Դիտել ողջ տարբերակը : Համակարգիչը որպես հիվանդություն
Բարև բոլորին
Որոշեցի բացել մի թեմա՝ որում կարող ենք քննարկել համակարգչի հասցրած վնասների մարդու կյանքին, կամ ընդհանրապես հասցնում է որևէ վնաս համակարգիչը մեր առողջությանը: Թեմայում կխնդրեի խոսել կոնկրետ հիմնավորված թաստերով ու ասել են, ինչը ասենք ձեր գլխի վրայով է անցել: Մաղթում եմ Բարի քննարկում: :)
Իսկ հիմա ես մի քիչ մանրամասնեմ իմ սեփական փորձից ելնելով:
Ուրեմն ես կյանք չունեմ առանց համակարգչի:
Եղավ մի որոշ շրջան, որ ես զրկված էի համակարգչից, ինտենրետից: Ու այդ ժամանակ ոնց որ օդը ինձ չհերիքեր ու այդ ժամանակ ես զգացի որ հնարավոր է արդեն լուրջ ներվային հիվանդ դարնամ այդ ապրումներից ու այդ զգացողությունից: Չգիտեմ՝ բայց ես չեմ պատկերացնում իմ կյանքը առանց համակարգչի ու դժվար թ՞ե կարողանամ առանց դրա ապրել լրիվ նորմալ կյանքով: Մի գուցե եթե օգտագործած չլինեի, հիմա լրիվ նորմալ լիներ ու ես էլ լրիվ ուրիշ ուղղությամբ մտածելուց լինեի՝ այ բայց հիմա համոզված կարող եմ ասել որ հնարավոր չէ իմ կյանքը առանց համակարգչի ու առանց դրա հնարավոր է որ լուրջ հիվանդ դարնա մարդը:
..Ando..
16.07.2010, 09:21
Կարծում եմ որ տեղին թեմա էս բացել և լուրջ քննարկելու թեմա է...
իմ կարծիքով համակարգիչը կախվածության մեջ է գցում մարդկանց...այն միևնույն ժամանակ կարող է և օգնել և վնասել մարդուն...անձամբ իմ պարագայում եղել է մի ժամանակահատված երբ ես ամբողջ օրը նստած էի համակրգչի դիմաց...և չէի էլ նկատում թե ինչպես էին օրերս անցնում...ամբողջ օրը նստած էի համակրգչի դիմաց,չէի շփվում ընկերներիս հետ,ամենինչից շուտ բորբոքվում էի և ամեն փոքր բանը ինձ զայրացնում էր:մի խոսքով դարձել էի բոլորից առանձին մարդ...ես այդ ժամանակ 10-11 տարեկան էի...բայց հետո զգացի իմ սխալը և փառք Աստծո ամեն ինչ մնաց անցյալում...
հիմա համակարգչից կախվածություն չունեմ,համակրգիչը օգտագործում եմ որպես ինֆորմացիայի աղբյուր,ինչպես նաև ժամանցի մի տեսակ:hands
VisTolog
16.07.2010, 10:23
Կարծում եմ որ տեղին թեմա էս բացել և լուրջ քննարկելու թեմա է...
իմ կարծիքով համակարգիչը կախվածության մեջ է գցում մարդկանց...այն միևնույն ժամանակ կարող է և օգնել և վնասել մարդուն...անձամբ իմ պարագայում եղել է մի ժամանակահատված երբ ես ամբողջ օրը նստած էի համակրգչի դիմաց...և չէի էլ նկատում թե ինչպես էին օրերս անցնում...ամբողջ օրը նստած էի համակրգչի դիմաց,չէի շփվում ընկերներիս հետ,ամենինչից շուտ բորբոքվում էի և ամեն փոքր բանը ինձ զայրացնում էր:մի խոսքով դարձել էի բոլորից առանձին մարդ...ես այդ ժամանակ 10-11 տարեկան էի...բայց հետո զգացի իմ սխալը և փառք Աստծո ամեն ինչ մնաց անցյալում...
հիմա համակարգչից կախվածություն չունեմ,համակրգիչը օգտագործում եմ որպես ինֆորմացիայի աղբյուր,ինչպես նաև ժամանցի մի տեսակ:hands
Նշված երևույթներն իմ մոտ լինում են, երբ համակարգիչ չի լինում::))
Ես էլ՝ շաբաթը 7 օր, օրը 25 ժամ::pardon
համակարգիչը արդեն հիվանդությունա ,նենց որ չի կարա դառնա,հենց առնում ես արդեն վարաքվում ես ետ հիվանդությամբ:angry
Magic-Mushroom
16.07.2010, 11:35
Համակարգիչը՝ հատկապես ինտերնետը 21-րդ դարի հիվանդությունն է,այն առաջացնում է թե ֆիզիկական եւ թե հոգեբանական կախվածություն,նույնիսկ թմրանյութերը այդպիսի կախվածություն չի առաջացնում,Օրինակ եթե իմ պռովայդերը ինտերնետը 2 ժամով անջատում ինձ սպանում է,նույնիսկ պատրաստ եմ ամենինչի որ ինտերնետս միացնեն,ինտերնետը դա ուժ է տալիս մարդուն ու կարծում եմ ազատ զգալու միակ միջոցն է մնացել,եթե չլինի ինտերնետը չի լինի ազատությունը:ok
Համակարգիչը՝ հատկապես ինտերնետը 21-րդ դարի հիվանդությունն է,այն առաջացնում է թե ֆիզիկական եւ թե հոգեբանական կախվածություն,նույնիսկ թմրանյութերը այդպիսի կախվածություն չի առաջացնում,Օրինակ եթե իմ պռովայդերը ինտերնետը 2 ժամով անջատում ինձ սպանում է,նույնիսկ պատրաստ եմ ամենինչի որ ինտերնետս միացնեն,ինտերնետը դա ուժ է տալիս մարդուն ու կարծում եմ ազատ զգալու միակ միջոցն է մնացել,եթե չլինի ինտերնետը չի լինի ազատությունը:ok
Magic-Mushroom - չի լինի ազատություն որոշ մարդկանց համար, որովհետև կան մարդիկ, որ առանց ինտերնետի էլ ազատ են: Ուղղակի մարդկանց զգալի մասն է, որ իրենց ավելի ազատ են զգում վիրտուալում:
համակարգիչը արդեն հիվանդությունա ,նենց որ չի կարա դառնա,հենց առնում ես արդեն վարաքվում ես ետ հիվանդությամբ:angry
Միանշանակ ո՛չ, քանի որ հանգիստ կարող ես հրաժարվել դրանից, ուղղակի ցանկություն է պետք:)
Նշված երևույթներն իմ մոտ լինում են, երբ համակարգիչ չի լինում::))
Ես էլ՝ շաբաթը 7 օր, օրը 25 ժամ::pardon
:D :)
Չէ, ես ձեզ չեմ հասկանում ու հույսով եմ, որ չեմ էլ հասկանա, ես երազում եմ, որ մի քանի ժամ սրա երեսը չտեսնեմ դուք ասում եք "առանց համակարգիչ կյանք չկա": Արայիկ, կոնկրետ դեպք կարող եմ արդեն նշեմ, մեր ցանցային ադմինիստրատորները թութք ունեն LOL , բացի դրանից հաստատ հոգեկան խնդիրներ էլ ունեն:
"the matrix has you..." LOL
VisTolog
16.07.2010, 20:22
Չէ, ես ձեզ չեմ հասկանում ու հույսով եմ, որ չեմ էլ հասկանա, ես երազում եմ, որ մի քանի ժամ սրա երեսը չտեսնեմ դուք ասում եք "առանց համակարգիչ կյանք չկա": Արայիկ, կոնկրետ դեպք կարող եմ արդեն նշեմ, մեր ցանցային ադմինիստրատորները թութք ունեն LOL , բացի դրանից հաստատ հոգեկան խնդիրներ էլ ունեն:
"the matrix has you..." LOL
Եթե ասես, թե փոխարենը ինչ կարելի է անել, միգուցե հասկանամ քեզ::think
Դե եթե դա քո աշխատանքը չի, առավել ևս չեմ հասկանում: Իրոքի՞ց մտացում ես, որ աշխարհի երեսին քիչ բան կա անելու: Եթե պատասխանես "հա" կթվարկեմ որոշները... :))
Իսկ ինձ մոտ ամեն ինչ կարգին ա: Ես երբ ուզում եմ, կտրվում եմ, ու ոչ թե աննդհատ համակարգչի մասին եմ մտածում, այլ սկսում եմ ինձ ավելի լավ զգալ, որ մի տեսակ լճացումից դուրս եկա, նորից իրական կյանք մտա, ֆիզիկապես վերադարձա նորմալ կյանքի: Դրա համար շատ եմ սիրում, երբ գործերի պատճառով կտրվում եմ:
Իսկ երբ մի քիչ երկար եմ նստում, ներսից մի ձայն ոնց որ ասի, որ գործերս մնաց:
VisTolog
16.07.2010, 20:34
Դե եթե դա քո աշխատանքը չի, առավել ևս չեմ հասկանում: Իրոքի՞ց մտացում ես, որ աշխարհի երեսին քիչ բան կա անելու: Եթե պատասխանես "հա" կթվարկեմ որոշները... :))
Չէ, տենց չեմ մտածում, բայց հարցիս պատասխանն էլ չեմ ստանում::))
Չէ, տենց չեմ մտածում, բայց հարցիս պատասխանն էլ չեմ ստանում::))
Цвет автомобиля может быть любым при условии, что он черный. Г.Форд. Պատասխանիդ ոճը նման էր...
Օրինակ սպորտով կարելի ա զբաղվել, ռադիոէլեկտրոնիկայով, թղթադրամների հավաքածույով (ի միջի այլոց լավ փողոտ գործ ա), պարերի դասընթացներով, աստղագիտությամբ, շոուբիզնես... ափսոս ժամանակս չի ներում, թե չէ նանոտեխնոլոգիաների առանձին ենթաճյուղերին կանրադառնայի :))
---------- Ավելացվել է՝ 19:43 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:41 ----------
Իսկ ինձ մոտ ամեն ինչ կարգին ա: Ես երբ ուզում եմ, կտրվում եմ, ու ոչ թե աննդհատ համակարգչի մասին եմ մտածում, այլ սկսում եմ ինձ ավելի լավ զգալ, որ մի տեսակ լճացումից դուրս եկա, նորից իրական կյանք մտա, ֆիզիկապես վերադարձա նորմալ կյանքի: Դրա համար շատ եմ սիրում, երբ գործերի պատճառով կտրվում եմ:
Իսկ երբ մի քիչ երկար եմ նստում, ներսից մի ձայն ոնց որ ասի, որ գործերս մնաց:
Արժե հաճախ լսել ներքին ձայնին... :))
VisTolog
16.07.2010, 20:43
Цвет автомобиля может быть любым при условии, что он черный. Г.Форд. Պատասխանիդ ոճը նման էր...
Օրինակ սպորտով կարելի ա զբաղվել, ռադիոէլեկտրոնիկայով, թղթադրամների հավաքածույով (ի միջի այլոց լավ փողոտ գործ ա), պարերի դասընթացներով, աստղագիտությամբ, շոուբիզնես... ափսոս ժամանակս չի ներում, թե չէ նանոտեխնոլոգիաների առանձին ենթաճյուղերին կանրադառնայի :))
Այ ռադիոէլեկտրոնիկայով, աստղագիտությամբ, շոուբիզնեսով, նանոտեխնոլոգիաներով համակարգչի օգնությամբ եմ զբաղվում::))
Այ ռադիոէլեկտրոնիկայով, աստղագիտությամբ, շոուբիզնեսով, նանոտեխնոլոգիաներով համակարգչի օգնությամբ եմ զբաղվում::))
Անկեղծ հետաքրքրեցիր, էդ ո՞նց: :))
VisTolog
16.07.2010, 20:56
Անկեղծ հետաքրքրեցիր, էդ ո՞նց: :))
Հետաքրքրե՞ց. կարդա՛ Ռադիոէլեկտրոնիկա (http://vicgain.sdot.ru/), աստղագիտություն (http://www.astrolab.ru/), շոուբիզնես (http://vse-zvezdy.ru/show-world/), նանոտեխնոլոգիա (http://www.nanonewsnet.ru/)
ու լիքը դրանցից բխող նյութեր::yea
Բայց դա չեղավ, որ դու զբաղվում ես դրանցով, մի՞թե Պամելային դու ես բարցունքների հասցրել ... լավ, արի "չկեղտոտենք" թեման... թե չէ մեզ կհասնի :)
romanista
16.07.2010, 22:17
Խոսեմ իմ մասին... հիմա ես էլ իմ կյանքը չեմ պատկերացնում առանց համակարգչի ու մանավանդ ինտերնետի... հերիք ա մի վայրկյան կապը գնա, վերցնում եմ հեռախոսը ու զանգում - "բռնաբարում եմ" պրովայդերիս:D Ու սենց մի բան, ինչքան արագությունդ ուժեղ ա, էնքան ավելի շատ ես էս քաշում, էն քաշում, էս կինոն օնլայն նայում, էն նայում, արդյունքում համակարգիչը վիրուս ա ընկնում, դու էլ դրանից գժվում ես:D Մինչը ինտերնետ քաշելս համակարգիչը երկու շաբաթը մեկ միացնեյի թե չէ, իսկ ինտերնետ քաշելուց հետո հա դեմը նստած եմ, նույնիսկ լինում ա, որ հացն էլ եմ դեմը ուտում, երբ ինչ որ կարևոր գործ եմ անում:D նենց որ սա հիվանդություն չի, ժող, սա ավելի ճիշտ եթե անվանենք, արդեն ապրելակերպ ա...