PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Թեորեմ երջանկության մասին



CactuSoul
16.02.2007, 16:56
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ:
Մաթեմատիկա չսիրողներին խորհուրդ կտայի իզուր ժամանակ ու նյարդեր չծախսել այս թեմայի վրա:
Ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ կողմից «հայտնագործված» մի թեորեմ: Ուզում եմ առողջ քննադատություն լսել: Հնարավոր է, որ ինչ-որ սխալ եմ թույլ տվել, որը չեմ նկատում: Եթե նկատեք, շատ ուրախ կլինեմ, որ ասեք:
Խնդրում եմ անպայման հաշվի առնել, որ թեորեմը գրված է զուտ տեսական հիմքի վրա => հնարավոր է, որ այն իրականում պայմաններում չգործի:


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Թեորեմ երջանկության մասին

աքսիոմ1: Միտքն ունի 2 ոլորտ` գիտակցություն և ենթագիտակցություն:
աքսիոմ2: Գիտակցությունը կառավարելի է, իսկ ենթագիտակցությունը` անկառավարելի:
աքսիոմ3: Յուրաքանչյուր մարդ ունենում է ցանկություններ:
աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին:
աքսիոմ5: Յուրաքանչյուր ոք յուրովի է ընկալում լավ և վատ հասկացությունները:
աքսիոմ6: Լավը գերադասելի է վատից:

սահմանում1: Երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ամեն ինչ տեղում է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում:
սահմանում2: Ոչ երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ինչ-որ բան պակաս է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում գոյություն ունի որևէ բան, որն այնպես չէ, ինչպես ինքն է ուզում:

նշանակում1: Նորմալ պայմաններ ասելով` կհասկանանք կյանքի` անխուսափելի լավ (օր. տոնախմբություն, հաճելի կոմպլիմենտ ևն) կամ անխուսափելի վատ (օր. մահ, գժտություն ևն) իրադարձություններից զերծ հատված:
նշանակում2: Նորմալ մարդ ասելով` կհասկանանք մարդ, ով հստակ գիտակցում է իր արարքները և լիովին պատասխանատու է դրանց հետևանքների համար:
Պայմանավորվենք այսուհետ մարդ ասելով հասկանալ նորմալ մարդ:
նշանակում3: Կասենք, որ գործողությունը կատարվել է հենց այնպես, եթե այն կատարվել է առանց հստակ պատճառի կամ աննպատակ և/կամ առանց որոշակի կանոնների հետևելու, պարզապես «սրտի թելադրանքին հետևելով»:


թեորեմ:
Նորմալ պայմաններում մարդը ոչ երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ տեղի ունի հետևյալ կետերից որևէ մեկը.
1. գոյություն չունի որևէ գործողություն, որը նա կարող է կատարել հենց այնպես,
2. գոյություն ունի գործողություն, ոը նա կարող է կատարել հենց այնպես, սակայն չի կարողանում հաշվի չառնել 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքն իր այդ գործողության վերաբերյալ:
ապացույց:
բավարարություն: Դիցուք տեղի ունի 1. կետը, այսինքն չկա գործողություն, որը մարդը կարող է կատարել հենց այնպես: Ապացուցենք, որ նա ոչ երջանիկ է:
Ըստ աքսիոմ3-ի ցանկացած մարդ ունենում է ցանկություններ: աքսիոմ4-ից և աքսիոմ2-ից բխում է, որ ցանկություններն անկառավարելի են, հետևաբար դրանց մեջ գոյություն կունենա ցանկություն, որը չունի պատճառ կամ նպատակ, կամ որի իրականացման համար անհրաժեշտաբար պիտի խախտվեն որոշակի կանոններ: Այստեղից հետևում է, որ նրա կյանքում չի կարող ամեն ինչ իր տեղում լինել, քանի որ կա չբավարարված ցանկություն, կամ որ նույնն է, նա ուզում է ինչ-որ բան, որը չի կարող ձեռք բերել (1.-ին բավարարելու պատճառով):
Այժմ դիցուք ունենք 2. կետին բավարարող մարդ: Ցույց տանք, որ նա ոչ երջանիկ է:
Ակնհայտ է, որ 2.-ին բավարարող ցանկացած մարդու` հենց այնպես կատարած գործողության վերաբերյալ 1.-ին բավարարող ցանկացած մարդու կարծիքը բացասական է: Հետևաբար 2.-ին բավարարող մարդը, հաշվի առնելով այդ կարծիքը, չի կարող իրեն լավ զգալ, այսինքն ոչ երջանիկ է:
անհրաժեշտություն: Դիցուք մարդը ոչ երջանիկ է: Ցույց տանք, որ դա 1. կամ 2. պայմաններին բավարարելու արդյունք է:
Ենթադրենք հակառակը: Այսինքն ժխտենք այս երկու կետերը միաժամանակ: Կստանանք հետևյալը. ենթադրում ենք, որ մարդը կարող է գործողություններ կատարել հենց այնպես, առանց հաշվի առնելու 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքը, սակայն ոչ երջանիկ է: Մյուս կողմից, սակայն, հաշվի առնելով, որ դիտարկվում են նորմալ պայմաններ, և աքսիոմ5-ից ու աքսիոմ6-ից բխող այն ակնհայտ փաստը, որ գոյություն չունի նորմալ մարդ, ով կանի որևէ բան (թեկուզ հենց այնպես), որն իր վրա վատ կանդրադառնա, ստանում ենք, որ իր կատարած արարքներից նա կարող է միայն լավ զգալ (համենայն դեպս վատ զգալ չի կարող: Սա բխում է աքսիոմ 5-ից և 6-ից՝ ըստ նորմալ մարդու սահմանման): Հետևաբար նորմալ պայմաններում, մասնավորապես երբ բացակայում են անխուսափելի վատ իրավիճակները, մարդն, ըստ սահմանման, երջանիկ է, ինչը հակասություն է առաջացնում մեր ենթադրության հետ:
Թեորեմն ապացուցված է:

հետևանք:
Նորմալ պայմաններում մարդը երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ կարողանում է գործել նաև հենց այնպես, և նրա վրա չի ազդում թեորեմի 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքը:
դիտողություն.
Թեորեմի 2. կետին բավարարող մարդկանց մասին այստեղ խոսք չկա, քանի որ ակնհայտ է, որ նրանք հետևանքի պայմանին բավարարող մարդկանց հենց այնպես կատարած գործողություններին ոչ բացասական վերաբերմունք ունեն:
ապացույց:
բավարարություն: Ապացուցված է թեորեմի անհրաժեշտության ապացույցում:
անհրաժեշտություն: Ապացույցն ակնհայտ է, քանի որ եթե կատարենք հակասող ենթադրություն, կստանանք թեորեմի պայմանները, որոնց դեպքում արդեն ապացուցել ենք, որ մարդը ոչ երջանիկ է: Կստանանք հակասություն:
Հետևանքն ապացուցված է:

Philosopher
16.02.2007, 18:09
Նորմալ պայմաններում մարդը ոչ երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ տեղի ունի հետևյալ կետերից որևէ մեկը.
1. գոյություն չունի որևէ գործողություն, որը նա կարող է կատարել հենց այնպես,
2. գոյություն ունի գործողություն, ոը նա կարող է կատարել հենց այնպես, սակայն չի կարողանում հաշվի չառնել 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքն իր այդ գործողության վերաբերյալ:
Երջանկության պարագայում կարևորը ոչ թե այն է, թե ինչպես ես ապացուցում, իսկ քո ընտրած մեթոդը իսկապես հետաքրքիր էր, այլ ինչ ես ապացուցում, իսկ այն, ինչ ապացուցում ես, երջանկության պարագայում այն է, ինչից չես կարող խուսափել։ Եվ ոչ ոք չի խուսափում կա՛մ առաջին, կա՛մ երկրորդ կետերից, իսկ ավելի հաճախ, կյանքի տարբեր հանգրվաններում. և՛ առաջինից, և՛ երկրորդից, երբ չկա գործողություն, որը մարդը կարող է կատարել հենց այնպես, բայց նաև եթե լիներ, նա դա չէր կատարի, քանի որ հաշվի կառներ այլ մարդկանց կարծիքը։ Այս վիճակում հայտնվա մարդը, նույնիսկ եթե կյանքը նրան տալիս է հենց այնպես որևէ բան անելու շանս, չի օգտվում այդ շանսից, քանի որ գիտի, որ չի կարող իր ու հասարակության առաջ արդարանալ սրա համար։ Այս ամենի արդյունքում մարդիկ դառնում են ստրուկներ, որոնց ստրկատերը իրենց ներսում է, իսկ հասարակությունը՝ Դոգվիլ՝ ներքին ստրուկներին ենթարկվող, բայց իրենցից արտաքուստ խիստ գոհ մարդկանց մի հավաքատեղի։ Ցավալի է, բայց երջանկության թեորեմը ապացուցում է դրա բացակայությունը։

CactuSoul
16.02.2007, 18:34
Վայ, ինչ հետաքրքիր է. Philosopher-ն ասաց այն, ինչ ես էի մտածում:) …

Հա, մի լրացում էլ անեմ.

դիտողություն.
«1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիք» ասելու փոխարեն կարող ենք ասել նաև «շրջապատի» կամ «ուրիշների կարծիք»՝ առանց խախտելու թեորեմի կոռեկտությունը: Բանն այն է, որ մարդը, ով չի բավարարում 1. կետին, ուրիշների հենց այնպես կատարած գործողությունների հանդեպ չի կարող վատ վերաբերմունք ունենալ, քանի որ իր դեպքում էլ կան բաներ, որ նա կարող է անել հենց այնպես: Եթե վատ վերաբերվեր, ինքն էլ ոչինչ հենց այնպես չէր անի: Իսկ եթե կարծիքը բացասական չի, այն չի կարող վատ անդրադառնալ մարդու (կարծիքի «հասցեատիրոջ») վրա:

Հուսով եմ՝ հասկանալի գրեցի:) :

Rhayader
01.03.2007, 09:15
;)
Ես ուրիշ տեորիա ունեմ… երջանկությունը ամենավտանգավօրն է բոլոր թույներից…

Հեթանոս Հրեշտակ
01.03.2007, 17:23
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ:
թեորեմ:
Նորմալ պայմաններում մարդը ոչ երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ տեղի ունի հետևյալ կետերից որևէ մեկը.
1. գոյություն չունի որևէ գործողություն, որը նա կարող է կատարել հենց այնպես,
2. գոյություն ունի գործողություն, ոը նա կարող է կատարել հենց այնպես, սակայն չի կարողանում հաշվի չառնել 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքն իր այդ գործողության վերաբերյալ: [Բոլոր մարդկանց թե՞ մի քանիսի]
ապացույց:
բավարարություն:
Այժմ դիցուք ունենք 2. կետին բավարարող մարդ: Ցույց տանք, որ նա ոչ երջանիկ է:գգ
Ակնհայտ է, որ 2.-ին բավարարող ցանկացած մարդու` հենց այնպես կատարած գործողության վերաբերյալ 1.-ին բավարարող ցանկացած մարդու կարծիքը բացասական է: Հետևաբար 2.-ին բավարարող մարդը, հաշվի առնելով այդ կարծիքը, չի կարող իրեն լավ զգալ, այսինքն ոչ երջանիկ է:
անհրաժեշտություն: Դիցուք մարդը ոչ երջանիկ է: Ցույց տանք, որ դա 1. կամ 2. պայմաններին բավարարելու արդյունք է:
Ենթադրենք հակառակը: Այսինքն ժխտենք այս երկու կետերը միաժամանակ: Կստանանք հետևյալը. ենթադրում ենք, որ մարդը կարող է գործողություններ կատարել հենց այնպես, առանց հաշվի առնելու 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքը, սակայն ոչ երջանիկ է: Մյուս կողմից, սակայն, հաշվի առնելով, որ դիտարկվում են նորմալ պայմաններ, և աքսիոմ5-ից ու աքսիոմ6-ից բխող այն ակնհայտ փաստը, որ գոյություն չունի նորմալ մարդ, ով կանի որևէ բան (թեկուզ հենց այնպես), որն իր վրա վատ կանդրադառնա, ստանում ենք, որ իր կատարած արարքներից նա կարող է միայն լավ զգալ (համենայն դեպս վատ զգալ չի կարող: Սա բխում է աքսիոմ 5-ից և 6-ից՝ ըստ նորմալ մարդու սահմանման): Հետևաբար նորմալ պայմաններում, մասնավորապես երբ բացակայում են անխուսափելի վատ իրավիճակները, մարդն, ըստ սահմանման, երջանիկ է, ինչը հակասություն է առաջացնում մեր ենթադրության հետ:
Թեորեմն ապացուցված է:

Այ իմ նշած տեղերում եթե ուղղում անես՝ թեորեմն արդեն :think ճիշտ կլինի տվյալ աքսիոմատիկ համակարգում:

CactuSoul
02.03.2007, 13:58
Այ իմ նշած տեղերում եթե ուղղում անես՝ թեորեմն արդեն ճիշտ կլինի տվյալ աքսիոմատիկ համակարգում:


.... 2. գոյություն ունի գործողություն, ոը նա կարող է կատարել հենց այնպես, սակայն չի կարողանում հաշվի չառնել 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքն իր այդ գործողության վերաբերյալ: [Բոլոր մարդկանց թե՞ մի քանիսի]
Կարծում եմ, որ 1. կետին բավարարող բոլոր մարդկանց կարծիքն էլ այս դեպքում բացասական է լինելու: Դրա մասին, կարծեմ, արդեն նշել եմ վերևում:
Իսկ մեկի կարծիքն է հաշվի առնվում, մի քանիսի, թե բոլորի, առանձնապես տարբերություն չի ներկայացնում (համենայն դեպս այս թեորեմի համատեքստում), քանի որ ամեն դեպքում ստացվում է, որ գոնե մեկը կա, ով բացասաբար է վերաբերվում 2. կետին բավարարող մարդկանց՝ հենց այնպես կատարած գործողություններին / կամ թեկուզ դրանցից որևէ մեկին/: Հետևաբար, այդ կարծիքը հաշվի առնելով, դիտարկվող մարդը չի կարող համարել, որ ամեն ինչ իր կյանքում կարգին է: Ճիշտ է, ինչքան շատերի կարծիք հաշվի առնվի, այնքան ավելի «ոչ երջանիկ» կլինի մարդ, դե բայց: Մեկն էլ է հերիք, որ ըստ սահմանման մարդ ոչ երջանիկ լինի:
Մի խոսքով, երևի պետք է այդ հատվածը կոռեկտացվի ու ստանա հետևյալ ձևակերպումը.

Նորմալ պայմաններում մարդը ոչ երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ տեղի ունի հետևյալ կետերից որևէ մեկը.
1. գոյություն չունի որևէ գործողություն, որը նա կարող է կատարել հենց այնպես,
2. գոյություն ունի գործողություն, ոը նա կարող է կատարել հենց այնպես, սակայն չի կարողանում հաշվի չառնել 1. կետին բավարարող մարդկանցից գոնե մեկի կարծիքն իր այդ գործողության վերաբերյալ:

Ինձ թվում է, էսպես կոռեկտ կլինի: Թե՞ սխալվում եմ:

Հիմա երկրորդը:
Երևի լավ չէի բացատրել, մանրամասն չէի գրել: Փորձեմ բացատրել:
Քանի որ խոսքը նորմալ մարդու մասին է՝

նշանակում2: Նորմալ մարդ ասելով` կհասկանանք մարդ, ով հստակ գիտակցում է իր արարքները և լիովին պատասխանատու է դրանց հետևանքների համար:
ապա հաշվի առնելով աքսիոմ5-ն ու աքսիոմ6-ը՝

աքսիոմ5: Յուրաքանչյուր ոք յուրովի է ընկալում լավ և վատ հասկացությունները:
աքսիոմ6: Լավը գերադասելի է վատից:
ստանում ենք, որ նորմալ մարդն իր համար «վնասակար» բան չի անի (աքսիոմ6), քանի որ նա «հստակ գիտակցում է իր արարքները և լիովին պատասխանատու է դրանց հետևանքների համար», այսինքն ինչ-որ բան (թեկուզ հենց այնպես) անելիս նա հստակ գիտի, թե ինչ է անում ու հաստատ չի անի մի բան, ինչն իր համար (աքսիոմ5) վատ է:

Էլ չգիտեմ, թե ոնց ավելի մանրամասն ու կոռեկտ բացատրեմ: Քիչ ա մնում ինքս էլ խճճվեմ…

Աբելյան
02.03.2007, 17:28
ամեն ինչը հիմնավորված ա ոնց որ :) даже դասախոսս կասեր "ապրես":

Հեթանոս Հրեշտակ
02.03.2007, 18:57
CactuSoul, ասենք էսպես. ընդհանրապես չի եղե՞լ, որ դու, նորմալ մարդդ, ինչ-որ բան անես եվ այն քեզ արդյունքում վնաս բերի: Ի նկատի ունեմ, որ կան իրավիճակներ, ոչ արտակարգ, որոնց լավ կամ վատ ընկալելը հարաբերական/հակասական է:

Հետն էլ թեորեմիտ պայմաններից հետեվում է, որ միայն հանցագործները կարող են լինել Բացարձակ Երջանիկ, քանզի ամեն մեկիս մոտ էլ ժամանակ առ ժամանակ ծագում են ցանկություններ, որոնք հակասում են սրա կամ նրա ՕՐԵՆՔԻՆ: Իսկ եթե ինչ-որ մեկը միշտ հետեվում է օրենքներին եվ այդ օրենքները միշտ բավարարում են իրեն ... ինչ ասեմ, լոխ ... չեմ կարծում, որ էդպիսի մարդիկ կան:


հետևանք:
Նորմալ պայմաններում մարդը երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ կարողանում է գործել նաև հենց այնպես, և նրա վրա չի ազդում թեորեմի 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքը:Սխալ ես ձեվակերպել, նրա վրա չազդելն ու հաշվի չառնելը լրիվ տարբեր բաներ են:

CactuSoul
02.03.2007, 19:30
Սխալ ես ձևակերպել, նրա վրա չազդելն ու հաշվի չառնելը լրիվ տարբեր բաներ են:Ըստ իս, այո, տարբեր են, բայց այստեղ ես ավելի շատ նկատի ունեի այն, որ եթե դու հաշվի չես առնում այդ կարծիքները, դրանք քեզ համար դառնում են «եղած-չեղած՝ մի հաշիվ», էդ դեպքում էլ ստացվում է, որ դրանք վրադ չեն ազդում: Ուրիշ ձևով ասեմ. եթե դրանք քեզ վրա ազդեին, ապա դու չէիր կարող հաշվի չնստել դրանց հետ: Չէ՞:

Իսկ դու ո՞ր տարբերակը խորհուրդ կտայիր կիրառել այստեղ: Ո՞ր տարբերակն ավելի կոռեկտ կլիներ, ըստ քեզ:

Հեթանոս Հրեշտակ
02.03.2007, 21:34
CactuSoul, Դե օրինակ ես արեվի, լուսնի ձգողության ուժը հաշվի չեմ առնում, բայց դրանք հո իմ վրա ազդում են...
Կամ էլ ես Բուշին ասենք լրիվ արհամարհում եմ, բայց չէ-որ նրա քաղաքականությունը ուղիղ կապված է մեր ապրելակերպի հետ...
Ահա, հենց նոր նայում էի թեորեմտ ու գտա մի քանի զզզներ
1. «Նշանակում 3»-տ ոնց-որ թե էն չի, տոլի իրավունք չունես, տոլի պիտի սահմանես որպես հիմնական գաղափար (ոնց-որ ասենք կետը):
2. Նորմալ մարդը քո սահամանման համաձայն հենց այնպես բան պիտի որ չանի:
3. Նորմալ պայմանը վերաբերում է ինչ-որ ժամանակահատվածի թե՞ ընդհանուր երեվույթ է (այսինքն վերաբերում է ամբողջ կյանքին): Եթե տեղի ունի առաջինը, ապա պահին վերաբերում է, թե՞ ոչ:
4. Ի՞նչ է կարծիքը: Կարո՞ղ է լինել դրական, բացասական, չեզոք(եթե այս հարցին պատասխան չտրվի, կարելի է հաշվել, որ բավարարությունը սխալ է ապացուցած):
5. Ամենակարեվորը՝ կատարված արարքներից կարեվոր չէ, որ մարդն անպայմանորեն իրեն լավ զգա:

N.I.G.G.A., Մուսոյանի տեղն ըլնեի՝ զաչյոտ չէիր ստանա:

Tumbler
02.03.2007, 21:52
Բավականին հետաքրքիր բան ես գրել. Ես սկզբից մի քիչ խճճվեցի, աբյց վերջիվերջո տակից դուրս եկա:)
Բայց քո ասածից ես հասկացա, որ երջանիկ լինելը գրեթե, նշում եմ գրեթե, անհնար է.
Չէ որ նորմալ մարդը միշտ ձգտում է մի ինչ որ նոր բարձրունքի եվ չի կանգնում մի կետում. Եվ ստացվում է, որ մարդը միշտ ինչ որ բանի է ձգտում => ունի վերջինիս կարիքը=>ըստ սահմանում 1-ի երջանիկ շատ-շատ դժվար է լինել:)
Միգուցե երջանկությունը միայն մի որոշ պահին է լինում. Այսինքն եթե խոսենք ֆիզիկորեն, ապա մարդը երջանիկ է մի որոշ, իրար չհաջորդող,կյանքի համեմատ բավականաչափ փոքր ժամանակամիջոցnerում, երբ նրա գործերը կոպիտ ասած լավ են. Ինչ կասես՞

Idealistka
03.03.2007, 21:29
աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին:

Մի՞թե բոլոր ցանկություները:Իսկ դրանցից որոշները, որոնք ծնվում են ենթագիտակցականում, հետագայում անցնում են նաեւ գիտակցական ոլորտ:

Աբելյան
04.03.2007, 10:49
Մի րոպե: Սխալ բռնեցի: Աքսիոմ 1-ը ինչի համար ա ձևակերպված, եթե ոչ մի տեղ չի օգտագործվում: Խչ, ճիշտ էլ կանեիր, զաչոտ չէիր դնի:

Բայց թե մենք մաթեմի հետ կապված մարդիկ ենք, սա մեր խելքի բանը չի:

CactuSoul
05.03.2007, 18:41
Ժո՛ղ, երեկվանից ուզում եմ գրել, բայց հարմար ժամանակ չի լինում: Կներեք: Անպայման կպատասխանեմ բոլորիդ, բայց հետո: Դուք էլի կարծիքներ գրեք:) :

CactuSoul
07.03.2007, 16:27
Վերջապես կպատասխանեմ բոլորիդ:) :

աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին:

Մի՞թե բոլոր ցանկություները:Իսկ դրանցից որոշները, որոնք ծնվում են ենթագիտակցականում, հետագայում անցնում են նաեւ գիտակցական ոլորտ:
Դե, ցանկություն ասելով՝ ես նկատի ունեմ սկզբնական ցանկությունները: Ծնվելուց հետո, իհարկե, դրանց մի մասը կարող է նաև անցնել գիտակցական ոլորտ, հենց թեկուզ այն բանը հաշվի առնելով, որ առանց գիտակցության միջամտության դրանք չեն կարող իրականացվել:

Աքսիոմ 1-ը ինչի համար ա ձևակերպված, եթե ոչ մի տեղ չի օգտագործվում:
Աքսիոմ1-ը ուղղակիորեն ոչ մի տեղ չի օգտագործվում, սակայն անուղղակիորեն այն պետք է, քանի որ, օրինակ, աքսիոմ2-ում օգտագործվում է «ենթագիտակցություն» բառը, և կարծում եմ, աքսիոմ1-ը անհրաժեշտ է, որպեսզի որոշ պահեր թեորեմում և դրա ապացույցում ավելի պարզ լինեն: Ասենք, եթե ուղիղների զուգահեռությունը աքսիոմ է, մի՞թե պարտադիր է, որ որևէ տեղ զուգահեռության մասին խոսելիս ասենք «ըստ ուղւղների զուգահեռության աքսիոմի»… Բայց դա մենք ընդունում ենք որպես հիմնական դրույթ: Չէ՞: Այ, հենց նույն տրամաբանությամբ էլ կարծում եմ, որ աքսիոմ1-ի ուղղակի կիրառությունը (այսինքն «ըստ աքսիոմ1-ի…» բառերն օգտագործած լինելը) միակ նախապայմանը չէր դրա ձևակերպման անհրաժեշտության համար:

Էհ, զգում եմ, որ չեմ կարողանում նորմալ բացատրել, թե ինչ եմ ուզում ասել:think … Հուսով եմ՝ կհասկանաք:oy …


Բայց քո ասածից ես հասկացա, որ երջանիկ լինելը գրեթե, նշում եմ գրեթե, անհնար է.
Չէ որ նորմալ մարդը միշտ ձգտում է մի ինչ որ նոր բարձրունքի եվ չի կանգնում մի կետում. Եվ ստացվում է, որ մարդը միշտ ինչ որ բանի է ձգտում => ունի վերջինիս կարիքը=>ըստ սահմանում 1-ի երջանիկ շատ-շատ դժվար է լինել:)
Դե, Սիմոն ջան, դու էլ համարյա թե մի նոր թեորեմ ապացուցեցիր՝ այս թեորեմի հետևանքներից մեկը:) :


Միգուցե երջանկությունը միայն մի որոշ պահին է լինում. Այսինքն եթե խոսենք ֆիզիկորեն, ապա մարդը երջանիկ է մի որոշ, իրար չհաջորդող,կյանքի համեմատ բավականաչափ փոքր ժամանակամիջոցnerում, երբ նրա գործերը կոպիտ ասած լավ են. Ինչ կասես՞
Մի քիչ դժվար է ինչ-որ բան ասելը, քանի որ չգիտեմ՝ քո ասածը ուղղակի, սովորական ձևով ընդունեմ, թե այս թեորեմի համատեքստում: Եթե թեորեմի համատեքստում ասեմ, ապա, ըստ իս, քո ասածը սխալ է, քանի որ «գործերը լավ են» տարբերակը մոտավորապես համարժեք է «անխուսափելի լավ» կոչված իրավիճակին: ;)


CactuSoul, Դե օրինակ ես արեվի, լուսնի ձգողության ուժը հաշվի չեմ առնում, բայց դրանք հո իմ վրա ազդում են...
Կամ էլ ես Բուշին ասենք լրիվ արհամարհում եմ, բայց չէ-որ նրա քաղաքականությունը ուղիղ կապված է մեր ապրելակերպի հետ...
Գիտես, ախր հենց դու ինքդ քեզ հակասում ես: Քո ասածները ես լրիվ նորմալ ու կոռեկտ կհամարեի, եթե պարզապես խոսեինք, բայց քանի որ խոսքն այս թեորեմի մասին է, որը գրված է մի այլ՝ հորինովի «համակարգում», ապա դրանք անընդունելի են: Արևի կամ լուսնի ձգողությունը «հաշվի չառնել» ասածն այս դեպքում կոռեկտ չի (ըստ իս), քանի որ դու իրականում չես կարող հաշվի չառնել մի բան, որը քեզ վրա ազդում է:

Գուցե պիտի նաև «հաշվի առնել», «կարծիք» և այլ նմանատիպ հասկացությունները նո՞ւյնպես սահմանեի: Բայց այդ դեպքում թեորեմս շատ պիտի երկարեր ու անհամ դառնար: Բայց երևի պետք էր:think :


1. «Նշանակում 3»-տ ոնց-որ թե էն չի, տոլի իրավունք չունես, տոլի պիտի սահմանես որպես հիմնական գաղափար (ոնց-որ ասենք կետը):
Նշանակում3-ը հենց այնպես արված գործողության մասին էր, չէ՞: Դե, ինչքան գիտեմ, նշանակում անելը մի հատուկ թույլտվություն չի պահանջում: Պարզապես որ երկար-բարակ ամեն տեղ չգրեի էն վերոհիշյալ «ճառը» (հենց էդ նշանակման միջի), որոշեցի, որ դրա փոխարեն կարճ կասեմ «հենց այնպես»: Այդքան բան:


2. Նորմալ մարդը քո սահամանման համաձայն հենց այնպես բան պիտի որ չանի:
Կհիմնավորե՞ս ենթադրությունդ: Մի անգամ էլ ինձ նման բան ասացին, բայց չկարողացան բացատրել, թե ինչու են էդպես կարծում: Երևի ինչ-որ բան լավ չեմ գրել, հա՞, գուցե չի հասկացվում այն, ինչ ես նկատի եմ ունեցել:


3. Նորմալ պայմանը վերաբերում է ինչ-որ ժամանակահատվածի թե՞ ընդհանուր երեվույթ է (այսինքն վերաբերում է ամբողջ կյանքին): Եթե տեղի ունի առաջինը, ապա պահին վերաբերում է, թե՞ ոչ:
Նշանակման մեջ հստակ ասվում է, որ խոսքը ժամանակահատվածի մասին է: Իսկ պահին վերաբերում է, թե չէ, կարծում եմ, որ ինքդ էլ կարող ես պարզել, եթե ավելի ուշադիր կարդաս:

նշանակում1: Նորմալ պայմաններ ասելով` կհասկանանք կյանքի` անխուսափելի լավ կամ անխուսափելի վատ իրադարձություններից զերծ հատված:
Եթե քեզ համար պահը ժամանակահատված է, ապա վերաբերում է, եթե ոչ, ապա չի վերաբերում: Դրանից, կարծեմ, ոչ մի բան չի փոխվում: Նույնն է, թե հարթության մեջ կետը հատված համարում ենք, թե չէ:


4. Ի՞նչ է կարծիքը: Կարո՞ղ է լինել դրական, բացասական, չեզոք(եթե այս հարցին պատասխան չտրվի, կարելի է հաշվել, որ բավարարությունը սխալ է ապացուցած):
Ինչպես արդեն վերևում նշեցի, նման հարցերից խուսափելու համար, երևի, պիտի ամեն մի քիչ թե շատ նշանակություն ունեցող հասկացություն սահմանեի: Ամեն դեպքում, պատասխանեմ. կարծիքը կարող է լինել դրական, բացասական, չեզոք: Դրական կարծիքները, բնականաբար, լավ ազդեցություն են ունենում մարդու վրա, բացասականները՝ վատ, չեզոքներն էլ՝ չեզոք:


5. Ամենակարեվորը՝ կատարված արարքներից կարեվոր չէ, որ մարդն անպայմանորեն իրեն լավ զգա:
Համաձայն եմ: Բայց երբ խոսքը նորմալ մարդու մասին է, ու թեորեմում էլ նման բան ասված չի, չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու ես որոշել նման բան գրել:) : Ես չեմ ասում, որ նորմալ մարդն իր արարքներից պիտի անպայմանորեն լավ զգա, այլ ասում եմ, որ նորմալ մարդն իր արարքներից վատ չի զգա: Սրանք շատ տարբեր բաներ են:

Հեթանոս Հրեշտակ
07.03.2007, 22:49
CactuSoul, լուրջ ես էլ եմ զգում, որ շուտ-շուտ [էս թեմայում] ինքս ինձ հակասում եմ, երեվի շատ ցրված եմ:
Արի մենակ սրա համար օրինակ բերեմ, թե-չէ լրիվ շիլա-շփոթ եմ սարքելու

Համաձայն եմ: Բայց երբ խոսքը նորմալ մարդու մասին է, ու թեորեմում էլ նման բան ասված չի, չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու ես որոշել նման բան գրել : Ես չեմ ասում, որ նորմալ մարդն իր արարքներից պիտի անպայմանորեն լավ զգա, այլ ասում եմ, որ նորմալ մարդն իր արարքներից վատ չի զգա: Սրանք շատ տարբեր բաներ են:
Ենթ. ունենք մարդ, ով չունի աշխատանք [դե հիմա պատճառները չգիտեմ, բայց ինքը հաստատ նորմալ մարդ ա], ինքը սոված է [ուղղակի չես պատկերացնում, փող էլ արդեն մի շաբաթ է չունի] ու ինքը ԲԵՍԱՄՏ ուզում է ուտել: Պարզ է, որ միակ ձեվը [քանզի, ասենք քաղաքական ինչ-որ պատճառներով, նրան ոչ-մեկ աշխատանք չի տալիս] գողությունն է: Հա մոռացա, ինքն ընտանիք ունի՝ 2 կին, եվ 2 երեխա, ու իրենք էլ են սոված: Բայց դե նա հասկանում է, որ դա այնքան էլ ճիշտ չի, քանզի նորմալ մարդ է: Մի օր էլ պարզվում է, որ ինքը գողություն է անում ...
Հետն էլ ինքն իրեն շատ վատ էր զգում գողություն անելիս, լուրջ:

CactuSoul
08.03.2007, 12:42
Ենթ. ունենք մարդ, ով չունի աշխատանք [դե հիմա պատճառները չգիտեմ, բայց ինքը հաստատ նորմալ մարդ ա], ինքը սոված է [ուղղակի չես պատկերացնում, փող էլ արդեն մի շաբաթ է չունի] ու ինքը ԲԵՍԱՄՏ ուզում է ուտել: Պարզ է, որ միակ ձեվը [քանզի, ասենք քաղաքական ինչ-որ պատճառներով, նրան ոչ-մեկ աշխատանք չի տալիս] գողությունն է: Հա մոռացա, ինքն ընտանիք ունի՝ 2 կին, եվ 2 երեխա, ու իրենք էլ են սոված: Բայց դե նա հասկանում է, որ դա այնքան էլ ճիշտ չի, քանզի նորմալ մարդ է: Մի օր էլ պարզվում է, որ ինքը գողություն է անում ...
Հետն էլ ինքն իրեն շատ վատ էր զգում գողություն անելիս, լուրջ:
Հեթանոս Հրեշտակ ջա՛ն:) , չես զգո՞ւմ, որ քո նկարագրածը անխուսափելի վատ իրավիճակի տիպիկ նկարագրություն է:

Աբելյան
08.03.2007, 12:53
Ասենք, եթե ուղիղների զուգահեռությունը աքսիոմ է, մի՞թե պարտադիր է, որ որևէ տեղ զուգահեռության մասին խոսելիս ասենք «ըստ ուղւղների զուգահեռության աքսիոմի»…


շատ ապացույցների մեջ ա էդ աքսիոմը օգտագործվում, երևի մոռացել ես:

CactuSoul
08.03.2007, 13:23
շատ ապացույցների մեջ ա էդ աքսիոմը օգտագործվում, երևի մոռացել ես:
N.I.G.G.A., չեմ մոռացել (համենայն դեպս դեռ): Պարզապես ինձ թվում է, որ գրածս ճիշտ չես ըմբռնել: Ես հո չասացի՞, թե ոչ մի տեղ այդ աքսիոմը չի կիրառվում: Փորձի՛ր ավելի ուշադիր կարդալ նախորդ գրածս (եթե հավես ունես;) ), կարծում եմ՝ կհասկանաս, թե ինչ նկատի ունեի:) :

Հեթանոս Հրեշտակ
08.03.2007, 19:20
Հեթանոս Հրեշտակ ջա՛ն:) , չես զգո՞ւմ, որ քո նկարագրածը անխուսափելի վատ իրավիճակի տիպիկ նկարագրություն է:
:( :o


Մոդերատորական։ Կարդացեք Ակումվի կանոնադրությունը (http://www.akumb.am/showthread.php?t=2437#post67297)։ Մասնավորապես՝

2.2.6. Չեն ողջունվում անբովանդակ (միայն զգացմունքներ արտահայտող, միայն սմայլերից կամ բացականչական արտահայտություններից կազմված, գրանշանների իմաստից զուրկ խմբից կազմված և այլն) գրառումներ:

Գլոբալ Հայացք
27.03.2007, 00:52
Կրեատիվ եմ ասել է :hands

Չնայած մտածում եմ այսպիսի բան:

Նախ

աքսիոմ2: Գիտակցությունը կառավարելի է, իսկ ենթագիտակցությունը` անկառավարելի: -հա
աքսիոմ3: Յուրաքանչյուր մարդ ունենում է ցանկություններ: -հա
աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին -որտեղի՞ց
(աքսիոմները, ոչ թե չեն հիմնավորում, այլ դրանք պետք է կարիք չունենան հիմանվորվելու (c) Գ.Հ. )

միտք` ցանկությունները արաջանում են բավարարելու մեր ներքին պահանջները, որոնց մասին, մեր գիտակցությունը, ընդհանուր առմամաբ, տեղյակ է, ինչ է նշանակում աքսիոմ 4-ը, չէ որ երբ դու սոված ես դու գիտես որ սոված ես :D

Հետո
Մտածում եմ այս քո տեսության շրջանակներում քո արարքը, կապված այս տեսության ստեղծման հետ, հենց այնպես էր, թէ ոչ: Դու ցույց տվեցիր, իմ հասկանալով, որ մարդ երջանիկ չի, ոչ թե, եթե իր ուզածը չի կարում անի, այլ եթե չի կարում անի ինչ որ բան հենց այնպես, բայց ինչին ա նորմալ մարդուն հենց այնպես բաներ անել, չեմ հասկանում:

CactuSoul
30.05.2007, 20:15
Վաղուց չէի գրել այս թեմայում:roll : Բայց մի տեսակ պարտքի նման մի բան է. պիտի վերջապես գրեի ու բացատրեի, թե ինչն ինչոց է:

Չնայած կարծես թե Գլոբալ Հայացքը վաղուց ակումբ չի մտել, բայց կփորձեմ պատասխանել նրա հարցերին (գուցե ուրիշներին էլ հետաքրքրեն պատասխանները:B:) ):

աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին -որտեղի՞ց
(աքսիոմները, ոչ թե չեն հիմնավորում, այլ դրանք պետք է կարիք չունենան հիմանվորվելու (c) Գ.Հ. ):
Բանն այն է, որ այդ փաստը խորապես հիմնավորված է գիտականորեն, դա ես ինքս ինձնից չեմ հորինել: Ցանկություններն առաջանում են ենթագիտակցությունում, այնուհետև դրանց մի մասը (միգուցե հենց մեծ մասը:think ) անցնում է գիտակցական ոլորտ:

.... չէ որ երբ դու սոված ես դու գիտես որ սոված ես :D
Ամենասկզբում ուտելու ցանկությունն առաջանում է ենթագիտակցության մեջ, հետո նոր տեղափոխվում է գիտակցության ոլորտ, քանի որ առանց դրա այն չէր կարող բավարարվել: (Ի դեպ, այդ տեղափոխող ֆունկցիան նույնպես ենթագիտակցական է):

Մտածում եմ այս քո տեսության շրջանակներում քո արարքը, կապված այս տեսության ստեղծման հետ, հենց այնպես էր, թէ ոչ:
Հըմմմ:think… ինքս էլ չգիտեմ:
Բայց տեսության եզրութաբանության շրջանակներում, կարծես թե, իրոք, դա կարելի է համարել հենց այնպես արված բան:) :

Դու ցույց տվեցիր, իմ հասկանալով, որ մարդ երջանիկ չի, ոչ թե, եթե իր ուզածը չի կարում անի, այլ եթե չի կարում անի ինչ որ բան հենց այնպես, բայց ինչին ա նորմալ մարդուն հենց այնպես բաներ անել, չեմ հասկանում:
Էէէհ… Որ ասում եմ՝ հենց այնպես, այդ բառերը կիրառում եմ թեորեմում ձևակերպված իմաստով, ո՛չ ավել, ո՛չ էլ պակաս:ok: Հո չպիտի՞ յուրաքանչյուր մարդ իր մտածածը հասկանա դրա տակ: Ըստ իս, ոչ մի մարդ չի անի որևէ բան, որ ինքը չի ուզում անել (սրա բացատրությունն էլ կարող եմ տալ, միայն թե հիմա շտապում եմ, եթե անհասկանալի լինի, դիմեք:) ), նույնիսկ հենց այնպես:

Հ.Գ.
Քանի գրել եմ, էս էլ ասեմ. գիտեմ, որ ակումբում բավականին շատ են նոր անդամները: Բոլոր նրանց, ում մաթեմատիկան չի վանում, առաջարկում եմ կարդալ թեորեմն ու հայտնել իրենց կարծիքն ու առաջարկները: Ինձ չափազանց շատ է հետաքրքրում ձեր կարծիքը:

Hrayr
04.01.2008, 18:15
Ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ կողմից «հայտնագործված» մի թեորեմ: Ուզում եմ առողջ քննադատություն լսել: Հնարավոր է, որ ինչ-որ սխալ եմ թույլ տվել, որը չեմ նկատում: Եթե նկատեք, շատ ուրախ կլինեմ, որ ասեք:

աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին:

Ես այս տեսակետին դեմ եմ չնայած սա աքսիոմա է: Ցանկությունը լինում է մարմնի և հոգու ցանկություն, որոնք էլ իրենց հերթին տրոհվում են խմբերի:
Մեջբերման կարգով ասեմ որ հաճախ մարդիկ չեն հասկանում հոգևորների երջանկության պատճառը, որը պայմանավորված է հոգևոր ցանկությունների իշխող դիրքով և բավարարվածությամբ, թեկուզ մասամբ:



աքսիոմ6: Լավը գերադասելի է վատից:

Համամիտ եմ, սակայն այստեղ ևս կա բացառություն շատ հազվադեպ հանդիպվող:


սահմանում1: Երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ամեն ինչ տեղում է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում:
սահմանում2: Ոչ երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ինչ-որ բան պակաս է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում գոյություն ունի որևէ բան, որն այնպես չէ, ինչպես ինքն է ուզում:

Ես կփորձեի մի փոքր այլ կերպ սահմանել:
Երջանիկ է այն մարդը որի մոտ բավարարված է հոգևոր ցանկություններից գոնե առաջինը և հակառակը, մարդ որի մոտ հոգևոր ցանկություններից առաջինը բավարարված չէ նա դժբախտ է կամ որ նույնն է երջանիկ չէ:
Հա, պարզության համար, եթե մարմնի ցանկությունը բավարարված է (ուտելու ցանկություն) մարդն իրեն երջանիկ չի զգում, բացառությամբ այն դեպքերի երբ այդ ցանկությունն էլ է անցել հոգու ցանկությունների մեջ երբեմն գրավելով առաջնային դիրք: Ասում են մարդն ապրում է ուտելու համար, կամ ուտենք խմենք վաղը մեռնել կա:
Մի օրինակ էլ, աստղերից շատերը երբ կարծես թե հասել են ամեն ինչին իրենց չափազանց դժբախտ են զգում:


նշանակում1: Նորմալ պայմաններ ասելով` կհասկանանք կյանքի` անխուսափելի լավ (օր. տոնախմբություն, հաճելի կոմպլիմենտ ևն) կամ անխուսափելի վատ (օր. մահ, գժտություն ևն) իրադարձություններից զերծ հատված:
նշանակում2: Նորմալ մարդ ասելով` կհասկանանք մարդ, ով հստակ գիտակցում է իր արարքները և լիովին պատասխանատու է դրանց հետևանքների համար:
Պայմանավորվենք այսուհետ մարդ ասելով հասկանալ նորմալ մարդ:
նշանակում3: Կասենք, որ գործողությունը կատարվել է հենց այնպես, եթե այն կատարվել է առանց հստակ պատճառի կամ աննպատակ և/կամ առանց որոշակի կանոնների հետևելու, պարզապես «սրտի թելադրանքին հետևելով»:

Նշանակումների համար բան չեմ ասում, բայց եթե ուզում ես իսկապես հասնել արդյունքի դրանք էլ պետք է վերանայել:



թեորեմ:
Նորմալ պայմաններում մարդը ոչ երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ տեղի ունի հետևյալ կետերից որևէ մեկը.
1. գոյություն չունի որևէ գործողություն, որը նա կարող է կատարել հենց այնպես,
2. գոյություն ունի գործողություն, ոը նա կարող է կատարել հենց այնպես, սակայն չի կարողանում հաշվի չառնել 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքն իր այդ գործողության վերաբերյալ:


Չեմ շարունակում թեորեմի ապացույցի քննարկումը,բայց ուզում եմ թեորեմին հակացող մի օրինակով թեորեմն ուղարկել վերանորոգման :)

Վերևի օրինակը թերևս ամենից լավն է.
Նույն աստղերը որոնք իրենց թույլ են տալիս ոչ միայն որևէ, այլ շատ անգամ շատ գործողություններ որոնք պարզապես սրտի թելադրանք են (որոնց համար պատասխանատու են նրանք և նրանց են հետևում բազում երկրպագուները), սակայն այդ ամենից հետո էլ նրանք մնում են դժբախտ:

Կներես, չեմ ուզում հիասթափեցնել, իրոք շատ ուժեղ գործ էս արել, ես երևի չհամարձակվեի:
Կառաջարկեմ վերանայել թեորեմը և երբեմն-երբեմն փոփոխության ենթարկել ու այդպես ներկայացնել քննարկման:
Եթե կկամենաս կարողենք փորձել ինչ-որ արդյունքի հասնել միասին և եթե կան ցանկացողներ լուրջ քննարկման խնդրեմ:
Չգիտեմ դուք հավատում եք հոգու գոյությանը թե ոչ, բայց մի գաղտնիք ասեմ միշտ հաշվի առեք այդ փաստը որպեսզի ավելի համոզիչ արդյունքների հասնեք:
Ապրես իսկապես հրաշք հայտնագործություն էր:

*e}|{uka*
16.04.2008, 19:43
Պահե՛ք Ձեզ այնպես , կարծես դուք արդեն երջանիկ եք , և ձեզ երջանիկ կզգաք... :esim
Դելյ Կարնեգի

Fedayi
17.04.2008, 11:18
Ապրիր քո խղճի հետ հաշտ, և թող մարդիկ ասեն ինչ ուզում են:
Սերվանտես

Rhayader
02.12.2008, 12:38
Նոր միտք եկավ գլուխս.
Երջանկությունն այն դրամն է, որով իրենց ծախում են թույլ մարդիկ:
Որ ուշադիր նայեք, շատ թմրադեղեր ընդամենը երջանկության դեղահաբեր են:

Ես նախընտրում եմ Բայրոնի տարբերակը՝ թող ինձ ատեն մարդիկ ու աստվածները: Ես չեմ վաճառվում:

Narinfinity
02.12.2008, 13:32
Երջանկություն, և էն էլ թեորեմ նրա մասին,

Երջանկությունը կարծում եմ ընդհանրապես լինում է այն դեպքում, երբ արդարացվում են մեր սպասելիքները, հույսերը, երբ "ստացվում է անհրաժեշտ արդյունքը"...
Կարծես դա մի գնացք է, կամ մի օր, պահ, վայրկյան, որին երկար, երբեմն էլ աննկատ կարճ սպասում են մարդիկ, երբ գիտես այն ինչն անհրաժեշտության դեպքում կարող ես փոխել... և չնչին չզգալ ...

Manya
29.04.2009, 23:03
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ:
Մաթեմատիկա չսիրողներին խորհուրդ կտայի իզուր ժամանակ ու նյարդեր չծախսել այս թեմայի վրա:
Ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ կողմից «հայտնագործված» մի թեորեմ: Ուզում եմ առողջ քննադատություն լսել: Հնարավոր է, որ ինչ-որ սխալ եմ թույլ տվել, որը չեմ նկատում: Եթե նկատեք, շատ ուրախ կլինեմ, որ ասեք:
Խնդրում եմ անպայման հաշվի առնել, որ թեորեմը գրված է զուտ տեսական հիմքի վրա => հնարավոր է, որ այն իրականում պայմաններում չգործի:


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Թեորեմ երջանկության մասին

աքսիոմ1: Միտքն ունի 2 ոլորտ` գիտակցություն և ենթագիտակցություն:
աքսիոմ2: Գիտակցությունը կառավարելի է, իսկ ենթագիտակցությունը` անկառավարելի:
աքսիոմ3: Յուրաքանչյուր մարդ ունենում է ցանկություններ:
աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին:
աքսիոմ5: Յուրաքանչյուր ոք յուրովի է ընկալում լավ և վատ հասկացությունները:
աքսիոմ6: Լավը գերադասելի է վատից:

սահմանում1: Երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ամեն ինչ տեղում է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում:
սահմանում2: Ոչ երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ինչ-որ բան պակաս է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում գոյություն ունի որևէ բան, որն այնպես չէ, ինչպես ինքն է ուզում:

նշանակում1: Նորմալ պայմաններ ասելով` կհասկանանք կյանքի` անխուսափելի լավ (օր. տոնախմբություն, հաճելի կոմպլիմենտ ևն) կամ անխուսափելի վատ (օր. մահ, գժտություն ևն) իրադարձություններից զերծ հատված:
նշանակում2: Նորմալ մարդ ասելով` կհասկանանք մարդ, ով հստակ գիտակցում է իր արարքները և լիովին պատասխանատու է դրանց հետևանքների համար:
Պայմանավորվենք այսուհետ մարդ ասելով հասկանալ նորմալ մարդ:
նշանակում3: Կասենք, որ գործողությունը կատարվել է հենց այնպես, եթե այն կատարվել է առանց հստակ պատճառի կամ աննպատակ և/կամ առանց որոշակի կանոնների հետևելու, պարզապես «սրտի թելադրանքին հետևելով»:


թեորեմ:
Նորմալ պայմաններում մարդը ոչ երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ տեղի ունի հետևյալ կետերից որևէ մեկը.
1. գոյություն չունի որևէ գործողություն, որը նա կարող է կատարել հենց այնպես,
2. գոյություն ունի գործողություն, ոը նա կարող է կատարել հենց այնպես, սակայն չի կարողանում հաշվի չառնել 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքն իր այդ գործողության վերաբերյալ:
ապացույց:
բավարարություն: Դիցուք տեղի ունի 1. կետը, այսինքն չկա գործողություն, որը մարդը կարող է կատարել հենց այնպես: Ապացուցենք, որ նա ոչ երջանիկ է:
Ըստ աքսիոմ3-ի ցանկացած մարդ ունենում է ցանկություններ: աքսիոմ4-ից և աքսիոմ2-ից բխում է, որ ցանկություններն անկառավարելի են, հետևաբար դրանց մեջ գոյություն կունենա ցանկություն, որը չունի պատճառ կամ նպատակ, կամ որի իրականացման համար անհրաժեշտաբար պիտի խախտվեն որոշակի կանոններ: Այստեղից հետևում է, որ նրա կյանքում չի կարող ամեն ինչ իր տեղում լինել, քանի որ կա չբավարարված ցանկություն, կամ որ նույնն է, նա ուզում է ինչ-որ բան, որը չի կարող ձեռք բերել (1.-ին բավարարելու պատճառով):
Այժմ դիցուք ունենք 2. կետին բավարարող մարդ: Ցույց տանք, որ նա ոչ երջանիկ է:
Ակնհայտ է, որ 2.-ին բավարարող ցանկացած մարդու` հենց այնպես կատարած գործողության վերաբերյալ 1.-ին բավարարող ցանկացած մարդու կարծիքը բացասական է: Հետևաբար 2.-ին բավարարող մարդը, հաշվի առնելով այդ կարծիքը, չի կարող իրեն լավ զգալ, այսինքն ոչ երջանիկ է:
անհրաժեշտություն: Դիցուք մարդը ոչ երջանիկ է: Ցույց տանք, որ դա 1. կամ 2. պայմաններին բավարարելու արդյունք է:
Ենթադրենք հակառակը: Այսինքն ժխտենք այս երկու կետերը միաժամանակ: Կստանանք հետևյալը. ենթադրում ենք, որ մարդը կարող է գործողություններ կատարել հենց այնպես, առանց հաշվի առնելու 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքը, սակայն ոչ երջանիկ է: Մյուս կողմից, սակայն, հաշվի առնելով, որ դիտարկվում են նորմալ պայմաններ, և աքսիոմ5-ից ու աքսիոմ6-ից բխող այն ակնհայտ փաստը, որ գոյություն չունի նորմալ մարդ, ով կանի որևէ բան (թեկուզ հենց այնպես), որն իր վրա վատ կանդրադառնա, ստանում ենք, որ իր կատարած արարքներից նա կարող է միայն լավ զգալ (համենայն դեպս վատ զգալ չի կարող: Սա բխում է աքսիոմ 5-ից և 6-ից՝ ըստ նորմալ մարդու սահմանման): Հետևաբար նորմալ պայմաններում, մասնավորապես երբ բացակայում են անխուսափելի վատ իրավիճակները, մարդն, ըստ սահմանման, երջանիկ է, ինչը հակասություն է առաջացնում մեր ենթադրության հետ:
Թեորեմն ապացուցված է:

հետևանք:
Նորմալ պայմաններում մարդը երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ կարողանում է գործել նաև հենց այնպես, և նրա վրա չի ազդում թեորեմի 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքը:
դիտողություն.
Թեորեմի 2. կետին բավարարող մարդկանց մասին այստեղ խոսք չկա, քանի որ ակնհայտ է, որ նրանք հետևանքի պայմանին բավարարող մարդկանց հենց այնպես կատարած գործողություններին ոչ բացասական վերաբերմունք ունեն:
ապացույց:
բավարարություն: Ապացուցված է թեորեմի անհրաժեշտության ապացույցում:
անհրաժեշտություն: Ապացույցն ակնհայտ է, քանի որ եթե կատարենք հակասող ենթադրություն, կստանանք թեորեմի պայմանները, որոնց դեպքում արդեն ապացուցել ենք, որ մարդը ոչ երջանիկ է: Կստանանք հակասություն:
Հետևանքն ապացուցված է:բավականին ծանր և շատ հետաքրքիր և յուրովի մոտեցում::hands

Rhayader
29.04.2009, 23:09
Մանյա, պատկերացրու, մեկը ծաղկակաղամբն առել է ձեռքն ու փիլիսոփայում է դրա մասին, հետո էլ զարմանում, թե ինչու բավարարում չի ստանում: Ավելի խորն է փիլիսոփայում, ավելի, այնինչ պետք էր ուտել ծաղկակաղամբը:

One_Way_Ticket
29.04.2009, 23:44
ստանում ենք, որ իր կատարած արարքներից նա կարող է միայն լավ զգալ (համենայն դեպս վատ զգալ չի կարող: Սա բխում է աքսիոմ 5-ից և 6-ից՝ ըստ նորմալ մարդու սահմանման): Հետևաբար նորմալ պայմաններում, մասնավորապես երբ բացակայում են անխուսափելի վատ իրավիճակները, մարդն, ըստ սահմանման, երջանիկ է
Այս մասը իմ կարծիքով սխալ է։ Երջանկությունը սահմանվում էր որպես իրավիճակ երբ մարդը զգում է, որ իր կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում: Եթե մարդը իր արարքներից իրեն վատ չի զգում, դա դեռևս չի նշանակում, որ նրա կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում։

Փոքրիկ
30.04.2009, 00:13
թեորեմն իհարկե շատ լավ էր մտածված,:love բայց ինձ համար ոչ մի աքսիոմ, ոչ մի թեորեմ ու հետևանք գոյություն չունի, երջանկությունը մաթեմատիկական հաշվարկ չի... ուղղակի երջանիկ եմ, որ ապրում եմ, երջանիկ եմ, որ ունեմ նման ծնողներ.... ու շատ պատճառներ կան ու դեռ կլինեն

Rhayader
30.04.2009, 00:18
թեորեմն իհարկե շատ լավ էր մտածված,:love բայց ինձ համար ոչ մի աքսիոմ, ոչ մի թեորեմ ու հետևանք գոյություն չունի, երջանկությունը մաթեմատիկական հաշվարկ չի... ուղղակի երջանիկ եմ, որ ապրում եմ, երջանիկ եմ, որ ունեմ նման ծնողներ.... ու շատ պատճառներ կան ու դեռ կլինեն

Այ, խելոք մարդ, դնում կիշկում ա ծաղկակաղամբը, ոչ թե ձեր նման փիլիսոփայում:;)

Լուսաբեր
02.05.2009, 13:28
էս չէի տեսել ..
Ո՞նց երջանկության դեպքում էլ պետքա սահմանափակումներ դնել :o այ քե՜զ բա՜ն...

Փոքրիկը էնքա՜ն լավա ասել/ ճիշտն ասած երջանկացա Ռուզ նման մտքերից ;)
Ես էլ շատ երջանիկ եմ, պուճուրիկի նշածներին գումարելով սիրելիիս թեթև ժպտացող հայացքը, երբ ինձ ա նայում:oy
+ առավոտյան արթնանալիս Մասիսին նայելը :love
+էլի շատ բաներ...

Հ.Գ. Համ էլ երջանկությունը դա ակնթարթային զգացողություն չի՞ :think

CactuSoul
07.03.2010, 00:40
Էլի դարավոր ուշացումով:) այցելեցի էս թեմաս…



Երջանկությունը սահմանվում էր որպես իրավիճակ երբ մարդը զգում է, որ իր կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում: Եթե մարդը իր արարքներից իրեն վատ չի զգում, դա դեռևս չի նշանակում, որ նրա կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում։

Ուրեմն իրավիճակը նորմալ չի:think:
Նորմալ իրավիճակն այն է, երբ չկան տրամադրության խթանիչներ և/կամ խցանիչներ(:))), մասնավորապես սա նշանակում է, որ չկան վատ երևույթներ, ինչն էլ իր հերթին նշանակում է, որ իր չուզած երևույթները բացակայում են, հետևաբար մնում է իրականացնել այն, ինչ ուզում է տվյալ (հիշեցնեմ՝ նորմալ:))) մարդը, որպեսզի ստացվի «կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում» վիճակ:
Հա, ու հաշվի առնենք նաև այն, որ բացառված չի հետևյալը. եթե նորմալ մարդն ուզենա այնպիսի բան, որը դժվար իրագործելի կամ անիրականանալի է, կամ էլ կախված է այլ մարդկանցից, ապա խիստ հավանական է դառնում անխուսափելի վատ կամ լավ իրավիճակ(ներ)ի գոյությունը, ինչը կխախտի նորմալ պայմանները:
Ու ընդհանրապես. սա թեորեմ է, տեսություն, իսկ իրականում նորմալ պայմանների գոյության հավանականությունը 0 է:8:


Հ.Գ.
Ինչ վերաբերում է ծաղկակաղամբի «տեսությանը». թեորեմը գրելու ժամանակ ես «ծաղկակաղամբ» չեմ ունեցել ձեռքումս: Իսկ ընդհանրապես՝ երբեք չեմ տարվել «ծաղկակաղամբի» ուսումնասիրությամբ, եթե «սոված» եմ եղել ու «ծաղկակաղամբ» ունեցել եմ:

Հ.Հ.Գ.

Մարդ կա՝ ծաղկակաղամբ միայն նկարներում ա տեսել, բայց իրեն իրավունք ա վերապահում այն պատրաստելու բաղադրատոմսեր առաջարկել ուրիշներին:

Մարդ կա՝ ծաղկակաղամբ ունի, բայց սիրտը երշիկ ա ուզում:

Մարդ կա՝ ծաղկակաղամբի բոստանում սովամահ ա լինում:

CactuSoul
07.03.2010, 00:47
…իրականում նորմալ պայմանների գոյության հավանականությունը 0 է:8:


Հաշվի առնելով, որ.

նշանակում1: Նորմալ պայմաններ ասելով` կհասկանանք կյանքի` անխուսափելի լավ կամ անխուսափելի վատ իրադարձություններից զերծ հատված:, կարելի է, ավելի կոռետացնելով, ասել, որ նորմալ պայմանների ոչ թե գոյության հավանականությունն է 0, այլ վերը նշված հատվածի երկարությունն է ձգտում 0-ի:8:

One_Way_Ticket
07.03.2010, 01:04
CactuSoul, "Մարտին Իդենի սինդրոմի" մասին լսած կա՞ս: Այլ բառերով` նպատակի կրիզիս: Այսինքն, երբ մարդը ոչինչ չի ուզում: Նախորդ դրված նպատակներին արդեն հասել է, իսկ նոր նպատակներ չի կարողանում դնել: Բավական տհաճ իրավիճակ է: Սակայն ըստ քո թեորեմի, նա կարծես թե երջանիկ է ստացվում:

CactuSoul
07.03.2010, 01:44
CactuSoul, "Մարտին Իդենի սինդրոմի" մասին լսած կա՞ս: Այլ բառերով` նպատակի կրիզիս: Այսինքն, երբ մարդը ոչինչ չի ուզում: Նախորդ դրված նպատակներին արդեն հասել է, իսկ նոր նպատակներ չի կարողանում դնել: Բավական տհաճ իրավիճակ է: Սակայն ըստ քո թեորեմի, նա կարծես թե երջանիկ է ստացվում:
Մտածել է պետք:8:

Բայց անկեղծ ասած հեչ էլ հավես չունեմ հիմա էս թեորեմով զբաղվելու…
Մի օր, երբ շատ «դեպրեսվեմ», հնարավոր է, որ նորից նայեմ, մտածեմ սրա մասին, բայց հիմա հարմար չեմ համարում. հավես չունեմ:

Իրականում այս թեորեմի ստեղծումն էլ երևի հենց այնպես արված բան էր, ավելի հետաքրքիր բան չունեի ձեռքի տակ, որոշեցի խորանալ պահի տակ գլխովս կես կատակ, կես լուրջ անցած մտքի մեջ:pardon… Ու հետո, իրականում, ինձ հետքրքիր էր դրա կառուցվածքային ճշտությունը, որպես տեսություն, հետո նոր, երբ փորձեցի այն առնչել իրական կյանքին, զգացի, որ մենակ դժվարանում եմ, օգնություն է պետք: Ու որոշեցի ցույց տալ մարդկանց, որ ի վերջո ինքս էլ մի բան հասկանամ;):

Մի խոսքով, շնորհակալություն բոլորին կարծիքների ու դիտողությունների համար, դրանք ինձ շատ հետաքրքիր են:):

Պարզապես հիմա ես շատ եմ տարբերվում այն մարդուց, ում մտքով մի օր նման բան անցավ:), ու ես նրա արարքների համար պատասխան տալը, մի տեսակ, պարտավորություն եմ համարում, ոչ ավելի:oy… Ասենք՝ հաստատ ատամներով չեմ պաշտպանի, если что:tomato.