Դիտել ողջ տարբերակը : Խոսքի ազատություն
Ոնցոր թե սենց թեմա չկա…
Ի՞նչ ասել է խոսքի ազատություն
Դա կարո՞ղա սա է՝
«Հայկական ժամանակ». Գյուղնախարարի պորտֆելի դիմաց պահանջվող գումարն այնքան մեծ Է եղել, որ «Մանչո գրուպի» հիմնադիրը չի համաձայնվել
10:41 • 12.01.11
Թեև ԱԽՔ Արթուր Բաղդասարյանը Սերժ Սարգսյանի աջակցությամբ շարունակում է «փչել» «Օրինաց երկիրը», մայրաքաղաքում ՕԵԿ-ի նորանոր գրասենյակներ բացել, բայց Բաղդասարյանի կուսակցությունը այդպես էլ կուսակցություն չի դառնում։
ԱԽՔ-ը կադրերի լուրջ խնդիր ունի և այդ հարցը ոչ մի ձևով չի կարողանում լուծել։ Կոալիցիոն քվոտայով ՕԵԿ-ին հատկացված գյուղնախարարի թեկնածու գտնելու համար ՕԵԿ-ից օրեր են պահանջվել։ Մեր աղբյուրները փոխանցում են, որ անցյալ տարեվերջին Գերասիմ Ալավերդյանի պաշտոնանկությունից հետո այդ պորտֆելն առաջարկվել է «Մանչո գրուպի» հիմնադիր, գլխավոր տնօրեն, անկուսակցական Իվան Մոսոյանին։ Բայց, ըստ շրջանառվող խոսակցությունների, նախարարական պորտֆելի դիմաց պահանջվող գումարն այնքան մեծ Է եղել, որ վերջինս չի համաձայնվել դրան։
Երեկ մեզ հետ զրույցում Մոսոյանը հաստատեց, որ իրեն այդ պաշտոնն առաջարկվել Է։ Հարցին, իսկ ինչու չեք համաձայնվել, նա պատասխանեց. «Դե, բավական լուրջ բաներ են, խնդիրներ կային»։ Մոսոյանը, սակայն, պնդում Է, թե գումարի մասին խոսք չի եղել։ «Ինձ կանչել, ասել են՝ մեզ պետք Է մասնագետ, որ գյուղնախարարի գործը կարողանա կատարի, գյուղատնտեսությունից հասկանա, միակ պայմանը դա Է եղել։ Ես անկեղծ եմ ասում, ինձ նույն օրը առավոտյան, երբ ազատեցին նախկին գյուղնախարարին, զանգել, կանչել են կառավարություն, ես չեմ Էլ իմացել ինչի համար Է։ Երբ գնացել եմ, ընդհանուր խոսակցություն է եղել իմ նախկին անցած ուղու մասին, վերջում նոր, որ առաջարկեցին, ինքս Էլ զարմացա, ինձ համար դա լրիվ անսպասելի Էր։ Ես քանի որ շատ գործ ունեմ, չուզեցի դրանք կիսատ թողնել, գնալ, որովհետև եթե ես զբաղեցնեի գյուղնախարարի պաշտոնը, հաստատ պետք Է առավոտից առավոտ դրանով զբաղվեի, թողնեի իմ ստեղծած տնտեսությունը, հարմար չէր, և ամենակարևորը, ես ինձ համար հանգիստ ապրում եմ՝ աշխատելով, աշխատելով, աշխատելով»,– պատմեց «Մանչո գրուպի» սեփականատերը։ Ըստ նրա, ինքը 2-3 ժամ կառավարությունում է եղել։ «2-3 ժամ խոսել եմ կառավարությունում... Իմ առաջին պատասխանը բացասական է եղե..., ինձ 4-5 օր ժամանակ է տրվել, վերջին պահին ես «չէ» եմ ասել, նոր Սերգոյին նշանակել են»,– ասաց Մոսոյանը։ Մեր հարցին՝ զրույցը վարչապետի՞ հետ է եղել, նա պատասխանեց. «Չէ, ինձ Արթուր Բաղդասարյանը կանչեց, հետո վարչապետը և այլն, և այլն։ Հիմնականում Արթուր Բաղդասարյանի հետ է եղել խոսակցությունը՝ նախնականը։ Հետո նաև ուրիշ տեղերից էլ են եկել, կառավարությունից, ես չեմ ուզում անուններ ասել, բոլոր տեղերից էլ եկել են, այստեղ էլ են եկել, նայել են տնտեսությունս, զարմացել։ Ես երբ ռեալ եմ նայում, ինձ ավելի լավ է, որ իմ գործը ես շարունակեմ, քան թե կիսատ թողնեմ, գնամ որոշ կուսակցությունների ձեռի տակ ընկնեմ։ Եթե փող էլ ասեին, եթե ես նպատակ ունենայի, դա ինձ չէր խանգարի, կգնայի»,– եզրափակեց Իվան Մոսոյանը։ Թե էլ ում է ԱԽՔ-ը փորձել համոզել իր քվոտայով ստանձնել գյուղնախարարի պաշտոնը, գոնե մեզ դեռ հայտնի չէ։
Tert.am
Էդ որ ամեն պարբերության մեջ շեշտումա «ԱԽՔ», դա՞ է խոսքի ազատությունը… Է եթե դա է, նշանակումա մենք լավ էլ ազատ երկրում ենք ապրում: :think
Էթիկա… բան… սենց բաները լուրջ խոչընդո՞տ են խոսքի ազատության համար…:think
[COLOR="wheat"]
Էդ որ ամեն պարբերության մեջ շեշտումա «ԱԽՔ», դա՞ է խոսքի ազատությունը… Է եթե դա է, նշանակումա մենք լավ էլ ազատ երկրում ենք ապրում: :think
Էթիկա… բան… սենց բաները լուրջ խոչընդո՞տ են խոսքի ազատության համար…:think
Դե մարդու մականունն էլ էս ձևիա ստացվել, ի՞նչ կարաս անես, բախտի բան ա, իրա բախտն էլ չբերեց ու դառավ ԱԽՔ, թող գոհ լինի որ չեն գրում ախք: «Աստված էլ բեթարից ազատի»:
Դե մարդու մականունն էլ էս ձևիա ստացվել, ի՞նչ կարաս անես, բախտի բան ա, իրա բախտն էլ չբերեց ու դառավ ԱԽՔ, թող գոհ լինի որ չեն գրում ախք: «Աստված էլ բեթարից ազատի»:
Բախտը չբերեցը ո՞րն ա, էդ բախտը բերել ա, որ ԱԽՔ ա դառել, այ որ բախտը չբերեր, հիմա ստեղ չէինք կարանա գրել :))
Ժող, եկեք բախտագուշակների գործին չխփենք ու լուրջ մոտենանք հարցին:
Ես էլ եմ համաձայն, որ ինքը ախքա, բայց հարցը ինքը չի, հարցը վերաբերմունքնա: Հիմա կասեք՝ «կակոյ պրիվետ տակոյ ատվետ»… ոնց ինքնա վերաբերվում ժողավրդին ու իրա գործին՝ համարժեք անվանումն էլ ստանումա… Սա զուտ որպես օրինակ եմ բերել, ուղակի էս հոդվածի վրա միտք հղացավ թեմա բացել…
Իսկ հիմա բուն հարցը: Էդ պիտակումները որ անում ենք մենք՝ հասարակ քննարկումներում, ինչորտեղ հասկանալիա, դէ էմոցիաներ են, բան են, արտահայտելա պետք, բայց որ պրոֆեսիոնալներն են անում՝ տվյալ դեպքում լրագրողները ու դրա անունը դնում խոսքի ազատություն… Մի քիչ սիրուն չի, ոնցոր սև սրտին մխիթարանք: «Ազատության էտալոն» համարվող ամերիկանորում ու եվրոպաներում նման բաների համար հաստատ պատասխանատվության կենթարկվեին ու տեղին: Իսկ մեր մոտ խոսքի ազատության գերագույն աստիճանին ենք հասել, էլ ի՞նչ ենք ուզում… Ու հլը եվրոպաներն էլ մեզ ասում են, թե մենք հեռու ենք խոսքի ազատությունից…
Խոսքի «ազատությունը» մի բանա, էդ խոսքի կշիռ ունենալը ու իր ազդեցությունը թողնելը ուրիշ բանա, էդ խոսքի հետ հաշվի նստելը լրիվ ուրիշ բանա… Իսկ որ պրոֆեսիոնալները պիտի պահպանեն էթիկայի կանոնները, քանի որ իրանք ինչքան էլ չլինի օրինակ են հանդիսանում՝ էդ էլ մի ուրիշ բանա…
Բախտը չբերեցը ո՞րն ա, էդ բախտը բերել ա, որ ԱԽՔ ա դառել, այ որ բախտը չբերեր, հիմա ստեղ չէինք կարանա գրել :))
Ստացվում ա ինքը հպարտանում ա էտ մականվամբ, այսինքն համաձայն եմ:D
Ու հլը եվրոպաներն էլ մեզ ասում են, թե մենք հեռու ենք խոսքի ազատությունից…
Ճիշտ են ասում: Խոսքի ազատությամբ օժտված են միայն մի քանի թերթեր: Չկա որևէ հեռուստաեթեր որը կկարողանա «հայլուրություն» չանել:
Հայկական Ժամանակը մյուսներից չի առանձնանում, նրանով որ «մարդկանց» մականուններով է կոչում այլ գրում է այն ինչ իրականում եղել է, ճիշտ ա մեկ-մեկ բըլթեր էլ ա անում, բայց այդպես էլ ա պատահում:
Ճիշտ են ասում: Խոսքի ազատությամբ օժտված են միայն մի քանի թերթեր: Չկա որևէ հեռուստաեթեր որը կկարողանա «հայլուրություն» չանել:
Հայկական Ժամանակը մյուսներից չի առանձնանում, նրանով որ «մարդկանց» մականուններով է կոչում այլ գրում է այն ինչ իրականում եղել է, ճիշտ ա մեկ-մեկ բըլթեր էլ ա անում, բայց այդպես էլ ա պատահում:
Գայլ ջան, իմ ասածը մականուններին մասին չի, այլ վիրավորական պիտակումների
Գայլ ջան, իմ ասածը մականուններին մասին չի, այլ վիրավորական պիտակումների
Դե իրականում այդ մականունները վիրավորական պիտակավորումներ են, իսկ ընդհանրապես մեծ մասամբ ճիշտ են անում, խաղում են իրանց ստեղծած կանոններով, էն ժամանակ, երբ Հայաստանը կդառնա նորմալ երկիր թող պատժվեն օրենքի ամբողջ խստությամբ:
Ժող, եկեք բախտագուշակների գործին չխփենք ու լուրջ մոտենանք հարցին:
Ես էլ եմ համաձայն, որ ինքը ախքա, բայց հարցը ինքը չի, հարցը վերաբերմունքնա: Հիմա կասեք՝ «կակոյ պրիվետ տակոյ ատվետ»… ոնց ինքնա վերաբերվում ժողավրդին ու իրա գործին՝ համարժեք անվանումն էլ ստանումա… Սա զուտ որպես օրինակ եմ բերել, ուղակի էս հոդվածի վրա միտք հղացավ թեմա բացել…
Իսկ հիմա բուն հարցը: Էդ պիտակումները որ անում ենք մենք՝ հասարակ քննարկումներում, ինչորտեղ հասկանալիա, դէ էմոցիաներ են, բան են, արտահայտելա պետք, բայց որ պրոֆեսիոնալներն են անում՝ տվյալ դեպքում լրագրողները ու դրա անունը դնում խոսքի ազատություն… Մի քիչ սիրուն չի, ոնցոր սև սրտին մխիթարանք: «Ազատության էտալոն» համարվող ամերիկանորում ու եվրոպաներում նման բաների համար հաստատ պատասխանատվության կենթարկվեին ու տեղին: Իսկ մեր մոտ խոսքի ազատության գերագույն աստիճանին ենք հասել, էլ ի՞նչ ենք ուզում… Ու հլը եվրոպաներն էլ մեզ ասում են, թե մենք հեռու ենք խոսքի ազատությունից…
Խոսքի «ազատությունը» մի բանա, էդ խոսքի կշիռ ունենալը ու իր ազդեցությունը թողնելը ուրիշ բանա, էդ խոսքի հետ հաշվի նստելը լրիվ ուրիշ բանա… Իսկ որ պրոֆեսիոնալները պիտի պահպանեն էթիկայի կանոնները, քանի որ իրանք ինչքան էլ չլինի օրինակ են հանդիսանում՝ էդ էլ մի ուրիշ բանա…
Տիգ ջան, խոսքի ազատությունը ոչ թե պաշտոնյաների մասին մականուններով արտահայտվելով ա որոշվում, այլ Ա1+-ի բաց կամ փակ լինելով ա որոշվում: Խոսքի ազատություն ասվածը պետք չի բառացի հասկանալ: Էն, որ լրագրողներին կարան ինչ-որ պաշտոնյաների մասին հոդվածներ գրելու համար ծեծել ու չպատժվել, էն, որ կարան մի քանի հոգի առավոտ 8-ին քաղաքի բոլոր կրպակներից գնեն ընդդիմադիր թերթերից մեկի այդ օրվա ողջ տպաքանակը, էն, որ էսօր ոչ մի հեռուստաընկերություն չի խոսում էն մասին, ինչի մասին մենք ենք ստեղ խոսում, այսինքն էն, ինչը հուզում ա ժողովրդին, էն կարծիքները, որոնք պատկանում են ժողովրդին, չի արտացոլվում հեռուստաէկրաններին: Կարճ ասած՝ թեման սխալ ուղու վրա ա, իսկզբանե սխալ ես դրել հարցը, այսինքն սխալ ես ներկայացրել խոսքի ազատություն ասվածը:
Տիգ ջան, խոսքի ազատությունը թչ թե պաշտոնյաների մասին մականուններով արտահայտվելով ա որոշվում, այլ Ա1+-ի բաց կամ փակ լինելով ա որոշվում: Խոսքի ազատություն ասվածը պետք չի բառացի հասկանալ: Էն, որ լրագրողներին կարան ինչ-որ պաշտոնյաների մասին հոդվածներ գրելու համար ծեծել ու չպատժվել, էն, որ կարան մի քանի հոգի առավոտ 8-ին քաղաքի բոլոր կրպակներից գնեն ընդդիմադիր թերթերից մեկի այդ օրվա ողջ տպաքանակը, էն, որ էսօր ոչ մի հեռուստաընկերություն չի խոսում էն մասին, ինչի մասին մենք ենք ստեղ խոսում, այսինքն էն, ինչը հուզում ա ժողովրդին, էն կարծիքները, որոնք պատկանում են ժողովրդին, չի արտացոլվում հեռուստաէկրաններին: Կարճ ասած՝ թեման սխալ ուղու վրա ա, իսկզբանե սխալ ես դրել հարցը, այսինքն սխալ ես ներկայացրել խոսքի ազատություն ասվածը:
Ըհը Կուկ ջան, հենց էն էր ինչ ուզում էի լսեի:
Էդ ստեղ խոսացողներս լավ հասկանում ենք, թե որնա խոսքի ազատությունը, բայց շատերը հասկանում են նենց ոնցոր հարցը ներկայացրել եմ՝ այսինքն, եթե կարաս ազատ քրֆես, ուրեմն խոսքի ազատությունա:
Համ էլ շնորհակալություն թեմաի ուղղությունը ճիշտ կողմ տանելու համար: Բայց էն սխալ ուղղությունն էլ եկեք չանտեսենք, քանի որ էս հարցի մի մասնա կազմում:
Էդ որ ամեն պարբերության մեջ շեշտումա «ԱԽՔ», դա՞ է խոսքի ազատությունը… Է եթե դա է, նշանակումա մենք լավ էլ ազատ երկրում ենք ապրում: :think
Էթիկա… բան… սենց բաները լուրջ խոչընդո՞տ են խոսքի ազատության համար…:thinkԱԽՔ-անվտանգության խորհդրի քարտուղար: Ո՞րն ա ստեղ էթիկայի խախտումը: :8
ԱԽՔ-անվտանգության խորհդրի քարտուղար: Ո՞րն ա ստեղ էթիկայի խախտումը: :8
Տեսականորեն խախտում չկա, Շին ջան :)
Բայց Արթուրիկի դեպքում դա ոչ թե պաշտոնի հապավում ա, այլ ինքնության բնորոշիչ:
Համ էլ հլա մի հատ թարս կարդա :D
ԱԽՔ-անվտանգության խորհդրի քարտուղար: Ո՞րն ա ստեղ էթիկայի խախտումը: :8
:D Հա էլի սխալ եմ հասկացել, ուրեմն սխալ օրինակ եմ բերել, բայց դա չի նշանակում, որ նման դեպքեր չկան;)
Tig ջան, խոսքի ազատությունը չափել չի կարելի - խոսքի ազատությունը սահմանդրական իրավունք ա:
Իսկ կոնկրետ ինչ-որ մեկին հայհոյելը դա յուրաքանչյուրի անձնական գործն ա, այնքանով որքանով հայհոյողը պատրաստ է պատասխան տալ հայհոյանքի համար:
Հիմա որքան էլ հայհոյել չի կարելի, ոնց Օհան Դուրյանի թաղմանը չգնացած նժդեհականներին չանվանես тууууууууууууу ..
Կարծում եմ՝ խոսքի ազատություն Հայաստանում այսօր ավելի շատ կա, քան առաջ էր, և ավելի շատ, քան շատ «զարգացած» երկրներում, ուրիշ բան, որ էտ խոսքը բանի տեղ դնող չկա այսօր, դրա համար էլ բոլոր անգրագետ լրագրողները խոսում են
One_Way_Ticket
23.07.2023, 17:16
Ակտիվացնեմ թեման։ Վերջերս խոսքի ազատությունը խայտառակ անկում է ապրում։ Շատերը կողմ են, որ կառավարությունը սահմանափակի "դիզինֆորմացիան" ինտերնետում։ ԱՄՆ-ում ըստ հարցման արդյունքների այդպես է մտածում դեմոկրատ ընտրողների 70%-ը (կտրուկ վերելք 2018-ի 40%-ից)։
https://alexberenson.substack.com/p/the-scariest-poll-youll-see-this
Լատվիայում էլ ավելի խայտառակ վիճակ է։ NEPLP կոչվող պետական օրգանը առանց դատ ու դատաստանի տուգանում կամ բլոկ է անում ԶԼՄ-ների, որոնք իր կարծիքով թշնամական պրոպագանդա են տարածում կամ պարզապես խեղաթյուրում իրականությունը։ Վերջերս տուգանել էր մի ԶԼՄ-ի, որը հարցազրույց էր հրապարակել պատգամավորի հետ, ով լեզվի քննություն չհանձնած Ռուսաստանի քաղաքացիների պոտենցիալ դեպորտացիան անվանել էր․․․ դեպորտացիա։ Ասում է՝ այդ բառը բնութագրում է ստալինական ռեժիմի կողմից լատվիացիների աքսորումը Սիբիր, ու չպիտի կիրառվի այլ կոնտեքստում։ Այդ տուգանքից բիզբիզ կանգնեցին նույնիսկ նացիոնալիստների մազերը։
Իսկ ի՞նչ եք կարծում դուք։
Ակտիվացնեմ թեման։ Վերջերս խոսքի ազատությունը խայտառակ անկում է ապրում։ Շատերը կողմ են, որ կառավարությունը սահմանափակի "դիզինֆորմացիան" ինտերնետում։ ԱՄՆ-ում ըստ հարցման արդյունքների այդպես է մտածում դեմոկրատ ընտրողների 70%-ը (կտրուկ վերելք 2018-ի 40%-ից)։
https://alexberenson.substack.com/p/the-scariest-poll-youll-see-this
Լատվիայում էլ ավելի խայտառակ վիճակ է։ NEPLP կոչվող պետական օրգանը առանց դատ ու դատաստանի տուգանում կամ բլոկ է անում ԶԼՄ-ների, որոնք իր կարծիքով թշնամական պրոպագանդա են տարածում կամ պարզապես խեղաթյուրում իրականությունը։ Վերջերս տուգանել էր մի ԶԼՄ-ի, որը հարցազրույց էր հրապարակել պատգամավորի հետ, ով լեզվի քննություն չհանձնած Ռուսաստանի քաղաքացիների պոտենցիալ դեպորտացիան անվանել էր․․․ դեպորտացիա։ Ասում է՝ այդ բառը բնութագրում է ստալինական ռեժիմի կողմից լատվիացիների աքսորումը Սիբիր, ու չպիտի կիրառվի այլ կոնտեքստում։ Այդ տուգանքից բիզբիզ կանգնեցին նույնիսկ նացիոնալիստների մազերը։
Իսկ ի՞նչ եք կարծում դուք։
Կարծում եմ ամենադժվար լուծումն օպտիմալն ա՝ մարդկանց սովորեցնել մեդիագրագիտություն, ինֆորմացիա ճշտել։ Հիմա արտադրական մասշտաբների դեզինֆորմացիա ստեղծելն ու տարածելը համարյա ձրի ա, բայց դրա դեմ պայքարելը նախ կառավարություններին կարա աննախադեպ ուժեղ լծակներ տա մարդկանց վրա ու մյուս կողմից էլ օգտակար չի կարա լինի։ Հնարավոր չի նենց անել, որ դեզինֆորմացիան չհասնի մարդուն, էստեղ էն օղակը, որ պետք ա փոխվի մարդն ա։
Ակտիվացնեմ թեման։ Վերջերս խոսքի ազատությունը խայտառակ անկում է ապրում։ Շատերը կողմ են, որ կառավարությունը սահմանափակի "դիզինֆորմացիան" ինտերնետում։ ԱՄՆ-ում ըստ հարցման արդյունքների այդպես է մտածում դեմոկրատ ընտրողների 70%-ը (կտրուկ վերելք 2018-ի 40%-ից)։
https://alexberenson.substack.com/p/the-scariest-poll-youll-see-this
Լատվիայում էլ ավելի խայտառակ վիճակ է։ NEPLP կոչվող պետական օրգանը առանց դատ ու դատաստանի տուգանում կամ բլոկ է անում ԶԼՄ-ների, որոնք իր կարծիքով թշնամական պրոպագանդա են տարածում կամ պարզապես խեղաթյուրում իրականությունը։ Վերջերս տուգանել էր մի ԶԼՄ-ի, որը հարցազրույց էր հրապարակել պատգամավորի հետ, ով լեզվի քննություն չհանձնած Ռուսաստանի քաղաքացիների պոտենցիալ դեպորտացիան անվանել էր․․․ դեպորտացիա։ Ասում է՝ այդ բառը բնութագրում է ստալինական ռեժիմի կողմից լատվիացիների աքսորումը Սիբիր, ու չպիտի կիրառվի այլ կոնտեքստում։ Այդ տուգանքից բիզբիզ կանգնեցին նույնիսկ նացիոնալիստների մազերը։
Իսկ ի՞նչ եք կարծում դուք։
Ինձ թվում է ճիզվիտների դարաշրջանն է հետ գալիս միակ տարբերությամբ, գրքեր այրելու ու մարդկանց գլխատելու տեղը ըքաունթները բլոկ են անում։ ԱՄՆ դեմոկրատները վաղուց արդեն կոմունիստներից շատ չեն տարբերվում։
Խոսքի ազատությունը, անհետաքրքիր կատեգորիա ա իմ համար։ Այսպես թե այնպես, էս ֆոռմայով, կամ ուրիշ, ազատություն գաղափարը ընդհանրապես անհետաքրքիր ա ինձ։ Ազատությունը դա սպեկուլացիաների բուն ա։ Ի՞նչ ազատություն, ինչի՞ց ազատություն։ Աշխարհը կաննոներ ունի, կաննոներից հիմնականները մարդիկ լավ դոկումենտացրել են, ու էդ կաննենրը ձևավորված են power-ի շուրջ (եթե գիրք կարդալու հավես չկա, ահա վիդեո (https://www.youtube.com/watch?v=670ZGMBjrPI)): Power-ն ա հետաքրքիր կատեգորիա, դրա տարբեր աստիճաներում հնարավորթւունների տարբրություններն ա հետաքրիքր կատեգորիա, տարբեր power-ներով մարդկանց համագործակցության ձևերն ա լավ կատեգորիա։ Թե չէ խոսքը ազատությունը, ինչ որ տենց համոզել են որ սուպեռ կարևոր բան ա, ասել են, ընեք ձեզ խոսքի ազատություն, ու եթե հանկարծ մենք էդ ազատությանը կպնենք, եկեք պայքարեք, որ հետ ստանանք էդ ազատությունը։ Էհ։