Երթ Երևանում՝կանանց հանդեպ բռնության դեմ պայքարի շրջանակներում [Պահոց]

armen9494

27.11.2011, 12:15

Հազար ներողություն.

Առաջարկում եմ կազմակերպել երթ տղամարդկանց հանդեպ բռնության դեմ պայքարի շրջանակներում:

Հ.Գ. Խնդրում եմ ճիշտ հասկանալ, ոչ թե դեմ եմ այդ ակցիային, այլ ուզում եմ ասել որ կանայք անհամեմատ ավելի քիչ են ենթարկվում բռնությունների, քան տղամարդիկ (համենայնդեպս իմ տեսանելի շրջապատում դա այդպես է, իսկ իմ տեսանելի շրջապատն էդքան էլ փոքր չէ) ու խնդիրը բռնությունն է ընդհանրապես: Չգիտեմ, ուզում եմ շարունակել, ահագին բան եմ ուզում գրեմ, բայց սիրտ չկա: Տխուր եմ :(

Էս երթը կարելի էր Պակիստանում անել, ընդեղ վիճակը ավելի վատ ա՝

Պակիստանցի կինը սպանել եւ եփել է ամուսնուն (http://www.top-news.am/index.php?newsid=5141&ng=7&nt=8) :D

Լավ, փորձեմ մի քիչ լուրջ: Շնորհակալություն էդ փաստերի համար, բայց կարծում եմ, որ Հայաստանը այդ երկիրը չի, որտեղ կանանց հանդեպ բռնությունները շատ են: Համաձայն եմ՝ մենք դրանց մասին քիչ ենք իմանում, որովհետև եթե այդպիսի դեպքը լինում է "ընտանիքում", ապա կինը շատ անգամ լռում է ու դրա մասին չի էլ իմացվում: Ընտանիքը գրել եմ չակերտների մեջ, որովհետև այդպիսի ընտանիքը ըտնանիք չի՛: Բայց կարծում եմ, որ կողքի երկրներում կնոջ հանդեպ բռնությունները շաաատ ավելի մեծ ծավալ ունեն, եթե չեմ սխալվում՝ իսլամական երկրներում նույնիսկ դեպքեր կան, որ հանրության առջև են ծեծում կամ սպանում կնոջը:
Իմ կարծիքով յուրաքանչյուր երկրում էլ կա այս երևույթը, բայց Հայաստանում դա այդպիսի մեծ քանակ չունի, որի համար դուրս գանք երթի:
Հա, մեկ էլ մի հարց, երթի ժամանակ ի՞նչ եք ուզելու, ո՞նց եք պայքարելու էդ բռնությունների դեմ:

Chuk

27.11.2011, 12:51

Հազար ներողություն.

150 հզր դրամի համար սպանել է բանակային ընկերոջը (http://www.slaq.am/arm/news/45710/150_%D5%B0%D5%A6%D6%80_%D5%A4%D6%80%D5%A1%D5%B4%D5%AB_%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D6%80_%D5%BD%D5%BA%D5%A1%D5%B6%D5%A5%D5%AC_%D5%A7_%D5%A2%D5%A 1%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D5%B6_%D5%A8%D5%B6%D5%AF%D5%A5%D6%80%D5%B8%D5%BB%D5%A8.html)

Հայրը սպանել է որդուն (http://m.newshub.am/%D5%80%D4%B1%D5%85%D5%90%D4%B8-%D5%8D%D5%8A%D4%B1%D5%86%D4%B5%D4%BC-%D4%B7-%D5%88%D5%90%D4%B4%D5%88%D5%92%D5%86-1003/)

Որդին կացնով սպանել է հորն ու այրել (http://new2.yerkir.am/am/news/14879.htm)

ԵՂԲԱՅՐՆ ՍՊԱՆԵԼ Է ԵՂԲՈՐԸ (http://www.armtown.com/news/am/arv/20110506/92875/)

Գորիսում որդին սպանել է հորը (http://new2.yerkir.am/am/news/13702.htm)

Առաջարկում եմ կազմակերպել երթ տղամարդկանց հանդեպ բռնության դեմ պայքարի շրջանակներում:

Հ.Գ. Խնդրում եմ ճիշտ հասկանալ, ոչ թե դեմ եմ այդ ակցիային, այլ ուզում եմ ասել որ կանայք անհամեմատ ավելի քիչ են ենթարկվում բռնությունների, քան տղամարդիկ (համենայնդեպս իմ տեսանելի շրջապատում դա այդպես է, իսկ իմ տեսանելի շրջապատն էդքան էլ փոքր չէ) ու խնդիրը բռնությունն է ընդհանրապես: Չգիտեմ, ուզում եմ շարունակել, ահագին բան եմ ուզում գրեմ, բայց սիրտ չկա: Տխուր եմ :(
Իհարկե ճիշտ ես, որ Հայաստանում ընդհանրապես բռնության խնդիր կա (ինչպես և աշխարհի ցանկացած այլ երկրում): Միայն թե քո նշած օրինակներում բռնությունը ենթադրված չէ բռնություն ենթարկվածի սեռով, այլ, որպես կանոն այլ խնդիրներով, այդ թվում սոցիալական, բարոյական և այլն:

Ես վստահ պնդել չեմ կարող, որ Շինարարի բերած օրինակներում բռնությունը հենց սեռով է պայմանավորված, բայց այ կարող եմ վստահ պնդել, որ առայսօր Հայաստանում կա դրանով պայմանավորված բռնության խնդիր ու ուղղակի հրաշալի է, որ դրա դեմ պայքարողներ էլ կան: Ես կարծում եմ, որ մեզնից ամեն մեկն էլ կարող է հիշել իր ճանաչած ընտանիքներից այնպիսիք, որտեղ ամուսինը համարում է, որ իրավունք ունի կնոջ վրա ձեռ բարձրացնելու, կամ ընտանիքներ, որոնցում կանանց երկրորդական-երրորդական դեր է տրված և այլն: Սրանք ընդամենը պարզ օրինակներ են, ոչ թե խնդրի համապարփակ ներկայացում: Անշուշտ այսօր Հայաստանում կնոջ իրավունքներն ավելի լավ են պաշտպանված, քան ասենք 200-300 տարի առաջ, ինչը բոլորովին չի նշանակում, որ խնդիրն այլևս ամբողջովին լուծված է:

Հա, կարելի է պայքարել նաև ընդհանուր բռնության ենթարկվածների համար, բայց պետք չէ նաև քամահրանքով վերաբերվել այս խնդրին՝ գոյություն ունեցող խնդրին:

Ինչ վերաբերվում է armen9494-ի ասածին, ապա ստացվում է, որ եթե հարևան երկրում, կամ որևէ այլ երկրում կաշառակերությունն ավելի տարածված է, քան Հայաստանում, ապա կարող ենք համարել, որ մենք երջանիկ ենք, որ մեր երկրի՝ ավելի փոքր քանակով կաշառակերության մասին պետք չէ մտահոգվել: Անձամբ ես նման մտածելակերպը դասում եմ աբսուրդայինների շարքում ու համարում, որ ցանկացած խնդրի պետք է փորձել լուծում տալ: Անկախ խնդրի չափերից:

Chuk

27.11.2011, 12:58

Հա, մեկ էլ մի հարց, երթի ժամանակ ի՞նչ եք ուզելու, ո՞նց եք պայքարելու էդ բռնությունների դեմ:
Որպես կանոն նման հարցերին լուրջ չեմ վերաբերվում, բայց այս անգամ կփորձեմ լուրջ պատասխանել:
Ցանկացած բողոքի ակցիայի, այդ թվում երթերի հիմնական նպատակներից մեկը հանրության ուշադրությունը տվյալ խնդրի վրա սևեռելն է: Նման ուշադրությունը հետագայում կարող է բերել քննարկումների, երևույթի նկատմամբ անհանդուրժողական վերաբերմունքի ձևավորման, երևույթի կրողների խայտառակման և այլն: Կոնկրետ այս դեպքում անգամ երթը չտեսածներս, ընդամենը դրա հայտարարությունը տեսածներս արդեն իսկ որոշակի քննարկում ենք ծավալում, այսինք որոշակիորեն արդեն ինչ-որ խմբի ուշադրություն բևեռվեց խնդրի վրա: Մինչդեռ վստահ եմ, որ երթը, դրա մասնակիցների ձեռքի կոչերով ու օրինակներով պաստառները տեսնողները մեզնից ավելի շատ են քննարկելու:

Բնականաբար Պողոսը, եթե մինչ այդ ծեծել է կնոջը, այս մի երթից հետո չի դադարելու ծեծել իր կին Պողոսուհին, բայց համապատասխան բարոյական մթնոլորտի ձևավորման դեպքում հետագայում խուսափելու է: Իսկ Պողոսուհին այս երթի, այս քննարկումների մասին տեղեկանալու դեպքում գուցե նաև կտեղեկանա իր հիմնարար իրավունքներին ու գուցե նաև կգտնի իր հնարավոր պաշտպանված լինելու տեղը: Սրանք շատ պուճուրիկ հնարավոր արդյունքներ են, որ կարող է տալ որևէ երթ: Մինչդեռ նման բողոքի ակցիաների դրական հնարավոր բոլոր արդյունքները շարադրելու համար էջեր են պետք:

Շինարար

27.11.2011, 16:40

Մենակ իմ կողմից ասեմ, որ, այո, Պակիստանում էլ կարելի էր անել: Ավելին՝ կարելի էր անել նաև Հայաստանում, բայց Պակիստանում կատարվող կանանց նկատմամբ բռնությունների դեմ, եթե Հայաստանում, իհարկե, իսպառ բացակայեր այդ խնդիրը: Գուցե սա մեծ հաշվով էական օգուտ չտա, բայց սա ինչ-որ բան է, որ տասով բազմապատկելիս կստանանք տասն անգամ ինչ-որ բան՝ ի տարբերություն ոչնչի, որ նույնիսկ միլիոնով բազմապատկելիս մնում է ոչինչ:

Rammstein

27.11.2011, 20:32

Ընդամենը մի հատ թարմ օրինակ բերեմ:

Երեկ մեր շքամուտքի կանգնած հաշվում էի, թե էլեկտրաէներգիայի հաշվիչը ինչքան ա պտտվում հոսանքը անջատած ժամանակ: Էդ հաշվիչների վահանակն էլ 1-ին ու 2-րդ հարկերի արանքի սանդղահարթակին ա գտնվում (մենք էլ 3-րդ հարկում ենք): Էդ ընթացքում մեր տակի հարեւանի կինն ու տղան բարձրացան մտան իրանց տուն: Ես էլ դեռ կանգնած հաշվում եմ: Մեկ էլ դրանց դռան հետեւից սկսում ա լսվել ամուսնու գոռգռոցը` ամենավերջին քֆուրներով ու ինչ-որ հարվածներ հիշացնող ձայներով: Դժվար տղուն խփեր, 99%-ով կնոջն էր խփում ու հայհոյում, մինչդեռ էդ կինը նորմալ կին ա, ինքն ա, որ աննորմալ եզզի մեկն ա:

Lionne_en_Chasse

27.11.2011, 23:39

Ինձ համար զարմանալի է, որ կան մարդիկ, որոնք (իբր թե) զարմացած են ու (իբր թե) առաջին անգամ են լսում, որ Հայաստանում ու հայ ազգի մեջ կանանց հանդեպ բռնություն կիրառելը շատ հաճախակի հանդիպող երևույթ է: Ձևացնելով կամ էլ համեմատվելով մուսուլմանական ազգերի հետ էդ երևույթը չի անհետանա մեզանում: Չգիտեմ, ոնց եք պայքարելու և արդյոք Հայաստանում կան էնպիսի օրենքներ ու պետական կազմակերպություններ, որոնք կարող են օգնել ձեզ, բայց կարծում եմ, որ Հայաստանում պետք է սկսել հենց կանանցից, սովորեցնելով նրանց ՉՀԱՆԴՈՒՐԺԵԼ ու ՉԼՌԵԼ:

armen9494

28.11.2011, 00:11

Միգուցե իրոք այս երևույթը հաճախ հանդիպող է :pardon
Ես ինքս համեմատաբար քիչ այդպիսի ընտանիքներ գիտեմ: Կարծում եմ յուրաքանչյուր երկրում յուրաքանչյուր վատ բանից էլ կա, գոնե մի չնչին մասը, բայց կա ու չեմ կարծում, որ աշխարհում գտնեք այնպիսի երկիր, որտեղ չլինի մի ընտանիք, որում կա այս երևույթը (հակառակը նույնպես): Իմ իմանալով Հայաստանում այս երևույթն այն մեծ ծավալը չուներ, որի համար կարելի էր այսպիսի հարց բարձրաձնել, բայց եթե այստեղ կան մարդիկ ու ասում են, որ իրենք անձամբ շատ են տեսնում նման դեպքեր, ուրեմն երևի իրոք արժեր այս քայլին գնալ:)
Ձեզ հաջողություն, կուզեմ որ էս երթով միայն դրականին հասնեք:

Նաիրուհի

02.12.2011, 16:36

Էն ո՞վ էր բողոքում տղամարդկանց հանդեպ անարդարությունից կամ մեծ-մեծ բրդում, թե կինն է մեղավոր, եթե թույլ չտա՝ չեն անի։

Ամուսնանալուց մոտ 10 ամիս անց 20-ամյա Մարիամը վերադարձել է Հայաստան: Հայրը՝ Համազասպ Գեւորգյանը, պատմում է, որ օդանավակայանում աղջկան նույնիսկ չի ճանաչել: Նրանք դիմել են ոստիկանություն: Հոր խոսքերով՝ անխտիր բոլոր իրավապահները, որոնք տեսել են Մարիամին ու լսել նրա «ամուսնական» կյանքի սարսափելի մանրամասները, հուզվել են:
«Դատախազ Արսեն Արսենյանի աչքերը լցվել էին. քիչ էր մնում լաց լիներ: Բայց հետո... »,- պատմում է Համազասպը եւ փորձում թաքցնել սեփական արցունքները:Երկու տարի առաջ Ռուսաստանում ապրող Հայկանուշ Միքայելյանը, այցելելով Արարատի մարզի Տափերական գյուղ, Գեւորգյաններից խնդրել է իրենց դստերը՝ 20-ամյա Մարիամին, կնության տալ իր ավագ որդուն՝ 26-ամյա Դավիթ Զիրոյանին: Հայկանուշը խոսքի մեջ պատմել է, որ որդին ամուսնալուծված է. հարսը տեսողության հետ խնդիրներ է ունեցել, ինչ-որ բորբոքման պատճառով աջ աչքը կուրացել է, եւ նա, Դավիթին չդժբախտացնելու պատճառաբանությամբ, որդուն լքել է: Գեւորգյանները վստահության խնդիր առհասարակ չեն ունեցել. Հայկանուշը նրանց միջնեկ դստեր սկեսուրի հարազատ քույրն է:
«Բացի դրանից՝ նրանք Արտաշատում տուն ունեն եւ այստեղ՝ դաշտում, փոքրիկ սուրբ են կառուցում: Մտածում էինք, որ հավատացյալ, լավ մարդիկ են»,- ասում է Համազասպ Գեւորգյանը: Ամեն ինչ շատ արագ է դասավորվել: 2009 թ. նոյեմբերի 19-ին երիտասարդները նշանվել են: Մի քանի օր անց Դավիթը, իսկ դեկտեմբերի 22-ին արդեն Մարիամն ու սկեսուրը մեկնել են Սանկտ-Պետերբուրգ:
«Դեռ այստեղ սկեսուրս մի տեսակ հետս լարված էր: Մտածում էի՝ ոչինչ, մանավանդ Դավիթին միանալուց հետո ամեն ինչ կկարգավորվի: Բայց հունվարի 6-ին՝ Սուրբ Ծննդյան օրը, սկսեցին ծեծել»,- պատմում է Մարիամը եւ մանրամասնում, որ ամենատարբեր պատճառներով՝ տունը դանդաղ ավլելու, «կանաչին սիրուն չդասավորելու», դուռն ուժեղ ծածկելու կամ «լեզվին տալու» համար ամուսինը սկսել է իրեն դաժանորեն հարվածել՝ ամբողջ մարմինն ու դեմքը «կապույտ լողակ» դարձնելով:
Մարիամի կրթությունը միջնակարգ է: Դպրոցն ավարտելուց հետո նա սովորել է վարսավիրություն: Պատմում է, որ Սանկտ-Պետերբուրգում, որտեղ սկեսուր-սկեսրայրի, ամուսնու ու նրա երկու եղբայրների հետ ապրել է Իսակովի 38 հասցեի 554 բնակարանում, տնից միայն առաջին օրերին է մի քանի անգամ դուրս եկել: Մի դեպքում միասին եկեղեցի են գնացել, մեկ անգամ էլ գնացել է հարեւաններից Տանյայի տուն՝ վերջինիս մազերը կտրելու:
Նրա խոսքերով, բացի ամուսնու եղբայրներից, մյուսները ծեծին մասնակցել են: «Չնայած սկեսրայրս միայն մեկ անգամ է ինձ խփել, ու սկեսուրիս հետ թեւս կոտրեցին: Իսկ Դավիթի եղբայրը, երբ նրա սենյակում էին ինձ արյունլվա անում, ասում էր՝ սրան ուրիշ տեղ տարեք, իմ սենյակից հանեք»,- պատմում է Մարիամը եւ ցույց տալիս ամուսու եւ սկեսրոջ կողմից պատառաքաղի հարվածների պատճառով ուսին մնացած սպիերը, ձեռքին ու մեջքին առկա տաք արդուկի հետքը:
«Ամեն անգամ մի պատճառ գտնում էին, ասում էին՝ դու մեզ թուղթ ու գիր ես արել: Հետո սկեսուրս սկսեց... Մի քանի անգամ կրակայրիչով, հետո արդեն թերթն էր կոլոնում ու կրծքերս վառում: Ստիպում էր, որ լեզուս հանեմ ու կրակայրիչով վառում էր: Ցավից հետ էի քաշում, գրտնակով խփում էր գլխիս, մազերս այնպես էր քաշում, որ տեղ-տեղ կաշվի հետ պլոկվում էր: Ստիպված լեզուս հանում էի, վառելուց հետո օճառը դնում էր բերանս ու ասում՝ որ լավ զգաս, թե մրմուռն ինչ ա: Բերանս պինդ փակում էր, թե հետո սապոնը կուլ կտայի... »,- պատմում է Մարիամը:
Նա նշում է, որ ամուսնության միայն առաջին կես ամիսն է ամուսնու հետ անկողնում քնել: Հետո թույլ չեն տվել անկողին մտնել: Սկզբում անկյուն են կանգնեցրել, հետո, երբ ոտքերն ուռել են, «տաբուրետկա» են դրել սենյակի անկյունում ու ամիսներ շարունակ նստած է քնել: Լոգանք միայն սառը ջրով է ընդունել, լվացքը ձեռքով արել՝ չծեծելու համար 2 րոպեում ավարտելու պայմանով: Հետո, երբ իր հագուստի արյան հետքերը երկրոպեանոց լվացքը չի մաքրել, ծեծ է կերել նաեւ դրա համար:
«Մի քանի անգամ թղթի վրա գրեցի՝ «օգնեցեք, ինձ այստեղ տանջում են», ու 4-րդ հարկից՝ պատուհանից ցած գցեցի: Դրա մասին էլ իմացան ու էլի ծեծեցին: Մի անգամ էլ սկեսուրս ասաց, որ իրա պլաշը (անձրեւանոցը) ծակել եմ: Ասում եմ՝ ես չեմ, էս հսկողության տակ ես ո՞նց կարայի սենյակից պլաշը վերցնել: Ծեծում էր ու ասում՝ խաբում ես: Ստիպված ասացի՝ հա, ես եմ արել, հիմա էլ ծեծում էր դիտմամբ ծակելու համար»,- հիշում է Մարիամը:
«Ես զանգում էի, որ աղջկաս հետ խոսեմ, մի 10 րոպե սկեսուրը սպասեցնում էր, նոր հեռախոսը տալիս: Հարցնում եմ՝ բալա ջան, ո՞նց եք, ամուսինդ ո՞նց ա, էսի, էնի ո՞նց են: Մի հատ ինքը չէր հարցնում՝ պապա, դուք ո՞նց եք: Մենակ ասում էր՝ լավ եմ, չանհանգստանաք,- պատմում է Համազասպը:- Սկսեցի կասկածել: Հարցուփորձով, տանջվելով՝ մի կերպ Դավիթի նախկին կնոջը գտա: Գնացի իրենց տուն, մայրն ասաց՝ ձեր աղջկան հետ բերեք, մի բան արեք, փրկեք՝ քանի ուշ չէ»:

Նաիրուհի

02.12.2011, 16:37

Շարունակություն

Դրանից հետո, հոր պատմելով, Հայկանուշին խնդրել է աղջկան հետ ուղարկել Հայաստան՝ պատճառաբանելով, որ մի քանի ամսվա կարոտին այլեւս չի դիմանում: Սակայն վերջինս ասել է, թե դա ամուսնու որոշելիք հարցն է: Իսկ ավտոմեխանիկ Դավիթը մերժել է՝ հընթացս բողոքելով, թե վատ ձեւով եք Մարիամին դաստիարակել. «Ու ոնց որ հիմա ես եմ տանջվում ձեր աղջկա ձեռքը, մի քիչ էլ դուք տանջվեք՝ կարոտելով»:Մարիամն էլ ասում է, որ իրեն հիմնականում չեն տեղեկացրել հարազատների զանգերի մասին, փոխարենը ծաղրել են, թե դու տնեցիքիդ էլ պետք չես, քեզնով հետաքրքրվող չկա, «մնում է քեզ գցենք Նեւա գետը, ու մենք էլ պրծնենք»: Իսկ հազվադեպ հոր հետ խոսելիս սկեսուրը միշտ կողքին է եղել՝ ավելորդ բառի համար միշտ պատրաստ հարվածելու:«Ասում էի՝ բայց ես ի՞նչ եմ արել, խնդրում եմ՝ անձնագիրս տվեք, գնամ հետ: Սկեսուրս ասում էր՝ չէ, դու մեր ռաբն ես,- պատմում է Մարիամը,- ներվայնանում էր, որ ինքը չաղ է: Հաց ուտելուց 9 հատ բուխանկա էր դնում դեմս ու ասում՝ լրիվ կեր: Որ հետ էի տալիս, ստիպում էր հետ տվածս ուտել»: Մարիամի ներկայացմամբ՝ ամուսնությունից մոտ 10 ամիս անց՝ 2010 թ. սեպտեմբերի վերջերին, մի օր Դավիթը սենյակում քնած է եղել, իսկ սկեսրայրը՝ Լյուդվիգ Զիրոյանը, գնացել է կաթ գնելու՝ դուռը թողնելով բաց: Վերջինիս խանութ գնալուց անտեղյակ սկեսուրը մտել է սենյակ եւ զանգել Հայաստան: Առիթից օգտվելով՝ ինքը տնից փախել է:«Դեմքս այլանդակված էր, ոտքերս՝ ուռած, ո՞ւր պիտի գնայի: Մութն ընկավ, վերադարձա շենք ու գնացի մեր հարեւան Տանյայի տուն: Խորհուրդ տվեց դիմել ոստիկանությանը: Ասացի՝ վախենում եմ, որ փողով ամեն ինչ շուռ կտան իմ դեմ, ուզում եմ Հայաստան գնալ: Հետո բարձրացա վերեւ ու նստեցի 5-րդ հարկի աստիճաններին: Սպասում էի, որ լույսը բացվի, գնամ եկեղեցի ու օգնություն խնդրեմ,- պատմում է Մարիամը,- Տանյան չէր ասել, որ իրեն ամեն ինչ պատմել եմ: Այնպես ցույց տվեց, թե իբր միամիտ ինձ գտել էր աստիճաններին նստած»:
Ըստ Մարիամի՝ ամուսինը նույն օրն իրեն դանակով հարվածել է՝ փախչելու համար: Այնուհետեւ Զիրոյանները մտածել են, որ, այնուամենայնիվ, Տանյան ինչ-որ բան գիտի, մոտ երկու շաբաթ սպասել են, որպեսզի Մարիամի թարմ վնասվածքները հնարավորինս ապաքինվեն, եւ վերջինիս հոկտեմբերի 15-ին ուղարկել են Հայաստան:
«Մարիամը սկզբում այնքան վախեցած էր, որ ոչ մի բան չէր պատմում: Հետո, որ եղբայրս էդ վիճակից, էդ լռությունից սկսեց երեխայի պես լաց լինել, նոր աղջիկս ամեն ինչ պատմեց»,- հիշում է Համազասպը: Վերջինիս խոսքերով՝ շուտով իրենց տուն են եկել Հայկանուշի քույրերը, գումար են խոստացել, հանձն են առել հոգալ Մարիամի կոտրված քթի վիրահատության ծախսերը, միայն թե իրավապահներին չդիմեն:
«Հետո մեր տուն եկավ Դավիթի նախկին կինը՝ Մոնիկան, ու ասաց, որ ինչ-որ պատմեցի, նույն կերպ իր հետ են վարվել: Նրան, ի տարբերություն ինձ, չեն վառել, բայց հղիության ընթացքում ստիպել են երեխայից ազատվել: Հետո ասաց, որ աչքը կուրացել է նրանց խփելու պատճառով»,- շարունակում է Մարիամը:Մոնիկան 2005 թ. ամուսնացել է Դավիթի հետ եւ վերջինիս ընտանիքի հետ Սանկտ-Պետերբուրգում ապրել շուրջ 3 տարի: «Հետքի» հետ հեռախոսազրույցում նա հրաժարվեց պատմել իր հետ կատարվածը՝ նշելով, թե միանշանակ չի կարող ասել աչքի կուրացման պատճառը, քանի որ այդ ընթացքում եւ տարբեր դեղեր է ստացել եւ սկեսրոջ ու ամուսնու կողմից զանազան առարկաներով հարվածներ՝ ուղղված հենց աչքին:«Ես չեմ ուզում էդ մասին նորից հիշել, նորից պատմել, առանց այն էլ ամիսներով տարան-բերեցին ոստիկանություն, բայց ոչ մեկին էլ ոչ մի բան ոչ անում են, ոչ էլ կանեն,- ասաց Մոնիկան:- Որովհետեւ փողը մութ տեղն էլ ա լույս տալիս: Բայց ոչինչ, մեկ ա Աստծու մոտ ոչ մի բան չի անցնում. իրենք իրենց պատիժն Աստծուց կստանան»:Հոկտեմբերի 25-ին Մարիամ Գեւորգյանն ու Մոնիկան ոստիկանության Արարատի բաժնում հաղորդում են տվել: Շուտով Դավիթին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ Քր. օր.-ի «Դիտավորությամբ ուրիշի առողջությանը միջին ծանրության վնաս պատճառելու» եւ «Ծեծ» հոդվածներով, իսկ նրա մայրը հետապնդվել է նույն հանցանքը, սակայն «առանձին դաժանությամբ» կատարելու համար:«Մի օր քննիչ Արթուր Ավետյանն ինձ ասաց, որ ընկերության շնորհիվ, այսինքն՝ իրենց ռուս գործընկերների միջոցով Դավիթին բերել են: Բայց թղթերում գրած ա, թե իբր մեղայականով ներկայացել է,- պատմում է Համազասպը,- եղբորս հետ գնացի դատախազ Արսեն Արսենյանի մոտ: Մեկ ժամի չափ սպասեցինք, մեկ էլ մոտից մի հատ չաղ-չաղ տղա դուրս եկավ: Հետո իմացա, որ Դավիթի փաստաբանն է: Դատախազն էլ արդել լրիվ փոխվել էր, արդեն ոնց որ իրանց պաշտպաներ»:Առերես հարցաքննության ժամանակ, Մարիամի խոսքերով, իր նախկին ամուսինը հրաժարվել է մեղադրանքներից եւ ասել, թե ինքն ընդամենը մի քանի անգամ է կնոջը հարվածել: Նա պնդել է, որ վնասվածքների մի մասը Մարիամը մինչ ամուսնանալն է ունեցել, մյուսներն էլ ինքնավնասման հետեւանքով են առաջացել:Քանի որ Դավիթ Զիրոյանին առաջադրված մեղադրանքը սահմանում է ոչ ավել, քան 3 տարվա ազատազրկում, քննիչի որոշմամբ նրա նկատմամբ կիրառվել է համաներում, եւ քրեական հետապնդումը դադարեցվել է, ինչին Դավիթը չի առարկել: Նա նույնիսկ մեկ օր անազատության մեջ չի անցկացրել:Իսկ նրա մայրը՝ Հայկանուշ Միքայելյանը, ինչպես հայտնում է գլխավոր դատախազության մամուլի քարտուղար Սոնա Տռուզյանը, «արդեն մի քանի ամիս է՝ հայտնաբերված է, հանձնման միջնորդությունը ՌԴ իրավապահների կողմից բավարարվել է, եւ գործը ներկայումս էտապավորման փուլում է»:Ոստիկանության լրատվության վարչությունից էլ «Հետքին» փոխանցեցին, որ Հայկանուշ Միքայելյանի մասով ընթանում է նախաքննություն, եւ միայն դրա ավարտից հետո կարելի է հստակ ասել, թե վերջինիս արարքները ՀՀ Քրեական օրենսգրքի որ հոդվածներին են համապատասխանում: Ինչ վերաբերում է Դավիթ Զիրոյանին թրաֆիկինգի հոդվածով չմեղադրելուն, ըստ ոստիկանության, առաջադրվել է այն մեղադրանքը, որը նախաքննության ընթացքում հիմնավորվել է:Համազասպ Գեւորգյանն ասում է, որ այլեւս ոչ մի բանի չի հավատում: Նա հետաքրքրվում է, թե արդարությունը վերականգնելու խնդրանքով ինչպես կարող է դիմել ՌԴ ղեկավարներին:
Հ. Գ. Մոնիկայի անունը փոխված է: Իսկ Մարիամ Գեւորգյանը պնդում է, որ իր բոլոր տվյալները հրապարակվեն, «քանի որ վախենալու կամ քաշվելու պատճառ չունի» եւ պայքարելու է մինչեւ վերջ:

Աղբյուր (http://hetq.am/arm/articles/7449/sahmrkecucich-patmutyun-arzhani-hatucumy-bacarvum-e.html#.TtixJSwOpw1.facebook)

Գեա

02.12.2011, 17:52

Շարունակություն

Աղբյուր (http://hetq.am/arm/articles/7449/sahmrkecucich-patmutyun-arzhani-hatucumy-bacarvum-e.html#.TtixJSwOpw1.facebook)
այս ինչ էր , դեռ ուշքի չեմ գալիս , այս մարդկանց ոչ թե դատել , այլ հոգեբուժարանում փակել է պետք , ցմահ հետն էլ մենախցում , չէ ավելի լավ կլինի , բոլորին մի տեղ հավաքեն , որ իրար ուտեն:Աստված ջան ինչ ասես չես լսի ու կարդա:(

Դեկադա

02.12.2011, 18:52

Տեր Աստված ինչ տեսակի անասուն ասես որ չկա էս աշխարհում…

Գալաթեա

02.12.2011, 19:02

Սույն թեմայի առաջին գրառմանը վերաբերող տեսահոլովակ:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=hgIjFGOT_DQ#!

Ձայնալար

02.12.2011, 19:36

Որովհետև նույնիսկ շները սեռական կապի մեջ մտնելուց առաջ միքիչ իրար հոտոտում են, իսկ էս մարդիկ առանց ծանոթանալու միանգամից ամուսնանում են :angry

Չի կարելի էլի, այ մարդ հո անասուն չեք, շփվեք միքիչ, ինչ ա նշանակում եկան ուզեցին, տվեցինք տարան: Լավ են պրծել, կարող ա մարդակերներ լինեին ուտեին պրծնեին միանգամից:

Գալաթեա

02.12.2011, 19:41

armen9494

02.12.2011, 20:25

Կարդացի: Ասեմ, որ 100 %-անոց հավատալ չեմ կարող, որովհետև հակառակն էլ հնարավոր ա, հնարավոր ա որ հենց ինքն ա արել ամուսնուն դատելու համար: Քանի որ սենց դեպքերի մասին չեմ կարող կարծիք կազմել միայն մի կողմը լսելով ու լուրերի "շոկային" մասը կարդալով, մինչև վերջ կարծիքս ասել չեմ կարող: Ավելի շատ հակված եմ հավատալուն: Ասեմ մի բան՝ ես որ աղջկա հոր տեղը լինեի ուղղակի կսպանեի կամ հնարավորության դեպքում "ծիծաղալու" դաժանություններ կանեի աղջկա ամուսնու հանդեպ ու չէի էլ մտածի բանտի մասին, եթե նույնիսկ բանտ ընկնեի, հաստատ ավելի լավ կյանքով կապրեի քան հիմա, որ ամեն օր պիտի ինձ նեռվերից ուտեմ, ամեն անգամ հիշելով աղջկաս հանդեպ արածները:

Բայց դե էլի եմ ասում՝ սենց պատմություններին մինչև վերջ չեմ հավատում. ուզում եք ինձ սառնասիրտ էլ անվանեք, ուղղակի ես փորձում եմ էմոցիաներս մի կողմ թողնել: Առաջին հայացքից իրոք՝ մտածում ես, թե ինչի՞ համար մարդ կարա ինքն իրեն էդ դաժան օրը քցի, որ հետո գնա ու ուրիշին մեղադրի, բայց դե մտածենք, որ դա էլ բացառված չի:

Հ.Գ. իսկ եթե ենթադրենք էդ աղջիկը էս երթին մասնակցած լիներ, նա կկարողանա՞ր որևէ բան անել :pardon
Դժվար թե ինքն էնքան անխելք լիներ, որ չիմանար, որ դա բռնություն ա, որի համար դատում են ու կարելի ա բողոքել ոստիկանատանը, բայց դե՝ ոնց երևում ա, եղել են խանգարող հանգամանքներ, նույնիսկ այն դեպքում, երբ տնից կարողացել էր փախչել:

Գալաթեա

02.12.2011, 20:32

Կարդացի: Ասեմ, որ 100 %-անոց հավատալ չեմ կարող, որովհետև հակառակն էլ հնարավոր ա, հնարավոր ա որ հենց ինքն ա արել ամուսնուն դատելու համար:

Արմեն ջան, իհարկե, երկու կանայք էլ իրենք իրենց են էդ ամենը արել, խեղճուկրակ տղին ուզեցել են բանտ դնեն:
Ինչ ասես չես անի դրա համար, էլ սեփական աչք հանել, պատառաքաղվել, կրքծերդ վառել, թևդ ջարդել...իսկ սեփական երեխուդ սպանելը դե "սամ բոգ վելել":

Մի հատ մտածեք նոր խոսացեք էլի:

Chuk

02.12.2011, 20:34

Հ.Գ. իսկ եթե ենթադրենք էդ աղջիկը էս երթին մասնակցած լիներ, նա կկարողանա՞ր որևէ բան անել :pardon
Երթին մասնակցա՞ծ, թե՞ երթը տեսած:
Ասեմ շատ կարճ. իրավագիտակցության որոշակի մակարդակ ունեցող աղջիկը գոնե կիմանար, որ ինքն ունի ընտրության հնարավորություն: Որ ինչ-որ մեկը չպետք ա գա տնեցիներից իրան «առնի»: Եթե նկարագրված դեպքը ճիշտ ա, Ռուսաստանում փախնած լինելու դեպքում կգտներ պաշտպանության տեղ, դա կլիներ ոստիկանությունը, թե նման հարցերով զբաղվող որևէ իրավապաշտպան կազմակերպություն, էական չի:

armen9494

02.12.2011, 20:35

Արմեն ջան, իհարկե, երկու կանայք էլ իրենք իրենց են էդ ամենը արել, խեղճուկրակ տղին ուզեցել են բանտ դնեն:
Ինչ ասես չես անի դրա համար, էլ սեփական աչք հանել, պատառաքաղվել, կրքծերդ վառել, թևդ ջարդել...իսկ սեփական երեխուդ սպանելը դե "սամ բոգ վելել":

Մի հատ մտածեք նոր խոսացեք էլի:

Դրա համար էլ ասեցի, որ հակված եմ այս տարբերակին հավատալուն: Եթե ուշադիր կարդացած լինեիր, կնկատեիր: Իսկ դու 100 %-ով բացառու՞մ ես էդ տարբերակը:

Ձեզ էլ մենակ մի տող ա պետք, որ միանգամից թռնեք դեմքիս

Գալաթեա

02.12.2011, 20:41

Դրա համար էլ ասեցի, որ հակված եմ այս տարբերակին հավատալուն: Եթե ուշադիր կարդացած լինեիր, կնկատեիր: Իսկ դու 100 %-ով բացառու՞մ ես էդ տարբերակը:

Ձեզ էլ մենակ մի տող ա պետք, որ միանգամից թռնեք դեմքիս

Դե լավ ա, որ հակված ես, թե չէ ինչ էինք անելու:
Ու հավատա, քո դեմքին թռնելը բնավ իմ առաջնախնդիրների մեջ չի մտնում:

armen9494

02.12.2011, 20:45

Երթին մասնակցա՞ծ, թե՞ երթը տեսած:

տո թող երկուսն էլ լիներ

Ասեմ շատ կարճ. իրավագիտակցության որոշակի մակարդակ ունեցող աղջիկը գոնե կիմանար, որ ինքն ունի ընտրության հնարավորություն: Որ ինչ-որ մեկը չպետք ա գա տնեցիներից իրան «առնի»: Եթե նկարագրված դեպքը ճիշտ ա, Ռուսաստանում փախնած լինելու դեպքում կգտներ պաշտպանության տեղ, դա կլիներ ոստիկանությունը, թե նման հարցերով զբաղվող որևէ իրավապաշտպան կազմակերպություն, էական չի:
Ենթադրենք, իրեն տանեցիներից չեն առել, այլ ինքը՝ տեսնելով իրա ամուսնուն կամ նրա բարեկամներին առաջին հայացքից շատ ա հավանել ու համաձայն ա եղել գնալ, դրանից ինչ-որ բան փոխվու՞մ ա:
Իսկ ինքը էդքան խելք չունե՞ր, որ գնար ոստիկանատուն: Իսկ ի՞նչ գիտեք, որ ոստիկանատանը նրան կպաշտպանեին:

Ինձ գիտե՞ք ինչն ա տարօրինակ թվում. էդ ո՞նց եղավ, որ իրան հետ ուղարկեցին, էդքան ապու՞շ էին: Նկարների մեջ լավ երևում ա էդ վառածի տեղը, էդ արածների տեղը, իրանք ի՞նչ ա, էդքանը չէի՞ն տեսնում, քյո՞ռ էին: Չէի՞ն ֆայմում, որ ինքը մտավ Հայաստան, հորն ու մորը տեսավ, եթե ոչ ինքը, ապա հերն ու մերը հաստատ դատի կտան:
Կներեք, եթե ասածս մի փոքր դաժան թվա, բայց եթե իրենք էդ աղջկան սպանեին ու հետքը կորցնեին, իրենց վրա դա ավելի "էժան" կնստեր, քան էս ձևով:

Chuk

02.12.2011, 21:00

տո թող երկուսն էլ լիներ
;)
Ոչինչ, որ տարբերություն չես դնում: Կբացատրեմ տարբերությունը:
Նման երթերին, որպես կանոն, մասնակցում են իրավագիտակցության որոշակի բարձր շեմ ունեցող անձինք, ում հետ նման դեպքեր տեղի ունենալը մի քանի հարյուր անգամ ավելի անհավանական է: Այսպիսի մարդիկ սովորաբար հանձն են առնում տարածել գաղափարները, իրազեկել այլոց:

Հիմա գանք ցույցը տեսածներին: Այո, պատկերացրու, որ նման ցույցեր, երթեր տեսածներն ու հետևողները, եթե ոչ բոլորը, ապա գոնե ինչ-որ մի մասը, ավելի լավ են տեղյակ լինում իրենց իրավունքներին ու պարտականություններին, որովհետև իրենց բերում ու տեղում ասում են դրա մասին, մի հատ էլ հետաքրքրություն են առաջացնում, որ սրանք գնան էստեղ ու էնդեղ խոսեն, էս ու էն կարդան, ավելի շատ բան իմանան:

Ես հասկանում եմ նման ցույցերի նկատմամբ քո վերաբերմունքը ու ասում եմ. խայտառակ սխալ վերաբերմունք ա ;)

Իսկ ինքը էդքան խելք չունե՞ր, որ գնար ոստիկանատուն: Իսկ ի՞նչ գիտեք, որ ոստիկանատանը նրան կպաշտպանեին:
Այո, իհարկե, պետք է մտածել, որ ոստիկանություն գնալու դեպքում մի հատ էլ էնդեղ էին իրեն խոշտանգելու, հետո էլ բերեն հանձնեն էդ ընտանիքին, որ խոշտանգումները շարունակվեն :'
Բնականաբար ես խիստ դրական կարծիք չունեմ ռուսական ոստիկանության մասին, բայց միանշանակ ոստիկանություն դիմելը ավելի խելամիտ է այդպիսի դեպքում, քան նորից հետ վերադառնալը:

Ենթադրենքներին չեմ արձագանքում: Ենթադրիր ինչ կուզես ;)

armen9494

02.12.2011, 21:20

Ենթադրենքներին չեմ արձագանքում: Ենթադրիր ինչ կուզես ;)

Ես ուզում եմ հասկանամ, թե իրոք ոնց ա եղել, ըտենց էլ չեմ կարում հասկանամ, թե իրան ինչի՞ համար պիտի հետ ուղարկեին:
Ժողովուրդ ես սադիստ չեմ, ոչ էլ սենց բաների կողմնակից եմ, ուշքս էլ չի գնում սենց մարդկանց արդարացնելու համար, ուղղակի իմ տեսնելով փաստերն իրար հետ չեն բռնում:

Chuk

02.12.2011, 21:26

Ես ուզում եմ հասկանամ, թե իրոք ոնց ա եղել, ըտենց էլ չեմ կարում հասկանամ, թե իրան ինչի՞ համար պիտի հետ ուղարկեին:
Ժողովուրդ ես սադիստ չեմ, ոչ էլ սենց բաների կողմնակից եմ, ուշքս էլ չի գնում սենց մարդկանց արդարացնելու համար, ուղղակի իմ տեսնելով փաստերն իրար հետ չեն բռնում:
Խնդիրն էն ա, որ դու էստեղ, իրանք էնդեղ, չես կարողանաս իմանալ, թե ինչ են մտածել, ինչի են տենց արել:

Իսկ տարբերակները բազում կարող են լինել, օրինակ կարող ա մտածել են, որ սենց կարող ա ավելի էժան պրծնեն, կարողանան համոզել, որ աղջիկն ա ինքնախեղել իրան, իսկ հակառակ դեպքում պետք ա պատասխան տային ասենք հետևյալ հնարավոր հարցերին.
Տարբերակ 1. Ինչու՞ եք անձի ցանկությանը հակառակ նրան պահում անազատության մեջ:
Տարբերակ 2. Ու՞ր է կորել այդ անձնավորությունը: Ինչու՞ երկար ժամանակ տնեցիները չէին կարողանում հեռախոսով խոսել իրենց մերձավորի հետ, և ինչու՞ է հարևանուհի Տանյան պնդում, որ դուք իրեն խեղել եք:
Տարբերակ 3. Ինչու՞ եք սպանել:

Թե ինչպես են առաջանում այս տարբերակները, առաջարկում եմ ինքդ մտածես:

armen9494

02.12.2011, 21:30

Խնդիրն էն ա, որ դու էստեղ, իրանք էնդեղ, չես կարողանաս իմանալ, թե ինչ են մտածել, ինչի են տենց արել:

Իսկ տարբերակները բազում կարող են լինել, օրինակ կարող ա մտածել են, որ սենց կարող ա ավելի էժան պրծնեն, կարողանան համոզել, որ աղջիկն ա ինքնախեղել իրան, իսկ հակառակ դեպքում պետք ա պատասխան տային ասենք հետևյալ հնարավոր հարցերին.
Տարբերակ 1. Ինչու՞ եք անձի ցանկությանը հակառակ նրան պահում անազատության մեջ:
Տարբերակ 2. Ու՞ր է կորել այդ անձնավորությունը: Ինչու՞ երկար ժամանակ տնեցիները չէին կարողանում հեռախոսով խոսել իրենց մերձավորի հետ, և ինչու՞ է հարևանուհի Տանյան պնդում, որ դուք իրեն խեղել եք:
Տարբերակ 3. Ինչու՞ եք սպանել:

Թե ինչպես են առաջանում այս տարբերակները, առաջարկում եմ ինքդ մտածես:

Այս տարբերակների առաջացումը ինքս էլ եմ մտածել ու ոնց տեսնում եմ, էն մյուս տարբերակից ավելի "հեշտ պրծնելի" են:

Իսկ ես նորից եմ ասում, եթե ես էդ աղջկա հոր տեղը լինեի՝ կարճ կոնկրետ կսպանեի էդ տղուն:

Նաիրուհի

02.12.2011, 21:59

Այս տարբերակների առաջացումը ինքս էլ եմ մտածել ու ոնց տեսնում եմ, էն մյուս տարբերակից ավելի "հեշտ պրծնելի" են:

Ոնց տեսնում ես՝ հեչ էլ իրենց համար բարդ չէր էս ներկա տարբերակը, որովհետև

փողը մութ տեղը լույս է տալիս

Երկրորդ. էս մի ասածիդ պիտի պատասխանեի

Իսկ դու 100 %-ով բացառու՞մ ես էդ տարբերակը:

Հա, հարյուր տոկոսով բացառում եմ։
Ես սրանից մի քիչ ավելի «մեղմ» դեպքի եմ ականատես եղել։ Ինձ համար շատ հարազատ մարդ արդեն համարյա 30 տարի է տանում էն բաները, ինչ էս աղջիկը 10 ամիս է տեսել։ Ու ոչ միայն մտքով իսկ չի անցկացրել երբևէ դիմել ոստիկանություն, այլև չի էլ բաժանվել։ Դե հիմա էդ մարդն էլ էդպիսին է՝ չափազանց պահպանողական ու հնազանդ կին, որն ուղղակի ուզում է պահպանել իր ընտանիքն ու համ էլ բեռ չդառնալ հոր տան վրա։

Ու չփորձես ինձ համոզել, որ անգամ աշխարհի ամենամեծ անասունի «գլխին սարքելու» համար քսան տարեկան աղջիկը կարող է իրեն էդ կարգի խեղել, ծակծկել պատառաքաղով, տաք արդուկը դնել մեջքին...

Ripsim

02.12.2011, 22:28

Ես սրանից մի քիչ ավելի «մեղմ» դեպքի եմ ականատես եղել։ Ինձ համար շատ հարազատ մարդ արդեն համարյա 30 տարի է տանում էն բաները, ինչ էս աղջիկը 10 ամիս է տեսել։

Հենց ցավն այն է, որ նմանատիպ դեպքերի քանակը չի սահմանափակվում մի քանիսով. Մեզանից գոնե 90% իր շրջապատում հանդիպած կլինի նմանատիպ դեպքի (իհարկե հուսով եմ ոչ այսքան դաժան):
Ու ինչքան էլ մեզ համար աբսուրդ թվա, որ 20 տարեկան հասուն աղջիկը կարող է ամուսնանալ նման մեղմ ասած հապճեպ ձևով, փաստը մնում է այն, որ նման ամուսնությունները քիչ չեն: Եվ իհարկե ուղղակի ասելով, որ ցանկացած ոք պետք է գոնե մինիմալ ձևով տեղեկացված լինի իր իրավունքներից կամ հնարավորության դեպքում անպայման դիմի ոստիկանությանը (ի դեպ նման շոկային վիճակում տնից փախնելուց հետո կարծում եմ նույնիսկ դժվար է կողմնորոշվել... )` ոչինչի էլ չենք հասնի: Դրա համար էլ բոլորս պետք է կարևորենք նման երթերի նշանակությունը, շնորհակալություն հայտնենք կազմակերպիչներից ու փորձենք գոնե փոքր լումա ունենանք բռնության նվազեցման գործում...

Հ.Գ.Հույսով եմ ծառի վրա ամրացված առաջարկները 1. կիրականացվեն, 2. կօգնեն ինչ-որ չափով կանխարգելել բռնությունը

armen9494

02.12.2011, 22:41

Ոնց տեսնում ես՝ հեչ էլ իրենց համար բարդ չէր էս ներկա տարբերակը, որովհետև

Երկրորդ. էս մի ասածիդ պիտի պատասխանեի

Հա, հարյուր տոկոսով բացառում եմ։
Ես սրանից մի քիչ ավելի «մեղմ» դեպքի եմ ականատես եղել։ Ինձ համար շատ հարազատ մարդ արդեն համարյա 30 տարի է տանում էն բաները, ինչ էս աղջիկը 10 ամիս է տեսել։ Ու ոչ միայն մտքով իսկ չի անցկացրել երբևէ դիմել ոստիկանություն, այլև չի էլ բաժանվել։ Դե հիմա էդ մարդն էլ էդպիսին է՝ չափազանց պահպանողական ու հնազանդ կին, որն ուղղակի ուզում է պահպանել իր ընտանիքն ու համ էլ բեռ չդառնալ հոր տան վրա։

Ու չփորձես ինձ համոզել, որ անգամ աշխարհի ամենամեծ անասունի «գլխին սարքելու» համար քսան տարեկան աղջիկը կարող է իրեն էդ կարգի խեղել, ծակծկել պատառաքաղով, տաք արդուկը դնել մեջքին...

Իսկ եթե էդ մարդուն դու՞ր ա գալիս իր էդ վիճակը, տո հա, հենց դուր ա գալիս: Իմ կարծիքով նման մարդը հոգեկան շեղում պիտի ունենա (հոգեկան շեղումը պարտադիր չի որպես վիրավորանք ընդունել, մտածեք ինքներդ ու կտեսնեք, որ դա նորմալ մարդու հոգեկանից շատ ա տարբերվում, այսինքն շեղված ա): Որ դուր չգար, ինձնից ավելի լավ ձևեր գիտեք իրեն պաշտպանելու համար, էն էլ քո ասածը դեպքը, որ Հայաստանում ա, տո թեկուզ հենց ոչ թե օրենքով, այլ իրա "գողական ճշտով": Ու էդ մարդու մտքով եթե 30 տարի չի անցել իր հարցը մի ձևով լուծելու միտքը, ուրեմն էլ ինչ էլ ասես, չի անցնի, տո ուզում ես երթ արա, ուզում ես ցույց: Համոզված եմ, որ իրան սաղ ճանաչողները (ու էդ մասին իմացողները) համոզել են, որ բաժանվի, արդյունքում ոչինչ:

Էս խոսակցությունը չեմ էլ ուզում շարունակեմ ու ոչ էն պատճառով, որ ոչինչ չունեմ ասելու, կամ վախենում եմ, չէ, ուղղակի արդեն հոգնել եմ նման խոսակցություններից: Էհ, ես երկու անգամ ասեցի, որ իմ համար նման դեպքում լուծում կա, գոնե վրեժն առնելու համար:

Հ.Գ. ձեզ ցանկանում եմ հաջողություն ու շատ ուրախ կլինեմ, որ ես սխալված լինեմ, որ էս երթով դուք կարողանաք շատ այսպիսի աղջիկների ու կանանց հոգեբանորեն հասկացնեք իրենց իրավունքերը:

Դեկադա

03.12.2011, 08:59

Չեմ կարծում, որ էտքան մազոխիստ կգտնվեր, որ դուր գար էտ խոշտանգումները: Նաիրուհու նշած դեպքերից իմ աչքի առաջ էլ կան, ու էլի քանի տարի է: Առաջի դեպքում էտ կինը ամբողջ կյանքում ծեծ ուտելով ապրեց, մինրև ամուսնինը մահացավ, իսկ երկրորդի դեպքում սկիսուրի մահից հետո ընտանիքում հարաբերությունները փոխվեցին: Կողքից կասեն բաժանվի միայն շատ մտերիմները, իմ համոզմամաբ միայն ընտանիքի անդա,մները / չնայած շատ դեպքերում հենց այդ անդամներն էլ ասում են չբաժանվես/, բայց հավատացած եղեք հասարակության մի ստվար հատված կարող ա և չընդունի: Նախ մտածում են, գնան որտեղ ապրեն, ի վերջո հոր տան դռները միշտ չի որ բաց են լինում: Հետո սենց մի բան էլ կա: Աղջիկը գյուղից էր չէ՞:Ես ահագին շփվում եմ գյուղացիների հետ, ու գիտեք իրենք պիտի ասել էդքան էլ էտ հարցում ազատամիտ ու անկախ չեն: Քաղաք չի, ավելին մայրաքաղաք չի, որ տեսնեն թե ինչպես կողքինները չեն հանդուրժում բռնությունները իրենք էլ օրինակ վերցնեն: Համատարած տեսնում են ոնց ա կինը գլուխը կախ ապրում, ու իրենք էլ համակերպվում են: Ես հակված եմ հավատալու աղջկա խոսքերին: Ինքս էլ գիտեմ նման դեպքեր, իմ հարազատին փայտով էին ծեծել, աչքին էին խփել: Էնպես որ ամեն ինչ էլ սպասելի ա:

...իսկ վրեժի պահով...տաքարյուն քայլեր են, հաճախ ոչ իրատեսական:

Lionne_en_Chasse

04.12.2011, 01:14

Գիտեք ինձ ի՞նչն է էդքան բարկացնում, որ միշտ փորձում են արդարացնել բռնություն կիրառողին մեղք փնտրելով կնոջ արարքներում կամ պահվածքում: Հա, ասենք թե իրան լավ չի պահել, ինչա մարդ պետքա իրա վերջույթներին ազատություն տա՞: Բա Աստված մարդուն, ի տարբերություն անասունից , ինչի՞ ա դատելու ու խոսալու ունակություն տվել:
Ինչ վերաբերվումա ոստիկանություն դիմելուն... Ի՞նչ փոխվեց դիմելուց հետո: Եթե տվյալ եկրում թքաց ունեն տվյալ երկրի քախաքացու վրա ( լինի կին թե տղամարդ) դիմելուց հետո էլ բան չի փոխվի: Եթե պատժվելու վախ լիներ, էդ բռնությունն էլ հաճախակի չէր կիրառվի: Իսկ ձեր կարծիքով Եվրոպայում կամ Միացյալ Նահանգներում ինչի՞ ընդուված չի, որ ամուսինը "իրավունք" ունի կնոջը ծեծելու: Թե՞ կարծում եք շատ քաղաքակիրթ են, դրանից ա: Ո´չ: Որովհետև օրենք կա, որը փողով շուռ չեն տալիս քո դեմ, որովհետև մարդիկ չեն վախենում, հայհոյում կամ խորշում ոստիկանությունից, այլ վստահում են ու համոզված են, որ նրանք իրենց իրավունքներն ու անվտանգությունն են պաշտպանում...
Չկա գործող օրենք, պատժվելու վախ, պետական կազմակերպություններ, որոնք իրապես կարող են օգնություն ցուցաբերել ու չկա դատապարտող հասարակություն: ՈՒ քանի էդ ամենը չկա... երթերով ոչ մի բան չի փոխվի, մի քիչ աղմուկ ու քննարկումներ... ու վերջ

Ameli

04.12.2011, 01:46

Բա էսօր ի՞նչ լսած լինեմ, որ լավ լինի. «Կինը բուրդ է, ինչքան չփխես, էնքան կփափկի ու լավը կդառնա»

Երևի դրա համար է, որ կանայք էդ անտեր չմնացած բուրդը չեն սիրում :

Claudia Mori

29.12.2011, 21:50

Ուրիշ հարմար թեմա չգտա:)

Կանանց իրավունքները՝ Եփրատիկի աչքերով

http://www.hra.am/i/up/63f9237d71900a30f61a1052e02024cf.jpg

Ես ընդամենը 10 ամսական եմ ու այս աշխարհը ճանաչում եմ 1.5 տարի, սակայն արդեն շատ բաներ եմ հասցրել յուրացնել ու հասկանալ իմ կյանքում: Պատճառը պարզ է՝ մայրս անտարբեր չի իր շուրջը կատարվող իրադարձությունների նկատմամբ, ու դուք իրեն հաճախ կարող եք ինձ հետ հանդիպել իր քաղաքացիական դիրքորոշումն արտահայտելիս այս կամ այն բողոքի ակցիայի ժամանակ:

Մայրս Հայաստանում «Կանանց ռեսուրսային կենտրոն» ՀԿ-ի տնօրենն է՝ Լարա Ահարոնյանը, իսկ ես Եփրատ Նիզիբլյանն եմ՝ իր 4-րդ փոքրիկը, ով միշտ ժպտում է ձեզ, երբ դուք էլ եք որոշում մասնակցել այդ ակցիաներին:

Այնպես է ստացվել, որ ես արդեն բազմաթիվ դժբախտ դեպքերի մասին գիտեմ ու հասկանում եմ, որ միայն տխրելով ու դրանց մասին չխոսելով չեմ կարող վերացնել այդ ամենն իմ աշխարհում: Ուստի ուզում եմ հայտնել ձեզ քաղաքացիական իմ առաջին դիրքորոշումների մասին:

Ես դեռ չէի ծնվել, երբ իմացա, որ Զարուհի Պետրոսյանի ամուսինը՝ Յանիս Սարկիսովը, ծեծելով սպանել է իր կնոջը: Մայրս իր կազմակերպությունից բացի ևս 6 կազմակերպության հետ միավորվեց՝ ստեղծելով «Կանանց դաշինք» քաղաքացիական նախաձեռնությունը: Նրանք պայքարում էին, որ Սարկիսովը ստանար իր արժանի պատիժը:

Այս տարվա ընթացքում Արարատի և Վայոց Ձորի մարզերի ընդհանուր իրավասության դատարանը Սարկիսովին մեղավոր ճանաչեց կնոջը՝ 20-ամյա Զարուհի Պետրոսյանին կյանքից զրկելու մեջ (ՀՀ քրեական օրենսգրքի 112-րդ հոդվածի 2-մասի 14-րդ կետով՝ առողջությանը դիտավորյալ վնաս պատճառելը, որն անզգուշությամբ առաջացրել է մահ) և դատապարտեց առավելագույն պատժի՝ 10 տարվա ազատազրկման։ Այս վճիռն անփոփոխ թողեց նաև Վերաքննիչ դատարանը:

Այժմ Զարուհու երեխան գտնվում է Սարկիսովի մոր խնամքի տակ, բայց մենք պարբերաբար այցելում ենք նրան ու վերահսկում իմ նման փոքրիկի կյանքի անվտանգությունը:Ցավոք, բռնության դեպքերը շարունակվում են ու ամենավերջին դեպքը, որ ցնցեց մեզ Մարիամ Գևորգյանի և Մ.Բ.-ի նկատմամբ ամուսնության ընթացքում կիրառված բռնություններն էին: Այս կապակցությամբ հարուցվեց քրեական գործ, որի շրջանակներում հիմնական մեղադրյալը՝ Հայկանուշ Միքայելյանն է՝ սկեսուրը: Դավիթ Զիրոյանի առաջին և երկրորդ կանայք մեղադրում են նրան և նրա մորն իրենց անասելի բռնությունների ենթարկելու մեջ։

Այժմ կմտածեք, թե ինչպես եմ տիրապետում իրավական գիտելիքների, եթե ընդամենը 10 ամսեկան եմ ու չունեմ ոչ մի կրթություն: Այս թվերն ու հոդվածները չհիշել չի լինի, քանի որ 2011թ.-ի ընթացքում դրանց մասին ամենաշատն եմ լսել:

Բացի այդ իրավական գիտելիքները մայրիկիս հետ միասին քաղել եմ տարբեր սեմինարների ու իրավական դասընթացների ժամանակ, ինչպես նաև տարբեր օրենսդրական փոփոխություններ իրականացնելու ժամանակ:

Դեռ չէի ծնվել, երբ մայրս տասնյակ հայ կանանց հետ ՀՀ նախագահի նստավայրի առջև պայքարում էր «Ժամանակավոր անաշխատունակության նպաստների մասին» օրենքի դեմ, որով կրճատում էին նախածննդյան և հետծննդյան արձակուրդի, ինչպես նաև ժամանակավոր անաշխատունակության նպաստի չափերը:

Ես հասկացա, որ երբ պայքարում ես ու քո պայքարը բխում է մարդու իրավունքների պաշտպանությունից, անպայման հաղթանակ ես տանում, քանի որ այս դեպքում էլ մայրիկիս և մյուս կանանց ձայնը հաշվի առան:

Հաջորդ հաղթանակը երևի մայրիկի հետ կտոնենք արդեն Ազգային ժողովում, քանի որ այս տարի շատ ենք աշխատել ՀՀ քրեական օրենսգրքի «Սեռական անձեռնմխելիության և սեռական ազատության դեմ ուղղված հանցագործությունները» բաժնի հոդվածներում փոփոխություններ կատարելու ուղղությամբ:

Տարիներ առաջ Նուբարաշենի թիվ 11 հատուկ դպրոցի հայոց լեզվի ուսուցիչ Աշոտ Ավագյանին ընդամենը երկու տարով ազատազրկեցին, այն դեպքում, երբ նա մեղադրվում էր անչափահաս երեխաների նկատմամբ բռնությամբ անառակաբարո գործողություններ կատարելու մեջ (ՀՀ քրեական օրենսգրքի 142-րդ հոդված):

Այս տարվա ընթացքում ԱԺ-ում առաջին ընթերցմամբ անցած փոփոխությունների համաձայն՝ նույն հոդվածը նախատեսում է 10-15 տարիազատազրկում: Ինչպես նաև վերացվել է տուգանքի միջոցով մեղավորին ազատ արձակելու դրույթը և այն, որ եթե անչափահասի թույտվությամբ են եղել սեռական հարաբերությունները, ապա հակառակ կողմը պատասխանատու չէ:

ՀՀ կառավարությունը ևս հաշվի առավ կանանց ձայնը ու գենդերային խտրականության դեմ պայքարելու համար էր, որ ստեղծվեց «Հայաստանում գենդերային բռնության դեմ պայքարի միջգերատեսչական հանձնաժողովը», որի շրջանակներում մշակվեց հատուկ 2011-2016թթ. ծրագիր: Արդյունքում 2012թ.-ից արդեն որոշակի գործողություններ կկատարվեն. ինչպես մարզերում, այնպես էլ՝ Երևանում, կներառվեն հատուկ կրթական ծրագրեր, կվերապատրաստվեն ոստիկանները և այլն:

Այս ընթացքում նաև շատ եմ ճամփորդել մայրիկի հետ՝ գնացել ենք Թուրքիա, Մոնթենեգրո, Վրաստան, որտեղ հավաքվել էին կանանց իրավունքներով զբաղվող տարբեր երկրներից ժամանած մարդիկ ու պետական պաշտոնյաներ:

Արդյունքում հասկացա, որ Բալկանյան երկրներում և Աֆրիկայում կանայք շատ ավելի քիչ են պաշտպանված, քան Հայաստանում, բայց դա չի նշանակում, որ նրանք չեն պայքարում ու պետք չէ նրանց գործունեությունից ևս դասեր քաղել:

Օրինակ՝ Լիբերիայում հենց կանայք կանգնեցրին քաղաքացիական պատերազմը 90-ականներին, առաջին անգամ պատմության մեջ իգական սեռի ներկայացուցիչը դարձավ նախագահ՝ 72-ամյա Էլեն Ջոնսոն Սիրլիֆը։ Ու հետաքրքիրն այն է, որ այս երկրում կանանց մեծ մասը չունի կրթություն, կան մարդիկ, որ չգիտեն գրել ու կարդալ:

Մոնթենեգրոյում շատ հետաքրքիր էր ծանոթանալ Սերբիայում սևազգեստ կանանց միջոցով երթ կազմակերպողների հետ, ովքեր բարձրաձայնում էին պատերազմի ժամանակ սեռական բռնության զոհ դարձած կանանց խնդիրները:

Նման մի երթի էլ մասնակցում էի Հայաստանում, երբ բանակում մահացած զինվորների մայրերը պահանջում էին արժանի պատիժ մեղավորներին: Սևազգեստ մայրերի կողքին էր նաև իմ մայրը:

Տարբեր տեսակի ցույցերի ժամանակ ինձ ամենաշատը հետաքրքրում են ոստիկանները: Կարծում եմ՝ իրենք էլ սովորական մարդիկ են, քանի որ զայրացած դեմքեր ընդունելուց և երբեմն կոպիտ լինելուց բացի, ինձ նայելով ժպտում են, փորձում են խոսել հետս: Հուսով եմ, որ մեծանամ, նրանք կհիշեն ինձ ու էլի ժպիտով ու մարդկային կվարվեն ինձ հետ, ինչպես, որ այժմ են վարվում:

Մայրիկիս հաճախ են հարցնում, թե ինչո՞ւ է ինձ էլ հետը տանում աշխատանքի, ու ես մյուս երեխաների նման փափուկ բմբուլի պես չեմ ապրում իմ տանը, խաղում իմ խաղալիքներով, մուլտֆիլմ նայում: Մայրս միշտ պատասխանում է.

«Դա իմ երեխաների կրթության մի մասն է կազմում՝ ինքը փոքրուց սկսում է հասկանալ, թե ինչ է նշանակում արդարություն, ինչ է նշանակում պայքարել դրա համար, ու ինքը արդեն ենթագիտակցորեն մեծանում է, որպես ակտիվ ու գիտակից քաղաքացիական հասարակության անդամ»:

Երբեմն ցուրտ է լինում, քաշքշուկ, բարձր բղավում են, բայց ես երբեք լաց չեմ լինում, քանի որ գիտեմ, որ մայրս կողքիս է ու պատրաստ է միշտ պաշտպանել ինձ, ու այն, ինչ անում ենք մենք երկուսով առաջին հերթին իմ ապագայի համար է արվում:

Աղբյուրը՝ http://www.hra.am/hy/point-of-view/2011/12/29/women2011

Նաիրուհի

05.07.2013, 15:39

Ե՞րբ է էս ամենը վերանալու :( :[

Ամուսինը 25 դանակի հարված է հասցրել կնոջն ու քարշ տվել աստիճաններով

29-ամյա Տաթեւիկ Նիկողոսյանն այս պահին կյանքի ու մահվան միջեւ կռիվ է տալիս. ամուսինը դանակով 25 անգամ հարվածներ է հասցրել Տաթեւի մարմնի տարբեր հատվածներին, 2 տեղից խորը վնասվել է սիրտը, թոքերը բազմակի վնասվածքներ են ստացել, նույն վիճակում է նաեւ լյարդը: Այս մասին ահազանգում է «Հասարակություն առանց բռնության» ՀԿ-ի կողմից ստեղծված Արագ արձագանքման խումբը:«Ապաքինվելու համար դեռ երկար շրջան պետք է անցնի, հիմա վերակենդանացման բաժանմունքում է»,-նշել է Տաթեւիկի բժիշկը, Մալաթիա բուժկենտրոնի վիրաբույժ Արայիկ Ոսկանյանը: Բժիշկները Տաթեւի մորն ասել են` բախտավոր աստղի տակ է ծնվել աղջիկը, մի փոքր ուշ տանեին հիվանդանոց, չէին կարողանա կյանքը փրկել: Մինչդեռ բախտավոր աստղի տակ ծնված այս կինը 13 տարվա ամուսնական կյանքի ընթացքում պարբերաբար դաժանորեն ծեծի է ենթարկվել:Ամուսնությունից մեկ տարի հետո Տաթեւի ամուսինը` Տիգրան Համբարձումյանը, կնոջն արգելել է շփվել մոր եւ քրոջ հետ՝ պատճառաբանելով, թե իբր չի սիրում, երբ զոքանչը փեսայի տուն է գնում: «Ես էլ ասեցի, դե ոչինչ, իրանք լավ լինեն իրար հետ, ես էլ չեմ գնա աղջկաս տուն, չեմ զանգի»,-պատմում է Տաթեւի մայրը` Թագուհի Մանուկյանը: Մոտ 10 տարի դստեր հետ ոչ մի առնչություն չունենալով տիկին Թագուհու մտքով չէր էլ անցնում, թե աղջիկն ինչ տեսակի բռնությունների է ենթարկվել, ու չի համարձակվել հարազատներին տեղյակ պահել: «Ես ծանոթներից էի տեղեկանում ոնց ա Տաթոն, մեկ-մեկ գալիս էր Մալաթիայի տոնավաճառ` ամուսնու մոտ, հեռվից նայում էի, տեսնում, որ լավ ա»,-պատմել է տիկին Թագուհին: Արդեն հետո, երբ քույրը որոշել է գաղտնի շփվել Տաթեւի հետ, պարզվել է, որ ամեն մի չնչին պատճառով Տիգրանը ծեծել է քրոջը:«Մի անգամ էլի թաքուն գնացել էի Տաթոյենց տուն, մեկ էլ պատահական սկեսուրը եկավ տղու տուն, ես մտա մահճակալի տակ, թաքնվեցի, բայց երեխայիս նույն մահճակալին տեսավ քնած: Ճիշտ է, ինձ չտեսավ, բայց արդեն հասկացան, որ ես գնում-գալիս եմ: Իմ էդ գնալուց հետո Տիկոն Տաթոյին կապրոնի խողովակով նենց էր ծեծել, ամբողջ մարմինը կապտել էր»: Մեր այս զրույցին միջամտեց Տաթեւիկի 7-ամյա դուստրը ու պատմեց, թե ինչպես է հայրը մեքենայով մորն ու իրեն տարել ամայի ու քարքարոտ վայր, դանակը դրել կոկորդին. միայն երեխայի խնդրանքից ու լացից հետո` պապա, խնդրում եմ, մի արա, Տիգրանը սթափվել է ու չի վնասել:«Մեզ ուղարկում էր տեղաշոր ու ինքը սկսում մամային ծեծել, ձեներից էի հասկանում, որ ծեծում ա, մի անգամ եմ զարթնել ու տեսել, որ դանակը մամայի վզին ա պահել», պատմում է Տաթեւիկի 10-ամյա որդին` Հովհաննեսը:Տիկին Թագուհու պատմելով էլ, ամուսինը Տաթեւի ձեռքերն է այրել տաք պտուտակահանով, միայն այն բանի համար, որ տանը «կողքի» դրած գումարով կենցաղային մի քանի իր է գնել. «Ախր ո՞ր մեկը պատմեմ, մի անգամ էլ հարբած նենց ա ծեծել աղջկաս, որ աչքն ուռել էր ու փակվել, էդ մի սարսափելի տեսարան էր: Էն էլ ծեծել ա նրա համար, ինչ ա թե առանց ամուսնուն ասելու երեխայի հետ գնացել ա գրախանութ՝ տետր առնելու: Էդ ծեծից հետո աղջիկս զանգեց ասեց` մամա էլ չեմ դիմանում, վախենում եմ, ուզում եմ էրեխեքի հետ գամ ձեր մոտ: Ու թե մինչեւ էդ ինչքան ասում էր` ուզում եմ բաժանվեմ, ասում էի` չէ, մի բաժանվի, էս անգամ ասեցի` արի: Մեր նոր տան տեղը Տիկոն չգիտեր, ու 2 շաբաթ աղջիկս խաղաղ ապրեց, բայց հետո ինձ հետեւեց, տան տեղն իմացավ, եկավ համոզեց Տաթոյին, հետ տարավ, խոստացավ, որ լավ կլինի: Բայց ի՞նչ լավ լինել, էլի նույն ծեծն ու ջարդը: Իրա ծնունդի օրը Տիկոն նենց էր ծեծել Տաթոյին, որ բժիշկն ասել էր` աղջիկ ջան էս տրակտո՞ր ա անցել վրայովդ: Էդ անգամ ոստիկանություն էինք կանչել, բայց գործ չհարուցվեց»: Դանակահարությունից առաջ, մոտ երկու ամիս Տաթեւիկ Նիկողոսյանը երեխաների հետ բնակվել է մոր բնակարանում, այդ ընթացքում ամուսինը այցելում էր երեխաներին, շփվում զոքանչի ու կնոջ հետ ու կրկին խոստանում`փոխվելու է, միայն թե նորից միանան:«Տիկոն միշտ ասում էր` Տաթո երանի գաս ասես` Տիկո ես քո գերին եմ, ինչ ուզում ես արա, ուզում ես` մորթի: Տաթոն ասում էր` Տիկո դու փոխվողը չես, արի բաժանվենք, նա էլ ասում էր` կմորթեմ իմը չլինես», պատմում է տիկին Թագուհին: Տաթեւիկը նորից համաձայնվել էր հանուն երեխաների, մի անգամ էլ ներել ամուսնուն եւ արդեն որոշել էր`վերադառանալու է ամուսնու մոտ:Տաթեւի մոր փոխանցմամբ` «Հունիսի 20-ին Տիկոն մեր տանն էր, իրար հետ կատակներ էին անում, կողքից մեկը որ տեսներ, կմտածեր`սրանց նման երջանիկ ընտանիք չկա: Բայց տղուն` Հովոյին, տարավ մոր տուն, հետո աղջկան` Անիին, գողացավ-տարավ ու հետ չբերեց. այդպես արեց, որ Տաթոն ստիպված վերադառնա: Հետո մենք գնացինք գյուղից երեխեքին գողացանք, բերեցինք. էրեխեքն իրենք էին զանգել ու աղաչում էին մորը, որ գնար իրենց հետ բերեր»:Հունիսի 28-ին լրատվամիջոցներով տարածվեց, որ Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքում ամուսինը դանակով բազմաթիվ հարվածներ է հասցրել կնոջը. Տաթեւիկն էր: Դեպքից մի քանի օր առաջ ամուսինը՝ կնոջ բնակության վայրում պարբերաբար շրջել է եւ սպասել հարմար պահի: Տիկին Թագուհու պատմելով, թեեւ իրենք չեն տեսել, բայց հարեւաններն այդ երիտասարդին մի քանի անգամ նկատել են շենքի մոտ. «Մի անգամ պատուհանից նայեցինք, տեսանք Տիկոն ձեռով Տաթոյին ցույց ա տալիս` իբր կոկորդդ կկտրեմ: Էրեխես ահավոր վախեցել էր, տանից դուրս չէր գալիս, էրեխեքին էլ չէինք թողնում»: Չմտածելով, որ ամուսինն իրեն հետեւում է, Տաթեւիկը քրոջ հետ հունիսի 28-ին՝ երեկոյան խանութից վերադառնալիս` շենքի մոտ անակնկալի է եկել. հենց աստիճանների վրա, նախապես անջատելով մուտքի լույսը, Տիգրան Համբարձումյանը, դանակով անընդհատ հարվածելով ու կնոջ մազերից բռնած քարշ տալով, փորձել է աստիճաններից ներքեւ իջեցնել: Քրոջ ու հարեւանների միջամտությունից հետո Տիգրանը փախել է:«Երկու օր է աստիճանների արյունը լվանում են, չի անցնում: Աղջիկս արյան մեջ կորել էր, խեղճ էրեխեքն էլ իրենց մորը տենց արնաշաղախ տեսան, նե՜նց էին վախեցել: Տիկոն վերջն իրա ուզածին հասավ: Հիվանդանոցից ջղայնացած զանգեցի դրան, դա էլ կատաղած ասեց` ձեզ էլ եմ հասնելու»,-պատմում է Տաթեւի մայրը: Զոքանչին ու քենուն կհասնի, թե ոչ՝ պարզ չէ, բայց Տիգրան Համբարձումյանը նույն օրն ինքնակամ հանձնվել է ոստիկաններին: Նրան մեղադրանք է առաջադրվել որպես խափանման միջոց`կալանավորում 2 ամիս ժամկետով: Երեւան քաղաքի քննչական վարչության Մալաթիայի քննչական բաժնի պետի տեղակալ Սարգիս Համբարձումյանը մեզ հետ զրույցում ասաց, որ գործ է հարուցվել քրեական օրենսգրքի 34 եւ 104 հոդվածի հատկանիշներով`սպանության փորձ: Տաթեւիկի մայրը մեզ հետ զրույցում վստահեցրել էր, որ փեսան պարբերաբար հոգեմետ միջոցներ եւ ալկոհոլ է օգտագործել: Թե արդյոք դեպքի օրը մեղադրյալը ալկոհոլի կամ թմրանյութի ազդեցության տակ է եղել, քննչական բաժնի պետն ասաց, որ փորձաքննության եզրակացությունը դեռ չի ստացել: Պարոն Համբարձումյանը չասաց մանրամասներ` նախաքննական փուլի գաղտնիությունը պահպանելու համար: «Էշ եմ, էշ, ախր ես ո՞նց ծանոթացրեցի աղջկաս դրա հետ: Բոլորն ասում էին` դու դրան ոնց ես աղջիկ տալիս, ես էլ չէի պատկերացնում, մտածում էի`լավ տղա է, աշխատող, տուն պահող: Բայց հետո պարզվեց, որ մի անգամ էլ է ամուսնացած եղել. Տաթոս նախկին կնոջ նամակն էր գտել, գրել էր` իմ կյանքն ավելի կարեւոր է, քան Տիկոյի սերը: Տիկոն հետո մեզ հպարտությամբ պատմում էր, որ նախկին կնոջը ծեծել ա, որովհետեւ հեռախոսով ժամերով մոր հետ էր խոսում»:Հիմա Տիգրանի ու Տաթեւիկի անչափահաս երեխաները մի բան են մտածում. «Մաման շուտ լավանա: Պապային էլ ենք սիրում, բայց ինքը մամային միշտ ծեծում էր»:Նշենք, որ «Հասարակություն առանց բռնության» հասարակական կազմակերպության Արագ արձագանքման խմբի առաքելությունն է վեր հանել հասարակությունում ընտանեկան բռնության դեպքերը, հրապարակային հնչեղություն տալ դրանց եւ հետամուտ լինել դեպքերի թափանցիկ եւ արդար քննությանը»:

աղբյուր (http://news.am/arm/news/161180.html)

StrangeLittleGirl

05.07.2013, 16:04

Ահավոր էր... սաղ ստեղից ա սկսվում.

29-ամյա Տաթեւիկ Նիկողոսյանն այս պահին կյանքի ու մահվան միջեւ կռիվ է տալիս. ամուսինը դանակով 25 անգամ հարվածներ է հասցրել Տաթեւի մարմնի տարբեր հատվածներին, 2 տեղից խորը վնասվել է սիրտը, թոքերը բազմակի վնասվածքներ են ստացել, նույն վիճակում է նաեւ լյարդը: Այս մասին ահազանգում է «Հասարակություն առանց բռնության» ՀԿ-ի կողմից ստեղծված Արագ արձագանքման խումբը:«Ապաքինվելու համար դեռ երկար շրջան պետք է անցնի, հիմա վերակենդանացման բաժանմունքում է»,-նշել է Տաթեւիկի բժիշկը, Մալաթիա բուժկենտրոնի վիրաբույժ Արայիկ Ոսկանյանը: Բժիշկները Տաթեւի մորն ասել են` բախտավոր աստղի տակ է ծնվել աղջիկը, մի փոքր ուշ տանեին հիվանդանոց, չէին կարողանա կյանքը փրկել: Մինչդեռ բախտավոր աստղի տակ ծնված այս կինը 13 տարվա ամուսնական կյանքի ընթացքում պարբերաբար դաժանորեն ծեծի է ենթարկվել:

Alphaone

05.07.2013, 21:44

StrangeLittleGirl

05.07.2013, 21:58

Արէա

08.07.2013, 10:28

Լավ, որ քննարկում սկսվեց, ես էլ ավելացնեմ Ալֆայի ասածին:

Արէա, քո բերած օրինակը հեչ տեղին չի, որովհետև տղամարդկանց կանայք չեն բռնության ենթարկում: Եթե էդպես լիներ, այ էդ ժամանակ տեղին կլիներ տղամարդկանց իրավունքների պաշտպանություն պահանջելը: Իսկ կանայք ենթարկվում են բռնության, որովհետև կին են, որովհետև թույլ են, որովհետև չեն կարող տղամարդու հարվածին պատասխանել, որովհետև շատ ժամանակ կախում ունեն տղամարդուց (ֆինանսական, հոգեբանական և այլն): Տարբերությունը զգու՞մ ես:

Ես որ մի քիչ արագ-արագ եմ խոսում, մարդիկ սկսում են դժվարությամբ հասկանալ ինձ, ոչինչ: Մեր չաստում մի տղա կար, Շֆունծիկ էին ասում, խեղճ ու թույլ տղա էր, ու կային մարդիկ ովքեր ստորացնում ու ճնշում էին էդ տղային, մեր դասարանում էլ մի տղա կար, Լոշտ էին ասում, էլի նեղացնում ու ծեծում էին, մեր բակում էլ մի տղա կար՝ Էդուլը, էլի օր ու արև չէին տալիս: Հիմա որ սկսեմ թվարկել թե ինչքան էսպիսի դեպքեր գիտեմ, ժամերով կպատմեմ: Էն մարդիկ, ովքեր որ ծեծում ու ստորացնում էին Շֆունծիկին, Լոշտին, Էդուլին ու մյուսներին, ծեծելու են նաև իրենց կանանց, իրենց սիրուհիներին, իրենց երեխաներին, իրենց մորը ու ընդհանրապես բոլորին ովքեր ֆիզիկապես թույլ են իրենցից: Խնդիրը բռնությունն ա ընդհանրապես: Թե չէ Պողոսը կնգան ծեծել ա, սաղ աշխարհը խառնվեց իրար, բայց էն մնացած հազարավոր խեղված ճակատագրերի ու հոգեվիճակների մասին ոչ մի բառ, չնայած որ կանանց նկատմամբ բռնությունը, դրա ուղղակի մի դրսևորումն ա, մի ճյուղը:

Գիտեմ մոդա ա, բնապահպաններ, կանանց իրավունքի պաշտպաններ, հեծանվասերներ, բան: Բայց կեղտը կա ու մնալու ա, որովհետև քսան տարի ա ոչ ոք մի էական քայլ չի անում էդ ուղղությամբ, էս զզվելի կիսագողական տուֆտա արժեհամակարգի քանդման ուղղությամբ ոչ մի խելքը գլխին քայլ չկա:
Թե չէ երթ, է արեք ինչքան ուզում եք, տեսնենք դրանից Կարմրաշենում ապրող Սեթոն Արուս կնկան ավելի մեղմ կծեծի իրիկունները, թե չէ:

Այբ

08.07.2013, 11:05

Խոսում ենք, որ մեր իրականության մեջ հայ կինը ենթարկվում է բռնության (որոշ ամուսիններ ծեծում են իրենց կանանց, հոգեբանական ճնշման ենթարկում), բայց դա համատարած երևույթ չէ իմ կարծիքով:
Իսկ որոշ երկրներում կանանց բռնության հարցը ավելի լուրջ է: Վերջերս լուրերով կարդացի, թե մուսուլմանական մի երկրում ինչպես են 16 տարեկան աղջկան մահապատժի ենթարկել, ինչ է թե մենակ տաքսի էր նստել: Մի տեղ էլ կարդացի, որ ծնողները իրենց 13 տարեկան աղջկան ողջ-ողջ թաղել են(աղջիկը տղայի հետ էր խոսել):

Ինչ վերաբերվում է հայ կանանց բռնության ենթարկվելուն, ապա ներկայիս վիճակը չես համեմատի հին ժամանակների հետ: Ժամանակակից հայ կանանց մեծ մասը լավ էլ ազատ են ապրում և գիտեն իրենց իրավունքները:

keyboard

08.07.2013, 11:12

Չէ, Այբ ջան, ժամանակակից հայ կանանց միայն կենտրոնում ապրող "գլամուր" զանգվածն ա ազատ ապրում, ով կարծում ա, որ ավտո քշելուց ծամոնը նենց չփացնես, որ դեմիդ ավտոյի շուշոքը ջարդվի, տենց ճիշտ ա, իսկ մի հատ դու Երևանից դուրս արի, տես ժամանակակից հայ կինը ինչ վիճակում ա, գյուղեր կան, որտեղ դեռ աղջկա խոսքը ասնավանի չի, աղջկան ամուսնացնում են նախնական պայմանավորվածությամբ: Գյուղեր կան, որ դպրոցում գերազանց սովորող երեխուն ասում են դու ինչ սովորող, դու պտի հող մշակես, հետո ամուսնանաս, մի տղա բերես ու ճաշ եփես:
Կամ հերը իրա երեխուն, աղջկան ասում ա պիտի գնաս աշխատես ինձ պահես, ես իմ փայը քո համարա արել եմ ուս ենց լիքը դեպքեր:
Հիմնականում, ոչ մի բան չի փոխվել, թոխվել է միայն դրա մասին ազատ խոսելու հնարավորությունը և դրա պատճառով պատժվողներին երբեմն հեռուստացույցով կամ մամուլով ցուցադրելն ու կենդանի անվանաելը:
Թե չէ, մեծամասամբ ամեն ինչ նույնն ա ու երբեմն մեզ էլ ա պետք խաբենք ինքներս մեզ, որ էդքան բաները տենալուց չխելագարվենք:
Մի խոսքով կին-տղամարդ, ոչ մի կապ չունի, բռնությունը միշտ էլ եղելա, անկախ նրաից թե դրա մասին որ շրջնաում, որքան ա խոսվել:

Նաիրուհի

08.07.2013, 11:23

Ես որ մի քիչ արագ-արագ եմ խոսում, մարդիկ սկսում են դժվարությամբ հասկանալ ինձ, ոչինչ: Մեր չաստում մի տղա կար, Շֆունծիկ էին ասում, խեղճ ու թույլ տղա էր, ու կային մարդիկ ովքեր ստորացնում ու ճնշում էին էդ տղային, մեր դասարանում էլ մի տղա կար, Լոշտ էին ասում, էլի նեղացնում ու ծեծում էին, մեր բակում էլ մի տղա կար՝ Էդուլը, էլի օր ու արև չէին տալիս: Հիմա որ սկսեմ թվարկել թե ինչքան էսպիսի դեպքեր գիտեմ, ժամերով կպատմեմ: Էն մարդիկ, ովքեր որ ծեծում ու ստորացնում էին Շֆունծիկին, Լոշտին, Էդուլին ու մյուսներին, ծեծելու են նաև իրենց կանանց, իրենց սիրուհիներին, իրենց երեխաներին, իրենց մորը ու ընդհանրապես բոլորին ովքեր ֆիզիկապես թույլ են իրենցից: Խնդիրը բռնությունն ա ընդհանրապես: Թե չէ Պողոսը կնգան ծեծել ա, սաղ աշխարհը խառնվեց իրար, բայց էն մնացած հազարավոր խեղված ճակատագրերի ու հոգեվիճակների մասին ոչ մի բառ, չնայած որ կանանց նկատմամբ բռնությունը, դրա ուղղակի մի դրսևորումն ա, մի ճյուղը:

Գիտեմ մոդա ա, բնապահպաններ, կանանց իրավունքի պաշտպաններ, հեծանվասերներ, բան: Բայց կեղտը կա ու մնալու ա, որովհետև քսան տարի ա ոչ ոք մի էական քայլ չի անում էդ ուղղությամբ, էս զզվելի կիսագողական տուֆտա արժեհամակարգի քանդման ուղղությամբ ոչ մի խելքը գլխին քայլ չկա:
Թե չէ երթ, է արեք ինչքան ուզում եք, տեսնենք դրանից Կարմրաշենում ապրող Սեթոն Արուս կնկան ավելի մեղմ կծեծի իրիկունները, թե չէ:

Արէա ջան, տենց չի, ավելի ճիշտ՝ հարցը դա չի, մոդան չի։ Էդ կիսագողականները որ իրենցից թույլերին ճնշում են, հետո էդ ճնշվածը գնում է տուն, դրսում ճնշվածությունը հանում կնոջից, երեխեքից։ Ես էլ հարյուրներով տենցների գիտեմ, որ դուրսը կատու են, տանը՝ առյուծ։

Բռնության մշակույթն ընդհանրապես պիտի վերանա, դա քննարկման ենթակա էլ չի, բայց պիտի վերանա նաև էն մտածելակերպը, որ կինը լիարժեք մարդ չի, ամուսնու կցորդ է՝ ընդամենը նրա որոշակի պահանջներին գոհացում տալու համար, լինի դա սեռական ցանկությունների բավարարում, թե պարզապես բացասական էներգիան հանելու համար հայհոյելով լիցքաթափում։

Մի տեղ, ուր «ժողովրդական մտածողությամբ» ամրագրված են «պապերից եկած» էսպիսի ասացվածքներ, ինչպե՞ս կարելի է հավասարության նշան դնել կնոջ ու տղամարդու հանդեպ կիրառվող բռնության դեպքերի միջև։

Էս էլ հո ես չեմ ասում.
Կինը բուրդ է, ինչքան չփխես, էնքան փափուկ կլինի։
Կնկա փոշիները պիտի շուտ-շուտ թափ տաս։
Կնոջդ լսի ու հակառակն արա։
Մարդու ծեծը վարդի ծեծ ա։
Կնկան չպիտի երես տաս, թե չէ գլխիդ կնստի։
Ով չի ծեծել իր կնկանը, վայ կտա իր ծնկանը։
Ախպոր տղա ջան տղա, քվոր տղա շան տղա։
Քույրն ասաց՝ ախպեր ունեմ, ախպերն ասաց՝ քույր չունեմ։

Նման ասացվածքները լիքն են, ուղղակի էս պահին սրանք միտքս եկան։

Բոնուս՝
«Երբ խմում էր, հայհոյում էր, հիշում մորդ անպայման։
Ու թեև քեզ հայհոյում էր, բայց իրոք առանց թույնի,
Վաղեմի սովորություն էր՝ մարդ պետք է արտահայտվի»։

Կինն ընկալվում է որպես ոչ միայն ավելի թույլ մեկը, որին կարելի է ճնշել, այլև մեկը, ում պետք է միշտ «սանձերը ձգած» պահել, եթե անգամ սանձերը թույլ էլ չեն, որովհետև ի վերուստ էդպես է սահմանված։ Ու լավ կինն էլ պիտի գլուխը կախ էդ ամենը տանի, տան ներսը դուրս չանի, հարևանները չիմանան, ամոթ է։ Չնայած հաճախ լավ էլ իմանում են, բայց պետքներն էլ չի, որովհետև էդ նույնն էլ իրենց տներում է։

StrangeLittleGirl

08.07.2013, 13:14

Ես որ մի քիչ արագ-արագ եմ խոսում, մարդիկ սկսում են դժվարությամբ հասկանալ ինձ, ոչինչ: Մեր չաստում մի տղա կար, Շֆունծիկ էին ասում, խեղճ ու թույլ տղա էր, ու կային մարդիկ ովքեր ստորացնում ու ճնշում էին էդ տղային, մեր դասարանում էլ մի տղա կար, Լոշտ էին ասում, էլի նեղացնում ու ծեծում էին, մեր բակում էլ մի տղա կար՝ Էդուլը, էլի օր ու արև չէին տալիս: Հիմա որ սկսեմ թվարկել թե ինչքան էսպիսի դեպքեր գիտեմ, ժամերով կպատմեմ: Էն մարդիկ, ովքեր որ ծեծում ու ստորացնում էին Շֆունծիկին, Լոշտին, Էդուլին ու մյուսներին, ծեծելու են նաև իրենց կանանց, իրենց սիրուհիներին, իրենց երեխաներին, իրենց մորը ու ընդհանրապես բոլորին ովքեր ֆիզիկապես թույլ են իրենցից: Խնդիրը բռնությունն ա ընդհանրապես: Թե չէ Պողոսը կնգան ծեծել ա, սաղ աշխարհը խառնվեց իրար, բայց էն մնացած հազարավոր խեղված ճակատագրերի ու հոգեվիճակների մասին ոչ մի բառ, չնայած որ կանանց նկատմամբ բռնությունը, դրա ուղղակի մի դրսևորումն ա, մի ճյուղը:

Գիտեմ մոդա ա, բնապահպաններ, կանանց իրավունքի պաշտպաններ, հեծանվասերներ, բան: Բայց կեղտը կա ու մնալու ա, որովհետև քսան տարի ա ոչ ոք մի էական քայլ չի անում էդ ուղղությամբ, էս զզվելի կիսագողական տուֆտա արժեհամակարգի քանդման ուղղությամբ ոչ մի խելքը գլխին քայլ չկա:
Թե չէ երթ, է արեք ինչքան ուզում եք, տեսնենք դրանից Կարմրաշենում ապրող Սեթոն Արուս կնկան ավելի մեղմ կծեծի իրիկունները, թե չէ:
Արէա ջան, Նաիրուհին արդեն հիմնականում ասեց, բայց իրա մի քանի բան ավելացնեմ:

Կան բռնության տարբեր տեսակներ: Տես, հենց քո բերած օրինակներից մեկը բանակում բռնությունն ա, մյուսն էլ bullying կոչվածը, որն ամիսներով ակումբում քննարկում էինք Ամանդա Տոդի տեսքով: Ու կա նաև կանանց նկատմամբ բռնություն, ինչը հիմնականում հասկանում ենք ընտանիքի ներսում ամուսինը կնոջ կամ սկեսուր-սկեսրայրը հարսի հանդեպ (հայրն աղջկա հանդեպ ավելի շատ կդիտվի բռնություն երեխաների հանդեպ), ու տարբեր խմբեր կախված իրանց հետաքրքրություններից, գիտելիքներից, տեղեկացվածությունից պայքարում են կոնկրետ տեսակի բռնության դեմ: Եթե վերցնես բռնություն երևույթն ամբողջապես ու խումբ ստեղծես, փորձես դրա դեմ պայքարել, շատ ավելի բարդ ու անհնար կլինի որևէ արդյունքի հասնելը: Պայքարը կոնկրետություն ա պահանջում: Տվյալ դեպքում կոնկրետությունը բռնությունն ա կանանց հանդեպ: Եթե բանակի հարցը քեզ ավելի ա հետաքրքրում, դու էլ առանձին խումբ հավաքիր, որ բանակի հարցերը բարձրաձայնեն: Բռնության դեմ պայքարը մենակ բարձրաձայնելով արդյունավետ կլինի: Եթե մեկ, երկու բռնություն գործադրողները պատժվեն, երրորդն արդեն մի քիչ կմտածի ձեռ բարձրացնելուց առաջ: Ու էս դեպքերի մասին պետք ա խոսել, անընդհատ խոսել:

Խոսում ենք, որ մեր իրականության մեջ հայ կինը ենթարկվում է բռնության (որոշ ամուսիններ ծեծում են իրենց կանանց, հոգեբանական ճնշման ենթարկում), բայց դա համատարած երևույթ չէ իմ կարծիքով:
Իսկ որոշ երկրներում կանանց բռնության հարցը ավելի լուրջ է: Վերջերս լուրերով կարդացի, թե մուսուլմանական մի երկրում ինչպես են 16 տարեկան աղջկան մահապատժի ենթարկել, ինչ է թե մենակ տաքսի էր նստել: Մի տեղ էլ կարդացի, որ ծնողները իրենց 13 տարեկան աղջկան ողջ-ողջ թաղել են(աղջիկը տղայի հետ էր խոսել):

Ինչ վերաբերվում է հայ կանանց բռնության ենթարկվելուն, ապա ներկայիս վիճակը չես համեմատի հին ժամանակների հետ: Ժամանակակից հայ կանանց մեծ մասը լավ էլ ազատ են ապրում և գիտեն իրենց իրավունքները:

Այբ ջան, Քիբորդն արդեն ասեց, ես էլ ասեմ: Հայաստանում էլ ահավոր վիճակ ա, ուղղակի դրա մասին չի խոսվում: Ի դեպ, Քիբորդն ասում ա՝ մարզեր, բայց նույնը նաև Երևանում ա: Շատ ժամանակ դու չես էլ իմանում, թե քո ճանաչած որևէ կին ինչ բռնությունների ա ենթարկվում ընտանիքում: Հայաստանում սարսափելի ա պատկերը: Ավելի հեշտ ա հաշվելն էն ընտանիքները, որոնցում չկա բռնություն: Ուղղակի բոլորը լռում են, շատերը կարծում են, թե նորման դա ա. նայի, եթե ջահել աղջիկը սաղ կյանքում տեսել ա, որ պապան մամային ծեծում ա, էլ ի՞նչ պիտի սպասի իր ամուսնուց:

Նարինէ

08.07.2013, 14:14

Գիտեմ մոդա ա, բնապահպաններ, կանանց իրավունքի պաշտպաններ, հեծանվասերներ, բան:
Թե չէ երթ, է արեք ինչքան ուզում եք, տեսնենք դրանից Կարմրաշենում ապրող Սեթոն Արուս կնկան ավելի մեղմ կծեծի իրիկունները, թե չէ:

Լրիվ համաձայն եմ Արէա ջան, էսպիսի խնդիրները երթերով լուծվող չի:

Էտ Ձեր ասած՝ բնապահպաններ, կանանց իրավունքի պաշտպաններ, հեծանվասերներ, բան, նման երթերը, ելույթները իրականում ԼՐԻՎ ՈՒՐԻՇ ԵՆԹԱՏԵՔՍՏ ՈՒՆԻ:

Հավես չունեմ շատ ծավալվելու, բայց էս ամեն ինչը կեղծ հումանիզմ ա /խոսքս կոնկրետ էս երոի ամսին չի, սկզբից չեմ կարդացել ինչը ինչոցա/ , շոու ա, դերասանություն.. Սրա տակ հեչ էլ մարդասիրական գաղափարների տարածումը չի ;)

StrangeLittleGirl

08.07.2013, 14:18

Լրիվ համաձայն եմ Արէա ջան, էսպիսի խնդիրները երթերով լուծվող չի:

Էտ Ձեր ասած՝ բնապահպաններ, կանանց իրավունքի պաշտպաններ, հեծանվասերներ, բան, նման երթերը, ելույթները իրականում ԼՐԻՎ ՈՒՐԻՇ ԵՆԹԱՏԵՔՍՏ ՈՒՆԻ:

Հավես չունեմ շատ ծավալվելու, բայց էս ամեն ինչը կեղծ հումանիզմ ա /խոսքս կոնկրետ էս երոի ամսին չի, սկզբից չեմ կարդացել ինչը ինչոցա/ , շոու ա, դերասանություն.. Սրա տակ հեչ էլ մարդասիրական գաղափարների տարածումը չի ;)
Ես լինեի ձեր տեղն, էսքան վստահ չէի խոսի: Մարդիկ իրենց կյանքը, էներգիան դնում են զանազան հարցեր լուծելու մեջ, որ ձեր նման մեկը գա, ոտքը ոտքին գցի ու ասի՝ լրիվ ուրիշ ենթատե՞քստ: Լավ էլի...

Նարինէ

08.07.2013, 14:21

Կինն ընկալվում է որպես ոչ միայն ավելի թույլ մեկը, որին կարելի է ճնշել, այլև մեկը, ում պետք է միշտ «սանձերը ձգած» պահել, եթե անգամ սանձերը թույլ էլ չեն, որովհետև ի վերուստ էդպես է սահմանված։ Ու լավ կինն էլ պիտի գլուխը կախ էդ ամենը տանի, տան ներսը դուրս չանի, հարևանները չիմանան, ամոթ է։ Չնայած հաճախ լավ էլ իմանում են, բայց պետքներն էլ չի, որովհետև էդ նույնն էլ իրենց տներում է։

Ինքս երբևէ ոչ կարդացել եմ թեկուզ մի հոդված, ոչ էլ կարդալու եմ թե ինչ դժբախտ բաներ եղան, ով ում ծեծեց, ում սպանեց: Էն որ տենց դեպքեր ամեն տեղ էլ լինում են, ո՞վ չգիտի: Անձամբ ներկա եմ եղել, երբ ինձ ծանոթ լրագրողը իմ կղքին գրում էր հոդված, որն իրականում գոյություն չի ունեցել: Իրանք գիտեն, թե ինչ ենք սիրում մենք կարդալ, էդքան բան:

Նաիրուհի ջան, Մեր ավանդական ընտանիքում եղել ա ու պետք ա լինի հայրիշխանություն: Իսկ թե դրսից էդ ինչ ուժեր են ուզում մեր գլուխը մտցնել թե ՀԱՅԻ ընտանիքում կինը պետքա լինի հավասար տղամարդուն, դուք ավելի ալվ կիմաանաք... Մի ընտանիքում, որտեղ կինն ու տղամարդը , համաձայն դրսից եկող մոդելների, լրիվ հավասար լինեն, ո՞նց կարա նման ընտանիքում ներդաշնակություն լինի: ՈՉ ՄԻ Ձև: Էտ բնապահպան, կանանց իրավունքների պաշտպաններ <<Բարի>> արտասահմանի խաղերն են, ուրիշ ոչ մի բան:

Նարինէ

08.07.2013, 14:24

Ես լինեի ձեր տեղն, էսքան վստահ չէի խոսի: Մարդիկ իրենց կյանքը, էներգիան դնում են զանազան հարցեր լուծելու մեջ, որ ձեր նման մեկը գա, ոտքը ոտքին գցի ու ասի՝ լրիվ ուրիշ ենթատե՞քստ: Լավ էլի...

StrangeLittleGirl ջան, եթե ես վստահ լինեմ, որ երթ կազմակերպելու արդյունքում Կարմրաշենում ապրող Սեթոն Արուս կնկանը ավելի մեղմ կծեծի իրիկունները, ես ամենաակտիվը կլինեմ էդ երթերում:

Համաձայն եմ, Հնարավոր ա՝ ես ճիշտ չեմ: Կարո՞ղ եք մի փաստ, մի օրինակ բերել, երբ նման երթերի արդյունքում ինչ-որ բան փոխվել է: կամ եթե չի փոխվել, Ի՞նչ կփոխվի դրա արդյուքնում:

StrangeLittleGirl

08.07.2013, 14:33

Ինքս երբևէ ոչ կարդացել եմ թեկուզ մի հոդված, ոչ էլ կարդալու եմ թե ինչ դժբախտ բաներ եղան, ով ում ծեծեց, ում սպանեց: Էն որ տենց դեպքեր ամեն տեղ էլ լինում են, ո՞վ չգիտի: Անձամբ ներկա եմ եղել, երբ ինձ ծանոթ լրագրողը իմ կղքին գրում էր հոդված, որն իրականում գոյություն չի ունեցել: Իրանք գիտեն, թե ինչ ենք սիրում մենք կարդալ, էդքան բան:

Նաիրուհի ջան, Մեր ավանդական ընտանիքում եղել ա ու պետք ա լինի հայրիշխանություն: Իսկ թե դրսից էդ ինչ ուժեր են ուզում մեր գլուխը մտցնել թե ՀԱՅԻ ընտանիքում կինը պետքա լինի հավասար տղամարդուն, դուք ավելի ալվ կիմաանաք... Մի ընտանիքում, որտեղ կինն ու տղամարդը , համաձայն դրսից եկող մոդելների, լրիվ հավասար լինեն, ո՞նց կարա նման ընտանիքում ներդաշնակություն լինի: ՈՉ ՄԻ Ձև: Էտ բնապահպան, կանանց իրավունքների պաշտպաններ <<Բարի>> արտասահմանի խաղերն են, ուրիշ ոչ մի բան:
Ուրեմն ամոթ էդ լրագրողին: Իսկ ինչպե՞ս կմեկնաբանես էն դեպքերը, երբ կոնկրետ անուն-ազգանունով կոնկրետ կանայք էն աշխարհ են գնացել իրենց իշխող ամուսինների թեթև ձեռքով: Էդ դեպքերը լինում են, որովհետև մենք ԹՈՒՅԼ ենք տալիս, որովհետև քեզ նման մարդիկ հայրիշխանություն են քարոզում, աչք են փակում, նորմալ են համարում, որ կինը բռնության է ենթարկվում: Արտասահմանն էստեղ ոչ մի կապ չունի, արտասահմանն իր խնդիրներով է զբաղված ու ժամանակ չունի հայ ժողովրդին խելք սովորեցնելու:

Չեմ հասկանում՝ ինչու՞ չեն կարող այն ընտանիքները, որտեղ կինն ու տղամարդը հավասար են, ներդաշնակ լինել: Տարօրինակ կերպով հենց էդ ընտանիքներում բռնություն չկա, հենց էդ ընտանիքներում են երեխաները խաղաղ մեծանում, որովհետև փոքրուց սեր են տեսնում, ոչ թե ծեծուջարդ, հենց էդ ընտանիքներն են, որ չեն քայքայվում ոչ թե ամոթից կամ վախից, այլ որովհետև էդ ընտանիքներում կա փոխադարձ հարգանք:

StrangeLittleGirl ջան, եթե ես վստահ լինեմ, որ երթ կազմակերպելու արդյունքում Կարմրաշենում ապրող Սեթոն Արուս կնկանը ավելի մեղմ կծեծի իրիկունները, ես ամենաակտիվը կլինեմ էդ երթերում:

Համաձայն եմ, Հնարավոր ա՝ ես ճիշտ չեմ: Կարո՞ղ եք մի փաստ, մի օրինակ բերել, երբ նման երթերի արդյունքում ինչ-որ բան փոխվել է: կամ եթե չի փոխվել, Ի՞նչ կփոխվի դրա արդյուքնում:

Փոփոխությունը մի օրում չի լինում: Էդ բոլոր խնդիրներն էնքան են արմատացել, որ պետք ա անընդհատ խոսել, մեղավորներին պատժել, հա՛, կարևորը պատիժն ա: Իսկ եթե չգիտես ինչեր են փոխվել, օրինակ կարող եմ ասել, որ վերջիվերջո, բավական ջանքերից հետո հաջողվեց մանկապիղծ ուսուցչին պատժել (թեև ավելի թեթև, քան արժանի էր): Բայց եթե էդ ցույցերը, աղմուկը չլիներ, ոչ էլ պատժվելու էր, լղոզվելու էր, գնար:

Նարինէ

08.07.2013, 16:11

Իսկ եթե չգիտես ինչեր են փոխվել, օրինակ կարող եմ ասել, որ վերջիվերջո, բավական ջանքերից հետո հաջողվեց մանկապիղծ ուսուցչին պատժել (թեև ավելի թեթև, քան արժանի էր): Բայց եթե էդ ցույցերը, աղմուկը չլիներ, ոչ էլ պատժվելու էր, լղոզվելու էր, գնար:

1. Թույլ տուր նշեմ, որ դա ԿՈՆԿՐԵՏ օրինակ ա: Վերաբերում ա ՄԻ ՄԱՐԴՈՒ՝ էն էլ մանկապիղծին: Մենք էստեղ ուրիշ բանից էինք խոսում, իսկ դա ուրիշ թեմա ա:
Կոնկրետ դեպքերը , իհարկե, ավելի հեշտ ա լուծել: Եթե մի քանի հարյուր մարդ մի դեպքի դեմ դուրս գա: էտ ժամանակ, ակնհայտ ա , թե ով կհաղթի: Իսկ մենք ընդանուր երևույթի մասին ենք խոսում՝ կնոջ իրավունքներ: Այլ դեպքե՞ր:

2. Սիրելիներս, Երևի մենք տարբեր բաներ հասկացանք հայրիշխանություն ասելով: ;) Էստեղ մասնավորապես 1 օգտատեր ինձ սխալ հասկացավ՝ հիմք համարելով անձնական նամակդ, սիրելիս: ՀԱՐԿԱՎ, նման դեպքերում, երբ ամուսինը դաժան ծեծում է կնոջը, այստեղ ամուսինը պետք է ՊԱՏԺՎԻ: Այլ կարծիք չկա: Ինչե՞ս կարող էիր կարծել, որ ես պաշտպանում եմ ամուսնուն: ԱԲսուրդ՜: Հայրիշխանությունը չի նշանակում, որ տղամարդը էնպիսի գերակայուևթոյւն ունի, որ կարող է ԴԱԺԱՆԱԳԻՆ ԾԵԾԻ ենթարկել կնոջը: Ասեմ ավելին՝ Ընտանիքում որոշումներ կայացնում են և՛ կինը, և՛ ամուսինը, վերջնական վերջակետը , սակայն, տղամարդու գործն է:
Հայկական ընտանիքում ի սկզբանե հիմնական գերիշխողը ո՛չ հայրն ա եղել,ո՛չ մայրը, այլ՝ Գիտակցության իշխանությունը: Ընտանիքը հիմնված ա եղել սիրո, համերաշխության, գիտակցության ընկալման, փոխադարձ հարգանքի հիման վրա:

3. Ես նույնիսկ չեմ ընդունում <<հակառակ>> սեռ ասվածը, Սեռերը տարբեր են, բայց դա ՀԱԿԱՌԱԿության ամենևին էլ չի բերում: Ու կինը էստեղ չպետք ա հակառակվի տղամարդուն, բա թե իմ իրավունքներն եմ պաշտպանում: Կնոջն ու Տղամարդուն կարելի է դիտել որպես 2 հակադիր թվեր, օր.՝ -5 և 5: Ի՞նչպես կարող են դրանք լինել իրար հավասար: Դրանք պետք է լրացնեն միմյանց և չեզոքացնեն՝ որպես մի ամուր ամբողջություն:

4. Բացատրեք ինձ , թե Ի՞նչ է ձեր քարոզածը, քարոզելով նպատակ ունեք որևէ արդյունքի հասնել, որը կլինի էս պարագայու՞մ: Հնարավոր է՝ ես հենց դա լավ չընկալեցի, այդ պատճառով մեր կարծիքների հակասություն առաջացավ: Եթե ես վաղը երթի դուրս գամ ինչ-որ գյուղի ինչ-որ կնոջ իրավունքների պաշտպանության համար, դրանից Ի՞ՆՉ ԿՓՈԽՎԻ: Պետքա լուծել կոնկրետ օրինակներ՝ դրանով իսկ օրինակ ծառայեցնելով մնացածին: Ո՞վ է ասել, որ սա համատարած բնույթ ա կրում հիմա մեր Երկրում, որ հայ կինը Հայաստանում ճնշված ա, հասարակական կյանքին ինտեգրված չէ: Մի քանի ողբերգական օրինակները, որոնցից խուսափելը հնարավոր չի, չի նշանակում որ հայ կինը հիմա ստրուկ ա: ԱՎելին՝ ՀԱՅ ԿԻՆՆ Ա ԿԱՌՈՒՑՈՒՄ ԻՐ ՑԵՂԻ ԱՊԱԳԱՆ: Իսկ էն տղամարդը, որ ծեծում ա կնոջը, նույն հաջողութոյամբ կծեծի նաև ԻՐ ԵՐԵԽԱՅԻն: Կնոջ իրավունքները պաշտպանելը էստեղ ԼՈՒԾՈՒՄ ՉԻ:

Նաիրուհի ջան, քո Մականունն ինձ թույլ տվեց կարծել, թե դու , ինչպես և ես, ինչպես և բոլոր հայ կանայք, ստանձնել ենք հայ ընտանիքի պահպանման ու հարատևման ծանր, պատվաբեր առաքելությունը: Չեմ կարծում, թե սխալվել եմ: Եթե կարդացիր վերը գրվածս, միգուցե արդեն ավելի պարզ կլնիի քեզ համար իմ ասած մոդելի և քո հասկացածի տարբերությունը: Կցանկանայի վերջաբանի փոխարեն մի փոքրիկ մեջբերում անել, միգուցե դրանից հետո ավելի պարզ կլնիի.

Հայ իգական սեռը նա՛խ մայր է, կին, ապա նոր միայն՝ գիտնական, բժիշկ, պատգամավոր, բանվոր, մանկավարժ, գյուղատնտեսության աշխատող, գործարար, հասարակական կամ քաղաքական գործիչ և այլն: Հայ իգական սեռը նախ բարոյական արժեք է, ապա նոր միայն՝ ֆիզիկական մարմին՝ իր բնախոսական պահանջներով: Այս ճշմարտությունների չգիտակցումը կտանի[B] հայ կնոջ, հետևաբար և հայ հասարակության այլասերմանը, և, ի վերջո՝ կործանմանը: Դրանք պետք է կանխել հենց սկզբից՝ պայքարելով հայ կնոջն «ազատագրելու» օտարամուտ ամենատարբեր դրսևորումների, հայկական միջավայրում սեռական աղանդավորության դեմ:

Ուլուանա

08.07.2013, 16:57

Կարծում եմ՝ Արէան ճիշտ ա էն առումով, որ խնդիրն իրականում ավելի խորն ա, ու հա, կանանց նկատմամբ բռնությունն ընդամենը բռնության բազմաթիվ դրսևորումներից մեկն ա, քանի դեռ դիտարկվում ա զուտ որպես տղամարդու կողմից կատարվող արատավոր երևույթ, որը պատժի կարիք ունի։ Էն, որ պատժի կարիք կա, դրանում չեմ կարծում, թե որևէ տարաձայնություն լինի։ Բայց խնդիրն էստեղ ավելի խորն ա։ Ու կանանց նկատմամբ բռնությունը ոչ թե բուն խնդիրն ա, այլ իրական խնդրի հետևանք ա ընդամենը։ Իսկ խնդիրը կնոջ դերի, իրավունքների ու հնարավորությունների մասին էն թյուր պատկերացումն ա, որ կինը ամուսնուն ստորադաս էակ ա ու պիտի ենթարկվի ամուսնուն, որ ամուսնու խոսքն ա վճռորոշը և այլն։ Ու պայքարելիս շեշտը պետք ա դնել հենց դրա վրա, այսինքն՝ նախ պետք հասնել նրան, որ կինը տեղյակ լինի իր իրավունքներից, որ ի սկզբանե իմանա, որ ինքը ստորադաս էակ չի, լիարժեք, տղամարդուն լրիվ հավասար իրավունքներով մարդ ա։ Ես համոզված եմ, որ էդ բռնությունների ճնշող մեծամասնությունը տեղի ա ունենում էն պատճառով, որ կինը թույլ ա տալիս, որովհետև նորմալ ա համարում, որովհետև ծնված օրվանից դա ա տեսել, դրանով ա սնունցվել, ինքը չգիտի, որ ուրիշ կերպ էլ ա լինում, որ ճիշտը դա չի, նորմալը դա չի։ Շատ կանայք իսկի չեն էլ պատկերացնում, որ այլ կերպ կարող ա լինել, որովհետև էդպիսի բան մենակ կինոներում են տեսել, դե, կինոներն էլ իրենց համար կյանքից ու իրականությունից կտրված ինչ–որ պատմություններ են։ Իր արժեքն ու իրավունքները իմացող, գիտակցող ոչ մի կնոջ, իմ կարծիքով, տղամարդը չի կարող ճնշել ու բռնության ենթարկել։ Մի անգամ փորձ արվի, երկրորդ անգամ կինը կամ կհասկացնի, որ ձևը դա չի, կամ կհեռանա էդ մարդուց, էլ չեմ ասում, որ նորմալ դեպքերում մարդիկ նման բաները մինչև ամուսնանալն են պարզում, որ հետո անակնկալների չգան։ Թե չէ՝ դնել ու հետևանքի դեմ պայքարելը գուցե ինչ–որ չափով մեղմացնի հետևանքը, բայց ոչ ավելին։ Էդ նման ա ցավող, հիվանդ մարմնի մասը բուժելու փոխարեն կտրել–գցելուն։

Հետո հաշվի առեք, որ բռնությունը մենակ ֆիզիկական չի լինում, իսկ հասարակությունը բռնության մասին իմանում ա միայն ֆիզիկականի, էն էլ ծայրահեղ վիճակի հասնելու դեպքում, այսինքն՝ էն դեպքերում, երբ բռնությունը արտաքին աշխարհից թաքցնել այլևս հնարավոր չի։ Իսկ թե ինչ հոգեբանական բռնությունների են ենթարկվում կանայք տարիներ շարունակ՝ միաժամանակ չգիտակցելով դա, իմանում են մենակ նրանց հետ անձամբ շփվող մարդիկ։ Օրինակ՝ որ կինը երբեք իրավունք չունի առանց ամուսնու ուղեկցության կամ թույլտվության հարևանի տուն կամ խանութ գնալու, դրա դեմ դժվար թե պայքար տարվի։ Կամ, եթե լուծումը տեսնում ենք զուտ բռնացնողներին պատժելով, ապա հաջորդ անգամ նա կաշխատի նենց բռնանալ, որ դրսից չերևա։ Բայց խնդիրը կմնա, որովհետև խնդիրը զգալի չափով նաև կնոջ մեջ ա։ Նախ և առաջ կինը պիտի իմանա, գիտակցի, տեղեկացվի, որ դա նորմալ չի ու չպիտի հանդուրժվի ոչ մի դեպքում։

Չգիտեմ, բարդ հարց ա։ Միակ լուծումը, որ մտքովս անցնում ա, դպրոցներում էդ թեմայով հատուկ առարկա մտցնելն ա, քանի որ ընտանիքների վրա էդ առումով հույս դնել չի լինի։

StrangeLittleGirl

08.07.2013, 19:49

Նարինէ, էդ կոնկրետ մի օրինակը բերեցի, որովհետև շատ կոնկրետ դեպք էր, որն էլի ցույցերով էր ուղեկցվում ու որի մասին քեզ նման լիքը մարդիկ ասում էին՝ արտասահմանից ղեկավարվող չգիտեմինչեր: Չնայած դրան, էդ բոլոր ցույցերի արդյունքում մեղավորը պատժվեց: Ու քեզ իզուր ա թվում, թե կանանց իրավունքների ցույցերը օդից են անում: Բոլոր էդ կազմակերպությունները շատ կոնկրետ դեպքեր ունեն, որոնք երբեմն հրապարակվում են, երբեմն՝ ոչ հենց կնոջ անվտանգությունից ելնելով:

Ոչ մի դեպքում վերջին խոսքը տղամարդունը չէ: Ո՞վ հորինեց դա: Այ հենց դրանից են լիքը խնդիրներ սկսվում: Վերջին խոսքին պետք ա համատեղ ջանքերով հասնել, որովհետև հենց մեկին արտոնվում ա դրա իրավունքը, դա անպայման չարաշահվում ա:

Անդրադառնալով Ուլուանայի գրածին, համաձայն եմ, որ խնդիրը շատ ավելի խորն ա: Երկու օրինակ բերեմ: Իմ համակուրսեցիներից երկուսը մահմեդական ընկերներ ունեին, իսկ մահմեդական տղամարդիկ հայերից էլ բեթար են: Երկուսն էլ, այսպես ասած, «խիստ» են, այսինքն՝ րոպեն մեկ զանգում են, տեսնեն՝ որտեղ է իրենց ընկերուհին, «չեն թողնում» այլ տղաների միջավայրում գտնվեն, տասից ուշ տուն մտնեն և այլն: Ի՞նչ եղավ արդյունքում: Նրանցից մեկն այլևս չդիմացավ ու բաժանվեց ընկերոջից, իսկ մյուսը դաստիարակեց ընկերոջը, որ րոպեն մեկ չզանգի, որ եթե չի պատասխանում, ավելի շուտ նշանակում է, որ հեռախոսը մոռացել է վերցնել կամ դասի է նստած, ոչ թե ուրիշ տղայի հետ է, որ ինքը կարա տղաների հետ շփվի զուտ ընկերական: Իհարկե, կոմպրոմիսների էլ գնաց՝ համաձայնելով, օրինակ, չգիշերել էնպիսի հոսթելներում, որտեղ նույն սենյակում նաև տղաներ են քնում:

Այ հենց էս հատկանիշներն են բացակայում հայ կանանց մոտ: Երբ հարաբերությունը նոր է սկսվում, երբ դեռ ընդամենը ընկերը պահանջում է ֆեյսբուք չմտնել, րոպեն մեկ զեկուցել, թե որտեղ և ում հետ է, արգելել այս կամ այն շորը հագնել, կինը դրա մեջ աննորմալ բան չի տեսնում, դեռ մի բան էլ ընկերուհիների մոտ կարող է գլուխ գովալ, որ իր ընկերը խիստ է: Իսկ էդ խստությունն ամուսնական կտուրի տակ արդեն բռնության է վերածվում՝ լինի դա ֆիզիկական, թե հոգեբանական:

Ուլուանայի ասածին պատասխանեմ, որ ամեն դեպքում այս հարցերով զբաղվողներ կան Հայաստանում, կազմակերպություններ, որոնք փորձում են կանանց կրթել, օգնություն ցույց տալ: Ուղղակի դա բավական ուշ է կատարվում, կատարվում է այն դեպքերում, երբ կանայք սկսում են որևէ օգնություն փնտրել: Իսկ դա, ճիշտ է, պետք է ավելի փոքր տարիքից կատարվի: Մենք երկրորդ կուրսում գենդերային ուսուցում կոչվող առարկա էինք անցնում, որը վերածվում էր իմ ու տղաների տուրուդմփոցի, որովհետև նրանք համոզված էին, որ կինը մենակ խոհանոցի ու սերունդ շարունակելու համար է նախատեսված: Դա դեռ Երևանի լավագույն բուհերից մեկի ուսանողներն էին, ըստ էության հասարակության ամենաինտելեկտուալ զանգվածը: Էդ դեպքում մյուսներից ի՞նչ կարող ես սպասել:

Նարինէ

08.07.2013, 21:13

Նարինէ, Ու քեզ իզուր ա թվում, թե կանանց իրավունքների ցույցերը օդից են անում:

Ոչ մի դեպքում վերջին խոսքը տղամարդունը չէ: Ո՞վ հորինեց դա: Այ հենց դրանից են լիքը խնդիրներ սկսվում: Վերջին խոսքին պետք ա համատեղ ջանքերով հասնել, որովհետև հենց մեկին արտոնվում ա դրա իրավունքը, դա անպայման չարաշահվում ա:

-__-

Հարգելի StrangeLittleGirl ջան, Ակնհայտ ա, որ դուք զուտ մարդասիրական դրդրումներով եք էս հարցը քննարկում, և իմ առաջին մեկնաբանությունը գլոբալ էի գրել, ոչ թե ձեր մասին, եթե բանը դրանումն է::pardon Ես ծավալվեցի առհասարակ կնոջ ազատականացման թեմաներով, ոչ թե էս հարցում: Բա էտ կազմակերպությունները թող լուծեն հարցը, էլ ինչի՞ են ցույց կազմակերպում:

Կոնկրետ, առանձին դեպքն ուրիշ ա, ես խոսում եմ , թե ընտանիքի ինչպիսի մոդելը կխթանի մեր հայկական ընտանիքի, օջախի պահպանմանը: Հայրիշխանություն առհասարակ Հայաստանում եղել ա մինչև խորհրդայնացում: Դրանից հետո էդպիսի դեպքերը ԽԻՍՏ ՀԱԶՎԱԴԵՊ ԵՆ, գրեթե ՉԿԱՆ: Այսինքն՝ հիմա դրան վերադառնալը ԱՆՀՆԱՐԻՆ է գործնականում: Իմ մոդելը վերևի մեկնաբանությանս մեջ նշել եմ: Խոսքս սրա մասին էր, ոչ թե կոնկրետ օրինակների, որոնք չեմ էլ կարդացել...

ԻՍկ թե ինչ ա ինձ իզուր թվում, ինչ չէ, թող իմ հայեցողությանը: :hands

Աչքիս մեր առողջ բանավեճը միևնույնն է ընդհանուր հայտարարի մեզ չի բերելու, առաջարկում եմ էսքանով սահմանափակվենք: Ինչ արած, Ես մնամ իմ կարծիքին, դուք ձեր;)

Ցույցի գործում ի սրտե հաջողություններ եմ ցանկանում: :bye

Շատ ուրախ կլինեի, եթե ծանոթանայիք այս նյութի հետ՝ http://armenology.bnaban.am/%D5%B0%D5%A1%D5%B5-%D5%AF%D5%B6%D5%B8%D5%BB-%D5%A1%D5%A6%D5%A1%D5%BF%D5%A1%D5%A3%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D5%B0%D5%A1%D6%80%D6%81%D5%A8/

Ամենայն բարիք: :love

StrangeLittleGirl

08.07.2013, 21:22

-__-

Հարգելի StrangeLittleGirl ջան, Ակնհայտ ա, որ դուք զուտ մարդասիրական դրդրումներով եք էս հարցը քննարկում, և իմ առաջին մեկնաբանությունը գլոբալ էի գրել, ոչ թե ձեր մասին, եթե բանը դրանումն է::pardon Ես ծավալվեցի առհասարակ կնոջ ազատականացման թեմաներով, ոչ թե էս հարցում: Բա էտ կազմակերպությունները թող լուծեն հարցը, էլ ինչի՞ են ցույց կազմակերպում:

Կոնկրետ, առանձին դեպքն ուրիշ ա, ես խոսում եմ , թե ընտանիքի ինչպիսի մոդելը կխթանի մեր հայկական ընտանիքի, օջախի պահպանմանը: Հայրիշխանություն առհասարակ Հայաստանում եղել ա մինչև խորհրդայնացում: Դրանից հետո էդպիսի դեպքերը ԽԻՍՏ ՀԱԶՎԱԴԵՊ ԵՆ, գրեթե ՉԿԱՆ: Այսինքն՝ հիմա դրան վերադառնալը ԱՆՀՆԱՐԻՆ է գործնականում: Իմ մոդելը վերևի մեկնաբանությանս մեջ նշել եմ: Խոսքս սրա մասին էր, ոչ թե կոնկրետ օրինակների, որոնք չեմ էլ կարդացել...

ԻՍկ թե ինչ ա ինձ իզուր թվում, ինչ չէ, թող իմ հայեցողությանը: :hands

Աչքիս մեր առողջ բանավեճը միևնույնն է ընդհանուր հայտարարի մեզ չի բերելու, առաջարկում եմ էսքանով սահմանափակվենք: Ինչ արած, Ես մնամ իմ կարծիքին, դուք ձեր;)

Ցույցի գործում ի սրտե հաջողություններ եմ ցանկանում: :bye

Շատ ուրախ կլինեի, եթե ծանոթանայիք այս նյութի հետ՝ http://armenology.bnaban.am/%D5%B0%D5%A1%D5%B5-%D5%AF%D5%B6%D5%B8%D5%BB-%D5%A1%D5%A6%D5%A1%D5%BF%D5%A1%D5%A3%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D5%B0%D5%A1%D6%80%D6%81%D5%A8/

Ամենայն բարիք: :love

Աստված իմ, էդ հղումը շուտ պիտի տայիր, որ իմանայի՝ անիմաստ ա վեճը: Էդ ցնդաբանություններին վաղուց եմ ծանոթ: Էս կայքում չի՞, որ պարբերաբար գրում են, թե էս ու էն ազգը հայերից ա առաջացել:

Ինձ համար նախ կա կին, հետո նոր հայ կին:

Ինչ վերաբերում ա ցույցին, դա բավական հին թեմա ա, կազմակերպման հետ էլ ես կապ չունեմ: Ամեն դեպքում, ցույցը պայքարի արդյունավետ ձև ա, բազմիցս հաստատվել ա բազմաթիվ օրինակներով: Էդպես հեչ որ չէ հասարակության իրազեկվածությունն ա բարձրանում: