Դիտել ողջ տարբերակը : Ուզում եմ ճիշտ ապրել
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Քո տեսակի մարդը կյանքում ապրում է փոփոխություններով, նորություններով: Երբ գալիս է կյանքի մի փուլ, երբ քեզ հետաքրքրող, նոր իրադարձություն չկա, սկսում ես հոգնել ամեն ինչից, նյարդայնանում ես, տխրում ես...
1. Ինքդ քեզ ճանաչելու համար պետք ա մտածես, թե ինչ ես ստեղծել քո ապրած կյանքում, քո հարազատները, ընկերները ի՞նչ արժեն քեզ համար:
2. Եթե մարդը նստում ու մտածում ա, թե իրա դերը որն ա էս կյանքում, ընդամենը մտածելով գործը գլուխ չի գալիս: Պետք ա դերդ դու ինքդ ստեղծես: Քեզ շրջապատողներին ներկայացնես քո «ես»-ը, այնպիսին, ինչպիսին դու կաս: Հստակ արտահայտես քո սեփական կարծիքը որևէ հարցի շուրջ:
Իսկ որպես խորհուրդ. Ունե՞ս սիրելի անձնավորություն:love Եթե չէ, գտիր: Դա նույնպես մեծ փոփոխություն ա կյանքում, կյանքդ կդառնա առավել հետաքրքիր, կգտնես նաև քո դերը: :)
VisTolog
13.03.2011, 16:28
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Իսկ կյանքում ընդհանրապես ի՞նչ ես փորձել: Սիրե՞լ ես, ճանապարհորդե՞լ ես, սուր զգացողություններ ունեցե՞լ ես, մարդու կյանք փրկե՞լ ես, խենթություններ արե՞լ ես, քաղմասում հայտնվե՞լ ես, օրենքի հետ խնդիրներ ունեցե՞լ ես, ինքնասպանության փորձ արե՞լ ես, ինչ-որ մեկին ապտակե՞լ ես, ընկերների հետ զվարճացե՞լ ես, նույն ընկերների հետ ուղևորություններ ունեցե՞լ ես, աշխատե՞լ ես, դերասանություն արե՞լ ես…
Եթե սրանցից ոչ մեկ չես արել, ուրեմն սկսիր ու անպայման կյանքը կհետաքրքրանա::)) Իսկ ինքդ քեզ չես կարա «Թախտին նստելով» ճանաչես:
Հրաչի հետ համարյա նույն գրառումը::))
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Կարելի՞ է իմանալ,թե կյանքիդ 1/3-ն ինչքան ա
Նախ «ուզում եմ ճիշտ ապրել» արտահայտությունը այնքան էլ հասկանալի չէ, ինչ ասել է ճիշտ ապրել, կարող է ըստ քեզ ճիշտ ապրելը մի բանա, ըստ ինձ ընդհանրապես այլ բան…Որպես խորհուրդ առաջարկում եմ ճիշտը չորոնել և կյանքիդ են մյուս մասը դրա վրա չծախսել....Գտնում եմ, որ արտաքինից խորհուրդները կլինեն արհեստական և հետևաբար ինքնավերլուծությունը ամնեակարճ ուղին է հասկանալու ինքդ քեզ և քո տեղը կյանքում.....Մենք կարող ենք խորհուրդ տալ թե ինչպես ինչ-որ իրավիճակից դուրս գաս, սակայն դժվար թե կարողանանք օգնել քեզ, որ քեզ գտնես:
eduard30
13.03.2011, 17:17
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Մարդուն ճիշտ ապրելու համար ամենա առաջինը պեք է ունենա Կանոն (ամեն ինչ կարգ ու կանոնի մեջ է գեղեցիկ) օրինակ ծաղիկը աճելու համար պետք է կանոնավոր եղանակ ջուր ... միր խոսքով ամեն ինչ ժամանակին, այլապես կթառամի:)
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Ինչպե՞ս թե ոչինչ չի հետաքրքրում:
Հետաքրքրում է:
Օրինակ ուզում ես ճանաչել ինքդ քեզ: Դա քեզ հետաքրքրում է:
Ուզում ես իմանալ քո դերն այս կյանքում: Դա էլ է քեզ հետաքրքրում:
Եթե չհետաքրքեր, այս թեման չէիր բացի:
Ուրեմն առաջին հերթին վերագնահատիր սեփական մտքերն ու տես, թե որքան շատ բան կա, որ քեզ հետաքրքրում է :)
Իսկ կյանքում ընդհանրապես ի՞նչ ես փորձել: ... քաղմասում հայտնվե՞լ ես, օրենքի հետ խնդիրներ ունեցե՞լ ես, ինքնասպանության փորձ արե՞լ ես, …
Եթե սրանցից ոչ մեկ չես արել, ուրեմն սկսիր ու անպայման կյանքը կհետաքրքրանա::)) Իսկ ինքդ քեզ չես կարա «Թախտին նստելով» ճանաչես:
Հրաչի հետ համարյա նույն գրառումը::))
Այ թե խորհուրդներ ես տալիս :))
Լուս, չհավատաս, քաղմասում հեչ լավ չի, ու հեչ էլ հետաքրքիր չի :D անձնական փորձից եմ ասում
Բայց որ ամենալավ խորհուրդս ուզում ես, ասեմ. մնա ակումբում, շփվի ակումբցիների հետ թե՛ վիրտուալ և թե՛ իրական կյանքում: Ու էդ անկումային տրամադրություններդ կմնան անցյալում: ;)
Համաձայն չե՞ք, ժողովուրդ: :)
Իսկ ի՞նչ ա նշանակում «ճիշտ ապրել»: Բնականաբար մենք մենակ մեզ համար չենք ապրում: Մենք ապրում ենք մեր հարազատների, մեր երեխաների, մեր ընկերների համար: Ցուցակը հնարավոր ա շարունակել: Բայց ես ճիշտ բառի իմաստը չեմ հասկանում: Ամեն մարդ պետք ա ունենա ապրելու իր տեսակետերը, իր սկզբունքները: Բայց հարցնել թե «ո՞րն է ճիշտը»: Իմ ճիշտը հնարավոր ա որ ձեզ համար ընդունելի չլինի: Պետք ա՞ որ իմ ասածով առաջնորդվել: Ոչ մեկն էլ ձեզ ձեր տեղը չի ցույց տալու: Դուք ինքներդ եք ձեր տեղը գտնելու: Դժվար ա, բայց հնարավոր ա: Մտածեք, շփվեք մարդկանց հետ: Մի վախեցեք սխալներից: Հենց դրանցով ձեր տեղը ու ձեզ կգտնեք: Պարզապես մի քիչ ցանկացեք: :)
Խմեք, ծխեք, զբաղվեք սեքսով, խաբեք շրջապատին, անհարգալից վերաբերմունք ցուցաբերեք ձեր շրջապատի նկատմամբ, մի աշխատեք, ընտրեք այսօրվա իշխանությանը, հավատացեք մեր եկեղեցուն, նայեք սերիալներ, փողոցում չռթեք սեմշկա, ֆորումում անիմաստ թեմաներ բացեք ու որքան շատ կարողանում եք բողոքեք ու նվնվացեք:
Խմեք, ծխեք, զբաղվեք սեքսով, խաբեք շրջապատին, անհարգալից վերաբերմունք ցուցաբերեք ձեր շրջապատի նկատմամբ, մի աշխատեք, ընտրեք այսօրվա իշխանությանը, հավատացեք մեր եկեղեցուն, նայեք սերիալներ, փողոցում չռթեք սեմշկա, ֆորումում անիմաստ թեմաներ բացեք ու որքան շատ կարողանում եք բողոքեք ու նվնվացեք:
Կած. նառկոտիկը մոռացար: Հերոինի տակ ամեն ինչ էնքան գունավոր ա երևում, որ ապրել չապրելու իմաստ չեն ման գալիս էլ:
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Ինքդ քեզ ճանաչելու և քո դերը իմանալու համար պետք է գտնես մի քանի հարցերի պատասխաններ և պարտադիր չէ, որ դու միանգամից գտնես այդ հարցերի պատասխանները:
Այդ հարցերն են- Ո՞րոնք են իմ կյանքի նպատակները, ես ի՞նչ պետք է անեմ որպեսզի հասնեմ իմ նպատակներին մի գուցե սովորեմ, աշխատեմ, ո՞րտեղ կուզենայի աշխատել, ի՞նչով կուզենայի զբաղվել, ի՞նչն է ինձ դուր գալիս և այլն:
Վերևում գրել ես ինձ ոչինչ չի հետաքրքում ի՞նչ անեմ- Քեզ համար նպատակներ դիր ու հասիր դրանց, անպայման չի ինչ որ մի մեծ նպատակ լինի, փոքրիկ նպատակներ: Գտիր զբաղմունք անպայման չի, որ միանգամից որևէ իմաստ տեսնես, հնարավոր ա սկզբից ոչ մի իմաստ չտեսնես հետո տեսնես, իսկ եթե որոշ ժամանակ անց ոչ մի իմաստ չես տեսնում փոխիր զբաղմունքդ և գտիր մեկ այլ զբաղմունք կամ զբաղմունքներ, մի խոսքով փնտրում ես այն ամենը ինչը քեզ դուր է գալիս: Դու այդ ձևով կսկսես քեզ լավ ճանաչել ու քո դերը գտնել այս կյանքում:
Այս ամենից բացի նաև խորհուրդ կտամ ամեն օր զբաղվել սպորտով, ամեն օր մի նոր բան սովորել, հաճախ շբվել հաճելի մարդկանց հետ, եթե աշխատում ես աշխատանքդ դուրդ չի գալիս փոխիր, եթե սովորում ես մասնագիտությունդ դուրդ չկ գալիս էլի փոխիր, եթե քեզ կայացած ես համարում մտածիր լուրջ հարաբերությունների մասին, իհարկե եթե ցանկանում ես: :) Վերջ այսքանը: :)
Հույսով եմ իմ խորհուրդները ձեզ փոքր ինչ կօգնեն:
Խմեք, ծխեք, զբաղվեք սեքսով, խաբեք շրջապատին, անհարգալից վերաբերմունք ցուցաբերեք ձեր շրջապատի նկատմամբ, մի աշխատեք, ընտրեք այսօրվա իշխանությանը, հավատացեք մեր եկեղեցուն, նայեք սերիալներ, փողոցում չռթեք սեմշկա, ֆորումում անիմաստ թեմաներ բացեք ու որքան շատ կարողանում եք բողոքեք ու նվնվացեք:
Խմեքը, սեքսով զբաղվելը, մեկ-մեկ խաբելը, մի աշխատեքը թողենք մնացածը հանենք:)…Հատկապես կարևորում եմ սեքսով զբաղվելը, այն շատ լավ է ազդում առողջության վրա...Իմ կարծիքով վերը նշված բոլոր գործոնները, իմ նշած, կնպաստեն «ճիշտ ապրելուն»:)
impression
13.03.2011, 20:30
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
գիտես, էդ հարցերի պատասխանները եթե մարդիկ ունենային, էլ ջհանդամ թե արմագեդդոն չէր լինի... մի քիչ շատ գլոբալ բաներով ես հետաքրքրվում՝ ոչնչով չհետաքրքրվելով հանդերձ
ու մեկ էլ՝ էստեղ քեզ ոչ ոք օգնել չի կարող, ընդհանրապես ոչ մի տեղ օգնություն չկա սենց հարցերի պահով
մենակ դու ես քեզ օգնողը
խանգարողն էլ
ինձ թվում ա՝ դեռ մենակ խանգարում ես
քեզ հանգիստ թող
մի փնտրի գլոբալ հարցերի պատասխաններ
ասենք ինձ ավելի շատ հետաքրքրում ա՝ ինչի ծուխը հետ չի դառնում սիգարետ, քան թե՝ որն ա իմ դերը կյանքում
Ամենայն հավանականությամբ կյանքի իմաստ ես ման գալիս, երեւի թե ամեն ինչի մեջ՝
«մահվան գաղափարի, կրոնների, փիլիսոփայության...», բացի կյանքից:
Դրանք ավելի հետաքրքիր են թվում միայն առաջին հայացքից: Իրականում կյանքի իմաստ
փնտրելուց, դրանց մեջ ինչքան շատ ես խորանում, այնքան շատ ես բթանում:
Եթե հասել ես «անանցանելի պատի», մի հուսահատվի, ձգտի, մի օր «պատը» կքանդվի:
Կյանքի մեջ փնտրի կյանքի իմաստը: Ինչով որ զբաղվում ես՝ գործ, ուսում..., ձգտիր ավելի
լավ անել, օգնում է:
Վերեւում շատերը նշել են, նոր զբաղմունքներ գտի, սպորտ, ժամանցներ, մարդկանց հետ շատ
շփվի, միայն աղանդաորներից հեռու մնա:
Ժամանակի ընթացքում ամեն ինչ կկարգաորվի:
Rhayader
14.03.2011, 08:07
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Իսկ ճիշտն արդյո՞ք մի հատ է)))
Իսկ եթե լուջ՝ փորձիր Լու կարդալ, եթե չօգնեց՝ անհույս է:
eduard30
14.03.2011, 16:01
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Ապրիր այնպես ինչպես ապրում ես և դա է քո ճիշտը, մի ուշադրություն դառցրա ուրիշի կարծիքին, մի փորցիր նմանվել ուրիշներին այլապես կկորցնես քո ինքնությունը:
Բոլորը մարդիք տարբեր են, սա է ամենալավ ճիշտը:)
eduard30
14.03.2011, 16:04
Խմեք, ծխեք, զբաղվեք սեքսով, խաբեք շրջապատին, անհարգալից վերաբերմունք ցուցաբերեք ձեր շրջապատի նկատմամբ, մի աշխատեք, ընտրեք այսօրվա իշխանությանը, հավատացեք մեր եկեղեցուն, նայեք սերիալներ, փողոցում չռթեք սեմշկա, ֆորումում անիմաստ թեմաներ բացեք ու որքան շատ կարողանում եք բողոքեք ու նվնվացեք:
Երևի դու դեպրեսիա ես առաչարկում:)
Վերեւում շատերը նշել են, նոր զբաղմունքներ գտի, սպորտ, ժամանցներ, մարդկանց հետ շատ
շփվի, միայն աղանդաորներից հեռու մնա:
Ժամանակի ընթացքում ամեն ինչ կկարգաորվի:
իսկ եթե «աղանդավորներ»ի հետ եմ
eduard30
14.03.2011, 16:13
իսկ եթե «աղանդավորներ»ի հետ եմ
Հարցդ՞ ում է ուղված:)
Արագծին ոնց եք նշում ինչ որ մեկի գրածը
կամ ընդհանուր, ձեզ եմ դիմել օգնության համար
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
lushak ջան ինքդ քեզ ճանաչելու պրոցեսը շատ երկար ու բարդ կլինի, մինչև հասցանեա ճանաչել էն ով կաս հիմա, ահագին ժամանակ կանցնի ու կփոխվես:
Իմանալու համար թե որնա քո դերը էս կյանքում պիտի ապրես ու վերջում պարզ կլինի, թե որն էր քո դերը: Ապրի էլի քո համար, ինչի ես էտքան խորացել? վայելի կյանքը, թե չէ եթե ընկնես քո դերը ճշտելու հետևից , մեկ էլ տեսար կյանքդ կողքովդ անցավ ու չնկատեցիր:
lushak ջան, ամուսնացի:D Չէ կատակը մի կողմ , կյանքումդ նոր հետաքրքրություններ/ խնդիրներ կառաջանան, փոփոխություն կլինի:
Հա ու եթե քեզ թվացելա ժամանակին, որ կյանքը ահավոր հետաքրքիր ու իմաստալից մի բանա, ցավում եմ , բայց սխալվել ես:
պարզ է երեվի հենց դա էլ կանեմ առաջինը, կամուսնանամ, բայց երբ ում հետ չգիտեմ...:)
պարզ է երեվի հենց դա էլ կանեմ առաջինը, կամուսնանամ, բայց երբ ում հետ չգիտեմ...:)
Դե հենց գտնես ում հետ , ահագին կիմաստավորվի:)
պարզ է երեվի հենց դա էլ կանեմ առաջինը, կամուսնանամ, բայց երբ ում հետ չգիտեմ...:)
Լավ մի խորհուրդ էլ ես տամ՝ ոչ մեկին մի լսի, թող գրողի ծոցը կորչի ցանկացած խորհուրդ ;)
պարզ է երեվի հենց դա էլ կանեմ առաջինը, կամուսնանամ, բայց երբ ում հետ չգիտեմ...:)
Ա՜յ քեզ կյանքը իմաստավորելու ձև::fool
Մի ասացվածք հիշեցի.
Եթե մենակ ձանձրանում ես, ամուսնացիր, և ձանձրացեք երկուսով:
պարզ է երեվի հենց դա էլ կանեմ առաջինը, կամուսնանամ, բայց երբ ում հետ չգիտեմ...:)
Վայ է… շուն պահի:): Ավելի լավ տարբերակ ա քան ձանձրանալ երկուսով:
...
Ընկերացիր ակումբցիների հետ ու հանդիպումների գնա հաճախ: :)) Ամենառեալ տարբերակն եմ ասում:;)
One_Way_Ticket
14.03.2011, 17:48
Ջեկ Լոնդոնի "Մարտին Իդենը" կարդացե՞լ եք:
Դրա հիման վրա գիտական տերմին գոյություն ունի` Մարդին Իդենի սինդրոմ: Երբ մարդը հերթական նպատակին հասել է, իսկ նորը չի կարողանում դնել: Ինձ մոտ ժամանակ առ ժամանակ լինում է: Գուցե Ձեզ մոտ էլ է նույն դեպքը:
Ձեզ օգնելու համար անհրաժեշտ է լիքը բան իմանալ Ձեր մասին: Ունիվերսալ լուծումներ հոգեբանության ոլորտում գոյություն չունեն:
Իսկ ով այս թեմայում լուրջ խորհուրդներ է տալիս, կամ պարապ է մնացել, կամ չի հասկանում խնդրի էությունը :)
eduard30
14.03.2011, 19:37
Լավ մի խորհուրդ էլ ես տամ՝ ոչ մեկին մի լսի, թող գրողի ծոցը կորչի ցանկացած խորհուրդ ;)
Էդ արդեն ես ասել եմ:)
Էդ արդեն ես ասել եմ:)
Հազար ներողություն, որ գրածդ չեմ կարդացել :blin
Ուզում եմ ճիշտ ապրել
Ես վերջապես հասկացա` ինչ է երջանկությունը, երբ դադարեցի մտածել ինչպես ճիշտ ապրելու մասին:
Աղանդները ինչ որ չափով թմրադեղի է նման, սկզբից, մեծ խոստումներ, հոգեկան վերելք, ֆինանսական արաջընթաց..., հետո ինչքան խորանում,այնքան ընկնում ես կախվածության մեջ:
հետո,պոկվելը բավականին բարդ ա, հոգեկան՝«հոգին կորցնելու» վախի, գիպնոզի,... շատ այլ կեղտոտ տեխնոլոգիաներով,կապում են իրանց կազմակերպությանը: հայտնի չի, թե վերեվում դրանց
ով ա կանգնած:
եթե մեջն ես եւ ուզում ես պոկվես, խորը մտածի, եւ զգույշ գործի: Աշխատի գոնե սկզբից չիմանան, մինչեւ հաստատ որոշես, ու հոգեպես պատրաստ լինես:
իսկ եթե «աղանդավորներ»ի հետ եմ
Հարգելի lushak, մի հարց. ընկերնե?րդ են աղանդավոր, թե? ընտանիքիդ անդամները:think
Հարգելի lushak, մի հարց. ընկերնե?րդ են աղանդավոր, թե? ընտանիքիդ անդամները:think
Ժող իսկ ինչ կարծիքի եք այն տարբերակի մասին, ըստ որի այս մարդու սիրած մարդն է աղանդավոր, իսկ ինքը ոչ… Հնարավոր է այս ակումբցու խնդիրը հենց այստեղ է:B
Հարգելի lushak, մի հարց. ընկերնե?րդ են աղանդավոր, թե? ընտանիքիդ անդամները
Իմ ամբողջ ընդանիքը գերդաստանով կարելի է ասել, և իհարկե ես.... եթե դա ինչ որ մի ձևով կօգնի ինձ օգնել..;)
Ժող իսկ ինչ կարծիքի եք այն տարբերակի մասին, ըստ որի այս մարդու սիրած մարդն է աղանդավոր, իսկ ինքը ոչ… Հնարավոր է այս ակումբցու խնդիրը հենց այստեղ է:B
Իմ խնդիրն այն է որ ես եմ աղանդավոր, իսկ նա չէ...... ու..... դե հասկանում եք........:think
Իմ խնդիրն այն է որ ես եմ աղանդավոր, իսկ նա չէ...... ու..... դե հասկանում եք........:think
Ես քեզ միայն մի խորհուրդ կարող եմ տալ, եթե այդ մարդը ում սիրում ես իսկականից արժանի մարդ է, թող էդ հեքիաթ աղանդավորություն ասածը, ընդհանրապես դուրս արի էդ հավատալիքների ոլորտից ու վայելիր կյանքը…
Իմ ամբողջ ընդանիքը գերդաստանով կարելի է ասել, և իհարկե ես.... եթե դա ինչ որ մի ձևով կօգնի ինձ օգնել..;)
Մի հարց էլ. էն դաստիարակությունը, որ դու ստացել ես քո ընտանիքում, այսօրվա դրությամբ , երբ ,ասենք 26 տարեկան ես, ճի?շտ ես համարում, թե? արդեն մոտդ կասկած կա, որ դա չէր քո ճիշտը :
Մի հարց էլ. էն դաստիարակությունը, որ դու ստացել ես քո ընտանիքում, այսօրվա դրությամբ , երբ ,ասենք 26 տարեկան ես, ճի?շտ ես համարում, թե? արդեն մոտդ կասկած կա, որ դա չէր քո ճիշտը :
ես շատ եմ սիրում իմ ծնողներին, ու նրանցից ստացած դաստիրակությունն է ինձ օգնել որ ճակատագրական սխալներ չեմ գործել, որի համար հիմա չեմ փոշմանում, բայց մի գուցե ինչ որ սխալ անեի հիմա ավելի հեշտ կնայեի շրջապաող իմ կյանքին....:):(
ես շատ եմ սիրում իմ ծնողներին, ու նրանցից ստացած դաստիրակությունն է ինձ օգնել որ ճակատագրական սխալներ չեմ գործել, որի համար հիմա չեմ փոշմանում, բայց մի գուցե ինչ որ սխալ անեի հիմա ավելի հեշտ կնայեի շրջապաող իմ կյանքին....:):(
Ասածիդ էս վերջին հատվածն ասում ա էն մասին, որ դու միշտ և միայն գտնվել ես ծնողներիդ ճշտի ազդեցության տակ, երբեք չես փորձել քեզ դրսևորես մի ասպարեզում, որտեղ դու կկայանայիր ու կյանքին կնայեիր ոչ ծնողներիդ աչքերով: Իհարկե, նրանց խորհուրդը լսելն ու հարգելը մեր պարտքն է, բայց դա չի նշանակում, որ դու պետք է մտածես ծնողիդ նման, դու ուրիշ մարդ ես, ուրիշ աշխարհ, քեզ հետաքրքրող տարրերը ուրիշ են ու հնարավոր ա , որ քո ծնողը կոտրել ա քո մեջ էն, ինչը որ իրեն պետք չէր, բայց քեզ պետք կլիներ, և դու իրենց սիրելով ու հարգելով հանդերձ` մեռցրել ես, ավելի ճիշտ, քնեցրել ես քո մեջ իդեաներդ... Հիմա հետ նայիր, տես` ինչ ես թողել անցյալում, ռիսկդ ինչի մեջ չի հերիքել, որ անես, նորից սկսիր, կյանքդ առջում է, գուցե , մեկ ուրիշ ճանապարհ ընտրելով, դու կկարողանաս գտնել քեզ, ժամանակի հետ կստեղծվեն նպատակներ , ու երբ հասար նպատակներիցդ որևէ մեկին, կտեսնես, որ կյանքը միայն վայրէջքներով չի սահմանափակվում, կյանքում հաստատ կան լուսավոր կետեր:;)
Դու երևի ուզում ես քո ուզած ձևով ապրել, բայց դա ըստ երևույթին չի համապատասխանում ծնողներիդ պատկերացումներին: Ու դու վախենում ես նրանց ցավ պատճառել կամ անակնկալի բերել: Ուղակի փորձիր հստակ գիտակցել, թե ինչն է քեզ համար կարևոր, ինքդ ընտրություն արա:
Մեկել ի՞նչ աղանդի մասին է խոսքը: Դու ինքդ ե՞ս համարում քեզ աղանդավոր, թե ուրիշի/ների/ կարծիքն է այդպիսին քո հավատքի մասին:
Ժող. դուք ուզում եք ձեռք մեկնել մի մարդու ով չի ցանկանում հենց իրեն օգնել, այդ դեպքում ինչու՞ եք փորձում ձեռք մեկնել, կարծում եմ ինքը ավելի լավ գիտի ինչ կարող է անել ;)
Ինձ համար գոյություն ունի ճիշտ ապրելու միայն մեկ բանաձեւ: Մարդը ունի զարգանալու եւ կատարելագործվելու անսպառ հնարավորություններ: Չկա ավելի հետաքրքիր զբաղմունք քան ինքնակատարելագործումը եւ ինքնաբացահայտումը: Կյանքի անիմաստության եւ դատարկության զգացում կարող է ունենալ միայն այն մարդը ով հեռավել է ինքն իրենից: Ջանքեր գործադրելով, ինքնակատարելագործելով ինքնահղկվելով որոշ ժամանակ անց դու հանդիպում ես ինքդ քեզ բայց այլ որակներով, կյանքը դառնում է հետաքրքրիր երբ ինքդ քեզ համար ես դառնում հետաքրքիր:
ես շատ եմ սիրում իմ ծնողներին, ու նրանցից ստացած դաստիրակությունն է ինձ օգնել որ ճակատագրական սխալներ չեմ գործել, որի համար հիմա չեմ փոշմանում, բայց մի գուցե ինչ որ սխալ անեի հիմա ավելի հեշտ կնայեի շրջապաող իմ կյանքին....:):(
Lushak, ճակատագրական սխալը սխալներ չգործելն է: Կյանքի գլխավոր ուրախությունից զրկել ես քեզ ու հիմա զարմանո՞ւմ ես: :))
Առանց կատակի` ընտանեկան, աղանդավորական ու այլ պարտադրված շղթաները հետ տար ու ապրիր: Առանց մտածելու ճիշտ կամ սխալի մասին, առանց մեծ գաղափարների մասին մտածելու (ինձ թվում է` այս պահին շփոթված ես սրա համար): Ուղղակի ապրիր ինքդ քեզ լսելով: Փոքրիկ ուրախություններով, փոքրիկ հարցերի պատասխանելով (ի՞նչ եմ ուզում այս պահին` սո՞ւրճ թե՞ խաղաղություն Հուսեյնի հոգուն):
Ու անպայման ինչ-որ փոփոխություններ, նորություններ մտցրու կյանքիդ մեջ (նոր ընկերներ, նոր գրքեր, նոր հոբբիներ, նոր սպորտ, նոր լեզու, նոր շուն կամ նոր ինչուզես), մենք հաճախ ենք մեր սովորությունները շփոթում մեր ցանկությունների հետ:
Մի պահ փորձիր պատկերացնել ու հասկանալ. եթե հանկարծ այնպես լիներ, որ ընտանիքդ եւ քո ծանոթ աղանդավորները հիմա այլ երկրում լինեին, իսկ դու այստեղ` մենակ, ինչո՞վ կզբաղվեիր:
Rhayader
16.03.2011, 22:20
(ես կշարունակեմ դիտել, ինչպես են հասուն, բայց մասշտաբով, ճիշտն ասած, բավականին փոքր մարդիկ ըստ էության դեռահասական բնույթի ու անիմաստ հարցերին ամպագորգոռ պատասխաններ տալիս ու իրենք իրենց դրանից ավելի նշանակալի զգում)
Ժողովուրդ, նախքան կյանքի իմաստին անցնելը, կասե՞ք իմ ձեռքի բուտերբրոտի իմաստը: Նշանակությունը, սահմանումը կամ կիրառումը չէ, որովհետև դրանք նախ իմաստ չեն, հետո՝ կյանքի համար էլ կարելի է հեշտությամբ տալ:
Քառակուսի մի եղեք, փլիզ:
Կյանքի իմաստը՝ (.)(.):D
Քառակուսի մի եղեք, փլիզ:
Բայց աշխատեք կլօր էլ չլինել, էլի...
Rhayader
16.03.2011, 22:40
Բայց աշխատեք կլօր էլ չլինել, էլի...
... որ էս մարդու քոփիռայթը չխախտեք:D
Sambitbaba
17.03.2011, 00:11
Երբ սեփական կրոնը մարդուն չի բավարարում, մարդ ընտրում է երկու հնարավոր ճանապարհներից մեկը. 1.դառնում է աթեիստ; 2.իրեն հարմար մի ժամանակակից աղանդ է գտնում, համարելով, որ այն կբավարարի իրեն: Բայց այս երկու ճանապարհներն էլ ֆիկտիվ են, ոչ իրական: Սրանք ավելի հեռու են իրականությունից, քան այն սկզբնական կրոնը, որից մարդ հրաժարվել է: Ինչ խոսք, որ կրոնն ավելի ամուր հիմքերի վրա է կանգնած: Եվ, եթե մարդ իր մեջ գտել է ուժ` հրաժարվել իր կրոնից, ուրեմն նրա համար ավելի հեշտ է հրաժարվելն աղանդից, երբ նա տեսնում է, որ աղանդն էլ իրեն չի բավարարում: Ինձ թվում է, որ այդ անբավարարվածությունն անխուսափելի է, եթե մարդ լրջորեն է մոտենում հարցին:
Իսկ կոնկրետ քո դեպքում, սիրելի Լուշակ, դու ստիպված ես լրջորեն մոտենալ: Եվ այդ առիթով ցանկանում եմ հանգստացնել քեզ. մի վախեցիր հրաժարվել աղանդից: Հրաժարվել աղանդից, բոլորովին էլ չի նշանակում հրաժարվել Աստծոց: Նույնիսկ կրոնից հրաժարվելը չի նշանակում հրաժարվել Աստծոց: Կրոնը` դա բոլորովին էլ Աստված չէ, այլ ընդամենը միջնորդ է մարդու և Աստծո միջև: ՈՒ քանի որ այն երբեմն ոչ այնքան համոզիչ է կատարում իր միջնորդ դերը, մարդիկ ընկնում են տարբեր աղանդների մեջ: Այնպես որ, սիրելիս, քո այն նոր ծնվող կամ ծնված զգացմունքը մարդու հանդեպ շատ ավելի կարևոր է, քան քո զգացմունքը` աղանդի հանդեպ: Հանգիստ խղճով կարող ես քո Աստծոն բնակատեղ հատկացնել քո սրտի մեջ ու հեշտությամբ հրաժարվել աղանդիցդ: Քո Աստված քեզ երբեք չի լքի:
Ընդ որում, շատ հնարավոր է, որ ավելի ուշ, երբ ամեն ինչ կհանդարտվի քո մեջ, դու նորից կվերադառնաս քո հին կրոնին, ինչ որ բան նրան ներելով, ինչ որ բան նրանից` սովորելով:
կյանքի իմաստի մասին խնդիրներ միշտ կան, պետք չի դրան տենց ծաղրանքով նայել, հարգելի ակումբցիներ, Բայ, քո ձեռքի բուտերբրոտն էլ կյանքի մի մասն ա ;) նման խնդիրներ էտ տարիքում նորմալ երևույթ ա, մանավանդ, որ մի հատ էլ էտ ամեն ինչի վրա կա աղանդավորության գործոնը ու ինքնութույնությունից վախի գործոնը (վերջինը մի քիչ սուր ենթադրություն ա գուցե): Ուղղակի, որ մարդու կյանքում պիտի անցում լինի, մարդն ընկնում ա նման ճգնաժամերի մեջ: lushak ջան, քեզ մի բան կարամ ասեմ, բոլոր մարդիկ ինդիվիդուալ են, ու էս բոլոր մարդկանց կարծիքները իրանց ներքին ճանապարհներն են նման վիճակներից դուրս գալու: Դու կգտնես քոնը, տենց չի լինում, որ չեն գտնում, ես գիտեմ, հիմա քո համար կարող ա անհավատալի ա, բայց տենց ա: Ու ինչը ամենակարևորն ա, յուրաքանչյուր ճգնաժամիվ դուրս ես գալիս ավելի կոփված ու անձնային աճով: Նենց որ շնորհավորում եմ, ճգնաժամը լավ բան ա :)
Rhayader
17.03.2011, 00:49
կյանքի իմաստի մասին խնդիրներ միշտ կան, պետք չի դրան տենց ծաղրանքով նայել, հարգելի ակումբցիներ, Բայ, քո ձեռքի բուտերբրոտն էլ կյանքի մի մասն ա ;) նման խնդիրներ էտ տարիքում նորմալ երևույթ ա, մանավանդ, որ մի հատ էլ էտ ամեն ինչի վրա կա աղանդավորության գործոնը ու ինքնութույնությունից վախի գործոնը (վերջինը մի քիչ սուր ենթադրություն ա գուցե): Ուղղակի, որ մարդու կյանքում պիտի անցում լինի, մարդն ընկնում ա նման ճգնաժամերի մեջ: lushak ջան, քեզ մի բան կարամ ասեմ, բոլոր մարդիկ ինդիվիդուալ են, ու էս բոլոր մարդկանց կարծիքները իրանց ներքին ճանապարհներն են նման վիճակներից դուրս գալու: Դու կգտնես քոնը, տենց չի լինում, որ չեն գտնում, ես գիտեմ, հիմա քո համար կարող ա անհավատալի ա, բայց տենց ա: Ու ինչը ամենակարևորն ա, յուրաքանչյուր ճգնաժամիվ դուրս ես գալիս ավելի կոփված ու անձնային աճով: Նենց որ շնորհավորում եմ, ճգնաժամը լավ բան ա :)
Ման, երբ մարդու մոտ կյանքի կամ բուտերբրոտի իմաստի մասին մտքեր են առաջարկում, դա մի բան կարա նշանակի. էդ մարդը պարապ ա մնացել:
Ընդհանրապես, ի սկզբանե իմաստ ունեն մենակ մարդու մտքից-կամքից բխող բաները. օրինակ՝ ամեն ԲԱՌ ունի ԻՄԱՍՏ, որն իրան համապատասխանեցվում ա:
Իսկ էն, ինչը գոյություն ունի մարդու գիտակցությունից անկախ (պրեվեդ, Կանտ), ընդամենը ենթակա ա ԻՄԱՍՏԱՎՈՐՄԱՆ: Այսինքն՝ իրան կարելի ա իմաստավորել, իմաստ հատկացնել: Կամ՝ օգտվել ուրիշ մարդկանց տված իմաստավորումից:
Եթե, իհարկե, կարիք ունես, որ ամեն ինչ իմաստ ունենա:
Անձամբ ինձ պետք չի, որ իմ բուտերբրոտն իմաստ ունենա: Ես նախընտրում եմ, որ դրա փոխարեն վիչինան հաստ շերտերով լինի, պանիրը հոլանդական լինի ու ընդհանրապես՝ ինքը համով լինի:
Նույնը կյանքի նկատմամբ ա կիրառելի:
Ման, երբ մարդու մոտ կյանքի կամ բուտերբրոտի իմաստի մասին մտքեր են առաջարկում, դա մի բան կարա նշանակի. էդ մարդը պարապ ա մնացել:
կներես, բայց համաձայն չէմ: Ես պարապ մարդ չեմ մեղմ ասած, բայց էքզիստենցիալ խնդիրների շուրջ մտածում եմ, որովհետև հիմա ճգնաժամի մեջ եմ, քո համար ճգնաժամն ու պապար մնալը նույն բանն ա? եթե հա, ուրեմն կներես
eduard30
17.03.2011, 23:06
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
«Լուսավորի» տեսնենք իրոք աղանդավորների մեջ ես եղել, թե թեմա ես սարքել՞:)
«Լուսավորի» տեսնենք իրոք աղանդավորների մեջ ես եղել, թե թեմա ես սարքել՞:)
Հաստատ իմ մտքերը ձեռ առնելու համար չեմ գրել....:angry
Կարծում եմ ճիշտ տեղում եմ ստեղծում իմ թեմա, քանի որ ձեր հոգեբանական օգնության կարիք ունեմ....
Կյանքիս 1/3 մասն ապրել եմ, բայց ոչինչ ինձ չի հետաքրքրում... Ին՞չ անեմ...:think Հույսով եմ ձեր խորհուրդներն ու մտքերը ինձ կօգնեն
1. Ճանաչել ինքս ինձ
2. Իմանալ, թե որն է իմ դերը այս կյանքում
Ձեր հարցը դեռ ուժի մեջ է թե բավարարվել եք առաջարկներից:
inheritance
13.05.2011, 21:03
Թեման բավականին հետաքրքիր է և հոգեհարազատ: Ժամանակին ես շատ, ավելի ճիշտ ՇԱՏ եմ մտածել այս հարցերի շուրջ և ունեմ որոշ պատասխաններ: Ինձ կներեք, բայց կգրեմ ռուսերեն, քանի որ իմ համար այդպես ավելի հեշտ է:
Մոդերատորական: Օտարալեզու մեջբերումը հեռացվում է:
inheritance
13.05.2011, 21:37
Հեղինակի պոստերը կարդալուց պարզ դարձավ, որ իմ գրածի միայն մի մասն է նրան պիտանի:Ճ Իմ գրածը հիմնականում ուղղված է արրական սեռին:
Հլա ինչքան ժամանակա անցել վերջին գրառումից հետո: :)
Հետաքրքիր է՝ ինչպե՞ս է ամեն մարդ հասկանում ճիշտ ապրելը:
Կա՞ արդյոք ճիշտ ապրելու բանաձև:
Ես իմ համար ճիշտ ապրելն հասկանում եմ էսպես. հնարավորինս խուսափել քայլերից,որոնց համար կարող եմ փոշմանել,եթե համառոտ: Իսկ ճիշտ ապրելու բանաձևն իմ համար երևի ամեն ինչ սիրով ու ուզելով անելն է: Էդ դեպքում ամեն ինչ հաջող է ստացվում,հետևաբար չեմ փոշմանում: :pardon