Անուշ...
22.08.2011, 00:38
Հայացքս հառեմ մաշված հատակին
Եվ ծաղրելով այս անտեր լռությունը`
Ճչամ…Անունդ չէ…Քեզ…
Ճչամ ամեն մասնիկդ, ամեն շունչդ…
Ճչամ այնքան ուժգին,
Որ շուրջս կախված հանցավոր դատարկությունը
Մի ակնթարթում լցվի…քեզանով…
Ու դառնա մոլեգին անվերջություն:
Ճչամ անձայն…
Ճչամ հոգովս, որ կորցրել եմ քո մեջ,
Ճչամ մարմնովս, որ մի պահ կծիկ կդառնա
Ու կանշարժանա քարացած:
Եվ երբ մատներս մխրճվեն մաշկիս մեջ,
Այնժամ միայն դավաճան ցավից
Կզգամ, որ դեռ կամ,
Դեռ շնչում եմ…Քեզանով…
Ճչամ… Այնքան ցածր, որ հանկարծ չլսես,
Որ զգաս... Ու նորից չգաս…
Եվ ծաղրելով այս անտեր լռությունը`
Ճչամ…Անունդ չէ…Քեզ…
Ճչամ ամեն մասնիկդ, ամեն շունչդ…
Ճչամ այնքան ուժգին,
Որ շուրջս կախված հանցավոր դատարկությունը
Մի ակնթարթում լցվի…քեզանով…
Ու դառնա մոլեգին անվերջություն:
Ճչամ անձայն…
Ճչամ հոգովս, որ կորցրել եմ քո մեջ,
Ճչամ մարմնովս, որ մի պահ կծիկ կդառնա
Ու կանշարժանա քարացած:
Եվ երբ մատներս մխրճվեն մաշկիս մեջ,
Այնժամ միայն դավաճան ցավից
Կզգամ, որ դեռ կամ,
Դեռ շնչում եմ…Քեզանով…
Ճչամ… Այնքան ցածր, որ հանկարծ չլսես,
Որ զգաս... Ու նորից չգաս…