիշի, ես չեմ գտնում չբաժանվելու, "եղածը չքանդելու" ու նորը չստեղծելու համար պատճառ : Ճահճացած հարաբերություններն ո՞ւմ է պետք: Այստեղ միայն ու միայն նորից եկող վախը կարող է ետ պահել:
Սա դեռ մի օրինակ է: Կան և շատ այլ պատճառներ հինը քանդելու ու նորը կառուցելու համար:
Ես այստեղ ընտանիքներ քանդելու կոչեր չեմ անում, բայց երբեք էլ համամիտ չեմ եղել, որ ընտանիքը պետք է պահել միայն ընտանքի իլլյուզիա ստեղծելու համար: Եթե զույգերից մեկն անգամ այլևս սեր չի զգում, ուրեմն ուղղակի չպեք է ամուսնությունը "խաչ" դարձնել ու ամբողջ կյանքի ընտացքում կրել:
way ջան լրիվ կիսում եմ կարծիք-ուտոպիադ:),ես էլ էի փոքր ժամանակ քեզ պես մտածում,բայց մարդ արարածն այնպես է ստեղծված,որ յոթը տարին մի անգամ պիտի(ամենաուշը) զուգընկերոջը(ուհուն)թարմացնի քո ասած լճացումից խուսափելու համար:Ինչքան էլ իդեալական հարաբերություններ ունենան սկզբում,միևնույն է գալիս է պահը լճացման կամ մեկը մյուսին ընտելանալու վիճակին:Վատ չէր լինի իհարկե ամեն յոթ տարին մեկ ...թարմացնեինք մեր "ճահճացած հարաբերությունները",բայց ...Ինչպես հասկանում ես ամեն ինչ չափի մեջ է հնարավոր կամ գեղեցիկ,ընդունելի:Ընտրիր գրածս որևէ տարբերակն ու համակերպվիր ջանա:
Վեյ ջան եթե զոիյգերը էնքան խելամիտ գտնվեն որ իրենց խնդիրները քննարկեն միմյանց հետ համոզված եմ ընտանիքը ավելի քան իրական կլինի: Ցանկացած սիրող զույգի մոտ էլ տարիների ընթացքում «խամրում» է նկատվում ու եթե ուշադիր լինենք կտեսնենք որ տարիներ անց մեզ համար շատ նկատելի սիրով լցված զույգերի մոտ էլ ավելի մեծ տեղ ա զբաղեցնում հոգատարությունը միմյանց նկատմամբ: Սա հենց սերն ա: Պարտադիր չի ամպագոռգոռ բառեր ասել ապացուցելու համար ինչ որ բան, քայլերն արդեն ասում են ամեն ինչ: Թող չթվա թե Հայաստանից դուրս ընտանիքներում սերը գերիշխում ա, ես մեր մոտ ավելի եմ դա նկատել: Սիրեկան, սիրուհի...ամենառաջի խնդիրը միշտ լինում ա միմյանց անկողնում «չհասկանալը», ինչը փոխանակ դնեն քննարկեն, որովհետև մենթալիտետը թույլ չի տալիս, կարծրատիպերը չեն թողնում գնում են «հեշտի» հետևից գումարած երևի թե մեծ մասը համոզված ա, որ դա ժամանակվոր բան ա: Ինչևէ թեմայից ահագին շեղվում ենք: Ես միշտ ընտանիքի կողմ եմ անկախ ամենից բացառությամբ էն դեպքերի երբ էտ ընտանիքը հենց չարիքներ ա ծնում: :)
Մի քիչ մտքերս խառն են չեմ կարողանում գրեմ...
CactuSoul
29.01.2012, 22:22
aniko ջան գիտեմ,որ խորհուրդները նրա համար են տրվում,որ չեն կատարվում,բայց մի երկու տող էլ ես գրեմ ջանս:Արգելված պտուղը քաղցր է, հրապուրող ,նամանավանդ ,երբ հավատում ես ,որ դու ես հենց էն ճակատագրական կինը,միակը որի համար մոռանում են տուն-տեղ ,ընտանիք,հասարակական աստիճան և այլն:Ասեմ քեզ ջանա ,վերջում տուժվողը դու ես լինելու,ինչ ընթացք էլ ստանա պատմությունը:Լավ ժամանակ կանցկացնես,բոլոր հնարավոր տարբերակներով(իհարկե փորձված տղամարդը ավելի լավ գիտի ինչպես վարվել քեզ նման" ծիտիկի" հետ):Էսպես եմ գրում,որ քեզ չհամոզես,թե իրոք պատասխանում է զգացմունքներիդ:Հետո էլ ջարդած տաշտակի առաջ կկանգնես:Հավատա ,շատ ավելի ցավոտ է ,երբ քեզ լքում են,քան հիմա ,երբ դեռ ընտրելու հնարավորություն ունես:Ժամանակ տուր զգացմունքներիդ,ասել կուզեմ մի շտապիր,ինքդ էլ կգաս էն եզրակացության,որ մի լավ զբաղմունք ես(ժամանակավոր)էդ տղամարդու համար և ուրիշ ոչինչ,որովհետև լավից լավն էլ կա,թարմից թարմն էլ:Եթե հիմա քո պատճառով ուրիշն է ցավում,վաղվա զոհը դու ես լինելու:
Ուզում էի ընդամենը ասել, որ համաձայն եմ Մինայի տեսակետին, բայց գրառումն ամբողջությամբ մեջբերել եմ, որ aniko-ն և մյուսները, ում որ պետք է, մի անգամ էլ կարդան:
Ինչքան մարդ այնքան էլ կարծիք:
Սիրիր ինչքան ուժ ունես, ոչնչից մի վախեցիր, չսպանես քո զգացնունքները, ավելի լավա սիրես ու անպատասխան մնաս, քան ամբողջ կյանքի ընթացքում չիմանաս, թե ինչ բան է սիրելը սիրահարված լինելը: Հասարակությունը շարժվում է իր քարացած կարծրատիպերով, ու ամեն կողմից կլսես, սա չի կարելի, սա մեղքա, սա հարիր չի: Ամեն բան էլ կարելիյա, շարժվիր այնպես ինչպես սիրտդ կթելադրի, հիշի սիրտը երբեք չի սխալվում, ուղեղը ամեն բանի մեջ ուզումա տրամաբանություն գտնի, դա իր կոչումնա, իսկ զգացմունքները ոչ մի մարդկային տրամաբանության չեն ենթարկվում: Կարողացի հարգես ինքդ քեզ ու քո զգացմունքները և իրենց հետ հաշվի նստես, այլ ոչ թե հասարակության որոշած ստանդարտների, կարծրատիպերի մեջ խեղտվես:
keyboard
29.01.2012, 22:47
Խորհուրդ չեմ տա, բայց կարծիքս կհայտնեմ:
Եթե ինչպես նշվում է, տղամարդը տեղյակ չէ և առավելևս երբեք չի ցուցաբերել որևէ հետաքրքրություն Ձեր նկատմամբ, չեմ կարծում թե նրան խոստովանելուց հետո նա միանգամից կսիրահարվի ու կսիրի Ձեզ, բայ առիթից օգտվել կարող է, չեմ ճանաչում, դրա համար էլ, ուղղակի որպես տարբերակ եմ ասում:
Իսկ եթե նա ինքն է քայլ արել, ուրեմն մի տարբերակ էլ կա, ապրել միայն "ԱՅՍՕՐ", հստակ գիտակցելով, որ դու նրա հետ վաղը չունես, քանզի, եթե մանավանդ "արանքւմ" կան երեխաներ չեմ կարծում թե հնարավոր կլինի երջանիկ լինել այդ դեպքում:
Այս հարցում միանշանակություն չկա, օրինակ ունեմ իմ կյանքում, որ տղամարդը ուներ սիրուհի, կինը հիվանդ էր և մահացավ, նրանք միասին են մինչև այսօր, բյաց դա ծայրահեղություն է:
Անվերջ կարելի է խոսել, բայց միևնույնն է,որոշումը պետք է կայացնես ինքդ, Աստված թող լուսավորի ուղեղդ, ճիշտ որոշում կայացնելու:
Հ.Գ. "ՃԻՇՏ ՈՐՈՇՈՒՄԸ" հավասար չէ նրան, որ կողքինիդ համար քո ընդունած որոշումը ճիշտ լինի, այդ որոշումը առաջին հերթին պետք է ճիշտ լինի ՔՈ համար և վերջապես, ով բացի քեզնից կարող է քո Ճիշտը իմանալ և ով է սահմանել ճշտի չափանիշները...
Իսկ ո՞րն է ավելի սարսափելի. հասարակության կարծրատիպերի մեջ խեղդվելը, թե քո ու սիրելիիդ քեզ հասցրած ցավերը:
keyboard
29.01.2012, 22:59
Իսկ ո՞րն է ավելի սարսափելի. հասարակության կարծրատիպերի մեջ խեղդվելը, թե քո ու սիրելիիդ քեզ հասցրած ցավերը:
"Կտոր Մը Երկինք"-ը նայել եք? Հենրիկ Մալյանի???
-Երբ ես տկար էի, ինչու????? այդ համայնքը"հասարակությունը" ինձի չօգնեց?,-
Ուր է հասարակությունը, երբ դու տառապում ես, երբ դու մենակ ես, երբ կանգնած ես անդունդի եզրին, ուր է այդ հասարակությունը??????
Ֆիլմը նկարահանվել է կոմունիստական կարգերի ժամանակ ու ինչ, չցուցադրեին ասելով, որ ՊՈՌՆԻԿԻՆ տուն տանելու երևույթ է քարոզվում????? հասարակությունը չի ընդուում?????
Ես ինքս եմ որոշում իմ համար լավն ու վատը, հասարակությունն էլ թող ինձնից սովորի
boooooooom
29.01.2012, 23:21
"Կտոր Մը Երկինք"-ը նայել եք? Հենրիկ Մալյանի???
-Երբ ես տկար էի, ինչու????? այդ համայնքը"հասարակությունը" ինձի չօգնեց?,-
Ուր է հասարակությունը, երբ դու տառապում ես, երբ դու մենակ ես, երբ կանգնած ես անդունդի եզրին, ուր է այդ հասարակությունը??????
Ֆիլմը նկարահանվել է կոմունիստական կարգերի ժամանակ ու ինչ, չցուցադրեին ասելով, որ ՊՈՌՆԻԿԻՆ տուն տանելու երևույթ է քարոզվում????? հասարակությունը չի ընդուում?????
Ես ինքս եմ որոշում իմ համար լավն ու վատը, հասարակությունն էլ թող ինձնից սովորի
Բայց էս դեպքում հասարակությունից բացի մեծ հավանականություն կա, որ հենց իրենք իրենց կվնասեն: Թորիկի պատմության հետ, ըստ իս, ճիշտ համեմատություն չի
Հարցս ավելի շատ հռետորական էր, ուզում էի մտածել, բայց դե ինչ մտածել, ինձ համար ամեն ինչ պարզ է, ինձ համար ավելի հեշտ կլիներ խեղդվել հասարակության կարծրատիպերից քան տանջամահ լինել իմ ու իմ սիրելիի հասցրած ցավերից, դա նույնիսկ ինձ կարող էր խելագարության դուռy հասցնել /գույները ոնց որ թե մի քիչ շատ մգացրի, բայց ասածներս օդում ասած բառեր չեն/: Ավելի հեշտ է ի սկզբանե, երբ սիրահարությունը սիրո չի վերածվել, այ այդ փուլում վերջ դնես ամեն ինչին քան թե ընթացք տաս արդեն իսկ ապագա չունեցող մի երևույթի:
Իսկ ո՞րն է ավելի սարսափելի. հասարակության կարծրատիպերի մեջ խեղդվելը, թե քո ու սիրելիիդ քեզ հասցրած ցավերը:
Ոչ մի բան էլ սարսափելի չի: Սարսափում են այն մարդիկ, ովքեր չեն ընդունում կյանքը իր բազմազանությամբ, սարսափում են, որովհետև իրենք իրենց մեջ կառուցել են արդեն կյանքի իրենց պատկերացրած մոդելը, և եթե հանկարց կյանքը չի գնում այն ուղղությամբ ինչպես իրենք էին իրենց մտքի մեջ կառուցել, սկսում են սարսափել և դեպրեսիայի մեջ ընկնել: Իսկ կյանքը հետագայում ապացուցումա բոլորին, որ ցանկացած ընթացք իր գեղեցկությունը ունի, և նրանք ովքեր չեն ընդունում կյանքի ուրիշ ընթացք, բացի իրենց պատկերացրածից, կյանքը շատ գեղեցիկ ձևով էդ մարդկանց հենց էդ դրությունների մեջ է գցում: Այսինքը են մարդիկ ովքեր չեն ընդունում սիրուհու կարգավիճակը, կոչելով դրանց տարբեր ածականներով՝ իրենք շատ հավանական է որ ինչ որ մեկի սիրուհին կդառնան:
Ոչ մի բան էլ սարսափելի չի: Սարսափում են այն մարդիկ, ովքեր չեն ընդունում կյանքը իր բազմազանությամբ, սարսափում են, որովհետև իրենք իրենց մեջ կառուցել են արդեն կյանքի իրենց պատկերացրած մոդելը, և եթե հանկարց կյանքը չի գնում այն ուղղությամբ ինչպես իրենք էին իրենց մտքի մեջ կառուցել, սկսում են սարսափել և դեպրեսիայի մեջ ընկնել: Իսկ կյանքը հետագայում ապացուցումա բոլորին, որ ցանկացած ընթացք իր գեղեցկությունը ունի, և նրանք ովքեր չեն ընդունում կյանքի ուրիշ ընթացք, բացի իրենց պատկերացրածից, կյանքը շատ գեղեցիկ ձևով էդ մարդկանց հենց էդ դրությունների մեջ է գցում: Այսինքը են մարդիկ ովքեր չեն ընդունում սիրուհու կարգավիճակը, կոչելով դրանց տարբեր ածականներով՝ իրենք շատ հավանական է որ ինչ որ մեկի սիրուհին կդառնան:
Օ-օ :D էս ինչեր եք ասում, իսկ ըստ իս պարզից էլ պարզ է, որ չեն սարսափում նրանք, ովքեր ուժեղ են, դե մի քիչ ծիծաղս եկավ այն բանից որ ոնց որ թե ինձ նկարագրեիք, մայն թե առանց վերջին նախադասության, որովհետև ինձ համար սիրուհի ասած երևույթ նողկալի ա, ինչքան էլ մեեեծ սեր լինի զույգի մեջ: Իրոք, խոստովանեմ, որ շատ ծանր եմ տանում այն ինչը իմ կառուցած պատկերացումներից դուրս է, ինչը իմ ուզածով չի գնում, որովհետև դա արդեն ուղղել չի լինի, իսկ այ սիրուհու կարգավիճակը ինձ հաստատ չի սպառնում, որովհետև եթե իմանում եմ, որ ինձ համար համակրելի տղամարդը ամուսնացած է միանգամից, չգիտես ինչպես անտարբեր եմ դառնում նրա նկատմամբ :pardon
ՀԳ հա, մեկ էլ ընկերուհի ունեցող տղաները ինձ համար հետաքրքիր չեն, չէ, ոչ թե հետաքրքիր չեն, այլ հա, կարելի ա շփվել, թեմաներ քննարկել, բայց ոչ թե ուրիշ աչքով նայել: Մի քիչ խառը գրեցի, բայց երևի հասկանալի ա :))
Ինչքան մարդ այնքան էլ կարծիք:
Սիրիր ինչքան ուժ ունես, ոչնչից մի վախեցիր, չսպանես քո զգացնունքները, ավելի լավա սիրես ու անպատասխան մնաս, քան ամբողջ կյանքի ընթացքում չիմանաս, թե ինչ բան է սիրելը սիրահարված լինելը: Հասարակությունը շարժվում է իր քարացած կարծրատիպերով, ու ամեն կողմից կլսես, սա չի կարելի, սա մեղքա, սա հարիր չի: Ամեն բան էլ կարելիյա, շարժվիր այնպես ինչպես սիրտդ կթելադրի, հիշի սիրտը երբեք չի սխալվում, ուղեղը ամեն բանի մեջ ուզումա տրամաբանություն գտնի, դա իր կոչումնա, իսկ զգացմունքները ոչ մի մարդկային տրամաբանության չեն ենթարկվում: Կարողացի հարգես ինքդ քեզ ու քո զգացմունքները և իրենց հետ հաշվի նստես, այլ ոչ թե հասարակության որոշած ստանդարտների, կարծրատիպերի մեջ խեղտվես:
Սելավիի գրածը էնքան համապարփակ է, որ մնում էր միայն շնորհակալություն հայտնել: ինչքան էլ գիտեի, որ ինքը Բարձրավանդակներում Ապրող մարդ է, բայց էլի տպավորված եմ :):
մի երկու բան էլ ես ասեմ: ուղեղը, դա բանտ է, իսկ իրա "պտուղը"- միտքը - դա բռնության, բռնաբարության արդյունք է: համապարփակ բռնության: ու դա երբևէ սեփական անձի սեփական եսի արտացոլանքը ու ծնունդը չէ:
միայն կիրքն է "սեփական":
ինչո՞վ են տարբեվում պիկասոները սովորական մարդկանցից: պիկասոները չեն սպանում իրենց կիրքը:
հայերս հիմնականում պատկանում ենք բավականին կաղապարված , ու ամենավատը - վաղվա օրվա վախով ապրող ազգերի թվին: ես այդ վախը վերծանում եմ ամեն մի հայ կնոջ արտացոլանքի մեջ… ու նաև այստեղի գրառումներում: Մեր ազգը ունակ չէ ծնել ոչ Ռոմեո ոչ Ջուլետ:
հաշվարկ, հաշվարկ…… ու ամենածիծաղալին էն է, որ միշտ դատարկ ձեռքով մնում են հենց հաշվարկի մեծ վարպետները
իմը… իմը… էտ ասողները չեն գիտակցում, որ անգամ իրանց մարմինը այլևս "իրանցը" չէ, ուր մնաց ուրիշինը, որը կարող է կոչվել ամուսին, կամ սիրեկան
Օ-օ :D էս ինչեր եք ասում, իսկ ըստ իս պարզից էլ պարզ է, որ չեն սարսափում նրանք, ովքեր ուժեղ են, դե մի քիչ ծիծաղս եկավ այն բանից որ ոնց որ թե ինձ նկարագրեիք, մայն թե առանց վերջին նախադասության, որովհետև ինձ համար սիրուհի ասած երևույթ նողկալի ա, ինչքան էլ մեեեծ սեր լինի զույգի մեջ: Իրոք, խոստովանեմ, որ շատ ծանր եմ տանում այն ինչը իմ կառուցած պատկերացումներից դուրս է, ինչը իմ ուզածով չի գնում, որովհետև դա արդեն ուղղել չի լինի, իսկ այ սիրուհու կարգավիճակը ինձ հաստատ չի սպառնում, որովհետև եթե իմանում եմ, որ ինձ համար համակրելի տղամարդը ամուսնացած է միանգամից, չգիտես ինչպես անտարբեր եմ դառնում նրա նկատմամբ :pardon
ՀԳ հա, մեկ էլ ընկերուհի ունեցող տղաները ինձ համար հետաքրքիր չեն, չէ, ոչ թե հետաքրքիր չեն, այլ հա, կարելի ա շփվել, թեմաներ քննարկել, բայց ոչ թե ուրիշ աչքով նայել: Մի քիչ խառը գրեցի, բայց երևի հասկանալի ա :))
Ամելի ջան, ես ընդունում եմ քո պատկերացումները կյանքի նկատմամբ, ու ես ոչինչ չունեմ քո կառուցած մոդելի նկատմամբ:
Միայն ուզում եմ շատ հակիրճ նկարագրեմ, թե մարդկանց մեծամասնությունը ինչա հասկանում սեր ասելով:
«Նեռվային կախվածություն ինչ որ մեկից, սեփականության իրավունքով, որն էլ ուղեկցվումա խանդի զգացողությամբ» :
Մարդիկ սրան են ասում սեր, բայց սերը էս երևույթի հետ կապ չունի:
Իսկ մնացածը կյանքը գիտի թե ում ձեռը ինչ խաղաքարտ կտա:
boooooooom
30.01.2012, 00:51
Միշտ էլ կարելի է մի ծայրահեղությունից ցատկել մյուսը, դիմացինդ քեզանից գլուխ չի հանի: Մարդիկ էլ կան, որ փորձում են թացը չորի հետ վառել: Արեք մի փոքր պարզացրեք ամեն ինչ: Երևույթն արատավոր է: Ենթադրում եմ, որ միայն ընտանիք չունեցող մարդը կարող է էս հարցին թեթև նայել: Արդեն կազմավորվոծ ընտանիքը ինձ համար ավելի մեծ արժեք ունի, քան թե Ռոմեոի ու Ջուլիետայի սերը /իսկ երբ երեխա էլ կա.../ Փորձեք կշեռքի վրա դնել
«Նեռվային կախվածություն ինչ որ մեկից, սեփականության իրավունքով, որն էլ ուղեկցվումա խանդի զգացողությամբ» :
Մարդիկ սրան են ասում սեր, բայց սերը էս երևույթի հետ կապ չունի:
Իսկ մնացածը կյանքը գիտի թե ում ձեռը ինչ խաղաքարտ կտա:
Լիովին համամիտ եմ
keyboard
30.01.2012, 01:02
Բայց էս դեպքում հասարակությունից բացի մեծ հավանականություն կա, որ հենց իրենք իրենց կվնասեն: Թորիկի պատմության հետ, ըստ իս, ճիշտ համեմատություն չի
Ես թորիկի պատմությունը հասարակության կարծիքի հետ hաշվի նստելու համար եմ բերել, իրենց պարագայում, կարծիքդ կիսում եմ, բայց մի բան էլ կա, ժամանակի ընթացքում խոչնդոտներից թաքնվելուց հնարավորա, որ իրոք վանեն իրար, բայց կա նաև հավանականություն որ կշարունակվի ու ավելի բուռն:
Հ.Գ. Հեղինակին մի բան էլ կասեմ, նման տեղերում,նման հարցեր քննարկելը ըստ իս սխալ է, քանզի ավելի խճճվելու ու սխալ որոշում կայացնելու հավանականությունը մեծանում է ու առհասարակ, սա այն դեպքերից է, երբ ուրիշի փորձն ու խորհուրդը ավելի շատ խանգարում են` քան օգնում, իվերջո, ինչու ես դու կարծում, որ նա, ով քեզ ասում է, որ դա սխալ է, հենց ինքը չի սխալ մտածում ու քեզ սխալ ուղղություն տալիս:
Դժվարանում եմ ելք առաջարկել, Աստված մեծ է, լավ կլինի, ամեն դեպքում նայիր կողքերդ, քեզնի ավելի վատ վիճակում եղողներն էլ կան:
Բարին եմ ցանկանում քեզ:
Իմ կոլեգաներից մեկն արդեն 10 տարի է, ինչ ամուսնացած տղամարդու սիրուհի է, որն իրեն բաժանվել է խոստանում ամեն հանդիպման ժամանակ: Արդեն 10 տարի է, ինչ կիրքը չի սպանում, սիրում է ինչքան ուժ ունի, հարգում է Պիկասոյին: Արձակուրդներն ու տոն օրերն անց է կացնում անտեսված, երկրորդական ու դժբախտ զգալով: Ի՞նչ խորհուրդ կտայիք իրեն:
Միշտ էլ կարելի է մի ծայրահեղությունից ցատկել մյուսը, դիմացինդ քեզանից գլուխ չի հանի: Մարդիկ էլ կան, որ փորձում են թացը չորի հետ վառել: Արեք մի փոքր պարզացրեք ամեն ինչ: Երևույթն արատավոր է: Ենթադրում եմ, որ միայն ընտանիք չունեցող մարդը կարող է էս հարցին թեթև նայել: Արդեն կազմավորվոծ ընտանիքը ինձ համար ավելի մեծ արժեք ունի, քան թե Ռոմեոի ու Ջուլիետայի սերը /իսկ երբ երեխա էլ կա.../ Փորձեք կշեռքի վրա դնել
"թեթև նայել" ՞՞՞… հետաքրքիր է :)
ինչն՞ է արատավոր, ինչու՞… համողված՞ ես: կարող՞ ես ապացուցել , ցույց տալ այդ "արատը" : ինչն՞ է արատ, սերը՞:
իսկ եթե քո ասածով պարզացնենք, ապա տակը մնում է միայն սերը, կիրքը…
կիրքը արատ՞ է :) թերևս, հայկական քաղքենիական համակարգի սյուներից մեկն էլ կրքի արատավոր լինելու պոստուլատն է …
ես բան չունեմ քո արժեքային համակարգի հանդեպ, ու հավատա, որ չեմ համարում "արատավոր", որ դու կազմավորված ընտանիքը գերադասում ես , քան "նորաթուխ" սերը:
…
իսկ ընդանուր առմամբ, սա այն դեպքը է, երբ մատրիցան լուծում չունի: մաթեմաթիկական: ու …
ու այստեղ արդեն լինում են հաղթողներ ու պարտվողներ: ու երբեմն նաև լինում են շատ անսպասելի հաղթանակներ:
վախը… հայկական շարժիչի վառելիքը…
keyboard
30.01.2012, 01:14
Իմ կոլեգաներից մեկն արդեն 10 տարի է, ինչ ամուսնացած տղամարդու սիրուհի է, որն իրեն բաժանվել է խոստանում ամեն հանդիպման ժամանակ: Արդեն 10 տարի է, ինչ կիրքը չի սպանում, սիրում է ինչքան ուժ ունի, հարգում է Պիկասոյին: Արձակուրդներն ու տոն օրերն անց է կացնում անտեսված, երկրորդական ու դժբախտ զգալով: Ի՞նչ խորհուրդ կտայիք իրեն:
էտ սիրուհի բառը մատի փաթաթան չսարգենք էլի, Ալլեգրովան մի երգ ունի, դրա բառերն եք գրել, ты изменяещь мне с женой, ты изменяешь ей сомной...
Եկեք ընդունենք, որ սերը իրականում էնա ինչ գրածա գրքերում ու նրան երբեք և ոչ ոք չի տեսել, բայց այլ հարցա սիրո ու կրքի համատեղությունը:
10 տարի նման կյանքով ապրած մարդուն ոչինչ խորհուրդ տալ պետք չէ, նա արդեն վաղուց արել է իր ընտրությունը և այդպես էլ ապրում է, 10 տարին քիչ ժամանակ չի ինչ-որ բան փոխելու կամ հասկանոլու համար, եթե այդ ընթացքւմ ոչինչ չի փոխվել ուրեմն այդպես էլ պետք է լիներ:
Սիրուհի կոչվածին մի նայեք զզվելի ձևով, նա էլ մարդ է, նա էլ այդ ձևաչափում է գտել իր "երջանկությունը":
Ոչ ոք չի կարող ասել թե ինչ կլինի իր հետ վաղը, անգամ նրանք ում համար իրենց կյանքի կառուցած մոդոլում սիրուհին պոռնիկից էլ վատն է:
Իմ կոլեգաներից մեկն արդեն 10 տարի է, ինչ ամուսնացած տղամարդու սիրուհի է, որն իրեն բաժանվել է խոստանում ամեն հանդիպման ժամանակ: Արդեն 10 տարի է, ինչ կիրքը չի սպանում, սիրում է ինչքան ուժ ունի, հարգում է Պիկասոյին: Արձակուրդներն ու տոն օրերն անց է կացնում անտեսված, երկրորդական ու դժբախտ զգալով: Ի՞նչ խորհուրդ կտայիք իրեն:
հարցեր
իսկ ինչու՞ է այդ կոլեգան ուզում, որ "նա" բաժանվի: ու ինչն՞ է նա համարում "բարժանում": ու ինչ՞ ձև էր նա ուզում անցկացնել տոն օրերը:
իսկ ինչու՞ հենց այդ ձև էր ուզում անցկացնել այդ տոն օրերը: կյանքը էնքան բազմազան է, իր առաջարկներով: նաև տոն օրերը անցկացնելու առումով:
… կուզենայի որ "կոլեգան" մտածի իմ առաջ քաշած հարցրի շուրջը:
CactuSoul
30.01.2012, 01:26
Կարողացի հարգես ինքդ քեզ ու քո զգացմունքները և իրենց հետ հաշվի նստես, այլ ոչ թե հասարակության որոշած ստանդարտների, կարծրատիպերի մեջ խեղտվես:
Սելավի, նման դեպքերում հաճախ հենց ինքդ քեզ ու քո զգացմունքները հարգելու համար է լավ ընտրել ամուսնացած մարդուց հեռու մնալու տարբերակը: Դա անձի որոշումն է, ուղղակի համընկնում է «հասարակության որոշած ստանդարտին»:
Համ էլ, dvgray և Սելավի, ինչ ուզում եք ասեք, թեկուզ համարեք, որ պրիմիտիվ եմ, կյանքից բան չեմ հասկանում, կամ ինչ, բայց… մեկ ա, տղամարդիկ չեն հասկանա նյուանսները, իրենց համար հեշտ է: Նույնիսկ եթե դիտարկենք հակառակը՝ երբ տղան է սիրահարվել ամուսնացած կնոջ, էլի տղայի համար ավելի հեշտ է, քան կնոջ:
էտ սիրուհի բառը մատի փաթաթան չսարգենք էլի, Ալլեգրովան մի երգ ունի, դրա բառերն եք գրել, ты изменяещь мне с женой, ты изменяешь ей сомной...
Եկեք ընդունենք, որ սերը իրականում էնա ինչ գրածա գրքերում ու նրան երբեք և ոչ ոք չի տեսել, բայց այլ հարցա սիրո ու կրքի համատեղությունը:
10 տարի նման կյանքով ապրած մարդուն ոչինչ խորհուրդ տալ պետք չէ, նա արդեն վաղուց արել է իր ընտրությունը և այդպես էլ ապրում է, 10 տարին քիչ ժամանակ չի ինչ-որ բան փոխելու կամ հասկանոլու համար, եթե այդ ընթացքւմ ոչինչ չի փոխվել ուրեմն այդպես էլ պետք է լիներ:
Սիրուհի կոչվածին մի նայեք զզվելի ձևով, նա էլ մարդ է, նա էլ այդ ձևաչափում է գտել իր "երջանկությունը":
Ոչ ոք չի կարող ասել թե ինչ կլինի իր հետ վաղը, անգամ նրանք ում համար իրենց կյանքի կառուցած մոդոլում սիրուհին պոռնիկից էլ վատն է:
Ալլեգրովայի երգերի երկրպագուն չեմ: Սիրուհի բառի մեջ զզվանք չէի դրել: Այդ մարդն իրեն երջանիկ չի զգում:
հարցեր
իսկ ինչու՞ է այդ կոլեգան ուզում, որ "նա" բաժանվի: ու ինչն՞ է նա համարում "բարժանում": ու ինչ՞ ձև էր նա ուզում անցկացնել տոն օրերը:
իսկ ինչու՞ հենց այդ ձև էր ուզում անցկացնել այդ տոն օրերը: կյանքը էնքան բազմազան է, իր առաջարկներով: նաև տոն օրերը անցկացնելու առումով:
… կուզենայի որ "կոլեգան" մտածի իմ առաջ քաշած հարցրի շուրջը:
Ուզում է իր սիրելի մարդու հետ ապրի ու նրա հետ անցկացնի բոլոր, ինչպես նաեւ տոն օրերը: Ինձ թվում է՝ շատերս ենք դա ուզում: Մնացած հարցերի պատասխանները չգիտեմ, չի ասել:
Շնորհակալություն, կփոխանցեմ:
Սելավի, նման դեպքերում հաճախ հենց ինքդ քեզ ու քո զգացմունքները հարգելու համար է լավ ընտրել ամուսնացած մարդուց հեռու մնալու տարբերակը: Դա անձի որոշումն է, ուղղակի համընկնում է «հասարակության որոշած ստանդարտին»:
Համ էլ, dvgray և Սելավի, ինչ ուզում եք ասեք, թեկուզ համարեք, որ պրիմիտիվ եմ, կյանքից բան չեմ հասկանում, կամ ինչ, բայց… մեկ ա, տղամարդիկ չեն հասկանա նյուանսները, իրենց համար հեշտ է: Նույնիսկ եթե դիտարկենք հակառակը՝ երբ տղան է սիրահարվել ամուսնացած կնոջ, էլի տղայի համար ավելի հեշտ է, քան կնոջ:
Եթե սիրում է, ապա չէ: Հեշտ չէ նաև տղամարդու համար:
keyboard
30.01.2012, 01:35
Ալլեգրովայի երգերի երկրպագուն չեմ: Սիրուհի բառի մեջ զզվանք չէի դրել: Այդ մարդն իրեն երջանիկ չի զգում:
Հարգելիս, ես չեմ սիրում պոնչիկ և չեմ ուտում պոնչիկ, անգամ եթե գրպանումս միայն 80 դրամ է, իսկ ես այքան սոված եմ, որ նւոյնիսկ սառնարանի հացի փշրանքներն եմ ուտում:
Օրինակս կոպիտ է, բայց հաստատ տեղին է, ինչպես կարելի է 10 տարի ապրել ու ասել, որ երջանիկ չեմ ու այդպես շարունակե, հոգնել կարելի է դրանից անգամ, էլ ինչ սեր կամ կիրք, գրողը տանի ինչու ես պիտի ապրեմ մեկի համար, ով չի ուզում գոնե ցույց տալ, որ ապրում է իմ համար, հա կարող եմ 1,2,3 լավ 4 տարի ինքնախաբեությամբ ապրել, բայց 10?????? 10 տարի, դուք մի ամբողջ կյանք եք նկարագրում:
Լավ էլի, որ երջանիկ չլիներ Ձեր ասած, չէր մնա այսքան ժամանակ այդ վիճակում, համոզված եմ, ուղղակի Ձեր և իր երջանկությամ մասին պատկերացումները շաաաաաատ հեռու են իրարից:
Նա ուղղակի խոսել է Ձեր կողքին, դուք էլ խղճացել եք նրան, բայց ասեմ Ձեզ, նրանից երջանիկ մարդ չկա աշխարհում, երբ այդ տոներից հետո, նրա տղամարդը մի թոռոմած վարդ ձեռքին գնում է նրա տուն և նրանք միասին մի քանի ժամ են անցկացնում, ինչը ծածկում է այդ 10 տարին....
CactuSoul
30.01.2012, 01:36
Սենց ասեմ… Շատ կանայք երազում են սիրել ու սիրված լինել իրենց կյանքի ու հոգու միակի ու անկրկնելիի կողմից, ամուսնանալ նրա հետ, ունենալ երեխաներ ու ընտանեկան երջանկություն: Սա՝ մեծ մասամբ: Ու էս տեսակ կանանց դեպքում մահվանից ավելի ծանր բան է ինչ-որ մեկի կողմից «օգտագործվելը», «զապաս» լինելը, սիրուհի լինելը…
Բայց նաև, իհարկե, կան այնպիսիք, ում լրիվ կբավարարի նաև սիրուհու դերը, ու իրենք կարող են դրանից երջանկություն քամել: Ու ես բնավ չեմ ասում, թե նրանք «լավը չեն»: Մարդու տեսակ է:
Ես ընդվզում եմ այն դեպքի դեմ, երբ նկարագրածս առաջին տեսակին պատկանող կինն է ուզում լինել մի մարդու կողքի, ով երբեք իրեն իր ուզածը չի տալու:
CactuSoul
30.01.2012, 01:37
Եթե սիրում է, ապա չէ: Հեշտ չէ նաև տղամարդու համար:
Համեմատաբար հեշտ նկատի ունեմ:
E-la Via
30.01.2012, 01:39
way ջան լրիվ կիսում եմ կարծիք-ուտոպիադ:),ես էլ էի փոքր ժամանակ քեզ պես մտածում,բայց մարդ արարածն այնպես է ստեղծված,որ յոթը տարին մի անգամ պիտի(ամենաուշը) զուգընկերոջը(ուհուն)թարմացնի քո ասած լճացումից խուսափելու համար:Ինչքան էլ իդեալական հարաբերություններ ունենան սկզբում,միևնույն է գալիս է պահը լճացման կամ մեկը մյուսին ընտելանալու վիճակին:Վատ չէր լինի իհարկե ամեն յոթ տարին մեկ ...թարմացնեինք մեր "ճահճացած հարաբերությունները",բայց ...Ինչպես հասկանում ես ամեն ինչ չափի մեջ է հնարավոր կամ գեղեցիկ,ընդունելի:Ընտրիր գրածս որևէ տարբերակն ու համակերպվիր ջանա:
Յոթ տարին մեկ??? Այդքան ուշ-ուշ??? Թարմացումների հարկավոր են առնվազն երեք տարին մեկ :D:
Սա իհարկե կատակ Մինա ջան, միայն մի բան ասեմ… Արդեն բավական երկար ժամանակ է, որ ոչ մի հարցում ինձ չեմ կանգնեցնում ընդամենը երկու տարբերակների միջև ընտրության առջև: Ինձ չեմ սահմանափակում: Տարբերակներն ու ելքերը մեր պատկերացրածից էլ շատ են, միայն պետք է համարձակություն ունենալ նայել, հետո տեսնել ու երկու այդքան համարձակություն քեզ չգոհացնող իրավիճակը ըստ ցանկության փոխելու համար:
Հուսով եմ, միշտ էլ այս մոտեցմամբ կառաջնորդվեմ:
CactuSoul
30.01.2012, 01:39
Նա ուղղակի խոսել է Ձեր կողքին, դուք էլ խղճացել եք նրան, բայց ասեմ Ձեզ, նրանից երջանիկ մարդ չկա աշխարհում, երբ այդ տոներից հետո, նրա տղամարդը մի թոռոմած վարդ ձեռքին գնում է նրա տուն և նրանք միասին մի քանի ժամ են անցկացնում, ինչը ծածկում է այդ 10 տարին....
Նորմալ մարդու դեպքում էդպիսի բան հնարավոր չէ: Կարծում եմ՝ Lem-ի նշած կինը իմ պատկերացումների նորմալ մարդկանցից է:
keyboard
30.01.2012, 01:41
Սելավի, նման դեպքերում հաճախ հենց ինքդ քեզ ու քո զգացմունքները հարգելու համար է լավ ընտրել ամուսնացած մարդուց հեռու մնալու տարբերակը: Դա անձի որոշումն է, ուղղակի համընկնում է «հասարակության որոշած ստանդարտին»:
Համ էլ, dvgray և Սելավի, ինչ ուզում եք ասեք, թեկուզ համարեք, որ պրիմիտիվ եմ, կյանքից բան չեմ հասկանում, կամ ինչ, բայց… մեկ ա, տղամարդիկ չեն հասկանա նյուանսները, իրենց համար հեշտ է: Նույնիսկ եթե դիտարկենք հակառակը՝ երբ տղան է սիրահարվել ամուսնացած կնոջ, էլի տղայի համար ավելի հեշտ է, քան կնոջ:
Նյունսները ավելի քան հասկանալի են, երբ սիրուհու կարգավիճակում է կինը, նրա համար ամեն ինչ արգելված է` փողոցում թևանցուկ քայլել, ուղղակի զբոսնել, կամ գիշերն արթնանալ ու հոտ քաշել սիրած տղամարդու մազերից, կամ զգալ նրա ջերմությունն ու շունչը: Բերածս օրինակները գուցե նյութական են, բայց կարևոր, չնայած հոգեբանական ֆակտորն ավելի մեծ է, պետք է հասկանալ և գիտակցել, որ քո սիրած տղամարդը քնում է ուրիշ կնոջ կողքին երբ դու մենակ ես քո սառը ու դատարկ անկողնում:
Միանշանակ, ոչ բոլորն են կարող անցնել սրա միջով, բայց միևնույնն է, կան մարդիկ` աղջիկներ, տղաներ, ում համար, այդ ամենն ընդունելի է ու կրկնվեմ նրանք իրենց սիրած տղամարդու/կնոջ հետ անցկացրած մի քանի ժամով, ծածկում են բոլոր վերը թվարկածները...
keyboard
30.01.2012, 01:44
Նորմալ մարդու դեպքում էդպիսի բան հնարավոր չէ: Կարծում եմ՝ Լեմ-ի նշած կինը իմ պատկերացումների նորմալ մարդկանցից է:
Ձեռքերս վեր եմ պարզում, բացատրեք խնդրեմ Ձեր նկարագրած ՆՈՐՄԱԼ մարդու պահվածքը...
http://www.medkrug.ru/video/show/65, արժի նայել:))
boooooooom
30.01.2012, 01:47
"թեթև նայել" ՞՞՞… հետաքրքիր է :)
ինչն՞ է արատավոր, ինչու՞… համողված՞ ես: կարող՞ ես ապացուցել , ցույց տալ այդ "արատը" : ինչն՞ է արատ, սերը՞:
իսկ եթե քո ասածով պարզացնենք, ապա տակը մնում է միայն սերը, կիրքը…
կիրքը արատ՞ է :) թերևս, հայկական քաղքենիական համակարգի սյուներից մեկն էլ կրքի արատավոր լինելու պոստուլատն է …
ես բան չունեմ քո արժեքային համակարգի հանդեպ, ու հավատա, որ չեմ համարում "արատավոր", որ դու կազմավորված ընտանիքը գերադասում ես , քան "նորաթուխ" սերը:
…
իսկ ընդանուր առմամբ, սա այն դեպքը է, երբ մատրիցան լուծում չունի: մաթեմաթիկական: ու …
ու այստեղ արդեն լինում են հաղթողներ ու պարտվողներ: ու երբեմն նաև լինում են շատ անսպասելի հաղթանակներ:
վախը… հայկական շարժիչի վառելիքը…
Ես արատավոր երևույթ եմ համարում ուրիշի ընտանիք քանդելը: Եթե կա մարդ որ դրան նորմալա նայում, ինչ ասեմ? Ստեղ պահեք ես իջնեմ , ես ձեր հետ չեմ գալիս: Մնաք բարով
մեկ ա, տղամարդիկ չեն հասկանա նյուանսները, իրենց համար հեշտ է: Նույնիսկ եթե դիտարկենք հակառակը՝ երբ տղան է սիրահարվել ամուսնացած կնոջ, էլի տղայի համար ավելի հեշտ է, քան կնոջ:
բայց :)
կարծեմ այդ "նյուանսների" լավագույն հասկացող-նկարագրողները երբևէ եղել են հենց տղամարդիկ - Շեքսպիր... և այլն :)
իսկ "հասարակ" մահկանացուներից առումով: կինը շատ ա ձգտում "սեփականացնել": այ դա է հենց "նյուանսը"; ու էտ սեփականացման ճանապարհին եմ կուտակված լրիվ "նյուանսները": երբ որ չունես "սեփականություն", չունես նաև "կորուստ" ...
իսկ ավելի հեշտ է թե դժվար է???
կարծում եմ որ տղան ավելի ծանր է "տանում' սերը, քան "կինը-աղջիկը"; ապացուց որպես բերեմ միայն այն փաստը, որ լավագույն պոետների բացարձակ գերակշիռը տղամարդիկ են :)
:
կարող է և ընտանիքի համար լավ է , որ կինը "հաշվարկող է", բայց դրանից շատ է տուժում անհատը, նախ և առաջ հենց այդ կինը;
Մնաք բարով
շատ ափսոս: չէի ցանկանա այդքան շուտ իրար "մնաս բարով" անեինք :)
սակայն… կարծես թե ես խոսում էի սիրո մասին, և ոչ թե դրա հետևանքների ;)
keyboard
30.01.2012, 02:00
Ես արատավոր երևույթ եմ համարում ուրիշի ընտանիք քանդելը: Եթե կա մարդ որ դրան նորմալա նայում, ինչ ասեմ? Ստեղ պահեք ես իջնեմ , ես ձեր հետ չեմ գալիս: Մնաք բարով
Ընտանիք քանդելու համար, բավականին ուղեղ ու գրագիտություն է պետք, ինչը սիրուհու պարագայում այնքան էլ արդիական չէ, քանզի ընտանիք քանդել ցանկացող կինը միանշանակ գնում է անգիտակից քայլի, պահանջել որ տղամարդը բաժանվի իր կնոջից ու լինի քո կողքին միամտություն է, ինչով ես վստահ, որ վաղը քեզնից ավելի խելացին, երիտասարդն ու սեքսուալը քեզնից չի խլի քո ունեցածը, դրա համար հիմնականում այդ քայլին գնում են իրենք իրենց կառավարել չկարողացող մարդիկ, ում մոտ հիվանդագին ցանկություն է դառնում հասնել դրան:
Սակայն Dv-ի գրածը ամենևին չի քարոզում ընտանիք քանդելու գաղափարը, ուղղակի կան մարդիկ ում համար ավելի արժեքավոր է ունենալ ընտանիք առանց սիրո, առանց կրքի,առանց որևէ զգացմունքի, միայն նրա համար ունենալ այդ ընտանիքը, որ հասարակությունն ու շրջապատը քեզ գովի, որ դու իսկական հայ օջախի տղամարդ ես, քո ցավը տանեմ, մեկ այլ լրիվ բանա ավելի արժեքավոր ու երջանիկ համարել այն, որ երբ մի երևեույթ սպառում է իրեն, պետք է այն կամ նորից ստեղծել կամ քայլ անել դա պահելու համար:
dvgray եթե սխալ մեկնաբանեցի, ներող, ես տենց հասկացա:
Հասարակ թվաբանություն 3 մարդ, ամուսին, կին, սիրուհի:
Ամուսինը չի սիրում կնոջը, կինը դժբախտ է անգամ լինելով ընտանիքում, քանզի կնոջ համար չկա ավելի վատ բան քան Չսիրված լինելը, ամուսինը սիրում է սիրուհուն և արդյունքում սժբախտ են 3 հոգի:
Ելք, ամուսինը լքում է կնոջը և միանում սիրուհուն, դժբախտ է մեկը, երջանիկ ` երկուսը:
Դե իհարկե կատակը չհանեք գրածիցս, բայց կյանքւմ հիմնականում այդպես էլ լինում է:
շատ ափսոս: չէի ցանկանա այդքան շուտ իրար "մնաս բարով" անեինք :)
սակայն… կարծես թե ես խոսում էի սիրո մասին, և ոչ թե դրա հետևանքների ;)
սիրո հետևով ծնված ընտանիքը արդյոք չունի իրա "արատավոր" երևույթները ?... օրինակ տարաբնույթ ելքերով աբորտները, որոնք ըստ էության մարդասպանություններ են, բռնությունները կնոջ հանդեպ, սկսած սեռականից ու ծեծից մինչև հոգեբանական ... ու սրանք համատարած են; կարելի է ասել, որ այսպիսի դեպքերը ավելի շատ են, քան ոչ բռնությաբ դետքերը; մանավանդ Հայաստանում;
բայց կարծես թե ոչ մեկը չի համարում, որ ամուսնությունը "արատավոր' պրակտիկա է ;)
Հարգելիս, ես չեմ սիրում պոնչիկ և չեմ ուտում պոնչիկ, անգամ եթե գրպանումս միայն 80 դրամ է, իսկ ես այքան սոված եմ, որ նւոյնիսկ սառնարանի հացի փշրանքներն եմ ուտում:
Օրինակս կոպիտ է, բայց հաստատ տեղին է, ինչպես կարելի է 10 տարի ապրել ու ասել, որ երջանիկ չեմ ու այդպես շարունակե, հոգնել կարելի է դրանից անգամ, էլ ինչ սեր կամ կիրք, գրողը տանի ինչու ես պիտի ապրեմ մեկի համար, ով չի ուզում գոնե ցույց տալ, որ ապրում է իմ համար, հա կարող եմ 1,2,3 լավ 4 տարի ինքնախաբեությամբ ապրել, բայց 10?????? 10 տարի, դուք մի ամբողջ կյանք եք նկարագրում:
Լավ էլի, որ երջանիկ չլիներ Ձեր ասած, չէր մնա այսքան ժամանակ այդ վիճակում, համոզված եմ, ուղղակի Ձեր և իր երջանկությամ մասին պատկերացումները շաաաաաատ հեռու են իրարից:
Նա ուղղակի խոսել է Ձեր կողքին, դուք էլ խղճացել եք նրան, բայց ասեմ Ձեզ, նրանից երջանիկ մարդ չկա աշխարհում, երբ այդ տոներից հետո, նրա տղամարդը մի թոռոմած վարդ ձեռքին գնում է նրա տուն և նրանք միասին մի քանի ժամ են անցկացնում, ինչը ծածկում է այդ 10 տարին....
Էնքան հետաքրքիր է, թե ոնց եք բոլորովին անծանոթ մարդկանց մասին վստահ եզրակացություններ անում՝ թառամած վարդերի պարգեւած հիացմունքի, երջանկության պատկերացումների տարբերության մասին... :) 10 տարին իրոք ահռելի ժամանակ է: Ես հատուկ նշել էի տղամարդու՝ բաժանվելու խոստումի մասին, այնպես որ նրա կողքին մնալու շարժառիթը երջանկություն չի եղել հաստատ, այլ հույսը՝ որ երջանիկ կլինի:
keyboard
30.01.2012, 02:30
Էնքան հետաքրքիր է, թե ոնց եք բոլորովին անծանոթ մարդկանց մասին վստահ եզրակացություններ անում՝ թառամած վարդերի պարգեւած հիացմունքի, երջանկության պատկերացումների տարբերության մասին... :) 10 տարին իրոք ահռելի ժամանակ է: Ես հատուկ նշել էի տղամարդու՝ բաժանվելու խոստումի մասին, այնպես որ նրա կողքին մնալու շարժառիթը երջանկություն չի եղել հաստատ, այլ հույսը՝ որ երջանիկ կլինի:
Օրինակներս Ձեր կոլլեգային մի վերագրեք ու ես նկարագրել եմ ընդհանուր դեպք: Ես եզրակացություններ չեմ անում մարդկանց մասին, ես եզրակացություն եմ անում երևույթի մասին, ասեմ ավելին եզրակացություն չի` կարծիքա, ես տենց եմ մտածում ու վստահ եմ, որ տենցա, իմ համար տենցա:Անցնեմ առաջ:
Գիտեք? կյանում, բոլոր իրավիճակներում կա ինչ-որ բանի հասնելու ցանկություն, որին տրամադրվումա ժամանակ ու ցանկություն, լինում են դեպքեր, որբ ժամանակդ չի բավականացնում հասնես ուզածիդ, երկարաձգում ես եդ ժամանակը, բայց դրանից հետո գալիսա մի պահ, որ սկսում ես գիտակցել, որ ժամանակը երկարացնելն արդեն իմաստալից չի ու կտրուկ քայլլ պիտի կատարես. կա'մ թողնես կիսատ ու էլ չանդրադառնաս դրան, կա'մ թեկուզ կիսատ պահես գիտակցելով, որ ժամանակդ իզուր անցնումա, բայց էդ նպատակը քո համար ավելի կարևորա ու դա դառնում ա ապրելակերպ, իսկ 10 տարի նման կերպ ապրել, հավատացեք, Ձեր կոլլեգան իմ և շատերի համար եզակի մարդա ում հնարավորա եղել խաբել:
Մի բան էլ ավելացնեմ, ես չեմ խաբվում, եթե չեմ ուզում ;)
Մի աղջիկ ամեն անգամ քնելուց առաջ, ստուգումա իր մահճակալի տակը, որ տեսնի՝ չի՞ հայտնվել արդյոք ինչ որ տղամարդ իր կյանքում:Այդպես տաս տարի: Տաս տարի հետո նա գնում է երկրորդ մահճակալը, որպեսզի շանսերը կրկնապատկվեն:
CactuSoul
30.01.2012, 02:50
կարծում եմ որ տղան ավելի ծանր է "տանում' սերը, քան "կինը-աղջիկը"; ապացուց որպես բերեմ միայն այն փաստը, որ լավագույն պոետների բացարձակ գերակշիռը տղամարդիկ են :)
Ինձ համար սա ճիշտ էնքանով է ապացույց, ինչքանով որ այսօր տեխնիկայի խանութի աշխատողի ապացույցը. մի սառցարանը մյուսից ակնհայտորեն մեծ է չափսերով, բայց փոքրի վրա գրված է 280լ, մեծի վրա՝ 245լ: Ու ապացուցում է. եթե վրան գրված է, ուրեմն էդպես էլ կա:)):
Ժողովուրդ, իսկ դուք գիտե՞ք anikoյի տարիքը, որ խորհուրդներ եք տալի՞ս: Կարող ա, anikoն, 16-17 տարեկան երիտասարդ աղջիկ է, սիրահարվել է, ինչը հաճախ պատահող երևույթ է, երիտասարդ աղջիկների մոտ: Ամեն դեպքում, ես կարևոր եմ համարում, որ խորհուրդ հարցնողները նշեն իրենց տարիքը:
Հարգելի aniko, ես մի քանի հարց ունեմ, բայց եթե չես ուզում այստեղ պատասխանել, կարող ես նաև քո մտքում պատասխանել, գուցե այդ պատասխանները քեզ կօգնեն ճիշտ կողմնորոշվելու: Դու համոզվա՞ծ ես, քո զգացմունքների մեջ, դու գիտե՞ս և արդյո՞ք համոզվա՞ծ ես, որ այդ տղամարդն իրոք սիրում է քեզ, դու նախքան սիրահարվելդ, ինչպ՞իսի հոգեվիճակում ես եղել:
Չգիտեմ, թե այդ տղամարդն, որ «տեսակի» տղամարդկանց դասին է պատկանում: Համարձակ տի՞պ է, թեթև սոլիկ տի՞պ է, (որը ժամանակավոր ուզում է քեզ իրենով անել): Մանյակ տղամարդկանցի՞ց է, (որն ամեն ինչ անում է, սեռական կապեր ունենալու, իր հաճույքները բավարարելու համար): Դու երբեվև մտածել ես, այս ամենի մասի՞ն:
Իմ կարծիքով, դու այս իրավիճակում, բավականին զգոն պետք է լինես, և ո՛չ միայն շարժվես սրտիտ թելադրանքով, այլ նաև ուղեղով, որ հետագայում չհայտնվես վատ հոգեվիճակում: Եթե այդ ամուսնացած տղամարդն, իրո՞ք սիրում է քեզ, համարձակ և կայացած տղամարդ է, ապա նա, ամեն ինչ կանի, (կբաժանվի էլ իր կնոջից, հաշվի էլ չի առնի հասարակության կարծիքը) որ հասնի քեզ: Իսկ եթե սիրելով հանդերձ, ո՛չ մի քայլի չդիմի, ուրեմն՝ նա արժանի չէ քեզ, սա իմ կարծիքն էր: :)
բայց :)
կարծեմ այդ "նյուանսների" լավագույն հասկացող-նկարագրողները երբևէ եղել են հենց տղամարդիկ - Շեքսպիր... և այլն :)
իսկ "հասարակ" մահկանացուներից առումով: կինը շատ ա ձգտում "սեփականացնել": այ դա է հենց "նյուանսը"; ու էտ սեփականացման ճանապարհին եմ կուտակված լրիվ "նյուանսները": երբ որ չունես "սեփականություն", չունես նաև "կորուստ" ...
իսկ ավելի հեշտ է թե դժվար է???
կարծում եմ որ տղան ավելի ծանր է "տանում' սերը, քան "կինը-աղջիկը"; ապացուց որպես բերեմ միայն այն փաստը, որ լավագույն պոետների բացարձակ գերակշիռը տղամարդիկ են :)
:
կարող է և ընտանիքի համար լավ է , որ կինը "հաշվարկող է", բայց դրանից շատ է տուժում անհատը, նախ և առաջ հենց այդ կինը;
Սա իհարկե կատակ Մինա ջան, միայն մի բան ասեմ… Արդեն բավական երկար ժամանակ է, որ ոչ մի հարցում ինձ չեմ կանգնեցնում ընդամենը երկու տարբերակների միջև ընտրության առջև: Ինձ չեմ սահմանափակում: Տարբերակներն ու ելքերը մեր պատկերացրածից էլ շատ են, միայն պետք է համարձակություն ունենալ նայել, հետո տեսնել ու երկու այդքան համարձակություն քեզ չգոհացնող իրավիճակը ըստ ցանկության փոխելու համար:
Հուսով եմ, միշտ էլ այս մոտեցմամբ կառաջնորդվեմ:
Իսկ սիրո մեջ ամե՛ն սկիզբ միշտ տարբեր է։
Վերջն է նույնը։
Վերջն է նման։
Սակայն մե՜զ ինչ վերջը սիրո։
Վերջի մասին թող մտածի վերջացողը։
Մերն սկիզբն է:
Բաժանված տղամարդը ազատ մարդ է համարվում,իսկ բաժանված կինը`լքված:Կանանց մոտ մեծ նվաճումներ ունեցող տղամարդուն ՏՂԱՄԱՐԴ են համարում,տղամարդկանց մոտ նվաճումներ ունեցող կնոջը`բ*զ:Իհարկե տղամարդկանց տեսակետից ավելի հետաքրքիր է նայել իրավիճակին,բայց եկեք չմոռանանք,որ կանայք ավելի զգացմունքային են ու հարաբերության մեջ մտնելուց առաջ անպայման պիտի մտածեն հետևանքների մասին:Ես դա ինքնապաշտպանություն եմ համարում,դուք համարեք սառը հաշվարկ:
Quyr Qery
30.01.2012, 15:47
Մին գրածներիցդ շատերի հետ եմ համամիտ, ու էստեղ ում շնորհակալություն եմ հայտնել, իրանց հետ էլ եմ համամիտ:
Մենակ թե, էստեղ նկատեցի վատ վերաբերմունք սիրուհի բառի հանդեպ, իսկ աշխարհի մեծագույն կանանցից շատերը հենց սիրուհի են եղել: Ու բացի դրանից ով է ասել, որ սիրուհին պարտադիր ուզում է ընտանիք քանդել, գուցե սիրուհին հեչ էլ ընտանիք քանդելու մտքեր չունի, սիրում է, ու ուղղակի երջանիկ է էդ տղամարդու կողքին: Իսկ հասարակությունը թող գրողի ծոցը գնա, երբ որ կինը ապրելու միջոց ու աշխատանք չունենա, հասարակությունը չէ որ իրա կողքին կլինի ու կօգնի` գուցե օրինակս չափազանց կոպիտ էր, կլինի սիրած տղամարդը` թեկուզ ամուսնացած:
Մեզնից ոչ մեկ չգիտի վաղը ում կսիրահարվի, ու ինչերի պատրաստ կլինի հանուն էդ սիրո: Ու մեկ էլ թե կանայք, թե տղամարդիկ տարբեր են, ինչի եք բոլորին մի գծով չափում, կարող է մի զույգի համար վերջը լավ լինի, են մյուսի համար վատ: Մեզնից ոչ մեկ ապահովագրված չէ ոչնչից, ու հուսով եմ, ամեն դեպքում գոնե մեկ-մեկ սերն ու արդարությունը կհաղթի(Էս ինչ էլ լիրիկական զեղումներ են մոտս` աչքիս սիրահարվել եմ :} ):
Հա մեկ էլ գուցե տարիքիս պատճառով եմ էսպես մտածում, չգիտեմ: :)
Մին գրածներիցդ շատերի հետ եմ համամիտ, ու էստեղ ում շնորհակալություն եմ հայտնել, իրանց հետ էլ եմ համամիտ:
Մենակ թե, էստեղ նկատեցի վատ վերաբերմունք սիրուհի բառի հանդեպ, իսկ աշխարհի մեծագույն կանանցից շատերը հենց սիրուհի են եղել: Ու բացի դրանից ով է ասել, որ սիրուհին պարտադիր ուզում է ընտանիք քանդել, գուցե սիրուհին հեչ էլ ընտանիք քանդելու մտքեր չունի, սիրում է, ու ուղղակի երջանիկ է էդ տղամարդու կողքին: Իսկ հասարակությունը թող գրողի ծոցը գնա, երբ որ կինը ապրելու միջոց ու աշխատանք չունենա, հասարակությունը չէ որ իրա կողքին կլինի ու կօգնի` գուցե օրինակս չափազանց կոպիտ էր, կլինի սիրած տղամարդը` թեկուզ ամուսնացած:
Մեզնից ոչ մեկ չգիտի վաղը ում կսիրահարվի, ու ինչերի պատրաստ կլինի հանուն էդ սիրո: Ու մեկ էլ թե կանայք, թե տղամարդիկ տարբեր են, ինչի եք բոլորին մի գծով չափում, կարող է մի զույգի համար վերջը լավ լինի, են մյուսի համար վատ: Մեզնից ոչ մեկ ապահովագրված չէ ոչնչից, ու հուսով եմ, ամեն դեպքում գոնե մեկ-մեկ սերն ու արդարությունը կհաղթի(Էս ինչ էլ լիրիկական զեղումներ են մոտս` աչքիս սիրահարվել եմ :} ):
Հա մեկ էլ գուցե տարիքիս պատճառով եմ էսպես մտածում, չգիտեմ: :) Quyr Qery ջան էլի թքած ,(ավելի կեղտոտ բան ,քան հասարակության կարծիքն է ես դեռ չեմ հանդիպել)հարցն այստեղ մյուսների կարծիքը չի,այլ սիրուհու կարգավիճակով անարդյունք կորցրած տարիների ու խորտակված երազների:Տղամարդն իր տունն ու տեղը կունենա,երեխաներ ու ձեռքի հետ էլ ժամանակն աղվոր անցկացնելու մշտական,իսկ սիրուհին ինչ է ունենալու այդ ընթացքում?Հետո արի տուն չքանդելու մտադրությունը մի քիչ խուրդենք:Էլ ինչպես են տուն քանդում?Ասենք կինն իմանում է ամուսնու սիրուհու մասին,ինչով դա պատճառ չի ընտանիքի քայքայման համար?Համամիտ եմ ,կյանքում ամեն ինչ էլ կարող է պատահել,յուրաքանչյուրս կարող ենք սիրահարվել ու այդ սիրո համար ցանկացած խենթությանը պատրաստ լինել,չմոռանալով իհարկե հետևանքների մասին:Բայց դա արդեն ուրիշ թեմա է:Ասենք ինչի ենք ընդունակ հանուն սիրո եթե լիներ թեման,ես էլ կգրեի,որ պատրաստ եմ ամեն ինչի,բայց հաստատ կգիտակցեի ,որ կգա ժամը հատուցման:Հենց դա եմ ուզում հասկացրած լինել,չափազանց թանկ գնով ենք վճարում այդ ինքնամոռաց զգացմունքների համար:aniko-ի դեպքում ինչ կարիք կա հոգին պղտորել նման ապրումներով,երբ թեկուզ դժվարությամբ,բայց դեռ ի վիճակի է խուսափել նման իրավիճակներից?
Հա ջանա,փոքրի նման ես մտածում,որովհետև քո ամուսնու մասին չի գնում խոսքը,այլ ուրիշի:Ինչքանով XXL կտրամաբանեիր,եթե լսեիր ամուսնուդ սիրուհու մասին?
Ժունդիայի
30.01.2012, 17:10
Չեմ կարդացել բոլոր գրառումները, բայց թեմայի վերնագիրը ջանս քոր գցեց: Սիրում եմ սենց էքստրեմալ իրավիճակներ:
Թեմայի վերնագրի հեղինակ ջան, իմ կարծիքով «սիրահարվելուդ» պատճառը ոչ այն է, քան ինչ-որ ֆանտազիա, այն էլ՝ գժոտ ու վտանգավոր: Բոլորս էլ ունենք ինչ-ինչ տեսակի սեքսուալ ֆանտազիաներ: Մեկը սիրում է, որ իրեն կապեն մահճակալի ճաղերից, մյուսը սիրում է անխնա ճիպոտահարվել, էն մեկը կտտել, հաջորդը՝ շան նման քութիկ լամիշ լինել ու ձեռ ու ոտ լպստել, և այլն: Դրանք զուտ պատկերացումներ են, որոնք շատ անգամ, երկրի մշակույթի, խառնվածքի, դաստիարակության և այլ հանգամանքերի պատճառով, կամ իրականցվում են, կամ մնում է տվյալ ֆանտազիոռի մեջ մտքերում, որպես տաբու չեն իրականցվում ու ժամանկի ընթացքում հօդս ցնդում: Միգուցե քո իրավիճակում էլ է էդպես: Միգուցե ինչ-որ գրականություն ես ժամանակին կարդացել, միգուցե ֆիլմ ես դիտել, որը տպավորվել է ենթագիտակցությանդ մեջ ու ինչ-որ կերպ ցանկանում ես իրականցնել: Ու հանգամանքերի բերումով հանդիպել ես քո երևակայած հերոսին և ցանկանում ես ի կատար ածել ցանկությունդ:
Օրինակը իմ վրա բերեմ, որ շատ չնեղվես: Հիմա ես էլ հազար ու մի ֆանտազիաներ ունեմ, բայց չեմ կարծում, որ պրակտկայում երբևէ հնարավոր է դրանց իրականացնելը: Նույնիսկ ամենալավ ու ամենագաղտնապահ մեկին էլ հանդիպեմ, դրանք երբեք չեմ իրականացնի, որովհետև դրանք ավելի քան անձնական են, ավելի քան իմն են: Նման դեպքերում խորհուրդ տալ չեմ սիրում, բայց կարծում եմ՝ որոշակի գրառումներ, այդ թվում իմը, եթե կարդաս, միգուցե կփոխես հայացքներդ, միգուցե, տեսնելով որ մարդիկ այլ կերպ են մտածում սույն իրավիճակի մասին, դու էլ փորձես այլ կերպ վարվել:
Քեզ ամենայն բարիք եմ ցանկանում, անշառ ու անփորձանք կյանք: Ցանկությունդ էլ թող մնա չիրականցված ֆանտազիա: Ոչի´նչ:
Փորձիր սիրահարվել ազապ մեկին ու այդ ազապ մեկի համար պայքարդ տար: Արգելված պտուղը քաղցր բան է, բայց դրանք համտեսելոց հետո շատ անգամ մարդիկ զգում են, որ չարժեր: Եսի՞մ:
Ժունդիայի
30.01.2012, 17:12
***
Quyr Qery
30.01.2012, 17:56
Quyr Qery ջան էլի թքած ,(ավելի կեղտոտ բան ,քան հասարակության կարծիքն է ես դեռ չեմ հանդիպել)հարցն այստեղ մյուսների կարծիքը չի,այլ սիրուհու կարգավիճակով անարդյունք կորցրած տարիների ու խորտակված երազների:Տղամարդն իր տունն ու տեղը կունենա,երեխաներ ու ձեռքի հետ էլ ժամանակն աղվոր անցկացնելու մշտական,իսկ սիրուհին ինչ է ունենալու այդ ընթացքում?Հետո արի տուն չքանդելու մտադրությունը մի քիչ խուրդենք:Էլ ինչպես են տուն քանդում?Ասենք կինն իմանում է ամուսնու սիրուհու մասին,ինչով դա պատճառ չի ընտանիքի քայքայման համար?Համամիտ եմ ,կյանքում ամեն ինչ էլ կարող է պատահել,յուրաքանչյուրս կարող ենք սիրահարվել ու այդ սիրո համար ցանկացած խենթությանը պատրաստ լինել,չմոռանալով իհարկե հետևանքների մասին:Բայց դա արդեն ուրիշ թեմա է:Ասենք ինչի ենք ընդունակ հանուն սիրո եթե լիներ թեման,ես էլ կգրեի,որ պատրաստ եմ ամեն ինչի,բայց հաստատ կգիտակցեի ,որ կգա ժամը հատուցման:Հենց դա եմ ուզում հասկացրած լինել,չափազանց թանկ գնով ենք վճարում այդ ինքնամոռաց զգացմունքների համար:aniko-ի դեպքում ինչ կարիք կա հոգին պղտորել նման ապրումներով,երբ թեկուզ դժվարությամբ,բայց դեռ ի վիճակի է խուսափել նման իրավիճակներից?
Հա ջանա,փոքրի նման ես մտածում,որովհետև քո ամուսնու մասին չի գնում խոսքը,այլ ուրիշի:Ինչքանով XXL կտրամաբանեիր,եթե լսեիր ամուսնուդ սիրուհու մասին?
Մին դեմք ես :) Մին ես մենակ մի բան եմ հասկանում, որ եթե մարդ մի բան չի ուզում` չի անում, եթե ընտրել են սիրուհու կարգավիճակը, ուրեմն իրանց ձեռ է տվել:
Ասենք դու պատրաստ ես հանուն իրա էդ կարգավիճակին, չես մտածում հետագայի ու հասարակության մասին, երջանիկ ես, ու պրծ: Կարող է մի օր փոշմանես, կարող է և չէ, մի օր կգտնես քոնին ու իրան բաց կթողնես, կամ ինքը` քեզ: Ում դուր կգար, որ իրա ամուսինը սիրուհի ունենար, ոչ թե անկապ ընկերներով մի անգամ լեվի գնալ, այլ հեց սիրուհի, եթե սիրուհի ունի, պիտի պատճառները սկզբից իմ մեջ փնտրեմ, հետո դուրս գամ էդ իմ սահմաններից, կամ ես, կամ սիրուհին, եթե ինքը սիրուհուն է ընտրում, միակ մեղավորը սիրուհին չէ:
Մենակ թե էս ամենը ես ընդհանուր եմ ասում, իսկ այ aniko-ին, ես ասելու բան չունեմ, որտև իրա տարիքը չգիտեմ, ու հեչ էլ կողմ չեմ, որ գնա էդ մարդուն սեր խոստովանի, ուրիշ բան եթե էդ մարդը իրանով հետաքրքված լիներ, կամ ընտանիքում` դժբախտ:
aniko ջան, մի հին անեկդոտ հիշեցի՝ մի երիտասարդ հարցնում է Մոցարտին թե ինչպես երաժշտություն գրի, Մոցարտը հարցնում է.
-Քանի՞ տարեկան ես…
-Քսաներկու
-Դեռ շուտ է…
-Մաեստրո, բայց դուք 10 տարեկանում արդեն գրում էիք…
-Այո, սակայն ես ոչ ոքի չէի հարցնում ինչպես գրել…
Հենց որ արդեն չի լինի մեկը, որի կարծիքը քեզ հետաքրքրում է, սիրիր այդ տղամարդուն
Ամեն բան էլ կարելիյա, շարժվիր այնպես ինչպես սիրտդ կթելադրի, հիշի սիրտը երբեք չի սխալվում, ուղեղը ամեն բանի մեջ ուզումա տրամաբանություն գտնի, դա իր կոչումնա, իսկ զգացմունքները ոչ մի մարդկային տրամաբանության չեն ենթարկվում:
Ցավալի ա, բայց փաստ, որ կյանքը միայն զգացմունքների վրա չի կառուցվում։ Զգացմունքայինի հետ հավասար գոյություն ունեն տրամաբանությունը, դատողությունը, հաշվենկատությունը և այլն։ Ու էն պարագայում, որտեղ քո միակ հավատարիմ ընկերդ կարող էլ լինել միմիայն սառը տրամաբանությունդ, վստահել զգացմունքներին, ըստ ինձ, առնվազն անխոհեմություն ա։ Կյանքը ոչ վարդագույն ա, ոչ էլ գորշ մոխրագույն։ Ամեն մարդ ինքն ա իր «ճաշակով» գունավորում կյանքը, որտեղ պարտադիր առկա են թե տաք, և թե սառը գույները։
Հ.Գ. Սրտին վստահելու պահով մի «անեկդոտ»... :))
"Это невозможно" - Сказала гордость.
"Это опасно" - сказал опыт.
"Это бессмысленно" - сказала причина.
"Попробуй" - прошептало сердце.
"ЭТО ЧЁ, БЛИН, ТАКОЕ!?!?!?" - прокричал анус двумя минутами позже...
Mephistopheles
30.01.2012, 20:34
Ամենաճիշտը մամայիցդ ու պապայիցդ հարցնելն ա… իրանք քեզ ճիշտը կասեն…
keyboard
30.01.2012, 22:08
Իսկ սիրո մեջ ամե՛ն սկիզբ միշտ տարբեր է։
Վերջն է նույնը։
Վերջն է նման։
Սակայն մե՜զ ինչ վերջը սիրո։
Վերջի մասին թող մտածի վերջացողը։
Մերն սկիզբն է:
Բաժանված տղամարդը ազատ մարդ է համարվում,իսկ բաժանված կինը`լքված:Կանանց մոտ մեծ նվաճումներ ունեցող տղամարդուն ՏՂԱՄԱՐԴ են համարում,տղամարդկանց մոտ նվաճումներ ունեցող կնոջը`բ*զ:Իհարկե տղամարդկանց տեսակետից ավելի հետաքրքիր է նայել իրավիճակին,բայց եկեք չմոռանանք,որ կանայք ավելի զգացմունքային են ու հարաբերության մեջ մտնելուց առաջ անպայման պիտի մտածեն հետևանքների մասին:Ես դա ինքնապաշտպանություն եմ համարում,դուք համարեք սառը հաշվարկ:
Շատ զգացմունքային էր, մի պահ անգամ 17-րդ դարը պատկերացրի, մինչև կրունկենր ձգվող զգեստներով կանանց, գլուխները փակ և պապայի ու մամայի պայմանավորվածությամբ ստեղծվող ընտանիքներ:
Ես կարծում էի, գոնե Երևանը վաղուց թևակոխել է այդ ժամանակահատվածը, բայց չէ, եթե սենց մտածողներ կան ուրեմն դեռ դոփում ենք տեղում:
Հիմա ասեմ թե ես ոնց եմ մեկնաբանում ու հասկանում Ձեր նկարագրածը:
Կայացած ու խելացի կնոջը բ*զ համարողը ինքնա Բ*Զ ամենամեծ տառերով, իմ շրջապատում շատ կան այդպիսի կանայք ու աղջիկներ, մեկը տենց բան ասի դիակը կփռեմ, էդ առաջին:
Ամուսնալուծված կինը, նամանավանդ այն դեպքում, երբ ինքն է գնացել այդ քայլին ուժեղ է ցակնացած կնոջից,ամենաուժեղ կինն է նա ավելի ուժեղ նրանից, ով չի հանդգնում այդ քայլին գնալ և լացում է վերմակի տակ կուլ տալով ու իմանալով ամուսնու կեղտերի մասին, հաաաաա հեսա կասեք ընտանիքնա պահում, հաաաաաա, թող պահի պահի, բալքի վերջում Նոբելյան մրցանակ կտան: Լավ էլի, մի հատ նայեք մեր շուրջը... ես երկրորդ:
Ամուսնալուծված տղամարդը հեչ էլ ազատ չի, ու եթե նրա կողքի կինը խելացի լինի ու Ձեր ասած հաշվարկն իմանա, անպայման կիմանա ու կպարզի ով է իր կողքի տղամարդը, հենց դրանում է այդ հաշվարկը, որին դեմ չեմ, իհարկե խելացի կինը միշտ էլ պիտի հաշվարկ անի, քանզի կանայք զգացմունքային են և ավելի ծանր են տանում կորուստը, տղամարդը կարող է ընկերանալ օղու հետ և ցավը խեղդել օղիյով կամ մի գիշերային թիթեռնիկով, բայց կինը ավելի ինքնամփոփ է տանում այդ երևույթները...
keyboard Կայացած ու խելացի կնոջը ով բան ասեց,որ դու էլ էդպես բորբոքվեցիր?Բորբոքվելուց կամ հեգնելուց առաջ մի անգամ էլ կարդա գրածս :Իմ կամ քո հայացքները էստեղ ոչ մի դեր չեն խաղում:Անձամբ իմ կարծիքը այնքան էլ չի տարբերվում քոնից ու, եթե նկատել ես ,որոշ գրառումներիդ ես էլ եմ շնորհակալություն հայտնել,ասել կուզի համաձայնվել եմ գրածիդ:ՈՒզենք չուզենք արուները պարծենում են նույնիսկ իրենց չունեցած էգերի համար,իսկ տեսել ես որևէ կնոջը նույն առիթով պարծենալուց?Մինչև դիակ փռելն ու մեծատառով Բ*Զ հանելդ բավականին հետաքրիր տպավորություն էին թողնում գրառումներդ:Շուրջդ նայիր,էլի եմ ասում ,իմ ու քո կարծիքը դեր չի խաղում,միթե կարծում ես ,որ քո մտերիմների ու սիրելիների մեջ չեն գտնվի նման կարծիք ունեցողներ?
erewanski
31.01.2012, 03:08
Կայացած ու խելացի կնոջը բ*զ համարողը ինքնա Բ*Զ ամենամեծ տառերով, իմ շրջապատում շատ կան այդպիսի կանայք ու աղջիկներ, մեկը տենց բան ասի դիակը կփռեմ, էդ առաջին:
Ամուսնալուծված կինը, նամանավանդ այն դեպքում, երբ ինքն է գնացել այդ քայլին ուժեղ է ցակնացած կնոջից,ամենաուժեղ կինն է նա ավելի ուժեղ նրանից, ով չի հանդգնում այդ քայլին գնալ
Ցանկացած ուժեղ կին ,կկարողանա իր կողքին պահել սեփական ամուսնուն , կարծում եմ այդպիսի կանայք ավելի ուժեղ են քան ամուսնալուծվածները:
Հետո Մինան ոչ թե ամունալուծվածներին բ-զ անվանեց , այլ տղամարդկանց հետ որոշակի հաջողությունների հասած կանանց: Իհարկե, երբ տղամարդը օրը մեջ մեկի հետ քնումա դա <<ֆանտաստիկա >>, իսկ երբ կիննա օրը մեջ մեկի հետ քնում , դա իհարկե բ-զությունա , հա քնելը էտքան էլ պարտադիր չի ...
Ժողովուրդ ջան, Մինան ոչ մեկին բոզ չի անվանել: Նա ընդամենն ասել ա, որ հասարակությունը կնոջը բոզ ա համարում, երբ նա տղամարդու պես անկողնային հաջողոթյուններ է ունենում, ի տարբերություն տղամարկանց, որոնց նույն հասարակությունը նույն երևույթի համար համարում է ՏՂԱմարդ:
Ինչ-որ բան սխալ ա՞ ասում, կարող ա՞ տենց չի համարվում:
Mephistopheles
31.01.2012, 03:46
Ժողովուրդ ջան, Մինան ոչ մեկին բոզ չի անվանել: Նա ընդամենն ասել ա, որ հասարակությունը կնոջը բոզ ա համարում, երբ նա տղամարդու պես անկողնային հաջողոթյուններ է ունենում, ի տարբերություն տղամարկանց, որոնց նույն հասարակությունը նույն երևույթի համար համարում է ՏՂԱմարդ:
Ինչ-որ բան սխալ ա՞ ասում, կարող ա՞ տենց չի համարվում:
Գալ ջան, կարա՞մ քո թույլատվությամբ էս արտահայտություն օգտագործել… սա ֆանտաստիկ արտահայտությաուն, միայն մի ուղղում… տղամարդիկ էնքան անկողնային հաջողություններ չեն ունենում ինչքան որ ընդունված ա կարծել… տենց հաջող լինեինք չէինք վճարի դրա համար… կանանց հաջողությունները շատ-շատ ավելի մեծ է հակառակ դեպքում չէին վաճառի, ձրի կլիներ… ուղղակի տղամարդիկ սիրում են "գլուխ գովալ", մեզ թվում ա "գիգանտ" ենք …
keyboard
31.01.2012, 10:28
keyboard Կայացած ու խելացի կնոջը ով բան ասեց,որ դու էլ էդպես բորբոքվեցիր?
Կանանց մոտ մեծ նվաճումներ ունեցող տղամարդուն ՏՂԱՄԱՐԴ են համարում,տղամարդկանց մոտ նվաճումներ ունեցող կնոջը`բ*զ:
Բորբոքվելուց կամ հեգնելուց առաջ մի անգամ էլ կարդա գրածս :Իմ կամ քո հայացքները էստեղ ոչ մի դեր չեն խաղում:Անձամբ իմ կարծիքը այնքան էլ չի տարբերվում քոնից ու, եթե նկատել ես ,որոշ գրառումներիդ ես էլ եմ շնորհակալություն հայտնել,ասել կուզի համաձայնվել եմ գրածիդ:ՈՒզենք չուզենք արուները պարծենում են նույնիսկ իրենց չունեցած էգերի համար,իսկ տեսել ես որևէ կնոջը նույն առիթով պարծենալուց?
Ամենևին բորբոքված չեմ, սխալ տպավորությունների մեջ եք, գրառում անելուց էլ բորբոքված չեմ եղել, ուղղակի հենց ինքներդ նշեցիք, որ համակարծիք եք, դրա համար նման գրառումը մի տեսակ տարորինակ էր Ձեր կողմից։ Բայց սխալ եք մտածում, որ իմ ու Ձեր կարծիքները դեր չեն խաղում, խաղում են ու շատ մեծ, մեր ողբերությունը դրանում ա, որ մենք ամեն մեկս մեր հերթին մտածում ենք, որ ոչինչ չենք կարող փոխել ու մեր կարծիքը շատ քիչ է բան փոխելու համար, չէ, հավատացեք հեղինակի համար այստեղ գրված ցանկացած կարծիք ոսկուց թանկ է, քանզի միայն այս կարծիքների վերլուծությունն է նրան որոշում կայցանելուց օգնելու։
Որքան ինձ հիշում եմ, իմ շրջապատում իրենց էգերի քանակով պարծեցող արուներ չեմ հադիպել, հավատացեք, բավականին մեծ ու տարբեր խավերի շրջապատ ունեմ, իմ ընկերության շրջանաում աղջիկների քանակից կամ ինչ-որ կոնկրետ մեկի ինտիմ կյանքից երբեք քննարկում չի եղել, ես երբեք ինձ թույլ չեմ տվել նման հարց ուղղել ընկերոջս կամ ընկերս՝ ինձ։
Մաքսիմում ինչ եղել է, պարծեցել են նրանով, որ իրենց ընկերուհին շաաաաաաատ սիրուն է, դե դա բնական է, մադիք անգամ սիրուն շորերով ու կոշիկներով են պարծենում, կներեք կոպիտ համեմատության համար։
Մինչև դիակ փռելն ու մեծատառով Բ*Զ հանելդ բավականին հետաքրիր տպավորություն էին թողնում գրառումներդ:Շուրջդ նայիր,էլի եմ ասում ,իմ ու քո կարծիքը դեր չի խաղում,միթե կարծում ես ,որ քո մտերիմների ու սիրելիների մեջ չեն գտնվի նման կարծիք ունեցողներ?
Հլը չեմ փռել, հուսով եմ չեմ էլ փռի :D ի դեպ, ես չեմ համարել, սկզբում դուք եք խոսել դրանից ու համարողներից։ Ձեր գրառումն ու արավելևս Ձեր կարծիքը չեմ հեգնել, միտք էլ չեմ ունեցել, թե դուք ոնց եք հասկացել, դա ուրիշ խնդիր է։
Ցանկացած ուժեղ կին ,կկարողանա իր կողքին պահել սեփական ամուսնուն , կարծում եմ այդպիսի կանայք ավելի ուժեղ են քան ամուսնալուծվածները:
Կնոջ ուժեղությունն ինչ կապ ունի, եթե տղամարդն իրեն փալասից չի ջոկում ու կինն ուժեղա հա՞՞, որ փալասին իրա կողքնա պահու՞՞՞՞՞՞մ։
Հետո Մինան ոչ թե ամունալուծվածներին բ-զ անվանեց ․․․․․
Մի հատ, էս թեմայում իմ գրառումները սկզբից մինչև վերջ կարդա ու հենց մի տեղ կհանդիպես, որ ես տենց բան եմ ասել, որ Մինան տենց բանա ասել ու դիր ստեղ թող սաղ տենան, թե չե պռոստը գրելու համար բան մի գրի, յանիմ ինչ ե՞ս գրել, իմաստ կա՞ գրածիդ մեջ, ոնց պեղեցի չգտա։
Ժողովուրդ ջան, Մինան ոչ մեկին բոզ չի անվանել: Նա ընդամենն ասել ա, որ հասարակությունը կնոջը բոզ ա համարում, երբ նա տղամարդու պես անկողնային հաջողոթյուններ է ունենում, ի տարբերություն տղամարկանց, որոնց նույն հասարակությունը նույն երևույթի համար համարում է ՏՂԱմարդ:
Ինչ-որ բան սխալ ա՞ ասում, կարող ա՞ տենց չի համարվում:
Չէ Լիլ, սխալ չի ասում, անկողնայինի մասին էլ էնքան չի խսքը, որքան կնոջ հաջողությունների ցանկացած բնագավառում, ես շատ եմ լսել, որ փողոցում ռեպլիկ են քցել մի աղջկա, ով ջիպ ա քշում կամ ավտո ցանկացած, էտ արդեն մակարդակի հարցա, ոչ թե ընդհանուր հասարակության ու ընդհանուր կարծիք։
Է եթե էդ մարդու պապան իրա համար առելա ինքն էլ քշումա ում ինչ գործնա կամ ասենք պապան էլ չի առել սիրածնա առել, էդ իմ գործնա՞, չէ, ինձ վաբշե քիչա հուզում ուրիշի ունեցածն ու եղածը կամ ապրածը, ես հազիվ իմն եմ կարում պահեմ, դրա համար էլ ասում եմ, որ մակարդակն ա պետք բարձրացնել, ոչ թե մի ստվար զանգվածի,ով իրան ճիշտ ապրողա համարում, բայց ամենամեծ կեղտ իրա տակնա, կարծքը հաշվի առնել։
Mephistopheles
31.01.2012, 11:14
Ուրեմն, Աանիկո ջան, դու արդեն հասկացար ինչ պետք ա անես… մենք բոլորս ստեղ քեզ մանրամասն ասենինք ինչ ա պետք անել… դե քեզ տեսնեմ… մեզ սևերես չանես…
erewanski
31.01.2012, 12:10
Կնոջ ուժեղությունն ինչ կապ ունի, եթե տղամարդն իրեն փալասից չի ջոկում ու կինն ուժեղա հա՞՞, որ փալասին իրա կողքնա պահու՞՞՞՞՞՞մ։
Էլ ուրա ուժեղ կին եթե ամուսնացելա փալասի հետ ,կամ համատեղ կյանքի ընթացքում թույլա տվել ամուսինը փալաս դառնա :
Մի հատ, էս թեմայում իմ գրառումները սկզբից մինչև վերջ կարդա ու հենց մի տեղ կհանդիպես, որ ես տենց բան եմ ասել, որ Մինան տենց բանա ասել ու դիր ստեղ թող սաղ տենան, թե չե պռոստը գրելու համար բան մի գրի, յանիմ ինչ ե՞ս գրել, իմաստ կա՞ գրածիդ մեջ, ոնց պեղեցի չգտա։
Ոնց հասկացա , դու ամուսնալուծվածներին ես համարում ուժեղ կանայք ,դրա համար էլ ասեցի ....
Մտքերի փոխանակման ժամանակ ագրեսիա մի դիր , որ բոլորնել հաճույք ստանան պրոցեսից:)
keyboard
31.01.2012, 12:22
Էլ ուրա ուժեղ կին եթե ամուսնացելա փալասի հետ ,կամ համատեղ կյանքի ընթացքում թույլա տվել ամուսինը փալաս դառնա :
Փաստորեն դու միանշանակ վստահ ես, որ բոլոր կանայք ու մարդիկ 100% թափանցիկ են մեկ մյուսի համար,այսինքն կինը գիտակցելով ամուսնացել է կամ կյանքը կապել է փալասի հե՞տ, կյանքի բեմում շատ հմուտ դերասաններ կան, դրանով ես որոշում կնոջ ուժեղությունը՞, էլ էս պարբերության հետ կապված ավելացնելու բան չունեմ։
Ոնց հասկացա , դու ամուսնալուծվածներին ես համարում ուժեղ կանայք ,դրա համար էլ ասեցի ....
Շատ ճիշտ ես հասկացել, էն կինը, ով կարումա պահի իրա ինքնասիրությունը, ես էդ կնոջը շատ ուժեղ եմ համարում, բայց կրկնում եմ ևս մի անգամ․ իմ ասածը և դրա վերաբերյալ քո ասածը իրա հետ ոչ մի կապ չունեն;)
Մտքերի փոխանակման ժամանակ ագրեսիա մի դիր , որ բոլորնել հաճույք ստանան պրոցեսից:)
Երևույթները մի անվանիր նենց, ոնց դու ես ուզում;)
Հ․Գ․ Մարդու ներսը մաքուր լինի ու մարդը հոգով բ չլինի․․․
Կուզեի լսել կարծիքներ, քննադատություններ, միգուցե և ոչ շատ վատ բաներ...
Ի՞նչ կասեք։
Սպորտով զբաղվի, ընդ որում հարվածային մարզաձևերով ;) Լավ օգնում է տղամարդկանց չսիրելու գործում ;)
Հա ինչ կա որ կյանք է պատահում է , երբեմն ամուսնացած ու հասուն տղամարդիկ ավելի հաճելի են ( հատկապես եթե սիրուն են :D): Ինձ հետ նման բան չի պատահի , ես չեմ սիրում ամուսնացած տղամարդկանց : :)
Կուզեի լսել կարծիքներ, քննադատություններ, միգուցե և ոչ շատ վատ բաներ...
Ի՞նչ կասեք։
Եթե իսկապես սիրում եք նրան, խորհուրդ կտայի հնարավորության սահմաններում սառեցնել ձեր հարաբերությունները, եվ նա նույնպես պետք է օգնի ձեզ այդ հարցում, եթե սերը երկկողմանի է: հակառակ դեպքում երջանիկ ապագա ունենալու հավանականությունը համարյա թե հավասար է զրոյի: Ես դա ասում եմ ոչ թե քար սիրտ ունենալուց, այլ լրիվ հակառակը:
keyboard
18.11.2012, 23:15
Եթե իսկապես սիրում եք նրան, խորհուրդ կտայի հնարավորության սահմաններում սառեցնել ձեր հարաբերությունները, եվ նա նույնպես պետք է օգնի ձեզ այդ հարցում, եթե սերը երկկողմանի է: հակառակ դեպքում երջանիկ ապագա ունենալու հավանականությունը համարյա թե հավասար է զրոյի: Ես դա ասում եմ ոչ թե քար սիրտ ունենալուց, այլ լրիվ հակառակը:
Կարելի՞ է իմանալ, դուք դա ո՞նց եք պատկերացնում: Էնքան հետաքրքրիրա, մանրամասն կարելի է՞, ավելի պարզ բացատրություննորով :)
Կարելի՞ է իմանալ, դուք դա ո՞նց եք պատկերացնում: Էնքան հետաքրքրիրա, մանրամասն կարելի է՞, ավելի պարզ բացատրություննորով :)
Երևի «օգնել» ասելով էն նկատի ուներ, որ տղամարդն էլ իր կողմից պիտի կորչի տեսադաշտից ու մտերմության կամ անգամ սովորական շփման ոչ մի փորձ չանի:
keyboard
19.11.2012, 11:14
Երևի «օգնել» ասելով էն նկատի ուներ, որ տղամարդն էլ իր կողմից պիտի կորչի տեսադաշտից ու մտերմության կամ անգամ սովորական շփման ոչ մի փորձ չանի:
Այվ, իսկ դու դա որքան հավանական ես համարում, մանավանդ, եթե զգացմունք կա, քանի մարդ կա, որ կարող է ՛անցնել ինքն իր վրայով՛, ես անկեղծ, չեմ կարծում, որ դա իրականությանը մոտ է, չնայած չեմ էլ բացառում:
Այվ, իսկ դու դա որքան հավանական ես համարում, մանավանդ, եթե զգացմունք կա, քանի մարդ կա, որ կարող է ՛անցնել ինքն իր վրայով՛, ես անկեղծ, չեմ կարծում, որ դա իրականությանը մոտ է, չնայած չեմ էլ բացառում:
keyboard, ես ընդամենն ասեցի, թե գրառման հեղինակն ամենայն հավանականությամբ ինչ նկատի ուներ: Իսկ էս թեմայի հարցում կարծիք չունեմ, ճիշտն ասած, երևի գրողին հարցնես...
Կարելի՞ է իմանալ, դուք դա ո՞նց եք պատկերացնում: Էնքան հետաքրքրիրա, մանրամասն կարելի է՞, ավելի պարզ բացատրություննորով :)Այո, հանուն այդ աղջկա երջանիկ ապագայի, այդ մարդը պետք է կարողանա անցնել ինքն իր վրայով, եթե հատկապես իրական սեր է: Սերը հաճախ կուրացնում է մարդկանց աչքերը եվ նրանք հեռուն չեն կարողանում տեսնել: ivy-ը ճիշտ էր հասկացել իմ ասածը:
keyboard
19.11.2012, 22:04
Այո, հանուն այդ աղջկա երջանիկ ապագայի, այդ մարդը պետք է կարողանա անցնել ինքն իր վրայով, եթե հատկապես իրական սեր է: Սերը հաճախ կուրացնում է մարդկանց աչքերը եվ նրանք հեռուն չեն կարողանում տեսնել: ivy-ը ճիշտ էր հասկացել իմ ասածը:
Կուրացնում է, այո, դրա համար էլ հավանականությունը, որ գիտակցումն ու բանականությունը ավելի ուժեղ կլինեն շատ քիչ է :)
Շատ լավ կլիներ, որ ասածդ իրականություն լիներ::)
Հա ինչ կա որ կյանք է պատահում է , երբեմն ամուսնացած ու հասուն տղամարդիկ ավելի հաճելի են ( հատկապես եթե սիրուն են :D): Ինձ հետ նման բան չի պատահի , ես չեմ սիրում ամուսնացած տղամարդկանց : :)
Ամմէ ջան, փորձի՛ , ասում ա՝ փորձը փորձանք չի:
Կուրացնում է, այո, դրա համար էլ հավանականությունը, որ գիտակցումն ու բանականությունը ավելի ուժեղ կլինեն շատ քիչ է :)
Շատ լավ կլիներ, որ ասածդ իրականություն լիներ::)
Ես կասեի, որ սիրո վրա է հիմնված ողջ աշխարհը, եվ սիրո բացակայության դեպքում կյանքի համը կորում է, սակայն տվյալ դեպքում սերը բերում է որոշ անմեղ մարդկանց դժբախտություն, հենց դա պետք է հաշվի առնել:
Վերջերս մի գիրք եմ կարդացել՝ Վիշնևսկի "Ինչի՞ համար են պետք տղամարդիկ" ու մի տեսակ համոզիչ էր:Հետաքրքիր բան է սերը, բայց վսյո տակի...Ասում ա տղամարդը մեկին ա սիրում, եթե սիրում ա, մնացած կանայք այդ մեկի շողքն են ուղղակի: Երանի՜ էդ մեկին:)) Համոզվել է պետք՝ այդ ամուսնացած տղամարդու կյանքում դուք այդ մեկն եք, թե պարզապես շողք եք:8
Կարծում եմ ամուսնացած տղամարդուն սիրահարվելու մեջ անպայման պոռնկության մի մեծ բաժին կա, եթե չես կարողանում քեզ կառավարել, եթե չես կարողանում ուրիշինը չքանդես, ու ընդհանրապես, ամուսնացած տղամարդու համար առաջին դեքում կարաս լինես սիրուհի, եթե քեզ բռնացնում ես էտ մտքի վրա կտրիր մատներիցդ մեկը, ցավը կօգնի որ ուշքի գաս, համ էլ մի քանի ամիս խիստ զբաղվելու բան կունենաս, որովհետև կնոջ համար ամենից առաջնայինը բարոյականությունն ա …
impression
21.11.2012, 00:20
կներեք, իսկ հատկապես ո?ր մատն ա պետք կտրել, իմանանք էլի, մարդ ես, ոչ մեկս ապահովագրված չենք...
Առաջարկում եմ կտրել ոտքի մատներից, որ շատ տեսանելի չլինի, լավ կլինի՝ ձախ կողմի մատնեմատը, որպես ամուսնական մատի ոտնային տարբերակ. սիմվոլիկան տեղին կլինի:
Իսկ ի՞նչ կտրեն տղամարդիկ, եթե սիրահարվում են ամուսնացած կնոջ: :think
impression
21.11.2012, 00:29
ժողովուրդ ջան, մի պարզ ճշմարտություն կա, երբ սիրահարվում ես ամուսնացած մարդու, մենակ մի բան ա պետք կտրել, դա ձեզ լիքը դժբախտություններից ու անհամություններից հետ կպահի
պետք ա ուղղակի ձեններդ կտրեք
Կարծում եմ ամուսնացած տղամարդուն սիրահարվելու մեջ անպայման պոռնկության մի մեծ բաժին կա, եթե չես կարողանում քեզ կառավարել, եթե չես կարողանում ուրիշինը չքանդես, ու ընդհանրապես, ամուսնացած տղամարդու համար առաջին դեքում կարաս լինես սիրուհի, եթե քեզ բռնացնում ես էտ մտքի վրա կտրիր մատներիցդ մեկը, ցավը կօգնի որ ուշքի գաս, համ էլ մի քանի ամիս խիստ զբաղվելու բան կունենաս, որովհետև կնոջ համար ամենից առաջնայինը բարոյականությունն ա …
Լավ խորհուրդ ա, կարելի ա ընդհանրացնել. եթե կին ես ու սիրահարվել ես ամուսնացած տղամարդու, կտրիր մատներիցդ մեկը, եթե տղամարդ ես ու սիրահարվել ես ամուսնացած կնոջ... կրտիր «մատներիցդ մեկը»:
ռոմանտիկ ենք գրողը տանի:)
keyboard
21.11.2012, 22:09
Լավ խորհուրդ ա, կարելի ա ընդհանրացնել. եթե կին ես ու սիրահարվել ես ամուսնացած տղամարդու, կտրիր մատներիցդ մեկը, եթե տղամարդ ես ու սիրահարվել ես ամուսնացած կնոջ... կրտիր «մատներիցդ մեկը»:
Այո' ու հենց 21-րդ մատը :D
Ինչ լավա, ես տղամարդկանց սիրահարվել չեմ կարողանում, մանավանդ ամուսնացած :D:D
Կներքե, ես մի քիչ խմուկ, ընձի ահավոր բացուկ էս գրառումուկ :oy
Zangezur
21.11.2012, 23:02
Իսկ ի՞նչ կտրեն տղամարդիկ, եթե սիրահարվում են ամուսնացած կնոջ: :think
ամուսնացած կնոջ ամուսինը ինչ-որ պետքա կկտրի ՃՃՃ
Quyr Qery
28.11.2012, 00:23
Եսիմ է, բա որ սիրահարվեմ:
Mephistopheles
28.11.2012, 00:51
եթե սիրահարվել ես ամուսնացած տղամարդու վրա ուրեմն արել ես շատ վատ, անբարոյական, պոռնիկ, սրիկա բան… եթե էդ տղամարդը ես չեմ…
keyboard
28.11.2012, 00:52
Եսիմ է, բա որ սիրահարվեմ:
Բա որ չսիրահարվե՞ս, տո էդ էլ հլը ջանդամ, բա որ սիրե՞ս:
Թու-թու, գործ չունես, կծում մծում են :D
Իսկ եթե Դուք եք, ինչ ածականների ենք արժանանում....?
եթե սիրահարվել ես ամուսնացած տղամարդու վրա ուրեմն արել ես շատ վատ, անբարոյական, պոռնիկ, սրիկա բան… եթե էդ տղամարդը ես չեմ…
keyboard
28.11.2012, 01:07
դե բա հետո էլ ասում են ակումբից ինչու են գնում, ըհը, մարդ արելա 20 գրառում, բանից բեխաբար, մեկել կողի ձորակից գայլն է կտրում իր դեմը :D
Kivera հումորը պահեք, հումորը :D
Keyboard, հարգելիս, շնորհակալ եմ խորհրդի համար, գայլերն իսկույն երևում են, հումորը պահում եմ, պետք չի ստեղնաշարը կոտրել, ամեն ինչ շատ լավ կլինի....ՃՃՃՃ
դե բա հետո էլ ասում են ակումբից ինչու են գնում, ըհը, մարդ արելա 20 գրառում, բանից բեխաբար, մեկել կողի ձորակից գայլն է կտրում իր դեմը :D
Kivera հումորը պահեք, հումորը :D
keyboard
28.11.2012, 01:12
Keyboard, հարգելիս, շնորհակալ եմ խորհրդի համար, գայլերն իսկույն երևում են, հումորը պահում եմ, պետք չի ստեղնաշարը կոտրել, ամեն ինչ շատ լավ կլինի....ՃՃՃՃ
Դե լավ ա, հրացան պահի մոտդ գայլերի համար:
Հ.Գ. Մի հատ ստեղնաշարով առաջ ընկա, չհասցրի կոտրեմ, ժամանակին դեմն առավ :D
բայց ես հասկացա, որ հրացան պետք չի էս կայքում, բարի որսորդներ շատ կան :)
Դե լավ ա, հրացան պահի մոտդ գայլերի համար:
Հ.Գ. Մի հատ ստեղնաշարով առաջ ընկա, չհասցրի կոտրեմ, ժամանակին դեմն առավ :D
Mephistopheles
28.11.2012, 01:21
Իսկ եթե Դուք եք, ինչ ածականների ենք արժանանում....?
միայն գովեստի… որովհետև ես շատ լավն եմ ու երբ մարդիկ ինձ սիրահարվում են ուրեմն շատ ճաշակով, հետաքրքիր ու խելոք մարդիկ են…
keyboard
28.11.2012, 01:22
բայց ես հասկացա, որ հրացան պետք չի էս կայքում, բարի որսորդներ շատ կան :)
Էդ մեծ ձեռքբերում ա, բարի գայլեր էլ կան, բայց դա արդեն էս թեմայում չքննարկենք ;)
Ես էդպես էլ հասկացա... :)
միայն գովեստի… որովհետև ես շատ լավն եմ ու երբ մարդիկ ինձ սիրահարվում են ուրեմն շատ ճաշակով, հետաքրքիր ու խելոք մարդիկ են…
Mephistopheles
28.11.2012, 01:50
Ես էդպես էլ հասկացա... :)
Կիվերա ջան… բայց իրականում շատ հակասական բան կա… եթե մի աղջիկ գա ու մի ամուսնացած տղամարդու սեր խոստովանի… ի՞նչ կլինի էդ տղամարդու ռեակցիան… թեկուզ էն տղամարդու որ դա համարում ա անբարոյականություն… իմ հետ տենց բան չի եղել (որ ինձ տենաս կիմանաս ինչի)… ես միանշանակ մի բան գիտեմ որ ես էդ մարդուն անբարոյական չեմ շտապի ասել… ստեղ լրիվ ուրիշ փիլիսոփայություն ա…
Ժող, էդքան չամուսնացած տղամարդ կա, յոլա գնացեք, էլի:դ
Ժող, էդքան չամուսնացած տղամարդ կա, յոլա գնացեք, էլի:դ
պիտի գրեմ :D
Մզ՜զզզցրեց , հալալ ա :hands
Quyr Qery
29.11.2012, 00:37
Ի, այ Freeman Ջան, այ ցավդ տանեմ, հարևանի հարսը սիրուն ա: :P
Մեֆ, ախր հետո էլ հարցնում էիր խի եմ պարտության մեջ կամովի: Հիմի հասկանում ես թե ինչքան անբարոյական, փչացած ու սրիկա մարդ եմ ես:
Keyboardը շուտ էր հասկացել:
Mephistopheles
29.11.2012, 00:46
Ի, այ Freeman Ջան, այ ցավդ տանեմ, հարևանի հարսը սիրուն ա: :P
Մեֆ, ախր հետո էլ հարցնում էիր խի եմ պարտության մեջ կամովի: Հիմի հասկանում ես թե ինչքան անբարոյական, փչացած ու սրիկա մարդ եմ ես:
Keyboardը շուտ էր հասկացել:
չգիտեմ ինչ ես ասում, բայց անբարոյական սրիկա մարդ չես… պսագված մարդուն սիրահարվելը անբարոյականություն չի հլա… ստեղ ուրիշ ֆակտորներ են աշխատում… էսի սեքսի մասին չի…
Quyr Qery
29.11.2012, 01:37
չգիտեմ ինչ ես ասում, բայց անբարոյական սրիկա մարդ չես… պսագված մարդուն սիրահարվելը անբարոյականություն չի հլա… ստեղ ուրիշ ֆակտորներ են աշխատում… էսի սեքսի մասին չի…
Բացատրի:
Էս էն թեմաների՞ց ա, որտեղ գլխավոր հերոսները համեստորեն լռում են :D
Մի աղջիկ կար, գեղեցիկ ու բարի, կիրթ ու խելացի, կրքոտ ու ցանկալի, ու սիրում էր ամուսնացած տղամարդու: Ու երջանիկ էր:
keyboard
29.11.2012, 16:00
Ի, այ Freeman Ջան, այ ցավդ տանեմ, հարևանի հարսը սիրուն ա: :P
Մեֆ, ախր հետո էլ հարցնում էիր խի եմ պարտության մեջ կամովի: Հիմի հասկանում ես թե ինչքան անբարոյական, փչացած ու սրիկա մարդ եմ ես:
Keyboardը շուտ էր հասկացել:
Կարելիա՞ իմանամ, թե ես ի՞նչն եմ հասկացել, էն էլ շուտ :B
Mephistopheles
29.11.2012, 23:02
Բացատրի:
կբացատրեմ Հաս… մի քիչ բիզի եմ…
Quyr Qery
30.11.2012, 12:17
կբացատրեմ Հաս… մի քիչ բիզի եմ…
ok, սպասում եմ:
Ամեն դեպքում, ես կարծում եմ սերն ու անբարոյականությունը ընդհանրապես իրար հետ կապ չունեցող հասկացություններ են... ու երբեք չեմ կարծել, որ ասիրո արդյունքը կարող է անբարոյականություն լինել, իսկապես փիլիսոփայություն կա էստեղ, թեման ամուսնացած տղամարդու մասին է, կարծում եմ հենց նա պետք է փոիլիսոփայորեն մոտենա
Հ.Գ. Եթե իհարկե նա դրան ընդունակ է.....
Կիվերա ջան… բայց իրականում շատ հակասական բան կա… եթե մի աղջիկ գա ու մի ամուսնացած տղամարդու սեր խոստովանի… ի՞նչ կլինի էդ տղամարդու ռեակցիան… թեկուզ էն տղամարդու որ դա համարում ա անբարոյականություն… իմ հետ տենց բան չի եղել (որ ինձ տենաս կիմանաս ինչի)… ես միանշանակ մի բան գիտեմ որ ես էդ մարդուն անբարոյական չեմ շտապի ասել… ստեղ լրիվ ուրիշ փիլիսոփայություն ա…
Mephistopheles
02.12.2012, 03:24
ok, սպասում եմ:
հարցը միանշանակ չի էնքան էն իմաստով որ երբ խոսքը գնում ա սիրահարվելուն ամուսնացած տղամարդու վրա, ստեղ գործեղ անձինք 2-ն են… կարա ամուսնացած կինը սիրահարվի ամաուսնացած տղամարդու վրա, կարա ազապ աղջիկը սիրահարվի իրան հասակակից ամուսնացած տղամարդու վրա և կարա ջահել աղջիկը սիրահարվի իրենից մեծ ամուսնացած տղամարդու վրա…
էսի էնքան ծավալուն թեմա ա, որ բոլորին մի անգամից դժվար ա անդրադառնալը… հարցի ճիշտ ու սխալ պատասխան չունի և ոչ էլ կարճ պատասխան ունի…
Կիվերայի հետ համաձայն չեմ էն պահով որ
թեման ամուսնացած տղամարդու մասին է, կարծում եմ հենց նա պետք է փոիլիսոփայորեն մոտենա… ճիշտ ա բայց գործող անձինք երկուսն են իրենց առանձին մոտեցումներով և անգամ փիլիսոփայություններով, բայց լուծումը մեկ փիլիսոփայությանը հանգելն ա…
երբ որ մարդուն սիրում ես, սիրում ես նրա լավ հատկանիշների համար, իսկ ամուսնացած մարդը կարա լավ հատկանիշներ ունենա չէ՞… ու երբ լավ հատկանիշներով ամուսնացած մարդուն մեկը մոտենում ա ու ասում ա "ես քեզ սիրում եմ", դրա պատասխանը "կներես բայց ես ամուսնացած եմ" ամենակարող պատասխանը չի, բայց չի էլ նշանակում որ պտի գրկաբաց ընդունես… այ էս հարցն ա ամենաբարդը… երբ որ մեկը մարդուն տալիս ա ամենաբարձր գնահատականը բնության մեջ գոյություն ունեցող, ապա պատասխանը տենց չոր ու կոպիտ, կամ միանշանակ չի կարող լինել…
էսի իհարկե էն դեպքում երբ կինը որոշում ա ասել ամուսնացած տղամարդուն իր սիրո մասին… իսկ եթե չի ասելու ապա ես ոչ մի խնդիր, կամ անբարոյականություն չկա… սիրի ինչքան սիրտդ կուզի…
Գիտե՞ք, հարցը դրված էր միակողմանի, էդ պատճառով ես խնդրի լուծումը դրեցի տղամարդու ուսերին (կամ էլ բնությունն ա մեզ մի քիչ էդպես երես տվել, որ շատ բարդ հարցերը տղամարդու լուծելու հարցեր են), ... ահավոր բարդա...ամուսնացած տղամարդ, ու սեր խստովանող,մի քիչ էլ անփորձ աղջնակ... հենց ամբողջ փիլիսոփայությունը կայանում է նրանում որ չտուժի ո՛չ էդքան գեղեցիկ զգացմունքը և ո՛չ էլ տղամարդու կարգավիճակը, ի վերջո մյուս կողմում էլ սիրված ու մեծի մասամբ սիրո հողի վրա ստեղծված ընտքանիք է...ինչ եք կարծում, Մեֆ, էս պարագայում ամենամեծ պատասխանատվությունը չի ընկնում տղամարդու փորձառության ու փիլիսոփայության վրա... ի վերջո և՛ ձեռք բերողը և՛ կորցնողը տղամարդն է... օֆֆֆ չգիտեմ, շատ բարդա...:)
Կիվերայի հետ համաձայն չեմ էն պահով որ … ճիշտ ա բայց գործող անձինք երկուսն են իրենց առանձին մոտեցումներով և անգամ փիլիսոփայություններով, բայց լուծումը մեկ փիլիսոփայությանը հանգելն ա…
երբ որ մարդուն սիրում ես, սիրում ես նրա լավ հատկանիշների համար, իսկ ամուսնացած մարդը կարա լավ հատկանիշներ ունենա չէ՞… ու երբ լավ հատկանիշներով ամուսնացած մարդուն մեկը մոտենում ա ու ասում ա "ես քեզ սիրում եմ", դրա պատասխանը "կներես բայց ես ամուսնացած եմ" ամենակարող պատասխանը չի, բայց չի էլ նշանակում որ պտի գրկաբաց ընդունես… այ էս հարցն ա ամենաբարդը… երբ որ մեկը մարդուն տալիս ա ամենաբարձր գնահատականը բնության մեջ գոյություն ունեցող, ապա պատասխանը տենց չոր ու կոպիտ, կամ միանշանակ չի կարող լինել…
էսի իհարկե էն դեպքում երբ կինը որոշում ա ասել ամուսնացած տղամարդուն իր սիրո մասին… իսկ եթե չի ասելու ապա ես ոչ մի խնդիր, կամ անբարոյականություն չկա… սիրի ինչքան սիրտդ կուզի…
Գիտե՞ք, հարցը դրված էր միակողմանի, էդ պատճառով ես խնդրի լուծումը դրեցի տղամարդու ուսերին (կամ էլ բնությունն ա մեզ մի քիչ էդպես երես տվել, որ շատ բարդ հարցերը տղամարդու լուծելու հարցեր են), ... ահավոր բարդա...ամուսնացած տղամարդ, ու սեր խստովանող,մի քիչ էլ անփորձ աղջնակ... հենց ամբողջ փիլիսոփայությունը կայանում է նրանում որ չտուժի ո՛չ էդքան գեղեցիկ զգացմունքը և ո՛չ էլ տղամարդու կարգավիճակը, ի վերջո մյուս կողմում էլ սիրված ու մեծի մասամբ սիրո հողի վրա ստեղծված ընտքանիք է...ինչ եք կարծում, Մեֆ, էս պարագայում ամենամեծ պատասխանատվությունը չի ընկնում տղամարդու փորձառության ու փիլիսոփայության վրա... ի վերջո և՛ ձեռք բերողը և՛ կորցնողը տղամարդն է... օֆֆֆ չգիտեմ, շատ բարդա...:)
Կիվերա ջան ,քեզ եմ պատասխանում կարծես ,թեման ծավալուն էր ,չհասցրեցի ամբողջությամբ կարդալ բոլորի կարծիքները ,բայց հասկանալի է :Ես ազատ եմ մտածում ու պահպանողական գործում ,նման հարցերում սրտին չես թելադրի ,բայց կա ողջախոհության պահը ,կա երեխաների պահը ,ու ամուսնացած տղամարդու կողքին եղած կինը ,որոնք կրում են հետեվանքները ,նայած թե ում մոտ էգոն որքան է զարգացած :
Mephistopheles
05.12.2012, 07:46
Կիվերա ջան ,քեզ եմ պատասխանում կարծես ,թեման ծավալուն էր ,չհասցրեցի ամբողջությամբ կարդալ բոլորի կարծիքները ,բայց հասկանալի է :Ես ազատ եմ մտածում ու պահպանողական գործում ,նման հարցերում սրտին չես թելադրի ,բայց կա ողջախոհության պահը ,կա երեխաների պահը ,ու ամուսնացած տղամարդու կողքին եղած կինը ,որոնք կրում են հետեվանքները ,նայած թե ում մոտ էգոն որքան է զարգացած :
Ավիրա ջան, դու երևի աշխարհում էնպիսի մարդ չես գտնի որ չհամաձայնվի քո գրածի հետ, որովհետև շատ ճիշտ բան ես ասել, բայց էդ ամեն ինչն էդքան պարզ չի գործում ու բացատրեմ թե ինչու…
մարդիկ երբ ամուսնանում են նրանք միանշանակ նույնը չեն մնում… նրանք աճում են երբեմն միասին երբեն աճն իրանց առանձնացնում ա երբեմն էլ միացնում առանձնացնում ա ու տենց շարունակ… մարդիկ միասին նույն տեմպերով ու ուղղությամբ միշտ չի որ աճում են ու ստատիստիկան ցույց ա տալիս որ 50%-ով տարբեր ուղղություններով են գնում մարդիկ… ամուսնությունների 50% ավարտվում ա բաժանությամբ ու ես չեմ կարող միանշանակ պնդել որ բոլոր բաժանվողները ողջախոհ մարդիկ չեն ու ոչ երեխաների մասին են մտածում, ոչ էլ իրենց կողակցի… տենց չի… մենք սովորաբար բաժանումը դիտում ենք որպես ամենավատ բանը (սպանությունից հետո), բայց իրականում բաժանումը շատ հաճախ լուծում ա և ի՞նչ տեսակետից… մենք միշտ մտածում ենք թե "բա երեխաները", իսկ մենք երբևէ հարցրե՞լ ենք ինչ ա կատարվում երեխաների հետ երբ իրենք ապրում են անհաշտ ընտանիքում, այսինքն հավերժ շիկացող հարաբերությունների պայմաններում ու անգամ երբեմն ծայրահեղության հասնող ելքերով… մեկը հարցրել ա՞ ինչ ա էդ երեխաների վիճակը երբ զույգերն իրենց վատագույն կողմերն են սկսում ցուցաբերել այն էլ օրական ռեժիմով…
ամուսնությունը միանշանակ մոնոտոն պրոցես/երևույթ չի… ամուսնության մեջ լինում են ճաքեր, որոնք ընթացքում կամ ապաքինվում են կամ էլ խորանում, սա միանշանակ ա…
հիմա ինչի՞ էսքամ զահլեքդ տարա…
Ընենց որ Բաժանման պատճառը միանշանակ ինչ որ մեկի սիրահարվելը չի մյուսի վրա… there's a lot more to it… there's a huge background… հսկա պայման գոյություն ունի որը պետք ա հաշվի առնել… ընենց չի լինում ոը մեկը գնում ա մեկին սեր ա խոստովանում, էն էլ տեսնում ա էսի ավելի լավն ա քան էն մեկը ու գնում բաժանվում ես առանց մտածելու երեխաների մասին…
դու երբ խոստովանում ես սերդ ամուսնացած մեկին, դու պոտենցիալ սեպ ես դառնում էդ մարդկանց ամուսնության մեջ անկախ նրանից թե ինչքան վատ են նրանց հարաբերություններն ու կբաժանվեն իրարից թե չէ… ըստ էության դու ման ես գալիս էդ ճաքը որ մտնես ու խորացնես քանի որ քո նպատակն էդ անձնավորությանն ունենալն ա… հակառակ դեպքում ի՞նչ իմաստ ունի խոստովանելը…
սիրահարվելն ամեն մարդ էլ կարա սիրահարվի, բայց խոստովանել նշանակում ա սեպ դառնալ ու դու պետք ա որոշես ուզու՞մ ես սեպ դառնալ հնարավոր ճեղքում թե չէ… ուզու՞մ ես էդ բեռը/մեղքը քո վրա վերցնել թե չէ… նույնն էլ մյուս անձնավորությունը ում խոստովանել են. ուզու՞մ ես "առիթն" օգտագործել ու խորացնել ճաքը որ քո կարծիքով միգուցե արդեն ճեղք ա թե՞ որոշում ես փորձել ճաքերը փակել… փորձը ցույց ա տալիս որ մարդիկ շատ հաճախ որոշում են էդ բեռը վերցնել իրենց վրա, ավելի հաճախ քան մենք կարծում ենք, որովհետև մարդիկ որոշումը կայացնում են իրենց՝ տաքացած, սիրահարված, ոչ սթափ ուղեղներով այլ ոչ թե կողքի մարդկանց սթափ ու կշռադատված ուղեղներով…
անբարոյակա՞ն են էդ մարդիկ թե՞ ոչ… ես միանշանակ չեմ կարող ասել, որովհետև ես շատ լավ մարդկանց եմ ճանաչում որ նման որոշումներ են կայացրել… սխա՞լ են արել… who knows…
ես ուզում եմ որ հարցին նայենք իրա բարդության մեջ այլ ոչ թե պարզեցնենք ու միանշանակ պատասխան տանք…
Ավիրա ջան, դու երևի աշխարհում էնպիսի մարդ չես գտնի որ չհամաձայնվի քո գրածի հետ, որովհետև շատ ճիշտ բան ես ասել, բայց էդ ամեն ինչն էդքան պարզ չի գործում ու բացատրեմ թե ինչու…
Մեֆ ջան,երկար բարակ բաժանման պատճառներից ես գրել(որոնց հետ իհարկե չհամաձայնվել չեմ կարող),բայց հարցն էստեղ էդպես չի դրված:Քո թվարկած բոլոր պատճառների հետ, բաժանվելն ավելի արդարացի է,քան թե երկկողմանի կյանք վարելը ,թե տղամարդու ,թե կնոջ կողմից:Եթե տարիների հետ լճացել են հարաբերությունները կամ տարբեր ուղղությամբ են զարգացել բնավորությունները(ցանկացածի հետ կարող է պատահել),արդարացի չի՞ լինի կողակցին էլ կյանքի հաճույքներից օգտվելու հնարավորությունը տալ:Ամեն դեպքում նախընտրում եմ,ինչքան էլ ցավալի լինի,ասել կամ լսել ճշմարտությունը:
Mephistopheles
06.12.2012, 04:29
Մեֆ ջան,երկար բարակ բաժանման պատճառներից ես գրել(որոնց հետ իհարկե չհամաձայնվել չեմ կարող),բայց հարցն էստեղ էդպես չի դրված:Քո թվարկած բոլոր պատճառների հետ, բաժանվելն ավելի արդարացի է,քան թե երկկողմանի կյանք վարելը ,թե տղամարդու ,թե կնոջ կողմից:Եթե տարիների հետ լճացել են հարաբերությունները կամ տարբեր ուղղությամբ են զարգացել բնավորությունները(ցանկացածի հետ կարող է պատահել),արդարացի չի՞ լինի կողակցին էլ կյանքի հաճույքներից օգտվելու հնարավորությունը տալ:Ամեն դեպքում նախընտրում եմ,ինչքան էլ ցավալի լինի,ասել կամ լսել ճշմարտությունը:
Մինա ջան, ճիշտն ասած էդքան լավ չեմ հասկանում ինչ ինկատի ունես երբ ասում ես "արդարացի չի՞ լինի կողակցին էլ կյանքի հաճույքներից օգտվելու հնարավորությունը տալ"… ես կին-տղամարդ հարաբերությունները դիտում եմ հավասարը հավասարի հետ՝ նույն իրավունքներով…
Մի քիչ մանրամասնի Մինա ջան, ու կարծիքս կգրեմ…
Մեֆ ջան,սովորաբար հայկական մենտալիտետով ապրող ընտանիքներում ,քո ասած լճացումների ժամանակ ,ամուսինը "բուռն ապրումներից" հետո "աչքը" կուշտ:king(լավագույն դեպքում ,եթե կնոջ բախտը բերի երեկոյան)վերադառնում եմ կենցաղային խնդիրներից հոգնած ու տարբեր ուղղությամբ աճած կնոջ մոտ :Հիմա ,եթե ամուսինը ազնվություն ունենա խոստովանելու կնոջը,որ իրոք համատեղ հարաբերությունները մտել են փակուղի ու ուրիշ կին գոյություն ունի իր կյանքում,ավելի ազնիվ չի՞ լինի կնոջ հանդեպ:Չէ որ նույն ճահճացած կյանքով կինն էլ է ապրում:Ավելի մանրամասն էլ ի՞նչ ասեմ:ՈՒզում եմ ասել,որ կինն էլ իր կյանքը հետաքրքիր դարձնելու հնարավորություն կունենա այդ դեպքում :
Հ.գ. թեմայից շատ ենք շեղվում ոնց որ,իմ կարծիքը ամուսնացած տղամարդկանց սիրահարվելու մասին արդեն հայտնել եմ նախորդ գրառումներում:
Mephistopheles
06.12.2012, 07:46
Մեֆ ջան,սովորաբար հայկական մենտալիտետով ապրող ընտանիքներում ,քո ասած լճացումների ժամանակ ,ամուսինը "բուռն ապրումներից" հետո "աչքը" կուշտ:king(լավագույն դեպքում ,եթե կնոջ բախտը բերի երեկոյան)վերադառնում եմ կենցաղային խնդիրներից հոգնած ու տարբեր ուղղությամբ աճած կնոջ մոտ :Հիմա ,եթե ամուսինը ազնվություն ունենա խոստովանելու կնոջը,որ իրոք համատեղ հարաբերությունները մտել են փակուղի ու ուրիշ կին գոյություն ունի իր կյանքում,ավելի ազնիվ չի՞ լինի կնոջ հանդեպ:Չէ որ նույն ճահճացած կյանքով կինն էլ է ապրում:Ավելի մանրամասն էլ ի՞նչ ասեմ:ՈՒզում եմ ասել,որ կինն էլ իր կյանքը հետաքրքիր դարձնելու հնարավորություն կունենա այդ դեպքում :
Հ.գ. թեմայից շատ ենք շեղվում ոնց որ,իմ կարծիքը ամուսնացած տղամարդկանց սիրահարվելու մասին արդեն հայտնել եմ նախորդ գրառումներում:
Մինա ջան, իմ կարծքը (գրված վերը) վերաբերվում ա համ տղամարդուն համ կնոջը հավասարապես… ես բացարձակապես չեմ ընդունում որ տղամարդը կարա "բուռն ապրումներ" ունենա իսկ կինը ոչ… Ինչ որ տաղամարդու հետ ա կատարվում նույնն էլ կարա կնոջ հետ լինի ու իմ վերաբերմունքը նույնն ա… ոչ մի տարբերություն… հայկական ընտանիքներում էդ դրվածքը շատ սխալ ա… տղամարդն առավելություններ ու հավելյալ իրավունքներ չունի…
Անձամբ ես կարծում եմ որ եթե նման խնդիր ա ծագում ապա պետք ա ասվի կնոջը կամ ամուսնուն, դա պարտադիր ա… բայց մարդիկ, ոնց որ նշել էի միշտ չի որ ռացիոնալ ու բարոյական քայլի են դիմում… շատերը փորձում են "գլխացավանքի" մեջ չընկնել ու զբաղվում են ֆոկուսնիկությամբ (դրա մասին անգամ գրականություն կա)… ու էս սխալներն անում են բավականին խելացի մարդիկ (չգիտեմ հետևու՞մ ես նորություններին թե չէ… օրինակները լիքն են)… ու սա իրականությունն ա որը գալիս ա մարդու բնույթից… մի խոսքով "իդեալական կյանքում" այո դու միանգամայն ճիշես ասում պետք ա գալ ու կողակցին ասել ճշմարտությունը, բայց ե՞րբ… ո՞րն ա էն սահմանը որից հետո պետք ա ասել… մի օր, մի շաբաթ, մի ամիս, մի տարի յարաբերություններ ունենալուց հետո՞… Մինա ջան, ես դրա պատասխանը չունեմ, չգիտեմ … ազնվությունը պահանջում ա որ ասվի, բայց կա նաև բարոյականության մեկ այլ չափանիշ՝ նախ լուծում ես ընտանեկան հարցերդ հետո նոր սկսում նոր հարաբերություններ, բայց սենց բան հազվադեպ ա լինում…
… իսկ թեմայից չենք շեղվել Մինա ջան, էս խնդիրները թեմայի անբաժան մասն են կազմում… առանց սրա թեմայում քննարկելու բան չի մնում…
Մինա ջան, իմ կարծքը (գրված վերը) վերաբերվում ա համ տղամարդուն համ կնոջը հավասարապես… ես բացարձակապես չեմ ընդունում որ տղամարդը կարա "բուռն ապրումներ" ունենա իսկ կինը ոչ… Ինչ որ տաղամարդու հետ ա կատարվում նույնն էլ կարա կնոջ հետ լինի ու իմ վերաբերմունքը նույնն ա… ոչ մի տարբերություն… հայկական ընտանիքներում էդ դրվածքը շատ սխալ ա… տղամարդն առավելություններ ու հավելյալ իրավունքներ չունի…
տղամարդու ու կնոջ հավասարության խնդիրը, նամանավանդ այս առումով, շատ մոտավոր ա: օրինակ, միջինացված կինը կարող ա ժամերով համբուրվել ու դրանով էլ բավարարվել: ու տենց կարա շարունակվի ամիսներ շարունակ... իսկ եթե տղամարդը մտնի էտ ռեժիմի մեջ, ապա մի շարք լուրջ հիվանդություններ կունենա, սկսած հոգեբանականից մինչև եսիմ ուր... :))
ու ստեղ հեչ կապ չունի, տղամարդ - կին զույգը հայ ա , թե աֆրիկացի: էտ սուտ ա, որ հայերս առանձնահատուկ ենք էս առումով: մեզ թվում ա, որ մեր ազգի կանայք են մենակ ըտենց: սուտ ա, բոլոր ազգերն էլ էտ սխեմայով են ապրում:
...
Մեծամասամբ, երբ կինը դավաճանում ա իրա ամուսնուն, ապա դա անում է ոչ թե "կյանքը վայելելու" համար, ինչպես սովորաբար անում է տղամարդ-արուն, այլ ընդամենը իր տղամարդուց վրեժ լուծելու համար:
Մի բան եմ ուզում ասել Մինա ջան, եթե խոսում ենք հայերի մասին, հայ կնոջ մասին, բայց եկեք համաձայնվենք, որ ինչքան դավաճանող տղամարդ կա, էդքան էլ դավաճանող կին կա չէ? էդ տղամարդը հո դավաճանությունը միայնակ չի անում? ես էսպես եմ հասկանում, որ դիսբալանս չկա :)
Մեֆ ջան,սովորաբար հայկական մենտալիտետով ապրող ընտանիքներում ,քո ասած լճացումների ժամանակ ,ամուսինը "բուռն ապրումներից" հետո "աչքը" կուշտ:king(լավագույն դեպքում ,եթե կնոջ բախտը բերի երեկոյան)վերադառնում եմ կենցաղային խնդիրներից հոգնած ու տարբեր ուղղությամբ աճած կնոջ մոտ :Հիմա ,եթե ամուսինը ազնվություն ունենա խոստովանելու կնոջը,որ իրոք համատեղ հարաբերությունները մտել են փակուղի ու ուրիշ կին գոյություն ունի իր կյանքում,ավելի ազնիվ չի՞ լինի կնոջ հանդեպ:Չէ որ նույն ճահճացած կյանքով կինն էլ է ապրում:Ավելի մանրամասն էլ ի՞նչ ասեմ:ՈՒզում եմ ասել,որ կինն էլ իր կյանքը հետաքրքիր դարձնելու հնարավորություն կունենա այդ դեպքում :
Հ.գ. թեմայից շատ ենք շեղվում ոնց որ,իմ կարծիքը ամուսնացած տղամարդկանց սիրահարվելու մասին արդեն հայտնել եմ նախորդ գրառումներում:
ՄԵՖ ՋԱՆ ,գուցե գրածս նախնադարի տպավորություն է թողել ,բայց ապրածս տարիները ինձ միայն մի բան են հուշել ,,,քանի երեխա էլ լինի ընտանիքում ,ինչ էլ որ լինի ,եթե ամուսինները համապատասխանում են իրենց մակարդակով (շեշտում եմ ,որովհետեվ այդպես ավելի հեշտ կարող են գալ ընդհանուր հայտարարի), ԱԶՆԻՎ է ասել աչքերի մեջ նայելով _Իմ կյանքում հայտնվել է այլ ,,,,,որին սիրում եմ
Ցավը կա անշուշտ ,բայց դա հարգանք է դիմացինի նկատմամբ ու նայեվ երեխաների , ոչ ոք խաբված չպիտի լինի այդ եռանկյունու մեջ ,,հայերեն պարկեշտությունը այնքան էլ չի արտահայտում ասելիքս ,որքան ռուսերեն порядочный բառը , բոլոր հարաբերություններում պետք է լինել այսպիսին ,չէ սա բարոյապաշտության մասին չէ ,այլ պարզ ու մարդկային ճակատագրի ,,,եթե հնարավոր է ապրել սիրած մարդու հետ ,նախընտրելի է հեռանալ ժամանակին,առանց նվաստացնելու դիմացինի արժանիքները ,,ամենահզոր սերն անգամ ամուսնական փորձությունների միջով անցնելիս խունանում է ու այդտեղ է ,որ երեվում է ով ում որքան շատ է սիրում (ախ անտեր մնա այդ սերը):oy
Mephistopheles
15.12.2012, 00:56
ՄԵՖ ՋԱՆ ,գուցե գրածս նախնադարի տպավորություն է թողել ,բայց ապրածս տարիները ինձ միայն մի բան են հուշել ,,,քանի երեխա էլ լինի ընտանիքում ,ինչ էլ որ լինի ,եթե ամուսինները համապատասխանում են իրենց մակարդակով (շեշտում եմ ,որովհետեվ այդպես ավելի հեշտ կարող են գալ ընդհանուր հայտարարի), ԱԶՆԻՎ է ասել աչքերի մեջ նայելով _Իմ կյանքում հայտնվել է այլ ,,,,,որին սիրում եմ
Ցավը կա անշուշտ ,բայց դա հարգանք է դիմացինի նկատմամբ ու նայեվ երեխաների , ոչ ոք խաբված չպիտի լինի այդ եռանկյունու մեջ ,,հայերեն պարկեշտությունը այնքան էլ չի արտահայտում ասելիքս ,որքան ռուսերեն порядочный բառը , բոլոր հարաբերություններում պետք է լինել այսպիսին ,չէ սա բարոյապաշտության մասին չէ ,այլ պարզ ու մարդկային ճակատագրի ,,,եթե հնարավոր է ապրել սիրած մարդու հետ ,նախընտրելի է հեռանալ ժամանակին,առանց նվաստացնելու դիմացինի արժանիքները ,,ամենահզոր սերն անգամ ամուսնական փորձությունների միջով անցնելիս խունանում է ու այդտեղ է ,որ երեվում է ով ում որքան շատ է սիրում (ախ անտեր մնա այդ սերը):oy
Համաձայն եմ Ավիրա ջան, ու դա չեմ էլ շխտել, բայց դա թայմինգի հարց ա… խնդիրն ընենց ա որ էդ ,,,,,-ն մի օր մի անգամից out of the blue չի հայտնվում, որ տղամարդը կամ կինը գնա ու ասի… սիրելը պրոցես ա ու մինչև հաստատ որոշելը բավականին երկար ճանապարհ պետք ա անցնել հասնելու համար էն կետին որ էդ մարդը հենց "նա" ա…
իդեալական կյանքում դու ճիշտ ես ասում, բայց պրակտիկորեն դա շատ դժվար ա ու դեռ ոչ ոք չի արել… կա որ բաժանվում, կամ հեռանում են հետո նոր հանդիպում են, բայց դա ուրիշ խնդիր ա…
Mephistopheles
23.12.2012, 08:09
Իսկ եթե Դուք եք, ինչ ածականների ենք արժանանում....?
Պարզ չի՞… գեղեցիկ, խելացի, խորը և ճաշակով անձնավորություն…