Jean-Claude
21.09.2011, 23:37
Առատաձեռնություն արած եւ օգնության ցուցաբերած ժամանակ գետի նման եղիր։
Քնքուշություն ցուցաբերած եւ գթասրտություն արած ժամանակ արեվի նման եղիր։
Ուրիշների թերությունները փակելու ժամանակ գիշերի նման եղիր։
Զայրության ժամանակ մեռածի նման եղիր։
Համեստության ժամանակ հողի նման եղիր։
Հանդուրժողականության ժամանակ ծովի նման եղիր։
Կամ եղածիդ պես երեվացիր, կամ երեվածիդ նման եղիր։
Համը դրսից չի գալիս, ներսից է գալիս:
Ուրախությունը դրական մտածելուց է գալիս:
Պատահածների մեջ նույնիսկ գտիր դրական բաներ։
Նույնիսկ թշնամիներիդ համար լավություն արա, այս լավության պատճառով թշնամիդ կդառնա քո բարեկամը։ Եթէ նույնիսկ բարեկամ չդառնա կնվազի չարակամությունը։
Մեվլանա
Մեվլանան մի օր իր հետեվորդների հետ Կոնյայի փողոցներում քայլելիս փլուզված մի տան պարտեզում խաղացող շների է հանդիպում։ Հետեվորդներից մեկը, Մեվլանային ասում է
«Սա մեր կողմից առհամարհված շներն են, մարդկանցից ավելի լավ են հասկանում իրար »:
Մեվլանան մինչ նրան պատասխանելը մեկ այլ հետեվորդին ուղարկում է մսավաճառի մոտ , որպեսզի շների համար միս բերի։
Միսը գցում է շների մեջ։
Միսը բռնելու համար մրցակցող շները սկսում են կռվել։
Մեվլանան պատասխանում է.
« Ահա, մարդիկ էլ են այսպես, եթէ իրենց մեջ շահի խնդիր չլինի իրար հետ չեն կռվի, սակայն երբ իրենց միջեւ նյութական կամ հոգեկան տարր է մտնում չեն հիշում նույնիսկ նախկին լավ օրերը եւ սկսում են կռվել։
Այն ժամանակ էլ մարդկությունից դուրս գալով իջնում են կենդանիների մակարդակին"
Դարեր առաջ ապրած Մեվլանայի ուսմունքն ու փիլիսոփայությունը մինչև այժմ էլ օգտագործում են արվեստի ու գրականության մեջ:
Նա ծնվել է 1207 թվականի Իրանի Խորասանի շրջանում, տեղափոխվել է Հալեպ, Դամասկոս, կյանքի վերջը անցկացնում է Արևմտյան Հայաստանում:
Մի օր թուրքերը վերցնում են ու իրենց բրենդը սարքում նրա ուսմունքները, դա նրանց բնավորության մեջն է, ուրիշներինը իրենցով անելը:
Ղուրբան լինեն Գյումրեցի Գյուրջիևին, ՈՎ Անատոլիական երաժշտությունը դերվիշների պարի հետ Եվրոպա տարավ ու տարածեց:
http://www.youtube.com/watch?v=yEdCXRGJuM8&feature=related
Մեվլանայի ուսմունքի մեջ ասվում է, որ բոլոր կրոնները մոտեցնում են մի Աստծո, դրա համար պետք է հարգեն բոլոր կրոններին ու նրանց ներկայացուցիչներին:
1244 թվականին Մեվլանան հանդիպում է մի Թավրիզցի թափառական դերվիշի, որն էլ դառնում է նրա հոգևոր հայրը:
Դերվիշները դրանք Աստծուն նվիրված մարդիկ են, որոնք հրաժարվելով աշխարհի բոլոր նյութական բարիքներից, իրենց ամբողջ կյանքը անցկացնում են ծոմ պահելով և աղոթելով,
կատարում են ամենադաժան աշխատանքները, քնում են առանց որևէ վերմակի...
Դերվիշները պարելիս հագնվում են երկար սպիտակ շորեր:
Նրանց մեծ գլխարկը խորհրդանշում է գերեզմանաքարը, աջ ձեռքը մեկնելով դեպի երկինք, նրանք դիմում են Ամենակարող Աստծուն նրա գթասրտությունը, իսկ ձախով իջեցնում են այն երկրի վրա:
Պտտվելով ձախ ոտքի վրա, նրանք էքստազի մեջ են մտնում երաժշտության միջոցով
, որ միանան գերբնական էներգիային:
http://www.youtube.com/watch?v=lFIQMM8bZQk&feature=related
Այս պարը մի աղոթք է, որի ժամանակ մոռանում ես քո ես-ը ու միանում Աստծուն (Տիեզերքին): Պտույտը խորհրդանշում է մոլորակներին արևի շուրջ:
http://www.youtube.com/watch?v=xJ8nze2VPdU&feature=related
Փնտրել Աստծուն, գտնել նրան, լինի դա բնական մահվան թե պարզ սիրո միջոցով:
Սիրել մարդկանց, նշանակում է սիրել Աստծուն, քանի որ մարդիկ Աստծո ստեղծածներն են, նրա արտացոլումն են...
Սիրելով մեկը մյուսին, մարդիկ միանում են հավերժությանը, Աստծո մեծ էներգիային:
Քնքուշություն ցուցաբերած եւ գթասրտություն արած ժամանակ արեվի նման եղիր։
Ուրիշների թերությունները փակելու ժամանակ գիշերի նման եղիր։
Զայրության ժամանակ մեռածի նման եղիր։
Համեստության ժամանակ հողի նման եղիր։
Հանդուրժողականության ժամանակ ծովի նման եղիր։
Կամ եղածիդ պես երեվացիր, կամ երեվածիդ նման եղիր։
Համը դրսից չի գալիս, ներսից է գալիս:
Ուրախությունը դրական մտածելուց է գալիս:
Պատահածների մեջ նույնիսկ գտիր դրական բաներ։
Նույնիսկ թշնամիներիդ համար լավություն արա, այս լավության պատճառով թշնամիդ կդառնա քո բարեկամը։ Եթէ նույնիսկ բարեկամ չդառնա կնվազի չարակամությունը։
Մեվլանա
Մեվլանան մի օր իր հետեվորդների հետ Կոնյայի փողոցներում քայլելիս փլուզված մի տան պարտեզում խաղացող շների է հանդիպում։ Հետեվորդներից մեկը, Մեվլանային ասում է
«Սա մեր կողմից առհամարհված շներն են, մարդկանցից ավելի լավ են հասկանում իրար »:
Մեվլանան մինչ նրան պատասխանելը մեկ այլ հետեվորդին ուղարկում է մսավաճառի մոտ , որպեսզի շների համար միս բերի։
Միսը գցում է շների մեջ։
Միսը բռնելու համար մրցակցող շները սկսում են կռվել։
Մեվլանան պատասխանում է.
« Ահա, մարդիկ էլ են այսպես, եթէ իրենց մեջ շահի խնդիր չլինի իրար հետ չեն կռվի, սակայն երբ իրենց միջեւ նյութական կամ հոգեկան տարր է մտնում չեն հիշում նույնիսկ նախկին լավ օրերը եւ սկսում են կռվել։
Այն ժամանակ էլ մարդկությունից դուրս գալով իջնում են կենդանիների մակարդակին"
Դարեր առաջ ապրած Մեվլանայի ուսմունքն ու փիլիսոփայությունը մինչև այժմ էլ օգտագործում են արվեստի ու գրականության մեջ:
Նա ծնվել է 1207 թվականի Իրանի Խորասանի շրջանում, տեղափոխվել է Հալեպ, Դամասկոս, կյանքի վերջը անցկացնում է Արևմտյան Հայաստանում:
Մի օր թուրքերը վերցնում են ու իրենց բրենդը սարքում նրա ուսմունքները, դա նրանց բնավորության մեջն է, ուրիշներինը իրենցով անելը:
Ղուրբան լինեն Գյումրեցի Գյուրջիևին, ՈՎ Անատոլիական երաժշտությունը դերվիշների պարի հետ Եվրոպա տարավ ու տարածեց:
http://www.youtube.com/watch?v=yEdCXRGJuM8&feature=related
Մեվլանայի ուսմունքի մեջ ասվում է, որ բոլոր կրոնները մոտեցնում են մի Աստծո, դրա համար պետք է հարգեն բոլոր կրոններին ու նրանց ներկայացուցիչներին:
1244 թվականին Մեվլանան հանդիպում է մի Թավրիզցի թափառական դերվիշի, որն էլ դառնում է նրա հոգևոր հայրը:
Դերվիշները դրանք Աստծուն նվիրված մարդիկ են, որոնք հրաժարվելով աշխարհի բոլոր նյութական բարիքներից, իրենց ամբողջ կյանքը անցկացնում են ծոմ պահելով և աղոթելով,
կատարում են ամենադաժան աշխատանքները, քնում են առանց որևէ վերմակի...
Դերվիշները պարելիս հագնվում են երկար սպիտակ շորեր:
Նրանց մեծ գլխարկը խորհրդանշում է գերեզմանաքարը, աջ ձեռքը մեկնելով դեպի երկինք, նրանք դիմում են Ամենակարող Աստծուն նրա գթասրտությունը, իսկ ձախով իջեցնում են այն երկրի վրա:
Պտտվելով ձախ ոտքի վրա, նրանք էքստազի մեջ են մտնում երաժշտության միջոցով
, որ միանան գերբնական էներգիային:
http://www.youtube.com/watch?v=lFIQMM8bZQk&feature=related
Այս պարը մի աղոթք է, որի ժամանակ մոռանում ես քո ես-ը ու միանում Աստծուն (Տիեզերքին): Պտույտը խորհրդանշում է մոլորակներին արևի շուրջ:
http://www.youtube.com/watch?v=xJ8nze2VPdU&feature=related
Փնտրել Աստծուն, գտնել նրան, լինի դա բնական մահվան թե պարզ սիրո միջոցով:
Սիրել մարդկանց, նշանակում է սիրել Աստծուն, քանի որ մարդիկ Աստծո ստեղծածներն են, նրա արտացոլումն են...
Սիրելով մեկը մյուսին, մարդիկ միանում են հավերժությանը, Աստծո մեծ էներգիային: