Դիտել ողջ տարբերակը : Օրագիր. Երբ ձեռքերս խնդրում են մտքերիս ստեղծագործել ...
A.V...Yan
01.10.2011, 21:49
Սիրում ես կարդալ ուրիշի օրագրերը ??? ....
Սիրում ես երբ սիրուն են գրում , ճիշտ ժամանակին , չափի մեջ , բայց շատ դիպուկ մեկնաբանությամբ ???
ուրեմն կարդա , խնդրե~մ ... այն բաց է քեզ համար ^_^
A.V...Yan
01.10.2011, 22:04
Նա ունի բազում նպատակներ, բազում երազանքներ և բազում մտահաղացումներ: Բայց ամենակարևոր բանը պակասում է: Նա կորցրել է իր շարժիչ ուժը այն ուժը, որը կարող էր մղել նրան դեպի այդ նպատակներ:
Դժվար է երբ մարդ չունի այն ինչ իրեն ամենից շատ է անհրաժեշտ այս կյանքում: Դժվար է քայլել այս կյանքում միայնակ: Ու մինչև ե՞րբ քայլել և դեպի ու՞ր:
Ինչ որ բան անելուց, այս էլ որերորդ անգամ ինքս ինձ բռնեցնում եմ նրա վրա, որ ահավոր շտապում եմ, որ թվում է թե ինչ որ տեղից ուշանում եմ, որ չեմ հասցնում ինչ որ բան: Շտապողականությունն ու անհամբերությունը դարձել է մոտս բնավորության գիծ:
Ու երբ խորն եմ նայում, հասկանում եմ, որ իզուր չէ շտապողականություն ծնվել իմ մեջ: Նա ծնվել է, որովհետև իրոք ժամանակս այնպես արագ է սլանում, որ չեմ հասցնում նույնիսկ շունչ քաշել: Տարիներս վայրկյանների նման գլորվում են: Բայց մյուս կողմից, երբ նայում եմ կարծես ժամանակը կանգնած լինի: Այսինքն տարիներս գլորվում են, իսկ կյանքումս ոչ մի լուրջ փոփոխություն, նույնն է ինչպես ասենք մոտ 10 տարի առաջ: Ու այստեղ հասկանում եմ, որ այս կյանքում չարած բազում գործեր ունեմ և հենց այդ պատճառով է, որ ենթագիտակցորեն շտապում եմ:
Եվ մի քանի րոպեյից կանցնի ևս 10 տարի, իսկ ես նորից չեմ հասցնում: Շտապել է պետք…
A.V...Yan
02.10.2011, 11:05
ԴՈՒ շրջում ես ամենուրեք...ԴՈՒ չկաս ...
Աներևույթ ԴՈՒ խոսում ես աշխարհում ...
Հանկարծ անկարծ շշնջում ես որ կգաս...
Հմայում ես , կանչում , կանչում , ու ...
Ու ԼՌՈՒՄ ...
http://www.youtube.com/watch?v=m2KGHkS9XYc&feature=share
ս
Նա ունի բազում նպատակներ, բազում երազանքներ և բազում մտահաղացումներ: Բայց ամենակարևոր բանը պակասում է: Նա կորցրել է իր շարժիչ ուժը այն ուժը, որը կարող էր մղել նրան դեպի այդ նպատակներ:
Դժվար է երբ մարդ չունի այն ինչ իրեն ամենից շատ է անհրաժեշտ այս կյանքում: Դժվար է քայլել այս կյանքում միայնակ: Ու մինչև ե՞րբ քայլել և դեպի ու՞ր:
Ինչ որ բան անելուց, այս էլ որերորդ անգամ ինքս ինձ բռնեցնում եմ նրա վրա, որ ահավոր շտապում եմ, որ թվում է թե ինչ որ տեղից ուշանում եմ, որ չեմ հասցնում ինչ որ բան: Շտապողականությունն ու անհամբերությունը դարձել է մոտս բնավորության գիծ:
Ու երբ խորն եմ նայում, հասկանում եմ, որ իզուր չէ շտապողականություն ծնվել իմ մեջ: Նա ծնվել է, որովհետև իրոք ժամանակս այնպես արագ է սլանում, որ չեմ հասցնում նույնիսկ շունչ քաշել: Տարիներս վայրկյանների նման գլորվում են: Բայց մյուս կողմից, երբ նայում եմ կարծես ժամանակը կանգնած լինի: Այսինքն տարիներս գլորվում են, իսկ կյանքումս ոչ մի լուրջ փոփոխություն, նույնն է ինչպես ասենք մոտ 10 տարի առաջ: Ու այստեղ հասկանում եմ, որ այս կյանքում չարած բազում գործեր ունեմ և հենց այդ պատճառով է, որ ենթագիտակցորեն շտապում եմ:
Եվ մի քանի րոպեյից կանցնի ևս 10 տարի, իսկ ես նորից չեմ հասցնում: Շտապել է պետք…
սա կարդացել եմ այ այստեղ http://arxangelo.info/tag/կյանք/:think
Sambitbaba
04.10.2011, 17:49
Նա ունի բազում նպատակներ, բազում երազանքներ և բազում մտահաղացումներ: Բայց ամենակարևոր բանը պակասում է: Նա կորցրել է իր շարժիչ ուժը այն ուժը, որը կարող էր մղել նրան դեպի այդ նպատակներ:
Դժվար է երբ մարդ չունի այն ինչ իրեն ամենից շատ է անհրաժեշտ այս կյանքում: Դժվար է քայլել այս կյանքում միայնակ: Ու մինչև ե՞րբ քայլել և դեպի ու՞ր:
Ինչ որ բան անելուց, այս էլ որերորդ անգամ ինքս ինձ բռնեցնում եմ նրա վրա, որ ահավոր շտապում եմ, որ թվում է թե ինչ որ տեղից ուշանում եմ, որ չեմ հասցնում ինչ որ բան: Շտապողականությունն ու անհամբերությունը դարձել է մոտս բնավորության գիծ:
Ու երբ խորն եմ նայում, հասկանում եմ, որ իզուր չէ շտապողականություն ծնվել իմ մեջ: Նա ծնվել է, որովհետև իրոք ժամանակս այնպես արագ է սլանում, որ չեմ հասցնում նույնիսկ շունչ քաշել: Տարիներս վայրկյանների նման գլորվում են: Բայց մյուս կողմից, երբ նայում եմ կարծես ժամանակը կանգնած լինի: Այսինքն տարիներս գլորվում են, իսկ կյանքումս ոչ մի լուրջ փոփոխություն, նույնն է ինչպես ասենք մոտ 10 տարի առաջ: Ու այստեղ հասկանում եմ, որ այս կյանքում չարած բազում գործեր ունեմ և հենց այդ պատճառով է, որ ենթագիտակցորեն շտապում եմ:
Եվ մի քանի րոպեյից կանցնի ևս 10 տարի, իսկ ես նորից չեմ հասցնում: Շտապել է պետք…
Ինձ շատ դուր եկավ, սիրելի Էյվի. ես սիրում եմ նման մտածելակերպ: Վստահ եմ, որ այն շատ կօգնի քեզ քո կյանքի ճանապարհին:
…Իսկ վերջին տողն ուղղակի հրաշք է.
"Եվ մի քանի րոպեից կանցնի ևս 10 տարի, իսկ ես նորից չեմ հասցնում: Շտապել է պետք…"
"Եվ մի քանի րոպեից կանցնի ևս 10 տարի, իսկ ես նորից չեմ հասցնում:"
"Եվ մի քանի րոպեից կանցնի ևս 10 տարի…"
A.V...Yan
04.10.2011, 20:16
Ընդունելության քննություններն ավարտվեցին … անցավ մի որոշ ժամանակ և ես իմացա , որ ընդունվել եմ այնտեղ որտեղ ես չէի ցանկանում … սակայն մարդու կյանքում լինում են շրջադարձային պահեր , երբ նա պետք է որոշում կայացնի , որը կփոխի նրա մտածելակերպը , կեցությունը , հոգեվիճակը … այդպես եղավ նաև ինց հետ : Ես սկսեցի հաճախել այդ բաժինը ու ժամանակի հետ հասկացա , որ դա հենց այն մասնագիտությունն է , որն ես միշտ կսիրեմ , որը հարկավոր է նաև 21-րդ դարին … չէ որ մենք բոլորս էլ դրանից ենք կախված ՝ թթվածնով հարուստ օդ , մաքուր միջավայր , էկոլոգիապես հարուստ սննդամթերք :
Ես արդեն իսկ երրորդ կուրսում եմ , և լավագույն կարծիքներս մասնագիտությանս վերաբերյալ դեռևս չեն կորչել , և կարցում եմ հակառակն չի ստացվի ... չէ որ ես բնապահպան եմ …
A.V...Yan
04.10.2011, 20:23
Այո իրավացի եք ... դա հենց այնտեղից է ... երկար ժամանակ է անցել ինչ դա կարդացել եմ ,,, ու կարցում եմ սխալ կլիներ եթե դա չգրեի ... ի դեպ թեև ես դա նրան ասել եմ , բայց մեկ անգամ ևս շնորհակալ եմ նրան , որ այդպիսի ստեղծագործելու ու մտքերը ճիշտ արտահայտելու ունակությամբ է օժտված ՞՞՞
A.V...Yan
04.10.2011, 20:29
... :8 … քեզ չեն հիշի քո մտքերի ու երազանքների համար … այնպես որ ԳՈրծԻր !!! ;)