Շինարար
07.01.2012, 04:02
Ինձ թվում ա՝ հետաքրքիր կլինի կիսվել, թե ինչ գրողներ ենք հայտնաբերել ակումբի շնորհիվ և ինչ գրքեր ենք կարդացել: Ես էլ ունեմ ակումբցի սիրած հեղինակներ, բայց էս թեմայում եկեք ակումբցիների անուններ չնշենք, այլ նշենք ակումբից դուրս հեղինակների, որովհետև ակումբցիների մասին թեմաներ շատ կան: Ես սկսում եմ:
1. Խորխե Բորխես, «Երկու արքաներն ու երկու լաբիրինթոսները» ժողովածուն: Էս հեղինակի մասին լսել էի դեռ ուսանողական տարիներին: Ընկերներիցս մեկը և դասախոսներիցս մեկը հաճախ էին հիշատակում նրան, հետո բանակում մի պատմվածք էի կարդացել, բայց առանձնապես չէի տպավորվել, ավելի ճիշտ երևի սխալ էի հասկացել: Ակումբում երևի Բորխեսի գլխավոր քարոզիչը Հայկօն է: Մի խոսքով, մի օր առիթ եղավ, որ էս ժողովածուն ձեռքս հայտնվի, գիրքը պատկանում է ակումբի Կաթիլին, չնայած ես ուրիշ ակումբցուց եմ վերցրել: Սա լավագույն գիրքն է, որ ես կարդացել եմ ակումբի շնորհիվ:
2. Զահրատ: Էս բանաստեղծի մասին իմացել եմ ակումբի շնորհիվ: Նաիրուհին էր, կարծեմ, թեմա բացել... Չէ, նոր նայեցի, SSS-ն էր, բայց գլխավոր քարոզիչը Նաիրուհին էր: Զահրատն էլ սկզբում առանձնապես չտպավորվեց, ես էլ մի վատ խասյաթ ունեմ, առաջին տպավորությունս շտապում եմ բարձրաձայնել, բայց դրա կողքին էլ լավխասյաթ էլ ունեմ,եթե կարծիքս փոխում եմ, էդ էլ եմ շտապում բարձրաձայնել: Էս վերջերս «Գարունի» հին համարներից մեկը ձեռքս ընկավ, որտեղ Զահրատի բանաստեղծություններն էլ կային, նորից կարդացի ու սիրեցի, շատ սիրեցի:
3. Գաբրիել Գարսիա Մարկես շուտ էի իհարկե կարդացել ու սիրել, բայց «Երկնագույն շան աչքերը» պատմվածքը կարդացել եմ Ռայադերի թարգմանությամբ ակումբում եղած տարբերակը:
4. Պաոլո Կոելյո, «Ալքիմիկոսը»: Դե Կոելյոյին ով չգիտի, բայց միշտ ըմբոստացել եմ կարդալ նրան: Ակումբում էլ Բորխեսին ու Կոելյոյին նվիրված համեմատական վերլուծության թեման ստիպեց, որ ի վերջո չդիմանամ գայթակղությանը և կարդամ: Գիրքը վերցրել եմ Դատարկությունից: Առանձնապես հիացած չեմ, բայց նախնական քամահրանքս էլ չկա: Գիրք է էլի, աղմուկը չարժե ուղղակի:
5. Ամելի Նոթոմբ, «Հատուկ անունների բառարանը»: Էս հեղինակի մասին էլ եմ ակումբի շնորհիվ իմացել, էլի նախնական հաստատակամությունս այն էր, որ չեմ կարդալու, բայց ի վերջո չդիմացա: Արևածագը մի երկու տող էր գրել թեմաներից մեկում էդ հեղինակի ոճի մասին, ինձ թվաց՝ կհավանեմ: Կարդացի, կարող եմ ասել նունը, ինչ ասացի «Ալքիմիկոսի» մասին: Գիրք է էլի, զարմանում եմ, որ ակումբում էս հեղինակն էս աստիճան քննարկվել ա: Ես էլ ակումբում փորձել եմ Լյոսային ժողովրդականացնել, Թոթովենցին, բայց ի վիճակի չեղա էդ հեղինակների համար ապահովել Նոթոմբի ժողովրդականությունը: Տպավորությունս էնպիսին ա, որ Նոթոմբը ակումբում արտասահմանյան գրականության ամենաքննարկված հեղինակն ա, իսկ ընդհանրապես Գրականություն բաժնում զիջում ա միայն Անտաշյանին:
Էս ակումբի շնորհիվ իմ կարդացած հինգ գրքերն էին, որ էս պահին հիշեցի: Հեղինակներից միայն Մարկեսն էր, որ մինչ էդ նորմալ կարդացել էի, Բորխեսի մեկ-երկու պատմվածքը հաշվի մեջ չէ: Հուսով եմ՝ էս թեմայում էլի կիսվողներ կլինեն: Քանակը պարտադիր պայման չէ, ուղղակի էս պահին ես հինգը հիշեցի:
1. Խորխե Բորխես, «Երկու արքաներն ու երկու լաբիրինթոսները» ժողովածուն: Էս հեղինակի մասին լսել էի դեռ ուսանողական տարիներին: Ընկերներիցս մեկը և դասախոսներիցս մեկը հաճախ էին հիշատակում նրան, հետո բանակում մի պատմվածք էի կարդացել, բայց առանձնապես չէի տպավորվել, ավելի ճիշտ երևի սխալ էի հասկացել: Ակումբում երևի Բորխեսի գլխավոր քարոզիչը Հայկօն է: Մի խոսքով, մի օր առիթ եղավ, որ էս ժողովածուն ձեռքս հայտնվի, գիրքը պատկանում է ակումբի Կաթիլին, չնայած ես ուրիշ ակումբցուց եմ վերցրել: Սա լավագույն գիրքն է, որ ես կարդացել եմ ակումբի շնորհիվ:
2. Զահրատ: Էս բանաստեղծի մասին իմացել եմ ակումբի շնորհիվ: Նաիրուհին էր, կարծեմ, թեմա բացել... Չէ, նոր նայեցի, SSS-ն էր, բայց գլխավոր քարոզիչը Նաիրուհին էր: Զահրատն էլ սկզբում առանձնապես չտպավորվեց, ես էլ մի վատ խասյաթ ունեմ, առաջին տպավորությունս շտապում եմ բարձրաձայնել, բայց դրա կողքին էլ լավխասյաթ էլ ունեմ,եթե կարծիքս փոխում եմ, էդ էլ եմ շտապում բարձրաձայնել: Էս վերջերս «Գարունի» հին համարներից մեկը ձեռքս ընկավ, որտեղ Զահրատի բանաստեղծություններն էլ կային, նորից կարդացի ու սիրեցի, շատ սիրեցի:
3. Գաբրիել Գարսիա Մարկես շուտ էի իհարկե կարդացել ու սիրել, բայց «Երկնագույն շան աչքերը» պատմվածքը կարդացել եմ Ռայադերի թարգմանությամբ ակումբում եղած տարբերակը:
4. Պաոլո Կոելյո, «Ալքիմիկոսը»: Դե Կոելյոյին ով չգիտի, բայց միշտ ըմբոստացել եմ կարդալ նրան: Ակումբում էլ Բորխեսին ու Կոելյոյին նվիրված համեմատական վերլուծության թեման ստիպեց, որ ի վերջո չդիմանամ գայթակղությանը և կարդամ: Գիրքը վերցրել եմ Դատարկությունից: Առանձնապես հիացած չեմ, բայց նախնական քամահրանքս էլ չկա: Գիրք է էլի, աղմուկը չարժե ուղղակի:
5. Ամելի Նոթոմբ, «Հատուկ անունների բառարանը»: Էս հեղինակի մասին էլ եմ ակումբի շնորհիվ իմացել, էլի նախնական հաստատակամությունս այն էր, որ չեմ կարդալու, բայց ի վերջո չդիմացա: Արևածագը մի երկու տող էր գրել թեմաներից մեկում էդ հեղինակի ոճի մասին, ինձ թվաց՝ կհավանեմ: Կարդացի, կարող եմ ասել նունը, ինչ ասացի «Ալքիմիկոսի» մասին: Գիրք է էլի, զարմանում եմ, որ ակումբում էս հեղինակն էս աստիճան քննարկվել ա: Ես էլ ակումբում փորձել եմ Լյոսային ժողովրդականացնել, Թոթովենցին, բայց ի վիճակի չեղա էդ հեղինակների համար ապահովել Նոթոմբի ժողովրդականությունը: Տպավորությունս էնպիսին ա, որ Նոթոմբը ակումբում արտասահմանյան գրականության ամենաքննարկված հեղինակն ա, իսկ ընդհանրապես Գրականություն բաժնում զիջում ա միայն Անտաշյանին:
Էս ակումբի շնորհիվ իմ կարդացած հինգ գրքերն էին, որ էս պահին հիշեցի: Հեղինակներից միայն Մարկեսն էր, որ մինչ էդ նորմալ կարդացել էի, Բորխեսի մեկ-երկու պատմվածքը հաշվի մեջ չէ: Հուսով եմ՝ էս թեմայում էլի կիսվողներ կլինեն: Քանակը պարտադիր պայման չէ, ուղղակի էս պահին ես հինգը հիշեցի: