PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Հատուկ անունների գրելաձևեր



Highordy
13.02.2007, 16:59
Հայտնի է, որ համընդհանուր ընդունված է օտարալեզու բառերը մայրենի լեզվով գրել այնպես, որ հնչողությունը հնարավորինս պահպանվի:

Սակայն, մեր առօրյա կյանքում անընդհատ հանդիպում ենք աղավաղված, երբեմն նաև անգրագետ գրությունների: Երբ բարձրաձայնում եմ՝ անմիջապես հակակշիռ են բերում Լեզվի կոմիտեի (երևի անունը սխալ եմ ասում) ընդունած կարգը… Ես բոլորովին դեմ չեմ կարգ ու կանոնին, եթե այդ կարգ ու կանոնը տրամաբանական է:

Բայց բացատրեք ինձ թե ինչու պետք է ԷՋՄԻԱԾԻՆ տեղանունը անգլերեն տարբերակով հնչի ԷՉՄԻԱՁԻՆ:angry: Փոխանակ գրեն EJMIATZIN`գրում են ECHMIADZIN. Ինչու՞… Որովհետև ժամանակին, հենց այդ նույն Լեզվի կոմիտեում, մի թերուս իրարից չի տարբերել Ch և J, Dz և Tz, Tz և Ts հնչյունների գրառման ձևերը: Կամ էլ էլ ընդհանրապես գաղափար իսկ չի ունեցել, որ դրանք տարբեր հնչյուններ են:

Նույնը կատարվում է նաև մարդկանց հատուկ անունները գրելիս: Դստերս անունը անձնագրում գրել են (չծիծաղեք) Anzhelika. Քաջ տեղյակ եմ, որ «ժ» հնչյունը, տվյալ դեպքում անգլերենում, գրվում է «zh» երկհնչյունով: Բայց այդ անունը հայկական չէ, որ «ժ» հնչյունը փոխակերպվի «zh» երկհնչյունով: Այդ անունը թե անգլերենում և թե հատկապես ֆրանսերենում ունի իր ուրույն գրելաձևը: Էլ չասած վերջում գործածված հունական «k»-ն, որ ֆրանսերենում ծայր աստիճան սակավ գործածություն ունի:

Ահա նման հարցերի շուրջ ծավալվող քննարկումներ եմ ակնկալում այս բաժնում:

Օ՜ն… Հառա՜ջ…

ԱԶԱՏԵՆՔ ՄԱՅՐԵՆԻՆ ԱՆԳՐԱԳԵՏ ԳՈՐԾԱԾՈւՄԻՑ

Ուլուանա
14.02.2007, 10:42
Առայժմ միայն կասեմ, որ համաձայն եմ այս թեմայի վերաբերյալ բոլոր ասածներիդ։ Քո նշած երևույթներն ինձ էլ են միշտ զայրացրել, ու միշտ փորձել եմ ինչ-որ բացատրություն գտնել, բայց տրամաբանական բացատրություն այդպես էլ չեմ գտել։ :think

Highordy
14.02.2007, 15:29
Առայժմ միայն կասեմ, որ համաձայն եմ այս թեմայի վերաբերյալ բոլոր ասածներիդ։ Քո նշած երևույթներն ինձ էլ են միշտ զայրացրել, ու միշտ փորձել եմ ինչ-որ բացատրություն գտնել, բայց տրամաբանական բացատրություն այդպես էլ չեմ գտել։ :think
:) Ոչինչ, դեռ կքննարկենք::ok

Պանդուխտ
14.02.2007, 19:28
Ողջո~յն Հայորդի,
Բազմաթիւ օտարալեզու բառեր, արտասանւում են տարբեր ձեւերով:
Եւրոպական լեզուների մէջ գտնւում են բազում բառեր, որոնց ծագումը լատիներէն եւ յունարէն են:
Տառադարձման ընթացքին, երբ ուզում ենք հարազատ հնչիւնը պահպանել, հարց է առաջանում. ո՞ր լեզուի արտասանութեան ձեւը պահպանել, ո՞ր լեզուն է առաջնայինը, հին լատիներէն՞ը, մարդկային իրաւունքի առաջատար երկրի լեզուն՝ ֆրանսերէն՞ը, թէ կայսերական անգլերէնը:
Angel յունարէն «զուարթ» կամ «հրեշտակ» իմաստն ունի եւ արտասանւում է`Անգել:
Նոյն անունը անգլերէնով արտասանւում է՝ Էնջըլ, Անջըլ (նման մի բան):
Իսկ Ֆրանսերէնում՝ Անժել: Եթէ չեմ սխալւում, ֆրանսերէնում այդ անունը գրւում է՝ Angelique եւ արտասանւում է՝ Անժելիկ:
Դէ եկ եւ լուծէ այս խնդիրը:
ԱԶԱՏԵՆՔ ՄԱՅՐԵՆԻՆ ԱՆԳՐԱԳԵՏ ԳՈՐԾԱԾՈւՄԻՑ
«ԳՈՐԾԱԾՈՒՄԻՑ» բառում, բոլոր տառերը գլխագիր են, ի բաց առեալ մի տառի, ինչու՞:

Highordy
14.02.2007, 22:36
Ողջո~յն Հայորդի,
Բազմաթիւ օտարալեզու բառեր, արտասանւում են տարբեր ձեւերով:
Եւրոպական լեզուների մէջ գտնւում են բազում բառեր, որոնց ծագումը լատիներէն եւ յունարէն են:
Տառադարձման ընթացքին, երբ ուզում ենք հարազատ հնչիւնը պահպանել, հարց է առաջանում. ո՞ր լեզուի արտասանութեան ձեւը պահպանել, ո՞ր լեզուն է առաջնայինը, հին լատիներէն՞ը, մարդկային իրաւունքի առաջատար երկրի լեզուն՝ ֆրանսերէն՞ը, թէ կայսերական անգլերէնը:
Angel յունարէն «զուարթ» կամ «հրեշտակ» իմաստն ունի եւ արտասանւում է`Անգել:
Նոյն անունը անգլերէնով արտասանւում է՝ Էնջըլ, Անջըլ (նման մի բան):
Իսկ Ֆրանսերէնում՝ Անժել: Եթէ չեմ սխալւում, ֆրանսերէնում այդ անունը գրւում է՝ Angelique եւ արտասանւում է՝ Անժելիկ:
Դէ եկ եւ լուծէ այս խնդիրը:
ԱԶԱՏԵՆՔ ՄԱՅՐԵՆԻՆ ԱՆԳՐԱԳԵՏ ԳՈՐԾԱԾՈւՄԻՑ
«ԳՈՐԾԱԾՈՒՄԻՑ» բառում, բոլոր տառերը գլխագիր են, ի բաց առեալ մի տառի, ինչու՞:

Որովհետև ես իմ ուրույն պատկերացումը ունեմ վերաբերյալ լեզուների և գտնում եմ, որ Ու տառը երկհնչյուն է, բաղկացած Ո և Ւ տառերից, բայց, քանի որ հայերենում գործածվում է որպես մեկ հնյուն, մեկ տառ, ապա իմ կարծիքով այն պետք է գրվի Ու ձևով, այսինքն Ւ տառը այստեղ հանդես է գալիս միայն որպես կցորդ: Չգիտեմ:) , երևի իմ հիմար քմահաճույքն է, բայց ներքուստ, հոգով զգում եմ, որ այդպես ավելի ճիշտ է: Ւ տառը շատ բառերում է հանդես գալիս որպես կցորդ՝ «աւ» - օ (ֆրանսերենում, և ոչ միայն՝ au - օ), հայերեն օրինակ՝ աւր - օր, ֆրանսերեն օրինակ՝ audace արիություն, համարձակություն կամ հերոսություն...

Սակայն ինձ մի այլ հարց հետաքրքրեց, հարգելի Պանդուխտ, գրառմանդ ոճը ինձ հիշեցրեց մի մարդու, որին ես անչափ հարգում եմ և փափագւմ անձամբ ծանոթանալ… Երանի թե դու լիներիր… Ա. Վարպետյանի հետ առնչություն ունե՞ս… Լավ էլի… չասես «Չէ»… :( Ի դեպ, Ծածկանունդ էլ իմաստով համապատասխանում է նրա ներկայիս, ավա՜ղ աննախանձելի կարգավիճակին…:(

Պանդուխտ
15.02.2007, 22:03
Չէ բարեկամ

Highordy
15.02.2007, 22:17
Մեկ այլ «հուզիչ» հարց:

Հայերենում ասված է, որ հատուկ անունները պետք է սկսվեն մեծատառով: Այդ դեպքում ինչու, օրինակ շաբաթվա անունները կամ ամսանունները գրվում են փոքրատառով: Ուրբաթը 2 հատ չի լինում չէ՞: Ոչ էլ Ապրիլը:

«Դրանք բացառություններ են» կամ «այդպես է ընդունված» բացատրությունները՝ բացատրություն չեն, քանի դեռ պատճառաբանված չեն դրանց «բացառություն» լինելու տրամաբանական պատճառները կամ քանի դեռ դեռ չեն տրվել փոքրատառ գրելու համընդհանուր «ընդունված կարգի» մարդկային ուղեղով ըմբռնելի բացատրությունները:

Հնարավոր է, որ դրանք կան, բայց, ճիշտն ասած, ես դրանցից անդեղյակ եմ: Գուցե իմ մեղքնէ: Այդ դեպքում, եթե որևէ մեկը կարող է բացատրել՝ շնորհակալ կլինեմ:

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Չէ բարեկամ

Համենայն դեպս ուրախ եմ, որ նրա նման մարդիք էլի կան :hands

Արսեն
16.02.2007, 02:23
Հարցիդ պատասխանը չգիտեմ ցավոք, բայց մի դեպք է եղել, երբ քրոջս անունը Ռուսաստանում գրել էին ԱՆԱԻԴԱ, Անահիտի փոխարեն:

Ուլուանա
16.02.2007, 15:35
Հայերենում ասված է, որ հատուկ անունները պետք է սկսվեն մեծատառով: Այդ դեպքում ինչու, օրինակ շաբաթվա անունները կամ ամսանունները գրվում են փոքրատառով: Ուրբաթը 2 հատ չի լինում չէ՞: Ոչ էլ Ապրիլը:

«Դրանք բացառություններ են» կամ «այդպես է ընդունված» բացատրությունները՝ բացատրություն չեն, քանի դեռ պատճառաբանված չեն դրանց «բացառություն» լինելու տրամաբանական պատճառները կամ քանի դեռ դեռ չեն տրվել փոքրատառ գրելու համընդհանուր «ընդունված կարգի» մարդկային ուղեղով ըմբռնելի բացատրությունները:
Ցանկացած լեզու ունի իր յուրահատկությունները, ցանկացած կանոն՝ իր բացառությունները, որոնք, ցավոք, միշտ չէ, որ տրամաբանորեն բացատրելի են լինում։ :( Ընդհանրապես լեզուն այն երևույթն է, որի բոլոր կանոնների ու դրանց բացառությունների համար տրամաբանական իմաստ փնտրելը ոչ այլ ինչ է, քան ժամանակի անիմաստ կորուստ։ Ճիշտ է, շատ բաներ ունեն իրենց հստակ, տրամաբանական, հետևաբար բոլորի համար հասկանալի բացատրությունները, բայց շատ են նաև այնպիսի բաները, որոնք պարզապես «ստացվել են», այսպես ասած, այս կամ այն պատահականության հետևանքն են, հետևաբար չեն կարող խոր իմաստ ու համոզիչ բացատրություն ունենալ։ Նմանատիպ դեպքերի ծագման մեջ խորանալով՝ մարդ երբեմն այնպիսի ծիծաղահարույց բաներ է հայտնաբերում, որ էլ ոչ մի բանից զարմանալու տեղ չի մնում։ Դա մի կողմից վատ է, բայց մյուս կողմից էլ կարծես մեզ հնարավորություն է տալիս փոխել լեզվի այն կամ այն դրվածքն այնպես, ինչպես մենք ենք ուզում, ինչպես մեզ ավելի հարմար է թվում, ինչը և արվել ու արվում է մշտապես, քանի որ լեզուն դինամիկ երևույթ է։

Հնարավոր է, որ դրանք կան, բայց, ճիշտն ասած, ես դրանցից անդեղյակ եմ: Գուցե իմ մեղքնէ: Այդ դեպքում, եթե որևէ մեկը կարող է բացատրել՝ շնորհակալ կլինեմ:
Կոնկրետ շաբաթվա անունների ու ամսանունների վերաբերյալ տրամաբանական բացատրություն ինձ էլ հայտնի չէ, բայց կարելի է պարզել, կփորձենք։ ;)

Մի քիչ ջուր ծեծելու նման ստացվեց, բայց դե որ այդպես է, ի՞նչ անեմ... :think :oy

Highordy
16.02.2007, 16:23
Ժողովուրդ, գիտե՞ք ինչից եմ սրտնեղու՞մ.

Նրանից, որ կան կանոններ, բայց չեն գործում, որովհետև նրանց փոխարինում են բացառությունները, որոնք, չգիտեմ ինչու ավելի շատ են քան կանոնները… Նոնսենս!

Սրտնեղում եմ, որ Հայերենը, համենայն դեպս իմ իմացած լեզուներից ամենատրամաբանական և համարյա թե ավարտուն լեզուն է, բայց արդի ուղղագրությունը չի ապահովում և չի արտացոլում նրա այդպիսին լինելը:

»»» мне за державу обидно ! ! ! :think

Պանդուխտ
16.02.2007, 19:57
AGATHANGELOS = ԱԳԱԹԱՆԳԵՂՈՍ-հայ մատենագիր
Աշխատավայրումս երկու օրացոյց կայ: Բոլորի վրայ, օրանունները գրուել են գլխագիր. ԵՐԿՈՒՇԱԲԹԻ, ԵՐԵՔՇԱԲԹԻ...
Մի տեղ կարդացել եմ, որ եւրոպական լեզուներում, օրանունները հեթանոս դիցերի անուններ են:

Համենայն դեպս ուրախ եմ, որ նրա նման մարդիք էլի կան
Շնորհակալ եմ: Ցաւօք Հայաստանում չեմ ապրում: Մի գիրք կարդացել եմ, որի հեղինակը Վարպետեան անունով մի մարդ է եղել: Ուզում եմ կրկին կարդալ:

Highordy
16.02.2007, 22:45
AGATHANGELOS = ԱԳԱԹԱՆԳԵՂՈՍ-հայ մատենագիր
Աշխատավայրումս երկու օրացոյց կայ: Բոլորի վրայ, օրանունները գրուել են գլխագիր. ԵՐԿՈՒՇԱԲԹԻ, ԵՐԵՔՇԱԲԹԻ...
Մի տեղ կարդացել եմ, որ եւրոպական լեզուներում, օրանունները հեթանոս դիցերի անուններ են:
Եվրոպական լեզուները մի կողմ, բայց բուն հայկական օրանունները և ամսանունները ըստ ավանդության կրում էին Հայկի ուստրերի և դուստրերի անունները… Իրականում դրանք հայկական պանթեոնի աստվածների, տեղանունների և տիեզերական մարմինների անուններն էին՝

Արեգ
Հրանդ
Արամ
Մարգար
Ահրանք
Մազդեղ
Աստղիկ
Միհր
Ձոպաբեր
Մուրց
Երեզկան
Անի
Պարխար
Վանատուր
Արամազդ
Մանի
Ասակ
Մասիս
Անահիտ
Արագած
Գրգուռ
Կորդուիք
Ծմակ
Լուսնակ
Ցրոն
Նպատ
Վահագն
Սիմ
Վարագ
Գիշերավար

Ամեն մի ամիս ուներ իր անունը, և կային 12 ցերեկային ժամեր`Այգ, Ցայգ, Զորացյալ, Ճառագայթյալ… Շանթակող և այլն… և կային 12 գիշերվա ժամեր՝ Խավարակ, Աղջամուղջ, Մթացյալ, Շաղոտ, Կամավոտ, Բավական, Խոթափյալ…

Շնորհակալ եմ: Ցաւօք Հայաստանում չեմ ապրում: Մի գիրք կարդացել եմ, որի հեղինակը Վարպետեան անունով մի մարդ է եղել: Ուզում եմ կրկին կարդալ:
Դա Ալեքսանդր Արորդի Վարպետյանն է: Անպայման կարդա: Խորհուրդ կտամ կարդալ նրա "ԾՆՆԴՈՑ" գիտական աշխատությունը:

Պանդուխտ
21.02.2007, 10:51
Ի հարկ է ես ասելիք կ'ունենայի, եթէ նիւթից շեղուելու վտանգ չ'լիներ:
Այստեղ նիւթից շեղուելը չի թոյլատրւում:
Զարմանալի է, որ սփիւռքեան զրուցարանները ազգային եւ պատմական վերնագրերով բաժիններ ունեն, իսկ Հայաստանեան կայքերը՝ ոչ:
Միթէ չի՞ թոյլատրւում Հայաստանցի երիտասարդներին. ազգային նիւթերով զբաղուել:

Ուլուանա
21.02.2007, 12:03
Ի հարկ է ես ասելիք կ'ունենայի, եթէ նիւթից շեղուելու վտանգ չ'լիներ:
Այստեղ նիւթից շեղուելը չի թոյլատրւում:
Զարմանալի է, որ սփիւռքեան զրուցարանները ազգային եւ պատմական վերնագրերով բաժիններ ունեն, իսկ Հայաստանեան կայքերը՝ ոչ:
Միթէ չի՞ թոյլատրւում Հայաստանցի երիտասարդներին. ազգային նիւթերով զբաղուել:
Պանդուխտ, եթե այս թեմայի վերաբերյալ ասելիք ունես, անպայման արտահայտվիր։ ;) Գուցե ասելիքդ այնքան մեծ շեղում չլինի թեմայից, որքան քեզ է թվում։ Ամեն դեպքում, նույնիսկ եթե գրառումդ այս թեմային այնքան էլ համահունչ չլինի, ադմինիստրացիան կաշխատի դրա համար հարմար տեղ գտնել ակումբում։

Իսկ քո առաջարկած բաժինները բացելու մասին... կմտածենք։ :think

Համ էլ մենք էդ աստիճանի «բոբո» չենք, ինչքան որ դու ես պատկերացնում... :cry2 :8

Պանդուխտ
21.02.2007, 18:52
Պանդուխտ, եթե այս թեմայի վերաբերյալ ասելիք ունես, անպայման արտահայտվիր։ ;) Գուցե ասելիքդ այնքան մեծ շեղում չլինի թեմայից, որքան քեզ է թվում։ Ամեն դեպքում, նույնիսկ եթե գրառումդ այս թեմային այնքան էլ համահունչ չլինի, ադմինիստրացիան կաշխատի դրա համար հարմար տեղ գտնել ակումբում։
Համ էլ մենք էդ աստիճանի «բոբո» չենք, ինչքան որ դու ես պատկերացնում... :cry2 :8
Լաւ, վերի վարոյ ես պիտի ասէի, թէ հայկականը անունները փոխարինուել են քրիստոնէականով:
Գուցէ վերյիշեալ անունների մի փոքր մասը Պարթեւական ծագում ունեն...:
Հայաստանի Հանրապետութեան տարածքում, հայի տեսակի պահպանումը ապահովուա՞ծ է:
Կը կարծեմ՝ ո'չ: Ամէն օր մի քիչ աւելի ամերիկանում է Հայաստանը: Ռուսացման վտանգը պակասեց, բայց ծնուեցին այլք՝ համաշխարհայնացումը (գլոբ.), աշխարհաքաղաքացիութիւնը (կոզմոպոլիտիզմ):
Անձնապէս սիրում եմ լաւ, որակաւոր արուեստը: Հայաստանում իրար հետ մրցում են, վայ երգիչներ. թէ ո՞վ աւելի շատ ամերիկացու պիտի նմանի...ուրախութեամբ հրճուանքով երգում են ամերիկեան ոճով մի ժխոր, սակայն ձախողելով ձախողում են: Նրանք չեն հասկանում որ չեն կարողանում լինել, որեւէ այլ էութիւն, քանց ինչ որ գերագոյն Էութիւնը սահմանել է նրանց համար լինել՝ ՀԱՅ ԷԱԿ:
Հայաստանում լաւը, որակաւորը չի քաջալերւում: Միշտ նոյնը դէմքերը տեսնում ենք, վէրջ էլ ասում ենք՝ «հեյ վախ մարդը մեռաւ գնաց, չ'գիտցանք արժէքը»:
Անձնապէս սիրում եմ՝ եւ շատ սիրում եմ որոշ եւրոպական, ամերիկեան եւ այլ ազգերի որակաւոր երգ երաժշտութիւնը, սակայն արուեստը անկեղծութիւն կ'ենթադրէ: Հայ մարդը չի կարող լաւապէս կեղծել օտար ազգերի մշակոյթը, չի աջողելու: Հայը հայաստանի հողի վրայ պոկւում է, ուզում է պոկուել ինք իրենից եւ ապրել այլ աշխարհների մէջ: Սա կեղծիք է, հետեւաբար՝ տգեղ:
Դժբախտաբար այժմ հայը հպարտ չի ինք իրմով: Նա թերագնահատում է սեփական գոյնը, տեսակը, փոխարէնը բարձրացնելով օտարի աղբը...այո աղբը: Բաւ է հպարտանանք առաջին քրիստոնեայ (հարցական) ազգ լինելով, Նոյի նախիջեւան (ոչ) լինելով: Կարծում եմ մեզ գնահատող օտարը, այժմեան մեր արժէքով գնահատելու է: Ի՞նչ ենք մենք այժմ, ի՞նչ ենք ներկայացնում համաշխարհային քաղաքակրթութեան, ի՞նչն է մեզ գնահատելի դարձնում, Շախմատ՞ը (ճատրակ) շատ բարի, ուրի՞շ:
Խորապէս ցաւում եմ այժմեան անորակ բեմականներով: Նրանք ովք գրաւել են բեմը եւ կարծում են, որ իրենք լաւ գործ են անում. չարաչար սխալում են: Եթէ կան իրական արժէքներ. թաքնուել են: Անցնող տարիներին, հետեւողական կերպով երիտասարդութեանը ներարկուեց ապազգայնացումը, անճաշակութիւնը, գռեհկութիւնը:
Ես ուզում եմ (փափաքում եմ) հային տեսնել՝ բարձր, գեղեցիկ, հպարտ, կրթեալ:
Ես ուզում եմ հայի իրական արժէքի ներկայացումը հեռուստացոյցից, բայց ոչ կեղծ ապրանքանիշը՝ ամերիկեան 3-րդ կարգի իրերի:
Եթէ կան, որոնք սխալմամբ կը մտածեն, թէ ես ցեղապաշտ (նացիստ, ռասիստ, ֆաշիստ, զիբիլիստ) եմ, սկիզբից ասեմ՝ ՈՉ:
Սեփականի հանդէպ նոյն ստորագնահատումը առկայ է լեզուի (օտար բառապաշար) եւ ուղղագրութեան (օտար անունների տարադարձումը ռուսական ակնոցով) պարագային:

Highordy
17.03.2007, 18:33
Բարև եմ ցանկանում բոլորին

Ուզում եմ ընթերցողի ուշադրությունը հրավիրել մի երևույթի վրա, այն է՝ երբ ընդամենը «միակողմանի զարգացած» «գրագետները» «Ս» պարունակող հայկական ազգանունները օտարատառ գրանցելիս գործածում են միայն մեկ «Տ»…

Ընթերցելիս Մինասյանը ստացվում է «Մինազայան» (Minasyan),
Բաղդասարյանը՝ «Բաղդազարյան» (Baghdasaryan),
Մաթևոսյանը՝ «Մաթևոզյան» (Matevosyan)… և այլն… օրինակները շատ են:

Ինչու՞… չ՞է որ բոլոր լատինատառ լեզուներում երկու ձայնավորի միջև ընկած «s» տառը, որպես կանոն հնչում է «z»: Ինչու՞ են թույլ տալիս օտարերկրացուն աղավաղել մեր ազգանունների հնչողությունը՝ իրենց անգրագետ գրանցումով նրան կանխավ թյուրիմացության մեջ գցելով… Այս աստիճանի է՞լ անգրագիտություն…

Երևի առաջնորդվում են «եթե հայերենում մեկ «Ս» է - ապա օտար լեզվում էլ պետք է մեկ հատ լինի» տխմար և թերուս սկզբունքով, մոռանալով, որ լատինատառ կրկնակի s-ը՝ (…ss…) ապահովում է երկու ձայնավորների միջև մաքուր «Տ» հնչեցնելը:

:angry

Arisol
17.03.2007, 19:48
Հմ… Ճիշտն ասած էդքան էլ ուշադրություն չէի դարձրել ու գերմաներեն իմ ազգանունըմիշտ մեկ «s»-ով էի գրում, բայց կարծես թե արժե երկուսով գրել, որ չաղավաղեն…Համենայն դեպս մի հատ կճշտեմ էս հարցը գերմաներենի մասնագետի հետ:
Դե բայց անգլերենում հենց «ս» ա կարդացվում մի «s»-ն…

Highordy
17.03.2007, 23:17
…Դե բայց անգլերենում հենց «ս» ա կարդացվում մի «s»-ն…

Ոչ բոլոր դեպքերում: Երբեմն կարդացվում է «շ», երբեմն նույնիսկ «ժ» է հնչում… օրինակ՝ pleasure…

StrangeLittleGirl
18.03.2007, 01:16
Նա՛ր ջան, հենց թեկուզ քո նիկը շատերը կարդում են «Արիսոլ», բայց իրականում պետք է կարդացվի «Արիզոլ»

lili-4
23.03.2007, 18:18
Սրա պատճառը ես համարում եմ մեր ազգային ինքնատիպությունը:Ըստ ինձ, դրանք երկուսն են:
1.Նախ մենք բավականին անտարբեր ենք այն իրողությանը, որ մեր անունները շատ հաճախ են վերափոխվում:Չգիտմ ինչից է, որ մեր անունները շատ ճկուն են ու ձևափոխվող:Եթե մարդը Հայաստանում Ջիվան է, ապա Ռուսաստանում կարող է դառնալ Իվան, ԱՄՆ-ում Ջոն…Դա մեզ համր շատ նորմալ է ու նույնիսկ անհրաժեշտ:
2.Սա ավելի տարածված անընդունելի փաստը: Մեղքը այն մարդկանցն է, որոնք, չգիտես ինչ օրինաչափությունից ելնելով , լիազորված են լրացնելու ծծնդականները:Ու եթե շարունակվի այս աշխատանքի համար թեկնածուներ ընտրել ոչ թե համապատասխան գրագիտության, այլ լավ ծանոթի միջամտության, մենք դեռ նրանց շատ ենք հիշելու:
Հա, մի անեկդոտ հիշեցի.
-Ձեր անունն ի՞նչ է:
-Վաաաաաարդան:
-Կակազում ե՞ս:
Չէ, հայրս էր կակազում, բայ որ ԶԱԳՍ-ի աշխատողին գտել եմ…

Highordy
23.03.2007, 20:12
Սրա պատճառը ես համարում եմ մեր ազգային ինքնատիպությունը:Ըստ ինձ, դրանք երկուսն են:
1.Նախ մենք բավականին անտարբեր ենք այն իրողությանը, որ մեր անունները շատ հաճախ են վերափոխվում:Չգիտմ ինչից է, որ մեր անունները շատ ճկուն են ու ձևափոխվող:Եթե մարդը Հայաստանում Ջիվան է, ապա Ռուսաստանում կարող է դառնալ Իվան, ԱՄՆ-ում Ջոն…Դա մեզ համր շատ նորմալ է ու նույնիսկ անհրաժեշտ:Ես, օրինակ, երկար տարիներ է ինչ աշխատում եմ օտարերկրացիների հետ և խուսափելով անունիս (Մկրտիչ) «կոտրատումից» և սխալ արտասանությունից, ոչ պաշտոնական խնդրում եմ ինձ կոչել Mike: Իսկ երբ ապրում էի Ֆրանսիայում, ֆրանսիացիները, երբ բացատրում էի թե անունս ինչ է նշանակում, թույլտվություն էին խնդրում ինձ անվանել Jean՝ Jean Baptist-ից կրճատված; Չեմ կարծում, որ այդտեղ որևէ վատ բան կա. ընդհակառակը՝ անունս եմ պաշտպանում օտարաշուրթ աղավաղումից, մանավանդ որ՝ չես կարող օտրերկրացուն ստիպել քո անունը ճիշտ արտասանի, երբ նրա այբուբենում, հիմնականում կան ընդամենը 28 հնչյուն…
2.Սա ավելի տարածված անընդունելի փաստը: Մեղքը այն մարդկանցն է, որոնք, չգիտես ինչ օրինաչափությունից ելնելով , լիազորված են լրացնելու ծծնդականները::angry Վ՛այ… ես դրանց…:angry
Ու եթե շարունակվի այս աշխատանքի համար թեկնածուներ ընտրել ոչ թե համապատասխան գրագիտության, այլ լավ ծանոթի միջամտության, մենք դեռ նրանց շատ ենք հիշելու:…Ողբամ զքեզ, հայոց անվանաշարք…

Highordy
24.03.2007, 10:08
Մի բան էլ հիշեցի.

Մի քանի տարի առաջ ճանաչում էի մեկին, որը ապրում էր Լիտվայում և շատ հպարտ էր, որ այնտեղ նա գրվում է Վարդանաս Մանուկյանաս:

:think

Պանդուխտ
03.05.2007, 19:29
Բարև եմ ցանկանում բոլորին
Ուզում եմ ընթերցողի ուշադրությունը հրավիրել մի երևույթի վրա, այն է՝ երբ ընդամենը «միակողմանի զարգացած» «գրագետները» «Ս» պարունակող հայկական ազգանունները օտարատառ գրանցելիս գործածում են միայն մեկ «Տ»…
Ընթերցելիս Մինասյանը ստացվում է «Մինազայան» (Minasyan),
Բաղդասարյանը՝ «Բաղդազարյան» (Baghdasaryan),
Մաթևոսյանը՝ «Մաթևոզյան» (Matevosyan)… և այլն… օրինակները շատ են:
Ինչու՞… չ՞է որ բոլոր լատինատառ լեզուներում երկու ձայնավորի միջև ընկած «s» տառը, որպես կանոն հնչում է «z»: Ինչու՞ են թույլ տալիս օտարերկրացուն աղավաղել մեր ազգանունների հնչողությունը՝ իրենց անգրագետ գրանցումով նրան կանխավ թյուրիմացության մեջ գցելով… Այս աստիճանի է՞լ անգրագիտություն…
Երևի առաջնորդվում են «եթե հայերենում մեկ «Ս» է - ապա օտար լեզվում էլ պետք է մեկ հատ լինի» տխմար և թերուս սկզբունքով, մոռանալով, որ լատինատառ կրկնակի s-ը՝ (…ss…) ապահովում է երկու ձայնավորների միջև մաքուր «Տ» հնչեցնելը:
Եթէ շարունակենք աշխարհին նայել անգլո-սաքսոնների ակնոցներով, ապա ճիշտ էք: Բայց նրանցից (անգլոսաքս.) առաջ, կային Եւրոպա, եւրոպական լեզուներ եւ լատինական այբուբեն: Այժմ էլ կան բազում եւրոպական ապրող լեզուներ, որտեղ հայկական անունները այսպիսի աղաւաղումի չեն ենթարկւում (պէտք է խոստովանել, որ ի տարբերութիւն շատ եւրոպական լեզուների, անգլերէնում այս խնդիրը աւելի ակնյայտ է): Ամէնայնդէպս, նրանք պիտի չի կարենան հայկեան անունները հայավարի հնչել, այլապէս՝ հայ պէտք է լինէին, որպէսզի կարենան մեր արտասանածի նման արտասանել: Իսկ ինչպէս կարող եք վստահեցնել, որ երկու ss օգտագործելուց ետքը նրանք «Մինասեան» Minassian անունը .«Մայնըսյըն» ձեւով պիտի չի արտասանեն:
Կան հայեր, որոնք ծնունդով սփիւռքից են: Նրանց բնակած երկրի անցագրերում, ազգանունները աղաւաղուած արձանագրուել է, բայց երբ գալիս են եւ հաստատւում. Ազատ եւ Անկախ Հայաստանում, հայրենի պաշտօնեաները փոխանակ վերստին հայացնելու (հայերէն տառերով), օտար լեզուներից (արաբերէն, անգլերէն եւայլն) տառադարձում են հայ մարդու ազգանունը, ստացուածը լինում է կրկնակի աղաւաղուած անուն, այն էլ հայրենի հողի վրայ եւ Մեսրոպեան տառերով: Հայի ճակատագիր...
Անձնապէս ես շատ տառապում եմ բնակած երկրումս, անուն ազգանունս ճիշտ արձանագրել տալու համար, որովհետեւ պաշտօնեաները յաճախ, առաջին անգամն է, որ լսում են նման հայկական անուններ:
Ոչինչ, լաւ կը լինի...լաւատես լինենք:

SAS
03.05.2007, 20:20
Միայն պոռնիկն է, որ աշխատում է հաճոյանալ բոլորին: Պոռնիկին կարելի է հասկանալ՝ նա փող է աշխատում...

Հետաքրքիր է, կա՞ արդյոք ֆրանսիացի, որ մտածում է, թե իր անունը հայերեն, ռուսերեն, անգլերեն ևն ինչպես է հնչում:

Հարյուրից հարյուր կարելի է ասել՝ ո՛չ, չկա: Որովհետև ֆրանսիացին ինքն իրեն համարում է ինքնաբավ և թքած ունի ինչ-որ հայի կամ ռուսի վրա:

Իսկ ստրկամիտ հայը զայրանում է, նույնիսկ՝ տառապում, թե խեղճ ու կրակ անգլիացին Ծովինար ինչպե՞ս պետք է ասի և, ի սեր անգլիացու, մարդասիրական նկատառումներով, իր զավակի անունը դնում է Մարինա կամ թուրքական Դենիզա(դենիզ՝ ծով) անունը, որպեսզի խեղճերը կարողանան մեր անունը... հայավարի արտասանել: :)

քաղաքացի
03.05.2007, 20:36
SAS եթե անունդ Սասուն է, ապա ասեմ, որ իմն էլ է այդպես: Անունս լատինատառ գրում եմ ֆրանսիական ուղղագրությամբ Sassoun, որովհետև այնտեղ եմ եղել փոքր ժամանակ:
Ինչ վերաբերում է, թե ինչպե՞ս են արտասանում Ծովինար անունը այլազգիները, ասեմ, որ քրոջս անունը Ծովինար է և ինքը խնդիրներ ունեցել է, բայց ինչպես նշեցիր, թքած ուներ արտասանության խնդիր ունեցողի վրա:

թե խեղճ ու կրակ անգլիացին Ծովինար ինչպե՞ս պետք է ասի և, ի սեր անգլիացու, մարդասիրական նկատառումներով, իր զավակի անունը դնում է Մարինա կամ թուրքական Դենիզա(դենիզ՝ ծով) անունը, որպեսզի խեղճերը կարողանան մեր անունը... հայավարի արտասանել:
Սա ես առաջին անգամ եմ լսում, բայց օրինակ ազգականներիցս մեկը ամուսնացավ մի աղջկա հետ, որի անունն է Դենիզ (Denise - ֆրանսիական անուն է), և հիմա նա իրեն անվանում է Ծովիկ, քանի որ Denis թուրքերեն նշանակում է ծով: Այս դեպքում ֆրանսիական անունը ձևափոխվեց դարձավ հայկական՝ Ծովիկ:

SAS
03.05.2007, 20:52
Քաղաքացի, անունս Սասուն չէ և ոչ էլ՝ Ցասում( հավանաբար Սասունը ծագել է ցասում-ից):Իմ անունը լսելիս՝ հայերը ա՜խ են քաշում ու թուրքի մորը հիշում: :)

Ֆոտոն
26.10.2009, 17:03
Հետևյալ անձնանունները գրվում են էսպես, ;)
Ասյա, Ջուլյա
սխալը չեմ գրում, որ չտպավորվի:

Գալաթեա
26.10.2009, 17:10
Հետևյալ անձնանունները գրվում են էսպես, ;)
Ասյա, Ջուլյա
սխալը չեմ գրում, որ չտպավորվի:

Ջուլյան ունի նաև էն ձևը, որը չես գրել, որ չտպավորվի :)

Այդ անունը երկու ձևով էլ ճիշտ է համարվում, քանի որ ի տարբերություն Ասյայի կամ Սոֆյայի՝ նույնանուն աշխարհամաս կամ մայրաքաղաք չկա:

Kuk
26.10.2009, 17:14
Ջուլյան ունի նաև էն ձևը, որը չես գրել, որ չտպավորվի :)

Այդ անունը երկու ձևով էլ ճիշտ է համարվում, քանի որ ի տարբերություն Ասյայի կամ Սոֆյայի՝ նույնանուն աշխարհամաս կամ մայրաքաղաք չկա:


Ճիշտ ա, Ջուլյան նաև Ջուլիա է գրվում, դա էլ սխալ չի, նման աշխարհամաս կամ մայրցամաք էլ չկա, բայց կա նահանգ, եթե չեմ սխալվում՝ Իտալիայում;)

Ֆոտոն
26.10.2009, 17:23
Ջուլյան ունի նաև էն ձևը, որը չես գրել, որ չտպավորվի :)

Այդ անունը երկու ձևով էլ ճիշտ է համարվում, քանի որ ի տարբերություն Ասյայի կամ Սոֆյայի՝ նույնանուն աշխարհամաս կամ մայրաքաղաք չկա:

Նշե՛ք աղբյուրը, ինձ դպրոցում էդպես չեն սովորեցրել: :(

Գալաթեա
26.10.2009, 17:25
Նշե՛ք աղբյուրը, ինձ դպրոցում էդպես չեն սովորեցրել: :(

Էս պահին ձեռքիս տակ չի :)
Հենց գտա, հաշվի՝ նշած ա :)

Kita
26.10.2009, 17:43
Ճիշտ ա, Ջուլյան նաև Ջուլիա է գրվում, դա էլ սխալ չի, նման աշխարհամաս կամ մայրցամաք էլ չկա, բայց կա նահանգ, եթե չեմ սխալվում՝ Իտալիայում;)

Այ մարդ տենց բան չկա, ունենք 5 անուն, որ իա-ով է գրվում` որպես բացառություն` ԱԶարիա, Աիդա, Անանիա, Ամասիա, Արփիար, մնացածը «յ» կիսաձայնով:
Երևի խառնում էք Ջուլիետտայի հետ:)

davidus
26.10.2009, 18:06
Այ մարդ տենց բան չկա, ունենք 5 անուն, որ իա-ով է գրվում` որպես բացառություն` ԱԶարիա, Աիդա, Անանիա, Ամասիա, Արփիար, մնացածը «յ» կիսաձայնով:
Երևի խառնում էք Ջուլիետտայի հետ:)

միայն այդ 5-ը չեն... օր.` Եղիա, Մարիամ, Սուքիաս... սրանք հիմնականում, (ոչ բոլորը) աստվածաշնչյան անուններ են...

Kuk
26.10.2009, 19:20
Այ մարդ տենց բան չկա, ունենք 5 անուն, որ իա-ով է գրվում` որպես բացառություն` ԱԶարիա, Աիդա, Անանիա, Ամասիա, Արփիար, մնացածը «յ» կիսաձայնով:
Երևի խառնում էք Ջուլիետտայի հետ:)

Կիտ ջան, եթե ուզում եք իմանալ, անունների վերաբերյալ յուրաքանչյուր կանոն կատարյալ հիմարություն ա, բացի նրանից, որ դրանք հատուկ են ու պետք է գրել մեծատառով: Հիմա ինձ կարող ե՞ս ասել, թե ինչպես է գրվում իմ անունը. կոնկրետ իմը գրվում ա Արթուր, մարդ կա իր անունը գրվում ա Արտուր: Մարդ կա իր անունը Արսէն ա, հիմա ի՞նչ, էդ մարդուն ասենք՝ անունդ սխա՞լ է: Անվան սխալը ո՞րն ա:

Rammstein
26.10.2009, 19:41
Կիտ ջան, եթե ուզում եք իմանալ, անունների վերաբերյալ յուրաքանչյուր կանոն կատարյալ հիմարություն ա, բացի նրանից, որ դրանք հատուկ են ու պետք է գրել մեծատառով: Հիմա ինձ կարող ե՞ս ասել, թե ինչպես է գրվում իմ անունը. կոնկրետ իմը գրվում ա Արթուր, մարդ կա իր անունը գրվում ա Արտուր: Մարդ կա իր անունը Արսէն ա, հիմա ի՞նչ, էդ մարդուն ասենք՝ անունդ սխա՞լ է: Անվան սխալը ո՞րն ա:
Անվան սխալը ես լրիվ կարամ հասկանամ, եթե անունը հայկական ա, բայց օտար անունների դեպքում պետք ա լինի հստակ տառադարձման կանոն: Չգիտեմ` այդպիսի կանոն կա՞:

Ֆոտոն
26.10.2009, 22:25
Ճիշտ ա, Ջուլյան նաև Ջուլիա է գրվում, դա էլ սխալ չի, նման աշխարհամաս կամ մայրցամաք էլ չկա, բայց կա նահանգ, եթե չեմ սխալվում՝ Իտալիայում;)

Տարօրինակ սահմանում է: Եթե վաղը Ջուլիա անունով քաղաք հիմնեմ, անունս միայն պետք է Ջուլյա գրե՞մ: Իմ անունը էլ Ջուլյա չի, մանավանդ որ անձնագրում էդպես չի: :beee

Ուլուանա
27.10.2009, 00:04
Կիտ ջան, եթե ուզում եք իմանալ, անունների վերաբերյալ յուրաքանչյուր կանոն կատարյալ հիմարություն ա, բացի նրանից, որ դրանք հատուկ են ու պետք է գրել մեծատառով: Հիմա ինձ կարող ե՞ս ասել, թե ինչպես է գրվում իմ անունը. կոնկրետ իմը գրվում ա Արթուր, մարդ կա իր անունը գրվում ա Արտուր: Մարդ կա իր անունը Արսէն ա, հիմա ի՞նչ, էդ մարդուն ասենք՝ անունդ սխա՞լ է: Անվան սխալը ո՞րն ա:
Լրիվ համաձայն եմ։ Բացի դրանից, մարդու անունն ինչ ուզեն՝ կդնեն։ Ու, կարծում եմ, ամենալավը տվյալ մարդն ու իր անունը դնողը գիտեն, թե ինչպես է գրվում իրենց անունը։

Անվան սխալը ես լրիվ կարամ հասկանամ, եթե անունը հայկական ա, բայց օտար անունների դեպքում պետք ա լինի հստակ տառադարձման կանոն: Չգիտեմ` այդպիսի կանոն կա՞:
Որոշ կիսատ–պռատ կանոններ կան, ինչպես, օրինակ, էդ «յա–իա»–ի վերաբերյալ կանոնը՝ ինչ–որ անորոշ ու անհասկանալի բացառություններով, բայց դե դրանք, իմ կարծիքով, տրամաբանական ու հիմնավոր չեն։ Օրինակ, եթե անունը օտար լեզվով հնչում է Սոֆիա, շեշտն էլ հենց ի–ի վրա, ապա մի՞թե աղավաղում չի լինի հայերենում դարձնել Սոֆյա, քանի որ կանոնն էդպես է թելադրում։ :{ Գուցե մարդ էդ անունն ընտրելիս ուզում է հենց ի–ով հնչողություն, պիտի համարվի սխա՞լ։ Կամ, ասենք, ո՞նց է որոշվում՝ Քեթրի՞ն, թե՞ Կետրին։ Մեկը կարող է իր երեխայի անունը դնել Կետրին, մյուսը՝ Քեթրին։ Անձնանունն էնպիսի բան է, որ իմաստ չունի նմանատիպ կանոններով սահմանափակելը, քանի որ մարդիկ, միևնույն է, դնելու և ասելու են այնպես, ինչպես իրենց դուր է գալիս, և դրա իրավունքն ունեն։

Kuk
27.10.2009, 01:11
Լրիվ համաձայն եմ։ Բացի դրանից, մարդու անունն ինչ ուզեն՝ կդնեն։ Ու, կարծում եմ, ամենալավը տվյալ մարդն ու իր անունը դնողը գիտեն, թե ինչպես է գրվում իրենց անունը։

Որոշ կիսատ–պռատ կանոններ կան, ինչպես, օրինակ, էդ «յա–իա»–ի վերաբերյալ կանոնը՝ ինչ–որ անորոշ ու անհասկանալի բացառություններով, բայց դե դրանք, իմ կարծիքով, տրամաբանական ու հիմնավոր չեն։ Օրինակ, եթե անունը օտար լեզվով հնչում է Սոֆիա, շեշտն էլ հենց ի–ի վրա, ապա մի՞թե աղավաղում չի լինի հայերենում դարձնել Սոֆյա, քանի որ կանոնն էդպես է թելադրում։ :{ Գուցե մարդ էդ անունն ընտրելիս ուզում է հենց ի–ով հնչողություն, պիտի համարվի սխա՞լ։ Կամ, ասենք, ո՞նց է որոշվում՝ Քեթրի՞ն, թե՞ Կետրին։ Մեկը կարող է իր երեխայի անունը դնել Կետրին, մյուսը՝ Քեթրին։ Անձնանունն էնպիսի բան է, որ իմաստ չունի նմանատիպ կանոններով սահմանափակելը, քանի որ մարդիկ, միևնույն է, դնելու և ասելու են այնպես, ինչպես իրենց դուր է գալիս, և դրա իրավունքն ունեն։

Ուլուանայի գրառմանն ավելացնեմ միայն մի բան, որը նշել էի նախորդ գրառմանս մեջ. անունների մասին միայն այն կանոնն է կիրառելի ու տրամաբանական, որ այն պետք է գրվի մեծատառով. պատճառը դրա հատուկ լինելն է, հատուկ: Այսինքն՝ յուրաքանչյուրն ինքն է ընտրում այդ «կոչումը», այն հատուկ է, որին ճիշտ ու սխալ չկա:
Ջուլիա Ռոբերտսին հարցրեք՝ ինպե՞ս գրենք Ձեր անունը հայերենով:

Հայկօ
27.10.2009, 01:17
Ուլուանայի գրառմանն ավելացնեմ միայն մի բան, որը նշել էի նախորդ գրառմանս մեջ. անունների մասին միայն այն կանոնն է կիրառելի ու տրամաբանական, որ այն պետք է գրվի մեծատառով. պատճառը դրա հատուկ լինելն է, հատուկ: Այսինքն՝ յուրաքանչյորն ինքն է ընտրում այդ «կոչումը», այն հատուկ է, որին ճիշտ ու սխալ չկա:
Ջուլիա Ռոբերտսին հարցրեք՝ ինպե՞ս գրենք Ձեր անունը հայերենով:

Իսկ Հակո՞բ է ճիշտ, թե՞ Հաքոպ ;):

Օրենքներ, այնուամենայնիվ, կան՝ լինեն դրանք պայմանավորված ավանդույթով, բարեհնչյունությամբ, թե ինչ-որ ուրիշ գործոնով:

Chuk
27.10.2009, 01:19
Իսկ Հակո՞բ է ճիշտ, թե՞ Հաքոպ ;):

Օրենքներ, այնուամենայնիվ, կան՝ լինեն դրանք պայմանավորված ավանդույթով, բարեհնչյունությամբ, թե ինչ-որ ուրիշ գործոնով:

ՀՀ օրենքների համաձայն յուրաքանչյուր ոք անձնագրում կարող է գրվել իբրև Հաքոպ, որքան գիտեմ: Ու եթե ես թելադրություն եմ գրում ու մեջն արտասանվում է Հակոբ, պիտի Հակոբ գրեմ, հակառակ դեպքում տառասխալ կհաշվեն, բայց հլը ու փորձվեմ Հաքոպ-ի անունը Հակոբ գրել որևէ փաստաթղթում :)

Հայկօ
27.10.2009, 01:24
ՀՀ օրենքների համաձայն յուրաքանչյուր ոք անձնագրում կարող է գրվել իբրև Հաքոպ, որքան գիտեմ: Ու եթե ես թելադրություն եմ գրում ու մեջն արտասանվում է Հակոբ, պիտի Հակոբ գրեմ, հակառակ դեպքում տառասխալ կհաշվեն, բայց հլը ու փորձվեմ Հաքոպ-ի անունը Հակոբ գրել որևէ փաստաթղթում :)

Կան տարածված, հաստատված, ընդունված անուններ, ու կան ինչ-որ հանելուկային տառամիացություններ, որոնց ծնել է որևէ ծնողական զույգի վառ երևակայությունը :): Առաջիններն օրենք են, երկրորդները՝ զարմանահրաշ բացառություն :)): Անձնագրում գրված «Վարդանը» օրինաչափ է, անձնագրում գրված «Վարթանը»՝ անգրագիտություն:

Kuk
27.10.2009, 01:26
Իսկ Հակո՞բ է ճիշտ, թե՞ Հաքոպ ;):

Օրենքներ, այնուամենայնիվ, կան՝ լինեն դրանք պայմանավորված ավանդույթով, բարեհնչյունությամբ, թե ինչ-որ ուրիշ գործոնով:

Չէ, Հայկ ջան, էդ օրենքները, կոնկրետ հատուկ անունների դեպքում, մեղմ ասած, ղալաթ են արել: Թեկուզ հենց բարեհնչության տեսանկյունից դիտելիս, կամ հայոց լեզվի քերականությանը հետևելիս: Հայոց լեզվի քերականությունն ասում է, որ բառամիջում «է» հնչյունը լսելիս գրում ենք «ե», բայց արի ու տես, որ կա Արսէն անուն, որի ծնողները բավականին խիստ են և պահանջում են իրենց որդու անունը գրել հենց շշաձև «է»-ով: Դե արի ու Արսէնի ծնողներին ասա, որ կան կանոններ, կա հայոց լեզվի քերականություն և այլ զիզի-բիզի բաներ: Կամ բարեհնչության պահը, էդ արդեն զիզի էլ չի, մենակ բիզի ա, չէ զբաղված չէ, հայերեն՝ օրինական բիզի:)) Նենց անուններ կան, որ ասելդ էլ չի գալիս, ի՞նչ բարեհնչություն, այ ախպեր:))
Մի բան ընդունեք, որ էդ ձեր ասած կանոնների հիմքում մի կարևոր բառ կա, որ դրանք հատուկ անուններ են, այսինքն՝ մի հոգին կարող է որոշել, թե դա ինչպես պետք է գրվի, ու էդ մի հոգին կարող է լինել Արսէնի հոր նման մի գողական անձնավորություն ու թքած ունենա ամենահետաքրքիր կանոնի վրա, բացի «հատուկ անունները գրվում են մեծատառով» կանոնից:

Ֆոտոն
27.10.2009, 01:27
Լավ, գոնե ասեք, մի տարբերակով կարող եմ միաժամանակ գրել, ընդունվածը ո՞րն ա, Ջուլյա՞, թե՞ Ջուլիա: :( Հուսահատվել եմ արդեն: :oy

Աչքիս արդեն ո՛չ միայն թեմայից դուրս, այլ նաև կռվի պատճառ դառնալու համար են տուգանելու::}

Chuk
27.10.2009, 01:28
Կան տարածված, հաստատված, ընդունված անուններ, ու կան ինչ-որ հանելուկային տառամիացություններ, որոնց ծնել է որևէ ծնողական զույգի վառ երևակայությունը :): Առաջիններն օրենք են, երկրորդները՝ զարմանահրաշ բացառություն :)): Անձնագրում գրված «Վարդանը» օրինաչափ է, անձնագրում գրված «Վարթանը»՝ անգրագիտություն:

Կամ էլ նախընտրություն: Անպայման չի, որ դա անգրագիտություն նշանակի:

Chuk
27.10.2009, 01:29
Լավ, գոնե ասեք, մի տարբերակով կարող եմ միաժամանակ գրել, ընդունվածը ո՞րն ա, Ջուլյա՞, թե՞ Ջուլիա: :( Հուսահատվել եմ արդեն: :oy

Ջուլյա :)

Հայկօ
27.10.2009, 01:30
Հայոց լեզվի քերականությունն ասում է, որ բառամիջում «է» հնչյունը լսելիս գրում ենք «ե», բայց արի ու տես, որ կա Արսէն անուն, որի ծնողները բավականին խիստ են և պահանջում են իրենց որդու անունը գրել հենց շշաձև «է»-ով: Դե արի ու Արսէնի ծնողներին ասա, որ կան կանոններ, կա հայոց լեզվի քերականություն և այլ զիզի-բիզի բաներ:

Է ասե՛նք: Էսօր տղու անունն ա է-ով գրում, վաղը «խնդրելը» «ղնթռէլ» կգրի :D: Լեզուն սեփական բոստան չի, որ ով ինչ քոլ ուզի՝ ցանի:


մի հոգին կարող է որոշել, թե դա ինչպես պետք է գրվի, ու էդ մի հոգին կարող է լինել Արսէնի հոր նման մի գողական անձնավորություն ու թքած ունենա ամենահետաքրքիր կանոնի վրա, բացի «հատուկ անունները գրվում են մեծատառով» կանոնից:

Ինձ համար ինքը անգրագետ է:

Kuk
27.10.2009, 01:30
Լավ, գոնե ասեք, մի տարբերակով կարող եմ միաժամանակ գրել, ընդունվածը ո՞րն ա, Ջուլյա՞, թե՞ Ջուլիա: :( Հուսահատվել եմ արդեն: :oy

Ջուլ ջան (Ջուլ եմ ասում, որ սխալված չլինեմ, էլի:))), նայած, թե ինչի համար ես գրում: Եթե թելադրություն ես գրում, գրի Ջուլյա, որ դիմացիդ նստած խոշորացույց ակնոցներով ջաղ տիկինը չասի՝ դու Իտալական նահա՞նգը նկատի ունես, թե՞ անձնավորության անունը: Իսկ եթե անձնագրի տվյալներ ես լրացնում, ապա պարտադիր է ճշտել, թե ինչպես է գրված տվյալ անձնավորության անձնագրում:

Հայկօ
27.10.2009, 01:34
Կամ էլ նախընտրություն: Անպայման չի, որ դա անգրագիտություն նշանակի:

Ինչ-որ մեկն էլ կարող ա նախընտրի «եթե»-ից առաջ ստորակետ չդնել: Կամքի ազատությունը լավ բան է, քանի դեռ այն ամբողջ լեզուն *** չի անում (c) :)):

Enigmatic
27.10.2009, 01:36
Ջուլիան ավելի գեղեցիկ ա, իմ կարծիքով:oy ու երևի թե ավելի ճիշտ:think մանավանդ որ հենց (հայերեն չեմ հիշում, փոխառյալ են ասում ինչ են ասում) անուն է:

Chuk
27.10.2009, 01:37
Ինչ-որ մեկն էլ կարող ա նախընտրի «եթե»-ից առաջ ստորակետ չդնել: Կամքի ազատությունը լավ բան է, քանի դեռ այն ամբողջ լեզուն *** չի անում (c) :)):
Հայկ, կրկնում եմ, որքան գիտեմ անունների ընտրության հարցում օրենքով սահմանափակում չկա: Քո բերած օրինակն անտեղի ա: Խոսք չի գնում լեզվի կանոնների վրայով թռնելու մասին, խոսքը գնում ա օրենքով նախատեսված գործողությունների մասին: Ու ի վերջո ես եմ, կուզեմ, աղջկաս անունը Գրափիոն կդնեմ, քեզ ի՞նչ:

հ.գ. Լեզուն անաղարտ պահելու լավ տարբերակ է նման թեմաներում գրառումները չգռեհկացնելը: Այս անգամ առանց տուգանայինի:

Kuk
27.10.2009, 01:38
Է ասե՛նք: Էսօր տղու անունն ա է-ով գրում, վաղը «խնդրելը» «ղնթռէլ» կգրի :D: Լեզուն սեփական բոստան չի, որ ով ինչ քոլ ուզի՝ ցանի:

Ինձ համար ինքը անգրագետ է:

Չէ, Հայկօ ջան, հիմա ի՞նչ, քո մականունը «օ»-ով գրելդ ընդունենք որպես անգրագիտությո՞ւն: Չի լինի, չէ՞: Դու էդպես ես ցանկացել. դա, այսպես ասած, հատուկ անուն է, կամ հատուկ անվանում է, որ ինքդ ես ընտրել, ու ոչ ոք, այդ թվում հայոց լեզվի ամենահետաքրքիր չափսերի հասնող կրծքերի տեր մասնագետներն իրավունք չունեն սխալ համարել:
Լավ, այսպիսի մի հարց ձևակերպեմ. ինչո՞ւ են անունները համարվում հատուկ: Դե եթե անունների վրա ևս տարածվում են այն նույն կանոնները, որոնք տարածվում են ոչ հատուկ անունների վրա, այդ դեպքում ինչո՞ւ դրանք կոչել հատուկ, միայն մեծատառով ընդգծվելու համա՞ր: Է մեծատառով գրվում են նաև նախադասության առաջին բառերը, էս դեպքում ինչո՞ւ անունները պետք է կոչել հատուկ, իսկ, օրինակ՝ «աղբ» բառը, որ պատիվ է ունեցել տեղավորվել նախադասության սկզբում, չպետք է կոչվի «հատուկ»:

Ֆոտոն
27.10.2009, 01:42
Էրեխեք, իմ պատճառով մի՛ կռվեք: :(
Միայն մի հարց մնաց, եթե ես պիտի գրեմ Ջուլյա, մյուսներն էլ պիտի էդպես գրեն չէ՞, Հակառակ դեպքում սխալ կհամարվի չէ՞:

Kuk
27.10.2009, 01:46
Էրեխեք, իմ պատճառով մի՛ կռվեք: :(
Միայն մի հարց մնաց, եթե ես պիտի գրեմ Ջուլյա, մյուսներն էլ պիտի էդպես գրեն չէ՞, Հակառակ դեպքում սխալ կհամարվի չէ՞:

Ջուլ ջան, նայած, թե դու որտեղ ես գրում, ու էդ անունը որերորդ անգամ ես գրում: Եթե առաջին անգամ ես գրում, ուրեմն պետք է հստակ իմանաս, թե անուն թելադրողն ինչպես է ուզում, որ գրվի այդ բառը, եթե առաջին անգամ չես գրում, ապա պետք է իմանաս, թե կոնկրետ այդ անունը՝ տվյալ անձնավորության անունն ինչպես է գրվում: Իսկ Չուկի ասածի նման, օրինակ՝ թելադրության մեջ, ըստ իս, ավելի ձեռնտու է «Ջուլյա» գրելը, չնայած, եթե «Ջուլիա» էլ գրես, հետո ղալաթ կանեն, թե սխալ կհաշվեն, եթե իհարկե թելադրելիս կոնկրետ այդ հնչյունը չեն նշել՝ ինչպես գրել:

ars83
27.10.2009, 01:55
Ափսոս, լավ թեմա էր ժամանակին. մտնում էիր, կարդում, նոր բաներ իմանում: Իսկ հիմա օֆտոպի ու կողմնակի խոսակցությունների պատճառով կարդալդ չի գալիս:
Հազիվ հասկացա, որ խոսքը «Ջուլիա» կամ «Ջուլյա» գրելու մասին է, ու որ ճիշտ տարբերակը Ջուլյան է: Ռուսի ասած՝ и на том спасибо :)

Kuk
27.10.2009, 02:04
Ափսոս, լավ թեմա էր ժամանակին. մտնում էիր, կարդում, նոր բաներ իմանում: Իսկ հիմա օֆտոպի ու կողմնակի խոսակցությունների պատճառով կարդալդ չի գալիս:
Հազիվ հասկացա, որ խոսքը «Ջուլիա» կամ «Ջուլյա» գրելու մասին է, ու որ ճիշտ տարբերակը Ջուլյան է: Ռուսի ասած՝ и на том спасибо :)

Չէ, Արս ջան, փաստորեն դու ուշադիր չես կարդացել. միանշանակ ճիշտ տարվբերակ չկա, հաստատ: Ո՞վ կարող է Արտուրին ասել, որ իր անունը սխալ անուն է, կամ Արսէնին, կամ Ջուլիային: Ոչ ոք: Մարդու աունը հատուկ է, հատուկ: Այսինքն՝ ծնողն է ընտրում իր զավակի անունը: Անվան գրելաձևի համար կանոններ սահմանել, դա կնշանակի, որ կարելի է նաև կանոններ սահմանել, որ, ասենք՝ երեք կիլոգրամից ծանր քաշով ծնվող երեխաների անունները պետք է չսկսվեն «Ն» տառով, իսկ երեք կիլոգրամից պակաս կշռող երեխաների անունները չպետք է սկսեն «Չ» տառով: Քանի ո՜ր, «Ն» տառով սկսում է «նիհար« բառը, իսկ «Չ» տառով՝ «չաղ» բառը:
Հ.Գ. Արս, ինչո՞ւ ես մականունդ գրել փոքրատառ «ա»-ով:

Ֆոտոն
27.10.2009, 02:05
Ջուլ ջան, նայած, թե դու որտեղ ես գրում, ու էդ անունը որերորդ անգամ ես գրում: Եթե առաջին անգամ ես գրում, ուրեմն պետք է հստակ իմանաս, թե անուն թելադրողն ինչպես է ուզում, որ գրվի այդ բառը, եթե առաջին անգամ չես գրում, ապա պետք է իմանաս, թե կոնկրետ այդ անունը՝ տվյալ անձնավորության անունն ինչպես է գրվում: Իսկ Չուկի ասածի նման, օրինակ՝ թելադրության մեջ, ըստ իս, ավելի ձեռնտու է «Ջուլյա» գրելը, չնայած, եթե «Ջուլիա» էլ գրես, հետո ղալաթ կանեն, թե սխալ կհաշվեն, եթե իհարկե թելադրելիս կոնկրետ այդ հնչյունը չեն նշել՝ ինչպես գրել:

Ախր ոչ ոք չի թելադրում: Հարցս ուրիշ է. օրինակ դու ինչպե՞ս պիտի գրես, որ դա գրագետ լինի ու ես ինձ լավ զգամ, որ իմ անունը տեսնելիս անգրագիտությունից չջղայնանամ:

Kuk
27.10.2009, 02:09
Ախր ոչ ոք չի թելադրում: Հարցս ուրիշ է. օրինակ դու ինչպե՞ս պիտի գրես, որ դա գրագետ լինի ու ես ինձ լավ զգամ, որ իմ անունը տեսնելիս անգրագիտությունից չջղայնանամ:

Ես անտեղի դեմքիս ամենագետ մարդու դեմքի արտահայոտություն չեմ տա և կհարցնեմ՝ հարգելի Ջուլյա (կամ «Ջուլիա». խոսակցականի ժամանակ չի նկատվի՝ «յ» եմ ասել, թե «ի»), ինպե՞ս է գրվում Ձեր անունը: ԴՈւ կպատասխանես, ես էլ կգրեմ այնպես, ինչպես դու կասես:

Chuk
27.10.2009, 02:10
Ախր ոչ ոք չի թելադրում: Հարցս ուրիշ է. օրինակ դու ինչպե՞ս պիտի գրես, որ դա գրագետ լինի ու ես ինձ լավ զգամ, որ իմ անունը տեսնելիս անգրագիտությունից չջղայնանամ:

Ուրեմն նորից.

Հակոբ անվան դասական գրելաձևը «բ»-ով է, հետևաբար դու լսելիս պետք է գրես բ-ով:
Բայց դա չի նշանակում, որ Սփյուռքից Հայաստան եկած մարդը չի կարող որոշել, որ իր որդու անունը պետք է փ-ով գրի՝ Հակոփ:

Ցանկացած թղթաբանությունում, պայմանագրեր, և այլն, այդ Հակոփի անունը պետք է գրվի փ-ով: Բայց դասական գրելաձևը բ-ն է, հետևաբար եթե օրինակ թելադրություն ես գրում քննության համար ու կարդացվում է Հակոբ անունը, գրում ես բ-ով, բայց եթե մամուլում գրում ես հոդված Սփյուռքից Հայաստան եկած մարդու Հակոփ որդու մասին, գրում ես փ-ով:

Ջուլյան իմ իմանալով ընդունված է գրել յ-ով (չեմ պնդում): Եթե դու քո անվան համար ընտրել ես Ջուլյա ձևը, ապա բոլորը պարտավոր են գրել քո ուզած ձևով, հակառակ դեպքում ըստ էության քեզ չեն դիմում:

Խոսքը չի գնում նրա մասին, որ ցանկալի է, որ ամեն մեկը ինքն ընտրի իր անվան գրելաձևը: Անձամբ իմ կարծիքով ցանկալի է միշտ գրել դասական տարբերակով: ԲԱՅՑ սեփական տարբերակը ընտրելը արգելված չէ, չի հակասում երկրի օրենքներին, լեզվին:

ars83
27.10.2009, 02:16
Չէ, Արս ջան, փաստորեն դու ուշադիր չես կարդացել. միանշանակ ճիշտ տարվբերակ չկա, հաստատ: Ո՞վ կարող է Արտուրին ասել, որ իր անունը սխալ անուն է, կամ Արսէնին, կամ Ջուլիային: Ոչ ոք: Մարդու աունը հատուկ է, հատուկ:
Հատուկ անուններ են նաև տեղանունները, օրինակ։ Ցանկացած լեզվում կան դրանց ընդունված գրելաձևերը։ Անգլերենում ոչ ոք չի գրում Yevropa` Europe–ի փոխարեն։
Տրամաբանական և համակարգված ձևով լեզուն ներկայացնելու համար կան կաննոներ, որոնք վերաբերում են նաև հատուկ անուններին։ Ընդունված է արևելահայերենում Արսեն, ուրեմն պիտի գրվի Արսեն։ Մնացած ձևերը արևելահայերենում կհամարվեն սխալ։


Այսինքն՝ ծնողն է ընտրում իր զավակի անունը:
Իսկ լեզվի պետ. կոմիտեն՝ այդ անվան գրելաձևը։


Անվան գրելաձևի համար կանոններ սահմանել, դա կնշանակի, որ կարելի է նաև կանոններ սահմանել, որ, ասենք՝ երեք կիլոգրամից ծանր քաշով ծնվող երեխաների անունները պետք է չսկսվեն «Ն» տառով, իսկ երեք կիլոգրամից պակաս կշռող երեխաների անունները չպետք է սկսեն «Չ» տառով: Քանի ո՜ր, «Ն» տառով սկսում է «նիհար« բառը, իսկ «Չ» տառով՝ «չաղ» բառը:
Մեկը մյուսի հետ ոչ մի կապ չունի ու տրամաբանություն չեմ տեսնում :think


Հ.Գ. Արս, ինչո՞ւ ես մականունդ գրել փոքրատառ «ա»-ով:
Որովհետև մականուն է, կեղծանուն, հորինված և պարտադիր չի որ բառ լինի, իմաստ արտահայտի։ Անիմաստ տառերի հավաքածուների վրա կանոնները չեն տարածվում, բայց անուններն իմաստավոր են, չէ՞։

Chuk
27.10.2009, 02:27
Թեև ինտերնետը հավաստի աղբյուր չէ, այսպես ասենք, բայց ամեն դեպքում հետաքրքիր է իմանալ, որ.

Ջուլիա գրելաձևն ըստ Google-ի որոնման ինտերնետում հանդիպում է 23740 անգամ, իսկ Ջուլյա գրելաձևը անհամեմատ ավելի քիչ՝ 619 անգամ: Ու չնայած սրան, եթե մեր Ջուլյան ընտրում է իր անվան Ջուլյա գրելաձևը, ապա նրա անունն ունի այդ գրելաձևը և վերջ: Անկախ նրանից որ այլ մարդ հանդես է գալիս Ջուլիա անունով:

Kuk
27.10.2009, 02:34
Հատուկ անուններ են նաև տեղանունները, օրինակ։ Ցանկացած լեզվում կան դրանց ընդունված գրելաձևերը։ Անգլերենում ոչ ոք չի գրում Yevropa` Europe–ի փոխարեն։
Տրամաբանական և համակարգված ձևով լեզուն ներկայացնելու համար կան կաննոներ, որոնք վերաբերում են նաև հատուկ անուններին։ Ընդունված է արևելահայերենում Արսեն, ուրեմն պիտի գրվի Արսեն։ Մնացած ձևերը արևելահայերենում կհամարվեն սխալ։


Իսկ լեզվի պետ. կոմիտեն՝ այդ անվան գրելաձևը։


Մեկը մյուսի հետ ոչ մի կապ չունի ու տրամաբանություն չեմ տեսնում :think


Որովհետև մականուն է, կեղծանուն, հորինված և պարտադիր չի որ բառ լինի, իմաստ արտահայտի։ Անիմաստ տառերի հավաքածուների վրա կանոնները չեն տարածվում, բայց անուններն իմաստավոր են, չէ՞։

Արս ջան, անունն էլ իմաստ չի արտահայտում երբևէ: Ու իմ բերած այն օրինակը հենց դրա վառ ապացույցն է, թեմայի ու տրամաբանության շրջանակներում էլ ամբողջովին տեղավորվում է: Անվան իմաստն ինչո՞ւմն է կայանում, որ անունից կարելի է ենթադրություն անել տվյալ անձնավորության սեռական պատկանելիության մասի՞ն: Ասեմ, որ ոչ: Վերցրու ճապոնական անունները, տուր հայ մարդուն ու խնդրի, որ ենթադրություններ անի, թե դրանցից որն է աղջկա, որը՝ տղայի անուն:
Հիմա նույն հաջողությամբ ակումբի մականունդ գրեիր՝ «sra83», ինչո՞ւ չես գրել, ինչպե՞ս է եղել, որ անձդ հաստատող փաստաթղթի մեջ գրված անունն ու ակումբի մականունդ համընկել են: Այսինքն՝ դու մականունդ ընտրել ես հենց քո անունով, բայց գրել ես փոքրատառով, դա միանշանակ է. ինչո՞ւ:

ars83
27.10.2009, 10:35
Արս ջան, անունն էլ իմաստ չի արտահայտում երբևէ:
Կասկածելի պնդում էր: Օրինակ, Նարինե անունը հայերենում ունի կանացի անվան իմաստ, Օլյան ունի նույն իմաստը ռուսերենում, և այլն:


Անվան իմաստն ինչո՞ւմն է կայանում, որ անունից կարելի է ենթադրություն անել տվյալ անձնավորության սեռական պատկանելիության մասի՞ն:
Այո, օրինակ դա: (տես վերը նշված օրինակները)

Վերցրու ճապոնական անունները, տուր հայ մարդուն ու խնդրի, որ ենթադրություններ անի, թե դրանցից որն է աղջկա, որը՝ տղայի անուն:
ա. Ճապոնացու համար իմաստալից են և նրանք կարող են որոշել սեռը:
բ. Հայի համար ևս իմաստալից են և նա ևս կարող է որոշել սեռը՝ սովորելով ճապոնացուց:
Եթե ինչ-որ մեկը չի կարողանում հատուկ անունից որոշել սեռը, դա չի նշանակում, որ անհնար է դա անել և հատուկ անունը սեռի իմաստ չի արտահայտում:


Հիմա նույն հաջողությամբ ակումբի մականունդ գրեիր՝ «sra83»,
Իհարկե կարող էի:

ինչո՞ւ չես գրել, ինչպե՞ս է եղել, որ անձդ հաստատող փաստաթղթի մեջ գրված անունն ու ակումբի մականունդ համընկել են:
Չեն համընկել. անձնագրում թվեր չկան: Ճիշտ ես, մականունս վերցրեմ եմ անունիցս և ծննդյանս թվից:

Այսինքն՝ դու մականունդ ընտրել ես հենց քո անունով, բայց գրել ես փոքրատառով, դա միանշանակ է. ինչո՞ւ:
Որովհետև, ամեն անգամ ֆորում մուտք գործելիս հարմար չէ սեղմել Shift ստեղնը՝ մականունը հավաքելիս: Բացի դրանից, այս մականունը ինձ համար հեշտ է հիշել: Իմ նպատակը չէ՝ անձիս մասին տեղեկություններ հաղորդելը մականվան միջոցով. ես այն ընտրել եմ իմ հարմարության համար: Եթե, օրինակ, ib437sj-ն հեշտ հիշեի, դա կընտրեի:
Պարզ է, որ նման կամայականությունը լեզվի քերականությունում թուլատրելի չէ:

Kuk
27.10.2009, 11:06
Կասկածելի պնդում էր: Օրինակ, Նարինե անունը հայերենում ունի կանացի անվան իմաստ, Օլյան ունի նույն իմաստը ռուսերենում, և այլն:


Այո, օրինակ դա: (տես վերը նշված օրինակները)

ա. Ճապոնացու համար իմաստալից են և նրանք կարող են որոշել սեռը:
բ. Հայի համար ևս իմաստալից են և նա ևս կարող է որոշել սեռը՝ սովորելով ճապոնացուց:
Եթե ինչ-որ մեկը չի կարողանում հատուկ անունից որոշել սեռը, դա չի նշանակում, որ անհնար է դա անել և հատուկ անունը սեռի իմաստ չի արտահայտում:


Իհարկե կարող էի:

Չեն համընկել. անձնագրում թվեր չկան: Ճիշտ ես, մականունս վերցրեմ եմ անունիցս և ծննդյանս թվից:

Որովհետև, ամեն անգամ ֆորում մուտք գործելիս հարմար չէ սեղմել Shift ստեղնը՝ մականունը հավաքելիս: Բացի դրանից, այս մականունը ինձ համար հեշտ է հիշել: Իմ նպատակը չէ՝ անձիս մասին տեղեկություններ հաղորդելը մականվան միջոցով. ես այն ընտրել եմ իմ հարմարության համար: Եթե, օրինակ, ib437sj-ն հեշտ հիշեի, դա կընտրեի:
Պարզ է, որ նման կամայականությունը լեզվի քերականությունում թուլատրելի չէ:

Արս ջան, նախ ասեմ, որ մականունդ եթե մեծատառով էլ սկսվի, պարտադիր չի, որ դու ֆորում մտնելիս այն գրես մեծատառով, եթե փոքրատառով էլ գրես, էլի կմտնես: Արս ջան, ճապոներեն սովորելով հո չի: Ուրեմն տարբեր ազգի մարդկանց հետ շփվող մարդիկ պետք է բոլոր լեզուներին տիրապետեն, որպեսզի իմանան, թե որ անունն է աղջկա, որը՝ տղայի՞: Նույնիսկ հայերեն անուններ են հանդիպում, որ ես չգիտեմ, դա տղայի անուն է, թե աղջկա: Հլը ստեղ (http://www.akumb.am/showpost.php?p=1608847&postcount=1) նայի, Արս ջան, ինչքան ուզում ես լավ հայերեն իմացիր, մեկա հաստատ չես իմանա՝ սրանցից որը ինչ սեռի պատկանող մարդու անուն է:
Մարդու անունը ծառայեցնել որպես սեռը որոշելու գործիք, անիմաստ ա, մեղմ ասած: Եթե տենց ա, էլ ինչի՞ են պետք տարբեր անուններ, կարելի էր բոլոր հայ աղջիկներին ասել՝ Թամար, տղեքին՝ Աշոտ, ու էսքանով թեման փակել, հենա միանգամից ազգությունն էլ պարզ կլիներ, հենց լսեինք Թամար, կիմանայինք, որ աղջիկ ա ու հայ ա: Կամ Արմեն ու Արման անունները: Արմենը հասկացանք՝ արմեններ, Արմենիա բառից ա եկել, բա Արմա՞նն ինչ ա, սխալ անո՞ւն:

lusattik
24.12.2009, 23:55
Ժողովուրդ ջան, ինչպե՞ս ռուսերեն տառադարձել Նարինե անունը:

Աբելյան
25.12.2009, 02:00
Нарине

Sphinx
25.12.2009, 10:41
Ժողովուրդ ջան, ինչպե՞ս ռուսերեն տառադարձել Նարինե անունը:
հարգելի H.a.y.k.o.,
հարգելի Ռուֆուս,

Նարինե տառադարձվում է Наринэ

Ըստ տառադարձման վերաբերյալ որոշման՝ ե-ն տառադարձվում է э,եթե նրան չեն նախորդում զ,ց,չ,շ բաղաձայնները՝ ե-ին նախորդող բաղաձայնի քմայնացումից խուսափելու համար(Арминэ,Закарэ):
Ե-ն բառավերջում տառադարձվում է е այն դեպքերում, երբ նրան նախորդում են զ,ց,չ,շ բաղաձայնները (Фрунзе,Ваче):
Այս կանոնները հիմնավորվում են ռուսերենի ուղղագրության սկզբունքներով:

A.r.p.i.
25.12.2009, 11:30
հարգելի H.a.y.k.o.,
հարգելի Ռուֆուս,

Նարինե տառադարձվում է Наринэ

Ըստ տառադարձման վերաբերյալ որոշման՝ ե-ն տառադարձվում է э,եթե նրան չեն նախորդում զ,ց,չ,շ բաղաձայնները՝ ե-ին նախորդող բաղաձայնի քմայնացումից խուսափելու համար(Арминэ,Закарэ):
Ե-ն բառավերջում տառադարձվում է е այն դեպքերում, երբ նրան նախորդում են զ,ց,չ,շ բաղաձայնները (Фрунзе,Ваче):
Այս կանոնները հիմնավորվում են ռուսերենի ուղղագրության սկզբունքներով:
Փաստորեն քո ասածով ընենցա ստացվում, որ ռուսերեն ես իմ անվան վերջում պիտի э գրեմ, մինչդեռ ամբողջ կյանքս е եմ գրել, ու բողոք չի եղել::)

Sphinx
25.12.2009, 12:28
Փաստորեն քո ասածով ընենցա ստացվում, որ ռուսերեն ես իմ անվան վերջում պիտի э գրեմ, մինչդեռ ամբողջ կյանքս е եմ գրել, ու բողոք չի եղել::)

Եթե Ռուսաստանում ես ապրում և անձնագրումդ անունդ е-ով է գրվում, ուրեմն այդպես էլ պետք է շարունակես գրել՝ փաստաթղթային բարդություններից խուսափելու համար::PԻսկ, ընդհանրապես, կանոնը դա է:

Հատուկ անունների ռուսերեն տառադարձման վերաբերյալ կարելի է հատուկ թեմա բացել. կարծում եմ ՝ Ռուսաստանի հայերի համար օգտակար կլինի:

A.r.p.i.
25.12.2009, 12:34
Եթե Ռուսաստանում ես ապրում և անձնագրումդ անունդ е-ով է գրվում, ուրեմն այդպես էլ պետք է շարունակես գրել՝ փաստաթղթային բարդություններից խուսափելու համար::PԻսկ, ընդհանրապես, կանոնը դա է:

Հատուկ անունների ռուսերեն տառադարձման վերաբերյալ կարելի է հատուկ թեմա բացել. կարծում եմ ՝ Ռուսաստանի հայերի համար օգտակար կլինի:

Չէ, ես Հայաստանում եմ ապրում, ու ռուսերեն ամեն անգամ անունս գրելուց միշտ էլ е -ով եմ գրում, ու բարդությունների չեմ հանդիպում, չգիտեի որ նման կանոն կա::)

Աբելյան
25.12.2009, 13:31
հարգելի H.a.y.k.o.,
հարգելի Ռուֆուս,

Նարինե տառադարձվում է Наринэ

Ըստ տառադարձման վերաբերյալ որոշման՝ ե-ն տառադարձվում է э,եթե նրան չեն նախորդում զ,ց,չ,շ բաղաձայնները՝ ե-ին նախորդող բաղաձայնի քմայնացումից խուսափելու համար(Арминэ,Закарэ):
Ե-ն բառավերջում տառադարձվում է е այն դեպքերում, երբ նրան նախորդում են զ,ց,չ,շ բաղաձայնները (Фрунзе,Ваче):
Այս կանոնները հիմնավորվում են ռուսերենի ուղղագրության սկզբունքներով:
http://www.google.ru/#hl=ru&newwindow=1&q=%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%BD%D0%B5+%D1%81%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%8F%D0%BD&lr=&aq=&oq=%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%BD%D0%B5+%D1%81%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%8F%D0%BD&fp=5f96a978f2abe2da
100 արդյունք
http://www.google.ru/#hl=ru&newwindow=1&q=%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%BD%D1%8D+%D1%81%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%8F%D0%BD&lr=&aq=&oq=%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%BD%D1%8D+%D1%81%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%8F%D0%BD&fp=5f96a978f2abe2da
6 արդյունք

Sphinx
25.12.2009, 13:51
H.a.y.k.o. ջան, ես ներկայացրել եմ ընդունված կանոնները:Քո բերած արդյունքը կանոնի չիմացության հետևանք է, ինչը , իհարկե, ցավալի է... համաձայնիր, որ մեր կողմից անլուրջ քայլ կլիներ այդ արդյունքների հարաբերությամբ ճիշտն ու սխալը որոշելը::)

Chuk
25.12.2009, 15:16
http://www.google.ru/#hl=ru&newwindow=1&q=%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%BD%D0%B5+%D1%81%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%8F%D0%BD&lr=&aq=&oq=%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%BD%D0%B5+%D1%81%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%8F%D0%BD&fp=5f96a978f2abe2da
100 արդյունք
http://www.google.ru/#hl=ru&newwindow=1&q=%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%BD%D1%8D+%D1%81%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%8F%D0%BD&lr=&aq=&oq=%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%BD%D1%8D+%D1%81%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%8F%D0%BD&fp=5f96a978f2abe2da
6 արդյունք

Գուգլը երբևէ չի կարող չափանիշ համարվել, Հայկ ջան :)
Իսկ հայերեն անձնանունների ռուսերեն տառադարձման կանոնները մշակվել են Գ. Ջահուկյանի ու Ա. Խաչատրյանի կողմից ու հաստատվել են դեռևս 1978 թ. փետրվարին տերմինաբանական կոմիտեի կողմից: Այդ պահից սկսած Наринэ տարբերակը ճիշտն է, իսկ Нарине տարբերակը՝ սխալ:

Sphinx
25.12.2009, 16:59
Ես մի փոքր էլ մանրամասնեմ. գոյություն ունի տառադարձման 2 սկզբունք.1. գրադարձություն(տառադարձվում է այնպես, ինչպես գրվում է) և 2. բուն տառադարձություն( տառադարձվում է ըստ անվան և ազգանվան արտասանության):
Մենք առաջնորդվում ենք երկրորդ սկզբունքով, իհարկե,միաժամանակ հաշվի առնելով՝ռուսերենի ուղղագրության կանոնների նրբությունները:
Այդ իսկ պատճառով բառավերջի ե-ն տառադարձվում է э,քանի որ հայերենի է հնչյունին համապատասխանում է ռուսերենի э տառը(Наринэ, е –ի դեպքում կարտասանվեր Нарин'йе):
Մյուս կողմից, ռուսերենի ուղղագրության համաձայն ց, չ, շ, զ տառերից հետո գրվում է ոչ թե э ,այլ е: Ահա թե ինչու տառադարձման ժամանակ միայն այդ տառերից հետո գրվում է е (Ваче):
Նման սկզբունքով՝ Վարդան –Вартан (քանի որ թ հնչյունին համապատասխանում է ռուսերենի т տառը):

Շինարար
25.12.2009, 17:16
Նման սկզբունքով՝ Վարդան –Вартан (քանի որ թ հնչյունին համապատասխանում է ռուսերենի т տառը):Սա ուրեմն մեծ պրոբլեմ է, քանի որ հիմա անունները այլ լեզուներով գրվում են ոչ թե ըստ հնչման, այլ ըստ տառերի, ու ռուսերեն Վարդանը գրվում է Вардан, ու շատ մարդիկ, որ իրենց ողջ կյանքի ընթացքում Вартан են եղել, հիմա դարձել են Вардан: Այսպիսով, շատ բաներ, որ իրենց վրա գրանցված էր Вартан անունով, ռուսաստանաբնակ Вардан-ները ստիպված են դիմելու դատարանի օգնությանը, որպեսզի վերականգնեն իրենց սեփականատիրական իրավունքները, ընդ որում դա այնքան էլ հեշտ չի արվում: Այլ բան է, լեզվաբանորեն ճիշտ լինելը, այլ բան է, որ օրենքը միշտ չի, որ հաշվի է առնում հայերենի որոշ տառերի՝ տարբեր բառերում տարբեր հնչումներ ունենալը:

Sphinx
25.12.2009, 17:35
Համաձայն եմ, որ սա իրոք բարդ խնդիր է: Вардан էլ կա, Вартан էլ: Ռուսաստանում մեր հայ թարգմանիչները իրենց չիմացության պատճառով ավելի են բարդացնում վիճակը՝ փաստաթղթերը թարգմանելիս::Մենք, գոնե Ակումբի սահմաններում,կարծում եմ, կարող ենք նպաստել ճիշտ տառադարձման գործին՝ այդ թեման ավելի հաճախ շոշափելով:

Եղիայեան
03.01.2010, 21:50
Առայժմ միայն կասեմ, որ համաձայն եմ այս թեմայի վերաբերյալ բոլոր ասածներիդ։ Քո նշած երևույթներն ինձ էլ են միշտ զայրացրել, ու միշտ փորձել եմ ինչ-որ բացատրություն գտնել, բայց տրամաբանական բացատրություն այդպես էլ չեմ գտել։ :think

Սկսելու համար պէտք է հարց տալ՝ ինչու՞ ձեր հատուածին խորագիրի սկզբնատառերը մեծատառ են՝ Անուններ, Օտարատառ, Գրառման, Հարցեր...ասոնք յատուկ անուննե՞ր են...:
Արմենակ Եղիայեան

Tornado
06.06.2010, 22:00
Ժող ջան ինձ ահավոր հետաքրքիր ա, թե Դավիթ անվան վերջին տառը անգլերենում տ- ովա, նախընտրելի գրել թե՞` դ-ով:think: Գիտեմ որ տ-ով անգլերենում բառ կա, ու էդքան էլ լավ բան չի նշանակում, բայց բոլոր հայկական անձնագրերում էս անունը գրում են տ-ով :angry /անձնագրի անգլերեն էջում / :think:think:think

Ռուֆուս
07.06.2010, 00:01
Ժող ջան ինձ ահավոր հետաքրքիր ա, թե Դավիթ անվան վերջին տառը անգլերենում տ- ովա, նախընտրելի գրել թե՞` դ-ով:think: Գիտեմ որ տ-ով անգլերենում բառ կա, ու էդքան էլ լավ բան չի նշանակում, բայց բոլոր հայկական անձնագրերում էս անունը գրում են տ-ով :angry /անձնագրի անգլերեն էջում / :think:think:think

Եթե հայերենում Դավիթ ա, ուրեմն անգլերեն պետք ա լինի Davit, իսկ եթե հայերենում Դավիդ ա, ուրեմն David: Հայերեն անունները չեն թարգմանվում, այլ տառադարձվում:

Մանուլ
09.07.2010, 17:32
Ճիշտը ո՞րն է. Նիդերլանդնե՞ր, թե՞ Նիդեռլանդներ:

Ռեդ
09.07.2010, 17:35
Ճիշտը ո՞րն է. Նիդերլանդնե՞ր, թե՞ Նիրդեռլանդներ:
http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%86%D5%AB%D5%A4%D5%A5%D6%80%D5%AC%D5%A1%D5%B6%D5%A4%D5%B6%D5%A5%D6%80

Մանուլ
09.07.2010, 17:43
http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%86%D5%AB%D5%A4%D5%A5%D6%80%D5%AC%D5%A1%D5%B6%D5%A4%D5%B6%D5%A5%D6%80

Ուլուանան ասել ա, որ բառերի ճիշտ գրության վերաբերյալ ինտերնետի ինֆորմացիան ի գիտություն չընդունեմ :)): Վիքիպեդիայի ինֆորմացիան էլ հարյուր տոկոսով ճիշտ չի:

---------- Ավելացվել է՝ 18:43 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:40 ----------

Քիչ առաջ սովետական հանրագիտարանում նայեցի, էլի ր-ով էր գրված: Երևի դա ա ճիշտը :):

Hda
09.07.2010, 18:53
Ճիշտը ո՞րն է. Նիդերլանդնե՞ր, թե՞ Նիդեռլանդներ:

ր բացի մեզանից էլի ունեցող կա՞
աչքիս անկապ մեկնաբանում եղավ, ուրեմն Փառիզ կլիներ
ամեն դեպքում օտար բառերի հայերեն գրությունը միշտ էլ բանավեճերի տեղիք կտա...

Շինարար
09.07.2010, 20:54
ր բացի մեզանից էլի ունեցող կա՞
աչքիս անկապ մեկնաբանում եղավ, ուրեմն Փառիզ կլիներ
ամեն դեպքում օտար բառերի հայերեն գրությունը միշտ էլ բանավեճերի տեղիք կտա...

Ընդհանրապես, հատուկ անունների փոխառման ժամանակ շատ են բառամիջի ռ-ի ր-ով փոխարինումները՝ Սամարա, քո նշած նույն Փարիզը, Սարատով, Ղուրան, Կահիրե, դա երևի հայերենի հնչյունաբանական ինչ-որ օրինաչափության հետ ա կապված:)

Ուլուանա
09.07.2010, 23:01
Ուլուանան ասել ա, որ բառերի ճիշտ գրության վերաբերյալ ինտերնետի ինֆորմացիան ի գիտություն չընդունեմ :)): Վիքիպեդիայի ինֆորմացիան էլ հարյուր տոկոսով ճիշտ չի:

---------- Ավելացվել է՝ 18:43 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:40 ----------

Քիչ առաջ սովետական հանրագիտարանում նայեցի, էլի ր-ով էր գրված: Երևի դա ա ճիշտը :):
Ընդհանրապես աշխարհագրական անունների (և ոչ միայն) գրելաձևերը ժամանակի ընթացքում հաճախ են փոփոխությունների ենթարկվում։ Էդ առումով ներկայումս Սովետական հանրագիտարանին վստահելն էլ ճիշտ չի, որովհետև դրանում տեղ գտած բազմաթիվ անուններ էսօր լրիվ այլ գրելաձևեր ունեն։

Քիչ առաջ 2008 թվականին լույս տեսած «Հայ ռուսերեն և ռուս–հայերեն» բառարանում նայեցի աշխարհագրական անունների ցանկը, որտեղ ռուսերեն Нидерланды–ի դիմաց հայերեն Նիդեռլանդներ էր գրված։ Ճիշտն ասած՝ մինչև նայելն էլ ես էդպես գիտեի, ուղղակի մտածեցի՝ գուցե վերջին տարիներին փոխվել է, չեմ իմացել։ Մի խոսքով՝ եթե վերջին երկու տարում չի փոխվել, ուրեմն Նիդեռլանդներ է։ Բայց դատելով նրանից, որ Սովետի օրոք Նիդերլանդներ է եղել, ու դրանից հետո փոխվել Նիդեռլանդների, ապա դժվար թե մի անգամ էլ հետ փոխված լինի, չէ՞։ :))

Շինարար
09.07.2010, 23:06
Ընդհանրապես աշխարհագրական անունների (և ոչ միայն) գրելաձևերը ժամանակի ընթացքում հաճախ են փոփոխությունների ենթարկվում։ Էդ առումով ներկայումս Սովետական հանրագիտարանին վստահելն էլ ճիշտ չի, որովհետև դրանում տեղ գտած բազմաթիվ անուններ էսօր լրիվ այլ գրելաձևեր ունեն։

Քիչ առաջ 2008 թվականին լույս տեսած «Հայ ռուսերեն և ռուս–հայերեն» բառարանում նայեցի աշխարհագրական անունների ցանկը, որտեղ ռուսերեն Нидерланды–ի դիմաց հայերեն Նիդեռլանդներ էր գրված։ Ճիշտն ասած՝ մինչև նայելն էլ ես էդպես գիտեի, ուղղակի մտածեցի՝ գուցե վերջին տարիներին փոխվել է, չեմ իմացել։ Մի խոսքով՝ եթե վերջին երկու տարում չի փոխվել, ուրեմն Նիդեռլանդներ է։ Բայց դատելով նրանից, որ Սովետի օրոք Նիդերլանդներ է եղել, ու դրանից հետո փոխվել Նիդեռլանդների, ապա դժվար թե մի անգամ էլ հետ փոխված լինի, չէ՞։ :))

Անահիտ ջան, էդ առումով ռուս-հայերեն բառարան էլ վերջին ինստանցիայի արժեք չունի, կարծում եմ պետք է՝ ինչ-որ տեղանունների բառարան լինի, որով կարելի լինի ճշտել:)

StrangeLittleGirl
09.07.2010, 23:11
Հստակ կանոն կա. օտար «լ», «մ» և «ն» տառերից առաջ միշտ գրվում է «ռ»:

Ուլուանա
09.07.2010, 23:20
Անահիտ ջան, էդ առումով ռուս-հայերեն բառարան էլ վերջին ինստանցիայի արժեք չունի, կարծում եմ պետք է՝ ինչ-որ տեղանունների բառարան լինի, որով կարելի լինի ճշտել:)
Դե, ես չէի էլ պնդել ասածս։ Ես էլ դա վերջին ինստանցիայի ճշմարտության աղբյուր չեմ համարում, դրա համար էլ զուտ կարծիքի ձևով էի գրել՝ նաև որոշ հիմնավորումներ բերելով։ Ձեռքիս տակ տեղանունների բառարան չկա, «Լեզվի տեսչության տեղեկատուում» էլ համապատասխան ցանկում Նիդեռլանդները տարօրինակ կերպով չկար...
Բայց Բյուրի գրելուց հետո ես էլ հիշեցի էդ կանոնը... Դա արդեն ամեն ինչ կարգավորում է, փաստորեն։ :)

Մանուլ
09.07.2010, 23:46
Ես էլ մինչև հիմա «ր»-ով տարբերակը գիտեի, բայց աշխարհի առաջնության թեման ապակողմնորոշեց, որոշեցի ճշտել:
Նկատի ունենալով Սովետական հանրագիտարանի հնությունը` համոզված չէի, դրա համար էլ գրել էի «երևի» :):
Իսկ, «լ», «մ», «ն» տառերի մասին չգիտեի, շնորհակալություն :):

Դատարկություն
10.07.2010, 10:49
Հստակ կանոն կա. օտար «լ», «մ» և «ն» տառերից առաջ միշտ գրվում է «ռ»:
Բյուր, ուղղակի հետաքրքրեց, իսկ ինչի՞ չենք Գերմանիան էլ «ռ»-ով գրում, եթե էդպիսի կանոն կա, կամ օրինակ` Բերմունդյան եռանկյունին, որ փնտրեմ էլի օրինակներ կգտնեմ: Մենք ենք սխալ անում, թե՞ դրանց համար էլ ուրիշ կանոն կա, կամ իրենք օտար չեն համարվում:)

StrangeLittleGirl
10.07.2010, 14:39
Բյուր, ուղղակի հետաքրքրեց, իսկ ինչի՞ չենք Գերմանիան էլ «ռ»-ով գրում, եթե էդպիսի կանոն կա, կամ օրինակ` Բերմունդյան եռանկյունին, որ փնտրեմ էլի օրինակներ կգտնեմ: Մենք ենք սխալ անում, թե՞ դրանց համար էլ ուրիշ կանոն կա, կամ իրենք օտար չեն համարվում:)

Էդ արդեն չգիտեմ :)) Բերմուդյանը վստահ չեմ ր ա, թե ռ: Բայց ես էլ լիքը ուրիշ օրինակներ կարող եմ բերել. Բեռլին, Իռլանդիա, Սատուռն (հա, չխնդաք, վախտին Սատուրն ա էղել, հետո դառել ա Սատուռն): Չի բացառվում, որ Գերմանիան էնքան վաղուցվանից ա հենց էդպես մտած մեր լեզվի մեջ, որ էլ «ռ» սարքելու իմաստ չկա:

Նաիրուհի
10.07.2010, 14:42
Սատուռն (հա, չխնդաք, վախտին Սատուրն ա էղել, հետո դառել ա Սատուռն):
:o էդ երբվանի՞ց:
Ռ-ն չեմ սիրում, էլի՜...

StrangeLittleGirl
10.07.2010, 23:35
:o էդ երբվանի՞ց:
Ռ-ն չեմ սիրում, էլի՜...

Չգիտեմ՝ երբվանից, բայց ինչքան հիշում եմ, սովետական հանրագիտարանում գրված էր Սատուրն, իսկ փակագծերում՝ Սատուռն, ու երբ դպրոցական հալիս փորձեցի հասկանալ, թե դա ինչ է, իմացա այս տարօրինակ կանոնի մասին:

Hda
11.07.2010, 17:49
Բյուր, ուղղակի հետաքրքրեց, իսկ ինչի՞ չենք Գերմանիան էլ «ռ»-ով գրում, եթե էդպիսի կանոն կա, կամ օրինակ` Բերմունդյան եռանկյունին, որ փնտրեմ էլի օրինակներ կգտնեմ: Մենք ենք սխալ անում, թե՞ դրանց համար էլ ուրիշ կանոն կա, կամ իրենք օտար չեն համարվում:)

51 տարվա մեջ նույնիսկ որպես տառասխալով գրված Գեռմանիա չեմ հանդիպել


Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
,Հստակ կանոն կա. օտար «լ», «մ» և «ն» տառերից առաջ միշտ գրվում է «ռ»: StrangeLittleGirl ջան, ինչ որ բացատրություն ունե՞ս,թե՞ իրական ձևը Գեռմանիա է: Ասա անգրագետ չմնանք :) Լավ է ուշ քան երբեք....

StrangeLittleGirl
11.07.2010, 19:45
51 տարվա մեջ նույնիսկ որպես տառասխալով գրված Գեռմանիա չեմ հանդիպել

StrangeLittleGirl ջան, ինչ որ բացատրություն ունե՞ս,թե՞ իրական ձևը Գեռմանիա է: Ասա անգրագետ չմնանք :) Լավ է ուշ քան երբեք....

Դե ասում եմ, բացատրությունս էն է, որ ի տարբերություն մնացած վիճելի դեպքերի, Գերմանիան դարեր շարունակ գրվել է ր-ով, դրա համար էլ կանոնին ենթարկելու կարիք չի եղել... Չգիտեմ, սա իմ կարծիքն է:

Հայկօ
11.07.2010, 21:02
:think: Լ-ից ու մ-ից առաջ գրվող ռ-ի մասին, ճիշտն ասած, ոչ մի բան չգիտեմ, բայց գրաբարում եղել է հստակ կանոն, որ ն-ից առաջ միշտ ռ է գրվել (օր.՝ դուռն-դրացի-դրկից, ձմեռն-ձմերուկ և այլն): Կանոնը վերաբերում է արմատական բառերին, ու դժվարանում եմ ասել՝ հիմա գործու՞մ է, թե՞ ոչ (այսինքն՝ օրինակ՝ «արնաքամ» բառի մեջ ն-ից առաջ լա՜վ էլ ր է գրվում, ու էդ նորմալ է, որովհետև ր-ն ն-ից առաջ է հայտնվել հնչյունափոխության արդյունքում):

Hda
11.07.2010, 23:53
Հստակ կանոն կա. օտար «լ», «մ» և «ն» տառերից առաջ միշտ գրվում է «ռ»:

Դե ասում եմ, բացատրությունս էն է, որ ի տարբերություն մնացած վիճելի դեպքերի, Գերմանիան դարեր շարունակ գրվել է ր-ով, դրա համար էլ կանոնին ենթարկելու կարիք չի եղել... Չգիտեմ, սա իմ կարծիքն է:
հակասություն չե՞ս տեսնում:Թե՞ հստակ կանոն կա քո կարծիքով:

:think: Լ-ից ու մ-ից առաջ գրվող ռ-ի մասին, ճիշտն ասած, ոչ մի բան չգիտեմ, բայց գրաբարում եղել է հստակ կանոն, որ ն-ից առաջ միշտ ռ է գրվել (օր.՝ դուռն-դրացի-դրկից, ձմեռն-ձմերուկ և այլն): Կանոնը վերաբերում է արմատական բառերին, ու դժվարանում եմ ասել՝ հիմա գործու՞մ է, թե՞ ոչ (այսինքն՝ օրինակ՝ «արնաքամ» բառի մեջ ն-ից առաջ լա՜վ էլ ր է գրվում, ու էդ նորմալ է, որովհետև ր-ն ն-ից առաջ է հայտնվել հնչյունափոխության արդյունքում):
Ախպերս քեզ,որ լսենք ճիշտ ձևը Հայկօ-ն ա :D
Իսկ առանց կատակի,օտար բառերի մասին էնք խոսում:Վերջ, էլ ոչ մի սադրանքի չեմ գնում:Ասում եմ վերջին անգամ ու խոսք եմ տալիս տվյալ հարցին չանդրադառնալ,մինչև Հայաստանը ֆուտբոլի աշխարհի չեմպիոն չլինի: Օտար բառերի հայերեն ուղղագրությունը,որպեսզի չնեղացնեմ ոչ ոքի,չասեմ հիմարություն է,բայց ոնց գցում բռնում եմ մինիմում անիմաստ ջուր ծեծոցի է:

StrangeLittleGirl
12.07.2010, 00:26
հակասություն չե՞ս տեսնում:Թե՞ հստակ կանոն կա քո կարծիքով:

Ախպերս քեզ,որ լսենք ճիշտ ձևը Հայկօ-ն ա :D
Իսկ առանց կատակի,օտար բառերի մասին էնք խոսում:Վերջ, էլ ոչ մի սադրանքի չեմ գնում:Ասում եմ վերջին անգամ ու խոսք եմ տալիս տվյալ հարցին չանդրադառնալ,մինչև Հայաստանը ֆուտբոլի աշխարհի չեմպիոն չլինի: Օտար բառերի հայերեն ուղղագրությունը,որպեսզի չնեղացնեմ ոչ ոքի,չասեմ հիմարություն է,բայց ոնց գցում բռնում եմ մինիմում անիմաստ ջուր ծեծոցի է:

Հստակ ասելով ոչ թե նկատի ունեի, որ 100 տոկոսանոց կանոն է, այլ որ հենց էնպես չեն էդ ռ-երը, չի որոշվել ուղղակի Նիդեռլանդներ բառում ռ գրել:

Rammstein
12.07.2010, 15:57
Էդ արդեն չգիտեմ :)) Բերմուդյանը վստահ չեմ ր ա, թե ռ: Բայց ես էլ լիքը ուրիշ օրինակներ կարող եմ բերել. Բեռլին, Իռլանդիա, Սատուռն (հա, չխնդաք, վախտին Սատուրն ա էղել, հետո դառել ա Սատուռն): Չի բացառվում, որ Գերմանիան էնքան վաղուցվանից ա հենց էդպես մտած մեր լեզվի մեջ, որ էլ «ռ» սարքելու իմաստ չկա:

Մի բան չեմ հասկանում, ինչի՞ համար «Սատուրն» կամ «Սատուռն», եթե հայերեն ասում են «Երեւակ»: :think

StrangeLittleGirl
12.07.2010, 16:30
Մի բան չեմ հասկանում, ինչի՞ համար «Սատուրն» կամ «Սատուռն», եթե հայերեն ասում են «Երեւակ»: :think

Դե հիմա... էդ տարբերակն էլ կա:

StrangeLittleGirl
22.08.2010, 17:20
Sarajevo ո՞նց կլինի. Սարայեվո՞, թե՞ Սարայևո, թե՞ ուրիշ տարբերակ կա:

Շինարար
22.08.2010, 17:45
Sarajevo ո՞նց կլինի. Սարայեվո՞, թե՞ Սարայևո, թե՞ ուրիշ տարբերակ կա:

Սարաևո (http://en.wikipedia.org/wiki/Names_of_European_cities_in_different_languages:_Q-T):)

StrangeLittleGirl
22.08.2010, 17:47
Սարաևո (http://en.wikipedia.org/wiki/Names_of_European_cities_in_different_languages:_Q-T):)

Հաստա՞տ: Սենց շատ գեշ ա :(

Շինարար
22.08.2010, 17:51
Հաստա՞տ: Սենց շատ գեշ ա :(
Ինչ ասե՞մ:esim Ամեն տեղ նույն կերպ ա գրած:)

Tornado
23.08.2010, 19:43
Հստակ կանոն կա. օտար «լ», «մ» և «ն» տառերից առաջ միշտ գրվում է «ռ»:

Բայց ես չգիտեմ, թե ինչու, միայն «ն»-ն եմ հիշում: :think

StrangeLittleGirl
26.08.2010, 10:16
Բայց ես չգիտեմ, թե ինչու, միայն «ն»-ն եմ հիշում: :think

Դե ամեն մեկը մի բան ա հիշում, բայց լավ ուսումնասիրելուց հետո պարզվեց, որ երեքն էլ կա :)

Tornado
26.08.2010, 10:29
Դե ամեն մեկը մի բան ա հիշում, բայց լավ ուսումնասիրելուց հետո պարզվեց, որ երեքն էլ կա :)

Դե ամեն մեկը մի բան ա պարզում, ես, օրինակ, ոչ մի տեղ նման կանոն չգտա: Որ խնդրեմ, աղբյուրը չեք ասի?

StrangeLittleGirl
02.09.2019, 21:07
Ժող, վերջը ի՞նչ պարզվեց։ Լեզվի պետական տեսչությունը որոշե՞լ ա Նիդեռլանդներ, թե՞ Նիդերլանդներ

Ուլուանա
02.09.2019, 21:23
Ժող, վերջը ի՞նչ պարզվեց։ Լեզվի պետական տեսչությունը որոշե՞լ ա Նիդեռլանդներ, թե՞ Նիդերլանդներ
Ինչի՞, էդ հարցի հետ կապված չկողմնորոշվածություն կա՞ր:
Ես միշտ իմացել եմ Նիդեռլանդներ, ինչպես նմանատիպ մյուս դեպքերում ա:

StrangeLittleGirl
02.09.2019, 21:31
Ինչի՞, էդ հարցի հետ կապված չկողմնորոշվածություն կա՞ր:
Ես միշտ իմացել եմ Նիդեռլանդներ, ինչպես նմանատիպ մյուս դեպքերում ա:

Ես էլ եմ տենց իմացել, կանոնն էլ վրայից։ Բայց տպարանից ինձ գրեցին, որ ր սարքեմ, հիմա ուզում եմ լուրջ աղբյուր դեմ տալ։